10 Dywizjon Samochodowy
10 Dywizjon Samochodowy (10 dsam) to pododdział wojsk samochodowych Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
10 dywizjon samochodowy został utworzony w 1918 roku w Częstochowie, na podstawie niemieckich warsztatów samochodowych, które funkcjonowały w fabryce „Częstochowianka”, a także z kolumn samochodowych stacjonujących w Radomiu, Piotrkowie, Kielcach i Częstochowie. Początkowo jednostka otrzymała numer 3.
W lecie 1921 roku dywizjon znajdował się w garnizonie Przemyśl (Okręg Korpusu Nr X).
W 1929 roku jednostka została skadrowana i przekształcona w Kadrę 10 Dywizjonu Samochodowego.
W 1934 roku kadra 10 dsam została włączona do 2 Batalionu Czołgów i Samochodów Pancernych, który 26 lutego 1935 roku został przekształcony w 2 Batalion Pancerny.
Święto dywizjonu obchodzono 8 września.
Dowódcy baonu i komendanci kadry
- mjr/ppłk sam. Narcyz Jan Sobol (1923-1924)
- mjr sam. Stanisław Hulewicz (1928)
- mjr sam. Władysław Srocki (do 1934)
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Korpus przemyski 1918-1928, Dowództwo Okręgu Korpusu Nr X, Przemyśl 1929.
- Antoni Nawrocki, 2 Batalion Pancerny. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej, zeszyt 21, Pruszków 1992, ISBN 83-85621-19-9.
- Jerzy Rusinek, Rajmund Szubański, Polska broń pancerna w okresie międzywojennym 1918-1939, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 3/4 (51), Warszawa 1969.
- Piotr Rudzki, Jerzy Kulesza, Józef Jeszka. Krótki rys historyczny powstania i pracy formacyj samochodowych. „Przegląd Wojskowo-Techniczny. Broń Pancerna.”. 4 (6), s. 1193-1246, 1928. Warszawa: Drukarnia Ministerstwa Spraw Wojskowych; Dowództwo Saperów; Dowództwo Broni Pancernych; Dowództwo Wojsk Łączności.
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.