1 Oddział Zbawienia Rosji

Oddział Zbawienia Rosji

1 Oddział Zbawienia Rosji (ros. 1-й отряд спасения Родины) to emigracyjny rosyjski oddział zbrojny, stworzony przez Rosyjską Partię Faszystowską w drugiej połowie lat 30. XX wieku.

Formacja ta została utworzona w kwietniu 1936 roku w Harbinie z członków Rosyjskiej Partii Faszystowskiej, na inicjatywę japońskiej misji wojskowej. Oddział składał się z 35 osób, które były podzielone na dwa plutony. Na jego czele stanął M.P. Masłakow, będący ochroniarzem lidera partii Konstantina W. Rodzajewskiego. Na początku sierpnia tego samego roku członkowie oddziału zostali przewiezieni koleją na granicę mandżursko-japońską, gdzie zostali uzbrojeni, umundurowani i wyekwipowani przez Japończyków. Każdy z członków oddziału otrzymał kryptonim. Jego głównym celem było dotarcie do amurskiej linii kolejowej i przeprowadzenie akcji dywersyjnych, a zdobyte dokumenty i materiały miały być przesyłane do Mandżurii. Rosjanie mieli również przerwać łączność telegraficzną i telefoniczną. Część członków oddziału została wyznaczona do tworzenia konspiracyjnych grup antysowieckich wśród lokalnej ludności, które miały prowadzić działania terrorystyczne wymierzone w działaczy partii komunistycznej oraz wojskowych.

23 sierpnia oddział został przetransportowany przez rzekę Amur na pokładzie kanonierki w rejonie sowieckiej wsi Amazar. Po kilku godzinach marszu przez tundrę, 8 członków oddziału postanowiło wrócić. 1 września, zbliżając się do linii kolejowej, oddział natknął się na zwrotniczego ze stacji kolejowej Amazar, Wierchoturowa, którego zabił. Następnego dnia grupa składająca się z 6-8 członków oddziału ograbiła pobliską wioskę Kałtagaj. 4 września M.P. Masłakow wraz z kilkoma podkomendnymi udał się w stronę magazynów przy amurskiej linii kolejowej w celu zdobycia żywności. 5 września zdobyli 2 krowy, kilka bochenków chleba i kilka kur. W tym czasie reszta oddziału dokumentowała linię kolejową oraz jej infrastrukturę na odcinku rozjazd Kołokołny – rozjazd Potajka. 7 września „Oddział Zbawienia Rosji” zaatakował oddział Armii Czerwonej dowodzony przez porucznika Gałantina. Po początkowym sukcesie buntownicy zostali jednak zmuszeni do odwrotu, co udało się dzięki zapadającemu mrokowi. Stracili 5 osób, w tym dowódcę M.P. Masłakowa, a 1 był ranny. Porażka zdemoralizowała oddział, który rozpadł się na mniejsze grupki, uciekające w kierunku granicy na Amurze. 9 września w wiosce Kałtagaj oddział wojsk sowieckich pod dowództwem porucznika Krasnikowa razem z lokalnymi ochotnikami napotkał 3 buntowników, zabijając jednego z nich podczas próby ucieczki. Następnego dnia kursanci szkoły pułkowej znaleźli w stogu siana rannego członka oddziału. 15 września kanonierka „Buriat” Amurskiej Czerwonej Flotylli Rzecznej ostrzelała grupę 4 buntowników, z których jeden został schwytany. 20 września marynarze ujęli kolejnych 2 członków oddziału. 22 września patrol graniczny zauważył członka faszystowskiego oddziału, który próbował przepłynąć przez Amur na kawałku drewna, i utonął podczas pościgu łódką. Dwa dni później załoga kanonierki „Buriat” schwytała czwartego buntownika. 26 września oddział porucznika Łoginowa zlokalizował obozowisko pozostałych buntowników na prawym brzegu rzeki Szyłka. Po połączeniu się z oddziałem kapitana Muna, Sowieci w nocy zaatakowali obozowisko. W wyniku tego ataku zginęło 2 przeciwników, a 3 zdołało uciec. Ostatecznie 8 członków „Oddziału Zbawienia Rosji” przedostało się na mandżurski brzeg Amuru, skąd zostali przewiezieni parochodem do miasta Sachalin, gdzie złożyli relację Japończykom.