1-Bromobutan-2-on
1-Bromobutan-2-on to organiczny związek chemiczny, będący bromopochodną butanonu. Jest to drażniący środek trujący z grupy lakrymatorów. Ma jasnożółtą barwę i występuje w postaci cieczy, która jest nierozpuszczalna w wodzie. Jego lotność wynosi 34 000 mg/m³ w temperaturze 25 °C, a prężność pary to 15 mmHg przy 14 °C. Stężenie, które może powodować śmierć (LCt50), wynosi 20 000 mg·min/m³.
Po raz pierwszy 1-bromobutan-2-on został użyty przez Niemców w lipcu 1915 roku. Stosowano go w białym i zielonym krzyżu oraz w niemieckich pociskach artyleryjskich typu T-Granate (składających się w 90% z bromku ksylilu i 10% z 1-bromobutan-2-onu) oraz w francuskich pociskach No. 9B (zawierających 60% 1-bromobutan-2-onu, 20% 1-chlorobutan-2-onu i 20% tetrachlorku cyny).
Przypisy
Bibliografia
- D. Hank, D.H. Ellison, Handbook of Chemical and Biological Warfare Agents, wyd. 2, Boca Raton: CRC Press, 2008, ISBN 978-0-8493-1434-6 (ang.).
- Chemical Warfare Agents. Toxicology and Treatment, Timothy C.T.C. Marrs (red.), Robert L.R.L. Maynard (red.), Frederick R.F.R. Sidell (red.), wyd. 2, John Wiley & Sons, 2007, ISBN 978-0-470-01359-5 (ang.).
- Corey J.C.J. Hilmas, Jeffery K.J.K. Smart, Benjamin A.B.A. Hill, History of Chemical Warfare, [w:] Medical Aspects of Chemical Warfare, Shirley D.S.D. Tuorinsky (red.), Falls Church–Washington: Office of the Surgeon General, U.S. Army–Borden Institute, Walter Reed Army Medical Center, 2008, ISBN 978-0-16-081532-4, OCLC 460938576 [zarchiwizowane z adresu 2016-12-01] (ang.).