1 Dywizjon Taborów

1 Dywizjon Taborów to jednostka taborów Wojska Polskiego działająca w okresie II Rzeczypospolitej.

W trakcie swojego funkcjonowania jednostka ta była wielokrotnie reorganizowana. W 1923 roku dywizjon miał swoją siedzibę w Warszawie, natomiast w 1939 roku kadra 1 dywizjonu taborów była zlokalizowana w Małkini.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1923 roku dywizjon podlegał Dowództwu Okręgu Korpusu Nr I i stacjonował w Warszawie. Dowódca dywizjonu pełnił jednocześnie rolę szefa taborów Okręgu Korpusu Nr I.

1 października 1925 roku, w wyniku reorganizacji wojsk taborowych, dywizjon został przekształcony w „1. Szwadron Taborów”. W tym samym czasie utworzono Szefostwo Taborów w ramach Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I. W lipcu 1926 roku, w związku z redukcją liczebności formacji taborowych (zgodnie z rozkazem MSWojsk. Oddz. I Szt. Gen. L. 2579/org. oraz rozporządzeniem wykonawczym Dep. II L. 1600/tab. tjn.), szwadron został skadrowany.

12 września 1930 roku opublikowano „Organizację taborów na stopie pokojowej. Przepisy służbowe”, a 18 września 1930 roku wydano rozkaz dotyczący wprowadzenia w życie nowej organizacji formacji taborowych. 1 szwadron taborów został przekształcony w kadrę 1 dywizjonu taborów.

W 1939 roku kadra 1 dywizjonu taborów stacjonowała w Małkini.

Struktura organizacyjna

Organizacja dywizjonu w 1923 roku obejmowała:

dowództwo dywizjonu
cztery lub pięć szwadronów taborowych
skład i warsztat taborowy
kadrę szwadronu zapasowego
Kadrę Okręgowego Szpitala Koni nr I w Warszawie
kolumny przewozowe

Obsada personalna

Dowódcy dywizjonu oraz szwadronu, a także komendanci kadry:

płk tab. Witold Płatuski (1923 – 1 X 1925 → szef Szefostwa Taborów DOK I)
ppłk tab. Antoni Józef Chocieszyński (1 X 1925 – VII 1926 → szef Szefostwa Taborów DOK IV)
mjr tab. Marian Frydrychowicz (VII 1926 – VI 1927 → szef Szefostwa Taborów OK VII)
kpt. tab. Marian Czerkawski (VI 1927 – 1 IV 1929 → kierownik referatu w Departamencie Intendentury MSWojsk)
mjr tab. Karol Czulak (VI 1930 – XII 1932 → szef służby taborowej w Dowództwie KOP)
rtm. / mjr tab. Albin Nowotny (od VI 1933)
kpt. Rafał Narkon (był III 1939)

Zastępcy dowódcy dywizjonu:

mjr tab. Zygmunt Bogusz (1923 – 1924 → zastępca dowódcy 9 dtab)
mjr tab. Jan Aleksander Maetschke (XI 1924 – 1 X 1925 → kadra oficerów taborowych)

Kwatermistrzowie:

kpt. tab. Marian Czerkawski (1 X 1925 – VI 1927 → p.o. dowódcy szwadronu)
kpt. tab. Jan Pawlicki (od VI 1927)

Obsada personalna kadry 1 dywizjonu taborów w marcu 1939 roku:

komendant kadry – kpt. Rafał Narkon
oficer mobilizacyjny – kpt. Stefan III Tomaszewski
oficer administracyjno-materiałowy – por. Józef Ziemian-Ziemiński

Żołnierze dywizjonu – ofiary zbrodni katyńskiej

Biogramy zamordowanych można znaleźć na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-08-18].
Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2/III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.