1 Front Nadbałtycki
1 Front Nadbałtycki (ros. 1-й Прибалтийкий фронт, w polskiej literaturze znany także jako 1 Front Bałtycki) to związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej, który miał kompetencje administracyjne oraz operacyjne na zachodnich terenach ZSRR. Działał podczas wojny z Niemcami w trakcie II wojny światowej.
Historia
Front został utworzony 20 października 1943 roku w wyniku przemianowania Frontu Kalinińskiego. W okresie od października do grudnia 1943 roku prowadził działania wojenne w rejonie Witebska. W dniach 23 czerwca – 31 lipca 1944 roku brał udział w operacji białoruskiej. Następnie, od sierpnia do listopada 1944 roku, walczył przeciwko Grupie Armii Północ, zdobywając Litwę oraz część Łotwy, a także blokując niemieckie siły w rejonie Kłajpedy oraz na cyplu w rejonie Lipawy i Tukums. W dniach 13–31 stycznia 1945 roku uczestniczył w operacji wschodniopruskiej. 24 lutego 1945 roku Front został przemianowany na Grupę Zemlandzką (Sambijską), która została włączona do 3 Frontu Białoruskiego. Sztab tej Grupy został rozwiązany w marcu 1945 roku.
Dowództwo Frontu
Dowódcy:
- gen. armii Andriej Jeriomienko – do 19 listopada 1943
- gen. armii Iwan Bagramian – do 24 lutego 1945
Szefowie sztabu:
- gen. por. Władimir Kurasow
Struktura organizacyjna
Stan w 1944 roku:
- 4 Armia Uderzeniowa
- 11 Gwardyjska Armia
- 39 Armia
- 43 Armia
- 3 Armia Lotnicza
Przypisy
Bibliografia
Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.