10 000 złotych 1991
Dwusetna rocznica konstytucji 3 maja – to okolicznościowa moneta o nominale 10 000 złotych, która została wprowadzona do obiegu 2 maja 1991 roku na mocy zarządzenia z 5 kwietnia 1991 roku (M.P. z 1991 r. nr 15, poz. 101). Moneta została wycofana z obiegu z dniem denominacji 1 stycznia 1995 roku, zgodnie z rozporządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 roku (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541).
Moneta ta została wybita w celu upamiętnienia 200. rocznicy konstytucji 3 maja 1791 roku.
Awers
Na awersie monety znajduje się w centralnej części godło – orzeł w koronie. Po bokach orła widnieje rok „1991”, a dookoła umieszczono napis „RZECZPOSPOLITA POLSKA”. Na dole znajduje się napis „ZŁ 10000 ZŁ”, a pod łapą orła umieszczono znak mennicy w Warszawie.
Rewers
Rewers monety przedstawia małego orzełka w koronie, poniżej którego znajduje się napis „Ustawa Rządowa 3 Maja 1791”. Poniżej napisu umieszczono monogram, a całość otoczona jest perełkami. Wokół znajduje się napis „200 ROCZNICA KONSTYTUCJI 3 MAJA”.
Nakład
Monetę bito w Mennicy Państwowej z żelazoniklu (FeNi) na krążku o średnicy 29,5 mm i masie 9,47 grama, z rantem ząbkowanym. Łączny nakład wyniósł 2 604 601 sztuk, według projektów:
- Stanisławy Wątróbskiej-Frindt (awers)
- Ewy Tyc-Karpińskiej (rewers)
Opis
Jest to jedyna moneta obiegowa z okolicznościowym wizerunkiem, która została wybita w 1991 roku.
Powiązane
Z tej samej okazji Narodowy Bank Polski wyemitował w tym samym roku monetę kolekcjonerską w srebrze Ag999 o nominale 200 000 złotych, średnicy 40 mm, masie 38,9 grama, z rantem gładkim.
Wersje próbne
Istnieje także wersja tej monety, która należy do serii próbnej wykonanej w niklu, wybita w nakładzie 500 sztuk.
Zobacz też
- 10 000 złotych
- monety obiegowe III Rzeczypospolitej