Około 1800 lat temu w Eboracum, dzisiejszym Yorku, doszło do walki na śmierć i życie, w której zwycięski lew zaatakował gladiatora. Odkrycie to, będące pierwszym fizycznym dowodem na starożytną bitwę między gladiatorem a zwierzęciem w Europie, zostało opisane przez antropologa sądowego Timothy’ego Thompsona z Uniwersytetu Maynooth w Irlandii oraz jego zespół. Szczątki mężczyzny datowane na lata 200-300 po Chrystusie zostały znalezione w rzekomym cmentarzu gladiatorów.
- Odkrycie w Eboracum: Szczątki gladiatora znalezione w Yorku są pierwszym fizycznym dowodem na walki między gladiatorami a zwierzętami w Europie.
- Datowanie szczątków: Mężczyzna, którego szczątki odkryto, datowane są na lata 200-300 po Chrystusie.
- Obrażenia i wiek gladiatorów: Wiele grobów w cmentarzu gladiatorów zawierało mężczyzn w wieku od 18 do 45 lat z licznymi obrażeniami sugerującymi walki.
- Ślady ugryzienia lwa: Na kości udowej mężczyzny znaleziono ślady ugryzienia, które najprawdopodobniej pochodzą od lwa.
- Transport dzikich zwierząt: Rany mężczyzny sugerują, że rzymskie władze transportowały dzikie zwierzęta z odległych miejsc.
Odkrycie w Eboracum
Szczątki młodego mężczyzny, które odkryto w północno-wschodniej Anglii, mogą pochodzić z cmentarza gladiatorów w starożytnym Eboracum. Badania wykazały, że wiele grobów w tym miejscu zawierało mężczyzn w wieku od 18 do 45 lat, z licznymi obrażeniami sugerującymi walki. Analizy chemiczne kości wskazują, że ci mężczyźni dorastali w różnych częściach Imperium Rzymskiego, być może przed rozpoczęciem treningu gladiatorskiego.
Ślady po ugryzieniu lwa
Badania przeprowadzone przez zespół Thompsona ujawniły, że na kości udowej mężczyzny znajdują się ślady ugryzienia, które najprawdopodobniej pochodzą od lwa. Zespół porównał cyfrowe obrazy 3D śladów ugryzienia z tymi, które pozostawiają współczesne zwierzęta, takie jak gepardy, lwy, tygrysy i lamparty. Okazało się, że wzór oraz głębokość otworów na miednicy mężczyzny najbliżej odpowiadają ugryzieniu lwa.
Transport dzikich zwierząt
Thompson zauważa, że rany mężczyzny wskazują na to, iż rzymskie władze transportowały zwierzęta z tak odległych miejsc jak Afryka Północna do Brytanii na publiczne wydarzenia. „Nasze wnioski otwierają wiele nowych pytań” – mówi badacz. Wciąż nie wiadomo, gdzie dokładnie odbywały się walki gladiatorów z dzikimi zwierzętami w Eboracum, ponieważ nie znaleziono jeszcze pozostałości lokalnego amfiteatru.
Historyczne konteksty walk
W historii Rzymu walki między uzbrojonymi performerami a niebezpiecznymi drapieżnikami, takimi jak lwy, lamparty czy tygrysy, były dokumentowane w amfiteatrach. Rzymskie zapisy wspominają również o publicznych spektaklach, w których te zwierzęta atakowały i zabijały przestępców, jeńców wojennych, chrześcijan oraz innych.