10 halerzy
10 halerzy (cz. 10 haléřů, słow. 10 halierov) to czechosłowacka moneta obiegowa o nominale 10 halerzy, która była bita w latach 1953–1958, ale pozostała w obiegu aż do 1977 roku.
Wzór
Na awersie monety w centralnej części umieszczono heraldycznego lwa w koronie o podwójnym ogonie, pochodzącego z małego herbu Czechosłowacji. Na jego piersi widniał herb Słowacji, przedstawiający podwójny krzyż na trójwzgórzu. Poniżej znajduje się rok bicia, zapisany na zewnętrznej krawędzi, a wzdłuż otoku można przeczytać inskrypcję „REPUBLIKA ČESKOSLOVENSKÁ” (umieszczoną wewnętrznie).
Rewers monety ukazuje duży nominał zapisany arabskimi cyframi, umieszczony pod pięcioramienną gwiazdą, a całość otacza wieniec z gałązek lipowych przewiązanych wstęgą u dołu.
Nakład
Podstawą prawną dla wprowadzenia nowych monet był dekret z 30 maja 1953 roku dotyczący reformy walutowej. Zgodnie z zarządzeniem Ministra Finansów z tego samego dnia, monety 10 halerzy były bite z krążków o ząbkowanym rancie, o grubości 1,2 mm i średnicy 22 mm. Każda sztuka ważyła od 1,16 do 1,18 g. Wykonywano je z aluminium, chociaż dokładny skład stopu nie został określony w żadnym akcie prawnym (jedna z wersji podaje stop Al96,65Mg3Mn0,35). Nie podano również autora wzoru monet, jednak przypuszcza się, że projekt powstał w Związku Radzieckim.
Pierwsze egzemplarze z 1953 roku były produkowane w mennicy w Leningradzie, jednak w tym samym roku przeniesiono produkcję do słowackiej Kremnicy. Monety wyprodukowane w różnych mennicach różnią się liczbą ząbków na rancie – według różnych źródeł może to być odpowiednio 133 i 125 albo 130 i 133 sztuk. Monety tego wzoru bito tylko do roku 1958, po czym zastąpiono je nowym wzorem z 1961 roku. Obie wersje uległy denominacji na koniec 1977 roku. Łącznie wyprodukowano ponad 375 milionów sztuk tych monet, z czego 160 milionów w Leningradzie.
Zobacz też
- czechosłowackie monety obiegowe
- 10 halerzy wzoru z 1922, 1961, 1974 i 1991