W obliczu rosnącej popularności technologii cyfrowej, pojawia się nowa koncepcja, która łączy sztuczną inteligencję z ideą życia po śmierci. W artykule przedstawiono, jak tzw. „griefbots” (boty żalu) oferują możliwość interakcji z cyfrowymi wersjami zmarłych bliskich, co rodzi poważne pytania etyczne i dotyczące prywatności. Temat został omówiony przez Katarzynę Nowaczyk-Basińską, badaczkę z Uniwersytetu Cambridge, w rozmowie z Rachel Feltman.
- Nowa koncepcja łącząca sztuczną inteligencję z życiem po śmierci
- Griefbots umożliwiają interakcję z cyfrowymi wersjami zmarłych bliskich
- Temat cyfrowego życia po śmierci zyskuje na popularności w literaturze i filmach
- Technologia związana z cyfrową nieśmiertelnością przeszła znaczną ewolucję w ostatniej dekadzie
- Stany Zjednoczone są epicentrum rozwoju produktów związanych z cyfrowymi reprezentacjami zmarłych
Cyfrowe życie po śmierci
Pomysł na cyfrowe życie po śmierci był eksplorowany w literaturze i filmach od lat. Przykładem jest odcinek serialu „Black Mirror” z 2013 roku, który ukazuje kobietę polegającą na niedoskonałej kopii swojego zmarłego partnera. W ciągu ostatniej dekady koncepcja ta przekształciła się z psychologicznego horroru w temat komediowy, co wskazuje na rosnącą akceptację dla technologii cyfrowej w kontekście żalu.
Rozwój technologii
Katarzyna Nowaczyk-Basińska wskazuje, że w ciągu ostatnich dziesięciu lat technologia związana z cyfrową nieśmiertelnością przeszła znaczną ewolucję. Obecnie dostępne są realne produkty, które wykorzystują generatywną sztuczną inteligencję do tworzenia postmortem awatarów. Aby stworzyć taki awatar, konieczne jest udostępnienie ogromnej ilości danych osobowych, co rodzi pytania o zgodę i prywatność.
Różnorodność produktów
Na rynku dostępne są różne formy cyfrowych reprezentacji zmarłych, w tym boty i hologramy. Nowaczyk-Basińska zauważa, że Stany Zjednoczone stały się epicentrum rozwoju tej branży, z wieloma start-upami oferującymi takie usługi. W ramach projektu badawczego analizowane są różnice kulturowe w postrzeganiu cyfrowej nieśmiertelności w krajach takich jak Polska, Indie i Chiny.
Etyczne wyzwania
W rozmowie poruszono wiele etycznych kwestii związanych z technologią cyfrowej nieśmiertelności. Kluczowym zagadnieniem jest zgoda, zwłaszcza w kontekście tworzenia awatarów zmarłych bliskich. Nowaczyk-Basińska podkreśla, że nie tylko osoba, która tworzy awatar, powinna wyrazić zgodę, ale także osoby, których dane są wykorzystywane. Wskazuje również na ryzyko komercyjnego wykorzystywania danych oraz na potrzebę ochrony wrażliwych grup użytkowników, takich jak dzieci.
Potencjalne korzyści
Pomimo licznych obaw, Nowaczyk-Basińska dostrzega również potencjalne korzyści związane z technologią. Uważa, że może ona służyć jako interaktywne archiwa, które pozwalają na zachowanie wspomnień i wiedzy zmarłych. Zamiast skupiać się na procesie żalu, technologia może być wykorzystywana do budowania rodzinnych archiwów i dostępu do wiedzy.
Wskazówki dla użytkowników
Ekspertka podkreśla, że osoby rozważające korzystanie z griefbotów powinny pamiętać, że nie są one uniwersalnym rozwiązaniem. Każda osoba przeżywa żal inaczej, a technologia nie zastąpi zmarłych. Ważne jest również, aby użytkownicy byli świadomi, że korzystają z zaawansowanej technologii, która może być uzależniająca i manipulacyjna.