10 Dywizja Polowa Luftwaffe
10 Dywizja Polowa Luftwaffe (niem. 10 Luftwaffe Feld Division) została utworzona na terytorium Niemiec w październiku 1942 roku z Flieger-Regiment 72. W listopadzie 1943 roku przemianowano ją, podobnie jak wszystkie inne dywizje polowe Luftwaffe, na 10 Feld Division (L), a następnie przydzielono do wojsk lądowych.
Formowanie i walki
W styczniu 1943 roku 10. Dywizja została przypisana do 18 Armii, która działała w ramach Grupy Armii Północ. Brała udział w walkach w rejonie Leningradu oraz Oranienbaumu. W styczniu 1944 roku dywizja została rozbita podczas radzieckiej ofensywy leningradzko-nowogrodzkiej, a jej resztki wycofały się do Narwy. 3 lutego 1944 roku dywizja została rozwiązana, a jej pozostałości włączono do innych jednostek, w tym do 170 Dywizji Piechoty.
Skład bojowy dywizji (1944)
- 19 polowy pułk strzelców (L) (Jäger-Regiment 19 (L))
- 20 polowy pułk strzelców (L) (Jäger-Regiment 20 (L))
- 10 polowy pułk artylerii (L) (Artillerie-Regiment 10 (L))
- 10 polowa kompania fizylierów (L)
- 10 batalion przeciwpancerny (L)
- 10 polowa kompania inżynieryjna (L)
- 10 polowa kompania łączności (L)
- 10 polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe (L)
Dowódcy dywizji
Generalmajor Walter Wadehn (od 25 września 1942)
Generalmajor Hermann von Wedel (od 5 listopada 1943)
Bibliografia
Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9. Brak numerów stron w książce.
Leksykon Wehrmachtu