10% dla mnie
10% dla mnie (znany również jako Dziesięć procent dla mnie) to polski film fabularny, który jest komedią obyczajową z 1933 roku, w reżyserii Juliusza Gardana, wyprodukowany przez firmę Leo-Film.
Film powstał w okresie wielkiego kryzysu, co znajduje odzwierciedlenie w jego treści.
Fabuła
Głównym bohaterem jest ubogi urzędnik notarialny, Janek (w tej roli Tadeusz Wesołowski), który jest zakochany w Zosi Grzybek (Tola Mankiewiczówna) z małego miasteczka Budy. Niestety, rodzice Zosi nie są zbyt entuzjastycznie nastawieni do ich związku. Kiedy państwo Grzybkowie dziedziczą znaczną sumę z Ameryki, postanawiają udać się do Warszawy, aby się zabawić i wprowadzić córkę w „wielki świat”. Zatrzymują się w eleganckim „Palace Hotelu”. Janek, pragnąc być blisko ukochanej, rusza za nimi do stolicy. Tam poznaje Lopka (Kazimierz Krukowski), bywalca warszawskich salonów. Janek stara się o rękę Zosi, a w jego staraniach wspiera go Lopek, który z każdego przedsięwzięcia, w którym bierze udział, pobiera 10%. Dzięki jego pomocy Janek w końcu zyskuje przychylność rodziców Zosi.
Obsada
Role główne:
- Tola Mankiewiczówna jako Zosia Grzybek
- Tadeusz Wesołowski jako Janek
- Kazimierz Krukowski jako Lopek
- Władysław Walter jako Walery Grzybek
- Janina Janecka jako Grzybkowa
Pozostałe role:
- Zofia Czaplińska jako Mama Patyk
- Alma Kar jako „hrabianka” Dziunia
- Juliusz Łuszczewski jako „baron” Zdziś
- Józef Orwid jako notariusz Leopold
- Czesław Skonieczny jako niebieski ptak
- Tadeusz Fijewski jako boy hotelowy
- oraz: Stanisław Sielański, Ludwik Fritsche, Michał Halicz, Henryk Rzętkowski, Alina Żeliska, Halina Rapacka, Edmund Minowicz, Wincenty Rapacki