10.5 cm leFH18/40/2 auf Fgst Pz Kpfw III/IV (Sf)
10.5 cm leFH18/40/2 auf Fgst Pz Kpfw III/IV (Sf) to niemiecka haubica samobieżna, która została stworzona w zakładach Deutsche Eisenwerke, należących do koncernu Rheinmetall-Borsig. Ostatecznie powstał jedynie prototyp tego pojazdu.
W roku 1943 w III Rzeszy rozpoczęto testowanie prototypów trzech samobieżnych dział, które były wyposażone w haubicę 105 mm. Głównym celem tych testów było wyłonienie następcy modelu leFH 18/2 auf Fgst PzKpfw II(Sf). Nowy pojazd miał posiadać uzbrojenie zamontowane w obrotowej wieży, zapewniającej kąt ostrzału wynoszący 360°, a także możliwość demontażu uzbrojenia, co pozwalałoby na jego użycie poza pojazdem. W próbach brały udział trzy konstrukcje: Rheinmetall-Borsig zaprezentował model 10.5 cm leFH18/40/2 auf Fgst Pz Kpfw III/IV (Sf), Krupp stworzył 10.5 cm leFH 18/1 auf Waffenträger GW IV b, natomiast Skoda opracowała pojazd na podwoziu czołgu T-25.
Model 10.5 cm leFH18/40/2 auf Fgst Pz Kpfw III/IV (Sf), opracowany w zakładach Deutsche Eisenwerke, wykorzystywał podwozie samobieżnego działa SdKfz 165 Hummel. Zamiast pancernej nadbudówki na kadłubie, zamontowano ręcznie obracaną, odkrytą wieżę. W tej wieży znalazła się 10.5 cm le.F.H.18/40, która nie miała kół. W razie potrzeby mogła być zdemontowana z pojazdu i po dodaniu kół, które były transportowane z tyłu, używana jako działo holowane.
Podobnie jak inne konkurencyjne modele, 10.5 cm leFH18/40/2 auf Fgst Pz Kpfw III/IV (Sf) nie wszedł do seryjnej produkcji.
Bibliografia
Peter Chamberlain, Hilary L. Doyle: Encyclopedia of German tanks of World War Two. A complete illustrated directory of German battle tanks, armoured cars, self-propelled guns and semi-tracked vehicles, 1933-1945. Londyn: Arms and Armor Press, 1978. ISBN 0-85368-202-X. Brak numerów stron w książce.