1 samodzielny batalion chemiczny
1 samodzielny batalion chemiczny to samodzielny pododdział wojsk chemicznych ludowego Wojska Polskiego, który miał na celu ochronę wojsk przed atakami chemicznymi ze strony przeciwnika. Jednostka ta dysponowała środkami do odkażania oraz w trakcie działań bojowych była w stanie tworzyć zasłony dymne.
Formowanie i szkolenie
Batalion został sformowany według etatu 011/39, w miejscowości Surowatka, w rejonie Sum, na mocy rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej nr 05 z dnia 7 maja 1944 roku, jako część 1 Armii Wojska Polskiego. 23 maja 1944 roku wydano pierwszy rozkaz batalionowy, podpisany przez mjr. Niedzimowskiego. Organizacja i szkolenie batalionu trwały przez miesiąc, w tym czasie stan osobowy wynosił około 60% etatu. Jednostka borykała się również z poważnymi brakami w środkach transportowych, posiadając jedynie 3 samochody z 75 przewidzianych w etacie. W związku z tym batalion nie był w pełni zdolny do maskowania dymem działań wojsk czy obiektów na większą skalę, dysponując jedynie świecami dymnymi oraz ręcznymi granatami dymnymi.
2 lipca 1944 roku batalion wyruszył transportem kolejowym do Kiewerc, gdzie rozpoczęto zasadnicze szkolenie bojowe żołnierzy, które trwało do 14 sierpnia 1944 roku. Przysięgę żołnierze złożyli we wsi Groszczówka 26 października 1944 roku.
Batalion został rozformowany razem z 1 Armią WP.
Żołnierze batalionu
Dowódcy batalionu:
- mjr Aleksander Niedzimowski
- kpt. Jerzy Paszkiewicz
- kpt. Jakub Czerniakow
Struktura organizacyjna
W skład batalionu wchodziły:
- dowództwo i sztab
- pluton dowodzenia i zwiadu
- 2 kompanie odkażania terenu (zadymiania)
- kompania sanitarno-odkażająca
- pluton remontowo-transportowy
- laboratorium chemiczne AL-2
- sekcja sanitarna
Łącznie przewidywano 248 etatów, w tym 33 dla oficerów, 72 dla podoficerów oraz 143 dla szeregowców.
Przypisy
Bibliografia
Zbigniew Jaśtak: Szlakiem wojsk chemicznych 1943-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1966.
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. T. 4: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.