1 Dywizjon Samochodowy (ros. 1-й Автомобильный дивизион) był jednostką wojskową związaną z wojną domową w Rosji, działającą w ramach sił Białych.
W dniu 9 listopada 1918 roku w ramach sił zbrojnych Tymczasowego Rządu Obwodu Północnego utworzono Kompanię Samochodową, na czele której stanął sztabskapitan Edmund E. Des-Fontejnes. W marcu 1919 roku kompania ta została przekształcona w 1 Dywizjon Samochodowy, którego dowództwo objął płk Wsiewołod I. Korotkiewicz. 25 września do dywizjonu dołączył pododdział składający się z 6 czołgów Mark V oraz Mark B, które były obsługiwane przez brytyjskie załogi pod dowództwem mjr. J. N. Lewisa Bryana. Wkrótce potem wojska brytyjskie opuściły Obwód Północny, zostawiając Białym jedynie dwa czołgi: Mark V i Mark B.
W październiku dywizjonowi podporządkowane zostały nowo formowane oddziały lotnicze Frontu Północnego. W tym okresie dywizjon brał udział w intensywnych walkach w rejonie Plesiecka, zdobywając stację kolejową Plesiecka 11 października. Pod koniec listopada toczył walki w okolicy Nabołoka. Żołnierze dywizjonu nosili brytyjskie mundury z Krzyżem Św. Jerzego na czapkach. Dywizjon został rozwiązany na początku 1920 roku, przed ewakuacją wojsk Białych pod dowództwem gen. Jewgienija K. Millera. 21 lutego, po zdobyciu przez wojska bolszewickie Archangielska, przejęły one oba porzucone czołgi dywizjonu.
Bibliografia
I. M. Gostiew, J. W. Liutikow, 1-й Автомобильный дивизион войск Северной области
Linki zewnętrzne
Struktura organizacyjna Frontu Północnego (ros.)