1 szeląg 1774

Moneta szelągowa, która została wybita dla Królestwa Galicji i Lodomerii.

Awers

Na awersie znajduje się czteropolowa tarcza z herbami: Galicji, Lodomerii, Oświęcimia oraz Habsburgów, umieszczona pod koroną.

Rewers

Na rewersie widnieje napis umieszczony w czterech wierszach:

Opis

Moneta ta została wybita w miedzi w węgierskiej mennicy Smolnik (Schmölnitz), która obecnie znajduje się na terenie Słowacji.

Szacuje się, że zachowało się od 3001 do 15 000 egzemplarzy, co kwalifikuje ją do stopnia rzadkości R2.

Była to pierwsza moneta, która została wyprodukowana przez państwa zaborcze dla ziem utraconych przez I Rzeczpospolitą w wyniku rozbiorów Polski.

W starszych opracowaniach wskazywano, że moneta ta została wybita dla Księstwa Oświęcimsko-Zatorskiego. Jednak publikacje z drugiej dekady XXI wieku klasyfikują ją jako przeznaczoną dla Galicji i Lodomerii. Błędna klasyfikacja przez kolekcjonerów z końca XIX wieku wynikała z uwzględnienia monet 15- i 30-krajcarowych z identycznym herbem na rewersie jako monet Oświęcimia i Zatora. Powodem tego było umieszczenie pełnej tytulatury Marii Teresy, podzielonej pomiędzy awers i rewers, gdzie końcowa część tytulatury zawierała nazwiska Oświęcimia i Zatora – co było jedynie zakończeniem pełnej tytulatury. Klasyfikacja monety jako przeznaczonej dla Galicji i Lodomerii jest także akceptowana przez katalogi amerykańskie.