10 Dywizja Strzelecka Kraju Północnego
10 Dywizja Strzelecka Kraju Północnego, odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru (ros. 10-я стрелковая Краснознамённая дивизия имени Северного края), jest jednostką taktyczną piechoty Armii Czerwonej.
Historia
Jednostka została sformowana w 1922 roku na podstawie 29 Brygady Strzeleckiej. W czerwcu 1941 roku, pod dowództwem pułkownika I.I. Fadiejewa, wchodziła w skład 10 Korpusu Strzeleckiego 8 Armii Okręgu Bałtyckiego.
Struktura organizacyjna
- 62 pułk strzelecki
- 98 pułk strzelecki
- 204 pułk strzelecki
- 30 pułk artylerii lekkiej (od 22 lipca 1941 do 9 maja 1945)
- 140 pułk artylerii haubic (od 22.06.1941 do 08.01.1942, następnie wykorzystany do uzupełnienia 30 pal)
- 153 dywizjon artylerii przeciwpancernej (do 30.08.1941 i od 13.11.1942)
- 334 bateria przeciwlotnicza (168 daplot)
- 24 kompania rozpoznawcza
- 94 batalion saperów
- 31 batalion łączności (767 łącz)
- 111 batalion medyczno-sanitarny
- 271 kompania przeciwchemiczna
- 117 (35) kompania transportowa (62 btransp)
- 18 (281) piekarnia polowa
- 4 (201) punkt weterynaryjny
- 117 stacja poczty polowej
- 263 kasa polowa
Dowódcy dywizji
płk Iwan Fadiejew (pełnił funkcję w 1939 roku)
Przypisy
Bibliografia
Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
RKKA. [dostęp 2010-11-20]. (ros.).