Ceremonia wręczenia Oscarów 1929
Pierwsza ceremonia wręczenia Oscarów odbyła się 16 maja 1929 roku podczas prywatnego przyjęcia w Hollywood Roosevelt Hotel przy Hollywood Boulevard w Los Angeles. Bilety na wydarzenie kosztowały 5 dolarów, a w uroczystości uczestniczyło 270 osób, głównie członków Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej. Ceremonię, która trwała około 15 minut, prowadził Douglas Fairbanks i miała miejsce trzy miesiące po ogłoszeniu zwycięzców. Nagradzano filmy, które miały swoją premierę w okresie od 1 sierpnia 1927 do 1 sierpnia 1928. Wydarzenie nie było transmitowane na żywo.
Podczas pierwszej ceremonii aktorzy oraz reżyserzy mogli otrzymać Oscara za całokształt swojej pracy w danym roku. Na przykład, niemiecki aktor Emil Jannings zdobył nagrodę dla najlepszego aktora za dwie role w filmach: Ostatni rozkaz (The Last Command) i Niepotrzebny człowiek (The Way of All Flesh), a amerykańska aktorka Janet Gaynor otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki za trzy występy w: Siódme niebo (7th Heaven), Anioł ulicy (Street Angel) oraz Wschód słońca (Sunrise: A Song of Two Humans).
Laureaci i nominowani
Aby wyróżnić zwycięzców w poszczególnych kategoriach, ich nazwiska zostały zapisane pogrubioną czcionką oraz umieszczone na początku listy (poza kolejnością nominacji na oficjalnych listach).
Najlepszy film
- wytwórnia: Paramount Pictures – Skrzydła (jedyny film niemy nagrodzony w tej kategorii w historii Oscarów)
- wytwórnia: United Artists – Banda
- wytwórnia: FOX – Siódme niebo
Najwyższa jakość artystyczna
- FOX – Wschód słońca
- Metro-Goldwyn-Mayer – Człowiek z tłumu
- Paramount – Chang
Najlepszy aktor
- Emil Jannings – Ostatni rozkaz i Niepotrzebny człowiek
- Richard Barthelmess – Pętla i The Patent Leather Kid
Najlepsza aktorka
- Janet Gaynor – Siódme niebo, Anioł ulicy i Wschód słońca
- Louise Dresser – A Ship Comes In
- Gloria Swanson – Sadie Thompson
Najlepszy reżyser komedii
- Lewis Milestone – Awantura arabska
- Ted Wilde – Speedy
Najlepszy reżyser dramatu
- Frank Borzage – Siódme niebo
- Herbert Brenon – Sorrell i syn
- King Vidor – Człowiek z tłumu
Najlepsze materiały do scenariusza
- Ben Hecht – Ludzie podziemia
- Lajos Bíró – Ostatni rozkaz
Najlepszy scenariusz adaptowany
- Benjamin Glazer – Siódme niebo
- Alfred A. Cohn – Śpiewak jazzbandu
- Anthony Coldeway – Sławetna Betsy
Najlepsze napisy filmowe
- Joseph W. Farnham (nominacja ta nie była związana ze ściśle określonym filmem)
- Gerald Duffy – Prywatne życie Heleny Trojańskiej
- George Marion Jr. (nominacja ta nie była związana ze ściśle określonym filmem)
Najlepsze zdjęcia
- Charles Rosher i Karl Struss – Wschód słońca
- George Barnes – Sadie Thompson, Magiczny płomień i Diabelska tancerka
Najlepsza scenografia i dekoracja wnętrz
- William Cameron Menzies – Gołębica i Burza
- Rochus Gliese – Wschód słońca
- Harry Oliver – Siódme niebo
Najlepsze efekty inżynieryjne
- Roy Pomeroy – Skrzydła
- Ralph Hammeras (nominacja ta nie była związana ze ściśle określonym filmem)
- Nugent Slaughter (nominacja ta nie była związana ze ściśle określonym tytułem, jednak sędziowie najczęściej wspominali powiązania Slaughtera z filmem Śpiewak jazzbandu)
Oscary honorowe i specjalne
- Warner Brothers – za wyprodukowanie pionierskiego filmu dźwiękowego Śpiewak jazzbandu, który zrewolucjonizował przemysł filmowy
- Charlie Chaplin – za stworzenie, zagranie i wyreżyserowanie filmu Cyrk
Przypisy
Linki zewnętrzne
Informacje o ceremonii (ang.)