Węgierski Batalion Narciarski SS
1 Węgierski Batalion Narciarski SS (niem. 1. Ungarische-SS-Ski-Bataillon) to ochotnicza formacja wojskowa Waffen-SS, składająca się z Węgrów, utworzona w czasie II wojny światowej.
Batalion został zorganizowany w połowie października 1944 roku w Budapeszcie, po tym jak Niemcy obalili reżim admirała Miklósa Horthyego. Rekrutacja odbyła się wśród żołnierzy węgierskich wojsk górskich, którzy zgodzili się złożyć przysięgę na wierność Adolfowi Hitlerowi. Na jego czele stanął węgierski oficer SS-Obersturmführer József V. Zelkó. Jednostka liczyła około 800 żołnierzy, podzielonych na trzy kompanie strzelców i jedną kompanię ciężką.
W połowie listopada batalion został przeniesiony do obozu w Neuhammer na Śląsku w celu przeprowadzenia przeszkolenia wojskowego. Pod koniec miesiąca dotarło tam z Węgier około 1000 nowych rekrutów. W wyniku takiego uzupełnienia, jednostka rozrosła się do większych rozmiarów niż standardowy batalion, co spowodowało jej podział na dwa bataliony 4 grudnia. W lutym 1945 roku, w obliczu zbliżającej się Armii Czerwonej, Węgrzy w trybie alarmowym opuścili oboz, pozostawiając za sobą kompanię pod dowództwem SS-Hauptsturmführera Józsefa V. Genscy. Tylko 8 żołnierzy z dowódcą kompanii przetrwało atak Sowietów i dołączyło do macierzystej jednostki. Pozostałe siły 16 lutego dotarły do Loeben w Austrii, gdzie kontynuowały szkolenie.
Po przybyciu kolejnych uzupełnień pod koniec marca powstał trzeci zapasowy batalion. 17 kwietnia wszystkie trzy bataliony zostały przetransportowane do St. Margarethen, gdzie zostały przydzielone do 5 Dywizji Pancernej SS „Wiking”, z wyjątkiem jednej kompanii, która została wysłana do Grossen Pfaff. Na początku maja Węgrzy poddali się w rejonie Attersee przed wojskami amerykańskimi.
Bibliografia
Chris Bishop, Zagraniczne formacje SS. Zagraniczni ochotnicy w Waffen-SS w latach 1940-1945, Warszawa 2006