1 Brygada Artylerii Pieszej to jednostka artylerii Wojska Polskiego Królestwa Kongresowego.
Skład organizacyjny i obsada personalna
Dowództwo brygady znajdowało się w Grójcu.
Dowódca brygady:
Pułkownik Antoni Płonczyński
1 kompania pozycyjna miała siedzibę w Kozienicach.
Dowódca 1 kompanii pozycyjnej:
Pułkownik Jan Lepige
1 kompania lekka znajdowała się w Grójcu.
Dowódca 1 kompanii lekkiej:
Pułkownik Antoni Płonczyński
2 kompania lekka miała swoją siedzibę w Radomiu.
Dowódca 2 kompanii lekkiej:
Pułkownik Ignacy Walewski (do 1826)
Kapitain Franciszek Łapiński (1826-1831)
Generał brygady Jakub Redel pełnił funkcję dowódcy artylerii pozycyjnej i lekkiej.
W 1822 roku, krótko przed wydaleniem, do 1 kompanii pozycyjnej został przydzielony Józef Bem, wówczas w stopniu kapitana.
Mundur
Mundur składał się z kurtki o kroju piechoty, zielonej z czarnymi wyłogami, kołnierzem i rękawami, z pąsowymi wypustkami oraz czarną patką na rękawach. Guziki były żółte metalowe z wizerunkiem granatu z płomieniem, pod którym znajdowały się dwie skrzyżowane lufy armatnie. Naramienniki były sukienne z wyciętymi cyframi 1 lub 2, podłożone żółtym suknem.
Lejbiki były zielone z czarnym kołnierzem, pąsowymi wypustkami na kołnierzu i rękawach, guziki mundurowe, a naramienniki były takie same jak w kurtce.
Spodnie zimowe były sukienne, zielone z pąsową wypustką; latem noszono czechczery. Płaszcze były szare z czarnym kołnierzem i pąsową wypustką, z naramiennikami. Kaszkiet z pomponem i czerwonymi kordonami, miał metalową żółtą podpinkę z granatem, a orzeł wykonany z białej blachy znajdował się pod dwiema lufami armatnimi.
Furażerka była zielona z czarnym lampasem i trzema pąsowymi wypustkami. Felcechy miały czerwone pompony. Wszystkie lederwerki były biało kredowane. Na patrontaszu znajdował się granat metalowy żółty z trzema płomieniami.
Ubiór oficerów przypominał mundur oficerów piechoty pełniących służbę konno, z uwzględnieniem kolorów artylerii konnej.
Osiodłanie i czaprak były w kroju jak dla oficerów piechoty, pełniących służbę konno. Kolor sukna był zielony, a galony złote po brzegach z pąsowymi wypustkami.
Zobacz też
Jednostki artylerii Wojska Polskiego
Przypisy
Bibliografia
Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od roku 1717 do roku 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925. Brak numerów stron w książce.
Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie – Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydaw. Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3. Brak numerów stron w książce.
Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. T.3. Lwów, Warszawa, Kraków: Wydawnictwo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, 1923.
Marian Kukiel, Historia wojskowości w Polsce, Wyd. Orbis, Londyn 1949.