10 Grupa Artylerii
10 Grupa Artylerii (10 GA) to oddziały oraz pododdziały artylerii organicznej, które były częścią dużych jednostek piechoty i kawalerii, a także artylerii Odwodu Naczelnego Wodza. Stacjonowały one na obszarze Okręgu Korpusu Nr X i podlegały dowództwu 10 Grupy Artylerii.
Grupa ta została zorganizowana do 15 stycznia 1929 roku na podstawie rozkazu L. 1019/Org. ministra spraw wojskowych z dnia 31 grudnia 1928 roku. Proces jej formowania zakończono w marcu tego samego roku. Dowództwo grupy zostało utworzone na bazie dotychczasowego 10 Okręgowego Szefostwa Artylerii.
Na mocy rozkazu ministra spraw wojskowych B. Og. Org. 403 Tjn. Org. II, opublikowanego 18 maja 1929, 1 pułk artylerii górskiej został wydzielony z 10 Grupy Artylerii i włączony do 6 Grupy Artylerii.
Obsada personalna
Dowódcy grupy:
- płk art. Rudolf Niemira (III 1929 – X 1935 → dowódca 3 GA)
- płk art. dr Ludwik Ząbkowski (X 1935 – VIII 1939 → dowódca artylerii Południowego Zgrupowania Armii „Prusy”)
Oficer sztabu:
- mjr art. Marian Jan Sochański (1939)
Ordre de Bataille 10 Grupy Artylerii w 1939
W skład 10 Grupy Artylerii w 1939 roku wchodziły:
- Dowództwo 10 Grupy Artylerii w Przemyślu
- 10 pułk artylerii ciężkiej w Przemyślu
- 2 pułk artylerii lekkiej Legionów w Kielcach
- 22 pułk artylerii lekkiej w Przemyślu
- 24 pułk artylerii lekkiej w Jarosławiu
Przypisy
Bibliografia
- Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3.
- Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918-1939, Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974, ss. 203-250.
- Roman R. Łoś, Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069. Brak numerów stron w książce.
- Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I.