1 Kielecka Drużyna Harcerska

Kielecka Drużyna Harcerska imienia Emilii Plater i Dionizego Czachowskiego

1 Kielecka Drużyna Harcerska imienia Emilii Plater i Dionizego Czachowskiego została założona w grudniu 1912 roku. Jest to jedna z najstarszych drużyn w Polsce oraz jedna z pierwszych na ziemi kieleckiej.

Historia

Powstanie

Jesienią 1912 roku w Kieleckiej Miejskiej Szkole Handlowej, pod wpływem skautingu organizowanego przez Drużyny Strzeleckie oraz Związek Strzelecki, a także inspiracji ze strony Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”, powstały trzy niezależne, nielegalne zastępy skautowe. To one dały początek harcerstwu kieleckiemu. Później, w tej samej jesieni, dołączyły jeszcze dwa zastępy. W grudniu doszło do ich zjednoczenia, a na czele nowo utworzonej 1 Kieleckiej Drużyny Harcerskiej stanął C. Mierzejewski. Na początku 1914 roku drużyna liczyła około 100 harcerzy, jednak z powodu I wojny światowej zawiesiła swoją działalność.

Wiosną 1915 roku drużyna wznowiła swoje działania i zaczęła się rozwijać. Na początku 1916 roku składała się z 5 plutonów starszych oraz 4 młodszych. Harcerstwo w Kielcach organizowało się wokół 1 KDH, która wysyłała instruktorów do innych drużyn w regionie. Harcerze z 1 KDH byli inicjatorami upamiętnienia uczestników powstania styczniowego, biorąc udział w wzniesieniu krzyża na wzgórzu Brusznia pod Kielcami w maju 1917 roku. Jesienią 1918 roku wielu harcerzy dołączyło do Batalionu Harcerskiego w Warszawie, w kompanii małopolskiej znajdowało się 40 Kielczan, w tym harcerze z Jedynki.

Okres międzywojenny

W 1920 roku, w czasie wojny, starsi harcerze służyli w Armii Ochotniczej, natomiast młodsi pełnili pomocniczą służbę w Pogotowiu Harcerskim. Harcerze 1 KDH brali udział w II powstaniu śląskim, walcząc w szeregach Batalionu Harcerskiego 11 Pułku Piechoty. W latach 1914–1920 poległo 30 harcerzy z Jedynki w walkach o niepodległość Polski. W latach 1918–1922 harcerze wspierali polskich żołnierzy.

W latach 20. harcerze 1 KDH oraz zastęp „Jastrzębi” rozpoczęli wydawanie pisma „Ślad”. Ważnymi wydarzeniami w historii drużyny były uczestnictwo w Zlotach Narodowych ZHP w lipcu 1924 i 1929 roku oraz udział w Zlocie Skautów Słowiańskich w Pradze w 1931 roku.

W związku z dynamicznym rozwojem drużyny, od 1928 roku podjęto starania o utworzenie I. Szczepu Harcerzy, do którego weszła obok drużyny harcerzy starszych, drużyna harcerzy młodszych, Gromada Zuchowa im. S. Żółkiewskiego oraz 1 Białogońska Drużyna Harcerska.

16 kwietnia 1932 roku zorganizowano Wieczór Harcerski z okazji 20-lecia działalności 1 KDH, a jesienią tego samego roku odbyło się wręczenie sztandaru drużyny.

Lata okupacji

Harcerze 1 KDH uczestniczyli w pracach Pogotowia Wojennego Harcerzy. Pierwszą zbiorową akcją w czasie okupacji były obchody Święta Trzeciego Maja pod Krzyżem Harcerskim – Pomnikiem Powstańców z 1863 roku 3 maja 1940 roku na górze Bruszni pod Karczówką.

Harcerze brali także udział w tzw. „akcji bukietowej” – akcji propagandowej. Podczas akcji małego sabotażu 11 listopada 1941 roku, Gestapo aresztowało 6 członków Szarych Szeregów, w tym 3 harcerzy z 1 KDH.

W trakcie okupacji zaginął sztandar drużyny, który został przeniesiony przez druha Adamczyka, niestety, w nieznane miejsce. Harcerze 1 KDH walczyli z hitlerowskim okupantem, a wielu z nich oddało życie w obronie wolności Ojczyzny.

Służba Polsce Ludowej

Po wojnie, w maju 1945 roku, drużyna została reaktywowana. Harcerze angażowali się w prace na rzecz organizacji społecznych oraz odbudowy kraju w ramach Harcerskiej Służby Polsce. 17 listopada 1946 roku odbyła się uroczystość wręczenia sztandaru w Sali Portretowej zamku kieleckiego. W grudniu 1945 roku miała miejsce premiera sztuki „Prawy Harcerz”, wystawianej przez I Szczep.

W latach 1946–1947 zreformowano szczep, który liczył około 200 członków. Z powodu rozkazu naczelnika ZHP, Szczep został rozwiązany, a organizacja harcerska z Liceum im. J. Śniadeckiego wróciła do działalności w formie jednej drużyny podzielonej na zastępy i plutony.

W latach 1948–1950 liczba członków 1 KDH spadła do 100. Kadra drużyny uczestniczyła w obozach organizowanych w ramach Centralnej Akcji szkoleniowej. Harcerze 1 KDH biorą udział w obozach letnich i zimowych, a pierwszy po wojnie obóz wędrowny w Górach Świętokrzyskich trwał 7 dni, podczas gdy pierwsze zimowisko miało miejsce w Zakopanem.

W 1956 roku utworzono 1 KDH przy II Żeńskiej Szkole Ogólnokształcącej, a drużynową została K. Letniowska. W 1958 roku doszło do zespolenia działających w szkole drużyn w jedną 1 KDH im. Emilii Plater. Drużyna brała udział w zlotach drużyn na Stadionie w Cedzynie (1958 r.) oraz w akcji „Sprzysiężenia Świętokrzyskiego”.

Jesienią 1958 roku reaktywowano Liceum Ogólnokształcące im. J. Śniadeckiego jako II Liceum (koedukacyjne). W latach 60. 1 KDH uczestniczyła w uroczystościach z okazji obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego, realizując program harcerstwa Kielecczyzny pod kryptonimem „Ciekoty”, zdobywając znak „Żeromskiego”. Drużyna brała udział w zjazdach z okazji IV zjazdu ZHP.

W latach 70. drużyna aktywnie uczestniczyła w działaniach na rzecz miasta pod hasłem „Wiosna Judymów”, w finale dwuletniej kampanii programowej „Śladami Żeromskiego” oraz w uroczystościach nadania Kieleckiej Chorągwi ZHP imienia Stefana Żeromskiego (6 czerwca 1971).

W latach 1971–1972 harcerze utworzyli samodzielną drużynę im. S. Witkiewicza. Od 1973 roku harcerze i harcerki działający w II Liceum im. J. Śniadeckiego rozpoczęli działalność jako Drużyna Harcerskiej Służby Polsce Socjalistycznej. Rozpoczęto tworzenie Szczepu, który powstał w połowie lutego 1974 roku. Pełna nazwa brzmiała: II Szczep Harcerskiej Służby Polsce Socjalistycznej im. Dionizego Czachowskiego przy II Liceum Ogólnokształcącym im. J. Śniadeckiego w Kielcach. Harcerze z Jedynki brali udział w akcji szczepu „Patron”, mającej na celu gromadzenie materiałów i pamiątek po płk D. Czachowskim. W latach 1974–1975 harcerze zdobywali odznakę chorągwianą „Jodła”. 8 maja 1980 roku drużyna brała udział w uroczystościach nadania hufcowi kieleckiemu imienia Obrońców Westerplatte.

Lata dziewięćdziesiąte XX wieku

W marcu 1995 roku drużyna została ponownie reaktywowana, a już dwa miesiące później obchodziła 50. rocznicę reaktywacji po okresie okupacji. Z tej okazji zorganizowano Wieczór Harcerski, który odbył się 5 maja 1995 roku. W 1997 roku drużyna przyjęła nazwę „Słoneczna”. 15-osobowy patrol 1 KDH uczestniczył w XXXIX Rajdzie Świętokrzyskim. W 1998 roku reaktywowano 1 ŻKDH, a drużyna brała udział w licznych rajdach, takich jak Ciekocki, Bastion i Iskierka. 9 maja 1998 roku przy II Liceum Ogólnokształcącym zawiązano Słoneczny Szczep Gór Świętokrzyskich, w skład którego weszły m.in. 1 KDH i 1 ŻKDH. Atrybutem Szczepu była żółta chusta.

28 września 2001 roku 1 ŻKDH im. E. Plater połączyła się z 1 KDH im. D. Czachowskiego, a drużyna obecnie funkcjonuje pod nazwą 1 Kielecka Drużyna Harcerska imienia Emilii Plater i Dionizego Czachowskiego. Pierwszą drużynową została sam. J. Karpeta. Drużyna aktywnie uczestniczy w wydarzeniach harcerskich zarówno na poziomie regionalnym, jak i ogólnopolskim.