1 Dywizja Górska (III Rzesza)

1 Dywizja Górska

1 Dywizja Górska (niem. 1. Gebirgs-Division) była dywizją górską w ramach Wehrmachtu.

Została utworzona w kwietniu 1938 roku w Garmisch-Partenkirchen z brygady górskiej, która powstała w 1935. W jej skład wchodzili żołnierze pochodzący z Bawarii oraz Austrii. Dywizja została zmobilizowana w sierpniu 1939 i wzięła udział w kampanii wrześniowej jako część Grupy Armii Południe, wyróżniając się swoimi działaniami w Karpatach.

Następnie jednostka walczyła na froncie zachodnim, gdzie planowano jej zaangażowanie w operacjach przeciwko Wielkiej Brytanii (Operacja Lew Morski) oraz na Gibraltarze (Operacja Izabella-Felix). W październiku 1940 100 pułk strzelców górskich został wyłączony z dywizji i przeniesiony do nowo formowanej 5 Dywizji Górskiej. Z powodu fiaska tych operacji, dywizja przeniosła się do Jugosławii, a od czerwca 1941 roku zaczęła walki przeciwko Armi Czerwonej. Jej szlak bojowy na froncie wschodnim prowadził przez Lwów, Linię Stalina, Kijów, Stalino, Charków, Dniepr oraz Kaukaz.

Po zakończeniu działań przeciwko Armii Czerwonej w Kaukazie, dywizja została przerzucona do okupowanej Grecji i Serbii, gdzie brała udział w walkach z partyzantami. W trakcie operacji antypartyzanckiej Schwarz, żołnierze z 1 Dywizji Górskiej zamordowali około 80% jeńców wziętych do niewoli. W 1944 roku stawiali opór Armii Czerwonej na Węgrzech.

W marcu 1945 jednostka została przemianowana na 1 Dywizję Ludowych Strzelców Górskich (niem. 1. Volks-Gebirgs-Division). Wojnę zakończyła na terenie Austrii, gdzie została wzięta do niewoli przez ZSRR.

W skład dywizji wchodził również Chiang Wei-kuo, syn Čang Kaj-szeka.

Dowódcy dywizji

  • gen. Ludwig Kübler (IX 1939 – X 1940)
  • gen. Hubert Lanz (X 1940 – I 1942)
  • gen. Robert Martinek (I – XII 1942)
  • gen. Walter Stettner Ritter von Grabenhofen (XII 1942 – X 1944)
  • gen. Josef Kübler (X 1944 – III 1945)
  • gen. August Wittmann (III – V 1945)

Struktura organizacyjna

Skład we wrześniu 1939:

  • Dowództwo 1 Dywizji Górskiej
  • 98 pułk strzelców górskich
  • 99 pułk strzelców górskich
  • 100 pułk strzelców górskich (do X 1940)
  • 44 batalion przeciwpancerny
  • 79 pułk Artylerii górskiej
  • 54 batalion łączności
  • 54 batalion pionierów
  • jednostki dywizyjne (zaopatrzenie, itp.)

Przypisy

Bibliografia

Ben Shepherd: Żołnierze Hitlera. Armia niemiecka w Trzeciej Rzeszy. Oświęcim: 2017. ISBN 978-83-7889-539-8.

Zostań naszym fanem!

Pomóż nam się rozwijać! Polub nas na Facebooku! i śledź nas na X!