1 grosz (1809–1812) – moneta groszowa wybijana dla Wolnego Miasta Gdańska w latach 1809 i 1812, na podstawie menniczej normy polskiej z 1766 roku.
Awers
Na tej stronie znajduje się tarcza z herbem Gdańska, podtrzymywana przez dwa lwy. Nad tarczą widać skrzyżowane gałązki palmy i wawrzynu, a na dole widnieje rok bicia – 1809 lub 1812.
Rewers
W centralnej części umieszczono napis „EIN”, poniżej znajduje się „GROSCHEN”, a jeszcze niżej dwie skrzyżowane gałązki. Pod nimi znajduje się znak mennicy – litera M, która pochodzi od pierwszej litery nazwiska kierownika mennicy, Johanna Ludwiga Meyera. W otoku widnieje dodatkowy napis.
Opis
Moneta została wybita w miedzi, na krążku o średnicy 21 mm i masie 3,2 grama, z gładkim rantem. W 1809 roku wybito 360 000 sztuk monet, natomiast w 1812 roku – 540 000.
Stopień rzadkości poszczególnych roczników przedstawiono w tabeli:
W 1809 roku istnieje odmiana z napisem „GROOSCHEN” na rewersie, która w rzeczywistości jest destruktem menniczym. W monetach z 1812 roku zmieniono wygląd skrzyżowanych gałązek na rewersie na większe. Dlatego w roczniku 1812 można spotkać monety zarówno z nowym wzorem rysunku rewersu, jak i z wzorem rewersu z 1809 roku.
Zobacz też
- 1 szeląg (1808–1812)
- gulden gdański
- monety epoki napoleońskiej
Przypisy