1 Dywizja Przeciwlotnicza i Przeciwpancerna „Etna”

1 Dywizja Przeciwlotnicza i Przeciwpancerna „Etna”

1 Dywizja Przeciwlotnicza i Przeciwpancerna „Etna” (wł. 1 Divisione Contraerea e Controcarro „Etna”) to jednostka wojskowa Sił Zbrojnych RSI, która działała pod koniec II wojny światowej.

Dywizja została utworzona w końcówce sierpnia 1944 r. w Bresci, na życzenie Niemców, którzy pragnęli wzmocnić obronę przeciwlotniczą na terytorium Włoskiej Republiki Socjalnej (RSI). Początkowo pomysł ten został odrzucony przez komendanta Narodowej Gwardii Republikańskiej (GNR), gen. Renato Ricciego, co doprowadziło do jego dymisji. Ostatecznie, szef sztabu GNR, gen. Niccolò Nicchiarelli, zgodził się na sformowanie dywizji. Na jej czele stanął we wrześniu gen. Giuseppe Volante.

Dywizja wchodziła w skład GNR i liczyła około 7 tys. żołnierzy. Jej zadania obejmowały działania przeciwlotnicze oraz zwalczanie nieprzyjacielskich zrzutów spadochronowych. Jednostka została podzielona na dwie grupy: jedna z nich została rozmieszczona wzdłuż rzek Sesia i Agogna w Piemoncie, natomiast druga w rejonie Ferrara-Mantova-Rawenna w Lombardii.

Na początku stycznia 1945 r. gen. G. Volante zginął w wyniku ataku alianckiego samolotu. Dowództwo nad dywizją objął gen. Giovanni Bocchio. Ostatecznie, dywizja poddała się wojskom alianckim w pierwszych dniach maja w rejonie Castellazzo Novarese.

Linki zewnętrzne

Historia 1 Dywizji Przeciwlotniczej i Przeciwpancernej „Etna” (wł.)