1. deild Wysp Owczych (2003)

W 2003 roku odbyła się 61. edycja 1. deild na Wyspach Owczych, w której uczestniczyło 10 zespołów. Tytuł mistrzowski zdobył klub HB Tórshavn, który po raz siedemnasty w historii sięgnął po to trofeum.

Przebieg

W 2003 roku, podobnie jak obecnie, w rozgrywkach uczestniczyło dziesięć drużyn. Liczba ta zmieniała się w przeszłości, a obecny format ustalono w sezonie 1988. Od 1976 roku kluby mogą być relegowane do niższej ligi. W tym roku zastosowano zasadę, że jedynie ostatnia drużyna jest relegowana bezwarunkowo o poziom niżej, a tym razem był to FS Vágar. Zespół z przedostatniego miejsca miał możliwość rozegrania baraży, co wykorzystał Skála ÍF, pokonując w dwumeczu drugoligowy TB Tvøroyri 8:1 (7:0, 1:1), co pozwoliło mu pozostać w pierwszej lidze.

Obrońca tytułu, HB Tórshavn, zajął pierwsze miejsce w tabeli, podczas gdy wicemistrzem został B36 Tórshavn z piątej pozycji, a trzecie miejsce, z szóstego, zajęło B68 Toftir. Na czwartym miejscu znalazł się NSÍ Runavík (spadek z drugiego), a na piątym KÍ Klaksvík (spadek z trzeciego). Kolejne trzy miejsca zajęli: EB/Streymur (dziewiąte miejsce), GÍ Gøta (czwarte) oraz VB Vágur (siódme). Skála ÍF spadł z ósmego na dziewiąte miejsce, a ostatnie miejsce przypadło nowo promowanemu FS Vágar.

Królem strzelców został Hjalgrím Eltør z KÍ Klaksvík, który zdobył 13 bramek.

Za każde zwycięstwo przyznawano trzy punkty, co zostało wprowadzone w 1995 roku.

Najlepsze zespoły ligi Wysp Owczych uzyskały prawo do udziału w europejskich pucharach. W I rundzie kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów 2004/05, HB Tórshavn przegrał w dwumeczu z gruzińskim WIT Georgia Tbilisi 5:3 (0:5, 3:0). Bramki dla Farerczyków zdobyli: Eli Thorsteinsson (66′), Rókur av Fløtum Jespersen (69′) oraz Símun Eliasen (89′). Dwa inne zespoły, B36 Tórshavn i B68 Toftir, zagrały w I rundzie kwalifikacyjnej Pucharu UEFA 2004/05. B36 Tórshavn przegrał dwumecz z łotewskim Liepājas Metalurgs 2:11 (1:3, 1:8), a bramki dla wyspiarzy zdobyli: Bergur Midjord (pierwszy mecz, 45′) oraz Jóhannis Joensen (drugi mecz, 73′). B68 Toftir również trafił na łotewski klub, FK Ventspils, i przegrał 0:11 (0:3, 0:8). Ostatnim klubem, który zakwalifikował się do europejskich rozgrywek, był NSÍ Runavík, który w I rundzie Pucharu Intertoto 2004 przegrał z duńskim Esbjerg fB 1:7 (1:3, 0:4), a jedyną bramkę dla Farerczyków zdobył Ian Højgaard (85′).

Zespoły

W rozgrywkach uczestniczyło 10 drużyn. Na miejsce zespołu, który odpadł w poprzednim sezonie, TB Tvøroyri, awansował najlepszy klub z 2. deild, czyli FS Vágar.

Tabela ligowa

Wyniki

W tamtym czasie na Wyspach Owczych rozgrywano dwa mecze pomiędzy każdą parą drużyn – jeden na wyjeździe i jeden na własnym boisku.

Źródło: FaroeSoccer.com

Objaśnienia: 1 Drużyna gospodarzy jest wymieniona po lewej stronie tabeli.

Kolory: zielony – zwycięstwo gospodarzy, żółty – remis, różowy – zwycięstwo gości.

Lider kolejka po kolejce

Baraże o 1. deild 2004

Obie drużyny pozostały w swoich ligach.

Strzelcy

Królem strzelców turnieju został zawodnik KÍ Klaksvík, Hjalgrím Elttør, który zdobył 13 bramek.

Sędziowie

Statystyki

W trakcie 18 kolejek 1. deild 2003 (łącznie 92 mecze – 90 + 2 baraże) piłkarze zdobyli 283 bramki (średnio: 15,72/kolejkę, 3,08/mecz).

W tym 9 bramek samobójczych (około 3,2% wszystkich strzelonych).

Najwięcej goli padło w meczach drużyny FS Vágar – 70 (około 3,9/mecz).

Najmniej goli padło w meczach drużyny VB Vágur – 46 (około 2,6/mecz).

Pierwszy gol samobójczy padł w meczu 1. kolejki, 16 maja 2003, podczas spotkania EB/StreymurB68 Toftir. Autorem tej bramki był gracz gospodarzy, Egil á Bø.

Najwięcej goli samobójczych strzelili zawodnicy EB/Streymur oraz GÍ Gøta (po 2). Oprócz nich bramki samobójcze zdobywali także gracze: B36 Tórshavn, B68 Toftir, FS Vágar, NSÍ Runavík oraz Skála ÍF.

Najwyższa liczba goli (8) padła w spotkaniach:

B36 TórshavnKÍ Klaksvík 7:1 (6. kolejka, 22 czerwca 2003) oraz

GÍ GøtaEB/Streymur 4:4 (16. kolejka, 21 września 2003).

Najmniejsza liczba goli (0) padła w czterech spotkaniach (około 4,3% wszystkich spotkań).

Mecze, które zakończyły się największą różnicą bramek to:

KÍ KlaksvíkSkála ÍF 7:0 (15. kolejka, 14 września 2003),

Skála ÍFTB Tvøroyri 7:0 (mecz barażowy, 11 października 2003).

Były to również najwyższe zwycięstwa na własnym stadionie.

Najwyższym zwycięstwem na wyjeździe było spotkanie 13. kolejki (24 sierpnia 2003) GÍ GøtaHB Tórshavn, które zakończyło się rezultatem 0:4.

Pierwszego gola z rzutu karnego zdobył Súni Olsen w 22. minucie meczu 2. kolejki (25 maja 2003), w którym FS Vágar przegrał z GÍ Gøta (1:2).

Pierwszą czerwoną kartkę otrzymał zawodnik VB Vágur w 32. minucie meczu 1. kolejki (16 maja 2003), w spotkaniu VB VágurB36 Tórshavn (0:0).

Przypisy

Bibliografia

Marni Mortensen: FaroeSoccer.com. [dostęp 2010-05-03]. (far.)