- Błąd kardynalny to poważny błąd rzeczowy, który może prowadzić do niezdania matury.
- Dotyczy lektur obowiązkowych i świadczy o braku znajomości treści i kontekstu.
- Przykład błędu kardynalnego to mylenie postaci i fabuły z różnych utworów.
- Aby uniknąć błędów, należy dobrze znać lektury i unikać niepewnych tematów.
- Odpowiednia powtórka z lektur przed maturą jest kluczowa dla sukcesu.
Błąd kardynalny na maturze, znany jako „kardynał”, to poważny błąd, który może prowadzić do niezdania egzaminu maturalnego. Centralna Komisja Egzaminacyjna wskazuje, że jest to błąd rzeczowy, który świadczy o nieznajomości tekstu kultury oraz kontekstu interpretacyjnego.
Definicja błędu kardynalnego
Błąd kardynalny to poważny błąd rzeczowy, który wskazuje na brak znajomości treści i problematyki lektury obowiązkowej. Dotyczy on sytuacji, w której maturzysta nieprawidłowo interpretuje lub przywołuje elementy fabuły, losy bohaterów lub kontekst lektury. Jak podaje CKE, „błąd kardynalny może dotyczyć wyłącznie lektur obowiązkowych wskazanych w podstawie programowej jako lektury do omówienia w całości (nie we fragmentach)”.
Przykłady błędów kardynalnych
Przykładem błędu kardynalnego może być sytuacja, w której zdający opisując losy Jacka Soplicy, wplótłby historię Cezarego Baryki z „Przedwiośnia”, osadzając całość w scenerii rodem z „Krzyżaków” Sienkiewicza. Tego typu pomyłki mogą skutkować uznaniem całej pracy maturalnej za nieważną.
Jak unikać błędów kardynalnych?
Aby ustrzec się przed popełnieniem błędu kardynalnego, warto stosować się do kilku zasad. Przede wszystkim, należy unikać pisania o tematach, co do których nie ma się pewności. Warto skupić się na dobrze znanych elementach lektur, nie wymyślając nowych historii. Dodatkowo, odpowiednia powtórka z lektur przed maturą jest kluczowa. Uczniowie powinni wykorzystać nadchodzące dni wolne na dokładne przyswojenie wszystkich obowiązkowych lektur, w tym znajomości najważniejszych scen utworu oraz charakterystyki bohaterów.