10 Pułk Artylerii Haubic

10 Pułk Artylerii Haubic

10 Pułk Artylerii Haubic to jednostka artylerii wchodząca w skład polskiego ludowego Wojska Polskiego.

Pułk został utworzony w miejscowości Ugrojedy koło Sum na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 001 z dnia 1 kwietnia 1944. Przysięgę wojskową żołnierze pułku złożyli 7 sierpnia 1944 w Żynynie Solnym.

Dowódcy pułku

  • ppłk Aleksander Gorochow – do 29 kwietnia 1945
  • mjr Anatol Bass

Skład etatowy

  • Dowództwo i sztab
  • pluton topograficzny
  • 1 dywizjon artylerii haubic
  • trzy baterie artylerii haubic
  • 2 dywizjon artylerii haubic
  • dwie baterie artylerii haubic
  • park artyleryjski

Łączna liczba żołnierzy wynosiła 653 (w tym 70 oficerów, 186 podoficerów oraz 397 szeregowych).

Sprzęt, którym dysponował pułk, obejmował:

  • 20 haubic 122 mm
  • 20 rusznic przeciwpancernych
  • 53 samochody
  • 25 ciągników

Działania bojowe

Pułk był częścią 3 Brygady Artylerii Haubic.

W 1944 roku brał udział w walkach nad Wisłą, gdzie walczył o przyczółki na zachodnim brzegu.

Na Wale Pomorskim toczył boje w rejonie Borujsko, Wierzchowo i Żabin.

Wziął również udział w starciach w okolicach Alt Adlitz i Neurüdnitz, a także wspierał piechotę nad Ruppiner-Kanal i Hawelą.

Szlak bojowy pułku zakończył się 8 maja 1945 pod Stolzenhagen.

Przypisy

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.