1 Gwardyjska Dywizja Kawalerii
1 Gwardyjska Dywizja Kawalerii (ros. 1-я гвардейская кавалерийская дивизия) to jednostka kawalerii Armii Czerwonej, która powstała podczas II wojny światowej na skutek przekształcenia 5 Dywizji Kawalerii.
Dywizja została formalnie utworzona 26 listopada 1941 roku poprzez przemianowanie 5 Dywizji Kawalerii. W trakcie działań wojennych przeciwko armii niemieckiej na terenach Polski była dowodzona przez pułkownika Piotra Waszurina i wchodziła w skład 1 Gwardyjskiego Korpusu Kawalerii. Po otrzymaniu licznych odznaczeń, jej pełna nazwa brzmiała: 1-я гвардейская кавалерийская Ставропольская, ордена Ленина, Краснознаменная, орденов Суворова, Богдана Хмельницкого дивизия им. М. Ф. Блинова.
Dowódcy dywizji
- gen. mjr Wiktor Baranow (26.11.1941 – 28.5.1942),
- płk Aleksiej Prilepski (29.5.1942 – 15.7.1942),
- płk Julian Owar (16.7.1942 – 30.11.1943),
- płk Iwan Borszew (01.12.1943 – 17.02.1944),
- płk Siergiej Aristow (18.02.1944 – 16.07.1944),
- płk Piotr Waszurin (16.7.1944 – 23.03.1945),
- płk Filip Blinow (od 23 marca 1945)
Struktura organizacyjna
- 1 gwardyjski pułk kawalerii
- 3 gwardyjski pułk kawalerii (do 03.04.1943)
- 5 gwardyjski pułk kawalerii
- 6 gwardyjski pułk kawalerii
- 61 pułk pancerny (od 3.04.1943)
- 174 pułk artylerii i moździerzy (od 20.05.1943) oraz inne jednostki.
Przypisy
Bibliografia
Bolesław Dolata: Wyzwolenie Dolnego Śląska w 1945 roku. Warszawa: 1985. ISBN 83-04-01882-9.