1 Kompania Artylerii Pieszej (1 kap) – to pododdział artylerii pieszej Wojska Polskiego II RP.
Na podstawie rozkazu wykonawczego L. dz. 470/Art. Org. Mob. Tjn. z dnia 15 maja 1924 roku, dotyczącego nowej organizacji artylerii w czasie pokoju, przy 1 pułku artylerii ciężkiej w Modlinie powstała Kompania Artylerii Pieszej Nr 1, składająca się z dwóch baterii, każda wyposażona w cztery rosyjskie armaty wz. 02. Jednostka ta miała charakter wyszkoleniowy. W aspekcie administracyjnym i mobilizacyjnym, kompania była pododdziałem 1 pac z prawami dywizjonu detaszowanego. W lipcu 1924 roku na stanowisko komendanta kompanii został wyznaczony mjr art. Bolesław Jacyna z 10 pap w Łodzi. W następnym miesiącu do kompanii przydzielono trzech poruczników z 1 pan w Warszawie: Jerzy V Dąbrowski, Józef Edmund Dembiński i Józef II Porzycki. Na podstawie rozkazu wykonawczego L. dz. 2200 Og. Org. z dnia 27 listopada 1925 roku, dotyczącego organizacji artylerii w czasie pokoju na lata 1926/27, kompania została rozwiązana.
Kompania składała się z drużyny dowódcy oraz dwóch baterii. Drużyna dowódcy liczyła 4 oficerów i 51 szeregowych, a także 7 koni wierzchowych oraz 16 koni artyleryjskich. W skład drużyny dowódczej wchodził poczet dowódcy, sekcja łączności, oddział zaprzęgowy oraz funkcjonariusze. Każda z baterii składała się z 2 oficerów i 27 szeregowych oraz 3 koni wierzchowych.
Na przełomie 1924 i 1925 roku w 1 kap służbę pełniło ośmiu oficerów artylerii, będących oficerami nadetatowymi 1 pac:
- mjr art. Bolesław Jacyna,
- kpt. art. Bronisław Zbigniew Szwedowski (od XI 1924),
- por. art. Jerzy V Dąbrowski,
- por. art. Józef Edmund Dembiński,
- por. art. Władysław II Orłowski,
- por. art. Józef II Porzycki,
- por. art. Konstanty Edmund Sokołowski,
- por. art. Kazimierz Wójcikowski.
Likwidacja kompanii nie wpłynęła na zadania mobilizacyjne przypisane 1 pac. Zgodnie z obowiązującym wówczas planem mobilizacyjnym „S”, pułk był odpowiedzialny za przygotowanie i przeprowadzenie mobilizacji 11 kompanii artylerii pieszej. Kompania miała osiągnąć gotowość w piątym dniu mobilizacji. W jej skład wchodziły trzy baterie, z których każda była wyposażona w cztery rosyjskie 3-calowe armaty dywizyjne wz. 1902. Na początku lat 30. XX wieku, kompania została usunięta z tabeli mobilizacyjnej 1 pac.
Przypisy
Bibliografia
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Piotr Zarzycki. Artyleria piesza w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (187), 2001. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej. ISSN 1640-6281.