1 Pułk Ułanów
1 Pułk Ułanów to polski pułk kawalerii, który wchodził w skład 5 Dywizji Strzelców Polskich i uczestniczył w walkach z bolszewikami na Syberii.
Historia
Po tym, jak oddziały Białej Armii pod dowództwem admirała Kołczaka wypchnęły z Syberii oddziały Armii Czerwonej, polscy żołnierze stacjonujący w tym regionie przystąpili do formowania polskich jednostek. Jednym z tych oddziałów była kawaleria, określana w sztabie Armii Polskiej we Francji jako II dywizjon 2 Pułku Szwoleżerów. W grudniu 1918 roku nadano mu nazwę 1 Pułku Ułanów.
Pułk, składający się z 3 szwadronów, został włączony do utworzonej 5 Dywizji Syberyjskiej, gdzie pełnił rolę kawalerii dywizyjnej, podlegając bezpośrednio dowództwu dywizji.
Po utworzeniu pułk brał udział w działaniach osłonowych linii kolei transsyberyjskiej, operując w pojedynczych szwadronach. Jego żołnierze brali udział w walkach w rejonie Nowomikołajewska oraz Krasnojarska.
10 stycznia 1920 roku, w wyniku kapitulacji 5 Dywizji Strzelców Polskich na stacji Klukwiennaja, pułk przestał istnieć. Niemniej jednak część żołnierzy, dowodzona przez mjr Anatola Jezierskiego, nie złożyła broni i zdołała przedostać się na teren Chin.
Dowódca
ppłk. Konrad Piekarski (1918-1920)
Przypisy
Bibliografia
- Henryk Smaczny: Księga Kawalerii Polskiej 1914 – 1947. Warszawa: TESCO, 1989, s. 148. ISBN 83-00-02555-3.
- Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1921, s. 535-580.