1 Dywizja Kawalerii (1 DK)
1 Dywizja Kawalerii to znacząca jednostka kawalerii Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Historia dywizji
1 Dywizja Kawalerii została utworzona w 1924 roku na podstawie IV Brygady Jazdy, 10 pułku ułanów z VIII Brygady Jazdy oraz dwóch dotychczas samodzielnych pułków strzelców konnych (3 i 9). Dowództwo dywizji zorganizowano w oparciu o Inspektorat Jazdy przy Inspektoracie Armii Nr 2.
12 czerwca 1924 roku Minister Spraw Wojskowych, generał dywizji Władysław Sikorski, podporządkował 1 DK dowódcy Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie. Formacje 1 DK, w tym: 10 puł, 9 psk i 8 dak, były tymczasowo zlokalizowane na terenie Okręgu Korpusu Nr I, zachowując charakter formacji eksterytorialnych.
W 1926 roku VIII BK została przemianowana na XVIII Brygadę Kawalerii, a w następnym roku 8 dak zmienił nazwę na 14 dywizjon artylerii konnej.
8 lutego 1929 roku rozformowano dowództwa 1 DK oraz XI BK w Augustowie, IV BK przekształcono w BK „Suwałki”, a Dowództwo XVIII BK w Białymstoku na Dowództwo BK „Białystok”. Pułki (1 puł i 9 psk) z XI BK zostały podporządkowane dowódcy BK „Białystok”, natomiast 3 pułk strzelców konnych z XVIII BK trafił pod dowództwo BK „Baranowicze”.
Obsada personalna Dowództwa 1 Dywizji Kawalerii
Dowódcy dywizji:
- gen. bryg. Juliusz Rómmel (1 VI 1924 – 11 IX 1926)
- gen. bryg. Adolf Waraksiewicz (dowódca XVIII BK i p.o. dowódcy dywizji do 12 III 1929)
Dowódcy artylerii konnej dywizji kawalerii:
- płk art. Witold Majewski (1 VI 1924 – 11 IV 1927)
- płk art. Rudolf Niemira (11 IV 1927 – 22 III 1929)
Szefowie sztabu:
- mjr SG Marian Słoniński (25 VII – 15 IX 1924)
- rtm./mjr SG Zdzisław Chrząstowski (15 XI 1924 – 14 X 1926)
- rtm. SG Witold Gierulewicz (p.o. XI 1926 – X 1927)
- mjr dypl. Karol Krzysztof Bokalski (28 X 1927 – IV 1929)
I oficerowie sztabu:
- rtm. SG Stanisław Józef Uszyński
- rtm. SG Ziemowit Grabowski (od 1 X 1925)
II oficerowie sztabu:
- por. kaw. Marian Okulicz-Kozaryn (do 6 V 1925 → oficer sztabu VIII BK)
Organizacja pokojowa 1 Dywizji Kawalerii
Dowództwo 1 Dywizji Kawalerii miało swoją siedzibę w Białymstoku.
- IV Brygada Kawalerii w Suwałkach
- VIII (XVIII) Brygada Kawalerii w Wołkowysku, a później w Białymstoku
- XI Brygada Kawalerii w Augustowie
- 4 dywizjon artylerii konnej w Suwałkach
- 8 (14) dywizjon artylerii konnej w Białymstoku
- 1 szwadron samochodów pancernych w Grodnie (1925–1926) i Białymstoku
- 1 szwadron pionierów w Białymstoku
- Szkoła Podchorążych Rezerwy Kawalerii nr 1 przy 1 DK w Suwałkach (1924–1926)
Przypisy
Bibliografia
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych z 1928, 1931 i 1934. [dostęp 2016-02-15].
- Piotr Bauer: Armia Poznan w wojnie obronnej 1939. Wydawn. Poznańskie. ISBN 83-210-0385-0. Brak numerów stron w książce
- Mirosław Giętkowski: Artyleria konna Wojska Polskiego 1918–1939. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-823-X.
- „Almanach oficerski”: praca zbiorowa, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923
- „Księga jazdy polskiej”: pod protektoratem marsz. Edwarda Śmigłego-Rydza. Warszawa 1936. Reprint: Wydawnictwo Bellona Warszawa 1993
- Stanisław Radomyski, Zarys historii Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu 1926-1939, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1992, ISBN 83-85621-06-7.