1 Grupa Pancerna

1 Grupa Pancerna była organem inspekcyjnym oraz szkoleniowym w ramach Dowództwa Broni Pancernych Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Utworzona 1 maja 1937 roku w Warszawie, jej głównym zadaniem było inspekcjonowanie wyszkolenia, analizowanie spraw organizacyjnych oraz przygotowanie mobilizacyjne jednostek podległych.

Struktura organizacyjna

Dowództwo:

Dowódca – płk kaw. Józef Koczwara
Oficer sztabu – mjr Adam Kubin

Oddziały pancerne:

1 Batalion Pancerny – Poznań
3 Batalion Pancerny – Warszawa
8 Batalion Pancerny – Bydgoszcz
10 Batalion Pancerny – Łódź
1 Pułk Artylerii Najcięższej

Uwagi

Bibliografia

Marian Żebrowski: Zarys historii polskiej broni pancernej 1918 – 1947. Zarząd Zrzeszenia Kół Oddziałowych Broni Pancernych. Londyn 1971

Magdalena Pionnier, Charakterystyka zawartości zespołów akt dowództw – Broni Pancernych, Łączności i Saperów z lat 1929-1939, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 4, Centralne Archiwum Wojskowe, Warszawa 1972