10 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego
10 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego (10 elł) to pododdział lotnictwa łącznikowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1952 roku, na podstawie lotniczego klucza łącznikowego V Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy, utworzono 10 Samodzielną Eskadrę Lotnictwa Łącznikowego, której etat nosił numer 6/153. Plan przewidywał zatrudnienie 111 żołnierzy oraz 8 pracowników kontraktowych.
W 1956 roku eskadra została podporządkowana dowódcy 3 Korpusu Lotnictwa Mieszanego, który sprawował nadzór nad szkoleniem lotniczym.
W 1967 roku eskadra zmieniła nazwę na 3 Saską Samodzielną Eskadrę Lotnictwa Łącznikowego. Rok później, ponownie przekształcono jednostkę, a jej nowa nazwa brzmiała 3 Saska Eskadra Lotnictwa Łącznikowego.
W 1969 roku eskadra została włączona do składu 49 Pułku Śmigłowców.
W 1991 roku eskadra została rozformowana.
Dowódcy eskadry
- por. pil. Bolesław Wnuk (1952 – 1956)
- ppłk pil. Stanisław Szklarz (1956 – 1965)
- ppłk pil. Stefan Różanek (1965 – 1967)
- ppłk pil. Ignacy Żyliński (1967 – 1984)
- ppłk pil. Stanisław Wujak (1984 – 1985)
- ppłk pil. Alfred Bonna (1986 – 1991)
Przypisy
Bibliografia
Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-11-12140-9.