1 Dywizja Pancerna (USA)

1 Dywizja Pancerna

1 Dywizja Pancerna (ang. 1st Armored Division) to jednostka taktyczna Armii Stanów Zjednoczonych, mająca swoją siedzibę w Fort Bliss w Teksasie.

Historia

Dywizja została utworzona 15 lipca 1940 roku, bazując na 7 Brygadzie Kawalerii. Jej pierwszym działaniem bojowym był udział w operacji Torch. Następnie dywizja uczestniczyła w walkach w Afryce Północnej, gdzie odegrała kluczową rolę w ostatecznym zniszczeniu niemieckich sił w Tunezji w maju 1943. Po kilku miesiącach reorganizacji w Maroku, dywizja została przeniesiona do Włoch, gdzie wylądowała w Neapolu w październiku 1943 roku. Swoją kampanię wojenną zakończyła w dolinie Padu. Po zakończeniu działań wojennych jednostka została przeniesiona do Niemiec, gdzie pełniła rolę w siłach okupacyjnych. Wiosną 1946 roku powróciła do Stanów Zjednoczonych, gdzie została rozwiązana.

W związku z wybuchem wojny koreańskiej, dywizja została reaktywowana 7 marca 1951 roku w Fort Hood w Teksasie, w ramach programu rozbudowy armii w odpowiedzi na rosnące napięcia z ZSRR. Po kilku latach stacjonowania w Teksasie, w 1956 roku dywizja została przeniesiona do Fort Polk w Luizjanie. W czasie kryzysu kubańskiego, jednostka została wysłana do portów w południowych stanach USA, aby być gotową do ewentualnej inwazji na Kubę. Pododdziały dywizji uczestniczyły także w wojnie w Wietnamie, a jedna z brygad brała udział w przywracaniu porządku publicznego podczas zamieszek w Chicago.

W wyniku konfliktu w Wietnamie, amerykańska armia przeszła znaczącą reorganizację. W 1971 roku dywizja została przeniesiona do Niemiec, zastępując 4 Dywizję Pancerną. Zakwaterowano ją w rejonie Wiesbaden, gdzie przez następne dwadzieścia lat przygotowywała się na ewentualny atak wojsk Układu Warszawskiego.

Na jesieni 1990 roku dywizja została wysłana do Arabii Saudyjskiej, biorąc udział w wojnie w Zatoce Perskiej. W trakcie krótkiej wojny lądowej w lutym 1991 roku, zrealizowała swoje zadanie zniszczenia irackiej Gwardii Republikańskiej. W maju 1991 roku powróciła do Niemiec, gdzie stacjonuje do dziś. Stamtąd jej pododdziały uczestniczyły w operacjach stabilizacyjnych w Bośni (1995–96) oraz w Kosowie (1999).

Dwa bataliony dywizji wzięły udział w inwazji na Irak w 2003 roku. W maju tego samego roku pozostała część dywizji została wysłana do Iraku, przejmując odpowiedzialność za Bagdad. Mimo planowanego powrotu do Niemiec w kwietniu 2004 roku, jej pobyt w Iraku został przedłużony o trzy miesiące, aby wykorzystać dywizję do stłumienia powstania lidera szyitów Muktady as-Sadra.

W trakcie całego pobytu w Iraku, dywizja straciła 125 żołnierzy.

3 Brygada dywizji, stacjonująca w USA, powróciła do Iraku w lutym 2005 roku, wspierając 3 Dywizję Piechoty. 1 Brygada została ponownie wysłana do Iraku w styczniu 2006 roku.