10.5 cm leFH 18/1(Sf) auf Geschützwagen IVb

10.5 cm leFH 18/1(Sf) auf Geschützwagen IVb (Sd.Kfz. 165/1)

To niemiecka samobieżna haubica z okresu II wojny światowej, zbudowana w zaledwie 8 egzemplarzach.

W 1941 roku, w zakładach Kruppa, powstał prototyp działa samobieżnego, który wykorzystywał wiele komponentów z czołgu PzKpfw IV. Było ono uzbrojone w haubice kal. 105 mm. W porównaniu do czołgu, kadłub działa był krótszy i w tylnej części mieścił silnik Maybach HL66P o mocy 235 kW. Kadłub wykonany był z pancernych płyt o grubości: 20 mm z przodu, 14,5 mm z boków, tyłu i stropu oraz 10 mm na spodzie. Układ jezdny składał się z trzech wózków jezdnych po obu stronach kadłuba, z każdym wózkiem wyposażonym w dwa koła. Konstrukcja wózków była podobna do tych z PzKpfw IV, ale z większą średnicą kół. Dodatkowo, z tyłu kadłuba znajdowało się koło napędowe, z przodu koło napinające oraz trzy rolki podtrzymujące gąsienice.

Na kadłubie umieszczono wieżę z działem, która była otwarta od góry. Pancerz czołowy oraz maska działa miały grubość 20 mm, natomiast pancerz boczny i tylny wynosił 14,5 mm. Wieża miała ograniczony kąt obrotu, co pozwalało na prowadzenie ognia w sektorze 70°. W jej wnętrzu znajdowała się haubica 10.5 cm leFH18/1 o długości lufy wynoszącej 28 kalibrów, wyposażona w celownik SflZF/Rblf36. Kąt ostrzału w pionie wynosił od -10° do +40°. Zapas amunicji wynosił 60 naboi.

Zamówiono serię 8 prototypowych dział Sd.Kfz. 165/1, jednak po przeprowadzeniu testów zdecydowano o zaprzestaniu produkcji tego typu pojazdów. Uznano, że działo powinno mieć możliwość prowadzenia ognia w dowolnym kierunku oraz możliwość demontażu haubicy, aby używać jej jako działa holowanego. W odpowiedzi na te wymagania rozpoczęto prace nad pojazdem o nazwie 10.5 cm leFH 18/1 auf Waffenträger GW IV b, który również pozostał prototypem. Jako rozwiązanie tymczasowe przyjęto haubicę leFH 18/2 auf Fgst PzKpfw II(Sf).

Wyprodukowane egzemplarze Sd.Kfz. 165/1 były wykorzystywane bojowo podczas działań na terenie ZSRR. Niestety, żaden z nich nie przetrwał wojny.

Bibliografia

Peter Chamberlain, Hilary L. Doyle: Encyclopedia of German tanks of World War Two. A complete illustrated directory of German battle tanks, armoured cars, self-propelled guns and semi-tracked vehicles, 1933–1945. London: Arms and Armor Press, 1978. ISBN 0-85368-202-X. Brak numerów stron w książce.