1 Pułk Inżynieryjny (1 pinż) to jednostka saperów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Historia pułku
1 Pułk Inżynieryjny został utworzony 11 listopada 1918 roku w Warszawie przez podpułkownika Jana Skorynę. Na jego wezwanie błyskawicznie zareagowała patriotyczna młodzież akademicka z Politechniki Warszawskiej, która zawsze była gotowa do służby dla ojczyzny. Pomimo trudnych warunków, bez koszar, sprzętu i uzbrojenia, silna determinacja i patriotyzm pozwoliły na zorganizowanie dwóch batalionów saperskich w ciągu dwóch tygodni w koszarach na Mokotowie.
20 listopada z Ostrowi Mazowieckiej do Warszawy przybyła i została włączona do pułku 1 kompania saperów 1 Brygady Polskiej Siły Zbrojnej, dowodzona przez kapitana Romana Ciborowskiego.
W skład II batalionu weszli niemal wszyscy oficerowie oraz wielu żołnierzy z byłego 2 pułku inżynieryjnego II Korpusu Polskiego. Dowódcą batalionu został kapitan Artur Górski, były dowódca 2 pułku inżynieryjnego. Bataliony składały się z 4., 5. i 6. kompanii, które początkowo organizowały się w Warszawie. Po reorganizacji w lutym 1919 roku 1. pułku inżynieryjnego i przypisaniu jego batalionów do konkretnych okręgów generalnych – II batalion został wysłany do okręgu Nr II w Lublinie, a następnie do Krasnegostawu i na front.
8 czerwca 1919 roku 1 kompania pod dowództwem porucznika Emila Strumińskiego wyruszyła na front litewsko-białoruski, gdzie brała udział w walkach w składzie 1 Dywizji Piechoty Legionów.
Żołnierze pułku
W nawiasach podano daty przyjęcia oficerów do Wojska Polskiego.
ppłk Jan Skoryna – dowódca pułku
ppłk Feliks Napiórkowski – dowódca I batalionu
por. Emil Strumiński – dowódca 1 kompanii (24 XI 1918)
por. Wacław Damrosz – dowódca 2 kompanii
por. Antoni Wejtko – dowódca 3 kompanii
por. Czesław Okołow – dowódca 4 kompanii
Oficerowie:
- por. Rueger
- ppor. Bałtusis
- ppor. Bohdan Cojnowski
- ppor. Stanisław Gawroński → Oddział IV ND WP (od 23 III 1919)
Oficerowie I Baonu Saperów:
- por. Zenon Konarski
- ppor. Jerzy Biały
- ppor. Józef Borowiak – oficer 1 kompanii (14 XI 1918)
- ppor. Władysław Downarowicz (15 IV 1919)
- ppor. Marian Dworakowski
- ppor. Bolesław Filipowicz (13 IV 1919)
- ppor. Tadeusz Groszkowski
- ppor. Julian Hebdzyński
- ppor. Jan Januszkiewicz (18 I 1919)
- ppor. Tadeusz Kanigowski (7 III 1919)
- ppor. Kazimierz Kwiatkowski
- ppor. Stefan Openchowski (21 XI 1919)
- ppor. Eugeniusz Ożóg
- ppor. Jerzy Skrzywan
- ppor. Mieczysław Śleszyński (13 IV 1919)
- ppor. Leon Tyszyński (25 I 1919)
- ppor. Roman Werycha
- ppor. Stefan Witulski
- pchor. Andrzej Roztworowski – oficer 1 kompanii
Przypisy
Bibliografia
por. Romuald Bielski, Zarys historii wojennej formacji polskich 1918-1920 – 2 Pułk Saperów Kaniowskich, Warszawa 1931.
Kl. Historia pułków i batalionów saperskich w latach 1918–1928. „Przegląd Wojskowo-Techniczny”. 6, grudzień 1928. Warszawa: Departament Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych. Sprawdź autora:1.
Tadeusz Wejtko: Zarys historii wojennej 3-go Pułku Saperów Wileńskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1932, seria: II. Zarys historii wojennej formacyj polskich 1918-1920.