Wschodni Pułk Zapasowy „Środek”
Wschodni Pułk Zapasowy „Środek” (ros. Восточный запасный полк „Центр”) był ochotniczą jednostką wojskową złożoną z Rosjan, która działała podczas II wojny światowej.
Jednostka ta została utworzona 1 czerwca 1942 roku w okupowanym Bobrujsku na mocy decyzji niemieckiego dowództwa Grupy Armii „Mitte”. W skład kadry oficerskiej wchodziły osoby z Niemiec, a także biali emigranci rosyjscy oraz byli oficerowie Armii Czerwonej. Pułk składał się z dwóch zapasowych batalionów piechoty: „Berezyna” i „Dniepr”, które od września 1942 roku były znane jako 601 Batalion Wschodni i 602 Batalion Wschodni. Obie jednostki liczyły ponad 1000 żołnierzy. Dowództwo nad pułkiem objął ppłk N. G. Janienko. Do 20 czerwca powstał trzeci batalion „Wołga”, znany jako 603 Batalion Wschodni, który miał służyć jako jednostka uzupełniająca dla wcześniejszych batalionów. Do końca 1942 roku sformowano również czwarty batalion „Prypeć” (604 Batalion Wschodni), a także szwadron kawalerii oraz kilka baterii artylerii. W wyniku tych działań liczebność pułku wzrosła do około 4000 żołnierzy. Ponadto przy dowództwie zorganizowano szkołę oficerską.
Bibliografia
- Jarosław W. Gdański, Zapomniani żołnierze Hitlera, Warszawa 2005