10 Dywizja Zmotoryzowana „Piave”
10 Dywizja Zmotoryzowana „Piave” była włoską jednostką piechoty zmotoryzowanej, która działała podczas II wojny światowej. Utworzona w lipcu 1940 roku, jej głównym celem były operacje wojenne na Bałkanach. Dywizja uczestniczyła także w okupacji Francji Vichy. Po powrocie do Włoch, jednostka została włączona do korpusu „Corpo d’Armata Motocorazzato”, gdzie w 1943 roku broniła Rzymu przed niemieckimi siłami.
Skład dywizji w 1940
- 57 pułk piechoty „Abruzzi”
- 58 pułk piechoty „Abruzzi”
- 20 pułk artylerii „Piave”
- 310 bateria przeciwartyleryjska
- szwadron czołgów L6/40
- 108 zmotoryzowana kompania Bersalierów
- 10 batalion moździerzy (81 mm)
- 10 kompania przeciwpancerna (47/32)
- 57 batalion inżynieryjny
- 9 kompania inżynieryjna
- 42 kompania inżynieryjna
- 10 kompania telegrafistów
- 117 sekcja sanitarna
- 816 szpital polowy
- 817 szpital polowy
- 65 sekcja chirurgiczna
- 127 sekcja piekarska
- 186 sekcja transportu ciężkiego
- 236 sekcja transportu mieszanego
- 31 sekcja Karabinierów
- 32 sekcja karabinierów
Skład dywizji w 1941
- 57 pułk piechoty „Abruzzi”
- trzy bataliony piechoty
- jedna kompania moździerzy (81 mm)
- jedna kompania artylerii wspierającej (65/17)
- 58 pułk piechoty „Abruzzi”
- trzy bataliony piechoty
- jedna kompania moździerzy (81 mm)
- jedna kompania artylerii wspierającej (65/17)
- 20 pułk artylerii „Piave”
- dwie grupy artylerii zmotoryzowanej (75/27)
- jedna grupa artylerii zmotoryzowanej (100/17)
- dwie grupy przeciwartyleryjskie (20/65)
- 10 bateria przeciwartyleryjska (47/32)
- 10 batalion inżynieryjny
Dowódcy
- gen. dyw. Francesco Zingales (1940–41)
- gen. dyw. Ettore Roncaglia (1940–43)
- gen. bryg. Guido Bologna (ad interim; 1941–43)
- gen. bryg. Ugo Tabellini (1941–43)
