Battery Electric (BEBs) vs Hydrogen-Fuel Cell Powered Buses (FCEBs)?
W obliczu rosnących wyzwań związanych z dekarbonizacją transportu publicznego, wybór odpowiedniej technologii napędu dla autobusów staje się kluczowy. Dwie główne opcje to autobusy elektryczne (BEBs) oraz autobusy z ogniwami paliwowymi na wodór (FCEBs).
Technologie napędu
Autobusy elektryczne (BEBs) wykorzystują akumulatory litowo-jonowe, które są ładowane za pomocą stacji ładowania. Z kolei autobusy wodorowe (FCEBs) są wyposażone w ogniwa paliwowe, które generują energię elektryczną z reakcji wodoru z tlenem, emitując jedynie parę wodną. Obie technologie mają swoje unikalne zalety i wyzwania, które warto przeanalizować.
Efektywność energetyczna i koszty eksploatacji
Badania wykazały, że autobusy elektryczne są od 2 do 2,4 razy bardziej efektywne energetycznie niż ich wodorowe odpowiedniki. Koszty eksploatacji również przemawiają na korzyść BEBs, wynosząc około 0,53–0,58 €/km, w porównaniu do 1,23–1,36 €/km dla FCEBs. Taka różnica może znacząco wpływać na decyzje operatorów transportu publicznego.
Infrastruktura i wyzwania technologiczne
Infrastruktura potrzebna dla obu technologii różni się znacznie. Autobusy elektryczne wymagają rozbudowanej sieci stacji ładowania, co może wiązać się z wysokimi kosztami inwestycyjnymi. Z drugiej strony, autobusy wodorowe potrzebują specjalistycznej infrastruktury do produkcji, przechowywania i dystrybucji wodoru, co również stanowi istotne wyzwanie.
Wydajność w różnych warunkach klimatycznych
Warunki klimatyczne mogą znacząco wpływać na wydajność obu typów autobusów. Autobusy elektryczne mogą doświadczać spadku efektywności w niskich temperaturach, co wpływa na ich zasięg. Natomiast autobusy wodorowe są mniej wrażliwe na zmiany temperatury i utrzymują stabilną wydajność zarówno w upale, jak i w zimnie.
Przykłady wdrożeń i perspektywy rynkowe
W Polsce rynek autobusów wodorowych jest jednym z trzech najważniejszych dla producenta Solaris, obok Niemiec i Włoch. Mimo to, w Europie w latach 2021–2024, autobusy elektryczne stanowiły połowę rynku, podczas gdy wodorowe jedynie 1%. Taki stan rzeczy wskazuje na potencjalne kierunki rozwoju oraz preferencje rynkowe.
Decyzja o wyborze technologii napędu dla autobusów powinna opierać się na analizie efektywności energetycznej, kosztów eksploatacji, dostępności infrastruktury oraz specyfiki lokalnych warunków klimatycznych i rynkowych.