1 Armia Kanadyjska
1 Armia Kanadyjska (ang. First Canadian Army) to związek operacyjny kanadyjskiej armii, który działał na froncie europejskim podczas II wojny światowej.
Formowanie i walki
Armia została utworzona w Wielkiej Brytanii na początku 1942 roku, kiedy to siły kanadyjskie stacjonujące tam urosły do dwóch korpusów. Wkrótce po tym, część kanadyjskich dywizji została wysłana do Włoch, w ich miejsce pod dowództwo armii włączono dywizje brytyjskie oraz 1 Dywizję Pancerną z Polski. Armia weszła do walki 23 lipca 1944 roku w Normandii i kontynuowała działania w ramach 21 Grupy Armii na obszarze północnej Francji, Belgii, Holandii oraz północnych Niemiec aż do zakończenia wojny.
Skład
1 Armia Kanadyjska miała charakter międzynarodowy. W trakcie kampanii w Normandii składała się z dwóch korpusów. Jeden z nich, brytyjski I Korpus, był całkowicie złożony z dywizji brytyjskich, natomiast w II Korpusie Kanadyjskim znajdowały się trzy dywizje kanadyjskie oraz jedna polska (1 Dywizja Pancerna). Pod kanadyjskim dowództwem znalazły się również 1 Belgijska Brygada, holenderska Brygada Księżnej Ireny oraz 1 Czechosłowacka Brygada Pancerna. W okresie styczeń–marzec 1945 roku, w skład armii tymczasowo wchodził również brytyjski XXX Korpus. Udział kanadyjskich żołnierzy wzrósł, gdy w lutym 1945 roku do 1 AK włączono przerzucony z Włoch I Korpus Kanadyjski.
Dowódcy armii
Generał Andrew McNaughton (1942-1943)
Generał Harry Crerar (1944-1945)
Generał Guy Simonds (pełniący obowiązki dowódcy od 28 września do 7 listopada 1944)