0,(9)

0,(9) (czyli 0,999…) to alternatywna forma zapisu liczby 1 jako nieskończonego ułamka dziesiętnego. Równanie

0,(9) = 1

można udowodnić na różne sposoby.

Dowody

Dowód 1.

W tym dowodzie wykorzystano reprezentację ułamka

{\displaystyle {\tfrac {1}{9}}}

w postaci liczby dziesiętnej

{\displaystyle 0{,}(1)}.

Z równości

{\displaystyle {\tfrac {1}{9}}=0{,}(1)}

wynika, że

0,(9) = 9 ⋅ 0,(1) = 9 ⋅ {\frac {1}{9}} = 1.

Podobnie, ułamek

{\displaystyle {\tfrac {3}{9}}={\tfrac {1}{3}}}

można przedstawić jako liczbę dziesiętną

{\displaystyle 0{,}(3)}.

Stąd

0,(9) = 3 ⋅ 0,(3) = 3 ⋅ {\frac {1}{3}} = 1.

Inny sposób udowodnienia to rozkład liczby 0,(9) na sumę co najmniej dwóch nieskończonych ułamków dziesiętnych, dla których znamy odpowiadające im ułamki zwykłe. Na przykład:

0,(9) = 0,(1) + 0,(8) = {\frac {1}{9}} + {\frac {8}{9}} = 1.

Inne przykłady rozkładów to:

0,(9) = 0,(2) + 0,(7) = 0,(3) + 0,(6) = 0,(4) + 0,(5) = 0,(1) + 0,(2) + 0,(2) + 0,(4).

Dowód 2.

Dowód ten polega na pomnożeniu liczby 0,(9) przez 10, odjęciu od wyniku 0,(9) oraz podzieleniu przez 9:

x = 0,999…

10x = 9,999…

10x – x = 9,999… – 0,999…

9x = 9

x = 1.

Dowód 3.

Liczbę 0,(9) można także zapisać jako sumę nieskończonego szeregu geometrycznego:

0,(9) = 0,9 + 0,09 + 0,009 + 0,0009 + … = ∑n=1 {\frac {9}{10^{n}}}.

Używając wzoru na sumę szeregu geometrycznego, uzyskujemy:

n=1 {\frac {9}{10^{n}}} = {\frac {a_{1}}{1-q}} = {\frac {\frac {9}{10}}{1-{\frac {1}{10}}}} = 1.

Uwagi

Uwaga 1: Pierwszy dowód opiera się na algorytmie wyznaczania rozwinięcia dziesiętnego liczby rzeczywistej. Dla ułamków w postaci

{\displaystyle {\frac {c}{9}},\,\,1\leqslant c<9}

zachodzi równość

10 ⋅ {\frac {c}{9}} = c + {\frac {c}{9}}.

Oznacza to, że cyfry rozwinięcia dziesiętnego powtarzają się cyklicznie.

Ten algorytm nie działa jednak dla ułamka

{\displaystyle {\tfrac {9}{9}}},

co prowadzi do nieoczywistej równości:

9 = 0,(9),

którą należy udowodnić.

Uwaga 2: Dowód 2 jest zastosowaniem ogólnej metody zamiany na ułamek zwykły dowolnej liczby dziesiętnej okresowej.

Uwaga 3: Dwa pierwsze dowody, chociaż intuicyjne, korzystają z pewnych właściwości szeregów zbieżnych.

Zobacz też

paradoksy Zenona z Elei.

Linki zewnętrzne

Ułamek 0,(9), Uniwersytet Śląski w Katowicach (UŚ), math.us.edu.pl [dostęp 2024-11-29].