Starsze przeglądarki internetowe takie jak Internet Explorer 6, 7 i 8 posiadają udokumentowane luki bezpieczeństwa, ograniczoną funkcjonalność oraz nie są zgodne z najnowszymi standardami.
Prosimy o zainstalowanie nowszej przeglądarki, która pozwoli Ci skorzystać z pełni możliwości oferowanych przez nasz portal, jak również znacznie ułatwi Ci przeglądanie internetu w przyszłości 🙂
W czwartek rozpoczęła się rekrutacja na studia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Uczelnia czeka na przyszłych studentów. Poza swoją stałą ofertą kierunków, w tym roku kusi również nowościami. W czym można wybierać?
Lubelski UMCS chwali się, że jego oferta jest nie tylko szeroka, ale również różnorodna. Kandydaci mogą wybierać spośród prawie 100 kierunków, zarówno na studiach I, jak i II stopnia, jednolitych magisterskich, dziennych i zaocznych.
Podobnie jak w latach poprzednich studiować na uniwersytecie można popularne prawo, psychologię, finanse i rachunkowość, produkcję medialną i zarządzanie. Ale skoro trendy się zmieniają, to UMCS chce iść z duchem czasu i oferuje nowości. Jakie?
Jest ich sporo. To np. archiwistyka i elektroniczne zarządzanie dokumentacją, nauczanie jezyka polskiego jako obcego i drugiego. Jest też obco brzmiący tourism management and marketing (stacjonarne studia II stopnia), zarządzanie turystyką, doradztwo podatkowe i administracja skarbowa.
– W stałej ofercie mamy także ciekawe propozycje m.in. z zakresu neofilologii. Warto zwrócić uwagę na hispanistykę, germanistykę i portugalistykę czy bezpieczeństwo radiacyjne – na którym kształcimy kadry dla przyszłej energetyki jądrowej – dodaje Katarzyna Skałecka z Centrum Prasowego UMCS.
Harmonogram rekturacji na tę uczelnię w Lublinie wygląda następująco:
– Proces rekrutacji na UMCS zawiera się w kilku krokach. Na początku kandydat powinien zapoznać się z kierunkami studiów dostępnymi w ofercie UMCS, zasadami kwalifikacji oraz terminami. Następnie zakłada konto w systemie rekrutacyjnym uczelni i zapisuje się na wybrany kierunek. Jeśli wybierze więcej niż jeden, koniecznie powinien ustawić priorytety. Kolejne kroki będą wiązały się z wniesieniem opłaty rekrutacyjnej, uzupełnieniem wyników matury oraz dostarczeniem niezbędnych dokumentów- podpowiada Skałecka.
Na trzeźwo najpewniej poradziłby sobie inaczej. Ale 46-latek z Lublina był pijany. I gdy nie mógł dostać się do mieszkania, polał drzwi wejściowe benzyną i podpalił.
Lublinianka na początku rundy wiosennej szybko wpadła w dołek. Najpierw przegrała u siebie z Tomasovią 0:2, a później straciła trzy bramki przewagi i tylko zremisowała na wyjeździe z Huraganem Międzyrzec Podlaski 3:3. Piłkarze Daniela Koczona świetnie odpowiedzieli jednak na te niepowodzenia. Najpierw pokonali w meczu na szczycie Stal Kraśnik, a następnie sami odrobili trzy gole i wygrali z Górnikiem II Łęczna… 5:4.
W czwartek rozpoczęła się rekrutacja na studia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Uczelnia czeka na przyszłych studentów. Poza swoją stałą ofertą kierunków, w tym roku kusi również nowościami. W czym można wybierać?
Były starosta pokieruje szkołą podstawową w Radzyniu Podlaskim. Wcześniej Lucjan Kotwica był już nauczycielem w radzyńskich placówkach.
Przed nami cztery dni z wyraźną przewagą słońca i wysokich temperatur. Będzie ciepło, pogodnie i prawdziwie wiosennie – w sam raz na świąteczny weekend i mokry Śmigus-Dyngus!
Pełniąca obowiązki dyrektora Szkoły Podstawowej w Trzeszczanach usłyszała przed świętami prokuratorskie zarzuty. Śledczy uważają, że żądając od jednej z nauczycielek przeprosin dla pani wójt i od tego uzależniając zatrudnienie, przekroczyła swoje uprawnienia.
PGE Start Lublin w sobotę o godz. 17.30 podejmie Dziki Warszawa. Po porażce czerwono-czarnych w Zielonej Górze w ich obozie zrobiło się trochę nerwowo. Transmisję zapowiada Polsat Sport.
W przedświątecznej atmosferze funkcjonariusze Zakładu Karnego w Chełmie po raz kolejny pokazali, że pamięć o bohaterach nie przemija. W ramach IX edycji ogólnopolskiej akcji „Wielkanocna Paczka dla Bohatera” odwiedzili kombatantów mieszkających w Chełmie i okolicach, m.in byłych żołnierzy AK, uczestników Powstania Warszawskiego, a także więźniów obozów koncentracyjnych.
Rynek motoryzacyjny w Europie dynamicznie się rozwija, a wraz z nim rosną oczekiwania klientów. Kierowcy, właściciele warsztatów i pasjonaci motoryzacji coraz częściej poszukują wygodnych i szybkich sposobów na zakup części samochodowych. Dotychczas znalezienie w jednym miejscu zarówno oryginalnych, jak i wysokiej jakości zamienników było nie lada wyzwaniem. To właśnie zmienia się dziś za sprawą nowej platformy e-commerce, która już teraz przyciąga uwagę klientów z całego kontynentu.
Artykuły sponsorowane to płatne publikacje przygotowane w celach marketingowych (promocji produktu lub usługi), zazwyczaj umieszczane na zewnętrznych serwisach. Stanowią one subtelną formę reklamy oraz sposób na budowanie autorytetu, oraz pozyskiwanie linków zwrotnych w strategii SEO. W tym artykule przyjrzymy się, jak zintegrować je z długofalowym planem SEO, aby zwiększyć widoczność strony, przyciągnąć więcej użytkowników i budować świadomość marki.
Ostatnie lata nie były najłatwiejsze dla Czarciej Łapy na lubelskiej starówce. Już niedługo rozgości się tam nowy lokal na restauracyjnej mapie miasta. Konkurs na wynajem powierzchni od Lubelskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej wygrał właściciel kilku punktów gastronomicznych w mieście.
Serce Zamościa zabije w rytmie muzyki, śpiewu i tańca z najdalszych zakątków świata – zapowiadają organizatorzy i już teraz zapraszają na 22. edycję międzynarodowej imprezy. Podali datę tegorocznego Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny Eurofolk oraz listę zespołów, które zawitają do Zamościa.
W pierwszym meczu półfinałowym o mistrzostwo Polski Bogdanka LUK Lublin zmierzy się na wyjeździe z obrońcą trofeum JSW Jastrzębskim Węglem. Pierwszy gwizdek piątkowego spotkania o godzinie 20.30. Transmisja na Polsacie Sport 1.
Jeśli prowadzisz firmę w województwie lubelskim i planujesz wprowadzić nowy produkt, usprawnić procesy w firmie lub rozpocząć działalność na nowych rynkach, masz szansę na wsparcie z Funduszy Europejskich dla Lubelskiego 2021-2027. Działanie 1.3, skierowane do mikro, małych i średnich przedsiębiorstw to konkretna pomoc na wdrożenie innowacji oraz B+R. Do podziału jest prawie 50 milionów złotych. Warto się pospieszyć, bo termin składania wniosków upływa już wkrótce.
Dwaj zawodnicy Azotów Puławy powołani przez nowego selekcjonera reprezentacji Polski
Wyślij wiadomość, zdjęcie lub zadzwoń.
Warszawa
1,00 zł
Lublin
1,00 zł
polska
0,00 zł
ZAMOŚĆ
47,00 zł
ZAMOŚĆ
165,00 zł
ZAMOŚĆ
169,00 zł
ZAMOŚĆ
47,00 zł
Corner Media sp.z.o.o. w Lublinie zastrzega, iż rozpowszechnianie jakichkolwiek artykułów i materiałów zamieszczonych w portalu www.dziennikwschodni.pl jest dozwolone wyłącznie z zachowaniem warunków korzystania z treści. Jakiekolwiek użycie treści poza ww. warunki jest zabronione bez pisemnej zgody Corner Media i nabycia licencji. Sprawdź, w jaki sposób możesz uzyskać licencję na wykorzystanie treści. Naruszenie tych zasad jest łamaniem prawa i grozi odpowiedzialności karną.
Polityka dotycząca plików cookie. Wszelkie prawa zastrzeżone. Corner Media sp.z.o.o. w Lublinie. 2001-2025.
Ta strona używa cookies
Ze względu na ustawienia Twojej przeglądarki oraz celem usprawnienia funkcjonowania witryny umcs.pl zostały zainstalowane pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Możesz to zmienić w ustawieniach swojej przeglądarki.
Więcej informacji w Polityce Prywatności
Kontrast
Dziś początek Mikołajek Folkowych 2017Nasze Miasto: 8-12-2017
Będzie przełom w medycynie? Preparat lubelskich naukowców niszczy komórki raka płucOnet.pl: 5-10-2017
Gdzie można dostać się jeszcze na studia? Uczelnie mają jeszcze wolne miejscaOnet.pl: 1-08-2017
Wystawa w Ogrodzie Botanicznym UMCS w Lublinie. Maria Skłodowska-Curie kochała przyrodęKurier Lubelski: 18-07-2017
Rekrutacja na studia. Które kierunki wybrać?Gazeta Wyborcza Lublin: 30-06-2017
Spotkanie „Ukraiński etnos i nowoczesność” w Chatce ŻakaDziennik Wschodni: 21-05-2017
Kierunki UMCS z certyfikatem „Studia z przyszłością”Student news: 20-04-2017
Powtórka przed maturą z polonistką i autorką kanału YT „Wiedza z Wami”Dlamaturzystow.info: 20-04-2017
Cugowscy, Pasażer oraz Pawkin. Artyści zaśpiewają dla dzieci z Hospicjum im. Małego KsięciaOnet.pl: 19-04-2017
Daj się porwać Erasmusowi!Lublin Today: 3-03-2017
2017
Wszystkie prawa zastrzeżone© 2013 UMCS
powered by Veneo
Tegoroczny konkurs na innowacyjne projekty studenckie rozstrzygnięty! Jest to już szósta, rekordowa pod względem liczby zgłoszeń edycja Konkursu na Projekty Studenckie FutureLab PK! Rekordowa jest także kwota dofinansowania – uczelnia przeznaczy na wsparcie rozwoju naukowego studentów aż milion złotych! Finansowe wsparcie otrzyma dzięki temu 38 grup, skupiających aż 300 młodych wynalazców.
Tym razem wpłynęło aż 67 zgłoszeń od grup studenckich, a każde z nich okazało się ambitnym, nowatorskim pomysłem naukowym. Wybór zwycięskich projektów przez Radę Naukową FutureLab był zatem niezwykle trudny i wiązał się z długim procesem optymalizacji harmonogramów i finansowania projektów. Poniżej publikujemy listę skierowanych do realizacji projektów. W tegorocznej edycji jest ich aż 38, a w skład grup wchodzi rekordowa liczba 301 studentów Politechniki Krakowskiej! Ponad połowa z nich studiuje na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, Wydziale Inżynierii Lądowej oraz Wydziale Mechanicznym.
1. Badania nad egzopolisacharydami alg i sinic oraz kwasami karboksylowymi pochodzenia grzybowego
Sinice, algi i grzyby strzępkowe to organizmy o dużym potencjale biotechnologicznym. Nie wszystkie ich gatunki zostały zbadane, co otwiera szerokie pole do odkryć naukowych i praktycznych zastosowań. Celem naukowym projektu jest pozyskanie na drodze hodowli oraz określenie struktury chemicznej metabolitów wspomnianych organizmów. Planuje się zbadać polisacharydy zewnątrzkomórkowe produkowane przez europejskie algi i sinice z rodzajów Botryococcus i Nostoc a także kwasy karboksylowe wytwarzane przez dzikie szczepy rodzaju Aspergillus wyizolowane z gleby. Projekt obejmuje: 1) Przeprowadzenie hodowli w bioreaktorach własnej konstrukcji; 2) Wydzielenie wybranych metabolitów z płynów pohodowlanych; 3) Określenie ich budowy chemicznej (przykładowo za pomocą GC/SEC/LC-MS/MALDI-TOF/NMR/FTIR) i 4) Badania metabolitów jako potencjalnych biostymulatorów roślin dla rolnictwa. Stanowi rozwinięcie badań nagrodzonych na wydziałowej SSKN w 2024 r. (I miejsca, N. Gajewska i F. Szlachta).
Opieka naukowa: dr hab. inż. Szczepan Bednarz, prof. PK. Studenci w projekcie: WIiTCh
2. Nadprodukcja astaksantyny przez komórki drożdżowe Phaffia rhodozyma w wyniku stresu wywołanego czynnikami środowiskowymiCelem projektu jest zbadanie wpływu stresu środowiskowego na produkcję astaksantyny (antyoksydantu używanego w przemyśle spożywczym, kosmetycznym i farmaceutycznym) przez drożdże Phaffia rhodozyma oraz opracowanie metod jej nadprodukcji poprzez manipulację warunkami środowiskowymi. Etapy przedsięwzięcia to: dobór czynników stresowych, hodowla drożdży w kontrolowanych warunkach stresowyc, pomiar astaksantyny, analiza danych warunków produkcji, opracowanie rekomendacji dla przemysłu.
Spodziewane efekty: Opracowanie efektywnych protokołów hodowlanych zwiększających produkcję astaksantyny, co może wspierać rozwój ekologicznych źródeł karotenoidów. Potencjalne zastosowanie: Możliwość przemysłowej produkcji ekologicznej astaksantyny, atrakcyjnej dla firm w sektorach suplementów diety, kosmetyków i produktów zdrowotnych. Innowacyjność: Projekt zakłada wykorzystanie adaptacji drożdży do stresu środowiskowego dla intensyfikacji produkcji astaksantyny bez modyfikacji genetycznych.Opieka naukowa: dr hab. inż. Jarosław Chwastowski, prof. PK. Studenci w projekcie: WIiTCh
3. Projekt ADAM – STAGE I – Innowacyjne laboratorium PK pomaga w ochronie przed cyberzagrożeniami w Przemyśle 4.0 przy współpracy z AI oraz MLW obliczu energetycznej transformacji, budowy nowej infrastruktury krytycznej oraz wymagań Zielonego Ładu wyznaczonych przez Unię Europejską, istnieje pilna potrzeba tworzenia specjalistycznych jednostek badawczych, które będą odpowiadać oczekiwaniom nowego modelu działalności gospodarczej w Polsce i na świecie. Projekt zakłada nabycie nowoczesnego sprzętu, który umożliwi założenie innowacyjnego laboratorium badawczego. Laboratorium to będzie służyć polskiemu sektorowi energetycznemu i przyczyni się do jego cyfryzacji. Cele projektu to m.in.: cyfryzacja sektora energetycznego: wprowadzenie nowoczesnych technologii, w tym ML/AI, do polskiego sektora energetycznego, badania nad systemami bezpieczeństwa: opracowanie diagnostyki systemów bezpieczeństwa bez potrzeby instalacji dodatkowych sensorów, współpraca z liderami branży: nawiązanie współpracy z wiodącymi europejskimi i światowymi dostawcami urządzeń oraz ich użytkownikami.
Opieka naukowa: dr inż. Łukasz Sołtysek. Studenci w projekcie: WIEiK
4. NeuroShield: Inhibitory CDK5 w walce ze Stwardnieniem Zanikowym BocznymCelem projektu jest opracowanie nowych związków, wykazujących działanie hamujące aktywność kinazy zależnej od cykliny 5 (CDK5), której nieprawidłową aktywację obserwuje się w stwardnieniu zanikowym bocznym (ALK). Aktywność ta często wynika z przekształcenia białka p35 (aktywatora CDK5) w jego toksyczną formę p25. Blokowanie CDK5 może być skuteczną formą terapii w ALK.W projekcie udział weźmie interdyscyplinarny zespół studentów, których zadaniem będzie opracowanie struktury nowych inhibitorów CDK5 z zastosowaniem komputerowych metod przewidywania aktywności biologicznej (modelowanie molekularne), opracowanie ekologicznej metody syntezy wybranych związków, synteza, oczyszczanie i charakterystyka strukturalna ligandów, badanie zdolności inhibicyjnej CDK5; badanie toksyczności inhibitorów wobec komórek nerwowych.
Opieka naukowa: dr inż. Przemysław Zaręba. Studenci w projekcie: WIiTCh
5. Preparaty stomatologiczne dedykowane pacjentom onkologicznymCelem projektu będzie opracowanie innowacyjnych receptur płynów i żeli stomatologicznych o działaniu antyseptycznym, regenerującym i nawilżającym, zawierających w swoim składzie lizaty bakterii probiotycznych oraz naturalne składniki aktywne będące alternatywą dla chlorheksydyny i etanolu. Substancje te nasilają u pacjentów po radioterapii dolegliwości związane z suchością jamy ustnej (kserostomią) takie jak bolesność i pieczenie, suche, pękające wargi oraz zaburzenia smaku i połykania, stąd potrzeba opracowania dla nich alternatyw, bardziej przyjaznych dla pacjentów.
Opieka naukowa: dr hab. inż. Małgorzata Miastkowska, prof. PK. Studenci w projekcie: WIiTCh.
6. Odkrywcy Kopca Kościuszki
Celem projektu jest opracowanie projektu rozwiązań, które pomogą zachować stateczność i zapobiec dalszym procesom degradacji obiektu historycznego i kulturowego jakim jest Kopiec Kościuszki. Efektem będzie ograniczenie ryzyka osiadania i erozji, spowolnienie degradacji warstw przypowierzchniowych, zachowanie wartości historycznych i ochrona dziedzictwa Kulturowego, poprawa bezpieczeństwa zwiedzających. Możliwe będzie zastosowanie opracowanych rozwiązań nie tylko w odniesieniu do Kopca Kościuszki, ale również innych obiektów inżynierskich, w tym o znaczeniu historycznym. Innowacyjność projektu polega na zastosowaniu nowoczesnych metod i podejścia zrównoważonego rozwoju, uwzględniającego aspekt techniczny, ochronę środowiska oraz aspekt kulturowy i historyczny.
Opieka naukowa: prof. dr hab. inż. Elżbieta Pilecka, dr inż. Mirosława Bazarnik. Studenci w projekcie: WIL
7. Nowoczesna metoda szacowania natężeń ruchu generowanych przez obiekty logistyczne oraz handlowo-usługoweCel projektu to opracowanie praktycznej metody pozwalającej oszacować wartość natężenia ruchu generowanego przez wybrane obiekty takie jak: centra logistyczne (typu DHL, In Post), średniej wielkości obiekty handlowe (typu Biedronka, Lidl) i stacje benzynowe (typu Orlen, Shell, Bp) z wykorzystaniem metod statystycznych, w tym regresji wielorakiej. Efektem projektu będzie opracowanie zależności regresyjnych pozwalających na proste wyliczenie/oszacowanie wartości natężeń ruchu generowanych przez wybrane obiekty. Zależności funkcyjne zostaną opracowane na bazie badań empirycznych wykonanych w terenie w miejscach włączenia wybranych obiektów do ruchu. Spodziewamy się wykazać wpływy takie jak: wielkość miasta, klasa techniczna drogi, powierzchnia obiektów itp.
Z opracowanej w projekcie metody będą mogli korzystać projektanci, inżynierowie ruchu oraz zarządcy drogowi (Zarządy Miejskie, Zarządy Dróg Gminnych, Powiatowych i Wojewódzkich oraz GDDKiA). Metoda może być również wykorzystywana przez studentów do prac dyplomowych lub w innych pracach o charakterze praktycznym. Metoda obejmie tylko wybrane obiekty i będzie mogła być w przyszłości rozszerzana o kolejne.
Opieka naukowa: dr inż. Krzysztof Ostrowski, mgr inż. Marek Nosek. Studenci w projekcie: WIL
8. Zorza I i Swara V – projekt budowy dwóch rakiet na bazie własnego silnika rakietowego
Projekt jest kontynuacją zeszłorocznego projektu FL, w ramach którego została stworzona platforma testowa silnika, system zapłonu oraz pierwsza konstrukcja silnika, jak i przeprowadzone jego testy na własnoręcznie zrobionym paliwie. W tym roku planowane jest uwzględnienie wyników prac z poprzedniego roku, poprawienie mieszkanki paliwa, wykonanie większej i bardziej zaawansowanej platformy testowej silnika, która będzie wspierać różne wielkości i rodzaje silników. Po tym nastąpi wykonanie kolejnych testów silnika. Kontynuowana będzie współpraca z Wydziałem Chemicznym w sprawach mieszanki paliwa, oraz Wydziałem Mechanicznym Politechniki Krakowskiej w celu wykonania elementów silnika według wcześniej przygotowanego projektu, przy zachowaniu wszelkich zasad bezpieczeństwa. Kolejnym etapem będzie zbudowanie obudowy rakiety Zorza I – właściwej konstrukcji, opartej na wcześniejszych doświadczeniach i projektach, z komputerem pokładowym sterującym lotem i wykonującym pomiary. Po udanych testach zostanie skonstruowana większa wersja rakiety pod nazwą Swara V, która będzie wykorzystywała ten sam system sterujący jak i analogiczny system napędu, odpowiednio powiększony, tak aby mógł osiągnąć nasz docelowy pułap wysokości 3000 m n.p.m. Planowany lot obu rakiet jest na “Festiwalu Meteora 2025” na Pustyni Błędowskiej.
Opieka naukowa: mgr. inż. Piotr Szuster, dr inż. Krzysztof Neupauer. Studenci w projekcie: WIiT, WM, WIEiK
9. Innowacyjna metoda wykorzystania spalin bioelektrowni z użyciem zamkniętej pętli spaliny-hodowla algCelem projektu jest przeprowadzenie symulacji w warunkach laboratoryjnych układu sprawdzającego sprawność i opłacalność innowacyjnej koncepcji elektrowni spalającej biomasę algową z zastosowaniem odzysku spalin. Zastosowanie zamkniętej pętli obiegu spaliny-hodowla biomasy nie tylko przyczyni się do unieszkodliwienia spalin, a wręcz w założeniu ma zredukować emisję CO2 elektrowni do zera i pomóc spełnić dyrektywę UE o udziale OZE. W ramach projektu zbadane zostaną spaliny powstałe z alg i innych rodzajów biomasy w celu wyznaczenia składów spalin. Gaz o uzyskanym składzie zostanie wykorzystany do hodowli mikroalg – unieszkodliwianie CO2 w procesie fotosyntezy – a wyhodowane algi zostaną ponownie spalone w celu porównania składu spalin i wartości opałowych biomasy wyhodowanej na spalinach i na czystym CO2. W przyszłości możliwe jest rozszerzenie projektu o zastosowanie ścieków gospodarczych jako środowiska dla alg. Badania mogą zainteresować ekospalarnie oraz oczyszczalnie ścieków.
Opieka naukowa: mgr inż. Adam Pawłowski, dr inż. Mateusz Marcinkowski. Studenci w projekcie: WIŚiE
10. Innowacyjne rozwiązanie ustroju nośnego wyspy fotowoltaicznej – badania doświadczalne węzłów
Celem projektu jest doświadczalne badanie nietypowych rozwiązań węzłów konstrukcji wsporczej instalacji fotowoltaicznej (PV), posadowionej bezpośrednio na ramach portalowych hali, jako innowacyjnej metody rozwiązania montażu instalacji PV na dachach hal w przypadkach, kiedy podstawowe sposoby montażu nie są możliwe. Projekt będzie realizowany w następujących etapach: 1. Badanie nowatorskiego rozwiązania węzła przegubowego, polegające na zastosowaniu podkładek sferycznych; 2. Doświadczalna weryfikacja połączenia krzyżulców wykonanych z kształtowników zamkniętych cienkościennych z pasami kratownicy, 3. Badanie zmęczeniowe nowatorskiego cięgna.
Przeprowadzone badania pozwolą na stworzenie prototypu wyspy PV, który będzie można zamontować na stalowym obiekcie halowym w celu monitowania pracy konstrukcji oraz zamontowanej instalacji. Proponowane rozwiązania będą pomocne przy planowaniu transformacji energetycznej, umożliwiając wykorzystanie przestrzeni dachów płaskich, które w normalnych warunkach nie mogłyby być wykorzystane.
Opieka naukowa: dr inż. Paulina Zajdel, prof. dr hab. inż. Mariusz Maślak. Studenci w projekcie: WIL
11. Prognozowanie wskaźnika jakości powietrza PMxx na obszarze Krakowa z wykorzystaniem algorytmów AI
Projekt zakłada wykorzystanie DL (Deep Learning) w prognozowaniu jakości powietrza wskaźników PMxx na obszarze Krakowa. Przeanalizowane w ramach projektu zostaną dostępne publicznie źródła danych o jakości powietrza. Całość oprogramowania do nauki oraz prognozowania zostanie napisana w języku Phyton z wykorzystaniem bibliotek Tensor Flow.Dla realizacji projektu zostanie założona strona internetowa. Wyniki modelowania oraz wybrane algorytmy zostaną udostępnione w trybie Open Access. Projekt przewiduje wykorzystanie danych dotyczących jakości powietrza z kilku wybranych źródeł, między innymi własnych sensorów, danych historycznych z baz GIOŚ oraz danych historycznych z baz danych stron trzecich (np. BreezoMeter, Airly, Air Quality Index). Uzyskane dane pomiarowe poddane zostaną analizie oraz graficznie zobrazowane. Na podstawie danych historycznych dla okolicy Politechniki Krakowskiej, wykonany zostanie model przewidywania zanieczyszczenia powietrza na terenie kampusu Politechniki.
Opieka naukowa: dr inż. Bernard Twaróg. Studenci w projekcie: WIŚiE
12. BioOcuGel – wielofunkcyjny system do zastosowań po zabiegach okulistycznych Celem projektu jest opracowanie wielofunkcyjnych systemów BioOcuGel do zastosowań po zabiegach okulistycznych, zwłaszcza laserowych, medycyny estetycznej i chirurgii plastycznej. Odpowiednio zaprojektowana struktura systemu polimerowego oraz skład ilościowo-jakościowy kompozycji zawierającej wyłącznie naturalne komponenty umożliwi nie tylko schłodzenie miejsca poddanego terapii, zminimalizowanie bólu, zapewniając kojące działanie, ale przede wszystkim przyspieszy gojenie i rekonwalescencję. Zostały zaplanowane badania na poziomie in vitro na liniach komórkowych NHDF i HCE-2, co pozwoli ocenić czy uzyskane biomateriały charakteryzują się działaniem terapeutycznym. Co ważne, proponowany projekt zakłada realizację krótkiego stażu na Uniwersytecie Śląskim dla studentów, dzięki czemu będą mogli pogłębić swoją wiedzę praktyczną z zakresu badań in vitro. Główne etapy pracy projektowej to: 1. Otrzymanie wielofunkcyjnych systemów BioOcuGel; 2. Analiza właściwości fizykochemicznych, strukturalnych, morfologicznych, termicznych i mechanicznych, 3. Wyznaczenie kinetyki uwalniania substancji czynnych, 4. Przeprowadzenie analiz w warunkach in vitro na liniach komórkowych NHDF i HCE-2, 5. Opracowanie wyników, przygotowanie publikacji do czasopisma naukowego, promocja na wystawie wynalazków.
Opieka naukowa: dr hab. inż. Katarzyna Bialik-Wąs, prof. PK, mgr inż. Paulina Sapuła. Studenci w projekcie: WIiTCh
13. Systemy ochronne inspirowane naturą: DES-MES
Projekt poświęcony jest opracowaniu formulacji opartych na naturalnych rozpuszczalnikach głęboko eutektycznych (DES) do syntezy nietoksycznych, bioaktywnych nanocząstek siarczków metali (MeS) jako fungicydów do ochrony roślin. Spodziewanym efektem są bioaktywne koncentraty, które mogą zastąpić tradycyjne fungicydy. Innowacyjność polega na uzyskaniu efektu bioaktywnego dzięki synergii MeS i DES. W ramach projektu zbadana zostanie toksyczność MeS-DES, by zapewnić ich bezpieczeństwo dla pszczół i pożytecznych organizmów np. dżdżownic. Etapy obejmują: opracowanie DES, syntezę MeS w DES, analizę ich właściwości bioaktywnych wobec patogennych grzybów oraz ocenę cytotoksyczności. Zastosowanie DES zawierających związki azotu i fosforu pozwoli przyspieszyć regenerację roślin po infekcji, wspierając ich wzrost i odbudowę. W przyszłości rozwiązanie znajdzie zastosowanie w ekologicznych programach ochrony roślin oraz rolnictwie regeneratywnym, co przyczyni się do zrównoważonej produkcji rolnej.
Opieka naukowa: dr hab. inż. Olga Długosz, prof. PK. Studenci w projekcie: WIiTCh
14. Innowacyjne nanosensory do diagnostyki mikrobiologicznej: od koncepcji do praktycznego zastosowania Celem projektu jest opracowanie innowacyjnych nanosensorów opartych na nanomateriałach, umożliwiających szybkie i ekonomiczne wykrywanie patogenów m.in. w próbkach klinicznych i środowiskowych. Kluczowym efektem będzie nanosensor o wysokiej czułości i specyficzności, zdolny do detekcji w czasie rzeczywistym. Zakres prac obejmuje: opracowanie i funkcjonalizację nanocząstek (np. Au, grafenu) w celu uzyskania wysokiej specyficzności detekcji, określenie limitu wykrywalności (LOD) oraz testy w różnorodnych matrycach. Nanosensory będą porównywane z tradycyjnymi metodami, jak hodowle czy PCR, eliminując ich ograniczenia: czasochłonność, wysokie koszty i potrzebę specjalistycznego sprzętu.Możliwości zastosowania obejmują diagnostykę medyczną, monitoring środowiskowy oraz kontrolę bezpieczeństwa żywności. Nanosensory mogą być zintegrowane z przenośnymi urządzeniami, umożliwiając diagnostykę w terenie, co zrewolucjonizuje wykrywanie patogenów i przyczyni się do rozwoju technologii w diagnostyce.
Opieka naukowa: prof. dr hab. inż. Marcin Banach. Studenci w projekcie: WIiTCh
15. Green Cube: Innowacyjne podejście do schładzania i rewitalizacji przestrzeni miejskich
Projekt zakłada przekształcenie zużytych rusztowań budowlanych w innowacyjne instalacje miejskie, które łączą funkcje ekologiczne, estetyczne i praktyczne. Konstrukcje będą wyposażone w systemy mgiełkowe, filtry powietrza oraz roślinność, co pozwoli na lokalne schładzanie powietrza, poprawę mikroklimatu i redukcję efektu miejskich wysp ciepła. Innowacyjność pomysłu polega na zastosowaniu fotokatalitycznych materiałów, modularnego systemu adaptującego się do różnych lokalizacji oraz synergii technologii z naturą. Konstrukcje mogą pełnić funkcje rzeźb wolnostojących, zielonych ścian lub zadaszeń. Etapy projektu obejmują projektowanie, prototypowanie oraz testy systemów nawadniania i filtracji. Projekt odpowiada na kluczowe wyzwania miejskie, takie jak zanieczyszczenie powietrza, deficyt zieleni oraz potrzeba rewitalizacji przestrzeni. Spodziewane efekty to poprawa jakości życia, zwiększenie bioróżnorodności i promowanie zrównoważonego rozwoju.
Opieka naukowa: dr inż. arch. Rafał Zieliński, dr inż. arch. Maciej Wójtowicz, mgr inż. arch. Anna Marek. Studenci w projekcie: WA, WIL
16. Lab-on-Chip: Diagnostyczna Rewolucja
Celem projektu jest opracowanie mikrofluidycznych platform typu Lab-on-Chip do hodowli komórkowych 3D z wykorzystaniem technologii druku 3D-VAT. Kluczowym elementem jest opracowanie biozgodnej i transparentnej żywicy fotoutwardzalnej, umożliwiającej precyzyjną fotopolimeryzację oraz dostosowane do potrzeb biologicznych właściwości mechaniczne i chemiczne. Innowacyjne fotoinicjatory zwiększą efektywność procesów produkcyjnych i pozwolą na personalizację materiałów. Projekt wprowadza nowatorskie podejście do projektowania struktur mikrofluidycznych, zastępując czasochłonne frezowanie technologią CAD, co przyspieszy wytwarzanie złożonych form. Platformy znajdą zastosowanie w badaniach biologicznych, testowaniu leków i inżynierii tkankowej. Dzięki uniwersalności i niskim kosztom produkcji, technologia ma duży potencjał komercyjny, oferując możliwość dostosowania systemów do indywidualnych potrzeb klientów i masowej produkcji.
Opieka naukowa: dr hab. inż. Joanna Ortyl, Prof. PK, mgr inż. Patrycja Środa. Studenci w projekcie: WIMiF, WIiTCh
17. Opracowanie metody oceny odporności elementów stalowych po pożarze – badania doświadczalne Celem projektu jest opracowanie szybkiej i wiarygodnej metody oceny nośności elementów konstrukcji infrastruktury krytycznej po przebytym pożarze. Jest to istotny problem, zwłaszcza przy zaistnieniu konieczności szybkiej odbudowy obiektów (np .w takich okolicznościach jak odbudowa powojenna. np. na Ukrainie). Dotychczasowa ocena elementów stalowych po pożarze opiera się jedynie na mało wiarygodnej ocenie wizualnej. Skutkuje to często awarią konstrukcji podczas późniejszej eksploatacji. Brakuje norm i wytycznych pozwalających na skuteczną ocenę po-pożarowej nośności elementów stalowych. W ramach projektu przeprowadzone zostaną badania doświadczalne po-pożarowej nośności belek stalowych oraz porównanie z metodami analitycznymi oraz powstanie model numeryczny i analizy parametryczne. Przeprowadzone badania pozwolą na walidację modelu numerycznego i dalsze analizy parametryczne, w celu opracowania metody oceny odporności elementów stalowych po pożarze. Wytyczne opracowane na podstawie badań będą mogły stanowić załącznik do normy PN-EN 1993-1-2.
Opieka naukowa: dr inż. Piotr Woźniczka, dr inż. Paulina Zajdel. Studenci w projekcie: WIL
18. Pasywne prowadnice magnetyczne dla ruchu liniowego budowane z wykorzystaniem magnesów pochodzących z recyklingu
Prowadnice to element konstrukcyjny wielu urządzeń, pozwalający realizować ruch liniowy lub obrotowy. Rozwiązania takie są stosowane np. w drukarkach 3D dla realizacji ruchu wózka w osi XY oraz w osi Z. Powszechnie stosowane prowadznice są budowane jako toczne lub ślizgowe. Oba te rozwiązania cechują się tarciem, które stanowi obciążenie dla silników napędowych, co zwiększa zapotrzebowanie na energię elektryczną. Celem projektu jest opracowanie konstrukcji prowadnic magnetycznych, które będą mogły być stosowane we wszystkich 3 osiach układu napędowego drukarek 3D. Prowadnice te ograniczyłyby do minimum tarcie, które występuje w prowadnicach liniowych, czy rolkach. Drugim aspektem jest brak konieczności jakichkolwiek konserwacji, czyli bezobsługowość. Klasyczne prowadnice wymagają stosowania smarowania węzłów tarcia, natomiast prowadnice magnetyczne tego nie wymagają. Wpisuje się to w trendy proekologiczne. Główne etapy pracy projektowej: opracowanie modeli symulacyjnych dla oddziaływań pól magnetycznych – dobór magnesów, materiałów prowadnic itd.; budowa prototypów prowadnic, testy prowadnic, opracowanie rozwiązania finalnego.
Opieka naukowa: dr inż. Zbigniew Pilch, mgr inż. Maciej Gibas. Studenci w projekcie: WIiTCh
19. Precyzyjne ramię robota IRiS wykonane w technologii druku 3DCele projektu i spodziewane efekty:
Opieka naukowa: dr inż. Krzysztof Wójcik, mgr inż. Piotr Łubiarz. Studenci w projekcie: WM
20. Wizualna przestrzeń muzyki: audioreaktywny system wizualny wspierany przez algorytmy AICelem projektu jest stworzenie audiorekatywnego systemu wizualnego, który w czasie rzeczywistym analizuje muzykę i generuje dynamiczne wizualizacje wspierane przez sztuczną inteligencję. System będzie reagować na zmiany w rytmie, tonacji i innych parametrach muzycznych, oferując nowatorskie doświadczenie wizualno-dźwiękowe. Opracowany system będzie integrował AI z wizualizacjami, umożliwiając interakcję z muzyką. Może stać się narzędziem dla artystów, edukacji muzycznej i rozrywki, które wzbogaci doświadczenie odbioru muzyki. System może znaleźć zastosowanie w koncertach na żywo, na wystawach sztuki, edukacji muzycznej, aplikacjach multimedialnych, a także w reklamie (dynamiczne wizualizacje mogą reagować na dźwięki).
Opieka naukowa: dr inż. arch. Grzegorz Schnotale. Studenci w projekcie: WA
21. Biokompozyty polimerowe dla medycyny regeneracyjnej
Projekt zakłada opracowanie innowacyjnych biokompozytów łączących polimery syntetyczne oraz naturalne takie jak kolagen i żelatyna. Opracowany materiał zostanie wzbogacony o bioaktywne dodatki z grupy glikozoaminoglikanów w celu wsparcia regeneracji tkanek w medycynie regeneracyjnej. Ideą jest stworzenie prostego w wykonaniu materiału o właściwościach zbliżonych do naturalnych tkanek, który może wspomagać proces regeneracji komórek i odtwarzanie macierzy zewnątrzkomórkowej. Projekt będzie koncentrował się na opracowaniu receptur biokompozytów, ich wytwarzaniu i podstawowej charakterystyce, w tym ocenie właściwości strukturalnych oraz analizy biozgodności przy użyciu prostych testów laboratoryjnych takich jak badania inkubacyjne w symulowanych płynach ustrojowych.
Opieka naukowa: dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK, mgr inż. Magdalena Bańkosz. Studenci w projekcie: WIMiF
22. Wprowadzenie innowacyjnych rozwiązań w pakiecie aerodynamicznym w bolidzie Formuły Student zespołu PK MechPower
Projekt zespołu PK MechPower koncentruje się na modernizacji bolidu elektrycznego, obejmując rozwój napędu, zawieszenia, układu kierowniczego oraz zaawansowanego pakietu aerodynamicznego, aby uczestniczyć w międzynarodowych zawodach Formuły Student. Innowacje aerodynamiczne obejmują optymalizację geometrii elementów, takich jak skrzydła, dyfuzor i sekcje boczne, z użyciem symulacji CFD. Produkcja komponentów opiera się na włóknie węglowym i żywicy epoksydowej, co zapewnia lekkość i wytrzymałość. Tworzenie form z MDF frezowanych na CNC umożliwia produkcję precyzyjnych części o zoptymalizowanym kształcie. Dzięki technikom laminowania próżniowego elementy są bardziej wytrzymałe i lżejsze, co poprawia docisk i stabilność pojazdu. Projekt wspiera rozwój umiejętności inżynierskich, organizacyjnych i praktycznych studentów, umożliwiając zdobywanie doświadczeń w branży motoryzacyjnej i technologicznej. Udział w zawodach pozwoli również na nawiązanie kontaktów z firmami z sektora automotive.
Opieka naukowa: dr inż. Adam Kot. Studenci w projekcie: WM, WIEiK, WIŚiE
23. Wprowadzenie innowacyjnych zagadnień mechanicznych w bolidzie Formuły Student zespołu PK MechPower
Celem projektu jest modernizacja mechanicznych systemów bolidu, takich jak zawieszenie, układ kierowniczy oraz napęd, w celu poprawy osiągów i przygotowania pojazdu do zawodów Formuły Student. Spodziewane efekty obejmują zwiększenie precyzji prowadzenia, lepszą stabilność oraz większą wytrzymałość komponentów. Dzięki zastosowaniu innowacyjnych materiałów konstrukcyjnych i technologii, takich jak druk 3D czy zaawansowane analizy kinematyczne, pojazd zyska na lekkości i efektywności energetycznej. Projekt realizowany jest etapowo, począwszy od analizy dotychczasowych rozwiązań, poprzez projektowanie nowych komponentów za pomocą oprogramowania CAD i OptimumG Kinematics, aż po testy prototypów i finalny montaż. Potencjalne zastosowanie obejmuje zarówno udział w zawodach, jak i wdrożenie wiedzy zdobytej podczas realizacji w branży motoryzacyjnej. Innowacyjność polega na integracji czujników telemetrycznych, optymalizacji geometrii zawieszenia oraz implementacji nowoczesnych materiałów.
Opieka naukowa: dr inż. Adam Kot. Studenci w projekcie: WM, WIEiK, WIŚiE
24. Projekt i rozwój układu napędowego, akumulatora trakcyjnego oraz obwodów wysokiego napięcia w bolidzie Formuły Student zespołu PK MechPower
Projekt realizowany przez Koło Naukowe Pojazdy Samochodowe Politechniki Krakowskiej skupia się na modernizacji bolidu elektrycznego, przygotowywanego do zawodów Formuły Student. Obecnie prace obejmują modernizację napędu, układów elektronicznych, akumulatora trakcyjnego oraz obwodów wysokiego napięcia. Studenci zaprojektowali innowacyjny pakiet bateryjny i planują zakończyć jego budowę w roku akademickim 2024/2025. Projekt umożliwi wykonanie nowego pakietu bateryjnego oraz płytek elektronicznych. Struktura zespołu projektowego obejmuje sześć sekcji odpowiedzialnych za projektowanie, produkcję i testy pojazdu. Członkowie biorą udział w targach i szkoleniach, rozwijając umiejętności techniczne i kompetencje miękkie. Kluczowym celem jest osiągnięcie wysokich pozycji na zawodach w Polsce i za granicą, co zwiększy prestiż projektu i uczelni.
Opieka naukowa: dr inż. Adam Kot. Studenci w projekcie: WM, WIEiK, WIŚiE
25. Zastosowanie pobudowlanego styropianu odpadowego do otrzymywania biodegradowalnych preparatów dla rolnictwa
Styropian (polistyren) jest wykorzystywany w wielu branżach: a jego utylizacja stanowi duży problem środowiskowy. Celem projektu jest opracowanie metody przekształcenia styropianu w czysty monomer, a następnie użycie go do otrzymania związków heterocyklicznych o dużym potencjale biologicznym, które mogą znaleźć zastosowanie w rolnictwie. Otrzymywanie styrenu: termoliza polistyrenu przeprowadzimy w różnych warunkach: 1) termicznych; z dodatkiem 2) inicjatora rodnikowego 2) inhibitora reakcji rodnikowych. Medium będą ciecze jonowe – “zielone rozpuszczalniki”. Pierwsze próby będą prowadzone w skali laboratoryjnej (WIiTCH), następnie w skali półtechnicznej (WIŚiE). Cykloaddycja: otrzymany styren poddamy reakcji z różnymi komponentami. Otrzymamy związki heterocykliczne z grupy nikotynoidów, których analogii już teraz znajdują zastosowanie jako środki ochrony roślin. Izolacja produktów reakcji i ich charakterystyka (właściwości biologiczne – grzybobójcze).
Opieka naukowa: dr inż. Agnieszka Łapczuk, dr inż. Karolina Kula, mgr inż. Mikołaj Sadowski, mgr inż. Adam Pawłowski. Studenci w projekcie: WIiTCh, WIŚiE
26. Pierwsza wiatro-odporna luminescencyjna piłeczka pingpongowa 3D i sprzęt sportowy w tunelu aerodynamicznym LAŚ PKCelem projektu jest opracowanie prototypowych akcesoriów sportowych o specjalnych funkcjonalnościach, z inteligentnymi luminescencyjnymi systemami sensorycznymi wspomagającymi szkolenie sportowców oraz rozstrzyganie spornych elementów rozgrywki. Pierwszym etapem będzie opracowanie – z zastosowaniem modelowania komputerowego i druku 3D – innowacyjnej znakowanej luminescencyjnie wiatroodpornej piłeczki pingpongowej oraz testy w tunelu aerodynamicznym LAŚ PK. Drugim etapem jest wyposażenie piłeczki w system sensorów fosforescencyjnych do rejestrowania ważnych elementów rozgrywki. Ostatnim etapem jest transfer rozwiązań do innych dyscyplin sportu np. narciarstwa. Efektem będzie powstanie unikatowego stanowiska do spektroskopowych testów aerodynamicznych, opracowanie pierwszej na świecie wiatroodpornej piłeczki pingpongowej oraz przebadanie szeregu akcesoriów sportowych. Innowacje te znajdą zastosowanie do rozstrzygania spornych elementów rozgrywki, spektroskopowych testów aerodynamicznych akcesoriów sportowych oraz szkolenia sportowców w tunelach aerodynamicznych i podniesienie poziomu polskiego sportu.
Opieka naukowa: dr inż. Maciej Pilch, dr inż. Łukasz Flaga. Studenci w projekcie: WIiTCH, WIŚiE, WM, WIL
27. Kuźnia wiedzy – sztuka żelaza
Celem projektu jest wykonanie tradycyjnymi metodami kowalskimi elementów dekoracyjnych i użytkowych na bazie wiedzy nabytej przez studentów w trakcie studiów z zakresu obróbki plastycznej i cieplnej. Praktyczne opanowanie tradycyjnych technik kowalskich umożliwi wykonanie zegara słonecznego oraz budowę stanowiska dydaktycznego w formie warsztatu – kuźni, dostępnej dla studentów Politechniki oraz w ramach pokazów związanych z promocją kierunków inżynierskich na uczelni. Etapy projektu to szkolenia w zakresie technik kowalskich w kuźni, urządzenie kuźni i wykonanie wstępnie zaprojektowanych wyrobów (ornament płaski, stalowy, dwuwymiarowy z zastosowaniem technik skuwania i skręcania na gorąco na stojak uchwyt) na podstawie zdobytej wiedzy na szkoleniach, a następnie doposażenie warsztatu o brakujące narzędzia, wykonanie skuwanego trójwymiarowego zegara słonecznego (igła zegara – gnomon i znaczniki godzinowe na postumencie).
Opieka naukowa: dr inż. Marek Nykiel. Studenci w projekcie: WIMiF
28. Bioaktywne filmy hialuronowe wzbogacane ekstraktem z morwy białej oraz tlenkiem cynku jako wsparcie w niwelowaniu zmian trądzikowych
W ramach projektu planowane jest opracowanie formuły oraz sposobu otrzymania polimerowych filmów na bazie kwasu hialuronowego, które znajdą zastosowanie w dermatologii oraz medycynie estetycznej. Substancjami aktywnymi wybranymi do modyfikacji filmów są tlenek cynku, zapewniający właściwości antybakteryjne oraz kwertycyna, pozyskana na drodze ekstrakcji liści i kwiatów morwy białej, dzięki której filmy zyskają właściwości antyoksydacyjne. Filmy polimerowe po wyschnięciu będą zdolne – w sposób nieinwazyjny – przeciwdziałać zmianom trądzikowym. Zawarte w nich składniki aktywne skutecznie zahamują infekcje bakteryjną oraz zmniejszą stan zapalny w miejscu niedoskonałości. Dodatkowo, dzięki wysokiej zawartości kwasu hialuronowego, otrzymane materiały będą działać nawilżająco i odbudowująco na uszkodzone tkanki. Możliwość wytworzenia jednolitej powłoki na skórze podczas aplikacji, zapewni wysoki komfort użytkowania oraz ochronę przed czynnikami zewnętrznymi.
Charakterystyka takich materiałów wpisuje się w potrzeby dzisiejszego rynku kosmetycznego, co przekłada się na ich wysoki potencjał aplikacyjny. Prezentowane rozwiązanie wykazuje się wysoką interdyscyplinarnością, ponieważ łączy w sobie branże chemiczną, dermatologiczną oraz kosmetologiczną. Elementem innowacyjnym będzie połączenie nowoczesnej aplikacji materiału w formie zastygającego filmu, jak również zdolność do niwelowania zmian trądzikowych, co prowadzić będzie do ogólnej poprawy kondycji skóry.
Opieka naukowa: prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec z zespołem. Studenci w projekcie: WIMiF
29. Hydrożele funkcjonalne otrzymywane z zastosowaniem druku 4D
Celem projektu jest opracowanie funkcjonalnych hydrożeli o zdolności do dynamicznej zmiany właściwości w odpowiedzi na bodźce zewnętrzne (np. temperaturę, pH, światło). Kluczowym aspektem projektu jest zastosowanie technologii druku 4D, umożliwiającej tworzenie struktur o zaprogramowanej adaptacji w czasie. Spodziewane efekty obejmują uzyskanie innowacyjnych materiałów o zastosowaniach w medycynie regeneracyjnej, dostarczaniu leków, materiałach funkcjonalnych typu filtry i membrany. Innowacyjność projektu polega na synergicznym połączeniu druku 4D i biomimetycznych rozwiązań, co pozwala tworzyć materiały o unikalnych właściwościach adaptacyjnych. Projekt zakłada: syntezę i modyfikację bioatramentów zawierających naturalne i syntetyczne polimery, optymalizację procesów druku 4D, w tym parametrów usieciowania, testy funkcjonalne i charakterystykę hydrożeli, walidację prototypów w wybranych aplikacjach.
Opieka naukowa: dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK, mgr inż. Magdalena Bańkosz. Studenci w projekcie: WIMiF
30. Hypothal-test – opracowanie nowej metodyki HPLC-FLD oznaczania hormonów podwzgórza w próbkach biologicznychCelem projektu jest opracowanie nowej, taniej i czułej metody oznaczania oksytocyny i wazopresyny za pomocą metody łączącej fluorescencję z HPLC. Szerokie zastosowanie oksytocyny i wazopresyny w medycynie implikuje konieczność stałego rozwoju technik analitycznych służących oznaczaniu tych związków w lekach, preparatach medycznych oraz w materiale biologicznym. Obecnie stosowane protokoły opierają się na rozdziale chromatograficznym lub przeprowadzaniu tych związków we fluorescencyjne pochodne. Proponowana metoda łączy obie te techniki w jedną, co pozwala na zwiększenie czułości i selektywności w oznaczaniu hormonów podwzgórza.
Główne etapy projektu obejmują: wykonanie syntezy nowych pochodnych fluorescencyjnych, określenie ich właściwości fizykochemicznych, spektroskopowych i strukturalnych oraz dobór i walidację parametrów analizy HPLC, a także analizę próbek z materiału biologicznego. Przewiduje się opracowanie skutecznej metody/metod analitycznych wraz z podaniem ich parametrów, służących do selektywnego oznaczania hormonów podwzgórza z potencjalną aplikacją do detekcji ich komercyjnych pochodnych.
Opieka naukowa: dr inż. Wiktor Kasprzyk, dr inż. Filip Koper. Studenci w projekcie: WIiTCh
31. Retencja, infiltracja i oczyszczanie wód opadowych
Celami projektu są: analiza efektywności ekologicznych sposobów gospodarowania wodami opadowymi: nawierzchni przepuszczalnych (betonu jamistego) i ogrodów deszczowych, rozwijanie kompetencji społecznych (integracja i współdziałanie studentów pomiędzy wydziałami) oraz specjalistycznych (udział w szkoleniach). Rozwiązania umożliwiające retencję, poprawę jakości i infiltrację wód opadowych są pożądanym sposobem zagospodarowania deszczówki na terenach zurbanizowanych.
Etapy/efekty projektu to: – zaprojektowanie, wykonanie i opomiarowanie ogrodu deszczowego na kampusie PK- wykonanie płyt z betonu jamistego- projekt architektoniczny i wykonanie donicy betonowej z cienkowarstwowego betonu RPC- przeprowadzenie badań wpływu ogrodów deszczowych na ilość i jakość wód opadowych- przygotowanie sorbentu (diatomitu) i analiza jego wpływu na usuwanie zanieczyszczeń z wód opadowych- przeprowadzanie badań przepuszczalności (zdolności infiltracyjnych) betonu jamistego- opracowanie wyników- przygotowanie publikacji naukowych- poszerzanie kompetencji zespołu (szkolenia, warsztaty, wizyty w laboratoriach)”
Opieka naukowa: dr inż. Agnieszka Grela z zespołem Studenci w projekcie: WIŚiE, WIMiF, WIiTCh, WA, WIL, WIEiK
32. Sztuczny pacjent – SERCE” w badaniach modelowych biomimetycznych zastawek serca
Cele projektu to przybliżenie problemu wytrzymałości zmęczeniowej syntetycznych zastawek serca bazujących na geometrii natywnej oraz uzupełnienie badań o autorski dedykowany system, opracowanie wybranych elementów innowacyjnej metodyki wytwarzania biozgodnych rusztowań zastawek serca metodą decelluryzacji laserowej w warunkach wysokich ciśnień. Na bazie skanów CT i MRI zostanie opracowana geometria zastawki natywnej, która zostanie wykonana w technologii druku 3D i stereolitografii. Badania zostaną przeprowadzone z wykorzystaniem stanowiska sztucznego pacjenta „SERCE” oraz uzupełnione o dane pochodzące z autorskiego toru pomiarowego i symulacje numeryczne FSI. Badania biologiczne biozgodnych zastawek serca realizowane będą w laboratorium IMIM PAN.
Opieka naukowa: dr hab. inż. Grzegorz Milewski, prof. PK. Studenci w projekcie: WM
33. OsteoPrint – rusztowania komórkowe jako wsparcie dla odbudowy kości
Projektu dotyczy obszaru wspierania regeneracji tkanki kostnej. Jego główny cel to wytworzenie przestrzennych rusztowań tkankowych do wpierania tkanki kostnej. W ramach celów produktowych przewiduje się: porównanie właściwości topograficznych i mechanicznych wytworzonych rusztowań z właściwościami dostępnych rozwiązań substytutów tkanki kostnej, określenie wpływu zawartości hydroksyapatytu w substytutach tkanki kostnej na ich właściwości powierzchniowe i mechaniczne oraz pptymalizację wytworzonych rusztowań pod kątem właściwości topograficznych i mechanicznych.
Opieka naukowa: dr inż. Sylwia Łagan. Studenci w projekcie: WM
34. ARCHIMAPA – INTERAKTYWNY PRZEWODNIK PO ARCHITEKTURZE WSPÓŁCZESNEJ
Celem projektu będzie stworzenie interaktywnej aplikacji internetowej będącej przewodnikiem po architekturze współczesnej. Aplikacja będzie pozwalać na zaawansowanie znajdywanie i filtrowanie obiektów po ich lokalizacji, projektancie, czasie powstania, stylu, funkcji, materiale itp. Użytkownicy aplikacji będą mogli sami proponować filtry wyszukiwania, ułatwiające znajdywanie pożądanych fraz oraz obiekty czy proponowane trasy, które już odwiedzili i uważają, że też powinny się znaleźć na archimapie. Takie rozwiązanie pozwalałoby na szybszy rozwój aplikacji, a co za tym idzie rozpopularyzowanie architektury współczesnej. Projekt ma unikatowy charakter, bo chociaż istnieją serwisy dedykowane architekturze (zarówno polskiej, jak i zagraniczne), to żaden nie służy celom opisanym powyżej. Najlepszym przykładem był serwis Mimoa, obejmujący swym zakresem głównie Europę, jednak kilka lat temu został zamknięty. Może służyć edukacji, ma też potencjał komercjalizacyjny.
Opieka naukowa: dr inż. arch. Maciej Skaza, mgr inż. Adrian Widłak. Studenci w projekcie: WA
35. Foam TO Foam – Wielokrotny recykling pianek poliuretanowych
Celem badawczym jest sprawdzenie możliwości wielokrotnego poddania recyklingowi chemicznemu biopianki poliuretanowej (PUR, (wstępnie zaplanowano 5 cykli) i scharakteryzowanie recyklatów. Celem aplikacyjnym i efektem projektu jest wytworzenie prototypu pianki PUR metodą natrysku w warunkach przemysłowych z udziałem recyklatów. W literaturze naukowej nie opisano dotychczas możliwości wielokrotnego recyklingu biopianek PUR.
Opieka naukowa: dr inż. Elżbieta Malewska, dr hab. inż. Maria Kurańska, prof. PK. Studenci w projekcie: WIiTCh
36. NLPZ w tabletkach drukowanych w technologii 3D
Celem projektu jest opracowanie formulacji tabletek, które będą mogły być otrzymane na drodze technologii biodruku 3D. Postacie leków otrzymane na drodze druku 3D, które to technologia, która w przyszłości może zrewolucjonizować dostarczanie substancji bioaktywnych do organizmu, ponieważ pozwala zarówno na zastosowanie dużych dawek leku w jednej tabletce, jak i na zaplanowanie profilu uwalniania. Ponadto pozwala na spersonalizowanie dawek w zależności od potrzeb pacjenta. Biodruk 3D to temat szeroko badany przez wielu naukowców w ostatnich latach, wynikiem czego jest dopuszczenie przez FDA na rynek amerykański w 2015 roku pierwszego leku otrzymanego na drodze technologii druku 3D – Spirtam (Lewetyracetam – pochodna 2-pirolidonu).
Opieka naukowa: dr hab. inż. Jolanta Jaśkowska, mgr inż. Anna Drabczyk, prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK. Studenci w projekcie: WIiTCh, WIMiF
37. „GeoMicroLab” Optymalizacja projektowania systemów mikropali
Celem projektu jest analiza wyników próbnych obciążeń mikropali, mikropali kotwiących oraz gwoździ iniekcyjnych CFG w odniesieniu do warunków geologicznych miejsca badań oraz wykonanie zaawansowanych obliczeń numerycznych. Projekt ma na celu opracowanie korelacji pomiędzy przemieszczeniami mikropali uzyskanymi podczas próbnych obciążeń, a rodzajem gruntu nośnego, co umożliwi optymalizację i zwiększenie precyzji rozwiązań projektowych. Rezultatem będzie szczegółowy raport z przeprowadzonych analiz oraz nowa metodyka szacowania nośności mikropali. Opracowanie to może poprawić efektywność ekonomiczną i techniczną projektów budowlanych oraz ograniczyć ryzyko błędów obliczeniowych projektantów z polski i zagranicy. Wyniki prac znajdą zastosowanie w projektowaniu geotechnicznym, w tym w optymalizacji rozwiązań z zakresu mikropali i gwoździ gruntowych. Projekt łączy wyniki badań terenowych z zaawansowaną analizą numeryczną, co pozwoli na wprowadzenie nowatorskich rozwiązań w zakresie projektowania mikropali CFG.
Opieka naukowa: dr inż. Justyna Morman-Wątor, dr inż. Dariusz Szwarkowski. Studenci w projekcie: WIL, WA
38. Drużyna Drug Designerów – na tropie innowacyjnych inhibitorów kinaz białkowych o działaniu przeciwnowotworowym
Rak jelita grubego (CRC) to trzeci najbardziej śmiertelny nowotwór na świecie, z ponad 1,9 mln przypadków w 2020 r. Standardow stosowane w jego leczeniu cytostatyki mają skutki uboczne i ograniczoną skuteczność. Terapia spersonalizowana z lekami celowanymi, choć obiecująca, pozostaje droga i ma ograniczenia związane z mutacjami receptorów. DYRK1B, kinaza białkowa, regulująca cykl komórkowy i metabolizm, jest nadmiernie aktywna w CRC, co czyni ją obiecującym celem terapii. Hamowanie DYRK1B może blokować proliferację komórek nowotworowych i/lub zwiększyć wrażliwość komórek na chemioterapię. Opracowanie nowych związków będących inhibitorami DYRK1B może przywrócić wrażliwość komórek nowotworowych na tradycyjne leki przeciwnowotworowe i tym samym poprawić efektywność terapii. Celem niniejszego projektu, będzie po raz pierwszy zbadanie skuteczności zaprojektowanych inhibitorów DYRK1B opartych o rdzeń pirymidyny w hodowli komórkowej in vitro oraz w modelu in vivo z użyciem Danio rerio, jako związków o działaniu przeciwnowotworowym przeciw raku jelita grubego CRC. Główne etapy projektu stanowi synteza chemiczna, badania in vitro tj. badanie aktywności DYRK1B, cytotoksyczność, badania funkcjonalne oraz badanie in vivo (model Danio rerio).
Opieka naukowa: mgr inż. Anna Drabczyk, dr inż. Damian Kułaga. Studenci w projekcie: WIiTCh
(AS)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska dołącza do grona prestiżowych instytucji naukowych współpracujących nad studium wykonalności Future Circular Collider (Przyszłego Zderzacza Kołowego, FCC) – jednego z najbardziej ambitnych projektów badawczych XXI wieku. W siedzibie Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN) w Genewie rektor uczelni, prof. Andrzej Szarata, wspólnie z Michaelem Benediktem, szefem zespołu CERN, przygotowującego studium, podpisali list intencyjny, formalizując zaangażowanie PK w prace nad nowym instrumentem badawczym. Projekt nowego zderzacza może znacząco wpłynąć na rozwój fizyki cząstek, ale też technologii i innowacji o szerokim zastosowaniu gospodarczym i społecznym. Politechnika wniesie w to przedsięwzięcie bogate doświadczenie inżynieryjne i badawcze, którym wspierała już CERN m.in. w budowie i eksploatacji Wielkiego Zderzacza Hadronów. Podpisanie umowy o współpracy (we wtorek 4 lutego 2025 r.) było częścią dwudniowej wizyty delegacji Politechniki w szwajcarskiej siedzibie CERN.
Rektor PK prof. Andrzej Szarata i Michael Benedikt popisali w CERN list o współpracy / fot. Ryszard Kantor
Przyszły Zderzacz Kołowy może być jednym z najbardziej potężnych narzędzi badawczych przyszłości i przyczynić się do znalezienia odpowiedzi na kluczowe pytania o istotę wszechświata. Zamysł powstania nowej infrastruktury jako inwestycji z perspektywami sięgającymi nawet 50 kolejnych lat badań wiąże się w odkryciem w 2012 bozonu Higgsa, całkowicie nowego rodzaju materii, który wymaga od nauki nowych studiów i metod badań nad tajemnicami rzeczywistości. Koncepcja Future Circular Collider (FCC) jest efektem aktualizacji Europejskiej Strategii Fizyki Cząstek Elementarnych z 2020 roku. Rada CERN wskazała w niej, by we współpracy z globalną społecznością fizyki cząstek przeprowadzić studium wykonalności nowej generacji zderzacza cząstek. Miałby powstać w CERN jako potężny następca obecnego Wielkiego Zderzacza Hadronów (LHC). Wizją jest stworzenie fabryki bozonu Higgsa, a następnie budowa przyszłego zderzacza hadronów, który umożliwi badania na skalach energetycznych zdecydowanie wyższych niż w LHC, przy jednoczesnym uwzględnieniu związanych z tym wyzwań technicznych i środowiskowych. Realizacja takiego przedsięwzięcia może przyczynić się nie tylko do rozwoju wiedzy w zakresie fizyki cząstek, ale także stworzenia nowych technologii o szerokim zastosowaniu w przemyśle, medycynie czy informatyce, wpływając na przyszłość całej ludzkości. Badania w CERN przyczyniły się się m.in. do powstania globalnej sieci Internetu.
W ramach koncepcji FCC proponowana jest budowa ogromnego, pierścieniowego tunelu o długości ponad 90 km, w którym miałyby działać kolejne zderzacze: FCC-ee (zderzacz elektronowo-pozytonowy, który umożliwi m.in. precyzyjne badania bozonu Higgsa) oraz FCC-hh (zderzacz protonowo-protonowy, który osiągnąłby energie nawet osiem razy wyższe – ponad 100 TeV – niż LHC). Otworzyłoby to nowe możliwości w badaniach cząstek elementarnych.
Na pytania o możliwości techniczne, środowiskowe, energetyczne, finansowe i organizacyjne realizacji tak ambitnego i … drogiego projektu (szacuje się, że koszty mogą osiągnąć nawet kilkanaście miliardów euro) ma odpowiedzieć Studium wykonalności Przyszłego Zderzacza Kołowego (Future Circular Collider Feasibility Study). Mają w nim być także ocenione możliwości wsparcia dla programów badawczo-rozwojowych w zakresie kluczowych technologii.
Deklarację włączenia się w prace nad studium dla nowego zderzacza cząstek potwierdziła we wtorek 4 lutego 2025 r. Politechnika Krakowska, podpisując list intencyjny w tej sprawie (Memorandum of Understanding for the Future Circular Collider Feasibility Study hosted by CERN). Podkreślono w nim, że ambitny projekt zderzacza nowej generacji wymaga globalnej współpracy oraz długoterminowego zaangażowania w jego budowę i eksploatację ze strony wszystkich sygnatariuszy listu intencyjnego. Obecnie globalna sieć kooperacji na rzecz FCC, do której dołączyła Politechnika Krakowska, liczy już więcej niż 150 instytucji z ponad 30 krajów i wciąż przybywają nowe.
Na wagę takiej współpracy międzynarodowego środowiska naukowego, którego częścią jest Politechnika Krakowska, zwraca uwagę rektor prof. Andrzej Szarata: – Politechnika Krakowska od 1991 r. współpracuje z Europejską Organizacją Badań Jądrowych. Podpisanie Memorandum of Understanding to kolejny, niezwykle ważny krok w wieloletniej i owocnej kooperacji naszej uczelni z tym renomowanym ośrodkiem badawczym. Od lat nasi naukowcy i inżynierowie aktywnie uczestniczą w kluczowych projektach CERN, przyczyniając się do rozwoju technologii detektorów, systemów akceleracyjnych oraz analizy danych. Dołączenie do inicjatywy Future Circular Collider to nie tylko kontynuacja działań, ale także otwarcie nowych perspektyw dla naszych badaczy i studentów, którzy będą mieli okazję współtworzyć infrastrukturę przyszłości. Jesteśmy dumni, że nasze kompetencje i doświadczenie mogą wspierać realizację prac przygotowawczych do tego ambitnego projektu. Ma on szansę zrewolucjonizować naszą wiedzę o fundamentalnych prawach fizyki i świecie. Ta współpraca nie tylko umocni pozycję naszej uczelni na arenie międzynarodowej. Jestem przekonany, że przyczyni się też do rozwoju nauki oraz innowacyjnych technologii – podkreśla rektor PK.
Prof. Błażej Skoczeń, koordynator współpracy krakowskiej uczelni z CERN przypomina, że naukowcy z Politechniki Krakowskiej czynnie uczestniczyli w opracowaniu, zaprojektowaniu i uruchomieniu najpotężniejszego dotąd narzędzia CERN – Wielkiego Zderzacza Hadronów. – Dobrym przykładem wkładu Politechniki w Wielki Zderzacz Hadronów jest m.in. system kompensacji termo-mechanicznej LHC, zawierający około 20000 kompensatorów pracujących w temperaturach kriogenicznych, opracowany i wdrożony naszych przez naukowców – mówi prof. Skoczeń i dodaje: – Kolejnym projektem o zasięgu światowym, realizowanym przez CERN, może być przyszły Wielki Zderzacz Kołowy. Politechnika Krakowska, na bazie swoich dotychczasowych osiągnięć, aspiruje do udziału w tym przedsięwzięciu. W pierwszej kolejności włączymy się w prace nad studium wykonalności przyszłego zderzacza na mocy podpisanego listu intencyjnego. W jego ramach naukowcy europejscy, wraz ze swoimi międzynarodowymi partnerami, badają m.in. techniczną i finansową wykonalność przyszłego zderzacza w CERN. Ambitny projekt zderzacza nowej generacji będzie wymagał globalnej współpracy i długoterminowego zaangażowania wszystkich stron w budowę i eksploatację FCC. Zadania wpisane do listu intencyjnego dotyczą licznych kompetencji badawczych, reprezentowanych przez naukowców Politechniki. Dzięki podpisaniu listu nasza uczelnia uzyska dostęp do grup badawczych i możliwości aktywnej współpracy w ramach zadań koniecznych do realizacji programu FCC – wyjaśnia prof. Błażej Skoczeń, dyrektor Centrum Badawczego Laboratorium Ekstremalnie Niskich Temperatur Politechniki Krakowskiej.
W wizycie w CERN uczestniczyli także dr hab. inż. Lucyna Domagała, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej PK, prof. Marek S. Kozień, dziekan Wydziału Mechanicznego PK wraz z prodziekanem WM dr hab. inż. Bogdanem Szybińskim, prof. PK i dr. inż. Ryszardem Kantorem (Katedra Inżynierii Cieplnej i Procesowej WM PK).
Jeśli wyniki studium wykonalności FCC potwierdzą możliwości realizacji inwestycji, państwa członkowskie CERN oraz międzynarodowi partnerzy mogą zatwierdzić bardziej szczegółowe badania techniczne projektu. A to mogłoby prowadzić do jego ostatecznej akceptacji i rozpoczęcia budowy (prawdopodobnie w drugiej połowie lat 40. XXI wieku).
(m)
Więcej o projekcie FCC
{fastsocialshare}
6 października przedstawiciele Tianjin Chengjian University – rektor TCU prof. Bai Haili, prof. Huang Lingxiang, dziekan Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej oraz prof. Wang Li, dyrektor Biura Współpracy Międzynarodowej TCU, gościli na Politechnice Krakowskiej. Celem wizyty było podsumowanie dotychczasowej współpracy pomiędzy Politechniką a Tianjin Chengjian University w ramach Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej (ang. International School of Engineering), funkcjonującej oficjalnie od 2021 r., a pozwalającej chińskim studentom kształcić się pod okiem naukowców m.in. z PK i otrzymywać podwójny dyplom. Rektorzy obydwu uczelni, prof. Andrzej Szarata i prof. Bai Haili, podpisali list intencyjny w sprawie poszerzenia zakresu działania ISE, a także umowę bilateralną dotyczącą wymiany studentów i nauczycieli akademickich, poszerzającą i uszczegóławiającą zapisy dokumentu, który obowiązywał od 2014 r.
Z chińską delegacją spotkał się rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą dr hab. inż. Jerzy Zając, prof. PK, a także dziekani Wydziału Architektury oraz Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej: dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak i dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK, dyrektor Szkoły Doktorskiej PK dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. PK, dr inż. arch. Rafał Zawisza, prof. PK będący członkiem Komitetu Akademickiego ISE, dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK, prodziekan WIiTCh, a także kierownik Działu Współpracy Międzynarodowej PK Katarzyna Baron-Lisiakiewicz.
– Jesteśmy otwarci na dyskusję o tym, co Politechnika Krakowska i Tianjin Chengjian University już osiągnęły w ciągu dziewięcioletniej współpracy oraz co wspólnie obydwie uczelnie mogą osiągnąć w nadchodzących latach […]. W bieżącym roku akademickim pierwsza grupa studentów chińsko-polskiej Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej uzyska podwójny dyplom Tianjin Chengjian University i Politechniki Krakowskiej. Stanie się to w 2024 r. i będzie okazją do świętowania, a także zauważalnym efektem naszej współpracy – powiedział prof. Andrzej Szarata podczas spotkania w Sali Senackiej Politechniki Krakowskiej. Fakt, że w przyszłym roku pierwsza grupa absolwentów „opuści” ISE, dzięki m.in. zaangażowaniu kadry dydaktycznej z PK, podkreślał też rektor Tianjin Chengjian University prof. Bai Haili.
Przypomnijmy, że przedstawiciele PK, a więc prof. Andrzej Szarata, prof. Piotr Michorczyk, prof. Rafał Zawisza i Katarzyna Baron-Lisiakiewicz odwiedzili partnerski Tianjin Chengjian University w lipcu br. W trakcie wizyty omawiano m.in. kwestie rozszerzenia współpracy w ramach Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej o nowe dyscypliny, a także nowe poziomy kształcenia. Finałem rozmów jest list intencyjny podpisany przez rektorów Politechniki Krakowskiej i Tianjin Chengjian University, prof. Andrzeja Szaratę i prof. Bai Haili w dn. 6 października w Krakowie. Daje on nowe możliwości współpracy.
22 czerwca 2021 r. Politechnika Krakowska i Politechnika Białostocka zawarły z Tianjin Chengjian University w Chinach szczegółową umowę dotyczącą funkcjonowania Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej. Dokument ten dał chińskim studentom sposobność kształcenia się pod okiem naukowców z Polski i otrzymania podwójnego dyplomu (TCU i PK lub PB). Międzynarodowa Szkoła Inżynierska działa w strukturach uniwersytetu w mieście Tianjin, położonym 114 km na południowy wschód od Pekinu, będącym dużym ośrodkiem handlu i przemysłu, a także ważnym portem nad Morzem Żółtym i ośrodkiem wydobycia ropy naftowej. Językiem wykładowym ISE jest angielski, a kształcenie odbywa się na studiach I i II stopnia. Pierwsza rekrutacja do Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej została przeprowadzona w 2020 r. Założono, że każdego roku ISE przyjmie 240 studentów na studia I stopnia i 60 na II stopień. Strony umowy – PK, PB i TCU – zobowiązały się prowadzić Szkołę do 2028 r. z możliwością przedłużenia. Umowa zawarta między Politechniką Krakowską, Politechniką Białostocką i uczelnią w Tianjinie zakłada wspólne opracowywanie programów dla wszystkich rodzajów studiów, w tym celów kształcenia zawodowego, wymagań dotyczących kształcenia zawodowego, programów nauczania, planów nauczania itp. Nadzór nad prowadzeniem Szkoły sprawuje Wspólny Komitet Zarządzający.
Do tej pory kadra naukowa z PK zajmowała się edukowaniem na kierunkach architektura oraz architektura krajobrazu, a dydaktycy z Białegostoku na budownictwie i inżynierii środowiska. Podpisany na Politechnice Krakowskiej przez prof. Andrzeja Szaratę oraz prof. Bai Haili list intencyjny zapowiada poszerzenie współpracy pomiędzy TCU a PK o nowe pola, a więc kształcenie w obszarze inżynierii chemicznej. Propozycje kooperacji w imieniu Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK zaprezentowali dziekan dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK i dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK. Ponadto, strony zgodziły się podjąć działania pozwalające na kształcenie absolwentów TCU w Szkole Doktorskiej PK. O działalności SD PK podczas spotkania z chińską delegacją opowiadała dyrektor dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. PK.
Prof. Andrzej Szarata i prof. Bai Haili złożyli również swoje podpisy pod nową umową w sprawie wymiany studentów i kadry akademickiej. Dokument poszerza i uszczegóławia umowę o wymianie studentów zawartą w 2014 r. Program ma zastosowanie do wymiany studentów studiów I stopnia (rok drugi i starsze) oraz studentów II stopnia, których znajomość języka angielskiego jest potwierdzona certyfikatem na poziomie co najmniej B2 według Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego lub CET 6 (PK i TCU oferują studentom kursy w języku angielskim). Żacy korzystający z wymiany będą mogli studiować na uniwersytecie przyjmującym przez jeden semestr lub jeden rok akademicki, a kursy, które podejmą, zostaną określone na uniwersytecie przyjmującym zgodnie z przepisami obowiązującymi na danej uczelni. Nowa umowa umożliwia także wymianę kadry naukowej. Dzięki tym zapisom badacze będą mogli brać udział w różnych formach aktywności, jak wspólne międzynarodowe konferencje i seminaria, składanie wniosków o projekty badań naukowych, wspólne publikowanie referatów itp.
Podczas pobytu na Politechnice Krakowskiej, chińska delegacja odwiedziła laboratoria Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, a także siedzibę Wydziału Architektury przy ul. Podchorążych 1, gdzie doszło do spotkania ze studentami z Chin.
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Specjalistyczne szkolenia dla pracowników GE Healthcare i kształcenie studentów Politechniki przez wspólne projekty badawczo-rozwojowe z firmą – to filary, na których oparte będą kolejne poziomy współpracy uczelni ze światowym liderem innowacyjnych technologii i usług dla sektora medycznego. Przedstawiciele PK i GE Healthcare spotkali się 5 lutego 2025 roku na Wydziale Mechanicznym PK, aby omówić dotychczasowy przebieg partnerstwa i perspektywy jego rozszerzenia w przyszłości.
Edukacja projektowa, cyberbezpieczeństwo, mikrokursy – przyszłość współpracy PK i GE Healthcare
Spotkanie było efektem współpracy pomiędzy Katedrą Informatyki Stosowanej Politechniki Krakowskiej a GE Healthcare, sformalizowanej umową w lutym 2024 roku. Rozmowy na temat nowych perspektyw kooperacji dotyczyły wykorzystania AI przy optymalizacji procesów produkcyjnych i badawczych w taki sposób, aby ograniczać ich koszty przy jednoczesnym podnoszeniu ich jakości. Przedstawiciele GE Healthcare podkreślili potrzebę szybkiego podnoszenia kwalifikacji swoich pracowników oraz chęć wsparcia studentów PK w rozwoju naukowym poprzez angażowanie ich w projekty badawcze realizowane w firmie. Politechnika Krakowska zadeklarowała gotowość do współpracy w obu tych obszarach.
– Szczególnie ciekawa jest propozycja aktywizacji naszych studentów poprzez trzymiesięczne staże. Wzajemny rozwój kompetencji to działanie, które podejmujemy z wieloma już podmiotami biznesu i przemysłu. Do tego dochodzą nowe wyzwania związane ze sztuczną inteligencją i sposobami jej zastosowania w technologii medycznej. Prawie wszyscy studenci, z każdego wydziału Politechniki mogliby znaleźć tu coś dla siebie – mówi dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej.
Edukacja w formule Project Based Learning, którą studenci PK mogliby realizować razem z GEHC, to dwuletnie programy obejmujące tematykę związaną nie tylko z AI, ale też przemysłem 4.0 oraz komputerowym rozpoznawaniem obrazów. Firma oferuje również staże w działach zajmujących się zagrożeniami w cyberprzestrzeni takimi jak trucie danych (celowe podawanie algorytmom AI błędnych danych w celu zmuszania ich do generowania błędnych odpowiedzi na pytania) czy włamania na chronione serwery. GEHC chce również – z pomocą ekspertów i studentów Politechniki – rozwijać system Digital Twin, czyli tworzenia cyfrowych kopii budynków, maszyn i produktów.
Członkowie delegacji ze Stanów Zjednoczonych byli też zainteresowani krótkimi formami edukacji dla swoich pracowników w zakresie nowych rozwiązań technologicznych. Politechnika ma tu wiele do zaoferowania. – Rozwój kompetencji pracowników firm przy pomocy mikrokursów i mikroszkoleń certyfikowanych mikorpoświadczeniami w systemie blockchain – technologii rozproszonego rejestru – to bardzo ważny kierunek dla Politechniki Krakowskiej. Rozwijamy to zupełnie nowatorskie podejście do zdobywania i weryfikacji wiedzy. Dzięki elektronicznym certyfikatom możemy spełniać zapotrzebowanie biznesu na prosty, szybki i skuteczny sposób podnoszenia kwalifikacji jego kadr. Nasi eksperci będą prowadzić kilkudniowe szkolenia online w specjalistycznych tematach, to bardzo ekonomiczna i skuteczna metoda nabywania specjalistycznych kompetencji – odpowiedział prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Prof. dr hab. inż. Marek S. Kozień, dziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej podkreśla: – O nowych perspektywach współpracy rozmawialiśmy w atmosferze obustronnej chęci jej podtrzymania i rozszerzenia. Przedstawione zostały propozycje wspólnych działań na wielu płaszczyznach badawczych i technologicznych, związanych m.in. z projektowaniem, konstrukcją oraz produkcją zaawansowanych maszyn dla inżynierii biomedycznej. Nasi studenci mieli już okazję szkolić się już między innymi z tego, jak wykonuje się pomiary przy użyciu nowoczesnych ultrasonografów i byli z takiej praktycznej formy zdobywania kompetencji bardzo zadowoleni – mówi prof. Kozień.
Praktyczna wiedza i innowacje – korzyści ze współpracy PK i GE Healthcare
Dotychczasowa współpraca Politechniki i GE Healthcare przynosi korzyści obu stronom. Dzięki niej studenci kierunków informatyka stosowana i inżynieria medyczna mieli możliwość zapoznać się z oprogramowaniem firmy GEHC używanym w pracy lekarzy radiologów. Oprogramowanie to wykorzystuje zaawansowane metody rekonstrukcji i analizy obrazu oraz uczenia głębokiego i sztucznej inteligencji. Studenci mogli poznać praktyczne zastosowania technik obrazowania medycznego i analizy obrazu.
W październiku ubiegłego roku PK i GE Healthcare zorganizowały wspólnie 12-godzinny hackathon, którego tematem było wykorzystanie zaawansowanych technik analizy danych oraz modelowania predykcyjnego w celu przewidywania ruchów cen na rynkach surowcowych i towarowych. Studenci PK i pracownicy GEHC tworzyli zespoły, które musiały pozyskać, poddać analizie i transformacji dane potrzebne do stworzenia modeli wykorzystania danych dla użytkowników końcowych przy pomocy narzędzi Business Intelligence oraz AI. W wydarzeniu wzięło udział 8 zespołów z 30 studentami PK w składzie. Zaproponowane podczas hackathonu rozwiązania są wykorzystywane w projektach firmy GE HealthCare.
– Studenci w ramach hackathonu brali również udział w serii szkoleń, na których poznali tajniki zarządzania łańcuchem dostaw, wysłuchali prezentacji liderów na temat rozwoju i wykorzystania zaawansowanej analizy danych w cyfrowych wersjach tych łańcuchów. Wzięli także udział w szkoleniach organizowanych przez naszych partnerów – z firm Microsoft i Amazon – mówi Marek Lewiński, Senior Data Scientist GE Healthcare.
W spotkaniu wyznaczającym nowe kierunki współpracy uczestniczyli ze strony Politechniki Krakowskiej: prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor PK, dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK, prof. dr hab. inż. Marek S. Kozień, dziekan Wydziału Mechanicznego PK, dr hab. inż. Bogdan Szybiński, prof. PK, prodziekan Wydziału Mechanicznego ds. ogólnych i współpracy z zagranicą, dr hab. inż. Ksenia Ostrowska, prof. PK, prodziekan Wydziału Mechanicznego ds. kształcenia i współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym oraz dr hab. inż. Jacek Pietraszek, prof. PK, kierownik Katedry Informatyki Stosowanej na Wydziale Mechanicznym.
Delegacja GE Healthcare: Kenneth Stacherski, Head of Global Supply Chain and Service, Sarah Vercammen, VP Global Planning, Jayalakshmi Narasimhan, Senior Director, Marcin Karp, Director of Service North Eastern Europe, Łukasz Domoradzki, Senior Director – Digital Operations, Michał Duczmal, Director – Technical Product Management, Marek Lewiński, Senior Data Scientist, Anna Zemła, Administrative Project Manager, Łukasz Nowicki, Senior Director – Data & Analytics, Tomasz Maciejewski, Director – Technical Product Management oraz Rafał Góreczny, Director – Data Governance.
Na zdjęciach:
1. Kenneth Stacherski, członek zarządu firmy GE Healthcare, Head of Global Supply Chain and Service i rektor PK prof. Andrzej Szarata podczas spotkania poświęconego dalszej współpracy firmy i uczelni / Fot. Jan Zych
2. Przedstawiciele Politechniki i GE Healthcare w nowym Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych Wydziału Mechanicznego PK / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Nowy rok akademicki trwa. Politechnika Krakowska wkroczyła w ten czas z licznymi planami, a do tych najważniejszych zaliczyć należy opracowanie mikrokursów i mikroszkoleń, które uzupełnią tradycyjny program kształcenia, zaś studentom – przyszłym ekspertom na których czeka rynek pracy, dadzą możliwość poświadczenia swojej specjalistycznej wiedzy za pomocą technologii rozproszonego rejestru, czyli blockchain. – Absolwent PK będzie mógł wskazać pracodawcy, że poza wiedzą uzyskaną w czasie studiów, nabył też dodatkowe umiejętności, o co zadbała nasza uczelnia. W ten sposób dyplom Politechniki oraz zweryfikowane i poświadczone w nowoczesny sposób umiejętności, czynią z naszego absolwenta naprawdę cenny nabytek dla przedsiębiorstw – mówi rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
Różne gałęzie gospodarki potrzebują coraz bardziej specjalistycznej wiedzy. Odpowiedzią szkół wyższych na dynamiczne zmiany jest dostosowywanie oferty edukacyjnej tak, by odpowiadała na realne potrzeby przedsiębiorstw. Działania w tym kierunku podejmuje od lat Politechnika Krakowska. Konsultowanie programów studiów z otoczeniem społeczno-biznesowym, tworzenie specjalności w odpowiedzi na braki kadrowe na rynku, studia dualne, patronaty firm nad konkretnymi kierunkami studiów, zajęcia, wykłady i prelekcje realizowane przez praktyków z wiodących firm, staże – to przykłady działań mających na celu właściwe odpowiadanie na potrzeby współczesności. Kolejnym krokiem na tej drodze będą mikrokursy i mikroszkolenia, a więc sposób na zwiększenie wiedzy i umiejętności studentów w obszarze wąskich zagadnień. – Jedno, dwu lub trzydniowe szkolenie pozwoli skupić się na specjalistycznych zagadnieniach. Nowatorskie w tej metodzie jest również to, że Politechnika Krakowska we współpracy z firmą DotConnect z Łodzi pracuje nad uruchomieniem mikropoświadczeń, czyli cyfrowych dokumentów, będących dowodem na zrealizowanie krótkich kursów i szkoleń – podkreśla rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Technologia rozproszonego rejestru, czyli blockchain jest definiowana jako rejestr zdecentralizowanych danych, które są bezpiecznie współużytkowane, a więc umożliwiają grupie wybranych uczestników dzielenie się nimi. Dzięki technologii blockchain, dane z wielu źródeł można łatwo gromadzić, integrować i udostępniać. Są one podzielone na współużytkowane bloki, połączone z unikatowymi identyfikatorami w formie skrótów kryptograficznych. W systemie blockchain nie dopuszcza się do fałszerstw i manipulowania danymi, ponieważ danych nie można zmieniać bez zezwolenia stron. Rejestr blockchain może być współdzielony, ale nie może być modyfikowany. Próba zmiany danych powoduje, że wszyscy uczestnicy zostają powiadomieni o tym, kto jest za to odpowiedzialny.
Mikropoświadczenia Politechniki Krakowskiej wydawane będą za pośrednictwem platformy Skillchain, bazującej na ekosystemie sieci blockchain. Będzie to możliwe dzięki nawiązaniu współpracy z firmą DotConnect. Umowa w tej sprawie została podpisana 3 października przez rektora Politechniki prof. Andrzeja Szaratę i Katarzynę Rybus, dyrektor operacyjną w DotConnect. W wydarzeniu wzięli udział uczestnicy mini stażu zorganizowanego przez PK na początku września. Właśnie im rektor PK prof. Andrzej Szarata wręczył pierwsze politechniczne certyfikaty z mikropoświadczeniami. Warto podkreślić, że Skillchain to także nazwa projektu współtworzonego przez Politechnikę Krakowską i DotConnect, którego celem jest zbudowanie sieci partnerskich uczelni i instytucji korzystających z platformy Skillchain do weryfikowania i wydawania mikropoświadczeń w oparciu o technologię rozproszonego rejestru, tym samym zapewniając skalowalność projektu, a co najważniejsze – jego wiarygodność oraz wzajemne uznanie i rekomendacje nabytych przez kursantów umiejętności.
(bk)
Na zdjęciach, 1 i 2) Katarzyna Rybus i prof. Andrzej Szarata; 3) uczestnicy spotkania z rektorem PK i przedstawicielami firmy DotConnect, wśród nich prezes Grupy Landeskrone i Fundacji Książąt Lubomirskich książę Jan Lubomirski-Lanckoroński / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska już po raz dziewiąty nagrodziła aktywnych naukowo studentów i doktorantów, przyznając im stypendia z Własnego Funduszu Stypendialnego. W rozstrzygniętej właśnie zimowej edycji 2025 r. takie stypendia otrzymało 17 wybitnych studentów i 4 doktorantów ze Szkoły Doktorskiej PK. Spotkanie z laureatami i wręczenie pamiątkowych dyplomów przez rektora PK prof. Andrzeja Szaratę zaplanowano w marcu. Program stypendialnego wsparcia zaangażowanych naukowo żaków realizowany jest od 2021 r. Poza tą inicjatywą uczelnia przyznaje też nagrody finansowe dla liderów I roku studiów, którzy najlepiej zaliczą pierwszą sesję egzaminacyjną. Studenckich wynalazców wspiera również FutureLab PK. Niedawno informowaliśmy o rozstrzygnięciu kolejnego konkursu na projekty studenckie.
Najwięcej laureatów w tej edycji programu stypendialnego Politechniki Krakowskiej z Własnego Funduszu Stypendialnego studiuje na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej – osiem osób. Sześcioro zdobywców stypendiów studiuje na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Dwie laureatki to studentki Wydziału Mechanicznego, a jedna – Wydziału Architektury. Wśród doktorantów trzy osoby reprezentują dyscyplinę inżynieria chemiczna, a jedna – inżynierię materiałową.
Program stypendialny dla studentów Politechniki Krakowskiej ustanowił w grudniu 2020 r. Senat PK. Laureaci są wyłaniani dwa razy do roku. Otrzymują od uczelni półroczne stypendia, wypłacane co miesiąc w wysokości zależnej od pozycji na liście rankingowej. Wśród punktowanych osiągnięć – zgodnie z przyjętym regulaminem wypłacania stypendiów – są m.in. publikacje naukowe, aktywny udział w realizowanych na PK projektach NCN, NCBR, UE, patenty zrealizowane na PK, ukończenie i rozliczenie projektu realizowanego w ramach współpracy z FutureLab PK, INTECH PK lub Akademickim Inkubatorem Przedsiębiorczości PK, wysokie miejsca w konkursach międzynarodowych lub krajowych. Każde osiągnięcie może być nagrodzone tylko raz. W sumie dotąd uczelnia nagrodziła 231 studentów i doktorantów.
Studenci – laureaci Stypendium Politechniki Krakowskiej z Własnego Funduszu Stypendialnego PK w naborze zimowym 2025:
1. Dawid Kiesiewicz, student technologii chemicznej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (studia II stopnia). Laureat zajął I miejsce w międzynarodowym konkursie za wynalazek „Innowacyjne formulacje akrylanowych żywic fotoutwardzalnych do druku 3D w środowisku wodnych roztworów elektrolitów, dedykowane do druku 3D części polimerowych detali hybrydowych typu metal-polimer.” Podstawą przyznania stypendium było również I miejsce uzyskane w konkursie międzynarodowym za wynalazek „Innowacyjna wielomateriałowa drukarka 3D dedykowana do produkcji elementów hybrydowych metalowo-polimerowych z wykorzystaniem procesów elektroosadzania i fotopolimeryzacji”.
2. Alicja Przybyłowicz, studentka Wydziału Mechanicznego (inżynieria medyczna na II stopniu studiów). Zdobyła stypendium za dwie publikacje naukowe: „Study on the Effect of Emulsifiers on the Properties of Oleogels Based on Olive Oil Containing Lidocaine” i „Development and Analysis of Bilayer Foamed Oleogels Stabilized with Ecogel™: Exploring the Role of Tween 80 in Modifying Physicochemical Properties”.
3. Weronika Wałczyk, studiuje na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (technologia chemiczna, studia II stopnia). Laureatka jest autorką publikacji naukowej pt. „Increasing resolution in additive manufacturing by using high-performance and non-toxic photoinitiating systems”. Projekt, w który się angażuje – „Highly porous ceramic materials mimicking bone tissue fabricated by 3d printing DLP” – zdobył złoty medal w jednym z międzynarodowych konkursów.
4. Dominika Trӓger, studentka inżynierii materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki (I stopień studiów). Rozwiązanie pn. „Polymer-peptide mask modified with zinc nanoparticles to promote skin regeneration”, w którego opracowaniu brała udział, zdobyło I miejsce w 2024 r. podczas międzynarodowej wystawy wynalazków iCan w Kanadzie. Ponadto studentka bierze aktywny udział w projekcie badawczym finansowanym przez Narodowe Centrum Nauki – „Hierarchiczne podejście do inżynierii tkanki kostno-chrzęstnej OsteoHierarch”.
5. Katarzyna Jamioł, studentka architektury krajobrazu (I stopień) na Wydziale Architektury. Podstawą do udzielenie stypendium była publikacja naukowa pt. „The Role of Public Space in Building the Resilence of Cities: Analysis of Representative Projects from IFLA Europe Exhibitions”, a także II miejsce w konkursie IFLA Europe Youth Competition 'Plane(t)Scape’.
6. Zuzanna Zając, studentka inżynierii medycznej na Wydziale Mechanicznym (II stopień). Politechnika doceniła aktywny udział studentki w dwóch projektach Narodowego Centrum Badań i Rozwoju „Miniaturization of impeller pump as minimal invasive implanted mechanical heart assist for children & teenagers” oraz „Advanced metamaterials dedicated for cardiovascular surgeries to minimize tissue injury”.
7. Kacper Oliwa, studiuje inżynierię materiałową na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki (II stopień). Student uczestniczy w projektach finansowanych przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju: „Opracowanie kompozytów geopolimerowych jako materiału do ochrony niebezpiecznych wraków i innych krytycznych konstrukcji podwodnych przed korozją” i „Rozwój systemów uzdatniania wody przeciwdziałających eutrofizacji jezior na bazie zeolitów otrzymywanych z odpadów przemysłowych”.
8. Małgorzata Kowalewska, studentka studiów II stopnia na kierunku biotechnologia (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej). Studentka bierze udział w projekcie PRELUDIUM 21 NCN pn. „Badania w kierunku ilościowego opisu zachowania się podczas fotopolimeryzacji wolnorodnikowej nowych jednoskładnikowych fotoinicjatorów o znacznie ulepszonej zdolności fotoinicjowania uzyskanej poprzez rozbudowę układu wiązań sprzężonych”. Podstawą przyznania stypendium z WFS było również II miejsce w międzynarodowym konkursie dla projektu „Kwantowe nano-fotoinicjujące katalizatory na bazie kropek węglowych do fotopolimeryzacji i druku trójwymiarowego (3d)”.
9. Kamil Pulit, student technologii chemicznej na I stopniu studiów, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej. Laureat bierze udział w projekcie NCN „Fotochemiczne dostrajanie zdolności do fotoinicjacji soli jodonowych za pomocą łatwo modyfikowalnych chromoforów: Uwolnienie potencjału łatwego wytwarzania wydajnych kationowych fotoinicjatorów aktywnych w świetle widzialnym.” Student jest także zaangażowany w projekt „Otrzymywanie nanokompozytów polimerowych metodą druku 3D-VAT o ulepszonych właściwościach mechanicznych z wykorzystaniem innowacyjnych systemów fotoinicjujących”, który nagrodzono (II miejsce) w międzynarodowym konkursie.
10. Bartosz Oksiuta, biotechnologia na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (studia II stopnia). Studenta nagrodzono za autorstwo publikacji: „Aspekty inżynierii chemicznej w projektowaniu i budowie nowego typu multimateriałowej drukarki 3D wykorzystującej procesy fotopolimeryzacji i elektroosadzania” oraz „Adhezja polimerów do elektrodepozytowanej miedzi dla nowej technologii druku 3D dla komponentów hybrydowych metal-polimer”.
11. Claudia Garbowska, studentka I stopnia na kierunku nanotechnologie i nanomateriały (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki). Doceniono publikację naukową „Design and Characterization of Novel Polymeric Hydrogels with Protein Carriers for Biomedical Use”, a także jej zaangażowanie w rozwiązanie „Polymeric system with natural bio-components for anti-inflammatory and regenerative treatment of chronic wounds”. Wynalazek zdobył złoty medal podczas ubiegłorocznych międzynarodowych targów wynalazczości „Kaohsiung International Invention & Design EXPO” na Tajwanie.
12. Jakub Pietraszewski, student I stopnia inżynierii chemicznej i procesowej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej. Laureat uczestniczy w dwóch projektach Narodowego Centrum Nauki: OPUS-LAP20 „Zaawansowane fotoutwardzalne nanokompozyty polimerowe otrzymywane w technologiach szybkiego prototypowania 3D-VAT” i LIDER XIII „Opracowanie nowej generacji, nietoksycznych, antybakteryjnych żywic wraz z drukarką 3D dla przemysłu stomatologicznego do otrzymywania tymczasowych koron i mostów”.
13. Kinga Szołdrowska, studentka biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (I stopień). Kinga bierze udział w projekcie NCN „Projektowanie i wytwarzanie modyfikowanych termoplastycznych bezizocyjanianowych włókien polihydroksyuretanowych”. Uzyskała też II miejsce za prezentację „Conversion of CO2 to cyclic carbonates using a commercial epoxy resin and further synthesis to thermoplastic isocyanate-free polyurethanes”.
14. Julia Chrzan, II stopień technologii chemicznej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej.Stypendium uzyskała za publikację naukową „Green synthesis of 1,3,5-triazine derivatives using a sonochemical protocol” oraz udział w projekcie FutureLab PK pn. „RakOUT – poszukiwanie małocząsteczkowego kandydata na lek w spersonalizowanej terapii raka jelita grubego”.
15. Wiktoria Wrzesińska, studentka Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki na kierunku nanotechnologie i nanomateriały (I stopień). Nagrodzono publikację naukową „Design and Characterization of Novel Polymeric Hydrogels with Protein Carriers for Biomedical Use” i platynowy medal dla wynalazku „Innovative hydrogel based on adaptogens for stimulating tissue regeneration in chronic wounds”, w którego opracowaniu uczestniczyła. Rozwiązanie doceniono na wystawie wynalazków Eureka International Paris 2024.
16. Katarzyna Sala, II stopień studiów na kierunku inżynieria materiałowa (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki). Laureatka została doceniona za publikację naukową „Enhanced Hydrogel Materials: Incorporating Vitamin C and Plant Extracts for Biomedical Applications” i platynowy medal dla wynalazku pn. „Advanced Hydrogel Dressings with Antioxidant Activity for Enhanced Therapeutic Efficacy in Chronic Wound Healing”, uzyskany podczas międzynarodowej wystawy wynalazków Eureka International Paris.
17. Oliwia Grzywacz, I stopień studiów na kierunku nanotechnologie i nanomateriały (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki). Laureatka jest autorką publikacji „Design and Characterization of Novel Polymeric Hydrogels with Protein Carriers for Biomedical Use”. Rozwiązanie opracowywane z jej udziałem, „Advanced polymer nanosystems as drug carriers in cancer biomedicine” zostało nagrodzone złotym medalem w czasie ubiegłorocznej wystawy wynalazków w Szanghaju.
Doktoranci – laureaci Stypendium Politechniki Krakowskiej z Własnego Funduszu Stypendialnego PK w naborze zimowym 2025:
1. Renata Górska (dyscyplina inżynieria chemiczna) uzyskała stypendium za udział w projekcie Narodowego Centrum Nauki „Sulfhydrylowe koniugaty jako prekursorskie barwniki oparte na źródłach roślinnych o potencjalnym działaniu prewencyjnym w zaburzeniach związanych ze stresem oksydacyjnym: badania właściwości przeciwzapalnych i stabilności”. Laureatka ma również na swoim koncie publikację naukową „Atriplex hortensis var. 'rubra’ extracts and purified amaranthin-type pigments reduce oxidative stress and inflammatory response in LPS-stimulated RAW264.7 cells”.
2. Dominika Krok-Janiszewska (dyscyplina inżynieria chemiczna) zdobyła politechniczne stypendium za publikację „Harnessing light to create functional, three-dimensional polymeric materials: multitasking initiation systems as the critical key to success” i złoty medal dla wynalazku „Kropki węglowe-nowatorskie, ekologiczne nanomateriały jako składniki wysokowydajnych układów fotoinicjujących, dedykowanych do opracowania hydrożelowych materiałów polimerowych w technologii VAT-3D”, przyznany w czasie międzynarodowych targów wynalazków i innowacji INTARG.
3. Michał Kucała (dyscyplina inżynieria chemiczna) został nagrodzony za I miejsce dla najlepszej prezentacji w czasie International Conference for Young Scientists on Biorefinery Technologies and Products. Wydarzenie odbyło się w dniach 24-26 kwietnia 2024 r. w Rydze, a tytuł najlepszej prezentacji to „The Influence of the Chemiccal Structure of Biofoam on the Properties of Rebiopolyols”. Doktorant zdobył stypendium z Własnego Funduszu Stypendialnego PK także za publikację „Rebiopolyols – New components for the synthesis of polyurethane biofoams in line with the circular economy concept”.
4. Elwira Schmidt (dyscyplina inżynieria mechaniczna) otrzymała stypendium za publikację „Physical mechanism of the intermittent plastic flow at extremely low temperatures” oraz udział w projekcie NCN (konkurs PRELUDIUM 23) pn. „Modelowanie konstytutywne wielofazowych materiałów pozyskiwanych metodą przyrostową, odkształcanych w ekstremalnie niskich temperaturach”.
(bk)
{fastsocialshare}
Naukowcy z Politechniki Krakowskiej ponownie znaleźli się w prestiżowym rankingu TOP 2% najczęściej cytowanych na świecie! Dwa najnowsze zestawienia najbardziej wpływowych ludzi nauki, opracowane na podstawie całości dorobku naukowego oraz na bazie cytowań w 2022 r., opublikowali właśnie analitycy z Uniwersytetu Stanforda i wydawnictwa Elsevier.
Ranking World’s Top 2% Scientists 2023 zawiera nazwiska 2 proc. naukowców świata, których publikacje są najczęściej cytowane przez innych autorów. Pierwsze zestawienie uwzględnia dorobek naukowy badaczy od początku ich kariery naukowej do końca 2022 r., drugi – dorobek naukowy w 2022 r..
Do przygotowania zestawień (John P.A. Ioannidis 2023), October 2023 data-update for „Updated science-wide author databases of standardized citation indicators”, Elsevier Data Repository (V6, doi: 10.17632/btchxktzyw.6) wykorzystano dane z bazy Scopus, dostarczone przez wydawnictwo Elsevier za pośrednictwem ICSR Lab. Brano pod uwagę złożone kryteria bibliometryczne, wyznaczane m.in. przez takie wskaźniki, jak: indeksy Hirscha (h-index) i Schreibera (hm-index), całkowita liczba cytowań czy cytowania uwzględniające pozycję autora wśród współautorów publikacji.
Kolejny rok z rzędu w rankingach najczęściej na świecie cytowanych autorów publikacji naukowych znaleźli się naukowcy z Politechniki Krakowskiej. W zestawieniu za 2022 r. najwyżej sklasyfikowanym autorem z PK jest dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. W sumie jest w zestawieniu za 2022 rok 15 przedstawicieli PK.
W rankingu uwzględniającym całość dorobku naukowego najwyżej plasuje się prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski, kierownik Katedry Chemii i Technologii Polimerów Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. W tym zestawieniu jest w sumie 14 przedstawicieli Politechniki Krakowskiej.
Badacze z Politechniki Krakowskiej na liście TOP 2% za rok 2022
(wg pozycji zajmowanej na liście TOP 2%)
Na liście sklasyfikowano ponad 210 tys. naukowców z całego świata, w tym 1142 z polską afiliacją.
Badacze z Politechniki Krakowskiej na liście TOP 2% biorąc pod uwagę całość dorobku
(wg pozycji zajmowanej na liście TOP 2%)
Na liście sklasyfikowano ponad 204 tys. naukowców całego świata, w tym 1119 z Polski.
Szczegółowe zestawienia TOP 2% najczęściej cytowanych naukowców świata
(mas)
Fot. Canva
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Selvita S.A. zacieśniają współpracę, otwierając przed studentami i naukowcami nowe możliwości rozwoju. Wspólne projekty badawcze, specjalistyczne wykłady, warsztaty i staże – to m.in. przewiduje umowa o kooperacji między uczelnią a europejskim liderem w sektorze biotechnologii. Sygnowali ją w poniedziałek 10 lutego 2025 r. w Sali Senackiej PK rektor prof. Andrzej Szarata i dr inż. Mirosława Zydroń, MBA, Management Board Member, Chief Operating Officer Selvita S.A.
Współpraca dla nowych technologii, nauki i nowoczesnej dydaktyki
Selvita jest jedną z największych firm typu CRO (ang. Contract Research Organization) w Europie. Jej usługi obejmują prowadzenie badań w obszarach odkrywania i rozwoju leków na każdym etapie procesu ich opracowywania – od wczesnej fazy odkrycia aż po etap badań klinicznych.
– Cieszymy się z połączenia sił z tak innowacyjnym partnerem jak Selvita. Chemia leków to ważny obszar badań dla naszych zespołów naukowych. Dzięki naszej współpracy studenci i naukowcy Politechniki Krakowskiej mają szansę uczestniczyć w przełomowych projektach badawczych przy wykorzystaniu nowoczesnej infrastruktury i doświadczenia jednego z liderów europejskiej biotechnologii. Wspólnie możemy tworzyć innowacje z realnym zastosowaniem w przemyśle farmaceutycznym i chemicznym – mówi rektor PK prof. Andrzej Szarata. – Połączymy też edukację akademicką z praktyką na najwyższym poziomie. To da naszym studentom kompetencje kluczowe dla ich przyszłej kariery.
Na podstawie nowej umowy studenci i badacze Politechniki Krakowskiej będą mogli realizować prace inżynierskie, magisterskie, doktoraty wdrożeniowe oraz badania naukowe wspólnie z pracownikami firmy przy wsparciu ich unikatowych kompetencji oraz wykorzystaniu nowoczesnego zaplecza laboratoryjnego firmy. Tematy prac będą wskazywane wspólnie przez PK i Selvitę. Firma włączy się też w proces dydaktyczny, m.in. oferując wykłady dla studentów III semestru studiów magisterskich na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej w ramach przedmiotu „Technologia jako nośnik biznesu”. Specjaliści Selvity podzielą się swoją wiedzą i doświadczeniem, prezentując nowoczesne technologie stosowane w przemyśle biotechnologicznym, a także wprowadzając studentów w świat innowacyjnych rozwiązań stosowanych w badaniach nad lekami i nowoczesną chemią. W układaniu programu nauczania, dostosowanego do wymogów branży, pomoże m.in. dr inż. Maciej Pudełko, dyrektor Działu Chemii w Selvicie, który dołączył do Rady Programowej kierunku technologia chemiczna na WIiTCh PK. Studenci będą mogli też odbywać wycieczki naukowe do laboratoriów Selvita S.A., by poznawać środowisko pracy w dynamicznie rozwijającej się firmie biotechnologicznej.
– Selvita od lat aktywnie angażuje się w rozwój przyszłych specjalistów sektora biotechnologicznego i farmaceutycznego. Z pasją uczestniczymy w procesach kształcenia, dzieląc się wiedzą i praktycznym doświadczeniem. Wspólne inicjatywy, takie jak Chemistry Academy, doktoraty wdrożeniowe czy wizyty studyjne, pozwalają studentom zdobyć kluczowe umiejętności i lepiej przygotować się do wyzwań rynku pracy – podkreśla dr inż. Mirosława Zydroń MBA, Management Board Member, Chief Operating Officer Selvita S.A. Jak dodaje, partnerstwo między Politechniką a Selvitą to wielka inwestycja obu podmiotów w przyszłość branży biotechnologicznej oraz rozwój obszaru STEM (nauka, technologia, inżynieria, matematyka). Przedstawiciele Selvity liczą, że współpraca z Politechniką będzie też ważnym krokiem w budowaniu trwałych relacji na linii nauka – biznes, które zaowocują nowymi perspektywami rozwoju dla obu stron.
Akademia chemii i rzeczywiste eksperymenty laboratoryjne
W ramach współpracy Selvita przeprowadzi na Politechnice Dni Otwarte Analityki, podczas których studenci będą mieli okazję zapoznać się z metodami analitycznymi stosowanymi w badaniach farmaceutycznych. W planach są również specjalistyczne wykłady, warsztaty, seminaria oraz szeroka współpraca z uczelnianymi kołami naukowymi, zwłaszcza Kołem Naukowym Fotochemii (bada m.in. fotochemię LED oraz elektrochemię organiczną) oraz Kołem Naukowym Chemii i Technologii Leków (prowadzi badania np. nad nowoczesnymi chimerycznymi cząsteczkami PROTACs).
– Jednym z kluczowych elementów współpracy jest program Chemistry Academy, stworzony przez Selvitę z myślą o studentach zainteresowanych chemią organiczną. Uczestnicy akademii biorą udział w praktycznych warsztatach laboratoryjnych, podczas których uczą się przeprowadzać kluczowe reakcje organiczne, takie jak podstawienia nukleofilowe i elektrofilowe, chemia organometaliczna oraz reakcje addycji i eliminacji. Akademia to także szansa na realizację własnych pomysłów w ramach projektu „Dream Reaction”, który pozwala studentom przekształcić swoje innowacyjne idee w rzeczywiste eksperymenty laboratoryjne – mówi dr hab. inż. Magdalena Malinowska, prof. PK, pełnomocniczka dziekana Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK ds. studenckich kół naukowych.
Ukończenie Chemistry Academy potwierdza prestiżowy certyfikat, a najlepsi uczestnicy programu otrzymują zaproszenia na letnie staże w firmie Selvita S.A.
W ramach Akademii Chemii odbywają się też inspirujące konkursy. Jeden z nich, w pierwszej edycji projektu, wygrała studentka Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK inż. Gabriela Bieda. Zdobyła I miejsce w konkursie “Lights, Camera, Reaction” na film przedstawiający badania chemiczne w ciekawy i przystępny sposób. Jej praca zachwyciła kreatywnością, energią i świetnym wykonaniem. Inż. Gabriela Bieda jest członkinią Koła Naukowego Analityki Środowiskowej i Substancji Bioaktywnych działającego w Katedrze Technologii Chemicznej i Analityki Środowiskowej PK.
Liderzy dynamicznie zmieniającej się branży
Selvita S.A. stale rozwija swoją pozycję na rynku biotechnologii. Stworzyła dotąd międzynarodowy zespół składający się z ponad 900 ekspertów branży, by prowadzić działalność na skalę międzynarodową. Ma laboratoria w Krakowie, Poznaniu i w Zagrzebiu, a biura sprzedażowe w największych ośrodkach biotechnologicznych na świecie – w Regionie Bostonu i San Francisco w Stanach Zjednoczonych oraz w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Współpraca z Politechniką może być dla absolwentów uczelni dobrym pomostem do przyszłej kariery zawodowej w jednej z wiodących firm badawczo-rozwojowych w Europie.
– Nasze partnerstwo to wspólne projekty badawcze, ale przede wszystkim szansa dla naszych studentów na zdobycie wiedzy, doświadczenia i rozpoczęcie kariery zawodowej w dynamicznie rozwijającej się branży. Cieszymy się, że nauka i biznes mogą się wzajemnie inspirować, a dzięki tak ścisłej współpracy naszej uczelni i wydziału z Selvitą nasi absolwenci będą mieli dostęp do unikatowych ścieżek rozwoju zawodowego – mówi dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK.
W uroczystym podpisaniu umowy o współpracy w poniedziałek 10 lutego w Sali Senackiej Politechniki Krakowskiej uczestniczyli: prof. dr hab. inż Andrzej Szarata, rektor PK, dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK, dziekan WIiTCh PK, dr hab. inż. Katarzyna Gorazda, prof. PK, prodziekan WIiTCh PK ds. studenckich oraz dr hab. inż. Magdalena Malinowska, prof. PK, pełnomocnik dziekana ds. studenckich kół naukowych. Firmę Selvita S.A. reprezentowali: dr inż. Mirosława Zydroń MBA, Management Board Member, Chief Operating Officer oraz dr inż. Maciej Pudełko, Chemistry Director oraz Pamela Rojek, Talent Aquisition Manager.
Na zdjęciach:
1. Umowę o współpracy podpisali dr inż. Mirosława Zydroń, MBA, Management Board Member, Chief Operating Officer Selvita S.A. i prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej / Fot. Jan Zych
2. W uroczystości w Sali Senackiej udział wzięli, od lewej: dr hab. inż. Katarzyna Gorazda, dr inż. Maciej Pudełko, Pamela Rojek, dr inż. Mirosława Zydroń, rektor prof. Andrzej Szarata, dr hab. inż. Magdalena Malinowska, prof. PK, dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Znane są już wyniki wyborów do Rady Doskonałości Naukowej na kadencję 2024-2027. W gronie tym znaleźli się m.in. prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek, dziekan Wydziału Mechanicznego oraz prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski, kierownik Katedry Chemii i Technologii Polimerów Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK.
Dobiega końca pierwsza kadencja Rady Doskonałości Naukowej, a więc organu, który w 2019 r. zastąpił Centralną Komisję ds. Stopni i Tytułów. RDN działa na rzecz zapewnienia rozwoju kadry naukowej zgodnie z najwyższymi standardami jakości działalności naukowej wymaganymi do uzyskania stopni naukowych, stopni w zakresie sztuki i tytułu profesora. Do głównych zadań Rady Doskonałości Naukowej należą m.in.: współdziałanie w ramach postępowań w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego z podmiotami habilitującymi, wyznaczanie podmiotów doktoryzujących oraz habilitujących do przeprowadzenia postępowań o awans naukowy w ustawowo określonych przypadkach, przeprowadzanie postępowań w sprawie nadania tytułu profesora, sprawowanie nadzoru nad podmiotami doktoryzującymi oraz habilitującymi czy wydawanie opinii w ustawowo określonych sprawach.
Wybory nowych członków zostały przeprowadzone za pośrednictwem systemu elektronicznego. O członkostwo w Radzie ubiegało się ponad 400 kandydatów. Spośród nich zostało wybranych 169 naukowców reprezentujących dziesięć dziedzin nauki. Nowi członkowie swoją kadencję rozpoczną 1 stycznia 2024 r.
W Radzie Doskonałości Naukowej kolejnej kadencji zasiądzie dziekan Wydziału Mechanicznego, prof. dr hab. inż. Jerzy A. Sładek (na zdjęciu / fot. Jan Zych). Prof. Sładek od ponad 45 lat jest związany z Politechniką Krakowską, na której studiował w latach 1972-1978 na Wydziale Mechanicznym. Tu też rozpoczął w 1977 r. pracę. Wszystkie uzyskane przez niego stopnie i tytuły naukowe były pierwszymi w Polsce w rozwijanej przez niego specjalności – metrologii współrzędnościowej. Jest założycielem Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej, które działa jako akredytowane przez PCA laboratorium wzorcujące. Zrealizował i był kierownikiem około 20 grantów krajowych i 3 międzynarodowych, finansowanych przez UE, KBN, resort edukacji, NCBR. Prof. Jerzy A. Sładek jest autorem lub współautorem około 400 prac naukowych i badawczych, w tym około 200 publikacji (około 40 w czasopismach z listy A) oraz 3 książek naukowych, m.in. wydanej w 2016 r. w prestiżowym wydawnictwie Springer Verlag monografii „Coordinate Metrology – Accuracy of Systems and Measurements”. Promotor 14 doktoratów, kolejne 3 przewody doktorskie są w trakcie procedowania. Prof. Sładek współpracuje z wieloma uczelniami europejskimi i największymi ośrodkami badawczymi, do których jest zapraszany na wykłady otwarte. Od wielu lat pełni ważne funkcje na Politechnice Krakowskiej, m.in. kierownika Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej, dziekana Wydziału Mechanicznego, a także senatora PK. Uczony jest też obecny w różnych polskich i międzynarodowych gremiach, np. jako członek Rady Metrologii przy prezesie Głównego Urzędu Miar, członek Prezydium Polskiej Akademii Nauk Komitetu Budowy Maszyn i wielu innych.
W Radzie Doskonałości Naukowej nowej kadencji zasiądzie także prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski (na zdjęciu / fot. archiwum prywatne), kierownik Katedry Chemii i Technologii Polimerów Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. Prof. Pielichowski od 1992 r. jest pracownikiem Politechniki Krakowskiej. Profil jego działalności naukowo-badawczej dotyczy zagadnień związanych z technologią wytwarzania i charakteryzowaniem kompozytowych materiałów polimerowych, w szczególności badaniem procesów stabilizacji termicznej oraz obniżaniem palności związków wielkocząsteczkowych. Celem wykonywanych prac jest wyjaśnienie istoty zachodzących przemian termicznych w aspekcie badań podstawowych oraz aplikacyjnych w technologii nowoczesnych (nano)materiałów polimerowych przyjaznych dla środowiska. Prof. Krzysztof Pielichowski jest autorem i współautorem ponad 200 publikacji naukowych, 9 patentów oraz współautorem i współredaktorem monografii naukowych, np. K. Pielichowski, J. Njuguna. T.M. Majka „Thermal Degradation of Polymeric Materials” (2nd Edition, Elsevier, Amsterdam 2023). Kierował kilkunastoma projektami badawczymi i zespołami naukowymi w ramach programów FP7, POIG, NCN i NCBR. Stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej i Komisji Fulbrighta (USA). Prodziekan ds. nauki Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej (2008-2016), przewodniczący Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej, członek Komitetu Chemii PAN i Komisji Nauk Technicznych PAU oraz Komitetu Stałego Kongresu Technologii Chemicznej, przewodniczący Komitetu Naukowego Czasopisma „Polimery”. Promotor 15 zakończonych doktoratów.
W gronie nowych członków Rady Doskonałości Naukowej znaleźli się również naukowcy z innych uczelni, którzy otrzymali rekomendację Senatu Politechniki Krakowskiej: prof. Lucyna Nyka z Politechniki Gdańskiej, prof. Agata Bonenberg z Politechniki Poznańskiej, prof. Andrzej Seweryn z Politechniki Gdańskiej, prof. Krzysztof Tajduś z Instytutu Mechaniki Górotworu PAN oraz prof. Maria Włodarczyk-Makuła z Politechniki Częstochowskiej.
Listę osób wybranych do Rady Doskonałości Naukowej można znaleźć na stronie www.rdn.gov.pl.
(bk, jg)
{fastsocialshare}
Politechnika Białostocka nagrodziła innowacyjne prace dyplomowe, które realizują wyzwania Przemysłu 5.0. W gronie laureatów jest studentka Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Trzecie miejsce w konkursie HI 5.0 HUMAN-RESILIENT-SUSTAIN INNOVATOR 5.0 zajęła inż. arch. Angelika Duda studiująca architekturę krajobrazu.
W konkursie HI 5.0 HUMAN-RESILIENT-SUSTAIN INNOVATOR 5.0 (w skrócie HI 5.0) zwyciężyła Renata Weygand z Politechniki Białostockiej za pracę „Ocena właściwości węgla sorpcyjnego powstałego z alternatywnych surowców”. Drugiej miejsce zajął Łukasz Tymiński (również z Politechniki Białostockiej) za pracę „Analiza właściwości aerodynamicznych samochodu osobowego”. Z kolei trzecie jury przyznało Angelice Dudzie z Politechniki Krakowskiej za pracę „Rewitalizacja terenu przy Młynie Lelitów w Krakowie”.
Laureaci konkursu otrzymali nagrody finansowe, a także nominację do udziału w międzynarodowym konkursie „Student Innovation Prize” i płatne trzymiesięczne staże w firmach z regionu białostockiego. Prace w konkursie oceniali przedstawiciele Politechniki Białostockiej, Klastra Przemysłowego Ewoluma oraz największych firm powiatu białostockiego. Konkurs odbył się w ramach projektu „Co-Creative Decision-Makers For 5.0 Organizations” (CoDEMO 5.0.).
Nazwisko inż. arch. Angeliki Dudy już niejednokrotnie pojawiało się w artykułach na stronie Politechniki Krakowskiej. Studentka architektury krajobrazu działa w kole naukowym Krajobrazy „Landscapes” i na swym koncie ma sporo osiągnięć zarówno związanych z tą działalnością, jak i indywidualnych. Należą do nich chociażby: pierwsze miejsce w VIII edycji konkursu ogrodniczego „Inspiracje-Aranżacje” (wraz z Izabelą Niemiec i Małgorzatą Pięciorak), zwycięstwo w konkursie „Zieleń w Mieście” na najlepszy projekt zagospodarowania terenu w przestrzeni publicznej (wraz z Tomaszem Jarógiem) czy nagroda główna w konkursie „EKOMASTERS” (wraz z Daria Bernat i Tomaszem Jarógiem). Angelika Duda jest także beneficjentką programu „Nagrody Santander dla studentów i doktorantów Politechniki Krakowskiej 2024″. Działając w Studenckim Kole Naukowym Krajobrazy „Landscapes” Angelika Duda brała udział również w wielu akcjach przeprowadzonych na kampusie Politechniki Krakowskiej, jak np. budowa glebarium.
Praca inż. arch. Angeliki Dudy zatytułowana „Rewitalizacja terenu przy Młynie Lelitów w Krakowie”, która zdobyła trzecie miejsce w konkursie HI 5.0, była już wcześniej dostrzeżona na Politechnice Krakowskiej. Została ona bowiem wyróżniona wśród inżynierskich prac dyplomowych w konkursie Dyplom Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej 2024. Promotorką pracy była dr hab. inż. arch. Katarzyna Łakomy, prof. PK. W katalogu prezentującym najlepsze inżynierskie i magisterskie prace dyplomowe wykonane na WA PK w roku akademickim 2023/2024 znajduje się następujący opis projektu Angeliki Dudy: Celem projektu jest rewitalizacja terenu przy starym Młynie Lelitów w Krakowie, uporządkowanie i unowocześnienie miejsca przy budynku oraz rozwinięcie jego potencjału tak aby mógł stanowić integralną część otoczenia i jednocześnie być miejscem kultury i edukacji. Rewaloryzacja zieleni, renowacja obiektów lub ich zabezpieczenie, poprzez zastosowanie właściwych i innowacyjnych rozwiązań sprawi, że projektowana przestrzeń będzie odpowiedzią na podstawowe problemy jakimi są degradacja, wandalizm oraz brak pamięci o historii tego obszaru. Projekt został podzielony na 6 stref funkcjonalnych obejmujących: komunikację kołową, obszar przed parkiem, reprezentacyjną, wody i zieloną strefę edukacji. Każda z nich ma konkretne przeznaczenie funkcjonalno-przestrzenne. Zwrócono uwagę na istniejący drzewostan i uzupełniono go o roślinność oraz rozwiązania ekologiczne, mające pozytywne oddziaływanie na środowisko. Wprowadzono nowe formy komunikacji i ukształtowania terenu, oparte na swobodnym układzie rabat i ścieżek, wzorowanych na formie kół z dodaniem charakterystycznych przejść imitujących pęknięcia powierzchni.
Fot. Dariusz Piekut/Politechnika Białostocka
{fastsocialshare}
5 października w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” odbyła się inauguracja 5. roku akademickiego w Szkole Doktorskiej Politechniki Krakowskiej. – W kolejnym roku działania Szkoła Doktorska PK będzie kształcić ogółem 270 doktorantów, z czego około 30 proc. będzie realizować doktoraty wdrożeniowe z IV, V, VI i VII edycji – mówiła dyrektor Szkoły Doktorskiej, dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. PK. – W tym roku do SD PK zostali przyjęci pierwsi doktoranci w ramach dyscypliny informatyka techniczna i telekomunikacja. Tym samym wszystkie wiodące dyscypliny uprawiane na każdym z wydziałów PK, zagościły w Szkole Doktorskiej – podkreślała prof. Cimochowicz-Rybicka. Przypomnijmy, że poszerzenie oferty SD PK o nową dyscyplinę było możliwie dzięki uzyskaniu przez Politechnikę Krakowską znakomitych ocen w ewaluacji działalności naukowej, w tym kategorii A dla dyscypliny informatyka techniczna i telekomunikacja.
W uroczystej inauguracji roku akademickiego w Szkole Doktorskiej PK wzięli udział przedstawiciele władz Politechniki Krakowskiej, a więc prorektor ds. nauki prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą dr hab. inż. Jerzy Zając, prof. PK oraz pełnomocnik rektora ds. kształcenia dr inż. Otmar Vogt. Wykład inauguracyjny pt. „Centrum Technologiczne ABB – połączenie zrównoważonego rozwoju i innowacyjnych projektów” wygłosiła dr inż. Renata Porębska, Senior Scientist ABB. Swoimi doświadczeniami dotyczącymi kształcenia w SD PK podzielili się z nowymi doktorantami ich starsi koledzy, mgr inż. Maciej Pilch oraz mgr inż. Jakub Zielonka. Pod koniec uroczystości laureaci Uczelnianej Sesji Kół Naukowych Politechniki Krakowskiej wśród doktorantów otrzymali wyróżnienia.
– W kolejnym roku działania Szkoła Doktorska PK będzie kształcić ogółem 270 doktorantów, z czego około 30 proc. będzie realizować doktoraty wdrożeniowe z IV, V, VI i VII edycji. Obecnie na pierwszy rok przyjęliśmy 61 osób, wśród których 7 zrealizuje doktoraty wdrożeniowe wyłonione na drodze dość restrykcyjnego konkursu Ministerstwa Edukacji i Nauki – przekazała w swoim przemówieniu inauguracyjnym dyrektor Szkoły Doktorskiej dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. PK. Przedmiotem wspomnianego programu jest tworzenie warunków do rozwoju współpracy pomiędzy szkołami doktorskimi a otoczeniem społeczno-gospodarczym, polegającej na kształceniu doktorantów w kooperacji z zatrudniającymi ich przedsiębiorcami albo innymi podmiotami. Celem takiej współpracy jest wdrażanie w tych podmiotach wyników prowadzonej przez doktorantów działalności naukowej. Przykładowo, wśród politechnicznych projektów zakwalifikowanych do VI edycji programu w ub. roku, znalazły się m.in.: „Diagnozowanie anomalii w procesie produkcyjnym z wykorzystaniem uczenia maszynowego jako sposobu przewidywania awarii oraz problemów występujących zarówno w produkcie, procesie jak i sprzęcie” (wspólnie z Philogic Sp. z o. o.), „Program do optymalizacji prac konserwacyjnych i przeglądów lądowych i morskich farm wiatrowych poprzez zastosowanie inteligentnych systemów monitoringu i diagnostyki turbin wiatrowych” (z Energa Wytwarzanie S.A), „Opracowanie technologii robocasting dla druku 3D elementów na osnowie ceramiki tlenkowej” (z CREATEC Sp. z o.o.), „Dyspersyjny, cienkowarstwowy tynk elewacyjny o zwiększonej odporności kolorystycznej” (z Henkel Polska Sp. z o.o.), „Wpływ wybranych czynników na ocenę zarządzania ryzykiem w przedsiębiorstwie wodociągowym” (z przedsiębiorstwem Wodociągi Miasta Krakowa S.A.).
– Rok temu podczas inauguracji wspominałam, że w następnym roku kalendarzowym liczymy na rozprawy doktorskie, które będą bronione w 2023 r. I tak też się stało. Obecnie składane są kolejne dysertacje doktorskie. Są to już wymierne efekty podjętych kiedyś zobowiązań oraz poniesionego wysiłku i trudu związanego z realizacją prac naukowych – podkreślała prof. Cimochowicz-Rybicka. Dyrektor SD PK zwróciła uwagę, że jednym z celów Szkoły jest stwarzanie i umożliwianie doktorantom uczestnictwa w różnych programach i inicjatywach. Należy do nich zaliczyć m.in. programy dotyczące umiędzynarodowienia szkół doktorskich, jak STER NAWA czy PROM. W przypadku pierwszego z programów, Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej oferuje instytucjom, które prowadzą szkoły doktorskie, pakiet wsparcia systemowego na okres 3 lat, które ma wspomóc m.in. doskonalenie jakości kształcenia w szkołach doktorskich oraz jakości badań naukowych prowadzonych przez doktorantów poprzez wykorzystanie międzynarodowych doświadczeń w tym zakresie, a także zwiększenie mobilności międzynarodowej doktorantów. Z kolei celem programu PROM jest stworzenie mechanizmu wsparcia finansowego programów wymiany stypendialnej, adresowanych do doktorantów i kadry akademickiej. Programy te umożliwiać będą wzięcie udziału w krótkich formach kształcenia (trwających od 5 do 30 dni), aby podnieść kompetencje i kwalifikacje. Podczas inauguracji roku akademickiego, prof. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka przypomniała również, że w ub. roku Szkoła Doktorska PK rozpoczęła kształcenie w języku angielskim i regularną już rekrutację anglojęzyczną dla obcokrajowców. Zwróciła także uwagę na fakt, iż w roku 2024 rozpocznie się pierwsza ewaluacja szkół doktorskich.
Utworzenie w 2019 r. Szkoły Doktorskiej PK było odpowiedzią na ustawę „Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”. Zgodnie z przyjętymi zasadami Szkoła Doktorska proponuje kształcenie w dyscyplinach naukowych, w których Politechnika Krakowska posiada uprawnienia do nadawania stopnia doktora. Nadzór merytoryczny nad SD PK sprawuje Rada Szkoły Doktorskiej PK, w skład której wchodzą m.in. pracownicy naukowi Politechniki reprezentujący dyscypliny naukowe. I tak w gremium tym zasiadają obecnie: dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. PK (przewodnicząca), dr hab. inż. Michał Bereta, prof. PK (informatyka techniczna i telekomunikacja), dr hab. inż. Agnieszka Leśniak, prof. PK (inżynieria lądowa, geodezja i transport), dr hab. inż. Sławomir Grądziel, prof. PK (inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka), prof. dr hab. inż. Radomir Jasiński (inżynieria chemiczna), dr hab. inż. Stanisław Kuciel, prof. PK (inżynieria materiałowa), prof. dr hab. inż. Marek S. Kozień (inżynieria mechaniczna), dr hab. inż. Witold Mazgaj, prof. PK (automatyka, elektronika, elektrotechnika i technologie kosmiczne), prof. dr hab. inż. arch. Maciej Motak (architektura i urbanistyka), a także mgr inż. Jakub Zielonka, przedstawiciel Uczelnianej Rady Samorządu Doktorantów.
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Przestrzeń, funkcjonalność i przede wszystkim bezpieczeństwo – te wymagania powinien spełniać wzorcowy ośrodek jeździecki. Jednak z pionierskich w Polsce badań absolwentki Politechniki Krakowskiej wynika, że nie zawsze tak jest. Dr inż. arch. Aleksandra Kuśmierska w swojej pracy doktorskiej opracowała nowatorskie wytyczne dla projektowania obiektów hippicznych. Aby odpowiedzieć na pytanie jak powinien mieszkać koń, zbadała 37 ośrodków jeździeckich na terenie Metropolii Krakowskiej i okolic. Porównała je z ośrodkami zagranicznymi – m.in. na Słowacji i w Niemczech – i przygotowała zestaw zasad jakimi projektanci powinni się kierować przy projektowaniu kompleksów jeździectwa sportowego.
W rozprawie, wieńczącej studia w Szkole Doktorskiej Politechniki Krakowskiej, pt. „Ośrodki jeździeckie w aspekcie problematyki architektoniczno-przestrzennej w krakowskim obszarze metropolitalnym” Aleksandra Kuśmierska zajęła się analizą wpływu architektury ośrodka jeździeckiego na efektywność ekonomiczną kompleksu jeździeckiego, dobrostan koni, a przede wszystkim na bezpieczeństwo jeźdźców i ich optymalny stan emocjonalny. W pracy doktorskiej podkreśla, że idealny ośrodek jeździecki powinien w jak największym stopniu spełniać potrzeby wszystkich użytkowników. Potrzeby koni to przede wszystkim konieczność ruchu, kontaktu ze stadem i wymóg pobierania niewielkich ilości paszy przez większość doby. Dla ludzi ważne będzie to, czy obiekt jest w niedalekim sąsiedztwie ich miejsca zamieszkania, czy łatwo do niego dojechać (także komunikacją miejską) i – wreszcie czy infrastruktura ośrodka spełnia ich wymagania – wizualne i funkcjonalne. – Jednak najważniejsze w projektowaniu idealnego ośrodka jeździeckiego jest to, by był bezpieczny dla swoich użytkowników – mówi dr inż. arch. Aleksandra Kuśmierska.
Osiągnięcie tych celów przy projektowaniu infrastruktury jeździeckiej możliwe jest zdaniem dr Kuśmierskiej tylko na drodze szczegółowej analizy potrzeb koni i uwzględnienia ich w każdym etapie procesu projektowego. – Ludzie często sądzą, że istotne są piękne stajnie, wysublimowane detale i inne „ozdobniki”, a zapominają o spełnieniu podstawowych wymagań zwierząt. Koń w naturze przez większość czasu przemieszczał się i pobierał paszę, którą najczęściej była trawa. Współczesne trzymanie koni w boksie wydaje się przeczyć tym dwóm podstawowym potrzebom zwierzęcia. Ale projektant może znaleźć na to rozwiązanie – podkreśla Aleksandra Kuśmierska.
Podstawowe przykazania
Nie jest możliwe, ani nawet wskazane, aby rezygnować z trzymania koni w stajniach z boksami, ale stajnie i boksy muszą mieć właściwe wymiary oraz spełniać podstawowe wymogi. W dekalogu architekta ośrodków jeździeckich badaczka z PK wskazuje kilka istotnych kwestii: – Korytarz w stajni powinien mieć od 2,5 m do 3 m szerokości. To umożliwia swobodne minięcie się dwóch koni oraz przejazd ciągnikiem. Dla koni o wysokości w kłębie do 1,47 m powierzchnia boksu ma wynosić minimum 6 m². Dla koni powyżej 1,47 m minimalna powierzchnia boksu to 9 m². Powierzchnia boksu dla klaczy ze źrebakiem powinna liczyć co najmniej 12 m² – tłumaczy dr Kuśmierska.
W literaturze naukowej dotyczącej chowu koni szacuje się, że powierzchnia minimalna wybiegu powinna wynosić 50 m2 na jednego dorosłego konia. Absolwentka Politechniki w swoich badaniach doszła do nowych wniosków. Zaleca, aby ta powierzchnia była większa.
Autorka oryginalnego doktoratu wyróżnia też wiele innych wytycznych, np. stosowanie w stajniach łatwych do czyszczenia materiałów budowlanych, unikanie wystających elementów boksów, montaż odpowiedniej wentylacji czy właściwej podłogi. – W nowych stajniach najczęściej spotyka się wykończenie podłogi betonem. Czasem stosuje się również rozwiązanie z gumową matą umieszczoną na betonowej posadzce boksu. Spotyka się również posadzkę z drewna dębowego, ale jest to drogie rozwiązanie – mówi autorka badań.
Z jej opracowania wynika, że zdecydowanie za rzadko spotykane jest zasilanie ośrodków hippicznych technologią opartą o odnawialne źródła energii. W ocenie dr Aleksandry Kuśmierskiej tego typu rozwiązania powinny być standardem ze względu na powierzchnię, jaką zajmują budynki kompleksów jeździeckich. – Aby w całości zastąpić konwencjonalne zasilanie ośrodka jeździeckiego przez energię słoneczną, należy zainstalować 130 modułów paneli przy wymiarach jednego modułu 100 na 180 cm. Powierzchnia dachów większości zbadanych przeze mnie ośrodków jest wystarczająca, aby to rozwiązanie było możliwe – mówi.
Grzeszki projektowe
Analiza rozwiązań architektonicznych w badanych ośrodków wskazuje, że ich projektantom nie zawsze udaje się uwzględnić złożoność wyzwania. Jeździectwo, w którym partnerem człowieka jest zwierzę, wymaga często większego uwzględnienia jego potrzeb i wymagań. – Projektanci muszą przewidywać zachowania zarówno ludzi jak i zwierząt, bo jako architekci są za ich bezpieczeństwo współodpowiedzialni. Mam wrażenie, że w niektórych ośrodkach w żadnym stopniu nie zostało to uwzględnione – przyznaje komentując swoje badania dr inż. arch. Aleksandra Kuśmierska.
Autorka wyjątkowych dociekań wyróżnia między innymi źle zaprojektowane wyposażenie stajni i hal, w szczególności brak band wewnętrznych lub niewłaściwe ich rozmiary, lokalizację ośrodków zbyt blisko ruchliwych ulic z równoczesnym brakiem dostatecznych zabezpieczeń przed ewentualnymi kolizjami, wystające, ostre elementy na stajennych korytarzach czy zbyt wąskie przejścia, którymi prowadzi się konie. Ponadto niewłaściwie zaprojektowane boksy. Np. takie, które miały pełne ściany od góry do dołu oraz całkowicie izolowały konie od siebie nawzajem – wizualnie i fizycznie. – Często spotykałam się nawet z tym, że droga koni na padok przebiegała przez ruchliwą ulicę co powodowało oczywiste niebezpieczeństwo – mówi architektka.
– Znaczna część zaobserwowanych błędów projektowych w ośrodkach jeździeckich to wynik niewystarczającej wiedzy projektanta na temat specyfiki tego typu obiektów czy braku merytorycznych przemyśleń. Mam nadzieję, że moja praca doktorska będzie pomocna dla tych, którzy podejmują takie wyzwanie projektowe. Błędy projektowe mogą rodzić nie tylko niewygody, ale nawet zagrożenie dla życia czy zdrowia człowieka i konia – mówi dr inż. arch. Kuśmierska. – Priorytetem przy projektowaniu obiektów hippicznych zawsze powinno być bezpieczeństwo użytkowników. Jeśli nie jest możliwe spełnienie wymagań dotyczących bezpieczeństwa, to być może obiekt nie powinien w ogóle powstawać – dodaje.
Nie za blisko i nie za daleko
W swojej pracy doktorskiej dr inż. arch. Kuśmierska podkreśla istotne korzyści jakie człowiekowi daje kontakt z koniem. Zajęcia jazdy konnej wpływają pozytywnie zarówno na sferę psychiczną i fizyczną jeźdźców, zwłaszcza wówczas, gdy odbywają się na otwartych przestrzeniach i w naturalnym otoczeniu łąk czy lasów. – W zwartej strukturze urbanistycznej Krakowskiego Obszaru Metropolitalnego nie ma rozległych zielonych terenów, tym cenniejsza dla mieszkańców miast może być oferta dobrze przemyślanych i zlokalizowanych ośrodków jeździeckich – mówi dr inż. arch. Aleksandra Kuśmierska.
Przeprowadzona przez nią analiza lokalizacji obiektów hippicznych wokół Krakowa wykazała, że idealne dla ośrodków jeździeckich są miejsca położone wystarczająco blisko miasta, by częste dojazdy nie były zbyt uciążliwe dla ludzi, ale jednocześnie wystarczająco dalekie, by móc zaplanować pastwiska i padoki dla koni. Optymalna – zdaniem autorki pracy – odległość kompleksu od centrum miasta takiego jak Kraków to 20 do 30 kilometrów, przy czym niezbędnym wówczas elementem jest połączenie ośrodka z miastem jakimś środkiem komunikacji zbiorowej. – Z przeprowadzonych ankiet wynika, że ok. 70% osób uczestniczących w zajęciach jazdy konnej to osoby niepełnoletnie, które nie posiadają prawa jazdy i własnego środka transportu – mówi dr Kuśmierska.
Projektowanie w duchu zasad zrównoważonego rozwoju nakazuje, w ocenie badaczki, zakładać pewną samowystarczalność ośrodka. Pożywieniem dla koni najczęściej jest owies i siano, które w sytuacji wzorcowej powinny być pozyskiwane z upraw własnych. – Jeden koń potrzebuje 4 kg owsa, 10 kg siana oraz 16 kg słomy w ciągu dnia. W skali roku, aby obsłużyć stajnię na 16 koni niezbędne jest ok. 250 balotów siana, 400 balotów słomy oraz ok. 230 ton owsa. Wobec tego rolnik, który chce wyżywić 16 koni powinien dysponować 7 ha łąk i 9 ha pola – wylicza Aleksandra Kuśmierska.
Badania, które zrodziła pasja
Impulsem do podjęcia podczas studiów w Szkole Doktorskiej Politechniki Krakowskiej tak oryginalnego tematu jak ośrodki jeździeckie była z jednej strony luka w naukowych opracowaniach na ten temat, a z drugiej osobista historia doktorantki.
Według autorki badań brakuje opracowań dotyczących projektowania infrastruktury hippicznej, które w sposób kompleksowy traktują temat ośrodków jeździeckich – zarówno pod kątem architektonicznym, jak i przestrzennym. – Są wprawdzie artykuły i książki, w których dostępne są informacje o budowie ośrodków jeździeckich, ale napisane w większości w sposób bardzo oszczędny. Opracowania często tworzone są przez jeźdźców czy trenerów, w związku z czym dostarczają niewielu konkretnych informacji i danych liczbowych, które można wykorzystać w kontekście projektowania, tak, aby uwzględniało specyfikę problematyki jeździeckiej – mówi dr inż. arch. Aleksandra Kuśmierska. Sama jest zapaloną amazonką i zawodowym instruktorem jeździectwa. Od dziecka jeździła konno – najpierw rekreacyjnie, później sportowo.
– Jako instruktor jeździectwa pracowałam w wielu ośrodkach hippicznych. Przez lata obserwowałam ich wady i zalety, miałam swoje przemyślenia na temat ich architektury, funkcji, tego co oferują. W pracy doktorskiej połączyłam merytoryczne badania z autorskimi wnioskami i przemyśleniami, które zbierałam przez kilkanaście lat – mówi.
Aleksandra Kuśmierska studiowała architekturę na Politechnice Krakowskiej. Po uzyskaniu stopnia magistra inżyniera kontynuowała kształcenie w Szkole Doktorskiej PK. Naukowo zajęła się tematyką hippiki, aby połączyć to, co zamierzała robić zawodowo jako czynny architekt z tym, co jest jej pasją. Promotorami pracy doktorskiej “Ośrodki jeździeckie w aspekcie problematyki architektoniczno-przestrzennej w krakowskim obszarze metropolitalnym” byli dr hab. inż. arch. Bogusław Podhalański, prof. PK oraz dr hab. inż. arch. Hubert Mełges, prof. PPUZ.
Zdjęcie Aleksandry Kuśmierskiej z archiwum prywatnego
Materiały graficzne z pracy doktorskiej autorstwa Aleksandry Kuśmierskiej: 1. Przekrój hali jeździeckiej, 2 . Przykład trybun przy ujeżdżalniach
(jp,m)
{fastsocialshare}
Współpracę w zakresie promowania koncepcji Planów Zrównoważonej Mobilności Miejskiej zadeklarowały w podpisanym dziś (11 października) liście intencyjnym Politechnika Krakowska i Ministerstwo Infrastruktury. List sygnowali w Sali Senackiej PK minister infrastruktury Andrzej Adamczyk i rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata. Krakowska uczelnia jest jednym z najmocniejszych w Polsce ośrodków eksperckich w obszarze transportu. Wiedzę i kompetencje specjalistów oraz ofertę kształcenia w ramach kilku kierunków i specjalności związanych z transportem uczelnia zintegrowała powołując w 2021 r. – unikatową w swojej formule – Szkołę Transportu Politechniki Krakowskiej. Teraz będzie ona partnerem merytorycznym dla Centrum Kompetencji ds. Planów Zrównoważonej Mobilności Miejskiej, funkcjonującego w Ministerstwie Infrastruktury.
Plan zrównoważony czyli jaki?
Plan Zrównoważonej Mobilności Miejskiej (ang. Sustainable Urban Mobility Plan, SUMP) to ważny element w strategiach rozwoju miast. Choć na razie nie był to obligatoryjny dokument dla samorządów, wiele zdecydowało się już na ich opracowanie. Kwestia tworzenia i promowania Planów Zrównoważonej Mobilności Miejskiej została zawarta w zapisach unijnych i krajowych dokumentów strategicznych m.in. Strategii Zrównoważonego Rozwoju Transportu do roku 2030 i Krajowym Planie Odbudowy i Zwiększenia Odporności. Komisja Europejska w Umowie Partnerstwa na lata 2021-2027 również stawia miastom i ich obszarom funkcjonalnym wymogi związane z SUMP-ami przy aplikowaniu o środki unijne na miejskie inwestycje transportowe.
Plan Zrównoważonej Mobilności Miejskiej opisuje, jak budować w miejskich obszarach funkcjonalnych cały system zrównoważonej mobilności, w którym umożliwia się mieszkańcom sprawne przemieszczanie się nie tylko samochodem, ale przede wszystkim komunikacją miejską, pieszo, rowerem czy pociągiem. Plany zrównoważonej mobilności przewidują harmonijne łączenie tych różnych form podróżowania w mieście. Zawierają diagnozę problemów transportowych miasta, identyfikują potrzeby mieszkańców i wynikające z nich cele dla zarządców miejskiego transportu, opisują także planowane przez nich działania. Ważny głos podczas tworzenia Planów Zrównoważonej Mobilności Miejskiej mają lokalne społeczności miast. W badaniach pyta się o komunikacyjne preferencje i potrzeby oraz zaprasza do konsultacji społecznych. Wykorzystanie w planach rozwoju miast idei SUMP pozwala skutecznie integrować politykę transportową z polityką przestrzenną, wpływając w ten sposób na zmniejszenie negatywnego oddziaływania transportu na środowisko.
Szkoła Transportu PK partnerem dla Centrum Kompetencji ds. Planów Zrównoważonej Mobilności Miejskiej
Intencją podpisanego na Politechnice Krakowskiej listu o współpracy jest wsparcie samorządów w procesie opracowywania Planów Zrównoważonej Mobilności Miejskiej – promocja koncepcji SUMP, zwiększanie świadomości społecznej na temat ich wagi, wzmocnienie kompetencji i budowanie zdolności organów na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym do opracowywania i wdrażania środków oraz strategii w zakresie mobilności miejskiej. Współpraca PK i Ministerstwa Infrastruktury ma też zapewnić spójność działań administracji publicznej oraz środowiska naukowego w zakresie rozwoju zrównoważonej mobilności miejskiej. – Politechnika Krakowska to jeden z najmocniejszych w Polsce ośrodków eksperckich w obszarze transportu, zwłaszcza drogowego, szynowego i miejskiego. Nasi specjaliści współpracują już z Ministerstwem Infrastruktury przy różnych projektach transportowych. Teraz wzmacniamy naszą współpracę i wznosimy ją na wyższy organizacyjnie poziom – mówi rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Wśród wynikających z podpisanego dziś listu intencyjnego wspólnych działań PK i MI jest:
– Na współpracy skorzystają studenci Politechniki Krakowskiej, którzy będą mogli odbywać praktyki i staże nie tylko w Ministerstwie Infrastruktury, ale też innych jednostkach z nim związanych: Centrum Unijnych Projektów Transportowych, Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, Instytucie Transportu Samochodowego, spółka PKP PLK. Prowadzone przez Państwo Polskie wielkie inwestycje drogowe i kolejowe będą dla nich znakomitym poligonem doświadczalnym, na którym poznają najnowocześniejsze technologie projektowe i wykonawcze – podkreślał dziś w Krakowie Andrzej Adamczyk, minister infrastruktury. Z drugiej strony resort liczy na wsparcie ze strony kadry naukowej Politechniki Krakowskiej. – Wiedza i kompetencje ekspertów Politechniki pozwolą nam w sposób jeszcze bardziej zaawansowany przygotowywać i realizować projekty dotyczące zarówno mobilności miejskiej, jak i innych obszarów transportowych, co służyć będzie naszemu nadrzędnemu celowi – zapewnieniu bezpieczeństwa w ruchu drogowym i kolejowym – zaznaczał min. Adamczyk.
Politechnika Krakowska – mocny ośrodek ekspercki w transporcie
Mocna pozycję ekspercka Politechniki Krakowskiej w obszarze transportu wynika z szerokiego zakresu zainteresowań naukowych i kompetencji specjalistów uczelni. Specjaliści Politechniki Krakowskiej zajmują się m.in. systemami i modelami komunikacyjnymi, oceną efektywności funkcjonalnej rozbudowy infrastruktury transportowej, tworzeniem, analizą i doradztwem w zakresie transportowych dokumentów planistycznych dla krajowych i zagranicznych miast i regionów, projektami badawczo-rozwojowymi i konsultingiem w zakresie budowy, bezpieczeństwa i eksploatacji środków transportu, bezpieczeństwem ruchu drogowego, logistyką i spedycją. Wiedzę i kompetencje swoich ekspertów, zasoby infrastrukturalne wydziałów oraz ofertę kształcenia w ramach kilku kierunków i specjalności związanych z transportem uczelnia zintegrowała powołując w 2021 r Szkołę Transportu Politechniki Krakowskiej. – To nowoczesna, unikatowa w Polsce inicjatywa Wydziału Mechanicznego oraz Wydziału Inżynierii Lądowej PK, które odpowiedziały tak na potrzeby dynamicznie rozwijającego się sektora transportu i idące za nimi zapotrzebowanie na wszechstronnie wykwalifikowaną kadrę inżynierską w tej branży – mówi rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata.
Szkołę Transportu tworzą Katedra Pojazdów Szynowych i Transportu, Katedra Pojazdów Samochodowych – obie z Wydziału Mechanicznego PK, Katedra Systemów Transportowych oraz Katedra Dróg Kolei i Inżynierii Ruchu – obie z Wydziału Inżynierii Lądowej PK. Szkoła Transportu PK obejmuje studentów trzech kierunków (transport na WIL, środki transportu i logistyka oraz pojazdy samochodowe na WM) oraz kilkunastu specjalności na I i II stopniu studiów (m.in. transport miejski, transport kolejowy, inżynieria pojazdów szynowych, budowa i badania pojazdów samochodowych, diagnostyka i eksploatacja pojazdów samochodowych, automatyzacja logistycznych systemów transportowych, bezpieczeństwo i eksploatacja środków transportu, logistyka i spedycja). Studenci kierunków i specjalności transportowych PK uczestniczą w dodatkowych zajęciach, projektach, szkoleniach, kursach, organizowanych na obu wydziałach, co daje im więcej możliwości rozwoju, zdobycia wiedzy i umiejętności związanych ze wszystkimi obszarami działalności w branży transportowej – od infrastruktury transportowej, przez kwestie środków transportu i logistyki aż do planowania i zarządzania systemami transportowymi.
W ofercie edukacyjnej Politechniki Krakowskiej są też liczne studia podyplomowe z zakresu transportu i zrównoważonych polityk miejskich, m.in.: „Planowanie Zrównoważonej Mobilności Miejskiej”, „Miejski transport zbiorowy – zarządzanie organizacja, nowoczesne technologie i informatyczne wspomaganie”, „Budowa i eksploatacja pojazdów szynowych”, „Zarządzanie zrównoważonym rozwojem miast”, „Logistyka i transport drogowy”. – We współpracy z partnerami z otoczenia samorządowego i naukowego oraz jednostkami Policji i Straży Pożarnej Politechnika Krakowska przygotowuje się teraz do powołania w krakowskich Czyżynach nowej, cennej inicjatywy z szeroko rozumianego obszaru transportu – „Centrum badań bezpieczeństwa ruchu pojazdów” – zapowiedział podczas uroczystości podpisania listu intencyjnego rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Inicjatywy Ministerstwa Infrastruktury dla miejskiej mobilności
Angażując się we współpracę z Ministerstwem Infrastruktury w ramach promowania Planów Zrównoważonej Mobilności Miejskiej Politechnika Krakowska włączy się we wcześniejsze liczne działania resortu dot. tego tematu. Dla wspierania samorządów w tworzeniu Planów Zrównoważonej Mobilności Miejskiej Ministerstwo powołało Centrum Kompetencji SUMP i pełnomocnika ministra ds. tego typu dokumentów. Przy ministerstwie działa Komitet Sterujący ds. wsparcia Planów Zrównoważonej Mobilności Miejskiej. We współpracy z innymi ministerstwami i inicjatywą Jaspers MI zrealizowało też pilotażowy program bezpłatnej pomocy samorządom w tworzeniu SUMP-ów. Skorzystało z niego już wiele miast, w tym m.in. Metropolia Krakowska i jej obszar funkcjonalny.
W uroczystym podpisaniu listu intencyjnego uczestniczyła Maria Perkuszewska – Pełnomocnik Ministra Infrastruktury ds. Planów Zrównoważonej Mobilności Miejskie oraz politechniczni eksperci: dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej PK, prof. Marek Brzeżański, kierownik Katedry Pojazdów Samochodowych WM PK, dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK, kierownik Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu WM PK, dr inż. Mariusz Dudek, kierownik Katedry Systemów Transportowych WIL PK, dr inż. Aleksandra Ciastoń-Ciulkin, zastępca Kierownika Katedry Systemów Transportowych WIL PK, dr inż. Maciej Michnej, zastępca Kierownika Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu WM PK.
(mas)
{fastsocialshare}
Absolwent Politechniki Krakowskiej Daniel Kotarski wygrał konkurs Ministra Obrony Narodowej o nagrodę im. Mariana Rejewskiego dla młodych naukowców z obszaru cyberbezpieczeństwa i kryptologii. Jego praca pt. „Analiza efektywności wykrywania ataków sieciowych przy pomocy metod głębokiego uczenia” zdobyła 1. miejsce w kategorii prac magisterskich.
W VI edycji konkursu wyłoniono 7 laureatów spośród 50 autorów prac magisterskich i doktorskich. Organizatorzy podkreślili ich bardzo wysoki poziom. Absolwent Politechniki Daniel Kotarski zdobył główną nagrodę w wysokości 10 tys. zł za pracę poświęconą wykrywaniu ataków sieciowych przy pomocy metod głębokiego uczenia. To rodzaj sztucznej inteligencji, wykorzystującej głębokie sieci neuronowe do wykonywania złożonych zadań w oparciu o duże ilości danych i wiedzy. Praca została napisana pod kierunkiem dr Agnieszki Jakóbik na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej.
Konkurs Ministra Obrony Narodowej na najlepszą pracę naukową poświęconą cyberbezpieczeństwu i kryptologii został nazwany imieniem Mariana Rejewskiego, aby upamiętnić wydarzenia sprzed 90 lat i osobę szefa zespołu polskich kryptografów. Pod koniec grudnia 1932 roku, Marian Rejewski, odczytał pierwsze informacje przesyłane za pośrednictwem niemieckiej „Enigmy”. Ten wybitny polski matematyk i kryptolog, wspólnie z kolegami z Biura Szyfrów Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego Henrykiem Zygalskim i Jerzym Różyckim, złamali najważniejszy kod hitlerowskiej maszyny szyfrującej. Ten spektakularny sukces polskich naukowców przyczynił się do przyspieszenia zakończenia i wygrania II wojny światowej.
Podczas gali konkursowej laureaci konkursu mieli okazję zaprezentować wyniki swoich badań, ich praktyczne zastosowanie oraz dalsze plany rozwoju. Niezwykłą atrakcją gali konkursowej była możliwość obejrzenia i poznania działania oryginalnego egzemplarza maszyny szyfrującej “Enigma”, przywiezionej z Centrum Szkolenia Łączności i Informatyki w Zegrzu. Poza nagrodami finansowymi na finalistów czekały zaproszenia na konferencje eksperckie, jak np. konferencja CyberExpert organizowana przez Eksperckie Centrum Szkolenia Cyberprzestrzeni, ale także wizyty w wojskowych jednostkach specjalistycznych i oryginalne szkolenia wojskowe.
W uroczystym rozdaniu nagród udział wzięli przedstawiciele zarządów i szefostw Wojska Polskiego oraz departamentów Ministerstwa Obrony Narodowej.
Zdjęcie laureatów i organizatorów z gali rozdania nagród za cyber.mil.pl
Naukowcy z pięciu polskich politechnik będą rozwijać dotychczasowe sposoby i poszukiwać nowych – przyjaznych dla ludzi i środowiska – metod ochrony przed hałasem drogowym. Wyzwanie podejmują Politechnika Krakowska (lider konsorcjum) we współpracy z Politechnikami: Białostocką, Rzeszowską, Warszawską i Wrocławską – przy wsparciu finansowym z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. 1 października rozpoczynają realizację projektu „Innowacyjne metody redukcji hałasu drogowego i zasady ich stosowania – INREH”. W finale prac zaproponują projektantom, wykonawcom i zarządcom dróg wytyczne i kompleksowe zestawy możliwych rozwiązań dla skutecznej ochrony przed hałasem, generowanym na drogach. – Innowacją projektu będzie też próba wprowadzenia nowego podejścia do wyboru rozwiązań ochronnych w drogownictwie – metod łączonych ochrony z uwzględnieniem tzw. krajobrazu akustycznego – zapowiada dr hab. inż. Janusz Bohatkiewicz, prof. PK z Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej, kierownik projektu INREH.
Hałas drogowy jest jednym z najbardziej niekorzystnych oddziaływań ruchu drogowego na zdrowie ludzi i środowisko. – Najczęściej stosowanym zabezpieczeniem przed hałasem drogowym są obecnie ekrany przeciwhałasowe, stosowane w sytuacji kiedy poziom głośności przekracza wartości dopuszczalne. Jest wiele przyczyn ich stosowania, m.in. szybkość budowy czy łatwe uzgodnienia budowlane. W wielu przypadkach stosowanie ekranów ma jednak ograniczony sens, a w niektórych powodują one wręcz negatywne oddziaływanie – począwszy od zakłóceń krajobrazu, monotonię drogową, zwiększone koszty utrzymania drogi, niebezpieczeństwo dla zwierząt np. ptaków aż po tragiczne w skutkach wypadki drogowe po zderzeniu z konstrukcją ekranu. Badania nad innymi metodami redukcji hałasu drogowego wskazują, że najskuteczniejsze są metody zmniejszania hałasu „u źródła”, a więc w miejscu, gdzie on powstaje – mówi prof. PK Janusz Bohatkiewicz. Właśnie z tego punktu wyszli specjaliści z polskich politechnik, planując projekt badawczy, w którym kompleksowo spojrzą na problem drogowego hałasu.
– Celem naszego projektu jest wskazanie efektywnych, zgodnych z zasadami zrównoważonego rozwoju rozwiązań dla redukcji hałasu drogowego na polskich drogach. Metody, które wskażemy dzięki projektowi INREH, będą zgodne z kryteriami społecznymi, środowiskowymi i ekonomicznymi w tym technicznymi, a więc zapewnią działania zrównoważone przy równoczesnym ograniczeniu kosztów. Zrealizujemy 9 zadań badawczych i zaproponujemy wytyczne dotyczące tzw. metod łączonych redukcji hałasu czyli różnych zestawów metod i środków chroniących przed hałasem, których zastosowanie jest tańsze i bardziej skuteczne niż dotychczasowe rozwiązania – zapowiada Janusz Bohatkiewicz.
W ramach dziewięciu zadań badawczych specjaliści sprawdzą jak na poziom hałasu na drogach i wokół nich wpływają rożne czynniki m.in.: rodzaj i stopień zużycia nawierzchni drogowej, zieleń jako element łagodzący oddziaływanie hałasu, różne rodzaje ekranów przeciwhałasowych, trwałość akustyczna i techniczna dróg, hałaśliwość urządzeń dylatacyjnych na mostach, sposoby aktywne ochrony przed hałasem. – Dla przykładu nowe, ciche nawierzchnie mogą redukować hałas średnio o 4 dB, a w skrajnych przypadkach nawet do 8 dB. Pierwszą zmianę usłyszy praktycznie każdy, w przypadku drugiej różnica w odbiorze przez człowieka może nawet dawać efekt dwukrotnego zmniejszenia poziomu hałasu. Większość ośrodków naukowych, które zajmują się problemem hałasu drogowego, poszukuje rozwiązań związanych właśnie z nowymi nawierzchniami. Obecne technologie związane z nawierzchniami drogowymi nie pozwalają bowiem na utrzymanie tego efektu w dłuższym czasie eksploatacji drogi – mówi Janusz Bohatkiewicz. Jak dodaje, badania zastosowania „antyhałasowej” zieleni w otoczeniu dróg są znacznie bardziej zaawansowane niż badania nawierzchni, ale problemem jest w nich kwestia lokalizacji zieleni oraz doboru gatunków ze względu na zanieczyszczenia pochodzące z ruchu drogowego i samej drogi. Efekt redukcji hałasu w przypadku zieleni zależy też od jej gęstości i szerokości pasa przy drodze. W warunkach miejskich zieleń ma głównie efekt łagodzący (efekt psychologiczny) oraz stanowi filtr biologiczny dla zanieczyszczeń powietrznych.
– W naszym projekcie zaproponowane zostaną kompleksowe zestawy rozwiązań np. nawierzchnia redukująca hałas czyli tzw. cicha nawierzchnia, zieleń, ograniczenie prędkości i inne, które tworzą tzw. metody łączne ochrony przed hałasem drogowym – zapowiada ekspert PK. – Istotną nowością i innowacją będzie próba wstępnego określenia i wprowadzenia nowego pojęcia w drogownictwie, jakim jest tzw. krajobraz akustyczny. To wprowadzenie do otoczenia drogi takich rozwiązań, które ograniczą hałas i jednocześnie wprowadzą nowy rodzaj dźwięków, zbliżonych swoim charakterem do środowiska naturalnego.
Projekt „Innowacyjne metody redukcji hałasu drogowego i zasady ich stosowania – INREH”, realizowany będzie w ramach II konkursu „Wspólne przedsięwzięcie NCBR i GDDKiA, polegające na wsparciu badań naukowych lub prac rozwojowych w obszarze drogownictwa pod nazwą „Rozwój Innowacji Drogowych – RID”. Rozpocznie się 1 października 2023 r., potrwa do września 2025 r. Na jego realizację przyznano naukowcom 2 399 400,13 zł (50 proc. z NCBiR, 50 proc. z GDDKiA).
Specjaliści Politechniki Krakowskiej poza koordynacją całego projektu zrealizują w jego ramach zadania związane z badaniami metod aktywnych oraz oceną zielonych rozwiązań wokół dróg, a także analizą efektywności ekranów przeciwhałasowych. Zajmą się też integracją wszystkich zadań i ich wyników. Krakowska uczelnia wesprze również pomiary terenowe i laboratoryjne w zadaniach konsorcjantów. – Praktycznie każde zadanie w projekcie będzie opierało się na badaniach w warunkach terenowych na wybranych odcinkach dróg krajowych, a w niektórych przypadkach również badaniach laboratoryjnych. Część badań zostanie wykonana w tych samych miejscach jak w projekcie RID-I pn. „Ochrona przed hałasem drogowym”, prowadzonym przez konsorcjum kierowane przez prof. Mariana Tracza z Politechniki Krakowskiej w latach 2016-2018. Ich celem będzie przede wszystkim analiza zmian, jakie zaszły w czasie eksploatacji dróg w ciągu 6-7 lat. Porównania powinny pokazać jak zmienia się hałas drogowy w wyniku zużycia nawierzchni drogowych – wyjaśnia prof. PK Bohatkiewicz.
Na PK projekt będzie realizowany w Katedrze Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu WIL PK. Zespół badawczy PK to: dr hab. inż. Janusz Bohatkiewicz (kierownik projektu), dr inż. Krystian Woźniak, dr inż. Piotr Buczek, specjaliści związani z nawierzchniami drogowymi oraz pracownicy Laboratorium Katedry, a także współpracujący z Katedrą akustyk dr inż. Maciej Hałucha.
Politechniki: Warszawska, Białostocka oraz Wrocławska skupią się w badaniach na sprawach hałaśliwości różnych rodzajów nawierzchni (uwzględnią w nich też rodzaj i prędkość pojazdów), a Politechnika Rzeszowska na badaniach ekranów wielokrawędziowych i dylatacji mostowych.
(mas)
Na zdjęciach: 1) dr hab. inż. Janusz Bohatkiewicz / fot. Jan Zych; 2) zdjęcie ilustracyjne / fot. Janusz Bohatkiewicz
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska, Grupa Niewiadów S.A. oraz Stowarzyszenie Terytorialni rozpoczynają unikatową współpracę. Będzie służyć rozwojowi badań i edukacji w zakresie szeroko rozumianej obronności. Trójstronne partnerstwo łączy naukę, przemysł zbrojeniowy oraz organizację szkoleniową, otwierając nowe perspektywy dla studentów, pracowników naukowych oraz inżynierów sektora zbrojeniowego.
Umowę o współpracy podpisali w poniedziałek 17 lutego br. w Sali Senackiej Politechniki rektor PK prof. Andrzej Szarata, prezes Zarządu Grupy Niewiadów S.A. Grzegorz Niedzielski oraz Wiktor Powiłajtis, prezes zarządu Stowarzyszenia Terytorialni.
Plany szkoleń i nowych obiektów
Trójstronna współpraca przewiduje m.in. organizację wykładów, konferencji oraz publikację materiałów, poświęconych tematyce obronności, które pozwolą na popularyzację wiedzy oraz podnoszenie kompetencji w tym obszarze. Ważnym elementem porozumienia będą szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i samoobrony, skierowane zarówno do studentów, jak i pracowników uczelni (do udziału w pierwszej turze szkoleń zgłosiło się już kilkudziesięciu studentów). Pomoże w tym m.in. zaplecze w postaci torów strzelniczych i poligonu szkoleniowego Grupy Niewiadów oraz wiedza i doświadczenie ekspertów Stowarzyszenia Terytorialni. Specjalizuje się ono w działalności szkoleniowej z przygotowań obronnych ludności, w tym w szczególności strzelectwa bojowego.
Aby ułatwić prowadzenie tego typu zajęć, zawiązana właśnie współpraca przewiduje m.in. możliwość tworzenia nowej infrastruktury szkoleniowej. – Rozeznajemy możliwości zbudowania w Krakowie podziemnej strzelnicy do celów szkoleniowych i sportowych, z funkcją schronu. Takiego obiektu, o jakim myślimy nie ma w Polsce. Nowe partnerstwo pozwala nam zbudować specjalistyczne wsparcie dla takiego przedsięwzięcia – zapowiada rektor PK prof. Andrzej Szarata. Politechnika, wspólnie z 10 małopolskimi instytucjami – państwowymi, samorządowymi, naukowymi, dydaktycznymi oraz reprezentującymi służby ratownicze – uczestniczy też w inicjatywie powołania w Krakowie „Centrum edukacyjno-badawczego i szkolenia służb ratowniczych w Małopolsce”. Porozumienie w tej sprawie zostało oficjalne ogłoszone w ubiegłym roku. Centrum ma służyć bezpieczeństwu mieszkańców całego regionu.
Umowę o współpracy sygnowali, od lewej: Wiktor Powiłajtis, prezes zarządu Stowarzyszenia Terytorialni, prezes Zarządu Grupy Niewiadów SA Grzegorz Niedzielski oraz rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata / Fot. Jan Zych
W branży zbrojeniowej inżynierowie pilnie potrzebni
Ciekawą ofertą dla studentów i doktorantów uczelni będzie możliwość zdobywania doświadczenia poprzez staże i praktyki zawodowe w zakładach Grupy Niewiadów S.A. To pozwoli im na poznanie nowoczesnych technologii oraz realiów pracy w przemyśle zbrojeniowym, kluczowym sektorze dla bezpieczeństwa krajowego i światowego. Absolwenci Politechniki Krakowskiej będą mieli szansę na zatrudnienie w Grupie Niewiadów S.A., zgodnie z aktualnym zapotrzebowaniem firmy, a już teraz jest ono bardzo duże. – Mamy bardzo zaawansowane plany rozwoju, a do ich realizacji pilnie potrzebujemy inżynierów. Budowa fabryki to dziś nie sztuka, sztuką jest jej intelektualne dozbrojenie – mówił na Politechnice prezes Grupy Niewiadów Grzegorz Niedzielski.
W ramach współpracy przewidziana jest także realizacja prac doktorskich przez pracowników przedsiębiorstwa na uczelni oraz prowadzenie wspólnych badań (m.in. nad produktami balistycznymi) oraz analiz właściwości materiałów w laboratoriach Politechniki Krakowskiej.
Ze strony Politechniki Krakowskiej współpracę koordynować będzie Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki, którego przedstawiciele – dziekan dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK, prodziekan dr inż. Marek Nykiel oraz dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK – uczestniczyli w oficjalnym podpisaniu porozumienia. Grupę Niewiadów oprócz prezesa spółki reprezentował także Arkadiusz Romański.
O celach współpracy powiedzieli:
Prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej:
– Politechnika prowadzi badania nad nowoczesnymi materiałami i technologiami o szerokim spektrum zastosowań, zarówno cywilnych, jak też mogących służyć obronności i bezpieczeństwu. Podpisane porozumienie to unikalna okazja do połączenia nauki z praktyką w sektorze obronnym. Nasi studenci , doktoranci i naukowcy będą mieli możliwość realizacji innowacyjnych projektów o praktycznym potencjale dla bezpieczeństwa narodowego. Będą mogli też rozwijać swoje zainteresowania, związane z tematyką działań Grupy Niewiadów i Stowarzyszenia Terytorialni. Nasza kooperacja przyczyni się także do kształtowania postaw patriotycznych i proobronnych wśród pracowników i studentów PK.
Grzegorz Niedzielski, prezes Zarządu Grupy Niewiadów S.A:
– Cieszymy się z podpisanego porozumienia. To dla nas dobry dzień i szansa na lepsze jutro. Reprezentuję najstarszą polską fabrykę amunicyjną, która posiada ponad 100-letnią historię w produkcji na rzecz bezpieczeństwa naszej ojczyzny. Po czasie zawirowań nastąpił moment jej odbudowy i powrotu na miejsce, które zajmowała przez lata – miejsce istotnego ogniwa w łańcuchu polskiego przemysłu obronnego. Mamy pomysł na szybką odbudowę Grupy Niewiadów, mamy środki, by to zamierzenie zrealizować. Potrzebujemy jednak wysoko wykwalifikowanej kadry inżynieryjno-technicznej i dobrze wyposażonych laboratoriów w naszym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym. Jestem przekonany, że nasze porozumienie będzie odpowiedzią na te potrzeby. Nasze współpraca badawcza, oparta na działalności produkcyjnej firmy oraz wykorzystaniu potencjału intelektualnego i laboratoryjnego Politechniki, daje olbrzymią szansę na opracowanie nowoczesnych rozwiązań oczekiwanych przez naszą armię. Z kolei możliwość odbycia w naszej firmie stażów przemysłowych i naukowych, to ciekawa propozycja zawodowa dla studentów i absolwentów uczelni, a dla nas szansa na pozyskanie i zatrudnienie absolwentów Politechniki, zwłaszcza z takich dziedzin jak: mechanika, mechatronika czy chemia przemysłowa. Będziemy im oferować bardzo ciekawą pracę w nowoczesnej fabryce, poszukującej cały czas nowych rozwiązań dla produktów o istotnym znaczeniu dla bezpieczeństwa naszego kraju.
Wiktor Powiłajtis, prezes Zarządu Stowarzyszenia Terytorialni:
– Współpraca z jedną z najlepszych uczelni w Polsce jaką jest Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki i jedną z wiodących firm polskiego prywatnego sektora zbrojeniowego – Grupą Niewiadów S.A. stanowi bardzo ważny krok w rozwoju Stowarzyszenia Terytorialni. Traktujemy ją jako ogromne wyróżnienie, docenienie naszej 10-letniej działalności w obszarze kształtowania postaw proobronnych w społeczeństwie oraz uznanie dla profesjonalizmu prowadzonej przez stowarzyszenie działalności szkoleniowej. Już wkrótce, przy wsparciu Niewiadów S.A., zostaną uruchomione szkolenia dla studentów Politechniki Krakowskiej. Ich celem będzie zwiększenie bezpieczeństwa personalnego, poprzez nauczenie umiejętności przydatnych w różnego rodzaju sytuacjach kryzysowych z konfliktem zbrojnym włącznie. Ważnym elementem szkolenia będzie kształtowanie umiejętności samoobrony, w ramach systemu walki kontaktowej.
Nowi partnerzy PK
Zintegrowane w ramach Grupy Niewiadów S.A przedsiębiorstwa: ZSP Niewiadów, EG Polska oraz GNL zajmują się produkcją oraz dostarczaniem amunicji, uzbrojenia i sprzętu wojskowego, transportem, logistyką i magazynowaniem materiałów niebezpiecznych, amunicji i uzbrojenia. Ponadto świadczą usługi doradcze, organizują prezentacje oferowanych produktów oraz szkolenia operatorów wojskowych i policyjnych. Zapewniają także kompleksowe usługi doradcze w zakresie rozwiązań w branży obronnej. Historia działania zrzeszonych w ramach holdingu spółek sięga ponad 100-letniej tradycji handlu na krajowym i światowym rynku przemysłu zbrojeniowego.
Terytorialni to stowarzyszenie o charakterze proobronnym, powstałe w 2016 roku w Krakowie. Misją organizacji jest rozwijanie potencjału obronnego Rzeczpospolitej Polskiej poprzez budowanie umiejętności militarnych ochotników, a wizją organizacji prowadzenie systematycznych szkoleń przygotowujących ochotników w najlepszy możliwy sposób do obrony ojczyzny. Wizję i misję realizuje poprzez organizowanie regularnych i systematycznych szkoleń (1 weekend w miesiącu), prowadzonych przez najlepszych instruktorów wywodzących się z wojsk specjalnych. W działalności szkoleniowej koncentruje się na kształtowaniu na możliwie wysokim poziomie umiejętności indywidualnych, w tym przede wszystkim w zakresie strzelectwa bojowego.
Na zdjęciu uczestnicy wydarzenia w Sali Senackiej PK: dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK, dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK), prezes Grupy Niewiadów S.A Grzegorz Niedzielski, prezes Stowarzyszenia Terytorialni Wiktor Powiłajtis, Arkadiusz Romański (Grupa Niewiadów S.A), dr inż. Marek Nykiel (WIMiF) / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Za nami uroczystości inauguracyjne na ośmiu wydziałach Politechniki Krakowskiej i w Szkole Doktorskiej PK. Jako pierwszy studentów przywitał Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki, a tuż po nim Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej. Te dwie inauguracje odbyły się 29 września. Ostatnia inauguracja miała miejsce w Szkole Doktorskiej PK – nowy rok akademicki doktoranci przywitali 5 października.
Wydział Architektury
Na Wydziale Architektury uroczysta inauguracja odbyła się 2 października w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia”. Wykład inauguracyjny pt. „Trzy słowa o architekturze” wygłosił prof. dr hab. inż. arch. Bolesław Stelmach, dyrektor Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki, laureat licznych konkursów architektonicznych krajowych i zagranicznych, absolwent WA PK i jego Ambasador.
Więcej zdjęć >>
Wydział Informatyki i Telekomunikacji
WIiT nowy rok akademicki rozpoczął 4 października. Uroczysta inauguracja odbyła się w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia”. Wykład inauguracyjny pt. „Badanie zespołu przewlekłego zmęczenia i mgły mózgowej metodami elektroencefalografii ilościowej i uczenia maszynowego” został wygłoszony przez dr. hab. Grzegorza Wójcika, prof. UMCS.
Więcej zdjęć >>
Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej
WIEiK jako jeden z pierwszych rozpoczął nowy rok akademicki. Uroczysta inauguracja odbyła się w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” już 29 września. Podczas niej wykład pt. „Wstęp do sztucznej inteligencji – wdrożenia w przemyśle i jej użycie na co dzień w firmie ASTOR” wygłosił Stefan Życzkowski, założyciel i przewodniczący Rady Strategicznej ASTOR Sp.z o.o, członek Rady Przedsiębiorców WIEiK.
Więcej zdjęć >>
Wydział Inżynierii Lądowej
Na Wydziale Inżynierii Lądowej uroczysta inauguracja odbyła się 2 października w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia”. Wykład inauguracyjny pt. „Skazany na sukces” wygłosił Wojciech Majdyś, dyrektor Budimex Rejon Południe.
Więcej zdjęć >>
Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
WIMiF rozpoczął nowy rok akademicki jako pierwszy z politechnicznych wydziałów. Uroczysta inauguracja odbyła się 29 września w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia”. Wykład pt. „Kalejdoskop materiałowy – od antyku po czasy współczesne” wygłosił dr hab. Andrzej Danel, prof. PK, Katedra Fizyki WIMiF PK.
Więcej zdjeć >>
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
WIŚiE inaugurował nowy rok akademicki 2 października. Uroczystość odbyła się w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia”. Podczas niej wykład inauguracyjny pt. „Zaawansowane systemy trigeneracji energii z OZE dla budynków mieszkalnych” wygłosił dr inż. Piotr Cisek, Katedra Energetyki WIŚiE PK.
Więcej zdjeć >>
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
Na WIiTCh inauguracja odbyła się 4 października w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia”. Wykład inauguracyjny pt. „Ekologiczne materiały termoizolacyjne” wygłosił dr hab. inż. Maria Kurańska, prof. PK, zdobywczyni licznych nagród za osiągnięcia wynalazcze m.in. finalistka Nagród Naukowych Tygodnika „Polityka” oraz laureatka konkursu „Kobieta. Innowacja. Natura”.
Więcej zdjęć >>
Wydział Mechaniczny
Wydział Mechaniczny nowy rok akademicki uroczyście rozpoczął 2 października w Muzeum Lotnictwa Polskiego. Podczas inauguracji wykład pt. „Inżynier, naukowiec czy wynalazca” wygłosił prof. dr hab. inż. Piotr Cyklis, Katedra Inżynierii Cieplnej i Procesowej WM PK.
Więcej zdjęć >>
Szkoła Doktorska Politechniki Krakowskiej
W SD PK uroczysta inauguracja odbyła się 5 października w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia”. Wykład inauguracyjny wygłosiła dr inż. Renata Porębska, Senior Scientist ABB pt. „Centrum Technologiczne ABB – połączenie zrównoważonego rozwoju i innowacyjnych projektów”. Więcej: Szkoła Doktorska Politechniki Krakowskiej zainaugurowała 5. rok akademicki.
Więcej zdjęć >>
{fastsocialshare}
Ekspertyzy inżynierskie, badania i inicjatywy służące promocji historii oraz dorobku Tadeusza Kościuszki, przedsięwzięcia muzealne i edukacyjne – to wspólne plany Politechniki Krakowskiej i Komitetu Kopca Kościuszki. 18 lutego 2025 roku w Muzeum Politechniki umowę o współpracy podpisali rektor PK prof. Andrzej Szarata i prof. Piotr Dobosz, prezes zarządu Komitetu. Obie instytucje łączy postać wspólnego patrona, ale też realizowane już razem projekty dotyczące m.in. stabilności konstrukcji Kopca Kościuszki i zagospodarowania jego terenu czy konkurs wiedzy o Naczelniku. Teraz współpraca będzie miała jeszcze szerszy wymiar. Jej ważną częścią będzie przyszłość i bezpieczeństwo tak niezwykłego pomnika pamięci jak słynny krakowski kopiec.
– Bardzo się cieszę z tego nowego rozdziału w naszej współpracy. To co Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki może wnieść w działalność Komitetu, to wiedza merytoryczna z zakresu stabilności oraz konstrukcji obiektu Kopca, ale także doświadczenie naszych ekspertów w kwestiach dotyczących dziedzictwa kulturowego czy historycznego. Nasz Patron i Kopiec to de facto jedność, więc w roku jubileuszu 80-lecia naszej uczelni tym bardziej doniosłe jest podpisanie oficjalnego porozumienia o współpracy. Łączy nas Tadeusz Kościuszko i szerokie plany kooperacji – mówi prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Porozumienie przewiduje prowadzenie wspólnych badań naukowych nad wieloaspektowym dziedzictwem postaci Tadeusza Kościuszki oraz architektonicznym, urbanistycznym i krajobrazowym dziedzictwem Kopca Kościuszki. Planowane są też inicjatywy dydaktyczne i edukacyjne promujące postać bohatera narodowego i upamiętniającej go budowli, a także działania na rzecz planowania zagospodarowania i rozwoju terenów wokół Kopca. Prowadzone będą również wspólne projekty badawcze. – Musimy też sprawdzić stan techniczny części obiektów fortecznych. Potem chcielibyśmy organizować wystawy poświęcone Tadeuszowi Kościuszce wspólnie z Muzeum Politechniki Krakowskiej. Nasze muzea łączą starania w poszukiwaniach oryginalnych eksponatów opowiadających historię Kościuszki. Jesteśmy też otwarci na udostępnianie terenu Kopca oraz jego okolic studentom pod różne projekty, które będą związane z historią i architekturą tego miejsca – mówi prof. Piotr Dobosz, prezes Komitetu Kopca Kościuszki.
Tereny zarządzane przez Komitet będą nieodpłatnie udostępniane studentom Politechniki na miejsce plenerów malarskich i architektonicznych. Komitet złożył również propozycję finansowego wsparcia studenckich kół naukowych PK, zaangażowanych w promocję postaci Tadeusza Kościuszki lub Kopca. Organizowane będą też konkursy dla studentów i doktorantów zajmujących tą tematyką w swoich pracach dyplomowych, czy naukowych.
Dzięki umowie bliższą współpracę nawiążą Muzeum PK i Komitet Kopca Kościuszki. Planują wzajemne korzystanie ze swojego potencjał infrastrukturalnego i organizacyjnego przy realizacji wspólnych działań promocyjnych, wystawienniczych czy tworzeniu publikacji naukowych. W grę wchodzi m.in. wypożyczanie eksponatów oraz muzealiów znajdujących się w zbiorach obu instytucji.
Eksperci Politechniki Krakowskiej posłużą swoją wiedzą i doświadczeniem przy ewentualnym projektowaniu zmian architektoniczno-budowlanych obiektów będących w zarządzie Komitetu. Przykładem może być planowanie nowego systemu zasilania opartego o odnawialne źródła energii czy nowych systemów wentylacji i klimatyzacji.
Kontynuowany będzie również rozpoczęty w 2010 roku proces monitorowania oraz nadzorowania stabilności Kopca przez specjalistów Wydziału Inżynierii Lądowej PK przy pomocy nowoczesnych technologii. To coraz ważniejsze wyzwanie wobec narastania gwałtownych zjawisk pogodowych, typu ulewne deszcze, które stanowią bardzo poważne zagrożenie dla stabilności Kopca Kościuszki. Eksperckie wsparcie Politechniki Krakowskiej ma realny wpływ na stan bezpieczeństwa konstrukcji.
– Kopiec trzeba przebadać bardzo dokładnie. Zrealizowaliśmy już szerokie badania geologiczne, które obejmowały całe Wzgórze Błogosławionej Bronisławy. Wykonane zostały w nim otwory na długość około 100 metrów. Przewierciliśmy Kopiec z góry na dół w celach poznawczych, by dowiedzieć się, co stanowi dla niego największe zagrożenie – sama konstrukcja, czy wapienna skała, na której został wzniesiony. Badania wykazały, że główną siłą niszczycielską jest woda, która przenosi grunt z Kopca do wapiennej podstawy, naruszając w ten sposób jedno i drugie. Obecnie stan bryły jest nadzorowany przy pomocy specjalnych czujników. Wiemy, że Kopiec wymaga remontu – mamy w tym celu gotową dokumentację – ale szukamy finansowania dla tego przedsięwzięcia – mówi dr inż. Rafał Sieńko, wiceprezes Komitetu Kopca Kościuszki i pracownik Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
W uroczystości podpisania porozumienia o współpracy Politechnikę Krakowską reprezentowali: prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor PK, dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, prorektor PK ds. ogólnych, dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej PK, mgr Lilianna Lewandowska, kierownik Muzeum Politechniki Krakowskiej.
Komitet Kopca Kościuszki reprezentowali: prof. dr hab. Piotr Dobosz, prezes zarządu Komitetu, wiceprezesi dr inż. Rafał Sieńko i dr Piotr Hapanowicz, dr Adam Kozień, sekretarz zarządu, Konrad Myślik, członek zarządu Komitetu, Leszek Cierpiałowski, dyrektor biura Komitetu Kopca Kościuszki.
Komitet Kopca Kościuszki istnieje w tej nazwie od 1867 roku. Wcześniej funkcjonował jako Komitet Zarządzający Budową Kopca, utworzony 24 listopada 1820 roku na mocy decyzji Senatu Rządzącego Wolnego Miasta Krakowa dla wzniesienia Pomnika Mogiły Tadeusza Kościuszki w Krakowie na Wzgórzu Bł. Bronisławy. Po zakończeniu budowy Kopca Kościuszki Komitet przejął nad nim opiekę i sprawuje ją do dziś. Dba o pamięć Kościuszki wśród kolejnych pokoleń, zarządza zbiorem pamiątek kościuszkowskich i go powiększa. Organizuje wystawy, wydarzenia i inicjatywy edukacyjne związane z dziedzictwem kościuszkowskim.
(jp)
Przedstawiciele Komitetu Kopca Kościuszki i Politechniki wokół popiersia Kościuszki na dziedzińcu głównego kampusu uczelni, od lewej: dr Adam Kozień, dr inż. Rafał Sieńko, prof. Piotr Dobosz, prof. Andrzej Szarata, dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, Konrad Myślik, Leszek Cierpiałowski, dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Weź odpady z czyszczenia chodników i ulic, czyli tzw. zmiotki, dołóż odpady z produkcji węgla, dodaj szkło z recyklingu i glinę, żeby się kleiło. Wszystko to wymieszaj i wypal w temperaturze ponad 1000 st. C. Jeśli proporcje są właściwe, to masz… materiał budowlany. Ten rewolucyjny sposób na wykorzystanie śmieci ze zmiatania krakowskich ulic to pomysł prof. Agnieszki Generowicz z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej i dr Anny Gronby-Chyły z Wydziału Nauk Przyrodniczych i Technicznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Innowacyjne rozwiązanie przedstawia dziś (26 września 2023 r.) „Gazeta Wyborcza” w materiale red. Sławomira Szymańskiego.
Naukowcy z Politechniki Krakowskiej, pod kierunkiem prof. Agnieszki Generowicz, wspólnie z Miejskim Przedsiębiorstwem Oczyszczania w Krakowie przeprowadzili w 2015 r. eksperymenty z czyszczeniem wybranych ulic miasta. Ich celem było sprawdzenie czy regularne sprzątanie ulic pomaga poprawić jakość powietrza w Krakowie. Badania kontynuowali w późniejszych latach, sprawdzają min. skład zebranych śmieci. Wykazali, że sprzątanie ulic korzystnie wpływa na jakość powietrza. W raporcie, który powstawał we ekspertów PK, MPO z oraz Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska, informowali, że analiza próbek z kolejnych dni eksperymentu jednoznacznie wskazała na znaczący spadek poziomu zanieczyszczeń, głównie czasową redukcję poziomu pyłów zawieszonych (zwłaszcza PM10) w powietrzu. Stąd wniosek, że regularne czyszczenie ulic i mycie nawierzchni oczyszcza powietrze. Ale…
– Przy okazji czyszczenia ulic produkuje się odpady, i to sporo. Którejś zimy z kilometrowego odcinka ulicy zebraliśmy 5 ton zmiotek. Zmiotki stały się w Krakowie znacznym strumieniem odpadów – opowiada prof. Agnieszka Generowicz z WIŚiE, jedna z najlepszych w Polsce ekspertek w dziedzinie gospodarowania odpadami, w artykule Gazety Wyborczej pt. „Pozamiatali i wyszedł materiał budowalny”.
Co można zrobić z odpadami ze sprzątania ulic, żeby nie ponosić wysokich kosztów ich składowania (to ok. 400-500 zł za tonę!) Sposób na recykling ulicznych śmieci znalazły prof. Agnieszka Generowicz i jej doktorantka, dziś już dr Anna Gronba-Chyła. Młoda naukowczyni z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego zaproponowała, by ze zmiotek zrobić… materiał budowlany. Wspólnie ze swoją krakowską promotorką pracy doktorskiej opracowały przepis na taki materiał. Brały na warsztat różne mieszanki. Chodziło głównie o to, żeby scalić jak najwięcej zmiotek i w ten sposób uniknąć ich składowania. Autorki pomysłowego rozwiązania badały gęstość nasypową, nasiąkliwość, wytrzymałość, mrozoodporność, starzenie się materiału. Sprawdzały też, czy nie ma tzw. wymywalności, czyli czy nic się nie uwalnia do środowiska. – I wyszedł materiał budowlany. Nadaje się jako kruszywo do różnego rodzaju robót, na przykład do wysypywania dróg – mówi prof. Generowicz.
Jak opisuje w artykule dr Gronba-Chyła, obecnie pracowniczka naukowa Wydziału Nauk Przyrodniczych i Technicznych KUL, produkt przypomina kruszywo lekkie, można z niego zrobić na przykład betony lekkie: – Porównywałam parametry z dostępnymi na rynku betonami z recyklingu i nasze kruszywo spełnia warunki. Koszty produkcji autorki rozwiązania szacują na mniejsze lub przynajmniej porównywalne ze zwykłym kruszywem budowlanym, a przecież takie rozwiązanie przynosiłoby dodatkowy zysk przedsiębiorstwom oczyszczającym miasta w postaci redukcji wysokich kosztów składowania zmiotek.
Teraz badaczki sprawdzają możliwość recyklingu materiału, a więc tego, czy po zmieleniu można go ponownie wykorzystać.
Zachęcamy do lektury artykułu w dodatku Gazety Wyborczej „Mój Biznes” i na Wyborcza.biz
(m)
{fastsocialshare}
Rozmowa z dr. inż. arch. Filipem Suchoniem, architektem z zespołu Politechniki Krakowskiej, zaangażowanym w projektowanie modelowych rozwiązań dla mieszkańców budynków, które potrzebują wind
Eksperci Politechniki Krakowskiej włączają się w zainicjowany przez władze Krakowa wyjątkowy projekt społeczny pn. “Uwolnić więźniów czwartego piętra”. Jego celem jest poprawa dostępności budynków komunalnych w mieście. Naukowcy z Wydziału Architektury PK we współpracy z Zarządem Budynków Komunalnych w Krakowie opracują wielowariantowe koncepcje dobudowy wind w budynkach komunalnych, które dziś stanowią fizyczną i psychologiczną barierę dla seniorów, osób z niepełnosprawnościami i innych mieszkańców budynków bez dźwigów. Ich analiza obejmie na początek 10 reprezentatywnych budynków, a efektem prac będzie dostępny powszechnie przewodnik dla instytucji, wspólnot, spółdzielni, zajmujących się zarządzaniem zasobami mieszkaniowymi. Problem, podjęty w Krakowie, ma wymiar ogólnopolski. Według szacunków fundacji Krajowy Instytut Gospodarki Senioralnej w całej Polsce potrzeba kilkadziesiąt tysięcy wind w starszych budynkach.
Merytorycznym wsparciem dla Zarządu Budynków Komunalnych w Krakowie, który planuje dobudować windy do 4-piętrowych i wyższych mieszkalnych budynków komunalnych, będą dr inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc i dr inż. arch. Filip Suchoń, architekci z Katedry Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Z Filipem Suchoniem, koordynatorem współpracy Politechniki i ZBK, rozmawiamy o merytorycznych szczegółach projektu.
– Kim są “więźniowie czwartego piętra”?
Dr inż. arch. Filip Suchoń, Katedra Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich WA PK: – To takie dosyć dramatyczne określenie, ale generalnie dobrze obrazujące problem. Chodzi o dostępność dla osób, które mieszkają na czwartym piętrze danego budynku i wyżej. Termin powstał z myślą o mieszkańcach ze specjalnymi potrzebami, niepełnosprawnościami, ale nie trzeba dużo wyobraźni, żeby widzieć także inne grupy mieszkańców, dla których przemieszczanie się schodami może być trudne: człowiek z nogą w gipsie, rodzic z małym dzieckiem w wózku czy nawet ktoś z ciężkimi zakupami.
– I pojawia się potrzeba “uwolnienia” tych mieszkańców od barier, które stawia przed nimi ich własny dom…
– Uwolnienia i dosłownie, i w przenośni. Bo jedna rzecz to jest kwestia po prostu fizycznej możliwości zejścia na poziom parteru o własnych siłach i przedostania się gdzieś dalej w przestrzeń miasta, a druga to społeczna czy psychologiczna potrzeba kontaktów z innymi ludźmi, uczestniczenia w życiu swojego najbliższego sąsiedztwa, osiedla, dzielnicy. Możemy stwierdzić, że ludzie starsi czy ludzie z niepełnosprawnościami ruchowymi lub innymi problemami zdrowotnymi mają w pewnym sensie ograniczony kontakt z innymi ludźmi, no i w tym znaczeniu możemy powiedzieć, że są po prostu uwięzieni.
– Zespół badawczy Politechniki Krakowskiej włącza się w merytoryczne wsparcie dla miasta, które chce pomóc mieszkańcom. Na czym będzie polegać Wasza praca?
– Jako praktycy z wieloletnim doświadczeniem w projektowaniu i realizacji inwestycji budowlanych służymy pomocą w postaci naukowego, bezstronnego spojrzenia na problem w szerszym kontekście. Najbardziej podstawowym kłopotem w omawianych sytuacjach będzie brak windy i wąskie, nieoświetlone czy w inny sposób niewygodne klatki schodowe. My będziemy podchodzić do problemu metodycznie i postaramy się ująć wiele aspektów – nie tylko ten budowlany. Spojrzymy także na to, czego na pierwszy rzut oka nie widać, czyli na przykład uwarunkowania prawne umożliwiające lub uniemożliwiające pewne działania zmierzające do rozwiązania ww. problemów. Chcemy wypracować księgę dobrych praktyk również dla niefachowych odbiorców, która umożliwiłaby adaptację budynków do wymogów osób o specjalnych potrzebach czy podniesienie komfortu życia poprzez poprawę standardu tych budynków.
– O jakich typach budynków mówimy?
– Na początek zostało wytypowanych 10 budynków jako reprezentatywnych dla powtarzających się typów zabudowy w całym zasobie komunalnym Krakowa. Są to zarówno budynki zabytkowe – w typologii charakterystycznej dla kamienic XIX-wiecznych, w zwartej zabudowie miejskiej, gdzie ważna będzie współpraca z konserwatorem zabytków, jak i dawne budynki przemysłowe na przedmieściach czy przestrzenie biurowe, które były adaptowane na cele mieszkalne. Są też oczywiście bloki z tzw. “wielkiej płyty”. Patrzymy bardzo szeroko na wachlarz problemów z dostępnością w różnego typu obiektach. Każda z tych kategorii rządzi się innymi prawami. Dla każdego z wytypowanych obecnie pilotażowych budynków będziemy się starali zapewnić przynajmniej 2 warianty adaptacji. Zależy nam na elastyczności, chcemy brać pod uwagę potrzeby lokatorów tych budynków. Działamy bardziej punktowo, natomiast tych punktów w skali Krakowa jest wiele.
– Szacuje się, że nawet kilkaset, a na początek wytypowano 10.
– Będzie znacznie więcej i dlatego też cennym i mądrym działaniem jest przygotowanie takiej mapy drogowej czy swoistego przewodnika, który identyfikuje najbardziej typowe problemy oraz wyzwania. To systemowe podejście, łączące wiedzę akademicką z doświadczeniem praktycznym, które pozwoli nie tylko uporządkować wiedzę o zasobie komunalnym, ale także stworzyć standardy możliwe do wykorzystania przez inne podmioty – spółdzielnie czy wspólnoty mieszkaniowe, które zarządzają podobnymi budynkami.
– Wspominał Pan wcześniej o uwarunkowaniach prawnych, które w Państwa badaniach będą równie istotne jak te budowlane.
– Jest chociażby wymóg zapewnienia dostępności zawarty w rozporządzeniu ministra infrastruktury dotyczącym warunków technicznych budynków, które reguluje kwestie takie jak wymiary kabiny windy, żeby mogła służyć nie tylko podróżowaniu osobom na wózkach inwalidzkich, ale też umożliwiała przewóz osób na noszach czy przewóz mebli. Są też przepisy prawa miejscowego w postaci planów miejscowych, gdzie określone są takie kwestie jak nieprzekraczalna linia zabudowy, intensywność zabudowy czy udział procentowy powierzchni biologicznie czynnych. Wszystkie te aspekty będziemy musieli brać pod uwagę przy rozważaniach jaką część danej powierzchni przeznaczyć pod windę.
– Czy dostrzegają już Państwo jakieś przykładowe rozwiązania?
– Rozważamy warianty zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz budynków w różnych konfiguracjach wynikających też z tego, jak były te budynki zaprojektowane oraz jaki jest w nich układ komunikacji pionowej – klatek schodowych.
– Zapewne nie wszędzie będzie możliwe wstawienie windy, pierwotnie nieplanowanej w danym budynku…
– Naszym zadaniem jest spojrzenie chłodnym okiem, określenie rozmaitych scenariuszy, rozpoznanie problemów, barier i przygotowanie zbioru punktów ryzyka. Takie punkty występują przy każdym projekcie. Postaramy się skatalogować przedmiotowe budynki w możliwie jak największym stopniu, ale życie zawsze potrafi zaskoczyć i wszystkiego prawdopodobnie nie uda nam się przewidzieć. Mogę już teraz zapewnić, że podejdziemy do naszej pracy systematycznie i racjonalnie.
– Krakowski projekt to chyba ciekawe wyzwanie naukowe?
– Zdecydowanie. Może stanowić dobry przykład efektywnego transferu wiedzy między środowiskiem akademickim a praktyką inwestycyjną samorządu. Cieszymy się, że Zarząd Budynków Komunalnych i miasto sięga po merytoryczne wsparcie Politechniki Krakowskiej. Nasz zespół łączy kompetencje naukowe z doświadczeniem zawodowym – tworzą go architekci z uprawnieniami i członkostwem w Izbie Architektów, aktywni zarówno w środowisku akademickim, jak i praktyce projektowej. Nasza współpraca z jednostkami samorządu to przykład jak potencjał naukowy uczelni może być wykorzystywany do rozwiązywania realnych ludzkich problemów przy zachowaniu najwyższych standardów metodologicznych.
Fot. Jakub Paduch
{fastsocialshare}
PKP Intercity – największy polski operator kolejowy – ogłosiło wyniki konkursu „Kolej na naukę – #IC2030”, który skierowany był do studentów i kadr naukowych uczelni, a także przedstawicieli jednostek badawczych, wchodzących w skład start-upów. I miejsce zajęli studenci Politechniki Krakowskiej z Wydziału Mechanicznego, Dorota Zawadzka i Krzysztof Swałdek. Jury doceniło ich projekt „Solarny system wspomagania energetycznego wagonów pasażerskich”, dotyczący zastosowania paneli fotowoltaicznych na dachach wagonów, w celu zmniejszenia zużycia energii elektrycznej pobieranej z sieci trakcyjnej.
Konkurs PKP Intercity został ogłoszony w marcu br. Uczestnicy musieli uwzględnić w swoich projektach zadania zawarte w strategii przewoźnika, zaś zakres poszczególnych zagadnień wyznaczały tematy: wykorzystanie sztucznej inteligencji w pasażerskim transporcie kolejowym; kolej – najbardziej ekologiczny środek transportu zbiorowego; wygoda i bezpieczeństwo podróży koleją; zakup biletu – początek wspaniałej podróży. Zgłoszone projekty oceniała kapituła. W jej skład weszli przedstawiciele różnych obszarów merytorycznych PKP Intercity, którzy zwracali uwagę na kilka kryteriów: spójność merytoryczną, korzyści wprowadzenia w życie proponowanego rozwiązania, innowacyjność i oryginalność. Jury oceniało także aspekt wpływu na środowisko naturalne i społeczeństwo oraz możliwość skalowania rozwiązania i koszt jego wdrożenia.
W konkursie „Kolej na naukę – #IC2030” I miejsce (15 tys. zł) zdobył projekt „Solarny system wspomagania energetycznego wagonów pasażerskich”. Autorami rozwiązania są Dorota Zawadzka i Krzysztof Swałdek studiujący na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Studenci w swojej pracy przedstawili możliwości wykorzystania paneli fotowoltaicznych do zasilania podzespołów kolejowych wagonów pasażerskich. Jak wskazują, pozyskaną w ten sposób energię będzie można wykorzystać do oświetlenia, ogrzewania, klimatyzacji czy też gniazdek 230 V udostępnianych pasażerom.
– Popularność paneli fotowoltaicznych w Polsce wzrasta z roku na rok. Są coraz częściej instalowane na dachach budynków mieszkalnych, czy też użyteczności publicznej. Głównym celem ich montażu jest wytwarzanie ekologicznej energii elektrycznej, dzięki której można obniżyć zużycie prądu z sieci energetycznej. Powyższe przesłanki były powodem do rozważenia zabudowy paneli fotowoltaicznych na dachach wagonów pasażerskich – mówi Dorota Zawadzka z PK, współautorka zwycięskiego projektu. Celem ambitnych studentów jest ograniczenie poboru prądu z sieci trakcyjnej przez lokomotywę. Młodzi inżynierowie podeszli do swojej pracy rzetelnie i wypunktowali też zagrożenia związane z montażem fotowoltaiki, np. zwiększenie masy pojazdu, a w konsekwencji nacisku na oś. Żacy zwrócili również uwagę na fakt, iż nasłonecznienie niektórych szlaków kolejowych może nie być wystarczające do wytworzenia niezbędnej energii elektrycznej. Jednak dla młodych i kreatywnych inżynierów wyzwania stanowią dodatkowy bodziec do pracy.
Autorami projektu docenionego przez PKP Intercity są studenci innowacyjnej specjalności inżynieria pojazdów szynowych, prowadzonej w systemie dualnym (w ramach kierunku środki transportu i logistyka), a realizowanej na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Obydwoje należą do Koła Naukowego TRANSPORT, którego opiekunem jest mgr inż. Tymoteusz Rasiński z Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu WM. Dorota Zawadzka nie tylko interesuje się pojazdami szynowymi, ale sama jest motorniczą krakowskiego MPK S.A. Mgr inż. Krzysztof Swałdek pracuje w Katedrze Informatyki Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK. Stara się połączyć dwie pasje – informatykę i pojazdy szynowe.
Przypomnijmy, że spółka PKP Intercity zawarła w grudniu 2022 r. z Politechniką Krakowską umowę o współpracy naukowo-technicznej i edukacyjnej. Staże i praktyki studenckie, wizyty studyjne, specjalistyczne wykłady, kursy i szkolenia, dualne kierunki i specjalności, a także wspólne projekty badawczo-rozwojowe oraz promocja ekologicznego podróżowania to główne obszary współpracy między obydwiema instytucjami. Przedmiotem umowy jest także współpraca naukowo-techniczna – wzajemne wsparcie merytoryczne oraz stała wymiana doświadczeń na rzecz rozwoju i badań branży kolejowej m.in. przez realizowanie wspólnych projektów naukowo-badawczych, przygotowywanie analiz i ekspertyz, organizowanie wizyt studyjnych dla kadry naukowej uczelni w jednostkach organizacyjnych Intercity. W programie stażowym PKP Intercity uczestniczy obecnie kilku studentów.
(bk)
Na zdjęciu, Krzysztof Swałdek i Dorota Zawadzka / fot. archiwum prywatne
Grafika użyta w tekście – wizualizacja projektu „Solarny system wspomagania energetycznego wagonów pasażerskich”
{fastsocialshare}
Zespół naukowców Politechniki Krakowskiej: prof. dr hab. inż. Zbigniew Wzorek, dr hab. inż. Katarzyna Gorazda, prof. PK, dr inż. Halyna Kominko, dr inż. Anna K. Nowak oraz mgr inż. Adam Wiśniak z prestiżowym sukcesem! Badacze z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK wyróżnieni Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego Marcina Kulaska za wybitne osiągnięcia w działalności naukowej. Zostali uhonorowani za przełomowe prace nad innowacyjnymi technologiami nawozowymi z wykorzystaniem fosforu, pozyskiwanego z odpadów. Nagrodę odebrali w środę 19 lutego 2025 r. w Toruniu podczas Gali Nauki Polskiej z udziałem znamienitego grona przedstawicieli świata akademickiego.
Zespół naukowy kierowany przez prof. Zbigniewa Wzorka wniósł przełomowy wkład w rozwój nowoczesnych technologii nawozowych. Jego prace badawcze doprowadziły do opracowania innowacyjnych metod pozyskiwania związków fosforu z odpadów zwierzęcych, z osadów ściekowych z komunalnych oczyszczalni ścieków oraz z popiołów pochodzących z zakładów ich termicznego przekształcania. Dzięki realizacji licznych projektów badawczych i uzyskanym patentom zespół stworzył technologie, które pozwalają na wysokowydajny odzysk związków fosforu i mikroelementów, jednocześnie ograniczając negatywny wpływ odpadów na środowisko.
Badania prowadzone przez naukowców WIiTCh PK mają istotne znaczenie dla gospodarki, zwłaszcza dla rozwoju przemysłu nawozowego w zakresie odzysku związków fosforu, zaliczonego do grupy surowców strategicznych. Za ważny element nagrodzonego osiągnięcia należy uznać potwierdzenie możliwości wytwarzania pełnowartościowych nawozów wieloskładnikowych z wykorzystaniem alternatywnych źródeł fosforu, w tym osadów ściekowych. Dzięki opracowanym przez naukowców PK patentom i technologiom możliwe jest wdrożenie innowacyjnych rozwiązań w przemyśle nawozowym, co zwiększa konkurencyjność polskich firm na rynku europejskim. Produkcja nawozów na bazie surowców wtórnych zmniejsza uzależnienie od importu fosforanów, co jest szczególnie istotne w kontekście globalnych niedoborów tego pierwiastka.
Osiągnięcia zespołu mają też duże znaczenie dla ochrony środowiska – przyczyniają się do zmniejszenia ilości odpadów i zanieczyszczeń związanych z ich składowaniem. Opracowane technologie pozwalają na skuteczny odzysk pierwiastków biogennych z osadów ściekowych, jednocześnie spełniając restrykcyjne normy dotyczące zawartości metali ciężkich, takich jak kadm. Opracowanie nawozów organiczno-mineralnych na bazie odpadów wpisuje się w ideę gospodarki o obiegu zamkniętym, zwiększając efektywność wykorzystania zasobów naturalnych. Technologie te mogą przyczynić się do zmniejszenia zużycia sztucznych nawozów fosforowych i poprawy jakości gleby, co ma kluczowe znaczenie dla rolnictwa i ekosystemów.
Wyniki badań prowadzonych przez zespół Politechniki znalazły uznanie na arenie międzynarodowej, co potwierdzają liczne publikacje naukowe i ich cytowania oraz nagrody na wystawach wynalazków. Podstawą do przyznania nagrody ministra nauki był cykl publikacji (Archives of Environmental Protection oraz Journal of Environmental Management) i patenty będące wynikiem prac prowadzonych nad wykorzystaniem alternatywnych źródeł pierwiastków biogennych, a w szczególności związków fosforu w latach 2022-2023.
Rezultatem badań jest m.in.:
Długoletnie badania naukowców z PK nad innowacyjnymi technologiami nawozowymi z wykorzystaniem fosforu, pozyskiwanego z odpadów zawocowały nie tylko nagrodą ministra. Przyczyniły się też do opracowania technologii PolFerAsh, umożliwiającej efektywną recyrkulację fosforu i jego ponowne wykorzystanie w nawozach, co znacząco zmniejsza zapotrzebowanie na importowaną rudę fosforową. W pracach nad technologią uczestniczyły także dr inż. Barbara Tarko i inż. Krystyna Kozień. PolFerAsh to jedyne w Polsce – gotowe do wdrożenia – rozwiązanie, wykorzystujące surowce odnawialne do wytwarzania nawozów, zarówno stałych jak i zawiesinowych. Ważną cechą tej innowacyjnej technologii jest również rozwiązanie pozwalające na wykorzystanie pozostałości po ekstrakcji do produkcji materiałów wiążących.
Podczas Gali Nauki Polskiej w Toruniu Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego Marcin Kulasek wręczył wybitnym polskim naukowcom nagrody w pięciu kategoriach: za całokształt dorobku oraz za znaczące osiągnięcia w zakresie działalności naukowej, dydaktycznej, wdrożeniowej i organizacyjnej. W tym roku wyróżniono 150 osób, których praca ma kluczowe znaczenie dla rozwoju polskiej myśli naukowej i dydaktyki.
– Państwa osiągnięcia dowodzą, że polska nauka jest na światowym poziomie, a nasze uczelnie nieustannie się rozwijają. Zaangażowanie każdego z Państwa ma realny wpływ nie tylko na rozwój technologii, medycyny, gospodarki czy edukacji, ale także na codzienne życie milionów Polaków – podkreślił minister Marcin Kulasek, dziękując nagrodzonym za ich wkład w rozwój nauki.
Szef resortu mówił również o priorytetach ministerstwa mających na celu poprawę warunków pracy naukowców. Wśród nich wymienił zwiększenie finansowania badań, walkę z pseudonauką, uproszczenie procedur grantowych oraz wzmocnienie współpracy międzynarodowej. – Chcemy, aby polscy naukowcy mieli jeszcze większy wpływ na kształtowanie europejskiej polityki naukowej – podkreślił.
Władze Politechniki Krakowskiej reprezentował podczas gali prorektor dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK.
(m, nauka.gov.pl)
Politechnika Krakowska zainaugurowała 79. rok akademicki. Uroczystość w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” po raz pierwszy w roli rektora poprowadził prof. Andrzej Szarata. Przedstawiając liczne nowe inwestycje uczelni i edukacyjne nowości podkreślał: – Będzie to rok pełen wyzwań, żyjemy bowiem w bardzo trudnych czasach. Rozwój wiedzy powoduje, że coraz lepiej rozumiemy otaczający nas świat, a to stawia coraz wyższe wymagania w zakresie interdyscyplinarnych badań naukowych. Odczuwamy też duże oczekiwania społeczne, związane z nowoczesnym kształceniem. Jesteśmy odpowiedzialni za przyszłość naszych studentów w świecie, w którym coraz mocniej – ze wszystkimi blaskami i cieniami nowych technologii – rozpychają się takie narzędzia jak choćby sztuczna inteligencja. Do scenariusza inauguracyjnych uroczystości wrócił po pandemicznej przerwie pochód profesorów i studentów Politechniki Krakowskiej, który przeszedł ul. Warszawską z Bazyliki św. Floriana (tu odbyła się wcześniej msza św.) na główny kampus uczelni – do „Działowni’”.
Udana ewaluacja i zaangażowanie w uniwersytet europejski
Podsumowując ostatni rok akademickiej aktywności rektor Andrzej Szarata przypomniał ewaluacyjny sukces Politechniki: – W ostatniej ewaluacji nauki każda z 8 dyscyplin, wokół których koncentrują działalność badawczą nasze wydziały, uzyskała kategorię A, a Wydział Architektury A+, co jest wyjątkowym osiągnięciem. Raz jeszcze chciałbym podziękować wszystkim za ciężką pracę – zaznaczył.
Dużym sukcesem uczelni i jej zagranicznych partnerów było pozyskanie ponad 12 milionów euro dla sojuszu uniwersytetów europejskich STARS EU z udziałem Politechniki. Zawiązało go 9 uczelni z Europy, oprócz PK także: Hanze University of Applied Sciences (Holandia), University of La Laguna (Hiszpania), Polytechnic Institute of Bragança (Portugalia), Bremen University of Applied Sciences (Niemcy), Śląski Uniwersytet w Opawie (Czechy), University West (Szwecja), University of Franche-Comté (Francja) oraz Aleksandër Moisiu University of Durrës (Albania). Celem sojuszu jest powołanie wspólnego uniwersytetu europejskiego, w którym partnerzy sojuszu stworzą studentom i naukowcom przestrzeń do współpracy badawczej, dydaktycznej i zarządczej, zintegrowanej mobilności oraz elastycznego kształcenia. – Zaangażowanie w ten projekt to wielka szansa dla uczelni, naszych studentów i pracowników – podkreślił rektor PK.
Nowości w edukacji: mikropoświadczenia w technologii blockhchain i Project Based Learning
Przedstawiając główne obszary badań, prowadzonych na wydziałach Politechniki, rektor PK zaakcentował wagę ich współpracy z otoczeniem przemysłowym. – Nasi partnerzy wdrażają opracowane we współpracy z nami rozwiązania, ale też wskazują, jakich inżynierów potrzebują – mówił rektor PK.
W nowym roku akademickim, właśnie w odpowiedzi na potrzeby rynku, Politechnika Krakowska nie tylko zaproponuje nowe kierunki i specjalności (m.in. energetyka jądrowa, elektromobilność, Additive Manufacturing, technologie przemysłu 4.0, automatyzacja logistycznych systemów transportowych), ale też całkowicie pionierską na polskim rynku edukacyjnym ofertę mikrokursów i mikroszkoleń, certyfikowanych mikropoświadczeniami opartymi na technologii blockchain. Będzie to możliwe dzięki stworzeniu przez uczelnię – we współpracy z firmą Dotconnect – innowacyjnego projektu edukacyjnego „Skillchain”. Pozwoli on na potwierdzanie konkretnych umiejętności nabytych przez uczestników krótkich form edukacyjnych, oferowanych przez PK, specjalizujących wiedzę i konkretne umiejętności inżynierskie. Zdobyta w taki szybki, ukierunkowany sposób umiejętność zawodowa, nabyta przez kadrę inżynierską z firm i instytucji oraz przez studentów i doktorantów PK, będzie poświadczona w technologii blockchain czyli przez powszechnie honorowany, łatwo identyfikowalny cyfrowy dowód, którym uczelnia gwarantuje wiarygodność mikropoświadczenia i jakość nabytej przez jego posiadacza wiedzy. – Nasi specjaliści z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji wspólnie z naszym partnerem merytorycznym – firmą DotConnect, uruchomili pierwszą sieć blockchain, funkcjonującą właśnie na naszej uczelni. Generujemy dzięki niej poświadczone certyfikaty, zapraszamy inne uczelnie do współpracy. Będzie to prowadziło do uznawalności i wspólnego poświadczania wiedzy. Ustanawiamy tym samym nowy standard zaufania akademickiego i sprawdzania kompetencji absolwentów przez przyszłych pracodawców – przedstawiał tę nowość rektor prof. Andrzej Szarata.
Nowości pojawią się także w programach i metodach kształcenia inżynierskiego na PK. – W szybko rozwijającym się świecie, tradycyjny proces kształcenia, oparty na wykładzie i ćwiczeniach, dezaktualizuje się. Dlatego zwracamy uwagę na nowe sposoby przekazywania wiedzy , a szczególnie podejście projektowe – Project Based Learning (PBL). To nauczanie poprzez realizację projektów, polega na przekazywaniu wiedzy oraz zdobywania kompetencji miękkich przez samodzielną pracę studentów nad rozwiązaniem konkretnego problemu inżynierskiego – projektu – zapowiedział rektor PK.
Nowe inwestycje PK – w Czyżynach i Łobzowie
Nowoczesna nauka i dydaktyka nie byłyby możliwe bez rozwoju służącej im infrastruktury. Prof. Andrzej Szarata przedstawił podczas inauguracji liczne nowe inwestycje i plany uczelni w tym obszarze. Jesienią Politechnika Krakowska otworzy oficjalnie w Czyżynach Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej (LAŚ). Jego unikatowa infrastruktura pozwoli na prowadzenie ważnych badań, ekspertyz i analiz dotyczących m.in. przewietrzania miast, transportu zanieczyszczeń, dynamicznego oddziaływania na smog, systemów wymiany i regeneracji powietrza. LAŚ, z imponującymi tunelami aerodynamicznymi, posłuży też do analiz wpływów środowiskowych i klimatycznych na ludzi i budowle – np. przy narażeniu na oddziaływanie wiatru, nawalnych deszczów, obciążenia śniegiem, nagłe zmiany temperatur i inne zjawiska pogodowe, tak teraz dynamicznie się zmieniające. Będzie tu można także testować innowacyjne rozwiązania dla energetyki wiatrowej, rynku materiałów i produktów budowalnych.
Uczelnia rozwija też działania w ramach koncepcji „Zielonej Politechniki” na kampusach w Czyżynach i Łobzowie. W ich ramach ogłosi konkurs architektoniczno-urbanistyczny na zagospodarowanie swoich terenów w krakowskich Czyżynach. – Z założeniem, że ma to być miejsce przyjazne człowiekowi, pełne zieleni i otwarte dla mieszkańców, wolne od „betonozy” i wielkich gmachów. A jednocześnie miejsce, gdzie nauka będzie miała idealne warunki do rozwoju, miejsce stanowiące naszą „dolinę krzemową”. W Czyżynach powstanie nowy budynek Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. Wspólnie z SARP ogłosimy konkurs architektoniczny na jego projekt – ogłosił rektor PK. Wspomniał też o aktywnym poszukiwaniu środków finansowych na budowę nowej siedziby klubu studenckiego „Kwadrat”.
Poza Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej zaawansowana jest już w Czyżynach budowa nowoczesnego Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych Wydziału Mechanicznego PK, kończą się też prace nad Regionalnym Zespołem Akredytowanych Laboratoriów Badawczych i Wzorcujących (RZAL). – Mamy też gotową dokumentację dla budynku Centrum Proekologicznych Technologii Energetycznych (CePTE), ukierunkowanego m.in. na energetykę jądrową i odnawialną – poinformował rektor PK. Wspólnie z powstałymi tu w ostatnim czasie – m.in. Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych, Laboratorium Ekstremalnie Niskich Temperatur, laboratoriami metrologicznymi – wszystkie nowe obiekty będą tworzyć w Czyżynach nowoczesne centrum technologiczne, rodzaj doliny innowacji Politechniki Krakowskiej.
Zmieniać będzie się także zagospodarowanie terenu wokół Pałacu w Łobzowie, gdzie mieści się Wydział Architektury PK. – W ślad za rozstrzygniętym w ubiegłym roku konkursem prowadzimy zaawansowane już rozmowy z miastem Kraków o stworzeniu otwartego dla mieszkańców parku-ogrodu na przedpolu pałacu. Ogłosiliśmy też międzynarodowy konkurs studencki na zabudowę dziedzińca tamtejszego kampusu. Ma tam szanse powstać centrum konferencyjne i przestrzeń dla studentów – ogłosił rektor Szarata.
Politechnika utrzyma też w nowym roku akademickim wszystkie (ustanowione poza standardowymi stypendiami socjalnymi, rektora czy zapomogami) programy wsparcia finansowego dla studentów i doktorantów, w tym przede wszystkim Własny Fundusz Stypendialny (stypendia ze środków własnych uczelni za osiągnięcia naukowe, projektowe, publikacyjne), program Student Lider I roku (nagrody dla najlepszych studentów I roku) oraz środki na projekty studenckich wynalazków w ramach konkursów FutureLab PK (czyli studenckiego laboratorium innowacji). Studentom służyć też będą otwieranie w budynkach uczelni tzw. „kieszonkowe” przestrzenie studenckie do nauki, odpoczynku oraz aktywności coworkingowych. Są tworzone dla studentów i organizowane przez nich samych, stosownie do ich oczekiwań i potrzeb, przy wsparciu finansowym i organizacyjnym uczelni.
12,5 tysiąc studentów i doktorantów
Nowy rok akademicki rozpoczęło na Politechnice Krakowskiej 12,5 tys. studentów i doktorantów, w tym 4,2 tys. polskich i zagranicznych studentów nowo przyjętych na studia I i II stopnia na ponad 30 kierunkach studiów. Uczelnia otrzymała w letniej rekrutacji 14,3 tys. zgłoszeń od kandydatów. W rekrutacji na studia I stopnia największą popularnością cieszyły się kierunki: informatyka, informatyka stosowana, informatyka w inżynierii komputerowej, odnawialne źródła energii i infrastruktura komunalna, automatyka i robotyka, budownictwo, architektura.
Nagrody i odznaczenia
Gościem inauguracji na PK był m.in. prof. Włodzimierz Bernacki, sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji i Nauki, pełnomocnik rządu ds. monitorowania wdrażania reformy szkolnictwa wyższego i nauki. – Politechnika Krakowska udowodniła podczas ewaluacji, że jest jedną z najbardziej znamienitych uczelni technicznych – mówił w swoim wystąpieniu do społeczności PK. – Wasz zasób naukowy sprawia, że z łatwością pozyskujecie kandydatów na studiach i realizujecie to, co najważniejsze dla misji uczelni, a to m.in. budowanie własnych kadr naukowych oraz kształtowanie polskich środowisk inżynierskich. Minister Bernacki wręczył również odznaczenia państwowe i resortowe zasłużonym pracownikom PK:
Medal Złoty za Długoletnią Służbę odebrali:
1. Prof. dr hab. inż. Marek Kozień
2. Prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski
3. Dr hab. inż. Zbigniew Mucha, prof. PK
4. Dr inż. Wiesław Jakubas
5. Dr inż. arch. Robert Marcinkowski
6. Dr inż. Jerzy Zaczek
7. Jolanta Branicka-Nowak
Medal Srebrny za Długoletnią Służbę odebrali:
1. Dr Marek Malinowski, prof. PK
2. Dr inż. Mariusz Domagała
3. Dr Barbara Laskowska
4. Dr inż. Andrzej Mączałowski
5. Dr inż. Sabina Motyka
6. Dr inż. Aneta Nowak-Michta
7. Dr inż. Joanna Strug
8. Mgr Monika Firlej
9. Mgr Małgorzata Madej-Matlak
10. Inż. Justyna Gonciarczyk
Medal Brązowy za Długoletnią Służbę odebrali:
1. Dr hab. inż. Aneta Gądek-Moszczak, prof. PK
2. Dr hab. inż. arch. Katarzyna Łakomy, prof. PK
3. Dr hab. Agnieszka Łuszczak, prof. PK
4. Dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK
5. Dr inż. Anna Plichta
6. Dr inż. Łukasz Ścisło
7. Dr Katarzyna Tajs-Zielińska
8. Dr inż. Dariusz Żelasko
9. Mgr inż. Mateusz Strzępek
10. Mgr inż. Anna Suchenia
11. Inż. Małgorzata Fremel
12. Dr inż. arch. Łukasz Wesołowski
Medal Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania odebrali:
1. Dr hab. inż. arch. Rafał Blazy, prof. PK
2. Dr hab. inż. Krzysztof Tomczyk, prof. PK
3. Dr inż. Anna Boratyńska Sala
4. Dr inż. Sylwia Łagan
Podczas inauguracji za osiągnięcia badawcze uhonorowano młodych naukowców. Nagrodę I stopnia imienia Profesora Zbigniewa Engela otrzymała dr inż. Julia Radwan-Pragłowska z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej za sukcesy naukowe i pracę doktorską pt. „Mikrofalowa synteza i badanie właściwości nowych biomateriałów chitozanowych jako uniwersalnych wyrobów medycznych”.
Kapituła Fundacji Rodziny Engelów ustanowiła kilka lat temu nowe wyróżnienie – Nagrodę im. Profesora Zbigniewa Engela „Profesor – Senior” dla emerytowanych profesorów za osiągnięcia dydaktyczne i naukowe. W tym roku nagrodę tę za całokształt pracy naukowo-dydaktycznej otrzymał prof. dr hab. inż. Kazimierz Flaga, doktor honoris causa multi, rektor Politechniki Krakowskiej w kadencjach: 1996-1999 i 1999-2002. Prof. Kazimierz Flaga jest wybitnym ekspertem i specjalistą w zakresie budowy mostów i tuneli, konstrukcji betonowych i materiałów budowlanych, autorem lub współautorem 385 prac naukowych, 210 studiów i rozpraw oraz 141 artykułów naukowych. Działalność zawodowa prof. Flagi to 90 (autorskich lub współautorskich) projektów konstrukcyjnych, architektoniczno-konstrukcyjnych i technologicznych różnych obiektów budowlanych i inżynierskich, m.in. projektów studialnych głównych obiektów olimpijskich w Montrealu (1976 r.), Ośrodka Polonijnego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, kładek podwieszonych dla pieszych w Mogilanach i Wałbrzychu, kościołów w Radomiu, Mielcu, Rzeszowie, Zielonej Górze. Prof. Kazimierz Flaga przez 7 lat był głównym konsultantem budowy Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie. Był też konsultantem naukowo-technicznym przy wznoszeniu lub remoncie wielu znaczących obiektów inżynierskich, np. mostu i wiaduktu im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Warszawie, mostu autostradowego przez Wisłę w Grabowcu koło Torunia czy mostów w Krakowie.
Nagrodami Fundacji Wspierania Młodych Talentów Profesora Janusza Magiery przy Politechnice Krakowskiej wyróżnieni zostali: inż. Marcin Różycki z Wydziału Inżynierii Lądowej (nagrodę przyznano za całokształt osiągnięć w zakresie technologii i budownictwa energooszczędnego obejmującego materiały zmiennofazowe i geopolimerowe, bardzo aktywną działalność w kołach naukowych, zdobyte nagrody w międzynarodowych zawodach łodzi betonowych, współautorstwo artykułów naukowych, udział w kilku zagranicznych stażach naukowych), mgr inż. Karolina Gałęziowska, absolwentka studiów I i II stopnia na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (nagrodę przyznano za całokształt osiągnięć w zakresie technologii chemicznego magazynowania energii i syntezy katalizatorów z zastosowaniem druku 3D, aktywną działalność w kołach naukowych, udział w konferencjach naukowych i kierowanie grantem badawczym) oraz mgr inż. arch. Robert Zapała, absolwent studiów I i II stopnia na Wydziale Architektury (za całokształt osiągnięć w czasie studiów, udział w międzynarodowych grantach warsztatowych oraz konferencjach, aktywną działalność w kole naukowym, współautorstwo publikacji naukowych oraz zrealizowanie projektu studenckiego w ramach FutureLab PK).
W tym roku po raz drugi przyznany został „Puchar prof. Izydora Stella-Sawickiego, założyciela i pierwszego rektora Politechniki Krakowskiej” dla wyróżniającego się wydziału Politechniki. Został przyznany Wydziałowi Architektury, a nagrodę odebrała dziekan dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK. Wykład inauguracyjny pt. „Inżynieria w praktyce – doświadczenia rodu książąt Lubomirskich” wygłosił prezes Grupy Landeskrone i Fundacji Książąt Lubomirskich książę Jan Lubomirski-Lanckoroński. Słowo do społeczności uczelni skierowały prezes Stowarzyszenia Wychowanków PK Izabela Paluch i przewodnicząca Samorządu Studenckiego Marta Tyrka. Tytułem Honorowego Członka Stowarzyszenia Wychowanków Politechniki Krakowskiej wyróżniono prof. dr hab. Krystynę Wieczorek-Ciurową oraz mgr. inż. Michała Nowaka.
Z okazji inauguracji roku akademickiego na Politechnikę Krakowską spłynęło wiele gratulacji i życzeń. Lista adresów gratulacyjnych dostępna jest tutaj.
Dziękujemy ORLEN OIL za pomoc przy organizacji wydarzenia.
Zobacz więcej zdjęć z wydarzenia w naszej fotogalerii
(mas, bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Przerwa międzysemestralna na Politechnice Krakowskiej obfitowała w sportowe wydarzenia. Za nami IV Mistrzostwa PK w Szachach oraz Akademickie Mistrzostwa Małopolski w Narciarstwie Alpejskim. Sportowa rywalizacja na Politechnice Krakowskiej nie zwalnia jednak tempa, a przed nami jeszcze wiele emocji i wyzwań. Na swoją kolej czekają m.in. Mistrzostwa PK w Ergometrze Wioślarskim oraz Trójboju Siłowym.
Wiele godzin strategicznych pojedynków
23 lutego w Galerii GIL odbyły się IV Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Szachach. W turnieju udział wzięło 22 zawodników, którzy rywalizowali w siedmiu rundach pełnych strategicznych wyzwań. W ten sposób zostali wyłonieni najlepsi szachiści uczelni. Wśród kobiet triumfowała Lena Zarębska, a tuż za nią na podium znalazły się Adriana Dubik i Martyna Borkowska. W rywalizacji mężczyzn zwyciężył Andrzej Kulesza, wyprzedzając Kamila Wiśniowskiego i Andrzeja Laskowskiego. Zawody zostały zorganizowane przez Klub Uczelniany AZS Politechniki Krakowskiej.
fot. Kacper Pałka
Rywalizacja na stoku
Nieco wcześniej, bo 10 lutego reprezentanci PK rywalizowali ze studentami innych uczelni w Akademickich Mistrzostwach Małopolski w narciarstwie alpejskim. Zespół AZS Politechniki Krakowskiej zaprezentował się znakomicie odnosząc sukcesy zarówno indywidulane, jak i drużynowe.
Dzięki świetnym występom naszych zawodniczek, drużyna kobiet AZS Politechniki Krakowskiej triumfowała w klasyfikacji drużynowej sięgając po tytuł Akademickich Mistrzyń Małopolski w narciarstwie alpejskim. Również męska reprezentacja PK zaprezentowała się znakomicie zdobywając tytuł Akademickich Wicemistrzów Małopolski. Indywidualnie Anna Skarbek-Malczewska wywalczyła srebro w slalomie oraz brąz w slalomie gigancie, a Michał Czerwiński zdobył srebrny medal w slalomie.
To jednak jeszcze nie koniec zimowych emocji. Na początku marca nasi narciarze zmierzą się w Akademickich Mistrzostwach Polski w Narciarstwie Alpejskim na zakopiańskiej „Harendzie”, a kilka dni później snowboardziści wezmą udział w Akademickich Mistrzostwach Polski w Snowboardzie w Białce Tatrzańskiej. Przygotowania idą pełną parą, a dotychczasowe wyniki naszych sportowców napawają optymizmem przed tymi zawodami.
fot. Archiwum AZS PK
Siła i wytrzymałość, czyli zmagania w ergometrze wioślarskim oraz trójboju siłowym
Sportowa rywalizacja nie ustaje także poza stokiem. Już w najbliższych dniach czekają nas kolejne zmagania z cyklu Mistrzostw Politechniki Krakowskiej. Mogą w nich wziąć udział studenci, doktoranci oraz pracownicy PK. Klub Uczelniany AZS PK oraz Siłownia „Feel the Pain” organizują zawody, które sprawdzą siłę i wytrzymałość uczestników.
27 lutego o godzinie 17:00 w siłowni „Feel the Pain” w podziemiach Domu Studenckiego DS-4 „Balon” odbędą się Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Ergometrze Wioślarskim. Zawodniczki i zawodnicy będą mieli do „przepłynięcia” 500m. Zapisy prowadzone są poprzez formularz, który można znaleźć pod linkiem: https://forms.office.com/e/PVrpaRa0uF
Z kolei w sobotę 1 marca o godzinie 9:00, również w siłowni „Feel the Pain”, odbędą się Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Trójboju Siłowym w kategorii open kobiet i mężczyzn. Klasyfikacja generalna zostanie ustalona na podstawie punktacji IPF GL. Na to wydarzenie również można się zapisać poprzez formularze dostępny online: https://forms.office.com/e/EEqxWbPjqF
{fastsocialshare}
3 października po raz kolejny wychowankowie i osoby zasłużone dla Politechniki Krakowskiej zostały uhonorowane wpisem do Złotej Księgi. Inicjatywa obchodzi w tym roku swój jubileusz. Od 25 lat jest wyrazem uznania dla wybitnych wychowanków, a także okazją, by promować ich dorobek oraz sukcesy osiągnięte w życiu zawodowym, społecznym lub publicznym i inspirować kolejnych studentów PK.
Złota Księga Wychowanków Politechniki Krakowskiej powstała z inicjatywy Stowarzyszenia Wychowanków PK. Wyboru laureatów wpisu, spośród kandydatur zgłoszonych do SWPK, dokonuje Kapituła Złotej Księgi. Uroczystość wpisu do księgi towarzyszy tradycyjnie inauguracji roku akademickiego na PK.
W październiku 2023 r. wpisu do Złotej Księgi Wychowanków Politechniki Krakowskiej dokonali:
Grzegorz Andrzejczyk
(absolwent Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej)
Grzegorz Andrzejczyk tytuł magistra inżyniera uzyskał na PK w 2006 r. Niedługo po ukończeniu studiów związał się zawodowo z Mitsubishi Electric Europe. Karierę w MEE rozpoczynał jako inżynier wsparcia technicznego i Lider, a następnie Kierownik Produktu. Zarządzał międzynarodowym zespołem wdrażającym konkretne technologie w produktach Mitsubishi Electric, w ramach struktur European Development Centre.
Jako Manager Departamentu Wsparcia Technicznego i Marketingu kierował 40-osobowym zespołem technicznym oraz zespołem kierowników produktu i marketingu produktowego. Jest członkiem Zarządu Mitsubishi Electric Europe oddział w Polsce. Obecnie zarządza również oddziałami firmy w Czechach, na Słowacji oraz Węgrzech.
Niedługo po rozpoczęciu swojej pracy w Mitsubishi Electric Europe, Grzegorz Andrzejczyk nawiązał kooperację z Wydziałem Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK. Jego starania sprawiły, że WIEiK otrzymał wsparcie od MEE w postaci technologicznie zaawansowanego sprzętu, wykorzystywanego dziś do badań oraz zajęć dydaktycznych. Grzegorz Andrzejczyk jest aktualnie członkiem Rady Przedsiębiorców Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK. Interesuje się technologiami wspierającymi zarządzanie produkcją w ramach koncepcji przemysłu 4.0.
Teresa Baszak-Filipczuk
(Uniwersytet Trzeciego Wieku Politechniki Krakowskiej)
Teresa Baszak-Filipczuk ze środowiskiem Politechniki Krakowskiej związała się w 2010 r., po ogłoszeniu przez uczelnię naboru do programu „Radość seniora”. Niedługo później została słuchaczką nowo utworzonego Uniwersytetu Trzeciego Wieku PK – dyplom ukończenia studiów odebrała z rąk rektora PK w 2013 r.
Od początku swojej obecności na Politechnice Krakowskiej wykazywała się ogromną inicjatywą i pasją. Współtworzyła m.in. sekcję „Dziedzictwo kulturowe znane i mniej znane”, w ramach której wraz z profesjonalnymi przewodnikami zorganizowała zwiedzanie wielu zabytków Krakowa. Organizowała wyjazdy na Dni Dziedzictwa Kulturowego i przyczyniła się do wypromowania mniej znanych obiektów zabytkowych zlokalizowanych wokół Nowej Huty. Pod jej kierownictwem oraz redakcją ukazały się dwie książki: „Seniorzy UTW PK na szlakach dziedzictwa kulturowego” oraz „A seniorzy UTW PK wciąż wędrują”. Od dłuższego czasu jest starościną UTW, a także piastuje funkcję przewodniczącej Rady Programowej UTW PK. Od grudnia 2022 r. jest przewodniczącą zarządu Koła Seniorów Stowarzyszenia Wychowanków Politechniki Krakowskiej i Absolwentów UTW PK.
Teresa Baszak-Filipczuk wybrana została do Rady Krakowskich Seniorów. Zaproszono ją również do Obywatelskiego Parlamentu Seniorów RP. Swoje doświadczenie wykorzystała do współorganizacji Międzynarodowych Senioraliów. Działania podejmowane przez laureatkę przyczyniają się nie tylko do poprawy sytuacji seniorek i seniorów, ale również do promocji Politechniki Krakowskiej jako instytucji aktywnie zaangażowanej na rzecz najstarszej części polskiego społeczeństwa.
Borysław Czarakcziew
(absolwent Wydziału Architektury)
Borysław Czarakcziew ukończył Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej w 1987 r. Z powodzeniem wykorzystywał wiedzę zdobytą w politechnicznych murach. Od 1999 r. przez sześć lat był prezesem spółki Miastoprojekt – Kraków, a od 2005 r. objął funkcję prezesa zarządu GPP Grupy Projektowej, której jest również współwłaścicielem. To razem z tym zespołem wywalczył szereg prestiżowych nagród państwowych oraz międzynarodowych.
Borysław Czarakcziew jest autorem ponad 200 projektów architektonicznych o różnej skali i tematyce, począwszy od remontu zabytkowego zespołu Szarej Kamienicy, a skończywszy na pracach nad projektem Krakowskiego Szybkiego Tramwaju. Jest też współautorem projektu Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Krakowa z 2013 r.
Angażuje się w prace zarówno Stowarzyszenia Architektów Polskich, jak i Polskiej Rady Architektury. Obecnie reprezentuje Polskę w pracach European Network of Architectural Competent Authorities, tj. ciała doradczego Komisji Europejskiej w zakresie dyrektywy o wzajemnym uznawaniu kwalifikacji zawodowych. Współpracuje również z polskim rządem, będąc w pracach Komisji Europejskiej ekspertem ds. zawodu architekta.
Za swoją działalność na rzecz środowiska zawodowego otrzymał Złotą Odznakę Stowarzyszenia Architektów RP oraz Złotą Odznakę Izby Architektów RP. W 2008 r. prezydent Miasta Krakowa wręczył mu medal Honoris Gratia, a dwa lata później prezydent RP odznaczył Borysława Czarakcziewa Srebrnym Krzyżem Zasługi. W 2020 r. decyzją prezydenta został powołany na stanowisko przewodniczącego Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa.
Andrzej Górecki
(absolwent Wydziału Mechanicznego)
Andrzej Górecki jest absolwentem Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, kierunku mechanika i budowa maszyn, specjalność aparatura i instalacje przemysłowe. Pracę magisterską obronił w 2010 r.
Jeszcze w trakcie studiów, Andrzej Górecki rozpoczął pracę w Avio Aero, firmie zajmującej się projektowaniem turbin niskiego ciśnienia do silników odrzutowych. Po uzyskaniu dyplomu rozpoczął prace w MTU Aero, skąd po roku przeniósł się do Rolls-Royce, gdzie kontynuował swoją karierę w branży lotniczej. Podczas pracy dla tej zasłużonej marki, zwyciężył w prestiżowym konkursie Sir Henry Royce award for technical innovation, triumfując w kategorii najlepszego patentu. Opracował również patent na projekt wału dla turbiny niskiego ciśnienia używanego w silnikach odrzutowych. Obecnie Andrzej Górecki pracuje w Red Bull Racing, gdzie jest członkiem elitarnego zespołu Mistrza Formuły 1. Zajmuje się tam projektowaniem jednostek napędowych do bolidów i obliczeniami turbosprężarek do silników Formuły 1.
Artur Górski
(absolwent Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej)
Artur Górski ukończył studia w 2002 r. uzyskując tytuł magistra inżyniera na Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej na kierunku elektrotechnika, specjalność inżynieria komputerowa. Na rok przed uzyskaniem dyplomu wyjechał do kanadyjskiego Quebec’u na staż na Universite Laval-Departement de genie mecanique. Zdobyta podczas studiów wiedza oraz doświadczenie zaprocentowały na rynku pracy. W 2006 r. rozpoczął karierę w Siemens Polska. Z tą firmą związany jest do dziś. Pracował m.in. jako kierownik zespołu sprzedaży i wsparcia technicznego Siemens oraz piastował stanowisko Sement Promoter Fire Safety na region Europy centralnej i wschodniej. W 2022 r. objął posadę dyrektora pionu Smart Infrastructure Building Products Siemens Polska.
Jako pracownik Siemens Polska, Artur Górski współpracował z Wydziałem Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, bezpośrednio albo poprzez regionalnych przedstawicieli firmy Siemens Polska. Ostatnim spektakularnym efektem koordynowanej przez Artura Górskiego współpracy między Siemensem a Politechniką jest uruchomienie laboratorium programowania sterowników PLC na WIEiK.
Już teraz Artur Górski wraz z władzami Wydziału planuje kolejne wspólne inicjatywy z obszaru automatyki przemysłowej i budynkowej, a także dotyczące rozwijania rozwiązań kompatybilnych z przemysłem 4.0 i 5.0. Laureat jest współautorem publikacji „Badania reakcji czujek pożarowych w różnych warunkach pożaru”, która ukazała się nakładem wydawnictwa CNBOP PIB.
Stefan Majerczak
(absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego, obecnie Wydział Inżynierii Lądowej)
Stefan Majerczak dyplom magistra inżyniera obronił w 1978 r. Swoje zawodowe doświadczenie zaczął zdobywać po podjęciu pracy w Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego Chemobudowa Kraków. Przez wiele lat jako kierownik budowy i kierownik projektu odpowiadał za realizację wielu prestiżowych oraz prekursorskich inwestycji budowlanych w kraju i za granicą. Zdobyte uprawnienia budowlane wykonawcze oraz konserwatorskie pozwoliły mu na prowadzenie szeregu realizacji w zabytkowych budynkach Krakowa, m.in.: adaptację pomieszczeń dla montażu pierwszego w Krakowie tomografu komputerowego czy też centrum obliczeniowego Oddziału Wojewódzkiego NBP w Krakowie.
Stefan Majerczak otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń, m.in. za swoje osiągnięcia w pracy zawodowej Srebrną Odznakę Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Otrzymał również przyznany przez prezydenta RP Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski „Za wybitne zasługi w propagowaniu wartości patriotycznych oraz za działalność społeczną”. Stefan Majerczak jest również Honorowym Członkiem Związku Podhalan, w którym aktywnie działa nieprzerwanie od czasów studenckich oraz działaczem społecznym współpracującym z Akcją Katolicką Archidiecezji Krakowskiej.
Warto podkreślić silne więzy łączące Stefana Majerczaka z Politechniką Krakowską. Jeszcze jako student pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Samorządu Studenckiego Osiedla Domów Studenckich PK, a także był kierownikiem trasy na Rajdach PK. Od wielu lat jest członkiem Stowarzyszenia Wychowanków Politechniki Krakowskiej i bierze udział w wydarzeniach organizowanych przez politechniczną społeczność. Gra na skrzypcach i altówce.
Kazimierz Murzyn
(absolwent Wydziału Mechanicznego)
Kazimierz Murzyn dyplom magistra inżyniera mechanika uzyskał w 1989 r. Swoją karierę zawodową rozpoczął jeszcze w czasie studiów w Instytucie Pojazdów Samochodowych i Silników Spalinowych WM PK. Następnie zdobywał doświadczenie i umiejętności zawodowe pracując jako programista, marketingowiec, menadżer ds. importu, konsultant ds. zarządzania, marketingu, sprzedaży, kontrolingu, logistyki czy informatyzacji.
Ostatecznie, zawodowa działalność doprowadziła Kazimierza Murzyna do nauk przyrodniczych – absolwent Politechniki Krakowskiej został pierwszym dyrektorem inicjatywy Klaster LifeScience Kraków. To powołana jesienią 2006 r. wspólna inicjatywa podmiotów z sektorów nauki, biznesu, opieki medycznej i administracji z Małopolski, której celem jest rozwijanie w Małopolsce ekosystemu innowacji w dziedzinie life science. Od 2013 r. Kazimierz Murzyn jest prezesem zarządu Fundacji Klaster LifeScience Kraków, która została ustanowiona jako niezależny podmiot do zarządzania współpracą w ramach klastra.
Od 2016 r. LifeScience Kraków jest Krajowym Klastrem Kluczowym, a na poziomie regionu – liderem Małopolskiej Inteligentnej Specjalizacji Nauki o Życiu. Jako partner uczestniczy w realizacji wielu projektów i programów międzynarodowych.
Sukcesy instytucji zarządzanej przez Kazimierza Murzyna są m.in. efektem jego wieloletniej pracy i podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Po ukończeniu studiów, absolwent Politechniki systematycznie realizował szereg kursów i szkoleń, nie tylko w Polsce, ale również w USA, Wielkiej Brytanii i we Włoszech. Laureat nieustannie angażuje się również w działalność istotnych krajowych i międzynarodowych organizacji badawczych, związanych z sektorem biotechnologii i life science w Polsce i za granicą. Jest członkiem m.in. Komitetu Biotechnologii PAN, Rady Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie oraz Członkiem Rady Sano – Międzynarodowej Fundacji Badawczej.
Marcin Styrna
(absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej)
Marcin Styrna ukończył w 2010 r. studia magisterskie na kierunku budownictwo – budowlane obiekty inteligentne. Już na drugim roku studiów przystąpił do Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej, gdzie realizował szereg inicjatyw i przedsięwzięć skierowanych do całej społeczności akademickiej. Były to zarówno akcje społeczne, jak i wydarzenia naukowe. W pełni zaangażował się w politechniczne życie, piastując takie funkcje jak przewodniczący Samorządu Studenckiego, przewodniczący Samorządu Doktorantów czy też członek Kolegium Rektorskiego. Na arenie ogólnopolskiej Marcin Styrna reprezentował studentów i doktorantów Politechniki w takich organizacjach jak: Forum Uczelni Technicznych, Porozumienie Doktorantów Uczelni Technicznych, Parlament Studentów Rzeczypospolitej Polskiej i Krajowa Reprezentacja Doktorantów.
Marcin Styrna z powodzeniem prowadzi S&O Partners, pierwszą w Polsce firmę szkoleniowo-doradczą świadczącą dla uczelni usługi profesjonalizacji organizacji, kół naukowych czy samorządów studenckich. Marcin Styrna jest również wspólnikiem i prezesem zarządu kilku spółek, w tym Carnomed sp. z o.o. (produkcja suplementów diety – jeden z suplementów CreGAAtine otrzymał w 2021 r. nagrodę Suplementu Roku w Polsce), Business Tailors sp. z o.o. (agencja marketingowa obsługująca takie marki jak Energylandia) oraz Botbox sp. z o.o. Działalność tej ostatniej została doceniona przez Polską Agencję Przedsiębiorczości, redakcję Forum Przedsiębiorczości w Dzienniku Gazecie Prawnej i Biznes Plus w Gazecie Wyborczej w postaci nominacji do tytułu Polska Nagroda Innowacyjności 2020, przyznawanego podczas VIII Polskiego Kongresu Przedsiębiorczości 2020.
Za swoją działalność Marcin Styrna był wielokrotnie doceniany: nagrody przyznało mu m.in. Forum Uczelni Technicznych czy Forum Uczelni Niepublicznych, a podczas gali z okazji 30 lat działalności Studenckiego Centrum Kultury Politechniki Krakowskiej „Kwadrat” wręczono mu nagrodę Kryształowego Kwadratu.
Laureat swoją wiedzą chętnie dzieli się z młodszymi koleżankami oraz kolegami. W 2018 r. został mentorem w programie „Don’t Stop Go Top! Mentors Academy for PK STEM Students” realizowanym przez Stowarzyszenie Wychowanków Politechniki Krakowskiej. Jako ekspert od wizerunku, promocji i komunikacji wspiera swoją radą pracowników Politechniki Krakowskiej. Od stycznia 2021 r. pełni funkcję członka Rady Uczelni PK.
Mariusz Szałkowski
(absolwent Wydziału Transportu, obecnie Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej)
Mariusz Szałkowski ukończył studia na Politechnice Krakowskiej w 1985 r. Już w trakcie nauki na Politechnice, rozwijał swoje zainteresowania z obszaru transportu, pełniąc funkcję przewodniczącego w kole naukowym „Organizacja transportu”. Po zdobyciu dyplomu pozostał na uczelni, uczestnicząc w pracach badawczych czy naukowych, a także kierując projektami realizowanymi z grantów przyznawanych przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Od 1997 r. kariera zawodowa Mariusza Szałkowskiego związana jest z Miejskim Przedsiębiorstwem Komunikacyjnym w Krakowie. Piastował tam szereg stanowisk kierowniczych, by w 2014 r. objąć posadę wiceprezesa ds. eksploatacji i rozwoju. Za jego kadencji, eksploatowany przez MPK tabor przeszedł znaczącą zmianę: na szeroką skalę wprowadzono autobusy elektryczne i hybrydowe, a także podjęto pierwsze próby użycia autobusów wodorowych. Na ulice Krakowa wyjechały najdłuższe w Polsce tramwaje „Krakowiak”, rozpoczęto eksperymenty dotyczące autonomicznej jazdy tramwajów oraz tramwajów poruszających się bez zasilania z sieci trakcyjnej.
Tematyka miejskiego transportu fascynuje Mariusza Szałkowskiego także pozazawodowo. Od czasu studiów jest członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP, gdzie od 2018 r. pełni funkcję wiceprezesa. Dał się poznać jako autor i współautor licznych publikacji naukowo-technicznych oraz popularnonaukowych. Ważnym osiągnięciem laureata jest zaangażowanie na rzecz zgromadzenia największej w Polsce i znaczącej na skalę europejską kolekcji zabytkowych tramwajów i historycznych autobusów komunikacji miejskiej. Jego starania w tym obszarze zostały docenione poprzez powierzenie mu stanowiska prezesa Krakowskiego Towarzystwa Ochrony Zabytków Techniki.
Waldemar Żyszkiewicz
(absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego, obecnie Wydział Inżynierii Lądowej)
Postać Waldemara Żyszkiewicza jest fascynującym przykładem połączenia nauk ścisłych z humanistyką. Zaraz po otrzymaniu dyplomu inżyniera na Politechnice w 1971 r., rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując tytuł magistra w 1975 r. Następnie prowadził wykłady z filozofii na Akademii Górniczo-Hutniczej.
Jeszcze jako politechniczny student, zadebiutował na łamach prasy literackiej. Kilka lat później, w 1980 r., światło dzienne ujrzał jego premierowy tom poezji „Nazwij to nowy radosny dzień”. W kolejnych latach publikował kolejne tomy poezji, a ostatni, siódmy pochodzący z 2016 r. tom „Taki lajf. Tejk 7.0” przyniósł mu nominację do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K. I. Gałczyńskiego (2017 r.). W 2021 r. ukazał się kolejny zbiór wierszy „Wertep historii / Piruet Stulecia”.
Oprócz wierszy, Waldemar Żyszkiewicz ma na swoim koncie także scenariusze teatralne. Jest autorem m.in. wystawionej w 1985 r. na scenie Teatru Nowego w Łodzi adaptacji „Pornografii” Witolda Gombrowicza pt. „Historia Witolda Gombrowicza”, która następnie w 1989 r. została zrealizowana przez Teatr Telewizji w reżyserii Andrzeja Maja.
Waldemar Żyszkiewicz napisał kilka sztuk teatralnych dla dzieci, z których największą popularność zdobyło przedstawienie lalkowe „Jak zdobyć korzec złota”. Był również związany z Piwnicą pod Baranami i pisał teksty dla artystów Piwnicy – „Łąka bez końca” (muzyka Jacek Zieliński, wykonanie Ewa Wnukowa), „Róża i śmierć” (muzyka Jan Kanty Pawluśkiewicz, wykonanie Hanna Banaszak).
Wielokrotnie nagradzany: „Nazwij to nowy radosny dzień” – nagroda im. Tadeusza Borowskiego (1981), I Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Lalek w Arnhem/Holandia (1989), I Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Lalek w Klagenfurcie/Austria (1992), Nagroda Specjalna „Nadzwyczajny Andersen” zza adaptację baśni Andersena „Mały Klaus i Duży Klaus” na Festiwalu Widowisk dla Dzieci „Na Ziarnku Grochu” w Krakowie (2003).
Od 1997 r. Waldemar Żyszkiewicz związany jest z redakcją „Tygodnika Solidarność”, gdzie regularnie udziela się jako publicysta.
Zobacz więcej zdjęć z wydarzenia w naszej fotogalerii
(bk, ip)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Nowoczesna technologia otwierająca możliwości łączenia doskonałej jakości architektury z naturą – to motyw przewodni międzynarodowego konkursu studenckiego na koncepcję zagospodarowania kampusu Politechniki Krakowskiej w Czyżynach. Konkurs „CUT Campus: Driven by novel approaches”, ogłoszony właśnie w ramach jubileuszu 80-lecia PK, ma charakter koncepcyjny. Ma pokazać jak może wyglądać akademicka przestrzeń przyszłości, wzbogacająca tkankę miasta i otwarta na jego mieszkańców. Prace młodych architektów mają być punktem wyjścia do szerszej dyskusji nad przyszłością kampusu w Czyżynach i całej Politechniki. Rozstrzygnięcie międzynarodowej rywalizacji studentów w październiku tego roku. Na najlepszych czekają nagrody pieniężne.
W specjalnym zaproszeniu do młodych architektów zwrócił się rektor PK prof. Andrzej Szarata: „Politechnika Krakowska, jako prestiżowa uczelnia techniczna, pragnie stworzyć kampus, który odpowie na wyzwania XXI wieku, będzie sprzyjać rozwojowi nauki i integracji społeczności akademickiej. Nowoczesny i zielony kampus uczelni może stać się nie tylko sercem Politechniki, ale także wyjątkową wizytówką Krakowa – miasta innowacji i nauki, wzmacniając jego pozycję jako ośrodka akademickiego i kulturalnego o międzynarodowym znaczeniu. Wasze młode spojrzenie, innowacyjne pomysły i świeża perspektywa będą dla naszej uczelni niezwykle cenną inspiracją. To właśnie Wy – przyszli inżynierowie i architekci – będziecie kształtować świat jutra i urządzać go w mądry, społecznie odpowiedzialny sposób.”
Jubileuszowy konkurs, organizowany przez Wydział Architektury PK i uczelnię, jest pomyślany jako platforma do prezentacji wizjonerskich pomysłów. Celem konkursu nie jest realizacja przedstawionych w nim koncepcji, ale otwarcie umysłów i wywołanie dyskusji na temat uczelnianego kampusu przyszłości. Ważna jest więc innowacyjność koncepcji wychodząca poza ramy tego, co obecnie powszechnie rozumie się jako infrastruktura naukowa i przestrzeń publiczna. Studenci mogą zaproponować takie rozwiązania, które nie tylko odpowiadają na potrzeby obecnej społeczności akademickiej i mieszkańców Krakowa, ale też przewidują te potrzeby w przyszłości. – Celem jest stworzenie przestrzeni, która będzie nie tylko funkcjonalna, ale także stanie się symbolem nowoczesnego Krakowa – podobnie jak efekt Bilbao zmienił postrzeganie tego hiszpańskiego miasta. Ewentualne nowe budynki mają być nie tylko konstrukcjami technicznymi, ale prawdziwymi dziełami sztuki, które zapiszą się w historii architektury – wskazują organizatorzy konkursu.
Konkurs zakłada, że wypracowane koncepcje będą integrować użytkowników akademickich z miejskimi w sposób równoważny przy zastosowaniu nowoczesnych trendów w projektowaniu przestrzeni publicznych (m.in. zasad zrównoważonego rozwoju, dbałości o środowisko i energooszczędności). Projekty mają też być elastyczne pod względem funkcjonalności, a więc uwzględniać różnorodne formy wykorzystania przestrzeni akademickiej: od pracy w grupach, przez wystawy, wykłady, laboratoria, konferencje, na sporcie i rekreacji kończąc.
Tezy wprowadzające do konkursu zostały już ogłoszone na jego stronie, szczegółowe wymagania i wytyczne zostaną tam przedstawione 3 marca.
Prace będą oceniane w czterech kategoriach: architektura, urbanistyka, architektura krajobrazu oraz kategoria “open”. Na najlepsze prace czekają nagrody pieniężne – za 1. miejsce 5 tys. złotych oraz 2 tys. dla 3 wyróżnień w każdej kategorii. Ponadto nagrody specjalne ufundują rektor Politechniki Krakowskiej oraz dziekan Wydziału Architektury PK.
Przewodniczącym komisji konkursowej jest profesor Rafi Segal, światowej sławy profesor architektury i urbanistyki z Massachusetts Institute of Technology (MIT), gdzie kieruje grupą badawczą Future Urban Collectives. Jego praca obejmuje projektowanie i badania w skali architektonicznej, miejskiej i regionalnej. Bada jak pojęcia dzielenia się i kolektywizmu mogą wpływać na projektowanie budynków oraz kształtowanie miast. Jego biuro – Rafi Segal Architecture Urbanism – zaprojektowało znane obiekty w USA i Europie.
Konkurs „CUT Campus: Driven by novel approaches” odbywa się pod honorowym patronatem prezydenta Krakowa Aleksandra Miszalskiego, a także patronatem Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki, Stowarzyszenia Architektów Polskich, Małopolskiej Okręgowej Izbą Architektów, Towarzystwa Urbanistów Polskich, oddział Kraków oraz Stowarzyszenia Architektury Krajobrazu.
*
Kampus Politechniki Krakowskiej w Czyżynach jest największym kampusem uczelni. Obejmuje prawie 55 hektarów. Swoje siedziby mają tutaj Wydział Mechaniczny, Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki, planowana jest tu nowa siedziba Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. Na terenie Kampusu Czyżyny są już światowej klasy laboratoria badawcze, m.in: Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej, Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych czy Laboratorium Ekstremalnie Niskich Temperatur czy Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych. Ponadto hale sportowe, osiedle studenckie PK czy dom asystenta.
Więcej informacji na temat zasad i warunków konkursu na jego stronie https://arch.pk.edu.pl/campus-competition/
Rozmowa z prof. dr hab. inż. arch. Magdaleną Kozień-Woźniak, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej
– „CUT Campus: Driven by novel approaches” to temat międzynarodowego konkursu studenckiego dotyczącego koncepcji architektonicznych i urbanistycznych kampusu Politechniki Krakowskiej w Czyżynach. Jakie zadanie postawiliście przed uczestnikami?
Prof. Magdalena Kozień-Woźniak, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej: – Konkurs skierowany jest do studentów architektury i pokrewnych kierunków z Polski, Europy i świata. Uczestnicy będą mieli za zadanie zaprojektować koncepcję nowoczesnego, ekologicznego i funkcjonalnego kampusu Politechniki Krakowskiej, który wpisze się w lokalny kontekst urbanistyczny. Kontekst ten jest szczególny, gdyż obszar Czyżyn wciąż ma charakter nieco peryferyjnej przestrzeni zawieszonej między Starym Miastem i Grzegórzkami a Nową Hutą. Trzeba w spojrzeniu na niego uwzględnić odległe i bliskie konteksty przestrzenne, a także znaleźć różnego rodzaju powiązania. Uczestnicy konkursu mogą uwzględnić w projekcie szerszy obszar kampusu lub jego wybraną część. Liczymy na koncepcje innowacyjne, które mogłyby przyczynić się do poprawy jakości przestrzeni miejskiej i wesprzeć wysiłki naszego miasta na rzecz zrównoważonego rozwoju.
– Jakie idee przyświecają konkursowi?
– Tytuł „International Students’ Competition CUT Campus: Driven by Novel Approaches” niesie ze sobą przesłanie, jakim jest potrzeba nowego podejścia do myślenia o kampusie uczelni jako miejscu dla społeczności świadomej wyzwań współczesnego świata. Dlatego konkurs ma charakter otwarty, pozwalający na pełną swobodę wypowiedzi. Obszar Czyżyn i jego lokalne uwarunkowania przestrzenne, historyczne, topograficzne, przyrodnicze czy funkcjonalne stanowią pretekst dla dyskusji o roli i znaczeniu kampusu uczelni dla miasta. Chcemy, aby studenci sami określili sposób podejścia do tematu kampusu uczelni, zdefiniowali ważne dla nich konteksty dalekie i bliskie. Lokalne uwarunkowania i wytyczne stanowić mają inspirację i materiał dla szerokiej i wielowątkowej dyskusji.
– Skąd zwrot w konkursie ku wizjom młodych projektantów?
– Zdecydowaliśmy, że konkurs będzie przede wszystkim wydarzeniem edukacyjnym, którego celem jest wspieranie kreatywności i rozwijanie umiejętności praktycznych studentów. Jednocześnie przemyślenia, refleksje, interpretacje i propozycje studentów stanowić mogą cenną bazę, punkt wyjścia do szerokiej dyskusji o możliwych kierunkach rozwoju tej części naszego miasta. Jesteśmy przekonani, ze rezultaty konkursu poszerzą również horyzonty naszego myślenia o przestrzeni kampusów.
– W jaki sposób koncepcje studenckie mogą być wykorzystane w przyszłości?
– Celem konkursu jest wyłonienie innowacyjnych projektów, które będą mogły wpłynąć na jakość przyszłej przestrzeni Czyżyn oraz wspierać zrównoważony rozwój naszego miasta, stanowiąc ważny etap w procesie jej przekształcania. Te pomysły mają być pretekstem do dalszej dyskusji o przyszłości przestrzeni, które ma potencjał by stać się wizytówką Krakowa.
– Konkurs będzie się toczył w kilku kategoriach. Co się za nimi kryje?
– Ocenę złożonych prac Jury będzie prowadzić w czterech kategoriach. Trzy z nich w bezpośredni sposób wiążą się z prowadzonymi u nas studiami. Są to: architektura, urbanistyka i planowanie oraz architektura krajobrazu. Czwarta kategoria nazwana open dawać ma szanse swobodnej wypowiedzi twórczej. Dedykowana jest sztuce, projektowaniu identyfikacji wizualnej uniwersytetu w terenie, sztuce konceptualnej i eksperymentom – zarówno artystycznym, jak i naukowym, związanym m.in. z przestrzenią, nowymi technologiami, rozwiązaniami materiałowymi i konstrukcyjnymi. Otwarty charakter całego konkursu zachęcać ma do składania prac interdyscyplinarnych, opracowywanych we współpracy ze studentami innych kierunków, takich jak transport, budownictwo, czy inżynieria środowiska, ale nie tylko.
– Skąd poszukiwania międzynarodowego kontekstu dla politechnicznej przestrzeni w Krakowie? Konkurs ma charakter międzynarodowy – zarówno jeśli chodzi o otwarcie na uczestników, jak i jury.
– Mamy nadzieję, że organizowany przez Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej konkurs towarzyszący obchodom 80-lecia Politechniki Krakowskiej może stać się wydarzeniem prestiżowym, skierowanym do studentów architektury nie tylko z Polski i Europy. Bogate doświadczenie akademickie oraz dorobek projektowy sędziów zgromadzonych w międzynarodowym gremium może stanowić wzór dla młodego pokolenia architektów oraz będzie niezwykle cenne zarówno dla uczestników, jak i dla całego środowiska akademickiego Krakowa. O przewodniczenie pracom Jury poprosiliśmy Rafiego Segala, który jest obecnie profesorem nadzwyczajnym architektury i urbanistyki w Massachusetts Institute of Technology (MIT), gdzie kieruje programem SMArchS Urbanism (magisterskie studia z architektury i urbanistyki). Przed MIT wykładał architekturę i projektowanie urbanistyczne na Uniwersytecie Harvarda, Uniwersytecie Columbia i Cooper Union School of Architecture. Wśród jego projektów są między innymi Muzeum Sztuki w Aszdod, zwycięska propozycja Biblioteki Narodowej Izraela w Jerozolimie oraz Bight: Coastal Urbanism – wieloskalowa propozycja urbanistyczna dotycząca zmian klimatycznych, stanowiąca część 4. Regionalnego Planu RPA dla obszaru metropolitalnego Nowego Jorku. Jego doświadczenie zawodowe obejmuje Muzeum Historii Palmach zaprojektowane ze Zvi Heckerem i zbudowane w Tel Awiwie.
– Czy czyżyński temat będzie też inspiracją do pracy dydaktycznej ze studentami Wydziału Architektury w roku jubileuszu 80-lecia PK?
– W roku jubileuszu 80-lecia Politechniki Wydział Architektury będzie pracował nad tematem kampusu przyszłości nie tylko organizując konkurs, ale również wprowadzając ten temat jako wiodący na zajęciach z projektowania, seminariach i ćwiczeniach, na różnych semestrach, poziomach i rodzajach studiów. Dyskusja ta będzie miała na celu integrację społeczności akademickiej pochylonej nad tym samym, ważnym dla przyszłości Politechniki i Krakowa, tematem. Będzie to międzypokoleniowa i interdyscyplinarna wymiana wiedzy, doświadczeń, poglądów.
Fot. Jan Zych i archiwum WA PK
{fastsocialshare}
Elektromobilność, energetyka jądrowa, technologie przemysłu 4.0, a także m.in. oferta mikrokursów i mikroszkoleń certyfikowanych mikropoświadczeniami opartymi na technologii blockchain – to nowości roku akademickiego 2023/2024 na Politechnice Krakowskiej.
W historii uczelni będzie to już 79. rok akademicki. O tym jaki będzie, a także o kształceniu inżynierów, urokach matematyki, potrzebach rynku pracy, najpopularniejszych kierunkach i studentach z zagranicy, pozycji naukowej PK, planach dalszego rozwoju uczelni i kandydowania na stanowisko rektora w przyszłorocznych wyborach z prof. Andrzejem Szaratą, rektorem Politechniki Krakowskiej rozmawiał w Radiu Kraków red. Jacek Bańka.
Wywiad do wysłuchania:
Nowe specjalności, mikrokursy z poświadczeniami w technologii blockkchain, Project Base Learning – rektor Andrzej Szarata o nowościach na Politechnice Krakowskiej w roku akademickim
{fastsocialshare}
24 lutego br. o godz. 12.00 – w ramach obchodów 80-lecia działalności Politechniki Krakowskiej – w Muzeum PK odbyło się uroczyste otwarcie wystawy zatytułowanej „Osobowości Politechniki Krakowskiej”. W wydarzeniu udział wzięły władze rektorskie Politechniki, przedstawiciele Rady Uczelni, wydziałów i jednostek pozawydziałowych oraz wielu gości, m.in. prof. dr hab. Piotr Jedynak, przewodniczący Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Krakowa i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz prof. dr hab. inż. Ryszard Tadeusiewicz, trzykrotny rektor Akademii Górniczo-Hutniczej w latach 1998-2005. Wystawa w politechnicznym muzeum przywołuje i upamiętnia grupę twórców: inżynierów i artystów, którzy od początku tworzenia Politechniki w Krakowie, aż po czasy współczesne przyczynili się do budowania dorobku i godnego wizerunku uczelni. – Wybór 80 osobowości był dla nas nie lada wyzwaniem. Nie sposób przedstawić wszystkich osób, które na przestrzeni 80 lat przyczyniły się do budowania prestiżu PK – mówiła w czasie wernisażu mgr Lilianna Lewandowska, kierowniczka Muzeum Politechniki Krakowskiej. Od 25 lutego aż do 24 grudnia 2025 r. wystawa „Osobowości Politechniki Krakowskiej” będzie dostępna dla wszystkich.
Termin wernisażu został ustalony nieprzypadkowo. 23 lutego 1945 r. pierwszego wpisu rejestracyjnego na studia na tworzących się przy Akademii Górniczej wydziałach, które z czasem nazwano politechnicznymi, dokonał Tadeusz Kantarek. Kantarek uczestniczył w czasie okupacji w tajnym nauczaniu na poziomie akademickim, które realizowano w – działającej za zgodą niemieckich władz okupacyjnych – Górniczo-Hutniczo-Mierniczej Szkole Technicznej. Jednym z wykładowców „podziemnej” uczelni był prof. Izydor Stella-Sawicki. W 1948 r. Tadeusz Kantarek uzyskał na jednym z Wydziałów Politechnicznych przy AG (Wydział Inżynierii) tytuł magistra inżyniera budownictwa lądowego. W 1960 r. obronił na AGH doktorat na podstawie rozprawy „O reakcji normalnej podłoża górniczego w zagadnieniach budownictwa”, zaś w 1964 r. na Politechnice Krakowskiej uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy „O reakcji stycznej podłoża górniczego”. Zajmował się budownictwem, statyką budowli, wytrzymałością materiałów, budownictwem powszechnym i przemysłowym, budownictwem na terenach górniczych.
Jak mówi Lilianna Lewandowska, kierowniczka Muzeum Politechniki Krakowskiej, koncepcja powstania wystawy 80 osobowości zrodziła się w czerwcu 2024 r. podczas spotkań roboczych Komitetu Organizacyjnego Jubileuszu 80-lecia Politechniki Krakowskiej. – Wystawa stanowi wspólny obraz społeczności budującej dziedzictwo Politechniki Krakowskiej na przestrzeni 80 lat, widoczne nie tylko w Krakowie, ale też w regionie i w świecie. Aranżacja ekspozycji wpisuje się w hasło przewodnie obchodzonego jubileuszu: nauka, technika, kultura i sztuka – tłumaczy szefowa Muzeum PK. – Osoby związane z nauką i techniką zostały przedstawione na planszach przyściennych, zaś osobowości kultury i sztuki zaprezentowaliśmy w formie różnych instalacji, np. sześciennych brył. Na ich ścianach pokazujemy wybrane dokonania absolwentów Politechniki Krakowskiej z wielu dziedzin: malarstwa, muzyki, filmu, literatury czy sportu, np. kadry z filmów Janusza Majewskiego, jednego z najbardziej znanych polskich reżyserów filmowych, twórczość Zdzisława Beksińskiego, wybitnego i cenionego na świecie malarza, rzeźbiarza i fotografa czy okładki płyt Marka Grechuty i zespołu Anawa. Instalacje nadają ekspozycji dynamiczności. Zapraszamy do zapoznania się z naszą wystawą – zachęca kustosz Lilianna Lewandowska. Wśród przypominanych na wystawie postaci są m.in.: medalista olimpijski Wojciech Zabłocki, pisarz i dramaturg Sławomir Mrożek, piosenkarka Ewa Demarczyk, wybitni architekci Witold Cęckiewicz, Wiktor Zin, Stanisław Juchnowicz, specjalista w zakresie mechaniki konstrukcji inżynierskich, dynamiki budowli wieżowych i mostów oraz inżynierii antysejsmicznej Roman Ciesielski – rektor PK w latach 1981-1982 oraz senator I kadencji Senatu RP, Michał Życzkowski – specjalista w dziedzinie teorii plastyczności, reologii, stateczności i optymalnego kształtowania konstrukcji oraz matematyki stosowanej, Adam Grochowalski – światowej klasy ekspert w badaniu tzw. trwałych zanieczyszczeń organicznych (TZO), takich jak np. dioksyny, polichlorowane bifenyle czy heksachlorobenzen i wielu innych.
Prezentowane na wystawie „Osobowości Politechniki Krakowskiej” materiały, treści i fotografie pochodzą ze zbiorów: Muzeum Historycznego w Sanoku, Galerii im. Ślendzińskich w Białymstoku, Filmoteki Narodowej Instytutu Audiowizualnego, Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie, Archiwalnych numerów czasopisma „Przekrój”, Archiwum PK, Biblioteki PK, Muzeum PK, wydziałów i jednostek pozawydziałowych uczelni, a także archiwów prywatnych.
Otwarcia wystawy w politechnicznym muzeum dokonali wspólnie rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata i prof. dr hab. Piotr Jedynak, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego i przewodniczący Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Krakowa. Prof. Andrzej Szarata zaznaczył, że wystawa muzealna jest istotną częścią obchodów jubileuszu 80-lecia PK. – Dzisiejsze wydarzenie jest dla mnie bardzo ważne. Wystawa „Osobowości Politechniki Krakowskiej” przywołuje pamięć o 80 wyjątkowych postaciach związanych z uczelnią. Ich dokonania, a także dorobek wielu innych absolwentów i pracowników Politechniki Krakowskiej wskazuje, że PK mocno zaznaczyła swoją obecność nie tylko w Krakowie i regionie, ale też w całej Polsce. Myślę, że to m.in. dlatego, iż nasza uczelnia potrafi w umiejętny sposób integrować rozległe obszary ludzkiej aktywności oraz skutecznie zaszczepiać je w sercach swoich wychowanków – podkreślał rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Rektor UJ prof. Piotr Jedynak nawiązał w wystąpieniu do inauguracji obchodów politechnicznego jubileuszu. – 13 stycznia w Teatrze im. Juliusza Słowackiego Politechnika Krakowska rozpoczęła swój jubileusz. Jednym z elementów tego wydarzenia była debata z byłym rektorami PK, którą moderował rektor obecnej kadencji prof. Andrzej Szarata. Rektorzy poprzednich kadencji mieli okazję w sposób chronologiczny opowiedzieć o czasie, gdy sprawowali najwyższą godność na uczelni i tym samym pokazać całej społeczności, jak zmieniały się wyzwania. Jubileusze polskich uczelni, w moim odczuciu, bardzo akcentują stronę przyszłości, a w mniejszym stopniu odwołują się do korzeni i ewolucji, które przecież na tę przyszłość wpływają. Myślę, że Politechnika Krakowska wypracowała unikatowe podejście do obchodów swojego 80-lecia, co pokazało wspomniane otwarcie roku jubileuszowego, a także dzisiejszy wernisaż – mówił prof. Piotr Jedynak. – Zadałem sobie pytanie, czym wyróżniają się osobowości Politechniki Krakowskiej? Po pierwsze, mamy do czynienia z dużą różnorodnością, bowiem w gronie osób, które są związane z PK i uzyskały tu wykształcenie, znajdziemy wybitnych przedstawicieli zawodów inżynierskich, ale również osoby, których dalsze życie potoczyło się w zupełnie innym kierunku. Jest w tym gronie wielu przedstawicieli życia społecznego i gospodarczego, co pokazuje, że uniwersytety techniczne mają szczególną zdolność kształcenia ludzi przedsiębiorczych, którzy niezależnie od tego, jaką drogę zawodową wybiorą, radzą sobie na tej drodze w sposób ponadprzeciętny – dodał rektor UJ.
Otwarcie jubileuszowej wystawy cieszyło się sporym zainteresowaniem społeczności Politechniki Krakowskiej i gości spoza uczelni. Władze rektorskie PK, poza prof. Andrzejem Szaratą, reprezentowali prorektor ds. ogólnych dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK oraz prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer. W wernisażu uczestniczyli również byli rektorzy: prof. dr hab. inż. Kazimierz Flaga, prof. dr hab. inż. Jan Kazior i prof. dr hab. inż. Józef Gawlik. Nie zabrakło członków Rady Uczelni: jej przewodniczącego dr. Rafała Świerczyńskiego, prezesa Zarządu MPK S.A. w Krakowie, a także mgr. inż. Marcina Styrny, wiceprezesa Zarządu TAURON Nowe Technologie S.A. oraz prof. dr. hab. inż. Wiesława Zimy (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki) i dr. hab. inż. Stanisława Młynarskiego, prof. PK (Wydział Mechaniczny). W wydarzeniu wzięła udział kanclerz PK mgr inż. Agnieszka Kostecka-Stec, a także dziekani i prodziekani wydziałów, dyrektorzy i kierownicy jednostek pozawydziałowych uczelni, przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Jubileuszu 80-lecia PK prof. dr hab. inż. Krzysztof Kluszczyński oraz członkowie tego gremium. Jak wspomniano wcześniej, w otwarciu wziął udział rektor UJ i przewodniczący KRSWK prof. dr hab. Piotr Jedynak. Swoją obecnością zaszczycił również organizatorów prof. dr hab. inż. Ryszard Tadeusiewicz, rektor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1998-2005. W wernisażu uczestniczyli członkowie Zarządu Komitetu Kopca Kościuszki w Krakowie – jego prezes prof. dr hab. Piotr Dobosz oraz Konrad Myślik. Przybył także Andrzej Kozek, reprezentujący Zarząd Kosciuszko Heritage w Australii.
Zobacz galerię zdjęć z otwarcia wystawy
Od 25 lutego do 24 grudnia 2025 r. wystawa „Osobowości Politechniki Krakowskiej” w budynku Muzeum PK przy ul. Warszawskiej 24 będzie dostępna dla wszystkich zainteresowanych: od poniedziałku do piątku (godz. 10.00-15.00) lub po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.
(bk)
Fot. Jan Zych i Joanna Skowrońska
{fastsocialshare}
10 różowych skrzyneczek ze środkami higieny osobistej dla członkiń społeczności Politechniki Krakowskiej – studentek i pracownic – zostało zamontowanych w budynkach Politechniki Krakowskiej. „Różowa skrzyneczka” to akcja społeczna fundacji pod taką samą nazwą, walcząca z wykluczeniem i tabu menstruacyjnym, a promująca powszechny dostęp do bezpłatnych środków higieny osobistej w przestrzeni publicznej. Politechnika dołącza do niej dzięki inicjatywie organizacji studenckiej Erasmus Student Network PK i pierwszej edycji „Budżetu studenckiego na PK”, z którego skrzyneczki zostały sfinansowane.
Akcję wieszania w instytucjach i innych miejscach publicznych w całej Polsce różowych skrzyneczek, wypełnionych darmowymi podpaskami i tamponami, promuje od 2019 r. Fundacja „Różowa skrzyneczka”. Za ideą stoją m.in. badania społeczne, z których wynika, że jednej na pięć kobiet w Polsce nie stać na comiesięczne kupowanie podpasek, tamponów i innych środków menstruacyjnych. Co trzecia, którą dotyka ubóstwo, rezygnuje z zakupu tych środków na rzecz innych niezbędnych do życia produktów. Brak środków na zakup podpasek sprawia, że jedna na sześć uczennic opuszcza lekcje w szkole, gdy ma okres, a co dziesiąta w ogóle nie wychodzi z domu w trakcie miesiączki. Według ankiety przeprowadzonej w 2020 r. wśród studentek śląskich uczelni ponad 60 proc. nosi podpaski/tampony zbyt długo niż zaleca się na opakowaniu, choć to niebezpieczne dla zdrowia. Robią tak, żeby zaoszczędzić kilka podpasek na następny okres.
Różowe skrzyneczki na Politechnice Krakowskiej to projekt, który zwyciężył w I edycji Budżetu Studenckiego na PK, wzorowanego na budżecie obywatelskim. Studenci i doktoranci mogli w jego ramach sami wskazać inicjatywy, które uważają za ważne i warte zrealizowania na uczelni, a następnie w głosowaniu wybrali projekt, który zostanie zrealizowany. Budżet Studencki na PK to wspólna inicjatywa Fundacji Politechniki Krakowskiej, uczelni i Samorządu Studenckiego. Spośród kilku projektów zgłoszonych do I edycji studenckiego budżetu na PK projekt różowych skrzyneczek – zaproponowany przez Weronikę Zielińską z Erasmus Student Network PK – zdobył największą liczbę głosów.
Zakup skrzyneczek oraz środków higienicznych do nich został sfinansowany ze środków Fundacji Politechniki Krakowskiej. Skrzyneczki działają zgodnie z zasadą: weź, jeśli potrzebujesz, zostaw, jeśli masz nadmiar! Teraz, gdy skrzyneczki już są na PK, w ich bieżące uzupełnianie – oprócz promotorów akcji – mogą włączać się wszyscy członkowie społeczności PK.
Różowe skrzyneczki zawisły w 10 damskich toaletach w budynkach dydaktycznych Politechniki Krakowskiej na kampusie przy ul. Warszawskiej:
Wkrótce skrzyneczki mogą też trafić do budynków przy ul. Podchorążych i na Wydział Mechaniczny.
Politechnika Krakowska należy do tych uczelni technicznych w Polsce, w których udział studentek w całej społeczności studenckiej jest wyższy niż średnia dla uczelni technicznych i każdego roku rośnie. Według ostatnich danych (na grudzień 2022), kobiety stanowią blisko 38 procent w ogólnej liczbie studentów I i II stopnia na PK. Liczba kobiet rośnie stale na wszystkich wydziałach, a są już takie, na których kobiety stanowią zdecydowaną większość w społeczności studenckiej. Tak jest np. na Wydziale Architektury (80 procent osób studiujących to kobiety) czy na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (77 procent). Wśród osób kształcących się na studiach doktoranckich liczba kobiet jest zbliżona do liczby mężczyzn. Politechnika Krakowska była jedną z pierwszych uczelni w Polsce, które podjęły prace nad Planem równości i jedną z pierwszych, która taki Plan przyjęła – w 2022 roku.
(m)
Fot. Weronika Kowalczyk
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Aeroklub Krakowski podpisały porozumienie o współpracy. Będą wspólnie prowadzić badania, projekty architektoniczne, praktyki studenckie i rozwijać kompetencje studentów niezbędne do pracy w branży lotniczej. Partnerstwo Politechniki i Aeroklubu zaowocuje też m.in. wspólnymi działaniami dla zrównoważonego gospodarowania lotniskiem w Pobiedniku Wielkim. Podstawą kooperacji jest przekonanie obu partnerów, że Kraków może stać jednym z ważnych ośrodków kształcenia specjalistów lotniczych w Europie.
Aeroklub proponuje szeroki zakres wspólnych działań, które chciałby realizować z Politechniką Krakowską. Począwszy od kwestii prac badawczych i dyplomowych w obszarze lotnictwa poprzez pracę z dostępnymi w Aeroklubie jednostkami lotniczymi, wspólne działania wystawiennicze, promocyjne czy edukacyjne, a skończywszy na inwentaryzacji, skanowaniu i rozbudowie obiektów na terenie lotniska w Pobiedniku Wielkim. Architekci PK będą wspierać Aeroklub w pracy nad projektami budowy nowych obiektów oraz zagospodarowania zieleni na terenie lotniska. – Współpraca Wydziału Architektury z Aeroklubem Krakowskim zapowiada się bardzo interesująco. Planujemy działania zarówno o charakterze dydaktycznym, jak i badawczym. Dotyczyć będą one opracowań studialnych oraz projektów związanych z zagadnieniami planistycznymi, urbanistycznymi, krajobrazowymi, architektonicznymi i konserwatorskimi. Niewątpliwie współpracować będziemy też ze specjalistami z innych wydziałów PK – mówi prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Studenci Wydziału Mechanicznego będą mogli odbywać w Aeroklubie Krakowskim praktyki. Powstanie tam specjalne stanowisko dydaktyczne. Na uczelni natomiast prowadzone będą zajęcia z zakresu mechaniki lotniczej. Aeroklub zapewni pomoc techniczną w szerokim zakresie mechaniki silników lotniczych. – Mając na uwadze nasze doświadczenia związane z kierunkami dotyczącymi eksploatacji pojazdów szynowych i samochodowych rozważamy możliwość uruchomienia kierunku idącego w branżę lotniczą. Konkretnie związanego eksploatacją silników lotniczych – zapowiada prof. dr hab. inż. Marek S. Kozień, dziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej.
We współpracę z Aeroklubem zaangażują się również wybitni specjaliści Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK. W planach jest wykorzystanie odnawialnych źródeł energii do zaopatrzenia budynków Aeroklubu w energię elektryczną, ciepło i ciepłą wodę użytkową, instalacja bazujących na OZE układów wentylacji i klimatyzacji oraz wspólne działania mające na celu pozyskanie wykładowców i praktyków o wysokiej renomie, działających w obszarze transportu lotniczego oraz budowy i eksploatacji samolotów. – Przewidujemy wsparcie naszego partnera na etapie planowania i przy tworzeniu na terenie Aeroklubu rozwiązań z zakresu błękitno-zielonej infrastruktury. Nasi specjaliści zaangażują się w dobór najlepszych metod pozwalających na wykorzystanie odnawialnych źródeł energii do zaopatrzenia budynków Areoklubu. Mogę zdradzić, że wstępnie rozważamy ogniwa fotowoltaiczne, pompy ciepła gruntowe i powietrzne oraz farmy wiatrowe. Pozostajemy otwarci na inne wspólne działania zmierzające do wzajemnego rozwijania kompetencji naszych kadr – mówi prof. dr hab. inż. Sławomir Grądziel, dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej.
Kwestia kształcenia nowych kadr dla sektora lotniczego to dziś niezwykle palące wyzwanie. Zarówno zdaniem przedstawicieli Aeroklubu jak i innych ekspertów branży potrzebuje ona pilnie specjalistów, zwłaszcza z obszaru mechaniki samolotów. – Nie ma możliwości rozwoju rynku lotniczego bez rozwoju całego zaplecza technicznego: mechaników, obsługi naziemnej czy dedykowanych ośrodków do certyfikacji sprzętu. Osoby z uprawnieniami mechaników lotniczych rynek pracy obecnie wciąga natychmiast. Kraków jest kolebką kształcenia specjalistów lotniczych dzięki bazie Ryanair’a, ale my też chcemy wykroić kawałek tego tortu i widzimy Politechnikę Krakowską jako oczywistego ku temu partnera – mówi Adrian Król, prezes Zarządu Aeroklubu Krakowskiego. Politechnika Krakowska współpracuje już w tych tematach m.in. z Muzeum Lotnictwa Polskiego (m.in. przy remontowaniu silników).
W porozumieniu, podpisanym 27 lutego 2025 r. w Sali Senackiej PK przez prorektora Politechniki dr hab. inż. arch. Tomasza Kapeckiego, prof. PK oraz prezesa zarządu Adriana Króla i wiceprezesa Rafała Głąba z Aeroklubu Krakowskiego, obie strony zadeklarowały także wspólne aplikowanie o środki zewnętrzne, krajowe i zagraniczne na działania podstawowe oraz badawczo-rozwojowe, jak również chęć organizacji szkoleń, wykładów otwartych czy wizyt technologicznych dla pracowników i studentów.
– Politechnika Krakowska od lat dąży do nawiązywania i rozwijania partnerstw, które łączą świat nauki z praktyką. Współpraca z Aeroklubem Krakowskim to doskonały przykład synergii między środowiskiem akademickim a branżą lotniczą. Dzięki temu partnerstwu nasi studenci mogą uzyskać niepowtarzalną możliwość zdobywania praktycznych umiejętności oraz lepszego zrozumienia specyfiki pracy w sektorze lotniczym – mówi dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, prorektor Politechniki Krakowskiej ds. ogólnych.
Aeroklub Krakowski powstał 30 stycznia 1928 roku. To jedno z najstarszych stowarzyszeń lotniczych w Polsce. Obecnie prowadzi szkolenia samolotowe, szybowcowe a także modelarnię. Dysponuje lotniskiem trawiastym w podkrakowskim Pobiedniku Wielkim z zapleczem technicznym i hangarami, w których swoje miejsca mają szybowce i samoloty należące do Aeroklubu.
Na zdjęciach:
Umowę o współpracy PK z Aeroklubem Krakowskim sygnowali, od lewej: dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, prorektor ds. ogólnych Politechniki, Adrian Król, prezes zarządu Aeroklubu Krakowskiego i Rafał Głąb, wiceprezes zarządu Aeroklubu Krakowskiego / Fot. Jakub Paduch
W wydarzeniu uczestniczyli, od lewej: prof. dr hab. inż. Marek S. Kozień, dziekan Wydziału Mechanicznego PK, prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, dziekan Wydziału Architektury PK; prorektor prof. PK Tomasz Kapecki, Rafał Głąb, wiceprezes Aeroklubu; Adrian Król, prezes Aeroklubu Krakowskiego i prof. dr hab. inż. Sławomir Grądziel, dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK / Fot. Jan Zych
(jp)
{fastsocialshare}
Kolejni młodzi badacze Politechniki Krakowskiej otrzymali środki na realizację działań naukowych w ramach konkursu MINIATURA 7. Na liście ogłoszonej 20 września br. przez Narodowe Centrum Nauki są trzy młode badaczki z PK.
Badania wstępne w ramach projektu „Analiza wpływu procesu matowienia powierzchni zewnętrznej obiektu mierzonego na niepewność współrzędnościowego pomiaru optycznego” realizować będzie dr inż. Danuta Owczarek z Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej Wydziału Mechanicznego. Otrzyma finansowanie w wysokości 49 973 zł.
Projekt „Ocena komfortu wiatrowego przechodniów w obszarze miejskim” zrealizuje dr inż. Agnieszka Kocoń z Laboratorium Inżynierii Wiatrowej Wydziału Inżynierii Lądowej PK. Na badania wstępne w jego ramach otrzyma wsparcie w wysokości 49 975 zł.
Finansowanie uzyskał także projekt pn. „Wpływ fluoru na właściwości szkieł tellurowych o niskiej energii fononów”. Badania w jego ramach przeprowadzi dr inż. Bożena Burtan-Gwizdała z Katedry Fizyki Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK. Przyznane finansowanie to 39 207 zł.
To już kolejni tegoroczni beneficjenci programu MINIATURA 7 z Politechniki Krakowskiej. Politechniczni laureaci konkursu znaleźli się także na listach ogłoszonych w czerwcu i sierpniu. Celem konkursu MINIATURA jest wspieranie działań naukowych prowadzących do przygotowania założeń projektu badawczego, który zostanie złożony w konkursach NCN lub innych konkursach ogólnokrajowych i międzynarodowych. W ramach środków z MINIATURY badacze realizują pojedyncze działania naukowe, takie jak badania wstępne, pilotażowe, kwerendy, staże naukowe, wyjazdy badawcze albo wyjazdy konsultacyjne. Uzyskują na nie finansowanie w wysokości od 5 do 50 tys. zł. Budżet całego konkursu wynosi 20 mln złotych.
Fot. Canva
{fastsocialshare}
Jesteśmy tam, gdzie dyskutuje się o ważnych sprawach i szuka konstruktywnych rozwiązań. Naukowcy i pracownicy Politechniki Krakowskiej na czele z rektorem uczelni prof. dr. hab. inż. Andrzejem Szaratą udają się do malowniczo położonych Mikołajek w województwie warmińsko-mazurskim, gdzie w dniach 3-4 marca odbędzie się X Europejski Kongres Samorządów pod hasłem „Globalne wyzwania – lokalne rozwiązania”. Kongres stanowi największą w Polsce platformę dialogu, współpracy, wymiany dobrych praktyk i spotkań dla samorządowców, a także wszystkich interesariuszy będących częścią życia lokalnego. W regionalne i lokalne zagadnienia wpisuje się również działalność szkół wyższych. Ogromny wpływ na rozwój Krakowa, Małopolski, ale też innych społeczności lokalnych i regionalnych ma Politechnika Krakowska. Pracownicy uczelni w czasie spotkania w Mikołajkach wezmą udział w wielu dyskusjach, będą też moderatorami niektórych z nich. Zabiorą głos m.in. w panelach dotyczących ochrony przeciwpowodziowej, współpracy międzysektorowej jako klucza do zrównoważonego rozwoju, gospodarki o obiegu zamkniętym czy efektywnej budowy infrastruktury telekomunikacyjnej w Polsce.
Położony na Szlaku Wielkich Jezior Mazurskich nad brzegiem Jeziora Tałty Hotel Gołębiewski w Mikołajkach stanie się już wkrótce miejscem spotkań i wymiany dobrych praktyk dla liderów samorządowych z przedstawicielami świata nauki, administracji centralnej, biznesu, kultury, nauki, organizacji pozarządowych oraz zagranicznych gości z kilkudziesięciu krajów. Wszystko w ramach X Europejskiego Kongresu Samorządów (EKS), organizowanego w dniach 3-4 marca przez Fundację Instytut Studiów Wschodnich. Samorządy lokalne stoją przed sporymi wyzwaniami, które związane są ze zmianami klimatycznymi, transformacją energetyczną, procesami imigracyjnymi, rewolucją sztucznej inteligencji, szukaniem dróg rozwoju i podejmowaniem inwestycji zwiększającej jakość usług publicznych oraz modernizujących sposób życia obywateli. Możliwość konfrontacji tych kwestii z gronem ekspertów i praktyków szeroko reprezentujących różne środowiska, przyczynia się do szukania adekwatnych rozwiązań. Organizatorzy EKS spodziewają się ponad 2 tys. uczestników, w tym blisko 500 gości z zagranicy.
– Politechnika Krakowska obchodzi w tym roku jubileusz 80-lecia swojej działalności. Nasze jubileuszowe motto – Nauka, Technika, Kultura, Sztuka – nawiązuje do szerokiego oddziaływania absolwentów i pracowników Politechniki na wiele dziedzin życia. Dlatego celem naszych działań w ramach obchodów jubileuszu jest nie tylko upamiętnienie ważnej dla nas rocznicy, ale wyraźne wskazanie istotnego wkładu Politechniki w rozwój nauki, gospodarki, przemysłu, kultury, a także przypomnienie ważnego znaczenia uczelni dla samorządów lokalnych. Politechnika Krakowska tworzy innowacyjne rozwiązania, a zdanie naszych ekspertów brane jest pod uwagę w wielu istotnych kwestiach, jak systemy transportowe, odnowa zabytków, jakość powietrza, zarządzanie odpadami, tworzenie zielonych przestrzeni i wielu innych. Do tego nasza infrastruktura laboratoryjna – nowoczesne placówki badawcze, wspomagają przemysł i przedsiębiorców. Dlatego chcemy być obecni wszędzie tam, gdzie dyskutuje się o ważnych sprawach, również w kontekście potrzeb samorządów i społeczności lokalnych. Stąd tak wielu specjalistów z Politechniki Krakowskiej na X Europejskim Kongresie Samorządów – mówi rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
3 marca o godz. 16.40 prof. Andrzej Szarata weźmie udział w panelu dyskusyjnym pt. „Czy Polska zdąży wykorzystać wszystkie środki z KPO?”. W ramach Krajowego Planu Odbudowy Polska ma otrzymać prawie 60 mld euro (268 mld zł), w tym 113,28 mld zł dotacji i 154,81 mld zł pożyczek. Fundusze unijne wesprą 57 inwestycji i 54 reformy, które mają na celu wzmocnienie polskiej gospodarki po pandemii koronawirusa i przygotowanie jej na przyszłe wyzwania rozwojowe i kryzysy. Łącznie w części grantowej i pożyczkowej KPO oferuje samorządom 55 mld zł. Problemem jest czas wydatkowana środków – upływa w 2026 r. W panelu obok rektora Politechniki Krakowskiej zasiądą prezydent Kielc Agata Wojda, prezydent Legnicy Maciej Kupaj, Kinga Wiśniewska-Danek, szefowa gabinetu członka Europejskiego Trybunału Obrachunkowego oraz prezydent Olsztyna Robert Szewczyk. Prof. Andrzej Szarata wystąpi też na Kongresie w roli moderatora jednej z debat – „Akademicki status miasta – co to daje?”. O korzyściach płynących z takiego statusu miasta i wspieraniu symbiozy między miastem a uczelnią porozmawiają z nim: minister nauki i szkolnictwa wyższego Marcin Kulasek, rektor Uniwersytetu Warszawskiego prof. Alojzy Z. Nowak, rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II ks. prof. Mirosław Kalinowski, rektor Akademii Nauk Stosowanych w Nowym Sączu dr hab. inż. Józef Ciuła, prof. ANS i prorektor ds. rozwoju Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie dr hab. Dorota Niedziółka, prof. SGH. Panel prowadzony przez prof. Andrzeja Szaratę zaplanowano na 3 marca o godz. 14.20. Udział w X Europejskim Kongresie Samorządów wezmą też pracownicy kilku wydziałów, jednostki FutureLab PK oraz Działu Promocji.
Eksperci Politechniki Krakowskiej na X Europejskim Kongresie Samorządów „Globalne wyzwania – lokalne rozwiązania”:
Prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata
Rektor Politechniki Krakowskiej
Ekspert w zakresie analizy efektywności funkcjonalnej rozbudowy infrastruktury transportowej, ze szczególnym uwzględnieniem modernizacji linii kolejowych i układu drogowego. Opracowywał modele transportowe polskich miast i regionów, m.in.: Wrocławia, Poznania, Gdańska, Rzeszowa, Warszawy, Krakowa i Kielc. Przewodniczy Radzie Programowej ds. Rozwoju Systemu Transportowego Miasta Krakowa oraz Radzie ds. Budowy Metra.
Panele dyskusyjne:
„Akademicki status miasta – co to daje?” (3 marca, godz. 14.20)
„Czy Polska zdąży wykorzystać wszystkie środki z KPO?” (3 marca, godz. 16.40)
Dr inż. Marek Bauer
Prorektor ds. studenckich Politechniki Krakowskiej
Adiunkt w Katedrze Systemów Transportowych Wydziału Inżynierii Lądowej. Zajmuje się modelowaniem i planowaniem systemów transportowych, a także metodologią badań podróży oraz jakością transportu zbiorowego.
Panel dyskusyjny: „Transport miejski przyszłości – zielony, nowoczesny i dostępny dla wszystkich?” (4 marca, godz. 10.00)
Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej
Od ponad 23 lat zajmuje się automatyką, systemami sterowania, systemami bezpieczeństwa i cyberbezpieczeństwa OT. Współpracuje z wieloma jednostkami naukowymi. Kieruje własną firmą zajmującą się nowoczesnymi systemami automatyki i bezpieczeństwa IT przemysłowych systemów sterujących.
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
Chemik specjalizujący się w katalizie heterogenicznej, ochronie środowiska i chemii medycznej. Profesor na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej.
Panel dyskusyjny: „O klimacie i środowisku raz jeszcze!” (4 marca, godz. 9.00)
Prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
Profil jego działalności naukowo-badawczej dotyczy zagadnień związanych z wytwarzaniem, charakteryzowaniem i recyklingiem materiałów (bio)polimerowych, w tym badaniem procesów degradacji/stabilizacji termicznej oraz pirolizy tworzyw sztucznych.
Panel dyskusyjny: „Współpraca międzysektorowa jako klucz do zrównoważonego rozwoju” (3 marca, godz. 12.00)
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
Jej działalność naukowa koncentruje się również na zagadnieniach technologii odzysku, recyklingu i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zarządzania środowiskowego oraz prawa ochrony środowiska.
Panel dyskusyjny: „Nie śmieci, lecz surowce – działania samorządów w kierunku gospodarki o obiegu zamkniętym” (3 marca, godz. 14.20)
Dr inż. Andrzej Wolak
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
Od ponad 25 lat zajmuje się hydrotechniką, ochroną przeciwpowodziową i inżynierią środowiska. Brał udział w wielu projektach badawczych z tego zakresu, lecz przede wszystkim zajmuje się praktycznymi aspektami tych zagadnień.
Panel dyskusyjny: „Powodzie – czy można się przed nimi uchronić?” (3 marca, godz. 13.10)
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
Profesor PK w Katedrze Procesów Cieplnych, Ochrony Powietrza i Utylizacji Odpadów. Zajmuje się zagadnieniami związanymi z energetyką zawodową, odnawialnymi źródłami energii i magazynowaniem energii. Autor i współautor wielu prac publikowanych w renomowanych czasopismach naukowych.
Panel dyskusyjny: „Magazyny energii – jak i gdzie magazynować energię?” /moderator/ (4 marca, godz. 15.50)
Wydział Informatyki i Telekomunikacji
W 2004 r. uzyskał stopień doktora informatyki Université Paris XI. Zajmuje się: matematyką dyskretną, teorią grafów, algorytmami i kryptografią. Zatrudniony na Politechnice Krakowskiej, a wcześniej na Akademii Górniczo-Hutniczej i Université Paris Descartes.
Panele dyskusyjne:
„Seniorzy w cyfrowym świecie” (4 marca, 18.00)
„Efektywna budowa infrastruktury telekomunikacyjnej w Polsce: współpraca samorządów i sektora prywatnego na rzecz lepszej łączności dla mieszkańców” (4 marca, godz. 11.10)
Wydział Informatyki i Telekomunikacji
Specjalizuje się w modelowaniu matematycznym, analizie danych i uczeniu maszynowym, w tym hiperzespolonych sieciach neuronowych i metodach statystycznych. Autorka ponad 50 publikacji w renomowanych czasopismach, laureatka Doak Award 2022. Kierowniczka międzynarodowych grantów dotyczących m.in. zastosowań AI.
Panel dyskusyjny: „Rola samorządów w edukacji dzieci z wykorzystaniem sztucznej inteligencji: wyzwania i szanse” /moderatorka/ (3 marca, godz. 20.20)
Dr Radosław Kycia
Wydział Informatyki i Telekomunikacji
Specjalizuje się w sztucznej inteligencji, modelowaniu probabilistycznym i analizie danych. Zajmuje się także matematyką stosowaną, fizyką teoretyczną i informatyką, w tym algorytmiką i metodami numerycznymi. Programista. Jako wykładowca Politechniki Krakowskiej łączy teorię z praktyką, angażując się w interdyscyplinarne projekty badawcze.
Wydział Architektury
Pracuje w Katedrze Planowania Przestrzennego, Projektowania Urbanistycznego i Ruralistycznego na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Posiada ponad 20-letnie doświadczenie projektowe w zakresie architektury oraz planowania przestrzennego w Polsce.
Panel dyskusyjny: „Technopolie – rozwój potencjału innowacyjnego ośrodków miejskich” (4 marca, 15.50)
Wydział Inżynierii Lądowej
Kierownik Katedry Systemów Transportowych. Zajmuje się zagadnieniami związanymi z modelowaniem i optymalizacją systemów transportowych i logistycznych. Brał udział i koordynował projekty B+R dotyczące wdrażania rozwiązań cyfrowych w przedsiębiorstwach, a także kierował zespołem ds. opracowania metodyki szacowania wskaźników efektywności systemów ITS.
Panel dyskusyjny: „Infrastruktura transportowa – projekty, które gwarantują rozwój” (3 marca, godz. 19.15)
Wydział Inżynierii Lądowej
Adiunkt w Katedrze Systemów Transportowych. Zajmuje się ekonomiką transportu, w tym organizacją i funkcjonowaniem transportu kolejowego w aglomeracjach, ekspert w wielu projektach związanych z rozwojem systemów kolejowych.
Panel dyskusyjny: „Przyszłość i rozwój rynku kolejowego” (4 marca, godz. 9.00)
Wydział Inżynierii Lądowej
Pracownik Katedry Systemów Transportowych. Zajmuje się kwestiami zrównoważonej mobilności, koncepcjami rozwoju zrównoważonych systemów transportowych polskich miast i gmin oraz badaniami związanymi z zachowaniami komunikacyjnymi. Autor dokumentów strategicznych takich jak plany transportowe i plany zrównoważonej mobilności, a także koncepcji rozwiązań transportowych dla wielu gmin i miast w Polsce.
Panel dyskusyjny: „Urbanistyka i planowanie przestrzenne wolne od absurdów” (4 marca, godz. 14.40)
Pełnomocniczka Rektora PK ds. współpracy z samorządami
Prawniczka, absolwentka studiów podyplomowych MBA oraz Zarządzanie Zrównoważonym Rozwojem Miast. Zaangażowana w sprawy miejskie jako przewodnicząca Rady i Zarządu Dzielnicy II Grzegórzki w Krakowie. Kieruje FutureLab PK – jednostką, która wspomaga realizację studenckich projektów w formule Project-Based Learning.
Panel dyskusyjny: „Partnerstwa między samorządami a instytucjami edukacyjnymi i ich rola we wspieraniu edukacji” (4 marca, godz. 11.10)
Dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej
Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół akwizycji danych, diagnostyki uszkodzeń maszyn i napędów elektrycznych, sieci neuronowych, logiki rozmytej, pomiarów i analizy danych, diagnostyki procesów przemysłowych.
Wykładowca akademicki na kierunku komunikowanie promocyjno-wizerunkowe – reklama, branding, public relations. Kieruje Działem Promocji Politechniki Krakowskiej. Koordynowała Departament Komunikacji podczas ŚDM 2016. Współautorka publikacji „Media EDU. Zasady funkcjonowania w świecie nowych mediów”.
{fastsocialshare}
Rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata otrzymał wczoraj Nagrodę Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego „Kultura bezpieczeństwa w transporcie kolejowym”. Wręczenie tego ważnego wyróżnienia odbyło się podczas VII Gali Kultury Bezpieczeństwa Urzędu Transportu Kolejowego, którą zorganizowano w Gdańsku.
Wydarzenie było m.in. okazją do uczczenia 20 rocznicy działalności Urzędu Transportu Kolejowego – instytucji powstałej 1 czerwca 2003 r. w wyniku przekształcenia Głównego Inspektoratu Kolejnictwa. UTK zajmuje się m.in. bezpieczeństwem i regulacją rynku kolejowego oraz prawami pasażerów. Urząd weryfikuje czy zarządcy infrastruktury utrzymują i modernizują linie kolejowe zgodnie z europejskimi i krajowymi normami. Wydaje także licencje maszynistom. Ponadto UTK prowadzi działania edukacyjne, szkolenia i warsztaty, np. w ramach Akademii Bezpieczeństwa Kolejowego. Jest inicjatorem „Deklaracji w sprawie rozwoju kultury bezpieczeństwa” oraz konkursu „Kultura bezpieczeństwa”, związanego z upowszechnianiem zasad bezpieczeństwa wśród pracowników spółek kolejowych. Działania edukacyjne obejmują też najmłodszych („Kampania Kolejowe ABC”). UTK składa się z 8 oddziałów terenowych w Warszawie, Lublinie, Krakowie, Katowicach, Gdańsku, Wrocławiu, Poznaniu i Szczecinie.
Wyróżnienie „Kultura bezpieczeństwa w transporcie kolejowym” zostało przyznane prof. Andrzejowi Szaracie jako docenienie wkładu Politechniki Krakowskiej w rozwój transportu kolejowego, przekładający się na poprawę bezpieczeństwa tego sektora, a także za prowadzenie kształcenia w obszarze transportu kolejowego.
Politechnika Krakowska to jeden z najmocniejszych w Polsce ośrodków eksperckich w obszarze transportu szynowego i inżynierii pojazdów szynowych. Specjaliści PK służą eksperckim wsparciem największym firmom z branży kolejowej oraz jednostkom samorządów i instytutów badawczych. We współpracy z grupą NEWAG i innymi partnerami z branży kolejowej, od 2017 r. na Wydziale Mechanicznym PK prowadzona jest w systemie dualnym specjalność inżynieria pojazdów szynowych, w ramach kierunku środki transportu i logistyka. Firmy z branży kolejowej na mocy umowy o współpracy, podpisanej z Wydziałem Inżynierii Lądowej, fundują stypendia dla studentów PK kształcących się na kierunku budownictwo w specjalnościach związanych z kolejnictwem. Na PK działa też Szkoła Transportu Politechniki Krakowskiej – międzywydziałowe przedsięwzięcie Wydziału Mechanicznego oraz Wydziału Inżynierii Lądowej, stanowiące odpowiedź na potrzeby dynamicznie rozwijającego się sektora transportu i idące za nimi zapotrzebowanie na wszechstronnie wykwalifikowaną kadrę inżynierską w tej branży.
Przypomnijmy, że kilka lat temu UTK wyróżnił Politechnikę Krakowską za uruchomienie Laboratorium Inżynierii Ruchu Kolejowego (LIRK). Pracownia ta umożliwia studentom PK praktyczną naukę zasad kierowania ruchem i działań w nietypowych sytuacjach. LIRK składa się ze stanowisk komputerowych, będących odzwierciedleniem stanowisk pracy współpracujących ze sobą dyżurnych ruchu. Założenia i funkcjonalność systemu symulacji zbliżone są do symulatorów używanych w procesie szkolenia i doskonalenia zawodowego dyżurnych ruchu. Podczas zajęć w laboratorium ruch kolejowy symulowany jest według zadanego rozkładu jazdy, a osoby wykonujące ćwiczenia kierują ruchem pociągów zgodnie z obowiązującymi przepisami, prowadzą dokumentację oraz obsługują symulowane urządzenia srk (sterowania ruchem kolejowym), a także inne systemy. Stacje i inne posterunki ruchu połączone są w zamkniętą pętlę, a ich układ i wyposażenie zostały zaprojektowane przy założeniu możliwie dużego zróżnicowania pod względem technicznym i ruchowym.
Środowa gala Kultury Bezpieczeństwa Urzędu Transportu Kolejowego to nie jedyne gdańskie wydarzenie z udziałem przedstawicieli Politechniki Krakowskiej. Od 19 września trwają Międzynarodowe Targi Kolejowe TRAKO 2023, a więc największe i najbardziej prestiżowe w Polsce wydarzenie z branży transportu szynowego. Rektor PK prof. Andrzej Szarata i pracownicy Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego uczestniczą w tym evencie. Zespół naukowców z PK wraz ze studentami przedstawiał ofertę edukacyjną dla branży kolejowej podczas seminarium pt. „Kształcenie kadry inżynierskiej dla branży pojazdów szynowych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej”. Prof. Andrzej Szarata wziął udział w panelach dyskusyjnych, m.in. w debacie pt. „Planowanie w transporcie z wykorzystaniem narzędzi wspierających podejmowanie decyzji”, organizowanej przez Centrum Unijnych Projektów Transportowych.
Czytaj więcej o udziale przedstawicieli PK w targach TRAKO
(bk)
Fot. Maciej Szkoda
{fastsocialshare}
W Małopolsce powstał zespół doradczy do spraw koordynowania działań związanych z przeciwdziałaniem nadmiernemu zasoleniu Wisły i ograniczeniem ryzyka wzrostu złotej algi. Do gremium, działającego w ramach Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego, powołany został ekspert Politechniki Krakowskiej dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki, prof. PK, wybitny specjalista w dziedzinie hydrologii i hydrotechniki z Katedry Technologii Środowiskowych Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki. Odebrał nominację podczas pierwszego posiedzenia zespołu 28 lutego 2025 r.
“Zespół doradczy do spraw koordynowania działań związanych z przeciwdziałaniem nadmiernemu zasoleniu Wisły, a w konsekwencji ograniczenia ryzyka wzrostu złotej algi (prymnesium parvum) w rzece Wiśle na obszarze województwa małopolskiego” powstał jako akt przeciwdziałania zmianom klimatycznym, których efektem jest m.in. ponadnormatywny poziom temperatury wód rzecznych. – Zespół będzie się zajmował monitorowaniem parametrów fizykochemicznych Wisły oraz bieżących danych z punktów pomiarowo-kontrolnych, a także sygnałów o śniętych rybach i innych niepokojących zjawiskach. Naszym celem jest zapewnienie odpowiedniego przepływu informacji i współpracy organów i instytucji. Priorytetem jest także współdziałanie ze służbami z województwa śląskiego. Podczas posiedzeń Zespołu będziemy również dążyć do wypracowania rozwiązań prewencyjnych – mających na celu przeciwdziałanie występowaniu zjawiska nadmiernego zasolenia Wisły – mówił w trakcie specjalnego briefingu po pierwszym posiedzeniu zespołu doradczego Ryszard Śmiałek, II Wicewojewoda Małopolski, przewodniczący zespołu.
– Głównymi źródłami zanieczyszczeń rzek, które szczególnie wpływają na środowisko naturalne, są zrzuty ścieków nieoczyszczonych pochodzących z oczyszczalni. To także masowe wprowadzanie kanalizacją deszczową ścieków komunalnych, czy też ścieki ze zbiorników bezodpływowych wprowadzane do rzek z nieszczelnych zbiorników pochodzące ze spływu powierzchniowego z terenów zurbanizowanych. Jednakże aktualnie największym problemem są ścieki przemysłowe z kopalń i dużych zakładów, które mogą spowodować rozwój złotej algi – mówił w trakcie briefingu Wojciech Kozak, dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie.
Ochrona Wisły oparta na doświadczeniach z Odry
Złota alga to mikroorganizm pojawiający się w wodzie przy bardzo wysokich stężeniach specyficznych zanieczyszczeń. Ma właściwości toksyczne dla ekosystemów wodnych. – Rzeki są niestety bardzo zanieczyszczone. Przypadek Odry był dramatycznym w skali, ale dobrym tego przykładem – mówi dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki, prof. PK.
Mowa o katastrofie ekologicznej, która dotknęła Odrę na początku 2022 roku. Wzdłuż całego biegu rzeki wyłowiono setki ton śniętych ryb. Taka sytuacja trwała przez około 1,5 miesiąca. Bezpośrednią przyczyną katastrofy była właśnie złota alga. M.in. na bazie dramatycznych wydarzeń z Odry, władze Małopolski zdecydowały o prewencyjnym powołaniu eksperckiego zespołu doradczego dla ochrony Wisły. Sygnałem alarmowym, poprzedzającym pojawienie się algi w wodzie, jest jej zbyt wysokie zasolenie. –Wisła zasolona jest w dużej mierze przez chlorek sodu odpompowywany z wodami kopalnianymi, ale na zasolenie składają się też wszelkie inne rozpuszczone w wodzie związki chemiczne, które w Wiśle jak najbardziej występują – mówi prof. Rybicki.
Zanim w Wiśle pojawiły się wody kopalniane z chlorkiem sodu, zasolenie rzeki podnosiła nadmierna aktywność rolnicza – trafiające do niej nawozy syntetyczne – oraz ścieki zakładów chemicznych zlokalizowanych powyżej Krakowa. – Te dwa czynniki zostały zmarginalizowane, ale pojawił się wspomniany chlorek sodu. Kombinacja chlorku kopalnianego – który również był obecny w Odrze w 2022 roku – i ścieków przemysłowych, to właśnie taki układ, który powoduje, że złote algi znajdują dominację populacji i zgodnie z odwiecznymi prawami przyrody zaczynają eliminować konkurencję. Bardzo dobrze się stało, że w Małopolsce nie czekamy, aż nastąpi sytuacja dramatyczna, tylko spotykamy się w momencie, kiedy wiemy, że jest zasolenie, które potencjalnie może wywołać efekt toksyczny, gdy temperatura wód się podniesie – przyznaje prof. Rybicki.
Złota alga w sprzyjającej jej warunkach – przy zanieczyszczeniu wody i jej wysokiej temperaturze – rozmnaża się błyskawicznie, stąd tak ważne jest, aby przeciwdziałać zjawisku nadmiernego zasolenia, póki woda jest jeszcze zimna. – Przymierzamy się do wejścia w ten okres, kiedy temperatura wody się podniesie. Za 5-6 tygodni woda już będzie bardzo ciepła. Z prognoz długoterminowych wynika, że nie należy spodziewać się obfitych opadów deszczu aż do maja. Po deszczach w maju znowu z reguły trafia się suchy, gorący czerwiec i trzeba się do tego przygotować – podkreśla dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki, prof. PK. – Powołanie takiego zespołu już teraz jest swego rodzaju dmuchaniem na zimne, ale to bardzo ważny krok. Będziemy się zastanawiać nad możliwymi działaniami w sposób racjonalny, a nie pod presją.
Eksperckie wsparcie Politechniki Krakowskiej
Prof. Rybicki podkreśla istotne znaczenie utworzenia formalnej platformy wymiany informacji, które często są sektorowe, tzn. nie wychodzą poza instytucję, która te informacje zebrała. Sprawna wymiana wiedzy pozwoli trafnie rozpoznać skalę problemu i zagrożenia. – Wydarzenia katastrofalne mają to do siebie, że z reguły są efektem długofalowych zaniedbań i nagromadzenia sytuacji niedobrych. Politechnika Krakowska dysponuje doświadczonym zespołem ekspertów i my już wiemy, że ten rok będzie suchy. Stężenia zanieczyszczeń w dużych wodach płynących takich jak Wisła czy Odra będą rosły przy mniejszej objętości wód, a razem z nimi ryzyko wystąpienia sytuacji niepożądanych. Będziemy podejmować działania prewencyjne, by temu zapobiec – deklaruje prof. Rybicki.
Zespół doradczy łączy 24 specjalistów różnych szczebli z administracji państwowej, władz państwa i województwa, administracji samorządowej, organizacji pozarządowych oraz naukowców z Politechniki Krakowskiej, Uniwersytetu Rolniczego i AGH. Eksperckie wsparcie Politechniki jest o tyle szczególne, że naukowcy uczelni od wielu lat prowadzą zaawansowane badania hydrologiczne m.in. przy współpracy z instytucjami odpowiedzialnymi za zarządzanie gospodarką wodną nie tylko na terenie Małopolski, ale całego kraju.
– Współpracujemy głównie z Wodociągami Krakowskimi, ale też Państwowym Gospodarstwem Wodnym – Wodami Polskimi. Prowadzimy badania, procesy analityczne i szeroko zakrojone przymiarki studialne do ewentualnych rozwiązań projektowych. W tej chwili na przykład pracujemy razem z Wodociągami Krakowskimi nad badaniami dotyczącymi postępowania z wodą w Wiśle w razie konieczności jej uzdatniania. Sami też prowadzimy dużo badań na Wiśle – wymienia dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki, prof. PK.
We wrześniu ubiegłego roku Politechnika Krakowska podpisała list intencyjny dotyczący współpracy w zakresie jakości wód krakowskich z firmą T-Mobile. Dzięki temu Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki PK zyskał dostęp do wybranych wyników pomiarów zebranych przez boję analityczną T-Mobile Polska w trakcie 3-miesięcznego pilotażu realizowanego od marca do czerwca 2024 r. w okolicach krakowskiego Dąbia. Urządzenie jest zdolne do zautomatyzowanych i stałych pomiarów parametrów takich jak: stężenie zawiesiny (zmętnienie), rozpuszczony tlen, przewodność, pH i azotany. To pozwala pozyskiwać informacje nt. potencjalnych zagrożeń związanych z zanieczyszczeniami oraz nagłymi zmianami parametrów biochemicznych w rzekach. Zebrane dane zostaną wykorzystane przez Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki PK w realizowanych badaniach i pracach rozwojowych dotyczących kanalizacji deszczowej, ryzyka powodziowego oraz wód opadowych m.in. z wykorzystaniem elementów zielono-niebieskiej infrastruktury. Zebrane dane są wykorzystywane przez Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki PK w realizowanych badaniach i pracach rozwojowych dotyczących kanalizacji deszczowej, ryzyka powodziowego oraz wód opadowych m.in. z wykorzystaniem elementów zielono-niebieskiej infrastruktury.
Dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki, prof. PK jest pracownikiem Politechniki Krakowskiej od 1986 r. W latach 1998-1999 oraz 2008-2012 był prodziekanem Wydziału Inżynierii Środowiska, a w 2016 r. objął funkcję dziekana WIŚ. W latach 2019-2024 pełnił rolę dziekana Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK. W roku 2018 został powołany do Komitetu Gospodarki Wodnej PAN w kadencji 2019-2021, natomiast w 2020 r. został wybrany do Komitetu Inżynierii Środowiska PAN w kadencji 2020-2023. Prof. Rybicki jest od 1983 r. członkiem Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych, od 2001 r. należy do Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa, a w 2004 r. uzyskał członkostwo w International Water Association. Od 2011 r. zasiada w Radzie Programowej ds. gospodarki wodno-ściekowej Miasta Krakowa.
Wywiad o ochronie Wisły z prof. Stanisławem Rybickim w „Tematach dnia” TVP Kraków
Więcej o zadaniach i składzie zespołu doradczego
Zdjęcia archiwum MUW i PK
{fastsocialshare}
Kilka dni temu poznaliśmy laureatów krajowych konkursu Nagroda Jamesa Dysona 2023. Wśród wyróżnionych zgłoszeń znalazł się projekt „Innowacyjne materiały do regeneracji kości”, opracowany przez zespół młodych wynalazców z Politechniki Krakowskiej, w składzie: Julia Radwan-Pragłowska, Łukasz Janus, Aleksandra Sierakowska, Julita Śmietana. – Nasze rozwiązanie jest wyjątkowe, gdyż łączy w sobie takie aspekty, jak możliwość przywrócenia zdrowia pacjentom oraz dbałość o środowisko. Mamy nadzieję, iż w ciągu kilku lat projekt zamieni się w biomateriał dostępny dla każdego pacjenta wymagającego przeprowadzenia procesu sterowanej regeneracji kości – mówi dr inż. Julia Radwan-Pragłowska.
W konkursie o Nagrodę Jamesa Dysona mogą brać udział studenci lub absolwenci, a także zespoły ze szkół wyższych w dziedzinach inżynieria, projektowanie produktowe i przemysłowe, z jednego z następujących krajów: Australia, Austria, Belgia, Kanada, Chiny, Francja, Niemcy, Hongkong, Indie, Irlandia, Włochy, Japonia, Malezja, Meksyk, Holandia, Nowa Zelandia, Filipiny, Polska, Portugalia, Singapur, Korea Południowa, Hiszpania, Szwecja, Szwajcaria, Tajwan, Tajlandia, Turcja, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone. Konkurs jest organizowany przez Fundację Jamesa Dysona, instytucję wspomagającą edukację inżynierów. Działania Fundacji oraz Instytutu Inżynierii i Technologii Dyson zachęcają młodych wynalazców do wykorzystywania swojej wiedzy w praktyce i poszukiwania nowych sposobów na poprawienie jakości życia.
W gronie wicemistrzów krajowych Nagrody Jamesa Dysona 2023, znalazł się zespół z Politechniki Krakowskiej, który zaproponował „Innowacyjne materiały do regeneracji kości”. W skład grupy młodych badaczy wschodzą: dr inż. Julia Radwan-Pragłowska (absolwentka biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej PK, gdzie realizowała również doktorat i obroniła pracę pt. „Mikrofalowa synteza i badanie właściwości nowych biomateriałów chitozanowych jako uniwersalnych wyrobów medycznych”, pracowniczka Katedry Biotechnologii i Chemii Fizycznej WIiTCh), dr inż. Łukasz Janus (absolwent biotechnologii na WIiTCh PK, gdzie realizował swój doktorat i obronił pracę pt. „Synteza i badanie właściwości węglowych kropek kwantowych do zastosowań w medycynie”, współpracownik Katedry Biotechnologii i Chemii Fizycznej WIiTCh), mgr inż. Aleksandra Sierakowska (absolwentka biotechnologii na WIiTCh, uczestniczka Szkoły Doktorskiej PK), mgr inż. Julita Śmietana (absolwentka biotechnologii na WIiTCh PK).
– W ramach prac prowadzonych w naszym zespole badawczym, zajmujemy się opracowywaniem innowacyjnej technologii dotyczącej otrzymywania całkiem nowych biomateriałów o strukturze nanowłóknistej do zastosowania w regeneracji tkanek i kości – tłumaczy Julia Radwan-Pragłowska. –Nanowłókniste biomateriały „szyte na miarę” zapewniają odpowiednie warunki dla odbudowy kości, zaś właściwości bioaktywne sprawiają, że nowopowstała tkanka będzie w pełni funkcjonalna – dodaje. Jak tłumaczą członkowie działającego na PK zespołu, prace dotyczące nagrodzonego rozwiązania miały złożony charakter. – Wszystko zaczęło się od zapoznania się z realnymi potrzebami środowiska medycznego, jak i pacjentów, a także producentów wyrobów medycznych. Efektem naszych analiz było opracowanie technologii otrzymywania nowatorskich biomateriałów, które będą proste w produkcji oraz przyspieszą proces regeneracji tkanki. Po zweryfikowaniu skali problemu – ilości odrzucanych przeszczepów – zdecydowaliśmy się na zastosowanie jedynie nietoksycznych substancji pochodzenia naturalnego oraz technik wytwórczych, które pozwalają na otrzymywanie materiałów dostosowanych do potrzeb danego pacjenta – opowiada dr inż. Julia Radwan-Pragłowska.
Realizacja dalszych działań była możliwa dzięki uzyskaniu dofinansowania w ramach programu Inkubator Innowacyjności – Konkurs TRL 4.0 (projekt pn. „Opracowanie technologii otrzymywania innowacyjnych materiałów błonowych o zaawansowanej nanostrukturze do zastosowań w zabiegach sterowanej regeneracji kości (GBR)”). Prace naukowców wspierało politechniczne Centrum Transferu Technologii, a w szczególności mgr inż. Marlena Marek oraz mgr inż. Małgorzata Ciesielska z Zespołu ds. Komercjalizacji. Badaczom udało się zsyntezować nowe związki chemiczne oraz otrzymać szereg membran na zwiększoną skalę. Biomateriały zostały poddane analizom morfologii i właściwości fizykochemicznych, ale również ocenie biologicznej zgodnie z dedykowaną normą dotyczącą nowych wyrobów medycznych, które jednoznacznie potwierdziły pozytywny wpływ uzyskanych membran na proces namnażania się komórek kościotwórczych. Warto podkreślić, że zastosowanie nowoczesnych technik, a więc elektroprzędzenia oraz promieniowania mikrofalowego umożliwiło znaczące zredukowanie zużycia energii i wody, a także maksymalne ograniczenie ilości wytwarzanych odpadów. I co najważniejsze w kontekście ekologicznym – opracowane biomateriały są w stu procentach biodegradowalne.
Julia Radwa-Pragłowska i jej koledzy rozumieją potencjał swojego wynalazku i patrzą z optymizmem w przyszłość: – Ze względu na unikatowy skład chemiczny oraz zaawansowane właściwości biologiczne, opracowywane przez nas rozwiązanie może znaleźć zastosowanie aż w 8 tys. klinik stomatologicznych, które znajdują się w Polsce. Jesteśmy w stanie znacząco zwiększyć komfort pacjentów przy dziesiątkach tysięcy zabiegów rocznie. Dalsze działania będą nakierowane na uzyskanie międzynarodowej ochrony IP, a także przeprowadzenie badań in vivo na modelu zwierzęcym lub eksperymentu medycznego oraz innych niezbędnych analiz w certyfikowanych ośrodkach. Wszystko po to, by przeprowadzić ocenę kliniczną, wymaganą do uzyskania certyfikatu wyrobu medycznego i wdrożenia go na rynek.
(bk)
Na zdjęciu, zespół naukowców z PK, od lewej: dr inż. Łukasz Janus, dr inż. Julia Radwan-Pragłowska, mgr inż. Aleksandra Sierakowska / fot. archiwum prywatne
{fastsocialshare}
Za nami 16 edycja Pucharu Rektora PK w narciarstwie alpejskim i snowboardzie. Jak co roku, rywalizacja przyciągnęła wielu uczestników z różnych jednostek uczelni. W miniony weekend, po zakończeniu wszystkich zawodów odbyło się uroczyste podsumowanie i została zaprezentowana indywidualna klasyfikacja generalna, klasyfikacje slalomu oraz slalomu giganta kobiet i mężczyzn, a także klasyfikacja drużynowa.
Początki rywalizacji w ramach Pucharu Rektora sięgają lat 70-tych XX w., kiedy to odbyły się pierwsze zawody między wydziałami PK. Jednak jako faktyczna data rozpoczęcia tych sportowych zmagań przyjmowany jest 2010 r. Stanowi on bowiem początek nowej edycji pracowniczego współzawodnictwa na stokach narciarskich, które przez kolejne lata było rozwijane w wielu aspektach. Cały cykl zawodów przebiega pod patronatem rektora Politechniki Krakowskiej, a jego organizatorem jest Rada Koordynatorów Pucharu Rektora oraz Centrum Sportu i Rekreacji PK.
Po ostatnich w tym sezonie zawodach odbyło się uroczyste podsumowanie wszystkich konkurencji i wręczenie nagród. W tegorocznej edycji Pucharu Rektora PK w klasyfikacji generalnej w slalomie kobiet pierwsze miejsce zajęła Agata Pawłowska-Salach (WIŚiE), drugie Katarzyna Hodor (WA), a trzecie Magda Kijania-Kontak (WIL). Z kolei w klasyfikacji generalnej mężczyzn w slalomie zwycięzcą został Filip Robotycki (Administracja Centralna), drugie miejsce zajął Piotr Celewicz (WA), a trzecie Jacek Husakowski (Administracja Centralna). W klasyfikacji generalnej w konkurencji slalom gigant kobiet pierwsze miejsce również wywalczyła Agata Pawłowska-Salach, drugie Karolina Robotycka (WIiT), a trzecie Magda Kijania-Kontak. Liderem klasyfikacji generalnej w slalomie gigancie wśród mężczyzn był także Filip Robotycki, drugie miejsce zajął Stanisław Czernik (WA), a trzecie Jacek Husakowski.
Z kolei w klasyfikacji generalnej 16 edycji Pucharu Rektora PK wśród kobiet zwyciężyła Katarzyna Hodor. Wiceliderką została Agata Pawłowska-Salach, a trzecie miejsce podium przypadło w udziale Karolinie Robotyckiej. Pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej mężczyzn zajął Filip Robotycki, drugie Piotr Celewicz, a trzecie Jacek Husakowski. Na snowboardzie bezkonkurencyjny był Mariusz Twardowski. W klasyfikacji drużynowej 16 edycji Pucharu Rektora PK zwyciężył Wydział Architektury, drugie miejsce zajęła Administracja Centralna, a na trzeciej pozycji uplasował się Wydział Inżynierii Lądowej.
W miniony piątek swoje umiejętności na stoku zaprezentowali nie tylko pracownicy Politechniki Krakowskiej. 28 lutego br. w Spytkowicach odbyły się bowiem Zawody Międzyuczelniane, w których oprócz dwóch drużyn z PK udział wzięli również przedstawiciele Akademii Górniczo-Hutniczej, Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Politechniki Gdańskiej. Pierwsze miejsce w tej rywalizacji zajął „zespół A” z Politechniki Krakowskiej w składzie: Agata Pawłowska-Salach, Karolina Robotycka Piotr Celewicz, Jacek Husakowski (trener: Krzysztof Włodarczyk). Wiceliderem została drużyna Akademii Górniczo-Hutniczej, którą do drugiego miejsca poprowadził Marek Gorgoń, prorektor ds. nauki AGH. Trzecią lokatę zajął zespół z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Politechnikę Gdańską jako kapitan poprowadził rektor Krzysztof Wilde. W zawodach Pucharu Rektora PK i rywalizacji międzyuczelnianej uczestniczyło blisko 80 narciarzy i sympatyków sportów zimowych, wśród nich m.in.: Mariusz Ozimek, dyrektor Studium Wychowania Fizycznego i Sportu UJ, Tomasz Kapecki, prorektor ds. ogólnych PK i Agnieszka Kostecka-Stec, kanclerz PK.
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
22 września w Sali Senackiej Politechniki Krakowskiej odbyła się kameralna uroczystość podczas której tytuł doktora honoris causa został nadany pośmiertnie prof. Jiřiemu Jaromírowi Klemešowi z Politechniki Brneńskiej. Zmarły w styczniu 2023 r. czeski naukowiec o światowej renomie posiadał ogromne doświadczenie w badaniach nad integracją procesów, zrównoważonymi technologiami i energią odnawialną. Senat PK podjął decyzję o nadaniu Jiřiemu Klemešowi tytułu doktora honoris causa Politechniki Krakowskiej na mocy uchwały z dnia 28 września 2022 r. W piątkowej uroczystości na PK wzięła udział rodzina śp. Profesora oraz jego współpracownicy z macierzystej uczelni.
Specjalnemu posiedzeniu Senatu Politechniki Krakowskiej przewodniczył rektor prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata. – Senat Politechniki Krakowskiej w dniu 28 września 2022 r. nadał 46. w swojej historii tytuł doktora honoris causa. Godnością tą uhonorował Profesora Jiřía Jaromíra Klemeša, jednego z najwybitniejszych czeskich naukowców, światowego eksperta w zakresie integracji procesów energetycznych, z uwzględnieniem efektów ekologicznych. Osobowość naukową ogromnie zaangażowaną w działalność organizacyjną w ramach instytucji akademickich, rządowych oraz międzynarodowych zajmujących się problematyką wspomagania podejmowania decyzji strategicznych w złożonych systemach energetycznych – powiedział rektor PK. – Śp. prof. Jiří Jaromír Klemeš od wielu lat poprzez ścisłą współpracę projektową, naukową wspierał pracowników i studentów Politechniki Krakowskiej, wprowadzając ich w światowe trendy z zakresu niskiej emisji, ochrony środowiska oraz efektywności energetycznej.
Uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa prowadził prorektor ds. nauki PK prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał. Przebieg postępowania w sprawie nadania tytułu przedstawił dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki, prof. PK. Laudację wygłosił prof. dr hab. inż. Jan Taler, kierownik Katedry Energetyki Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki: – Prof. Klemeš był wybitnym uczonym działającym w obszarze energetyki, inżynierii środowiska oraz inżynierii chemicznej, prowadzącym badania naukowe na poziomie światowym. Ściśle współpracował z Katedrą Energetyki na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki oraz z Centrum Doskonalenia Badań Naukowych Politechniki Krakowskiej. Znacząco przyczynił się do rozwoju współpracy międzynarodowej Politechniki Krakowskiej z uniwersytetami europejskimi. Wykład przybliżający niezwykły dorobek naukowy czeskiego badacza wygłosi prof. Petar Varbanov z Wydziału Mechanicznego Politechniki Brneńskiej. Uroczystości towarzyszył Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata”.
W wydarzeniu udział wzięła żona śp. prof. Jiřiego Jaromíra Klemeša, Eva Klemesova, a także syn i córka oraz wnuki uczonego. Obecny był również dziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Brneńskiej dr Jiří Hlinka: – Mam nadzieję, że współpraca między naszymi uczelniami, w której zapoczątkowaniu brał czynny udział prof. Jiři Jaromír Klemeš, będzie dalej żywa. Po zakończeniu uroczystości w Sali Senackiej, małżonka Profesora wraz z rektorem PK prof. Andrzejem Szaratą odsłonili nazwisko doktora honoris causa Politechniki Krakowskiej na pamiątkowej tablicy w głównym budynku uczelni.
Prof. Jiří Jaromír Klemeš urodził się w 1945 r. w Brnie. Studiował inżynierię mechaniczną i chemiczną na politechnice w Brnie, gdzie w 1977 r. uzyskał tytuł doktora. Swoją karierę kontynuował następnie za granicą, m.in. na czołowych uniwersytetach w Wielkiej Brytanii – The University of Manchester i Uniwersytecie Edynburskim. Pracował także na Węgrzech, gdzie na Uniwersytecie Panońskim w Veszprém założył i przez wiele lat kierował Centrum Integracji i Intensyfikacji Procesów – CPI2. W 2017 r. powrócił do Brna. Na Wydziale Mechanicznym Politechniki Brneńskiej zbudował zespół badawczy o międzynarodowej renomie – Laboratorium Zrównoważonej Integracji Procesów (Sustainable Process Integration Laboratory, SPIL). Był profesorem seniorem w Centrum Inżynierii Systemów Procesowych i Zrównoważonego Rozwoju przy Katolickim Uniwersytecie Pétera Pázmánya w Budapeszcie.
Zmarły w styczniu 2023 r. naukowiec prowadził badania nad integracją procesów, zrównoważonymi technologiami i energią odnawialną. Prace te zaowocowały wieloma udanymi wdrożeniami przemysłowymi. W swoim dorobku ma zarządzanie i koordynację 96 dużych projektów, w tym projektów know-how realizowanych przez NATO. Aktywnie uczestniczył w rozwijaniu współpracy międzynarodowej z licznymi ośrodkami z całego świata, m.in. uniwersytetami z Chin, USA, Ukrainy, Wielkiej Brytanii, Słowenii, Węgier i Polski. Brał czynny udział w pięciu projektach bilateralnych: węgiersko-południowoafrykańskim, węgiersko-słoweńskim, węgiersko-austriackim, węgiersko-słowackim i węgiersko-greckim. Swoje wykłady wygłaszał na 61 uniwersytetach na całym świecie. Otrzymał tytuł doktora honoris causa kilku uczelni: Narodowego Technicznego Uniwersytetu – Politechniki Charkowskiej (Ukraina), Uniwersytetu Mariborskiego (Słowenia), Politechniki Bukaresztańskiej (Rumunia), Universiti Teknologi Malaysia (Malezja) oraz Széchenyi István University Györ (Węgry). Prof. Jiří Klemeš był promotorem i współpromotorem 33 doktoratów.
Prof. Klemeš był autorem i współautorem 942 prac w 101 czasopismach naukowych. W latach 2019, 2020 i 2021 został wyróżniony przez Web of Science i Publons w rankingu najczęściej cytowanych naukowców – Highly Cited Researcher, Top Peer Reviewer i Top Handling Editor. Uczony był redaktorem renomowanych czasopism naukowych z zakresu ochrony środowiska i energetyki, w tym Journal of Cleaner Production, Chemical Engineering Transactions oraz Energy. Pełnił również funkcję redaktora naczelnego Cleaner Technologies and Engineering i Cleaner Chemical Engineering (Elsevier). Za swoją działalność naukową, prof. Klemeš otrzymał wiele prestiżowych nagród i wyróżnień. Został nagrodzony przez Komisję Europejską tytułem Marie Curie Chair of Excellence. Otrzymał honorowe członkostwo Czeskiego Towarzystwa Inżynierii Chemicznej, a także nagrodę za życiowe osiągnięcia Europejskiej Federacji Inżynierów Chemików oraz złoty medal Pro Universitaire Pannonica.
Prof. Jiří Jaromír Klemeš intensywnie współpracował z Politechniką Krakowską m.in. z Wydziałem Inżynierii Środowiska i Energetyki oraz Centrum Doskonalenia Badań Naukowych, realizując wspólne międzynarodowe projekty badawcze i konferencje naukowe. Badacz był kierownikiem ds. wykorzystania i upowszechniania wiedzy w projekcie RESHeat, a także wsparł zespół naukowy w staraniach o pozyskanie finansowania projektu z programu Horyzont 2020. Zaangażował się także w przygotowanie i podpisanie umowy o współpracy pomiędzy Politechniką Krakowską a Politechniką Brneńską. Na jej podstawie Laboratorium Zrównoważonej Integracji Procesów z czeskiej uczelni uzyskało pozwolenie na udział w pracach zespołów interdyscyplinarnych Centrum Doskonalenia Badań Naukowych Politechniki Krakowskiej. Prof. Jiří Klemeš trzykrotnie gościł na PK z cyklem wykładów (jako profesor wizytujące w Katedrze Energetyki) w takiej tematyce, jak: „Energia, woda, emisja i odpady w przemyśle i miastach”, „Metody efektywnego oszczędzania energii i redukcji zanieczyszczeń”, „Integracja procesów – podsumowanie doświadczeń redaktorskich”. Wykłady pozwoliły studentom i naukowcom Politechniki Krakowskiej zapoznać się ze światowymi trendami z zakresu niskiej emisji, ochrony środowiska oraz efektywności energetycznej. Czeski uczony prowadził również wykłady plenarne i inauguracyjne na konferencjach międzynarodowych organizowanych przez Katedrę Energetyki Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki. Pracownicy PK wspólnie z prof. Klemešem opublikowali 7 artykułów naukowych.
(bk)
Zdjęcie portretowe prof. Jiříego Klemeša / fot. Igor Šefr, Brno University of Technology
Na zdjęciach z uroczystości nadania tytułu DHC PK: 1) uczestnicy wydarzenia, m.in. rodzina prof. Klemeša; 2) dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki prof. Stanisław M. Rybicki; 3 i 4) od lewej: prof. Petar Varbanov, małżonka śp. prof. Jiříego Klemeša, Eva Klemesova, rektor PK prof. Andrzej Szarata; 5) od lewej: Eva Klemesova, prof. Jan Taler, prorektor ds. nauki PK prof. Dariusz Bogdał; 6) prof. Petar Varbanov; 7) dziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Brneńskiej dr Jiří Hlinka; 8) wpis do pamiątkowej księgi, od lewej: dr Jiří Hlinka, prof. Petar Varbanov, dyrektor Centrum Doskonalenia Badań Naukowych PK prof. Paweł Ocłoń; 9) Eva Klemesova i prof. Andrzej Szarata; 10) rodzina śp. prof. Jiříego Klemeša przy pamiątkowej tablicy; 11) tablica pamiątkowa w głównym budynku PK / fot. Jan Zych
Zobacz więcej zdjęć z wydarzenia w naszej fotogalerii
{fastsocialshare}
Sportowa rywalizacja na Politechnice Krakowskiej nie zwalnia tempa. Za nami kolejne emocjonujące zmagania z cyklu Mistrzostw Politechniki Krakowskiej. Swoją siłę i wytrzymałość studenci, doktoranci i pracownicy uczelni mogli sprawdzić podczas zawodów w trójboju siłowym oraz ergometrze wioślarskim. Zakończył się również cykl zawodów w ramach Akademickiego Pucharu Polski AZS w narciarstwie alpejskim, znany również pod nazwą „AZS Winter Cup”.
Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Ergometrze Wioślarskim
W czwartek, 27 lutego, w siłowni Feel the Pain Gym odbyły się Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w ergometrze wioślarskim. Zawody zgromadziły ponad 20 studentów i pracowników uczelni, którzy rywalizowali w dynamicznej i wymagającej konkurencji, jaką jest wiosłowanie na ergometrze. Zawodnicy ścigali się na dystansie 500 metrów w czterech kategoriach indywidualnych oraz kategorii DUO.
Wyniki poszczególnych kategorii:
Waga Lekka Kobiet 🥇 Zuzanna Wojas – 1:47,3 🥈 Ania Pudełko – 1:56,5 🥉 Iza Szczepanik – 2:03,8
Waga Open Kobiet 🥇 Małgorzata Węgrzyn – 1:55,0 🥈 Milena Gil – 1:55,8 🥉 Ewa Dedo – 2:16,6
Waga Lekka Mężczyzn 🥇 Michał Mucha – 1:34,1 🥈 Karol Królewski – 1:36,6 🥉 Jakub Zając – 1:41,6
Waga Open Mężczyzn 🥇 Dominik Klag – 1:24,6 🥈 Łukasz Ogiela – 1:25,1 🥉 Patryk Dębski – 1:33,5
Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Trójboju Siłowym
Klub Uczelniany AZS Politechniki Krakowskiej we współpracy z siłownią Feel the Pain Gym zorganizował również Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w trójboju siłowym. Zawody odbyły się 1 marca i wzięło w nich udział dziewięciu zawodników oraz jedna zawodniczka.
Jedyną uczestniczką mistrzostw była Julia Michalczewska, która na co dzień jest członkinią sekcji trójboju siłowego AZS Politechniki Krakowskiej i startuje w kategorii do 57kg. Julia w swoich najlepszych podejściach uzyskała łączny wynik 260 kg (90 kg w przysiadzie, 60 kg w wyciskaniu i 110 kg w martwym ciągu).
Wśród panów rywalizacja odbywała się w formule „Open” z zastosowaniem przelicznika IPF. Zwycięzcą został Jan Kazak z wynikiem łącznym 610 kg (82,49 pkt IPF), drugie miejsce zajął Andrzej Szczurek z wynikiem 600 kg (78,78 pkt IPF), a trzecie Radosław Grędel, który uzyskał wynik 537,5 kg (69,31 pkt IPF).
Podsumowanie AZS Winter Cup
Zakończył się cykl zawodów w ramach Akademickiego Pucharu Polski AZS w narciarstwie alpejskim, znany również pod nazwą „AZS Winter Cup”. Jest to jedna z najsilniej obsadzonych cyklicznych imprez narciarskich w Polsce. Każda z edycji gromadzi ponad sto zawodniczek i zawodników, którzy rywalizują na najbardziej znanych polskich stokach narciarskich.
W tegorocznej rywalizacji reprezentacja Politechniki Krakowskiej ponownie zaprezentowała wysoką formę. Wśród kobiet najwyżej uplasowała się Iga Wilczyńska, która zajęła dziewiąte miejsce w klasyfikacji końcowej slalomu giganta i dwunaste miejsce w slalomie. Żeńska drużyna zakończyła tegoroczne zmagania na czwartym miejscu.
Z kolei w klasyfikacji generalnej w slalomie mężczyzn drugie miejsce zajął Michał Czerwiński, a miejsce trzecie Jakub Toporowski. Bardzo dobra postawa zespołu męskiego zaowocowała drugim miejscem w klasyfikacji generalnej. Na zakończenie całego cyklu odbyła się dodatkowa rywalizacja w slalomie równoległym, w którym drugie miejsce zajął Michał Czerwiński, a czwarte Jakub Toporowski.
Chociaż AZS Winter Cup już za nami, wciąż jednak możemy liczyć na emocje związane z rywalizacją na stoku. Obecnie trwają (3-6 marca) Akademickie Mistrzostwa Polski w narciarstwie alpejskim, a w dniach 6-9 marca odbędą się Akademickie Mistrzostwa Polski w snowboardzie.
Na zdjęciach:
1. Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Ergometrze Wioślarskim – podium w kategorii waga lekka kobiet / fot. Kacper Pałka 2. Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Ergometrze Wioślarskim – podium w kategorii waga open kobiet / fot. Kacper Pałka 3. Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Ergometrze Wioślarskim – podium w kategorii waga lekka mężczyzn / fot. Kacper Pałka 4. Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Ergometrze Wioślarskim – podium w kategorii waga open mężczyzn / fot. Kacper Pałka 5. Trójbój siłowy / fot. Sebastian Bojdo 6. AZS Winter Cup / fot. Archiwum AZS PK
{fastsocialshare}
22 września Politechnika Krakowska zawarła z Małopolską Okręgową Izbą Inżynierów Budownictwa w Krakowie umowę o współpracy. W imieniu PK podpis pod dokumentem złożył rektor PK prof. Andrzej Szarata, zaś z ramienia Izby, przewodniczący Rady MOIIB Mirosław Boryczko. W spotkaniu uczestniczyła też dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK. Jednym z celów umowy jest stałe podnoszenie kwalifikacji kadry inżynierów budownictwa i studentów kształcących się w tym obszarze, m.in. poprzez opiniowanie programów studiów przez MOIIB czy wspieranie działalności kół naukowych.
Umowa zawarta pomiędzy PK a Małopolską Okręgową Izbą Inżynierów Budownictwa w Krakowie zakłada różne wzajemne działania, w wyniku których wzmocnione zostaną kompetencje małopolskich inżynierów budownictwa i osób kształcących się w tym kierunku. – Na Politechnice Krakowskiej kształcimy specjalistów w zakresie budownictwa – nowoczesnych inżynierów, na których wiedzę i kompetencje jest nieustanne zapotrzebowanie. Zależy nam, aby nasi studenci, ale także kadra naukowa mogli korzystać z różnych możliwości wsparcia merytorycznego i nie tylko, ze strony partnerów branżowych. Umowa z Małopolską Okręgową Izbą Inżynierów Budownictwa w Krakowie jest jednym z przykładów tak pomyślanej współpracy, która przyniesie korzyści dla obydwu stron. Wymiana doświadczenia i wiedzy między instytucjami, skupienie uwagi na praktycznych aspektach związanych ze ścieżką rozwoju przyszłych specjalistów od budownictwa to dla nas niezwykle ważne kwestie – mówi rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata.
MOIIB zobowiązała się do opiniowania programów studiów realizowanych na Politechnice pod kątem możliwości uzyskania uprawnień budowlanych. Izba wesprze też działalność studenckich kół naukowych na wydziałach: Inżynierii Lądowej, Inżynierii Środowiska i Energetyki, Architektury, Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, a także będzie propagować informacje na temat działalności naukowej prowadzonej na tych wydziałach. Ponadto MOIIB wesprze i zaangażuje się w organizację konferencji naukowych i naukowo-technicznych organizowanych przez wydziały i jednostki Politechniki Krakowskiej.
Na mocy zawartej umowy, PK wesprze swoją kadrą ekspercką organizowane przez Małopolską Okręgową Izbę Inżynierów Budownictwa szkolenia i seminaria o tematyce dotyczącej wykonywania zawodu inżyniera budownictwa. Uczelnia deleguje też swoich specjalistów z dziedziny budownictwa, instalacji sanitarnych, architektury i elektrotechniki do zespołów eksperckich powoływanych przez MOIIB. PK będzie również dzielić się z MOIIB najnowszymi technologiami, metodami badań konstrukcji i ich stanu, by wesprzeć prace projektowe i eksperckie członków Izby. Co ważne, umowa daje Politechnice Krakowskiej podstawę do wydawania zaświadczeń, że ukończone studia na kierunkach związanych z budownictwem realizowano w oparciu o programy opracowane przy współpracy z MOIIB.
Małopolska Izba Inżynierów Budownictwa jest jednostką organizacyjną samorządu zawodowego inżynierów budownictwa – Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa, powołanej na mocy ustawy z 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa. W Polskiej Izbie Inżynierów Budownictwa zrzeszeni są inżynierowie posiadający uprawnienia budowlane w następujących specjalnościach: konstrukcyjno-budowlanej, instalacyjnej – instalacje sanitarne, instalacyjnej – instalacje elektryczne, instalacyjnej – instalacje telekomunikacyjne, inżynieryjnej drogowej, inżynieryjnej mostowej, inżynieryjnej kolejowej, inżynieryjnej hydrotechnicznej, inżynieryjnej wyburzeniowej oraz projektowe i/lub wykonawcze w zakresie ograniczonym oraz bez ograniczeń. Według ustawy o samorządach zawodowych, podstawowymi zadaniami PIIB są reprezentowanie i ochrona interesów zawodowych członków oraz realizowanie innych celów ustawowych i statutowych. PIIB prężnie działa także na arenie międzynarodowej. Jest m.in. członkiem i jednym z założycieli ECEC czyli Europejskiej Rady Inżynierów Budownictwa, której zadaniem jest reprezentowanie interesów inżynierów budowlanych – członków narodowych izb budownictwa – na forum Komisji i Parlamentu Europejskiego.
(bk)
Na zdjęciach, 1 i 2) przewodniczący Rady MOIIB Mirosław Boryczko (od lewej) i rektor PK prof. Andrzej Szarata; 3) Mirosław Boryczko, dziekan WIL prof. Lucyna Domagała i rektor PK prof. Andrzej Szarata / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Spółka Centralny Port Komunikacyjny i Politechnika Krakowska łączą siły. Podpisały umowę o współpracy w zakresie planowania, przygotowania i realizacji inwestycji CPK oraz działalności naukowej i dydaktycznej. Specjaliści Politechniki wesprą spółkę w analizach i ekspertyzach ważnych dla prowadzenia inwestycji CPK. Współpraca obejmie też m.in. wspólne projekty badawcze, wykłady dla studentów PK prowadzone przez specjalistów spółki oraz możliwość udziału młodych kadr inżynierskich w realnych wyzwaniach związanych z budową CPK. Politechnika została partnerem naukowym spółki, która odpowiada za przygotowanie jednej z największych inwestycji w polskiej historii – węzła transportowego, który ma integrować krajowy i europejski transport lotniczy, kolejowy i drogowy.
Współpraca planowana jest przede wszystkim w ramach kierunków transport i budownictwo, z możliwością poszerzania o kolejne dziedziny. Przedstawiciele Spółki zostali zaproszeni do opiniowania wybranych programów kształcenia na specjalnościach związanych z transportem oraz budownictwem.
– Jako Spółka realizująca jedną z najważniejszych inwestycji w Polsce, chcemy dzielić się z młodymi ludźmi wiedzą i doświadczeniem, aby mieli oni szansę zasilić szeregi wysoko wykwalifikowanej kadry, która w przyszłości będzie przygotowywała znaczące inwestycje infrastrukturalne w naszym kraju – mówi dr Filip Czernicki, prezes CPK. – Już od kilku lat korzystamy ze wsparcia merytorycznego Politechniki Krakowskiej, konsultując z naukowcami opracowywane rozwiązania projektowe. Dlatego też wierzymy, że podpisana właśnie umowa jeszcze bardziej zacieśni naszą współpracę z uczelnią, będąc jednocześnie wielką szansą dla jej studentów.
Współpraca pomiędzy CPK i PK polegać będzie m. in. na wspólnej organizacji konferencji naukowych czy opracowywaniu opinii i ekspertyz przez pracowników naukowych Politechniki Krakowskiej na potrzeby Spółki. Jednocześnie instytucje zadeklarowały możliwość wzajemnego wykorzystywania bazy laboratoryjnej, eksperckiej oraz organizacyjnej.
– Politechnika Krakowska jest jedną z wiodących uczelni technicznych w kraju, prowadzimy badania dotyczące m.in. w budowy linii kolejowych, w tym kolei dużych prędkości czy budowy i eksploatacji lotnisk – mówi prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata Rektor Politechniki Krakowskiej. – Dlatego zaproponowaliśmy CPK współpracę przy szeregu zagadnień związanych z inwestycją, w tym w zakresie analiz transportowych, budowy infrastruktury kolejowej i lotniczej oraz planowania przestrzennego. Wierzymy, że nasze specjalistyczne kompetencje i laboratoryjne zaplecze będą cennym wsparciem dla Spółki.
W ramach kształcenia odpowiednio wykwalifikowanych kadr na potrzeby realizacji inwestycji, a także późniejszego nią zarzadzania, CPK planuje w niedalekiej przyszłości rozwinąć program Kadry dla CPK. Będzie polegać na rozszerzaniu współpracy także o inne polskie uczelnie. – Z uwagi na to, że w najbliższych latach polska kolej i lotnictwo będą się intensywnie rozwijały, w znacznej mierze dzięki budowie CPK, już teraz powinniśmy zainwestować we wzmocnienie kierunków technicznych na uczelniach wyższych – mówi dr Filip Czernicki, Prezes CPK. – Współpraca z Politechniką Krakowską jest więc pierwszym krokiem w tworzeniu kadrowego zaplecza świetnie wykształconych inżynierów na potrzeby realizacji nie tylko naszej, ale też innych inwestycji.
Na zdjęciu:
Umowę o współpracy podpisali prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki i dr Filip Czernicki, prezes spółki CPK / Fot. CPK
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska po raz kolejny zaprasza w swoje progi wszystkich miłośników nauki! 29 września odbędzie się kolejna edycja Małopolskiej Nocy Naukowców, w ramach której atrakcje przygotowują Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej, a także Wydział Mechaniczny. Rejestracja na niektóre wydarzenia ruszyła już 21 września. Decydująca będzie kolejność zgłoszeń.
Przed nami kolejna odsłona wydarzenia, które wpisało się w małopolski kalendarz imprez popularnonaukowych. Pozwala ono zapoznać się z pracą naukowców i poszerzyć swoją wiedzę na temat fascynujących zagadnień naukowych. Odbywające się podczas Nocy Naukowców prezentacje, pokazy, warsztaty i wykłady to szansa na to, by skorzystać z wiedzy ekspertów i zapoznać się z ich osiągnięciami naukowymi. Jednym z miejsc, które włącza się w to wydarzenie jest Politechnika Krakowska, na której odbędzie się niemal 40 różnorodnych atrakcji!
Na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki odbędą się dwa pokazy. Jeden z nich pozwoli uczestnikom zrozumieć metody zagęszczania materiałów przy użyciu prasy, a drugi związany będzie z metodami wyrobu hydrożeli. Noc Naukowców to także okazja do tego, by dowiedzieć się więcej na temat ich przydatności.
Uczestnicy Nocy Naukowców będą mogli zwiedzić także wybrane pracownie i laboratoria Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. Jednym z nich jest Laboratorium Leków, w którym nie tylko poznają oni nietypowe metody syntezy, ale także dowiedzą się jaką rolę pełnią komputery w procesie poszukiwania substancji aktywnych. Z kolei w Laboratorium Nanocząstek uczestnicy będą mieli m.in. możliwość uczestniczenia w procesie otrzymywania i charakterystyki nanocząstek o właściwościach antymikrobiologicznych.
Kolejnym niezwykłym miejscem otwartym dla uczestników Nocy Naukowców będzie Laboratorium Światła. To właśnie tu odbędą się widowiskowe pokazy z pogranicza fotochemii oraz fizyki. Tematem przewodnim wydarzenia będzie światło ultrafioletowe oraz jego praktyczne wykorzystanie przez człowieka. Nie zabraknie także warsztatów dla najmłodszych uczestników. Podczas nich dzieci zapoznają się z techniką pisania światłem oraz tworzenia wiadomości szyfrowanych światłem UV. Równie ciekawie zapowiadają się pokazy pirotechniczne, które (o ile pozwolą na to warunki atmosferyczne) odbędą się na parkingu przed budynkiem WIiTCh.
Chemia wielu osobom kojarzy się głównie z doświadczeniami, których oczywiście nie zabraknie na Politechnice Krakowskiej podczas tegorocznej Nocy Naukowców. Będą to eksperymenty z różnych dziedzin chemii. Uczestnicy wydarzenia mogą wziąć także udział w pokazie, który wyjaśni im zasadę działania fitotestów, czyli testów, w których rośliny służą jako wskaźniki zanieczyszczenia środowiska. W ramach wydarzenia „Wielka ekspansja – spienianie poliuretanów” realizowany będzie pokaz związany z otrzymywaniem materiałów piankowych.
Podczas Nocy Naukowców będzie można wziąć udział w różnych warsztatach. Jedne z nich, o nazwie „Studio piękna w domu” to okazja do tego, by zapoznać się z surowcami stosowanymi do produkcji kosmetyków oraz z tajnikami technologii wytwarzania różnego rodzaju preparatów kosmetycznych. Z kolei warsztaty „Zbadaj swoją wodę z kranu!” to doskonała okazja do tego, by zbadać przyniesioną przez siebie wodę pitną pod kątem wybranych parametrów.
Na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej odbędą się też popularnonaukowe wykłady, które m.in. wyjaśnią jak można wykorzystać osiągnięcia nanotechnologii do ochrony życia i zdrowia, w tym do walki z nowotworami czy przedstawią główne założenia biomonitoringu. Warto jednak pamiętać, że większość wydarzeń odbywających się na WIiTCh wymaga wcześniejszej rejestracji.
Najwięcej wydarzeń w ramach Nocy Naukowców dostępnych będzie na Wydziale Mechanicznym PK. Fani motoryzacji będą mogli poznać projekt PK MechPower i zobaczyć bolid elektryczny, który projektują i budują – od podstaw – studenci KN Pojazdy Samochodowe oraz KN Automatyki i Robotyki. Noc Naukowców to także okazja do tego, by poczuć się jak kierowca rajdowy i sprawdzić swoje umiejętności w symulatorze wyścigowym, który został zbudowany w oparciu o replikę bolidu Formuły 1. Jeśli ktoś woli jednak pojazdy poruszające się po torach to będzie mógł skorzystać z symulatora Tramwaju NGT6, który od 2021 r. wspomaga szkolenie kandydatów na motorniczych krakowskiego MPK.
Na Wydziale Mechanicznym odbędą się również liczne pokazy. Jeden z nich będzie dotyczył osadzania kropli wody na różnych powierzchniach. W ramach doświadczenia laboratoryjnego uczestniczący będą mogli zapoznać się z metodami ochrony przed kroplami deszczu. Organizatorzy zaplanowali także pokaz wykorzystania kamery termowizyjnej, praktycznego wykorzystania grawerki oraz warsztaty z technologii druku 3D.
Podczas Nocy Naukowców na Wydziale Mechanicznym będzie można poznać różne roboty. Zaprezentowane zostaną m.in. roboty podwodne – cyberryby, autonomiczne roboty przemysłowe oraz mobilne. Z kolei wydarzenie „Poznaj zasady ruchu zbiorowego” to okazja do tego by zapoznać się z materiałami edukacyjnymi, które dotyczą budowy i eksploatacji pojazdów szynowych.
Noc Naukowców to doskonała okazja do tego, by zbadać techniki pracy inżyniera dzięki zabawom z modelowaniem 3D i analizami w programie SolidWorks, zapoznać się ze systemami do tworzenia skanów 3D czy systemami bezpieczeństwa w taśmociągach przemysłowych.
Ciekawe pokazy będą dotyczyły wirtualnej rzeczywistości. Uczestnicy wydarzeń dowiedzą się w jaki sposób techniki rzeczywistości wirtualnej wykorzystywane są w przygotowaniu produkcji czy w pracy designera, także będą mogli zobaczyć prezentację rzeczywistości wirtualnej z wykorzystaniem okularów 3D Google Oculus Rift.
Podczas Nocy Naukowców odbędzie się demonstracja kaskadowego systemu chłodniczego, który wykorzystuje energię słoneczną do zasilania pierwszego stopnia. Komora chłodnicza może być również wykorzystywana jako komora termoklimatyczna, w której zakres kontrolowanych temperatur to od około -45 do +90 stopni Celsjusza.
Noc Naukowców na PK to okazja do tego, by zaglądnąć w głąb różnych przedmiotów. Będzie to możliwe podczas prezentacji przemysłowego tomografu pomiarowego. Ciekawym miejscem, które zostanie udostępnione uczestnikom Nocy Naukowców jest stanowisko do wizualizacji oddymiania budynków wysokich. Z kolei w ramach wydarzenia „Cyfrowa korelacja obrazu” zaprezentowane zostanie stanowisko obrazujące za pomocą kolejno wykonanych fotografii pomiar przemieszczenia konstrukcji i działanie obciążeń zewnętrznych.
Podczas Nocy Naukowców będzie możliwość zwiedzenia laboratorium wyposażonego w Multisensoryczny Współrzędnościowy System Pomiarowy oraz optyczne i stykowe urządzenia do obrazowania topografii powierzchni. Uczestnicy wydarzenia będą mogli obejrzeć również pokaz działania referencyjnej Współrzędnościowej Maszyny Pomiarowej.
Oczywiście na Wydziale Mechanicznym nie zabranie atrakcji dla najmłodszych. Wśród nich są: warsztaty graficzne dla dzieci w pracowni artystycznej, design studio – pokazy wirtualnej rzeczywistości oraz techniki projektowania i modelowania przedmiotów codziennego użytku na przykładzie wykonanych projektów.
Podczas Nocy Naukowców odbędzie się także mini wykład dot. obserwacji jesiennego nieba oraz zasad korzystania z aplikacji Stellarium. Przy sprzyjających warunkach atmosferycznych zaplanowana jest także obserwacja nieba przez teleskop.
Dokładny program wydarzenia dostępny tutaj
Na zdjęciach Noc Naukowców 2022 / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Międzynarodowe teamy studenckie i jeden wspólny cel – zagospodarować przestrzeń i wzmocnić potencjał turystyczny małopolskiej gminy Zakliczyn. W ramach warsztatów FutureLab Camp nad koncepcjami dla Zakliczyna pracowało 26 studentów z Politechniki Krakowskiej oraz uczelni zagranicznych wchodzących w skład Uniwersytetu Europejskiego STARS EU – sojuszu 9 europejskich uczelni, w którym – poza PK – uczestniczą szkoły wyższe z Francji, Portugalii, Holandii, Niemiec, Albanii, Szwecji, Czech i Hiszpanii.
W warsztatach, które odbywały się stacjonarnie na Politechncie Krakowskiej, wzięli udział studenci z Politechniki Krakowskiej, Polytechnic Institute of Bragança (Portugalia), Marie and Louis Pasteur University (Francja) oraz Hanze University of Applied Sciences (Holandia). Głównym zadaniem żaków było zdefiniowanie problemów związanych z turystyką w Zakliczynie oraz zaproponowanie nowoczesnych koncepcji na wykorzystanie szans drzemiących w miasteczku oraz okolicznych miejscowościach, w tym m.in. na odtworzenie kładki rowerowo-pieszej nad Dunajcem prowadzącej do ruin zamku w Melsztynie.
Uczestnicy warsztatów zostali podzieleni na trzy grupy robocze, którymi kierowały: dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK i dr inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc z Katedry Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, ze wsparciem prof. Joao Pereira z Polytechnic Institute of Bragança oraz koordynatorami prof. Lorene Keram z i prof. Robin Roche z Marie and Luis Pasteur University. Za współpracę z partnerami oraz koordynację całego Blended Intensive Programme Erasmus+ odpowiadał Adam Sadło, na co dzień pracujący w FutureLab PK oraz pełniący rolę lidera grupy roboczej WP 2.5 w ramach STARS EU. Formuła, w jakiej pracowali uczestnicy FutureLab Camp – Blended Intensive Programme Erasmus+ (BIP) to intensywne programy dotyczące wybranych zagadnień naukowych, w których wykorzystuje się innowacyjne metody nauczania. Tego typu aktywności organizowane są we współpracy kilku (minimum trzech) uniwersytetów zrzeszonych w ramach programu Erasmus+. Program BIP składa się z części wirtualnej oraz stacjonarnej (uczestnicy BIP z różnych uniwersytetów spotykają się na jednej uczelni).
Prace w ramach FutureLab Camp rozpoczęły się od wizyty studyjnej w Zakliczynie, podczas której studenci spotkali się z burmistrzem Dawidem Chrobakiem oraz przedstawicielami lokalnych instytucji kultury. Po prezentacji i dyskusji na temat charakterystyki gminy i potencjalnych mocnych stron do wykorzystania, uczestnicy odwiedzili zakliczyński rynek, zabytkowy kościół, ruiny zamku w Melsztynie oraz Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach.
Po zdobyciu cennej dawki wiedzy, studenci przystąpili do prac koncepcyjnych. Zespoły składały się z osób skupionych na poszczególnych aspektach projektowych: architekturze, zarządzaniu w branży IT, międzynarodowym biznesie, sztuce i kulturze. Taka mulitdyscyplinarna współpraca pozwoliła uczestnikom zaproponować unikalne i złożone koncepcje.
Przegląd dotychczasowych rezultatów prac odbył się 28 lutego br. Wziął w nim udział: rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, koordynator STARS EU na PK prof. Dariusz Bogdał oraz dyrektor FutureLab PK Monika Firlej. – Praca w ramach Blended Intensive Programs to coś więcej niż tylko nauka poprzez działania projektowe. To też bowiem okazja do wymiany międzykulturowej, do czego zachęca w swoich zaleceniach Komisja Europejska. Zaproponowaliśmy studentom ciekawy program uwzględniający także spotkania po zajęciach, wspólną grę w kręgle i bilarda, zwiedzanie Wieliczki oraz Krakowa i poznawanie smaków polskiej kuchni. To szczególnie ważne przy budowaniu zespołów, które po komponencie fizycznym, będą jeszcze pracowały ze sobą online do połowy czerwca 2025 – mówi Adam Sadło z FutureLab PK.
Ostatniego dnia zajęć, w poniedziałek 3 marca, miały miejsce finalne prezentacje opracowanych koncepcji. Gościem specjalnym tego dnia był Kazimierz Dudzik, dyrektor Zakliczyńskiego Centrum Kultury. Ekspert zadeklarował, że część przedstawionych pomysłów, postara się wykorzystać w swojej pracy. Finalne prezentacje odbywały się także pod czujnym okiem ekspertów z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej – prof. dr hab. inż. arch. Sabiny Kuc, dr inż. arch. Wojciecha Wójcikowskiego, prof. PK, dr inż. Stanisława Czernika oraz dr inż. arch. Agnieszki Wójtowicz-Wróbel, prodziekan ds. studenckich WA.
Grupowe prace zespołów będą kontynuowane przez najbliższe trzy miesiące, a dopracowane w szczegółach koncepcje Zakliczyn otrzyma do wykorzystania w połowie czerwca. – Jestem dumna z pracy, jaką wykonali studenci naszej uczelni wspólnie ze swoimi zagranicznymi kolegami. O tym, że multidyscyplinarna praca nad konkretnymi rozwiązaniami dla miast i biznesu przynosi wymierne efekty, wiem nie od dziś, bowiem właśnie wsparciem takich grup zajmujemy się każdego dnia w FutureLab PK. Przeniesienie idei FutureLab na międzynarodowy poziom jest dla mnie osobiście największym wyrazem uznania pracy, jaką wykonujemy ze studentami i naukowcami Politechniki od sześciu lat – podsumowuje Monika Firlej, dyrektor FutureLab PK.
Umowę regulującą współpracę gminy Zakliczyn z Politechniką Krakowską podpisali w styczniu 2025 r. prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor PK oraz Dawid Chrobak, burmistrz Zakliczyna. – Dzięki dogodnemu położeniu Zakliczyn to idealne miejsce na inwestycje, zwłaszcza turystyczne. Bardzo się cieszymy z potencjału, jaki leży we współpracy naszej uczelni z tak dynamiczną rozwijającą się gminą. Zwłaszcza z szansy, którą ta współpraca stwarza studentom Politechniki i naszych partnerskich uczelni zagranicznych. Warsztaty poświęcone Zakliczynowi to kolejny przykład nowoczesnego kształcenia, które promujemy na Politechnice czyli edukacji przez realizację projektów o praktycznych zastosowaniach dla społeczności lokalnych. Te dedykowane Zakliczynowi – jak przekazuje burmistrz – mają szansę inspirować do rzeczywistych zmian w gminie – mówił wówczas rektor PK. Więcej na temat współpracy Politechniki Krakowskiej z gminą Zakliczyn: Nowa kładka nad Dunajcem? Zakliczynowi pomogą nasi studenci i naukowcy
Więcej na temat działalności STARS EU na stronie: www.starseu.org
(as, jg)
Fot. Adam Sadło
{fastsocialshare}
Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata oraz specjaliści z Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu WM z jej kierownikiem dr hab. inż. Maciejem Szkodą, prof. PK na czele, uczestniczą w Międzynarodowych Targach Kolejowych TRAKO 2023, największym i najbardziej prestiżowym w Polsce wydarzeniu z branży transportu szynowego. Targi TRAKO to także jedne z największych, obok berlińskich, targów kolejowych w Europie. Odbywają się w dniach 19-22 września 2023 r. w Gdańsku w Centrum Wystawienniczo-Kongresowym AmberExpo.
Dziś na targach zespół Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego wraz ze studentami WM PK podczas seminarium pt. „Kształcenie kadry inżynierskiej dla branży pojazdów szynowych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej” przedstawiał ofertę edukacyjną dla branży kolejowej:
W prezentacji brali udział dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK, dr Maciej Górowski, mgr inż. Bartosz Szachniewicz, dr inż. Maciej Michnej i dr hab. inż. Grzegorz Zając, prof. PK. Na Targach TRAKO obecny jest także rektor PK prof. Andrzej Szarata, który bierze udział w panelach dyskusyjnych, m.in. w debacie pt. „Planowanie w transporcie z wykorzystaniem narzędzi wspierających podejmowanie decyzji”, organizowanej przez Centrum Unijnych Projektów Transportowych. Debatę będzie można śledzić dzięki transmisji on-line od godz. 14.30.
Jak podają organizatorzy gdańskich targów, wydarzenie zgromadzi ponad 500 wystawców oraz ponad 25 tys. gości branżowych z ponad 40 krajów, a jego celem jest prezentacja najnowszych trendów, rozwiązań technologicznych, rozwoju systemów transportowych, infrastruktury kolejowej i nowości w tym obszarze, zarówno w Polsce, jak i w Europie oraz na świecie.
Politechnika Krakowska to jeden z najmocniejszych w Polsce ośrodków eksperckich w obszarze transportu szynowego i inżynierii pojazdów szynowych. Specjaliści PK służą eksperckim wsparciem największym firmom z branży kolejowej oraz jednostkom samorządów i instytutów badawczych. Uczelnię łączą wspólne projekty badawczo-rozwojowe oraz inicjatywy edukacyjne m.in. z takimi partnerami, jak PKP Intercity, ALSTOM ZWUS, NEWAG, Zespół Doradców Gospodarczych TOR, Siemens Mobility, MPK Kraków, Instytut Kolejnictwa, Urząd Transportu Kolejowego, MEDCOM, Knorr-Bremse. We współpracy z grupą NEWAG i innymi partnerami z branży kolejowej od 2017 r. na Wydziale Mechanicznym PK prowadzona jest w systemie dualnym specjalność inżynieria pojazdów szynowych, w ramach kierunku środki transportu i logistyka. Firmy z branży kolejowej (PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., Kolejowe Zakłady Nawierzchniowe „Bieżanów” Sp. z o.o., Budimex S.A., Przedsiębiorstwo Napraw i Utrzymania Infrastruktury Kolejowej w Krakowie Spółka z o.o., Grupa ZUE S.A., STRABAG Sp. z o.o., Track Tec S.A.) na mocy umowy o współpracy, podpisanej z Wydziałem Inżynierii Lądowej, fundują stypendia dla studentów PK kształcących się na kierunku budownictwo w specjalnościach związanych z kolejnictwem.
Unikatową w skali kraju inicjatywą jest Szkoła Transportu Politechniki Krakowskiej – międzywydziałowe przedsięwzięcie Wydziału Mechanicznego oraz Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej, obejmująca studentów kierunków studiów: transport (na Wydziale Inżynierii Lądowej), środki transportu i logistyka (ze specjalnością inżynieria pojazdów szynowych) oraz pojazdy samochodowe na Wydziale Mechanicznym, a także kilku specjalności na I i II stopniu studiów. To odpowiedź na potrzeby dynamicznie rozwijającego się sektora transportu i idące za nimi zapotrzebowanie na wszechstronnie wykwalifikowaną kadrę inżynierską w tej branży.
(mas)
Na zdjęciach, przedstawiciele PK na Międzynarodowych Targach Kolejowych TRAKO 2023, obok pociągu (od lewej) kierownik Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK oraz rektor PK prof. Andrzej Szarata / fot. Katedra Pojazdów Szynowych i Transportu
{fastsocialshare}
6 marca w Sali Senackiej rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata oraz prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer spotkali się z laureatami 9. edycji stypendiów z Własnego Funduszu Stypendialnego uczelni. W rozstrzygniętej na początku lutego zimowej edycji 2025 r. takie stypendia otrzymało 21 aktywnych naukowo osób – 17 studentów i 4 doktorantów ze Szkoły Doktorskiej PK. – Za pomocą naszego programu stypendialnego chcemy docenić Państwa dodatkowy wysiłek i ciężką pracę. Jesteście chlubą Politechniki Krakowskiej – powiedział prof. Andrzej Szarata. Zdobywcy stypendiów otrzymali pamiątkowe dyplomy. W spotkaniu uczestniczyli dziekani wydziałów, na których studiują laureaci oraz reprezentantka Szkoły Doktorskiej PK. Łączna kwota Stypendiów Politechniki Krakowskiej przyznanych w tej edycji wynosi 160 275 zł. Od początku programu do studentów i doktorantów – naukowych liderów Politechniki – trafiło już 1 mln 146 tysięcy 928 zł!
Program stypendialny wspierający aktywnych naukowo studentów i doktorantów został ustanowiony w grudniu 2020 r. przez Senat PK, zaś realizowany jest od roku 2021. Laureaci wyłaniani są w dwóch edycjach – zimowej oraz letniej i otrzymują od uczelni półroczne wsparcie finansowe. Stypendia wypłacane są co miesiąc w wysokości zależnej od pozycji na liście rankingowej. Wśród punktowanych osiągnięć – zgodnie z przyjętym regulaminem – są m.in. publikacje naukowe, aktywny udział w realizowanych na PK projektach, m.in. NCN, NCBR, ukończenie i rozliczenie projektu realizowanego w ramach współpracy z FutureLab PK, wysokie miejsca w konkursach międzynarodowych lub krajowych. W sumie dotąd uczelnia nagrodziła 231 studentów i doktorantów.
– Ogromnie cieszę się, że mogę wręczyć najlepszym studentom i doktorantom Politechniki Krakowskiej dyplomy za zdobycie stypendium za osiągnięcia naukowe z Własnego Funduszu Stypendialnego. Za pomocą naszego programu stypendialnego chcemy docenić Państwa dodatkowy wysiłek i ciężką pracę. Jesteście chlubą Politechniki Krakowskiej. Podczas spotkań z rektorami innych uczelni zawsze z radością mówię o osobach aktywnych, takich jak Państwo, robiących znacznie więcej niż się od nich wymaga, rozwijających swoje naukowe pasje i zainteresowania. Trzymam mocno kciuki za Państwa. Życzę dalszych sukcesów i mogę zapewnić, że będziemy robić wszystko, by jeszcze lepiej działało się Państwu na Politechnice – mówił w czasie spotkania z laureatami rektor PK prof. Andrzej Szarata.
– Zgodnie z zasadami przyznawania stypendiów z Własnego Funduszu Stypendialnego, nasi studenci i doktoranci zgłaszają tylko dwa osiągnięcia, ale jakość tych osiągnięć robi naprawdę duże wrażenie. Uważam, że środki przeznaczone na stypendia to fundusze doskonale zainwestowane. W tym momencie kwota przyznanych stypendiów wynosi już powyżej 1 mln zł. Warto zaznaczyć, że pracujemy nad tym, aby kwoty stypendiów w przyszłości były jeszcze wyższe – podkreślał prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer. Najwięcej laureatów w tej edycji programu stypendialnego Politechniki Krakowskiej z Własnego Funduszu Stypendialnego studiuje na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej – osiem osób. Sześcioro zdobywców stypendiów studiuje na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Dwie laureatki to studentki Wydziału Mechanicznego, a jedna – Wydziału Architektury. Wśród doktorantów trzy osoby reprezentują dyscyplinę inżynieria chemiczna, a jedna – inżynierię materiałową.
W spotkaniu z laureatami 9. edycji stypendiów za osiągnięcia naukowe wzięli udział: prof. dr hab. inż. Marcin Banach, prodziekana Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej; dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK, prodziekan Wydziału Architektury; dr hab. inż. Aneta Liber-Kneć, prof. PK, prodziekan Wydziału Mechanicznego; dr inż. Marek Nykiel, prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki; dr hab. inż. Agnieszka Leśniak, prof. PK, zastępczyni dyrektor Szkoły Doktorskiej PK, a także inż. Mateusz Dąbrowski, przewodniczący Parlamentu Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej i mgr inż. Piotr Śliwiński, członek Uczelnianej Rady Samorządu Doktorantów PK.
Zobacz zdjęcia z rozdania dyplomów laureatom stypendium
Studenci – laureaci Stypendium Politechniki Krakowskiej z Własnego Funduszu Stypendialnego PK w naborze zimowym 2025:
1. Dawid Kiesiewicz, student technologii chemicznej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (studia II stopnia). Laureat zajął I miejsce w międzynarodowym konkursie za wynalazek „Innowacyjne formulacje akrylanowych żywic fotoutwardzalnych do druku 3D w środowisku wodnych roztworów elektrolitów, dedykowane do druku 3D części polimerowych detali hybrydowych typu metal-polimer.” Podstawą przyznania stypendium było również I miejsce uzyskane w konkursie międzynarodowym za wynalazek „Innowacyjna wielomateriałowa drukarka 3D dedykowana do produkcji elementów hybrydowych metalowo-polimerowych z wykorzystaniem procesów elektroosadzania i fotopolimeryzacji”.
2. Alicja Przybyłowicz, studentka Wydziału Mechanicznego (inżynieria medyczna na II stopniu studiów). Zdobyła stypendium za dwie publikacje naukowe: „Study on the Effect of Emulsifiers on the Properties of Oleogels Based on Olive Oil Containing Lidocaine” i „Development and Analysis of Bilayer Foamed Oleogels Stabilized with Ecogel™: Exploring the Role of Tween 80 in Modifying Physicochemical Properties”.
3. Weronika Wałczyk, studiuje na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (technologia chemiczna, studia II stopnia). Laureatka jest autorką publikacji naukowej pt. „Increasing resolution in additive manufacturing by using high-performance and non-toxic photoinitiating systems”. Projekt, w który się angażuje – „Highly porous ceramic materials mimicking bone tissue fabricated by 3d printing DLP” – zdobył złoty medal w jednym z międzynarodowych konkursów.
4. Dominika Trӓger, studentka inżynierii materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki (I stopień studiów). Rozwiązanie pn. „Polymer-peptide mask modified with zinc nanoparticles to promote skin regeneration”, w którego opracowaniu brała udział, zdobyło I miejsce w 2024 r. podczas międzynarodowej wystawy wynalazków iCan w Kanadzie. Ponadto studentka bierze aktywny udział w projekcie badawczym finansowanym przez Narodowe Centrum Nauki – „Hierarchiczne podejście do inżynierii tkanki kostno-chrzęstnej OsteoHierarch”.
5. Katarzyna Jamioł, studentka architektury krajobrazu (I stopień) na Wydziale Architektury. Podstawą do udzielenie stypendium była publikacja naukowa pt. „The Role of Public Space in Building the Resilence of Cities: Analysis of Representative Projects from IFLA Europe Exhibitions”, a także II miejsce w konkursie IFLA Europe Youth Competition 'Plane(t)Scape’.
6. Zuzanna Zając, studentka inżynierii medycznej na Wydziale Mechanicznym (II stopień). Politechnika doceniła aktywny udział studentki w dwóch projektach Narodowego Centrum Badań i Rozwoju „Miniaturization of impeller pump as minimal invasive implanted mechanical heart assist for children & teenagers” oraz „Advanced metamaterials dedicated for cardiovascular surgeries to minimize tissue injury”.
7. Kacper Oliwa, studiuje inżynierię materiałową na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki (II stopień). Student uczestniczy w projektach finansowanych przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju: „Opracowanie kompozytów geopolimerowych jako materiału do ochrony niebezpiecznych wraków i innych krytycznych konstrukcji podwodnych przed korozją” i „Rozwój systemów uzdatniania wody przeciwdziałających eutrofizacji jezior na bazie zeolitów otrzymywanych z odpadów przemysłowych”.
8. Małgorzata Kowalewska, studentka studiów II stopnia na kierunku biotechnologia (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej). Studentka bierze udział w projekcie PRELUDIUM 21 NCN pn. „Badania w kierunku ilościowego opisu zachowania się podczas fotopolimeryzacji wolnorodnikowej nowych jednoskładnikowych fotoinicjatorów o znacznie ulepszonej zdolności fotoinicjowania uzyskanej poprzez rozbudowę układu wiązań sprzężonych”. Podstawą przyznania stypendium z WFS było również II miejsce w międzynarodowym konkursie dla projektu „Kwantowe nano-fotoinicjujące katalizatory na bazie kropek węglowych do fotopolimeryzacji i druku trójwymiarowego (3d)”.
9. Kamil Pulit, student technologii chemicznej na I stopniu studiów, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej. Laureat bierze udział w projekcie NCN „Fotochemiczne dostrajanie zdolności do fotoinicjacji soli jodonowych za pomocą łatwo modyfikowalnych chromoforów: Uwolnienie potencjału łatwego wytwarzania wydajnych kationowych fotoinicjatorów aktywnych w świetle widzialnym.” Student jest także zaangażowany w projekt „Otrzymywanie nanokompozytów polimerowych metodą druku 3D-VAT o ulepszonych właściwościach mechanicznych z wykorzystaniem innowacyjnych systemów fotoinicjujących”, który nagrodzono (II miejsce) w międzynarodowym konkursie.
10. Bartosz Oksiuta, biotechnologia na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (studia II stopnia). Studenta nagrodzono za autorstwo publikacji: „Aspekty inżynierii chemicznej w projektowaniu i budowie nowego typu multimateriałowej drukarki 3D wykorzystującej procesy fotopolimeryzacji i elektroosadzania” oraz „Adhezja polimerów do elektrodepozytowanej miedzi dla nowej technologii druku 3D dla komponentów hybrydowych metal-polimer”.
11. Claudia Garbowska, studentka I stopnia na kierunku nanotechnologie i nanomateriały (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki). Doceniono publikację naukową „Design and Characterization of Novel Polymeric Hydrogels with Protein Carriers for Biomedical Use”, a także jej zaangażowanie w rozwiązanie „Polymeric system with natural bio-components for anti-inflammatory and regenerative treatment of chronic wounds”. Wynalazek zdobył złoty medal podczas ubiegłorocznych międzynarodowych targów wynalazczości „Kaohsiung International Invention & Design EXPO” na Tajwanie.
12. Jakub Pietraszewski, student I stopnia inżynierii chemicznej i procesowej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej. Laureat uczestniczy w dwóch projektach Narodowego Centrum Nauki: OPUS-LAP20 „Zaawansowane fotoutwardzalne nanokompozyty polimerowe otrzymywane w technologiach szybkiego prototypowania 3D-VAT” i LIDER XIII „Opracowanie nowej generacji, nietoksycznych, antybakteryjnych żywic wraz z drukarką 3D dla przemysłu stomatologicznego do otrzymywania tymczasowych koron i mostów”.
13. Kinga Szołdrowska, studentka biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (I stopień). Kinga bierze udział w projekcie NCN „Projektowanie i wytwarzanie modyfikowanych termoplastycznych bezizocyjanianowych włókien polihydroksyuretanowych”. Uzyskała też II miejsce za prezentację „Conversion of CO2 to cyclic carbonates using a commercial epoxy resin and further synthesis to thermoplastic isocyanate-free polyurethanes”.
14. Julia Chrzan, II stopień technologii chemicznej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej.Stypendium uzyskała za publikację naukową „Green synthesis of 1,3,5-triazine derivatives using a sonochemical protocol” oraz udział w projekcie FutureLab PK pn. „RakOUT – poszukiwanie małocząsteczkowego kandydata na lek w spersonalizowanej terapii raka jelita grubego”.
15. Wiktoria Wrzesińska, studentka Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki na kierunku nanotechnologie i nanomateriały (I stopień). Nagrodzono publikację naukową „Design and Characterization of Novel Polymeric Hydrogels with Protein Carriers for Biomedical Use” i platynowy medal dla wynalazku „Innovative hydrogel based on adaptogens for stimulating tissue regeneration in chronic wounds”, w którego opracowaniu uczestniczyła. Rozwiązanie doceniono na wystawie wynalazków Eureka International Paris 2024.
16. Katarzyna Sala, II stopień studiów na kierunku inżynieria materiałowa (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki). Laureatka została doceniona za publikację naukową „Enhanced Hydrogel Materials: Incorporating Vitamin C and Plant Extracts for Biomedical Applications” i platynowy medal dla wynalazku pn. „Advanced Hydrogel Dressings with Antioxidant Activity for Enhanced Therapeutic Efficacy in Chronic Wound Healing”, uzyskany podczas międzynarodowej wystawy wynalazków Eureka International Paris.
17. Oliwia Grzywacz, I stopień studiów na kierunku nanotechnologie i nanomateriały (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki). Laureatka jest autorką publikacji „Design and Characterization of Novel Polymeric Hydrogels with Protein Carriers for Biomedical Use”. Rozwiązanie opracowywane z jej udziałem, „Advanced polymer nanosystems as drug carriers in cancer biomedicine” zostało nagrodzone złotym medalem w czasie ubiegłorocznej wystawy wynalazków w Szanghaju.
Doktoranci – laureaci Stypendium Politechniki Krakowskiej z Własnego Funduszu Stypendialnego PK w naborze zimowym 2025:
1. Renata Górska (dyscyplina inżynieria chemiczna) uzyskała stypendium za udział w projekcie Narodowego Centrum Nauki „Sulfhydrylowe koniugaty jako prekursorskie barwniki oparte na źródłach roślinnych o potencjalnym działaniu prewencyjnym w zaburzeniach związanych ze stresem oksydacyjnym: badania właściwości przeciwzapalnych i stabilności”. Laureatka ma również na swoim koncie publikację naukową „Atriplex hortensis var. 'rubra’ extracts and purified amaranthin-type pigments reduce oxidative stress and inflammatory response in LPS-stimulated RAW264.7 cells”.
2. Dominika Krok-Janiszewska (dyscyplina inżynieria chemiczna) zdobyła politechniczne stypendium za publikację „Harnessing light to create functional, three-dimensional polymeric materials: multitasking initiation systems as the critical key to success” i złoty medal dla wynalazku „Kropki węglowe-nowatorskie, ekologiczne nanomateriały jako składniki wysokowydajnych układów fotoinicjujących, dedykowanych do opracowania hydrożelowych materiałów polimerowych w technologii VAT-3D”, przyznany w czasie międzynarodowych targów wynalazków i innowacji INTARG.
3. Michał Kucała (dyscyplina inżynieria chemiczna) został nagrodzony za I miejsce dla najlepszej prezentacji w czasie International Conference for Young Scientists on Biorefinery Technologies and Products. Wydarzenie odbyło się w dniach 24-26 kwietnia 2024 r. w Rydze, a tytuł najlepszej prezentacji to „The Influence of the Chemiccal Structure of Biofoam on the Properties of Rebiopolyols”. Doktorant zdobył stypendium z Własnego Funduszu Stypendialnego PK także za publikację „Rebiopolyols – New components for the synthesis of polyurethane biofoams in line with the circular economy concept”.
4. Elwira Schmidt (dyscyplina inżynieria mechaniczna) otrzymała stypendium za publikację „Physical mechanism of the intermittent plastic flow at extremely low temperatures” oraz udział w projekcie NCN (konkurs PRELUDIUM 23) pn. „Modelowanie konstytutywne wielofazowych materiałów pozyskiwanych metodą przyrostową, odkształcanych w ekstremalnie niskich temperaturach”.
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Centrum Badawcze Bezpieczeństwa Pożarowego i Akustyki powstało w Krakowie w ramach Łukasiewicz – Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych. Będzie integrować wiedzę naukową z realnymi potrzebami przemysłu budowlanego w zakresie bezpieczeństwa pożarowego i ochrony przed hałasem. W powstanie centrum i współpracę badawczą z wykorzystaniem jego potencjału zaangażowane są krakowskie uczelnie, w tym Politechnika Krakowska. W uroczystości otwarcia nowego ośrodka badawczego, unikatowego w skali kraju, uczestniczył rektor uczelni prof. Andrzej Szarata.
W nowym centrum prowadzona będzie działalność badawczo-rozwojowa w zakresie badań ogniowych, bezpieczeństwa pożarowego oraz ochrony przed hałasem. Jego głównym celem jest wdrażanie innowacyjnych technologii przemysłowych, które podwyższają bezpieczeństwo i komfort użytkowników budynków, a jednocześnie są bardziej energooszczędne i przyjazne dla środowiska, ograniczają negatywny wpływ na ekosystemy zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju.
Intencję współpracy dla budowy Centrum i wspólnej działalności badawczej w jego ramach wyraziły w sierpniu ubiegłego roku w specjalnym liście władze województwa małopolskiego, krakowskie uczelnie: Politechnika Krakowska (w jej imieniu list intencyjny sygnował śp. rektor prof. Andrzej Białkiewicz), Akademia Górniczo-Hutnicza, Uniwersytet Rolniczy w Krakowie, a także Szkoła Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie oraz Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie. W czerwcu 2023 r. Politechnika Krakowska i Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych (IMiMB) wzmocniły dwustronną współpracę, podpisując umowę o strategicznej kooperacji w dziedzinie badań naukowych i rozwoju technologicznego. Porozumienie sygnowali rektor PK prof. Andrzej Szarata i dyrektor Instytutu dr hab. inż. Paweł Pichniarczyk. Współdziałaniu Politechniki i Instytutu służyć będzie m.in. otwarte właśnie nowe centrum badawcze.
– Współpraca jest kluczowym elementem dla efektywnego opracowywania i wdrażania innowacji. Nasze Centrum będzie działać jako platforma integrująca wiedzę naukową z potrzebami przemysłu, umożliwiając tworzenie technologicznych rozwiązań odpowiednich dla polskiego sektora budowlanego. Dzięki takiej współpracy możliwe będzie przyspieszenie innowacji i tworzenie rozwiązań dla Przemysłu 4.0, które mają realny wpływ na społeczeństwo i gospodarkę – podkreśla Paweł Pichniarczyk, dyrektor Łukasiewicz – Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych. Jak dodaje, Instytut wraz z partnerami dąży do identyfikowania najważniejszych wyzwań, przed którymi stoi przemysł budowlany oraz dziedzina bezpieczeństwa pożarowego. Bezpieczeństwo materiałów budowlanych i ochrona przed hałasem mają w nich kluczowe znaczenie. W tych tematach realizują swoje zainteresowania badawcze także specjaliści Politechniki Krakowskiej.
W uroczystym otwarciu Centrum Badawczego Bezpieczeństwa Pożarowego i Akustyki, które odbyło się w poniedziałek 18 września 2023 r., uczestniczył rektor PK prof. Andrzej Szarata. Gratulując gospodarzowi – Instytutowi Ceramiki i Materiałów Budowlanych i jego dyrektorowi Pawłowi Pichniarczykowi – podkreślał wyjątkowość miejsca i wyjątkowość współpracy, która do powstania centrum doprowadziła. – Politechnika Krakowska prowadzi badania konstrukcji budowlanych i niezawodności obiektów, mamy także specjalistów w obszarze akustyki. Do tej pory nasze prace naukowe miały często charakter teoretyczny. Dzięki współpracy w ramach nowego Centrum będziemy mieli szanse je prowadzić w skali 1 do 1. Deklaruję dalsze wsparcie Politechniki dla idei naszej współpracy i gotowość do wspólnego pozyskiwania grantów i realizacji projektów badawczych – zaznaczył rektor PK.
Centrum Badawcze Bezpieczeństwa Pożarowego i Akustyki oprócz działalności naukowej prowadzić będzie również działania edukacyjne i dydaktyczne skierowane do studentów i doktorantów oraz słuchaczy Szkoły Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie. Ma być miejscem, w którym przyszłe kadry eksperckie w dziedzinie bezpieczeństwa pożarowego i akustyki zdobywać będą wiedzę i doświadczenie praktyczne. Centrum będzie też poligonem doświadczalnym dla strażaków.
Nowe Centrum zbudowano przy ul. Cementowej w Krakowie. Powstała tu m.in. hala do badań materiałowych ze strefą badań realizowanych w postaci otwartego ognia oraz badań ogniowych w komorach zamkniętych. Nowy obiekt jest także wyposażony w infrastrukturę do badań izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych w postaci stanowiska do badań pochłaniania dźwięku.
(m)
Na zdjęciach: uczestnicy uroczystego otwarcia Centrum Badawczego Bezpieczeństwa Pożarowego i Akustyki, w tym gronie m.in. rektorzy krakowskich uczelni, sygnatariusze listu intencyjnego w sprawie budowy centrum: rektor AGH prof. Jerzy Lis (pierwszy z lewej), rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata (drugi z lewej) i prof. Sylwester Tabor, rektor Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie (drugi z prawej)
Chociaż za oknami wiosenna pogoda to jednak ostatnie dni dostarczyły wielu emocji związanych z rywalizacją na stoku. Od 3 do 6 marca na stoku zakopiańskiej Harendy odbyły się Akademickie Mistrzostwa Polski w Narciarstwie Alpejskim. Nasze narciarki zaprezentowały świetną formę i w klasyfikacji drużynowej kobiet zdobyły drugie miejsce. Nieco później fani sportów zimowych mogli podziwiać współzawodnictwo miłośników jazdy na jednej desce. Od 6 do 9 marca w Białce Tatrzańskiej trwały Akademickie Mistrzostwa Polski w snowboardzie, w których nasza reprezentantka sięgnęła po złoty medal.
Akademickie Mistrzostwa Polski w narciarstwie alpejskim zostały rozegrane w prawdziwe wiosennych warunkach. Ostatniego dnia zawodów na termometrach było bowiem plus 12 stopni. Do rywalizacji na zakopiańskiej Harendzie przystąpiło ponad 400 zawodniczek i zawodników z 48 uczelni. Pierwsze dwa dni przebiegały pod znakiem eliminacji w gigancie i slalomie. W każdej z konkurencji zostało wyłonionych 50 najlepszych narciarzy i narciarek, którzy trzeciego dnia rywalizowali w finałach.
W klasyfikacji drużynowej kobiet najlepsze były narciarki Uniwersytetu Warszawskiego, wyprzedzając Politechnikę Krakowską i Uniwersytet Śląski w Katowicach. W zmaganiach kobiet AZS PK reprezentowały: Anna Skarbek-Malczewska, Natalia Złoto, Oliwia Kądziołka, Marianna Kuc, Iwa Wilczyńska, Anna Trędowska, Julia Artwik, Martyna Haratek i Aleksandra Dzielska. Dzięki znakomitej postawie całej drużyny reprezentacja Politechniki Krakowskiej wywalczyła złoty medal w klasyfikacji uczelni technicznych oraz tytuł Akademickich Wicemistrzyń Polski w klasyfikacji generalnej.
Indywidualnie świetną formę zaprezentowały Anna Skarbek-Malczewska i Natalia Złoto. W klasyfikacji studentek uczelni technicznych Anna zdobyła podwójne złoto, a Natalia srebrny medal w slalomie gigancie.
Nieco inaczej Akademickie Mistrzostwa Polski w narciarstwie alpejskim potoczyły się dla męskiej reprezentacji AZS PK. Po dwóch dniach eliminacji nasi zawodnicy znajdowali się w gronie faworytów do podium w klasyfikacji generalnej. Niestety, Jakub Toporowski doznał kontuzji, która wykluczyła go z dalszej rywalizacji. Mimo to reszta zespołu nie poddała się i w pełnym słońcu walczyła na wymagającej trasie.
Ostatecznie nasza drużyna, w składzie: Jakub Toporowski, Leon Blanc, Michał Czerwiński, Mateusz Świerk, Jacek Wojas, Mieszko Konarski i Maciej Pająk, wywalczyła brązowy medal w klasyfikacji uczelni technicznych oraz piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Warto wspomnieć także o indywidulanym sukcesie jednego z zawodników. W finałach slalomu Michał Czerwiński zdobył bowiem srebrny medal wśród uczelni technicznych.
Od piątku do niedzieli (6-9 marca br.) ponad 280 snowboardzistów z 42 uczelni wyższych w słonecznej aurze rywalizowało w slalomie i banked slalomie. Na stokach przygotowanych przez Ośrodek Narciarski Kotelnica nie zabrakło efektownych zjazdów. Najlepsza w kobiecym banked slalomie była Anna Skarbek-Malczewska z Politechniki Krakowskiej. Żeńska drużyna odnotwała także sukces drużynowo zdobywając brązowy medal wśród uczelni technicznych.
Fot. Leon Blanc
(kp, red. jg)
{fastsocialshare}
Katarzyna Jamioł, studentka architektury krajobrazu i architektury na Politechnice Krakowskiej, otrzymała wyróżnienie w międzynarodowym konkursie dla studentów „ArchiDots – Award for Excelence in Architectural Design 2023”. Jej projekt pn. „Kossak Square”, będący rozwinięciem projektu semestralnego, uplasował się na II miejscu w kategorii Sophomore. To kolejne w ostatnim czasie wyróżnienie dla ambitnej architektki z PK.
– Punkt lub kropka są głównymi twórcami formy. Postrzegamy studentów architektury jako te kropki, które mają potencjał do stworzenia architektury, która będzie inspirować i stąd inicjatywa ArchiDots – możemy przeczytać na stronie organizatorów konkursu. Studentów nagradzano w kilku kategoriach: Freshman Category, Sophomore Category, Junior Category i Senior Category. Wśród laureatów tegorocznej edycji są utalentowane osoby z Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych, Kanady, Niemiec, Brazylii, Indii czy Izraela. Katarzyna Jamioł jest jedyną laureatką z Polski.
„Kossak Square”, a więc wyróżniony (First Special Mention) projekt studentki Politechniki Krakowskiej, nawiązuje do zabytkowego zespołu dworsko-parkowego Kossakówka, usytuowanego przy placu Juliusza Kossaka 4 w Krakowie. Neogotycki dworek został w 1869 r. zakupiony przez Juliusza Kossaka i przez dziesięciolecia należał do tej rodziny. W 1960 r. dworek został wpisany do rejestru zabytków, został wyremontowany, lecz w latach 80. XX w. zaczął podupadać. Kossakówka od końca 2019 r. należy do Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK. W swoich pomysłach na rewitalizację tego szczególnego miejsca, Katarzyna Jamioł zwróciła uwagę m.in. na potrzebę zadbania o udogodnienia dla osób z niepełnosprawnościami, zapewnienia ławek, a także stolików w budynku i na zewnątrz wraz z przestrzenią kawiarnianą, zapewnienia bezpiecznych przejść dla pieszych przez ul. Zwierzyniecką oraz utworzenia przestrzeni parkowej, której elementy będą nawiązywać do obrazów Juliusza Kossaka. Projekt „Kossak Square” stanowi rozwinięcie pracy semestralnej zrealizowanej przez studentkę na kierunku architektura krajobrazu (w ramach przedmiotu Projektowanie Zintegrowane). Temat kursowy prowadzili: dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK (prodziekan Wydziału Architektury), dr inż. arch. Wojciech Rymsza-Mazur, prof. PK oraz mgr inż. arch. Jacek Konopacki, wszyscy z Katedry Architektury Krajobrazu WA PK.
Katarzyna Jamioł jest studentką dwóch kierunków – architektury krajobrazu i architektury. Aktywnie działa w Kole Naukowym Krajobrazy „Landscapes”. Jest zaangażowana w prace naukowe i organizacyjne. Zdobyła wiele nagród i wyróżnień. W 2022 r. zajęła III miejsce w kategorii Student Artysta w ramach Plebiscytu „Szafirowe Smoki”, organizowanego przez Samorząd Studencki PK. Katarzyna Jamioł została też laureatką programu stypendialnego PK, realizowanego z Własnego Funduszu Stypendialnego uczelni. Była członkinią zespołu (Katarzyna Jamioł, Małgorzata Pięciorak i Krzysztof Pryt) nagrodzonego w konkursie „Hrubieszowski dom i ogród z klimatem”. Studentka wniosła również istotny wkład w opracowanie międzynarodowej wystawy IFLA Europe 2022 Reconsidering Nature. Jednym z partnerów wystawy była Politechnika Krakowska.
(bk)
Grafiki użyte w tekście: wizualizacje projektu autorstwa Katarzyny Jamioł / Katedra Architektury Krajobrazu
{fastsocialshare}
Po raz dziesiąty uczniowie klas maturalnych zawalczyli o dodatkowe punkty w rekrutacji na Politechnikę Krakowską. 22 lutego odbył się II etap konkursu „O Złoty Indeks PK”. 53 osoby mogą cieszyć się tytułem laureata rywalizacji. Konkurs rozegrano w czterech dyscyplinach: matematyce, chemii, informatyce i predyspozycjach architektonicznych.
Organizatorzy konkursu „O Złoty Indeks PK” zdecydowanie nie mogli narzekać na brak zainteresowania. Do udziału w przedsięwzięciu zgłosiło się 491 osób. Najwięcej uczestników odnotowano z województw małopolskiego, podkarpackiego i śląskiego. Pojawiły się też zgłoszenia z województw lubelskiego oraz świętokrzyskiego. W tej edycji na mapie rejestracji zaistniał również Elbląg położony w województwie warmińsko-mazurskim. Do II etapu konkursu zakwalifikowało się 113 osób, a w finałowej rywalizacji wzięło ostatecznie udział 102 tegorocznych maturzystów. Zmagania odbywały się w salach dydaktycznych na kampusach Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24 oraz przy ul. Podchorążych 1.
II etap pozwolił wyłonić laureatów 10. edycji konkursu „O Złoty Indeks”. Tytuł ten trafi do 53 uczestników konkursu, a wśród nich do: 23 laureatów z informatyki (laureaci I stopnia – 9 osób; laureaci II stopnia – 10 osób; laureaci III stopnia – 4 osoby), 15 z matematyki (laureaci II stopnia – 10 osób; laureaci III stopnia – 5 osób), 11 z predyspozycji architektonicznych (laureaci I stopnia – 2 osoby; laureaci II stopnia – 2 osoby; laureaci III stopnia – 7 osób) i 4 z chemii (1 osoba z tytułem laureata I stopnia; 1 osoba z tytułem laureata II stopnia i 2 laureatki III stopnia). Niektóre ze szkół, których uczniami są finalistki i finaliści, mogą pochwalić się wieloma laureatami, np. I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Żywcu, Technikum Energetyczno-Elektroniczne im. Tadeusza Kościuszki nr 9 w Krakowie czy krakowski Zespół Szkół Łączności im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku.
Pula dodatkowych punktów w rekrutacji na PK, a więc ów „Złoty Indeks”, zależna jest od wyników uzyskanych w finale. 200 punktów otrzymują laureaci I stopnia, którzy swoim wynikiem uplasowali się w przedziale od 81 do 100 proc. maksymalnej liczby punktów. Uczniowie z wynikami mieszczącymi się w przedziale 66-80 proc. maksymalnej liczby punktów, uzyskali tytuł laureata II stopnia i 100 dodatkowych punktów w rekrutacji na PK. Laureatami III stopnia zostali uczestnicy, których rezultaty mieszczą się w puli od 50 do 65 proc. maksymalnej liczby punktów – ilość dodatkowych punktów rekrutacyjnych wynosi 60. Zgodnie z zasadami konkursu, punkty wywalczone z przedmiotów matematyka, chemia lub informatyka, nie przysługują w postępowaniu rekrutacyjnym na kierunki architektura i architektura krajobrazu, natomiast te zdobyte z przedmiotu predyspozycje architektoniczne, są brane pod uwagę wyłącznie w rekrutacji na architekturę oraz architekturę krajobrazu. Z możliwości wykorzystania dodatkowych punktów jest wyłączony proces rekrutacji na tylko jeden kierunek z oferty PK – inżynierię wzornictwa przemysłowego.
11 kwietnia o godz. 10.00 w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” na głównym kampusie Politechniki zaplanowano spotkanie z laureatami konkursu – zdobywcy złotych indeksów odbiorą pamiątkowe dyplomy. Będą też mogli skorzystać z możliwości lepszego poznania uczelni, a wszystko w związku z Dniem Otwartym na PK.
Strona internetowa konkursu: indeks.pk.edu.pl
(bk)
Na zdjęciach, finał 10. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK” / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Rozpoczyna się kolejna edycja konkursu „M-Ar-Che-F”, który będzie trwał do 29 lutego 2024 r. (rejestracja uczestników do 31 stycznia 2024 r.). Konkurs ma zasięg ogólnopolski i jest przeznaczony dla uczniów szkół ponadpodstawowych. Nagrodzeni zostaną także nauczyciele oraz szkoły najbardziej zaangażowane w konkurs.
Organizowany przez Politechnikę Krakowską konkurs ma na celu zainteresowanie uczniów szkół ponadpodstawowych takimi dziedzinami, jak: matematyka, architektura, chemia, fizyka, informatyka i budownictwo. Stanowi on też zachętę dla szkół, by podjęły współpracę z PK w celu lepszego przygotowania uczniów do podjęcia studiów technicznych. Poprzez udział w konkursie uczniowie zapoznają się również z platformą e-learningową Moodle, która używana jest na wielu polskich uczelniach.
Swój udział w konkursie uczniowie mogą zgłaszać indywidualnie albo mogą zostać zgłoszeni przez nauczycieli. W tym celu należy wypełnić formularz zgłoszeniowy znajdujący się na stronie http://szkoly.pk.edu.pl/. Zgłoszenia przyjmowane są do 31 stycznia 2024 r. Konkurs przeprowadzany jest w formie zdalnej na platformie e-learningowej Politechniki Krakowskiej: https://delta.pk.edu.pl/. To właśnie na tej platformie uczniowie mogą znaleźć mini-kursy, których tematyka nieco poszerza materiał obowiązujący w szkołach ponadpodstawowych. Każdy uczeń może wziąć udział we wszystkich mini-kursach, wybór należy do niego. Po spełnieniu warunków zaliczenia danego mini-kursu uczestnik zdobywa jeden punkt. Zatem wynik uczestnika konkursu to suma zdobytych przez niego punktów. Trzech najlepszych uczniów zostanie zaproszonych na uroczyste posiedzenie Senatu PK, podczas którego nastąpi wręczenie dyplomów i nagród rzeczowych. Warto podkreślić, że wszyscy uczniowie, którzy uzyskają co najmniej 50 proc. maksymalnej liczby punktów, otrzymają certyfikaty potwierdzające ich aktywny udział w konkursie.
Organizatorzy przewidzieli także nagrodzenie nauczycieli i szkół, które szczególnie mocno zaangażowały się we współpracę z Politechniką Krakowską w zakresie mini-kursów. Wynik nauczyciela to suma wyników wszystkich zgłoszonych przez niego uczniów przy użyciu formularza grupowego. Z kolei wynik szkoły to suma wyników zarejestrowanych uczniów danej placówki. Nauczyciele, którzy uzyskają pięć najlepszych wyników otrzymają certyfikaty potwierdzające ich aktywny udział w konkursie, a dyrektorzy szkół, które uzyskają trzy najlepsze wyniki, zostaną zaproszeni na uroczyste posiedzenie Senatu PK, podczas którego nastąpi wręczenie dyplomów i nagród rzeczowych.
Lista kursów, które aktualnie mogą wybierać uczestnicy konkursu:
W zakresie architektury krajobrazu:
W zakresie matematyki:
W zakresie fizyki:
W zakresie chemii:
W zakresie informatyki:
W zakresie budownictwa:
Baza kursów znajduje się na platformie e-learningowej Delta (www.delta.pk.edu.pl) w kategorii „Kursy Dla Szkół Średnich”. Dostęp do nich możliwy jest również z poziomu strony internetowej poświęconej współpracy ze szkołami (www.szkoly.pk.edu.pl) oraz poprzez platformę Otwartych Zasobów Edukacyjnych PK (www.politeka.pk.edu.pl). Baza ta poszerzana jest o kolejne kursy. Oferta edukacyjna dla szkół średnich została wzbogacona także o możliwość udziału uczniów zarejestrowanych w konkursie „M-Ar-Che-F” w kursie e-learningowym o nazwie „PoMoST” (Podstawy Matematyki dla Studentów).
Uczniowie najbardziej zaangażowanych szkół mają później możliwość uczestniczenia w specjalnie dla nich organizowanych wykładach ekspertów, interesujących warsztatach, spotkaniach z organizacjami studenckimi oraz zwiedzać obiekty Politechniki Krakowskiej. Pytania o organizację spotkań oraz sugestie na temat ich programu należy wysłać na adres Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..
Na zdjęciu: Uczestnik konkursu (edycja 2022/23) odbiera nagrodę podczas uroczystego posiedzenia senatu PK / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Na początku marca inżynierowie obchodzili swoje święto, jakim jest Światowy Dzień Inżyniera ustanowiony przez Międzynarodową Federację Organizacji Inżynierskich (WFEO) i odbywający się pod patronatem UNESCO. Święto na różne sposoby promuje dokonania twórców techniki. W Polsce centralne obchody Dnia Inżyniera połączone zostały z galą, podczas której wyróżnieni zostali wybitni przedstawiciele środowiska inżynierskiego. W kategorii NAUKA wyróżnienie otrzymała prof. dr hab. inż. Lidia Żakowska z Wydziału Inżynierii Lądowej.
Tegoroczne obchody Dnia Inżyniera odbywały się pod hasłem „Technika w walce z ubóstwem”. Organizatorami centralnych uroczystości były FSNT – NOT i Politechnika Łódzka oraz Konferencja Rektorów Polskich Uczelni Technicznych (KRPUT). W ramach obchodów Dnia Inżyniera odbyła się gala, podczas której laureaci 31 edycji plebiscytu o tytuł „Złotego Inżyniera” otrzymali dyplomy i statuetki.
Plebiscyt „Złoty inżynier” organizowany od ponad 30 lat przez redakcję czasopisma „Przegląd Techniczny” (współorganizatorzy: Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych Naczelna Organizacja Techniczna i Klub Złotego Inżyniera „Przeglądu Technicznego”). Ma on na celu wyróżnienie wybitnych twórców techniki ze szczególnym uwzględnieniem przedsiębiorczości, innowacyjności oraz radzenia sobie w gospodarce wolnorynkowej. W gronie nominowanych można znaleźć osoby zajmujące się zarówno tradycyjnymi, jak i najnowszymi dziedzinami techniki. Wyróżnieni inżynierowie przyczyniają się do rozwoju tych obszarów i czynią to z poszanowaniem środowiska naturalnego.
W kategorii NAUKA została wyróżniona prof. dr hab. inż. Lidia Żakowska z WIL PK, która specjalizuje się w inżynierii lądowej i transporcie drogowym. Jest ona autorką ponad 100 publikacji naukowych, działa w SITK RP oraz FSNT NOT. Reprezentuje Polskę w komitecie Kobiety w Inżynierii Światowej Federacji Organizacji Inżynierskich (WFEO) działąjąc na rzecz równouprawnienia kobiet w inżynierii.
Plebiscyt o tytuł Złotego Inżyniera Przeglądu Technicznego jest organizowany od 1994 r. Ma on na celu pokazanie wybitnych twórców techniki, ze szczególnym uwzględnieniem przedsiębiorczości i innowacyjności oraz radzenia sobie w gospodarce wolnorynkowej .Głównym organizatorem jest redakcja wydawanego od 1866 r. czasopisma „Przegląd Techniczny”, a współorganizatorami są Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych Naczelna Organizacja Techniczna i Klub Złotego Inżyniera Przeglądu Technicznego.
Lista laureatów plebiscytu o tytuł Złotego Inżyniera Przeglądu Technicznego
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Zarząd Dróg Miasta Krakowa (ZDMK) rozszerzają współpracę. Porozumienie w tej sprawie podpisali we wtorek, 12 września br. rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata i mgr Magdalena Nowak-Obrzut, dyrektor ZDMK. Kooperację będzie koordynować dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK.
Współpraca Politechniki i krakowskich jednostek miejskich, dbających o drogi, torowiska i obiekty mostowe ma wieloletnią historię. Miejskie służby korzystają z eksperckiej wiedzy specjalistów Politechniki m.in. przy prowadzeniu swoich projektów – inwestycji, remontów, bieżącego monitoringu infrastruktury miasta. Nowa umowa rozszerza pola współpracy, koncentrując się zwłaszcza na jej obszarach edukacyjnych, takich jak szkolenie kadr Zarządu Dróg Miasta Krakowa, praktyki studenckie i kształcenie inżynierów drogownictwa pod kątem potrzeb miast, wspólne przedsięwzięcia naukowo-badawcze.
Porozumienie obejmuje wspólne inicjatywy m.in. w zakresie: przygotowania i prowadzenia przez ekspertów Politechniki szkoleń, kursów oraz studiów podyplomowych dla pracowników ZDMK; organizowania praktyk i wizyt zawodowych studentów uczelni w jednostkach organizacyjnych ZDMK; przygotowania i prowadzenia przez pracowników ZDMK wybranych wykładów monograficznych dla studentów uczelni; wspólnego formułowania tematów prac dyplomowych przygotowywanych przez studentów PK; organizowania i udziału w seminariach, webinarach, konferencjach naukowo-technicznych.
– Dynamiczny rozwój nowych technologii oraz coraz bardziej wymagające społeczne i środowiskowe wyzwania, wymagają od zarządców miast i miejskiej infrastruktury, stałego aktualizowania wiedzy i podwyższania kompetencji kadr za to odpowiedzialnych. Politechnika Krakowska – ze swoimi nowoczesnymi laboratoriami i wysokiej klasy specjalistami – będzie dla Zarządu Dróg Miasta Krakowa cennym wsparciem w tym procesie – mówi rektor PK prof. Andrzej Szarata. – Kraków jest z oczywistych względów naturalnym środowiskiem dla aktywności badawczej i edukacyjnej pracowników i studentów Politechniki Krakowskiej. Trzymamy na bieżąco rękę na pulsie miasta. Znamy dobrze jego infrastrukturę, codzienne wyzwania związane z zarządzaniem nią, plany rozwoju, często sięgamy do tematów miejskich podczas kształcenia naszych studentów. Po studiach mogą być oni zainteresowani pracą w jednostkach miejskich, dlatego cieszymy się, że na współpracy – organizacji stażów, praktyk wizyt studyjnych – skorzystają też nasi studenci. Nasza współpraca edukacyjna i badawcza związana z dbałością o infrastrukturę Krakowa przyniesie z pewnością dobre owoce także dla mieszkańców miasta – ich bezpieczeństwa i wygody.
Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej, który będzie koordynował współpracę, zaoferuje pracownikom różnych szczebli Zarządu Dróg Miasta Krakowa szkolenia i kursy z takich obszarów tematycznych jak: podstawy systemów GIS z wprowadzeniem do ich wykorzystania w zarządzaniu nieruchomościami gminnymi, nowe trendy w projektowaniu i utrzymywaniu infrastruktury drogowej, zieleń przyuliczna i błękitna infrastruktura, zarządzanie procesem inwestycyjnym przy wsparciu nowoczesnym narzędzi cyfrowych. – Aby sprawnie dbać o miasto, realizować zadania budżetowe, potrzebujemy w swoich szeregach specjalistów. Podnoszenie kwalifikacji jest niezmiernie istotne, dlatego to porozumienie ma charakter głównie edukacyjny. Liczę, że zaplanowane liczne inicjatywy przyniosą obu stronom wymierne korzyści – podkreśla Magdalena Nowak-Obrzut, dyrektor Zarządu Dróg Miasta Krakowa.
(mas)
Na zdjęciach, 1) rektor PK prof. Andrzej Szarata i dyrektor ZDMK Magdalena Nowak-Obrzut; 2) rektor prof. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej prof. Lucyna Domagała i dyrektor ZDMK Magdalena Nowak-Obrzut / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Od lat do stałych punktów kalendarza wiosennych wydarzeń na Politechnice Krakowskiej zalicza się ogólnopolski konkurs wiedzy „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”. XIII edycja przedsięwzięcia rusza pełną parą. Do rywalizacji zapraszamy uczniów szkół ponadpodstawowych i studentów. 24 marca, a więc w 231. rocznicę przysięgi Tadeusza Kościuszki na krakowskim Rynku, rozpocznie się elektroniczna rejestracja. 25 kwietnia zaplanowaliśmy I etap zmagań – test wiedzy on-line, zaś 23 maja w murach PK zostanie przeprowadzony wielki finał. Tym razem finaliści powalczą o wyższe nagrody finansowe. Zwycięzca zdobędzie aż 3000 zł! Wszyscy uczniowie biorący udział w finale mogą liczyć na dodatkowe punkty w rekrutacji na Politechnikę. Nad warstwą merytoryczną konkursu czuwa profesjonalne jury złożone z historyków, muzealników i specjalistów od fortyfikacji. W tym roku do grona ekspertów dołączył prezes Zarządu Komitetu Kopca Kościuszki w Krakowie prof. dr hab. Piotr Dobosz.
Politechnika Krakowska nosi imię Tadeusza Kościuszki od 1976 r. Jednym ze sposobów na upamiętnienie patrona uczelni jest konkurs wymagający od uczestników sporej wiedzy na temat życia i dokonań Kościuszki oraz czasów, w których żył. W ub. roku politechniczna inicjatywa cieszyła się rekordowym zainteresowaniem – zgłosiło się 370 osób z całej Polski. Elektroniczna rejestracja do XIII edycji ruszy 24 marca i potrwa do 11 kwietnia. Sam proces zgłoszenia zajmuje tylko chwilę. Ważne, żeby zapamiętać (zapisać) wskazane na etapie rejestracji dane dostępowe, które będą niezbędne do udziału w I etapie konkursu. Osoby niepełnoletnie muszą również dopilnować dostarczenia organizatorom zgody rodzica lub opiekuna prawnego, której formularz udostępniliśmy na stronie konkursu.
25 kwietnia zaplanowaliśmy I etap zmagań – test wiedzy on-line, złożony z 30 pytań zamkniętych. Podobnie, jak w ub. roku, w finale XIII edycji konkursu zmierzy się 12 osób – 7 uczniów i 5 studentów, a więc najlepsi uczestnicy I etapu. II etap zmagań, podzielony na trzy rundy, zostanie przeprowadzony 23 maja w murach Politechniki Krakowskiej. Szczegółowe zasady całej rywalizacji zostały opisane w regulaminie konkursu.
Zwycięzca zgarnie 3000 zł. Zdobywca II miejsca otrzyma 2000 zł, a uczestnik uplasowany na III miejscu – 1000 zł. Dla pozostałych finalistów przewidziano nagrody książkowe oraz gadżety związane z Politechniką Krakowską. Ponadto, wszyscy uczniowie uczestniczący w finale otrzymają dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym na wszystkie kierunki studiów I stopnia na Politechnice Krakowskiej. O liczbie przyznanych punktów zdecyduje kolejność miejsc uzyskana w II etapie. Najwyżej uplasowany uczeń zostanie zaopatrzony w aż 100 dodatkowych punktów uwzględnianych w rekrutacji na PK. Osoba, która uzyska drugi wynik wśród uczniów, otrzyma 80 punktów, a trzeciemu pod względem wyniku uczniowi przyznanych zostanie 60 punktów. Każdy z czworga pozostałych uczniów otrzyma 50 punktów w postępowaniu rekrutacyjnym.
Przypominamy, że zgodnie z zasadami konkursu, nie mogą w nim brać udziału studenci kierunku historia oraz finaliści poprzednich edycji.
Wszystkie pytania i zagadnienia, z którymi uczestnicy spotkają się w ramach kolejnych etapów rywalizacji, opracowywane są w oparciu o wykaz odpowiednio dobranej literatury. Nad warstwą merytoryczną konkursu czuwa Komisja w składzie: prof. dr hab. Piotr Dobosz (prezes Zarządu Komitetu Kopca Kościuszki w Krakowie; Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego); prof. dr hab. Michał Baczkowski (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny) – historyk specjalizujący się w dziejach wojskowości, historii fortyfikacji i dziejach Krakowa od XVIII do XX w.; dr hab. Krzysztof Ślusarek (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny) – specjalista w zakresie historii społecznej i politycznej od XVIII do XX w.; dr inż. arch. Krzysztof Wielgus (Politechnika Krakowska, Wydział Architektury) – specjalista w zakresie fortyfikacji wojskowych; mgr Lilianna Lewandowska (kierowniczka Muzeum Politechniki Krakowskiej, propagatorka tradycji kościuszkowskich na uczelni), mgr Piotr Kapusta (Muzeum Krakowa) – popularyzator historii, przewodnik turystyczny. Przewodniczącym tego gremium jest prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer.
Zachęcamy do odwiedzenia strony internetowej konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”, dostępnej pod adresem: kosciuszko.pk.edu.pl. Za jej pośrednictwem będziemy przekazywać wszystkie informacje dotyczące konkursu i kolejnych jego etapów.
(bk)
{fastsocialshare}
Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata wizytował obiekty technologiczne Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania w Krakowie. Politechnikę – zwłaszcza Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki PK – i MPO łączy owocna współpraca, przypieczętowana porozumieniem z 2017 r. W wizycie brała udział prof. Agnieszka Generowicz z WIŚiE, koordynatorka licznych wspólnych inicjatyw uczelni i MPO.
W ramach wizyty rektor PK odwiedził obiekty MPO przy ul. Nowohuckiej 1 i Krzemienieckiej 40. Zapoznał się z instalacjami do przetwarzania odpadów komunalnych w gminie, m.in. z funkcjonowaniem zakładu odpadów wielkogabarytowych oraz odpadów urządzeń elektrycznych i elektronicznych wraz z punktem ich odbioru, zakładu produkcji paliw z odpadów, bazy samochodowo-sprzętowej do odbioru odpadów oraz utrzymania letniego i zimowego miasta. Na terenie Centrum Ekologicznego Barycz była okazja do zwiedzenia sortowni odpadów selektywnie gromadzonych, sortowni odpadów zmieszanych i instalacji mechaniczno-biologicznego przetwarzania, punktu selektywnego gromadzenia odpadów, kompostowni odpadów zielonych i składowiska odpadów ostatecznych.
Współpraca Politechniki z MPO prężnie się rozwija m.in. w ramach porozumienia zawartego w 2017 r. Zakłada ono podejmowanie wspólnych działań w zakresie badań naukowych w obszarze zbierania odpadów komunalnych oraz prowadzenia procesów odzysku i przetwarzania odpadów. Eksperci PK współpracują z MPO także w zakresie wdrażania nowych technologii przetwarzania odpadów. Owocem współpracy są nie tylko innowacyjne rozwiązania, wykorzystywane w działalności MPO, ale też wspólne publikacje, m.in monografia dotycząca poprawy jakości stanu środowiska np. dzięki utrzymaniu czystości oraz letniemu utrzymaniu dróg i ciągów pieszych czy wydany w tym roku w Wydawnictwie Politechniki Krakowskiej wspólny poradnik „Organizacja i eksploatacja systemów letniego i zimowego utrzymania obszarów miejskich – poradnik techniczny” (autorzy A. Generowicz A., H. Kultys, A. Natkaniec A., J. Sobczyk, T. Bator). Za tę publikację, która ma charakter podręcznika, Wydawnictwo PK otrzymało wyróżnienie w konkursie Technicus 2023 Naczelnej Organizacji Technicznej. Podczas wizyty w MPO, rektor PK miał okazję przekazać autorom podręcznika nagrodę wraz gratulacjami.
– W ramach współpracy PK i MPO przygotowujemy kolejny poradnik, tym razem dotyczący możliwości gromadzenia i odbioru odpadów zmieszanych i selektywnie gromadzonych. Estetyka i prawidłowe funkcjonowanie systemu gospodarki odpadami jest uwarunkowane prawidłowym systemem segregacji „u źródła”, czyli przez mieszkańców. Podjęty temat stawia przed nami kolejne trudne wyzwanie, które mamy nadzieję rozwiązać w ramach naszej współpracy – zapowiada prof. Agnieszka Generowicz z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej. Podręcznik skierowany będzie do deweloperów, zarządców nieruchomości oraz oczywiście studentów i użytkowników systemu gospodarki odpadami. Będzie miał charakter multidyscyplinarny, oprócz elementów segregacji planuje się uwzględnić kwestie logistyczne odbioru odpadów, ich transportu oraz usytuowania miejsc odbioru.
Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w Krakowie to dziś nowoczesna i największa w branży firma komunalna w Polsce. Przetwarza rocznie ponad 350 tys. Mg odpadów w taki sposób, że ostatecznie składowane jest 2-3% masy odpadów wytworzonych. Ponad 40-procentowe poziomy odzysku i recyklingu oraz wykorzystanie energii z odpadów to ważne osiągnięcia krakowskiej spółki.
(mas)
Na zdjęciach, 1) od lewej rektor PK prof. Andrzej Szarata, prezes Zarządu, dyrektor generalny MPO Henryk Kultys i prof. Agnieszka Generowicz; 2) prof. Andrzej Szarata; 3) na pierwszym planie: prezes Zarządu, dyrektor generalny MPO Henryk Kultys, prof. Andrzej Szarata, prof. Agnieszka Generowicz / fot. Piotr Odorczuk
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Armatura Kraków S.A. rozpoczynają współpracę, która otworzy nowe możliwości rozwoju studentom, naukowcom oraz specjalistom branży sanitarnej i grzewczej. 11 marca 2025 r. w Sali Senackiej Politechniki porozumienie podpisali rektor uczelni prof. Andrzej Szarata i prezes zarządu spółki Magdalena Tokarczyk-Cyran. Celem umowy jest wspieranie inicjatyw akademickich, technologicznych i naukowych przez bogaty plan wspólnych działań edukacyjnych i badawczych. To m.in. program praktyk i wizyt studyjnych dla studentów w fabryce Armatury, wspólne dyplomowanie w praktycznych tematach z pola działań firmy, doradztwo naukowo-techniczne m.in. z zakresu mechaniki i konstrukcji maszyn, inżynierii produkcji, kontroli jakości produktów i precyzyjnego pomiarowania. Firma liczy też, że dzięki współpracy z uczelnią do jej kadr dołączą młodzi inżynierowie z PK z interdyscyplinarnymi – technicznymi i designerskimi – kompetencjami.
– Nasza współpraca to szansa zarówno dla studentów i pracowników Politechniki Krakowskiej, jak i dla firmy. Taka kooperacja nauki ze światem biznesu jest kluczowa dla kształcenia nowoczesnych inżynierów, którzy będą gotowi sprostać wyzwaniom rynku pracy. Nasi studenci i pracownicy będą mieli możliwość zdobycia realnego doświadczenia w nowoczesnym zakładzie produkcyjnym spółki Armatura, a także uczestniczenia w projektach badawczo-rozwojowych o wysokiej wartości praktycznej. Wierzymy, że to partnerstwo zaowocuje nowymi innowacjami i przyczyni się do wzmocnienia pozycji firmy w jej mocno konkurencyjnej branży – powiedział prof. Andrzej Szarata, rektor PK.
Dzięki współpracy studenci Politechniki Krakowskiej zyskają możliwość uczestniczenia w wycieczkach dydaktycznych oraz zajęciach szkoleniowych organizowanych na terenie zakładu produkcyjnego spółki Armatura S.A. w Nisku na Podkarpaciu. Wizyty studyjne oraz szkolenia w firmie pozwolą studentom i pracownikom naukowym zdobywać praktyczną wiedzę na temat nowoczesnych procesów produkcyjnych, najnowszych technologii materiałowych oraz standardów jakości stosowanych w jednej z wiodących firm branży sanitarnej i grzewczej w Polsce. W ramach stażów i praktyk w firmie studenci PK poznają rzeczywiste wyzwania technologiczne, a możliwość realizacji prac dyplomowych na bazie realnych problemów inżynierskich zwiększy ich praktyczne doświadczenie i wartość na rynku pracy.
– Nasza fabryka od ponad stu lat stoi na straży najwyższej jakości i innowacyjnych rozwiązań. Współpraca z Politechniką Krakowską pozwoli nam jeszcze skuteczniej rozwijać nasze produkty, a także wspierać młodych ludzi w rozwoju ich zawodowych karier – podkreśla Magdalena Tokarczyk-Cyran, prezes KFA Armatura.
KFA Armatura liczy mocno na zainteresowanie studentów i absolwentów Politechniki zatrudnieniem w firmie. – Szukamy m.in. młodych inżynierów do pracy w działach rozwoju i wizerunku produktu, którzy będą też zaangażowani w procesy certyfikacji, normalizacji, analiz rynkowych. Mamy też oferty pracy dla osób, którzy łączą wiedzę i kompetencje inżynierów oraz designerów. Będą uczestniczyć w projektowaniu czy optymalizacji produktów zgodnie z ich specyfiką techniczną przy jednoczesnym uwzględnieniu wymagań nowoczesnego designu, estetyki czy ergonomii – mówi Magdalena Tokarczyk-Cyran.
Takich specjalistów Politechnika Krakowska kształci m.in. na kierunkach prowadzonych na Wydziale Mechanicznym uczelni: inżynierii wzornictwa przemysłowego, inżynierii i zarządzaniu produkcją, mechanice i budowie maszyn, automatyce i robotyce. Na współpracy skorzystają także studenci i badacze innych wydziałów PK – m.in. Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki, który łączy z Armaturą tematyka badawcza dotycząca np. procesów odlewnictwa i spawalnictwa, nowoczesnych materiałów, technologii przeróbki plastycznej metali i stopów technicznych oraz kształcenie inżynierów materiałowych.
Politechnika i KFA Armatura zapowiadają też ścisłą współpracę w zakresie doradztwa naukowo-badawczego, zwłaszcza z zakresu konstrukcji i eksploatacji urządzeń i maszyn wykorzystywanych w procesach produkcyjnych, kontroli jakości produktów i dokładności używanych przyrządów pomiarowych. Dla kadry naukowej Politechniki Krakowskiej nowo zawiązana współpraca to doskonała okazja do prowadzenia badań w rzeczywistych warunkach przemysłowych oraz opracowywania innowacyjnych rozwiązań, które mogą znaleźć zastosowanie w przemyśle.
Armatura Kraków S.A. zyskuje dzięki partnerstwu dostęp do najnowszych osiągnięć akademickich i technologicznych, a także możliwość współpracy z młodymi, ambitnymi inżynierami, którzy mogą wnieść świeże spojrzenie na procesy produkcyjne oraz nowe koncepcje rozwoju produktów firmy.
Podczas oficjalnego podpisania umowy o współpracy Politechnikę Krakowską reprezentowali: rektor PK prof. Andrzej Szarata, prof. Marek S. Kozień, dziekan Wydziału Mechanicznego oraz dr hab. inż. Bogdan Szybiński, prof. PK, prodziekan Wydziału Mechanicznego, który ze strony PK będzie koordynował współpracę z firmą. Z KFA Armatura w wydarzeniu uczestniczyły: Magdalena Tokarczyk-Cyran, prezes zarządu spółki, Katarzyna Górka, HR Business Partner i Katarzyna Pluta, Kierownik marketingu i PR w spółce.
KFA Armatura to producent nowoczesnych rozwiązań z obszaru armatury sanitarnej i grzewczej. Jego historia sięga roku 1922 r., w którym swoją działalność rozpoczęła Łagiewnicka Fabryka Armatur. Była to produkcja armatury i pokrewnych artykułów w zakresie odlewania metali kolorowych. Firma ma w ofercie szeroką ofertę baterii łazienkowych i kuchennych, grzejników aluminiowych, a także zaworów i armatury C.O. Jako kluczową misję wskazuje dostarczanie klientom komfortowych rozwiązań – wygodnych, innowacyjnych i funkcjonalnych.
Na zdjęciach:
Umowę o współpracy podpisali prezes zarządu Armatura S.A. Magdalena Tokarczyk-Cyran i rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata / Fot. Jan Zych
W uroczystości w Sali Senackiej PK uczestniczyli, od lewej: prof. Marek S. Kozień, dziekan Wydziału Mechanicznego PK, Katarzyna Górka, HR Business Partner w Armatura S.A, Magdalena Tokarczyk-Cyran, prezes zarządu spółki, Katarzyna Pluta, Kierownik marketingu i PR w Armatura S.A i dr hab. inż. Bogdan Szybiński, prof. PK, prodziekan Wydziału Mechanicznego / Fot. Jan Zych
(m)
{fastsocialshare}
Na początku września odbyła się III Polsko-Chorwacka Konferencja Rektorów w Zadarze. Wzięli w niej udział członkowie Kolegium Rektorów Chorwackich (CRC) oraz przedstawiciele uczelni zrzeszonych w Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Krakowa (CRUK). Politechnikę Krakowską reprezentował prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą prof. Jerzy Zając, a także kierownik Działu Współpracy Międzynarodowej PK mgr Katarzyna Baron-Lisiakiewicz. Uczestnicy spotkania dzielili się swoimi doświadczeniami związanymi z umiędzynarodowieniem uczelni. Obrady zostały zwieńczone podpisaniem porozumienia między CRC a CRUK.
Głównymi tematami spotkania przedstawicieli krakowskich i chorwackich uczelni były m.in. sojusze europejskie, studia wspólne, wspólne i podwójne dyplomy. Prorektor Politechniki Krakowskiej dr hab. inż. Jerzy Zając, prof. PK oraz kierownik DWM Katarzyna Baron-Lisiakiewicz rozmawiali z reprezentantami chorwackich szkół wyższych na temat zintensyfikowania współpracy z partnerskimi uczelniami: Uniwersytetem w Zagrzebiu – największą i najstarszą chorwacką uczelnią, a także Uniwersytetem w Osijeku i Uniwersytetem w Rijece. Jak podkreśla Katarzyna Baron-Lisiakiewicz, udział zagranicznych studentów w społeczności akademickiej PK systematycznie rośnie za sprawą programów wymiany (Erasmus+ oraz umowy bilateralne o bezpośredniej współpracy), ale też nowych form współpracy, jak studia wspólne z zagranicznymi uczelniami, np. z Tianjin Chengjian University, University of Cagliari czy uczestnictwo w Erasmus Mundus Joint Master Degree in Biorefinery, programie realizowanym przez konsorcjum w składzie: Politechnika Krakowska, Université de Lille, Université de Technologie de Troyes, Università degli Studi di Bari Aldo Moro. W roku 2022 r. na Politechnice Krakowskiej kształciło się 1108 obcokrajowców.
– W bieżącym roku na PK utworzono anglojęzyczne studia wspólne II stopnia na kierunku Additive Manufacturing, oferowane na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki we współpracy z Politechniką Lwowską. Ich uruchomienie planowane jest w II semestrze roku akademickiego 2023/2024. Mamy też nadzieję, że wkrótce utworzone zostaną również anglojęzyczne studia wspólne z wybranymi uczelniami członkowskimi sojuszu STARS EU, w którym uczestniczy Politechnika, a oferta edukacyjna naszej uczelni wzbogaci się o prowadzone w j. angielskim studia I stopnia na kierunku informatyka, o który najczęściej pytają zagraniczni kandydaci na studia – mówi Katarzyna Baron-Lisiakiewicz, kierownik Działu Współpracy Międzynarodowej. W te wszystkie działania realizowane przez PK, doskonale wpisuje się porozumienie pomiędzy Chorwacką Konferencją Rektorów i Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Krakowa, którego podpisanie zwieńczyło III Polsko-Chorwacką Konferencję Rektorów (3-5 września). Podpisy pod dokumentem złożyli przewodniczący Konferencji Rektorów Chorwackich, rektor Uniwersytetu w Zagrzebiu prof. Stjepan Lakušić oraz rektor Akademii Górniczo-Hutniczej prof. Jerzy Lis, I wiceprzewodniczący KRSWK. Porozumienie będzie stanowiło podstawę do dalszej współpracy – zawierania umów na realizację wspólnych projektów, podpisywania listów intencyjnych czy formułowania kolejnych porozumień.
Jak możemy przeczytać w dokumencie, strony zgodziły się rozwijać wspólne działania m.in. poprzez promowanie i ułatwianie programów stypendialnych dla członków akademickich Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Krakowa na studia w Chorwacji, a także chorwackich naukowców, członków Chorwackiej Konferencji Rektorów, w Polsce; promowanie wymiany programów w dziedzinie kształcenia nauczycieli i technologii edukacyjnych oraz wymiany pracowników naukowych, wykładowców i uczonych; promowanie wspólnych projektów badawczych; promowanie wymian studentów.
(bk)
Na zdjęciach, uczestnicy III Polsko-Chorwackiej Konferencji Rektorów w Zadarze: 1) szósty od lewej – prorektor PK prof. Jerzy Zając, obok niego kierownik DWM Katarzyna Baron-Lisiakiewicz; 2) w środku z teczkami stoją: od lewej – rektor Uniwersytetu w Zagrzebiu prof. Stjepan Lakušić oraz rektor AGH prof. Jerzy Lis, pierwsza od lewej Katarzyna Baron-Lisiakiewicz, trzeci od lewej w drugim rzędzie prof. Jerzy Zając / fot. DWM
{fastsocialshare}
7 marca podczas Międzynarodowego Salonu Edukacyjnego w Warszawie poznaliśmy laureatów XII edycji ogólnopolskiego konkursu „Genius Universitatis” na najlepsze marketingowe działania realizowane przez szkoły wyższe. Prace konkursowe oceniała kapituła ekspertów pod kierownictwem prof. Artura Krajewskiego z Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Wśród laureatów znalazła się Politechnika Krakowska. Uczelnię doceniono w kategorii reklama prasowa. „Genius Universitatis” jest jedną z inicjatyw Fundacji Edukacyjnej „Perspektywy”.
Konkurs „Genius Universitatis” skierowany jest do wszystkich polskich szkół wyższych. Przedsięwzięcie służy wyróżnieniu specjalistów od marketingu i promocji oraz aktywności marketingowych realizowanych przez uczelnie. W zakończonej edycji organizatorzy przyjmowali zgłoszenia działań promocyjnych prowadzonych w roku akademickim 2023/24 lub 2024/25. Prace można było zgłaszać w 9 kategoriach: Genius Hero, Genius Stars, reklama prasowa, event, gadżet promocyjny, kampania w mediach społecznościowych, film promocyjny, branded content, Genius AD. W sumie do konkursu zgłosiły się 32 uczelnie, które zaprezentowały 95 aktywności reklamowych.
W XII edycji konkursu „Genius Universitatis” Politechnika Krakowska została doceniona w kategorii reklama prasowa. Jury wyróżniło tym samym plakat reklamujący Dzień Otwarty na PK w roku 2024. Ubiegłoroczne wydarzenie odbywało się pod hasłem „Dołącz do rodziny PK”. Plakat Dnia Otwartego został opracowany w dwóch wersjach – w jednej z nich swojego wizerunku użyczyła była przewodnicząca Parlamentu Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej Marta Tyrka, zaś w drugiej – Krzysztof Pszczółka, również były przewodniczący SSPK. Projekt plakatu stał się podstawą całej palety działań reklamujących Dzień Otwarty na PK, natomiast warstwa wizualna nawiązywała do rozpoczętej jesienią 2023 r. i szeroko zakrojonej kampanii pn. „Politechnika Krakowska – kierunek przyszłość. Innowacje dla rozwoju Krakowa”. Podjęte wówczas działania miały na celu przede wszystkim przypomnienie, że technologie i rozwiązania, nad którymi pracują naukowcy z Politechniki, są niezwykle istotne z punktu widzenia społeczeństwa, także w kontekście potrzeb Małopolski i Krakowa. – Chcieliśmy podkreślić, że Politechnika Krakowska jest prężnie działającym ośrodkiem naukowym, który kształci kadrę inżynierską dla wielu branż, realizuje badania, szuka nowych rozwiązań oraz wspiera swoją bazą laboratoryjną i wiedzą ekspercką firmy, samorządy i inne instytucje. Ponadto naszej uczelni bliskie są aktualne zagadnienia, takie jak problem smogu, zrównoważony transport, skuteczna alternatywa dla paliw kopalnych czy nowoczesne sposoby produkcji leków – tłumaczy mgr Joanna Skowrońska z Działu Promocji PK.
Na potrzeby kampanii „Politechnika Krakowska – kierunek przyszłość. Innowacje dla rozwoju Krakowa” zrealizowano reklamę całopojazdową na tramwaju kursującym w Krakowie, reklamy outdoorowe np. na słupach ogłoszeniowych, a także działania internetowe, w tym specjalne materiały wideo. – Nasza kampania wizerunkowa spotkała się z bardzo pozytywnym odzewem. Dlatego zdecydowaliśmy się na wzmocnienie jej przekazu i użycie identyfikacji wizualnej kampanii na potrzeby działań marketingowych związanych z promocją Dnia Otwartego w 2024 r. – tłumaczy Joanna Skowrońska. W kategorii reklama prasowa konkursu „Genius Universitatis”, Politechnika Krakowska stanęła na trzecim stopniu podium. Miejsce I w tej kategorii zajął Uniwersytet Gdański, a II – Politechnika Wrocławska.
Nagrody „Genius Universitatis” zostały wręczone 7 marca podczas Międzynarodowego Salonu Edukacyjnego EXPO XXI w Warszawie. Dylom dla Politechniki Krakowskiej odebrali pracownicy Działu Promocji uczelni, Joanna Skowrońska i Paweł Wiśniewski. Warto dodać, że inna inicjatywa z Politechniki Krakowskiej – budowa glebarium (unikalnej instalacji wspierającej regenerację gleby i ochronę ekosystemu) w Twierdzy Zwierząt Wykluczonych we Fredropolu, otrzymała nominację w kategorii Genius AD. Działania podjęte przez studentów Politechniki Krakowskiej z kierunku architektura krajobrazu, działających w grupach projektowych FutureLab oraz kołach naukowych wraz z Fundacją ADA z Przemyśla, były nakierowane nie tylko na wsparcie podopiecznych Twierdzy Zwierząt Wykluczonych, ale też na edukację w zakresie znaczenia zdrowej gleby w funkcjonowaniu ekosystemu. Więcej na temat projektu piszemy tutaj.
Działania reklamowe Politechniki Krakowskiej zdobywały uznanie również we wcześniejszych edycjach konkursu „Genius Universitatis”. W 2022 r. PK została doceniona w kategorii Kampania w mediach społecznościowych za grę logiczną „Dzień z życia studenta PK”, zrealizowaną przez Dział Promocji za pomocą Messengera w ramach kampanii promującej rekrutację na studia.
(bk)
Fot. materiały PK
{fastsocialshare}
Odkryta na Politechnice Krakowskiej nowa pochodna lupeolu, innowacyjnie zmodyfikowanego składnika kory brzozy, wkrótce będzie mieć swój debiut na rynku kosmetycznym. Nowy związek, opracowany przez dr inż. Magdalenę Malinowską z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej, posłuży do stworzenia naturalnych produktów kosmetycznych o działaniu antystarzeniowym, intensywnie pielęgnującym i odbudowującym skórę. Wynalazek wprowadzi na rynek spółka LUBA. Jej nowe produkty, oparte na opatentowanym rozwiązaniu z PK, będą premierowo sygnowane znakiem jakości „Powered by Politechnika Krakowska”. To nie pierwsze naturalne kosmetyki, które narodziły się w laboratoriach krakowskiej uczelni i trafiają na rynek. W polskich i zagranicznych drogeriach są już dostępne m.in. bezalkoholowe nanoperfumy czy produkty do makijażu, oparte na politechnicznych wynalazkach.
Tym razem chemicy z Politechniki Krakowskiej zwrócili się w swoich nowatorskich poszukiwaniach ku brzozie, roślinie znanej w medycynie naturalnej i kosmetologii, o potwierdzonych naukowo właściwościach. Zainteresowanie naukowców budzi m.in. lupeol, składnik kory brzozy o dobroczynnych właściwościach, ale ograniczonych dotąd możliwościach wykorzystania. – Zawarte w korze brzozy związki triterpenowe mają zbawienny wpływ na skórę człowieka. To działanie, między innymi antyoksydacyjne, przeciwdrobnoustrojowe, odmładzające i stymulujące naturalne mechanizmy obronne skóry, jest jednak ograniczone przez słabe przenikanie przez barierę skórną. Ogromny potencjał tych związków nie mógł być więc w pełni wykorzystany – mówi dr inż. Magdalena Malinowska z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. Temat przenikania substancji czynnych przez skórę wydał się jej na tyle inspirujący, by poświęcić mu doktorat. Jego owocem jest okrycie nowej substancji, której innowacyjność tkwi m.in. w zdolności do penetracji skóry na głębokim poziomie.
– Lupeol wybraliśmy do badań wspólnie z promotorami pracy doktorskiej – prof. Janem Ogonowskim i prof. Elżbietą Sikorą. To triterpenowy alkohol, który, zaraz po betulinie, stanowi główny składnik ekstraktu z kory brzozy. Działanie biologiczne lupeolu jest już trochę znane, jednak brakuje badań pod kątem działania kosmetycznego – wyjaśnia dr Magdalena Malinowska. – Podjęliśmy prace nad nową jego pochodną czyli taką chemiczną modyfikacją struktury cząsteczki lupeolu, by uzyskać jeszcze lepszą efektywność działania na komórki skóry. Chodziło nam o to, by nową pochodną można było zastosować w zupełnie nowy sposób – do naturalnej stymulacji odnowy skóry, zachowania jej w dobrej kondycji i ochrony przed wolnymi rodnikami, niszczącymi struktury białkowe.
Wynalazczyni wspólnie z zespołem pracowała nad nową cząsteczką przez 5 lat doktoratu, a potem kolejne 2 lata badań przedwdrożeniowych. Prowadziła chemiczną modyfikację struktury lupeolu, otrzymując różne jego pochodne i oceniając ich aktywność pod kątem możliwości zastosowania jako nowy, wielofunkcyjny składnik preparatów kosmetycznych lub medycznych. – Spośród różnych pochodnych lupeolu ostatecznie wybraliśmy jeden związek – ester z kwasem izonikotynowym, który wykazywał wyróżniającą aktywność i w badaniach in vitro, i na komórkach skóry – mówi naukowczyni z Politechniki Krakowskiej.
Nowa pochodna lupeolu – izonikotynian lupeolu – została przebadana także pod kątem różnych mechanizmów zdolności do redukcji wolnych rodników, a także bezpieczeństwa stosowania i biodegradowalności. – Okazało się, że nowy związek jest znacznie skuteczniejszy od samego lupeolu. Potwierdziliśmy w badaniach, że jego aktywność w procesach regeneracji skóry, namnażania się jej komórek, ochrony ich przez czynnikami zewnętrznymi, jest znacznie wyższa. Przykładowo, w przypadku aktywności antyoksydacyjnej ta efektywność jest wyższa aż o 30 procent. Nowa cząsteczka wpływa też pozytywnie na proces odnawiania się naskórka i zasklepiania ran, czego nie obserwowano w przypadku lupeolu. Udało się nam więc odkryć zupełnie nową aktywność, której podstawowy związek nie wykazuje – mówi dr Magdalena Malinowska.
M.in. te właściwości nowej cząsteczki można wykorzystać do produkcji naturalnych produktów kosmetycznych (w przyszłości być może także preparatów lecznicznych np. do leczenia oparzeń po radioterapii). Prace przedwdrożeniowe zespołu badawczego z PK zostały sfinansowane w ramach projektu „Inkubator Innowacyjności”, realizowanego przez Centrum Transferu Technologii Politechniki Krakowskiej (CTT PK). Finałem współpracy naukowców z Zespołem ds. Komercjalizacji CTT PK była sprzedaż praw do patentu firmie Luba sp z.o.o. Będzie producentem emulsji kosmetycznej z politechnicznym wynalazkiem w składzie, którą można wykorzystać w różnych produktach. Firma planuje wprowadzić do swojego portfolio m.in. specjalistyczne produkty pielęgnacyjne z najwyższej półki.
– Podpisanie umowy z firmą Luba było dla naszego zespołu projektowego niezwykle ważne. Cieszymy się, że wynik naszej wieloletniej pracy przyniesie realne korzyści ludziom. Będzie dostępny na rynku w postaci najwyższej jakości produktów kosmetycznych przeznaczonych do pielęgnacji i ochrony skóry podrażnionej i osłabionej – mówi dr inż. Magdalena Malinowska.
Zgodnie z zapisami umowy produkty kosmetyczne oparte na odkrytej na Politechnice Krakowskiej nowej pochodnej lupeolu będą dostępne w sprzedaży z oznaczeniem „Powered by Politechnika Krakowska”. Ta unikatowa marka, stworzona przez uczelnię, po raz pierwszy będzie sygnowała produkty z politechnicznym rodowodem. Ma podkreślać ich naukowe fundamenty i innowacyjność, stanowi gwarancję jakości i skuteczności działania. Politechnika Krakowska planuje udzielać prawa do marki „Powered by Politechnika Krakowska” kolejnym swoim skomercjalizowanym rozwiązaniom.
Kosmetyki oparte na pochodnej lupeolu to nie pierwsze produkty, które narodziły się w laboratoriach Katedry Chemii i Technologii Organicznej Politechniki Krakowskiej i trafiają na rynek. Wcześniej w sprzedaży znalazły się m.in. bezalkoholowe nanoperfumy czy naturalne produkty do makijażu oparte na formulacji z ekstraktem z pestek czarnych porzeczek.
Nanoperfumy bez dodatku alkoholu, na bazie wody, z udziałem kompozycji zapachowych niezawierających alergenów zostały stworzone przez zespół naukowczyń z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej (dr hab. inż. Elżbietę Sikorę, prof. PK, dr inż. Małgorzatę Miastkowską oraz dr inż. Elwirę Lasoń) oraz specjalistki firmy Finea. Bezalkoholowe perfumy w formie nanoemulsji są dostępne na rynkach zagranicznych pod marką Tiyati. – Innowacyjnych nowych pachnideł o szerokiej gamie linii zapachowych mogą używać osoby z alergiami, uczulone na tradycyjne perfumy lub nie mogące używać perfum z alkoholem ze względów religijnych (m.in. mieszkańcy krajów arabskich) – mówi prof. PK Elżbieta Sikora.
Z kolei opracowana przez jej zespół badawczy (zajmuje się chemią i technologią kosmetyków) formulacja z olejem z pestek czarnych porzeczek została wykorzystana do produkcji kosmetyków do makijażu linii Nanorevit (marka Paese). Na półkach polskich drogerii są podkład, puder, korektor oraz pomadki do ust. – Narodziły się w laboratoriach naszej Katedry Chemii i Technologii Organicznej z połączenia nauki i natury. Innowacyjność tej serii polega na połączeniu w kosmetyku do makijażu pielęgnacyjnego działania jego składników – podkreśla prof. Sikora.
W ostatnich latach Politechnika Krakowska mocno zdynamizowała aktywność wynalazczą w obszarze chemii kosmetyków. Uzyskała patenty m.in na emulsje z kwiatostanów i owoców czeremchy oraz czarnego bzu (we współpracy z Uniwersytetem Rolniczym w Krakowie), preparaty pooparzeniowe, emulsje odżywcze i nawilżające z suchego ekstraktu z korzenia dąbrówki rozłogowe, biomaskę hydrożelową do stosowania po laseroterapii czy kompozycje kosmetyczne (w postaci kremu, serum i mleczko) na bazie ekstraktu z uczepu trójlistnego. Wszystkie te innowacyjne rozwiązania można wykorzystać w kosmetologii i medycynie. Specjalistów przygotowanych do opracowywania kosmetycznych nowości krakowska uczelni kształci w ramach specjalności chemia i technologia kosmetyków na kierunku technologia chemiczna.
Wprowadzenie produktu opartego na rozwiązaniu naukowym na rynek wymaga wsparcia ze strony specjalistów z Zespołu ds. Komercjalizacji Centrum Transferu Technologii Politechniki Krakowskiej. – Przygotowują wyceny technologii, oferty na sprzedaż prawa lub udzielenie licencji na korzystanie z wynalazku, prowadzą negocjacje z potencjalnymi nabywcami z kraju i z zagranicy – zaznacza Małgorzata Ciesielska, broker innowacji z Centrum Transferu Technologii PK. – Prowadzenie rozmów w tak specjalistycznym obszarze wymaga od brokera danej technologii głębokiej orientacji w zagadnieniach merytorycznych projektu, przygotowanego do rynkowego wykorzystania.
(mas)
Na zdjęciu zbiorowym Zespół badawczy chemii i technologii kosmetyków z Katedry Chemii i Technologii Organicznej, od lewej: dr inż. Agnieszka Kulawik-Pióro, dr inż. Małgorzata Miastkowska, dr inż. Elwira Lasoń, dr inż. Karolina Śliwa, dr inż. Magdalena Malinowska, dr hab. inż. Elżbieta Sikora, prof. PK
{fastsocialshare}
W dniach 5-6 marca 2025 roku we Wrocławiu odbyła się czwarta edycja Robo Challenge. W zawodach w programowaniu robotów przemysłowych oraz tworzeniu stanowisk zrobotyzowanych wiedzą i umiejętnościami wykazali się studenci automatyki i robotyki Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej. Zespół w składzie: Patryk Hebda, Jakub Hyla oraz Wiktor Mierzwiński zdobył drugie miejsce w kategorii uczelni.
Kolejna edycja zawodów przyciągnęła licznych ekspertów, a także pasjonatów robotyki oraz przedstawicieli branży przemysłowej. Wydarzenie stanowi wielowymiarową przestrzeń wymiany doświadczeń oraz kontaktów z zakresu automatyki i robotyki przemysłowej.
W ogólnopolskich mistrzostwach Robo Challenge 2025 zespół naszych studentów musiał zmierzyć się z reprezentantami siedmiu innych uczelni technicznych. Uczestnicy konkursu mieli do rozwiązania aż dziesięć zróżnicowanych zadań. Musieli m.in. zaprojektować proces kontroli jakości z wykorzystaniem zaawansowanego skanera 3D, zmierzyć siły i ciśnienie wywierane przez cobota (robota współpracującego), a następnie dostosować jego warunki pracy tak, by wykorzystać w pełni posiadany przez niego potencjał we współpracy z człowiekiem. Studenci rywalizujący w Robo Challenge musieli także np. zrealizować połączenie pomiędzy sześcioosiowym robotem a wtryskarką czy zaprogramować mobilnego robota manipulacyjnego do precyzyjnego przejazdu w ograniczonej przestrzeni.
Z tymi wszystkimi wyzwaniami doskonale poradzili sobie Patryk Hebda, Jakub Hyla oraz Wiktor Mierzwiński studiujący na II stopniu kierunek automatyka i robotyka. Reprezentanci Wydziału Mechanicznego, a także znajdującego się pod opieką dr. inż. Stanisława Krenicha Koła Naukowego Automatyki i Robotyki – Sekcja Roboty Przemysłowe i Użytkowe znaleźli się na podium tuż za zespołem AGH.
Warto podkreślić, że nasi studenci nie mieli sobie równych w szybkości wykonywania zadań, czego efektem jest zwycięstwo w kategorii konkursowej „najszybciej zrealizowane zadanie podczas Robo Challenge 2025”. W nagrodę za zajęcie I miejsca zespół otrzymał m.in. vouchery na szkolenia z zakresu bezpieczeństwa stanowisk zrobotyzowanych, bezpieczeństwa maszyn i urządzeń oraz spawania zrobotyzowanego ufundowane przez firmy TROAX, Tech-System Group oraz Fronius Polska.
(mech.pk.edu.pl/jg)
Fot. S. Krenich
Co prawda do października jeszcze ponad dwa tygodnie, ale na Politechnice Krakowskiej już pojawili się nowi studenci. Wszystko za sprawą kolejnej edycji „Adapciaka”, czyli obozu integracyjnego dla nowych żaków, który stanowi doskonałą okazję, by poznać uczelnię i Kraków, a przede wszystkim starszych kolegów i koleżanki. „Adapciak” rozpoczął się 12 września, a potrwa do niedzieli 17 września. Program obozu jest rozbudowany. Po atrakcjach w stolicy Małopolski, na uczestników czeka pobyt w Zdyni – malowniczej miejscowości położonej na terenie powiatu gorlickiego.
„Adapciak” organizowany jest przez Samorząd Studencki PK. Inicjatywa realizowana jest już od 15 lat. W tym roku „Adapciaka” koordynuje Dominika Wanat, studentka inżynierii materiałowej. – Główną ideą „Adapciaka” jest ułatwienie studiowania „Pierwszakom” i umożliwienie przyjemnego startu na Politechnice Krakowskiej. Każdy uczestnik ma okazję na przeżycie wspaniałej przygody, jeszcze przed rozpoczęciem roku akademickiego. Zdajemy sobie sprawę, że spora grupa nowych studentów nie zna Krakowa ani kampusów Politechniki. Pomagamy im okiełznać miasto i uczelnię. Służy temu m.in. gra miejska – tłumaczy Dominika Wanat. W „krakowskim” programie wydarzenia nie mogło zabraknąć zwiedzania najciekawszych laboratoriów uczelni i jej kampusów oraz spotkania z rektorem Politechniki Krakowskiej prof. Andrzejem Szaratą, które odbyło się 13 września w Sali Senackiej. Nowi studenci zostali zakwaterowani w jednym z akademików na Osiedlu Akademickim Politechniki Krakowskiej, co jeszcze bardziej pozwala poczuć studencki klimat.
Jak mówi koordynatorka tegorocznego „Adapciaka”, wspólne działania integrują grupę. – Dzielimy się z nowymi studentami swoim doświadczeniem studenckim, tłumaczymy na co zwrócić uwagę w pierwszych tygodniach października. Nie brak też miejsca na rozrywkę. Niesamowitym czasem będzie nasz wspólny wyjazd do Zdyni. Oczywiście wszyscy nowi studenci nie mogli wziąć udziału w „Adapciaku”, ale wierzymy, że grupa uczestników podzieli się ze swoimi rówieśnikami zdobytą wiedzą i tym samym również im ułatwi start na studiach – mówi Dominika Wanat. Podczas pobytu w Zdyni (14-17 września) nie zabraknie atrakcji przygotowanych przez starszych studentów dla nowych kolegów. Przewidziane są m.in. szkolenia, sesja egzaminacyjna na wesoło, bumperball i inne gry.
Uczestnicy i organizatorzy „Adapciaka” odwiedzają kampus główny PK (13 września 2023 r.) / fot. Jan Zych
(bk)
{fastsocialshare}
173 studentów Politechniki Krakowskiej zdobyło nowe kompetencje w zakresie cyberbezpieczeństwa dzięki projektowi Akademia_Cyber.MIL”. Przedsięwzięcie Ministerstwa Obrony Narodowej, do którego akces zgłosiła uczelnia. było wyjątkową okazją do rozwijania wiedzy i umiejętności niezbędnych dla specjalistów w coraz bardziej pełnym wyzwań cyfrowym świecie.
Od listopada 2024 roku do lutego 2025 roku studenci różnych wydziałów Politechniki Krakowskiej mieli okazję uczestniczyć w zaawansowanych kursach e-learningowych, prowadzonych na dedykowanej platformie. Program MON składał się z czterech modułów: Akademia Bezpieczeństwa,Bezpieczeństwo systemu Windows, Bezpieczeństwo systemu Linux, Ekspert bezpieczeństwa OSSTMM.
Każdy z kursów kończył się wymagającym testem, a jego zaliczenie nagradzane było certyfikatem potwierdzającym zdobyte umiejętności. Nie była to jednak jedynie sucha teoria – program miał na celu nie tylko przekazanie wiedzy o zagrożeniach w cyberprzestrzeni, ale także kształtowanie świadomości i umiejętności praktycznych, które w dzisiejszych czasach są na wagę złota.
Punktem kulminacyjnym projektu były ogólnopolskie zawody Capture The Flag (CTF). To właśnie tam uczestnicy mieli okazję poddać swoją wiedzę próbie – w dynamicznej rywalizacji, wymagającej błyskawicznego myślenia, strategicznego planowania i nieszablonowego podejścia do problemów. Studenci musieli rozwiązywać skomplikowane zadania związane z analizą i obroną przed cyberzagrożeniami, a także wykazać się umiejętnościami pracy zespołowej i podejmowania szybkich decyzji pod presją czasu. Zawodom towarzyszyły również konkurencje sportowe oraz rywalizacja na strzelnicy wirtualnej, które dodatkowo podnosiły poziom adrenaliny.
Politechnikę Krakowską w zawodach reprezentowała drużyna: Dominik Madej (kapitan zespołu), Łukasz Niedzielski i Paweł Głód. Zajęła 4. miejsce w gronie czternastu drużyn, które przyjechały na zawody z największych uczelni technicznych w Polsce. Udział PK w przedsięwzięciu Ministerstwa Obrony Narodowe koordynowali dr inż. Dominika Cywicka i mgr inż. Adrian Widłak z Katedry Informatyki WIiT.
Projekt „Akademia_Cyber.MIL”, do którego akces zgłosiła Politechnika Krakowska, pozwolił studentom zdobyć niewzykle cenną wiedzę teoretyczną i praktyczne umiejętności, które wyróżnią ich na rynku pracy i pozwolą sprostać wyzwaniom świata cybertechnologii.
Fot. archiwum WIiT PK
{fastsocialshare}
W dniach 13-15 września w Krynicy-Zdroju odbywa się duże i ważne dla regionu wydarzenie pn. Krynica Forum 2023. W jednym miejscu spotykają się przedstawiciele biznesu, środowiska akademickiego, a także świata polityki. Głównymi tematami planowanych dyskusji są m.in.: cyberbezpieczeństwo, suwerenność energetyczna, energia jądrowa, łańcuchy dostaw, czy wpływ wojny na stanowisko Europy w sprawie neutralności klimatycznej. Swój udział w wydarzeniu zapowiedziało wielu ekspertów, a wśród nich jest rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata. Już pierwszego dnia o godz. 17.00 zabrał głos w panelu „Transport miejski XXI w. w kontekście transformacji energetycznej”.
Program konferencji Krynica Forum jest rozbudowany. Składają się na niego różne sekcje tematyczne, jak: Patrząc w przyszłość, Biznes i gospodarka, Ukraina – wsparcie, współpraca, odbudowa, Bezpieczeństwo klimatyczne, Bezpieczeństwo energetyczne, Bezpieczeństwo strategiczne. Centralnym punktem wydarzenia Krynica Forum 2023 będzie Forum Koreańsko-Polskie.
W pierwszym dniu obrad, a więc 13 września, odbył się panel dyskusyjny „Transport miejski XXI w. w kontekście transformacji energetycznej”, jako jedna z części sekcji tematycznej Patrząc w przyszłość. W dyskusji, która rozpoczęła się o godz. 17.00 wziął udział rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, a także Łukasz Franek, dyrektor Zarządu Transportu Publicznego w Krakowie oraz Rafał Bajczuk z Fundacji Promocji Pojazdów Elektrycznych. Spotkanie moderowała Dominika Pietrzyk z „Dziennika Gazety Prawnej”. Jak wskazują organizatorzy, panel ma służyć rozważeniu nowych kierunków rozwoju transportu w miastach przy uwzględnieniu zmian klimatycznych i potrzeby ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Jakie strategie i innowacje technologiczne mogą przyczynić się do transformacji transportu miejskiego w kierunku bardziej zrównoważonych i ekologicznych rozwiązań? Jakie rodzaje pojazdów i technologii napędowych mogą odegrać kluczową rolę w redukcji emisji zanieczyszczeń i poprawie efektywności transportu miejskiego? Jakie mogą pojawić się wyzwania dotyczące infrastruktury? Pytań jest wiele, a ekspercki głos jest tu niezmiernie ważny.
Niedawno, podczas Forum Ekonomicznego w Karpaczu, rektor PK zwracał uwagę, że alternatywą dla prywatnych samochodów jest transport zbiorowy, a przede wszystkim kolej. Jednak kluczową kwestią pozostaje przekonanie użytkowników samochodów do korzystania z innych środków transportu i pokazanie korzyści z tego wypływających.
– Ludzie muszą widzieć, że mają skuteczną alternatywę dla swojego prywatnego pojazdu i jego „trzymanie” po prostu im się nie opłaca w sytuacji, gdy tuż obok jest np. „samochód na minuty”, z którego mogą skorzystać, gdy go potrzebują, a do tego świetny tramwaj, świetne metro, linie autobusowe oraz hulajnogi i rowery miejskie, czyli system, który pozwala sprawnie i szybko się przemieszczać z punktu A do B – mówił prof. Andrzej Szarata.
Prof. Andrzej Szarata zabrał również głos w piątek 15 września o godz. 9.00 podczas debaty partnerskiej Ministerstwa Infrastruktury „Jak odnieść sukces na rynku budowy infrastruktury w Polsce?” (sekcja Biznes i gospodarka). W panelu udział wzięli także Jan Styliński, prezes Zarządu Polskiego Związku Pracodawców Budownictwa oraz Tomasz Żuchowski, p.o. Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. Spotkanie poprowadził Marcin Koczyba z Radia Kraków.
Rektor PK mówił m.in. o ogromnym zapotrzebowaniu rynku na inżynierów: – Mamy świetnych inżynierów, ale niestety jest ich za mało. Studia inżynierskie w Polsce niekoniecznie cieszą się dużym wzięciem. Tymczasem np. nasi studenci z kierunku budownictwo dostają propozycje pracy już w czasie studiów, są rozchwytywani. Kończą studia i już w zasadzie pracują […]. Firmy budowlane chętnie przyjmują studentów na staże i praktyki. Dzięki temu żacy mogą swoją wiedzę wykorzystać w praktyce i uczyć się „na żywym” organizmie. Prof. Andrzej Szarata zwrócił też uwagę na pozytywne zmiany zachodzące w branży budowlanej. – Nowoczesne pojazdy budowlane czy możliwość wykorzystania wirtualnej rzeczywistości zupełnie zmieniają obraz pracy inżyniera. Zwrócę uwagę na jedną rzecz. Gdy ja kończyłem studia to mieliśmy na roku tylko jedną koleżankę. Teraz spory odsetek na kierunku budownictwo stanowią panie. Warto podkreślić, że są co najmniej tak wspaniałymi inżynierami jak mężczyźni, ze swoją skrupulatnością i podejściem do różnych rzeczy. Wszystko się zmienia i obraz budowniczego również – tłumaczył rektor PK.
Strona internetowa Krynica Forum 2023
(bk)
Na zdjęciach, 1) od lewej: rektor UEK prof. Stanisław Mazur, rektor PK prof. Andrzej Szarata, rektor AGH prof. Jerzy Lis, dyrektor Łukasiewicz – Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych dr hab. inż. Paweł Pichniarczyk; 2) uczestnicy debaty, od lewej: Marcin Koczyba, prof. Andrzej Szarata, Jan Styliński, Tomasz Żuchowski / fot. Anna Chmura
{fastsocialshare}
W dniach 25-28 marca na Politechnice Krakowskiej odbędą się EduQ Days – cykl wydarzeń poświęconych nowoczesnym metodom kształcenia akademickiego. Celem inicjatywy jest wymiana doświadczeń, wdrażanie innowacyjnych rozwiązań dydaktycznych oraz budowanie współpracy pomiędzy kadrą akademicką, studentami, przedstawicielami sektora edukacyjnego i biznesowego. Bogaty program EduQ Days zainauguruje gra miejska „Odblaski przeszłości – klucz do przyszłości!”. W ostatnim dniu, czyli 28 marca zaplanowano debatę ekspercką na temat przyszłości szkolnictwa akademickiego, jego roli oraz kierunków rozwoju w epoce AI-transformacji. Organizatorem EduQ Days jest Wydział Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej.
Jak zapewniają organizatorzy, udział w EduQ Days to możliwość zdobycia praktycznych umiejętności dydaktycznych i akademickich; integracja społeczności akademickiej i wzmacnianie współpracy między wydziałami; wymiana doświadczeń z ekspertami i przedstawicielami biznesu; inspirujące prelekcje i nowoczesne podejście do edukacji. Organizatorzy zadbali, by harmonogram wydarzenia był naprawdę bogaty, od symulacji rozmów rekrutacyjnych w języku angielskim, przez analizę potrzeb rynkowych i planowanie projektów akademickich oraz ich finansowanie, po tematy dotyczące programowania, cyfrowego przetwarzania sygnałów z wykorzystaniem interaktywnych narzędzi czy panel dyskusyjny o przyszłości edukacji. Wszystkie szczegóły związane z EduQ Days, w tym możliwość rejestracji na wybrane wydarzenia, zamieszczono na stronie internetowej: eduq.pk.edu.pl.
Niezwykle atrakcyjnie zapowiada się już sam początek EduQ Days. W wtorek 25 marca o godz. 12.00 w Galerii GIL rozpocznie się gra integracyjno-dydaktyczna „Odblaski przeszłości – klucz do przyszłości!”. Zespoły złożone z przedstawicieli kadry i studentów Politechniki Krakowskiej będą rywalizować między sobą, zdobywając wiedzę i umiejętności w atrakcyjnej formie. Dla uczestników zabawy zaplanowano też niezwykły multimedialny pokaz, przybliżający kluczowe momenty z dziejów Politechniki Krakowskiej.
{fastsocialshare}
Eksperci Politechniki Krakowskiej wizytowali obiekty jądrowe w Japonii. Studyjna wizyta z udziałem przedstawicieli kilku czołowych polskich uczelni technicznych to element współpracy w ramach porozumienia na rzecz kształcenia kadr w obszarze energetyki jądrowej. Politechnika Krakowska przystąpiła do niego w maju br. Od nowego roku akademickiego uczelnia uruchomi specjalność energetyka jądrowa na studiach II stopnia na kierunku energetyka. W przyszłości zamierza kształcić w tym obszarze na studiach I i II stopnia.
W wizytacji japońskich obiektów i centrów jądrowych PK reprezentowali prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń i dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki. W wyjeździe, zorganizowanym przez Politechnikę Poznańską, uczestniczyli także naukowcy Politechniki Gdańskiej, Politechniki Śląskiej, Politechniki Warszawskiej, Politechniki Wrocławskiej i AGH. Na trasie wizyty były obiekty oraz centra badawczo-rozwojowe i edukacyjne Japońskiej Agencji Energetyki Jądrowej (wysokotemperaturowy reaktor badawczy HTTR-Oarai, Laboratorium Paliwa Jądrowego Kokai, Centrum Zarządzania Kryzysowego Katsuta, Centrum Kształcenia Kadr dla Energetyki Jądrowej), a także elektrownie atomowe Hamaoka i Fukishima 1. Szczególnie cenne dla uczestników było całodzienne spotkanie z zespołami pracującymi na terenie elektrowni jądrowej Fukushima, zniszczonej w 2011 r. podczas tsunami i trzęsienia ziemi w Japonii.
– Wizyta była okazją do wymiany doświadczeń oraz nawiązania współpracy w obszarze energetyki jądrowej, zwłaszcza w zakresie kształcenia kadr dla programu jądrowego. W jej trakcie możliwe było spotkanie z wysokiej klasy specjalistami oraz poznanie obiektów nieczęsto udostępnianych osobom postronnym – podkreślają uczestnicy wyjazdu we wspólnym komunikacie. – Japonia posiada bogate doświadczenie w dziedzinie energetyki jądrowej. Wykorzystanie jej doświadczeń może wspomóc kształcenie kadr dla „Programu polskiej energetyki jądrowej”. Współpraca ze stroną japońską może pomóc nie tylko w przygotowaniu programów kształcenia specjalistów, ale również w prowadzeniu badań naukowych oraz komunikacji społecznej.
Politechnika Krakowska od nowego roku akademickiego 2023/2024 uruchomi specjalność energetyka jądrowa na kierunku energetyka, prowadzonym na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki (nabór w zimowej rekrutacji). Studia będą prowadzone przez pracowników Katedry Energetyki WIŚiE PK oraz Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK, a także praktyków z przemysłu i ekspertów z zagranicznych instytutów badawczych. – Absolwenci znajdą zatrudnienie w elektrowniach jądrowych oraz u podwykonawców przemysłu jądrowego, w organach administracji publicznej jak np. agencja atomistyki czy urząd dozoru jądrowego. Oferty pracy będą mogli wybierać także z firm z rynku energetyki tradycyjnej – potrzebują takich specjalistów producenci maszyn i urządzeń dla sektora energetycznego czy przedsiębiorstwa zajmujące się wytwarzaniem, dystrybucją i sprzedażą energii elektrycznej – zapowiada dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK, opiekun nowej specjalności.
(mas)
{fastsocialshare}
W Światowy Dzień Recyklingu (18 marca) na Politechnice Krakowskiej odbyły się pierwsze Warsztaty Gospodarki o Obiegu Zamkniętym (GOZ). To nowa inicjatywa Interdyscyplinarnego Centrum Gospodarki Obiegu Zamkniętego (IC-GOZ) Politechniki Krakowskiej, niedawno powołanej jednostki uczelni, której celem jest rozwój wiedzy, innowacyjnych technologii i kształcenia w obszarze zrównoważonego wykorzystania surowców i materiałów. Centrum połączy naukowców, doktorantów i studentów Politechniki z różnych dyscyplin nauki, by – we współpracy z biznesem i samorządami – tworzyć nowoczesne rozwiązania dla przemysłu, energetyki i ochrony środowiska. Oprócz badań i tworzenia ekosystemu dla innowacji osadzonych w modelu GOZ, angażuje się też w edukację i promowanie idei gospodarki cyrkularnej, wzmacniając pozycję Politechniki jako lidera działań proekologicznych w Polsce. Pierwsze warsztaty GOZ pokazały jak wiele badań i projektów studenci i doktoranci PK, pod opieką naukowych mentorów, prowadzą już w obszarach innowacji materiałowych, chemicznych, w ochronie środowiska, energetyce, inżynierii elektrycznej i mechanicznej. W wydarzeniu i uroczystym wręczeniu certyfikatów uczestnikom warsztatów uczestniczył rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata.
Galeria zdjęć z I Warsztatów Gospodarki o Obiegu Zamkniętym
Gospodarzami warsztatów, które już na stałe mają wejść do kalendarza naukowych wydarzeń na PK, byli prof. Krzysztof Pielichowski, dyrektor Interdycyplinarnego Centrum Gospodarki Obiegu Zamkniętego Politechniki Krakowskiej, kierownik Katedry Chemii i Technologii Polimerów oraz dr hab. inż. Tomasz Zdeb, prof. PK z Wydziału Inżynierii Lądowej. Wśród uczestników – prelegentów i słuchaczy – znaleźli się przedstawiciele wszystkich dyscyplin nauki, uprawianych przez zespoły badawcze PK.
Wprowadzając w tematykę warsztatów prof. Krzysztof Pielichowski, twórca IC-GOZ PK, przypominał, że gospodarka obiegu zamkniętego jest składową strategii zrównoważonego rozwoju i odpowiedzią na problemy i potrzeby zrodzone z dotychczasowego liniowego modelu gospodarki. – W nim, wydobywamy surowce, przetwarzamy, wykorzystujemy do stworzenia produktów, które po zużyciu wyrzucamy na wysypiska, przyczyniając się do zanieczyszczenia środowiska. Model cyrkularny proponuje inne podejście. Jest oparty na ponownym wykorzystaniu odpadu jako surowca do kolejnego cyklu produkcji. Gospodarka obiegu zamkniętego ma charakter regeneracyjny. Opiera się na zasadzie 3xR: reduce – reuse – recycle. W tym modelu w pierwszej kolejności dążymy do ograniczenia wykorzystywania surowców i produkcji odpadów. W drugim kroku staramy się ponownie wykorzystywać produkt, przywracać go do użytku przez naprawę, odnowienie. Dopiero w trzeciej kolejności podejmujemy recykling – podkreślił prof. Krzysztof Pielichowski w wystąpieniu, poświęconym drodze tworzyw sztucznych w kierunku gospodarki obiegu zamkniętego. Jak zanczał, ten sposób postrzegania relacji między produkcją a konsumpcją, który proponuje się w modelu zamkniętym, jest czymś więcej niż wyłącznie modelem gospodarczym. To kompleksowe podejście do rozwiązywania wyzwań, wynikających ze skończonego zasobu surowców naturalnych i problemów, które dla środowiska i ludzkości zrodziła ich niegraniczona eksploatacja (m.in. zmiany klimatyczne). Takie rozwiązania musi podejmować m.in. nauka. – Nasza rola to opracowywanie innowacji organizacyjnych, procesowych, produktowych, powstających w ramach interdyscyplinarnej współpracy – podkreślił Krzysztof Pielichowski.
Budowaniu i zacieśnianiu takiej współpracy służy m.in. inicjatywa powołania centrum dedykowanego GOZ na PK i organizacja takich inicjatyw jak warsztaty poświęcone tej tematyce. – To bardzo trafione pomysły, z tym obszarem badań i działalności innowacyjnej wiążemy na Politechnice Krakowskiej duże nadzieje. Chcemy by stał się jednym z priorytetowych kierunków w naszej interdyscyplinarnej aktywności – podkreśla rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Mocne podstawy do postawienia takich celów potwierdziły warsztatowe prezentacje badawczych osiągnięć studentów, doktorantów i naukowców Politechniki, a zwłaszcza szerokie spektrum, podjętej w nich tematyki. Koncentrowała się na zagadnieniach gospodarki obiegu zamkniętego (GOZ) w różnych sektorach nauki i przemysłu, obejmując m.in. inżynierię materiałową, środowiska, budownictwo czy energetykę. Szczególną uwagę poświęcono recyklingowi i ponownemu wykorzystaniu surowców, w tym polimerów, metali lekkich, biomateriałów oraz odpadów przemysłowych, a także ich zastosowaniu w produkcji nowoczesnych materiałów, np. betonów z recyklingu, biodegradowalnych tworzyw czy biopolioli. Poruszano też kwestie efektywności energetycznej oraz technologii zrównoważonego projektowania. Takie badania naukowe wpisują się w globalne trendy związane z redukcją emisji gazów cieplarnianych i ochroną zasobów naturalnych.
Wśród zaprezentowanych podczas warsztatów tematów badań prowadzonych na Politechnice Krakowskiej były:
• Gospodarka o obiegu zamkniętym w projektowaniu i syntezie biomateriałów • Nawozy fosforowe na bazie surowców alternatywnych • Stopy aluminiowe w gospodarce o obiegu zamkniętym • Przekształcanie odpadów polimerowych w surowce chemiczne – krok w stronę zamkniętego obiegu materiałowego • Degradacja poliaktydu w warunkach symulowanych – analiza mechaniczna i strukturalna • Zastosowanie kruszyw z recyklingu w betonach • Bezkaloryczny słodzik z odpadowej gliceryny jako surowiec do otrzymywania poliuretanów bezizicyjanianowych (NIPU) • Zbrojenie rozproszone pochodzące z recyklingu jako element wzmacniający mieszanki betonowe • Biodegradowalne materiały do druku 3D • Rafinacja stopów metali lekkich • Zastosowanie olejów z pestek owoców do syntezy biopolioli • Wykorzystanie piasków odpadowych w kompozytach cementowych • Ograniczenie napełnienia wymiennika czynnikiem chłodniczym vs. wydajność wydajność cieplna • Zastosowanie biosorbentów do usuwania kwasu octowego z wody • Metody syntezy nowoczesnych nośników substancji aktywnych zgodnych z zasadami zielonej chemii • Mrozoodporność betonów na matrycy geopolimerowej • Zastosowanie turbin wodnych w sieciach ciepłowniczych – mała elektrownia sieciowa MPEC Kraków • Wpływ uszczelek chłodniczych na ograniczenie zużycia energii przez mebel chłodniczy • Biodegradowalne materiały do druku 3D • Rafinacja stopów metali lekkich • Zastosowanie olejów z pestek owoców do syntezy biopolioli • Wykorzystanie piasków odpadowych w kompozytach cementowych • Ograniczenie napełnienia wymiennika czynnikiem chłodniczym vs. wydajność wydajność cieplna • Zastosowanie biosorbentów do usuwania kwasu octowego z wody • Metody syntezy nowoczesnych nośników substancji aktywnych zgodnych z zasadami zielonej chemii • Mrozoodporność betonów na matrycy geopolimerowej • Zastosowanie turbin wodnych w sieciach ciepłowniczych – mała elektrownia sieciowa MPEC Kraków • Wpływ uszczelek chłodniczych na ograniczenie zużycia energii przez mebel chłodniczy • Wiskoelastyczne biopianki poliuretanowe otrzymywane z produktów z recyklingów • Gospodarka obiegu zamkniętego na przykładzie materiałów geopolimerowych • Możliwości odzysku surowców i energii z odpadów polistyrenowych w gospodarce o obiegu zamkniętym • Odpady roślinne jako napełniacze w poliuretanowych piankach wiskoelastycznych • Rozwój systemów uzdatniania wody przeciwdziałających eutrofizacji jezior na bazie zeolitów otrzymywanych z odpadów przemysłowych • Biomodyfikacje pianek poliuretanowych – skala laboratoryjna a przemysłowa • Synteza poliuretanów bezizocyjanianowych (NIPU) z wykorzystaniem dwutlenku węgla i waniliny, jako metoda zagospodarowania ligniny • Badanie właściwości termicznych spienionych struktur geopolimerowych • Recykling polimerów • Odpady roślinne w syntezie elastycznych pianek poliuretanowych • Surowce odpadowe do syntezy biopolioli • Sztywne biopianki poliuretanowe otrzymywane z produktów z recyklingu • Recykling chemiczny poliuretanów.
(m)
Na zdjęciach:
Prezentacja mgr inż. Magdaleny Bańkosz poświęcona GOZ w projektowaniu i syntezie biomateriałów
Uczestnicy warsztatów otrzymali certyfikaty z rąk rektora PK prof. Andrzeja Szaraty oraz profesorów Krzysztofa Pielichowskiego i Tomasza Zdeba / Fot. Jan Zych
Prelegenci z jednego z kół naukowych Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej z opiekunami naukowymi oraz organizatorem warsztatów prof. Krzysztofem Pielichowskim / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Tysiące gości i kilkaset debat w ciągu trzech dni. Trwa XXXII Forum Ekonomiczne w Karpaczu. Dziś odbędą się trzy panele dyskusyjne z udziałem rektora Politechniki Krakowskiej prof. Andrzeja Szaraty. Prof. Szarata jest specjalistą w zakresie analizy efektywności funkcjonalnej rozbudowy infrastruktury transportowej, ze szczególnym uwzględnieniem modernizacji linii kolejowych i układu drogowego. Nie mogło go więc zabraknąć w dyskusjach związanych z transportem współdzielonym, wykluczeniem transportowym, a także debacie na temat stworzenia wygodnego, szybkiego i zielonego środka komunikacji. Pierwsza debata z udziałem rektora PK już dziś o godz. 11.10.
Wobec wzrastającej tendencji zamykania centrów aglomeracji dla prywatnego ruchu kołowego oraz odgórnego ograniczenia ruchu drogowego, transport współdzielony staje się powoli najlepszą opcją, transportu dla mieszkańców miast. Co jednak z terenami podmiejskimi i wiejskimi, które – w dużej mierze – pozostawiono w latach 90. bez transportu zbiorowego, zamykając połączenia autobusowe i kolejowe jako nierentowne? Skoro zbiorowy transport ludności jest bardzo istotnym czynnikiem zrównoważonego rozwoju regionalnego – wykluczenie transportowe osób mieszkających poza centrami aglomeracji, brak odpowiednich alternatyw dla prywatnego ruchu kołowego w obrębie tych centrów, uniemożliwia zrównoważony rozwój kraju. Jakie działania należy podjąć, by położyć kres transportowej nierówności? W dyskusji na ten ważnym temat udział weźmie rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, a także: Magdalena Mazur, szefowa Zespołu ds. Polityk Publicznych PL CZ HU SK w Bolt; Adrian Furgalski, przewodniczący Zarządu w Zespole Doradców Gospodarczych TOR; Mirosław Suchoń, poseł na Sejm RP; Iwona Budych, prezes Stowarzyszenia Wykluczenie Transportowe; Marcel Klinowski, wiceprezes Zarządu POLREGIO S.A. Panel dyskusyjny pn. „Transport współdzielony a wykluczenie transportowe” rozpocznie się o godz. 11.10.
– Współdzielenie jest elementem uzupełniającym całość. Popatrzmy na system transportowy i jego złożoność. Mamy najpierw transport ciężki szynowy, kolej aglomeracyjną, kolej regionalną, tramwaje, metro. To jest kręgosłup systemu transportowego. Następnie linie dowozowe, a tam, gdzie tego nie da się zrobić – linie autobusowe. Na to wszystko nakłada się możliwość korzystania z transportu współdzielonego – mówi prof. Andrzej Szarata. – Pojawienie się „samochodów na minuty” w badaniach przeprowadzanych za zachodzie Europy, np. w Rzymie czy Paryżu, gdzie ten system działa już od lat, przekłada się na 4-6 samochodów mniej zarejestrowanych na tym obszarze. Ludzie widzą, że nie ma sensu „trzymać” swojego samochodu, bo mają obok auto, z którego mogą skorzystać, gdy go potrzebują, a do tego świetny tramwaj, świetne metro, linie autobusowe oraz hulajnogi i rowery miejskie, czyli właśnie system, który pozwala sprawnie i szybko się przemieszczać z punktu A do B i o to w tym chodzi – dodaje rektor Politechniki Krakowskiej.
Zdjęcia z panelu dyskusyjnego „Transport współdzielony a wykluczenie transportowe” / fot. Joanna Skowrońska
Prof. Andrzej Szarata, prezes Głównego Urzędu Statystycznego Dominik Rozkrut, kierownik Zakładu Makroekonomii i Ekonomii Sektora Publicznego Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie dr Piotr Maszczyk oraz Kuba Kiwior, Regional Managing Director CEE w Visa, w panelu „Gospodarka oparta na danych: jakie korzyści dla konsumentów i rozwoju społeczno-gospodarczego?” (godz. 14.55) zastanowią się m.in. nad tym, jak mówić o rozwiązaniach opartych na danych, aby budować zaufanie i pokazywać konsumentom korzyści z gospodarki opartej na danych? – Mamy dzisiaj takie możliwości obliczeniowe komputerów, o których jeszcze 20 lat temu nam się nie śniło. To z kolei otwiera całkiem nowe możliwości przetwarzania danych. Przykład z mojej branży – monitoring tego, jak zachowują się nawierzchnie kolejowe. Do niedawna trudno było sobie wyobrazić, w jaki sposób możemy sprawdzać ich zachowanie w odległości np. 100 km. Teraz montuje się światłowód na całej długości, dzięki czemu zdobywamy informacje o temperaturze i rozkładzie naprężeń na całej długości torowiska w dowolnym momencie i miejscu. To są terabajty danych, które potrafią nam wskazać, w jaki sposób zoptymalizować takie torowisko. Jeżeli chcemy być innowacyjni i tworzyć coś nowego w inżynierii, naukach ścisłych, musimy odpowiednio zarządzać i przetwarzać dane – tak na temat korzyści wynikających ze zbierania precyzyjnych danych mówił rektor PK.
Zdjęcia z panelu dyskusyjnego „Gospodarka oparta na danych: jakie korzyści dla konsumentów i rozwoju społeczno-gospodarczego?” / fot. Joanna Skowrońska
Z kolei o godz. 16.05 prof. Andrzej Szarata wystąpi w roli moderatora panelu pn. „Transport idealny – jak stworzyć wygodny, szybki i zielony środek komunikacji?”. Wraz ze zmianami klimatycznymi i wynikającą z tego transformacją energetyczną oraz zmianami funkcjonowania społeczeństw wzrasta potrzeba znalezienia odpowiedniego środka transportu dostosowanego do dzisiejszych wyzwań. Poprzez dążenie do ograniczenia emisji spalin wprowadzane są dodatkowe opłaty za wjazdy do centrów miast, co zmusza ich mieszkańców do korzystania z takich środków komunikacji miejskiej jak metro, autobus czy tramwaj. Ponadto ze względu na coraz szybsze bogacenie się społeczeństw zmieniają się także jego zapotrzebowania odnośnie lepszej jakości i czasu dojazdu danego środka transportu. Czy stać nas na nowoczesne i zielone środki komunikacji? W jakim więc kierunku powinien rozwijać się transport? Na pytania rektora Politechniki Krakowskiej odpowiedzą: Ralph Gambetta, sekretarz generalny Calypso Networks Association (Belgia); Alvin Gajadhur, główny inspektor transportu drogowego; Andrzej Massel, dyrektor Instytutu Kolejnictwa; Paweł Kuncicki, dyrektor krajowy Bolt; Arnold Bresch, członek Zarządu w PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.; Christian Wikström, minister infrastruktury w rządzie Wysp Alandzkich (Finlandia).
– Alternatywą dla samochodu jest transport zbiorowy. W obszarach zurbanizowanych ważnym elementem jest autobus, ale przede wszystkim tym, na co powinniśmy kłaść duży nacisk jest kolej. Najtrudniejsza sprawa to przekonanie użytkowników samochodów do korzystania z innych środków transportu. Dobrze wiemy, że bardzo trudno jest przekonać właściciela auta do tego, by zmienił środek transportu. Wszystkie działania podejmowane przez miasta, aglomeracje czy obszary są ukierunkowane właśnie na to, by przekonać tych, którzy jeżdżą samochodami do zmiany nawyków – powiedział prof. Andrzej Szarata we wstępie poprzedzającym moderowaną przez niego dyskusję.
Zdjęcia z panelu dyskusyjnego „Transport idealny – jak stworzyć wygodny, szybki i zielony środek komunikacji?” / fot. Joanna Skowrońska
Prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata jest specjalistą w zakresie inżynierii lądowej i transportu. Wykonał ponad 250 projektów o charakterze wdrożeniowym. Autor lub współautor koncepcji transportowych dla wielu polskich miast. Absolwent kierunku budowa dróg i autostrad na Politechnice Śląskiej w Gliwicach. Pracę na Politechnice Krakowskiej podjął w 1999 r., bezpośrednio po studiach. W 2016 r. został wybrany dziekanem Wydziału Inżynierii Lądowej i funkcję tę pełnił do czasu wyboru na rektora w maju br. Tytuł profesora uzyskał w 2020 r. Prof. Andrzej Szarata jestem członkiem wielu rad naukowych i stowarzyszeń branżowych. W 2021 r. został powołany na stanowisko przewodniczącego Rady Programowej ds. Rozwoju Systemu Transportowego Miasta Krakowa. Od 2022 r. przewodniczy Radzie Naukowej Stowarzyszenia Euroregion Karpacki. Zasiada także w Radzie ds. Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Innowacji przy prezydencie RP.
W Forum Ekonomicznym w Karpaczu biorą też udział inni eksperci z PK. Wczoraj w debacie „Dawniej powódź, dziś susza. Jak chronić zasoby wodne?” głos zabierał dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK. Jutro zaplanowano panele dyskusyjne z udziałem rektora PK prof. Andrzeja Szaraty, dziekan Wydziału Architektury dr hab. inż. arch. Magdaleny Kozień-Woźniak, prof. PK, dr. Grzegorza Gancarzewicza z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji oraz dyrektora Centrum Transferu Technologii PK dr. inż. Jacka Kasza.
(bk)
Przeczytaj też:
Głos w ważnych kwestiach, czyli Politechnika Krakowska na Forum Ekonomicznym w Karpaczu
PK na Forum Ekonomicznym w Karpaczu. Dziś prof. Stanisław Rybicki o ochronie zasobów wodnych
Ostatni dzień Forum Ekonomicznego w Karpaczu – debaty z udziałem rektora i pracowników PK
2. dzień Forum Ekonomicznego w Karpaczu z udziałem rektora PK prof. Andrzeja Szaraty / fot. Joanna Skowrońska
Fot. zdjęcie prof. Andrzeja Szaraty u góry strony autorstwa Jana Zycha
{fastsocialshare}
W albańskim Durrës na Uniwersytecie Aleksandra Moisiu rozpoczęła się w środę 19 marca 2025 r. się doroczna, piąta już, konferencja Europejskiego Uniwersytetu STARS EU, którego częścią jest Politechnika Krakowska. Trzydniowym obradom przedstawicieli sojuszu 9 europejskich uczelni przyświeca hasło „Research the WORLD, Reach the STARS”. Główne tematy dyskusji to innowacyjne inicjatywy oparte na badaniach naukowych, służące wzmocnieniu konkurencyjności uniwersytetów oraz rozwiązywaniu wyzwań społecznych m.in. w obszarach zielonej i cyfrowej transformacji. Ważnym punktem konferencji będzie prezentacja Agendy Rozwiązań Badawczych STARS EU, uzupełniona o sesje równoległe poświęcone wpływowi uczelni na transformacje regionalne oraz innowacyjnym ścieżkom edukacyjnym dla studentów. Politechnikę Krakowską reprezentuje w Albanii kilkunastoosobowa delegacja, której przewodniczą prorektor uczelni ds. kształcenia i współpracy z zagranicą dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK i prof. Dariusz Bogdał, koordynator STARS EU na PK.
W planie kolejnych dni obrad przewidziano: spotkania i dyskusje członków sojuszu pracujących w Tematycznych Grupach Zainteresować (TIG) oraz grupach roboczych, sesję plenarną na temat badań naukowych, ścieżek edukacyjnych dla studentów oraz wpływu ośrodków akademickich na rozwój społeczno-gospodarczy regionów oraz spotkania z lokalnymi władzami i przedstawicielami biznesu.
Jednym z punktów programu będzie prezentacja przygotowana przez studentów, którzy uczestniczyli w aktywnościach zrealizowanych już w ramach STARS EU. Naukowcy, pracownicy różnych działów partnerskich uczelni oraz przedstawiciele administracji regionów poznają w Albanii studencką perspektywę na przebieg i jakość wspólnych inicjatyw z samorządami regionów europejskich. Ważnym elementem studenckich prelekcji, będzie m.in. relacja z warsztatów Blended Intensive Programme Erasmus+ FutureLab Camp, które odbyły się na Politechnice Krakowskiej na przełomie lutego i marca 2025. Inicjatywa, którą zaprezentuje Politechnika, dotyczy transformacji małopolskiej gminy Zakliczyn.
Politechnikę Krakowską reprezentują w Albanii: dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK, prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK; prof. dr hab. inż. Aleksander Prociak; dr Justyna Małkuch-Świtalska; dr inż. Daniel Grzonka; dr inż. Jacek Kasz; dr inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc; dr inż. Janusz Pobożniak; mgr inż. Adrian Widłak; dr inż. Krzysztof Skabek; dr inż. arch. Wojciech Wójcikowski, prof. PK; mgr inż. Aleksandra Dudasz; mgr inż. Anna Gajda; mgr Alicja Półtorak-Filipowska, mgr Ewa Siekierzyńska; mgr inż. Małgorzata Ciesielska; mgr Magdalena Cora, mgr Adam Sadło.
Ceremonii otwarcia konferencji na Uniwersytecie Aleksandra Moisiu w Durrës przewodniczyć będzie premier Albanii Edi Rama. Wśród gości i gospodarzy wydarzenia będą m.in. Ogerta Manastirliu – minister edukacji i sportu Albanii, Anila Troshani – reprezentantka Komisji Europejskiej, prof. dr. Shkëlqim Fortuzi – rektor Uniwersytetu Aleksandra Moisiu oraz władze sojuszu STARS EU – prezydent Hanze University of Applied Sciences Dick Pouwels i Rima Dijkstra, koordynator STARS EU – State of the Alliance.
STARS EU to sojusz dziewięciu uniwersytetów ze wszystkich części Europy, które wyznają te same europejskie wartości i wnoszą wkład do zrównoważonego rozwoju Europy i świata. Członkami sojuszu są uniwersytety silnie związane ze swoimi regionami i zaangażowane we współpracę z lokalnymi partnerami. Uczelniami partnerskimi STARS EU są oprócz Politechniki Krakowskiej (jedyny reprezentant Polski w sojuszu): Hanze University of Applied Sciences (Holandia), University of La Laguna (Hiszpania), Polytechnic Institute of Bragança (Portugalia), Bremen University of Applied Sciences (Niemcy), Śląski Uniwersytet w Opawie (Czechy), University West (Szwecja), University of Franche-Comté (Francja) oraz Aleksandër Moisiu University of Durrës (Albania). Historia STARS EU sięga 2019 roku, gdy Hanze University Groningen podjął inicjatywę uruchomienia sojuszu europejskiego. Od tego czasu sojusz zbudował trwałą współpracę między partnerami i rozwinął różne formy zintegrowanych działań, w których uczestniczą studenci, wykładowcy i badacze. W 2023 r. STARS UE otrzymał grant w konkursie Erasmus+ Call 2023 European Universities w wysokości 12,4 mln euro.
Szczegółowy program V Konferencji Stars EU
Na zdjęciach:
Flagi STARS EU oraz flagi narodowe poszczególnych uczelni wchodzących w skład sojuszu umieszczone na głównym placu Durrës /Fot. Adam Sadło
Delegacja Politechniki Krakwoskiej na albańskie4j konferencji STARS EU
{fastsocialshare}
Dziś ostatni dzień XXXII Forum Ekonomicznego w Karpaczu. Politechnika Krakowska jest jednym z partnerów tego wydarzenia. 5 i 6 września czynny udział w panelach dyskusyjnych wzięli rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata i dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki prof. Stanisław Rybicki. Dziś głos zabiorą dziekan Wydziału Architektury prof. Magdalena Kozień-Woźniak, dr Grzegorz Gancarzewicz z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji, a także dyrektor Centrum Transferu Technologii dr inż. Jacek Kasz. O 12.35 zaplanowano też panel z udziałem rektora PK, dotyczący odbudowy i przyszłości ukraińskich miast, zniszczonych w trakcie działań wojennych.
Wojna zmusiła miliony obywateli Ukrainy do opuszczenia swoich domów, zniszczyła setki miast i nadal sieje spustoszenie w ukraińskich regionach. Już dziś, ukraińskie samorządy przyjęły na siebie wiodącą rolę w odbudowie miast wraz z rządem centralnym, UE i innymi partnerami międzynarodowymi. Koordynacja wspólnych wysiłków z partnerami, gotowymi udostępnić zasoby jest niezbędna dla zapewnienia skutecznej i zrównoważonej odbudowy. Jaka przyszłość czeka na ukraińskie miasta i co należy zrobić, aby zapewnić przekazanie wiedzy na temat budowania zdolności, dobrych rządów i pomocy technicznej? Zastanowią się nad tym prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata oraz goście z Ukrainy: mer Trościańca Yuriy Bova, mer Równego Oleksandr Tretiak, zastępca przewodniczącego Dniepropietrowskiej Obwodowej Administracji Państwowej Iryna Hrytsai oraz Vitaliy Bielobrov, zastępca mera Chersonia. Dyskusję poprowadzi Sergiy Zamidra, zastępca przewodniczącego Ogólnokrajowego Stowarzyszenia Jednostek Samorządu Terytorialnego w Ukrainie. Panel pn. „Ukraińskie miasta w obliczu wojny. Odbudowa i przyszłość” został zaplanowany na godz. 12.35.
– Po tym, gdy Rosjanie zaatakowali Ukrainę, Polacy bardzo mocno chcieli pomóc Waszemu narodowi. My na Politechnice również. Zaproponowaliśmy program kształcenia dla młodych ludzi z Ukrainy na kierunkach budownictwo i transport. Dwie najważniejsze branże, które – moim zdaniem – będą kluczowe w procesie odbudowy Waszego kraju – mówił rektor PK w czasie panelu z udziałem ukraińskich gości. – Przyjęliśmy w sumie prawie 100 studentów. Mamy teraz ponad 60 osób na budownictwie i ponad 30 na kierunku transport. Jest to unikatowy sposób kształcenia, dlatego, że na pierwszym roku kształcenie odbywa się w języku ukraińskim. Mamy kilku wykładowców na PK, którzy posługują się tym językiem. Ponieważ na uczelni technicznej kluczowym czynnikiem są przedmioty ścisłe, profesorowie z Ukrainy pomogli przygotować program kształcenia w języku ukraińskim. Jednocześnie uczymy studentów języka polskiego. Wszyscy zdali w czerwcu br. egzamin ze znajomości naszego języku, a więc na drugim roku będą już kształceni w języku polskim. Co jest ważne, kształcimy ukraińskich obywateli po to, żeby byli przygotowani w odpowiednim momencie do powrotu na Ukrainę i wsparcia firm projektowych. Otrzymacie bardzo dobrze przygotowaną kadrę, znającą normy obowiązujące w UE. Odbudowa Ukrainy będzie trwała wiele lat. Według rożnych szacunków jej koszty szacowane są na 350-400 mld dolarów. To gigantyczne projekty. Wiele firm już jest zainteresowanych tym, co my robimy na PK. Wspierają ukraińskich studentów, przyjmują ich na staże i praktyki, a równocześnie liczą na to, że ta kadra zasili ich szeregi, by mogli pojawić się na Ukrainie i wziąć udział w jej odbudowie.
Na zdjęciach poniżej uczestnicy panelu „Ukraińskie miasta w obliczu wojny. Odbudowa i przyszłość” / fot. Joanna Skowrońska
O 13.45 rozpocznie się dyskusja „Sztuczna inteligencja, platformy cyfrowe i media społecznościowe – czy rządzą naszym światem?”. Weźmie w niej udział przedstawiciel Politechniki Krakowskiej, dr Grzegorz Gancarzewicz z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. Dr Gancarzewicz jest absolwentem matematyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2004 r. uzyskał stopień doktora informatyki Université Paris XI. Zajmuje się: matematyką dyskretną, teorią grafów, algorytmami i kryptografią. – Należy założyć, że rozwój sztucznej inteligencji może wpłynąć na zmniejszenie liczby specjalistów potrzebnych do wykonywania danych zawodów. Wszystkie czynności, które da się zalgorytmizować, mogą zostać przejęte przez maszynę, ale życie pisze znacznie bogatsze scenariusze niż jesteśmy w stanie to przewidzieć przy projektowaniu jakiegokolwiek algorytmu. Przykładem mogą być sprawy urzędowe. Np. jeżeli w danej sprawie urzędowej firma czy obywatel spełnia wszystkie warunki i procedury oraz dostarcza odpowiednie dokumenty, o ile są czytelne, maszyna (algorytm) jest w stanie rozpatrzeć tę sprawę i podjąć decyzję administracyjną. Natomiast w każdym niestandardowym przypadku lub w wypadku dostarczenia dokumentów napisanych odręczenie, nie będzie to możliwe. Rozpoznawanie pisma odręcznego jest bardzo trudne i zawsze wymaga ręcznej korekty – tłumaczył przed rozpoczęciem dyskusji dr Grzegorz Gancarzewicz. W panelu dyskusyjnym będą uczestniczyć także: Krzysztof Dyl, zastępca prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej; Paweł Lewandowski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Cyfryzacji, dr hab. Natalia Walter, prof. UAM, Maciej Klepacki, prezes Zarządu Burda Media Polska. „Sztuczna inteligencja w biznesie. Jak algorytm pomaga zarabiać pieniądze?” – to kolejny panel z udziałem dr. Grzegorza Gancarzewicza. Dyskusja rozpocznie się o godz. 17.15. Nad tym, w jaki sposób zyskać przewagę konkurencyjną dzięki AI oraz przekonać do niej klientów i kontrahentów zastanowią się – poza dr. Gancarzewiczem – Tadeusz Białek, prezes Związku Banków Polskich, dr hab. Rafał Maciąg, prof. UJ, dr Maja Leszczyńska z Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Jacek Łęgiewicz, dyrektor ds. korporacyjnych Samsung Electronics Polska Sp. z o.o., Aleksandra Jiménez, radca prawny i doradca podatkowy.
Zdjęcia z panelu dyskusyjnego „Sztuczna inteligencja, platformy cyfrowe i media społecznościowe – czy rządzą naszym światem?” / fot. Magdalena Kozień-Woźniak
Moderatorem panelu „Perspektywy wsparcia i rozwoju ekosystemu start-upów w Europie”, który wystartuje o godz. 13.45, będzie dr inż. Jacek Kasz – dyrektor Centrum Transferu Technologii PK, specjalista w zakresie innowacji, transferu technologii i zarządzania własnością intelektualną, wykładowca uniwersytecki i badacz. – Jest wiele definicji start-upów, ale ta najbardziej powszechna mówi, że jest to mała firma, która powstała z pieniędzy własnych, nie jest notowana na giełdzie i bazuje na innowacyjnych technologiach. Start-upy to przyszłość całego biznesu. Pamiętajmy, że duże firmy nie powstały od razu jako duże. Rodziły się jako małe start-upy. Tak więc małe, innowacyjne firmy, rozwijające się w różnej skali, są podstawą rozwoju biznesu – mówi ekspert z PK. Europejski ekosystem start-upowy w ostatnich latach przeżywał prawdziwy boom inwestycyjny, a Warszawa wyrosła w tym zakresie na regionalnego lidera. Jak wykorzystać ten sukces? Jak tworzyć polskie firmy liczące się w europejskiej, a może nawet globalnej stawce? Na te pytania będą odpowiadać uczestnicy dyskusji: David Schneider z Federalnego Stowarzyszenia Rozwoju Gospodarczego i Handlu Zagranicznego (BWA), przedstawiciel w Wielkiej Brytanii; Tytus Cytowski, założyciel Cytowski&Partners (USA); Eszter Szabó, prezes Women/Business/Angels (Węgry); Jan Jakub Cendrowski, dyrektor inQUBE Uniwersyteckiego Inkubatora Przedsiębiorczości na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu; Walid Barsali, przewodniczący La French Tech Warsaw (Francja). Dr inż. Jacek Kasz został też zaproszony do udziału w dyskusji organizowanej przez „Business Insider” (7 września, godz. 8.00).
Na zdjęciu uczestnicy porannej dyskusji na temat komercjalizacji start-upów w Polsce. Od lewej: Konrad Sitnik, EEC Ventures; Marek Garniewski, prezes Zarządu Orlen VC; Artur Jankowski, prezes Zarządu Nestlé Polska; dr inż. Jacek Kasz, dyrektor CTT PK; Marcin Lis, dziennikarz „Business Insider Polska”
Zdjęcia z panelu dyskusyjnego „Perspektywy wsparcia i rozwoju ekosystemu start-upów w Europie” / fot. Joanna Skowrońska
Uczestniczką panelu „Akcja Rewitalizacja – wpływ nowych projektów na obszary zdegradowane” będzie dziekan Wydziału Architektury PK dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK, zajmująca się zagadnieniami dotyczącymi kształtowania współczesnych obiektów muzealnych, teatralnych i kultury. Założycielka Kozień Architekci. Autorka projektów Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej i Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu. Aby rewitalizacja była skuteczna, powinna obejmować nie tylko przestrzenie publiczne, ale przede wszystkim działania społeczne: wzmocnienie więzi sąsiedzkich i kapitału społecznego, poprawę bezpieczeństwa, przeciwdziałanie suburbanizacji oraz ożywienie lokalnej gospodarki. W ostatnich latach samorządy przeprowadziły wiele udanych procesów rewitalizacyjnych, dzięki czemu obszary zdegradowane odzyskały blask i stały się reprezentatywnymi częściami miast. Które z dotychczas zrealizowanych projektów rewitalizacyjnych mogą być pozytywnym przykładem dla kolejnych takich działań? – Bardzo ciekawym przykładem rewitalizacji jest katowicki Nikiszowiec. Cała zabytkowa dzielnica została zrewitalizowana w wyniku inicjatywy jej mieszkańców, w wyniku porozumienia, współprojektowania i współudziału. Wydaje się, że właśnie współudział społeczeństwa w projektowaniu i dyskusji nad metodami i sposobem rewitalizacji jest kluczem dla jej powodzenia – zauważa dziekan Wydziału Architektury PK prof. Magdalena Kozień-Woźniak. – W mojej opinii, rewitalizacja obszarów zdegradowanych powinna opierać się na trzech filarach. Pierwszy filar to budowanie dobrych wizji, prezentowanie mieszkańcom wizji odnowy takiego obszaru. Tu potrzebujemy profesjonalistów, ale też współudziału, współuczestniczenia w procesach projektowych. Bardzo ważnym aspektem jest również aktywizacja mieszkańców w takim procesie. Trzeci element to edukacja mieszkańców i tworzenie kadr, zarówno administracyjnych, jak i społecznych dla procesów projektowych – mówi architektka z PK. W dyskusję z udziałem prof. Magdaleny Kozień-Woźniak włączą się również: prezydent Pabianic Grzegorz Mackiewicz, doradca Zarządu Tarchomińskich Zakładów Farmaceutycznych „Polfa” S.A. Wojciech Wróblewski, prezes Zarządu Fundacji Projekt PL Adam Zych i poseł na Sejm RP Adam Gawęda.
Zdjęcia z panelu dyskusyjnego „Akcja Rewitalizacja – wpływ nowych projektów na obszary zdegradowane” / fot. Jacek Kasz
Przeczytaj:
Głos w ważnych kwestiach, czyli Politechnika Krakowska na Forum Ekonomicznym w Karpaczu
PK na Forum Ekonomicznym w Karpaczu. Dziś prof. Stanisław Rybicki o ochronie zasobów wodnych
2. dzień Forum Ekonomicznego – prof. Andrzej Szarata o transporcie współdzielonym i wykluczeniu transportowym
(bk)
Zdjęcia portretowe / fot. Jan Zych, archiwum WA, archiwum CTT PK
{fastsocialshare}
Co roku Akademicki Związek Sportowy prowadzi akcje szkoleniowe i warsztatowe, które ukierunkowane są na podnoszenie kwalifikacji organizacyjnych oraz integrację studentów, przedstawicieli klubów uczelnianych AZS z całej Polski. Tegoroczna Akademia Liderów odbywała się na Politechnice Krakowskiej. Jej organizatorem był Zarząd Główny AZS oraz AZS Politechniki.
Akademicki Związek Sportowy co roku prowadzi akcje szkoleniowe i warsztatowe ukierunkowane na rozwój, podnoszenie kwalifikacji organizacyjnych, a także integrację studentów, przedstawicieli klubów uczelnianych AZS z całej Polski. Tegoroczna Akademia Liderów AZS odbyła się w Krakowie w dniach 13-16 marca. Jej organizatorem był Zarząd Główny AZS oraz AZS Politechniki Krakowskiej. Wydarzenie zostało przeprowadzone w oparciu o obiekty Politechniki Krakowskiej i Hotel Wyspiański. Szczegółowe informacje zainteresowani znajdą w poniższych materiałach.
Akademia Liderów AZS odbywała się od 13 do 16 marca br. w Krakowie. Tegoroczna ogólnopolska konferencja odbywała się pod hasłem: „Dajcie ognia”. Koordynatorem wydarzenia był Krzysztof Pszczółka, prezes AZS Politechniki Krakowskiej oraz Członek Zarządu Głównego AZS. Przez cztery dni uczestnicy mieli okazję zdobywać wiedzę i praktyczne umiejętności w ramach licznych wykładów oraz warsztatów. Kluczowe tematy obejmowały tożsamość AZS, organizację wydarzeń sportowych, zarządzanie kryzysowe oraz współpracę z mediami. Duże zainteresowanie uczestników wzbudziły również panele dotyczące programów sportu powszechnego oraz projektów europejskich realizowanych w AZS.
Akademia Liderów to jednak nie tylko akcje szkoleniowe, ale także wydarzenia ukierunkowane na wymianę doświadczeń i integrację studentów i przedstawicieli klubów uczelnianych AZS z całej Polski. Uczestnicy wykazali się ogromnym zaangażowaniem i entuzjazmem, co przełożyło się na fantastyczną atmosferę.
Galeria zdjęć z Akademii Liderów AZS
(Krzysztof Pszczółka/jg)
Fot. Tomasz Serwiak
{fastsocialshare}
7 wniosków Politechniki Krakowskiej i współpracujących z nią partnerów przemysłowych zostało wstępnie zakwalifikowanych do finansowania w tegorocznej edycji programu „Doktorat wdrożeniowy”. Zgłoszone przez PK propozycje badawcze, pozytywnie ocenione w VII edycji konkursu Ministerstwa Edukacji i Nauki, dotyczą tematów z dyscyplin: inżynieria materiałowa; automatyka, elektronika, elektrotechnika i technologie kosmiczne oraz inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka.
W ogłoszonych właśnie rozstrzygnięciach programu „Doktorat wdrożeniowy” wstępne finansowanie przyznano ostatecznie 174 aplikacjom polskich uczelni i instytutów (po zwiększeniu przez resort finansowania na realizację programu). Politechniczne wnioski dotyczą m.in. prac nad innowacyjnymi rozwiązaniami dla onkologii, energetyki, rynku materiałów i konstrukcji budowlanych, a także narzędzi do zarządzania infrastrukturą wodorową dla transportu, zeroemisyjnych systemów OZE dla budynków mieszkaniowych i obiektów przemysłowych czy technologii uzdatniania wody. Będą opracowywane w ramach doktoratu przez pracowników firm pod opieką naukową promotorów z PK. Tym razem projekty zakładają współpracę Politechniki Krakowskiej i takich partnerów jak: Tele-Fonika Kable S.A, 4ROBOT Sp. z o.o., Sieć Badawcza Łukasiewicz – Krakowski Instytut Technologiczny, ATMAT Sp. z o.o., Simple H2 sp.z o.o, Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Krakowie oraz Wodociągi M. Krakowa.
„Doktorat wdrożeniowy” to zapoczątkowany w 2017 r. program Ministerstwa Edukacji i Nauki, wspierający alternatywną – wobec akademickiej – ścieżkę uzyskania stopnia doktora. Mogą z niej korzystać osoby, które chcą połączyć karierę naukową z pracą zawodową w podmiotach pozauczelnianych – firmach, instytutach i innych. Doktorant, pod opieką dwóch opiekunów (naukowego i przemysłowego), przygotowuje rozprawę doktorską, która ma usprawnić działanie przedsiębiorstwa. Uczestnik programu „Doktorat wdrożeniowy” otrzymuje podwójne wynagrodzenie – jedno za pracę w przedsiębiorstwie, drugie w ramach stypendium z ministerstwa. Podstawowym celem programu „Doktorat wdrożeniowy” jest tworzenie warunków do rozwoju współpracy pomiędzy środowiskiem naukowym a społeczno-gospodarczym.
Obecnie na Politechnice Krakowskiej realizowanych jest 71 doktoratów wdrożeniowych, które uzyskały wsparcie MEiN w ramach poprzednich naborów programu. W obecnej, VII edycji, zakwalifikowano do finansowania 174 pomysły badawcze uczelni i instytutów. Wobec dużego zainteresowania programem resort nauki zdecydował o zwiększeniu środków na jego realizację i zwiększył liczbę aplikacji początkowo zakwalifikowanych do finansowania (najpierw ze 100 do 116, a ostatecznie do 174).
Zobacz: Lista beneficjentów VII edycji programu MEiN „Doktorat wdrożeniowy”
(mas)
Fot. Canva
{fastsocialshare}
Za nami ostatnie wydarzenie w ramach obchodów 70-lecia Studium Języków Obcych. 19 marca w Klubie Kwadrat odbył się konkurs „Reels Rule”. Wydarzenie nie tylko sprawdzało wiedzę studentów, ale przede wszystkim było okazją do tego, by spędzić czas w miłej atmosferze sprzyjającej integracji uczestników.
„Reels Rule” to konkurs ze słownictwa z rolek utworzonych przez studentów PK w semestrze zimowym. Rolki prezentują słówka techniczne z niemal wszystkich dziedzin nauczanych na Politechnice Krakowskiej. Każda rolka zawiera słówko, jego definicję po angielsku, wymowę oraz przykład użycia w zdaniu. Spośród siedemdziesięciu rolek zostały wybrane trzy najlepsze. Zwycięzcą został Wojciech Dominik autor rolki pt. „Excavator”, drugie miejsce zajął Andrzej Szczokot, który przygotował rolkę zatytułowaną „Crawler crane”, a trzecie Dagmara Władyka i Jan Ziętek autorzy rolki pt. „Scaffolding”.
Z kolei do walki w quizie stanęło dziesięć drużyn reprezentujących różne wydziały PK. Uczestnicy konkursu musieli odpowiedzieć na pięćdziesiąt pytań sprawdzających znajomość słówek zaprezentowanych w rolkach. Zwyciężyła drużyna z Wydziału Architektury – Alpha Wolves.
Wydarzenie prowadziły wykładowczynie ze Studium Języków Obcych Politechniki Krakowskiej – Kinga Śniadek i Agnieszka Łyczko oraz studenci z Międzynarodowego Centrum Kształcenia PK.
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Pod hasłem „Nowe wartości Starego Kontynentu – Europa u progu zmian” rozpoczyna się dziś XXXII Forum Ekonomiczne w Karpaczu. Przedsięwzięcie od ponad 30 lat skupia liderów gospodarczych, społecznych i politycznych, a także przedstawicieli świata nauki z całego świata. W Forum Ekonomicznym udział biorą też pracownicy Politechniki Krakowskiej. Już w pierwszym dniu głos w sprawie ochrony zasobów wodnych zabierze dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, prof. Stanisław Rybicki. Panel z jego udziałem rozpocznie się o godz. 14.20.
Dostęp do czystych i bezpiecznych zasobów wodnych stanowi poważne wyzwanie dla całego świata. Zmiany klimatyczne doprowadzają to takich zjawisk jak: nagłe ulewy, powodzie, lub susze. – W tej chwili widzimy, że zjawisko suszy nasila się, a to dlatego, że zmienia się klimat na świecie. I nie wnikamy w to, co jest przyczyną – czy człowiek, czy zmiany cykliczne. Faktem jest, że zmiana Prądu Zatokowego i związane z tym zmiany w przemieszczaniu się mas powietrza powodują, że mamy okresowe susze i to jest nieuniknione – tłumaczy prof. Stanisław Rybicki.
Źródła wody coraz bardziej narażone są na wyschnięcie lub zanieczyszczenie. Czy ich niedobór może w przyszłości doprowadzić do masowych migracji lub konfliktów? Czy będzie możliwe zapewnienie dostępu do czystych i bezpiecznych źródeł wody dla każdego?Jak powinniśmy zadbać o źródła wody na poziomie państwowym i lokalnym? – Możemy zmienić uciążliwość zjawisk hydrologicznych przez odpowiedzialne gospodarowanie wodą i przywrócenie obowiązujących, a nieegzekwowanych zasad zagospodarowania przestrzennego oraz przez właściwe egzekwowanie prawa dotyczącego gospodarki wodnej – mówi dziekan WIŚiE prof. Stanisław Rybicki.
Powyższe kwestie będą przedmiotem dyskusji w ramach panelu pn. „Dawniej powódź, dziś susza. Jak chronić zasoby wodne?”, który rozpocznie się o godz. 14.20 w ramach Forum Ekonomicznego w Karpaczu. Wśród prelegentów jest dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK. Oprócz niego głos w tej ważnej tematyce zabiorą: Rafał Bonter, dyrektor zarządzający i prezes Zarządu Xylem Water Solutions Polska Sp. z o. o.; Magdalena Fuk, prezes Zarządu Fundacji Ochrony Wielkich Jezior Mazurskich; Alicja Pawelec-Olesińska, kierownik Zespołu Ochrony Ekosystemów Wodnych, Fundacja WWF Polska; Per Stålnacke, dyrektor ds. badań, Norweski Instytut Badań nad Bioekonomią NIBIO; dr hab. Łukasz Wiejaczka, prof. Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN. Rozmowę poprowadzi Krzysztof Jan Stawnicki, zastępca dyrektora PGW Wody Polskie – Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Białymstoku.
Udział prof. Stanisława Rybickiego to ważny głos ekspercki. Zainteresowania naukowe prof. Rybickiego skupiają się przede wszystkim na wzajemnym oddziaływaniu różnych procesów technologicznych w oczyszczaniu wody i ścieków. Jest autorem opracowań dla przemysłu i kierownikiem projektów B+R (m.in. na czele zespołu wyjaśniającego przyczyny awarii warszawskiej Czajki). Absolwent Politechniki Krakowskiej. Na PK pracuje od 1986 r. W latach 1998-1999 oraz 2008-2012 był prodziekanem Wydziału Inżynierii Środowiska, a w 2016 r. objął funkcję dziekana WIŚ. Od 2019 r. dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki.
W Forum Ekonomicznym w Karpaczu wezmą też udział inni eksperci z PK: rektor prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Architektury dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK, dr Grzegorz Gancarzewicz z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji oraz dyrektor Centrum Transferu Technologii PK dr inż. Jacek Kasz. Miejscem obrad jest Hotel Gołębiewski.
Zdjęcia z panelu dyskusyjnego „Dawniej powódź, dziś susza. Jak chronić zasoby wodne?”
Przeczytaj:
Głos w ważnych kwestiach, czyli Politechnika Krakowska na Forum Ekonomicznym w Karpaczu
(bk)
Fot. archiwum WIŚiE; Jacek Kasz
{fastsocialshare}
Kraków zyska wyjątkowy symbol miłości, a Politechnika Krakowska będzie miała w nim wyjątkowy udział! Dziesięć finałowych projektów „Ławeczki Zakochanych” – instalacji stworzonej z kłódek pozostawionych przez zakochane pary na kładce o. Bernatka – czeka na głosy mieszkańców i turystów. To efekt konkursu dla studentów architektury Politechniki Krakowskiej, którzy stworzyli koncepcje nie tylko romantycznego miejsca odpoczynku, ale i artystycznego wykorzystania metalowych pamiątek uczuć. Inicjatywa takiego spożytkowania kłódek pojawiła się przy okazji remontu najbardziej nastrojowej przeprawy mostowej przez Wisłę w Krakowie. W pomysł wspólnie z Politechniką Krakowską zaangażowane są Małopolska Okręgowa Izba Inżynierów Budownictwa i Zarząd Dróg Miasta Krakowa. Finałowe studenckie koncepcje zaprezentowano w pierwszy dzień wiosny (21 marca) przy kładce O. Bernatka w Podgórzu. Można już na nie głosować.
„Ławeczka Zakochanych” będzie unikatowym symbolem miłości. Jej historia zaczęła się na malowniczej kładce Ojca Bernatka w Krakowie, gdzie zakochani tradycyjnie pozostawiali kłódki, symbolizujące ich uczucia. W trakcie wymiany balustrad kładki kłódki musiały zostać zdjęte. Ale jak z szacunkiem potraktować miłosne historie, które za nimi stały? Krakowianie podsuwali różne pomysły. Ostatecznie zdecydowano, że kłódki, połączone w artystyczną formę, mogą stworzyć wyjątkową instalację będącą zarówno pomnikiem miłości, jak i nowym miejscem odpoczynku dla mieszkańców oraz turystów. Dedykowana zakochanym instalacja ma stanąć w pobliżu kładki Bernatka i figurki Smoka Romantyka, a jej kształt zaproponowali młodzi projektanci z Politechniki Krakowskiej. We współpracy z uczelnią Małopolska Okręgowa Izba Inżynierów Budownictwa i Zarząd Dróg Miasta Krakowa zorganizowały specjalny konkurs dla studentów Wydziału Architektury PK.
W pracach nad projektami ławeczki wzięło udział ponad 300 studentów II roku architektury w ramach przedmiotu „Zintegrowane narzędzia prezentacji architektonicznej”. Pracowali pod opieką prof. Marii Żychowskiej, kierownik Katedry Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Studenci wykonali najpierw odręczne szkice ze swoimi pomysłami na ławeczki, a także perspektywę przedstawiającą instalację w przestrzeni Podgórza. W drugim etapie wykonywali – przy wykorzystaniu zaawansowanych metod projektowania architektonicznego – cyfrowe obrazy swoich wstępnych szkiców. 50 propozycji studenckich zostało poddanych ocenie jury pod przewodnictwem prof. Żychowskiej (z udziałem przedstawicieli uczelni, Małopolskiej Izby Inżynierów Budownictwa i ZDMK). Jury wskazało 10 finałowych projektów, które teraz biorą udział w głosowaniu. Z 10 projektów krakowianie wybiorą 3 finałowe propozycje, a ich autorzy zostaną finansowo nagrodzeni Zwycięski projekt koncepcyjny będzie stanowił punkt wyjścia do dalszych prac nad ostatecznym kształtem ławeczki. Ten, zgodnie z wytycznymi miejskiego plastyka i konserwatora zabytków, zostanie opracowany przez inżynierów z Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa.
Jak można zagłosować? Najlepiej wybrać się na spacer, odwiedzić wystawę przy kładce Bernatka, zeskanować kody QR umieszczone na planszach z ulubionymi koncepcjami i zagłosować za pośrednictwem strony Małopolskiej Izby Inżynierów Budownictwa. Głosowanie trwa 2 tygodnie.
W prezentacji finałowych prac, z udziałem mediów, uczestniczyła przewodnicząca jury konkursowego prof. Maria Żychowska wraz ze współpracownikami z Katedry Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, przedstawiciele studentow-finalistow uczestniczących w konkursie: Alicja Rak, Gabriela Truty i Jan Oronowicz, a także Mirosław Boryczko i Jarosław Gołuszka z Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa oraz przedstawiciele ZDMK.
(m)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Stowarzyszenie Polski Kongres Drogowy podpisały porozumienie o współpracy. Będą wspólnie promować nowoczesne rozwiązania i wiedzę w zakresie drogownictwa, a także współdziałać w obszarze badań naukowych, dydaktyki i szkoleń branżowych. 1 września 2023 r. umowę w tej sprawie sygnowali rektor PK prof. Andrzej Szarata i Zbigniew Kotlarek, prezes zarządu Stowarzyszenia.
W planach partnerów jest prowadzenie wspólnych projektów naukowo–badawczych, podejmowanie działań w celu opracowania technologii wytwarzania nowych produktów, w tym m.in. przygotowywanie wspólnych projektów i występowanie o ich finansowanie z funduszy narodowych i europejskich, organizowanie sympozjów, konferencji i seminariów, a także podejmowanie przedsięwzięć edukacyjnych z zakresu drogownictwa (szkoleń, studiów podyplomowych, kursów specjalistycznych). Celem współpracy jest też wymiana wiedzy i doświadczeń branżowych, wykonywanie badań i ekspertyz, a także wsparcie możliwości organizacji praktyk studenckich, staży i wizyt studyjnych.
Stowarzyszenie Polski Kongres Drogowy stanowi krajowe forum wymiany wiedzy i doświadczeń w zakresie polityki i praktyk dotyczących dróg i transportu drogowego. Działa jako integrator środowiska drogowego zarówno na poziomie sektora publicznego, jak i prywatnego. Jest doradcą, opiniodawcą i służy fachową pomocą w obszarze podejmowanych decyzji i działań w zakresie drogownictwa w Polsce. Działa na rzecz koordynacji działań związanych z kreowaniem postępu technicznego, wdrożeniem wymogów jakościowych, podnoszeniem kwalifikacji osób realizujących programy drogowe, przepływem informacji i wymianą doświadczeń na każdym poziomie zarządców dróg.
Ze strony Politechniki Krakowskiej współpracę ze Stowarzyszeniem koordynować będzie Katedra Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej z kierownikiem prof. PK Mariuszem Kieciem na czele. Katedra to jeden z najmocniejszych w Polsce ośrodków eksperckiej wiedzy z obszaru budownictwa drogowego i kolejowego, projektowania geometrycznego i konstrukcji nawierzchni oraz inżynierii ruchu ze szczególnym uwzględnieniem bezpieczeństwa ruchu oraz oddziaływania na środowisko.
(m)
fot. Anna Warczak
{fastsocialshare}
Laureatami krakowskiej nagrody SARP za wybitną twórczość architektoniczną zostali Urszula Forczek-Brataniec oraz Marcin Brataniec, twórcy pracowni eM4. Pracownia Architektury. Oboje są absolwentami Politechniki Krakowskiej i wspólnie stworzyli wiele nagradzanych projektów. Wystawę ich dorobku można obejrzeć do 11 kwietnia 2025 r. w Galerii Architektury SARP Oddział Kraków przy placu Szczepańskim 6 w Krakowie.
Urszula Forczek-Brataniec oraz Marcin Brataniec od około szesnastu lat wspólnie projektują przestrzenie łączące budynki z krajobrazem. Ich projekty niejednokrotnie zdobywały ważne nagrody. Do najciekawszych realizacji pracowni należą m.in. rewitalizacja Starówki Miasta Gorlice, plac targowy w Mszanie Dolnej, Centrum Nauki w Podzamczu Chęcińskim czy pawilon edukacyjny Kamień i polana na Golędzinowie w Warszawie. Projekty te zyskały rozgłos nie tylko w kraju, ale i za granicą. Z twórczością architektoniczną laureatów tegorocznej krakowskiej nagrody SARP można zapoznać się na wystawie „Architektura i Krajobraz” dostępnej do 11 kwietnia w Galerii Architektury SARP Oddział Kraków.
Dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK współpracę z biurem łączy z pracą na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, na którym pełni funkcję prodziekana. Jest członkinią SARP Oddział Kraków oraz sędzią konkursowym SARP. W latach 2016-2020 była sekretarzem generalnym IFLA Europe. Jest członkinią Prezydium Rady Naukowej Pienińskiego Parku Narodowego oraz zarządu Stowarzyszenia Architektury Krajobrazu (SAK), ekspertem Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej, a także kuratorką międzynarodowych wystaw architektury krajobrazu. Dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK jest laureatką licznych konkursów architektonicznych i współautorką wielu nagradzanych projektów.
Fot. Marcin Brataniec
{fastsocialshare}
Małopolska otrzymała specjalne wyróżnienie Europejskiego Regionu Przedsiębiorczości 2024. Region został nagrodzony m.in. ze względu na planowane działania dotyczące współpracy z ukraińskimi instytucjami otoczenia biznesu, przedsiębiorcami oraz wsparcia Ukrainy w jej odbudowie po zakończeniu konfliktu zbrojnego. Jury doceniło także partnerstwo regionalne i zaangażowanie wielu instytucji w działania służące wzmacnianiu potencjału biznesowego i innowacyjnego Małopolski. W zakresie wspierania rozwoju przedsiębiorczości regionu od wielu lat ważną rolę ogrywa Politechnika Krakowska.
Specjalne wyróżnienie Europejskiego Regionu Przedsiębiorczości (ERP) 2024 zostało przyznane jednogłośnie decyzją wszystkich członków jury, reprezentujących najważniejsze europejskie instytucje. Małopolska jest więc pierwszym regionem w Europie, który został nagrodzony w ten sposób, będąc jednocześnie regionem posiadającym już tytuł ERP. Małopolska została nim nagrodzona w 2016 r., jako pierwszy polski region, który otrzymał ten tytuł. Warto podkreślić, że w konkursie Europejski Region Przedsiębiorczości, nagradzane są regiony i miasta posiadające przyszłościowe wizje rozwoju i wspierania przedsiębiorczości oraz efektywnie wykorzystujące środki publiczne na rzecz rozwoju gospodarczego. Złożona w konkursie aplikacja Małopolski jest swego rodzaju strategią rozwoju przedsiębiorczości na najbliższe lata. Zostały do niej dołączone deklaracje poparcia od 22 instytucji, w tym np. przedstawicieli uczelni.
Małopolska została m.in. doceniona za planowane działania związane ze współpracą z ukraińskimi instytucjami otoczenia biznesu i przedsiębiorcami. Na aspekt ten zwrócił uwagę marszałek Województwa Małopolskiego Witold Kozłowski w liście do rektora Politechniki Krakowskiej, prof. dr. hab. inż. Andrzeja Szaraty. – Niewątpliwie, dzięki wykwalifikowanym pracownikom instytucji otoczenia biznesu, uczelni i przedsiębiorstw z Małopolski, nasz region jest gotowy pełnić rolę ośrodka europejskiej wiedzy dla ukraińskiego biznesu, tak, aby wspierać odbudowę gospodarki Ukrainy po zakończeniu konfliktu zbrojnego – napisał Witold Kozłowski.
Przez ostatnie lata region zgromadził ogromny pakiet wiedzy i doświadczeń, m.in. z zakresu wdrażania funduszy europejskich, budowania ekosystemu przedsiębiorczości, tworzenia strategii innowacji, pozyskiwania inwestorów i partnerów. Potencjał województwa wzmacniają też szkoły wyższe z Krakowem, jako dużym ośrodkiem akademickim na czele. Dostęp do zaplecza badawczego oraz wiedzy eksperckiej jest nie do przecenienia. Sama infrastruktura Politechniki Krakowskiej pozwala rozwijać badania i świadczyć usługi związane z innowacyjnymi rozwiązaniami dla wielu gałęzi przemysłu. Na kampusach PK powstają najnowocześniejsze ośrodki badawcze, również przy wsparciu Województwa Małopolskiego. Takim przykładem jest Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej. Powstanie LAŚ było możliwe dzięki środkom unijnym z Regionalnego Programu Operacyjnemu Województwa Małopolskiego. Laboratorium pozwoli specjalistom z PK na prowadzenie badań, ekspertyz i analiz dotyczących m.in. przewietrzania miast, transportu zanieczyszczeń, dynamicznego oddziaływania na smog, systemów wymiany i regeneracji powietrza. Wyniki badań prowadzonych w LAŚ dostarczą także planistom i projektantom wiedzy przydatnej do projektowania nowych osiedli lub modernizacji istniejących czy wznoszenia wysokich budynków.
Nie bez znaczenia są również silne relacje PK z uczelniami ukraińskimi, w tym wspólne projekty. W odpowiedzi na agresję Federacji Rosyjskiej na Ukrainę, społeczność politechniczna włączyła się w wiele działań pomocowych. Zaoferowano również – unikatowe w skali kraju – studia inżynierskie w języku ukraińskim na kierunkach budownictwo i transport, realizowanych przez Wydział Inżynierii Lądowej. Studenci, którzy w zeszłym roku rozpoczęli naukę, otrzymują rzetelne wykształcenie, zgodne ze standardami otwierającymi drogę do pracy w dowolnym kraju Unii Europejskiej. Wielu ukraińskich studentów wyraża zamiar powrotu do swego kraju, gdzie wysoko wykwalifikowani specjaliści będą bardzo potrzebni. Postanowiono więc, że po drugim roku studiów, studenci z Ukrainy zostaną przygotowani do pracy według standardów obowiązujących także na tamtejszym rynku budowlanym.
Na każdym wydziale Politechniki Krakowskiej można spotkać przykłady polsko-ukraińskiej współpracy, np. w obszarze wspólnie prowadzonych badań, które mogą istotnie wesprzeć gospodarkę naszego wschodniego sąsiada. Liczne kontakty łączą pracowników Wydziału Architektury z architektami ukraińskimi, czy pracowników Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki ze specjalistami z Ukrainy. Ważne miejsce w tej współpracy zajął projekt dydaktyczny „Katamaran”, prowadzony wspólnie przez PK i WIMiF z Politechniką Lwowską. Jego celem było przygotowanie podstaw do uruchomienia wspólnych studiów II stopnia z podwójnym dyplomowaniem. Program rozpoczął się 1 października 2019 r. Był zaplanowany na półtora roku, ale pojawienie się w Polsce w pierwszych miesiącach 2020 r. pandemii koronawirusa utrudniło realizację przedsięwzięcia. Ministerstwo Edukacji i Nauki wzięło pod uwagę te okoliczności i wyraziło zgodę na przedłużenie programu. Ostatecznie „Katamaran” dobiegł końca 30 września 2021 r. W efekcie do MEiN trafił wniosek o wyrażenie zgody na otwarcie kierunku wspólnego dla studentów Politechniki Lwowskiej i Politechniki Krakowskiej. Resort wyraził zgodę i Senat PK podjął uchwałę w sprawie uruchomienia kierunku w roku akademickim 2023/2024, w semestrze letnim (od lutego).
Wykłady naukowców z Ukrainy czy seminarium poświęcone odbudowie ukraińskich miast, które w styczniu br. odbyło się na Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej pn. „Rola współpracy międzyregionalnej w procesie odbudowy miast Ukrainy – nauka, innowacyjność i biznes” to kolejne przykłady kooperacji Politechniki Krakowskiej z instytucjami naukowymi z Ukrainy i zaangażowania w pomoc dla wschodniego sąsiada. Na początku lipca rektor PK prof. Andrzej Szarata odwiedził Politechnikę Lwowską, gdzie m.in. omawiał nowe formy współpracy obydwu uczelni.
(jg, bk, lp)
{fastsocialshare}
24 marca, dokładnie w 231. rocznicę przysięgi Tadeusza Kościuszki na krakowskim Rynku, rozpoczęła się elektroniczna rejestracja do XIII edycji ogólnopolskiego konkursu wiedzy „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”, organizowanego przez Politechnikę Krakowską. Do rywalizacji mogą zgłaszać się uczniowie szkół ponadpodstawowych i studenci. 25 kwietnia uczestnicy przystąpią do I etapu – testu on-line, zaś 23 maja w murach Politechniki Krakowskiej zostanie przeprowadzony wielki finał. W tym roku finaliści powalczą o wyższe nagrody finansowe. Zwycięzca zdobędzie aż 3000 zł! Ponadto, wszyscy uczniowie biorący udział w finale mogą liczyć na dodatkowe punkty w rekrutacji na Politechnikę. Nad warstwą merytoryczną konkursu czuwa jury złożone z historyków, muzealników i specjalistów od fortyfikacji.
Politechnika Krakowska nosi imię Tadeusza Kościuszki od 1976 r. Jednym ze sposobów na upamiętnienie patrona uczelni jest konkurs wymagający od uczestników sporej wiedzy na temat życia i dokonań Kościuszki oraz czasów, w których żył. W ub. roku politechniczna inicjatywa cieszyła się rekordowym zainteresowaniem – zgłosiło się 370 osób z całej Polski. Elektroniczna rejestracja do XIII edycji ruszyła 24 marca i potrwa do 11 kwietnia. Sam proces zgłoszenia zajmuje tylko chwilę. Ważne, żeby zapamiętać (zapisać) wskazane na etapie rejestracji dane dostępowe, które będą niezbędne do udziału w I etapie konkursu. Osoby niepełnoletnie muszą również dopilnować dostarczenia organizatorom zgody rodzica lub opiekuna prawnego, której formularz udostępniliśmy na stronie konkursu.
25 kwietnia zaplanowaliśmy I etap zmagań – test wiedzy on-line, złożony z 30 pytań zamkniętych. Podobnie, jak w ub. roku, w finale XIII edycji konkursu zmierzy się 12 osób – 7 uczniów i 5 studentów, a więc najlepsi uczestnicy I etapu. II etap zmagań, podzielony na trzy rundy, zostanie przeprowadzony 23 maja w murach Politechniki Krakowskiej. Szczegółowe zasady całej rywalizacji zostały opisane w regulaminie konkursu.
Zwycięzca zgarnie 3000 zł. Zdobywca II miejsca otrzyma 2000 zł, a uczestnik uplasowany na III miejscu – 1000 zł. Dla pozostałych finalistów przewidziano nagrody książkowe oraz gadżety związane z Politechniką Krakowską. Ponadto, wszyscy uczniowie uczestniczący w finale otrzymają dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym na wszystkie kierunki studiów I stopnia na Politechnice Krakowskiej. O liczbie przyznanych punktów zdecyduje kolejność miejsc uzyskana w II etapie. Najwyżej uplasowany uczeń zostanie zaopatrzony w aż 100 dodatkowych punktów uwzględnianych w rekrutacji na PK. Osoba, która uzyska drugi wynik wśród uczniów, otrzyma 80 punktów, a trzeciemu pod względem wyniku uczniowi przyznanych zostanie 60 punktów. Każdy z czworga pozostałych uczniów otrzyma 50 punktów w postępowaniu rekrutacyjnym.
Przypominamy, że zgodnie z zasadami konkursu, nie mogą w nim brać udziału studenci kierunku historia oraz finaliści poprzednich edycji.
Wszystkie pytania i zagadnienia, z którymi uczestnicy spotkają się w ramach kolejnych etapów rywalizacji, opracowywane są w oparciu o wykaz odpowiednio dobranej literatury. Nad warstwą merytoryczną konkursu czuwa Komisja w składzie: prof. dr hab. Piotr Dobosz (prezes Zarządu Komitetu Kopca Kościuszki w Krakowie; Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego); prof. dr hab. Michał Baczkowski (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny) – historyk specjalizujący się w dziejach wojskowości, historii fortyfikacji i dziejach Krakowa od XVIII do XX w.; dr hab. Krzysztof Ślusarek (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny) – specjalista w zakresie historii społecznej i politycznej od XVIII do XX w.; dr inż. arch. Krzysztof Wielgus (Politechnika Krakowska, Wydział Architektury) – specjalista w zakresie fortyfikacji wojskowych; mgr Lilianna Lewandowska (kierowniczka Muzeum Politechniki Krakowskiej, propagatorka tradycji kościuszkowskich na uczelni), mgr Piotr Kapusta (Muzeum Krakowa) – popularyzator historii, przewodnik turystyczny. Przewodniczącym tego gremium jest prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer.
Zachęcamy do odwiedzenia strony internetowej konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”, dostępnej pod adresem: kosciuszko.pk.edu.pl. Za jej pośrednictwem będziemy przekazywać wszystkie informacje dotyczące konkursu i kolejnych jego etapów.
(bk)
{fastsocialshare}
O dokonaniach zdolnej i ambitnej doktorantki z Politechniki Krakowskiej, mgr inż. Dagmary Słoty, można przeczytać w dzisiejszym wydaniu „Dziennika Polskiego”. Badaczka opracowała innowacyjne rozwiązania dotyczące chirurgii i medycyny regeneracyjnej tkanki kostnej, które w perspektywie wpłyną na poprawę komfortu leczenia pacjentów. – Najpierw metodą żmudnych prób laboratoryjnych doktorantka na bazie komercyjnie dostępnych preparatów polimerowych oraz ceramiki, którą sama zsyntezowała, opracowała zupełnie nowy materiał. Zawierał fosforany wapnia oraz naturalne i sztuczne polimery. Dawało się z niego swobodnie przygotować odpowiedni implant potrzebny do regeneracji tkanki kostnej […]. Drugi etap badań – i w zasadzie drugi wynalazek – Dagmary Słoty był równie ambitny. Chodziło mianowicie o opracowanie substancji służącej do pokrywania plastikowych lub metalowych implantów medycznych (ortopedycznych, czaszkowych, kostnych) wszczepianych chorym – możemy przeczytać w krakowskiej gazecie.
Paweł Stachnik, autor artykułu poświęconego Dagmarze Słocie, skupia się na wyjaśnieniu czytelnikom nowatorskiego charakteru dokonań młodej naukowczyni z Politechniki Krakowskiej. Doktorantka współpracująca z prof. Agnieszką Sobczak-Kupiec z Katedry Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK, znalazła się w tym roku w gronie laureatów XIII Ogólnopolskiego Konkursu „Student-Wynalazca”. Została nagrodzona za dwa osiągnięcia naukowe: „Sposób otrzymywania kompozytu o osnowie polimerowej zawierającej hydroksyapatyt i kompozyt o osnowie polimerowej zawierającej hydroksyapaty” oraz „Sposób otrzymywania dwuwarstwowej bioaktywnej powłoki kompozytowej i dwuwarstwowa bioaktywna powłoka kompozytowa”. Jak możemy przeczytać w „Dzienniku Polskim”, stworzenie nowego materiału implantowego nie było łatwe. – Chodziło o to, by – choć przecież sztuczny – jak najbardziej przypominał naturalną kość, miał odpowiednią wytrzymałość, dobrze reagował z tkankami i płynami ustrojowymi człowieka. Badaczka testowała go w sztucznym osoczu, krwi i ślinie, obserwując reakcje i sprawdzając, czy nie zmieniają się niekorzystnie jego właściwości. Czy materiał nie staje się kruchy, czy nie pęcznieje, czy nie dochodzi do zakwaszenia środowiska itd. Wszystkie próby wypadły pozytywnie, produkt spełniał założone wymagania – pisze Paweł Stachnik.
Ambitne było również przedsięwzięcie, polegające na opracowaniu substancji służącej do pokrywania plastikowych lub metalowych implantów medycznych wszczepianych chorym. – Powłoka taka, o odpowiednim składzie chemicznym i strukturze fizycznej, ułatwia przyjęcie się implantu i ogranicza możliwość odrzucenia go przez organizm. Badaczka starała się, żeby substancja dobrze trzymała się metalowej i plastikowej powierzchni, nie była toksyczna, a dobrze przyjmowała się w ciele. Polimerowo-ceramiczna powłoka powstała w postaci substancji płynnej, która utwardza się pod wpływem światła ultrafioletowego – tłumaczy autor artykułu. Głównym założeniem badaczki z Politechniki Krakowskiej było również to, aby powłoka działała jak nośnik leków, a więc sama uwalniała w organizmie pacjenta odpowiednie substancje.
Z artykułu w „Dzienniku Polskim” dowiemy się także o zainteresowaniach naukowych i planach Dagmary Słoty. Dodajmy, że nagrodą dla laureatów konkursu „Student-Wynalazca”, wśród których znalazła się doktorantka z PK, była możliwość zaprezentowania osiągnięć naukowych podczas Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie – Geneva Inventions 2023. Mgr inż. Dagmara Słota wraz z mgr inż. Magdaleną Bańkosz za zaprezentowanie wynalazku dotyczącego biomateriału na implanty kości otrzymały w Genewie srebrny medal. Warto wspomnieć, że Dagmara Słota jest absolwentką biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej. Przez rok studiowała także na Technische Universität Hamburg.
Przeczytaj koniecznie artykuł w „Dzienniku Polskim” pt. Brzmi jak fantastyka naukowa, ale to krakowska Badaczka i jej wynalazki
Na zdjęciu, mgr inż. Dagmara Słota podczas Wirtualnego Dnia Otwartego na PK w 2022 r. / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Stypendia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przyznawane są za znaczące osiągnięcia naukowe, artystyczne lub sportowe. Otrzymało je niemal 400 osób, wśród których są również studentki i studenci Politechniki Krakowskiej. Laureaci otrzymają jednorazowo 17 tys. zł.
Do ministerstwa wpłynęło 1101 wniosków o przyznanie stypendium ministra za znaczące osiągnięcia na rok akademicki 2024/2025, a kandydatury oceniane były przez ekspertów reprezentujących różne dziedziny nauki i sztuki. Minister Marcin Kulasek przyznał ostatecznie stypendia 398 wybitnym młodym naukowcom. Laureaci otrzymają wsparcie finansowe (wysokości 17 tys.) w ramach jednej wypłaty od uczelni. Łącznie w roku akademickim 2024/2025 na te stypendia Minister przeznaczy prawie 6,8 mln zł. W gronie laureatów znalazło się osiem osób studiujących na PK.
Stypendyści Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z Politechniki Krakowskiej:
Lista laureatów stypendium dostępna jest na stronie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
{fastsocialshare}
Dobiega końca tegoroczna rekrutacja na Politechnikę Krakowską. Ostateczne wyniki poznany pod koniec września. Już pierwsze postępowania kwalifikacyjne pokazały, że politechniczne kierunki cieszą się popularnością wśród kandydatów na studia. Na niektórych kierunkach dostępne są jeszcze pojedyncze wolne miejsca. To ostatnia szansa, żeby dołączyć do grona studentów PK.
Na większość kierunków stacjonarnych kandydaci mogą rejestrować się do 18 września. Inny harmonogram dotyczy studiów artystycznych. Na architekturę krajobrazu można rejestrować się do 10 września, a na inżynierię wzornictwa przemysłowego do 11 września. Warto pamiętać, że na te dwa kierunki wymagane jest portfolio, które składa się drogą elektroniczną. Nieco więcej czasu na dokonanie elektronicznej rejestracji maja kandydaci na studia niestacjonarne. Mogą się oni rejestrować do 19 września br.
W letniej rekrutacji na studia na rok akademicki 2023/2024 Politechnika Krakowska przygotowała na studiach I stopnia stacjonarnych i niestacjonarnych łącznie 4 tys. miejsc. Na zainteresowanych studiami na Politechnice Krakowskiej czekają jeszcze miejsca na: architekturze krajobrazu (kierunek można studiować również w języku angielskim), elektrotechnice i automatyce, informatyce w inżynierii komputerowej, budownictwie (studia dostępne zarówno w języku polskim, jak i angielskim), transporcie, fizyce technicznej, inżynierii materiałowej, nanotechnologiach i nanomateriałach, energetyce, inżynierii i gospodarce wodnej, inżynierii środowiska, odnawialnych źródłach energii i infrastrukturze komunalnej, biotechnologii, inżynierii chemicznej i procesowej, technologii chemicznej, automatyce i robotyce, inżynierii bezpieczeństwa, inżynierii medycznej, inżynierii produkcji, inżynierii wzornictwa przemysłowego, mechanice i budowie maszyn (również w języku angielskim), pojazdach samochodowych, środkach transportu i logistyce, gospodarce przestrzennej oraz inżynierii czystego powietrza oraz informatyce (na tym kierunku wolne miejsca dostępne są już tylko na studiach niestacjonarnych).
Dostępne w ofercie PK kierunki studiów zapewniają dobrą pozycję na rynku pracy, bowiem studenci zdobywają cenione przez pracodawców kompetencje zawodowe. Wiedzę i umiejętności specjalistyczne zyskują oni także dzięki szeroko zakrojonej współpracy Politechniki Krakowskiej z różnymi znanymi firmami. Studenci mają również dostęp do bogatej infrastruktury badawczej i dydaktycznej uczelni, w tym nowoczesnych laboratoriów, w których testowane są najnowsze technologie.
Swoje zainteresowania naukowe studenci Politechniki Krakowskiej mogą rozwijać w licznych kołach naukowych działających na wszystkich wydziałach. Realizowane przez nie projekty mają szansę na dofinansowanie w ramach konkursu organizowanego przez FutureLab PK. Uczelnia słynie też z szerokiego pakietu wsparcia dla swoich studentów. Stworzyła w ostatnich latach specjalne programy stypendialne, którymi nagradza najlepszych i najbardziej aktywnych studentów i to już od I roku studiów.
Politechnika Krakowska wyróżnia się też atmosferą. Wspólne spędzanie przerw w akademickich murach, działanie w różnych studenckich organizacjach czy różnego typu wydarzenia (np. koncerty, bale, rajd czy wspólne wyjazdy) tworzą wspomnienia i przyjaźnie na całe życie. Zapewne wielu z obecnych studentów PK mogłoby to potwierdzić. Przy okazji przypominamy absolwentom studiów licencjackich i inżynierskich, że trwa rejestracja kandydatów na studia II stopnia na Politechnice Krakowskiej. Prowadzona jest ona na semestr zimowy roku akademickiego 2022/2023 i odbywa się tylko na niektóre kierunki studiów. Kandydaci mogą się rejestrować na kierunki prowadzone w trybie niestacjonarnym – budownictwo, elektrotechnikę i automatykę, energetykę, informatykę, inżynierię materiałową, inżynierię środowiska, transport – oraz stacjonarnym: fizykę techniczną w języku angielskim, geoinformatykę, informatykę (zarówno w języku polskim, jak i angielskim) oraz matematykę. Rejestracji w Systemie Rekrutacyjnym można dokonać do 12 września br., do godz. 14.00.
Przed nami ostatnie tygodnie rekrutacji na Politechnikę Krakowską. To doskonały moment, by odwiedzić Portal Rekrutacyjny PK. Można tam znaleźć niezbędne informacje dotyczące zasad rekrutacji, harmonogramów prac poszczególnych komisji rekrutacyjnych, kierunków studiów, wymaganych dokumentów, a przede wszystkim dokonać rejestracji na studia i zostać studentem Politechniki Krakowskiej.
{fastsocialshare}
Tuż po hejnale mariackim, odegranym w samo południe, sprzed gmachu głównego Politechniki Krakowskiej, w poniedziałek 24 marca 2025 r. ruszył na ulice Krakowa 47. Bieg Kościuszkowski. Kultowa impreza sportowa Politechniki po kilku latach wróciła na tradycyjne trasy. W głównych biegach – sztafet męskich na trasie z metą na Kopcu Kościuszki i żeńskich wokół Rynku – najszybsze okazały się drużyny AZS Akademii Kultury Fizycznej w Krakowie. Wokół Rynku rozegrano także rywalizację uczniów szkół średnich oraz biegi indywidualne osób z niepełnosprawnościami, VIP-ów i Amatorskiej Grupy Biegowej PK. Przed sportową częścią rywalizacji odbyły się uroczystości historyczne na Rynku przy płycie upamiętniającej przysięgę Tadeusza Kościuszki podczas insurekcji 1794 r., złożono też kwiaty przed popiersiem Kościuszki na kampusie głównym PK. Tegoroczny bieg był częścią obchodów jubileuszu 80-lecia Politechniki Krakowskiej.
Fot. Jan Zych
W ostatnich latach, w pandemii i po niej, organizowany przez Politechnikę Krakowską od 1977 r. bieg sztafetowy odbywał się na terenie głównego kampusu uczelni. To właśnie jubileuszowe okoliczności były szczególnym motorem do powrotu jednej z głównych sportowych tradycji Politechniki w scenerię ulic Krakowa. 47. edycja imprezy, w której wzięło udział ponad 200 studentów polskich uczelni, przedstawicieli służb mundurowych, uczniów szkół średnich, pracowników Politechniki oraz VIP-ów, wróciła na tradycyjne trasy. 5-osobowe sztafety męskie, równo z wystrzałem honorowego startera – rektora PK prof. Andrzeja Szaraty – pobiegły z ul. Warszawskiej przez pl. Matejki, ul. Floriańską, przez krakowski Rynek, Grodzką, Bernardyńską, przez Bulwary Wiślane, Salwator, aleją Waszyngtona na Kopiec Kościuszki. Najszybciej wymagającą trasę pokonała ekipa AZS Akademii Kultury Fizycznej w Krakowie, wyprzedzając sztafetę Komendy Wojewódzkiej Straży Pożarnej w Krakowie oraz ekipę AZS AKF Masters z Grzegorzem Sudołem w składzie, trzykrotnym olimpijczykiem, medalistą mistrzostw świata i Europy w chodzie sportowym.
4-osobowe sztafety kobiece rywalizowały na czterech okrążeniach wokół Rynku Głównego. Tu najszybsze również były reprezentantki Akademii Kultury Fizycznej w Krakowie, wyprzedziły AZS AGH Kraków i pierwszy zespół AZS Politechniki Krakowskiej. Zawodnicy z pierwszej zmiany głównych sztafet toczyli także indywidualną rywalizację w Memoriałach Piotra Jeża i Edwarda Surdyki. Triumfowali Grzegorz Kunc z AZS AKF Masters i Oliwia Sowa z AZS AKF.
Nagrody wręczali zwycięzcom rektor PK prof. Andrzej Szarata, reprezentująca prezydenta m. Krakowa Katarzyna Stępniewska-Walaszczyk (wicedyrektor ZIS w Krakowie), prezes AZS Kraków Michał Spieszny, dyrektor Centrum Sportu i Rekreacji PK Leszek Wojnar, prezes KU AZS PK Krzysztof Pszczółka.
Bieg objęty był honorowym patronatem m.in.: Marszałka Województwa Małopolskiego Łukasza Smółki, Wojewody Małopolskiego Krzysztofa Jana Klęczara, Prezydenta Miasta Krakowa Aleksandra Miszalskiego, Rektora Politechniki Krakowskiej prof. Andrzeja Szaraty, Konsulów Francji i USA, Prezesa Zarządu Głównego AZS Alojzego Nowaka i Prezesa AZS Kraków Michała Spiesznego.
W historycznej części wydarzenia odbyło się złożenie kwiatów oraz apel przy płycie na Rynku upamiętniającej przysięgę Tadeusza Kościuszki w 1794 r., z udziałem m.in. przedstawicieli władz Politechniki (z prorektorem Markiem Bauerem na czele), studentów i sportowców PK, reprezentantów organizacji i szkół kościuszkowskich, grup rekonstrukcyjnych, służb mundurowych. Reprezentacja władz i studentów Politechniki złożyła też kwiaty pod popiersiem Tadeusza Kościuszki na kampusie uczelni.
Wydarzenie, zorganizowane przez Politechnikę i CSiR PK, odbyło się przy współpracy służb miejskich, Policji, Straży Pożarnej, Straży Miejskiej, służb medycznych, a zabezpieczało je ponad 1000 studentów-wolontariuszy Politechniki Krakowskiej.
Galeria zdjęć z 47. Biegu Kościuszkowskiego
Bieg sztafetowy kobiet – klasyfikacja generalna: 1. KU AZS Akademii Kultury Fizycznej Kraków (Oliwia Sowa, Dominika Ostrowska, Karolina Kornacka, Kinga Siedlarz) 2. AZS AGH Kraków (Agnieszka Dudek, Małgorzata Niemiec, Agnieszka, Kalinowska, Karolina Nitsch) 3. AZS Politechniki Krakowskiej I (Monika Małek, Natalia Zakrzewska, Martyna Michalska, Matylda Podolska)
Memoriał Edwarda Surdyki – najlepsza zawodniczka na 1. zmianie 1. Oliwia Sowa (AZS AKF Kraków) 2.Monika Małek (AZS Politechniki Krakowskiej I) 3. Monika Dudek (AZS AGH)
Bieg sztafetowy mężczyzn – klasyfikacja generalna:
1. KU AZS Akademii Kultury Fizycznej Kraków (Hubert Ćwikła, Mateusz Szastak, Kamil Kawalerski, Piotr Kilian, Bartłomiej Tworek) 2. Komenda Wojewódzka Straży Pożarnej (Grzegorz Kostycz, Mateusz Hurkała, Mateusz Pęczek, Szymon Jakubiec, Marek Murzyn) 3. AZS AKF Masters (Grzegorz Kunc, Grzegorz Sudoł, Leszek Bujoczek, Michał Filiciak, Marcin Tomczyk)
Memoriał im. Piotra Jeża – najlepszy zawodnik na 1. zmianie
1. Grzegorz Kunc (AZS AKF Masters Kraków) 2. Grzegorz Kostycz (KW PSP Kraków) 3. Hubert Ćwikła AZS AKF Kraków)
Klasyfikacja uczelni krakowskich – sztafety kobiet:
1. AZS AGH Kraków 2. AZS Politechniki Krakowskiej I 3. AZS Politechniki Krakowskiej II
Klasyfikacja uczelni krakowskich – sztafety mężczyzn:
1. AZS Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie I 2. AZS Politechniki Krakowskiej I 3. AZS AGH II
Klasyfikacja szkół średnich – sztafety kobiet:
1. IV Liceum Ogólnokształcące w Krakowie I 2. IV LO Liceum Ogólnokształcące w Krakowie II
Klasyfikacja szkół średnich – sztafety męskie:
1. IV Liceum Ogólnokształcące w Krakowie 2. Zespół Szkół Energetycznych III 3. Zespół Szkół Energetycznych II
Klasyfikacja służb mundurowych – sztafety kobiet:
1. 3. Regionalna Baza Logistyczna w Krakowie2. 5. Pułk Dowodzenia Rząska 3. 6. Brygada Powietrzno-Desantowa
Klasyfikacja służb mundurowych – sztafety mężczyzn:
1. Komenda Wojewódzka Straży Pożarnej w Krakowie 2. 6. Brygada Powietrzno-Desantowa 3. Szkoła Aspirantów Pożarnictwa PSP w Krakowie
Bieg osób z niepełnosprawnościami – kobiety:
1. Magdalena Szewczyk (AGH)
Bieg osób z niepełnosprawnościami – mężczyżni:
1. Radosław Brzostek (Politechnika Krakowska) 2. Wojciech Michniowski (UEK) 3. Vladyslav Bilenko (UP JPII)
Bieg VIP-ów – kobiety
1. Beata Niezgoda- Żelasko (W. Mechaniczny PK)
Bieg VIP-ów – mężczyźni:
1. Przemysław Wewiór (Politechnika Krakowska) 2. Dariusz Ruchała (Szkoła Aspirantów Pożarnictwa PSP w Krakowie) 3. Michał Strzelecki (6. Brygada Powietrzno-Desantowa)
Grupa Biegowa Politechniki Krakowskiej – kobiety:
1. Katarzyna Bialik-Wąs (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej) 2. Magdalena Malinowska (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej)
3. Monika Mól (Biblioteka PK)
Grupa Biegowa Politechniki Krakowskiej – mężczyźni:
1. Wiktor Kasprzyk Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej) 2. Dawid Gacek (Centrum Transferu Technologii) 3. Augustyn Lorenc (Wydział Mechaniczny)
(m)
Fot. Jan Zych
Polecamy także:
Gazeta Krakowska i Dziennik Polski z bogatą galerią zdjęć z 47. Biegu Kościszkowskiego
{fastsocialshare}
Elektroniczna rejestracja do Szkoły Doktorskiej Politechniki Krakowskiej na rok akademicki 2023/2024 zaczęła się 23 sierpnia i potrwa do 4 września. Kandydaci mają do wyboru kształcenie w dyscyplinach: architektura i urbanistyka; automatyka, elektronika, elektrotechnika i technologie kosmiczne; informatyka techniczna i telekomunikacja; inżynieria chemiczna; inżynieria lądowa, geodezja i transport; inżynieria materiałowa; inżynieria mechaniczna; inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka. Szczegółowe informacje dotyczące zasad rekrutacji do Szkoły Doktorskiej można znaleźć tutaj.
Proces rekrutacji do Szkoły Doktorskiej PK został podzielony na trzy etapy. Pierwszym z nich jest elektroniczna rejestracja oraz wniesienie opłaty za przeprowadzenie rekrutacji w wysokości 200 zł. Zgodnie z harmonogramem, kandydaci zostaną do 7 września powiadomieni za pomocą systemu elektronicznej rejestracji o dopuszczeniu do dalszego postępowania kwalifikacyjnego. W drugim etapie rekrutacji należy złożyć wymagane dokumenty w formie papierowej. Ich wykaz został podany na stronie internetowej.
Kolejnym – trzecim krokiem – będzie kwalifikacja z zakresu merytorycznego na podstawie egzaminu, który odbędzie się 11 września, a także rozmowy kwalifikacyjnej zaplanowanej na 12 września. Informacje o dokładnej godzinie i miejscu dla poszczególnych dyscyplin zostaną podane do 7 września na stronie internetowej Szkoły Doktorskiej PK. Ogłoszenie listy osób przyjętych do SD PK wraz z listą rankingową nastąpi do 14 września. Składanie oświadczeń potwierdzających podjęcie kształcenia w Szkole Doktorskiej będzie możliwe między 18 a 20 września.
Nie zwlekaj! Wybierz Szkołę Doktorską PK i kontynuuj naukową drogę na na jednej z najlepszych uczelni w Polsce.
Rekrutacja do Szkoły Doktorskiej PK
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska łączy siły z uczelniami z Hiszpanii, Portugalii i Litwy, by kształcić przyszłych inżynierów w duchu kreatywności i zrównoważonego rozwoju. W ramach międzynarodowego projektu eCOLAB 4.0 eksperci Politechniki będą wspierać studentów z kierunków STEAM (z ang. science, technology, engineering, arts, mathematics), pomagając im zdobywać multidyscyplinarne kompetencje oraz opracowywać innowacyjne rozwiązania w zakresie zrównoważonej produkcji cyfrowej. To jeden z kluczowych sektorów dla rozwoju gospodarczego i społecznego Unii Europejskiej.
Zrównoważona produkcja cyfrowa polega na wykorzystaniu szeroko pojętych technologii cyfrowych (np. druku 3D) do projektowania, produkcji i dystrybucji towarów oraz usług, które są przyjazne dla środowiska i społeczeństwa. Odbywa się to poprzez wykorzystanie materiałów biopochodnych, biodegradowalnych, kompostowalnych lub poprzez ograniczenie wykorzystania materiałów tradycyjnych, czyli odpowiedzialną gospodarkę materiałową i energetyczną. Międzynarodowy projekt Politechniki to odpowiedź na – zdiagnozowany przez specjalistów w niego zaangażowanych – brak kompleksowego podejścia do nauczania produkcji cyfrowej w taki sposób, aby była zgodna z wyzwaniami, jakie stawia przed przemysłem mi.in. degradacja środowiska naturalnego i katastrofa klimatyczna.
Oficjalne uruchomienie programu eCOLAB4.0 podczas spotkania inauguracyjnego zorganizowanego przez grupę badawczą TIDOP w Wyższej Szkole Politechnicznej w Ávili przy Uniwersytecie w Salamance / Fot. materiały eCOLAB4.0
– W zrównoważonej produkcji cyfrowej chodzi o redukcję do minimum konieczności wykonywania fizycznych prototypów produktów, części maszyn czy linii produkcyjnych. Ich wykonywanie wiąże się z dużym nakładem pracy i znacznymi wydatkami. Zrównoważona produkcja cyfrowa zmierza do tworzenia na tyle dokładnych projektów wirtualnych, aby dało się na nich przeszkolić pracowników danej gałęzi przemysłu przed rozpoczęciem właściwej produkcji. To ogranicza koszty surowcowe, finansowe i czasowe – tłumaczy dr inż. Janusz Pobożniak z Katedry Inżynierii i Automatyzacji Produkcji na Wydziale Mechanicznym PK, jeden z koordynatorów projektu eCOLAB 4.0.
– Nasza współpraca z innymi europejskimi uczelniami w ramach projektu eCOLAB4.0 narodziła się ze zidentyfikowania luk w systemie edukacji i szkoleń kierunków z obszaru STEAM. Jest odpowiedzią na wynikające z tego potrzeby – mówi dr inż. Dominik Wyszyński, ekspert Katedry Inżynierii i Automatyzacji Produkcji na Wydziale Mechanicznym PK, koordynator projektu.
Eksperci uczestniczący w projekcie wskazują m.in. na kłopot z umiejętnościami multidyscyplinarnymi wśród studentów i absolwentów uczelni technicznych, co ogranicza ich zdolność adaptacji do dynamicznie zmieniających się wymagań rynku pracy w obszarze produkcji cyfrowej. Pomysłodawcy międzynarodowej współpracy oceniają, że programy nauczania powinny być lepiej niż dotychczas dostosowane do obecnych i przyszłych potrzeb oraz trendów, w tym w sektorze zrównoważonej produkcji cyfrowej. Brakuje też innowacyjnych metodologii uczenia się, które sprzyjają rozwojowi kompetencji cyfrowych, kreatywnych oraz przedsiębiorczych wśród studentów i absolwentów szkół wyższych.
Projekt eCOLAB4.0 proponuje zestaw kompleksowych i innowacyjnych rozwiązań, aby sprostać tym problemom. – Chcemy na przykład stworzyć interoperacyjną sieć łączącą FabLaby na każdej uczelni partnerskiej, umożliwiającą współpracę we wszystkich segmentach zrównoważonej produkcji cyfrowej, a także inkubację pomysłów i inicjatyw biznesowych typu start-up – mówi dr inż. Dominik Wyszyński.
FabLab (z ang. Fabrication Laboratory) to rodzaj pracowni lub małego laboratorium mającego dawać możliwość realizacji własnych projektów i pomysłów osobom chcącym realizować swoje marzenia, hobby, naukę lub pracę, a potrzebują narzędzi i przestrzeni oraz wiedzy technicznej.
W ramach projektu powstanie wirtualne środowisko współpracy dla studentów, w którym będą mogli pracować nad projektami cyfrowej produkcji, wykonywać ćwiczenia multidyscyplinarne i pokonywać wyzwania stawiane przez uczelnie partnerskie. Koordynatorami projektu na Politechnice Krakowskiej są dr inż. Dominik Wyszyński oraz dr inż. Janusz Pobożniak Katedra Inżynierii i Automatyzacji Produkcji Wydziału Mechanicznego PK.
– Planujemy aktywnie promować projekt poprzez prezentacje związane z drukiem i skanowaniem 3D, rzeczywistością wirtualną i rozszerzoną podczas różnego rodzaju wydarzeń takich jak Dzień Otwarty PK, Festiwal Nauki, Dzień Mechanika, Święto Szkoły czy Małopolska Noc Naukowców. Oferujemy też wsparcie w zakresie naszych kompetencji dla kół naukowych. Takiego wsparcia udzieliliśmy na przykład studentkom Koła Naukowego Inżynierii Medycznej CANCRICAT – mówi dr inż. Dominik Wyszyński.
18 marca 2025 roku, czyli w Światowy Dzień Recyklingu, na Politechnice Krakowskiej odbyły się warsztaty związane z Gospodarką Obiegu Zamkniętego (model biznesowy polegający na minimalizacji zużycia surowców oraz powstawania odpadów), w których brały udział członkinie Koła Naukowego CANCRICAT. Otrzymały od koordynatorów projektu eCOLAB 4.0 próbki wydrukowane z polilaktydu do badań prowadzonych w ramach warsztatów. Ich projekt obejmował badania nad próbkami otrzymanymi za pomocą metody osadzania stopionego materiału. Jest to technika druku 3D, która polega na wytłaczaniu stopionego tworzywa termoplastycznego warstwami tworzącymi trójwymiarowy model.
Ten przykład wsparcia studenckiego projektu przez inicjatywę eCOLAB 4.0 dobrze oddaje ideę myślenia o nowoczesnym kształceniu, która przyświeca projektowi. – Edukacja STEAM to nowe podejście do nauczania przedmiotów z obszaru STEM (z ang. science, technology, engineering, mathematics), które obejmuje umiejętności artystyczne takie jak myślenie kreatywne i projektowanie. Stąd dodatkowa litera “A” określająca sztukę. Programy STEAM mają na celu nauczenie tworzenia innowacji, krytycznego myślenia i wykorzystywania inżynierii i technologii w pomysłowych projektach lub kreatywnych podejściach do problemów, jednocześnie rozwijając matematyczną i naukową wiedzę uczniów – tłumaczy dr inż. Dominik Wyszyński. – Politechnika Krakowska ma ogromne doświadczenie w łączeniu nauk inżynierskich z kreatywnością artystyczną, czego przykładem może być chociażby realizowany z sukcesem od wielu lat na Wydziale Mechanicznym kierunek inżynieria wzornictwa przemysłowego – dodaje.
Oprócz Politechniki Krakowskiej uczelniami partnerskimi projektu są Universidad de Salamanca (Hiszpania), Instituto Politécnico de Bragança (Portugalia) oraz Vilniaus Kolegija (Litwa) przy wsparciu Grupo DEX – międzynarodowej firmy doradczej zajmującej się świadczeniem specjalistycznych usług w zakresie planowania strategicznego, innowacji, rozwoju lokalnego oraz doradztwa w międzynarodowych stosunkach gospodarczych i instytucjonalnych dla firm oraz administracji publicznej.
Jednym z efektów projektu będzie wspólny, pilotażowy program szkoleniowy BIP (z ang. Blended Intensive Programme) na temat zrównoważonej produkcji cyfrowej, który można zintegrować ze stopniami i tytułami naukowymi uzyskiwanymi w ramach kształcenia w obszarze STEAM. – Pozwoli to na opracowanie kreatywnego podejścia do kształcenia w obszarze nauk ścisłych w szkolnictwie wyższym, wspieranie udziału kobiet w nauce oraz nabywanie umiejętności multidyscyplinarnych i transwersalnych – takich, które można wykorzystywać w różnych sytuacjach, kontekstach, zawodach, rolach, stanowiskach i branżach istotnych dla sektora zrównoważonej produkcji cyfrowej – mówi dr inż. Janusz Pobożniak.
Projekt eCOLAB 4.0 (potrwa do 30 września 2027 r.) powstał dzięki kontaktom nawiązanym przez naukowców Politechniki Krakowskiej w ramach sojuszu dziewięciu europejskich uniwersytetów STARS EU. Uczelnie partnerskie tego sojuszu wyznają te same europejskie wartości i wnoszą wkład do zrównoważonego rozwoju Europy i świata. Członkami sojuszu są uniwersytety silnie związane ze swoimi regionami i zaangażowane we współpracę z lokalnymi partnerami.
(dw, j)
{fastsocialshare}
5000 gości, wśród nich przedstawiciele Politechniki Krakowskiej z rektorem prof. Andrzejem Szaratą na czele, 6 sesji plenarnych, kilkaset debat – tak zapowiada się XXXII edycja Forum Ekonomicznego, które pod hasłem „Nowe wartości Starego Kontynentu – Europa u progu zmian” odbędzie się w Karpaczu, w dniach 5-7 września. Eksperci Politechniki Krakowskiej zabiorą głos w debatach dotyczących kluczowych zagadnień i problemów współczesności, m.in. odbudowy Ukrainy ze zniszczeń wojennych, wpływu sztucznej inteligencji na naszą codzienność, ochrony zasobów wodnych oraz rewitalizacji obszarów zdegradowanych.
Już ponad 30 lat przedsięwzięcie pn. Forum Ekonomiczne skupia liderów gospodarczych, społecznych i politycznych, a także przedstawicieli świata nauki, pochodzących z ponad 60 krajów świata, którzy w jednym miejscu mają okazję podzielić się swoimi doświadczeniami w wielu omawianych kwestiach. Charakterystyczny klimat spotkania sprzyja rozwojowi szeroko rozumianej współpracy, zarówno międzynarodowej jak i pomiędzy różnymi sektorami gospodarki oraz przemysłu, a także biznesu.
– Politechnika Krakowska jako poważna instytucja naukowa i kuźnia przyszłych inżynierów, obecna jest wszędzie tam, gdzie dyskutuje się o ważnych sprawach. Nasi eksperci i praktycy na co dzień odpowiadają na wyzwania i potrzeby współczesnego świata, a infrastruktura laboratoryjna wspomaga przemysł i przedsiębiorców. Dlatego nie mogło nas zabraknąć podczas tak ważnego przedsięwzięcia, jakim jest Forum Ekonomiczne w Karpaczu. Wierzymy, że nasz głos w tak ważnych kwestiach, jak odbudowa i przyszłość ukraińskich miast, czy wpływ sztucznej inteligencji na społeczeństwo będzie słyszany i wspomoże poszukiwanie skutecznych rozwiązań – mówi prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Miejscem obrad będzie Hotel Gołębiewski w Karpaczu. W ramach tegorocznej edycji wydarzenia zaplanowano Forum Bezpieczeństwa, Forum Cyberbezpieczeństwa, Forum Energetyczne, Forum Innowacji, Forum Ochrony Zdrowia, Forum Regionów, Forum Ukraińskie. Inne ścieżki tematyczne w ramach to: Biznes i Zarządzanie, Europa i Świat, Inwestycje i Rozwój, Media i Komunikacja, Nowa Gospodarka, Polityka Międzynarodowa, Polonijne Forum Ekonomiczne, Społeczeństwo, Zrównoważony Rozwój. Organizatorem Forum w Karpaczu jest Fundacja lnstytut Studiów Wschodnich.
Politechnikę Krakowską podczas XXXII Forum Ekonomicznego w Karpaczu będzie reprezentował rektor prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, a udział w panelach dyskusyjnych wezmą też dziekan Wydziału Architektury dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK, dr Grzegorz Gancarzewicz z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji oraz dyrektor Centrum Transferu Technologii PK dr inż. Jacek Kasz.
Uczestnicy debat podczas XXXII Forum Ekonomicznego w Karpaczu:
Prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata
Rektor Politechniki Krakowskiej od maja 2023 r. W latach 2019-2023 dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej. Specjalista w zakresie inżynierii lądowej i transportu. Przewodniczący Rady Programowej ds. Rozwoju Systemu Transportowego Miasta Krakowa oraz Rady Naukowej Stowarzyszenia Euroregion Karpacki. Członek Rady ds. Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Innowacji przy Prezydencie RP.
Panele dyskusyjne:
Transport współdzielony a wykluczenie transportowe (6 września, godz. 11.10)
Gospodarka oparta na danych: jakie korzyści dla konsumentów i rozwoju społeczno-gospodarczego? (6 września, godz. 14.55)
Transport idealny – jak stworzyć wygodny, szybki i zielony środek komunikacji? (6 września, godz. 16.05)
Ukraińskie miasta w obliczu wojny. Odbudowa i przyszłość (7 września, godz. 12.35)
Dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK
Dziekan Wydziału Architektury od 1 stycznia 2021 r. Zajmuje się zagadnieniami dotyczącymi kształtowania współczesnych obiektów muzealnych, teatralnych i kultury. Zasiada w Radzie Doskonałości Naukowej, Komisji Urbanistyki i Architektury PAN w Krakowie, Radzie Naukowej Euroregion Karpacki Polska, Gdańskiej Radzie Architektury. Założycielka Kozień Architekci. Autorka projektów Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej i Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu.
Panel dyskusyjny:
Akcja Rewitalizacja – wpływ nowych projektów na obszary zdegradowane (7 września, godz. 17.15)
Dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK
Dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej od 2016 r. Autor opracowań dla przemysłu i kierownik projektów B+R (m.in. na czele zespołu wyjaśniającego przyczyny awarii warszawskiej Czajki). Inżynier budownictwa, technolog wody i ścieków, ekspert gospodarki obiegu zamkniętego.
Panel dyskusyjny:
Dawniej powódź, dziś susza. Jak chronić zasoby wodne? (5 września, godz. 14.20)
Dr Grzegorz Gancarzewicz
W 1993 r. uzyskał tytuł magistra na kierunku matematyka na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 2004 r. stopień doktora informatyki Université Paris XI. Zajmuje się: matematyką dyskretną, teorią grafów, algorytmami i kryptografią. Zatrudniony na Politechnice Krakowskiej, a wcześniej na Akademii Górniczo-Hutniczej i Université Paris Descartes.
Panele dyskusyjne:
Sztuczna inteligencja, platformy cyfrowe i media społecznościowe – czy rządzą naszym światem? (7 września, godz. 13.45)
Sztuczna inteligencja w biznesie. Jak algorytm pomaga zarabiać pieniądze? (7 września, godz. 17.15)
Dr inż. Jacek Kasz
Od 2018 r. dyrektor Centrum Transferu Technologii PK. Specjalista w zakresie innowacji, transferu technologii i zarządzania własnością intelektualną. Dyrektor biznesowy z bogatym doświadczeniem w korporacjach globalnych i regionalnych. Piastował stanowisko dyrektora generalnego i członka Zarządu RR Donnelley Europe. Wykładowca uniwersytecki i badacz. Piastował stanowiska adiunkta i profesora Fulbrighta na uniwersytetach w Polsce, USA, Niemczech i Norwegii.
Panel dyskusyjny:
„Perspektywy wsparcia i rozwoju ekosystemu start-upów w Europie” (7 września, godz. 13.45)
Co z terenami podmiejskimi i wiejskimi, które – w dużej mierze – pozostawiono w latach 90. bez transportu zbiorowego, zamykając połączenia autobusowe i kolejowe jako nierentowne? Jakie działania należy podjąć, by położyć kres transportowej nierówności i tym samym zadbać o zrównoważony rozwój regionalny? Na te pytania spróbują odpowiedzieć 6 września uczestnicy dyskusji pt. „Transport współdzielony a wykluczenie transportowe”, w której weźmie udział rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata. Obok rektora PK, zaplanowano udział: Magdaleny Mazur, szefowej Zespołu ds. Polityk Publicznych PL CZ HU SK w Bolt; Andrzeja Bittela, sekretarza stanu w Ministerstwie Infrastruktury; Mirosława Suchonia, posła na Sejm RP; Marka Kwiatkowskiego, starosty nowosądeckiego; Marcela Klinowskiego, wiceprezesa Zarządu POLREGIO S.A. Dyskusję poprowadzi Paweł Bednarz, redaktor naczelny AutoElectroMoto.pl. Prof. Andrzej Szarata, prezes Głównego Urzędu Statystycznego Dominik Rozkrut, kierownik Zakładu Makroekonomii i Ekonomii Sektora Publicznego Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie dr Piotr Maszczyk oraz Kuba Kiwior, Regional Managing Director CEE w Visa, zastanowią się m.in. nad tym, jak mówić o rozwiązaniach opartych na danych, aby budować zaufanie i pokazywać konsumentom korzyści z gospodarki opartej na danych? (panel: „Gospodarka oparta na danych: jakie korzyści dla konsumentów i rozwoju społeczno-gospodarczego?”).
Głosu Politechniki Krakowskiej nie zabranie w niezwykle ważnym panelu pn. „Ukraińskie miasta w obliczu wojny. Odbudowa i przyszłość”. Koordynacja wspólnych wysiłków z partnerami, gotowymi udostępnić swoje zasoby jest niezbędna dla zapewnienia skutecznej i zrównoważonej odbudowy ukraińskich miast. Co należy zrobić, aby zapewnić przekazanie wiedzy na temat budowania zdolności, dobrych rządów i pomocy technicznej? Zastanowią się nad tym prof. Andrzej Szarata oraz goście z Ukrainy: mer Trościańca Yuriy Bova, mer Równego Oleksandr Tretiak, zastępca przewodniczącego Dniepropietrowskiej Obwodowej Administracji Państwowej Iryna Hrytsai oraz Vitaliy Bielobrov, zastępca mera Chersonia. Dyskusję poprowadzi Sergiy Zamidra, zastępca przewodniczącego Ogólnokrajowego Stowarzyszenia Jednostek Samorządu Terytorialnego w Ukrainie.
W czasie Forum Ekonomicznego w Karpaczu, rektor Politechniki Krakowskiej wystąpi też w roli moderatora jednego z paneli: „Transport idealny – jak stworzyć wygodny, szybki i zielony środek komunikacji?”. Wraz ze zmianami klimatycznymi i wynikającą z tego transformacją energetyczną oraz zmianami funkcjonowania społeczeństw, wzrasta potrzeba znalezienia odpowiedniego środka transportu dostosowanego do dzisiejszych wyzwań. Czy stać nas na nowoczesne i zielone środki komunikacji? W jakim kierunku powinien rozwijać się transport? Do udziału w panelu zaproszono m.in.: Ralpha Gambettę, sekretarza generalnego Calypso Networks Association (Belgia); Alvina Gajadhura, głównego inspektora transportu drogowego; Andrzeja Massela, dyrektora Instytutu Kolejnictwa; Grzegorza Kurdziela, członka Zarządu, dyrektor ds. operacyjnych w PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.; Christiana Wikströma, ministra infrastruktury w rządzie Wysp Alandzkich (Finlandia).
Nowe technologie, w tym sztuczna inteligencja, zmieniają diametralnie codzienne życie, w tym biznes. Uczestnicy panelu „Sztuczna inteligencja w biznesie. Jak algorytm pomaga zarabiać pieniądze?”, a wśród nich dr Grzegorz Gancarzewicz z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK, zastanowią się, jak zyskać przewagę konkurencyjną dzięki AI oraz w jaki sposób przekonać do niej klientów i kontrahentów. Do udziału w dyskusji zaproszeni zostali Tadeusz Białek, prezes Związku Banków Polskich, dr hab. Rafał Maciąg, prof. UJ, dr Maja Leszczyńska z Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Jacek Łęgiewicz, dyrektor ds. korporacyjnych Samsung Electronics Polska Sp. z o.o., Aleksandra Jiménez, radca prawny i doradca podatkowy. Dr Gancarzewicz zabierze również głos w panelu „Sztuczna inteligencja, platformy cyfrowe i media społecznościowe – czy rządzą naszym światem?”. W dyskusji mają uczestniczyć Krzysztof Dyl, zastępca prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej; Paweł Lewandowski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Cyfryzacji, dr hab. Natalia Walter, prof. UAM, Maciej Klepacki, prezes Zarządu Burda Media Polska.
W dyskusji dotyczącej zasobów wodnych weźmie udział dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK. Dostęp do czystych i bezpiecznych zasobów wodnych stanowi poważne wyzwanie dla całego świata. Zmiany klimatyczne doprowadzają to takich zjawisk jak: nagłe ulewy, powodzie lub susze. Źródła wody coraz bardziej narażone są na wyschnięcie i zanieczyszczenie. Czy ich niedobór może w przyszłości doprowadzić do masowych migracji lub konfliktów? Jak powinniśmy zadbać o źródła wody na poziomie państwowym i lokalnym? Na te pytania – oprócz prof. Rybickiego – w panelu „Dawniej powódź, dziś susza. Jak chronić zasoby wodne?”, spróbują odpowiedzieć: Rafał Bonter, dyrektor zarządzający i prezes Zarządu Xylem Water Solutions Polska Sp. z o. o.; Magdalena Fuk, prezes Zarządu Fundacji Ochrony Wielkich Jezior Mazurskich; Alicja Pawelec-Olesińska, kierownik Zespołu Ochrony Ekosystemów Wodnych, Fundacja WWF Polska; Per Stålnacke, dyrektor ds. badań, Norweski Instytut Badań nad Bioekonomią NIBIO; dr hab. Łukasz Wiejaczka, prof. Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN. Rozmowę poprowadzi Krzysztof Jan Stawnicki, zastępca dyrektora PGW Wody Polskie – Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Białymstoku.
Uczestniczką panelu „Akcja Rewitalizacja – wpływ nowych projektów na obszary zdegradowane” będzie dziekan Wydziału Architektury PK dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK. Aby rewitalizacja była skuteczna, powinna obejmować nie tylko przestrzenie publiczne, ale przede wszystkim działania społeczne: wzmocnienie więzi sąsiedzkich i kapitału społecznego, poprawę bezpieczeństwa, przeciwdziałanie suburbanizacji oraz ożywienie lokalnej gospodarki. W ostatnich latach samorządy przeprowadziły wiele udanych procesów rewitalizacyjnych, dzięki czemu obszary zdegradowane odzyskały blask i stały się reprezentatywnymi częściami miast. Które z dotychczas zrealizowanych projektów rewitalizacyjnych mogą być pozytywnym przykładem dla kolejnych takich działań? W dyskusję włączą się m.in. prezydent Pabianic Grzegorz Mackiewicz, doradca Zarządu Tarchomińskich Zakładów Farmaceutycznych „Polfa” S.A. Wojciech Wróblewski, prezes Zarządu Fundacja Projekt PL Adam Zych.
„Perspektywy wsparcia i rozwoju ekosystemu start-upów w Europie” – panel pod takim tytułem będzie moderował podczas Forum dyrektor Centrum Transferu Technologii PK dr inż. Jacek Kasz. Europejski ekosystem start-upowy w ostatnich latach przeżywał prawdziwy boom inwestycyjny, a Warszawa wyrosła w tym zakresie na regionalnego lidera. Jak wykorzystać ten sukces? Jak tworzyć polskie firmy liczące się w europejskiej, a może nawet globalnej stawce? Na te pytania będą odpowiadać uczestnicy dyskusji: David Schneider z Federalnego Stowarzyszenia Rozwoju Gospodarczego i Handlu Zagranicznego (BWA), przedstawiciel w Wielkiej Brytanii; Tytus Cytowski, założyciel Cytowski&Partners (USA); Eszter Szabó, prezes Women/Business/Angels (Węgry); Jan Jakub Cendrowski, dyrektor inQUBE Uniwersyteckiego Inkubatora Przedsiębiorczości na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu; Walid Barsali, przewodniczący La French Tech Warsaw (Francja). Dr inż. Jacek Kasz został też zaproszony do udziału w dyskusji organizowanej przez „Business Insider” (7 września, godz. 8.00).
(bk)
Czytaj:
PK na Forum Ekonomicznym w Karpaczu. Dziś prof. Stanisław Rybicki o ochronie zasobów wodnych
Ostatni dzień Forum Ekonomicznego w Karpaczu – debaty z udziałem rektora i pracowników PK
Fot. Jan Zych, archiwum WA, archiwum WIŚiE, archiwum CTT PK
{fastsocialshare}
Sukces młodych badaczek Politechniki Krakowskiej na arenie europejskiej! Doktorantka Szkoły Doktorskiej PK Gabriela Hodacka i absolwentka Politechniki Natalia Krzemińska zostały laureatkami trzeciej edycji konkursu Women’s Energy in Transition na najlepsze prace dyplomowe dotyczące obszaru energetyki. W tym samym konkursie Hanna Bachowska ze Szkoły Doktorskiej PK otrzymała wyróżnienie Ambasadora Francji i wygrała miesięczny pobyt naukowy w tym kraju. Konkurs organizuje francuska firma Dalkia, europejski lider w zakresie usług energetycznych dla przemysłu ze zintegrowanymi działaniami na rzecz ochrony klimatu. Wręczenie nagród odbyło się 24 marca w Ambasadzie Francji w Warszawie.
Women’s Energy in Transition to inicjatywa, której celem jest wspieranie kobiecych talentów w sektorze energetycznym. Program, organizowany przez polski oddział firmy Dalkia we współpracy z wiodącymi polskimi uczelniami technicznymi (m.in. Politechnika Krakowska, Politechnika Śląska, Politechnika Wrocławska, Politechnika Poznańska, Akademia Górniczo-Hutnicza, Politechnika Warszawska), skierowany jest do studentek i absolwentek, które w swoich pracach dyplomowych (inżynierskich lub magisterskich) poruszają tematy związane z zieloną transformacją, odnawialnymi źródłami energii oraz zrównoważonym rozwojem.
– Celem konkursu jest nie tylko wyróżnienie najlepszych prac, ale również wsparcie młodych kobiet w rozpoczęciu kariery w energetyce, oferując między innymi staże w spółkach Dalkii Polska oraz nagrody pieniężne – mówi dr inż. Anna Korzeń z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, jedna z jurorek konkursu Women’s Energy in Transition. – W tegorocznej edycji dominowała tematyka paneli fotowoltaicznych i różnych metod poprawy ich sprawności, wodoru jako paliwa bez szkodliwej emisji do środowiska i również tematy związane z biopaliwami.
Pierwszą nagrodę w kategorii prac magisterskich zdobyła Natalia Krzemińska, absolwentka Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej na kierunku energetyka, za pracę pt. “Wykorzystanie wodoru jako magazynu energii elektrycznej”. Jej promotorem był dr hab. inż. Marcin Trojan, prof. PK, z WIŚiE PK.
Natalia Krzemińska skupiła się naukowo na znaczeniu wodoru w przyrodzie, jego właściwościach fizykochemicznych oraz gospodarce wodorowej. W swojej pracy Natalia opisała trzy główne sposoby pozyskiwania wodory: z paliw kopalnych, poprzez rozdział wody oraz gazowanie biomasy. Szczególną uwagę poświęciła metodom magazynowania wodoru w formie ciekłej, sprężonej oraz chemicznej (wiązanie z amoniakiem, wodorkami metali i materiałami węglowymi).
– Część projektowa obejmowała opracowanie systemu opartego na odnawialnych źródłach energii, który spełniałby zapotrzebowanie na energię użytkową w budynkach mieszkalnych o łącznej powierzchni 15 000 m². Do sporządzenia projektu wykorzystałam program TRNSYS. Układ składał się z modułu paneli fotowoltaicznych, pompy ciepła, elektrolizera, magazynu wodoru oraz silnika wodorowego. Magazyn wodoru znajdował się w formie stacjonarnego zbiornika oraz mobilnego magazynu, który funkcjonował na zasadzie sprzedaż – zakup z zewnętrznym dystrybutorem energii – tłumaczy Natalia Krzemińska.
Na podstawie wykonanych symulacji absolwentka PK sporządziła wykresy m.in. pracy systemu paneli fotowoltaicznych, energii górnego i dolnego źródła ciepła, pompy ciepła, pracy elektrolizera i silnika wodorowego oraz ilości energii w wyprodukowanym wodorze. Pozwoliło to ocenić funkcjonalność i użyteczność omawianego systemu.
– Zwycięstwo w konkursie to dla mnie ogromne wyróżnienie i motywacja do dalszej pracy w celu budowania marki osobistej oraz umacniania pozycji w branży energetycznej. Chciałabym też bardzo podziękować mojemu promotorowi za pomoc przy pisaniu pracy i mam nadzieję, że zarówno moje osiągnięcie, jak i pozostałych laureatek zachęci kolejne studentki Politechniki Krakowskiej do realizowania swoich ambicji w konkursach, takich jak ten – podkreśla laureatka.
W kategorii prac inżynierskich drugą nagrodę zdobyła Gabriela Hodacka za pracę pt. „Opracowanie rozwiązań zwiększających efektywność pracy paneli fotowoltaicznych”, obronioną w 2024 roku na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, gdzie studiowała energetykę. Promotorem pracy był prof. dr hab. inż. Marcin Banach z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK.
W pracy badawczej podjęto działania zmierzające do zwiększenia efektywności konwersji energii słonecznej w ogniwach fotowoltaicznych poprzez analizę wpływu ograniczonej absorpcji promieniowania słonecznego oraz zjawiska przegrzewania modułów. Ograniczona absorpcja promieniowania słonecznego odnosi się do zjawiska, w którym tylko część promieniowania docierającego do powierzchni ogniwa jest efektywnie pochłaniana i przekształcana w energię elektryczną. – Wynika to z ograniczeń materiałów półprzewodnikowych – np. krzemu – które nie są w stanie wykorzystać całego zakresu widma promieniowania – mówi Gabriela Hodacka.
Kolejnym istotnym problemem wpływającym negatywnie na sprawność paneli fotowoltaicznych jest przegrzewanie modułów. Zjawisko to polega na nadmiernym wzroście temperatury powierzchni ogniwa w warunkach intensywnego nasłonecznienia, co skutkuje spadkiem jego wydajności. Dla typowych ogniw krzemowych przyjmuje się, że sprawność spada o około 0,4–0,5% na każdy stopień Celsjusza powyżej temperatury referencyjnej, wynoszącej 25°C. W praktyce oznacza to, że przy temperaturze modułu wynoszącej np. 60°C, realna sprawność może być istotnie niższa od nominalnej.
– W odpowiedzi na te wyzwania zaproponowałam rozwiązanie polegające na integracji organicznych koncentratorów światła z modyfikowanymi materiałami zmiennofazowymi, czyli substancjami, które przechodzą przemianę fazową, pochłaniając przy tym ciepło. Organiczne koncentratory światła pochłaniają promieniowanie słoneczne i kierują je do krawędzi koncentratora, gdzie umieszczone są ogniwa fotowoltaiczne. Dzięki temu możliwe było utrzymanie temperatury pracy modułu w bardziej korzystnym zakresie, ograniczając negatywny wpływ przegrzewania na sprawność energetyczną – tłumaczy laureatka. – Przeprowadzone badania laboratoryjne wykazały, że zaproponowany system pozwala na zwiększenie ogólnej sprawności ogniw fotowoltaicznych w porównaniu do modułów referencyjnych pozbawionych wspomnianych modyfikacji – dodaje.
Gabriela Hodacka jest obecnie doktorantką drugiego roku w Szkole Doktorskiej Politechniki Krakowskiej w dyscyplinie inżynieria chemiczna, gdzie realizuje pracę doktorską pt. „Struktury węglowe otrzymywane z materiałów odpadowych”, także u prof. dr hab. inż. Marcina Banacha.
Wyróżnienie Ambasadora Francji w Polsce Étienne’a de Poncins otrzymała praca magisterska Hanny Bachowskiej pt. „Badania właściwości wybranych rodzajów biomasy stałej”, obroniona w 2024 roku na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, gdzie Hanna studiowała energetykę. Promotorką pracy była dr inż. Monika Piwowarczyk z WIŚiE PK.
Praca Hanny Bachowskiej koncentruje się na badaniu biopaliw w kontekście zrównoważonej energetyki i transformacji energetycznej. Jak podkreśla autorka, odpowiednie wykorzystanie biomasy przyczynia się do zmniejszenia negatywnego wpływu sektora energetycznego na środowisko oraz sprzyja osiąganiu niezależności energetycznej, ograniczając zależność nie tylko od paliw konwencjonalnych, ale także od pierwiastków ziem rzadkich.
– Celem badań była analiza właściwości wybranych biopaliw stałych – pelletów i brykietów drzewnych (liściasto-iglastych oraz liściastych), pelletu z łuski słonecznika, a także, w celach porównawczych: brykietu torfowego oraz węgla kamiennego – opowiada Hanna Bachowska. Wyniki badań potwierdziły, że biopaliwa stałe stanowią realną alternatywę dla paliw konwencjonalnych. Praca podkreśla również znaczenie certyfikacji biopaliw jako gwarancji jakości, bezpieczeństwa oraz zgodności z normami środowiskowymi.
– Otrzymanie wyróżnienia od Ambasadora Francji, to dla mnie ogromny zaszczyt i motywacja do dalszego działania w obszarze energetyki odnawialnej. Możliwość odbycia miesięcznego pobytu naukowego we Francji pozwoli mi na rozwijanie badań, nawiązywanie kontaktów międzynarodowych oraz dalszą pracę nad zrównoważonymi technologiami wspierającymi transformację energetyczną – mówi wyróżniona naukowczyni.
Hanna Bachowska jest obecnie doktorantką pierwszego roku w Szkole Doktorskiej Politechniki Krakowskiej, w dyscyplinie “Inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka”.
Konkurs Women’s Energy in Transition skierowany jest wyłącznie do kobiet – studentek i absolwentek uczelni technicznych. Inicjatywa służy wsparciu ich pozycji w branży energetycznej.
Z danych Międzynarodowej Agencji Energetycznej (IEA) wynika, że kobiety stanowią mniejszość w sektorze energetycznym, szczególnie na stanowiskach inżynierskich i kierowniczych. IEA raportuje, że tylko 22% stanowisk w produkcji i dystrybucji energii zajmują kobiety, a w zarządzaniu odsetek ten spada do 14%. Również w sektorze energii odnawialnej, mimo nieco lepszej reprezentacji kobiet (32%), dominują one głównie w obszarach administracyjnych. Program Women’s Energy in Transition – Polish Edition od 2022 roku jest odpowiedzią na potrzebę zwiększenia udziału kobiet w tej branży, oferując platformę do prezentacji ich pracy i promowania równości płci w energetyce.
Firma Dalkia współpracuje z wieloma branżami, od przemysłu ciężkiego, przez motoryzację, farmację po FMCG (z ang. fast-moving consumer goods, czyli tzw. produkty szybkozbywalne – artykuły spożywcze i środki czystości). Jako część międzynarodowej grupy EDF działa na rzecz oszczędzania energii oraz zmniejszania emisji CO2, dbając o efektywność energetyczną. W Polsce firma skupia się na projektowaniu i dostarczaniu rozwiązań umożliwiających transformację energetyczną w przemyśle.
(jp)
Zdjęcia Dalkia Polska
{fastsocialshare}
Dr inż. Maciej Thomas z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej znalazł się wśród laureatów konkursu MINIATURA 7. Otrzyma wsparcie finansowe na projekt wstępnych badań nad syntezą politiowęglanu sodu i oceną możliwości jego zastosowania do usuwania wybranych metali ciężkich z roztworów wodnych. Rozstrzygnięcia czwartej rundy konkursu Miniatura przedstawiło Narodowe Centrum Nauki. W tym rozdaniu 71 naukowców przeprowadzi badania wstępne i pilotażowe, kwerendy, staże naukowe i wyjazdy badawcze lub konsultacyjne o łącznej wartości niemal 2,7 mln zł. W grupie nauk ścisłych i technicznych plany badawcze zrealizuje 21 naukowców.
Badania dr inż. Macieja Thomasa z Katedry Technologii Środowiskowych WIŚiE PK mogą w przyszłości przyczynić się do rozwiązania bardzo aktualnego i poważnego problemu – zanieczyszczeń środowiska naturalnego metalami ciężkimi. Są one wykorzystywane w wielu gałęziach przemysłu, w tym w metalurgii, elektrotechnice, elektronice, przy produkcji obwodów drukowanych, a także w galwanotechnice. W przypadku nieefektywnego oczyszczania ścieków przemysłowych, mogą się one przedostawać do urządzeń kanalizacyjnych, oczyszczalni ścieków, a następnie do środowiska naturalnego. Ze względu na ich toksyczne właściwości, muszą być skutecznie usuwane ze ścieków u źródła tj. w zakładowych oczyszczalniach ścieków.
– Planowane w ramach projektu działanie naukowe dotyczyć będzie syntezy politiowęglanu sodu i wieloaspektowej oceny możliwości jego zastosowania do usuwania metali ciężkich z roztworów wodnych – mówi dr inż. Maciej Thomas. Jak wyjaśnia, obecnie wykorzystuje się do tego wiele związków, których właściwości zostały dobrze poznane, a potencjalne ich zastosowania, prawidłowo zdefiniowane. – Ciągle jednak nie ma rozwiązań doskonałych, dlatego poszukuje się nowych związków, które mogłyby wyeliminować wszystkie niedostatki tych aktualnie stosowanych lub stanowić dla nich interesującą alternatywę. Związki te powinny charakteryzować się nie tylko wysoką skutecznością usuwania jonów metali ciężkich z roztworów wodnych, ale również niewielką toksycznością ogólną oraz w stosunku do różnych elementów środowiska, w tym do mikro(organizmów) wodnych. Takim związkiem, niedostatecznie poznanym i zbadanym, w kontekście jego zastosowania do usuwania jonów metali ciężkich, jest politiowęglan sodu. Wydaje się być obiecującym ze względu na jego potencjalnie wysoką efektywność. Czy jednak faktycznie sprawdzi się wobec skali wyzwania, to wymaga przeprowadzenia odpowiednich badań – zaznacza naukowiec PK.
Badania w ramach projektu nagrodzonego w konkursie MINIATURA będą miały charakter podstawowy, zostaną przeprowadzone na roztworach modelowych, w warunkach mikroskali. Obejmą m.in.: przeprowadzenie syntezy politiowęglanu sodu z zastosowaniem ultradźwięków, zbadanie właściwości fizykochemicznych otrzymanego związku, zbadanie skuteczności usuwania metali ciężkich z roztworów wodnych, zbadanie składu produktów strącania oraz zbadanie wymywania jonów metali ciężkich z produktów strącania. – Zdobędziemy w ten sposób nową wiedzę m.in. nt.: uwarunkowań dotyczących syntezy, właściwości fizykochemicznych i reaktywności politioweglanu, składu produktów strącania i możliwości uwalniania się z nich metali ciężkich. Tę wiedzę będziemy mogli zastosować potem w większej skali np.: do opisu zjawisk zachodzących globalnie i do opracowania sposobów przeciwdziałania nim, zwiększenia skali syntezy materiałów, opracowania procesów technologicznych i potencjalnego ich wdrożeniu do praktyki w inżynierii środowiska – wyjaśnia naukowiec z WiŚiE PK.
Ten plan badawczy dobrze wpisuje się w cele konkursu MINIATURA, który służy finansowemu wspieraniu działań naukowych o wstępnych, pilotażowym charakterze, z perspektywą przygotowania na ich podstawie założeń dla większego projektu badawczego (finansowanego już w kolejnych konkursach ogólnokrajowych lub międzynarodowych). – W przypadku naszego wyzwania w dalszym etapach możemy prowadzić badania w skali laboratoryjnej, jednakże z zastosowaniem surowców do syntezy stanowiących uboczne produkty przemysłowe (siarkowodór, siarka) i ścieków rzeczywistych, pochodzących np. z galwanicznej obróbki metali, pracować nad przeskalowaniem procesów do skali półtechnicznej, a w konsekwencji nad opracowaniem założeń techniczno-technologicznych i próbą wdrożenia wyników badań do praktyki – zapowiada dr inż. Maciej Thomas.
W czwartej rundzie konkursu MINIATURA wsparcie w łącznej wysokości 2 684 013 zł otrzyma 71 badaczek i badaczy – 23 w obszarze nauk humanistycznych, 21 w grupie nauk ścisłych i technicznych oraz 27 laureatów z grupy nauk o życiu. Działania zostaną zrealizowane w 44 jednostkach naukowych z 17 polskich miast.
(mas)
Na zdjęciu, dr inż. Maciej Thomas / fot. archiwum prywatne
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska została członkiem The European Nuclear Education Network (ENEN) – prestiżowej, międzynarodowej organizacji, wspierającej edukację i badania w dziedzinach związanych z energetyką jądrową. Przystąpienie do ENEN otwiera przed studentami i kadrą akademicką PK nowe możliwości – dostęp do międzynarodowych szkoleń, programów stypendialnych oraz współpracy z czołowymi instytutami badawczymi i firmami sektora jądrowego. To ważny krok w kierunku rozwoju innowacyjnych technologii i podnoszenia jakości kształcenia w tej dziedzinie, kluczowej dla przyszłości energetycznej Polski i Europy. Podczas niedawnego Walnego Zgromadzenia ENEN w Brukseli naszą uczelnię – po raz pierwszy oficjalnie – zaprezentowali na forum organizacji dr hab. inż. Marzena Nowak-Ocłoń, prof. PK oraz dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK z Katedry Energetyki, koordynującej na PK kształcenie w obszarze energetyki jądrowej.
Europejska Sieć Edukacji Jądrowej swoją misję – zachęcania i edukowania kadr dla wymagającej pracy w sektorze energetyki atomowej – realizuje przez współpracę pomiędzy uczelniami, instytutami badawczymi, organami regulacyjnymi, przemysłem oraz innymi organizacjami zaangażowanymi w zastosowania nauki o jądrach atomowych i promieniowaniu jonizującym. Organizacja zrzesza specjalistów w zakresu inżynierii budowy i eksploatacji bloków jądrowych, paliwa jądrowego, utylizacji odpadów oraz bezpieczeństwa. Jest konsorcjantem w 11 projektach międzynarodowych finansowanych przez Unię Europejską o charakterze edukacyjnym, szkoleniowym, które mają na celu zwiększenie liczby studentów i młodych naukowców w sektorze jądrowym.
– Nasze przystąpienie do Europejskiej Sieci Edukacji Jądrowej to ogromna szansa dla studentów Politechniki Krakowskiej, zwłaszcza kierunków i specjalności energetyka i energetyka jądrowa – mówi dr hab. inż. Artur Cebula z Katedry Energetyki PK. – Będą mogli uczestniczyć w międzynarodowych kursach, szkołach letnich i warsztatach, finansowanych przez ENEN oraz korzystać z oferty stypendiów na staże i wyjazdy studyjne. Szczególnie wartościowa będzie dla naszych młodych inżynierów możliwość aplikowania o staże w czołowych instytucjach jądrowych, stowarzyszonych z ENEN takich jak: instytuty badawcze np. CERN, SCK CEN, CEA, JRC, firmy sektora jądrowego, choćby EDF, Framatome, Westinghouse czy Międzynarodowa Agencji Energii Atomowej (IAEA).
ENEN współpracuje z czołowymi uczelniami i ośrodkami badawczymi, dzięki czemu studenci będą mogli brać udział w darmowych lub dotowanych kursach online o tematyce jądrowej oraz uzyskają dostęp do specjalistycznych materiałów dydaktycznych, wykładów i baz danych.
Przystąpienie Politechniki Krakowskiej do sieci ENEN przyniesie także korzyści kadrze akademickiej uczelni. – Stowarzyszenie promuje badania i innowacje, angażuje się w projekty badawcze, zwłaszcza w kontekście bezpieczeństwa reaktorów, odpadów radioaktywnych oraz nowych technologii jądrowych. Współpracuje też z przemysłem i działa na rzecz zbliżenia świata akademickiego z sektorem gospodarki, co pomaga dostosować programy edukacyjne do rzeczywistych potrzeb rynku pracy. Łączy uczelnie, instytuty badawcze oraz przemysł jądrowy dla ujednolicenia i podniesienia jakości kształcenia w dziedzinie energetyki jądrowej. W tych wszystkich inicjatywach będziemy mogli uczestniczyć – wskazuje dr hab. inż. Marzena Nowak-Ocłoń.
Podczas pierwszej oficjalnej prezentacji Politechniki Krakowskiej na forum ENEN w Brukseli (w budynku Universitaire Stichting – Fondation Universitaire) prof. Artur Cebula przedstawił historię i dorobek naukowy uczelni, jej zespołów badawczych i dydaktycznych w obszarze energetyki jądrowej. Zaprezentował politechniczny model kształcenia w zakresie energetyki jądrowej, oparty na nowoczesnych programach studiów, współpracy z innymi ośrodkami (m.in. Instytutem Fizyki Jądrowej z Krakowa oraz Centrum Badawczym REZ w Czechach) oraz dostępie do nowoczesnych laboratoriów badawczych. W prezentacji wskazał też te aspekty współpracy PK z europejską siecią, które będą szczególnie cenne dla uczelni: – To przede wszystkim udział w europejskich programach badawczo-rozwojowych w dziedzinie energetyki jądrowej, wymiana doświadczeń z czołowymi ośrodkami naukowymi w Europie, rozwój nowoczesnych technologii w obszarze reaktorów jądrowych i bezpieczeństwa nuklearnego oraz kształcenie przyszłych specjalistów w dziedzinie energetyki jądrowej zgodnie z najwyższymi europejskimi standardami – wylicza Artur Cebula.
Walne zgromadzenie członków ENEN była także okazją do nawiązania cennych dla PK międzynarodowych kontaktów naukowych. Zaowocowały m.in. zaproszeniem do Krakowa prof. inż. Radka Škody z Uniwersytetu Zachodnioczeskiego w Pilźnie, który pełni rolę Lidera Zapewniania Jakości w ENEN. Podczas wizyty na PK podzieli się wiedzą z zakresu pozyskiwania projektów, stypendiów i szkoleń przy współpracy z ENEN.
Politechnika Krakowska kształci na specjalności i kierunku energetyka jądrowa na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki, m.in. we współpracy z Instytutem Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie. W programie kształcenia energetyki jądrowej znajdą się takie zagadnienia jak: nowe bloki jądrowe, systemy bezpieczeństwa jądrowego, technologie chłodzenia, właściwości materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych stosowanych w budowie maszyn, energetyce cieplnej i jądrowej, technologie materiałów i ich trwałości, technologie wspomagające instalacje jądrowe, kwestie cyklu paliwowego, techniki modelowania procesów wymiany ciepła, zjawisk przepływowo-cieplnych, przepływów wielofazowych oraz układów elektroenergetycznych, zagadnienia z zakresu automatyki i sterowania w złożonych systemach oraz instalacjach energetycznych, techniki monitorowania systemów i elementów energetycznych znajdujących się w elektrowniach jądrowych, zagadnienia wpływu pracy elektrowni jądrowych na środowisko, uwarunkowania środowiskowe, ekonomiczne i prawne procesu inwestycyjnego, zasady budowy, modelowania, eksploatacji, projektowania i regulacji parametrów pracy instalacji energetycznych, energoelektrycznych i grzewczych.
W programie kształcenia przewidziano także laboratoria wyjazdowe i studyjne do krajowych i zagranicznych obiektów przemysłowych i badawczych energetyki jądrowej. m.in. czeskiego Centrum Badawczego Řež (Centrum výzkumu Řež, CVŘ), z którym krakowska uczelnia zawarła porozumienie o współpracy w zakresie kształcenia i badań. CVŘ zalicza się do najważniejszych w Europie Środkowej ośrodków specjalizujących się w energetyce, szczególnie energetyce jądrowej. Posiada m.in. eksperymentalne reaktory badawcze i technologiczne stanowiska doświadczalne.
W grudniu pierwszą wizytę studyjną i zajęcia praktyczne w czeskim ośrodku odbyła grupa studentów Politechniki ze specjalności energetyka jądrowa. Uczestniczyła w zajęciach laboratoryjnych z przedmiotu „Reaktory Jądrowe”. Studenci poznali m.in. reaktor LVR-15 (wielofunkcyjną platformę badawczą o mocy cieplnej 10 MWt), reaktor LR-0 (jeden z najbardziej elastycznych reaktorów eksperymentalnych na świecie), Laboratorium Hot Cells (specjalistyczne miejsce przeznaczone do badania wysokoaktywnych próbek promieniotwórczych). Mieli też ćwiczenia w laboratoriach badania materiałów i paliwowym. – Zajęcia w Centrum Badawczym Řež to niezwykle cenne doświadczenie edukacyjne, pozwalające nie tylko zgłębić wiedzę teoretyczną, ale także zdobyć praktyczne umiejętności w pracy z zaawansowanymi technologiami. Takie zajęcia są unikatowe w skali naszego kraju, bo nie ma laboratorium w Polsce, które umożliwiłoby prace z rzeczywistymi obiektami lub zwiedzenie oeraz poznanie reaktora i jego elementów. My, dzięki porozumieniu z czeskim ośrodkiem, stwarzamy takie możliwości studentom Politechniki Krakowskiej – podkreśla dr. hab. inż. Artur Cebula, prof. PK, współtwórca programu kształcenia w obszarze energetyki jądrowej na Politechnice.
Kadry, które kształcą się na Politechnice Krakowskiej dla branży energetyki jądrowej, będą mogły uczestniczyć w projekcie budowy pierwszej elektrowni jądrowej w Polsce. M.in. w tym celu uczelnia podpisała umowę o współpracy z Mostostalem Kraków S.A, jednym z 7 polskich przedsiębiorstw wybranych do realizacji tego przedsięwzięcia. Umowa dotyczy wspólnej realizacji projektów dydaktycznych i badawczo-rozwojowych, a także eksperckiej kooperacji przy budowie polskiej elektrowni atomowej.
Na zdjęciach:
1. Dr hab. inż. Marzena Nowak-Ocłoń, prof. Politechniki Krakowskiej, dr Gabriel Lazaro Pavel, dyrektor zarządzający ENEN i dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK podczas zgromadzenia ENEN/ archiwum PK
2. Prof. PK Artur Cebula prezentuje Politechnikę Krakowską podczas walnego zgromadzenia w Brukseli / archiwum PK
(m, a)
Porozumienie o współpracy w zakresie cyberbezpieczeństwa podpisały Akademia Górniczo-Hutnicza, Uniwersytet Jagielloński, Politechnika Krakowska, Uniwersytet Rolniczy oraz Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie. Nadrzędnym celem porozumienia jest stworzenie platformy współpracy i wymiany wiedzy w zakresie bezpieczeństwa sieci i systemów teleinformatycznych w regionie Małopolski, a także wzajemne wsparcie działań mających na celu ochronę danych, które gromadzone są na potrzeby rozwoju kapitału ludzkiego, przemysłu czy rolnictwa. Politechnika realizuje liczne projekty naukowe, rozwojowe oraz wdrożeniowe o zasięgu krajowym i międzynarodowym w zakresie cyberbezpieczeństwa, kształci też cenionych specjalistów w tym obszarze.
Współpraca obejmuje m.in. wspólną realizację szkoleń, warsztatów i kursów nakierowanych na rozwój umiejętności cyfrowych oraz budowę świadomości i odpowiedzialności społecznej w obszarze cyberbezpieczeństwa.
Jednostki realizujące porozumienie będą także podejmować wspólne prace naukowo-badawcze w ramach krajowych i międzynarodowych konsorcjów projektowych mających na celu wsparcie budowy krajowego systemu cyberbezpieczeństwa ze szczególnym uwzględnieniem województwa małopolskiego oraz realizację europejskiej strategii cyberbezpieczeństwa. Izabela Albrycht, Dyrektor Centrum Cyberbezpieczeństwa AGH, wyjaśnia: –Wspólnie jesteśmy w stanie pracować nad rozwojem zdolności technologicznych istotnych dla bezpieczeństwa sieci i systemów teleinformatycznych, infrastruktury prewencji, detekcji i reakcji na incydenty bezpieczeństwa oraz wymiany informacji o cyberincydentach. Zarówno w aktualnej sytuacji geopolitycznej, jak i w związku z kolejnymi wyzwaniami regulacyjnymi – w tym koniecznością implementacji tzw. dyrektywy NIS2 – potrzeba wzmacniania cyberbezpieczeństwa staje się coraz bardziej palącym wyzwaniem dla wszystkich instytucji, organizacji i firm, a porozumienie daje nam szerokie możliwości wykorzystania potencjału każdej z uczelni.
Istotnym wsparciem w tym obszarze może być członkostwo AGH w największym w Europie zrzeszeniu organizacji specjalizujących się w cyberbezpieczeństwie – European Cyber Security Organisation (ECSO) i aktywność krakowskich uczelni na rzecz tworzenia silnych zespołów badawczych oraz projektowych w różnych dziedzinach i dyscyplinach powiązanych z cyberbezpieczeństwem oraz nowymi technologiami.
Politechnika Krakowska realizuje projekty naukowe, rozwojowe oraz wdrożeniowe o zasięgu krajowym i międzynarodowym w zakresie cyberbezpieczeństwa szczególnie w ramach zespołu Computational Intelligence and Cybersecurity, działającego na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji PK. – Zajmuje się on m.in. zagadnieniami cyberbezpieczeństwa w chmurach i gridach obliczeniowych oraz kryptografii, w tym opracowywaniem inteligentnych metod do poprawy bezpieczeństwa w środowiskach o wysokiej wydajności, opartych na sztucznych sieciach neuronowych, algorytmach genetycznych i ewolucyjnych, algorytmach opartych na wielu agentach, teorii gier oraz technologii blockchain. Działania te są realizowane poprzez wykrywanie i aktywną ochronę zagrożeń bezpieczeństwa, modelowanie i rozpoznawanie ataków, budowanie nowatorskich schematów kryptograficznych oraz rozwiązań opartych na zdecentralizowanych sieciach i modelach – mówi dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK, który ze strony uczelni będzie koordynował współpracę w ramach porozumienia.
Politechnika Krakowska kształci też cenionych specjalistów w obszarze cyberbezpieczeństwa, m.in. w ramach specjalności cyberbezpieczeństwo na studiach II stopnia na kierunku informatyka. Absolwenci specjalności przygotowani są do podjęcia pracy w podmiotach gospodarczych każdej branży mającej styczność z cyberprzestrzenią, jak również w sektorze rządowym. Na studiach uzyskują szerokie kompetencje w dziedzinie informatyki i telekomunikacji, a także aspektach prawnych i organizacyjnych, z naciskiem na pogłębioną wiedzę w zakresie: bezpieczeństwa aplikacji internetowych, systemów komputerowych, aplikacji mobilnych oraz przemysłowych systemów transmisji danych, bezpieczeństwa w sieciach telekomunikacyjnych i analizy ruchu sieciowego, bezpieczeństwa chmur obliczeniowych oraz przetwarzania i ochrony danych typu Big Data, metod obliczeń kwantowych oraz kodowania algebraicznego, zaawansowanych techniki kryptografii i kryptoanalizy. Zagadnienia związane z tematyką cyberbezpieczeństwa obecne są w wielu innych programach studiów na PK, nie tylko na kierunkach z grupy IT.
Z eksperckiego wsparcia specjalistów Politechniki w obszarze cyberbezpieczeństwa korzystają liczni partnerzy przemysłowi, biznesowi i samorządowi uczelni i regionu Małopolski.
– Zarządzane przez nas uczelnie są nie tylko ważnymi dla rozwoju polskiej i światowej nauki ośrodkami naukowo-badawczymi, ale też miejscami pracy zatrudniającymi tysiące osób. To jeszcze mocniej zobowiązuje nas do zapewnienia bezpieczeństwa cyfrowego – nie tylko w zakresie danych dotyczących działalności naukowej, ale też danych naszych pracowników i studentów. Uważam, że to ważny element budowania zaufania społecznego i niezwykle cieszy mnie fakt, że krakowskie uczelnie będą wspólnie pracować na rzecz poprawy i rozbudowy tego bezpieczeństwa – wyjaśnia Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie dr hab. Stanisław Mazur, prof. UEK.
– Uniwersytet Jagielloński posiada rozbudowaną i mocno rozproszoną infrastrukturę IT, dlatego zapewnienie właściwego poziomu bezpieczeństwa cyfrowego sieci, systemów oraz danych wytwarzanych i użytkowanych przez pracowników oraz studentów jest kluczowe. Udział w projekcie krakowskich uczelni pozwoli Uniwersytetowi w osiągnięciu tego celu. Istotnym elementem podpisanego porozumienia jest, oprócz wzajemnego wsparcia na rzecz wzmacniania i rozwoju zdolności oraz kompetencji w obszarze cyberbezpieczeństwa, udział we wspólnych pracach naukowo-badawczych – prof. Adam Roman, pełnomocnik Rektora UJ ds. cyberbezpieczeństwa.
(mas)
Na zdjęciu, dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Sztuczna inteligencja wkracza do świata projektowania wnętrz, otwierając nowe możliwości dla architektów i designerów. Eksperci z Politechniki Krakowskiej kierują międzynarodowym projektem AInterior, który łączy tradycyjne techniki aranżacji przestrzeni z nowoczesnymi narzędziami AI. Celem inicjatywy jest opracowanie innowacyjnych metod edukacyjnych i stworzenie inteligentnych narzędzi wspierających projektowanie estetycznych, ergonomicznych i inkluzywnych wnętrz. W przedsięwzięciu, finansowanym z programu Erasmus+, wspólnie z Politechniką Krakowską uczestniczą uczelnie z Włoch, Hiszpanii i Łotwy: Politechnika Mediolańska, Uniwersytet San Pablo w Madrycie, Uniwersytet Nauk Stosowanych w Rydze oraz Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie.
– Rozwój sztucznej inteligencji w projektowaniu wnętrz otwiera nowe możliwości, ale też stawia przed projektantami wyzwania. Niezbędne jest przyswojenie nowych technologii wspomagających projektowanie, które umożliwią świadome i odpowiedzialne ich wykorzystanie. Dlatego ważnym elementem naszego projektu jest stworzenie metodologii dydaktycznej, która będzie łączyć nowoczesne technologie z tradycyjnymi technikami projektowania wnętrz, takimi np. jak budowanie przestrzennych modeli architektonicznych – mówi dr inż. arch. Elżbieta Kusińska z Katedry Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, jedna z koordynatorek projektu “The use of AI tools in interior design to create aesthetic, inclusive and sustainable built environment – AInterior”.
Wśród głównych jego celów jest zwiększenie konkurencyjności absolwentów uczelni technicznych na rynku pracy, dzięki wyposażeniu ich w umiejętności wykorzystania AI oraz pracy w zróżnicowanych zespołach.
Najważniejszym celem międzynarodowej współpracy jest nauczenie studentów projektowania inkluzywnych wnętrz, a więc takich, które spełniają potrzeby osób o różnym stopniu sprawności i różnych potrzebach. – Dzięki zastosowaniu algorytmów sztucznej inteligencji do analizy preferencji użytkowników i ich indywidualnych potrzeb możliwe jest stworzenie innowacyjnych metod projektowania wnętrz, które wychodzą tym preferencjom i potrzebom naprzeciw. Nowe rozwiązania edukacyjne, nad którymi pracujemy w projekcie AInterior, pozwolą studentom, architektom i projektantom na tworzenie przestrzeni bardziej dostępnych, funkcjonalnych i estetycznych – tłumaczy dr hab. inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK z Katedry Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego WA PK, liderka zespołu Politechniki Krakowskiej odpowiedzialnego za realizację projektu AInterior.
Przy projektowaniu takich wnętrz sztuczna inteligencja może być wykorzystywana głównie do automatyzacji powtarzalnych zadań, generowania różnych wariantów tych samych projektów oraz proponowania inteligentnych rozwiązań aranżacyjnych. W ocenie specjalistów Wydziału Architektury PK to ułatwia proces projektowy i sprawia, że praca w zespole projektowym jest efektywniejsza.
W ramach projektu zaplanowano serię kursów i warsztatów, które pomogą studentom zdobywać umiejętności związane z wykorzystaniem AI w projektowaniu wnętrz. Podczas pierwszych takich warsztatów, które odbyły się w Katedrze Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego (we współpracy z jego Laboratorium Przekształceń Środowiska Mieszkaniowego) na Wydziale Architektury PK, uczestnicy mieli stworzyć projekt miejskiego ośrodka dziennej opieki, przeznaczonego dla różnych grup społecznych (studenci, osoby starsze) ze zróżnicowanymi potrzebami. W ramach warsztatów studenci opracowywali projekt funkcjonalny centrum i za pomocą odpowiednich podpowiedzi (promptów) generowali wizualizacje projektu z wykorzystaniem sztucznej inteligencji. W multidyscyplinarnych i międzynarodowych zespołach powstały bardzo zróżnicowane projekty.
Warsztaty były pierwszym etapem szerszego zadania, jakim jest stworzenie narzędzia AI generującego obrazy i wizualizacje wnętrz zaprojektowanych zgodnie z zasadami inkluzywności. Bazując na doświadczeniach z warsztatów studenci opracowali zestaw słów kluczowych i promptów, które były testowane w trybie „text to image”. – Słowa kluczowe i odpowiednio sformułowane prompty umożliwiają określanie stylu wnętrza, palety kolorystycznej, do pewnego stopnia także układu funkcjonalnego oraz elementów dostosowanych do potrzeb różnych grup użytkowników, takich jak osoby starsze, dzieci czy osoby z ograniczoną mobilnością – mówi dr inż. arch. Karolina Dudzic-Gyurkovich z Katedry A3 Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, kolejna koordynatorka projektu AInterior.
Gotowe narzędzie, które ma być owocem projektu, pozwoli na szybkie generowanie różnorodnych wariantów projektowych stanowiących inspirację dla projektantów na etapie koncepcyjnym. Podobnie jak pozostałe tego typu narzędzia, generator obrazów opracowany w ramach projektu AInterior może ułatwić komunikację z inwestorami poprzez tworzenie atrakcyjnych wizualizacji pokazujących rozwiązania uwzględniające różnorodne grupy użytkowników w sposób jasny i przejrzysty. Pozwoli sobie lepiej wyobrazić inkluzywne wnętrza, które mają np. meble bez ostrych krawędzi, szerokie korytarze, odpowiednie naświetlenie itp.
W ocenie specjalistów Politechniki Krakowskiej sztuczna inteligencja nie stanowi zagrożenia dla projektantów w tym sensie, że nie zastąpi ich pracy. – Narzędzia AI często nie uwzględniają kluczowych aspektów funkcjonalnych, ergonomicznych czy technicznych, które są niezbędne w profesjonalnym projektowaniu wnętrz. Ponadto rezultat ich pracy jest nieprzewidywalny. Możemy sterować pewnymi parametrami, jednak zawsze pozostaje doza niepewności co do ostatecznego rezultatu – przyznaje dr inż. arch. Karolina Dudzic-Gyurkovich.
Potwierdzają to dotychczasowe próby użycia AI w projektowaniu wnętrz. Koncern meblarski Ikea np. testuje w Stanach Zjednoczonych asystenta AI, który pomaga klientom komercyjnym wizualizować aranżacje pomieszczeń w oparciu o określone preferencje użytkowników. Ci mogą testować różne warianty ustawienia elementów czy kolorystyki pomieszczenia. Specjaliści PK podkreślają jednak, że samo ustawienie mebli to jeszcze nie jest projektowanie wnętrza. – Projektowanie to złożony proces, który wymaga znajomości problemów technicznych, instalacyjnych i wielu innych niekoniecznie widocznych na wizualizacjach, a które wpływają na możliwości aranżacji. Poza tym dobór materiałów wykończeniowych, ich właściwości użytkowe i estetyczne, a także znajomość zasad kompozycji przestrzennej to elementy, które wykraczają poza możliwości obecnych narzędzi AI – mówi dr inż. arch. Elżbieta Kusińska.
W rękach świadomego możliwości i ograniczeń projektanta sztuczna inteligencja może być jednak narzędziem ułatwiającym konceptualizację danego projektu i szybkie wykonywanie powtarzalnych czynności, które w modelu tradycyjnym zajmują cenny czas. Wizualizacje koncepcyjne przygotowane za pomocą AI mogą być inspiracją lub punktem wyjścia do dalszej pracy nad wnętrzem. – Może to przyspieszyć proces twórczy i pozwolić na eksperymenty z nietypowymi rozwiązaniami estetycznymi – mówi dr inż. arch. Karolina Dudzic-Gyurkovich.
Kontynuacja projektu AInterior będzie wiązała się z dalszym testowaniem i optymalizacją narzędzi sztucznej inteligencji, które pozwolą na tworzenie bardziej zaawansowanych, spersonalizowanych projektów. – Dodatkowo, planujemy włączenie większej liczby użytkowników w proces testowy, aby zbierać feedback i dostosować narzędzia do rzeczywistych potrzeb projektowych. Współpraca międzynarodowa będzie dla nas kluczowa, umożliwiając wymianę wiedzy i wspólne poszukiwanie innowacyjnych rozwiązań w połączonych obszarach inkluzywnego, zrównoważonego projektowania i projektowania wspomaganego przez AI – mówi dr hab. inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK.
W projekcie AInterior (potrwa do 2027 r.) Politechnika Krakowska odpowiada za zarządzanie całym przedsięwzięciem badawczym oraz wprowadzenie kursów i modułów dotyczących projektowania inkluzywnego. Politechnika Mediolańska zapewnia wsparcie w zakresie zaawansowanych technik nauczania. Uniwersytet San Pablo oferuje doświadczenie w modelowaniu, AGH opracowuje technologie generowania obrazów AI, które będą wykorzystywane przez pozostałych uczestników projektu.
Działania realizowane w ramach projektu AInterior wpisują się w szerszy kontekst badań prowadzonych na Politechnice Krakowskiej – nad stosowaniem sztucznej inteligencji w projektowaniu. W trakcie zajęć fakultatywnych z projektowania wnętrz specjaliści PK rozwijają podejście, które pozwala na wykorzystywanie AI na różnych etapach procesu projektowego: od tworzenia moodboardów, poprzez generowanie inspirujących widoków aż do pracy nad ostatecznym obrazem danej przestrzeni. W badanie zastosowań sztucznej inteligencji przy projektowaniu wnętrz, jak również w projekt Ainterior, zaangażowani są pracownicy Katedry Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego Wydziału Architektury PK: dr hab. inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK, dr inż. arch. Karolina Dudzic – Gyurkovich, dr inż. arch. Elżbieta Kusińska oraz dr inż. arch. Paweł Tor.
(jp)
Na grafikach wizualizacje projektów grup studenckich z warsztatu studenckiego „Kraków – wnętrze inkluzywne”, organizowanego przez Politechnikę Krakowską w dniach 10-14 marca 2025 r. w Krakowie
{fastsocialshare}
Wyłoniono pierwszego laureata tegorocznej odsłony konkursu Weave-UNISONO. Zespół naukowców pod kierownictwem prof. dr. hab. inż. Jerzego Pamina z Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej zrealizuje projekt dotyczący projektowania bezpiecznych konstrukcji, pracujących w warunkach ekstremalnego obciążenia oraz zjawisk niestateczności materiałów. Badania o wartości prawie 681 tys. zł będą prowadzone wspólnie z zespołem prof. dr. inż. Andreasa Menzela z TU Dortmund University (TUDo). O wynikach konkursu poinformowało Narodowe Centrum Nauki.
Nagrodzony projekt pt. „Analiza termomechaniczna propagujących się niestateczności w metalach – od eksperymentów do wiarygodnej predykcji numerycznej” ma na celu opracowanie modelu obliczeniowego istotnego dla inżynierii mechanicznej i lądowej. – Projekt jest skupiony na badaniach podstawowych – na lepszym zrozumieniu i bardziej wiarygodnym modelowaniu zjawisk niestateczności materiałów. Dotyczy mechaniki materiałów, w szczególności stopów metali, jest nawet bliższy metalurgii i inżynierii mechanicznej niż lądowej – informuje prof. Jerzy Pamin z Katedry Technologii Informatycznych w Inżynierii Wydziału Inżynierii Lądowej PK.
Naukowcy przewidują, że wyniki badań umożliwią bezpieczniejsze projektowanie konstrukcji pracujących w warunkach ekstremalnego obciążenia (związanego z dużą szybkością działających sił, czyli obciążeniem uderzeniowym albo połączeniem obciążeń mechanicznych z działaniem podwyższonej temperatury) oraz pozwolą na efektywne projektowanie elementów konstrukcji wykonanych z materiałów wykazujących zjawiska propagujących się niestateczności, w szczególności wytworzonych ze stopów metali. – Są z nich produkowane różne elementy konstrukcyjne, a lepsze rozumienie zachowania się tych materiałów, możliwość symulacji numerycznej tego zachowania i identyfikacji parametrów modeli, powinno docelowo skutkować projektowaniem i wytwarzaniem lepszych i bezpieczniejszych produktów, w których niestateczne zachowanie materiału jest kontrolowane – wyjaśnia prof. Pamin. Jak tłumaczy, zjawiska niestateczności mogą się przyczynić do nagłej utraty nośności przy dużym wytężeniu, ale także mogą być wykorzystane z pożytkiem przy projektowaniu właściwości nowych materiałów. – W projekcie zajmujemy się tym pierwszym zagadnieniem. Chcemy odpowiedzieć na kilka zaawansowanych pytań badawczych, dotyczących form niestateczności (tzw. pasm ścianania), poruszających się w próbce. Planujemy także rozwinąć i zwalidować modele kompleksowo opisujące te zjawiska przy użyciu nowej metodologii identyfikacji ich parametrów na podstawie serii eksperymentów laboratoryjnych – zapowiada badacz.
Projekt „Analiza termomechaniczna propagujących się niestateczności w metalach – od eksperymentów do wiarygodnej predykcji numerycznej” realizowany będzie we współpracy Politechniki Krakowskiej z TU Dortmund University. Agencją wiodącą, oceniającą polsko-niemiecki wniosek w ramach konkursu Weave-UNISONO, była niemiecka Deutsche Forschungsgemeinschaft (DFG). Współpraca prof. Jerzego Pamina z Andreasem Menzlem z TUDo datuje się od pobytu naukowca PK na Stypendium Fundacji Humboldta w University of Kaiserslautern w roku 2002. – W ostatnim okresie nasza kooperacja z TUDo uległa intensyfikacji. Mamy wspólne artykuły i referaty, wymianę wizyt naukowych, współorganizujemy sympozja na konferencjach. Projekt, który teraz wspólnie zrealizujemy w ramach programu Weave, jest związany z tematyką – obronionej w marcu 2023 r. – pracy doktorskiej dr inż. Marzeny Muchy (zrealizowanej częściowo w ramach grantu NCN Preludium). Obecnie dr Mucha przybywa na rocznym stażu podoktorskim w Instytucie Mechaniki na Wydziale Mechanicznym TUDo. Z kolei modele symulacyjne są rozwinięciem opracowanych w ramach pracy doktorskiej obronionej przez dr inż. Balbinę Wcisło w roku 2017, a przygotowanej w związku z grantem NCN Opus – mówi kierownik projektu po politechnicznej stronie. Zespół badawczy na PK, poza kierownikiem, będzie się składał z tych dwóch utalentowanych badaczek z Katedry Technologii Informatycznych w Inżynierii, a także wyłonionych w konkursach doktoranta i dwóch magistrantów. Podobny będzie zespół w TUDo.
Konkurs Weave-UNISONO to efekt wielostronnej współpracy między instytucjami finansującymi badania naukowe, skupionymi w stowarzyszeniu Science Europe. Został ogłoszony dla uproszczenia procedur składania i selekcji projektów badawczych we wszystkich dyscyplinach nauki, angażujących badaczy z dwóch lub trzech krajów europejskich. Wyłanianie laureatów opiera się na procedurze agencji wiodącej – Lead Agency Procedure (LAP), w myśl której tylko jedna z instytucji partnerskich odpowiedzialna jest za pełną ocenę merytoryczną wniosku, pozostali partnerzy akceptują wyniki tej oceny. Z tej ścieżki pozyskiwania środków na badania mogą skorzystać polskie zespoły współpracujące z partnerami z Austrii, Czech, Słowenii, Szwajcarii, Niemiec, Luksemburga oraz Belgii-Flandrii .
W ramach programu Weave partnerskie zespoły badawcze składają wnioski o finansowanie równolegle do agencji wiodącej oraz do właściwych dla siebie instytucji uczestniczących w programie. Wspólny projekt musi zawierać spójne plany badań, wyraźnie ukazujące wartość dodaną współpracy międzynarodowej. Konkurs Weave-UNISONO jest otwarty w trybie ciągłym.
(mas / ncn.gov.pl)
Na zdjęciu, prof. Jerzy Pamin / fot. Jan Zych
Czytaj także:
Forum Akademickie.pl: Polsko-niemiecki zespół będzie badał właściwości metali
{fastsocialshare}
1 kwietnia br. w Sali Senackiej Politechniki Krakowskiej odbyło się spotkanie z laureatami etapu okręgowego XXXVIII Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych. 10 uczniów szkół średnich w Brzesku, Limanowej, Zakopanem, Wadowicach, Myślenicach, Nowym Sączu, Nowym Targu i Suchej Beskidzkiej, którzy zakwalifikowali się do finału olimpiady, zaplanowanego w dniach 10-12 kwietnia w Pile, odebrali gratulacje od prorektora ds. studenckich Politechniki Krakowskiej dr. inż. Marka Bauera, a także prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej dr inż. Igi Rewers. Krakowski etap okręgowy Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych został objęty patronatem honorowym przez rektora Politechniki Krakowskiej prof. dr. hab. inż. Andrzeja Szaratę. Zawody okręgowe przeprowadzono 1 marca br. w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” na głównym kampusie Politechniki przy ul. Warszawskiej 24.
Organizatorem Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych jest Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, który współpracuje z innymi szkołami wyższymi, a także instytucjami i organizacjami działającymi na rzecz budownictwa. Celem zawodów jest rozwijanie wśród młodzieży zainteresowania budownictwem oraz pogłębianie wiedzy i umiejętności budowlanych. Ponadto, udział w OWiUB pozwala uczestnikom lepiej przygotować się do kształcenia na poziomie akademickim. Uczestnicy olimpiady muszą mierzyć się z bardzo szerokim zakresem wiedzy, podobnym do tematyki studiów na wydziałach związanych z inżynierią lądową. W toku rywalizacji pojawiają się pytania z budownictwa ogólnego, konstrukcji (mechanika), organizacji budowli, architektury itp.
Zmagania II stopnia Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych toczyły się w dwunastu okręgach. W krakowskim, obejmującym swoim zasięgiem przede wszystkim obszar województwa małopolskiego oraz kilka szkół z województwa świętokrzyskiego, o najlepsze wyniki walczyło 106 osób – najwięcej spośród wszystkich olimpijskich okręgów. Do finału w Pile, zaplanowanego w dniach 10-12 kwietnia, zakwalifikowało się 10 uczniów ze szkół okręgu krakowskiego. Przewodniczącym Komitetu Okręgowego OWiUB jest dr inż. Marcin Radoń z Katedry Budownictwa Ogólnego i Fizyki Budowli Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
W spotkaniu na Politechnice, będącym zwieńczeniem zawodów II stopnia XXXVIII Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych, wzięli udział laureaci, ich nauczyciele i dyrektorzy szkół. Gratulacje w imieniu władz Politechniki Krakowskiej złożył dr inż. Marek Bauer, prorektor ds. studenckich oraz dr inż. Iga Rewers, prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej PK. Politechnika Krakowska od początku wspiera ideę zawodów budowlanych. Rektor PK oraz dziekan WIL fundują dla najlepszych uczniów z okręgu krakowskiego cenne nagrody rzeczowe. Fundatorami nagród książkowych i rzeczowych są także Małopolska Okręgowa Izba Inżynierów Budownictwa, którą w czasie spotkania 1 kwietnia reprezentował jej wiceprzewodniczący Stanisław Karczmarczyk, Wydział Edukacji Urzędu Miasta Krakowa, reprezentowany w Sali Senackiej przez Dariusza Domajewskiego oraz Stowarzyszenie Producentów Cementu (sponsor olimpiady), w imieniu którego Politechnikę odwiedziła Paulina Gos-Błaszczyk.
Laureaci zmagań okręgowych (okręg krakowski):
1. Dawid Wydra (Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych im. ks. prof. Józefa Tischnera w Limanowej)
2. Krystian Tyrała (Zespół Szkół Budowlanych im. dra Władysława Matlakowskiego w Zakopanem)
3. Kamil Orkisz (Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego Nr 2 w Wadowicach)
4. Szymon Jędryka (Zespół Szkół Technicznych i Branżowych im. Bohaterów Westerplatte w Brzesku)
5. Błażej Kozieł (Zespół Szkół Techniczno-Ekonomicznych im. Mikołaja Reja w Myślenicach)
6. Adam Baczyński (Zespół Szkół Budowlanych im. dra Władysława Matlakowskiego w Zakopanem)
7. Maciej Malinowski (Zespół Szkół Budowlanych im. Zenona Adama Remiego w Nowym Sączu)
8. Przemysław Ciężobka (Zespół Szkół Technicznych i Placówek im. Stanisława Staszica w Nowym Targu)
9. Szymon Polak (Zespół Szkół im. Walerego Goetla w Suchej Beskidzkiej)
10. Jakub Woźniak (Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych im. ks. prof. Józefa Tischnera w Limanowej)
W klasyfikacji szkół na podium w okręgu krakowskim znalazły się:
1. Zespół Szkół Architektoniczno-Budowlanych w Krakowie
2. Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych im. ks. prof. Józefa Tischnera w Limanowej
3. Zespół Szkół Technicznych i Branżowych im. Bohaterów Westerplatte w Brzesku
Listy klasyfikacyjne uczestników zawodów II stopnia XXXVIII Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych znajdują się na stronie internetowej: olimpiadabudowlana.pl
Zobacz galerię zdjęć ze spotkania na Politechnice Krakowskiej
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Naukowcy Politechniki Krakowskiej w konsorcjum z Ministerstwem Infrastruktury, Instytutem Badawczym Dróg i Mostów oraz Politechniką Częstochowską rozpoczynają prace nad stworzeniem koncepcji i wymagań systemu ważenia pojazdów w ruchu. Oprócz systemu, który ma wyróżniać się wysoką dokładnością i stabilnością pomiaru, partnerzy projektu przeprowadzą także pilotażowe wdrożenie badawczej wersji rozwiązania. Projekt „System automatycznego ważenia pojazdów w ruchu” (WIM-PL) jest realizowany w ramach programu Społeczny i gospodarczy rozwój Polski w warunkach globalizujących się rynków – GOSPOSTRATEG. Partnerzy przedsięwzięcia podpisali z NCBR umowę na jego realizację w ciągu 3 lat.
Precyzyjny system ważenia pojazdów ma przyczynić się do ochrony sieci drogowej przed przyspieszoną degradacją, spowodowaną przez przeciążone pojazdy. Wpłynie też na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego, dla którego zbyt ciężkie pojazdy stanowią znaczne zagrożenie (m.in. przez wydłużoną drogę hamowania, gorszą stabilność podczas manewrów, możliwość uszkodzenia ogumienia i elementów zawieszenia pojazdu). Z kolei lepsza ochrona infrastruktury drogowej pozwoli obniżyć koszty utrzymania i naprawy dróg. Na poprawie bezpieczeństwa i wsparciu konkurencyjności skorzystają więc również kierujący pojazdami oraz firmy transportowe. Automatyczny monitoring wagi aut przyczyni się też do poprawy konkurencyjności przedsiębiorstw, realizujących przewozy zgodnie z przepisami prawa. Odbiorcami efektów projektu będą organy administracji rządowej i zarządcy dróg, do których będą przekazane efekty jego realizacji. Będą one polegały m.in. na opracowaniu propozycji zmian legislacyjnych, stanowiących podstawę do wdrożenia projektu WIM w praktyce.
Merytoryczne zadania przewidziane w projekcie obejmują:
Prace na Politechnice Krakowskiej będą prowadzone pod kierunkiem dr. hab. inż. Mariusza Kiecia, prof. PK w kooperacji pracowników trzech katedr Wydziału Inżynierii Lądowej: Katedry Dróg, Kolei Inżynierii Ruchu, Katedry Systemów Transportowych oraz Katedry Zarządzania w Budownictwie. – Politechnika Krakowska będzie odpowiedzialna za analizę udziału pojazdów przeciążonych i ich wpływu na degradację infrastruktury drogowej, identyfikację czynników wpływających na rozmieszczenie stacji ważenia pojazdów w ruchu w zakresie czynników drogowo-ruchowych i społecznych oraz opracowanie wielokryterialnej metody wyboru miejsc lokalizacji stacji ważenia pojazdów w ruchu – mówi prof. PK Mariusz Kieć.
Finalnym owocem projektu, którego liderem jest Ministerstwo Infrastruktury, będzie opracowanie koncepcji i wymagań systemu ważenia pojazdów w ruchu o wysokiej dokładności i stabilności pomiaru oraz pilotażowe wdrożenie badawczej wersji systemu. Wdrożenie to będzie obejmowało trzy stanowiska drogowe, umożliwiające pomiar nacisku osi na drogę i masy całkowitej, bez potrzeby zatrzymywania pojazdu. W ramach projektu będzie opracowana także propozycja zmian legislacyjnych, umożliwiających zastosowanie jego efektów w praktyce.
(MK, mas)
Zobacz także:
LoveKrakow.pl: Projekt „Geostrateg”. Politechnika Krakowska zważy pojazdy w ruchu
Dziennik Polski 24.pl: Naukowcy PK zważą pojazdy w ruchu. Celem jest ochrona użytkowników dróg i drogowej infrastruktury
PlayKrakow.com: Naukowcy z Krakowa pracują nad systemem ważenia pojazdów w ruchu
{fastsocialshare}
W dniach 3-4 kwietnia 2025 roku na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie odbyła się III Ogólnopolska Konferencja Szkół Doktorskich. W wydarzeniu uczestniczyli przedstawiciele Szkoły Doktorskiej Politechniki Krakowskiej, angażując się w dyskusje na temat kluczowych aspektów kształcenia doktorantów w Polsce.
Konferencja zgromadziła reprezentantów szkół doktorskich z całego kraju. Obecni byli również przedstawiciele Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej oraz zespołu ds. ewaluacji szkół doktorskich. Program obejmował sesje plenarne poświęcone m.in. ewaluacji, finansowaniu działalności szkół doktorskich, ich umiędzynarodowieniu, statusowi doktoranta na uczelni oraz opiece promotorskiej.
W sesji plenarnej dotyczącej finansowania działalności szkół doktorskich, która odbyła się 3 kwietnia, udział wzięła dyrektor Szkoły Doktorskiej PK, dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. PK. Wraz z innymi panelistami omówiła m.in. sposoby finansowania szkół doktorskich na uczelniach w Polsce oraz wyzwania związane z zapewnieniem stabilnego budżetu dla szkół doktorskich.
Udział przedstawicieli naszej Szkoły Doktorskiej w konferencji umożliwił wymianę doświadczeń, nawiązanie nowych kontaktów oraz zdobycie cennych informacji, które przyczynią się do dalszego doskonalenia procesu kształcenia doktorantów na Politechnice Krakowskiej.
(Anna Gajda)
{fastsocialshare}
Podczas Korea International Women’s Invention Exposition zostały nagrodzone aż trzy wynalazki z Politechniki Krakowskiej. Innowacyjne pomysły członków Koła Naukowego Smart Mat zdobyły dwa złote i jeden srebrny medal.
Od 20 do 22 lipca w Goyang w Korei Południowej odbywała się 16 edycja Korea International Women’s Invention Exposition (KIWIE). Jest to prestiżowe wydarzenie zorganizowane przez Koreańskie Stowarzyszenie Wynalazców (KWIA) we współpracy z Korean Intellectual Property Office (KIPO). Uczestniczyło w nim ponad 370 wynalazców z 19 krajów świata, w tym także z Polski. Celem wystawy jest promowanie działalności badawczej kobiet, a także ułatwienie wymiany wiedzy i pomysłów między wynalazczyniami. Podczas targów prezentowane są wyjątkowe wynalazki, a ich twórczynie zyskują uznanie na arenie międzynarodowej.
Innowacyjne pomysły zaprezentowane na stoisku Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów zostały nagrodzone pięcioma medalami: dwoma złotymi, dwoma srebrnymi i jednym brązowym. Złota i jeden srebrny medal zostały zdobyte przez członków KN Smart Mat z Politechniki Krakowskiej. Drugi srebrny medal otrzymał Uniwersytet Medyczny w Łodzi, z kolei brąz został zdobyty przez Politechnikę Lubelską.
Złoty medal otrzymał wynalazek „Wielowrażliwe hydrożelowe systemy polimerowe” realizowany w ramach projektu FutureLab PK. W nagrodzonym zespole znaleźli się: mgr inż. Magdalena Bańkosz, Katarzyna Sala, inż. Dominika Wanat, Aniela Woźniak, inż. Klaudyna Grzela, Korneliusz Rzepka, Monika Iglar, Jakub Piątkowski, dr n. biol. lek. med. Magdalena Kędzierska oraz dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK. Tą samą nagrodą został wyróżniony także wynalazek „Innowacyjne nanocząstki na bazie substancji naturalnych jako nośniki leków cytostatycznych”, który powstał w ramach projektu Studenckie Koła Naukowe Tworzą Innowacje. Złoty medal otrzymały: mgr inż. Magdalena Bańkosz, Katarzyna Sala, Bożena Tyliszczak, Claudia Grabowska, Wiktoria Wrzesińska, inż Klaudyna Grzela oraz dr n. biol. lek. med. Magdalena Kędzierska. Również w ramach projektu Studenckie Koła Naukowe Tworzą Innowacje powstał wynalazek nagrodzony srebrnym medalem – „Hydrożelowe systemy transdermalne w terapii celowanej nowotworów skóry”. W nagrodzonym zespole pracowali: mgr inż. Magdalena Bańkosz, Katarzyna Sala, Zuzanna Stępińska, Julia Sztrumpf, Hubert Placek, dr n. biol. lek. med. Magdalena Kędzierska oraz dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK.
KIWIE to wydarzenie, które wspierane jest przez różne ministerstwa, organizacje międzynarodowe i władze regionalne, takie jak np. Światowa Organizacja Własności Intelektualnej (WIPO) czy Międzynarodowa Federacja Stowarzyszenia Wynalazców (IFIA).
Czytaj także:
Gazeta Krakowska.pl: Wynalazcy z Politechniki Krakowskiej na medal, a nawet na trzy medale. Innowacje nagrodzone w Korei
{fastsocialshare}
Dagmara Słota, doktorantka Szkoły Doktorskiej Politechniki Krakowskiej, została wyróżniona prestiżowym tytułem Młodego Promotora Polski. W konkursie, zainicjowanym przez małżonkę Prezydenta RP Agatę Kornhauser-Dudę, została uhonorowana za wybitną działalność naukową oraz zaangażowanie społeczne, które przyczynia się do umacniania pozytywnego wizerunku naszego kraju oraz popularyzowania wiedzy o Polsce poza jej granicami. Młoda naukowczyni prowadzi interdyscyplinarne badania na pograniczu inżynierii materiałowej, biotechnologii oraz inżynierii chemicznej. Pracuje nad innowacyjnymi biomateriałami, które mogą zmienić medycynę. Ma na koncie wiele krajowych i międzynarodowych sukcesów. – Nauka to doskonały sposób na promocję Polski. Mamy w kraju ogromny potencjał intelektualny, ambitnych badaczy i badaczki, którzy realizują imponujące projekty i mają niesamowite pomysły. Promocja polskiej nauki za granicą pomaga w budowaniu naszego wizerunku jako kraju innowacyjnego i kreatywnego – mówi w specjalnej rozmowie nasza laureatka.
Zainteresowania naukowe Dagmary Słoty skupiają się na tematyce biomateriałów, ze szczególnym uwzględnieniem kompozytów przeznaczonych do regeneracji tkanki kostnej i chrzęstnej. Opracowuje m.in. wielofunkcyjne materiały na implanty, które mogą być personalizowane do potrzeb pacjentów. Obecnie kieruje m.in. projektem „Lider”, dotyczącym opracowania materiału przeznaczonego do druku 3D implantów kości. Wyniki swoich badań zaprezentowała podczas ponad 30 konferencji – krajowych i międzynarodowych. Jest autorką lub współautorką 24 publikacji naukowych, opublikowanych w czasopismach z list ministerialnej JCR.
Wyniki jej badań były kilkukrotnie wyróżniane, a innowacyjne rozwiązania doceniane również na forum międzynarodowym – na targach i podczas wystaw wynalazków między innymi w Genewie, Zagrzebiu, Warszawie i Norymberdze. Zdobywała w nich 19 medali i wyróżnień. Jest współtwórczynią 8 zgłoszeń patentowych. Tytuł Młodego Promotora Nauki jest kolejnym do bogatej kolekcji doktorantki PK. Jest też laureatką konkursów „Kraków bez barier” (2024), XIII Edycji Ogólnopolskiego Konkursu Student-Wynalazca (2023), laureatką programu wizerunkowego Polski Innowator 2024, w kategorii: Osobistość Nauki oraz programu wizerunkowego Naukowiec Przyszłości 2023, w kategorii: Kobieta nauki, która zmienia świat.
Absolwentka Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej ukończyła studia I i II stopnia na kierunku biotechnologia, realizując część programu magisterskiego na Uniwersytecie Technicznym w Hamburgu. Obecnie kształci się w Szkole Doktorskiej PK w dyscyplinie inżynieria materiałowa w Katedrze Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK. Ukończyła także 6 staży naukowych w Polsce i zagranicą (w Comenius University, Faculty of Pharmacy na Słowacji czy Lancaster University, Materials Science Institute w Aglii). Nie skupia się tylko na własnej działalności badawczej. Jest także opiekunem naukowym sekcji BioMat Koła Naukowego SMART-MAT, działającego na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK. Aktywnie uczestniczy w życiu i promocji uczelni, jest m.in. ambasadorką akcji „Dziewczyny na politechniki” i „Dziewczyny do Nauki”.
Jest Pani prawdziwą kolekcjonerką nagród za działalność naukową. Jakie znaczenie ma dla Pani tytuł Młodego Promotora Polski?
Mgr inż. Dagmara Słota: – Chyba nie nazwałabym siebie kolekcjonerką nagród (śmiech). Ale na pewno każda jest dla mnie ogromnym wyróżnieniem i motywacją do dalszego działania. Tytuł Młodego Promotora Polski ma dla mnie szczególne znaczenie, nie tylko ze względu na prestiż, ale też dlatego, że odebrałam go w Pałacu Prezydenckim z rąk Pierwszej Damy RP. Czuję, że to nie jest tylko docenienie dotychczasowej pracy, ale poniekąd zobowiązanie, by dalej reprezentować Polskę, nasze rozwiązania i naukę z jeszcze większym zaangażowaniem.
Czy nauka to dobre narzędzie do promocji Polski? Jakie miejsce w międzynarodowym świecie nauki zajmuje polska inżynieria materiałowa, która jest głównym obszarem Pani aktywności badawczej?
– Zdecydowanie tak, uważam, że nauka to doskonały sposób na promocję Polski. O tym się nie mówi dużo w przestrzeni publicznej, a mamy w kraju ogromny potencjał intelektualny, ambitnych badaczy i badaczki, którzy realizują imponujące projekty i mają niesamowite pomysły. Promocja polskiej nauki za granicą pomaga w budowaniu naszego wizerunku jako kraju innowacyjnego i kreatywnego. Jeśli chodzi o pozycję polskiej inżynierii materiałowej, to – choć może nie jesteśmy jeszcze globalnymi liderami – uważam, że mamy zespoły, które prowadzą badania na bardzo wysokim poziomie. Mamy w inżynierii materiałowej coraz więcej mocnych, rozpoznawalnych globalnie ośrodków naukowych. Polscy naukowcy często współpracują z zagranicznymi jednostkami, prowadzą fantastyczne przełomowe badania, publikują ich wyniki na łamach prestiżowych czasopism i mają coraz więcej patentów. Mam wrażenie, że powoli udaje nam się umacniać naszą pozycję w światowej nauce, między innymi również przez tę otwartość na współpracę z innymi.
Pani zajmuje się innowacyjnymi materiałami do zastosowań biomedycznych. Co jest najbardziej fascynującego w badaniach, które Pani prowadzi?
– Oczywiście samo tworzenie nowych rozwiązań dla medycyny jest interesujące, ale dla mnie najbardziej chyba fascynujące w nauce jest to, że ogranicza nas tylko wyobraźnia. Aby tworzyć wyjątkowe i nowe rozwiązania, trzeba bazować nie tylko na wiedzy i doświadczeniu, ale też być kreatywnym. W pracy naukowej każdy dzień przynosi coś nowego, czasem nie wszystko idzie po naszej myśli, ale dużo się dzieje i nie da się nudzić.
Które z rozwiązań jest dla Pani szczególnie ważne, przełomowe?
– Chyba do każdego mam pewnego rodzaju sentyment, ale zdecydowanie najważniejsze było dla mnie opracowanie dwuwarstwowej powłoki do pokrywania implantów, która wykazuje zdolność uwalniania substancji aktywnych. To dla mnie ważne rozwiązanie nie tylko z tego powodu, że dotyczy mojej pracy doktorskiej. Pracując nad nim mogłam się rozwinąć, bardzo dużo nauczyć, zdobyć pierwsze doświadczenia na międzynarodowych konferencjach czy wystawach czy chociażby realizować staż. Teraz doktorat jest właściwie na ukończeniu, co miało być zrobione jest zrobione, pozostaje tylko zebrać wszystko w całość i przelać na papier.
A jak postępują prace w projekcie realizowanym z ramach konkursu „Lider”? Jak czuje się Pani w roli liderki zespołu naukowego?
– Niedługo minie dokładnie rok od rozpoczęcia projektu „Bioaktywny, kompozytowy granulat o potencjale do biodruku 3D” z programu Lider. Pracujemy w nim nad innowacyjnymi materiałami do wykorzystania w implantologii. Wykorzystanie technologii druku 3D do drukowania ubytków kości jest realną szansą na ratowanie zdrowia i życia pacjentów po wypadkach lub tych zmagających się z chorobami prowadzącymi do deformacji czaszki. Technologia, nad którą pracujemy, umożliwia wydrukowanie spersonalizowanych implantów, dostosowanych do indywidualnych potrzeb pacjenta. Niezbędny jest jednak w tym celu odpowiedni, biokompatybilny i bioaktywny materiał, który może być bezpiecznie wszczepiony do organizmu. Prace idą zgodnie z planem, zmierzamy w dobrym kierunku. A bycie liderką zespołu? Przyznaję, że bywa dla mnie momentami stresująca, ale ciągle też uczę się nowych rzeczy. Podpatruję też moich mistrzów. Poza moim projektem jestem wciąż zaangażowana w inne, między innymi w projekt OPUS, kierowany przez moją mentorkę prof. Agnieszkę Sobczak-Kupiec („Hierarchiczne podejście do inżynierii tkanki kostnochrzęstnej” – przyp. red). Nie ma czasu na nudę.
Sama też jest Pani mentorką i opiekunką studenckiego koła naukowego BioMat. Jakie znaczenie ma dla Pani praca z młodymi adeptami nauki?
– To dla mnie ogromne źródło inspiracji, młodzi ludzie często przychodzą ze swoimi ciekawymi pomysłami. Wydaje mi się, że dla studentów praca w kole naukowym jest o tyle ważna, że mogą nauczyć się wielu rzeczy nie tylko w teorii, ale też w praktyce. Dla mnie ważne jest też to, aby pokazać im, że nauka może być ciekawa, można realizować swoje pomysły, że studia to nie tylko siedzenie nad książkami.
Kobiety odnoszą wspaniałe sukcesy w nauce, Pani i zespół, w którym pracujecie na Wydziałe Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki, jest tego doskonałym przykładem. Ale kobiet wciąż nie jest ich tak wiele u sterów ważnych naukowych gremiów, w grupie profesorów jest ich zdecydowanie mniej niż mężczyzn. Wciąż jest też ich mniej w naukach technicznych. Dlaczego? I jak to zmienić?
– Myślę, że głównym powodem jest nadal utrzymujący się stereotyp, że nauki techniczne to domena mężczyzn. Trzeba skupić się na budowaniu większej świadomości możliwości, jakie kobiety mają w tych dziedzinach. Dlatego uważam, że ważna jest edukacja, mentorskie wsparcie, programy rozwojowe, ale też budowanie sieci kontaktów, które umożliwiają rozwój kariery naukowej kobiet. Dlatego sama zaangażowałam się w akcje promujące obecnośc kobiet w nauce np. #DziewczynyDoNauki i staram się promować i zachęcać kobiety do wyboru kierunków STEM.
Mówi Pani o sobie naukowczyni? Czy to – Pani zdaniem – ma znaczenie, żeby kobiety uprawiające naukę określać żeńskimi formami?
– Lubię formy takie jak „naukowczyni” czy „doktorantka”, bo od zawsze w przestrzeni publicznej dominowały męskie odpowiedniki. Uważam, że trzeba podkreślać obecność kobiet w nauce i dążyć do tego, by żeńskie formy były czymś naturalnym, a nie kontrowersyjnym. Ale zdarza mi się powiedzieć „pani doktor” czy „pani profesor” i nie uważam, żeby było w tym coś złego. Takie zwroty są mocno zakorzenione w języku i ciężko czasem się przestawić. Chyba najważniejsze, to dawać przestrzeń na wybór i stopniową zmianę.
Jakie najczęstsze pytania czy wątpliwości słyszy Pani od maturzystek, które zastanawiają się czy pójść naukową drogą. I co im Pani podpowiada?
– Najczęściej słyszałam chyba pytanie „czy jest trudno” i „czy sobie poradzę”. Ciężko jest opowiedzieć na to pytanie, bo prawda jest taka, że zapewne będzie trudno. Nauka wymaga od nas poświęcenia czasu, energii i generalnie nie jest łatwa. Ale na pewno warto. Bo to inwestycja w siebie, która jest najlepszą inwestycją jaką możemy zrobić. A coraz więcej imponujących sylwetek kobiet w nauce, pokazuje, że da się być szczęśliwą, spełnioną zawodowo i prywatnie.
Rozmawiamy przy okazji kolejnego sukcesu w Pani w naprawdę imponującej drodze naukowej. Ale zapewne nie zawsze jest tak doskonale. Co jest najtrudniejszego w pracy naukowej? Jak radzić sobie np. z porażkami?
– Myślę, że najtrudniejsze w pracy naukowej jest czekanie. Czekanie czy to na badania, czy na wyniki. Oczywiście, że zdarzają się też porażki, są nieodłącznym elementem pracy naukowej. I tak, są trudne. Oczywiście one też w jakiś sposób uczą i pomagają wyciągać wnioski na przyszłość, ale chwilami ich natłok może być bardzo demotywujący. Nie mam wyjątkowego sposobu na radzenie sobie z nimi, w tego typu pracy trzeba po prostu zaakceptować ich obecność. Dla mnie oczywiście dużym wsparciem w chwili gorszego samopoczucia zawsze była rodzina, bliscy i mój zespół.
Czy naukowczyni czasem musi odpocząć od nauki?
– Staram się mieć pewne aktywności, które pomagają mi i mojej głowie odpocząć. Odpoczywam spędzając czas z bliskimi, spacerując z pieskiem, a do tego biegam, jestem fanką kryminałów. A jak tylko jest możliwość to wyjeżdżam nawet na chwilkę, uwielbiam zwiedzać.
Jakie ma Pani naukowe marzenia?
– Mam dużo marzeń prywatnych i naukowych, ale zostawiam je jeszcze dla siebie, aby nie zapeszać. Ale wiem, że marzenia same się nie realizują, trzeba im czasem trochę pomóc.
Gala finałowa III edycji Konkursu „Młody Promotor Polski” odbyła się 4 kwietnia w Pałacu Prezydenckim. Politechnika Krakowska w kategorii działalność naukowa miała aż dwie nominowane reprezentantki, oprócz Dagmary Słoty także drugą doktorantkę Szkoły Doktorskiej PK Karinę Niziołek. Konkurs, zainicjowany przez małżonkę Prezydenta RP Agatę Kornhauser–Dudę, wyróżnia dokonania młodych Polaków, aktywnych na arenie międzynarodowej w kategoriach działalności naukowej, kulturalnej i sportowej. – Życzę, aby nigdy nie stracili Państwo motywacji do dalszego działania. Aby zawsze pozostali Państwo wspaniałymi ambasadorami Polski, niezależnie od tego, gdzie zaprowadzą Państwa ścieżki kariery – mówiła do laureatów i nominowanych inoicjtorka konkursu. – Mam nadzieję, że świat skorzysta z Państwa talentu i pasji. Bardzo się cieszę, że wśród wyróżnionych, jest w tym roku aż tak wiele Pań. Polska nauka ma twarz kobiety! – zaznaczała Agata Kornhauser-Duda.
Obu politechnicznym nominowanym towarzyszył w Warszawie zespół współpracowniczek z zespołu biomateriałów PK.
(m)
Na zdjęciach:
1. Od lewej, laureatka z prezydentową Agatą Kornhauser-Dudą w gronie współpracowniczek z politechnicznego zespołu badawczego biomateriałów, od lewej: dr inż. Agnieszka Tomala, dr inż. Katarzyna Haraźna, prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec, mgr inż. Dagmara Słota, małżonka Prezydenta RP Agata Kornhauser-Duda, mgr inż. Karina Niziołek, dr hab. Inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK, mgr inż Julia Sadlik i mgr inż. Edyta Kosińska / Fot. archiwum prywatne
2. Dagmara Słota z prezydentową RP / Fot. archiwum prywatne
{fastsocialshare}
Wspólne projekty rozwojowe, a także praktyki i staże dla studentów. Politechnika Krakowska i firma SAFEGE S.A.S – należąca do francuskiego koncernu SUEZ zajmującego się doradztwem inwestycyjnym w sektorze inżynierii budowlanej i środowiska – zawarły umowę o współpracy. Porozumienie zostało podpisane we wtorek, 25 lipca br.
Porozumienie o współpracy podpisali: Kamila Kurowska-Gawryś, Dyrektor Generalna SAFEGE S.A.S. Oddział w Polsce oraz prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej. W spotkaniu z ramienia uczelni uczestniczyli także: prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, prorektor ds. nauki oraz dr inż. Jacek Kasz, Dyrektor Centrum Transferu Technologii PK. Firmę SAFEGE S.A.S reprezentował także Bartosz Klimczak, Dyrektor ds. Rozwoju.
Podpisana współpraca zakłada m.in. wykonywanie przez Politechnikę Krakowską usług badawczych zleconych przez firmę SAFEGE S.A.S, realizację wspólnych projektów badawczo-rozwojowych, transfer technologii i współorganizację konferencji naukowych. Korzyść ze współpracy odniosą także studenci Politechniki Krakowskiej. Da ona bowiem studentom i absolwentom uczelni możliwość odbywania studenckich praktyk zawodowych oraz absolwenckich praktyk i staży zawodowych w SAFEGE.
Dyrektor Kamila Kurowska-Gawryś wyraziła zadowolenie z możliwości nawiązania współpracy z Politechniką Krakowską i zapowiedziała, że firma niezwłocznie będzie dążyć do wdrażania kwestii związanych zarówno z praktykami, stażami, jak i wspólnymi projektami rozwojowymi. Z kolei dyrektor Bartosz Klimczak podkreślał rolę ekspertów z Politechniki Krakowskiej, którzy swoją wiedzą będą mogli wesprzeć firmę m.in. w działalności konsultingowej.
Korzyść ze współpracy odniosą także studenci Politechniki Krakowskiej. Da ona bowiem studentom i absolwentom uczelni możliwość odbywania studenckich praktyk zawodowych oraz absolwenckich praktyk i staży zawodowych w SAFEGE.
Politechnika Krakowska zapewnia ze swej strony nie tylko wiedzę i doświadczenie naukowców. Profesor Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej zwrócił także uwagę na korzyści, jakie daje bogata baza laboratoryjna uczelni m.in. Laboratorium Inżynierii Wiatrowej oraz – powstające w ramach projektu Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej (NSMET) – Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych.
SUEZ Consulting to francuska firma z ponad 70-letnim doświadczeniem, zatrudniająca 35 000 pracowników na całym świecie. Jej Polski oddział – SAFEGE S.A.S – działa w naszym kraju od 1991 roku. Zajmuje się szeroko rozumianym doradztwem i nadzorem inwestycyjnym w wielu sektorach inżynierii budowlanej i środowiskowej. Prowadzi działalność w całej Polsce, ma ponad 30 biur terenowych, w tym trzy główne oddziały – m.in. w Krakowie.
Na zdjęciach:
U góry: Kamila Kurowska-Gawryś, Dyrektor Generalna SAFEGE S.A.S. Oddział w Polsce oraz prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Poniżej: 1) Kamila Kurowska-Gawryś, Dyrektor Generalna SAFEGE S.A.S. Oddział w Polsce oraz prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej podpisują umowę; 2) od lewej: Od lewej: Bartosz Klimczak Dyrektor ds. Rozwoju SAFAGE S.A.S, prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata rektor Politechniki Krakowskiej, Kamila Kurowska-Gawryś Dyrektor Generalna SAFEGE S.A.S. Oddział w Polsce, prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał prorektor ds. nauki, dr inż. Jacek Kasz Dyrektor Centrum Transferu Technologii PK / fot. Jan Zych
(J. S.)
{fastsocialshare}
Młodzi badacze Politechniki Krakowskiej dr inż. Danuta Owczarek i dr Filip Petko to nowi, politechniczni liderzy projektów badawczych, finansowanych z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Zostali laureatami 15. edycji programu „Lider” i staną na czele badań, które mogą przynieść ogromne gospodarcze i środowiskowe korzyści. Ich projekty dotyczą wytrzymałych, produkowanych energooszczędnie materiałów kompozytowych do wzmacniania i renowacji konstrukcji w budownictwie oraz nowej metody szanowania niepewności pomiarów, która przyniesie rekordowe oszczędności firmom z wielu branż przemysłu.
Dr inż. Danuta Owczarek w projekcie pn. „System ekspercki oparty o uczenie maszynowe jako nowe narzędzie do modelowania niepewności pomiaru współrzędnościowego” (finansowanie 1 776 765,00 zł) zajmie się opracowaniem innowacyjnego narzędzia, które może być wykorzystywane w wielu gałęziach przemysłu, m.in. lotniczego, samochodowego, maszynowego, wojskowego, energetycznego, w medycynie lub ochronie zabytków, a więc we wszystkich branżach, w których stosowane są współrzędnościowe maszyny pomiarowe. – Technika współrzędnościowa decyduje o jakości i efektywności wytwarzania we współczesnym przemyśle elektro-maszynowym. Szacowanie niepewności pomiarów jest podstawowym i koniecznym zadaniem przy orzekaniu o zgodności wyrobu ze specyfikacją, ale to zadanie czasochłonne i skomplikowane. Celem mojego projektu jest opracowanie nowego narzędzia do szybkiego szacowania niepewności pomiaru współrzędnościowego przy znajomości przez użytkownika informacji o zadaniu pomiarowym bez konieczności przeprowadzania realnego pomiaru – mówi dr inż. Danuta Owczarek z Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej.
Ma szczególnie znaczenie, gdy niepewność nie jest możliwa do oszacowania np. przez brak odpowiednich narzędzi. – W projekcie, który będziemy realizować na Politechnice Krakowskiej, po raz pierwszy odwracamy klasyczną kolejność, w której niepewność szacuje się w trakcie pomiaru/po pomiarze. Chcemy umożliwić szacowanie niepewności przed rzeczywistym pomiarem. Pomoże w tym aplikacja, którą – na podstawie badań metrologicznych, analiz statystycznych w połączeniu z programowaniem – opracujemy w ramach projektu. Będzie bazować na systemie eksperckim i uczeniu maszynowym z cennym modułem obliczeniowym, wykorzystującym informacje o jakości dopasowania zadań pomiarowych – zdradza badaczka PK.
Jej projekt naukowy może przynieść ogromne zyski gospodarcze i środowiskowe. – Wiedza o niepewności na etapie projektowania zadania pomiarowego poprawi efektywność pracy zakładów, skracając proces zakupowy maszyn o konieczność przeprowadzania rzeczywistych testów, umożliwi symulowanie strategii pomiarowych dla zadań trudnodostępnych, efektywne projektowanie linii produkcyjnych oraz optymalny dobór narzędzia pomiarowego do danego zadania, poprzez symulacje różnych ścieżek – podkreśla liderka projektu. Nowe podejście przyniesie też korzyści środowiskowe dzięki mniejszej eksploatacji maszyn oraz podniesieniu bezpieczeństwa oferowanych produktów. – Szacowanie niepewności stanie się powszechniejsze przez co mniej wyrobów będzie błędnie uznawane za zgodne ze specyfikacją – prognozuje dr inż. Danuta Owczarek.
Dr Filip Petko z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK dzięki środkom z programu „Lider” zrealizuje projekt pn. „Nowe innowacyjne kompozytowe materiały konstrukcyjno-naprawcze utwardzane na drodze wysoce energooszczędnej fotoindukowanej polimeryzacji frontalnej” (z grantem z NCBiR w wysokości 1 787 512,50 zł) . – W projekcie opracowane zostaną nowoczesne żywice epoksydowe wyposażone w innowacyjny system inicjujący oparty o wysokoreaktywne fototermiczne fotoinicjatory jodoniowe. System ten pozwoli na drastyczne skrócenie procesu utwardzania żywic w efekcie fotoindukowanej polimeryzacji frontalnej. Jej zastosowanie pozwoli rewolucyjnie zredukować energochłonność procesu utwardzania kompozytów – nawet 8000-krotnie w porównaniu z procesem termicznym – oraz skrócić jego czas – z nawet 8 godzin do zaledwie 7,5 minuty! Materiały, które opracujemy w projekcie, będą odpowiedzią na zapotrzebowanie na energooszczędne i produktywne utwardzanie konstrukcyjnych materiałów kompozytowych – zapowiada Filip Petko.
Jak wyjaśnia proces fotoindukowanej polimeryzacji frontalnej nosi nazwę od charakterystycznego termicznego frontu polimeryzacji, który samoistnie propaguje w obrębie utwardzanego materiału. – Jego podtrzymywanie jest zapewnione przez ciepło wydzielone w reakcji polimeryzacji, dzięki czemu nie trzeba dostarczać do próbki energii większej niż tej dostarczonej w inicjującym front bodźcu. Nowy system inicjujący pozwala istotnie uprościć skład żywic, a przez to precyzyjnej kontrolować proces utwardzania materiałów kompozytowych. Metoda, którą proponujemy w naszym projekcie, charakteryzuje się ogromną wydajnością energetyczną – dostarczenie w niej punktowo niewielkiej ilości energii pozwala utwardzić materiał w całej objętości – wyjaśnia naukowiec.
Tak energooszczędnie utwardzane kompozyty na bazie opracowanych żywic mają znaleźć zastosowanie w budownictwie np. w trakcie prac renowacyjnych i przy wzmacnianiu konstrukcji. – Będą to materiały o dużej wytrzymałości, porównywalnej z obecnie stosownymi, ale otrzymywane w sposób niezwykle produktywny i energooszczędny – podkreśla nowy lider z PK.
Danuta Owczarek i Filip Petko z grantami na ponad 3,5 mln zł znaleźli się w gronie 41 młodych naukowców, których NCBiR nagrodziło finansowaniem w XV edycji programu LIider. Dołączają do licznego grona politechnicznych beneficjentów programu, którzy otrzymali z niego granty na kierowanie pierwszymi projektami badawczo-rozwojowymi o ważnym aplikacyjnym potencjale. Dla wielu z liderów z PK był to początek błyskawicznie się rozwijającej kariery naukowej.
Lider jest programem skierowanym do młodych naukowców. Jego celem jest poszerzenie kompetencji młodych naukowców w samodzielnym planowaniu prac badawczych oraz zarządzaniu własnym zespołem badawczym, podczas realizacji projektów badawczych, których wyniki mogą mieć zastosowanie praktyczne i posiadają potencjał wdrożeniowy. Maksymalna wysokość dofinansowania projektu wynosi 1,8 mln zł.
(m)
Zdjęcia Konrad Kobiela, Jan Zych
{fastsocialshare}
Drużyna polskich szpadzistek zdobyła złoty medal na Mistrzostwach Świata w Mediolanie. To pierwsze takie złoto zespołu szpadzistek w historii. Sukces cieszy tym bardziej, że w zwycięskiej drużynie znajduje się absolwentka PK – Renata Knapik-Miazga.
Polki w składzie: Renata Knapik-Miazga (AZS AWF Kraków), Martyna Swatowska-Wenglarczyk (AZS AWF Katowice), Ewa Trzebińska (AZS AWF Katowice) i Magdalena Pawłowska (AZS AWF Warszawa) pokonały w finale Mistrzostw Świata Włoszki 32:28 i tym samym wywalczyły złoty medal. Tryumf przybliżył naszą drużynę szpadzistek do awansu na igrzyska olimpijskie w Paryżu, bowiem zdobyły one cenne punkty do rankingu kwalifikacji olimpijskiej.
Warto podkreślić, że wygrana polskich szpadzistek to największy sukces polskiej szermierki od 16 lat. W 2007 r. złoty medal na Mistrzostwach Świata drużynowo zdobyły florecistki. Natomiast dla zespołu szpadzistek jest to pierwsze złoto w historii.
Jedną z współautorek tego historycznego sukcesu jest Renata Knapik-Miazga, absolwentka Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej. Na swoim koncie ma ona liczne osiągnięcia, które plasują ją na pozycji liderki rankingu Polskiego Związku Szermierczego. Tylko w tym roku Renata Knapik-Miazga wywalczyła m.in. pierwsze miejsce w Mistrzostwach Polski seniorów w szpadzie czy w Pucharze Świata Grand Prix w Budapeszcie. W maju br. wraz z drużyną zajęła trzecie miejsce w Pucharze Świata seniorek rozegranym w Fudżajrze.
Wraz z drużyną Renata Knapik-Miazga również w minionych latach odnosiła sukcesy na arenie międzynarodowej zdobywając np. brązowe medale Mistrzostw Świata w 2017 r. i w 2022 r., złoty medal Mistrzostw Europy w 2019 r., srebrny medal Mistrzostw Europy w 2018 r. Startowała ona także na igrzyskach olimpijskich w Tokio (2021 r.). W 2022 r. Renata Knapik-Miazga została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi za zasługi w działalności na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu.
{fastsocialshare}
W ramach cyklu spotkań “Porozmawiajmy o nauce” 8 kwietnia w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym “Działownia” odbyło się spotkanie otwarte społeczności Politechniki Krakowskiej z prof. Markiem Gzikiem, sekretarzem stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz prof. Krzysztofem Jóźwiakiem, dyrektorem Narodowego Centrum Nauki. Prezentacji polityki naukowej państwa i zasad finansowania działalności naukowej towarzyszyła żywa dyskusja poświęcona m.in. budżetowi polskiej nauki, zasadom jej ewaluacji i systemowi wsparcia współpracy uczelni z gospodarką. Wiadomo już, że nad kształtem przyszłej oceny działalności naukowej pracował będzie nowo powołany „Zespół do spraw opracowania założeń do nowego modelu ewaluacji jakości działalności naukowej.” W jego skład weszło 16 wybitnych przedstawicieli środowiska akademickiego, wśród nich – w obszarze nauk inżynieryjno-technicznych – prof. Błażej Skoczeń z Politechniki Krakowskiej.
Wyzwania lokalne i globalne przed polską nauką
W spotkaniu na Politechnice Krakowskiej wzięło udział liczne grono naukowców uczelni, władz wydziałów, katedr i innych jednostek. Wydarzenie prowadził rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
Wiceminister nauki prof. Marek Gzik rozpoczął swoją prezentację na PK od podsumowania ubiegłego roku, który ocenił jako bardzo ważny dla polskiego szkolnictwa wyższego. Wśród istotnych wydarzeń wymienił m.in. wzrost z budżetu krajowego nakładów na szkolnictwo wyższe i naukę o 6,8 mld zł, emisję obligacji dla uczelni wcześniej niedofinansowanych (1,5 mld zł) – w tym dodatkowe obligacje dla Narodowego Centrum Nauki – serię wzrostów subwencji dla uczelni i instytutów PAN (1,2 mld zł) oraz podwyżki dla nauczycieli akademickich na poziomie 30%. Jednocześnie statystyka wykazuje, że co roku wzrastają nakłady przekazywane na badania i rozwój przez sektor prywatny, z którym polskie uczelnie – w tym Politechnika – coraz mocniej współpracują.
– Świat jest globalną wioską. Drapieżne gospodarki dalekiego wschodu, rynek amerykański wkraczają na ścieżkę bezwzględnej konkurencji. Nakłady na badania i rozwój wśród krajów wysoko rozwiniętych rosną do 4% i więcej w relacji do PKB. Sytuacja międzynarodowa staje się niestabilna, a przez to nieprzewidywalna. Bezpieczeństwo, w tym również cyberbezpieczeństwo, w obliczu konfliktu na Ukrainie staje się wartością priorytetową. Wojna pokazała, jak ważne jest własne zaplecze technologiczne oraz kreatywność w sytuacjach nieprzewidywalnych – podkreślał prof. Marek Gzik.
W jego ocenie Polska ma potencjał oraz ambicje, by stając wobec takich wyzwań, oprzeć się m.in. na dalszym rozwoju naukowym. Nauka i innowacje są wskazywane jako podstawa piramidy potrzeb inwestycyjnych obecnego rządu. Mamy dobre, wykształcone kadry oraz nowoczesne zaplecze badawcze, ale ważne będzie wsparcie konkurencyjności polskiej gospodarki, m.in. przez wzrost znaczenia polskiej nauki, wyrażony przez zwiększenie nakładów na nią.
Prof. Błażej Skoczeń w zespole ds. nowych zasad ewaluacji
Podczas spotkania na PK wiceminister Gzik przedstawił plany Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego dotyczące zmian w systemie ewaluacji i ustawie Prawo o Szkolnictwie Wyższym i Nauce. Gdy w Krakowie zapowiadał, że ocena polskiej nauki za lata 2021-2025 odbędzie się na zasadach, zbliżonych do tych z ostatniej ewaluacji (3 kryteria, punktacja publikacji prac naukowych nadal głównym filarem oceny jakości badawczej danej instytucji), a gruntowne zmiany zasad oceny planowane są w przyszłej ewaluacji, w Warszawie powoływano właśnie „Zespół do spraw opracowania założeń do nowego modelu ewaluacji jakości działalności naukowej.
Minister nauki Marcin w skład Gremium powołał 8 kwietnia 2025 r. 16 wybitnych przedstawicieli środowiska naukowego, wśród nich prof. Błażeja Skoczenia z Politechniki Krakowskiej, eksperta MNiSW w obszarze nauk inżynieryjno-technicznych. Członkowie zespołu reprezentują: Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Radę Główną Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Krajową Reprezentację Doktorantów i Radę Młodych Naukowców, KRASP, KRPUZ, Komisję Ewaluacji Nauki, Polską Akademię Nauk, Radę Główną Instytutów Badawczych oraz akademickie środowisko eksperckie. Jak przekazało w swoim komunikacie MNiSW, najważniejszym celem rozpoczynającego się procesu zmian jest stworzenie takiego systemu oceny, który będzie skuteczniej wspierał innowacyjność oraz promował interdyscyplinarność polskich badań naukowych. Nowy model ewaluacji ma być odpowiedzią na potrzeby zgłaszane przez środowisko naukowe i przynieść nową jakość – odbiurokratyzowanie procesu czy brak dostosowania kryteriów oceny do specyfiki poszczególnych dyscyplin. Zasady nowej ewaluacji mają być znane przed okresem objętym oceną i niezmienne w trakcie jego trwania. To zapewni pełną transparentność, która do tej pory bywała kwestionowana. Zespół ds. nowej ewaluacji skupi się również na poprawie elastyczności procesu – system oceny ma uwzględniać specyfikę różnych dyscyplin naukowych i działalności artystycznej i stać się przyjaźniejszy administracyjnie, co przyczyni się do zmniejszenia obciążeniami biurokratycznymi uczelni i instytutów badawczych. Dialog ze społecznością akademicką w rozpoczynającym się procesie nie jest tylko deklaratywny – podkreśla MNiSW. .
Inne prace legislacyjne MNiSW, o których na PK mówił wiceminister Gzilk, obejmują zmiany ustawy o Polskiej Akademii Nauk oraz Ustawy Prawo o Szkolnictwie Wyższym i Nauce. Zostaną poprzedzone konsultacjami ze środowiskiem.
Narodowe Centrum Nauki walczy o dodatkowe środki na granty
O systemie finansowania badań przez Narodowe Centrum Nauki mówił na spotkaniu na PK prof. Krzysztof Jóźwiak, dyrektor NCN. To agenda wykonawcza powołana do wspierania działalności naukowej w zakresie badań podstawowych w postaci finansowania grantów i stypendiów. W latach 2011 – 2023 Centrum sfinansowało 29 584 projektów na ogólną kwotę 15,69 mld zł. W 2023 roku 10 637 wniosków zostało ocenionych przez 2207 ekspertów współpracujących z NCN.
Dyrektor Narodowego Centrum Nauki podkreślał, że w ramach NCN powstał otwarty, konkurencyjny i transparentny system grantowy oparty o międzynarodowo uznane wzorce i procedury w ramach współpracy trzech organów: Rady NCN, która podejmuje kluczowe decyzje dotyczące warunków finansowania badań (m.in. ustala podział na panele, warunki przeprowadzania konkursów, podział środków finansowych przeznaczanych na konkursy, dokonuje też wyboru członków zespołów ekspertów), Biura NCN (przeprowadza nabór i nadzoruje proces oceny wniosków) oraz zespołów ekspertów (dokonują merytorycznej oceny wniosków grantowych, kierują je do zewnętrznych recenzentów i odpowiadają za kształt list rankingowych – rekomendują wnioski do finansowania).
Dotacja celowa NCN od 2011 roku do roku obecnego wzrastała do ponad 1,5 mld złotych. Jednak oczekiwania i zamierzenia naukowców, zawarte w sumarycznej wartości składanych przez nich wniosków, wzrosły diametralnie względem możliwości finansowych NCN. – To świadczy o tym, że naukowcy coraz odważniej korzystają z naszej oferty – mówił Krzysztof Jóźwiak, ale dodał też, że od 2017 roku spada odsetek wniosków zakwalifikowanych do dofinansowania, a w 2023 roku osiągnął rekordowo niski poziom 11% wniosków ocenionych pozytywnie wobec ich ogólnej liczby. – Polscy naukowcy są ambitni, mają wiele pomysłów, ale możliwości finansowe Narodowego Centrum Nauki są ograniczone – przyznał prof. Jóźwiak.
W dyskusji z pracownikami PK także wyraźnie wybrzmiało, że konieczny jest wzrost finansowania NCN. Rozmowa z pracownikami Politechniki dotyczyła też m.in. zasad ewaluacji, niedofinansowania działalności badawczej, potrzeby wsparcia młodych naukowców, aby zatrzymać ich exodus z uczelni, wsparcia współpracy nauki z otoczeniem biznesowym, wzmocnienia roli podmiotów badawczych w konkursach grantowych NCBiR, innowacyjności polskiej gospodarki i systemu wsparcia komercjalizacji wyników badań.
Cykl debat „Porozmawiajmy o polskiej nauce” powstał jako forum otwartego dialogu MNiSW ze środowiskiem akademickim na temat przyszłości szkolnictwa wyższego i badań naukowych w Polsce. Inicjatywa obejmuje spotkania w kluczowe ośrodki akademickie w całym kraju.
Więcej o pracach nad nowymi zasadami ewaluacji
Na zdjęciach:
Rektor PK Andrzej Szarata, wiceminister nauki Marek Gzik i dyrektor NCN Krzysztof Jóżwiak podczas rozmowy o polskiej nauce na Politechnice Krakowskiej / Fot. Jan Zych
Powołany przez ministra nauki zespół do spraw opracowania założeń do nowego modelu ewaluacji jakości działalności naukowej / Fot. serwis MNiSW
{fastsocialshare}
Maciej Moszew zmarł w wieku 83 lat. Był wybitnym mistrzem szopkarskim. Nieprzerwanie od 1961 r. uczestniczył w słynnym konkursie szopek krakowskich. W tym czasie około 40 razy zdobywał pierwszą nagrodę. Absolwent Wydziału Architektury PK, w 2018 r. odznaczony wpisem do Złotej Księgi Wychowanków Politechniki Krakowskiej. Członek Stowarzyszenia Wychowanków PK.
Maciej Moszew był pasjonatem projektowania i budowy zmechanizowanych szopek krakowskich. Jest on najbardziej utytułowanym szopkarzem w historii Konkursu Szopek Krakowskich. Brał udział w konkursie nieprzerwanie od 1961 r., wielokrotnie zwyciężając. Najmniejsza szopka autorstwa Macieja Moszewa miała 8 mm wysokości. Z kolei największa – sięgająca 3 m i rozciągająca się na powierzchni 60 m – wzięła udział w 1990 r. w widowisku szopkarskim wystawionym w Paryżu. Prace artysty znajdują się m.in. w znanych kolekcjach w Mediolanie, Wiedniu i Muzeum Krakowa, a także w prywatnych rękach. Jak podaje Muzeum Krakowa, Maciej Moszew zostanie upamiętniony na 81. Pokonkursowej Wystawie Szopek Krakowskich.
Maciej Moszew ukończył w 1969 r. studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Pracował w różnych biurach projektowych, m.in. Biurze Projektów Przemysłu Skórzanego, Wojewódzkim Biurze Projektów, Biurze projektów „Społem” czy też Dziale Inwestycji i Remontów Akademii Rolniczej w Krakowie. W latach 1981-85 i 1991-2000 był mechanizatorem Teatru Groteska w Krakowie. Kierował także pracownią plastyczną krakowskiego Teatru Starego im. Heleny Modrzejewskiej. Przez siedem lat, w okresie 2000-2007 pracował w warsztatach projektowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Będąc już na emeryturze wykonywał mechanizmy do spektakli teatralnych m.in. do baletu „Kozaki, czyli oszustwo ukarane” (2020, Cracovia Danza).
W 2012 r. – w uznaniu zasług – Maciej Moszew otrzymał od Muzeum Krakowa Medal św. Krzysztofa, a w 2017 r. został odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Odznaką Honorową „Zasłużony Dla Kultury Polskiej”. W 2022 r. otrzymał specjalną Nagrodę im. Romana i Zofii Reinfussów za całokształt pracy twórczej oraz Odznakę „Honoris Gratia” za zasługi dla Miasta Krakowa.
Pogrzeb Macieja Moszewa odbędzie się 4 sierpnia 2023 r. o godz. 13.20 na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
{fastsocialshare}
Minister nauki i szkolnictwa wyższego dr inż. Marcin Kulasek odwiedził w czwartek 10 kwietnia Politechnikę Krakowską. Spotkał się z władzami uczelni z rektorem prof. Andrzejem Szaratą na czele, odwiedził światowej klasy laboratoria – Aerodynamiki Środowiskowej oraz Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych. Poznał główne obszary aktywności badawczej oraz współpracy Politechniki z biznesem, przemysłem i samorządami, a także innowacyjne projekty studentów PK oraz plany rozwoju uczelni, związane z dalszymi inwestycjami, zwłaszcza w kampusach Czyżyny i Łobzów.
Podczas prezentowania uczelni rektor Andrzej Szarata przy udziale prorektorów: dr hab. inż. Magdaleny Niemczewskiej-Wójcik, prof. PK, dr hab. inż. Katarzyny Bizon, prof. PK, dr hab. inż. arch. Tomasza Kapeckiego, prof. PK i dr inż. Marka Bauera, przedstawił 8 głównych obszarów badań i kompetencji gospodarczych, w których specjalizuje się Politechnika i szeroko współpracuje z otoczeniem gospodarczym i samorządowym. – Wszystkie 8 naszych głównych dyscyplin nauki w ostatniej ewaluacji otrzymało kategorię A, a architektura A+. Koncentracja naszej aktywności wokół 8 dyscyplin nauki, skupionych na 8 wydziałach uczelni, pozwala nam sprawnie zarządzać działalnością badawczą i elastycznie reagować na potrzeby naszych partnerów. Pomagamy im naszą specjalistyczną wiedzą i kompetencjami w każdym inżynierskim wyzwaniu – mówił podczas spotkania z ministrem rektor Politechniki.
Władze rektorskie PK na spotkaniu z ministrem nauki i dyrektorem generalnym MNiSW, od lewej: Katarzyna Bizon, Magdalena Niemczewska-Wójcik, dyrektor Marcin Iskra, minister nauki Marcin Kulasek, rektor PK Andrzej Szarata, Tomasz Kapecki, Marek Bauer / Fot. Jan Zych
Przedstawiał m.in. współpracę z biznesem, instytucjami i samorządami w takich strategicznych obszarach: jak gospodarka obiegu zamkniętego, gospodarka komunalna, energetyka odnawialna, jądrowa i wodorowa, bezpieczeństwo infrastruktury krytycznej i cyfrowej, budownicwo, transport, biotechnologia, biomateriały do zastosowań medycznych, gospodarka wodna, inżynieria wzornictwa przemysłowego, projektowanie i rewitalizacja tkanki miejskiej i zespołów zieleni.
Jak podkreślał prof. Andrzej Szarata ta współpraca owocuje nie tylko wspólną realizacją projektów badawczo-rozwojowych i infrastrukturalnych czy planami udziału Politechniki w takich strategicznych przedsięwzięciach jak budowa pierwszej elektrowni jądrowej w Polsce czy metra w Krakowie. Przynosi też korzyści dla studentów. Dla nich partnerzy uczelni fundują nowocześnie wyposażone patronackie sale wykładowe i laboratoria dydaktyczne, organizują staże i praktyki, fundują stypendia. – Bliski kontakt naszych studentów z praktyką inżynierską i firmami skutkuje znakomitą pozycją absolwentów Politechniki na rynku pracy, ustawiają się po nich kolejki pracodawców, jeszcze nim skończą studia – przekazywał rektor PK. Prezentował też inicjatywy uczelni, które wspomagają studenckie innowacje: FutureLab PK czy ruch kół naukowych i ich osiągnięcia – elektryczne i wodorowe bolidy, betonowe kajaki, nagradzane na międzynarodowych wystawach wynalazki czy projekty architektoniczne.
Przedmiotem rozmowy władz rektorskich PK z ministrem Marcinem Kulaskiem były też wybrane obszary międzynarodowej współpracy uczelni (m.in. z Europejską Organizacją Badań Jądrowych, ośrodkami akademickimi z całego świata, w tym chińskimi w ramach wspólnej Polsko-Chińskiej Szkoły Inżynierii), kwestie pomocy socjalnej i akademików dla studentów, wsparcia psychologicznego, sportu akademickiego, kultury studenckiej, kształcenia studentów ukraińskich.
Rektor PK przedstawił też plany inwestycyjne uczelni – m.in. projekty budowy w Czyżynach nowej siedziby Wydziału Informatyki i Telekomunikacji oraz nowego klubu studenckiego ze strzelnicą i schronem, stworzenia tam Centrum Bezpieczeństwa i Szkolenia Służb Ratowniczych, a także – wspólne z miastem Kraków – przygotowania do budowy otwartego parku miejskiego przed budynkiem Wydziału Architektury w Łobzowie wraz z koncepcją stworzenia tam nowych przestrzeni konferencyjnych (według planów inspirowanych pomysłami studentów).
W drugiej części wizyty minister Kulasek zwiedził światowej klasy laboratoria PK: Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej oraz Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych. Spotkał się z ich zespołami badawczymi oraz dziekanami Wydziału Inżynierii Lądowej dr hab. inż. Lucyną Domagałą, prof. PK oraz Wydziału Mechanicznego – aktualnym prof. Markiem S. Kozieniem i byłym prof. Jerzym Sładkiem.
W Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej poznał unikatowe w skali światowej możliwości prowadzenia badań i analiz dotyczących przewietrzania miast, transportu zanieczyszczeń, wpływów środowiskowych na budynki i ludzi, testowania siłowni wiatrowych. Poznał też nietypowe obszary badań ekspertów inżynierii wiatrowej z PK, którzy współpracują z polskimi sportowcami z kadr narodowych skoczków narciarskich i kolarzy torowych.
W Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych minister nauki miał okazję przetestować światowej klasy aparaturę do wykonywania najdokładniejszych pomiarów świata. Politechnika Krakowska jest jednym z najmocniejszych w Europie ośrodków badań i wyspecjalizowanych usług w obszarze metrologii współrzędnościowej. Minister nauki osobiście spróbował sterowania największą maszyną współrzędnościową laboratorium – ważącą ponad 50 ton PMM-G 50.30.20, służącą do pomiarów elementów wielkogabarytowych dla przemysłu lotniczego, zbrojeniowego, kosmicznego, samochodowego, energetycznego czy maszynowego. Poddał mierzeniu pojazd dydaktyczno-badawczy PK – toyotę wodorową Mirai.
Podsumowując wizytę minister Marcin Kulasek, któremu towarzyszył w Krakowie dyrektor generalny MNiSW Marcin Iskra, podkreślał, że Politechnika Krakowska to nie tylko silny ośrodek badawczy, ale również miejsce, gdzie nauka realnie spotyka się z przemysłem i samorządem. Był zwłaszcza pod wrażeniem skali współpracy uczelni z otoczeniem gospodarczym i zaangażowania naukowców i studentów w innowacyjne projekty.
Galeria zdjęć z wizyty ministra nauki na Politechnice Krakowskiej
(m)
Zdjęcia Jan Zych
{fastsocialshare}
W poniedziałek 24 lipca w siedzibie Wojskowej Akademii Technicznej została podpisana umowa o współpracy z Politechniką Krakowską. Uczelnie będą wspólnie prowadzić badania naukowe i prace rozwojowe oraz kształcić studentów i doktorantów.
Porozumienie o współpracy podpisali: gen. bryg. prof. dr hab. inż. Przemysław Wachulak, rektor-komendant Wojskowej Akademii Technicznej i prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej. Jak ustaliły obie uczelnie, współpraca będzie prowadzona w takich formach jak m.in.: inicjowanie, prowadzenie i promowanie badań naukowych i prac rozwojowych (w tym innowacyjnych rozwiązań technologicznych), doradztwo naukowo-badawcze, konsultacje techniczno-technologiczne i ekspertyzy, kształcenie studentów i doktorantów, organizowanie szkoleń, kursów, konferencji naukowych, organizowanie staży i praktyk oraz wymiana wiedzy i doświadczeń.
– Cieszymy się, że Wojskowa Akademia Techniczna i Politechnika Krakowska będą partnerami. Podpisane porozumienie z jednej strony jest formalnym poświadczeniem wieloletniej współpracy Politechniki Krakowskiej i Wojskowej Akademii Technicznej, a z drugiej strony otwiera furtkę do realizacji nowych przedsięwzięć, umożliwiających jeszcze lepsze warunki rozwoju obu uczelni. – zaznaczył prof. dr. hab. inż. Andrzej Szarata.
Podpisane porozumienie z jednej strony jest formalnym poświadczeniem wieloletniej współpracy Politechniki Krakowskiej i Wojskowej Akademii Technicznej, a z drugiej strony otwiera furtkę do realizacji nowych przedsięwzięć, umożliwiających jeszcze lepsze warunki rozwoju obu uczelni.
Rektor Politechniki Krakowskiej podkreślił możliwości, jakie nowej współpracy może przynieść prowadzenie wspólnych badań w Laboratorium Inżynierii Wiatrowej, które posiada tunel aerodynamiczny umożliwiający symulację pola prędkości z uwzględnieniem wpływu terenu i zabudowań. W Laboratorium realizowane są prace naukowo-badawcze i komercyjne w czterech obszarach tematycznych: inżynierii wiatrowej, inżynierii śniegowej, energetyki wiatrowej oraz akustyki i wibroakustyki stosowanej.
W spotkaniu z ramienia Politechniki Krakowskiej uczestniczyli także: dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK i dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK. Wojskową Akademię Techniczną reprezentowali: prorektor ds. naukowych prof. dr hab. inż. Andrzej Dobrowolski, dziekan Wydziału Cybernetyki dr hab. inż. Zbigniew Tarapata, prof. WAT, prodziekan ds. naukowych Wydziału Cybernetyki dr hab. inż. Janusz Furtak, prof. WAT, prodziekan ds. naukowych Wydziału Elektroniki prof. dr hab. inż. Mateusz Pasternak i zastępca dziekana Wydziału Mechatroniki, Uzbrojenia i Lotnictwa płk dr hab. inż. Przemysław Kupidura.
Fot. Wojskowa Akademia Techniczna w Warszawie
(jg, J. S., Wojskowa Akademia Techniczna)
{fastsocialshare}
Dni Otwarte, spotkania z uczniami w ich szkołach oraz na kampusach Politechniki Krakowskiej, dedykowane zajęcia, udział w targach edukacyjnych – Politechnika oferuje uczniom różne możliwości związane z lepszym poznaniem jej oferty kształcenia, ale również popularyzują nauki. Do politechnicznych inicjatyw należą też trzy ogólnopolskie konkursy. Laureatów jednego z nich – konkursu „O Złoty Indeks PK” – gościliśmy w piątek 11 kwietnia. Do drugiego, związanego z życiem i działalnością Tadeusza Kościuszki, właśnie zakończyła się rejestracja. Tymczasem w trzecim, najmłodszym konkursie skierowanym do uczniów szkół ponadpodstawowych pn. „M-Ar-Che-F”, wyłoniono właśnie zwycięzców. Uczestnicy rywalizacji polegającej na ukończeniu jak największej ilości e-kursów przygotowanych przez pracowników PK, walczyli o nagrody pieniężne i – po raz pierwszy – dodatkowe punkty w rekrutacji na Politechnikę Krakowską. I miejsce zajął Marek Chachlica z Zespołu Szkół Energetycznych w Krakowie.
Organizowany przez Politechnikę Krakowską konkurs „M-Ar-Che-F” ma na celu zainteresowanie uczniów szkół ponadpodstawowych naukami ścisłymi i przyrodniczymi, takimi jak: matematyka, architektura, chemia, fizyka, informatyka i budownictwo. Nazwa przedsięwzięcia nawiązuje do pierwszych czterech wymienionych zakresów tematycznych, w których realizowane są poszczególne kursy e-learningowe.
W 3. edycji konkursu „M-Ar-Che-F”, która trwała od 15 września 2024 r. do 28 lutego 2025 r. wzięło udział 438 uczniów z 47 szkół średnich z całej Polski. Uczestnicy konkursu mieli do wyboru w sumie 63 kursy opracowane przez pracowników Politechniki Krakowskiej: 13 z matematyki, 3 z architektury krajobrazu, 9 z chemii, 15 z fizyki, 15 z budownictwa oraz 8 z informatyki. Prezentowane zagadnienia były niezwykle szerokie, np. „Wprowadzenie do macierzy”, „Funkcje cyklometryczne”, „Liczby zespolone” (matematyka), „Edycja video”, „Modelowanie 3D. Wprowadzenie”, „Podstawy systemu Linux” (informatyka), czy „Budownictwo energooszczędne”, „Tarasy i dachy zielone”, „Nowoczesne konstrukcje drewniane” (budownictwo). Wszystkie kursy opublikowano na uczelnianej platformie e-learningowej Delta. Było ich o 20 więcej niż w drugiej edycji.
Zgłoszenia do udziału w konkursie „M-Ar-Che-F” przyjmowano do 31 stycznia 2025 r. Stawką w inicjatywie PK były nagrody finansowe oraz – po raz pierwszy w tym konkursie – dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym na wszystkie kierunki studiów I stopnia na Politechnice. Za każdy zaliczony e-kurs uczestnik otrzymywał 1 punkt, a więc w zakończonej edycji można było zdobyć łącznie 63 punkty. Taki wynik uzyskało 12 osób. Zgodnie z regulaminem konkursu, w sytuacji zdobycia takiej samej liczby punktów, czyli zaliczenia tej samej liczby kursów przez kilku uczestników, drugim kryterium, stosowanym w celu ustalenia kolejności w klasyfikacji, była suma punktów cząstkowych uzyskanych przez uczestnika przy rozwiązywaniu testów zaliczeniowych we wszystkich mini-kursach (1 punkt cząstkowy = 1%). Łącznie do zdobycia było 6900 punktów cząstkowych. Na tej podstawie wyłoniono laureatów 3. edycji konkursu „M-Ar-Che-F”.
I miejsce zajął Marek Chachlica z Zespołu Szkół Energetycznych w Krakowie. Uczeń zaliczył 63 kursy i zdobył 6680,65 punktów cząstkowych. Tym samym wywalczył 1,5 tys. zł oraz 50 punktów w postępowaniu rekrutacyjnym na Politechnikę Krakowską, odbywającym się w roku uzyskania świadectwa dojrzałości przez laureata. II miejsce w 3. edycji konkursu „M-Ar-Che-F” uzyskał Sebastian Opozda (63 kursy, 6629,26 punktów cząstkowych) z III Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza w Tarnowie. Laureat wygrał 1 tys. zł oraz 40 punktów w postępowaniu rekrutacyjnym na PK. III miejsce wywalczył Wojciech Kwinta (63 kursy, 6478,52 punktów cząstkowych), uczeń Zespołu Szkół Energetycznych w Krakowie, który zdobył 500 zł i 30 punktów w postępowaniu rekrutacyjnym na Politechnikę.
Warto dodać, że uczestnicy konkursu zdobywają również punkty dla swoich szkół. Rezultat szkoły to suma wyników uzyskanych przez zarejestrowanych w konkursie uczniów tej placówki. W 3. edycji na podium znalazły się: I miejsce – Zespół Szkół Energetycznych w Krakowie za zdobycie 871 punktów, II miejsce – I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Chrzanowie za zdobycie 339 punktów, III miejsce – Zespół Szkół Elektrycznych Nr 2 w Krakowie za zdobycie 242 punktów.
Uczniowie – zdobywcy pierwszych trzech miejsc w konkursie, a także dyrektorzy szkół, które trafiły na podium, zostaną uhonorowani w czasie politechnicznego Święta Szkoły 14 maja br. Podczas uroczystego posiedzenia Senatu PK zostaną wręczone im pamiątki związane z Politechniką Krakowską.
(bk)
Na zdjęciu, rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata gratuluje jednej z laureatek ubiegłorocznego konkursu „M-Ar-Che-F”, Święto Szkoły 2024 / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Delegacja Politechniki Krakowskiej z rektorem prof. Andrzejem Szaratą na czele składa w lipcu wizyty na czterech chińskich uczelniach. Przedmiotem rozmów – dotychczasowa współpraca (m.in. w polsko-chińskiej Międzynarodowej Szkole Inżynierskiej z udziałem Politechniki Krakowskiej, Tianjin Chengijan University i Politechniki Białostocką) oraz nowe formy kooperacji naukowej i dydaktycznej.
W Chinach od 11 do 21 lipca przebywa 4-osobowa reprezentacja Politechniki Krakowskiej: rektor PK prof. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK, dr inż. arch. Rafał Zawisza, prof. PK z Wydziału Architektury PK oraz Katarzyna Baron-Lisiakiewicz, kierownik Działu Współpracy Międzynarodowej PK. Delegacja z Krakowa odwiedza kolejno Tianjin Chengjian University, Tiangong University, Wuhan University of Technology oraz Guangdong University of Technology.
Z Tiangong University i Guangdong University of Technology łączą Politechnikę umowy o współpracy, m.in. dotyczące wymiany studenckiej. Teraz rozmowy dotyczyć będą także ewentualnej kooperacji w ramach studiów wspólnych i badań naukowych.
Z uniwersytetem w Tianjinie PK prowadzi wspólne kształcenie na kierunkach architektura i architektura krajobrazu w ramach Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej (uczestniczy w niej także Politechnika Białostocka). W trakcie wizyty (na zdjęciu) omawiano m.in. tematy rozszerzenia współpracy o nowe dyscypliny nauki (np. inżynierię materiałową) i nowe poziomy kształcenia (także w ramach Szkoły Doktorskiej PK).
Z Tiangong University i Guangdong University of Technology także łączą Politechnikę umowy o współpracy, m.in. dotyczące wymiany studenckiej. Teraz rozmowy dotyczyć będą także ewentualnej kooperacji w ramach studiów wspólnych i badań naukowych. Z kolei na Uniwersytecie Technologiczny w Wuhan omówione zostaną m.in. wspólne inicjatywy badawcze i dydaktyczne dot. Inżynierii materiałowej, inżynierii chemicznej oraz inżynierii lądowej.
Więcej o współpracy międzynarodowej PK na stronie Działu Współpracy Międzynarodowej oraz jego sekcji Programu Erasmus.
Na zadjęciach: Delegacja z Politechniki Krakowskiej na Uniwersytetach Tianjin Chengjian oraz Tiangong / Fot. Dział Współpracy Międzynarodowej PK
(m)
{fastsocialshare}
Ponad 400 bylin już wkrótce rozkwitnie w pobliżu kawiarni „Łupinka”. 10 kwietnia br. uczniowie Zespołu Szkół Architektoniczno-Budowlanych i Centrum Kształcenia Zawodowego nr 1 w Krakowie wraz ze studentami koła naukowego „Landscapes” posadzili m.in. miodunki, bodziszki, szałwie czy przetaczniki. Rośliny nie tylko ozdobią kampus PK, ale będą także stanowić doskonałą bazę pokarmową dla pszczół i innych zapylaczy.
Kompozycje bylin niedługo rozpoczną swoje kwitnienie. Posadzone przez uczniów i studentów rośliny uzupełnia trawa ozdobna – trzcinnik krótkowłosy. Jesienią zestaw ten zostanie wzbogacony o rośliny cebulowe, takie jak: czosnki, narcyzy i szachownice. W otoczeniu rabat zamontowane zostały leszczynowe płotki, które zabezpieczają młode nasadzenia. Zostaną one usunięte, gdy rośliny osiągną swoje docelowe rozmiary. Warto podkreślić, że zasadzone zostały miododajne gatunki z rodzimej flory Polski, które zapewnią pożywienie wybudzającym się po zimie owadom.
– Politechnika Krakowska zakończyła właśnie obsady donic, które rozlokowane są na terenie kampus przy ul. Warszawskiej. W tym roku, postawiliśmy na miododajne rośliny wieloletnie. Kompozycje odmian rodzimych gatunków roślin kwitnących takich jak krwawnik pospolity, szałwia omszona czy czosnek skalny uzupełnione zostały perłówką oraz kocimiętką. Zastosowany zestaw roślin nie tylko wymaga mniejszych nakładów pielęgnacji niż obsady sezonowe oraz stanowi bazę pokarmową dla pszczół i innych zapylaczy żyjących w otoczeniu naszego kampusu – mówi mgr inż. Albert Rejman, specjalista ds. architektury krajobrazu na Politechnice Krakowskiej.
Już teraz na trawnikach w centralnej części kampusu przy ul. Warszawskiej widoczne są kolorowe kwiaty. Jako pierwsza, na początku marca zakwitła śnieżyczka przebiśnieg. Obecnie kwitną cebulice syberyjskie i dwulistne, już niedługo otworzą się żółte pąki dzikich tulipanów. Kwitnące geofity to efekt zeszłorocznej akcji „Posadź z nami wiosnę tej jesieni”, którą już kilkukrotnie zorganizowało Koło Naukowe „Landscapes”.
Akcje poprawiające estetykę kampusu przy ul. Warszawskiej prowadzone są zgodnie z założeniami opracowywanej na Politechnice Krakowskiej „Strategią Zwiększenia Różnorodności Biologicznej” oraz „Planem Zarządzania Terenami Zieleni” w ramach działań Zespołu Zrównoważonego Rozwoju dla Kampusów PK.
fot. Liwia Kania
{fastsocialshare}
Towarzystwo Badań Naukowych Sigma Xi to międzynarodowe stowarzyszenie założone dla uhonorowania najwybitniejszych przedstawicieli wszystkich dyscyplin naukowych i zainicjowania współpracy pomiędzy nimi. Członkiem tej organizacji został dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK.
W uznaniu Twoich osiągnięć naukowych i wkładu w rozwój wiedzy w Twojej dziedzinie, mamy przyjemność nominować Cię do pełnego członkostwa w Sigmie Xi(…) – tak brzmi początek wiadomości, którą otrzymał dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK. Profesorowi zostało zaproponowane „pełne członkostwo” w Towarzystwie Badań Naukowych Sigma Xi (Sigma Xi, The Scientific Research Honor Society). Jest ono dostępne tylko dla osób wykazujących się znacznymi osiągnięciami badawczymi, które potwierdzone są publikacjami naukowymi.
Sigma Xi powstała w 1886 r. w Cornell University i jest to jedna z najstarszych organizacji naukowych na świecie. Jej członkami byli i są wybitni naukowcy, w tym ponad 200 laureatów Nagrody Nobla (m.in. Albert Einstein, Enrico Fermi, Linus Pauling, Francis Crick oraz James Watson). Założyciele Sigmy Xi od początku podkreślali, że organizacja będzie oddana całej nauce. Celem stowarzyszenia jest wspieranie promocji prac naukowych, rozwijanie współpracy między naukowcami ze wszystkich dziedzin oraz współpraca nauki z przemysłem.
– Członkowie Sigma Xi mają dostęp do szerokiej gamy korzyści, takich jak np. możliwość nawiązywania kontaktów czy pozyskiwania grantów badawczych i nagród za wybitne badania naukowe. Mogą też wymieniać pomiędzy sobą poglądy i doświadczenia oraz wypowiadać się na forach Sigma Xi na najważniejsze tematy dotyczące badań naukowych. Członkowie tej organizacji mogą również uczestniczyć w specjalnych konferencjach. Warto wspomnieć, że Towarzystwo Badań Naukowych wydaje także artykuły naukowe – mówi dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK.
Sigma Xi jest jednym z największych na świecie interdyscyplinarnych towarzystw naukowych. Do tej organizacji można dołączyć przez nominację, której dokonują dwaj członkowie Sigmy Xi lub ubiegać się samodzielnie o członkostwo (obowiązują wówczas specjalne procedury). Profesor Michał Łach nie ubiegał się osobiście o przyjęcie do Sigmy Xi. Członkostwo w tej organizacji zostało mu zaproponowane w uznaniu dla jego osiągnięć, a jest ich naprawdę sporo. Warto przypomnieć, że prof. Michał Łach był na liście TOP 2% za rok 2021, wśród autorów publikacji, które były najczęściej cytowane przez innych autorów w 2021 r.
Dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK pracuje na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Jest on absolwentem Wydziału Mechanicznego (kierunek inżynieria materiałowa). Na tym samym wydziale podjął także studia doktoranckie, a w 2015 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria materiałowa. Z kolei w 2022 r. na podstawie uchwały Rady Dyscypliny Inżynieria Materiałowa Politechniki Śląskiej został mu przyznany stopień doktora habilitowanego.
Profesor Michał Łach działalność naukowo-dydaktyczną łączy z doświadczeniem zawodowym i wspólnie z przedsiębiorcami realizuje projekty badawczo-rozwojowe. W pracy naukowej skupia się m.in. na badaniu materiałów i przetwarzaniu odpadów. Wiele z prowadzonych przez niego prac i opracowywanych technologii zgodnych jest z założeniami gospodarki bezodpadowej czy gospodarki o obiegu zamkniętym. Wyniki jego prac mogą być wykorzystywane przez przemysł i dlatego bywają komercjalizowane. W 2015 r. prof. Michał Łach wraz z prof. Januszem Mikułą i przy udziale INTECH PK założył pierwszą na PK spółkę typu spin-off.
Prof. Michał Łach posiada spory dorobek naukowy obejmujący publikacje autorskie i współautorskie, patenty czy opisy technologii know-how. Brał udział w przygotowywaniu różnych ekspertyz oraz opracowań dla przemysłu. Profesor był również członkiem Rektorskiej Komisji Dyscyplinarnej ds. Nauczycieli Akademickich oraz Komisji Regulaminowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Pełni także funkcję kierownika projektu Lider z NCBR oraz opiekuna sekcji BudMat działającej przy Kole Naukowym Materiałów Funkcjonalnych Smart Mat.
Dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK był i jest kierownikiem wielu projektów krajowych i zagranicznych. Przykładem może być projekt pn. „Opracowanie i demonstracja technologii wytwarzania wysoko efektywnych sorbentów na bazie diatomitu oraz wypełniaczy diatomitowych”, o którym więcej można przeczytać w artykule: „Naukowcy z PK pracują nad efektywnym materiałem do pochłaniania substancji ropopochodnych”. Celem tego projektu jest opracowanie i demonstracja technologii wytwarzania wysoko efektywnych sorbentów i materiałów funkcjonalnych na bazie diatomitów, czyli zwięzłych skał osadowych. Politechnika Krakowska realizuje ten projekt wspólnie z Specjalistycznym Przedsiębiorstwem Górniczym Górtech Sp. z o.o. Projekt „Opracowanie i demonstracja technologii wytwarzania wysoko efektywnych sorbentów na bazie diatomitu oraz wypełniaczy diatomitowych” został wydłużony do końca października 2023, więc badania jeszcze trwają. W ramach projektu udało się m.in. zmodernizować jedyną w Polsce kopalnię diatomitu. Poza opracowaniem technologii obróbki surowca zrealizowano za kilka mln zł innowacyjną linię pilotażową – mówi dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK.
(jg)
{fastsocialshare}
Dotknij sztuki, usłysz miasto – zaprasza w swojej niecodziennej pracy inżynierskiej Julia Giza, absolwentka Politechniki Krakowskiej. Stworzyła projekt, dzięki któremu osoby niewidome mogą … zobaczyć ceramikę Bolesławca! Druk 3D, audiodeskrypcje i nowoczesna tyflografika to pomysły, które wykorzystała, żeby przenieść dziedzictwo kultury w zupełnie nowy wymiar. Multisensoryczna podróż jako sposób na doświadczanie sztuki to może być ciekawa propozycja dla muzeów, które chciałyby zwiększyć inkluzywność swoich ekspozycji i uczynić kulturę bardziej dostępną dla osób z niepełnosprawnościami.
Bolesławieckie wzory i dźwięki czyli kultura wyprodukowana cyfrowo
Julia Giza pochodzi ze Złotoryi w okolicach Bolesławca. Postanowiła połączyć lokalny patriotyzm z wiedzą nabytą na Politechnice Krakowskiej podczas studiów na kierunku inżynieria wzornictwa przemysłowego. – W ramach studiów miałam okazję wziąć udział w warsztatach designu dostępnego dla osób niewidomych. Wpadłam na pomysł, by spróbować zapoznać takie osoby z czymś, co obecnie jest dla nich niedostępne, a więc przykładami tradycyjnej, bolesławieckiej ceramiki, znanej na całym świecie – mówi Julia Giza.
Absolwentka Politechniki w swojej pracy dyplomowej (napisanej pod kierunkiem dr. inż. Marcina Grabowskiego) pokazała jak połączenie inżynierii i wzornictwa przemysłowego może pomóc osobom z niepełnosprawnościami odkrywać dziedzictwo kultury za pomocą dotyku i słuchu. Jej praca inżynierska pt. “Ścieżka doświadczeń dla osób niewidomych i słabowidzących na przykładzie Bolesławca” jest wnikliwym studium wyzwań, jakie stoją przed chcącymi uczestniczyć w kulturze osobami ze specjalnymi potrzebami. Z pomocą mogą im przyjść nowoczesne technologie produkcji cyfrowej.
Inżynierski dyplom o nazwie “Stuk” wykorzystuje technikę tyflografiki oraz przygotowaną przez autorkę aplikację audiodeskrypcyjną do prezentacji charakterystycznej dla regionu Bolesławca ceramiki stempelkowej oraz lokalnych zabytków architektury. W ramach projektu powstała m.in. miniatura ratusza, herb miasta oraz dwie filiżanki z klasycznymi dla Bolesławca wzorami stempelkowymi, wszystko wykonane w technologii druku 3D. Są one dokładnym odwzorowaniem obiektów, które mają przedstawiać. Powstaly w odpowiedniej – zgodnej z zasadami tyflografiki – skali z dodatkowymi elementami trójwymiarowymi, podkreślającymi ich detale. Dzięki temu osoby niewidome i słabowidzące mogą lepiej poznać unikalne wzory ceramiki oraz architekturę miasta.
Ale to nie wszystko! Autorka pracy wpadła też na pomysł, by opowiedzieć o dorobku kulturalnym Bolesławca dźwiękami – niby znanymi, ale wykorzystanymi w niecodzienny sposób. – Pomyślałam, że to, czego odbiorcy mojego projektu nie “wydotykają”, mogą usłyszeć. Przy czym opisy, których użyłam w aplikacji audiodeskrypcyjnej, to nie są klasyczne opisy. Przygotowałam teksty, które mówią o stukach obcasów po posadzce czy dźwięku kobiety nawołującej do zakupu jajek po to, aby odbiorca mógł poczuć cały klimat tego, jak miasto żyje, kiedy się w nim jest, a nie tylko opierał się na opisie jak ono wygląda oczami osób widzących. A więc nie tylko mówię “o, to jest fasada z gotyckim nawiązaniem”, ale dopełniam obraz dźwiękami i opisami, które mają pobudzić wyobraźnię – mówi autorka pracy.
Dotknąć świat – bezpiecznie i szczegółowo
Przygotowując niecodzienną pracę inżynierską Julia Giza współpracowała z osobami niewidomymi i słabowidzącymi m.in. z Zespołu Szkół i Placówek „Centrum dla Niewidomych i Słabowidzących” przy ulicy Tynieckiej w Krakowie. – W trakcie mojej pracy bardzo dużym problemem okazał się brak jednolitego standardu co do stosowania tyflografiki. Wydaje się ona uniwersalną formą grafiki dotykowej, stworzoną do przedstawiania obrazów, schematów, kształtów czy map tak, by można jej je było „czytać” palcami. Ale okazuje się, że osoby z niepełnosprawnościami wzroku często różnie uczą się odczytywać projekty tyflograficzne. Podobnie jak ludzie widzący, którzy różnie sobie radzą z czytaniem czy rozumieniem symboli. Stąd kluczowym aspektem mojej pracy była możliwie jak najszersza grupa testowa, aby efekt końcowy był czytelny dla jak najszerszego grona odbiorców – podkreśla Julia Giza.
Autorka postawiła na trzy cechy projektów tyflograficznych, które w jej ocenie są szczególnie ważne, aby odzwierciedlać treści, które mają przekazywać, ale też być bezpieczne i przyjemne w odbiorze. To brak ostrych krawędzi w modelu (tak, aby był bezpieczny w dotyku), przyjemna faktura (by eksploracja dotykowa nie była męcząca lub nieprzyjemna pod palcami, bo to zniechęca to do dalszego poznawania obiektu i rozprasza przy jego odbieraniu) i wreszcie właściwy balans szczegółów i prostoty – aby przekazać optymalnie dużo detali, ale nie przytłoczyć odbiorcy natłokiem zbędnych informacji.
– Przy bardziej skomplikowanych obiektach, takich jak na przykład kwiat, pojawia się pytanie na ile osoba z niepełnosprawnością wzroku będzie w stanie ocenić, że dotykana przez nią rzecz jest “piękna”. Wychodzimy tutaj do dyskusji czy wszystko co jest piękne dla wzroku, będzie też piękne w dotyku i na ile można zbalansować przyjemność pod palcem a czytelność pod palcem. Poza tym każdy człowiek ma swoje osobiste poczucie estetyki. Dla wielu ludzi przyjemna dla oka jest na przykład symetria brył, ale symetria nie jest tak prosta do uchwycenia w dotyku – mówi Julia Giza.
Historia zamknięta w biodegradowalnym polimerze
Dzieła zaprojektowane przez młodą inżynierkę zostały wydrukowane na Politechnice Krakowskiej metodą trójwymiarową. Są zrobione z polilaktydu (PLA) – biodegradowalnego polimeru otrzymywanego z surowców odnawialnych, na przykład mączki kukurydzianej, ale druk 3D daje też inne możliwości. – W przyszłości można się zastanowić jak wprowadzić inne materiały. Mnie bardzo kusi, żeby to był albo druk ceramiczny albo formy i odlewy ceramiczne. W Krakowie można znaleźć brązowe modele zabytków – przykładowo na Rynku Głównym przy Wieży Ratuszowej znajduje model dawnego Ratusza – mówi Julia Giza.
Jej tyflograficzne modele bolesławieckiej ceramiki przygotowane w ramach projektu “Stuk” mogą już wkrótce trafić do Muzeum Ceramiki w Bolesławcu. – Muzeum jest bardzo pomocne i chętne, aby wprowadzić moje projekty do stałej ekspozycji, pracujemy nad tym z nadzieją, że najpóźniej jesienią tak się stanie. Ważne będzie czy uda się pozyskać sponsora, który wesprze druk projektów ze stałej ekspozycji muzealnej w całości – wyjaśnia Julia Giza.
W testowaniu wystawy pomogą osoby zrzeszone w Bolesławieckim Kole Polskiego Związku Niewidomych. – Liczę na duży feedback od nich dotyczący tego co poczują, co usłyszą, co jest fajne i działa, a co wymaga dopracowania – mówi absolwentka Politechniki Krakowskiej. Ma nadzieję, że w przyszłości jej projektem zainteresują się też inne polskie muzea.
Zdjęcia i grafiki archiwum Julii Gizy
Dr inż. arch. Bartosz Dendura z Katedry Architektury Miejsc Pracy, Sportu i Usług Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej zdobył nagrodę główną w plebiscycie European Property Awards 2023 w kategorii nieruchomości jednorodzinnych. Jury doceniło architekta z PK za projekt ekologicznego domu zlokalizowanego na krakowskiej Olszy.
European Property Awards to jeden z najbardziej prestiżowych konkursów branżowych w Europie. Biorą w nim udział m.in. architekci, deweloperzy, projektanci wnętrz oraz pośrednicy na rynku nieruchomości. Organizowany od 1993 r. konkurs cieszy się dużą popularnością wśród architektów, o czym świadczą licznie nadsyłane zgłoszenia. Prace oceniało jury składające się z ponad 80 międzynarodowych ekspertów. W tym roku organizatorzy europejskim domom jednorodzinnym przyznali łącznie 11 nagród, w tym cztery nagrody główne. Podczas gali w Londynie takim wyróżnieniem została uhonorowana pracownia Studio4SPACE, którą zarządza dr inż. arch. Bartosz Dendura.
Nagroda European Property Awards to kolejna nagroda dla projektu ekologicznego domu na krakowskiej Olszy. W zeszłym roku projekt został doceniony m.in. przez Małopolską Okręgową Izbę Architektów RP zdobywając nagrodę w plebiscycie Małopolskiego Salonu Architektury. W tym samym roku projekt nagrodziło jury konkursu „Dom z Klimatem”. W zorganizowanym przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska konkursie na najlepszy zrealizowany projekt budynku ekologicznego zdobył on nagrodę specjalną (więcej: Architekt z Politechniki Krakowskiej doceniony za projekt ekologicznego, drewnianego domu w Krakowie). Uznanie środowiska architektonicznego projekt zyskał już w 2021 r. w konkursie Green Building Awards zorganizowanym przez Polskie Stowarzyszenie Budownictwa Ekologicznego. Zdobył on wówczas tytuł najlepszej ekologicznej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.
Nagroda otrzymana w European Property Awards 2023 jest dla mnie dużym wyróżnieniem. Jej międzynarodowa renoma jest oznaką, że nasza koncepcja i myśl architektoniczna znajdują uznanie w gronie najlepszych projektów europejskich wybranych przez jury konkursu. Dotychczas zaprojektowany przez nas budynek wyróżniany był za swoje pro środowiskowe rozwiązania a powyższa nagroda świadczy o zauważeniu i docenieniu także estetycznego wymiaru realizacji. Chcemy udowadniać, że architektura ekologicznego domu jednorodzinnego wykonanego w oparciu o konstrukcje drewnianą może być także ładna, o czym wielu Polaków zdaje się nie pamiętać lub nie wiedzieć. Ta nagroda jest dla nas sygnałem, że te założenia udało się zrealizować – mówi dr inż. arch. Bartosz Dendura.
W związku z licznym nagrodami nie raz już pisaliśmy o projekcie ekologicznego domu. Warto przypomnieć, że do realizacji tego projektu zastosowano technologię prefabrykowanych paneli o szkieletowej konstrukcji drewnianej, ograniczając ślad węglowy i ilość odpadów budowlanych w porównaniu z analogicznymi realizacjami w technologii tradycyjnej. Budynek został wykonany z zastosowaniem rozwiązań pasywnych i charakteryzuje się bardzo dobrymi parametrami cieplnymi przegród zewnętrznych. Co więcej, zastosowano również odzysk ciepła z powietrza wywiewanego, co w rezultacie skutkuje zmniejszeniem strat ciepła przez wentylację. Warto przypomnieć, że zapotrzebowanie na ciepło pokrywane jest powietrzną pompą ciepła, zasilaną z instalacji fotowoltaicznej umieszczonej na dachu budynku.
Autor projektu, dr inż. arch. Bartosz Dendura to uznany krakowski architekt. Jest on jednym ze zwycięzców programu Europe 40 Under 40 ® na lata 2022-2023, czyli nagrody dla czterdziestu wschodzących gwiazd europejskiej architektury poniżej 40 roku życia (więcej: 1 z 40 najwybitniejszych architektów poniżej 40 roku życia – międzynarodowe wyróżnienie dla pracownika WA PK). Bartosz Dendura jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Studiował także w College of Architecture and Design na University of Tennessee. Dr inż. arch. Bartosz Dendura pracuje na Wydziale Architektury PK, a także prowadzi grupę projektową i badawczą Studio4SPACE. W konkursach nagradzane są nie tylko jego prace, ale także projekty studenckie, nad którymi sprawuje on opiekę jako promotor.
(jg)
{fastsocialshare}
11 kwietnia zakończyła się rejestracja do ogólnopolskiego konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”. XIII edycja politechnicznego przedsięwzięcia może już teraz poszczyć się rekordem. Do udziału w niej zarejestrowało się 510 osób, a więc najwięcej ze wszystkich odsłon konkursu. Przewagę liczebną mają tradycyjnie uczniowie szkół średnich – w tej grupie zarejestrowało się 405 osób. 105 zgłoszeń dokonali studenci. Najwięcej zarejestrowanych uczy się lub studiuje w Małopolsce. Sporo zgłoszeń było też z województw: świętokrzyskiego, śląskiego, podkarpackiego i łódzkiego. W bieżącej edycji po raz kolejny w historii konkursu na temat patrona Politechniki Krakowskiej, zgłoszenia napłynęły ze wszystkich 16 województw. 25 kwietnia odbędzie się I etap zmagań – test wiedzy on-line.
W ubiegłym roku pisaliśmy o rekordowym zainteresowaniu konkursem Politechniki Krakowskiej. Wówczas zgłosiło się 370 osób. Tegoroczna ilość rejestracji znacznie pobiła poprzednią – 510 zarejestrowanych osób. Aż 203 zgłoszenia napłynęły z województwa małopolskiego. Na drugim miejscu uplasowało się województwo świętokrzyskie – 68 zgłoszeń. Następne miejsca zajęły województwa: śląskie (59), podkarpackie (53) i łódzkie (32). Sporo zgłoszeń napłynęło też z województw: lubelskiego (21), wielkopolskiego (15), dolnośląskiego (14), mazowieckiego (13) i pomorskiego (12).
I etap (test wiedzy on-line) odbędzie się 25 kwietnia. Wszystkie zagadnienia, z którymi uczestnicy spotkają się w I i II etapie, zostały przygotowane w oparciu o wykaz odpowiednio dobranej literatury. Nad warstwą merytoryczną konkursu czuwa Komisja w składzie: prof. dr hab. Piotr Dobosz (prezes Zarządu Komitetu Kopca Kościuszki w Krakowie; Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego); prof. dr hab. Michał Baczkowski (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny) – historyk specjalizujący się w dziejach wojskowości, historii fortyfikacji i dziejach Krakowa od XVIII do XX w.; dr hab. Krzysztof Ślusarek (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny) – specjalista w zakresie historii społecznej i politycznej od XVIII do XX w.; dr inż. arch. Krzysztof Wielgus (Politechnika Krakowska, Wydział Architektury) – specjalista w zakresie fortyfikacji wojskowych; mgr Lilianna Lewandowska (kierowniczka Muzeum Politechniki Krakowskiej, propagatorka tradycji kościuszkowskich na uczelni), mgr Piotr Kapusta (Muzeum Krakowa) – popularyzator historii, przewodnik turystyczny. Przewodniczącym tego gremium jest prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer.
Podobnie, jak w ub. roku, w finale XIII edycji konkursu zmierzy się 12 osób – 7 uczniów i 5 studentów, a więc najlepsi uczestnicy I etapu. II etap zmagań, podzielony na trzy rundy, zostanie przeprowadzony 23 maja w murach Politechniki Krakowskiej. Zwycięzca zgarnie 3000 zł. Zdobywca II miejsca otrzyma 2000 zł, a uczestnik uplasowany na III miejscu – 1000 zł. Dla pozostałych finalistów przewidziano nagrody książkowe oraz gadżety związane z Politechniką Krakowską. Ponadto, wszyscy uczniowie uczestniczący w finale otrzymają dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym na wszystkie kierunki studiów I stopnia na Politechnice Krakowskiej. O liczbie przyznanych punktów zdecyduje kolejność miejsc uzyskana w II etapie.
Wszystkie informacje na temat konkursu publikowane są na bieżąco na stronie: kosciuszko.pk.edu.pl
(bk)
{fastsocialshare}
Narodowe Centrum Nauki rozstrzygnęło konkurs OPUS 24+ LAP dla projektów dwustronnych z udziałem naukowców z Austrii. Naukowcy na wszystkich etapach kariery mogli ubiegać się o finansowanie projektów realizowanych we współpracy międzynarodowej w ramach programu WEAVE. Laureatką konkursu została dr inż. Agnieszka Tomala z Politechniki Krakowskiej, która wraz z prof. Carstenem Gachotem z Uniwersytetu Technicznego w Wiedniu zrealizuje projekt pt. Przyszła generacja bioaktywnych strukturyzowanych laserowo biomateriałów na bazie Ti/HAp/MXene.
Badania polsko-austriackiego zespołu odpowiadają na wyzwania związane z postępującym się starzeniem społeczeństwa oraz obserwowanym zwiększeniem częstotliwości stosowania implantów ortopedycznych. Dzisiaj implanty są projektowane tak, aby ich trwałość była jak największa, w rzeczywistości jednak są niedoskonałe. Cykliczne obciążenia oraz tarcie prowadzą do ścierania i powstawania cząstek zużycia doprowadzających do zapaleń, a w konsekwencji do uszkodzenia całego implantu i konieczności operacji ich usunięcia lub rewizji. Celem badań jest opracowanie nowatorskiego biomateriału kompozytowego, który znacznie poprawi biokompatybilność i trwałość implantów chirurgicznych, dzięki czemu możliwe będzie zminimalizowanie konieczności wykonania operacji ich usunięcia lub rewizji. Projekt „BilaTeXene” wyprzedza dotychczasowe rozwiązania techniczne poprzez połączenie laserowej obróbki powierzchni z innowacyjnym dwuwymiarowym materiałem MXene. NCN przeznaczy ponad 1,7 mln złotych na sfinansowanie polskiej części projektu.
Badania polsko-austriackiego zespołu odpowiadają na wyzwania związane z postępującym się starzeniem społeczeństwa oraz obserwowanym zwiększeniem częstotliwości stosowania implantów ortopedycznych.
Projekty badawcze obejmujące współpracę polsko-austriacką były oceniane w oparciu o procedurę Lead Agency Procedure (LAP), w której Narodowe Centrum Nauki pełniło rolę agencji wiodącej, a Austrian Science Fund (FWF) zaakceptowało wyniki przeprowadzonej przez NCN oceny. Zadania badawcze realizowane przez polskie zespoły będą finansowane ze środków NCN, zaś koszt pracy zespołów austriackich pokryje FWF.
>>> Szerszy opis projektu
Czytaj także:
Nauka w Polsce PAP: Biomateriały nowej generacji – aby implanty były trwalsze
(m)
{fastsocialshare}
63. Egzotermiczny Rajd Politechniki Krakowskiej w długi majowy weekend – po raz pierwszy w historii – zawita do Niedzicy. To jedyna taka, kultowa już, impreza rajdowa z ponad 60-letnią tradycją. Co rok udział biorą w niej nie tylko studenci Politechniki i innych uczelni, absolwenci PK z rodzinami, ale też fani górskich wędrówek, dobrej muzyki i niezapomnianej biwakowej zabawy z całej Polski. W tym roku Rajd jest częścią obchodów jubileuszu 80-lecia Politechniki Krakowskiej i wciąż można się na niego zapisywać. Do wspólnego świętowania podczas głównego koncertu rajdowego studenci Politechniki zaproszą też mieszkańców gościnnej Niedzicy i okolic. Gwiazdą wieczoru w piątek 2 maja będzie zespół Łydka Grubasa.
– Rajd Politechniki od 1962 roku jednoczy młodych ludzi przy górskich wędrówkach, na polu namiotowym i niepowtarzalnych koncertach. Pierwsza edycja została zorganizowana przez Kazimierza Flagę, ówczesnego wiceprzewodniczącego Zrzeszenia Studentów Polskich PK, a później rektora naszej uczelni. Wtedy studenci przemierzali malownicze szlaki Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Od tamtego czasu rajd na stałe wszedł do studenckiej tradycji, na przełomie kwietnia i maja zjeżdżają na niego w różne górskie zakątki Małopolski rajdowicze z całego kraju, nie tylko studenci czy absolwenci PK. Mamy takich fanów Rajdu Politechniki Krakowskiej, którzy byli na nim kilkadziesiąt razy! – mówi Piotr Wojtaszczyk z Samorządu Studenckiego Politechniki, członek sztabu organizacyjnego tegorocznego Rajdu PK. W dotychczasowej historii rajdu nie odbył się tylko jeden – w 1983 roku z powodu stanu wojennego. Rajdy odbywały się nawet w pandemii – dwie edycje miały formę on-line.
Przez lata Rajd Politechniki Krakowskiej dochował się własnych tradycji – własnej kolekcji pinów, wyborów na najbardziej niepotrzebną rzecz w rajdowym plecaku, swojego rajdowego śpiewnika czy grochówki na koniec. Jedną z najdłuższych tradycji jest ta dotycząca nazw kolejnych edycji imprezy. Od trzeciej każdy kolejny rajd ma nazwę zaczynającą się na literę „e”. Pierwszy „E…” rajd był Ekskluzywny, następny Elegancki, a potem studencka pomysłowość w nazywaniu rajdów nie miała już granic. Rajd był np.: Epicki, Ekonomiczny, Elficki, Ekstraligowy, Elektryczny, Europaletowy, Endorfinowy, Erupcyjny, Estradowy, Edeński, Ezoteryczny, Energetyczny, E-learningowy, Ekstrawagancki i Ekscentryczny, Epikurejski, Emcekwadratowy, bywał też Egzotyczny, Egzystencjalny, Enigmatyczny czy Emocjonalny aż do ubiegłorocznego – Elektrotechnicznego. A gościł już (w niektórych miejscowościach nawet kilka razy) m.in. w Rabce, Rytrze, Zakopanem, Zdyni, Milówce, Węgierskiej Górce, Złockiem, Stróżach, Jurgowie, Muszynie Limanowej, Nowym Targu, Łabowej, Żywcu, Startym Sączu, Suchej Beskidzkiej, Mochnaczce, Lesku, Ustrzykach czy Piwnicznej.
Tegoroczny 63. Rajd Politechniki Krakowskiej (1-3 maja) będzie Egzotermiczny i po raz pierwszy zawita do Niedzicy. – Taki wybór serca rajdu nie jest przypadkowy. Niedzica to magiczne miejsce z przepięknym Jeziorem Czorsztyńskim oraz historycznym zamkiem. Mieszkańcy Niedzicy to niezwykle serdeczni ludzie, którzy przyjmują nas z dużą otwartością – mówi Piotr Wojtaszczyk. – Będziemy chcieli się im odwdzięczyć przekazując 30 kwietnia, gdy zawitamy do Niedzicy, bezpłatne wejściówki na finałowy koncert rajdu zaplanowany na 2 maja. Rajd to duże organizacyjne przedsięwzięcie, więc bardzo się cieszymy z udanej współpracy z lokalnymi władzami, w tym z wójtem gminy Niedzica. To gwarantuje, że wszystkie kwestie bezpieczeństwa będą dopięte na ostatni guzik. Planujemy imprezę masową na ok. 1000 osób, kontrolujemy na bieżąco zapisy, aby wszystko przebiegło sprawnie i bezpiecznie. Na miejscu zapewnione będzie profesjonalne wsparcie medyczne, służby porządkowe, straż oraz pełne zabezpieczenie imprezy.
Tegoroczne wydarzenie zacznie się 1 maja o godz. 10, zakończy 3 maja o godz. 14. Wcześniej uczestnicy Rajdu będą w grupach lub indywidualnie przemierzać trasy górskie, z których zejdą do rajdowej bazy w Niedzicy. Tu przewidziano wiele atrakcji – różnego rodzaju gry i zabawy, quizy muzyczne, konkursy, dyskoteki oraz turnieje sportowe. 2 maja wieczorem odbędzie się główny koncert, podczas którego na scenie pojawią się Lenar, Boski Heniek oraz gwiazda wieczoru – zespół Łydka Grubasa. – Grupa wykonuje bardzo różnorodną mieszankę muzyki rockowej, przeplataną zapożyczeniami z innych gatunków muzycznych. To bardzo żywiołowy zespół muzyków, podczas koncertów zawsze mocno skoncentrowany na publiczności i interakcji z nią. Dobra zabawa gwarantowana – zapowiada Piotr Wojtaszczyk.
Zakup rajdowych biletów wciąż trwa, będzie otwarty do samego startu rajdu lub wcześniejszego wyczerpania miejsc. Bilety, w tym zniżkowe dla studentów, upoważniają do rozbicia namiotu na polu, udziału we wszystkich rajdowych atrakcjach, w tym koncertach i ogniskach oraz oczywiście degustacji słynnej rajdowej grochówki na koniec rajdu.
(m)
Góry, zabawa i dobre towarzystwo – to znaki rozpoznawcze Rajdu Politechniki Krakowskiej. Na zdjęciach wspomnienia z 62. Elektrotechnicznego Rajdu PK w Zawoi / Fot. Jan Zych
Więcej informacji na stronie internetowej rajdu i portalach społecznościowych – Facebooku i Instagramie
Bilety na rajd jeszcze dostępne!
(fastsocialshare}
Jako pierwsza kobieta na świecie zjechała na nartach z majestatycznego Broad Peak. Anna Tybor – skialpinistka, architektka i absolwentka Politechniki Krakowskiej – zapisała się na stałe w historii alpinizmu i jest kolejną kobietą, która dowiodła, że to nie płeć decyduje o tym, kto może osiągnąć najtrudniejsze cele w tej dziedzinie.
19 lipca br., ok. godziny 18.00 Anna Tybor i towarzyszący jej Tom Lafaille stanęli na szczycie Broad Peaku (8 051 metrów n.p.m.). Z powodu późnej pory, część zjazdu odbyła się po ciemku, ale 20 lipca około godz. 14.00 lokalnego czasu szczęśliwie udało im się dotrzeć do bazy. Samo wejście na szczyt także nie było łatwe. Broad Peak to dwunasta pod względem wysokości góra na świecie, położona na granicy Chin i Pakistanu. Jest to jedno z najbardziej wymagających i ekstremalnych miejsc na Ziemi, gdzie panują skrajne warunki pogodowe, a zdobycie tego szczytu wymaga ogromnego doświadczenia, odwagi i wytrwałości. Anna Tybor stanęła przed wieloma wyzwaniami, ale dzięki swojej pasji, profesjonalizmowi i ciężkiej pracy, pokonała je wszystkie.
Broad Peak to dwunasta pod względem wysokości góra na świecie, położona na granicy Chin i Pakistanu. Jest to jedno z najbardziej wymagających i ekstremalnych miejsc na Ziemi, gdzie panują skrajne warunki pogodowe, a zdobycie tego szczytu wymaga ogromnego doświadczenia, odwagi i wytrwałości.
Jej droga do szczytu rozpoczęła się na Politechnice Krakowskiej, gdzie ukończyła studia na kierunku architektura (Wydział Architektury). Pochodząca z Zakopanego Anna Tybor pierwsze górskie doświadczenia zdobywała już jako dziecko, a w wieku trzynastu lat, sięgnęła po raz pierwszy po Puchar Polski w skialpinizmie. Podczas studiów jej miłość do gór i wspinaczki rosła. Często łączyła swoje akademickie zobowiązania i wspinaczkowe ekspedycje, udowadniając tym samym, że pasja może iść w parze z nauką. W trakcie studiów wyjechała na rok do Włoch, by doskonalić swoje umiejętności narciarskie i alpinistyczne.
Po ukończeniu studiów Anna Tybor poświęciła się alpinizmowi na pełen etat. We wrześniu 2021 roku jako pierwsza kobieta na świecie zjechała na nartach z Manaslu — innego ośmiotysięcznika (8163 metry n.p.m.) położonego w Nepalu, ósmej pod względem wysokości góry świata i uznawanej za jedną z najtrudniejszych do zdobycia. Warto zaznaczyć, że Anna postanowiła wspiąć się na szczyt Manaslu bez użycia dodatkowego tlenu z butli. Zjazd na nartach trwał w sumie pięć godzin. Poza Anną w zespole znajdowali się włoscy przewodnicy górscy: Marco Majori i Federico Secchi oraz fotograf Piotr Drzastwa.
Anna Tybor nie tylko zdobyła szczyt Broad Peak, ale także jest kolejną alpinistką, która otworzyła szerzej drzwi dla innych kobiet w tej dyscyplinie. Jej sukces inspiruje innych ludzi, by walczyli o swoje marzenia i jest dowodem na to, że poświęcenie, ciężka praca i determinacja prowadzą do osiągnięcia najwyższych celów.
(J. S.)
{fastsocialshare}
Dr inż. arch. Nguyen The Thao, były mer wietnamskiego miasta Hanoi, odebrał z rąk rektora Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzeja Szaraty dyplom Złotego Wychowanka PK. Tytuł został mu przyznany w 2020 roku, w trakcie pandemii, teraz mógł go przyjąć osobiście. Dr Nguyen odwiedził uczelnię wraz z członkami Towarzystwa Przyjaźni Wietnamsko-Polskiej (TPWP), którego jest przewodniczącym. Wizyta wyjątkowego absolwenta PK, w której uczestniczył też ambasador Wietnamu w Polsce Ha Honag Hai, była okazją do zaprezentowania nowoczesnych laboratoriów Politechniki oraz omówienia nowych obszarów polsko-wietnamskiej współpracy – naukowej i dydaktycznej.
– Dziękuję Politechnice i wszystkim przyjaciołom z Polski, którzy mnie wspierali w czasie moich studiów. Na co dzień jestem tysiące kilometrów stąd, ale nadal czuję się częścią społeczności uczelni dzięki Stowarzyszeniu Wychowanków PK oraz lekturze czasopisma “Nasza Politechnika” – mówił dr inż. arch. Nguyen The Thao, odbierając 16 kwietnia 2025 r. dyplom Złotego Wychowanka PK. Podkreślił znaczenie relacji Polski i Wietnamu oraz rolę jaką w nich odgrywa Politechnika – Zakres współpracy, jaką możemy wspólnie podjąć, jest bardzo duży – mówił.
Delegacja wietnamska wskazała potencjalne obszary kooperacji z Politechniką Krakowską. Jednym z nich jest rozwój badań w zakresie chemii kosmetyków, w czym specjalizuje się na Pk zespół badaczek Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej pod przewodnictwem prof. Elżbiety Sikory. – Polskie kosmetyki cieszą się ogromną popularnością na rynku wietnamskim, dlatego rozwój nowych technologii w tym obszarze jest dla nas bardzo istotny i chcemy w tym pomóc – mówił członek delegacji Jego Ekscelencja Ha Honag Hai, Ambasador Socjalistycznej Republiki Wietnamu w Polsce i członek Towarzystwa Przyjaźni Wietnamsko-Polskiej. Rektora PK prof. Andrzej Szarata podkreślał, że zespół chemii kosmetyków jest bardzo mocna naukowo,z pwoodzeniem komercjalizuje swoje rozwiązania. – Wyróżnia się dużą liczbą patentów i wdrożeń, więc to świetny punkt startowy do współpracy – podkreślił prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
Kolejne takie punkty to m.in. badanie stanu obiektów hydrotechnicznych i procesów hydraulicznych, budownictwo wysokościowe (mosty wiszące), chemia i technologia organiczna, aerodynamika środowiskowa (w tym m.in. badania i analizy dotyczące przewietrzania miast, transportu zanieczyszczeń, systemów wymiany i regeneracji powietrza, wpływu inwestycji na jakość powietrza i komfort życia mieszkańców) oraz rozwijanie narzędzi do pomiarów dla przemysłu.
Istotnym punktem rozmów była też wymiana studencka i promocja studiów w Polsce i na PK wśród wietnamskich kandydatów. – Jesteśmy w trakcie finalizacji nowej umowy z Polską o współpracy w dziedzinie kształcenia. Najważniejszym jej punktem będzie zwiększenie liczby stypendystów wietnamskich w Polsce z obecnych 20 do 50 rocznie. Myślę, że od 5 do 10 mogłoby studiować na Politechnice – mówił Ambasador Ha Hoang Hai. W tym roku na PK studiuje 2 studentów z Wietnamu. Uczelnia ma podpisane umowy o współpracy z 7 wietnamskimi uczelniami: Thuyloi University (od 2014 r.), Hanoi University of Civil Engineering (od 2019 r.), Nguyen Tat Thanh University (od 2020 r.), Hanoi Architectural University (od 2023 r.), Nha Trang University (od 2023 r.), Hanoi University of Science and Technology (od 2024 r.) oraz Ho Chi Minh City University of Technology and Education (od 2024 r.).
Goście z Wietnamu zwiedzili laboratoria Politechniki Krakowskiej. Odwiedziła ww. Laboratorium Kosmetyczne WIiTCh PK, Laboratorium Hydrauliczne Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Wydziału Inżynierii Lądowej oraz Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej Wydziału Mechanicznego.
Delegacja wietnamską tworzyli: dr inż. arch. Nguyen The Thao, przewodniczący Towarzystwa Przyjaźni Wietnamsko-Polskiej, J. E. Ha Hoang Hai, Ambasador Wientamu w Polsce, Tran Vu Binh, z-ca przewodniczącego TPWP, Do Quan, Członek Zarządu Centralnego TPWP, Van Thi Ngoc Hai, Członkini Komitetu Wykonawczego TPWP oraz Nguyen Van Thai, Honorowy Członek TPWP.
Politechnikę podczas spotkania reprezentowali: prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor PK, dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK, prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą, prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń, prodziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof PK, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej, dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK, prodziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, dr hab. inż. Aneta Liber-Kneć, prof. PK, prodziekan Wydziału Mechanicznego, dr hab. inż. arch. Rafał Blazy, prof. PK, kierownik Katedry Planowania Przestrzennego, Projektowania Urbanistycznego i Ruralistycznego na Wydziale Architektury, dr inż. Krzysztof Radzicki z Katedry Geoinżynierii i Gospodarki Wodnej Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, mgr Izabela Paluch, prezes Stowarzyszenia Wychowanków Politechniki Krakowskiej, mgr Katarzyna Baron-Lisiakiewicz, kierownik Działu Współpracy Międzynarodowej oraz mgr Anna Chmura, kierownik Działu Promocji PK.
Nguyen The Thao, nowo wpisany do Złotej Księgi Wychowanków absolwent Wydziału Architektury, studiował na PK w latach 1970-1976. Swoją edukację kontynuował, zdobywając na Universite Libre de Bruxelles tytuł Master in public management and economics, a na wietnamskim National Economics University obronił tytuł Doctor of Philosophy in Economics. W latach 1977-1993 pracował w Ministerstwie Budownictwa Wietnamu. Pełnił tam funkcję kierownika, a następnie dyrektora przedsiębiorstwa budowlanego przy Ministerstwie Budownictwa Wietnamu. W okresie 1993-1997 zajmował stanowisko dyrektora Departamentu Budownictwa Prowincji Ha Bac, by następnie objąć posadę zastępcy przewodniczącego Komitetu Ludowego Prowincji Ha Bac. Przez dziesięć lat (1997-2007) zajmował stanowisko zastępcy przewodniczącego Komitetu Ludowego Prowincji Bac Ninh, a także przewodniczącego Komitetu Ludowego Prowincji Bac Ninh (Prezydent Prowincji). Piastował również funkcję sekretarza prowincjonalnego Komitetu Partii oraz przewodniczącego Rady Ludowej Prowincji Bac Ninh. Lata 2007-2015 to kadencja przewodniczącego Komitetu Ludowego miasta Hanoi (mer miasta Hanoi). W latach 2001-2011 deputowany w Zgromadzeniu Narodowym Wietnamu, gdzie był przewodniczącym Grupy Przyjaźni Wietnamsko-Polskiej. Funkcję tę sprawował przez dwie kadencje. Obecnie dr inż. arch. Nguyen The Thao jest prezesem Towarzystwa Przyjaźni Wietnamsko-Polskiej. Swoje działania koncentruje na inicjowaniu współpracy między miastem Hanoi i Politechniką Krakowską w dziedzinie ochrony środowiska i zabytków, w tym m.in. w kwestii wsparcia naukowego walki z zanieczyszczeniami powietrza w Hanoi.
Na zdjęciach:
Spotkanie przedstawicieli Politechniki i delegacji z Wietnamu w Sali Senackiej PK / Fot. Jan Zych
Goście odiwedzili laboratoria PK, m.in. Laboratorium Chemii Kosmetyków na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, z prawej Nguyen The Thao /Fot. Jan Zych
(jp)
{fastsocialshare}
Informatyka, architektura, budownictwo, informatyka stosowana, informatyka w inżynierii komputerowej, automatyka i robotyka, elektrotechnika i automatyka, odnawialne źródła energii i infrastruktura komunalna, inżynieria medyczna, mechanika i budowa maszyn, matematyka stosowana – to kierunki, które cieszyły się największą popularnością wśród kandydatów na studia I stopnia na Politechnice Krakowskiej w pierwszym postępowaniu kwalifikacyjnym w letniej rekrutacji. Rekrutacja na Politechnikę Krakowską trwa w trybie ciągłym do połowy września, cały czas można się rejestrować na studia.
Najwięcej miejsc na najpopularniejszych kierunkach
W letniej rekrutacji na studia na rok akad. 2023/2024 Politechnika Krakowska przygotowała na studiach I stopnia – stacjonarnych i niestacjonarnych – 4 tys. miejsc (w tym 3,2 tys. miejsc na studiach stacjonarnych I stopnia). Podczas pierwszego postępowania kwalifikacyjnego złożono na nie 10 tys. podań. W sumie na wszystkich rodzajach i stopniach studiów Politechnika Krakowska ma latem w ofercie 4,6 tys. miejsc. Oferuje 34 kierunki studiów, niektóre prowadzone w j. polskim i j. angielskim. Najwięcej miejsc czeka na kandydatów na cieszących się największą popularnością na Politechnice Krakowskiej kierunkach: budownictwo, architektura, informatyka (na trzech wydziałach).
Kandydaci, którzy wzięli udział w pierwszym postępowaniu rekrutacyjnym 11 i 12 lipca poznają jego wyniki. Ci, którzy zostali zakwalifikowani do przyjęcia na I rok studiów, mają teraz czas na złożenie wymaganych dokumentów. W lipcu odbędą się kolejne postępowania rekrutacyjne według harmonogramów wydziałowych komisji rekrutacyjnych. Na wolne miejsca (będą widoczne cały czas w Portalu rekrutacyjnym PK w panelu do rejestracji) będzie się też można zapisywać w sierpniu i wrześniu (ogłoszenie wyników z rejestracji z sierpnia i września nastąpi w dwóch postępowaniach kwalifikacyjnych we wrześniu).
Kierunki informatyczne nie schodzą z tronu
W pierwszym postępowaniu kwalifikacyjnym kandydaci na Politechnikę Krakowską najwięcej podań złożyli na kierunki z grupy IT. To już od kilku lat trwały trend. Na najbardziej obleganą informatykę na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji Politechnika Krakowska otrzymała ponad 1000 zgłoszeń! O jedno miejsce walczyło tu blisko 10 osób. O miejsce na informatyce stosowanej (na Wydziale Mechanicznym) starało się 8 kandydatów, a na informatyce w inżynierii komputerowej ponad 7. Łącznie z kierunkiem geoinformatyka (3,56 zgłoszeń na miejsce) na kierunki z grupy IT złożono na Politechnice Krakowskiej blisko 2,3 tys. aplikacji!
Bardzo dużym zainteresowaniem kandydatów cieszą się niezmiennie prestiżowe, politechniczne klasyki – takie jak architektura, budownictwo, kierunki z grupy transportowych. Na architekturę i budownictwo aplikowało po blisko 900 kandydatów. Podobnie jak na kierunkach z grupy IT, na nich tradycyjnie Politechnika przygotowała najwięcej miejsc (ponad 500 na budownictwie i ponad 280 na architekturze w językach polskim lub angielskim). Na trzy kierunki z obszaru transportu (transport, pojazdy samochodowe, środki transportu i logistyka) złożono blisko 700 zgłoszeń. Kandydaci na PK nie boją się też matematyki, wzrosła liczba chętnych na dwa kierunki matematyczne na PK.
Najwięcej podań w I postępowaniu kwalifikacyjnym w rekrutacji na PK na studia stacjonarne I stopnia na rok 2023/2024 złożono na kierunki:
→ Informatyka (Wydział Informatyki i Telekomunikacji) – 1069 (liczba miejsc 108)
→ Architektura w j. polskim i angielskim (W. Architektury) – 892 (255+30)
→ Budownictwo w j. polskim lub angielskim (W. Inżynierii Lądowej) – 877 (504+36)
→ Informatyka stosowana (W. Mechaniczny) – 575 (72)
→ Informatyka w inżynierii komputerowej (W. Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) – 511 (72)
→ Automatyka i robotyka (W. Mechaniczny) – 491 (108)
→ Elektrotechnika i automatyka (W. Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) – 434 (108)
→ Biotechnologia (W. Inżynierii i Technologii Chemicznej) – 376 (120)
→ Mechanika i budowa maszyn w j. polskim lub angielskim (W. Mechaniczny) – 337 (144+18)
→ Matematyka stosowana (W. Informatyki i Telekomunikacji) – 326 (72)
Czołówka kierunków studiów stacjonarnych I stopnia pod względem liczby kandydatów na miejsce w I postępowaniu kwalifikacyjnym na PK to:
→ Informatyka (W. Informatyki i Telekomunikacji) – 9,90
→ Informatyka stosowana (W. Mechaniczny) – 7,99
→ Informatyka w inżynierii komputerowej (W. Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) – 7,10
→ Odnawialne źródła energii i infrastruktura komunalna (W. Inżynierii Środowiska i Energetyki) – 4,67
→ Automatyka i robotyka (W. Mechaniczny) – 4,55
→ Matematyka stosowana (W. Informatyki i Telekomunikacji) – 4,53
→ Elektrotechnika i automatyka (W. Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) – 4,02
→ Matematyka (W. Informatyki i Telekomunikacji) – 3,69
→ Inżynieria medyczna (Wydział Mechaniczny) – 3,60
→ Geoinformatyka (W. Inżynierii Środowiska i Energetyki) – 3,53
Rekrutacja na Politechnikę, także na niektóre kierunki na studiach II stopnia (magisterskich), trwa w trybie ciągłym do połowy września. Wtedy będą znane ostateczne wyniki naboru. Wszystkie niezbędne informacje dotyczące zasad rekrutacji, harmonogramów prac komisji rekrutacyjnych na poszczególnych wydziałach, kierunków studiów oraz wymaganych dokumentów można znaleźć w Portalu Rekrutacyjnym PK. Tam również możliwość przejścia do systemu elektronicznej rejestracji, gdzie na bieżąco aktualizowane są informacje o wolnych miejscach i trwających wciąż naborach na poszczególne kierunki.
(m)
{fastsocialshare}
Rozpoczęła się 32. Zimowa Uniwersjada w Turynie. Około dwóch tysięcy sportowców-studentów z 54 krajów Europy, obu Ameryk, Azji i Australii weźmie udział w zimowych zmaganiach. Wśród nich jest także 82-osobowa Akademicka Reprezentacja Polski, a w jej składzie Łukasz Długopolski student Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
Podczas ostatniej uniwersjady, która odbyła się w amerykańskim Lake Placid, reprezentanci Polski zdobyli siedemnaście medali. Wobec tych osiągnięć, nie dziwi fakt, że zarówno kibice, jak sportowcy rozpoczynają rywalizację z dużymi ambicjami marząc o świetnych wynikach. – Uniwersjada jest największym świętem sportu studenckiego i bardzo cieszymy się, że kolejny raz mamy możliwość wystawienia Akademickiej Reprezentacji Polski, która może śmiało rywalizować o medale z zawodnikami z innych krajów. Ostatnia uniwersjada w Lake Placid, gdzie wywalczyliśmy aż siedemnaście medali była fantastyczna i wyjątkowa, ale to nie oznacza, że w Turynie nie mamy ambicji, by osiągnąć również świetny wynik. Mamy, nasi reprezentanci mają i wierzymy, że będziemy stąd wyjeżdżać szczęśliwi – mówi Dariusz Piekut, sekretarz generalny Akademickiego Związku Sportowego i szef polskiej misji uniwersjadowej.
32. Zimowa Uniwersjada będzie odbywać się w wielu miejscowościach Piemontu. Oprócz Turynu sportowa rywalizacja będzie toczyć się także np. w alpejskich kurortach Sestriere, Pragelato i Bardonecchii. Polscy zawodnicy będą reprezentować nasz kraj w biathlonie, biegach narciarskich, curlingu, hokeju na lodzie, łyżwiarstwie figurowym, narciarstwie alpejskim, freestyle’u (narciarstwo i snowboard), short tracku, snowboardzie alpejskim, narciarstwie wysokogórskim oraz w para narciarstwie alpejskim i biegowym. 32. Zimowa Uniwersjada w Turynie zakończy się 23 stycznia. Akademicką Reprezentację Polski wspiera Ministerstwo Sportu i Turystyki oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Oficjalne rozpoczęcie 32. Zimowej Uniwersjady miało miejsce 13 stycznia 2025 r., ale sportowa rywalizacja zaczęła się wcześniej. 12 stycznia odbyły się pierwsze mecze hokejowe. Z najlepszymi studentami-sportowcami z całego świata jako napastnik biało-czerwonej drużyny hokejowej mierzy się Łukasz Długopolski, student Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
Polscy hokeiści zaczęli uniwersjadę od porażki z drużyną Stanów Zjednoczonych, którzy są jednym z głównych faworytów do zdobycia złotego medalu. W kolejnych meczach nasi hokeiści zmierzą się z Ukrainą (14 stycznia, godz. 20), Słowacją (16 stycznia, godz. 20) oraz Japonią (17 stycznia, g. 16.30).
Zdj. 1 Łukasz Długopolski / fot. materiały prywatne
Zdj. 2 przemarsz Akademickiej Reprezentacji Polski na oficjalnym otwarciu 32. Zimowej Uniwersjady / fot. Paweł Skraba
{fastsocialshare}
Po raz kolejny studenci architektury na WA PK podjęli wyzwanie w konkursie „Architektura betonowa – Gra brył – Dom w krajobrazie miejskim”. Zdaniem jury najlepsze prace przygotowali: Agnieszka Andzel, Patryk Tatara i Albert Wąchała.
Tematem XXIII edycji konkursu dla studentów II roku 4 semestru studiów na Wydziale Architektury był dom. Zadanie młodych architektów polegało na zaprojektowaniu jednorodzinnego, wolnostojącego domu, który usytułowany jest na wskazanej działce w mieście. Konkurs jest efektem współpracy Katedry Projektowania Architektonicznego WA PK oraz Stowarzyszenia Producentów Cementu.
Wyniki konkursu poznaliśmy 29 czerwca br. Studenckie prace oceniało jury w składzie: prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski, prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk, mgr inż. Zbigniew Pilch, dr inż. arch. Anna Mielnik, prof. PK, dr inż. arch. Monika Gała-Walczowska, dr inż. arch. Marek Początko, dr inż. arch. Przemysław Bigaj, mgr inż. arch. Piotr Stalony-Dobrzański, mgr inż. arch. Wojciech Ciepłucha oraz mgr inż. arch. Grzegorz Twardowski.
Nagrodami w konkursie „Architektura betonowa – Gra brył – Dom w krajobrazie miejskim” uhonorowano: Agnieszkę Andzel, Patryka Tatarę i Alberta Wąchałę. Jury przyznało również 24 wyróżnienia. Laureaci otrzymali trzy równorzędne nagrody ufundowane przez Stowarzyszenie Producentów Cementu.
Autor: Agnieszka AndzelProwadzący: Piotr Stalony-Dobrzański
Studenckie prace można oglądać w kuluarach pierwszego piętra budynku Wydziału Architektury przy ul. Warszawskiej 24 oraz na stronie internetowej Katedry Projektowania Architektonicznego.
Projekty wykonane w ramach konkursu „Architektura Betonowa – Gra Brył – Dom w Krajobrazie Miejskim” biorą udział także w plebiscycie zorganizowanym przez czasopismo „Architektura i Biznes”. Do 3 września br. na stronie miesięcznika będzie trwało głosowanie na Nagrodę Publiczności. Zostanie nią uhonorowany projekt, który uzyska największą liczbę głosów. Głosować można tylko raz i wyłącznie na jeden projekt. Autorka lub autor pracy z największą liczbą głosów otrzyma dyplom i roczną prenumeratę miesięcznika „A&B”.
Fotograficzna relacja z uroczystego ogłoszenia wyników konkursu i otwarcia wystawy dostępna na stronie Katedry Projektowania Architektonicznego.
{fastsocialshare}
Naukowcy z Politechniki Krakowskiej stworzyli przełomowe narzędzie dla świata sztucznej inteligencji. Dr Agnieszka Niemczynowicz i dr Radosław Kycia, we współpracy z międzynarodowym zespołem badaczy z Polski, Hiszpanii i Czech, opracowali bibliotekę Hypercomplex Keras. To unikatowe oprogramowanie, umożliwiające łatwe wykorzystanie liczb hiperzespolonych do tworzenia sztucznych sieci neuronowych. Rozwiązanie, otwarte dla programistów z całego świata, to krok w kierunku AI nowej generacji. Pozwala budować bardziej zaawansowane, elastyczne i transparentne modele uczenia maszynowego. Może to w globalnej skali zrewolucjonizować sposoby przetwarzania danych w wielu dziedzinach życia – nauce, medycynie, cyberbezpieczeństwie, ekonomii, przemyśle, kulturze.
Sztuczna inteligencja jest jednym z najważniejszych tematów ostatnich lat – polem rywalizacji największych międzynarodowych korporacji i przedmiotem badań dla całego naukowego świata. Badacze z Politechniki Krakowskiej, Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Politechniki w Walencji (Hiszpania) i Uniwersytetu w Ostrawie (Czechy) w światowy rozwój AI wnoszą przełomowy wkład. W ramach międzynarodowego projektu „Partnerstwa strategiczne na rzecz matematycznych aspektów zespolonych, hiperzespolonych i rozmytych sieci neuronowych” (NAWA) opracowali bibliotekę architektur sieci neuronowych o nazwie Hypercomplex Keras. To innowacyjne narzędzie pomaga nawet początkującym programistom w łatwy sposób tworzyć nowe sztuczne sieci neuronowe, oparte na liczbach hiperzespolonych. – Środowiska akademickie i naukowcy zajmujący się AI i uczeniem maszynowym mogą wykorzystać wyniki naszych badań, aby usprawnić istniejące modele, a także lepiej zrozumieć działanie sieci neuronowych – wskazuje dr Radosław Kycia z Katedry Informatyki Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej. Jak zapowiada, polskie prace otwierają nowe kierunki badań nad sztuczną inteligencją: – Jesteśmy świadkami narodzin nowej ery w sztucznej inteligencji – ery hiperzespolonej.
Biblioteka Hypercomplex Keras była tworzona przy wsparciu międzynarodowej społeczności deweloperów narzędzia Keras – i jak zaznacza dr Radosław Kycia – została przez nią ciepło przyjęta. – Keras dostarcza specjalistycznych warstw do konstrukcji sieci neuronowych. Te warstwy układane są jedna na drugiej jak klocki, tworząc skomplikowaną sieć neuronową o większych możliwościach. Nasze narzędzie Hypercomplex Keras jest analogiczną biblioteką, za pomocą której udostępniamy warstwy, w których neurony potrafią wykonywać operacje, ale przy użyciu dowolnej algebry hiperzespolonej. I tak, skomplikowany konstrukt jakim są sieci hiperzespolone, jest dostępny dla programisty lub technika niemającego specjalistycznej wiedzy z zakresu struktur hiperzespolonych – tłumaczy dr Radosław Kycia.
Narzędzie zaproponowane przez polskich naukowców wypełnia pewną lukę i jest odpowiedzią na potrzeby specjalistów od AI. Przed upublicznieniem biblioteki Hypercomplex Keras, wykorzystanie sieci hiperzespolonych ograniczało się do zaledwie kilku wybranych typów liczb hiperzespolonych, szczególnie czterowymiarowych, które są preferowane w przetwarzaniu obrazów. Rezultatem międzynarodowego projektu jest m.in. opracowanie nowych architektur hiperzespolonych sieci neuronowych, udostępnionych w postaci bezpłatnego i otwartego (Open Source) pakietu Hypercomplex Keras. Biblioteka zaproponowana przez naukowców integruje się z – popularnym już wcześniej – narzędziem Keras do efektywnego tworzenia skomplikowanych, specjalistycznych warstw neuronowych pozwalających konstruować sieci neuronowe. Przede wszystkim jednak stanowi znaczne rozszerzenie znanej programistom biblioteki. Dzięki badaczom z Politechniki Krakowskiej, Hypercomplex Keras może być teraz wykorzystywana przez praktycznie każdą osobę na świecie do tworzenia własnych, użytecznych rozwiązań AI. Co ważne, bibliotekę Hypercomplex Keras można zainstalować przez standardowy instalator pakietów dla języka programowania Python.
W innowacyjnej bibliotece zaimplementowano kilka warstw: gęstą – do ogólnego przetwarzania oraz konwolucyjne do specjalistycznego przetwarzania danych jednowymiarowych (szeregi czasowe, np. indeksy giełdowe), dwuwymiarowych (obrazy, migawki filmów) i trójwymiarowych (dane przestrzenne). Ze względu na uniwersalność rozwiązania, może być ono zastosowane do praktycznie każdego zagadnienia związanego z przetwarzaniem danych – od analizy tych finansowych, po medycynę i robotykę. – Ponieważ nasze narzędzie łatwo integruje się z biblioteką Keras, umożliwiamy badaczom i programistom z całego świata eksperymentowanie z nowymi architekturami sieci neuronowych. Jest to również istotne rozszerzenie obecnych sieci opartych na liczbach rzeczywistych. Dlatego myślę, że jesteśmy świadkami narodzin nowej ery w sztucznej inteligencji, ery hiperzespolonej – podkreśla Radosław Kycia.
Liczby hiperzespolone, na których zasadza się biblioteka Hypercomplex Keras, są fascynującymi obiektami matematycznymi, rozszerzającymi liczby rzeczywiste. – Liczby hiperzespolone można wyobrazić sobie jako pary, trójki, a nawet całe sekwencje liczb. Możemy je mnożyć w ustalony sposób, tak aby spełnione były – przynajmniej częściowo – prawa mnożenia i dodawania, znane nam z arytmetyki liczb rzeczywistych. Dzięki tym właściwościom uzyskujemy taki efekt, jakbyśmy do świata liczb rzeczywistych dodali nowe wymiary – mówi dr Kycia. Przykładami liczb hiperzespolonych są liczby zespolone, kwaterniony, oktoniony oraz algebry Clifforda, mające znaczenie w opisie przyrody na fundamentalnym poziomie (większa część praw fizyki).
Biblioteka Hypercomplex Keras umożliwia tworzenie sztucznych sieci neuronowych, w których wewnętrzne przetwarzanie danych odbywa się przy użyciu arytmetyki liczb hiperzespolonych (w odróżnieniu od arytmetyki liczb rzeczywistych, wykorzystywanej we wcześniejszych rozwiązaniach). Taka sieć zbudowana jest z neuronów (perceptronów), które stanowią jej podstawową jednostkę. Pobierają one sygnał zakodowany w postaci zestawu liczb (np. wzrost osób), a następnie przetwarza go wykonując mnożenie tych liczb przez wagi będące cechą charakterystyczną neuronu (wagi ustawiane są w procesie uczenia neuronu). Wynikiem mnożenia jest liczba rzeczywista (trzymając się przykładu wzrostu osób – niski lub wysoki), którą funkcja aktywacji przekształca w sygnał: pobudzenie neuronu lub brak pobudzenia. Ten model matematyczny odzwierciedla zachowanie neuronu biologicznego, choć – jak podkreślają naukowcy – jest znacznym uproszczeniem naturalnych mechanizmów.
– Z perceptronów tworzy się warstwy, pozwalające zbudować skomplikowany model sieci neuronowej. Najlepiej posłużyć się kulinarnym przykładem. Sztuczną sieć neuronową możemy porównać do ciasta przekładańca – warstwa układana jest na warstwie. Dane podawane są na górze sieci i „przepływają” przez neurony kolejnych, niższych warstw. Końcowa warstwa zwraca wynik obliczenia – wyjaśniają badacze z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK.
– W naszych badaniach staraliśmy się łączyć aspekty matematyczne związane z hiperzespolonymi strukturami oraz najnowsze trendy w rozwoju sieci neuronowych – podkreśla dr Agnieszka Niemczynowicz, kierowniczka projektu finansowanego przez NAWA (UWM/PK). – Chcieliśmy stworzyć nowe architektury sieci neuronowych, które mogą być definiowane dla dowolnych struktur hiperzespolonych i tym samym dać możliwość elastycznego projektowania i eksperymentowania z sieciami neuronowymi opartymi na dowolnych liczbach hiperzespolonych, dostosowując ich właściwości do konkretnych zadań w AI. Pamiętajmy, że sieci neuronowe zbudowane z wykorzystaniem liczb hiperzespolonych zyskują niesamowite możliwości i potrafią przetwarzać informacje w sposób dotychczas nieosiągalny dla tradycyjnych sieci. To z kolei otwiera drogę do tworzenia bardziej wydajnych, elastycznych i inteligentnych systemów sztucznej inteligencji.
Prace prowadzone na Politechnice Krakowskiej w ramach przedsięwzięcia „Partnerstwa strategiczne na rzecz matematycznych aspektów zespolonych, hiperzespolonych i rozmytych sieci neuronowych” mają ogromne znaczenie dla dalszego rozwoju i udoskonalania AI. Zaowocowały powstaniem ogólnego matematycznego języka opisu hiperzespolonych sieci neuronowych, opartego na tensorach, czyli – w języku informatyków – wielowymiarowych tablicach. Operacje na tensorach mają fundamentalne znaczenie w skomplikowanych sieciach neuronowych i są wysoce zoptymalizowane pod względem szybkości ich wykonywania. Posiadanie matematycznej struktury liczb hiperzespolonych przedstawionej w postaci tensorowej pozwala na jej zaimplementowanie w niezwykle efektywny sposób.
Jedną z dziedzin, w której sieci hiperzespolone pokazują swoją wyższość nad klasycznymi rozwiązaniami, jest analiza obrazów. Zdolność rozpoznawania wzorców na obrazach powiązana jest z liczbą parametrów ustawianych w procesie jej trenowania. Im mniejsza liczba parametrów tym trenowanie i odpowiedzi zajmują mniej czasu. Testem dla sztucznych sieci neuronowych jest np. sprawdzenie, w jaki sposób radzą sobie z rozpoznawaniem objawów chorobowych na obrazach, np. nowotworu na zdjęciach tkanki. W tego rodzaju testach sieci hiperzespolone uzyskiwały podobne rezultaty do sieci klasycznych, ale przy znacznie mniejszej liczbie parametrów. – Mamy zatem namacalne korzyści – oszczędność czasu i energii przy uczeniu i wykorzystaniu sieci hiperzespolonych – mówi dr Agnieszka Niemczynowicz.
Kto zatem skorzysta z nowych rozwiązań? – Beneficjentami wyników naszego projektu w sposób naturalny i bezpośredni są środowiska akademickie i naukowcy zajmujący się AI i uczeniem maszynowym, czyli specjaliści, którzy mogą wykorzystać wyniki naszych badań, aby usprawnić istniejące modele i umożliwić lepsze zrozumienie sieci neuronowych. Otwiera to też nowe kierunki badań. Z kolei matematycy i teoretycy obliczeniowi mogą wykorzystać wyniki badań do opracowania nowych formalnych metod analizy i optymalizacji sieci neuronowych – wymienia dr Radosław Kycia. Wskazuje również, że wyniki prac projektowych mogą wesprzeć specjalistów od wyjaśnialnej sztucznej inteligencji (ang. eXplainable AI, XAI), która pomaga opisać model AI, zrozumieć wynik zwracany przez AI i potencjalne błędy. Wyjaśnialna sztuczna inteligencja odgrywa również rolę w charakteryzowaniu dokładności, uczciwości i przejrzystości wyników modelu w procesach decyzyjnych opartych na sztucznej inteligencji. Działania podjęte na Politechnice Krakowskiej mogą ułatwić specom od eXplainable AI interpretowanie jej działania, a także rozwój metod XAI.
Nowatorskie architektury sieci neuronowych, opracowane na Politechnice Krakowskiej, z pewnością znajdą zastosowanie w wielu dziedzinach życia, przyczynią się do wzrostu efektywności, precyzji oraz bezpieczeństwa systemów opartych na sztucznej inteligencji. Przykłady?
Dr Radosław Kycia wymienia: – W branży medycznej bardziej zaawansowane i wyjaśnialne sieci neuronowe mogą wspierać diagnostykę, personalizację terapii oraz ułatwiać analizę obrazów medycznych. W sektorze energetycznym, strategicznym dla geopolitycznego bezpieczeństwa – takie procesy jak inteligentne zarządzanie zużyciem energii, przewidywanie awarii oraz optymalizacja systemów elektroenergetycznych mogą odbywać się jeszcze sprawniej dzięki bardziej adaptacyjnym i precyzyjnym modelom. Albo sektor finansów – tu znaczenie nowych architektur sieci neuronowych dla analizy ryzyka, detekcji anomalii i automatyzacji procesów decyzyjnych jest nie do przecenienia, zwłaszcza mając na uwadze zwiększenie transparentności i interpretowalności wyników finansowych.
Badacz z Politechniki zwraca uwagę także na agendy rządowe, jako beneficjentów nowych rozwiązań. Lepsze zrozumienie działania modeli sprzyjać będzie wdrażaniu bardziej adekwatnych i odpowiedzialnych regulacji prawnych związanych z wykorzystaniem mechanizmów sztucznej inteligencji. Wreszcie – instytucje związane z cyberbezpieczeństwem będą mogły wykorzystywać nowe rozwiązania w zakresie analizy danych wywiadowczych, wykrywania zagrożeń oraz optymalizacji strategii bezpieczeństwa.
– W interesie nas wszystkich jest, aby użytkownicy końcowi systemów opartych na sztucznej inteligencji zyskali dostęp do bardziej przejrzystych, sprawiedliwych i wydajnych rozwiązań. Wprowadzenie nowych architektur sieci neuronowych może zwiększyć zaufanie do AI poprzez lepsze zrozumienie mechanizmów jej działania, co ma kluczowe znaczenie w obszarach wymagających wysokiej odpowiedzialności, takich jak medycyna, prawo czy administracja publiczna. Również specjaliści z różnych dziedzin, takich jak lekarze, inżynierowie czy prawnicy, mogą korzystać z bardziej interpretowalnych systemów AI, co usprawni ich pracę i umożliwi bardziej świadome podejmowanie decyzji – dodaje dr Kycia.
Przez cały czas toczy się żywa dyskusja o szansach i zagrożeniach dla ludzkości związanych z dalszym rozwojem AI. Eksperci z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej stanowczo podkreślają, że właściwie rozumiany rozwój AI musi zasadzać się na dwóch filarach: rzetelnych badaniach naukowych i odpowiedzialności w użytkowaniu sztucznej inteligencji. – Na obecnym etapie rozwoju trudno powiedzieć, że sieci neuronowe myślą, mają świadomość lub są inteligentne w rozumieniu ludzkiej inteligencji. AI na pewno nie zbuntuje się i nie odbierze nam wolności w taki sposób, jak przedstawiono to w kinie, np. cyklu „Terminator”. Jeżeli obecna AI zaszkodzi człowiekowi, będzie to wyłącznie wina… człowieka – podkreśla dr Radosław Kycia. Naukowiec wskazuje, że naturalnym zastosowaniem AI jest pomoc w podejmowaniu decyzji. – Nie zapominajmy, że to tylko technologia. Fakt – złożona na tyle, że przestaliśmy ją dokładnie rozumieć, ale jednak technologia ze wszystkimi jej niedoskonałościami.
Uczony przestrzega przed wplataniem rozwiązań opartych na AI w procesy decyzyjne w taki sposób, aby to one podejmowały ostateczną decyzję. – Należy liczyć się z poważnymi skutkami takich działań. Systemy oparte na AI są na obecnym etapie rozwoju niedokładne i podatne na generowanie nieprawdziwych wyników, tzw. halucynacje lub fabrykowanie informacji. Dlatego w większości przypadków nie nadają się do zastosowań o krytycznym znaczeniu. Zatem, jeżeli założyć, że sztuczna inteligencja mogłaby przejąć kontrolę nad ludzkością, to tylko przez przekazanie tej kontroli do systemów opartych na AI, przed czym zdecydowanie przestrzegamy – podsumowuje naukowiec z PK.
Uczestnicy projektu „Partnerstwa strategiczne na rzecz matematycznych aspektów zespolonych, hiperzespolonych i rozmytych sieci neuronowych” opisali efekty swojej pracy w artykułach naukowych, które przechodzą właśnie proces recenzji. Wkrótce ukażą się na łamach branżowych czasopism. Jednak, aby rezultaty projektu szybciej ujrzały światło dzienne, jego autorzy podzielili się nimi w branżowym portalu arXiv, gdzie znaleźć można artykuł opisujący matematyczne aspekty sieci hiperzespolonych oraz tekst na temat działania biblioteki Hypercomplex Keras z praktycznego punktu widzenia. W druku jest również książka oraz monografia, z której dowiemy się więcej o sieciach hiperzespolonych oraz ich zastosowaniu.
Projekt „Partnerstwa strategiczne na rzecz matematycznych aspektów zespolonych, hiperzespolonych i rozmytych sieci neuronowych” był realizowany w latach 2022-2024 w ramach współpracy: Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Politechniki Krakowskiej, Politechniki w Walencji (Hiszpania) i Uniwersytetu w Ostrawie (Czechy). Całkowita kwota dofinansowania z programu „Partnerstwa Strategiczne”, organizowanego przez NAWA, wyniosła ponad 852 000 zł, z czego 110 261,79 zł przeznaczono na badania prowadzone na PK. Kierowniczką przedsięwzięcia była dr Agnieszka Niemczynowicz (z ramienia Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego jako głównego beneficjenta, obecnie pracuje na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej). Za zakres badań prowadzonych na krakowskiej uczelni odpowiadał dr Radosław Kycia, kierujący Katedrą Informatyki na WIiT PK. W pracach projektowych udział brał także również dr hab. Maciej Jaworski, prof. PK. Prof. dr hab. Irina Perfiljeva, reprezentująca w czasie realizacji prac projektowych Uniwersytet w Ostrawie, obecnie również pracuje na Politechnice Krakowskiej.
W polsko-hiszpańsko-czeskim projekcie w sposób modelowy zrealizowano założenia programu Partnerstwa Strategiczne Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej. Jego celem jest wsparcie instytucji szkolnictwa wyższego i nauki w wypracowaniu trwałych rozwiązań w zakresie współpracy dydaktycznej, naukowej i wdrożeniowej prowadzonej w skali międzynarodowej. Rezultaty projektów NAWA mają stanowić podstawę do rozwoju długotrwałej kooperacji podmiotów zaangażowanych w konkretny projekt.
(bk)
Na zdjęciu, dr Agnieszka Niemczynowicz i dr Radosław Kycia / fot. Jan Zych
Grafiki użyte w tekście – artystyczna wizja sieci hiperzespolonych wygenerowana przy użyciu narzędzi Gemini oraz Copilot
{fastsocialshare}
Wsparcie starań Krakowa i Małopolski o czyste powietrze dla mieszkańców miasta i regionu – to jedno z zadań, które wypełniać będzie nowe Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej (LAŚ) Politechniki Krakowskiej. Jego możliwości poznał dziś prezydent Krakowa prof. Jacek Majchrowski, który odwiedził nowe centrum badawcze Politechniki w Czyżynach. Laboratorium, wybudowane przy wsparciu ze środków unijnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnemu Województwa Małopolskiego, jest przygotowywane do oficjalnego otwarcia (jesienią). Rozpocznie pracę w nowym roku akademickim.
Unikatowa infrastruktura Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej pozwoli specjalistom z Politechniki Krakowskiej na prowadzenie ważnych – dla mieszkańców Krakowa i Małopolski – badań, ekspertyz i analiz. Będą dotyczyć m.in. przewietrzania miast, transportu zanieczyszczeń, dynamicznego oddziaływania na smog, systemów wymiany i regeneracji powietrza. Takie analizy posłużyć mogą np. jednostkom samorządów (miast, gmin, powiatów, województw) do tworzenia planów zagospodarowania przestrzennego i formułowania innych uwarunkowań formalno-przestrzennych dla rozwoju obszarów zurbanizowanych. Wyniki badań prowadzonych w LAŚ PK dostarczą także planistom i projektantom oraz szeroko rozumianemu rynkowi budowlanemu wiedzy przydatnej do projektowania nowych osiedli lub modernizacji istniejących czy wznoszenia nowych budynków (zwłaszcza wysokich). Na podstawie badań ekspertów z Politechniki można będzie m.in. ocenić efektywność proponowanych rozwiązań już na wczesnym etapie procesu decyzyjnego w wymiarze programowym, planistycznym i projektowym. LAŚ, z imponującymi tunelami aerodynamicznymi i inną – unikatową w skali światowej – autorsko zaprojektowaną i skonstruowaną aparaturą badawczą, posłuży też do analiz wpływów środowiskowych i klimatycznych na ludzi, budowle i ich konstrukcje – np. przy narażeniu na oddziaływanie wiatru, nawalnych deszczów, obciążenia śniegiem, nagłe zmiany temperatur i inne zjawiska pogodowe, tak teraz dynamicznie się zmieniające. Będzie tu można także testować innowacyjne rozwiązania dla energetyki wiatrowej, rynku materiałów i produktów budowalnych. – To ważne tematy dla nas wszystkich – zwłaszcza mieszkańców Krakowa i Małopolski. Każdy z nas chce oddychać czystym powietrzem, żyć w zdrowym środowisku i takie zapewnić swoim dzieciom i wnukom. Dlatego przygotowując już plany badawcze dla nowego laboratorium przedstawiamy jego możliwości władzom miast i regionów – Krakowa i innych miast Małopolski, także ośrodków śląskich, w tym Żywca i Bielska-Białej. Wszystko po to, aby w pierwszej kolejności podjąć najpilniejsze wyzwania naszych miast i regionu i wspierać je w zrównoważonym rozwoju – podkreśla rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Unikatowa infrastruktura Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej pozwoli specjalistom z Politechniki Krakowskiej na prowadzenie ważnych – dla mieszkańców Krakowa i Małopolski – badań, ekspertyz i analiz.
Oprócz rektora Politechniki, prezydenta miasta Krakowa prof. Jacka Majchrowskiego podjęli dziś także prorektor dr hab. inż. Tomasz Kapecki, prof. PK, dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej, który będzie zarządzał nowym centrum badawczym oraz zespół naukowy LAŚ z jego pomysłodawcą prof. Andrzejem Flagą na czele. Tematem rozmowy był szeroki zakres działań badawczych, którymi Politechnika Krakowska może wesprzeć Kraków. W czerwcu nowe laboratorium PK wizytował też wojewoda Małopolski Łukasz Kmita.
Obecnie w Czyżynach, gdzie stoi gotowy już budynek Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej, trwają prace wykończeniowe, ostatnie montaże i testy aparatury badawczej przed jesiennym oficjalnym otwarciem. Sercem laboratorium są dwa tunele aerodynamiczne, każdy wyposażony w dwie przestrzenie pomiarowe i imponujący system wentylatorów.
Na pierwszym od lewej: Prof. Andrzej Flaga, pomysłodawca LAŚ, prezydent Krakowa prof. Jacek Majchrowski, rektor PK prof. Andrzej Szarata, prof. PK Lucyna Domagała, dziekan Wydział Inżynierii Lądowej PK oraz prof. PK Tomasz Kapecki, prorektor uczelni; rektor PK prof. Andrzej Szarata, dr Łukasz Flaga, prezydent Krakowa prof. Jacek Majchrowski oglądają wyposażenie Laboratorium; budynek Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej / fot. Jan Zych
(mas)
{fastsocialshare}
Zdobywcy złotych indeksów Politechniki Krakowskiej, a więc laureaci 10. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK” odwiedzili 11 kwietnia br. Politechnikę Krakowską i odebrali pamiątkowe dyplomy za udział w konkursie. Zwycięzcom gratulował dr inż. Marek Bauer, prorektor ds. studenckich PK i przewodniczący Komisji Konkursowej. Laureaci konkursu „O Złoty Indeks PK” zostali zaopatrzeni – w zależności od osiągniętych wyników – w 200, 100 lub 60 dodatkowych punktów w rekrutacji na Politechnikę, czyli tytułowy złoty indeks uczelni. Ponadto, tegoroczni maturzyści mieli możliwość skorzystania z atrakcji Dnia Otwartego Politechniki Krakowskiej, w tym zapoznania się z ofertą edukacyjną.
Tytuł laureata 10. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK” wywalczyły 53 osoby. Zdecydowana większość z nich wzięła udział w spotkaniu w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” na kampusie głównym Politechniki przy ul. Warszawskiej 24. – Chciałbym Państwu serdecznie pogratulować. Co roku nasza Komisja Konkursowa stara się, żeby udział w konkursie był dla naszych uczestników naukową przygodą i zawiesza poprzeczkę wysoko. Jako sukces poczytujemy sobie fakt, że oto wygraliście swoje „Złote Indeksy” w konkursie, którego poziom nie jest łatwy. Rywalizacja w nim wymaga pewnych umiejętności i przede wszystkim wiedzy. Czujcie się Państwo Zwycięzcami, bo „Złoty Indeks Politechniki Krakowskiej” trzeba wywalczyć i właśnie Wam ta sztuka się w tym roku udała – powiedział do laureatów prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer.
Dziesiąta odsłona politechnicznego konkursu dla maturzystów została przeprowadzona w czterech przedmiotach: matematyce, chemii, informatyce i predyspozycjach architektonicznych. Za każdy z przedmiotów odpowiedzialne były dwie osoby z Komisji Konkursowej – w przypadku matematyki: dr hab. inż. Anna Kumaniecka i dr Adam Bednarz; za chemię dr inż. Piotr Suryło i dr Barbara Laskowska; nad wartością merytoryczną zadań z informatyki czuwali dr Ilona Urbaniak oraz mgr inż. Mateusz Michałek; za predyspozycje architektoniczne: dr inż. arch. Lukas Olma i mgr inż. arch. Anna Marek. Przedsięwzięcie koordynowała Marta Madej z Działu Spraw Studenckich.
Elektroniczna rejestracja do konkursu odbywała się od 2 grudnia 2024 r. do 8 stycznia 2025 r. Do udziału zgłosiło się 491 osób. Najwięcej uczestników odnotowano z województw małopolskiego, podkarpackiego i śląskiego. Pojawiły się też zgłoszenia z województw lubelskiego oraz świętokrzyskiego, a także warmińsko-mazurskiego. Rywalizacja odbywała się w dwóch etapach. Pierwszy z nich, zdalny, przeprowadzono 11 stycznia. Do drugiego etapu konkursu zakwalifikowało się 113 osób, a w finałowej, stacjonarnej rozgrywce, czyli 22 lutego, wzięło ostatecznie udział 102 tegorocznych maturzystów. II etap pozwolił wyłonić laureatów 10. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK”. Tytuł ten trafił do 53 uczestników, a wśród nich do: 23 laureatów z informatyki, 15 z matematyki, 11 z predyspozycji architektonicznych i 4 z chemii.
Laureatki i laureaci 10. konkursu „O Złoty Indeks PK”:
Informatyka
Laureaci I stopnia – 9 osób:
1. Jan Malinowski (VIII Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie)
2. Franciszek Łopuszański (I Liceum Ogólnokształcące Dwujęzyczne im. Edwarda Dembowskiego w Gliwicach)
3. Dominik Wojtanowski (Zespół Szkół Technicznych i Ogólnokształcących im. Stefana Banacha w Jarosławiu)
4. Jakub Rajchel (Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Krzeszowicach)
5. Maciej Wojtysiak (Centrum Kształcenia Zawodowego im. Tadeusza Kościuszki w Łowiczu)
6. Maciej Fusiarz (Regionalne Centrum Edukacji Zawodowej w Biłgoraju)
7. Gabriel Pilch (Technikum Energetyczno-Elektroniczne im. Tadeusza Kościuszki nr 9 w Krakowie)
8. Hubert Krzyżak (Zespół Szkół Elektryczno-Mechanicznych im. Gen. Józefa Kustronia w Nowym Sączu)
9. Piotr Budziński (Technikum Komunikacyjne nr 25 w Krakowie)
Laureaci II stopnia – 10 osób:
1. Jan Gańczarczyk (Zespół Szkół im. Władysława Szybińskiego Technikum nr 1 w Cieszynie)
2. Krystian Damasiewicz (Technikum TEB Edukacja w Krakowie)
3. Michał Biela (Technikum Komunikacyjne nr 25 w Krakowie)
4. Mateusz Łagoźny (I Liceum Ogólnokształcące im. Władysława Broniewskiego w Świdniku)
5. Jakub Surowiec (Zespół Szkół Technicznych w Mielcu)
6. Grzegorz Stadnik (Technikum Energetyczno- Elektroniczne nr 9 im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie)
7. Igor Mlekodaj (Technikum Energetyczno- Elektroniczne nr 9 im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie)
8. Tomasz Brak (Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Miechowie)
9. Oskar Farbaniec (XXXI Liceum Ogólnokształcące im. Romana Ingardena w Krakowie)
10. Arkadiusz Kuska (Zespół Szkół nr 1 w Bochni)
Laureaci III stopnia – 4 osoby:
1. Paweł Błahut (Zespół Szkół im. Władysława Szybińskiego w Cieszynie)
2. Jakub Wójtowicz (Zespół Szkół Technicznych i Ogólnokształcących im. Jana Pawła II w Limanowej)
3. Miłosz Wrona (Zespół Szkół Technicznych i Ogólnokształcących im. Jana Pawła II w Limanowej)
4. Mateusz Kuta (Zespół Szkół im. Walerego Goetla w Suchej Beskidzkiej)
Matematyka
Laureaci II stopnia – 10 osób
1. Marcin Wilkus (Samorządowe Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Stalowej Woli)
2. Kacper Sobczyk (XLIV 44 Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Konarskiego w Krakowie)
3. Jakub Skalany (I Licem Ogólnokształcące im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu)
4. Łukasz Jodłowiec (I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Żywcu)
5. Piotr Banaś (V Liceum Ogólnokształcące im. Augusta Witkowskiego w Krakowie)
6. Zuzanna Talarek (I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie)
7. Michał Zieliński (V Liceum Ogólnokształcące im. Augusta Witkowskiego w Krakowie)
8. Oliwier Moskalewicz (II Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej w Nowym Sączu)
9. Michał Szymoński (I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Żywcu)
10. Nataniel Konieczny (Zespół Szkół Łączności im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie)
Laureaci III stopnia – 5 osób
1. Marta Kurowska (Zespół Szkół Łączności im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie)
2. Ignacy Pezda (I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Żywcu)
3. Jan Socha (Zespół Szkół Łączności im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie)
4. Karol Mędrala (I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Żywcu)
5. Wojciech Uzar (XLIV 44 Liceum Ogólnokształcące im. Ks. Stanisława Konarskiego w Krakowie)
Predyspozycje architektoniczne
Laureaci I stopnia – 2 osoby:
1. Kinga Piczak (IX Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Św. Królowej Jadwigi w Rzeszowie)
2. Aleks Jastrzębski (Liceum Ogólnokształcące im. Komisji Edukacji Narodowej w Bielsku-Białej)
Laureatki II stopnia – 2 osoby:
1. Aleksandra Korcyl (II Liceum Ogólnokształcące im. Hetmana Jana Tarnowskiego w Tarnowie)
2. Katarzyna Pietraszek (Liceum Ogólnokształcące im. Jana Pawła II Sióstr Prezentek w Rzeszowie)
Laureaci III stopnia – 7 osób:
1. Aleksandra Woźniak (V Liceum Ogólnokształcące im. Augusta Witkowskiego w Krakowie)
2. Jakub Niedziałek (I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Konarskiego w Rzeszowie)
3. Emilia Ochał (Liceum Ogólnokształcące im. Jana Pawła II Sióstr Prezentek w Rzeszowie)
4. Magdalena Paliga (Zespół Szkół nr 2 im. Eugeniusza Kwiatkowskiego w Dębicy)
5. Nikola Pierzchała (Liceum Ogólnokształcące im. Artura Grottgera w Grybowie)
6. Jakub Dworak (IV Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Rzeszowie)
7. Oliwia Mazan (Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Ropczycach)
Chemia
Laureat I stopnia – 1:
1. Maciej Funek (Zespół Szkół Chemicznych im. Marii Skłodowskiej-Curie w Krakowie)
Laureat II stopnia – 1:
1. Jan Molitoris (I Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Jana Długosza w Nowym Sączu)
Laureatki III stopnia – 2:
1. Dominika Dobrzańska (II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie)
2. Aleksandra Biernatek (I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Żywcu)
Niektóre ze szkół, których uczniami są finalistki i finaliści, mogą pochwalić się wieloma laureatami. Prym wiedzie tu I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Żywcu (5 zdobywców tytułu laureata). W czołówce znalazły się również Technikum Energetyczno-Elektroniczne nr 9 im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie, V Liceum Ogólnokształcące im. Augusta Witkowskiego w Krakowie, Zespół Szkół Łączności im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie – po 3 laureatów.
Pula dodatkowych punktów w rekrutacji na Politechnikę Krakowską, o które walczyli uczestnicy konkursu „O Złoty Indeks PK”, uzależniona była od wyników finału. 200 punktów otrzymali laureaci I stopnia, którzy swoim wynikiem uplasowali się w przedziale od 81 do 100 proc. maksymalnej liczby punktów. Uczniowie z wynikami mieszczącymi się w przedziale 66-80 proc. maksymalnej liczby punktów, uzyskali tytuł laureata II stopnia i 100 dodatkowych punktów w rekrutacji na PK. Laureatami III stopnia zostali uczestnicy, których rezultaty mieściły się w puli od 50 do 65 proc. maksymalnej liczby punktów – uzyskali tym samym 60 dodatkowych punktów. Zgodnie z zasadami konkursu, punkty wywalczone z przedmiotów matematyka, chemia lub informatyka, nie przysługują w postępowaniu rekrutacyjnym na kierunki architektura i architektura krajobrazu, natomiast te zdobyte z przedmiotu predyspozycje architektoniczne, są brane pod uwagę wyłącznie w rekrutacji na architekturę oraz architekturę krajobrazu. Z możliwości wykorzystania dodatkowych punktów jest wyłączony proces rekrutacji na tylko jeden kierunek z oferty PK – inżynierię wzornictwa przemysłowego.
Zobacz fotogalerię z wydarzenia
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
W sobotę 8 lipca w Ośrodku Szkolenia Żeglarskiego w Żywcu odbyły się 45. Regaty o Puchar JM Rektora Politechniki Krakowskiej. Rywalizacja sportowa nie doszła jednak do skutku ze względu na panujące warunki pogodowe. Mimo wszystko, wydarzenie odbyło się w fantastycznej atmosferze. Organizatorami Regat były Centrum Sportu i Rekreacji PK i Klub Uczelniany AZS PK.
Piękne, bezchmurne niebo nad Jeziorem Żywieckim i brak podmuchów wiatru, spowodowały, że tegoroczną klasyfikację stworzono na podstawie losowania. W tegorocznych Regatach udział wzięli: JM Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą prof. Jerzy Zając oraz Kanclerz PK mgr inż. Sylwia Momot-Luzara, która wylosowała tegorocznych laureatów.
Wyniki końcowe:
Pierwsze politechniczne regaty odbyły się w 1977 r. Rozegrano wtedy wyścigi w klasie omega. Celem zawodów jest popularyzacja żeglarstwa na Jeziorze Żywieckim, propagowanie aktywnego i bezpiecznego korzystania z akwenów wodnych, a także promocja atrakcyjnych terenów do uprawiania sportów wodnych. Sponsorem 45. Regat o Puchar JM Rektora Politechniki Krakowskiej była Energa – Grupa Orlen.
(Krzysztof Pszczółka, J. S.)
{fastsocialshare}
Ponad 50 ekspertów z rożnych dziedzin transportu, turystyki, urbanistyki i gospodarki przestrzennej wzięło udział w Warsztatach Regionalnego Panelu Eksperckiego na Politechnice Krakowskiej. Małopolski panel był jednym z 16 wojewódzkich spotkań specjalistów w ramach projektu Zintegrowanej Sieci Kolejowej (ZSK). Inicjatywa służy wypracowaniu koncepcji rozwoju sieci kolejowej w Polsce po 2035 r., uwzględniającej plany Centralnego Portu Komunikacyjnego i PKP PLK. Politechnikę, która jest jednym z najmocniejszych w kraju ośrodków naukowych w obszarze transportu, reprezentowali podczas warsztatów eksperci Katedry Systemów Transportowych Wydziału Inżynierii Lądowej.
W zorganizowanych na Politechnice warsztatach udział wzięli specjaliści z takich instytucji jak: Urząd Marszałkowski – Departament Infrastruktury Drogowej i Transportu, Urząd Miasta Krakowa, Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Zarząd Transportu Publicznego w Krakowie, Koleje Małopolskie, Polregio, Małopolskie Dworce Autobusowe, Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego, Małopolska Organizacja Turystyczna i Stowarzyszenie Metropolia Krakowska oraz Katedra Systemów Transportowych Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
– Niesamowite jest fantastyczną grupę specjalistów udało nam się dziś zebrać. Za sprawą tych warsztatów ZSK widać, że w końcu przyszła kolej na kolej i że potrafimy patrzeć na transport szeroko. Zastanawiamy się dzisiaj nie tylko jak kolej ma działać, ale również dla kogo, dostrzegając realne potrzeby pasażera – mówił podczas wydarzenia dr inż. Marek Bauer, prorektor Politechniki Krakowskiej.
Uczestnicy warsztatów rozmawiali m.in. o tym jak usprawnić obsługę kolejową Krakowa, drugiego pod względem liczby ludności miasta w Polsce m.in. w kontekście połączeń międzyregionalnych szczególnie z Warszawą, Metropolią Górnośląską, Gdańskiem czy Wrocławiem. Przedmiotem dyskusji były również m.in. dalszy rozwój kolei regionalnej w Małopolsce, powiązania regionu w kierunku zachodnim (w stronę Śląska), wschodnim (z Ukrainą) i południowym w kierunku Słowacji oraz połączenia z ośrodkami turystycznymi, np. turystyczną linią wokół Tatr z Zakopanem czy Krynicą-Zdrojem.
– Stworzenie projektu stabilnego rozwoju kolei poprzez prace nad Zintegrowaną Siecią Kolejową to wyzwanie, któremu sprostać można, wsłuchując się w głos wszystkich zainteresowanych. Stąd tak ważne są warsztaty, które przeprowadzamy w każdym z województw. Małopolskie to niezwykle ważny generator ruchu, a Kraków jest kluczowym węzłem komunikacyjnym, który odgrywa i będzie odrywał istotną rolę w całym systemie kolejowym w Polsce – mówił Piotr Rachwalski, członek zarządu CPK ds. inwestycji kolejowych.
Paweł Pleśniar, pełnomocnik zarządu PKP PLK ds. planowania rozwoju i utrzymania infrastruktury kolejowej zapowiadał: – Małopolsce mamy w planach kilka istotnych inwestycji, które realnie usprawnią ruch nie tylko w kontekście regionu, ale będą miały również przełożenie na komunikację w skali całego kraju. To m.in. budowa linii Podłęże – Piekiełko i prace modernizacyjne na Centralnej Magistrali Kolejowej. Te działania pozwolą na połączenie duże ośrodków z mniejszymi, a także optymalne zaplanowanie rozwoju linii kolejowych z ramach projektu ZSK.
To było trzecie takie spotkanie – po Białymstoku i Kielcach – z 16 zaplanowanych warsztatów. Projekt na zlecenie Ministerstwa Infrastruktury realizują Centralny Port Komunikacyjny, PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. oraz Instytut Rozwoju Miast i Regionów. Po zakończeniu wszystkich 16 Regionalnych Paneli Eksperckich rozpoczną się prace planistyczne i analizy sieciowe zakończone analizą wielokryterialną, której efektem będzie koncepcja Zintegrowanej Sieci Kolejowej (ZSK). Określi ona kierunki rozwoju sieci kolejowej w Polsce w oparciu o plany CPK i PKP PLK po 2035 r., w ujęciu międzyregionalnej sieci kolejowej. Realizacja tych kierunków będzie możliwa po zakończeniu obecnie trwającego Programu Wieloletniego CPK 2024- 2032, który został przyjęty przez Radę Ministrów ostatniego dnia grudnia ub. roku, i Krajowego Programu Kolejowego do 2030 r., stanowiącego podstawę inwestycji PKP PLK.
Zakończenie analiz związanych z ZSK planowane jest w pierwszym kwartale 2026 r. Wyniki tych prac będą stanowić podstawę dla dokumentu rządowego wyznaczającego kolejowe priorytety inwestycyjne w kolejnych latach.
(cpk.pl/red)
Zdjęcia Jan Zych
{fastsocialshare}
Studencki konkurs „Hrubieszowski dom i ogród z klimatem” został rozstrzygnięty. I nagrodę zdobył Mateusz Binda z Politechniki Krakowskiej. Oprócz trzech nagród głównych sąd konkursowy przyznał pięć wyróżnień i dwa wyróżnienia honorowe. W tym gronie również nie zabrakło studentów z WA PK.
W konkursie mogli brać udział (indywidualnie lub zespołowo) studenci, dyplomanci i absolwenci kierunków architektura, architektura krajobrazu i kierunków pokrewnych, którzy ukończyli studia nie wcześniej niż w roku akademickim 2020/2021. Ich zadaniem było stworzenie kompleksowej bio-klimatycznej koncepcji zagospodarowania działki siedliskowej z domem jednorodzinnym i ogrodem dla jednej z trzech proponowanych lokalizacji: domu miejskiego, domu podmiejskiego, domu nad rzeką.
Z zadaniem tym najlepiej poradził sobie Mateusz Binda z Politechniki Krakowskiej. Autor otrzymał nagrodę finansową, a przygotowany przez niego projekt zostanie opublikowany w „Katalogu 10+1 modelowych koncepcji hrubieszowskich domów i ogrodów z klimatem” przygotowanym w ramach projektu „Rozwój lokalny Hrubieszowa – od partycypacji do realizacji”. Następne miejsca zajęli Joanna Kasperowicz z Sopockiej Akademii Nauk Stosowanych (miejsce II) oraz Anna Raczyńska z Politechniki Świętokrzyskiej (miejsce III).
W uzasadnieniu wyboru napisano, że projekt przygotowany przez Mateusza Bindę nawiązuje do tradycji i tożsamości miejsca, a zarazem stanowi oryginalną i twórczą interpretację archetypu domu hrubieszowskiego. Autor zwycięskiego projektu został także wysoko oceniony za zrównoważony, pro-środowiskowy, funkcjonalny i wpisujący się w lokalne tradycje ogrodowe sposób zagospodarowania działki i ogrodu przydomowego. Pracę wyróżnia podział funkcjonalny ogrodu z wydzielonymi strefami, takimi jak: przedogródek, strefa izolacyjna, gospodarcza, wypoczynkowa, owocowa i wodna. Zastosowano w nim liczne gatunki drzew i krzewów owocowych, w tym rośliny przyciągające użyteczne owady. Istotną częścią zagospodarowania terenu jest także ogród deszczowy wspierający małą retencję.
Zarówno w domu, jak i zagospodarowaniu terenu autor zwycięskiego projektu zastosował wiele zrównoważonych, ekologicznych i przyjaznych dla klimatu rozwiązań. Widoczne są one m.in. w doborze materiałów budowlanych (produkty lokalne, prefabrykaty drewniane, wykorzystanie cegły z recyklingu), rozwiązaniach zwiększających efektywność energetyczną (naturalne doświetlenie pomieszczeń – rozkład okien, świetlik, podcień, instalacja fotowoltaiczna na ścianach i dachu budynku gospodarczego), jak również w rozwiązaniach z zakresu błękitno-zielonej infrastruktury w ogrodzie.
Jury konkursu zdecydowało także o przyznaniu wyróżnień. Otrzymał je m.in. zespół z PK w składzie: Katarzyna Jamioł, Małgorzata Pięciorak i Krzysztof Pryt. Ich pracę wyróżnia m.in. koncepcja bioróżnorodnego i biofilicznego ogrodu, który dopełnia zabudowę siedliskową. Jury doceniło także wnikliwe studia regionalnych form i detali architektonicznych, analizy siedliska przyrodniczego oraz atrakcyjną prezentację graficzną pracy.
Wyróżnienie otrzymał także inny zespół z Politechniki Krakowskiej. Tworzyły go Wiktoria Chłopek i Angelika Kukla. Jury wysoko oceniło m.in. zaproponowaną przez studentki oryginalną koncepcję pawilonu snycerskiego. Warsztat otwiera się na ogród, a tym samym pracownia staje się przestrzenią integrującą życie, pracę i hobby mieszkańców w ramach tradycyjnego rzemiosła i sztuki. Autorki projektu zaproponowały także ciekawe rozwiązanie małej architektury jakim są ażurowe przesłony, które nawiązują do koronkowych detali drewnianej snycerki ganków hrubieszowskich.
Kolejny zespół wyróżniony przez jury konkursu składał się dwóch studentów ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego – Joanny Skępiec i Piotra Wojciechowskiego oraz studentki Politechniki Krakowskiej – Wiktorii Kiełbasy. Wg oceniających przygotowana przez nich praca wyróżnia się kreatywnym podejściem do projektu ogrodu. Dobór gatunków do nasadzeń w ogrodzie sprawia, że przestrzeń ta zamienia się w mozaikę nie tylko barw, ale i funkcji roślin. Zdaniem oceniających, walorem pracy są schematy i diagramy ideowe wyjaśniające przyjęte rozwiązania projektowe.
W konkursie jury wyróżniło jeszcze Weronikę Roemer z Politechniki Wrocławskiej oraz zespół z Politechniki Rzeszowskiej – Zuzanna Dąbrowska, Armina Gevorgyan, Nicole Kwiatanowska-Nawrocka.
Jury przyznało także dwa wyróżnienia honorowe. Jedno z nich trafiło do zespołu studentów z Politechniki Krakowskiej, a drugie do studentów z Politechniki Białostockiej – Marty Gryc, Karoliny Sadowskiej, Szymona Siwickiego.
Angelika Duda, Tomasz Jaróg, Natalia Rudnik i Maja Sobczak-Rzewnicka to studenci Politechniki Krakowskiej, którzy zdaniem jury zasłużyli na wyróżnienie honorowe. Jak czytamy w uzasadnieniu wyników: praca wyróżniona za estetykę i jakość układu kompozycyjnego i zróżnicowany program funkcjonalny ogrodu otaczającego dom oraz interesujący pomysł ogrodzenia z wykorzystaniem tradycyjnych elementów drewnianych i podpór na pnącza.
Studencki konkurs „Hrubieszowski dom i ogród z klimatem” został zorganizowany przez Katedrę Architektury Krajobrazu Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej w ramach projektu „Rozwój lokalny Hrubieszowa – od partycypacji do realizacji”.
Konkurs objęty był patronatem Rektora Politechniki Krakowskiej, Dziekana Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) Oddział Kraków, Stowarzyszenia Polskich Architektów Krajobrazu (SPAK) oraz Burmistrza Miasta Hrubieszów. Patronat medialny sprawują czasopisma: Architektura & Biznes oraz Architektura-murator.
(jg)
{fastsocialshare}
Za nami Międzynarodowy Turniej Siatkówki Kobiet o Puchar JM Rektora Politechniki Krakowskiej. Od 24 do 26 stycznia 2025 roku w Hali Sportowej przy ul. Kamiennej 17 w Krakowie odbyło się prawdziwe święto siatkówki, które stanowiło połączenie rywalizacji sportowej z integracją środowiska akademickiego i siatkarskiego.
Zawody były rozgrywane w formule „każdy z każdym” zapewniając pełne emocji pojedynki. W turnieju wzięło udział sześć drużyn. Każdy zespół pokazał ogromne zaangażowanie, a mecze obfitowały w efektowne zagrania, długie wymiany i ekscytujące zwroty akcji. Wysoki poziom sportowy oraz wyrównane spotkania sprawiły, że kibice na trybunach nie mogli narzekać na brak wrażeń.
Najlepsza okazała się drużyna UKS AS Zduńska Wola, która w decydującym starciu pokonała AZS Politechniki Krakowskiej I 2:1. Trzecie miejsce przypadło zespołowi AZS Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Tuż za podium znalazła się drużyna KS Bronowianka. Na piątym miejscu uplasował się drugi zespół AZS PK. Szóste miejsce zajęła drużyna Volley Montanaro z Włoch.
Turniej był także doskonałą okazją do integracji społeczności akademickiej i sportowej. Dla siatkarek Volley Montanaro przerwy między spotkaniami były dobrym momentem do tego, by zobaczyć najważniejsze krakowskie zabytki.
Międzynarodowy Turniej Siatkówki Kobiet o Puchar JM Rektora Politechniki Krakowskiej to jedno z wielu wydarzeń, które AZS Politechniki Krakowskiej przygotował z okazji obchodów Jubileuszu 80-lecia Politechniki Krakowskiej.
Galeria zdjęć z wydarzenia
{fastsocialshare}
fot. Jan Zych
5 lipca 2023 roku odbyło się wyjątkowe spotkanie, podczas którego tegoroczni kandydaci na studia mogli uzyskać informacje o rekrutacji oraz studiach na Politechnice Krakowskiej. „Dołącz do Rodziny PK – Live Rekrutacyjny dla Maturzystów” to wydarzenie, które miało na celu zaprezentować osobom zainteresowanym studiami różnorodne możliwości, jakie czekają na nich, gdy wybiorą PK.
Bohaterowie wydarzenia podzielili się z widzami swoimi doświadczeniami i opowiedzieli o swojej przygodzie ze studiami na PK. – Rozmawialiśmy o tym, jak połączyć naukę z pasjami, jak odnaleźć się w nowym mieście, co czeka nowych studentów i studentki na obozie integracyjnym „Adapciak”. – mówi Bartłomiej Krystyński z Działu Promocji uczelni, który prowadził wydarzenie. – Ponieważ 7 lipca publikowane są wyniki egzaminu maturalnego, naturalnie pojawił się także temat matury i razem z naszymi gośćmi wspominaliśmy ich matury i emocje, jakie towarzyszyły im w tym okresie.
Wśród gości wydarzenia znalazły się osoby, które mogą służyć młodszym kolegom i koleżankom wiedzą oraz radami. O łączeniu pasji naukowych i artystycznych opowiedzieli Oskar Jurek i Kornelia Sowa. Oskar aktywnie działa w kole naukowym Footprint, które skonstruowało kajak z betonu, a także zawodowo tańczy. Kornelia studiuje na Wydziale Mechanicznym i jest członkinią Koła Naukowego Inżynierii Wzornictwa Przemysłowego „Form&Function”. W tym roku jej projekt „Handy support – nakładka ułatwiająca chwyt dla osób z niepełnosprawnościami” zwyciężył w Uczelnianej Sesji Kół Naukowych.
Nasz live nie mógł się odbyć bez udziału przedstawicieli Samorządu Studentów Politechniki Krakowskiej. Krzysztof Kusak – wiceprzewodniczący Parlamentu Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej i przewodniczący Komisji Kultury – opowiedział o tym, jak miło spędzić czas w Krakowie i jak zacząć życie w nowym mieście. Dominika Wanat – przewodnicząca Wydziałowej Rady Samorządu Studenckiego na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki – w plebiscycie Aktywności Studenckiej „Szafirowe Smoki” zdobyła pierwsze miejsce w kategorii „Działacz Roku”. I słusznie, bowiem chętnie i z zaangażowaniem włącza się w różne akcje. Jest koordynatorką tegorocznej edycji obozu integracyjnego dla nowych studentów. Dominika w czasie wirtualnego spotkania opowiedziała, co czeka na uczestników najbliższego „Adapciaka” oraz o swoim sukcesie naukowym – wygranej w Innovations Hub Foundation – MedBiz Innovations Program.
Tradycje sportowe na naszej uczelni są bardzo silne, więc ten temat także musiał się pojawić. O sportowych możliwościach, zaletach członkostwa w AZS PK oraz o nadchodzących 45. Regatach o Puchar JM Rektora Politechniki Krakowskiej opowiedział Krzysztof Pszczółka – pracownik Centrum Sportu i Rekreacji, prezes Akademickiego Związku Sportowego PK.
Dzięki takim inicjatywom maturzyści mogą dokonać świadomego wyboru swojej przyszłej ścieżki edukacyjnej, zdobyć cenne informacje i przekonać się, dlaczego Politechnika Krakowska jest jednym z najbardziej cenionych ośrodków akademickich w Polsce.
Ponieważ na kandydatów czeka teraz najbardziej stresujący okres – wyniki matury i wyniki postępowań rekrutacyjnych – w czasie spotkania ważny był także temat rekrutacji. O różnicy między starą a nową maturą, jak wygląda wpis na listę studentów oraz gdzie szukać wyników rekrutacji opowiedziała Joanna Skowrońska, która pracuje w Dziale Promocji i odpowiada na pytania Kandydatów poprzez Messengera.
– W tym roku wśród kandydatów pojawiło się wiele wątpliwości dotyczących nazewnictwa matur i podziału na starą i nową maturę. Uczniowie liceów ogólnokształcących zdawali w tym roku egzamin w nowej formule, tzw. „Formule 2023”, która nie dotyczyła na razie uczniów techników. Z tego powodu, wielu absolwentów techników założyło, że zdawali starą maturę. Tymczasem „Stara matura, to egzamin maturalny zdawany do roku 2004 w liceach ogólnokształcących oraz do roku 2005 w technikach. – tłumaczy Joanna Skowrońska – Od roku 2005 (w technikach od 2006) zdawany już jest egzamin maturalny zwany potocznie „nową maturą”. Dlatego też tegoroczni maturzyści – niezależnie od typu ukończonej szkoły – przy rejestracji, jako dokument stanowiący podstawę rekrutacji wybierają nową maturę.
„Dołącz do Rodziny PK – Live Rekrutacyjny dla Maturzystów” to jedno z wielu wydarzeń, które Politechnika Krakowska organizuje dla kandydatów. Uczelnia stawia na innowacyjne metody rekrutacji, dając młodym ludziom możliwość bliższego poznania świata nauki i technologii oraz samej uczelni. W tym roku w kwietniu na PK po raz pierwszy Dni Otwarte miały dwudniową formułę. Wydarzenie pod nazwą „Dni Otwarte: Dołącz do Rodziny PK” odbyło się zarówno w formie wirtualnej, jak i stacjonarnej.
Dzięki takim inicjatywom maturzyści mogą dokonać świadomego wyboru swojej przyszłej ścieżki edukacyjnej, zdobyć cenne informacje i przekonać się, dlaczego Politechnika Krakowska jest jednym z najbardziej cenionych ośrodków akademickich w Polsce.
ZOBACZ:
Relację „Dołącz do Rodziny PK – Live Rekrutacyjny dla Maturzystów”
Na zdjęciach: w studio Bartłomiej Krystyński rozmawia po kolei: z Oskarem Jurkiem, Dominiką Wanat i Joanną Skowrońską / Fot. Jan Zych
W galerii: studio w czasie nagrania live’a; Bartłomiej Krystyński rozmawia z gośćmi, od lewej: z Kornelią Sową, Krzysztofem Kusakiem, Krzysztofem Pszczółką / Fot. Jan Zych
(J. S.)
{fastsocialshare}
Ponad 4200 ofert pracy, stażów i praktyków pracodawcy złożyli w Biurze Karier Politechniki Krakowskiej w 2024 r. Aż 79 procent to były ogłoszenia o pracy – wynika z nowego raportu uczelni. Najwięcej propozycji dla młodych inżynierów dotyczyło obszaru budownictwa, które wyprzedziło lidera z poprzedniego roku – branżę IT. Przegląd ofert złożonych w uczelnianej bazie potwierdza, że firmy poszukują pracowników o inżynierskich kompetencjach właściwie każdej specjalności, w której kształci Politechnika. Jaki będzie nowy rok dla osób z technicznych wykształceniem? – Zapowiada się bardzo dobrze, bo rynek pracy jeszcze mocniej będzie zmierzał w kierunku docenienia kompetencji – mówi dr Maja Ziętara, kierownik Biura Karier PK.
Budownictwo i IT z największą liczbą ofert dla inżynierów Politechniki
Biuro Karier Politechniki Krakowskiej prowadzi bezpłatną dla pracodawców i studentów bazę ofert pracy, staży i praktyk od 20 lat. Z raportu podsumowującego 2024 rok wynika, że pracodawcy zgłosili do niej ponad 4200 ofert dla inżynierów z PK, średnio 350 miesięcznie. 79 proc. z nich to były ogłoszenia o pracy. Propozycje staży stanowiły 12 proc., a praktyk – 7 proc, w zdecydowanej większości płatnych. W wielu ogłoszeniach firmy zawierały po kilka ofert pracy na danym stanowisku.
W ubiegłym roku najliczniej reprezentowaną wśród ofert branżą było budownictwo. Ogłoszenia pracy i stażów w tym sektorze stanowiły 28 proc. wszystkich zgłoszonych. – To zmiana w porównaniu do poprzedniego roku. W 2024 r. budownictwo zdecydowanie wyprzedziło ogłoszenia z obszaru IT , które stanowiły w naszej bazie 19 proc. ogółu ofert – komentuje dr Maja Ziętara, kierownik Biura Karier PK. Jak dodaje, zmienił się także profil poszukiwanych przez przedsiębiorców kompetencji pracownika w sektorze informatycznym. – Zdecydowanie mniej było w naszej bazie ofert związanych z programowaniem w jakimś konkretnym języku, typu programista Front-end, czy programista Python, Java, a więcej ofert związanych ze wsparciem IT, cyberbezpieczeństwem, a także propozycji pracy dla administratorów systemów, analityków danych, testerów – wskazuje ekspertka PK.
16 proc. ofert stanowiły ogłoszenia adresowane do studentów/absolwentów kilku różnych branż, ujęte w bazie Politechniki Krakowskiej w kategorię: różne techniczne. W ramach tej kategorii, pracodawcy wskazywali m.in. na branże: mechaniczną, automatykę, elektrotechnikę, elektronikę, inżynierię środowiska, ale także geodezję, chemię, inżynierię biomedyczną, inżynierię materiałową i inne. Oferty z obszaru elektrotechnika i elektronika stanowiły 6 proc. w zestawieniu, mechanika i budowa maszyn oraz energetyka – po 4 proc. Po 3 proc. m.in. inżynieria środowiska, automatyka i robotyka, chłodnictwo i ogrzewnictwo, finanse/ekonomia/bankowość, HVAC, 2 proc. inżynieria produkcji.
W Małopolsce praca szuka inżyniera
W bazie ofert Biura Karier PK w 2024 zarejestrowało się 327 nowych przedsiębiorców, ogólna liczba kont pracodawców w bazie to blisko 2 tysiące! – To cały czas pokazuje determinację z jaką firmy starają się pozyskać inżynierów do pracy, wykorzystując do tego wszystkie możliwe platformy – ocenia dr Maja Ziętara. – Wielu pracodawców prowadzi nadal rekrutacje za pośrednictwem branżowych portali i mediów społecznościowych (typu LinkedIn), co potwierdzają także nasze badania pracodawców podczas corocznych Inżynierskich Targów Pracy Politechniki Krakwoskiej Dodatkowo coraz popularniejsze są procesy automatyzacji w branży HR. Popularność zdobywa też portalu JobTeaser, dedykowany pierwszym krokom na rynku pracy.
Analizując branże zarejestrowanych pracodawców, można zauważyć, że zdecydowanie dominowały w 2024 r. firmy z sektora budowalnego. – Utworzyli 100 nowych kont, 216 firm z tej branży było aktywnych w naszej bazie w minionym roku – podsumowuje statystyki Katarzyna Borys, specjalistka Biura Karier PK, autorka raportu. – W porównaniu do poprzedniego roku wzrosła także liczba firm z branż architektonicznej oraz z telekomunikacja/ IT . Nas szczególnie cieszy, gdy zgłaszają się do nas absolwenci Politechniki. Tym razem już jako reprezentanci pracodawców, którzy chcą współpracować z Biurem Karier albo nawiązywać partnerstwo badawczo-przemysłowe z uczelnią przy rozwijaniu firm.
Ponad połowa ogłoszeń dotyczyła Krakowa i okolic jako miejsc wykonywania pracy (63 proc.), całej Małopolski dotyczyło 84 proc. ogłoszeń. Drugie i trzecie miejsce zajęły kolejno śląskie, mazowieckie, podkarpackie. W bazie pojawiły się też 44 oferty zagraniczne. Spadła liczba ofert pracy zdalnej.
Wiedza techniczna i branżowa wyróżnia inżynierów z Politechniki Krakowskiej
Raport podsumowujący liczbę składanych inżynierom z PK ofert pracy dobrze uzupełniają badania prowadzone przez Biuro Karier wśród pracodawców, którzy uczestniczą co rok w Inżynierskich Targach Pracy Politechniki Krakowskiej. Najnowsze z październikowych targów w 2024 r. wskazują, że pracodawcy najczęściej poszukiwali studentów i absolwentów kierunków: elektrotechnika, elektrotechnika i automatyka, mechanika i budowa maszyn, automatyka i robotyka, informatyka, informatyka stosowana, informatyka w inżynierii komputerowej, budownictwo. – To odpowiada ofercie edukacyjnej Politechniki Krakowskiej i potwierdza, że uczelnia proponuje kształcenie dostosowane do potrzeb gospodarki. Warto studiować kierunki, które w najbliższych latach będą definiować rynek pracy – mówi kierownik Biura Karier PK.
Z ankiet wynika, że w opinii pracodawców absolwenci Politechniki Krakowskiej wyróżniają się przede wszystkim wysokim poziomem wiedzy technicznej i branżowej. To między innymi te kompetencje przedstawiciele firm wskazują jako ważne podczas rekrutacji do pracy na stanowiska inżynierskie. – Najistotniejsze są: kierunkowe wykształcenie, specjalistyczna wiedza, umiejętności interpersonalne oraz doświadczenia zawodowe na podobnym do oferowanego stanowisku. Połowa pracodawców, za jeden z najważniejszych czynników, uznała znajomość języka obcego, przede wszystkim angielskiego – mówi dr Maja Ziętara. – Ponad 1/3 badanych zwracała uwagę na znajomość specjalistycznych programów komputerowych, tutaj wymieniano m.in. programy z rodziny CAD, Revit, SolidWorks, Catia, Matlab bądź języków programowania (C#, .Net, Java, Java Script, SQL). Dodatkowe uprawnienia lub certyfikaty wskazywane jako cenne to uprawnienia budowlane, SEP oraz certyfikaty UDT.
Pracodawcy wskazują, że w procesie rekrutacji doceniają praktyczne doświadczenia, którymi młody inżynier może się pochwalić już w rekrutacji do pierwszej pracy. – Dlatego w trakcie studiów warto angażować się w dodatkowe aktywności, uczestniczyć w stażach, praktykach, projektach, które uczelnia realizuje wspólnie z partnerami z otoczenia gospodarczego i samorządowego, po to, by rozwijać praktyczne umiejętności i zbierać zawodowe doświadczenie – wskazuje Katarzyna Borys.
Co czeka inżynierski rynek pracy w 2025 roku?
W 2025 rok pracodawcy oferujący pracę studentom i absolwentom Politechniki wkroczyli z dużą dynamiką. – W styczniu nowego roku liczba oferowanych miejsc pracy jest znacznie wyższa niż w styczniu ubiegłego roku – 435 w 2025 roku do 317 w ubiegłym. Firmy aktywniej poszukują też praktykantów i stażystów. Najwięcej miejsc pracy zaoferowała w pierwszym miesiącu roku branża IT, do naszej bazy wpłynęło z niej 214 propozycji miejsc pracy – mówi dr Maja Ziętara.
Analitycy rynku pracy prognozują, że w 2025 r. branża IT, poszukująca przede wszystkim specjalistów ds. sztucznej inteligencji, cyberbezpieczeństwa, inżynierów robotyki, analityków danych, nadal będzie intensywnie zatrudniać. – Poszukiwani będą też specjaliści z obszarów inżynierii i ochrony środowiska, budownictwa, energetyki odnawialnej, logistyki i transportu i sektora biomedycznego – wskazuje Maja Ziętara.
Z perspektywy kandydatów, warto pamiętać, że nie tylko technologie, które kształtują rynek pracy i definiują tzw. zawody przyszłości są ważne, ale przede wszystkim kompetencje pracowników. – To właśnie na kompetencjach koncentrować się będą nowe modele zarządzania zasobami firm. Kandydatów na rynku pracy wyróżniać będzie wiedza i doświadczenie z danego obszaru, ale też zdolności adaptacyjne, innowacyjność i kreatywność, które mają pokazać nieszablonowe myślenie i prowadzić do tworzenia rozwiązań złożonych problemów. Rynek pracy wymaga także chęci nieustannego uczenia się i podnoszenia własnych kwalifikacji przez kandydatów, a także rozwijania umiejętności interpersonalnych i asertywności – mówi dr Maja Ziętara.
Do 10 lutego (do 3 lutego na architekturze krajobrazu) trwa na Politechnice Krakowskiej elektroniczna rejestracja kandydatów na stacjonarne i niestacjonarne studia magisterskie. Studia II stopnia specjalizują wykształcenie zdobyte na I stopniu kształcenia. Polegają na zdobywaniu konkretnych inżynierskich umiejętności, które można szlifować w ramach specjalności, proponowanych na kierunkach studiów. Dyplom magistra inżyniera zwiększa konkurencyjność kandydata na rynku pracy. – Absolwenci dwustopniowych studiów lepiej niż inżynierowie oceniają swoje możliwości zatrudnienia w zawodzie oraz czują się pewniej w roli specjalistów w swojej dziedzinie. W grupie osób pracujących zgodnie z wykształceniem, absolwenci II stopnia znacznie częściej wykorzystują wiedzę i umiejętności ze studiów w aktualnej pracy – podaje Biuro Karier PK w raporcie stanowiącym badanie losów absolwentów z rocznika 2023 po 6 miesiącach od ukończenia studiów.
(m)
Na zdjęciach Inżynierskie Targi Pracy Politechniki Krakowskiej 2024 – jak co rok cieszyły się ogromnym zainteresowaniem pracodawców i studentów / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Zawodniczki i zawodnicy reprezentujący Klub Uczelniany AZS Politechniki Krakowskiej w różnych dyscyplinach sportowych wspólnie osiągnęli kolejny sukces. Ich sportowe osiągnięcia zaowocowały 17 miejscem w klasyfikacji generalnej Akademickich Mistrzostw Polski. Jest to najlepsza lokata zdobyta w tym rankingu przez KU AZS Politechniki Krakowskiej w XXI w.
Sezon 2022/2023 Akademickich Mistrzostw Polski obfitował w liczne sukcesy Klubu Uczelnianego AZS Politechniki Krakowskiej. Jednym z największych osiągnięć sportowców z PK było zdobycie złotego medalu w klasyfikacji generalnej przez narciarzy oraz medale indywidualne Błażeja Budza.
W tym roku niezwykłych przeżyć kibicom dostarczył także m.in. koszykarski zespół kobiet 3×3. Zawodniczki pokazały swoje umiejętności i zdobyły srebrny medal. Warto podkreślić, że sukces ten osiągnęły mimo kontuzji jednej z koszykarek.
W minionym sezonie sukcesy odnosili również snowboardziści z Klubu Uczelnianego AZS Politechniki Krakowskiej. Nie tylko zdobyli oni srebrny medal w klasyfikacji generalnej, a także mogą pochwalić się indywidualnymi osiągnięciami. W medalowej kolekcji znalazły się również brązowe krążki zdobyte w klasyfikacjach generalnych przez trójboistów, lekkoatletów, koszykarki i snowboardzistki KU AZS Politechniki Krakowskiej.
– Sezon 2022/2023 był długi i niezwykle pracowity dla nas wszystkich. Zawodniczki i zawodnicy ciężko trenowali przez cały sezon, a efekty tej pracy mogliśmy oglądać przez ostatnie 3 miesiące. Od początku semestru letniego nie było praktycznie tygodnia, w trakcie którego nie świętowalibyśmy mniejszych, czy większych triumfów naszych reprezentantów. Coraz lepsza współpraca pomiędzy sekcjami oraz zaangażowanie młodych ludzi w działalność organizacyjną, zaczynają wspaniale procentować. W naszym Klubie Uczelnianym drzemie ogromny potencjał, który trzeba konsekwentnie wykorzystywać – mówi mgr inż. Krzysztof Pszczółka, prezes Klubu Uczelnianego AZS Politechniki Krakowskiej.
Akademickie Mistrzostwa Polski – klasyfikacja generalna (wyniki AZS PK)
{fastsocialshare}
1 stycznia 2025 roku rozpoczęła się kadencja nowych władz dziekańskich ośmiu wydziałów Politechniki Krakowskiej. Nowi dziekani i prodziekani będą sprawować swoje funkcje do 31 grudnia 2028 r. Pracę na stanowisku dziekanów kontynuuje w drugiej kadencji sześcioro profesorów: Magdalena Kozień-Woźniak (Wydział Architektury), Paweł Pławiak (W. Informatyki i Telekomunikacji), Maciej Sułowicz (W. Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej), Lucyna Domagała (W. Inżynierii Lądowej), Janusz Mikuła (W. Inżynierii Materiałowej i Fizyki), Piotr Michorczyk (W. Inżynierii i Technologii Chemicznej). Po raz pierwszy na czele wydziałów PK stanęli prof. Sławomir Grądziel (W. Inżynierii Środowiska i Energetyki) i prof. Marek Kozień (W. Mechaniczny).
Kolegium Dziekańskie Wydziału Architektury na lata 2025-2028 tworzą dziekan WA prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak oraz prodziekani:
– prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski – prodziekan ds. organizacji
– dr inż. arch. Agnieszka Wójtowicz-Wróbel – prodziekan ds. studenckich na kierunku architektura
– dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK – prodziekan ds. studenckich na kierunku architektura krajobrazu
Kolegium Dziekańskie Wydziału Informatyki i Telekomunikacji (od 1 października 2025 r. Wydziału Informatyki i Matematyki) tworzą dziekan WIiT dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK oraz prodziekani:
– dr hab. inż. Michał Bereta, prof. PK – prodziekan ds. nauki
– dr Sylwia Dudek – prodziekan ds. organizacyjnych
– dr inż. Daniel Grzonka – prodziekan ds. kształcenia
– dr Natalia Ryłko – prodziekan ds. współpracy
Kolegium Dziekańskie Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej tworzą dziekan WIEiK dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK oraz prodziekani:
– dr inż. Bartosz Rozegnał – prodziekan ds. studenckich
– dr hab. inż. Krzysztof Tomczyk, prof. PK – prodziekan ds. kształcenia
– dr inż. Anna Suchenia – prodziekan ds. organizacyjnych i współpracy z przemysłem
– dr hab. inż. Andrzej Szromba, prof. PK – prodziekan ds. nauki
Kolegium Dziekańskie Wydziału Inżynierii Lądowej tworzą dziekan dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK oraz prodziekani:
– dr hab. Dorota Jasińska, prof. PK – prodziekan ds. nauki
– dr inż. Iga Rewers – prodziekan ds. ogólnych
– dr inż. Marcin Tekieli – prodziekan ds. studenckich
– dr inż. Piotr Woźniczka – prodziekan ds. kształcenia
Kolegium Dziekańskie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki tworzą dziekan dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK oraz prodziekani:
– prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec – prodziekan ds. nauki
– dr hab. Ewa Gondek, prof. PK – prodziekan ds. kształcenia i współpracy z zagranicą
– dr inż. Dariusz Mierzwiński – prodziekan ds. ogólnych
– dr inż. Marek Nykiel – prodziekan ds. studenckich
Kolegium Dziekańskie Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki tworzą dziekan WIŚiE prof. dr hab. inż. Sławomir Grądziel oraz prodziekani:
– prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń – prodziekan ds. nauki, współpracy z zagranicą i studenckich
– dr inż. Piotr Beńko, prof. PK – prodziekan ds. kształcenia i studenckich –
– dr inż. Anna Lenar-Matyas – prodziekan ds. współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym i studenckich
– dr inż. Agata Pawłowska-Salach – prodziekan ds. ogólnych i studenckich
Kolegium Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej tworzą dziekan dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK oraz prodziekani:
– prof. dr hab. inż. Marcin Banach – prodziekan ds. nauki
– dr hab. inż. Katarzyna Gorazda, prof. PK – prodziekan ds. studenckich
– dr hab. inż. Przemysław Jodłowski, prof. PK – prodziekan ds. organizacyjnych
– dr hab. inż. Katarzyna Matras–Postołek, prof. PK – prodziekan ds. ewaluacji i współpracy z zagranicą
Kolegium Dziekańskie Wydziału Mechanicznego tworzą dziekan prof. dr hab. inż. Marek S. Kozień oraz prodziekani:
– dr hab. inż. Aneta Liber-Kneć, prof. PK – prodziekan ds. nauki
– dr hab. inż. Ksenia Ostrowska, prof. PK – prodziekan ds. kształcenia i współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym
– dr hab. inż. Bogdan Szybiński, prof. PK – prodziekan ds. ogólnych i współpracy z zagranicą
– dr inż. Stanisław Walczak, prof. PK – prodziekan ds. studenckich.
{fastsocialshare}
Coraz częściej na forum polskich wydawnictw akademickich i naukowych wyróżniana jest działalność Wydawnictwa Politechniki Krakowskiej. Tylko w ostatnich tygodniach praca Wydawnictwa aż dwukrotnie została nagrodzona w konkursach. Jedno z wyróżnień zostało przyznane w konkursie a najlepszą książkę akademicką i naukową ACADEMIA 2023, który odbywał się podczas Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie. Drugie wyróżnienie trafiło na konto Wydawnictwa podczas posiedzenia Rady Krajowej FSNT – NOT (Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych – Naczelna Organizacja Techniczna).
Posiedzenie Rady Krajowej FSNT – NOT odbyło się 28 czerwca w Warszawskim Domu Technika. Podczas tego wydarzenia zostały wręczone puchary i wyróżnienia w konkursie TECHNICUS 2023 za najlepszą książkę techniczną oraz na najlepszy poradnik techniczny. Jury konkursu w składzie: dr hab. inż. Tadeusz Pawłowski (wiceprezes FSNT NOT, przewodniczący), prof. dr hab. inż. Czesław Waszkiewicz (Towarzystwo Kultury i Historii Techniki), mgr inż. Magdalena Borek-Daruk (Prezes Wydawnictwa SIGMA-NOT Sp. z o.o.), Piotr Dobrołęcki (Polska Izba Książki), mgr inż. Andrzej Palacz (członek Zarządu Sekcji Poligrafów SIMP), mgr inż. Marek Bielski (redaktor „Przeglądu Technicznego”), mgr inż. Bronisław Hynowski (Prezes Towarzystwa Kultury i Historii Techniki), mgr inż. Józef Trzionka (Towarzystwo Kultury i Historii Techniki, dziennikarz) przyznało 2 nagrody główne oraz 6 wyróżnień i 2 wyróżnienia specjalne. Spośród 63 zgłoszonych pozycji wyróżnienie w kategorii „poradnik techniczny” otrzymała publikacja Wydawnictwa Politechniki Krakowskiej autorstwa prof. dr hab. inż. Agnieszki Generowicz oraz współautorów z krakowskiego MPO, Henryka Kultysa, Andrzeja Natkańca, Jacka Sobczyka i Tomasza Batora, pt. „Organizacja i eksploatacja systemów letniego i zimowego utrzymania obszarów miejskich”.
Wyróżniona publikacja to poradnik techniczny stworzony dzięki współpracy Politechniki Krakowskiej oraz Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania Kraków. Jest on jednym z pierwszych opracowań kierowanych do praktyków, eksploatatorów systemów utrzymania czystości, technologów i producentów sprzętu.
Za wydanie publikacji odpowiadał zespół redakcyjny w składzie: red. mgr Agnieszka Filosek (sekretarz sekcji Podręczników akademickich i pomocy dydaktycznych), red. mgr Michał Stachowski (opracowanie redakcyjne), inż. Małgorzata Murat-Drożyńska oraz Ludmiła Popova (projekt okładki).
Nieco wcześniej, bo podczas tegorocznych Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie, które odbyły się 26 maja, zostały wręczone nagrody w konkursie na najlepszą książkę akademicką i naukową ACADEMIA 2023. W tegorocznej, 16. już edycji konkursu wzięło udział 42 wydawców, którzy zgłosili 142 publikacje. Pośród nagrodzonych wyróżnieniem Rektora Politechniki Warszawskiej za najlepszą publikację akademicką w dziedzinie nauk technicznych i ścisłych znalazło się Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej za książkę dr hab. inż. arch. Teresy Kusionowicz, prof. PK pt. „Innowacyjne rozwiązania architektoniczno-budowlane zamku Krzyżtopór w Ujeździe” (więcej na ten temat: Monografia prof. Kusionowicz doceniona w konkursie na najlepszą książkę akademicką i naukową).
Wyróżniona praca to bogato ilustrowana monografia będąca zwieńczeniem badań naukowych nad strukturą budowlaną zamku Krzyżtopór w Ujeździe. Publikacja zawiera krótką historię obiektu, szczegółowe przedstawienie rozwiązań konstrukcyjno-materiałowo-instalacyjnych, opis podejmowanych działań w zakresie inwentaryzacji zabytku oraz ocenę wykonywanych w nim prac konserwatorskich. Dzięki dogłębnym analizom architektoniczno-budowlanym zamku Krzyżtopór można ocenić stan budowli oraz określić działania niezbędne do jej ochrony.
Za wydanie publikacji odpowiadał zespół redakcyjny w składzie: red. mgr Marta Wlazło (sekretarz sekcji Monografii naukowych), red. mgr Małgorzata Mazur (opracowanie redakcyjne), Anna Pawlik (skład i łamanie), mgr Karolina Szafran (projekt okładki).
(Wydawnictwo PK / jg)
{fastsocialshare}
Projekty badawcze naukowców Politechniki Krakowskiej, realizowane we współpracy z prestiżowymi francuskimi ośrodkami naukowymi, mogą przyśpieszyć rozwój stomatologii, zrównoważonego budownictwa i spersonalizowanej medycyny. Od ekologicznych materiałów dentystycznych, przez technologie budowlane oparte na recyklingu odpadów, po zaawansowane modele biomechaniczne wspierające precyzję ortopedii – każdy z trzech politechnicznych projektów, które uzyskały właśnie finansowanie w ramach Programu PHC Polonium, odpowiada na ważne wyzwania współczesnego świata. Dzięki wymianie wiedzy w ramach międzynarodowych zespołów badawczych naukowcy mają szansę tworzyć rozwiązania, które nie tylko zwiększą dostępność i efektywność technologii, ale także przyczynią się do poprawy jakości życia i ochrony środowiska..
Nowy pomysł na żywice dentystyczne z naturalnych surowców
We współpracy z francuskim University Paris-Est Creteil zespół dr hab. inż. Joanny Ortyl, prof. PK z Katedry Biotechnologii i Chemii Fizycznej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej rozpoczyna innowacyjny projekt badawczy pn. „Nowe udoskonalone systemy fotoinicjujące do zaawansowanych materiałów dentystycznych pochodzenia naturalnego”. Celem przedsięwzięcia jest opracowanie biokompatybilnych, ekologicznych i nietoksycznych materiałów dentystycznych, w tym dedykowanych do aplikacji związanych z drukiem 3D w stomatologii. Mogą one zrewolucjonizować rynek medyczny, przynosząc korzyści zarówno pacjentom, jak i branży stomatologicznej.
Projekt odpowiada na rosnące potrzeby społeczne i gospodarcze, takie jak zwiększenie dostępności wysokiej jakości wypełnień dentystycznych i obniżenie kosztów leczenia stomatologicznego. Opracowywane materiały mają być nie tylko przyjazne dla środowiska, ale przede wszystkim bezpieczniejsze i bardziej efektywne dla pacjentów niż obecnie dostępne produkty. – Przy wykorzystaniu związków pochodzenia naturalnego i proekologicznych źródeł światła oraz odnawialnych źródeł energii chcemy stworzyć ekologicznie fotoutwardzalne żywice, które będzie można wykorzystać jako materiał do druku 3D w technologii SLA lub DLP. Dokładne opracowanie tego typu materiałów pozwala na polepszenie jakości życia ze względu na lepsze dopasowanie materiałów dedykowanych do stomatologii rekonstrukcyjnej. Wykorzystanie związków pochodzenia naturalnego będzie bezpieczniejszą alternatywą dla obecnie dostępnych komercyjnie żywic i wypełnień dentystycznych – wyjaśnia Joanna Ortyl, kierownik polskiej części projektu. Naukowcy mają także nadzieję, że wytwarzanie materiałów z naturalnie dostępnych surowców wpłynie na obniżenie kosztów leczenia dentystycznego i jego szerszą dostępność dla pacjentów.
Jednym z kluczowych założeń projektu jest wykorzystanie monomerów pochodzenia naturalnego – związków chemicznych pozyskiwanych z odnawialnych surowców biologicznych. Monomery te stanowią ekologiczną alternatywę dla tradycyjnych składników syntetycznych. Ich zastosowanie w stomatologii pozwoli na tworzenie żywic polimerowych o wysokiej biokompatybilności i ograniczonej toksyczności. Do utwardzania materiałów wykorzystywany będzie proces fotopolimeryzacji w świetle widzialnym, który umożliwia utwardzanie materiałów za pomocą nawet promieniowania świetlnego, w tym światła słonecznego lub energooszczędnych diod LED. Dzięki temu możliwe jest ograniczenie zużycia energii oraz eliminacja szkodliwych substancji, co wpisuje się w globalne trendy proekologiczne.
Projekt bazuje na połączeniu specjalistycznej wiedzy dwóch zespołów badawczych. Eksperci z Francji, pod kierownictwem prof. Davy-Louisa Versace wnoszą doświadczenie w syntezie bio-pochodnych monomerów, natomiast zespół Politechniki Krakowskiej, pod kierownictwem prof. Joanny Ortyl, wiedzę naukową i praktyczne doświadczenie o bio-pochodnych fotoinicjatorach. – Nasza współpraca ma na celu stworzenie nowej generacji materiałów dentystycznych, które spełnią rygorystyczne normy jakości i bezpieczeństwa – zapowiada prof. Ortyl. Oprócz niej w zespole z Politechniki badania prowadzić będą: mgr inż. Katarzyna Starzak (Szkoła Doktorska PK, pracownik WIiTCH PK), mgr inż Agnieszka Sysło (Szkoła Doktorska PK), mgr Filip Petko (Szkoła Doktorska PK, pracownik WIiTCH PK), mgr inż. Andrzej Świeży (Szkoła Doktorskiej PK, pracownik WIiTCH PK).
Polsko-francuski projekt przyczyni się do rozwoju badań i dydaktyki w obu uczestniczących w nim instytucjach. Naukowcy i doktoranci z Politechniki Krakowskiej oraz University Paris-Est Creteil będą mieli okazję do zdobywania nowych umiejętności w międzynarodowym środowisku badawczym. – Współpraca pozwoli również na wymianę doświadczeń i wzmocnienie pozycji obu uczelni na arenie międzynarodowej – podkreśla Joanna Ortyl.
Nowe geopolimery z odpadów i włókien naturalnych dla budownictwo przyszłości
„Stawianie czoła wyzwaniu dekarbonizacji – kompozyty geopolimerowe z włóknami odnawialnymi” to projekt badawczy, który Politechnika Krakowska zrealizuje we współpracy z Uniwersytetem w Nantes. Przedsięwzięcie, którego polskim koordynatorem jest dr hab. inż. Kinga Korniejenko, prof. PK z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK, koncentruje się na rozwoju przyjaznych środowisku materiałów dla branży budowlanej i technologii druku 3D.
– Projekt odpowiada na kluczowe wyzwania współczesnego budownictwa, takie jak konieczność dekarbonizacji, efektywnego wykorzystania zasobów oraz minimalizacji odpadów. Branża budowlana, będąca jednym z największych emitentów CO₂, szczególnie potrzebuje nowatorskich rozwiązań, które ograniczą negatywny wpływ na środowisko – mówi dr hab. inż. Kinga Korniejenko.
Głównym celem projektu jest opracowanie kompozytów geopolimerowych na bazie odpadów budowlanych i rozbiórkowych (CDW) wzmocnionych włóknami naturalnymi. Nowe materiały mają znaleźć zastosowanie w technologii druku 3D, zwłaszcza przy użyciu metody ekstruzji (Fused Deposition Modeling – FDM). Kluczowym aspektem projektu jest opracowanie materiałów o niskim śladzie węglowym, które będą efektywne, zasobooszczędne i zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju.
Nowatorskie kompozyty geopolimerowe mają charakteryzować się:
– doskonałymi właściwościami mechanicznymi, w tym podwyższoną wytrzymałością na zginanie dzięki dodatkowi włókien naturalnych
– niskim kosztem produkcji, wynikającym z wykorzystania surowców odpadowych i tanich włókien naturalnych
– przyjaznością środowiskową, dzięki zastosowaniu materiałów odnawialnych oraz ograniczeniu emisji CO₂
– optymalizacją pod kątem druku 3D, co obejmuje m.in. lepszą urabialność mieszaniny i skrócenie czasu zastygania
– atrakcyjnością wizualną, eliminującą konieczność kosztownego post-processingu
Innowacyjne kompozyty, które mogą posłużyć do produkcji materiałów budowlanych, wytwarzanych w technologii druku 3D, znajdą zastosowanie w budowie i odbudowie infrastruktury z wykorzystaniem materiałów rozbiórkowych (co ograniczy eksploatację surowców naturalnych) czy realizacji projektów w trudnych warunkach środowiskowych, np. w miejscach dotkniętych klęskami żywiołowymi lub konfliktami. Polsko-francuska współpraca naukowa ma potencjał, by odegrać kluczową rolę w odbudowie infrastruktury zniszczonej w wyniku wojny, np. na Ukrainie. Dzięki zastosowaniu materiałów z odpadów i druku 3D możliwe będzie szybkie i efektywne prowadzenie prac budowlanych na szeroką skalę.
Realizacja projektu przyczyni się do rozwoju nauki i technologii w zakresie geopolimerów oraz materiałów dedykowanych technologiom addytywnym. Wiedza uzyskana w ramach badań pozwoli nie tylko na stworzenie nowatorskich kompozytów, ale także na optymalizację procesów wytwórczych. Dzięki integracji technologii druku 3D z materiałami o obniżonym śladzie węglowym projekt oferuje odpowiedź na rosnące zapotrzebowanie rynku na ekologiczne i efektywne rozwiązania budowlane. Automatyzacja procesów wytwarzania zwiększy bezpieczeństwo pracy, jednocześnie redukując jej koszty i zużycie energii. Geopolierowe materiały z włóknami polimerowymi będą konkurencyjne względem tradycyjnych technologii.
– Zaangażowanie międzynarodowego zespołu ekspertów i interdyscyplinarne podejście do wyzwań badawczych, które podejmiemy, daje szansę na osiągniecie ważnych celów – zmniejszenie negatywnego wpływu budownictwa na środowisko w odpowiedzi na globalne wyzwania związane z ochroną klimatu – podkreśla Kinga Korniejenko.
Innowacyjna metoda analizy najgorszego przypadku poprawi precyzję leczenia stawów
„Oszacowanie najgorszego przypadku w biomechanicznym modelowaniu złożonych modeli stawów w czasie zbliżonym do rzeczywistego” będzie przedmiotem projektu badawczego koordynowanego po stronie polskiej przez dr. inż. Adama Ciszkiewicza z Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej. Przedsięwzięcie zostanie zrealizowane we współpracy z Université Gustave Eiffel. Międzynarodowa kooperacja naukowa politechnicznych i francuskich inżynierów może wspomóc lekarzy w diagnostyce uszkodzeń stawów kolanowych i skokowych, a potem planowaniu operacji i minimalizowaniu związanych z nimi ryzyk dla pacjenta.
– Niedobory personelu medycznego oraz starzenie się społeczeństwa to ważne wyzwania społeczne, z którymi będziemy musieli się zmierzyć w nadchodzących latach. Do tego dochodzi stosunkowo wysoki odsetek pacjentów niezadowolonych z zabiegów medycznych, np. w zakresie endoprotezoplastyki stawu kolanowego. Jednym z potencjalnych rozwiązań tych problemów jest dostępność wiarygodnych i zwalidowanych modeli biomechanicznych i biomedycznych typu “wirtualny bliźniak”. Takie modele mogą zwiększyć skuteczność zabiegów medycznych i zmniejszyć stres personelu medycznego związany z przepracowaniem. Ale przygotowanie takich modeli wymaga odpowiednich narzędzi – mówi dr inż. Adam Ciszkiewicz. – Metoda, którą proponujemy w naszych badaniach – analiza najgorszego przypadku – jest w tym zakresie bardzo interesująca. Pozwala potraktować pacjenta jako jednostkę, a nie statystyczny wynik, czym także wpisuje się w aktualny trend personalizowanej medycyny.
Celem projektu jest opracowanie nowoczesnej metody, która pozwoli oszacować „najgorszy przypadek” w biomechanicznych modelach stawów człowieka. Chodzi o znalezienie takich parametrów modelu, które prowadzą do najbardziej ekstremalnych wyników biomechanicznych. Metoda oparta na zaawansowanych algorytmach optymalizacyjnych i modelach zastępczych ma działać w czasie zbliżonym do rzeczywistego, co oznacza szybkie generowanie wyników – nawet w mniej niż 5 sekund. Projekt koncentruje się na trójwymiarowych modelach stawu kolanowego i skokowego, które znajdują zastosowanie kliniczne, np. w planowaniu przedoperacyjnym. Wyniki uzyskane z analizy najgorszego przypadku mogą poprawić i wzbogacić procedury planowania operacji, mogą też pomóc w lepszym rozumieniu mechaniki stawów człowieka.
Współczesne modele biomechaniczne są szeroko stosowane w medycynie, m.in. w ortopedii i medycynie sportowej. Problemem jest jednak zmienność parametrów wejściowych, takich jak cechy geometryczne (np. kształt kości) czy materiałowe (np. elastyczność tkanek). Nawet niewielkie różnice w tych parametrach mogą znacząco wpływać na wyniki modelowania, co utrudnia precyzyjne przewidywanie rezultatów leczenia. W odpowiedzi na ten problem analiza „najgorszego przypadku” pozwala zidentyfikować najbardziej ekstremalne scenariusze i potencjalne ryzyko. – Dzięki tej metodzie lekarze będą mogli lepiej przygotować się do operacji, informując pacjentów o możliwych najgorszych skutkach zabiegu. To pomoże pacjentom podejmować bardziej świadome decyzje dotyczące leczenia. Co więcej, metoda może być w przyszłości zintegrowana z systemami do planowania operacji, które minimalizują ryzyko najgorszych wyników – wyjaśnia naukowiec Politechniki.
Potencjalne zastosowania projektu wykraczają poza salę operacyjną. Wyniki badań mogą być też wykorzystane w systemach treningowych dla chirurgów, gdzie symulacje ekstremalnych przypadków pozwolą lepiej zrozumieć mechanikę stawów. Metoda może również znaleźć zastosowanie w projektowaniu implantów ortopedycznych, umożliwiając ich lepsze dostosowanie do zmiennych warunków anatomicznych pacjentów.
Wspólny projekt Politechniki i Université Gustave Eiffel odpowiada na ważne potrzeby społeczne i gospodarcze. Dotyczy poprawy jakości życia pacjentów poprzez bardziej precyzyjne planowanie operacji i zwiększenie szans na lepsze wyniki leczenia. Skrócenie czasu obliczeń i zastosowanie modeli zastępczych może także obniżyć koszty procedur medycznych, czyniąc je bardziej dostępnymi. Zrozumienie mechaniki stawów na tak szczegółowym poziomie może wspomóc rozwój innowacyjnych terapii i urządzeń medycznych. Dlatego projekt może być przyczynkiem do kolejnych, większych przedsięwzięć badawczo-rozwojowych.
Program PHC Polonium wspiera polsko-francuską mobilność
Współpraca badawcza naukowców Politechniki Krakowskiej z francuskimi ośrodkami realizowana będzie w ramach programu PHC Polonium, którego operatorem jest Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej. Wspólne projekty otrzymały wsparcie finansowe w oparciu o rekomendację polsko-francuskiej komisji, która dokonała selekcji złożonych w kooperacji wniosków. Granty zostały przyznane na wsparcie mobilności współpracujących ze sobą zespołów badawczych z Polski i Francji, rozwijanie wymiany naukowej i technologicznej pzez wspieranie nowo nawiązywanej współpracy, włączanie w nią młodych naukowców i doktorantów oraz otwieranie perspektyw na prowadzenie projektów europejskich. Realizacja projektów przewidziana jest na lata 2024-2025. Rokroczna realizacja konkursu PHC Polonium możliwa jest dzięki współpracy Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej (NAWA) z Ministerstwem Spraw Zagranicznych Francji (MEAE) oraz francuskim Ministerstwem Szkolnictwa Wyższego i Badań. Dotychczas wsparcie otrzymało 122 projektów. Kolejny nabór w ramach PHC Polonium przewidziany jest na maj 2025 roku.
(mas)
Zdjęcia: Jan Zych i archiwum Adama Ciszkiewicza
{fastsocialshare}
Europejski sojusz STARS EU, którego częścią jest Politechnika Krakowska, otrzymał grant w konkursie Erasmus+ Call 2023 European Universities. Przyznana kwota to 12,4 mln euro na najbliższe cztery lata. Sojusz, składający się z dziewięciu europejskich uniwersytetów, jest koordynowany przez Hanze University Groningen, Holandia. Politechnika Krakowska jest jedyną uczelnią z Polski wchodzącą w skład STARS EU.
– To wielki sukces dla STARS EU, dla naszej Uczelni, a przede wszystkim dla naszych studentów, naukowców i partnerów. Otwieramy nowy rozdział we współpracy międzynarodowej – powiedział Prorektor ds. nauki prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, główny koordynator STARS EU na Politechnice Krakowskiej. – Przyznane środki pozwolą nam jeszcze skuteczniej stawiać czoła naukowym i społecznym wyzwaniom XXI wieku. Dzięki współpracy z partnerami i nabywaniu od siebie nawzajem dobrych praktyk, wzmocnimy jakość edukacji i badań na PK, nie tylko w skali regionalnej czy krajowej, ale też europejskiej. W tym miejscu pragnę podziękować wszystkim pracownikom naszej Uczelni zaangażowanym w prace nad rozwojem STARS EU. Przede wszystkim dziękuję niedawno powołanemu Centrum Wsparcia Projektów PK, którego pracownicy od początku uczestniczyli w przygotowaniu wniosków o finansowanie projektów. Bez Was ten sukces byłby niemożliwy.
STARS EU przyczynia się do realizacji unijnej Inicjatywy Uniwersytetów Europejskich: jednego z działań, poprzez które UE dąży do stworzenia Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego.
STARS EU to sojusz dziewięciu uniwersytetów ze wszystkich części Europy, które wyznają te same europejskie wartości i wnoszą wkład do zrównoważonego rozwoju Europy i świata. Członkami sojuszu są uniwersytety silnie związane ze swoimi regionami i zaangażowane we współpracę z lokalnymi partnerami.
Uczelniami partnerskimi STARS EU są: Hanze University of Applied Sciences (Holandia), University of La Laguna (Hiszpania), Polytechnic Institute of Bragança (Portugalia), Bremen University of Applied Sciences (Niemcy), Śląski Uniwersytet w Opawie (Czechy), University West (Szwecja), Politechnika Krakowska (Polska), University of Franche-Comté (Francja) oraz Aleksandër Moisiu University of Durrës (Albania).
Historia STARS EU sięga 2019 roku, gdy Hanze University Groningen podjął inicjatywę uruchomienia sojuszu europejskiego. Od tego czasu sojusz zbudował trwałą współpracę między partnerami i rozwinął różne formy współpracy, w których uczestniczą studenci, wykładowcy i badacze, takie jak na przykład Tematyczne Grupy Zainteresowań (Thematic Interest Groups), czy Programy Mieszane (Blennded Intensive Programmes).
STARS EU przyczynia się do realizacji unijnej Inicjatywy Uniwersytetów Europejskich: jednego z działań, poprzez które UE dąży do stworzenia Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego. UE zachęca do zawierania międzynarodowych sojuszy między różnymi europejskimi uniwersytetami w celu promowania europejskich wartości i tożsamości, a także wzmacniania jakości i konkurencyjności europejskiego szkolnictwa wyższego.
Więcej informacji na temat Inicjatywy „Uniwersytety Europejskie”:
https://education.ec.europa.eu/pl/education-levels/higher-education/european-universities-initiative
ZOBACZ:
Strona główna STARS EU
(A. S.)
{fastsocialshare}
Superbohaterki i superbohaterzy Politechniki Krakowskiej kolejny raz uratowali Święta! Podczas 37. edycji akcji “Mikołajki – Studenci dzieciom” udało się zebrać imponującą kwotę 54 007,62 złotych. Akcja trwała od 4 listopada do 6 grudnia 2024 roku, a finałem było osobiste przekazanie prezentów przez studentów PK podopiecznym 10 placówek opiekuńczych oraz Oddziału Onkologii Dziecięcej Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie.
Do tegorocznej akcji zgłosiło się ponad 110 wolontariuszy – studentów Politechniki Krakowskiej. Maskotkami wydarzenia były dwa sympatyczne owczarki niemieckie, Rosa i Kora. Cała akcja opierała się na zbiórce funduszy, które w późniejszym czasie zostały przeznaczone na potrzeby każdej placówki oraz spełnienie życzeń podopiecznych. Placówki przekazywały listy najpotrzebniejszych artykułów, takich jak: pościel, ubrania, żywność czy środki czystości. Dzieci i młodzież mogli również dodać do listy życzeń swoje wymarzone prezenty o wartości maksymalnej do 200 zł (np. kosmetyki, odzież, biżuterię czy słuchawki).
– Początek grudnia był dla nas okresem pełnym zakupów, przenoszenia, dźwigania i rozliczeń. Ale, co najważniejsze, wszystko się udało. Zbiórka pieniędzy uzyskała trzeci wynik w historii akcji – mówi Alicja Steblik, członkini Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej i koordynatorka tegorocznej akcji “Mikołajki – Studenci Dzieciom”.
Studenci PK obdarowali prezentami około 400 dzieci w 11 lokalizacjach:
Zbiórkę można było wesprzeć na kilka sposobów. Wrzucając datki do puszek wolontariuszy obecnych na kampusach i w akademikach, wpłacając datek na zbiórkę prowadzoną online, wybierając list napisany przez dziecko i spełniając zawarte w nim marzenie czy w końcu kompletując samodzielnie lub w grupie znajomych paczkę dla wybranego ośrodka z najpotrzebniejszymi rzeczami zgłoszonymi przez placówkę. Dużym wsparciem w czasie trwania akcji była pomoc Fundacji Politechniki Krakowskiej – Razem pokazaliśmy, że magia świąt istnieje i sprawiliśmy, że nadchodzące Święta Bożego Narodzenia będą pełne radości, ciepła i uśmiechu dla tych, którzy najbardziej tego potrzebują – mówi Alicja Steblik.
“Mikołajki – Studenci Dzieciom” to wydarzenie organizowane nieprzerwanie od 37 lat na Politechnice Krakowskiej. Inicjatywa rozpoczęła się w 1987 roku, kiedy studenci z Osiedla Studenckiego PK po raz pierwszy przygotowali prezenty mikołajkowe dla dzieci swoich kolegów i koleżanek z Domu Studenckiego nr 1 “RUMCAJS”. Z czasem wydarzenie stało się tradycją, a Święty Mikołaj z Politechniki Krakowskiej co roku odwiedza najmłodszych z małopolskich ośrodków opiekuńczo-wychowawczych. W tym roku akcja rozszerzyła swój zasięg, obejmując również hospicja.
(jp)
Fot. Samorząd Studencki PK
{fastsocialshare}
Współpraca pomiędzy Wydziałem Architektury Politechniki Krakowskiej a College of Architecture and Design, University of Tennessee w Knoxville w Stanach Zjednoczonych zainicjowana została w 1992 r. Obie uczelnie zamierzają kontynuować tę długoletnią kooperację.
Od 26 do 28 czerwca 2023 r. delegacja z University of Tennessee w Knoxville w Stanach Zjednoczonych gościła na Politechnice Krakowskiej. Mury krakowskiej uczelni odwiedził dziekan College of Architecture and Design, prof. Jason Young, oraz prof. Carl Lostritto, dyrektor programu Architektura. Podczas wizyty goście spotkali się z m.in. rektorem PK prof. dr. hab. inż. Andrzejem Szaratą, dziekan Wydziału Architektury dr hab. inż. arch. Magdaleną Kozień-Woźniak, prof. PK oraz z prorektorem ds. kształcenia i współpracy z zagranicą dr. hab. inż. Jerzym Zającem, prof. PK. Delegacja z University of Tennessee odwiedziła także politechniczne budynki i przestrzenie pracy przy ul. Podchorążych oraz przy ul. Kanoniczej.
Podczas wizyty przedstawiciele obu uczelni ustalili, że współpraca będzie kontynuowana. Umowa zostanie podpisana na kolejne pięć lat, a zatem do 2028 r. Obie strony będą dążyć do tego, żeby w każdym roku w semestrze letnim wymieniać od 9 do 12 studentów. W przyszłym roku jeden z nauczycieli z University of Tennessee otrzyma status profesora wizytującego (na zaproszenie WA PK). Rozmowy pomiędzy przedstawicielami obu uczelni dotyczyły także tematu praktyk projektowych, które po semestrze w Stanach Zjednoczonych zainteresowani studenci PK będą mogli realizować, pozostając w USA na wakacje i cały siódmy semestr. W planach jest także uruchomienie w lutym 2024 r. możliwości wyjazdu dla studentów architektury krajobrazu (studia inżynierskie) na WA PK.
W semestrze letnim 2023/2024 spodziewamy się wstępnie przyjazdu około 12-13 studentów z University of Tennessee. Ostateczna liczba będzie znana w połowie listopada. Z kolei na WA PK już teraz trwa rekrutacja (skierowana do studentów, którzy ukończyli właśnie czwarty semestr studiów I stopnia na kierunkach: architektura, architektura w języku angielskim oraz architektura krajobrazu) na wyjazd w lutym 2024. Zainteresowani studenci są proszeni o wypełnienie formularza oraz o kontakt ze mną – mówi dr inż. arch. Bartłomiej Homiński, wydziałowy koordynator wymiany studenckiej w ramach umów bilateralnych z zagranicznymi uczelniami (poza programem Erasmus+).
Warto podkreślić, że współpraca pomiędzy Wydziałem Architektury Politechniki Krakowskiej a College of Architecture and Design, University of Tennessee jest najdłużej działającym programem wymiany oferowanym studentom architektury w Stanach Zjednoczonych i Polsce. Semestr w College of Architecture and Design UT daje studentom WA PK możliwość nauki w szkole, której program nauczania architektury został sklasyfikowany przez czasopismo „Journal of Architectural Education” wśród 10 najlepszych programów w USA. Centralnym elementem programu jest studio projektowe, realizowane trzy razy w tygodniu, a jego uzupełnienie stanowią zajęcia teoretyczne i praktyczne. W 2016 r. umowę dotyczącą wymiany studentów rozszerzono o prowadzenie wspólnych badań.
(WA PK / jg)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska pozyskała ponad 25 mln złotych unijnych środków na opracowanie i wdrażanie – w naukowo-biznesowych konsorcjach – innowacji w polskich firmach oraz rozwój infrastruktury badawczej uczelni. Rozstrzygnięto właśnie konkursy w ramach programu Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki (FENG) 2021-2027. Nasza uczelnia jest jednym z głównych naukowych beneficjentów rozstrzygnięć w ramach priorytetów I (Wsparcie dla przedsiębiorców) i II (Środowisko sprzyjające innowacjom). We współpracy z firmami Orange, SHM System i HENKOR naukowcy PK będą pracować nad pionierskim systemem zasilania modeli transportowych danymi z sieci komórkowej, innowacyjną metodą diagnostyki infrastruktury budowlanej, w tym dla dla kolejnictwa oraz systemem do redukcji zanieczyszczeń z powietrza. Uczelnia pozyska też nowe narzędzia do badań w obszarze ultraprecyzyjnych pomiarów w ramach Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej. Wartość czterech projektów, w których uczestniczy jako lider lub główny partner naukowy, to ponad 110 mln zł (wysokość przyznanego im dofinansowania to ponad 98 mln zł).
W konkursach FENG, rozstrzygniętych przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (FENG.01.01-IP.01-005/23 – Ścieżka SMART) Politechnika Krakowska – jako partner – ma udział w 3 zwycięskich projektach. W tym naborze złożono 566 wniosków o wsparcie finansowe wspólnych przedsięwzięć konsorcjów przedsiębiorców i jednostek badawczych, z czego tylko 51 wniosków zostało wybranych do dofinansowania. Partnerstwo nauka-biznes będzie w tych projektach służyć wdrożeniu w firmie stworzonych wspólnie z naukowcami innowacyjnych rozwiązań, które zwiększą konkurencyjność przxedsiębiorców, zwłaszcza w obszarach inteligentnych specjalizacji, transformacji przemysłowej, transformacja gospodarki w kierunku Przemysłu 4.0 oraz zielonych technologii.
Politechnika Krakowska zrealizuje także projekt w ramach konsorcjum Narodowej Sieć Metrologii Współrzędnościowej, służący rozszerzeniu możliwości badawczych w zakresie pomiarów ultraprecyzyjnych i in-process metrology. Wart ponad 43 mln zł projekt uzyskał dofinansowanie w – koordynowanym przez OPI – Państwowy Instytut Badawczy – konkursie FENG w ramach Priorytetu II (Środowisko sprzyjające innowacjom). Grant dla PK to ponad 11 ml zł.
SHM System, Politechnika i UMCS stworzą światłowodowy czujnik dla zwiększenia bezpieczeństwa w budownictwie i kolejnictwie
Z programu FENG zrealizowany zostanie wspólny projekt konsorcjum SHM System sp. z o.o. sp. kom. (lider), Politechniki Krakowskiej i Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie pn. „Ciągły geometrycznie czujnik temperatury, odkształceń i kształtu (Distributed Temperature, Elongation and Shape Sensor = DTES Sensor)”. Przedsięwzięcie warte ponad 29 mln zł otrzymało dofinansowanie w wysokości 23 414 153.53 zł. Wartość zadań realizowanych przez zespół PK w ramach projektu to prawie 7 mln zł.
Celem współpracy jest zbudowanie pierwszego w skali światowej ciągłego geometrycznie, światłowodowego czujnika temperatury, odkształceń i kształtu (DTES), wraz z opracowaniem jego zastosowania w budownictwie kolejowym. – Czujnik taki pozwoli na pomiar odkształceń, temperatury i przemieszczeń elementów pracujących w warunkach zmiennej, niejednorodnej temperatury oraz intensywnych, zewnętrznych oddziaływań mechanicznych. Pomiary tego typu są wykonywane np. w diagnostyce toru bezstykowego, badaniach belek stalowych konstrukcji mostowych, dźwigarów betonowych, czy nawierzchni dróg – wyjaśnia dr hab. Piotr Kozioł, prof. PK, członek zespołu B+R projektu.
Opracowany czujnik pozwoli na niezależny pomiar odkształceń oraz temperatury i będzie mógł być zastosowany w pomiarach kolejowych do wyznaczania sił osiowych, temperatury i przemieszczeń w szynach toru bezstykowego. – Produkt może być również wykorzystywany w monitorowaniu konstrukcji inżynierskich (Structural Health Monitoring) oraz w badaniach laboratoryjnych prowadzonych przez instytuty i uczelnie, w szczególności w przypadkach, gdy istotny jest wpływ niejednorodnego pola temperatur na wyniki pomiarów. Nad rozwiązaniem będzie pracował 14-osobowy zespół naukowców Politechniki Krakowskiej, oparty przede wszystkim na badaczach Katedry Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu Wydziału Inżynierii Lądowej PK. Kluczowy personel B+R projektu stanowią: dr hab. inż. Juliusz Sołkowski, prof. PK (ekspert ds. dróg kolejowych, stref przejściowych i toru bezstykowego), dr hab. Piotr Kozioł, prof. PK (ekspert ds. modelowania analitycznego, dynamiki dróg szynowych i metod obliczeniowych w mechanice), dr inż. Filip Janowiec (ekspert ds. projektowania i utrzymania infrastruktury kolejowej). Kierownikiem części B+R w ramach projektu jest prof. dr hab. inż. Arkadiusz Kwiecień z Katedry Mechaniki Budowli i Materiałów WIL PK.
Główne zadania naukowców Politechniki obejmują: badania teoretyczne oraz doświadczalne prowadzące do wdrożenia czujnika światłowodowego DTES w kilku kluczowych obszarach dróg kolejowych. Będą to: obiekty inżynieryjne, rozjazdy i grupy rozjazdowe, a także odcinki toru bezstykowego zagrożone wystąpieniem dużych deformacji z uwzględnieniem dynamicznych i termicznych oddziaływań, istotnych z punktu widzenia diagnostyki i utrzymania toru. Projekt wpisuje się w bieżące trendy dotyczące zwiększania bezpieczeństwa, włączając zagadnienia predictive maintenance. Będzie realizowany od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2027 r.
System BRATA ECO PK i firmy Henkor powstrzyma zanieczyszczenie powietrza
Dzięki środkom z programu FENG Politechnika Krakowska wraz z firmą HENKOR, zrealizują projekt pn. „Prace rozwojowe w zakresie opracowania innowacyjnego systemu kominowego BRATA ECO oraz wdrożenie wyników tych badań we własnej działalności gospodarczej firmy HENKOR.” – To przykład pionierskiego podejścia do wyzwań środowiskowych. System BRATA ECO odpowiada na potrzeby zrównoważonego rozwoju w budownictwie. Wprowadzi aktywną redukcję szkodliwych pyłów PM2.5, PM10 i NOx, umożliwiając stosowanie kominków i pieców nawet w miastach z restrykcjami antysmogowymi. Projekt będzie również obejmował opracowanie receptury innowacyjnej mieszanki betonowej, która dzięki zawartości aktywnych składników będzie mogła oczyszczać powietrze z zanieczyszczeń. Mieszanka zostanie zastosowana w systemach kominowych firmy HENKOR, stanowiąc integralny element rozwiązania BRATA ECO, co dodatkowo podkreśla innowacyjny charakter projektu – wyjaśnia dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK, kierownika B+R konsorcjum z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Wsparcie merytoryczne zapewniają także dr inż. Maciej Gruszczyński i dr hab. inż. Małgorzata Fedorczak-Cisak, specjalizujący się w technologii betonu oraz nowoczesnych materiałach budowlanych oraz dr hab. inż. Alicja Kowalska-Koczwara, prof. PK (ekspertka w zakresie mechaniki budowli i materiałów), wszyscy z Wydziału Inżynierii Lądowej PK.
Rekomendowana kwota dofinansowania projektu to 14 211 310 zł (całkowita wartość przedsięwzięcia to ponad 29,5 mln zł), w tym udział PK to 2 740 000 zł. Kluczowe prace obejmą badania nad nowoczesnymi materiałami, testowanie technologii oraz wdrożenie końcowego rozwiązania. Eksperci z Politechniki Krakowskiej nie tylko odegrali kluczową rolę w badaniach i opracowywaniu założeń projektu, ale także aktywnie uczestniczyli w procesie jego pisania. Ich wkład w precyzyjne definiowanie celów badawczych i przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej był jednym z kluczowych elementów sukcesu w konkursie. Zadania zespołu Politechniki obejmą: opracowanie unikalnych receptur betonów o wysokiej odporności ogniowej i niskiej gęstości, testowanie parametrów technicznych nowych materiałów w laboratoriach PK, optymalizację technologii produkcji i jej wdrożenie w warunkach przemysłowych.
Realizacja projektu rozpocznie się w lutym 2025 roku i zakończy w styczniu 2028 roku.
Dzięki danym z telefonów komórkowych Orange wspólnie z Politechniką usprawnią transport
Projekt o nazwie „MDT – Opracowanie systemu zasilania modeli transportowych zbiorami danych z sieci komórkowej” realizowany będzie w konsorcjum Politechniki Krakowskiej z operatorem sieci komórkowej Orange Polska. Ze strony PK we współpracę zaangażowani są: dr hab. inż. Jacek Chmielewski, prof. PK, autor pomysłu i koncepcji innowacyjnego podejścia do tworzenia modeli transportowych, kierownik badawczo-rozwojowy projektu, a także dr hab. inż. Mariusz Kieć, prof. PK (Katedra Dróg, Kolei i Inzyneirii Ruchu WIL PK).
Planowanie rozwoju infrastruktury transportowej, obejmujące zarówno nowe inwestycje (drogowe i kolejowe), jak i modernizacje istniejących rozwiązań czy zakupy nowoczesnego, niskoemisyjnego taboru dla transportu publicznego, wymaga przeprowadzenia szczegółowych analiz numerycznych. Ich celem jest uzasadnienie efektywności ekonomicznej planowanych działań. Wymóg ten wynika zarówno z zapisów „Niebieskiej Księgi” dotyczącej projektów w sektorze drogowym i transportu publicznego, jak i z zasady racjonalnego gospodarowania środkami publicznymi. – Jednym z kluczowych wyzwań w procesie tworzenia i aktualizacji wspomnianych modeli transportowych jest pozyskiwanie danych. Dane te są często bardzo kosztowne i czasochłonne w gromadzeniu, a jednocześnie charakteryzują się jednorazowością pomiarów, co negatywnie wpływa na ich wiarygodność. Odpowiedzią na te problemy jest zaproponowane w naszym projekcie badawczym opracowanie algorytmów wykorzystujących dane komórkowe do parametryzacji części popytowej modeli transportowych. Algorytmy te mają służyć definiowaniu źródeł i celów podróży, wyznaczaniu granic obszarów analizy (tzw. rejonów transportowych) oraz powiązywaniu tych obszarów z miejscami rozpoczęcia i zakończenia podróży w sieciach transportowych – mówi dr hab. inż. Jacek Chmielewski, prof. PK z Katedry Systemów Transportowych WIL PK.
Innowacyjność proponowanego podejścia polega na zmianie sposobu wykorzystania danych komórkowych w stosunku do dotychczasowych badań. – Dotąd prace koncentrowały się głównie na tworzeniu więźby przemieszczeń pomiędzy określonymi obszarami analizy. Wadą tego podejścia jest brak możliwości budowy modeli prognostycznych na podstawie tak skonstruowanych macierzy przemieszczeń. Więźba podróży odzwierciedla aktualne wzorce przemieszczania się mieszkańców, lecz nie uwzględnia przyczyn i zasad rządzących tymi przemieszczeniami. Problem badawczy postawiony w ramach wspólnych z Orange Polska prac zakłada fundamentalną zmianę podejścia do zastosowania danych komórkowych, co w efekcie może znacząco poprawić jakość modeli transportowych i wyników analiz opartych na tych danych. Możliwe będzie podejmowanie bardziej trafnych decyzji w zakresie działań inwestycyjnych i organizacyjnych, prowadzących do skrócenia czasu i obniżenia kosztów przemieszczania się osób i towarów – mówi Jacek Chmielewski. Dodatkowym zyskiem z innowacji będzie ograniczenie wpływu transportu na środowisko naturalne poprzez zmniejszenie emisji zanieczyszczeń i hałasu.
Wart ponad 9 mln projekt Orange Polska i Politechniki uzyskał – wspólnie z czterema innymi projektami – najwyższą ocenę punktową spośród zgłoszonych wniosków. Kwota dofinansowania to 7 mln zł, w tym udział PK to 4,3 mln zł.
Nowa infrastruktura dla ultraprecyzyjnych pomiarów współrzędnościowych
Konsorcjum „NSMET – Narodowa Sieć Metrologii Współrzędnościowej z udziałem Politechniki Krakowskiej jako lidera otrzymało dofinansowanie na realizację projektu „NSMET – Narodowa Sieć Metrologii Współrzędnościowej – rozszerzenie możliwości w zakresie pomiarów ultraprecyzyjnych i in-process metrology” w ramach 2 PRIORYTETU PROGRAMU FUNDUSZE EUROPEJSKIE DLA NOWOCZESNEJ GOSPODARKI 2021–2027 (FENG). Łączny koszt projektu to 43 760 171,52 zł, kwota dofinansowania 30 650 385,25 zł, w tym dla Politechniki Krakowskiej 11 145 632,78 zł.
– Politechnika Krakowska jako lider wpisanego na Polską Mapę Infrastruktury Badawczej konsorcjum NSMET, kontynuuje inwestycje w innowacyjną aparaturę badawczą, tak, aby projekt NSMET nabrał nowego wymiaru, wprowadzając innowacje technologiczne na skalę międzynarodową – mówi dr inż. Konrad Kobiela, kierownik projektu (kierownikiem konsorcjum NSMET jest prof. Adam Gąska z PK). Projekt obejmuje zakup infrastruktury badawczej o unikalnej konfiguracji. – To m.in. optyczne systemy współrzędnościowe, multisensoryczne systemy laserowe, referencyjne systemy do pomiaru odchyłek kształtu, zaawansowane systemy mapowania topografii powierzchni czy systemy interferometrii laserowej. Infrastruktura ta pozwoli Politechnice Krakowskiej na tworzenie warunków badawczych niespotykanych dotąd w Polsce – podkreśla Konrad Kobiela.
Poza zakupem aparatury naukowcy Politechniki skupią się na opracowywaniu zaawansowanych procedur i know-how, takich jak wytyczne dotyczące pracy z multisensorycznymi systemami pomiarowymi czy metodyka szacowania niepewności i zwiększania dokładności pomiarów geometrii obiektów do niespotykanych dotąd poziomów. Te innowacyjne rozwiązania znajdą zastosowanie zarówno w badaniach naukowych, jak i w usługach komercyjnych, wspierając rozwój polskiego przemysłu. – Wspólnie z innymi jednostkami konsorcjum NSMET, stawiamy na szeroką współpracę z przedsiębiorstwami z branż takich jak lotnictwo, motoryzacja i energetyka. Nowa infrastruktura będzie wykorzystywana do takich zadań jak kalibracja wzorców geometrycznych, pomiary obiektów wielkogabarytowych czy analiza topografii powierzchni – wymienia dr Kobiela. Jak podkreśla, dzięki kontynuacji projektu NSMET, Politechnika Krakowska umacnia swoją pozycję lidera w dziedzinie metrologii współrzędnościowej, wspierając jednocześnie rozwój innowacyjnych technologii w Polsce i na świecie.
Sukces w unijnych programach z udziałem Centrum Wsparcia Projektów i Centrum Transferu Technologii PK
Pracowników naukowych PK w tworzeniu konsorcjów i aplikowaniu o środki na projekty w programie FENG wspierali eksperci z Centrum Wsparcia Projektów oraz z Zespołu ds. Komercjalizacji Centrum Transferu Technologii PK. Zadania Centrum Wsparcia Projektów polegały na weryfikacji wymogów formalnych, gromadzeniu niezbędnej dokumentacji projektowej oraz organizacji pracy przy składaniu wniosków. Centrum Transferu Technologii PK zapewniło wsparcie w zakresie tworzenia umów konsorcjum, w szczególności zapisów dotyczących własności intelektualnej oraz wykorzystania wyników projektu. Pracownicy CTT przygotowywali wyceny własności intelektualnej, a także uczestniczyli w negocjacjach z partnerami.
Program Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki (FENG) 2021-2027 to nowy program operacyjny, który jest kontynuacją wcześniejszych POIG (Innowacyjna Gospodarka 2007–2013) i POIR (Inteligentny Rozwój 2014–2020). Służy wzmocnieniu innowacyjności polskiej gospodarki. Ma zwiększyć potencjał Polski w zakresie wykorzystywania zaawansowanych technologii w gospodarce, a także na polu badań i innowacji. Tworzenie i stosowanie takich technologii pomaga rozwiązywać aktualne problemy społeczne i gospodarcze.
FENG składa się z czterech najważniejszych obszarów wsparcia, zw. priorytetami. Są to: I – Wsparcie dla przedsiębiorców, II – Środowisko przyjazne innowacjom, III – Zazielenienie przedsiębiorstw, IV – Pomoc techniczna.
Na zdjęciach:
Dr inż. Filip Janowiec, dr hab. inż. Juliusz Sołkowski, prof. PK i dr hab. Piotr Kozioł, prof. PK, główni realizatoprzy projektu „Ciągły geometrycznie czujnik temperatury, odkształceń i kształtu (Distributed Temperature, Elongation and Shape Sensor = DTES Sensor)”
Dr hab. inz. Bożena Tyliszczak, kierownik B+R projektu „Prace rozwojowe w zakresie opracowania innowacyjnego systemu kominowego BRATA ECO oraz wdrożenie wyników tych badań we własnej działalności gospodarczej firmy HENKOR”
Dr hab. inż. Jacek Chmielewski, kierownik B+R projektu „MDT – Opracowanie systemu zasilania modeli transportowych zbiorami danych z sieci komórkowej”
(m)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska (PK) i Ojcowski Park Narodowy (OPN) rozpoczynają współpracę badawczą, edukacyjną i inżynierską. Jej celem jest wykorzystanie potencjału naukowego, intelektualnego i edukacyjnego uczelni dla wzmocnienia specjalistycznej ochrony cennego obszaru Ojcowskiego Parku Narodowego, enklawy unikatowych wartości przyrodniczych, kulturowych, społecznych i edukacyjnych. Umowę o współpracy sygnowali rektor PK prof. Andrzej Szarata i dyrektor Ojcowskiego Parku Narodowego Tomasz Gierat, przy koordynacyjnej współpracy dr hab. inż. arch. Tomasza Kapeckiego, prof. PK, prorektora ds. ogólnych uczelni.
W ramach współpracy studenci Politechniki Krakowskiej na cennych przyrodniczo terenach Parku będą mogli realizować plenery rysunkowe i malarskie, odbywać ćwiczenia projektowe w ramach zajęć na studiach i I II stopnia, przeprowadzać inwentaryzacje budowlane i inwentaryzacje zieleni, służące m.in. realizowaniu prac inżynierskich i magisterskich, poświęconych tematyce Ojcowskiego PN i chronionych rezerwatów przyrodniczych. Umowa zakłada także opracowywanie przez pracowników i studentów PK koncepcji architektonicznych i projektów urbanistycznych dla obiektów i obszarów Parku, a także przygotowywanie przez specjalistów uczelni ekspertyz, opinii i analiz, służących rozwiązywaniu problemów związanych z bieżącym gospodarowaniem bezcenną tkanką Ojcowskiego Parku Narodowego. Na terenie rezerwatu organizowane będą też wystawy prac studenckich dotyczących Parku.
Propozycję nawiązania trwałej współpracy złożył Politechnice Krakowskiej dyrektor Ojcowskiego Parku Narodowego mgr inż. Tomasz Gierat. – Zwróciłem się z takim pomysłem do zmarłego rektora PK prof. dr inż. Andrzeja Białkiewicza, a ta propozycja spotkała się z Jego dużą przychylnością. Zdążyliśmy umówić istotne ramy współpracy. Niestety nagła śmierć Pana Profesora na krótki czas zahamowała procedowanie porozumienia. Jednak dzięki kontynuacji tematu przez obecnego rektora – prof. Andrzeja Szaratę – oraz przy czynnym wsparciu prorektora Tomasza Kapeckiego współpraca pomiędzy Ojcowskim Parkiem Narodowym a Politechniką Krakowską dziś staje się faktem – mówi dyrektor Tomasz Gierat. – Dla Ojcowskiego Parku Narodowego bardzo istotną korzyścią ze współdziałania będzie wsparcie merytoryczne, naukowe, a przede wszystkim praktyczne ze strony studentów i ekspertów Politechniki Krakowskiej dla realizowanych przez nas działań, szczególnie w zakresie utrzymania i remontów naszych obiektów, zwłaszcza tych objętych ochroną konserwatorską. Ta pomoc ze strony specjalistów Politechniki będzie służyć zachowaniu substancji technicznej zabytków dla kolejnych pokoleń. Studenci oraz pracownicy naukowi PK będą mogli realizować wszelkie zadania dydaktyczne i naukowe w ramach realizowanych ćwiczeń terenowych na obszarze Ojcowskiego PN, także podejmować wyzwania architektoniczne i konserwatorskie, dotyczące obiektów wpisanych do rejestru zabytków, będących własnością Ojcowskiego Parku. Opracowania związane z architekturą krajobrazu czy projekty urbanistyczne będzoe można wykorzystywać jako cenne wsparcie np. przy procedowaniu lokalnych planów i studiów zagospodarowania przestrzennego – zaznacza dyrektor OPN.
Dla Ojcowskiego Parku Narodowego bardzo istotną korzyścią ze współdziałania będzie wsparcie merytoryczne, naukowe, a przede wszystkim praktyczne ze strony studentów i ekspertów Politechniki Krakowskiej…
Z nowym partnerstwem duże nadzieje wiąże także Politechnika Krakowska. – Współpraca z Ojcowskim Parkiem Narodowym daje naszym studentom szansę na przećwiczenie – w przestrzeni o silnych walorach kulturowych, zabytkowych i przyrodniczych – działań, które będą potem podejmować w zawodowej praktyce architektów, architektów krajobrazu i inżynierów. Położenie tej niezwykłej enklawy, porównywanej do dolinek szwajcarskich, w bliskości Krakowa na pewno będzie pobudzać wyobraźnię naszych młodych architektów i urbanistów. A późniejsze prezentacje prac projektowych czy studialnych studentów w tak niezwykłym krajobrazie będą bezcennym doświadczeniem, budującym zawodowe CV naszych absolwentów – podkreśla dr hab. inż. Tomasz Kapecki, prorektor PK, który koordynuje współpracę ze strony uczelni. Jak zaznacza prorektor Politechnika Krakowska, a zwłaszcza Wydział Architektury z Katedrą Architektury Krajobrazu oraz Wydział Inżynierii Lądowej, mają wiele do zaoferowania nowemu partnerowi. – Szczególnie cenne będą na pewno inwentaryzacje wielobranżowe, tworzone na potrzeby Parku koncepcje architektoniczne i urbanistyczne czy inwentaryzacje dendrologiczne – uważa prof. Kapecki.
Ojcowski Park Narodowy, został utworzony w 1956 r. dla ochrony cennych przyrodniczo, krajobrazowo i historycznie terenów Doliny Prądnika w Małopolsce. Obecnie obejmuje powierzchnię 2145,62 ha w gminach: Jerzmanowice – Przeginia, Skała, Sułoszowa, Wielka Wieś, Zielonki z czego ponad 70 procent stanowią zbiorowiska leśne. Powierzchnia strefy ochronnej wokół OPN, zwana otuliną, wynosi 6777 ha. Park udostępniany jest dla celów: naukowych (ma też własną pracownię naukowo-badawczą), edukacyjnych i turystycznych. Jest tu wiele cennych gatunków roślin i zwierząt, jaskiń, obiektów zabytkowych (Zamki w Pieskowej Skale i Ojcowie, zespół sakralny Pustelni bł. Salomei), malowniczych szlaków turystycznych.
>>> Więcej o Ojcowskim Parku Narodowym
Na zdjęciu
Prorektor Politechniki Krakowskiej prof. PK Tomasz Kapecki i dyrektor Ojcowskiego Parku Narodowego mgr inż. Tomasz Gierat przypieczętowali umowę o współpracy Fot. Jan Zych
(mas)
{fastsocialshare}
Szukanie sposobów na rozwój potencjału turystycznego Zakliczyna oraz jego infrastruktury – to między innymi zakłada umowa o współpracy, którą Politechnika Krakowska podpisała z małopolską gminą. W ramach porozumienia odbędą się międzynarodowe warsztaty FutureLab Camp, podczas których studenci Politechniki oraz zagranicznych uczelni wchodzących w skład Uniwersytetu Europejskiego STARS EU będą szukali pomysłów na turystyczne i architektoniczne metamorfozy Zakliczyna. W planach jest m.in. wypracowanie koncepcji 400-metrowej kładki pieszo-rowerowej nad rzeką Dunajec. Pierwsze rozmowy o kooperacji uczelni i gminy odbyły się podczas wrześniowego Forum Ekonomicznego w Karpaczu, ich finałem jest formalnie zawiązane porozumienie. Sygnowali je prof. Andrzej Szarata, rektor PK i Dawid Chrobak, burmistrz Zakliczyna.
– Jesteśmy w trakcie zaawansowanych rozmów z Urzędem Marszałkowskim Województwa Małopolskiego na temat pozyskania środków na realizację kładki nad Dunajcem. Będzie nawiązywała do historycznego, drewnianego mostu, który był w tamtym miejscu i został rozebrany w 1978 roku – mówi Dawid Chrobak, burmistrz Zakliczyna. – Kładka, o której mówimy, byłaby częścią ścieżki pieszo-rowerowej Eurovelo przebiegającej wzdłuż południowego brzegu Dunajca. Ona sama w sobie już jest ogromną atrakcją turystyczną, ale w perspektywie czasu będzie się rozwijać coraz mocniej, bo będzie rozbudowywana w kierunku zamku w Dębnie.
Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, także jako przewodniczący Rady Naukowej Stowarzyszenia Euroregion Karpacki, zapowiada współpracę, która może zwrócić na Zakliczyn uwagę dużego biznesu: – Dzięki dogodnemu położeniu Zakliczyn to idealne miejsce na inwestycje, zwłaszcza turystyczne. Bardzo się cieszymy z potencjału jaki leży we współpracy naszej uczelni z tak dynamiczną rozwijającą się gminą. Zwłaszcza z szansy, którą ta współpraca stwarza studentom Politechniki i naszych partnerskich uczelni zagranicznych. Warsztaty poświęcone Zakliczynowi to kolejny przykład nowoczesnego kształcenia, które promujemy na Politechnice czyli edukacji przez realizację projektów o praktycznych zastosowaniach dla społeczności lokalnych. Te dedykowane Zakliczynowi – jak przekazuje burmistrz – mają szansę inspirować do rzeczywistych zmian w gminie – mówi prof. Andrzej Szarata.
Bazą do studenckich prac w ramach pierwszego w historii FutureLab Camp (25 lutego – 3 marca 2025) będzie przygotowana przez władze Zakliczyna strategia rozwoju gminy. Jedną z propozycji jest projekt zagospodarowania terenów przybrzeżnych rzeki Dunajec pod kątem ich aktywizacji społecznej i turystycznej. – Grupa projektowa FutureLab złożona ze studentów PK oraz zagraniczych uniwersytetów skupionych w STARS EU, pod opieką naukowców Politechniki Krakowskiej, będzie pracowała m.in. nad koncepcjami nowej kładki nad Dunajcem prowadzącej do malowniczego zamku w Melsztynie – mówi mgr Monika Firlej, dyrektorka FutureLab PK.
Zgodnie z założeniami programowymi działań leżących w zakresie STARS EU studenci uczestniczący w warsztatach będą musieli kompleksowo zbadać potrzeby lokalnej społeczności Zakliczyna. Pojadą do gminy na wizytę studyjną, aby porozmawiać z jej mieszkańcami, poznać ich problemy i poszukać koncepcyjnych rozwiązań. Oprócz projektów kładki warsztaty mają zaowocować też innymi pomysłami na turystyczne i architektoniczne wzbogacenie gminy. Skorzystanie z wypracowanych koncepcji studenckich zależeć będzie od decyzji władz i mieszkańców Zakliczyna, ale w gminie przyznają, że forma współpracy zaoferowana przez Politechnikę Krakowską jest bardzo ciekawa, a szanse na realizację koncepcji wypracowanych podczas warsztatów duże.
W poświęconym Zakliczynowi FutureLab Camp weźmie udział od 15 do 20 studentów z uczelni partnerskich STARS EU oraz kilkudziesięciu studentów Politechniki Krakowskiej. Za udział w warsztatach studenci otrzymają dodatkowe punkty ECTS do wykorzystania na swoich macierzystych uczelniach. Uczestnicy będą podzieleni na 3 grupy robocze, którymi naukowo kierować będą dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK i dr inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc z Katedry Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Nabór studentów zagranicznych, którzy wezmą udział w FutureLab Camp, już trwa. Organizatorzy poszukują przede wszystkim osób posiadających kompetencje w zakresie projektowania, architektury (w tym architektury krajobrazu), urbanistyki, planowania przestrzennego, organizacji konsultacji społecznych, komunikacji, pozyskiwania, analizy i obróbki danych, badań środowiskowych, myślenia systemowego, modelowania 3D i rysunków technicznych, znajomości dziedzictwa kulturowego, ekoprojektowania oraz planowania i analizy opłacalności projektów.
FutureLab Camp odbędzie się w ramach Blended Intensive Programme Erasmus+. BIP są intensywnymi programami dotyczącymi wybranych zagadnień naukowych, w ramach których wykorzystuje się innowacyjne metody nauczania. Tego typu mobilności organizowane są we współpracy kilku (minimum trzech) uniwersytetów zrzeszonych w ramach programu Erasmus+. Program BIP składa się z części wirtualnej oraz stacjonarnej (uczestnicy BIP z różnych uniwersytetów spotykają się w jednej z uczelni na min. 5 dni celem wspólnej realizacji zajęć). Tak też będzie w przypadku FutureLab Camp dotyczącego gminy Zakliczyn. Uczelnie wchodzące w skład Uniwersytetu Europejskiego STARS EU to – oprócz PK – szkoły wyższe z Holandii, Czech, Niemiec, Portugalii, Francji, Albanii, Szwecji i Hiszpanii.
To nie jest pierwszy raz, kiedy Politechnika Krakowska organizuje warsztaty w ramach BIP Erasmus+ przy współudziale międzynarodowego grona studenckiego z konsorcjum uczelni STARS EU. W październiku 2024 r. W Krakowie odbyły się warsztaty „ULICA KALWARYJSKA: Zrównoważona transformacja miast i budynków w obliczu wyzwań klimatycznych”. Ich celem było stworzenie strategicznych wizji odnowy otoczenia ulicy Kalwaryjskiej w krakowskiej dzielnicy Podgórze.
Na zdjęciu umowę o wspólpracy podpisują burmistrz Zakliczyna Dawid Chrobak (z lewej) i prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej /Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK oraz absolwent Politechniki Krakowskiej mgr inż. arch. krajobrazu Albert Rejman zdobyli pierwsze miejsce w konkursie „Zielona Architektura”. Zadaniem uczestników konkursu było zaprojektowanie ogrodów nawiązujących do tradycyjnych upraw Radziwiłłów, a efekty ich prac można podziwiać na terenie zespołu parkowo-pałacowego w Nieborowie.
Wyniki konkursu i uhonorowanie wyróżnionych twórców miało miejsce podczas tegorocznego Festiwalu Ogrodniczego w Nieborowie. Nagrodzonych zostało 10 projektów. Wśród nich pierwsze miejsce zajęli architekci krajobrazu z Politechniki Krakowskiej – dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK oraz mgr inż. architekt krajobrazu Albert Rejman. Zaproponowana przez nich kompozycja nawiązuje do tradycji ogrodów kuchennych doby baroku ze szczególnym uwzględnieniem aspektów użytkowych. Konkursowe ogrody można podziwiać w przestrzeni przy Pałacu Nieborowskim.
Koncepcja „Od ogrodu do stołu Pańskiego, ogród kuchenny Radziwiłłów” odnosi się do wzorców tego typu ogrodów, ale również historii miejsca (pałacu w Nieborowie). Podstawą założenia było połączenie jego prostoty związanej z użytkowym charakterem i bogactwem baroku. Regularność i osiowość kompozycji wzbogacona została przez niewielkie drzewa owocowe w formie ‘espalier’ oraz cztery wyraziste drewniane podpory w kształcie stożków przypominających barokowe topiary. Zostały one wykorzystane jako podparcie pod owocujące pnącza nadając im wyjątkowo ciekawy charakter. Wiarygodności kompozycji dodają zioła i warzywa uprawiane na podniesionych rabatach, ich dobór oparty był na źródłach pisanych – mówi dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK.
Realizując założenia konkursu związane z ekologią, projektanci wokół ogrodu zastosowali suchy żywopłot. Składa się on ze szkieletu palików drewnianych i wypełnienia wykonanego ze ściętych gałęzi. Autorzy projektu dobrali rośliny zarówno pod kątem walorów estetycznych, edukacyjnych oraz biocenotycznych.
Konkurs „Zielona architektura” zorganizował samorząd województwa łódzkiego w ramach zadania „Województwo Łódzkie Ogrodem Polski” w programie „Kulturalnie. Naturalnie”. Zadaniem uczestników konkursu było przygotowanie projektu ogrodu (o wymiarach 8m x 8m) na terenie zespołu parkowo-pałacowego w Nieborowie. W ten sposób, samorząd województwa chce zarówno uchronić otoczenie pałacu przed zniszczeniem, a także popularyzować obiekt i zachęcić turystów do odwiedzania tego miejsca.
{fastsocialshare}
Dr hab. inż. Maria Kurańska, prof. PK, dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK oraz prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec zostały mentorkami projektu „Dziewczyny do Nauki!”. Ambasadorkami niezwykle cennej ogólnopolskiej inicjatywy są zaś dr hab. inż. Jolanta Jaśkowska oraz mgr inż. Dagmara Słota. Dziewczyny do nauki to projekt, skierowany do maturzystek, studentek i doktorantek kierunków technicznych i ścisłych oraz naukowczyń z obszaru STEM (ang. science, technology, engineering, mathematics). Promuje naukę wśród kobiet – ma inspirować do rozwijania kariery naukowej, a także służyć nawiązywaniu i rozwijaniu relacji zawodowych. Swoim doświadczeniem podzielą się odnoszące znakomite sukcesy badaczki z Politechniki Krakowskiej.
Dr hab. inż. Maria Kurańska, prof. PK, dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK oraz prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec zostały mentorkami projektu „Dziewczyny do Nauki!”. Tę funkcję mogą sprawować naukowczynie i menedżerki pracujące na uczelniach lub w instytutach badawczych, które w spotkaniach 1:1 podzielą się swoją wiedzą z kobietami będącymi na wcześniejszych etapach działalności naukowej. W projekcie przewidziano zarówno mentoring związany ze ścieżką badawczą, jak i wspieranie rozwijania ścieżki zarządczej (począwszy od funkcji kierownika projektu naukowego po rolę menedżera jednostki naukowej).
W ramach projektu zostanie także utworzona sieć ambasadorek, które mają za zadanie działać na rzecz konsolidacji środowiska polskich naukowczyń w celu zwiększenia liczby młodych badaczek w obszarach, gdzie są one niedoreprezentowane. W gronie ambasadorek programu również nie brakuje reprezentantek Politechniki Krakowskiej. Są to: dr hab. inż. Jolanta Jaśkowska oraz mgr inż. Dagmara Słota.
Poprzez projekt „Dziewczyny do Nauki!” Fundacja Edukacyjna Perspektywy chce promować wybór nauki jako atrakcyjnej ścieżki zawodowej. Jak wynika z analizy dostępnej w systemie RAD-on (czerwiec 2024), kobiety stanowią 48 proc. ogólnej liczby nauczycieli akademickich w Polsce. Jednak proporcja kobiet prowadzących badania naukowe w naukach ścisłych i technicznych (STEM) to zaledwie 33 proc., a w niektórych dyscyplinach (np. automatyka, elektronika, elektrotechnika) nawet poniżej 10 proc. Dlatego projekt szczególny nacisk kładzie na różnorodność właśnie w tych dziedzinach nauki.
Projekt „Dziewczyny do Nauki! Zachęcanie kobiet do kariery badawczej w naukach technicznych i ścisłych” jest finansowany ze środków budżetu państwa przyznanych przez Ministra Nauki w ramach programu „Społeczna odpowiedzialność nauki II – Popularyzacja nauki”.
{fastsocialshare}
Minister Edukacji i Nauki przyznał stypendia 230 wybitnym młodym naukowcom, reprezentującym 51 dyscyplin naukowych i artystycznych. W gronie laureatów, nagrodzonych spośród 1828 kandydatów zgłoszonych we wnioskach aplikacyjnych, jest trzech wybitnych młodych badaczy z Politechniki Krakowskiej. Będą przez 3 lata otrzymywali stypendia w wysokości 5 390 zł miesięcznie.
W dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych stypendia otrzymali naukowcy z Politechniki Krakowskiej:
⇒ dr inż. Wiktor Kasprzyk (w dyscyplinie inżynieria chemiczna) z Katedry Biotechnologii i Chemii Fizycznej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. W pracach badawczych zajmuje się m.in. syntezą i charakterystyką związków organicznych, rozwija nowe metody wykrywania substancji psychoaktywnych, pracuje też nad nowymi materiałami dla inżynierii biomateriałów i inżynierii tkankowej, m.in. polimerami przeznaczonymi do wytwarzania nowej generacji protez naczyń krwionośnych
⇒ mgr inż Filip Petko (w dyscyplinie inżynieria chemiczna) ze Szkoły Doktorskiej PK i OrtylPhotoLab Team. Jego badania koncentrują się na syntezie nowych soli jodoniowych zdolnych do fotoinicjowania polimeryzacji kationowej przy zastosowaniu światła widzialnego. Opracowane przez niego nowe związki mają potencjał stać się kationowymi fotoinicjatorami przyszłości, znajdując zastosowanie w nowoczesnych metodach syntezy polimerów. Nowe fotoinicjatory iodoniowe można wykorzystać nie tylko w klasycznych branżach (poligrafia, produkcja klejów), ale też w nowoczesnej produkcji materiałów polimerowych takimi metodami jak druk 3D-VAT, fotopolimeryzacja dwufotonowa czy energooszczędna i ekologiczna fotoindukowana polimeryzacja frontalna. Zaletą związków jest możliwość użycia ich z bardziej energooszczędnymi źródłami światła typu LED.
⇒ mgr inż. Katarzyna Węglarz (w dyscyplinie inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka) z Katedry Procesów Cieplnych Ochrony Powietrza i Utylizacji Odpadów Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki i Szkoły Doktorskiej PK. Jej badania naukowe skupiają się na wymiennikach ciepła. Zajmuje się opracowywaniem nowej metody analityczno-numerycznej służącej do obliczania wymienników ciepła o różnej budowie. Jest kierownikiem grantu z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, Fundusze Norweskie, konkurs Small Grant Scheme Call 2020, którego celem grantu jest przygotowanie nowej metody obliczeń wymienników ciepła oraz jej sprawdzenie w serii badań eksperymentalnych.
Stypendia przyznano naukowcom, prowadzącym innowacyjne badania w ważnych tematach dla rozwoju nauki w Polsce i o istotnym znaczeniu dla dziedziny nauki i dyscypliny naukowej oraz takich, które mają znaczące oddziaływanie społeczne (wyrażone np. w postaci patentów, wdrożeń, ekspertyz).
Kandydatów do stypendiów zgłaszali do końca grudnia rektorzy uczelni, dyrektorzy instytutów PAN, instytutów badawczych i instytutów międzynarodowych. W sumie wpłynęło 1828 wniosków, spośród których minister edukacji i nauki uhonorował stypendiami 230 młodych naukowców, reprezentujących 51 dyscyplin naukowych i artystycznych. Stypendia przyznano naukowcom, prowadzącym innowacyjne badania w ważnych tematach dla rozwoju nauki w Polsce i o istotnym znaczeniu dla dziedziny nauki i dyscypliny naukowej oraz takich, które mają znaczące oddziaływanie społeczne (wyrażone np. w postaci patentów, wdrożeń, ekspertyz). Za znaczące osiągnięcia w działalności naukowej młodego naukowca punktowano w konkursie stypendialnym m.in. autorstwo lub współautorstwo monografii naukowej, rozdziału w monografii naukowej lub artykułu naukowego, wydanego w czasopiśmie ujętym w ministerialnym wykazie, odbycie zagranicznego stażu w podmiocie o wysokim prestiżu czy otrzymane stypendium zagranicznego.
Młody naukowiec to osoba prowadząca działalność naukową jako doktorant lub nauczyciel akademickim i nie posiada stopnia doktora lub od jego uzyskania nie upłynęło 7 lat.
>>> Ogłoszenie o wynikach konkursu i lista wszystkich laureatów
Na zdjęciu od lewej dr inż. Wiktor Kasprzyk, mgr inż Katarzyna Węglarz i mgr inż. Filip PetkoFot. archiwa naukowców
(mas)
{fastsocialshare}
Zakończyła się rejestracja do 10. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK”. Do rywalizacji o dodatkowe punkty w rekrutacji na Politechnikę Krakowską zgłosiło się łącznie 491 tegorocznych maturzystów. Uczestnicy wybierali spośród czterech konkursowych przedmiotów: matematyki, chemii, informatyki oraz predyspozycji architektonicznych. Każdy z nich mógł wskazać tylko jedną dyscyplinę.
Pierwszy etap konkursu odbędzie się w sobotę, 11 stycznia, w formie zdalnej. W przypadku matematyki, chemii i informatyki, uczniowie sprawdzą swoją wiedzę rozwiązując zadania obliczeniowe i problemowe w formie testu on-line. Maturzyści, którzy wybrali predyspozycje architektoniczne, będą musieli wykazać się wiedzą dotyczącą historii sztuki ze szczególnym uwzględnieniem historii architektury, a także wykonać zadania rysunkowe oceniające ich wyobraźnię przestrzenną. Do II etapu konkursu „O Złoty Indeks PK” zostanie zakwalifikowanych 30 osób z każdego z konkursowych przedmiotów – zdobywców co najmniej 40 proc. maksymalnej liczby punktów możliwych do uzyskania podczas pierwszego etapu.
Drugi etap konkursu odbędzie się 22 lutego 2025 r. o godz. 10.00 na kampusie Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24. Uczestnicy rywalizujący w matematyce, chemii i informatyce znów zmierzą się z zadaniami obliczeniowymi i problemowymi, zaś przyszli architekci i architekci krajobrazu wykonają model fizyczny z dostarczonych przez organizatorów materiałów, w oparciu o wskazany temat konkursowy, przy czym oceniana będzie kompozycja, forma i zgodność pracy z tematem.
W zależności od osiągniętych wyników, laureaci finału otrzymają 200, 100 lub 60 dodatkowych punktów w postępowaniu rekrutacyjnym na Politechnikę Krakowską (z wyjątkiem inżynierii wzornictwa przemysłowego). Laureatami I stopnia konkursu „O Złoty Indeks PK” zostaną uczestnicy, którzy uzyskają wyniki w przedziale od 81 do 100 proc. maksymalnej liczby punktów. Te osoby mogą liczyć na 200 dodatkowych punktów w postępowaniu rekrutacyjnym. Uczniowie z wynikami mieszczącymi się w przedziale 66 do 80 proc. maksymalnej liczby punktów, otrzymają tytuł laureata II stopnia i 100 dodatkowych punktów w rekrutacji na PK. Laureatami III stopnia zostaną uczestnicy, których rezultaty będą w puli od 50 do 65 proc. maksymalnej liczby punktów. Oni również otrzymają punkty rekrutacyjne – 60. Należy pamiętać, że punkty wywalczone z przedmiotów matematyka, chemia lub informatyka, nie przysługują w postępowaniu rekrutacyjnym na kierunki architektura i architektura krajobrazu, natomiast te zdobyte z przedmiotu predyspozycje architektoniczne, są brane pod uwagę wyłącznie w rekrutacji na architekturę oraz architekturę krajobrazu.
Więcej informacji na temat konkursu „O Złoty Indeks PK” na stronie indeks.pk.edu.pl
{fastsocialshare}
Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata złożył dwudniową wizytę we Lwowie. W poniedziałek 3 lipca odwiedził Politechnikę Lwowską, a we wtorek 4 lipca wziął udział w uroczystościach upamiętniających profesorów lwowskich, pomordowanych przez nazistowskie Niemcy na Wzgórzach Wuleckich 4 lipca 1941 r. Dobre relacje i współpraca to tradycja łącząca obie szkoły wyższe, kultywowana przez kolejnych rektorów obu uczelni, a tym mocniejsza, że Politechnika Krakowska wyrosła z lwowskich tradycji akademickich. Narodziła się m.in. dzięki inicjatywie profesorów lwowskich, którzy po wojnie znaleźli w Krakowie przystań do życia i kontynuowania akademickiej pracy. W tym roku wizyta we Lwowie – wobec wojny w Ukrainie – ma szczególny wymiar. Rektor PK omawiał nowe formy współpracy obu politechnik i przekazał – w mieniu społeczności Politechniki Krakowskiej – niezmienne wyrazy wsparcia i solidarności narodowi ukraińskiemu w walce o jego wolność i niepodległość Ukrainy.
Zaproszenie do złożenia wizyty we Lwowie i udziału w uroczystościach upamiętniających mord profesorów lwowskich na Wzgórzach Wuleckich skierowali do władz PK Eliza Dzwonkiewicz, Konsul Generalny Rzeczpospolitej Polskiej we Lwowie, Jurij Bobalo, rektor Politechniki Lwowskiej i Janusz Balicki, prezes Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Wojskowymi we Lwowie. Jak podkreślili we wspólnym liście:
W warunkach wojny, która toczy się przeciwko Ukrainie i w najtragiczniejszy sposób przypomina nam o okrucieństwach czasu wojennego, szczególnie ważne jest zachowanie jedności , aby pamięć o zbrodniach nie uległa zatarciu. Wspólne upamiętnienie we Lwowie mordu przedwojennej elity – naukowców i członków ich rodzin , jest także wyrazem solidarności wobec Ukraińców, którzy dziś giną za swoją ojczyznę w walce przeciwko rosyjskim okupantom.
W 2019 r. roku w uroczystościach na Wzgórzach Wuleckich we Lwowie Politechnikę Krakowską reprezentował prof. Andrzej Białkiewicz. W kolejnych latach PK także upamiętniała wydarzenie symbolicznym złożeniem kwiatów w miejscu zbrodni. W tym roku rektor Andrzej Szarata odwiedził Lwów.
4 lipca 1941 r. Niemcy rozstrzelali na Wzgórzach Wuleckich we Lwowie 22 profesorów lwowskich uczelni, członków ich rodzin oraz osoby, które przebywały z nimi w chwili aresztowania. Aresztowani naukowcy byli polskimi pracownikami trzech lwowskich uczelni: Uniwersytetu Jana Kazimierza, Politechniki Lwowskiej oraz Akademii Medycyny Weterynaryjnej. Od niemieckich kul zginęło wówczas 40 osób. W lipcu 2011 r. na Wzgórzach Wuleckich odsłonięto pomnik profesorów zamordowanych w 1941 r. przez Niemców.
Na zdjęciach
Rektorzy Politechniki Lwowskiej prof. Jurij Bobalo (w jasnej koszuli) i Krakowskiej prof. Andrzej Szarata (drugi z prawej) oraz prof. Zinoviy Blikharskyy, dyrektor Instytutu Inżynierii Lądowej i Systemów Inżynierskich (z lewej) oraz prof. Mykhailo Lobur z Instytutu Informatyki i Technologii Informacyjnych Politechniki Lwowskiej ( prawej)
Rektor PK prof. Andrzej Szarata złożył kwiaty pod pomnikiem na Wzgórzach Wuleckich, upamiętniającym profesorów lwowskich, zamordowanych podczas II wojny światowej
(mas)
Aktualizacja 04-07-2023
{fastsocialshare}
Dr Bożena Boba-Dyga została wyróżniona Nagrodą Miasta Krakowa za pracę doktorską pt. „O aranżacji konserwatorskiej w architekturze” obronioną na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Promotorkami rozprawy były prof. dr hab. inż. arch. Maria Jolanta Żychowska oraz dr hab. szt. Monika Bogdanowska, prof. PK (w zastępstwie śp. prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza). Rozprawa „O aranżacji konserwatorskiej w architekturze” jest nowatorskim studium, które wprowadza nową definicję aranżacji konserwatorskiej i analizuje jej miejsce w procesie ochrony zabytków.
Nagrody Miasta Krakowa to wyróżnienia dla osób, których działania przyczyniają się do rozwoju miasta i wzrostu jego twórczego oraz naukowego potencjału. Historia tych nagród sięga XVI wieku. Pierwszym znanym z nazwiska laureatem był Mikołaj Jaskier, który został w ten sposób nagrodzony za kodyfikację prawa miejskiego. Na przestrzeni lat zmieniała się częstotliwość przyznawania nagród oraz ich kategorie. Obecnie Nagrody Miasta Krakowa są przyznawane w takich kategoriach, jak: kultura i sztuka, nauka i technika, sport oraz prace dyplomowe, których tematyka związana jest z Krakowem.
W tym roku Nagrodę Miasta Krakowa w kategorii prace dyplomowe otrzymała m.in. Bożena Boba-Dyga. Laureatka została wyróżniona za pracę doktorską pt. „O aranżacji konserwatorskiej w architekturze”. Swój interdyscyplinarny doktorat obroniła z wyróżnieniem w 2023 roku w specjalności historii i konserwacji architektury i urbanistyki. Bożena Boba-Dyga rozprawę doktorską przygotowała w trybie eksternistycznym na Wydziale Architektury PK. Warto podkreślić, że jej praca zyskała również uznanie w konkursie Generalnego Konserwatora Zabytków oraz Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków na najlepsze prace studialne i naukowe dotyczące ochrony zabytków.
Nagrodzona rozprawa doktorska Bożeny Boby-Dygi kompleksowo przedstawia analizę zagadnienia aranżacji konserwatorskiej w kontekście zabytków architektury. Autorka przedstawia w niej cechy i składniki procesu konserwatorskiego. W swojej pracy dr Boba-Dyga podejmuje temat językowego ujęcia pojęcia aranżacji, przedstawiając ewolucję definicji w różnych dziedzinach sztuki, ze szczególnym uwzględnieniem muzyki. Na podstawie tych analiz autorka formułuje nową definicję aranżacji konserwatorskiej, która łączy teoretyczne założenia z praktyką. W ostatnim rozdziale autorka obrazuje proces aranżacji konserwatorskiej za pomocą szczegółowych przykładów. Omawia obiekty aranżowane zarówno w przeszłości, jak i współcześnie, obejmujące zarówno całe zespoły architektoniczne, jak i pojedyncze budynki czy ich elementy głównie z terenu Krakowa. Pracę można znaleźć w repozytorium Biblioteki Politechniki Krakowskiej.
Bożena Boba-Dyga jest konserwatorką zabytków i artystką multidyscyplinarną aktywną w obszarach literatury, sztuk wizualnych, muzyki i teatru oraz działaczką społeczną w rozmaitych stowarzyszeniach. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki. Studiowała również na Freie Universität w Berlinie oraz Friedrich-Alexander-Universität w Erlangen/Nürnberg. Jest laureatką licznych nagród, w tym Stypendium Twórczego Miasta Krakowa w dziedzinie opieki nad zabytkami.
Bożena Boba-Dyga łączy pracę naukową z działalnością artystyczną. Jest założycielką Fundacji Art Forum, w ramach której organizuje wydarzenia kulturalne, takie jak np.: międzynarodowy Krakowski Festiwal Akordeonowy, cykl Pałacowy Salon Literacko-Muzyczny, Małopolski Festiwal Muzyczny „Muzyka w Zabytkach” czy Morsztyn Barok Festiwal. Uczestniczy również w działalności licznych stowarzyszeń, w tym PKN ICOMOS, PEN Club Trieste, Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków i Związku Polskich Artystów Plastyków, Stowarzyszenia Artystycznego Muzyka Centrum, Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, Obywatelskiego Komitetu Ratowania Krakowa, ZAiKS i STOART.
Dr Boba-Dyga zrealizowała konserwację ponad 600 obiektów zabytkowych w całej Polsce, w tym m.in. attyki Sukiennic, Pałacu Sztuki, zamków w Łańcucie i Wiśle, oraz licznych grobowców na Cmentarzu Rakowickim. Jej prace zostały wielokrotnie nagrodzone, m.in. w konkursach Modernizacja Roku. Oprócz nagród za prace konserwatorskie dr Boba-Dyga posiada liczne odznaczenia za swoją działalność artystyczną i naukową (m.in. brązową Glorię Artis, Złoty Krzyż Zasługi, Odznakę honorową za zasługi dla budownictwa i Złotą Odznakę za Opiekę nad Zabytkami).
Dr Bożena Boba-Dyga jest rzeczoznawcą w specjalizacji konserwacja malarstwa i powierzchni architektonicznych, a od 2024 przewodniczącą Ogólnopolskiej Rady Konserwatorów Dzieł Sztuki w Warszawie. Zajmuje się również poezją, publicystyką artystyczno-naukową, konserwacją dzieł sztuki, kompozycją i śpiewem, soundartem, improwizacją, intermediami, malarstwem, rysunkiem i fotografią. Udziela się także w środowisku Edukacji Domowej oraz wykłada na Podyplomowych Studiach Konserwacji Zabytków Architektury i Urbanistyki na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej.
Na zdjęciu dr Bożena Boba-Dyga / fot. Jan Zych
(jg)
{fastsocialshare}
Kierunek architektura na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej zwyciężył w Rankingu Kierunków Studiów „Perspektywy” 2023. W ogłoszonym właśnie zestawieniu najlepszych miejsc w Polsce do studiowania architektury, Politechnika Krakowska i jej Wydział Architektury okazały się najlepsze w gronie 16 ocenianych uczelni. Politechnika Krakowska znalazła się też na wysokim miejscu w rankingu z drugim prowadzonym na WA PK kierunkiem – architektura krajobrazu. W czołówkach zestawień najlepszych kierunków studiów w Polsce są też inne z oferty Politechniki Krakowskiej m.in. transport, budownictwo, informatyka czy inżynieria produkcji.
Wydawnictwo Edukacyjne „Perspektywy” od 24 lat przygotowuje ranking adresowany do kandydatów i kandydatek na studia, aby pomóc im w wyborze kierunku studiów i uczelni. W porze rekrutacji na uczelnie ogłasza Ranking Szkół Wyższych, zawierający de facto kilka uzupełniających się zestawień (Ranking Uczelni Akademickich, Ranking Uczelni Niepublicznych, Ranking Publicznych Akademii Nauk Społecznych i Uczelni Zawodowych oraz Ranking Kierunków Studiów).
Ranking Kierunków Studiów to uporządkowana informacja o najpopularniejszych kierunkach studiów prowadzonych w polskich uczelniach akademickich. W rankingu 2023 „Perspektywy” oceniły 74 grupy kierunków studiów (przed rokiem było 73) w 9. dziedzinach obejmujących nauki: humanistyczne, społeczne, ekonomiczne, ścisłe, przyrodnicze, techniczne, medyczne i o zdrowiu, a także rolnicze, leśne i weterynaryjne. Jednostka prowadząca kierunek oceniana jest, w zależności od specyfiki danego kierunku, w ramach 12 do 13 wskaźników pogrupowanych w sześć kryteriów: prestiż, absolwenci na rynku pracy, potencjał akademicki, potencjał dydaktyczny, potencjał naukowy, umiędzynarodowienie. Różne są także wskaźniki wag poszczególnych kryteriów – w zależności od specyfiki kierunku.
Wśród kierunków technicznych, w kategorii architektura na 1. miejscu znalazł się Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej, który awansował na fotel zwycięzcy z 5. miejsca w ostatnich dwóch latach. To efekt dynamicznego rozwoju uczelni i wydziału, w tym m.in. ewaluacyjnego sukcesu WA PK, który w ostatniej ocenie dyscyplin nauki (prowadzonej przez Ministerstwo Edukacji i Nauki oraz Komisję Ewaluacji Nauki) uzyskał najwyższą możliwą kategorię A+. W rankingu uczelni kształcących w zakresie architektury, Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej wyprzedził na podium Politechnikę Gdańską i Politechnikę Wrocławską.
Architektura i urbanistyka to jedna ze sztandarowych dyscyplin nauki i dydaktyki na Politechnice Krakowskiej. Uczelnia prowadzi działalność badawczą i kształcenie w jej ramach od początku istnienia. Prowadzone na WA kierunki studiów I i II stopnia architektura oraz architektura krajobrazu posiadają prestiżowe – krajowe i zagraniczne – akredytacje. Kierunkowi architektura Polska Komisja Akredytacyjna przyznała Certyfikat Doskonałości Kształcenia w kategorii „Doskonały kierunek – doskonałość w kształceniu”. Jest jedynym kierunkiem w Polsce z prestiżową akredytacją Royal Institute of British Architects (RIBA, Królewski Instytut Architektów Brytyjskich), przyznaną ostatnio na kolejne 5 lat (do 2027 roku). Z kolei kierunek architektura krajobrazu na PK ponownie uzyskał – także do roku 2027 r. – akredytację International Federation of Landscape Architects Europe (IFLA), europejskiego oddziału najstarszej organizacji zrzeszającej architektów krajobrazu na świecie i uznanej przez UNESCO za reprezentanta i promotora tego zawodu.
W „Rankingu Kierunków Studiów Perspektywy 2023″ na wysokich miejscach uplasowały się też inne kierunki z PK, m.in.: transport (3.), architektura krajobrazu (5.), budownictwo (5.), informatyka czy inżynieria produkcji (9.).
Informatyka, transport czy budownictwo to co rok kierunki z grupy hitów rekrutacji na Politechnice Krakowskiej. Informatyka, prowadzona na trzech politechnicznych wydziałach, na każdym cieszy się ogromną popularnością. Nic w tym dziwnego przy ogromnym zapotrzebowaniu rynku na specjalistów IT i wysokiej jakości oferty Politechniki Krakowskiej. Uczelnia oferuje na kierunkach z tej grupy znakomite programy studiów, tworzone we współpracy z czołowymi firmami informatycznymi świata. Dzięki temu absolwenci PK są rozchwytywani na rynku pracy i należą do elity najlepiej zarabiających młodych fachowców w Polsce. Potwierdzają to dane Ogólnopolskiego Systemu Monitorowania Ekonomicznych Losów Absolwentów (ELA), choćby dla prowadzonych na PK kierunków studiów informatyka (W. Informatyki i Telekomunikacji) czy informatyka stosowana (W. Mechaniczny). ELA pokazuje które kierunki warto studiować, jeśli zainteresowania naukowe chce się połączyć z gwarancją wysokich zarobków po studiach. Te dwa politechniczne kierunki znalazły się w pierwszej piętnastce studiów stacjonarnych w Małopolsce, po których zarabia się najlepiej zaraz po studiach, a więc już na starcie kariery.
W ogólnym Rankingu Uczelni Akademickich Politechnika Krakowska kolejny rok z rzędu zanotowała awans, w tym roku bardzo znaczący, bo aż o 7 miejsc (na 25. miejsce w ogólnym zestawieniu obejmującym ponad 100 uczelni akademickich w Polsce, to 8. miejsce wśród polskich uczelni technicznych).
Na zdjęciach: dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK z nagrodą za 1. miejsce dla kierunku architektura w tegorocznym Rankingu Kierunków Studiów Perspektywy 2023; zdjęcie dyplomu za zajęcie 1. miejsca dla kierunku architektura / Fot. WA PK
>>> Co PK oferuje w tegorocznej rekrutacji na studia?
>>> Szczegołówe zestawienia Rankingu Perspektyw 2023
(mas)
{fastsocialshare}
13 stycznia br. o godz. 10.00 w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie odbędzie się nadzwyczajne posiedzenie Senatu Politechniki Krakowskiej z udziałem zaproszonych gości. W czasie wydarzenia zainaugurowane zostaną obchody jubileuszu 80-lecia powstania Politechniki Krakowskiej. Cały 2025 r. będzie wypełniony wydarzeniami o charakterze kulturalnym, artystycznym i sportowym, a także działaniami mającymi na celu popularyzację nauki i osiągnięć Politechniki Krakowskiej. Wszystko zgodnie z dewizą jubileuszu 80-lecia – Nauka, technika, kultura i sztuka. Patronat honorowy nad jubileuszem 80-lecia PK sprawują marszałek Województwa Małopolskiego Łukasz Smółka i Prezydent Miasta Krakowa Aleksander Miszalski.
Program nadzwyczajnego posiedzenia Senatu PK będzie również złożony. Zaplanowano m.in. debatę z rektorami poprzednich kadencji, której moderatorem będzie obecny rektor prof. Andrzej Szarata. Odbędzie się także recital fortepianowy światowej sławy pianisty, prof. Marka Drewnowskiego. Wykład pt. „Powstanie Politechniki Krakowskiej w świetle materiałów rodziny Sawickich” wygłosi dr Marek A. Stella-Sawicki – wnuk prof. Izydora Stella-Sawickiego, założyciela i pierwszego rektora PK. W poniedziałek 13 stycznia nastąpi też otwarcie wystawy fotografii autorstwa Jana Zycha, zatytułowanej „Opowieść w obrazach”. Wystawa wkrótce zostanie zaprezentowana również na Politechnice Krakowskiej.
Relacja wideo z nadzwyczajnego posiedzenia Senatu zostanie zamieszczona w mediach uczelni po wydarzeniu.
Patronat medialny nad jubileuszem 80-lecia PK sprawują: Dziennik Gazeta Prawna, TVP3 Kraków, Radio Kraków, Dziennik Polski, Gazeta Krakowska, Forum Akademickie, LoveKraków.pl, Architektura & Biznes, Builder, Inżynier budownictwa oraz portal inzynieria.com.
{fastsocialshare}
Dr inż. Julia Radwan-Pragłowska z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej została laureatką Konkursu o Nagrodę ABB – Edycja 2022/2023. Otrzymała jedno z dwóch równorzędnych wyróżnień oraz nagrodę finansową w wysokości 15 tys. zł za pracę doktorską, pt.: „Mikrofalowa synteza i badanie właściwości nowych biomateriałów chitozanowych jako uniwersalnych wyrobów medycznych.” Promotorem pracy jest prof. Dariusz Bogdał.
Naukowczyni z PK znalazła się najpierw w gronie 30 autorów najlepszych prac wyróżnionych w I etapie konkursu. W II etapie oceniało je jury konkursowe, które wybrało trzech laureatów.
Wyróżnienie w Konkursie ABB dla dr Radwan-Pragłowskiej to tylko jeden z jej licznych sukcesów naukowych. Ma na swoim koncie zarówno nagrody indywidualne, jak i zespołowe, m.in.: Polską Nagrodę Inteligentnego Rozwoju w kategorii „Naukowiec Przyszłości” oraz dofinansowanie w X edycji programu „Lider” dla kierowanego przez siebie projektu „BioHemPro – personalizowane bifunkcyjne matryce hybrydowe o indukowanych właściwościach bioaktywnych jako innowacyjne systemy hemostatyczne”.
Nagrodę główną w konkursie ABB w wysokości 30 tys. zł otrzymał dr inż. Maksym Figat z Politechniki Warszawskiej (za pracę doktorską, pt.: „Automatic generation of robotic system controllers based on a specification.”), a drugie wyróżnienie mgr inż. Marita Pigłowska z Politechniki Poznańskiej (za pracę magisterską pt.: „Comparison of the electrochemical activity of thermally modified starches of various origins with graphene nanoplatelets and graphene in lithium-ion battery.”
Wyróżnienie w Konkursie ABB dla dr Radwan-Pragłowskiej to tylko jeden z jej licznych sukcesów naukowych. Ma na swoim koncie zarówno nagrody indywidualne, jak i zespołowe, m.in.: Polską Nagrodę Inteligentnego Rozwoju w kategorii „Naukowiec Przyszłości”…
Celem konkursu organizowanego przez firmę ABB jest nagrodzenie absolwentów studiów inżynierskich, magisterskich i doktoranckich za prace dyplomowe, wyróżniające się innowacyjnością i poruszające zagadnienia, które mają praktyczne zastosowanie. Tematyka ocenianych prac jest bardzo szeroka i obejmuje zagadnienia z takich obszarów nauki jak:
Fundatorem nagrody jest Dyrektor Centrum Technologicznego ABB oraz Prezes Zarządu ABB Sp. z o.o
(mas/js)
{fastsocialshare}
Spotkanie inauguracyjne Małopolskiej Rady ds. Sektora Kosmicznego odbyło się w Akademii Górniczo-Hutniczej. W siedzibie Centrum Technologii Kosmicznych AGH zgromadzili się przedstawiciele uczelni, firm, przedsiębiorstw, startupów, samorządu i Urzędu Miasta Krakowa. W trakcie spotkania inaugurującego Małopolską Radę ds. Sektora Kosmicznego Marszałek Województwa Małopolskiego wręczył powołania dla jej członków. Wśród nich jest dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK – prorektor ds. nauki Politechniki Krakowskiej.
Rada została powołana uchwałą Zarządu Województwa Małopolskiego w dniu 3 września 2024 roku. To inicjatywa, której pomysłodawcą jest Łukasz Smółka, Marszałek Województwa Małopolskiego. Do jej zadań należy m.in. wspieranie rozwoju sektora kosmicznego w regionie, inicjowanie innowacyjnych projektów oraz współpraca z uczelniami, instytucjami naukowymi i przemysłem, upowszechnianie wiedzy z obszaru technologii kosmicznych oraz zagadnień związanych z tematyką kosmosu, a także budowanie i integrowanie małopolskiego ekosystemu wspierającego sektor kosmiczny w firmach, uczelniach i pozostałych instytucjach. Rocznie planowane są cztery posiedzenia Małopolskiej Rady ds. Sektora Kosmicznego.
W skład Rady wchodzą:
Przewodniczący – Prof. dr hab. inż. Tadeusz Uhl, Dyrektor Centrum Technologii Kosmicznych Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie,
Zastępca Przewodniczącego – Łukasz Wilczyński, Prezes Europejskiej Fundacji Kosmicznej,
Członkowie Rady:
Sekretarzem Rady jest Edyta Spyrczyńska – Kierownik Zespołu ds. Marketingu Regionalnej Gospodarki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego.
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
26 czerwca ruszyła rejestracja kandydatów na studia II stopnia na Politechnice Krakowskiej. To doskonała okazja dla ambitnych absolwentów studiów licencjackich i inżynierskich, by rozwinąć swoje umiejętności i zdobyć jeszcze głębszą wiedzę w wybranej dziedzinie. Bieżąca rekrutacja prowadzona jest na studia zaczynające się w semestrze zimowym roku akademickiego 2023/2024. Kandydaci mogą dokonać rejestracji w Systemie Rekrutacyjnym do 12 września br., do godz. 14.00.
Kandydaci mogą się rejestrować na kierunki prowadzone w trybie niestacjonarnym – budownictwo, elektrotechnikę i automatykę, energetykę, informatykę, inżynierię materiałową, inżynierię środowiska, transport – oraz stacjonarnym: fizykę techniczną w języku angielskim, geoinformatykę, informatykę (zarówno w języku polskim, jak i angielskim) oraz matematykę.
94 proc. osób, które ukończyły studia II stopnia, znalazło zatrudnienie do pół roku po obronie dyplomu
Studia II stopnia umożliwiają zdobycie specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które są niezbędne w dzisiejszym dynamicznie rozwijającym się świecie. Pracodawcy coraz częściej oczekują od kandydatów wysokich kwalifikacji i specjalistycznych umiejętności, dlatego posiadanie tytułu magistra może znacznie zwiększyć szanse na znalezienie atrakcyjnej pracy. Studia II stopnia na Politechnice Krakowskiej to także szansa na rozwój osobisty. Wysoko wykwalifikowana kadra naukowa, nowoczesne laboratoria i infrastruktura edukacyjna umożliwiają studentkom i studentom zdobycie praktycznego doświadczenia i uczestnictwo w badaniach naukowych, a co za tym idzie – możliwość poszerzenia sieci kontaktów zawodowych. Spotkania z ekspertami, możliwość współpracy z innymi studentami oraz udział w projektach badawczych dają niepowtarzalne szanse na nawiązanie cennych relacji, które mogą przynieść korzyści w przyszłości.
Aktywność naukowa studentów może przynieść także korzyści finansowe. Studenci z PK mogą liczyć na wysokie stypendia w ramach programu stypendialnego Politechniki Krakowskiej, realizowanego z Własnego Funduszu Stypendialnego. Konkurs stypendialny odbywa się dwa razy do roku. W pierwszej tegorocznej edycji nagrodzono stypendiami (w łącznej wysokości blisko 140 tys. zł) 23 osoby, doceniając w ten sposób ich wybitne osiągnięcia badawcze, projektowe i publikacyjne. Najlepsi studenci PK mogą także liczyć na stypendium rektora, które jest jednym z najwyższych w Polsce.
Ponadto, Politechnika Krakowska jest jedną z najbardziej renomowanych uczelni technicznych w naszym kraju. Potwierdzają to wyniki ewaluacji działalności naukowej za lata 2017-2021. Politechnika poddała ocenie działalność naukową w ramach 8 dyscyplin. Zgodnie z ostatecznymi decyzjami MEiN wszystkie otrzymały kategorię naukową A+ (poziom wiodący) lub A (poziom bardzo dobry). Równie dobre wyniki w ewaluacji uzyskały jeszcze tylko dwie polskie uczelnie. Studiowanie na PK daje więc prestiżowy certyfikat jakości, który może być dodatkowym atutem w karierze zawodowej. Potwierdzają to także ostatnie badania Biura Karier Politechniki Krakowskiej. 94 proc. osób, które ukończyły studia II stopnia, znalazło zatrudnienie do pół roku po obronie dyplomu. W dodatku zdecydowana większość – ponad 90 proc. – deklaruje wykonywanie pracy zgodnej z wykształceniem.
(J. S.)
{fastsocialshare}
13 stycznia 2025 r. ruszyła rekrutacja na studia II stopnia, zarówno stacjonarne, jak i niestacjonarne, prowadzone na Politechnice Krakowskiej. Uczelnia przygotowała atrakcyjną ofertę dla osób pragnących poszerzyć swoją wiedzę, rozwijać umiejętności interpersonalne oraz zdobywać kompetencje biznesowe. Wśród propozycji znalazły się także nowe kierunki, które znakomicie odpowiadają na aktualne trendy rynku pracy.
Studia magisterskie umożliwiają kontynuację dotychczasowej ścieżki edukacyjnej lub wybór nowego kierunku, który może być komplementarny wobec ukończonych studiów. W obu przypadkach student zdobywa szerszą wiedzę w danej dziedzinie. Jednak myśląc o podjęciu nauki na studiach magisterskich warto przyjrzeć się ofercie przygotowanej przez uczelnię. Politechnika Krakowska oferuje szeroką gamę kierunków studiów, pozwalających na pogłębianie pasji w wielu obszarach, rozwój praktycznych umiejętności i przygotowanie studentów do dynamicznie zmieniającego się rynku pracy. Doskonałym przykładem są nowości wprowadzane w ofercie dydaktycznej.
Po raz pierwszy ruszyła rekrutacja na studia magisterskie na kierunku biotechnologia przemysłowa. W semestrze zimowym 2024/2025 kierunek ten wystartował na studiach I stopnia i cieszył się sporym zainteresowaniem. Teraz pora na to, by był również dostępny dla kandydatów na studia magisterskie. Kadra Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej przez wiele lat realizowała kierunek biotechnologia, a obecnie czerpiąc z bogatych doświadczeń przygotowała unowocześnioną jego wersję, która jeszcze mocniej skupia się na praktycznych aspektach. Biotechnologia przemysłowa jest interdyscyplinarną dziedziną bazującą na naukach przyrodniczych i technicznych. Wykorzystuje systemy biologiczne w produkcji przemysłowej i ochronie środowiska. To nowoczesna dziedzina przemysłu, która intensywnie się rozwija i jest ukierunkowana na tworzenie rozwiązań zgodnych z ideą zrównoważonego rozwoju. Podczas nauki na tym kierunku studenci zdobędą m.in. umiejętności w zakresie nowoczesnych technik laboratoryjnych, mikrobiologii przemysłowej, procesów biotechnologicznych w przemyśle oraz szeroko rozumianej inżynierii i technologii chemicznej.
Drugą nowością jest energetyka jądrowa. Do tej pory uczelnia miała w swojej ofercie specjalność z zakresu energetyki jądrowej na kierunku energetyka, a teraz przyszła pora na to, by powstał nowy kierunek studiów. Będzie on prowadzony na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki PK we współpracy z Instytutem Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. W programie kształcenia znajdą się takie zagadnienia jak np.: nowe bloki jądrowe, systemy bezpieczeństwa jądrowego, technologie chłodzenia, kwestie cyklu paliwowego, techniki modelowania procesów wymiany ciepła, zagadnienia z zakresu automatyki i sterowania w złożonych systemach oraz instalacjach energetycznych, zagadnienia wpływu pracy elektrowni jądrowych na środowisko, uwarunkowania środowiskowe, ekonomiczne i prawne procesu inwestycyjnego, zasady budowy, modelowania, eksploatacji, projektowania i regulacji parametrów pracy instalacji energetycznych, energoelektrycznych i grzewczych. Nie zabraknie także laboratoriów wyjazdowych i studyjnych do obiektów przemysłowych i badawczych energetyki jądrowej.
Uczelnia regularnie aktualizuje programy studiów. Dzięki temu są one nowoczesne i kształcą absolwentów dobrze radzących sobie na rynku pracy. Oprócz wspomnianych nowości – biotechnologii przemysłowej i energetyki jądrowej, uczelnia proponuje takie kierunki studiów magisterskich jak: additive manufacturing, architektura krajobrazu, automatyka i robotyka, budownictwo, budownictwo w języku angielskim, elektrotechnika i automatyka, energetyka, energetyka w języku angielskim, environmental and land engineering, fizyka techniczna, fizyka techniczna w języku angielskim, geoinformatyka, gospodarka przestrzenna, informatyka, informatyka stosowana, infotronika, inżynieria chemiczna i procesowa, inżynieria i gospodarka wodna, inżynieria materiałowa, inżynieria medyczna, inżynieria produkcji, inżynieria środowiska, matematyka stosowana, mechanika i budowa maszyn, mechanika i budowa maszyn w języku angielskim, odnawialne źródła energii i infrastruktura komunalna, pojazdy samochodowe, środki transportu i logistyka, technologia chemiczna, technologia chemiczna w języku angielskim oraz transport.
Studia II stopnia na Politechnice pozwalają zdobyć specjalistyczną wiedzę, która otwiera nowe możliwości zawodowe i naukowe. Ukończenie studiów magisterskich zwiększa konkurencyjność absolwentów na rynku pracy. Pracodawcy cenią osoby o zaawansowanych kompetencjach specjalistycznych. – Absolwenci dwustopniowych studiów lepiej niż inżynierowie oceniają swoje możliwości zatrudnienia w zawodzie oraz czują się pewniej w roli specjalistów w swojej dziedzinie. W grupie osób pracujących zgodnie z wykształceniem, absolwenci II stopnia znacznie częściej wykorzystują wiedzę i umiejętności ze studiów w aktualnej pracy – podaje Biuro Karier PK w raporcie stanowiącym badanie losów absolwentów z rocznika 2023 po 6 miesiącach od ukończenia studiów.
Po ukończeniu studiów licencjackich wielu młodych ludzi pracuje zawodowo i zastanawia się czy kontynuować naukę. Doświadczenie pracy przed uzyskaniem dyplomu rzeczywiście może być dodatkowym plusem w uzyskaniu wyższego wynagrodzenia. Warto jednak połączyć je z odpowiednim wykształceniem. Studia magisterskie to inwestycja w przyszłość, która również w tym przypadku otwiera nowe perspektywy. Z danych pochodzących z ogólnopolskiego systemu monitorowania Ekonomicznych Losów Absolwentów szkół wyższych wynika, że osoby z tytułem magistra zarabiają zazwyczaj więcej niż ich koledzy z dyplomem licencjata czy inżyniera. Zatem studia II stopnia zwiększają szanse na awans i lepiej płatne stanowiska.
Studia magisterskie pozwalają na większy rozwój w konkretnym obszarze. Będąc ekspertem łatwiej przejść od zadań operacyjnych do zarządzania projektami czy zespołami. Jak wynika z przeprowadzonego przez Biuro Karier PK badania losów absolwentów z rocznika 2023 po 6 miesiącach od ukończenia studiów, tytuł magistra sprzyja znalezieniu pracy zgodnej z kierunkiem kształcenia. Zatrudnienie poza branżą znacznie częściej dotyka absolwentów-inżynierów (21,1 proc.) niż badanych, którzy ukończyli dwustopniowe studia (8,3 proc.).
Studia magisterskie mogą także stanowić okazję do tego, by zmienić ścieżkę kariery lub zdobyć dodatkowe kompetencje. Jest to zatem szansa na poszerzenie swoich kwalifikacji. Kontynuowanie nauki daje również dostęp do środowiska pełnego inspirujących ludzi – od profesorów, poprzez specjalistów z przemysłu współpracujących z uczelnią po rówieśników. Jest to istotna kwestia, bowiem budowanie relacji i networking to często klucz do sukcesu w biznesie.
Zasady rekrutacji, lista kierunków oraz harmonogramy znajdują się na stronie rekrutacja.pk.edu.pl
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
69 badaczek i badaczy otrzymało środki na realizację działań naukowych w ramach konkursu MINIATURA 7. W sumie NCN rozdysponowało ponad 2,5 mln zł. Narodowe Centrum Nauki ogłosiło drugą listę rankingową tegorocznej edycji dla wniosków złożonych w marcu. Są na niej 2 projekty z Politechniki Krakowskiej.
Projekt pt. „Nowe barwniki luminescencyjne na bazie kompleksów metali i ligandów organicznych do zastosowań w luminescencyjnych koncentratorach słonecznych” realizować będzie dr Katarzyna Wojtasik z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Otrzyma finansowanie w wysokości 49 940 zł.
Projekt pt. „Bioremediacja mikrodrobin plastiku z wykorzystaniem mikroorganizmów immobilizowanych na nośniku o właściwościach magnetycznych” realizować będzie dr inż. Paweł Staroń z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. Otrzyma wsparcie w wysokości 47 850 zł.
Celem konkursu MINIATURA jest wspieranie działań naukowych prowadzących do przygotowania założeń projektu badawczego, który zostanie złożony w konkursach NCN lub innych konkursach ogólnokrajowych i międzynarodowych. Na liście laureatów drugiego rozdania znalazły się nazwiska 69 naukowców z 37 instytucji naukowych, najwięcej z Uniwersytetu Łódzkiego (5), Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (5), Politechniki Gdańskiej (4) i Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (4). Za w sumie 2,5 mln zrealizują pojedyncze działania naukowe, takie jak badania wstępne, pilotażowe, kwerendy, staże naukowe, wyjazdy badawcze albo wyjazdy konsultacyjne.
Siódma edycja konkursu MINIATURA trwa. Termin składania wniosków: 31 lipca 2023 r. Można uzyskać finansowanie w wysokości od 5 do 50 tys. zł. Budżet całego konkursu wynosi 20 mln złotych. O środki na trwające do 12 miesięcy badania wstępne bądź pilotażowe, kwerendę, staż naukowy, wyjazd badawczy albo wyjazd konsultacyjny mogą starać się naukowcy, którzy uzyskali stopień doktora nie wcześniej niż 1 stycznia 2011 r., nie kierowali i nie kierują realizacją projektów badawczych finansowanych ze środków Narodowego Centrum Nauki i mają w swoim dorobku co najmniej jedną opublikowaną pracę lub co najmniej jedno dokonanie artystyczne lub artystyczno-naukowe.
(mas)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska ma 80 lat. Rok bogatych obchodów jubileuszu zainaugurowała w poniedziałek 13 stycznia w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Odbyło się tu Nadzwyczajne Posiedzenie Senatu PK z udziałem licznych gości, a także pracowników i studentów uczelni. – Naszym jubileuszem nie tylko upamiętniamy ważną dla nas rocznicę. Chcemy też zaprezentować istotny wkład Politechniki w rozwój nauki, gospodarki, przemysłu, kultury, a także przypomnieć ważne znaczenie naszej uczelni dla Małopolski i Krakowa – mówił rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata. Szczególną podróżą przez historię uczelni była jego rozmowa z poprzednikami na rektorskim stanowisku: prof. Kazimierzem Flagą, prof. Marcinem Chrzanowskim, prof. Józef Gawlikiem i Kazimierzem Furtakiem. Aż do źródeł politechnicznej historii sięgnął odsłaniając nieznane szerzej kulisy powoływania w Krakowie politechniki dr Marek Stella-Sawicki, wnuk założyciela Politechniki prof. Izydora Stella-Sawickiego, uznawanego też za pierwszego rektora PK. Wydarzenie uświetnił koncert fortepianowy prof. Marka Drewnowskiego i wystawa fotograficzna „Opowieść w obrazach” Jana Zycha. Zabrzmiały też w Teatrze Słowackiego dźwięki największych przebojów Marka Grechuty, jednego ze znakomitych absolwentów Politechniki Krakowskiej. Jego utwory wykonała brawurowo studentka Politechniki Sandra Kiwior.
Galeria zdjęć z wydarzenia
– 80 lat temu rozpoczęła się historia Politechniki Krakowskiej. Historia, której karty zapisują kolejne pokolenia pracowników i studentów. Rok 2025 upłynie pod znakiem obchodów jubileuszu instytucji, którą mam zaszczyt i przyjemność reprezentować – mówił witając znamienitych gości rektor PK prof. Andrzej Szarata. Wskazywał, że Politechnika Krakowska to z jednej strony wybitni inżynierowie i naukowcy, a z drugiej wielu wspaniałych artystów, twórców kultury, sportowców i biznesmenów. – Naszymi studentami, byli między innymi Zdzisław Beksiński, Marek Grechuta, Ewa Demarczyk, Jan Kanty Pawluśkiewicz, Andrzej Mleczko, Sebastian Karpiel-Bułecka, Wojciech Zabłocki, Renata Knapik-Miazga, Krzysztof Ingarden, czy Ryszard Florek – przypominał rektor. – Zależy tam, żeby jubileusz osiemdziesięciolecia unaocznił wszystkim, że Politechnika Krakowska jest w pełnym znaczeniu tego słowa wspólną akademicką typu Universitas. Właśnie dlatego nasze działania w kolejnych miesiącach roku będziemy koncentrować wokół czterech kluczowych słów dewizy jubileuszu: Nauka – Technika – Kultura – Sztuka – mówił rektor PK.
Dorobek 8 dekad działalności uczelni to blisko 120 tysięcy wykształconych inżynierów, ogromny wkład w rozwój rodzimego przemysłu, setki osiągnięć naukowych, udział pracowników uczelni w najważniejszych gremiach eksperckich kraju, województwa i Krakowa.
Wyjątkową opowieść o początkach politechniki w Krakowie przedstawił gościom jubileuszowej uroczystości dr Marek Stella-Sawicki, wnuk prof. Izydora Stella-Sawickiego, uznawanego za pierwszego rektora PK, pioniera działań na rzecz powołania pod Wawelem wyższej szkoły o politechnicznym profilu.
W świetle niedawno odkrytych materiałów archiwalnych rodziny Sawickich, geneza powstania Politechniki Krakowskiej sięga lat 20. XX w. W 1929 r. prof. Izydor Stella-Sawicki, profesor Akademii Górniczej w Krakowie, opracował szczegółowy referat przedstawiający wizję założenia politechniki w Krakowie. Dokument ten, odnaleziony przez Ewę i Tomasza Stella-Sawickich, wskazuje, że idea powstała jeszcze w okresie II Rzeczypospolitej, znacznie wcześniej niż dotąd sądzono, uznając, że kluczowym impulsem do powołania Politechniki Krakowskiej była potrzeba odbudowany kraju po II wojnie światowej. – Prof. Stella-Sawicki podejmował już inicjatywy, które miały zaowocować powołaniem politechniki w Krakowie o wiele wcześniej. Podkreślał, że Polska, licząca wówczas 30 milionów mieszkańców, posiada jedynie dwie politechniki, co jest niewystarczające. Odwoływał się do przykładów zagranicznych, takich jak Austria, Niemcy czy Czechosłowacja, gdzie liczba politechnik była znacznie większa. Postulował stworzenie trzeciej – po Warszawie i Lwowie – politechniki, która miałaby kształcić wykwalifikowanych inżynierów, wspierać uprzemysłowienie kraju oraz przyczyniać się do wzrostu gospodarczego i obronności Polski. I wskazywał jako właściwe miejsce dla niej Kraków – z jego polskością, akademicką tradycją, obecnością bibliotek, muzeów oraz uczelni wyższych, takich jak Uniwersytet Jagielloński czy Akademia Górnicza, które mogłyby wesprzeć nową uczelnię na początku jej działania – mówił dr Marek Stella-Sawicki.
Z inicjatywy prof. Stella-Sawickiego w Krakowie powstał już w latach 20. XX w. tymczasowy komitet założycielski, w skład którego weszli wybitni profesorowie, tacy jak Tadeusz Sikorski, Walery Goetel, Adolf Szyszko-Bohusz czy Arnold Bolland. Chociaż realizacja projektu została opóźniona, wizja prof. Stella-Sawickiego stanowiła fundament idei, która powróciła po II wojnie światowej, prowadząc ostatecznie do założenia Politechniki Krakowskiej w 1945 r. Dokumenty z 1929 r. dowodzą, że inicjatywa ta była dobrze przemyślana i zaawansowana już w czasach II Rzeczypospolitej, dlatego mogła się udać zaraz po wojnie, która wyniszczyła kraj, ale nie odebrała entuzjazmu jego elitom i młodym, którzy rozpoczęli nabór na studia politechniczne w Krakowie już w lutym 1945 r.
Ale losy nowej uczelni pod Wawelem ważyły się długo – rozważano powstanie tu Politechniki Śląskiej. 31 maja 1945 r. w auli Akademii Górniczej odbyła się nawet inauguracja pierwszego roku akademickiego tej tymczasowo ulokowanej w Krakowie uczelni. Wkrótce przeniosła się jednak do Gliwic, a krakowski epizod jej działalności przyczynił się do kontynuowania wykładów w mieście. Dzięki staraniom prof. Sawickiego, 5 października 1945 r. minister oświaty wyraził zgodę na utworzenie przy Akademii Górniczej wydziałów politechnicznych: architektury, leśnego oraz inżynierii lądowej, wodnej i mierniczej. Były zalążkiem przyszłej politechniki, choć działały początkowo w ramach Akademii Górniczej. Walery Goetel, rektor AG, wspierał tę inicjatywę. Miały odrębną administrację, budżet i Senat. Prof. Izydor Stella-Sawicki jako prorektor sprawował pełną władzę organizacyjną. Uważany jest za pierwszego rektora PK. Stan niepewności prawnej trwał do 19 listopada 1946 r. Tego dnia został wydany dekret o utworzeniu Wydziałów Politechnicznych na AG, obowiązujący z mocą wsteczną od 1 kwietnia 1945 r. Jest to data, którą uznaje się za moment powstania Politechniki Krakowskiej. W 1947 r. siedziby wydziałów, rozrzucone w różnych punktach miasta, przeniesiono do zaadaptowanych do celów edukacyjnych budynków dawnych koszar przy ul. Warszawskiej. Dziś mieści się tu główny, pięknie odnowiony kampus uczelni.
W roku jubileuszu Politechnika Krakowska na 8 wydziałach i w Szkole Doktorskiej kształci 12 tysięcy studentów i doktorantów, ma blisko 2 tysiące pracowników, w tym ponad 1100 nauczycieli akademickich. Działalność naukową koncentruje wokół 8 dyscyplin, wszystkie w ostatniej ewaluacji uzyskały ocenę A, a architektura A+. Uczelnia ulokowana jest w trzech krakowskich kampusach, ma też trzy hale sportowe, ośrodki rekreacyjno-konferencyjne w Żywcu i Zakopanem.
Ważnym punktem inauguracji 80-lecia Politechniki była rozmowa byłych rektorów na temat: „Ewolucja Uczelni w dobie zmian technologicznych i społecznych: rola rektorów w kształtowaniu przyszłości Politechniki Krakowskiej”.
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Flaga (rektor w kadencjach: 1996-1999 i 1999-2002), prof. dr hab. inż. Marcin Chrzanowski (2002-2005), prof. dr hab. inż. Józef Gawlik (2005-2008) oraz prof. dr. hab. inż. Kazimierz Furtak (rektor PK w kadencjach 2008-2012 i 2012-2016) spotkali się na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego, by opowiedzieć o swoich kierowaniu uczelnią – ambicjach, sukcesach i wyzwaniach swoich czasów. Moderatorem rozmowy był obecny rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata. Jak podkreślał, Politechnika Krakowska jest rozpoznawalna w Europie i na świecie, ale to nie mogło się odbyć bez całych pokoleń osób, które na to pracowały. – Politechnika znalazła się w tym miejscu m.in. dzięki jej liderom – rektorom. Co było z ich perspektywy ważne? Jak PK zmieniała się w latach 90 i na początku XXI w.? – pytał swoich poprzedników.
Urzędowanie prof. Kazimierza Flagi przypadło na trudne czasy drugiej połowy lat 90., gdy Politechnika zmagała się z zadłużeniem. Dzięki wprowadzeniu decentralizacji finansowania oraz reformom w procesie pozyskiwania funduszy uczelnia wyszła z deficytu w ciągu dwóch lat. Za kadencji rektora Flagi przeprowadzono aż 115 remontów (m.in. holu WIL ze słynnymi już witrażami) oraz zrealizowano liczne inwestycje, w tym budowę nowej hali sportowej. Stworzono Biuro Karier, powołano nowy Wydział Fizyki Technicznej i Modelowania Komputerowego, a także otwarto Centrum Sportu i Rekreacji oraz Centrum Transferu Technologii, powołano miesięcznik uczelniany „Nasza Politechnika”. Rektor Flaga dążył, by Politechnika była nie tylko uczelnią, ale także miejscem przyjaznym i inspirującym, co podkreślały witraże, obrazy oraz zasada “Universitas” polegająca na integracji nauki z rozwojem gospodarczym kraju. – Na widowni są rektorzy Uniwersytetu Jagiellońskiego i Akademii Górniczo-Hutniczej. Kiedyś ktoś mnie zapytał „gdzie się plasuje Politechnika Krakowska?”. Powiedziałem, że dokładnie pośrodku. Jeżeli chodzi o nauki techniczne to czerpiemy inspiracje z AGH, a jeżeli chodzi o tę stronę kulturową, społeczną, to mamy cechy Uniwersytetu Jagiellońskiego – mówił w trakcie swojego wystąpienia rektor Flaga.
Rektor Marcin Chrzanowski podkreślał zespołowy charakter pracy administracji uczelni i rektorów, zarówno obecnych, jak i przeszłych. Kluczowym dla kontynuowania dalszego rozwoju uczelni było – jego zdaniem – stworzenie sprawnej grupy zarządzającej uczelnią. Dorobkiem jego kadencji jest też m.in. utworzenie Muzeum Politechniki Krakowskiej. – Jeśli uznajemy, że nauka jest przewidywaniem, nie da się jej uprawiać, bez spojrzenia w przeszłość, w to co już było – zaznaczał prof. Chrzanowski. Za jego kadencji odsłonięto też pomnik Tadeusza Kościuszki na dziedzińcu głównym uczelni, dziś stanowi ważny jej symbol. – Ile razy przechodzę i widzę pod tym pomnikiem studentów, którzy robią sobie z nim zdjęcia po uzyskaniu dyplomu, to myślę sobie, że zrobiłem coś dobrego dla społeczności akademickiej Politechniki – żartował w trakcie swojego wystąpienia rektor Chrzanowski.
Rektor Józef Gawlik kontynuował reformy administracyjne i finansowe, zaczynając od analizy struktury zatrudnienia i organizacji uczelni, co doprowadziło do uproszczeń i renegocjacji ok. 150 umów najmu. Dzięki tym działaniom poprawiono bazę laboratoryjną i dydaktyczną. Prowadzono remonty, m.in. akademików w Czyżynach, przy wsparciu ministerialnych dotacji. Powstało europejsko certyfikowane Laboratorium Emisji Akustycznej. Powołano nowy kierunek studiów – zarządzanie i inżynierię produkcji, która dzięki staraniom środowiska PK awansowała na nową dyscyplinę nauki. Zawiązano partnerstwa z uczelniami europejskimi w ramach projektu HUGESCO – Higher Education as Generator of Strategic Competences (lata 2007–2009) oraz podpisano liczne porozumienia międzynarodowe, m.in. z uczelniami w Austrii i na Ukrainie. Politechnika jako jedna z pierwszych uczelni w Polsce zaczęła też prowadzić badania losów absolwentów, co stało się fundamentem do ewaluacji ich ścieżek zawodowych. Był to jeden z pierwszych takich projektów w Polsce.
Bogatą w rozwój infrastruktury badawczej i dydaktycznej kadencję rektor Kazimierz Furtak rozpoczął od odzyskania budynku późniejszej „Działowni” od Agencji Mienia Wojskowego oraz modernizacji kampusu przy ul. Warszawskiej, w tym zabytkowego aresztu znajdującego od strony alei Juliusza Słowackiego (obecnie to siedziba Muzeum Politechniki). Dzięki tym działaniom Politechnika odzyskała dawny blask. Zrealizowano Małopolskie Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego, Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych. Uczelnia odzyskała budynki przy ul. Bydgoskiej i Kanoniczej, pozyskała dawne budynki CEBEA przy ul. Lea wraz z fabryką sprzętu w Bochni, rozbudowała ośrodek żeglarski w Żywcu. – W każdym roku prowadziliśmy po 100 projektów inwestycyjnych – przypominał rektor Furtak. Podkreślał też wagę międzynarodowej współpracy naukowej. – Podpisaliśmy dwie umowy o prestiżowej współpracy z CERN-em jako pierwsza uczelnia w Polsce – przypomniał prof. Furtak. Na prace remontowo-inwestycyjne wydano ponad 150 mln zł, głównie z dofinansowań zewnętrznych.
Listownie o swoje kadencji opowiedział gościom jubileuszu prof. Jan Kazior (nieobecny z powodu choroby). Jego czas kierowania uczelnią przypadł na lata 1996-2020. To okres wielu zmian: – Reformy, których dokonaliśmy, były efektem analizy naszego potencjału i dostosowania struktur uczelni do nowych wymagań ustawowych stawianym szkołom wyższym. Zdecydowaliśmy, że główna część działalności badawczej pracowników Politechniki Krakowskiej koncentrować się będzie wokół ośmiu dyscyplin naukowych, a to umożliwiło oparcie struktury uczelni na wydziałach, skupionych wokół dyscyplin. Na Politechnice oznaczało to powołanie od 1 października 2019 r. nowego wydziału (Inżynierii Materiałowej i Fizyki) oraz rozszerzenie profilu działania i zmianę nazw dwóch innych wydziałów. Dla wszystkich 8 wydziałów PK stworzyliśmy też nową identyfikację graficzną, wyrażającą ich autonomię, ale jednocześnie wspólnotę z politechniczną całością. W centrum rektorskiej uwagi była troska o studentów. – Jedną z ważnych inicjatyw było powołanie na Politechnice – pierwszego tego typu na polskich uczelniach – laboratorium studenckich innowacji FutureLab PK – podkreśli prof. Kazior. Remonty i nowe inwestycje – to była ważna część jego kadencji. W 2019 r otwarto m.in. nowoczesne Centrum Tenisowe Politechniki Krakowskiej z czterema krytymi kortami. Przygotowano wnioski na strategiczne nie tylko dla PK, ale i całego regionu inwestycje, m.in. – Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej. – Ważny obszar to umiędzynarodowienie uczelni i jej awans w rankingach międzynarodowych. Systematycznie poprawialiśmy wskaźniki umiędzynarodowienia, kształcąc coraz więcej zagranicznych studentów oraz oferując studia zakończone podwójnym dyplomem. Pod koniec kadencji ruszyliśmy z International School of Engineering z Tjangin University, gdzie rokrocznie rekrutujemy chińskich studentów na Wydział Architektury – wspominał prof. Jan Kazior.
Podczas jubileuszowego posiedzenia Senatu PK uczczono minutą ciszy i przypomniano dorobek śp. rektora Andrzeja Białkiewicza, zmarłego w trakcie pełnienia funkcji w 2023 r.
Co oznaczało dla Was pełnienie najwyższej funkcji Politechniki Krakowskiej – zapytał na koniec rozmowy rektor Andrzej Szarata . – Służba ludziom, zrozumienie przyszłości, wizja dla przyszłości, praca zespołowa i stworzenie rodzinnej atmosfery to będzie również moje credo rektorskie – podsumował odpowiedzi, które usłyszał.
Więcej o jubileuszowej debacie rektorskiej w najbliższym numerze „Naszej Politechniki”
Nadzwyczajne posiedzenie Senatu Politechniki Krakowskiej z okazji jubileuszu 80-lecia, uświetnił swoim recitalem fortepianowym prof. Marek Drewnowski – światowej sławy pianista, dyrygent, propagator twórczości Fryderyka Chopina, nauczyciel akademicki, a także uczestnik różnych projektów filmowych, m.in. współproducent filmu „Oczarowanie Fryderyka” Izabeli Cywińskiej, autor scenariusza filmu fabularnego o Ignacym Janie Paderewskim. Uczestnicy inauguracji roku jubileuszowego Politechniki Krakowskiej, zgromadzeni w Teatrze im. Juliusza Słowackiego, na początku usłyszeli sonaty Domenico Giuseppe Scarlattiego – włoskiego kompozytora okresu baroku i Maestro del Coro na dworze Marii Kazimiery, żony króla Jana III Sobieskiego, która – po śmierci męża – wyjechała z Polski i zamieszkała w Rzymie.
Następnie pianista zaprezentował mazurki Fryderyka Chopina, który w wieku 20 lat odwiedził Kraków w drodze do Wiednia, gdzie odniósł swój pierwszy wielki zagraniczny sukces – zaprezentował szerokiej publiczności wariacje na temat I aktu arcydzieła operowego „Don Giovanni” Wolfganga Amadeusza Mozarta. Po ich wysłuchaniu niemiecki kompozytor Robert Schuman napisał o młodym pianiście: „Panowie, czapki z głów, to geniusz”.
Na koniec koncertu Marek Drewnowski zagrał sonatę wybitnego węgierskiego kompozytora Beli Bartoka, uznawanego za jednego z pionierów muzyki współczesnej, który wywarł znaczący wpływ na wielu kompozytorów XX w. Jego sonata fortepianowa jest stosunkowo mało znana i rzadko prezentowana na koncertach, m.in. ze względu na bardzo złożoną wielowarstwową strukturę formalną.
Recital prof. Marka Drewnowskiego był swoistą muzyczną ilustracją dziejów Politechniki Krakowskiej, począwszy od 1945 r. Domenico Scarlatti, którego sonaty maestro zaprezentował na początku, był kompozytorem nadwornym, podległym komuś. Początek Politechniki Krakowskiej, a więc lata 1945-1953, to czas, gdy nowa krakowska uczelnia była zależna od Akademii Górniczo-Hutniczej, choć posiadała dużą autonomię. Z kolei Fryderyk Chopin, jak podkreślali prowadzący wydarzenie, był artystą wyzwolonym. Zauważalny jest tu związek z historią Politechniki Krakowskiej – okresem od 1954 r., gdy zaczęła działać jako niezależna uczelnia, do 1976 r. – wtedy nadano jej imię Tadeusza Kościuszki. Ostatni fragment recitalu to nawiązanie do czasów od 1976 r. aż po współczesność – rozwój uczelni, tworzenie nowych kampusów, śmiałe wizje związane z przyszłością, budowanie mocnej pozycji w polskim środowisku akademickim.
Występ prof. Marka Drewnowskiego nie był jedynym artystycznym akcentem podczas inauguracji jubileuszu 80-lecia. Przed publicznością zgromadzoną w Teatrze im. Juliusza Słowackiego wystąpiła również Sandra Kiwior, studentka Wydziału Informatyki i Telekomunikacji na Politechnice Krakowskiej, przewodnicząca wydziałowej Rady Samorządu Studenckiego. Wykonała dwie piosenki z repertuaru Marka Grechuty – absolwenta Wydziału Architektury PK: utwór „Niepewność”, a więc muzyczną interpretację wiersza Adama Mickiewicza oraz „Nie dokazuj” z 1970 r. Słowa tej piosenki napisał Marek Grechuta, zaś muzykę skomponował Jan Kanty Pawluśkiewicz – także absolwent PK. Wydarzenie uświetnił również Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata” pod dyrekcją Marty Stós. Chórzyści wykonali utwór „Gaudeamus igitur”, czyli najstarszą zachowaną pieśń studencką. Muzycy „Cantaty”, doceniani nagrodami i wyróżnieniami w czasie wielu wydarzeń muzycznych w kraju i za granicą, zaśpiewali madrygał angielski – „Now is The Month of Maying” autorstwa Thomasa Morley’a, XVI-wiecznego kompozytora, organisty i teoretyka muzyki oraz „Kołysankę” ze słowami Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i muzyką Jana Adama Maklakiewicza.
Ostatnim akordem nadzwyczajnego posiedzenia Senatu była rozmowa prowadzących wydarzenie Wiktorii Duś i Bartłomieja Krystyńskiego z artystą fotografikiem Janem Zychem, od ponad pół wieku dokumentującym wydarzenia z życia Politechniki Krakowskiej. Jan Zych jest autorem i współautorem licznych wystaw fotograficznych – indywidualnych, zbiorowych i pokonkursowych w Polsce i za granicą. Jako pierwszy fotoreporter został uhonorowany „Złotą Gruszką” – Nagrodą Stowarzyszenia Dziennikarzy RP w Krakowie. Jest członkiem honorowym Krakowskiego Towarzystwa Fotograficznego, a także członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików.
Pretekstem do spotkania była wystawa zatytułowana „Opowieść w obrazach”, której większą część – około 30 fotografii, wyeksponowano w Teatrze im. Juliusza Słowackiego dla uczestników inauguracji obchodów jubileuszu. Jak mówił Jan Zych, zdjęcia jego autorstwa ukazują w dużej mierze początki przygody z Politechniką Krakowską, m.in. z jego czasów studenckich, a także pierwszych lat pracy. Jedna z bardziej charakterystycznych fotografii, wykonana wiosną 1980 r., prezentuje politechniczny autobus – wyprodukowany w NRD Robur LO3000 – przed dawną stołówką nr 13 na kampusie przy ul. Warszawskiej – obecna Galeria GIL. Wkrótce wystawa Jana Zycha dostępna będzie dla szerokiej publiczności właśnie w Galerii GIL.
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych podpisały umowę o strategicznej współpracy w dziedzinie badań naukowych i rozwoju technologicznego. W Krakowskiej Hucie Szkła porozumienie sygnowali w piątek 23 czerwca 2023 r. rektor PK prof. Andrzej Szarata i dyrektor Instytutu dr hab. inż. Paweł Pichniarczyk.
W ramach współpracy naukowej planowane są liczne projekty badawcze oraz tworzenie konsorcjów naukowo-badawczych (w tym międzynarodowych), które będą się koncentrowały na wdrażaniu innowacyjnych technologii przemysłowych w obszarze Zrównoważonego Rozwoju i Europejskiego Zielonego Ładu, zgodnie z ideą społecznej odpowiedzialności nauki i ochrony środowiska naturalnego. Przewidziana jest także wymiana kadry naukowej, organizacja staży naukowych oraz praktyk dla studentów. Warto zaznaczyć, że absolwenci Politechniki Krakowskiej stanowią istotną część zespołu pracowników Instytutu.
– Naszym celem jest wzmocnienie pozycji małopolskich ośrodków naukowych nie tylko na arenie krajowej, ale również międzynarodowej. Połączenie sił naszych jednostek wzmocni potencjał naukowy, przyczyniając się do rozwoju naszego regionu. Jednocześnie stworzy mocny fundament, żeby ubiegać się o międzynarodowe projekty badawczo-rozwojowe m.in. w programie Horyzont Europa, gdzie pula środków to 95,5 mld euro. Łukasiewicz ma ambicje bycia liderem w pozyskiwaniu tego typu środków finansowych, a Politechnika Krakowska jest niewątpliwie idealnym partnerem dla takich planów jest w zakresie budownictwa – mówi Paweł Pichniarczyk, dyrektor Instytutu.
W kontekście biznesowym, obie instytucje będą się wzajemnie uzupełniać, a nie konkurować. – Politechnikę Krakowską i Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych łączą podobne zainteresowania badawcze i wysoki poziom specjalizacji kadry naukowej. Podejmujemy już wspólne inicjatywy, a zawierając strategiczne partnerstwo wznosimy naszą kooperację na wyższy poziom – zaznacza rektor PK prof. Andrzej Szarata. – We współpracę zaangażowani będą przede wszystkim nasi eksperci z Wydziałów Inżynierii Lądowej oraz Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Już dzisiaj naukowcy Politechniki – zwłaszcza z Katedr Inżynierii Materiałów Budowlanych oraz Budownictwa Ogólnego i Fizyki Budowli – we współpracy z Instytutem realizują staże i wymiany pracowników, które zbliżają do siebie nasze instytucje i pozwalają na lepsze poznanie infrastruktury i wzajemnych kompetencji. Ta dobra praktyka przyczyniła się do podjęcia wspólnych działań m.in. w zakresie promowania doktoratów wdrożeniowych, poszerzania oferty badawczej dotyczącej m. in. oceny odporności ogniowej materiałów i konstrukcji budowalnych. Wspólnych pól do działania mamy jeszcze wiele. Łącząc nasze potencjały stajemy się atrakcyjniejszym partnerem dla otoczenia przemysłowego. Zwiększamy też swoje szanse w aplikowaniu o środki na badania w naborach krajowych i programach europejskich.
Politechnika i Instytut będą wykorzystywać swoje zasoby aparaturowe oraz potencjał ekspercki, aby wspólnie podejmować projekty, których samodzielnie nie byliby w stanie zrealizować. Ta modelowa współpraca ostatnio znalazła swoje potwierdzenie w liście intencyjnym, podpisanym przez trzy największe krakowskie uczelnie techniczne tj. Politechnikę Krakowską, Akademię Górniczo-Hutniczą i Uniwersytet Rolniczy w Krakowie oraz Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych, dotyczącym prac badawczych z zakresu bezpieczeństwa pożarowego i ochrony przed hałasem.
W tym obszarze szczególnie cenne dla współpracy Politechniki i Instytutu będą kompetencje zespołu Katedry Inżynierii Materiałów Budowlanych WIL PK, jak i jego doświadczenia z dotychczas realizowanych prac badawczych, skupiających się na zagadnieniach zachowania się tworzyw cementowych i geopolimerowych w ogniu. – Udział naukowców naszej Katedry w pracach zespołów eksperckich, takich jak Komitety Techniczne RILEM (The International Union of Laboratories and Experts in Construction Materials, Systems and Structures), dotyczących zachowania się betonu w pożarze, jak również udział w opracowaniu Rekomendacji RILEM z zakresu oceny ryzyka złuszczania betonu i eksplozyjnego zachowania w pożarze, uzupełniają kompetencje zespołu Łukasiewicz – ICiMB, umożliwiając synergiczne działanie – podkreśla prof. Izabela Hager, kierownik Katedry Inżynierii Materiałów Budowlanych WIL PK.
Politechnikę Krakowską i Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych łączą podobne zainteresowania badawcze i wysoki poziom specjalizacji kadry naukowej. Podejmujemy już wspólne inicjatywy, a zawierając strategiczne partnerstwo wznosimy naszą kooperację na wyższy poziom
– Już dziś możemy o sobie powiedzieć że jesteśmy liderem badań ogniowych w Polsce i cały czas się rozwijamy – mówi Michał Wieczorek, dyrektor Centrum Szkła i Materiałów Budowlanych. – Jako jedyni w Europie środkowo-wschodniej posiadamy ścianę wysoką na 10 m, gdzie prowadzimy badania zgodnie z brytyjską normą BS 8414-1. Badania takie dają możliwość symulacji rzeczywistego scenariusza pożaru na wysokim budynku i określenia zakresu rozprzestrzeniania ognia przez systemy elewacyjne, dla przypomnienia dodam, że polska norma dopuszcza badania na ściankach budowlanych o wymiarach ok. 2×2 m. W ramach Certyfikatu Akredytacji wydanego przez PCA wykonujemy badania reakcji na ogień, odporności ogniowej oraz stopnia rozprzestrzeniania ognia przez ściany zewnętrzne dla m.in. systemów ociepleń, materiałów termoizolacyjnych czy materiałów służących do wykańczania wnętrz budynków.
Strategiczna umowa o współpracy zacieśni też kooperację PK i Instytutu w zakresie opracowywania nowoczesnych nisko klinkierowych spoiw budowlanych oraz niskoemisyjnych materiałów budowlanych (umożliwia to bogata infrastruktura Instytutu). – Z kolei Katedra Budownictwa Ogólnego i Fizyki Budowli WIL PK oraz Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych planują wzajemnie udostępniać sobie wiedzę i stanowiska laboratoryjne z obszaru fizyki budowli, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki akustyki budowlanej i akustyki wnętrz – mówi dr hab. inż. Andrzej Kłosak, prof. PK.
Na owoce interdyscyplinarnej współpracy liczy także Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK. – Pozwoli na dalszy rozwój, między innymi w zakresie technologii addytywnych, nowoczesnych materiałów budowlanych, materiałów termoizolacyjnych oraz półfabrykatów i materiałów kompozytowych. Zaplecze laboratoryjne naszych jednostek może uzupełniać się wzajemnie przy opracowaniu skutecznych rozwiązań wdrożeniowych oraz dydaktycznych – mówi dr inż. Dariusz Mierzwiński, prodziekan Wydziału.
Jak podkreśla Paweł Pichniarczyk, dyrektor Instytutu, uczestniczy on w tworzeniu systemu budownictwa prefabrykowanego w ramach Programu Badawczego Łukasiewicza „Budownictwo Modułowe”, który pozwoli walczyć z globalnym ociepleniem klimatu oraz ograniczeniem wytwarzania CO2. – Dlatego za tak ważny cel stawiamy sobie innowacyjne rozwiązania materiałowe, cechujące się niskoemisyjnością w procesie produkcji oraz wykorzystaniem surowców odpadowych, przy ograniczeniu stosowania surowców naturalnych. Budownictwo modułowe daje nowe możliwości zastosowania materiałów bezpiecznych dla środowiska. Pozwala także na przyspieszenie procesu produkcji i budowania budynków. Dziś, choćby dla odbudowy Ukrainy, domy modułowe mają przyszłość. Mogą być wytwarzane już teraz i z powodzeniem transportowane w całości po zakończeniu działań wojennych – mówi dyrektor Pichniarczyk.
Współpraca Politechniki Krakowskiej i Łukasiewicz – ICiMB ma swoje korzenie w przekonaniu, że nauka i biznes są nierozłącznymi elementami rozwoju społecznego i gospodarczego. Oba podmioty dążą do tworzenia nowych rozwiązań, które przyczynią się do rozwoju polskiego budownictwa oraz innych dziedzin. To przyczyni się do wzmocnienia polskiej gospodarki przez tworzenie innowacyjnego ekosystemu łączącego uczelnie, biznes i Łukasiewicza. – Partnerstwo oparte na wzajemnym zaufaniu i komplementarnych kompetencjach ma na celu zwiększenie innowacyjności polskiego biznesu – zaznacza Paweł Pichniarczyk.
Podpisanie umowy o współpracy, którą ze strony PK koordynować będzie dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof PK, odbyło się w Krakowskiej Hucie Szkła z udziałem pracowników obu partnerów. Uroczystości towarzyszył pokaz wytwarzania szklanych dzieł sztuki w wykonaniu mistrzów hutnictwa szkła.
Na zdjęciach: prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor PK i dr hab. Paweł Pichniarczyk, dyrektor Sieci Badawczej Łukasiewicz podpisują umowę; dr hab. Paweł Pichniarczyk, dyrektor Sieci Badawczej Łukasiewicz; prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor PK; pokaz produkcji szkła / fot. Jan Zych
(mas)
{fastsocialshare}
Ponad 7 milionów złotych Politechnika Krakowska zainwestuje w realizację projektu „Dostępna PK+”, który zmieni uczelnię w miejsce jeszcze bardziej przyjazne dla osób z niepełnosprawnościami i szczególnymi potrzebami. Zainstalujemy nową windę, podnośniki i toalety dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, kampus dokładniej opiszemy m.in. w alfabecie Braille’a, tak, żeby łatwiej było się po nim poruszać. Zainwestujemy w nowe programy komputerowe, które ułatwią uczenie się, będzie też wygodniejszy książkomat i nowy bus, dostosowany do potrzeb osób ze specjalnymi potrzebami. Uprościmy język dokumentów i aktów prawnych, tak, by były bardziej zrozumiałe dla wszystkich członków naszej społeczności. Przeszkolimy nauczycieli akademickich i pracowników administracji, by lepiej rozumieli potrzeby osób z niepełnosprawnościami.
Wart 7 174 730,33 zł projekt „Dostępna PK+” zostanie sfinansowany z programu Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego. Na mocy podpisanej właśnie umowy z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju będzie realizowany od 1 kwietnia 2025 r. do 31 marca 2029 r. Jest kontynuacją działań, które uczelnia realizowała w ramach projektu “Dostępna PK” w latach 2021–2023 (także współfinansowanego z funduszy unijnych). Zaowocował on inwestycjami w poprawę dostępności uczelni o wartości ponad 3 milionów złotych. Teraz, dzięki pozyskaniu dwa razy większych środków, będzie można podwoić skalę działań.
Nowy projekt “Dostępna PK+” ma kilka kluczowych celów. To m.in. poprawa dostępności architektonicznej w trzech budynkach kampusu głównego uczelni. – Chodzi o budowę windy oraz toalet dla osób z niepełnosprawnościami w budynku dydaktyczno-administracyjnym CUP oraz dostosowanie wejść do budynków Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej oraz Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej PK w Galerii GIL poprzez montaż podnośników dla osób z niepełnosprawnościami – mówi Agnieszka Kopeć z Centrum Dostępności PK.
Sztuczna inteligencja i prosty język dokumentów
Projekt zakłada zapewnienie lepszego dostępu do informacji przy wykorzystaniu technologii wspomagających osoby z różnymi rodzajami niepełnosprawności oraz poprawę oznaczeń budynków i pomieszczeń, co ułatwi poruszanie się po kampusach. Pojawi się na nich 30 tablic z nazwami budynków w alfabecie Braille’a oraz 500 tabliczek (nazwy katedr, laboratoriów, jednostek administracji) wewnątrz budynków.
Dostępność technologiczna uczelni zwiększy się m.in. dzięki zakupowi oprogramowania WCAG AI+ (Web Content Accessibility Guidelines). To narzędzie sztucznej inteligencji, zapewniające dostępność plików pdf poprzez dostosowanie ich do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, w szczególności z wadami wzroku. Inne plany obejmują zakup zestawów do nauczania hybrydowego, rozbudowę uczelnianego książkomatu o funkcjonalność dla osób z niepełnosprawnościami, a także zakup 9-osobowego busa, przystosowanego do transportu osób o szczególnych potrzebach.
– Chcemy też zaktualizować uczelniane akty prawne w taki sposób, aby lepiej wspierały osoby ze szczególnymi potrzebami oraz podnieść świadomość i wiedzę specjalistyczną na temat niepełnosprawności wśród członków społeczności akademickiej – mówi Agnieszka Kopeć.
W planach jest też dostosowanie systemu Elektronicznego Obiegu Dokumentów (EOD) oraz wdrożenie języka prostego jako standardu w komunikacji uczelni. Oznacza to m.in. aktualizację zapisów w Księdze Identyfikacji Wizualnej, aby uwzględniały oczekiwania osób ze szczególnymi potrzebami, w tym niepełnosprawnościami. – Planujemy również przeprowadzić audyt dostępności informacyjno-komunikacyjnej, aby opracować plan likwidacji barier w tym obszarze – mówi Agnieszka Kopeć. Wszystkie te działania poprawią jakość kształcenia i pracy pod kątem dostępności dla wszystkich studentów i pracowników.
– Wdrożone rozwiązania będą miały trwały charakter, pozostaną w użyciu także po zakończeniu projektu – mówi Agnieszka Kopeć.
Zespół do zadań specjalnych
Pracownicy Centrum Dostępności Politechniki Krakowskiej stworzą i przeszkolą specjalny zespół ds. UDL (Universal Design for Learning), który będzie odpowiedzialny za szkolenie dydaktyków z zakresu projektowania uniwersalnego w nauczaniu.
UDL oznacza optymalizację procesów dydaktycznych w taki sposób, aby dawały równe szanse wszystkim osobom podejmującym studia. Politechniczny zespół UDL będzie miał za zadanie przeprowadzić serię szkoleń dla kadry akademickiej PK. Tematyka obejmie tworzenie dostępnych materiałów i dostępnego procesu kształcenia, a także obsługę technologii wspierających. Wszystkie materiały edukacyjne zostaną udostępnione społeczności akademickiej w formie e-kursów na różne tematy. W planach jest także opracowanie dostępnych lektoratów z języka angielskiego. Z działań zwiększających świadomość i wiedzę specjalistyczną na temat niepełnosprawności skorzysta 700 członków społeczności akademickiej PK.
Dostępna Politechnika Krakowska
Pierwsza edycja projektu “Dostępna PK” w latach 2021-2023 zaowocowała licznymi udogodnieniami dla studentów i pracowników ze szczególnymi potrzebami. M.in. zamontowano 8 tablic informacyjnych z planami kampusów PK, które zawierają opisy w alfabecie Braille’a oraz 14 wewnętrznych tabliczek z opisami pięter, wskazówkami gdzie znajdują się rektoraty i poszczególne dziekanaty. Zakupiono 15 pętli indukcyjnych, które wspierają osoby niedosłyszące w salach wykładowych. Każda sala wykładowa, w której znajduje się pętla, jest specjalnie oznakowana. Wszystkie wydziałowe strony internetowe zostały dostosowane do potrzeb studentów z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Dla potrzeb niewidomych studentów czy też pracowników PK zakupione zostało stanowisko, informatyczne z oprogramowaniem ubrajlawiającym i udźwiękawiającym, dzięki któremu można przygotować materiały naukowe i wydrukować je na drukarce brajlowskiej.
Przeszkolono też 350 pracowników z zakresu świadomości niepełnosprawności. – Dzięki tym szkoleniom, zarówno ogólnym jak i specjalistycznym, przybliżyliśmy temat barier oraz potrzeb studentów z niepełnosprawnościami. Pokazaliśmy też sposoby w jakie możemy – my, osoby pełnosprawne – te bariery likwidować. Dodatkowo czterech instruktorów z Centrum Sportu i Rekreacji ukończyło kurs instruktora dla osób z niepełnosprawnościami – mówi Agnieszka Kopeć.
Zrealizowane w projekcie cele to m.in: wsparcie zmian organizacyjnych, podniesienie kompetencji kadr Politechniki Krakowskiej, zwiększenie dostępu do edukacji, zwiększenie dostępności wewnętrznych procesów, likwidacja niektórych barier architektonicznych, technologicznych i komunikacyjnych oraz upowszechnianie rozwiązań zapewniających dostępność w jednostkach organizacyjnych.
Dzięki 7 mln zł na kolejne działania Politechnika jeszcze bardziej postawi na równy dostęp do uczelni bez barier. Obecnie kształci się na PK około 150 studentów i pracuje 30 pracowników z orzeczeniem o niepełnosprawności.
{fastsocialshare}
W Collegium Broscianum UJ odbyła się wystawa prac studentów II roku architektury krajobrazu Politechniki Krakowskiej, poświęconych zagospodarowaniu zieleni wokół Collegium oraz Placu Marii Magdaleny przy ul. Grodzkiej w Krakowie. Swoje pomysły na krajobrazową rewaloryzację zabytkowego kompleksu przedstawiło 19 młodych twórców. Pracowali nad projektami w ramach przedmiotu „Projektowanie zintegrowane IV” pod opieką prowadzących dr hab. inż. arch. Katarzyny Łakomy, prof. PK, dr hab. inż. arch. Katarzyny Hodor, prof. PK oraz mgr inż. Katarzyny Fabijanowskiej.
– Prace naszych studentów, które powstają podczas semestru zajęć, realizowane są w ramach umowy o współpracy Wydziału Architektury PK, Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa i Wydziału Architektury Wnętrz ASP. Są tradycyjnie prezentowane w ramach wystaw plenerowych „Ukryte ogrody Krakowa” w miejscu, które było przedmiotem zadania – mówi prof. PK Katarzyna Łakomy.
Tym razem SKOZK zwrócił się z prośbą o wsparcie studencką pomysłowością dla kameralnej przestrzeni Collegium Broscianum przy ul. Grodzkiej w Krakowie. Dodatkowo studenci mieli także zaproponować rozwiązania dla położonego naprzeciwko Placu Marii Magdaleny – Powstały bardzo dobre projekty, właściwe już gotowe do realizacji – oceniała prof. PK Katarzyna Hodor.
POSŁUCHAJ:
Relacja z wernisażu z udziałem studentów i nauczycieli akademickich Katedry Architektury Krajobrazu w materiale Łukasza Miłoszewskiego z Radia Nowinki
(mas)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Po raz kolejny Hala Czyżyny przy Al. Jana Pawła II stała się miejscem emocjonujących sportowych zmagań. To właśnie tu odbył się XXXV Turniej Futsalu o Puchar JM Rektora Politechniki Krakowskiej. Do walki o ten tytuł stanęło 14 drużyn dopingowanych przez kibiców.
Turniej Futsalu o Puchar JM Rektora odbył się 11 stycznia br. Była to niezwykle emocjonująca rywalizacja jednocząca społeczność akademicką. W tegorocznej edycji rozgrywek zmierzyły się ze sobą zespoły reprezentujące różne wydziały i organizacje związane z Politechniką Krakowską. W turnieju mogli wziąć udział zarówno studenci, jak i absolwenci oraz pracownicy uczelni. Rozgrywki rozpoczęły się od fazy grupowej, w której drużyny walczyły o awans do rundy finałowej. Każdy mecz był pełen widowiskowych akcji, którym towarzyszył doping publiczności. Pierwsze miejsce w XXXV Turniej Futsalu o Puchar Jego Magnificencji Rektora Politechniki Krakowskiej zdobyła drużyna Gruzik OZE. Na drugiej pozycji uplasował się zespół FC Energole, a na trzeciej Autobusy FC.
Organizatorem wydarzenia był Klub Uczelniany AZS Politechniki Krakowskiej we współpracy z doktorem Andrzejem Bahrem – wieloletnim pracownikiem CSiR PK. XXXV Turniej Futsalu o Puchar JM Rektora Politechniki Krakowskiej odbył się w ramach Mistrzostw Politechniki Krakowskiej 2025. W trakcie całego roku kalendarzowego Klub Uczelniany AZS Politechniki Krakowskiej planuje przeprowadzenie zawodów w 11 dyscyplinach sportowych. Wśród nich są m. in. Mistrzostwa PK w tenisie, aerobiku rekreacyjnym czy jesienny Mityng Lekkoatletyczny.
Pozostając w temacie piłki nożnej, warto wspomnieć o działalności piłkarskiej sekcji sportowej AZS. Po kilku latach współpracy z AZS Politechniki Krakowskiej swoją pracę zakończył trener Robert Orłowski. Od lutego sekcja przejdzie duże zmiany organizacyjne. Swoją gotowość do trenowania w sekcji piłki nożnej można zgłaszać za pomocą arkusza rekrutacyjnego: https://forms.office.com/e/EjTUAnk0SK
Fot. Kacper Pałka
{fastsocialshare}
Wystawa prac studentów Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej i uczelni partnerskich, podsumowująca międzynarodowe warsztaty i sympozjum „New City – the vision of Kraków 2040”, prezentowana była w holach Urzędu Miasta Krakowa przy Pl. Wszystkich Świętych. Towarzyszyła jubileuszowej Konferencji Towarzystwa Urbanistów Polskich pt. „100 lat Towarzystwa Urbanistów Polskich na tle przeobrażeń Krakowa”.
Wcześniej prezentacja prac studenckich, poświęconych wizji Nowego Miasta czyli zagospodarowania terenów Rybitw i Płaszowa w formie nowej dzielnicy miejskiej Krakowa, odbyła się na Politechnice. Prace powstały w ramach marcowych warsztatów na PK. – Opracowane przez studentów projekty mają charakter wizjonerski, nie zawsze oparte są na realiach, z tego względu mogą być traktowane jedynie jako zestaw alternatywnych rozwiązań wobec ewentualnych planów miasta dla tych przestrzeni. Jest to głos w dyskusji ze strony środowiska akademickiego – wyjaśnia prof. PK Kinga Racoń- Leja, kierownik Katedry Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich na Wydziale Architektury PK.
W warsztatach i sympozjum, zorganizowanych w tym roku przy współpracy Urzędu Miasta Krakowa, uczestniczyli studenci i pracownicy naukowo-dydaktyczni Politechniki Krakowskiej (koordynator), TU Dresden, ENSA Strasbourg. Koordynacją przedsięwzięcia zajmowali się dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK (Katedra Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich) oraz dr inż. Przemysław Kowalski (Katedra Architektury Krajobrazu). Program warsztatów był koordynowany przez obie katedry z udziałem: dr inż. arch. Ernestyny Szpakowska-Loranc, dr. inż. arch. Krzysztofa Barnaś oraz dr. inż. arch. Miłosza Zielińskiego. W przedsięwzięciu uczestniczyli także gościnnie profesorowie uczelni zagranicznych: prof. Angela Mensing-de Jong, Beatriz Alés Gregori, Gudrun Deppe (TU Dresden) oraz prpf. Denis Bocquet (ENSA Strasbourg).
Jakie zadania postawiono przed studentami podczas warsztatów? Mieli przeanalizować obszar, zapoznać się z zaproponowaną przez Urząd Miasta koncepcją Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. W ramach warsztatów przygotowali w mieszanych zespołach (studenci architektury, architektury krajobrazu, PK i TU Dresden) strategie ideowe rozwoju urbanistycznego tego obszaru, z uwzględnieniem uwarunkowań przestrzennych (w tym istniejącej zabudowy mieszkaniowej i przemysłowej), społecznych (potrzeb przyszłych mieszkańców i pracowników), środowiskowych (problemu zagrożeń powodziowych, retencji, zwiększenia obszarów zielonych, przeciwdziałania wyspie ciepła), transportowych (poszukując rozwiązań w obszarze transportu zbiorowego i indywidualnego). Na tej podstawie pracowali w Krakowie i Dreźnie nad koncepcją dla struktury przestrzenno-zielonej dla całości obszaru, koncepcją urbanistyczną i koncepcją przestrzeni publicznych. Studenci opracowali rozwiązania przestrzenne, komunikacyjne i zielone, zaproponowali szeroki wachlarz funkcji społecznych i kulturowych. Swoje koncepcje uzupełnili o wizualizacje, szkice koncepcyjne całości i fragmentów obszarów.
Program współpracy międzynarodowej, w ramach której odbyły się warsztaty i sympozjum, został zainicjowany w roku 2004 przez Katedrę Architektury Krajobrazu (dr inż. Przemysław Kowalski). W 2008 r. prof. PK Kinga Racoń-Leja i prof. Krzysztof Bieda (współczesna Katedra Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich) zdobyli Grant Europejski 2008-2012 na poprowadzenie warsztatów urbanistycznych dla miast doświadczonych przez II wojnę światową. Program warsztatowy organizowany w latach 2013-2019 prowadzony był pod auspicjami TU Dresden (wcześniej HTW Dresden) i Kompetenzzentrum Stadtumbau, Land of Saxony Anhalt (pozostali jego partnerzy to TU Delft, University of Chalmers, University of Strasbourg i Politechnika Krakowska).
Współpraca obejmuje warsztaty architektoniczno-urbanistyczne organizowane wspólnie z miastami goszczącymi, seminaria naukowe, publikacje książkowe, artykuły w czasopismach naukowych oraz wystawy prac studenckich. Współpraca związana z obszarami wymagającymi rewitalizacji, do tej pory obejmowała tereny zdegradowane w Zgorzelcu (2004, 2005), Oświęcimiu (2009), Schoenebeck (2010), Rotterdamie (2011), Dreźnie (2012), Schierke (2013), Halle (2014), Magdeburgu (2008 i 2017), Goetteborgu (2018), Selb/Ash (2019), Freibergu (2019), Pradze (2022), Strasburgu (2022) i Krakowie (2023 r). Wyniki współpracy Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej z TU Dresden CTU Prague, TU Delft i ENSA Strasburg prezentowane były na 7 konferencjach międzynarodowych, opublikowane jako 3 monografie i 5 publikacji międzynarodowych w czasopismach naukowych.
Prezentacja prac studentów WA PK i uczelni partnerskich, podsumowująca marcowe wasztaty „New City – the vision of Kraków 2040 ” odbyła się w czerwcu na Politechnice Krakowskiej m.in. z udziałem rektora PK prof. Andrzeja Szaraty, wiceprezydenta Krakowa Jerzego Muzyka, dziekan WA PK prof. PK Magdaleny Kozień-Woźniak, dyrektor Biura Planowania Przestrzennego UM Krakowa Elżbiety Szczepińskiej, radnego Jacka Bednarza. Część projektów (niektóre z nich na grafikach poniżej), które powstały w ramach tegorocznej edycji warsztatów, została prezentowana na wystawie towarzyszącej konferencji na stulecie Towarzystwa Urbanistów Polskich w UMK. – Planujemy także publikację książkową oraz większą wystawę w budynku głównym magistratu – zapowiada prof. PK Kinga Racoń-Leja.
Nagrody TUP Kraków za najlepsze dyplomy roku dla prac z Politechniki
Podczas konferencji TUP, która odbyła się 16 czerwca 2023 r. w Urzędzie Miasta Krakowa, do ról głównych prelegentów zaproszeni zostali m.in. eksperci związani obecnie lub w przeszłości z Politechniką Krakowską. Ogłoszono też wyniki konkursu na najlepszą pracę dyplomową z zakresu urbanistyki, planowania przestrzennego i architektury krajobrazu, organizowanego przez Krakowski Oddział Towarzystwa Urbanistów Polskich. Honorowa nagroda przyznawana jest od 2005 roku.
W konkursie brały udział prace magisterskie, inżynierskie i licencjackie, obronione w 2022 roku na małopolskich uczelniach. Jury w składzie: dr Marceli Łasocha (prezes TUP Kraków), dr hab. inż. arch. Bogusław Podhalański prof. PK, dr inż. arch. Monika Gołąb-Korzeniowska, prof. PK, dr Laura Kochel, dr Agata Walczak nagrodziło prace w dwóch kategoriach.
W kategorii I (prace dyplomowe na studiach I stopnia) wyróżniono projekt pt. „Zagospodarowanie terenu wokół starego spichlerza dworskiego w Pisarach” autorstwa studenta PK Łukasza Bysia (promotor: dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK).
W kategorii II (prace magisterskie) I miejsce zajęła praca Michaliny Zygi z Politechniki Krakowskiej pt. „Pamięć podzamcza. Rewitalizacja dawnej dzielnicy żydowskiej w Lublinie” (promotor: dr inż. arch. Damian Poklewski-Koziełł). II miejsce zajęły ex aequo prace: „Dostosowanie infrastruktury do ruchu pieszego na obszarze dzielnicy VIII Dębniki w świetle koncepcji walkability” (autor: Aleksander Sielecki z UJ, promotor: dr hab. Grzegorz Micek prof. UJ) oraz „Projekt parku metropolitalnego w dzielnicy Orłowo – analiza i możliwości kształtowania powiązań między górnym i dolnym tarasem Gdyni” (autorzy: Aleksandra Gońda i Szymon Chromik, absolwenci WA Politechniki Krakowskiej; promotor: dr hab. inż. arch. Katarzyna Łakomy, prof. PK; promotor pomocniczy: dr inż. arch. Miłosz Zieliński). Wyróżnienie w tej kategorii przyznano pracy pt. „Pola zieleni w małym mieście” (autor: Wojciech Brzyski z Uniwersytetu Pedagicznego; promotor: dr hab. Agnieszka Kwiatek-Sołtys, prof. UP.
>>> Więcej o konkursie w artykule Architektura i Biznes
Poniżej niektóre z koncepcji prezentowanych na wystawie w UMK,od lewej: Urban Islands, autorzy Dominika Bekier, Aleksandra Czekaj, Kinga Dulęba, Antroni Brzozowski, Karolina Hell, prowadzący dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK, dr inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc, dr inż. arch. Krzysztof Barnaś; Ecotopia, autorzy Olga Strejczek, Eliza Strarula, Michał Nowak, prowadząca przedmiot dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK, prowadząca grupę dr hab. inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc; Back to Identity, autorzy: Oliwia Mędlowska, Aleksandra Monasterska, Uliana Medvid, Agnieszka Święs, Jakub Miśniakiewicz, prowadząca przedmiot oraz grupę dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK, adiunkci: dr inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc, dr inż. arch. Krzysztof Barnaś
(mas)
(mas)
{fastsocialshare}
– Polska w ciągu ostatnich 30 lat dokonała skoku cywilizacyjnego dzięki organicznej pracy naszych inżynierów i naukowców. Jesteśmy bardzo mocnym filarem polskiego rozwoju i gospodarki mimo naprawdę niskich nakładów finansowych na polską naukę – mówi w wywiadzie dla „Dziennika Polskiego” i „Gazety Krakowskiej” prof. dr hab. inż. Andrzej SZARATA, rektor Politechniki Krakowskiej
Paulina Szymczewska, Dziennik Polski: Politechnika Krakowska – w odpowiedzi na wyzwania inżynierskie współczesnego świata – uruchomiła kolejne nowe, przyszłościowe kierunki studiów. Jakie?
Prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej: W ostatnich latach regularnie proponujemy nowości zarówno, jeśli chodzi o kierunki studiów, jak i specjalności w ramach kierunków. Odpowiadamy w ten sposób na potrzeby gospodarki i rynku pracy. Wprowadziliśmy do oferty m.in. takie nowości jak: ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju, energetyka jądrowa, informatyka materiałowa, biotechnologia przemysłowa, geoinformatyka, inżynieria i gospodarka wodna, odnawialne źródła energii i infrastruktura komunalna, technologie przemysłu 4.0 czy elektromobilność. Wiele z naszych nowych propozycji to odpowiedź na wyzwania środowiskowe, klimatyczne, energetyczne, które będą potrzebować nowych specjalistów. Te prośrodowiskowe kierunki cieszą dużą popularnością w rekrutacji, widać trafiły w zainteresowania młodych ludzi, którzy czują się odpowiedzialni za przyszłość świata i chcą go mądrze kreować. A do tego potrzebują zasobów m.in. w postaci dobrego wykształcenia.
Mocno zmieniamy też programy kształcenia na naszych sztandarowych kierunkach, np. budownictwie, transporcie, architekturze, mechanice i budowie maszyn, energetyce, elektrotechnice czy automatyce i robotyce. Musimy trzymać rękę na pulsie, bo w obszarze nauk technicznych przyrost wiedzy, wynikający m.in. z badań naukowych, a do tego postęp technologiczny, następują w błyskawicznym tempie. W badaniach naukowych Politechnika Krakowska mocno rozwija tematykę energetyki, zwłaszcza odnawialnej, jądrowej, wodorowej, energooszczędności materiałów i procesów technologicznych, zielonej chemii, gospodarki obiegu zamkniętego. A to, co robimy w nauce, przekłada się na kierunki, na których kształcimy.
W kształceniu w dobie sztucznej inteligencji coraz ważniejsze chyba staje się nie tylko, czego uczyć, ale jak kształcić.
Zdecydowanie. W dobie dynamicznie rozwijających się nowych technologii, choćby sztucznej inteligencji czy rozszerzonej rzeczywistości, nie sposób zostać przy głoszeniu wykładów i rozwiązywaniu zadań na ćwiczeniach. Trzeba przekazywać wiedzę nowymi sposobami, narzędzia i język kształcenia dostosowywać do nowego pokolenia studentów. Dlatego na Politechnice Krakowskiej coraz mocniej stawiamy m.in. na Project Based Learning, czyli kształcenie oparte na realizacji projektów. Grupy studenckie rozwiązują realne problemy inżynierskie, zgłoszone np. przez partnerów uczelni – firmy czy samorządy. Taki model kształcenia inżynierskiego jest korzystny dla wszystkich stron – nasi partnerzy wdrażają rozwiązania, opracowane we współpracy ze studentami i ekspertami uczelni, ale też wskazują, jakich inżynierów potrzebują. Studenci wiedzę zdobytą na studiach od razu przekładają na inżynierską praktykę. Mogą też szybko znajdować pracodawców.
Nową formą kształcenia, którą bardzo mocno rozwijamy, są mikrokursy i mikroszkolenia, certyfikowane mikropoświadczeniami. To krótkie, kilkugodzinne seminaria czy warsztaty, które służą wzmocnieniu konkretnych specjalistycznych kompetencji. Są dobrym przykładem nowego typu myślenia o edukacji, które trzeba umiejętnie wpleść w bardziej tradycyjne formy zajęć. Mikrokursy to będzie coraz popularniejsza forma edukacji, nie tylko na uczelniach. Zdobyta w taki szybki, ukierunkowany sposób umiejętność zawodowa będzie poświadczona w technologii blockchain, czyli przez powszechnie honorowany, cyfrowy dowód, którym uczelnia gwarantuje wiarygodność mikropoświadczenia i jakość nabytej przez jego posiadacza wiedzy. Musimy stale znajdować sposoby, by optymalnie łączyć takie nowe formy kształcenia z ofertą studiów I i II stopnia.
Wspomniał Pan o współpracy z otoczeniem biznesowym i samorządami. Dużo słyszymy o nowych partnerstwach Politechniki, nowych porozumieniach z partnerami biznesowymi i przemysłowymi. To ważne dla uczelni, dla studentów?
Współpracujemy z biznesem i przemysłem na bardzo wielu polach. Ale chcę też podkreślić: na Politechnice Krakowskiej bardzo mocno stawiamy też na współpracę z samorządami. Potrzebują bardzo podobnego inżynierskiego wsparcia co przemysł, bo mieszkańcy miast i regionów chcą żyć w inteligentnych miastach, zielonych i zdrowych, a nasi eksperci i absolwenci wiedzą, jak je projektować, budować i nimi zarządzać.
Współpraca z biznesem to wspólne z firmami staże i praktyki dla studentów, programy stypendialne fundowane przez partnerów uczelni czy patronaty firm technologicznych nad naszymi kierunkami studiów. To się bardzo często kończy propozycją pracy dla studenta. Pracodawcy, którzy zatrudniają naszych absolwentów, zasiadają w Radach Biznesu przy wydziałach, uczestniczą w tworzeniu naszych programów studiów. Mamy też studia czy specjalności wspólnie prowadzone przez uczelnię i firmy. Świetnie to się sprawdza np. na naszej specjalności inżynieria pojazdów szynowych, prowadzonej wspólnie z Newagiem i grupą firm kolejowych.
Znakomitym wstępem do wejścia na rynek pracy jest też realizacja prac dyplomowych przez naszych studentów na realne tematy, zaproponowane przez naszych partnerów z firm i samorządów. Studenckie warsztaty, dedykowane sprawom konkretnej gminy, miasta, miasteczka, dzielnicy to bardzo ceniony przez naszych partnerów samorządowych wstęp do prawdziwych zmian – w zagospodarowaniu przestrzennym, organizacji transportu, rewitalizacji miejsc, które mogą na nowo służyć mieszkańcom. Kraków, Tarnów, Nowy Sącz, Żywiec, Dobczyce, Miechów, Sułkowice, Rabka, Przemyśl, Hrubieszów – to tylko kilka przykładów miast, które ostatnio wspieramy studenckimi inspiracjami i wiedzą naszych ekspertów. Dydaktyka to jeden filar naszych relacji z przemysłem oraz partnerami gospodarczymi i samorządowymi.
Drugi, bardzo ważny filar to szeroka kooperacja przy realizacji projektów badawczo-rozwojowych, czy to w ramach krajowych i europejskich programów, czy bilateralnych partnerstw. Mamy podpisanych wiele porozumień o współpracy i one naprawdę nie pozostają tylko na papierze. Opracowujemy i pomagamy firmom wdrażać innowacje, które zmieniają ich biznesy, unowocześniają je, pozwalają zoptymalizować koszty i podnieść zyski. Dlatego czasem denerwuję się, gdy jestem pytany, dlaczego Polska nisko plasuje się w rankingach innowacyjności, dlaczego polskie uczelnie są w nich mniej widocznej niż inne europejskie. Podkreślam wtedy, że rankingi innowacyjności, nastawione przede wszystkim na liczenie patentów, nie pokazują całości innowacyjnej pracy polskich inżynierów. A to polscy inżynierowie stoją za polskim cudem gospodarczym, za najlepszą jakościowo wodą w krakowskich kranach, za 5000 km świetnych dróg szybkiego ruchu w Polsce. Stoją też za sukcesami zagranicznych firm, które w naszym kraju ulokowały swoje siedziby.
Chyba nie doceniamy wystarczająco tego typu innowacji, które są wszędzie i czynią nasz świat lepszym. Myśląc wąsko – o innowacjach wyłącznie jako patentach – pomijamy wiele nieopatentowanych rozwiązań polskich inżynierów, które wykorzystuje się we wszystkich sektorach gospodarki, w przemyśle, budownictwie, transporcie. Polska w ciągu ostatnich 30 lat dokonała skoku cywilizacyjnego dzięki organicznej pracy naszych inżynierów i naszych naukowców. Jesteśmy bardzo mocnym filarem polskiego rozwoju i polskiej gospodarki, mimo naprawdę niskich nakładów finansowych na polską naukę. Przykład tylko z naszego podwórka z ostatnich dni: wspólnie z Mostostalem Kraków Politechnika zaangażuje się w projekt budowy pierwszej polskiej elektrowni jądrowej. Będą w nim potrzebni inżynierowie wszystkich branż.
Inny przykład: właśnie rozstrzygnięty został konkurs Narodowego Centrum Badań i Rozwoju na wspólne projekty firm i jednostek badawczych w ramach szybkiej ścieżki FENG. Jesteśmy partnerem trzech takich projektów, każdy za kilkadziesiąt milionów złotych. Będziemy wspólnie z firmami pracować nad systemem zasilania modeli transportowych zbiorami danych z sieci komórkowej, innowacyjną metodą diagnostyki konstrukcji budowlanych czy recepturą innowacyjnej mieszanki betonowej, która będzie mogła oczyszczać powietrze z zanieczyszczeń. Innowacje – we współpracy Politechniki z biznesem i samorządami – dzieją się każdego dnia.
Skoro o innowacjach mowa… PK jest w gronie uczelni z największą liczbą przedsięwzięć, które uzyskały finansowe wsparcie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach konkursu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje”. Dużo takich kół działa na Politechnice? Co dzięki nim zyskują studenci?
Mamy bardzo mocny ruch kół naukowych – blisko 100 kół naukowych skupiających ponad 1,5 tys. studentów. Powołaliśmy też specjalną jednostkę do wspierania studenckich innowacji – FutureLab PK. W ciągu pięciu lat wsparła ona realizację ponad 100 projektów studenckich. Wspieramy aktywnych studentów bardzo mocno, także finansowo – uczelnia stworzyła własny fundusz stypendialny na przyznawane dwa razy do roku stypendia dla najbardziej aktywnych naukowo studentów. Mamy też nagrody dla najlepszych studentów I roku.
W ramach FutureLab i ruchu kół naukowych dajemy pieniądze na realizację najbardziej odlotowych pomysłów, na jakie tylko nasi studenci mogą wpaść. Chcą budować betonowe kajaki? Pomagamy. Chcą budować wodorowy bolid? Proszę bardzo. Chcą konstruować roboty, łaziki marsjańskie, rakiety? Mogą to robić. Chcą szukać leków na raka i materiałów leczących rany? Dajemy na to środki. Wspieramy studenckie poszukiwania, niekonieczne sukcesy, bo w nauce więcej niż z sukcesów można się nauczyć z porażek. Droga do celu uczy więcej niż dotarcie do niego. Obserwujemy z radością, jak ta dodatkowa działalność rozwija studentów, uczy ich też, ich jak skutecznie pozyskiwać środki na badania, choćby w takim konkursie jak ten ministerialny na studenckie innowacje. Studenci Politechniki Krakowskiej regularnie rozbijają w nim grantowy bank.
Nowoczesne kształcenie to także ciągły rozwój i rozbudowa uczelnianego zaplecza, infrastruktury, pracowni badawczych itp. W minionym roku akademickim baza laboratoryjna PK poszerzyła się o kolejne unikatowe pracownie: laboratorium VR, Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych i Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej. Czym się zajmują?
– Za nami rzeczywiście czas dużych inwestycji w laboratoria – i te nowe, które budowaliśmy od zera, i te, które były już w naszych zasobach, a dzięki inwestycjom w nową infrastrukturę zyskały światowe możliwości badawcze. Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej to perełka na międzynarodową skalę – unikatowe narzędzie m.in. do walki o czyste powietrze, bo można tu badać kanały przewietrzania miast, kwestie transportu zanieczyszczeń czy dynamicznego oddziaływania na smog. Nowatorska i – z czego jesteśmy szczególnie dumni – autorsko zaprojektowana infrastruktura laboratorium pozwala naszym specjalistom prowadzić badania z zakresu inżynierii wiatrowej, inżynierii śniegowej i inżynierii środowiska, ale też testować innowacyjne rozwiązania dla energetyki wiatrowej, rynku materiałów i produktów budowlanych. Z laboratorium korzystają już firmy, globalny potentat Fakro testuje tu swoje nowe okna. Ale pomagamy tu również polskim skoczkom, dzięki współpracy z Polskim Związkiem Narciarskim.
W 2024 r. otworzyliśmy też Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych. Mamy tu światowej klasy aparaturę do wykonywania najdokładniejszych pomiarów w skali od nano do wielkogabarytowej. Takie pomiary są kluczem do rozwijania najbardziej zaawansowanych technologii we wszystkich gałęziach przemysłu. Potrzeba ich wszędzie tam, gdzie od precyzji urządzeń zależy bezpieczeństwo ludzi, niezawodność maszyn i procesów produkcyjnych, jakość i cena produktów oraz usług. Będziemy nadal rozwijać to miejsce, pozyskaliśmy już bardzo duże środki na nową, unikatową aparaturę dla LUPW.
Laboratorium VR to nowa pracownia komputerowa dla studentów. Mają tu dostęp do najnowszych technologii dotyczących modelowania informacji o budynku (BIM), mogą zanurzyć się w wirtualnej rzeczywistości i uczyć budownictwa cyfrowego, informatyki, grafiki komputerowej czy technologii związanych z tworzeniem gier komputerowych. Pracownia powstała we współpracy z sądecką firmą ERBET, która wsparła projekt finansowo. Wiele firm z nami współpracujących funduje dla naszych studentów pracownie, sale wykładowe, strefy coworkingowe, które nowocześnie wyposaża, a potem organizuje tu branżowe seminaria, warsztaty, eksperckie wykłady.
Nowa aparatura badawcza pojawiła się w ostatnim czasie także w Laboratorium Technologii Paliw Alternatywnych czy w nowym Akredytowanym Laboratorium Maszyn i Urządzeń Energetycznych.
(…) – 80-lecie Politechniki Krakowskiej to nie tylko okazja do podsumowań, ale też do spojrzenia w przyszłość. Jakie nowe wyzwania przed wami?
– W obszarze nauki jednym z najważniejszych są przygotowania do konkursu Inicjatywa Doskonałości Uczelnia Badawcza. Po udanej ostatniej ewaluacji otrzymaliśmy z ministerstwa nauki zaproszenie do podjęcia takich starań. Chcemy podjąć rękawicę i w 2026 roku przystąpić do kolejnego konkursu na uczelnie badawcze. Pracujemy nad nową strategią naukowego rozwoju i ewolucyjnie chcemy się zmieniać, by zdynamizować aktywność badawczą, a w dydaktyce mocniej postawić na nowoczesne narzędzia i metody kształcenia.
Uczelnia mocniej postawi też na umiędzynarodowienie, rozwijając m.in. współpracę w ramach Uniwersytetu Europejskiego STARS EU oraz wychodząc z promocją swoich technologii i badań za Ocean – w ramach Poland in Silicon Valley Center for Science, Innovation, and Entrepeneurship. W Dolinie Krzemowej pokażemy m.in. technologie dla zeroemisyjnego budownictwa nowej generacji, innowacyjne biokompozyty dla medycyny i implantologii, polimerowe złącza przydatne m.in. do ochrony antysejsmicznej, hiperkompleksowe sieci neuronowe, rozwiązania z obszaru energetyki wodorowej czy autonomiczne systemy energetyczne oparte na OZE.
Wyzwaniem będzie na pewno takie kreowanie naszej oferty edukacyjnej i programów studiów, żeby przygotować absolwentów do pracy w zawodach, które dziś trudno przewidzieć. Technologie w takim tempie zmieniają potrzeby gospodarki i rynku pracy, że szybko będą potrzebni specjaliści w zawodach, których nazw nawet jeszcze nie ma. Uczelnie muszą z jednej strony być dalekowzroczne w przewidywaniu potrzeb, a z drugiej – elastyczne w organizacji procesu kształcenia. Ważne, żeby przygotowywały absolwentów do uczenia się przez całe życie, dawały solidną wiedzę i umiejętności, które będą podstawą wieloletniej aktywności zawodowej, będą też uczyły samodzielności w myśleniu i kreatywności w działaniu.
No i jedno z najtrudniejszych wyzwań to skuteczne konkurowanie o środki na badania, zdobywanie większej liczby grantów, zwłaszcza międzynarodowych. Nakłady na naukę w Polsce nie rosną, a wręcz maleją. Nasza nauka ma wciąż nieporównywalnie gorsze warunki finansowe do rozwoju niż inne kraje Europy. Wyzwaniem dla całego świata akademickiego w Polsce jest budowanie nauce dobrego PR-u i przekonywanie, że wydatki na nią to inwestycja wysokiego zwrotu.
Rozmawiała: Paulina Szymczewska
Cały wywiad na łamach dodatku Strefa Biznesu „Gazety Krakowskiej”
W miniony weekend poznaliśmy najlepsze drużyny w koszykówce 3×3 do lat 23. W Młodzieżowych Mistrzostwach Polski wśród kobiet zwyciężyła drużyna AZS Politechnika Kraków, zaś w gronie mężczyzn najlepsi okazali się koszykarze Akademia 3×3 Gdańsk.
Już awans do półfinału był dużym sukcesem drużyny AZS Politechnika Korona Kraków. Na tym jednak koszykarki nie zamierzały poprzestać i sięgnęły po zwycięstwo w wielkim finale. Drużyna w składzie: Natalia Popiół, Weronika Mazur, Patrycja Rogalska i Sara Dolenc pod wodzą trenera Artura Włodarczyka zdobyła tytuł Mistrza Polski U23.
Klasyfikacja końcowa:
1. AZS Politechnika Kraków
2. MMKS Katarzynki Toruń
3. MG 13 PG I Gdańsk
4. Enea AZS AJP I Gorzów Wielkopolski
5. Enea AZS AJP II Gorzów Wielkopolski
6. Widzew I Łódź
7. GTK Gdynia
8. Enea AZS II Poznań
9. MKS Opalenica
10. MUKS I Piaseczno
11. AZS UMCS I Lublin
12. Enea AZS I Poznań
13. KSKK Koszalin
14. AZS UW Warszawa
15. MUKS II Piaseczno
16. MKS Kosz Białogard
Komplet wyników:
AZS Politechnika Korona – ENEA AZS I Poznań 22:13
AZS Politechnika Korona – AZS UW Warszawa 21:15
AZS Politechnika Korona – ENEA AZS AJP I Gorzów Wlkp. 8:22
AZS Politechnika Korona – ENEA AZS AJP II Gorzów Wlkp. 16:14
AZS Politechnika Korona – MG 13 Politechnika Gdańska 21:17
AZS Politechnika Korona – MKKS Katarzynki Toruń 19:17
Warto przypomnieć, że niedawno mogliśmy się pochwalić innym sukcesem koszykarek AZS Politechnika Korona Kraków. W Akademickich Mistrzostwach Polski zawodniczki zdobyły trzecie miejsce wśród wszystkich drużyn, a pierwsze w klasyfikacji uczelni technicznych (więcej: Sukces koszykarek z Politechniki Krakowskiej podczas Akademickich Mistrzostw Polski). Na tym jednak nie koniec. W dniach 12-14 czerwca br. w Wilkasach odbywały się Akademickie Mistrzostwa Polski w koszykówce 3×3. Nasza drużyna w składzie: Natalia Popiół, Patrycja Rogalska, Natalia Ławicka i Weronika Mazur zdobyła Wicemistrzostwo Polski i mistrzostwo wśród uczelni technicznych
{fastsocialshare}
Okres kolędowy wciąż trwa. W dniach 18-19 stycznia br. Myślenicki Ośrodek Kultury i Sportu zorganizował po raz trzydziesty ogólnopolski konkurs pn. Festiwal Pieśni Chóralnej „Kolędy i Pastorałki”. Wśród 23 chórów z całej Polski, które zaprezentowały się przed myślenicką publicznością, nie mogło zabraknąć politechnicznej „Cantaty”. Chórzyści z Politechniki Krakowskiej zajęli III miejsce.
Myślenicki Festiwal, propagujący polskie kolędy i pastorałki, jest inicjatywą cenioną w środowisku polskiej chóralistyki i mającą bogate tradycje. Po raz pierwszy wydarzenie zorganizowano w 1991 r. Impreza stanowi okazję do spotkania muzyków z całego kraju, wymiany doświadczeń, a przede wszystkim kultywowania tradycji wielogłosowego śpiewu pieśni związanych ze Świętami Bożego Narodzenia. Podczas ogólnopolskiego konkursu w ramach XXX Festiwalu Pieśni Chóralnej „Kolędy i Pastorałki” na scenie Myślenickiego Ośrodka Kultury i Sportu zaprezentowały się 23 chóry. Muzyczną rywalizację podzielono na 5 kategorii: chóry mieszane a cappella, chóry jednorodne a cappella, chóry dziecięce a cappella, zespoły kameralne a cappella, zespoły wokalne z towarzyszeniem instrumentu lub zespołu instrumentalnego.
Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata” wystąpił w kategorii chóry mieszane a cappella. Chórzyści z Politechniki zaprezentowali w czasie festiwalu utwory: „Magnum Nomen Domini” (Bartłomiej Pękiel), „Gdy się Chrystus rodzi” (w opracowaniu Marka Raczyńskiego), „Pasterze mili” (w opracowaniu Marka Raczyńskiego), „Północ już była” (w opracowaniu Marcina Wawruka). Występ „Cantaty” został oceniony wysoko – chór z PK zajął III miejsce, ex aequo z Chórem Kameralnym Piú Mosso Instytutu Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Podgórskim Chórem „Symfonia” z Krakowa. I miejsce zdobył Chór „Psalmodia” z Uniwersytetu Papieskiego im. Jana Pawła II w Krakowie, zaś II pozycja przypadła Chórowi „LimaNovum” z Limanowskiego Domu Kultury.
Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata” powstał w 1990 r. Od 2001 r. jego dyrygentką jest mgr Marta Stós. Zespół gromadzi studentów i absolwentów krakowskich szkół wyższych. „Cantata” prezentuje bogaty i zróżnicowany repertuar składający się z utworów polskich i zagranicznych. Chór aktywnie uczestniczy w życiu Politechniki Krakowskiej uświetniając oficjalne uroczystości, a także jest stale obecny na mapie kulturalnej Krakowa. W ciągu ponad 30 lat działalności „Cantata” zdobyła wiele nagród i wyróżnień podczas krajowych i zagranicznych konkursów oraz festiwali.
(bk)
Na zdjęciu, Marta Stós z dyplomem i statuetką XXX Festiwalu Pieśni Chóralnej „Kolędy i Pastorałki” / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Za nami kolejny sezon pełen sukcesów odniesionych przez reprezentantów Politechniki Krakowskiej. Teraz przyszedł czas na podsumowanie i uhonorowanie najlepszych zawodników oraz trenerów. Okazją do tego była Gala Sportu zorganizowana przez Klub Uczelniany Akademickiego Związku Sportowego Politechniki Krakowskiej, która odbyła się 15 czerwca w Klubie Kwadrat.
Wspominając niezwykłe osiągnięcia sportowców z PK można było ponownie poczuć emocje, które towarzyszyły tegorocznym zmaganiom na sportowych arenach. W tym roku takich niezwykłych przeżyć kibicom dostarczył m.in. koszykarski zespół 3×3 w składzie Natalia Popiół, Weronika Mazur, Natalia Ławicka, Patrycja Rogalska. Takie sukcesy jak brązowy medal w klasyfikacji generalnej Akademickich Mistrzostw Polski (AMP) w Koszykówce, złoty medal w klasyfikacji uczelni technicznych (UTE) w Koszykówce, srebrny medal w klasyfikacji generalnej AMP w Koszykówce 3×3 czy złoty medal w klasyfikacji UTE w Koszykówce 3×3 zasługują na uznanie.
W zimowe dni serca kibiców rozgrzewali reprezentacji PK w sportach zimowych. Podczas tegorocznej Gali wyróżniony został Piotr Szwarc – zdobywca srebrnego medalu w klasyfikacji UTE w slalomie, srebrnego medalu zdobytego drużynowo w klasyfikacji generalnej w snowboardzie oraz złotego medalu zdobytego drużynowo w klasyfikacji UTE w snowboardzie.
W tym zestawieniu nie mogło zabraknąć Błażeja Budza, który reprezentował Polskę na 31. Uniwersjadzie Zimowej w Lake Placid (więcej: Slalomem na uniwersjadę – Błażej Budz w zimowej reprezentacji Polski studentów). Jest on również zdobywcą złotego medalu w klasyfikacji UTE w slalomie oraz w slalomie gigancie, a także Drużynowym Akademickim Mistrzem Polski i Małopolski w narciarstwie alpejskim.
W gronie dziesięciu najlepszych sportowców znalazła się także Monika Błachut zdobywczyni brązowego medalu w klasyfikacji generalnej AMP we wspinaczce na trudność, srebrnego medalu w klasyfikacji UTE we wspinaczce na trudność, a także brązowego medalu drużynowo w klasyfikacji UTE we wspinaczce sportowej, Akademickiego Mistrzostwa Małopolski drużynowo we wspinaczce sportowej i Akademickiego Wicemistrzostwa Małopolski indywidualnie we wspinaczce sportowej.
Podczas gali wyróżniona została również Maja Rudka, która reprezentuje tą samą dyscyplinę sportu i odnosi w niej znaczące sukcesy. We wspinaczce na trudność jest ona Akademicką Wicemistrzynią Polski oraz złotą medalistką w klasyfikacji UTE. Z kolei we wspinaczce sportowej Maja Rudka jest brązową medalistką drużynowo w klasyfikacji UTE, Akademicką Mistrzynią Małopolski i Drużynową Akademicką Mistrzynią Małopolski.
Trudno wyobrazić sobie zestawienie najlepszych sportowców bez lekkoatletów. W „królowej sportu” swoimi wynikami zachwycał Filip Kostkiewicz zdobywca złotego medalu w klasyfikacji UTE w skoku wzwyż, brązowego medalu w klasyfikacji generalnej AMP w LA, srebrnego medalu w klasyfikacji UTE w LA i srebrnego medalu zdobytego drużynowo w Akademickich Mistrzostwach Małopolski. Filip Kostkiewicz jest także Akademickim Mistrzem Małopolski w skoku wzwyż.
Za lekkoatletyczne zdobycze nagrodzono także sztafetę 4×100 m w składzie: Piotr Kidoń, Adrian Kurowski, Patryk Bednarz i Jakub Stolarski. Lista osiągnięć sztafety jest imponująca: złoty medal w klasyfikacji UTE w biegu 4×100 m, brązowy medal w klasyfikacji generalnej AMP w LA, srebrny medal w klasyfikacji UTE w LA, srebrny medal w Akademickich Mistrzostwach Małopolski w biegu 4x100m oraz srebrny medal drużynowo w Akademickich Mistrzostwach Małopolski (AMM).
Lekkoatletyczne sukcesy to także domena Moniki Małek. Podczas Gali Sportu przypomniane zostały jej osiągnięcia takie jak: srebrny medal w klasyfikacji UTE w biegu na 800 m, brązowy medal w klasyfikacji UTE w biegu 4×1,5 km MIX, brązowy medal w klasyfikacji UTE w biegu na 3 km, brązowy medal drużynowo w klasyfikacji UTE w biegach przełajowych, srebrny medal w klasyfikacji UTE w LA i brązowy medal w AMM w biegu na 400 m.
W plebiscycie na najlepszych sportowców AZS Politechniki Krakowskiej zauważone zostały także lekkoatletyczne osiągnięcia Wiktora Skiminy. Jest on zdobywcą srebrnego medalu w klasyfikacji UTE w biegu na 800 m, brązowego medalu w klasyfikacji UTE w biegu 4×1,5 km MIX, brązowego medalu w klasyfikacji UTE w biegu 4×400 m, brązowego medalu w klasyfikacji generalnej AMP w LA, srebrnego medalu w klasyfikacji UTE w LA, brązowego medalu w AMM w biegu na 400 m oraz srebrnego medalu drużynowo w Akademickich Mistrzostwach Małopolski.
Tryumfy w trójboju siłowym to osiągnięcia Przemysława Steca, który również znalazł się w gronie sportowców wyróżnionych podczas Gali Sportu. Warto podkreślić, że jest on rekordzistą Polski, a także zdobywcą srebrnego medalu w klasyfikacji generalnej w kat. 66 kg, złotego medalu w klasyfikacji UTE w kat. 66 kg, brązowego medalu drużynowo w klasyfikacji generalnej w trójboju siłowym oraz srebrnego medalu drużynowo w klasyfikacji UTE w trójboju siłowym.
Podczas Gali Sportu wręczono także statuetkę „Super AZSiak” za sezon 2022/2023 dla sportowca, który był najbardziej aktywny i startował w największej ilości dyscyplin sportowych reprezentując Politechnikę Krakowską. Takie wyróżnienie trafiło w tym roku do Weroniki Dudziak (trójbój siłowy, ergometr wioślarski, lekka atletyka, piłka ręczna, biegi przełajowe).
W rozwoju zawodników niezwykle ważną postacią jest trener. Jego praca wymaga wielu kompetencji, jest pełna wyzwań i towarzyszy jej duża odpowiedzialność. Sportowcy potrzebują pełnych pasji osób, które podzielą się swoją wiedzą i będą prawdziwym wsparciem. Podczas tegorocznej Gali Sportu wyróżnieni zostali wszyscy trenerzy w podziękowaniu za ich pracę organizacyjną.
W czasie Gali Sportu specjalne podziękowanie za całoroczne wsparcie sportu akademickiego otrzymała Barbara Grabacka-Pietruszka, dyrektor Centrum Sportu i Rekreacji PK. Uhonorowano też Fundację Politechniki Krakowskiej za całoroczne wsparcie organizacyjne dla całego AZS PK oraz Martę Jawor za organizację Akademickich Mistrzostw Polski i Akademickich Mistrzostw Małopolski w Tenisie. Podziękowania odebrali również: Gabriel Półtorak za realizację kampanii promocyjnej „Odnajdź w sobie AZS!”, Alicja Kośmider za wsparcie w projektowaniu materiałów graficznych i Dorota Sadkowska za rozwój kanału AZS PK na TikToku.
Na uroczystej Gali Sportu obecny był prorektor ds. studenckich, a także prodziekani wydziałów, dyrekcja Centrum Sportu i Rekreacji oraz władze Samorządu Studenckiego. Gala była okazją nie tylko do podsumowania sportowych wydarzeń minionego roku czy wyróżnienia najlepszych sportowców, ale również bilansem działań organizacyjnych, takich jak zrealizowane projekty, wydarzenia oraz kampanie promocyjne.
(jg)
fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Kto jeździ Szybką Koleją Aglomeracyjną w Małopolsce? Jak często? W jakich celach? Z jakimi problemami borykają się pasażerowie i jakich oczekują usprawnień w podróżowaniu? Na te pytania odpowiedzi szukali studenci transportu Politechniki Krakowskiej. Pod okiem i przy współpracy naukowców Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej przebadali prawie 2 tys. pasażerów trzech linii Szybkiej Kolei Aglomeracyjnej. Sprawdzili zadowolenie pasażerów z użytkowania tych połączeń i przedstawili propozycje usprawnień. Wnioski zaprezentowali podczas organizowanego przez Katedrę Systemów Transportowych PK II seminarium z cyklu “Transport w Obsłudze Szynowej”.
Fot. Jakub Paduch
Studenci kierunku transport i naukowcy Politechniki – za pomocą ankiet internetowych i wywiadów bezpośrednich – przebadali pasażerów linii: Wieliczka – Kraków Airport, Sędziszów – Oświęcim, Oświęcim – Tarnów. Jeździli pociągami SKA i osobiście pytali pasażerów co sądzą o przewozach. Co usłyszeli? – W zdecydowanej większości pasażerowie dobrze oceniają podróże pociągami Kolei Małopolskich. Ponad 70 procent wystawiła im dobre noty. Potwierdzeniem wysokiej jakości świadczonych usług jest niewątpliwie 53-procentowy wzrost liczby pasażerów Kolei Małopolskich w trzech pierwszych kwartałach 2024 – podsumowuje dr inż. Aleksandra Ciastoń-Ciulkin z Katedry Systemów Transportowych PK, liderka zespołu prowadzącego badania. W analizach i badaniach studentów wspierali także mgr inż. Mariusz Soboń (Katedra Systemów Transportowych WIL PK) i mgr inż. Tomasz Kula (Katedry Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu WIL PK).
W czasie badań prowadzący i studenci współpracowali z lokalnymi i regionalnymi organizatorami transportu publicznego: Zarządem Transportu Publicznego w Krakowie, Departamentem Infrastruktury Drogowej i Transportu w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Małopolskiego, Kolejami Małopolskimi oraz portem lotniczym Kraków Airport. Przedstawiciele tych podmiotów – m.in. prezes Kolei Małopolskich Radosław Włoszek i Paweł Obrzut, zastępca dyrektora Departamentu Infrastruktury i Transportu Urzędu Marszałkowskiego – uczestniczyli w prezentacji wyników badań na Politechnice Krakowskiej. Przyznali, że mogą one mieć wpływ na przyszłościowe plany dotyczące rozwoju Szybkiej Kolei Aglomeracyjnej. Na podstawie szczegółowych ocen pasażerów, zebranych w badaniu Politechniki, można wskazać, co mogłoby jeszcze bardziej podnieść komfort podróży i konkurencyjność tego środka transportu.
Kto, jak, kiedy i dlaczego korzysta z kolei aglomeracyjnej?
Szacunkowa liczba pasażerów obsługiwanych przez pociągi Kolei Małopolskich (KMŁ) w dniu roboczym to ok. 50 tys. Dlaczego korzystają z kolei aglomeracyjnej? – Bo jest taniej i szybciej niż autobusem czy samochodem, plus pociągi są wygodniejsze. W ankietach nie brakowało też odpowiedzi, że są punktualne i ekologiczne – mówi dr inż. Aleksandra Ciastoń-Ciulkin.
Podróżni to najczęściej osoby zamieszkujące średnie gospodarstwa domowe (3,47 osoby w gospodarstwie), posiadające przynajmniej jeden samochód (przyznało to 90% ankietowanych). W większości mają wykształcenie wyższe (42,6%) lub średnie (32,7%). Podróżni KMŁ to w większości kobiety (52 proc.). 42% pasażerów korzysta z połączeń Kolei Małopolskich w sposób świadomy, tzn. stara się korzystać z połączeń organizowanych przez tego właśnie przewoźnika. Koleją aglomeracyjną jeżdżą głównie osoby w wielu 19 do 45 lat. Ponad połowa podróżnych pracuje, a co piąty to student.
Najwięcej podróży mieści się w granicach 30 minut. Przynajmniej kilka razy w tygodniu odbywają się podróże obligatoryjne – do pracy, do szkoły. Zdecydowanie rzadziej – tylko kilka razy w miesiącu lub roku – odbywają się podróże fakultatywne, czyli takie, z których można rezygnować (np. w celach rozrywkowych). Do stacji kolejowych najczęściej pasażerowie udają się pieszo (około 50% badanych). Komunikacją miejską i samochodem dociera prawie 40%, przy czym zdecydowanie większy udział ma komunikacja miejska w obsłudze stacji znajdujących się w Krakowie. Samochód częściej wybierany jest w dojazdach do stacji na terenie aglomeracji. Najwięcej pasażerów korzysta z dojazdów SKA, gdy czas dotarcia do stacji wynosi do 15 minut. Około połowa pasażerów korzysta z biletów jednorazowych, tyle samo z okresowych.
Jak pasażerowie oceniają usługi Kolei Małopolskich i czego jeszcze oczekują?
Ponad 70% pasażerów jest w pełni lub prawie w pełni zadowolonych z podróżowania liniami Kolei Małopolskich. Co dziesiąty pasażer ocenia, że jakość świadczonych usług przerosła jego oczekiwania. Wzrost zainteresowania podróżami kolejowymi potwierdza te odczucia, a prawdopodobnie mógłby być jeszcze większy. Wskazują na to wyrażone w badaniach oczekiwania podróżnych. – Chcą, aby wszystkiego było więcej. Liczą na więcej pociągów, większą częstotliwość kursów, większą liczbę wagonów w składach, a z tym większą liczbę miejsc siedzących w pociągach – mówi dr inż. Aleksandra Ciastoń-Ciulkin.
Jeśli chodzi o zadowolenie z usług KMŁ najlepiej pasażerowie oceniają łatwość sprawdzenia rozkładu jazdy, wygodę podróżowania i bezpieczeństwo podczas podróży. Chcieliby natomiast lepszej integracji różnych środków komunikacji, tak, by łatwiej było się przesiadać się pomiędzy nimi. Pasażerowie niżej oceniają też częstotliwość kursów oraz możliwość zajęcia miejsca siedzącego w pociągach. Szczególnie na linii Sędziszów – Oświęcim liczą też na modernizację taboru.
Zróżnicowane oceny uzyskał proces zakupu biletów. Bardzo wysoko oceniono metody elektroniczne, przy pomocy np. aplikacji Kolei Małopolskich, słabiej oceniane są biletomaty. Proces zakupu biletu w nich jest szczególnie skomplikowany w odczuciu obcokrajowców. Pasażerowie nisko ocenili również informacje o utrudnieniach w podróży takich jak opóźnienia. Zdecydowanie docenili personel Kolei Małopolskich wystawiając bardzo wysokie oceny obsłudze pociągu, czasem zwracali uwagę na potrzebę zwiększenia liczby personelu posługującego się biegle językiem angielskim.
Wieliczka – Kraków Airport (SKA1): więcej miejsc parkingowych i stojaków dla rowerów
Na podstawie ocen wystawianych linii SKA1 jako usprawnienia studenci Politechniki Krakowskiej zaproponowali zwiększenie częstotliwości kursów i/lub powiększenie składów w godzinach szczytu. W przyszłości widzą też potrzebę stworzenia nowych miejsc parkingowych i stojaków rowerowych przy tych stacjach, które stanowią największe węzły przesiadkowe oraz z których pasażerowie linii SKA1 korzystają najczęściej (Kraków Bronowice, Kraków Łobzów i Kraków Zabłocie).
Młodzi transportowcy proponują też usprawnienie interfejsu biletomatów (np. poprzez dodanie do ekranu początkowego propozycji stacji docelowych Kraków Lotnisko czy Wieliczka Rynek). Warto również, zdaniem studentów, wprowadzić możliwość kupna biletu poprzez skanowanie kodu QR prowadzącego albo do konkretnych stacji, albo do listy stacji dostępnych do podróży z danego peronu, danego przystanku. Pozytywnie o połączeniu wyrażało się ponad kilkudziesięciu turystów zagranicznych.
Analizę linii SKA1 przygotowali: Artur Kozera, Aneta Klepacz, Gabriela Frydrych oraz Julia Jaśkiewicz.
Linia Sędziszów – Oświęcim (SKA2): modernizacja infrastruktury
W ocenie podróżnych, linia kursującą między Sędziszowem a Oświęcimiem będzie wymagać w dłuższej perspektywie czasowej modernizacji infrastruktury, dogęszczenia kursów i powiększenie składów o dodatkowe wagony w godzinach szczytu. Ok. 30 procent punktów obsługi pasażerskiej dotyka problem zbyt niskiego poziomu peronów względem taboru. Części podróżnych kłopot sprawia dojście do peronów (na niektórych przystankach są kolizyjne i możliwe do osiągnięcia jedynie w poziomie szyn).
Jako usprawnienia studenci proponują tu też zwiększenie liczby punktów systemu dynamicznej informacji pasażerskiej takich jak elektroniczne tablice informujące o czasach odjazdów i opóźnieniach czy megafony. Tego typu infrastruktury brakuje na co trzecim przystanku.
Co do użytkowania tej linii pasażerowie są w większości zadowoleni. Ci, którzy mieli uwagi mówili – podobnie jak pasażerowie linii SKA1 – o niskiej częstotliwość kursów, niewystarczającej liczbie miejsc w składach oraz trudnościach w zakupie biletów innymi metodami niż elektroniczne.
Analizę linii SKA2 przeprowadzili: Artur Łukasiewicz, Marcin Ryba, Bartosz Kornicki i Żaneta Mordarska.
Linia Oświęcim – Tarnów (SKA3): kursy nocne i udogodnienia dla rowerzystów
Na linii łączącej Oświęcim i Tarnów (do Krakowa jedzie przez Trzebinię i Krzeszowice) częściej niż na pozostałych trasach pasażerowie wskazywali na potrzebę uruchomienia kursów nocnych. Dlatego studenci Politechniki proponują podział linii SKA3 na dwa, stałe warianty:
– Taki podział dałby na trasie między Trzebinią a Bochnią kursy co 30 minut w godzinach szczytu, co znacznie usprawniłoby transport pasażerski tym osobom, które dojeżdżają do Krakowa w celach zawodowych – to większość użytkowników linii SKA3. Poza tym zwolniłoby to część składów z pracy w ciągu dnia do realizacji kursów nocnych co godzinę, od wczesnych godzin porannych do późnych godzin nocnych – mówi Jakub Florkiewicz, członek zespołu studenckiego, który analizował linię SKA3.
Studenci proponują też więcej połączeń do Krynicy-Zdrój oraz Nowego Sącza, na które mogliby przesiadać się pasażerowie linii SKA3 jadący w kierunku Tarnowa. Na tej trasie pasażerowie też często kursowali z rowerami i przyznawali, że jest na nie za mało miejsca. Stąd propozycja młodych inżynierów transportu, aby linia SKA3 – w szczególności na odcinku między Krakowem a Tarnowem – miała dodatkowy wagon dedykowany do przewozu rowerów.
Linię SKA3 zbadali: Kaja Kaput, Zuzanna Gołojuch, Jakub Florczykiewicz, Mikołaj Giezgała oraz Michał Bieniek.
Politechnika i przewoźnicy na tym samym torze
W czasie dyskusji podsumowującej seminarium padło wiele słów uznania ze strony przedstawicieli otoczenia społeczno-gospodarczego dla autorów badań. Prezes spółki Koleje Małopolskie Radosław Włoszek wręczył studentom w podziękowaniu vouchery na Bilet Metropolitalny. Podkreślał, że zaangażowanie studentów Politechniki Krakowskiej w tak szczegółowe badania jest niezwykle cenne dla Kolei Małopolskich – pozwala lepiej zrozumieć potrzeby podróżnych oraz dostosować ofertę KMŁ do ich oczekiwań. – Już teraz wdrażamy rozwiązania odpowiadające na zgłoszone postulaty. Podejmujemy działania w zakresie zwiększenia częstotliwości kursowania pociągów, aby zapewnić pasażerom bardziej elastyczne możliwości podróżowania. Dodatkowo wprowadziliśmy zmiany w interfejsie biletomatów, które są teraz bardziej intuicyjne i ułatwiają zakup biletów – mówił Radosław Włoszek, prezes spółki Koleje Małopolskie.
Paweł Obrzut, zastępca dyrektora Departamentu Infrastruktury i Transportu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego komentował wyniki pracy studentów: – Propozycje dalszego zwiększania częstotliwości kursów, rozbudowy węzłów przesiadkowych czy modernizacji infrastruktury kolejowej to kierunki, które z pewnością przyczynią się do poprawy komfortu podróży. Naszym celem jest dalsze rozwijanie transportu publicznego, który nie tylko będzie alternatywą dla samochodów, ale również przyczyni się do zrównoważonego rozwoju regionu. Współpraca z Politechniką Krakowską oraz z innymi instytucjami odpowiedzialnymi za transport publiczny jest kluczowa, aby wspólnie realizować te ambitne cele. Gratuluję wszystkim osobom zaangażowanym w przygotowanie seminarium.
– Dla mnie to wydarzenie jest ważne z podstawowego powodu: wykonana tu praca studentów znajduje styk między teorią a praktyką – mówił prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej. – Jest to rzecz wyjątkowa, którą podkreśla obecność na tym seminarium przedstawicieli instytucji zajmujących się transportem miejskim, regionalnym, krajowym i międzynarodowym.
Seminarium “Transport w Obsłudze Szynowej” jest stałym elementem kształcenia na studiach magisterskich kierunku transport i specjalnościach transport miejski oraz transport kolejowy. – Corocznie studenci zajmują się innymi elementami systemu transportu szynowego w aglomeracji krakowskiej, a dzięki podporządkowaniu zajęć projektowych i laboratoryjnych dobranym tematom badawczym oraz łączeniu grup różnych specjalności mają możliwość pracy w zespołach interdyscyplinarnych, mogą poszerzać swoje kompetencje, rozwiązywać realne problemy transportowe i mieć bezpośredni kontakt z podmiotami z otoczenia społeczno-gospodarczego – mówi dr inż. Aleksandra Ciastoń-Ciulkin.
Być może przyszłoroczne, trzecie seminarium z cyklu „Transport Szynowy w Obsłudze Aglomeracji” podejmie próbę analizy wszystkich aglomeracyjnych przewozów kolejowych w regionie, także tych obsługiwanych przez innych przewoźników.
Zdjęcia Jan Zych
{fastsocialshare}
Między globalną aktywnością sejsmiczną a zmianami natężenia promieniowania kosmicznego rejestrowanego przy powierzchni naszej planety istnieje wyraźna statystyczna korelacja. Co zaskakujące, wykazuje ona cykliczności umykające jednoznacznej fizycznej interpretacji – takiego odkrycia dokonali badacze uczestniczący w międzynarodowym projekcie CREDO, obserwującym promieniowanie kosmiczne. Biorą w nim udział m.in. naukowcy Politechniki Krakowskiej. Wyjaśnienie zależności, które odkryli, może pomóc w przewidywaniu trzęsień ziemi.
Silne trzęsienia zazwyczaj skutkują wieloma ofiarami wśród ludzi i ogromnymi stratami materialnymi. Skalę tragedii można byłoby znacząco zredukować, gdybyśmy dysponowali możliwością przewidywania czasu i miejsca wystąpienia kataklizmu. W ramach projektu CREDO, zainicjowanego w 2016 roku przez Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk w Krakowie (IFJ PAN), przy współpracy Politechniki Krakowskiej, AGH i ACK Cyfronet, podjęto próbę zweryfikowania znanej wcześniej hipotezy, mówiącej o potencjalnej możliwości przewidywania trzęsień ziemi za pomocą obserwacji zmian w… promieniowaniu kosmicznym. Analizy statystyczne wykazały, że zależność między obu zjawiskami rzeczywiście istnieje. Można więc powiedzieć, że w kosmosie widać nadciągające trzęsienia ziemi. Może nie tak dosłownie, jak na wykonanym z przymrużeniem oka kolażu zdjęć, lecz wciąż wyraźnie – w zmianach natężenia promieniowania kosmicznego rejestrowanego przez obserwatoria na powierzchni naszej planety. Ta zależność przejawia jednak cechy, których nikt się nie spodziewał.
Międzynarodowy projekt CREDO (Cosmic Ray Extremely Distributed Observatory) to otwarte dla wszystkich wirtualne obserwatorium promieniowania kosmicznego, zajmujące się gromadzeniem i przetwarzaniem danych pochodzących nie tylko z wyrafinowanych detektorów naukowych, ale także rejestrowanych za pomocą dużej liczby mniejszych detektorów, wśród których prym wiodą matryce CMOS w smartfonach. Aby przekształcić smartfon w detektor promieniowania kosmicznego wystarczy zainstalować bezpłatną aplikację CREDO Detector (w jej stworzenie zaangażowani byli naukowcy PK).
Do głównych zadań CREDO należy monitorowanie globalnych zmian w strumieniu wtórnego promieniowania kosmicznego docierającego do powierzchni Ziemi. Promieniowanie to powstaje w stratosferze, najintensywniej w obrębie tak zwanego maksimum Regenera-Pfizera, gdzie cząstki pierwotnego promieniowania kosmicznego zderzają się z molekułami gazów naszej atmosfery i inicjują kaskady cząstek wtórnych. – Na pierwszy rzut oka pomysł o istnieniu powiązania między trzęsieniami ziemi a promieniowaniem kosmicznym, w pierwotnej postaci docierającym do nas głównie ze strony Słońca oraz z głębi Wszechświata, może się wydawać dziwny. Jego podstawy fizyczne są jednak w pełni racjonalne – podkreśla dr hab. Piotr Homola (IFJ PAN i AstroCeNT CAMK PAN), koordynator CREDO i pierwszy autor artykułu opisującego odkrycie na łamach czasopisma naukowego „Journal of Atmospheric and Solar-Terrestrial Physics”.
Współautorami badań i artykułu są m.in. pracownicy Politechniki Krakowskiej: mgr inż. Katarzyna Smelcerz (Katedra Informatyki Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK), mgr inż. Michał Niedźwiecki (Katedra Informatyki oraz Fizyki PK) i dr Olaf Bar (Katedra Informatyki WIiT PK). W projekcie zajmują się m.in. narzędziami wykorzystywanymi do detekcji promieniowania kosmicznego.
– Jestem głównym autorem aplikacji na smartfona, która dostarczyła największej ilości danych dla eksperymentu CREDO. To ponad 10 mln próbek. Obecnie, razem z dr. Olafem Barem oraz innymi naukowcami zaangażowanymi w projekt z AGH i Uniwersytetu Pedagogicznego zajmujemy się analizą zebranych danych, czyli konkretnie klasyfikacją próbek i wykrywaniem anomalii – wyjaśnia Michał Niedźwiecki.
Główna idea odkrycia, zaprezentowanego w publikacji, polega na spostrzeżeniu, że w ciekłym jądrze naszej planety płyną prądy wirowe, odpowiedzialne za generowanie ziemskiego pola magnetycznego. Pole to odchyla tory naładowanych cząstek pierwotnego promieniowania kosmicznego. Gdyby więc duże trzęsienia ziemi wiązały się z zaburzeniami przepływów materii napędzających ziemskie dynamo, to zaburzenia te zmieniałyby pole magnetyczne, co z kolei wpływałoby na tory cząstek pierwotnego promieniowania kosmicznego w sposób zależny od dynamiki zaburzeń we wnętrzu naszej planety. W rezultacie detektory naziemne powinny zauważyć pewne zmiany w liczbach rejestrowanych cząstek wtórnego promieniowania kosmicznego.
Fizycy z CREDO poddali analizie dane o natężeniu promieniowania kosmicznego z dwóch stacji projektu Neutron Monitor Database (zebrane w ostatnim półwieczu) oraz Pierre Auger Observatory (gromadzone od 2005 r.). O wyborze obserwatoriów zadecydował fakt, że są one rozmieszczone po obu stronach równika i posługują się różnymi technikami detekcyjnymi. W analizach uwzględniono zmiany aktywności słonecznej, opisane w bazie prowadzonej przez Solar Influences Data Analysis Center. Kluczowe informacje o ziemskiej aktywności sejsmicznej pochodziły z kolei z amerykańskiego programu U.S. Geological Survey.
Analizy zrealizowano z użyciem kilku technik statystycznych. W każdym przypadku dla badanego okresu pojawiła się wyraźna korelacja między zmianami natężenia wtórnego promieniowania kosmicznego a sumaryczną magnitudą wszystkich trzęsień ziemi o magnitudach 4 bądź wyższych. Co istotne, korelacja ta staje się widoczna dopiero wtedy, gdy dane dotyczące promieniowania kosmicznego zostaną przesunięte o 15 dni do przodu względem danych sejsmicznych. To dobra wiadomość, ponieważ sugeruje możliwość wykrywania z dużym wyprzedzeniem nadchodzących trzęsień ziemi. Niestety, z przeprowadzonych analiz nie wynika, czy będzie można wskazać miejsce wystąpienia kataklizmu. Korelacje między zmianami natężenia promieniowania kosmicznego a trzęsieniami ziemi nie są bowiem widoczne w analizach dotyczących konkretnych lokalizacji. Pojawiają się one dopiero wtedy, gdy aktywność sejsmiczną uwzględnia się w skali globu. Fakt ten może oznaczać, że w zmianach natężenia promieniowania kosmicznego widać zjawisko, któremu nasza planeta ulega jako całość.
– W świecie nauki przyjmuje się, że o odkryciu można mówić wtedy, gdy poziom statystycznej ufności potwierdzających je danych sięga pięciu sigma, czyli odchyleń standardowych. My dla zaobserwowanej korelacji otrzymaliśmy więcej niż sześć sigma, co oznacza szansę mniejszą niż jedna na miliard, że korelacja jest dziełem przypadku. Mamy zatem bardzo dobre podstawy statystyczne by twierdzić, że odkryliśmy rzeczywiście istniejące zjawisko. Pytanie tylko, czy na pewno takie, którego się spodziewaliśmy? – zastanawia się dr Homola.
Okazuje się bowiem, że globalny charakter zaobserwowanego zjawiska oraz 15-dniowe wyprzedzenie aktywności sejsmicznej, widoczne w promieniowaniu kosmicznym, to niejedyne intrygujące zagadki związane z odkryciem. Sporym zaskoczeniem jest wielkoskalowa cykliczność korelacji – zjawisko, którego nikt się nie spodziewał. Z analiz wynika bowiem, że maksimum korelacji pojawia się co 10-11 lat, czyli w cyklu zbliżonym do cyklu aktywności słonecznej. Jednak wcale nie pokrywa się ono z maksimum aktywności naszej gwiazdy! Co więcej, zarówno w danych o promieniowaniu kosmicznym, jak i w danych sejsmicznych występują inne wspólne periodyczności o nieznanej naturze.
– Niezależnie od źródła obserwowanych cykliczności, na tym etapie badań najważniejszy jest fakt, że wykazaliśmy powiązanie między promieniowaniem kosmicznym rejestrowanym przy powierzchni naszej planety a jej sejsmiką – i jeśli czegoś możemy być pewni to tego, że nasza obserwacja wskazuje na zupełnie nowe, ekscytujące możliwości badawcze – podsumowuje dr Homola.
W międzynarodowym projekcie CREDO biorą udział m.in. naukowcy z Instytutu Fizyki Jądrowej PAN, Politechniki Krakowskiej, AGH, Uniwersytetu Pedagogicznego, Narodowego Centrum Badań Jądrowych, Uniwersytetu Jagiellońskiego i zagranicznych ośrodków badawczych (m.in. z Izraela, Chile, Hiszpanii, Ukrainy, Węgier, Włoch czy USA).
Publikacja naukowa w Journal of Atmospheric and Solar-Terrestrial Physics 2023, 247, 106068; „Observation of large scale precursor correlations between cosmic rays and earthquakes with a periodicity similar to the solar cycle”, P. Homola, V. Marchenko, A. Napolitano, R. Damian, R. Guzik, D. Alvarez-Castillo, S. Stuglik, O. Ruimi, O. Skorenok, J. Zamora-Saa, J.M. Vaquero, T. Wibig, M. Knap, K. Dziadkowiec, M. Karpiel, O. Sushchov, J.W. Mietelski, K. Gorzkiewicz, N. Zabari, K. Almeida Cheminant, B. Idźkowski, T. Bulik, G. Bhatta, N. Budnev, R. Kamiński, M.V. Medvedev, K. Kozak, O. Bar, Ł. Bibrzycki, M. Bielewicz, M. Frontczak, P. Kovacs, B. Łozowski, J. Miszczyk, M. Niedźwiecki, L. del Peral, M. Piekarczyk, M. D. Rodriguez Frias, K. Rzecki, K. Smelcerz, T. Sośnicki, J. Stasielak, A. A. Tursunov.
(ifj.edu.pl / mas)
{fastsocialshare}
Od opakowań po części samochodowe, od materiałów budowlanych po sprzęt medyczny – tworzywa sztuczne są wszechobecne. Ich ogromna popularność ma jednak ciemne strony: stale rosnącą ilość odpadów i poważne trudności w ich efektywnym recyklingu. To wyzwanie podejmują naukowcy z Instytutu Chemii Makromolekularnej Czeskiej Akademii Nauk oraz Politechniki Krakowskiej. W międzynarodowych badaniach w ramach sieci współpracy Science Europe będą realizować projekt pt. „Dynamicznie reorganizujące się sieci polimerowe bazujące na monomerach odnawialnych charakteryzujące się łatwym recyklingiem”.
Koordynatorem całego projektu i działań naukowych ze strony partnera czeskiego jest dr inż. Hynek Beneš. Pracami polskiego zespołu, zaplanowanymi na lata 2025-2027, pokieruje dr hab. inż. Szczepan Bednarz, prof. PK z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej.
Z naukowcem z PK rozmawiamy o celach projektu i kulisach pozyskiwania środków na badania w takich konkursach jak Weave-UNISONO Narodowego Centrum Nauki. To międzynarodowe przedsięwzięcie jest efektem wielostronnej współpracy między instytucjami finansującymi badania naukowe, skupionymi w stowarzyszeniu Science Europe.
– W polsko-czeskiej współpracy podejmujecie wyzwanie, z którym nie radzi sobie cały świat – powszechności plastiku i jego negatywnego wpływu na środowisko naturalne i zdrowie ludzi. Plastik zalega na wysypiskach śmieci, zanieczyszcza lasy i rzeki, w oceanach tworzy wręcz wyspy odpadów, wnika do organizmów żywych – ludzi, zwierząt – w postaci toksycznych mikrocząstek…
– Dr hab. inż. Szczepan Bednarz, prof. PK: – Czy zdajemy sobie z tego sprawę czy nie, prawie wszystko co widzimy i używamy na co dzień jest w całości lub częściowo plastikiem: opakowania, materiały izolacyjne, kleje, powłoki, materiały konstrukcyjne i wiele innych. Ogromny wzrost ilości odpadów z tworzyw sztucznych, wynikający z trudności w radzeniu sobie z ich przetwarzaniem, rodzi pilną potrzebę opracowania nowej generacji polimerów. Takich, które połączą znane nam najlepsze cechy tworzyw sztucznych. Większość obecnie stosowanych tworzyw dzieli się na dwie główne grupy: termoplastyczne i termo/chemoutwardzalne. Termoplasty, choć łatwe w recyklingu, mają ograniczoną odporność na wysokie temperatury i agresywne środowiska chemiczne. Z kolei termo/chemoutwardzalne, jak epoksydy czy różne elastomery, są wyjątkowo trwałe i odporne, ale ich usieciowana struktura uniemożliwia ich ponowne przetworzenie po użyciu, w stanie stopionym. Właśnie w tej przestrzeni pojawia się obiecujące rozwiązanie czyli witrimery – nowa klasa materiałów polimerowych, które łączą najlepsze cechy obu tych grup. Mogą być poddawane recyklingowi jako termoplasty, a przy tym zachowają korzystne właściwości usieciowanych termoutwardzalnych tworzyw sztucznych, czyli wysoką odporność chemiczną i temperaturową, stabilność wymiarową itp.
– Witrimery mogłyby być przyjaźniejszą dla środowiska i ludzi alternatywą dla tworzyw sztucznych?
– Witrimery to polimery, które są kowalencyjnie usieciowane, ale w odróżnieniu od tradycyjnych termoutwardzalnych tworzyw, ich struktura sieciowa może ulegać dynamicznym zmianom pod wpływem podwyższonej temperatury. W procesie tym wiązania chemiczne w materiale „wymieniają się” bez zmniejszenia stopnia usieciowania. W efekcie witrimery mogą być recyklingowane w stanie stopionym, zachowując, po ochłodzeniu, swoje doskonałe właściwości mechaniczne, chemiczne i termiczne. Można więc powiedzieć, że witrimery to materiały organiczne, które zachowują się podobnie jak szkło. Nasz projekt dotyczy ich otrzymywania i badania ich właściwości. Zwrot ku witrimerom to koncepcja nie nowa, sięga roku 2011 i łączy się z nazwiskiem odkrywcy, francuskiego naukowca Ludwika Leiblera. Od tamtego czasu pomysł ten chemicy stosują dla różnych monomerów, katalizatorów, polimerów i na tym polega obecnie rozwój w tej dziedzinie. W naszym projekcie będziemy próbowali pójść krok dalej – chcemy pracować nad sposobem otrzymywania witrimerów z surowców odnawialnych, tj. substancji chemicznych pochodzenia biologicznego/biotechnologicznego. Naturalny kwas itakonowy, izosorbid i terpeny zostaną przekształcone w monomery, które następnie będą wykorzystane do syntezy polimerów. Dzięki temu opracowane materiały będą nie tylko recyklingowalne, ale również bardziej przyjazne dla środowiska na etapie produkcji. Wyzwaniem naukowym jest zaprojektowanie i otrzymanie odpowiednich struktur oraz opracowanie sposobu efektywnego recyklingu tych materiałów.
– Efekty waszych prac mogą mieć ogromny znaczenie gospodarcze i społeczne.
– Nowe witrimery wykazują rzeczywiście znaczny potencjał aplikacyjny. Mogą znaleźć zastosowanie w wielu dziedzinach – od motoryzacji, budownictwa i opakowań po biomedycynę. Poprzez wykorzystanie biopochodnych surowców do syntezy witrimerów nadających się do recyklingu, możliwe jest stworzenie nowych i innowacyjnych materiałów, które będą zarówno przyjazne dla środowiska, jak i ekonomicznie opłacalne w produkcji. To może się przyczyniać do rozwoju gospodarki o obiegu zamkniętym, a przez to, do zapewnienia lepszej przyszłości dla nas wszystkich. Wyobraźmy sobie np. samochodowe części konstrukcyjne, które po zakończeniu cyklu życia mogą zostać w pełni przetworzone na nowe elementy, lub ekologiczne opakowania, które nie będą zaśmiecać planety przez setki lat. Dzięki zastosowaniu surowców biopochodnych i możliwości recyklingu, powstające materiały mogą ograniczyć zużycie paliw kopalnych, zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych oraz zredukować ilość odpadów trafiających na wysypiska. Liczymy, że postęp naukowy w dziedzinie chemii kowalencyjnych sieci adaptacyjnych uzyskany w ramach naszego projektu doprowadzi do głębszego zrozumienia tych materiałów i ich właściwości.
– Współpraca Politechniki Krakowskiej z czeskim Instytutem Chemii Makromolekularnej, którą zaczynacie w ramach konkursu Weave-Unisono, to nie pierwsza polsko-czeska kooperacja, w której Pan uczestniczy.
– To już drugi nasz wspólny projekt, który będziemy wspólnie realizować w ramach WEAVE-UNISONO na dwustronne lub trójstronne projekty badawcze dla zespołów z Austrii, Czech, Słowenii, Szwajcarii, Niemiec, Luksemburga, Belgii–Flandrii i Polski z czeskim GAČR jako instytucją wiodącą, m.in. odpowiedzialną za ocenę wniosków. Wcześniejszym był zakończony już, dwustronny projekt w ramach konkursu CEUS-UNISONO przyznany w 2021 r. Teraz zmieniamy tematykę i rozszerzamy skład zespołu o grupę badawczą dr Ondřeja Sedláčka z Uniwersytetu Karola w Pradze. Czuję, że będzie to bardzo ciekawe przedsięwzięcie.
– Co decyduje o sukcesie grantowym w tego typu konkursach? To kwestia wagi tematu badawczego, pozycji naukowej uczestników projektu, taktyki aplikacyjnej, a może trochę szczęścia i chwytliwości tematu?
– Szczęście w pozyskiwaniu grantów oczywiście też jest potrzebne, ale uważam, że fakt, że udało się nam ten projekt zdobyć, to efekt wcześniejszej, wieloletniej już współpracy (oraz ogromu pracy) i chyba to w tej historii jest najważniejsze. W tym miejscu, gorąco zachęcam do poszukiwania i rozwijania współpracy międzynarodowej również w organizacjach, które nie są kojarzone z działaniami stricte naukowymi. Dobrym przykładem jest Międzynarodowy Fundusz Wyszehradzki (IVF). W 2016 roku realizowałem projekt IVF Small Grant, dzięki finansowaniu przyznanemu dopiero za drugim podejściem – z całkowitym budżetem wynoszącym 6 tys. euro i kosztami pośrednimi dla PK na poziomie 456 euro (!), bez możliwości zakupu aparatury czy materiałów do badań. Z dzisiejszej perspektywy można by uznać to za działanie nieopłacalne i pozbawione sensu. Projekt ten jednak umożliwił mi nawiązanie nowych kontaktów oraz zacieśnienie istniejącej już współpracy z naukowcami z Czech, Słowacji i Węgier.
– O teraz pozyskaliście na badania blisko 1,4 mln zł… Wartość międzynarodowych projektów trzeba więc mierzyć szerzej – nie tylko wysokością przyznanych grantów?
– Uściślijmy, że te 1,4 mln zł to budżet polski tego projektu, w zupełności zresztą wystarczający przy racjonalnym zrządzaniu przedsięwzięciem. Budżet czeskiej części badań to 215 tys. euro czyli blisko milion zł. Ale zdecydowanie, konkursów i projektów nie należy oceniać wyłącznie przez pryzmat kwot przyznawanych środków, jak niestety często ma to miejsce w obecnej ewaluacji. Owszem, finansowanie to ważne kryterium, ale nie jedyne. Dla kariery pojedynczych osób lub małych zespołów przełomem mogą być również realizacje niskobudżetowych działań lub międzynarodowych inicjatyw, powiedzmy poniżej 50 tys. zł, które być może nie są widoczne w ewaluacji i pozostają bez echa na głównych stronach uczelni. Pamiętajmy, że najtrwalsze współprace, zarówno w biznesie, jak i w nauce, buduje się małymi krokami przez lata. Wymaga to cierpliwości i wytrwałości, co niewątpliwie bywa trudne, zważywszy na ogromną presję sukcesu, jaka spoczywa obecnie na naukowcach. Networking, w tym międzynarodowy, jest bezcenną wartością projektów, której nie da się przeliczyć na pieniądze, a która od setek lat stanowi podstawę rozwoju nauki.
– Co dają takie – pozornie małe – naukowe kroki?
– Relatywnie małe projekty, ukierunkowane na działania miękkie, takie jak spotkania, wyjazdy czy seminaria, stanowią doskonałe narzędzie networkingowe. Pozwalają nawiązywać pierwsze kontakty naukowe lub, co równie ważne, podtrzymywać już istniejące relacje. Tego rodzaju inicjatywy sprzyjają poznawaniu naukowych zainteresowań partnerów i budowaniu trwałych więzi. Nie jestem pewien, czy są one dostatecznie uwzględniane w obecnych systemach ewaluacji, ale absolutnie nie powinno się ich zaniedbywać z tego powodu. Bliskość kulturowa z naszymi południowymi sąsiadami zdecydowanie ułatwia rozwijanie współpracy, a geograficzne położenie Krakowa oraz jego dobre skomunikowanie z Pragą, Bratysławą i Budapesztem dodatkowo powinno uławiać takie inicjatywy. Mogę jeszcze podpowiedzieć, że nasi południowi sąsiedzi również mają swoje programy wymiany międzynarodowej (odpowiedniki polskiej NAWA), które są u nas bardzo mało znane. Przykładowo, słowacka SAIA oferuje stypendia wyjazdowe dla studentów, doktorantów, naukowców, które, z własnego doświadczenia, mogę polecić. Wielka szkoda, że nie dysponujemy w Polsce dużymi programami finansowania współpracy polsko-słowackiej na wzór inicjatywy WEAVE NCN-u, co mocno ogranicza możliwości rozwijania takich działań. W związku z tym koszty współpracy muszą być pokrywane z innych budżetów. Ale pamiętajmy, że Słowacja i Czechy to piękne kraje, serdeczni ludzie i świetni naukowcy, a przy tym są dosłownie na wyciągnięcie ręki.
Życzę wszystkim cierpliwości i wytrwałości w pracy naukowej, a szczególnie w budowaniu współprac i pozyskiwaniu środków na badania.
(mas)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Eksperci Politechniki Krakowskiej włączają się w debatę na temat przyszłości energetyki jądrowej w Polsce i Małopolsce. W czwartek 22 czerwca o godz. 18 w dyskusji pt. „Na poważnie o atomie”, organizowanej przez Stowarzyszenie Lepszy Kraków, udział wziął dr hab. inż. Tomasz Sobota, prof. PK z Katedry Procesów Cieplnych, Ochrony Powietrza i Utylizacji Odpadów Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK.
W debacie, prowadzonej przez prof. Stanisława Mazura, rektora Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie uczestniczyli także: Anna Kornecka (Stowarzyszenie Czysta Polska), dr inż. Paweł Gajda (Wydział Energetyki i Paliw, AGH) oraz Marian Łyko (MPEC S.A. w Krakowie).
Specjaliści Katedr Energetyki oraz Procesów Cieplnych, Ochrony Powietrza i Utylizacji Odpadów Politechniki Krakowskiej od wielu lat zajmują się zagadnieniami związanymi z energetyką jądrową. – Prof. Jan Taler podczas pobytu na stypendium Humboldta na Uniwersytecie Technicznym w Stuttgarcie prowadził badania związane z kruchym pękaniem ciśnieniowych zbiorników energetycznych reaktorów jądrowych. Zespół pracowników Katedry Energetyki pod kierunkiem prof. Talera prowadził także – na zlecenie elektrowni jądrowej w Forsmark w Szwecji – prace nad określeniem przyczyn uszkodzeń prętów regulacyjnych reaktorów wodnych wrzących (BWR) – przypomina dr hab. inż. Tomasz Sobota, prof. PK. Jak dodaje, na Politechnice Krakowskiej zbudowane zostało unikalne stanowisko eksperymentalne, wykonano modelowanie cieplno-przepływowe procesów zachodzących w tych częściach reaktora BWR. Wskazano przyczyny powstawania uszkodzeń, ponadto wyniki obliczeń za pomocą programu Fluent zweryfikowano w oparciu o pomiary eksploatacyjne dostarczone przez Forsmark.
Eksperci z PK współpracują także z ośrodkiem badań jądrowych CV Rež w Czechach (wspólne prace dyplomowe, warsztaty naukowe z ). – Prace naukowo-badawcze prowadzone przez pracowników Katedry Energetyki oraz Katedry Procesów Cieplnych, Ochrony Powietrza i Utylizacji Odpadów mają szerokie zastosowanie w energetyce jądrowej – zaznacza Tomasz Sobota.
Ostatnimi owocami tej aktywności naukowej są inicjatywy edukacyjne – przystąpienie PK do porozumienia o współpracy przy kształceniu kadr w obszarze energetyki jądrowej oraz uruchomienie – już od najbliższego roku akademickiego – specjalności energetyka jądrowa na studiach II stopnia na kierunku energetyka. Docelowo uczelnia zamierza kształcić w tym obszarze na studiach I i II stopnia.
Więcej o debacie w materiale portalu LoveKrakow.pl
(mas)
{fastsocialshare}
Marta Lorek, Daria Guzik, Szymon Misiak, Patrycja Małota, Jan Magiera, Tomasz Jaróg i Marta Tyrka – to reprezentacja Politechniki Krakowskiej, nagrodzona przez Zarząd Województwa Małopolskiego w konkursie “Respectus” im. marszałka Marka Nawary. Wyróżniane są w nim najlepsze prace licencjackie, inżynierskie, magisterskie i doktorskie, które dotyczą zagadnień związanych z samorządem terytorialnym i wpisują się w cele Strategii Województwa Małopolska 2030.
Celem konkursu jest m.in. wyłonienie i nagrodzenie osób, które wnoszą znaczący wkład intelektualny w budowanie pozycji ustrojowej oraz osiągnięć samorządu terytorialnego. Ponadto ideą konkursu jest realizacja i prezentacja przedsięwzięć naukowych, mających praktyczne zastosowanie oraz wyróżnienie wybitnych absolwentów małopolskich uczelni. Do komisji konkursowej wpłynęły w tym roku 24 prace w pięciu kategoriach: “Małopolanie”, “gospodarka”, “klimat i środowisko”, “zarządzanie strategiczne rozwojem” oraz “rozwój zrównoważony terytorialnie”. Nagrody przyznano autorom 19 prac, w tym aż 7 absolwentom Politechniki Krakowskiej. To najliczniejsza reprezentacja ze wszystkich wyróżnionych uczelni! Nagrody oraz propozycję zakupu licencji niewyłącznej do prac (co stanowić będzie podstawę do wykorzystania ich w praktyce z gratyfikacją finansową) otrzymali absowlenci Politechniki:
Od lewej: Daria Guzik, projekt Patrycji Małoty, projekt Jana Magiery / fot. archiwa prywatne
Zrównoważony wypoczynek i architektura, która leczy
Daria Guzik w swojej pracy inżynierskiej skupiła się na rekreacyjnych potrzebach społeczności gminnej na przykładzie miasta Ryglice w powiecie tarnowskim. – W dobie narastających wyzwań ekologicznych i urbanistycznych małe i średnie miasta, takie jak Ryglice, coraz bardziej potrzebują przestrzeni rekreacyjnych, które łączą funkcjonalność, estetykę i zrównoważony rozwój. Praca, zatytułowana skrótowo „Zielone serce Ryglic”, koncentruje się na opracowaniu koncepcji zagospodarowania terenów wypoczynkowo-rekreacyjnych, uwzględniając potencjał przyrodniczy i historyczny miasta – mówi autorka. Celem projektu było stworzenie przestrzeni odpowiadających na potrzeby mieszkańców różnych grup wiekowych, a także przyciągnięcie turystów poprzez integrację terenów zielonych z zabytkowymi obiektami. Proponowane rozwiązania miały na celu poprawę jakości życia lokalnej społeczności, zwiększenie atrakcyjności turystycznej Ryglic i wsparcie zrównoważonego rozwoju regionu.
Projekt Miejskiego Centrum Zdrowia Psychicznego w Krakowie Patrycji Małoty bazuje na idei architektury jako narzędzia terapeutycznego. Istotnym zagadnieniem jest tu pojęcie neuroarchitektury, które opiera się na zrozumieniu, jak przestrzeń wpływa na nasze zdrowie psychiczne, emocje i zachowania. Forma architektoniczna budynku, zaproponowanego przez absolwentkę Politechniki jest ściśle związana z jego funkcją, odzwierciedla ideę równowagi między jednostką, a wspólnotą. – Wyobraźmy sobie budynek, który jest nie tylko miejscem w kontekście fizycznym, lecz aktywnym elementem w życiu społeczeństwa. Budynek, który nie tylko stanowi schronienie, ale ma istotny wpływ na zdrowie psychiczne, redukuje stres i sprzyja relacji człowieka z naturą. W dzisiejszym świecie, w którym coraz więcej osób zmaga się z problemami psychicznymi, rola architektury w terapii nabiera szczególnego znaczenia – mówi Patrycja Małota, autorka pracy “Miejskie Centrum Zdrowia Psychicznego w Krakowie”.
Od lewej: Marta Lorek, projekt Tomasza Jaróga, Marta Tyrka / fot. archiwa prywatne
Próby oddania przestrzeni i zieleni ludziom
Punktem wyjścia dla koncepcji architektoniczno-urbanistycznej dla centrum Sułkowic, przygotowanej przez Jana Magierę, była analiza materiałów historycznych. – Chodzi przede wszystkim o zachowane fotografie archiwalne, relacje mieszkańców oraz mapy. Identyfikację problemów, jakie współcześnie dotyczą obywateli miasta, umożliwiła natomiast ankieta przeprowadzona na grupie badawczej złożonej z mieszkańców – mówi autor pracy. Dzięki zaprojektowanym zmianom układu komunikacji i wyprowadzeniu przelotowego ruchu samochodowego z płyty placu, Rynek Miejski w Sułkowicach stałby się w całości dostępny dla użytkowników pieszych, a ulica 24 lipca przeobraziłaby się w deptak dostępny samochodowo jedynie dla mieszkańców i służb publicznych.
Celem Szymona Misiaka w pracy „Krakoskim targiem – hybrydowa przestrzeń handlowa w koncepcji urbanistycznej Nowego Miasta w Krakowie” było zaprojektowanie obszaru łączącego zieloną przestrzeń rekreacyjną miasta z funkcją handlową, bazując na tradycyjnej formie krakowskich targowisk. Przestrzeń zaprojektowano w duchu zrównoważonej urbanistyki, promując m.in transport zbiorowy, wsparcie lokalnych producentów czy zastosowanie rozwiązań zielono-niebieskiej infrastruktury.
Z kolei projekt Wielofunkcyjnego Centrum Społeczności Kampusowej Marty Lorek miał być odpowiedzią na potrzeby studentów poprzez zapewnienie miejsc do nauki, pracy, spędzania czasu między zajęciami, a także przestrzeni kreatywnej dla organizacji studenckich. – Projektowi przyświecała idea utworzenia środowiska pracy i nauki dostosowanego do współczesnych standardów przestrzeni edukacyjnych, czyli tzw. “learning environment”. Potrzeba budynku o takiej funkcji została wskazana również przez organizację UJ „Campus living Lab” zajmującą się m. in. wspieraniem akcji mających wpływ na szeroko pojęty rozwój III Kampusu UJ – mówi Marta Lorek, autorka pracy pt. „Wielofunkcyjne centrum społeczności kampusowej – brama III Kampusu UJ w Krakowie”.
Projekt Tomasza Jaróga przedstawia pomysł na rewitalizację Doliny Prądnika, która w zamyśle przywraca ciągłość ekologiczną naruszoną w ocenie autora pracy przez rozbudowę infrastruktury. Główną ideą była odbudowa funkcji ekologicznych tego obszaru z wykorzystaniem naturalnych rozwiązań. – W obliczu dynamicznego rozwoju miast tereny zielone stoją przed poważnymi wyzwaniami. Urbanizacja prowadzi do fragmentacji i degradacji przestrzeni przyrodniczych, które pełnią kluczową rolę w ekosystemie miejskim. Przykładem takiej przestrzeni jest Dolina Prądnika w Krakowie, będąca cennym korytarzem rzecznym, który wspiera bioróżnorodność, poprawia jakość powietrza oraz reguluje mikroklimat. Niestety, intensyfikacja zabudowy często prowadzi do zaniedbania i fragmentacji tych obszarów – mówi Tomasz Jaróg, autor pracy “Połączyć na nowo. Projekt Parku Rzecznego Prądnika w Krakowie”.
Symulowana powódź, która może ochronić przed prawdziwą
Marta Tyrka podjęła w swojej pracy magisterskiej jakże aktualny termat bezpieczeństwa powodziowego. Dlatego opracowanie pt. “Analiza przeciwpowodziowa miasta Krakowa” miało dla jury konkursowego szczególne znaczenie. – Przeanalizowałam historię powodzi w Krakowie i istniejące zabezpieczenia oraz przeprowadziłam symulację przerwania wału przeciwpowodziowego na jednym z kluczowych odcinków Wisły – w rejonie Wzgórza Wawelskiego. Wyniki analizy moga być istotnym wkładem w optymalizację działań w ramach zarządzania kryzysowego oraz ochrony zabytkowej infrastruktury miasta – mówi autorka. Praca składa się z czterech części, w których opisano historię powodzi w Krakowie, z uwzględnieniem najistotniejszych wydarzeń w ostatnich dekadach oraz oceny skuteczności dotychczasowych działań ochronnych. Autorka przeanalizowała rolę obszarów retencyjnych w dorzeczu górnej Wisły i ich wpływ na redukcję ryzyka powodziowego w Krakowie, a także przeprowadziła symulację skutków przerwania wału przeciwpowodziowego przy użyciu specjalistycznego oprogramowania HEC-RAS, która wskazuje na potencjalne straty i szkody.
Teoria w praktyce
– Laureaci “Respectusa” wnoszą znaczący wkład intelektualny w budowę i osiągnięcia samorządu terytorialnego. Wspieramy realizację Strategii Województwa Małopolska 2030, poprzez przedsięwzięcia naukowe, mające praktyczne zastosowanie i – co ważne – wyróżniające absolwentów uczelni wyższych – mówi Witold Kozłowski, Marszałek województwa Małopolskiego. Wszystkim autorkom i autorom nagrodzonych przez Zarząd Województwa Małopolskiego prac złożono propozycję zakupu licencji niewyłącznej do opracowania naukowego, co stanowi podstawę do wykorzystania go w praktyce. W przypadku pracy licencjackiej lub inżynierskiej gratyfikacja finansowa wynosi 3 tys. zł, pracy magisterskiej 4 tys. zł, pracy doktorskiej 5 tys. zł.
(jp)
{fastsocialshare}
Po kilku intensywnych miesiącach pełnych pracy przyszedł czas na finał programów mentoringowych realizowanych przez Innovations Hub Foundation – MedBiz Innovations Program i Green Innovations Challenge. Gala finałowa odbyła się 13 czerwca w siedzibie Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie i nie zabrakło na niej reprezentacji Politechniki Krakowskiej. W MedBiz Innovations Program studentki z PK zdobyły nagrodę główną i tytuł zwycięzcy wśród Najlepszych Młodych Innowatorów w Polsce.
Gala finałowa programów MedBiz Innovations Program i Green Innovations Challenge to największe wydarzenie pre-seedowe dla młodych ludzi w Polsce. Podczas niej, niczym w popularnym programie „Dragons’ Den – jak zostać milionerem”, zespoły musiały przeprowadzić prezentację inwestorską i przekonać inwestorów, że to właśnie ich projekt jest tym najlepszym.
Zadaniem młodych wynalazców było opracowanie innowacyjnego pomysłu na produkt lub usługę, która będzie połączeniem nowoczesnych technologii, medycyny i biznesu. W programie mentoringowym MedBiz Innovations projekt dotyczący innowacyjnych materiałów opatrunkowych zaprezentowały studentki z Koła Naukowego Smart Mat. Zespół w składzie: mgr inż. Magdalena Bańkosz, Katarzyna Sala, inż. Dominika Wanat, inż. Klaudyna Grzela stanął w ogniu pytań dotyczących projektu. Studentki wybroniły swój pomysł i zachwyciły nim wpływowe osoby z branży MedTech i biznesu zdobywając nagrodę główną. W programie wzięły udział 254 osoby prezentując 73 projekty, z których „Biohydrogels” okazał się najlepszy.
Studentki swoja przygodę z MedBiz Innovations Program rozpoczęły już w lutym br. W ramach programu został im przydzielony mentor. Był nim Piotr Pyszkowski, współzałożyciela firmy Tequma AG. Prace zespołu „BioHydrogels” wspierała także dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK oraz FutureLab.
Pomysłodawcą i liderką zespołu „BioHydrogels” była mgr inż. Magdalena Bańkosz. Jest ona doktorantką Szkoły Doktorskiej PK w dyscyplinie Inżynieria Materiałowa. Na swoim koncie ma już wiele sukcesów w tym m.in. liczne medale na Międzynarodowych Wystawach Wynalazków, Tytuł Finalisty w konkursie Studencki Nobel w kategorii Nauki Przyrodnicze i Energetyka oraz tytuł Laureata Konkursu Kół Naukowych KOKON w kategorii Innowacje i Nowe Technologie. Magdalena Bańkosz jest także współautorką ponad 30 publikacji naukowych i 3 zgłoszeń patentowych.
Najmłodszym członkiem zespołu była Katarzyna Sala, która studiuje na III roku inżynierii materiałowej WIMiF, a także pełni funkcję przewodniczącej KN SmartMat. W zespole „BioHydrogels” pracowała także inż. Dominika Wanat. Jest ona studentką IV roku inżynierii materiałowej WIMiF oraz Przewodniczącą Wydziałowej Rady Samorządu Studenckiego WIMiF i Wiceprzewodnicząca Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej. Sukces zespołu był możliwy także dzięki pracy i zaangażowaniu inż. Klaudyny Grzeli studentki V roku inżynierii materiałowej (WIMiF).
13 czerwca odbyła się także gala finałowa programu mentoringowego Green Innovations Challange. Tu również pojawił się projekt studentek z PK. Zespół w składzie: inż. Kamila Kotnis, inż. Paulina Krajewska, Joanna Waśko i inż. Magdalena Kaleta zaprezentował projekt AQUASPOT. Jest to projekt związany z ekologicznym, a także estetycznym aspektem zbierania oraz zagospodarowania wody deszczowej. Rozwiązanie studentek znalazło się w finale i zajęło znakomite szóste miejsce wśród wszystkich finałowych projektów, a trzecie wśród tych, które były rozwijane w ramach programu mentoringowego Green Innovations Challange.
Kamila Kotnis, Paulina Krajewska i Magdalena Kaleta są studentkami ostatniego semestru studiów magisterskich na kierunku inżynieria produkcji na Wydziale Mechanicznym PK, a także absolwentkami kierunku inżynieria wzornictwa przemysłowego. Z kolei Joanna Waśko jest studentką inżynierii środowiska na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki PK.
MedBiz Innovations Program łączy studentów z różnych środowisk, którzy opracowują produkty lub usługi będące połączeniem nowoczesnych technologii, medycyny i biznesu. Z kolei Green Innovations Challenge jest programem mentoringowym tworzącym przestrzeń dla młodych przedsiębiorców i studentów w sektorze zielonych innowacji, którzy chcą tworzyć innowacje w obszarach: Odnawialnych Źródeł Energii (OZE), ekologii, elektromobilności, ochrony środowiska czy zrównoważonego rozwoju. Oba programy powstały z inicjatywy Innovations Hub Foundation.
(jg)
{fastsocialshare}
Zespół badaczek Politechniki Krakowskiej opracował serię innowacyjnych preparatów dedykowanych do leczenia i pielęgnacji skóry chorych, dotkniętych łuszczycą. Chronione patentem rozwiązanie, oparte na kwasie ursolowym, właśnie trafiło na rynek. Linię wyrobów medycznych i kosmetycznych, łagodzących objawy łuszczycy (balsam, krem, szampon, maseczki i serum) – w oparciu o politechniczną technologię – wdrożyła polska firma Wellnanopharm, która zakupiła prawa do wynalazku.
Łuszczyca jest stosunkowo powszechną, ale wciąż nieuleczalną chorobą zapalną skóry. (dotyka 2-5% populacji świata). Wywołuje uciążliwe dla pacjenta charakterystyczne zmiany, wykwity i ogniska zapalne w typowych lokalizacjach ciała (najczęściej na łokciach, kolanach, okolicy lędźwiowo-krzyżowej, owłosionej skórze głowy). Nie daje się wyleczyć trwale, jednak leczenie i wspomagająca pielęgnacja skóry pomaga złagodzić objawy – przedłuża remisję między nawrotami choroby, zapobiega powikłaniom i zwiększa komfort życia chorych.
– Pomimo różnorodności metod leczenia łuszczycy, ciągle mało jest efektywnych preparatów mogących znaleźć zastosowanie w terapii nieinwazyjnej. Preparaty używane miejscowo najczęściej zawierają kwas salicylowy lub steroidy, których stosowanie wywołuje efekty uboczne, m.in. podrażnienia skóry. Dlatego podjęłyśmy wyzwanie opracowania nowych, bardziej bezpiecznych formulacji, opartych na związkach pochodzenia roślinnego. W Zespole Badawczym Chemii i Technologii Kosmetyków, kierowanym przez dr hab. Inż. Elżbietę Sikorę, prof. PK, działającym w Katedrze Chemii i Technologii Organicznej Politechniki Krakowskiej stworzyłyśmy recepturę i technologię otrzymywania nanoemulżelu zawierającego jako składnik aktywny kwas ursolowy. Technologia stała się podstawą do opracowania serii preparatów łagodzących objawy łuszczycy w ramach projektu realizowanego we współpracy z firmą Wellnanopharm – mówi dr hab. inż. Małgorzata Miastkowska, prof. PK, która kierowała pracami nad nowym rozwiązaniem.
Prace te toczyły się w ramach projektu firmy Wellnanopharm pn. „Opracowanie linii wyrobów medycznych na bazie nanożelu o właściwościach od pielęgnacyjnych po lecznicze, łagodzących stany zapalne skóry” (RPMP.01.02.01-12-0186/19/). Po stronie Politechniki były w nie zaangażowane: dr hab. Inż. Elżbieta Sikora, prof. PK, dr hab. inż. Małgorzata Miastkowska, prof. PK, dr hab. inż. Magdalena Malinowska, prof. PK, dr inż. Agnieszka Kulawik-Pióro, dr inż. Elwira Lasoń, dr inż. Karolina Śliwa, mgr inż. Anna Łętocha.
Badania naukowczyń Politechniki, które posłużyły za bazę do późniejszych prac nad rozwiązaniem, były prowadzone z zastosowaniem kwasu ursolowego. Jego nazwa pochodzi od mącznicy lekarskiej (Arctostaphylos uva ursi), z której liści był początkowo izolowany (mącznica zawiera do 0,75% kwasu ursolowego). Kwas ursolowy występuje też w skórkach jabłek, rozmarynie, szałwii, tymianku, majeranku, melisie, hyzopie lekarskim czy lawendzie. Wykazuje m.in. właściwości antyutleniające, przeciwzapalne, hamujące produkcję melaniny, właściwości przeciwstarzeniowe oraz przeciwnowotworowe. – Udowodniono naukowo, że kwas ursolowy wpływa na obniżenie ekspresji prozapalnych cytokin, biorących udział w szlaku rozwoju procesu łuszczycowego, a zatem może być substancją czynną stosowaną w leczeniu łuszczycy – mówi dr hab. inż. Małgorzata Miastkowska, prof. PK.
Badaczki Politechniki Krakowskiej zaproponowały nowatorski sposób dostarczania substancji czynnej kwasu na zmienioną chorobowo skórę. Podłoże transportujące przeznaskórkowo kwas ursolowy to – według opatentowanego na PK pomysłu – połączenie dwóch różnych form fizykochemicznych: nanoemulsji i hydrożelu. W wyniku ich połączenia powstaje nanoemulżel o wyjątkowych właściwościach. – Zaletą tego hybrydowego rozwiązania jest wydłużenie czasu utrzymywania się stężenia substancji leczniczej w zakresie terapeutycznym, o jaki nam chodzi. Czyli na tyle dużym stężeniu, aby substancja działała, ale na tyle małym, aby nie miała efektów ubocznych. Faza wewnętrzna – nanoemulsja – zawiera substancję aktywną, która jest powoli uwalniana do skóry przez fazę rozpraszającą – usieciowaną strukturę żelu. W ten sposób przedłużane jest działanie składników aktywnych – wyjaśnia Małgorzata Miastkowska.
Jak dodaje, połączenie nanoemulsji i hydrożelu ma też dodatkowy atut – nanoemulżel posiada konsystencję, która ułatwia jego aplikację na skórę. Zastosowanie matrycy żelowej zapewnia wydłużenie czasu kontaktu preparatu z ciałem, zwiększa stopień nawilżenia skóry oraz ogranicza ubytek wody. To bardzo ważny aspekt procesu regeneracji skóry.
Bezpieczeństwo i skuteczność przygotowanych nośników kwasu ursolowego potwierdziły badania in vitro na ludzkich komórkach keratynocytów HaCaT, wraz z analizą cytotoksyczności dla poszczególnych składników i każdej z formulacji. Dodatkowo wykonano badanie kinetyki uwalniania kwasu ursolowego z otrzymanych systemów. – Wszystkie badane systemy zawierające kwas ursolowy były dobrze tolerowane przez keratynocyty i miały odpowiednie wartości pH oraz stabilność w czasie. Otrzymane formulacje wykazują odpowiednią lepkość, zapewniając właściwy czas kontaktu ze skórą, łatwość rozprowadzania, miękką konsystencję oraz dobrą przyczepność do skóry, co potwierdzono w testach tekstury. Uwalnianie kwasu ursolowego z każdej formulacji następowało w sposób powolny i kontrolowany, zgodnie z modelami Korsmeyera–Peppasa i Higuchiego. Opracowane systemy można uznać za odpowiednie nośniki do dostarczania triterpenów na skórę dotkniętą łuszczycą – podsumuje badania prof. PK Małgorzata Miastkowska.
Badania potwierdzające działanie przeciwzapalne oraz łagodzące objawy łuszczycy samego kwasu ursolowego i zawierających go formulacji zostały przeprowadzone przez zespół dr Tomasza Kantyki z Małopolskiego Centrum Biotechnologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wykazały one m.in., iż z opracowywanych przez zespół Politechniki formulacji największą skutecznością w łagodzeniu objawów łuszczycy charakteryzowały się połączenie hybrydowe, m.in. biżel i serum-nanoemulżel. Wyniki prac badawczych dotyczących politechnicznego rozwiązania zostały opublikowane w dwóch artykułach naukowych w czasopismach międzynarodowych „Pharmaceutics” i „Biomedicins”. Są też przedmiotem europejskiego zgłoszenia patentowego (EP23204691).
Wynalazek opracowany i opatentowany na Politechnice Krakowskiej został już skomercjalizowany. Ten proces wspierało Centrum Transferu Technologii PK. Prawa do rozwiązania pozyskała polska firma Wellnanopharm. Na bazie wynalazku stworzyła serię preparatów łagodzących objawy łuszczycy pod nazwą PSORIAVIT. W portfolio firmy są serum, kremy, balsamy i maści w formie oleożelu o właściwościach od pielęgnacyjnych po lecznicze, łagodzących stany zapalne skóry. Produkt do ostatecznej formy rynkowej doprowadził Krzysztof Nowak, główny technolog Wellnanopharm. Zespół naukowczyń z Politechniki Krakowskiej współpracował z firmą także przy skalowaniu technologii, czyli dopracowaniu jej parametrów ze skali laboratoryjnej do przemysłowej, aby otrzymać produkt o pożądanych właściwościach fizykochemicznych i odpowiedniej stabilności w czasie.
(jp, m)
Na zdjęciach:
Zespół Badawczy Chemii i Technologii Kosmetyków, od lewej: dr hab. inż. Magdalena Malinowska, prof. PK, dr inż. Karolina Śliwa, dr inż. Elwira Lasoń, dr hab. inż. Małgorzata Miastkowska, prof. PK, dr hab. inż. Elżbieta Sikora, prof. PK, mgr inż. Anna Łętocha
Kierownik prac badawczych nad innowacyjnym nanoemulżelem do leczenia i pielęgnacji skóry dotkniętej łuszczycą dr hab. inż. Małgorzata Miastkowska, prof. PK z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska uruchamia studia podyplomowe z zakresu projektowania User Experience i User Interface. Osoby zainteresowane poszerzeniem swojej wiedzy i kompetencji z zakresu UX i UI mogą liczyć na starannie opracowany program i rozwijać się pod opieką wykwalifikowanej kadry. Rekrutacja na nowe studia podyplomowe ruszy już 3 lipca br.
Program studiów User Experience & User Interface Design – Projektowanie doświadczeń i interfejsu produktu, został przygotowany tak, by rozwijać praktyczne umiejętności. Studenci uzyskają wiedzę i doświadczenie o całościowym procesie twórczym produktu cyfrowego oraz pełen projekt do portfolio. W roku akademickim 2023/2024, partnerem studiów została marka Medicine. Studentom daje to niezwykłą możliwość tworzenia produktów cyfrowych na bazie realnych potrzeb biznesowych, a nawet możliwość stażu dla najlepszych.
– Zawód UX i UI Designera z roku na rok staje się coraz popularniejszy. Cyfryzacja różnych dziedzin życia powoduje, że firmom zależy na sukcesie ich stron internetowych czy aplikacji. Jednak, aby ten sukces umożliwić, potrzeba specjalistów, którzy będą potrafili zaprojektować je w taki sposób, aby produkt posiadał wysokie walory funkcjonalne i wizualne dla użytkowników – mówi kierownik nowych studiów podyplomowych, dr inż. arch. Grzegorz Schnotale z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Studia User Experience & User Interface Design obejmują dwa semestry zajęć pełnych wartościowej wiedzy i praktyki z zakresu UX i UI, podczas których realizowany będzie całościowy proces twórczy produktu cyfrowego, bazujący na realnych wyzwaniach projektowych partnera studiów. Uczestnicy studiów przeprowadzą badania potrzeb użytkowników i analizy biznesowe, a także opracują koncepcję produktu, prototypowanie i weryfikacje z użytkownikami. Ostatnim etapem procesu twórczego będzie opracowanie spójnej graficznie wizji produktu cyfrowego (aplikacji, strony internetowej, interfejsu, architektury), animacja i jego prezentacja.
Nowe studia podyplomowe w ofercie PK przeznaczone są dla absolwentów dowolnych studiów wyższych I stopnia (licencjackich, inżynierskich) lub II stopnia (magisterskich). Na studia mogą zatem uczęszczać zarówno osoby, które ukończyły kierunki techniczne, jak i absolwenci nauk społecznych i humanistycznych lub innych dziedzin. Termin rozpoczęcia studiów zaplanowany jest na październik 2023 r.
Zajęcia będą prowadzone w systemie hybrydowym. – Około połowa odbędzie się stacjonarnie w budynku Politechniki Krakowskiej przy ul. Podchorążych 1. Drugą część stanowić będą zajęcia realizowane w trybie zdalnym, które staną się doskonałą okazją do przedstawienia doświadczeń projektantów pracujących na co dzień poza granicami Polski, m.in. w Nowym Yorku, Berlinie czy Londynie – tłumaczy dr inż. arch. Grzegorz Schnotale.
Uczestnikom studiów zostanie zapewniony dostęp do pakietu Office 365, narzędzia do prototypowania Figma oraz dostęp do grupy na Teams. W czasie zajęć w laboratoriach komputerowych PK studenci będą mogli korzystać z indywidualnych stanowisk pracy składających się z nowoczesnego komputera i tabletu graficznego.
Rekrutacja na edycję studiów 2023/2024 rozpocznie się 3 lipca i potrwa do 12 lipca. Warto podkreślić, że dostępna jest limitowana ilość miejsc, bowiem – ze względu na indywidualny charakter zajęć – maksymalna liczba uczestników w jednej grupie zajęciowej w laboratoriach komputerowych wynosi 20 osób. Uruchomione zostaną maksymalnie dwie takie grupy, a zatem limit przyjęć to 40 miejsc.
Zajęcia zostaną zrealizowane przez wykwalifikowaną kadrę praktyków. Jednostką prowadzącą studia jest Katedra Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Partnerem studiów w edycji 2023/2024 jest marka odzieżowa Medicine, która ceni oryginalne wzornictwo i twórcze koncepcje. Studenci bazując na tych wartościach oraz zebranych w toku studiów danych badawczych i biznesowych będą tworzyć swoje realne rozwiązania projektowe o wysokich walorach funkcjonalnych i wizualnych.
Szczegółowe informacje o ofercie i zasadach rekrutacji znajdują się na stronie studiów podyplomowych: uxui.pk.edu.pl oraz na Facebooku.
{fastsocialshare}
Czy zabytki mogą stać się wzorem ekologicznej i energooszczędnej transformacji? Międzynarodowy zespół naukowców, w tym specjaliści z Politechniki Krakowskiej, udowadnia, że tak. Dzięki projektowi badawczemu FuturHist, łączącemu nowoczesne technologie z poszanowaniem historycznego dziedzictwa, możliwe będzie obniżenie zużycia energii nawet o 60% w budynkach takich jak XIX-wieczna kamienica przy ul. Kościuszki w Krakowie. Wyjątkowy projekt naukowy może być początkiem zielonej rewolucji w europejskim budownictwie historycznym.
Unijna współpraca dla energetycznej efektywności budynków historycznych
Przedsięwzięcie badawczo-innowacyjne, realizowane z unijnego programu Horyzont Europa, skupia naukowców z Włoch, Szwecji, Danii, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii i Polski, reprezentowanej przez Politechnikę Krakowską. Celem współpracy jest stworzenie standardów działań, zmierzających do zwiększania efektywności energetycznej budynków historycznych. Projekt realizowany jest pilotażowo w czterech budynkach czterech europejskich miast: w Kordobie, Edynburgu, Linköping i Krakowie. Z efektów współpracy mogą skorzystać nie tylko one, ale też inne historyczne miasta, które troskę o zachowanie dziedzictwa muszą połączyć z wymaganiami ekonomicznymi i środowiskowymi aktualnych czasów. Skala wyzwań jest bardzo duża. W samym Krakowie naukowcy Politechniki przy współpracy z Zarządem Budynków Komunalnych, także uczestniczącym w projekcie, wytypowali przynajmniej 3,5 tys. cennych historycznie budynków, które mogłyby przejść energetyczną metamorfozę według wzorców wypracowanych w międzynarodowym projekcie „FuturHist – Trwałe zabezpieczenie budynków zabytkowych w oparciu o indywidualnie opracowane zestawy interwencji”. Krakowskim budynkiem demonstracyjnym, wybranym przez interdyscyplinarny zespół naukowców Politechniki do energetycznej rewolucji, jest kamienica z pierwszej połowy XIX w. przy ulicy Kościuszki 18.
– Dokonaliśmy dogłębnego rozpoznania tego typu budynków, do którego należy kamienica przy ul. Kościuszki. Dla oszacowania liczby takich obiektów w Krakowie zbadaliśmy dane z ewidencji gruntów i budynków, a także rejestr zabytków i gminną ewidencję zabytków. Wiemy, że podobnych obiektów, nadających się do tego energooszczędnej modernizacji, jest w Krakowie prawie 3500. Zidentyfikowaliśmy 2307 kamienic, które mogłyby zostać poddane termomodernizacji na podstawie wyników projektu, co stanowi 1,92% zabudowy całego Krakowa, oraz 1183 willi (0,98% zabudowy) – mówi dr hab. inż. arch. Kingi Racoń-Leja, prof. PK, kierująca pracami polskiego zespołu badawczego. Naukowcy oceniają jednak, że liczby te są niedoszacowane ze względu na niepełne dane dotyczące roku budowy w ewidencji gruntów i budynków.
Kamienica uczestnicząca w projekcie znajduje się w zwartej zabudowie na obrzeżach historycznego centrum miasta i jest zarządzana przez Zarząd Budynków Komunalnych w Krakowie. Stoi w pobliżu Skweru Lajkonika Zwierzynieckiego, Wawelu i Bulwaru Rodła nad rzeką Wisłą, mieściła się tu dawniej apteka Pod Aniołem Stróżem (obecnie Antykwariat Abecadło). W ramach projektu FuturHist została zbadana m.in. pod kątem ilości energii zużywanej każdego dnia, szczelności, parametrów termicznych cegieł, z których ją wybudowano.
– Razem z partnerami przemysłowymi z Włoch i Niemiec pracujemy nad zastosowaniem przyjaznych środowisku materiałów, które będą wykorzystane do termomodernizacji takich budynków. To np. właściwe płyty do ocieplania od wewnątrz i od zewnątrz, których produkcja powoduje sekwestrację węgla, co obniża emisję CO2 i ślad węglowy termomodernizacji – mówi dr hab. inż. arch. Kingi Racoń-Leja, prof. PK.
Uniwersalne wzory do wdrażania w europejskiej skali
Drugim etapem projektu będzie wdrożenie wypracowanych rozwiązań w budynkach demonstracyjnych. Podobnie jak zdecydowana większość (83%) budynków historycznych w Polsce, kamienica przy ulicy Kościuszki 18 jest podpiwniczona, ze ścianami z litej cegły i z oknami skrzynkowymi. Planuje się zastosowanie w niej takich rozwiązań jak: izolacja ścian zewnętrznych, docieplenie od wewnątrz, wprowadzenie wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła czy wdrożenie inteligentnego systemu zarządzania energią. Sprawdzono także możliwości wykorzystania energii odnawialnej przy zasilaniu budynku.
– Konkretne rozwiązania w tym zakresie zostaną opracowane przy wsparciu partnerów zagranicznych. Po zastosowaniu ich w budynku rozpocznie się kolejny etap badawczy, w ramach którego będziemy w sposób ciągły monitorować zachowanie ścian budynku pod względem przewodzenia ciepła i wilgotności, jakość powietrza i komfort cieplny w pomieszczeniach budynku, oraz ilość zużywanej przez niego energii – mówi dr hab. inż. arch. Kingi Racoń-Leja, prof. PK.
– Wszystkie te działania zmierzają do zmniejszenia zapotrzebowania budynków historycznych na energię o minimum 60%, przy zachowaniu ich wartości historycznych i kulturowych. Ostatecznym celem naszej naukowej współpracy jest stworzenie standardów energooszczędnej modernizacji zabytków, które będą możliwe do zastosowania przy wielu różnych konstrukcjach historycznych – mówi dr inż. arch. Krzysztof Barnaś, członek zespołu badawczego.
W finale projektu opracowane więc zostaną uniwersalne standardy energooszczędnej modernizacji budynków historycznych, które można będzie wdrażać na szeroką skalę w różnych europejskich miastach, co przyspieszy transformację energetyczną zabytków. Inwestycje w ochronę dziedzictwa staną się dzięki temu bardziej opłacalne i przystępne finansowo, a jednocześnie będą sprzyjać ochronie środowiska. Możliwe będzie zachowanie unikalnego dziedzictwa architektonicznego w miastach takich jak Kraków, przy jednoczesnym dostosowaniu ich do wymagań współczesności.
Interdyscyplinarny zespół naukowców z Politechniki Krakowskiej
Przy projekcie FuturHist pracuje doświadczony zespół badawczy z Politechniki Krakowskiej pod kierownictwem dr hab. inż. arch. Kingi Racoń-Lei, prof. PK w składzie: dr inż. arch. Krzysztof Barnaś, dr inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc, dr inż. arch. Filip Suchoń, mgr inż. arch. Judyta Rduch, mgr inż. arch. Krzysztof Klus oraz mgr inż. arch. Anna Bochnia z Wydziału Architektury, dr hab. inż. Małgorzata Fedorczak-Cisak, prof. PK z Małopolskiego Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego PK, dr hab. inż. Marzena Nowak-Ocłoń, prof. PK z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki oraz dr hab. inż. Tomasz Kisilewicz, prof. PK z Wydziału Inżynierii Lądowej. Ze strony ZBK pracami kieruje Marcin Paradyż, zastępca dyrektora ds. Technicznych oraz Roksana Kurek. Oprócz PK i ZBK przy projekcie pracuje również Fundacja Sendzimira i reprezentujący ją Ewelina Pękała oraz dr Tomasz Jeleński (także pracownik PK). W Międzynarodowej Radzie Doradczej (Advisory Board) projektu są ponadto m.in: dr hab Monika Bogdanowska (PK), Łukasz Konarzewski (Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków), Katarzyna Urbańska (Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków).
Liderem badawczym projekt FuturHist, finansowanego w ramach programu Unii Europejskiej Horyzont Europa, jest Akademia Europejska we włoskim Bolzano. Partnerami projektu są: Politechnika Krakowska, Gmina Miejska Kraków, EURAC – Accademia Europea di Bolzano (Włochy), Agencia de la Vivienda y Rehabilitación de Andalucia (Hiszpania), Uppsala Universitet (Szwecja), Svenska kyrkan (Szwecja), Erik Arkitekter A/S (Dania), White Arkitekter (Szwecja), Aalborg University (Dania), ICOMOS – Conseil International des monuments et des sites (Francja), University of Strathclyde (Wielka Brytania), Natürlich Bauen (Austria), Nerobutto SRL Società Benefit (Włochy), Edinburgh World Heritage Trust (Wielka Brytania), Calchera San Giorgio (Włochy), Holzmanufaktur Rottweil GmbH (Niemcy) oraz INTBAU – International Network for Traditional Building, Architecture & Urbanism (Wielka Brytania). Komunikacją na temat projektu w Polsce zajmuje się Fundacja Sendzimira.
Na grupowym, od lewej: Marcin Paradyż (ZBK), dr inż. Filip Suchoń (WA PK), dr hab. inż. arch Kinga Racoń-Leja, prof. PK i dr inż. Tomasz Jeleński / Fot. Antoni Stąpor
(jp,m)
{fastsocialshare}
Międzynarodowe Centrum Kształcenia Politechniki Krakowskiej otrzymało imię swojego założyciela, wybitnego architekta i urbanisty, Honorowego Obywatela Miasta Krakowa, współprojektanta Nowej Huty – prof. Stanisława Juchnowicza. Uroczystość nadania imienia odbyła się w stulecie urodzin Profesora we wtorek 13 czerwca 2023 r. w siedzibie Centrum w Krakowie. W wydarzeniu udział wzięli m.in. córka i zięć prof. Juchnowicza, rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, wiceprezydent Krakowa Jerzy Muzyk, prorektor PK dr hab. inż. Jerzy Zając, prof. PK, dziekan Wydziału Architektury dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK, a także przewodnicząca Rady Dzielnicy XIV Krakowa Anna Moksa.
Prof. Stanisław Juchnowicz, jeden z najwybitniejszych polskich architektów i urbanistów urodził się 10 czerwca 1923 roku. Był wieloletnim nauczycielem akademickim Politechniki Krakowskiej Od 1954 r. pracownikiem i dziekanem (1984-1987) Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, założycielem i dyrektorem Instytutu Projektowania Miast i Regionów WA PK. Także wieloletnim przewodniczącym Komisji Urbanistyki i Architektury Polskiej Akademii Nauk.
W 1985 r. z inicjatywy prof. Stanisława Juchnowicza powołano na Politechnice Krakowskiej Ośrodek Kształcenia Urbanistów dla Krajów Rozwijających się (obecnie Międzynarodowe Centrum Kształcenia PK). Do końca zawodowej aktywności prof. Juchnowicz był jego dyrektorem, a następnie przewodniczącym Rady Naukowej. Idea utworzenia przy Politechnice Krakowskiej ośrodka wyspecjalizowanego w kształceniu cudzoziemców zrodziła się w Nigerii, gdzie późniejszy założyciel Centrum przebywał w latach 1972-79 (był tam m.in. organizatorem i dziekanem (1976-1978) Wydziału Urbanistyki i Planowania Regionalnego Ahmadu Bello University w Zarii). Pobyt w Afryce pozwolił prof. Juchnowiczowi bliżej poznać ogromne problemy związane z urbanizacją w krajach rozwijających się, szczególnie problemy ekologiczne. Jednostkę pod nazwą Ośrodek Kształcenia Urbanistów dla Krajów Rozwijających się powołał Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego, 31 lipca 1985 r.
W ośrodku uruchomiono kursy przygotowujące zagranicznych kandydatów do studiów na kierunku architektura i urbanistyka. Profil działania i program ośrodka z biegiem lat się poszerzał. Wobec napływu osób zamierzających podjąć studia na innych kierunkach technicznych, jednostka różnicowała programy dydaktyczne. Sukcesywnie wzrastała też ilość studentów z różnych krajów Europy i Bliskiego Wschodu, Azji i obu Ameryk. W 2002 roku, Ośrodek Kształcenia Urbanistów został przekształcony w Międzynarodowe Centrum Kształcenia i Studiów Urbanistycznych, a w roku 2007 – w Międzynarodowe Centrum Kształcenia.
Bogatą w sukcesy drogę zawodową prof. Juchnowicza, historię jego zaangażowania w powołanie Centrum i rolę, jaką w jego rozwoju odegrał przedstawił podczas uroczystości dyrektor MCK dr Tomasz Jeleński, inicjator nadania jednostce PK imienia Stanisława Juchnowicza: – Profesor zapisał się w historii jako jeden z największych polskich urbanistów XX wieku. Przy ogromie swoich osiągnięć to o Międzynarodowym Centrum Kształcenia mówił, że jest jednym z jego najważniejszych dzieł. Wierzył w wielokulturowowość, mówił, że MCK jest dowodem na jej ponadczasową wartość. Był wzorem naukowca, badacza, człowieka. Dla nas w MCK mentorem, autorytetem i wsparciem.
Posłuchaj wywiadu z Dyrektorem MCK, dr. Tomaszem Jeleńskim:
W ciągu wielu lat doświadczeń, w MCK PK stworzono kompleksowy system przyjmowania cudzoziemców, nostryfikacji dyplomów, kształcenia przygotowawczego i kierowania na studia, obejmujący współpracę z placówkami dyplomatycznymi, urzędami i agencjami rządowymi oraz z polskimi uczelniami. Dzisiejsza działalność Centrum obejmuje kursy przygotowujące do podejmowania w Polsce studiów i badań naukowych w dziedzinach nauk technicznych, przyrodniczych, ekonomicznych, humanistycznych i artystycznych. W ciągu 38-letniej działalności MCK PK przygotowało do studiów w Polsce kilka tysięcy obcokrajowców, w tym blisko 2 tysiące stypendystów Rządu RP. Obecnie politechniczna jednostka jest jedną z zaledwie 9 ośrodków w kraju z akredytacją Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej, upoważniającą do prowadzenia kształcenia przygotowawczego obcokrajowców (w tym nauki j. polskiego) do studiów w Polsce.
– Miałem zaszczyt poznać Pana Profesora, spotkanie z nim i możliwość zasiadania w Radzie Naukowej stworzonego przez niego Polskiego Klubu Ekologicznego są dla mnie bardzo ważne. Tym większym zaszczytem była dla mnie możliwość podpisania decyzji o nadaniu Jego Imienia Międzynarodowemu Centrum Kształcenia. Rozwój MCK jest dla Politechniki Krakowskiej bardzo ważny, a patronat Profesora z pewnością będzie w nim cenną inspiracją – podkreślił podczas uroczystości rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Posłuchaj wywiadu z Rektorem PK, prof. Andrzejem Szaratą:
Obecnie poza dydaktyką, w Centrum realizowane są też przedsięwzięcia naukowe i projektowe. Podtrzymuje się – zapoczątkowane przez prof. Stanisława Juchnowicza – zaangażowanie w badania z dziedziny urbanistyki, zrównoważonego rozwoju, a także wielokulturowości i edukacji dla zrównoważonego rozwoju. Od 2015 roku realizowane są w MCK PK studia podyplomowe na kierunku Zarządzanie Zrównoważonym Rozwojem Miast. Od 2019 roku Centrum prowadzi także studia podyplomowe na kierunku CSR Management.
W uroczystości uczestniczyło bardzo liczne grono pracowników i obecnych słuchaczy MCK. W tym roku akademickich do studiów w Polsce przygotowuje się tu 164 obcokrajowców z kilku kontynentów.
Profesor zapisał się w historii jako jeden z największych polskich urbanistów XX wieku. Przy ogromie swoich osiągnięć to o Międzynarodowym Centrum Kształcenia mówił, że jest jednym z jego najważniejszych dzieł. Wierzył w wielokulturowowość, mówił, że MCK jest dowodem na jej ponadczasową wartość. Był wzorem naukowca, badacza, człowieka. Dla nas w MCK mentorem, autorytetem i wsparciem.
Prof. Stanisław Juchnowicz był ważną postacią nie tylko dla Politechniki, ale też niezwykle zasłużoną dla Krakowa, m.in. jako współautor planu urbanistycznego Nowej Huty. Od 1950 roku był członkiem zespołu projektowego Nowej Huty i głównym projektantem osiedli B-1, B-2, B-3 i A-11. Opracowane pod kierunkiem Stanisława Juchnowicza „Studium zagospodarowania przestrzennego Kraków – Wschód” otworzyło dyskusję na temat przyszłości Nowej Huty. Stało się inspiracją dla działań, które doprowadziły m.in. do planu rewitalizacji wschodniej części miasta – strategicznego projektu Kraków – Nowa Huta Przyszłości. Jako były żołnierz Armii Krajowej prof. Juchnowicz zaangażował się również w plany postawienia w Krakowie pomnika Armii Krajowej. Podejmował liczne inicjatywy i projekty służące poprawie warunków ekologicznych miasta (m.in. na rzecz utworzenia użytku ekologicznego Łąki Nowohuckie).
O tej części działalności prof. Juchnowicza mówił wiceprezydent Krakowa Jerzy Muzyk: – To zaszczyt reprezentować Kraków na uroczystości poświęconej mistrzowi światowej urbanistyki. Bardzo Go brakuje w tych czasach, gdy tak trudno rozmawiać o dobrej urbanistyce. Wielu zabiera w jej sprawie głos, ale niewielu się na niej zna. Stworzone przez prof. Juchnowicza Międzynarodowe Centrum Kształcenia, to miejsce, gdzie głos w sprawie dobrej urbanistyki, należy do fachowców. To co stworzył i to, co jest kontynuacją jego koncepcji, czyli głęboka rewitalizacja północno-wschodniego Krakowa, nadal do nas przemawia.
Posłuchaj wywiadu z Jerzym Muzykiem, Zastępcą Prezydenta Miasta Krakowa:
Za swoją działalność prof. Stanisław Juchnowicz został wyróżniony wieloma nagrodami, m.in. Nagrodą Miasta Krakowa w dziedzinie nauki i techniki oraz odznaczeniami państwowymi i branżowymi. W listopadzie 2013 r. otrzymał także tytuł Honorowego Obywatela Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa. Był działaczem społecznym, żołnierzem Armii Krajowej, członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa, założycielem, przewodniczącym (1983-1989) i honorowym przewodniczącym (1989-2020) Polskiego Klubu Ekologicznego – pierwszej w byłym Bloku Wschodnim niezależnej organizacji pozarządowej działającej na rzecz ochrony środowiska. Jako ekspert PKE i antykomunistycznej opozycji tworzył filozofię ekorozwoju Polski i uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu. Prof. Stanisław Juchnowicz zmarł 31 stycznia 2020 roku w Krakowie. – Pozostaje dla naszej społeczności postacią niezapomnianą, jako mistrz i przyjaciel. Ze wzruszeniem przyjęliśmy inicjatywę nadania Międzynarodowemu Centrum Kształcenia imienia Profesora – podkreślała dziekan Wydziału Architektury dr hab. Inż. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK.
Posłuchaj wywiadu z Dziekan Wydziału Architektury, dr hab. inż. arch. Magdaleną Kozień-Woźniak, prof. PK:
100-lecie urodzin Profesora uczci także Muzeum Krakowa. W Pałacu Krzysztofory w środę 14 czerwca zostanie otwarta ekspozycja pt. „Widok na Krakowian – Stanisław Juchnowicz”, prezentująca pamiątki związane z bohaterem wystawy. W ramach muzealnego cyklu co kilka miesięcy przedstawiane są ważne dla miasta postaci. Wystawa w Sali Fontanowskiej zostanie otwarta w środę 14 czerwca o godz. 18.30, jest częścią wystawy stałej „Kraków od początku, bez końca”. Będzie dostępna do końca września 2023 r.
(mas)
Materiał audio przygotował Michał Lebiest z Radia Nowinki.
Na zdjęciach autorstwa Jana Zycha: 1. Odsłonięcie pamiątkowej tablicy z okazji nadania MCK PK imienia prof. Stanisława Juchnowicza, 2. Dyrektor MCK PK dr Tomasz Jeleński, 3. Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, 4. Wiceprezydent Krakowa Jerzy Muzyk przypomniał zasługi prof. Juchnowicza dla Krakowa
Koła Naukowe i inne organizacje studenckie w minionym roku akademickim zrealizowały wiele ciekawych projektów. Ich aktywność została doceniona w 14. edycji ogólnopolskiego Konkursu Studenckiego Ruchu Naukowego StRuNa. Do pierwszego etapu konkursu zakwalifikowano aż 296 zgłoszeń z 60 uczelni, a także zespołów ponaduczelnianych i działających w państwowych instytutach badawczych. W drugim etapie o główną nagrodę ubiegały się 24 zespoły. Wśród zwycięzców nie zabrakło studentów z Politechniki Krakowskiej. W kategorii StRuNa-Science 2024 dwie równorzędne pierwsze nagrody otrzymały Koło Naukowe Fotochemii Stosowanej działające na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej PK oraz Koło Naukowe Geofizyki z Uniwersytetu Warszawskiego.
W 14. edycji ogólnopolskiego konkursu StRuNa przyznanych zostało 29 nagród i wyróżnień dla kół i innych organizacji studenckich, które zrealizowały ciekawe projekty naukowe w roku akademickim 2023/2024. Ostatni dzień rywalizacji oraz gala finałowa odbyły się w ramach Dnia Studenckiego Ruchu Naukowego.
Dwie równorzędne pierwsze nagrody w kategorii StRuNa-Med 2024 otrzymały SKN Biologii Komórki Nowotworowej z Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu za realizację projektu „Hydrożele z nanocząsteczkami związków przeciwnowotworowych produkowanych przez grzyby endofityczne jako nowa forma terapii raka skóry” oraz Studenckie Koło Naukowe „Herbarium” z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego za realizację projektu „Wspieranie funkcji dolnego odcinka układu rozrodczego kobiet z zastosowaniem produktów pochodzenia naturalnego”.
Dwóch zwycięzców zostało wybranych również w kategorii StRuNa-Science 2024. Są to Koło Naukowe Geofizyki z Uniwersytetu Warszawskiego nagrodzone za realizację projektu „RAF – Analog Space Mission” oraz Koło Naukowe Fotochemii Stosowanej z Politechniki Krakowskiej, działające w Katedrze Biotechnologii i Chemii Fizycznej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej pod opieką dr hab. inż. Joanny Ortyl, prof. PK, nagrodzone za realizację projektu „Otrzymywanie i badania aplikacyjne nowych wielofunkcyjnych kompleksów irydu(III) opartych o ligandy stanowiące sensory fluorescencyjne jako innowacyjne rozwiązanie do zastosowań teranostycznych”.
W kategorii StRuNa-Tech 2024 zwyciężyło Studenckie Koło Naukowe „Konstruktor” z Politechniki Białostockiej nagrodzone za realizację projektu „Wykorzystanie zużytych łopat turbin wiatrowych do budowy lekkich mostów stalowo-kompozytowych do wykorzystania na terenach popowodziowych jako przykład gospodarki o obiegu zamkniętym”.
W kategorii StRuNa-Art 2024 za realizację wspólnego projektu pod nazwą „Perkusja w Terapii – Terapia w Perkusji” nagrodzone zostały dwa koła z Akademii Muzycznej w Katowicach – Międzywydziałowe Perkusyjne Koło Naukowe oraz Koło Naukowe Muzykoterapii.
Podczas finału 14. edycji ogólnopolskiego Konkursu Studenckiego Ruchu Naukowego StRuNa główną nagrodę jako Projekt Roku otrzymało „Herbarium” z WUM za projekt dotyczący wspieranie funkcji dolnego odcinka układu rozrodczego kobiet. Natomiast Kołem Roku zostało „Second Thoughts” z Uniwersytetu Warszawskiego. Za całokształt aktywności wyróżnionych zostało pięć kół: Studenckie Koło Astronautyczne z Politechniki Warszawskiej, Koło Naukowe Studentów „Mikrobiologia w Inżynierii Środowiska” z Politechniki Gdańskiej, Studenckie Koło Naukowe Dermatologii Eksperymentalnej, Klinicznej i Zabiegowej z Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, SAE AeroDesign z Politechniki Warszawskiej oraz AGH Marines z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Za projekty przyznano również cztery wyróżnienia. Otrzymały je: Studenckie Koło Naukowe Energetyki ze Szkoły Głównej Handlowej za konferencję „Energy Week 2024”, Koło Naukowe Biotechnologii z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego za projekt „Antybiotykooporność bakterii: globalne wyzwanie – lokalne działanie”, Studenckie Koło Naukowe „TrådStudio” z Politechniki Śląskiej za projekt mebli parametrycznych – prototypowe meble z tworzyw recyklingowych z wykorzystaniem technik modelowania parametrycznego oraz Zespół SAE AeroDesign z Politechniki Warszawskiej za samolot klasy advanced „Pterodaktyl”.
Jury przyznało także nagrodę Debiut Roku 2024. Jest ona przeznaczona dla nowego koła, które bardzo dynamicznie rozpoczęło swoją działalność. W tegorocznej edycji konkursu otrzymało ją Studenckie Koło Naukowe Chemii Organicznej z Collegium Medicum UMK w Bydgoszczy. W tej kategorii przyznano pięć wyróżnień, które trafiły do: Koła Naukowego „Kreacja Obrazu Filmowego” z Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Student Scientific Circle Rare Diseases z Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, Studenckiego Koła Naukowego Seksuologii z Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, Koła Naukowego Prawa Ochrony Środowiska z Uniwersytetu Warszawskiego oraz Studenckiego Koła Naukowego „Suplement” z Akademii Ekonomiczno-Humanistycznej w Warszawie.
Nagrodę dla najlepszego opiekuna koła naukowego w Polsce otrzymała dr n. med. Małgorzata Lasota nagrodzona za wspieranie Studenckiego Koła Naukowego Terapii Celowanej i Układów Supramolekularnych z Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum. Wyróżnienia otrzymali: dr Arkadiusz P. Szajna, opiekun Koła Naukowego Kryminalistyki i Kryminologii z Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach, dr n. med. Alicja Karwowska, opiekunka Studenckiego Koła Naukowego „Prophi” z Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, dr Dawid Gmiter, opiekun Studenckiego Koła Naukowego Biotechnologów „Mikroby” z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, prof. dr hab. inż. Anna Lenart-Boroń, opiekunka sekcji mikrobiologii w ramach Koła Naukowego Biotechnologów „Helisa” z Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie, a także dr inż. Rafał Wojszczyk, opiekun Studenckiego Koła Naukowego „Anycode” z Politechniki Koszalińskiej.
Konkurs Studenckiego Ruchu Naukowego StRuNa organizowany jest przez fundację „Fundusz Pomocy Studentom”, a patronuje mu Ministerstwo Edukacji i Nauki. Nazwa StRuNa oznacza Studencki Ruch Naukowy. Konkurs skierowany do studentów lub doktorantów polskich uczelni, którzy zespołowo realizowali projekty naukowe w ramach kół naukowych, redakcji mediów akademickich, stowarzyszeń akademickich, organów wykonawczych samorządu studentów lub doktorantów.
Zdjęcie 1, przedstawiciele Koła Naukowego Fotochemii Stosowanej odbierają nagrodę / fot. Marta Kortas
Zdjęcie 2, członkowie Koła Naukowego Fotochemii Stosowanej z nagrodą / fot. Natalia Jezierska
Zdjęcie 3, studenci z KN Fotochemii Stosowanej w gronie lauretów / fot. Marta Kortas
{fastsocialshare}
Podczas tegorocznych Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie zostały wręczone nagrody w 16. edycji konkursu na najlepszą książkę akademicką i naukową ACADEMIA 2003. Jedną z przyznawanych nagród były wyróżnienia rektora Politechniki Warszawskiej dla publikacji akademickich w dziedzinie nauk technicznych i ścisłych. Takim wyróżnieniem została uhonorowana dr hab. inż. arch. Teresa Kusionowicz, prof. PK z Katedry Projektowania Architektoniczno-Budowlanego WA PK.
Zamek Krzyżtopór w Ujeździe to malownicza ruina, która jest zabytkiem klasy międzynarodowej. To właśnie tej niezwykłej budowli bliżej postanowiła przyjrzeć się prof. Teresa Kusionowicz. Opracowana przez nią monografia „Innowacyjne rozwiązania architektoniczno-budowlane zamku Krzyżtopór w Ujeździe” została doceniona podczas Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie. Publikacja otrzymała wyróżnienie rektora Politechniki Warszawskiej. Monografię wydało Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej.
Uroczystość wręczenia nagród w 16. edycji konkursu na najlepszą książkę akademicką i naukową ACADEMIA 2023 odbyła się w maju podczas Międzynarodowych Targów Książki w Warszawie. W tegorocznej edycji konkursu udział wzięło 42 wydawców, którzy zgłosili 142 publikacje. Celem konkursu jest wyróżnienie i promocja wydawców najlepszych publikacji akademickich i naukowych, które ukazały się na rynku. W tegorocznej edycji pod uwagę brane były książki z 2022 i 2023 roku.
Jury pod przewodnictwem prof. dr. hab. inż. Romana Barlika (Wydział Elektryczny, Politechnika Warszawska) przyznało nagrodę ACADEMIA dla najlepszych książek akademickich i naukowych, a także trzy wyróżnienia. Oprócz niej zostały przyznane: nagroda i wyróżnienia rektora Uniwersytetu Warszawskiego dla najlepszych publikacji akademickich w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych oraz nagroda i wyróżnienia rektora Politechniki Warszawskiej w dziedzinie nauk technicznych i ścisłych. Łącznie przyznano trzy nagrody główne, 9 wyróżnień oraz 5 wyróżnień specjalnych za opracowanie edytorskie. Pełna lista laureatów prezentowana jest na stronie internetowej konkursu.
Organizatorami Konkursu ACADEMIA są: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej oraz Fundacja Historia i Kultura. Mecenasem Nagrody Głównej w Konkursie ACADEMIA, podobnie jak w roku ubiegłym, było Stowarzyszenie Autorów ZAIKS.
{fastsocialshare}
Promocja zdrowego stylu życia, sportu (zwłaszcza żeglarstwa), integracja społeczności lokalnej i społeczności uczelni oraz promocja regionu Żywiecczyzny, w szczególności potencjału Jeziora Żywieckiego – to główne cele porozumienia zawartego 4 grudnia 2024 r. pomiędzy Politechniką Krakowską, władzami miasta Żywiec oraz Stowarzyszeniem Żeglarskim Beskid Sailing. W imieniu uczelni porozumienie sygnował rektor prof. Andrzej Szarata.
Wspólne inicjatywy partnerów porozumienia będą zmierzały do wspierania i upowszechniania kultury fizycznej, pobudzania środowiska lokalnego, działania na rzecz zapobiegania wykluczeniu dzieci i młodzieży z tzw. domów dysfunkcyjnych, działalności na rzecz osób z niepełnosprawnościami, organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży, przeciwdziałania uzależnieniom oraz patologiom społecznym, rozwoju ratownictwa wodnego, działalności na rzecz integracji społecznej i europejskiej.
– Wierzę, że nasza współpraca przyczyni się nie tylko do popularyzacji żeglarstwa w regionie, ale również do integracji środowisk akademickich z mieszkańcami Żywca i miłośnikami sportów wodnych. Liczymy, że dzięki tej wspólnym projektom stworzymy nowe możliwości edukacyjne i rekreacyjne dla naszych studentów i pracowników, które będą inspirować do zaangażowania w inicjatywy prozdrowotne i prośrodowiskowe – mówi prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Politechnika Krakowska jest związana z Żywcem i Jeziorem Żywieckim od lat 70. ubiegłego wieku. Wtedy odbyły się pierwsze Regaty o Puchar Rektora Politechniki Krakowskiej, które mają miejsce co roku w lipcu nieprzerwanie do dziś. Nad Jeziorem Żywieckim 35 lat temu powstał Ośrodek Szkolenia Żeglarskiego Politechniki Krakowskiej. Wyszkolił dotąd setki adeptów żeglarstwa. Oddane do użytku w 2011 roku nowe domki nie tylko upiększyły ośrodek, ale przede wszystkim otworzyły możliwość szkolenia i organizowania obozów żeglarsko-rekreacyjnych także dla osób z niepełnosprawnościami oraz „zielonych szkół dla dzieci i młodzieży. Z ośrodka chętnie korzystają studenci i pracownicy uczelni, odbywają się tu też słynne „Adapciaki” dla studentów I roku.
– Politechnika Krakowska, od lat związana z żeglarstwem i działalnością społeczną, oraz miasto Żywiec, wspierające obywatelskie inicjatywy, połączyły siły, by razem z żeglarzami stworzyć przestrzeń, w której każdy – niezależnie od możliwości finansowych – znajdzie miejsce na rozwijanie swojej pasji – mówi o porozumieniu burmistrz miasta Żywiec Antoni Szlagor.
Politechnika zadeklarowała gotowość do patronowania wydarzeniom sportowym organizowanym na Jeziorze Żywieckim, w szczególności regatom. Stowarzyszenie z kolei zadeklarowało pomoc przy organizowaniu projektów związanych z promocją sportu i wypoczynku nad Jeziorem Żywieckim, zwłaszcza związanych z propagowaniem bezpieczeństwa na wodzie. Strony będą się też wspierać udostępnianiem przestrzeni oraz sprzętów niezbędnych do realizacji projektów żeglarskich.
Politechnikę i Żywiec wiąże długoletnia owocna współpraca. Pierwsze rozmowy na temat sfinalizowanej najnowszym porozumieniem kooperacji rektor PK prof. Andrzej Szarata i prorektor dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, odbyli z burmistrzem Żywca Antonim Szlagorem w połowie listopada br. Rozmowa dotyczyły współpracy z Politechniką w zakresie popularyzacji kultury fizycznej, rekreacji, turystyki i sportu, ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystania zasobów Jeziora Żywieckiego oraz jego okolic. Ich finałem jest sprawnie zawiązana oficjalna wspólpraca między PK, miastem i Stowarzyszeniem Żeglarskim Beskid Sailing.
Fot. materiały prasowe UM w Żywcu
{fastsocialshare}
W murach Muzeum Politechniki Krakowskiej 14 czerwca 2023 r. odbył się kolejny koncert z cyklu „Wirtuozi w Politechnice”. Był on poświęcony pamięci Tomasza Świergosza, zmarłego w 2022 r. pracownika Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. W wykonaniu Macieja Bartczaka (baryton) i Stanisława Bromboszcza (fortepian) zabrzmiały pieśni Samuela Barbera, Wojciecha Stępnia i Marty Kleszcz do słów Jamesa Joyce’a oraz pieśni Franza Schuberta ze zbioru „Schwanengesang” i Witolda Friemanna. Koncert poprowadził dr hab. Piotr Romańczyk, prof. PK.
Mieszczące się w budynku dawnego aresztu koszar austro-węgierskich Muzeum PK po raz kolejny wypełniło się niezwykłymi dźwiękami. Na początku recitalu artyści wykonali pieśni Samuela Barbera (autora słynnego Adagia na smyczki), Wojciecha Stępnia i Marty Kleszcz do słów Jamesa Joyce’a, a także pieśń samego Joyce’a do jego wiersza Bid Adieu. W dalszej części koncertu wybrzmiały pieśni mistrza liryki wokalnej Franciszka Schuberta ze zbioru Schwanengesang D 957 (Łabędzi śpiew) skomponowane do poezji Ludwiga Rellstaba (Wiosenna tęsknota, Serenada) i Heinricha Heinego (Jej obraz, Miasto). Całość recitalu zwieńczyły dwie pieśni Witolda Friemanna (kompozytora, który w swoim dorobku ma ponad 400 pieśni) do słów Kazimiery Iłłakowiczówny i Lucjana Rydla.
Artyści, którzy zaprezentowali się przed politechniczną publicznością należą do grona wybitnych muzyków. Jednym z nich jest Maciej Bartczak, który prowadzi ożywioną działalność koncertową. Z powodzeniem wykonuje on repertuar pieśniowy, oratoryjny i operowy, a także muzykę dawną i współczesną. Jest doktorem habilitowanym zatrudnionym na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Katowicach. Maciej Bartczak ma na swoim koncie wiele nagród i wyróżnień. Jest m.in. finalistą Międzynarodowego Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu, jednym z laureatów Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej im. Kiejstuta Bacewicza w Łodzi oraz Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Lucii Popp w Bratysławie. Maciej Bartczak jest doktorem habilitowanym zatrudnionym na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Katowicach.
W Muzeum PK wystąpił także Stanisław Bromboszcz – autor muzyki instrumentalnej, kameralnej i elektronicznej. Jako pianista angażuje się w wykonania muzyki współczesnej. Istotną część jego repertuaru stanowią utwory kompozytorów XX wieku. Występował z takimi zespołami jak: AUKSO – Orkiestra Kameralna Miasta Tychy, Orkiestra Muzyki Nowej, Filharmonia Dolnośląska, Filharmonia Śląska, Stirling Ensemble Stuttgart. Jako kompozytor prezentował swoje utwory m.in. na festiwalach: New Music Festival (Louisville, USA), Warszawska Jesień, Festiwal Prawykonań (Katowice), Śląskie Dni Muzyki Współczesnej (Katowice), New York City Electroacoustic Music Festival (USA). Stanisław Bromboszcz prowadzi działalność pedagogiczną. W 2013 r. uzyskał stopień doktora. Jest zatrudniony w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach.
Od 2011 r. dzieła wielkich mistrzów regularnie brzmią na Politechnice Krakowskiej. Na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej przy współpracy z Akademią Muzyczną w Krakowie odbywają się interdyscyplinarne zajęcia pn. „Muzyczny kanon chemika”, jedyne takie w programie inżynierskiego kształcenia na polskich uczelniach.
W poprzednich edycjach cyklu „Wirtuozi w Politechnice” trzykrotnie wystąpił Kwartet smyczkowy Dafô, m.in. w maju br. (więcej o tym koncercie: Ku pamięci rektora Andrzeja Białkiewicza – na PK odbył się wyjątkowy koncert).
fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Trwa 37. edycja charytatywnej akcji “Mikołajki – studenci dzieciom”. Wciąż można dołączyć do wydarzenia i wesprzeć Podopiecznych akcji. W tym roku pomagać można na cztery sposoby: wrzucając datki do puszek wolontariuszy, wpłacając datek na zbiórkę online, wybierając napisany przez konkretne dziecko list do Św. Mikołaja, przygotowując samodzielnie lub w grupie znajomych paczkę dla wybranego ośrodka z najpotrzebniejszymi rzeczami, zgłoszonymi przez daną placówkę.
Zachęcamy także do wsparcia finansowego akcji, poprzez wzięcie udziału w internetowej zbiórce na portalu Zrzutka.pl. W ubiegłym roku zbiórka przyniosła rekordowe 123 800 zł. Zakładany w tym roku cel to 10 tys. złotych. Mamy nadzieję, że uda się go osiągnąć.
Paczki można przynosić od poniedziałku do piątku, w godz. 09:00–19:00 do biura Samorządu Studenckiego PK (Kampus PK, ul. Warszawska 24, budynek Studium Języków Obcych, pokój 107).
W środę 27 listopada br. w holu budynku głównego Politechniki Krakowskiej, odbędzie się mikołajkowy kiermasz. W godzinach od 9:00 do 16:00 będzie można zakupić słodkie wypieki przygotowane przez studentki i studentów, a uzbierane środki zostaną również przekazane na akcję „Mikołajki – Studenci Dzieciom” i zakup podarunków dla dzieci z domów dziecka i placówek opiekuńczo-wychowawczych.
24 studentów i 4 doktorantów zostało laureatami drugiej tegorocznej edycji własnego programu stypendialnego Politechniki Krakowskiej. Uczelnia nagrodziła ich za wybitne osiągnięcia badawcze, projektowe i publikacyjne półrocznym stypendium, które będą mogli przeznaczyć m.in. na dalszy rozwój naukowy. Politechnika uruchomiła Własny Fundusz Stypendialny w 2021 roku. Od tego czasu do odnoszących naukowe i konkursowe sukcesy studentów i doktorantów trafiło z niego blisko 570 tys. zł.
Konkurs stypendialny w ramach Własnego Funduszu Stypendialnego PK odbywa się dwa razy do roku. We właśnie rozstrzygniętym letnim naborze wsparcie finansowe otrzyma 24 studentów I i II stopnia oraz 4 doktorantów. Dostaną od Politechniki Krakowskiej półroczne stypendia, wypłacane co miesiąc w wysokości zależnej od pozycji na liście rankingowej (studenci od 440 zł do 1 640 zł, doktoranci od 870 zł do 1000 zł). W sumie w dwóch tegorocznych edycjach programu stypendialnego uczelnia przeznaczyła na stypendia dla aktywnych naukowo studentów i doktorantów – laureatów prestiżowych konkursów i wystaw wynalazków, autorów znaczących publikacji naukowych, uczestników innowacyjnych projektów badawczych – ponad 260 tysięcy zł.
Najwięcej laureatów w rozstrzygniętym właśnie rozdaniu stypendiów – ma Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej, Stypendia otrzymało aż 18 jego studentów. Wsparcie otrzyma też 3 reprezentantów Wydziału Architektury, 2 studentów Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki oraz jeden Wydziału Mechanicznego. Wśród laureatów-doktorantów jest trzech słuchaczy Szkoły Doktorskiej oraz doktorantka z Wydziału Mechanicznego.
Doktoranci – laureaci Własnego Funduszu Stypendialnego Politechniki Krakowskiej w naborze letnim 2022/2023:
* Karolina Mazur (WM, dwie angielskojęzyczne publikacje naukowe)
* Katarzyna Węglarz (Szkoła Doktorska, dwie angielskojęzyczne publikacje naukowe)
* Mehmet Ali Yildirim (Szkoła Doktorska, dwie angielskojęzyczne publikacje naukowe)
* Renata Górska (Szkoła Doktorska, angielskojęzyczna publikacja naukowa oraz udział w projekcie NCN Opus)
Studenci – laureaci Własnego Funduszu Stypendialnego Politechniki Krakowskiej w naborze letnim 2022/2023:
* Mateusz Jamroży (WIMiF), dwie angielskojęzyczne publikacje naukowe)
* Weronika Wałczyk (WIiTCh, I miejsce w konkursie międzynarodowym Royal Society of Chemistry i II miejsce w konkursie międzynarodowym KIWIE 2022)
* Monika Kurczab (WIiTCh, złoty medal wystawy wynalazków ITAR Innowacje Tarnowskie i projekt technologii do samodzielnego budowania ścian domów o powierzchni do 70 m2 w ramach konkursu FutureLab PK)
* Paweł Jamróz (WIiTCh, udział w projekcie projekt NCBiR LIDER oraz srebrny medal w konkursie międzynarodowym KIWIE)
* Alicja Przybyłowicz (WIMiF, angielskojęzyczna publikacja naukowa)
* Dawid Oksiuta (WM, udział w projektach NCN Opus i NCN Preludium)
* Katarzyna Jamioł (WA, II miejsce w ogólnopolskim konkursie Wiosenna inspiracja oraz wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie „Inspirujące zwierzaki Sharpie”)
* Oliwia Prochowska (WA, II miejsce w konkursie ogólnopolskim „Dworki i pałace Sandomierszczyzny w grafice ołówkowej” oraz wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie fotograficznym „Kreatywne Zabrze”)
* Mateusz Knap (WIiTCh, I miejsce w konkursie krajowym PUTChemicon oraz udział w projekcie NCN Preludium)
* Karolina Gałuszka (WIiTCh, udział w projekcie NCN Preludium oraz w projekcie innowacyjnych biotuszy do druku przestrzennych struktur 3D w ramach konkursu FutureLab PK)
* Alicja Wysocka (WIiTCh, udział w projekcie NCN Sonatina oraz projekcie NCBiR)
* Anna Żaba (WIiTCh, udział w projekcie NCN Sonatina oraz anglojęzyczna publikacja naukowa)
* Paweł Stalmach (WIiTCh, udział w projekcie NCN Preludium oraz srebrny medal w konkursie międzynarodowym IWIS 2022)
* Dawid Kiesiewicz (WIiTCh, złoty medal w konkursie międzynarodowym IWIS 2022 oraz projekt innowacyjnej komora UV-FPT do obróbki poprodukcyjnej wydruków z żywic fotoutwardzalnych w ramach FutureLab PK)
* Bartosz Oksiuta (WIiTCh, anglojęzyczna publikacja naukowa i złoty medal w konkursie międzynarodowym IWIS 2022)
* Gabriela Hodacka (WIiTCh, dwie anglojęzyczne publikacje naukowe)
* Jakub Strzała (WIiTCh, III miejsce w konkursie międzynarodowym KIWIE 2022 oraz udział w projekcie NCN Preludium)
* Katarzyna Starzak (WIiTCh, srebrny medal w konkursie międzynarodowym KIWIE 2022 oraz srebrny medal w konkursie międzynarodowym IWIS 2022)
* Małgorzata Noworyta (WIiTCh, złoty medal na międzynarodowej wystawie IWIS 2022 i srebrny medal na międzynarodowej wystawie IWIS 2022)
* Szymon Żydowski (WIiTCh, brązowy medal w konkursie międzynarodowym KIWIE 2022 oraz udział w projekcie NCN Preludium)
* Paweł Niezgoda (WIiTCh, brązowy medal w konkursie międzynarodowym KIWIE 2022 oraz srebrny medal w konkursie międzynarodowym IWIS 2022)
* Weronika Wielgus (WIiTCh, udział w dwóch projektach NCN Opus)
* Tomasz Jaróg (WA, III miejsce w konkursie wystąpień studenckich w ramach XXIX Międzynarodowej Konferencji Naukowa z cyklu Sztuki ogrodowej i dendrologii historycznej, III miejsce w konkursie ogólnopolskim „INSPIRACJE-ARANŻACJE”)
* Łukasz Waluda (WIiTCh, udział w projekcie NCBiR)
{fastsocialshare}
Medale w dyscyplinach indywidualnych, sukcesy siatkarek, koszykarek, koszykarzy czy trójboistów to listopadowe triumfy Klubu Uczelnianego AZS Politechniki Krakowskiej. Przed nami kolejne zmagania sportowców, a także wydarzenia sportowe, w których mogą uczestniczyć studenci, doktoranci oraz pracownicy Politechniki Krakowskiej.
Żeńskie zespoły koszykówki i siatkówki rozpoczęły rywalizację w Lidze Akademickiej AZS. Są to rozgrywki, które niedawno pojawiły się w kalendarzu Akademickiego Związku Sportowego. Uczestniczą w nich reprezentacje uczelni wyższych z całej Polski. Celem ligi jest promowanie sportu akademickiego, integracja środowiska studenckiego oraz wyłanianie najbardziej utalentowanych sportowców w kraju. Akademicka liga ma również pomóc młodym zawodnikom kontynuować swoją karierę. W tym roku rozgrywki w Ligach Akademickich AZS odbędą się w takich dyscyplinach jak pływanie, siatkówka, koszykówka, piłka ręczna i hokej.
Uczelniana rywalizacja w Ligach Akademickich AZS ruszyła wraz z nowym rokiem akademickim, a już drużyny z PK mają w nich spore osiągnięcia. Od 9 do 11 listopada br. w Krakowie odbył się pierwszy turniej Ligi Akademickiej AZS siatkarek. Nasza drużyna zaprezentowała doskonałą formę i pokonała wszystkie zespoły. Tym samym siatkarki Politechniki Krakowskiej zdobyły 1. miejsce w turnieju. – Zawodniczki Politechniki Krakowskiej wykazały się nie tylko wysokimi umiejętnościami technicznymi, ale także ogromnym zaangażowaniem i duchem walki. Warto podkreślić, że w tym sezonie zespół siatkarek jest niepokonany, osiągając imponujący bilans 7 zwycięstw i 0 porażek we wszystkich rozgrywkach akademickich. To doskonały prognostyk przed drugim turniejem Ligi Akademickiej AZS – mówi mgr inż. Krzysztof Pszczółka, członek zarządu głównego AZS i prezes KU AZS Politechniki Krakowskiej.
Z kolei w dniach od 8 do 10 listopada w turnieju Ligi Akademickiej AZS w Lublinie koszykarki AZS PK wywalczyły trzecie miejsce. Swój basketowy potencjał zaprezentowała również drużyna rywalizująca w 1 Lidze Kobiet PZKosz, która w ostatnim czasie odniosła zwycięstwa nad Wisłą Kraków i MUKS Poznań. Nasza drużyna zdominowała również pierwszą kolejkę w Akademickich Mistrzostwach Małopolski pokonując UKEN wynikiem 91:36. Nasi koszykarze również nie ustępują kroku koleżankom. W pierwszym meczu Akademickich Mistrzostw Małopolski pokonali zespół Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej.
16 listopada 2024 r. w Dąbrowie Górniczej odbył się Akademicki Puchar Polski w Wyciskaniu Leżąc Klasycznie i są to kolejne zawody, podczas których reprezentanci AZS PK dostarczyli swoim kibicom powodów do dumy. Nasi trójboiści zajęli drugie miejsce w klasyfikacji generalnej drużyn. Nie zabrakło również sukcesów indywidualnych. Drugie miejsca w swoich kategoriach wagowych zdobyli Igor Tomasik i Kacper Błotko.
Wśród listopadowych sukcesów na uwagę zasługują również osiągnięcia indywidualne reprezentantów AZS PK. Mijający miesiąc był czasem intensywnej rywalizacji w Akademickich Mistrzostwach Małopolski, które zaowocowały medalami zdobytymi przez naszych sportowców w różnych konkurencjach. W tenisie stołowym złoty medal zdobył Bartosz Sułkowski, w biegach przełajowych srebro wywalczyła Monika Małek, Renata Prędki sięgnęła po srebrny medal w pływaniu, a Zuzanna Wojas otrzymała brązowy medal w ergometrze wioślarskim.
Sezon sportowych zmagań w roku akademickim 2024/2025 dopiero ruszył, co oznacza że przed kibicami i sportowcami z PK nadal wiele emocjonujących wydarzeń. Informacje na temat turniejów, zawodów, sukcesów indywidualnych oraz zespołowych na bieżąco publikowane są w mediach społecznościowych KU AZS PK. Osoby, które chciałyby współtworzyć sportową historię Politechniki Krakowskiej wciąż mogą dołączyć do sekcji sportowych. Warto również śledzić kalendarz wydarzeń sportowych, które adresowane są do całej społeczności akademickiej. W najbliższych dniach będą to: XIII Mistrzostwach PK w Pływaniu oraz Akcja integracja! – Sportowe Mikołajki z AZS PK i CSiR PK.
Zdj. 1 Siatkarki KU AZS PK / fot. OKAPI Studio
Zdj. 2 Koszykarki KU AZS PK / fot. Kazimierz Kozuch
Zdj. 3 Trójboiści siłowi / fot. AZS PK
{fastsocialshare}
Wyświetlacz Braille’a z systemem przetwarzania znaków i rozpoznawania tekstu ze zdjęcia opracowali studenci Politechniki Krakowskiej Bartłomiej Szostak i Hubert Orlicki. Urządzenie, wykorzystujące m.in. sztuczną inteligencję, pozwoli na bieżące tłumaczenie książek na alfabet Braille’a, może też służyć osobom niewidomym do nauki języka. Tani prototyp urządzenia jest już rozwijany, tak, by mógł trafić do szerszego grona użytkowników. Problem z dostępem do dzieł literackich i podręczników dotyczy ogromnej rzeszy osób z niepełnosprawnością wzroku – szacuje się, że tylko 1 proc. książek na świecie został przetłumaczony na język Braille’a.
– Wraz z naszym promotorem, dr. inż. Tomaszem Makowskim, chcieliśmy się zająć w pracach inżynierskich interdyscyplinarnym projektem, który rozwiąże rzeczywiste ludzkie problemy albo będzie wstępem do dalszego rozwoju badań nad ważnym społecznie tematem. Postanowiliśmy skupić się na potrzebach osób niewidomych. Nasz projekt może ułatwić im codzienne życie, a także pomóc w nauce, studiowaniu i intelektualnym rozwoju – mówi Hubert Orlicki, współautor rozwiązania.
Według badań WHO z 2019 r., co najmniej 2,2 mld ludzi ma stwierdzone dysfunkcje wzroku, w tym 39 mln stanowią osoby, które całkowicie utraciły wzrok w wyniku chorób lub obrażeń. Polskie dane (GUS) mówią o 1,8 milionie osób z stwierdzonym upośledzeniem wzroku, z czego około 100 tys. to osoby całkowicie niewidome. Polskie Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego szacuje, że nawet 300 tys. osób nie ma możliwości czytania książek wydrukowanych w formie czarnego druku. – Już to podstawowe rozeznanie potrzeb przekonało nas, że podejmujemy niezwykły ważny temat – mówi Bartłomiej Szostak.
Studenci Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK (obecnie już inżynierowie), skupili się w swoich pracach dyplomowych nad urządzeniem przetwarzającym tekst na alfabet Braille’a z możliwością wykorzystania detekcji obrazu i funkcjonalnością nauczania alfabetu. Ich prace merytorycznie wsparł promotor dr. inż. Tomasz Makowski, a organizacyjnie i finansowo również FutureLab PK, specjalna jednostka uczelni służącą studenckim innowatorom wszechstronnym wsparciem.
Jak działa studencki wyświetlacz? Urządzenie zaprojektowane przez żaków z Politechniki zawiera kamerę, która gromadzi w czasie rzeczywistym obraz tekstu do przetłumaczenia. Przy wsparciu algorytmów m.in. sztucznej inteligencji (AI) wyświetla następnie układ wypustek tłumaczących obraz na alfabet Braille’a. Przetłumaczony tekst jest wyświetlany od lewej do prawej strony na wyświetlaczu brajlowskim z uwzględnieniem odpowiednich zasad.
Niewielka skrzyneczka wyświetlacza kryje w sobie liczne moduły, połączone w sprawne działający mechanizm. Sercem urządzenia jest mikrokomputer Raspberry Pi. – Do mikrokomputera podłączona jest kamera oraz sterownik PCA, który umożliwia podłączenie serwonapędów niezbędnych do wprawiania w ruch pasków przesuwnych. Paski ustawiają piny w odpowiedniej kolejności, którą osoba niewidoma odczytuje dotykiem. W systemie OCR („optical character recognition”) czyli optycznego rozpoznawania znaków wykorzystywana jest sztuczna inteligencja. System rozpoznawania tekstu jest stworzony w oparciu o silnik Tesseract OCR. Program urządzenia został napisany w języku Python wersji 3.X, z wykorzystaniem bibliotek pomocniczych OpenCV, Adafruit, PySimpleGUI – wyjaśnia Hubert Orlicki.
Reszta urządzenia to m.in. koła magazynujące linkę, pręty naprowadzające, slidery, linki i napinacze, czyli mechanizmy wykorzystywane w celu precyzyjnego ustawiania przepustek. Zostały zaprojektowane w Fusion 360 i wydrukowane z wykorzystaniem druku 3D.
Studencki projekt kosztował zaledwie 1000 zł, a jest już się na 6. poziomie gotowości technologicznej (TRL). Twórcy chcą dalej rozwijać prototyp, tak, by stał się tanim urządzeniem do samodzielnego użytku osób niewidomych, najpierw z przeznaczeniem na polski rynek.
– Do stworzenia niskobudżetowego prototypu i przetestowania koncepcji użyliśmy tylko 4 znaków. Teraz już wiemy, że nasz pomysł się sprawdza. Docelowo chcemy rozwinąć klawiaturę do większej liczby np. 12-16 znaków. Chcemy też przenieść wszystkie funkcje – w prototypie obsługiwane przez zewnętrzną klawiaturę – do wnętrza urządzenia, tak, aby osoba niewidoma czy słabowidząca mogła z niego komfortowo korzystać samodzielnie – wyjaśnia Bartłomiej Szostak. Jak dodaje Hubert Orlicki szersze wykorzystanie algorytmów AI mogłoby rozwiązać kwestię dokładności geometrii obrazu: – Tak aby silnik do rozpoznawania tekstu (OCR) był w stanie sobie poradzić z różną geometrią i kształtem obiektów, np. produktów spożywczych, z których odczytywany jest obraz.
Niektóre pomysły na modyfikacje zrodziły się dzięki konsultacjach autorów rozwiązania z ekspertami Polskiego Związku Niewidomych. Młodzi konstruktorzy chcieliby np. ulepszyć design i ergonomię urządzenia, rozszerzyć jego możliwości tak, by umiało odczytać formaty PDF czy skanować etykiety produktów spożywczych. Inżynierowie z PK analizują także możliwości tłumaczenia stron internetowych w formie wyświetlania głównej treści w sposób zbliżony do czytania gazet. Po odpowiednim ulepszeniu wyświetlacz znalazłby nie tylko zastosowanie w codziennych sytuacjach, mógłby być także na wyposażeniu bibliotek, szkół i przedszkoli, we wszystkich miejscach, w których uczy się czytania liter brajlowskich. W tego typu placówkach przydatna byłaby np. funkcja wyświetlania dowolnego wyrazu lub litery na urządzeniu. – Na polski rynek wyświetlacz pewnie mógłby wejść w perspektywie 2 lat – szacują twórcy projektu. W przyszłości z urządzenia, wymyślonego przez studentów Politechniki Krakowskiej, mogliby korzystać ludzie z całego świata – wystarczyłoby tylko odpowiednie skonfigurowanie i wyposażenie urządzenia w dodatkowe znaki brajlowskie.
Nowatorskie podejście studentów PK i ich wrażliwość na potrzeby innych zostało ostatnio docenione podczas konferencji Student Cyber(netics) Symposium SCS’2023, na której Hubert Orlicki i Bartłomiej Szostak wygrali ze swoim wyświetlaczem sesję studenckich prezentacji. Studenci PK są także finalistami Uczelnianej Sesji Kół Naukowych Politechniki Krakowskiej oraz uczestnikami Naukowej Sesji Mistrzów na PK.
(mas)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska wyróżniona przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska za działania służące rozwojowi technologii wodorowych! Nagrodę wręczono podczas IV Konferencji Stron Porozumienia Sektorowego na rzecz rozwoju gospodarki wodorowej w Polsce. Uczelnię wyróżniono za projekt przystosowania silnika spalinowego do zasilania wodorem. Autorami innowacyjnego rozwiązania są naukowcy z Katedry Pojazdów Samochodowych Wydziału Mechanicznego Politechniki pod kierunkiem prof. Marka Brzeżańskiego.
Porozumienie sektorowe na rzecz rozwoju gospodarki wodorowej zawarli w 2021 roku przedstawiciele polskiej administracji, biznesu i nauki (w tym Politechnika Krakowska), uznając, że w dążeniu do neutralności klimatycznej i zwiększania konkurencyjności polskich firm technologie wodorowe odgrywają strategiczną rolę. Konferencja Stron Porozumienia Sektorowego na Rzecz Rozwoju Gospodarki Wodorowej to coroczne spotkanie sygnatariuszy dokumentu, który stanowi kluczowy instrument wykonawczy Polskiej Strategii Wodorowej do roku 2030 z perspektywą do 2040 r.
Podczas tegorocznego wydarzenia ministra klimatu i środowiska Paulina Hennig-Kloska wręczyła wyróżnienia za rozwój poszczególnych segmentów gospodarki wodorowej. Otrzymali je: Politechnika Krakowska, Gaz System, Orlen, ArcelorMittal POland SA i Dolnośląska Dolina Wodorowa. Nagrodę w imieniu uczelni odebrał dr hab. inż. Marcin Noga, prof. PK, członek zespołu naukowców z Wydziału Mechanicznego PK, który przystosował silnik spalinowy do zasilania wodorem. Jak podkreślono w uzasadnieniu wyróżnienia: „Projekt w sposób szczególny przyczynił się do rozwoju gospodarki wodrowej w Polsce.”
– Politechnika Krakowska została wyróżniona za działania w obszarze technologii wodorowych jako jedyna instytucja akademicka w Polsce. Cieszymy się, że doceniono naszą aktywność – mówi prof. Marek Brzeżański, kierownik Katedry Pojazdów Samochodowych i zespołu, który opracował jedno z najgłośniejszych tegorocznych rozwiązań technologicznych w Polsce.
– Badania i projekty badawczo-rozwojowe związane z wykorzystaniem wodoru m.in. jako źródła energii nasi naukowcy prowadzą od wielu lat. Zespół prof. Marka Brzeżańskiego jest liderem tej tematyki badawczej w Polsce – przypomina prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej. – Jest też inicjatorem wielu inicjatyw edukacyjnych i promujących wodorową transformację energetyczną, tak ważną dla przyszłości i niezależności energetycznej Polski i Europy. W naszych laboratoriach trwają już prace nad kolejnymi wodorowymi innowacjami, służącym m.in. wytwarzaniu wodoru i jego magazynowaniu – zdradza rektor.
Podczas konferencji wyróżniono też inicjatywę Orlenu – Akademię Wodorową, z którą Politechnika Krakowska ma wiele wspólnego. Nasza uczelnia – wspólnie z Politechniką Gdańską – jest głównym partnerem merytorycznym projektu. Uczestnicy Akademii H2 uczą się m.in. w naszych laboratoriach podczas wykładów i seminariów, prowadzonych przez ekspertów tematyki wodorowej z zespołu prof. Marka Brzeżańskiego. Akademia H2 – jak opisuje Orlen – to interdyscyplinarna współpraca światów biznesu i nauki na rzecz rozwoju technologii wodorowych, łączy kształcenie teoretyczne z praktycznym pogłębianiem wiedzy na terenie zakładów produkcyjnych i centrów B+R partnerów programu, jak również ścisłą współpracę studentów z wykładowcami oraz ekspertami branży. Służy kształceniu kadr w zaawansowanych technologiach wodorowych. A takich specjalistów będzie potrzebnych coraz więcej.
W najbliższych latach rozwój technologii wodorowych w Polsce na pewno przyśpieszy. Podczas warszawskiej konferencji ministra klimatu i środowiska poinformowała o uruchomieniu programu, finansowanego ze środków KPO, wspierającego inwestycje w technologie wodorowe, wytwarzanie, magazynowanie i transport wodoru. – To kwota 640 mln euro, aby stworzyć moce w polskim miksie energetycznym – zapowiedziała minister Hennig-Kloska.
(m)
Na zdjęciu przedstawiciele instytucji wyróżnionych z minister Hennig-Kloską, czwarty z lewej dr hab inż. Marcin Noga, prof PK z Poltechniki Krakowskiej /Fot. Ministerstwo Środowiska i Klimatu
{fastsocialshare}
Stowarzyszenie Erasmus Student Network działające przy Politechnice Krakowskiej świętuje piętnastolecie swojej działalności, pełnej pasji, zaangażowania i międzynarodowej integracji. W ciągu wielu lat organizacja stała się nieodłączną częścią życia studenckiego na uczelni, oferując liczne inicjatywy i projekty. Jeden z nich został ostatnio wyróżniony w prestiżowym plebiscycie. 18 maja odbyła się uroczysta gala z okazji jubileuszu ESN PK.
Podczas majowej gali zaprezentowano osiągnięcia i ciekawe projekty, które udało się zrealizować ESN PK na przestrzeni ostatnich lat. W uroczystości udział wzięły władze Politechniki Krakowskiej, reprezentanci innych organizacji studenckich oraz byli członkowie ESN. Spotkanie było okazją do podziękowania wszystkim osobom, które miały swój wkład w rozwój organizacji: wolontariuszom, członkom zarządów, partnerom i studentom.
Przedstawiciele ESN podkreślają, że organizacja zawsze działa w zgodzie ze swoim motto: Students helping students, a wzajemne wsparcie pozwala angażować i gromadzić grupę ludzi działających z pasją. To z kolei przyczynia się do licznych sukcesów. Jednym z nich jest wyróżnienie dla Erasmus Student Network Politechnika Krakowska w ogólnopolskimplebiscycie „Projekt Tygodnia”. Organizacja z PK została uhonorowana za zorganizowanie wydarzenia „You don’t need eyes to see”, które odbyło się w ramach Social Impact Days.
Projekt Social Impact Days skupia się na działaniach na rzecz społeczeństwa, a także świadomościowych. Członkowie ESN PK, organizatorzy „You don’t need eyes to see”, zaprosili studentów zagranicznych do Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie. Zwiedzanie odbywało się w parach. Jedna osoba z każdej pary miała zasłonięte oczy, podczas gdy druga wcielała się w rolę przewodnika. Jego zadaniem było opisywanie towarzyszce lub towarzyszowi wybranych dzieł sztuki. Opisy musiały być niezwykle dokładne, ponieważ później osoby, które w czasie zwiedzania miały zasłonięte oczy, musiały narysować to, co zostało im przedstawione przez przewodników. Oryginalna forma zwiedzania miała pokazać uczestnikom eksperymentu, że osoby z dysfunkcją wzroku mogą odczuwać sztukę, a niepełnosprawność nie musi wykluczać z życia kulturalnego.
Fot. Aleksander Lachowicz
{fastsocialshare}
Zwiększenie potoków pasażerskich i ograniczenie ruchu samochodów osobowych i ciężarowych w Krakowie – to mogą być efekty otwarcia północnej obwodnicy miasta. Wskazują na nie wnioski płynące z analiz ruchu zrealizowanych w Modelu Transportowym Aglomeracji Krakowskiej przez studentów Wydziału Inżynierii Lądowej oraz Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej. Modele powstały w ramach warsztatów “Analiza i prognoza oddziaływania dróg ekspresowych S7 i S52 na układ transportowy Krakowa”. Raport z warsztatów może wesprzeć jednostki Urzędu Miasta Krakowa przy tworzeniu projektu układu transportowego Krakowa po otwarciu dróg ekspresowych S7 i S52. Warsztaty odbywały się na Politechnice Krakowskiej w dniach 27-29 listopada br. Poprzedzały zapowiadane na grudzień otwarcie nowych tras.
Celem warsztatów było opracowanie wielowariantowej analizy i prognozy ruchu w zakresie oddziaływania dróg ekspresowych S7 (od węzła Widoma do węzła Nowa Huta) i S52 (od węzła Modlnica do węzła Mistrzejowice II) na układ transportowy Krakowa w sąsiedztwie tych dróg. – To umożliwi uzyskanie wiedzy w zakresie analiz transportowych, która może być przydatna dla pracowników Urzędu Miasta Krakowa przy wyborze priorytetów wśród przyszłych zadań inwestycyjnych z dziedziny transportu w związku z oddaniem do eksploatacji dróg ekspresowych S7 oraz S52 – mówi dr hab. inż. Jacek Chmielewski, prof. PK, kierownik naukowy warsztatów. Umożliwienie przejazdu tymi drogami ekspresowymi – a tym samym domknięcie ringu obwodnicy Krakowa – jest zaplanowane na koniec grudnia tego roku.
Według większości grup warsztatowych potencjalnym rozwiązaniem dla ewentualnego wzmożonego ruchu na ulicach dojazdowych do węzłów Węgrzce, Mistrzejowice i Grębałów mogłyby być buspasy w obu kierunkach na północnych ulicach III obwodnicy Krakowa. Głównie wzdłuż ulicy Opolskiej, ale też dalej – na ulicy Andersa. Ponadto studenci proponują zaprojektowanie buspasów na alei 29 Listopada oraz na dalszym odcinku drogi warszawskiej w stronę Węgrzc. Studenci proponowali też przebudowę infrastruktury kolejowej poprzez – na przykład – przesunięcie przystanku kolejowego Kraków Lubocza w stronę węzła Grębałów w celu utworzenia centrum przesiadkowego zintegrowanego z linią tramwajową oraz parkingiem Park&ride, do którego mogłyby dojeżdżać autobusy aglomeracyjne zatrzymujące się obecnie na pętli Wzgórza Krzesławickie. Inna grupa proponowała takie parkingi w kilku innych lokalizacjach: przy Trasie Wolbromskiej, ulicy Warszawskiej w Węgrzcach oraz na połączeniu ulic Ujastek i Mrozowej.
Studenci stworzyli też koncepcje nowych linii autobusowych, które wzmocniłyby istniejące połączenia oraz uzasadniły zastosowanie szerokiej siatki nowych buspasów. Przykładem może być koncepcyjne linie 448 z pętli Górka Narodowa P+R do przystanku Lesisko (wzmacniająca linię 172) oraz 166 łącząca nowe, planowane centrum przesiadkowe Grębałów SKA z drugim takim centrum – Osiedle Piastów SKA. Modele zakładały też realizację planowanej linii tramwajowej z pętli Krowodrza Górka do Azorów.
Takie zmiany – wedle pomysłów studenckich – mogłyby zachęcić do korzystania z publicznego transportu zbiorowego i zmniejszyć ruch osobowy na ulicach niższych klas takich jak ulica Gaik, Dożynkowa, Na Zielonki czy Łokietka. To z kolei umożliwiłoby rozwój infrastruktury rowerowej, np. na ulicach Kocmyrzowskiej, Węgrzeckiej, Powstańców czy Piasta Kołodzieja. Jedna z grup studenckich dostrzegła możliwości wsparcia publicznego transportu zbiorowego i ruchu rowerowego także poprzez modyfikacje obszaru i cen Strefy Płatnego Parkowania.
Wszystkie te propozycje poddane analizie dawałyby – zdaniem młodych uczestników warsztatów – znaczące spadki ruchu samochodów prywatnych względem wzrostu liczby pasażerów publicznego transportu zbiorowego. Sam fakt uruchomienia dróg ekspresowych S52 i S7 w pełnej dostępności znacząco zmniejszy ruch pojazdów ciężarowych wewnątrz Krakowa.
Ciekawy wątek podjęła podczas warsztatów grupa studentów z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki. Przygotowała analizę środowiskową zagrożenia powodziowego w efekcie funkcjonowania dróg ekspresowych S7 i S52 z racji przecinania cieków wodnych przez te drogi. Studenci analizowali m.in. czy rzeka Sudół nie zmieni swojego charakteru i nie zacznie wylewać oraz jak na ewentualnie zagrożenie powodzią wpłynie przecięcie cieku wodnego rzeki Prądnik. W tych sprawach studenckie wnioski były optymistyczne. Osobne analizy poświęcili zagrożeniu wylewów z rzeki Dłubni, zwłaszcza przy dużych opadach. Tu być może niebezpieczeństwo byłoby większe, ale neutralizuje je wysokie położenie estakady drogi S7 nad rzeką, co chroni – zdaniem studentów – przed ewentualnymi szkodami powodziowymi.
W warsztatach wzięło udział 30 studentów z Wydziału Inżynierii Lądowej oraz Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, w tym 20 studentów reprezentujących Koło Naukowe Transportu “TRANSIT”. Wsparciem merytorycznym dla studentów byli: dr hab. inż. Jacek Chmielewski, prof. PK, dr inż. Jan Aleksandrowicz, dr inż. Mariusz Dudek (wszyscy z Katedry Systemów Transportowych Politechniki), dr inż. Radosław Bąk (Katedra Dróg Kolei i Inżynierii Ruchu PK) oraz mgr inż. Mariusz Soboń (opiekun Koła Naukowego Transportu “TRANSIT”). Z ramienia Urzędu Miasta Krakowa w warsztatach wziął udział Łukasz Szewczyk, dyrektor Zarządu Inwestycji Miejskich wraz ze współpracownikami. Warsztaty odbyły się w ramach studenckiego laboratorium innowacji “FutureLab PK”. Uczestnicy warsztatów przyznali, że trzy dni to mało czasu na dokładne wyliczenia i wskazywali, że część z ich propozycji ma bardziej charakter pomysłów niż efektów szczegółowych analiz.
Finałem warsztatów będzie raport końcowy z rekomendacjami, który posłuży pracownikom miejskich jednostek jako wsparcie merytoryczne dla dalszych prac nad kształtem układu transportowego w północnej i wschodniej części miasta. – Raport ten ma stanowić podstawę do dalszych prac nad zmianami w układzie komunikacyjnym miasta po oddaniu dróg ekspresowych S52 i S7 w krótkiej oraz dłuższej perspektywie czasu – mówi koordynator warsztatów dr inż. Jan Aleksandrowicz z Katedry Systemów Transportowych Wydziału Inżynierii Lądowej PK i opiekun Koła Naukowego Transportu “TRANSIT”.
(jp)
{fastsocialshare}
W miniony weekend Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata” wziął udział w 50. Festiwalu Pieśni w Ołomuńcu (Czechy) i w Międzynarodowym Konkursie Chóralnym „Mundi Cantant 2023”. Muzycy pod dyrekcją mgr Marty Stós zdobyli Złoty Medal w kategorii Muzyki Sakralnej oraz nagrodę „Special Award for excellent dramaturgy of the competition programme”.
Ołomuniecki festiwal przyciąga chóry z całego świata. Od wielu lat uznawany jest za najlepszy festiwal chóralny w Czechach i jeden z najważniejszych w Europie Środkowej. Powstał on w 1972 r. i początkowo służył jako platforma spotkań chórów dziecięcych. Od 1987 roku w festiwalu i konkursie wokalnym mogą brać udział chóry wszystkich kategorii. W 2019 roku festiwal otrzymał międzynarodowy znak jakości dla festiwali chóralnych i został członkiem prestiżowej sieci Choral Festival Network.
Chór „Cantata” w 2021 r. obchodził jubileusz 30-lecia działalności. Ma on na swoim koncie wiele nagród i wyróżnień, a ich liczba ciągle rośnie. Przyznany w Ołomuńcu Złoty Medal oraz nagroda „Special Award for excellent dramaturgy of the competition programme” powiększyły pokaźną pulę muzycznych trofeów zdobytych przez chór „Cantata”.
W ciągu ostatnich lat chór zdobył m.in.: I miejsce w kategorii chórów akademickich podczas XX Łódzkiego Festiwalu Chóralnego „Cantio Lodziensis”, dwa Srebrne Dyplomy Międzynarodowego Konkursu „Voce Magna” w Żylinie (Słowacja) i Ogólnopolskiego Konkursu „O złotą strunę” w Niepołomicach, I miejsce w V Ogólnopolskim Przeglądzie Chórów Akademickich „Święty Krzyż 2018”, II miejsce w XXXIX Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Cerkiewnej „Hajnówka 2020”, I miejsce podczas VIII Międzynarodowego Rzeszowskiego Festiwalu Kolęd i Pastorałek, III miejsce oraz Nagrodę Marszałka Województwa Świętokrzyskiego w VI Międzynarodowym Przeglądzie Chórów Akademickich „Święty Krzyż 2022”.
{fastsocialshare}
Bartłomiej Ślósarczyk, student Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej otrzymał wyróżnienie podczas 23. Gali Logistyki, Transportu i Produkcji jako lider zespołu, który opracował narzędzie wspierające planistów w optymalizacji rozkładu produktów między magazynami z uwzględnieniem lokalnego popytu. Projekt realizowany był w ramach programu Top Young 100 we współpracy z firmą Żabka Polska Sp. z o.o. Członkiem zespołu pracującego nad tym rozwiązaniem był Jakub Kubica, który również jest naszym studentem (kierunek informatyka, Wydział Informatyki i Telekomunikacji).
Bartłomiej Ślósarczyk i Jakub Kubica to dwaj z trzech studentów Politechniki Krakowskiej, którzy zakwalifikowali się do VII edycji Top Young 100 – rocznego programu rozwojowego dla najlepszych studentów logistyki i kierunków pokrewnych zorganizowanego przez Polskie Stowarzyszenie Menedżerow Logistyki i Zakupów (PSML). Rozpoczęta w kwietniu tegoroczna edycja właśnie dobiega końca. W ramach programu studenci mogli zmierzyć się z różnymi wyzwaniami przemysłowymi, a tym samym sprawdzić w praktyce nabytą na studiach wiedzę.
Za nowatorskie projekty studenci zostali uhonorowani podczas Gali Logistyki, Transportu i Produkcji 2024, organizowanej przez Eurologistics – LOG24.pl. Dzięki ich wiedzy i zaangażowaniu powstały wyjątkowe rozwiązania, które otrzymały wyróżnienia specjalne w kategorii Supply Chain Young Designer 2024. Jednym z nagrodzonych jest zespół studencki działający w firmie Żabka Polska za projekt „Narzędzie do zarządzania alokacjami pomiędzy magazynami zewnętrznymi i wewnętrznymi”. Liderem wyróżnionego zespołu był Bartłomiej Ślósarczyk student środków transportu i logistyki na Wydziale Mechanicznym. Studenci wspólnie opracowali rozwiązanie, które wspomaga planistów w optymalizacji rozkładu produktów między magazynami, a jednocześnie uwzględnia lokalny popyt. Nad projektem pracowali również: Zofia Korycińska, Bartłomiej Urbanowski, Kacper Olesiewicz, Jakub Kubica, Julia Kusiak, Martyna Woźniak.
Gala Logistyki, Transportu i Produkcji 2024 to wydarzenie, które gromadzi kluczowe osoby z branży TSL (branża TSL obejmuje trzy sektory – transport, spedycję oraz logistykę). Stanowi ona swego rodzaju branżowe święto, podczas którego ogłaszani są zwycięzcy programów badawczych – takich jak Operator Logistyczny Roku, Lider Logistyki, Supply Chain Designer, Produkt Innowacyjny czy Green Designer. Gala to jednak nie tylko moment wręczenia nagród dla najlepszych firm z branży TSL i podsumowania kolejnego roku pracy, ale także okazja do networkingu.
Program Top Young 100 jest inicjatywą skierowaną do najlepszych studentów kierunków związanych z łańcuchem dostaw w Polsce. Stanowi on połączenie trzech środowisk: studenckiego, biznesowego i akademickiego, a tym samym wspiera rozwój kariery utalentowanych młodych osób. Do VII edycji programu z Politechniki Krakowskiej zakwalifikowali się: Piotr Katarzyński, Jakub Kubica oraz Bartłomiej Ślósarczyk. Opiekunem akademickim naszych studentów ze strony uczelni był dr inż. Augustyn Lorenc, pracownik Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego. Więcej: Studenci PK w ogólnopolskim programie Top Young 100.
Na zdjęciu Bartłomiej Ślósarczyk / Fot. materiały organizatorów programu Top Young 100
{fastsocialshare}
Znamy już wyniki prestiżowego studenckiego konkursu „Metamorfoza Lea 114”, który skupiał się na opracowaniu koncepcji urbanistyczno-architektonicznej zagospodaro-wania terenu wokół budynku uczelni przy ulicy Lea 114 oraz aranżacji przestrzeni na parterze budynku. Organizowany przez FutureLab PK konkurs odbył się pod honorowym patronatem JMR Politechniki Krakowskiej.
Konkurs „Metamorfoza Lea 114” był skierowany zarówno do studentów Politechniki Krakowskiej, jak i do absolwentów oraz pracowników uczelni, którzy pełnili rolę opiekunów zespołów. Oceny prac konkursowych dokonała Komisja Konkursowa w składzie:
Zgłoszone projekty oceniano pod kątem zoptymalizowanych kosztów realizacji zgodnych z zasadami zrównoważonego rozwoju, jakości przestrzeni wokół budynku, dostosowania rozwiązań do potrzeb osób z niepełnosprawnościami oraz uwzględnienia potrzeb obecnych i przyszłych użytkowników pomieszczeń.
Po przeglądzie 6 zgłoszonych prac, Komisja Konkursowa dokonała wyboru laureatów. Pierwsze miejsce i nagrodę w wysokości 5000 zł zdobyli studenci architektury: Aleksandra Barańska i Kacper Ciszewski, których projekt wyróżnił się kompleksowym zagospodarowaniem terenu i nowymi rozwiązaniami komunikacyjnymi. Opiekunem zespołu był mgr inż. arch. Tomasz Malec.
Drugie miejsce i nagrodę w wysokości 3500 zł otrzymały studentki architektury Wiktoria Chłopek i Julia Marszałek, natomiast trzecie miejsce i nagrodę w wysokości 2000 zł zdobyły studentki architektury krajobrazu Maja Marek i Wiktoria Kłosowska (opiekunka zespołu: dr hab. inż. arch. Katarzyna Łakomy, prof. PK).
Pierwsze miejsce i nagrodę w wysokości 5000 zł zdobyli studenci architektury: Aleksandra Barańska i Kacper Ciszewski, których projekt wyróżnił się kompleksowym zagospodarowaniem terenu i nowymi rozwiązaniami komunikacyjnymi. Opiekunem zespołu był mgr inż. arch. Tomasz Malec.
W zwycięskiej pracy znalazły się nowatorskie rozwiązania, które mają na celu stworzenie funkcjonalnej, ekologicznej i dostępnej przestrzeni wokół budynku Lea 114.
Koncepcja zakłada m.in.: przebudowę układu komunikacyjnego oraz przestrzeni przed budynkiem przy ul. Lea 114, w tym zmianę lokalizacji zjazdu z ulicy na zatoczkę dla pojazdów K+R i kurierów. Ta zmiana umożliwi wykorzystanie części placu przed budynkiem na strefy relaksu i wypoczynku, zwiększenie powierzchni zieleni oraz zapewnienie bezpiecznego dojścia dla pieszych.
Planowane jest zachowanie istniejącej elewacji z jednoczesnym zastosowaniem nowych elementów: stolarki okiennej, wentylacji z odzyskiem ciepła i ozdobnych paneli fotowoltaicznych na elewacji południowej oraz na dachu. Ponadto, planuje się instalację zbiorników podziemnych i/lub naziemnych do gromadzenia deszczówki, która po oczyszczeniu będzie wykorzystywana do podlewania zieleni i spłukiwania toalet.
Kolejnym ekologicznym rozwiązaniem mają być miejsca postojowe z ładowarkami dla elektrycznych samochodów, rowerów i hulajnóg. W miejscu obecnych garaży przewiduje się stworzenie warsztatów – stolarskiego i ślusarskiego – dla FutureLab PK.
Konkurs „Metamorfoza Lea 114” przyciągnął utalentowanych studentów i absolwentów Politechniki Krakowskiej, którzy wykazali się innowacyjnymi koncepcjami i pasją do tworzenia przestrzeni funkcjonalnych i estetycznych. Dzięki temu przedsięwzięciu uczelnia wzbogaci się o nowe pomysły na zagospodarowanie terenu wokół budynku Lea 114, które wpłyną na jakość życia studenckiego i społeczności akademickiej.
Fot. Jan Zych, Adam Sadło / Grafiki: projekty uczestników konkursu
{fastsocialshare}
W programie obchodów m.in.: konkursy na Kampus Przyszłości w Czyżynach i politechniczny mural, promocja technologii PK w Dolinie Krzemowej, szopka bożonarodzeniowa inspirowana Politechniką, wystawa „Osobowości 80-lecia” i pierwsze w Polsce zawody betonowych kajaków
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki ma 80 lat! Jubileusz będziemy świętować przez cały 2025 rok, obchodom towarzyszy hasło: Nauka – Technika – Kultura – Sztuka, oddające różnorodność aktywności, z której słynie uczelnia i jej absolwenci. W roku jubileuszu Politechnika będzie promować swoje technologie w Dolinie Krzemowej i jeszcze mocniej postawi na międzynarodową współpracę badawczą, m.in. w ramach Uniwersytetu Europejskiego STARS EU. Wzbogaci się o własne murale, konkurs na pierwszy właśnie został ogłoszony. Ważnym dorobkiem roku 80-lecia będzie też wyłonienie – w konkursowej formule – koncepcji zagospodarowania kampusu uczelni w Czyżynach. Poznamy ją podczas październikowego Biennale Architektury w Krakowie. Oficjalny start obchodów 80-lecia Politechniki Krakowskiej zaplanowano na 13 stycznia w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie podczas nadzwyczajnego posiedzenia Senatu uczelni. Preludium do obchodów to grudniowy Konkurs Szopek Krakowskich, w którym – po raz pierwszy – weźmie udział szopka z akademickim rodowodem – inspirowana architekturą i tradycjami Politechniki Krakowskiej. Program jubileuszu to też uroczyste gale, koncerty, otwarte wystawy, konferencje naukowe i branżowe, eventy studenckie i imprezy sportowe. We wtorek 3 grudnia podczas śniadania prasowego w Muzeum Politechniki Krakowskiej plan obchodów oficjalnie ogłosił rektor prof. Andrzej Szarata.
80 lat Politechniki z Nauką – Techniką – Kulturą – Sztuką
– Celem naszych działań w ramach obchodów jubileuszu jest nie tylko upamiętnienie ważnej dla nas rocznicy, ale też wskazanie istotnego wkładu Politechniki w rozwój nauki, gospodarki, przemysłu, kultury oraz przypomnienie ważnego znaczenia uczelni dla Małopolski i Krakowa. Osiem dekad działalności Politechniki Krakowskiej to przecież ogrom osiągnięć naukowych i organizacyjnych uczelni oraz blisko 120 tys. absolwentów – inżynierów, znakomicie przygotowanych do wykonywania zawodu – mówi prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej. Jak zapowiada, w roku jubileuszowym uczelnia będzie się starała zaprezentować wszechstronność swoich działań – w obszarach nauki, techniki, ale też kulturze i sztuce. Stąd właśnie hasło jubileuszu. – Politechnika to z jednej strony wybitni inżynierowie i naukowcy, a z drugiej wielu wspaniałych artystów, twórców kultury, sportowców, biznesmenów. Naszymi studentami byli m.in. Zdzisław Beksiński, Marek Grechuta, Ewa Demarczyk, Jan Kanty-Pawluśkiewicz, Andrzej Mleczko, Sebastian Karpiel-Bułecka, Wojciech Zabłocki, Renata Knapik-Miazga, Krzysztof Ingarden czy Ryszard Florek – przypomina rektor PK.
80-lecie ma być nie tylko okazją do podsumowań i wspomnień chlubnych kart historii, ale też do spojrzenia w przyszłość – podjęcia nowych wyzwań. W obszarze nauki jednym z najważniejszych są przygotowania do konkursu Inicjatywa Doskonałości Uczelnia Badawcza. – Po udanej ostatniej ewaluacji otrzymaliśmy z ministerstwa nauki zaproszenie do podjęcia takich starań. Chcemy podjąć rękawicę i w 2026 roku przystąpić do kolejnego konkursu na uczelnie badawcze. Pracujemy nad nową strategią naukowego rozwoju i ewolucyjnie chcemy się zmieniać, by zdynamizować aktywność badawczą, a w dydaktyce mocniej postawić na nowoczesne narzędzia i metody kształcenia – mówi rektor PK. Uczelnia mocniej postawi też na umiędzynarodowienie, rozwijając m.in. współpracę w ramach Uniwersytetu Europejskiego STARS EU oraz wychodząc z promocją swoich technologii i badań za Ocean – w ramach Poland in Silicon Valley Center for Science, Innovation, and Entrepeneurship. W Dolinie Krzemowej pokaże m.in. technologie dla zeroemisyjnego budownictwa nowej generacji, innowacyjne biokompozyty dla medycyny i implantologii, polimerowe złącza podatne m.in. do ochrony antysejsmicznej, hiperkompleksowe sieci neuronowe, rozwiązania z obszaru energetyki wodorowej czy autonomiczne systemy energetyczne oparte na OZE.
DO POBRANIA: prezentacja wybranych wydarzeń organizowanych w ramach Jubileuszu
Pierwsza akademicka szopka inspirowana Politechniką
Bogate obchody jubileuszu Politechniki Krakowskiej zostały zaplanowane na cały 2025 rok, a preludium do nich stanowi grudniowy 82. Konkurs Szopek Krakowskich z ważnym politechnicznym udziałem. W czwartek 5 grudnia – po raz pierwszy w historii – w tradycyjnym konkursie krakowskim wystartuje szopka z akademickim rodowodem. Dzieło inspirowane jubileuszem Politechniki – architekturą jej kampusów, tradycjami i postaciami z historii uczelni – stworzył utytułowany mistrz szopkarstwa Filip Fotomajczyk. 2-metrowa szopka czerpie m.in. z zabytkowej architektury koszar arcyksięcia Rudolfa, w których mieści się dziś główny kampus Politechniki, są też nawiązania do Pałacu w Łobzowie czy kamienicy przy ul. Kanoniczej. Szopka inspirowana Politechniką 5 grudnia zostanie zaprezentowana na stopniach pomnika Adama Mickiewicza w Krakowie, a stąd trafi do Pałacu Krzysztofory (tu 8 rudnia rozstrzygnięcie 82. konkursu szopek). Od 9 grudnia będzie ją można podziwiać na wystawie pokonkursowej. 17 grudnia szopka zawita na kampus główny Politechniki na Wigilię Akademicką.
Gale, wystawy, koncerty, huczne Juwenalia i mistrzostwa betonowych kajaków w Krakowie
Oficjalna inauguracja obchodów 80-lecia odbędzie się 13 stycznia 2025 r. podczas nadzwyczajnego posiedzenia Senatu Politechniki Krakowskiej w Teatrze im. J. Słowackiego. Nieznane karty z historii Politechniki, zwarte w rodzinnych kronikach, odkryją członkowie rodziny Stella-Sawickich, wnukowie założyciela uczelni Izydora. Otwarta zostanie wystawa fotografika Jana Zycha, od kilkudziesięciu lat kronikarza dziejów uczelni. Wiosną fotograficzna opowieść o Politechnice przeniesie się w przestrzenie miasta.
Inne główne punkty jubileuszu to m.in.:
– międzynarodowy, otwarty konkurs „Kampus Przyszłości” (we współpracy z SARP) na opracowanie koncepcji architektoniczno-urbanistycznej kampusu Politechniki Krakowskiej w Czyżynach z rozstrzygnięciem podczas Biennale Architektury (październik 2025) – dla zawodowych zespołów architektonicznych i studentów z Polski i zagranicy
– wystawa „Osobowości 80-lecia Politechniki Krakowskiej” (luty), prezentująca 80 wybitnych postaci historycznych uczelni
– konkurs na politechniczny mural – został ogłoszony 3 grudnia 2024 r., z planowanym odsłonięciem dzieła na ścianie Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki podczas majowego Święta Szkoły
– Bieg Kościuszkowski, który wróci na ulice Krakowa (marzec)
– Juwenalia Krakoskie w Strefie Polibudy (maj) dla rekordowej liczby uczestników – Święto Szkoły połączone z piknikiem (wspólnym z Uniwersytetem Ekonomicznym) i pokazem specjalnym oraz świętem patrona PK Tadeusza Kościuszki w ramach Nocy Muzeów (maj) – Kraków Concrete Canoe Competition – pierwsze w Polsce międzynarodowe zawody betonowych kajaków na torze Kolna (czerwiec)
– uroczysta inauguracja roku akademickiego 2025/2026 w Muzeum Lotnictwa Polskiego z udziałem szerokiego grona krajowych i międzynarodowych gości, połączona ze Zjazdem Absolwentów oraz koncertem w Filharmonii Krakowskiej (październik). W programie koncertu m.in. recital organowy i chóralny na tematy muzyczne inspirowane twórczością Marka Grechuty – absolwenta PK oraz awangardowa kompozycja do tekstów opowiadań Stanisława Lema „Bajki robotów”
– finałowa Gala 80-lecia z wręczeniem nagród i odznaczeń (listopad)
– Wigilia akademicka PK 2025, koncert kolęd oraz promocja albumu fotograficznego „Kronika 80-lecia PK” (grudzień)
W roku jubileuszu Politechnika połączy też siły z Miastem Kraków przy organizacji nowych wydarzeń, kierowanych do wszystkich krakowian, chcących sprawdzić swoje talenty w dziedzinach, z których słynie uczelnia. Jakich? To odkryjemy już wkrótce. Z okazji jubileuszu ciekawe inicjatywy, uzupełniające główny program obchodów, przygotowały też wydziały Politechniki. Każdemu z 8 wydziałów poświęcony będzie jeden miesiąc z jubileuszowego roku. Zaproszą m.in. na studencki maraton programowania Kościuszkon, Festiwal Mechanika ze zlotem samochodów zabytkowych i pokazami bolidów – wodorowego i elektrycznego, bicie rekordów z okazji Dnia Liczby Pi czy Dnia Inżynierii Materiałowej, Dzień Lądowca z otwartym dla krakowian zwiedzaniem Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej. Zorganizują też wystawy, konferencje naukowe i dni branżowe.
Program obchodów 80-lecia Politechniki Krakowskiej powstał w ramach prac Komitetu Jubileuszowego (przewodniczy mu prof. Krzysztof Kluszczyński) w kooperacji z wydziałami, jednostkami pozawydziałowymi i administracyjnymi uczelni oraz samorządami studentów i doktorantów. Organizację obchodów koordynuje Dział Promocji Politechniki i Biuro Rektora PK. Wraz ze startem obchodów uruchomiona zostanie specjalna strona internetowa poświęcona jubileuszowi.
Historia powołania Politechniki w Krakowie zaczyna się zaraz po wyzwoleniu miasta spod okupacji niemieckiej po II wojnie światowej. Droga do powstania uczelni była jednak długa i usiana licznymi trudnościami formalnymi. Wobec utraty – wskutek zmiany granic – najstarszej polskiej uczelni technicznej Politechniki Lwowskiej z inicjatywą ustanowienia wyższej szkoły technicznej w Krakowie wystąpił kierownik Katedry Budownictwa i Inżynierii Akademii Górniczej prof. Izydor Stella-Sawicki. Pomysł spotkał się z poparciem ówczesnego rektora Akademii Górniczej prof. Walerego Goetla. Pod koniec stycznia 1945 r. Komitet Organizacyjny nowej uczelni na swą siedzibę pozyskał gmach obecnego Domu Technika przy ul. Straszewskiego 28 oraz budynek „Oleandry” przy ul. 3 Maja 7. Entuzjazm związany z powołaniem nowej uczelni był tak wielki, że rejestrację studentów prowadzono w ramach czynu społecznego. Jako pierwszy na listę żaków w lutym 1945 roku wpisany został Tadeusz Kantarek. Kadrę dydaktyczną zasili m.in. uznani w Krakowie architekci Adolf Szyszko-Bohusz oraz Jerzy Struszkiewicz. W prace organizacyjne włączyli się także profesorowie Politechniki Lwowskiej. Ostatecznie, w 1945 r. ówczesny minister oświaty zezwolił na organizację przy AG wydziałów politechnicznych: architektury, leśnego oraz inżynierii lądowej, wodnej i mierniczej. Posiadały one odrębność administracyjną oraz budżetową, a także własny Senat. Stąd rok 1945 uznawany jest za faktyczny początek Politechniki Krakowskiej. Na czele uczelni stanął mianowany prorektorem prof. Stella-Sawicki, miał de facto pełną władzę organizacyjną. Stan niepewności prawnej trwał jednak do 19 listopada 1946 r. Wtedy to przedstawiciele najwyższych organów państwa wydali dekret o utworzeniu na AG Wydziałów Architektury, Inżynierii i Komunikacji, nazwanych Wydziałami Politechnicznymi. Akt ten posiadał wsteczną moc obowiązującą od 1 kwietnia 1945 r. Ten właśnie dzień uważany jest za datę powstania Politechniki Krakowskiej. W 1947 r. siedziby wydziałów przeniesiono do zaadaptowanych do celów edukacyjnych budynków dawnych koszar arcyksięcia Rudolfa przy ul. Warszawskiej. Pełną formalną niezależność Politechnika Krakowska uzyskała 7 lipca 1954 r., kiedy to wieloletnie starania o utworzenie samodzielnej wyższej szkoły technicznej zakończyły się sukcesem – uchwałą Rady Ministrów została ustanowiona Politechnika Krakowska, a pierwszym rektorem został prof. Ludomir Śleńdziński. W roku jubileuszu uczelnia na 8 wydziałach kształci 12 tysięcy studentów i doktorantów, ma blisko 2 tysiące pracowników, w tym ponad 1100 nauczycieli akademickich.
Więcej o historii uczelni
{fastsocialshare}
Rektorzy uczelni tworzących Związek Uczelni InnoTechKrak: Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki oraz Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie podpisali porozumienie w sprawie powołania Międzyuczelnianego Centrum Badawczego WODA. Będzie koncentrować swoje działania na jednym z najważniejszych wyzwań XXI wieku, czyli racjonalnym gospodarowaniu zasobami wody.
Międzyuczelniane Centrum Badawcze WODA zostało powołane na mocy statutu Związku Uczelni InnoTechKrak. W ramach prac podejmowanych przez wspólną jednostkę trzech uczelni, realizowane będą badania z dziedziny hydrogeologii, hydrogeochemii i gospodarki wodnej. Prace zmierzają do zintegrowania działań umożliwiających mierzenie i monitorowanie środowiskowego bezpieczeństwa wodnego, redukcji zanieczyszczeń, eliminacji zrzutu ścieków i minimalizacji uwalniania niebezpiecznych substancji chemicznych do środowiska wodnego.
Główne kierunki działań Centrum to:
1. Badania nad kluczowymi aspektami zagrożenia deficytem wody, zagrożeniami naturalnymi i innymi powiązanymi wyzwaniami społecznymi2. Poprawa i konsolidacja systemów zarządzania zasobami wodnymi, odpornych na zmiany klimatu.3. Rozwój modeli hydro-ekonomicznych, ukierunkowanych na dążenie do bezpieczeństwa wodnego w Polsce i w różnych częściach świata4. Zrównoważone gospodarowanie zasobami wodnymi w kontekście gospodarki o obiegu zamkniętym5. Zwiększenie efektywności magazynowania wody6. Ocena potencjalnych reakcji na globalne zagrożenia poprzez środki łagodzące i adaptacyjne7. Redukcja zużycia wody przemysłowej i metody ponownego jej wykorzystania.8. Kształcenie nowej generacji naukowców z umiejętnościami radzenia sobie ze złożonymi globalnymi wyzwaniami przyszłości w zakresie aspektów woda-energia-żywność-klimat.9. Zmiany klimatu – modele ekologiczne, społeczne i ekonomiczne w obszarze wykorzystania i zarządzania zasobami wodnymi.
– Od 75 lat, niezależnie od panującej mody, na Politechnice Krakowskiej zajmowaliśmy się ilościowymi i jakościowymi aspektami wodnymi. Wychowaliśmy kolejne już pokolenie specjalistów, przygotowanych, by kompleksowo zarządzać wodą, co wobec ekstremalizacji zjawisk klimatycznych staje się czynnikiem kluczowym w przetrwaniu człowieka – mówi prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej. – We współczesnym świecie nie ma jednostki, która specjalizuje się w absolutnie wszystkich obszarach zagadnień, stąd idea, aby połączyć siły krakowskich uczelni i stworzyć wspólne centrum badawcze o najsilniejszym w Polsce potencjale naukowym w szeroko rozumianym obszarze inżynierii i gospodarki wodnej.
Ze strony Politechniki Krakowskiej umowę koordynować będzie dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej. Jak wyjaśnia ekspert PK, połączenie sił Politechniki, AGH i Uniwersytetu Rolniczego pozwoli stworzyć podstawy zespołów badawczych, które będą mogły wspólnie realizować kompleksowe projekty, odnoszące się do problemów szeroko pojętego zaopatrzenia ludności w wodę. – Naszym celem było stworzenie silnej międzyuczelnianej jednostki, zdolnej szybko delegować do pojawiającego się tematu grupę ekspertów patrzących na wodę kompleksowo – od jej poboru, poprzez przetwarzanie, badanie, dostarczanie, niezależnie, jakiej wielkości będzie jednostka, która tej wody potrzebuje – wyjaśnia prof. Stanisław Rybicki. – AGH ma wspaniale rozwiniętą analitykę chemiczną, a Uniwersytet Rolniczy jest w polskiej nauce uznanym autorytetem w dziedzinie zaopatrzenia w wodę mniejszych jednostek osadniczych. Politechnika Krakowska – współpracując ze wszystkimi przedsiębiorstwami wodociągowymi w Polsce – ma bazę wiedzy technologicznej, wodociągowej, oczyszczalniowej oraz doświadczenie w rozwiązywaniu codziennych, rzeczywistych problemów związanych z obiektami i urządzeniami do wytwarzania, przetwarzania czy pompowania wody.
Prof. Jerzy Lis, rektor AGH podkreślił: – Integracja krakowskiego środowiska naukowego na rzecz rozwiązywania jednego z najistotniejszych problemów XXI wieku jakim jest dostęp do zasobów wodnych jest naszym wspólnym sukcesem. Z każdej uczelni nad zagadnieniem gospodarki wodnej pracować będą eksperckie grupy, które od wielu lat badają, analizują i wyciągają wnioski dot. tego jak gospodarować tym cennym zasobem w sposób zrównoważony. Interdyscyplinarność powoływanego dziś Centrum z pewnością przyniesie efekty w skali nie tylko lokalnej, ale też ogólnopolskiej.
Ze strony AGH umowę będzie koordynować prof. Barbara Tomaszewska z Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska.
Rektor Uniwersytetu Rolniczego dr. hab. inż. Sylwester Tabor, prof. URK, zwraca uwagę, że Polska należy do grupy państw zagrożonych deficytem wody. – Rocznie na jednego mieszkańca przypada ok. 1600 m3, gdy średnia w Europie jest prawie 3-krotnie większa (4500 m3). Przy tak niskich zasobach, w trakcie suszy wskaźnik ten obniża się do wartości poniżej 1000 m3, co jest już sytuacją dramatyczną, w szczególności dla sektora produkcji żywności. Poważnym problemem jest też bardzo niska retencja. W naszym kraju łączna objętość wody zmagazynowanej w zbiornikach retencyjnych stanowi tylko 6% objętości średniego rocznego odpływu rzek. W tych warunkach musimy liczyć się z zagrożeniem braku wody w naszych domach. Dlatego powołujemy Międzyuczelniane Centrum Badawcze WODA, aby podjąć wyzwania badawcze nad kluczowymi aspektami związanymi z deficytem wody, które nie są domeną jednej dyscypliny naukowej a wielu dyscyplin – są interdyscyplinarne. Jak przedstawiciele nauk rolniczych wiemy jaką rolę w cyklu hydrologicznym odgrywa woda gruntowa i roślinność, która z niej czerpie. W jaki sposób systemy korzeniowe drzew i innych roślin kształtują możliwości retencyjne gleb, czyniąc z niej swoisty akumulator wody. Znamy zagrożenia dotyczące deficytu wody na obszarach wiejskich, warunków jej użytkowania, oczyszczania i technologii ponownego wykorzystania. A przecież to tylko niewielka część zagadnień, które wpisują się w problematykę, wymagającą kompleksowych rozwiązań – zaznacza rektor UR.
Ze strony Uniwersytetu Rolniczego współpracę koordynować będzie dr hab. inż. Leszek Książek, prof. URK z Wydziału Inżynierii Środowiska i Geodezji.
(m)
>>> Słuchaj rozmów Radia Nowinki z rektorem Andrzejem Szaratą i dziekanem Stanisławem Rybickim o idei MCB WODA
{fastsocialshare}
Naukowcy Politechniki Krakowskiej otrzymali prestiżowe granty na projekty badawcze w rozstrzygniętych właśnie konkursach OPUS 27 i PRELUDIUM 23 Narodowego Centrum Nauki. Zrealizują – samodzielnie lub w konsorcjach z innymi polskimi ośrodkami – ważne badania naukowe związane m.in. z ochroną środowiska, inżynierią medyczną, inżynierią tkankową, bezpieczeństwem konstrukcji budowalnych czy historią architektury. W grudniowym rozdaniu NCN przyznało 719 naukowczyniom i naukowcom granty o łącznej wartości niemal 665 milionów złotych.
W ramach konkursu Opus 27 złożono 2255 wniosków, granty otrzymało 357 projektów (współczynnik sukcesu 15,8 proc.). Jak podkreśla NCN padł rekord w wysokości przyznanego finansowana. 600 milionów złotych przyznanych środków to najwyższy budżet w historii konkursu Opus.
Wśród nagrodzonych są projekty Politechniki Krakowskiej:
• „Badania po-pożarowej podatności na kruche pękanie stalowych spawanych złączy doczołowych”. Kierownikiem projektu będzie prof. dr hab. inż. Mariusz Maślak z Wydziału Inżynierii Lądowej PK, wysokość finansowania to 1 037 340 zł.
• „Architekci i budowniczowie żydowscy w Krakowie w czasie II wojny światowej (1939–1945). Działalność zawodowa, losy, dziedzictwo”. Kierownikiem projektu będzie prof. dr hab. inż. Maciej Motak z Wydziału Architetury PK, wysokość finansowania to 354 200 zł.
W konsorcjach naukowych z udziałem Politechniki Krakowskiej finansowanie z konkursu OPUS 27 otrzymały także projekty:
• „Podwójne precyzyjne uderzenie wobec niedrobnokomórkowego raka płuca. Spojrzenie na wielokierunkowe terapie oraz krajobraz zmienności mutacyjnej i opornościowej”. Projekt z finansowaniem w łącznej wysokości 3 367 200 zł zostanie zrealizowane w grupie podmiotów: Politechnika Śląska (lider), Politechnika Krakowska, Uniwersytet Śląski w Katowicach. Kierownikiem projektu będzie dr Katarzyna Anna Malarz, z PK w badania będzie zaangażowany dr inż. Przemysław Zaręba z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej.
• „Opracowanie nowych potencjalnych leków w nieswoistych chorobach zapalnych jelit w oparciu o nanopreparaty wykorzystujące senomodulatory”. Projekt z łącznym finansowaniem w wysokości 3 541 628 zł zrealizują Uniwersytet Medyczny w Łodzi (lider) i Politechnika Krakowska. Kierownikiem projektu będzie prof. dr hab. Jakub Jerzy Fichna, z PK badania będzie w nim prowadził prof. Marcin Banach z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej.
• „Delty arktyczne jak gąbki: Jak równiny deltowe rzek filtrują i zatrzymują osad i wegiel?” Projekt zrealizują: Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy (lider), Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyckiego Polskiej Akademii Nauk oraz Politechnika Krakowska. Finansowanie to 1 101 780 zł. Kierownikiem projektu będzie dr hab. Michał Janusz Habel, a z Politechniki będzie w nim pracować dr inż. Monika Szlapa z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki.
W konkursie Preludium 23 złożono 2104 wnioski, finansowanie otrzymały 362 projekty (na kwotę 61,2 mln zł, współczynnik sukcesu 17,2 proc). Granty zdobyli młodzi naukowcy Politechniki Krakowskiej na następujące projekty:
• „Wpływ zanieczyszczenia świetlnego na eutrofizację zbiornika wodnego”, kierownik projektu: mgr inż. Agnieszka Chechelska (Szkoła Doktorska, dyscyplina: inżynieria środowiska i energetyka), finansowanie: 106 193 zł
• „Opracowanie i charakterystyka wielofunkcyjnych biotuszy na bazie nowych, fotoutwardzalnych pochodnych chitozanu i poli(dopaminy) przetwarzalnych metodami druku 3D/4D o zwiększonej efektywności biologicznej do zastosowań w inżynierii tkankowej”, kierownik projektu mgr inż. Aleksandra Anna Sierakowska-Byczek (Szkoła Doktorska PK, dyscyplina inżynieria chemiczna), finansowanie w wysokości: 210 000 zł
• „Synteza nowych wysokowydajnych systemów fotoinicjujących do otrzymywania drukowanych w technologii DLP trójwymiarowych polimerowych struktur”, kierownik projektu mgr inż. Magdalena Jankowska (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), finansowanie w wysokości: 210 000 zł
• „Modelowanie konstytutywne wielofazowych materiałów pozyskanych metodą przyrostową odkształcanych w ekstremalnie niskich temperaturach”, kierownikiem projektu będzie mgr inż. Elwira Schmidt (Centrum Badawcze Laboratorium Ekstremalnie Niskich Temperatur PK), finansowanie w wysokości: 209 931 zł
OPUS to konkurs o szerokiej formule, w którym o finansowanie projektów badawczych z zakresu badań podstawowych mogą ubiegać się badacze na każdym etapie kariery naukowej, niezależnie od wieku i poziomu doświadczenia. Dzięki grantowi OPUS mogą zbudować duże zespoły badawcze, realizować projekty wykorzystujące wielkie międzynarodowe urządzenia badawcze, a także podjąć współpracę z partnerami zagranicznymi. Kierownik projektu musi mieć w swoim dorobku co najmniej jedną opublikowaną lub przyjętą do druku pracę naukową, a w przypadku działalności naukowej w obszarze twórczości i sztuki – publikację lub przynajmniej jedno dokonanie artystyczne/artystyczno-naukowe. Finansowanie można otrzymać na 12, 24, 36 lub 48 miesięcy. Nie ma górnego limitu finansowania dla pojedynczego projektu, kosztorysy projektów są jednym z elementów oceny wniosków.
PRELUDIUM to unikatowy w skali światowej konkurs, który umożliwia nabycie doświadczenia w samodzielnym prowadzeniu badań na bardzo wczesnym etapie kariery – jeszcze przed uzyskaniem stopnia doktora. W tej formule początkujący naukowcy nie muszą rywalizować z bardziej doświadczonymi naukowcami, a istotnym elementem projektu jest zaangażowanie opiekuna naukowego, który wspiera kierownika w jego realizacji. Projekt PRELUDIUM można zaplanować na 12, 24 lub 36 miesięcy, a maksymalny budżet może wynosić odpowiednio 70, 140 lub 210 tys. zł.
W obydwu konkursach do NCN wpłynęło łącznie 4359 wniosków na łączną kwotę ponad 3,67 mld zł. Wnioski oceniali eksperci będący członkami zespołów ekspertów powołanych przez Radę NCN oraz recenzenci zewnętrzni na drugim etapie oceny. Finansowanie otrzymało 719 projektów na łączną kwotę niemal 664,8 mln zł.
Szczegółowe informacje o wszystkich nagrodzonych projektach Politechniki pod linkami z ich tytułami
(m/ncn.gov.pl)
Fot. Canva
{fastsocialshare}
6 czerwca br. Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie gościła Kolegium Prorektorów ds. Nauki i Rozwoju publicznych wyższych szkół technicznych. Podczas spotkania podpisano porozumienie o współpracy polskich uczelni technicznych w zakresie zarządzania projektami – Forum biur zarządzania projektami uczelni technicznych (Technical Universities Project Management Offices Forum /TUPMO Forum/).
Porozumienie podpisało 20 uczelni technicznych. Wśród sygnatariuszy jest także Politechnika Krakowska. Partnerzy porozumienia deklarują wolę współpracy w zakresie związanym z zarządzaniem projektami. Wśród zapisanych w porozumieniu zadań znajdują się m.in.: wzajemna współpraca w zakresie pozyskiwania projektów, wymiana informacji i doświadczeń na temat realizowanych i planowanych przedsięwzięć, przedstawianie wspólnego stanowiska ws. konsultacji konkursów i programów finansujących/dofinansowujących projekty dla polskich uczelni technicznych, opracowanie i rozwój wspólnych strategii dla pozyskiwania i rozliczania funduszy zewnętrznych, podnoszenie kwalifikacji pracowników Partnerów Porozumienia w obszarze zarządzania projektami m.in. poprzez wspólne szkolenia, warsztaty, wymianę wiedzy i doświadczenia.
Podczas pierwszego spotkania przedstawicieli TUPMO Forum w Krakowie został wybrany przewodniczący Komitetu Sterującego. Funkcję tę będzie pełnił Waldemar Dzienisz. Tym samym pierwszym liderem Forum została Politechnika Gdańska.
Lista partnerów porozumienia:
{fastsocialshare}
29 listopada 5-lecie działalności świętował najmłodszy wydział Politechniki Krakowskiej – Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Z tej okazji w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” na głównym kampusie uczelni, odbyło się seminarium pn. „Nauka i Przemysł – Wyzwania i możliwości w inżynierii materiałowej”. Wydarzenie było okazją do przekrojowego zaprezentowania zagadnień, którymi na co dzień zajmują się pracownicy naukowi WIMiF. Jubileuszowe seminarium zaszczycili swoją obecnością przedstawiciele szkół wyższych, instytucji naukowych i firm współpracujących z Wydziałem Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK. Przedstawiciele dwóch spółek – ATMAT i Reinbar – złożyli swoje podpisy pod umowami o współpracy z PK. Zwieńczeniem wydziałowego święta był bal w krakowskim Hotelu Swing.
– Gratuluję Panu dziekanowi prof. Januszowi Mikule oraz całej społeczności Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki sukcesu. Choć inżynieria materiałowa funkcjonuje na Politechnice Krakowskiej od dawna, wcześniej na Wydziale Mechanicznym, jednak powstanie wokół tej dyscypliny osobnego wydziału wymagało podjęcia wytężonej pracy, która przyniosła zauważalne rezultaty. Liczne osiągnięcia naukowe pracowników, doceniane nie tylko w kraju, ale i poza jego granicami, czy wysoka kategoria A, uzyskana przez Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki w ewaluacji działalności naukowej za lata 2017-2021, są powodem do dumy i potwierdzeniem, że Wydział, który powstał w 2019 r., pewnie utorował sobie miejsce w politechnicznej strukturze – powiedział rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
Przypomnijmy, Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki został powołany na mocy zarządzenia rektora Politechniki Krakowskiej z dnia 23 stycznia 2019 r., a rozpoczął swoją działalność 1 października 2019 r. Powstanie tej jednostki wydziałowej wiązało się z wprowadzeniem nowej ustawy „Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce” i – wynikającej z tego faktu – szerszej reformy PK, w tym założenia, by główna część działalności badawczej pracowników PK koncentrowała się wokół 8 dyscyplin naukowych na wydziałach skupionych wokół tych dyscyplin. WIMiF powstał z połączenia Instytutu Inżynierii Materiałowej, wydzielonego z Wydziału Mechanicznego oraz Instytutu Fizyki, wchodzącego w skład Wydziału Fizyki, Matematyki i Informatyki (obecnie Wydział Informatyki i Telekomunikacji). Pierwszym dziekanem WIMiF został dr hab. Andrzej Woszczyna, prof. PK (1 października 2019 r. – 31 grudnia 2020 r.).
Działalność Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki podsumował w swoim wystąpieniu dziekan dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK. Podkreślał, że polityka kadrowa wydziału zakłada zatrudnianie osób czynnie prowadzących badania naukowe oraz publikujących w renomowanych periodykach naukowych o wysokich współczynnikach wpływu. – WIMiF zorientowany jest na interdyscyplinarne badania teoretyczne i eksperymentalne w bardzo szerokim zakresie zagadnień z obszaru inżynierii materiałowej, nauk fizycznych oraz nauk pokrewnych. Pracownicy badawczo-dydaktyczni stanowią 85 proc. kadry wydziału. Patrząc liczbowo, nasz wydział to obecnie 61 nauczycieli akademickich, 342 studentów i 31 uczestników Szkoły Doktorskiej – mówił prof. Janusz Mikuła. Pracownicy naukowi wydziału koncentrują się na następujących zagadnieniach badawczych: polimery nieorganiczne i zeolity – geopolimery; polimery organiczne i kompozyty; techniki spajania metali; metalurgia proszków; biomateriały; druk 3D i techniki przyrostowe; optoelektronika organiczna; nanomateriały, nanowarstwy, nanopowłoki; fizyka cząstek elementarnych. – Mając na uwadze jasno wytyczone obszary badawcze, naturalnym było zgrupowanie pracowników Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki wokół liderów, którymi są samodzielni pracownicy nauki (członkowie Rady Dyscypliny, choć nie był to wymóg bezwzględny) i utworzenie zespołów badawczych. Każdy obszar badawczy działa i rozwija się w oparciu o pozyskane granty – wskazywał dziekan prof. Janusz Mikuła. Prof. Mikuła zaprezentował też ofertę kształcenia, na którą składają się kierunki: inżynieria materiałowa (I stopień studiów, trzy specjalności: Materiały Konstrukcyjne i Kompozyty, Technologie druku 3D, Technologie i materiały przyjazne środowisku; II stopień, dwie specjalności: Inżynieria Spajania oraz Materiały Konstrukcyjne i Kompozyty), nanotechnologie i nanomateriały, fizyka techniczna i nowy kierunek (w ofercie od października 2024 r.) – informatyka materiałowa. Nie zabrakło informacji na temat studiów podyplomowych „Międzynarodowy i Europejski Inżynier Spawalnik IWE/EWE”.
Zobacz galerię zdjęć z wydarzenia
W obchodach 5-lecia Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki uczestniczyli, oprócz rektora PK, m.in. dziekani i prodziekani wydziałów Politechniki Krakowskiej oraz dyrektor Centrum Doskonalenia Badań Naukowych PK prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń, dr hab. inż. Jolanta Jaśkowska z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, reprezentująca PK w Radzie Programowej Klastra LifeScience Kraków, mgr Izabela Paluch, prezes Zarządu spółki INTECH PK oraz prezes Zarządu Stowarzyszenia Wychowanków Politechniki Krakowskiej. Pawilon „Kotłownia” odwiedzili przedstawiciele wielu firm, instytucji nauki i szkół wyższych, m.in.: prof. dr hab. inż. Leszek Dobrzański, wybitny uczony w dziedzinie inżynierii materiałowej, przez lata związany z Politechniką Śląską, prof. dr hab. inż. Agnieszka Kopia – dziekan Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, dr hab. inż. Joanna Zdunek, prof. PW – prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej Politechniki Warszawskiej, prof. dr hab. inż. Maria Sozańska – przewodnicząca Rady Dyscypliny Inżynieria Materiałowa na Politechnice Śląskiej, prof. dr. hab. inż. Łukasz Kaczmarek – przewodniczący Rady Dyscypliny Inżynieria Materiałowa na Politechnice Łódzkiej, prof. dr hab. inż. Tomasz Czujko – przewodniczący Rady Dyscypliny Inżynieria Materiałowa na Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, prof. dr hab. inż. Tomasz Wasilewski z Uniwersytetu Radomskiego im. Kazimierza Pułaskiego, członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Towaroznawczego, dr hab. inż. Jakub Bernatt, prof. ITG KOMAG, reprezentujący Instytut Techniki Górniczej KOMAG, prof. dr hab. inż. Jacek Słania – dyrektor Centrum Spawalnictwa Sieci Badawczej Łukasiewicz – Górnośląskiego Instytutu Technologicznego, dr Jarosław Frydel – zastępca dyrektora ds. komercjalizacji w Łukasiewicz – Krakowski Instytut Technologiczny, dr hab. inż. Anna J. Dolata, prof. PŚ – prezes Zarządu Polskiego Towarzystwa Materiałów Kompozytowych, prof. dr hab. inż. Elżbieta Pamuła – prezes Zarządu Polskiego Stowarzyszenia Biomateriałów, prof. dr hab. Mariusz Witek i dr hab. Wolfgang Schäfer z Instytutu Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk, dr Rafał Solecki – dyrektor Małopolskiego Centrum Przedsiębiorczości, dr inż. Andrzej Czulak – Lider Polskiego Klastra Technologii Kompozytowych.
Seminarium było okazją do wyróżnienia osób, które poprzez swoje zaangażowanie, podjęte decyzje i pracę przyczyniły się do rozwoju Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata wręczył pamiątkowe statuetki prof. dr. hab. inż. Janowi Kaziorowi, rektorowi Politechniki Krakowskiej w kadencji 2016-2020 (w czasie sprawowania przez prof. J. Kaziora funkcji rektora, na Politechnice powołano WIMiF oraz rozszerzono profil działania dwóch innych wydziałów). Statuetkami wyróżnieni zostali też dziekani WIMiF – były i obecny: dr hab. Andrzej Woszczyna, prof. PK i dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK.
Z okazji jubileuszu 5-lecia, dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki otrzymał liczne gratulacje i życzenia (zobacz listę). Prof. Leszek Dobrzański wręczył prof. Janowi Kaziorowi Nagrodę Honorową Sowy Akademickiej Światowej Akademii WAMME. Wyróżnienie to zostało przyznane także prof. dr. hab. inż. Józefowi Gawlikowi, rektorowi PK w kadencji 2005-2008. Uroczystość uświetnił kameralny występ Akademickiego Chóru Politechniki Krakowskiej „Cantata” pod dyrekcją Marty Stós.
Druga część świętowania w „Kotłowni” była dla badaczy z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki okazją do przedstawienia swoich prac i projektów naukowych oraz ich znaczenia dla przemysłu. Prof. dr hab. inż. Jan Kazior przybliżył materiałooszczędną, energooszczędną i przyjazną dla środowiska technologię metalurgii proszków, dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK opowiedział o innowacjach w obiegu zamkniętym – wkładzie zespołu WIMiF w rozwój gospodarki cyrkularnej (współpraca z partnerami przemysłowymi dla zrównoważonej przyszłości – jak nasze innowacje wspierają partnerów przemysłowych), a dr hab. Agnieszka Łuszczak, prof. PK zaprezentowała „Badanie struktury hadronów w zderzaczach na LHC i EIC oraz wybrane zagadnienia z astrofizyki”. Dr hab. inż. Krzysztof Mroczka, prof. PK i dr inż. Sławomir Parzych poświęcili swoje wystąpienie inżynierii spajania w Katedrze Inżynierii Materiałowej, a dokładniej kierunkom badań i rozwoju oraz potencjałowi w kontekście nauki, edukacji i współpracy z przemysłem. Tematem prezentacji prodziekan dr hab. Ewy Gondek, prof. PK był „Zespół nanotechnologii i struktur warstwowych do zastosowań w optoelektronice”, dr hab. inż. Stanisław Kuciel, prof. PK skupił się na kompozytach i materiałach polimerowych, zaś dr Piotr Fornal na badaniach spektroskopowych materiałów funkcjonalnych. „Ewolucja druku 3D na WIMiF. Wczoraj, dziś i jutro” była tematem wystąpienia dr. inż. Szymona Gądka, a „Zespół Fizyki Materii Miękkiej i Biofizyki” – dr hab. Zoriany Danel, prof. PK. Wreszcie prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec i dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK opowiedziały o swojej płaszczyźnie badań – biomateriałach i materiałach funkcjonalnych.
Ważnym punktem obchodów rocznicy założenia Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki było podpisanie umów o współpracy z dwiema firmami: ATMAT Sp. z o.o. (dynamicznie rozwijająca się polska firma produkcyjna, specjalizująca się w branży inżynierii przemysłowej; zajmuje się takimi obszarami, jak: produkcja drukarek 3D, maszyn przemysłowych, stanowisk zrobotyzowanych oraz linii technologicznych; od 2014 r. ATMAT uczestniczy w branżowych projektach oraz wdrożeniach, również z zakresu automatyzacji i integracji procesów produkcyjnych) i Reinbar Sp. z o.o. (firma specjalizująca się w produkcji ekologicznych materiałów kompozytowych; jej misją jest tworzenie alternatyw dla tradycyjnego zbrojenia stalowego, dlatego Reinbar – poprzez współpracę z inżynierami i najlepszymi jednostkami badawczymi w kraju – opracowuje najnowocześniejsze metody wzmacniania betonu, które są zarówno trwałe, jak i przyjazne dla środowiska; produkty Reinbar przechodzą rygorystyczne testy i badania, aby spełniały wysokie standardy jakości i zrównoważonego rozwoju). Kooperacja pomiędzy Politechniką Krakowską i WIMiF oraz dwiema spółkami będzie realizowana w obszarze badawczo-rozwojowym i poprzez przedsięwzięcia o charakterze naukowym, edukacyjnym i wdrożeniowym. Umowy o współpracy podpisał – w imieniu Politechniki Krakowskiej – dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK, ze strony ATMAT Sp. z o.o. prezes Zarządu Mateusz Góra oraz wiceprezes Zarządu Mateusz Dyląg, zaś w imieniu Reinbar Sp. z o.o. – członek Zarządu Marcin Knutelski.
Wydarzenie jubileuszowe w „Kotłowni” zwieńczyła prezentacja dotycząca działalności Wydziałowej Rady Samorządu Studentów. Swoimi refleksjami z samorządowej działalności podzieliła się była przewodnicząca WRSS mgr inż. Dominika Wanat, a zakres obecnych działań przedstawiła Elżbieta Porębska, obecna szefowa WRSS. Kropką na „i” świętowania jubileuszu 5-lecia Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki był bal w Hotelu Swing Kraków.
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Dziś rozpoczęła się rekrutacja na studia I stopnia na Politechnice Krakowskiej! Osoby, które chcą studiować na PK mogą dokonać rejestracji za pośrednictwem systemu elektronicznej rejestracji kandydatów. Warto zapoznać się z harmonogramem rekrutacji i dać sobie szansę na studia na renomowanej uczelni.
Kandydat na studia I stopnia ma możliwość dokonania elektronicznej rejestracji na cztery kierunki studiów, przy czym rejestracja na studia o tej samej nazwie, ale prowadzone w różnej formie (stacjonarnej i niestacjonarnej) oraz prowadzone w języku angielskim, wymaga dwóch osobnych rejestracji. Dodatkowo w ostatnim dniu elektronicznej rejestracji na studia niestacjonarne kandydat ma możliwość dokonania piątej rejestracji na studia prowadzone w formie niestacjonarnej. Każda rejestracja jest niezależna i wiąże się z koniecznością wniesienia osobnej opłaty rekrutacyjnej.
Elektroniczna rejestracja na większość kierunków stacjonarnych rozpoczyna się 6 czerwca i potrwa do 18 września. O dzień dłużej, bo do 19 września potrwa elektroniczna rejestracja na studia niestacjonarne. Po dokonaniu rejestracji należy wnieść opłatę rekrutacyjną (nie później niż dzień przed końcem wyznaczonego terminu postępowania kwalifikacyjnego).
Inny harmonogram obowiązuje w przypadku studiów artystycznych. Inne są także wymagania brane pod uwagę przy rekrutacji. Elektroniczna rekrutacja na studia I stopnia na kierunku architektura rozpoczęła się 29 maja i potrwa do 8 czerwca. Opłatę rekrutacyjną można wnosić do 9 czerwca (decyduje data dokonania wpłaty). Architektura jest kierunkiem, na który obowiązuje egzamin wstępny zaplanowany na 12 czerwca br.
Na architekturę krajobrazu kandydaci mogą dokonać elektronicznej rejestracji od 6 czerwca do 10 września. Portfolio będzie można składać od 12 czerwca do 6 lipca. Ogłoszenie wyników oceny portfolio nastąpi 11 lipca.
Elektroniczna rejestracja na kierunek inżynieria wzornictwa przemysłowego rozpocznie się 6 czerwca i potrwa do 11 września. Do 7 lipca, a najlepiej zaraz po dokonaniu rejestracji, należy również wnieść opłatę rekrutacyjną. Portfolio w wersji elektronicznej należy składać od 19 czerwca do 7 lipca. Z kolei na 11 lipca br. zaplanowane jest ogłoszenie wyników oceny portfolio.
Na kandydatów czeka ponad 30 kierunków studiów. Oferta edukacyjna Politechniki Krakowskiej wyróżnia się pod wieloma względami. Część kierunków posiada certyfikaty, które stanowią swego rodzaju gwarancję właściwego poziomu nauczania. Przykładem może być architektura, która posiada akredytację Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych czy (jako jedyna w Polsce) akredytację Komisji Akredytacyjnej RIBA (Royal Institute of British Architects). Kierunek architektura jest również notyfikowany przez Komisję Europejską, co oznacza, że dyplom ukończenia studiów jest uznawany w całej Unii Europejskiej.
Jakość kierunków potwierdzana jest także w różnych rankingach. Przykładem może być choćby zeszłoroczny Ranking Wydziałów Budownictwa miesięcznika „Builder”, w którym Wydział Inżynierii Lądowej zajął 1 miejsce. To właśnie na tym wydziale można studiować m.in. budownictwo, które w minionym roku otrzymało od Polskiej Komisji Akredytacyjnej certyfikat doskonałości kształcenia w kategorii „Partner dla rozwoju – doskonałość we współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym”.
Politechniczne wydziały nie tylko zdobywają wysokie pozycje w różnych rankingach, ale także liczne nagrody. W ostatnich dniach nagrodzony został chociażby Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki zdobywając tytuł Laureata Polskiej Nagrody Inteligentnego Rozwoju 2023 w kategorii Wydział Przyszłości.
Politechnika Krakowska współpracuje naukowo i dydaktycznie z wieloma znanymi firmami z różnych branż. Studenci mogą w nich odbywać praktyki czy staże. Wiele z tych firm patronuje konkretnym kierunkom studiów, współtworzy ich programy, daje dostęp do zaplecza technologicznego oraz dzieli się wiedzą dzięki wykładom i prelekcjom z udziałem swoich pracowników. Grono renomowanych przedsiębiorstw, które kooperują z PK jest duże. Są wśród nich: Astor, Grupa Azoty, Nokia, NEWAG, PKP PLK, MAN, Siemens Mobility, ABB itd.
Owocami takiej współpracy są także różne laboratoria, jak np. nowocześnie wyposażone laboratorium dydaktyczne Internetu Rzeczy (IoT), ufundowane przez firmę GlobalLogic, lidera w branży usług inżynierii cyfrowej. Podczas zajęć w GlobalLogic IoT Lab studenci informatyki poznają zagadnienia związane m.in. z podstawami elektroniki i techniki cyfrowej, mikroprocesorami i mikrokontrolerami, systemami wbudowanymi czy platformami sprzętowymi.
Dzięki naukowcom z Politechniki Krakowskiej powstają nowatorskie rozwiązania m.in. w zakresie ekologii, energetyki, inżynierii i chemii medycznej, przemysłu 4.0, budownictwa czy kompleksowych badań części maszyn i urządzeń. Nie byłoby to jednak możliwe bez odpowiedniego zaplecza badawczego. Przykładem może być chociażby unikatowe na polskich uczelniach stanowisko laboratoryjne do badań hydroenergetycznych działające w Laboratorium Odnawialnych Źródeł Energii Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej.
Oczywiście na PK działa też wiele innych, nowoczesnych placówek z ogromnym potencjałem naukowym i dydaktycznym. Uczelnia bowiem ciągle poszerza swoje zaplecze badawcze. Wkrótce rozpocznie się chociażby budowa unikatowego w skali globalnej Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych. Będzie ono realizowane w ramach projektu Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej (NSMET), którego liderem jest Politechnika Krakowska. Unikatowa aparatura badawcza pozwoli na wykonywanie w Polsce najdokładniejszych pomiarów współrzędnościowych świata.
Politechnika Krakowska znajduje się w gronie trzech najlepszych uczelni w Polsce, jeśli chodzi o wyniki ewaluacji działalności naukowej za lata 2017-2021. Politechnika poddała ewaluacji działalność naukową w ramach 8 dyscyplin: architektura i urbanistyka, informatyka techniczna i telekomunikacja, automatyka, elektronika i elektrotechnika; inżynieria chemiczna; inżynieria lądowa i transport; inżynieria materiałowa; inżynieria mechaniczna, inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka. Zgodnie z ostatecznymi decyzjami MEiN wszystkie otrzymały kategorię naukową A+ (poziom wiodący) lub A (poziom bardzo dobry). Równie dobre wyniki w ewaluacji uzyskały jeszcze tylko dwie polskie uczelnie – Politechnika Wrocławska i Politechnika Poznańska.
Ciekawe kierunki studiów, które gwarantują dobrą pozycję na rynku pracy oraz mocna marka Politechniki Krakowskiej to nie jedyne atuty uczelni. Słynie też z szerokiego pakietu wsparcia dla swoich studentów. Stworzyła w ostatnich latach specjalne programy stypendialne, którymi nagradza najlepszych i najbardziej aktywnych studentów i to już od I roku studiów.
Na kandydatów czeka ponad 30 kierunków studiów. Oferta edukacyjna Politechniki Krakowskiej wyróżnia się pod wieloma względami. Część kierunków posiada certyfikaty, które stanowią gwarancję właściwego poziomu nauczania.
Uczelnia funduje nagrody finansowe dla studentów I roku, którzy z dobrymi wynikami zaliczą pierwszą sesję egzaminacyjną na PK. Dla nich Politechnika Krakowska stworzyła program “Student Lider I roku” . W tym roku przyznano z niego nagrody finansowe ponad 120 studentom ze wszystkich wydziałów uczelni.
Politechnika Krakowska stworzyła też w ostatnim czasie Własny Fundusz Stypendialny, z którego funduje stypendia dla aktywnych studentów. Uczelnia uruchomiła specjalny program premiujący aktywnych studentów-naukowców w 2021 roku. Od początku jego istnienia do odnoszących naukowe i konkursowe sukcesy studentów i doktorantów trafiło z ponad pół miliona złotych. Konkurs stypendialny odbywa się dwa razy do roku, w pierwszej tegorocznej edycji nagrodzono stypendiami w łącznej wysokości blisko 140 tys. zł 23 studentów. Podobna kwota planowana jest do rozdysponowania w drugim tegorocznym naborze, który właśnie trwa.
W tym roku akademickim stypendium rektora – w wysokości 1250 zł (jedne z najwyższych w Polsce) – otrzymuje blisko 900 studentów PK. Osoby w trudnej sytuacji materialnej lub nagłych trudnych sytuacjach życiowych mogą skorzystać ze stypendium socjalnego lub bezzwrotnych zapomóg. Dla ustalenia wysokości stypendium socjalnego brany jest pod uwagę najkorzystniejszy dla studentów próg dochodowy z obecnie możliwych prawnie.
Studenci Politechniki Krakowskiej mogą też ubiegać się o stypendium dla osób z niepełnosprawnościami. Stypendium przyznawane jest na podstawie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. W roku 2022/2023 stypendia wynoszą: stopień znaczny niepełnosprawności – 1500 zł, stopień umiarkowany – 1000 zł, stopień lekki – 800 zł.
Politechnika Krakowska stworzyła też system wsparcia psychologicznego dla studentów, potrzebujących opieki psychologa czy pedagoga. Służą im m.in. powołane w ubiegłym roku Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej PK i Akademicki Punkt Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej.
Sportowcy, także ci profesjonalnie uprawiający sport, mogą liczyć na Politechnice Krakowskiej na różne formy pomocy ze strony uczelni, tak, by łatwiej byłoby im łączyć trening na zawodowym poziomie z wymagającymi studiami technicznymi. Obecnie student-sportowiec może na Politechnice Krakowskiej uzyskać stypendium rektora tylko na podstawie punktów przyznawanych za znaczące osiągnięcia sportowe (średnia ocen nie jest wymagana przy aplikowaniu o nie, choć może pomóc). Medaliści mistrzostw Polski już od I roku studiów mogą otrzymać stypendium rektora. Uczelnia zapewnia możliwość dopasowania planu studiów do indywidualnych potrzeb i możliwości studenta (poprzez uwzględnioną w regulaminie studiów Indywidualną Organizację Studiów), korzystali lub korzystają z niej m.in. koszykarka Natalia Popiół, studentka Wydziału Architektury, lekkoatleta Filip Kostkiewicz, student informatyki na WIiT, a we wcześniejszych latach biegacz Patryk Marmon, student Wydziału Mechanicznego czy reprezentantka Polski w szermierce, olimpijka Renata Knapik-Miazga (teraz już absolwentka Wydziału Mechanicznego). Sportowcy mogą też starać się o miejsce w akademiku ze specjalnej puli dla nich (na wniosek złożony do klubu uczelnianego AZS).
Uczelnia ma znakomite obiekty sportowe (hale, korty tenisowe, kluby fitness, własny ośrodek żeglarski) i kilkadziesiąt sekcji sportowych, w których można profesjonalnie lub amatorsko uprawiać sport.
To specjalna jednostka uczelni, powołana kilka lat temu, by wspierać studencką innowacyjność. Udziela wsparcia organizacyjnego, finansowego, promocyjnego grupom studenckim, które realizują projekty wynalazcze. Dzięki takiej pomocy studenci Politechniki mogą budować pływające betonowe kajaki i wygrywać nimi międzynarodowe zawody, wysłać w stratosferę sondy kosmiczne, konstruować bolidy wyścigowe i roboty czy odkrywać nowe materiały dla medycyny. Za pośrednictwem FutureLab uczelnia organizuje konkursy na granty studenckie, dzięki którym młodzi wynalazcy mogą realizować najbardziej śmiałe pomysły.
(jg)
{fastsocialshare}
Szopka inspirowana Politechniką Krakowską wystartowała w słynnym, 82. już, Konkursie Szopek Krakowskich i zdobyła Wyróżnienie Dyrektora Muzeum Historycznego Miasta Krakowa. To pierwsza tego typu szopka w historii krakowskiej tradycji szopkarstwa (wpisanej na Reprezentatywną Listę Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO). Mistrz sztuki szopkarskiej Filip Fotomajczyk stworzył – jedyną jak dotąd – szopkę inspirowaną polską szkołą wyższą. Jej motywami przewodnimi są architektura gmachów Politechniki Krakowskiej, tradycje uczelni oraz postaci jej patrona Tadeusza Kościuszki, profesorów i studentów. Stworzenie dzieła uświetnia przypadający na rok 2025 jubileusz 80-lecia Politechniki Krakowskiej.
Oficjalna prezentacja szopki odbyła się 5 grudnia 2024 r. podczas rozpoczętego ekspozycją na Rynku Głównym konkursu szopek krakowskich. Po prezentacji szopka została przeniesiona do siedziby Muzeum Krakowa – Pałacu Krzysztofory, gdzie była oceniana w ramach konkursu i została na wystawie pokonkursowej. 17 grudnia zawita na kampus główny uczelni – na Wigilię Akademicką.
Jak wygląda dzieło inspirowane Politechniką? Parter szopki czerpie z architektury gmachu głównego uczelni przy ul. Warszawskiej – dawnych Koszar Arcyksięcia Rudolfa. W portalu wejściowym harcuje Lajkonik, a wokół niego rektor oraz kadra profesorska. Na dachu centralnego ryzalitu gmachu, pod portalem pałacu Maciejowskiego (dzisiejszej siedziby Katedry Historii Architektury i Konserwacji Zabytków WA przy ul. Kanoniczej 1 w Krakowie) w gotyckiej absydzie umieszona została Święta Rodzina. Adorują ją zastępy anielskie oraz Orszak Trzech Króli. Na bocznych ryzalitach natomiast tańczą krakowiacy. Na podstawce szopki z motywem wolego oka umieszczono logo Politechniki Krakowskiej wraz z napisem odnoszącym się do nadchodzącego wielkimi krokami jubileuszu. – Budynek gmachu głównego Politechniki dobrze pasuje do koncepcji szopki, bo jest symetryczny. Wykorzystałem jego historyczny wizerunek. Wydaje mi się, że do tej pory nie było szopki poświęconej jednej tematyce, w której mielibyśmy architekturę budynków związanych z jedną instytucją, to zupełna nowość, taka “poliszopka” – mówi Filip Fotomajczyk, autor szopki.
Barokowy portal, zwieńczony herbem Krakowa, wpisany jest w bryłę kościoła św. Floriana, w którym odbywają się inauguracje roku akademickiego Politechniki. Na piętrze powyżej Świętej Rodziny, zamiast św. Floriana umieszczono postać Tadeusza Kościuszki – patrona uczelni. Zamiast panopliów obok niego znajdują się przyrządy miernicze, zaś w oknach rozświetlają się witraże przedstawiające studentkę i studenta PK nawiązujące do witraży w budynku głównym PK. Nad nimi obraca się gwiazda betlejemska. Prawe i lewe skrzydło szopki w fantazyjny sposób nawiązuje do budynku Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki oraz Wydziału Architektury – dawnego pałacu królewskiego w Łobzowie. Centralną wieżą jest odnawiana w tym roku hejnalica kościoła Mariackiego, ozdobiona wimpergami – zapożyczonymi z portalu Kościoła Dominikanów oraz zwieńczona orłem białym. Na bazach bocznych wież znajdują się neogotyckie wieżyczki nawiązujące do kaplicy bł. Bronisławy oraz wejścia na Kopiec Kościuszki. Zaś ich szczytem jest wieża zegarowa Katedry wawelskiej, której konserwację zakończono w tym roku.
– Politechnika Krakowska jest uczelnią, która zajmuje się m.in. promowaniem dobrej architektury i nowych architektów. Było to dla mnie ogromnym wyzwaniem opowiedzieć w szopce o uczelni, specjalizującej się w tematyce architektury – przyznaje twórca szopki Filip Fotomajczyk.
Szopka powstała z okazji jubileuszu 80 lat istnienia Politechniki Krakowskiej. Dzieło ma w wyjątkowy sposób podkreślić więź między Politechniką a kulturą regionu. Krakowska tradycja szopkarstwa, doceniona przez UNESCO, doskonale oddaje ducha tradycji, a jednocześnie daje przestrzeń do jej twórcze interpretacji. – Mamy nadzieję, że 2-metrowa szopka, posadowiona w scenerii gmachu głównego Politechniki Krakowskiej i wzbogacona w kolejnych piętrach kompozycji elementami i detalami architektonicznymi pozostałych historycznych budynków PK, wyróżni się w tegorocznym konkursie – mówi prof. Krzysztof Kluszczyński, przewodniczący Komitetu Jubileuszowego 80-lecia PK. – Syntetyczny zapis bogactwa i różnorodności zabytkowej materii naszej uczelni pozwoli 40-tysięcznej rzeszy turystów i mieszkańców, odwiedzających co roku wystawę szopek w Muzeum Krakowa, spojrzeć na wspaniałą historię i tradycje Politechniki Krakowskiej.
Szopka inspirowana Politechniką Krakowską została wykonana na bazie konstrukcji drewnianej, jej elementy zostały wykonane z kartonu i staniolu. W środku znajdują się 4 silniki wolnoobrotowe, 3 świetlówki różnej wysokości, paski LED-owe oraz diody podświetlające akcenty na szopce.
Dzieła zgłoszone do 82. Konkursu Szopek Krakowskich (a było ich w tym roku rekordowo dużo, bo aż 245) oceniło Jury, składające się m.in. z historyków, etnografów, historyków sztuki, architektów i plastyków. 8 grudnia 2024 roku w Sali Miedzianej Pałacu Krzysztofory odbyło się ogłoszenie wyników tegorocznego konkursu. Autor szopki inspirowanej Politechniką Krakowską Filip Fotomajczyk zdobył Wyróżnienie Dyrektora Muzeum Historycznego Miasta Krakowa za – jak podano w uzasadnieniu – „wrażliwość społeczną i dostrzeżenie miejskiej rocznicy integrującej społeczność akademicką Politechniki Krakowskiej”. Szopki są pokazywane publiczności od 9 grudnia 2024 r. do 2 marca 2025 r. na wystawie pokonkursowej w Pałacu Krzysztofory. Szopka z politechnicznym rodowodem, po tym jak zawita na uczelnianą wigilię 17 grudnia, wróci na wystawę w Krzysztoforach. Po niej już na stale trafi na Politechnikę Krakowską.
(jp, mp, m)
Aktualizacja 8 grudnia 2024 r.
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska przystąpiła do porozumienia o współpracy przy kształceniu kadr w obszarze energetyki jądrowej. Umowę w tej sprawie podpisał w środę 31 maja w Warszawie rektor PK prof. Andrzej Szarata. Już w najbliższym roku akademickim uczelnia uruchomi specjalność energetyka jądrowa na studiach II stopnia na kierunku energetyka. Docelowo zamierza kształcić w tym obszarze na studiach I i II stopnia.
W dobie transformacji energetycznej jednym z kluczowych wyzwań dla polskiej gospodarki będzie rozwój energetyki zeroemisyjnej, w tym jądrowej. Podstawowym elementem całego procesu będzie zadbanie o kształcenie kadr technicznych w tym obszarze – podkreśla Ministerstwo Edukacji i Nauki, jeden z sygnatariuszy porozumienia.
Na początku 2023 r. minister Przemysław Czarnek, prezes zarządu PKN Orlen Daniel Obajtek oraz rektorzy 6 uczelni technicznych: Politechnik: Gdańskiej, Poznańskiej, Śląskiej, Wrocławskiej i Warszawskiej oraz Akademii Górniczo Hutniczej podpisali list intencyjny dotyczący kształcenia kadr dla energetyki jądrowej. Głównym celem porozumienia było opracowanie programu kształcenia na kierunku energetyka jądrowa oraz organizacja i uruchomienie studiów I oraz II stopnia o profilu ogólnoakademickim na tym kierunku od roku akademickiego 2023/2024. Teraz do współpracy dołączyły cztery kolejne jednostki: Politechnika Krakowska, Politechnika Koszalińska, Uniwersytet Warszawski oraz Sieć Badawcza Łukasiewicz. W proces kształcenia ma być też zaangażowane Narodowe Centrum Badań Jądrowych, które ma być dla uczelni laboratorium atomowym.
– Jesteśmy w kluczowym momencie światowej transformacji energetycznej, świadomi roli jaką odegrają w niej inżynierowie – mówi rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata. – Wysokowykwalifikowanych specjalistów Politechnika Krakowska kształci już w obszarach energetyki konwencjonalnej, odnawialnej, wodorowej. W każdym z tych obszarów mamy światowej klasy naukowych ekspertów i uczestniczymy w strategicznych dla gospodarki przedsięwzięciach. Teraz nasze portfolio edukacyjne rozszerzamy o energetykę jądrową, niezwykle przyszłościową gałąź wiedzy i gospodarki. Cieszymy się, że dołączamy do prestiżowego grona podmiotów, zaangażowanych w kształcenie kadr na potrzeby rozwoju energetyki jądrowej w Polsce i Europie.
Cieszymy się, że dołączamy do prestiżowego grona podmiotów, zaangażowanych w kształcenie kadr na potrzeby rozwoju energetyki jądrowej w Polsce i Europie.
Politechnika Krakowska od nowego roku akademickiego 2023/2024 uruchomi specjalność energetyka jądrowa na kierunku energetyka prowadzonym na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki. Nabór na nią będzie prowadzony w zimowej rekrutacji. – Nasze studia zapewnią studentom zdobycie zaawansowanej wiedzy oraz umiejętności w zakresie inżynierii jądrowej oraz energetyki konwencjonalnej. Studia będą prowadzone przez pracowników Katedry Energetyki Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK oraz Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK, a także praktyków z przemysłu i ekspertów z zagranicznych instytutów badawczych – mówi dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK, opiekun specjalności energetyka jądrowa na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej. – Program studiów na specjalności „energetyka jądrowa” przygotowuje ekspertów dla przemysłu energetyki jądrowej, ale nie tylko. Znajdą zatrudnienie w elektrowniach jądrowych oraz u podwykonawców przemysłu jądrowego, w organach administracji publicznej jak np. agencja atomistyki czy urząd dozoru jądrowego. Ale oferty pracy będą mogli wybierać także z firm z rynku energetyki tradycyjnej – potrzebują takich specjalistów producenci maszyn i urządzeń dla sektora energetycznego czy przedsiębiorstwa zajmujące się wytwarzaniem, dystrybucją i sprzedażą energii elektrycznej.
Uroczyste rozszerzenie porozumienia o kształceniu w obszarze energetyki jądrowej, które odbyło się 31 maja w siedzibie MEiN, towarzyszyło podpisaniu listu intencyjnego w sprawie utworzenia Europejskiego Centrum Kształcenia Kadr dla Energetyki Jądrowej. Uruchomią je ORLEN Synthos Green Energy oraz Sieć Badawcza Łukasiewicz. Jak zapowiedziano podczas konferencji prasowej w Warszawie, w ramach Centrum powstanie pierwszy w Europie symulator reaktora jądrowego BWRX-300, a więc takiego, który będzie wykorzystywany w blokach jądrowych budowanych przez Grupę ORLEN w Polsce. Dla celów szkoleniowych zostanie także odwzorowana infrastruktura pomocnicza m.in. sterownia SMR-ów czy basen paliwowy. Kształcić się na nich będą inżynierowie jądrowi.
Na zdjęciu: Prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektora Politechniki Krakowskiej i dr hab. Danuta Zawadzka, prof. PK, rektor Politechniki Koszalińskiej podpisują porozumienie o współpracy przy kształceniu kadr w obszarze energetyki jądrowejem
(mas)
{fastsocialshare}
6 grudnia br. o godz. 11.00 w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” odbyła się promocja doktorów i doktorów habilitowanych. W ceremonii, której przewodniczył rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, uczestniczyło 35 promowanych – 12 doktorów habilitowanych i 23 doktorów – ich promotorzy i bliscy. Podczas uroczystości dyplomy odebrali:
GALERIA ZDJĘĆ Z WYDARZENIA
DOKTORZY HABILITOWANI
Wydział Architektury
Dr hab. inż. Łukasz Pardela
Osiągnięcie naukowe: Kształtowanie krajobrazu warownego w kontekście zieleni fortecznej i społecznych preferencji
Wydział Inżynierii Lądowej
1. Dr hab. inż. Małgorzata Fedorczak-Cisak, prof. PK
Osiągnięcia naukowe:
2. Dr hab. inż. Paweł Szeptyński, prof. PK
Osiągnięcie naukowe: Modelowanie analityczne cienkich sklein ścinanych quasistatycznie
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
1. Dr hab. inż. Iwona Wiewiórska
Osiągnięcie naukowe: Wpływ wybranych wskaźników jakości wody ujmowanej na efektywność uzdatniania wód powierzchniowych w systemach wysokosprawnych (cykl publikacji)
2. Dr hab. inż. Grzegorz Woroniak
Osiągnięcie naukowe: Prace nad doskonaleniem i implementacją zmodyfikowanej metody impulsowej do badań dyfuzyjności cieplnej wybranych materiałów sosowanych w energetyce
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej 1. Dr hab. inż. Katarzyna Bialik-Wąs, prof. PK
Osiągnięcie naukowe: monotematyczny cykl publikacji naukowych pt. „Zaawansowane bio-hybrydowe hydrożele jako podwójne systemy dostarczania substancji czynnych do zastosowań dermatologicznych i kosmetologicznych”
2. Dr hab. inż. Jarosław Chwastowski, prof. PK
Osiągnięcie naukowe: Procesy adsorpcji w bioremediacji toksycznych związków z wykorzystaniem materii organicznej i mikroorganizmów
3. Dr hab. inż. Barbara Król
Osiągnięcie naukowe: cykl powiązanych tematycznie artykułów naukowych pt. „Metody intensyfikacji pozyskiwania niskotemperaturowego ciepła z przypowierzchniowych warstw gruntu”
4. Dr hab. inż. Magdalena Malinowska, prof. PK
Osiągnięcie naukowe: Analiza ekstraktów pozyskanych z wybranych odmian winorośli właściwej jako narzędzie w ocenie ich wielofunkcyjnego potencjału do zastosowań kosmetycznych
5. Dr hab. inż. Małgorzata Miastkowska, prof. PK
Osiągnięcie naukowe: monotematyczny cykl publikacji naukowych pt.: „Otrzymywanie i charakterystyka nowoczesnych systemów dostarczania związków biologicznie czynnych, wspomagających leczenie chorób oraz ran skóry”
6. Dr hab. inż. Paweł Staroń, prof. PK
Osiągnięcie naukowe: Wykorzystanie materiałów pochodzenia biologicznego oraz biokompozytów do usuwania zanieczyszczeń z fazy ciekłej
Wydział Mechaniczny
Dr hab. inż. Weronika Kruszelnicka
Osiągnięcia naukowe:
DOKTORZY
Wydział Architektury
1. Dr inż. arch. Marta Baum
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Wyposażenie osiedli wielorodzinnych w tereny zieleni na przykładzie Białegostoku”
Promotorki: prof. dr hab. inż. arch. Agata Zachariasz i dr inż. arch. Dorota Gawryluk
2. Dr inż. arch. Katarzyna Kielin
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Analiza wybranych historycznych placów Zamościa w świetle współczesnych zasad projektowania uniwersalnego”
Promotorka: prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk
3. Dr inż. arch. Sebastian Kiesiewicz
Tytuł rozprawy doktorskiej: „O przemianach architektury przemysłowej przełomu XIX-XX wieku na przykładzie Towarzystwa Przemysłowego <
Promotorka: prof. dr. hab. inż. arch. Maria Jolanta Żychowska
4. Dr inż. arch. Wawrzyniec Kuc
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Ewolucja architektury krytych pływalni w Polsce po 1989 roku: od instrumentu krzewienia kultury fizycznej po symbol idei wellness”
Promotor: prof. dr hab. inż. arch. Artur Jasiński
5. Dr inż. arch. Aleksandra Kuśmierska
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Ośrodki jeździeckie w aspekcie problematyki architektoniczno-przestrzennej w krakowskim obszarze metropolitalnym”
Promotorzy: dr hab. inż. arch. Bogusław Podhalański i dr hab. inż. arch. Hubert Mełges
6. Dr inż. arch. Agnieszka Skóra
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Kształtowanie krajobrazu jako tła i treści ekspozycji w muzeach na wolnym powietrzu o tematyce budownictwa ludowego”
Promotorka: dr hab. inż. arch. Elżbieta Raszeja, prof. UAP
7. Dr inż. arch. Krzysztof Smoliński
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Koherencja w realizacjach Wang Shu 王澍 i Lu Wenyu 陆文宇”Promotorka: prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak
8. Dr inż. arch. Anna-Maria Wilk
Tytuł rozprawy doktorskiej: „W kierunku domu idealnego”
Promotor: prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski
9. Dr inż. arch. Kinga Wolińska
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Kształtowanie współczesnych energooszczędnych obiektów hotelarskich. Tendencje w rozwoju architektury hoteli”
Promotorka: prof. dr hab. inż. arch. Magdaleny Kozień-Woźniak
10. Dr inż. arch. Maja Zastawnik-Perkosz
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Mobilność osobista w przestrzeni miejskiej. Przykład Frankfurtu nad Menem i Wiednia”
Promotorka: prof. dr hab. inż. arch. Anna Kantarek
Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej
1. Dr inż. Sebastian Bartel
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Elektromagnetyczna pompa o programowalnej charakterystyce wydajności z synchronicznym silnikiem liniowym o magnesach trwałych”
Promotorzy: prof. dr hab. inż. Krzysztof Kluszczyński i dr. inż. Zbigniew Pilch
2. Dr inż. Bartosz Woszczyna
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Indywidualne, miękkie przełączanie tranzystorów w trójfazowym, trójpoziomowym falowniku napięcia”
Promotorzy: dr hab. inż. Witold Mazgaj, prof. PK i dr inż. Marek Dudzik
Wydział Inżynierii Lądowej
1. Dr inż. Marcin Adamczyk
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Zastosowanie popiołów powstałych ze spalania osadów ściekowych w kompozytach cementowych”
Promotor: dr hab. inż. Tomasz Zdeb, prof. PK
2. Dr inż. Paulina Zajdel
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Po-pożarowa degradacja wybranych gatunków stali stosowanych w budownictwie w świetle wyników eksperymentalnych uzyskanych w zinstrumentalizowanej próbie udarności Charpy’ego”
Promotor: prof. dr hab. inż. Mariusz Maślak
Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
Dr inż. Paweł Winkowski
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Dobór parametrów procesu technologicznego wytwarzania warstw antyrefleksyjnych na bazie MgF₂ i SiO₂ w celu zwiększenia ich efektywności”
Promotorzy: dr hab. Janusz Jaglarz, prof. PK i dr inż. Dariusz Mierzwiński
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
Dr inż. Mateusz Marcinkowski
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Mathematical modeling of heat exchangers taking into account different correlations on the air-side Nusselt number on each tube row”
Promotorzy: prof. dr hab. inż. Dawid Taler i dr inż. Jacek Sacharczuk
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
1. Dr inż. Klaudia Dymek
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Projektowanie zaawansowanych materiałów do zastosowań w ochronie środowiska i medycynie”
Promotor: dr hab. inż. Przemysław Jodłowski, prof. PK
2. Dr inż. Mariya Myradova
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Zintegrowane katalityczne procesy syntezy olefin”
Promotor: dr. hab. inż. Piotra Michorczyka, prof. PK
3. Dr inż. Katarzyna Sutor-Świeży
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Badania rozdzielania i bioaktywności acylowanych betacyjanin”
Promotorzy: dr. hab. inż. Sławomira Wybrańca, prof. PK i dr hab. inż. Bożeny Tyliszczak, prof. PK
Wydział Mechaniczny
1. Dr inż. Maciej Gruza
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Symulacyjny model dokładności pomiaru realizowanego laserowymi systemami nadążnymi”
Promotorzy: dr hab. inż. Adam Gąska, prof. PK i dr inż. Robert Kupiec
2. Dr inż. Anna Jerzyńska
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Wyznaczanie właściwości mechanicznych materiałów kompozytowych z zastosowaniem hipotezy równoważności energii”
Promotorki: prof. dr hab. inż. Halina Egner i dr hab. inż. Aneta Liber-Kneć, prof. PK
3. Dr inż. Jan Kuchmacz
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Przepływy zawiesiny lodowej w pionowych kanałach szczelinowych”
Promotorzy: prof. dr hab. inż. Beata Niezgoda-Żelasko i dr inż. Przemysław Młynarczyk
4. Dr inż. Przemysław Nosal
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Modelowanie procesu stopowania tarciowego FSA oraz estymacja właściwości mechanicznych uzyskanego kompozytu”
Promotorzy: prof. dr hab. inż. Artur Ganczarski i dr inż. Marek Węglowski
{fastsocialshare}
W czwartek 1 czerwca br. odbył się etap finałowy Uczelnianej Sesji Kół Naukowych Politechniki Krakowskiej. W ramach Wydziałowych Sesji Kół Naukowych do ostatniego etapu zakwalifikowanych zostało 70 plakatów – 60 studenckich i 10 doktoranckich. Zwycięzców tegorocznej edycji USKN poznaliśmy podczas gali w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia”. I miejsce wśród studentów zajęła inż. Kornelia Sowa – studentka pierwszego roku studiów II stopnia na kierunku inżynieria medyczna na Wydziale Mechanicznym PK, twórczyni projektu „Handy support – nakładka ułatwiająca chwyt dla osób z niepełnosprawnościami”. I miejsce w gronie doktorantów otrzymał mgr inż. Michał Dymek (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej). Zdobywcy najwyższych pozycji zostaną nagrodzeni „Bonami na rozwój”. Przewidziano również punkty do Stypendium Rektora. Od 1 czerwca wystawę plakatów w ramach przygotowanych na USKN 2023 można oglądać na kampusie głównym PK.
Fot. Jan Zych
Wydziałowe Sesje Kół Naukowych odbywały się – w zależności od wydziału – od 11 do 16 maja br. Zgodnie z regulaminem USKN PK organizowanej w trwającym roku akademickim, prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer określił liczbę plakatów biorących udział w etapie finałowym. Minimalna liczba wystawionych plakatów przypadających na każdy wydział wyniosła 5, zaś pozostałe 20 dodatkowych plakatów rozdzielono proporcjonalnie na wydziały, w oparciu o całkowitą liczbę wystąpień podczas WSKN. W związku z tym w Uczelnianej Sesji Kół Naukowych wzięło udział 60 plakatów studenckich: 8 z Wydziału Architektury, 6 z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji, 8 z Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, 8 z Wydziału Inżynierii Lądowej, 6 z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki, 6 z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, 11 z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej oraz 7 z Wydziału Mechanicznego. Do tej puli doszło jeszcze 10 plakatów doktoranckich: 3 w Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej i 7 z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej.
Ocenę plakatów przeprowadziło jury USKN 2023, w skład którego weszli wydziałowi pełnomocnicy dziekanów ds. kół naukowych: dr inż. arch. Farid Nassery (WA), dr Małgorzata Zajęcka (WIiT), dr inż. Zbigniew Pilch (WIEiK), dr inż. Damian Wieczorek (WIL), dr inż. Paweł Karbowniczek (WIMiF), dr inż. Bernard Twaróg (WIŚiE), dr inż. Magdalena Malinowska (WIiTCh), dr inż. Anna Boratyńska-Sala (WM). Plakaty oceniano w skali od 1 do 10. Maksymalna łączna liczba punktów przyznanych przez członków jury każdemu plakatowi wyniosła 70. Wydziałowi pełnomocnicy dziekanów ds. kół naukowych nie mogli oceniać plakatów pochodzących z wydziałów, które reprezentują. Na tej podstawie wyłoniono laureatów Uczelnianej Sesji Kół Naukowych.
Wśród studentów, I miejsce zajęła inż. Kornelia Sowa – studentka pierwszego roku studiów II stopnia na Wydziale Mechanicznym – i jej projekt „Handy support – nakładka ułatwiająca chwyt dla osób z niepełnosprawnościami”. Laureatka jest członkinią Koła Naukowego Inżynierii Wzornictwa Przemysłowego „Form&Function”. II miejsce zdobyła inż. Julia Sadlik z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki (Koło Naukowe Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT, Sekcja BioMat) – twórczyni posteru „Bioaktywne materiały polimerowe na bazie kolagenu i placenty”. III miejsce uzyskał inż. Piotr Demkowicz z Wydziału Inżynierii Lądowej (Koło Naukowe Konstrukcji Mostowych) i projekt „Analiza numeryczna konstrukcji cięgnowych na przykładzie kładki wstęgowej”.
Pozostałe miejsca zajęli: IV (ex aequo) – inż. Bartłomiej Szostak (Koło Naukowe el-RAPPRO, WIEiK) za „Wyświetlacz alfabetu brajlowskiego ze sterowaniem poszczególnymi znakami” i Bartosz Słowik oraz Paweł Niedziela (Koło Naukowe COSMO, WIiT) za „Rakiety amatorskie”; VI – inż. Justyna Proszek (Koło Naukowe Nanomateriały, WIiTCh) za poster „Czy nanocząstki perowskitowe faktycznie są toksyczne?”; VII – inż. Jakub Ożóg, inż. Zuzanna Prus (Studenckie Koło Naukowe Ochrony Środowiska, WIŚiE) za „Zastosowanie koagulantów organicznych do oczyszczania wód powierzchniowych na przykładzie Wisły); VIII – Piotr Jaworski, Kacper Gładysz, Weronika Kowalska, Klaudia Dzióbek, Filip Kryzia, Jadwiga Kosała, Mateusz Krzystoń, Paulina Ferenc, Urszula Talarek, Katarzyna Folta (Koło Naukowe IMAGO, WA) za „Zastosowanie sztucznej inteligencji w grafice komputerowej”; IX – inż. Michał Garncarz (Koło Naukowe Automatyki i Robotyki, WM) za „Podniesienie poziomu technologicznego TRL konstrukcji modułów biomimetycznego pojazdu pływającego”; X – inż. Mateusz Czajka (Conkret – Studenckie Koło Naukowe Konstrukcji Żelbetowych, WIL) za projekt „Analiza porównawcza doboru ustroju nośnego w konstrukcjach żelbetowych wielokondygnacyjnych”. Wśród doktorantów I miejsce zdobył mgr inż. Michał Dymek (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), twórca projektu „Molecular modeling as a method of designing innovative peptides for cosmetic applications”. Michał Dymek udziela się w Kole Naukowym Chemii i Technologii Organicznej. II miejsce wywalczył swoim posterem „Monitoring oraz wstępna diagnostyka odbiorów zasilanych z rozdzielnic cyfrowych zgodnych z Przemysłem 4.0” mgr inż. Łukasz Sołtysek (Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) z Koła Naukowego Sterowania, monitoringu i diagnostyki układów elektrycznych. III miejsce przypadło mgr. inż. Krystianowi Leskiemu i mgr. inż. Przemysławowi Lutemu (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej) z Koła Naukowego Procesów Fluidyzacyjnych. Panowie przygotowali projekt pn. „Two-component fluidized bed of corundum and silica gel for application in the waste fuels thermal transformation processes”.
Plakaty studentów studiów I i II stopnia uznane za najlepsze podczas etapu finałowego zostaną nagrodzone „Bonami na rozwój” w wysokości: za I miejsce – bon w kwocie 1600 zł, za II miejsce – 1200 zł, za III miejsce – „Bon na rozwój” w wysokości 1000 zł, za miejsca IV-VI – 800 zł, zaś od VII do X – 600 zł. Dla najlepszych plakatów doktorantów przyznane zostaną bony w wysokości: za I miejsce – 1200 zł, za II – 1000 zł, a za III – 800 zł. W przypadku nagrodzonych plakatów utworzonych przez więcej niż jednego autora, wartość przyznanego „Bonu na rozwój” będzie rozdzielana proporcjonalnie pomiędzy wszystkich autorów. Zgodnie z regulaminem USKN, bon może być wykorzystany w całości lub w częściach, wyłącznie w okresie roku od dnia ogłoszenia wyników USKN 23 w formie zwrotu za wyjazdy na konferencje, seminaria, wycieczki lub konkursy o charakterze naukowym lub technicznym, udziały w szkoleniach, zakup literatury, licencji lub oprogramowania. Miejsca w Uczelnianej Sesji Kół Naukowych premiowane są także dodatkowymi punktami do Stypendium Rektora PK. 12 punktów można otrzymać za zajęcie I miejsca w etapie finałowym USKN, 10 za II miejsce, zaś 8 za III miejsce.
(bk)
{fastsocialshare}
Mgr inż. Łukasz Ślaga z Katedry Konstrukcji Żelbetowych i Sprężonych na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej zdobył główną nagrodę w Konkursie dla Młodych Profesjonalistów organizowanym przez Stowarzyszenie Inżynierów, Doradców i Rzeczoznawców. Został nagrodzony “za koordynację techniczną projektu i budowy Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych”. To unikatowe centrum badawcze powstało na Wydziale Mechanicznym PK. Kapituła konkursowa doceniła wyjątkowość projektu oraz złożoność budowy laboratorium.
Podstawową funkcją budynku Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych jest zapewnienie odpowiednich warunków do realizacji badań naukowych oraz komercyjnych z zakresu metrologii współrzędnościowej oraz metrologii wielkości geometrycznych. – Budynek posiada prostą i zwartą bryłę, w znacznej części pozbawioną okien, pozwalającą na utrzymanie stałych warunków cieplno-wilgotnościowych, które są niezbędne do uzyskania zakładanych dokładności pomiarowych – mówi mgr inż. Łukasz Ślaga, który pełni funkcję pełnomocnika ds. inwestycji i remontów dziekana Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej. Był m.in koordynatorem technicznym i konsultantem projektu budowy Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych. Jest współautorem opracowanego na potrzeby realizacji tej inwestycji programu funkcjonalno-użytkowego budynku laboratorium. Uczestniczył we wszystkich fazach przygotowania i realizacji inwestycji. W trakcie opracowywania dokumentacji projektowej przez wybranego w przetargu wykonawcę, był konsultantem branży konstrukcyjnej. W trakcie realizacji pełnił funkcję koordynatora projektu budowy. A teraz zdobył główną nagrodę w Konkursie dla Młodych Profesjonalistów Stowarzyszenie Inżynierów, Doradców i Rzeczoznawców. Otrzymał nagrodę pieniężną w wysokości 8 tysięcy złotych oraz możliwość opublikowania artykułu o pracy nad laboratorium na łamach biuletynu SIDiR “Konsultant”.
– Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych służy pokonywaniu barier technologicznych. Otwiera Politechnikę Krakowską na technologię najwyższej klasy. Pomiary o takiej dokładności, jak są możliwe teraz w nowym laboratorium Wydziału Mechanicznego , wykonuje się w zaledwie kilku światowych ośrodkach, przy czym możliwości aparaturowe polskiego centrum czynią go jednym z najnowocześniejszych centrów badawczych, o najszerszym zakresie badań. W centrum badawczym Politechniki Krakowskiej realizowane są usługi komercyjne dla europejskich firm, badania w ramach projektów organizowanych przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, Narodowe Centrum Nauki i w programach europejskich – mówi mgr inż. Łukasz Ślaga.
Oficjalne otwarcie Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów odbyło się w kwietniu 2024 r. Inwestycja została zrealizowana w formule „zaprojektuj i wybuduj”. Politechnika Krakowska – jako inwestor – zapewniała nadzór inwestorski realizowany przez jej Dział Techniczny oraz koordynatora technicznego prac od fazy koncepcji do fazy użytkowania – mgr inż. Łukasza Ślagę. W budowie Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych uczestniczyły m. in. firmy: OLEXBUD (generalny wykonawca), KMK KLIMA (wykonawca klimatyzacji precyzyjnej), NALBUD (wykonawca instalacji elektrycznej), PC System (wykonawca systemów słaboprądowych), LOXAN (wykonawca elewacji) i Hexagon (dostawca i producent maszyn współrzędnościowych).
W realizację projektu LUPW w ramach Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej i sprawne przeprowadzenie inwestycji zaangażowany był szeroki zespół pracowników PK. Działali w nim: pracownicy Działu Inwestycji i Remontów oraz Działu Technicznego PK (Anna Dzięciołowska, Barbara Sochańska, Tomasz Ślaga, Jacek Husakowski, Grzegorz Lizończyk, Jakub Rudolf, Andrzej Herod, Piotr Król, Robert Wrona, Bogusław Dzimira), pracownicy Działu Zamówień Publicznych (Zofia Gajewska, Danuta Karlikowska, Sylwia Banach, Roman Juroszek), Zespół ds. Rozliczeń Projektów Międzynarodowych (Ewa Różańska, Kinga Szczepańska, Aneta Dryja), pracownicy administracji Wydziału Mechanicznego PK (Anna Gleń, Łukasz Ślaga, Leszek Hacuś, Beata Kaczmarczyk, Wioletta Pietruszka, Renata Socha, Agnieszka Mościcka) oraz zespół Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej (M-10), w tym szczególnie: kierownik projektu prof. Adam Gąska, dr hab. inż. Marcin Krawczyk, a także Sylwia Żuchowska, Wiktor Harmatys, Marcin Krawczyk, Robert Kupiec, Michał Jedynak, Przemysław Zięba, Konrad Kobiela, Maciej Gruza, Karol Stroński, Ksenia Ostrowska, Sylwia Pawlik i pozostali.
(jp)
Na zdjęciu Łukasz Ślaga (trzeci z lewej) podczas wręczenia nagród Fot. archiwum prywatne laureata
{fastsocialshare}
W sobotę, 3 czerwca o godz. 18.30, na Politechnice Krakowskiej odbędzie się Naukowa Sesja Mistrzów. Zaprezentują się najlepsze uczelniane koła naukowe – zdobywcy krajowych i międzynarodowych nagród – i ich odlotowe wynalazki. Będzie można zobaczyć. jak na drukarce 3D powstają ciasteczka, które zaserwuje Maribu czyli robot-kelner! Studenckie wynalazki z PK mogą też pomóc osobom z niepełnosprawnościami rąk i ułatwić czytanie … niewidzącym. Pomogą też leczyć trudne rany, a nawet tropić podwodnych agentów.
Politechnika Krakowska od kilku dni tętni energią młodych naukowców. W czwartek odbył się na uczelni finał Uczelnianej Sesji Kół Naukowych, podczas której zaprezentowało się ponad 60 młodych naukowców z PK. To najlepsi z najlepszych spośród 1500 studentów PK, skupionych w 95 kołach naukowych uczelni. Ponad 800 aktywnie działa dodatkowo, realizując multidyscyplinarne projekty w ramach FutureLab – jednostki wspierającej rozwój naukowy studentów. I to właśnie najlepsze z nich zaprezentują się podczas Naukowej Sesji Mistrzów.
Finalistów sesji będzie można także spotkać podczas Naukowej Sesji Mistrzów, która zwieńczy odbywającą się na Politechnice w ten weekend Ogólnopolską Konferencję Kół Naukowych „NAOKOŁO” (organizowana razem z Forum Uczelni Technicznych). W jej ramach studenci z całej Polski, skupieni w kołach naukowych uczelni technicznych, będą dyskutować o rozwoju studenckiego ruchu naukowego.
Naukową Sesję Mistrzów organizuje Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej oraz laboratorium studenckich innowacji – FutureLab PK.
Naukowa Sesja Mistrzów – sobota, 3 czerwca, g. 18.30-20.00, kampus przy Warszawskiej, Galeria GIL
Prezentacje Mistrzów:
1. KN IWP Form&Function (opiekun mgr inż. Marek Pawłowicz)
Kornelia Sowa, zwyciężczyni Uczelnianej Sesji Kół Naukowych 2023, zaprezentuje projekt genialny w swojej prostocie i niezwykle ważny dla osób z zaburzeniami motoryki dłoni i palców oraz stabilności chwytu: „Handy support – nakładka ułatwiająca chwyt dla osób z niepełnosprawnościami”
2. KN Inżynierii Materiałów Budowlanych Footprint, opiekunowie dr hab. inż. Izabela HAGER, prof. PK, mgr inż. Mateusz Sitarz, dr inż. Katarzyna Mróz
Beton, który pływa i jego twórcy, znani w całej Polsce, a nawet w Europie, a to za sprawą sukcesów w ostatnich zawodach betonowych kajaków w Delft w Holandii
3. KN Fotochemii Stosowanej (opiekun dr hab. inż. Joanna ORTYL, prof. PK mgr Maciej Pilch)
Po raz pierwszy zostanie zaprezentowana drukarka 3D do produkcji wypieków z jadalnych mas znakowanych barwnikami spożywczymi. Czy widzieliście kiedyś ciasteczka wyprodukowane na drukarce 3D?
4. KN Automatyki i Robotyki Sekcja Roboty Mobilne, opiekun dr inż. Waldemar MAŁOPOLSKI
Jeszcze jedna premiera! Maribu – robot kelner, sterowany zdalnie robot obsłuży gości!
5. KN Automatyki i Robotyki Sekcja Sekcja Pojazdy podwodne, opiekunowie: dr inż. Marcin Malec, dr iż Marcin Morawski
Ten robot pływa jak… ryba w wodzie! Mowa o najnowszej odsłonie CyberRyby – innowacyjnego robota podwodnego, nagrodzonego na wielu światowych wystawach.
6. KN Krajobrazy „Landscapes” Katedra Architektury Krajobrazu, opiekun dr hab. inż. arch. Katarzyna HODOR, prof. PK, KN „Form&Function”
Multidyscyplinarny zespół złożony ze studentów i studentek dwóch kierunków Politechniki Krakowskiej zaprezentuje projekt „PARKLET-EKO-MYSLOVIC – generator aktywności w nowoczesnym mieście”
7. KN Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT, opiekunki dr hab. inż. Bożena TYLISZCZAK, prof. PK i prof. Sobczak-Kupiec
Przedstawicielki Smart Mat zaprezentują medalowe rozwiązania z prestiżowych targów wynalazków: nowoczesne materiały opatrunkowe i do regeneracji tkanki kostnej.
8. KN el-RAPPRO, opiekunowie dr inż. Zbigniew PILCH, dr inż. Tomasz MAKOWSKI
Urządzenie przetwarzające tekst na alfabet Braille’a z możliwością wykorzystania detekcji obrazu i funkcjonalnością nauczania alfabetu – to niezwykła pomoc urządzenie dla osób niewidzących i słabowidzących.
Na zdjęciach: Maribu – robot kelner i jego konstruktorzy Michał Ciwiński i Marcin Domański, studenci PK oraz najnowszy model CyberRyby
Więcej informacji o Naukowej Sesji Mistrzów na PK udzieli:
Monika Firlej
Kierownik FutureLab PK
600 42 60 25, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
(MF)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska podpisała umowę o współpracy z Mostostalem Kraków S.A. W planach jest realizacja projektów dydaktycznych i badawczo-rozwojowych, a także ekspercka współpraca przy budowie pierwszej polskiej elektrowni atomowej. Mostostal jest jednym z 7 polskich przedsiębiorstw wybranych do realizacji tego przedsięwzięcia. Współpraca obejmie też patronaty firmy nad kierunkami studiów i kołami naukowymi, program praktyk, płatnych staży i nagród za najlepsze prace dyplomowe, a także wspólne inicjatywy edukacyjne, konferencje, szkolenia, sympozja. Porozumienie sygnowali rektor prof. Andrzej Szarata i Jacek Lech, prezes Zarządu Mostostal Kraków S.A.
– Dzięki tej umowie możemy wzmocnić pozycję Politechniki Krakowskiej jako centrum innowacji oraz wspólnie z Mostostalem Kraków wyznaczać nowe standardy w inżynierii i technologii budowlanej, energetyce i technologiach materiałowych, służących branżom konstrukcyjnej i budowlanej. Jestem przekonany, że to kolejny etap na drodze i tak już owocnej współpracy, która przyniesie dalsze korzyści zarówno uczelni, naszym studentom i pracownikom, jak firmie, gospodarce regionu i kraju – mówi prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej. – Liczymy, że współpraca obejmie naszą ekspercką pomoc przy realizacji kluczowej inwestycji dla polskiej energetyki, jaką jest budowa pierwszej polskiej elektrowni jądrowej. Od atomu nie ma odwrotu. Politechnika Krakowska ma światowej klasy ekspertów w technologiach i obszarach inżynierskiej wiedzy niezbędnych do prowadzenia tej strategicznej inwestycji.
Na eksperckie wsparcie pracowników Politechniki i kreatywność jej studentów mocno liczy Mostostal Kraków S.A. – Przyszłość Mostostal Kraków to ludzie – ich pasja, wiedza i zaangażowanie. Cieszymy się, że dołączają do nas młodzi, pełni zapału inżynierowie Politechniki Krakowskiej, którzy wspólnie z nami będą kształtować przyszłość naszej firmy – mówi Jacek Lech, CEO Mostostal Kraków S.A.
W ramach partnerstwa Mostostal Kraków S.A. i Politechnika będą współpracować w obszarze naukowo-techniczną, w ramach wspólnych przedsięwzięć edukacyjnych, szkoleniowych czy dokonywania ocen przydatności wdrażanych w firmie nowych rozwiązań technicznych. Kluczowa część współpracy może dotyczyć wspieranej przez firmę budowy pierwszej polskiej elektrowni jądrowej. – Mostostal Kraków z grupy firm Budimex został wybrany przez Westinghouse Electric Company jako jeden z dostawców w projekcie budowy pierwszej elektrowni jądrowej w Polsce w Lubiatowie-Kopalino. W ramach specjalności i kierunku energetyka jądrowa, prowadzonych na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki będziemy współpracować z Koordynatorem Projektu Rozwojowego energetyki jądrowej w firmie Mostostal Kraków S.A. – Grzegorzem Cyborowskim – zapowiada dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK, kierownik specjalności energetyka jądrowa w Katedrze Energetyki Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej. Ekspert Mostostalu poprowadzi wykłady dla studentów kierunku energetyka, dotyczące budowy elektrowni, procesu inwestycyjnego, jego skali i skomplikowania, a także współpracy w trakcie jego realizacji między firmami o różnych kompetencjach. Trwają ustalenia na temat możliwości odbycia w firmie staży przez studentów energetyki oraz współpracy z Kołem Naukowym Energetyki i Ochrony Środowiska.
Z nawiązanej współpracy na kilku płaszczyznach skorzystają również studenci i naukowcy Wydziału Inżynierii Lądowej. – Jedną z nich jest wsparcie finansowe i niefinansowe działalności naszych kół naukowych: Studenckiego Koła Naukowego Konstrukcji Metalowych „Metalowcy” oraz Studenckiego Koła Naukowego Konstrukcji Mostowych. W ramach współpracy zorganizujemy m.in. wyjścia i wycieczki do firmy oraz na teren budów prowadzonych przez Mostostal, do wytwórni konstrukcji stalowych czy ocynkowni. Wsparcie firmy będzie dotyczyło także nowej specjalności na studiach II stopnia „budownictwo w energetyce jądrowej”, która planowana jest już w przyszłym roku akademickim. – mówi dr inż. Paulina Zajdel z Katedry Konstrukcji Mostowych Metalowych i Drewnianych na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
Trzecim filarem współpracy Politechniki Krakowskiej z firmą Mostostal jest udział firmy w inicjatywach podejmowanych przez studentów i pracowników Katedry Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK. Tu wspólne obszary zainteresowań to m.in. zagadnienia inżynierii spajania oraz robotyzacji procesów spawalniczych, tak ważne w nowoczesnym wytwarzaniu złożonych konstrukcji stalowych. – Oprócz wyjazdów studyjnych, wsparcia inicjatyw naukowych kół studenckich oraz programów stażowych, planowana jest organizacja serii prelekcji – również w języku angielskim – dających studentom doskonałą okazję do poznania nowoczesnego wytwarzania konstrukcji spawanych realizowanych przez firmę Mostostal. Prelekcje dotyczyć też będą aktualnych zagadnień dotyczących rozwoju energetyki jądrowej w Polsce wg projektu realizowanego z firmą Westinghouse Electric Company – mówi dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej.
Przewidziana jest wzajemna pomoc w promocji wydarzeń organizowanych przez WIL i WIMiF PK oraz przez Mostostal Kraków S.A, wsparcie firmy dla ogólnopolskich inicjatyw realizowanych na Politechnice Krakowskiej, np. Dnia Inżynierii Materiałowej czy Nocy Naukowców. Współpraca dotyczyć też będzie realizacji prac dyplomowych z tematyki konstrukcji metalowych, mostowych, spawania stali konstrukcyjnych i robotyzacji procesów spawalniczych oraz z zakresu energetyki jądrowej – najlepsze prace otrzymają nagrody. Studenci będą mogli też wziąć udział w praktykach i stażach organizowanych przez Mostostal. Dużą, zdaniem przedstawicieli Wydziału Inżynierii Lądowej, wartością dodaną będzie możliwość uczestnictwa w konferencjach, seminariach, sympozjach technicznych, w których organizację jest zaangażowana firma. Planowane jest również wspólne działanie w opracowaniu oraz realizacji projektów badawczo-rozwojowych i innowacyjnych.
Firmę Mostostal Kraków S.A. podczas podpisania umowy o współpracy z Politechniką Krakowską reprezentowali: Jacek Lech, prezes zarządu, Grzegorz Cyborowski – koordynator Projektu Rozwojowego Marta Brzuchacz, kierownik Działu Personalnego, Paweł Śmigla, członek zarządu oraz kierownik Działu Jakości Łukasz Firydus. Ze strony Politechniki w wydarzeniu uczestniczyli: rektor prof. Andrzej Szarata, dr hab. inż. Lucyna Domagała, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej, dr inż. Paulina Zajdel (WIL PK) prof. Wiesław Zima i dr hab. inż. Artur Cebula (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki), dr hab. inż. Krzysztof Mroczka, prof. PK (Wydział Inżynierii Materiałowej).
Fot. Jakub Paduch
{fastsocialshare}
Na tegorocznych European Defence Innovation Days zagościł semiautonomiczny robot wchodzący w skład Ławicy Hybrydowych Pojazdów Podwodnych. Zaprojektowana i wykonana na Politechnice Krakowskiej konstrukcja została zaprezentowana wraz z pojazdami podwodnymi zbudowanymi przez Akademię Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte.
European Defence Innovation Days zostały zorganizowane przez Europejską Agencję Obrony (w tym roku pod auspicjami szwedzkiej prezydencji w Radzie UE). Wydarzenie odbywało się 31 maja i 1 czerwca w Brukseli. Zgromadzili się na nim innowatorzy z całej Europy. Podczas European Defence Innovation Days odbywały się różne konferencje. Uczestnicy wydarzenia mieli także możliwość porozmawiania z ekspertami ds. innowacji w dziedzinie obronności.
Innowacje obronne zostały przedstawione w rozległej strefie wystawienniczej. Obok konstrukcji zbudowanych przez Akademię Marynarki Wojennej w Gdyni, został zaprezentowany prototyp robota inspekcyjnego będący częścią Ławicy Hybrydowych Pojazdów Podwodnych
Celem podjętych na Politechnice Krakowskiej prac przygotowawczych oraz międzynarodowego projektu SABUVIS II realizowanego w składzie AMW, PK, PIAP, WDT71 jest budowa ławicy semiautonomicznych pojazdów podwodnych zdolnych do wspólnej realizacji wyznaczonych zadań obserwacyjnych. Każdy pojazd będzie wyposażony w hybrydowy system napędowy oraz autorski układ komunikacji. O możliwości zwiększania bezpieczeństwa obszarów infrastruktury portowej oraz statków można przeczytać w artykule: Czy o bezpieczeństwo portów może zadbać ławica podwodnych pojazdów hybrydowych?
Szczególne słowa uznania dla naszym podopiecznych: inż. Michała Garncarza, współtwórcy magnetycznego systemu odrzucania baterii pojazdu podwodnego oraz systemu zwiększenia zasięgu operacyjnego pojazdu podwodnego w oparciu o wyrzutnię latającego drona oraz mgr. inż. Tomasza Talarczyka współtwórcę konstrukcji Hybrydowego Pojazdu Podwodnego – współfinansowanego przez FutureLab PK. Sukces projektu to wieloletni efekt współpracy naszego zespołu z Akademią Marynarki Wojennej, Przemysłowym Instytutem Automatyki i Pomiarów oraz partnerami zagranicznymi z Niemiec. Osiągnięcia i wyniki projektów w Brukseli prezentuje między innymi kmdr dr hab. inż. Piotr Szymak – czytamy na facebookowym profilu projektu CyberRyba.
O nowej CyberRybie zbudowanej przez naukowców Politechniki Krakowskiej można przeczytać i posłuchać w Radiu Kraków
{fastsocialshare}
W Wiśle tegoroczne Mikołajki były świętem nauki, biznesu, innowacji i inspiracji do doskonalenia się na różnych płaszczyznach życia zarówno zawodowego, jak i osobistego. To właśnie 6 grudnia br. odbył pierwszy Polski Kongres Rozwoju. W gronie obecnych na tym wydarzeniu naukowców, przedsiębiorców, samorządowców i innowatorów nie brakowało przedstawicieli Politechniki Krakowskiej. Nasze badaczki podzieliły się swoją ekspercką wiedzą, a ich osiągniecia zostały dostrzeżone przez kapitułę programu „Polski Innowator” 2024. Nagrodzony został również Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK, który otrzymał Odznakę ImpactPL.
Według organizatorów Polski Kongres Rozwoju to jedyny taki event, gdzie mądrość spotyka się z kreatywnością a biznes łączy się z wartościami rodzinnymi. Wydarzenie na równi stawia tematy związane z innowacyjnym biznesem, nowoczesnym samorządem, rozwojem nauki z zagadnieniami dotyczącymi równowagi życia osobistego i zawodowego (work-life balance). Tym samym agenda wydarzenia była pełna motywujących wykładów, dyskusji panelowych i prelekcji. Głównymi tematami były m.in. aspekty środowiskowe, społeczne oraz ład korporacyjny, siła kobiet, komercjalizacja wyników działalności B+R czy przyszłość branży IT. Swoją wiedzą z uczestnikami wydarzenia podzielili się eksperci ze świata nauki, biznesu i samorządu. Jedną z prelegentek była prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec, która wzięła udział w debacie eksperckiej „Siła kobiet”.
Istotne dla uczestników Polskiego Kongresu Rozwoju zagadnienia były poruszane nie tylko w formie debat eksperckich. Formuła wydarzenia zakładała również część warsztatową (np. warsztaty kohortowe, sesje mastermind) i różnego typu prelekcje. W gronie przemawiających była mgr inż. Dagmara Słota, absolwentka biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej, a obecnie uczestniczka Szkoły Doktorskiej PK, a także pracownica Katedry Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Wygłosiła ona prelekcję ,,Regeneracja kości na miarę XXI wieku: Nowe materiały, nowe możliwości”.
Merytoryczny aspekt Polskiego Kongresu Rozwoju 2024 to również prezentacja wybitnych osiągnięć polskich naukowców oraz ukazanie roli biznesu i jego wpływu na rozwój. Punktem kulminacyjnym wydarzenia była gala networkingowa połączona z zaprezentowaniem laureatów dwóch programów wizerunkowych – Polski Innowator 2024 oraz Odznaka ImpactPL.
Celem działań związanych z programem wizerunkowym „Polski Innowator” jest wskazanie osób, które poprzez podejmowane przez siebie działania przyczyniają się do rozwoju innowacyjności w Polsce, a także upublicznianie wyników ich działań. Wyróżnienie otrzymują przedstawiciele świata nauki, biznesu i samorządu, które w podejmowanych przez siebie działaniach stawiają na równowagę między życiem zawodowym a osobistym. Decyzją kapituły programu w gronie laureatów znalazły się badaczki z Politechniki Krakowskiej: prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki), mgr inż. Dagmara Słota (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki), dr hab. inż. Jolanta Jaśkowska (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej) oraz dr hab. inż. Maria Kurańska, prof. PK (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej). Nasze naukowczynie zostały docenione w kategorii Osobistość Nauki.
Z kolei program wizerunkowy Odznaka ImpactPL skierowany jest do instytucji naukowych, jednostek samorządu terytorialnego i przedsiębiorstw dbających o rozwój polskiej gospodarki. Nagrodzeni w swoich działaniach stawiają na transparentność, otwartość na dialog, współpracę między biznesem, samorządem i nauką, a także przywiązują uwagę do komunikacji wizerunkowej, zbalansowanego rozwoju i równowagi między działaniami zawodowymi, a życiem osobistym swoich pracowników i partnerów. Taką odznakę w tym roku otrzymał m.in. Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK.
Organizatorem wydarzenia było Polskie Centrum Rozwoju Innowacji i Nauki.
{fastsocialshare}
Zdj. 1. Badaczki z Politechniki Krakowskiej nagrodzone w programie wizerunkowym „Polski Innowator” / Fot. Materiały prywatne Dagmary Słoty
Zdj. 2. Prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec bierze udział w debacie eksperckiej „Siła kobiet” / Fot. Polskie Centrum Rozwoju Innowacji i Nauki
Zdj. 3. Prelekcja mgr inż. Dagmary Słoty / Fot. Polskie Centrum Rozwoju Innowacji i Nauki
Zdj. 4. Dr hab. inż. Jolanta Jaśkowska / Fot. Polskie Centrum Rozwoju Innowacji i Nauki
Zdj. 5. Dr hab. inż. Maria Kurańska, prof. PK / Fot. Dagmara Słota
Zdj. 6. Prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec / Fot. Polskie Centrum Rozwoju Innowacji i Nauki
Zdj. 7. Mgr inż. Dagmara Słota / Fot. Polskie Centrum Rozwoju Innowacji i Nauki
Koszykarki AZS Politechnika Korona Kraków zajęły trzecie miejsce w Akademickich Mistrzostwach Polski. Brązowy medal to nie jedyny sukces drużyny. Koszykarki wywalczyły także pierwsze miejsce w klasyfikacji uczelni technicznych.
Od 25 do 28 maja trwały finały Akademickich Mistrzostw Polski w koszykówce. Był to udany turniej dla zawodniczek z AZS Politechnika Korona Kraków. Zdobyły one brązowy medal pokonując w meczu o trzecie miejsce zawodniczki z Politechniki Gdańskiej (71:66).
Podopieczne Artura Włodarczyka i Aldony Patyckiej przez cały turniej prezentowały wysoki poziom. Niewiele zabrakło, by koszykarki z PK zagrały o złoto. W półfinałowym meczu przegrały bowiem z Akademią Marynarki Wojennej w Gdyni zaledwie 49:52.
Koszykarski turniej organizowany był przez AZS Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W rywalizacji udział wzięło 16 drużyn kobiecych i 16 drużyn męskich. Kraków reprezentowany był przez trzy drużyny kobiece i cztery męskie. W męskiej rywalizacji najdalej z krakowskich drużyn zaszła ekipa Uniwersytety Rolniczego, która w walce o trzecie miejsce przegrała z Politechniką Opolską (52:78).
W finale Akademickich Mistrzostw Polski w koszykówce kobieca drużyna Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni pokonała Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu 92:75. Z kolei w finałowym starciu mężczyzn ekipa Politechniki Gdańskiej wygrała z Akademią Marynarki Wojennej w Gdyni 85:64.
Turniej kobiet
Ćwierćfinały:
Półfinały:
Mecz o 3 miejsce:
Finał:
Turniej mężczyzn
Ćwierćfinały:
Półfinały:
Mecz o 3 miejsce:
Finał
{fastsocialshare}
13 grudnia w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” odbyła się uroczystość wręczenia dyplomów nauczycielom akademickim Politechniki Krakowskiej – laureatom Nagród Rektora za 2023 r., którzy wyróżnili się działalnością naukową, dydaktyczną i organizacyjną. Jeden z profesorów został uhonorowany za całokształt dorobku. Ponadto, podczas uroczystości w „Kotłowni”, dyplomy odebrali też pracownicy, którzy w 2023 r. otrzymali tytuł profesora, obronili habilitacje lub uzyskali stopień doktora z wyróżnieniem. W tej edycji przyznano w sumie 37 nagród indywidualnych oraz 23 nagrody zespołowe na łączną kwotę 480 120 zł. Dyplomy laureatom wręczali wspólnie rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata oraz prorektor ds. ogólnych dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, przewodniczący Rektorskiej Komisji ds. Nagród dla Nauczycieli Akademickich.
– Gdy patrzę na Państwa osiągnięcia, rozpiera mnie duma. Wasza ciężka praca przynosi efekty i powoduje, że nasza uczelnia jest mocna właśnie dzięki wszystkim podejmowanym przez Was działaniom. Wasze zaangażowanie stanowi fundament Politechniki Krakowskiej i to, czym PK może się szczycić. Serdecznie Państwu gratuluję! – powiedział rektor prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata. – Pod głosowanie Rektorskiej Komisji ds. Nagród dla Nauczycieli Akademickich poddano 57 wniosków z wydziałów Politechniki Krakowskiej – 37 indywidualnych i 20 zespołowych, a także wnioski z jednostek pozawydziałowych – 2 zespołowe oraz wniosek interdyscyplinarny. Przyznano 37 nagród indywidualnych oraz 23 nagrody zespołowe na łączną kwotę 480 120 zł – wskazał przewodniczący Komisji ds. Nagród dla Nauczycieli Akademickich, prorektor ds. ogólnych prof. Tomasz Kapecki.
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za całokształt dorobku otrzymał prof. dr hab. inż. Andrzej Seruga. Tym samym został doceniony za wszechstronną działalność naukowo-badawczą, związaną przede wszystkim z rozwojem technologii wykonania konstrukcji z betonu sprężonego, metod projektowania konstrukcji kołowo-symetrycznych oraz z oceną rozwoju właściwości mechanicznych betonu, których znajomość na każdym etapie wykonania konstrukcji rzutuje ostatecznie na jej trwałość i niezawodność.
WYDZIAŁ ARCHITEKTURY
Laureatem Nagrody indywidualnej Rektora PK za osiągnięcia dydaktyczne – promotorstwo wielokrotnie nagradzanej pracy dyplomowej mgr inż. arch. kraj. Irminy Szostak – został prof. dr hab. inż. arch. Zbigniew Myczkowski. Dyplom Irminy Szostak zdobył m.in. wyróżnienie w Konkursie Imienia Profesora Jana Zachwatowicza, organizowanym przez Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków.
Nagrodę indywidualną za osiągnięcia organizacyjne związane ze wspieraniem działalności Studenckiego Koła Naukowego Landscapes otrzymała dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK.
Dr inż. arch. Przemysław Bigaj odebrał dyplom za uzyskanie Nagrody indywidualnej Rektora PK za osiągnięcia dydaktyczne – był promotorem pracy dyplomowej magisterskiej autorstwa Izabeli Siwińskiej pt. „Pałac Energii – Projekt małej modułowej elektrowni jądrowej”, nagrodzonej w Konkursie im. Marka Nawary „Respectus” za rok akademicki 2022/2023
Dr inż. arch. Lukas Olma otrzymał Nagrodę indywidualną za osiągnięcia dydaktyczne, m.in. sukcesy jako promotor nagrodzonych prac dyplomowych, systematyczne uzyskiwanie bardzo dobrych ocen w studenckich ankietach, wykazywanie ponadprzeciętnej inicjatywy podczas realizacji procesu dydaktycznego.
Nagrodę zespołową Rektora PK za osiągnięcia organizacyjne otrzymał zespół dbający o PR Wydziału Architektury, w składzie:
Dyplomy otrzymali też laureaci Nagrody zespołowej za osiągnięcia naukowe (działania naukowe, w tym publikacje związane z Miastem Hrubieszów):
Laureatami Nagrody zespołowej za osiągnięcia dydaktyczne zostali: dr inż. arch. Izabela Sykta, dr inż. arch. Marcin Gierbienis i mgr inż. arch. kraj. Agnieszka Greniuk – uczestnicy projektu „Rozwój lokalny Hrubieszowa – od partycypacji do realizacji”.
Nagrodę zespołową Rektora PK za osiągnięcia naukowe – opracowanie 4 artykułów naukowych i opublikowanie ich w wysoko punktowanych periodykach ujętych w wykazie ministra nauki – dostały: prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk i prof. dr hab. inż. arch. kraj. Dominika Kuśnierz-Krupa.
Nagrodę zespołową za osiągnięcia organizacyjne przyznano dla następujących pracowników:
Zespół został nagrodzony za realizację trzyetapowego interdyscyplinarnego przedsięwzięcia „Budownictwo efektywne energetycznie i procesowo (strumień I) – budownictwo społeczne (2021-2023).
WYDZIAŁ INFORMATYKI I TELEKOMUNIKACJI
Prof. dr. hab. inż. Waldemar Rachowicz zdobył Nagrodę indywidualną za osiągnięcia naukowe – opublikowanie w 2023 r. 2 pozycje naukowe i uzyskanie łącznie 340 pkt. w ministerialnym wykazie czasopism naukowych.
Nagrodę indywidualną za osiągnięcia naukowe otrzymał dr hab. inż. Lesław Bieniasz, prof. PK – autor 3 publikacji naukowych, za które uzyskał łącznie 300 pkt.
Dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK zdobył Nagrodę indywidualną Rektora PK za osiągnięcia naukowe – opublikował w 2023 r. 23 publikacje naukowe i uzyskał sumarycznie za 2720 pkt.
Nagrodę indywidualną Rektora PK za osiągnięcia naukowe uzyskała dr Sylwia Dudek (4 publikacje naukowe w 2023 r., za które uzyskała łącznie 420 pkt.).
Nagrodę indywidualną za osiągnięcia naukowe otrzymał dr Radosław Kycia za 5 publikacji naukowych, które sumarycznie zdobyły 480 pkt.
Dr Marcin Wątorek uzyskał Nagrodę indywidualną Rektora za osiągnięcia naukowe. Naukowiec opublikował w ub. roku 4 pozycje naukowe w czasopismach z ministerialnego wykazu i uzyskał łącznie 440 pkt.
Nagrodę zespołową za osiągnięcia dydaktyczne otrzymali prof. dr hab. Anatolij Prykarpatski i dr Radosław Kycia – autorzy książki pt. „Wstęp do równań fizyki matematycznej”.
WYDZIAŁ INŻYNIERII ELEKTRYCZNEJ I KOMPUTEROWEJ
Dr hab. inż. Łukasz Ścisło, prof. PK uzyskał Nagrodę indywidualną Rektora za osiągnięcia organizacyjne, a więc współpracę z trzema firmami, która zaowocowała zakupem przez partnerów biznesowych nowego sprzętu do wspomagania prac naukowych i dydaktycznych na wydziale.
Nagrodę indywidualną za osiągnięcia organizacyjne otrzymała dr inż. Anna Suchenia, która uczestniczyła w roku akademickim 2023/2024 w organizacji kluczowych wydarzeń na WIEiK, m.in. jako ich koordynatorka, przewodnicząca komitetów i członkini rad programowych.
Dr inż. Tomasz Makowski został doceniony Nagrodą Rektora PK za osiągnięcia dydaktyczne. Dr inż. Tomasz Makowski był m.in. promotorem prac dyplomowych nagradzanych w kilku różnych konkursach; opiekunem koła naukowego; opiekunem projektu z konkursu FutureLab. Uzyskał też bardzo dobre oceny w studenckich ankietach.
Nagrodę zespołową za osiągnięcia naukowe otrzymali:
Zespół został nagrodzony za koncepcję i wykonanie systemu pomiarowego oraz systemu akwizycji danych dla wysokoprądowych torów zasilających na poziomie napięcia SN oraz przeprowadzenie badań.
WYDZIAŁ INŻYNIERII LĄDOWEJ
Dyplom za uzyskanie Nagrody indywidualnej za osiągnięcia naukowe otrzymał prof. dr hab. inż. Jerzy Pamin – promotor 2 obronionych rozpraw doktorskich, w tym jednej z wyróżnieniem.
Nagrodę indywidualną za osiągnięcia naukowe, a dokładnie za zakończenie procedury habilitacyjnej, otrzymał dr hab. inż. Jacek Chmielewski, prof. PK.
Dr inż. Monika Górkę-Stańczyk zdobyła Nagrodę indywidualną Rektora PK za osiągnięcia naukowe – wyróżnioną pracę doktorską. Za wyróżnione prace doktorskie zostali również nagrodzeni (Nagroda indywidualna Rektora PK za osiągnięcia naukowe: dr inż. Iga Rewers, dr inż. Bartłomiej Sroka, dr inż. Rafał Walczak, dr inż. Jakub Zięba.
Dyplomy za zdobycie Nagrody zespołowej za osiągnięcia organizacyjne odebrali dr inż. Jacek Magiera, dr inż. Marcin Tekieli i mgr inż. Grzegorz Nowak. Panowie zostali docenieni za przygotowanie koncepcji, pozyskanie środków finansowych i oprogramowania, opracowanie planu, przeprowadzenie prac remontowych i wykończeniowych oraz uruchomienie pracowni VR, której oficjalne otwarcie odbyło się w maju br.
Nagrodę zespołową Rektora PK za osiągnięcia organizacyjne dostali:
Zespół nagrodzono za utworzenie i przetestowanie na Wydziale Inżynierii Lądowej linii badawczej podzielonej na cztery sublinie: mechaniczną, trwałościową, wibroakustyczną i termiczną. Prace wykonano w ramach programu Horyzont 2020, projekt „MEZeroE”.
Nagrodę zespołową za osiągnięcia organizacyjne otrzymał zespół w składzie:
Grupa naukowców zorganizowała i przeprowadziła panele dyskusyjne podczas Forum Ekonomicznego w Karpaczu, które odbyło się w dniach 3-5 września br. Zaangażowanie w to przedsięwzięcie pozwoliło m.in. nawiązać współpracę z otoczeniem społeczno-gospodarczym, a także podkreślić rolę i znaczenie PK w polskim środowisku naukowym.
Dyplom za uzyskanie Nagrody zespołowej Rektora PK za osiągnięcia organizacyjne otrzymali dr inż. Jan Aleksandrowicz i mgr inż. Mariusz Soboń za opiekę merytoryczną i organizacyjną nad Kołem Naukowym Transportu TRANSIT.
WYDZIAŁ INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ I FIZYKI
Nagrodę indywidualną Rektora za osiągnięcia naukowe – uzyskanie stopnia naukowego doktora habilitowanego, zdobyła dr hab. inż. Kinga Korniejenko, prof. PK.
Dr inż. Sławomir Parzych zdobył Nagrodę za osiągnięcia organizacyjne polegające na koordynacji prac budowlanych oraz branżowych przy przebudowie budynków dydaktycznych z dostosowaniem do wymagań przeciwpożarowych w ramach zadania inwestycyjnego: „Modernizacja instalacji p-poż. w celu poprawy stanu ochrony przeciwpożarowej i warunków ewakuacji ludzi w budynkach kampusu PK Czyżyny”.
Nagrodę zespołową Rektora PK za osiągnięcia dydaktyczne otrzymali:
Zespół z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki miał swój udział w utworzeniu nowego kierunku studiów stacjonarnych I stopnia informatyka materiałowa, które wystartowały w październiku bieżącego roku akademickiego.
WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI
Nagrodę indywidualną Rektora PK za osiągnięcia naukowe otrzymała prof. dr hab. inż. Agnieszka Generowicz. Pani Profesor została doceniona za cykl 7 publikacji, w których dokonano oceny możliwości wdrożenia i realizacji gospodarki o obiegu zamkniętym w dwóch obszarach: zamykania obiegów materiałowo-surowcowych oraz obiegów energetycznych.
Laureatem Nagrody indywidualnej za osiągnięcia naukowe został prof. dr hab. inż. Sławomir Grądziel. Uhonorowano tym samym monografię naukową badacza z PK, zatytułowaną „Wybrane zagadnienia z eksploatacji kotłów energetycznych” – jedno z głównych osiągnięć do uzyskania tytułu profesora. Monografia poświęcona jest bardzo aktualnej tematyce modelowania oraz weryfikacji opracowanych modeli obliczeniowych w kotłach pracujących w energetyce.
Dr hab. inż. Karol Kaczmarski, prof. PK jest laureatem Nagrody indywidualnej za osiągnięcia naukowe – uzyskanie stopnia doktora habilitowanego nauk inżynieryjno-technicznych za cykl artykułów naukowych opublikowanych w latach 2019-2023 w czasopismach naukowych.
Nagrodę indywidualną za osiągnięcia naukowe otrzymał dr inż. Maciej Thomas – autor 9 publikacji wydanych w 2023 r., cieszących się zainteresowaniem środowiska naukowego, zwłaszcza zagadnienia związane z przedstawionym zintegrowanym podejściem do oceny stanu wód.
Nagrodę zespołową Rektora PK za osiągnięcia organizacyjne otrzymali:
Zespół był odpowiedzialny za współorganizację konferencji naukowej, która pozwoliła wymienić – w gronie ekspertów i praktyków – doświadczenia związane z szeroko pojętym obszarem działań związanych m.in. z nowymi sposobami korzystania z zasobów wodnych, czy obniżenia stopnia zagrożenia powodziami i suszami.
Nagrodę zespołową za osiągnięcia organizacyjne otrzymali: prof. dr hab. inż. Jan Taler, dr hab. inż. Marzena Nowak-Ocłoń, prof. PK i dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK. Zespół był odpowiedzialny m.in. za otwarcie w roku akademickim 2023/24 specjalności Energetyka Jądrowa na II stopniu studiów oraz przygotowanie kierunku kształcenia energetyka jądrowa uruchomionego w bieżącym roku akademickim. Nawiązał także współpracę z Instytutem Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk. Nagrodzeni pracownicy podjęli również kooperację z czeskim Centrum Jądrowym Řež – jednym z kluczowych ośrodków badań nad technologiami jądrowymi w Europie.
WYDZIAŁ INŻYNIERII I TECHNOLOGII CHEMICZNEJ
Nagrodę indywidualną za osiągnięcia dydaktyczne otrzymał dr hab. inż. Marek Piątkowski, prof. PK. Naukowiec zainicjował problematykę badawczą dotyczącą nanokompozytów chitozanowych, które są przedmiotem realizowanej pracy doktorskiej. Prowadzone działania zostały nagrodzone medalami i nagrodami specjalnymi podczas międzynarodowych targów wynalazków.
Nagrodę indywidualną za osiągnięcia dydaktyczne dostał dr inż. Rafał Rachwalik – autor monografii „Wybrane surowce naturalne dla przemysłu spożywczego i kosmetycznego”.
Nagrodę zespołową za osiągnięcia dydaktyczne przyznano dr Barbarze Laskowskiej i dr. inż. Piotrowi Suryło za opracowanie zadań oraz merytoryczną opiekę nad Konkursem „O Złoty Indeks PK” w zakresie chemii.
Nagrodą zespołową za osiągnięcia naukowe zostali uhonorowani prof. dr hab. inż. Aleksander Prociak i dr inż. Sławomir Michałowski. Nagroda została przyznana za 6 artykułów naukowych oraz 11 rozdziałów w monografiach dotyczących recyklingu i wytwarzania innowacyjnych oraz eko-przyjaznych materiałów poliuretanowych z udziałem surowców odnawialnych.
Nagroda zespołowa za osiągnięcia organizacyjne została przyznana grupie pracowników.
Nagrodzeni pracownicy zainicjowali Amatorską Drużynę Biegową, promującą zdrowe nawyki, motywującą społeczność do podjęcia aktywności i integrującą pracowników wydziałowych i jednostek pozawydziałowych.
WYDZIAŁ MECHANICZNY
Nagroda indywidualna za osiągnięcia naukowe została przyznana prof. dr. hab. inż. Piotrowi Dudzie. Badacza uhonorowano w ten sposób za publikacje naukowe; kierowanie zespołem badawczym w Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych; kierowanie projektem „Określenie możliwości odzysku energii z grawitacyjnych przepływów w rurociągach w warunkach O/ZWR” oraz bycie liderem zespołu w projekcie „Optymalizacja procesów logistycznych w oparciu o Internet Rzeczy i Sztuczną Inteligencję”.
Dr hab. inż. Jacek Pietraszek, prof. PK zdobył Nagrodę indywidualną za osiągnięcia naukowe, a dokładnie 12 publikacji w czasopismach ujętych w wykazie ministra właściwego ds. szkolnictwa wyższego, a także uwzględnienie w prestiżowym rankingu TOP 2% za rok 2023 r.
Nagrodę indywidualną Rektora PK za osiągnięcia dydaktyczne uzyskała dr inż. Elżbieta Augustyn, autorka podręcznika akademickiego pt. „Mechanika analityczna w zadaniach”, który stanowi wartościową pomoc dla studentów, szczególnie w zajęciach ćwiczeniowych i projektowych.
Nagrodę indywidualną za osiągnięcia organizacyjne otrzymała dr inż. Małgorzata Kowalczyk za koordynację działań w ramach projektu „Programowanie doskonałości – PK XXI 2.0. Program rozwoju Politechniki Krakowskiej na lata 2018-22”.
Nagrodę indywidualną za osiągnięcia naukowe przyznano dr. inż. Michałowi Mareczkowi, który opracował innowacyjny system sterowania tłokowego silnika spalinowego zasilanego wodorem, zawierającego elementy Sztucznej Inteligencji.
Nagrodę indywidualną Rektora PK za osiągnięcia dydaktyczne otrzymał dr inż. Stanisław Krenich za sukcesy odniesione jako opiekun kół naukowych oraz promotor nagradzanych prac dyplomowych.
Dr inż. Przemysław Młynarczyk został uhonorowany Nagrodą indywidualną Rektora za osiągnięcia naukowe, takie jak: kierowanie zespołem badawczym w ramach grantu LIDER, publikacje naukowe, nawiązanie i koordynowanie współpracy naukowej PK z Centrum Badań Kosmicznych PAN oraz dokonanie 5 zgłoszeń patentowych do Urzędu Patentowego RP.
Nagrodę indywidualną za osiągnięcia organizacyjne uzyskał dr Maciej Górowski za realizację kampanii edukacyjnej „Uważaj! Tramwaj!”.
Nagrodę zespołową za osiągnięcia organizacyjne uzyskali dr inż. Łukasz Rodak i dr inż. Krzysztof Weigel-Milleret. Laureaci zorganizowali prace i prowadzili nadzór merytoryczny nad opracowaniem doświadczalnego bolidu z hybrydowym, wodorowo-elektrycznym, układem napędowym.
Nagroda zespołowa Rektora PK za osiągnięcia dydaktyczne trafiła do dr. inż. Marcina Malca i dr. inż. Marcina Morawskiego. Zespół studentów i doktorantów – podopiecznych dr. Malca i dr. Morawskiego – ma na swoim koncie liczne sukcesy. Panowie zostali też wyróżnieni nagrodą Super Mentor FutureLab PK w 2023 r., mieli również swój udział w wystawie plenerowej „Polscy Wynalazcy Dawniej i Dziś”, na krakowskich Plantach.
Nagroda zespołowa za osiągnięcia organizacyjne trafiła do zespołu z Wydziału Mechanicznego, w składzie:
Laureaci przygotowali i przeprowadzili pokazy w czasie Małopolskiej Nocy Naukowców. Pracownicy Wydziału Mechanicznego zorganizowali aż 36 stanowisk, wykłady i warsztaty dla wszystkich grup wiekowych uczestników wydarzenia.
KOOPERACJA WYDZIAŁÓW Z JEDNOSTKAMI POZAWYDZIAŁOWYMI
Nagrodę zespołową Rektora PK za osiągnięcia organizacyjne otrzymali:
Laureaci nagrody realizowali projekt „Altana Przyszłości – modelowy przykład lokalizacji i budowy wiaty śmietnikowej”, a więc wspólne przedsięwzięcie Politechniki Krakowskiej oraz Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania w Krakowie. W projekt byli zaangażowani naukowcy oraz studenci trzech wydziałów (Inżynierii Środowiska i Energetyki, Inżynierii Lądowej i Architektury) przy współpracy logistycznej FutureLab PK. Celem przedsięwzięcia było opracowanie kompleksowych pomysłów na rewitalizację już istniejących przestrzeni poboru odpadów oraz wypracowanie nowych, wzorcowych wytycznych dla przyszłych budynków i osiedli mieszkaniowych.
Nagrodę zespołową Rektora PK za osiągnięcia dydaktyczne dostali:
Nagrodzony zespół opracował nowy, certyfikowany w Unii Europejskiej, moduł kształcenia z zakresu zrównoważonego rozwoju pn. „Zrównoważone praktyki w zakresie innowacji”, składający się z bloku czterech przedmiotów: Zrównoważone innowacje w praktyce inżynierskiej; Antropologia biznesu; Ocena wpływu społecznego modelu biznesowego, opartego na usługach serwisowania i renowacji maszyn i urządzeń; Komunikacja zorientowana na zrównoważony rozwój w organizacjach, w językach angielskim i polskim, jako efekt międzynarodowego projektu europejskiego IMPACT.
ZESPÓŁ INTERDYSCYPLINARNY
Nagroda zespołowa za osiągnięcia naukowe powędrowała do:
Zespół został doceniony za opracowanie zintegrowanego systemu błękitno-zielonej infrastruktury „Zielony kampus”. Zaproponowano działania związane z wprowadzaniem rozwiązań Nature Based Solution (NBS), czyli rozwiązań opartych na przyrodzie, które równocześnie pozwolą na kształtowanie oraz budowanie świadomości ekologicznej społeczności poprzez tworzenie miejsca do edukacji na zewnątrz, przestrzeni na prowadzenie eksperymentów, badań, obserwacji oraz doświadczeń.
WYRÓŻNIENIA
Za uzyskanie tytułu profesora w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, w dyscyplinie architektura i urbanistyka, wyróżnienie otrzymała prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak z Wydziału Architektury.
Za uzyskanie tytułu profesora sztuki w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki, wyróżnienie otrzymał prof. dr hab. inż. Zbigniew Latała z Wydziału Mechanicznego.
Za uzyskanie stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, w dyscyplinie inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, wyróżnienie otrzymała dr hab. inż. Marzena Nowak-Ocłoń, prof. PK z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki.
Za uzyskanie stopnia doktora habilitowanego w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, w dyscyplinie inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, wyróżnienie odebrał dr hab. inż. Piotr Cisek, prof. PK z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki.
Za uzyskanie stopnia doktora z wyróżnieniem w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, w dyscyplinie inżynieria lądowa, geodezja i transport, wyróżnienie otrzymała dr inż. Magdalena Moskal z Wydziału Inżynierii Lądowej.
Za uzyskanie stopnia doktora z wyróżnieniem w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, w dyscyplinie inżynieria chemiczna, wyróżniona została dr inż. Monika Topa-Skwarczyńska z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej.
Za uzyskanie stopnia doktora z wyróżnieniem w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, w dyscyplinie architektura i urbanistyka, wyróżnienie uzyskał dr inż. arch. Maciej Jagielak z Wydziału Architektury.
Za uzyskanie stopnia doktora z wyróżnieniem w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, w dyscyplinie informatyka techniczna i telekomunikacja, wyróżnienie odebrał dr inż. Wojciech Książek z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji.
Za uzyskanie stopnia doktora z wyróżnieniem w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, w dyscyplinie inżynieria mechaniczna, wyróżniony został dr inż. Rafał Schmidt z Wydziału Mechanicznego.
Za uzyskanie stopnia doktora z wyróżnieniem w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, w dyscyplinie inżynieria mechaniczna, wyróżniony został dr inż. Mariusz Konieczny z Wydziału Mechanicznego.
Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć z uroczystości
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
47 projektów z łącznym budżetem 48,1 milionów złotych zrealizują badaczki i badacze z całego świata w ramach konkursu POLONEZ BIS 3, rozstrzygniętego właśnie przez Narodowe Centrum Nauki. Wśród nich znalazł się prof. dr Inna Ivashchenko, która będzie realizować prace badawcze na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej. Na realizację jej projektu pn. „Nowe kompozytowe materiały perowskitowe o podwójnej budowie, pozbawione ołowiu, o obiecujących właściwościach luminescencyjnych” Politechnika otrzyma ponad 1,2 mln zł.
W rozstrzygniętym właśnie trzecim i ostatnim konkursie programu POLONEZ BIS złożono w sumie 230 wniosków, po ocenie formalnej i merytorycznej 47 projektów zostało zakwalifikowanych do finansowania. Naukowczynie i naukowcy nagrodzeni w konkursie POLONEZ BIS 3 przyjadą do Polski m.in. z Indii, USA, Wielkiej Brytanii, Włoch, Singapuru, Szwecji, Izraela, Estonii, Turcji, Czech, Ukrainy czy Australii. Przyznano im łącznie 48,1 mln zł. Konkurs jest współfinansowany przez Narodowe Centrum Nauki i Komisję Europejską.
Prof. Inna Ivashchenko pracowała dotąd jako profesor wizytujący na PK. Trafiła na Politechnikę po wybuchu wojny w Ukrainie, gdy zmuszona była szukać bezpiecznego miejsca do pracy naukowej poza swoim krajem.
Wśród beneficjentów programu będzie prof. dr Inna Ivashchenko z Ukrainy, która w zespole dr hab. inż. Katarzyny Matras-Postołek, prof. PK i pod jej opieką będzie pracować w Katedrze Biotechnologii i Chemii Fizycznej (zespół Funkcjonalne Nanomateriały) nad nowymi materiałami kompozytowymi o fotoluminescencyjnych właściwościach do wykorzystania w produkcji diod emitujących białe światło (WLED). W ostatnich latach ogromne zainteresowanie społeczności naukowej budzą w tym kontekście perowskity halogenkowe (CsPbCl(Br,I)3). Oprócz wielu zalet, posiadają jednak poważną wadę – w ich składzie znajduje się toksyczny ołów. Nawet jego niskie stężenie powoduje zagrożenie dla środowiska i jest szkodliwe dla zdrowia ludzkiego. Stąd potrzeba znalezienia nowych pierwiastków, które zastąpią ołów w strukturze krystalicznej. – Obiecującą alternatywę stanowią perowskity halogenowe o podwójnym składzie (A2BIBIIIX6) (PHPS) i właśnie badania nad nimi będzie prowadzić na naszym wydziale prof. Inna Ivashchenko. Głównym celem projektu jest uzyskanie stabilnego, bardziej wydajnego bezołowiowego materiału PHPS o wysokiej wydajności. Opracowane materiały mogą znaleźć zastosowanie w wielofunkcyjnym oświetleniu – wyjaśnia Katarzyna Matras-Postołek, opiekunka naukowa projektu. W ubiegłym roku pod jej skrzydła w ramach wcześniejszej edycji programu Polonez Bis trafiła dr Xiao Zhang z Chin (realizuje na PK projekt pt. Noble metal clusters incorporated g-C3N4 based heterostructures toward solar-driven photo- and electrochemical conversion, który otrzymał ponad milionowe finansowanie z NCN).
Prof. Inna Ivashchenko pracowała dotąd jako profesor wizytujący na PK. Trafiła na Politechnikę po wybuchu wojny w Ukrainie, gdy zmuszona była szukać bezpiecznego miejsca do pracy naukowej poza swoim krajem. Jest jednym z ponad 30 pracowników ukraińskich uczelni, którzy uzyskali czasową pomoc Politechniki Krakowskiej i wydziałów uczelni (W. Architektury, W. Informatyki i Telekomunikacji, W. Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, W. Inżynierii Lądowej, W. Inżynierii Materiałowej i Fizyki, W. Inżynierii i Technologii Chemicznej, W. Mechanicznego) po wybuchu wojny.
Na zdjęciu, od lewej: dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. Valeriy Yashchuk (National University of Kyiv), prof. dr Inna Ivashchenko, dr Nataliia Husiak (Chortkiv Medical College), Ukraińscy naukowcy mogli liczyć na pomoc Politechniki Krakowskiej po wybuchu wojny, wsparcie uzyskali m.in. na Wydziale Inżynerii i Technologii Chemicznej.
(mas)
{fastsocialshare}
Znane są już wyniki szóstego Ogólnopolskiego Konkursu „Drewno w Architekturze”. Konkursowe podium zdecydowanie zostało zdominowane przez studentów Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Zwyciężczynią została Dziyana Matsiashuk, a trzecie miejsce zajęła Barbara Winkler. Największe uznanie jury zdobył projekt osiedla wypoczynkowego na Islandii. Jak przyznaje autorka pracy, jej inspiracja były łodzie wikingów. Promotorem obu projektów był dr inż. arch. Bartosz Dendura.
Odbywający się na Politechnice Białostockiej ogólnopolski konkurs „Drewno w architekturze” dotyczy dyplomowych projektów magisterskich, w których ukazane zostały walory drewna jako materiału konstrukcyjnego, budowlanego i wykończeniowego. W tym roku kapituła konkursowa uznała, że najlepsza praca – „Longhouse Retreat. Projekt ośrodka wypoczynkowego na Islandii” – spełniająca te założenia powstała na Politechnice Krakowskiej. Jej autorką jest Dziyana Matsiashuk. Zwycięski projekt stanowi nawiązanie do tradycji historycznych wyspy. Jak czytamy w uzasadnieniu jury opublikowanym na stronie Politechniki Białostockiej: u podstaw uhonorowania pracy leżała konsekwentnie prowadzona narracja projektu, w każdej płaszczyźnie analitycznego rozwiązywania problemów. Autorka z dużą sprawnością połączyła zarówno formę architektoniczną wpisaną w kontekst przestrzeni, wnętrza, materiałów i technologii. Korzystała z inspiracji kulturą wikingów, opierając się na pierwszych domostwach Islandii. W swoim projekcie zaproponowała stworzenie budynków harmonijnie wpisujących się w kontekst krajobrazu, łącząc tradycję z nowoczesnością, i tym samym kreując przestrzeń w pełni oddającą ideę zrównoważonego rozwoju. Minimalistyczne formy budynków nawiązują do linii odwróconych łodzi tworząc poetycką wędrówkę do tradycji historycznej samotnej wyspy. Architektura w tej przestrzeni poprowadzona została bardzo delikatnie. W pracy dostrzec można sprawne łączenie szeregu drewnianych rozwiązań technologicznych, przedstawionych z lekkością i dużą sprawnością warsztatu zawodowego. W zwycięskim projekcie autorka zaproponowała szereg zabudowań dla ośrodka wypoczynkowego, takich jak np. domki czy strefa SPA. Oczywiście głównym materiałem konstrukcyjnym i wykończeniowym jest drewno.
W konkursie trzecia nagroda powędrowała do Barbary Winkler za projekt „Sensoryczna podróż przez mitologię nordycką”. Swoją decyzję konkursowe jury uzasadnia tak: Nagrodę przyznano za „wielozmysłową” próbę rozwiązania architektonicznej podróży pomiędzy wodą a lądem. Autorka nazwała to sensoryczną wycieczką po ascetycznym świecie mitologii nordyckiej. Przyjęta przez nią poetycka metafora budowania koncepcji, oparta została na doświadczeniu postrzegania świata indywidualnie każdego z osobna, pozwalając zmysłom doznawać określonych wrażeń – bodźców. Autorka konsekwentnie zbudowała architektoniczną przestrzeń w minimalistycznym wyrazie, całość wpisując w kontekst surowych nordyckich fiordów. Funkcjonalna przestrzeń muzealna nawiązuje do mitologicznego nordyckiego węża otaczającego świat ludzi. Oplatanie to autorka wyraziła w projekcie symbolem nieskończoności. Tym samym stworzyła bazę do filozoficznego odbioru jej pracy. Idea ta konsekwentnie jest wyczuwalna w każdym fragmencie projektu, a elementy drewniane stanowiące bazę konstrukcyjną kreują niepowtarzalny, tajemniczy klimat.
Laureatów konkursu „Drewno w Architekturze” ogłoszono podczas uroczystej gali, która odbyła się 11 grudnia 2024 r. na Wydziale Architektury Politechniki Białostockiej. Nagrodzeni zostali także promotorzy najlepszych prac konkursowych. Suma przyznanych nagród wyniosła 30 tys. złotych. Ogólnopolski konkurs „Drewno w Architekturze” jest efektem współpracy Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej z firmami partnerskimi: Unibep SA i Danwood SA.
(jg)
Cytaty oraz zdjęcia w tekście pochodzą ze strony Politechniki Białostockiej i zostały wykorzystane za zgodą Biura Prasowego PB
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska to renomowana uczelnia, która od lat cieszy się dużym uznaniem wśród studentów i pracodawców. Kierunek architektura powadzony na PK, zapewnia nie tylko solidne wykształcenie, ale także rozwija kreatywność i otwiera szerokie perspektywy zawodowe dla absolwentów. Zobaczcie, jakie są główne zalety studiowania na tym kierunku oraz jak przebiega rekrutacja na rok akademicki 2023/2024.
Studia architektoniczne na Politechnice Krakowskiej to wyjątkowa okazja do połączenia pasji do projektowania z naukowymi i technicznymi umiejętnościami. Uczelnia posiada bogate zaplecze naukowe, nowoczesne laboratoria oraz wykwalifikowaną kadrę naukową, która stwarza doskonałe warunki do zdobycia wiedzy i rozwinięcia umiejętności projektowania.
Studenci architektury mają możliwość uczestniczenia w licznych projektach badawczych i praktycznych, które pozwalają na rozwijanie kreatywności i zdobywanie doświadczenia zawodowego. Uczelnia posiada również silne powiązania z praktyką poprzez współpracę z renomowanymi firmami i instytucjami, co umożliwia studentom uczestnictwo w realnych projektach architektonicznych.
Kolejną zaletą studiowania na Politechnice Krakowskiej jest jej renoma i prestiż na rynku pracy. Absolwenci kierunku architektura są wysoko cenieni zarówno w Polsce, jak i za granicą. Posiadanie dyplomu tej uczelni otwiera szerokie perspektywy zawodowe, zarówno w pracy w renomowanych biurach architektonicznych, jak i w prowadzeniu własnej działalności projektowej.
Kandydatów obowiązuje zdanie egzaminu z predyspozycji architektonicznych i uzdolnień artystycznych, który został zaplanowany w terminie 12 czerwca.
Kierunek ten posiada akredytację Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych, a także – jako jedyny w Polsce – akredytację Komisji Akredytacyjnej RIBA (Royal Institute of British Architects). Jest również notyfikowany przez Komisję Europejską, co oznacza, że dyplomy ukończenia studiów są uznawane w całej Unii Europejskiej.
Osoby zainteresowane studiami na architekturze od dzisiaj mogą dokonać elektronicznej rejestracji w systemie rejestracji kandydatów. Rejestracja będzie otwarta do 8 czerwca br. do godz. 12.00. Opłatę rekrutacyjną (150 zł) można wnosić do 9 czerwca (decyduje data dokonania wpłaty). Kandydatów obowiązuje zdanie egzaminu z predyspozycji architektonicznych i uzdolnień artystycznych, który został zaplanowany w terminie 12 czerwca. Dokładna godzina oraz miejsce zostaną przekazane za pośrednictwem indywidualnych kont w systemie, nie później niż dwa dni przed egzaminem.
ZOBACZ: Harmonogram rekrutacji
Egzamin wstępny będzie składał się z jednej pracy rysunkowej wykonanej w jednym dniu egzaminacyjnym i będzie to rysunek z wyobraźni – kompozycja o charakterze architektonicznym, na podstawie przedstawionych elementów kompozycji. Szczegółowe tematy egzaminacyjne będą losowane i ogłaszane w dniu egzaminu, bezpośrednio przed jego rozpoczęciem. Kandydaci powinni być wyposażeni w: ołówki, gumki do mazania oraz klipsy do przypięcia arkusza. Rysunki wykonuje się na zakodowanym w sposób losowy przez elektroniczny system rekrutacyjny PK arkuszu brystolu o formacie 50x70cm w technice ołówkowej czarno-białej. Zakodowany arkusz brystolu otrzymuje się przed wejściem na salę egzaminacyjną. Wyniki egzaminu zostaną ogłoszone 19 czerwca.
ZOBACZ: Zakres wymagań i sposób przeprowadzenia egzaminu wstępnego na kierunek architektura
Studiowanie architektury na Politechnice Krakowskiej to nie tylko zdobycie solidnego wykształcenia, ale także rozwinięcie kreatywności, umiejętności technicznych i otwarcie drzwi do satysfakcjonującej kariery zawodowej. Uczelnia oferuje doskonałe warunki nauki oraz liczne możliwości rozwoju, dzięki czemu absolwenci są dobrze przygotowani do wyzwań branży architektonicznej.
Przypominamy, że w razie wątpliwości i pytań, kandydaci na studia mogą kontaktować się z komisjami rekrutacyjnymi (w sierpniu komisje nie pracują) lub z Działem Kształcenia (tel. 12 632 86 44, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.), czy poprzez Messengera – tu swoją pomocą służą pracownicy Działu Promocji.
ZOBACZ: Więcej o rekrutacji na rok 2023/2024 na innych kierunkach
Dioksyny w krakowskim powietrzu pod lupą naukowców Politechniki Krakowskiej! Badacze z Laboratorium Analiz Śladowych im. prof. Adama Grochowalskiego jako pierwsi w Polsce rozpoczęli długofalowy monitoring zawartości dioksyn w pyle zawieszonym PM10. I mają już wyniki badań z pierwszego roku monitoringu. Wskazują one, że zawartość dioksyn w krakowskim powietrzu była zależna od pory roku. Wyniki analiz każą postawić nowe pytania badawcze – m.in. czy poziom dioksyn w powietrzu atmosferycznym będzie się zmieniał w kolejnych latach, a jeśli tak – to w jaką stronę?
Podjęcie badań nad poziomem dioksyn w powietrzu w Krakowie to autorska inicjatywa zespołu badawczego Akredytowanego Laboratorium Analiz Śladowych, działającego na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki. Stanowi odpowiedź na rosnące wyzwania związane z ochroną zdrowia mieszkańców i walką o jakość środowiska. Zespół Laboratorium (z jego nieżyjącym już założycielem, a obecnie patronem prof. Adamem Grochowalskim na czele) wniósł wielki wkład w tę walkę. To opierając się na jego badaniach, m.in. popiołów z palenisk domowych, władze wielu polskich miast, w tym zwłaszcza małopolskich (Krakowa, Zakopanego, Rabki), śląskich i dolnośląskich, prowadziły zdeterminowaną kampanię przeciwko spalaniu śmieci w domowych piecach i eliminowaniu palenisk węglowych. – Z naszymi badaniami monitoringowymi oceny zawartości dioksyn i PCB w pyle atmosferycznym znów jesteśmy pionierem. To pierwsze w Polsce takie badania na tak szeroką skalę. Podjęliśmy je w przekonaniu, że dioksyny to obecne wszędzie, choć niewidoczne zagrożenie, o którym mówi się zbyt mało. Mamy nadzieję, że wyniki badań z kolejnych miesięcy i lat pozwolą na uzyskanie odpowiedzi na pytania o jakość powietrza w Krakowie pod kątem zawartości tych szkodliwych dla człowieka związków chemicznych – mówi dr inż. Anna Maślanka, kierownik Laboratorium Analiz Śladowych PK. W projekt pionierskich badań zaangażowani są wspólnie z nią mgr inż. Małgorzata Węgiel i dr inż. Ryszard Chrząszcz. Badania prowadzone są ze środków LAŚ.
Substancje potocznie zwane dioksynami stanowią grupę związków chemicznych zaliczanych do Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych, występujących w naturalnym środowisku życia człowieka. Innymi słowy towarzyszą mu od zawsze. Powstają np. podczas erupcji wulkanów czy pożarów. Ale to działalność człowieka w największym stopniu przyczynia się do wzrostu szkodliwych poziomów dioksyn. – Powstają m.in. podczas procesów spalania paliw, głównie zanieczyszczonych odpadami zawierającymi chlor czy w niektórych procesach przemysłowych i mogą mieć szkodliwy wpływ na zdrowie – są rakotwórcze, powodują zaburzenia hormonalne. A to, że potrafią kumulować się w organizmie czyni je szczególnie niebezpiecznymi nawet w niewielkim stężeniu, ponieważ występują we wszystkich elementach środowiska, w tym w powietrzu czy żywności – wyjaśnia dr inż. Anna Maślanka.
Zespół badaczy z Laboratorium Analiz Śladowych w 2023 roku rozpoczął monitoring zawartości polichlorowanych dibenzoparadioksyn, polichorowanych dibenzofuranów (tzw. dioksyn) oraz polichlorowanych bifenyli z grupy dioksyno- i niedioksynopodobnych (tzw. dl-PCB i ndl-PCB) w pyle zawieszonym PM10 na terenie Krakowa. Badania prowadzone są dzięki współpracy Politechniki z Głównym Inspektoratem Ochrony Środowiska, Pracownią Pomiarów Powietrza Centralnego Laboratorium Badawczego Oddział w Krakowie. Stąd Laboratorium Analiz Śladowych pozyskuje filtry z pyłem oraz informacje o objętości powietrza i ilościach pyłu zaadsorbowanego na filtrach.
Próbki do badania pochodzą z trzech krakowskich punktów pomiarowych: przy ul. Złoty Róg (północno-zachodnia część miasta), na os. Piastów (północno-wschodnia część) i na os. Uzdrowisko Swoszowice (południowa część). – W tych punktach prowadzony jest całoroczny, dobowy pobór pyłu na filtry, co stanowi doskonały materiał badawczy do oceny zawartości dioksyn i PCB w pyle respirabilnym PM10, bo dioksyny mają zdolność wiązania się z cząsteczkami pyłu. Pozwala nam to prowadzić badania w uśrednionych próbach z kolejnych miesięcy w ciągu roku – mówi dr inż. Ryszard Chrząszcz z Laboratorium Analiz Śladowych Politechniki.
Jaką zawartość dioksyn wykazał monitoring w 2023 roku? Naukowcy Politechniki ukończyli właśnie pierwsze podsumowania:
– W punkcie przy ul. Złoty Róg zbadano – całkowitą średniomiesięczną zawartość dioksyn w zakresie 4,5 – 71 fg-I-TEQ/m3 PCDD/Fs, dl-PCB w zakresie 0,15 – 4,0 fg-WHO-TEQ/m3 oraz ndl-PCB – 0,53 – 3,66 pg/m3
– Na os. Piastów zanotowano średnie stężenia miesięczne na poziomie: 3,7 – 87 fg-I-TEQ/m3 PCDD/Fs, dl-PCB w zakresie 0,11 – 4,13 fg-WHO-TEQ/m3, a ndl-PCB – 0,53 – 3,68 pg/
– Z kolei w Swoszowicach monitoring wykazał poziomy: 4,4 – 109 fg-I-TEQ/m3 PCDD/Fs, dl-PCB w zakresie 0,17 – 4,57 fg-WHO-TEQ/m3, a ndl-PCB – 0,50 – 4,05 pg/m3
Dr inż. Anna Maślanka komentuje pomiary: – We wszystkich trzech punktach pomiarowych stężenia minimalne i maksymalne były na podobnym poziomie, zwłaszcza w przypadku PCB. Jedynie w przypadku dioksyn stwierdzono wyższe stężenia w punkcie w Swoszowicach w próbkach pobranych w grudniu 2023 r. Zauważalne we wszystkich punktach jest zjawisko tzw. sezonowości. Wyraźnie wyższe stężenia dioksyn i PCB zaobserwowano w miesiącach zimowych, tzn. styczniu, lutym, marcu i grudniu w stosunku do miesięcy letnich – ciepłych, takich jak maj, czerwiec, lipiec i sierpień.
Ponieważ na razie nie ma ani światowych, ani europejskich norm dopuszczalnych zawartości dioksyn w powietrzu (badania są bardzo drogie i skomplikowane), poziom zanieczyszczenia nimi krakowskiego powietrza można jedynie porównywać z danymi z państw i miast, w których takie analizy były prowadzone. – Możemy powiedzieć, że zbadane przez nas zawartości dioksyn są na niskim poziomie stężeń w odniesieniu do regionów miejskich w Chinach (tu dioksyny w zakresie 66-301 fg/m3, 2006 rok) czy w Wietnamie (dioksyny w zakresie 46-291 fg/m3, 2015 rok), a nawet w niektórych krajach Europy. W Portugalii w latach 2001-2014 odnotowano stężenia na poziomie do 900 fg/m3. Ale np. w innych ośrodkach miejskich – np. Walencji (2019) czy Barcelonie (2018-2019) w Hiszpanii maksymalne stężenia dioksyn kształtowały się na poziomie znacznie niższym niż w Krakowie w 2023 roku (odpowiednio 13,7 i 19 fg/m3 PCDD/Fs) – wyjaśnia dr Anna Maślanka.
Jak podkreśla, ze względu na szkodliwy dla człowieka charakter chemiczny dioksyn, zasadne jest dalsze monitorowanie tych związków w powietrzu, szczególnie obserwacja ewentualnej zmienności na przestrzeni kilku lat. – Wprawdzie zdecydowanie największy udział we wprowadzaniu dioksyn do organizmu człowieka – około 90% – ma żywność, ale tu zagrożenie jest pod kontrolą – są normy, żywność jest badania pod tym kątem, możemy świadomie decydować co jemy. W przypadku dioksyn w powietrzu nie mamy podobnej legislacji, nie mamy nad zagrożeniami płynącymi z tej strony większej kontroli. A przecież nie możemy wybrać sobie jakim powietrzem oddychamy – mówi dr Maślanka.
Pionierskie badania prowadzone przez naukowców Politechniki w Krakowie otwierają drzwi do nowych pytań. Jak zmieniają się poziomy dioksyn w dłuższej perspektywie czasowej? Jakie działania mogą skutecznie ograniczyć emisję tych substancji? Z długoletnich danych o zanieczyszczeniu powietrza dioksynami, skorelowanych z innymi danymi, np. statystykami medycznymi, można czerpać przy prowadzeniu dalszych analiz wpływu zanieczyszczeń dioksynami na zdrowie mieszańców Krakowa.
Odpowiedzi wymagają też inne kwestie – skąd się biorą dioksyny w krakowskim powietrzu? Ze spalania w piecach czy raczej ze spalania paliwa w silnikach samochodów? A może z zakładów przemysłowych? Czy pochodzą z krakowskich źródeł, a może z zewnętrznych i tu napływają? Na te pytania na razie nie sposób jeszcze odpowiedzieć, ale dalszy monitoring, skojarzony z wynikami innych badań czy działań, które służą poprawie jakości powietrza, mogą poszerzać zakres wiedzy. Dla wypracowania jej bazowego poziomu, niezbędne jest dalsze monitorowanie krakowskiego powietrza pod tym kątem.
Zespół Laboratorium Analiz Śladowych kontynuuje badania, analizując już próbki z 2024 roku. Wyniki tych prac mogą przyczynić się do stworzenia lepszych strategii walki z zanieczyszczeniami, które chronią zdrowie mieszkańców i środowisko. Akredytowane Laboratorium Analiz Śladowych im. Adama Grochowalskiego specjalizuje się w oznaczaniu zawartości dioksyn i furanów (PCDD/PCDF) oraz dioksynopodobnych bifenyli (dl-PCB) i niedioksynopodobnych bifenyli (ndl-PCB) w produktach spożywczych, przemysłowych i próbkach środowiskowych oraz biologicznych. W tym zakresie posiada akredytację PCA zgodnie z normą ISO 17025:2018 (nr akredytacji AB 749).
(m)
Na zdjęciu zespół Laboratorium Analiz Śladowych im. prof. Adama Grochowalskiego Politechniki Krakowskiej, od lewej: dr inż. Ryszard Chrząszcz, dr inż. Anna Maślanka, kierownik Laboratorium i mgr inż. Małgorzata Węgiel /Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
W pasażu centrum handlowego M1 w Krakowie można podziwiać wystawę prac studentów architektury krajobrazu. Są to zarówno tegoroczne projekty, które dotyczą zachodniej części Parku Woźniców, jak i wykonane w poprzednim roku akademickim dla okolicy wyrobisk i dawnych zakładów Bonarka.
W ramach zajęć studenci piątego semestru studiów inżynierskich na kierunku architektura krajobrazu opracowują projekty parków publicznych dla Krakowa. Wśród nich są zarówno projekty odnowy parków już istniejących, jak i pomysły na nowe tereny zieleni publicznej. Co roku zmieniana jest lokalizacja i specyfikacja parku. Przygotowując projekt studenci przeprowadzają badania społeczne, by jak najlepiej odpowiedzieć na potrzeby użytkowników danego parku, a także wpisać się w charakter miejsca.
Od kilku lat obszary dla projektów kursowych wybierane są w porozumieniu z Zarządem Zieleni Miejskiej Miasta Krakowa. ZZM koordynuje działania zmierzające do utworzenia parku miejskiego na obszarze rozciągającym się wzdłuż Łęgówki aż po Łąki Nowohuckie. Projekt dla zachodniej części tego obszaru w ramach zajęć opracowali studenci 5 semestru architektury krajobrazu na PK. Z kolei pozostałe części planowane są do realizacji w ramach budżetu obywatelskiego oraz według projektu przygotowanego na zlecenie ZZM przez konsorcjum projektowe wyłonione w procedurze przetargowej. Wystawa na specjalnych planszach prezentuje również i tę koncepcję.
Autorami prezentowanych na wystawie prac są:
–> Dla Parku Woźniców w roku 2022/23
Natalia Barnach , Agnieszka Brela, Angelika Duda, Zuzanna Fijak, Alicja Gryga, Aleksandra Jachimczyk, Patrycja Kulawiak, Sylwia Madej, Karolina Michalec, Izabela Motyka, Izabela Niemiec, Natalia Nowak, Beata Paprzyca
–> Dla Parku Bonarka w roku 2021/22
Daria Bernat, Justyna Chrzanowska, Tomasz Jaróg *, Dominka Litwin , Monika Madyda, Martyna Młotek, Paulina Morawska, Klaudia Rymek, Angelika Siudak, Marta Szar *, Weronika Tomasik, Judyta Wiśniewska
Prace powstały pod kierunkiem dr hab. inż. arch. Anny Staniewskiej (Park Bonarka, Park Woźniców) i mgr inż. Jacka Konopackiego, arch. krajobrazu (Park Bonarka), konsultacji w zakresie doboru roślinności udzieliła mgr inż. ogrodnictwa Katarzyna Fabijanowska.
Kurator wystawy: dr hab. inż. arch. Anna Staniewska
* prace nagrodzone w międzynarodowym konkursie Vectorworks Design
{fastsocialshare}
Rozwój bioróżnorodności, powiększenie przestrzeni zielonych, dodanie miejsc relaksu, pracy i nauki – tym kierowali się uczestnicy architektonicznych warsztatów studenckich “Green Eco Friendly” Kampus Przyszłości – Przestrzeń dla społeczności akademickiej, które odbyły się na Politechnice Krakowskiej. Celem warsztatów było wskazanie możliwej ścieżki przeobrażeń głównego kampusu uczelni, tak, by lepiej odpowiadał na potrzeby naszej społeczności. Ważne było przy tym uwzględnienie historii kampusu i kosztów jego utrzymania oraz promowanie wartości przyrodniczych. Efekty warsztatów będą inspiracją dla przygotowywanej obecnie zielonej strategii uczelni na lata 2025 – 2030.
Warsztaty odbyły się w dniach 28–30 listopada 2024 roku w Galerii “GIL”. Zorganizował je zespół ds. Zrównoważonego Rozwoju na Kampusach PK, Koło Naukowe Projektowania Zrównoważonego oraz Koło Naukowe “Landscapes Krajobrazy”. 17 grudnia jedna z liderek i prowadzących warsztatów dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK oraz prorektor Politechniki Krakowskiej ds. studenckich dr inż. Marek Bauer rozdali nagrody grupom, które przygotowały najlepsze projekty. 31 studentów z czterech kierunków Wydziału Architektury i Wydziału Inżynierii Lądowej PK pracowało w 5 zespołach projektowych. Koncepcje miały zawierać elementy promujące uczelnię, działalność innowacyjną i rozwiązania proekologiczne.
– Chcieliśmy dać naszym studentom szansę na stworzenie koncepcji otoczenia sprzyjającego aktywności społeczności akademickiej Politechniki Krakowskiej, jak również na zaproponowanie rozwiązań będących narzędziami mitygacji do zmian klimatu – mówi dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK, pełnomocniczka rektora Politechniki Krakowskiej ds. zrównoważonego rozwoju na kampusach PK. – Na przykład poprzez pozyskanie i świadome wykorzystanie wody opadowej i innych możliwości zaaranżowania terenu wspierających bioróżnorodność, reorganizację miejsc parkingowych z zachowaniem obecnej ich ilości czy zastosowanie parkingów rowerowych.
Zaproponowane przez studentów koncepcje będą inspiracją dla władz Politechniki przy tworzeniu zielonej strategii uczelni, czyli zestawu wytycznych zmierzających do tego, aby obszary należące do PK realizowały założenia zrównoważonego rozwoju terenów zieleni w latach 2025-2030. Obecnie trwają prace nad dokumentem. – Takie dokumenty mają najlepsze uczelnie wyższe na świecie – podkreśla dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK.
Wszyscy uczestnicy warsztatów analizowali kampus główny Politechniki Krakowskiej jako całość pod kątem możliwości rozwoju jego bioróżnorodności. Następnie studenci zostali podzieleni na grupy warsztatowe, którym przydzielono różne segmenty kampusu pod potencjalne zagospodarowanie. Warsztaty były jednocześnie konkursem na najciekawsze projekty.
Jury konkursowe przyznało pierwsze miejsce grupie w składzie: Michał Dmochowski, Jan Oronowicz, Karolina Zając, Oliwia Szadkowska, Katarzyna Jamioł i Artur Solvar. Ich projekt dotyczył północno-zachodniej części kampusu głównego PK. Głównym założeniem było udrożnienie i zagospodarowanie połączenia terenu Politechniki z Aleją Juliusza Słowackiego razem z przejściem w kierunku skrzyżowania przy targu Nowy Kleparz. – Teraz jest tam bramka, która często bywa zamknięta ze względu na warunki pogodowe – w czasie deszczu powstaje tam błoto. Zaproponowaliśmy, by wprowadzić tam zieleń, utwardzoną ścieżkę i nowe miejsca parkingowe. Część utwardzona byłaby dodatkowo bioaktywna w tym sensie, że przepuszczałaby wodę opadową. Ponadto znajdujący się tam obecnie garaż, przeprojektowaliśmy w taki sposób, aby nawiązywał do historycznego charakteru kampusu – mówi członek zespołu Jan Oronowicz.
W projekcie znalazło się też miejsce na strefę studencką – służyłaby do relaksu oraz nauki – i ścieżkę edukacyjną, gdzie można by wystawiać plansze z projektami studenckimi lub inne dzieła o dużym znaczeniu dla Politechniki Krakowskiej. Istniejąca tuż obok budynku “Houston” stacja meteorologiczna ulegałyby w tej koncepcji lepszemu – zdaniem studentów – wyeksponowaniu z jednoczesnym podkreśleniem jej roli i znaczenia dla badania pogody.
Druga nagroda trafiła do grupy w składzie: Michał Kubajak, Antonina Kuszaj, Jakub Krzemień i Tomasz Jaróg. Zespół skupił się na zwiększeniu bioróżnorodności we wschodniej części kampusu tuż przy ulicy Warszawskiej (tereny zielone wokół Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, Wydziału Inżynierii Lądowej, Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki oraz Galerii “GIL”) poprzez zwiększenie powierzchni biologicznie czynnych i ograniczenie powierzchni utwardzonych w taki sposób, aby były funkcjonalnie korzystne dla całej społeczności akademickiej.
– Nasz obszar warsztatowy był jednocześnie tym fragmentem kampusu, który jest najbardziej reprezentacyjny. Staraliśmy się więc, aby poprzez zastosowanie małej architektury stał się bardziej przyjazny dla studentów pod kątem relaksu, nauki i odrabiania prac zajęciowych. Chcieliśmy też otworzyć przestrzenie przed budynkami WIŚiE i WIEiK, żeby stały się bardziej dostępne dla ludzi nie tylko z Politechniki, ale także gości zewnętrznych – mówi członek zespołu i doktorant PK Tomasz Jaróg. – Wprowadziliśmy taki “rewolucyjny” pomysł, aby przenieść tę część wystawową, która znajduje się obecnie między Wydziałem Inżynierii Lądowej a Wydziałem Architektury, bezpośrednio przed Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej od strony ulicy Warszawskiej. Żeby również osoby niezwiązane z naszą uczelnią mogły zobaczyć na przykład wystawę plansz, będących efektem Uczelnianych Sesji Kół Naukowych.
Trzecia nagroda powędrowała do zespołu w składzie: Matylda Kowalska, Kornelia Konopka, Katarzyna Półchłopek, Patrycja Penar, Izabela Niemiec i Valeriia Kosareva. Obszar projektowy obejmował południowo-zachodnią część kampusu Politechniki, czyli okolice Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej oraz Międzywydziałowego Centrum Edukacyjno-Badawczego “Działownia”. Poprzez swój projekt studentki chciały przede wszystkim zwiększyć powierzchnię terenów zielonych, których w ocenie studentek na terenie kampusu głównego wciąż brakuje.
– Chciałyśmy stworzyć nowe miejsca do siedzenia, które jednocześnie są “mikroogródkami”, służącymi zarówno do zwiększenia bioróżnorodności kampusu jak i stanowiącymi element niebieskiej infrastruktury mikroretencji. Przy okazji byłyby dla studentów miejscami spotkań, relaksu, nauki, kontemplacji. Zaprojektowałyśmy też tak zwaną strefę HAL-LAS, gdzie można wejść i wyciszyć się między zajęciami w miejscu natury. Chciałyśmy też zagospodarować dziedziniec w środku Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, również pod kątem relaksu oraz wyciszenia – mówi członkini zespołu Patrycja Penar.
Wyniki warsztatów zostały zaprezentowane przez prof. PK Katarzynę Hodor 18 grudnia 2024 roku podczas posiedzenia Senatu PK jako przykłady pomysłów, które można zastosować w strategii zrównoważonego rozwoju terenów zielonych Politechniki Krakowskiej na lata 2025-2030. Prezentacja została przyjęta z entuzjazmem senatorów i kolegium rektorskiego. – To, co teraz dzieje się z tym projektem, to dopiero początek długiej drogi. Chcemy wypracować zieloną wizję dla całego terenu kampusu Politechniki Krakowskiej. Wszystkie te pomysły wypracowane w ramach warsztatów zostaną opracowane i być może zastosowane w przyszłości, co jeszcze bardziej zacieśni współpracę między Wydziałem Architektury a Wydziałem Inżynierii Lądowej – mówił w czasie posiedzenia Senatu PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Prowadzącymi (i jednocześnie składem jury konkursowego) warsztatów “Green Eco Friendly” Kampus Przyszłości – Przestrzeń dla społeczności akademickiej byli: dr inż. Marek Bauer, prorektor Politechniki Krakowskiej ds. studenckich; prof. dr hab. inż. arch. Agata Zachariasz, kierownik Katedry Architektury Krajobrazu na Wydziale Architektury PK; dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK, prodziekan Wydziału Architektury ds. studenckich; dr inż. arch. Krzysztof Wielgus z Wydziału Architektury PK; dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK; mgr inż. arch. Albert Rejman z Działu Gospodarczego uczelni; prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk, kierowniczka Katedry Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego na Wydziale Architektury PK oraz z tej samej Katedry dr hab. inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK. Warsztaty odbyły się pod patronatem mgr Moniki Firlej, dyrektorki studenckiego laboratorium innowacji FutureLab PK.
Liderami grup warsztatowych byli: dr inż. arch. Elżbieta Kusińska, zastępca kierownika Katedry Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego na Wydziale Architektury PK; z tej samej Katedry dr inż. arch. Karolina Dudzic-Gyurkovich; dr inż. arch. Anna Steuer-Jurek z Katedry Architektury Krajobrazu WA PK; z tej samej Katedry dr inż. arch. Dariusz Kronowski; mgr. inż. arch. kraj. Agnieszka Greniuk; dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK; dr hab. inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK i gościnnie dr inż. arch. Małgorzata Wijas z Katedry Teorii Projektowania Architektoniczno-Urbanistycznego na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Świętokrzyskiej.
(jp)
{fastsocialshare}
W murach Muzeum Politechniki Krakowskiej odbył się w środę 17 maja 2023 r. koncert dedykowany pamięci prof. Andrzeja Białkiewicza, zmarłego w marcu tego roku rektora uczelni. W wykonaniu Kwartetu smyczkowego Dafô zabrzmiały dzieła Krzysztofa Pendereckiego, Béli Bartóka oraz Pawła Łukaszewskiego.
Miejsce wydarzenia i sposób upamiętnienia śp. rektora Andrzeja Białkiewicza, znawcy i miłośnika muzyki klasycznej, nie były przypadkowe. 20 października ubiegłego roku, po generalnym remoncie, otwarto nowe przestrzenie Muzeum Politechniki Krakowskiej. Mieszczące się w budynku dawnego aresztu koszar austro-węgierskich Muzeum PK zyskało nowe pomieszczenia wystawowe i kameralną salę koncertową. Do tak znakomitej restauracji zabytkowego obiektu w ogromnym stopniu przyczynił się śp. rektor PK, a wcześniej prorektor PK ds. ogólnych, pod którego pieczą działa Muzeum PK. Muzyczny memoriał zaszczyciła swoją obecnością małżonka śp. rektora Maria Żychowska.
Koncert z cyklu „Wirtuozi w Politechnice” w wykonaniu Kwartetu Dafô upamiętniał też 90. rocznicę urodzin prof. Krzysztofa Pendereckiego, wybitnego polskiego kompozytora. Zaproszenie do udziału w wydarzeniu przyjęła Elżbieta Penderecka, żona kompozytora i prezes zarządu Stowarzyszenia im. Ludwiga van Beethovena. Gościem honorowym był także prof. Paweł Łukaszewski, wybitny kompozytor współczesnej muzyki sakralnej, prorektor ds. nauki Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Podczas politechnicznego koncertu odbyło się pierwsze publiczne wykonanie jego „IV Kwartetu smyczkowego”. Kwartet Dafô zaprezentował także znakomite interpretacje „II Kwartetu smyczkowego” Béli Bartóka oraz „IV Kwartetu smyczkowego” Krzysztofa Pendereckiego.
Do tak znakomitej restauracji zabytkowego obiektu w ogromnym stopniu przyczynił się śp. rektor PK, a wcześniej prorektor PK ds. ogólnych, pod którego pieczą działa Muzeum PK.
Grupa Dafô w składzie: Justyna Duda (I skrzypce), Danuta Augustyn (II skrzypce), Aneta Dumanowska (altówka) oraz Anna Armatys (wiolonczela) należy do najwybitniejszych wykonawców polskiej muzyki kameralnej. Kwartet współpracował z największymi współczesnymi kompozytorami: Krzysztofem Pendereckim, Krzysztofem Meyerem, Pawłem Mykietynem, Pawłem Łukaszewskim, Markiem Stachowskim, Hanną Kulenty, Krystyną Moszumańską-Nazar, Pawłem Szymańskim czy Johnem Kingiem. Jest laureatem prestiżowych nagród, m.in. kilka Nagród Muzycznych „Fryderyki”, przyznawanych przez Akademię Fonograficzną. Środowy koncert był trzecim występem obchodzącego w tym roku 30-lecia działalności artystycznej kwartetu na Politechnice Krakowskiej. W 2013 r. wystąpił tu z okazji jubileuszu 80. urodzin Krzysztofa Pendereckiego, a rok temu w maju z koncertem „Krzysztof Penderecki in memoriam”, którym społeczność Politechniki złożyła pożegnalny hołd zmarłemu w 2020 r. kompozytorowi.
Od 2011 r. dzieła wielkich mistrzów regularnie brzmią na Politechnice Krakowskiej. Na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej przy współpracy z Akademią Muzyczną w Krakowie odbywają się interdyscyplinarne zajęcia pn. „Muzyczny kanon chemika”, jedyne takie w programie inżynierskiego kształcenia na polskich uczelniach. Studenci WIiTCh licznie uczestniczyli w tegorocznym koncercie. Wśród gości byli także: prorektorzy Politechniki Krakowskiej prof. Dariusz Bogdał, dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, dr inż. Marek Bauer, władze dziekańskie WIiTCh z dziekanem dr hab. inż. Piotrem Michorczykiem na czele, przewodnicząca Rady Muzeum PK prof. Elżbieta Nachlik oraz kierujący pracami Muzeum prof. Marcin Chrzanowski (kustosz/pełnomocnik rektora ds. działalności naukowej i wydawniczej) i Liliana Lewandowska (kustosz/kierownik Muzeum PK). Zaproszenie przyjęli także goście z Akademii Muzycznej, z którą WIiTCh i PK współpracują przy organizacji zajęć muzycznych dla studentów i wydarzeń z cyklu „Wirtuozi w Politechnice”. Koncert prowadził jego główny organizator, pomysłodawca muzycznej edukacji inżynierów dr hab. Piotr Romańczyk, prof. PK z WIiTCh, znawca i niestrudzony popularyzator muzyki klasycznej na Politechnice.
(mas)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Zespół ekspertów Politechniki Krakowskiej ukończył opracowanie studium wykonalności i koncepcji nasadzeń zieleni na Rynku Głównym w Krakowie. Czterotomowe opracowanie uzyskało pozytywne stanowisko Małopolskiego Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Krakowie. To przełomowa informacja dla realizacji zadania z Budżetu Obywatelskiego Miasta Krakowa „Posadźmy drzewa na Rynku Głównym”. Oznacza, że krakowski Rynek wkrótce się zazieleni, a przy tym nie straci nic ze swojej chronionej, zapisami UNESCO, wartości. Naukowcy PK wskazali gdzie posadzić nowe drzewa, jakie gatunki będą najlepsze i jakie zapewnić im warunki, by przetrwały na długie lata.
W toku prac, prowadzonych przez zespół Politechniki Krakowskiej we współpracy z Zarządem Zieleni Miejskiej w Krakowie oraz specjalistami zewnętrznymi, ustalono warunki i wytyczne, które należy wziąć pod uwagę, planując wprowadzenie nowych drzew w obrębie powierzchni Rynku Głównego w Krakowie. Ich dokładna i szczegółowa weryfikacja stoi u podstaw przygotowanej koncepcji. Opracowanie – w sposób wyczerpujący – uwzględnia wszystkie istotne aspekty zmiany kompozycji zieleni na płycie Rynku .
– Dokumentacja, przygotowana przez światowej klasy specjalistów z Politechniki Krakowskiej, to unikatowe opracowanie. Przedstawia propozycję rozwiązań, które ochronią historyczną wartość krakowskiego Rynku, wpisanego na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a jednocześnie pozwolą zrealizować potrzeby mieszkańców i gości Krakowa czyli wprowadzić w tę przestrzeń więcej zieleni – mówi prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Dokładna i szczegółowa weryfikacja uwarunkowań ogniskowała się wokół trzech najważniejszych zagadnień:
– Wszystkie wskazania służb konserwatorskich oraz różnorodne aspekty działań prowadzonych przez specjalistów Politechniki Krakowskiej krystalizują się w odpowiednim wyznaczeniu miejsc, w których na płycie krakowskiego Rynku mogą pojawić się dodatkowe drzewa, zgodnie z wolą mieszkańców wyrażoną w Budżecie Obywatelskim – podsumowuje Dorota Szatała, zastępczyni ds. zieleni Dyrektora Zarządu Zieleni Miejskiej.
Wskazano pięć głównych obszarów dla nowych drzew na rynku. Pierwszym z nich jest otoczenie kościoła pw. Św. Wojciecha. Miejsce to ma już historyczne uwarunkowania, a nowa zieleń będzie stanowiła wzmocnienie i poprawę układu nasadzeń w tym miejscu. Nowe drzewa mogą pojawić się również w otoczeniu Wieży Ratuszowej, tuistotne będzie dostosowanie ich formy i wielkości. W ramach realizacji zadania z BO uzupełnione o zieleń mogą zostać pierzeje Rynku, a także sąsiedztwo fontanny w celu stworzenia większej grupy drzew. Koncepcja uwzględnia również propozycję szpaleru drzew po zachodniej stronie rynku. Podstawy do tej lokalizacji nasadzeń wykazało rozpoznanie georadarem, a także uwarunkowania archeologiczne oraz widokowe.
W dokumentacji zwrócono szczególną uwagę na warunki środowiska, tzn. opis i analizę charakterystyki miejsca i jego wpływu na tempo wzrostu drzew. Wprowadzenie drzew na rynek musi być przygotowane w sposób staranny, szczególnie zwracający uwagę na warunki mikroklimatu i miejskiej wyspy ciepła oraz trudne warunki glebowe.
– Należy dołożyć starań, by nowe miejsca dla drzew oraz miejsca przygotowywane podczas wymiany tych obecnie najsłabszych, zostały przygotowane tak, aby kolejnemu pokoleniu drzew zapewnić lepsze warunki wzrostowe. W tym zakresie wiele zależy nie tylko od specjalistów, ale także od najemców, użytkowników, służb, którzy z mniejszą lub większą regularnością, stykają się w bieżący sposób z tymi drzewami i mogą bezpośrednio wpływać na nie – pozytywnie bądź negatywnie – podkreśla dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek, kierownik zespołu ekspertów Politechniki Krakowskiej. W odniesieniu do aspektów technicznych, konieczne jest zwiększenie przestrzeni korzenienia się drzew pod płytą rynku oraz stworzenie lepszych warunków glebowych, czyli mniejszego ubicia gleby, lepszej i bardziej efektywnej wymiany gazowo-wodnej, zależnej w dużej mierze od struktury gleby. Istotnym czynnikiem jest również zapewnienie swoistego buforu wokół drzew, tak by zmniejszyć ilość nawet niecelowej antropopresji.
Specjaliści Politechniki Krakowskiej mocno podkreślają w opracowaniu, że chęć posadzenia większej liczby drzew, nie może stać w sprzeczności z takimi wartościami jak: ochrona archeologiczna, ochrona cennych zabytków, widoków i kompozycji, ale także z interesem samych drzew. Drzewa sadzone na krakowskim rynku powinny mieć stworzone odpowiednie warunki przestrzenne, zarówno dla koron, pni, ale także, może zwłaszcza dla systemów korzeniowych, gdyż inaczej nie sprostają pokładanym w nich nadziejom. Stąd nie należy patrzeć na ideę posadzenia drzew w ujęciu ilościowym i nie przedkładać wartości jaką daje ilość nad jakością zieleni i możliwościami jej trwałego zadomowienia – zaznacza dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek.
Szczegółowa analiza wszystkich aspektów takiego zadanie jak sadzenie nowych drzew na Rynku jednoznacznie pokazuje, że tylko ograniczona pula gatunków drzew ma szanse na przyjęcie, rozwój i wzrost na płycie Rynku Głównego. – Kompleksowe badania w kontekście doboru gatunkowego uwzględniały m.in. odporność na warunki miejsca, adaptacyjność systemów korzeniowych do nowych warunków, a także kwestie kompozycyjne – mówi dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek.
Pierwszym z zaproponowanych gatunków, mającym udokumentowaną tradycję na krakowskim rynku jest robinia biała. Odmiana „Unifoliola” wskazana została jako odmiana odpowiednia w kontekście warunków miejsca. Drugim gatunkiem spełniającym wąskie kryteria doboru jest klon polny. Jako gatunek rodzimy, bardzo odporny na suszę i zasolenie, sprawdzony w warunkach miejskich, zwłaszcza w warunkach krakowskich, budzi największe zaufanie pod względem doboru na płytę rynku. Utrzymanie regularnej korony zapewni odmiana „Elsrijk”.
Tradycje wzrostu na rynku ma dąb szypułkowy, dobrze znany i ceniony gatunek. Taki rośnie w bezpośrednim otoczeniu kościoła św. Wojciecha. Stąd w tym otoczeniu zaproponowano użycie kolejnych egzemplarzy w formie kolumnowej. Zaproponowana odmiana „Monument” charakteryzuje się większą odpornością na warunki miejskie oraz mniejszą ekspansywnością korzeni. Po wschodniej stronie sukiennic moga się pojawić lipy: drobnolistna i srebrzysta. Lipa drobnolistna jest gatunkiem rodzimym i posiada wielowiekową tradycję. Odmiany „Greenspire” oraz „Brabant” wpisują się kompozycyjnie w otoczenie oraz spełniają kryterium odporności na warunki miejskie. Wszystkie wybrane formy gatunki i odmiany zostały szczegółowo przeanalizowane, a dobór zweryfikowany pod względem wielu parametrów.
– Po opracowania studium wykonalności i koncepcji nasadzeń, która uzyskała pozytywną opinię służb konserwatorskich, kolejnym etapem prac będzie przygotowanie opinii geotechnicznych oraz wielobranżowej dokumentacji projektowo-kosztorysowej wraz z uzyskaniem pozwolenia na budowę – podkreśla Jarosław Tabor, zastępca Dyrektora Zarządu Zieleni Miejskiej. Dokumentacja powinna zostać wykonana do października 2025, co pozwoli, jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, na posadzenie wiosną 2026 r. dodatkowych drzew na płycie Rynku Głównego.
“Posadźmy drzewa na Rynku” to jeden ze zwycięskich projektów krakowskiego Budżetu Obywatelskiego z 2022 roku. W jego realizacji uczestniczy zespół światowej klasy specjalistów z zakresu architektury, architektury krajobrazu, konserwacji zabytków i dendrologii z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. W zespole badawczym pracują: dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek (kierownik zespołu, Katedra Architektury Krajobrazu WA PK), prof. dr hab. inż. arch. Agata Zachariasz (kierownik Katedry Architektury Krajobrazu WA PK), prof. dr hab. inż. arch. Zbigniew Myczkowski (Katedra Architektury Krajobrazu WA PK), prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka (WA PK) dr inż. arch. Dominik Przygodzki (Katedra Historii Architektury i Konserwacji Zabytków WA PK), dr hab. inż. arch. Klaudia Stala, prof. PK (Katedra Historii Architektury i Konserwacji Zabytków WA PK), dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec prof. PK (Katedra Architektury Krajobrazu WA PK), mgr inż. arch. kraj. Agnieszka Greniuk (Katedra Architektury Krajobrazu WA PK), mgr inż. Katarzyna Fabijanowska (Katedra Architektury Krajobrazu WA PK). Z zespołem PK w szczegółowych tematach związanych z projektem współpracują także specjaliści spoza uczelni. Ze strony miasta realizację projektu koordynuje Zarząd Zieleni Miejskiej w Krakowie.
Szczegóły dotychczasowych prac i gotowego już studium wykonalności i koncepcji nasadzeń zieleni na płycie Rynku Głównego zespół PK i przedstawiciele miasta zaprezentowali w czwartek 19 grudnia 2024 r. podczas briefingu prasowego w Pałacu Potockich w Krakowie. W wydarzeniu wzięli udział wiceprezydent Krakowa Stanisław Mazur i rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata.
Na zdjęciu briefing prasowy w Pałacu Potockich, od lewej: wiceprezydent Krakowa prof. Stanisław Mazur, rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata, dr inz. arch. kraj. Wojciech Bobek, prof. Andrzej Kadłuczka, prof. Zbigniew Myczkowski oraz Jarosław Tabor, zastępca dyrektora Zarządu Zieleni Miejskiej w Krakowie.
{fastsocialshare}
Za nami V edycja Międzynarodowego Forum Gospodarczego, które odbyło się 25 maja br. Podczas tego wydarzenia nagrodą „Ambasador Innowacyjności 2023” został uhonorowany dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK.
Międzynarodowe Forum Gospodarcze to jedno z najważniejszych i najbardziej prestiżowych wydarzeń gospodarczych w Polsce. W tym roku odbyło się ono już po raz piąty. Wydarzenie organizuje Europejski Ośrodek Rozwoju Gospodarki. Było ono okazją do podzielenia się doświadczeniem czy poznania różnych osób. W licznych panelach dyskusyjnych udział wzięli goście z branż produkcyjnych, usługowych oraz przedstawiciele samorządów i uczelni.
Dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK został wyróżniony nagrodą „Ambasador Innowacyjności 2023”.
W tegorocznej edycji dyskutowano m.in. o współczesnym obliczu polskich uczelni w zakresie synergii nauki i biznesu. W panelu dyskusyjnym dotyczącym tego tematu uczestniczył dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki, dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK. W tej części Forum rozmawiano np. o wpływie międzynarodowej współpracy na rozwój, a także o oddziaływaniu cyfryzacji na kształcenie.
V edycję Międzynarodowego Forum Gospodarczego kończyła uroczysta gala. Podczas niej została uhonorowana działalność dr. hab. inż. Janusza Mikuły, prof. PK, którego wyróżniono nagrodą „Ambasador Innowacyjności 2023”. Nagroda dla dziekana WIMiF została przyznana za przyszłościowe myślenie, tworzenie i wprowadzanie nowatorskich rozwiązań, realizację projektów przełamujących schematy oraz pozytywnie wpływających na rozwój gospodarki i nauki.
„Ambasador Innowacyjności” to ogólnopolska nagroda przyznawana przedstawicielom najbardziej kreatywnych firm, uczelni i instytucji w Polsce, których praca połączona z nauką przyczynia się do rozwoju polskiej gospodarki. Począwszy od start-upów, które po raz pierwszy oferują swoje rozwiązania, aż po firmy z wieloletnim doświadczeniem mogące pochwalić się projektami zmieniającymi rynek
{fastsocialshare}
19 grudnia br., podczas przedświątecznego spotkania zorganizowanego przez FutureLab PK, po raz drugi w historii Politechniki Krakowskiej wręczone zostały nagrody SUPER MENTOR. Uhonorowano nimi osoby należące do społeczności akademickiej, które w sposób wyjątkowy i wykraczający poza standardowe obowiązki, wykonują swoją pracę mentorską ze studentami grup projektowych FutureLab. Nagrody wręczył rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata wraz z dyrektor FL Moniką Firlej.
Laureatami Nagrody SUPER MENTOR zostają naukowcy, którzy w sposób wyjątkowy i wykraczający poza standardowe obowiązki, wykonują swoją pracę mentorską ze studentami. Z doświadczenia pracowników FutureLab wynika, że grupy znajdujące się pod opieką zaangażowanych mentorów odnoszą wymierne sukcesy naukowe na arenie krajowej i międzynarodowej oraz realizują działania z otoczeniem społeczno-gospodarczym. Efekty tego mentoringowego wsparcia są zauważalne i potwierdzone faktami: artykuły naukowe z udziałem studentów, zgłoszenia patentowe, nagrody w konkursach krajowych i międzynarodowych, a także doskonałą promocją uczelni. Na aspekt ten zwrócił również uwagę rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata. Podkreślał, że zaangażowanie mentorów grup projektowych, ich wsparcie i gotowość do działania przekłada się na znakomite, a często niezwykłe projekty realizowane przez studentów PK. Prof. Andrzej Szarata przypomniał, że działający od 2019 r. FutureLab był jedną z pierwszych w Polsce i pierwszą Krakowie tego typu jednostką na polskich uczelniach. Jej działanie opiera się mocno na kompleksowym wspieraniu kształcenia studentów w modelu Project Based Learning, a więc metodą projektów.
Jednym ze sztandarowych projektów FutureLab jest konkurs na studenckie granty. W ramach pięciu dotychczasowych edycji wsparcie otrzymało aż 109 projektów, w których pracowało lub nadal pracuje łącznie blisko 1000 studentów Politechniki Krakowskiej. Warto podkreślić, że nie tak dawno zakończył się kolejny nabór wniosków w konkursie na projekty studenckie. Wiemy już, że studenci Politechniki Krakowskiej pobili rekord pomysłowości. Złożyli aż 67 wniosków na innowacyjne projekty, które chcieliby zrealizować przy wsparciu uczelni. Jest to o 10 wniosków więcej niż rok temu. Wyniki bieżącej edycji konkursu będą ogłoszone w pierwszej połowie stycznia 2025 r.
W 2. edycji Nagrodę SUPER MENTOR otrzymali:
W czasie wydarzenia dyrektor FutureLab Monika Firlej otrzymała specjalne wyróżnienie i puchar od zespołu Koła Naukowego Smart-Mat.
Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć z wydarzenia
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Ponad 500 specjalistów z Polski i świata weźmie udział w infraBIM V4 Expo & Multi-Conference, która w dn. 23-25 maja odbywa w murach Politechniki Krakowskiej. To 5. edycja międzynarodowej multikonferencji, która od kilku lat jest najważniejszym wydarzeniem w Europie Środkowo-Wschodniej, poświęconym cyfryzacji branży budowlanej. W Krakowie można będzie poznać najnowsze technologie, które zmieniają sposoby planowania i realizacji inwestycji budowlanych oraz zarządzania infrastrukturą. Oprócz paneli dyskusyjnych, sesji plenarnych z prelekcjami, prezentacji i praktycznych warsztatów na kampusie Politechniki odbędzie się też studencki konkurs budowy mostów … z makaronu oraz pokazy dronów i buldożerów. Kongres współorganizują Europejskie Centrum Cyfryzacji BIM (EccBIM) i Politechnika Krakowska (Wydział Inżynierii Lądowej), przy wsparciu infraTEAM. Na studentów PK czeka 50 darmowych wejściówek na wydarzenie.
– Cieszymy się, że to właśnie na Politechnice Krakowskiej rozmawiamy o przyszłości branży budowlanej w kontekście jej najnowszych osiągnięć. Jestem pewien, że filozofia, która stoi za wykorzystaniem technologii BIM w budownictwie i generuje tak wielkie zmiany w nim, wkrótce zagości także w innych dziedzinach naszego życia. Będzie motorem zmian ekonomicznych i społecznych – podkreśla prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej. – Dlatego tak ważne jest, byśmy stwarzali platformę do edukacji, wymiany wiedzy i doświadczeń na temat cyfrowej rewolucji, w której uczestniczymy. Taką platformą jest konferencja infraBIM2023, miejsce spotkań ekspertów branży, ale też młodych jej adeptów, którzy już wkrótce kreować będą naszą rzeczywistość.
BIM – klucz do cyfrowego świata
BIM (Building Information Modeling) jest – w największym uproszczeniu – metodyką prowadzenia inwestycji budowlanej opartą na efektywnym wykorzystaniu informacji. – BIM to to nie tyle narzędzie czy jakaś nowa technika, ale całkowicie nowe podejście do cyfryzacji budownictwa – mówi dr inż. Jacek Magiera, ekspert w zakresie BIM z Katedry Technologii Informatycznych w Inżynierii Wydziału Inżynierii Lądowej PK. – To i nowa technologia projektowania i realizacji obiektów budowlanych, i jedna z metod zarządzania procesem inwestycyjnym, i nowa technologia zarządzania infrastrukturą, a nawet nowa kultura pracy i współpracy przy realizacji inwestycji budowlanych. To klucz do coraz bardziej cyfrowego świata.
Metodyki BIM stosuje się, by zwiększyć efektywność i jakość procesu inwestycyjnego, obniżyć koszty budowy i eksploatacji obiektu budowlanego. Służy temu gromadzenie i wykorzystywanie danych cyfrowych na każdym etapie życia obiektu: od koncepcji, poprzez projektowanie, budowę, eksploatację, czy dalej przebudowę czy rozbiórkę. BIM jest więc cyfrową alternatywą dla procesów informacyjnych, dotąd opartych na dokumentacji papierowej. Umożliwia efektywną współpracę wszystkich uczestników procesu inwestycyjnego na etapie projektowania i realizacji inwestycji.
– Eksperci na całym świecie potwierdzają, że dalsza automatyzacja i robotyzacja procesów budowlanych możliwa jest tylko przy odpowiednim poziomie cyfryzacji. A jeśli myślimy o cyfryzacji budownictwa, to pierwszym krokiem na tej drodze jest powszechne wdrożenie metodyki BIM – mówi prof. Marek Salamak z Politechniki Śląskiej, współtwórca konferencji infraBIM. Jak zaznacza, Kraków odgrywa w tym procesie szczególnie ważną rolę: – Krakowskie środowisko ekspertów BIM, skupionych wokół Politechniki Krakowskiej i AGH, tworzy tak mocny ośrodek, że Kraków mógłby być nawet uznany za stolicę BIM w naszym kraju.
Kraków – polską stolicą BIM
Powrót konferencji infraBIM do Krakowa po kilku latach to więc powrót do źródeł. – Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej był absolutnym pionierem wdrażania BIM w Polsce – podkreśla dr inż. Jacek Magiera. – Pierwsze narzędzie z technologii BIM – wg ówczesnych standardów i możliwości – nasi studenci mogli zacząć poznawać zaraz na początku XXI wieku, na zajęciach prowadzonych w ówczesnym Samodzielnym Zakładzie Metod Komputerowych w Inżynierii Lądowej. Drugim kamieniem milowym był rok 2010, kiedy Politechnika Krakowska stała się – trzecią w Polsce i jedną z pierwszych w Europie – uczelnią partnerską firmy Autodesk, jednego z liderów rynku oprogramowania BIM. Powołano na uczelni unikalną w skali światowej jednostkę – Centrum Kompetencji Autodesk przy PK, dostarczającego najnowszej wiedzy, kursów, szkoleń i możliwości certyfikacji z oprogramowania Autodesk dla studentów i pracowników PK.
Wydział Inżynierii Lądowej PK był też pierwszą jednostką akademicką w Polsce, na której powołano na kierunku budownictwo studia magisterskie ze specjalnością BIM (2015 r.). Obecnie, m.in. dzięki pracom kierowanej przez dr. inż. Jacka Magierę z PK, Międzyuczelnianej Komisji ds. Podstaw Programowych BIM na Polskich Uczelniach Technicznych (pod egidą PZITB), w programach kształcenia na większości uczelni technicznych w Polsce wprowadzono przedmioty związane z BIM, na kilku uczelniach oferowane są studia BIM (I stopnia, II stopnia, podyplomowe). Jednak specjalność BIM na Politechnice oferuje wciąż unikatowy profil kształcenia, ukierunkowany nie tylko na nauczanie narzędzi (oprogramowanie), ale procesu i metodyki BIM i tzw. BIM management. Dlatego jej absolwenci są rozchwytywani na rynku pracy. Świadomość możliwości, które daje BIM, rośnie więc w Polsce, ale w kwestii jego upowszechnienia w praktyce wiele jest jeszcze do zrobienia. – Prostsze elementy BIM znajdziemy dziś w miarę powszechne w praktyce biur średniej wielkości i większych, ale pełnego, dojrzałego BIM implementowanego w całej perspektywie cyklu życia obiektu budowlanego, praktycznie w Polsce nie ma. Dlatego tak bardzo ta technologia potrzebuje promocji, edukacji i wsparcia – zauważa dr inż. Jacek Magiera.
InfraBIM2023 – forum wymiany wiedzy i prezentacji najnowszych technologii
InfraBIM2023 to doskonała okazja do szerokiej popularyzacji specjalistycznej wiedzy o cyfrowych technologiach w budownictwie. Będzie okazją do spotkania ekspertów branży budowlanej, przedstawicieli centralnych instytucji zaangażowanych w procesy wdrażania BIM, ekspertów ministerstw, najważniejszych w Polsce urzędów i instytucji, uczestniczących w zamawianiu projektów infrastrukturalnych (m.in. GDDKiA, UZP), przedstawicieli firm projektowych, wykonawczych oraz środowisk naukowych.
Podczas infraBIM2023 planowanych jest blisko 60 prezentacji w części plenarnej i wiele warsztatów oraz paneli dyskusyjnych. Tematyka sesji obejmować będzie takie zagadnienia, jak:
– BIM w zamówieniach publicznych i projekty pilotażowe;
– zarządzanie bibliotekami i zasobami BIM u producentów, dostawców i projektantów (BIM Content);
– różne komponenty branżowe, jak drogi, koleje, mosty, kubatura (BIM Components);
– wykorzystanie modeli BIM na wyższych poziomach realizacji projektów, np. przy analizie harmonogramów, kosztów, cyklu życia, śladu CO2 (BIM Dimmensions);
– otwarte standardy wymiany danych, które zapewniają interoperacyjność narzędzi BIM i są przez to szczególnie ważne dla publicznych zamawiających (OpenBIM);
– problemy zarządzania zespołami i procesami inwestycyjnymi w kontekście ich cyfryzacji (BIM Management);
– nowe podejście do realizacji projektów budowlanych przez ich wirtualizację (Virtual Design & Construction – VDC);
– integracja technik rekonstrukcji 3D w postaci fotogrametrii, skanowania laserowego, georadarów i użycia dronów (3D Reconstruction).
Studenckie mosty z makaronu, drony i buldożery
Konferencja to wieloplatformowe wydarzenie multimedialne. W jego organizację zaangażowany był m.in. specjalnie powołany na Politechnice Komitet Sterujący, składający się z pracowników naukowych WIL PK. – Efektem jego pracy jest umożliwienie wystąpień oraz prezentacji osiągnięć naukowych z dziedziny BIM przez ekspertów Politechniki Krakowskiej. M.in. pracownicy Katedry Zarządzania w Budownictwie zorganizowali dla uczestników InfraBIM specjalistyczny workshop z prezentacją możliwości technologii BIM i prognozowanych trendów w rozwoju oprogramowania – zapowiada dr hab. inż. Wojciech Drozd, prof. PK z WIL PK.
InfraBIM 2023 adresowane jest także do studentów. 9 zespołów studenckich z całej Polski, w tym 2 z Politechniki Krakowskiej, będzie rywalizować w konkursie budowy mostów z makaronu (w pierwszym dniu wydarzenia, w g. 14-19), Makaronowe mosty oceniane będą pod kątem estetyki i wytrzymałości przy użyciu światowej klasy aparatury badawczej Laboratorium Badawczego Materiałów i Konstrukcji Budowlanych WIL PK. Udział w wydarzeniu wezmą również koła naukowe i doktoranci. Studenckie Koło Naukowe Organizacji Budownictwa „SKNOB” patronuje specjalistycznym szkoleniom, w ramach których zostaną zaprezentowane możliwości oprogramowania Navisworks i Revit. Prelegentami będą wybitni eksperci, uczestniczący multikonferencji. Wydarzenia odbędą się w sali 204 budynku GIL.
Na studentów PK czeka 50 darmowych wejściówek na część konferencyjną wydarzenia (można się po nie zgłaszać mailowo do koordynatora udziału studentów w konferencji: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.).
Podczas kongresu odbędą się pokazy i prezentacje z zakresu techniki budowlanej w strefie dronów, strefie buldożerów oraz strefie Expo, zlokalizowanych w pobliżu miejsca obrad czyli Międzywydziałowego Centrum Edukacyjno-Badawczego Działownia (ul. Warszawska 24). InfraBIM2023 startuje we wtorek (pierwsze warsztaty i start rywalizacji w budowie makaronowych mostów), w środę i czwartek główne panele, oficjalne otwarcie konferencji z udziałem rektora PK prof. Andrzeja Szaraty w środę (24.05 o g. 9, Działownia).
>>> Więcej informacji i szczegółowy program wydarzenia na stronie infraBIM2023
(mas)
{fastsocialshare}
Za nami Gala Środowiska Studenckiego FUT, na której po raz kolejny poznaliśmy kreatywnych i ambitnych studentów. W gronie laureatów Ogólnopolskiego Konkursu Kół Naukowych „KoKoN” są aż dwa koła z Politechniki Krakowskiej – Koło Naukowe Biomateriały Funkcjonalne oraz Koło Naukowe Biohydrogels. Podczas gali zostały przyznane także wyróżnienia środowiska studenckiego Forum Uczelni Technicznych. W kategorii najlepsza inicjatywa społeczna doceniona została akcja „Mikołajki – studenci dzieciom”.
Realizowany przez Forum Uczelni Technicznych konkurs „KoKoN” skierowany jest do studentów uczelni technicznych działających w kołach naukowych. Rywalizacja ma na celu motywowanie do aktywności naukowej i społecznej oraz integrację środowiska studenckiego, propagowanie działalności naukowej, budowanie dialogu pomiędzy uczelniami technicznymi w Polsce i firmami zewnętrznymi. Nagrody zostały przyznane w siedmiu kategoriach: projekt inżynierski, badania naukowe, cyfryzacja, innowacja i nowe technologie w ekologii i ochrony środowiska, edukacja, działania społeczne oraz FUT Favourite.
Kategoria badania naukowe swoim zakresem obejmuje projekty badawcze w obszarach: technologie materiałowe, chemia, biotechnologia, fizyka, matematyka, technologie kosmiczne i satelitarne. W kategorii tej zwyciężyło Koło Naukowe Biomateriały Funkcjonalne działające na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej. Zostało ono nagrodzone za projekt „Innowacyjne systemy diagnostyki onkologicznej wykrywające CTCs (circulating tumor cells) oparte o inteligentne CQDs modyfikowane powierzchniowo”. Autorkami projektu są mgr inż. Aleksandra Sierakowska-Byczek oraz mgr inż. Klaudia Kuźmiak. Funkcję opiekunów koła pełnią dr inż. Julia Radwan-Pragłowska i dr inż. Łukasz Janus.
Celem projektu było opracowanie i charakterystyka innowacyjnych nanomateriałów opartych na węglowych kropkach kwantowych (CQDs) zmodyfikowanych powierzchniowo, które można stosować w biomedycynie, szczególnie w diagnostyce onkologicznej opartej na detekcji krążących komórek nowotworowych (CTCs). Otrzymane nanomateriały charakteryzują się wysoką wydajnością kwantową, umożliwiającą skuteczne i nieinwazyjne wykrywanie CTCs we krwi pacjentów i tym samym pozwalają na wcześniejszą i efektywniejszą diagnostykę nowotworową, niż dotychczas co może stanowić przełom w obszarze onkologii.
– Przedmiot projektu stanowił kontynuację badań prowadzonych w naszym zespole w ramach projektu Tango V dot. węglowych kropek kwantowych. Członkinie Koła opracowały i scharakteryzowały nową gamę nanomateriałów o rdzeniu węglowym oraz potwierdziły eksperymentalnie ich potencjał w onkodiagnostyce – mówi dr inż. Julia Radwan-Pragłowska, opiekunka KN Biomateriały Funkcjonalne.
Grupą docelową dla projektu są pacjenci onkologiczni oraz branża medyczna (ośrodki diagnostyki onkologicznej, specjaliści onkolodzy i hematolodzy, firmy biotechnologiczne i farmaceutyczne). Wyniki projektu będą promowane na Międzynarodowych Targach Wynalazczości, takich ARCA w Chorwacji, iENA w Niemczech, IWIS w Warszawie czy SIIF w Seulu. Są one chronione międzynarodowym zgłoszeniem patentowym.
Ciekawą kategorią w konkursie Kół Naukowych jest KoKoN Favourite, ponieważ wybór laureata jest tu dwuetapowy. Najpierw internauci wybierają trzy najciekawsze w ich opinii projekty ze wszystkich zgłoszonych, z których następnie kapituła konkursowa wyłania zwycięzcę. W tym roku w kategorii tej zwyciężył projekt pt. „Opracowanie modelu badawczego dla wybranych formulacji hybrydowych względem linii komórkowych Psoriasis 3D”, realizowany przez Koło Naukowe Biohydrogels dzięki wsparciu FutureLab PK. Został on nagrodzony jako najlepszy spośród 65 projektów z całej Polski.
Projekt pt. „Opracowanie modelu badawczego dla wybranych formulacji hybrydowych względem linii komórkowych Psoriasis 3D” realizowany był w Katedrze Chemii i Technologii Organicznej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej oraz w Instytucie Fizyki im. Augusta Chełkowskiego Uniwersytetu Śląskiego. Jego celem było opracowanie biomateriałów hydrożelowych, które mogą zrewolucjonizować łagodzenie objawów łuszczycy – choroby, z którą zmaga się ponad 125 milionów ludzi. Hydrożele zostały zaprojektowane z myślą o pełnieniu roli opatrunków medycznych, które zarówno chroniłyby pacjentów przed urazami mechanicznymi skóry, jak i wydłużałyby działanie podawanych miejscowo leków.
– Nasz projekt skupiał się na wykorzystaniu zaawansowanych modeli 3D odtwarzających trójwymiarową strukturę tkanki skóry dotkniętej łuszczycą. Pod względem morfologicznym model tkankowy ściśle odpowiadał zmienionym łuszczycowo tkankom ludzkim, dzięki czemu mogliśmy zbadać nasze biomateriały w warunkach zbliżonych do rzeczywistych bez potrzeby stosowania modeli zwierzęcych na wczesnym etapie. Nasze badania wykazały, że opracowane przez nas formulacje są bezpieczne dla skóry i mają wysoki potencjał aplikacyjny – czytamy na profilu Koła Naukowego Biohydrogels w serwisie Facebook.
Projekt realizowany był pod opieką naukową dr hab. inż. Katarzyny Bialik-Wąs oraz mgr inż. Pauliny Sapuły. W prace nad projektem zaangażowani byli studenci biotechnologii – Kacper Odziomek i Sandra Komaniecka, którzy w tym celu odbyli staż naukowy na Uniwersytecie Śląskim i współpracowali z dr hab. Anną Mrozek-Wilczkiewicz, prof. UŚ oraz dr Katarzyną Malarz, prof. UŚ. Więcej informacji o projekcie w artykule Studenci PK pracują nad metodą leczenia łuszczycy.
W czasie Gali Środowiska Studenckiego Forum Uczelni Technicznych wyróżnienie zdobył też Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej za zorganizowanie akcji „Mikołajki – studenci dzieciom”. Nagroda stanowiąca wyróżnienie środowiska studenckiego FUT została dla SSPK przyznana w kategorii najlepsza inicjatywa społeczna. W imieniu organizatorów odebrał ją Mateusz Dąbrowski, przewodniczący Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej.
Studenci Politechniki Krakowskiej realizują tę charytatywną inicjatywę już od ponad 30 lat spełniając przedświąteczne marzenia podopiecznych ośrodków opiekuńczo-wychowawczych z Krakowa i Małopolski. Przeprowadzają kwestę, przygotowują prezenty, a następnie św. Mikołaj z PK odwiedza dzieci. Warto podkreślić, że podczas zeszłorocznej akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom” udało się łącznie uzbierać rekordową sumę ponad 120 tys. zł przeznaczonych na potrzeby 12 placówek z Małopolski oraz na świąteczne prezenty dla ich podopiecznych. Koordynatorką przedsięwzięcia była Kinga Wojciechowska, studentka Wydziału Inżynierii Lądowej, która przez kilka tygodni dowodziła grupą 120 studentów PK (podsumowanie zeszłorocznej edycji w rozmowie z koordynatorką akcji – Politechniczna społeczność ma wielkie serce). Już wkrótce wystaruje kolejna edycja akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom”. Zachęcamy do śledzenia strony głównej oraz mediów społecznościowych Politechniki Krakowskiej i do włączenia się w tę charytatywą inicjatywę.
Zdj. 1. mgr inż. Aleksandra Sierakowska-Byczek oraz Kacper Odziomek jako przedstawiciele kół naukowych nagrodzonych w konkursie „KoKoN” / fot. materiały KN Biomateriały Funkcjonalne
Zdj. 2. Mateusz Dąbrowski odbiera wyróżnienie środowiska studenckiego FUT / print screen z transmisji on-line dostępnej na profilu Forum Uczelni Technicznych
{fastsocialshare}
Narodowe Centrum Nauki rozstrzygnęło konkursy OPUS i SONATA. Do 363 laureatów trafi niemal 520 mln zł. Finansowanie otrzymają także naukowcy z PK. Wspólny projekt Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki oraz Wydziału Mechanicznego, kierowany przez prof. dr hab. inż. Wiesława Zimę otrzymał wsparcie wysokości 1 014 520 zł.
W konkursie OPUS 24 do NCN wpłynęło 1921 wniosków. Finansowanie otrzymały 224 wnioski, których wartość wynosi ponad 364,4 mln zł. Wśród nich znajduje się wspólny projekt Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki oraz Wydziału Mechanicznego pn. „Innowacyjny system z zastosowaniem pary mokrej do konwersji ciepła odpadowego na energię elektryczną”. Proponowane w projekcie rozwiązanie ma duży wpływ na ograniczenie emisji CO2 do atmosfery. Jego celem jest empiryczne potwierdzenie możliwości wykorzystania pary mokrej w innowacyjnym systemie odzysku ciepła odpadowego.
W ramach projektu „Innowacyjny system z zastosowaniem pary mokrej do konwersji ciepła odpadowego na energię elektryczną” zespół badawczy planuje opracowanie systemu zawierającego implementację niestosowanych dotychczas termodynamicznych obiegów pary mokrej. W ramach projektu zostanie zaadaptowany i zmodyfikowany ekspander śrubowy. System ma zawierać możliwość wykorzystania ciepła odpadowego w zakresie temperatur 150°C do ok. 450°C oraz możliwość wykorzystania do 200 kW odpadowej mocy cieplnej do produkcji energii elektrycznej (opis projektu).
Konkurs OPUS na projekty badawcze jest otwarty dla wszystkich naukowców. Standardowo można w nim składać wnioski obejmujące krajowe projekty badawcze, projekty z udziałem partnerów zagranicznych lub z wykorzystaniem przez polskie zespoły wielkich międzynarodowych urządzeń badawczych. W tej edycji konkursu dodatkowo można było składać także wnioski o finansowanie projektów realizowanych we współpracy międzynarodowej zgodnie z Lead Agency Procedure w programie Weave.
Finansowanie wysokości 1 014 520 zł uzyskał wspólny projekt WIŚiE oraz WM pn. „Innowacyjny system z zastosowaniem pary mokrej do konwersji ciepła odpadowego na energię elektryczną”.
Z kolei w ramach konkursu SONATA 18 do NCN wpłynęło 1094 wniosków. Do finansowania zakwalifikowano 139 projektów o wartości ponad 155,5 mln zł. Konkurs skierowany jest do badaczek i badaczy ze stopniem doktora, uzyskanym od 2 do 7 lat przed rokiem wystąpienia z wnioskiem. Jego celem jest wsparcie osób rozpoczynających karierę̨ naukową w prowadzeniu innowacyjnych badań.
Oceny wniosków w konkursach NCN dokonują eksperci wybierani spośród wybitnych naukowców, polskich i zagranicznych, którzy mają co najmniej stopień naukowy doktora. Proces oceny jest podzielony na dwa etapy.
Z listą wszystkich projektów rekomendowanych do finansowania w konkursach OPUS 24 i SONATA 18 oraz ich opisami popularnonaukowymi można się zapoznać stronie NCN.
(jg, ncn.gov.pl)
{fastsocialshare}
Po raz 10. Politechnika Krakowska przeprowadzi konkurs „O Złoty Indeks PK”, adresowany do uczniów szkół średnich, którzy przystąpią w 2025 r. do egzaminu dojrzałości. Rywalizacja będzie odbywać się w zakresie czterech przedmiotów: matematyki, chemii, informatyki oraz predyspozycji architektonicznych. Rejestracja elektroniczna potrwa od 2 grudnia br. do 8 stycznia 2025 r. W zależności od uzyskanych wyników, laureaci mogą zdobyć 200, 100 lub 60 dodatkowych punktów w rekrutacji na Politechnikę Krakowską. Warto z tej możliwości skorzystać.
Podczas rejestracji, uczniowie wybierają tylko jedną dyscyplinę. Rejestracja do udziału w konkursie „O Złoty Indeks PK” potrwa do 8 stycznia 2025 r. Można jej dokonać poprzez formularz dostępny na stronie: indeks.pk.edu.pl. Tam też znajdują się wszystkie informacje na temat konkursu, w tym Regulamin.
– Drodzy Maturzyści! Gorąco zachęcam Was do udziału w tegorocznym konkursie „O Złoty Indeks PK” oraz w innych inicjatywach uczelni adresowanych także do Was, a więc w konkursie pn. „M-Ar-Che-F” i „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”. To znakomita okazja, by sprawdzić i pogłębić swoją wiedzę, rywalizować z rówieśnikami z całej Polski i ułatwić start na Politechnikę Krakowską – mówi rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Politechniczny konkurs składa się z dwóch etapów. Etap I – zdalny – zaplanowano na sobotę 11 stycznia 2025 r. o godz. 10.00. W przypadku matematyki, chemii i informatyki, maturzyści sprawdzą swoją wiedzę rozwiązując zadania obliczeniowe i problemowe w formie testu on-line. Uczestnicy intelektualnych zmagań, którzy wybiorą predyspozycje architektoniczne, będą musieli w I etapie wykazać się wiedzą dotyczącą historii sztuki ze szczególnym uwzględnieniem historii architektury, a także wykonać zadania rysunkowe, sprawdzające wyobraźnię przestrzenną. Warunkiem awansu do II etapu konkursu jest uzyskanie co najmniej 40 proc. maksymalnej liczby punktów, możliwych do uzyskania podczas I etapu konkursu.
II etap konkursu odbędzie się 22 lutego 2025 r. o godzinie 10.00 na kampusie Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24. Na śmiałków rywalizujących w matematyce, chemii i informatyce, znów będą czekać zadania obliczeniowe i problemowe, zaś przyszli architekci i architekci krajobrazu wykonają model fizyczny z dostarczonych przez organizatorów materiałów, w oparciu o wskazany temat konkursowy, przy czym oceniana będzie kompozycja, forma i zgodność pracy z tematem.
W zależności od uzyskanych wyników, laureaci etapu finałowego otrzymają 200 (laureaci I stopnia), 100 (laureaci II stopnia) lub 60 (laureaci III stopnia) dodatkowych punktów w postępowaniu rekrutacyjnym na Politechnikę Krakowską (z wyjątkiem inżynierii wzornictwa przemysłowego). Laureatami I stopnia konkursu „O Złoty Indeks PK” zostaną uczestnicy, którzy uzyskają wyniki w przedziale od 81 proc. do 100 proc. maksymalnej liczby punktów. Osiągnięcie wyniku z zakresu 66-80 proc. maksymalnej liczby punktów pozwala zdobyć tytuł laureata II stopnia i 100 dodatkowych punktów w rekrutacji na PK. Laureatami III stopnia zostaną uczestnicy, których rezultaty będą w puli od 50 do 65 proc. maksymalnej liczby punktów – otrzymują 60 punktów rekrutacyjnych. Należy pamiętać, że punkty wywalczone z przedmiotów matematyka, chemia lub informatyka, nie przysługują w postępowaniu rekrutacyjnym na kierunki architektura i architektura krajobrazu, natomiast te zdobyte z przedmiotu predyspozycje architektoniczne, są brane pod uwagę wyłącznie w rekrutacji na architekturę oraz architekturę krajobrazu.
{fastsocialshare}
Lekkoatleci Politechniki Krakowskiej trzecią ekipą Akademickich Mistrzostw Polski w klasyfikacji generalnej mężczyzn i drugą wśród uczelni technicznych! AMP w królewskiej dyscyplinie sportu odbyły się w dn. 18-21 maja w Poznaniu. Na stadionie Golęcin wystąpiło ponad 1200 zawodniczek i zawodników. Mocna reprezentacja Politechniki Krakowskiej odniosła duże sukcesy.
Już pierwszego dnia AMP ekipa z Politechniki Krakowskiej wywalczyła trzy medale. Pierwszy z nich zdobyła Monika Małek, która uzyskała drugi czas wśród studentek uczelni technicznych na dystansie 1500 m. W klasyfikacji klubów AZS brązowy medal w biegu na 110 m przez płotki wywalczył Filip Kostkiewicz. Sukces odniosła także sztafeta w składzie: Kurowski, Kidoń, Bednarz i Stolarski zdobywając złoty medal w biegu 4×100 m w klasyfikacji uczelni technicznych.
Kolejne medalowe zdobycze pojawiły się w następnym dniu mistrzostw. Brązowy medal w biegu na 400 m przez płotki zdobył Piotr Kidoń. W biegu na 800 m wśród studentów politechnik drugą pozycję zajął Wiktor Skimina. Nie zabrakło także złotego medalu, który został wywalczony przez Filipa Kostkiewicza w skoku wzwyż (również wśród studentów uczelni technicznych).
W ostatnim dniu rywalizacji fantastyczny występ w rzucie dyskiem zaliczył Michał Matyja, który uplasował się na 3 miejscu w klasyfikacji generalnej oraz na 1 wśród studentów politechnik. Sukcesy odniosły także sztafety. Żeńska sztafeta w składzie: Zakrzewska, Małek, Brachucy i Guerrero zajęła drugie miejsce wśród studentek uczelni technicznych. Z kolei męska sztafeta w składzie: Bednarz, Kidoń, Skimina i Werecki zajęła 3 miejsce w klasyfikacji politechnik.
Bardzo dobre występy całej męskiej drużyny i wysokie miejsca w pozostałych konkurencjach sprawiły, że reprezentacja Politechniki Krakowskiej zajęła 3 miejsce w klasyfikacji generalnej (za ekipami UMCS Lublin i Politechniki Gdańskiej) oraz 2 wśród uczelni technicznych.
{fastsocialshare}
Dla koszykarek AZS Politechniki Krakowskiej miniony weekend upłynął pod znakiem rywalizacji w ramach Ligi Akademickiej AZS. W turnieju eliminacyjnym w Lublinie zajęły one drugą lokatę i tym samym wywalczyły miejsce w finałowej czwórce, która zmierzy się w turnieju Final Four.
Ligi Akademickie AZS to nowy projekt dla studentów, którego celem jest promowanie sportu akademickiego, integracja środowiska studenckiego oraz wyłanianie najbardziej utalentowanych sportowców w kraju. Akademicka liga ma również pomóc młodym zawodnikom kontynuować swoją karierę. Uczelniana rywalizacja odbywa się w pięciu dyscyplinach: pływaniu, koszykówce, piłce ręcznej, siatkówce i hokeju na lodzie. Do turniejów finałowych awansują po cztery zespoły w każdej dyscyplinie, wyłonione podczas turniejów eliminacyjnych. Wieki finał, czyli zawody Final Four odbędą się 20-22 grudnia br. w Krakowie. Wśród studenckich ekip, które mogą cieszyć się awansem do tych rozgrywek są koszykarki AZS Politechniki Krakowskiej
Nasza reprezentacja rywalizowała z takimi zespołami jak: AZS Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, AZS AWF Katowice, AZS AWF Kraków, AZS Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie oraz AZS Politechnika Opolska. W eliminacyjnych zmaganiach dominowały zawodniczki AZS AWF Katowice, a tuż za nimi uplasowały się koszykarki AZS Politechniki Krakowskiej. Awans do finałowego turnieju Final Four oprócz tych drużyn wywalczyły również koszykarki AZS Uniwersytetu Warszawskiego oraz AZS Uniwersytetu Gdańskiego.
– Warto podkreślić, że AZS Politechnika Krakowska od lat utrzymuje wysoki standard w koszykarskich rozgrywkach akademickich. W sezonie 2023/2024 drużyna zdobyła Akademickie Mistrzostwo Polski oraz Akademickie Mistrzostwo Małopolski w koszykówce 5×5, a w sezonie 2022/23 Akademickie Wicemistrzostwo Polski w koszykówce 3×3. Dbanie o rozwój koszykówki, to również systematyczna praca u podstaw o czym AZS Politechniki Krakowskiej nie zapomina. Najlepszym przykładem jest organizacja turniejów dla dzieci i młodzieży. W sobotę 30 listopada na Hali Sportowej przy ul. Kamiennej 17 odbył się Andrzejkowy Turniej Koszykówki, w którym brały udział między innymi dziewczęce zespoły Radwan Sport, Wisły Kraków, czy słowackiej Bańskiej Bystrzycy – mówi mgr inż. Krzysztof Pszczółka, członek zarządu głównego AZS i prezes KU AZS Politechniki Krakowskiej.
fot. AZS Lublin
{fastsocialshare}
Miesięcznik „Builder” ogłosił laureatów VI edycji Konkursu dla Młodych Inżynierów oraz X edycji Konkursu dla Młodych Architektów. Wśród nagrodzonych, wyróżnionych i finalistów znaleźli się studenci Wydziału Architektury oraz Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej oraz ich mentorzy.
W VI edycji Konkursu dla Młodych Inżynierów I nagroda i 8000 zł trafiły do zespołu w składzie: Martyna Radecka-Trzop, Katarzyna Sajdak, Szymon Brożyna, Oskar Jurek (WIL) za „Projekt koncepcyjny przebudowy kładki technologicznej nad rzeką Wisłą w Pychowicach”, mentorzy: dr inż. Bogusław Jarek, dr. inż. Krzysztof Ostrowski.
II wyróżnienie i 1000 zł otrzymał Marcin Różycki za pracę „Cienkościenny kompozyt do budowy łodzi betonowej”, mentorka: dr hab. inż. Izabela Hager prof. PK.
Nagrody dodatkowe przyznane przez firmę DOM CONSTRUCTION odebrali
– Katarzyna Kochaniewicz za projekt „Ocena przydatności modelu BIM pod kątem jego wykorzystania do BIM 4D i 5D”, mentor: dr inż. Damian Wieczorek
– Karol Dróżdż za „Projekt wybranych elementów konstrukcji żelbetowej 5 kondygnacyjnego hotelu” mentor: dr inż. Łukasz Hojdys.
Finalistami konkursu dla Młodych inżynierów zostali: Mikołaj Gransicki („Etapy projektowania konstrukcji drewnianej wieży widokowej”, mentorka: dr inż. Magdalena German) i Jakub Niemiec („Głębokie sieci neuronowe w ocenie stanu technicznego obiektów budowlanych”, mentor: dr hab. inż. Marek Słoński, prof. PK).
W X edycji Konkursu dla Młodych Architektów miesięcznika Builder wyróżnieni zostali studenci Wydziału Architektury PK. III nagrodę i 3000 zł otrzymał projekt „Siedem wież Kells, adaptacja ruin opactwa Augustianów w Irlandii” autorstwa Kamili Mizery, stworzony pod opieką mentorki dr inż. arch. Barbary Zin, prof. PK.
Nagrody dodatkowe ufundowane przez firmę WSC za najlepsze prace w programie Archicad trafiły do Zlaty Hrabtsevich (II nagroda i 2000 zł) za pracę „Eden: ogród wystawienniczo-edukacyjny” (pod opieką: dr inż. arch. Marty Fąfary) oraz Jakuba Kolaka (wyróżnienie) za projekt pt.: „Muzeum Przyszłości – The Great Abakan” (mentorzy: dr hab. inż. arch. Kazimierz Butelski, prof. PK, dr inż. Stanisław Czernik).
Studenci WA Szymon Kołcz (projekt pt. „Centrum Pielgrzyma wraz z rewitalizacją kościoła San Giovanni w Val di Lago” pod opieką dr. inż. arch. Zbigniewa Wikłacza, prof. PK) i Kamila Przytuła („Koncepcja ścieżki ornitologicznej w obszarze rezerwatu Stawy Milickie”, mentor dr inż. arch. Damian Poklewski-Koziełł) byli w gronie finalistów konkursu.
(mas)
{fastsocialshare}
Zakończył się szósty nabór w konkursie na projekty studenckie, organizowanym corocznie przez FutureLab PK. Wiemy już, że studenci Politechniki Krakowskiej kolejny raz pobili rekord pomysłowości. Złożyli aż 67 wniosków na innowacyjne projekty, które chcieliby zrealizować przy wsparciu uczelni!
FutureLab, działający na Politechnice Krakowskiej od października 2019 roku, corocznie wspiera realizację studenckich pomysłów na wynalazki. Za pośrednictwem tego laboratorium innowacji studenci dostają pomoc organizacyjną, finansową i mentorską przy realizacji swoich multidyscyplinarnych projektów. Formuła konkursów na projekty studenckie w ramach FutureLab PK umożliwia wyłonienie najciekawszych i najbardziej innowacyjnych pomysłów, które mogą znaleźć praktyczne zastosowanie. Oceny pomysłów, zgłoszonych przez grupy studenckie, dokonuje Rada Naukowa FutureLab, złożona z przedstawicieli wszystkich wydziałów uczelni.
Politechnika Krakowska jest pierwszą uczelnią w Polsce, która stworzyła jednostkę odpowiedzialną za kompleksowe wspieranie kształcenia studentów w modelu Project Based Learning. I to był strzał w dziesiątkę! Potwierdza to stale rosnąca liczba projektów zgłaszanych do konkursów FutureLab i coraz liczniejsza rzesza chcących innowacyjnie działać studentów. – Cieszymy się, że ta aktywność tak rośnie. Wiem jak ogromny potencjał tkwi w studentach Politechniki Krakowskiej. Chcemy go wyzwalać i pomagać studentom w rozwoju naukowym, wspierając finansowo i organizacyjnie ich inicjatywy. Pomoc ze strony uczelni w ramach FutureLab-a PK czy ruchu kół naukowych przynosi bardzo spektakularne efekty. Słyszymy stale doniesienia o kolejnych sukcesach naszych studentów w konkursach krajowych i międzynarodowych, widzimy coraz to nowe studenckie wynalazki. Zbieramy podziękowania od partnerów uczelni – firm i samorządów, za cenną dla nich współpracę z naszymi studentami, dzięki której rzeczywiście rozwiązują inżynierskie wyzwania. Wspieranie studenckiej aktywności projektowej i naukowej pozostanie strategicznym celem dla Politechniki, nadal będziemy przeznaczać na to odpowiednie do potrzeb środki finansowe – mówi prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki.
W ramach 5 dotychczasowych konkursów na studenckie granty FutureLab pomógł w realizacji aż 109 projektów, w których pracowało lub nadal pracuje łącznie blisko 1000 studentów Politechniki Krakowskiej! Na każdy z konkursów przychodzi coraz więcej zgłoszeń. W tegorocznym – szóstym naborze, który zakończył się 30 listopada 2024 roku, studenci zgłosili aż 67 wniosków – o 10 więcej niż rok temu i o 24 więcej niż w roku 2022. – Otrzymaliśmy zgłoszenia od grup studenckich z udziałem ponad 550 studentów wszystkich wydziałów, znacząca część projektów zakłada międzywydziałową i interdyscyplinarną współpracę grup studenckich – mówi Monika Firlej, dyrektor FutureLab PK.
Przed Radą Naukową FutureLab trudne obrady i wyjątkowe wyzwanie związane z wyborem laureatów. Wyniki konkursu będą ogłoszone w pierwszej połowie stycznia.
{fastsocialshare}
W Muzeum Narodowym w Krakowie trwa wystawa „Wilno, Vilnius, Vilne 1918-1948. Jedno miasto – wiele opowieści”, przygotowana wspólnie przez krakowskie muzeum oraz Litewskie Narodowe Muzeum Sztuki w Wilnie. Wśród prezentowanych prac są m.in. dzieła Ludomira Sleńdzińskiego, rektora Politechniki Krakowskiej w latach 1948 -1956.
Wśród powodów, dla których wystawa – przygotowana w roku obchodów 700-lecia Wilna – odbywa się właśnie w Krakowie jej kurator prof. Andrzej Szczerski, dyrektor MNK, wskazuje na historyczne związki tych dwóch miast, dla których istotne znaczenie ma dziedzictwo jagiellońskie, ale też życiorysy ich mieszkańców, w przeszłości i współcześnie.
W krakowskiej historii sztuki zapisały się m.in. postaci Andrzeja Wróblewskiego (urodzonego w Wilnie, tam rozpoczynającego artystyczną drogę, który po wojnie trafił do Krakowa, gdzie rozkwitł jego talent) i właśnie Ludomira Sleńdzińskiego, wybitnego malarza i rzeźbiarza, który po wojnie mieszkał i tworzył w Krakowie, a był czołową postacią środowiska malarskiego wileńskich klasyków w II Rzeczypospolitej Polskiej. Dziekan Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, w Krakowie objął pieczę nad Wydziałami Politechnicznymi przy Akademii Górniczej, de facto pełniąc w latach 1948-1956 funkcję rektora nowopowstałej uczelni – Politechniki Krakowskiej (najpierw jako prorektor AG ds. Wydziałów Politechnicznych, a potem mianowany rektor PK). Wcześniej, po tym jak w marcu 1945 roku opuścił Wilno i przyjechał pod Wawel, objął Katedrę Rysunku i Rzeźby Wydziału Architektury Wydziałów Politechnicznych AG. Po 1945 roku związana z Politechniką Krakowską była także ceniona graficzka Krystyna Hirschberg-Wróblewska (matka Andrzeja), absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego. Ich prace można obejrzeć na krakowskiej wystawie.
Ekspozycja „Wilno, Vilnius, Vilne” prezentuje życie codzienne i twórczość w mieście w wyjątkowo skomplikowanym okresie. Datami granicznymi dla twórców ekspozycji było odzyskanie niepodległości Polski i Litwy oraz rok 1948, uważany za moment końcowy wielkiego exodusu artystów wieleńskich do Polski. – „W latach 1918–1948 Wilno przechodziło z rąk do rąk – stawało się częścią Polski i Litwy, było zajmowane przez hitlerowców i przez wojska radzieckie. Okupacje i wojny radykalnie zmieniły strukturę społeczną i populację miasta, wpłynęły też na jego architekturę i urbanistykę. Na wystawie poznajemy miasto z tego czasu dzięki obrazom, grafikom, zdjęciom i innym pracom ówczesnych twórców” – opisują twórcy ekspozycji.
W Muzeum Narodowym w Krakowie trwa wystawa „Wilno, Vilnius, Vilne 1918-1948. Jedno miasto – wiele opowieści”. Wśród prezentowanych prac są m.in. dzieła Ludomira Sleńdzińskiego, rektora Politechniki Krakowskiej w latach 1948 -1956.
Składa na nią ok. 270 prac, podzielonych na 7 części: „Wizerunki Wilna”, „Walka o Wilno”, „Portrety i autoportrety artystów tworzących w Wilnie”, „Miejsca symboliczne”, „Awangarda”, „Życie codzienne”, „Pożegnanie i nostalgia”.
Wystawa prezentuje prace wileńskich artystów przechowywane w polskich i litewskich instytucjach dziedzictwa kulturowego. Obok znanych i wielokrotnie przedstawianych dzieł klasyków wileńskiej sztuki, m.in. Ferdynanda Ruszczyca, Jana Bułhaka, Ludomira Sleńdzińskiego (na wystawie prezentowanych jest 10 jego prac, w tym takie z motywami PK), Bronisława Jamontta, Michała Rouby, Jerzego Hoppena, można zobaczyć także obrazy i grafiki młodszego pokolenia artystów, do którego należeli m.in. Hanna Milewska, Józef Horyd czy Hadassa Gurewicz-Grodzka. Niektóre z ich dzieł są pokazywane po raz pierwszy. Przebłyski awangardy na artystycznej scenie Wilna, uchodzącej za ważny ośrodek neoklasycyzmu, są reprezentowane przez obrazy Vytautasa Kairiūkštisa i Władysława Strzemińskiego, zdjęcia studenta Bauhausu Mojżesza Worobiejczyka (Moї Vera), akwarele Bencjona Michtoma, a także model słynnego pomnika Adama Mickiewicza autorstwa Zbigniewa Pronaszki. Wizerunek Wilna został poszerzony o rozdział litewski, złożony z pejzaży i portretów Vladasa Drėmy, Antanasa Gudaitisa, Juozasa Mikėnasa, Algirdasa Petrulisa i Adomasa Varnasa. Zwieńczeniem narracji są dzieła zrodzone z nostalgii za utraconym Wilnem, w tym grafiki i obrazy Andrzeja Wróblewskiego, wybitnej postaci polskiej sztuki powojennej, zainspirowane doświadczeniami ze spędzonej przez niego w tym mieście młodości.
W wernisażu wystawy, który odbył się 24 maja w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego Krakowa, wziął udział rektor PK prof. Andrzej Szarata. W uroczystości obok polskiego ministra kultury i dziedzictwa narodowego Piotra Glińskiego, uczestniczyli także minister kultury Litwy Simonas Kairys oraz minister kultury i polityki informacyjnej Ukrainy Ołeksandr Tkaczenko.
Wystawę można zwiedzać w Gmachu Głównym MNK do 3 września br.
Gazeciarka (Dziewczyna z gazetami), Ludomir Sleńdziński, olej na płótnie, 1929, Muzeum Śląskie w Katowicach
Grafika z materiałów prasowych MNK
>>> Więcej o wystawie Muzeum Narodowego
(mas)
{fastsocialshare}
Ponad 600 specjalistów, zajmujących się bezpieczeństwem powodziowym Polski wzięło udział w – organizowanym przez Politechnikę Krakowską – pierwszym z siedmiu szkoleń o polskich budowlach i instalacjach przeciwpowodziowych. Po wrześniowej powodzi na Dolnym Śląsku eksperci Politechniki zaoferowali całemu środowisku, że całkowicie za darmo podzielą się praktycznym doświadczeniem i wiedzą na temat bezpieczeństwa, sytuacji kryzysowych, awarii, nowoczesnego monitoringu, modernizacji i projektowania budowli piętrzących czyli zapór i wałów przeciwpowodziowych. Podczas pierwszego seminarium dr inż. Krzysztof Radzicki zaprezentował m.in. pierwsze wnioski po powodzi na Śląsku. Pokazują, że skala wyzwań, wobec zmian klimatycznych i zwielokrotnienia siły ekstremalnych zjawisk pogodowych, będzie w branży hydroinżynierskiej coraz większa. Kolejne szkolenie z cyklu – także w formie online i bezpłatne – już w styczniu, zapisy cały czas otwarte dla wszystkich chętnych.
Szkolenia dla inżynierów, pracowników i kadr zarządzających państwowych instytucji oraz osób zawodowo zajmujących się budowlami piętrzącymi i działaniami przeciwpowodziowymi, przygotowali eksperci Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej: dr inż. Krzysztof Radzicki, dr inż. hab. Tomisław Gołębiowski, prof. PK, prof. Elżbieta Nachlik oraz – na zaproszenie PK – inni specjaliści branży: dr inż. Witold Bogusz, Senior Geotechnical Engineer w firmie Jacobs i inż. Andrzej Siudy, kierownik zapory Goczałkowice.
Pierwsze seminarium cieszyło się ogromnym zainteresowaniem, Wzięło w nim udział aż 620 osób z całej Polski. Jak podkreślał prowadzący szkolenie ekspert Politechniki dr inż. Krzysztof Radzicki aktualizacja wiedzy na stałe musi być wpisana w ich profesję, bo skala wyzwań w branży hydroinżynierii będzie coraz większa. Analizy danych wskazują, że uwarunkowania hydrologiczne nie tylko w Polsce, ale i innych krajach Europy zmieniły się. M.in. w związku ze zmianami klimatycznymi nawet dwukrotnie wzrosło ryzyko powodzi o charakterze katastrofalnym, w tym powodzi błyskawicznych. W tym roku takie właśnie się zdarzyły się w Hiszpanii czy w Kotlinie Kłodzkiej.
Powodzie w Polsce – mogą być coraz większe
Jak wyjaśniał podczas seminarium dr inż. Krzysztof Radzicki geneza ostatniej powodzi w Polsce leży w niżach genueńskich. Zbierają one wilgoć z obszaru Morza Śródziemnego i przenoszą ją w inne miejsca. Jedna z dróg tych niżów wiedzie przez Polskę i od wieków stanowi źródło największych, najbardziej katastrofalnych powodzi na terenie naszego kraju. Ostatnie lato nad Morzem Śródziemnym było ekstremalnie gorące. – To spowodowało perturbacje pogodowe w północnej Europie i Ameryce. Suma opadów w pewnych miejscach, zwłaszcza w okolicach granic Polski południowej, sięgnęła rekordowych 400 mm w ciągu 4 dni – wyjaśniał Krzysztof Radzicki.
Suchy zbiornik Racibórz zlokalizowany na wejściu Odry z Czech zadziałał podczas ostatniej powodzi modelowo, poradził sobie z nią i uratował Racibórz przed katastrofą, ale trzeba pamiętać, że w kolejnych latach fale powodziowe mogą być jeszcze bardziej dotkliwe. Do powodzi na Odrze i Wiśle trzeba – zdaniem dr Radzickiego – się przyzwyczaić i przygotować na to, że będzie ich więcej niż do tej pory – właśnie z powodu ocieplania się klimatu. – Znam kierowników zapór, którym trudno było uwierzyć, by sytuacja powodziowa była jeszcze kiedyś tak zła jak w 1997 roku, ale mimo to w obliczu katastrofalnych prognoz całe szczęście przygotowali się na najgorsze – mówi dr inż. Krzysztof Radzicki – Takie sytuacje jednak będą się powtarzać raczej szybciej niż później i musimy mieć tego świadomość.
Powodziowa prewencja: duże zbiorniki, renaturyzacja rzek, optymalizacja remontów, termomonitoring
Ekspert PK wskazywał także, że działania przeciwpowodziowe muszą być kompleksowe, dobrze zaplanowane i dobrze finansowane, obejmować budowę nowych dużych zbiorników, ale także inne rozwiązania. Dobrym pomysłem jest m.in. przemyślana renaturyzacja rzek. – Na przykład taka jak ta wykonana w rejonie Domaszkowa-Tarchalic – wskazywał dr inż. Krzysztof Radzicki.
Zwracał uwagę na wybrane, istotne aspekty wrześniowych wydarzeń. Oprócz ogromnych szkód materialnych i społecznych miały miejsce także lokalne katastrofy ekologiczne. We wrześniu koryta niektórych rzek w Kotlinie Kłodzkiej zostały praktycznie wyczyszczone ze wszystkiego – też wszelkiej fauny i flory (np. koryto rzeki Biała Lądecka w Radochowie). Miejscami powódź sprawiła, że rzeka, która do tej pory meandrowała, teraz płynie na wprost przez tereny, które zostały zalane. Jedna z najcięższych sytuacji miała miejsce w Głuchołazach – wylanie Białej Głuchołaskiej doprowadziło do zniszczenia znacznej części miasta. Natomiast w zlewni Górnej Wisły, miejscowość Czechowice Dziedzice została zalana przez rzekę Iłownicę, która w 2010 roku, w trakcie wezbrania miała prawdopodobieństwo wylania na poziomie 0,1% (czyli raz na 1000 lat!). – W tym roku było tak samo. To daje obraz tego, czego możemy się spodziewać przy powodziach błyskawicznych w przyszłości – podsumował dr inż. Krzysztof Radzicki.
Służby, które uszczelniały we wrześniu miejsca wysiąków wałów robiły to – w ocenie dr Radzickiego – profesjonalnie, ale niektórych groźnych sytuacji można było uniknąć przez wcześniejszą optymalizację prac remontowych instalacji przeciwpowodziowych. Przy bardzo dużej liczbie budowli piętrzących w Polsce będących w złym stanie, to bardzo istotna sprawa. Jak optymalizować konieczne remonty? To m.in. będzie tematem kolejnych szkoleń – Można robić to tak, by przy remoncie jednego dużego obiektu zaoszczędzić nawet kilkadziesiąt milionów złotych. Taki efekt udało się nam uzyskać – we współpracy z RZGW Kraków – serią specjalistycznych badań i optymalizacji decyzji w przypadku zapory Chańcza – mówił Krzysztof Radzicki.
W przypadku zbiornika raciborskiego doszło do lokalnego intensywnego przecieku, gdzie woda zaczęła przedzierać się lokalnie pod zaporą i wylewać z drugiej strony drogą gruntową. Wyglądało to jak małe, „bulgoczące źródełko”. Wczesną detekcję takich zagrożeń umożliwia np. linowy termomonitoring zapór i wałów. W 2010 roku dr Radzicki zaprojektował nowoczesny system termomonitoringu oraz przemieszczeń przy pomocy czujników liniowych w układzie quasi 2D oraz quasi 3D zapory zbiornika Racibórz. Taki system wykrywałby wszelkie wycieki, także te związane z erozją wsteczną. – Metoda termomonitoringu została zastosowana na kilkuset obiektach na całym świecie. Metody te są rekomendowane od 2013 roku przez ICOLD, ale 14 lat temu w Polsce zabrakło woli, by ją wykorzystać. Koncepcja nie została zaakceptowana przez ówczesnych decydentów – wspominał dr inż. Krzysztof Radzicki. Ale po latach Politechnika Krakowska wraz z partnerami przemysłowymi wdrożyła w Polsce pierwsze pilotażowe rozwiązania takich systemów – obecnie są już coraz częściej stosowane w naszym kraju.
Stronie Śląskie – czy można było uniknąć katastrofy?
Podczas szkolenia omówiono też sytuację suchego zbiornika w Stroniu Śląskim na rzece Morawka, który nie uchronił miasta i jego mieszkańców przed katastrofalnymi zniszczeniami. Zlewnia zbiornika jest górska, zwarta (a im dłuższa zlewnia tym wolniejsze wezbrania rzeki), retencja leśna jest niewystarczająca przy tak katastrofalnych zjawiskach. W trakcie wrześniowych wezbrań została więc wypełniona błyskawicznie. Tu znaczenie miał kolejny efekt ocieplania się klimatu – chwilę wcześniej była susza, a sucha gleba nie wchłania wody, wręcz ją odpycha.
Zbiornik w Stroniu Śląskim został wybudowany według projektów niemieckich w latach 1906-1908. W 1989 roku Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – na zlecenie Okręgowej dyrekcji Gospodarki Wodnej – zakwalifikował zbiornik w Stroniu Śląskim do zbiorników klasy IV, ale rekomendowano wyposażenie go w instalacje jak dla klasy III. Formalnie od 2007 roku zbiornik jest wpisany jako klasy III w Instrukcji Gospodarowania Wodą zatwierdzonej w pozwoleniu wodnoprawnym. Planowano by w 2018 roku wybudować w tej zlewni drugi zbiornik III klasy w Bolesławowie. Czy to uratowałoby sytuację? Zdaniem dr Radzickiego na pewno poskutkowałoby mniejszym obciążeniem wody, ale trudno obecnie powiedzieć czy nie doszłoby do żadnego przelania, tak jak miało to miejsce, gdy woda doprowadziła do erozji gleby i przerwania wału z lewej strony zapory. – Tam spadło ponad 200 mm wody w ciągu jednej doby z 14 na 15 września, co jest ogromną wartością – przyznawał podczas szkolenia dr inż. Krzysztof Radzicki. – Pomógłby przelew awaryjny w zaporze bocznej prawobrzeżnej, który w sytuacji przelania się wody nad koroną zbiornika i tak w tamtym miejscu wytworzył się w sposób naturalny.
Politechnika dzieli się unikatową wiedzą
Tematy zarządzania zbiornikiem zaporowym (zwłaszcza w trakcie powodzi), projektowania i modernizacji wałów oraz zwolnień z prac w ich pobliżu w strefie do 50 m, jak również kompleksowego zarządzania i działań przeciwpowodziowych, małej i mikro retencji oraz barier i mobilnych systemów przeciwpowodziowych eksperci PK poruszą podczas kolejnych szkoleń zaplanowanych na 2025 r. Szczegółowe informacje na temat terminu szkoleń, ich zakresu i rejestracji – tutaj.
W ostatnich dniach ukazał się bardzo wartościowy dla branży hydroinżynierskiej, udostępniony otwartym dostępie Międzynarodowy Podręcznik Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Przeciwpowodziowej („International handbook on emergency for flood defences”, do pobrania online za darmo). To wyjątkowa publikacja, przy której współpracowało 20 czołowych światowych organizacji zajmujących się tą tematyką i 70 ekspertów z ponad 20 krajów. Jednym z współautorów jest dr. inż. Krzysztof Radzicki z Poliutechniki. W podręczniku opisany został m.in. system detekcji przecieków infrastruktury przeciwpowodziowej MpointS, stworzony przez naukowców Politechniki. Jest wskazanywany w publikacji jako jeden z systemów referencyjnych do monitoringu budowli piętrzących.
Politechnika Krakowska jest w Polsce liderem prac badawczo-rozwojowych nad metodyką i metodami badań zapór i wałów oraz wdrożeń w tym obszarze. W ostatnich latach naukowcy WIŚiE PK zrealizowali we współpracy z firmą Neostrain dwa duże, wieloletnie granty B+R w tej tematyce. Ich efekty są opisane w czołowych czasopismach zagranicznych, a są nimi: metodyka badań wałów przeciwpowodziowych, wspomniane wcześniej innowacyjne czujniki do termodetekcji przecieków w zaporach i wałach oraz rozwój metod geofizycznych badań tych budowli. Czujniki, służące precyzyjnej detekcji infrastruktury przeciwpowodziowej, zostały zastosowane już na kilku zaporach i wałach w Polsce, ale też na obiektach w Ukrainie i Holandii.
W czerwcu tego roku w ramach stałej, wieloletniej współpracy PK z Centrum Technicznej Kontroli Zapór IMGW-PIB eksperci PK (z dr inż. Krzysztofem Radzickim jako pierwszym autorem) w branżowym piśmie „Inżynier Budownictwa” opublikowali artykuł pt. Stan budowli piętrzących w Polsce, w którym wskazywali na zagrożenia i wyzwania związane ze złym stanem infrastruktury przeciwpowodziowej w Polsce. „Wieloletnie zaniedbania w zakresie bieżącego finansowania gospodarki wodnej oraz postępujące starzenie się bardzo licznych budowli piętrzących spowodowały, że niewystarczający stan techniczny, a zwłaszcza stan bezpieczeństwa wielu z nich, wywołuje konieczność wykonania ich remontu w krótkiej perspektywie czasowej” – apelowali. Ich przewidywania niestety się spełniły…
{fastsocialshare}
Studenci Politechniki Krakowskiej z interdyscyplinarnego Koła Naukowego FOOTPRINT przywieźli dwa zwycięstwa z międzynarodowych zawodów kajaków betonowych BetonKanoRace 2023 w Delft, w Holandii. Żacy PK drugi rok z rzędu, jako jedyna ekipa z Polski, wzięli udział w rywalizacji betonowych konstrukcji, w całości zaprojektowanych na swoich uczelniach. I to z jakim efektem! Zdobyli dwa złote medale w konkurencjach osad mieszanych, a także miejsca na podium w „dwójkach” kobiet i mężczyzn. Uroczyste powitanie zwycięskiej ekipy odbyło się 16 maja na Politechnice Krakowskiej. Medalistom gratulował rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Międzynarodowe wyścigi betonowych kajaków to coroczna impreza, organizowana przez i dla studentów architektury, budownictwa i inżynierii lądowej z całej Europy. To wyjątkowy wyścig, w którym drużyny ścigają się na wodzie we własnoręcznie zbudowanych kajakach z betonu, udowadniając, że beton daje więcej możliwości niż tylko te, które znamy z realizacji budowlanych. Setki studentów z europejskich uczelni przez rok pracuje nad zbudowaniem najszybszego, najbardziej innowacyjnego i ekologicznego kajaka, którym stają do rywalizacji w czasie zawodów betonowych kajaków. W tym roku organizatorem BetonKanoRace był Uniwersytet Techniczny w holenderskim mieście Delft (TU Delft).
Konstruktorzy z SKN Footprint przygotowywali się do zawodów przez rok, pracując nad innowacyjnymi mieszankami betonowymi, z których zbudowali kajaki, dopracowując optymalny kształt łódek (w czym pomagali im eksperci szkutnictwa i kajakarstwa slalomowego – Krzysztof i Grzegorz Polaczykowie) oraz przygotowując się podczas specjalistycznych treningów do sportowej rywalizacji.
W tegorocznym starcie wykorzystali ubiegłoroczne doświadczenia z udziału w zawodach w Niemczech oraz bezcenne wsparcie naukowych mentorów z Politechniki Krakowskiej: dr hab. inż.Izabeli Hager, prof. PK, dr inż. Katarzyny Mróz, dr inż. Mateusza Sitarza, dr hab. inż. Tomasza Tracza, prof. PK i dr hab. inż. Tomasza Zdeba, prof. PK, naukowców z Wydziału Inżynierii Lądowej. Przy ich pomocy stworzyli wysokowartościowy kompozyt betonowy z proszków reaktywnych RPC, z którego zbudowali ultralekkie łodzie, o wysokiej szczelności i cieniutkich ścianach. Sięgnęli w nich po sukcesy w BetonKanoRace 2023.
Historia sukcesu SKN Footprint zaczęła się w 2019 roku, kiedy grupa studentów postanowiła sprostać ambitnemu wyzwaniu inżynieryjnemu, jakim było opracowanie unikalnej mieszanki z betonu tekstylnego i wykonanie z niej kajaka, który miał wystartować w 2020 r. w zawodach odbywających się w Holandii. Drużyna zgłosiła się do pierwszego konkursu na granty studenckie ogłoszonego przez nową wówczas jednostkę PK – FutureLab. Rada Naukowa FutureLab zdecydowała się przyznać projektowi finansowanie. Niestety, wybuch pandemii pokrzyżował plany studentów, ponieważ konkurs Betonkanorace został odwołany i nie odbywał się przez dwa lata – odwołano edycje 2020 i 2021.
Prace nad betonowym kajakiem znacznie spowolniły, ale studentom ostatecznie udało się pokonać trudności i stworzyć konstrukcję o nazwie „PKanoe” oraz przetestować ją w czerwcu 2022 r. w niemieckim Brandenburg an der Havel na zawodach łodzi wykonanych z betonu pn. „Deutsche Betonkanu-Regatta”. W debiutanckim występie drużynie nie udało się awansować do finału zawodów, ale zdobyte doświadczenie i nowe umiejętności bardzo się przydały. Powstał plan skonstruowania aż dwóch nowych kajaków: „lepszych, szybszych, lżejszych.” I ten cel został osiągnięty w 2023 r. Nowe łodzie – „PKanoe 2.0” i „Dracanoe” – to inżynieryjne dzieła gotowe do stawania w szranki z najbardziej zaawansowanymi konstrukcjami z innych uniwersytetów.
PKanoe 2.0 to kajak zbudowany z materiału kompozytowego: betonu tekstylnego, wykorzystującego spoiwo mineralne wysokowartościowe – beton z proszków reaktywnych. Dracanoe z kolei, powstał dzięki zastosowaniu innowacyjnej technologii tworzyw cementowych o wysokiej wytrzymałości – betonu z proszków reaktywnych (ang. Reactive Powder Concrete) i cienkościennemu charakterowi kompozytu (matryca RPC i tkanina szklana). Waży zaledwie 45 kg, a grubość ścian kadłuba ma zaledwie 2 mm.
Uroczyste powitanie zwycięskiej drużyny odbyło się 16 maja. Medalistom gratulował rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Kształt łodzi zaprojektowano pod kierunkiem najwyższej klasy fachowca – Krzysztofa Polaczyka, szkutnika ze Szczawnicy, znanego w Polsce producenta kajaków do slalomu kajakowego. We współpracy z nim młodzi inżynierowie dobrali odpowiednią formę, w której ułożyli mieszankę betonową. Pod okiem jego syna Grzegorza, polskiego olimpijczyka w slalomie kajakowym z Aten, wielokrotnego medalisty świata, Europy i Polski, odbyli szkolenie kajakowe. Gotowe kajaki przeszły wodowanie oraz test szczelności na krakowskim zalewie Bagry.
Zawody kajaków betonowych w holenderskim Delft nieopodal Hagi odbywały się w dniach 11-14 maja br. Chęć udziału w rywalizacji zgłosiły 24 drużyny z 16 uczelni z Holandii, Węgier, Niemiec, Szwajcarii, Belgii i Polski. Wyścigi były podzielone według składów (załogi kobiece, męskie, mieszane) oraz dystansów (50m, 100m, 200m). Rywalizacja stała na bardzo wysokim poziomie, zarówno jeśli chodzi o jakość zbudowanych kajaków, jak i przygotowanie fizyczne zawodników.
ZOBACZ MATERIAŁ PLAY KRAKÓW
Sukcesy krakowskich studentów w wyścigach kajaków… z betonu
Tym cenniejszy sukces studentów Politechniki Krakowskiej – zwycięstwa załóg z mieszanych (mikstów) z PK na dystansach 100 (Małgorzata Wróbel, Wojciech Białecki) i 200 metrów (Ewa Słupska, Marcin Różycki), które popłynęły na łodzi PKanoe 2.0, oraz medalowe miejsca dwójek męskiej i kobiecej. Spośród 9 betonowych pucharów za zwycięstwa w finałach wyścigów, aż dwa trafiły do Krakowa!
Studentom w wyprawie do Holandii towarzyszyli – wspierający projekt od początku – opiekunka SKN Footprint dr hab. inż. Izabela Hager, prof. PK, dr inż. Katarzyna Mróz i dr hab. inż. Tomasz Tracz, prof. PK z Katedry Inżynierii Materiałów Budowlanych Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej oraz pracownicy FutureLab PK: Monika Firlej oraz Adam Sadło.
Studenci Politechniki Krakowskiej uzyskali następujące lokaty:
PKanoe:
Dracanoe:
„PKanoe – budowa łodzi z cienkościennego, ultra-wysokowartościowego kompozytu cementowego, zbrojonego tekstyliami” to projekt realizowany pod opieką naukową dr hab. inż. Izabeli Hager, prof. PK, dr. hab. inż. Tomasza Zdeba, prof. PK, dr inż. Katarzyny Mróz oraz dr. inż. Mateusza Sitarza z Wydziału Inżynierii Lądowej PK. Koncepcja ta stanowi interdyscyplinarne przedsięwzięcie studentów kilku wydziałów, realizujących prace w ramach działalności SKN Footprint. Budowa kajaka wspierana jest przez uczelnię (w ramach laboratorium studenckich innowacji – FutureLab PK) oraz Wydział Inżynierii lądowej PK. Projekt uzyskał także wsparcie finansowe z ministerialnego programu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje”.
Na zdjęciach, studenci z SKN FOOTPRINT wraz opiekunami przed wyjazdem na zawody oraz na zawodach BetonKanoRace 2023 w Delft, a także na Politechnice Krakowskiej w czasie powitania po powrocie z zawodów – fot. Adam Sadło, Monika Firlej, Katarzyna Mróz, Aleksandra Synowiecka, Joanna Skowrońska, Jan Zych
(Adam Sadło)
{fastsocialshare}
30 października pod hasłem „Smart City” w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie odbyła się 22. edycja Forum Przedsiębiorców Małopolski. W czasie wydarzenia eksperci poruszyli kluczowe tematy gospodarcze i społeczne, mające bezpośredni wpływ na rozwój biznesu w regionie. Forum zorganizowała Polska Press Grupa, zaś partnerem technologicznym była Politechnika Krakowska. Witając uczestników wydarzenia, rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata powiedział: – Naukowcy to osoby, które są bardzo aktywne i często mają własne firmy. Pamiętajcie Państwo, że badacze potrzebują Waszego wsparcia, tak samo, jak przedsiębiorcy potrzebują wsparcia merytorycznego osób pracujących w instytucjach nauki, a taką jest Politechnika Krakowska. Rektor Politechniki był jednym z uczestników panelu dyskusyjnego pn. „SMART CITY. Inwestycje w przyszłość”.
Forum Przedsiębiorców Małopolski to dynamiczna inicjatywa, wywodząca się z popularnej rubryki o tej samej nazwie, regularnie publikowanej w regionalnym „Dzienniku Polskim”. Od 2014 r. organizowane są cykliczne konferencje w edycjach wiosennych i jesiennych, dedykowane przedsiębiorcom z Małopolski. Forum stanowi platformę wymiany myśli, spotkań i dyskusji, w których uczestniczą eksperci z dziedziny ekonomii, prawa i podatków, a także przedstawiciele nauki oraz administracji rządowej i samorządowej. Temat przewodni 22. edycji dotyczył „Smart City”. Zaproszeni goście szukali odpowiedniego zdefiniowania, czym jest smart city w przypadku Krakowa i miejscowości w Małopolsce i jakie zastosować rozwiązania w tym obszarze. Uczestnicy debat podkreślali, że smart city to nie tylko rozwiązania dotyczące wprowadzania nowych aplikacji, z których można korzystać za pomocą telefonu, ale to przede wszystkim zmiany oczekiwane przez mieszkańców, np. związane z lepszym skomunikowaniem osiedli, działaniem sygnalizacji świetlnych na ulicach, dostępem do miejsc parkingowych, czystszymi ulicami. Gościem specjalnym wydarzenia był gen. Mieczysław Bieniek, wybitny dowódca i strateg, ekspert w dziedzinie bezpieczeństwa międzynarodowego.
Forum Przedsiębiorców Małopolski rozpoczęło się od powitania gości przez organizatorów, przedstawiciela Województwa Małopolskiego, a także rektorów PK i UEK – szkół wyższych wspierających event. Politechnika Krakowska była partnerem technologicznym Forum. Rektor PK prof. Andrzej Szarata, zwracając się do zebranych, powiedział: – Obecność Politechniki Krakowskiej na Forum Przedsiębiorców Małopolski jest dla mnie bardzo ważna. Zgromadzeni dziś w Muzeum Lotnictwa Polskiego przedsiębiorcy potrzebują wsparcia merytorycznego, a takie właśnie oferuje PK. Proszę pamiętać, że w dzisiejszych czasach fachowiec nie jest osobą, która w pożółkłym fartuchu z pożółkłych kartek uczy młodych ludzi. Naukowcy to osoby, które są bardzo aktywne i często mają własne firmy. Pamiętajcie Państwo, że badacze potrzebują Waszego wsparcia, tak samo, jak przedsiębiorcy potrzebują wsparcia merytorycznego osób pracujących w instytucjach nauki, a taką jest Politechnika Krakowska. Prof. Szarata podkreślił wkład badaczy z PK w codzienne życie mieszkańców Krakowa i województwa. – Nie jesteśmy tylko teoretykami, ale jesteśmy bardzo mocno zaangażowani w działania związane z miejską codziennością, a dotyczące m.in. wodociągów, gospodarowania odpadami, oczyszczania ścieków, budownictwa, transportu i wielu innych aspektów. Bardzo blisko współpracujemy z Miastem Kraków i Województwem Małopolskim np. w kontekście rozbudowy infrastruktury transportowej. Politechnika dysponuje mocno rozbudowanym zapleczem laboratoryjnym. Długo można wymieniać, ale wspomnę tylko Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej, Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych czy nowoczesne laboratorium VR. Nasze laboratoria powstają przy współpracy z firmami, z Państwem. Wiele małopolskich firm zgłasza się do nas z różnymi zagadnieniami technologicznymi, a my staramy się pomóc.
Jeden z paneli dyskusyjnych Forum Przedsiębiorców nosił nazwę „SMART CITY. Inwestycje w przyszłość”. Do udziału w nim zaproszono rektora PK prof. Andrzeja Szaratę, Mateusza Szulca, głównego eksperta w Departamencie Programów Europejskich Banku Gospodarstwa Krajowego, Radosława Włoszka, prezesa Zarządu Koleje Małopolskie i Mariusza Kękusia, wiceprezesa Zarządu MARR SA. W roli moderatora wystąpił Rafał Kerger, dyrektor wydawniczy serwisów tematycznych i redaktor naczelny szeregu stron internetowych i magazynów Polska Press Grupy, m.in. Strefy Biznesu, Strefy Edukacji, Strefy Agro i serwisów budowlano-nieruchomościowych grupy.
Ponieważ prof. Andrzej Szarata pełni funkcję przewodniczącego Rady Naukowo-Technicznej ds. Budowy Metra, powołanej przez prezydenta Krakowa Aleksandra Miszalskiego, a w gremium tym zasiadają też inni eksperci z Politechniki, dlatego – w kontekście inwestycji przyszłości – nie mogło nie paść pytanie o to przedsięwzięcie. – Oczekiwania społeczne związane z budową metra są bardzo duże. Tymczasem we wszystkich miastach, które dynamicznie rozwijają się, zatory komunikacyjne, tłok w układzie drogowym stanowią immanentną cechę. Nie sądzę, że możliwie jest stworzenie takich rozwiązań, które spowodują całkowite zniknięcie korków. Pamiętajmy, że metro jest elementem wspomagającym cały system transportowy, który jest niezwykle skomplikowany, bardzo mocno związany z zagospodarowaniem przestrzennym. Nie można patrzeć na niego wyrywkowo. Ważna w rozwoju infrastruktury transportowej jest kompleksowość podejścia i współpraca różnych systemów transportowych, czyli autobusów, tramwajów, metra i kolei. Cały system Krakowa jest bardzo mocno powiązany z aglomeracją, ze wszystkimi gminami ościennymi i nie tylko. Stąd kolej stanowi główny element, dalej planowane metro, które pozwoli rozładować potoki pasażerskie, następnie tramwaj i autobus. Na to wszystko nakładamy samochody i układ drogowy. Badania pokazują, że w Krakowie w ciągu jednego dnia realizowanych jest grubo ponad 2 mln przemieszczeń, a więc system transportowy musi te wielkie liczby obsłużyć – tłumaczył rektor Politechniki Krakowskiej.
Więcej informacji na temat wydarzenia na stronie: forumprzedsiebiorcow.pl
Zobacz zdjęcia z 22. Forum Przedsiębiorców Małopolski
Na zdjęciach, 1) rektor PK prof. Andrzej Szarata przemawia; 2-4) debata „SMART CITY. Inwestycje w przyszłość” / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Opracowanie systemu optymalizacji procesów logistycznych w oparciu o technologie Internetu Rzeczy (IoT) i sztuczną inteligencję to główny cel projektu, realizowanego wspólnie przez Politechnikę Krakowską i firmę SKK S.A. Umowa w tej sprawie została podpisana w połowie maja br. Przedsięwzięcie uzyskało dofinansowanie Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w ramach konkursu „Szybka ścieżka – Innowacje cyfrowe”, skierowanego do podmiotów planujących realizację projektów badawczo-rozwojowych z zakresu cyberbezpieczeństwa, cyfryzacji przemysłu i cyfrowych technologii kreacyjnych. W konkursie mogły wziąć udział przedsiębiorstwa i jednostki naukowe działające w ramach konsorcjów.
NCBR wybrało do finansowania 117 projektów. Ich wykonawcy otrzymają łącznie ponad 800 mln zł. Realizowane przedsięwzięcia obejmują działania badawczo-rozwojowe mające na celu opracowanie, przetestowanie, a także docelowo wdrożenie konkretnych produktów i technologii we wskazanych obszarach badawczych. Projekt pn. „SKK Hive Analysis – Optymalizacja procesów logistycznych w oparciu o Internet rzeczy i sztuczną inteligencję” realizowany jest przez krakowską firmę SKK (lider) oraz Wydział Mechaniczny i Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Dofinansowanie projektu (szacowanego na ponad 6,5 mln zł) wynosi 5 187 889,31 zł. Politechnika Krakowska otrzyma 1 797 559,66 zł. Funkcję kierownika projektu po stronie PK sprawuje dr inż. Teresa Gajewska z Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego, jej zastępcą jest dr inż. Grzegorz Kaczor z tej samej jednostki, zaś kierownikiem całego przedsięwzięcia – dr inż. Augustyn Lorenc, również pracujący w Katedrze Pojazdów Szynowych i Transportu WM PK.
Głównym celem projektu realizowanego przez konsorcjum z udziałem PK jest opracowanie systemu optymalizacji procesów logistycznych w oparciu o technologie Internetu Rzeczy i sztuczną inteligencję, z wykorzystaniem sensorów do pomiaru warunków środowiskowych. Wszystko po to, by jeszcze lepiej zadbać o przewożone towary. Jak wskazują pomysłodawcy przedsięwzięcia, częstym problemem w transporcie jest tzw. przewożenie ładunku schłodzonego jedynie powierzchownie. W przypadku, gdy ładunek jest szybko i mocno chłodzony, temperatura na jego powierzchni może być zgodna z wymaganymi warunkami przewozu, ale zdarza się, że temperatura wewnętrzna jest znacznie wyższa. W takim przypadku, podczas pomiaru temperatury pirometrem w trakcie wydania ładunku, problem może pozostać niezauważony.
– W trakcie przewozu towarów przewoźnik lub ich odbiorca musi ponosić dodatkowe koszty chłodzenia, a nie jedynie utrzymania wymaganej temperatury ładunku. Dane wynikające z pomiaru temperatury podczas przewozu mogą odbiegać od wymagań. I niestety, ale z reguły w takim przypadku obwinia się przewoźnika, zamiast nadawcę ładunku – tłumaczy dr inż. Augustyn Lorenc. – Opracowywany system pozwoli wykrywać takie przypadki w oparciu o złożoną analizę jednocześnie temperatury i wilgotności. Dzięki temu odpowiedzialność za wystąpienie zaburzeń w łańcuchu dostaw będzie po właściwej stronie, a jakość produktów ulegnie poprawie – dodaje naukowiec z PK.
Jak mówi dr inż. Augustyn Lorenc, system SKK Hive Analysis będzie odznaczał się możliwością przewidywania zagrożeń w oparciu o bieżące odczyty z czujników, parametry przewożonego ładunku, zakładany czas dostawy, temperaturę otoczenia czy rodzaj pojemnika izotermicznego. – Nasze przedsięwzięcie jest złożone. W ramach realizowanych prac wykonamy sensor IoT w technologii Bluetooth Low Energy + 5G oraz przygotujemy aplikację mobilną do pobierania danych z sensorów. Kolejnym krokiem będzie przygotowanie zestawu danych uczących, odwzorowujących przypadki zaburzeń i istotnych zdarzeń w trakcie procesu logistycznego, a następnie analiza statystyczna zbioru danych – mówi kierownik projektu.
Na dalszych etapach naukowcy będą musieli opracować modele odwzorowujące procesy termiczne, przeprowadzić badania procesu obiegu pojemników w komorze termoklimatycznej i zweryfikować opracowane algorytmy w komorze, opracować algorytmy sztucznej inteligencji (ANN, ML) i wreszcie zaimplementować algorytmy w systemie SKK Sensor Analysis.
Głównym celem projektu jest opracowanie systemu optymalizacji procesów logistycznych w oparciu o technologie Internetu Rzeczy i sztuczną inteligencję, z wykorzystaniem sensorów do pomiaru warunków środowiskowych.
W prace badawcze prowadzone na Politechnice włączy się 5 jednostek. Na Wydziale Mechanicznym będą to: Katedra Pojazdów Szynowych i Transportu (lider zespołu badawczego oraz zastępca kierownika projektu – dr inż. Grzegorz Kaczor), Katedra Inżynierii Cieplnej i Procesowej (lider zespołu badawczego – prof. dr hab. inż. Piotr Duda), Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych (lider zespołu badawczego – dr inż. Janusz Pobędza, prof. PK). Po stronie Wydziału Inżynierii Lądowej w projekt zaangażowane są Katedra Systemów Transportowych (lider zespołu badawczego – dr hab. inż. Vitalii Naumov, prof. PK) oraz Katedra Mechaniki Budowli i Materiałów (lider zespołu badawczego – dr hab. inż. Alicja Kowalska-Koczwara, prof. PK). Utworzenie konsorcjum, które realizuje projekt, było możliwie m.in. dzięki trwającej już ponad sześć lat współpracy dr. inż. Augustyna Lorenca ze spółką SKK.
– Zależało nam na tym, aby Politechnice Krakowskiej po raz kolejny udało się nawiązać współpracę z przedstawicielami przemysłu. Na styku dwóch środowisk – naukowców i przedsiębiorców – powstają najlepsze rozwiązania, które mają największą szansę na wdrożenie – uważa Augustyn Lorenc. – Wspólnie z panią Małgorzatą Kuźnar zaangażowaną w przygotowanie wniosku o dofinansowanie i koordynowanie współpracy międzywydziałowej, chcieliśmy też zintensyfikować współpracę pomiędzy jednostkami badawczymi Politechniki Krakowskiej. W nasz projekt zaangażowanych będzie około 60 osób, zarówno z Wydziału Mechanicznego, jak i Wydziału Inżynierii Lądowej – dodaje naukowiec z PK.
Projekt Politechniki Krakowskiej i SKK S.A. realizowany będzie do końca 2023 r.
(bk)
{fastsocialshare}
Dzisiaj na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie odbędzie się debata rektorów trzech krakowskich uczelni zrzeszonych w InnoTechKrak. Rektorzy Andrzej Szarata, Sylwester Tabor oraz Jerzy Lis postarają się znaleźć odpowiedź na pytania: jaką rolę mają do odegrania uczelnie wyższe w świecie pełnym wyzwań? Czy są gotowe na przyszłość, która wymaga od nas nie tylko technologicznego rozwoju, ale także etycznych i społecznych decyzji? Debatę poprowadzi dr Krzysztof M. Maj. Rozpoczęcie spotkania o godz. 18:00.
ZAPRASZAMY DO ŚLEDZENIA WYDARZENIA ONLINE
Za nami kolejna edycja popularnego wydarzenia kulturalnego jakim jest Noc Muzeów. 19 maja do późnych godzin nocnych dla zwiedzających otwarte były także drzwi Muzeum Politechniki Krakowskiej.
Podczas tegorocznej Nocy Muzeów w dawnym areszcie austriackich koszar można było m.in. obejrzeć wystawę „Technika w służbie sztuki. Sztuka druku”, animację filmową pt. Od Tadeusza Kościuszki do Politechniki Krakowskiej oraz wzbogacić swoją wiedze na temat dziedzictwa historycznej lokalizacji Kampusu PK przy ul. Warszawskiej 24. Muzeum było czynne od godziny 19:00 aż do północy.
W uroczystym otwarciu wystawy udział wziął prorektor ds. ogólnych dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK – opiekun Muzeum PK. Wydarzenie swoją obecnością uświetniła także prof. dr hab. inż. arch. Maria Żychowska, kierownik Katedry Rysunku Malarstwa i Rzeźby WA PK. Dzięki jej przychylności wystawa została wzbogacona o ciekawe historycznie grafiki. Z Muzeum PK współpracuje także Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie, którą podczas otwarcia wystawy reprezentowała prof. dr hab. Beata Gibała-Kapecka.
Z okazji Nocy Muzeów, Muzeum PK przygotowało wystawę czasową pt.: „Technika w służbie sztuki. Sztuka druku”. Można ją obejrzeć do 31 sierpnia br.
Inspiracją wystawy czasowej pt.: „Technika w służbie sztuki. Sztuka druku” jest 550 rocznica narodzin druku na ziemiach polskich. – Prezentujemy różne rodzaje technik druku artystycznego, czyli tzw. grafikę warsztatową. Ekspozycję grafik uzupełniono podstawowymi narzędziami pracy artystów umieszczonymi w gablotach. Całość wzbogacono elementami pracy drukarzy pracujących w latach 60, 70, 80-tych w powielarniach i introligatorniach funkcjonujących w Politechnice Krakowskiej. Obok pozycji wydrukowanych w pierwszym 20-leciu XIX-go wieku można obejrzeć składy zecerskie czy płytki litograficzne m.in. autorstwa prof. W. Zina – mówi Lilianna Lewandowska, kustosz Muzeum Politechniki Krakowskiej.
Prezentowane na wstawie obiekty (grafiki i narzędzia) pochodzą ze zbiorów własnych Muzeum PK, a także ze zbiorów twórców związanych z Politechniką Krakowską oraz Wydziałem Grafiki ASP w Katowicach i Krakowie. Wystawę można zwiedzać do 31 sierpnia 2023. Wstęp do muzeum jest bezpłatny. Więcej informacji o wystawie można znaleźć na stronie Muzeum PK.
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
W jaki sposób przekształcić główną ulicę Starego Podgórza w przykład nowoczesnych rozwiązań zrównoważonej urbanistyki? Odpowiedzi na to pytanie będą szukać uczestnicy i uczestniczki międzynarodowych warsztatów „ULICA KALWARYJSKA: Zrównoważona transformacja miast i budynków w obliczu wyzwań klimatycznych”. Warsztaty rozpoczną w najbliższy piątek, tj. 25 października o godz. 9:00 w Sali Obrad im. F. Maryewskiego Urzędu Miasta Krakowa przy Rynku Podgórskim 1. Prezentacje końcowe efektów prac będą miały miejsce 30 października od godz. 10:00 w Sali Miedzianej Pałacu Krzysztofory przy Rynku Głównym 35.
Celem warsztatów jest stworzenie strategicznych wizji odnowy otoczenia ulicy Kalwaryjskiej w krakowskiej dzielnicy Podgórze pod kątem poprawy przestrzeni publicznej (wraz z niezbędnymi zmianami transportowymi), rozwiązań proekologicznych, a także propozycji rozwoju budownictwa mieszkaniowego i usługowego w nowych budynkach lub odnowionych zabytkowych. Ponadto, analizowany będzie typowy budynek kamienicy dla możliwości wykorzystania odnawialnych źródeł energii przy jednoczesnej aktywizacji społecznej mieszkańców.
– Potrzeba przekształcenia ulicy Kalwaryjskiej to inicjatywa społeczności lokalnej Starego Podgórza. Chociaż ulica ta jest sercem dzielnicy, jest również określana jako miejsce niezbyt urodziwe. Temat prowokuje do dyskusji i może być źródłem lokalnych konfliktów, Otwarta rozmowa poświęcona wypracowanym przez studentów wizjom jest istotnym elementem prac warsztatowych – mówi jedna z organizatorek warsztatów dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK, kierowniczka Katedry Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich Wydziału (Katedra A9) Architektury Politechniki Krakowskiej.
Studenci BIP (Blended Intensive Program) Erasmus z trzech uczelni – Politechniki Krakowskiej, Hochschule Bremen z Niemiec oraz Polytechnic Institute of Bragança z Portugalii – będą pracować w interdyscyplinarnych grupach nad strategiami rozwoju dla obszaru ulicy Kalwaryjskiej. Uczestnicy z PK to studenci i studentki 3 roku architektury, członkinie i członkowie Koła Naukowego „UBRAN LAB” działającego przy Katedrze A9 Wydziału Architektury PK. Warsztaty rozpoczną się od wprowadzającej prezentacji, dyskusji i wizyty na miejscu (25 października), a zakończą się końcowymi prezentacjami (30 października). W międzyczasie odbędą się prace w grupach, konsultacje i prezentacja dotychczasowych wyników w połowie warsztatu (26 października). Prezentacje odbędą się z udziałem Radnych Dzielnicowych, społeczności lokalnej oraz zewnętrznych ekspertów z zakresu tak partycypacji społecznej, jak i rozwiązań transportowych.
– Prezentacje końcowe mają pokazywać wspólnie wypracowane w zespołach międzynarodowych strategie rozwoju dla obszaru warsztatowego. Ze względu na różnorodność metod pracy i przedstawiania wyników – tzn. mapy, diagramy, teksty, obrazy – warsztaty sprzyjają interdyscyplinarnej dyskusji – mówi koordynatorka projektu dr inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc z Katedry A9 Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, opiekunka Koła Naukowego “URBAN LAB” PK. Studenci z Politechniki będą kontynuować swoje prace w ramach semestralnego projektu.
Ulica Kalwaryjska jest główną i jednocześnie najstarszą ulicą w krakowskim Starym Podgórzu. Rozpoczyna się od Rynku Podgórskiego i kończy na Rondzie Matecznego. Najwcześniejszy odcinek ulicy Kalwaryjskiej – od Rynku Podgórskiego do skrzyżowania z ulicą Smolki – został wytyczony w latach 1787-1789 jako odcinek drogi łączącej miasto Podgórze z trasą biegnącą ze Lwowa do Wiednia. Z kolei fragment od skrzyżowania z ulicą Smolki do Ronda Matecznego jest częścią dawnej Trasy Węgierskiej.
– Od lat toczy się dyskusja na temat zmniejszenia natężenia ruchu i liczby miejsc parkingowych wzdłuż ulicy Kalwaryjskiej oraz zmiany charakteru ruchliwej ulicy na głównie pieszą. Jak dotąd wszelkie podejmowane mediacje i inicjatywy oddolne spełzły na niczym. Mieszkańcom i lokalnym przedsiębiorcom nie udało się osiągnąć konsensusu i sprawić, by ulica Kalwaryjska odzyskała swój reprezentacyjny charakter, nie tracąc przy tym funkcji użytkowych – mówi dr inż. arch. Filip Suchoń z Katedry A9 Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Organizatorzy warsztatów mają nadzieję, że będą one szansą na znalezienie takiego konsensusu.
Gospodarzem warsztatów jest Politechnika Krakowska przy organizacyjnym współudziale Hochschule Bremen oraz Polytechnic Institute of Bragança. Uczelnie te należą do Uniwersytetu Europejskiego STARS EU, czyli międzynarodowego partnerstwa dziewięciu uczelni, w którym Politechnika Krakowska integruje się z partnerami w celu osiągnięcia najwyższego poziomu nauczania i badań jako uniwersytet przyszłości. Warsztaty realizowane są w TIG (Thematic Interest Group – Tematyczna Grupa Zainteresowań) – grupy “Living Spaces”. Grupy TIG łączą przedstawicieli środowiska naukowego z lokalnymi przedsiębiorcami i liderami społeczeństwa obywatelskiego w celu wypracowania i opracowania innowacyjnych produktów czy usług publicznych oraz prywatnych. Grupa “Living Spaces” koncentruje się na architekturze, budownictwie oraz zagadnieniach środowiskowych w kontekście urbanistycznym, czyli tym, w jakich przestrzeniach ludzie chcą żyć obecnie i będą chcieli w przyszłości. Grupa powstała dzięki zaangażowaniu międzynarodowego grona ekspertów w dziedzinach architektury i inżynierii lądowej. Przewodniczącym Grupy jest prof. dr inż. Thomas Rauscher z Hochschule Bremen, wiceprzewodniczącą natomiast dr inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc z Politechniki Krakowskiej.
Grafika: mgr inż. arch. Ewa Szymczyk, Katedra A9, Wydział Architektury PK
(jp)
{fastsocialshare}
W środę 17 maja 2023 r. o godz. 16.00 w Muzeum Politechniki Krakowskiej odbędzie się koncert Kwartetu Dafô. Muzyczne wydarzenie na Politechnice Krakowskiej jest poświęcone pamięci zmarłego w marcu br. rektora uczelni prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza. Zabrzmią m.in. II Kwartet smyczkowy Béli Bartóka oraz IV Kwartet smyczkowy Krzysztofa Pendereckiego. Ponadto, po raz pierwszy publicznie wykonany zostanie IV Kwartet smyczkowy Pawła Łukaszewskiego – kompozytora, który obecnie pełni funkcję prorektora ds. nauki Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.
Koncert z cyklu „Wirtuozi w Politechnice” w wykonaniu Kwartetu Dafô odbędzie się w roku 90. rocznicy urodzin prof. Krzysztofa Pendereckiego. Zaproszenie do udziału w wydarzeniu przyjęła Elżbieta Penderecka, żona kompozytora i prezes zarządu Stowarzyszenia im. Ludwiga van Beethovena oraz prof. Paweł Łukaszewski. Środowy koncert będzie trzecim występem Kwartetu Dafô na Politechnice Krakowskiej. – W 2013 r. odbył się koncert z okazji jubileuszu 80. urodzin Maestro Krzysztofa Pendereckiego, a rok temu w maju w Sali Senackiej Politechniki Krakowskiej miał miejsce koncert „Krzysztof Penderecki in memoriam”. Koncert stanowił pożegnalny hołd złożony przez społeczność Politechniki zmarłemu w 2020 r. kompozytorowi. Był także nawiązaniem do majowej rocznicy jego wizyty na PK i koncertu z 2013 r. – mówi dr hab. Piotr Romańczyk, prof. PK z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, organizator wydarzenia.
Kwartet Dafô, który 17 maja br. zaprezentuje się przed politechniczną publicznością, należy do najwybitniejszych wykonawców polskiej muzyki kameralnej. Tworzą go: Justyna Duda (I skrzypce), Danuta Augustyn (II skrzypce), Aneta Dumanowska (altówka) oraz Anna Armatys (wiolonczela). Kwartet Dafô współpracował z najwybitniejszymi współczesnymi kompozytorami: Krzysztofem Pendereckim, Krzysztofem Meyerem, Pawłem Mykietynem, Pawłem Łukaszewskim, Markiem Stachowskim, Hanną Kulenty, Krystyną Moszumańską-Nazar, Pawłem Szymańskim czy Johnem Kingiem. Muzycy za swoją działalność otrzymali wiele prestiżowych nagród, m.in. kilka Nagród Muzycznych „Fryderyki”, przyznawanych przez Akademię Fonograficzną. W tym roku Kwartet Dafô obchodzi 30-lecie działalności artystycznej.
Środowe wydarzenie na PK to nie tylko okazja do obcowania z dziełami Béli Bartóka – węgierskiego kompozytora i pianisty (zm. w 1945 r.) – oraz Krzysztofa Pendereckiego, ale również światowa prapremiera IV Kwartetu smyczkowego Pawła Łukaszewskiego – wybitnego twórcy muzyki sakralnej, w którego dorobku ważne miejsce zajmuje także kameralistyka.
Koncert dedykowany jest pamięci prof. Andrzeja Białkiewicza, zmarłego w tym roku rektora Politechniki Krakowskiej, wielkiego miłośnika i znawcy muzyki klasycznej. Miejsce wydarzenia nie jest przypadkowe – 20 października ubiegłego roku, po generalnym remoncie, otwarto nowe przestrzenie Muzeum Politechniki Krakowskiej. Mieszczące się w budynku dawnego aresztu koszar austro-węgierskich Muzeum PK zyskało nowe pomieszczenia wystawowe i kameralną salę koncertową. Do tak znakomitej restauracji zabytkowego obiektu w ogromnym stopniu przyczynił się zmarły w marcu tego roku rektor PK.
Ze względu na charakter budynku Muzeum PK oraz zasady bezpieczeństwa, wstęp na koncert możliwy za zaproszeniami. Jednak są jeszcze pojedyncze miejsca. Zainteresowane osoby prosimy o kontakt mailowy z Muzeum Politechniki Krakowskiej: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..
Od 2011 r. dzieła wielkich mistrzów regularnie brzmią na Politechnice Krakowskiej. Na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej PK odbywają się bowiem interdyscyplinarne zajęcia pn. „Muzyczny kanon chemika”, który są unikatowe w programie inżynierskiego kształcenia. Pomysłodawcą przedsięwzięcia i jednym z prowadzących jest dr hab. Piotr Romańczyk, prof. PK. Zajęcia odbywają się przy współpracy nauczycieli akademickich innych uczelni – dr hab. Danuty Augustyn, skrzypaczki i profesor Akademii Muzycznej w Krakowie oraz dr. Stanisława Bromboszcza, pianisty i kompozytora z Akademii Muzycznej w Katowicach. Celem przedmiotu, oprócz przedstawienia relacji między muzyką i nauką, jest kształtowanie wrażliwości i świadomości muzycznej przyszłych absolwentów Politechniki. – W trakcie zajęć studenci słuchają kompozycji należących do kanonu muzyki poważnej, zapoznają się z elementami estetyki muzycznej oraz uczestniczą w koncertach kameralnych i spotkaniach z wybitnymi instrumentalistami i pedagogami – mówi prof. Piotr Romańczyk.
Koncert Kwartetu Dafô
17 maja 2023 r., godz. 16.00
Muzeum Politechniki Krakowskiej, ul. Warszawska 24
Program:
Paweł Łukaszewski (1968)
IV Kwartet smyczkowy (2021) – prawykonanie światowe
Béla Bartók (1881-1945)
II Kwartet smyczkowy (1915-1917)
Krzysztof Penderecki (1933-2020)
IV Kwartet smyczkowy (2016)
Prowadzenie: dr hab. Piotr Romańczyk, prof. PK
{fastsocialshare}
Znane są wyniki „Builder Ranking Education for the Future”. W tym roku bezkonkurencyjne okazały się wydziały z Politechniki Krakowskiej – Wydział Architektury oraz Wydział Inżynierii Lądowej. W rankingu oceniane jest zaangażowanie wydziałów oraz aktywność studentów w ramach programu edukacyjnego „Builder for the Future”. Co więcej, zaledwie kilka dni wcześniej zostały przyznane nagrody „Builder Super Power”. W gronie laureatów IV edycji tego wyróżnienia znaleźli się prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski oraz dr hab. inż. Agnieszka Leśniak, prof. PK.
„Builder Ranking Education for the Future” powstał na podstawie aktywności studentów oraz inicjatyw własnych poszczególnych wydziałów architektury oraz wydziałów budownictwa w ramach programu edukacyjnego „Builder for the Future”. Oficjalne wręczenie certyfikatów odbyło się 22 października br. w siedzibie Stowarzyszenia Architektów Polskich w Warszawie podczas Dnia Młodego Architekta i Inżyniera 4FutureDay.
W opracowanym przez miesięcznik „Builder Polska” tegorocznym rankingu wydziałów architektury pierwsze miejsce zajął Wydział Architektury Krakowskiej. Na podium tuż za WA PK znalazły się Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej oraz Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej. Z kolei wśród wydziałów budownictwa po raz kolejny liderem został Wydział Inżynierii Lądowej PK. WIL wyprzedził Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej oraz Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. To już kolejne wyróżnienia dla politechnicznych wydziałów. W zeszłorocznej edycji konkursu oba wydziały również zdobyły pierwsze miejsce.
Na tym nie koniec dobrych wiadomości. Miesięcznik „Builder” przyznał także wyróżnienia „Builder Super Power”. Nagrodę tę otrzymują menedżerowie i zespoły reprezentujące firmy dystrybucyjne, produkcyjne, architektoniczne oraz deweloperskie. Wśród zwycięzców są osoby odpowiedzialne m.in. za marketing, PR i komunikację, projektowanie, badania i rozwój, produkcję, administrację, HR, obsługę klienta czy zarządzanie rozwojem produktów. W tym roku po raz pierwszy zostali także nagrodzeni wykładowcy akademiccy wydziałów architektury i budownictwa. Tytuł „Builder Super Power” otrzymali oni za wysoki poziom kształcenia oraz zaangażowanie w rozwój przyszłych architektów i inżynierów budownictwa.
W gronie 31 laureatów IV edycji wyróżnienia „Builder Super Power” obecni są prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski, prodziekan ds. organizacji Wydziału Architektury PK oraz dr hab. inż. Agnieszka Leśniak, prof. PK, prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej PK. Otrzymali oni nagrody w kategorii edukacja akademicka. Wyróżnienia zostały wręczone podczas finału „Builder Super Power” 17 października 2024 w Warszawie.
Zdj. 1 dyplom Wydziału Architektury; zdj. 2 dr hab. Inż. prof. PK Lucyna Domagała, dziekan WIL odbiera dyplom / Fot. Materiały Wydziału Architektury oraz Wydziału Inżynierii Lądowej / Facebook
Zdj. 3. prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski odbiera wyróżnienie „Builder Super Power”; zdj. 4. dr hab. inż. Agnieszka Leśniak, prof. PK z wyróżnieniem „Builder Super Power” / Fot. Adam Rotter
{fastsocialshare}
Za nami półfinał B Akademickich Mistrzostw Polski w Tenisie. Od 11 do 14 maja 2023 r. na kortach Politechniki Krakowskiej o awans do finału walczyły 52 zawodniczki i 82 zawodników z 24 uczelni. Organizatorem półfinału AMP w tenisie po dziewięciu latach przerwy był Klub Uczelniany AZS Politechniki Krakowskiej. W ten sam weekend reprezentanci PK rywalizowali też w Gdańsku i Poznaniu.
Turniej damski rozgrywany był w Centrum Tenisowym Politechniki Krakowskiej przy ul. Jana Pawła II 37 (więcej o tej nowoczesnej hali sportowej: Na Politechnice Krakowskiej otwarto Centrum Tenisowe). Tam na pełnowymiarowych kortach tenisowych rozgrywki półfinałowe rozpoczęły się od rywalizacji zawodniczek z krakowskich uczelni. Gospodynie z PK zmierzyły się z drużyną UEK Kraków, a zawodniczki AGH Kraków z drużyną UP Kraków. Spotkania te zakończyły się zwycięstwem reprezentantek Uniwersytetu Ekonomicznego oraz Akademii Górniczo-Hutniczej.
Turniej obfitował w wiele ciekawych spotkań. Do strefy medalowej dotarły zespoły reprezentujące Politechnikę Śląską w Gliwicach, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie oraz Uniwersytet Jagielloński. W pierwszym spotkaniu drużyna UMW pokonała PŚ Gliwice. Z kolei w starciu krakowskich drużyn po ponad 3-godzinnym boju zwyciężyły zawodniczki UEK Kraków. W meczu o trzecie miejsce UJ Kraków pokonał Politechnikę Śląską 2:0 (6:0, 6:0 w deblu oraz 6:2, 6:1 w singlu), z kolei Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie wygrał 2:1 z Uniwersytetem Medycznym z Wrocławia (6:1, 6:2, 10:8 w deblu, 3:6, 2:6 w singlu oraz 6:1, 6:2 w drugim singlu).
Turniej panów w pierwszej fazie grupowej zawitał na korty otwarte przy ul. Florera 1. Do najciekawszych spotkań tej fazy należało spotkanie AGH Kraków ze ŚUM Katowice, które zakończyło się wynikiem 2:1 dla krakowskiej drużyny. Drugim emocjonującym starciem była rywalizacja zespołu z Politechniki Krakowskiej z drużyną Uniwersytetu Rzeszowskiego, która zakończyła się zwycięstwem gospodarzy 2:1.
Do drugiej fazy grupowej awansowało 12 najlepszych drużyn, które zostały podzielone na cztery grupy po trzy zespoły. Drużyny z pierwszych miejsc spotkały się ze sobą w półfinale, w którym to reprezentacja UJ Kraków zmierzyła się z UE Wrocław, a Politechnika Lubelska z AWF Kraków. W turnieju zwyciężyli tenisiści z AWF Kraków.
– Organizacja zawodów spod znaku Akademickich Mistrzostw Polski była dla nas niezwykłym przeżyciem. Ostatnie AMP-y były na naszej uczelni 9 lat temu, kiedy członkowie naszego zespołu byli jeszcze uczniami gimnazjum, czy liceum. Bardzo nam zależało, żeby te Mistrzostwa były dopięte na ostatni guzik i przede wszystkim zawodniczki i zawodnicy czuli się u nas dobrze. Część z nas ma doświadczenia z działalności w strukturach samorządów studenckich i innych organizacji studenckich, co na pewno pozwoliło na inne spojrzenie na organizację tego przedsięwzięcia oraz dało pewien powiew świeżości. Chcemy się podjąć organizacji kolejnych AMPów, bo czujemy, że jesteśmy na to gotowi. Oczywiście ostateczną odpowiedź na pytanie: „Czy daliśmy radę?” dadzą nam sami uczestnicy, o co chcemy ich zapytać w ankiecie ewaluacyjnej. Na ten moment jedno co mogę powiedzieć, to to że jestem dumny z całego zespołu i wszystkim osobom zaangażowanym serdecznie dziękuję – mówił Krzysztof Pszczółka, Prezes KU AZS Politechniki Krakowskiej.
Akademickie Mistrzostwa Polski współfinansowane są ze środków Ministerstwa Sportu i Turystyki. Sponsorem strategicznym AZS jest Grupa PZU. Sponsorem Akademickich Mistrzostw Polski w Tenisie – Półfinał B byli: Green Way Polska Akademia Trenerów i Instruktorów Sportu, TatraHouse, Cechini Muszyna, skleptenisisty.pl.
Organizatorem zawodów był Klub Uczelniany AZS Politechniki Krakowskiej przy wsparciu Politechniki Krakowskiej, Centrum Sportu i Rekreacji Politechniki Krakowskiej oraz Fundacji Politechniki Krakowskiej.
Półfinał B Akademickich Mistrzostw Polski w Tenisie to nie jedyne sportowe wydarzenie, które odbywało się w miniony weekend. W tych samych dniach w Poznaniu w Akademickich Mistrzostwach Polski rywalizowały siatkarki Politechniki Krakowskiej. Przystąpiły one do turnieju jako zwyciężczynie półfinału C, który odbył się w kwietniu br. w Lublinie. Zawodniczki PK trafiły do tzw. „grupy śmierci” z ubiegłorocznym triumfatorem zespołem PANS Krosno, a także z AWF Kraków oraz AWF Warszawa. Fazę grupową reprezentantki Politechniki Krakowskiej zakończyły na trzeciej pozycji w grupie i przystąpiły do walki o 11 miejsce. Po zaciętym pojedynku z UAM Poznań siatkarki PK wygrały 2:1 zdobywając tym samym srebrny medal wśród Uczelni Technicznych. Reprezentacja siatkówki kobiet prowadzona jest przez trenera Krystiana Bławata.
Z kolei w Gdańsku weekend upłynął pod znakiem sportowych o medale AMP tenisistów stołowych. W rywalizacji brała udział męska drużyna PK. Podopieczni Damiana Głąba trafili na trudną grupę, w której znaleźli się zawodnicy z trzech innych Politechnik: Śląskiej, Lubelskiej oraz Rzeszowskiej. W tej rywalizacji inżynierów najlepsi okazali się zawodnicy z Rzeszowa. Reprezentanci PK zajęli drugie miejsce, dzięki czemu awansowali do czołowej ósemki mistrzostw Polski. W ćwierćfinale przegrali z zespołem Uniwersytetu Zielonogórskiego. Ostatecznie tenisiści z PK zajęli 7. miejsce w klasyfikacji generalnej oraz zdobyli srebrny medal wśród uczelni technicznych.
Wyniki półfinału B Akademickich MP w tenisie, rozegranych w Krakowie
Turniej Kobiet – klasyfikacja końcowa:
1. Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie – awans do Finałów 2. Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu – awans do Finałów 3. Uniwersytet Jagielloński – awans do Finałów 4. Politechnika Śląska w Gliwicach – awans do Finałów 5. Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach – awans do Finałów 6. Politechnika Wrocławska – awans do Finałów 7. Uniwersytet Wrocławski – awans do Finałów 8. Uniwersytet Medyczny w Lublinie 9. Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie10. Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum 11. Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki
12-15. Uniwersytet Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie
12-15. Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
12-15. Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
12-15. Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
16. Politechnika Lubelska
Turniej mężczyzn – Klasyfikacja Końcowa
1. Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie – awans do Finałów 2. Politechnika Lubelska – awans do Finałów 3. Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu – awans do Finałów 4. Uniwersytet Jagielloński – awans do Finałów 5. Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach – awans do Finałów 6. Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum – awans do Finałów 7. Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie – awans do Finałów 8. Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki – awans do Finałów 9. Politechnika Rzeszowska 10. Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach 11. Uniwersytet Śląski w Katowicach 12. Akademia Wychowania Fizycznego im. Polskich Olimpijczyków we Wrocławiu
13-18. Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
13-18. Uniwersytet Rzeszowski
13-18. Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
13-18. Uniwersytet Wrocławski
13-18. Politechnika Wrocławska
13-18. Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
19-23. Politechnika Opolska
19-23. Politechnika Śląska w Gliwicach
19-23. Uniwersytet Medyczny w Lublinie
19-23. Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
19-23. Państwowa Akademia Nauk Stosowanych w Nysie
{fastsocialshare}
Pracownicy Katedry Konstrukcji Mostowych, Metalowych i Drewnianych Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej zakończyli przeglądy mostów po wrześniowej powodzi w Polsce. Działania prowadzone były w ramach wspólnej akcji z Instytutem Badawczym Dróg i Mostów, Polską Izbą Inżynierów Budownictwa i Związkiem Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej.
Jak relacjonuje dr inż. Mariusz Hebda z Katedry Konstrukcji Mostowych, Metalowych i Drewnianych, obiekty, których przeglądy wykonali pracownicy Politechniki Krakowskiej położone były na terenie województw dolnośląskiego i opolskiego, w powiatach wałbrzyskim, nyskim i raciborskim. Przebadano kilkanaście obiektów, z których – na szczęście – większość dobrze zniosła przejście wielkiej wody. Jeden z badanych mostów uległ całkowitemu zniszczeniu, natomiast w stosunku do dwóch zalecono ich zamknięcie z powodu uszkodzenia podpór i podmycia fundamentów, co stwarzało bezpośrednie zagrożenie dla uczestników ruchu. Pozostałe z badanych mostów wykazywały co prawda liczne uszkodzenia, jednak nie były one skutkiem powodzi, a naturalnego wyeksploatowania z uwagi na wiek.
W listopadzie wystartują bezpłatne szkolenia
28 listopada wystartuje cykl bezpłatnych szkoleń on-line, organizowanych przez specjalistów Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, dotyczących bezpieczeństwa, sytuacji kryzysowych, awarii, badania i monitoringu, modernizacji i nowoczesnego projektowania zapór ziemnych, wałów przeciwpowodziowych, suchych zbiorników, obwałowań kanałów. Wszystkie szczegóły są już dostępne na specjalnej stronie internetowej: http://gigw.pl/cykl-bezplatnych-szkolen/
– Szkolenia kierujemy do pracowników jednostek administracji publicznej zajmujących się gospodarką i budownictwem wodnym, w szczególności ziemnymi budowlami piętrzącymi, jednostek samorządowych mających na swoim obszarze wały przeciwpowodziowe, suche zbiorniki czy zapory stale piętrzące wodę. Z wiedzy, którą będziemy się dzielić całkowicie za darmo, mogą też skorzystać kierownicy oraz obsługa ziemnych budowli piętrzących, inżynierowie działający w branży budownictwa wodnego, geotechnicy i geolodzy czy planiści – przypomina dr inż. Krzysztof Radzicki z Katedry Geoinżynierii i Gospodarki Wodnej Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki (WIŚiE) Politechniki Krakowskiej. Ekspert PK specjalizuje się między innymi w rozwoju, wdrażaniu i weryfikacji metod badań i monitoringu budowli piętrzących oraz metodyki tych badań.
(m)
Zdj. 1. Całkowicie zniszczony most na rzece Bystrzyca; Zdj. 2. Uszkodzenia podpory mostu na rzece Jaworzyna / Fot. Mariusz Hebda
{fastsocialshare}
Fundacja na rzecz Nauki Polskiej ogłosiła listę stypendystów programu START czyli 100 najzdolniejszych polskich naukowców przed trzydziestką. Znalazło się wśród nich trzech wybitnych przedstawicieli młodych badaczy z Politechniki Krakowskiej. W tym roku stypendia zostały przyznane po raz 31.
Program START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej jest najstarszym w Polsce programem stypendialnym dla najlepszych młodych naukowców reprezentujących wszystkie dziedziny nauki. Jego celem jest wspieranie wybitnych młodych uczonych i zachęcanie ich do dalszego rozwoju naukowego. Laureaci programu START w edycji 2023 otrzymają roczne stypendium w wysokości 30 tys. zł. Mogą je przeznaczyć na dowolny cel.
W gronie nagrodzonych stypendiami znaleźli się młodzi badacze Politechniki Krakowskiej:
– dr inż. Katarzyna Mróz z Wydziału Inżynierii Lądowej (budownictwo)
– mgr inż. Monika Topa-Skwarczyńska z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej (inżynieria chemiczna)
– dr inż. Przemysław Zaręba z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej (nauki farmaceutyczne)
Stypendyści programu START są wybierani w drodze wieloetapowego konkursu, w którym oceniana jest jakość ich dotychczasowego dorobku naukowego. 100 badaczy nagrodzonych w tym roku zostało wybranych z grona 660 kandydatów. Najwięcej nagrodzonych reprezentuje nauki techniczne (32) oraz biologiczne i medyczne (28 stypendiów). Łączna kwota przeznaczona przez FNP na stypendia w 31. konkursie w programie START to 3 056 000 zł. Stypendia START są przyznawane przez FNP od 1993 r. Do 2023 r. włącznie FNP nagrodziła 3 400 osób i przyznała 4 036 stypendiów w łącznej wysokości ponad 93,5 mln zł.
Stypendia START stanowią wyróżnienie dla młodych naukowców, którzy, choć dopiero rozpoczynają karierę naukową, mogą się już wykazać znaczącymi osiągnięciami badawczymi. O stypendium ubiegać się mogą młodzi naukowcy do 30 r.ż. (lub starsi, jeżeli korzystają z regulaminowych możliwości przedłużenia). Dorobek kandydatów – udokumentowany patentami lub publikacjami w uznanych polskich i zagranicznych periodykach naukowych – jest oceniany przez uczonych będących autorytetami w swoich dziedzinach. Formalnie poprawne wnioski najpierw ocenia panel ekspercki, który najlepsze kandydatury kieruje do recenzji. Każdemu wnioskowi zakwalifikowanemu do tego etapu przygląda się kolejnych trzech recenzentów. Na podstawie opinii zebranych na poszczególnych etapach oceny merytorycznej wyboru laureatów dokonuje Zarząd Fundacji. Decyzja Zarządu zatwierdzana jest przez Radę Fundacji.
Fundacja na rzecz Nauki Polskiej istnieje od 1991 r. i jest niezależną, samofinansującą się instytucją pozarządową typu non-profit, która realizuje misję wspierania nauki. Jest największym w Polsce pozabudżetowym źródłem finansowania nauki.
Więcej informacji i lista wszystkich laureatów na stronie Fundacji Nauki Polskiej
Zdjęcie 1: dr inż. Katarzyna Mróz / fot. Archiwum prywatne
Zdjęcie 2: mgr inż. Monika Topa-Skwarczyńska / fot. Archiwum prywatne
Zdjęcie 3: dr inż. Przemysław Zaręba / fot. Anna Grudzień
(m)
{fastsocialshare}
Rozwój Laboratorium Inżynierii Ruchu Kolejowego to przykład przyszłych efektów współpracy nawiązanej między uczelnią a Krakowskimi Zakładami Automatyki S.A. Umowa w tej sprawie została podpisana 24 października 2024 roku. W imieniu uczelni podpis złożył rektor PK, prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata w towarzystwie reprezentantów trzech wydziałów: Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, Wydziału Inżynierii Lądowej oraz Wydziału Mechanicznego. Umowę ze strony KZA podpisał prezes zarządu Paweł Mentel oraz Krzysztof Kasprzycki, prokurent i dyrektor operacyjny, przy obecności Andrzeja Wiśniewskiego, dyrektora ds. handlu.
Laboratorium Inżynierii Ruchu Kolejowego (LIRK) zlokalizowane jest w Instytucie Inżynierii Drogowej, Kolejowej i Transportu na Wydziale Inżynierii Lądowej PK. Podczas zajęć w laboratorium ruch kolejowy symulowany jest według zadanego rozkładu jazdy, a osoby wykonujące ćwiczenia kierują ruchem pociągów zgodnie z obowiązującymi przepisami, prowadzą dokumentację oraz obsługują symulowane urządzenia sterowania ruchem kolejowym i inne systemy. Zdaniem władz uczelni Krakowskie Zakłady Automatyki mogą pomóc rozbudować laboratorium, by oferowało większe możliwości dydaktyczne, ale też służyło na przykład szkoleniu pracowników KZA oraz całej Grupy PKP.
Umowa zakłada też bieżącą współpracę dydaktyczną polegającą na realizacji miesięcznych praktyk studenckich w KZA. Firma z kolei zaproponowała 3 miesięczne staże dla studentów, np. w czasie letniej przerwy wakacyjnej. Powstała również inicjatywa utworzenia kursów, szkoleń oraz dwusemestralnych studiów podyplomowych z tematyki projektowania urządzeń sterowania ruchem kolejowym, automatyki kolejowej oraz systemów krytycznych. Firma KZA S.A. oraz Politechnika Krakowska planują również wspólne projekty z zakresu research and development związane z rozwojem produktów firmy oraz aplikowania w konkursach krajowych i zagranicznych na projekty B+R. Krakowskie Zakłady Automatyki będą miały też możliwość realizacji doktoratów wdrożeniowych.
– To bardzo ważna forma współpracy, dzięki której pracownicy firmy partnerskiej mogą rozwinąć swoją wiedzę i swoje umiejętności, wesprzeć pracodawcę a na końcu otrzymać tytuł naukowy renomowanej uczelni. Cieszy mnie taka perspektywa, tym bardziej że mówimy o branży kolejowej. Współpraca Politechniki Krakowskiej i przemysłu kolejowego ma bardzo szeroki zakres. Nasi absolwenci zarządzają nowoczesnymi systemami sterowania koleją jak również projektują i budują infrastrukturę kolejową. Współpraca z Krakowskimi Zakładami Automatyki umożliwi dalszy rozwój naszej oferty dydaktycznej i naukowej dzięki rozbudowie LIRK oraz wspólnym projektom badawczym przy jednoczesnym wsparciu naukowym z naszej strony dla pracowników spółki. Wszyscy zyskują – mówi prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
– Wielu absolwentów Politechniki Krakowskiej dzisiaj stanowi o sile naszej firmy, dlatego podpisanie tej umowy jest dla nas tak ważnym wydarzeniem. To cudowne uczucie, że my – jako firma z Krakowa – możemy współpracować właśnie z Politechniką, wymieniać się doświadczeniami, korzystać z jej wiedzy a jednocześnie dzielić się naszą – mówi Paweł Mentel, prezes zarządu Krakowskich Zakładów Automatyki S.A.
Głównym celem współpracy jest prowadzenie wspólnych projektów naukowo-badawczych, wykonywanie badań i ekspertyz, organizowanie praktyk studenckich, sympozjów, konferencji, seminariów oraz szkoleń, ale też podejmowanie różnych innych przedsięwzięć wynikających z bieżących potrzeb stron porozumienia jak np. prowadzenie studiów podyplomowych, kursów specjalistycznych itp. W końcu wzajemne upowszechnianie informacji o wynikach zawartej współpracy oraz o kierunkach jej dalszego rozwoju. Umowa jest w tej chwili wstępną deklaracją intencji realizowania wspólnych projektów.
– Podpisana umowa o współpracy jest wynikiem wielu starań podjętych przez Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej. Współpraca zostanie rozszerzona o Wydział Mechaniczny i Wydział Inżynierii Lądowej, jak również inne zakłady produkujące urządzenia i systemy sterowania ruchem kolejowym będące już partnerami Politechniki Krakowskiej – mówi dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, Dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej.
– Ta współpraca na pewno będzie oznaczała zaangażowanie naszych studentów w pisanie prac dyplomowych związanych z tematyką inżynierii kolejowej. Liczymy na to, że dzięki temu absolwenci WIL PK będą jeszcze bardziej niż do tej pory współtworzyć polską kolej. Rozbudowa LIRK zasugerowana w pierwszych rozmowach między nami a KZA da nam większe możliwości przygotowywania studentów do dbania o bezpieczeństwo na kolei – mówi dr inż. Marcin Tekieli, Prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
– Mamy Katedrę związaną z pojazdami szynowymi i szeroko rozumianą współpracą w zakresie projektowania infrastruktury transportowej jak również jej eksploatacji. Mamy też studentów na kierunku automatyka i robotyka, pasjonatów zastosowań w sterowaniu ruchem, którzy zapewne skorzystają z możliwości jakie daje nam partnerstwo z Krakowskimi Zakładami Automatyki. Realizujemy na przykład program “Godzina dla przemysłu”, gdzie przedsiębiorcy przychodzą do nas, aby zaprezentować swoje firmy. Uzgodniliśmy już wstępnie z prezesem KZA taką formułę spotkania – mówi prof. dr hab. inż. Marek Kozień, prodziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej.
Krakowskie Zakłady Automatyki S.A. to firma z ponad 90-letnią historią. Specjalizuje się w realizacji projektów związanych z infrastrukturą kolejową polegających na modernizacji linii kolejowych oraz produkcji, montażu i serwisowaniu urządzeń sterowania ruchem kolejowym. Krakowskie Zakłady Automatyki S.A. realizowały największe i najbardziej wymagające projekty w największych węzłach kolejowych, takich jak: Trójmiasto, Łódzki Węzeł Kolejowy, Warszawa Zachodnia czy Kraków Główny. Spółka od kilku tygodni jest zaangażowana w największy kolejowy projekt w historii województwa śląskiego – przebudowę Katowickiego Węzła Kolejowego.
Umowa o współpracy pomiędzy Politechniką Krakowską a Krakowskimi Zakładami Automatyki S.A. została wstępnie zawarta na okres 5 lat.
Zdj. 1. Prezes Krakowskich Zakładów Automatyki w Laboratorium Inżynierii Ruchu Kolejowego / Fot. Jan Zych
Zdj. 2. Podpisanie umowy o współpracy pomiędzy Politechniką Krakowską a Krakowskimi Zakładami Automatyki S.A. / Fot. Jan Zych
(jp)
{fastsocialshare}
O tym, że warto przykładać się do nauki od samego początku studiów, nie trzeba przekonywać nikogo. Systematyczność w zdobywaniu wiedzy jest bardzo ważna i oczywiście obniża poziom stresu przed sesją, zwłaszcza tą pierwszą. Studenci Politechniki Krakowskiej, którzy obecnie są na drugim semestrze I roku studiów I stopnia, mieli jeszcze dodatkową motywację. Wyniki osiągnięte przez nich podczas zimowej sesji egzaminacyjnej stanowiły jeden z warunków w staraniu się o nagrodę pieniężną pn. „Student Lider pierwszego roku”. Grono laureatów wyniosło aż 120 osób ze wszystkich wydziałów PK.
Program „Student Lider pierwszego roku” działa na Politechnice Krakowskiej od kilku lat i daje możliwość nagrodzenia najlepszych studentów już na początku ich przygody w szkole wyższej. W tym roku zmieniono nieco warunki związane z przyznawaniem nagrody. Mogli się o nią starać żacy, którzy zaliczyli pierwszy semestr studiów w ostatecznym terminie, wynikającym z obowiązującego Zarządzenia Rektora PK w sprawie organizacji roku akademickiego; podjęli kształcenie na drugim semestrze; uzyskali średnią ważoną ocen za pierwszy semestr studiów nie niższą niż 4,00, a obliczoną zgodnie z obowiązującym na PK regulaminem studiów i zostali umieszczeni na wydziałowej lub międzywydziałowej liście rankingowej studentów.
By móc powalczyć o tytuł Lidera, studenci składali w dziekanatach swoich wydziałów wniosek. Liczbę nagród oraz kwotę nagrody w jednakowej wysokości dla wszystkich studentów ustalił – zgodnie z Regulaminem przyznawania nagród „Student Lider pierwszego roku” – prorektor ds. studenckich. Osoby, które od października br. rozpoczną studia na Politechnice Krakowskiej, również będą mogły liczyć na nagrodę „Student Lider pierwszego roku”. O szczegółach będziemy informować w stosownym czasie w mediach PK.
W roku akademickim 2022/23 nagrodą „Student Lider pierwszego roku” wyróżnionych zostało 120 studentów. Otrzymali ją:
Wydział Architektury
Wydział Informatyki i Telekomunikacji
Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej
Wydział Inżynierii Lądowej
Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
Wydział Mechaniczny
Lista międzywydziałowa
(bk)
{fastsocialshare}
Minimalizacja przerw w działaniu, redukcja kosztów oraz maksymalizacja komfortu i bezpieczeństwa pasażerów. To główne zalety zastosowania metodyki BIM (Building Information Modeling) do stworzenia modelu informacyjnego dla planowanego metra w Krakowie, gdy będzie ono już w fazie eksploatacji. Albert Jamróz i Emilia Lorenc w pracy magisterskiej realizowanej na specjalności BIM w ramach kierunku budownictwo na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej zaproponowali stworzenie zaawansowanej bazy danych, która jako rdzeń systemów zarządzania może pomóc usprawnić obsługę krakowskiego metra. Ich wspólna praca dyplomowa pt. “Metodyka Asset Breakdown Structure dla funkcjonalnej dekompozycji komponentów metra w Krakowie i dla opracowania wymagań informacyjnych aktywów AIR” została niedawno obroniona. I to z najwyższą oceną! Jej promotorem był dr inż. Jacek Magiera z WIL PK.
BIM to – w największym skrócie – metodyka prowadzenia inwestycji budowlanej oparta na efektywnym wykorzystaniu informacji. Zdaniem ekspertów wykorzystanie modeli BIM w fazie eksploatacji jest jednym z największych atutów cyfryzacji w branży budowlanej. W odróżnieniu od modeli BIM przygotowywanych dla fazy projektowania – gdzie istotą modelowania jest najczęściej opracowanie modelu geometrycznego nasyconego parametrami pozwalającymi podjąć dobre decyzje co do kierunków rozwoju projektu (na przykład usunąć kolizje międzybranżowe, przygotować wizualizacje, opracować przedmiary, zestawienia czy kosztorysy) – modele fazy eksploatacyjnej mają być rdzeniem informacyjnym systemów zarządzania przyszłą infrastrukturą.
System szybkiego wykrywania problemów
Zdaniem Alberta Jamroza i Emilii Lorenc zastosowanie takiego modelu w krakowskim metrze może przynieść szereg znaczących korzyści. Dzięki precyzyjnemu monitorowaniu stanu technicznego wszystkich systemów, możliwe będzie szybkie identyfikowanie i usuwanie awarii. Model pozwala również na efektywne zarządzanie kosztami operacyjnymi, lepsze planowanie konserwacji i modernizacji infrastruktury, co z kolei przełoży się na długofalowe oszczędności, dłuższy okres eksploatacji i optymalizację wydatków na utrzymanie.
Na czym polegają eksploatacyjne modele BIM? Nie wystarczy w nich posiadać wiedzy o poszczególnych komponentach – ich danych technicznych czy lokalizacji. Przede wszystkim istotne są powiązania komponentów modeli BIM w systemy, podsystemy i mapowanie powiązań funkcjonalnych między komponentami. – Jeśli modele takie mają być przydatne w zarządzaniu i utrzymaniu całej infrastruktury po oddaniu jej do użytku, to modele BIM muszą dostarczać informacji typu: do jakiego systemu przynależy dany komponent, jaki element jest nadrzędny w stosunku do niego, czy on jest elementem nadrzędnym dla innych komponentów, jaka jest jego rola w poprawnym funkcjonowaniu całości, co się stanie gdy dany komponent nie działa poprawnie, kto go instalował, czy jest jeszcze w okresie gwarancji/rękojmi, kiedy należy dokonać następne przeglądy czy homologacje itp. – mówi współautor pracy mgr inż. Albert Jamróz.
Na takie przykładowe pytania odpowiada właśnie eksploatacyjny model BIM. Żeby to było możliwe musi najpierw powstać model informacyjny aktywów (Asset Information Model – AIM), który – w przeciwieństwie do tradycyjnych modeli BIM – nie stanowi tylko modelu informacyjnego projektu, ale też opisuje powiązania elementów funkcjonalnych,s a także odzwierciedla zagadnienia związane z zarządzaniem infrastrukturą. Modele eksploatacyjne BIM działają jako zaawansowane bazy danych, nad którymi buduje się funkcje związane z procedurami zarządzania całą planowaną infrastrukturą.
Szczegółowe badania przy współpracy z ZDMK
W swojej pracy Albert Jamróz i Emilia Lorenc opracowali strukturę modelu opartą na metodyce Asset Breakdown Structure (ABS), która zakłada podział systemów na poszczególne elementy według pełnionych przez nie funkcji. – Ważne w tej metodyce jest wydzielenie systemów, podsystemów, pod-podsystemów itp. elementów funkcjonalnych, zrozumienie ich powiązań i współzależności, zrozumienie krytyczności ich poprawnego działania dla funkcjonowania całej infrastruktury. Z tego powodu, aby wdrożyć metodykę ABS konieczna jest współpraca z przyszłym operatorem obiektu. Konieczne są rozmowy, które pozwolą uchwycić te powiązania i zbudować hierarchiczną strukturę informacji modelu AIM – mówi Emilia Lorenc.
Studenci PK w trakcie pracy nad dyplomem nawiązali współpracę z Zarządem Dróg Miasta Krakowa, odpowiedzialnym za utrzymanie i eksploatację krakowskiej infrastruktury komunikacyjnej. Było to możliwe dzięki umowie o współpracy pomiędzy Katedrą Technologii Informatycznych w Inżynierii Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej a ZDMK. – Przeprowadziliśmy serię wywiadów, co umożliwiło zidentyfikowanie potrzeb informacyjnych poszczególnych jednostek ZDMK, ustalenie istniejących standardów i uchwycenie miejsc, gdzie trzeba stworzyć nowe. Ponadto zmapowaliśmy systemy zarządzania, powiązania między komponentami oraz systemami jak i interakcje między nimi czy zarządcami zewnętrznymi – mówi Albert Jamróz.
Badania te pozwoliły na przygotowanie wymagań informacyjnych aktywów (Asset Information Requirements – AIR), czyli stworzenie fundamentów niezbędnych do przygotowania całego modelu eksploatacyjnego BIM dla krakowskiego metra, jak również określenie zakresu odpowiedzialności poszczególnych jednostek ZDMK za dane elementy funkcjonalne tej infrastruktury.
Teraźniejszy model, który niesie przyszłościowe korzyści
Dzięki zintegrowanej strukturze, AIM wskazuje wzajemne powiązania między komponentami infrastruktury, co pozwala na szybką reakcję na awarie oraz ocenę ich wpływu na inne elementy. Dodatkowo, model ten wspiera analizy danych, co umożliwia podejmowanie bardziej świadomych decyzji strategicznych i operacyjnych. Przykładowo, w przypadku awarii oświetlenia na peronie stacji, problem zostanie szybko zidentyfikowany, a także będzie można ocenić, w jaki sposób zaburza ona prawidłowe funkcjonowanie całej stacji oraz jakie działania należy podjąć.
Praca dyplomowa Emilii Lorenc i Alberta Jamroza została przekazana pracownikom ZDMK. Na jej podstawie osoby odpowiedzialne za zarządzanie infrastrukturą będącą jeszcze w fazie planowania będą mogli ocenić zalety eksploatacyjnych modeli BIM. – Mowa tu o swoistej instrukcji, która będzie pokazywać możliwości i korzyści również dla innych inwestycji niż metro. Pracownicy ZDMK mogą się zaznajomić z naszą pracą i sprawdzić możliwości jej wdrożenia. Tu problem jest taki, że nie ma czegoś takiego jak jeden, uniwersalny model dla wszystkich inwestycji. W celu właściwego dostosowania modelu do planowanej infrastruktury konieczne są odpowiednio wczesne konsultacje z zarządcą, aby przygotować taki model eksploatacyjny BIM, który będzie spełniał swoje zamierzone cele. Nie wiemy, na ile nasza praca będzie pomocna dla ZDMK, ale oczywiście cieszylibyśmy się, gdyby okazała się przydatna do budowy przyszłego systemu zarządzania krakowskim metrem – mówi Emilia Lorenc.
Politechnika Krakowska – ekspercki lider w tematyce BIM
Dzięki naukowemu zaangażowaniu ekspertów w tematyce BIM z Wydziału Inżynierii Lądowej PK Kraków jest znany jako polska stolica BIM. W maju ubiegłego roku Politechnika Krakowska była gospodarzem piątej edycji prestiżowej konferencji naukowej infraBIM V4 Expo & Multi-Conference. To od kilku lat najważniejsze wydarzenie w Europie Środkowo-Wschodniej poświęcone kwestii cyfryzacji branży budowlanej.
– Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej był absolutnym pionierem wdrażania BIM do edukacji w Polsce – podkreśla dr inż. Jacek Magiera. specjalista w zakresie metodyki BIM oraz promotor pracy dyplomowej Alberta Jamroza i Emilii Lorenc – Pierwsze narzędzie z technologii BIM – wg ówczesnych standardów i możliwości – nasi studenci mogli zacząć poznawać zaraz na początku XXI wieku, na zajęciach prowadzonych w ówczesnym Samodzielnym Zakładzie Metod Komputerowych w Inżynierii Lądowej. Drugim kamieniem milowym był rok 2010, kiedy Politechnika Krakowska stała się – trzecią w Polsce i jedną z pierwszych w Europie – uczelnią partnerską firmy Autodesk, jednego z liderów rynku oprogramowania BIM. Powołano na uczelni unikalną w skali światowej jednostkę – Centrum Kompetencji Autodesk przy PK, dostarczającego najnowszej wiedzy, kursów, szkoleń i możliwości certyfikacji z oprogramowania Autodesk dla studentów i pracowników Politechniki Krakowskiej. Trzecim kamieniem milowym był rok 2015, kiedy to na WIL PK otwarto pierwszą w Polsce specjalność BIM na II stopniu kierunku „budownictwo”.
(jp)
Grafiki autorstwa mgr inż. Emilii Lorenc i mgr. inż. Alberta Jamroza
Grafika 1: Fragment tabeli danych o oprawach oświetleniowych – kodyfikacja i atrybuty – rysunek przedstawia fragment tabeli, w której zapisywane są dane do zarządzania obiektem. Każdy z elementów struktury posiada swoje własne tabele zawierające wszystkie komponenty systemu, do których przypisane są parametry ze względu na wymagania ZDMK. Każda tabela dostosowana jest indywidualnie do ich potrzeb.
Grafika 2: Porównanie kosztów eksploatacyjnych dwóch modeli schodów ruchomych na trzech wybranych stacjach. Przykładowa analiza czynników wpływających na koszt utrzymania konkretnych modeli schodów ruchomych, porównanie udziału kosztów, możliwe decyzje o ich minimalizacji, rozpatrzenie pewnych możliwych wariantów.
Prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata został wybrany nowym rektorem Politechniki Krakowskiej. W wyborach uzupełniających, które odbyły się w piątek 12 maja 2023 r., dotychczasowy dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej pokonał jedynego kontrkandydata – prof. Dariusza Bogdała. Nowy rektor obejmuje funkcję z dniem wyboru i będzie ją sprawował do końca trwającej obecnie kadencji 2020-2024 tj. do 31 sierpnia 2024 r. Wybory uzupełniające odbyły się na Politechnice Krakowskiej w związku ze śmiercią dotychczasowego rektora prof. Andrzeja Białkiewicza w marcu tego roku.
Wyboru rektora Politechniki Krakowskiej dokonało Uczelniane Kolegium Elektorów, złożone z przedstawicieli wszystkich grup pracowników, studentów i doktorantów uczelni. Podczas wyborów obecnych było 59 z 60 elektorów. Kandydaturę prof. Andrzeja Szaraty z Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej, od 2016 r. dziekana WIL, poparło 35 elektorów. Na prof. Dariusza Bogdała, obecnego prorektora ds. nauki PK swój głos oddały 24 osoby.
– Dziękuję za wybór. To dla mnie ogromny zaszczyt i wielka odpowiedzialność. Mam nadzieję przyczynić się do dalszego rozkwitu Politechniki Krakowskiej, liczę na współpracę ze wszystkimi członkami społeczności naszej uczelni. Tak jak mówiłem w kampanii – każdy pracownik, student, doktorant jest dla mnie ważny. Przed nami ważny czas. Nie możemy zaprzepaścić dotychczasowych osiągnięć, musimy wykorzystywać nowe możliwości na dalszy rozwój. Politechnika Krakowska znalazła się w gronie trzech najlepszych uczelni w Polsce, jeśli chodzi o wyniki ewaluacji działalności naukowej za lata 2017-2021! To bardzo wysoko zawieszona poprzeczka. Ale tak mocna pozycja nie jest dziełem przypadku – na ten sukces składała się ciężka praca nas wszystkich. Wierzę, że nadal zgodnie współpracując, będziemy dynamicznie rozwijać nasz potencjał i osiągać nasze strategiczne cele. Dziękuję prof. Dariuszowi Bogdałowi za kulturalną i pełną szacunku konkurencję podczas wyborów – powiedział po wyborze rektor-elekt Politechniki Krakowskiej.
Prof. dr hab. inż. Andrzeja Szarata urodził się 27 marca 1975 r. w Krynicy-Zdroju, a wychował w Nowym Sączu. Jest absolwentem sądeckich szkół – Szkoły Podstawowej nr 4 im. Urszuli Kochanowskiej oraz I Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Długosza. W 1999 r. ukończył studia na Wydziale Budownictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach na kierunku budowa dróg i autostrad. Z Politechniką Krakowską jest związany od października 1999 roku, gdy zaraz po studiach rozpoczął pracę na stanowisku asystenta naukowo-dydaktycznego w Instytucie Inżynierii Drogowej i Kolejowej. W 2006 r. obronił na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej pracę doktorską pt. „Ocena efektywności funkcjonalnej parkingów przesiadkowych (P+R)”, wyróżnioną w konkursie ministra transportu (promotor prof. Andrzej Rudnicki). W tym samym roku został adiunktem w Katedrze Systemów Komunikacyjnych. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie transport nadała mu 27 lutego 2014 r. Rada Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej. Jego monografia habilitacyjna pt. „Modelowanie podróży wzbudzonych oraz tłumionych zmianą stanu infrastruktury” została wyróżniona w konkursie ministra infrastruktury i rozwoju. 28 września 2020 r. uzyskał tytuł profesora. Od 1 września 2013 r. był p.o. kierownika Katedry Systemów Komunikacyjnych PK (zastąpił na tym stanowisku prof. Andrzeja Rudnickiego), 1 października 2014 r. został kierownikiem Katedry. W latach 2013-2016 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. badań naukowych i współpracy z przemysłem w Instytucie Inżynierii Drogowej i Kolejowej PK. Od 1 września 2016 r., obecnie drugą kadencję, pełni funkcję dziekana Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
Zainteresowania naukowe prof. Andrzeja Szaraty dotyczą inżynierii lądowej, a szczególnie obszaru transportu, systemów komunikacyjnych, modelowania podróży, efektywności funkcjonalnej rozbudowy infrastruktury transportowej, ze szczególnym uwzględnieniem modernizacji linii kolejowych i układu drogowego. Prowadzi badania dotyczące zachowań komunikacyjnych w obszarach zurbanizowanych, wykonuje prognozy ruchu na potrzeby rozbudowy krajowych i wojewódzkich, a także analizy dokumentów planistycznych i strategicznych wielu polskich miast. Opublikował – jako autor i współautor – ponad 90 artykułów naukowych. Jest autorem 2 monografii, współautorem 4 (w tym 2 w języku angielskim), zorganizował ponad 20 branżowych konferencji naukowo-technicznych, był kierownikiem 10 projektów badawczych zarówno krajowych, jak i międzynarodowych, realizowanych na Politechnice Krakowskiej (m.in.: Civitas Caravel, MAX, Shape-It, TraCit, Posmetrans, GSP, Capital). Opracowywał modele transportowe wielu polskich miast, m.in.: Wrocławia, Poznania, Gdańska, Rzeszowa, Warszawy, Krakowa, Kielc, również modele transportowe dla województwa mazowieckiego i małopolskiego. Jest także współautorem modelu transportowego Salonik (Grecja). Od 2006 r. posiada certyfikat upoważniający do prowadzenia szkoleń dotyczących specjalistycznego oprogramowania do modelowania i prognozowania podroży. Jako konsultant w dziedzinie transportu pracuje zarówno w kraju, jak i za granicą (Grecja, Dania, Niemcy, Ukraina, Stany Zjednoczone). Jest członkiem zespołu naukowego i organizacyjnego cyklicznych konferencji European Parking Conference oraz recenzentem publikacji naukowych w wielu czasopismach krajowych i zagranicznych.
Ważne miejsce w jego dorobku zajmują projekty transportowe (jest ich ponad 250), związane z badaniem efektywności funkcjonalnej inwestycji transportowych, w tym współfinansowanych przez UE. Do najważniejszych należą te dotyczące rozbudowy systemu drogowego i tramwajowego w Gdańsku, Łodzi, Poznaniu, Wrocławiu, Warszawie, Olsztynie i Krakowie, a także koncepcja rozwoju Szybkiej Kolei Aglomeracyjnej w województwie małopolskim oraz studium wykonalności Kolei Dużych Prędkości w Polsce itp. Kierował pracami konsorcjum (z Politechniką Krakowską jako liderem), które jako pierwsze w Polsce opracowało metodykę tworzenia planu transportu publicznego (na przykładzie województwa małopolskiego), opracowało metodykę prowadzenia badań ruchliwości w Krakowie w 2013 r. i wykonało Warszawskie Badanie Ruchu w 2015 r. Od 2019 r. jest głównym konsultantem w pracach nad budową modelu transportowego Polski, prowadzonych przez Centrum Unijnych Projektów Transportowych.
Jest członkiem wielu prestiżowych gremiów naukowych i doradczych, m.in. Rady ds. Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Innowacji przy Prezydencie RP, Komitetu Transportu PAN, Komisji Budownictwa Oddziału PAN w Krakowie, Zespołu Zadaniowego ds. Wielkoskalowych Projektów Rozwojowych przy Komitecie Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN, Komisji Nauk Technicznych PAU, Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji.
Pełni funkcję przewodniczącego Rady Naukowej Euroregionu Karpackiego oraz Przewodniczącego Komitetu Nauki Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP. Ponadto jest członkiem Rad Naukowych: Instytutu Kolejnictwa, Instytutu Techniki Budowlanej, Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, Metra Warszawskiego, Związku Podhalan, Galicyjskiej Izby Budownictwa i Polskiego Klubu Ekologicznego. Jest członkiem Rady Programowej Stowarzyszenia ITS Polska, a od 2020 r. przewodniczącym Rady Programowej ds. Rozwoju Systemu Transportowego Miasta Krakowa, działającej przy prezydencie miasta.
Prof. Andrzej Szarata jest także cenionym dydaktykiem i popularyzatorem nauki w mediach. Prowadzi wykłady dla studentów Wydziału Inżynierii Lądowej PK z zakresu zagadnień transportowych, jest promotorem 66 prac magisterskich i 35 inżynierskich o tematyce związanej z analizami transportowymi. Prowadzi też zajęcia na studiach doktoranckich. Wypromował 4 doktorów, obecnie pełni funkcję promotora w 6 toczących się postępowaniach doktorskich. Poza pracą dydaktyczną na Politechnice Krakowskiej prowadzi wykłady na innych uczelniach, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Ponadto prowadził wykłady w języku angielskim dla stypendystów Programu Erasmus oraz słuchaczy indywidualnych kursów, studentów z Libii, Afganistanu i Iranu.
Został odznaczony: Honorową Odznaką i Złotą Odznaką Politechniki Krakowskiej (2011 r. i 2016 r.), złotą odznaką honorową z diamentem SITK (2022) oraz jubileuszowym medalem za wybitne zasługi dla Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa (2022). Trzykrotnie był laureatem konkursu SITK RP „Ernesty” (w latach: 2011, 2013 i 2014) w kategorii: najaktywniejszy działacz SITK w dziedzinie transportu. W 2019 r. został odznaczony przez Ministra Transportu odznaką honorową „Zasłużony dla transportu Rzeczypospolitej Polskiej”.
Prywatnie jest żonaty, ma syna. W wolnych chwilach zajmuje się modelarstwem i stolarstwem, regularnie uprawia sport (bieganie i jazda na rowerze, zimą snowboard), uwielbia jazdę motocyklem, remontuje zabytkowy samochód i pasjami czyta kryminały. Posiada dyplom mistrzowski w rzemiośle złotnictwo. Jest mocno emocjonalnie związany z Małopolską – z Sądecczyzną, skąd pochodzi, a także z Krakowem i całym regionem, z którymi związał życie zawodowe i rodzinne.
Wybory uzupełniające na stanowisko nowego rektora zostały zarządzone na Politechnice Krakowskiej w trakcie kadencji 2020-2024 w związku ze śmiercią (w marcu 2023 r.) dotychczasowego rektora prof. Andrzeja Białkiewicza. Zostały przeprowadzone zgodnie z takimi samymi zasadami jak w przypadku wyborów na pełną kadencję. Czynności wyborcze obejmowały m.in. zgłaszanie kandydatów przez pracowników, członków rady uczelni, organy samorządu studentów i samorządu doktorantów, opiniowanie zgłoszonych osób przez Senat PK, wskazanie kandydatów na rektora przez Radę Uczelni oraz wybór rektora przez Uczelniane Kolegium Elektorów, złożone z przedstawicieli wszystkich grup pracowników, studentów i doktorantów uczelni. W okresie tymczasowym – do wyboru nowego rektora – obowiązki rektora PK pełnił najstarszy senator dr inż. arch. Bogdan Siedlecki, prof. PK.
>>> Strona internetowa prof. Andrzeja Szaraty z jego programem wyborczym
(mas)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska rozpoczyna współpracę z Instytutem Farmakologii im. Jerzego Maja Polskiej Akademii Nauk. W tej sprawie podpisane zostały dwa porozumienia – między PK i spółką INTECH PK a IF PAN. W siedzibie Instytutu Farmakologii w Krakowie umowy sygnowały: dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK, prorektor ds. nauki Politechniki Krakowskiej, prof. dr. hab. Małgorzata Filip, dyrektor Instytutu IF PAN oraz Izabela Paluch, prezes zarządu INTECH PK sp. z o.o.
W obszarze wspólnych zainteresowań uczelni i Instytutu jest realizacja projektów badawczo-rozwojowych , kooperacja zespołów badawczych, dostęp do zaplecza laboratoryjnego, publikacje, staże i praktyki studenckie, współpraca z kołami naukowymi oraz komercjalizacja wyników wspólnych badań, w tym poprzez spółki spin-off.
Uczestnicy uroczystego podpisania porozumień o współpracy, od lewej: dr Natalia Ryłko, dr hab. inż. Elżbieta Sikora, prof. PK, mgr Tomasz Lenda, dr inż. Katarzyna Kaczorowska, dr Piotr Chmielarz, prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec, dr hab. inż. Jolanta Jaśkowska, prof. PK, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK, dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK, prof. dr. hab. Małgorzata Filip, mgr Izabela Paluch, dr hab. inż. Przemysław Jodłowski, prof. PK, dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK, dr hab. Grzegorz Kreiner / Fot. zasoby INTECH PK
W uroczystym podpisaniu umów wzięli udział przedstawiciele trzech wydziałów PK: dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof PK oraz naukowcy WITiCH: prof. Elżbieta Sikora, dr hab. inż. Jolanta Jaśkowska, prof. PK, dr hab. inż. Przemysław Jodłowski, prof. PK, a także prof. Agnieszka Sobczak-Kupiec i dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki oraz dr Natalia Ryłko, prodziekan ds. współpracy z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. Ze strony Instytutu Farmakologii PAN obecni byli: zastępca dyrektora ds. rozwoju i innowacji dr hab. Grzegorz Kreiner oraz kierownicy modułów badawczych CEPHARES: dr Katarzyna Kaczorowska, dr Julita Wesołowska, dr Piotr Chmielarz i mgr Tomasz Lenda.
Propozycja spotkania i podpisania umów zainicjowana została przez INTECH PK i jest wynikiem dużego zainteresowania współpracą ze strony zarówno pracowników PK, jak i Instytutu Farmakologii PAN i działającego w jego ramach Centrum CEPHARES. Podczas spotkania zaprezentowano jego możliwości.
Instytut Farmakologii im. Jerzego Maja Polskiej Akademii Nauk (IF PAN) w Krakowie, założony w 1974 roku (od 1954 roku Zakład Farmakologii PAN), jest obecnie wiodącym ośrodkiem naukowym w Polsce, specjalizującym się w dziedzinie neuropsychofarmakologii. Badania naukowe, prowadzone w 14 zakładach, pracowniach oraz na terenie nowoczesnej zwierzętarni, koncentrują się wokół zaburzeń funkcji układu nerwowego oraz poszukiwania nowych substancji biologicznie czynnych, które działają na ośrodkowy układ nerwowy i mogą znaleźć zastosowanie jako leki w terapii chorób psychicznych i neurologicznych. Badania w tym obszarze prowadzą także zespoły naukowe PK.
Do priorytetowych obszarów badań, realizowanych w Instytucie Farmakologii, należą depresja, schizofrenia, uzależnienia od narkotyków i naturalnych nagród oraz chroniczny ból. Prowadzone są tu również badania nad lękiem, stresem pourazowym, procesami neurodegeneracyjnymi i immunoendokrynnymi oraz w zakresie fitochemii. Realizowane kierunki badawcze wiążą się z poszukiwaniem nowatorskich strategii terapeutycznych oraz biomarkerów niektórych procesów patologicznych w ośrodkowym układzie nerwowym z wykorzystaniem genomiki, proteomiki i transkryptomiki.
Nowoczesna infrastruktura instytutu oraz szerokie spektrum technik badawczych in vitro oraz ex vivo, takich jak cytometria przepływowa, spektrometria masowa, mikroskopia konfokalna i fluorescencyjna, optogenetyka, mikrodializa, chromatografia, immunohistochemia, nowoczesne metody elektrofizjologiczne oraz modele transgeniczne i narzędzia bioinformatyczne, umożliwiają badanie funkcji mózgu na wielu poziomach. W instytucie prowadzone są prace nad projektowaniem i syntezą nowych leków, z zastosowaniem modelowania molekularnego i komputerowej analizy interakcji receptor-lek.
W ramach IF PAN działa od niedawna Centrum Rozwoju Nowych Farmakoterapii Zaburzeń Ośrodkowego Układu Nerwowego (OUN) pod nazwą CEPHARES. Nowa infrastruktura badawcza została zlokalizowana w rozbudowywanych i zmodernizowanych obiektach IF PAN: w nowo powstałym, nowoczesnym budynku, obejmującym kompleks laboratoriów zlokalizowanych na powierzchni 1500 m2, jak i w budynku głównym przy ul. Smętnej 12. Laboratoria CEPHARES zgrupowane w pięciu modułach badawczych, zostały wyposażone w wysoko zaawansowaną i unikatową aparaturę o wartości ponad 50 mln zł.
(ip, m, if-pan.krakow.pl)
{fastsocialshare)
Podczas Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie nie zabrakło przedstawicieli Politechniki Krakowskiej. Wynalazki zaprezentowała tam laureatka XIII Ogólnopolskiego Konkursu „Student-Wynalazca” – mgr inż. Dagmara Słota. W wyjeździe do Genewy towarzyszyła jej mgr inż. Magdalena Bańkosz. Doktorantki za zaprezentowanie wynalazku dotyczącego biomateriału na implanty kości otrzymały srebrny medal.
Opracowane przez mgr inż. Dagmarę Słotę i zespół z PK wynalazki związane są z chirurgią i medycyną regeneracyjną tkanki kostnej. Rozwiązania te zostały docenione w Ogólnopolskim Konkursie „Student-Wynalazca”, w którym wybrano 5 laureatów. Zwycięzcy konkursu swoje osiągnięcia prezentowali podczas Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie. Za zaprezentowanie wynalazku „Bioactive composite materials for bone tissue engineering” doktorantki otrzymały srebrny medal w kategorii M: „Medicine – Surgery – Orthopaedics – Material for disabled”. Nagrodzone medalem rozwiązanie dotyczy opracowania biomateriału na implanty kości w ramach projektu TEAM-NET „Wielofunkcyjne kompozyty aktywne biologicznie do zastosowań w medycynie regeneracyjnej układu kostnego” (POIR.04.04.00–00–16D7/18).
Wyjazd doktorantek na wystawę stanowił dla nich także okazję do wielu biznesowych rozmów. Swój wynalazek mogły przedstawić m.in. Patrycji Czubkowskiej, zastępcy prezesa Urzędu Patentowego RP oraz Zbigniewowi Czechowi, ambasadorowi i stałemu przedstawicielowi RP przy Biurze Narodów Zjednoczonych w Genewie. Z wynalazkiem zapoznał się także Habip Asan, dyrektor generalny Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO).
Wyjazd do Genewy poprzedziło zwycięstwo w Ogólnopolskim Konkursie „Student-Wynalazca”, który adresowany jest do studentów, doktorantów i absolwentów szkół wyższych, którzy w trakcie studiów zostali twórcami lub współtwórcami wynalazku lub wzoru użytkowego albo przemysłowego chronionego prawem wyłącznym lub zgłoszonego do ochrony w Urzędzie Patentowym RP lub urzędzie ds. własności przemysłowej za granicą. Zgłoszone rozwiązania obejmują wszystkie obszary techniki, w tym dotyczące maszyn i urządzeń, inżynierii materiałowej, chemicznej i medycznej oraz inżynierii rolniczej i ochrony środowiska.
W konkursie tym mgr inż. Dagmara Słota została nagrodzona za dwa osiągnięcia naukowe: „Sposób otrzymywania kompozytu o osnowie polimerowej zawierającej hydroksyapatyt i kompozyt o osnowie polimerowej zawierającej hydroksyapaty” oraz „Sposób otrzymywania dwuwarstwowej bioaktywnej powłoki kompozytowej i dwuwarstwowa bioaktywna powłoka kompozytowa” i to właśnie te rozwiązania prezentowała podczas Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie.
Pierwsze rozwiązanie związane jest z opracowaniem sposobu otrzymywania biozgodnych materiałów kompozytowych polimerowo-ceramicznych, zawierających fosforany wapnia oraz polimery pochodzenia naturalnego i syntetycznego, które mają potencjał aplikacyjny w implantologii np. w chirurgii i medycynie regeneracyjnej tkanki kostnej.
Drugi wynalazek dotyczy opracowania technologii otrzymywania dwuwarstwowej, bioaktywnej powłoki kompozytowej, zawierającej fosforany wapnia oraz polimery pochodzenia naturalnego i syntetycznego, wykazującej właściwości nośnika substancji aktywnych – białkowych czynników wzrostu. Ta metoda również może znaleźć zastosowanie w implantologii, bowiem bioaktywna powłoka może zostać wykorzystana do pokrywania implantów polimerowych i metalicznych, np. endoprotezy. Więcej informacji o wynalazkach znajduje się w artykule: Dagmara Słota z nagrodą „Student-Wynalazca”. Doktorantka zaprezentuje swoje osiągnięcia naukowe w Genewie.
Docenione w konkursie „Student-Wynalazca” rozwiązania z Politechniki Krakowskiej zostały opracowane w ramach projektu realizowanego z programu TEAM-NET, finansowanego przez Fundację na Rzecz Nauki Polskiej. W przedsięwzięcie zaangażowanych jest kilka instytucji naukowych, które stworzyły konsorcjum. Kierownikiem zespołu z Politechniki Krakowskiej jest prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec z Katedry Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki, zaś technologie, za które nagrodzono mgr inż. Dagmarę Słotę, opracowały także: dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK, dr inż. Agnieszka Tomala, dr inż. Anna Drabczyk, dr inż. Sonia Kudłacik-Kramarczyk, mgr inż. Magdalena Bańkosz, mgr inż. Wioletta Florkiewicz.
(jg)
{fastsocialshare}
Końcówka października obfitowała w wydarzenia będące podsumowaniem sukcesów polskich uczelni w sporcie akademickim. W Warszawie w dniach 23-24 października br. odbył się Kongres Sportu Akademickiego oraz Gala Sportu Akademickiego AZS, a 29 października krakowska Akademia Wychowania Fizycznego gościła uczestników Gali Sportu AZS Kraków.
Gala Sportu Akademickiego stanowiła zwieńczenie dwudniowego Kongresu Sportu Akademickiego, który poświęcony był podsumowaniu sukcesów, omówieniu obecnej sytuacji w sporcie akademickim oraz dyskusjom na temat jego rozwoju. Podczas Kongresu poruszono m.in. tematy związane z dwutorową karierą sportowców, rolą uczelni w rozwoju sportu akademickiego, przyszłości wychowania fizycznego na uczelniach i roli AZS w tym temacie oraz pomysłach na nowe rozgrywki sportowe w ramach rywalizacji międzyuczelnianej. W wydarzeniu udział wzięli medaliści igrzysk olimpijskich w Paryżu, medaliści tegorocznych Akademickich Mistrzostw Świata i przedstawiciele uczelni wyższych z całej Polski. Politechnikę Krakowską reprezentowali prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer oraz członek zarządu głównego AZS i prezes KU AZS Politechniki Krakowskiej mgr inż. Krzysztof Pszczółka.
– Akademicki Związek Sportowy odgrywa ważną rolę w wychowaniu sportowym naszej młodzieży studenckiej. I muszę powiedzieć, to zresztą było słychać na gali i na spotkaniu, że Akademicki Związek Sportowy ma się dobrze. Ma się dobrze zarówno pod względem organizacyjnym, jak także pod względem rozwoju sportu akademickiego. Jest nas wprawdzie prawie 40 tysięcy, ze zwolennikami około 70 tysięcy, ale jeśli chodzi o młodzież, która uprawia sport akademicki, to te liczby są znacznie większe. Myślę, że jest to około 500-600 tysięcy – mówił prezes AZS i jednocześnie rektor Uniwersytetu Warszawskiego prof. Alojzy Nowak.
Podczas uroczystej gali uhonorowano m.in. medalistów olimpijskich z Paryża, którzy na co dzień reprezentują kluby AZS: wioślarzy Dominika Czaję (AZS AWF Warszawa) i Mirosława Ziętarskiego (AZS UMK Toruń) oraz szpadzistki Martynę Swatowską-Wenglarczyk (AZS AWF Katowice), Aleksandrę Jarecką i Renatę Knapik-Miazgę (obie AZS AWF Kraków) i Aleksandrę Kałucką (AZS ANS Tarnów), uprawiającą wspinaczkę sportową. Wyróżnienie odebrała także multimedalistka igrzysk paralimpijskich w Paryżu Karolina Pęk (AZS UMCS Lublin). Specjalne wyróżnienia odebrało liczne grono medalistów tegorocznych Akademickich Mistrzostw Świata oraz studenci, którzy sięgnęli po medale Akademickich Mistrzostw Europy.
Tradycyjnie uhonorowane zostały uczelnie, które zajęły czołowe miejsca w klasyfikacjach generalnej i medalowej cyklu Akademickich Mistrzostw Polski. – Podczas gali Politechnika Krakowska odebrała dyplom za historyczne XV miejsce w klasyfikacji generalnej Akademickich Mistrzostw Polski, co stanowi znaczące osiągnięcie. Studenci PK wykazali się w tym sezonie wysokim poziomem rywalizacji w wielu dyscyplinach, a ich sukcesy zostały docenione na forum ogólnopolskim. Na szczególną uwagę zasługuje zespół koszykówki kobiet, który zdobył Akademickie Mistrzostwo Polski – mówi mgr inż. Krzysztof Pszczółka, członek zarządu głównego AZS i prezes KU AZS Politechniki Krakowskiej.
Dodatkowym powodem do dumy dla AZS PK były wyróżnienia przyznane na Gali Sportu AZS Kraków, która odbyła się 29 października br. Podczas tego wydarzenia nagrodzono uczestników Akademickich Mistrzostw Małopolski. Warto podkreślić, że zawody te są dla wielu reprezentantów możliwością nie tylko rywalizacji z koleżankami i kolegami z małopolskich uczelni, ale również szansą na wywalczenie biletu na Akademickie Mistrzostwa Polski. Gala Sportu AZS Kraków to okazja do podsumowania zakończonego sezonu Akademickich Mistrzostw Małopolski. Tu w klasyfikacji ogólnej Politechnika Krakowska uplasowała się na 5 miejscu.
Akademicki Związek Sportowy to największe stowarzyszenie sportowe w Polsce działające nieprzerwanie od blisko stu dwudziestu lat. Dzięki swojej bogatej historii stał się najbardziej liczną organizacją studencką działającą na polskich uczelniach. Obecnie zrzesza około 40 tysięcy członków.
Zdj. 1. mgr inż. Krzysztof Pszczółka z dyplomem za zajęcie XV miejsca w klasyfikacji generalnej AMP w roku akademickim 2023/2024 / Fot. archiwum prywatne K. Pszczółki
Zdj. 2. TOP 15 w klasyfikacji generalnej AMP w roku akademickim 2023/2024 / Fot. archiwum AZS
(Krzysztof Pszczółka, jg, biuro prasowe AZS)
{fastsocialshare}
Cztery studentki z Politechniki Krakowskiej zakwalifikowały się do II etapu jednego z programów mentoringowych organizowanych przez Innovations Hub Foundation. Teraz, przez prawie dwa miesiące będą mogły korzystać z doświadczenia swojej mentorki, Agnieszki Musiał – dyrektorki zarządzającej w Basck EU, rzeczniczki patentowej oraz stratega IP.
Green Innovations Challenge jest programem adresowanym do młodych przedsiębiorców i ambitnych studentów z kierunków biznesowych, technologicznych, ekologicznych, prawniczych i innych – czyli każdego, kto chce tworzyć innowacje. Jego działania skupiają się na sektorze zielonych innowacji i dotyczą projektów związanych z odnawialnymi Źródłami Energii, ekologią, elektromobilnością, ochroną środowiska oraz zrównoważonym rozwojem.
Do programu mogą się zarejestrować pojedynczy uczestnicy lub gotowe zespoły. Każdy zespół składa się z 3-5 członków, którzy posiadają komplementarne umiejętności. Przed rozpoczęciem pracy, uczestnicy mają okazję wziąć udział w warsztatach online z przedstawicielami świata nauki, biznesu i praktykami sektora GreenTech.
Stworzyłyśmy projekt mając nadzieję, że podczas jego rozwoju nie tylko zdobędziemy cenne umiejętności oraz doświadczenie, ale również rozpoczniemy przygodę, która być może przerodzi się w coś więcej
Pierwsze zadanie, z którym muszą się zmierzyć, dotyczy wymyślenia i opisania koncepcji innowacyjnego rozwiązania. Najlepsze pomysły zostają zakwalifikowane do kolejnego etapu.
Spośród 70 zespołów, które zgłosiły się do programu, 20 zakwalifikowało się do kolejnego etapu. W tym gronie znalazły się, studiujące na Politechnice Krakowskiej, inż. Kamila Kotnis, inż. Paulina Krajewska, Joanna Waśko i inż. Magdalena Kaleta. Przygotowały projekt AQUASPOT. Szczegóły projektu na razie muszą pozostać tajemnicą, ale jego autorki zdradziły, że jest on związany z ekologicznym oraz estetycznym aspektem zbierania oraz zagospodarowania wody deszczowej.
– Stworzyłyśmy projekt mając nadzieję, że podczas jego rozwoju nie tylko zdobędziemy cenne umiejętności oraz doświadczenie, ale również rozpoczniemy przygodę, która być może przerodzi się w coś więcej – mówi Magdalena Kaleta.
Kamila Kotnis, Paulina Krajewska i Magdalena Kaleta są studentkami ostatniego semestru studiów magisterskich na kierunku inżynieria produkcji na Wydziale Mechanicznym oraz absolwentkami kierunku inżynieria wzornictwa przemysłowego. Joanna Waśko studiuje na kierunku inżynieria środowiska (I stopień) na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki.
Teraz, przed zespołem z PK kolejny etap, w którym wezmą udział w networkingu i panelach prowadzonych przez specjalistów z branży. Z pomocą mentorki opracują biznesplan, prezentacje inwestorskie oraz strategię wdrożenia swojego rozwiązania. Najlepsze zespoły będą miały okazję zaprezentować swoje projekty przed funduszami VC i potencjalnymi inwestorami, zyskując szansę na wdrożenie swojego pomysłu na rynek.
(J. S.)
{fastsocialshare}
Ogród sensoryczny ze strefami wzroku, słuchu, dotyku smaku i węchu powstał na terenie Szkoły Podstawowej nr 110 w Krakowie. To kulminacja projektu “Nasze Szkolne Ogrody”, który połączył władze placówki, Politechnikę Krakowską, Urząd Miasta Krakowa oraz InPost Green City. Zrealizowany w procesie partycypacyjnym ogród zapewni uczniom i uczennicom szkoły codzienny kontakt z przyrodą, pozytywnie wpłynie na klimat i będzie służył do poszerzania wiedzy przyrodniczej i o ochronie środowiska.
Ogród składa się ze stref nawiązujących do ludzkich zmysłów. W każdej z nich uczniowie sadzą rośliny, które oddziaływają na zmysły. Dzięki temu młodzież uczy się o przyrodzie, jej wpływie na człowieka, bezpośrednie otoczenie i całe środowisko naturalne. Przy okazji dowiadują się jak sadzić rośliny i o nie dbać. Pomysł na zrealizowanie przyrodniczego projektu edukacyjnego przy współpracy różnych podmiotów wyszedł od rodziców dzieci uczęszczających do SP nr 110. – Zwróciliśmy się do Wydziału Gospodarki Komunalnej i Klimatu Urzędu Miasta Krakowa, bo chcieliśmy połączyć to przedsięwzięcie z edukacją dzieci w zakresie ochrony środowiska, poprawy jakości klimatu i projektowania – mówi Zofia Wilczyńska, dyrektorka Szkoły Podstawowej nr 110 im. ks. Jana Twardowskiego w Krakowie.
Krakowskie Centrum Edukacji Klimatycznej działające w ramach Wydziału Gospodarki Komunalnej i Klimatu zwróciło się o pomoc do Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. – Chcieliśmy stworzyć przestrzeń przyjazną do bytowania z nauką i przyrodą. Uświadamiać uczniom w jaki sposób bioróżnorodność wpływa na przykład na nasze samopoczucie i na klimat – mówi Małgorzata Starnowska, wicedyrektorka Wydziału Gospodarki Komunalnej i Klimatu Urzędu Miasta Krakowa.
Przygotowania do projektu rozpoczęły się na początku 2024 roku. Założenie było takie, aby wraz z uczniami, pracownikami szkoły, społecznością lokalną oraz studentami i studentkami PK urządzić w terenie SP nr 110 dostępną przestrzeń na rzecz klimatu. Projekt miał mieć charakter partycypacyjny, a więc taki, który umożliwia wszystkim chętnym udział w jego realizacji. Zdecydowaną większość uczestników stanowiła młodzież szkolna, która miała różne możliwości wyrażenia swojej opinii przy ogromnej liczbie pomysłów. Komunikacja ze społecznością szkoły musiała być dopasowana do poziomu wiedzy i umiejętności jej członków.
– W kwietniu rozpoczęliśmy cykl warsztatów. Na początku prowadziliśmy rodzaj “pogadanek” edukacyjnych, w których pokazywaliśmy uczennicom i uczniom jak można kształtować przestrzeń szkolnego ogrodu, jakie aktywności można w takim ogrodzie podejmować oraz dla kogo jest on przeznaczony. Szczególną uwagę zwracaliśmy na podejście do różnych grup użytkowników, ponieważ przestrzeń szkoły jest otwarta dla społeczności lokalnej poza godzinami jej pracy. Właściwie każdy użytkownik w dowolnym wieku może się tu znaleźć – tłumaczy koordynatorka projektu z ramienia Politechniki Krakowskiej dr hab. inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK. Drugim ważnym założeniem było działanie na rzecz klimatu, a więc uzmysłowienie dzieciom w jaki sposób ich nawet drobne działania mogą wpłynąć na poprawę klimatu w skali globalnej.
Profesor Haupt oraz 11 studentów i studentek kierunku architektura przeprowadzili badanie ankietowe skierowane do uczniów, rodziców, pracowników szkoły i okolicznych mieszkańców. Badanie dotyczyło oczekiwań względem przyszłej przestrzeni ogrodu. Nadesłanych zostało około 200 odpowiedzi, z których jasno wynikało, że nadrzędnym celem tego miejsca ma być inkluzywna edukacja klimatyczna. Następnie uruchomiono wyobraźnię plastyczną dzieci. Dostały zadanie, aby w formie makiet odpowiedzieć na pytanie jak powinien wyglądać ogród szkolny. Makiety posłużyły jako punkt wyjścia do stworzenia realnych koncepcji zagospodarowania przestrzeni, wypracowanych przez studentki i studentów Koła Naukowego Projektowania Zrównoważonego, którym opiekują się dr hab.inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK oraz prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk. – Podczas ostatnich warsztatów pokazaliśmy trzy gotowe koncepcje i poprosiliśmy społeczność szkolną, aby zagłosowała na tę koncepcję, która jej najbardziej odpowiada. Zwycięski pomysł został zrealizowany i dziś znajduje się na terenie szkoły – mówi dr hab. inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK.
Ogród został zrealizowany dzięki wsparciu finansowemu InPost Green City. – Cieszymy się, że mogliśmy wziąć udział w tym projekcie. Nie był on łatwy, ponieważ łączył wiele stron: samorządową, oświatową, naukową i biznesową. To przykład sytuacji, kiedy „wszystkie ręce na pokładzie” dają świetny efekt. Szczególnie, że w projekcie uczestniczyli dosłownie wszyscy zainteresowani – od najmłodszych, po najstarszych interesariuszy. Dzieci zobaczyły, że ich zdanie się liczy i mają sprawczość – mówi Dagmara Bednarczyk, ekspertka ds. relacji partnerskich i programu InPost Green City.
Otwarcia ogrodu sensorycznego na terenie SP nr 110 dokonał m.in. wiceprezydent Krakowa Stanisław Kracik. – W przypadku tego projektu możemy śmiało mówić, że sukces ma wiele źródeł. Wszystkie podmioty, które brały tu udział, zgodnie przyznają, że każdy z osobna był istotnym elementem całości. To piękny przykład współpracy społeczności szkolnej, naukowej, samorządowej i biznesowej, dzięki której wspieramy przyszłość. Bo przecież przyszłość to młodzież – mówił.
“Nasze Szkolne Ogrody” to nie był pierwszy projekt jaki Wydział Architektury PK zrealizował razem z Krakowskim Centrum Edukacji Klimatycznej. Trzy lata temu jednostki rozpoczęły współpracę przy okazji tworzenia Hubu dostępności – centrum praktycznej nauki dostępności Politechniki Krakowskiej. To inicjatywa, która miała na celu szerzenie świadomości na temat inkluzywnego oraz bezpiecznego dla klimatu projektowania przestrzeni miejskich. W ramach projektu były prowadzone warsztaty i konsultacje m.in. właśnie z osobami z niepełnosprawnościami. Współpraca była na tyle owocna, że władze wydziałowe oraz KCEK postanowiły ją kontynuować w przyszłości.
(jp)
Fot. Jakub Paduch
{fastsocialshare}
ASTOR to spółka, która dostarcza nowoczesne technologie z zakresu systemów IT dla przemysłu, automatyki przemysłowej i robotyki już od 35 lat. Firma dzieli się także swoją wiedzą biznesową i techniczną. Od wielu lat jest partnerem Politechniki Krakowskiej. Swoje osiągnięcia spółka ASTOR celebrowała podczas jubileuszowej gali 35-lecia, która odbyła się w Operze Krakowskiej. Podczas uroczystości zostały także wręczone jubileuszowe nagrody w kilku kategoriach. Nagrodę odebrali m.in. prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek, Dziekan Wydziału Mechanicznego PK oraz mgr inż. Ryszard Trela.
Świętując jubileusz 35-lecia firma ASTOR zwróciła uwagę na rolę edukacji podkreślając, że to właśnie od niej zaczyna się myśl inżynierska i transformacja do przemysłu przyszłości. Spółka od lat współpracuje z Politechniką Krakowską sprawując chociażby patronat nad kierunkiem automatyka i robotyka. Podczas uroczystej jubileuszowej gali zostały wręczone nagrody w dziedzinie „Edukacja”. W gronie wyróżnionych znalazła się Politechnika Krakowska. Nagrodę z rąk Małgorzaty Hadwiczak, dyrektora ASTOR Katowice i lidera ds. edukacji, a także Mateusza Czerwonki, opiekuna PK i jej wychowanka, odebrał prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek, Dziekan Wydziału Mechanicznego PK.
W kategorii „Edukacja” została przyznana także nagroda specjalna. Powędrowała ona do mgr. inż. Ryszarda Treli. Przygotowaliśmy również nagrodę specjalną dla wyjątkowego dydaktyka, który wychował wiele pokoleń inżynierów. Ryszard Trela – wieloletni ambasador marki ASTOR na Politechnice Krakowskiej – dziękujemy za lata współpracy, za tworzenie przestrzeni, gdzie nauka i przemysł może się spotykać w celu rozwoju młodych pokoleń automatyków i robotyków, za wielkie serce wkładane w przekazywanie wiedzy praktycznej w dziedzinie robotyki i dbanie o to, by każda zaangażowana osoba, odnalazła swoją ścieżkę zawodową – powiedział Mateusz Czerwonka w laudacji pod adresem Ryszarda Treli.
ASTOR to spółka, która dostarcza nowoczesne technologie z zakresu automatyki przemysłowej, systemów IT dla przemysłu, robotyki i intralogistyki już od 35 lat. W Polsce reprezentuje globalne marki, m.in.: Emerson, Kawasaki Robotics, AVEVA, Epson, MiR, Agilox. Spółka zajmuje się także propagowaniem idei przemysłu 4.0 w Polsce, czego przykładem może być chociażby zaangażowanie w konsorcjum EDIH hub4industry (Politechnika Krakowska również jest partnerem tego przedsięwzięcia – zob. PK pomaga rozwijać przemysł 4.0 w polskich firmach).
ASTOR już od wielu lat współpracuje z Wydziałem Mechanicznym PK, a w 2020 roku zostało podpisane porozumienie o objęciu patronatu nad kierunkiem automatyka i robotyka. Na mocy tejże umowy spółka zobowiązała się do współorganizowania zajęć dydaktycznych, szkoleń i pokazów dla studentów i pracowników Politechniki Krakowskiej, w zakresie prowadzonej przez siebie działalności. Patronacka firma organizuje i przeprowadza zawodowe i dyplomowe praktyki, a także staże dla studentów. ASTOR umożliwia studentom, doktorantom i pracownikom PK także udział w realizowanych przez siebie projektach.
(jg, ASTOR)
Fot. ASTOR
{fastsocialshare}
Przedstawiciele administracji publicznej, świata nauki, sektora prywatnego i przedsiębiorstw działających na terenie Małopolski weszli w skład Rady Gospodarczej przy wojewodzie Małopolskim. W tym gronie znalazł się m.in. rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata. W pierwszym posiedzeniu Rady (30 października 2024 r.) uczelnię reprezentowała w jego imieniu prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK. Obradom przewodniczył wojewoda małopolski dr. inż. Krzysztof Jan Klęczar.
W spotkaniu uczestniczyli także: II wicewojewoda małopolski Ryszard Śmiałek, pełnomocniczka wojewody małopolskiego ds. przedsiębiorczości Katarzyna Pabian, dyrektor Biura Wojewody Łukasz Krzysztofik oraz I zastępczyni dyrektora Biura Wojewody Monika Kolasa.
– Jako wojewodzie przypada mi w udziale działanie na styku różnych środowisk i mierzenie się z wyzwaniami, które wymagają zaangażowania i współpracy różnych instytucji. Mogę w tym zakresie polegać na opiniach ekspertów i osób, które w swoich dziedzinach mają bezcenne doświadczenie. Dziękuję Państwu za przyjęcie zaproszenia do włączenia się w prace Rady Gospodarczej. Jestem przekonany, że będą one źródłem rozwiązań służących Małopolanom i rozwojowi Małopolski – mówi wojewoda małopolski Krzysztof Jan Klęczar.
Rada Gospodarcza powołana została na mocy zarządzenia Wojewody Małopolskiego jako zespół opiniodawczo-doradczy w sprawach z zakresu gospodarki. W skład Rady wchodzi 36 osób, w tym gronie są rektorzy: Politechniki Krakowskiej – prof. Andrzej Szarata, UJ – prof. dr hab. Piotr Jedynak, AGH – prof. Jerzy Lis, Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie – dr hab. inż. Sylwester Tabor, prof. URK, Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie – dr hab. Bernard Ziębicki, prof. UEK, AWF w Krakowie – prof. Andrzej Klimek. Są też m.in. prezesi największych firm w regionu, wśród nich Ryszard Florek, prezes FAKRO, Złoty Wychowanek Politechniki Krakowskiej.
Fot. Urząd Wojewódzki w Krakowie
Więcej o składzie Rady
30 października 2024 r. pod przewodnictwem wiceministra infrastruktury Stanisława Bukowca, pełniącego funkcję pełnomocnika rządu ds. przeciwdziałania wykluczeniu komunikacyjnemu, odbyło się pierwsze posiedzenie zespołu eksperckiego do spraw przeciwdziałania wykluczeniu komunikacyjnemu. Członkiem zespołu jest rektor PK prof. Andrzej Szarata.
W skład powołanego przez ministra infrastruktury Dariusza Klimczaka zespołu wchodzą przedstawiciele administracji publicznej, świata nauki, organizacji reprezentujących jednostki samorządu terytorialnego oraz podmiotów zrzeszających przedsiębiorców transportu drogowego. Jednym z istotniejszych działań pełnomocnika rządu ds. przeciwdziałania wykluczeniu komunikacyjnemu i zespołu eksperckiego jest zwiększenie mobilności obywateli i przygotowywanie propozycji zmian legislacyjnych oraz zmian w rządowych dokumentach strategicznych, koniecznych do przeciwdziałania wykluczeniu komunikacyjnemu.
Prace Zespołu Eksperckiego do spraw przeciwdziałania wykluczeniu komunikacyjnemu będą miejscem dialogu i otwarciem do wyselekcjonowania najlepszych rozwiązań, mających na celu przeciwdziałanie wykluczeniu komunikacyjnemu w Polsce. W pracach gremium biorą udział m.in.: prof. Monika Bąk (Uniwersytet Gdański, Kierownik Katedry Ekonomiki Transportu na Wydziale Ekonomicznym), dr Krzysztof Krawiec (Politechnika Śląska, Katedra Transportu Kolejowego – Wydział Transportu i Inżynierii Lotniczej),dr hab. inż. Piotr Sawicki, Politechnika Poznańska; Kierownik Zakładu Systemów Transportowych w Instytucie Transportu na Wydziale Inżynierii Lądowej i Transportu; prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej, profesor nauk inżynieryjno-technicznych o specjalności inżynieria ruchu i modelowanie podróży; dr hab. Michał Wolański prof. SGH (SGH, Instytut Infrastruktury, Transportu i Mobilności); Mirosław Suchoń – Poseł na Sejm RP; Zdzisław Szczerbaciuk – prezes Polskiej Izby Gospodarczej Transportu Samochodowego i Spedycji; Piotr Rachwalski – prezes Stowarzyszenia Operatorów Publicznego Transportu Zbiorowego Polski PKS.
— Wspieranie rozwoju mobilności, czyli możliwości łatwego przemieszczania się, pozwalającej na dotarcie do pożądanych usług stanowi podstawę jakości współczesnego życia. Do osiągniecia tego celu niezbędna jest rewizja prawa krajowego w zakresie przeciwdziałania wykluczeniu komunikacyjnemu, ale też i zasad wykonywania publicznego transportu zbiorowego i funkcjonowania Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej — powiedział wiceminister Stanisław Bukowiec. Wiceminister podkreślił ponadto, że Ministerstwo Infrastruktury dostrzega potrzebę usprawnienia i udoskonalenia ram prawnych funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego. Przede wszystkim transport ten musi stać się bardziej dostępny dla pasażerów, a samorządy muszą uzyskać bardziej przemyślane wsparcie w jego organizacji. W ramach prowadzonej rewizji przepisów potrzebna będzie reforma działania systemu publicznego transportu zbiorowego w kraju i stworzenie warunków integracji różnych gałęzi transportu.
Źródło i fot.: Ministerstwo Infrastruktury
Studencka akcja rejestracji potencjalnych dawców szpiku do bazy prowadzonej przez Fundację DKMS trwała tydzień. Od 17 do 21 kwietnia na Politechnice Krakowskiej zostało zarejestrowanych ponad 200 osób. Jest to rekord liczby zarejestrowanych potencjalnych dawców szpiku kostnego na tej uczelni.
Politechnika Krakowska po raz kolejny włączyła się w studencką inicjatywę Fundacji DKMS – Helpers’ Generation. Przez tydzień na kampusach PK wolontariusze przeprowadzali rejestrację potencjalnych dawców szpiku i komórek macierzystych.
Liderami tegorocznej wiosennej edycji akcji byli Natalia Sołtysek i Szymon Dudziński. To właśnie oni zajęli się organizacją rejestracji potencjalnych dawców szpiku kostnego na Politechnice Krakowskiej. Nim to się jednak stało, Natalia Sołtysek i Szymon Dudziński wzięli udział w dwudniowym szkoleniu zorganizowanym przez fundację dla liderów ze wszystkich uczelni biorących udział w akcji. Po nim rozpoczęli oni różne prace związane z przygotowaniem akcji, jak choćby załatwienia różnych pozwoleń czy promowanie wydarzenia, a także znalezienie wolontariuszy wśród studentów PK i przeszkolenie ich.
W przeprowadzenie akcji było zaangażowanych troje studentów, czyli wspomniani wcześniej liderzy (Natalia Sołtysek i Szymon Dudziński) oraz Martyna Ołtarzewska, która odpowiadała za promocję wydarzenia. Jednak do tego, by tak szeroko zakrojona akcja mogła zakończyć się sukcesem potrzebni byli wolontariusze. W akcję włączyło się ich aż 28. Starania studentów zaangażowanych w akcję i ich praca przyniosły rezultat, który pozytywnie zaskakuje. W dniach od 17 do 21 kwietnia zarejestrowali oni bowiem 208 potencjalnych dawców szpiku kostnego. Jest to najlepszy wynik, jaki do tej pory udało się osiągnąć na Politechnice Krakowskiej. Dotychczasowy rekord wynosił 143 osoby.
Wraz z Natalią Sołtysek i całym zespołem wolontariuszy jesteśmy bardzo zadowoleni z przeprowadzenia całej akcji. Wyniki tegorocznej edycji świadczą o tym, że nasi studenci i cała młodzież, która nas odwiedziła podczas Dnia Otwartego jest wrażliwa i empatyczna na nieszczęście drugiego człowieka. Wiele osób zaangażowało się w całą akcje, począwszy od samych wolontariuszy wraz dziekanami, prodziekanami wydziałów i profesorami akademickimi, którzy pomogli w promocji wydarzenia przychodząc na stanowiska, rejestrując się do bazy dawców szpiku, szerząc przy tym idę pomocy – powiedział Szymon Dudziński.
Prostej rejestracji potencjalny dawca mógł dokonać na stoiskach, rozstawionych w kilku lokalizacjach uczelni – na głównym kampusie Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej, w Czyżynach przy al. Jana Pawła II 37 – na Wydziale Mechanicznym i Wydziale Inżynierii Materiałowej PK oraz w Klubie Kwadrat przy ul. Skarżyńskiego 1. W akcję mogli włączyć się także uczniowie odwiedzający Politechnikę Krakowską podczas Dnia Otwartego.
HELPER’s Generation to inicjatywa studencka Fundacji DKMS. Dwa razy w roku na uczelniach w całej Polsce przeprowadzana jest rejestracja potencjalnych dawców szpiku kostnego wśród studentów. Informacje o tym, jak przebiega rejestracja kandydatów można znaleźć na stronie fundacji DKMS.
(jg)
{fastsocialshare}
Podczas wspólnej uroczystej sesji Rady Miejskiej w Tarnowie i Rady Powiatu Tarnowskiego 30 października 2024 r. wręczone zostały tradycyjne nagrody im. Tadeusza Tertila. Przyznawane są one za pracę dyplomową o tematyce związanej z Tarnowem lub powiatem tarnowskim. Wśród tegorocznych laureatów są absolwenci Politechniki Krakowskiej.
Kapituła XVIII edycji Nagrody im. Tadeusza Tertila w składzie: zastępca prezydenta Tarnowa, Agnieszka Kawa, przewodnicząca Rady Miejskiej w Tarnowie i kapituły konkursu Małgorzata Mękal, etatowy członek zarządu powiatu tarnowskiego, Tomasz Stelmach, przewodniczący Rady Powiatu Tarnowskiego, Paweł Smoleń, prorektor ds. studenckich i dydaktyki Akademii Tarnowskiej, dr Małgorzata Martowicz oraz kierownik Katedry Zarządzania MWSE, profesor dr hab. Leszek Kozioł, postanowiła nagrodzić oraz wyróżnić pięć osób.
Nagrodę (jedną z 3) otrzymała m.in. Katarzyna Foszcz, absolwentka Politechniki Krakowskiej za pracę „Młyn kultury. Rewitalizacja młyna zespołu Szancera w Tarnowie (kategoria prace magisterskie – dziedzina nauk technicznych i pozostałych). Wyróżniono ponadto autorów dwóch prac magisterskich, w tym Grzegorza Skrobisia, absolwenta Politechniki Krakowskiej za pracę „Rewitalizacja terenu „Starej Kapłanówki” wraz z jego otoczeniem w Tarnowie (kategoria: prace licencjackie i inżynierskie).
O nagrodę starać mogli się mieszkający w Tarnowie lub w powiecie tarnowskim autorzy prac dyplomowych, będący absolwentami studiów pierwszego i drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich. Nagrody fundowane przez Urząd Miasta Tarnowa oraz Starostwo Powiatowe w Tarnowie, przyznane zostały w dwóch kategoriach: najlepsza praca licencjacka lub inżynierska oraz najlepsza praca magisterska.
Fot. Urząd Miasta Tarnowa
To, jaka będzie przyszłość budownictwa drewnianego w dużej mierze zależy od młodych architektów i ich śmiałych pomysłów. Okazją, by poznać projekty młodych inżynierów i ich spojrzenie na budownictwo drewniane była sesja Master Holzbau zorganizowana w ramach wydarzenia Forum Holzbau Polska. W tej specjalnej sesji za pracę dyplomową „Towarowa 22. Drewniany wieżowiec modularny” został nagrodzony absolwent Wydziału Architektury PK – mgr inż. arch. Robert Zapała.
Za nami kolejna, siódma już edycja Forum Holzbau Polska, które jest jedną z najważniejszych imprez networkingowych branży budownictwa drewnianego. W tym roku wzięło w niej udział ponad 500 uczestników i 72 wystawców. Celem Forum Holzbau Polska jest promocja polskiej myśli w dziedzinie budownictwa drewnianego, zaprezentowanie aktywności naukowców, przedstawienie pomysłów polskich architektów i inwestorów budowlanych, którzy w swoich pracach sięgają po drewno.
Obok bloku sesji przygotowanych przez profesjonalistów branży konstrukcji drewnianych odbyła się także sesja Master Holzbau. Wystąpiło w niej trzech absolwentów uczelni kształcących na kierunkach związanych z budownictwem drewnianym. Uczelnie z całego kraju mogły zgłaszać kandydatów, z których w trybie konkursowym zostały wybrane trzy osoby: Nadia Sajjad, Aleksandra Hajdenrajch i Robert Zapała. Podczas sesji Master Holzbau zaprezentowali oni swoje prace dyplomowe.
Praca przedstawiona przez absolwenta Politechniki Krakowskiej nosi tytuł „Towarowa 22. Drewniany wieżowiec modularny”. Jest to projekt, który ma stanowić odpowiedź na współczesne problemy, takie jak np. kryzys klimatyczny oraz mieszkaniowy. Autor pracy przygotował koncepcję, która ma realizować ideę „miasta 15-minutowego” w wieżowcu poprzez m.in. odpowiedni układ funkcjonalny, dostęp do niezbędnych usług, przestrzeni wspólnych, biurowych oraz przestrzeni zielonych. Koncepcja Towarowej 22 stara się odpowiedzieć na kryzys klimatyczny poprzez zajrzenie w płaszczyznę psychologiczną ludzi, dając im szczęśliwy stan umysłu, a tym samym możliwość dokonywania lepszych (bardziej pro klimatycznych) wyborów życiowych, niekierowanych jedynie prymitywną potrzebą zaspokojenia – tłumaczy mgr inż. arch. Robert Zapała.
Forum Holzbau to platforma wiodących uniwersytetów, które przekazują wiedzę i technologię z zakresu budownictwa drewnianego. Podczas odbywających się na całym świecie konferencji prezentowane są praktyczne rozwiązania oraz nowoczesne materiały dla budownictwa drewnianego. Wśród organizatorów Forum Holzbau znajdują się prestiżowe uczelnie branżowe.
Od 7 lat wydarzenie to odbywa się również w Polsce. Liderzy branży konstrukcji drewnianych, architekci, inżynierowie budownictwa, producenci domów drewnianych oraz naukowcy spotykają się podczas Forum Holzbau Polska po to, aby dzielić się doświadczeniem z zakresu zrównoważonego budownictwa drewnianego, technologii i nowatorskich rozwiązań w nowoczesnych konstrukcjach drewnianych.
Dla absolwentów uczelni, którzy dopiero wchodzą na rynek pracy przygotowana została sesja Holzbau Master. Partnerami merytorycznymi sesji są uczelnie wyższe, takie jak Politechnika Krakowska (Wydział Architektury), Politechnika Śląska (Wydział Budownictwa), Politechnika Świętokrzyska (Wydział Budownictwa i Architektury), Politechnika Warszawska (Wydział Architektury), Politechnika Wrocławska (Wydział Budownictwa) oraz SGGW w Warszawie (Wydział Technologii Drewna).
(jg)
{fastsocialshare}
Prawie 100 studentów i studentek z Politechniki Krakowskiej, Hochschule Bremen z Niemiec oraz Polytechnic Institute of Bragança z Portugalii wzięło udział w kilkudniowych warsztatach urbanistycznych pt. „ULICA KALWARYJSKA: Zrównoważona transformacja miast i budynków w obliczu wyzwań klimatycznych”. Finałowa prezentacja studenckich koncepcji odbyła się 30 października w Pałacu Krzysztofory przy krakowskim Rynku Głównym. Idea studenckiej burzy mózgów zakładała, że zrównoważona urbanistyka może być odpowiedzią na potrzebę bardziej inkluzywnych i aktywnych społecznie przestrzeni miejskich w Krakowie.
W ramach warsztatów, organizowanych w partnerstwie uczelni skupionych w Uniwersytecie Europejskim STARS EU, studenci otrzymali zadanie przygotowania koncepcji rewitalizacji urbanistycznej obszaru Starego Podgórza w Krakowie. Organizatorzy warsztatów podzielili ten obszar na kilka odcinków, na których grupy warsztatowe miały się skupić w swoich pracach. – Chodziło nam o to, aby studenci nie myśleli o ulicy Kalwaryjskiej jako o wnętrzu urbanistycznym będącym jedynie korytarzem transportowym, a jako o przestrzeni miasta, która powinna być połączona z przestrzeniami zewnętrznymi. Stąd ten podział. Grupy potem miały znaleźć rodzaj “genius loci” każdego z tych odcinków – ich walory i wady – a następnie przygotować strategie ich rozwoju – mówi koordynatorka projektu dr inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc z Katedry Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich Wydziału (Katedra A9) Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, opiekunka Koła Naukowego “URBAN LAB” PK, którego członkinie i członkowie stanowili polską reprezentację na warsztatach.
Wypracowane koncepcje proponowały zazielenienie obszarów przyulicznych, konwersję tych obszarów na bardziej dostępne dla osób z ograniczeniami ruchu, instalowanie małej architektury użytkowej (np. biblioteczek publicznych), wprowadzanie rozwiązań opartych o odnawialne źródła energii oraz oddawanie przestrzeni miejskiej mieszkańcom przy jednoczesnym uspokajaniu ruchu drogowego. – Studenci wskazali na miejsca, które ich zdaniem wymagają interwencji, a jednocześnie mogą stać się impulsem dla procesu uzdrawiania otoczenia. Przedmiotem prac projektowych, realizowanych przez międzynarodowe zespoły, były przede wszystkim koncepcje ideowe w formie strategii urbanistycznych. Zespoły pokazały różnorodne pomysły – od urbanistycznej „akupunktury” do miasta 15-minutowego – tworząc swoje własne „piramidy lokalnych potrzeb”. Jedna z grup zaproponowała aktywizację historycznego obszaru Rynku Podgórskiego poprzez dodatkową zieleń. Młodzi urbaniści chcą oddawać przestrzeń mieszkańcom po to, aby to mieszkańcy właśnie mogli współuczestniczyć w procesie przekształceń ich własnego miasta – mówi współorganizatorka warsztatów dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK, kierowniczka Katedry A9 Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. – Uczestnicy naszych warsztatów wyrazili się jasno, że kluczowa dla nich jest funkcjonalność przestrzeni współkreowana przez społeczność lokalną. Wszystkie grupy zawarły ten wątek w swoich pracach.
Warsztaty były interdyscyplinarne. Wśród studentów byli nie tylko architekci urbaniści, ale też studenci kierunków transportowych czy inżynierii środowiska. Osoby uczestniczące w warsztatach miały kierować się w swoich pracach ideami prospołecznymi i proekologicznymi badając wpływ nowych rozwiązań na funkcje i przestrzenie związane z transportem. Organizatorzy nie narzucali konkretnych pomysłów, ale sugerowali pewne kierunki jakie można podejmować. – Tematem była ulica Kalwaryjska, ale studenci pokazali, że poprzez aktywizację ulic bocznych i towarzyszącego im sąsiedztwa można wpływać na proces rewitalizacji ulicy głównej – mówi dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK.
Koncepcje wypracowane w trakcie warsztatów są czysto akademickie. Nie ma w tej chwili planów, aby w jakiejkolwiek formie wprowadzać je w życie. W zamyśle organizatorów mogą co najwyżej przyszłościowo stanowić fundament do burzy mózgów na temat realnych zmian w obszarze Starego Podgórza. – To jest fenomenalny zbiór pomysłów, które są bardziej lub mniej realne, ale mogą stanowić jakiś zaczyn do myślenia o tym, co może się kiedyś wydarzyć na Kalwaryjskiej – mówi Filip Piwowarczyk, Radny Dzielnicy XIII Podgórze. – Na pewno będziemy o tych pomysłach rozmawiać w Radzie. Chcielibyśmy je pokazać mieszkańcom Starego Podgórza, żeby mogli się wypowiedzieć na ich temat i wyłowić z tych pomysłów takie, które faktycznie mogłyby zostać wprowadzone. Jeśli kiedyś będą odbywać się konsultacje społeczne dotyczące przyszłości ulicy Kalwaryjskiej na pewno wtedy wrócimy do wypracowanych tutaj koncepcji by je przedyskutować.
Zdaniem Radnego Piwowarczyka wyjście poza obszar ulicy głównej i zidentyfikowanie działek pobocznych jako miejsc szczególnej aktywności społecznej było strzałem w dziesiątkę. – Mówimy o dziedzińcach kamienic, które często są w fatalnym stanie. Wpuszczenie tam ludzi, by mogli trochę uciec od ruchu jaki odbywa się na Kalwaryjskiej, to bardzo dobry pomysł. Podoba mi się tworzenie takich “kieszeni” relaksu i wyciszenia na przykład między budynkami KS Korona. Te przestrzenie są bardzo przyjazne dla ludzi, ale aktualnie nieco porzucone. Tam faktycznie można by zrealizować jakieś wspaniałe wnętrze urbanistyczne – mówi.
Projektów urbanistycznych wypracowanych przez studentki i studentów było 10. W trakcie prezentacji końcowej zaprezentowano również analizę wariantów uspokojenia ruchu przygotowaną przez studentów zajmujących się planowaniem transportu z Koła Naukowego „Transit” Wydziału Inżynierii Lądowej PK pod kierunkiem mgr inż. Mariusza Sobonia. Model więźby ruchu posłużył dla zobrazowania możliwości optymalizowania rozwiązań w taki sposób, aby przestrzeń ulicy Kalwaryjskiej mogła jednocześnie stać się bardziej przyjazną dla ruchu pieszego i komunikacji zbiorowej.
Gospodarzem warsztatów była Politechnika Krakowska przy organizacyjnym współudziale Hochschule Bremen z Niemiec oraz Polytechnic Institute of Bragança z Portugalii. Uczelnie te należą do Uniwersytetu Europejskiego STARS EU, czyli międzynarodowego partnerstwa dziewięciu uczelni, w którym Politechnika Krakowska integruje się z partnerami w celu osiągnięcia najwyższego poziomu nauczania i badań jako uniwersytet przyszłości. Warsztaty realizowane są w ramach działania TIG „Living Spaces”. Grupy TIG (Thematic Interest Group – Tematyczna Grupa Zainteresowań) łączą w konsorcjum STARS EU przedstawicieli środowiska naukowego z lokalnymi przedsiębiorcami i liderami społeczeństwa obywatelskiego w celu wypracowania nauki i dydaktyki dla dynamicznie zmieniającego się świata a także opracowania innowacyjnych produktów czy usług publicznych oraz prywatnych. Grupa “Living Spaces” koncentruje się na architekturze, budownictwie oraz zagadnieniach środowiskowych w kontekście urbanistycznym, czyli tym, w jakich przestrzeniach ludzie chcą żyć obecnie i będą chcieli w przyszłości. Grupa powstała dzięki zaangażowaniu międzynarodowego grona ekspertów w dziedzinach architektury, inżynierii lądowej i środowiskowej. Leader’em TIG „Living Spaces” jest prof. dr inż. Thomas Rauscher z Hochschule Bremen, co-leader’em natomiast dr inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc z Politechniki Krakowskiej.
(jp)
Fot. Jakub Paduch
{fastsocialshare}
Na Politechnice Krakowskiej powołano Centrum Wsparcia Projektów (CWP). Pomoc w pozyskiwaniu i realizacji projektów finansowych z funduszy zewnętrznych, w tym m.in. funduszy strukturalnych, programów międzynarodowych, środków krajowych w ramach NCBR, NAWA, MEiN, NCN (z wyłączeniem krajowych projektów badawczych NCN) – to główne zadanie nowej jednostki w strukturze organizacyjnej uczelni.
Każdy pracownik Politechniki Krakowskiej, który będzie zainteresowany pozyskaniem finansowania na przedsięwzięcie badawcze, dydaktyczne, infrastrukturalne czy inne rozwijające potencjał uczelni będzie mógł otrzymać spersonalizowane wsparcie w procesie aplikowania o fundusze oraz doradztwo w trakcie realizacji projektu. Takim wsparciem w wielu obszarach związanych z procesem aplikowania o granty oraz ich realizacją (od doradztwa w zakresie identyfikowania źródeł finansowania przedsięwzięcia poprzez wsparcie w procesie tworzenia wniosku grantowego i gromadzenia załączników, aż po pomoc w negocjacjach i podpisaniu umowy o dofinansowanie) służyć będzie nowa jednostka Politechniki Krakowskiej – Centrum Wsparcia Projektów (CWP).
Centrum Wsparcia Projektów będzie prowadzić również działania edukacyjno-informacyjne, dzięki którym pracownicy, doktoranci i studenci Politechniki Krakowskiej będą mogli zdobywać wiedzę i umiejętności przydatne do skutecznego pozyskiwania finansowania i realizacji projektów w uczelni.
Misją Centrum będzie angażowanie społeczności akademickiej w jak najskuteczniejsze pozyskiwanie środków w ramach nowej unijnej perspektywy finansowej 2021-2027 oraz zdobywanie grantów badawczych realizowanych w ramach krajowej i międzynarodowej współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym. Działania te mają na celu rozwijanie uczelni jako nowoczesnej instytucji badawczej, która odpowiada na obecne oraz przyszłe wyzwania społeczne i gospodarcze.
Centrum będzie realizować swoje zadania w ramach trzech zespołów: Zespołu Pozyskiwania Funduszy, Zespołu Realizacji Projektów Strategicznych i Zespołu Projektów Międzynarodowych. Każdy z nich będzie realizował odrębne zadania, ale wszyscy pracownicy będą wymieniać się między sobą wiedzą i doświadczeniem. Przykładowe obszary działalności CWP z podziałem na zadania realizowane przez poszczególne zespoły można znaleźć w Zarządzeniu nr 34 Rektora Politechniki Krakowskiej z dnia 28.04.2023 r.
Pełniącą obowiązki kierownika CWP będzie dr inż. Joanna Żelazny. Siedziba Centrum będzie znajdować się w Galerii GIL (pokój 115 – Zespół Pozyskiwania Funduszy, pokój 203 – Zespół Realizacji Projektów Strategicznych oraz Zespół Projektów Międzynarodowych).
{fastsocialshare}
Czy warto planować karierę naukową i podążać za naukowymi marzeniami? Prelegentki konferencji „Zostań Badaczką” przekonywały, że tak. Ekspertki różnych dziedzin podzieliły się swoimi doświadczeniami i wiedzą zachęcając uczennice szkół ponadpodstawowych i studentki do podjęcia ścieżki kariery naukowej. Spotkania z cyklu „Zostań Badaczką” organizuje Akademia Młodych Uczonych PAN. Szósta edycja tego wydarzenia odbyła się 30 października br. na Politechnice Krakowskiej.
Celem konferencji „Zostań badaczką” jest popularyzacja kariery naukowej, która mimo różnych wyzwań daje wiele satysfakcji i pozwala na ciągły rozwój. Uczestnicy wydarzenia mieli okazję posłuchać wystąpień ekspertek z zakresu takich dziedzin jak inżynieria materiałowa, inżynieria środowiska, geodezja czy socjologia. Spotkanie zostało podzielone na trzy części: prezentacje prelegentek, sesja networkingowa oraz seminarium na temat pisania wniosków grantowych.
– Kobiety stanowią większość osób studiujących w Polsce. Mimo to, stosunkowo niewiele z nich decyduje się na karierę w nauce, zwłaszcza w tzw. dziedzinach STEM (science, technology, engineering, & mathematics). (…)Chcemy zachęcić uczennice i studentki do obrania ścieżki kariery naukowej – informują organizatorzy wydarzenia na stronie internetowej konferencji „Zostań badaczką”.
Konferencję rozpoczęło uroczyste otwarcie, w którym udział wzięli: dr hab. Marzena Smol-Aruszanjan, prof. IGSMiE PAN, zastępczyni przewodniczącego Akademii Młodych Uczonych; prof. dr hab. Karol Życzkowski, prezes Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Krakowie; dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK, prorektor ds. nauki Politechniki Krakowskiej; dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej oraz dr inż. Elżbieta Wątor-Wilk stypendystka programu “L’OREAL dla Kobiet i Nauki”.
Cennych informacji dotyczących kariery naukowej uczestnikom konferencji „Zostań Badaczką” dostarczyły prelegentki – naukowczynie, które podzieliły się wiedzą i doświadczeniem. W pierwszej sesji o swojej ścieżce naukowej opowiedziały: prof. dr hab. inż. Maria Mrówczyńska, podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, prof. dr hab. inż. Urszula Stachewicz z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie oraz dr hab. Marzena Smol, prof. IGSMiE z Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN. W drugiej sesji wystąpiły: dr Monika Sady z Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, dr Anna Fin z Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie oraz prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec z Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki. Obie sesje dostarczyły wielu inspiracji, a także sporej dawki wiedzy o świecie nauki. Prelegentki zachęcały uczestniczki spotkania do wkroczenia na ścieżkę kariery naukowej dzieląc się własnymi doświadczeniami.
Podczas konferencji „Zostań badaczką” odbyło się także seminarium na temat pisania wniosków grantowych, które poprowadziła prof. dr hab. inż. Marta Gmurek z Katedry Inżynierii Molekularnej Politechniki Łódzkiej. Zawierało ono wiele praktycznych wskazówek dotyczących skutecznego zarządzania projektami naukowymi i pozyskiwania finansowania. Ważnym punktem programu wydarzenia była również sesja networkingowa, podczas której uczestniczki konferencji mogły poznać się nawzajem i nawiązać cenne kontakty czy wymienić się swoimi doświadczeniami.
W szóstej edycji spotkań pt. „Zostań badaczką” udział wzięło około 100 młodych naukowczyń (studentek, uczennic i doktorantek). Wydarzenie zostało zorganizowane przez Akademię Młodych Uczonych PAN, Politechnikę Krakowską oraz Division of Biogenic Raw Materials PAS w Instytucie Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią Polskiej Akademii Nauk. Konferencja została dofinansowana ze środków na finansowanie działalności upowszechniającej naukę (DUN) Akademii Młodych Uczonych Polskiej Akademii Nauk.
Zobacz zdjęcia z konferencji „Zostań badaczką 2024”
Na zdjęciu uczestniczki konferencji / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
10 maja o godz. 11.00 w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” Politechniki Krakowskiej odbyło się uroczyste posiedzenie Senatu PK z okazji Święta Szkoły. Podczas wydarzenia zasłużeni pracownicy odebrali m.in. odznaczenia państwowe, medale Komisji Edukacji Narodowej i odznaczenia Politechniki Krakowskiej. Ponadto studentom, którzy otrzymali stypendium ministra edukacji i nauki za znaczące osiągnięcia na rok akademicki 2022/2023, zostały wręczone dyplomy. Dyplomy odebrali także przedstawiciele szkół średnich, biorących udział w konkursie dla uczestników mini kursów e-learningowych, przygotowanych przez pracowników PK. Tradycyjnie już, swoje dyplomy odebrali laureaci tegorocznej edycji konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”. Całą uroczystość można było śledzić za pośrednictwem transmisji on-line. Obchodom Święta Szkoły towarzyszył piknik dla całej społeczności Politechniki Krakowskiej.
Pełniący obowiązki rektora Politechniki Krakowskiej dr inż. arch. Bogdan Siedlecki, prof. PK w swoim przemówieniu otwierającym uroczyste posiedzenie Senatu PK, powiedział: – Dzisiejsze posiedzenie Senatu Politechniki Krakowskiej odbywa się w szczególnym dniu – dniu Święta Szkoły. Jest to również szczególny dzień, ale i czas dla mnie osobiście. Po śmierci prof. Andrzeja Białkiewicza, spadł na mnie zaszczyt, ale i ustawowy obowiązek pełnienia obowiązków rektora Politechniki Krakowskiej. Starałem się każdą decyzję podejmować rozważnie i sprawiedliwie, a także godnie reprezentować naszą uczelnię.
Dziś właśnie obchodzimy Święto Politechniki Krakowskiej – uczelni wyjątkowej. Uczelni, która jest marką sama w sobie i ma silną pozycję w kraju, a także jest rozpoznawana za granicą. Te wszystkie sukcesy nie wzięły się znikąd. Są efektem ciężkiej pracy i zaangażowania wszystkich tych, którzy mają wpływ na rozwój tej wspaniałej uczelni.
W uroczystości na Politechnice Krakowskiej wziął udział wicewojewoda małopolski Mateusz Małodziński: – Dziś właśnie obchodzimy Święto Politechniki Krakowskiej – uczelni wyjątkowej. Uczelni, która jest marką sama w sobie i ma silną pozycję w kraju, a także jest rozpoznawana za granicą. Te wszystkie sukcesy nie wzięły się znikąd. Są efektem ciężkiej pracy i zaangażowania wszystkich tych, którzy mają wpływ na rozwój tej wspaniałej uczelni. Wicewojewoda odczytał też list od wojewody małopolskiego Łukasza Kmity.
W czasie posiedzenia Senatu został również odczytany list od prezydenta Krakowa Jacka Majchrowskiego, dotyczący ewaluacyjnego sukcesu PK. – Z satysfakcją przyjąłem wiadomość, że Politechnika Krakowska znalazła się w gronie trzech najlepszych uczelni w Polsce pod względem wyników ewaluacji działalności naukowej za lata 2017-2021 – napisał prof. Jacek Majchrowski. – Victoria w tej rywalizacji jest powodem do dumy nie tylko dla zwycięzców, lecz także dla naszego miasta. Nowoczesne metody dydaktyczne, doskonali wykładowcy oraz szeroki interdyscyplinarny zakres dziedzin to prawdziwy powód do dumy dla Politechniki Krakowskiej, studentów i wszystkich krakowian.
Ważną częścią Święta Szkoły było wręczenie listów gratulacyjnych dla pracowników PK, nagrodzonych za osiągnięcia naukowe. Gratulacje (połączone z wysokimi nagrodami finansowymi) otrzymali pracownicy naukowi PK uhonorowani Nagrodami Rektora Politechniki Krakowskiej za rok 2022 za takie osiągnięcia jak m.in.: najwyżej punktowana publikacja naukowa, najwyżej punktowana publikacja naukowa opracowana z partnerem zagranicznym, największa liczba cytowań, status najmłodszego pierwszego autora publikacji naukowej w czasopiśmie wskazanym w aktualnym wykazie Ministerstwa Edukacji i Nauki czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, status najmłodszego wypromowanego doktora habilitowanego i doktora oraz najmłodszego profesora oraz wypromowanie najmłodszego doktora.
Listy gratulacyjne (wraz z wypłatą dodatkowego wynagrodzenia na 12 miesięcy w roku 2023) otrzymali także pracownicy wydziałów PK – laureaci Nagród Rektora PK za wyróżniające osiągnięcia badawcze i badawczo-dydaktyczne. Zgodnie z Regulaminem Wynagradzania Pracowników PK takie nagrody zostały ustanowione na PK w celu wspierania i wyróżnienia pracowników badawczych i badawczo-dydaktycznych, których osiągnięcia naukowe mają zasadniczy wpływ na wyniki ewaluacji dyscyplin, pozycje w rankingach oraz rozwój PK. Kandydatów do otrzymania dodatkowego wynagrodzenia zgłaszają w drodze konkursu dziekani. Złożone listy kandydatów analizuje następnie Senacka Komisja ds. Rozwoju Kadr i rekomenduje Rektorowi PK listę pracowników, którym proponuje przyznać dodatkowe wynagrodzenie, w ramach przeznaczonego na dany rok finansowy limitu środków. W tym roku wyróżnienie takie otrzymało 25 osób, którym podczas Święta Szkoły wręczono listy gratulacyjne.
Honorowe gratulacje trafiły także do pracowników uhonorowanych Nagrodami Rektora Politechniki Krakowskiej za utworzenie e-kursów (im również towarzyszy premia finansowa).
Oprawę muzyczną wydarzenia zapewnił Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata”. Uroczystość była okazją do wręczenia pracownikom odznaczeń państwowych, resortowych i uczelnianych oraz innych nagród i wyróżnień.
Medal Złoty za Długoletnią Służbę
Medal Srebrny za Długoletnią Służbę
Medal Brązowy za Długoletnią Służbę
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Medal Komisji Edukacji Narodowej
Medal „Zasłużony dla Politechniki Krakowskiej”
Złota Odznaka Politechniki Krakowskiej
Honorowa Odznaka Politechniki Krakowskiej
Nagrody Rektora Politechniki Krakowskiej za rok 2022:
Nagrody Rektora Politechniki Krakowskiej za wyróżniające osiągnięcia badawcze i badawczo-dydaktyczne:
Wydział Architektury
Wydział Informatyki i Telekomunikacji
Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej
Wydział Inżynierii Lądowej
Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
Wydział Mechaniczny
Nagrody Rektora Politechniki Krakowskiej za utworzenie e-kursów:
Podczas Święta Szkoły dyplomy za otrzymanie stypendium ministra edukacji i nauki za znaczące osiągnięcia na rok akademicki 2022/2023 odebrali:
Dyplomy odebrali także przedstawiciele szkół średnich, biorących udział w konkursie dla uczestników mini kursów e-learningowych, przygotowanych przez pracowników PK. W trakcie mini-kursów przeprowadzono konkursy, które miały na celu wyłonienie: uczniów, którzy ukończą najwięcej kursów oraz szkół, z których najwięcej uczniów ukończy największą liczbę kursów. Trzecie miejsce wśród szkół zajęło IV Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie. Drugie miejsce zdobyło I Liceum Ogólnokształcące im. Kazimierza Brodzińskiego w Tarnowie. Miejsce pierwsze zajęło VII Liceum Ogólnokształcące im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie. W rywalizacji uczniów „podium” zdominowali uczniowie VII Liceum Ogólnokształcącego im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie. Trzecie miejsce zajął Kuba Bąbka, na drugim uplasował się Maksymilian Karcz, a na pierwszym Alicja Czeleń.
Święto Szkoły było okazją do podsumowania przez dr. inż. Marka Bauera, prorektora ds. studenckich oraz przewodniczącego Komisji Konkursowej, XI edycji konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”, a także wręczenia dyplomów laureatom.
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Cała społeczność Politechnika Krakowska doskonale ją kojarzy, a studenci od tego roku akademickiego biorą aktywny udział w jej renowacji. “Łupinka”, czyli politechniczna kawiarnia zlokalizowana na dziedzińcu głównym Kampusu PK przy ulicy Warszawskiej, właśnie jest w przebudowie. Swój udział w tym przedsięwzięciu mają studenci IV roku kierunku budownictwo, którzy wykorzystują inwestycję do prowadzenia badań nad wyjątkową, modernistyczną konstrukcją żelbetową “Łupinki”. Koordynatorem projektu jest mgr inż. Łukasz Ślaga z Katedry Konstrukcji Żelbetowych i Sprężonych na Wydziale Inżynierii Lądowej PK.
Studenci budownictwa Wydziału Inżynieri Lądowej PK uczestniczą w renowacji kultowej „Łupinki” / Fot. archiwum WIL
– Najstarszy i jednocześnie najbardziej charakterystyczny element budowli ma ponad 60 lat, więc wymagała ona, aby dostosować ją do dzisiejszych warunków technicznych. Wymienione zostanie wszystko, co było wtórne. Między innymi elewacja, która wcześniej była szklano-stalowa, a teraz będzie aluminiowa. Główna konstrukcja – czyli właśnie ta żelbetowa “łupina” – będzie wzmacniana, bo minął okres jej trwałości. Standardowo jest to około 50 lat – mówi mgr inż. Łukasz Ślaga.
Tu do akcji wkraczają studenci Politechniki Krakowskiej z kierunku budownictwo. W ramach przedmiotu dyplomowego „Technologia wykonania i wzmacniania konstrukcji z betonu” odtwarzają numerycznie pierwsze modele budowli, które powstały w latach 60. ubiegłego wieku. Ponadto analizują stan techniczny konstrukcji i proponują rozwiązania dotyczące jej wzmocnienia. – Szczególnie tutaj chodzi o elementy przynoszące rozpór. To są takie ściągi, które były położone w ziemi i zostały odkopane. Nie są w bardzo złym stanie, ale widać na nich ząb czasu – mówi mgr inż. Łukasz Ślaga. – Studenci regularnie wizytują budowę. Nie prowadzą oczywiście jako takich prac budowlanych, bo do tego celu uczelnia zatrudniła firmę zewnętrzną, ale robią praktycznie wszystkie prace okołobudowlane: inwentaryzację geometryczną, zdjęciową oraz analizy i obliczenia statyczno-wytrzymałościowe samej kopuły – dzięki temu młodzież uczy się w sposób praktyczny, a jednocześnie prowadzi badania, które będą podstawą do zaliczenia przedmiotu dyplomowego. Efektem przeprowadzonych analiz będzie też artykuł techniczny, który zostanie rozesłany do czasopism naukowych traktujących o budownictwie.
Władze Wydziału Inżynierii Lądowej podkreślają, że to pilotażowy projekt oparty o model Project Based Learning. – Cała grupa studentów w ramach danego przedmiotu jest zaangażowana w przedsięwzięcie zgodnie z istniejącym sylabusem. Nie trzeba w tym celu zmieniać programu kształcenia. Dodatkowo wywołuje to u studentów entuzjazm i pasję. Dzięki temu zupełnie inaczej osiąga się rezultaty dydaktyczne niż w drodze siedzenia przy biurku na sali wykładowej. Na pewno też młodzież będzie miała wielką satysfakcję, że w jakiś sposób przyłożyła się do rewitalizacji „Łupinki” – mówi dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
Dodatkowym celem projektu jest przypomnienie społeczności akademickiej Politechniki Krakowskiej, że “Łupinka” to spora część żywej historii uczelni. Jako taka powinna być miejscem nie tylko serwowania najlepszej kawy w mieście, ale też badań naukowych. Miejscem wspólnym zarówno dla studentów, jak i pracowników PK.
Historia “Łupinki” liczy dokładnie 61 lat. Jej źródło to projekt badawczy rozpoczęty w 1963 roku przez doc. dr inż. Sylwestra Oleszkiewicza oraz dr inż. Zbigniewa Parzniewskiego, którzy postanowili zaprojektować i zrealizować konstrukcję tak zwanej powłoki samokształtnej. – Docent Oleszkiewicz prowadził badania modelowe w Katedrze Budownictwa Żelbetowego, jak się wówczas nazywała. Rozpoczęły się od przygotowania modelu siatki z prętów, która była pierwotnie wykonana z plastiku. Siatka była następnie podnoszona, żeby zobaczyć, jak się kształtuje powłoka w zależności od geometrii tej siatki. Efektem tych prac były dwa modele: jeden odkształcał się bardziej, drugi mniej. “Łupinka” powstała w oparciu o ten pierwszy – mówi mgr inż. Łukasz Ślaga.
Sklepienie budynku w formie takiej, jaką znamy, powstało poprzez zbudowanie masztu w punkcie centralnym konstrukcji i podwieszeniu na nim opisanej wyżej siatki, tym razem już stalowej. Ta była początkowo płaska, ale po jej podniesieniu w kilku punktach – po kilku próbach – zaczęła nabierać charakterystycznego kształtu łupiny orzecha, który ma obecnie. – Tak powstał szkielet, na który nałożono rodzaj bardzo drobnej siatki, a następnie pokryto ją betonem natryskowym. To było o tyle nowatorskie, że tego typu konstrukcje w tamtym czasie były wykonywane na kosztownych szalunkach i krążynach. Dzisiaj używamy do tego powłok pneumatycznych, na przykład balonów, na których wykonuje się zbrojenia i na nie nakładany jest beton. Tutaj zbrojenie stanowiło jednocześnie szalunek – tłumaczy mgr inż. Łukasz Ślaga. – Po zakończeniu budowy w 1963 roku konstrukcja właściwie nie miała żadnej sprecyzowanej funkcji. Ona sobie po prostu “była”, jak rzeźba. Czasami pod nią parkowały samochody, by je chronić przed opadami.
Na przełomie lat 60. i 70. pracownicy Katedry Budownictwa Żelbetowego pomyśleli, że skoro projekt badawczy się zakończył, a na dalsze zastosowanie budowli nie ma pomysłu, to może warto ją rozebrać. Temu sprzeciwili się ówcześni studenci Politechniki Krakowskiej, którzy bardzo polubili klimatyczną, charakterystyczną, żelbetową łupinę na dziedzińcu Kampusu PK i nie chcieli, aby znikła. Sprzeciw studencki zaowocował pomysłem adaptacji konstrukcji do celów użytkowych. Tak właśnie powstała baro-kawiarnia “Łupinka”, która służy społeczności akademickiej Politechniki Krakowskiej jako miejsce spotkań, relaksu i serwowania smacznego smacznych kaw i przekąsek. Obecne zaangażowanie studentów budownictwa PK w odnowę “Łupinki” jest hołdem dla tych studentów, dzięki którym ona wciąż istnieje.
„Łupinka” jest jedną z budowli uwzględnionych w projekcie edukacyjnym „Krakowski Szlak Modernizmu” i stworzonej w jego ramach bazie danych, prowadzonej przez krakowską fundację Instytut Architektury.
(jp)
Archiwalne materiały z artykułów branżowych ze zbiorów Biblioteki PK
{fastsocialshare}
Znamy już zwycięzców programu Europe 40 Under 40 ® na lata 2022-2023. Jest to nagroda dla czterdziestu wschodzących gwiazd europejskiej architektury poniżej 40 roku życia. W tym roku wśród nagrodzonych znalazło się trzech Polaków, a wśród nich absolwent, a obecnie pracownik Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej – dr inż. arch. Bartosz Dendura.
Europejskie Centrum Architektury, Dizajnu i Studiów Miejskich oraz prywatne Muzeum Architektury i Dizajnu – Chicago Athenaeum co roku nagradza czterdziestu architektów i projektantów, którzy nie ukończyli jeszcze 40 roku życia. W opinii jury są to osoby, które wyróżniają się swoimi projektami i są najbardziej obiecującymi postaciami w dziedzinie architektury i wzornictwa.
Konkurs jest międzynarodowy i w tym roku w dużej mierze zdominowany przez Francuzów (nagrodzono aż 16 projektantów z tego kraju). Wśród wyróżnionych czterdziestu osób nie zabrakło także Polaków, a wśród nich znalazł się m.in. dr inż. arch. Bartosz Dendura. Wyboru laureatów dokonuje jury, które ocenia zgłoszenia na podstawie załączonych do aplikacji projektów. W tym roku były one oceniane przez architektkę i urbanistkę Mariannę Athanasiadou, założyciela pracowni Mathieu Forest Architecte – Mathieu Forest, Jerome Michelangeli z michelangeli design oraz Alcestis Rodi – wykładowczyni greckiego Uniwersytetu w Patras.
Bartosz Dendura jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Studiował także w College of Architecture and Design na University of Tennessee. Dr inż. arch. Bartosz Dendura pracuje na Wydziale Architektury PK, a także prowadzi grupę projektową i badawczą Studio4SPACE. Wśród ocenianych przez jury projektów znalazły się takie jego realizacje jak „D13 – dom drewniany” zrealizowany na terenach krakowskiej Olszy oraz „G7-dom feniksa” powstały na Woli Justowskiej. Jury doceniło też projekt nadbudowy kamienicy przy ul. Gertrudy 3.
Warto podkreślić, że wspomniany wcześniej projekt „D13 – dom drewniany” został doceniony także w plebiscycie Małopolskiego Salonu Architektury oraz w konkursie Ministerstwa Klimatu i Środowiska na najlepszy zrealizowany projekt budynku ekologicznego (więcej o projekcie: Architekt z Politechniki Krakowskiej doceniony za projekt ekologicznego, drewnianego domu w Krakowie). Z kolei praca doktorska pt.: „Architektura poolimpijska – architektura obiektów użyteczności publicznej i infrastruktury technicznej, realizowanych na potrzeby igrzysk w kontekście idei dziedzictwa olimpijskiego”, którą dr inż. arch. Bartosz Dendura obronił na PK w 2017 r., otrzymała główną nagrodę Polskiego Komitetu Olimpijskiego.
Pełna lista zwycięzców nagrody 40 under 40 architecture and design award znajduje się m.in. na stronie Chicago Athenaeum.
(jg)
{fastsocialshare}
31 października br. zarządzeniem Prezydenta Miasta Krakowa została powołana nowa Miejska Komisja Urbanistyczno-Architektoniczna. W składzie tego eksperckiego gremium obecni są pracownicy Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, w tym w roli wiceprzewodniczącej prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, dziekan WA PK. Komisja stanowi organ doradczy Prezydenta Miasta Krakowa w sprawach planowania i zagospodarowania przestrzennego.
Miejska Komisja Urbanistyczno-Architektoniczna w Krakowie będzie działać w 24-osobowym składzie. Jej pracami będą kierować przewodniczący i trzech wiceprzewodniczących (powoływani na roczne kadencje). Przewodniczącym komisji został Marek Kaszyński, a wiceprzewodniczącymi: mgr inż. arch. Bartłomiej Kisielewski, prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak oraz prof. dr inż. arch. Romuald Loegler. Komisja stanowi gremium eksperckie, które składa się z osób dysponujących wiedzą z zakresu architektury i urbanistyki posiadających wykształcenie branżowe oraz doświadczenie naukowo-dydaktyczne. W tym eksperckim gronie nie brakuje specjalistów z Politechniki Krakowskiej. Oprócz prof. dr hab. inż. arch. Magdaleny Kozień-Woźniak są to: dr hab. inż. arch. Rafał Blazy, prof. PK, dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK, prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski oraz dr hab. inż. arch. Michał Krupa, prof. PK.
Komisja będzie doradzać zarówno Prezydentowi Miasta Krakowam, jak i podczas przygotowania aktów planistycznych (w tym miejscowych planów zagospodarowania przestrzeni). Będzie także zaangażowana w prace nad Planem Ogólnym Miasta Krakowa. Ma ona możliwość formułowania opinii w zakresie strategii rozwoju miasta w zakresie dotyczącym problematyki planowania przestrzennego i architektury, a także wniosków o ustalenie lokalizacji inwestycji mieszkaniowych, składanych w trybie tzw. lex deweloper. Kompetencje tego gremium zakładają również możliwość udziału członków komisji w procedowaniu wniosków dotyczących zintegrowanych planów inwestycyjnych oraz wyrażenia stanowiska w sprawie projektów decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, projektów decyzji o warunkach zabudowy oraz w innych sprawach z zakresu planowania i zagospodarowania przestrzennego.
(jg/www.krakow.pl)
Fot. Canva
{fastsocialshare}
23 młodych naukowców – studentów i doktorantów – Politechniki Krakowskiej zostało laureatami kolejnej edycji programu stypendialnego PK, realizowanego z Własnego Funduszu Stypendialnego uczelni. Za wybitne osiągnięcia badawcze, projektowe i publikacyjne laureaci otrzymają półroczne wsparcie finansowe, które pomoże im w dalszym rozwoju naukowym. Od startu uczelnianego programu stypendialnego do aktywnych studentów trafiło z niego już ponad pół miliona złotych.
Uczelnia uruchomiła specjalny program premiujący aktywnych studentów-naukowców w 2021 roku. Na jego potrzeby stworzono własny fundusz stypendialny. Od początku jego istnienia do odnoszących naukowe i konkursowe sukcesy studentów i doktorantów trafiło z niego blisko 550 tys. zł – w 2021 r. to było 181,5 tys. zł, w 2022 r. – 248 tys. zł oraz blisko 140 tys. zł w pierwszym konkursie w 2023 roku. Podobna kwota planowana jest do rozdysponowania w drugim tegorocznym naborze, który rozpocznie się w maju.
W rozstrzygniętej właśnie edycji konkursu wyróżniono stypendiami 18 studentów studiów I i II stopnia oraz 5 doktorantów. Z Własnego Funduszu Stypendialnego Politechniki Krakowskiej dostaną półroczne stypendia, wypłacane co miesiąc w wysokości zależnej od pozycji na liście rankingowej (studenci od 700 zł do 1 940 zł, doktoranci od 750 zł do 1000 zł).
Wśród nagrodzonych doktorantów znalazła się mgr inż. Monika Topa-Skwarczyńska z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. Stypendium otrzymała za uzyskanie patentu na wynalazek „Nowe pochodne chinolin-2-onu, sposób ich wytwarzania, nowe systemy fotoinicjujące do procesów fotoinicjowanej polimeryzacji kationowej, rodnikowej, tiol-en i hybrydowej oraz zastosowania nowych pochodnych chinolin-2-onu” (Pat.237386, data uzyskania patentu 10.12.2020) oraz za zajęcie 2. miejsca w konkursie międzynarodowym KIWIE2020. Doktorantka może się pochwalić licznymi osiągnięciami naukowymi. Jest laureatką XIII edycji programu „Lider” oraz beneficjentką Diamentowego Grantu-MNiSW, Preludium-NCN i projektu komercyjnego TRL 4.0-MNiSW. Jest współautorką 49 publikacji w tym 17 wydanych w recenzowanych czasopismach z listy JCR i 5 patentów. Jest też finalistką konkursu „25 under 25” w kategorii „Nauka”, organizowanego przez magazyn „Forbes” oraz biuro McKinsey & Company i laureatką stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców w 2021 r.
Czworo stypendystów ze Szkoły Doktorskiej PK – Klaudia Dymek, Sheng Zhang, Michał Dymek i Krystian Leski – otrzymało wyróżnienia za publikacje naukowe. Ten ostatni został także wyróżniony za aktywny udział w projekcie NCN i uzyskanie grantu PRELUDIUM 21.
Laureatami tej edycji programu stypendialnego zostało 18 studentek i studentów Politechniki Krakowskiej. Najliczniejsze reprezentacje mają w tym gronie Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej (8 osób) i Wydział Architektury (7 osób).
Wśród wyróżnionych studentów Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej są: Klaudia Śmietana (za publikację naukową „The effectof chemical foaming agent and the isocyanate index on the properties of open-cell polyurethane foams” oraz udział w projekcie NCN w PK – Sonata), Monika Kurczab (za publikację naukową oraz projekt Inkubatora Innowacyjności 4.0, konkurs TRL 4.0 „Antywłamaniowe bramy segmentowe i uchylne o budowie hybrydowej i wielowarstwowej”), Małgorzata Noworyta (za udział w projekcie badawczym OPUS LAP 20 i 1. miejsce w konkursie międzynarodowym IWIS 2022), Dawid Kiesiewicz (2. miejsce w konkursie międzynarodowym KIWIE i projekt NCBiR „Wielomateriałowa drukarka 3D dedykowana do produkcji detali z litego metalu oraz stopów galwanicznych, a także elementów hybrydowych typu metal–tworzywo polimerowe przy wykorzystaniu opracowanej sprzężonej technologii elektroosadzania metali oraz fotopolimeryzacji żywic polimerowych”), Karolina Gałuszka (udział w projektach OPUS 21 i NCN w PK – Preludium), Zuzanna Wątor (2. miejsce w konkursie międzynarodowym KIWIE i udział w projekcie NCN w PK – Preludium), Weronika Wałczyk (za zajęcie 1. miejsca w konkursie międzynarodowym INTARG oraz publikację naukową „Novel Formulations Containing Fluorescent Sensors to Improve the Resolution of 3D Prints”) oraz Kinga Krużel (wyróżnienie w konkursie na najlepszą pracę dyplomową Polskiego Związku Przetwórców Tworzyw Sztucznych).
Stypendia naukowe przyznawane z Własnego Funduszu Stypendialnego Politechniki Krakowskiej to nie jedyna forma wsparcia, na jaką mogą liczyć najlepsi i najbardziej aktywni pod względem naukowym studenci Politechniki Krakowskiej.
Nagrodzeni stypendiami z Wydziału Architektury to: Marta Szar (za zdobycie 1. miejsca w międzynarodowym konkursie Vectorworks Design Prize 2022 oraz 3. miejsce w międzynarodowym konkursie 2022 IFLA Europe), Mateusz Binda (1. miejsce w ogólnopolskim Konkursie Architektury Ceglanej w dwóch kategoriach). Pierwsze miejsca w ogólnopolskich konkursach zajęły także Katarzyna Jamioł (konkursach zorganizowany przez Zespół Szkół Ekonomicznych w Sandomierzu oraz konkurs KOH-I-NOOR), Zlata Hrabtsevich (konkurs Ministerstwa Klimatu i Środowiska „Dom z klimatem – najlepszy projekt proklimatycznego domu”), Jakub Kolak (konkurs „Rystor Challenge. Nieszablonowy Rysunek” oraz udział w Ogólnopolskiej Społecznej Konferencji Naukowej „Kształtowanie inkluzywnej przestrzeni dla osób ze spektrum autyzmu”). Tomasz Jaróg zdobył 2. miejsce w międzynarodowym konkursie Vectorworks Design Award 2022 oraz 2. miejsce na międzynarodowej konferencji naukowej z cyklu sztuki ogrodowej i dendrologii historycznej, a Krzysztof Liberda 2. miejsce w konkursie WorldSkills Poland 2022 i za udział w projekcie FutureLab PK „PKanoe – beton tekstylny ze spoiwem mineralnym o obniżonym śladzie węglowym”.
Wśród laureatów stypendium znalazł się także Mateusz Jamroży z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki wyróżniony za dwie publikacje naukowe, a także Dorota Cieślicka z Wydziału Inżynierii Lądowej za zdobycie 1. miejsca w konkursie Skills Poland 2022. Maciej Gibas z Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej został z kolei wyróżniony za wydanie podręcznika dla studentów „Teoria i analiza obwodów. Omówienie podstawowych narzędzi stosowanych przy analizie obwodów elektrycznych oraz zajęcie 1. miejsca w Uczelnianej Sesji Kół Naukowych 2022.
Stypendia naukowe przyznawane z Własnego Funduszu Stypendialnego Politechniki Krakowskiej to nie jedyna forma wsparcia, na jaką mogą liczyć najlepsi i najbardziej aktywni pod względem naukowym studenci Politechniki Krakowskiej. W tym roku akademickim stypendium rektora – w wysokości 1250 zł (jedne z najwyższych w Polsce) – otrzymuje 872 studentów PK. Na finansowe nagrody liczyć też mogą studenci I roku, którzy z dobrymi wynikami zaliczyli pierwszą sesję egzaminacyjną na PK. Dla nich Politechnika Krakowska stworzyła program “Student Lider I roku” (wkrótce ogłoszenie laureatów tegorocznej edycji). Uczelnia wspiera także wysokimi stypendiami studentów z niepełnosprawnościami. Osoby w trudnej sytuacji materialnej korzystają zaś ze stypendiów socjalnych oraz zapomóg w trudnych sytuacjach życiowych.
Doktoranci-laureaci Własnego Funduszu Stypendialnego Politechniki Krakowskiej w naborze zimowym 2022/2023:
Studenci-laureaci Własnego Funduszu Stypendialnego Politechniki Krakowskiej w naborze zimowym 2022/2023:
ZOBACZ:
Wywiad z Moniką Topą-Skwarczyńską oraz Maciejem Gibasem w czasie Wirtualnego Dnia Otwartego PK
PRZECZYTAJ:
Student PK potrafi. Maciej Gibas opracował podręcznik, który przybliża zagadnienia związane z elektrotechniką
Wysokie stypendia i nagrody – mocne wsparcie dla studentów Politechniki Krakowskiej
(J. S., mas)
{fastsocialshare}
Czasami wystarczy jeden bohater, by zmienić czyjś świat na lepszy, a na Politechnice Krakowskiej jest ich aż 110! Tylu wolontariuszy zgłosiło się już do tegorocznej, 37. już studenckiej akcji mikołajkowej, a każdego dnia przybywają nowi. Przez miesiąc – do 6 grudnia – studenci PK będą zbierać środki finansowe i dary rzeczowe na prezenty dla kilkuset dzieci z 7 małopolskich ośrodków opiekuńczo-wychowawczych, 3 hospicjów na terenie Krakowa i okolic, a także dla pacjentów Oddziału Onkologii i Hematologii Dziecięcej Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie. Koordynatorką tegorocznej zbiórki jest Alicja Steblik, studentka gospodarki przestrzennej na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki PK.
ZOBACZ GALERIĘ ZDJĘĆ
Akcja mikołajkowa studentów Politechniki Krakowskiej jest jedną z najważniejszych charytatywnych tradycji uczelni. W tym roku studenci Politechniki obdarzą dzieci prezentami już 37. raz – Dzieciaki w poprzednich latach życzyły sobie bardzo różnych rzeczy: od zabawek po książki. List, który mnie osobiście urzekł najbardziej, trafił do nas dwa lata temu. Mały chłopiec napisał, że nie chce nic dla siebie, tylko żeby kwota, która miała zostać przeznaczona na niego, została przeznaczona na kogoś innego. To mocno chwyciło za serce – mówi Alicja Steblik, koordynatorka akcji “Mikołajki – studenci dzieciom”. Ten dzielny dzieciak oczywiście dostał swój prezent. W ubiegłym roku dzięki politechnicznym pomocnikom św. Mikołaja obdarowanych zostało ponad 300 dzieci.
W tym roku pomagać można na cztery sposoby. Po pierwsze: wrzucając datki do puszek wolontariuszy, których będzie można spotkać na kampusach i w domach studenckich Politechniki Krakowskiej. Po drugie: wpłacając datek na zbiórkę prowadzoną online, do której link można będzie znaleźć na facebookowym fanpage’u akcji. Po trzecie: wybierając napisany przez konkretne dziecko list do Św. Mikołaja i spełniając zawarte w nim marzenia – listy upublicznione zostaną w ciągu tygodnia od rozpoczęcia akcji (zgłoszenia wybranego listu można dokonać przez profil akcji na Facebooku). Można też będzie skompletować samodzielnie lub w grupie znajomych paczkę dla wybranego ośrodka z najpotrzebniejszymi rzeczami, zgłoszonymi przez daną placówkę. Prezenty trafią ostatecznie do kilkuset maluchów w 11 miejscach. To:
– Finał akcji będzie przeprowadzany stopniowo począwszy od 6 grudnia. Plan jest taki, że będziemy wz mikołajową ekipą jeździć do placówek i wręczać dzieciom ich wymarzone prezenty – mówi Alicja Steblik. Oficjalne rozpoczęcie akcji odbyło się 6 listopada przy popiersiu Tadeusza Kościuszki na dziedzińcu kampusu głównego PK przy ulicy Warszawskiej 24. Studenccy wolontariusze przybyli w czapeczkach mikołajowych, uzbrojeni w zapał do pracy i specjalnie oznakowane puszki, do których można wrzucać datki. W wydarzeniu wzięła udział dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK, prorektor Politechniki Krakowskiej ds. nauki. – Studenci zorganizowali świetną i bardzo chwalebną akcję. Cieszę się, że duża grupa studentów zaangażowała się jako wolontariusze i biorą udział w zbiórce. Kwoty jakie udawało się zbierać w ubiegłych latach każdorazowo budziły podziw, więc wierzę, że i tym razem tak będzie – mówiła.
Mikołajkowa akcja studencka ma wieloletnią tradycję. Pierwsza odbyła się 1987 roku. To właśnie wtedy mieszkańcy akademików przy ul. Skarżyńskiego po raz pierwszy przygotowali prezenty mikołajkowe – wówczas dla dzieci swoich kolegów i koleżanek z akademika „Rumcajs”. Z czasem akcja rozszerzała się i ewoluowała, studenci Politechniki Krakowskiej zaczęli obdarowywać prezentami dzieci z domów dziecka i placówek opiekuńczo-wychowawczych. W ubiegłym roku zbiórka przyniosła rekordowe 123 800 zł, dzięki którym mikołajkowe prezenty trafiły do ponad 300 dzieci.
Profil akcji na Facebooku znajdziecie tutaj
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Samorząd Studencki PK zorganizował debatę pomiędzy kandydatami na Rektora Politechniki Krakowskiej kadencji 2023/2024. Debata odbyła się we wtorek 9 maja o godz. 18.00 w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia”.
Organizatorzy debaty zachęcali do przesłania swoich propozycji pytań, które następnie zostały umieszczone w puli pytań kierowanych do kandydatów w czasie trwania studenckiej debaty. Propozycje pytań można było składać do 4 maja. Liczba pytań zadanych w czasie trwania debaty była ograniczona.
Do udziału w debacie zaproszono także pracowników i studentów PK oraz Radę Uczelni.
Propozycje pytań w wersji papierowej można było składać również do skrzynek wystawionych w trzech punktach uczelni:
Na Kampusie Warszawska, w Budynku Głównym na piętrze rektoratu
Na Kampusie Czyżyny, w budynku „A”, przy wejściu na portierni
Na Kampusie Podchorążych, przy wejściu koło tablicy informacyjnej
Więcej drzew może się pojawić w pobliżu Wieży Ratuszowej i kościoła św. Wojciecha na krakowskim Rynku – to pierwsze wnioski z badań prowadzonych przez zespół naukowców Politechniki Krakowskiej, odpowiedzialny za dokumentację projektową dla zadania “Posadźmy drzewa na Rynku Głównym”. Badania, realizowane teraz przy pomocy georadarów i dronów, służą do przygotowania trójwymiarowego modelu podziemi Rynku i wyznaczenia miejsc, w których sadzenie drzew będzie możliwe i da trwałe efekty.
Obecnie w ramach prac nad projektem prowadzone jest rozeznanie archeologiczne w zakresie technicznych możliwości sadzenia drzew. Rozeznanie to jest uzupełniane właśnie przez skanowanie georadarowe. Badanie odbywa się według planu wyznaczonego przez zespół ekspertów PK, a realizowane jest – we współpracy z Zarządem Zieleni Miejskiej w Krakowie i firmy scan3D – przy użyciu bardzo nowoczesnych skanerów, jedynych tego typu urządzeń w Polsce. – Potrafią z dużą dokładnością zdiagnozować co znajduje się pod płytą Rynku w poszczególnych obszarach tak, by wyznaczyć te sektory, które nadają się jako miejsca nasadzeń – mówi kierownik zespołu badawczego dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek, dendrolog z Katedry Architektury Krajobrazu na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. – Pamiętajmy o tym, że jest to teren objęty ochroną UNESCO. Nie możemy sobie pozwolić na dowolność w działaniach. Staranność jest konieczna po to, aby nowe drzewa faktycznie wkomponowały się w Rynek na stałe, a nie były tylko krótkim epizodem.
Co udało się już ustalić? Na pewno nie da się posadzić drzew w sąsiedztwie Pomnika Adama Mickiewicza. – Tam pod ziemią mamy muzeum, tam są najciekawsze elementy archeologiczne, które mogłyby na tym ucierpieć – mówi dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek. – Natomiast po drugiej stronie Sukiennic, od strony Skarbonki, jest więcej możliwości i liczymy na to, że tutaj można wprowadzić tych drzew więcej niż jest obecnie. Myślę, że może to być między 20 a 30 drzew. Drzewa nie mogą zasłaniać kluczowych widoków na Rynek, tych ze wszystkich prowadzących do niego ulic ani uniemożliwiać realizacji odbywających się na nim dotąd wydarzeń, czyli różnych koncertów, kiermaszów czy targów. Stąd rozważane jest posadzenie większej liczby drzew w pobliżu Wieży Ratuszowej. Drugim takim miejscem jest otoczenie kościoła św. Wojciecha. Różne gatunki drzew przy nim rosną prawdopodobnie od około 200 lat. Najstarsze drzewo spośród tych rosnących na Rynku Głównym – dąb – rośnie właśnie w tamtym miejscu.
Drzewa muszą mieć przestrzeń, aby zdrowo rosnąć. Tej przestrzeni w ocenie zespołu badawczego jest mniej niż się może wydawać na pierwszy rzut oka. – Musimy pamiętać, że jeżeli oczekujemy względnie dużych koron, to ta korona musi być zasilana przez system korzeniowy, który gdzieś musi się rozrosnąć. Musimy znaleźć na to miejsce. Tylko wtedy będziemy mieć ten efekt, o który nam chodzi, a to nie tylko wykonanie samych nasadzeń, ale stworzenie względnie trwałego wyposażenia przestrzeni Rynku w postaci zielonej tkanki centrum miasta – mówi Wojciech Bobek. Oprócz szukania przestrzeni dla możliwie jak największej liczby drzew zespół postara się również poprawić warunki bytowania tych, które na Rynku już rosną. Możliwe, że niektóre z nich trzeba będzie wymienić.
Co do gatunków, jakie mogłyby się na Rynku pojawić, specjaliści zdecydowanie wskazują na drzewa liściaste. Historycznie rzecz biorąc właśnie takie tam rosły. W ocenie zespołu teraz także gatunki liściaste najlepiej wkomponowują się wizualnie w ten obszar. Rozpatrywane są wybrane odmiany robinii akacjowych – takie, które są w stanie przetrwać w wymagających warunkach. Eksperci Politechniki szukają też innych gatunków, które będą w stanie sprostać tak wymagającemu zadaniu jakim jest zazielenienie płyty Rynku Głównego. Mogłyby to być np. lipy czy klony, które znajdują się tam już od lat.
Wszystkie wnioski z przeprowadzonych badań zostaną zawarte w specjalnym raporcie, który trafi do krakowskiego Zarządu Zieleni Miejskiej do końca tego roku jako wstępna koncepcja sadzenia drzew na Rynku wraz z wizualizacjami. W pierwszej połowie przyszłego roku powinien powstać projekt wykonawczy. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem co do niezbędnych zatwierdzeń technicznych pierwsze nasadzenia mogą się pojawić już pod koniec przyszłego roku lub na początku 2026.
“Posadźmy drzewa na Rynku” to jeden ze zwycięskich projektów krakowskiego Budżetu Obywatelskiego z 2022 roku. W jego realizacji uczestniczy zespół światowej klasy specjalistów z zakresu architektury, architektury krajobrazu, konserwacji zabytków i dendrologii z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. W zespole badawczym pracują: dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek – dendrolog z Katedry Architektury Krajobrazu, kierownik zespołu, prof. dr hab. inż. arch. Agata Zachariasz – kierowniczka Katedry Architektury Krajobrazu WA PK, prof. dr hab. inż. arch. Zbigniew Myczkowski – pracownik Katedry Architektury Krajobrazu, prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka, dr inż. arch. Dominik Przygodzki – pracownik Katedry Historii Architektury i Konserwacji Zabytków WA PK, dr hab. inż. arch. Klaudia Stala, prof. PK – pracowniczka Katedry Historii Architektury i Konserwacji Zabytków, dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK – prodziekan Wydziału Architektury, pracowniczka Katedry Architektury Krajobrazu, mgr inż. arch. kraj. Agnieszka Greniuk – pracowniczka Katedry Architektury Krajobrazu, mgr inż. Katarzyna Fabijanowska – ogrodniczka, pracowniczka Katedry Architektury Krajobrazu. Z zespołem PK w szczegółowych tematach związanych z projektem współpracują także specjaliści spoza uczelni. Ze strony miasta realizację projektu koordynuje Zarząd Zieleni Miejskiej w Krakowie.
Fot. Zarząd Zieleni Miejskiej w Krakowie
{fastsocialshare}
PK oraz FH Münster uznają naukową wartość programu kształcenia w Szkole Doktorskiej PK (SD PK) w dyscyplinie Architektura i Urbanistyka oraz programu certyfikowania doktoratów Szkoły Architektury Münster (MSA) w FH Münster za równoważne – tak brzmi preambuła umowy podpisanej dziś na Politechnice Krakowskiej. Na mocy tejże umowy obie uczelnie podejmą współpracę w zakresie kształcenia doktorantów.
Od dziś Politechnika Krakowska oraz FH Münster University of Applied Sciences będą współpracować przy kształceniu doktorantów. Podpisane porozumienie określa wzajemne prawa, zobowiązania oraz zakres odpowiedzialności obu partnerów. Umowę podpisali: prorektor ds. nauki, prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, prezydent FH Münster University of Applied Sciences, Prof. Dr. rer. pol. Frank Dellmann, dziekan wydziału architektury PK, dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak prof. PK, dziekan MSA Münster School of Architecture Prof. Dipl.-Ing. Martin Weischer oraz dyrektor Szkoły Doktorskiej PK, dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. PK.
– Uczelnia FH Münster nas wybrała, bo współpracujemy już od ponad 30 lat. Początkowo w tej współpracy aktywnie uczestniczył Wydział Architektury, a później dołączył Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej. W tej chwili mamy kolejne pokolenie naukowców i bardzo się cieszę, że ta współpraca rozwinęła się i została podniesiona na poziom doktoratu. FH Münster to partner sprawdzony i mam nadzieję, że w przyszłości podejmą z nim współpracę także inne wydziały Politechniki Krakowskiej – mówił prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, prorektor ds. nauki.
Na długotrwałą współpracę Politechniki Krakowskiej z FH Münster University of Applied Sciences zwrócił uwagę także prezydent tejże uczelni – prof. Dr. Frank Dellmann. – Nasza współpraca rozpoczęła się w zasadzie już w 1989 roku, który był rokiem ważnym dla Polski, dla Niemiec i całej Europy (…). W tym okresie przemian prof. Bühler z Münster School of Architecture oraz prof. Buliński z Politechniki Krakowskiej rozpoczęli współpracę. Dziś współpraca między uczelniami z Europy Zachodniej i Wschodniej jest po prostu oczywista. Jednak 30 lat temu wymagała ona odwagi i wielkiego zaangażowania z obu stron. Współpracujemy nie tylko w dziedzinie architektury. W 2006 roku rozszerzyliśmy współpracę między naszymi dwiema uczelniami o inżynierię chemiczną, technologię chemiczną i inżynierię procesową. Jesteśmy otwarci także na inne dyscypliny naukowe – podkreślał Prof. Dr. Frank Dellmann.
Podjęta dziś współpraca umożliwi integrację różnych kompetencji i specyfiki kształcenia w Szkole Doktorskiej PK oraz Programu Certyfikowania Doktorantów MSA FH Münster. Będzie ona stanowić także wsparcie dla doktorantów. Warto jednak zaznaczyć, że FH Münster jako Uniwersytet Nauk Stosowanych (Wyższa Szkoła Zawodowa) nie ma prawa nadawania stopni doktorskich. Stopień doktora (zgodnie z obowiązującymi przepisami) nadaje Politechnika Krakowska. – Dziś do naszych wielu wspólnych działań dodajemy jeszcze jeden – program kształcenia doktorantów. Dla nas jako dla szkoły wyższej, która nie ma pełnego prawa do nadawania doktoratów, konieczne jest sprawowanie opieki nad doktorantem wspólnie z uczelnią – wyjaśniał Prof. Dr. Frank Dellmann.
Program Certyfikowania Doktoratów w FH Münster przewiduje odbycie studiów w instytucji goszczącej przez 4-5 doktorantów na zasadach wymiany (na minimum 2 semestry) i prowadzi do uzyskania certyfikatu akademickiego. Zatem, po ukończeniu programu kształcenia w Szkole Doktorskiej PK oraz publicznej obronie dysertacji doktorskiej, absolwentom nadawany jest stopień doktora w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych (dyscyplina architektura i urbanistyka) na Politechnice Krakowskiej oraz Akademicki Certyfikat ukończenia Programu Studiów Doktoranckich FH Münster.
Do programu na Politechnice Krakowskiej, a także na studia w MSA doktoranci będą mogli aplikować co rok. Rekrutacja będzie przeprowadzana przez komisję złożoną z przedstawicieli obu uczelni. Każdy doktorant będzie miał dwóch promotorów (po jednym z każdej uczelni partnerskiej). Dysertacje doktorskie, które zostaną przygotowane pod wspólnym nadzorem promotorskim, będą napisane w języku angielskim. W tym języku będzie odbywać się także obrona prac.
Jak podkreślali sygnatariusze umowy, FH Münster współpracuje z Politechniką Krakowską także na innych płaszczyznach. Przykładem może być chociażby projekt pn. „Nanoklastry ZnTe o wielkości magicznej: platforma wysokowydajnej redukcji chemicznej” realizowany na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej pod kierunkiem profesor PK Katarzyny Matras-Postołek w partnerstwie z FH Münster University of AppliedSciences, Akademickim Centrum Materiałów i Nanotechnologii AGH oraz we współpracy z Wydziałem Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UJ. Więcej o tym projekcie można przeczytać w artykule „W poszukiwaniu recepty na kryzys klimatyczny. Wspólny projekt PK i FH Münster University of Applied Sciences”.
(jg)
{fastsocialshare}
14 zaleceń i propozycji zmian w prawie, które mogą zwiększyć bezpieczeństwo na polskich drogach, opracowali eksperci z prof. Stanisławem Gacą z Politechniki Krakowskiej (Katedra Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu na Wydziale Inżynierii Lądowej) na czele. W listopadzie przedstawili je na posiedzeniu Parlamentarnego Zespołu ds. Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. – Padła deklaracja zarówno ze strony Ministerstwa Infrastruktury jak i przewodniczącej Zespołu pani poseł Pauliny Matysiak, że nasze zalecenia będą analizowane i wdrażane – zdradza prof. Stanisław Gaca. Eksperci postulują m.in. obniżenie dopuszczalnej prędkości na autostradach ze 140 do 120 km/h, zwiększenie kar za „siedzenie na ogonie” i „poganianie światłami”, odbieranie prawa jazdy za przekraczanie prędkości o 50 km/h i więcej również poza obszarem zabudowanym czy uregulowanie prawem kar za organizowanie i udział w nielegalnych wyścigach samochodowych. Statystyki wypadków drogowych w Polsce pokazują, że zmiany są konieczne. Samo podsumowanie tegorocznej akcji “Znicz” to 161 wypadków ze 193 rannymi i 11 ofiarami śmiertelnymi w ciągu 4 dni!
– Zacznijmy lokalnie. Czy są jakieś punkty drogowe w Krakowie, w których Pana zdaniem brakuje fotoradarów?
Prof. dr hab. inż. Stanisław Gaca, Katedra Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu WIL PK: – To trudne pytanie. Decyzja o umiejscowieniu fotoradaru powinna wynikać z wiedzy o rzeczywistych prędkościach w danym miejscu, liczbie przekroczeń limitów i liczbie wypadków z tego wynikających. Społeczeństwo raczej nie akceptuje fotoradarów tam, gdzie komuś “wydaje się, że jest niebezpiecznie”. Akurat w Krakowie ruch na dużej części ulic jest zagęszczony, co w oczywisty sposób ogranicza możliwe do osiągnięcia prędkości. Mamy też dużo skrzyżowań z sygnalizacją świetlną. Powstaje pytanie czy zasadnym jest instalowanie fotoradarów, by wyeliminować 3-5% kierowców, którzy na odcinku 600 metrów między dwoma skrzyżowaniami przyspieszają do 100 km/h. Rozważyłbym natomiast takie działania na odcinkach z przejściami dla pieszych. Był kiedyś problem na ulicy Generała Andersa, gdzie nagminnie przekraczana była dopuszczalna prędkość. Umieszczono tam fotoradar z równoczesnymi środkami fizycznymi typu zwężenie przed przejściem dla pieszych do jednego pasa ruchu i problem zniknął.
– Jest Pan zwolennikiem przywrócenia samorządom możliwości instalowania fotoradarów, którą utraciły decyzją Sejmu przed wyborami w 2015 roku.
– Tak. Obecnie jest to w gestii Głównego Inspektora Transportu Drogowego, który nie ma mocy i środków, żeby samodzielnie w sposób znaczący zwiększyć liczebność punktów pomiarowych, a w Polsce jest ich zdecydowanie za mało.
– Niecałe 600. We Włoszech – kraju powierzchniowo porównywalnym z Polską – jest prawie 10 razy więcej.
– Zgadza się. Jeśli decyzyjność w tym temacie wróci do samorządów, to po pierwsze, będą mogły partycypować w kosztach rozwoju tej infrastruktury. Po drugie, mając ku temu uprawnienia i uzasadnione przypuszczenie, że instalacja fotoradaru poprawi bezpieczeństwo drogowe w danym miejscu, samorządy o wiele szybciej będą mogły taką instalację wykonać. Dzięki temu liczba fotoradarów w Polsce znacząco wzrośnie, co – oprócz oczywistych zalet związanych z bezpieczeństwem – pomoże też odciążyć policjantów drogówki. Więcej fotoradarów, to mniej kierowców łamiących przepisy o dopuszczalnej prędkości, a więc mniejsza konieczność badania tego zjawiska przez funkcjonariuszy, którzy w tym czasie będą mogli skupić się na innych czynnościach.
– W marcu tego roku w Krakowie odbył się Kongres Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Przewodniczył Pan Radzie Programowej wydarzenia i wspólnie z Mirosławem Bajorem – dyrektorem programowym cyklu “Konferencje Specjalistyczne nauka-praktyka-biznes” – przedstawił w finale obrad 14 zaleceń, w tym zmian w przepisach, które mogą przynieść szybką poprawę bezpieczeństwa w ruchu drogowym w Polsce. Jakie to postulaty?
– Wszystkie zalecenia można podzielić na trzy zasadnicze grupy. Pierwsza dotyczy usprawnienia zarządzania prędkością. Tutaj mamy np. obniżanie limitów prędkości czy omówione już stosowanie fotoradarów. Od razu zaznaczę, że nie chodzi tu tylko o restrykcje, ale też dostosowywanie infrastruktury drogowej w taki sposób, aby odpowiadała na oczekiwania użytkowników i podpowiadała im właściwy sposób zachowania. Mowa o zarówno fizycznych ograniczeniach, na przykład progach zwalniających, jak również rozwiązaniach planistycznych – typu strefa tempo 30. Druga grupa postulatów proponuje bardziej skuteczny nadzór nad ruchem drogowym ze strony organów państwowych, a co za tym idzie, lepszą egzekucję przepisów. Wśród kierowców polskich panuje duże poczucie bezkarności, co widać choćby na przykładzie kompletnie niezrozumiałej dla mnie bezsilności policji w walce z nielegalnymi wyścigami samochodowymi. W końcu trzecia grupa postulatów zmierza do szukania narzędzi, służących ograniczaniu udziału w ruchu drogowym osób z różnego typu zaburzeniami, utrudniającymi poprawne kierowanie pojazdem.
– 6 listopada 2024 roku przedstawiliście zalecenia ekspertów BRD na posiedzeniu Parlamentarnego Zespołu ds. Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Jak zostały przyjęte?
– Padła deklaracja, zarówno ze strony Ministerstwa Infrastruktury, jak i przewodniczącej Zespołu pani poseł Pauliny Matysiak, że będą analizowane i – odpowiednio do wyniku tych analiz – wdrażane. Lista zaleceń została przekazana do resortu już po Kongresie i Ministerstwo Infrastruktury podjęło pracę nad realizacją dużej części naszych propozycji m.in. w zakresie zmian oznakowania ostrzegającego o pomiarach prędkości bez dokładnego wskazywania jego miejsca lub rezygnacji z takiego ostrzegania. Zresztą nasi eksperci z Politechniki Krakowskiej wspólnie z innymi uczelniami i przedstawicielami Ministerstwa Infrastruktury przygotowali zestaw nowych praktyk w projektowaniu bardziej bezpiecznej i przyjaznej infrastruktury drogowej. Opracowaliśmy na przykład wytyczne do uspokojenia ruchu na drogach zamiejskich i przejściach przez małe miejscowości za pomocą fizycznych ograniczeń ruchu drogowego. Przygotowaliśmy również wytyczne dot. hierarchizacji sieci dróg i stopniowania dozwolonych na nich prędkości w zależności od ich rzeczywistej funkcji. Kierowcy czasem nie rozumieją, dlaczego na długiej, prostej, niezabudowanej drodze mają ograniczenie do 40 km/h, bo nie wiedzą, że droga ta np. pełni funkcję pomocniczą względem innej trasy. Mechanizm waloryzacji wysokości mandatów może się spotkać z pewnym oporem środowisk prawniczych, ale mimo wszystko jestem optymistą, że uda się wszystko wprowadzić.
– Prawnicy sprzeciwiają się też zaostrzeniu klasyfikacji niektórych wypadków drogowych ze skutkiem śmiertelnym jako zabójstw. Pomysł co jakiś czas wraca w debacie publicznej nad takimi zdarzeniami.
– Ten opór akurat rozumiem. Zabójstwo zakłada jakiś element celowości – jakiś plan, który do tego zmierza. Tymczasem wypadki drogowe są najczęściej efektem tragicznych w skutkach błędów ludzkich lub trudnych czy wręcz niemożliwych do przewidzenia zdarzeń losowych. Oczywiście mogą być sytuacje, gdzie okoliczności zdarzenia sugerują kompletny brak odpowiedzialności i wówczas sugerowałbym działania zmierzające do proporcjonalnego wymiaru kary, może nawet równej karze za zabójstwo. Jestem jednak zdania, że nikt, kto decyduje się kierować pojazd w celach transportowych, nie robi tego z zamiarem, by kogoś zabić i musimy takich ludzi odróżniać. Pytanie czy oni mają świadomość, że ich błąd może doprowadzić do czyjejś śmierci. Nawet w przypadku zabójstw w toku procesu sądowego o taki czyn odbywają się liczne analizy różnych okoliczności czy stanu psychologicznego osoby oskarżonej, które prowadzą sędziów do orzekania różnych wymiarów kar.
– Czy jest Pan za tym, aby elementem procedury uzyskania lub odzyskania prawa jazdy były obowiązkowe badania psychologiczne?
– Zdecydowanie tak. Kilka lat temu wspólnie z psychologiem Uniwersytetu Jagiellońskiego dr hab. Antonim Wontorczykiem, prof. UJ, przeprowadziliśmy na próbie około 5 tysięcy kierowców badanie ankietowe dotyczące rozumienia i odczytywania znaków drogowych o nietypowym charakterze, tak zwanych znaków eksperymentalnych*. Chodziło o to, by sprawdzić czy te znaki są skuteczne w swoim zamyśle, ale też czy pomagają w podejmowaniu decyzji podczas jazdy. Mieliśmy jednak jeszcze jeden cel. Mniej więcej 600 ankiet było skonstruowanych pod kątem określenia profilu osobowościowego tych osób. Z naszych i innych badań wynika, że 5-10% uczestników ruchu to osoby z różnego typu zaburzeniami, które mogą utrudniać prawidłowe zachowania w ruchu drogowym. Wiele z tych osób ma na przykład ograniczoną zdolność do przetwarzania informacji, ograniczoną zdolność percepcji czy z góry wrogie nastawienie do komunikatów nakazujących jakieś zachowanie. Takie cechy mogą w jakimś stopniu tłumaczyć zjawisko agresji wśród kierowców czy lekceważenie przepisów drogowych.
– Jedno z Waszych zaleceń wywołało wiele kontrowersji w mediach. Proponujecie obniżyć dopuszczalną prędkość na polskich autostradach…
– Obecny limit 140 km/h jest najwyższy w Europie. Mówi się, że na niemieckich autobahnach jest wyższy, bo go po prostu nie ma, ale to nie do końca prawda. W Niemczech zaleca się, by nie jechać autostradami szybciej niż 130 km/h, bo jeśli ktoś to zrobi i dojdzie do wypadku, to taki kierowca jest bezwzględnie traktowany jako współwinny zdarzenia. Innymi słowy jechanie po niemieckich autostradach z prędkością powyżej 130 km/h jest traktowane jak jechanie na własną odpowiedzialność i to też nie we wszystkich landach. Na niektórych autostradach stosuje się ograniczenia prędkości do 130 km/h za pomocą znaków i przekroczenie tego limitu już grozi karą. W większości pozostałych krajów europejskich limit wynosi 120 km/h. Polska na tym tle jest ewenementem i naszym zdaniem nie powinna być. Sugerujemy limit 120 km/h, bo to prędkość zbliżona do takiej, która kierującemu pojazdem umożliwia dość szeroki zakres reakcji w sytuacji zagrożenia. Ale nawet obniżenie limitu do 130 km/h to już duża różnica w możliwościach manewru w stosunku do 140 km/h.
– Na koniec pytanie ogólne. Czy w Pana ocenie na polskich drogach można czuć się bezpiecznie?
– Wskaźniki niestety nie są dla nas pochlebne. Pod względem poziomu zagrożenia w polskim ruchu drogowym plasujemy się powyżej średniej europejskiej. W 2023 roku Polska notowała 52 ofiary śmiertelne w wyniku wypadków drogowych na milion mieszkańców. Taki sam wynik miały Włochy i Słowacja. Gorzej było tylko w Bułgarii, Chorwacji, Grecji, Litwie i Łotwie. Jeżeli decydenci polscy wyznaczyliby sobie cel, aby Polska była w pierwszej piątce najbezpieczniejszych krajów Unii Europejskiej dla kierowców, to musiałbym powiedzieć, że nam dużo brakuje. Warto jednak zwrócić uwagę, że ten stan rzeczy bardziej odnosi się do zachowania kierowców niż do infrastruktury drogowej, która stale jest rozwijana i dostosowywana do współczesnych wymagań bezpieczeństwa, w czym pomagają chociażby specjaliści z naszego Wydziału Inżynierii Lądowej. Na pewno nie można powiedzieć, że nic się nie zmienia. Na początku lat 90. statystyki mówiły o prawie 8000 ofiar śmiertelnych powodowanych wypadkami drogowymi rocznie. Rok temu było to niecałe 2 tysiące. Trzeba uszanować pracę, która ten progres umożliwiła. Pracę specjalistów od inżynierii drogowej, ale też pracę edukacyjną, pracę policji, pracę kontroli stanu technicznego pojazdów. Zrobiliśmy bardzo dużo, ale możemy zrobić więcej.
* „Study on the Relationship between Drivers’ Personal Characters and Non-Standard Traffic Signs Comprehensibility”, International Journal of Environmental Research and Public Health, Antoni Wontorczyk, UJ, Stanisław Gaca, Politechnika Krakowska
Prof. dr hab. inż. Stanisław Gaca – pracownik naukowy Katedry Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej, międzynarodowy ekspert w zakresie drogownictwa, w tym bezpieczeństwa ruchu drogowego, silnie związany z praktyką inżynierską. Autor licznych opracowań eksperckich na zlecenie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, Krajowej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego oraz Ministerstwa Infrastruktury. Członek Rady Naukowej przy Generalnym Dyrektorze Dróg Krajowych i Autostrad (od 2017 r.). Od 2016 r. pracuje w dwóch grupach roboczych Forschungsgesellschaft für das Straßenwesen (Niemcy), opracowujących zmiany w wytycznych szkolenia audytorów bezpieczeństwa ruchu drogowego i realizacji tego audytu. Członek Komisji Budownictwa Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Krakowie (od 2003 r.). Uczestniczył w realizacji 15 grantów badawczych, z tego w 6 jako ich kierownik. Jest autorem i współautorem ponad 170 publikacji naukowych. Z Politechniką Krakowską związany od 1978 r.(absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego PK w specjalności „drogi, ulice, lotniska”), pełnił m.in. funkcje dyrektora Instytutu Inżynierii Drogowej, Kolejowej i Transportu WIL PK, kierownika Katedry Budowy Dróg i Inżynierii Ruchu WIL PK.
14 propozycji zmian w przepisach o ruchu drogowym, opracowanych przez prof. Stanisława Gacę oraz Mirosława Bajora *:
* Wnioski z KONGRESU BEZPIECZEŃSTWA RUCHU DROGOWEGO 2024
(jp)
Fot. Kuba Paduch
{fastsocialshare}
20 i 21 kwietnia br. na Politechnice Krakowskiej odbyły się Dni Otwarte. Uczniowie szkół średnich mieli okazję, by poznać uczelnię, ofertę edukacyjną i zasady rekrutacji. W tym roku Dział Promocji PK przygotował dla swoich gości aż dwa dni atrakcji. Wydarzenie pod nazwą „Dni Otwarte: Dołącz do Rodziny PK” odbyło się zarówno w formie wirtualnej, jak i stacjonarnej. Wirtualne wydarzenie poprowadził Bartłomiej Krystyński z Działu Promocji.
W czwartek 20 kwietnia odbył się Wirtualny Dzień Otwarty: „Poznaj naszą Politechniczną Rodzinę!”, czyli spotkanie dla osób, które nie mogły odwiedzić Politechniki Krakowskiej osobiście.
Scenariusz wydarzenia został podzielony na kilka części. W każdej oddaliśmy głos naszym studentom, doktorantom i pracownikom, którzy opowiadali o swoich własnych doświadczeniach i projektach naukowych. Ponadto, wyemitowaliśmy specjalnie przygotowane materiały, m.in. reportaże, wywiady i prezentacje.
Pierwszy segment – NAUKA „Ci, którzy wiedzą wszystko” – poświęciliśmy na rozmowę z młodymi naukowcami, Moniką Topą-Skwarczyńską oraz Maciejem Gibasem, którzy mają już na swoim koncie znacznie osiągnięcia.
W drugiej części, SPORT „Ci, którzy mają najwięcej energii”, rozmawialiśmy o sportowych tradycjach i możliwościach naszej uczelni. O wsparciu dla naszych studentów i życiu studenckim dyskutowaliśmy z członkami Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej: Dominiką Wanat i Natalią Sołtysek (WSPARCIE „Ci, na których zawsze możesz liczyć” ) oraz Krzysztofem Kusakiem (CZAS WOLNY „Ci, którzy dbają o atmosferę”).
O wymianie studenckiej i możliwościach podróżowania opowiedziały nam Izabela Błażejewska i Katarzyna Chodźba (PODRÓŻE „Ci , którzy kochają podróżowanie”).
Politechnika Krakowska po raz kolejny włączyła się również w ogólnopolską akcję „Dziewczyny na Politechniki”, organizowaną przez Fundację Edukacyjną „Perspektywy”. W związku z tym jedna z części wydarzenia – DZIEWCZYNY „Te, które łamią stereotypy” – została poświęcona właśnie paniom. O stereotypach związanych z płcią i studiami technicznymi oraz o innowacyjnych osiągnięciach badaczek z Politechniki Krakowskiej dyskutowaliśmy z dr Jolantą Jaśkowską oraz inż. Martą Tyrką – przewodniczącą Samorządu Studenckiego PK.
W tym roku Dział Promocji PK przygotował dla uczniów szkół średnich aż dwa dni atrakcji. Wydarzenie pod nazwą „Dni Otwarte: Dołącz do Rodziny PK” odbyło się zarówno w formie wirtualnej, jak i stacjonarnej.
O możliwościach rozwoju opowiedzieli AdamSadło z FutureLab PK oraz Filip Zyga z Koła Naukowego COSMO PK. Ostatnia część wydarzenia – REKRUTACJA „Ci, którzy zawsze dobrze doradzą” – została poświęcona rekrutacji na studia. Na najczęściej zadawane przez kandydatów pytania odpowiedziały Edyta Zięba-Działa z Działu Kształcenia oraz Natalia Bieniek – rzecznik praw studenta.
W naszym studiu mieliśmy przyjemność gościć prorektora ds. nauki, prof. Dariusza Bogdała, który powitał widzów transmisji oraz znajdujących się na widowni uczennice i uczniów z X Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Ze znajdującymi się w studiu gośćmi rozmawiał nasz reporter – Michał Lebiest z Radia Nowinki.
Przez całe wydarzenie pracownicy PK odpowiadali też na pytania widzów przesyłane w komentarzach pod facebookową transmisją.
W piątek 21 kwietnia mieliśmy przyjemność gościć uczniów szkół średnich osobiście. Stacjonarny Dzień Otwarty odbył się w godzinach od 10.00-15.00. Na uczestników w Galerii Gil czekały stoiska wydziałów, Samorządu Studenckiego, Działu Współpracy Międzynarodowej oraz Działu Kształcenia. Ponadto, wszystkie wydziały Politechniki Krakowskiej przygotowały niezwykle bogate i atrakcyjne „Drzwi Otwarte Wydziałów”. Uczestnicy wydarzenia mogli posłuchać prezentacji, zwiedzać laboratoria i spotkać się z pracownikami i studentami. Czekały na nich też takie atrakcje, jak konkurs rozpoznawania roślin (WA), Gra terenowa: „CUTting Edge Math!” i EscapeRoom (WIiT), oglądanie plam słonecznych przez teleskop (WIMiF), prelekcja „Zastosowanie fotogrametrii w popkulturze” (WIEiK), zwiedzanie Laboratoriów Inżynierii Ruchu Kolejowego (WIL) i Hydrauliczne (WIŚiE), prezentacje chemiczne w laboratoriach (WIiTCh) oraz tańczące roboty (WM). Dla osób, które oprócz kampusu przy Warszawskiej, chciały odwiedzić Wydziały znajdujące się w Czyżynach oraz przy ul. Podchorążych zorganizowane zostały bezpłatne, kursujące co pół godziny autobusy.
Dodatkowo, odwiedzający nas uczniowie mogli zrelaksować się w przygotowanej przed Galerią Gil strefie chillout, gdzie czekał na nich poczęstunek w postaci musów owocowych, waty cukrowej i soków. Tam także mogli porozmawiać z przedstawicielami Akademickiego Związku Sportowego PK oraz Chóru CANTATA. O oprawę muzyczną wydarzenia zadbało Radio Nowinki.
(J. S.)
Fot. Jan Zych, Ewa Deskur-Kalinowska
W miniony weekend Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata” wziął udział w XVII Międzynarodowym Festiwalu Rybnicka Jesień Chóralna im. H.M. Góreckiego. Muzycy pod dyrekcją mgr Marty Stós zdobyli Srebrny Dyplom, I miejsce w kategorii chórów akademickich oraz nagrodę za najlepsze wykonanie utworu Henryka Mikołaja Góreckiego.
9 listopada br. odbył się festiwal Rybnicka Jesień Chóralna im. Henryka Mikołaja Góreckiego. Przesłuchania konkursowe miały miejsce w Teatrze Ziemi Rybnickiej, a koncertu laureatów można było posłuchać w Kościele Matki Boskiej Bolesnej zlokalizowanym tuż przy rybnickim rynku. Jury w składzie: prof. Milan Kolena (Uniwersytet Sztuk Performatywnych w Bratysławie), prof. Joanna Glenc (Instytut Muzyki Uniwersytetu Śląskiego) oraz prof. Benedykt Błoński (Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie) przyznało nagrody w kategoriach: chórów kameralnych, jednorodnych, akademickich i szkolnych.
W kategorii chórów akademickich Srebrny Dyplom oraz I miejsce zdobył Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata”. Został on także nagrodzony za najlepsze wykonanie utworu Henryka Mikołaja Góreckiego „Witaj, jutrzenko”.
„Rybnicka Jesień Chóralna” to święto muzyki chóralnej organizowane od 2005 roku. Festiwal posiada formę konkursu adresowanego do chórów amatorskich. Jego celem jest szeroko rozumiana promocja muzyki chóralnej, prezentacja aktualnych trendów wykonawczych muzyki chóralnej oraz propagowanie najlepszych wzorców śpiewactwa chóralnego.
{fastsocialshare}
Uczniowie i studenci sprawdzili swoją wiedzę na temat bogatej biografii patrona Politechniki Krakowskiej w konkursie „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”. Tegoroczna edycja cieszyła się dużym zainteresowaniem. Do rywalizacji przystąpiło aż 217 osób z całej Polski. Najlepsza 10 z pierwszego etapu zmierzyła się w wielkim finale, który odbył się 14 kwietnia br. w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” na kampusie głównym Politechniki Krakowskiej.
Zwycięzcą XI edycji ogólnopolskiego konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz” został Wojciech Buzała, uczeń VII Liceum Ogólnokształcącego im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie. Zdobywca I miejsca otrzymał laptop, a także nagrodę finansową w wysokości 2000 zł. II miejsce i nagrodę w postaci czytnika e-booków oraz 1500 zł zdobyła Anna Michalik z Politechniki Krakowskiej. Na III pozycji uplasowała się Kinga Pawlik z Zespołu Szkół w Koniecpolu. Za zajęcie tego miejsca otrzymała słuchawki bezprzewodowe oraz 500 zł.
Zwycięzcą XI edycji ogólnopolskiego konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz” został Wojciech Buzała, uczeń VII Liceum Ogólnokształcącego im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie.
Osoby, które zajęły miejsca od IV do X to:
Finalistom, którzy zajęli miejsca od IV do X przyznane zostały nagrody książkowe i gadżety PK. Troje najlepszych uczniów otrzymuje też dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym na studia I stopnia na Politechnice Krakowskiej (z wyjątkiem architektury krajobrazu i inżynierii wzornictwa przemysłowego).
Politechnika Krakowska organizuje wydarzenie od 2012 r. Wszystkie pytania i zagadnienia, z którymi uczestnicy spotykali się w ramach kolejnych etapów rywalizacji, opracowywane zostały w oparciu o wykaz odpowiednio dobranej literatury. Nad warstwą merytoryczną konkursu czuwała Komisja w składzie: prof. dr hab. Michał Baczkowski (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny), dr hab. Krzysztof Ślusarek (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny), dr inż. arch. Krzysztof Wielgus (Politechnika Krakowska, Wydział Architektury), mgr Piotr Kapusta (Muzeum Krakowa), mgr Robert Springwald (wiceprezes Fundacji imienia Tadeusza Kościuszki w Krakowie). Przewodniczącym tego gremium jest prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer.
(J. S.)
{fastsocialshare}
Reprezentanci Politechniki Krakowskiej wśród laureatów Konkursu Ministra Rozwoju i Technologii! Nagrodzono w nim najlepsze prace dyplomowe i rozprawy doktorskie w dziedzinach architektury i budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, obronione w 2023 roku. Właśnie ogłoszono wyniki konkursu.
Dr inż. arch. Grzegorz Twardowski z Katedry Projektowania Architektonicznego Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej otrzymał nagrodę w kategorii prac doktorskich za rozprawę pt. „Rytm jako element kreacji formy architektonicznej. Klasyczne i współczesne piękno w architekturze”. Jej promotorem był prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski. Przedmiotem doktoratu jest analiza zjawiska rytmu jako elementu kreacji formy architektonicznej. Jak podkreśla autor, w wielu kierunkach i stylach architektury, szczególną metodą kreowania kompozycji architektonicznej jest rytm miarowy. Przytoczone w pracy przykłady dzieł potwierdzają, że proste rytmy stanowią wielki wkład człowieka w naturalny porządek. Nie istnieje jeden rytm, podsumuje autor. W pracy przyjęto grupowanie świata architektury w czterech zbiorach: 1. Rytmy proste, miarowe; 2. Rytmy akcentowane, toniczne; 3. Rytmy zróżnicowane; 4. Rytmy swobodne. Zakres opracowania dr inż. arch. Grzegoprza Twardowskiego obejmuje dzieła współczesne, ale – dla pełnego przedstawienia zagadnienia – zawiera także odniesienia do przeszłości, dla udokumentowania ciągłości rytmu. W doktoracie odwołano się także do innych sztuk plastycznych i muzyki. Oparty został o, przyjęty przez autora, podział rytmów, wynikający z teorii muzyki i powszechnie znanych odmian rytmów, jako elementu kompozycji oraz innych opracowań dotyczących kompozycji architektonicznej. Przyjęty podział został wzbogacony o znaczący rozdział, dotyczący zasad kanonu rytmicznego w architekturze i sztuce na przestrzeni wieków.
Wśród autorów prac magisterskich w Konkursie Ministra Rozwoju i Technologii nagrodzono m.in. mgr inż. Piotra Łękawskiego za dyplom pt. „Zastosowanie technologii BIM w mostownictwie” (Wydział Inżynierii Lądowej, promotor dr inż. Marcin Tekieli) oraz mgr inż. arch. Agatę Drzeżdżoń za pracę „Modelowy ośrodek wsparcia dla kobiet doświadczających przemocy domowej” (Wydział Architektury, promotor dr hab. inż. arch. Kinga Racoń- Leja). Wyróżnienie przyznano mgr inż. Karolinie Czekaj, autorce pracy pt. „Projekt konstrukcji stalowej wieży widokowej ze zjeżdżalnią grawitacyjną” (Wydział Inżynierii Lądowej, promotor dr inż. Izabela Tylek).
W kategorii prac inżynierskich nagrody otrzymały inż. Weronika Ryś za pracę „Zastosowanie materiałów fazowo zmiennych w budownictwie”, obronioną na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej (promotor: dr hab. inż. Lucyna Domagała) oraz inż. Marta Szar-Wojasińska za pracę „Otwórzmy zamknięte. Projekt integracji ogrodów działkowych z przestrzenią miasta na przykładzie ROD Grzegórzki”, która powstała na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej (promotor: dr hab. inż. arch. Urszula Forczek- Brataniec, prof. PK). To nie pierwsze wyróżnienie za pracę inżynierską dla Marty Szar-Wojasińskiej. Studentka PK otrzymała wcześniej pierwszą nagrodę w kat. prac dyplomowych I stopnia w konkursie krakowskiego oddziału Towarzystwa Urbanistów Polskich na najlepsze prace dyplomowe z zakresu urbanistyki, planowania przestrzennego i architektury krajobrazu.
Pełna lista nagrodzonych w Konkursie Ministra Rozwoju i Technologii
Na zdjęciu dr inż. arch. Grzegorz Twardowski podczas promocji doktorskiej nagrodzonej pracy, odbiera gratulacje od rektora PK prof. Andrzeja Szaraty /Fot. Jan Zych
5-letnia Marysia to najmłodsza dawczyni tegorocznej akcji „O Włos od pomocy na PK”, zorganizowanej przez studentów Politechniki Krakowskiej. Przy wsparciu wolontariacko pracujących krakowskich fryzjerów i uczniów fryzjerstwa krakowska uczelnia zamieniła się w piątek w salon wiosennych metamorfoz. A wszystko w szczytnym celu – można w nej było oddać włosy na peruki dla dzieci chorych na raka.
– Bardzo się cieszymy, że w tegorocznej edycji akcji włosy oddały 24 osoby, wśród nich najmłodsza 5-letnia Marysia. Przyszła do nas z mamą, która uczestniczyła we wcześniejszych latach w naszej akcji, a teraz zachęciła do podzielenia się darem włosów swoją córeczkę. Bardzo nas ta historia – rodzinnego pomagania – wzruszyła. Wracały do nas także inne osoby, które w przeszłości oddawały już włosy na Politechnice Krakowskiej i znów zdecydowały się pomóc w taki sposób. To nas przekonuje, że warto organizować takie wydarzenia, które dają nam wszystkim szansę na pomaganie innym. Włosy oddane nam w piątek przekazujemy właśnie Stowarzyszeniu „Mówimy NIEboRAKOWI”, które tworzy z nich peruki dla chorych dzieci – mówi Justyna Buż z Samorządu Studenckiego PK, koordynatorka tegorocznej akcji, która przygotowywała ją wraz z kilkuosobowym zespołem studentek i studentów PK.
W politechnicznej akcji mógł wziąć udział każdy, kto chciał zmienić swój wygląd na wiosnę i zrobić coś dobrego dla dzieci zmagających się z chorobą nowotworową i łysieniem plackowatym. Włosy musiały spełnić małe wymagania – mieć długość co najmniej 30 cm i nie być zbytnio zniszczone ani rozjaśnione. Do politechnicznego salonu fryzjerskiego przyszli darczyńcy, którzy metamorfozę zaplanowali i umówili się wcześniej na wizytę, ale też tacy, którzy zdecydowali się na nią spontanicznie. Za darmo nowe fryzury wyczarowali im fryzjerzy z Salonu Fryzur Małgorzata (ul. Ustronie 3), Studia 35 z ul. Kościuszki oraz utalentowani uczniowie Zespołu Szkół Rzemiosła i Przedsiębiorczości z ul. Rzeźniczej w Krakowie.
Następna akcja „O włos od pomocy na PK” planowana jest wiosną przyszłego roku. Ale tej wiosny pomaganie na Politechnice Krakowskiej się nie kończy. – Już od dziś zapraszamy do pomagania w inny sposób. Dziś na Politechnice Krakowska wystartowała studencka akcja rejestracji potencjalnych dawców szpiku do bazy prowadzonej przez Fundację DKMS. Potrwa do 21 kwietnia – zachęca Justyna Buż.
Prostej rejestracji potencjalny dawca może dokonać na stoiskach, rozstawionych w kilku lokalizacjach uczelni – na głównym kampusie Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej, w Czyżynach przy al. Jana Pawła II 37 – na Wydziale Mechanicznym i Wydziale Inżynierii Materiałowej PK oraz w Klubie Kwadrat przy ul. Skarżyńskiego 1.
(mas)
Fot. Materiały PK
{fastsocialshare}
Muzeum Politechniki Krakowskiej w tym roku obchodziło 20-lecie swojej działalności. Placówka pielęgnuje pamięć o historii uczelni i jej patrona Tadeusza Kościuszki, a z okazji zbliżającego się jubileuszu 80-lecia istnienia Politechniki Krakowskiej, przeprowadzony został konkurs na opracowanie projektu biletu wstępu do muzeum. W rywalizacji mogli brać udział studenci wszystkich wydziałów PK. Zainteresowanie było bardzo duże – na konkurs wpłynęło 59 prac. I nagrodę przyznano Agnieszce Radomskiej, studentce trzeciego roku na kierunku matematyka stosowana (Wydział Informatyki i Telekomunikacji). – Poziom studenckich prac biorących udział w konkursie był bardzo wysoki. Komisja Konkursowa przyznała trzy nagrody, a ponadto zdecydowała o uhonorowaniu wyróżnieniem nie jednego, a aż czterech projektów – mówi mgr Lilianna Lewandowska, kierująca Muzeum PK.
Muzeum Politechniki Krakowskiej zostało powołane decyzją Senatu uczelni 4 czerwca 2004 r. Siedziba placówki mieści się w budynku dawnego aresztu wojskowego z czasów monarchii habsburskiej, wpisanego do rejestru zabytków miasta Krakowa. Kolekcja Muzeum PK obejmuje obiekty związane z historią Politechniki Krakowskiej i jej patrona, m.in. dokumenty, druki, fotografie, grafiki, instrumenty naukowe, medalierstwo, odznaczenia, pieczęcie uczelniane, projekty architektoniczne i konstrukcyjne, rzemiosło artystyczne, rzeźby, tkaniny. Muzeum wydaje własny Biuletyn, Zeszyty Historyczne Muzeum PK oraz Katalog Wystaw Muzeum.
Konkurs na projekt muzealnego biletu, odbywający się pod patronatem rektora Politechniki Krakowskiej prof. dr. hab. inż. Andrzeja Szaraty, został ogłoszony 3 czerwca br. Ostateczny termin składania prac upłynął 31 października. Zgodnie z regulaminem konkursu, projekt biletu do Muzeum PK mógł przyjąć dowolną formę, kojarzącą się z naukami inżynieryjno-architektonicznymi, a także z patronem PK, historią uczelni, dziedzictwem nauk technicznych oraz z misją muzeum zawierającą się w słowach „dziedzictwo i tożsamość”. Przyjęto możliwość zgłoszeń indywidulanych lub zespołowych.
W sumie na konkurs wpłynęło 59 prac autorstwa 59 uczestników. W skład Komisji Konkursowej, do której należał ostateczny werdykt, weszli: prorektor ds. ogólnych PK dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer, prof. dr hab. inż. Zbigniew Latała, kierownik Laboratorium Inżynierii Wzornictwa Przemysłowego i przedstawiciel Rady Muzeum PK, dr Jan Bosak z Laboratorium Inżynierii Wzornictwa Przemysłowego, specjalista projektowania graficznego, Eliza Kobiałka, przewodnicząca Wydziałowej Rady Samorządu Studentów na WA i mgr inż. Anna Zybura, sekretarz konkursu. Prace Komisji, a także aspekty organizacyjne przedsięwzięcia koordynowała mgr Lilianna Lewandowska, kierownik Muzeum Politechniki Krakowskiej.
Jury nie miało łatwego zadania, ponieważ poziom prac był niezwykle wysoki. – Organizatorzy konkursu zostali pozytywnie zaskoczeni ilością uczestników i ciekawymi rozwiązaniami projektowymi nadesłanych biletów – wspomina Lilianna Lewandowska. Komisja Konkursowa przyznała trzy nagrody. I nagrodą w wysokości 1700 zł uhonorowano Agnieszkę Radomską, studentkę trzeciego roku kierunku matematyka stosowana na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji. – Zwycięski projekt idealnie wpisał się w obchody jubileuszu uczelni, przypadającego na nadchodzący rok kalendarzowy. Jako jedyny miał wkomponowany napis „80 lat Politechnika Krakowska 1945-2025”. Na awersie autorka przedstawiła elementy historycznego rzutu kampusu PK widzianego z lotu ptaka w nieco przestylizowanej formie nawiązującej do techniki akwareli w ciepłych delikatnych barwach. Mocnym środkowym akcentem jest wizerunek popiersia Tadeusza Kościuszki znajdującego się na głównym kampusie, który wyraźnie dzieli bilet na dwie części. Lewą – stylizowaną i prawą zawierającą wszystkie niezbędne informacje formalne. Na rewersie nie ma śladu po historycznym stylu retro, jest bardzo nowocześnie, powiedzieć można krótko i zwięźle. Miniatury zdjęć w formie dopasowanych do siebie wielokątów przekazują mnóstwo informacji o samej uczelni i życiu jej społeczności. Projekt, który otrzymał I nagrodę, stanie się oficjalnym biletem wstępu do Muzeum PK w roku jubileuszowym – tłumaczy Lilianna Lewandowska, kierownik Muzeum Politechniki Krakowskiej.
II nagrodę w konkursie przyznano Magdalenie Gagatek z inżynierii wzornictwa przemysłowego na Wydziale Mechanicznym. III nagrodę otrzymała Aleksandra Odziomek, również studiująca inżynierię wzornictwa przemysłowego. Ponadto, czworo autorów projektów otrzymało wyróżnienia: Klaudia Wiśniowska, Julia Giza, Gabriela Marecka i Jan Grzesik – wszyscy z inżynierii wzornictwa przemysłowego.
– Jako koordynatorka konkursu składam serdeczne podziękowania za przychylność i pomoc dla prorektorów PK, dr. hab. inż. arch. Tomasza Kapeckiego, prof. PK i dr. inż. Marka Bauera, który ufundował nagrody pieniężne. Szczególnie dziękuję prof. Zbigniewowi Latale – przedstawicielowi Rady Muzeum, za wsparcie organizacyjne oraz wszystkie cenne uwagi, formalne i merytoryczne – dodaje Lilianna Lewandowska.
Nagrodzone projekty zostaną zaprezentowane szerszej publiczności w czasie krakowskiej Nocy Muzeów, 17 maja 2025 r. Wystawie będzie towarzyszył katalog, zawierający wszystkie nadesłane projekty. Już teraz prace laureatów konkursu można zobaczyć na stronie Muzeum PK.
(bk)
Na zdjęciu, konkursowe projekty / fot. Muzeum PK
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska nagrodziła laureatów 8. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK”, organizowanego przez uczelnię. Honorowe dyplomy i dodatkowe punkty w rekrutacji na Politechnikę trafiły do 103 uczniów szkół średnich. W konkursowym rankingu najlepszych szkół zwyciężyło w tym roku II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie. Tegoroczny konkurs wyróżniał się rekordową frekwencją i liczbą laureatów, a także niezwykle wysokimi wynikami. Dyplomy wręczył dziś laureatom prorektor PK ds. studenckich dr inż. Marek Bauer. W uroczystości uczestniczyli też przedstawiciele wszystkich wydziałów uczelni.
Uczestnicy 8. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK rywalizowali w czterech dyscyplinach: matematyce, chemii, informatyce i – po raz pierwszy – predyspozycjach architektonicznych. Rywalizacja odbywała się w dwóch etapach. W eliminacjach wzięło udział prawie 300 osób. Do finału zakwalifikowało się 131 maturzystów z 56 szkół z województw: małopolskiego, podkarpackiego, śląskiego, lubelskiego, łódzkiego i mazowieckiego. Poziom wiedzy finalistek i finalistów był tak wysoki, że aż 103 z nich zdobyło tytuły laureatów I, II i III stopnia. Dwaj laureaci z przedmiotu matematyka – Jakub Kołotyło i Daniel Nowak – rozwiązali bezbłędnie wszystkie zadania i uzyskali wynik 100 procent!
„Złote Indeksy PK” zdobyło 50 osób mierzących się z zadaniami matematycznymi, 27 uczestników, którzy zajmowali się zagadnieniami z chemii, 16 z informatyki, a także 10 osób sprawdzających swoje predyspozycje architektoniczne (pełna lista laureatów znajduje się na końcu artykułu).
– Cieszymy się z tak licznego udziału zdolnych uczniów w naszym konkursie i z rekordowej w tym roku liczby laureatów. Uczestnicy rywalizacji „O Złoty Indeks Politechniki Krakowskiej” to szczególnie ambitni młodzi ludzie, którzy podejmują naukowe wyzwania, wykraczające daleko poza standardowy program edukacji szkolnej. W naszym konkursie wykazali się ponadprzeciętną wiedzą – mówi dr inż. Marek Bauer, prorektor Politechniki Krakowskiej i przewodniczący Komisji Konkursowej. – Takim młodym ludziom Politechnika Krakowska ma wiele do zaoferowania. Wspieramy ambitnych studentów już od pierwszego roku studiów dzięki stworzonemu przez uczelnię programowi nagród pn. „Student Lider I roku”. W tym roku nagrody finansowe otrzymało z niego 120 studentów I roku, którzy osiągnęli bardzo dobre wyniki w pierwszej sesji egzaminacyjnej. Uczelnia ustanowiła też Własny Fundusz Stypendialny, z którego dwa razy w roku nagradza półrocznymi stypendiami aktywnych naukowo studentów i doktorantów. We właśnie rozstrzygniętej 5. edycji prpgramu stypendialnego Politechniki półroczne stypendia otrzymało od uczelni 18 studentów i 5 doktorantów.
Uroczystość rozdania dyplomów laureatom konkursu „O Złoty Indeks PK” odbyła się dziś na Politechnice Krakowskiej. Spotkanie z laureatami konkursu prowadził prorektor dr inż. Marek Bauer. W wydarzeniu udział wzięli: dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Mechanicznego prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek, a także prodziekan Wydziału Architektury prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski, prodziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej dr inż. Bartosz Rozegnał, prodziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji dr inż. Daniel Grzonka, prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki dr inż. Marek Nykiel, prodziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki dr hab. inż. Sławomir Grądziel, prof. PK, prodziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej dr inż. Piotr Suryło, a także członkowie Komisji Konkursowej. Po otrzymaniu dyplomów, laureaci konkursu mogli porozmawiać z zaproszonymi gośćmi o ofercie danego wydziału.
Stawką w konkursie o Zloty Indeks Politechniki Krakowskiej są dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym na wybrany kierunek studiów I stopnia na PK (za wyjątkiem inżynierii wzornictwa przemysłowego na Wydziale Mechanicznym). Na laureatów czekało 200 (laureaci I stopnia), 100 (laureaci II stopnia) lub 60 (laureaci III stopnia) punktów.
Laureatami I stopnia zostali uczestnicy, którzy uzyskali wyniki w przedziale od 81 do 100 proc. maksymalnej liczby punktów. Tytuł laureata II stopnia otrzymali uczniowie, których wyniki mieściły się w przedziale 61-80 proc. maksymalnej liczby punktów. Laureaci III stopnia to uczestnicy, których rezultaty mieszczą się w puli od 40 do 60 proc. maksymalnej liczby punktów.
Ustanowiona została także klasyfikacja punktowa dla szkół, z których wyłoniono najwięcej laureatów. Zastosowano przy tym następujące zasady: laureat I stopnia – 7 punktów, laureat II stopnia – 3 punkty, laureat III stopnia – 1 punkt. Szkoły, które w klasyfikacji punktowej otrzymały miejsca od 1 do 5 otrzymały dyplomy, zaś do pozostałych zostały wysłane podziękowania za przygotowanie uczniów do konkursu.
Pierwsze 5 miejsc zajęły:
Za organizację i przeprowadzenie przedsięwzięcia odpowiedzialna była Komisja Konkursowa, której przewodniczył prorektor d s. studenckich dr inż. Marek Bauer. Członkami Komisji byli: dr inż. Piotr Suryło, dr Barbara Laskowska, dr Adam Bednarz, dr hab. inż. Anna Kumaniecka, mgr inż. Wojciech Książek, dr Radosław Kycia, mgr inż. arch. Anna Marek oraz dr inż. arch. Lukas Olma.
(jg, m)
Lista laureatów 8. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK”
– nagrodzeni w dyscyplinie matematyka:
– nagrodzeni w dyscyplinie chemia:
– nagrodzeni w dyscyplinie informatyka:
– nagrodzeni w dyscyplinie predyspozycje architektoniczne:
Tu można pobrać zdjęcia z uroczystości rozdania dyplomów.
Dobiegają końca XIX Dni Jana Pawła II (18-21 listopada) pod hasłem „Praca, wolność, solidarność”. Tradycyjnie już, w to krakowskie wydarzenie włączyła się Politechnika Krakowska, organizując ogólnopolski konkurs fotograficzny. Łącznie zgłoszono 82 fotografie wykonane przez 25 uczestników, z czego jury dopuściło do II etapu 33 fotografie 14 autorów. Zwycięzców i laureatów fotograficznych zmagań poznaliśmy 21 listopada w Katedrze Wawelskiej, po uroczystej mszy św. na zakończenie tegorocznej edycji wydarzenia.
Temat konkursu fotograficznego Politechniki Krakowskiej nawiązywał do hasła Dni Jana Pawła II. W rywalizacji mogli brać udział wszyscy fotografujący, profesjonaliści i amatorzy, którzy nadesłali wyłącznie autorskie prace. Co ważne, zdjęcia nie mogły być wcześniej zgłaszane do innych konkursów oraz publikowane i prezentowane. Każdy uczestnik miał możliwość przesłania maksymalnie czterech prac lub zwartych tematycznie cykli (do czterech zdjęć), które traktowane były jako jedna praca. Termin nadsyłania prac został wyznaczony na 15 października 2024 r. Ostatecznie wpłynęły 82 fotografie wykonane przez 25 autorów.
W jury konkursu zasiedli: prorektor ds. ogólnych Politechniki Krakowskiej dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK (przewodniczący jury), prof. dr hab. inż. Zbigniew Latała (kierownik Laboratorium Inżynierii Wzornictwa Przemysłowego na Wydziale Mechanicznym PK i członek Rady Programowej Galerii GIL i Galerii „Kotłownia”), dr inż. arch. Farid Nassery (Katedra Geometrii Wykreślnej i Technologii Cyfrowych na Wydziale Architektury PK), mgr inż. Jan Zych (artysta fotografik, członek Związku Polskich Artystów Fotografików), mgr Danuta Zajda (Dział Promocji, sekretarz konkursu), mgr Ewa Szczupak-Cholewka (Dział Promocji, sekretarz konkursu). Podczas posiedzenia, które odbyło się 25 października, jury zdecydowało o dopuszczeniu do II etapu konkursu 33 fotografii autorstwa 14 osób i zakwalifikowaniu ich na wystawę pokonkursową.
I nagrodę o wartości 2500 zł zdobył Józef Cisło za trzy fotografie: „Nigdy nie patrzmy na nikogo z góry, chyba, że pomagamy mu powstać”, „Solidarność międzypokoleniowa”, „Codzienność dnia pracy”. II nagroda (1500 zł) przypadła Hubertowi Glogauerowi, autorowi fotografii pt. „Praca”. III nagrodę (1000 zł) otrzymał Waldemar van de Sowiński za fotografię pt. „Pod świętym nadzorem”. Jury wyróżniło też prace pięciorga autorów: Jacka Boguckiego (cztery fot.: „Biokovo”, „Gorlice”, „Kicarz”, „Skazany na śmierć”), Piotra Drasa (zestaw trzech zdjęć pt. „Stocznia i jej ludzie”), Marty Hawleny (fot. pt. „Artystka”), Marka Janikowskiego (fot. „Kowal”), Marii Strzesak (dwie fot. – „Wyspa skarbów” i „Tata”).
Wystawę pokonkursową można obejrzeć w Galerii GIL na kampusie Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24, w dniach od 18 listopada do 15 grudnia br. Ponadto, prace laureatów można obejrzeć od 21 listopada w wirtualnej galerii PK.
Więcej o Dniach Jana Pawła II na stronie wydarzenia.
Zobacz wirtualną wystawę
(bk)
Fotografie użyte w tekście: Józef Cisło – „Nigdy nie patrzmy na nikogo z góry, chyba, że pomagamy mu powstać”, „Solidarność międzypokoleniowa”, „Codzienność dnia pracy” (I nagroda)
{fastsocialshare}
Atlas Ward, lider generalnego wykonawstwa inwestycji budowlanych w Polsce, nowym partnerem Politechniki Krakowskiej. Współpraca w zakresie wymiany eksperckiej wiedzy i doświadczeń wpisuje się w strategiczne cele uczelni i firmy związane z wzmacnianiem relacji środowiska akademickiego i gospodarczego.
Politechnika Krakowska to trzeci ośrodek akademicki (po Politechnice Wrocławskiej oraz wrocławskim Uniwersytecie Przyrodniczym), z którym Atlas Ward zdecydował się na długofalową współpracę. Podpisaną w kwietniu umowę o współpracy sygnowali członkowie zarządu Atlas Ward: Rafał Zajączkowski i Tomasz Ślęzak oraz reprezentujący uczelnię – prof. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej.
Politechnika Krakowska to pierwsza uczelnia w Polsce, która oferuje studia związane z metodyką BIM. Jej wykładowcy to prekursorzy oraz wybitni praktycy i specjaliści w tym zakresie, w Polsce. Studenci Politechniki zdobywają praktyczną wiedzę i umiejętności w zakresie stosowania nowoczesnych technik komputerowego modelowania i wspomagania projektowania (CAD) oraz zarządzania informacją o obiektach budowlanych (BIM) w ramach unikatowej w skali kraju specjalności pn. „Budowle – informacja i modelowanie (BIM)” na kierunku budownictwo.
Współpraca Atlas Ward z krakowską uczelnią wpisuje się w strategię rozwoju spółki, opartą m.in. na digitalizacji, optymalizacji procesów oraz wdrażaniu nowoczesnych systemów do codziennej pracy zespołów.
W ramach współpracy z Politechniką Krakowską liczymy na wymianę wiedzy, doświadczeń i kompetencji – w obszarze metodyki BIM. Rozwój digitalizacji jest jednym z naszych priorytetów. Jesteśmy przekonani, że współpraca z Politechniką Krakowską wesprze ten proces – mówi Tomasz Ślęzak, członek Zarządu Atlas Ward.
Altas Ward planuje korzystać z eksperckiej wiedzy specjalistów Politechniki Krakowskiej także w zakresie opinii technicznych i ekspertyz. Uczelnia posiada bogate zaplecze laboratoryjne i techniczne do badań, które będą stanowiły wsparcie dla inżynierów firmy przy optymalizacji procesów budowlanych. Szczególne możliwości daje tu nowe uczelniane centrum badawcze – Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej. Analizować w nim można m.in. wpływy środowiskowe, w tym oddziaływania wiatru, na konstrukcje budowalne.
Politechnika Krakowska to trzeci ośrodek akademicki, z którym Atlas Ward zdecydował się na długofalową współpracę.
– Mamy wiele do zaoferowania nowemu partnerowi. Nasi eksperci to światowa czołówka w obszarze inżynierii lądowej, będziemy dzielić się wiedzą i praktycznym doświadczeniem, które może być wsparciem na każdym etapie procesu budowalnego – mówi prof. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej. – W planach mamy szkolenia, kursy, studia podyplomowe dla pracowników firmy, prowadzenie doktoratów wdrożeniowych czy wspólne projekty badawczo-rozwojowe oraz prowadzenia nadzorów naukowych i opracowywania opinii i ekspertyz na potrzeby Atlas Ward.
Na nowej współpracy skorzystają także studenci, zwłaszcza Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. W ramach umowy przewidziano dla nich m.in. praktyki i wizyty studyjne w jednostkach firmy, seminaria, webinary, konferencje naukowo-techniczne, realizację prac dyplomowych na praktyczne tematy, powiązane z działalnością firmy. Atlas Ward wesprze młodych inżynierów z Politechniki Krakowskiej w stawianiu pierwszych zawodowych kroków – będą mogli zobaczyć w praktyce jak wyglądają realizacje lidera generalnego wykonawstwa. Najlepsi uczestnicy studenckich praktyk otrzymają ofertę stałej współpracy.
Atlas Ward Polska jest liderem generalnego wykonawstwa inwestycji budowlanych w Polsce. Firma kompleksowo zarządza procesami inwestycyjno-budowlanymi. Specjalizuje się w budowie parków logistycznych, zakładów produkcyjnych, centrów dystrybucyjnych, obiektów apartamentowych, biurowych i handlowo-usługowych. Jest obecna na rynku od blisko 25 lat. Atlas Ward Polska prowadzi inwestycje na terenie całego kraju, a ich dotychczasowa łączna powierzchnia to przeszło 5,1 mln m2. Spółka stawia na nowoczesne i zrównoważone budownictwo – jest jednostką certyfikującą BREEAM i członkiem Polskiego Stowarzyszenia Budownictwa Ekologicznego PLGBC. Generalny wykonawca jest laureatem wielu prestiżowych konkursów i plebiscytów branżowych, m.in. 5-krotnym zdobywcą „Diamentu Forbesa”, a także „Gazel Biznesu” czy „Kreatora Budownictwa”. Jego realizacje nagradzane były takimi tytułami jak „Dolnośląska Budowa Roku” czy „Dolnośląski Gryf – Wizjoner Przestrzeni”. Najwyższą jakość usług i dbałość o kwestie związane z bezpieczeństwem oraz zrównoważonym budownictwem potwierdzają przyznane firmie certyfikaty: ISO 14001 i ISO 45001.
Więcej o nowym partnerze Politechniki Krakowskiej na stronie www.atlasward.pl
(mas)
{fastsocialshare}
21 listopada rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata powołał dziekanów politechnicznych wydziałów na kadencję zaczynającą się 1 stycznia 2025 r. Pracę na stanowisku dziekanów kontynuować będzie sześcioro profesorów, zaś po raz pierwszy na czele wydziałów staną prof. Sławomir Grądziel i prof. Marek Kozień.
W nowej kadencji (1 stycznia 2025 – 31 grudnia 2028) dziekanami będą:
Nowo powołani dziekani mają teraz 7 dni na wskazanie kandydatów na stanowiska prodziekanów, których powołuje rektor Politechniki Krakowskiej.
{fastsocialshare}
Długo trzymali to w tajemnicy, bo nie byli pewni, kiedy wiatry będą dla nich łaskawe. Ale dziś już wszystko jest jasne! Sonda HABSat po raz drugi wzniosła się w powietrze i ponownie szczęśliwie wróciła na ziemię. Studenci z Koła Naukowego COSMO PK mogą świętować kolejny sukces swojego projektu.
Pogoda w sobotę 22 kwietnia br. była wręcz idealna do wykonania misji, którą postawił przed sobą zespół z koła naukowego COSMO PK, czyli przeprowadzenie startu sondy stratosferycznej HABSat. Tym razem miała ona za zadanie zbadać natężenie promieniowania kosmicznego na różnych wysokościach przelotu, a także sprawdzić stopień tłumienia tego promieniowania przez atmosferę.
Kolejny raz na miejsce startu wybrano Wolbrom – miasto w powiecie olkuskim. Sonda została wysłana do stratosfery za pomocą balonu wypełnionego wodorem. Dokładną trasę przelotu sondy można prześledzić na stronie habsat.pl. Po kilku godzinach lotu kapsuła z sondą wróciła bezpiecznie na ziemię, lądując za pomocą spadochronu w okolicy Czubrowic.
To już drugi, zwieńczony sukcesem, lot sondy HABSat. W zeszłym roku odbył się test konstrukcji, a teraz zespół z koła naukowego COSMO PK wysłał do stratosfery detektor promieniowania kosmicznego. Narzędzie zostało opracowane przez opiekunkę koła, mgr inż. Katarzynę Smelcerz, w ramach jej badań, realizowanych na potrzeby rozprawy doktorskiej „Rozwój systemu detekcji promieniowania kosmicznego, oparty o zespół rozproszonych detektorów scyntylacyjnych” (promotor: prof. dr hab. Jerzy W. Mietelski).
Detektor ten służy do wykrywania i badania energii cząstek kosmicznych uderzających w scyntylator (kwadratowa płytka ze specjalnego tworzywa o grubości ok. 10 mm). Uderzenia te powodują wytworzenie – wewnątrz scyntylatora – fotonów, których emisja jest zamieniana na impulsy elektryczne, a te z kolei mierzone są przez mikrokontroler. Urządzenie współpracuje z modułem GPS, by rejestrować czas i trzy współrzędne każdego zdarzenia (szerokość i długość geograficzną oraz wysokość nad poziomem morza). Dane są zapisywane do zewnętrznej pamięci Flash.
To już drugi, zwieńczony sukcesem, lot sondy HABSat. W zeszłym roku odbył się test konstrukcji, a teraz zespół z koła naukowego COSMO PK wysłał do stratosfery detektor promieniowania kosmicznego.
Detektor został wysłany w górne warstwy atmosfery w celu zbadania ilości cząstek kosmicznych, jako funkcji wysokości. Uważa się bowiem, że atmosfera przechwytuje cząstki (tłumi promieniowanie kosmiczne), a zatem wysoko ilość detekcji powinna być większa. Kolejnym z badanych zagadnień było to, jak przebiega tłumienie cząstek wysokoenergetycznych w funkcji wysokości w porównaniu z tłumieniem cząstek niskoenergetycznych.
Studenci z COSMO PK nie zamierzają poprzestać na świętowaniu sukcesu, ale już planują kolejne projekty. Na swoją kolej czeka kolejna konstrukcja – HABSat2.
– W kolejnej sondzie prawie wszystko będzie ulepszone. Najważniejsza rzecz, którą chcemy w tym kolejnym podejściu zrobić, to wprowadzić format CubeSat w formie struktury. Chcemy ustandaryzować naszą satelitę. Wprowadzić wymagania, które są stawiane nanosatelitom. Jej wytrzymałość musi być wzmocniona – mówił w czasie Wirtualnego Dnia Otwartego inż. Filip Zyga, koordynator grupy projektowej. – Bardzo dużo rzeczy jest do zmiany w całej sondzie. Będziemy mieć więcej swojej elektroniki. Chcemy poprawić moduł zasilania, ma być bardziej inteligentny i budowany z myślą o tym, by podłączyć do niego panele słoneczne – podkreślał Filip. – Oprócz tego będziemy eksperymentować z różnymi metodami łączności. Poprzednia zdała egzamin wyśmienicie.
W ubiegłym roku lot sondy był realizowany w dwóch fazach – startu oraz odzysku. – Zespół startowy miał za zadanie przygotować sondę z aparaturą oraz przymocować ją do balonu stratosferycznego. Z kolei zespół odzysku, po wykonaniu odpowiednich prognoz, ustawił się na trasie przelotu, aby – bezpośrednio po starcie – odzyskać. Zadanie udało się wykonać w 100 proc. – podobnie jak poprzednim razem, sonda wróciła do swoich konstruktorów.
Czym jest HABSat?
HABSat (High Altitude Baloon Satelite) to urządzenie pomiarowe, które służy do przeprowadzania eksperymentów w stratosferze na wysokości ok. 30 km nad ziemią. Stanowi ono platformę eksperymentalną do bezpiecznego wysyłania w stratosferę projektów badawczych, które wymagają warunków zbliżonych do tych panujących w przestrzeni kosmicznej. Rozbudowa platformy HABSat pozwala członkom COSMO PK na zbieranie doświadczenia potrzebnego do budowy bardziej skomplikowanych konstrukcji, takich jak choćby nanosatelita.
O Kole Naukowym COSMO PK
COSMO PK to koło naukowe z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji na Politechnice Krakowskiej, które realizuje projekty studenckie związane z technologiami informatycznymi i kosmicznymi. Obecnie są to projekty dotyczące sond stratosferycznych będących prototypami nanosatelit, budowa dronów autonomicznych, samolotów, projekty aplikacji internetowych do analizy danych, analizy obrazu z wykorzystaniem sztucznej inteligencji.
PRZECZYTAJ:
Studenci z PK wysłali do stratosfery zbudowaną przez siebie sondę. Misja zakończona sukcesem
ZOBACZ:
Wywiad z Filipem Zygą w czasie Wirtualnego Dnia Otwartego PK:
https://www.facebook.com/watch/live/?ref=watch_permalink&v=734244365094776
(jg, J. S.)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Europejskie Stowarzyszenie Architektury Krajobrazu (IFLA Europe) ogłosiło laureatów konkursu skierowanego do studentów architektury krajobrazu i młodych profesjonalistów. Hasłem tegorocznej edycji było „Plan(e)Tscape”. W gronie nagrodzonych osób jest mgr inż. arch. Katarzyna Jamioł – absolwenta architektury, a obecnie studentka architektury krajobrazu oraz doktorantka Szkoły Doktorskiej PK w dyscyplinie Architektura i Urbanistyka.
Do konkursu wpłynęło 30 prac w dwóch kategoriach – A (pomysły/projekty koncepcyjne) oraz B (zrealizowane), w których młodzi architekci zaprezentowali innowacyjne rozwiązania roślinne odpowiadające współczesnym wyzwaniom środowiskowym. W kategorii A drugie miejsce zajęła mgr inż. arch. Katarzyna Jamioł. Studentka Politechniki Krakowskiej została nagrodzona za pracę „La Via Dell’Acqua”. Projekt jest pracą magisterską wykonaną na kierunku architektura na Politechnice Krakowskiej, którą autorka obroniła we wrześniu 2023 roku. Promotorami pracy dyplomowej byli dr inż. arch. Łukasz Stożek, prof. PK oraz dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK., a recenzentką prof. dr hab. inż. arch. Agata Zachariasz.
„La via dell’acqua” to projekt przestrzeni publicznej, który łączy w sobie podejście architektoniczne oraz krajobrazowe. Autorka przygotowała koncepcję parku, który mógłby powstać wzdłuż znajdującej się na południu Sardynii rzeki Is Cungiaus. Wg jej koncepcji mogłoby to być miejsce zachęcające do uprawiania sportu i to w każdej porze roku. W projekcie pojawia się bowiem schron klimatyczny inspirowany włoskimi grotami, w którym mieszkańcy mogliby ochłodzić się podczas fal upałów. Obiekt ten mógłby jednocześnie pełnić funkcję centrum edukacyjnego, a w okresach intensywnych opadów służyć jako zbiornik retencyjny. Obecnie rzeka Is Cungiaus jest wprowadzona w regularne koryto, ale w projekcie Katarzyny Jamioł zostaje poddana renaturalizacji, a otaczające ją nieużytki i dzikie wysypisko śmieci zostają przekształcone w tętniące życiem siedliska rodzimej dzikiej fauny i flory.
Drugie miejsce w konkursie IFLA Europe to kolejne z wyróżnień przyznanych Katarzynie Jamioł za przygotowaną przez nią pracę magisterską. Otrzymała ona również trzecią nagrodę w konkursie „Architecture for Health Student Award 2024”, a także wyróżnienie w międzynarodowym konkursie „Architecture Thesis Award 2024”.
{fastsocialshare}
Mimo zimnej i deszczowej pogody, emocje na Politechnice Krakowskiej były dziś naprawdę gorące. Po raz 45. odbył się Bieg Kościuszkowski. W tym roku ponownie areną sportowych zmagań był kampus główny Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24. Wydarzenie zostało zorganizowane przez Politechnikę Krakowską, Klub Uczelniany Akademickiego Związku Sportowego PK oraz Centrum Sportu i Rekreacji PK.
W tym roku Uliczny Bieg Sztafetowy Szlakiem Pomników Pamięci Tadeusza Kościuszki wyjątkowo nie odbył się w rocznicę złożenia przysięgi Tadeusza Kościuszki na krakowskim rynku. Z uwagi na okres żałoby po śmierci JMR Politechniki Krakowskiej prof. Andrzeja Białkiewicza, wydarzenie przeniesione zostało na 25 kwietnia br.
24 marca 1794 r. na rynku głównym w Krakowie został ogłoszony akt powstania, a Tadeusz Kościuszko – Naczelnik insurekcji – złożył publicznie przysięgę. W celu upamiętnienia tych wydarzeń oraz patrona Politechniki Krakowskiej (Kościuszko patronuje PK od 1976 r.), z inicjatywy Edwarda Surdyki, Piotra Jeża i Jana Żurka w 1977 r. odbył się pierwszy Uliczny Bieg Sztafetowy Szlakiem Pomników Pamięci Tadeusza Kościuszki.
Program zawodów obejmował: bieg VIP-ów (1 okrążenie), bieg sztafetowy kobiet (4×1 okrążenie), bieg pracowników PK w ramach Memoriału im. Edwarda Surdyki (1 okrążenie), bieg sztafetowy osób z niepełnosprawnościami (4×1 okrążenie) i bieg sztafetowy mężczyzn (5×1 okrążenie).
Memoriał im. Piotra Jeża – Najlepszy zawodnik na 1. zmianie
Puchar AZS – Najlepsza zawodniczka na 1. zmianie
Nagrody dla pracowniczek
Nagrody dla pracowników
Bieg VIP-ów
Bieg Sztafetowy Mężczyzn – kategoria Open
Bieg Sztafetowy Mężczyzn – kategoria Krakowskie uczelnie
Bieg Sztafetowy Mężczyzn – kategoria Szkoły średnie
Bieg Sztafetowy Mężczyzn – kategoria Służby mundurowe
Bieg Sztafetowy Kobiet – kategoria Open
Bieg Sztafetowy Kobiet – kategoria Krakowskie uczelnie
Bieg Sztafetowy Kobiet – kategoria Szkoły średnie
Bieg Sztafetowy Kobiet – kategoria Służby mundurowe
Bieg Osób z Niepełnosprawnościami
Partnerem 45. Biegu Kościuszkowskiego była Fundacja Lotto im. Haliny Konopackiej. Patronat Honorowy sprawowali wojewoda małopolski Łukasz Kmita, prezydent Krakowa prof. Jacek Majchrowski, konsul generalna USA Erin Nickerson, prezes Zarządu Głównego AZS prof. Alojzy Nowak, prezes Zarządy AZS Kraków prof. Michał Spieszny oraz rektor Politechniki Krakowskiej.
Fot. Ewa Deskur-Kalinowska
(J. S.)
{fastsocialshare}
Living Lab Politechniki Krakowskiej już działa! To żywe laboratorium badawcze, które posłuży naukowcom i studentom m.in. do testowania technologii i produktów dla niemal zeroemisyjnego budownictwa. Będzie w nim też można badać np. wpływ smogu na jakość powietrza wewnątrz budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej. Firmy dostaną tu pomoc w badaniu i certyfikowaniu swoich innowacyjnych rozwiązań, dzięki czemu wprowadzą je na polski i europejski rynek. Krakowski Living Lab jest częścią międzynarodowej sieci ekosystemu otwartej innowacji, która powstała w ramach unijnego projektu „MEZeroE” (finansowanego w kwocie blisko 15 mln euro z programu Horyzont 2020). Bierze w nim udział aż 27 partnerów z całej Europy – instytucji badawczych, firm, podmiotów publicznych. Politechnika Krakowska, reprezentowana przez Wydział Inżynierii Lądowej, jest polskim liderem przedsięwzięcia, którego główny cel to wspieranie transformacji sektora budowlanego w kierunku zdrowej zeroemisyjności. Oficjalne otwarcie Living Lab-u odbyło się 22 listopada 2024 r. na kampusie głównym PK m.in. z udziałem władz uczelni i wydziałów, zaangażowanych we współpracę przy jego powstaniu.
Otwarcia Living Lab-u dokonali, od prawej: prorektor PK prof. PK Katarzyna Bizon, dziekan WIL prof. PK Lucyna Domagała, dziekan WIEiK prof. PK Maciej Sułowicz i kanclerz PK Agnieszka Kostecka-Stec. Obok, od lewej: prof. Arkadiusz Kwiecień, mgr inż. Katarzyna Nowak-Dzieszko, dziekani WIL i WIEiK oraz dr inż. Aneta Nowak-Michta
Galeria zdjęć z otwarcia Living Lab-u Politechniki Krakowskiej
Żywe laboratorium dla zdrowego budownictwa
Projekt MEZeroE („Measuring Envelope products and systems contributing to next generation of healthy nearly Zero Energy Buildings”) tworzy otwartą platformę usługową, na której firmy i instytucje badawcze mogą testować, rozwijać i wdrażać innowacyjne technologie przyczyniające się do zmniejszenia emisji CO2. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają Living Laby – żywe laboratoria, czyli rzeczywiste budynki, w których partnerzy projektu instalują swoje rozwiązania technologiczne i testują je podczas codziennego użytkowania w rzeczywistych warunkach. Kluczowe obszary działania MEZeroE i wchodzących w ich skład Living Lab-ów obejmują: badanie nowych materiałów budowlanych o niskiej emisji, optymalizację systemów energetycznych w budynkach, testowanie i certyfikowanie technologii zeroemisyjnych, wdrażanie inteligentnych systemów zarządzania energią.
Jeden z Living Lab-ów, o takich właśnie szerokich możliwościach badawczych, zaczął właśnie działać na Politechnice Krakowskiej. Powstał w całkowicie wyremontowanym dawnym budynku badawczym Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej. Przed modernizacją w obiekcie przeprowadzono badania jego stanu technicznego, szczelności obudowy, detekcję mostków termicznych przy użyciu kamery termowizyjnej, analizę komfortu cieplnego wewnątrz pomieszczeń, pomiary akustyczne. Badania wykazały, że aby zmienić się w żywe laboratorium, budynek musi przejść gruntowną przebudowę. Został wyposażony w nowe stanowiska badawcze, czujniki, innowacyjne elementy konstrukcji, różne systemy dociepleń, innowacyjne okna, drzwi, systemy rolet okiennych itd. W ramach projektu MEZeroE i przy zaangażowaniu finansowym uczelni oraz partnerów projektu konstrukcja budynku została wzmocniona za pomocą polimerowych złączy podatnych (przez firmę FLEX&ROBUST), zainstalowano okna z poliuretanowej biopianki hiszpańskiej (firmy Indresmat), zintegrowane z żaluzjami włoskiej firmy Pellini (wszystkie trzy firmy są partnerami projektu). TermoOrganika dostarczyła system ocieplenia budynku, a firma Domidor drzwi wewnętrzne. Prace wykończeniowe wspomogła spółka Akopol. Stworzenie Living Lab-u wsparli także: Cechini, Fundacja Wspierania Budownictwa Zrównoważonego, Małopolskie Centrum Budownictwa Energooszczędnego, FutureLab Politechniki Krakowskiej oraz firmy Modea, Aluprof i El-Piast.
– Teraz to doskonały przykład miejsca, gdzie innowacyjne technologie związane z efektywnością energetyczną i zrównoważonym budownictwem są w praktyce testowane, dostarczając cennych danych do dalszego rozwoju tych rozwiązań – mówi mgr inż. Katarzyna Nowak-Dzieszko z zespołu naukowego projektu MEZeroE na PK, koordynatorka prac nad Living Lab-em. Jak wyjaśnia naukowczyni, Living Lab Politechniki jest od teraz elementem europejskiej platformy usługowej MEZeroE, która będzie wspierała producentów w szybkim oznakowaniu znakiem CE i wprowadzaniu na rynek innowacyjnych wyrobów i systemów budowlanych, przyczyniających się do budowy zdrowych budynków nowej generacji o niemal zerowym zużyciu energii.
– Znak CE potwierdza, że dany produkt został zbadany przez producenta i uznany za spełniający wymogi Unii Europejskiej, dotyczące zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Producent nowego wyrobu budowlanego , chcąc go wprowadzić na rynek europejski , musi przejść całą ścieżkę certyfikacji zgodnie z prawem unijnym, a to trudny proces. Zwłaszcza w przypadku rozwiązań innowacyjnych, dla których nie ma jeszcze norm. Zgłaszając się z produktem do platformy MEZeroE producent uzyska kompleksową pomoc w tym, w Polsce udzieli jej Politechnika Krakowska – mówi dr inż. Aneta Nowak-Michta, kierownik Centrum Certyfikacji Budowlanej Wydziału inżynierii Lądowej PK.
Agenda nowych badań już gotowa
Living Lab PK ma już gotową agendę badawczą na nowy rok. W laboratorium będą prowadzone m.in. badania jakości powietrza wewnętrznego, poziomy zanieczyszczeń, CO2 oraz parametry komfortu cieplnego. Przeanalizowany zostanie wpływ zastosowanych rozwiązań na warunki wewnątrz budynku. – Przed modernizacją i po modernizacji prowadzony jest – za pomocą dostarczonych w ramach projektu czujników NUVAP oraz Greenteg – monitoring poziomu stężenia pyłów zawieszonych PM10, PM2.5, stężenia dwutlenku węgla, poziom formaldehydu, parametrów komfortu cieplnego, temperatury i wilgotności powietrza, prędkości przepływu powietrza, temperatury promieniowania. Pomiary dostarczą nam na pewno ciekawych danych, uzupełniających nasze prace badawcze dotyczące m.in. wpływu smogu na jakość powietrza w budynkach edukacyjnych – mówi mgr inż. Katarzyna Nowak-Dzieszko.
Budynek Living Lab-u jest gotowy do użytkowania i do zajęć dydaktycznych ze studentami budownictwa i innych kierunków, związanych z technologiami służącymi zeroemisyjności. Badania mogą tu prowadzić zarówno pracownicy uczelni, jak i doktoranci i studenci w ramach swoich projektów badawczo-naukowych. W oficjalnym otwarciu centrum badawczego – kompaktowego w formie, ale potężnego w funkcjonalności i międzynarodowym zasięgu działania – uczestniczyli m.in. prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą dr hab. inż. Katarzyna Bizon, dziekani Wydziałów Inżynierii Lądowej oraz Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK i dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, kanclerz PK Agnieszka Kostecka-Stec, a także liczne grono uczestników projektu, przedstawicieli firm i podmiotów go wspierających.
Living Lab na PK powstał w ramach drugiego etapu projektu MEZeroE. Ten etap polegał właśnie na instalowaniu i testowaniu w rzeczywistych budynkach – żywych laboratoriach – innowacyjnych wyrobów partnerów przemysłowych, w celu uzyskania opinii od użytkowników, a także weryfikacji ich wydajności w codziennym życiu. Na terenie kampusu PK powstało żywe laboratorium pod nadzorem mgr inż. Katarzyny Nowak-Dzieszko.
W ramach MEZeroE też linia badawcza – 32 stanowiska testowe, 10 typów wyrobów budowlanych
Pierwszy etap projektu projektu MEZeroE polegał na zbudowaniu, uruchomieniu i przetestowaniu 9 linii badawczych (PM&VL) w jednostkach naukowo-badawczych uczestniczących w projekcie. Jedna z takich linii pilotażowych – do pomiarów i weryfikacji – powstała na Politechnice Krakowskiej. Została podzielona na cztery sublinie badawcze: mechaniczną, trwałościową, wibroakustyczną i termiczną. Linie badawcze zostały przetestowane podczas badań innowacyjnych wyrobów budowlanych, produkowanych przez partnerów przemysłowych projektu MEZeroE. Zespół PM&VL7 na Politechnice – w ramach testowania – przygotował 32 nowe stanowiska badawcze, opracował nowe, w wielu przypadkach innowacyjne procedury badawcze, które sprawdził na 10 typach wyrobów budowlanych. Testom poddane były: membrany, taśmy oraz połączenia membrana-taśma-membrana włoskiej firmy ROTHOBLAAS, kurtyny oraz wsporniki elewacyjne hiszpańskiej firmy FLEXBRICK, ramy okienne oraz płyty warstwowe hiszpańskiej firmy INDRESMAT, kompozyty, iniekcje i powłoki firmy FLEX&ROBUST.
Politechniczna linia badawcza PM&VL7, jako jedna z dziewięciu linii badawczych, prezentuje usługi na cyfrowej platformie usług MEZeroE. Platforma tworzy otwarty ekosystem do opracowywania, testowania i zwiększania skali inteligentnych, biopochodnych i zorientowanych na człowieka produktów elewacyjnych. Łączy infrastrukturę oraz wiedzę ośrodków akademickich i badawczych z innowacyjnymi rozwiązaniami proponowanymi przez przemysł. Została stworzona z myślą o trendach Przemysłu 4.0, szybkim podejmowaniu decyzji i podejściu zdecydowanie zorientowanym na klienta. MEZeroE towarzyszy europejskim przedsiębiorstwom, które decydują się na przyjęcie podejścia otwartych innowacji.
W ramach projektu MEZeroE na potrzeby linii badawczej PM&VL7 zakupiono aparaturę do badań dla naukowców Wydziału Inżynierii Lądowej. To m.in.: siłownik hydrauliczny pracujący w trybie statycznym i dynamicznym, głośnik wszechkierunkowy, stukacz znormalizowany, boom obrotowy oraz zaawansowany analizator dźwięku do badań wibroakustycznych, do badań starzeniowych komory XE, UV, deszczu, kondensacji, zmiennej temperatury oraz zmiennej wilgotności względnej, spektrometr IR z transformacją Fouriera z przystawką ATR, a także oprogramowanie do obróbki danych pomiarowych oraz urządzenia pomocnicze ułatwiające przeprowadzanie pomiarów.
Projekt MEZeroE, w którym uczestniczy Politechnika, zrzesza 27 partnerów z Włoch, Austrii, Hiszpanii, Słowenii, Danii, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii oraz Polski, którą reprezentują Politechnika Krakowska i spółka FlexAndRobust Systems (powstała w celu komercjalizacji technologii złączy polimerowych, rozwijanej na PK). Na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej jest realizowany pod kierownictwem prof. Arkadiusza Kwietnia (od stycznia 2021 r. do stycznia 2026 r.). Dotacja dla MEZeroE z funduszy Komisji Europejskiej przeznaczonych na działania innowacyjne w ramach programu Horyzont 2020 wynosi 14 728 371 euro, z czego 817 375 euro (5,5% udziału) przypada na Politechnikę Krakowską. Kwota ta pozycjonuje uczelnię na 4. pozycji spośród 27 beneficjentów. W projekcie pracuje ponad 30 naukowców z Wydziału Inżynierii Lądowej PK.
Profil MEZEroE Polska na LinkedIn
Profil MEZeroE Living Lab Cracow na Facebooku
Zdjęcia Jan Zych
(m)
{fastsocialshare}
Zalew Bagry posłużył dziś jako poligon generalnych testów nowych betonowych kajaków, zbudowanych przez studentów Politechniki Krakowskiej z Koła Naukowego Footprint. Wodowanie to główna próba przed majowym startem dwóch studenckich ekip z PK w europejskich zawodach betonowych kajaków w holenderskim mieście Delft.
Prace nad betonowym kajakiem rozpoczęły się na Politechnice Krakowskiej już w 2019 r. W 2022 r. wykonana przez studentów łódka wzięła udział w zawodach pn. „Deutsche Betonkanu-Regatta” w niemieckim Brandenburg an der Havel. Grupa z koła naukowego Footprint nie spoczęła jednak na laurach i przygotowała nowe wersje łodzi, których wodowanie i testy zaplanowano na piątek 14 kwietnia na krakowskim zalewie Bagry. Wydarzenie towarzyszyły liczne ekipy dziennikarskie.
Konstrukcja nowego kajaka różni się od konstrukcji łodzi wykonanej w ubiegłych latach. Jest lżejsza, inny jest kształt łodzi, który tym razem powstał pod kierunkiem najwyższej klasy fachowca Krzysztofa Polaczyka, szkutnika ze Szczawnicy, znanego w Polsce producenta kajaków do slalomu kajakowego. We współpracy z nim młodzi inżynierowie dobrali odpowiednią formę, w której ułożyli mieszankę betonową, uzyskując odpowiedni kształt łodzi.
Młodzi konstruktorzy do stworzenia nowych łodzi użyli też nowej mieszanki betonowej. – Dzięki wiedzy i doświadczeniu naszych naukowych i dydaktycznych mentorów z Katedry Inżynierii Materiałowej Politechniki Krakowskiej mogliśmy pracować z najwyższej jakości materiałami, tworząc ultrawysokowartościowy kompozyt betonowy z proszków reaktywnych RPC. Beton ten pozwolił nam na uzyskanie wysokiej szczelności łódki przy stosunkowo cienkiej, bo liczącej tylko 3 mm warstwie betonu. Dzięki temu kilkukrotnie „odchudziliśmy” nasz kajak, a więc jego masa znacząco się obniżyła – wyjaśnia Marcin Różycki, przewodniczący Koła Naukowego Inżynierii Materiałów Budowlanych Footprint.
Konstrukcja nowego kajaka różni się od konstrukcji łodzi wykonanej w ubiegłych latach. Jest lżejsza, inny jest kształt łodzi, który tym razem powstał pod kierunkiem najwyższej klasy fachowca Krzysztofa Polaczyka, szkutnika ze Szczawnicy, znanego w Polsce producenta kajaków do slalomu kajakowego.
Grupa studentów pracujących nad projektem nowego kajaku powiększyła się do blisko 30 osób. Rośnie także liczba pracowników naukowych zaangażowanych w działania związane z PKanoe 2.0. Dzięki temu, przygotowane zostały dwa kajaki, co pozwoli wystawić w maju w zawodach łodzi betonowych w holenderskim mieście Delft dwie drużyny z Politechniki Krakowskiej. Jedna ścigać się ma pod znaną już nazwą PKanoe 2.0, a druga jako DraCanoe. Z dwóch betonowych kajaków jeden przeszedł już pomyślnie piątkowe testy na Bagrach, drugi będzie jeszcze doszlifowywany po drobnym uszkodzeniu (przez kibica) w czasie piątkowego wodowania. Oprócz testów łódek studenci PK przejdą przed zawodami także przygotowania sportowe – w ten weekend w Szczawnicy nauki pobierać będą od profesjonalnych kajakarzy z AZS-u Kraków.
„PKanoe – budowa łodzi z cienkościennego, ultra-wysokowartościowego kompozytu cementowego, zbrojonego tekstyliami” to projekt realizowany pod opieką naukową dr hab. inż. Izabeli Hager, prof. PK oraz dr. inż. Mateusza Sitarza z Wydziału Inżynierii Lądowej PK. Stanowi interdyscyplinarne przedsięwzięcie studentów kilku wydziałów, realizujących prace w ramach działalności SKN Footprint. Innowacyjne przedsięwzięcie, wspierane dotąd finansowo przez uczelnię (w ramach FutureLab PK) oraz Wydział Inżynierii lądowej PK, zostało właśnie nagrodzone wsparciem finansowym z ministerialnego programu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje”.
(jg, m)
Fot. Adam Sadło
{fastsocialshare}
W dniach 4 i 5 grudnia 2024 r. w Międzynarodowym Centrum Targowo-Kongresowe EXPO Kraków, ul. Galicyjska 9 odbędzie się pierwsza edycja Festiwalu Uczelni „Małopolska przyszłości”. Na ponad 80 stoiskach zostaną zaprezentowane najnowsze trendy naukowe i innowacje kształtujące przyszłość regionu. W wydarzeniu nie mogło oczywiście zabraknąć Politechniki Krakowskiej, która wraz z siedemnastoma innymi uczelniami zaprezentuje swoją ofertę naukową.
Siedem wydziałów politechnicznych zaprezentuje się na stoiskach wystawienniczych w trzech z sześciu stref tematycznych tj. inżynieria i technika, innowacje i technologie oraz medycyna i zdrowie. Uczennice i uczniowie szkół podstawowych, do których przede wszystkim kierowany jest festiwal, będą mogli obejrzeć pokazy druku 3D, pokazy projektów rakiet, symulator spawania, hydrożele i polimery, hodowlę mikroalg, pokazy chemiczne i symulacje komputerowe. Mapa stoisk dostępna jest na stronie malopolskauczy.pl.
Wstęp na wydarzenie jest bezpłatny i odbywa się na podstawie biletu, uzyskanego po wypełnieniu formularza rejestracji dostępnego na stronie malopolskaprzyszlosci.pl. Bilet uprawnia do wejścia na Festiwal w określonym dniu i przedziale czasowym, zgodnie ze wskazanymi danymi rejestracyjnymi.
{fastsocialshare}
Ministerstwo Edukacji i Nauki rozstrzygnęło konkurs w ramach programu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje”. W jego trzeciej edycji MEiN wesprze finansowo 174 innowacyjne projekty kół naukowych z 61 uczelni. Wśród nagrodzonych znalazło się pięć projektów studenckich innowatorów z Politechniki Krakowskiej.
Program MEiN, zainicjowany w 2020 roku, ma pomóc kołom naukowym w realizacji innowacyjnych projektów i podniesieniu jakości działalności kół. Służy też usprawnieniu mechanizmu transferu technologii i rozwiązań technicznych powstałych w ramach działalności studenckich kół do sfery gospodarczej. W rozstrzygniętej właśnie trzeciej edycji programu zgłoszono 308 wniosków. Do finansowania zakwalifikowano 174 projekty o łącznej wartości ponad 9,7 mln zł.
Wśród wyróżnionych finansowaniem są projekty kół naukowych Politechniki Krakowskiej:
» Wykorzystanie innowacyjnych rozwiązań z zakresu druku 3D do adaptacji konstrukcji typu jurta mongolska do polskich warunków klimatycznych w obszarze aspektów technicznych i funkcjonalnych – Koło Naukowe Chemii Fizycznej (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej) , wys. finansowania 70 000 zł
» Biomateriały polimerowe o charakterze nośnika substancji aktywnej do zastosowań w medycynie – Koło Naukowe Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki), wys. finansowania 58 100 zł
» Obieg zamknięty termoizolacyjnych bio-materiałów PUR z udziałem modyfikowanych olejów roślinnych – Koło Naukowe Polimerów i Biopolimerów (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), wys. finansowania – 50 500 zł
» Układy transdermalne w celowanej terapii nowotworów skóry – Koło Naukowe Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki), wys. finansowania 55 000 zł
» Cienkościenny ultrawysokowartościowy kompozyt cementowy zbrojony tekstyliami – budowa łodzi PKanoe” – Studenckie Koło Naukowe Footprint (Wydział Inżynierii Lądowej), wys. finansowania – 47 557,20 zł
Na zdjęciu studenci z Koła Naukowego Footprint w trakcie prac nad PKanoe (fot. archiwum Koła)
(mas)
Pięcioro naukowców z Politechniki Krakowskiej zrealizuje pionierskie plany badawcze dzięki środkom z konkursu MINIATURA 8. Przeprowadzą pilotażowe badania związane m.in. z innowacyjnym otrzymywaniem i magazynowaniem wodoru, analizą pojęcia „centrum” w architekturze oraz edukacją architektoniczną. Młodzi badacze z trzech wydziałów Politechniki znaleźli się wśród laureatów rozstrzygniętej właśnie 6. edycji konkursu Narodowego Centrum Nauki.
Finansowanie z ostatniej w tym roku edycji MINIATURY 8 uzyskało 339 badaczek i badaczy z całej Polski. W tym gronie są naukowcy Politechniki:
MINIATURA to konkurs dla naukowczyń i naukowców, którzy uzyskali stopień naukowy doktora w ciągu ostatnich 12 lat i nie mają jeszcze doświadczenia w samodzielnym kierowaniu projektem badawczym finansowanym przez NCN lub z innych źródeł. W ósmej edycji MINIATURY badacze mogli otrzymać fundusze w wysokości od 5 do 50 tys. zł na realizację działań naukowych trwających do 12 miesięcy, w formie badań wstępnych, pilotażowych, kwerendy, stażu naukowego, wyjazdu badawczego lub wyjazdu konsultacyjnego. Działania finansowane w konkursie umożliwiają badaczkom i badaczom znajdującym się na początku swojej drogi naukowej zdobycie pierwszych doświadczeń w systemie granatowym. Realizacja projektu z MINIATURY to punkt wyjścia do stworzenia założeń pełnowymiarowego projektu badawczego, o którego finansowanie można następnie wnioskować w konkursach NCN lub innych konkursach krajowych lub międzynarodowych.
Narodowe Centrum Nauki zapowiada, że w kolejnej edycji konkursu MINIATURA zostanie uruchomiony program mentoringowy, który umożliwi jego laureatom uzyskanie merytorycznego wsparcia w procesie przygotowania wniosku grantowego. W listopadzie uruchomiona została baza mentorek i mentorów NCN: MINIATURA, do której mogą zapisać się badaczki i badacze mający doświadczenie w kierowaniu projektami badawczymi, którzy chcą się podzielić swoją wiedzą z młodszymi stażem. Do bazy mogą zapisać się kierowniczki i kierownicy trwających i zakończonych projektów finansowanych w konkursach MAESTRO, OPUS, SONATA BIS, SONATA, międzynarodowych konkursach z oferty NCN, a także w konkursach European Research Council (ERC). W bazie jest już blisko 450 wpisów, zachęcamy do zgłaszania się.
(m/ncn.gov.pl)
Serdecznie zapraszamy na Wielki Finał konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”. W drugim etapie, który odbędzie się 14 kwietnia o godz. 11.00 w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia”, zmierzy się dziesięcioro najlepszych uczestników z pierwszego etapu.
Tegoroczna, jedenasta edycja konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz” cieszyła się dużym zainteresowaniem. Do rywalizacji zgłosiło się aż 217 osób: 126 uczniów szkół średnich i 91 – studentów z całej Polski.
Dział Promocji PK zaprasza na wielki finał XI edycji „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”, który odbędzie się 14 kwietnia br. o godz. 11.00, w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia”.
Zarejestrowani uczestnicy sprawdzili swoją wiedzę na temat patrona Politechniki Krakowskiej w pierwszym etapie, który odbył się zdalnie. Uczestnicy musieli odpowiedzieć na 30 pytań zamkniętych dotyczących życia i działalności Tadeusza Kościuszki. O udziale w finale decydowała suma punktów uzyskanych za poprawne odpowiedzi – 1 punkt za każdą poprawną odpowiedź oraz punkty za niewykorzystany czas – 0,5 punktu za każdą pełną minutę niewykorzystanego czasu. W wypadku równej liczby punktów uzyskanej przez kilku uczestników, decydował dokładny czas udzielenia odpowiedzi – im krótszy, tym wyższa pozycja w rankingu.
Zgodnie z regulaminem, do finałowej rozgrywki weszło tylko dziesięć osób z najwyższą liczbą punktów: pięcioro uczniów i pięcioro studentów. Miło nam poinformować, że do finału XI edycji konkursu zakwalifikowały się następujące osoby:
UCZNIOWIE
STUDENCI
Serdecznie gratulujemy finalistom oraz wszystkim uczestnikom I etapu.
Na laureatów konkursu czekają atrakcyjne nagrody:
W XI edycji konkursu, troje najlepszych uczniów otrzyma nawet 100 punktów na wszystkie kierunki studiów I stopnia z wyjątkiem architektury krajobrazu i inżynierii wzornictwa przemysłowego. Szczegóły dotyczące przyznawania punktów i ich liczby można znaleźć w regulaminie konkursu.
Nad przebiegiem konkursu czuwać będzie komisja konkursowa w składzie: dr. inż. Marek Bauer, prorektor ds. studenckich PK i przewodniczący komisji, prof. dr hab. Michał Baczkowski (Wydział Historyczny UJ), dr hab. Krzysztof Ślusarek (Wydział Historyczny UJ), dr inż. arch. Krzysztof Wielgus (Wydział Architektury PK), mgr Piotr Kapusta (Muzeum Historyczne Miasta Krakowa), mgr Robert Springwald (wiceprezes Fundacji im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie).
(J.S., bk)
{fastsocialshare}
Sekcja SmartMat działająca w ramach Koła Naukowego Materiałów Funkcjonalnych na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej, we współpracy z Uniwersytetem Medycznym w Łodzi, zdobyła dwa platynowe medale podczas konkursu wynalazków w Paryżu – EUREKA INTERNATIONAL PARIS 2024.
Platynowym medalem wyróżniony został wynalazek „Zaawansowane opatrunki hydrożelowe z aktywnością antyoksydacyjną dla zwiększenia skuteczności terapeutycznej w leczeniu ran przewlekłych”. W prace nad nim zaangażowane są: mgr inż. Magdalena Bańkosz, Anna Piekarniak, inż. Dominika Wanat, inż. Katarzyna Sala, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK oraz dr n. biol. lek. med. Magdalena Kędzierska, która reprezentuje Uniwersytet Medyczny w Łodzi. Tego typu zaawansowane opatrunki hydrożelowe na bazie naturalnych składników o właściwościach antyoksydacyjnych stanowią nowoczesne rozwiązanie w leczeniu i pielęgnacji ran przewlekłych. Dzięki wykorzystaniu unikalnych właściwości hydrożelu i substancji o działaniu antyoksydacyjnym, zapewniają one kompleksową pielęgnację skóry, zaspokajając ważne potrzeby pielęgnacyjne. Będący podstawą wynalazku materiał hydrożelowy posiada wysoką zdolność hydratacji, co pozwala mu stworzyć optymalne środowisko do regeneracji tkanek. Dzięki swojej hydrofilowej strukturze umożliwia skuteczną penetrację składników aktywnych, promując ich wchłanianie i działanie bezpośrednio w miejscu rany. Kluczowym elementem tych opatrunków są przeciwutleniacze, takie jak polifenole, flawonoidy i witaminy, które neutralizują wolne rodniki. Warto podkreślić, że nadmiar tych reaktywnych cząsteczek w ranach przewlekłych może prowadzić do stresu oksydacyjnego, opóźniając gojenie i zwiększając stan zapalny. Autorki wynalazku poradziły sobie z tym nagatywnym wpływem poprzez dodanie do hydrożelu związków przeciwutleniających, przyspieszając tym samym proces regeneracji tkanek i zmniejszając ryzyko infekcji. W rezultacie plastry hydrożelowe oparte na naturalnych składnikach o właściwościach przeciwutleniających stanowią innowacyjne rozwiązanie w pielęgnacji skóry, łącząc skuteczność, bezpieczeństwo i zrównoważone podejście do zdrowia skóry i środowiska ze względu na wykorzystanie metod syntezy zgodnych z zasadami zielonej chemii. Wynalazek finansowany jest przez FutureLab PK w ramach projektu „Active-hydrogels”.
Drugi platynowy medal zdobył wynalazek „Innowacyjny hydrożel oparty na adaptogenach stymulujących regenerację tkanek w ranach przewlekłych.” Jego autorki to: mgr. inż. Magdalena Bańkosz, Wiktoria Wrzesińska, inż. Katarzyna Sala, inż. Dominika Wanat, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK oraz dr n. biol. lek. med. Magdalena Kędzierska. Biohydrożele o zdolności kontrolowanego uwalniania substancji aktywnych są zaawansowanymi systemami nośnikowymi, które łączą właściwości hydrofilowych matryc z aktywnością biologiczną adaptogenów roślinnych. Dzięki swojej strukturze umożliwiają precyzyjne dostarczanie składników aktywnych bezpośrednio do miejsca działania, wspierając regenerację tkanek i minimalizując ryzyko infekcji oraz stanów zapalnych. Adaptogeny roślinne, bogate w związki polifenolowe, wykazują silne działanie antyoksydacyjne, neutralizując wolne rodniki i ograniczając stres oksydacyjny. Ich zastosowanie poprawia naturalne procesy naprawcze organizmu, przyspieszając gojenie ran i zmniejszając ryzyko powikłań. Hydrofilowa matryca biohydrożelu dodatkowo zwiększa biodostępność substancji aktywnych, tworząc optymalne środowisko dla regeneracji. Dzięki synergii adaptogenów i technologii hydrożelowej system ten oferuje innowacyjne, biokompatybilne rozwiązanie, wspierające skuteczną terapię ran przewlekłych. Prace nad wynalazkiem finansowane są w ramach projektu „Zastosowanie biohydrożeli zawierających adaptogeny w terapii ran przewlekłych” finansowanego ze środków budżetu państwa, przyznanych przez Ministra Nauki w ramach programu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje” .
Wystawa EUREKA INTERNATIONAL PARIS 2024 gromadzi wynalazców i naukowców z całego świata, którzy prezentują najnowsze osiągnięcia technologiczne i naukowe. Wszystkie wynalazki zgłoszone do konkursu „Eureka International” oceniane są przez jurorów reprezentujących zarówno naukę, jak i przemysł, którzy przyznają takie nagrody jak: Grand Prix, platyna, złoto, srebro, brąz oraz dodatkowe wyróżnienia przyznane przez patronów i partnerów konkursu. Platynowy medal to wyróżnienie przyznawane za wyjątkowe osiągnięcia, oznaczające wyższy poziom uznania niż złoty medal.
Koło Naukowe Materiałów Funkcjonalnych SmartMat Politechniki Krakowskiej zajmuje się interdyscyplinarną tematyką związaną z technologią chemiczną, inżynierią materiałową, bio- i nanotechnologią. Warto podkreślić, że członkinie koła posiadają liczne osiągnięcia w międzynarodowych konkursach. Prace badaczek cieszą się uznaniem na globalnej arenie technologii medycznej. O tegorocznych sukcesach można przeczytać w np. artykule: Członkinie Koła Naukowego SmartMat PK z nagrodami w międzynarodowych konkursach. Na bieżąco informacje o osiągnięciach badaczek publikowane są na facebookowym profilu Koła Naukowego Materiałów Funkcjonalnych SmartMat.
Grafiki 1 i 2 – zdjęcia otrzymanych materiałów o działaniu antyoksydacyjnym / fot. Materiały SmartMat
Grafika 3 – struktura powierzchni biohydrożelu modyfikowanego adaptogenami / fot. Materiały SmartMat
(SmartMat, jg)
{fastsocialshare}
Dr inż. Julia Radwan-Pragłowska z Katedry Biotechnologii i Chemii Fizycznej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej została laureatką I etapu konkursu o Nagrodę ABB za rok 2022/2023 na najlepszą pracę dyplomową.
Dr inż. Julia Radwan-Pragłowska ma na swoim koncie wiele naukowych osiągnięć – zarówno indywidualnych, jak i zespołowych.
Celem konkursu organizowanego przez firmę ABB jest nagrodzenie absolwentów studiów inżynierskich, magisterskich i doktoranckich za prace dyplomowe, wyróżniające się innowacyjnością i poruszające zagadnienia, które mają praktyczne zastosowanie. Tematyka ocenianych prac jest bardzo szeroka i obejmuje zagadnienia z obszaru następujących dziedzin:
30 najlepszych prac wyróżnionych w I etapie zostanie ocenionych przez Jury konkursowe w II etapie, którego wyniki poznamy w maju 2023 r. Nagroda główna w konkursie to 30 000 PLN. Przewidziane są także dwa wyróżnienia o wartości 15 000 PLN.
Dr inż. Julia Radwan-Pragłowska została doceniona za pracę doktorską „Mikrofalowa synteza i badanie właściwości nowych biomateriałów chitozanowych jako uniwersalnych wyrobów medycznych”, obronioną z wyróżnieniem 30 września 2022 r. Promotorem pracy jest prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał.
Dr Radwan-Pragłowska ma na swoim koncie wiele naukowych osiągnięć – zarówno indywidualnych, jak i zespołowych, m.in.: Polską Nagrodę Inteligentnego Rozwoju w kategorii „Naukowiec Przyszłości” oraz dofinansowanie w X edycji programu „Lider” dla kierowanego przez siebie projektu „BioHemPro – personalizowane bifunkcyjne matryce hybrydowe o indukowanych właściwościach bioaktywnych jako innowacyjne systemy hemostatyczne”.
(J. S.)
{fastsocialshare}
23 października 1956 r. na Węgrzech wybuchło antysowieckie powstanie, zapoczątkowane przez studentów w Budapeszcie, którzy spotkali się z niewyobrażalnie surowymi represjami. Politechnika Krakowska była pierwszą uczelnią w Krakowie, która poparła węgierskie powstanie przeciwko radzieckiej dominacji. W 2006 r., na gmachu krakowskiej uczelni zawisła tablica upamiętniająca te wydarzenia. Co roku 23 października przedstawicielie Politechniki oraz Węgier składają pod nią kwiaty. Tak też było w tym roku.
Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata oraz konsul generalny Węgier w Krakowie dr Tibor Gerencsér upamiętnili dzisiaj 68. rocznicę wybuchu powstania studenckiego na Węgrzech. Wspólnie złożyli kwiaty pod tablicą upamiętniającą powołanie Studenckiego Komitetu Pomocy Walczącym Węgrom. Tablica ta – zredagowana w językach polskim i węgierskim – została wmurowana na kampusie głównym Politechniki w 50. rocznicę wiecu studentów.
Początkiem powstania węgierskiego było zgromadzenie studentów w Budapeszcie, które odbyło się 23 października 1956 roku. Jego uczestnicy wyrazili poparcie dla wydarzeń w Polsce, w szczególności dla krwawo stłumionych przez władze komunistyczne protestów robotniczych podczas Poznańskiego Czerwca oraz zmian politycznych, jakie nastąpiły później w kierownictwie PRL. Studenci w Budapeszcie domagali się radykalnej zmiany ustroju – żądali wolności słowa, wolnych wyborów oraz niezależności Węgier od ZSRR. Do demonstracji studentów szybko zaczęły przyłączać się tłumy mieszkańców. Powstanie rozprzestrzeniło się na inne miasta, wybuchł strajk generalny, pojawiły się rady pracownicze oraz niezależne gazety. W odpowiedzi na te działania do Budapesztu wkroczyły wojska radzieckie wspierane przez czołgi, a węgierska służba bezpieczeństwa AVH otworzyła ogień do protestujących, zabijając 100 osób. János Kádár objął przywództwo partii, a nowy premier, Imre Nagy, cofnął zgodę na interwencję radziecką, po czym wojska ZSRR wycofały się ze stolicy Węgier. Jednak kiedy1 listopada węgierski rząd ogłosił neutralność i wystąpienie z Układu Warszawskiego, ZSRR podjął decyzję o zbrojnej interwencji. Walki trwały do 10 listopada 1956 roku. Powstanie węgierskie pochłonęło życie 2500 osób, aresztowano lub internowano ponad 20 tysięcy ludzi, a około 200 tysięcy musiało uciekać do Austrii i Jugosławii.
W trakcie tych dramatycznych wydarzeń Polacy wielokrotnie wyrażali swoją solidarność z Węgrami. Zrobili to także studenci i pracownicy Politechniki Krakowskiej, którzy 30 października 1956 roku na zgromadzili się licznie na dziedzińcu uczelni. Podczas wiecu odczytano list od studentów Uniwersytetu Technicznego Budownictwa i Komunikacji w Szolnoku, w którym informowano o sytuacji na Węgrzech. Powołano Studencki Komitet Pomocy Walczącym Węgrom i uczczono pamięć poległych minutą ciszy. W tym samym dniu podobne inicjatywy pojawiły się na innych uczelniach, a ich przedstawiciele zjednoczyli się z osobami z Politechniki, tworząc centralny Studencki Komitet Pomocy Węgrom, którego główna siedziba mieściła się na PK.
(J. S., bk)
Na zdjęciu, od lewej: rektor PK prof. Andrzej Szarata i konsul generalny Węgier w Krakowie dr Tibor Gerencsér / fot. Joanna Skowrońska
{fastsocialshare}
9 kwietnia zmarł prof. dr hab. inż. arch. Zbigniew Zuziak (1944-2023). Profesor był specjalistą w zakresie urbanistyki i planowania przestrzennego, wykładowcą Politechniki Krakowskiej i Politechniki Rzeszowskiej, a także członkiem Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN oraz Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN. Uroczystości pogrzebowe odbędą się 14 kwietnia (piątek) o godz. 9.40 na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
prof. dr hab. inż. arch. Zbigniew Zuziak (Fot. Jan Zych)
Profesor Zbigniew Zuziak z Politechniką Krakowską związany był od wielu lat. W 1968 r. ukończył studia na kierunku architektura i urbanistyka na Wydziale Architektury PK. Stopień naukowy doktora nauk technicznych otrzymał w 1976 roku na podstawie rozprawy pt. Wybrane zagadnienia planowania przestrzennego związane z rozwojem turystyki motorowej (w nawiązaniu do zagospodarowania przestrzennego ziem górskich). Z kolei w roku 2000 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie architektura i urbanistyka (specjalność planowanie przestrzenne, urbanistyka).
Prof. dr hab. inż. arch. Zbigniew Zuziak był profesorem nadzwyczajnym Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej (Instytut Projektowania Miast i Regionów), profesorem zwyczajnym Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach na Wydziale Architektury, Budownictwa i Sztuk Stosowanych oraz profesorem zwyczajnym Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury. Był promotorem i recenzentem kilkudziesięciu prac naukowych, doktorskich i habilitacyjnych oraz brał udział w licznych konferencjach ogólnopolskich i międzynarodowych.
Profesor Zbigniew Zuziak jest autorem i współautorem wielu publikacji naukowych, współautorem planów i projektów urbanistycznych, a także laureatem nagród za działalność planistyczną, publikacje naukowe oraz zdobytych w konkursach architektoniczno-urbanistycznych. Odpowiadał m.in. za projekt rewitalizacji krakowskiego Kazimierza (projekt ten został wyróżniony przez Europejską Radę Urbanistów). W latach 2002-2004 profesor pełnił funkcję zastępcy Prezydenta Krakowa, a w latach 1984-90 głównego architekta miasta Krakowa.
Profesor był członkiem wielu naukowych i zawodowych stowarzyszeń, rad naukowych oraz komitetów redakcyjnych czasopism. Przez wiele lat prof. Zbigniew Zuziak sprawował funkcję przewodniczącego Komisji Urbanistyki i Architektury PAN – oddział w Krakowie. W latach 1994-99 był członkiem Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN, a w latach 2007-2011 członkiem Państwowej Rady Gospodarki Przestrzennej.
(jg/krakow.pan.pl/mpoia.pl)
{fastsocialshare}
Narodowa Agencja Programu Erasmus+ i Europejskiego Korpusu Solidarności w ramach Akcji 2 Partnerstwa na rzecz Współpracy przyznała finansowanie dwóm projektom, których liderem jest Politechnika Krakowska. Pierwszy z nich, kierowany przez dr. inż. Sebastiana Patera z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, dotyczy opracowania przez międzynarodowe konsorcjum z udziałem PK, nowoczesnych materiałów edukacyjnych, szkoleń i treści przedmiotowych do nauczania zagadnień związanych z inżynierią chemiczną – wszystko w oparciu o rozszerzoną rzeczywistość. Drugi projekt, na czele którego stoi dr hab. inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK z Wydziału Architektury, polega na zastosowaniu algorytmów AI analizujących preferencje użytkowników i ich indywidualne potrzeby do opracowania innowacyjnej metody projektowania wnętrz. Nowe rozwiązania pozwolą studentom, architektom i projektantom wnętrz na tworzenie przestrzeni bardziej dostępnych, funkcjonalnych i estetycznych. Przedsięwzięcie zrealizuje konsorcjum szkół wyższych z PK na czele. Obydwie inicjatywy otrzymały wsparcie w wysokości 400 tys. euro każda.
Narodowa Agencja Erasmus+ i Europejskiego Korpusu Solidarności reprezentuje Polskę na arenie międzynarodowej, a także organizuje nabory i nadzoruje finansowanie projektów. Inicjatywy podejmowane przez Agencję umożliwiają poszerzanie wiedzy oraz zdobywanie nowych kompetencji i umiejętności na ścieżce edukacji formalnej, pozaformalnej i nieformalnych form uczenia się, a także rozwijanie zainteresowań i pasji dzięki działaniom podejmowanym w innych krajach. Akcja 2 Partnerstwa na rzecz Współpracy Narodowej Agencji Erasmus+, w ramach której dofinansowane zostały dwa projekty z Politechniki Krakowskiej, jest inicjatywą umożliwiającą realizację przedsięwzięć opartych na międzynarodowej współpracy szkół, placówek edukacyjnych, lokalnych lub regionalnych władz odpowiedzialnych za oświatę i innych organizacji działających na rzecz edukacji. Cele projektów dotyczą wypracowania i (lub) transferu innowacji w celu zapewnienia wysokiej jakości kształcenia, a także wymiany dobrych praktyk. Z założenia, podejmowane działania powinny również sprzyjać zdobywaniu doświadczenia związanego ze współpracą międzynarodową. Program Akcja 2 dedykowany jest zarówno organizacjom chcącym realizować projekty na szerszą skalę, jak i mniej doświadczonym instytucjom, dopiero rozpoczynającym kooperację międzynarodową. W przypadku wsparcia dla tej pierwszej grupy, projekty (trwające od 12 do 36 miesięcy) mogą być poświęcone wypracowaniu metod, narzędzi czy rezultatów o wysokim potencjale wdrożeniowym – zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym. Podejmowane działania mogą być finansowane kwotami: 120 tys. euro, 250 tys. euro lub 400 tys. euro.
Innowacyjna metoda nauczania inżynierii chemicznej
Projekt, którego pomysłodawcą i kierownikiem jest dr inż. Sebastian Pater z Katedry Inżynierii Chemicznej i Procesowej WIiTCh PK, nosi nazwę „VRChem: Innovative Integration of Virtual Reality in Chemical Engineering Education”. Inicjatywa będzie realizowana przez międzynarodowe konsorcjum uczelni z Polski, Włoch, Portugalii oraz Hiszpanii. Tworzą je: Politechnika Krakowska (lider), Politechnika Łódzka, Uniwersytet w Aveiro (Portugalia), Politechnika Mediolańska (Włochy), Uniwersytet w Kadyksie (Hiszpania). – Projekt „VRChem” jest odpowiedzią na potrzeby współczesnej edukacji związanej ze stymulowaniem innowacyjnych praktyk uczenia się i nauczania, a także wspieraniem cyfrowych i ekologicznych możliwości sektora szkolnictwa wyższego. W tym kontekście, technologia wirtualnej rzeczywistości (VR) ma znaczący potencjał jako narzędzie, z którego studenci i nauczyciele akademiccy mogą korzystać, aby wizualizować i wchodzić w interakcję ze sprzętem i procesami – tłumaczy dr inż. Sebastian Pater.
W ramach działań pn. „VRChem” planowane jest utworzenie nowoczesnych materiałów edukacyjnych, szkoleń i treści przedmiotowych do nauczania zagadnień związanych z inżynierią chemiczną – dyscypliną naukową, która odpowiada na potrzeby przemysłu, wspiera energooszczędne technologie, a także ma wpływ na ochronę środowiska naturalnego. – Rozwój i nauczanie inżynierii chemicznej są nierozerwalnie związane z wykonywaniem eksperymentów. Ponadto, doświadczenia chemiczne wiążą się często z ograniczeniami, np. ze względu na szybkość reakcji, koszty i gabaryty urządzeń, bezpieczeństwo uczestników zajęć i inne kwestie praktyczne – zauważa dr inż. Sebastian Pater. – Całe szczęście z pomocą przychodzą technologie VR, które są wysoce immersyjne, interaktywne oraz mocno sensoryczne. Technologie rozszerzonej rzeczywistości stanowią dobry sposób do prezentowania trójwymiarowych obiektów i konceptów, które można skutecznie stosować w nauczania studentów – przyszłych inżynierów.
Badacz z Politechniki Krakowskiej podkreśla, że wprowadzenie nowej technologii wymaga profesjonalnego wsparcia wykładowców i pracowników naukowych, którzy wcześniej nie mieli doświadczeń w pracy w środowisku VR. Dlatego w ramach projektu „VRChem” zostanie opracowany ramowy program kursu z wirtualnej rzeczywistości, obejmujący metodologię i materiały szkoleniowe dla nauczycieli akademickich. Liderem tego zadania będzie grupa METID z Politechniki Mediolańskiej, specjalizująca się w obszarze metodologii nauczania z wykorzystaniem VR.
Kolejny krok to utworzenie platformy VR dedykowanej do nauczenia zagadnień związanych z inżynierią chemiczną. – Praktyczne i absorbujące scenariusze ćwiczeń w środowisku wirtualnym umożliwią studentom interaktywne eksplorowanie skomplikowanych procesów chemicznych, co zwiększy ich zaangażowanie w proces nauczania. Realistyczne odwzorowanie zakładów chemicznych w 3D pozwoli z kolei testować układy urządzeń przed ich faktycznym zainstalowaniem, wykrywać potencjalne błędy projektowe i wprowadzać poprawki na wczesnych etapach, czy przestrzennie planować procesy przemysłowe. Dzięki temu będzie można lepiej zrozumieć, jak poszczególne elementy instalacji mogą funkcjonować w rzeczywistość – mówi Sebastian Pater. – Pamiętajmy też, że VR pozwala użytkownikom uczyć się w bezpiecznym, kontrolowanym i wolnym od ryzyka środowisku – dodaje.
Inna, planowana funkcjonalność opracowywanej platformy VR pozwoli na wirtualne eksplorowanie urządzeń poprzez ich „rozcięcie” i obserwację procesów zachodzących w środku, co praktycznie nie jest niemożliwe w rzeczywistych warunkach. Warto podkreślić, iż platforma VR będzie działać w otwartym środowisku, w którym każdy użytkownik po dokonaniu rejestracji będzie miał dostęp do materiałów. Zadanie przygotowania platformy zostało powierzone specjalistom w zakresie technologii immersyjnych z VOXEL Research Lab na Politechnice Łódzkiej, a także uczonym z DigiMedia (Uniwersytet w Aveiro), w obszarze technologii interaktywnych. Utworzone materiały edukacyjne i szkoleniowe dla studentów i nauczycieli akademickich oraz platforma VR będą docelowo testowane na każdej z uczelni wchodzących w skład konsorcjum.
AI w projektowaniu wnętrzDrugi projekt finansowany przez Narodową Agencję Programu Erasmus+ i Europejski Korpus Solidarności w ramach programu Akcja 2, dotyczy zmiany sposobu projektowania wnętrz poprzez wykorzystanie sztucznej inteligencji (AI). Przedsięwzięcie pn. „The use of AI tools in interior design to create aesthetic, inclusive and sustainable built environment” będzie realizowane przez konsorcjum kilku uczelni, które tworzą: Politechnika Krakowska (lider), Politechnika Mediolańska, Uniwersytet CEU San Pablo w Madrycie (Hiszpania), Akademia Górniczo-Hutnicza, Uniwersytet Nauk Stosowanych w Rydze (Łotwa). Działania składające się na projekt, podobnie jak w przypadku przedsięwzięcia realizowanego na WIiTCh PK, zaplanowano na 36 miesięcy, licząc od września br.
Dr hab. inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK, pracująca w Katedrze Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego Wydziału Architektury PK, zwraca uwagę na rosnące znaczenie AI w projektowaniu. – Sztuczna inteligencja umożliwia automatyzację powtarzalnych zadań, generowanie różnorodnych wariantów obrazów koncepcji projektowych, które stanowią łatwiejszy sposób komunikacji z odbiorcą projektu. Sprzyja to efektywniejszej pracy zespołowej i lepszemu dostosowaniu rozwiązań projektowych do potrzeb odbiorców. Rozwój AI w projektowaniu wnętrz otwiera zatem nowe możliwości, ale także stawia przed projektantami wyzwania. Zastosowanie generatorów obrazów w projektowaniu wnętrz jest nieuchronne, tak jak w innych dziedzinach życia. Niezbędne jest zatem przyswojenie nowych umiejętności związanych z technologiami wspomagającymi projektowanie, które umożliwią świadome i odpowiedzialne ich wykorzystanie. Dlatego właśnie istotnym elementem naszego projektu jest stworzenie metodologii dydaktycznej, która będzie łączyć nowoczesne technologie z tradycyjnymi technikami projektowania wnętrz, jak np. budowanie przestrzennych modeli architektonicznych – tłumaczy prof. Patrycja Haupt z Politechniki Krakowskiej.
Badacze zaangażowani w projekt przewidują opracowanie kursów oraz warsztatów, które pomogą studentom zdobywać umiejętności związane z wykorzystaniem AI w projektowaniu wnętrz. W efekcie powstaną m.in.: moduły warsztatowe z zakresu projektowania inkluzywnego, katalogi zastosowań AI w projektowaniu wnętrz oraz wystawy prac studenckich. – Nasz projekt ma na celu nauczenie studentów projektowania inkluzywnych wnętrz, które spełniają wymagania użytkowników o różnych potrzebach. Dzięki zastosowaniu algorytmów AI, uwzględniających badane podczas warsztatów praktycznych preferencje użytkowników i ich indywidualne potrzeby, możliwe jest osiągnięcie innowacyjnej metody projektowania. Nowe rozwiązania pozwolą studentom, architektom i projektantom wnętrz na tworzenie przestrzeni bardziej dostępnych, funkcjonalnych i estetycznych – tłumaczy prof. Patrycja Haupt. Niemniej ważnym aspektem działań pn. „The use of AI tools in interior design to create aesthetic, inclusive and sustainable built environment” jest zwiększanie konkurencyjności absolwentów na rynku pracy poprzez ich nabyte umiejętności wykorzystania AI, ale też pracy w zróżnicowanych zespołach.
– Dzięki współpracy różnych sektorów i uczelni z kilku krajów, inicjatywa ma szansę zrewolucjonizować edukację w dziedzinie architektury wnętrz, przygotowując studentów do pracy w dynamicznie zmieniającym się świecie projektowania – dodaje architektka z PK. Członkami zespołu projektowego na Wydziale Architektury, poza prof. Patrycją Haupt, są: dr inż. arch. Karolina Dudzic-Gyurkovich, dr inż. arch. Elżbieta Kusińska i dr inż. arch. Paweł Tor. Strony zaangażowane w przedsięwzięcie wskazują zgodnie na korzyści związane z międzynarodową kooperacją, która umożliwia wymianę wiedzy i doświadczeń pomiędzy członkami konsorcjum. W jego ramach każda uczelnia ma do zrealizowania swoje, wyspecjalizowane zadania. Politechnika Krakowska odpowiedzialna jest za zarządzanie projektem oraz wprowadzenie kursów i modułów dotyczących projektowania inkluzywnego. Politechnika Mediolańska zapewni wsparcie w zakresie zaawansowanych technik nauczania, Uniwersytet CEU San Pablo podzieli się swoim doświadczeniem w modelowaniu. Akademia Górniczo-Hutnicza wprowadzi technologie generowania obrazów AI, które będą dostosowywane do potrzeb współpracowników.
(bk)
Grafiki użyte w tekście: 1) materiały projektu „VRChem”; 2) wizualizacja wnętrza, projekt „The use of AI tools in interior design to create aesthetic, inclusive and sustainable built environment”
{fastsocialshare}
Michał Pawlus i Jakub Kot, studenci inżynierii wzornictwa przemysłowego na Politechnice Krakowskiej, zostali zwycięzcami konkursu „For Sustainable Networks” na projekt obudowy programatora modułów optycznych Smart Recode Device GBC Photonics. Konkurs zorganizowała firma Salumanus, lider branży telekomunikacyjnej. Nagrodą specjalną w konkursie uhonorowana została Maja Szymańska, także studentka inżynierii wzornictwa przemysłowego na PK, której projekt zdobył największe uznanie klientów firmy.
Salumanus dostarcza rozwiązania do budowy nowych i rozbudowy istniejących sieci telekomunikacyjnych. Od ponad 20 lat specjalizuje się w transmisji danych z wykorzystaniem sieci optycznych. Celem konkursu „For sustainable networks” było wyłonienie najciekawszego projektu obudowy programatora modułów optycznych SRD GBC Photonics czyli urządzenia umożliwiającego wielokrotne przeprogramowanie modułów optycznych (co zmniejsza ilość elektroodpadów). Moduł optyczny (transceiver) to kluczowy element każdej sieci telekomunikacyjnej, odpowiada za przetwarzanie sygnałów elektrycznych na optyczne, umożliwiając przesyłanie danych światłowodami. Uczestnicy konkursu na projekt obudowy dla programatora SRD GBC Photonics mieli wziąć pod uwagę ideę zrównoważonego rozwoju sieci oraz pozostałe cechy odpowiedzialnego środowiskowo produktu (m.in. future-proof, scalable, flexible, cost-effective).
Prace konkursowe zgłosiło w sumie 23 projektantów i zespołów projektowych. Jury, którego honorowym członkiem był dr hab. inż. Zbigniew Latała z Politechniki Krakowskiej, wyłoniło trzy finałowe projekty. W drugim etapie konkursu ich wizualizacje zostały udostępnione na stronie www.salumanus.com i poddane głosowaniu internautów.
Najwięcej głosów zdobył projekt obudowy SRD GBC Photonics autorstwa Michała Pawlusa i Jakuba Kota. Minimalistyczny design, funkcjonalna obudowa zaprojektowana tak, aby ułatwić transport i składowanie większej liczby urządzeń oraz specjalne wcięcie na kabel zasilania – tym wyróżniła się zwycięska praca. Do duetu studentów inżynierii wzornictwa przemysłowego na Wydziale Mechanicznym PK trafiła nagroda główna w wysokości 5 tys. zł.
Salumanus zdecydował także o przyznaniu nagrody specjalnej, również w wysokości 5 tys. zł, dla finalistki konkursu Mai Szymańskiej, także studentki Wydziału Mechanicznego PK. – Doceniając ogromną różnorodność i wysoki poziom projektów zgłoszonych w konkursie postanowiliśmy przyznać również nagrodę specjalną. Praca Mai Szymańskiej spotkała się z największym uznaniem obecnych i przyszłych użytkowników SRD GBC Photonics, zagłosowało na nią najwięcej naszych klientów – wyjaśnia prezes Marcin Bała. Obudowa SRD GBC Photonics zaproponowana przez studentkę Politechniki to prosta, kompaktowa forma. Odpowiednio dobrana kolorystyka złamanej bieli i grafitu wyraża lekkość i elegancję. Każdy port posiada swoją wkładkę zabezpieczającą, wyciąganą na czas przeprogramowywania danego modułu optycznego.
Nagrody wręczono 12 kwietnia 2023 r. podczas oficjalnego zakończenia konkursu w krakowskiej siedzibie firmy Salumanus. Obecnie trwają w niej prace nad najnowszą wersja programatora SRD 5.0, który oprócz dodatkowych funkcjonalności technicznych zostanie zaprezentowany w nowej obudowie. Przy wyborze jej ostatecznego kształtu firma może skorzystać z konkursowych pomysłów młodych projektantów z Politechniki Krakowskiej.
Salumanus udanie współpracuje z krakowską uczelnią od kilku lat. Od 2018 roku na Wydziale Mechanicznym działa stworzone dla studentów informatyki stosowanej dydaktyczne laboratorium sieciowe, wyposażone przez firmę w sprzęt sieciowy DNC. Studenci PK mogą też korzystać ze stworzonego dla nich programu szkoleń, stażów oraz praktyk w ramach Laboratorium Kariery Salumanus. Eksperci firmy wygłaszają wykłady na temat zarządzania sieciami, uczestniczą też w konsultacjach programu kształcenia na kierunku informatyka stosowana.
(mas)
{fastsocialshare}
28 października w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” poznaliśmy wyniki XXV edycji Ogólnopolskiego Akademickiego Konkursu na najlepszą pracę dyplomową roku „Architektura Betonowa 2024”. Równorzędnymi nagrodami uhonorowano autorów trzech projektów dyplomowych: Mateusza Kołacza z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, Sandrę Chodurę z Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej i Weronikę Prokopiuk z Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej. Jury przyznało też cztery wyróżnienia.
Ogólnopolski konkurs na najlepszą pracę dyplomową roku „Architektura Betonowa”, zainicjowany w 2000 r., jest realizowany przez Katedrę Projektowania Architektonicznego Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej przy współpracy ze Stowarzyszeniem Producentów Cementu. W XXV edycji nadesłano 29 prac z 8 wydziałów architektury. Jury nominowało 17 projektów. Eksperci oceniali wartości architektoniczne każdego z nich, oparte na walorach estetycznych i konstrukcyjnych betonu. Zgłoszone prace dyplomowe oceniało jury w składzie: prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej (przewodnicząca jury); dr hab. inż. arch. Tatiana Misijuk, prof. PB, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej; dr hab. inż. arch. Agata Gawlak, prof. PP, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej; dr hab. inż. arch. Tomasz Bradecki, prof. PŚ, Dziekan Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej; prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski (komisarz konkursu) oraz mgr inż. Zbigniew Pilch, dyrektor Marketingu i Public Affairs Stowarzyszenia Producentów Cementu.
W uroczystości wręczenia nagród i wyróżnień wzięli udział: prorektor ds. ogólnych PK dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, dziekan Wydziału Architektury PK prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, szef marketingu Stowarzyszenia Producentów Cementu mgr inż. Zbigniew Pilch, prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski, kierownik Katedry Projektowania Architektonicznego. Jury przyznało trzy równorzędne nagrody. Laureaci odebrali dyplomy oraz statuetki autorstwa prof. Dariusza Kozłowskiego. Uhonorowane osoby otrzymały także nagrody finansowe. Po najwyższe trofea Ogólnopolskiego Akademickiego Konkursu na najlepszą pracę dyplomową roku „Architektura Betonowa 2024” sięgnęli:
Jury konkursu doceniło wyróżnieniami kilkoro autorów prac. Wyróżnienia otrzymali:
Zobacz zdjęcia z gali rozdania nagród i wyróżnień
Więcej informacji na stronie Wydziału Architektury PK: OGŁOSZENIE WYNIKÓW KONKURSU ARCHITEKTURA BETONOWA 2024 – Wydział Architektury
Na zdjęciu, zdobywcy nagród w konkursie „Architektura Betonowa 2024” / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Delegacja z Politechniki Krakowskiej wzięła udział w trzeciej edycji corocznej międzynarodowej konferencji STARS EU, sojuszu skupiającego dziewięć uczelni z całej Europy. Spotkanie zespołów roboczych odbyło się w dniach 30-31.03.2023 w Universidad de La Laguna na Teneryfie.
STARS EU (ang. The Strategic Alliance for Regional Transition) to sojusz dziewięciu europejskich uniwersytetów o różnych modelach edukacyjnych, których zakres działania i zasoby uzupełniają się w ramach ambitnego wysiłku, mającego na celu rekonceptualizację charakteru i funkcji instytucji szkolnictwa wyższego i – w efekcie – utworzenie wspólnego uniwersytetu europejskiego. Do sojuszu oprócz Politechniki Krakowskiej, należą: Hanze Universities of Applied Sciences (Holandia) – centrum kierujące, Instytut Politechniczny Braganza (Portugalia) Uniwersytet Nauk Stosowanych w Bremie (Niemcy) Uniwersytet Śląski w Opawie (Czechy) University of the West (Szwecja) Aleksander Moisiu University of Dürres (Albania) University of Franche-Comté (Francja) i University of La Laguna (Hiszpania).
Główna koordynatorka STARS EU – Rima Dijkstra – podkreśliła w swoim wystąpieniu, że sojusz dąży do tego, by wspólnie stawić czoła wyzwaniom współczesnego świata, takim jak zmiany demograficzne w starzejącym się społeczeństwie, ale też obejmującym następujące obszary: przedsiębiorczość, umiejętności cyfrowe, zmiany technologiczne i zrównoważony rozwój. Zapowiedziała też dalsze prace nad utworzeniem wspólnych stopni naukowych, zarówno licencjackich, jak i podyplomowych, promowanie wymian studentów między różnymi kampusami i kontynuowanie prac programowych w celu stworzenia mikropoświadczeń, które są ważne na różnych uniwersytetach, a także stworzenie programów stażowych i współpracy międzyregionalnej.
Podkreśliła też konieczność kontynuacji trwałego modelu sieci współpracy między uczelniami, co obejmuje m.in. planowane spotkania w Niemczech, Czechach i Francji do marca 2024.
Sojusz dąży do tego, by wspólnie stawić czoła wyzwaniom współczesnego świata, takim jak zmiany demograficzne w starzejącym się społeczeństwie, ale też obejmującym następujące obszary: przedsiębiorczość, umiejętności cyfrowe, zmiany technologiczne i zrównoważony rozwój.
Przewodniczącą delegacji Politechniki Krakowskiej na konferencji była dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), która podczas swojego wystąpienia podkreśliła m.in. rolę i zaangażowanie zmarłego Rektora, prof. dr hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, w budowanie sojuszu STARS EU i zaapelowała o uczczenie Jego pamięci minutą ciszy.
Po części wspólnej prace były kontynuowane w siedmiu grupach tematycznych tzw. TIGs (ang. Thematic Interest Groups). Grupy prowadziły rozmowy w następujących obszarach: gospodarka o obiegu zamkniętym, transformacja cyfrowa, transformacja energetyczna, zdrowe starzenie się, przedsiębiorczość i innowacje, sztuka i branże kreatywne, przestrzeń życiowa. Pracownicy naukowi oraz pracownicy z wyspecjalizowanych jednostek Politechniki Krakowskiej uczestniczyli w pracach wszystkich powyższych grup.
Równolegle trwały też spotkania sześciu struktur organizacyjnych STARS EU, których zadaniem było wypracowanie rozwiązania usprawniającego działanie samego zrzeszenia. Jednym z zespołów była Communication Group, zajmująca się opracowaniem i wdrożeniem strategii informacyjnej i promocji STARS EU, zarówno wewnątrz uczelni uczestniczących w projekcie, jak i na zewnątrz. Spotkania zespołu odbywały się w formule hybrydowej w składzie: Adam Sadło (FutureLab PK), Ingrid Oyevaar z Holandii, Acaimo González Sarmiento z Hiszpanii, Nuno Nascimento z Portugalii. Pozostali uczestnicy z: Niemiec, Szwecji, Francji, Czech, Albanii połączyli się online. Odbyło się także spotkanie grupy z Radą Studentów STARS EU, podczas którego dyskutowano na temat współpracy informacyjno-promocyjnej pracowników uczelni ze studentami.
Prace konferencyjne były doskonale przygotowane przez goszczący Universidad de La Laguna, który zadbał nie tylko o techniczne aspekty konferencji, lecz także o przedstawienie swojej uczelni oraz promocję lokalnej kultury i tradycji. Po kampusie Guajara oprowadzał z przenośnym megafonem wszystkich uczestników osobiście główny gospodarz konferencji, prof. Ernesto Pereda. Zorganizowano także krótki koncert tradycyjnej muzyki, a całe wydarzenie zamknęła wycieczka do Parku Narodowego Teide.
(A.S.)
{fastsocialshare}
W polskiej tradycji początek listopada to okres zadumy i szczególnej pamięci o Zmarłych. Społeczność Politechniki Krakowskiej wspomina w tym czasie śp. Rektorów, Profesorów, Pracowników, Studentów, Absolwentów, Złotych Wychowanków oraz Słuchaczy UTW zarówno odwiedzając miejsca spoczynku osób zawiązanych z uczelnią, jak i podczas XII Zaduszek PK.
Władze Politechniki Krakowskiej, studenci i pracownicy uczelni, absolwenci ze Stowarzyszenia Wychowanków PK oraz seniorzy z Koła Seniorów SWPK i UTW od kilku dni odwiedzają miejsca spoczynku osób związanych z Politechniką Krakowską na cmentarzach w Krakowie i okolicach. Na grobach kładą znaki pamięci w formie kwiatów, zniczy i chorągiewek z napisem „PAMIĘTAMY”. 31 października groby zasłużonych dla PK Profesorów spoczywających na Cmentarzu Rakowickim odwiedził rektor PK, prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
W poniedziałek 4 listopada o godz. 11 w Bazylice św. Floriana odbędą się XII Zaduszki Politechniki Krakowskiej, organizowane – przy wsparciu uczelni – przez Koło Seniorów SWPK, UTW PK i Samorząd Studentów PK. W tym dniu społeczność uczelni w sposób szczególny wspominać będzie Zmarłych z politechnicznej rodziny. Najpierw odbędzie się Apel Pamięci, a tuż po nim zostanie odprawiona msza św. z oprawą muzyczną Akademickiego Chóru PK „Cantata”. Będzie ona transmitowana on-line na stronie parafii św. Floriana w Krakowie. Po Zaduszkach zostanie udostępniona tradycyjnie towarzysząca im publikacja zaduszkowa.
Publikacje przygotowane z okazji poprzednich edycji Zaduszek PK można pobrać z politechnicznego Repozytorium. Wydarzenie odbędzie się pod patronatem honorowym rektora uczelni prof. dr. hab. inż. Andrzeja Szaraty.
Zaduszki Politechniki Krakowskiej organizowane są od 2013 r. Pierwsze odbyły się na Cmentarzu Salwatorskim, gdzie spoczywa blisko 20 profesorów Politechniki. W latach 2014-2019 organizowano je w pierwsze soboty listopada na Cmentarzu Rakowickim. Od 2020 r. Zaduszki odbywają się w Bazylice św. Floriana.
Fot. Jan Zych
Politechnika Krakowska i Grupa TELE-FONIKA Kable S.A, światowy potentat w produkcji kabli i przewodów, rozpoczynają współpracę w obszarach badawczo-rozwojowym, innowacji i kształcenia. Porozumienie w tej sprawie podpisano we wtorek, 4 kwietnia 2023 r., w Sali Senackiej uczelni. We współpracy uczestniczyć będą cztery wydziały Politechniki Krakowskiej, z jej inicjatorem – Wydziałem Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej – na czele.
Umowę o współpracy sygnowali p.o. rektora Politechniki dr inż. arch. Bogdan Siedlecki, prof. PK i prof. Dariusz Bogdał, prorektor ds. nauki PK, a ze strony Tele-Foniki Kable S.A: Bartłomiej Zgryzek, wiceprezes zarządu, Piotr Mirek, członek zarządu firmy oraz prokurent Małgorzata Majerska.
Porozumienie zakłada m.in.:
– Tele-Fonika Kable jest światowym koncernem, który dynamicznie się rozwija. Nasze produkty są obecne i doceniane na całym świecie. Mamy wiele do zaoferowania naukowcom i studentom Politechniki Krakowskiej – mówi Jakub Siemiński, dyrektor Działu Rozwoju spółki Tele-Fonika Kable. – Jesteśmy szczególnie zainteresowani współpracą badawczo-rozwojową w zakresie automatyki i sterowania, głównie w kontekście naszej nowej produkcji czyli magazynów energii. Jesteśmy też otwarci na wspólne projekty edukacyjne, oparte na prezentacji firmy, jej działalności i produktów. Studentom oferujemy możliwość odbywania płatnych staży i praktyk, także w dłuższym wymiarze czasowym niż wymagany w programie studiów. Nasze doświadczenia wskazują, 90 procent uczestników takich staży, zostaje w naszej firmie. Mamy pewność, że dla ambitnych osób, które chcą się rozwijać m.in. przez aktywne uczestnictwo w rozwoju firmy, Tele-Fonika może być atrakcyjnym miejscem pracy.
Podobne nadzieje z porozumieniem wiąże Politechnika Krakowska. – Współpraca z takim partnerem jest dla uczelni bardzo wartościowa z wielu względów naukowych i ekonomicznych, ale też cenna dla naszych studentów. Porozumienie z Tele-Foniką otwiera im drogę do doświadczenia inżynierskiej praktyki już w czasie kształcenia – podkreśla p.o rektora PK Bogdan Siedlecki.
„Jesteśmy szczególnie zainteresowani współpracą badawczo-rozwojową w zakresie automatyki i sterowania, głównie w kontekście naszej nowej produkcji czyli magazynów energii”
Jak zaznacza prof. Dariusz Bogdał, prorektor PK ds. nauki, pól do wspólnych działań jest wiele. – Mamy duże nadzieje, m.in. na wspólne pozyskiwanie funduszy, zwłaszcza europejskich, na badania i innowacje. Nasi studenci skorzystają przede wszystkim na programach stażowych i stypendialnych. Będą mieli też bezpośredni dostęp do ofert pracy i rozwoju w nowoczesnej firmie, działającej na globalnym rynku. Ze swojej strony oferujemy naszemu nowemu partnerowi m.in. dostęp do naszych nowoczesnych laboratoriów i eksperckiej wiedzy, a także bogate doświadczenie w realizacji innowacyjnych projektów i usług.
W spotkaniu oficjalnie inaugurującym współpracę Tele-Fonikę Kable S.A reprezentowali: Jakub Siemiński, Dyrektor Działu Rozwoju firmy, Tomasz Szewczyk, manager ds. rozwoju produktu, Michał Jaśkiewicz, technical project manager oraz Sylwia Jaworska. Ze strony PK w wydarzeniu wzięli udział reprezentanci wydziałów, które będą najbardziej zaangażowane we współpracę: dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej wraz z prodziekanem WIEiK dr hab. inż. Dariuszem Borkowskim, prof. PK, dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki oraz dr hab. inż. Marek Hebda, prof. PK, kierownik Katedry Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK.
Grupa TELE-FONIKA Kable S.A. (TFKable) należy do światowej czołówki firm branży kablowej. Jest wiodącym europejskim producentem kabli i przewodów miedzianych, aluminiowych i światłowodów na potrzeby najważniejszych branż gospodarki, m.in. budownictwa, górnictwa, energetyki i kolejnictwa, energetyki odnawialnej, telekomunikacji i wielu gałęzi przemysłu (m.in. stoczniowego, samochodowego, elektronicznego, spawalniczego, wydobywczego). W skład Grupy TELE-FONIKA Kable wchodzi obecnie 7 zakładów produkcyjnych (4 zlokalizowane w Polsce, m.in. w Krakowie, Myślenicach, Bydgoszczy, 1 – w Serbii oraz 2 – w Wielkiej Brytanii), Zakład Recyklingu Odpadów Kablowych (w Bukownie) oraz kilka spółek handlowych, odpowiadających za dystrybucję na całym świecie. Firma dostarcza swoje produkty do odbiorców w 90 krajach, ma w asortymencie ponad 25 tys. typów kabli i przewodów, produkowanych w ramach ponad 500 linii produkcyjnych. Zatrudnia ponad 3,5 tysiąca pracowników.
Na zdjęciach:
Spotkanie inaugurujące współpracę Politechniki Krakowskiej z Tele-Foniką Kable S.A, od lewej: Dariusz Borkowski, prodziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK, Marek Hebda, kierownik Katedry Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK, Stanisław Rybicki, dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, Maciej Sułowiczdziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK, Piotr Michorczyk, dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, prof. Dariusz Bogdał, prorektor Politechniki Krakowskiej ds. nauki, Jakub Siemiński, dyrektor Działu Rozwoju spółki Tele-Fonika Kable, Sylwia Jaworska, Tele-Fonika Kable, Bogdan Siedlecki, p.o rektora Politechniki Krakowskiej, Tomasz Szewczyk, manager ds. rozwoju produktu w Tele-Fonice Kable, Michał Jaśkiewicz, technical project manager TFKable
Od lewej prorektor PK prof. Dariusz Bogdał, dyrektor Jakub Siemiński (TFKable), p.o rektora PK Bogdan Siedlecki, prof. PK
(mas)
{fastsocialshare}
Studenci Politechniki Krakowskiej projektują „Ławeczkę Zakochanych”. Romantyczna instalacja powstanie z wykorzystaniem kłódek, wieszanych przez zakochane pary jako symbol ich miłości na krakowskiej Kładce im. Ojca Bernatka. Inicjatywa takiego spożytkowania kłódek pojawiła się przy okazji remontu najbardziej nastrojowej przeprawy mostowej przez Wisłę w Krakowie. W pomysł wspólnie z Politechniką Krakowską zaangażowane są m.in. Małopolska Okręgowa Izba Inżynierów Budownictwa i Zarząd Dróg Miasta Krakowa. Ostateczną formę ławeczki wybiorą w głosowaniu konkursowym mieszkańcy Krakowa.
W trakcie wymiany balustrad kładki o. Bernatka zostały z nich zdjęte 3 tony kłódek. Krakowianie podsuwali różne sposoby na ich powtórne wykorzystanie. Ostatecznie zdecydowano, że kłódki, połączone w artystyczną formę, mogą stworzyć wyjątkową ławeczkę będącą zarówno pomnikiem miłości, jak i nowym miejscem odpoczynku dla mieszkańców oraz turystów. Dedykowana zakochanym instalacja ma stanąć w krakowskim Podgórzu w pobliżu kładki Bernatka, a jej kształt zaproponują młodzi projektanci z Politechniki Krakowskiej. – Kiedy zwrócono się do nas z zaproszeniem do konkursu na projekt Ławeczki Zakochanych, nie mieliśmy ani chwili wątpliwości. Politechniki i naszych utalentowanych i kreatywnych studentów nie mogło zabraknąć przy tym oryginalnym projekcie. Ta inicjatywa udowadnia, że inżynierom można powierzyć każdą misję – mówi rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata.
Prace nad projektami ławeczki zaczęło ponad 300 studentów II roku architektury w ramach przedmiotu „Zintegrowane narzędzia prezentacji architektonicznej”. Pracują pod opieką prof. Marii Żychowskiej, kierownik Katedry Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Studenci wykonali już odręczne szkice ze swoimi pomysłami na ławeczki, a także perspektywę przedstawiającą instalację w przestrzeni Podgórza. Teraz uczestniczą w drugim etapie prac. Wykonują – przy wykorzystaniu zaawansowanych metod projektowania architektonicznego – cyfrowe obrazy swoich wstępnych szkiców. Komputerowe wizualizacje ławeczkowych instalacji będą przedstawiane w formie wystawy, z której 10 projektów zostanie wybranych do publicznego zaprezentowania mieszkańcom Krakowa w okolicach kładki O. Bernatka. Ta oficjalna prezentacja będzie zawierała studenckie szkice i perspektywy, wizualizacje komputerowe i modele ławeczek w 3D. Z 10 projektów krakowianie wybiorą 3 finałowe propozycje, a ich autorzy zostaną finansowo nagrodzeni.
Jak informuje Jarosław Gołuszka z Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa, wybór krakowian ma się odbywać w okolicach Święta Zakochanych czyli Walentynek w 2025 roku. Po wybraniu najlepszego projektu partnerzy przystąpią do przygotowania i wykonania zwycięskiej instalacji.
Oficjalna prezentacja inicjatywy wykorzystania kłódek do stworzenia „Ławeczki Zakochanych” odbyła się w piątek 8 listopada w pobliżu miejsca, gdzie powstanie instalacja – na placyku obok kładki przy figurce Smoka Romantyka. Uczestniczyli w niej wiceprezydent Krakowa Stanisław Kracik i Jarosław Gołuszka z Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. Politechnikę Krakowską reprezentował podczas wydarzenia prorektor PK ds. studenckich dr inż. Marek Bauer. Jak podkreślał, studenci Politechniki Krakowskiej z dużymi sukcesami angażują się w projekty o społecznym wymiarze, tym bardziej takie ujmujące jak upamiętnienie uczuć. Za projektowanie ławeczki zabrali się z dużym entuzjazmem i kreatywnością. – Jestem pewien, że efekty ich pracy, na którą opiekę sprawuje prof. Maria Żychowska, będą znakomite. Już zapraszam na Politechnikę na wystawę podsumowującą projekt – mówił prorektor Marek Bauer.
(m)
Na zdjęciach:
Studenckie szkice ławeczki wykonane w ramach przedmiotu „Zintegrowane narzędzia prezentacji architektonicznej” / Fot. Grzegorz Schnotale
W oficjalnej prezentacji inicjatywy „Ławeczka Zakochanych” Politechnikę Krakowską reprezentował prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer
{fastsocialshare}
Siedmioro studentów Politechniki Krakowskiej znalazło się w gronie stypendystów Ministra Edukacji i Nauki na rok akademicki 2022/2023 za znaczące osiągnięcia naukowe, artystyczne i sportowe. Wyróżnieni stypendiami w wysokości 17 tys. zł zostali studenci Wydziałów Inżynierii i Technologii Chemicznej oraz Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK.
Do MEiN wpłynęło w tym roku 1150 wniosków o stypendia. Kandydatury studentów oceniał zespół 47 ekspertów, reprezentujących wszystkie dziedziny naukowe i artystyczne. Minister przyznał stypendium 414 studentom, których wnioski zostały pozytywnie zarekomendowane, w tym: 348 stypendiów za osiągnięcia naukowe, 28 stypendiów za osiągnięcia sportowe, 31 stypendiów za osiągnięcia artystyczne, 7 stypendiów za osiągnięcia mieszane (naukowo-artystyczne lub -sportowe).
Paweł Jamróz – biotechnologia,
Paweł Niezgoda – technologia chemiczna,
Małgorzata Noworyta – technologia chemiczna,
Paweł Stalmach – technologia chemiczna,
Katarzyna Starzak – technologia chemiczna,
Weronika Wałczyk – biotechnologia
Mateusz Jamroży – nanotechnologie i nanomateriały
Ilustracja MEiN
Stypendium ministra w wysokości 17 tys. zł jest wypłacane jednorazowo. Uczelnia dokonuje wypłaty w terminie 14 dni od dnia zaksięgowania środków na jej rachunku bankowym.
(mas)
{fastsocialshare}
21 października 2024 roku w Międzynarodowym Centrum Edukacyjno-Badawczym “Działownia” prof. dr hab. inż. Jan Taler świętował 50-lecie pracy naukowej. Wybitny naukowiec, światowej klasy ekspert w obszarze energetyki, obchodził jubileusz w gronie współpracowników i wychowanków z Katedry Energetyki Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, władz uczelni oraz kilkudziesięciu gości z Polski i świata. Jubileusz był jednocześnie pierwszym punktem programu International Conference on Cleaner Energy Transition, która przez trzy dni odbywa się na Politechnice Krakowskiej.
Konferencja naukowa o międzynarodowym zasięgu podjęła temat transformacji energetycznej jako odpowiedzi na problemy związane ze zmianami klimatycznymi, rosnącym zanieczyszczeniem powietrza i ograniczonymi zasobami paliw kopalnych. Wydarzenie idealnie wpisało się kontekstem w dorobek prof. Talera, który swoją pracę naukową poświęcił energetyce cieplnej, termodynamice, wymianie cieplnej i wsparciu budowy polskiego programu energetyki jądrowej.
Inspiracja dla kolejnych pokoleń naukowców
Wśród mów gratulacyjnych nie mogło zabraknąć głosu rektora Politechniki Krakowskiej, który podkreślił jak obszerny jest dorobek naukowy jubilata i ogromna jego pracowitość. – Żeby robić to wszystko, co Pan profesor robi, doba musi mieć 26 godzin. Ale ja Pana przejrzałem. Pan wstaje 2 godziny wcześniej i dlatego to się Panu udaje – żartował rektor Andrzej Szarata. Podarował profesorowi Talerowi oprawioną grafikę przedstawiającą zabytkowy budynek Politechniki Krakowskiej przy ulicy Kanoniczej w Krakowie oraz słoiczek miodu z politechnicznej pasieki.
Gratulacje profesorowi Talerowi złożyli też m.in. prof. Wiesław Zima, członek Rady Uczelni oraz dziekani Politechniki Krakowskiej. Dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki podkreślił wszechstronny charakter działalności profesora Talera w fundamentalnej dla losów świata dziedzinie, jaką jest energetyka. – Na dzisiejszą pozycję Pana Profesora – badacza wybitnego – złożyły się pasja naukowa i konsekwentne podejmowanie wyzwań badawczych we współpracy z ośrodkami naukowymi oraz przemysłowymi zarówno w kraju jak i za granicą. Ponadto trud wieloletniej aktywności publikacyjnej oraz patentowej, a w końcu dbałość o najwyższe standardy akademickie – mówił dziekan Stanisław Rybicki jednocześnie zaznaczając, że intelektualnej inspiracji dostarczanej studentom i pracownikom uczelni przez profesora Talera nie da się przecenić, a stworzona i kierowana przez niego Katedra Energetyki jest jedną z najbardziej prestiżowych na WIŚiE PK.
Dziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek przypominał: – 50 lat pracy naukowej to bardzo duże osiągnięcie dla każdego naukowca. 45 lat tej pracy było związane z Wydziałem Mechanicznym. Profesor należy do tych fundamentalnych osób, które tworzyły ten Wydział i zawsze będzie w naszym sercu jako osoba, która przyczyniła się do jego intensywnego rozwoju. Dawni uczniowie Pana profesora są dziś pracownikami Wydziału Mechanicznego. Jego pasja, zaangażowanie, ale przede wszystkim wiedza służą i będą służyć następnym pokoleniom – mówił Jerzy Sładek.
Laudację na cześć profesora Talera wygłosił jego wybitny wychowanek z Katedry Energetyki i jednocześnie jeden z przewodniczących konferencji ICCET 2024 prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń. – Zawsze imponowała mi bardzo ciężka praca pana profesora Talera. Jako jeden z ostatnich opuszczał budynek Wydziału Mechanicznego, gdzie na szóstym piętrze ma swój pokój. Jest przykładem osoby, która swoją ciężką pracą, wielkim talentem i też życzliwością do ludzi jest w stanie dużo osiągnąć w świecie nauki, jak również rozwinąć wielką grupę wychowanków, do których mam zaszczyt się zaliczać. Chciałbym Mu za to serdecznie podziękować – mówił.
Badania prof. Talera koncentrują się na inżynierii wymiany ciepła i inżynierii cieplnej, w szczególności w takich obszarach jak odwrotne problemy przewodzenia ciepła, pomiar strumienia ciepła i współczynników wymiany ciepła, wymienniki ciepła, osadzanie się popiołu i żużlowanie w kotłach parowych, dynamika dużych kotłów parowych, numeryczne modelowanie przegrzewaczy, naprężenia cieplne, analiza strukturalna z wykorzystaniem analizy elementów skończonych (MES) oraz monitorowanie i przewidywanie żywotności kotłów energetycznych. Kierowana przez prof. Talera Katedra Energetyki jest jednym z organizatorów ICCET 2024. W zamyśle komitetu organizacyjnego konferencja stanowi odpowiedź na wyzwania związane z problemami zmian klimatu, zanieczyszczenia powietrza i kurczącymi się zasobami paliw kopalnych.
Dorobek, który niełatwo podsumować
Jan Taler urodził 25 marca 1950 roku w Starej Kuźnicy, w województwie świętokrzyskim. Ukończył szkołę podstawową w Nieświniu. Następnie w 1964 roku podjął naukę w Technikum Mechanicznym w Kielcach, które ukończył z wyróżnieniem. W 1969 roku, po zdaniu egzaminu wstępnego, został przyjęty na Wydział Mechaniczny Politechniki Krakowskiej. Studia ukończył z wynikiem bardzo dobrym oraz wyróżnieniem w roku 1974, broniąc pracę magisterską pt. “Badania i analiza cieplnych warunków pracy kotła odzysknicowego typu OKG-100-3G zainstalowanego w Stalowni Konwertorowo-Tlenowej HiL” i uzyskał tytuł magistra inżyniera mechanika o specjalności technologia aparatury przemysłowej.
Bezpośrednio po studiach mgr inż. Jan Taler rozpoczął pracę w Zakładzie Maszyn i Urządzeń Energetycznych w Instytucie Aparatury Przemysłowej i Energetyki Politechniki Krakowskiej na stanowisku asystenta. W 1977 r. obronił z wyróżnieniem pracę doktorską pt. “Analiza pola temperatury i naprężeń w rurach ekranowych kotłów pracujących przy wysokich i zmiennych obciążeniach cieplnych”, za którą w październiku 1979 r. otrzymał indywidualną nagrodę Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki III-go stopnia. Był stypendystą DAAD (Deutscher Akademischer Austauschdienst) w Instytucie Techniki Procesowej i Kotłowej na Uniwersytecie w Stuttgarcie, a później tam także stypendystą Fundacji im. Aleksandra von Humboldta. W tamtejszym Państwowym Instytucie Kontroli Materiałów zajmował się obliczeniami cieplno-wytrzymałościowymi zbiorników reaktorów jądrowych w czasie ich awaryjnego schładzania.
W czerwcu 1987 roku Rada Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej nadała prof. Janowi Talerowi stopień naukowy doktora habilitowanego za pracę pt. “Symulacja dynamiki kotłów z obiegiem naturalnym uwzględniająca naprężenia termiczne. W październiku 1991 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego na Politechnice Krakowskiej. Tytuł profesora otrzymał 30 maja 1994 roku. Od 1 października 1991 do 30 września 1993 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Aparatury Przemysłowej i Energetyki PK ds. naukowo-badawczych. W tym okresie dyrektorem Instytutu był prof. dr hab. inż. Franciszek Młynarski. Od 1 października 1993 roku do 30 września 2009 profesor Taler zajmował stanowisko dyrektora ww. Instytutu oraz kierownika Katedry Maszyn i Urządzeń Energetycznych. Od tego roku jest również kierownikiem specjalności Systemy i Urządzenia Energetyki Cieplnej na Wydziale Mechanicznym PK. Po podziale w roku 2009 instytutu Aparatury Przemysłowej i Energetyki na dwie jednostki, Katedra Maszyn i Urządzeń Energetycznych pod kierownictwem prof. Jana Talera uzyskała prawo samodzielnej jednostki M9. Staraniem profesora w roku 2012 przekształcona została w Instytut Maszyn i Urządzeń Energetycznych, w skład którego weszły Katedra Maszyn i Urządzeń Energetycznych oraz Zakład Maszyn Przemysłowych. Od chwili powołania nowego Instytutu tj. od 30 września 2012 r. profesor Taler pełni funkcję jego dyrektora oraz kierownika Katedry Maszyn i Urządzeń Energetycznych. W październiku 2019 roku po zmianach w strukturze organizacyjnej uczelni Instytut Maszyn i Urządzeń Energetycznych przekształcony został w Katedrę Energetyki, która weszła w skład Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki. Obecnie prof. Jan Taler pełni funkcję kierownika tej Katedry. Jest również opiekunem kierunku Energetyka.
Międzynarodowa konferencja na PK – o tematach wagi globalnej
Jubileusz prof. Jana Talera towarzyszy rozpoczętej w poniedziałek na PK międzynarodowej konferencji naukowej – International Conference on Cleaner Energy Transition. Program wydarzenia składa się z ponad 80 punktów – wykładów, warsztatów, prelekcji, sesji plenarnych i referatów. – Transformacja energetyczna to proces stopniowego odchodzenia od paliw kopalnych, takich jak węgiel, ropa naftowa i gaz ziemny, na rzecz odnawialnych źródeł energii. Dzieje się to na poziomie globalnym, a głównym celem tego procesu jest zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych, walka z kryzysem klimatycznym oraz dążenie do zapewnienia stabilnych i bezpiecznych dostaw energii dla przyszłych pokoleń. Oprócz ochrony środowiska, zmiany te przynoszą korzyści gospodarcze, takie jak tworzenie nowych miejsc pracy w sektorach związanych z czystą energią – mówi dr inż. Marek Majdak z Katedry Energetyki Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, członek komitetu organizacyjnego ICCET 2024.
Transformacja energetyczna jest nie tylko odpowiedzią na zmiany klimatyczne, ale także krokiem w kierunku większej niezależności energetycznej. Stawia na wykorzystanie lokalnych, odnawialnych zasobów energii, co zmniejsza zależność od surowców importowanych z innych krajów. Dodatkowo, przejście na czystą energię pozwala na obniżenie kosztów zdrowotnych związanych z zanieczyszczeniem powietrza oraz wspiera tworzenie zrównoważonych miejsc pracy w sektorze OZE.
ICCET 2024 podjęła takie szczegółowe zagadnienia jak elastyczność systemów energetycznych, systemy energii cieplnej, energia i budynki, spalanie paliw, magazynowanie energii, gospodarka o obiegu zamkniętym, zmiany klimatyczne, bezpieczeństwo energetyczne, maszyny i urządzenia elektryczne, zrównoważone zużycie energii, transport i konwersja czystej energii, efektywność energetyczna procesów przemysłowych, modelowanie matematyczne w inżynierii energetycznej, metryki związane z energią dla zrównoważonego rozwoju, zrównoważone praktyki i minimalizacja śladu węglowego czy inteligentne systemy energetyczne.
Więcej informacji o konferencji i jej program można znaleźć tutaj
(jp)
Fot. Jakub Paduch
{fastsocialshare}
W związku ze śmiercią Rektora Politechniki Krakowskiej prof. Andrzeja Białkiewicza 22 marca 2023 r., na podstawie art. 24 ust. 5 oraz ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 572, z późn. zm.) Przewodniczący Kolegium Elektorów Politechniki Krakowskiej prof. Dariusz Bogdał stwierdził wygaśnięcie mandatu Rektora PK prof. Andrzeja Białkiewicza z dniem Jego śmierci.
W konsekwencji stwierdzenia wygaśnięcia mandatu Rektora PK, na mocy art. 24 ust. 8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.) obowiązki Rektora w okresie od 23 marca 2023 r. do dnia wyboru nowego rektora pełni najstarszy członek Senatu Politechniki Krakowskiej, posiadający co najmniej stopień doktora – dr inż. arch. Bogdan Siedlecki, prof. PK.
Wybory nowego rektora PK zostaną przeprowadzone zgodnie z procedurą opisaną w Statucie Politechniki Krakowskiej i Ordynacji Wyborczej, będącej jego częścią.
Procedury wyborcze na PK rozpoczną się piątek 31 marca 2023 r. Na ten dzień przewodniczący Uczelnianej Komisji Wyborczej (UKW) dr hab. inż. Piotr Czub, prof. PK zwołał nadzwyczajne posiedzenie UKW. Jego przedmiotem będzie m.in. opracowanie projektu uchwały wyborczej, która określi szczegółowy terminarz wyborów. Uchwałę wyborczą z terminarzem wyborów zatwierdza następnie Senat PK.
Wyboru Rektora dokona Kolegium Elektorów, wybrane na kadencję 2020-2024 r. Osoba wybrana na funkcje Rektora będzie ją pełnić od dnia stwierdzenia wyboru do końca kadencji 2020-2024, czyli do 31 sierpnia 2024 r.
Do wyboru stosuje się takie zasady jak w przypadku wyborów na pełną kadencję. Czynności wyborcze obejmują:
a) zgłaszanie kandydatów przez pracowników, członków rady uczelni, organy samorządu studentów i samorządu doktorantów,
b) wyrażanie przez zgłoszone osoby braku zgody na kandydowanie w terminie 7 dni od ogłoszenie listy przez UKW,
c) opiniowanie zgłoszonych osób przez Senat PK,
d) wskazanie kandydatów na rektora przez Radę Uczelni,
e) wyrażenie zgody na kandydowanie przez osoby wskazane przez Radę Uczelni,
f) wybór rektora przez kolegium elektorów spośród osób, które wyraziły zgodę na kandydowanie.
Uczelniana Komisja Wyborcza będzie informować wspólnotę uczelni o zasadach, terminach i miejscu przeprowadzania wyborów m.in. za pośrednictwem serwisu internetowego PK.
Nadzwyczajne posiedzenie Senatu, na którym procedowany będzie projekt uchwały w sprawie zatwierdzenia szczegółowego terminarza wyborów na rektora Politechniki Krakowskiej, zostało zwołane na środę 5 kwietnia br.
(mas)
Aktualizacja 31-03-2023
Na Politechnice Krakowskiej odbyło się jubileuszowe posiedzenie Komitetu Inżynierii Produkcji Polskiej Akademii Nauk (KIP PAN). 15-lecie komitetu to nie tylko okazja do podsumowania dotychczasowej działalności, ale także dobry moment na podjęcie dyskusji na temat dalszego rozwoju inżynierii produkcji.
Jubileuszowe posiedzenie Komitetu Inżynierii Produkcji Polskiej Akademii Nauk odbyło się 15 października br. w Sali Senackiej PK. W spotkaniu udział wzięli zarówno obecni, jak i byli członkowie KIP PAN, którymi są profesorowie repezentujący największe polskie uczelnie techniczne. Oprócz nich na jubileuszowym posiedzeniu obecni byli specjaliści innych dziedzin naukowych, a wśród nich: prof. dr hab. inż. Andrzeja Szarata (rektor Politechniki Krakowskiej), dr hab. inż. Sylwester Tabor, prof. URK (rektor Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie), prof. dr hab. inż. Krzysztof Mendrok (prorektor ds. kształcenia Akademii Górniczo-Hutniczej) oraz prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek (dziekan Wydziału Mechanicznego PK). Dzięki połączeniu on-line w uroczystościach 15-lecia KIP PAN uczestniczyła również dr hab. inż. Maria Mrówczyńska, Wiceminister Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Podczas spotkania przedstawiciele środowiska akademickiego wspólnie dyskutowali na temat dalszego rozwoju inżynierii produkcji w kontekście dynamiki zmian cywilizacyjnych, gospodarczych czy tych związanych ze systemem szkolnictwa wyższego. W rozmowach ważną kwestią była zmiana warunków, w jakich od 2018 roku funkcjonuje środowisko naukowe skupione wokół inżynierii produkcji (wówczas dyscyplina ta została włączona do inżynierii mechanicznej). Jak podkreśla prof. dr hab. inż. Sebastian Skoczypiec, przewodniczący KIP PAN: – Jednym z wyzwań na najbliższe lata dla komitetu jest podjęcie działań zmierzających do przywrócenia dyscypliny inżynieria produkcji, co jest kluczowym elementem dalszego rozwoju tego obszaru wiedzy i kompetencji oraz kadr naukowych. Jako demokratycznie wybrana reprezentacja środowiska akademickiego Komitet Inżynierii Produkcji powinien wziąć na siebie odpowiedzialność za zachowanie odrębności inżynierii produkcji. Tę kwestię porusza także uchwała z okazji Jubileuszu 15-lecia Komitetu Inżynierii Produkcji PAN, która została przyjęta przez aklamację na zakończenie posiedzenia. W uchwale został zawarty następujący zapis: Środowisko zrzeszone w Komitecie Inżynierii Produkcji PAN nie widzi żadnej korzyści z włączenia inżynierii produkcji w skład inżynierii mechanicznej dla rozwoju nauki i gospodarki. Likwidacja tej dyscypliny nieuchronnie prowadzi do jej marginalizacji i atomizacji zorganizowanej dzisiaj grupy naukowców oraz ogranicza możliwości awansu kadr naukowych, co w przyszłości zahamuje rozwój tak potrzebnego obszaru wiedzy i kompetencji. Uważamy, że klasyfikacja dyscyplin naukowych powinna stymulować rozwój kluczowych dla nowoczesnej gospodarki obszarów wiedzy, a przywrócenie dyscypliny inżynieria produkcji jest ważnym krokiem w tym kierunku.
W dyskusji na temat aktualnych wyzwań dla przedsiębiorstw produkcyjnych oraz znaczenia inżynierii produkcji (w tym również jako samodzielnej dyscypliny naukowej) dla rozwoju nowoczesnej gospodarki ważnym głosem był referat prof. dr. hab. inż. Józefa Kuczmaszewskiego pt.: „Inżynieria produkcji w wyzwaniach rewolucji cywilizacyjnej”. Członkowie jubileuszowego posiedzenia mogli również zapoznać się z wynikami badania ankietowego na temat wyzwań badawczych dla współczesnej inżynierii produkcji przeprowadzonego przez prof. dr hab. inż. Krzysztofa Santarka z Politechniki Warszawskiej.
Jubileuszowe spotkanie było także dobrym momentem do podsumowania dotychczasowej działalności Komitetu. Osiągnięcia i historię KIP PAN podsumował prof. dr hab. inż. Sebastian Skoczypiec, a wyniki przygotowanej przez komitet ekspertyzy pt.: „Istota i perspektywy rozwoju inżynierii produkcji w kontekście (makro-) dyscypliny inżynieria mechaniczna” omówiła prof. dr hab. inż. Justyna Patalas-Maliszewska z Uniwersytetu Zielonogórskiego. W trakcie posiedzenia wyróżnione zostały osoby zasłużone dla Komitetu Inżynierii Produkcji PAN. Do uhonorowanych w poprzednich latach profesorów Ryszarda Knosali, Józefa Matuszka i Józefa Kuczmaszewskiego, dołączyli: prof. Zbigniew Banaszak, prof. Jan Duda, prof. Adam Hamrol, prof. Józef Gawlik, prof. Wacław Gierulski, prof. Jan Kaźmierczak, prof. Joanicjusz Nazarko, prof. Krzysztof Santarek, prof. Bożena Skołud oraz prof. Antoni Świć.
Komitet Inżynierii Produkcji działa przy Wydziale Nauk Technicznych PAN i realizuje badania oraz studia w zakresie projektowania, udoskonalania i zarządzania systemami i procesami produkcyjnymi w ujęciu holistycznym (tj. uwzględniając aspekty techniczne, organizacyjne, prakseologiczne, ekonomiczne, społeczne, ergonomiczne, środowiskowe itd.). Komitet prowadzi również działalność upowszechniającą wiedzę o szeroko rozumianej problematyce współczesnej inżynierii produkcji. W skład KIP PAN wchodzi 33 profesorów. Od 2024 r. przewodniczącym Komitetu jest prof. Sebastian Skoczypiec, kierownik Katedry Inżynierii i Automatyzacji Produkcji Politechniki Krakowskiej (więcej: Prof. Sebastian Skoczypiec na czele Komitetu Inżynierii Produkcji PAN).
Na zdjęciach, 1) Rozpoczęcie obrad przez przewodniczącego Komitetu Inżynierii Produkcji PAN prof. dr. hab. inż. Sebastiana Skoczypca, 2) Jubileuszowe posiedzenie Komitetu Inżynierii Produkcji Polskiej Akademii Nauk w Sali Senackiej Politechniki Krakowskiej, 3) Pamiątkowe zdjęcie uczestników Jubileuszu KIP PAN / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
2 kwietnia na całym świecie obchodzony jest Światowy Dzień Świadomości Autyzmu. Studenci ze spektrum zaburzeń autystycznych (ASD) mogą liczyć na Politechnice Krakowskiej na szczególne wsparcie. To oferta indywidualnej opieki specjalisty-asystenta, pomagającego w codziennych wyzwaniach studenckiego życia. Uczelnia zaangażowała się w projekt „Asystent Studenta z ASD”, którego celem jest zwiększenie dostępności PK dla studentów neuronietypowych. Teraz w jego ramach powstaje „Inkubator Asystentów”, czyli sieć uczelnianych wolontariuszy – studentów i pracowników – którzy będą na co dzień pomagać studentom i doktorantom Politechniki ze szczególnymi potrzebami. Właśnie ruszył nabór wolontariuszy.
– Celem projektu „Asystent Studenta z ASD” jest poprawa sytuacji osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD) przez stworzenie im możliwości skorzystania ze wsparcia asystenta, czyli zaufanej osoby z odpowiednimi kompetencjami do udzielenia pomocy, dostosowanej do potrzeb konkretnego studenta. Następny krok to stworzenie całej sieci osób wspierających studentów neuronietypowych – mówi dr inż. Agnieszka Łapczuk, która pełni rolę Asystenta-Lidera na PK.
Skąd potrzeba takiej pomocy? Bo na polskich uczelniach rośnie liczba studentów z ASD (to określenie szczególnego podtypu całościowych zaburzeń rozwojowych bez różnicowania na autyzm i zespół Aspergera, obejmujących wszelkie formy odmienności neurologicznej), ale świadomość ich potrzeb i dostępność środków, którymi można zwiększyć ich szanse na ukończenie studiów oraz aktywizację społeczną i zawodową, wciąż nie są wystarczające. Tymczasem – jak wskazują badania – osoby z ASD charakteryzują się szczególnymi cechami. Często mają doskonałe zdolności pamięciowe, właściwie zmotywowane potrafią szybko się uczyć i łączyć wiedzę z różnych, nawet odległych tematycznie dziedzin. Cechują je też m.in. zdolności do szczegółowego badania wąskich obszarów wiedzy, konsekwentne dążenie do wyznaczonego celu, odporność na krytykę czy wpływy zewnętrzne przy realizacji obranego celu. Jednocześnie mają też różne trudności, m.in. w rozumieniu świata społecznego, nawiązywaniu i uczestniczeniu w interakcjach z innymi studentami czy nauczycielami, podejmowaniu pracy zespołowej. Mogą mieć też trudności związane z zachowaniem w sytuacjach społecznych czy okolicznościach dla nich nowych, niespodziewanych, nagłych, a także trudności z rozumieniem formalnych, ale i nieformalnych zasad panujących na uczelni. Od wykładowców, pracowników uczelni i innych studentów, od ich życzliwości, elastyczności i otwartości zależy często czy potencjał studenta ze szczególnymi potrzebami zostanie uwolniony czy wręcz zmarnowany (w ostateczności prowadząc do decyzji o rezygnacji ze studiów).
Celem projektu „Asystent Studenta z ASD” jest poprawa sytuacji osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD) przez stworzenie im możliwości skorzystania ze wsparcia asystenta, czyli zaufanej osoby z odpowiednimi kompetencjami do udzielenia pomocy, dostosowanej do potrzeb konkretnego studenta.
– Na Politechnice Krakowskiej wspieramy studentów z ASD przez poradnictwo oraz usługi asystenckie. Aby z nich skorzystać nie jest wymagane orzeczenie o niepełnosprawności ani pełna diagnoza w kierunku spektrum zaburzeń autystycznych. Każdy kto podejrzewa u siebie ASD, możesz zgłosić się i uzyskać wsparcie. Obecnie z takiego wsparcia korzysta 5 studentów. Zakres i częstotliwość pomocy ustalana jest indywidualnie i może dotyczyć różnych obszarów studenckiej codzienności np. załatwiania spraw formalnych, relacji z wykładowcami i kolegami, planowania samodzielnej nauki czy czasu wolnego – mówi dr inż. Agnieszka Łapczuk.
Teraz pod jej kierunkiem powstaje na PK sieć asystentów-wolontariuszy, którzy – po przeszkoleniu – stworzą swoisty inkubator wsparcia. – Zapraszamy do wolontariackiej grupy asystentów osoby – studentów i pracowników uczelni – które najpierw chcą się dowiedzieć więcej na temat neuroróżnorodności, a potem będą pomagać studentom z ASD i włączą się w działania na rzecz dostępności naszej uczelni. Dzięki rozszerzeniu grupy asystentów będziemy mogli pomagać większej grupie studentów niż obecnie.
Jakie wymagania musi spełnić wolontariusz kandydujący na asystenta? – Powinien cechować się komunikatywnością, empatią, zrozumieniem, szacunkiem dla studenta neuronietypowego oraz chęcią niesienia pomocy, ale też wytrwałością, odpornością na niepowodzenia i konsekwencją w działaniu – wymienia Agnieszka Łapczuk. Wolontariusz musi też być dyskretny i taktowny, będzie pracował z zachowaniem całkowitej poufności i poszanowaniem prywatności studenta z ASD.
Zakres pomocy student ze zdiagnozowanymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu określi wspólnie z liderem asystentów na PK i asystentem-wolontariuszem. Może to być wsparcie w kontaktach z grupą innych studentów, kontaktach z wykładowcami, pomoc w załatwieniu formalnych spraw w administracji uczelni np. zapisanie się do biblioteki, złożenie wniosków w dziekanacie. W pierwszych dniach studiów może to być też np. towarzyszenie studentowi/doktorantowi neuronietypowemu w drodze z miejsca zamieszkania na zajęcia dydaktyczne albo obejście kampusów uczelni, po to, by rozpoznać ewentualne trudności związane z orientacją w terenie oraz czynnikami stresogennymi. Pomoc może też polegać na wsparciu w komunikacji podczas zajęć na uczelni czy szkoleń dla studentów, monitorowaniu dopełniania przez studenta formalności związanych z tokiem studiów. Warto jednak pamiętać, że asystent nie wyręczy studenta w obowiązkach związanych z nauką czy administracyjnych, nie ingeruje w ich wypełnianie. Tylko pomaga.
Zaangażowanie w projekt „Asystent Studenta z ASD” (to ogólnopolski program realizowany w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój (POWR.04.01.00-IZ.00-00-027/20) to jedno z wielu działań, które Politechnika Krakowska podejmuje, by wspierać osoby ze szczególnymi potrzebami. Wszystkie koordynuje Biuro ds. Osób z Niepełnosprawnościami PK. Szeroki program działań zwiększający dostępność uczelni we wszystkich wymiarach uczelnia realizuje też dzięki 3 mln zł środków unijnych, pozyskanych na projekt „Dostępna PK”. – Staramy się zapewnić wszystkim członkom naszej społeczności równe warunki do pełnego uczestnictwa w życiu uczelni i społeczności akademickiej, w tym podczas rekrutacji, kształcenia, prowadzenia badań naukowych, udziału w wydarzeniach kulturalnych i sportowych oraz zatrudnieniu – podkreśla dr inż. Marek Bauer, prorektor Politechniki Krakowskiej ds. studenckich. Jedną z nowych inicjatyw służących temu celowi będzie powołanie na Politechnice Centrum Wolontariatu. Prace nad nim już trwają.
(mas)
{fastsocialshare}
24 października w godz. 10.00-15.00 Hala Centrum Sportu i Rekreacji PK przy ul. Kamiennej 17 znów stanie się miejscem spotkania przedstawicieli wielu firm, reprezentujących ważne branże rynku, ze studentami i absolwentami Politechniki Krakowskiej, a także innych krakowskich uczelni. Jak co roku o tej porze, Biuro Karier PK zaprasza wszystkich zainteresowanych do udziału w Inżynierskich Targach Pracy. Udział w wydarzeniu jest bezpłatny. Wystarczy pobrać specjalny bilet. Swoją obecność zapowiedziało ponad 40 wystawców.
Uczestnicy Inżynierskich Targów Pracy PK będą mieli okazję, aby sprawdzić aktualne oferty pracy, praktyk i staży bezpośrednio u pracodawców. W tegorocznej edycji nie zabranie kluczowych branż, m.in. budowlanej, IT, elektrotechnicznej, chemicznej, energetycznej, mechanicznej, telekomunikacyjnej. ITP to oczywiście możliwość spotkania z rekruterami z firm oraz wysłuchania prezentacji, przybliżających działalność konkretnych przedsiębiorstw.
W politechnicznym wydarzeniu weźmie udział 44 wystawców: ABB Business Services Sp. z o.o., Backbase, Hitachi Energy Services Sp. z o.o., Woodward Poland Sp. z o.o., Air Liquide Global E&C Solutions Poland S.A., ALTEN Polska Sp. z o.o., Apleona Polska Sp. z o.o., Aon Sp. z o.o., BorgWarner eMobility Poland sp. z o.o., Budimex S.A., Carlsberg Polska S.A, COWI Polska Sp. z o.o., Cummins Ltd. Sp. z o.o. Oddział w Polsce, Duna Polska S.A., E80 Group Sp. z o.o., Eleks Sp. z o.o., Elsta Sp. z o.o., ERBUD S.A., Eurovia Polska S.A., Give Steel BIM & Structural Design Sp. z o.o., GOLDBECK CEE North Sp. z o.o., GT CONSTRUCTION Sp. z o.o., Iv Poland Sp. z o.o., Jacobs, Koleje Małopolskie Sp. z o.o., Kongsberg Maritime CM Sp. z o. o., Lajkonik Snacks Sp. z o.o., Mabuchi Motor Poland Sp. z o.o., Malbox Sp. z o. o., Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne S.A. w Krakowie, Newag IP Management Sp. z o.o., Nord Napędy Zakłady Produkcyjne Sp. z o.o., PGNiG TECHNOLOGIE S.A., Phillips Medisize Poland Sp. z o.o., Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A., Przedsiębiorstwo Budowlano-Produkcyjne Łęgprzem Sp. z o.o., Przedsiębiorstwo Usług Technicznych “FIRMUS” Sp. z o.o., PSP Concept Sp. z o.o., Selvita S.A., STRABAG Sp. z o.o., STRYKER, Unibep S.A., Warbud S.A., WAWEL S.A., Zakład Elektroniczny Omega Sp. z o.o.
Tradycyjnie już, uczestnicy wydarzenia będą mogli skorzystać z porad doradców zawodowych Biura Karier PK, skonsultować swoje dokumenty aplikacyjne oraz porozmawiać o ścieżkach kariery zawodowej. – Zachęcamy do weryfikacji swoich dokumentów aplikacyjnych z doradcami i przedstawicielami pracodawców. Takie konsultacje pozwalają stworzyć naprawdę dobre CV, które podkreśli mocne strony kandydata i będzie dopasowane do wymagań pracodawców. Warto przeanalizować swoje dokumenty aplikacyjne ze specjalistami, ponieważ CV jest niejako pierwszą wizytówką studentów, którzy wchodzą na rynek pracy – mówi dr Maja Ziętara, kierowniczka Biura Karier.
Nowością tegorocznej edycji Inżynierskich Targów Pracy jest specjalna sekcja tematyczna, poświęcona współpracy i ofercie Politechniki Krakowskiej dla przedsiębiorstw. O godz. 11.30 i 13.30 przewidziano formułę „Przy kawie o biznesie”, czyli prezentację oferty kooperacji dla zainteresowanych firm (w sali konferencyjnej), przygotowywaną przez Dział Promocji. Ponadto, w Pawilonie Organizatora w głównej hali, swój zakres działania i propozycje dla przedstawicieli biznesu przedstawią pracownicy różnych jednostek Politechniki Krakowskiej, wskazując konkretne zakresy merytoryczne: rozwijanie przedsiębiorczości – Akademicki Inkubator Przedsiębiorczości, oferta technologiczna i usług badawczych – Centrum Transferu Technologii PK, oferta akredytowanych laboratoriów uczelni – pełnomocnik rektora ds. laboratoriów akredytowanych oraz współpraca studencka i z kołami naukowymi – FutureLab PK.
Sponsorami tegorocznej edycji Inżynierskich Targów Pracy PK są: Woodward Poland Sp. z o.o., Hitachi Energy Poland Sp. z o.o., Backbase Poland Sp. z o.o., ABB Business Service Sp. z o.o.
Śledź informacje o wydarzeniu na Facebooku
(bk)
{fastsocialshare}
30 marca br. na Sali Senackiej Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24 odbyło się spotkanie z laureatami etapu okręgowego XXXVI Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych. Sukcesu pogratulowali im dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK prorektor ds. ogólnych Politechniki Krakowskiej oraz prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej. Najlepsi uczestnicy zmierzą się w finale, który odbędzie się w połowie kwietnia w Warszawie.
Olimpiada Wiedzy i Umiejętności Budowlanych od 1987 roku rozwija wśród uczniów liceów i techników zainteresowanie budownictwem i daje im możliwość pogłębienia wiedzy i umiejętności w tej tematyce.
Konkurs dzielony jest na trzy etapy: szkolny, okręgowy i centralny. Eliminacje II stopnia odbyły się 4 marca br. w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” na kampusie głównym PK. Wzięło w nich udział ponad 100 uczniów. Krakowski etap, podobnie jak w poprzednich latach, został objęty patronatem przez rektora Politechniki Krakowskiej, śp. prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza.
Do finału centralnego XXXVI Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych zakwalifikowało się 15 uczestników z okręgu krakowskiego:
Od lat w eliminacjach okręgowych Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych czołowe miejsca zajmują uczniowie szkół limanowskich. W tym roku prawdziwy triumf odniósł Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych im. ks. prof. J. Tischnera w Limanowej. Ranking szkół w zawodach II stopnia w okręgu V. krakowskim XXXVI OWiUB szkoła ta zjęła pierwsze miejsce z 1253 punktami rankingowymi. Drugie miejsce należy Zespołu Szkół Nr 1 im. Józefa Piłsudskiego w Limanowej (1118 punktów), a trzecie do Zespołu Szkół Budowlanych Nr 1 w Krakowie (800 punktów). Pełna lista klasyfikacyjna uczestników zawodów II stopnia XXXIII OWiUB znajduje się na stronie internetowej: www.olimpiadabudowlana.pl.
Komitetowi Okręgowemu OWiUB z siedzibą w Krakowie przewodniczy dr inż. Marcin Radoń z Wydziału Inżynierii Lądowej PK. Podczas spotkania na Sali Senackiej, laureatom okręgu krakowskiego wręczono nagrody ufundowane przez Politechnikę Krakowską, firmę Fakro, Stowarzyszenie Producentów Cementu oraz Małopolską Okręgową Izbę Inżynierów Budownictwa.
Na zdjęciach: laureaci etapu okręgowego XXXVI Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych i ich nauczyciele; przedstawiciele Politechniki Krakowskiej – dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK prorektor ds. ogólnych Politechniki Krakowskiej oraz prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej; dr inż. Stanisław Karczmarczyk (Małopolska Okręgowa Izba Inżynierów Budownictwa w Krakowie), Łukasz Lewandowski (Fakro), Artur Darłak i Paulina Gos (Stowarzyszenie Producentów Cementu), Tomasz Zemanek (Wydział Edukacji) / fot. Jan Zych
(J.S.)
{fastsocialshare}
Bolid H2H (“Hydrogen Hybrid”) to nowe dzieło studentów Politechniki Krakowskiej. Ma hybrydowy układ napędowy – silnik spalinowy, przystosowany do zasilania wodorem oraz silnik elektryczny. Obliczeniowa prędkość maksymalna bolidu „H2H” wynosi 180 km/h, ale to nie osiągane prędkości, a zeroemisyjność jest największą zaletą innowacyjnej konstrukcji. Połączenie zasilania wodorem i energią elektryczną pozwala na radykalne zmniejszenie emisji toksycznych składników spalin. Hybrydowy układ napędowy, dzięki odzyskaniu części energii kinetycznej pojazdu w trakcie hamowania, pozwala na zwiększenie wykorzystania energii zawartej w paliwie zasilającym pojazd. Taka może być przyszłość motoryzacji w dobie energetycznej transformacji. W oficjalnej prezentacji nowego bolidu, która odbyła się 22 października 2024 r. udział wziął m.in. rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata. Miał okazję poprowadzić innowacyjny pojazd.
Studenccy konstruktorzy z Koła Naukowego „Silniki Spalinowe” z władzami PK, Wydziału Mechanicznego i Katedry Pojazdów Samochodowych / Fot. Joanna Skowrońska
Od projektu nadwozia aż po ostateczny kształt bolidu w całości jest on dziełem 10-osobowego zespołu studentów z Koła Naukowego “Silniki Spalinowe”, działającego przy Katedrze Pojazdów Samochodowych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Nad konstrukcją pracowali: Dominik Gamoń (przewodniczący Koła), Rafał Włodarczyk, Łukasz Czaicki, Michał Gawliczek, Kamil Guśtak, Jakub Wagner, Mateusz Franczak, Paweł Wojdylak, Oliwia Smorąg, Hubert Curzydło. Opiekunami Koła są dr inż. Łukasz Rodak, który pomagał zespołowi od strony koncepcyjnej i silnikowej oraz dr inż. Krzysztof Weigel-Milleret, odpowiedzialny za nadzór nad projektem od strony układu kierowniczego, hamulcowego, zawieszenia i przeniesienia napędu.
– Naszym studentom udało się stworzyć pojazd, który jest zasilany zarówno wodorem jak i klasycznie benzyną, a jednocześnie jest hybrydą. Nie jest to technologia, którą wzięto z gotowego samochodu. Studenci opracowali wszystko od zera, sami. Ich wiedza, kompetencje i umiejętności są na absolutnie światowym poziomie, dlatego, że takich samochodów po prostu nie ma – podkreślał podczas prezentacji prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor PK. – Zespół pracował nad tym projektem w swoim czasie wolnym w ramach Koła Naukowego “Silniki Spalinowe”. Determinacja oraz czas poświęcony na zaprojektowanie i złożenie całej konstrukcji mógł być wykorzystany w dowolny inny sposób, a jednak studenci wybrali pracę w laboratorium, czasami po nocach. Bardzo mnie to cieszy i napawa dumą z naszej młodzieży.
Studencka konstrukcja wyrosła na gruncie wieloletnich prac badawczych naukowców Katedry Pojazdów Samochodowych Wydziału Mechanicznego PK, którzy jako pierwsi w Polsce prowadzili prace nad konwersją silników spalinowych na wodorowe. W tym roku zespół kierowany przez prof. Marka Brzeżańskiego zaprezentował publicznie silnik tłokowy przystosowany do zasilania wodorem. Rozwiązanie wzbudziło ogromne zainteresowanie, nie tylko w motoryzacyjnym świecie. A teraz stało się inspiracją dla studenckich innowatorów, którzy – korzystając z mentoringu ekspertów PK – przystosowali do zasilania wodorem silnik motocyklowy, a napęd innowacyjnego bolidu wzmocnili dodatkowo silnikiem elektrycznym.
– Połączenie dwóch silników – spalinowego, zasilanego wymiennie benzyną i wodorem oraz elektrycznego – daje nam nie tylko nowatorski wynalazek, ale też szczególne narzędzie badawcze, które będzie służyło kolejnym pokoleniom inżynierów przemysłu samochodowego do bardzo ważnych badań z zakresu chociażby emisji spalin – mówi prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek, dziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, na którym powstała innowacyjna konstrukcja.
W dwóch silnikach wielka moc
Studencki zespół konstruktorów stworzył nowatorskie połączenie silnika spalinowego zasilanego wodorem i silnika elektrycznego w układzie hybrydowym. Wykorzystany w bolidzie silnik spalinowy pochodzi z motocykla. Ma moc 118 kW (160 KM), objętość skokową 988 cm3 i 6-biegową skrzynię sekwencyjną. Silnik elektryczny posiada moc maksymalną 44kW. Maksymalny moment obrotowy to 120Nm. Silnik zasilany jest baterią litowo-jonową o napięciu znamionowym 72V i pojemności 50Ah. Całkowita masa bolidu to 720 kg.
Skąd pomysł na połączenie silnika z motocykla, przerobionego na zasilanie wodorem, z silnikiem elektrycznym? – Przeanalizowaliśmy dane techniczne silnika motocyklowego i okazało się, że silnik ten nie do końca nadaje się do napędu bolidu. Silnik motocyklowy jest przewidziany do napędu jednostek o znacznie mniejszej masie, dodatkowo układ nie posiada wstecznego biegu. Zastosowanie silnika elektrycznego w układzie hybrydowym rozwiązuje te problemy, ponieważ silnik elektryczny ma maksymalny moment obrotowy w zakresie małych prędkości obrotowych. Dodatkowo realizacja kierunku obrotu wału silnika elektrycznego jest prosta do wysterowania. Daje to możliwość jazdy do przodu i do tyłu – wyjaśnia Michał Gawliczek, student IV roku kierunku pojazdy samochodowe (specjalność diagnostyka i eksploatacja pojazdów samochodowych) na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej, członek Koła Naukowego “Silniki Spalinowe”.
Studenci, pod opieką mentorów z uczelni, stworzyli więc hybrydowy napęd wodorowo-elektryczny. – W tym przypadku jest to układ hybrydowy równoległy, w którym silnik elektryczny ma możliwość odzysku energii w trakcie jazdy. Wodór to paliwo przyszłości w świecie motoryzacji, stąd jego wybór, ale bolid można tankować także benzyną. Studenci osiągnęli to poprzez równoczesne podłączenie układu zasilania benzyną oraz układu zasilania wodorem. Używane w trakcie jazdy paliwo można w każdej chwili zmienić – nie musimy w tym celu pojazdu gasić, opróżniać zbiornika i tankować ponownie. To rozwiązanie pozwala zbadać jakie jest stężenie toksycznych składników spalin przy zasilaniu benzyną, a jakie przy wodorze w danym punkcie pracy silnika, przy danej prędkości jazdy, prędkości obrotowej czy danym obciążeniu. To wszystko możemy zmierzyć w czasie rzeczywistym – mówi dr inż. Łukasz Rodak z Katedry Pojazdów Samochodowych Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, opiekun Koła Naukowego “Silniki Spalinowe”.
Obliczeniowa prędkość maksymalna pojazdu to 180 km/h. – Obliczenia zostały dokonane dla zaproponowanego hybrydowego układu napędowego. Na podstawie przeprowadzonych przez nas wyliczeń pojazd powinien mieć zasięg 50 km przy w pełni naładowanej butli z wodorem i baterii trakcyjnej – mówi Michał Gawliczek.
Większość elementów konstrukcyjnych pojazdu takich jak: elementy układu zawieszenia, układu kierowniczego, układu paliwowego, układu napędowego zostały zaprojektowane i wykonane we własnym zakresie przez członków Koła Naukowego “Silniki Spalinowe”. Mowa tu o m.in. o konstrukcji zawieszenia, projekcie mocowania silników, wycinaniu czy spawaniu elementów pojazdu. Studenci wykonali też projekt 3D ramy bolidu, na podstawie którego powstał pierwszy model karoserii z aluminium. – To o wiele tańszy materiał od laminatu czy włókna węglowego, a różnica w wadze końcowej pojazdu jest niewielka. Aspekt ekonomiczny studenckiego projektu był bardzo istotny. Studenci rozrysowali elementy karoserii, które zostały laserowo wycięte, a następnie przymocowane do ramy. W pewnym sensie była to także nauka całego procesu uzyskania gotowego nadwozia pojazdu – od projektu do efektu końcowego – mówi dr inż. Łukasz Rodak.
Całkowity koszt konstrukcji bolidu „H2H” zespół ocenia na od 60 do 80 tysięcy złotych.
Mocno skomplikowany gokart
Największą różnicą w sposobie jazdy pomiędzy bolidem „H2H” a zwykłym samochodem jest to, że bolid nie ma systemów wspomagania kierowania. Żeby dobrze nim skręcić trzeba włożyć w manewr trochę siły. Bolid nie ma też systemów korekcji jazdy przy zagrożeniu poślizgiem (ESP) ani ABS (zapobiegania blokowaniu kół). Hamowanie na nawierzchni bez przyczepności opiera się głównie na umiejętnościach kierowcy. – To zupełnie inne wrażenie z jazdy. Wspomagania nie ma żadnego, aczkolwiek pojazd jest dość nisko położony. Niski środek ciężkości sprawia, że prowadzi się go bardzo dobrze, ale z racji umiejscowienia silników duża część masy znajduje się na tyle pojazdu, przez co trzeba być bardzo czujnym w niesprzyjających warunkach drogowych – mówi Jakub Wagner, jeden z konstruktorów i kierowca bolidu H2H, także student IV roku na kierunku pojazdy samochodowe. – Samochód jest dość lekki i ma szacunkowo wysoką moc. Podczas jazdy przypomina gokart, ale oczywiście jest dużo bardziej skomplikowany ze względu na dwa silniki, przełożenia na silniku spalinowym i sprzęgło, których w gokartach brak.
Pojazd nie będzie służył do wyścigów i nie będzie podlegał homologacji. Ma status tzw. “nośnika technologii”, a więc będzie używany do prowadzenia zajęć dydaktycznych i badań naukowych. – Między innymi do porównania emisji spalin na paliwie alternatywnym, w tym wypadku wodorze, z emisją silnika napędzanego benzyną. Będzie też służyć do badania hybrydowego układu napędowego w ramach zajęć dydaktycznych ze studentami. Nasi młodsi koledzy będą np. badać pobór energii z baterii oraz jej odzysk podczas hamowania – mówi Paweł Wojdylak, student PK z grupy konstruktorów.
Krótka historia projektu o wielkim znaczeniu
Prace konstrukcyjne nad pojazdem trwały wprawdzie tylko cztery, ale za to intensywne miesiące. Studenci spędzali kilkanaście godzin dziennie w laboratorium Katedry Pojazdów Samochodowych, aby mieć pewność, że wszystkie wyliczenia zostały sprawdzone, wszystkie elementy zainstalowane poprawnie. W tej chwili bolid jest gotowym projektem, ale studenci zaznaczają, że ich konstrukcja daje też przestrzeń do dalszego rozwoju i poprawek. Można optymalizować zasięg bolidu, zużycie wodoru, odzysk energii elektrycznej czy komfort jazdy – wymieniają konstruktorzy.
Jak twierdzą, najtrudniejsze podczas prac na pojazdem wcale nie były rozwiązania techniczne, a… połączenie obowiązków studenckich z pracą nad bolidem. Ale były za to nagrody: – Największą frajdę sprawił nam pierwszy wyjazd z laboratorium, pierwsze uruchomienie bolidu na silniku spalinowym, które było dla nas dużym, pozytywnym impulsem i kopem naprzód – mówi Michał Gawliczek.
Projekt dał studentom szansę, by przełożyć wiedzę teoretyczną, zdobytą podczas studiów do inżynierskiej praktyki. – Dowiedzieliśmy się jak od początku do końca działają wszystkie układy w samochodzie oraz jak je zaprojektować i umiejscowić. To była bardzo ciężka praca, często okazywało się, że nie ma prostych rozwiązań. Nawet takie kwestie jak umiejscowienie foteli czy pedałów gazu i hamulca to były długie godziny wyliczeń, rozważań różnych wariantów. Na koniec jednak to co wszyscy teraz czujemy patrząc na nasz bolid, to po prostu wielka satysfakcja – mówi Paweł Wojdylak.
Prezentacja z rektorem w roli kierowcy
Oficjalna prezentacja bolidu H2H odbyła się we wtorek 22 października na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Wzięli w niej udział studenci-konstruktorzy wraz z opiekunami naukowymi, dziennikarze, a także władze uczelni, wydziału i katedry: rektor PK prof. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Mechanicznego PK prof. Jerzy Sładek oraz kierownik Katedry Pojazdów Samochodowych prof. Marek Brzeżański. Po krótkim instruktażu etatowego kierowcy bolida Jakuba Wagnera próbną jazdę w roli kierowcy odbył rektor PK. – Niesamowite wrażenia – mówił wysiadając z bolidu, który imponuje solidnym przyśpieszeniem…
Wydział Mechaniczny Politechniki Krakowskiej to pionierska jednostka w skali Polski, jeśli chodzi o stosowanie wodoru jako paliwa w transporcie i przemyśle. W styczniu tego roku zespół naukowców z Katedry Pojazdów Samochodowych pod kierownictwem prof. dr hab. inż. Marka Brzeżańskiego zaprezentował publicznie tłokowy silnik spalinowy, który został przystosowany do zasilania wodorem. Wcześniej naukowcy Katedry opracowali i wdrożyli autorskie rozwiązanie oparte na wykorzystaniu odpadowego wodoru do praktyki przemysłowej. – Cieszę się, że studenci podchwycili ideę stosowania wodoru jako nośnika w transporcie. Wpadli na innowacyjne rozwiązanie i wprowadzili je w życie. Mamy tutaj odzysk z energii hamowania, a jednocześnie, jeżeli tej energii brakuje, to zasilamy wtedy cały układ napędowy czystym ekologicznie paliwem. Wybraliśmy jako Katedra Pojazdów Samochodowych akurat taką specjalizację – wodór jako paliwo przyszłości – bo żyjemy w czasach pilnej potrzeby nowego, czystego źródła energii. Mam nadzieję, że koncepcje oparte o wodór będą odpowiedzią na to zapotrzebowanie – mówi prof. Marek Brzeżański.
(jp, mas)
Zdjęcia Joanna Skowrońska
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska znalazła się w gronie trzech najlepszych uczelni w Polsce, jeśli chodzi o wyniki ewaluacji działalności naukowej za lata 2017-2021. Właśnie oficjalnie ogłoszono, jakie kategorie minister edukacji i nauki przyznał dyscyplinom naukowym oraz artystycznym, uprawianym na wszystkich polskich uczelniach i w instytutach badawczych. Politechnika Wrocławska (4 kategorie A+ i 9 kategorii A), Politechnika Poznańska (2 A+ i 7A) oraz Politechnika Krakowska (1 kategoria A+ i 7 kategorii A) to jedyne wielodyscyplinowe uczelnie w Polsce, które uzyskały najwyższe kategorie – A+ i A – dla wszystkich dyscyplin nauki, które poddały ewaluacji.
Komisja Ewaluacji Nauki (KEN), która przeprowadzała ocenę działalności naukowej za lata 2017-2021, poddała jej w sumie ponad 300 jednostek naukowych, w tym 283 podmioty, które prowadziły działalność w trybie jawnym. Według danych, zaprezentowanych przez przewodniczącego KEN prof. Błażeja Skoczenia podczas seminarium KRASP w Łodzi i posiedzenia Senatu PK w Krakowie, w ewaluacji – w ramach 1145 dyscyplin – oceniono dorobek 117 854 naukowców. Złożyły się na niego 707 862 publikacje, 12 138 praw ochronnych, 53 903 osiągnięcia artystyczne, 27 556 projektów badawczych, 16 002 komercjalizacje wyników badań naukowych i 155 867 usług badawczych.
A+ i 7A dla dyscyplin Politechniki Krakowskiej
Politechnika Krakowska poddała ewaluacji działalność naukową w ramach 8 dyscyplin: architektura i urbanistyka, informatyka techniczna i telekomunikacja, automatyka, elektronika i elektrotechnika; inżynieria chemiczna; inżynieria lądowa i transport; inżynieria materiałowa; inżynieria mechaniczna, inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka. Zgodnie z ostatecznymi decyzjami MEiN wszystkie otrzymały kategorię naukową A+ (poziom wiodący) lub A (poziom bardzo dobry). Równie dobre wyniki w ewaluacji uzyskały jeszcze tylko dwie polskie uczelnie – Politechnika Wrocławska i Politechnika Poznańska (nie biorąc pod uwagę tych jednostek. które oceniały tylko 1 dyscyplinę, tak było w przypadku akademii wychowania fizycznego i uczelni artystycznych).
Najwyższą możliwą kategorię A+ otrzymała na Politechnice Krakowskiej dyscyplina „architektura i urbanistyka”, w ramach której działalność naukową prowadzi Wydział Architektury. W naukach inżynieryjno-technicznych, na 244 ocenianych dyscyplin, kategorię A+ otrzymało teraz tylko 15 dyscyplin. Musiały one spełniać wymagania kategorii A, a – na podstawie odrębnej oceny eksperckiej – wyróżniły się szczególnie wysokim poziomem działalności naukowej
Kategorię A otrzymały wszystkie pozostałe dyscypliny na PK:
Ostateczne wyniki ewaluacji działalności naukowej za lata 2017-2021 – kategorie naukowe wszystkich podmiotów w Polsce na podstawie systemu RAD-on
Reformy i system motywacyjny kluczem do sukcesu PK
W drodze do ewaluacyjnego sukcesu społeczność Politechniki Krakowskiej, jej władze rektorskie z rektorami Janem Kaziorem oraz Andrzejem Białkiewiczem na czele, a także władze dziekańskie tej i ubiegłych kadencji podjęły wiele starań, by wspierać pracowników w ich wysiłku badawczym, publikacyjnym i patentowym. Działania te poprzedziły analizy efektywności naukowej poszczególnych naukowców i zespołów badawczych PK. Jak podkreślał rektor Andrzej Białkiewicz po tym, gdy Politechnika otrzymała – po odwołaniach – wyniki ewaluacji swoich dyscyplin, kluczem do sukcesu było m.in., to, że uczelnia była dobrze przygotowana do funkcjonowania w nowej akademickiej rzeczywistości, wyznaczonej przez zapisy zmienionej w 2018 r. ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce. W sposób przemyślany, choć nie bez dyskusji wewnątrz społeczności, przeprowadzona została w kadencji rektora prof. Jana Kaziora (2016-2020) reforma na PK. Doprowadziła ona do skoncentrowania działalności badawczej w ramach wiodących dyscyplin naukowych i wokół wydziałów, a w rękach dziekanów pozostawiła zarządzanie radami naukowymi dyscyplin. To zapewniło uczelni sprawność zarządczą i przejrzystość kompetencyjną.
Politechnika uruchomiła programy nagród finansowych za osiągnięcia naukowe oraz premii finansowych dla liderów naukowych dyscyplin. Rektor prof. Andrzej Białkiewicz kontynuował programy motywacyjne, a na początku swojej kadencji powołał Centrum Doskonalenia Badań Naukowych. To specjalna jednostka, która w sposób systemowy wspiera interdyscyplinarną współpracę zespołów badawczych PK. Pomaga też w indywidualnym rozwoju naukowców, edukując i szkoląc ich m.in. w metodyce przygotowywania wartościowych prac naukowych.
Uczelnia zwiększyła też budżet m.in. na procesy publikacyjne i patentowanie, powiększyła skład zespołu rzeczników patentowych i na bieżąco monitorowała osiągnięcia poszczególnych pracowników, korzystając z zaawansowanych narzędzi analitycznych.
Jak przebiegała ewaluacja?
W 2022 r. ewaluację jakości działalności naukowej w Polsce przeprowadzono według innych zasad niż poprzednio. Oceniana była jakość działalności naukowej w ramach dyscyplin uprawianych w danym podmiocie, a nie jednostki naukowe (wydziały) uczelni, tak jak to miało miejsce dotychczas. Ponadto wzięto pod uwagę indywidualne osiągnięcia pracowników, reprezentujących konkretną dyscyplinę. Podstawowymi kryteriami branymi pod uwagę podczas oceny były: poziom naukowy lub artystyczny prowadzonej działalności naukowej (kryterium I), efekty finansowe badań naukowych i prac rozwojowych (kryterium II), wpływ działalności naukowej na funkcjonowanie społeczeństwa i gospodarki (kryterium III).
W drodze do ewaluacyjnego sukcesu społeczność Politechniki Krakowskiej, jej władze rektorskie z rektorami Janem Kaziorem oraz Andrzejem Białkiewiczem na czele, a także władze dziekańskie tej i ubiegłych kadencji podjęły wiele starań, by wspierać pracowników w ich wysiłku badawczym, publikacyjnym i patentowym
Ewaluację przeprowadziła Komisja Ewaluacji Nauki (KEN), będąca organem opiniodawczo-doradczym ministra nauki. Na podstawie jej szczegółowych raportów oraz zaproponowanej (uchwałą KEN) propozycji oceny, kategorię poszczególnym dyscyplinom (A+, A, B+, B, C) przyznało Ministerstwo Edukacji i Nauki. Od pierwszej oceny uczelnie mogły złożyć odwołania. Decyzje MEiN w sprawie odwołań są ostatecznymi wynikami. Po rozpatrzeniu ponad 500 odwołań właśnie upubliczniono oceny wszystkich dyscyplin naukowych na polskich uczelniach i instytutach badawczych.
Od przyznanych kategorii naukowych zależą uprawnienia do prowadzenia studiów, szkół doktorskich, nadawania stopni i tytułów oraz kwota subwencji, które jednostki naukowe otrzymują z budżetu państwa. Dla PK znakomity wynik ewaluacji oznacza, że we wszystkich dyscyplinach, uczelnia ma prawo m.in. do nadawania stopni doktora i doktora habilitowanego (przedłużenie uprawnień dla 7 dyscyplin oraz nabycie uprawnień przez najmłodszą na PK – informatykę techniczną i telekomunikację), prowadzenia kształcenia na studiach i w ramach Szkoły Doktorskiej.
Szczegółowe ostateczne wyniki ewaluacji za lata 2017-2021 wszystkich 283 jednostek ocenionych w trybie jawnym dostępne są na stronie Ministerstwa Edukacji i Nauki w systemie RAD-on w zakładce Ewaluacja działalności naukowej
Analiza Forum Akademickiego
Szczegółową analizę wyników ewaluacji podejmuje na swoich łamach i stronie internetowej branżowy miesięcznik polskiego środowiska akademickiego „Forum Akademickie”. Red. Piotr Kieraciński wylicza w artykule pt. Ewaluacyjny finisz, że w naukach inżynieryjno-technicznych (w tych oceniana była PK) na 244 dyscypliny 15 otrzymało kategorię A+, 95 – A, 119 – B+, 10 – B, a 5 – C. Autor zauważa: „O ile w poprzedniej ewaluacji jedyną dużą uczelnią, której jednostki uzyskały same kategorie A+ i A, był Uniwersytet Jagielloński, o tyle teraz żadnemu uniwersytetowi nie powiodło się już tak dobrze, choć Uniwersytet Warszawski przoduje w liczbie dyscyplin, które uzyskały najwyższą kategorię – ma ich 8. Wśród dużych uczelni same kategorie A i A+ uzyskały 3 politechniki: Wrocławska (4 A+ i 9A), Poznańska (2 A+ i 7 A) oraz Krakowska (1 A+ i 7 A).”
(mas)
{fastsocialshare}
Podczas Międzynarodowych Targów Ogrodniczych Architektury Krajobrazu GARDENIA w Poznaniu członkowie Koła Naukowego Krajobrazy „Landscapes” dali się poznać jako eksperci projektowania zieleni. Przygotowane przez nich projekty zwyciężyły w towarzyszącym targom konkursach – „Inspiracje-Aranżacje” oraz „Zieleń w Mieście”.
W VIII edycji konkursu ogrodniczego „Inspiracje-Aranżacje” pierwsze miejsce zajęła aranżacja balkonowa zaprojektowana przez studentki Politechniki Krakowskiej – inż. arch. kraj. Angelikę Dudę, inż. arch. kraj. Izabelę Niemiec i Małgorzatę Pięciorak. Członkinie Koła Naukowego Krajobrazy „Landscapes” pod przewodnictwem dr hab. inż. arch. Katarzyny Hodor, prof. PK (opiekun koła) oraz mgr. inż. arch. kraj. Tomasza Jaróga (przewodniczący koła) przygotowały projekt pn. „Zielony Zakątek”.
Projekt aranżacji balkonu spotkań został przygotowany z myślą o połączniu relaksu na świeżym powietrzu w otoczeniu roślin oraz organizacji przyjęć na balkonie. Całość opiera się na stonowanej kolorystyce i naturalnych materiałach. Projekt zakłada wydzielenie dwóch przestrzeni – pierwsza przeznaczona jest do przyjmowania gości i odpoczynku, natomiast druga do przygotowywania posiłków i napojów. Jedną ze ścian pokrywa pionowy ogród z europalet tworzący podwieszany zielnik, a druga stanowi zieloną ścianę modułową. Strefę relaksu i spotkań wyznacza drewniana konstrukcja pergoli porośnięta pnączem. Podłoże balkonu stanowi podest drewniany. W roślinności dominują wonne byliny, które przyciągają owady, a także gatunki roślin będących pożywieniem dla ptaków oraz trawy ozdobne. Jako wypełnienie roślinne modułowej ściany autorki projektu dobrały rośliny zimozielone, a w podwieszanym zielniku wytyczyły miejsce do uprawy ziół. Całości dopełniają dekoracje, takie jak np. nastrojowe oświetlenie, pledy, poduszki, poidła dla ptaków oraz funkcjonalne meble ogrodowe. – Projekt jest w pełni spójny i kompatybilny, a jego głównym założeniem jest realizacja w duchu zasady zero waste, minimalizując odpady i maksymalnie wykorzystując dostępne zasoby, jest on dostosowany do potrzeb użytkowników w każdym wieku, zapewniając komfort i funkcjonalność – podają w opisie projektu jego autorki.
Zadanie konkursowe VIII edycji polegało na stworzeniu aranżacji ogrodowej na powierzchni 13,5 mkw. o tematyce przewodniej „Ogrodowa impreza na balkonie”. Projekt „Zielony Zakątek” swoją naturalnością i estetyką zachwycił jurorów z Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Twórców Ogrodów i trafił do finału konkursu Inspiracje-Aranżacje. Spośród dziesiątek nadesłanych projektów jury wyłoniło sześć prac finałowych. W kolejnym etapie studentki musiały zrealizować swój projekt w skali 1:1. Główne elementy aranżacji były budowane dzień przed rozpoczęciem Targów Gardenia 2024, ale dokończenie aranżacji odbywało się już w pierwszym ich dniu, a zatem uczestnicy targów mogli podziwiać ten proces. Następnie gotowe projekty walczyły o głosy publiczności oraz internautów. Największe poparcie otrzymał projekt przygotowany przez członkinie Koła Naukowego Krajobrazy „Landscapes”. Angelika Duda, Izabela Niemiec oraz Małgorzata Pięciorak zdobyły nagrodę główną, którą jest wyjazd edukacyjny na słynną londyńską wystawę RHS Hampton Court Palace Garden Festival.
Na tym jednak nie koniec dobrych informacji. Od wielu lat Ogólnopolskie Stowarzyszenie Twórców Ogrodów we współpracy z Międzynarodowymi Targami Poznańskimi organizuje także konkurs „Zieleń w Mieście” na najlepszy projekt zagospodarowania terenu w przestrzeni publicznej. W tegorocznej edycji zadanie konkursowe polegało na zagospodarowaniu terenu przy ul. Henryka Pachońskiego 12 w Krakowie. Obszar miał mieć charakter terenu zieleni o funkcji rekreacyjnej, pozwalającego również na aktywność sportową. Wg jury najlepszą tego typu przestrzeń zaprojektowali mgr inż. arch. kraj. Tomasz Jaróg (absolwent kierunku architektura krajobrazu, a obecnie student gospodarki przestrzennej) oraz inż. arch. kraj. Angelika Duda (studentka architektury krajobrazu).
Jednym z kluczowych elementów zwycięskiego projektu jest strefa rekreacyjna, w której ludzie mogą odpoczywać, spotykać się czy pracować na świeżym powietrzu. Ciekawą jej część stanowi Las Miyawaki. Jest to mikrolas, który nie tylko służy jako miejsce relaksu, ale pełni również rolę edukacyjną, wspierając bioróżnorodność i dbając o czystość powietrza. Projekt zakłada również przygotowanie ogrodu deszczowego, który pomoże w zarządzaniu wodami opadowymi tworząc dodatkowy ekosystem wspierający środowisko naturalne. W projekcie Tomasza Jaróga i Angeliki Dudy nie zabrakło również przestrzeni dla najmłodszych. Do dyspozycji dzieci zaprojektowali oni naturalistyczny plac zabaw, który wspiera rozwój poprzez kontakt z naturą, a także huśtawki i bujaki, które zachęcają do aktywności ruchowej. Autorzy projektu w przestrzeni tej przewidzieli również ścieżkę sensoryczną, a dla osób szukających bardziej aktywnej rozrywki siłownię na świeżym powietrzu. – Projekt zagospodarowania przestrzeni publicznej został zaprojektowany z myślą o zaspokojeniu różnorodnych potrzeb użytkowników, z naciskiem na zasady zrównoważonego rozwoju. Jego głównym celem jest stworzenie przestrzeni, która łączy funkcje użytkowe i rekreacyjne, a jednocześnie harmonijnie współgra z naturą. Przestrzeń ta ma być dostępna dla wszystkich grup społecznych, niezależnie od wieku czy sprawności, a jej elastyczna struktura umożliwi łatwe dostosowywanie do zmieniających się potrzeb. Projekt szczególnie dba o ochronę zasobów środowiskowych, jednocześnie promując ideę zrównoważonego rozwoju – wyjaśniają autorzy projektu.
Fot. Koło Naukowe Krajobrazy „Landscapes”
{fastsocialshare}
29 marca odbyły się uroczystości pogrzebowe Rektora Politechniki Krakowskiej prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza. – Odszedł znakomity architekt i długoletni wykładowca, kolejno prorektor i urzędujący rektor Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki. To bardzo bolesna strata dla uczelni, która utraciła oddanego sobie całym sercem zwierzchnika, skutecznie zabiegającego o rozwój, pozycję i prestiż, a zarazem wybitnego wychowanka, który związany był ze swoją Alma Mater przez pół wieku – napisał w swoim liście Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda. Msza żałobna rozpoczęła się o godz. 12.00 w Bazylice Mariackiej w Krakowie. Przewodniczył jej metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski. Profesor Andrzej Białkiewicz został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, przyznanym przez prezydenta RP, a także Złotą Odznaką Honorową Województwa Małopolskiego – Krzyż Małopolski. Rektor Politechniki Krakowskiej spoczął na Cmentarzu Rakowickim. W ostatniej drodze prof. Białkiewiczowi towarzyszyła jego rodzina, władze Politechniki Krakowskiej i wydziałów uczelni, byli rektorzy PK, studenci, doktoranci, pracownicy naukowi i administracyjni, przedstawiciele władz państwowych, wojewódzkich i miejskich, a także szkół wyższych i instytucji naukowych.
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, przekazali na ręce prof. Marii Żychowskiej, małżonki zmarłego rektora, zastępca szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Piotr Ćwik oraz wojewoda małopolski Łukasz Kmita. Minister Piotr Ćwik odczytał też list, który do uczestników uroczystości skierował prezydent RP Andrzej Duda: – Łączę się dzisiaj ze środowiskiem akademickim Krakowa, żegnając powszechnie szanowanego uczonego, cenionego dydaktyka i przyjaciela młodzieży akademickiej. Był człowiekiem o niezwykle szerokich horyzontach i głębokiej wrażliwości na piękno i naturę. Jako rektor ukierunkował działanie uczelni na rozwój idący w parze z przyjaznością wobec środowiska i ludzi.
Homilię podczas mszy św. w Bazylice Mariackiej wygłosił abp Marek Jędraszewski. – Był człowiekiem prawdy i dlatego był człowiekiem wolnym wewnętrznie. I dlatego tym swoim spojrzeniem, pełnym humanizmu i dobroci, obejmował wszystko: i drugiego człowieka i swoich współpracowników i swoich uczniów i studentów, ale także piękno świata, którym umiał się zachwycić. Jak również piękno tego wszystkiego, co pochodzi z serc i umysłów ludzkich, i które może przyjąć kształt wspaniałych zabytków tworzących polską i światową kulturę – mówił o śp. prof. Andrzeju Białkiewiczu metropolita krakowski. Podczas mszy żałobnej głos zabrał marszałek Województwa Małopolskiego Witold Kozłowski: – Pragnę dzisiaj w imieniu własnym, samorządu Województwa Małopolskiego oraz całej małopolskiej wspólnoty, podziękować panu prof. Andrzejowi Białkiewiczowi, rektorowi Politechniki Krakowskiej, za jego ogromny wkład w życie Krakowa i Małopolski. Za jego aktywność w tak wielu dziedzinach. Za to, że swoją ogromną wiedzą, doświadczeniem, umiejętnościami, swoją mądrością, życzliwością potrafił włączać się w przedsięwzięcia dla dobra wspólnego. Marszałek Witold Kozłowski przekazał małżonce śp. rektora Andrzeja Białkiewicza, Złotą Odznakę Honorową Województwa Małopolskiego – Krzyż Małopolski. To honorowe wyróżnienie przyznawane jest osobom, które – poprzez swoje zaangażowanie – przyczyniły się do rozwijania społeczeństwa obywatelskiego, tym samym wzbogacając dorobek regionu.
Prof. dr hab. inż. Arkadiusz Mężyk, przewodniczący Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, rektor Politechniki Śląskiej, wspominając zmarłego rektora PK, powiedział: – Prof. Andrzej Białkiewicz był niezwykłym człowiekiem – doskonałym naukowcem i świetnym organizatorem. Wybór na funkcję rektora Politechniki Krakowskiej był zwieńczeniem jego bogatej kariery akademickiej, a jednocześnie możliwością podjęcia kolejnych wyzwań, z którymi ambitnie mierzył się do ostatniej chwili swojego życia. Odszedł w momencie osiągnięcia kolejnego sukcesu, a mianowicie rosnącej pozycji naukowej i międzynarodowej kierowanej przez niego uczelni.
Prorektor ds. nauki PK prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał pożegnał prof. Białkiewicza w imieniu całej społeczności akademickiej Politechniki Krakowskiej: – Odszedł od nas człowiek wielkiego serca, wspaniałego ducha, wielu talentów, który do końca wspierał rozwój naszej uczelni. Żegnamy Cię, nasz rektorze. Żegnamy Cię, Drogi Andrzeju. Żegnamy Cię z bólem nasz przyjacielu, nasz mistrzu, nasz mentorze. W imieniu społeczności akademickiej chciałem Andrzeju podziękować za Twoje poświęcenie, pracę, trud na rzecz naszej uczelni, Twojej ukochanej Alma Mater. Dziękujemy bardzo!
Prof. Andrzej Białkiewicz spoczął na Cmentarzu Rakowickim (kwatera XIV, rząd 20, miejsce 30). W ostatniej drodze towarzyszyło mu wiele osób, m.in. Jerzy Muzyk, zastępca prezydenta Miasta Krakowa ds. zrównoważonego rozwoju. W swoim przemówieniu, wiceprezydent zwrócił uwagę, że prof. Andrzej Białkiewicz był osobowością, która na trwałe wpisała się w historię Krakowa. – Gdy obserwujemy życie Profesora, możemy powiedzieć, że było ono wyjątkowe. To zaangażowanie, społeczność, która przejawiała się w działalności naukowej i zawodowej na rzecz miasta jest tego najlepszym wyrazem.
W imieniu studentów Politechniki Krakowskiej głos zabrała inż. Marta Tyrka, przewodnicząca Parlamentu Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej: – Zachować pamięć o zmarłym rektorze. Przekazać to przesłanie naszym następcom, że rektor to nie tylko funkcja zapisana w ustawie, że rektor to nie tylko przewodniczący senatu. To osoba, która dba o uczelnię, której zależy na studentach, i która umie spojrzeć na nas przez pryzmat samych dobrych emocji.
O zasługach śp. rektora Andrzeja Białkiewicza dla Politechniki Krakowskiej i architektury mówili Marek Kaszyński, prezes Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział Kraków, dziekan Wydziału Architektury PK dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK oraz prof. dr hab. inż. Błażej Skoczeń, przewodniczący Komisji Ewaluacji Nauki w kadencji 2019-2022. – Jedno z zadań, które sobie postawił, polegało na przygotowaniu Politechniki Krakowskiej do oceny i kategoryzacji. Wkładał w to zadanie całe swoje serce i głęboką nadzieję na odzyskanie należnego Politechnice Krakowskiej miejsca. Tak też się stało. Politechnika Krakowska uzyskała najlepszy wynik w swojej blisko osiemdziesięcioletniej historii. Odchodząc, zostawił uczelnię w znakomitej formie, w roli jednej z najlepszych jednostek naukowych w Polsce – powiedział prof. Błażej Skoczeń. Dziekan Wydziału Architektury podkreślała, że praca dydaktyczna prof. Andrzeja Białkiewicza była ceniona przez studentów i doktorantów. – Bardzo go lubili i szanowali za jego szczerość, dobro oraz precyzję i konkretność. Żegnamy Jego Magnificencję Rektora jako ojca naukowego odrodzenia naszego Wydziału – mówiła prof. Magdalena Kozień-Woźniak. – Jako architekt doskonale rozumiał jak ważna jest jakość przestrzeni wokół nas. Środowisko architektów traci dziś postać wielkiego formatu – wspominał zmarłego rektora Marek Kaszyński.
Dla wszystkich, którzy z różnych względów nie mogli wziąć udziału w uroczystościach,
przygotowana została transmisja mszy z Bazyliki Mariackiej.
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Szwajcarsko-polski zespół badaczy z udziałem dr hab. inż. Izabeli Czekaj, prof. PK z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej odkrył nieznany dotąd mechanizm działania katalizatorów heterogenicznych zawierających żelazo, stosowanych do redukcji szkodliwych gazów powstających podczas spalania w silnikach aut i w procesach przemysłowych. Przełomowe odkrycie, które może przyczynić się do ograniczenia zmian klimatycznych i poprawy jakości powietrza, zostało właśnie opisane na łamach „Nature Catalysis” (IF=42.8), prestiżowego czasopisma naukowego z rodziny „Nature”.
11-osobowy zespół naukowców z ośrodków w Villigen, Lugano, Lozannie, Zurychu i Krakowie prowadził badania nad zeolitowymi katalizatorami heterogenicznymi zawierającymi żelazo, które są stosowane do redukcji szkodliwych emisji tlenku azotu (NO) i podtlenku azotu (N₂O), gazów powstających przy spalaniu w silnikach samochodowych oraz w procesach przemysłowych. – Pomimo ich powszechnego wykorzystania, naukowcy do tej pory nie wiedzieli, jak dokładnie działają zeolitowe katalizatory heterogeniczne na bazie żelaza. Trudności wynikały ze złożoności ich struktur, zwłaszcza w rzeczywistych warunkach procesu chemicznego i braku odpowiednich narzędzi do badania ich miejsc aktywnych. W naszych badaniach zastosowaliśmy zaawansowane techniki spektroskopowe oraz obliczenia teoretyczne z zakresu teorii funkcjonału gęstości (DFT), aby rozwiązać ten problem – mówi dr hab. inż. Izabela Czekaj, prof. PK z Katedry Chemii i Technologii Organicznej WIiTCh PK.
Interdyscyplinarnemu zespołowi naukowców udało się dojść w badaniach do ważnego przełomu: – Jest nim odkrycie wspólnej roli dwóch różnych typów miejsc aktywnych: planarnych miejsc Fe2+ odpowiedzialnych za aktywację N2O oraz miejsc tetraedrycznych Fe2+, które wspólnie odgrywają kluczową rolę w utlenianiu NO. Współpraca między tymi miejscami aktywnymi oraz udział adsorbowanego amoniaku (NH3) znacząco poprawia wydajność procesu usuwania tlenków azotu. Odkrycie związane z mechanizmem działania katalizatorów pozwoli na skuteczniejsze usuwanie tych gazów z emisji – mówi profesor Izabela Czekaj.
Jak wyjaśnia badaczka Politechniki Krakowskiej odkrycia te będą mieć duże znaczenie praktyczne. – Mogą prowadzić do opracowania bardziej efektywnych katalizatorów, które będą lepiej redukować emisje NOx i N₂O, co z kolei przyczyni się do poprawy jakości powietrza i ograniczenia zmian klimatycznych. W nauce badania te pogłębiają wiedzę na temat mechanizmów kompleksowych reakcji katalitycznych i mogą wpłynąć na przyszłe badania nad redukcją emisji przemysłowych – mówi prof. Izabela Czekaj.
W badaniach opisanych w „Nature Catalysis” badaczka Politechniki była odpowiedzialna za modelowanie teoretyczne, które jest kluczowe dla zrozumienia działania katalizatorów na poziomie molekularnym oraz projektowania nowych materiałów (tymi zagadnieniami na co dzień zajmuje się jej zespół na Politechnice Krakowskiej): – W ramach prac teoretycznych udało się zastosować nowatorskie podejście do symulacji procesu katalizy, uwzględniające rzeczywiste parametry procesu (temperatura i ciśnienie) przewidujące zmiany geometrii i energii podczas adsorpcji NO i N₂O na żelazie. To pomogło zrozumieć mechanizmy redukcji emisji tych tlenków i potwierdzić hipotezy wysnute z danych eksperymentalnych.
Badania i praca nad artykułem wymagała zastosowania dużej ilości zaawansowanych metod eksperymentalnych, w tym synchrotronowych. – W nich czołową placówką jest Paul Scherrer Institute w Szwajcarii, gdzie miałam przyjemność pracować w latach 2005-2013, m.in. w grupie profesora Olivera Kröchera, który wraz z dr. Davide Ferrim są światowej klasy badaczami procesów usuwania tlenków azotu. Z zespołem z Paul Scherrer Institute współpracuję od 20 lat. A od 5 lat prowadzę wspólne projekty z firmą CASALE S.A. , która ma 100-letnie doświadczenie w produkcji amoniaku. Nasze wspólne prace obejmują katalizę heterogeniczną w kontekście przemysłowym – od usuwania tlenków azotu i lotnych związków organicznych po waloryzację biomasy lignocelulozowej. We współpracy z Alberto Garbujo i Pierdomenico Biasi Politechnika Krakowska realizowała 3 projekty modelowania teoretycznego usuwania NO i N2O, a nasza współpraca z Casale nadal rozwija się na innych polach m.in. produkcji zielonego wodoru – mówi badaczka PK.
Przełomowe badania interdyscyplinarnego zespołu zostały właśnie opisane w „Nature Catalysis”, bardzo elitarnym czasopiśmie naukowym ((IF=42.8) z rodziny „Nature” o ogromnym prestiżu w swojej dziedzinie. Publikuje ono artykuły, opisujące najnowsze badania dotyczące katalizy – kluczowej technologii w chemii i inżynierii chemicznej. – Dzięki rygorystycznemu procesowi recenzji, podobnie jak główne „Nature”, „Nature Catalysis „jest jednym z najbardziej wpływowych źródeł wiedzy, kształtującym kierunki badań i technologii – podkreśla prof. Izabela Czekaj.
Publikacja w „Nature Catalysis” jest bardzo wymagająca i trudna. Proces kwalifikacji opiera się na rygorystycznej selekcji, która skupia się na nowatorskim i przełomowym charakterze badań oraz ich wpływie na całą dziedzinę nauki. – Artykuły muszą wnosić rozwiązania innowacyjne do nauki, przyciągające szeroką uwagę badaczy. Ocena publikacji może trwać miesiące. W naszym przypadku proces publikacyjny trwał około 2 lat. W trakcie procesu wydawniczego i odpowiedzi na recenzje nawet doświadczony badacz jak ja, z 20-letnim doświadczeniem w dziedzinie modelowania teoretycznego, może się poczuć jak student i odkrywać na nowo jak żmudne i pracochłonne może być zdobywanie wiedzy i przekonywanie innych do zaproponowanych rozwiązań. Musiałam zastosować najnowsze nowinki z mojej dziedziny, zweryfikować kilka podejść teoretycznych. To ciekawe, odświeżające i bardzo cenne doświadczenie, proces niełatwy, bo obejmujący wielokrotne recenzje od ekspertów w danej dziedzinie, ale publikacja dała nam bardzo dużą satysfakcję badawczą. Ukazanie się artykułu w tak prestiżowym czasopiśmie otwiera autorom drogę do lepszej widoczności w świecie naukowym, zwiększa szanse na uzyskiwanie grantów, nawiązanie współpracy z renomowanymi ośrodkami badawczymi oraz daje prestiż, który może być kluczowy w rozwoju kariery akademickiej – wyjaśnia badaczka PK.
O drodze do przełomowego odkrycia mówi, że nie była olśnieniem w stylu archimedesowej Eureki: – Oczywiście istnieją naukowcy będący współczesnymi Archimedesami, niemniej dzisiejsza nauka to przede wszystkim cierpliwa i pełna wyrzeczeń praca. W przypadku naszych badań i publikacji to również twarda ręka Davide Ferri w dyskusjach naukowych i trzymaniu w ryzach naukowców z różnych dziedzin czyli praca interdyscyplinarna. Zawsze powtarzam swoim studentom, że pracując o różnych porach nocy i dnia należy również nabyć umiejętności relaksu i spełniania się w różnych dziedzinach. W moim przypadku dużo pomysłów naukowych przychodzi mi do głowy w czasie uprawiania sportu. Ważna jest też otwartość umysłu i integracja wielu dziedzin w rozwiązywaniu problemów naukowych. Powtarzam studentom, kiedy wykładam nowy temat: „Nie szufladkujcie wiedzy, znajdujcie rozwiązania pomiędzy dziedzinami, łączcie te szufladki i korzystajcie z każdej z nich”.
Publikacja dr hab. inż. Izabeli Czekaj, prof. PK jest pierwszą publikacją naukowca Politechniki Krakowskiej w prestiżowym „Nature Catalysis”.
“Iron-catalysed cooperative redox mechanism for the simultaneous conversion of nitrous oxide and nitric oxide”, Nature Catalysis, autorzy : Filippo Buttignola,b, Jörg W. A. Fischerc, Adam H. Clarka, Martin Elsenera, Alberto Garbujod, Pierdomenico Biasid, Izabela Czekaje, Maarten Nachtegaala, Gunnar Jeschkec, Oliver Kröchera,b and Davide Ferria,*
a Paul Scherrer Institut (PSI), CH-5232 Villigen, Switzerland
bInstitute for Chemical Sciences and Engineering, École Polytechnique Fédérale de Lausanne (EPFL), CH-1015 Lausanne, Switzerland
c Laboratory of Physical Chemistry, Department of Chemistry and Applied Biosciences, ETH Zurich, Vladimir-Prelog-Weg 2, CH-8093 Zurich, Switzerland
d Basic Research Department, Casale SA, CH-6900 Lugano, Switzerland
e Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej, Politechnika Krakowska
Fot. Jan Zych
(mas)
W związku z licznymi pytaniami i prośbami informujemy, że nadal można składać wpisy do księgi kondolencyjnej, wyłożonej obecnie w Rektoracie Politechniki Krakowskiej (ul. Warszawska 24, I piętro) przy gabinecie śp. Rektora prof. Andrzeja Białkiewicza.
Wpisy można składać w najbliższych dniach w godzinach pracy sekretariatu Rektora PK (g. 7-16)
Młodzież komunikacją miejską i rowerem, młodzi dorośli raczej samochodem, a osoby starsze znowu komunikacją. Średnio dwukrotnie w ciągu doby i – o dziwo – najczęściej nie do pracy, a w celach związanych z czasem wolnym. Takie wnioski o podróżach krakowian i mieszkańców krakowskiego obszaru metropolitalnego płyną z najnowszego badania ich zachowań transportowych prowadzonego od maja do czerwca 2023 roku. Przeważająca część podróży w Krakowie jest wykonywana za pomocą transportu zbiorowego przy średnim czasie przejazdu 30 minut. 14% respondentów wskazała, że inwestycje w infrastrukturę komunikacyjną mają wpływ na wybór codziennych środków transportu.
Rozmowa z dr hab. inż. Jackiem Chmielewskim, profesorem Politechniki Krakowskiej o najnowszych badaniach zachowań transportowych w Krakowie
Analizy prowadzonego na zlecenie miasta Kompleksowego Badania Ruchu dokonał dr hab. inż. Jacek Chmielewski, prof. Politechniki Krakowskiej z Katedry Systemów Transportowych Wydziału Inżynierii Lądowej PK, członek Rady Naukowo-Technicznej ds. krakowskiego metra. W rozmowie zdradza pierwsze wnioski z badań i tłumaczy, co z nich wynika w perspektywie planów rozwoju systemu transportowego Krakowa i budowy metra.
– Czym Pan się zwykle porusza po Krakowie?
Dr hab. inż. Jacek Chmielewski, prof. PK: – Rowerem. To zdecydowanie najszybszy środek transportu. Ponadto darmowy i pewny. Tramwaje i autobusy zdarza się, że z jakiegoś powodu nie pojadą, albo będą opóźnione. Stąd też bardzo mocno popieram rozwój bezpiecznej infrastruktury rowerowej.
– Krakowianie podzielają ten punkt widzenia?
– Nie do końca. Popierają inwestowanie w infrastrukturę, ale jak się patrzy na procentowy udział roweru w doborze metod poruszania się, to jest on dość niski. Rowerzyści niestety są bardzo wrażliwi na pogodę. Bardzo charakterystycznym jest, że tylko lekko pokropi i już tych rowerów nie widać. Z kolei przy ładnej pogodzie na ścieżkach rowerowych bywają nawet zatory – zwłaszcza przy przejazdach rowerowych. W przeciwieństwie do narodów skandynawskich czy Holendrów, gdzie rowery są podstawowym środkiem transportu miejskiego niezależnie od warunków atmosferycznych, w Krakowie wybór roweru jest mocno uzależniony od pogody.
– Jeśli nie rowerem, to jak?
– Widać, że miasto się nasyciło ruchem samochodowym. Zaczął rosnąć udział publicznego transportu zbiorowego. Mieszkańcy są na tyle zmęczeni zatorami w mieście, że decydują się na korzystanie z tramwajów i autobusów. Częściej, nawiasem mówiąc, z tramwajów. Troszkę mniej podróżujemy niż podróżowaliśmy, co jest zapewne pokłosiem popularności pracy zdalnej, ale też tej niechęci do tracenia czasu w podróży. Po to mamy kina, baseny, teatry, restauracje, by z nich korzystać, a nie siedzieć zamkniętymi w puszkach. Mówię o takich miejscach nie bez przyczyny, bo – i tu zaskoczenie – właśnie do nich najczęściej krakowianie jeżdżą.
– Jak to możliwe, że najczęstsze podróże krakowian to wcale nie te do pracy, tylko do kina?
– Nie tylko do kina, ale do restauracji, fitness klubu czy do urzędu. Faktycznie, zwykle myślimy o codziennych podróżach jako o tych zawodowych czy związanych z nauką, fachowo nazywanych „obligatoryjnymi”. Reszta to są tak zwane podróże „fakultatywne”. Z badania, o którym mówimy, wynika, że w Krakowie podróży fakultatywnych jest więcej niż obligatoryjnych, co prawdopodobnie ponownie jest pokłosiem pracy zdalnej. Sporo osób w ankietach deklarowało, że pracuje zdalnie. Widzę więc pewną korelację. Oczywiście ta zmiana nastąpiła dopiero w ostatnich latach, co jest oczywistą konsekwencją pandemii koronawirusa.
– Jak podróżują młodsi, starsi i najstarsi?
– Zawsze z badań wynikało, że najbardziej mobilną grupą są studenci. Mają potrzeby towarzyskie, elastyczny czas, jakieś fundusze, zajęcia w różnych częściach miasta. Tym razem okazuje się, że jest inaczej, bo mobilność studentów jest wyjątkowo niska. Tutaj nie mam pewności czy to efekt pandemii i zdalnego nauczania czy zubożenia studentów wobec rosnących cen usług – szczególnie w Krakowie. Z badań wyszło też, że młodzież akademicka i szkolna chętniej wybiera komunikację zbiorową oraz rowery względem aut, którymi jeszcze do niedawna jeździła, takie wyniki badań były przed pandemią. Teraz zdecydowana większość osób młodych decyduje się na komunikację zbiorową, w przypadku uczniów i uczennic praktycznie wszyscy. Zmiana następuje w przedziale wiekowym 26-35 lat. Tutaj widać dominację podróży samochodowych. Podejrzewam, że ma to związek z wejściem na rynek pracy, zarabianiem pierwszych pieniędzy i decydowaniem się, by jednym z pierwszych, poważnych zakupów było właśnie auto. Potem, w okolicach wieku średniego jest taki moment, kiedy człowiek nabiera wstrętu do stania w zatorach i następuje powrót do publicznego transportu miejskiego czy osobistych środków transportu takich jak rower czy hulajnoga, mimo posiadania auta.
– Co w badaniach, które Pan przeanalizował, Pana szczególnie zaskoczyło?
– Przede wszystkim to, że na podstawie liczby odpowiedzi okazuje się, że w jednym gospodarstwie domowym przebywają średnio 3 osoby. To jest bardzo dużo, bo jednak w wielu badaniach GUS przyjmował liczbę 2,5 osoby na gospodarstwo domowe. Ma to olbrzymie znaczenie dla planowania systemów transportowych. Jeżeli miasto ma decydować o tym, jak ułożyć siatkę połączeń z nowym osiedlem mieszkaniowym to musi dokonać jakiejś prognozy liczby mieszkańców tego osiedla. Jeżeli przyjmiemy średnią liczbę mieszkańców 2,5 osoby na mieszkanie, to przy 1000 nowych mieszkaniach mamy 2,5 tysiąca nowych mieszkańców. Średnia 3 osób daje nam 3 tysiące. 500 więcej potencjalnych pasażerów publicznego transportu zbiorowego to duża różnica, która może decydować o tym, że do tego osiedla zostanie poprowadzona nie jedna linia autobusowa, a dwie. Ostatnio GUS podniósł tę średnią do 2,7 osoby na mieszkanie, ale nigdy nie wykazywał 3, więc to duża zmiana.
Zaskoczyła mnie też duża świadomość mieszkańców Krakowa, co do konieczności uspokajania ruchu w mieście. Spora liczba badanych deklaruje akceptację takich rozwiązań jak na przykład szykany na drogach czy progi zwalniające. Krakowianie chcą usprawnień ruchu pieszo-rowerowego kosztem transportu indywidualnego samochodowego. Takich odpowiedzi udzieliła ponad połowa badanych. To chyba świadczy o tym, że społeczeństwo zaczyna dojrzewać i rozumieć, że ciągły rozwój infrastruktury drogowej jest drogą donikąd.
– Tu upatrywałby Pan motywację krakowian do prowadzenia już blisko 40-letniej kampanii, aby powstało u nas metro?
– Trzeba pamiętać o tym, że metro ma olbrzymie znaczenie miastotwórcze. Widzimy to wyraźnie w Warszawie. Miałem okazję robić analizę dla drugiej linii metra warszawskiego i wprost w niej wynikło, że rozwój wschód-zachód stolicy jest dość słaby. Po otwarciu drugiej linii stan ten zaczął się radykalnie zmieniać. Mając sprawny środek transportu mieszkańcy chcą mieszkać, pracować i funkcjonować jak najbliżej tego szybkiego i sprawnego środka transportu.
– Linie metra stają się kręgosłupem miasta.
– Dokładnie tak jest. I – o dziwo – ma to znaczenie nie tylko w kontekście samego metra, ale też innych środków transportu. Warszawska kolej jest świetnie rozwinięta. Były głosy przed rozpoczęciem prac projektowych drugiej linii metra, że “po co nam więcej, skoro mamy kolej”. Efekt jest taki, że kolej wspiera metro i odwrotnie. Wszystko działa wspólnie jako jeden system transportowy.
– Kraków też ma dużą sieć kolejową i takie głosy tutaj też się pojawiały.
– Naturalnym jest, że mieszkańcy zmieniają swoje codzienne zachowania i podróże w zależności od tego, jakie mają ku temu możliwości. Wystarczy spojrzeć na ruch drogowy w Polsce. On cały czas rośnie i to diametralnie, co wynika z Generalnego Pomiaru Ruchu prowadzonego na drogach krajowych i wojewódzkich co 5 lat. Mieszkańców Polski jest mniej więcej tyle samo od lat 90., a nawet mówi się o spadkach wynikłych z trendów demograficznych. Mimo to ruch jest coraz większy i jeździmy coraz dalej. Dlaczego? Bo dzięki kolejnym inwestycjom mamy po czym – przemieszczamy się dalej i szybciej. Podobnie jest z metrem.
Nie interesuje nas odległość jaką musimy pokonać przy przemieszczaniu się z punktu A do punktu B, tylko czas jaki nam to zajmie. Wspominałem wcześniej, że więcej pasażerów wybiera do podróży tramwaje niż autobusy – tak wynika z bezpośrednich badań terenowych przeprowadzonych w listopadzie ubiegłego roku na całej sieci transportowej Krakowa. Tramwajów jest mniej i nie penetrują ulic miasta tak dokładnie jak autobusy, zatem skąd ta dominacja? Bo tramwaj jedzie szybciej. Nie stoi w korkach. Tak samo metro, które gwarantuje osiągnięcie celu podróży w znacznie krótszym czasie niż inne środki transportu i na znacznie większych odległościach. Dlatego uważam, że metro w Krakowie dzisiaj jest potrzebne. Także z wielu innych powodów, w tym również obronnych. Jednym z nich jest kryzys urbanistyczny. Mieszkańcy już nie chcą mieszkać w miastach i wynoszą się na obrzeża albo nawet poza ich granice. Metro może pomóc odwrócić tę tendencję. Jeśli miasto chce zachęcać ludzi, aby w nim mieszkali, płacili w nim podatki, to musi dać do tego dobrą podstawę. Metro może być tym magnesem.
– Jak dziś wykonuje się badania zachowań transportowych? Nadal podstawą są badania ankietowe? W jaki sposób – o ile w jakikolwiek – sztuczna inteligencja może wspomóc takie badania?
– W tej dziedzinie wciąż pracujemy nad nowymi algorytmami, które nas wspomogą w analizach dużych zbiorów danych. Generatywna AI jest po prostu zestawem procesów matematycznych i analitycznych, które szumnie nazywamy sztuczną inteligencją. Nie pomaga to uzyskać tak dobrych danych, jakie są nam potrzebne, aby poprawnie wnioskować na temat zachowań ludzkich w transporcie. Badania, które analizowałem, wykazały też duży problem z chęcią badanych do udzielania odpowiedzi. Chronimy swoją prywatność, jesteśmy nieufni. Szukamy zatem metod alternatywnych, by gromadzić te informacje. Czy sztuczna inteligencja z tym pomoże? Pewnie tak, ale jeszcze nie teraz. Na razie Kompleksowe Badania Ruchu prowadzi się przy pomocy ankiet. Są one najbardziej wiarygodnym źródłem informacji. W badaniu, o którym rozmawiamy 60 proc. ankiet zostało przeprowadzonych z mieszkańcami Krakowa, pozostałe 40 proc. z osobami z ościennych gmin, które podróżują po Krakowie.
– Co w takim razie może pomóc już dzisiaj?
– Wiążę duże nadzieje z wykorzystaniem Big Data, czyli dużych zbiorów danych. Mam na myśli na przykład dane komórkowe, informacje gromadzone przez nasze smartfony. Ludzie się tego boją w sposób dla mnie zupełnie niezrozumiały. Wyłączają geolokalizację, “bo przychodzą reklamy”. Tymczasem dane te pomagają też usprawnić wiele usług publicznych, w tym właśnie transport. Jeżeli zarządca transportu miejskiego uzyska informacje na podstawie geolokalizacji komórkowej, że dana linia transportu miejskiego cieszy się dużym zainteresowaniem, to ma świetną podstawę do argumentacji, że istnieje potrzebna uruchomienia nowej linii przewozowej albo zwiększenie przepustowości już istniejącej. Użytkownicy smartfonów jednak często o tym nie wiedzą. Myślą, że dane komórkowe pomagają jakimś bliżej nienazwanym trzecim osobom śledzić ich preferencje zakupowe, a to niewielki procent ich zastosowań. Dzięki Big Data takie badania, jak te, które prowadzimy na Politechnice Krakowskiej na potrzeby miast, będą wykonywane znacznie częściej, taniej i mniejszym nakładem pracy i czasu.
– Nie ma tu żadnych przeszkód?
– Może tylko jedna związana z dylematem jak zaklasyfikować podróż. Czy dana osoba pojechała do pracy na dwie godziny czy może jednak do sklepu, bo pracuje z domu? Bywa też tak, że ktoś pojedzie do siedziby swojej firmy tylko po to, aby “podbić kartę”. Warszawska siedziba Orange ma w swoim miasteczku 1500 miejsc pracy, ale pracuje tam tylko 400 osób. Reszta pracuje albo hybrydowo, albo zupełnie zdalnie. Firmy zaczynają sprzedawać przestrzenie biurowe, bo ich nie potrzebują, a utrzymanie kosztuje. Tutaj faktycznie sztuczna inteligencja może pomóc w identyfikacji podróży zawodowych i innych.
– Podsumujmy zatem. Analizy, które Pan prowadzi, pomagają usprawniać system transportowy w oparciu o informacje jaki był, jaki jest i jaki może być?
– Tak. Jako “usprawnienie” rozumiemy tu przede wszystkim skrócenie czasu podróży, a co za tym idzie, obniżenie generalnego ich kosztu. To nie musi być dosłowny koszt usług transportowych. Kosztem transportu jest przede wszystkim właśnie czas, który prawie zawsze jest czasem bezpowrotnie straconym. Jak stoimy w zatorze drogowym nie odpoczywamy, nie pracujemy ani się nie uczymy. Wszyscy na tym tracą czas i naszą rolą – jako specjalistów od systemów transportowych – jest, aby ten stracony czas maksymalnie skrócić. To się dzieje dzięki praktycznemu stosowaniu tez płynących z wykonywanych przez nas analiz i tak będzie w tym przypadku. Urzędnicy krakowscy na tej podstawie będą decydować w najbliższej przyszłości o zmianach w siatkach połączeń czy nowych inwestycjach transportowych. Wyniki analiz właśnie zostały przekazane miastu w postaci dwóch modeli transportowych dla Krakowa: jeden służy do bieżących działań, a drugi do planowania rozwoju miasta. Jeszcze w tym miesiącu wyniki zostaną wykorzystane m.in. podczas warsztatów poświęconych weryfikacji konsekwencji dla ruchu w Krakowie po uruchomieniu Północnej Obwodnicy miasta. Warsztaty odbędą się w z udziałem specjalistów i studentów Politechniki Krakowskiej oraz pracowników jednostek miejskich, odpowiedzialnych za organizację transportu w mieście. A w kolejnym etapie wnioski z badań będą wykorzystywane w analizach dotyczących budowy metra w Krakowie.
Kompleksowe Badania Ruchu robi się z reguły co 5 lat. Analiza wyników badań wykonana przez prof. Chmielewskiego objęła 6 tys. gospodarstw domowych w Krakowie i aglomeracji krakowskiej, co dało ponad 10 tys. wypełnionych ankiet.
Dr hab. inż. Jacek Chmielewski, prof. PK pracuje w Katedrze Systemów Transportowych Politechniki Krakowskiej oraz w Auburn University w Alabamie (USA). Jest międzynarodowym ekspertem w dziedzinie planowania systemów transportowych, modelowania podróży, analiz i prognoz ruchu drogowego oraz pasażerskiego transportu zbiorowego. Jego prace obejmują analizy kosztów i korzyści zarówno na poziomie miejskim, jak i krajowym. Od 2019 roku pełni funkcję eksperta Centrum Unijnych Projektów Transportowych, zajmując się budową i zarządzaniem czterostopniowym Krajowym Zintegrowanym Modelem Ruchu. Jest współautorem licznych opracowań badawczo-rozwojowych zamawianych przez NCBiR oraz NCHRP w USA. Jego prace realizowane są na zamówienie Departamentów Transportu Kalifornii, Florydy, Alabamy, Rhode Island i Montany. Należy do Sekcji Inżynierii Komunikacyjnej PAN, jest członkiem US-Poland Trade Council oraz Dyrektorem IT w Poland in Silicon Valley Center w Palo Alto, Kalifornia. Jego badania koncentrują się na analizach ruchu i zachowań transportowych, w tym z użyciem dużych zbiorów danych (w tym GSM i z sondowania pojazdów) na potrzeby analiz transportowych. Specjalizuje się w prognozach ruchu dla rozbudowy dróg krajowych, w tym dróg szybkiego ruchu oraz wojewódzkich, a także w analizach planistycznych i strategicznych dokumentów dotyczących rozwoju transportu publicznego w polskich miastach, ze szczególnym uwzględnieniem kolei, metra i tramwajów. Jest autorem koreferatów dotyczących zastosowania modeli ruchu w analizach transportowych, w tym dla budowy metra w Krakowie, warszawskiego modelu transportowego oraz modelu opracowanego na potrzeby Centralnego Portu Komunikacyjnego (CPK). Współtworzył modele transportowe dla polskich miast i województw. Zrealizował ponad 420 projektów transportowych, w tym m.in. dla budowy centralnego odcinka II linii metra w Warszawie oraz badania efektywności funkcjonalnej inwestycji transportowych, zwłaszcza współfinansowanych przez UE. Projekty te obejmowały rozbudowę systemów drogowych i publicznego transportu zbiorowego, w tym kolejowego w GOP, tramwajowego m.in. w Łodzi, Wrocławiu, Warszawie (w tym linii do Wilanowa) oraz Krakowie.
{fastsocialshare}
Z głębokim żalem zawiadamiamy, że zmarł prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Białkiewicz, Rektor Politechniki Krakowskiej. Z uczelnią był związany przez blisko 50 lat, od wkroczenia w jej mury jako student architektury. Funkcję rektora sprawował od września 2020 r. Wcześniej był prorektorem Politechniki dwóch kadencji i wieloletnim kierownikiem Katedry Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury PK. Pracę naukową i dydaktyczną łączył z bogatą praktyką architektoniczną. Zmarł w środę 22 marca w godzinach późnowieczornych w Krakowie.
– Odejście Naszego Rektora jest niewyobrażalnie bolesnym ciosem dla całej społeczności akademickiej Politechniki Krakowskiej. Odchodzi wyjątkowy członek naszej wspólnoty, całkowicie oddany uczelni przez niemal pół wieku, współautor wielu naszych sukcesów i współtwórca nowej strategii dalszego rozwoju Politechniki – mówi w imieniu Kolegium Rektorskiego oraz pracowników i studentów PK prof. Dariusz Bogdał, prorektor ds. nauki uczelni. – Musimy pożegnać Jego Mgnificencję Rektora w połowie rektorskiej służby, w momencie naukowego i inwestycyjnego rozkwitu Politechniki, do którego tak mocno się przyczynił. Ciężko się z tym pogodzić. Tracimy nie tylko Rektora, ale też dociekliwego naukowca o ogromnej wiedzy, cenionego dydaktyka, utalentowanego twórcę. Przede wszystkim tracimy jednak bliskiego nam towarzysza w akademickim życiu, człowieka niezwykłej pracowitości, skromności i życzliwości, pokładającego wielką ufność w ludziach. Dla współpracowników i podwładnych, ale też dla studentów – zawsze wyrozumiałego, obdarzającego każdego szacunkiem. Jego odejście to ogromna strata nie tylko dla naszej uczelni, ale także dla środowiska akademickiego Krakowa i Małopolski, a także świata polskiej nauki i architektury.
Prof. Andrzej Białkiewicz urodził się 13 czerwca 1954 r. w Czeladzi. W 1978 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej i rozpoczął pracę w Zakładzie Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Kierował nim w latach 2011-2020. W 1987 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych na podstawie rozprawy poświęconej architekturze okresu międzywojennego i zagadnieniom konserwatorskim. Dysertacja stanowiła punkt wyjścia do dalszych prac badawczych i nawiązania międzynarodowych kontaktów naukowych. W 2005 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych na podstawie pracy pt. „Rola rysunku w warsztacie architekta. Szkoła krakowska w kontekście dokonań wybranych uczelni europejskich i polskich”. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 2018 r. Jego książka profesorska poświęcona była zmianom użytkowania obiektów sakralnych („Adaptive Reuse of Sacred Buildings”). 8 lipca 2020 r. prof. Andrzej Białkiewicz został wybrany na rektora Politechniki Krakowskiej. Objął funkcję 1 września 2020 r. Wcześniej – w latach 2012-2020 – był prorektorem uczelni do spraw ogólnych, odpowiedzialnym m.in. za inwestycje, rozwój infrastruktury badawczej i dydaktycznej oraz współpracę z otoczeniem samorządowym i gospodarczym.
Główne obszary zainteresowań badawczych prof. Białkiewicza dotyczyły teorii architektury współczesnej, a zwłaszcza architektury modernistycznej, roli rysunku w działalności architektów, zachowania dziedzictwa architektonicznego, procesów nadawania zabytkom architektury współczesnych funkcji, w tym zjawiska desakralizacji obiektów zabytkowych. Jest autorem lub współautorem ok. 140 publikacji naukowych w czasopismach krajowych i międzynarodowych oraz 3 monografii. Był wielokrotnym laureatem dorocznych Nagród Rektora PK za działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną, odznaczonym Honorową Odznaką PK. Brał czynny udział w krajowej i międzynarodowej współpracy naukowo-dydaktycznej. Występował na licznych konferencjach naukowych, m.in. w Nowym Jorku, Cottbus, Budapeszcie, Barcelonie, Florencji, Moskwie, Mexico City, Stambule, Kolonii, Quebecu, Singapurze, Xian, Bangkoku, Atenach. Współpracował z uczelniami zagranicznymi m.in. z Włoch, Niemiec, Austrii.
Pracę badawczą i dydaktyczną w obszarze architektury i konserwacji zabytków łączył z bogatą praktyką architektoniczną. Jest autorem lub współautorem ponad 180 zrealizowanych projektów architektonicznych i architektoniczno-konserwatorskich (m.in. w Krakowie, Warszawie, Rzeszowie, Łodzi, Częstochowie, Inowrocławiu, Włodawie, Dąbrowie Górniczej, Dębicy, Sosnowcu, Wolbromiu, Zakopanem, Lublinie), w tym ponad 50 realizacji kościołów i założeń sakralnych w Polsce (największe to kościół z zespołem klasztornym oo. Paulinów w Toruniu), a także na Ukrainie, Łotwie, w Kamerunie, na Węgrzech, Chorwacji, Republice Południowej Afryki, Słowacji. Znaczącym kierunkiem jego działań architektonicznych były realizacje konserwatorskie, m.in. na Jasnej Górze w Częstochowie i Skałce w Krakowie.
Ważnym obszarem działalności akademickiej prof. Andrzeja Białkiewicza była dydaktyka w zakresie obrazowania architektury i tworzenia jej reprezentacji, projektowania, konserwacji zabytków i historii sztuki. Był wykładowcą cenionym i lubianym przez studentów Politechniki Krakowskiej, opiekunem licznych plenerów malarskich i rysunkowych. Jest promotorem kilku prac doktorskich, licznych dyplomów magisterskich, uczestniczył w roli recenzenta w postępowaniach o nadanie stopnia doktora, doktora habilitowanego i tytułu profesora. Jako wykładowca współpracował w przeszłości także z Wyższą Szkołą Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie (1997-2012) oraz z Wyższą Szkołą Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie (2010-2012).
Profesor Andrzej Białkiewicz był członkiem międzynarodowych stowarzyszeń działających w obszarze ochrony dziedzictwa kulturowego, takich jak: ICOMOS, DOCOMOMO, ReUSO. Był też członkiem branżowych organizacji architektonicznych i budowlanych: SARP, MOIA, Rady Naukowej Galicyjskiej Izby Budownictwa, a także członkiem Międzynarodowego Instytutu ds. Edukacji Inżynierów WIETE w Melbourne. Zasiadał w Radzie do spraw Środowiska, Energii i Zasobów Naturalnych przy prezydencie RP oraz Społecznym Komitecie Odnowy Zabytków Krakowa. Był rzeczoznawcą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie ochrony zabytków, a także członkiem zespołu ekspertów Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki.
Miał wiele pasji – interesował się historią motoryzacji, uczestniczył w zlotach i rajdach zabytkowych pojazdów, był znawcą muzyki klasycznej, swoje prace rysunkowe prezentował na wystawach autorskich i zbiorowych.
Społeczność Politechniki Krakowskiej żegna swojego Rektora z ogromnym bólem. Żonie, Bliskim i Przyjaciołom Profesora Andrzeja Białkiewicza składamy najszczersze kondolencje.
Uroczystości pogrzebowe
śp. Rektora prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza rozpoczną się Mszą Św.
29 marca 2023 r. (środa) o godz. 12.00
w Bazylice Mariackiej w Krakowie.
Odprowadzenie Zmarłego na miejsce wiecznego spoczynku na Cmentarzu Rakowickim rozpocznie się
o godzinie 14.30 (od bramy głównej).
Z okazji inauguracji roku akademickiego 2024/2025 Politechnika Krakowska otrzymała gratulacje i życzenia, które nadesłali (poniższa lista będzie na bieżąco aktualizowana):
Andrzej Duda – Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Dariusz Wieczorek – Minister Nauki
Paulina Hennig-Kloska – Minister Klimatu i Środowiska
Krzysztof Jan Klęczar – Wojewoda Małopolski
insp. Piotr Morajko – Komendant Wojewódzki Policji w Krakowie
st. bryg. Paweł Knapik – Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie
Edyta Demby-Siwek – Prezes Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiejprof. dr hab. Jacek Semaniak – Prezes Głównego Urzędu Miar
Wojciech Kozak – Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie
Hubert Cichocki – Prezes Sieci Badawczej Łukasiewicz
Jakub Kwaśny – Prezydent Tarnowa
Wojciech Bakun – Prezydent Przemyśla
Ludomir Handzel – Prezydent Nowego Sącza
Mateusz Kutrzeba – Burmistrz Dębicy
Rafał Kukla – Burmistrz Gorlic
Jacek Lelek – Burmistrz Starego Sącza
Jarosław Szlachetka – Burmistrz Miasta i Gminy Myślenice
Prof. Jurij Bobalo – Rektor Narodowego Uniwersytetu „Politechnika Lwowska”
prof. dr hab. Bogumiła Kaniewska – Przewodnicząca Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich
prof. dr hab. inż., czł. kor. PAN Marek Pawełczyk – Rektor Politechniki Śląskiej
prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilde, czł. koresp. PAN – Rektor Politechniki Gdańskiej
prof. dr hab. inż. Zbigniew Pater – Rektor Politechniki Lubelskiej
dr hab. inż. Marek Warzecha, prof. PCz. – Rektor Politechniki Częstochowskiej
dr hab. inż. Jacek Nowakowski, prof. UBB – Rektor Uniwersytetu Bielsko-Bialskiego
gen. broni w st. spocz. Dr Marek Tomaszycki – Rektor Akademii Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
dr hab. inż. Marcin Lorenc – Rektor Politechniki Opolskiej
dr hab. Jerzy A. Przyborowski, prof. UWM – Rektor Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie
dr Bianka Godlewska-Dzioboń – Rektor Akademii Nauk Stosowanych w Nowym Targu
dr hab. Andrzej Rozmus, prof. WSIiZ – Rektor Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie
dr hab. Bernard Ziębicki, prof. UEK – Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
dr hab. Tomasz Homa SJ, prof. UIK – Rektor Uniwersytetu Ignatianum w Krakowie
prof. dr hab. inż. Wojciech Radomski, dr h.c. multi – emerytowany profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej
prof. dr hab. inż. Józef Kuczmaszewski, doktor honoris causa Politechniki Krakowskiej – Politechnika Lubelska
Grzegorz Ostrzołek – Wiceprezes Zarządu Krakowskiego Holdingu Komunalnego S.A. w Krakowie
gen. bryg. SG Adam Jopek – Komendant Karpackiego Oddziału Straży Granicznej w Nowym Sączu im. 1 Pułku Strzelców Podhalańskich
Dr Jolanta Stokłosa – Prezes Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Chorych „Hospicjum im. św. Łazarza”Renta Połomska – Koordynator akcji „Pola Nadziei”
{fastsocialshare}
Uczestnicy uroczystości pogrzebowychśp. Profesora Andrzeja Białkiewiczaw Krakowie
Szanowni Państwo!
Z głębokim smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci Jego Magnificencji Profesora Andrzeja Białkiewicza. Odszedł znakomity architekt i długoletni wykładowca, kolejno prorektor i urzędujący rektor Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki. To bardzo bolesna strata dla uczelni, która utraciła oddanego sobie całym sercem zwierzchnika, skutecznie zabiegającego o jej rozwój, pozycję i prestiż, a zarazem wybitnego wychowanka, który związany był ze swoją Alma Mater przez pół wieku. Łączę się dzisiaj ze środowiskiem akademickim Krakowa, żegnając powszechnie szanowanego uczonego, cenionego dydaktyka i przyjaciela młodzieży akademickiej.
Był człowiekiem o niezwykle szerokich horyzontach i głębokiej wrażliwości na piękno i naturę. Jako rektor ukierunkował działanie uczelni na rozwój idący w parze z przyjaznością wobec środowiska i ludzi. Działalność naukową łączył z zaangażowaniem na rzecz odpowiedzialnego korzystania z zasobów naturalnych, zrównoważonego rozwoju i transformacji w kierunku zielonej gospodarki. Chętnie dzielił się swoją ekspercką wiedzą, uczestnicząc w pracach powołanej przeze mnie Rady do spraw Środowiska, Energii i Zasobów Naturalnych, a także w Społecznym Komitecie Odnowy Zabytków Krakowa.
W pracy badawczej śp. Profesor Andrzej Białkiewicz zajmował się zastosowaniem nowoczesnych rozwiązań dla zachowania dziedzictwa architektonicznego i nadawaniem obiektom sakralnym współczesnych funkcji. Pozostawił po sobie liczne publikacje naukowe oraz realizacje projektów, był bowiem jednocześnie czynnym architektem. Zajmował się też pracami konserwatorskimi, przyczyniając się do zachowania dla kolejnych pokoleń bezcennego dziedzictwa częstochowskiej Jasnej Góry i krakowskiej Skałki.
Panie Profesorze, w imieniu Rzeczypospolitej uroczyście dziękuję dziś za wszystkie Pańskie zasługi!
Rodzinie, Przyjaciołom, Współpracownikom i Uczniom Zmarłego składam wyrazy głębokiego współczucia.
Wieczny odpoczynek racz Mu dać, Panie!
Prezydent Rzeczypospolitej PolskiejAndrzej Duda
Z wielkim smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci śp. prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, związanego z tą Uczelnią przez ostanie pół wieku, cenionego naukowca i oddanego dydaktyka, wybitnego specjalisty z zakresu architektury, życzliwego i serdecznego człowieka.
Z zadumą wspominam rozmowy ze śp. Panem Rektorem, w których urzeczywistniało się Jego autentyczne zatroskanie o rozwój środowiska akademickiego Krakowa.
W tych trudnych chwilach łączę się z Rodziną, Bliskimi i Społecznością Politechniki Krakowskiej, przekazując wyrazy współczucia.
Łukasz Kmita
Wojewoda Małopolski
Szanowni Państwo,Władze Urzędu Miejskiego w Gorlicach z wielkim żalem przyjęły wiadomość o śmierci JM prof. dr hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza – Rektora Politechniki Krakowskiej.
To ogromna strata dla rodziny i najbliższych, ale także społeczności akademickiej Politechniki Krakowskiej, świata naukowego, architektury oraz całej Małopolski. W tych trudnychmomentach, łączymy się w bólu z rodziną, przyjaciółmi i współpracownikami.
Prosimy również o przyjęcie szczerych wyrazów współczucia oraz przekazanie kondolencji rodzinie i najbliższym Zmarłego.
Rafał Kukla
Burmistrz Miasta Gorlice
Szanowni państwo,
bardzo zasmuciła nas wiadomość o niespodziewanej śmierci Pana prof. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki.
Przez wiele lat był związany z Zakonem Paulinów poprzez realizację nie tylko wielu projektów architektonicznych, ale także przez życzliwe wspieranie różnych realizacji swoją wiedzą i doświadczeniem. Jego odejście będziemy odczuwali jako niepowetowaną stratę człowieka, który realizację swoich wizji uczynił służbą dla człowieka.
W imieniu Zakonu Paulinów składam serdeczne wyrazy współczucia pogrążonej w żalu rodzinie Pana Profesora oraz wszystkim, którzy boleśnie przeżywają ostatnie z Nim pożegnanie.
Miłosiernemu Bogu polecamy śp. prof. Andrzeja Białkiewicza.
o. Arnold ChrapkowskiGenerał Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika
Szanowni Państwo,
z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza – zasłużonego Rektora i Prorektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki związanego z Uczelnią przez blisko 50 lat.
W imieniu własnym, Prezydium oraz członków Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich na ręce Rodziny i Najbliższych Jego Magnificencji Rektora Profesora Andrzeja Białkiewicza oraz całej społeczności Politechniki Krakowskiej pragnę złożyć wyrazy szczerego współczucia i ubolewania z powodu Jego odejścia.
prof. dr hab. inż. Arkadiusz MężykPrzewodniczący Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich
Z głębokim smutkiem żegnamy
prof. dr. hab. arch. Andrzeja BiałkiewiczaRektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki w kadencji 2020-2024
Prorektora Politechniki Krakowskiej ds. ogólnych w latach 2012–2020
Kierownika Katedry Rysunku, Malarstwa i Rzeźby Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej
Rodzinie i Bliskim składamy wyrazy głębokiego współczucia
Łączymy się w bólu ze Społecznością Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki
Przewodniczący Kolegium Rektorów Szkół Wyższych KrakowaRektor Uniwersytetu Jagiellońskiegoprof. dr hab. Jacek Popiel
oraz Senat i Społeczność Akademicka Uniwersytetu Jagiellońskiego
Drodzy Przyjaciele
Z głębokim smutkiem i żelem przyjęliśmy wiadomość o śmierci śp. Profesora Andrzeja Białkiewicza, człowieka o wielkim sercu, Rektora Politechniki Krakowskiej, oddanego przyjaciela społeczności akademiclciej Krakowa.
Profesor Andrzej Białkiewicz dał się poznać jako człowiek niezwykle otwarty, serdeczny i zawsze chętnie angażujący się w sprawy swojej macierzystej uczelni. Jego dorobek naukowy, między innymi z obszaru architektury współczesnej to ogromny wkład, który będzie służył kolejnym pokoleniom. Straciliśmy wyjątkowego człowieka, który pogodą ducha potrafił zarażać jak nikt inny.
Rodzinie Zmarłego oraz Społeczności Politechniki Krakowskiej wyrazy szczerego współczucia składam w imieniu swoim, Senatu oraz całej społeczności AGH.
prof. dr hab. inż. Jerzy Lis
Rektor Akademii Górniczo-Hutniczej
Szanowni Państwo,
z wielkim smutkiem i żalem Społeczność Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie przyjęła wiadomość o śmierci świętej pamięci prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza – od września 2020 r. Rektora Politechniki Krakowskiej, w latach 2012-2020 Prorektora do spraw Ogólnych PK, w latach 2011-2020 Kierownika Zakładu Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury PK, autora wielu tekstów i publikacji naukowych, znakomitego pedagoga i wykładowcy.
W imieniu Władz Rektorskich, Senatu oraz całej Społeczności naszej Uczelni składam wszystkim Członkom Wspólnoty Akademickiej Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki nasze najgłębsze kondolencje i szczere wyrazy współczucia.
W obliczu tego smutnego wydarzenia łączymy się w bólu i żałobie z Władzami Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, a także Krewnymi i Współpracownikami Zmarłego Rektora – prosimy o przekazanie im wyrazów współczucia oraz życzeń wielu sił w tym trudnym dla nich czasie.
dr hab. Stanisław Mazur, prof. UEK Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Społeczności Akademicka,
wspólnota Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie z głębokim smutkiem przyjęła wiadomość, że po pięknym i bogatym życiu, wypełnionym pracą oraz służbą drugiemu człowiekowi zmarł prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Białkiewicz – Rektor Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki w kadencji 2020-2024. Jako profesor swoją ogromną wiedzą, wyjątkowym usposobieniem i serdecznością, zyskał wielką estymę członków Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Krakowa, szczególnie Związku Uczelni „InnoTechKrak”, służąc od wielu lat radą i wsparciem. Zostanie zapamiętany jako człowiek wielkiej kultury, życzliwy przyjaciel, wybitny architekt-wizjoner i oddany swej misji nauczyciel akademicki.
Profesor był uosobieniem słowa Mistrz, i to dzięki Jego wsparciu i życzliwości wielu młodych ludzi odkryło w sobie talent naukowy, a opracowane przez Niego koncepcje z zakresu architektury współczesnej i modernistycznej przyczyniły się do przemiany naszych małych ojczyzn, czyniąc z nich miejsca przyjazne dla ludzi.
Zwłaszcza w takich chwilach silniej rozumiemy głęboką prawdę ukrytą w słowach: ,,Vita brevis, ars longa”, gdyż dostrzegamy, że chociaż nic ma już wśród nas tego wybitnego, Artysty to jego dzieła i rysunki żyją stanowiąc zapis geniuszu swego Twórcy.
Pragnę zapewnić, że od dnia 22 marca 2023 roku osoba prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza pozostawać będzie w naszej wdzięcznej pamięci. Wspólnie odczuwamy, że Jego odejście napełniło Społeczność Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki głębokim żalem. Jako wspólnota akademicka łączymy się z Państwem w smutku.
Społeczność Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie
Szanowni Państwo,
z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci JM Rektora prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza.
Wspaniałego pedagoga, wychowawcę wielu pokoleń młodzieży, dobrego Człowieka, życzliwego Przyjaciela, oddanego swej misji nauczyciela akademickiego, który dzielił się mądrością, wiedzą i doświadczeniem.
W imieniu wspólnoty akademickiej Uniwersytetu Pedagogicznego, na ręce Kolegium Rektorskiego, składam wyrazy głębokiego współczucia całej Społeczności Politechniki Krakowskiej oraz Bliskim i Przyjaciołom Pana Profesora.
prof. dr hab. Piotr Borek Rektor Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie
Społeczność Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie
z głębokim żalem i smutkiem przyjęła wiadomość o śmierci
prof. dra hab. inż. arch. ANDRZEJA BIAŁKIEWICZA
Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki,
byłego Prorektora oraz wieloletniego Kierownika Katedry
Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury PK,
wybitnego naukowca o ogromnej wiedzy i doświadczeniu,
oddanego pracy pedagoga i utalentowanego twórcę.
Nauka Polska straciły wybitnego naukowca – Człowieka wielkiego formatu, niezwykłego serca i wielkiej kultury.
Odejście Pana Profesora to ogromna strata
dla całego środowiska akademickiego Krakowa i Małopolski,
a także świata polskiej nauki i architektury.
Rodzinie Zmarłego
oraz całej społeczności akademickiej PK
składamy najgłębsze wyrazy współczucia.
Rektor, Senat i cała SpołecznośćAkademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie
Wielce Szanowne i Szanowni
społeczność naszej Uczelni z wielkim smutkiem przyjęła wiadomość o śmierci prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej.
Zmarły był nie tylko wybitnym naukowcem – obok prac badawczych i dydaktyki zajmował się projektowaniem architektonicznym a także konserwacją zabytków. Był naszej społeczności bliski nie tylko poprzez obszar jakim przez niemałą część życia kierował jako szef Katedry Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury PK, ale pełniąc najwyższe uczelniane funkcje otwarty był zawsze na nieoczywiste partnerstwa i współpracę. Szczególnie też poświęcał swój czas ochronie dziedzictwa kulturowego, doceniając w szerokim kontekście ważną rolę kultury.
Miałem ogromną przyjemność wielokrotnie spotykać się z Panem Profesorem. Zapamiętam go jako człowieka życzliwego, o olbrzymiej wiedzy i szerokich zainteresowaniach.
W imieniu całej społeczności Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie składam najszczersze kondolencje Społeczności Politechniki Krakowskiej, bliskim i przyjaciołom Profesora.
Z poważaniem
prof. dr hab. Andrzej BednarczykRektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
Z głębokim żalem przyjęliśmy informację o śmierci prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej, który zmarł 22 marca 2023 r. w Krakowie. Profesor Białkiewicz był związany z uczelnią przez blisko 50 lat, począwszy od czasów studiów na Wydziale Architektury. Był rektorem Politechniki od września 2020 r., a wcześniej pełnił funkcje prorektora oraz wieloletniego kierownika Zakładu i Katedry Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury PK. Łączył pracę naukową i dydaktyczną z bogatą praktyką architektoniczną. Jego odejście jest ogromną stratą dla społeczności akademickiej Politechniki Krakowskiej, środowiska akademickiego Krakowa i Małopolski, a także świata polskiej nauki i architektury.
Pragniemy wyrazić nasze najszczersze kondolencje. Jego oddanie uczelni, niezwykła pracowitość, skromność i życzliwość zostaną w naszej pamięci. Zapewniamy o naszej modlitwie za śp. Profesora. W tych trudnych chwilach, opiece Matki Bożej polecamy pogrążoną w żałobie rodzinę Pana Rektora, jak również wszystkich współpracowników, przyjaciół i studentów Politechniki Krakowskiej.
Rektor i wspólnota akademickaUniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
Szanowni Państwo
z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci JM Prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki. Odszedł wyjątkowy Człowiek wielkiego serca, wybitny naukowiec i wykładowca, niezwykle ceniony i poważany przez studentów i współpracowników. W imieniu własnym, Prorektorów, Senatu oraz całej Wspólnoty Akademickiej Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, składam wyrazy współczucia Rodzinie, Bliskim oraz całej Społeczności Politechniki Krakowskiej. Niech spoczywa w pokoju!
dr Klemens Budzowski, prof. KAAFM Rektor Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Szanowni Państwo! Członkowie Społeczności Akademickiej Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki!
Z wielkim żalem i smutkiem społeczność Uniwersytetu Narodowego „Politechnika Lwowska” przyjęła wiadomość o śmierci JM Rektora prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza – od lat kierownika Politechniki Krakowskiej im.Tadeusza Kościuszki – wieloletniego partnera i serdecznego przyjaciela naszej instytucji, wspaniałego pedagoga, wybitnego naukowca, który zawsze dzielił się ze wszystkimi mądrością, wiedzą i doświadczeniem.
W imieniu całej społeczności akademickiej Uniwersytetu Narodowego „Politechnika Lwowska” składamy władzom Politechniki Krakowskiej oraz bliskim, współpracownikom i przyjaciołom Pana Profesora nasze najgłębsze kondolencje i szczere wyrazy współczucia.
Z życzeniami wielu sił w tym trudnym momencie
prof. Yurii Bobalo Rektor Politechniki Lwowskiej
Pracownikom Politechniki Krakowskiej
wyrazy szczerego współczucia z powodu śmierci Rektora Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza składa wspólnota akademicka Narodowego Uniwersytetu „Politechnika Połtawska im. Jurija Kondratiuka”.
Andrzej Białkiewicz pozostaje w pamięci każdego z nas jako niezwykła osobowość, która całe swoje życie poświęciła edukacji.
W dniach żałoby łączymy się w bolu z pracownikami Politechniki Krakowskiej, bliskimi oraz przyjaciółmi zmarłego.
Dobre wspomnienia o prof. dr hab. inż. arch. Andrzeju Białkiewiczu, utalentowanym menedżerze, naukowcu, pedagogu i mentorze, człowieku życzliwym i wrażliwym na zawsze pozostanie w sercach dużo ludzi.
Prof. dr hab. Wołodymyr Onyszczenko Rektor Narodowego Uniwersytetu „Politechnika Połtawska im. Jurija Kondratiuka”
Dear Colleagues,
On behalf of the University of architecture, civil engineering and geodesy, we express our sincere condolences on the passing of your estimated prof. dr hab. inż. Arch. Andrzej Białkiewicz, Rector of Cracow University of Technology.
We, at the University, appreciate the honor he brought to your Institution by his achievements for half a century. lndeed, he will be remembered not only for his passionate academic activities in research and teaching, but also with his prolific architectural practice. His active participation and membership in the numerous international associations, undoubtedly brought added value to their overall performance.
His love for teaching surely inspired many of his young followers to unleash their talents and potential.
Again, please accept our sincerest sympathy for your relentless loss.
Sincerely,
prof. d-r eng. Ivan Markov Rector University of architecture, civil engineering and geodesy
Dear Esteemed Partner Cracow University of Technology,
It is with great sadness that I am shocked to learn of the passing away of Rector Professor Andrzej BIALKIEWICZ. On behalf of Tianjin Chengjian University (TCU) and in my own name, may I avail myself of this opportunity to express our deepest condolences and most sincere sympathy to the whole community of Cracow University of Technology (CUT) and to the family of Professor Andrzej BIALKIEWICZ.
As a preeminent leader and dedicated professor of CUT, Professor Andrzej BIALKIEWICZ has long been associated with the university and dedicated itself to its development and left a legacy of enduring prosperity.
Professor Andrzej BIALKIEWICZ is an old friend and good friend of TCU community. During his term in office, he has made outstanding contributions to the deepening of exchanges and cooperation between our two universities, especially in his strong support for our joint International School of Engineering (ISE), and to the friendship and cooperation between China and Poland.
I will always cherish the memory of online meeting with Professor Andrzej BIALKIEWICZ at the Second Meeting of ISE Joint Management Committee and Academic Committee on November 30, 2022. Our thoughts are with his family and the community of CUT during this time of loss.
Yours sincerely, BAI Haili Prof. Ph.D.President of Tianjin Chengjian University
To Community Members of Cracow University of Technology
With this letter we express our deep condolences to the Community of Cracow University of Technology, the family members and friends for the pass away of the Rector prof. dr hab. inz. arch. Andrzej Bialkiewicz.
The richness of Prof. A. Bialkewicz’s personality in research and teaching, international academic activities, artistic works, his passion to classical music and historie motor vehicles to mention a few, is a great proof of the individual harmony and love to whom he was meeting and what he was doing.
We will cherish all the good memories we had in scientific partnership with the prolific researcher Mr. Bialkiewicz.
May Andrzej Bialkiewicz rest in peace.
Romualdas KliukasRektor Wileńskiego Uniwersytetu Technicznego im. Giedymina
Z wielkim smutkiem przyjąłam wiadomość o śmierci śp. prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki.To ogromna strata dla rodziny i najbliższych, dla wspólnoty akademickiej Politechniki Krakowskiej oraz dla świata naukowego. Proszę przyjąć moje szczere kondolencje. Wspólnota akademicka Łuckiego Narodowego Technicznego Uniwersytetu współczuje Państwu z powodu takiej straty. Rodzinie, Bliskim i Przyjaciołom Pana Rektora składamy najszczersze wyrazy współczucia.Niech prof. dr hab. inz. arch. Andrzej Bialkiewicz spoczywa w pokoju wiecznym.Pokój jego duszy.
Z wyrazami szacunku,
Pierwszy Prorektor Łuckiego Narodowego Technicznego UniwersytetuNadiia Kovalchuk
Appresa la notizia della scomparsa del Professor Andrzej Bialkiewicz, Rettore della Cracow University of Technology, esprimo at nome mio personale et della comunita’ Sapienza il piu’ profondo cordoglio per la grave perdita.
Antonella PolimeniRettrice dalla Sapienza Univesita di Roma
Dear Sir/ Dear Madam,
Let me express my sincere condolences to the loss of Prof. Andrzej Bialkiewicz. I appreciate his contribution to our collective academic community and to your university. My thoughts go out to you and Mr. Bialkiewicz’s whole family during this difficult time. May you find courage and peace during this time of mourning.
Yours faithfully,
Prof. RN Dr. Vaclav Snasel, CSc. Rector Technical University of Ostrava
Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci wybitnego naukowca, członka krajowych i międzynarodowych towarzystw naukowych, wychowawcy wielu pokoleń studentów, a przede wszystkim naszego drogiego Kolegi Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki w latach 2020-2024Prof. dr hab. inż. arch. Andrzeja BIAŁKIEWICZAW imieniu własnym, Senatu i wspólnoty Akademii Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie składam Rodzinie Zmarłego Profesora oraz całej społeczności Politechniki Krakowskiej kondolencje i wyrazy szczerego współczucia. Odejście Profesora Andrzeja Białkiewicza stanowi ogromną stratę dla środowiska akademickiego. Odszedł naukowiec, którego osobowość kojarzyła się ze starymi dobrymi wartościami, o które często dziś już trudno w zmaterializowanym środowisku akademickim.
Z wyrazami szczerego współczucia
Prof. dr hab. Andrzej Klimek
Rektor AWF
Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o niespodziewanej śmierci Jego Magnificencji, prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej.
Nagła śmierć każdego człowieka jest wydarzeniem bardzo tragicznym, a strata urzędującego Rektora jest dotkliwym i bolesnym przeżyciem dla całej wspólnoty akademickiej. Nauka utraciła w osobie prof. Andrzeja Białkiewicza wybitnego uczonego, zasłużonego nauczyciela akademickiego, doświadczonego organizatora i inicjatora wielu przedsięwzięć, które przysłużyły się całemu środowisku naukowemu. Swój talent i wysiłek twórczy Profesor Białkiewicz w pełni oddal rozwojowi nauki, kształceniu kolejnych pokoleń i rozwojowi szkolnictwa wyższego.
W imieniu Senatu i społeczności akademickiej Politechniki Gdańskiej oraz własnym składam Państwu najszczersze wyrazy współczucia.
prof. Krzysztof Wilde Rektor Politechniki Gdańskiej
Szanowny Pan prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdal
Prorektor ds. nauki
Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki
Szanowny Panie Rektorze,
Z ogromnym żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki.
Żegnamy wybitnego naukowca, specjalistę w dziedzinie architektury, człowieka wielkiej kultury, pełnego pasji i poświęcenia, oddanego swojej misji nauczyciela akademickiego wielu pokoleń studentów.
W imieniu społeczności akademickiej Politechniki Warszawskiej oraz swoim własnym, składam najgłębsze wyrazy współczucia oraz życzenia wielu sił w tym trudnym czasie.
Z wyrazami szacunku
prof dr hab. inż. Krzysztof Zaremba Rektor Politechniki Warszawskiej
Z głębokim smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierciśp. prof. dr. hab. arch. Andrzeja BiałkiewiczaRektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki w kadencji 2020-2024Prorektora Politechniki Krakowskiej ds. ogólnych w latach 2012-2020Kierownika Katedry Rysunku, Malarstwa i RzeźbyWydziału Architektury Politechniki KrakowskiejWybitnego Naukowca, oddanego Nauczyciela Akademickiego.
Łącząc się w żalu z bliskimi zmarłego, Senatem i całym środowiskiem akademickimPolitechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki oraz wszystkimi, którychta nieodżałowana strata napełniła smutkiem, w imieniu Senatu i społecznościakademickiej Politechniki Łódzkiej składam najszczersze kondolencjei wyrazy współczucia.
prof. dr hab. inż. Krzysztof Jóźwik
Rektor Politechniki Łódzkiej
Szanowna Społeczności Akademicka Politechniki Krakowskiej
Z ogromnym żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci JM Rektora, prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza.
Pan Profesor był wspaniałą i niezwykle wartościową osobą, oddaną pasji swojego życia.Pozostanie w naszej pamięci jako wychowawca wielu pokoleń, uczony o wielkim autorytecie, wiedzy i kulturze.
Proszę przyjąć wyrazy współczucia i żalu z powodu dotkliwej straty.
dr hab. inż. kpt.ż.w. Wojciech Ślączka, prof. PMRektor Politechniki Morskiej w Szczecinie
Szanowni Państwo,
z poczuciem głębokiego smutku i żalu przyjąłem wiadomość o smierci prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, rektora Politechniki Krakowskiej, cenionego naukowca, dydaktyka i twórcę.
Profesor był niezwykłą postacią i Jego odejście to duża strata nie tylko dla społeczności akademickiej Państwa Uczelni, całego środowiska naukowego, ale także dla Krakowa i jego mieszkańców.
Liczne medale i nagrody za dokonania w różnych aspektach Jego działalności, jakie zgromadził przez całe życie potwierdzają, że był człowiekiem ambitnym, posiadającym ogromną wiedzę, jak również zaangażowanym w sprawy Uczelni i miasta. Profesor pozostawił bogaty ślad w nauce. Wyrażam więc nadzieję, że Jego dokonania zawodowe staną się źródłem inspiracji dla tych, którzy zechcą kontynuować Jego dzieło.
W imieniu społeczności akademickiej Politechniki Lubelskiej składam szczere kondolencje i wyrazy współczucia. W tych trudnych chwilach łączymy się także w bólu i modlitwie z rodziną oraz bliskimi Pana Profesora.
prof. dr hab. inż. Zbigniew PaterRektor Politechniki Lubelskiej
„Kto żyje w sercu tych, którzy pozostają, nie umiera”
Szanowni Państwo,
z ogromnym smutkiem i żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Jego Magnificencji prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej.
Odejście Jego Magnificencji jest niepowetowaną stratą nie tylko dla społeczności akademickiej Politechniki Krakowskiej, lecz także dla całego świata nauki, kultury i architektury. Polska nauka traci wybitnego uczonego, cenionego dydaktyka i wychowawcę wielu pokoleń architektów, a także inicjatora ważnych przedsięwzięć i projektów, które przysłużyły się całemu środowisku naukowemu. W tych trudnych chwilach łączymy się w smutku z całą wspólnotą akademicką Politechniki Krakowskiej.
Rodzinie, Bliskim i Przyjaciołom Pana Rektora składamy najszczersze wyrazy współczucia.
Z wyrazami szacunku
prof. dr hab. Waldemar Tarczyński
Rektor Uniwersytetu Szczecińskiego
,,I nie umiera ten, kto trwa w pamięci i sercach żywych … „Karol Wojtyła
Szanowni Państwo
W imieniu Senatu, Społeczności Akademickiej Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie pragnę przekazać wyrazy najgłębszego współczucia, szczerego smutku i żalu z powodu śmierci Profesora Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej.
Śmierć Profesora to ogromna strata dla Społeczności Akademickiej Politechniki Krakowskiej oraz nauki polskiej i architektury.
Cześć Jego pamięci
gen. bryg. prof. dr hab. inż. Przemysław Wachulak
Rektor-Komendant Wojskowej Akademii Technicznej
prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał
Prorektor ds. Nauki
Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki
Z ogromnym smutkiem i żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci śp. JM prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej.
Odejście śp. Pana Rektora jest niepowetowaną stratą nie tylko dla społeczności akademickiej Politechniki Krakowskiej, lecz także dla całego świata nauki, kultury i architektury, zarówno rodzimego jak i zagranicznego oraz dla osób najbliższych śp. Panu Rektorowi.
Krakowskie środowisko naukowe straciło wybitnego profesora, naukowca, wychowawcę wielu pokoleń, wyjątkowego, aktywnego i lubianego przez studentów pedagoga, a także wspaniałego człowieka, architekta rozwoju i rozkwitu Politechniki Krakowskiej. Niezmiernie bogaty życiorys śp. Pana Rektora ukazuje oddanie się nauce, poświęcenie się pracy oraz umiłowanie życia.
Wraz z całą Społecznością Akademii lgnatianum w Krakowie pragnę złożyć na ręce Pana Rektora nasze najszczersze wyrazy współczucia z powodu śmierci tego wybitnego profesora i architekta, długoletniego nauczyciela akademickiego i Rektora Politechniki Krakowskiej.
Śmierć zawsze pozostawia pustkę w sercach bliskich. Z pewnością, bardzo trudno będzie wypełnić lukę, którą wytworzyło odejście Pana Rektora.
W tych trudnych chwilach dla całej Społeczności Akademickiej Politechniki Krakowskiej, zapewniamy o pamięci w modlitwie duchowym towarzyszeniu w jakże bolesnym i niełatwym dla Szanownych Państwa oraz Rodziny momencie próby wiary i ufności w Boże miłosierdzie.
Aby dobry Bóg dodawał otuchy w przeżywaniu bolesnej pustki po stracie Śp. Rektora prof. Andrzeja Białkiewicza oraz aby w tym czasie żałoby zarówno Społeczność Akademicka Politechniki Krakowskiej jak i pogrążona w żałobie Rodzina mogli doświadczyć Bożej miłości i ludzkiej życzliwości.
dr hab.Tomasz Homa SJ, prof. AIK Rektor Akademii Ignatianum w Krakowie
Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci
Śp. prof. dr. hab. inż. Andrzeja Białkiewicza
Profesora nauk technicznych, Architekta, Nauczyciela akademickiego, Badacza, Organizatora Rektora Politechniki Krakowskiej
Śmierć Śp. Rektora prof. Andrzeja Białkiewicza pogrążyła w wielkim żalu środowisko akademickie, uświadamiając nam jednocześnie kruchość i wielkość ludzkiego życia. Śp. Profesor wywarł wielki wpływ na rozwój nauki i szkolnictwa wyższego, a Jego praca i niezwykła osobowość przyciąga świat akademicki do Politechniki Krakowskiej – miejsca, w którym realizował swoje zawodowe pasje.
W jakże wielu obszarach odnajdujemy wartościowe dzieła Jego życia, związane z działalnością naukową, architektoniczną, dydaktyczną i organizatorską, a także niezwykłe ślady, jakie pozostawił w umysłach i sercach swoich wychowanków, współpracowników i przyjaciół. Pozostają one żywym i pięknym dziedzictwem, wzbogacającym rozwój Jego umiłowanej Alma Mater, nauki i każdego, kto miał zaszczyt spotkać Profesora, na swojej życiowej drodze.
Łączymy się w bólu z Rodziną Śp. Rektora oraz bliską Jego sercu Społecznością Politechniki Krakowskiej.
W naszej serdecznej pamięci pozostanie Jego przyjaźń, zaangażowanie w nowatorskie inicjatywy naukowe, z jednoczesną troską i dbałością o historię i wielopokoleniowe tradycje, a także integrację środowiska akademickiego wokół spraw ważnych dla naszej Ojczyzny i szkolnictwa wyższego.
W imieniu Senatu i wspólnoty Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach składam Rodzinie, Społeczności Politechniki Krakowskiej, wszystkim Współpracownikom, Przyjaciołom i Studentom Śp. Profesora najgłębsze wyrazy szczerego współczucia.
Cześć Jego Pamięci!
prof. dr hab. inż. Celina M. Olszak Rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach
Szanowni Państwo!
W imieniu społeczności akademickiej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie składam serdeczne wyrazy współczucia z powodu śmierci
prof. dr. hab. Andrzeja Białkiewicza
Rektora Politechniki Krakowskiej
wspaniałego nauczyciela akademickiego, wybitnego naukowca i specjalisty w dziedzinie architektury. Odejście tak cenionego przedstawiciela nauki, pedagoga i utalentowanego twórcy, to ogromna strata dla całej wspólnoty akademickiej.
Rodzinie i Bliskim Pana Profesora przekazuję najszczersze kondolencje.
Z wyrazami szacunku
prof. dr hab. Michał ZasadaRektor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
W imieniu społeczności akademickiej Politechniki Poznańskiej
oraz Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych
składam serdeczne wyrazy współczucia z powodu śmierci
prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza
Rektora Politechniki Krakowskiej
wspaniałego nauczyciela akademickiego, wybitnego naukowca i specjalistę w dziedzinie architektury,
który przez wiele lat pełnił funkcje kierownika Katedry Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury PK,
prorektora Uczelni do spraw ogólnych w latach 2012-2020 oraz Rektora Politechniki Krakowskiej od 2020 r.
Żegnamy znakomitego przedstawiciela środowiska nauki, członka wielu organizacji naukowych, takich jak:
ICOMOS, DOCOMOMO, ReUSO, branżowych organizacji architektonicznych i budowlanych: SARP, MOIA,
Rady Naukowej Galicyjskiej Izby Budownictwa,
członka Międzynarodowego Instytutu ds. Edukacji Inżynierów WIETE w Melbourn,
Rady do spraw Środowiska, Energii i Zasobów Naturalnych przy prezydencie RP
oraz Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa.
Żegnamy naszego nieocenionego kolegę i przyjaciela,
który wniósł olbrzymi wkład w rozwój szkolnictwa wyższego
CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI!
prof. dr hab. inż. Teofil JesionowskiRektor Politechniki Poznańskiej
Szanowni Państwo,
społeczność Uniwersytetu Łódzkiego z ogromnym smutkiem przyjęła wiadomość o śmierci śp. prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki.
Pan Profesor był wybitnym naukowcem, dydaktykiem, architektem i bardzo dobrym, serdecznym człowiekiem. Łączymy się w bólu z bliskimi Pana Rektora i przekazujemy wyrazy współczucia z powodu odejścia tak wspaniałej osoby. Świat nauki bardzo wiele stracił.
Z wyrazami szacunku
prof. dr hab. Elżbieta ŻądzińskaRektor Uniwersytetu Łódzkiego
Z głębokim żalem i ogromnym smutkiem społeczność akademicka Politechniki Białostockiej przyjęła informację o śmierci Prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza — Rektora Politechniki Krakowskiej, wybitnego człowieka świata nauki i znakomitego dydaktyka.
W związku z nieodżałowaną stratą, w imieniu władz Politechniki Białostockiej, wszystkich pracowników oraz studentów naszej Uczelni składam najszczersze wyrazy współczucia Rodzinie, Współpracownikom i Przyjaciołom Pana Profesora Andrzeja Białkiewicza z Politechniki Krakowskiej.
dr hab. inż. Marta Kosior-Kazberuk, prof. PB
Rektor Politechniki Białostockiej
Wysoki Senacie,Szanowni Państwo,
z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Jego Magnificencji Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki Profesora Andrzeja Białkiewicza.
Profesora zapamiętamy jako wybitnego naukowca, dydaktyka, wychowawcę wielu pokoleń architektów, człowieka wielkich zasług oraz wspaniałego przyjaciela. Pełnił wiele funkcji: od 2020 roku Rektora Politechniki Krakowskiej, w latach 2012-2020 Prorektora do spraw Ogólnych Politechniki Krakowskiej, w latach 2011-2020 Kierownika Zakładu Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej.
Profesor był niezwykłą postacią i Jego odejście to duża strata nie tylko dla społeczności akademickiej Państwa Uczelni, całego środowiska naukowego, ale także dla Krakowa i Jego mieszkańców.
W imieniu Senatu Akademickiego Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, a także własnym składam wyrazy szczerego współczucia i żalu całej Społeczności Politechniki Krakowskiej, Rodzinie i Bliskim.
Z wyrazami szacunku
dr hab. inż. Jacek Wróbel, prof. ZUTRektor Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie
Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. dra hab. inż. arch. Andrzej Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej Wieloletniego Wykładowcy oraz Przyjaciela Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie.
Żegnamy z ogromnym smutkiem Człowieka życzliwego i otwartego na świat, pełnego pasji i poświęcenia. Pamiętamy i będziemy pamiętać o wkładzie Pana Profesora w rozwój naszej Uczelni.
Przekazujemy najszczersze wyrazy współczucia i otuchy w tych trudnych dla Państwa chwilach.
Prezydent, Władze i Społeczność Akademicka Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Szanowni Państwo,
z wielkim smutkiem przyjąłem wiadomość, że na zawsze opuścił naszą akademicką wspólnotę Jego Magnificencja Rektor Politechniki Krakowskiej Profesor Andrzej Białkiewicz.
Składam w imieniu własnym, ale przede wszystkim w imieniu przyjaciół z Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych szczere wyrazy współczucia, pogrążonej w żałobie rodzinie oraz środowisku naukowemu i dydaktycznemu tej wspaniałej Szkoły Wyższej.
Odszedł od nas na zawsze niezwykły naukowiec, znakomity dydaktyk, wychowawca wielu pokoleń architektów, którzy bez wątpienia będą pamiętać i wdrażać Jego nauki.
Drogi Andrzeju, spoczywaj w pokoju!
Z wyrazami szacunku
prof. dr hab. inż. Teofil Jesionowski Rektor Politechniki Poznańskiej przewodniczący Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych
W imieniu Senatu oraz całej społeczności Politechniki Wrocławskiej pragnę przekazać serdeczne słowa współczucia, smutku i żalu po śmierci znamienitego Człowieka Śp. prof. Andrzeja Bialkiewicza Rektora Politechniki Krakowskiej Rodzinie zmarłego Pana Rektora przekazuję słowa wsparcia i pocieszenia.
Z wyrazami szacunku
prof. Arkadiusz WójsRektor Politechniki Wrocławskiej
Z głębokim żalem i smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza — zasłużonego Rektora i Prorektora Politechniki Krakowskiej związanego z Uczelnią przez blisko 50 lat.
Zapamiętamy Profesora jako wybitnego naukowca, niezwykle twórczego i pracowitego dydaktyka, serdecznego przyjaciela środowisk akademickich, który swoją niespożytą energią budził powszechny szacunek i uznanie. W osobie Profesora utraciliśmy znamienitego człowieka, nauki polskiej o trudnych do przecenienia zasługach w dziedzinie architektury. Odszedł od nas wychowawca wielu pokoleń architektów, dla których dokonania Profesora będą najlepszą inspiracją.
Pamięć o prof. dr. hab. arch. Andrzeju Białkiewiczu pozostanie na zawsze wśród społeczności akademickiej Politechniki Częstochowskiej.
Z poważaniem
prof. dr hab. inż. Norbert SzczygiolRektor Politechniki Częstochowskiej
Z głębokim smutkiem i żalem przyjąłem wiadomość o śmierci Pana Profesora Andrzeja Białkiewicza – Rektora Politechniki Krakowskiej, wybitnego naukowca, cenionego dydaktyka i utalentowanego twórcy, wspaniałego organizatora życia akademickiego oraz wychowawcy wielu pokoleń młodych Polaków.
Na ręce Pana Profesora przekazuję w imieniu Senatu, wspólnoty akademickiej Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu i swoim dla Rodziny Zmarłego oraz całej wspólnoty akademickiej Politechniki Krakowskiej wyrazy głębokiego współczucia i żalu po stracie cenionego naukowca i architekta oraz wspaniałego człowieka.
prof. dr hab. Sławomir BukowskiRektor Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego w Radomiu
Społeczność Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z ogromnym smutkiem i najgłębszym żalem przyjęła wiadomość o śmierci prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Jego Magnificencji Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie.
Odejście tak, wybitnego naukowca i pedagoga to wielki wstrząs i ogromna strata dla świata nauki i całej naszej wspólnoty akademickiej.
W imieniu własnym oraz wspólnoty Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni pragnę złożyć z głębi serca płynące kondolencje i zapewnić o naszym najgłębszym współczuciu.
Kontradmirał prof. dr hab. Tomasz Szubrycht
Rektor Komendant Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte
Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci JM Rektora Politechniki Krakowskiej prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, wybitnego autorytetu naukowego w dziedzinie architektury, znakomitego twórcy, wychowawcy wielu pokoleń młodzieży, a przede wszystkim wspaniałego Człowieka, związanego ze swoją Uczelnią przez całe zawodowe życie.
W imieniu Senatu Uniwersytetu Zielonogórskiego, społeczności akademickiej oraz moim własnym składam na ręce Pana Profesora wyrazy szczerego współczucia dla Bliskich Zmarłego Rektora i całej społeczności Politechniki Krakowskiej.
prof. dr hab. Wojciech Strzyżewski
Rektor Uniwersytetu Zielonogórskiego
Szanowni Państwo,
z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora i wieloletniego pracownika Państwa Uczelni. Jego odejście pozostawia nas z wielkim bólem i poczuciem straty. W imieniu społeczności akademickiej Politechniki Rzeszowskiej i własnym składam najszczersze kondolencje z powodu utraty wyjątkowego Naukowca, cenionego Dydaktyka, utalentowanego Twórcy i Artysty. Liczne Jego zasługi na zawsze pozostaną w naszej pamięci.
Pan Profesor był dla wielu z nas nie tylko wielce zasłużonym i cenionym Rektorem Politechniki Krakowskiej, ale również Kolegą, z którym łączyło nas wiele lat współpracy, wspólnych projektów, spotkań, rozmów. Śmierć tego wspaniałego, życzliwego i niezwykle szlachetnego Człowieka to niepowetowana strata dla całego środowiska akademickiego, tej pustki nie da się wypełnić.
Kierując słowa głębokiego współczucia do całej społeczności Politechniki Krakowskiej, prosimy także o przekazanie kondolencji Rodzinie Pana Profesora.
prof. dr hab. inż. Piotr Koszelnik
Rektor Politechniki Rzeszowskiej
Wyrazy żalu i głębokiego współczucia Rodzinie, Przyjaciołom, Współpracownikom i Bliskimz powodu śmierci
prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja BiałkiewiczaRektora Politechniki Krakowskiej
wybitnego architekta i urbanisty specjalizującego się w teorii i historii architektury, konserwacji zabytków, rysunku oraz malarstwie
składają
Rektor, Senat oraz wspólnota akademicka Politechniki Śląskiej
Szanowni Państwo,
z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora i wieloletniego pracownika Państwa Uczelni. Straciliśmy wspaniałego Człowieka o wielkim sercu i osobowości.
W imieniu społeczności akademickiej Politechniki Świętokrzyskiej i własnym składam najszczersze kondolencje z powodu utraty wybitnego naukowca, cenionego nauczyciela akademickiego i utalentowanego twórcy i artysty.
Rodzinie i Bliskim przekazuję wyrazy współczucia. Zachowamy Pana Profesora we wdzięcznej pamięci.
prof. dr hab. inż. Zbigniew Koruba
Rektor Politechniki Świętokrzyskiej
Szanowni Państwo,
z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o niespodziewanej śmierci Jego Magnificencji, prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki.
Niewątpliwie odejście tak wybitnego pedagoga i człowieka nauki jest ogromną stratą dla całej społeczności akademickiej jak i dla zagranicznego oraz polskiego świata architektury oraz kultury. Śp. profesor Andrzej Białkiewicz poświęcił swoje życie dla rozwoju nauki, kształtowania nowych pokoleń młodzieży oraz szkolnictwu wyższemu.
W imieniu Senatu i Społeczności Akademickiej Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina składam Rodzinie Zmarłego oraz całej Wspólnocie Politechniki Krakowskiejim. Tadeusza Kościuszki głębokie kondolencje i szczere wyrazy współczucia po stracie tak wspaniałego człowieka.
Z głębokim żalem
prof. dr hab. Klaudisz BaranRektor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina
Władze Uczelni, Społeczność Akademicka Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki
W imieniu całej Społeczności Akademii Nauk Stosowanych w Tarnowie oraz swoim własnym, składam wyrazy żalu i współczucia z powodu śmierci śp. Prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, cenionego naukowca i oddanego dydaktyka, wybitnego specjalisty z zakresu architektury.
Pan Profesor pozostanie na zawsze w naszej pamięci jako osoba skromna i życzliwa, a przy tym niezwykle zaangażowana w kwestie nauki i rozwoju Politechniki Krakowskiej.
Wiadomość o Jego śmierci przyjęliśmy z ogromnym smutkiem i bólem.
Z poważaniem
dr hab. Małgorzata Kołpa, prof. UczelniRektor Akademii Nauk Stosowanych w Tarnowie
Szanowni Państwo,
Ze smutkiem i głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Bialkiewicza Rektora Politechniki Krakowskiej.
Śmierć Pana Profesora jest niepowetowaną stratą zarówno dla Rodziny i bliskich, a także całej społeczności w której żył, pracował i którą zawsze wspierał swą wiedzą, umiejętnościami i życzliwością.
Odszedł uczony o wielkiej erudycji i niezwyklej charyzmie, niezawodny w przyjaźni, szlachetny wobec ludzi i całym sercem oddany nauce.
Politechnika Krakowska zawsze była bliska Panu Profesorowi. Jako Rektor, zawsze stawiał na pierwszym miejscu jej dobro i dynamiczny rozwój, wykazując przy tym szczególną troskę o pracowników i studentów.
W imieniu społeczności Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach i własnym, Senatowi, Pracownikom i Studentom Politechniki Krakowskiej oraz bliskim i przyjaciołom Profesora, składam wyrazy najgłębszego współczucia.
Z wyrazami Szacunku
dr hab. inż. Zbigniew Karczmarzyk, profesor uczelni
Prorektor ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach
„Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci”Wisława Szymborska
Społeczność akademicka Państwowej Akademii Nauk Stosowanych w Przemyślu ze smutkiem przyjęła wiadomość o śmierci Jego Magnificencji Rektora Pana prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza.
Odejście Pana Profesora, cenionego naukowca i dydaktyka, w połowie swojej rektorskiej kadencji, to niepowetowana strata nie tylko dla uczelni, lecz również dla środowiska akademickiego Krakowa i Małopolski, świata polskiej architektury i nauki.
Proszę przyjąć wyrazy głębokiego współczucia.
dr Paweł Trefler, prof. PANSRektor Państwowej Akademii Nauk Stosowanych w Przemyślu
Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci
śp. prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza
Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki
Rodzinie, Najbliższym
oraz całej Społeczności Akademickiej
przekazujemy wyrazy szczerego współczucia
Władze oraz Społeczność Akademicka
Podhalańskiej Państwowej Uczelni Zawodowej w Nowym Targu
dr Bianka Godlewska-Dzioboń p.o. Rektora Podhalańskiej Państwowej Uczelni Zawodowej w Nowym Targu
Z wielkim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci śp. Rektora Politechniki Krakowskiej prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza. Odejście cenionego Rektora i nauczyciela akademickiego to niepowetowana strata dla całej społeczności Uczelni, środowiska lokalnego oraz szkolnictwa wyższego.
Odszedł wybitny uczony, szanowany Profesor, ceniony dydaktyk, otwarty na potrzeby i inicjatywy studentów. Zapamiętamy Go jako zasłużonego pracownika nauki, utalentowanego twórcę, pedagoga i wychowawcę wielu pokoleń młodzieży, człowieka o wielkiej serdeczności i życzliwości.
Społeczności akademickiej Politechniki Krakowskiej im.Tadeusza Kościuszki składamy wyrazy głębokiego współczucia.
dr hab. Zbigniew Barabasz, prof PANSRektor Państwowej Akademii Nauk Stosowanych w Krośnie
Szanowni Państwo
W imieniu społeczności Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, na Państwa ręce składamy szczere wyrazy współczucia w związku ze śmiercią JM Rektora Politechniki Krakowskiej prof. Andrzeja Białkiewicza.
To niepowetowana strata dla Nauki Polskiej, w szczególności dla Architektury. Ze smutkiem żegnamy Naukowca, Osobę o wysokiej kulturze osobistej i Człowieka.
Proszę przyjąć nasze kondolencje.
Z wyrazami szacunku,
prof. Barbara GronostajskaDziekan Wydziału ArchitekturyPolitechniki Wrocławskiej
W imieniu społeczności Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie i własnym, przekazuję wyrazy żalu i współczucia w związku ze śmiercią
Panaprof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja BIAŁKIEWICZARektora Politechniki Krakowskiej,Prorektora Politechniki Krakowskiej ds. ogólnych w latach 2012- 2020,zasłużonego uczonego o ogromnej wiedzy i doświadczeniu oraz wybitnego profesora — specjalisty w dziedzinie architektury i konserwacji zabytków, oddanego nauczyciela akademickiego i wychowawcy wielu pokoleń młodzieży akademickiej.
Rektordr hab. Jerzy A. PRZYBOROWSKI, prof. UWM
W imieniu własnym oraz całej społeczności akademickiej Szkoły Głównej Służby Pożarniczej pragnę przekazaćwyrazy współczucia z powodu śmierciPana prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza ,Rektora Politechniki Krakowskiej.
Odszedł człowiek wybitny, prawy i głęboko zaangażowany,nie tylko w pracę naukową, ale również w pełnioną misję rektorską,podczas której realizował swoją wizję Uczelni na miarę XXI wieku.Mentor i ogromny autorytet w świecie nauki.Człowiek o wielkim talencie, ceniony za wiedzę oraz swojewyjątkowe podejście do obowiązków zawodowych. Zawszepomocny, wyrozumiały oraz otwarty na otaczający go świat.
Łączymy się z Państwem w żałobie i smutku,przekazując wyrazy otuchy.
Rektor-KomendantSzkoły Głównej Służby Pożarniczejnadbryg. dr inż. Mariusz FELTYNOWSKI, prof. uczelni
Z głębokim smutkiem i żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci
prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza
Rektora Politechniki Krakowskiej
Przewodniczącego Związku Uczelni InnoTechKrak
wyrazy głębokiego współczucia i słowa otuchy
dla Rodziny oraz całej społeczności Politechniki Krakowskiej
składa
Związek Uczelni InnoTechKrak
Szanowni Państwo,
z głębokim żalem i smutkiem środowisko naukowe Polskiej Akademii Nauk przyjęło wiadomość o śmierci Jego Magnificencji, prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki.
Żegnamy wybitnego naukowca, autorytet w dziedzinie architektury, człowieka pełnego pasji i poświęcenia, autora wielu tekstów i publikacji naukowych, oddanego swej misji pedagoga i wykładowcy wielu pokoleń studentów.
W imieniu własnym, Prezydium oraz członków Akademii na ręce Rodziny i Najbliższych Jego Magnificencji oraz całej społeczności Politechniki Krakowskiej pragnę złożyć wyrazy szczerego współczucia oraz życzenia wielu sił w tym trudnym czasie.
Łączę wyrazy szacunku
prof. Marek Konarzewski Prezes Polskiej Akademii Nauk
Dyrekcja, Rada Naukowa oraz pracownicy Instytutu Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk przekazują wyrazy głębokiego żalu z powodu śmierci Rektora Politechniki Krakowskiej prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Bialkiewicza wybitnego pedagoga, wychowawcy wielu pokoleń studentów i naukowców, człowieka o szerokich horyzontach, szlachetnego i życzliwego przyjaciela wielu pracowników naszego instytutu.
Odejście Profesora to ogromna strata dla Politechniki Krakowskiej, krakowskiego środowiska akademickiego oraz świata polskiej nauki i architektury.
Składamy kondolencje dla społeczności Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki.
Profesor Andrzej Białkiewicz pozostanie na zawsze w naszej pamięci jako wspaniały człowiek, ceniony uczony i wielki autorytet.
prof. dr hab. Tadeusz LesiakDyrektor Instytutu Fizyki Jądrowej im. H. Niewodniczańskiego Polskiej Nauk
prof. dr hab. Antoni SzczurekPrzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Fizyki Jądrowej im. H. Niewodniczańskiego Polskiej Nauk
Społeczność Sieć Badawcza Łukasiewicz -Instytutu Metali Nieżelaznych z wielkim żalem i smutkiem przyjęła wiadomość o niespodziewanej śmierci Jego Magnificencji, prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej.
Odejście śp. Profesora w trakcie pełnienia funkcji Rektora jest wielką stratą zarówno dla społeczności akademickiej Politechniki Krakowskiej, jak i dla całego świata nauki i kultury. Był niezwykłym naukowcem, specjalistą w swojej dziedzinie oraz znakomitym dydaktykiem. Zapamiętamy go jako człowieka otwartego, wielkiego charakteru, o wybitnych umiejętnościach naukowych i zawodowych. W obliczu tego smutnego wydarzenia na ręce Kolegium Rektorskiego składam wyrazy głębokiego współczucia dla Rodziny, Przyjaciół, Współpracowników I Wychowanków.
dr inż. Barbara JuszczykDyrektor Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytutu Metali Nieżelaznych
Szanowni Państwo,
z ogromnym smutkiem żalem przyjęliśmy informację o śmierci Śp. prof dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, wieloletniego, oddanego pracownika Politechniki i cenionego naukowca.
Odejście Jego Magnificencji stanowi nieodżałowaną stratę dla krakowskiego środowiska naukowego, które utraciło nie hjlko wybitnego naukowca, dydaktyka i uznanego architekta, ale też pasjonata -osoby bez wątpienia oddanej Uczelni, która przyczyniła się do wielu sukcesów Politechniki Krakowskiej i jej rozkwitu.
W imieniu całej społeczności naszego InshJtutu Metalurgii i Inżynierii Materiałowej im. Aleksandra Krupkowskiego PAN w Krakowie przekazuję wspólnocie akademickiej Politechniki Krakowskiej oraz Rodzinie Jego Magnificencji wyrazy głębokiego współczucia i żalu. Śp. Profesor Andrzej Białkiewicz na zawsze pozostanie w naszej pamięci jako człowiek poświęcony nauce i społecznik.
„Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci” [W. Szymborska]
Z wyrazami szacunku,
dr hab. Joanna Wojewoda-Budka, prof inst.Dyrektor Instytutu Metalurgii i Inżynierii Materiałowej
Szanowni Państwo,
z wielkim smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci Jego Magnificencji prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza. Odszedł od nas dociekliwy naukowiec, wspaniały dydaktyk oraz pełen pasji organizator życia akademickiego, którego oddanie dla spraw Politechniki Krakowskiej mogą stanowić dla wszystkich wzór i inspirację.
Odejście prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkowskiego to ogromna strata dla całej Uczelni, ale także dla środowiska akademickiego Krakowa i Małopolski oraz polskiej nauki i architektury. Pamięć o Profesorze pozostanie w jego publikacjach, dziełach oraz wspomnieniach osób, które miały przyjemność spotkać go na swej drodze.
Pragnę złożyć rodzinie i bliskim oraz wszystkim współpracownikom Jego Magnificencji wyrazy głębokiego współczucia. Słowa wsparcia kieruję także do całej społeczności akademickiej, która straciła swojego Rektora – przewodnika i wieloletniego członka wspólnoty Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki.
prof. dr hab. Stanisław WrzosekPrzewodniczący Polskiej Komisji Akredytacyjnej
Z wielkim zaskoczeniem i smutkiem przyjąłem wiadomość o odejściu śp. Profesora Andrzeja Białkiewicza Rektora Politechniki Krakowskiej. Zaledwie przed kilku tygodniami uczestniczył On w posiedzeniu naszego Komitetu Redakcyjnego Zeszytów Historycznych Politechniki Krakowskiej, wyrażając głębokie zaangażowanie w ochronę dziedzictwa kierowanej przezeń Uczelni. Był przekonany, że znajomość korzeni Politechniki, jej genezy, pięknej historii, wreszcie dorobek naukowy i społeczny poszczególnych członków Korporacji stanowi najlepszy budulec tożsamości łączącej współczesne i przyszłe pokolenia Pracowników i Studentów.
Na Pańskie ręce – poprzednika na Urzędzie Rektorskim i Kustosza Muzeum Politechniki Krakowskiej – składam wyrazy szczerego współczucia. Niech społeczność Politechniki zachowa w pamięci życie i działalność śp. Rektora Andrzej Białkiewicza, który całe życie zawodowe poświęcił swojej Uczelni.
prof. dr hab. Zdzisław Noga
Komitet Zeszytów Historycznych Politechniki KrakowskiejInstytut Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie
Z wielkim smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci prof. dra hab. Andrzeja Białkiewicza – Rektora Politechniki Krakowskiej. Dla mnie – osoby wspierającej ideę tworzenia i profesjonalnej działalności Muzeum Politechniki Krakowskiej, Pan Rektor był osobą o ogromnej humanistycznej wrażliwości, która przekładała się na bezwarunkowe wspieranie tej komórki organizacyjnej Uczelni.
Dlatego będzie nam Pana Rektora Andrzeja Białkiewicza bardzo brakowało.
prof. dr hab. Jan Święch
Uniwersytet Jagielloński
Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej
Podyplomowe Studium Muzeologiczne
Jako były rektor AGH, uczelni – kolebki PK, od zawsze przyjaznej dla Politechniki Krakowskiej, a także jako członek Komitetu Redakcyjnego Zeszytów Historycznych Muzeum PK, w którym to Komitecie miałem zaszczyt zasiadać wraz z Panem Rektorem Profesorem dr hab. inż. arch. Andrzejem Białkiewiczem (również w czasie, kiedy nie był On jeszcze Rektorem PK) – wyrażam mój głęboki żal z powodu przedwczesnej śmierci tego wspaniałego Człowieka. Łączę się w bólu z pogrążoną w żałobie Rodziną oraz ze współpracownikami. Polska Nauka, Kraków i Politechnika Krakowska poniosły dotkliwą stratę!
Niech dobry Bóg da Zmarłemu szczęście wieczne i pocieszy cierpiących…
Z wielkim smutkiem przyjąłem informację o odejściu prof. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej.
Wspominam bardzo ciepło Jego osobę oraz Jego wkład w edukację Mongolskich studentów i w rozwój współpracy akademickiej pomiędzy Polską a Mongolią.W imieniu swoim oraz pracowników Ambasady Mongolii w Polsce przesyłam najszczersze wyrazy współczucia i kondolencji Rodzinie, Przyjaciołom i wszystkim współpracownikom Profesora.
Dorj BarkhasAmbasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Mongolii w Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowni Państwo,
Z głębokim żalem dowiedziałam się o śmierci prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Jego Magnificencji Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki w kadencji 2020-2024, Prorektora w latach 2012-2020.
Wiem, że wczoraj pożegnali Państwo wybitnego uczonego, mentora wielu pokoleń studentów Politechniki Krakowskiej, człowieka o niekwestionowanym autorytecie moralnym.
Dla Konsulatu Generalnego Francji w Krakowie, profesor Andrzej Białkiewicz pozostanie jednym z tych pracowników Politechniki Krakowskiej, którzy zachowywali pamięć o francuskich jeńcach Stalagu 369 w Krakowie, podobnie jak profesor Wiktor Zin, czy profesor Jan Harasymowicz.
Pragnę przekazać tą drogą wyrazy szczerego współczucia rodzinie i bliskim Pana Rektora oraz Senatowi i społeczności akademickiej uczelni.
Z wyrazami szacunku,
Anne Schmidt-RiouKonsul generalna Francji w Krakowie
Z głębokim smutkiem i żalem przyjąłem wiadomość o śmierci Pana Profesora Andrzeja Białkiewicza – Rektora Politechniki Krakowskiej, wybitnego naukowca, poważanego dydaktyka i utalentowanego twórcy architektury, którego ślady pracy można również spotkać na terenie Chorwacji.
Przekazuję na ręce Pana Profesora dla Rodziny Zmarłego, Jego Bliskich i Przyjaciół oraz środowiska akademickiego Politechniki Krakowskiej wyrazy głębokiego współczucia i żalu po stracie wybitnego naukowca oraz wspaniałego człowieka i przyjaciela Chorwacji.
Będzie nam bardzo brakowało Profesora przy organizacji kolejnych wspólnych projektów Politechniki Krakowskiej i Konsulatu Republiki Chorwacji w Krakowie.
Ze smutkiem i wyrazami poważania
Paweł WłodarczykKonsul Honorowy Republiki Chorwacji
Z niedowierzaniem i wielkim smutkiem odebraliśmy informację o nagłej śmierci Prof dra hab. arch. Andrzeja Bialkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej. Odejście, zwłaszcza tak niespodziewane Profesora, Rektora – napawa smutkiem i poczuciem straty.
W imieniu Towarzystwa Przyjaźni Wietnamsko-Polskiej, wietnamskich absolwentów Politechniki Krakowskiej i swoim własnym – Senatowi, Profesorom, Pracownikom, studentom oraz Rodzinie, bliskim i przyjaciółom Profesora – składam wyrazy najgłębszego współczucia.
Z wyrazami szacunku
dr arch. Nguyen The Thao Prezes Towarzystwa Przyjaźni Wietnamsko-Polskiej
Z głębokim żalemprzyjęliśmy smutną i przygnębiającą wiadomość o śmierciprof. dr hab. inż. arch. Andrzeja BiałkiewiczaRektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza KościuszkiJego odejście to ogromna strata dla środowiska naukowegoKrakowa i Małopolski.Rodzinie zmarłego oraz społeczności akademickiej PKskładamy najgłębsze wyrazy współczucia.
Zarząd OddziałuStowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP w Krakowie
Szanowni Państwo,
z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Jego Magnificencji Rektora prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza.
Profesor wywarł niepomierny wpływ na rozwój współczesnej nauki i szkolnictwa wyższego. Jego postać i dokonania doskonale znane są w radomskim ośrodku akademickim. Osoby, które miały możliwość zetknąć się z Nim osobiście, zapamiętały Go jako serdecznego, ciepłego człowieka, jako dbałego o etykę naukowca oraz pełnego profesjonalizmu specjalistę.
W imieniu Radomskiego Towarzystwa Naukowego na ręce Kolegium Rektorskiego pragnę złożyć wyrazy głębokiego współczucia społeczności Politechniki Krakowskiej i wszystkim bliskim Profesora.
Cześć Jego Pamięci!
dr Łukasz Zaborowski Prezes Zarządu Radomskiego Towarzystwa Naukowego
Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej.
Jesteśmy wdzięczni za Jego otwarte serce na edukację najmłodszych i wspieranie działań Uniwersytetu Dzieci na Politechnice Krakowskiej.
W imieniu całej Fundacji Uniwersytet Dzieci składamy najszczersze kondolencje Rodzinie, Przyjaciołom, Współpracownikom oraz całej społeczności akademickiej.
Z wyrazami szacunku
Agnieszka Kulus-Klepacka
Dyrektorka Ośrodka Uniwersytetu Dzieci w Krakowie
Dear prof. Dariusz Bogdal, Vice-Rector for Scientific Affairs and our other friends and colleagues of Tadeusz Kosciuszko Cracow University of Technology,
On behalf of the STARS EU Alliance, of which Cracow University of Technology is such a highly valued member, I wish to express our sincerest condolences to you and all your colleagues on the loss of His Magnificence Professor Dr Andrzej Białkiewicz, your incumbent rector.
Last November, during our visit from Hanze University of Applied Sciences to Cracow, we met Professor Białkiewicz to get acquainted and to discuss the merits of the STARS EU Alliance, its aims and objectives and the depth of our cooperation, and it appeared that in Professor Białkiewicz we found a loyal supporter of our endeavours. So, in retrospect we thank him now again, also in your dark hour as a university, for his forward-thinking and constructive attitude in this. And I wish that for now and in the years to come we will move forward in our international cooperation in the spirit of Prof Białkiewicz and his support for the STARS EU Alliance.
Finally, we hope and trust that you and those near to him will pay your last respects to him in the most appropriate manner possible on this sad occasion. We wish you much strength in the period to come. On behalf of the member universities of the STARS EU Alliance,
drs D.J. Pouwels President of Hanze University of Applied Sciences President of the STARS EU Commission
Z poczuciem głębokiego smutku i żalu przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej, wybitnego naukowca i wspaniałego człowieka.
Magnificencja Rektor był niezwykłym człowiekiem dla całego środowiska inżynierskiego. Wspierał działalność inżynierów i twórców naszej naukowej i technicznej rzeczywistości. Jego odejście jest niezastąpioną stratą dla społeczeństwa naszego regionu i całego kraju.
W imieniu Zarządu i Członków Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich Oddziału w Krakowie składam pełne żalu i smutku kondolencje oraz wyrazy współczucia dla rodziny i Społeczności Akademickiej Politechniki Krakowskiej.
Jan ZagórskiPrezes ZarząduStowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich Oddziału w Krakowie
Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. dra hab. inż. arch. Andrzej Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej.
W imieniu pracowników firmy „Czamara” oraz własnym składam wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie zmarłego, przyjaciołom, współpracownikom oraz pogrążonej w żałobie społeczności Politechniki Krakowskiej.
Z wyrazami szacunku
Marek CzamaraPrezes Zarządu F.H.U. URZĄDZENIA CHŁODNICZE
Szanowni Państwo, Szanowna Społeczności Uczelniana,
W imieniu Zarządu i Pracowników Grupy Pekabex pragnę złożyć wyrazy najgłębszego współczucia z powodu nagłego odejścia Pana Profesora Andrzeja Bialkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej. Wśród nas jest wielu absolwentów krakowskiej Alma Mater, ja osobiście miałem zaszczyt nie raz gościć w jej murach podczas ważnych inżynierskich wydarzeń. Dlatego tym głębiej dotknęła nas ta smutna wiadomość.
Pan Profesor Andrzej Bialkiewicz był nie tylko wzorem naukowca, poświęcającego się w pełni dla swojej ukochanej dziedziny, architektury, i osiągającego w niej sukcesy, lecz także wybitną postacią na arenie krajowej i międzynarodowej. Świadczył o tym cały dorobek naukowy i przyznane wyróżnienia i odznaczenia.
Strata tak wspaniałej Osoby dotyka nie tylko Rodzinę, ale całą Społeczność Uczelni – i nas wszystkich, związanych z architekturą i budownictwem. Raz jeszcze składam szczere kondolencje.
Przemysław BorekPrezes Zarządu Pekabex
Pożegnanie śp. Rektora prof. dr bab. inż. arch. Andrzeja Bialkiewicza
Pisane w imieniu obecnej w kraju i za granicą rodziny prof. dr hab. inż Izydora Stella-Sawickiego, założyciela i pierwszego rektora Politechniki Krakowskiej.
Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Jego Magnificencji, prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej. Jego osoba była dla nas zawsze uosobieniem mądrości, życzliwości oraz otwartości na wszystkie dyskutowane wspólne tematy, jeszcze przecież tak niedawno podczas naszego ostatniego wspólnego spotkania w Krakowie jesienią roku 2022.
Jego Magnificencję zapamiętamy jako człowieka pełnego empatii, zaangażowanego w budowę serdecznych relacji między ludźmi i gotowego do pomocy innym. Dla wszystkich nas, związanych z Politechniką Krakowską, odejście Rektora prof. dr hab. Andrzeja Białkiewicza oznacza wielką stratę, z którą trudno będzie nam się pogodzić. Słowa nie są w stanie dobrze wyrazić, jak bardzo jesteśmy zasmuceni.
Tą drogą pragniemy również zwrócić się do najbliższej rodziny Jego Magnificencji Rektora prof. dr hab. Andrzeja Białkiewicza. Nasze serca łączą się z Wami w tej chwili smutku. Proszę o przyjęcie naszych najszczerszych kondolencji z powodu utraty ukochanej osoby.
Cześć Jego Pamięci!
dr Marek Stella-Sawicki
MBE KM KCSG
Z ogromnym smutkiem przyjęliśmy wiadomość o odejściu Śp. Jego Magnificencji prof. dr hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki.
Jego Śp. Magnificencja był wysoce cenionym specjalistą w całym środowisku naukowo -technicznym, a swoją ogromną wiedzę i doświadczenie chętnie przekazywał młodszym pokoleniom inżynierów. Potrafił spajać środowisko studentów z władzami Politechniki Krakowskiej oraz był przykładem Mentora, wyjątkowego i aktywnego Pedagoga, angażującego się w rozwój uczelni i życie akademickie.
W imieniu Krakowskiej Rady Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych Naczelna Organizacja Techniczna oraz wszystkich sfederowanych w niej Stowarzyszeń Naukowo -Technicznych, składam serdeczne wyrazy współczucia Rodzinie, Bliskim oraz Społeczności Politechniki Krakowskiej.
Prezes Zarządu Krakowskiej Rady FSNT NOTAndrzej M. Kucharski
Szanowna Społeczności Politechniki Krakowskiej,
Z ogromnym smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Jego Magni cencji, prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej.
Jego wielowymiarowa, nie dająca się zamknąć w kilku zdaniach postać była dla całego Stowarzyszenia uosobieniem mądrości, życzliwości oraz otwartości na drugiego człowieka. Czyli wszystkiego tego, co cementuje naszą działalność i łączy naszych członków, ludzi z różnych roczników, pokoleń, środowisk.
Jego Magni cencję zawsze zapamiętamy jako pełnego empatii człowieka bardzo wysokiej kulturze osobistej, nieprzeciętnej ciekawości świata, bezgranicznie zaangażowanego w budowanie serdecznych relacji między ludźmi i zawsze gotowego do pomocy innym.
Nieobecność Rektora Andrzeja Białkiewicza, niemożność udania się do niego na rozmowę dotyczącą tak ważnych dla niego losów Politechniki czy politechnicznej społeczności, jest dla nas bolesną stratą, z którą jeszcze długo będziemy się oswajać.
Małżonce i Bliskim składamy wyrazy głębokiego współczucia.
Cześć Jego Pamięci!
Izabela Paluch Prezes Zarządu Stowarzyszenia Wychowanków Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki
Szanowni Państwo,z głębokim żalem i zaskoczeniem przyjąłem wiadomość o śmierci JM Rektora prof. dra hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, wybitnego Naukowca, cenionego Pedagoga i Architekta, od 50 lat związanego z Politechniką Krakowską, który swoją pracą pedagogiczną i badawczą w znaczący sposób przyczynił się do rozwoju Politechniki Krakowskiej, małopolskiej architektury oraz kariery zawodowej wielu pokoleń studentów.
Miałem ogromną przyjemność spotykać się z Panem Profesorem podczas wielu sympozjów i konferencji naukowych. W ciągu ostatniego roku wspólnie pracowaliśmy nad przygotowaniem „Porozumienia o współpracy” naszych instytucji, kierowani chęcią wymiany doświadczeń i poprawą świadomości bezpieczeństwa pracy wśród studentów.
Zapamiętam Pana Profesora jako człowieka otwartego i życzliwego, o ogromnej wiedzy i potencjale do działania, szczególnie na rzecz rozwoju Uczelni i młodzieży.Odejście Jego Magnificencji stanowi niepowetowaną stratę dla świata nauki. Jego dokonania i twórczość pozostaną, utrwalając pamięć o Nim i przyczyniając się do rozwoju polskiej architektury i nauki.
Całej Społeczności Politechniki Krakowskiej, Bliskim i Przyjaciołom Profesora składam serdeczne wyrazy współczucia.
Józef BajdelOkręgowy Inspektor Pracy
Szanowni Państwo,
z zaskoczeniem, ogromnym żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Rektora Politechniki Krakowskiej prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza, przyjaciela Polskiego Naukowo-Technicznego Towarzystwa Eksploatacyjnego (PNTTE), cenionego naukowca, dydaktyka i architekta.
W imieniu Zarządu i członków PNTTE, całej społeczności Politechniki Krakowskiej oraz Rodzinie, składam najgłębsze kondolencje i wyrazy współczucia.
Prezes Polskiego Naukowo-Technicznego Towarzystwa Eksploatacyjnegoprof. dr hab. inż. Andrzej Świderski
Szanowni Państwo,
z wielkim smutkiem przyjmujemy wiadomość o śmierci JM Rektora Politechniki Krakowksiej prof. dr hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza. Chcielibyśmy złożyć wyrazy najszczerszego współczucia rodzinie, przyjaciołom oraz całej społeczności akademickiej.
Śmierć JM Rektora to ogromna strata dla nas wszystkich. Był on nie tylko wspaniałym liderem akademickim, ale również wspaniałym człowiekiem, którego życzliwość, wiedza i pasja dotknęły wiele osób.Pragniemy wyrazić nasze głębokie kondolencje i podzielić ból z rodziną i bliskimi rektora. Niech ich siła i wytrwałość w tym trudnym czasie pozwoli im przetrwać ten bolesny moment.
Z wyrazami szacunku,
Grzegorz Kaliński
Prezes Zarządu Kalasoft
Z wielkim smutkiem i żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierciŚp. prof. dr. hab. inż. Andrzeja Białkiewicza, Rektora Politechniki Krakowskiej.Odszedł wspaniały i serdeczny Rektor, Profesor, Przyjaciel –szlachetny, prawy, miły, bezpośredni, otwarty, mocno zaangażowanyw budowanie dobrych relacji, znajdujący czas na potrzeby innych.Promieniował życzliwością dla ludzi.To ogromna strata dla całej naszej politechnicznej społeczności.Rodzinie, Bliskim i Współpracownikomskładamy wyrazy głębokiego współczucia.
Izabela PaluchPrezes Zarządu INTECH PK sp. z o.o. Spółka celowa Politechniki Krakowskiej
Z żalem żegnamyprof. dr. hab. arch.Andrzeja BiałkiewiczaRektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki Rodzinie i Bliskim składamy wyrazy współczucia.
Łączymy się w żałobie ze Społecznością Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki.
Zarząd oraz Pracownicy Grupy Scanmed
Dziewięciu wybitnych absolwentów zostało w tym roku uhonorowanych wpisem do Złotej Księgi Wychowanków Politechniki Krakowskiej. To wyróżnienie, przyznawane od 26 lat z inicjatywy Stowarzyszenia Wychowanków Politechniki Krakowskiej, jest wyrazem uznania dla ludzi sukcesu, którzy odebrali inżynierskie wykształcenie na PK, a potem osiągnęli znaczącą pozycję w życiu zawodowym, społecznym lub publicznym. Tegoroczny wpis do Złotej Księgi Wychowanków PK odbył się w 3 października w Sali Senackiej PK. Władze uczelni podczas wydarzenia reprezentowali rektor PK prof. Andrzej Szarata i prorektor ds. nauki dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK.
W uroczystości wzięli także udział byli rektorzy PK prof. Kazimierz Furtak i prof. Jan Kazior, dziekani i prodziekani wydziałów PK, władze i członkowie Stowarzyszenia Wychowanków PK z prezes Izabelą Paluch i przewodniczącym Kapituły Złotej Księgi prof. Leszkiem Wojnarem na czele. Wpisem do Złotej Księgi uhonorowani zostali w 2024 roku: Marek Błeszyński, Robert Czuła, Dariusz Kasznia, Tomasz Kozłowski, Sławomir Kudzia, Szymon Matyjaszek, Paweł Senderek, Krzysztof Trebunia-Tutka i Antoni Wójtowicz.
Na honorowej liście Złotych Wychowanków PK jest więc od tego roku 327 osób – znanych osobistości biznesu, nauki, polityki, sztuki, kultury, sportu. Kariery złotych wychowanków PK w sposób symboliczny pokazują, na jak wiele sposobów Politechnika kształci osobowości swoich studentów i w jak rozmaite kompetencje ich wyposaża. Złoci wychowankowie są abrdzo aktywnymi ambasadorami Politechniki Krakowskiej. Przyczyniają się do rozsławienia dobrego imienia uczelni, wspierają Politechnikę i jej inicjatywy, także te dedykowane aktualnym studentom PK. W publicznych wystąpieniach często podkreślają, jak ważny wpływ na ich błyskotliwe kariery miały studia na krakowskiej uczelni.
Laureaci Wpisu do Złotej Księgi Wychowanków 2024
Marek Błeszyński – absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego (obecnie Wydział Inżynierii Lądowej
W 1974 roku ukończył Budownictwo Lądowe, uzyskując tytuł magistra inżyniera na Politechnice Krakowskiej. Jest aktywnym członkiem Krajowej Sekcji Kolejowej, wcześniej Sekcji Głównej Kolejowej. Od wielu lat pracuje również w Krajowym Klubie Miłośników Historii i Zabytków Transportu. Nieprzerwanie angażuje się również w szereg działań ze Stowarzyszeniem Inżynierów i Techników Kolejnictwa. W 2014 roku po 40 latach pracy w PKP, gdzie zajmował szereg odpowiedzialnych stanowisk, przeszedł na emeryturę. Jest autorem wielu nowatorskich regulaminów organizacji ruchu dla inwestycji, związanych z rozbudową stacji i węzłów kolejowych. To także współautor wielu wniosków racjonalizatorskich, usprawniających pracę przewozową. Projektował część pomieszczeń i nadzorował prace budowlane na nowo otwartym Dworcu Głównym w Krakowie.
W roku 2016 został odznaczony przez Prezydenta RP Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w działalności na rzecz rozwoju komunikacji i transportu. Na swoim koncie ma także szereg innych prestiżowych wyróżnień, w tym m.in. Złotą Odznakę Honorową NOT czy Srebrną Odznakę za prace społeczne dla Miasta Krakowa.
Znany jest również ze swojej aktywności w Kolejowym Towarzystwie Kultury. W wolnym czasie tworzy obrazy olejne, grafiki, a także karykatury. Poza sztuką, obszarem jego zainteresowań jest sport: promuje aktywność fizyczną jako członek Stowarzyszenia „Kolejarz”, a także klubu „Kolejarz Prokocim”. To dzięki staraniom Marka Błeszyńskiego działalność obu podmiotów jest starannie dokumentowana i archiwizowana.
Robert Czuła – absolwent Wydziału Mechanicznego
Studia na Wydziale Mechanicznym ukończył w czerwcu 1989 roku z wynikiem bardzo dobrym z wyróżnieniem. W 2002 roku wraz ze wspólnikami założył firmę Soneta, tworzącą oprogramowanie ERP dla biznesu – enova365. Spółkę od samego początku tworzą specjaliści i pasjonaci, odpowiedzialni za projektowanie oprogramowania komputerowego. W tej chwili jest to już 195 osób. To właśnie dzięki umiejętnościom wychowanka Politechniki Krakowskiej, Soneta szczyci się dziś ugruntowaną pozycją na polskim rynku. Kierowana przez niego firma zdobyła ponad 20 prestiżowych nagród, wyróżnień i certyfikatów. Według opracowanego w 2023 roku szanowanego rankingu Computerworld TOP200, Soneta jest dziewiątym w kraju producentem systemów ERP.
Godne uwagi jest to, że poza działalnością zawodową, Robert Czuła znajduje również czas na pomaganie innym i angażowanie się w akcje charytatywne. Jego firma od 2013 roku wspiera Fundację Anny Dymnej Mimo Wszystko, a od 2020 roku współpracuje ze Stowarzyszeniem Wiosna. Robert Czuła nie zapomniał o swoich politechnicznych korzeniach. Dzięki niemu, Soneta, razem z firmą EX7, współpracuje z uczelnią, co zaowocowało patronatem nad oddaną już do użytku salą dydaktyczną dla studentów PK.
Dariusz Kasznia – absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego (obecnie WIL)
Studia na Wydziale Budownictwa Lądowego ukończył w 1987 roku. Dodatkowo, Dariusz Kasznia jest absolwentem Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Drugi kierunek ukończył w 1992 roku.
Jego kariera zawodowa jest niemal od początku powiązana z branżą informatyka dla budownictwa. Przez ponad 20 lat pracował w firmie Robobat Polska i przeszedł wszystkie szczeble kariery cały czas, koordynując rozwój sztandarowego produktu firmy, czyli programu do projektowania i obliczeń konstrukcyjno-budowlanych Robot. Program stanowi obecnie istotną część oferty firmy Autodesk.
Na swoim koncie ma współpracę z największymi polskimi zamawiającymi publicznymi jako konsultant i ekspert BIM (PKP, GDDKiA, Wody Polskie, PGE). Swoje zawodowe doświadczenie wykorzystał do wsparcia kilkunastu postępowań konkursowych, dotyczących m.in. Małopolskiego Centrum Nauki, Centrum Muzyki w Krakowie, Muzeum Historii Polski w Warszawie, czy też nowej siedziby Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK.
W 2017 rozpoczął działalność mającą na celu wdrożenie w Polsce metodyki BIM. W tym celu współtworzył program studiów podyplomowych „BIM Manager – nowoczesne zarządzanie inwestycjami budowlanymi” realizowanych na WSB Poznań i WSB Warszawa. Był także wykładowcą na tym kierunku. Dał się poznać jako sprawny współorganizator cyklicznej konferencji INFRABIM poświęconej stosowaniu BIM w infrastrukturze. Wydarzenie to odbywało się także na Politechnice Krakowskiej.
Tomasz Kozłowski – absolwent Wydziału Inżynierii Sanitarnej i Wodnej (obecnie Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki)
W 1984 ukończył studia na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej. Cztery lata później na tym samym wydziale obronił pracę doktorską, a w 1997 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych. Zwieńczeniem jego naukowego dorobku był tytuł profesora nauk technicznych nadany w 2017 roku przez Prezydenta RP. W latach 2016-2019 Tomasz Kozłowski pełnił funkcję prorektora Politechniki Świętokrzyskiej, a w latach 2020-2024 także dziekana Wydziału Inżynierii Środowiska, Geodezji i Energetyki Odnawialnej.
Jego działalność badawcza koncentrowała się na geotechnice. Tomasz Kozłowski zajmował się zwłaszcza zjawiskami mrozowymi w gruntach oraz fizyko-chemią układów woda-grunt. To ceniony autor oraz współautor kilkudziesięciu artykułów w czasopismach z listy JCR. Swoją wiedzą podzielił się w dwóch monografiach, w tym jednej wydanej w PWN. Naukowe prace autorstwa Tomasza Kozłowskiego były cytowane ponad 650 razy.
Bez dwóch zdań o Tomaszu Kozłowskim można powiedzieć, że jest wybitnym popularyzatorem nauki: jego wykłady zamieszczone na YouTube doczekały się, bagatela, 126 tysięcy wyświetleń. W wolnym czasie oddaje się szeregowi kreatywnych pasji: fotografii przyrodniczej i krajobrazu oraz astrofotografii. Pisze wiersze i komponuje muzykę. W roku 2002 ukazała się pod jego redakcją w wydawnictwie Ruta Olgi Tokarczuk antologia poezji „p.h.p. wiersze”, a w roku 2023 wydał zbiór swojej twórczości poetyckiej pt. „Sferostożek. Wiersze i piosenki”.
Sławomir Kudzia – absolwent Wydziału Mechanicznego
Studia na Wydziale Mechanicznym Sławomir Kudzia ukończył w 2002 roku. W 2009 roku z powodzeniem uzyskał tytuł doktora na tym samym Wydziale. Okres studiów doktoranckich łączył już z pracą w Zespole Szkół Walerego Goetla w Suchej Beskidzkiej, gdzie od 2005 roku pracował na stanowisku nauczyciela przedmiotów zawodowych. Piastuje je do dziś, ale do swoich edukacyjnych obowiązków dołożył funkcję dyrektora tegoż Zespołu Szkół.
Za jego dyrektorskiej kadencji, placówka zyskała kilka konkretnych udogodnień, a także znacząco poszerzono jej ofertę nauczania. Dość powiedzieć, że zakres kształcenia zwiększył się o siedem nowych zawodów, natomiast baza dydaktyczna została powiększona o kompleks budynków w Makowie Podhalańskim. Szkolne pracownie wyposażono w nowoczesne komputery, wybudowano boiska oraz plac manewrowy do nauki jazdy. W ten sposób, dzięki staraniom Sławomira Kudzi i jego zespołu, placówka w Suchej Beskidzkiej stała się jednym z liderów w Polsce w dziedzinach transportu drogowego i spedycji. Oprócz talentów organizacyjnych, Sławomir Kudzia dzieli się swoimi umiejętnościami dydaktycznymi: jest autorem kilkunastu publikacji naukowych oraz autorem lub współautorem czterech podręczników.
Politechniczne dziedzictwo do dziś stanowi ważną część życia absolwenta PK. Od 2021 roku Sławomir Kudzia współpracuje z Wydziałem Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Uczniowie Zespołu Szkół uczestniczą w zajęciach laboratoryjnych, organizowanych przez pracowników Katedry Pojazdów Samochodowych. Od 2023 roku placówka i Wydział Mechaniczny realizują projekt Branżowego Centrum Umiejętności dla spedycji. Sławomir Kudzia nawiązał także współpracę z Wydziałem Inżynierii Lądowej PK, głównie w zakresie dwustronnej wymiany dydaktycznej.
Godna pochwały jest również aktywność Sławomira Kudzi na rzecz lokalnej społeczności. Mieszkańcy cenią go za jego aktywność w radzie gminy Zawoja – radnym jest od ponad 20 lat, a od 10 piastuje stanowisko wiceprzewodniczącego rady gminy Zawoja. Zasiada także w Radzie Naukowej Babiogórskiego Parku Narodowego.
Szymon Matyjaszek – absolwent Wydziału Mechanicznego
Studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej ukończył z wynikiem bardzo dobrym w 2005 roku. Co istotne, napisał pracę magisterską o metrologii współrzędnościowej – i tego obszaru naukowego Szymon Matyjaszek trzyma się do dziś.
W 2006 roku objął stanowisko menadżera sprzedaży w nowo powstałym na rynku polskim oddziale firmy Hexagon. To uznany na świecie producent światowej klasy systemów wykorzystywanych w metrologii współrzędnościowej. W ciągu pięciu lat pracy Szymon Matyjaszek kilkukrotnie zwiększył obroty firmy, pozyskując dla niej szereg klientów. Kolejnym etapem w jego zawodowej karierze było stanowisko regionalnego menadżera sprzedaży odpowiedzialnego za rozwój firmy Hexagon i wdrożenia nowoczesnych technologii współrzędnościowych na rynkach wschodzących.
Niewątpliwe sukcesy prowadzące do umocnienia pozycji firmy w świecie – a także osiągnięcie najlepszych wyników sprzedaży w historii firmy, przyczyniły się do zaoferowania w 2022 roku Szymonowi Matyjaszkowi stanowiska prezesa zarządu w polskiej organizacji Hexagon. Za jeden z najważniejszych projektów w swojej karierze Szymon Matyjaszek uznaje budowę Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych Politechniki Krakowskiej, które udało się wyposażyć w światowej klasy urządzenia firmy Hexagon.
Paweł Senderek – absolwent Wydziału Inżynierii Środowiska (obecnie Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki)
Studia na Wydziale Inżynierii Środowiska PK ukończył w 1996 roku. Już w latach dziewięćdziesiątych rozpoczął współpracę z wodociągami podhalańskimi. Objął stanowisko kierownika Wydziału Inwestycji w Związku Gmin Dorzecza Górnej Raby i Krakowa. Jego priorytetowym zadaniem była realizacja programu ochrony podstawowego źródła wody pitnej dla miliona mieszkańców Krakowa oraz okolicznych gmin.
Od 1999 roku związany zawodowo z Wodociągami Miasta Krakowa. Jego wzorcowe zaangażowanie oraz skuteczność udowodniona sukcesami m.in. na takich stanowiskach jak zastępca dyrektora ds. inwestycji i Funduszy Europejskich, przyczyniło się do objęcia przez Pawła Senderka stanowiska wiceprezesa zarządu Wodociągów Miasta Kraków w 2017 roku.
W trakcie swojej kariery zawodowej, Paweł Senderek dał się poznać jako wybitny specjalista w obszarze funkcjonowania spółek prawa handlowego, zarządzania przedsiębiorstwem, a także współpracy między firmą i otoczeniem rynkowym. Jest ceniony za swoją skuteczność w postępowaniach arbitrażowych i mediacyjnych, m.in. przed Sądem Arbitrażowym przy Krajowej Izbie Gospodarczej w Warszawie. Odgrywał czołową rolę w planowaniu i pozyskiwaniu środków dla różnych przedsięwzięć inwestycyjnych krakowskich wodociągów oraz późniejszej realizacji tych inwestycji. Współpracował z Politechniką Krakowską przy realizacji trzech projektów o łącznej wartości 8 mln złotych. Ponadto wspólnie z Katedrą Geoinżynierii i Gospodarki Wodnej był zaangażowany w organizację dwóch ogólnopolskich konferencji „Hydroinżynieria i bezpieczeństwo wodne”.
W 2021 roku Paweł Senderek otrzymał odznaczenie Honoris Gratia, przyznawane przez Prezydenta Miasta Krakowa za szczególne zasługi dla miasta i mieszkańców. To nie koniec odznaczeń w dorobku Pawła Senderka. W 2023 roku dostąpił zaszczytu otrzymania od Rady Miasta Drohobycza specjalnego medalu za dobroczynność i wsparcie mieszkańców tego miasta.
Krzysztof Trebunia-Tutka – absolwent Wydziału Architektury
W 1994 roku obronił pracę magisterską z wynikiem bardzo dobrym z wyróżnieniem na Wydziale Architektury. Już podczas studiów rozwijał swoje umiejętności jako instruktor muzyki, tańca i śpiewu w Studenckim Zespole Góralskim „Skalni” w Krakowie. Od 1994 roku związany jest z Tatrzańskim Centrum Kultury i Sportu „Jutrzenka” w Zakopanem, gdzie pracuje jako nauczyciel dyplomowany muzyki ludowej. To założyciel i lider zespołu Trebunie-Tutki oraz Kapeli Krzysztofa Trebuni-Tutki „Śleboda”.
Krzysztof Trebunia-Tutka jest wielokrotnie nagradzanym muzykiem. Otrzymał liczne wyróżnienia w ogólnopolskich konkursach tradycyjnej muzyki ludowej, w tym Złote Zbyrkadło w konkursie solistów instrumentalistów na Międzynarodowym Festiwalu Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem (2008) czy trzykrotnie zdobywane Grand Prix – Złote Żywieckie Serce na Festiwalu Folkloru Górali Polskich w Żywcu (2001, 2006, 2010). Wspólnie z Kapelą Krzysztofa Trebuni-Tutki odniósł sukcesy na Międzynarodowym Festiwalu Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem (1994).
Za swoją działalność artystyczną i kulturalną został odznaczony wieloma prestiżowymi nagrodami. W 2003 roku otrzymał odznakę „Zasłużony Działacz Kultury” z rąk Ministra Kultury, w 2013 roku – odznakę „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, a w 2014 roku Brązowy Medal – Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”. W 2015 roku został odznaczony „Złotym Krzyżem Małopolskim”. W listopadzie 2008 roku otrzymał tytuł Honorowy Ambasador Polszczyzny (z zespołem Trebunie-Tutki) za teksty utworów pisane i wykonywane podhalańską gwarą, a w 2014 roku Nagrodę im. Oskara Kolberga (z Kapelą Rodzinną Trebuniów-Tutków).
Biogram Krzysztofa Trebuni-Tutki nie będzie kompletny bez wymienienia architektonicznego dorobku absolwenta PK. Zaprojektował on wiele stylowych obiektów, willi i domów drewnianych. Tym samym, przyczynił się do rozwoju architektury ziem górskich, czerpiąc inteligentnie z najlepszych tradycji regionalnych. Za swój najlepszy projekt Krzysztof Trebunia-Tutka uznaje współczesny dwór polski w Tyńcu Małym pod Wrocławiem. Z kolei jego największa realizacja to drewniany Hotel Panorama w Mszczonowie, inspirowany tradycyjną architekturą mazowiecką.
Mimo tak bogatego kulturalnego i architektonicznego dorobku, Krzysztof Trebunia-Tutka zawsze z dumą podkreślał swoje politechniczne związki. Wielokrotnie publicznie wyrażał dumę z ukończenia studiów na krakowskiej uczelni. Uważa naszą uczelnię za miejsce idealne do zdobycia znakomitego wykształcenia.
Antoni Wójtowicz – absolwent Wydziału Budownictwa Wodnego (obecnie Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki oraz Wydział Inżyneirii Lądowej)
Magisterskie studia na Wydziale Budownictwa Wodnego PK ukończył w 1968 roku. Do edukacji powrócił jeszcze kilka lat później, podejmując studia podyplomowe na kierunku Organizacja i zarządzanie produkcją budowlaną na Wydziale Budownictwa Lądowego. Ukończył je w 1980 roku.
W swojej karierze zawodowej pracował na takich budowach jak Elektrownia Skawina, Huta Aluminium czy Zakład Koncentratów Spożywczych. Uczestniczył w pracach przy budowie pierwszego w Krakowie przejścia podziemnego przy Dworcu Głównym. W latach 1983-1984 pracował przy budowie Smoleńskiej Elektrowni Jądrowej w Diesnogorsku. Złoty absolwent PK ma jeszcze jedną pasję: sport. Dyscypliną, która interesuje go szczególnie była od zawsze koszykówka. Od dawna działa na rzecz jej popularyzacji, począwszy od założenia Parafialnego Klubu Sportowego Albertus przez organizowanie szeregu imprez sportowych dla młodzieży (m.in. Streetball Czyżyny 2004), a kończąc na działalności w ramach Stowarzyszenia „Krakowskiego Nurtu Basketu Amatorskiego” (KNBA). Jako wiceprezes tegoż, sprawił, że do regionalnych rozgrywek przystąpiło ponad 70 zespołów z całej Małopolski.
Z talentów organizacyjno-sportowych Antoniego Wójtowicza korzystać mogą także seniorzy. Jest on bowiem aktywny w krakowskim ruchu senioralnym, propagując i prowadząc zajęcia w Centrum Aktywności Seniora Miechowity. To dzięki staraniom Antoniego Wójtowicza w krakowskim Parku Jordana zmodernizowano i powiększono bulodrom. To również Antoni Wójtowicz przekonał władze miasta do organizacji Ligi Petanque dla seniorów 60+.
Od wielu lat członek Stowarzyszenia Wychowanków Politechniki Krakowskiej. Kilkukrotnie organizował zjazdy koleżeńskie absolwentów, którzy wspólnie z nim ukończyli studia. Podkreśla, że jego żona oraz dwoje dzieci również są absolwentami Politechniki. Właśnie żona w zastępstwie laureata odebrała honorowy dyplom.
(mas, ip)
Zdjęcia Jan Zych (Złoty Wychowanek PK)
{fastsocialshare}
Jest rok 2091. Życie na Marsie stało się nieuniknioną rzeczywistością, bowiem na Ziemi nie da się już mieszkać. Wszystkie agencje kosmiczne połączyły siły, żeby założyć osadę na Czerwonej Planecie. Mars stawia im jednak pewne wyzwania. Potrzeba architektów, którzy sobie z nimi poradzą. Gdzie takich znaleźć? Na Politechnice Krakowskiej!
Domy na Marsie były tematem przewodnim tegorocznej, trzeciej już edycji konkursu z serii „Alternate Realities” zorganizowanego przez platformę The Charette. Jak sama nazwa wskazuje, konkurs odbywał się w alternatywnej rzeczywistości. Miał on charakter koncepcyjny. Zadaniem uczestników konkursu było zaprojektowanie struktury, w której mogłoby zamieszkać od 4 do 6 osób na Marsie. Dom ten miałby stanowić podstawę pierwszej ludzkiej kolonii na Czerwonej Planecie.
Projektanci musieli uwzględnić wyzwania fizyczne i psychiczne jakie niosłoby ze sobą życie na obcej planecie. Dom musi zapewniać nie tylko wygodną do życia przestrzeń, ale też chronić mieszkańców przed trudnymi warunkami. Atmosfera Czerwonej Planety składa się głównie z dwutlenku węgla. Jest ona niezwykle cienka, a ciśnienie atmosferyczne wynosi tylko ok. 1 proc. ziemskiego. Planeta nie ma pola magnetycznego, przez co jej powierzchnia jest wystawiona na promieniowanie kosmiczne. Temperatura powierzchni Marsa waha się, spadając do ponad −100 st. Celsjusza, a w ciepłe dni dochodząc do ok. 20 st. Celsjusza. To tylko niektóre z wyzwań jakie przed ewentualnymi mieszkańcami stawiałaby Czerwona Planeta. Projektanci musieli też zastanowić się nad tym, w jaki sposób mieszkańcy będą poruszać się między pomieszczeniami czy wychodzić na zewnątrz.
Z tym niełatwym zadaniem postanowili zmierzyć się studenci Politechniki Krakowskiej – Anna Kordaszewska i Jakub Knapek. Zdaniem jury ich projekt pn. „FF-Flora Frontier” zasługuje na wyróżnienie. Praca studentów PK znalazła się w gronie 30 najlepszych pomysłów zakwalifikowanych do finałowej rundy konkursu.
Zaprojektowany przez Annę Kordaszewską i Jakuba Knapka dom przeznaczony jest dla czterech osób. Każdy z lokatorów ma własną sypialnię, która pozwala na moment prywatności. Jak czytamy w opisie projektu*: „symetryczny kształt obiektu ilustruje równowagę między fizycznymi i psychicznymi potrzebami ludzi”. W zaprojektowanym domu znajduje się zarówno siłownia, jak i pokój gier oraz biblioteka. Jest on samowystarczalny i odpowiada na różne potrzeby. Struktura wyposażona jest choćby w placówkę medyczną i pokój kwarantanny.
W centrum domu studenci zaprojektowali szklaną rurkę, w której umieszczone jest drzewo jako symbol zakorzenienia się na nowej planecie, a jednocześnie jako element przypominający o Ziemi. Konstrukcja domu nie jest skomplikowana. Proste ściany podzielone są na segmenty, które pozwalają na sprawne budowanie etapami.
Całość zaprojektowanego domu zdominowana jest przez wielofunkcyjną siatkę, która m.in. osłania obiekt przed promieniowaniem, zacienia oraz odciąża konstrukcję. Studenci zaprojektowali aerodynamiczny dach budynku. Każdy pojedynczy obiekt miałby mieć kształt liścia, tak by po połączeniu go z innymi tego typu budynkami, na powierzchni planety utworzył się kwiatowy wzór.
Organizatorzy stawiali przed uczestnikami także wymagania związane z materiałami i technikami budowlanymi. Z uwagi na odległość między Marsem a Ziemią, do budowy powinny być wykorzystane materiały dostępne na Czerwonej Planecie. Z kolei ze względu na surowe środowisko, niemożliwe byłoby wykorzystanie tradycyjnych technik budowlanych. Projektanci musieli więc wymyślić nowe sposoby na budowę marsjańskich domów. – Bazując na badaniach naukowców, między innymi z NASA, postanowiliśmy skorzystać z technologii druku 3D, która na ten moment wydaje się najbardziej efektywna, ponieważ pozwala ona na wykorzystanie naturalnych surowców pokrywających Czerwoną Plantę, takich jak regolit – wyjaśnia Anna Kordaszewska.
Jak wiadomo, życie na Marsie wymagałoby użycia generatorów tlenu, znalezienia sposobów na wytwarzanie energii czy produkcję żywności. Jednak na potrzeby konkursu nie było wymagane zaprojektowanie tego typu usług. – Cały proces budowy powinien być maksymalnie zautomatyzowany, aby w jak najmniejszym stopniu narażać kolonizatorów na niekorzystne warunki klimatyczne. Obiekt powstał w oparciu o aktualnie posiadaną wiedzę, ale mamy nadzieję, że w roku 2091 technologie budowy na innych planetach będą już rozwinięte w znacznym stopniu – mówi Jakub Knapek.
*opis znajduje się na stronie organizatorów konkursu (link)
(jg)
{fastsocialshare}
310 doktorantek i doktorantów rozpoczęło rok akademicki w Szkole Doktorskiej Politechniki Krakowskiej. To o aż 40 więcej niż w roku ubiegłym. – 60 osób będzie realizować doktoraty wdrożeniowe z IV, V, VI, VII i VIII edycji. Na I rok przyjęliśmy 75 osób, w tym 10 doktorantów wdrożeniowych. Prowadzimy kształcenie również w języku angielskim, na które obowiązuje regularna, anglojęzyczna rekrutacja. Obecnie mamy przyjemność gościć w naszej szkole 10 osób z zagranicy z takich krajów jak Ukraina, Iran, Chiny, Brazylia, Kazachstan, Syria czy Pakistan – mówiła podczas mowy inauguracyjnej dyrektor Szkoły Doktorskiej PK, dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. PK.
W uroczystej inauguracji nowego roku akademickiego Szkoły Doktorskiej PK wzięły prorektor ds. nauki dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK (której organizacyjnie podlega Szkoła Doktorska Politechniki Krakowskiej) oraz prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK. W Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym Politechniki Krakowskiej „Kotłownia”, gdzie inauguracja miała miejsce, zjawił się też prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą ub. Kadencji prof. Jerzy Zając, dziekani i prodziekani wydziałów, a także kierownicy jednostek wspierających kształcenie w SD PK.
Dyrektor Szkoły Doktorskiej PK dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. PK podkreślała podczas inauguracji, że rozpoczęcie przewodu doktorskiego jest sprawdzianem nie tylko dla osób, które ten przewód rozpoczynają, ale także dla promotorów i wykładowców. To również czas weryfikacji przyjętych metod i założonej organizacji Szkoły Doktorskiej PK. – Mimo 5 lat działalności Szkoły, mając już stosowne akty prawne takie jak regulamin kształcenia w Szkole, zasady rekrutacji czy też opracowane procedury, formularze, ścieżki postępowania w różnych sytuacjach, staramy się je nieustannie modernizować. Wprowadzać zmiany dostosowując się do tworzonych ciągle nowych przepisów. Na przykład zawartych w kolejnych nowelizacjach ustawy “Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – mówiła dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. PK.
Szkoła Doktorska Politechniki Krakowskiej bierze udział w licznych konferencjach naukowych, warsztatach, forach czy webinarach. Należy do Ogólnopolskiego Porozumienia Szkół Doktorskich, w którym zrzeszonych jest prawie 40 tego typu instytucji. Ponadto z inicjatywy Szkoły Doktorskiej PK 3 lipca 2024 roku powstało Forum Szkół Doktorskich Krakowa. – Głównie w celu podjęcia bliższej współpracy z władzami miasta, ale także wymiany doświadczeń z naszego najbliższego otoczenia. Proszę pamiętać, że miasto Kraków to duże miasto uniwersyteckie. Mamy szerokie spektrum uczelni wyższych, a zatem wymiana doświadczeń jest nie bez znaczenia. – podkreślała dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. PK.
W działaniach Forum uczestniczy 16 szkół doktorskich z wszystkich krakowskich uczelni. Inicjatywa ma na celu możliwie jak najlepsze sprostanie wymaganiom stawianym jednostkom kształcącym doktorantów i doktorantki oraz stworzenie im jak najlepszych warunków rozwoju. – Zarówno bezpośrednio w sferze edukacyjnej jak i pośrednio w sferze badawczej. Na przykład poprzez możliwości uczestniczenia w różnych programach, takich jak doktorat wdrożeniowy, czyli program, którego celem jest stworzenie warunków dla intensyfikacji współpracy pomiędzy środowiskiem naukowym a przemysłowym. – tłumaczyła dr hab. inż. Małgorzata Cimochowicz-Rybicka, prof. Dodałwaa, że w ramach Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej (NAWA) Szkoła złożyła liczne wnioski o przydział środków finansowych w celu rozwoju międzynarodowej mobilności doktorantek i doktorantów Politechniki Krakowskiej. Szkoła podpisuje też umowy z zagranicznymi ośrodkami naukowymi, aby umożliwić wychowankom międzynarodową współpracę badawczą oraz wymianę akademicką. W tym roku Szkoła rozpoczyna też po raz pierwszy współpracę w ramach europejskiego sojuszu 9 uczelni wyższych Stars EU, którego Politechnika Krakowska jest częścią jako jedyna w Polsce.
W swojej przemowie do zgromadzonych w “Kotłowni” doktorantów i doktorantek, prorektor ds. nauki dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK wskazywała przede wszystkim, że szkoła doktorska jest kolejnym etapem kształcenia w ich życiu. – Ten czas stanowi przygotowanie do zawodu nauczyciela akademickiego, bądź też do pracy jako pracownik badawczo-dydaktyczny w szkole wyższej. Wybraliście Państwo w tym celu Szkołę Doktorską Politechniki Krakowskiej, z czego jesteśmy bardzo dumni. Tym bardziej, że poziom wyników w tegorocznej rekrutacji był bardzo wysoki.
Wykład inauguracyjny na temat wodoru jako nośnika energii w transporcie wygłosił prof. dr hab. inż. Marek Brzeżański, kierownik Katedry Pojazdów Samochodowych Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej. Profesor Brzeżański przytoczył krótko historię odnawialnych źródeł energii wykorzystywanych jako siła napędowa w transporcie, a potem skupił się na wodorze, którego najsilniejszą zaletą nazwał jego geopolityczną niezależność. Wodór jest wszędzie i dlatego warto w niego inwestować niezależnie od kosztów.
Przewodniczący Uczelnianej Rady Samorządu Doktorantów mgr. inż. Jakub Zielonka zwracał uwagę kolegom, że rozpoczynając doktorat na uczelni państwowej zaciągnęły wobec społeczeństwa dług na całe życie. – Może się wydawać, że to są tylko 4 lata, kiedy realizuje się doktorat, ale to jest zobowiązanie, że każdy i każda z Was przez 4 lata będziecie się poświęcali nauce i zrealizujecie projekt badawczy. Wasze badania będą oczywiście finansowane, otrzymujecie stypendium, co pozwoli Wam skupić się tylko na doktoracie. Potraktujcie zatem ten doktorat jako obowiązek, pracę i jestem pewien, że tego nie pożałujecie – mówił mgr. inż. Jakub Zielonka. Podkreślił znaczenie komunikacji z promotorem jako kluczowego elementu sukcesu w tym przedsięwzięciu.
Utworzenie w 2019 r. Szkoły Doktorskiej PK było odpowiedzią na ustawę „Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”. Zgodnie z przyjętymi zasadami Szkoła Doktorska proponuje kształcenie w dyscyplinach naukowych, w których Politechnika Krakowska posiada uprawnienia do nadawania stopnia doktora. Nadzór merytoryczny nad jednostką sprawuje Rada Szkoły Doktorskiej PK, w skład której wchodzą m.in. pracownicy naukowi Politechniki reprezentujący dyscypliny naukowe. I tak w gremium tym zasiadają obecnie:
(jp)
Fot. Jan Zych
Skitouring, astrofotografia, żeglarstwo, rzeźbiarstwo… to tylko kilka przykładów aktywności, którym oddają się pracownicy i studenci Politechniki Krakowskiej w czasie wolnym. Dział Promocji PK zaprasza na nowy cykl – #PoznajmySię – dzięki któremu członkowie naszej uczelnianej społeczności będą mieli okazję na lepsze poznanie siebie nawzajem.
Na początek trochę faktów. Na Politechnice Krakowskiej studiuje obecnie 12 201 studentów – w tym 479 osób z zagranicy. Pracownicy także stanowią niemałą grupę. Uczelnia zatrudnia 1978 osób, a 56 proc. tej liczby to pracownicy badawczo-dydaktyczni.
Społeczność PK tworzą niezwykli ludzie, posiadający często ciekawe pasje.
– Oczywiście, w tak dużej społeczności nie ma możliwości, by każdego poznać osobiście. Niektórych spotykamy tylko raz, przy okazji załatwiania jakiejś sprawy, innych kojarzymy wyłącznie z rozmów telefonicznych lub – zazwyczaj w przypadku naszych naukowców – z osiągnieć badawczych, o których piszemy – mówi Joanna Skowrońska z Działu Promocji PK. – Z większością osób po prostu mijamy się codziennie na kampusach. Tymczasem, społeczność PK tworzą niezwykli ludzie, posiadający często ciekawe pasje. Nasz zespół z Działu Promocji wraz z rzecznik prasową Małgorzatą Syrdą-Śliwą, zaczął zastanawiać się, w jaki sposób przełamać różne bariery i pozwolić lepiej się poznać, pokazać ludzi z ciekawymi pasjami, także studentów i pracowników administracyjnych, którzy – mam wrażenie – są bardziej anonimowi. I tak narodził się pomysł na nasz cykl.
Jedną z pierwszych bohaterek cyklu jest prof. Izabela Hager, kierownik Katedry Inżynierii Materiałów Budowlanych na Wydziale Inżynierii Lądowej, prywatnie pasjonatka wędrówek górskich i skitouringu. – Pani prof. Izabela Hager była nam doskonale znana, zarówno z jej działalności naukowej, jak i zaangażowania w prace koła naukowego Footprint i w projekt #PKanoe – mówi Bartłomiej Krystyński z Działu Promocji. – Gdy zaczęliśmy planować nowy cykl i zastanawiać się nad jego „bohaterami”, prof. Izabela Hager była jedną z pierwszych osób do której zwróciliśmy się z propozycją wywiadu.
Cykl #PoznajmySię to nie tylko sekcja w serwisie głównym Politechniki Krakowskiej, ale także media społecznościowe uczelni, gdzie w każdy czwartek będą pojawiać się wywiady z przedstawicielami społeczności PK. W najbliższym czasie internautów czekają spotkania m.in. z ratowniczką wodną, utalentowanym rzeźbiarzem i sportowcem w jednym, miłośnikami fotografii i pasjonatką sportów wodnych oraz gier planszowych. Zapraszamy do śledzenia strony #PoznajmySię oraz naszych kont na Instagramie oraz Facebooku.
– Jeśli ktoś z pracowników lub studentów ma ciekawe zainteresowania i chciałby podzielić się nimi ze społecznością uczelni lub zna taką osobę, zachęcamy do współpracy – mówi Joanna Skowrońska. – Można się z nami kontaktować zarówno drogą mailową na adres Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. albo przez Messengera. Mamy nadzieję, że cykl okaże się sukcesem i pozwoli nam na lepsze poznanie się.
(J. S.)
{fastsocialshare}
Pod koniec września br. na Uniwersytecie Vaasa w Finlandii odbyła się ceremonia nadania stopni naukowych doktora i tytułów doktora honoris causa. Uroczystości trwały trzy dni i obejmowały kilka wydarzeń, a tradycje z nimi związane wywodzą się aż z wczesnego średniowiecza. W gronie wybitnych specjalistów różnych dziedzin wyróżnionych tytułem honoris causa obecny był dr inż. Piotr Bielaczyc, prof. PK z Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej. Został mu przyznany tytuł Doctor honoris causa in Science (Technology).
Dr inż. Piotr Bielaczyc, prof. PK pracuje w Katedrze Pojazdów Samochodowych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Pełni on także funkcję eksperta i członka Rady Naukowej w największym centrum badawczo-rozwojowym pojazdów i układów napędowych w Europie Środkowej jakim jest BOSMAL Automotive R&D Institute Ltd. w Bielsku-Białej. W trakcie swojej kariery zawodowej był odpowiedzialny za ponad 500 projektów badawczo-rozwojowych w branży motoryzacyjnej i transportu terenowego. Jest członkiem kilku grup roboczych i komitetów w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych i Komisji Europejskiej zajmujących się przyszłym prawodawstwem dotyczącym emisji, a także członkiem międzynarodowych organizacji inżynieryjnych, takich jak SAE International (USA), FISITA i VERT (Szwajcaria). Jest wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Inżynierów Samochodów (PTIM) i Polskiego Towarzystwa Naukowego Silników Spalinowych (PTNSS). Jako profesor wizytujący wykłada na temat światowych trendów w rozwoju technologii napędowych, przyszłości prawodawstwa w zakresie emisji oraz technologii redukcji emisji na kilku europejskich uniwersytetach.
Z fińskimi firmami i uczelniami dr inż. Piotr Bielaczyc, prof. PK współpracuje od około 30 lat angażując się w projekty badawcze, konferencje naukowe i wspólne publikacje. Od wielu lat związany jest także z Uniwersytetem w Vaasa (m.in. przewodniczył radzie doradczej projektu Clean Propulsion Technologies kierowanego przez ten uniwersytet). Uhonorowaniem tej wieloletniej współpracy prof. Bielaczyca z fińskimi firmami, uczelniami i instytutami jest tytuł honoris causa (Honorary Doctor of Science in Technology). Odbywająca się od 19 do 21 września br. ceremonia była szóstą uroczystością tego typu na Uniwersytecie Vaasa (wcześniejsze odbyły się w 1988, 1998, 2006, 2011 i 2018 r.). Tytuł honoris causa otrzymało 12 osób posiadających zasługi naukowe lub społeczne (wśród nich był m.in. prezydent Republiki Finlandii Alexander Stubb). Na uwagę zasługuje fakt, że dr inż. Piotr Bielaczyc, prof. PK był obecny w tym zaszczytnym gronie jako jedyny Polak.
Uroczystości nadania stopnia naukowego doktora oraz tytułu doktora honoris causa trwały trzy dni. Związane z nimi wydarzenia mają na celu podkreślenie wysokiej wartości edukacji. Tradycja ceremonii kontynuowana jest od czasu zorganizowania pierwszej tego typu uroczystości, która miała miejsce w Akademii w Turku w 1643 r. Osoby, które uzyskały stopień doktora oraz tytuł doktora honoris causa otrzymały insygnia związane z tym statusem, jakimi w Finlandii są kapelusz, miecz i dyplom. Kapelusz (Doctoral hat) symbolizuje wolność w badaniach i wyrażaniu opinii. Wszystkie dziedziny nauki na Uniwersytecie w Vaasa mają takie same, szyte na miarę, czarne kapelusze, na których do aksamitnego paska przyczepiony jest złoty emblemat uczelni. Z kolei specjalny miecz (Doctoral Sword) jest symboliczną bronią ducha w poszukiwaniu i obronie prawdy oraz wyrażanych poglądów w nauce, sztuce, polityce itp. Jest on oficjalnym mieczem cywilnym Finlandii, na którym znajduje się złoty symbol uniwersytetu, imię i nazwisko doktora oraz data ceremonii nadania.
Przeddzień wręczenia Aktu Nadania odbyły się próby. Warto jednak pokreślić że pierwszy dzień uroczystości związanych z wręczeniem tytułów jest także ceremonią miecza. W jej trakcie doktorzy i doktorzy honoris causa ostrzyli miecze za pomocą kamienia szlifierskiego zwilżonego winem musującym. Następnego dnia odbyło się wręczenie Aktu nadania tytułów z procesją na nabożeństwo odznaczenia w kościele w Vassa lub wydarzenie świeckie odbywające się w miejscowym ratuszu. Wieczorem została zorganizowana uroczysta kolacja i bal ze starymi tańcami akademickimi, który zakończyło przemówienie do wschodzącego słońca. Ostatniego dnia odbyła się wycieczka nad morze, wizyta w Maaherran talo oraz obiad, a chętni mogli zwiedzić Muzeum Kuntsi.
Transmisja z uroczystości ceremonii wręczenia tytułów:
Fot. Archiwum prywatne dr. inż. Piotra Bielaczyca, prof. PK
(jg, https://www.uwasa.fi/en/conferment/honorary-doctors)
{fastsocialshare}
Za nami druga edycja Demo Day Innowacji 4.0. W Auditorium Maximum UJ zostało zaprezentowanych ponad 60 innowacyjnych technologii z pięciu krakowskich uczelni. Najwięcej, bo aż 18 rozwiązań przedstawili naukowcy z Politechniki Krakowskiej.
Demo Day Innowacji 4.0 odbył się już po raz drugi. W otwarciu tegorocznej edycji udział wzięli przedstawiciele pięciu krakowskich uczelni: prof. dr hab. Piotr Kuśtrowski; dr hab. dr h.c. Piotr Buła, prof. UEK; prof. dr hab. inż. Rafał Wiśniowski; prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał oraz prof. dr hab. inż. Agnieszka Filipiak-Florkiewicz. Podczas otwarcia wydarzenia wykład inauguracyjny zatytułowany „Świat w roku 2023. Trzy magiczne słowa (wiedza, ludzie, innowacje)” wygłosił prof. dr hab. Witold Orłowski. Otwarcie wydarzenia poprowadził mgr inż. Piotr Szuster.
Prezentowane podczas wydarzenia wynalazki i technologie, mogą w przyszłości wpłynąć na wiele dziedzin życia. Krakowskie uczelnie postanowiły się zjednoczyć i wspólnie przedstawić innowacyjne rozwiązania inwestorom. Na rolę współpracy uwagę zwrócił w swoim przemówieniu podczas otwarcia wydarzenia prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał. Prorektor ds. nauki podkreślił także znaczenie projektu Inkubator Innowacyjności 4.0 i wspomniał o korzyściach jakie niesie on zwłaszcza dla młodych twórców.
Zakres zaprezentowanych podczas Demo Day technologii był bardzo szeroki. Od nowych urządzeń poprzez materiały, żywność funkcjonalną oraz ochronę środowiska naturalnego, aż po nowe terapie i leki. Wszystkie technologie mogą w przyszłości stać się dostępnymi na rynku produktami czy usługami o dużym znaczeniu dla społeczeństwa, bowiem odpowiadają one na istniejące potrzeby. Demo Day stwarza okazję do tego, by wynalazcy mogli poznać inwestorów, którzy umożliwią im zarówno kontynuację badań, jak i wprowadzenie innowacji na rynek.
Demo Day Innowacji to wydarzenie współorganizowane przez Centra Transferu Technologii z pięciu uczeni: Politechniki Krakowskiej, Akademii Górniczo-Hutniczej, Uniwersytetu Ekonomicznego, Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu Rolniczego. Służy ono prezentacji rozwiązań, opracowanych w ramach projektu współfinansowanego przez Ministerstwo Edukacji i Nauki z programu Inkubator Innowacyjności 4.0. Uczelnie te zaprezentowały 64 innowacyjne rozwiązania. Naukowcy z Politechniki Krakowskiej przedstawili aż 18 innowacji z obszarów inżynierii biomedycznej, energetyki odnawialnej, inżynierii materiałowej, automatyki i robotyki, bezpieczeństwa, kosmetologii.
Na Politechnice opracowano m.in. materiały dla stomatologii i implantologii o zaawansowanych właściwościach biologicznych, związki chemiczne o przeciwwirusowym potencjale (w kierunku SARS-CoV-2), fotoutwardzalne systemy polimerowe do nowej generacji wypełnień stomatologicznych, nowy typ cienkowarstwowych ogniw fotowoltaicznych, polimerowy łańcuch kompozytowy, maszynę indukcyjną z cewką pomiarową do monitoringu i diagnostyki stanu silnika, antywłamaniowe bramy segmentowe i uchylne o budowie hybrydowej i wielowarstwowej, technologię otrzymywania serii preparatów kosmetycznych typu „Anti-pollution czy luminescencyjne powłoki do precyzyjnych pomiarów w tunelach aerodynamicznych.
Podczas Demo Day można było nie tylko porozmawiać z twórcami wynalazków. Wydarzenie stanowiło również okazję do skorzystania z konsultacji z rzecznikami patentowymi z Okręgu Małopolskiego Polskiej Izby Rzeczników Patentowych czy z doradcami podatkowymi z Krajowej Izby Doradców Podatkowych. Przedstawiciele firm, które poszukują funduszy na dofinansowanie innowacyjnych rozwiązań mogli również porozmawiać z ekspertami sieci Enterprise Europe Network oraz Horyzontalnego Punktu Kontaktowego Polska Południowo-Wschodnia.
Wynalazki z Politechniki Krakowskiej na Demo Day Innowacji (opis i film o każdym wynalazku z PK):
(jg)
{fastsocialshare}
Znane są wyniki pierwszego naboru do programu Wsparcie Uniwersytetów Europejskich. Projekt Politechniki Krakowskiej „NAWA STARS EU BOOSTER” jest jednym z 19 wniosków zakwalifikowanych do finansowania przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej.
Program Wsparcie Uniwersytetów Europejskich ma na celu umacnianie partnerstw oraz roli polskich instytucji szkolnictwa wyższego w sojuszach zawartych w ramach Inicjatywy Uniwersytetów Europejskich w programie Erasmus+. Na jego realizację NAWA przeznaczyła kwotę 33 500 000 zł. Finasowanie obejmie działania takie jak np.: wyjazdy mobilnościowe do partnerów sojuszu, organizacja wspólnych konferencji, przygotowywanie materiałów szkoleniowych i dydaktycznych wspomagających współpracę w ramach sojuszy, proces kształcenia i rozwój nauki, przygotowywanie i upowszechnianie wspólnych publikacji czy tworzenie nowoczesnych narzędzi i metod kształcenia umożliwiających edukację zdalną, otwarty i masowy dostęp, zdobycie mikropoświadczeń, zaliczenie przedmiotów lub modułów potrzebnych do ukończenia studiów.
Do NAWA w ramach naboru do programu Wsparcie Uniwersytetów Europejskich złożonych zostało 31 wniosków, do oceny merytorycznej przeszło 27 z nich, a finansowanie otrzymało 19 projektów. Kwota finansowania, o którą wnioskowała Politechnika Krakowska wynosiła ponad 1 900 000 zł. Projekt „NAWA STARS EU BOOSTER” podzielony jest na cztery zadania merytoryczne. Pierwsze z nich to rozwój Tematycznych Grup Zainteresowań (Thematic Interest Groups – TIG) STARS EU i nawiązywanie sieci współpracy w obszarach priorytetowych. Działanie obejmie wsparcie rozwoju 9 TIGów, czyli zespołów zgromadzonych wokół kluczowych zagadnień horyzontalnych i badawczych rozwijanych w uczelniach partnerskich. Drugim zadaniem jest udział w wizytach studyjnych, stażach, szkołach letnich/szkołach zimowych, seminariach, warsztatach, szkoleniach lub intensywnych kursach oraz konferencjach. Trzecie zadanie dotyczy rozwoju lub przygotowania nowych i innowacyjnych narzędzi i metod kształcenia, w tym wsparcie wdrożenia międzynarodowych programów edukacyjnych (prowadzących do uzyskania wspólnego, podwójnego, lub wielokrotnego dyplomu lub mikropoświadczeń). Czwarte zadanie to przygotowanie i upowszechnianie 10 publikacji naukowych związanych z już rozwijanymi w ramach Sojuszu projektami badawczymi. Realizację projektu NAWA STARS EU BOOSTER zaplanowano na dwa lata (0d 1.10.2024 do 30.09.2026 r.).
– W ramach „NAWA STARS EU BOOSTER” 154 osoby wezmą udział w formach podnoszących kompetencje, 111 osób uzyska kwalifikacje lub podniesie swoje kompetencje, zostanie też opracowanych minimum międzynarodowych 10 publikacji oraz 7 materiałów dydaktycznych – mówi dr Justyna Małkuch-Świtalska z Centrum Wsparcia Projektów.
Pełna lista wyników
Program Wsparcie Uniwersytetów Europejskich jest finansowany ze środków europejskich z Funduszu Europejskiego dla Rozwoju Społecznego 2021-2027 (FERS), Projekt NAWA pt. „Wsparcie sojuszy Uniwersytetów Europejskich” o numerze FERS.01.05-IP.08-0219/23.
(dr Justyna Małkuch-Świtalska,jg,nawa.gov.pl)
{fastsocialshare}
„Projekt i budowa hybrydowego pojazdu podwodnego” – taki tytuł nosi praca, na którą zwróciło uwagę jury konkursu „Młodzi innowacyjni 2023”. Jej autorem jest mgr inż. Tomasz Talarczyk, absolwent automatyki i robotyki na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. W kategorii prac dyplomowych magisterskich zdobył on II nagrodę za projekt, którego celem jest zwiększenie bezpieczeństwa obszarów infrastruktury portowej oraz statków.
Za nami kolejna edycja konkursu „Młodzi innowacyjni” organizowanego przez Sieć Badawczą Łukasiewicz – Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów PIAP. Po raz kolejny w gronie nagrodzonych osób znalazł się absolwent Politechniki Krakowskiej. Za najlepszą pracę dyplomową z dziedziny automatyki, robotyki i pomiarów II nagrodę otrzymał mgr inż. Tomasz Talarczyk. Jest on absolwentem Wydziału Mechanicznego PK, a obecnie doktorantem i pracownikiem tego wydziału.
Nagrodzona praca „Projekt i budowa hybrydowego pojazdu podwodnego” stanowi kontynuację badań dotyczących biomimetycznych pojazdów podwodnych, realizowanych z sukcesami od wielu lat w Katedrze Inżynierii i Automatyzacji Produkcji WM PK. Warto przypomnieć choćby rok 2010, kiedy to w konkursie „Młodzi innowacyjni” I nagrodę w kategorii prac magisterskich zdobyła „CyberRyba – podwodny robot mobilny”. Jej współautorem był dr inż. Marcin Malec, który obecnie jako promotor sprawował pieczę nad pracą dyplomową mgr. inż. Tomasza Talarczyka. To właśnie dr inż. Marcin Malec, a także dr inż. Marcin Morawski od ponad 10 lat specjalizują się w temacie podwodnych robotów mobilnych i intensywnie rozwijają ten obszar badawczy.
Praca dyplomowa mgr. inż. Tomasza Talarczyka jest jedną z trzech powstałych w ramach projektu „Ławica hybrydowych pojazdów podwodnych z dwutorowym systemem komunikacji”. Przedsięwzięcie finansowane jest z FutureLab PK i stanowi kontynuację działań związanych z „CyberRybą”. Pod opieką dr. inż. Marcina Malca i dr. inż. Marcina Morawskiego realizowało go trzech studentów z kierunku automatyka i robotyka. Projekt uzyskał zgłoszenia patentowe, zwyciężył w Wydziałowej Sesji Studenckich Kół Naukowych, a także zaowocował powstaniem trzech prac magisterskich. Oprócz pracy mgr. inż. Tomasza Talarczyka w ramach projektu „Ławica hybrydowych pojazdów podwodnych z dwutorowym systemem komunikacji” powstała również praca mgr. inż. Marcina Sroki zatytułowana „Wykonanie systemu sterowania podwodnego pojazdu hybrydowego”, a także praca mgr. inż. Krystiana Zapotocznego pt. „Moduł do bezprzewodowego ładowania akumulatorów pojazdu podwodnego”.
W pracy mgr. inż. Tomasza Talarczyka zostały zaproponowane rozwiązania związane z rozwojem technologii pojazdów biomimetycznych opartych m.in. na konstrukcji „CyberRyby”. Wg autora nagrodzonej pracy system monitorowania linii brzegowej akwenów mógłby odbywać się z wykorzystaniem ławicy podwodnych pojazdów hybrydowych. Projekt mgr. inż. Tomasza Talarczyka ma na celu stworzenie i przetestowanie prototypów rozwiązań, które pozwolą zwiększyć bezpieczeństwo obszarów infrastruktury portowej. – Ławica współpracujących pojazdów podwodnych będzie wspierać realizację zadań związanych z monitoringiem linii brzegowej – tłumaczy Tomasz Talarczyk.
Hybrydowy system napędowy pojazdu podwodnego realizuje dwa tryby ruchu. Jeden z nich wykorzystuje pędniki śrubowe. Jest on szybki, ale i głośny. Drugi, czyli biomimetyczny system napędowy oparty na oscylacyjnym ruchu dwóch niezależnie działających płetw bocznych i zbiorniku balastowym jest znacznie wolniejszy, ale i zdecydowanie cichszy. Warto zauważyć, że pojazdy cechuje system bezprzewodowego ładowania.
Między pojazdami następuje wymiana informacji z wykorzystaniem sygnałów świetlnych i radiowych. Komunikacja pojazdów pozwala monitorować większy obszar. – Dwutorowy system komunikacji pojazdu pływającego ma za zadanie połączyć ze sobą zalety układu komunikacji radiowej i optycznej. Rozwiązanie umożliwi wymianę danych pomiędzy elementami ławicy pojazdów pływających pod wodą oraz na powierzchni w obszarze wykrywania źródła sygnału radiowego – tłumaczy mgr inż. Tomasz Talarczyk.
Za pomocą tego systemu można przypisywać role, definiować zadania główne i poboczne wykorzystując np. kolory masztów. Użycie różnych barw ułatwia poruszanie się pojazdów w określonym szyku np. ptasiego klucza. Jak dodaje autor nagrodzonej pracy: – Wykorzystanie obrotowej kamery i programowalnych diod RGB pozwala na realizację komunikacji optycznej w oparciu o np. kod Morse’a. Natomiast niezależna konfiguracja kolorów poszczególnych diod LED przy współpracy z kolorową kamerą o dużej rozdzielczości pozwala na realizację kanału transmisji świetlnej z wyższą przepustowością w porównaniu do kodu Morse’a.
Projekt jest niezwykle rozbudowany. Pierwszy etap związany jest z przetestowaniem trzech głównych elementów pojazdu, takich jak: napęd hybrydowy, komunikacja świetlna oraz system bezprzewodowego ładowania. Warto podkreślić, że rozwiązania wykorzystane w pojazdach doczekały się czterech zgłoszeń patentowych w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej.
Projekt mgr. inż. Tomasza Talarczyka, czy wspomniana wcześniej „CyberRyba” to nie jedyne prace studentów PK, które zostały nagrodzone w konkursie „Młodzi innowacyjni”. W 2011 roku I nagrodę w kategorii prac inżynierskich zdobył bowiem „Gąsiennicowy robot inspekcyjny R-Bot” autorstwa Jakuba Hajkusia.
(mm, tt, jg)
{fastsocialshare}
8 października br. oficjalnie została oddana do użytku siedziba Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej Politechniki Krakowskiej, zlokalizowana w budynku Galerii GIL na kampusie PK przy ul. Warszawskiej 24. W wydarzeniu wziął udział rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, dr inż. Marek Bauer – prorektor ds. studenckich oraz pomysłodawca powołania CeWSA, prorektor ds. ogólnych prof. Tomasz Kapecki, a także osoby współpracujące na co dzień z Centrum, przedstawiciele studentów i doktorantów oraz kierownicy i pracownicy jednostek PK. – Ogromnie cieszę się z faktu, że Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej PK ma już swój własny lokal. Jego brak co prawda nie wstrzymywał naszych działań, ale na pewno utrudniał kontakt z osobami potrzebującymi konkretnego wsparcia. Pomieszczenia naszego biura zostały tak zaprojektowane i urządzone, by jak najlepiej odpowiedzieć na potrzeby naszej społeczności, w tym osób z niepełnosprawnościami – mówi dr inż. Elżbieta Jarosińska, dyrektor CeWSA.
Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej jest pozawydziałową jednostką Politechniki Krakowskiej, która została powołana na mocy Zarządzenia Rektora PK z dnia 5 maja 2022 r., a oficjalnie rozpoczęła działalność już 9 maja wspomnianego roku. Jej głównym celem jest wpływanie na budowanie przyjaznego i zdrowego środowiska do nauki i pracy poprzez zwiększanie świadomości w kilku obszarach: psychiki, komunikacji, wartości, organizacji pracy. Zespół CeWSA PK dąży do zwiększenia świadomości w zakresie zagrożeń psychospołecznych poprzez edukację, a więc szkolenia, e-kursy, seminaria, webinary, tworzone materiały informacyjne oraz wydarzenia. Od marca br. zespół CeWSA PK tworzą trzy osoby: dyrektor dr inż. Elżbieta Jarosińska, psycholog mgr Monika Maja Maliszewska i mgr Dorota Duchnowska.
CeWSA PK współpracuje ściśle z rzecznik ds. przeciwdziałania molestowaniu i dyskryminacji mgr Beatą Romek (dyrektor Centrum Pedagogiki i Psychologii), dr Justyną Małkuch-Świtalską – mediator, a także rzecznikami dyscyplinarnymi ds. nauczycieli akademickich: prof. dr. hab. inż. Arturem Ganczarskim, dr. hab. inż. arch. Kazimierzem Butelskim, prof. PK, dr hab. inż. Agnieszką Lechowską, prof. PK, rzecznikami dyscyplinarnymi ds. studentów i doktorantów: dr inż. Aleksandrą Ciastoń-Ciulkin i dr inż. Małgorzatą Chwał, rzeczniczką praw studenta Dominiką Godek i rzecznikiem praw doktoranta mgr inż. Filipek Koprem, a także pracownikami Akademickiego Punkt Konsultacji Psychologiczno-Pedagogicznych PK, Centrum Dostępności PK oraz przewodniczącym Samorządu Studentów (Mateusz Dąbrowski) i przewodniczącym Uczelnianej Rady Samorządu Doktorantów (mgr inż. Jakub Zielonka).
Przez ponad dwa lata działalności CeWSA PK przeprowadziła – samodzielne lub w kooperacji z innymi jednostkami – wiele działań, m.in. zrealizowała cykl szkoleń świadomościowych dotyczących dyskryminacji, molestowania i mobbingu, miała swój udział w opracowaniu Wewnętrznej Polityki Antydyskryminacyjnej i Antymobbingowej, realizowała szkolenia dla członków Komisji Antymobbingowej PK, szkolenia z komunikacji opartej na porozumieniu bez przemocy, warsztaty dla studentów pn. „Harmonijny rozwój w stronę sensu” oraz integrujące całą społeczność wydarzenie relaksacyjne „Złap oddech, złap równowagę”. Dodatkowo, pracownice CeWSA PK opracowały „Poradnik o prokrastynacji”, który można bezpłatnie pobrać i „Zasady reagowania w trudnych sytuacjach dotyczących nietypowych zachowań studentów na Politechnice Krakowskiej”.
Pracę Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej PK usprawni biuro jednostki, którego uroczyste otwarcie odbyło się we wtorek 8 października br. o godz. 10.00. Siedziba CeWSA PK mieści się w budynku Galerii GIL na kampusie przy ul. Warszawskiej 24 (wejście od strony budynku Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki). W wydarzeniu inaugurującym działalność biura wziął udział rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata. – Po okresie pandemii coraz więcej osób potrzebuje pomocy i wsparcia. Co ciekawe, osoby te zapewne kilka lat temu poradziłyby sobie z pewnymi rzeczami, ale teraz nie potrafią tego zrobić. Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej jest jednostką, która będzie mogła – w bardzo dobrych warunkach i odpowiednio zaprojektowanych pomieszczeniach – we właściwy sposób tym osobom pomóc, zarówno pracownikom, jak i studentom. Pomoc udzielana profesjonalnie może przeciwdziałać różnym niebezpiecznym sytuacjom – wskazywał w czasie otwarcia siedziby CeWSA PK rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Na uroczystości obecni byli m.in. prorektorzy PK: dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK i dr inż. Marek Bauer oraz władze dziekańskie wydziałów PK, dyrektor Szkoły Doktorskiej PK, kierownicy jednostek pozawydziałowych, rzecznicy dyscyplinarni, szefowie samorządów studenckiego i doktoranckiego. Symbolicznego przecięcia wstęgi dokonali rektor PK prof. Andrzej Szarata, prorektor ds. ogólnych prof. Tomasz Kapecki, prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer i dyrektor CeWSA PK dr inż. Elżbieta Jarosińska. – Cieszę się, że Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej PK ciągle się rozwija i może skutecznie działać na tak dużej uczelni technicznej, jaką jest Politechnika Krakowska. Działalność CeWSA wspiera też intensywnie mgr Beata Romek, która miała duży wkład w powstanie i „zaprojektowanie” tej jednostki. Dzisiejszy dzień jest ważnym, symbolicznym momentem w ponad dwuletniej historii działania Centrum. Dobrze wiemy, że lepiej pracuje nam się w przyjaznym środowisku. I taka właśnie jest siedziba CeWSA, którą dziś otwieramy, a więc miejsce przyjazne, ładnie zaaranżowane, sprzyjające profilowi działalności i rozwiązywaniu trudnych spraw. Życzyłbym sobie, żebyśmy wszyscy wspomagali tę jednostkę, bo pracuje dla dobra nas wszystkich, studentów i pracowników – podkreślał prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer, w którego zakresie kompetencji leży nadzór nad Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej.
– Ogromnie cieszę się z faktu, że Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej PK ma już swój własny lokal. Jego brak co prawda nie wstrzymywał naszych działań, ale na pewno utrudniał kontakt z osobami potrzebującymi konkretnego wsparcia. Pomieszczenia naszego biura zostały tak zaprojektowane i urządzone, by jak najlepiej odpowiedzieć na potrzeby naszej społeczności, w tym osób z niepełnosprawnościami – mówi dr inż. Elżbieta Jarosińska, dyrektor CeWSA.
Centralnym puntem siedziby CeWSA PK jest sala konferencyjna wyposażona w wysokiej jakości sprzęt audiowizualny: projektor multimedialny o rozdzielczości 1920×1080 Full HD, elektryczny ekran projekcyjny, głośniki, a także mobilne stoły. Pomieszczenie umożliwi realizację szkoleń i warsztatów dla studentów oraz pracowników, a także będzie stanowiło przestrzeń do swobodnej rozmowy. Jak dodaje Elżbieta Jarosińska: – W tym celu, we wnęce sali konferencyjnej ustawiona została sofa i fotel w kolorze butelkowej zieleni. Dodatkowo, ściany zostały pomalowane farbą w kolorze pastelowej zieleni. Jedną z nich prawie w całości pokryto obrazem utworzonym z mchu chrobotka. Oczywiście nie ma tu przypadku. Zależy nam na tym, by osoby korzystające z naszego wsparcia, czuły się u nas dobrze i bezpiecznie. Kolor zielony wpływa kojąco na atmosferę spotkania.
Ponieważ otwarcie siedziby Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej PK odbyło się zaledwie dwa dni przed, przypadającym 10 października Światowym Dniem Zdrowia Psychicznego, dlatego o godz. 14.00 w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” zorganizowane zostało wydarzenie pt. „Jak dbasz o swoje zdrowie psychiczne?”. Uczestnicy spotkania mieli okazję posłuchać wystąpienia na temat zdrowia psychicznego w naszej codzienności (wykład dr inż. Elżbiety Jarosińskiej), poznać sposoby na zwiększenie uważności (warsztaty z Moniką Mają Maliszewską), ale też posłuchać przedstawicieli jednostek pomocowych działających na uczelni.
Zobacz zdjęcia z otwarcia biura CeWSA
(bk)
Na zdjęciach, 1-4) przecięcie wstęgi w nowych pomieszczeniach CeWSA PK, przecinają kolejno (od lewej): rektor Andrzej Szarata, prorektor Tomasz Kapecki, prorektor Marek Bauer, dyrektor CeWSA Elżbieta Jarosińska; 5-8) pomieszczenia CeWSA; 9-11) wydarzenie „Jak dbasz o swoje zdrowie psychiczne?”, od lewej: prorektor Marek Bauer, dr inż. Elżbieta Jarosińska, mgr Monika Maja Maliszewska / fot. Jan Zych oraz archiwum CeWSA
{fastsocialshare}
Za nami pierwsza edycja programu MEiN „Perły nauki” na projekty grantowe, w których kierownikami są studenci. Finansowanie uzyskało niemal 100 projektów. W gronie laureatów są także dwie absolwentki Politechniki Krakowskiej – mgr inż. Agnieszka Bąk oraz mgr inż. Dominika Krok. Na prowadzenie badań naukowych otrzymają one w sumie ponad 479 tys. złotych.
Ministerstwo Edukacji i Nauki rozstrzygnęło pierwszą edycję konkursu w ramach programu „Perły nauki”. Jego celem jest wsparcie wybitnie uzdolnionych absolwentów studiów pierwszego stopnia lub studentów po ukończeniu trzeciego albo czwartego roku jednolitych studiów magisterskich. Laureaci będą realizować różne projekty badawcze, a także artystyczne.
Warunkiem udziału w programie było m.in. przedstawienie projektu, którego okres realizacji nie przekracza 48 miesięcy, a koszt nie przekracza 240 tys. zł dla projektu z dziedziny nauk ścisłych i przyrodniczych, dziedziny nauk inżynieryjno-technicznych, dziedziny nauk medycznych i nauk o zdrowiu albo z dziedziny nauk rolniczych lub 200 tys. zł dla projektu z dziedziny nauk humanistycznych, z dziedziny nauk społecznych, z dziedziny nauk teologicznych albo z dziedziny sztuki. Kierownik projektu w ramach konkursu też otrzyma wynagrodzenie, które nie przekracza 3 tys. zł.
W pierwszej edycji programu „Perły nauki” wpłynęło aż 335 wniosków, z których wyłoniono 98 zwycięskich projektów. W gronie nagrodzonych znalazły się dwie studentki Politechniki Krakowskiej – mgr inż. Agnieszka Bąk i mgr inż. Dominika Krok.
Doktorantka w Szkole Doktorskiej PK w dyscyplinie inżynieria chemiczna, mgr inż. Dominika Krok pracuje nad systemami inicjującymi do druku 3D hydrożeli o regulowanym przewodnictwie i właściwościach mechanicznych. Celem jej badań jest otrzymanie trójwymiarowych struktur hydrożelowych do zastosowań biomedycznych. Mgr inż. Dominika Krok uzyskała dofinansowanie w wysokości 239 580 zł.
Mgr inż. Agnieszka Bąk i mgr inż. Dominika Krok laureatkami pierwszej edycji programu MEiN „Perły nauki”.
Laureatką „Pereł nauki” jest także mgr inż. Agnieszka Bąk. W swojej pracy naukowej skupia się ona na badaniach funkcjonalnych lekkich struktur porowatych na bazie glinokrzemianów aktywowanych alkalicznie. W realizacji projektu pomoże jej dofinansowanie w wysokości 239 970 zł. Mgr inż. Agnieszka Bąk jest doktorantką w Szkole Doktorskiej PK w dyscyplinie inżynieria materiałowa, a także jednym z opiekunów sekcji „BudMat” działającej w ramach Koła Naukowego Smart Mat.
Program „Perły nauki” został ogłoszony przez MEiN w 2021 r. Pierwszy nabór wniosków trwał od 4 stycznia do 18 lutego 2022 r. Program jest następcą „Diamentowego grantu”, w którym przyznawano pieniądze od 2012 do 2019 roku. Różni się m.in. tym, że poza prowadzeniem badań naukowych, uwzględnia także prowadzenie działalności artystycznej. Pełna lista laureatów pierwszej edycji „Pereł nauki” znajduje się na stronie internetowej Ministerstwa Edukacji i Nauki.
(jg)
{fastsocialshare}
Młodzi innowatorzy z kół naukowych działających na Politechnice Krakowskiej mają okazję, by powalczyć o środki na rozwój swoich projektów oraz zaprezentować dokonania szerszemu gronu. Wszystko dzięki kolejnej edycji programu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje”, który realizuje Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Jeżeli studencka grupa tworząca koło naukowe chce, aby podejmowane przez SKN działania powalczyły o finansowanie w ministerialnym programie, przedstawiciele kół – opiekunowie lub ewentualnie studenci, proszeni są o przesłanie wniosków do 28 października br. na adres e-mailowy Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Ponieważ inicjatywa MNiSW, zgodnie z wymogami przedstawionymi w komunikacie ministra nauki, zakłada pewne ograniczenia, PK przeprowadzi rekrutację wewnętrzną – spośród przesłanych wniosków, specjalnie powołana Komisja wybierze ilość dopuszczoną przez Ministerstwo. Autorzy wniosków będą mogli je złożyć w Zintegrowanym Systemie Usług dla Nauki.
Przedmiotem programu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje” jest wsparcie studenckich kół naukowych działających na uczelniach w kilku obszarach:
Wysokość finansowania albo dofinansowania projektu nie może przekroczyć 70 tys. zł. Jak możemy przeczytać w komunikacie ministra nauki Dariusza Wieczorka z dnia 3 września 2024 r., wnioskodawca, a więc uprawniona uczelnia, może złożyć nie więcej niż: 3 wnioski dotyczące kół naukowych, które nie uczestniczyły w okresie 24 miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku w organizowanych na arenie międzynarodowej konkursach o tematyce badawczej lub naukowo-technicznej, do udziału w których są zapraszane koła naukowe działające w uczelniach, 10 wniosków dotyczących kół naukowych, które uczestniczyły w okresie 24 miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku w organizowanych na arenie międzynarodowej konkursach o tematyce badawczej lub naukowo-technicznej, do udziału w których są zapraszane koła naukowe działające w uczelniach – przy czym jednego koła naukowego mogą dotyczyć nie więcej niż 2 wnioski.
Prosimy, aby członkowie studenckich kół naukowych działających na Politechnice Krakowskiej, zainteresowani udziałem w programie „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje”, przygotowali wnioski. Należy je przesłać do 28 października br. na adres e-mailowy Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..
Szczegółowe informacje dotyczące programu znajdują się na stronie internetowej Ministerstwa pod adresem: https://www.gov.pl/web/nauka/program-studenckie-kola-naukowe-tworza-innowacje
Na zdjęciu, studenci i opiekunowie z koła naukowego (Dzień Otwarty na PK, 2024 r.) / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Warsztaty, szkolenia, a może zakup sprzętu ułatwiającego naukowy rozwój? Rozpoczął się nabór wniosków do Budżetu Studenckiego dla studentów i doktorantów Politechniki Krakowskiej. To pierwsza edycja przedsięwzięcia, które na pewno pozwoli jeszcze bardziej zintegrować społeczność uczelni. Pula środków do rozdysponowania wynosi 20 tys. zł. Termin naboru wniosków został przedłużony do 10 marca br.
Organizatorem Budżetu Studenckiego jest Fundacja Politechniki Krakowskiej, która realizuje przedsięwzięcie w ramach jubileuszu 30-lecia Studenckiego Centrum Kultury Politechniki Krakowskiej „Kwadrat”.
– Nasz projekt, inspirowany Budżetem Obywatelskim, ma na celu zaangażowanie studentów Politechniki Krakowskiej do działań na rzecz swoich rówieśników, a także służy zbadaniu aktualnych potrzeb studentów. Liczymy, że pomoże to Fundacji zaplanować nowe działania adekwatnie do studenckich potrzeb, które w okresie pandemii i zdalnej nauki uległy znacznej zmianie – mówi Paweł Domino, prezes Zarządu Fundacji Politechniki Krakowskiej. Jak dodaje, planowane jest również zaangażowanie studentów w realizację poszczególnych projektów.
Najważniejsze, by proponowane przedsięwzięcia miały charakter ogólnouczelniany, a z ich efektów mogło skorzystać szerokie grono studentów i doktorantów Politechniki.
Fundacja PK służy pomocą w napisaniu wniosku – przewidziano konsultacje, podczas których jej pracownik pomoże w odpowiednim sprecyzowaniu pomysłu i podpowie jak uzupełnić wniosek. Studenci i doktoranci PK mają do zagospodarowania kwotę 20 tys. zł. Projekty należy zgłaszać z wykorzystaniem specjalnego formularza, który udostępniono na stronie Fundacji. Tam również znajduje się Regulamin Budżetu Studenckiego PK. Skan wypełnionego wniosku wraz z podpisem trzeba przesłać na adres e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. z tytułem wiadomości „Budżet Studencki – wniosek”
Termin składania wniosków upływa 10 marca. Następnie odbędzie się głosowanie, w którym będą mogli wziąć udział wszyscy studenci i pracownicy PK. Każdy z nich będzie mógł drogą elektroniczną (przez aplikację Microsoft Forms) oddać jeden głos. Projekty cieszące się największym poparciem społeczności, zostaną wpisane do Budżetu Studenckiego Politechniki Krakowskiej.
(jg, bk)
{fastsocialshare}
Jest jak jaszczurka – mały, zwinny i dobrze adaptuje się do środowiska. “Lizard” to nowy elektryczny pojazd czterokołowy dla osób z niepełnosprawnościami, zaprojektowany przez studentów Politechniki Krakowskiej. Auto jest w trakcie testów, a młodzi konstruktorzy zapraszają do udziału w nich osoby z niepełnosprawnościami, które w przyszłości mogłyby użytkować innowacyjny pojazd. – Służyłyby nam cennymi radami w kwestiach sterowania oraz interfejsu pojazdu, wygody wjazdu i wyjazdu wózka do niego, umiejscowienia różnych przycisków, dźwigni – mówi Bartłomiej Romowicz, jeden z konstruktorów. Studenci PK szukają też wsparcia przy budowie nadwozia „Lizarda”.
Twórcy “Lizarda” – doktorant Szkoły Doktorskiej PK Bartłomiej Romowicz i Adrian Starowicz, teraz już absolwent (w trakcie prac student) kierunku mechanika i budowa maszyn na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej – od dziecka lubili samochody i chcieli kiedyś zbudować własny. Pierwsze próby podjęli w technikum, ale zrealizować marzenia udało się dopiero na studiach. Studenckie prace wsparli eksperci PK dr inż. Krzysztof Weigel-Milleret oraz prof. dr hab. inż. Witold Grzegożek, specjalista w dziedzinie budowy pojazdów. Inspiracją były potrzeby osób z niepełnosprawnościami, które są często wykluczone z różnych czynności i życia społecznego przez trudności w szybkim poruszaniu się na dużych dystansach. – Z naszej wiedzy wynika, że aktualnie nie ma w Polsce pojazdu, który jest zaprojektowany tylko dla osób z niepełnosprawnościami. Nasz pojazd od podstaw został skonstruowany z myślą właśnie o ich potrzebach – mówi Adrian Starowicz, współtwórca pojazdu.
Osoba z niepełnosprawnością sama może wjechać do pojazdu wózkiem inwalidzkim i kierować nim bezpośrednio z wózka. Wyjazd i wyjazd odbywają się przy pomocy specjalnego, pneumatycznego zawieszenia, które obniża się do poziomu zerowego stanowiąc de facto platformę podjazdową. Wózek kotwiczy się w zaprojektowanym przez studentów systemie mocowania. Dokowanie w pojeździe odbywa się bezinwazyjnie i bez pomocy osób trzecich. Po wjeździe do pojazdu osoba kierująca blokuje wózek i za pomocą jednego przycisku następuje pompowanie pneumatyczne platformy do poziomu jazdy, czyli około 12 cm nad ziemią. Chodzi tu o jazdę przede wszystkim w warunkach miejskich, ale da się regulować wysokość platformy do potrzeb jazdy na przykład w warunkach terenowych.
Aktualnie konstruktorzy pracują nad ochroną patentową dwóch rozwiązań zastosowanych w pojeździe. – Pierwszym jest system mocowania wózka, który można dostosować do różnego typu wózków. Nie tylko napędzanych własną siłą, ale też elektrycznych. Ochroną prawną chcemy też objąć drugie nasze rozwiązanie – system zawieszenia pneumatycznego – wyjaśnia Bartłomiej Romowicz.
Pojazd osiąga obecnie maksymalną prędkość 45 km/h. Napęd składa się z dwóch silników elektrycznych BLDC, które są umieszczone bezpośrednio w piastach kół. Skutkuje to brakiem zbędnych układów przeniesienia napędu oraz strat mocy. Do tego pojazd ma akumulatory litowo-żelazowo-fosforanowe, które są aktualnie najnowocześniejszymi akumulatorami wykorzystywanymi w przemyśle samochodowym, głównie ze względu na niską wagę (jeden egzemplarz waży około 11 kg) i wysoką wydajność. Zastosowane w “Lizardzie” baterie są o stabilniejsze i bezpieczniejsze pod względem chemicznym pd klasycznych akumulatorów litowych. Na jednym ładowaniu pojazd przejedzie około 80 km w cyklu miejskim. Auto posiada też odzysk energii z hamowania. W przyszłości planowany jest montaż paneli fotowoltaicznych na dachu, które mogą rozszerzyć zasięg w ruchu miejskim nawet do 100 km. Aktualna waga pojazdu to 280 kg, ale po ukończeniu wszystkich prac i montażu nadwozia waga wzrośnie do około 350 – 420 kg.
System sterowania jest bardzo prosty. Polega na zintegrowanej dźwigni przyspieszenia i pedale gazu. Dźwignia jest obsługiwana prawą ręką w czasie, gdy lewa znajduje się na kierownicy. Pociągnięcie dźwigni do tyłu oznacza przyśpieszenie, a pchnięcie jej w przód to hamulec. – Kierownicę zmodyfikowaliśmy w taki sposób, żeby było odpowiednio dużo miejsca na nogi. Zamontowaliśmy też na niej gałkę, która osobom z niepełnosprawnościami ułatwi manewrowanie tym pojazdem – mówi Bartłomiej Romowicz.
“Lizard”, zwłaszcza jeśli chodzi o nadwozie i design, jest jeszcze w trakcie budowy. W kwestiach projektowania nadwozia jego twórcy współpracują z kolegami z Wydziału Mechanicznego, studiującymi na kierunku inżynieria wzornictwa przemysłowego, Konstruktorzy prowadzą też intensywne testy techniczne – przejechali nim przynajmniej 100 km. W jeździe jest bardzo cichy, co z jednej strony stanowi zaletę, ale z drugiej sprawia, że inni użytkownicy ruchu drogowego nie zawsze zwracają na niego należytą uwagę. Z tego względu rozważana jest instalacja głośnika, który może emitować sygnał w trakcie ruchu.
Projektowanie nadwozia to także pole, na którym studenccy konstruktorzy chętnie podejmą współpracę z podmiotami, które mogłyby być końcowym odbiorcą projektu. – Jeżeli mają Państwo ciekawe pomysły lub możliwości wspólnego działania z nami w zakresie właśnie wytworzenia czy zaprojektowania nadwozia pojazdu, jesteśmy otwarci na współpracę i chętnie się spotkamy – zwraca się do wszystkich zainteresowanych współpracą Bartłomiej Romowicz – Po to, aby ten pojazd był jak najbardziej przyjazny, ładnie wyglądał i faktycznie mógł się przydać osobom, które na co dzień nie mają możliwości swobodnego poruszania się po mieście z racji swoich niepełnosprawności.
Pojazd jest na razie jednoosobowy, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby go zmodyfikować w taki sposób, by osoba kierująca mogła się poruszać na przykład z opiekunem. Docelowo ma mieć też system schowków z miejscem na bagaże, które będą bezpośrednio przy stanowisku kierowania. Twórcy podkreślają, że choć zasadniczym celem “Lizarda” jest transport osób z niepełnosprawnościami w terenie zurbanizowanym, to można go zaadaptować do różnych celów. Może być na przykład pojazdem kurierskim, którym można dowozić produkty spożywcze. “Lizard” jest jeszcze przed homologacją, ale docelowo ma się znaleźć w kategorii L6E-B.
Osoby z niepełnosprawnościami ruchowymi chętne do pomocy przy testowaniu “Lizarda” mogą się kontaktować z konstruktorami z Politechniki Krakowskiej. Można pisać do nich na adres e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Na ten sam adres można kierować propozycje firm chętnych do współpracy przy konstrukcji nadwozia.
Projekt jest relizalizowany w ramach działalności FutureLab – międzywydziałowej jednostki wspierającej rozwój naukowy studentów Politechniki Krakowskiej.
(jp, m)
Na zdjęciach Bartłomiej Romowicz (na górnym) i Adrian Starowicz podczas testów „Lizarda” / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Pierwsza edycja „Kościuszkonu” czyli hackathonu, organizowanego przez Wydział Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej, odbędzie się w niedzielę i poniedziałek (5-6 marca) w Krakowie . Podczas trwającego bez przerwy 2-dniowego turnieju programistycznego studenci będą projektować aplikacje, które mają pomóc rozprawić się z popandemicznymi problemami społecznymi. Wydarzenie urozmaicą targi pracy, warsztaty, prelekcje ekspertów branży IT i inne atrakcje, przygotowane przez przedstawicieli firm IT i sektora bankowego oraz wykładowców krakowskich uczelni.
Do rywalizacji w pierwszym „Kościuszkonie” zgłosili się m.in. studenci Politechniki Krakowskiej, Uniwersytetu Jagiellońskiego, Akademii Górniczo-Hutniczej, Politechniki Rzeszowskiej, Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie, Wyższej Szkoły Ekonomii i Informatyki w Krakowie. Głównym punktem hackatonu będzie maraton kodowania czyli tworzenia aplikacji na wskazany przez organizatorów temat. Jakie zadanie stanie przed uczestnikami?
– Szczegóły wyzwania uczestnicy poznają przed samym startem rywalizacji, ale już możemy zdradzić, że studenci będą tworzyć aplikację lub projekt, dotyczący ważnych obszarów naszego życia, które szczególnie ucierpiały podczas pandemii COVID-19 oraz związanych z nią obostrzeń – mówi Jakub Kubica z Samorządu Studentów Wydziału Informatyki i Telekomunikacji, jeden z organizatorów wydarzenia.
– Efekty pandemii możemy dostrzec do dziś, nawet w postaci zmian w naszym zachowaniu i samopoczuciu. Może nasze pewne nawyki straciły na znaczeniu? Może zmieniło się podejście do spędzania wolnego czas? Na turnieju przedstawimy 3 tematy projektów do wyboru, która są powiązane z tymi problemami. Mamy nadzieję, że zaproponowane przez studentów pomysły przyczynią się do rozwiązania popandemicznych wyzwań.
Na trzy najlepsze zespoły czekają nagrody finansowe (3 tys., 2 tys. i 1 tys. zł). Rywalizacji w programowaniu towarzyszyć będą minitargi pracy, warsztaty, prelekcje i inne atrakcje. Wydarzenie rozpocznie się w niedzielę 5 marca o godzinie 11 w Klubie Kwadrat (ul. Skarżyńskiego 1), organizatorzy przygotowali tam miejsca do pracy i odpoczynku, zapewniają też posiłki. „Kościuszkon” zakończy się 6 marca w godzinach popołudniowych, około godz. 15 prezentacje projektów, a po nich ogłoszenie zwycięzców.
Kościuszkon odbywa się w Klubie Studenckim „Kwadrat” (ul. Skarżyńskiego 1), początek w niedzielę 5 marca o godz. 11.00, prezentacje rozwiązań i ogłoszenie zwycięzców w poniedziałkowe popołudnie. Na najlepsze zespoły czekają nagrody finansowe.
Organizatorami wydarzenia są: Samorząd Studencki Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej, Koło Naukowe COSMO PK oraz Fundacja Politechniki Krakowskiej.
Patronat honorowy nad wydarzeniem sprawuje rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Białkiewicz oraz dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, a także Forum Uczelni Technicznych.
Partnerami wydarzenia są firmy: Sabre (partner złoty), Hitachi, SoftServe, Onwelo (partnerzy srebrni), iTechArt, IBM, Ericsson; Makarun, Da Grasso.
Więcej informacji na stronie Kościuszkonu i profilu wydarzenia na FB.
(ms)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Komenda Miejska Policji w Krakowie będą współpracować dla zapewnienia bezpieczeństwa studentów i pracowników uczelni. Porozumienie w tej sprawie, będące kontynuacją dotychczasowej współpracy, podpisali rektor PK prof. Andrzej Szarata i podinsp. Paweł Jastrząb, Komendant Miejski Policji w Krakowie. Będzie obowiązywać do 2028 r.
Konstytucja gwarantuje szkołom wyższym autonomię, która skutkuje m.in. ograniczonymi możliwościami interwencji Policji na terenie uczelni. Mogą się one odbywać w ściśle określonych sytuacjach. Porozumienie Politechniki Krakowskiej z Komedą Miejską Policji reguluje zasady współdziałania dla zapewnienia porządku i bezpieczeństwa na terenie kampusów uczelni, Osiedla Studenckiego i wszelkich obiektów, będących własnością uczelni. Zdefiniowano w nim okoliczności, w jakich policja może podejmować interwencje na terenach należących do Politechniki, związane przede wszystkim z sytuacjami zagrożenia zdrowia i życia członków społeczności PK. W umowie określono także zasady wzajemnego powiadamiania się o takich incydentach, wyznaczania osób uprawnionych do współpracy.
PK i Komenda Miejska Policji w Krakowie będą także prowadzić wspólne działania w ramach Zintegrowanej Polityki Bezpieczeństwa na terenie Politechniki Krakowskiej. Uczelnia jest regularnie honorowana certyfikatem „Uczelnia Wyższa Promująca Bezpieczeństwo”, przyznawanym w ramach projektu Zintegrowanej Polityki Bezpieczeństwa. Jego główną ideą jest kompleksowe i systemowe podejście do spraw bezpieczeństwa, w wymiarze organizacyjnym, infrastrukturalnym oraz bezpieczeństwa osobistego kadry naukowej oraz społeczności studenckiej. Politechnika uczestniczy w realizacji projektu od początku jego funkcjonowania w Małopolsce. W 2006 roku po raz pierwszy została uhonorowana Certyfikatem „Uczelnia Wyższa Promująca Bezpieczeństwo”. Obecnie nadal szczyci się tym tytułem, został jej nadany po raz kolejny w 2021 r. na okres kolejnych czterech lat. Jak podkreślono w uzasadnieniu Politechnika Krakowska jest jedną z bardziej aktywnych uczelni na terenie miasta Krakowa w obszarze działań na rzecz bezpieczeństwa swoich pracowników, jak i studentów, często obcokrajowców, kształcących się w jej murach.
W tym roku Politechnika Krakowska zaangażowała się w szersze działania na rzecz bezpieczeństwa mieszkańców całej Małopolski. Jest jednym z inicjatorów powołania w Krakowie przy współpracy z 10 instytucjami – państwowymi, samorządowymi, naukowymi, dydaktycznymi oraz reprezentującymi służby państwowe, w tym ratownicze – „Centrum edukacyjno-badawczego i szkolenia służb ratowniczych w Małopolsce”. W styczniu został w tej sprawie podpisany list intencyjny, a intencją partnerów, którzy sygnowali porozumienie, było podjęcie starań o wsparcie merytoryczne i finansowe (m.in. ze środków unijnych) dla idei utworzenia w krakowskich Czyżynach infrastruktury do prowadzenia badań naukowych, działań edukacyjnych i kulturalnych oraz szkoleń służb ratowniczych w zakresie bezpieczeństwa. Utworzenie lokalnej jednostki zajmującej się naukowymi badaniami różnego typu zagrożeń oraz szkoleniem służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w Małopolsce wynika z pilnej konieczności zwiększenia bezpieczeństwa mieszkańców regionu – podkreślono w liście intencyjnym, nawiązując m.in. do aktualnej sytuacji geopolitycznej. Centrum może stać się w tej części Europy unikatową jednostką edukacyjno-badawczo-szkoleniową w obszarach: transportu, ratownictwa i bezpieczeństwa ruchu drogowego.
(m)
Na zdjęciach: Rektor PK prof. Andrzej Szarata i podinsp. Paweł Jastrząb, Komendant Miejski Policji w Krakowie podpisali porozumienie o współpracy
{fastsocialshare}
Tegoroczna edycja konkursu „O Złoty Indeks PK” jest już rozstrzygnięta. Dodatkowe punkty w rekrutacji na uczelnię zdobyły 103 osoby. 25 lutego br. odbył się finał konkursu, w którym tegoroczni maturzyści rywalizowali w zakresie czterech przedmiotów: matematyki, chemii, informatyki i – po raz pierwszy – predyspozycji architektonicznych.
Konkurs „O Złoty Indeks PK” odbył się już po raz ósmy. Tegoroczna edycja cieszyła się sporym zainteresowaniem ze strony maturzystów. Rekordowa była zarówno frekwencja (do II etapu konkursu zakwalifikowało się 130 osób, a nieobecne były zaledwie dwie), jak również liczba laureatów (w tym roku były to 103 osoby, podczas gdy w zeszłym roku tytuł ten uzyskało tylko 57 osób).
Za organizację i przeprowadzenie przedsięwzięcia odpowiedzialna była Komisja Konkursowa, której przewodniczył prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer. Nowością w zakończonej właśnie edycji była możliwość wyboru nowego przedmiotu – predyspozycje architektoniczne. Wcześniej rywalizacja toczyła się tylko w trzech dyscyplinach – matematyce, chemii i informatyce.
Stawką w konkursie były dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym na wybrany kierunek studiów I stopnia na PK (za wyjątkiem inżynierii wzornictwa przemysłowego na Wydziale Mechanicznym). Warto jednak zaznaczyć, że punkty uzyskane z matematyki, chemii czy informatyki nie przysługują w postępowaniu rekrutacyjnym na kierunki architektura i architektura krajobrazu. Z kolei punkty zdobyte z przedmiotu predyspozycje architektoniczne, są brane pod uwagę wyłącznie w rekrutacji na architekturę oraz architekturę krajobrazu.
Na laureatów czekało 200 (laureaci I stopnia), 100 (laureaci II stopnia) lub 60 (laureaci III stopnia) punktów. Laureatami I stopnia zostali uczestnicy, którzy uzyskali wyniki w przedziale od 81 do 100 proc. maksymalnej liczby punktów. Tytuł laureata II stopnia otrzymali uczniowie, których wyniki mieściły się w przedziale 61-80 proc. maksymalnej liczby punktów. Laureaci III stopnia to uczestnicy, których rezultaty mieszczą się w puli od 40 do 60 proc. maksymalnej liczby punktów.
„Złote Indeksy PK” zdobyło w tym roku 103 uczniów: 50 osób mierzących się z zadaniami matematycznymi (laureaci I stopnia – 9 osób; laureaci II stopnia – 20 osób; laureaci III stopnia – 21 osób), 27 uczestników, którzy zajmowali się zagadnieniami z chemii (laureaci I stopnia – 3 osoby; laureaci II stopnia – 8 osób; laureaci III stopnia – 16 osób), 16 z informatyki (w tym jeden laureat I stopnia, 9 laureatów II stopnia i 6 laureatów III stopnia), a także 10 osób sprawdzających swoje predyspozycje architektoniczne (jeden laureat I stopnia, czterej laureaci II stopnia i pięciu laureatów III stopnia).
8. edycja konkursu „O Złoty Indeks PK” miała rekordową frekwencję (98,46%), a także rekordową liczbę laureatów tj. 103 osoby (w minionym roku 57).
W finale konkursu „O Złoty Indeks PK” spotkali się maturzyści z takich województw jak: małopolskie, podkarpackie, śląskie, lubelskie, łódzkie i mazowieckie. Finalistki i finaliści reprezentowali w sumie 56 szkół. Niektóre placówki mogą pochwalić się wieloma laureatami. Przykładem może być I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Żywcu. W tej szkole uczy się aż 12 laureatów tegorocznej edycji. W dziedzinie matematyki zostało wyróżnionych 9 z nich (jeden laureat I stopnia, dwóch II stopnia i sześciu III stopnia). Maturzystami z tej szkoły jest także dwoje laureatów z chemii (laureaci III stopnia) i jeden z informatyki (laureat II stopnia).
Największą liczbą laureatów I stopnia mogą poszczycić się dwie szkoły. Jedną z nich jest II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie. Tytuł laureata I stopnia w dziedzinie chemii zdobyło dwóch uczniów tej placówki. Warto zaznaczyć, że z tej szkoły w tejże dyscyplinie jest także trzech laureatów II stopnia i dwóch III stopnia. Również dwoma laureatami I stopnia, ale z matematyki, może pochwalić się Liceum Ogólnokształcące Zakonu Pijarów im. ks. Stanisława Konarskiego w Krakowie. Z tej szkoły jest także dwóch laureatów III stopnia, którzy mierzyli się z zadaniami matematycznymi, jeden laureat II stopnia z chemii i jeden III stopnia z informatyki. Nazwiska laureatów konkursu i dokładny ranking szkół pod względem osiągnięć ich uczniów zostanie ogłoszony podczas uroczystości rozdania dyplomów.
Rejestracja do konkursu prowadzona była elektronicznie między 5 grudnia 2022 r. a 9 stycznia 2023 r. I etap został zorganizowany za pomocą platformy e-learningowej. Finał konkursu odbył się 25 lutego br. w dwóch lokalizacjach: w salach komputerowych na terenie kampusu przy ul. Warszawskiej oraz w Sali P1 przy ul. Podchorążych. Uroczystość rozdania dyplomów dla laureatów 8. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK” została zaplanowana na 21 kwietnia br., o godz. 11.00 w sali konferencyjnej „Kotłownia”.
(jg)
{fastsocialshare}
Rektorzy Akademii Górniczo-Hutniczej, Politechniki Krakowskiej i Uniwersytetu Rolniczego wezmą udział w debacie pt. „Nauka w niespokojnym świecie: czy uczelnie są gotowe na wyzwania przyszłości?”, która odbędzie się w środę 23 października o godz. 18 na AGH. Dyskusja z udziałem rektorów szkół wyższych, tworzących wspólnie Związek Uczelni InnoTechKrak, będzie okazją do rozmowy o tym, jak uczelnie pełniące rolę kreatora wiedzy oraz kształcące specjalistów powinny w podzielonym rywalizacją świecie definiować swoją misję publiczną. Dyskutować będą: prof. dr hab. inż. Jerzy Lis (AGH), prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata (PK) i dr hab. inż. Sylwester Tabor, prof. UR. Zapraszamy 23 października, o godz. 18.00, do bud. U-2 AGH (sala audytoryjna, ul. Reymonta 7) oraz online na kanał YouTube AGH. Wstęp wolny.
Jak podkreślają organizatorzy wydarzenia: Wiedza może służyć rozwiązywaniu globalnych problemów, ale też dawać jej posiadaczowi prymat nad innymi. W obliczu rywalizacji państw, bloków i globalnych korporacji perspektywy, przed jakim stoi nasza cywilizacja, dostarczają powodów do optymizmu, jak i pesymizmu. Pięćdziesiąt pięć lat po tym, jak człowiek po razy pierwszy postawił stopę na Księżycu, ludzkość znów spogląda w kosmos – mając nadzieję znaleźć tam zasoby, których brakuje na Ziemi. Już teraz jesteśmy świadkami ogromnego postępu w dziedzinie sztucznej inteligencji, która – działając w niektórych dziedzinach wielokrotnie wydajniej od białkowej – może pomóc szybko przybliżyć nas do rozwiązania wielu problemów, jakie wymagały dotąd zaangażowania całych zespołów ludzkich. Z drugiej strony, progres w dziedzinie technologii rodzi pytania o rolę ludzi w coraz bardziej stechnicyzowanym świecie. Musimy stawiać też czoło konsekwencjom zmian klimatycznych, które notabene spowodował rozwój naszej cywilizacji. Wszystko to w sytuacji, kiedy w Europie trwa największy konflikt zbrojny od czasu drugiej wojny światowej, a demokracje jak przed laty znów muszą dawać odpór autorytaryzmowi. Do tego na scenie pojawili się nowi aktorzy w postaci wielkich firm technologicznych, które ambicjami i wpływami nie ustępują państwom.
Krakowskich rektorów, organizatorzy cyklu AGH Nauka Spotkania spytają w kontekście tych wyzwań m.in.:
* Dlaczego polskie uczelnie powinny otwierać się na studentów i pracowników z zagranicy i jakie działania należy podjąć, aby zwiększyć ich atrakcyjność dla obcokrajowców?
* Czy w obecnej sytuacji międzynarodowej kooperacja z podmiotami publicznymi i prywatnymi z różnych krajów stawia przed uczelniami wyzwania etyczne?
* Co zrobić, aby uczelnie publiczne pełniły rolę kreatora niezbędnych innowacji, a nie tylko dostarczyciela wysoko wykwalifikowanych kadr dla podmiotów komercyjnych?
* Jakie kompetencje powinno kształcić się u inżynierów, aby byli zdolni do rozwiązywania multidyscyplinarnych wyzwań, przed jakimi stoi ludzkość?
* Jak w toku kształcenia studentów wychowywać technicznych specjalistów, którzy jednocześnie nie będą technokratami – ślepymi na społeczne skutki rozwoju technologii?
Program wydarzenia:
18:00-19.00 – dyskusja „Nauka w niespokojnym świecie: czy uczelnie są gotowe na wyzwania przyszłości?” (prowadzenie: dr Krzysztof K. Maj)
19:00-19.30 – pytania do panelistów od publiczności
Uczestnicy debaty:
Prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata – od 2023 roku rektor Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, obecnie wybrany na kadencję 2024–2028.
Dr hab. inż. Sylwester Tabor, prof. URK – od 2020 roku rektor Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, obecnie wybrany na kadencję 2024–2028.
Prof. dr hab. inż. Jerzy Lis – od 2020 roku rektor Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, obecnie wybrany na kadencję 2024–2028.
InnoTechKrak
Pierwszy formalny związek uczelni w Polsce. Został utworzony decyzją Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w kwietniu 2015 r. InnoTechKrak tworzą trzy krakowskie uczelnie: Akademia Górniczo-Hutnicza, Politechnika Krakowska oraz Uniwersytet Rolniczy w Krakowie. Celem funkcjonowania Związku jest zwiększenie potencjału zrzeszonych uczelni w zakresie badań naukowych i dydaktyki. InnoTechKrak koordynuje międzyuczelnianą współpracę naukowo-badawczą oraz współpracę z biznesem.
{fastsocialshare}
Za nami pierwsza edycja „Kościuszkonu”, czyli hackathonu, organizowanego przez studentów Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej. Ponad 50 uczestników tego wydarzenia przez dwa dni projektowało aplikacje, które mają pomóc w zwalczaniu popandemicznych problemów społecznych. Zwycięzcą turnieju programistycznego został zespół „Kantyna Laser”, który przygotował aplikację „Emotions – pozwól o siebie zadbać”.
I miejsce w tegorocznym „Kościuszkonie” zajął zespół „Kantyna Laser” w składzie: Jakub Klimek, Jakub Wiechniak, Michał Proć i Jakub Bajer. Przygotowali oni aplikację o nazwie „Emotions – pozwól o siebie zadbać”, której celem jest dbanie o dobrostan psychiczny użytkownika. Aplikacja to tzw. mood tracker, czyli narzędzie do monitorowania swojego samopoczucia. Na podstawie wysłanego zdjęcia rozpoznaje ona emocje. Posiada także funkcję czatu oraz śledzenia samopoczucia użytkownika na przestrzeni określonego czasu, tzw. „wykres wdzięczności”. Dodatkowo, dzięki możliwości kontaktu ze specjalistami i zapisu na badania oraz szkolenia, aplikacja może być wykorzystywana przez terapeutów oraz ośrodki zdrowia psychicznego.
Na II miejscy znalazł się zespół „BSOD” w składzie: Krzysztof Jarończyk, Michał Mierzwa, Maciej Kałucki i Damian Skorupa. Zespół przygotował aplikację GeoHust, która pozwala na lepsze poznanie okolicy. Chociaż lockdown już minął to jednak wciąż bywają odczuwalne jego skutki choćby w turystyce. Aplikacja GeoHust skierowana jest nie tylko do turystów, lecz także do mieszkańców, którzy czasem nie znają nawet najbliższej okolicy. Urozmaica ona zwiedzanie i wspiera lokalne biznesy. Użytkownik po zeskanowaniu kodu QR otrzymuje trasę, która prowadzi go po różnych miejscach. Co więcej, w aplikacji pojawia się także element rywalizacji między użytkownikami.
III miejsce zajął zespół „Did it all for the pizza and carrotz” w składzie: Mateusz Jamróz, Tomasz Kisiel, Adrian Cygan oraz Weronika Florek. Przygotowali oni aplikację HelpMe, która stanowi anonimowy czat dla osób szukających pomocy. Gdy użytkownik chce już zakończyć rozmowę to czat jest usuwany bez śladu. Aplikacja nie wymaga logowania się. Kiedy użytkownik chce zgłosić rozmówcę, to wówczas czat zostaje tymczasowo zapisany do momentu przeanalizowania. Jeśli ktoś oczekuje pomocy, a w danym momencie nie ma dostępnej osoby, która mogłaby pomóc to wówczas rozmowę prowadzi bot.
Ponad 50 uczestników podjęło wyzwanie i stanęło do rywalizacji w „Kościuszkonie”. Podzieleni na grupy przez 2 dni bez przerwy tworzyli aplikacje, które mogą pomóc rozprawić się z popandemicznymi problemami społecznymi.
Pierwsza edycja „Kościuszkonu” odbyła się w dniach 5-6 marca w Krakowie. Wydarzenie cieszyło się sporym zainteresowaniem mediów. Do rywalizacji w turnieju programistycznym zgłosili się m.in. studenci Politechniki Krakowskiej, Uniwersytetu Jagiellońskiego, Akademii Górniczo-Hutniczej, Politechniki Rzeszowskiej, Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie, Wyższej Szkoły Ekonomii i Informatyki w Krakowie.
Trzy najlepsze zespoły otrzymały nagrody finansowe (3 tys., 2 tys. i 1 tys. zł). Rywalizacji w programowaniu towarzyszyły minitargi pracy, warsztaty, prelekcje i inne atrakcje. Organizatorami wydarzenia byli: Samorząd Studencki Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej, Koło Naukowe COSMO PK oraz Fundacja Politechniki Krakowskiej.
Patronatem honorowym wydarzeniem objął rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Białkiewicz oraz dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, a także Forum Uczelni Technicznych. Partnerami wydarzenia były firmy: Sabre (partner złoty), Hitachi, SoftServe, Onwelo (partnerzy srebrni), iTechArt, IBM, Ericsson; Makarun, Da Grasso.
(jg)
{fastsocialshare}
IV Mityng Lekkoatletyczny zainaugurował sportowy rok akademicki 2024/2025 na Politechnice Krakowskiej. 12 października br. na stadionie WKS Wawel rozegranych zostało 12 konkurencji, w których udział wzięło ponad 50 osób.
Z roku na rok Mityng Lekkoatletyczny Politechniki Krakowskiej cieszy się coraz większą popularnością. Wydarzenie to jest otwarte dla wszystkich pasjonatów sportu z PK – studentów, doktorantów oraz pracowników (niezależnie od poziomu sportowego zaawansowania). Stanowi ono doskonałą okazję do tego, by sprawdzić swoje możliwości sportowe, rywalizować w duchu fair play oraz spędzić czas aktywnie i w miłej atmosferze.
– Mityng Lekkoatletyczny staje się już naszym tradycyjnym wydarzeniem rozpoczynającym sportowy rok akademicki. Z sezonu na sezon oglądamy coraz lepszą rywalizację sportową, a wyniki osiągane przez naszych studentów są naprawdę imponujące. W tym roku na niezwykle wysokim poziomie stała rywalizacja w skoku wzwyż i w dal wśród panów, z kolei panie zaciekle rywalizowały w biegu na 100 m. Na pewno będziemy chcieli rozwijać to wydarzenie, bo mamy tu wszystko co cechuje AZS: Atmosferę, Zabawę i Sport! – mówi mgr inż. Krzysztof Pszczółka, prezes KU AZS Politechniki Krakowskiej.
Jedną z konkurencji IV Mityngu Lekkoatletycznego był bieg na 100 m. W rywalizacji pań najszybciej dystans ten pokonała Martyna Dziedzic, studentka Wydziału Mechanicznego. Wśród mężczyzn zwyciężył Adrian Kurowski, który również studiuje na Wydziale Mechanicznym. W biegu na 400 m kobiet pierwsze miejsce zajęła Monika Małek z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, a wśród panów zwyciężył Jakub Zając studiujący na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji. Podczas mityngu odbył się także bieg na 800 m kobiet, w którym sukces odniosła Matylda Podolska z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. Z kolei w biegu na 1500 m mężczyzn wygrał Krzysztof Filipek, student Wydziału Mechanicznego.
Oprócz biegów na różnych dystansach, w ramach wydarzenia przeprowadzono rywalizację w skoku w dal, wzwyż i w pchnięciu kulą. Najdalszy skok w dal wśród pań wykonała Martyna Dziedzic z Wydziału Mechanicznego, a wśród panów Jan Franaszek, student Wydziału Architektury. W skoku wzwyż kobiet najlepsza była Julia Kuźniar z Wydziału Architektury. W tej samej dyscyplinie wśród mężczyzn zwyciężył Filip Kostkiewicz, student Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki. W pchnięciu kulą pierwsze miejsce zajęła Amelia Ilnicka z Wydziału Mechanicznego, a w rywalizacji panów wygrał Łukasz Ogiela studiujący na Wydziale Inżynierii Lądowej.
Pełna lista wyników
(jg, kp)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Wynalazki i innowacyjne technologie z całego świata zostały zaprezentowane podczas Targów IPITEx 2023 w Bangkoku. Międzynarodowe jury doceniło rozwiązanie opracowane przez dr. hab. inż. Marka Piątkowskiego, prof. PK i mgr. inż. Krzysztofa Stafina. Wynalazek pn. Innowacyjne drukowane 3D nanokompozyty chitozanowe został nagrodzony złotym medalem.
Międzynarodowa wystawa, setki wynalazków, a wśród nich Innowacyjne drukowane 3D nanokompozyty chitozanowe. Właśnie to rozwiązanie jury postanowiło nagrodzić złotym medalem. Jego autorzy – dr hab. inż. Marek Piątkowski, prof. PK oraz mgr inż. Krzysztof Stafin – opracowali bowiem innowacyjny materiał kościozastępczy. Nagrodzone rozwiązanie związane jest z opracowaniem wysokospecjalistycznych nanokompozytów, które mogą być przetwarzane za pomocą technologii druku 3D oraz zawierają związki wspomagające regenerację tkanki kostnej.
Możemy przygotować rusztowania do odbudowy tkanki, które będą dostosowane do unikalnych potrzeb pacjenta, a więc dedykowanych spersonalizowanej medycynie regeneracyjnej. Dzięki zastosowaniu druku 3D możliwe jest przygotowanie modelu ubytku przeznaczonego do regeneracji wykonanego w oparciu o mikrotomografię komputerową, a zatem o ściśle określonych wymiarach bez konieczności dopasowywania w trakcie operacji – tłumaczy dr hab. inż. Marek Piątkowski, prof. PK.
Na takie rozwiązanie czekają pacjenci mający defekty tkanki kostnej wywołane przez urazy czy choroby. Zaimplementowany w miejsce ubytku biomateriał umożliwia bowiem odbudowę tkanki dzięki wspomaganiu naturalnych procesów regeneracyjnych, a jednocześnie działa antybakteryjnie i przeciwzapalnie. Co więcej, materiał ten ulega stopniowej biodegradacji i z biegiem czasu po prostu zastępowany jest on zdrową tkanką. Warto zaznaczyć, że produkty jego rozkładu są nietoksyczne i usuwane naturalnie z organizmu. Dzięki takim właściwościom nie trzeba wykonywać ponownego zabiegu, by usunąć biomateriał po zakończonym procesie regeneracji.
W nagrodzonym wynalazku jednym z głównych składników aktywnych jest chitozan. Jest to biopolimer otrzymywany z pancerzy krabów, krewetek czy homarów. Można go także pozyskać z grzybów, co jest istotne jeśli u danego pacjenta zachodzi konieczność zastosowania materiału nieodzwierzęcego (np. w przypadku alergii czy ze względu na obiekcje natury religijnej lub etycznej). Chitozan jest zatem materiałem pochodzenia naturalnego. Otrzymuje się go wręcz z odpadów przemysłu spożywczego. Ma to duże znaczenie w procesie produkcyjnym, bowiem w porównaniu do polimerów uzyskiwanych syntetycznie, w przypadku chitozanu generowana jest mniejsza ilość odpadów, a jego cena jest niższa.
Rozwiązanie obejmuje opracowanie wysokospecjalistycznych nanokompozytów, które mogą być przetwarzane technologią druku 3D oraz zawierają związki wspomagające regenerację tkanki kostnej, dzięki czemu stanowią innowacyjny materiał kościozastępczy.
Chitozan już od dłuższego czasu pasjonuje dr. hab. inż. Marka Piątkowskiego, prof. PK. Jego modyfikacją chemiczną i fizyczną zajmuje się on już od ponad 15 lat. Opracowywanie nowych biomateriałów przeznaczonych do spersonalizowanej medycyny regeneracyjnej bazujących głównie na biopolimerach to jednak nie jedyne zainteresowanie naukowe prof. Marka Piątkowskiego. Należą do nich także: mikrofalowa synteza organiczna, druk 3D w medycynie, ekstrakcja wspomagana mikrofalami i ultradźwiękami, synteza nanomateriałów zgodnie z zasadami Zielonej Chemii i Zrównoważonego Rozwoju oraz przetwarzanie biomasy odpadowej do wysokowartościowych produktów chemii specjalistycznej.
Innowacyjne drukowane 3D nanokompozyty chitozanowe to rozwiązanie opracowane również przez mgr. inż. Krzysztofa Stafina. Jest on absolwentem Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej na kierunku Technologia chemiczna. Wynalazek jest jednym z efektów projektu ”Osteochit3D – personalizowane bioaktywne skafoldy drukowane 3D do zaawansowanej regeneracji tkanki kostnej w stomatologii” finansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu Lider IX (umowa nr LIDER/42/0149/L-9/17/NCBR/2018).
Wynalazek prof. Marka Piątkowskiego i mgr. inż. Krzysztofa Stafina był jednym z 12 polskich wynalazków prezentowanych przez Eurobusiness-Haller na Targach IPITEx 2023. Spośród nich 5 zostało nagrodzonych złotym medalem. Targi odbywały się na początku lutego br. w Bangkoku. Są one organizowane co roku podczas Thailand Inventors’ Day i stanowią międzynarodową wystawę prezentującą wynalazki i innowacyjne technologie. Wystawcami są instytuty badawcze, wyższe uczelnie, przedsiębiorstwa innowacyjne oraz młodzież szkół średnich i wyższych. Targi są prestiżowym wydarzeniem, które umożliwia nawiązanie kontaktów biznesowych z producentami, inwestorami oraz innymi podmiotami zainteresowanymi współpracą.
(jg)
{fastsocialshare}
Ci studenci tak bardzo łakną wiedzy, że podczas uroczystej inauguracji roku akademickiego trzeba było dostawiać dla nich dodatkowe krzesła w sali konferencyjnej Kotłownia. Uniwersytet Trzeciego Wieku Politechniki Krakowskiej im. dr inż. Władysławy Francuz, prof. oświaty rozpoczął 15. rok działalności z 229 słuchaczkami i słuchaczami na pokładzie. W tym gronie są tacy, którzy uczestniczą w zajęciach politechnicznego UTW od pierwszych zajęć w 2010 roku! W inauguracji nowego roku we wtorek 15 października 2024 r. uczestniczył rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Słuchacze Uniwerystetu Trzeciego Wieku PK z rektorem PK prof. Andrzejem Szaratą i pierwszym wykładowcą w nowym roku akademickim dr hab. inż. Marcinem Furtakiem, prof. PK / Fot. Jan Zych
– Cieszymy się z licznej obecności w społeczności akademickiej Politechniki tak zaangażowanej w zdobywanie nowej wiedzy grupy studentów jak słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku – mówił do słuchaczy UTW rektor PK. – Cieszymy się, że możemy dzielić się z Wami naszymi osiągnięciami naukowymi. Politechnika jest liczącym się, mocnym ośrodkiem akademickim. Tematyka zajęć dla Was, począwszy od pierwszego wykładu prof. PK Marcina Furtaka o Parku Zakrzówek, dobrana jest w taki sposób, by mocno uwypuklić kompetencje naszych pracowników. Życzę Państwu, aby czas spędzony na Politechnice był czasem satysfakcji intelektualnej, ale też wynikającej z tego, ze razem będziecie mogli tworzyć społeczność akademicką Politechniki Krakowskiej. Mam nadzieję, że będziecie czerpać radość ze spotkań, w których tutaj będziecie uczestniczyć, z zajęć, które Wam zaproponujemy, także tych sportowych, tak ważnych dla zdrowia.
UTW PK proponuje słuchaczom bogatą i ciekawą ofertę zajęć – są m.in. prowadzone w różnych formach wykłady i warsztaty, zajęcia językowe czy ruchowe. – W tym roku przygotowaliśmy i nowości, i sprawdzone klasyki – mówi mgr Małgorzata Rakoczy z Centrum Pedagogiki Psychologi PK, koordynatorka UTW na PK. Nowości to m.in. „Historia sztuki ogrodowej”, prowadzona przez dr Aleksandrę Knapik, wykładowczynię na Jagiellońskim UTW, „Style architektoniczne”, temat realizowany na życzenie studentek i studentów UTW, który poprowadzi Dorota Plutecka czy angielskie konwersacje z Małgorzatą Rakoczy, podczas których słuchacze będą mogli trenować umiejętności i zwroty potrzebne podczas podróży czy rodzinnych spotkań międzynarodowych. – Nasze sprawdzone klasyki to „Historia Krakowa”, prowadzona przez Emila Bajorka, przewodnika po Krakowie, który wybrało aż 96 osób czy wykłady podróżnicze, w tym roku „Europa mniej znana” z 98 słuchaczami na liście zapisanych. W tym roku zajęcia poprowadzi Krzysztof Szuba, nowy prowadzący, podróżnik, który jest też naszym studentem, absolwentem AGH. Tak liczne grupy są możliwe dzięki temu, że zajęcia prowadzimy w sposób hybrydowy – stacjonarny i online w czasie rzeczywistym. Wiele osób, zwłaszcza z niepełnosprawnościami, bardzo sobie ceni tę możliwość – wyjaśnia Małgorzata Rakoczy.
Wśród wykładowców UTW pojawiają się znane osobowości ze świata nauki, sztuki, pasjonaci różnych dziedzin kultury i techniki nie tylko z Politechniki Krakowskiej, ale też innych ośrodków akademickich. – W środowisku krakowskich UTW nie ma rywalizacji, wspieramy się i świetnie wzajemnie uzupełniamy. W tym roku u nas szczególnie ciekawie zapowiadają się wykłady prof. Ryszarda Markiewicza z UJ, wybitnego specjalisty w dziedzinie prawa autorskiego, prof. Aleksandra Böhma, znakomitego znawcy architektury krajobrazu czy prof. Kazimierza Wiecha, który trzyma pieczę nad UTW Uniwersytetu Rolniczego – mówi Małgorzata Rakoczy.
Będzie też seria wykładów w Pałacu Krzysztofory, poświęconych m.in. historii i zabytkom Prądnika Czerwonego czy wizji wielkiego Krakowa prezydenta Juliusza Leo. – Współpracę z Muzeum Krakowa w Pałacu Krzysztofory rozpoczęliśmy w 2022 roku. Wówczas UTW i MK walczyło o wznowienie aktywności po okresie pandemii. Kierownik dr Piotr Hapanowicz wystąpił z propozycją wykładów dla seniorów. Nam zależało na tym, aby zorganizować więcej zajęć w atrakcyjnej lokalizacji. Współpraca z Pałacem Krzysztofory układa się wspaniale, więc kontynuujemy ją z obopólną satysfakcją. Dr Hapanowicz jest jednym z ulubionych wykładowców naszych studentek i studentów – zdradza koordynatorka UTW.
Jak co roku dużym zainteresowaniem studentów UTW cieszą się też zajęcia ruchowe. Można wybrać zyskującą na popularności w Polsce (może dzięki Annie Lewandowskiej) bachatę, latino solo, pilates i stretching, jogę czy ćwiczenia na krzesłach. UTW PK wspiera też seniorów pogotowiem internetowo-smartfonowym, a inspiruje Dyskusyjnym Klubem Książki.
Co rok rekrutacja do politechnicznego Uniwersytetu Trzeciego Wieku bije rekordy popularności. Czasem zajęcia w nim okazują się długodystansową pasją. – Kilkoro studentów jest z nami od początku, to m.in. pan Michał Nowak i pani Teresa Baszak-Filipczuk, którzy działają aktywnie również w stowarzyszeniu wychowanków PK – mówi Małgorzata Rakoczy.
Pierwszy wykład w tym roku pt. „Park Zakrzówek – kreacja krajobrazowa, architektoniczna i inżynierska” wygłosił dla słuchaczy UTW PK dr hab. inż. arch. Marcin Furtak, prof. PK z Wydziału Inżynierii Lądowej. W inauguracji roku uczestniczyli także prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK, dr inż. Otmr Vogt, Koordynator ds. kształcenia pozawydziałowego na PK oraz mgr Beata Romek, dyrektor Centrum Pedagogiki i Psychologii PK.
Zdjęcia Jan Zych
(mas)
{fastsocialshare}
To już tradycja. Politechnika Krakowska po raz XI organizuje ogólnopolski konkurs „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”. Swoją wiedzą o życiu i działalności patrona PK mogą wykazać się uczniowie szkół ponadpodstawowych i studenci. Podzielona na dwa etapy rywalizacja jest świetną przygodą, a na najlepszych czekają atrakcyjne nagrody rzeczowe i finansowe. Ponadto, troje najlepszych uczniów może liczyć na dodatkowe punkty w rekrutacji na Politechnikę Krakowską. Co zrobić, by wziąć udział w konkursie? Wystarczy dokonać elektronicznej rejestracji. Formularz oraz wszystkie potrzebne informacje znajdują się na stronie kosciuszko.pk.edu.pl.
Elektroniczna rejestracja do udziału w konkursie „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz” rozpoczęła się 13 lutego i potrwa do 10 marca br. Zgodnie z regulaminem, osoby, które w momencie zgłoszenia do konkursu nie są pełnoletnie, zobowiązane są do dostarczenia organizatorom (osobiście lub w formie przesyłki) podpisanej przez rodziców lub opiekunów prawnych zgody na udział w konkursie. Formularz zgody można pobrać w zakładce Zasady na stronie konkursu. Szczegóły związane z dostarczeniem zgody opisano szczegółowo regulaminie konkursu.
Wszystkie pytania i zagadnienia, z którymi uczestnicy spotykają się w ramach kolejnych etapów rywalizacji, opracowywane są w oparciu o wykaz odpowiednio dobranej literatury. Konkurs ma formułę dwuetapową. I etap został zaplanowany na 24 marca, w rocznicę przysięgi Tadeusza Kościuszki na rynku głównym w Krakowie. Będzie to test wiedzy on-line złożony z 30 pytań zamkniętych. Do finału, który odbędzie się 14 kwietnia, zakwalifikuje się dziesięcioro najlepszych uczestników: pięcioro uczniów i pięcioro studentów.
Na laureatów konkursu czekają atrakcyjne nagrody, a troje najlepszych uczniów może też liczyć na dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym na studia I stopnia.
Na laureatów konkursu czekają atrakcyjne nagrody pieniężne i rzeczowe. Zdobywca I miejsca otrzyma laptop i 2000 zł. Uczestnik, który zajmie II miejsce, zdobędzie czytnik e-booków i 1500 złotych. Za III miejsce przewidziano słuchawki bezprzewodowe i 500 zł. Troje najlepszych uczniów może też liczyć na dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym na studia I stopnia na Politechnice Krakowskiej – nawet 100 punktów na wszystkie kierunki z wyjątkiem architektury krajobrazu i inżynierii wzornictwa przemysłowego.
Patronat honorowy nad wydarzeniem sprawuje rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Białkiewicz. Nad warstwą merytoryczną konkursu czuwa Komisja w składzie: prof. dr hab. Michał Baczkowski (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny), dr hab. Krzysztof Ślusarek (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny), dr inż. arch. Krzysztof Wielgus (Politechnika Krakowska, Wydział Architektury), mgr Piotr Kapusta (Muzeum Krakowa), mgr Robert Springwald (wiceprezes Fundacji imienia Tadeusza Kościuszki w Krakowie). Przewodniczącym tego gremium jest prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer.
Zachęcamy do odwiedzenia strony internetowej konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”, dostępnej pod adresem: kosciuszko.pk.edu.pl, a także dokładnego zapoznania się z regulaminem XI edycji konkursu, wykazem wymaganej literatury i harmonogramem.
(bk)
{fastsocialshare}
Czy da się otworzyć rodzinne ogrody działkowe na terenie Krakowa w taki sposób, aby nie tylko komponowały się z zabudową miejską, ale też stanowiły przestrzeń aktywności mieszkańców? Nad tym pytaniem pochyliła się Marta Szar-Wojasińska, studentka architektury krajobrazu na Politechnice Krakowskiej w pracy inżynierskiej pt. “Otwórzmy zamknięte – Projekt integracji ogrodów działkowych z przestrzenią miasta na przykładzie ROD Grzegórzki”. Studentka PK otrzymała za nią pierwszą nagrodę w kat. prac dyplomowych I stopnia w konkursie krakowskiego oddziału Towarzystwa Urbanistów Polskich na najlepsze prace dyplomowe z zakresu urbanistyki, planowania przestrzennego i architektury krajobrazu. Nagrody i wyróżnienia w tegorocznym konkursie zdobyło liczne grono studentek i studentów Wydziału Architektury PK. Przedstawili w nich inspirujące koncepcje przeobrażeń miejskich przestrzeni.
Zwycięska praca inżynierska Marty Szar-Wojasińskiej dotyczy tematu zamkniętych ogródków działkowych w kontekście otaczającego krajobrazu urbanistycznego. Celem pracy było zbadanie wielowątkowego problemu zamkniętych obszarów miejskich upraw oraz opracowanie zestawu narzędzi i metod wdrażania innowacyjnych rozwiązań, które będą stanowiły szansę na rozwój ogrodnictwa działkowego. Promotorką pracy była dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK.
Ogrody działkowe na Grzegórzkach – pomysł na współdzielenie
Zdjęcie i grafika Marta Szar-Wojasińska
Temat wymagał zbadania szerokiego kontekstu ideowego, przestrzennego oraz społecznego. Koncepcja dotyczy rekompozycji otoczenia ROD Grzegórzki oraz propozycji zagospodarowania obszarów wspólnych na tym terenie wraz z nowym pomysłem na użytkowanie parceli. Głównym założeniem było zintegrowanie wyizolowanego na wielu płaszczyznach obszaru. Studentka podjęła próbę połączenia – na płaszczyźnie przestrzennej, funkcjonalnej, społecznej oraz ekologicznej – obszaru w taki sposób, by stał się inkluzywnym parkiem półpublicznym, dostępnym dla okolicznych mieszkańców, jednocześnie szanując prawa i oczekiwania obecnych działkowiczów.
– Opracowałam koncepcję rozszczelnienia struktury ROD Grzegórzki oraz zintegrowania zielonego obszaru z terenami przyległymi. Skupiłam się na sporządzeniu projektu przestrzeni wspólnych na terenie parku oraz koncepcji co-działkingu, która zakłada współdzielenie, współużytkowanie ewentualnych niewykorzystywanych parceli i uspołecznienie dzierżawy – tłumaczy autorka pracy Marta Szar-Wojasińska.
Koncepcja otwarcia Rodzinnych Ogrodów Działkowych zakłada udostępnienie terenów miejskich upraw w formie parków półpublicznych z obszarami o zróżnicowanej dostępności, przy jednoczesnym zachowaniu tożsamości miejsca. Zakłada ona zachowanie wszystkich użytkowanych parceli prywatnych w niezmienionej formie – stanowią kwintesencję ogródków działkowych, źródło wiedzy i miejskiej bioróżnorodności. Niewykorzystywane parcele autorka pracy proponuje poddać procesowi regeneracji oraz nadać im nową formę użytkowania w ramach innowacyjnej koncepcji co-działkingu, która dotyczy trzech modelowych form udostępniania działek: na cele edukacyjne, wypoczynkowo-rekreacyjne oraz uprawowe współdzielone. Rodzinne Ogrody Działkowe od początku istnienia stanowiły obszar wzmożonej aktywności fizycznej: ćwiczeń, pracy na świeżym powietrzu, czy aktywnego spędzania wolnego czasu. Aktualnie, w ocenie studentki PK, wiele działek niszczeje i popada w zapomnienie.
– Równolegle do reorganizowania działek założyłam kształtowanie ogólnodostępnych przestrzeni rekreacyjnych na terenie ROD-ów oraz w miejscach styku z sąsiednimi obszarami, tak, by służyły działkowcom i nowym użytkownikom. Koncepcja udostępnienia Rodzinnych Ogrodów Działkowych polega na poprawie komunikacji, udrożnieniu i stworzeniu dodatkowych połączeń oraz wejść. Chodzi o maksymalne zespolenie struktury z otoczeniem, by zatrzeć istniejące granice i zintegrować ogródki działkowe z miastem – mówi Marta Szar-Wojasińska.
Dyplom na WA PK poświęcony Grzegórzkom zdobył pierwszą nagrodę w kategorii prac I stopnia, ale nie był jedynym projektem studentów PK uhonorowanym w tej kategorii. Wyróżnienie krakowskiego oddziału Towarzystwa Urbanistów Polskich zdobyły w niej projekty:
Nowa Huta na medal
W kategorii prac dyplomowych II stopnia na kierunku architektura krajobrazu pierwszą nagrodę zdobyła praca pt. “Projekt rewaloryzacji Osiedla Spółdzielczego wraz z parkiem Wiśniowy Sad w Nowej Hucie”. Autorką jest mgr inż. arch. kraj. Irmina Szostak. Jak podkreśla jej promotor prof. dr hab. inż. arch. Zbigniew Myczkowski, praca wpisuje się w niezwykle aktualny, historyczny moment istnienia fenomenu urbanistyczno-architektonicznego, jakim jest Nowa Huta. – Jest to obszar, który nie tylko został uchwałą Rady Miasta Krakowa objęty ochroną jako Park Kulturowy, ale także w wyniku licznych społecznych i eksperckich działań – został uznany przez Prezydenta Rzeczypospolitej za pomnik historii – uzyskał najbardziej prestiżowy status w zakresie ochrony zabytków i dziedzictwa narodowego w wymiarze architektury, urbanistyki i krajobrazu kulturowego – mówi prof. dr hab. inż. arch. Zbigniew Myczkowski. – Praca dyplomowa mgr inż. arch. krajobrazu Irminy Szostak w sposób wybitny nawiązuje do liczącej dekady tradycji rozwoju przestrzennego Nowej Huty. Nie tylko przedstawia wzorcowe rozwiązanie istotnego komponowanego układu zieleni, ale gromadzi na jego terenie galerie rzeźbiarską, która prze wiele lat „narastała” na obszarze tej specyficznej dzielnicy Krakowa. Odzwierciedla trudne czasy tworzenia się prawdziwej, lokalnej kultury w społeczeństwie dzielnicy. Wyraża istotę tożsamości miejsca w lokalnym krajobrazie. Praca absolwentki Politechniki Krakowskiej jest świadectwem dziejów tego miejsca, które świadczy o zbiorowej kulturze i patriotyzmie społeczności objętej próbami zniewolenia ideologicznego sowieckiej i peerelowskiej władzy.
W tej samej kategorii wyróżnienie przypadło pracy pt. „Park łączy – Wprowadzenie węzła przyrodniczego w zachodnim klinie miasta, w kontekście koncepcji systemu zieleni miejskiej w Zielonej Górze” autorstwa mgr inż. arch. Weroniki Zielińskiej. Promotorką była dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, Prof. PK, a promotorem pomocniczym był dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek.
Autorka grafiki Irmina Szostak
Samowystarczalne, pływające miasta
W kategorii prac dyplomowych II stopnia na kierunku architektura zwycięstwo odniosła praca “Aquapelago – koncepcja zrównoważonego modelu pływającego miasta w erze zmian klimatycznych”, którą wykonał mgr inż. arch. Filip Sagan (promotor dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK).
– Stoimy obecnie w obliczu największego wyzwania XXI wieku. Postępujące zmiany klimatyczne połączone z dynamicznym wzrostem globalnej populacji jasno ukazują, że obecne miasta wymagają wprowadzenia zmian w ich funkcjonowaniu. Aquapelago jest zrównoważonym modelem pływającego miasta, który stanowi odpowiedź na współczesne problemy związane ze zmianami klimatu i niedoborem gruntów. Model ten zakłada kreację potencjalnych wzorców dla przyszłych rozważań nad tematyką pływającej urbanistyki. Projekt przyjmuje jako fundamentalne 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ, co stanowi podstawę do innowacyjnego i zrównoważonego podejścia w zakresie architektury, gospodarki i infrastruktury – tłumaczy autor pracy Filip Sagan. – Jednym z głównych celów Aquapelago jest wprowadzenie gospodarki o obiegu zamkniętym, w której nie istnieje pojęcie „odpadu”. Projekt zakłada zastosowanie nowoczesnych rozwiązań technologicznych we wszystkich sektorach działania. Cała energia produkowana w Aquapelago pochodzi z odnawialnych źródeł energii oraz jest wykorzystywana w sposób racjonalny i maksymalnie efektywny. Przekroczenie granicy, w tym wypadku pomiędzy lądem a wodą, jest zawsze szansą na zmiany. Aquapelago ma nadzieję na uzdrowienie współczesnych metabolizmów miejskich.
Autor grafiki Filip Sagan
Wyróżnienia w kategorii prac dyplomowych II stopnia uzyskały prace:
Rozstrzygnięcie konkursu Krakowskiego Oddziału Towarzystwa Urbanistów Polskich na najlepsze prace dyplomowe z zakresu urbanistyki, planowania przestrzennego i architektury krajobrazu odbyło się w ramach 100. Otwartego Forum Dyskusyjnego Urbanistów.
Więcej informacji o nagrodach na stronie TUP oddział Kraków – tutaj
(jp)
(fastsocialshare}
Poznaliśmy wyniki XIII Ogólnopolskiego Konkursu „Student-Wynalazca”. W gronie 5 laureatów – zdobywców równorzędnych nagród głównych – znalazła się doktorantka z Politechniki Krakowskiej, mgr inż. Dagmara Słota. Zwycięzców wyłoniono spośród 123 zgłoszeń nadesłanych z 23 uczelni i instytutów badawczych. Wynalazki opracowane przez Dagmarę Słotę i zespół z PK związane są z chirurgią i medycyną regeneracyjną tkanki kostnej, a co za tym idzie – w perspektywie wpłyną na poprawę komfortu leczenia pacjentów. Zwycięzcy konkursu „Student-Wynalazca” zaprezentują swoje osiągnięcia podczas Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie – Geneva Inventions 2023 oraz na Międzynarodowej Warszawskiej Wystawie Wynalazków IWIS 2023.
Ogólnopolski Konkurs „Student-Wynalazca” jest adresowany do studentów, doktorantów i absolwentów szkół wyższych, którzy w trakcie studiów zostali twórcami lub współtwórcami wynalazku lub wzoru użytkowego albo przemysłowego chronionego prawem wyłącznym lub zgłoszonego do ochrony w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej lub urzędzie ds. własności przemysłowej za granicą. Zgłoszone rozwiązania obejmują wszystkie obszary techniki, w tym dotyczące maszyn i urządzeń, inżynierii materiałowej, chemicznej i medycznej oraz inżynierii rolniczej i ochrony środowiska.
Mgr inż. Dagmara Słota (na zdjęciu) została nagrodzona za dwa osiągnięcia naukowe: „Sposób otrzymywania kompozytu o osnowie polimerowej zawierającej hydroksyapatyt i kompozyt o osnowie polimerowej zawierającej hydroksyapaty” oraz „Sposób otrzymywania dwuwarstwowej bioaktywnej powłoki kompozytowej i dwuwarstwowa bioaktywna powłoka kompozytowa”.
Wsparcie dla chirurgii i medycyny regeneracyjnej
Celem pierwszego rozwiązania było opracowanie sposobu otrzymywania biozgodnych materiałów kompozytowych polimerowo-ceramicznych, zawierających fosforany wapnia oraz polimery pochodzenia naturalnego i syntetycznego, mających potencjał aplikacyjny w implantologii – przede wszystkim w chirurgii i medycynie regeneracyjnej tkanki kostnej. – Spodziewanym efektem naszych prac będzie wykorzystanie materiału kompozytowego do przygotowania spersonalizowanego, biomimetycznego implantu. Opracowana technologia pozwala na otrzymanie kompozytu o dowolnym kształcie, dostosowanym do indywidualnych potrzeb konkretnego pacjenta, a ponadto nie generuje produktów ubocznych i jest bezpieczna dla środowiska – tłumaczy Dagmara Słota, laureatka konkursu „Student-Wynalazca”. – Zaaplikowany pacjentowi implant wypełni ubytek kości, przejmie funkcję, a z czasem ulegnie resorpcji do organizmu i zostanie zastąpiony nową, naturalną tkanką, której szybszy rozrost będzie możliwy dzięki obecności bioaktywnego hydroksyapatytu – dodaje naukowczyni z Politechniki Krakowskiej.
Opracowana technologia pozwala na otrzymanie kompozytu o dowolnym kształcie, dostosowanym do indywidualnych potrzeb konkretnego pacjenta, a ponadto nie generuje produktów ubocznych.
Drugi doceniony wynalazek z PK dotyczył opracowania technologii otrzymywania dwuwarstwowej, bioaktywnej powłoki kompozytowej, zawierającej fosforany wapnia oraz polimery pochodzenia naturalnego i syntetycznego, wykazującej właściwości nośnika substancji aktywnych – białkowych czynników wzrostu. Podobnie jak w przypadku pierwszego rozwiązania, metoda dedykowana jest implantologii. Bioaktywna powłoka może zostać wykorzystana do pokrywania implantów polimerowych i metalicznych, np. endoprotezy.
– Biomimetyczna powłoka zapewni lepsze łączenie się, czyli adhezję implantu do otaczających tkanek, wyeliminuje ryzyko obluzowania i przemieszczenia implantu, a dzięki bioaktywności będzie wpływać na indukowanie procesu powstawania kości. Dodatkowa wartość biologiczna została osiągnięta poprzez modyfikację powłoki białkowym czynnikiem wzrostu śródbłonka naczyniowego, który odpowiada za proces rozrostu naczyń krwionośnych i (lub) transformującym czynnikiem wzrostu β (TGF-β) o właściwościach przeciwzapalnych – mówi mgr inż. Dagmara Słota.
Docenione w konkursie „Student-Wynalazca” rozwiązania z Politechniki Krakowskiej zostały opracowane w ramach projektu realizowanego z programu TEAM-NET, finansowanego przez Fundację na Rzecz Nauki Polskiej. W przedsięwzięcie zaangażowanych jest kilka instytucji naukowych, które stworzyły konsorcjum. W jego skład wchodzą: Politechnika Krakowska, Uniwersytet Łódzki, Politechnika Warszawska oraz Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych. Kierownikiem zespołu z Politechniki Krakowskiej jest prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec z Katedry Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki, zaś technologie, za które nagrodzono mgr inż. Dagmarę Słotę, opracowały także: dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK, dr inż. Agnieszka Tomala, dr inż. Anna Drabczyk, dr inż. Sonia Kudłacik-Kramarczyk, mgr inż. Magdalena Bańkosz, mgr inż. Wioletta Florkiewicz.
Politechnika Krakowska na dłużej
Mgr inż. Dagmara Słota, laureatka konkursu „Student-Wynalazca” jest absolwentką biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, zaś obecnie doktorantką na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Przez rok studiowała także na Technische Universität Hamburg. Jest opiekunem naukowym sekcji BioMat Koła Naukowego Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT. Studencki projekt pn. „Biomateriały kompozytowe do zastosowań medycznych” uzyskał dofinansowane w ostatniej edycji konkursu organizowanego przez FutureLab PK. Ponadto studenckie działania („Biomateriały polimerowe o charakterze nośnika substancji aktywnej do zastosowań w medycynie”), które wspiera mgr inż. Dagmara Słota, uzyskały dofinansowanie z programu MEiN „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje”.
Więcej o konkursie „Student-Wynalazca” na stronie internetowej przedsięwzięcia.
(bk)
{fastsocialshare}
O grach Flipper i Labirynt słyszał zapewne każdy, a spora część z nas miała okazję wypróbować. Jednak samodzielne zaprojektowanie mechanizmu takich automatów to już nie lada wyzwanie, idealne dla studentów Politechniki Krakowskiej. Żacy ze Studenckiego Koła Naukowego Maszyny Robocze, działającego na Wydziale Mechanicznym PK przy Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych, opracowali koncepcję, wykonali projekt oraz zbudowali stanowiska pokazowe gier Flipper i Labirynt. Nad ich pracami czuwał opiekun koła naukowego mgr inż. Artur Guzowski. – Cały projekt został stworzony komputerowo. Część komponentów wydrukowaliśmy za pomocą techniki 3D. Pozostałe, gotowe – zaadaptowaliśmy. Samo sterowanie to pomysł studentów – mówi Artur Guzowski.
Studencką grupę zainspirowała wrocławska firma Pneumat System – polski lider rynku pneumatyki, od lat współpracująca z Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych PK. Spółka zaproponowała studentom opracowanie urządzeń, które posłużą jako atrakcja podczas branżowych targów. – Firma nie zdefiniowała czego dokładnie mamy użyć, ani w jaki sposób. Nie wskazano również, co dokładnie mamy zrealizować i z perspektywy jakiego elementu wykonawczego – wskazuje opiekun Studenckiego Koła Naukowego Maszyny Robocze, mgr inż. Artur Guzowski. Studenci i ich mentor sami zaproponowali pomysł związany z kultowymi automatami do gier.
Jak tłumaczy pracownik Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych: – Chcieliśmy stworzyć takie stanowiska, które umożliwią interakcję użytkownika z maszyną i napędem pneumatycznym oraz zaprezentują komponenty z bogatego portfolio Pneumat System. Stanowiska powstały dzięki wsparciu firmy ITEM, której profile aluminiowe wraz z dedykowanymi łącznikami pozwoliły na budowę konstrukcji obydwu gier. W układzie sterowania Flippera zastosowano dodatkowo sterownik firmy Siemens SIMATIC S7-1500, zaprogramowany za pomocą oprogramowania Simatic STEP-7. Cały projekt koła naukowego z Politechniki Krakowskiej został opracowany komputerowo. Część komponentów została wydrukowana za pomocą techniki 3D. Pozostałe, gotowe, zaadaptowano do potrzeb konstrukcji. Wszystko pod presją czasu. Żacy z SKN Maszyny Robocze poświęcili na swoje działania trzy miesiące, wykorzystując w sposób praktyczny wiedzę zdobytą podczas zajęć na Wydziale Mechanicznym PK.
Studencki Flipper to automat, w którym otwarta przezroczysta konstrukcja z płytami pleksi odkrywa jego pełną budowę. Zadaniem gracza jest odbijanie – za pomocą trzech ruchomych łapek – kulki poruszającej się po nachylonej w jego kierunku planszy, gdzie umieszczono elementy, za których trafienie przysługują punkty. Gra kończy się, gdy kulka wpadnie trzy razy do otworu na dole planszy. Urządzenie składa się z trzech poziomów: dolnego z magazynami i mechanizmami przenoszenia kulki, środkowego czyli głównej plansza gry oraz górnego z plinko do losowego zrzutu kulki. W układzie pneumatycznym zastosowano 17 siłowników pneumatycznych i 11 elektrozaworów oraz elementy układu przygotowania powietrza wraz ze złączami i przewodami.
Z kolei gra Labirynt wymaga współpracy jednocześnie dwóch zawodników, którzy poprzez przesterowania dźwigni zaworów pneumatycznych uruchamiają odpowiednią sekwencję ruchów trzech siłowników pneumatycznych. Na siłownikach oparta jest główna plansza z labiryntem, gdzie kulka powinna być przetransportowana z punktu „start” do punktu „meta”. W praktyce gra ma wiele „wersji kombinacyjnych” poprzez zmianę położenia ścianek labiryntu i zmiany logiki sterowania siłownikami.
Nad Flipperem i Labiryntem pracowało pięciu studentów: Michał Janczura, Kacper Oliwa, Jakub Rzepa, Szymon Szpak, Jakub Zajas. – Najtrudniejsza dla nas była mechanika, którą przecież dopiero poznawaliśmy. Tworzenie pewnych mechanizmów, dodatkowych dróg, żeby wszystko płynnie przechodziło, ale i dobrze wyglądało – to było dość trudne zadanie – wspomina Szymon Szpak, obecnie student II roku automatyki i robotyki na Wydziale Mechanicznym. Jak informuje Jakub Rzepa: – Największym wyzwaniem była ograniczona ilość czasu i samodzielne dobieranie zadań. Projektowanie w 3D choć na początku sprawiało trudności z racji skomplikowania niektórych elementów mechanicznych, ostatecznie nauczyło nas precyzji oraz otworzyło na kreatywne rozwiązania, które znacznie podniosły jakość projektu. Kluczową umiejętnością okazało się poznanie komponentów i ich dopasowanie do potrzeb projektu, a także montaż. Inny członek Studenckiego Koła Naukowego Maszyny Robocze, Jakub Zajas, dodaje: – Nauczyłem się, że nawet jeśli dokładnie zaprojektujemy maszynę na komputerze, dopiero podczas realizacji ujawniają się pewne błędy i problemy, których nie mogliśmy przewidzieć, a którym musimy stawić czoło, aby maszyna zaczęła działać poprawnie. Dzięki nabywanemu doświadczeniu z każdą kolejną wersją zbliżaliśmy się do perfekcji.
Stanowiska do gier, opracowane na Politechnice Krakowskiej, a przeznaczone na targi i inne wydarzenia, jak konferencje, seminaria, warsztaty, w których udział bierze firma Pneumat System i Wydział Mechaniczny Politechniki Krakowskiej, miały już swój chrzest bojowy. Tuż po zakończeniu prac montażowych wzięły udział w poznańskich targach przemysłowych ITM Industry Europe. Zbudowane przez studentów automaty mieli również okazję przetestować uczestnicy Małopolskiej Nocy Naukowców 2024. Atrakcja cieszyła się ogromną popularnością. Kolejnym wydarzeniem, podczas którego będzie można zobaczyć efekt pracy studentów PK, będzie Warsaw Industry Week – Międzynarodowe Targi Innowacyjnych Rozwiązań Przemysłowych (5-8 listopada).
– Firma Pneumat nie pierwszy raz współpracuje i wspiera środowisko akademickie. To świetna okazja do czerpania obopólnych korzyści. Nic tak nie zmienia perspektywy przyszłych inżynierów jak praktyczna praca i stworzenie działającego urządzenia. Z kolei ich kreatywność, otwarte umysły i zapał do pracy pozwoliły nam osiągnąć efekt, którego się nie spodziewaliśmy – mówi Tomasz Pachura, wiceprezes Zarządu Pneumat.
(ag, am, bk)
Na zdjęciach, 1 i 2) automat Flipper opracowany przez studentów PK; 3) automat Labirynt opracowany przez studentów PK / fot. Artur Guzowski, Agnieszka Mościcka
{fastsocialshare}
Zmarł Profesor Witold Cęckiewicz (1924-2023) – wybitny architekt, urbanista, naukowiec, wykładowca akademicki Politechniki Krakowskiej i innych uczelni, twórca i projektant licznych dzieł architektonicznych i pomnikowych (hotel „Cracovia”, kino „Kijów”, biurowiec PKP w Krakowie, ambasada RP w Nowym Delhi, Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, Wydział Mechaniczny Politechniki Krakowskiej, pomniki Zwycięstwa Grunwaldzkiego, Ofiar Faszyzmu w Krakowie), żołnierz AK (m.in. uczestnik akcji „Burza”). Był Członkiem Rzeczywistym PAN i Członkiem Czynnym PAU, honorowym przewodniczącym Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN, doktorem honoris causa Politechniki Krakowskiej, wychowankiem i wieloletnim wykładowcą uczelni, wychowawcą wielu pokoleń architektów i pracowników nauki, związanym z PK od 1945 r. (od czasu studiów na Wydziale Architektury).
Prof. Witold Cęckiewicz urodził się 24 kwietnia 1924 r. w Nowym Brzesku, zmarł 18 lutego 2023 r. w Krakowie. Ukończył z wyróżnieniem studia na WA PK. W latach 1955-1960 był głównym architektem Krakowa, a od 1970 do 1994 r. twórcą i dyrektorem Instytutu Urbanistyki i Planowania Przestrzennego Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, przekształconego w Instytut Projektowania Urbanistycznego i kierownikiem Katedry Kompozycji Urbanistycznej na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Wychował ponad 600 architektów, był także mistrzem i wychowawcą dla wielu pracowników nauki – doktorów, doktorów habilitowanych i profesorów. Wykładał nie tylko w Polsce (na PK czy w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie), ale też w Iowa State University w Ames (USA) oraz Städtebauliches Institut w Stuttgarcie (Niemcy). Od 1989 do 1999 r. pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN. Był inicjatorem powołania i dyrektorem Wydziału Twórczości Artystycznej PAU (1996-2008), wieloletnim członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych oraz Rady Głównej przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 1979 r. został profesorem zwyczajnym na Politechnice Krakowskiej. 18 października 1995 r. uczelnia nadała prof. Witoldowi Cęckiewiczowi tytuł doktora honoris causa.
Ogromny dorobek projektowy i realizacyjny prof. Cęckiewicza obejmuje zespoły urbanistyczne, obiekty architektoniczne i rzeźbiarskie, m.in. hotel „Cracovia” i kino „Kijów”, biurowiec PKP w Krakowie, współautorstwo zespołów osiedlowych w Krakowie (Mistrzejowice, os. Podwawelskie) projektów na trzech wyższych uczelniach (Politechnika Krakowska, Akademia Rolnicza w Lublinie i Politechnika Rzeszowska) oraz założeń pomnikowych na polach Grunwaldu (wspólnie z Jerzym Bandurą) i na terenie nazistowskiego obozu straceń w Płaszowie. Szczególne miejsce w twórczości zajmują obiekty ambasady polskiej w New Delhi (projekt wspólny ze Stanisławem Deńko), zespół obiektów bazyliki Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, a także wiele budowli i założeń sakralnych m.in. w Krakowie, Rzeszowie, Zakopanem.
Za swoją działalność naukową, dydaktyczną i architektoniczną prof. Witold Cęckiewicz był wielokrotnie odznaczany i nagradzany. Otrzymał m.in.: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, nagrodę rządu Indii (Bulding of the Year, za projekt i realizację ambasady RP w New Delhi), Honorową Nagrodę SARP, Medal Komisji Edukacji Narodowej, nagrodę m. Krakowa w dziedzinie nauki i techniki, Komandorium Orderu Grzegorza Wielkiego przyznane przez Ojca Św. Jana Pawła II (za osiągnięcia w zakresie architektury sakralnej), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą, nagrodę m. Krakowa w dziedzinie kultury i sztuki, Nagrodę I stopnia Prezesa Rady Ministrów, Krzyż z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości „za wybitne zasługi poniesione w walce z bronią w ręku o suwerenność i niepodległość Państwa Polskiego w latach 1939-1956”, doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Prof. Witold Cęckiewicz był człowiekiem niezwykłej erudycji i wielu talentów. W jednym ze swoich wierszy o relacji z macierzystą uczelnią napisał: „Warszawska dwadzieścia cztery – mój drugi dom, moja mała ojczyzna”
Społeczność i władze Politechniki Krakowskiej z największym żalem żegnają Profesora Witolda Cęckiewicza, wybitnego Twórcę, Wychowawcę wielu architektonicznych i naukowych pokoleń, wspaniałego Ambasadora PK, do końca oddanego uczelni, jej wychowankom i sprawom.
*
Uroczystości pogrzebowe odbyły się w piątek 24 lutego 2023 r. o godz. 12 na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Msza pogrzebowa odprawiona została w kaplicy, którą Profesor zaprojektował. W ostatniej drodze towarzyszyli Mu rodzina, przyjaciele, liczni wychowankowie, współpracownicy m.in. z Politechniki Krakowskiej, władze samorządowe i kościelne. Władze Politechniki Krakowskiej i Wydziału Architektury reprezentowali prorektor Jerzy Zając oraz dziekan WA Magdalena Kozień-Woźniak. W ostatniej drodze towarzyszył też Profesorowi poczet ze sztandarem Politechniki Krakowskiej.
Portret prof. Witolda Cęckiewicza – „Nasza Politechnika”, maj 2014 r.
(m)
W mediach:
Dziennik Polski, Gazeta Krakowska: Prof. Witold Cęckiewicz. Człowiek, który budował Kraków
Gazeta Wyborcza: Witold Cęckiewicz nie żyje. To on zaprojektował Hotel Cracovia
Radio RMF: Prof. Witold Cęckiewicz nie żyje. Był wybitnym architektem
Krakow.pl: Nie żyje profesor Witold Cęckiewicz
{fastsocialshare}
Najważniejsze zagadnienia związane z globalną transformacją energetyczną będą przedmiotem International Conference on Cleaner Energy Transition. Konferencja, której międzynarodowy komitet naukowy składa się z blisko 130 badaczek i badaczy, rozpocznie się w Krakowie już w najbliższy poniedziałek (tj. 21.10.2024) i potrwa trzy dni. Bogaty program wydarzenia składa się z ponad 80 punktów – wykładów, warsztatów, prelekcji, sesji plenarnych i referatów – które odbędą się w trzech lokalizacjach na terenie kampusu Politechniki Krakowskiej: w Międzynarodowym Centrum Edukacyjno-Badawczym “Działownia”, w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym “Kotłownia” oraz w Galerii GIL. ICCET będzie okazją do uczczenia jubileuszu 50 lat pracy naukowej prof. dr hab. inż. Jana Talera, kierownika Katedry Energetyki na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki PK, jednego z najwybitniejszych światowych ekspertów w obszarze energetyki Ceremonia związana z jubileuszem odbędzie się w pierwszym dniu konferencji, 21 października 2024 r. o godzinie 9:00 w “Działowni”. Laudację wygłosi prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń.
– Profesor Jan Taler to postać, której środowisku naukowemu energetyki przedstawiać nie trzeba. To właśnie profesor Taler wystąpił z inicjatywą utworzenia na Politechnice Krakowskiej kierunku studiów energetyka jądrowa, który realizujemy od zeszłego roku akademickiego. Jest cenionym specjalistą w zakresie energetyki cieplej, maszyn i urządzeń energetycznych oraz termodynamiki. Swoją specjalistyczną wiedzą niejednokrotnie wspierał rozwój polskiej energetyki. Dzięki Niemu między innymi Politechnika włączyła się w program budowy sektora jądrowego w Polsce. Rok temu, w maju, podpisałem porozumienie o współpracy w zakresie kształcenia kadr na potrzeby energetyki jądrowej. W maju tego roku podpisałem porozumienie o współpracy dydaktycznej z Instytutem Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk. Firma Westinghouse, która będzie budowała elektrownię jądrową w gminie Choczewo deklaruje, że 40% prac będzie lokalnym, polskim wkładem, a nikt nie jest do tego przedsięwzięcia lepiej przygotowany niż nasi eksperci od energetyki jądrowej. Na ich czele stoi profesor Jan Taler – mówi prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Jubileusz pracy naukowej prof. Jana Talera
Profesor Jan Taler jest profesorem zwyczajnym na Politechnice Krakowskiej. Od 33 lat pełni funkcję dyrektora Katedry Energetyki, obecnie działającej na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki. Doświadczenie edukacyjne profesora Talera obejmuje uzyskanie tytułu magistra na Politechnice Krakowskiej w 1974 r., a następnie doktora w 1977 r. i tytuł doktora habilitowanego w 1987 r., wszystkie w zakresie inżynierii mechanicznej. Tytuł profesora otrzymał w 1994 r., a profesorem zwyczajnym został w 1996 r. Otrzymał również stypendia od Deutscher Akademischer Austauschdienst oraz Fundacji Aleksandra von Humboldta, by móc studiować na Universität Stuttgart na początku lat 80.
Wniósł duży wkład w swoją dziedzinę, będąc autorem lub współautorem 450 artykułów (w czasopismach oraz tych będących efektami konferencji naukowych), 12 książek i 26 rozdziałów książek. Prof. Taler był redaktorem sekcji „Heat Conduction – Direct, Inverse and Optimization” w Springer Encyclopedia of Thermal Stresses z 2014 r. Jest również członkiem rad redakcyjnych Journal of Thermal Stresses i Journal of Thermal Science. Jego wkład w badania naukowe jest potwierdzony imponującą liczbą ponad 3000 cytowań. Ponadto ma indeks h wynoszący 29, co pokazuje znaczący wpływ jego publikacji na rozwój wiedzy i inspirację dla innych badaczy. Należy do prestiżowego grona TOP 2% najczęściej cytowanych naukowców na świecie (ranking opublikowali analitycy z Uniwersytetu Stanforda i wydawnictwa Elsevier). Dzięki swoim osiągnięciom profesor Taler nieustannie przyczynia się do postępu w swojej dziedzinie, ciesząc się zasłużonym szacunkiem i autorytetem wśród swoich naukowych kolegów. Badania prof. Talera koncentrują się na inżynierii wymiany ciepła i inżynierii cieplnej, w szczególności w takich obszarach jak odwrotne problemy przewodzenia ciepła, pomiar strumienia ciepła i współczynników wymiany ciepła, wymienniki ciepła, osadzanie się popiołu i żużlowanie w kotłach parowych, dynamika dużych kotłów parowych, numeryczne modelowanie przegrzewaczy, naprężenia cieplne, analiza strukturalna z wykorzystaniem analizy elementów skończonych (MES) oraz monitorowanie i przewidywanie żywotności kotłów energetycznych.
Profesor Jan Taler jest uznanym mentorem naukowym, który znacząco wpłynął na kariery wielu naukowców i inżynierów w dziedzinie energetyki i energetyki mechanicznej. Jego wyjątkowe podejście do edukacji oraz bogate doświadczenie zawodowe i akademickie czynią go nieocenionym źródłem wiedzy. Kładzie nacisk na praktyczne aspekty nauki, umożliwiając swoim studentom i współpracownikom nabywanie niezbędnych umiejętności potrzebnych w ich pracy zawodowej. Jego wsparcie oraz inspiracja przyczyniają się do realizacji wielu innowacyjnych projektów badawczych i technologicznych, a także do rozwoju nowoczesnych rozwiązań w sektorze energetycznym. Dzięki jego zaangażowaniu wielu młodych naukowców i inżynierów Politechniki Krakowskiej odniosło sukcesy zarówno w środowisku akademickim, jak również w przemyśle.
Konferencja na temat kluczowych tematów dla przyszłości świata
W zamyśle organizatorów – Centrum Doskonalenia Badań Naukowych oraz Katedry Energetyki z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej – ICCET to odpowiedź na wyzwania związane ze zmianami klimatycznymi, rosnącym zanieczyszczeniem powietrza i ograniczonymi zasobami paliw kopalnych. Wobec tych problemów zmiana sposobu, w jaki wytwarzamy i zużywamy energię, staje się kluczowa dla przyszłości naszej planety.
– Transformacja energetyczna to proces stopniowego odchodzenia od paliw kopalnych, takich jak węgiel, ropa naftowa i gaz ziemny, na rzecz odnawialnych źródeł energii. Dzieje się to na poziomie globalnym, a głównym celem tego procesu jest zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych, walka z kryzysem klimatycznym oraz dążenie do zapewnienia stabilnych i bezpiecznych dostaw energii dla przyszłych pokoleń. Oprócz ochrony środowiska, zmiany te przynoszą korzyści gospodarcze, takie jak tworzenie nowych miejsc pracy w sektorach związanych z czystą energią – mówi dr inż. Marek Majdak z Katedry Energetyki Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, członek komitetu organizacyjnego ICCET 2024.
Podczas konferencji zostaną poruszone tematy związane z różnymi technologiami odnawialnych źródeł energii (OZE), które odgrywają i będą odgrywać kluczową rolę w transformacji energetycznej. Do najważniejszych z nich należą energia słoneczna, wiatrowa, wodna oraz wodorowa. W temacie energii słonecznej fotowoltaika staje się coraz bardziej popularnym i dostępnym rozwiązaniem zarówno dla prywatnych gospodarstw domowych, jak i na skalę przemysłową. Uczestnicy ICCET 2024 będą mogli poznać najnowsze innowacje w tej dziedzinie, jak i wyzwania związane z magazynowaniem energii pochodzącej ze słońca. Energia wiatru to przede wszystkim energia pochodząca z turbin wiatrowych na lądzie i morzu. Turbiny stanowią istotny filar globalnej energetyki odnawialnej. W trakcie konferencji omówione zostaną najnowsze projekty farm wiatrowych, które znacząco przyczyniają się do redukcji emisji CO2. Podstawą infrastruktury energetyki wodnej są hydroelektrownie oraz technologie wykorzystujące energię z fal morskich i prądów wodnych. Stanowią one kolejne istotne elementy miksu energetycznego przyszłości. Podczas konferencji zostaną przedstawione nowe kierunki rozwoju w tej dziedzinie.
W końcu wodór, o którym mówi się, że jest “paliwem przyszłości”. – Wodór jest coraz częściej postrzegany jako czysty nośnik energii, który może zastąpić paliwa kopalne w przemyśle i transporcie. Jego potencjał i możliwości wdrożenia będą jednymi z ważniejszych tematów konferencji ICCET – mówi dr inż. Marek Majdak.
Transformacja energetyczna jako dziejowa konieczność
Transformacja energetyczna jest nie tylko odpowiedzią na zmiany klimatyczne, ale także krokiem w kierunku większej niezależności energetycznej. Stawia na wykorzystanie lokalnych, odnawialnych zasobów energii, co zmniejsza zależność od surowców importowanych z innych krajów. Dodatkowo, przejście na czystą energię pozwala na obniżenie kosztów zdrowotnych związanych z zanieczyszczeniem powietrza oraz wspiera tworzenie zrównoważonych miejsc pracy w sektorze OZE.
ICCET 2024, prócz tematyki energetyki jądrowej, OZE i szeroko pojętej transformacji energetycznej podejmie także takie szczegółowe zagadnienia jak: elastyczność systemów energetycznych, systemy energii cieplnej, energia i budynki, spalanie paliw, magazynowanie energii, gospodarka o obiegu zamkniętym, zmiany klimatyczne, bezpieczeństwo energetyczne, maszyny i urządzenia elektryczne, zrównoważone zużycie energii, transport i konwersja czystej energii, efektywność energetyczna procesów przemysłowych, modelowanie matematyczne w inżynierii energetycznej, metryki związane z energią dla zrównoważonego rozwoju, zrównoważone praktyki i minimalizacja śladu węglowego czy inteligentne systemy energetyczne.
Szczególna uwaga w czasie konferencji zostanie poświęcona projektowi RESHeat, który trzeciego dnia konferencji w Galerii “GIL” będzie miał własną sesję warsztatową. RESHeat to projekt systemu ogrzewania i elektryfikacji budynków mieszkalnych za pomocą energii odnawialnej realizowany w ramach programu Horyzont 2020. RESHeat koncentruje się na trigeneracji dostarczając ogrzewanie, chłodzenie oraz energię elektryczną w celu zmniejszenia zapotrzebowania na energię w budynkach mieszkalnych i publicznych, przy jednoczesnym zminimalizowaniu zależności od paliw kopalnych. – System RESHeat wykorzystuje obrotowe kolektory słoneczne, ogniwa PVT jak również magazyn ciepła w gruncie i umożliwia uzyskanie wysokiego COP pompy ciepła. Pokrywa do 70% zapotrzebowania na energię cieplną dla budynku. Takie trzy instalacje zrobiliśmy w Krakowie, w Limanowej i Palombara Sabina we Włoszech – mówi prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń.
Podsumowując, International Conference on Cleaner Energy Transition 2024 ma na celu nie tylko prezentację najnowszych technologii i rozwiązań, ale także uświadamianie, jak istotne jest działanie na rzecz czystszej, bardziej zrównoważonej przyszłości. Dialog pomiędzy naukowcami, przemysłem i politykami to klucz do wdrożenia tych zmian na szeroką skalę.
Pełny program ICCET 2024 znajduje się tutaj.
(jp)
Fot. archiwum PK
(fastsocialshare}
W styczniowym numerze czasopisma „Nasza Politechnika”, redaktor Lesław Peters pisze o niezwykłym odkryciu dokonanym w archiwum założyciela i pierwszego rektora Politechniki Krakowskiej – prof. Izydora Stella-Sawickiego. Dokumenty, które ujrzały niedawno światło dzienne, skłaniają do zupełnie nowego spojrzenia na genezę uczelni. Dowodzą, że projekt wyższej szkoły technicznej z siedzibą w Krakowie powstał znacznie wcześniej, niż do tej pory sądzono.
Narracja opisująca początki naszej uczelni głosiła dotąd, że Politechnika Krakowska powstała z powodu konieczności zapewnienia Polsce po II wojnie światowej kadr specjalistów niezbędnych do odbudowy zniszczonego kraju. To prawda, że w 1945 roku Polska pilnie potrzebowała inżynierów, ale zrealizowany wówczas projekt uczelni kształcącej wysoko kwalifikowane kadry inżynierskie — jak się teraz okazuje — powstał o wiele wcześniej. Narodził się jeszcze w czasach II Rzeczypospolitej. Świadczą o tym odnalezione w ostatnich miesiącach dokumenty.
Dokumentem o kluczowym znaczeniu jest pochodzący z 1929 roku referat Izydora Stella-Sawickiego, wówczas już profesora krakowskiej Akademii Górniczej, w sprawie założenia politechniki w Krakowie. To 15-stronicowy rękopis formatu A4, w którym autor przedstawił własną wizję przyszłej uczelni. W poniższym omówieniu tego dokumentu oparto się na transkrypcji manuskryptu dokonanej przez Ewę i Tomasza Stella-Sawickich (wnuka profesora i jego żonę), z zachowaniem oryginalnego słownictwa i stylu, przy wprowadzeniu drobnych poprawek uwspółcześniających pisownię, w celu ułatwienia lektury.
Za mało politechnik!
Pełny tytuł dokumentu brzmi: „Referat Inż. I. Stella-Sawickiego, profesora Akademii Górniczej, w sprawie założenia Politechniki w Krakowie”. Tekst nie jest wprawdzie datowany, ale na czas jego powstania wskazuje zawarte w nim odwołanie do momentu powstania Akademii Górniczej w Krakowie. Profesor Izydor Stella-Sawicki na s. 12 pisze: „(…) Akademia Górnicza, jak i przemysł górniczo-hutniczy, nie może mieć nic przeciwko temu, by do czasu stworzenia swych własnych laboratoriów, Politechnika korzystała z laboratoriów Akademii Górniczej, podobnie jak Akademia w swych zaczątkach przed dziesięciu laty korzystała z laboratoriów uniwersyteckich”.
„Przed dziesięciu laty” — pisze autor. A owe „zaczątki” działalności Akademii Górniczej to rok 1919. Stąd dowiadujemy się, że referat musiał zostać napisany w 1929 roku.
W pierwszych zdaniach dokumentu autor nawiązuje do trwającego głębokiego kryzysu gospodarczego i finansowego. Zauważa: „Kryzys obecny, to proces upadku tego, co w obecnych stosunkach powojennych przestarzałe i nieaktualne, i tworzenie się nowych pojęć, zapatrywań i zmian zasadniczych w podstawach, na których dotychczasowe życie gospodarcze jest oparte”.
Pierwszą część tekstu wypełnia opis konsekwencji wojny światowej („o której śnili nasi ojcowie i my jej pragnęliśmy, wierząc, że z nią przyjdzie nasza wolność […]” — zauważa autor) oraz trudnej sytuacji gospodarczej Polski. Przechodząc do zasadniczej części referatu, podkreśla, że setki młodych ludzi co roku nie mogą podjąć studiów na politechnikach w Warszawie i we Lwowie — z braku miejsc na tych uczelniach.
Izydor Stella-Sawicki pisze: „W Polsce bowiem, która ma bardzo dużo szkół średnich ogólnokształcących, przygotowujących do studiów uniwersyteckich i politechnicznych, są tylko dwie politechniki. Jedna politechnika wypada zatem na 15 milionów ludności, co jest stanowczo za mało. Jeśli się zwróci uwagę, że b. Austria na 50 milionów ludności miała politechnik ośm, w Niemczech jest ich na 60 milionów mieszkańców dziesięć, a mała Czechosłowacja ma ich cztery, to Polska przy 30 milionach ludności faktycznie powinna ich mieć co najmniej pięć”. Autor zwraca uwagę, że brak możliwości osiągnięcia lepszych warunków życia z powodu niemożności zdobycia wyższego wykształcenia prowadzi do powstawania kasty niezadowolonych z losu urzędników niższej kategorii, dla państwa niepożądanych.
Autor referatu zauważa ponadto, że liczba politechnik w Polsce jest także zbyt mała w stosunku do liczby uniwersytetów. „Gdy więc dziś mamy sześć uniwersytetów w naszym kraju, pracujących dla wzbogacenia wiedzy czystej, należy utworzyć chociażby jeszcze jedną politechnikę, która by była z rzędu trzecią w Polsce, by praca ta naszych uczonych mogła zwiększać bogactwa narodowe. Założenie tej uczelni jest tym konieczniejsze, że w Polsce mamy za mało producentów, za mało ludzi wykształconych technicznie, umiejących stworzyć sobie nowe warunki życia, swoje własne warsztaty pracy, dążących tymczasem do uprzemysłowienia naszego kraju i żyjących nie tylko bez obciążenia sobą Skarbu Państwa, lecz płacących wysokie podatki, z których Państwo się utrzymuje”. Dalej następują argumenty na rzecz korzyści płynących dla państwa i społeczeństwa z kształcenia osób z gruntownym przygotowaniem technicznym i ekonomicznym, także w kontekście rywalizacji z innymi narodami.
Uzasadniając lokalizację proponowanej nowej polskiej politechniki, Izydor Stella-Sawicki pisze: „Jako najlepsze miejsce tej nowej uczelni, odpowiadające powyższym warunkom, uważam Kraków jako na wskroś miasto polskie, od wieków uniwersyteckie, siedzibę władz, bibliotek, muzeów i szeregu wyższych uczelni, z którymi w symbiozie nowa uczelnia pozostawać może. Każdy musi przyznać, że Kraków jako miasto posiadające wielką ilość pięknych budowli i zabytków architektury i pamiątek naszej przeszłości jest jedynym i wymarzonym miejscem dla trzeciego Wydziału Architektury w Polsce. Studiując w Krakowie, student każdy przez cztery lata patrzyć będzie na rzeczy piękne i kształcić swoje oko i poczucie piękna na budowlach stylowych naszego grodu”.
Dalej autor tekstu wskazuje korzyści, które wydziały mechaniki i chemii technicznej odnoszą z lokalizacji uczelni w Krakowie jako ośrodka przemysłowego, stwarzającego możliwości praktykowania w rozsianych wokół miasta licznych fabrykach. Jednocześnie Kraków, oddalony od Lwowa i Warszawy, nie stworzy konkurencji działającym tam politechnikom, natomiast będzie przyciągał młode pokolenie z województw zachodnich, szczególnie „ludność bliskiego ziemi krakowskiej Śląska”.
Komitet rozpoczyna działalność
O ile w cytowanym referacie przedstawione dotąd były same argumenty przemawiające za powołaniem nowej uczelni technicznej, o tyle w kolejnych akapitach znalazły się informacje na temat podjętych już konkretnych działań na rzecz wcielenia projektu w życie. Izydor Stella-Sawicki pisze: „Kierując się powyższymi względami, dobrem Państwa i miasta Krakowa, na skutek mej inicjatywy, zebrało się grono profesorów Wyższych Uczelni Krakowa i postanowiło ukonstytuować się w tymczasowy komitet celem podjęcia myśli Rządu, lansowanej przez ostatnie lata założenia Politechniki w Krakowie”.
W dalszej części dokumentu przedstawiona została struktura tymczasowego komitetu założycielskiego uczelni. Do pełnienia roli przewodniczącego zaproszono profesora inż. Tadeusza Sikorskiego z Uniwersytetu Jagiellońskiego, specjalistę w zakresie budownictwa wodnego i techniki melioracyjnej, współprojektanta kanału Wisła–Dunaj. Do spraw poszczególnych wydziałów oraz studiów na dwu pierwszych latach przydzielono po dwóch przedstawicieli. Zostali nimi w przeważającej mierze znani, wybitni profesorowie krakowscy. Byli to:
Funkcję sprawozdawcy powierzono Izydorowi Stella-Sawickiemu.
Wykładowcy, siedziba, laboratoria, finanse…
Jako warunki niezbędne do zrealizowania idei politechniki w Krakowie cytowany dokument wymienia: kadrę profesorów z habilitacjami; budynek z salami wykładowymi, rysunkowymi i gabinetami; laboratoria; finanse potrzebne do uruchomienia i prowadzenia uczelni. Każdy z tych problemów Izydor Stella-Sawicki omawia dość szczegółowo.
Jeśli chodzi o wykładowców, wskazuje, że na uczelniach krakowskich — Uniwersytecie Jagiellońskim, Akademii Górniczej i Akademii Sztuk Pięknych — jest co najmniej trzydzieści sześć katedr obsadzonych przez prawie sześćdziesięciu profesorów zwyczajnych i nadzwyczajnych oraz sześć katedr obsadzonych przez innych wykładowców dyscyplin wykładanych w szkołach politechnicznych. Autor referatu pisze: „Profesorowie ci mogą stanowić zatem trzon, naokół którego Politechnika Krakowska będzie mogła się rozbudować”.
„Jako najlepsze miejsce tej nowej uczelni, odpowiadające powyższym warunkom, uważam Kraków jako na wskroś miasto polskie, od wieków uniwersyteckie, siedzibę władz, bibliotek, muzeów i szeregu wyższych uczelni, z którymi w symbiozie nowa uczelnia pozostawać może. ”
Zauważmy, że w tym fragmencie tekstu nazwa projektowanej szkoły pojawia się w dzisiejszym brzmieniu — Politechnika Krakowska. Pamiętajmy: jest 1929 rok. Do powstania uczelni brakuje szesnastu lat, a do nadania jej obecnej nazwy – ćwierci wieku!
W kwestii budynku potrzebnego politechnice Izydor Stella-Sawicki stwierdza, że z kilku możliwości najbardziej nadaje się nieukończony obiekt przy ulicy gen. Skrzyneckie- go w Podgórzu, „(…) tuż obok końcowego przystanku tramwaju elektrycznego linii Kraków–Podgórze” — precyzuje autor referatu. Wyjaśnia, że budynek zaczęto wznosić z przeznaczeniem dla Szkoły Rzemiosł. Gdy jednak okazało się, że nie można jej oddzielić od Szkoły Przemysłowej, a propozycję przejęcia obiektu odrzucił dyrektor Szkoły Przemysłu Artystycznego, budowę przed ukończeniem wstrzymano. W rozmowie z dyrektorem Departamentu Szkół Zawodowych w Warszawie inż. G. Stenzlem Izydor Stella-Sawicki otrzymał zapewnienie, że bezużyteczny budynek chętnie zostałby odstąpiony Departamentowi Szkół Wyższych. „Budynek ten może być pięknym zaczątkiem nowej uczelni, która w nim może znaleźć obszerne miejsce dla swego jak najlepszego rozwoju” — czytamy w referacie. O innych, branych pod uwagę lokalizacjach dla politechniki w Krakowie autor nie wspomina.
Od kilku profesorów i przedstawicieli przemysłu górniczego Izydor Stella-Sawicki otrzymał też nieoficjalnie zapewnienia, że do czasu stworzenia własnych laboratoriów politechnika będzie mogła korzystać z laboratoriów Akademii Górniczej, podobnie jak AG w początkowym okresie swego istnienia korzystała z laboratoriów Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Co się tyczy sfinansowania całego przedsięwzięcia, autor prezentowanego dokumentu jest pełen optymizmu. Pisze: „(…) piękną tę placówkę dla miasta naszego i kraju możemy założyć bez jakiejkolwiek pomocy ze strony Skarbu Państwa, lecz tylko naszą energią, silną wolą, wysiłkiem członków społeczeństwa, których synowie kształcić się będą w naszej uczelni”. Następnie przytacza szacunkowe dane na temat spodziewanej liczby studentów przyszłej politechniki w Krakowie oraz przewidywanej wysokości opłat za studia, z uwzględnieniem zwalniania od tego obciążenia studentów z biednych rodzin.
Problem form i zasad finansowania uczelni jest opisany dość szczegółowo. Podsumowując tę część wywodów, autor stwierdza: „W ten sposób mógłby Kraków i Państwo nasze przy poparciu Władz i posłów, a dzięki inicjatywie społeczeństwa, otrzymać piękną placówkę pracy narodowej bez żadnego wydatku na ten cel przez Skarb Państwa, a budynek, dla którego od kilku lat poszukuje się przeznaczenia, mógłby być na tak piękny cel w najbliższym czasie użyty. Mam tą wiarę, że przedsięwzięcie to Rząd poprze i to co dziś obmyślamy wspólnie stanie się niebawem faktem”.
Optymizm wizjonera
W sprawie powołania do życia Politechniki Krakowskiej prof. Tadeusz Sikorski i prof. Izydor Stella-Sawicki, jako przedstawiciele komitetu założycielskiego, złożyli wizytę wojewodzie, zaś prof. Józef Gałęzowski, były rektor ASP w Krakowie oraz Izydor Stella-Sawicki — „pod patronatem” prof. Stanisława Skoczylasa, byłego rektora AG — byli na audiencji u ministra oświaty Sławomira Czerwieńskiego. Ten ostatni, odnosząc się do inicjatywy bardzo życzliwie, stwierdził nawet, że rząd nosi się z myślą utworzenia trzeciej politechniki, a „(…) sprawę tą kilkakrotnie ponaglał b. minister handlu i przemysłu Pan inż. Kwiatkowski” — notuje profesor Stella-Sawicki.
Zawarte w cytowanym tu dokumencie informacje wskazują, że tekst ten został napisany latem 1929 roku, w okresie trwających jeszcze urlopów. Izydor Stella-Sawicki najwyraźniej w tym czasie sprawę założenia politechniki w Krakowie uważał za tak dalece zaawansowaną, iż jako realną perspektywę uznał rozpoczęcie zajęć jeszcze w tym samym roku. Warto przytoczyć większy fragment dotyczący tego tematu.
„Na skutek rozmaitych trudności, jak i urlopów letnich, sprawa utworzenia Politechniki została nieco opóźniona, lecz mimo to w razie zgody Ministerstwa i poparcia naszych władz miejscowych, mogłyby być zupełnie łatwo z dniem 15 października br. wykłady na I-szym roku uruchomione. Zwrócić bowiem muszę uwagę, że nauka na dwu pierwszych latach będzie polegała właściwie na zdublowaniu wykładów niektórych profesorów Akademii Górniczej wzgl. Uniwersytetu z dodatkiem paru wykładów specjalnych dla każdego z wydziałów. Trudniejsza sprawa jest ze względu na krótkość czasu z samym zatwierdzeniem uczelni, gdy jednak Komitet Organizacyjny składa się z samych profesorów wyższych uczelni i przyjdzie z wnioskiem szczegółowo opracowanym, popartym przez pana wojewodę, pana prezydenta miasta, władze wojskowe i cywilne, senatorów i posłów naszego województwa, to przypuszczalnie Ministerstwo trudności robić nie będzie i sprawę załatwi szybko, a to tym bardziej że wniosek nasz zdąża do uprzemysłowienia kraju naszego, zwiększenia obronności jego, poza tem sama sprawa jest nadzwyczaj żywotną dla miasta Krakowa i stwarza jednostkę gospodarczą samoistną, bez żadnego wydatku na ten cel Skarbu Państwa”.
Powracająca idea
Przedstawiony wyżej referat powstał w 1929 roku. Przytoczone fragmenty wskazują, że już wtedy nie tylko gotowa była szczegółowo opracowana koncepcja nowej uczelni, ale poczyniono też konkretne kroki formalne na rzecz zrealizowania idei. Dr Marek Stella-Sawicki, który bada zasoby archiwum prof. Izydora Stella-Sawickiego, podkreśla, że opisane w referacie założenia projektowanej politechniki były już gotowe w 1927 roku. Uprawnione wydaje się więc twierdzenie, że pomysł tej szkoły wyższej zaświtał w głowie jej twórcy znacznie wcześniej. Kiedy? Może kiedyś dowiemy się i tego.
Znalezione w archiwum Izydora Stella-Sawickiego dokumenty dowodzą, że sprawa utworzenia politechniki w Krakowie była w następnych latach przedmiotem dyskusji w środowisku akademickim i w kręgach przemysłowych. Tematowi temu zostało m.in. poświęcone posiedzenie profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego, Akademii Górniczej i Akademii Sztuk Pięknych; posiedzenie, po którym pozostał sporządzony przez Izydora Stella-Sawickiego odpis protokołu (2 strony maszynopisu formatu A4), z datą 18 lipca 1931 r. Datę 18 czerwca 1938 roku nosi wyciąg z protokołu Rady Wydziału Górniczego Akademii Górniczej. W dokumencie pojawia się kwestia powołania komisji mającej zająć się utworzeniem politechniki w Krakowie. W styczniu i lutym 1939 roku cztery listy do prof. Stella-Sawickiego skierował Antoni Götz-Okocimski, prezes Izby Przemysłowo-Handlowej w Krakowie w sprawie utworzenia „pewnych wydziałów technicznych” przy Akademii Górniczej.
O tym, że debata na temat powołania politechniki w Krakowie przed wybuchem II wojny światowej nie toczyła się wyłącznie w zamkniętym kręgu akademickim i sferach związanych z gospodarką, świadczą wycinki prasowe znajdujące się w archiwum Izydora Stella-Sawickiego. W publikacjach na łamach ówczesnych gazet poruszany był problem ograniczonych możliwości kształcenia młodzieży i zbyt małej liczby inżynierów w Polsce.
Zachęcamy do lektury całego artykułu w najnowszym wydaniu „Naszej Politechniki”.
Lesław Peters
Na zdjęciu, prof. Izydor Stella-Sawicki – pierwszy rektor Politechniki Krakowskiej; jej ideę sformułował już w latach dwudziestych XX wieku
Zreprodukowany materiał archiwalny – pierwsza strona rękopisu referatu Izydora Stella-Sawickiego z 1929 roku na temat projektu założenia politechniki w Krakowie; widoczne u góry dokumentu przekreślenia mogą wskazywać, że autor traktował nadany tekstowi tytuł jako tymczasowy
{fastsocialshare}
Kraków stara się być miastem, w którym wszyscy bez wyjątku czują się dobrze. Od 2007 r. realizowany jest konkurs pn. „Kraków bez barier”, promujący osoby, instytucje i firmy podejmujące różnego typu działania ułatwiające funkcjonowanie osobom z niepełnosprawnościami. W gronie laureatów tegorocznej edycji, których poznaliśmy 16 października podczas uroczystej gali w Operze Krakowskiej, znaleźli się pracownicy Politechniki Krakowskiej. W wydarzeniu uczestniczył rektor PK prof. Andrzej Szarata i prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer.
Nagrody w konkursie „Kraków bez barier” przyznawane są w kilku kategoriach. Jury docenia nie tylko zastosowanie nowoczesnych – zwiększających dostępność budynków i przestrzeni publicznych – rozwiązań w architekturze i budownictwie, ale też inne innowacyjne działania, dzięki którym życie osób z niepełnosprawnościami staje się bardziej komfortowe. W kategorii „innowacyjne technologie i innowacyjne projekty badawcze” 17. edycji konkursu „Kraków bez barier” za rok 2023 nagrodą główną został uhonorowany projekt „Bioaktywny, kompozytowy granulat o potencjale do biodruku 3D”. Kierownikiem przedsięwzięcia jest mgr inż. Dagmara Słota – absolwentka biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej PK, a obecnie uczestniczka Szkoły Doktorskiej PK, a także pracownica Katedry Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Statuetkę dla rozwiązania z Politechniki Krakowskiej odebrali z rąk zastępczyni prezydenta Miasta Krakowa Marii Klaman i w obecności Bogdana Dąsala, pełnomocnika prezydenta Krakowa ds. osób z niepełnosprawnościami, rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, dziekan WIMiF dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK i mgr inż. Dagmara Słota. Ponadto, nagrodę za zgłoszenie rozwiązania do konkursu otrzymał mgr inż. Jan Ortyl, kierujący Centrum Dostępności PK.
Celem projektu „Bioaktywny, kompozytowy granulat o potencjale do biodruku 3D” jest opracowanie materiału, z którego możliwe będzie drukowanie implantów kości dopasowanych do indywidualnych potrzeb danego pacjenta. Jak przyznaje Dagmara Słota, w praktyce medycznej znane są już próby wszczepiania personalizowanych implantów z druku 3D, jednak zasadniczą różnicą między materiałami, z których obecnie przeprowadza się drukowanie, a założonym efektem prac zespołu badawczego pod jej kierunkiem, będzie skład materiału. – Nasz implant będzie bazował na polimerach, które będą odpowiednio modyfikowane, aby zwiększyć bioaktywność, a więc proces stymulowania komórek kościotwórczych do namnażania. Ponadto, materiał będzie biomimetyczny, czyli składem będzie mocno odzwierciedlał naturalną tkankę kostną. Będzie również stabilny – z upływem czasu, który minie od przeszczepu, nie ulegnie degradacji, a pacjent nie będzie narażony na kolejną operację związaną z koniecznością wymiany implantu. Co więcej, nasz materiał będzie porowaty. Do systemu porów będą w stanie wrastać naczynia włosowate, tętniczki, komórki kostne. To wszystko zagwarantuje lepsze umocowanie implantu i zminimalizuje ryzyko dyslokacji i przemieszczenia – tłumaczy badaczka z Politechniki Krakowskiej. Użycie tak pomyślanej technologii druku 3D do drukowania ubytków kości jest zatem realną szansą na ratowanie zdrowia i życia pacjentów po wypadkach lub tych zmagających się z chorobami prowadzącymi do deformacji czaszki.
Na realizację projektu mgr inż. Dagmara Słota otrzymała w ramach XIV edycji Programu LIDER wsparcie w wysokości 1 706 450 zł. Interdyscyplinarny zespół, którym zarządza, tworzą młodzi naukowcy z Politechniki Krakowskiej, Uniwersytetu Łódzkiego i Politechniki Gdańskiej: mgr inż. Karina Niziołek, mgr inż. Julia Sadlik, mgr inż. Kamila Lis, mgr inż. Edyta Kosińska, mgr inż. Mateusz Dyląg – doktoranci Szkoły Doktorskiej Politechniki Krakowskiej, mgr Mateusz Urbaniak – doktorant Szkoły Doktorskiej BioMedChem Uniwersytetu Łódzkiego i Instytutów Polskiej Akademii Nauk w Łodzi, dr inż. Marcin Wekwejt z Politechniki Gdańskiej. Badaczy wspiera również prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec z Katedry Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK (promotorka przewodu doktorskiego D. Słoty).
W czasie gali „Kraków bez barier”, w kategorii „przestrzeń publiczna”, nagrodę główną za zagospodarowanie Parku Zakrzówek przy ul. Wyłom otrzymała Pracownia Projektowa F-11, którą prowadzi dr hab. inż. arch. Marcin Furtak, prof. PK, kierownik Małopolskiego Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego Politechniki Krakowskiej. W wyniku podjętych działań obszar dawnego kamieniołomu stał się ogólnodostępnym, miejskim parkiem, z którego infrastruktury mogą korzystać również osoby z niepełnosprawnością. Prof. Marcin Furtak zajmuje się zawodowo kwestiami budownictwa energooszczędnego i zrównoważonego ekologicznie, śladem węglowym, mikroklimatem wnętrz, środowiskiem mieszkaniowym i smart city. Zarządzane przez niego MLBE, działające na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej, prowadzi programy naukowo-badawcze oraz wykonuje prace zlecone dla przemysłu. Prof. Marcin Furtak jest również praktykującym architektem – autorem projektów obiektów architektury użyteczności publicznej, m.in. budynków sądów, centrów kulturalno-artystycznych, szkół, budynków muzealnych, kościołów, a także projektów konserwatorskich, projektów obiektów mostowych oraz dzieł sztuki inżynierskiej.
Lista wszystkich laureatów konkursu „Kraków bez barier” za rok 2023
(jg, bk)
Na zdjęciach, 1) od lewej: rektor PK prof. Andrzej Szarata, prof. Agnieszka Sobczak-Kupiec, mgr inż. Dagmara Słota, dziekan WIMiF dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK, mgr inż. Karina Niziołek, mgr inż. Julia Sadlik, mgr inż. Kamila Lis, mgr inż. Edyta Kosińska, mgr inż. Mateusz Dyląg, prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer; 2) dr hab. inż. arch. Marcin Furtak, prof. PK / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Naukowcy Politechniki Krakowskiej pracują nad nowymi związkami chemicznymi, które mogą pomóc w walce z potrójnie negatywnym rakiem piersi. To jeden z najbardziej złośliwych kobiecych nowotworów (nierzadko dotykający też mężczyzn). Budząca nadzieje substancja, którą opracowują badacze z Krakowa, może wejść w skład celowanego leku, wykorzystywanego w chemioterapii do precyzyjnego uderzenia w receptory komórek nowotworowych i blokowania ich namnażania. – Taka celowana terapia będzie skuteczniejsza i bezpieczniejsza dla pacjenta niż obecnie stosowane chemioterapeutyki – zapowiada Damian Kułaga z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. Na projekt, którym kieruje (realizowany we współpracy z Instytutami Farmakologii PAN w Krakowie oraz Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN we Wrocławiu) otrzymał blisko 1,5 mln zł w ramach programu „Lider” Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.
Rak piersi jest najczęściej diagnozowanym typem nowotworu złośliwego wśród kobiet. Jego potrójnie negatywny podtyp TNBC (Triple-Negative Breast Cancer) to niezwykle podstępna odmiana choroby. Wykrywana u ok. 10-15 procent pacjentów charakteryzuje się wysokim wskaźnikiem nawrotów i częstszym ryzykiem przerzutów odległych. Obecnie terapia przeciw TNBC opiera się głównie na chirurgicznym usunięciu guza i uzupełniającym podawaniu chemioterapeutyków, które jednak cechuje duża toksyczność nie tylko wobec komórek nowotworowych, ale także wobec zdrowych tkanek. – Dla lekarzy i pacjentów rak potrójnie negatywny to szczególnie trudny przeciwnik, bo na powierzchni jego komórek nie ma słabych punktów, takich jak receptory estrogenowe, progesteronowe czy HER2, które wykazują wrażliwość na chemio- czy hormonoterapię i są wykorzystywane w leczeniu innych podtypów raka. Komórki potrójnie negatywnego raka piersi nie mają tak dobrze rozpoznanych pięt achillesowych jak inne odmiany raka sutka – wskazuje mgr inż. Damian Kułaga.
Dlatego naukowcy z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej (w składzie zespołu także mgr inż. Anna Karolina Drabczyk i dr Przemysław Zaręba) oraz instytutów PAN kierują poszukiwania w nieoczywistym kierunku. – Wiele grup badawczych, opracowując nowe cząsteczki skupia się na typowych, znanych celach molekularnych, my postanowiliśmy celować w białko, które dotąd nie kojarzyło się z onkologią, a raczej z chorobami centralnego układu nerwowego – mówi Damian Kułaga.
W ramach projektu pt. „Innowacyjne związki first-in-class, jako ligandy receptora 5-HT7 w leczeniu potrójnie negatywnego raka piersi TNBC” (finansowanego z XII edycji programu Lider NCBiR) badacze z Krakowa i Wrocławia proponują użyć – jako klucza, za pomocą którego dostaną się do komórek nowotworowych – receptora serotoninowego 5-HT7. Jego nadekspresję zidentyfikowano w wielu liniach komórkowych należących do TNBC. – Wiadomo z wcześniejszych badań, że serotonina – jako naturalny ligand receptora 5-HT7 – sama w sobie ma działanie zwiększające namnażanie się komórek nowotworowych TNBC. Z kolei blokując chemicznie receptor serotoninowy można znaczne obniżyć rozwój komórek w badaniach in vitro oraz ex-vivo. My postanowiliśmy sprawdzić, czy opracowane przez nas związki chemiczne – pochodne aminotriazyn, będące antagonistami receptora 5-HT7, również mogą powodować efekt blokujący rozwój komórek nowotworowych. I rzeczywiście uzyskaliśmy taki efekt w naszych wstępnych badaniach. Skłoniło nas to do podjęcia dalszych prac, już w ramach bardziej zaawansowanego projektu badawczego – mówi naukowiec PK.
Jego ważnym etapem było najpierw opracowanie metod syntez nowych związków – wydajnych, tanich i bezpiecznych dla środowiska. Badacze zaproponowali tu wykorzystanie mikrofal lub ultradźwięków. Obie metody skróciły czas syntezy związków z kilkunastu godzin do 5-60 minut, pozwoliły też na prowadzanie reakcji chemicznych bez użycia szkodliwych rozpuszczalników, w ich miejsce można zastosować zwykłą wodę.
Wiele grup badawczych, opracowując nowe cząsteczki skupia się na typowych, znanych celach molekularnych, my postanowiliśmy celować w białko, które dotąd nie kojarzyło się z onkologią, a raczej z chorobami centralnego układu nerwowego
Obecnie trwa synteza nowych związków i badanie ich przeciwnowotworowego potencjału. – Mamy już zsyntezowanych 100 związków, docelowo opracujemy ich drugie tyle. Każda otrzymana cząsteczka będzie przebadana – w testach radioizotopowych – pod kątem powinowactwa z receptorem 5-HT7, czyli tego czy i jak się z nim wiąże. Mamy już wyłonioną szczególnie obiecującą pulę takich związków, które wykazują aktywność i są selektywne tylko do tego receptora – zdradza kierownik projektu. To ważne, bo nowe związki mają stać się składowymi leków celowanych, które uderzą w konkretne receptory komórek nowotworowych i zablokują szlaki komunikacyjne w nich. – Nowe związki projektujemy tak, by wykazywały powinowactwo tylko z konkretnym celem molekularnym i łączyły się wyłącznie z receptorem 5-HT7. Dzięki temu lek rzeczywiście będzie neutralizował guz nowotworowy, a nie uszkodzi zdrowych komórek – wyjaśnia Damian Kułaga.
Z laboratoriów chemicznych Politechniki Krakowskie cząsteczki trafią na dalsze testy do ośrodków badawczych partnerów projektu – Instytutu Farmakologii im. Jerzego Maja Polskiej Akademii Nauk w Krakowie (grupa prof. Andrzeja Bojarskiego) oraz Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN we Wrocławiu (dr Martyna Stachowicz-Suhs z zespołu prof. Joanny Wietrzyk).
Naukowcy liczą na zrealizowanie w projekcie trzech głównych celów:
– opracowanie cząsteczki o działaniu przeciw TNBC, której skuteczność będzie udowodniona na modelu zwierzęcym;
– stworzenie biblioteki związków o celowanym działaniu – zarówno na receptor 5-HT7, którego stymulowanie lub blokowanie ma istotne znaczenie w kontekście leczenia np. depresji i innych chorób centralnego układu nerwowego, jak i związków o działaniu cytotoksycznym na nowotworowych liniach komórkowych. Taka biblioteka zawiera bazę związków o wstępnej bioaktywności i może być dalej rozwijana w określonym kierunku.
– opracowanie wydajnej, taniej i bezpiecznej dla środowiska metody syntezy, która może być wykorzystana do syntezy leków lub biblioteki związków.
Takie efekty projektu mogą zostać skomercjalizowane, ale nie wyczerpują ambicji badaczy. – Nawet w pełni zrealizowany projekt nie będzie w stanie odpowiedzieć na wiele jeszcze istotnych kwestii, chociażby związanych z toksycznością cząstek lub tym, jaki będzie efekt przeciwnowotworowy na innych organizmach niż myszy, na których prowadzimy nasze badania. Od etapu, na którym jesteśmy – badań przedklinicznych – do wprowadzenia leku opartego na naszym związku do terapii jest długa droga, ale podejmujemy taki szlak jako pierwsi w świecie wierząc, że przyśpieszy prace nad skutecznym leczeniem raka TNBC – podkreśla Damian Kułaga z Politechniki Krakowskiej.
Program LIDER, w ramach którego realizowany jest projekt PK, NCBiR kieruje do młodych naukowców. W jego ramach młodzi liderzy naukowi otrzymują środki na samodzielnie planowanie prac badawczych oraz zarządzanie własnym zespołem badawczym podczas realizacji projektów, których wyniki mogą mieć zastosowanie praktyczne i posiadają potencjał wdrożeniowy.
Więcej informacji na stronie projektu www.tnbc.pk.edu.pl
(mas)
{fastsocialshare}
Doktorantka Politechniki Krakowskiej Gabriela Hodacka została laureatką III edycji programu grantowego SOFIA. Nagrodą w wysokości 20 tys. doceniono jej pomysł na stworzenie nowej technologii recyklingu i regeneracji grafitu ze zużytych baterii i akumulatorów. Innowacyjna technologia ma przyczynić się do ograniczenia ilości odpadów elektronicznych na wysypiskach.
Program Sofia to inicjatywa firmy ONDE, lidera branży OZE w Polsce. Wyróżniane są w nim innowacyjne rozwiązania z obszaru odnawialnych źródeł energii. W tegorocznej edycji programu wzięło udział kilkudziesięciu studentów, naukowców oraz pasjonatów z całego kraju. Nagrody trafiły do trzech laureatek, wśród nich doktorantki PK.
Gabriela Hodacka w projekcie pn. Czarna strona Zielonej Transformacji” zwróciła uwagę na poważny problem, który towarzyszy energetycznej transformacji. W jej ramach dąży się do uniezależnienia gospodarki od konwencjonalnych źródeł energii, co ma na celu osiągnięcie neutralności klimatycznej, a także stabilności i bezpieczeństwa w sektorze energetycznym. Jednym z najważniejszych filarów transformacji jest wykorzystanie energii słonecznej. Jednak wraz z dynamicznym wzrostem produkcji energii ze źródeł odnawialnych, takich jak fotowoltaika, pojawiają się nowe wyzwania. – Nieodzownym elementem infrastruktury energetycznej stają się magazyny energii, akumulatory i baterie, pozwalające na stabilizację sieci energetycznej czy zwiększające udział samochodów elektrycznych w transporcie. I tu pojawia się poważny problem – recyklingu zużytych akumulatorów – mówi Gabriela Hodacka. – Baterie zawierają surowce krytyczne, jak grafit, który odgrywa kluczową rolę w produkcji elektrod wykorzystywanych w magazynowaniu energii. W obliczu rosnącego zapotrzebowania na baterie i surowce krytyczne, a także ograniczeń eksportowych ze strony Chin, grafit staje się surowcem strategicznym. Z tego względu konieczny jest rozwój efektywnych metod recyklingu, regeneracji i ponownego wykorzystania tego materiału. Projekt „Czarna strona Zielonej Transformacji” stawia sobie za cel rozwiązanie problemu nadmiernej ilości zużytych akumulatorów i baterii oraz usprawnienie procesów związanych z recyklingiem i regeneracją grafitu.
Projekt badaczki PK przewiduje trzy kluczowe etapy: – Pierwszym krokiem będzie magazynowanie i segregacja zużytych baterii, ich demontaż oraz rozdrobnienie elektrody grafitowej. Następnie grafit będzie poddany procesowi oczyszczania z użyciem fal mikrofalowych, co umożliwi uzyskanie czystego surowca. Po oczyszczeniu grafit zostanie zregenerowany, co przywróci mu właściwości elektrochemiczne. Ostatnim etapem będzie wykorzystanie zregenerowanego grafitu do syntezy materiałów przewodzących, które znajdą zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu, m.in. w produkcji powłok elektroprzewodzących – wyjaśnia doktorantka Szkoły Doktorskiej PK. Jak podkreśla, projekt może przyczynić się do zmniejszenia ilości odpadów elektronicznych, pozwoli też na ponowne wykorzystanie grafitu, co wypełni wymogi unijnych regulacji dotyczących surowców krytycznych. – Recykling i regeneracja grafitu to krok w stronę zrównoważonego rozwoju, wspierający dekarbonizację i Zieloną Transformację, a także zmniejszający ciemne strony tych procesów, jak nadmierna eksploatacja surowców – mówi pomysłodawczyni rozwiązania. 20 tys. zł nagrody przeznaczy na dalsze prace badawcze nad projektem.
Mgr inż. Gabriela Hodacka jest absolwentką studiów inżynierskich na kierunkach energetyka na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki PK oraz inżynieria chemiczna na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, a także studiów magisterskich na kierunku technologia chemiczna na WIiTCh. Obecnie kontynuuje kształcenie w Szkole Doktorskiej PK w dyscyplinie inżynieria chemiczna. Jej opiekunem naukowym jest prof. dr hab. inż. Marcin Banach z WIiTCh Politechniki Krakowskiej.
Program grantowy SOFIA (Science Onde Flow Innovation Academy) nagradza pomysły, które mają szansę realnie przyczynić się do globalnej transformacji energetycznej. Nagrodą w programie są środki na rozwój, a także mentoring i wsparcie w zakresie promocji i dostępu do danych. Organizatorem inicjatywy jest ONDE SA, a partnerami AGH, ZPUE, Politechnika Bydgoska i Stowarzyszenie „Z energią o prawie”.
(m)
Dramatyczne skutki ostatniego trzęsienia ziemi w Turcji i Syrii sprawiły, iż wróciło pytanie o to, w jaki sposób skutecznie zabezpieczać budynki na wypadek tak gwałtownych zjawisk sejsmicznych? Pomoc w tej sprawie zaoferować mogą naukowcy Politechniki Krakowskiej, którzy opracowali technologię polimerowych złączy podatnych. Prof. Arkadiusz Kwiecień z Katedry Mechaniki Budowli i Materiałów Wydziału Inżynierii Lądowej PK, tłumaczył ostatnio na antenie Radia Kraków zalety oferowanego rozwiązania.
– Na Politechnice Krakowskiej rozwinęliśmy technologię polimerowych złączy podatnych. Na terenach sejsmicznych potrzebujemy systemów, które przenoszą duże obciążenia, a równocześnie przenoszą duże deformacje, czyli odkształcenia, wszelkiego rodzaju przemieszczenia poziome. Jeśli konstrukcja potrafi lepiej przenieść przemieszczenia poziome, tym samym rozprasza energię, która jest dostarczana do budynku i dzięki temu konstrukcji łatwiej przetrwać trzęsienie ziemi – tłumaczył prof. dr hab. inż. Arkadiusz Kwiecień w rozmowie z redaktorem Jackiem Bańką.
– Nasze rozwiązania są w stanie przenosić duże obciążenia i duże deformacje równocześnie, a także zabezpieczają oddziaływanie między sobą dwóch elementów konstrukcyjnych kruchych. Wykonanie między nimi złącza podatnego powoduje, że rozkładamy naprężenia na większą powierzchnię i pozwalamy im przetrwać większe obciążenia – dodaje naukowiec z PK.
W wywiadzie dla Radia Kraków prof. Kwiecień podkreślał, że od kilku lat badacze z Politechniki we współpracy z naukowcami z Turcji, Włoch i Grecji, rozwijają technologię polimerowych złączy podatnych właśnie pod kątem zabezpieczenia budynków na terenach sejsmicznych. Cała rozmowa z prof. Arkadiuszem Kwietniem dostępna jest na stronie Radia Kraków. Ekspert z PK tłumaczył też, dlaczego straty w Turcji są tak ogromne, jak budynki reagują na wstrząsy o dużej skali oraz w jaki sposób można je zabezpieczyć, by zapobiec zniszczeniom w przyszłości.
ROZMOWA Z PROF. ARKADIUSZEM KWIETNIEM NA ANTENIE RADIA KRAKÓW >>> POSŁUCHAJ
Rozwiązania naukowców z PK są w stanie przenosić duże obciążenia i duże deformacje równocześnie, a także zabezpieczają oddziaływanie między sobą dwóch elementów konstrukcyjnych kruchych.
Prof. dr hab. inż. Arkadiusz Kwiecień pracuje w Katedrze Mechaniki Budowli i Materiałów Wydziału Inżynierii Lądowej PK. Zajmuje się zagadnieniami dynamiki podłoża i oddziaływaniem drgań na budowle. Szczególnie interesuje go zachowanie uszkodzonych betonowych i murowanych obiektów budowlanych. Zaproponował skuteczne w praktyce sposoby diagnostyki takich obiektów i metody naprawy uszkodzeń za pomocą polimerowych złączy podatnych lub też wzmacniania konstrukcji taśmami kompozytowymi. W swojej działalności wykorzystuje doświadczenie naukowe przy wdrażaniu prac badawczo-rozwojowych na rynku. W 2016 r. powstała firma FlexAndRobust Systems Sp. z o.o., która komercjalizuje innowacyjne rozwiązania powstające na Politechnice Krakowskiej.
Zachęcamy również do wysłuchania rozmowy z prof. Arkadiuszem Kwietniem w ramach audycji „Eureka”, emitowanej na antenie Programu I Polskiego Radia. Naukowiec mówił o zasadach budownictwa antysejsmicznego i stosowanych rozwiązaniach.
– Jeżeli chodzi o budynki niskie, jednorodzinne, to w Europie przyjęto normę „Eurokod 8”, czyli wytyczne, z jakiego materiału możemy budować, jakiego rodzaju zbrojenia stosować w elementach żelbetonowych i czy konstrukcja może być powiązana z elementami murowymi. Jeżeli konstrukcje były budowane zgodnie z tymi normami, to takie budynki mają szansę przetrwać mocniejsze trzęsienia ziemi. Około 600 tys. budynków w Turcji zostało zbudowanych przed wejściem normy w życie i dlatego mamy dosyć duży problem – podkreślał gość Jedynki PR.
POSŁUCHAJ ROZMOWY Z PROF. ARKADIUSZEM KWIETNIEM W PROGRAMIE I POLSKIEGO RADIA
(bk)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska podpisała umowę o współpracy z utytułowanym polskim klubem sportowym – Cracovią. Obejmie wspólne działania w obszarze naukowo-badawczym, działalność dydaktyczną, współpracę przy szkoleniu i doskonaleniu kadr oraz organizacji stażów i praktyk dla studentów. Politechnika włącza się w zainicjowany przez klub program edukacyjny „Pasy z Wiedzą”.
W oficjalnym ogłoszeniu współpracy Politechniki Krakowskiej z Cracovią uczestniczyli, od prawej: dr inż. Daniel Grzonka, prodziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, dziekan WIiTK, prezes Cracovii Mateusz Dróżdż oraz Tomasz Przekaza, dyrektor Działu Analiz KS Cracovia S.A. / Fot.Joanna Skowrońska
Naukowo-sportowa kooperacja, w której Politechnikę reprezentował będzie Wydział Informatyki i Telekomunikacji z dziekanem dr hab. inż. Pawłem Pławiakiem, prof. PK na czele, będzie się wiązać z szerokimi korzyściami dla obu stron. – Współpraca z Wydziałem Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej, to ważny krok w kierunku profesjonalizacji naszego klubu sportowego – mówi Mateusz Dróżdż, prezes Cracovii. – Zależy nam na tym, aby włączyć do procesu szkolenia piłkarskiego również młodych naukowców, którzy będą współpracować z nami przy analizowaniu danych liczbowych, generowanych w Cracovii. To oczywiście niewielki obszar wspólnych działań, ponieważ nasza umowa jest bardzo szeroka i zakłada jeszcze między innymi organizację wspólnych konferencji, spotkań naukowych czy tworzenie i opracowywanie prac naukowych. Wierzę, że wspólnie z Politechniką wniesiemy cenną wiedzę nie tylko do Cracovii, ale również do rozwoju piłki nożnej w całym kraju.
Prezes Cracovii dołączy do Rady Społeczno-Gospodarczej, która jest organem konsultacyjnym i doradczym działającym na rzecz wspierania Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK.
– Technologiczne innowacje i sprawne wykorzystywanie narzędzi do analizy zbiorów danych to dziś w sporcie klucz do zdobywania przewagi nad konkurencją. Wydział Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej specjalizuje się m.in. w tematyce sztucznej inteligencji, uczenia maszynowego, analizy danych, modelowania predykcyjnego czy cyberbezpieczeństwa. Wiedzą z tych obszarów będziemy się dzielić w ramach współpracy z klubem, angażując w nią także naszych studentów. Jesteśmy pewni, że taka zespołowa gra Politechniki z Cracovią przyniesie korzyści zarówno naszym studentom i naukowcom, jak i klubowi – mówi dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK. – Na początek planujemy organizację praktyk i staży dla studentów kierunków informatyka i matematyka stosowana, zwłaszcza w takich obszarach działalności klubu, które opierają się na analizie danych sportowych. Możliwość wykorzystania wiedzy teoretycznej zdobytej na studiach do praktyki w klubie sportowym to będzie nowe doświadczenie dla naszych studentów. Dotąd odbywali staże i praktyki przede wszystkim w firmach technologicznych i przemysłowych, instytucjach bankowych, działach IT. Teraz będą mogli zdobywać cenne doświadczenia zawodowe w czołowym polskim klubie sportowym, wspierając Cracovię w analizie danych, w tym statystycznych. To coraz prężniej rozwijający się sektor branży IT, który będzie potrzebował nowych specjalistów.
Jednym z planowanych wspólnych działań jest też realizacja prac dyplomowych i projektów naukowo-badawczych na tematy, inspirowane działalnością klubu, zarówno te związane z ekstraklasowymi zespołami – piłkarskim i hokejowym, jak i akademią szkolącą młodzież i departamentami zarządczymi. – Sukcesy badawcze naszych naukowców i wysokie umiejętności analityczne naszych studentów naturalnie kierują nas też ku współpracy badawczo-rozwojowej – podkreśla dr inż. Daniel Grzonka, prodziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej. – Wykorzystanie zaawansowanych technologii, takich jak analiza zbiorów danych, sztuczna inteligencja czy modelowanie predykcyjne, może znacząco wesprzeć Cracovię w optymalizacji wyników sportowych, lepszym zarządzaniu zasobami oraz doskonaleniu strategii. Wierzymy, że taka współpraca przyniesie wymierne efekty. Liczymy też na aktywny udział klubowych w organizowanych przez nas konferencjach i seminariach, gdzie będą omawiane zagadnienia związane z wykorzystaniem technologii w sporcie, zarządzaniem organizacjami oraz promocją. Transfer wiedzy będzie się więc odbywał w obu kierunkach.
Politechnika Krakowska włącza się zainicjowany przez Cracovię program „Pasy z Wiedzą”, bo podziela przekonanie o ogromnej wadze aktywności fizycznej, potrzebie jej promowania i wykorzystywania zdobyczy nauki do wspierania sportowej działalności. Sport od początku istnienia uczelni jest ważnym obszarem aktywności pracowników i studentów Politechniki. Jest otwarta też na inne nowe partnerstwa z organizacjami sportowymi – związkami i klubami, które są zainteresowane naukowym wsparciem ze strony specjalistów i studentów PK.
„Pasy z Wiedzą” to program edukacyjny Cracovii skierowany do szkół oraz uczelni dostosowany do różnych grup wiekowych. Trenerzy i zawodnicy Akademii Cracovii, wspólnie ze szkołami, organizują spotkania, w trakcie których promują aktywny i zdrowy tryb życia. Każde spotkanie jest zakończone dedykowanym treningiem. W szkołach ponadpodstawowych oraz na uczelniach program jest realizowany m.in. w formie wykładów, które mają przybliżyć pracę oraz możliwości rozwoju w ramach pracy w różnych pionach klubu sportowego. Spotkania te mają charakter wykładów (prezentacji), w czasie których zarząd oraz dyrektorzy poszczególnych działów dzielą się swoją wiedzą i wymieniają doświadczeniami z młodzieżą. Współpraca z Politechniką Krakowską będzie też polegać na wspólnych projektach badawczych i innych, w tym dedykowanych studentom. Ważną jej cześcią będzie wsparcie w zakresie analizy danych, pozyskiwanych przez klub w czasie meczów i treningów. – Zarówno pierwsza drużyna, jak i akademia generują codziennie mnóstwo danych liczbowych, zarówno motorycznych jak i techniczno-taktycznych. Współpraca z Politechniką pomoże nam w ich opracowywaniu, dzięki czemu wzniesiemy analizę ilościową na wyższy poziom – mówi Tomasz Przekaza, dyrektor Działu Analiz Cracovii. – Oko trenera bywa zawodne, możemy wyciągać fałszywe wnioski, a z liczbami się nie dyskutuje. Gdy dostajemy konkretne dane, jest większa szansa, że wyciągnięte wnioski będą prawidłowe. Jestem pewien, że taki sposób funkcjonowania poprawi naszą boiskową jakość.
Współpraca z Cracovią to nie pierwsza inicjatywa, w której Politechnika Krakowskiej angażuje się w eksperckie wsparcie dla sportowców. Politechniczni inżynierowie współpracują od tego roku z Polskim Związkiem Narciarskim w obszarze innowacyjnych rozwiązań dla sportów zimowych, w tym szczególnie kadr narodowych w skokach narciarskich. Bazą do wspólnych działań jest infrastruktura Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej PK z unikatowymi narzędziami do badań z zakresu inżynierii wiatrowej. Gościli w nim już prezes PZN Adam Małysz oraz członkowie sztabu trenerskiego i technicznego pracującego z polskimi skoczkami, m.in. Thomas Thurnbichler, Mathias Hafele i Arvid Endler. Podczas serii spotkań uzgadniano możliwości wsparcia treningów serią ćwiczeń w tunelu pod obciążeniem strumieniem powietrza na poziomej platformie pomiarowej oraz serii pomiarów oporu aerodynamicznego tkanin, z których szyte są stroje skoczków narciarskich. Przygotowany został także wspólny wniosek grantowy, w którym PK i PZN aplikują o środki badania pozycji dojazdowej oraz odbicia zawodników kadry olimpijskiej w skokach narciarskich w kontrolowanych warunkach napływającego powietrza na specjalnej platformie w tunelu aerodynamicznym.
(mas)
Konferencja prasowa prezentująca współpracę Cracovii z Politechniką Krakowską
{fastsocialshare}
Pięć krakowskich uczelni i opracowane na nich technologie, które w przyszłości mogą stać się dostępnymi na rynku produktami lub usługami. Tak zapowiada się wydarzenie Demo Day Innowacji 4.0, które odbędzie się już 9 marca o godz. 10.00 w Auditorium Maximum UJ. Nie zabraknie oczywiście rozwiązań proponowanych przez zespoły badawcze z Politechniki Krakowskiej.
Demo Day Innowacji 4.0 współorganizują Centra Transferu Technologii pięciu krakowskich uczelni: Politechniki Krakowskiej, Akademii Górniczo-Hutniczej, Uniwersytetu Ekonomicznego, Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu Rolniczego. – Demo Day Innowacji organizujemy wspólnie po raz drugi. Uważamy, że zaprezentowanie oferty technologicznej pięciu uczelni w jednym miejscu, przynosi dodatkowe korzyści i spowoduje większe zainteresowanie przedsiębiorców naszym wydarzeniem – mówi mgr inż. Marlena Marek z Zespołu ds. komercjalizacji Centrum Transferu Technologii PK. – Chcemy podkreślić gotowość do współpracy i stać się dla firm z sektora MŚP swoistym „działem badawczo-rozwojowym”. Zwłaszcza, iż w najbliższym czasie planowane jest duże wsparcie finansowe z Programu Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki 2021-2027 (FENG) w zakresie wdrożeń nowych rozwiązań i współpracy sektora nauki z przedsiębiorstwami.
Przekrój wynalazków, które będą prezentowane podczas Demo Day będzie bardzo szeroki: od nowych urządzeń poprzez materiały, żywność funkcjonalną oraz ochronę środowiska naturalnego, aż po nowe terapie i leki. Wszystkie technologie mogą stać się dostępnymi na rynku produktami czy usługami o dużym znaczeniu dla społeczeństwa. Warunek jest jeden – muszą „wyjść z laboratorium”. To dlatego naukowcy z Politechniki Krakowskiej zaprezentują aż 18 innowacyjnych rozwiązań z różnych dziedzin.
Politechnika zaproponuje m.in. rozwiązania dla inżynierii biomedycznej. Przykładem może być materiał o zaawansowanych właściwościach biologicznych, który posiada zdolność wspierania naturalnej regeneracji kości. Wynalazek opracował zespół pod kierunkiem dr inż. Julii Radwan-Pragłowskiej. Technologia może znaleźć zastosowanie w klinikach stomatologicznych oferujących zabiegi wszczepienia implantów. Dzięki niej można wspierać proces regeneracji kości w trakcie przygotowywania pacjenta pod leczenie implantoprotetyczne.
To jednak nie jedyny politechniczny wynalazek, który może znaleźć zastosowanie w stomatologii. Podczas DEMO DAY zostanie zaprezentowana także innowacyjna technologia przygotowana przez zespół badaczy pod kierownictwem mgr inż. Moniki Topy-Skwarczyńskiej. Mowa o fotoutwardzalnych systemach polimerowych do wypełnień stomatologicznych.
Stosowane obecnie w gabinetach wypełnienia posiadają różne wady. W swoim składzie zawierają nanomery akrylanowe, które niekiedy działają alergizująco, a także składniki cyto- i genotoksyczne. Współczesne wypełnienia charakteryzują się również dużym skurczem polimeryzacyjnym, sprawiającym, że czasem między tkanką zęba a wypełnieniem tworzą się szczeliny brzeżne. Niestety, konsekwencją może być próchnica wtórna. Odpowiedzią na te wszystkie problemy stają się wypełnienia stomatologiczne nowej generacji, przygotowane przez badaczy z PK. Wypełnienie charakteryzuje się zmniejszonym skurczem polimeryzacyjnym, a także stabilnością barwy. System jest prosty i szybki w aplikacji, a jego właściwości użytkowe zbliżone są do naturalnych zębów.
Przekrój wynalazków, które będą prezentowane podczas Demo Day będzie bardzo szeroki: od nowych urządzeń poprzez materiały, żywność funkcjonalną oraz ochronę środowiska naturalnego, aż po nowe terapie i leki. Wszystkie technologie mogą stać się dostępnymi na rynku produktami czy usługami o dużym znaczeniu dla społeczeństwa.
Podczas Demo Day, Politechnika zaprezentuje technologie związane z odnawialnymi źródłami energii. W laboratorium Intensyfikacji Procesów Otrzymywania Bio- i Nanomateriałów na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK wraz z zespołem i partnerami z Instytutu Fizyki UJ opracowali nowego typu cienkowarstwowe ogniwa fotowoltaiczne. Posiadają one przewagę technologiczną zarówno nad tradycyjnymi ogniwami krzemowymi I generacji, jak i cienkowarstwowymi III generacji. Cechuje je szeroka funkcjonalność uzyskana m.in. dzięki takim cechom jak plastyczność, lekkość, niski koszt produkcji czy brak substancji toksycznych. Cienkowarstwowe ogniwa fotowoltaiczne nie tylko produkują ekologiczny prąd, ale mogą również stanowić element dekoracyjny budynków czy różnych powierzchni użytkowych.
Ciekawe rozwiązanie związane z poprawą bezpieczeństwa na górskich szlakach zaproponował zespół badawczy dr. inż. Krzysztofa Adama Ostrowskiego. Opracowany przez nich polimerowy łańcuch kompozytowy nie przewodzi ładunku elektrycznego i z powodzeniem może zabezpieczać szlaki turystyczne w wyżej położnych partiach górskich. O tym, jak potrzebne są tego typu rozwiązania, przekonaliśmy się w sierpniu 2019 r. Wówczas piorun uderzył w skały i łańcuchy na Giewoncie, w wyniku czego wielu ludzi zostało rannych, a pięć osób zmarło.
Wiele powstających na PK innowacji dedykowanych jest takim branżom, jak automatyka i robotyka czy mechanika. To choćby opracowana przez zespół pod kierownictwem mgr. inż. Jarosława Tulickiego maszyna indukcyjna z cewką pomiarową do monitoringu i diagnostyki stanu silnika lub luminescencyjne powłoki do precyzyjnych pomiarów w tunelach aerodynamicznych (projekt opracowany przez zespół mgr. inż. Macieja Pilcha).
Powyższe rozwiązania to tylko przykłady technologii, które powstały na Politechnice Krakowskiej, a które zostaną zaprezentowane w czasie Demo Day Innowacji 4.0. Pokazują one jak szeroki jest zakres tematyczny wynalazków. Wszystkie są równie ciekawe i bardzo użyteczne. Pełną ich ofertę można znaleźć na stronie internetowej wydarzenia. Warto tam zajrzeć, by dokładnie zapoznać się z opisem każdego wynalazku i przekonać się jak wiele niezwykłych technologii powstało na Politechnice Krakowskiej.
Podczas Demo Day w Auditorium Maximum będzie można porozmawiać z twórcami wynalazków rozwijanych w ramach projektu współfinansowanego przez Ministerstwo Edukacji i Nauki z programu Inkubator Innowacyjności 4.0. Wydarzenie będzie okazją do skorzystania z konsultacji z rzecznikami patentowymi z Okręgu Małopolskiego Polskiej Izby Rzeczników Patentowych czy z doradcami podatkowymi z Krajowej Izby Doradców Podatkowych. Podczas takich indywidualnych rozmów podpowiedzą oni jak skorzystać z ulg podatkowych na działalność B+R.
Przedstawiciele firm, które poszukują funduszy na dofinansowanie innowacyjnych rozwiązań, będą mogły porozmawiać z ekspertami sieci Enterprise Europe Network oraz Horyzontalnego Punktu Kontaktowego Polska Południowo-Wschodnia. Podmioty te na co dzień działają w ramach Centrum Transferu Technologii PK.
{fastsocialshare}
Narodowe Centrum Nauki rozstrzygnęło kolejne edycje konkursów MAESTRO i SONATA BIS. W obu zostało złożonych 427 wniosków, ale finansowanie na łączną kwotę ponad 188 mln złotych otrzymają 63 projekty. W gronie laureatów jest dr hab. inż. Katarzyny Matras-Postołek, prof. PK z WIiTCh.
Konkurs SONATA BIS odbył się już po raz dwunasty. Jest on skierowany do badaczy, którzy chcieliby powołać nowy zespół badawczy. Otrzymane środki można przeznaczyć m.in. na wynagrodzenia, stypendia dla studentów i doktorantów, zakup aparatury naukowo-badawczej czy też w celu pokrycia innych kosztów, które związane są z realizacja danego projektu. Spośród 400 złożonych wniosków zostało wyłonionych 58 laureatów (9 w obszarze nauk humanistycznych, społecznych i o sztuce, 33 w naukach ścisłych i technicznych oraz 16 w naukach o życiu).
Finansowanie w wysokości ponad 2,1 mln zł otrzymał projekt dr hab. inż. Katarzyny Matras-Postołek, prof. PK pn. „Szyte na miarę” perowskitowe kropki kwantowe jako element nowych funkcjonalnych nanomateriałów.
Drugim zorganizowanym przez NCN konkursem był MAESTRO przeznaczony jest dla doświadczonych naukowczyń i naukowców. W jego 14 edycji zostały złożone 72 wnioski spośród których wyłoniono 5 laureatów.
Grant przyznany przez NCN to nie jedyne tego typu wyróżnienie w dorobku dr inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK. Jest ona bowiem laureatką kilku nagród oraz stypendiów. Wśród nich znajduje się m.in. stypendium naukowe dla doktorantów z Funduszu im. Stanisława Pigonia Uniwersytetu Jagiellońskiego, stypendium naukowe dla wybitnych polskich doktorantów przebywających w Niemczech DAAD czy stypendium FNP w ramach projektu Homing Plus.
W 2015 r. dr inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK została laureatką programu TOP 500 Innovators organizowanego przez MNiSW, w ramach którego odbyła 9-tygodniowy staż na University of California w Berkeley w Stanach Zjednoczonych. Od 2014 r. jest również profesorem wizytującym na University of Jinan w Chinach. Dr inż. Katarzyna Matras-Postołek jest autorką i współautorką wielu prac naukowych, kilku międzynarodowych zgłoszeń patentowych oraz kilku monografii. W 2015 r. otrzymała ona złoty medal na 43. Międzynarodowej Wystawie Wynalazków Genewie.
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska zainaugurowała nowy rok akademicki, wyjątkowy, bo będzie w nim świętować jubileusz 80-lecia istnienia. Kształcenie na PK rozpoczęło 12 tysięcy studentów i doktorantów, w tym 3,6 tys. nowych studentów polskich i zagranicznych. Najlepsi z nich zostali uroczyście immatrykulowani podczas inauguracji w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia”. Przedstawiając im Politechnikę rektor prof. Andrzej Szarata podkreślał: – Nasza uczelnia jest w pełnym tego słowa znaczeniu wspólnotą akademicką typu universitas – uniwersytetem, posiadającym cztery różne oblicza, zwrócone w czterech kierunkach: nauki, techniki, kultury i sztuki. Patrząc na naszą 80-letnią historię możemy z dumą pochwalić się licznymi osiągnięciami wybitnych inżynierów, ich wkładem w rozwój kraju i świata. Życzkowski, Pielichowski, Ciesielski, Zin – to są nazwiska, które wszyscy znają. Ale Politechnika Krakowska to nie tylko inżynierowie i myśl techniczna. W naszych murach studiowali także wybitni artyści: Zdzisław Beksiński, Sławomir Mrożek, Jan Kanty Pawluśkiewicz, Marek Grechuta, Ewa Demarczyk, Andrzej Mleczko, Sebastian Karpiel Bułecka. To pokazuje, że nasza uczelnia potrafi w umiejętny sposób integrować te pozornie odległe obszary ludzkiej aktywności i skutecznie zaszczepiać je w sercach i duszach swoich wychowanków.
– Marzę, aby Politechnika była miejscem otwartym. Otwartym na współpracę, na pomysły, inicjatywy i innowacje. Aby była miejscem, z którego jesteśmy wszyscy dumni – mówił podczas inauguracji rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Teraźniejszość pełna wyzwań
Jako motto do inauguracyjnego wystąpienia rektor Andrzej Szarata wybrał słowa Marka Grechuty, absolwenta Politechniki Krakowskiej: „Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy, Ważnych jest kilka tych chwil, tych na które czekamy”. Rozważając – w jubileuszowym kontekście – relacje między przeszłością, teraźniejszością i przyszłością mówił: – Jedni mówią „Czerpać z doświadczenia, przeszłości”, inni „Carpe Diem, ważne jest tu i teraz”. Kiedy myślę o naszej Uczelni, jej roli we współczesnym świecie, o mojej roli jako rektora dochodzę do wniosku, że kiedy zarządza się pracą kilku tysięcy osób, kiedy swoimi decyzjami wpływa się także na ich przyszłość, kiedy w swoich rękach ma się kilkuletnie kształcenie młodych ludzi, które ma ich przygotować do życia w tych niełatwych czasach – to trudno nie zgodzić się z Grechutą. Bo to właśnie teraźniejsze decyzje, które opieramy na doświadczeniach przeszłości, kształtują przyszłość.
Podsumowując tylko ostatni czas w historii Politechniki – wychodzenia z wielkiej pandemicznej lekcji pokory, potem solidarności z zaatakowaną przez Rosję Ukrainą, straty rektora Andrzeja Białkiewicza, a z drugiej strony wspaniałego dla PK wyniku ewaluacji oraz sukcesów naukowych i w pozyskiwaniu środków na inwestycje prof. Szarata przyznawał: – Nie był to łatwy czas, ale dzisiaj wiem, że sobie poradziliśmy i dzięki tym doświadczeniom jesteśmy jeszcze silniejsi. Zawsze byliśmy razem jako wspólnota. Wierzę, że damy sobie radę z każdą sytuacją, jaka nas spotka.
Przedstawiając grono rektorskie, w którym pracować będą w kadencji 2024-2028 m.in. dwie nowe prorektor dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik (ds. nauki) i dr hab. inż. Katarzyna Bizon (ds. kształcenia i współpracy z zagranicą) rektor Szarata przyznawał: – To nowe otwarcie, z nowym gronem rektorskim, które tak naprawdę nie wie co go w tym roku i latach następnych czeka. Nie będzie łatwo zarządzać uczelnią.
Nowe władze rektorskie PK
Rektor PK wskazywał tu przede wszystkim na zbyt niskie nakłady państwa na naukę i postrzeganie finansowania uczelni jako kosztu, a nie inwestycji: – A przecież jedna złotówka zainwestowana w szkolnictwo wyższe przekłada się na 13 zł zysku w długoterminowej perspektywie. Brak zrozumienia tego faktu jest problemem, który musimy przezwyciężyć. Jako szkoły wyższe mamy naprawdę bardzo dużo kłopotów, z którymi musimy sobie na co dzień radzić w naszej pracy. Chociażby ustawa o zamówieniach publicznych, która często utrudnia prowadzenie badań i realizację projektów. Jeżeli chodzi o wynagrodzenia dla pracowników nastąpiła niewielka zmiana w zeszłym roku – 20% podwyżki – ale to wciąż kropla w morzu potrzeb, jeśli chodzi o poprawę warunków finansowych naszych pracowników. Wielkie wyzwanie to kłopoty, które przeżywają teraz młodzi ludzie – problemy psychologiczne, problemy z utrzymaniem się w dużych miastach takich jak Kraków. To są wyzwania, którym – jako wspólnota akademicka – będziemy musieli sprostać. Mimo świadomości trudności nie poddajemy się. Nadal będziemy kształcić na najwyższym poziomie, prowadzić badania naukowe, rozwijać współpracę z partnerami samorządowymi i gospodarczymi, wspierać potrzebujących inżynierskiej pomocy. Jesteśmy świadomi naszej społecznej odpowiedzialności, dlatego w działalności badawczej odpowiadamy na współczesne problemy i potrzeby.
TRANSMISJA INAUGURACJI ROKU AKADEMICKIEGO
Społecznie odpowiedzialni inżynierowie z PK
Rektor prezentował m.in. przełomowe badania prowadzone przez naukowców Politechniki, w tym tak ważne jak prace nad terapiami na raka (jelita grubego, prostaty czy glejaka), wykorzystaniem rzeczywistości wirtualnej i sztucznej inteligencji i w medycynie, ochronie przeciwpowodziowej, nowoczesnym projektowaniu, czy projekty poświęcone energetycznej transformacji z wykorzystaniem wodoru i odnawialnych źródeł energii, magazynowanej w innowacyjny sposób. Podkreślał doniosłość partnerstw uczelni na szczeblu międzynarodowym m.in. z Europejską Organizacją Badan Jądrowych CERN oraz inicjatywą Poland in Silicon Valley Center for Science, Innovation, and Entrepeneurship. Wykład inauguracyjny podczas uroczystości na PK wygłosił w tym roku prof. Christoph Schäfer, naukowiec związany od 1999 r. z Europejską Organizacją Badań Jądrowych, gdzie pełnił wiele ważnych funkcji m.in. starszego doradcy dyrektora generalnego, odpowiedzialnego za stosunki z państwami niebędącymi członkami CERN oraz stowarzyszonymi państwami członkowskimi w Europie i Azji Środkowej. W prezentacji pt. „„CERN: A marvel of technology to explore the laws of the universe” prof. Schäfer mówił m.in. o dokonaniach i planach CERN-u na dalsze odkrywanie tajemnic wszechświata, a także o wkładzie w jego rozwój naukowców Politechniki Krakowskiej, współpracujących z CERN od ponad 30 lat.
Wykład inauguracyjny wygłosił prof. Christoph Schäfer z Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych
Dużą wagę Politechnika przywiązuje także do współpracy na szczeblu krajowym i regionalnym, zwłaszcza przez zaangażowanie ekspertów i studentów w działania o ważnym społecznie wymiarze. Jak przypominał rektor, tylko w ostatnim czasie Politechnika jest liderem zielonej rearanżacji krakowskiego Rynku i eksperckiego wsparcia dla budowy metra w Krakowie, angażuje się w zapewnienie bezpieczeństwa łańcuchów dostaw dla polskiego przemysłu obronnego, w projekty służące zrównoważonej gospodarce komunalnej, w rewitalizację miast i regionów czy unowocześnianie transportu.
Ważną rolę w realizowaniu misji społecznej odpowiedzialności uczelni odgrywają twórczy i bardzo zaangażowani w ponadprogramowe obowiązki studenci Politechniki. Rektor zdradzał jaki jest klucz do – rozwijającej się z w ostatnich latach z podwójną siłą – aktywności naukowej studentów PK: – Dbamy o jak najwyższą jakość edukacji. Kształcenie oparte na nowoczesnych programach studiów dostosowujemy do zmieniających się trendów współczesnej gospodarki. Ale też mocno stawiamy na nowoczesne kształcenie, bo tego oczekuje młodzież, którą w dzisiejszych czasach trzeba zaciekawić nauką. W ostatnich latach podwoiliśmy liczbę studentów w kołach naukowych. Kluczem jest praca zespołowa, swoboda w zdobywaniu wiedzy, atrakcyjna forma zajęć, inspirujące relacje koleżeńskie, które przeradzają się często w przyjaźń, ale też opieka uczelni nad uzdolnioną młodzieżą, w tym mocne finansowanie jej aktywności w ramach FutureLab PK i ruchu kół naukowych. Mamy ich na uczelni blisko 100, działa w nich 1600 studentów!
Nowi studenci PK. Immatrykulację prowadziła prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą prof. PK Katarzyna Bizon
Strategiczne inwestycje – dla badań oraz rozwoju studentów i naukowców
Rozkwit uczelni i stwarzanie pracownikom i studentom możliwości rozwoju nie byłyby możliwe bez strategicznych inwestycji. W tym roku Politechnika wzbogaciła się m.in. o nowe Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej oraz Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych, nowe strefy studenckie. Teraz przed uczelnią kolejne ważne przedsięwzięcia inwestycyjne – budowa w Czyżynach siedziby dla Wydziału Informatyki i Telekomunikacji (rozstrzygnięto już konkurs architektoniczny na jego projekt), wspólny z miastem Kraków projekt ogrodu-parku wokół Pałacu w Łobzowie, remonty i modernizacje uczelnianych budynków – w tym akademików i Biblioteki PK (warte ponad 60 mln) oraz otwieranie kolejnych stref służących studentom do relaksu i zespołowej pracy.
Wśród strategicznych celów uczelni jest też wzmacnianie marki i prestiżu Politechniki Krakowskiej: – Jeżeli chcemy być postrzegani jako ważny partner w strategicznych przedsięwzięciach, musimy w sposób aktywny i ciągły komunikować nasz potencjał naukowy. Stąd nasza obecność na ważnych wydarzeniach, a także udział specjalistów Politechniki Krakowskiej w prestiżowych gremiach. Stąd też powołanie Klubu Biznesu. Taka proaktywna działalność oparta także na relacjach międzyludzkich i realizowana zgodnie z planem, strategią uczelni przynosi konkretne efekty.
O Politechnice Przyszłości prof. Andrzej Szarata mówił: – Marzę, aby Politechnika była miejscem otwartym. Otwartym na współpracę, na pomysły, inicjatywy i innowacje. Aby była miejscem, z którego jesteśmy wszyscy dumni.
Medale, nagrody, wyróżnienia
Podczas uroczystej inauguracji roku akademickiego wręczono medale, odznaczenia i nagrody naukowe oraz za aktywność studencką. Przyznane przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę odznaczenia państwowe wręczył Piotr Ćwik, zastępca szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.Odczytał także list prezydenta RP do społeczności PK.
Medalami Złotymi za Długoletnią Służbę odznaczeni zostali: dr inż. arch. Urszula Nowacka-Rejzner, prof. PK, dr hab. inż. Andrzej Szromba, prof. PK, dr hab. inż. Bogdan Szybiński, prof. PK, dr inż. Mariusz Dudek, dr inż. Joanna Płażek, dr inż. arch. Krzysztof Wielgus, dr inż. Teresa Zych, mgr Małgorzata Kurowska, mgr Małgorzata Lemek, mgr Joanna Koszałka, mgr Paulina Kot, mgr Renata Wilczek, inż. Łukasz Gajos.
Odznaczenia państwowe w imieniu prezedenta RP wręczył minister Piotr Ćwik
Medalem Srebrnym za Długoletnią Służbę odznaczeni zostali: dr hab. inż. Michał Juszczyk, prof. PK, dr inż. Katarzyna Baran-Gurgul, dr Magdalena Grzech, dr inż. Dariusz Mierzwiński, dr inż. Izabela Tylek, mgr Marii Pietrukowicz, Danuta Skrzypek.
Medalem Brązowym za Długoletnią Służbę odznaczeni zostali: dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, dr inż. Marcin Malec, dr inż. Marcin Morawski, dr inż. Bartosz Rozegnał, dr Krzysztof Wesołowski, dr inż. arch. Agnieszka Wójtowicz-Wróbel, dr inż. Daniel Ziemiański, mgr Magdalena Kalarus.
Medale Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania w imieniu minister edukacji narodowej wręczyła dr Gabriela Olszowska, Małopolska Kurator Oświaty. Otrzymali je: prof. dr hab. inż. Zbigniew Latała, prof. dr hab. inż. Edyta Plebankiewicz, prof. dr hab. inż. Aleksander Prociak, dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK, dr hab. inż. Izabela Hager, prof. PK, dr hab. inż. Adam Warzecha, prof. PK, dr inż. Władysław Egner, dr inż. arch. Piotr Setkowicz, dr inż. Kazimierz Wojtas.
Podczas inauguracji wręczono także nagrody za osiągnięcia naukowe. Nagrodę I stopnia imienia Profesora Zbigniewa Engela otrzymała dr inż. Monika Topa-Skwarczyńska z Katedry Biotechnologii i Chemii Fizycznej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej za osiągnięcia naukowe w dziedzinie nauk podstawowych, w szczególności za pracę doktorską pt. „Synteza i badania nowych wysokowydajnych systemów fotoinicjujących dedykowanych do dentystycznych fotoutwardzalnych materiałów polimerowych”. Nagrodę wręczył dr Zbigniew Engel Junior, reprezentujący Fundację Rodziny Engelów.
Nagrodami Fundacji Wspierania Młodych Talentów Profesora Janusza Magiery przy Politechnice Krakowskiej wyróżnieni zostali:
– nagrodą I stopnia: mgr inż. arch. Mateusz Binda, absolwent studiów I i II stopnia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, za całokształt osiągnięć w zakresie wykorzystywania technologii proekologicznych w projektowaniu budynków, otrzymane liczne nagrody w konkursach branżowych, publikacje naukowe oraz popularyzację rozwiązań przyjaznych dla środowiska naturalnego
– nagrodą II stopnia: mgr inż. Maciej Gibas, absolwent studiów I i II stopnia na Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej. Nagrodę przyznano za całokształt osiągnięć w czasie studiów, opracowanie technologii wykorzystania odpadów z elektrowni wiatrowej w technologii druku 3D, opublikowane artykuły naukowe i podręcznik akademicki, udział w projektach badawczych.
Wręczenia dokonał prezes Fundacji prof. Janusz Magiera.
W tym roku po raz pierwszy przyznana została Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej za szczególne osiągnięcia organizacyjne studentów i doktorantów. Nagrody indywidualne otrzymali: mgr inż. Maciej Czyż, Krzysztof Kusak, Wioleta Łoś, mgr inż. Marta Tyrka. Nagrodę zespołową otrzymali: inż. Jakub Baran, Kamil Dziedzic, inż. Sandra Kiwior, Jakub Kubica, Gabriela Obrzud, Jakub Sapeta, Natalia Sołtysek.
W tym roku, po raz trzeci, przyznany został „Puchar prof. Izydora Stella-Sawickiego, założyciela i pierwszego rektora Politechniki Krakowskiej” dla wyróżniającego się wydziału Politechniki. Otrzymał go Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki, w którego imieniu wyróżnienie odebrał go dziekan dr hab. inż. Stanisław Rybicki (na zdjęciu obok).
Słowo do społeczności uczelni skierowały prezes Stowarzyszenia Wychowanków PK Izabela Paluch i przewodniczący Samorządu Studenckiego Mateusz Dąbrowski. List wojewody małopolskiego Jana Krzysztofa Klęczara odczytała pierwsza zastępca wojewody Elżbieta Achinger.
12 tysięcy studentów i doktorantów
W 80. roku akademickim kształcenie rozpoczęło na Politechnice Krakowskiej 12 tys. studentów i doktorantów, w tym 3,6 tys. polskich i zagranicznych studentów nowo przyjętych na studia I i II stopnia na ponad 30 kierunkach studiów. W rekrutacji na studia I stopnia największą popularnością cieszyły się kierunki informatyczne (informatyka, informatyka stosowana, informatyka w inżynierii komputerowej), a także: architektura, budownictwo, architektura krajobrazu, elektrotechnika i automatyka, automatyka i robotyka oraz odnawialne źródła energii i infrastruktura komunalna. Główne obchody jubileuszu 80-lecia Politechnika zaplanowała na cały 2025 rok.
(mas)
Fot. Joanna Skowrońska
{fastsocialshare}
Historia zatoczyła koło. Prof. Stanisław Juchnowicz, zmarły w 2020 r. wybitny architekt, wieloletni pracownik Politechniki Krakowskiej i były dziekan Wydziału Architektury PK, był członkiem zespołu, który projektował Nową Hutę. Dziś ta dzielnica Krakowa – m.in. dzięki zaangażowaniu architektów krajobrazu z PK – została Pomnikiem Historii. 3 lutego prezydent Polski Andrzej Duda wręczył prezydentowi Krakowa Jackowi Majchrowskiemu rozporządzenie ogłaszające „Kraków – zespół architektoniczny i urbanistyczny dzielnicy Nowa Huta” Pomnikiem Historii. W uroczystości w Pałacu Prezydenckim wziął udział prof. Zbigniew Myczkowski z PK, kierownik zespołu, który opracował wytyczne w zakresie ochrony i kszałtowania krajobrazu dzielnicy.
Nowe obiekty na liście Pomników Historii to – poza zespołem architektonicznym i urbanistycznym Nowej Huty – również: Jabłeczna – prawosławny klasztor św. Onufrego, Małujowice – kościół parafialny pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła, Opatów – zespół kolegiaty pod wezwaniem św. Marcina Biskupa, Radom – zespół klasztorny Bernardynów, Stoczek Klasztorny – Sanktuarium Matki Pokoju, Supraśl – klasztor Męski Zwiastowania NMP, Tum – zespół archikolegiaty pw. NMP i św. Aleksego, Warszawa – gmach dawnego Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. – Pielęgnowanie tych pereł, które są, bardzo często ukryte i zapomniane, ma ogromne znaczenie dla zrozumienia wielkiej siły, jaka tkwi w nas i w naszej tradycji, z której mamy wręcz obowiązek być dumni – zaznaczył prezydent Andrzej Duda podczas uroczystości w Pałacu Prezydenckim.
Uznanie za Pomnik Historii jest jedną z form ochrony zabytków w Polsce. Dotychczas miano to zostało nadane 123 obiektom i miejscom w kraju, szczególnie cennym dla kultury narodowej. W Krakowie za Pomnik Historii uznano Stare Miasto, Opactwo Benedyktynów w Tyńcu, Kopiec Kościuszki, a teraz Nową Hutę. Dzisiejsze wydarzenie jest pozytywnym finałem wieloletnich zabiegów wielu środowisk o docenienie krajobrazu kulturowego obszaru XVIII dzielnicy Krakowa i dopełnieniem inicjatyw promujących jej dziedzictwo. Uznanie roli Nowej Huty w historii Polski pozwoli rozwijać turystykę kulturową, edukację historyczną, ale też otwiera drogę do starań o wpis tej części miasta na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Początki Nowej Huty W 1949 r. rozpoczęła się budowa kombinatu metalurgicznego pod Krakowem, a także osiedla mieszkaniowego dla przyszłych pracowników. Generalnym projektantem Nowej Huty mianowano Tadeusza Ptaszyckiego, który do współpracy przy ogromnym przedsięwzięciu zaprosił Stanisława Juchnowicza, kierownika Pracowni Urbanistycznej zajmującej się odbudową Gdańska. Młody architekt objął stanowisko głównego projektanta w Biurze Projektów Nowej Huty. Pracował nad kształtem jej układu przestrzennego i był projektantem zespołów mieszkaniowych. W 1954 r. Stanisław Juchnowicz rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną w Katedrze Urbanistyki na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Z uczelnią związał się na wiele lat. Prof. Juchnowicz za swoje najbardziej udane nowohuckie dzieło uważał osiedle B-2 (dziś Osiedle Zielone), otoczone: aleją Róż, ulicami Mościckiego, Wojciechowskiego i Żeromskiego. Więcej na temat prof. Stanisława Juchnowicza, wybitnego architekta i urbanisty, Honorowego Obywatela Miasta Krakowa, można przeczytać w archiwalnym numerze czasopisma „Nasza Politechnika”.
Plan Nowej Huty oparto na pięcioboku. W ten układ wpisano plac Centralny, od którego promieniście odchodziły główne arterie, tworzące podział przestrzeni na cztery sektory: A, B, C, D. Ulice miasta przecinały się pod kątem prostym tworząc kwartały pod zabudowę. W odróżnieniu jednak od luźnego modernistycznego założenia plan był zwarty, a budynki tworzyły ścisłe ciągi zabudowy. W 1951 r. Nowa Huta została przyłączona do Krakowa jako dzielnica.
Starania o ochronę dziedzictwa dzielnicy
Ogromnym walorem Nowej Huty jest fakt, że składa się zarówno z charakterystycznej architektury i unikatowej siatki urbanistycznej, jak i dobrze zachowanych obiektów, z których wiele utrzymało do dziś pierwotne funkcje użytkowe. W trosce o ochronę dziedzictwa Nowej Huty, w 2004 r. układ urbanistyczny dzielnicy został wpisany do rejestru zabytków. W 2010 r. został przygotowany pierwszy wniosek o uznanie centrum Nowej Huty za Pomnik Historii. W 2013 r. centrum Nowej Huty zostało objęte planem miejscowym, chroniącym wszystkie elementy kształtujące urbanistykę dzielnicy.
Stanisław Juchnowicz pracował nad kształtem jej układu przestrzennego i był projektantem zespołów mieszkaniowych
W 2014 r. miasto Kraków podjęło starania o utworzenie w Nowej Hucie parku kulturowego. Diagnozę i wytyczne w zakresie ochrony i kształtowania krajobrazu dzielnicy stworzyli członkowie zespołu projektowego z Politechniki Krakowskiej, pod kierunkiem prof. dr. hab. inż. arch. Zbigniewa Myczkowskiego. Eksperci z PK mogli czerpać m.in. ze swojego bogatego doświadczenia. Zespół prof. Zbigniewa Myczkowskiego z ówczesnego Instytutu Architektury Krajobrazu (obecnie Katedra Architektury Krajobrazu) Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, w składzie: dr inż. arch. Krzysztof Wielgus, dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK, mgr inż. arch. kraj. Karol Chajdys, mgr inż. arch. kraj. Karolina Latusek, mgr inż. arch. kraj. Paulina Nosalska, dr inż. arch. Wojciech Rymsza-Mazur, prof. PK, mgr inż. arch. kraj. Olena Zapolska, otrzymał w 2013 r. Nagrodę Miasta Krakowa za „Plan ochrony Parku Kulturowego Stare Miasto”.
W 2020 r. obszar Parku Kulturowego Nowa Huta objął 376 hektarów, w tym m.in.: wpisany do rejestru zabytków układ urbanistyczny Nowej Huty, postmodernistyczne os. Centrum E, tereny wokół Zalewu Nowohuckiego i Nowohuckiego Centrum Kultury, część dawnej wsi Krzesławice wraz z posiadłością dworską, należącą niegdyś m.in. do Hugona Kołłątaja i Jana Matejki, a także gotycki drewniany kościół św. Bartłomieja z XV w. W dokumencie dotyczącym uznania Nowej Huty za Pomnik Historii, złożonym w 2022 r., oprócz wskazania na wyjątkową architekturę nowohuckiego centrum, zostały uwzględnione także ważne wydarzenia związane z dzielnicą, m.in. narodziny ruchu solidarnościowego, działalność opozycyjna w PRL, a także znaczenie dzieł literackich i filmowych, polityka kulturalna, prace rewaloryzacyjne, wprowadzone formy ochrony, zaangażowanie społeczności lokalnej. W rozporządzeniu prezydenta RP w sprawie uznania Nowej Huty za Pomnik Historii, możemy przeczytać, że obszar „Kraków – zespół architektoniczny i urbanistyczny dzielnicy Nowa Huta” obejmuje najstarszą część dzielnicy, kształtowaną od drugiej połowy XX w.
(prezydent.pl, krakow.pl, bk)
{fastsocialshare}
3 października 2024 r. Politechnika Krakowska zainauguruje uroczyście 80. rok akademicki. Wydarzenie odbędzie się o godz. 10.30 w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” na kampusie głównym PK. Poprzedzi je Msza Święta (o godz. 9.00) w Bazylice św. Floriana przy ul. Warszawskiej 1. Po niej pochód władz uczelni, senatorów i studentów PK przejdzie ul. Warszawską do budynku „Działowni”. Pochód poprowadzi Krakowska Orkiestra Staromiejska. Najważniejszym punktem inauguracji będzie immatrykulacja studentów, reprezentujących wszystkie wydziały PK. Wykład inauguracyjny pt. „CERN: A marvel of technology to explore the laws of the universe” wygłosi prof. Christoph Schäfer z Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN). W programie uroczystości także m.in. wręczenie odznaczeń państwowych i medali KEN oraz nagród naukowych. Uroczystości w dniu 3 października towarzyszyć będzie Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata”. Uczestników wydarzenia uprzejmie prosimy o zapoznanie się z informacjami organizacyjnymi.
Inauguracja będzie transmitowana online w serwisie głównym oraz mediach społecznościowych uczelni. Politechnika Krakowska inauguruje 80. rok akademicki, a jubileusz świętować będzie od stycznia do grudnia 2025 r.
{fastsocialshare}
Tworzywa sztuczne – z tą nazwą spotkał się niemal każdy, ale mało kto zna się na nich tak jak studentka PK Kinga Krużel. Jej wiedza ujęta w pracy dyplomowej zachwyciła jury konkursu zorganizowanego przez Polski Związek Przetwórców Tworzyw Sztucznych.
Inż. Kinga Krużel znalazła się w gronie finalistek konkursu na najlepsza pracę dyplomową z zakresu nowatorskiego zastosowania tworzyw sztucznych. Za prace zatytułowaną „Ocena wpływu kondycjonowania na strukturę i właściwości nanokompozytów biopoliamidu z nanocelulozą” otrzymała wyróżnienie. Wyniki swoich badań studentka Politechniki Krakowskiej przedstawiła podczas finału konkursu. Finał odbył się na Politechnice Warszawskiej, a Kindze Krużel podczas niego towarzyszyła promotorka dr inż. Agnieszka Leszczyńska oraz recenzent pracy dr Konstantinos Raftopoulos.
Tworzywa sztuczne zrewolucjonizowały wiele dziedzin życia. W świadomości społecznej często kojarzą się one z zagrożeniem dla środowiska. Rynek ten jednak ciągle się rozwija, choćby w związku z ideą zrównoważonego rozwoju. Jej realizacja widoczna jest m.in. w zastępowaniu w produkcji przemysłowej tworzyw pochodzenia petrochemicznego materiałami polimerowymi opartymi o surowce odnawialne.
Kinga Krużel opracowała nową koncepcję „zielonego” materiału kompozytowego do zastosowań w przemyśle maszynowym, np. do wytwarzania rurek przewodów paliwowych. Materiał ten łączy dwa biomateriały, takie jak biopoliamid 1010 i nanokryształy celulozowe (CNC). Napełniacze celulozowe są z jednej strony silnie hydrofilowe, a jednocześnie wywołują efekt barierowy w stosunku do dyfundujących cząsteczek wody. Przy ich zastosowaniu pojawia się pytanie o to, jak kompozyty bioPA/CNC będą się zachowywać w warunkach kondycjonowania. Zjawisko to jest wykorzystywane między innymi w procesach automatycznego montażu elementów wtryskowych na linii produkcyjnej w celu zapobiegania pękaniu detali – tłumaczy autorka wyróżnionej pracy.
Studentka badaniom kondycjonowania poddała kompozyty z trzema rodzajami napełniaczy celulozowych, różniących się budową powierzchniową. Na podstawie tych badań stwierdziła ona, że typ modyfikacji powierzchniowej napełniacza ma wpływ na krystaliczność, sorpcję rozpuszczalników a także charakterystykę termomechaniczną bionanokompozytów.
Z badań studentki wynika, że bionanokompozyty mogą potencjalnie zostać zastosowane m. in. w przemyśle motoryzacyjnym (np. do produkcji rurek paliwowych).
Jak dodaje inż. Kinga Krużel do podjęcia takiej tematyki zainspirowały ją badania dr inż. Agnieszki Leszczyńskiej nad materiałami kompozytowymi oraz obecne trendy związane z coraz częstszym wdrażaniem i testowaniem materiałów pochodzących ze źródeł odnawialnych.
Kinga Krużel ukończyła na Politechnice Krakowskiej studia I stopnia na kierunku technologia chemiczna na specjalizacji technologia polimerów. Obecnie kontynuuje ona naukę na studiach magisterskich na tym samym kierunku. Jak sama przyznaje badania nad wytrzymałością i potencjalnymi zastosowaniami bionanokompozytów to nie jedyne jej zainteresowania. Na polu naukowym fascynuje ją także temat optymalizacji wytwarzania kapsuł, które mają potencjalne zastosowanie jako nośniki leków, a także badanie ich stabilności, a to wszystko pod kątem przeciwdziałania takim chorobom jak nowotwory, czy niedokrwienne udary mózgu.
(jg)
{fastsocialshare}
Wilhelm Sasnal, Rafał Bujnowski i Marcin Maciejowski zostali oficjalnie ogłoszeni Ambasadorami Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Byli studentami Wydziału, a architektura i inspiracje z niej czerpane pozostały ważną częścią ich twórczej drogi zawodowej, choć nie jest nią praktykowanie architektury. Wszyscy są dziś uznanymi w świecie artystami – malarzami, także rysownikami, grafikami. Nowych Ambasadorów WA PK ogłoszono 1 października 2024 r. podczas wydziałowej inauguracji roku akademickiego. Wyróżnionych reprezentował podczas wydarzenia Marcin Maciejowski.
W laudacji na cześć nowych Ambasadorów dziekan Wydziału Architektury prof. Magdalena Kozień-Woźniak mówiła: – Studia nasze pomagają tworzyć wielkie indywidualności. Poznaliśmy już Ambasadorów z architektonicznych biur projektów: Piotra Lewickiego i Kazimierza Łataka, profesora Bolesława Stelmacha, a rok temu Macieja Frantę. Jednak przecież w murach tego Wydziału rozwijały się takie osobowości jak: Ewa Demarczyk, Marek Grechuta, Jan Kanty Pawluśkiewicz czy Andrzej Mleczko. Dziś witamy Ambasadorów na rok akademicki 2024/2025. Kiedyś również studentów naszego Wydziału. Trzech wspaniałych, niepowtarzalnych i znanych artystów malarzy, do tego trzech przyjaciół, którzy zgodzili się przyjąć ten tak ważny dla Wydziału Architektury tytuł. Artyści, których twórczość przekracza granice kulturowe i artystyczne. Trzy osobowości jakże różne, o niezwykłej wrażliwości, fascynujące zarówno krytyków, jak i publiczność na całym świecie. Ich sztuka to nie tylko malarstwo, ale i komentarz do świata, w którym żyjemy. Pokazują świat jasnych, jak i ciemnych stron ludzkiego istnienia.
Ogłoszeniu nowych Ambasadorów towarzyszyła premiera filmów, w których artyści opowiadają o swojej ścieżce życiowej, czasie studiów na PK i o tym jak architektoniczne inspiracje pozostały ważną częścią ich życiowej i artystycznej drogi. Choć podejmowali potem studia na Akademii Sztuk Pięknych architektura nie pozostała bez wpływu na ich wybitną malarską twórczość.
Opowiadają o tym arcyciekawie w etiudach filmowych produkcji Wydziału Architektury PK:
Wilhelm Sasnal: „Tak miało być”
Marcin Maciejowski: „Lubię malować”
Rafał Bujnowski: „Aljibe”
(m)
Alstom ZWUS, lider w zakresie produkcji i instalacji systemów i urządzeń sterowania ruchem kolejowym, rozpoczyna strategiczną współpracę z Politechniką Krakowską. Porozumienie firmy z uczelnią dotyczy współpracy w obszarze badawczym, edukacyjnym i kadrowym. Pozwoli wzmacniać inżynierskie kompetencje studentów PK i realizować wspólne projekty badawczo-rozwojowe, związane z systemami sterowania ruchem kolejowym.
Porozumienie o współpracy podpisali Krzysztof Struzik, członek zarządu Alstom ZWUS i Alfred Kurkowski (prokurent firmy) oraz prof. Andrzej Białkiewicz, rektor PK i prof. Dariusz Bogdał, prorektor uczelni ds. nauki. W spotkaniu oficjalnie inaugurującym współpracę, które 7 lutego 2023 r. odbyło się na Politechnice Krakowskiej, udział wzięli: Adam Juretko, dyrektor zarządzający ALSTOM ZWUS, Karol Skrobol, dyrektor inżynierii ALSTOM ZWUS, Aneta Juretko, specjalista ds. planowania, w tym współpracy z uczelniami, Alina Grabowy (Site HR Director ALSTOM), a ze strony uczelni: dr hab. inż. Jerzy Zając, prof. PK, prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą, dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK kierownik Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego wraz z pracownikiem Katedry dr. inż. Grzegorzem Kaczorem, dr inż. Aleksandra Ciastoń-Ciulkin (WIL).
Umowa o współpracy zakłada m.in. organizowanie przez ALSTOM praktyk i stażów dla studentów PK, proponowanie tematów do prac dyplomowych i projektów inżynierskich, realizowanych przez studentów, udział ekspertów firmy w tworzeniu programów kształcenia na kierunkach studiów i specjalnościach związanych z działalnością firmy (m.in. środki transportu i logistyka, transport, elektrotechnika i automatyka, specjalności: inżynieria pojazdów szynowych, cyberbezpieczeństwo, transport kolejowy), wykłady kadry inżynierskiej Alstom ZWUS w ramach zajęć dydaktycznych na PK, organizowanie wycieczek edukacyjnych, spotkań integracyjnych, prezentacji zasobów infrastrukturalnych i dydaktycznych partnerów porozumienia. Otwiera ono także możliwości stałej wymiany wiedzy, doświadczeń i kompetencji pomiędzy ekspertami ALSTOM ZWUS i Politechniki oraz współpracy przy prowadzeniu prac badawczo-rozwojowych, a także promocji osiągnięć związanych z rozwojem nowoczesnych systemów sterowania ruchem kolejowym. Politechnika Krakowska oferuje także możliwość prowadzenia kształcenia dla pracowników firmy na studiach wyższych, doktoranckich i podyplomowych czy w ramach dedykowanych kursów i szkoleń. Ze strony uczelni we współpracę zaangażowane będą Wydziały: Mechaniczny, Inżynierii Lądowej, Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej oraz Informatyki i Telekomunikacji.
– We współpracy z firmą ALSTOM ZWUS, światowym liderem rozwiązań technicznych w branży kolejowej, Politechnika Krakowska będzie realizowała działania w obszarze dydaktycznym i naukowo-badawczym. Obu stronom przyniosą one korzyści. Dzięki lepszemu poznaniu potrzeb przedsiębiorstwa o globalnej marce będziemy mogli rozwijać i udoskonalać ofertę edukacyjną uczelni, zwłaszcza w obszarze kształcenia wykwalifikowanej kadry inżynierskiej dla branży kolejowej w ramach prowadzonej już na PK specjalności dualnej „inżynieria pojazdów szynowych” – mówi prof. Andrzej Białkiewicz, rektor Politechniki Krakowskiej. – Możliwość realizacji staży czy praktyk studenckich w firmie AlSTOM to dla naszych studentów niepowtarzalna szansa na uczenie się od najlepszych. Z kolei współpraca naszych naukowców i ekspertów firmy da obu stronom możliwość wzajemnego wparcia merytorycznego i będzie szansą na realizację wspólnych projektów badawczo-rozwojowych.
Możliwość realizacji staży czy praktyk studenckich w firmie ALSTOM to dla naszych studentów niepowtarzalna szansa na uczenie się od najlepszych.
Alstom ZWUS od wielu lat rozwija współpracę ze szkołami wyższymi (najszerszą miał dotąd z Politechniką Śląską) i szkołami średnimi w obszarze nowoczesnych systemów sterowania ruchem kolejowym. Studentom ALSTOM stwarza możliwości połączenia nauki ze stażem zawodowym, co pozwala znacząco skrócić proces wdrażania się w realizowane przez firmę projekty. – Współpraca z Politechniką Krakowską pozwoli nam rozwijać w studentach i absolwentach studiów technicznych, informatycznych i inżynierskich kompetencje związane z projektowaniem i wdrażaniem systemów sterowania ruchem kolejowym. To fascynująca, niezwykle przyszłościowa i poszukiwana na rynku dziedzina wiedzy, będąca podstawą zrównoważonego transportu szynowego – podkreśla Adam Juretko, dyrektor zarządzający Alstom ZWUS Sp. z o.o. – Warto pamiętać, że kolej to dziś nie tylko nowoczesne pojazdy, które widzimy na torach, ale też złożone i coraz bardziej wymagające systemy sterowania ruchem, które zapewniają płynność i bezpieczeństwo pociągów. W Alstom ZWUS łączymy ponad stuletnią tradycję z najnowszymi innowacjami i pracą przy międzynarodowych projektach, które dają naszym ekspertom niezwykle w skali świata możliwości rozwoju zawodowego i naukowego.
Alstom to jeden ze światowych liderów w branży transportu szynowego. W oparciu o wizję niskoemisyjnej przyszłości opracowuje i wprowadza na rynek nowoczesne rozwiązania, które stanowią podstawę zrównoważonego transportu. Portfolio Alstom obejmuje kolej dużych prędkości, metro, pociągi jednoszynowe i tramwaje, a także zintegrowane systemy, dedykowane usługi, infrastrukturę, signalling oraz rozwiązania w zakresie mobilności cyfrowej. Na całym świecie w użyciu znajduje się 150 tys. pojazdów Alstom. W 2022 roku, po raz dwunasty z rzędu, spółka została uwzględniona w indeksach Dow Jones Sustainability, obejmujących podmioty z całego świata i Europy. W ubiegłym roku podatkowym Grupa odnotowała przychody na poziomie 15,5 mld euro. Główna siedziba Alstom znajduje się we Francji. Spółka działa w 70 krajach i zatrudnia ponad 74 tys. pracowników. W Polsce Alstom jest obecny od ponad 25 lat i jest największym producentem w branży kolejowej w kraju. W 9 polskich oddziałach firmy pracuje ponad 4 000 osób. Firma czerpie z bogatego dziedzictwa przemysłowego zakładów: 180 lat Pafawagu we Wrocławiu, 150 lat Konstalu w Chorzowie i 100 lat zakładu ZWUS w Katowicach. Szczyci się tytułem Top Employer 2020, 2021 oraz 2022, potwierdzającym najlepsze praktyki HR zgodne z międzynarodowymi standardami Top Employers. Więcej informacji: www.alstom.com
Na zdjęciu: Spotkanie inaugurujące współpracę PK z ALSTOM ZWUS. Od lewej: dr inż. Aleksandra Ciastoń-Ciulkin (WIL PK), dr inż. Grzegorz Kaczor (WM PK), dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK (WM PK), dr hab. inż. Jerzy Zając, prof. PK, prorektor PK ds. kształcenia i współpracy z zagranicą, Adam Juretko, dyrektor zarządzający ALSTOM ZWUS, Karol Skrobol, dyrektor inżynierii ALSTOM ZWUS, dr hab. inż. Maciej Sułowicz, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK, Alina Grabowy (Site HR Director ALSTOM), Aneta Juretko, specjalista ds. planowania oraz współpracy ALSTOM z uczelniami
(mas)
{fastsocialshare}
O nową infrastrukturę badawczą wartości ponad 3 milionów złotych wzbogaci się wkrótce Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej. Specjalistyczny sprzęt trafi do Katedry Chemii i Technologii Organicznej. Wszystko w ramach przyznanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego grantu aparaturowego z dotacji celowej na zakup off-line sprzętu analityczno-preparatywnego LC-DAD-HESI/CDS-Q-TOF MS z funkcjonalnością DDA/DIA-MS/MS. Uwieńczone sukcesem starania o środki na nowe instrumenty badawcze służące m.in. do spektrometrii podjął dr inż. Damian Kułaga, który będzie odpowiedzialny za funkcjonowanie, utrzymanie i udostępnianie aparatury. Niektóre jej elementy są unikatowe w skali kraju. Uruchomienie instalacji planowane jest na koniec 2024 roku.
W skład nowych narzędzi badawczych WiiTCh wchodzić będą: analityczny ultrawysokosprawny chromatograf cieczowy z DAD (z ang. Diode Array Detector), wysokorozdzielczy spektrometr mas Q-TOF, dodatkowe źródło jonów przy elektrorozpylaniu PESI oraz preparatywny chromatograf cieczowy, również z DAD.
– Zestaw preparatywny z detektorem DAD umożliwia skuteczny i szybki rozdział nawet skomplikowanych mieszanin na pojedyncze składniki. Wysokie ciśnienie robocze oraz przepływ nawet do 150 mililitrów na minutę – wraz z odpowiednią kolumną preparatywną – zapewnia pracę w skali od kilkudziesięciu miligramów do kilku/kilkunastu gramów surowego produktu – mówi beneficjent grantu dr inż. Damian Kułaga.
Spektrometr Q-TOF to najnowsze tego typu urządzenie na rynku. Posiada funkcjonalność HRAM (z ang. High Resolution Accurate Mass) do szybkiego wykrywania najdrobniejszych zmian w masie substancji z opcją zaawansowanej analizy strukturalnej oraz dwoma typami fragmentacji. Spektrometr oprócz typowej dla takich urządzeń fragmentacji zderzeniowej oferować będzie dodatkowo OAD (z ang. Oxygen Attachment Dissociation), co często określa się jako „specific C=C Positional Fragmentation”. – Metoda ta idealnie nadaje się do analizy strukturalnej, badania małych cząsteczek, ale też tych bardziej rozgałęzionych, złożonych makrocząsteczek, a czasem i znacznie większych cząsteczek oraz do potwierdzania tożsamości otrzymanych po syntezie związków. Takiego rozwiązania nie ma jeszcze nikt w Polsce – podkreśla dr inż. Damian Kułaga.
Jest ono szczególnie przydatne do badania związków niejonizujących w ESI (elektrorozpylanie). ESI to technika jonizacji polegająca na rozpylaniu pod ciśnieniem atmosferycznym cieczy zawierającej badaną substancję z igły, do której przyłożono wysokie napięcie.
Nowe narzędzia będą wykorzystywane do wielu celów badawczych. Przede wszystkim w chemii organicznej i farmaceutycznej: do preparatywnego oczyszczania mieszanin poreakcyjnych celem wydzielenia produktu lub produktów z czystością powyżej 98%, do analizy składu mieszaniny reakcyjnej, do potwierdzenia czystości i tożsamości badanego związku czy w końcu do badania kinetyki reakcji. Ponadto sprzęt będzie wykorzystywany do pozyskiwania związków bioaktywnych ze źródeł pochodzenia naturalnego oraz do bioanalityki.
– Wysokorozdzielcza spektroskopia mas pozwala na identyfikację biomolekuł o masie nawet kilkudziesięciu czy kilkuset daltonów. Możliwa tu jest identyfikacja produktów przemiany materii, wykonywanie badań z zakresu farmakokinetyki, a także oznaczenia ilościowe istotnych białek czy enzymów produkowanych przez organizmy żywe – tłumaczy dr inż. Damian Kułaga.
Nowa aparatura stworzy badaczom Politechniki jeszcze większe możliwości współpracy interdyscyplinarnej i międzyinstytucjonalnej. Będą z niej mogli skorzystać także naukowcy z innych ośrodków, prowadzący badania w obszarze chemii organicznej. Może posłużyć na przykład do oczyszczania związków oraz potwierdzenia struktury chemicznej i czystości chemicznej. Nowe urządzenia mogą też być przydatne w chemii polimerów, przykładowo do badania stopnia polimeryzacji. W chemii sądowej lub analityce środowiska tak nowoczesna aparatura pozwala oznaczać np. środki odurzające czy też zawartości pestycydów w ściekach.
Naukowcy zainteresowani współpracą już mogą się kontaktować z dr inż. Damianem Kułagą (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.)
Rusza budowa Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych Politechniki Krakowskiej. Warte ponad 26 mln zł nowe centrum badawcze Wydziału Mechanicznego powstaje na terenie kampusu PK przy al. Jana Pawła II. Będzie realizowane w ramach projektu Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej (NSMET), którego liderem jest Politechnika Krakowska.
Najdokładniejsze pomiary świata w Krakowie
Naukową sieć i ośrodek badawczy światowej klasy tworzą cztery czołowe uczelnie techniczne: Politechnika Krakowska (lider konsorcjum) oraz Politechniki: Poznańska, Warszawska i Świętokrzyska. Celem sieciowej współpracy jest utworzenie w Polsce wyspecjalizowanej infrastruktury badawczej dla rozwoju metrologii współrzędnościowej – obszaru nauki zajmującego się pomiarem i obrazowaniem 3D wszelkich obiektów geometrycznych. Ważnym zadaniem NSMET będzie też wzorcowanie systemów współrzędnościowych, stosowanych w przemyśle i instytutach badawczych.
Wart ponad 49,8 mln zł projekt NSMET jest realizowany w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój (działanie 4.2 „Rozwój nowoczesnej infrastruktury badawczej sektora nauki”). Cztery uczelnie otrzymały na jego realizację dofinansowanie w wysokości ponad 33,2 mln zł, z czego najwięcej trafi do Politechniki Krakowskiej (blisko 17 mln zł), lidera konsorcjum. Dzięki tym środkom w Krakowie zostanie doposażone działające już na Wydziale Mechanicznym PK Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej oraz powstanie Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych (LUPW).
Unikatowa, specjalnie zaprojektowana aparatura badawcza Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej pozwoli na wykonywanie w Polsce najdokładniejszych pomiarów współrzędnościowych świata. Są one wykorzystywane we wszystkich dziedzinach nauki i przemysłu – od zaawansowanej optyki, medycyny przez mechanikę, mechatronikę po energetykę. – Takie pomiary wykonuje się w zaledwie kilku światowych ośrodkach, przy czym możliwości aparaturowe polskiej sieci uczynią ją jednym z najnowocześniejszych centrów badawczych, o najszerszym zakresie badań – mówi prof. Jerzy A. Sładek, dziekan Wydziału Mechanicznego PK, pomysłodawca Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej.
Dla wielu dziedzin nauki i przemysłu
Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych Politechniki Krakowskiej stanie na terenie kampusu Wydziału Mechanicznego PK przy al. Jana Pawła II w krakowskich Czyżynach. Budynek będzie stanowił swoistą obudowę dla instalowanych maszyn pomiarowych, zapewniając im odpowiednią stabilność termiczną oraz izolację drgań i ruchów ziemi. To wymagało m.in. zaprojektowania specjalistycznych systemów klimatyzacji oraz fundamentowania.
Unikatowa, specjalnie zaprojektowana aparatura badawcza Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej pozwoli na wykonywanie w Polsce najdokładniejszych pomiarów współrzędnościowych świata.
W laboratorium zamontowana zostanie unikalna w skali międzynarodowej aparatura umożliwiająca wykonywanie pomiarów geometrii struktur wewnętrznych oraz zewnętrznych obiektów mierzonych, w skalach od nano do pomiarów wielkogabarytowych (co odpowiada zakresowi od 10^-9 m do 10^2 m). Poddawane pomiarom obiekty to przede wszystkim części maszyn i układów z różnorodnych branż przemysłu, m.in.: samochodowego, lotniczego, energetycznego (w tym odnawialnych źródeł energii), maszynowego, AGD, oraz medycyny, fotowoltaiki, technologii światłowodowych, optoelektroniki, bioinżynierii, produkcji materiałów kompozytowych i nanomateriałów, itd. Zakres realizowanych w laboratorium badań będzie obejmował pomiary tomograficzne w skali nano oraz mikro, nano pomiary współrzędnościowe geometrii mierzonych elementów oraz topografii ich powierzchni, pomiary multisensoryczne części maszyn wykonywane z zastosowaniem skanujących głowic stykowych oraz głowic optycznych, których funkcjonowanie oparte jest na różnych zjawiskach fizycznych, a także pomiary wielkogabarytowe elementów, których najdłuższy wymiar sięga 8 m, z mikronowymi dokładnościami.
– Biorąc pod uwagę kompleksowość planowanego wyposażenia, jego najnowocześniejszy i najdokładniejszy z obecnie dostępnych charakter, nasze laboratoria dołączą do światowej czołówki i będą dysponowały takimi możliwościami w zakresie infrastruktury badawczej jak wiodące laboratoria metrologiczne przy Krajowych Instytutach Metrologicznych w Niemczech, w Wielkiej Brytanii oraz w Stanach Zjednoczonych – podkreśla dr hab. inż. Adam Gąska, prof. PK, kierownik Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej Politechniki Krakowskiej i projektu NSMET.
Budynek nowego laboratorium w formule „Zaprojektuj i wybuduj” wykona firma OLEXBUD, wartość kompleksowej umowy (m.in. na prace projektowe, budowlane oraz związane z zagospodarowaniem terenu wokół laboratorium) opiewa na 12 mln zł. Wartość infrastruktury badawczej nowego laboratorium to z kolei około 14,4 mln zł. Dla inwestycji zostały już wydane stosowne pozwolenia (decyzja o ULICP i pozwolenie na budowę). Planowany termin zakończenia prac to koniec 2023 roku.
Podstawowe parametry budynku Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych
Powierzchnia zabudowy – 520 m2. Powierzchnia użytkowa – 615,07 m2. Powierzchnia całkowita – 780,25 m2. Kubatura – ok. 5 954 m3. Wysokość budynku: 11,5 m. Wymiary zewnętrzne budynku: 20 x 26 m. Liczba kondygnacji nadziemnych: 2
Politechnika Krakowska rozwija nowoczesną infrastrukturę badawczą
Nowe laboratorium Wydziału Mechanicznego nie jest jedynym, o które wzbogaci się w tym roku uczelnia. W styczniu br. do użytku zostało oddane Wydziałowe Laboratorium Badawcze Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. Zostało wyposażone w najwyższej klasy sprzęt do prowadzenia badań fizykochemicznych w wielu obszarach nauki i przemysłu. Mogą z niego skorzystać nie tylko badacze i studenci WIiTCh, ale też innych wydziałów uczelni oraz zewnętrznych jednostek naukowych. Nowe centrum badawcze ma też bogatą ofertę dla partnerów przemysłowych. Zakres badań, które będzie można podejmować w nowym laboratorium, jest bardzo szeroki – obejmuje tematy z obszarów technologii i inżynierii chemicznej, katalizy, chemii, w tym chemii farmaceutycznej, a także biotechnologii przemysłowej, nanotechnologii i nanomateriałów, inżynierii materiałowej, fizyki, bioinżynierii, inżynierii środowiska.
Wiosną tego roku zostanie oddane do użytku kolejne ważne dla uczelni i całej Małopolski centrum badawcze – Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Wydziału Inżynierii Lądowej, budynek laboratorium już stoi w Czyżynach (obok budynków Wydziału Mechanicznego, postępy w pracach można obserwować na bieżąco dzięki przekazowi online). Budynek laboratorium już stoi w Czyżynach (obok budynków Wydziału Mechanicznego). Trwa wyposażanie i uruchamianie urządzeń badawczych, m.in. dwóch tuneli aerodynamicznych o obiegu mieszanym. W laboratorium będą prowadzone badania modelowe i symulacje komputerowe dotyczące dynamicznego oddziaływania na smog i przewietrzanie miast oraz eksperymentalne badania wpływów środowiskowych i klimatycznych na rozwiązania inżynierskie. Wśród najważniejszych realizowanych tematów badawczych, oprócz tych związanych z oddziaływaniem wiatru w miastach, transportem zanieczyszczeń i sposobami dynamicznego wpływania na redukcję smogu, będą także problemy inżynierii wiatrowej, energetyki wiatrowej, wpływów środowiskowych na budowle i ludzi, aerodynamiki i dynamiki budynków, w tym badania obiektów budowlanych i konstrukcyjnych, narażonych na oddziaływanie wiatru i obciążenia śniegiem. Na budowę laboratorium uczelnia i Wydział Inżynierii Lądowej pozyskały środki m.in. z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Małopolskiego.
(mas)
{fastsocialshare}
Trzy lata temu Politechnika Krakowska, Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki (NIAiU), Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie oraz Politechnika Gdańska ruszyły z unikatową inicjatywą. Postanowiły wspólnie działać na rzecz tzw. powszechnej edukacji architektonicznej organizując nowatorski kierunek studiów podyplomowych pn. Archikultura – edukator architektoniczny. Obecnie trwa rekrutacja na kolejną jego edycję.
Kształtowanie świadomego społeczeństwa obywatelskiego związane jest z potrzebą edukacji o środowisku zabudowanym i odpowiedzialności za przestrzeń wspólną i środowisko naturalne. Do realizacji takiego zadania potrzeba fachowców. Odpowiednie umiejętności związane z powszechną edukacją architektoniczną i przestrzenną posiadają absolwenci kierunku Archikultura – edukator architektoniczny. Studia te są pierwszą tego typu inicjatywą w Europie. Pomysł ich powstania zrodził się w zespole do spraw powszechnej edukacji architektonicznej przy NIAiU, którego rolą jest dążenie do tego, by kwestie związane z architekturą zaistniały w polskim systemie edukacji. Koncepcja studiów opiera się na założeniu interdyscyplinarnego dialogu między kierunkami pedagogicznymi i projektowo-architektonicznymi na rzecz tzw. powszechnej edukacji architektonicznej. Celem studiów podyplomowych Archi:kultura – edukator architektoniczny jest wykształcenie edukatorów architektonicznych, którzy będą merytorycznie przygotowani do popularyzacji wiedzy o środowisku zbudowanym, w kontekście powszechnego dążenia do podnoszenia kultury budowania i jakości otaczającej nas przestrzeni.
Popularyzacja wiedzy o przestrzeni i relacjach między nią, a ludźmi nie jest skierowana jedynie do dzieci. Powinna ona dotyczyć wszystkich grup społecznych, dlatego ważną kwestią jest to, by edukatorzy architektoniczni potrafili swój przekaz dostosować do umiejętności percepcji każdej z nich. Umiejętna komunikacja jest niezwykle ważna w przypadku kwestii spornych, np. gdy trzeba poprowadzić mediacje architektoniczne.
– Naszym celem jest wsparcie osób, które chciałyby działać lub już działają w sferze edukacji o przestrzeni i kulturze jej kształtowania. Wyposażenie ich w wiedzę i umiejętności, a także wskazanie godnych zauważenia i wykorzystania źródeł informacji, platform współpracy krajowej i międzynarodowej w obszarze tzw. edukacji o środowisku zbudowanym oraz zagadnień powiązanych. Przychodzą do nas osoby z rożnym doświadczeniem i wykształceniem – nauczyciele różnych przedmiotów, bynajmniej nie tylko plastyki i techniki, architekci, historycy sztuki i architektury, lokalni liderzy, urzędnicy miejscy, pracownicy rozmaitych instytucji kulturalnych, freelancerzy, animatorzy kultury i działań partycypacyjnych. Mieliśmy także w swoim gronie absolwentów i praktyków gospodarki przestrzennej, prawa czy socjologii i wiele innych bardzo interesujących postaci. Poza treściami przekazywanymi w ramach studiów – związanymi z podstawami teorii architektury i urbanistyki, przez zagadnienia pedagogiki i dydaktyki, mediacji i mechanizmów partycypacji. Uczymy się od siebie nawzajem, sieciujemy, wymieniamy kontakty i współpracujemy – jest to ogromna wartość tych studiów, które są rodzajem interdyscyplinarnego spotkania wokół zagadnienia wartości i jakości wspólnej przestrzeni. Nasi absolwenci wychodzą z tych studiów zaopatrzeni w pewną bazę wiedzy, narzędziownik metodyki i teczkę pełną kontaktów i odniesień do rozmaitych źródeł i inspiracji, które są gotowe do wykorzystania i działań. Są przygotowani do działań w systemie oświaty, instytucjach publicznych i kultury czy działań partycypacyjnych. Żartujemy, że kształcimy „misjonarzy i misjonarki edukacji architektonicznej” – mówi dr inż. arch. Dorota Wantuch-Matla, Kierowniczka studiów „Archi:kultura – edukator architektoniczny”.
Studia prowadzone są na Uniwersytecie Komisji Edukacji Narodowej, pod egidą Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki i przy współpracy z Wydziałem Architektury Politechniki Krakowskiej oraz Wydziałem Architektury Politechniki Gdańskiej. Z ramienia PK koordynatorem przedsięwzięcia jest dr inż. arch. Elżbieta Kusińska pracująca w Katedrze Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego Wydziału Architektury.
Archi:kultura – edukator architektoniczny to studia prowadzone w formie hybrydowej. Większość zjazdów realizowana jest w formule zdalnej, ale odbywają się także zjazdy w formie stacjonarnej, a każdy z nich organizowany jest w innej lokalizacji (Kraków, Warszawa, Gdańsk). Jest to odpowiedź na zamysł twórców kierunku, którzy dążyli do tego, by ułatwić dostęp do studiów osobom z całej Polski. – Przyjęta hybrydowa formuła faktycznie sprawdziła się w zrealizowanych dotąd trzech edycjach studiów „Archi:kultura” czyniąc naszą inicjatywę dostępną dla osób z bardzo różnych zakątków Polski. W każdej edycji wśród naszych słuchaczy były osoby z różnej skali ośrodków miejskich i wiejskich, działające lub chcące uruchomić lokalne czy też ponadlokalne działania edukacyjne i partycypacyjne na temat przestrzeni. Słuchacze studiów podyplomowych to zwykle osoby w różnym wieku, już aktywne zawodowo, życiowo, rodzinnie – hybrydowa formuła daje możliwość uczestnictwa w nich bez konieczności każdorazowych dojazdów, co także stanowi o dostępności tej inicjatywy. Muszę jednak podkreślić, że nasze trzy zjazdy stacjonarne mają w tej formule niebagatelne znaczenie. Pierwszy zjazd inauguracyjny pozwala na pierwsze spotkanie i inicjację wspólnych działań, kolejne stanowią przestrzeń eksperymentu, dyskusji i testowania pomysłów. Są bardzo intensywne, lecz bardzo cenione przez uczestników. Każdy ze zjazdów odnosi się do nieco innego ujęcia rzeczywistości: krakowski – rozgrywa się interpretacji dziedzictwa historycznego, gdański – wokół narracji współczesnego miasta, a warszawski – eksperymentów metodyki działań edukacyjnych. W każdym silnie wybrzmiewają także wątki szeroko rozumianej dostępności naszej przestrzeni – wyjaśnia dr inż. arch. Dorota Wantuch-Matla.
Program studiów został podzielony na moduły, które koncentrują się na różnych kwestiach. Są to: Wstęp do architektury i urbanistyki, Metodyka, Mediacja. Partycypacja. Dostępność, Edukator/mediator powszechnej edukacji architektonicznej PEA oraz Warsztaty stacjonarne i terenowe. W ich obrębie rozwijane są zagadnienia, dotyczące zarówno idei, jak i praktycznej strony popularyzacji wiedzy o środowisku zbudowanym i kulturze budowania z poszanowaniem środowiska naturalnego.
W drugim semestrze studiów odbywa się seminarium, w trakcie którego słuchacze studiów pracują nad pracą końcową. Może nią być autorski scenariusz, program lub koncepcja wydarzeń edukacyjno-kulturalnych bądź mediacyjnych. Po przygotowaniu i zaliczeniu pracy końcowej oraz wszystkich modułów tematycznych i dwóch miedzyprzedmiotowych quizów „samokształceniowych” absolwenci uzyskują świadectwo ukończenia studiów wydany przez Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej oraz certyfikat ukończenia studiów firmowany przez Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, Politechnikę Krakowską oraz Politechnikę Gdańską.
W ramach seminariów studenci mogą skorzystać z konsultacji merytorycznych z pracownikami instytucji kultury i instytucjami miejskimi, które współpracują z organizatorami studiów. W tym gronie są: Agencja Rozwoju Gdyni, Muzeum Miasta Gdyni, ZODIAK Warszawski Pawilon Architektury, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, Cricoteka – Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora, Międzynarodowe Centrum Kultury oraz Małopolskie Centrum Nauki Cogiteon.
Studia przeznaczone są dla absolwentów studiów wyższych I stopnia (licencjackich, inżynierskich) lub II stopnia (magisterskich). Ich uczestnikami mogą być np. absolwenci kierunków artystycznych, projektowych czy humanistycznych, a także nauczyciele, wychowawcy w świetlicach szkolnych, muzealnicy, pracownicy domów kultury, animatorzy kultury, osoby pracujące w samorządach lokalnych i organizacjach pozarządowych. To idealne studia dla osób, która chciałyby zwiększyć swoje kwalifikacje w dziedzinie edukacji i mediacji architektoniczno-przestrzennej w procesach partycypacyjnych.
Rekrutacja na tegoroczną edycję studiów zakończy się 25 września br. Szczegółowe informacje o ofercie i zasadach rekrutacji znajdują się na stronie studiów podyplomowych: https://studiapodyplomowe.uken.krakow.pl oraz https://niaiu.pl
(jg)
Na zdjęciach uczestnicy wcześniejszych edycji studiów podyplomowych pn. Archikultura – edukator architektoniczny / Fot. archiwum organizatorów
{fastsocialshare}
14 stycznia odbył się I etap (on-line) konkursu „O Złoty Indeks PK”, w którym 350 tegorocznych maturzystów rywalizowało w zakresie czterech przedmiotów: matematyki, chemii, informatyki i – po raz pierwszy – predyspozycji architektonicznych. Do finału, zaplanowanego na 25 lutego, zakwalifikowało się 131 osób. Laureaci konkursu otrzymają dodatkowe punkty w rekrutacji na Politechnikę Krakowską.
I etap konkursu „O Złoty Indeks PK” został zorganizowany za pomocą platformy e-learningowej. Między 5 grudnia 2022 r. a 9 stycznia 2023 r. odbywała się elektroniczna rejestracja, podczas której osoby zainteresowane udziałem w rywalizacji wskazywały jeden z czterech konkursowych przedmiotów. W bieżącej, 8 edycji po raz pierwszy naukowe zmagania toczą się w zakresie predyspozycji architektonicznych.
Spośród 350 osób, które zgłosiły się do konkursu, 189 wybrało matematykę, 48 chemię, 22 osoby informatykę, a 91 predyspozycje architektoniczne. Wśród 131 finalistów, 51 powalczy w dyscyplinie matematyka, 30 sprawdzi swoje umiejętności chemiczne, 18 – informatyczne, a 32 – predyspozycje architektoniczne.
Przyszli architekci i architekci krajobrazu w II etapie wykonają model fizyczny z dostarczonych przez organizatorów materiałów, w oparciu o wskazany temat konkursowy, przy czym oceniana będzie kompozycja, forma i zgodność pracy z tematem. Na śmiałków rywalizujących w matematyce, chemii i informatyce, podobnie jak w I etapie, czekać będą zadania obliczeniowe i problemowe.
W pierwszym etapie konkursu „O Złoty Indeks PK” rywalizowało w tym roku 350 maturzystów
II etap konkursu „O Złoty Indeks PK” odbędzie się 25 lutego (sobota) o godz. 10.00 na kampusie Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24. W zależności od uzyskanych wyników, laureaci otrzymają 200, 100 lub 60 dodatkowych punktów w postępowaniu rekrutacyjnym na wybrany kierunek studiów I stopnia na Politechnice Krakowskiej (z wyjątkiem inżynierii wzornictwa przemysłowego).
Więcej informacji na temat konkursu na stronie internetowej: indeks.pk.edu.pl
(bk, mm)
{fastsocialshare}
Jak kontakty biznesowe pomagają rozwijać innowacyjność? Czy międzynarodowa współpraca to klucz do ożywienia gospodarczego? Jak polskie uczelnie mogą dołączyć do grona najlepszych na świecie? Te oraz inne pytania zabrzmią w panelach dyskusyjnych Krynica Forum z udziałem naukowców Politechniki Krakowskiej. W prestiżowym wydarzeniu, które w środę 18 września, rozpoczęło się w Krynicy Zdroju udział biorą rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata oraz prof. dr hab. inż. Marek Brzeżański z Wydziału Mechanicznego PK.
W środowej dyskusji pt. “Międzynarodowe partnerstwa Małopolski: mosty do innowacji i rozwoju” udział bierze prof. Marek Brzeżański, ekspert w zakresie innowacyjnych technologii w transporcie i transformacji energetycznej. Tematem panelu będą międzynarodowe relacje biznesu, nauki i samorządów w kontekście współpracy regionalnej, zwłaszcza z punktu widzenia Małopolski. Czy rozwinięta sieci kontaktów to kluczowy elementu sukcesu czy też potrzeba czegoś więcej? Czy wspólne przedsięwzięcia to zawsze klucz do sukcesu i rozwoju czy zagrożenie utratą cennego know-how? Na ile międzynarodowe regulacje wspomagają instytucje i przedsiębiorców, a na ile paraliżują i ograniczają elastyczność w ich działaniach?
W panelu z udziałem prof. Marka Brzeżańskiego opiniami podzielą się też: prezes Krakowskiego Parku Technologicznego dr hab. Andrzej Kulig, dr inż. Michał Wieczorek, dyrektor Centrum Zrównoważonego Budownictwa w Instytucie Ceramiki i Materiałów Budowlanych Łukasiewicz, dr inż. Andrzej Czulak, prezes Polskiego Klastra Technologii Kompozytowych oraz Rafał Kosowski, dyrektor Departamentu Nadzoru Właścicielskiego i Gospodarki w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Małopolskiego. Moderatorem panelu będzie Zbigniew Bartuś z Dziennika Gazety Prawnej.
Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata bierze udział w dwóch czwartkowych panelach w Krynicy. Doświadczeniami z przewodniczenia Radzie Naukowej Stowarzyszenia Euroregion Karpacki będzie mógł się podzielić podczas panelu pt. “Wyzwania transgranicznej współpracy regionów na rzecz ożywienia gospodarczego”. Debata skupi się na gospodarczym współdziałaniu państw członkowskich Unii Europejskiej (w szczególności instytucji rządowych, samorządowych, przedsiębiorstw i organizacji pozarządowych). Co nas łączy, a co nas dzieli? Gdzie potrzebna jest jedność, a gdzie indywidualne działanie? Gdzie identyfikowane są obecnie wąskie gardła? Mówiąc wprost: co nam się opłaca a co nie?
Oprócz rektora PK w panelu wezmą udział także marszałek województwa małopolskiego Łukasz Smółka, marszałek województwa podkarpackiego Władysław Ortyl, prezes Sądeckiej Izby Gospodarczej Paweł Kukla oraz goście ze Słowacji: Jozef Hrobák, wiceprezes Preszowskiej Izby Regionalnej Słowackiej Izby Przemysłowo-Handlowej, Erika Jurinová, przewodnicząca Samorządowego Kraju Żylińskiego i Štefan Bieľak, wiceprzewodniczący Samorządowego Kraju Przeszowskiego. Moderatorem panelu ponownie będzie publicysta Zbigniew Bartuś. Początek dyskusji w Pijalni Głównej w Krynicy w czwartek o godz. 10:30.
Forum Krynica podejmie także tematykę ważną dla świata akademickiego. W panelu pt. “Jak wprowadzić polskie uczelnie do uniwersyteckiej „ligi mistrzów”?” udział wezmą rektor Andrzej Szarata oraz rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. dr hab. Piotr Jedynak i ekspert Klubu Jagiellońskiego ds. innowacyjności Wojciech Przybylski. Panel – który rozpocznie się o godzinie 15:30 – moderowany będzie przez dr hab. Bartłomieja Bigaja, profesora Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Polskie uniwersytety od lat znajdują się na odległych miejscach w międzynarodowych rankingach, ale czy oddają one realne miejsce polskiej nauki na świecie? Czego polskim uczelniom brakuje, by dorównać tym najlepszym? Dlaczego, mimo deklarowanej zgody politycznej, polskie szkolnictwo wyższe jest chronicznie niedofinansowane? Na tymi pytaniami pochylą się uczestnicy dyskusji.
Partnerem Głównym Krynica Forum jest Województwo Małopolskie. Wydarzenie obejmuje ponad 40 paneli tematycznych, gromadząc blisko 150 prelegentów i liczne grono uczestników. Cztery ścieżki tematyczne podzielone są na najważniejsze sceny zlokalizowane w Pijalni Głównej oraz Sali Balowej Starego Domu Zdrojowego w Krynicy.
{fastsocialshare}
Na początku roku 2023 konsorcjum hub4industry uruchomiło projekt European Digital Innovation Hub (EDIH), czyli Europejskie Centrum Innowacji Cyfrowych. Ma ono pomóc małym i średnim przedsiębiorstwom we wdrażaniu nowych technologii. Partnerem tego przedsięwzięcia jest Politechnika Krakowska.
European Digital Innovation Hub (EDIH) to hub Krakowskiego Parku Technologicznego oraz firm: ASTOR (wraz z Improvement Factory) i T-Mobile Polska (wraz z hubraum i T-Systems Polska), uczelni: Akademii Górniczo-Hutniczej i Politechniki Krakowskiej, a także ekspertów z BIM Klaster, Sieci Badawczej Łukasiewicz – Krakowski Instytut Badawczy, Entra Group, ReliaSol oraz ICsec, który tworzy punkt wsparcia dla firm przemysłowych chcących wprowadzić do swoich fabryk rozwiązania przemysłu 4.0. Celem projektu EDIH jest także uświadamianie podmiotów sektora publicznego jak ważne są innowacyjne rozwiązania z obszaru szeroko pojętych technologii cyfrowych w zwiększaniu konkurencyjności rynkowej polskich firm przemysłowych.
– Jako działający już od 2019 roku hub innowacji cyfrowych hub4industry, zdajemy sobie sprawę, że proces automatyzacji i cyfryzacji polskich przedsiębiorstw w zgodzie z ideą przemysłu 4.0 wymaga czasu, ale przede wszystkim właściwego ukierunkowania firm i nieustającej edukacji – mówi koordynatorka projektu Aleksandra Błaszczak.
Projekt skierowany jest do przedsiębiorstw produkcyjnych, które planują rozwijać się w zakresie inteligentnej robotyzacji, AI, cyberbezpieczeństwa, additive manufacturing, łączności 5G, IoT oraz BIM. Przedsiębiorcy będą mogli skorzystać m.in. ze szkoleń, usług doradczych czy testowania technologii w zakładach produkcyjnych. Planowane jest także prowadzenie działań informacyjno-promocyjnych, których celem jest zwiększenie świadomości małych i średnich przedsiębiorstw na temat roli nowoczesnych technologii w firmach. Projekt realizowany jest na terenie województw: małopolskiego, podkarpackiego i świętokrzyskiego, ale mogą z niego skorzystać klienci z całej Polski. Jest on współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.
Europejskie Huby Innowacji Cyfrowych, czyli tzw. EDIH-y to unijna inicjatywa, której celem jest ustanawianie regionalnych centrów innowacji cyfrowych. Są one zbudowane są wokół tzw. Orchestratora, czyli instytucji, która łączy partnerów i koordynuje działania, w naszym wypadku jest nim Krakowski Park Technologiczny. EDIH-y tworzą m.in. instytucje otoczenia biznesu, inkubatory przedsiębiorczości, dostawcy rozwiązań i zaplecza technologicznego oraz uczelnie i instytucje badawczo-rozwojowe.
Do tej pory w Polsce funkcjonowały DIH-y. Jednym z nich był działający od 2019 roku hub4industry mający na celu stymulowanie nowoczesnej cyfryzacji firm. hub4industry wspomagał przedsiębiorstwa w procesie wprowadzania rozwiązań przemysłu 4.0. Związane z tym tematem kursy e-learningowe zostały przygotowane m.in. przez ekspertów z Politechniki Krakowskiej. Dzięki internetowym szkoleniom zainteresowane osoby mogą poszerzyć swoją wiedzę np. w zakresie druku 3D i technologii przyrostowych (kurs przygotowany przez dr. inż. Marcina Grabowskiego). Wśród proponowanych szkoleń dostępne są także kursy wprowadzające do tematyki sztucznej inteligencji w przemyśle autorstwa dr inż. Pawła Jarosza. W specjalizacji obszaru laboratoria badawcze dostępny jest kurs przygotowany przez dr inż. Danutę Owczarek. Natomiast zagadnienia dot. metrologii współrzędnościowej porusza kurs przygotowany przez dr hab. inż. Ksenię Ostrowską, prof. PK.
(jg)
{fastsocialshare}
Czego potrzebuje polska nauka, by działać prężnie? Jak technologia rozwija konkurencyjność kraju na arenie międzynarodowej? Czego nam potrzeba, aby przygraniczne regiony lepiej ze sobą współpracowały? W końcu: jak dojechać do autostrady dla najlepszych uczelni na świecie? Odpowiedzi na te pytania szukali m.in. paneliści z Politechniki Krakowskiej rektor prof. Andrzej Szarata i prof. Marek Brzeżański, uczestniczący w tegorocznej edycji Krynica Forum. To ważne wydarzenie na konferencyjnej mapie Polski, przestrzeń debaty o najważniejszych wyzwaniach stojących przed Polską i regionami europejskich krajów. Gościem specjalnym krynickiego Forum był prezydent RP Andrzej Duda.
Mowa o rektorze Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzeju Szaracie i prof. dr hab. inż. Marku Brzeżańskim z Wydziału Mechanicznego PK. Grono uczestników Krynica Forum 2024 zaszczycili też : dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK oraz prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK, przedstawiciele Wydziału Informatyki i Telekomunikacji dr inż. Grzegorz Gancarzewicz, prof. Władimir Mitiuszew i dr Natalia Ryłko oraz Wydziału Architektury: prof. Magdalena Kozień-Woźniak i prof. Tomasz Kozłowski. Pojawili się w licznym gronie specjalistów, przedsiębiorców, oficerów wojskowych i polityków (krajowych oraz samorządowych) z Polski i zagranicy. W sumie w Krynicy dyskutuje prawie 150 prelegentów w ponad 40 panelach podzielonych na 4 ścieżki tematyczne.
„If you are not networking, you are not working”
Pierwszy panel z udziałem eksperta PK odbył się pierwszego dnia wydarzenia, czyli w środę. W dyskusji o nazwie “Międzynarodowe partnerstwa Małopolski: mosty do innowacji i rozwoju” wystąpił prof. dr hab. inż. Marek Brzeżański z Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej. Prócz niego w dyskusji udział wzięli prezes Krakowskiego Parku Technologicznego dr hab. Andrzej Kulig, dr inż. Michał Wieczorek, dyrektor Centrum Zrównoważonego Budownictwa w Instytucie Ceramiki i Materiałów Budowlanych Łukasiewicz, dr inż. Andrzej Czulak, prezes Polskiego Klastra Technologii Kompozytowych oraz Rafał Kosowski, dyrektor Departamentu Nadzoru Właścicielskiego i Gospodarki w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Małopolskiego. Moderatorem panelu był Zbigniew Bartuś, publicysta Dziennika Gazety Prawnej. Debatę rozpoczął Rafał Kosowski od stwierdzenia, że liczebnie Małopolska jest czwartym województwem w kraju, ale w jeśli chodzi o innowacyjność i liczbę patentów, które są miernikiem kreatywności małopolskich przedsiębiorców, jesteśmy na drugim miejscu w Polsce.
– Należymy do różnych europejskich stowarzyszeń i inicjatyw, takich jak Inicjatywa Awangarda skupiająca 38 regionów europejskich, Nereus – Stowarzyszenie Sieć Regionów Europejskich wykorzystujących Technologie Kosmiczne, ERIN – European Reintegration Network oraz aplikujemy o przynależność do sieci wodorowej. To przynosi wymierne efekty w postaci naszej siły negocjacyjnej – mówił Rafał Kosowski.
Paneliści zwracali uwagę na fakt, że Polska dynamicznie rozwija się, stając się realnym konkurentem na rynku europejskim. Wielką wartość stanowią studenci i naukowcy, dlatego wyzwaniem, jakie stoi przed Małopolską, jest stworzenie przestrzeni do rozwoju dla tych grup społecznych w kraju. Obecnie szacuje się, że na 250 tys. pracowników w Małopolsce, ponad 100 tysięcy pracuje dla globalnych firm, z czego 50% to informatycy. Wielu z nich pracuje w Polsce, ale dla zachodnich koncernów.
Profesor Marek Brzeżański podkreślał, że Małopolska – podobnie jak Bawaria w Niemczech – jest uważana za jeden z najbardziej innowacyjnych obszarów w Polsce. Kluczowy jest w tym udział polskich uczelni, które – jego zdaniem – mogłyby technologicznie dogonić, a nawet przegonić uczelnie zachodnie, ale są ku temu pewne przeszkody systemowe. – Nie może być tak, że powstawanie i rozwój nowych technologii są hamowane na rzecz dydaktyki czy “punktozy” prac naukowych. Nad tym problemem trzeba się pochylić. Bardziej skupić się na naszych dokonaniach, a nie nad tym kto jak je oceni na papierze – mówił prof. Marek Brzeżański.
Profesor Brzeżański zwracał uwagę, że musimy się zastanowić nad tym jak przekonać wszystkich zainteresowanych rozwojem innowacji, do tego, aby ułatwiać przypływ i przepływ technologii. Jak tłumaczyli prelegenci, networking to sieciowanie ludzi o różnych potrzebach w jednym miejscu, dające przestrzeń do wymiany biznesowej, naukowej i intelektualnej. Przykładem takiego sieciowania jest Instytut Łukasiewicza, specjalizujący się w realizowaniu projektów informacyjno-edukacyjnych przy współpracy z prestiżowymi partnerami czy Polski Klaster Technologii Kompozytowych.
– Ważna jest współpraca z klastrami, mniejszymi jednostkami, które są bardziej otwarte na nowinki technologiczne, są bardziej elastyczne. Regularnie sieciujemy się też z innymi jednostkami badawczymi w Europie, żeby być nieustannie na bieżąco i móc komercjalizować naszą wiedzę – mówił dr inż. Michał Wieczorek, Dyrektor Instytutu Łukasiewicza.
Konkluzja dyskusji była taka, że regionalne działania zmierzające do rozwoju innowacyjności, a co za tym idzie, konkurencyjności lokalnych przedsiębiorców to działanie, które ma wielu interesariuszy i nie może odbywać się w oderwaniu od administracji i nauki.
– Małopolska ma ogromny potencjał, żeby nie być tylko podwykonawcą, dostarczycielem technologii za granicę, ale właśnie dzięki sieciowaniu swoich instytucji, rozwijać się i inwestować tutaj. Możemy pokazać Europie i światu, jacy jesteśmy dobrzy – dodaje dr inż. Andrzej Czulak Prezes Polskiego Klastra Technologii Kompozytowych.
Transgraniczna współpraca regionów kluczem do rozwoju i bezpieczeństwa
Rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż Andrzej Szarata rozpoczął udział w Krynica Forum od udziału w panelu pt. “Wyzwania transgraniczne na rzecz ożywienia gospodarczego.” Pozostałymi panelistami byli marszałek województwa małopolskiego Łukasz Smółka, marszałek województwa podkarpackiego Władysław Ortyl, prezes Sądeckiej Izby Gospodarczej Paweł Kukla oraz goście ze Słowacji: Jozef Hrobák, wiceprezes Preszowskiej Izby Regionalnej Słowackiej Izby Przemysłowo-Handlowej, Erika Jurinová, przewodnicząca Samorządowego Kraju Żylińskiego i Štefan Bieľak, wiceprzewodniczący Samorządowego Kraju Przeszowskiego. Moderatorem panelu ponownie był publicysta Zbigniew Bartuś.
Uczestnicy panelu rozpoczęli swoją dyskusję od konstatacji, że nasz Euroregion działa bardzo mocno, ale koniecznym jest, aby działał jeszcze bardziej. Tragedia powodziowa na Dolnym Śląsku jest zdaniem panelistów dowodem na to, że taka współpraca jest nie tylko przydatna, ale wręcz konieczna. Zdaniem marszałka województwa małopolskiego kluczową sprawą jest mówienie o rozwoju jako o wypadkowej współpracy wielu instytucji w kraju, jak i poza jego granicami. – Drogi nie znają granic, bezpieczeństwo nie zna granic. Służby ratunkowe naszych sąsiadów na Słowacji pomagają naszym i odwrotnie. Współpraca dlatego jest bardzo istotna i mam nadzieję, że jak spotkamy się w Krynic za 20 lat, to będziemy porównywać naszą część Karpat do Alp pod względem ponadregionalnej organizacji współpracy. – mówi marszałek Łukasz Smółka.
Paneliści zgodnie uznali, że samemu nie da się sprostać wyzwaniom, które stoją przed Polską i Małopolską w przyszłości. Strategie rozwoju muszą być uzgadniane wspólnie niezależnie od tego czy mowa o strategiach gospodarczych, czy bezpieczeństwa. Współpraca samorządów jest tutaj ważna, ale równie istotna jest współpraca izb gospodarczych, które organizują kontakt nie tylko biznesowy, ale też społeczny na linii przedsiębiorcy – mieszkańcy.
Rektor Politechniki Krakowskiej profesor Andrzej Szarata jako przewodniczący Rady Naukowej Stowarzyszenia Euroregionu Karpackiego, ale przede wszystkim naukowiec, zwrócił uwagę, że rzeczywistość jest obecnie bardzo złożona i wymaga analizowania wielkich ilości danych, aby móc wypracować dobre praktyki współpracy transgranicznej regionów. – Rada Euroregionu Karpackiego, którą stworzyliśmy kilka lat temu, składa się nie tylko z inżynierów. Tam są również etnografowie, specjaliści od architektury, od fauny i flory z Uniwersytetu Rolniczego. Wiele uczelni jest zaangażowanych w nasze działania. Świadczymy pomoc i konsultacje dla gmin, które chciałyby nawiązać z nami współpracę. Takimi gminami mogą być gminy pogranicza polsko-słowackiego. Widziałem jak mocno współpracują, ale ta współpraca nie byłaby tak dobra, gdyby nie prężne działania Urzędów Marszałkowskich Małopolski i Podkarpacia. – mówił prof. Andrzej Szarata.
Rada Naukowa Euroregionu Karpackiego doradztwo gminom opiera m.in. na zanonimizowanych danych dot. przemieszczania się ludzi różnych, ich działaniach, decyzjach gospodarczych. Dane te są niezbędne dla samorządowców, by podejmować działania strategiczne na poziomie ponadnarodowym. – Proszę sobie wyobrazić, że 60% Słowaków, którzy przekraczają polską granicę, mieszka w pasie przygranicznym o długości 50 kilometrów. Ci ludzie chodzą do nas na zakupy, pracują u nas, odwiedzają znajomych. W drugą stronę dzieje się dokładnie to samo. To jest gigantyczny potencjał do rozwoju marki karpackiej, która może być równie rozpoznawalna co najsłynniejsze karpackie regiony jak na przykład Transylwania – dodał rektor Politechniki Krakowskiej.
Potwierdzili to paneliści ze Słowacji, z Kraju Żylińskiego i Preszowskiego. Współpraca karpacka jest dla Słowacji filarem polityki gospodarczej na całej długości Karpat, ale w regionie sąsiadującym z Małopolską ten filar jest najsolidniejszy. Jednocześnie Erika Jurinová, przewodnicząca Samorządowego Kraju Żylińskiego przyznaje, że w pewnym momencie samorządowcy dochodzą do ściany. – Potrzebujemy wtedy pomocy polityków centralnych, rządu. Nasze środki własne do prowadzenia polityki transgranicznej są ograniczone i nie jesteśmy w stanie zrealizować wszystkich planów, które mamy bez pomocy z góry. – mówiła przewodnicząca Jurinová.
Gościom ze Słowacji wtórował prezes Sądeckiej Izby Gospodarczej Paweł Kukla, który nawiązał do słów marszałka Smółki o 20-letniej perspektywie rozwoju i poprosił, aby ten czas był krótszy. – 10 lat. To jest czas, którego możemy dożyć i w którym jestem pewien, że rozwój naszych regionów może nastąpić w sposób tak intensywny, że za dekadę nie będziemy poznawać ani Krynicy, ani Małopolski, ani Kraju Żylińskiego. – mówił Paweł Kukla.
Rektor Szarata podsumował, że widać ogromny potencjał w latach współpracy samorządów, naukowców i przedsiębiorców, w doświadczeniach z tych lat płynących. Te doświadczenia trzeba łączyć, bo tylko dzięki temu następuje rozwój cywilizacyjny. – Inwestycje typu kolej, drogi, mosty, zbiorniki retencyjne. To są konkretne problemy, które świat nauki wie jak rozwiązać. Państwo macie potrzeby, my – naukowcy – możemy te potrzeby spełnić. Tworzymy obszary, w których jesteśmy zobligowani wspierać lokalne społeczności, bo to tworzy efekt synergii regionalnej i ponadregionalnej. To propsty mechanizm – izby handlowe zwracają uwagę na konkretne problemy, samorządowcy wiedzą skąd wziąć pieniądze na ich rozwiązanie, a nauka dostarcza do tego technologię, której może nawet jeszcze nie ma – mówił prof. Szarata.
Galeria zdjęć z Krynica Forum
Uniwersytecka “liga mistrzów” i jak do niej wejść
Drugim panelem Krynicy Forum, w którym wziął udział prof. Andrzeja Szarata był ten dotyczący wprowadzenia polskich uczelni do uniwersyteckiej „ligi mistrzów”. Dyskutowali u także rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. dr hab. Piotr Jedynak i ekspert Klubu Jagiellońskiego ds. innowacyjności Wojciech Przybylski. Moderatorem był dr hab. Bartłomiej Bigaj z Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
Głównym problemem podjętym przez panelistów jest kwestia finansowania polskich szkół wyższych. Dyskusję rozpoczął rektor Szarata, który zwrócił uwagę na problem budzącej dyskusje w środowisku akademickim ewaluacji. Ewaluacja odziera jednostki z indywidualności naukowej, więc zdaniem panelistów system punktowy determinujący poziom subwencji rządowej dla uczelni warto przemyśleć. Powstaje pytanie jakie są realne możliwości działania przy takim, a nie innym modelu finansowania uczelni. Barier, w ocenie rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego Piotra Jedynaka, jest nieskończenie wiele.
– W sporcie, nawet jeżeli komuś nie wyjdzie sezon, to i tak może trafić do Ligi Mistrzów. W przypadku uczelni mówimy o światowych rankingach, gdzie takiej możliwości nie ma. Kultura akademicka Uniwersytetu Jagiellońskiego ma poważny problem z zaakceptowaniem tych rankingów jako wymiernego sposobu oceny jakości uczelni. W ankietach nasi naukowcy prawie zawsze podkreślają “my nie pracujemy dla rankingów”. Jednak te rankingi mają znaczenie, bo mają wpływ na finansowanie. W uniwersytetach amerykańskich większość przychodów nie pochodzi z finansowania publicznego i może tu jest problem uczelni polskich – mówi prof. Jedynak.
Dyskutanci zgodzili się, że – mimo jasności co do problemów – to raczej nie nastąpi nagły wzrost nakładów na na szkolnictwo wyższe, ani nie ma możliwości prywatyzacji polskich uczelni.
– Czy powinniśmy dążyć do samoregulującego się świata nauki, który sam jest za siebie odpowiedzialny, sam sobą zarządza i nie ma żadnego nadzoru? Brzmi może i wyzwalająco, ale ja się takich wizji boję. Z moich doświadczeń wynika, że jeżeli chcemy dopuścić do zarządzania uczelniami przez nowe racjonalności, to musimy je sprowadzić z zewnątrz. Wizja wewnętrzna zawsze będzie narażona na tworzenie grup wpływów w ramach instytucji. Punktacja w tym kontekście jest jakąś blokadą przed sytuacją, gdzie dochodzi do nadużyć. – mówił ekspert Klubu Jagiellońskiego Wojciech Przybylski.
Jak w takim razie uczelnie powinny być oceniane? Gdzie szukać dodatkowego finansowania?
– 1% PKB to o wiele za mało, ale w polskich uczelniach technicznych na przykład wcale szans na zdobywanie pieniędzy nie brakuje. Rządowe środki na rozwój innowacyjności biznesu to były w ostatnich miliardy złotych na masę projektów, w których brali udział też naukowcy, w tym Politechniki Krakowskiej. W systemie państwa były pieniądze na innowacje, ale niejako “obok” uczelni, bo naukowcy nie mogli wykazać udziału w tych pracach i przychodów z nich jako pracę naukową. Po drugie, realizujemy wiele projektów, które są społecznie ważne, przyklejone do uczelni delikatnie, ale istotne dla infrastruktury państwowej. Trzecia sprawa, nieco kontrowersyjna – współpracujemy z wieloma firmami i jak proponujemy nowe rozwiązanie to słyszymy “nie, nie, my mamy swoje biura R&D w innych krajach, my potrzebujemy inżyniera”. De facto jesteśmy zmuszani, by kształcić świetnych inżynierów do przysłowiowego „wkręcania śrubek”. Sytuacja się zmieniła wraz z ogłoszeniem polskiego programu elektrowni jądrowej realizowanego z naszego, własnego know-how. Kolejna sprawa: pracodawcy nie chcą brać na siebie ryzyka związanego z implementacją nowych technologii, które według badań są bardziej efektywne niż tańsze zagraniczne, ale jest strach co zrobić w sytuacji jak coś pójdzie nie tak. – mówił prof. Andrzej Szarata.
– Optyka uczelni technicznych czy ekonomicznych jest inna niż nasza. My też mamy badania tak jak wy, ale my nie staramy się o granty krajowe, bo przy tym poziomie zagłodzenia nauk przyrodniczych i medycznych to finansowanie jest całkowicie niewystarczające. Nam zostają starania o granty prestiżowe, europejskie – dodawał rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, prof. Piotr Jedynak.
Konkluzją panelistów było, że gdy środki publiczne nie wystarczą, uczelnie muszą otworzyć się na biznes, ale biznes też musi być otwarty na rozwiązania płynące z uczelni. Naukowcy muszą słuchać potrzeb przedsiębiorców, które z reguły są o wiele mniejsze i bardziej ostrożne niż na przykład poszukiwanie całościowego lekarstwa na dotychczas nieuleczalną chorobę, bo z punktu widzenia biznesu takie inwestycje są zbyt ryzykowne. Biznes jednak musi mieć świadomość, że uczelnie robią dla niego o wiele więcej niż on dla nich. Kształcą przede wszystkim kadry, z których biznes potem korzysta. Czy w takim razie czeka nas komercjalizacja uczelni?
– Jeżeli mówimy o innowacyjnych rozwiązaniach np. zastosowaniu wodoru do napędzania silnika tłokowego, to nie jest w żaden sposób komercjalizacja wiedzy, bo to jest zwykły projekt, który powstał na naszej uczelni. Takich projektów – których nikt nie zleca, nikt o nie nie prosi, a wielu mogłoby skorzystać – jest u nas bardzo dużo – podsumowywał rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata.
Trzydniowe Krynica Forum to ważne miejsce na konferencyjnej mapie Polski, przestrzeń debaty o najważniejszych wyzwaniach stojących przed Polską i regionami europejskich krajów. W tegorocznej edycji wydarzenia, zaplanowano 40 paneli dyskusyjnych z udziałem ponad 150 prelegentów i kilku tysięcy gości. Szczególny nacisk położono na strategiczne zagadnienia związane ze wzmacnianiem bezpieczeństwa narodowego, odporności społecznej oraz pozycji gospodarczej Polski i krajów regionu Europy Środkowo-Wschodniej. Gościem specjalnym Forum był prezydent Andrzej Duda. – Potrzebne jest miejsce takie jak Krynica Forum – płaszczyzna merytorycznej debaty na najwyższym poziomie i wypracowywania krytycznej, ale twardej i konstruktywnej oceny politycznej i gospodarczej sytuacji Polski – mówił do uczestników Krynica Forum.
Partnerem głównym wydarzenia było Województwo Małopolskie.
Galeria zdjęć z Krynica Forum
(jp)
Zdjęcia: Jakub Paduch oraz archiwum Forum Krynica
Dr hab. inż. Zbigniew Latała, prof. PK został uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, przyznawanym osobom szczególnie wyróżniającym się w dziedzinie twórczości artystycznej, działalności kulturalnej lub ochronie kultury i dziedzictwa narodowego. Minister kultury i dziedzictwa narodowego nadał prof. Latale, który pełni funkcję kierownika Laboratorium Inżynierii Wzornictwa Przemysłowego na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej, odznaczenie w kategorii sztuki wizualne/plastyczne.
Dr hab. inż. Zbigniew Latała, prof. PK (na zdjęciu / fot. Jan Zych) urodził się w 1955 r. w Krakowie. Jest absolwentem Akademii Górniczo-Hutniczej. Pracę na Politechnice Krakowskiej rozpoczął w 1982 r. W latach 1983-2003 pracował też jako fotograf i grafik w wydawnictwach polskich i skandynawskich. Interdyscyplinarną rozprawę doktorską pt. „Zastosowanie komputerowej analizy obrazu ultrasonograficznego do badania serca” obronił z wyróżnieniem w 2002 r. (promotor: prof. dr hab. inż. Leszek Wojnar). Przygotowując rozprawę habilitacyjną, wykorzystał tradycyjne i nowe media do stworzenia serii grafik, plakatów i multimediów inspirowanych muzyką. Rada Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie nadała mu stopień doktora habilitowanego w styczniu 2018 r. Prof. Zbigniew Latała na Politechnice Krakowskiej kieruje Laboratorium Inżynierii Wzornictwa Przemysłowego.
Prof. Latała specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu analizy obrazów i szeroko rozumianego projektowania. Prowadzi wykłady, seminaria, ćwiczenia, projekty, laboratoria, laboratoria komputerowe na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych oraz podyplomowych z przedmiotów: inżynieria materiałowa, komputerowa analiza obrazu, grafika komputerowa, fotografia i DTP, rendering, prezentacja wizualna produktu, wzornictwo przemysłowe, wprowadzenie do badań naukowych. Od dziesięciu lat współpracuje z firmami z otoczenia gospodarczego, realizując projekty oraz organizując staże i konkursy dla studentów inżynierii wzornictwa przemysłowego.
Z racji specyfiki kierunku, jakim jest inżynieria wzornictwa przemysłowego, prof. Zbigniew Latała – równolegle z prowadzeniem badań naukowych – realizuje aktywną działalność artystyczną. Brał udział w 224 wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą. Jest laureatem wielu konkursów projektowych – krajowych i międzynarodowych. Często zapraszany do grona jurorów konkursów z zakresu szeroko rozumianego designu. Uhonorowany m.in. Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Odznaką „Honoris Gratia”, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Złotym za Długoletnią Służbę.
(bk, WM)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska wzbogaciła się o laboratorium badawcze na najwyższym światowym poziomie. Warte blisko 7 mln zł Wydziałowe Laboratorium Badawcze powstało na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej PK (WIiTCh). Zostało wyposażone w najwyższej klasy sprzęt do prowadzenia badań fizyko-chemicznych w wielu obszarach nauki i przemysłu. Mogą z niego skorzystać nie tylko badacze i studenci WIiTCh, ale też innych wydziałów uczelni oraz zewnętrznych jednostek naukowych. Nowe centrum badawcze ma też bogatą ofertę dla partnerów przemysłowych.
– Mamy nadzieję, że inwestycja w tak nowoczesny sprzęt badawczy przyczyni się do jeszcze bardziej dynamicznego rozwoju badań naukowych na naszym wydziale i uczelni. Chcemy też z wykorzystaniem nowej infrastruktury rozwijać współpracę z przemysłem – mówi dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. Impulsem do wielomilionowej inwestycji Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK w nowy sprzęt badawczy był dynamiczny rozwój zespołów badawczych wydziału. Zaowocował on m.in. wysoką oceną jakości działalności naukowej w ostatniej ewaluacji (kategoria A dla dyscypliny inżynieria chemiczna) oraz licznymi sukcesami naukowców WIiTCh w konkursach grantowych i na wystawach wynalazków.
Oferta nowego laboratorium obejmuje badania metodą wysokorozdzielczej skaningowej mikroskopii elektronowej, jakościową i ilościową analizę składu chemicznego w mikroobszarach metodą SEM\EDS oraz jakościową i ilościową analizę składu fazowego metodą proszkowej dyfrakcji rentgenowskiej, pomiary metodą SAXS, XRR, a także wysokotemperaturowe pomiary metodą proszkowej dyfrakcji rentgenowskiej.
♦ Posłuchaj rozmowy Zrozumieć świat drobin w Radiu Nowinki – o nowym laboratorium ♦
Laboratorium zostało wyposażone w najbardziej zaawansowane obecnie narzędzia badawcze m.in. wysokorozdzielczy skaningowy mikroskop elektronowy Apreo 2 S LoVac (Thermo Fisher Scientific), proszkowy dyfraktometr rentgenowski SmartLab SE (Rigaku), spektrometr Agilent 4210 MP AES, czy mikroskop sił atomowych COREAFM. – Nowy mikroskop skaningowy pozwala na powiększenie badanych próbek nawet o milion razy, ma rozdzielczość do pół nanometra, a w niskiej próżni ok. 1 nanometra. Badania wykonywane z jego pomocą mogą być wykorzystane w wielu dziedzinach nauki i przemysłu – podkreśla dr inż. Artur Jaroń, opiekun Wydziałowego Laboratorium Badawczego WIiTCH.
Z kolei nowoczesny dyfraktometr pozwala poznać z najwyższą dokładnością skład poddawanej analizie substancji i jej budowę krystaliczną. Aparat jest wyposażony dodatkowo w przystawki, rozszerzające jego możliwe badawcze. – Jedną z nich jest komora wysokotemperaturowa HTK 1200N, która umożliwia wykonanie pomiarów w temperaturze do 1200 st. Celsjusza. Mamy też przystawki do pomiaru w kapilarach czy przystawkę niskokątową, która pozwala badać warstwy naniesione na powierzchnię próbki. Dzięki temu urządzeniu jesteśmy w stanie wydzielić bardzo cieniutką warstwę z powierzchni badanego materiału i sprawdzić jak jest zbudowana – wyjaśnia mgr inż. Adam Kuc, członek zespołu badawczego nowego laboratorium.
Zakres badań, które będzie można podejmować w nowym laboratorium, jest bardzo szeroki – obejmuje tematy z obszarów technologii i inżynierii chemicznej, katalizy, chemii, w tym chemii farmaceutycznej, a także biotechnologii przemysłowej, nanotechnologii i nanomateriałów, inżynierii materiałowej, fizyki, bioinżynierii, inżynierii środowiska. – W nowym laboratorium będzie można podejmować – na niezwykle zaawansowanym poziomie badawczym – najbardziej aktualne wyzwania naukowe – podkreśla prof. Zbigniew Wzorek, prodziekan WIiTCh ds. nauki. – Od projektów związanych z technologiami energooszczędnymi – badaniami alternatywnych źródeł energii czy zagospodarowani odpadów w celach energetycznych, przez badania z zakresu bioremediacji środowiska naturalnego, procesów wytwarzania szerokiej gamy nanomateriałów oraz ich kompozytów, opracowywania nowych substancji aktywnych, służących do produkcji leków, opracowywania receptur ekologicznych kosmetyków, odkrywania nowych metod celowanego transportu leków – po modelowanie procesów i reaktorów chemicznych oraz mikrobiologicznych – wymienia prodziekan WIiTCh. Z laboratorium będą mogli korzystać także studenci i doktoranci, prowadzący badania w ramach swoich prac dyplomowych i doktorskich.
Co ciekawe, w nowym laboratorium przyjazne środowisku będą nie tylko tematy badań. Nowy sprzęt badawczy także jest znacznie bardziej ekologiczny niż starsze urządzenia tego typu (np. wykorzystywana do chłodzenia urządzeń woda pozostaje w obiegu zamkniętym, start urządzenia następuje za pomocą plazmy mikrofalowej, a nie gazów palnych).
Wydziałowe Laboratorium Badawcze mieści się w przyziemiu budynku Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej na głównym kampusie PK. Koszt inwestycji – blisko 7 mln zł – obejmuje wartość aparatury badawczej, koszt remontu przestrzeni laboratorium i przystosowania jej do wymagań nowej infrastruktury. Zespół Laboratorium tworzą: dr inż. Artur Jaroń, mgr inż. Adam Kuc, mgr inż. Marcelina Nowakowska, mgr inż. Adam Węgrzyniak.
Szczegółowy opis oferty badań i infrastruktury badawczej nowego laboratorium na jego stronie internetowej.
Fot. Jan Zych
(mas, jg)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Hitachi Energy, światowy lider technologiczny, zaczynają współpracę. Będą wspólnie prowadzić projekty naukowo-badawcze, organizować sympozja, konferencje, szkolenia oraz staże i praktyki dla studentów, by dzielić się wiedzą w obszarach wspólnych zainteresowań firmy i uczelni. To m.in. energetyka (zwł. odnawialna), elektroenergetyka, automatyka i robotyka, inżynieria materiałowa, inżynieria wzornictwa przemysłowego, informatyka, cyberbezpieczeństwo. Porozumienie o współpracy podpisali w Sali Senackiej PK: rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata oraz Krystyna Pietrzykowska, Head of Technology Center Hitachi Energy Krakow i Agnieszka Wojtysiak, Technology Center Manager GI T&SD Poland, reprezentujące Hitachi Energy Poland Sp. z o.o.
W uroczystym podpisaniu umowy pomiędzy Politechniką Krakowską, a Hitachi Energy uczestniczyli, od lewej: prof. Jerzy Sładek (WM PK), prof. Radomir Jasiński (WIiTCh PK), dr inż. Aleksandra Faron (WIL PK), dr hab. inż. Janusz Mikuła prof. PK (WIMiF PK), prof. Andrzej Szarata – rektor PK, dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK (WIŚiE PK), Krystyna Pietrzykowska (Hitachi Energy), Agnieszka Wojtysiak (Hitachi Energy), dr Natalia Ryłko (WIiT PK), dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK (WIEiK) / Fot. Jan Zych
– Rozpoczynamy wspólne działania z Hitachi Energy w obszarach, w których postęp technologiczny przyczynia się do rozwiązywania najbardziej istotnych wyzwań współczesnego świata. To m.in. transformacja i efektywność energetyczna, zrównoważone zarządzanie zasobami naturalnymi, inżynieria materiałowa oparta na inteligentnych materiałach, automatyzacja produkcji i autonomizacja systemów elektroenergetycznych, bezpieczeństwo infrastruktury krytycznej. Nasza współpraca przyniesie obu stronom korzyści – mówi rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata. – Wnosimy do niej m.in. możliwość prowadzenia badań, testowania produktów i technologii firmy w naszych światowej klasy laboratoriach. Z drugiej strony mamy możliwość zaangażowania się naszych naukowców i studentów w projekty, które zmieniają ludzkie życie na całym świecie. W ramach stażów w firmie oraz w pracach dyplomowych, dedykowanych tematom inspirowanych działalnością Hitachi Energy, nasi studenci będą mogli uczestniczyć w rozwiązywaniu aktualnych problemów inżynierskich, nawet o globalnej skali – podkreśla rektor Politechniki.
Podpisanie oficjalnego porozumienia poprzedziły robocze kontakty specjalistów PK, zwłaszcza Wydziałów Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej oraz Wydziału Informatyki i Telekomunikacji z Centrum Rozwoju Technologii Hitachi Energy w Krakowie. Umowa rozszerza pola współpracy i grupę kooperujących także o inne wydziały PK: Mechaniczny, Inżynierii Środowiska i Energetyki, Inżynierii Materiałowej i Fizyki, Inżynierii i Technologii Chemicznej oraz Inżynierii Lądowej.
– Wiążemy ze współpracą z Politechniką Krakowską bardzo duże nadzieje. Jesteśmy pod wrażeniem osiągnięć uczelni, w zwłaszcza w poszukiwaniu innowacyjnych rozwiązań dla pełnego wyzwań świata. Hitachi Energy dba o to, by był to świat zapewniający zrównoważoną przyszłość energetyczną. Z tej perspektywy właściwie wszystkie dziedziny badań, które prowadzi Politechnika są dla nas interesujące. Te w obszarze energetyki, dotyczące odnawialnych źródeł energii, sposobów przechowywania i dystrybucji energii przez zagadnienia dotyczące mechaniki, elektroniki, wzornictwa przemysłowego, programowania czy nowych materiałów – podkreśla Krystyna Pietrzykowska, Head of Technology Center Hitachi Energy Krakow. – Łączy nas dbałość o to, by wszystko co budujemy czy produkujemy było jak najbardziej przyjazne dla środowiska, charakteryzowało się obniżonym śladem węglowym. We współpracy z Politechniką liczymy na zderzenie doświadczenia, które mamy jako globalna firma, ze świeżością pomysłów studentów i aktualnością eksperckiej wiedzy naukowców uczelni.
Kooperacja Politechniki i Hitachi Energy dotyczyć będzie prowadzenia wspólnych projektów naukowo-badawczych, wykonywania badań i ekspertyz, wspólnej organizacji sympozjów, konferencji, seminariów, organizowania szkoleń i praktyk studenckich czy realizacji prac dyplomowych przez studentów PK na tematy wynikające z działalności firmy. – Dla studentów cenne może być też to, że mogą łatwo aplikować na staże i stanowiska pracy właściwie na całym świecie, wszędzie gdzie działamy – podkreślała podczas uroczystego podpisania umowy Krystyna Pietrzykowska.
Podczas wydarzenia potencjał laboratoryjny i badawczy PK przedstawili dziekani wydziałów uczelni. W wydarzeniu, zainicjowanym przez dr hab. inż. Macieja Sułowicza, prof. PK, dziekana Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej (WIEiK), uczestniczyli także dziekani i prodziekani innych wydziałów Politechniki Krakowskiej: dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK – dziekan Wydziału Środowiska i Energetyki (WIŚiE), dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK – dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyk (WIMiF)i, prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek – dziekan Wydziału Mechanicznego (WM), dr Natalia Ryłko – prodziekan ds. Współpracy Wydziału Informatyki i Telekomunikacji (WIiT) , prof. dr hab. inż. Radomir Jasiński – prodziekan ds. ogólnych Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej (WIiTCh) oraz dr inż. Aleksandra Faron – prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej (WIL). – Produkcja nowoczesnych rozwiązań i wysokiej klasy produktów dla elektroenergetyki zawodowej i przemysłu ciężkiego to najważniejsze wyzwania firmy Hitachi Energy. Podpisanie umowy otwiera m.in. przy tych wyzwaniach nowe możliwości współpracy z wszystkimi wydziałami PK – mówi dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, promotor szerokiej formuły kooperacji uczelni i światowego giganta technologicznego.
Zapleczem dla wspólnych działań będzie m.in. infrastruktura badawcza PK, w tym szczególnie nowe Laboratoria Aerodynamiki Środowiskowej czy Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych oraz unikatowe stanowiska badawcze WIMiF, WIŚiE, WIiTCh czy WIEiK. Niewykluczone jest też połączenie sił firmy i uczelni przy tworzeniu nowych stanowisk badawczych i laboratoriów, służących prowadzeniu wspólnych badań i prac rozwojowych. Takiej współpracy sprzyja bliskie sąsiedztwo siedziby krakowskiego Centrum Technologicznego firmy i kampusu Politechniki Krakowskiej.
Hitachi Energy jest światowym liderem technologicznym, który dąży do zapewnienia zrównoważonej przyszłości energetycznej dla obecnych i przyszłych pokoleń. Udoskonala światowy system energetyczny tak, aby stał się bardziej zrównoważony, odporny i bezpieczny. Może się poszczycić udokumentowanym doświadczeniem i niezrównaną bazą zainstalowanych rozwiązań w ponad 140 krajach, obsługując klientów z sektorów użyteczności publicznej, przemysłu, transportu, centrów danych i infrastruktury. Wspólnie z interesariuszami z różnych sektorów i obszarów geograficznych, umożliwia cyfryzację potrzebną do przyspieszenia transformacji energetycznej w kierunku neutralnej węglowo przyszłości. Oferując innowacyjne rozwiązania i usługi, obejmujące integrację z systemem elektroenergetycznym łącza wysokiego napięcia prądu stałego (HVDC) o mocy ponad 150 gigawatów (GW), pomaga zwiększyć wydajność energetycznego łańcucha wartości, dzięki czemu energia elektryczna jest bardziej dostępna dla wszystkich.
Hitachi Energy działa w 90 krajach, zatrudnia ok. 45 tys. osób, generując obroty o wartości około 13 mld USD. Siedziba główna firmy, będącej częścią grupy Hitachi, znajduje się w Szwajcarii. W Polsce Hitachi Energy zatrudnia 3,5 tys. pracowników, działa w 9 lokalizacjach, m. in. Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Katowicach, Lublinie, ma też fabryki w Łodzi i Przasnyszu. W Krakowie mieści się Centrum Technologiczne wraz z centrum badawczym Hitachi Energy. Jego główne pola działalności i kooperacji z pozostałymi oddziałami firmy to rozwój nowych produktów i systemów, rozwiązania cyfrowe, rozwiązania software’owe, cyberbezpieczeństwo. Zespoły Centrum Technologicznego w Krakowie wprowadzają m.in. pionierskie rozwiązania dla elektroniki przemysłowej, które łączą zaawansowaną analitykę, oprogramowanie do zarządzania energią, systemy sprzętowe z magazynowaniem energii akumulatorowej i wiele innych technologii.
(mas)
Zdjęcia Jan Zych
{fastsocialshare}
W ramach 31. Finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy można wylicytować przejazd w politechnicznym symulatorze tramwaju. W ten sposób Politechnika Krakowska włącza się po raz piąty w zbiórkę.
31. Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy odbędzie się 29 stycznia 2023 roku. Tegoroczna zbiórka odbywa się pod hasłem „Żyj zdrowo w zdrowym świecie”, a zebrane podczas niej środki zostaną przeznaczone na walkę z sepsą. W związku ze zbiórką została uruchomiona licytacja przejazdu w pierwszym polskim symulatorze tramwaju z w pełni odzwierciedloną kabiną. Wylicytowany przejazd będzie połączony z wykładem na temat budowy i eksploatacji tramwajów oraz obowiązujących przepisów. Podczas jazdy zwycięzca aukcji będzie mógł liczyć na wparcie ze strony wykwalifikowanego instruktora. Taka sesja w symulatorze stanowi także okazję do zapoznania się z zasadami funkcjonowania zbiorowego transportu miejskiego. Organizatorem licytacji jest Katedra Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej.
Działający na Politechnice Krakowskiej pierwszy polski symulator tramwaju NGT6, który powstał na Wydziale Mechanicznym, stanowi wyjątkowe laboratorium badawczo-dydaktyczne. Jego budowa rozpoczęła się w kwietniu 2006 r. W skład urządzenia wchodzi – wykonana od podstaw na wzór oryginalnej – kabina tramwaju, układ projekcji scenerii jazdy, stanowisko instruktażowe oraz specjalistyczne oprogramowanie komputerowe. Podczas wirtualnej przejażdżki można zasymulować wszelkie możliwe niespodzianki, zdarzające się prowadzącym pojazd, jak np. śliskie tory, wtargnięcie pieszego lub samochodu na drogę czy awaria tramwaju. Projekt jest ciągle rozwijany, dodawane są nowe funkcje i elementy oprogramowania. Od 2021 r. symulator tramwaju wspomaga szkolenie kandydatów na motorniczych krakowskiego MPK.
Link do aukcji: Poczuj się jak motorniczy w symulatorze tramwaju! – Aukcje WOŚP – Allegro.pl
{fastsocialshare}
W porównaniu do ubiegłego roku wzrosła liczba naukowców z Politechniki Krakowskiej w prestiżowym rankingu TOP 2% najczęściej cytowanych na świecie! Dwa najnowsze zestawienia najbardziej wpływowych ludzi nauki, opracowane na podstawie całości dorobku naukowego oraz na bazie cytowań w 2023 r., opublikowali analitycy z Uniwersytetu Stanforda i wydawnictwa Elsevier.
Ranking World’s Top 2% Scientists 2024 zawiera nazwiska 2 proc. naukowców świata, których publikacje są najczęściej cytowane przez innych autorów. W pierwszym zestawieniu uwzględniono dorobek naukowy badaczy w 2023 r., w drugim – dorobek od początku kariery naukowej do końca 2023 r.
Do przygotowania opublikowanych we wrześniu zestawień (John P.A. Ioannidis (2024), “August 2024 data-update for „Updated science-wide author databases of standardized citation indicators””, Elsevier Data Repository, V7, doi: 10.17632/btchxktzyw.7) wykorzystano dane z bazy Scopus, dostarczone przez wydawnictwo Elsevier. Brano pod uwagę różne kryteria bibliometryczne, wyznaczane m.in. przez takie wskaźniki, jak: indeks Hirscha (h-index), całkowita liczba cytowań czy cytowania uwzględniające pozycję autora wśród współautorów publikacji.
Kolejny rok z rzędu w rankingach najczęściej na świecie cytowanych autorów publikacji naukowych znaleźli się naukowcy z Politechniki Krakowskiej. W zestawieniu za 2023 r. w najwyżej sklasyfikowanej trójce badaczy z PK są: dr hab. inż. Adam Głowacz, prof. PK z Katedry Inżynierii Elektrycznej Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK, dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji oraz dr hab. inż. Jacek Pietraszek, prof. PK z Katedry Informatyki Stosowanej Wydziału Mechanicznego PK. W sumie w zestawieniu za 2023 rok jest 19 przedstawicieli PK.
W rankingu uwzględniającym całość dorobku naukowego z PK plasują się najwyżej: dr hab. inż. Adam Głowacz, prof. PK, prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski (Katedra Chemii i Technologii Polimerów Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK) oraz prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał (Katedra Biotechnologii i Chemii Fizycznej Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej).
Naukowcy PK na liście TOP 2% za 2023 rok (wg pozycji zajmowanej na liście)
> Dr hab. inż. Adam Głowacz, prof. PK, Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej
> Dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, Wydział Informatyki i Telekomunikacji
> Dr hab. inż. Jacek Pietraszek, prof. PK, Wydział Mechaniczny
> Dr hab. inż. Izabela Hager, prof. PK, Wydział Inżynierii Lądowej
> Dr Xiao Zhang, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
> Prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski. Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
> Prof. dr hab. inż. Dawid Taler, Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
> Dr inż. Olga Długosz, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
> Prof. dr hab. inż. Radomir Jasiński, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
> Prof. dr hab. inż. Jan Taler; Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
> Dr inż. Reza Teimouri, Wydział Mechaniczny
> Dr hab. inż. Kinga Korniejenko, prof. PK, Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
> Prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń, Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
> Prof. dr hab. inż. Aleksander Muc, Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
> Dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK, Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
> Dr hab. inż. Sławomir Wybraniec, prof. PK, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
> Prof. dr hab. inż. Piotr Duda, Wydział Mechaniczny
> Dr hab. inż. Michał Juszczyk, prof. PK, Wydział Inżynierii Lądowej
> Dr hab. inż. Joanna Ortyl, prof. PK, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
W sumie na liście sklasyfikowano 223 tys. naukowców, w tym 1305 z polską afiliacją
Naukowcy z PK na liście TOP 2% biorąc pod uwagę całość dorobku (wg pozycji zajmowanej na liście)
> Dr hab. inż. Adam Głowacz, prof. PK, Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej
> Prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski. Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
> Prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
> Prof. dr hab. inż. Jan Taler; Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
> Dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, Wydział Informatyki i Telekomunikacji
> Prof. dr hab. inż. Dawid Taler, Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
> Prof. dr hab. inż. Jarosław Handzlik, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
> Dr Marek Malinowski, prof. PK, Wydział Informatyki i Telekomunikacji
> Prof. dr hab. inż. Radomir Jasiński, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
> Dr hab. inż. Izabela Hager, prof. PK, Wydział Inżynierii Lądowej
> Dr hab. inż. Sławomir Wybraniec, prof. PK, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
> Dr hab. inż. Jacek Pietraszek, prof. PK, Wydział Mechaniczny
> Dr hab. inż. Lesław Bieniasz, prof. PK, Wydział Informatyki i Telekomunikacji
> Prof. dr hab. inż. Aleksander Prociak, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
> Prof. dr hab. inż. Aleksander Muc, Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
> Dr inż. Reza Teimouri, Wydział Mechaniczny
> Prof. dr hab. inż. Edyta Plebankiewicz, Wydział Inżynierii Lądowej
> Dr hab. Joanna Kołodziej, prof. PK, Wydział Informatyki i Telekomunikacji
W sumie na liście sklasyfikowano ponad 217 tys. naukowców, w tym 1244 z Polski.
Szczegółowe zestawienia
Fot. ilustracyjne Jan Zych
(m, j)
{fastsocialshare}
Drukarka 3D do produkcji ciast z jadalnych mas, ogrody deszczowe, system dostarczania substancji czynnej w leczeniu atopowego zapalenia skóry, robot kroczący, a także rozwijanie przedsięwzięć, które w pierwszej fazie realizacji okazały się wielkim sukcesem, a więc HABSat2 i PKanoe 2.0 – to kilka z 20 studenckich projektów (1 projekt rezerwowy) z Politechniki Krakowskiej, które uzyskały dofinansowanie w ramach konkursu organizowanego przez FutureLab. W czwartym naborze przyznano granty na łączną kwotę 506 400 zł.
– Z roku na rok zgłoszeń przybywa, dlatego wybór najlepszych stanowi nie lada wyzwanie. W ocenionym właśnie naborze grupy studenckie zgłosiły rekordową liczbę 43 projektów – mówią pracownicy FutureLab, jednostki będącej studenckim laboratorium innowacji, które powstało kilka lat temu, by umożliwić żakom z Politechniki Krakowskiej, przy wsparciu finansowym uczelni i pomocy merytorycznej mentorów z PK i otoczenia biznesowego, realizację naukowych i projektowych pasji.
Rada Naukowa FutureLab PK – składająca się z przedstawicieli 8 wiodących dyscyplin naukowych, wokół których prowadzona jest działalność badawcza na PK, przedstawicieli FutureLab, a także otoczenia społeczno-gospodarczego – przy ocenie projektów uwzględniała przede wszystkim innowacyjność, zdefiniowany cel projektu, oryginalność pracy, nowatorskie podejście do zagadnienia, studium wykonalności i możliwość praktycznego wykorzystania wyników projektu, zakres przeprowadzonego projektu i przyjętą metodologię. Uwzględniono także potencjał komercjalizacyjny i promocyjny. Rada oceniała także zaproponowany budżet i zweryfikowała wydatki. Niektórym z projektów przyznano dofinansowanie na część zgłoszonego zapotrzebowania.
Teraz przed studentami i ich opiekunami naukowymi czas intensywnej i kreatywnej pracy naukowej. Poprzednie edycje konkursu FutureLab zaowocowały m.in. takimi przedsięwzięciami, jak budowa łodzi z betonu tekstylnego (projekt „PKanoe – budowa łodzi z betonu tekstylnego ze spoiwem o obniżonym śladzie węglowym”) czy opracowanie i udana misja sondy stratosferycznej (projekt HABSat), o których głośno było w mediach.
LISTA NAGRODZONYCH PROJEKTÓW
1. „AUGMENTUM – rozszerzenie zakresu percepcji architektonicznej”
(realizują studenci z WA, WIiT, WM; opieka naukowa: dr inż. arch. Maciej Skaza, mgr inż. arch. Anna Marek)
Nazwa projektu nawiązuje do określenia rzeczywistości rozszerzonej (ang. Augmented Reality). Intencją autorów projektu była sugestia, iż możliwe jest rozszerzenie metod analizy i postrzegania architektury. Bezpośrednim celem przedsięwzięcia jest przeprowadzenie analizy wybranych projektów współczesnej architektury o prostej funkcji, pochodzących z XX i XXI w. Zakres przedmiotowy odnosić będzie się do analizy kompozycji danego obiektu. Celem poznawczym projektu jest synergia różnych technik oraz współczesnych technologii służących do ich implementacji w zakresie warsztatu projektowego architektów, a w aspekcie praktycznym – wprowadzenie ich do procesu dydaktycznego.
2. „Biomateriały kompozytowe do zastosowań medycznych”
(realizują studenci z WIMiF; opieka naukowa: prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec, mgr inż. Dagmara Słota, mgr inż. Karina Piętak)
W ramach projektu planowane jest opracowanie kompozycji oraz analiza fizykochemiczna i biologiczna bioaktywnych materiałów kompozytowych o charakterze nośnika leku, do zastosowań w medycynie regeneracyjnej tkanki kostnej i chrzęstnej. Rozwiązanie łączy aż cztery branże: chemiczną, biotechnologiczną, medyczną i farmaceutyczną. Nowatorstwo projektu polega nie tylko na unikatowym składzie nośnika, ale również sposobie zamykania oraz uwalniania substancji czynnej w środowisku organizmu.
3. „Budżetowa drukarka 3D do produkcji wypieków z jadalnych mas znakowanych barwnikami spożywczymi”
(realizują studenci z WIiTCh; opieka naukowa: mgr inż. Maciej Pilch)
Głównym efektem projektu oraz innowacją będzie opracowanie drukarki 3D do produkcji żywności, wyposażonej w system dozowania barwników oraz system dezynfekcji i wizualizacji w świetle UV. Drukarka będzie mogła znaleźć zastosowanie w przemyśle spożywczym i piekarniczym, np. do wytwarzania efektowanie wyglądających ciast okolicznościowych.
4. „CanSat – Nanosatetlita, Cylindryczny ładunek naukowy do rakiety”
(realizują studenci z WIiT i WM; opieka naukowa: mgr inż. Katarzyna Smelcerz)
Celem projektu jest budowa sondy zgodnie ze standardem CanSat (małego urządzenia pomiarowego wielkości puszki po napoju gazowanym), z wykorzystaniem innowacyjnego środowiska dla systemów wbudowanych, w języku Rust, który jest językiem programowania skupiającym się na niezawodności i bezpieczeństwie. Realizacja tego projektu ma charakter pilotażowy. Studenci chcą zdobyć doświadczenie niezbędne do budowy niezawodnych systemów sterowania oraz uzyskanie wiedzy na temat samej konstrukcji nanosatelit typu cansat, aby w przyszłości móc wziąć udział w międzynarodowych zawodach dla konstruktorów CanSat’ów.
5. „Cykl życia polimerowych nośników leków – od projektowania do utylizacji”
(realizują studenci z WIiTCh; opieka naukowa: dr inż. Katarzyna Bialik-Wąs, mgr inż. Paulina Sapuła, dr inż. Artur Bukowczan, dr Konstantinos Raftopoulos, mgr inż. Przemysław Zaręba, dr inż. Tomasz Majka, dr inż. Małgorzata Miastkowska)
Młodzi naukowcy chcą zbadać pełny cykl życia polimerowych nośników leków, począwszy od projektowania do utylizacji. W tym interdyscyplinarnym projekcie, żacy z PK mają kilka celów, m.in. związanych z modyfikacją substancji czynnych o charakterze hydrofobowym, a następnie ich wprowadzeniem do nośników polimerowych. Głównym celem jest opracowanie metody utylizacji wyrobów medycznych.
6. „PK – Nanosatelita cubesat, sonda stratosferyczna”
(realizują studenci z WIiT i WM; opieka naukowa: mgr inż. Katarzyna Smelcerz)
HABSat2 jest kolejną odsłoną sondy stratosferycznej HABSat, czyli uniwersalnej platformy do przeprowadzania eksperymentów naukowych w stratosferze. Studenci docelowo planują budowę w pełni funkcjonalnego satelity typu CubeSat i umieszczenia go w przestrzeni kosmicznej (orbicie okołoziemskiej).
7. „Mała cząsteczka w wielkiej bitwie – poszukiwanie kandydata na lek w spersonalizowanej terapii raka jelita grubego”
(realizują studenci z WIiTCh; opieka naukowa: mgr inż. Damian Kułaga, mgr inż. Anna Drabczyk)
Spodziewanym rezultatem projektu jest otrzymanie związków o działaniu przeciwnowotworowym, które w przyszłości mogą stać się „kandydatami” do spersonalizowanej terapii onkologicznej. W przypadku leków celowanych typu small-molecules w kierunku leczenia raka jelita grubego, nie udało się do tej pory opracować skutecznego i bezpiecznego związku. W pierwszym etapie projektu studenci zamierzają otrzymać bibliotekę kilkunastu związków innowacyjną metodą polegającą na prowadzeniu reakcji w obecności mikrofal lub ultradźwięków.
8. „Nowe metody zwalczania IGO – na przykładzie Rdestowca Ostrokończystego Reynoutria Japonica”
(realizują studenci z WA; opieka naukowa: dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek)
Żacy z Koła Naukowego ARBORIS będą poszukiwać nowej metody zwalczania gatunku inwazyjnego, a więc Rdestowca Ostrokończystego Reynoutria Japonica.
9. „Nowoczesne biosensory z kropkami kwantowymi dedykowane medycynie”
(realizują studenci z WIiTCh; opieka naukowa: dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK, mgr inż. Beata Szreniawa, mgr inż. Alicja Szymska)
Nieustanny rozwój medycyny oraz wzrost zapotrzebowania na nowoczesne rozwiązania do obrazowania struktur komórkowych sprawiają, że obecnie bardzo popularne stają się badania z wykorzystaniem nanomateriałów, a coraz większe zainteresowanie wzbudzają nanostrukturalne materiały półprzewodnikowe. Z uwagi na takie cechy jak: wysoka wydajność fluorescencji, doskonała odporność na degradację chemiczną oraz wysoka stabilność fotochemiczna, niosą one za sobą ogromny potencjał pod kątem możliwości zastosowania ich w biomedycynie, np. w biodetekcji i bioobrazowaniu, m.in. komórek rakowych. Głównym celem projektu jest opracowanie w warunkach laboratoryjnych elementu biosensora do oznaczania aktywnie biologicznie czynnych molekuł, m.in. modelowanego antygenu (białka CRP), zawierającego nanocząstki siarczku cynku domieszkowanego manganem.
10. „Opracowanie procesu usuwania wiecznych chemikaliów z zastosowaniem zielonego utleniacza”
(realizują studenci z WIiTCh w WIŚiE; opieka naukowa: dr inż. Joanna Kuc, dr inż. Maciej Thomas)
Celem projektu jest opracowanie innowacyjnego procesu usuwania związków perfluorowanych (PFAS) zwanych „wiecznymi chemikaliami” z wody, z zastosowaniem żelazianu(VI) potasu, jako wysoce efektywnego utleniacza przyjaznego środowisku naturalnemu.
11. „Optymalizacja doboru parametrów pracy komory wspomagania serca w oparciu o biomechaniczny system sztucznego pacjenta – SERCE”
(realizują studenci z WM; opieka naukowa: dr hab. inż. Grzegorz Milewski, prof. PK)
Innowacyjność projektu wynika z wieloskalowego podejścia do opracowania skutecznej metody doboru parametrów pracy sztucznego serca i jego wpływu na organizm człowieka. Dotychczas analizy takie nie były przeprowadzane ze względu na brak odpowiedniego urządzenia. W ramach prac rozbudowany zostanie układ „Sztucznego pacjenta”, aby dostosować jego możliwości do zbierania danych dotyczących parametrów ciśnienia i przepływu.
12. „PKanoe 2.0 – budowa łodzi z cienkościennego, ultra-wysokowartościowego kompozytu cementowego, zbrojonego tekstyliami”
(realizują studenci z: WIL, WA, WM, WIŚiE; opieka naukowa: dr hab. inż. Izabela Hager, prof. PK, dr inż. Mateusz Sitarz)
Celem projektu jest budowa łodzi z betonu pn. PKanoe 2.0. Projekt stanowi interdyscyplinarne przedsięwzięcie studentów kilku wydziałów, realizujących prace w ramach działalności SKN Footprint. W wyniku projektu opracowana zostanie technologia wytwarzania cienkościennych elementów z kompozytu mineralnego zbrojonego tekstyliami i zbrojeniem rozproszonym (włókna). W ramach działań badawczych studenci opracują skład betonu, wykonają elementy cienkościenne, określą właściwości fizyczne i mechaniczne matrycy cementowej i kompozytu. Zadaniem badawczym będzie dobranie składu i rodzaju wzmocnienia w celu zapewnienia odpowiednich parametrów wytrzymałościowych przy jak najmniejszej grubości elementu. Konieczne będzie też zaprojektowanie kształtu łodzi oraz sposobu jej wykonania, a także zapewnienie szczelności kadłuba.
13. „Podwawelskie ogrody deszczowe”
(realizują studenci z WA; opieka naukowa: dr hab. inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK, dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK, dr inż. arch. Elżbieta Kusińska)
Zamierzeniem projektu jest podniesienie jakości przestrzeni sąsiedzkich poprzez wprowadzenie rozwiązań sprzyjających retencji wody deszczowej – ogrodów deszczowych. W większości polskich zespołów mieszkaniowych woda opadowa jest odprowadzona do kanalizacji burzowej, co powoduje obciążenie tej sieci i brak wykorzystania potencjału estetycznego i użytkowego wody. Celem badania jest określenie potencjału i korzyści płynących z takiego rozwiązania w zespole wielorodzinnym na podstawie jednego z krakowskich osiedli. Efektem projektu będzie katalog rozwiązań z wytycznymi dotyczącymi realizacji takiego zamierzenia z użyciem konkretnych elementów, systemów i roślin.
14. „Polimerowy system dostarczania substancji czynnej w leczeniu atopowego zapalenia skóry (AZS)”
(realizują studenci z WIMiF; opieka naukowa: dr inż. Sonia Kudłacik-Kramarczyk, dr inż. Anna Drabczyk, mgr inż. Magdalena Bańkosz)
Atopowe zapalenie skóry to przewlekła choroba dermatologiczna, której towarzyszy m.in. przesuszenie skóry, a także nasilony świąd, przy czym miejscowo dochodzi także do infekcji bakteryjnej oraz wystąpienia stanu zapalnego. Proponowane systemy polimerowe zostały zaprojektowane tak, aby wspomagać procesy regeneracyjne zmienionej chorobowo skóry poprzez pochłanianie wysięku z rany, chronienie rany przed środowiskiem zewnętrznym, a także uwalnianie do rany substancji terapeutycznych o działaniu antybakteryjnym, przeciwwirusowym, nawilżającym oraz odżywczym. Dodatkową zaletą proponowanych systemów jest metoda ich otrzymywania – bezodpadowy i szybki proces fotopolimeryzacji – podczas której ma miejsce jednoczesna sterylizacja za pomocą promieniowania UV.
15. „Robot kroczący”
(realizują studenci z WM; opieka naukowa: dr inż. Waldemar Małopolski)
Studenci dążą do opracowania robota kroczącego, sterowanego zdalnie bądź autonomicznie, którego głównym zastosowaniem polega na zastąpieniu człowieka w sytuacjach zagrażających zdrowiu lub życiu.
16. „SmartGels”
(realizują studenci z WIMiF; opieka naukowa: dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK, mgr inż. Magdalena Bańkosz)
W ramach projektu planowane jest otrzymanie żeli polimerowych SmartGels wrażliwych na bodźce zewnętrzne. W zależności od substancji jakimi będą modyfikowane, mogą znaleźć zastosowanie jako materiały fotochromowe lub biomateriały opatrunkowe. Przejście fazowe inteligentnych żeli może być wywołane przez szereg bodźców fizycznych (temperatura, światło) lub chemicznych (pH, obecność ściśle określonych cząsteczek chemicznych).
17. „Wentylacja zapewniająca Zdrowy Mikroklimat (WZM)”
(realizują studenci z WA i WIL; opieka naukowa: dr hab. inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK, dr inż. Małgorzata Fedorczak-Cisak, dr hab. inż. Alicja Kowalska-Koczwara, prof. PK, dr inż. Jarosław Müller, prof. PK)
Zespół studentów z Wydziału Architektury i Wydziału Inżynierii Lądowej chce zaprojektować i wykonać innowacyjny systemu wentylacji dedykowanej dla budynków zeroenergetycznych. Innowacyjność projektu będzie polegała na zaprojektowaniu geometrii wszystkich elementów systemu, tak, aby zapewniały one komfort użytkowy, w szczególności akustyczny. Elementy zostaną wydrukowane na drukarce 3D, co jest kolejną innowacją. Mieszanka do druku zostanie dobrana specjalnie tak, aby dodatkowo system oczyszczał wprowadzane powietrze. Dodatkowo, w ramach projektu zostaną przeprowadzone badania sposobu wpływu roślin na poprawę mikroklimatu w obiekcie.
18. „Zbrojona masa kompozytowa na bazie materiałów odpadowych do zastosowania zwłaszcza w konstrukcjach mostowych”
(realizują studenci z WIiTCh i WIL; opieka naukowa: dr inż. Krzysztof Adam Ostrowski)
Celem przedsięwzięcia jest zaprojektowanie i objęcie ochroną prawną zbrojonej masy kompozytowej na bazie materiałów odpadowych. W dzisiejszych czasach, w inżynierii lądowej kładzie się duży nacisk na odpowiedzialną gospodarkę odpadami oraz ich ponowne zastosowanie w nowych produktach (konstrukcjach), co wpisuje się w trendy budownictwa zrównoważonego i przyczynia do zmniejszenia śladu węglowego. W mieszance kompozytowej zostaną zastosowane włókna pochodzące z zużytych elementów farm wiatrowych (łopat turbin wiatrowych) oraz odpadowa mączka bazaltowa, które zostaną połączone z lepiszczem (żywicą epoksydową) w różnych proporcjach. Pozwoli to na uzyskanie optymalnej pod względem wytrzymałościowym i reologicznym masy naprawczej, która będzie mogła być stosowana w inżynierii lądowej – szczególnie w konstrukcjach mostowych – jako wypełnienie spękań, kotwa chemiczna i nawierzchnia chodników. Rozwiązanie ma charakter innowacyjny z uwagi na brak stosowania mikrozbrojenia w powszechnie stosowanych masach naprawczych.
19. „Zdalny system indywidualnej oceny stanu zdrowia pracowników przemysłu drzewnego”
(realizują studenci z WIEiK; opieka naukowa: dr inż. Anna Romańska, inż. Maciej Gibas, dr inż. Marek Dudzik)
Co roku wśród drwali i pilarzy odnotowuje się wiele wypadków śmiertelnych oraz powodujących stały uszczerbek na zdrowiu. Celem studentów z PK jest opracowanie systemu w formie opaski, badającego podstawowe funkcje życiowe takie jak puls, tętno, saturacja krwi i częstotliwość oddechu, na podstawie których można stwierdzić aktualny stan zdrowia osoby która ją nosi. W sytuacji, gdy jeden z parametrów znacząco odbiegnie od ustalonej normy, system automatycznie wysyła komunikat powiadamiający odpowiednie służby lub osobę, której pracownik podlega.
20. „Zielona synteza i zastosowanie nowej generacji biodegradowalnych preparatów dla rolnictwa”
(realizują studenci z WIiTCh; opieka naukowa: dr hab. inż. Radomir Jasiński, prof. PK)
Przedmiotem projektu jest opracowanie ogólnej metody selektywnej syntezy pochodnych nikotyny. Związki tego rodzaju są obecnie stosowane w roli środków ochrony roślin, jednak charakteryzują się pewnymi wadami, które postara się wyeliminować zespół z Politechniki.
Projekt rezerwowy
21. „Mobilna stacja diagnostyczno-pomiarowa”(realizują studenci z WIEiK i WM; opieka naukowa: mgr inż. Łukasz Sołtysek)
Projekt zakłada zaprojektowanie oraz zbudowanie „Mobilnej stacja diagnostyczno-pomiarowej” wraz z infrastrukturą przynależną do niej w laboratorium stacjonarnym. Wszystko po to, by poszerzyć jej możliwości dla złożonych systemów zasilająco-sterujących w energetyce oraz przemyśle ciężkim. Mobilna stacja będzie miała formę walizki z układami do monitorowania odbiorów elektrycznych.
FutureLab PK wyróżnił też w konkursie dwa projekty-inicjatywy, w które chciałby zaangażować się jako patron: EKOkampus i OpenInnovationLivingLab.
(bk, FutureLab)
{fastsocialshare}
W dniach 16-20 września br. w miejscowości Cedzyna oddalonej o kilka kilometrów od Kielc, odbyło się 43. Seminarium Rzeczników Patentowych Szkół Wyższych, współorganizowane przez Politechnikę Świętokrzyską. Wydarzenie było okazją do podsumowania Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie oraz XIV edycji Ogólnopolskiego Konkursu Student-Wynalazca, w którym – przypomnijmy – doktorantka Politechniki Krakowskiej mgr inż. Karina Niziołek zdobyła jedną z nagród głównych za wynalazek opracowany wspólnie przez zespół złożony z doktorantek i naukowczyń Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK. Wygrana pozwoliła autorkom rozwiązania zaprezentować je podczas 49. Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie. Zespół z PK przywiózł ze Szwajcarii brązowy medal oraz nagrodę specjalną od National Research Council of Thailand.
Zakres programowy ubiegłotygodniowego Seminarium Rzeczników Patentowych Szkół Wyższych obejmował m.in. wykłady i zajęcia warsztatowe dotyczące efektywnego korzystania z ochrony wynalazków w procedurze krajowej oraz przed Europejskim Urzędem Patentowym, a także ochrony znaków towarowych i wzorów przemysłowych w procedurach przed Urzędem Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej i Światową Organizacją Własności Intelektualnej. Seminarium w Cedzynie było okazją do podsumowania XIV edycji konkursu Student-Wynalazca, a więc inicjatywy adresowanej do studentów, doktorantów i absolwentów szkół wyższych, którzy w trakcie studiów zostali twórcami lub współtwórcami wynalazku lub wzoru użytkowego albo przemysłowego chronionego prawem wyłącznym lub zgłoszonego do ochrony w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej lub urzędzie ds. własności przemysłowej za granicą. Zasłużone laury zebrały naukowczynie z Politechniki Krakowskiej: prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec, mgr inż. Karina Niziołek i mgr inż. Dagmara Słota.
W gronie zdobywców pięciu równorzędnych nagród głównych rozstrzygniętej w lutym XIV edycji konkursu organizowanego przez Politechnikę Świętokrzyską, znalazła się mgr inż. Karina Niziołek, współtwórczyni rozwiązania pn. „Sposób otrzymywania hybrydowego nośnika substancji aktywnych należących do grupy leków przeciwnowotworowych i hybrydowy nośnik substancji aktywnych należących do grupy leków przeciwnowotworowych”. Wynalazek został opracowany przez zespół naukowczyń, do którego poza Kariną Niziołek – należą: mgr inż. Dagmara Słota, prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK oraz dr inż. Agnieszka Tomala. Rozwiązanie realizowano w ramach projektu „Kompozytowy nośnik substancji aktywnej”, konkurs TRL 4.0, prowadzonego przez Centrum Transferu Technologii PK w ramach programu „Inkubator Innowacyjności 4.0”. Poza nagrodą główną Ogólnopolskiego Konkursu Student-Wynalazca, rozwiązanie z Politechniki Krakowskiej zostało uhonorowane także dwoma wyróżnieniami specjalnymi: Nagrodą Prezesa Polskiego Związku Pracodawców Przemysłu Farmaceutycznego oraz Nagrodą Prezesa Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów.
Opracowany przez mgr inż. Karinę Niziołek i zespół Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki sposób wytworzenia oraz hybrydowy nośnik substancji aktywnych należących do grupy leków przeciwnowotworowych może znaleźć szerokie zastosowanie w medycynie i farmakologii jako inteligentny system dostarczania leków. – Dzięki naszemu rozwiązaniu leki mogą być dostarczane dokładnie do obszarów dotkniętych nowotworem, przy zminimalizowaniu toksycznego działania na zdrowe komórki. Co więcej, uzyskany system kontrolowanego uwalniania leków pozwala na utrzymanie odpowiedniego stężenia leków w miejscu nowotworu, co może zwiększyć skuteczność leków oraz jednocześnie zmniejszyć toksyczność dla zdrowych tkanek – wyjaśnia mgr inż. Karina Niziołek. Jak podkreśla, wykorzystanie hybrydowego nośnika substancji z grupy leków przeciwnowotworowych poprawi jakość leczenia onkologicznego. Więcej na temat rozwiązania pisaliśmy tutaj.
Warto wspomnieć, że w XIII edycji Ogólnopolskiego Konkursu Student-Wynalazca w 2023 r. jedną z laureatek została mgr inż. Dagmara Słota. Wówczas jury doceniło dwa osiągnięcia naukowe zrealizowane na Politechnice Krakowskiej: „Sposób otrzymywania kompozytu o osnowie polimerowej zawierającej hydroksyapatyt i kompozyt o osnowie polimerowej zawierającej hydroksyapaty” oraz „Sposób otrzymywania dwuwarstwowej bioaktywnej powłoki kompozytowej i dwuwarstwowa bioaktywna powłoka kompozytowa”.
Na zdjęciu, na pierwszym planie mgr inż. Karina Niziołek, w tle (od lewej) mgr inż. Dagmara Słota i prof. Agnieszka Sobczak-Kupiec / fot. archiwum prywatne
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska dołączyła do eksperckiej pomocy dla gmin i mieszkańców regionów dotkniętych powodzią. Specjaliści uczelni włączą się do wspólnych działań z Instytutem Badawczym Dróg i Mostów w zakresie oceny infrastruktury drogowej i mostowej na terenach dotkniętych powodziami. W najbliższych tygodniach specjaliści uczelni ruszą także z całkowicie darmowymi szkoleniami on-line dla pracowników wszystkich służb, podmiotów administracji publicznej i samorządowej oraz firm, którzy zajmują się bezpieczeństwem infrastruktury przeciwpowodziowej w Polsce. Uczelnia wspiera też studentów z terenów klęski żywiołowej – do 10 tysięcy złotych podwyższyła wysokość zapomogi losowej dla nich. Na wszystkich kampusach Politechniki trwa też zbiórka darów, które wspierają zbiórkę Miasta Kraków oraz – we wspólnej inicjatywie z krakowskim sztabem WOŚP – kierowane są bezpośrednio do Stronia Śląskiego.
Eksperci PK i IBDiM ocenią stan mostów i dróg
Specjaliści Politechniki Krakowskiej wspólnie z Instytutem Badawczym Dróg i Mostów będą uczestniczyć w ocenie infrastruktury na terenach dotkniętych powodziami. Zajmą się oceną geotechniczną obiektów inżynierskich oraz diagnozą mostów i dróg po przejściu wielkiej wody. Wiele z tych obiektów przetrwało powódź, ale uległo różnego typu uszkodzeniom, których skalę trzeba teraz profesjonalnie ocenić. Po to, by dalej mogły bezpiecznie służyć ludziom, często będą wymagać napraw, wzmocnień, dodatkowych zabezpieczeń. Swoje obiekty zgłaszają już do oceny samorządy m.in. Kłodzka, Brzegu, Głubczyc, Kędzierzyna-Koźla, Krosnowic, Krapkowic i innych miast, miasteczek i wsi, które ucierpiały w powodzi.
Jako pierwsi gotowość do włączenia w tę pomoc zgłosili eksperci z Wydziału Inżynierii Lądowej PK – z Katedry Geotechniki i Wytrzymałości Materiałów Katedry Konstrukcji Mostowych Metalowych i Drewnianych oraz Katedry Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu. Wkrótce mogą dołączyć do nich kolejne osoby.
Wały, zapory, suche zbiorniki, obwałowania – specjaliści Politechniki pro bono przeszkolą wszystkich chętnych
W związku z powodzią swoją wiedzą i doświadczeniem dzielą się też bardzo aktywnie w ostatnich dniach specjaliści z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, m.in. hydrolodzy, eksperci z zakresu gospodarki i inżynierii wodnej, systemów kanalizacji i oczyszczania wody.
W najbliższych tygodniach ruszą też - pro bono – z cyklem otwartych szkoleń on-line (na platformie Teams) dotyczących bezpieczeństwa, sytuacji kryzysowych, awarii, badania i monitoringu, modernizacji i nowoczesnego projektowania zapór ziemnych, wałów przeciwpowodziowych, suchych zbiorników, obwałowań kanałów. – Szkolenia skierujemy do pracowników jednostek administracji publicznej zajmujących się gospodarką i budownictwem wodnym, w szczególności ziemnymi budowlami piętrzącymi, jednostek samorządowych mających na swoim obszarze wały przeciwpowodziowe, suche zbiorniki czy zapory stale piętrzące wodę. Z wiedzy, którą będziemy się dzielić całkowicie za darmo, mogą też skorzystać kierownicy oraz obsługa ziemnych budowli piętrzących, inżynierowie działający w branży budownictwa wodnego, geotechnicy i geolodzy czy planiści – mówi dr inż. Krzysztof Radzicki z Katedry Geoinżynierii i Gospodarki Wodnej Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki (WIŚiE) Politechniki Krakowskiej. Ekspert PK specjalizuje się między innymi w rozwoju, wdrażaniu i weryfikacji metod badań i monitoringu budowli piętrzących oraz metodyki tych badań.
Pierwsze cztery szkolenia planowane są od listopada (wtedy już sytuacja bieżąca powinna być opanowana). Planowana tematyka szkoleń to:
SZKOLENIE 1: Przecieki i procesy erozyjne w zaporach ziemnych i wałach przeciwpowodziowych – opis procesów, zagrożenia i przeciwdziałanie, wprowadzenie do badań (4 godziny)
SZKOLENIE 2: Nowoczesna metodyka i metody badań i monitoringu zapór ziemnych i wałów przeciwpowodziowych (3 godziny)
SZKOLENIE 3: Budowle piętrzące, podstawowe know-how (3 godziny)
SZKOLENIE 4: Metody geofizyczne w badaniu budowli piętrzących (3 godziny
INFORMACJE, ZAPISY na szkolenia: dr inż. Krzysztof Radzicki tel. 694 443 923 / 12 628 28 53, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Politechnika Krakowska jest w Polsce liderem prac badawczo-rozwojowych nad metodyką i metodami badań zapór i wałów. W ostatnich latach naukowcy WIŚiE zrealizowali we współpracy z firmą Neostrain dwa duże, wieloletnie granty B+R w tej tematyce. Ich efekty są opisane w czołowych czasopismach zagranicznych, a są nimi: metodyka badań wałów przeciwpowodziowych, innowacyjne czujniki do termodetekcji przecieków w zaporach i wałach oraz rozwój metod geofizycznych badań tych budowli. Czujniki, służące precyzyjnej detekcji infrastruktury przeciwpowodziowe, zostały zastosowane już na kilku zaporach i wałach w Polsce, ale też na obiektach w Ukrainie i Holandii.
W czerwcu tego roku w ramach stałej, wieloletniej współpracy PK z Centrum Technicznej Kontroli Zapór eksperci PK z dr inż. Krzysztofem Radzickim jako pierwszym autorem w branżowym piśmie „Inżynier Budownictwa” opublikowali artykuł pt. Stan budowli piętrzących w Polsce, w którym wskazywali na zagrożenia i wyzwania związane ze stanem infrastruktury przeciwpowodziowej w Polsce. Pisali w nim m.in.: „Dalszy brak zdecydowanych działań w kierunku poprawy stanu budowli piętrzących w Polsce może prowadzić do pogorszenia w zrównoważonym funkcjonowaniu i szybkim rozwoju społeczno-gospodarczym naszego kraju, zwłaszcza poprzez zwiększenie zagrożeń powodziowych i w dostępie do wody. (…) Wieloletnie zaniedbania w zakresie bieżącego finansowania gospodarki wodnej oraz postępujące starzenie się bardzo licznych budowli piętrzących spowodowały, że niewystarczający stan techniczny, a zwłaszcza stan bezpieczeństwa wielu z nich, wywołuje konieczność wykonania ich remontu w krótkiej perspektywie czasowej”.
Podwyższona zapomoga dla studentów z regionu klęski żywiołowej
Około 300 studentów i studentek Politechniki Krakowskiej, I roku i lat wyższych, może pochodzić z terenów dotkniętych w ostatnich tygodniach powodzią. Dla nich Politechnika Krakowska wprowadziła nowy rodzaj zapomogi z podwyższoną kwotą świadczenia do 10 tys. zł. Jednorazowa zapomoga z tytułu wprowadzenia stanu klęski żywiołowej na terenie Polski przyznawana będzie na podstawie minimalnych wymagań (oświadczenia studenta i zdjęć dokumentujących straty). Poza wsparciem finansowym w postaci zapomóg i stypendiów socjalnych studenci PK mogą także otrzymać wsparcie psychologiczne w ramach Centrum Wsparcia Społeczności Politechniki Krakowskiej.
Zbiórki darów dla mieszkańców regionów dotkniętych powodzią
Od 18 września br. trwa wśród społeczności PK zbiórka darów, organizowana przez Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej, przy wsparciu władz uczelni i wydziałów. Dary są zbierane do specjalnie oznaczonych koszy, które znajdują się w trzech kampusach PK: na Wydziale Inżynierii Lądowej w holu głównym, na Wydziale Architektury, ul. Podchorążych 1 oraz na Wydziale Mechanicznym, al. Jana Pawła II 37. Zebrane rzeczy są sukcesywnie przekazywane do miejskiego magazynu zbiórki. Zbiórka potrwa do 27 września. Zachęcamy do dołączenia do wydarzenia na Facebooku
Jednym z najbardziej dotkniętych powodzią miejsc jest Stronie Śląskie – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, które po zerwaniu się tamy zostało kompletnie zniszczone. Dla wsparcia mieszkańców Stronia społeczność PK ponownie połączyła siły z Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy. Razem z 32. Krakowskim Sztabem WOŚP uruchomiła zbiórkę darów dla poszkodowanych w powodzi mieszkańców Stronia Śląskiego. Pierwsza dostawa darów w sobotę 21 września br. wyruszyła do Stronia, ale zbiórka nadal trwa. Dary można przynosić do tych samych miejsc zbiórki, czyli na Wydziałach Inżynierii Lądowej, Architektury i Mechanicznym. Wszystkie rzeczy będą segregowane według potrzeb i przeznaczenia oraz przewożone do potrzebujących. Do tej zbiórki można dołączyć przez wydarzenie na Facebooku.
(mas, js)
Fot. 1. Most w Głuchołazach po powodzi / Fot. Mariusz Szlachta, Głuchołazy
Fot. 2 Zdjęcie ilustracyjne – awaria wałów w 2010 r. / Fot. Krzysztof Radzicki
{fastsocialshare}
Główna inauguracja roku akademickiego na Politechnice Krakowskiej odbędzie się 3 października 2024 r. o godz. 10.30. Przedstawiamy też wszystkie terminy wydziałowych uroczystości inauguracyjnych oraz tematy wykładów inauguracyjnych na ośmiu wydziałach PK oraz w Szkole Doktorskiej.
Wydział Architektury – 1 października, godz. 14Międzywydziałowe Centrum Edukacyjno-Badawcze PK „Działownia”, ul. Warszawska 24
Wykład inauguracyjny pt. „Krótkie historie” wygłosi mgr inż. arch. Maciej Franta (Franta Group), Ambasador Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki – 30 września, godz. 10Małopolskie Centrum Nauki „Cogiteon”, ul. Izydora Stelli-Sawickiego 26
Wykład inauguracyjny pt. „High-Tech Future- a inżynieria materiałowa” wygłosi prof. dr hab. inż. Łukasz Kaczmarek, dyrektor Instytutu Inżynierii Materiałowej Politechniki Łódzkiej.
Wydział Informatyki i Telekomunikacji – 1 października, godz. 11Międzywydziałowe Centrum Edukacyjno-Badawcze PK „Działownia”, ul. Warszawska 24
Wykład inauguracyjny pt. „XXV lat historii Wydziału to przede wszystkim historia ludzi!” wygłosi dr hab. inż. Marek Stanuszek, prof. PK z Katedry Informatyki WIiT PK.
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki – 30 września, godz. 11 Międzywydziałowe Centrum Edukacyjno-Badawcze PK „Działownia”, ul. Warszawska 24
Wykład inauguracyjny pt. „Energetyka jądrowa jako niezbędny element krajowego miksu energetycznego” wygłosi dr hab. inż. Marzena Nowak-Ocłoń, prof. PK z Katedry Energetyki WIŚiE.
Wydział Mechaniczny – 30 września, godz. 14Muzeum Lotnictwa Polskiego, al. Jana Pawła II 39
Wykład inauguracyjny pt. „Techniki prezentacji” wygłosi prof. dr hab. inż. Leszek Wojnar z Katedry Informatyki Stosowanej Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej.
Wydział Inżynierii Lądowej – 1 października, godz. 9Międzywydziałowe Centrum Edukacyjno-Badawcze PK „Działownia”, ul. Warszawska 24
Wykład inauguracyjny pt. „Rewolucja budownictwa cyfrowego – czy bity i bajty to nowe materiały budowlane?” Wygłosi dr inż. Jacek Magiera z Katedry Technologii Informatycznych w Inżynierii WIL PK.
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej – 2 października, godz. 11Międzywydziałowe Centrum Edukacyjno-Badawcze PK „Działownia”, ul. Warszawska 24
Wykład inauguracyjny wygłosi pt. „Tajniki winorośli – od starożytnych winnic do innowacyjnych kosmetyków” wygłosi dr hab. inż. Magdalena Malinowska z Katedry Chemii i Technologii Organicznej WIiTCh PK.
Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej – 2 października, godz. 14Międzywydziałowe Centrum Edukacyjno-Badawcze PK „Działownia”, ul. Warszawska 24
Wykład inauguracyjny pt.: „Mission to Zero – kształcenie inżynierów w kontekście zrównoważonego rozwoju i postępu sztucznej inteligencji” wygłosi mgr inż. Przemysław Zakrzewski, dyrektor Korporacyjnego Centrum Technologicznego ABB w Krakowie.
Szkoła Doktorska – 4 października, godz. 14Pawilon Konferencyjno-Wystawowy „Kotłownia”, ul. Warszawska 24
Wykład inauguracyjny pt. „Wodór jako nośnik energii w transporcie” wygłosi prof. dr hab. inż. Marek Brzeżański, kierownik Katedry Pojazdów Samochodowych WM Politechniki Krakowskiej.
{fastsocialshare}
Zespół badawczy pod kierunkiem dr. inż. Macieja Thomasa z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej zdobył I miejsce w Ogólnopolskim Plebiscycie Ekologicznym „Wspólna Zielona Przyszłość”. Międzynarodowy zespół naukowców został nagrodzony za opracowanie innowacyjnej metody wykorzystywania żelazianu potasu do oczyszczania ścieków w myjniach samochodowych. To „zielony” sposób na oczyszczenie brudnej wody z nieprzyjemnego zapachu i zanieczyszczeń, po to, by ją powtórnie wykorzystać.
Plebiscyt „Wspólna zielona przyszłość” to inicjatywa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, organizowana we współpracy z Ministerstwem Klimatu i Środowiska, Samorządem Województwa Mazowieckiego oraz Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Celem konkursu jest wyłonienie najbardziej wartościowych i nowatorskich projektów związanych z ochroną przyrody. W tegorocznej edycji plebiscytu przyznano nagrody w trzech kategoriach: badania naukowe (z trzema podkategoriami), samorząd (z dwoma podkategoriami) oraz technologia. Do udziału w konkursie zgłoszono kilkadziesiąt interdyscyplinarnych projektów i lokalnych inicjatyw związanych z ochroną środowiska i klimatu, wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii czy racjonalnym zarządzaniem surowcami naturalnymi.
W kategorii „Badania naukowe. Prace pracowników naukowych lub dydaktycznych” główna nagroda trafiła do zespołu badawczego pod kierunkiem dr. inż. Macieja Thomasa z Politechniki Krakowskiej. W skład zespołu wchodzą także: dr Przemysław Drzewicz (Państwowy Instytut Geologiczny Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie), dr inż. Angelika Więckol-Ryk (Główny Instytut Górnictwa w Katowicach) oraz dr Balamurugan Panneerselvam (Saveetha University in Chennai, Indie). Naukowcy zaproponowali wykorzystanie żelazianu potasu do pośredniego usuwania odorów, powstających w myjniach samochodowych na stacjach benzynowych. To nowe zastosowanie dla związku zwanego zielonym utleniaczem, niezwykle użyteczne w walce o czyste środowisko.
Żelazian potasu skutecznie usuwa zawiesiny, metale ciężkie i inne zanieczyszczenia występujące w wodach, redukując się przy tym do nieszkodliwego dla środowiska wodorotlenku żelaza(III). Dzięki temu nazywany jest „zielonym utleniaczem” lub „utleniaczem przyjaznym dla środowiska”. Jego liczne zastosowania wpisują się w zasady „zielonej chemii” (green chemistry). Nagrodzony w plebiscycie zespół znalazł nowy pomysł na wykorzystanie tego związku. Naukowcy poddali analizom fizykochemicznym i mikrobiologicznym próbki wody o nieprzyjemnym zapachu, pochodzące z myjni i wskazali, że powstawanie odorów związane jest z obecnością w wodzie znacznej populacji bakterii gnilnych. Bakterie te pochodziły prawdopodobnie z zanieczyszczeń organicznych, którymi pokryte są opony mytych pojazdów. Do dezynfekcji brudnej wody zaproponowali wykorzystanie żelazianu potasu. – Badania potwierdziły, że zastosowanie tej paramagnetycznej soli żelaza spowodowało nie tylko usunięcie z wody bakterii gnilnych, a w konsekwencji nieprzyjemnych zapachów, ale również usunięcie innych zanieczyszczeń i poprawę innych istotnych parametrów jakościowych zanieczyszczonej wody. Dzięki temu, zużyta podczas mycia woda będzie mogła być powtórnie wykorzystana, np. do tzw. wstępnego mycia aut czy innych procesów lub bezpiecznie wprowadzona do urządzeń kanalizacyjnych, zgodnie z wymogami prawnymi – wyjaśnia dr inż. Maciej Thomas z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej.
Wyniki badań naukowcy opublikowali w czasopiśmie „Environmental Science and Pollution Research”. Teraz ich odkrycie zostało nagrodzone w Ogólnopolskim Plebiscycie Ekologicznym „Wspólna Zielona Przyszłość”. Gala rozdania nagród odbyła się 12 stycznia 2023 r. w kampusie Wóycickiego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
Więcej informacji o plebiscycie – TUTAJ
Fot. Stanisław Klucznik/Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
(mas)
{fastsocialshare}
Trzecia edycja konkursu „M-Ar-Che-F” rozpoczęła się 15 września 2024 r. i potrwa do 28 lutego 2025 r. (rejestracja uczestników do 31 stycznia 2025 r.). Konkurs ma zasięg ogólnopolski i jest przeznaczony dla uczniów szkół ponadpodstawowych. Nagrodzeni zostaną także nauczyciele oraz szkoły najbardziej zaangażowane w konkurs.
Organizowany przez Politechnikę Krakowską konkurs ma na celu zainteresowanie uczniów szkół ponadpodstawowych naukami ścisłymi i przyrodniczymi, takimi jak: matematyka, architektura, chemia, fizyka, informatyka i budownictwo. Stanowi on też zachętę dla szkół, by podjęły współpracę z PK w celu lepszego przygotowania uczniów do podjęcia studiów technicznych. Poprzez udział w konkursie uczniowie zapoznają się również z platformą e-learningową Moodle, która używana jest na wielu polskich uczelniach.
Swój udział w konkursie uczniowie mogą zgłaszać indywidualnie albo mogą zostać zgłoszeni przez nauczycieli. W tym celu należy wypełnić formularz zgłoszeniowy znajdujący się na stronie https://szkoly.pk.edu.pl. Zgłoszenia przyjmowane są do 31 stycznia 2025 r. Konkurs przeprowadzany jest w formie zdalnej na platformie e-learningowej Politechniki Krakowskiej: https://delta.pk.edu.pl/. To właśnie tam uczniowie mogą znaleźć mini-kursy, których tematyka nieco poszerza materiał obowiązujący w szkołach ponadpodstawowych. Jeden uczeń może wziąć udział w każdym z mini-kursów. Po spełnieniu warunków zaliczenia danego mini-kursu uczestnik zdobywa jednej punkt. Zatem wynik uczestnika konkursu to suma zdobytych przez niego punktów. Warto podkreślić, że na laureatów konkursu czekają nagrody pieniężne, pamiątkowe gadżety oraz dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym na wszystkie kierunki studiów pierwszego stopnia na Politechnice Krakowskiej: 50 punktów (I miejsce), 40 punktów (II miejsce), 30 punktów (III miejsce).
Organizatorzy przewidzieli także nagrodzenie nauczycieli i szkół, które szczególnie mocno zaangażują się we współpracę z Politechniką Krakowską w zakresie mini-kursów. Wynik nauczyciela to suma wyników wszystkich zgłoszonych przez niego uczniów przy użyciu formularza grupowego. Z kolei wynik szkoły to suma wyników zarejestrowanych uczniów danej placówki. Nauczyciele, którzy uzyskają pięć najlepszych wyników otrzymają certyfikaty potwierdzające ich aktywny udział w konkursie, a dyrektorzy szkół, które uzyskają trzy najlepsze wyniki, zostaną zaproszeni na uroczyste posiedzenie Senatu PK, podczas którego nastąpi wręczenie dyplomów i nagród rzeczowych.
Lista kursów, które mogą wybierać uczestnicy konkursu:
W zakresie architektury krajobrazu:
W zakresie matematyki:
W zakresie fizyki:
W zakresie chemii:
W zakresie informatyki:
W zakresie budownictwa:
Baza kursów znajduje się na platformie e-learningowej Delta (www.delta.pk.edu.pl) w kategorii „Kursy Dla Szkół Średnich” w podkategorii „M-Ar-Che-F”, ale dostęp do niej możliwy jest również z poziomu strony internetowej poświęconej współpracy ze szkołami (www.szkoly.pk.edu.pl) oraz poprzez platformę Otwartych Zasobów Edukacyjnych PK (www.politeka.pk.edu.pl). Na platformie Delta można zalogować się również jako gość. Warto podkreślić, że baza jest ciągle wzbogacana o nowe kursy.
Oferta dla szkół ponadpodstawowych została rozszerzona także o możliwość udziału uczniów zarejestrowanych w konkursie „M-Ar-Che-F” w kursie e-learningowym o nazwie „PoMoST” (Podstawy Matematyki dla Studentów): https://bit.ly/pomost
Zapraszamy na stronę www.szkoly.pk.edu.pl, gdzie można znaleźć szczegóły i inne formy współpracy ze szkołami ponadpodstawowymi.
Na zdjęciu: Uczestnicy konkursu (edycja 2023/24) odbierają nagrodę podczas uroczystego posiedzenia senatu PK / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Krakowie (GDDKiA) oraz Politechnika Krakowska, reprezentowana przez Wydział Inżynierii Lądowej PK podpisały 1 października 2024 r. porozumienie o współpracy. Będą dzielić się wiedzą i doświadczeniami, wspólnie realizować projekty badawcze, a także wspierać edukację przyszłych inżynierów, m.in przez praktyki w Laboratorium GDDKiA i na rzeczywistych obiektach (mostach, wiaduktach, estakadach), administrowanych przez GDDKiA. Podczas uroczystego podpisania umowy w sali senackiej PK partnerów reprezentowali Maciej Ostrowski, dyrektor Oddziału GDDKiA w Krakowie oraz dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, dziekan WIL PK. W wydarzeniu uczestniczył także rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Krakowski oddział Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad od lat współpracuje z Politechniką Krakowską w zakresie przygotowania i realizacji inwestycji drogowych. Podpisanie porozumienia pozwala rozszerzyć zakres wspólnych działań i realizować nowe projekty. Współpraca z GDDKiA to okazja dla Politechniki Krakowskiej do jeszcze większego zaangażowania w praktyczny wymiar projektowania i budowania infrastruktury drogowej oraz mostowej w Polsce, w tym udział w seminariach, konferencjach oraz rozwijaniu innowacyjnych rozwiązań w dziedzinie budownictwa drogowego. Do tej pory dzięki współpracy pomiędzy Politechniką a krakowskim oddziałem GDDKiA udało się m.in. zrealizować badania in situ kładki nad drogą ekspresową S7 w podkrakowskich Mogilanach (Zakopianka) oraz monitoring kładki nad rzeką Wisłą położnej wzdłuż autostrady A4 przy ul. Kolnej. Na podstawie badań kładki ukazała się publikacja opracowana przy współpracy z rzymskim Uniwersytetem La Sapienza. Istotnym elementem współpracy będzie dalsze wspólne prowadzenie badań naukowych, doktoratów wdrożeniowych oraz aplikowanie o projekty badawcze.
Porozumienie pozwoli też rozwinąć nowe badania, takie jak rozpoczynające się w październiku br. badania dynamiczne na wiadukcie nad „zakopianką”.
– Podpisanie umowy pomiędzy Wydziałem Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej a Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad to z jednej strony zwieńczenie wieloletniej współpracy wielu jednostek naszego Wydziału, w szczególności tych, których specyfika działalności badawczej bezpośrednio pokrywa się z obszarem działań GDDKiA, z drugiej strony to otwarcie na nowe perspektywy nie tylko w poszerzonym zakresie działalności badawczej i eksperckiej, ale również w zakresie wieloformatowego kształcenia w teorii i praktyce studentów Wydziału oraz pracowników obu stron – mówi dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
Porozumienie przewiduje m.in. szeroką współpracę w zakresie m.in. organizacji praktyk i wizyt zawodowych dla studentów, prowadzenia wykładów oraz szkoleń przez pracowników obu stron, a także formułowania tematów prac dyplomowych w odpowiedzi na realne potrzeby GDDKiA. W ramach podpisanego porozumienia studentki i studenci Politechniki Krakowskiej będą mogli też brać udział w praktycznych zajęciach w laboratoriach Generalnej Dyrekcji, podczas których poznają m.in. działanie urządzeń do diagnostyki stanu nawierzchni czy ekstrakcji mieszanki mineralno-asfaltowej, będą badać wytrzymałość betonu. Studenci PK będą mieli też szanse skonfrontować wiedzę zdobytą na studiach z inżynierską rzeczywistością w terenie. GDDKiA udostępni im mosty, wiadukty i estakady, którymi zarządza, do prowadzenia badań i pomiarów.
– Generalna Dyrekcja i Politechnika Krakowska od lat współpracują na wielu polach i wymieniają doświadczenia w różnych obszarach. Wielu naszych pracowników to absolwenci tej uczelni. Dzięki porozumieniu będziemy mogli zacieśnić współpracę i lepiej ją ukierunkować. Nasza kooperacja niesie korzyści dla studentów, naukowców, GDDKiA, a przede wszystkim dla kierowców i Małopolan – dodaje Maciej Ostrowski, Dyrektor Oddziału GDDKiA w Krakowie.
Koordynatorem porozumienia ze strony Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad jest mgr inż. Agnieszka Wachowska, Zastępca Dyrektora Oddziału GDDKiA w Krakowie. Z ramienia Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej funkcję koordynatora pełni dr inż. Izabela Drygała.
– Budowa dróg, zarządzanie infrastrukturą drogową i mostową to podstawy inżynierii lądowej, tym bardziej cieszy mnie zacieśnienie więzów między naszymi instytucjami. Współpraca zaowocuje zwiększeniem możliwości rozwoju naszej młodzieży, jak również pomoże naukowcom Politechniki poszerzyć zainteresowania badawcze o nowe obszary. Nasza uczelnia współpracuje z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad już od lat w zakresie przygotowania i realizacji inwestycji drogowych. Kontynuacja i ewolucja tej kooperacji jest dla nas nie tylko przydatna, ale wręcz niezbędna – podsumowuje porozumienie prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Ekologiczny transport to nie tylko zielone źródła napędu i ograniczenia ruchu dla samochodów spalinowych, to także – a może nawet przede wszystkim – przemyślane planowanie urbanistyczne. To główny wniosek z badań przeprowadzonych w ramach projektu: „Podmiejskie marzenie a transport przyjazny dla klimatu. Zrównoważony rozwój urbanistyczny i transportowy polskich miast (LUTEm)”. Projekt osadzony w tematyce LUTEm podsumowano na Politechnice Krakowskiej. Przeanalizowano w nim m.in. wieloletni rózwój Rzeszowa i Warszawy. Zdaniem autorów badania, gdyby zastosować przemyślane planowanie urbanistyczne 20 lat temu, to dziś Warszawa i Rzeszów miałyby niższe emisje spalin od około 5% w skali całych miast do nawet 30% punktowo.
Projekt badawczy „Suburban dream vs climate-friendly transport? Zrównoważony rozwój urbanistyczny i transportowy polskich miast [LUTEm]” realizowany był w ramach Funduszu Współpracy Dwustronnej MFiPR, Mechanizmu Finansowego EOG 2014-2021 i Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2014-2021. Brali w nim eksperci z Norweskiego Instytutu Badań Powietrza NILU, pracownicy Katedry Systemów Transportowych PK i firmy Gradiens sp. z o. o. Prezentacja wyników odbyła się podczas specjalnego seminarium w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” PK. Uczestniczył w niej m.in. rektor PK prof. Andrzej Szarata, międzynarodowy ekspert w obszarze transportu.
– Kraków jest miastem, które jest u progu bardzo ważnych zmian w sieci transportowej. Metro zdefiniuje rozwój naszego miasta na kolejne dziesięciolecia. Jak wielką zmianą jakościową jest tego typu infrastruktura wiedzą najlepiej nasi dzisiejsi goście z Warszawy. Związek pomiędzy zagospodarowaniem przestrzennym a transportem jest bardzo często niedoceniany. Planując infrastrukturę transportową decydenci często chcą puścić tramwaj do miejsca, gdzie aktualnie znajduje się wielkie osiedle, ale nie biorą pod uwagę ważnego pytania: gdzie będzie wielkie osiedle za 30 lat? Politycy przeważnie rozpatrują czas z perspektywy kadencyjności. Tymczasem duże miasta w Polsce rozwijają się w taki sposób, że za 5 lat w miejscu, w którym nie ma niczego, może zaistnieć zabudowa pełna mieszkańców, którzy nie będą mogli się z niej wydostać. Chyba, że samochodem – mówił podczas otwarcia seminarium rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata (na zdjęciu).
Dwie dekady dynamicznego rozwoju urbanistycznego i transportowego
Jeden z pierwszych wniosków jakie przyniosły badania dotyczył zmian, które nastąpiły w urbanizacji Warszawy i Rzeszowa na przestrzeni lat 2006-2023 (taki przyjęto okres badawczy). Obie metropolie – w różnym tempie, bo Rzeszów szybciej i intensywniej – rozwijały się w tym czasie przede wszystkim na zewnątrz poprzez budowanie nowych osiedli mieszkaniowych na swoich obrzeżach oraz poprzez przyłączanie do siebie okolicznych gmin i sołectw (jak rzeszów). Dużo ludzi osiedliło się też poza granicami administracyjnymi miast. Jednocześnie powstawały kolejne odcinki dróg obwodowych, które najpierw sąsiadowały z nowymi obszarami zamieszkania, a niekiedy stawały się ich częścią w miarę rozwoju zabudowy.
Według analityków firmy Gradiens to ostatnie jest naturalnym i pożądanym zjawiskiem, ale pod jednym warunkiem. – Powinniśmy rozwijać naszą sieć transportową w miastach, ale robić to w sposób przemyślany. Musimy budować drogi ekspresowe, drogi szybkiego ruchu i autostrady wokół dużych ośrodków miejskich, ale jednocześnie musimy rozwijać w tych ośrodkach infrastrukturę transportu zbiorowego. W Warszawie budowa drugiej linii metra i przedłużenie pierwszej przyniosły bardzo dużo dobrego – mówi mgr inż. Kamila Toboła z firmy Gradiens Sp. z o. o.
Ważnym aspektem zabudowy jest to, aby nie odbywała się w sposób niekontrolowany. Mieszkańcy miast, którzy uciekają na obrzeża, mają przez to dłuższy dystans do pokonania do pracy. Jeśli nie zapewni się im skutecznych alternatyw transportowych, to emisje gazów związane z tranzytem samochodów osobowych będą się zwiększać w centrach miast, zamiast zmniejszać.
Rozwój przestrzenny a interwencje transportowe
Zabudowa mieszkaniowa i rozwój sieci transportu miejskiego nie oddziaływają na siebie tylko w jedną stronę. Nie jest tylko tak, że budowanie nowych osiedli pociąga za sobą nowe linie autobusowe i tramwajowe. Odwrotny proces również działa i to nawet intensywniej. – Sprawny dojazd komunikacją zbiorową ma istotny efekt miastotwórczy. Poprowadzenie linii tramwajowej czy tym bardziej metra do punktu, w którym, kolokwialnie mówiąc, nie ma niczego sprawi, że za chwilę będą tam zupełnie nowe osiedla, w zależności od częstotliwości połączeń i dojazdu do centrum, może wręcz cała nowa dzielnica – mówi mgr inż. Konrad Chwastek (Gradiens/Katedra Systemów Transportowych WIL PK).
Ta zależność wymusza, aby działania administracyjne zmierzające do tworzenia sprawnego organizmu miejskiego były skorelowane z działaniami zmierzającymi do stworzenia skutecznej sieci transportowej. Niestety, zdaniem specjalistów z Gradiens nie zawsze tak się dzieje, głównie z powodów wąskiego postrzegania okresów inwestycyjnych przez decydentów – z perspektywy kadencji politycznych, a nie z perspektywy wieloletnich strategii rozwoju. To ma swoje konsekwencje.
– Planowanie rozwoju zabudowy w oderwaniu od planowania siatki komunikacji miejskiej powoduje te problemy, z którymi się dziś mierzymy, czyli: emisje, zanieczyszczenie powietrza, nieefektywne układy transportowe, korki. Zalety dobrego planu widzimy na przykład na starszych osiedlach, które są tak ułożone, że zawsze w pobliżu mamy szkołę, sklep i inne miejsca potrzebne do codziennego życia. W nowych układach miejskich bardzo często brakuje tej rozwagi, co potem skutkuje tym, że jesteśmy skazani na dojeżdżanie wszędzie samochodem – mówi dr inż. Arkadiusz Drabicki (Gradiens/Katedra Systemów Transportowych WIL PK).
W Rzeszowie wraz z sukcesywnym przyłączeniem do miasta okolicznych miejscowości takich jak Przybyszówka, Zwięczyca (2008 r.), Biała (2009 r.), Budziwój (2010 r.), Bzianka (2017 r.) Miłocin czy Matysówka (2018 r.) rozwijana była w tamtych kierunkach infrastruktura drogowa oraz zwiększana była liczba kursów autobusowych MPK.
Wnioski na przyszłość
Podstawowe i najważniejsze zalecenie jakie autorzy badania mają dla decydentów jest następujące: miasta w Polsce muszą prowadzić skoordynowane planowanie urbanistyczne. – Jest to zaniedbywane. Są instrumenty – chociażby prawne – które ze względów często politycznych są zmiękczane lub w ogóle nie stosowane, a mogłyby w sposób znaczący przyczynić się do poprawy funkcjonowania sieci transportowych przy jednoczesnym, pozytywnym wpływie na środowisko. Potem sytuację próbuje się ratować post factum, gdy mleko się rozleje – zauważa Arkadiusz Drabicki.
– Możemy podać przykład z Krakowa. W poprzedniej kadencji dyskutowany był pomysł Nowego Miasta w Rybitwach. W tym czasie trwała debata nad premetrem, pierwszą linią, która była planowana na linii wschód-zachód. I pojawia się koncepcja utworzenia w południowo-wschodniej części miasta praktycznie nowej dzielnicy na 100 tys. mieszkańców z własną siatką połączeń tramwajowych. Ale bez metra… – zauważał Konrad Chwastek.
Problem, zdaniem uczestników projektu LUTEm, wiąże się z pragmatyką w zarządzaniu miastami – polityki miejskie bywają wypadkową krótkoterminowego interesu oraz społecznych grup nacisku z reguły pozbawionych specjalistycznej wiedzy z zakresu planowania transportu czy urbanistyki. Dążenie do kompromisu społecznego za wszelką cenę generuje rozwiązania kompaktowe, które są obdzierane ze swoich pierwotnych zamierzeń na życzenie opinii publicznej.
Reasumując argumenty badaczy: miasta potrzebują planowania, ale przede wszystkim urbaniści miejscy, decydenci, samorządowcy potrzebują odwagi, aby podejmować decyzje. Decyzje, które mogą się nie podobać wszystkim, ale są przemyślane, dobrze opisane, oparte na naukowych wyliczeniach. Słowem: efektywne. To oczywiście nie oznacza, że strona społeczna nie ma prawa głosu, ale głos ten musi być konfrontowany z twardymi danymi i wieloletnimi prognozami przepływów pasażerskich i pozytywnych zmian, które nastąpią wraz z realizacją danej inwestycji.
– Dużo się mówi o Trasie Zwierzynieckiej, że jest przeskalowana, niepotrzebna w takiej postaci, w jakiej jest proponowana, ale dzięki niej uda się otworzyć inne części miasta, które obecnie duszą się od spalin. Nie da się mieć wszystkiego, bo ruch w dużych miastach się nie zmniejsza. Można go co najwyżej skierować na inne tory po to, aby smog nie wisiał mieszkańcom za oknami, tylko koncentrował się na jezdniach. – mówi Arkadiusz Drabicki.
Zmiany nie zawsze będą od razu widoczne czy będą przynosić natychmiastowo pozytywne skutki, ale są konieczne, by poprawić sytuację ekologiczną w miastach na tyle, na ile to wciąż możliwe.
(jp)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Ochrona środowiska, ale też poprawa jakości życia i bezpieczeństwa mieszkańców Krakowa – tego będą dążyć badania prowadzone przez naukowców Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej dzięki danym dostarczonym przez T-Mobile Polska. List intencyjny w sprawie takiej współpracy 20 września br. podpisał w imieniu PK dziekan WIŚiE dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK oraz Piotr Biały, dyrektor Sprzedaży Rynku Smart City & IoT z T-Mobile Polska Business Solutions.
Dzięki porozumieniu Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej zyska dostęp do wybranych wyników pomiarów zebranych przez boję analityczną T-Mobile Polska w trakcie 3-miesięcznego pilotażu realizowanego od marca do czerwca br. w okolicach krakowskiego Dąbia. Wyrażone w liście intencje współpracy zakładają też możliwość wypożyczenia boi i umieszczenia jej w innym miejscu na Wiśle. Urządzenie jest zdolne do zautomatyzowanych i stałych pomiarów parametrów takich jak: stężenie zawiesiny (zmętnienie), rozpuszczony tlen, przewodność, pH i azotany. To pozwala pozyskiwać informacje nt. potencjalnych zagrożeń związanych z zanieczyszczeniami oraz nagłymi zmianami parametrów biochemicznych w rzekach. Zebrane dane zostaną wykorzystane przez Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki PK w realizowanych badaniach i pracach rozwojowych dotyczących kanalizacji deszczowej, ryzyka powodziowego i wód opadowych m.in. z wykorzystaniem elementów zielono-niebieskiej infrastruktury.
– Istotą działania boi pomiarowych jest badanie zmian zachodzących w rzekach na bieżąco. Współpraca z T-Mobile da nam możliwość użycia bojki z błyskawiczną transmisją danych. Otrzymamy nie jest tylko naukowy pomiar jakości wody, ale też dane o tym, jak ona się zmienia i przesuwa przy różnych stanach Wisły – zarówno niskich jak i wysokich, powodziowych. Powiązanie naszej wiedzy merytorycznej i technologicznego know-how firmy, gwarantującej niezakłóconą łączność w czasie rzeczywistym spowoduje, że będziemy mogli rozwijać modele zmian jakości wody, na ktorych już pracujemy. Przyszłościowe zastosowania tych badań są ogromne – mówi dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej.
Wydział prowadzi badania naukowe w zakresie pozyskiwania, komputerowego przetwarzania i wizualizacji oraz kompleksowej interpretacji cyfrowych geodanych i hydrodanych. W ramach wspólnej inicjatywy podjęta zostanie współpraca, która w przyszłości rozszerzana będzie o inne zagadnienia z zakresu hydroinżynierii i gospodarki wodnej. Sygnatariusze listu intencyjnego potwierdzili chęć wymiany wiedzy i doświadczeń w zakresie rozwiązań analizujących ilość oraz jakość wód, a także badania zanieczyszczeń w zbiornikach wodnych oraz w wodach opadowych.
Koordynatorem współpracy ze strony PK będzie dr inż. Agnieszka Grela z Katedry Geoinżynierii i Gospodarki Wodnej. – Współpraca pomiędzy naszym Wydziałem, naszą Katedrą, a firmą T-mobile ma bardzo obiecujące perspektywy. Wchodzimy w obszar monitoringu ciągłego jakości rzek. To jest o tyle istotne, że po katastrofie na Odrze wszyscy zaczęli zauważać, że dane z monitoringu prowadzonego przez Generalną Inspekcję Ochrony Środowiska i oddziały wojewódzkie są niewystarczające. Te pomiary są wykonywane raz na miesiąc, a my po wypożyczeniu bojki będziemy mogli pozyskiwać dane co godzinę czy nawet co pół godziny w zależności od potrzeb. Przeanalizowaliśmy już pierwsze pomiary, uzyskane w trakcie 3-miesiącznego testu w Krakowie i wnioski udało nam się przedstawić na Ogólnopolskiej konferencji naukowo-technicznej “Woda – kluczowy czynnik rozwoju cywilizacji“, która odbyła się w dniach 18-20 września. – mówi dr inż. Agnieszka Grela.
Bojka pomiarowa, z której korzystano w Krakowie, była wyposażona w 4 sensory. Dodatkowo na uwagę zasługują dwa moduły autonomicznego czyszczenia sensorów, które zapewniają możliwość uzyskania bardziej precyzyjnych wyników pomiaru. Bojka wyposażona jest także w moduł komunikacyjny oraz moduł sygnalizacji nocnej. Aby rozwiązanie było bardziej energooszczędne na bojce zamontowany został panel słoneczny współpracujący z układem ładowania oraz zainstalowanymi akumulatorami. Energia pozyskiwana z panelu w zupełności wystarcza by ładować baterie bojki nawet w pochmurne dni. Panel słoneczny dostarcza całkowitą energię potrzebną do funkcjonowania sensorów oraz świetlnej sygnalizacji nocnej.
– Dane pomiarowe przesyłane są za pomocą sieci komórkowej. Przesyłanie danych możliwe jest dzięki wykorzystaniu protokołu Narrowband IoT, charakteryzującego się znikomym zapotrzebowaniem energetycznym. co pozwala na wieloletnie działanie na zasilaniu bateryjnym. Protokół ten wspiera przesyłanie niewielkich paczek danych, przez co nadaje się idealnie do przekazywania pomiarów z czujników. Dane są odbierane i wizualizowane na platformie IoT zainstalowanej w Centrum Przetwarzania Danych w T-Mobile. Bojka pomiarowa umożliwia oczywiście zdalny pomiar jakości wody, a technologia na jakiej opiera się jej działanie, składa się z 3 warstw: sensorycznej, systemowej i komunikacyjnej. – mówi dr Agnieszka Grela.
Projekt boi analitycznej w Wiśle jest kontynuacją działań prowadzonych przez T-Mobile Polska na innych wodach w kraju. Taka boja została już wcześniej umieszczona w Odrze, gdzie pomogła w monitorowaniu jakości tamtejszej wody i wczesnym wykrywaniu potencjalnych zagrożeń dla ekosystemu. Była to odpowiedź na wspomnianą wcześniej katastrofę ekologiczną, która dotknęła Odrę w początku 2022 roku, kiedy to wzdłuż całego biegu rzeki wyłowiono setki ton śniętych ryb. Sytuacja trwała przez około 1,5 miesiąca. Przyczyną była tzw. złota alga – toksyczna dla ryb – która pojawia się w wodzie, gdy jest w niej zbyt mało tlenu. 31 marca 2023 roku na Odrze uruchomiony został pilotażowo ciągły monitoring interwencyjny pod kątem obecności złotej algi.
Badania, które będą prowadzone na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej są o tyle istotne, że monitoring Wisły nie jest jeszcze tak rozbudowany jak np. na Odrze. Tam obecnie znajdują się 32 punkty monitoringu interwencyjnego, podczas gdy na Wiśle tylko 2.
(jp)
Fot. Monika Piaskowska-Zastawniak i archiwum T-Mobile
{fastsocialshare}
Dr hab. inż. Filip Pachla, prof. PK z Katedry Mechaniki Budowli i Materiałów Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej, wiceprezes Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa, uczestniczy w koordynacji inżynierskiego wsparcia specjalistów z całej Polski dla mieszkańców i regionów dotkniętych powodzią.
– Powódź wywołała prawdziwe ”inżynierskie pospolite ruszenie”. Chęć pomocy mieszkańcom i samorządom dotkniętych kataklizmem w ocenie dróg, mostów, budynków zgłaszają inżynierowe z całej Polski, także specjaliści z Politechniki Krakowskiej. Jak ten ruch się zaczął?
Dr hab. inż. Filip Pachla, prof. PK: – Inżynierowie ruszyli do pomocy już na samym początku tej katastrofalnej powodzi. W odpowiedzi na apel Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa (PIIB) zgłaszali się z takimi deklaracjami do izb okręgowych. Jednocześnie pomoc organizował Instytut Badawczy Dróg i Mostów (IBDiM), który poprosił o wsparcie Politechnikę Krakowską, a także PIIB. Podobnie jak nasza uczelnia, także Polska Izba Inżynierów Budownictwa, bez wahania podjęła tę współpracę. Do akcji pomocy z całej Polski zgłosiło się już 780 inżynierów budownictwa, a więc specjalistów ze stosownymi uprawnieniami. Ta liczba cały czas się zmienia, co chwilę zgłaszają się nowe osoby, które bezinteresownie chcą nieść pomoc. Zgłaszają się osoby o różnych specjalnościach. W naszej organizacji zrzeszamy blisko 120 tys. inżynierów wszystkich specjalności: konstrukcyjno-budowlanej, inżynieryjnej, mostowej, drogowej, kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowlanych, kolejowej w zakresie sterowania ruchem kolejowym, hydrotechnicznej, wyburzeniowej oraz instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń: telekomunikacyjnych, cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych, elektrycznych i elektroenergetycznych. Każdy może się przydać.
– Jak ta pomoc inżynierska jest teraz zorganizowana? Sygnały o potrzebach napływają do IBDiM czy może do Waszych izb? Koordynacja jest bardzo ważna, żeby nie wywoływać dodatkowego chaosu i działać sprawnie, wspierając inspektorów nadzoru budowlanego, którzy w pierwszej kolejności wykonują obowiązki nadzorcze.
– W przypadku obiektów kubaturowych otrzymywaliśmy zapotrzebowanie na wykonanie ocen od służb nadzoru budowlanego i na tej podstawie ocenialiśmy obiekty. W przypadku infrastruktury, w porozumieniu z Instytutem Badawczym Dróg i Mostów, inżynierowie wykonują przeglądy obiektów, które wskaże Instytut oraz tych obiektów, które zgłaszane są bezpośrednio przez Wojewódzkie Inspektoraty Nadzoru Budowlanego, Główny Urząd Nadzoru Budowalnego czy samorządy. Jesteśmy w stałym kontakcie z wojewodami i prezydentami miast, burmistrzami, wójtami.
– Jakie działania podejmą inżynierowie w miastach, gminach dotkniętych powodzią? Co jest teraz najważniejsze?
– Wszystkie nasze działania są uzgadniane na miejscu w porozumieniu z lokalnymi koordynatorami. A najważniejsze teraz zdecydowanie jest bezpieczeństwo! Ludzie muszą mieć pewność, że mogą bezpiecznie wrócić do domu lub – co gorsza – muszą wiedzieć, że nie będą mogli do niego wrócić. W pierwszej kolejności inżynierowie z uprawnieniami dokonują oceny uszkodzeń budynku oraz możliwości ich użytkowania po powodzi. To jest teraz najważniejsze. W dalszej części możliwe będzie oszacowanie kosztów związanych przywróceniem właściwego stanu technicznego obiektów. Wszystkie sprawdzone przez nas obiekty są oznakowane, a protokoły z przeglądu przesyłane dalej do inspektoratów nadzoru.
– Czy każdy dom, który woda zalała, np. od piwnic do poziomu 1. pietra, wymaga teraz sprawdzenia?
– Powódź niesie za sobą katastrofalne skutki, każdy obiekt powinien być poddany ocenie stanu technicznego po zaistniałej sytuacji.
– Czym taka ocena się kończy – jakąś opinią, rekomendacjami? Co z Waszej pracy będzie dalej wynikać?
– Na tym etapie określany jest tylko stan uszkodzeń. Oględziny kończą się wydaniem protokołu, w którym jest informacja odnośnie możliwości użytkowania obiektu lub jego wyłączenia z użytkowania. W niektórych przypadkach możliwa jest jego ograniczona eksploatacja, np. wprowadzenie ograniczenia tonażowego na moście czy wiadukcie.
– Biorąc pod uwagę skalę zniszczeń, rozległość terenów dotkniętych powodzią ile czasu zajmie taka inżynierska diagnostyka? I co już po tych pierwszych dniach o stanie dróg, mostów, domów po powodzi możecie powiedzieć?
– Czas ciężko oszacować, wciąż są miejsca, gdzie takie przeglądy nie były wykonywane. W wielu przypadkach przeglądy będą musiały być powtórzone w najbliższym czasie, gdyż woda powoli opadając zmienia również warunki gruntowe. W konsekwencji wiele uszkodzeń może się uaktywnić w najbliższym czasie, jesteśmy na to gotowi i już dokonujemy takich weryfikacji. Skala zniszczeń jest zróżnicowana. W niektórych miejscowościach doszło „jedynie” do zalania, w innych jak np. Lądek Zdrój, gdzie wielu naszych inżynierów prowadzi przeglądy, część obiektów została wręcz zniszczona falą napierającej wody. Tam, gdzie ocena stanu technicznego już się odbyła, woda opadła, powoli wkraczamy w fazę, gdzie właściciele będą mogli wracać do budynków, a eksperci będą mogli szacować straty.
– A ile czasu zajmie odbudowa infrastruktury w regionach powodzi? Da się to oszacować – to będą lata? No i jak odbudowywać z głową, żeby to co zostanie ponownie zbudowane czy naprawione było bardziej odporne na takie zjawiska jak powódź? Specjaliści prognozują, że będzie takich zjawisk więcej. Da się tak zbudować drogę, chodnik tak, by przetrwały taką powódź?
– To wymaga strategicznego działania i funduszy. Musimy czekać na decyzje rządu w tej sprawie. Co do mądrej odbudowy – wszystko trzeba odpowiednio planować, projektować i wykonywać, a później dbać o stan techniczny obiektów inżynierskich gwarantujących bezpieczeństwo. To rola inżynierów budownictwa, ale i specjalistów innych branż – hydrologów, geotechników, których również nie brakuje w polskich ośrodkach naukowych. Stan infrastruktury przeciwpowodziowej jest tutaj bardzo ważny.
– Jakie rady inżynier ma dla rodziny, której dom został zalany? Na co zwrócić uwagę przy jego remoncie?
– Przede wszystkim spróbować nie poddawać się emocjom i skorzystać ze specjalistycnego wsparcia – zaufać inżynierom!
(m)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska będzie liderem międzynarodowego projektu badawczo-rozwojowego NEXTLEVEL Parking, poświęconego zmianie zachowań transportowych mieszkańców miast Europy Środkowej. Zespół politechnicznych ekspertów, pod kierunkiem dr inż. Macieja Michneja z Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego, będzie go realizował we współpracy 12 partnerów krajowych i zagranicznych w ramach unijnego programu „Interreg Europa Środkowa”. Całkowity budżet projektu to blisko 2,9 mln euro.
Kluczowym wyzwaniem projektu pn. „NEXTLEVEL Parking: Pushing a parking management approach on the agendas to green mobility strategies in functional urban areas” jest promowanie i zapewnienie wydajnej, bardziej ekologicznej i zrównoważonej mobilności miejskiej. – Naszym celem w ramach projektu jest zmiana zachowań transportowych mieszkańców miast Europy Środkowej w kierunku zmniejszenia korzystania z prywatnych samochodów. Zakładamy wykorzystanie zarządzania przestrzenią parkingową jako narzędzia kształtowania popytu na podróże w miejskich obszarach funkcjonalnych – mówi dr inż. Maciej Michnej, koordynator zespołu ekspertów Politechniki Krakowskiej. – W ramach projektu zostanie opracowany Plan Wdrożenia Polityki Parkingowej, pozwalający na lepszą integrację zagadnień parkowania i Planowania Zrównoważonej Mobilności Miejskiej (SUMP). W miastach uczestniczących w projekcie zostaną przeprowadzone audyty polityki parkingowej ParkPAD. Projekt zakłada także organizację warsztatów i webinariów, poświęconych zagadnieniom zarządzania parkowaniem – wyjaśnia ekspert PK.
Liderem konsorcjum projektowego jest Politechnika Krakowska i jej Szkoła Transportu (wspólna inicjatywa Wydziałów Mechanicznego i Inżynierii Lądowej), która aplikowała o środki z inicjatywy Interreg Europa Środkowa z partnerem stowarzyszonym – Ministerstwem Infrastruktury Rzeczpospolitej Polskiej. W projekcie uczestniczyć będzie w sumie 12 partnerów – podmiotów badawczych, samorządowych i rządowych z siedmiu krajów Europy: Niemiec, Włoch, Czech, Słowacji, Słowenii, Węgier i Polski. Uczestnikami badań będą m.in. takie miasta jak Żylina, Ołomuniec, Rostock, Bolzano, Ljutomer, Budapeszt. – Polskie miasta zainteresowane projektem będą mogły uczestniczyć w wybranych działaniach jako tzw. follower cities – mówi dr inż. Maciej Michnej z PK.
⇒ Posłuchaj rozmowy Radia Nowinki o projekcie NEXTLEVEL PARKING z dr inż. Maciejem Michnejem
Program Interreg Europa Środkowa 2021-2027 jest realizowany w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na obszarze 9 państw Europy Środkowej: Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Austrii, Słowenii, Chorwacji oraz części Niemiec i Włoch. Finansowane w jego ramach przedsięwzięcia będą realizowane w międzynarodowych konsorcjach, w skład których musi wchodzić minimum trzech partnerów z różnych krajów, z czego dwóch z siedzibą na obszarze wsparcia.
Projekt, którego liderem jest Politechnika Krakowska, uzyskał finansowanie w wysokości 2 863 282 euro w ramach pierwszego naboru do programu Interreg Europa Środkowa 2021-2027. Komitet Monitorujący programu zakwalifikował w nim do finansowania (na łączną kwotę 100 mln euro) 53 projekty spośród 280 złożonych. W 41 projektach bierze udział 66 polskich partnerów z 13 województw. Polskie instytucje, wśród nich Politechnika Krakowska, zarządzają 6 projektami. Liderami pozostałych są Krakowski Park Technologiczny (projekt „SMART CIRCUIT”), Politechnika Wrocławska, Główny Instytut Górnictwa, Powiat Rzeszowski, Lokalna Grupa Działania Stowarzyszenie „Południowa Warmia”.
(mas)
Fot. Maciej Michnej
{fastsocialshare}
1 października 2024 r. otwarto nową strefę do pracy wspólnej i relaksu dla studentów Politechniki Krakowskiej, szczególnie Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK. Została ufundowana przez firmę Sii, a mieści się na I piętrze budynku Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej (zajęcia mają też studenci WIiT PK).
Firma Sii wsparła finansowo Wydział Informatyki i Telekomunikacji przeznaczając 20 tys. zł na wyposażenie strefy. W przyjaźnie zaprojektowanej przestrzeni są teraz wygodne sofy, rozkładane krzesła, duży stół i liczne źródła zasilania sprzętów elektronicznych. Nowa przestrzeń może być też dalej swobodnie aranżowana przez studentów. Otwarcie strefy coworkingu dla WIiT PK rozpoczyna bliższe partnerstwo pomiędzy uczelnią, wydziałem a firmą Sii.
– Po to kształcimy młodych ludzi, aby po opuszczeniu murów Politechniki znaleźli dobre zatrudnienie, a ich pracodawcy mieli z nich pożytek i zadowolenie. Każda współpraca dla tego celu to kamień milowy. Współpracę z firmą SII zaczynamy od otwarcia nowej przestrzeni dla studentów, a liczymy, że rozwinie się dużo szerzej – podkreśla dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK.
Nowa studencka przestrzeń będzie służyć studentom nie tylko do relaksu między zajęciami i wspólnej pracy nad projektami. Będą się tu także odbywać spotkania rekrutacyjne, wydarzenia branżowe i promocyjne, organizowane dla studentów przez firmę Sii, a także konsultacje z pracownikami firmy, którzy obejmą patronat nad pracami inżynierskimi i magisterskimi studentów Wydziału. Strefa stwarzać więc będzie studentom wygodne warunki do współpracy z atrakcyjnym pracodawcą i rozwoju zawodowego już w czasie kształcenia. Na stałe będą w niej dostępne materiały promocyjne, takie jak ulotki, plakaty oraz oferty pracy i staży. Politechnika Krakowska zobowiązała się do wsparcia promocji działań organizowanych w strefie.
– Cieszymy się z rozpoczęcia współpracy z Politechniką Krakowską. To jedna z najlepszych uczelni w Polsce, która kształci bardzo dobrych specjalistów. Wielu naszych pracowników stąd pochodzi, a praca z nimi to czysta przyjemność. Absolwenci PK, którzy do nas dołączają, to są osoby świetnie przygotowane do życia zawodowego. Cieszę się, że możemy dołożyć swoją cegiełkę do procesu edukacji przyszłych kadr IT – mówi Szymon Dziubek, dyrektor regionalny firmy Sii w Krakowie. Jak dodaje, nowa strefa dla studentów to pierwszy, ale nie ostatni krok na drodze współpracy firmy i Politechniki Krakowskiej.
Władze WIiT mają już pomysły na jej rozwinięcie. – To na pewno są wspólne prace dyplomowe, staże, aplikowanie o wspólne projekty naukowe, a więc ważne obszary, które przyniosą zarówno nam jak i Sii dużo korzyści – mówi dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK.
Firma SII zatrudnia ponad 7 500 specjalistów i jest jednym z wiodących dostawców usług IT, inżynieryjnych i digitalowych w Polsce. Jako ważną część swojej misji wskazuje wspieranie młodych talentów. Strefa dla studentów Wydziału Informatyki i Telekomunikacji jest pierwszą taką w historii firmy. Została otwarta w dniu inauguracji roku akademickiego na WIiT PK jako szczególny prezent dla społeczności wydziału w roku jubileuszu jego 25-lecia. Współpracę z Sii nad powstaniem strefy dla studentów koordynowała dr Natalia Ryłko, prodziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK.
(m, rn, j)
Fot. Jan Zych, Joanna Skowrońska
{fastsocialshare}
Eksperci Politechniki Krakowskiej znajdą się w Radzie Naukowo-Technicznej ds. budowy metra w Krakowie. Powołanie społecznego gremium specjalistów, którzy będą wspierać władze miasta w prowadzeniu tej historycznej inwestycji, ogłosił w poniedziałek 16 września 2024 r. prezydent miasta Aleksander Miszalski. 17-osobowej Radzie przewodniczył będzie rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, a członkami z PK będą także: prof. Kazimierz Furtak, prof. Tadeusz Tatara, prof. Magdalena Kozień-Woźniak, dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK oraz dr hab. inż. Jacek Chmielewski, prof. PK.
– Zaczynamy proces budowy metra. Jednym z pierwszych kroków jest powołanie przeze mnie Rady Naukowo-Technicznej ds. Budowy Metra – powiedział prezydent Aleksander Miszalski. Członkowie rady to fachowcy i eksperci w swoich dziedzinach, członkowie prestiżowych gremiów naukowych i doradczych, a zarazem praktycy zajmujący się metrem od lat. Rolą rady będzie opiniowanie zagadnień związanych z przygotowaniem, budową i eksploatacją metra oraz przygotowanie opracowań i ekspertyz istotnych dla budowy i eksploatacji metra w Krakowie. Rada będzie pracować społecznie. – Członkowie rady nie będą pobierać wynagrodzenia za spotkania i bieżące doradztwo, jednak większe, szczegółowe ekspertyzy i raporty mogą się odbywać na podstawie zawieranych umów – zaznaczył prezydent Miszalski.
Prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej, który przewodniczy Radzie, podkreśla, że jest ona skonstruowana tak, by każdy z jej członków odpowiadał za inny aspekt, istotny przy budowie i funkcjonowaniu metra – począwszy od kwestii geologicznych, budowlanych, przez wpływy budowy i eksploatacji metra na ludzi i budynki w nich, wpływ inwestycji na zabytkową tkankę miasta i jego zagospodarowanie przestrzenne, przez kwestie transportowe – integracji metra z całym systemem komunikacji miasta, wyboru taboru, bezpieczeństwa eksploatacji, po kwestie społeczne i wreszcie ekonomiczne. – Budowa metra to wyjątkowo skomplikowany proces, nie sposób zdać się w nim na przeczucia. Wymaga specjalistycznej wiedzy z wielu dyscyplin. Stąd skład Rady, która gromadzi wybitnych specjalistów w różnych dziedzinach. Swoimi kompetencjami pokrywają całość tematyki, wiążącej się z budową metra. Rada nie ma jednak charakteru zamkniętego, w razie potrzeb mogą dołączać do niej kolejni specjaliści – mówi prof. Andrzej Szarata.
Ważne wsparcie Kraków otrzyma z Warszawy, w składzie Rady znaleźli się specjaliści związani z Metrem Warszawskim m.in. prezes spółki zarządzającej budową i działaniem metra w Warszawie dr inż. Jerzy Lejk.
Zastępca prezydenta Krakowa Stanisław Mazur. przekazał, że obecnie finalizowane są prace nad raportem oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, prowadzona jest analiza potoków ruchu pasażerskiego (przez ekspertów Politechniki Krakowskiej) oraz analiza ekonomiczna. Ich zakończenie planowane jest na koniec 2024 roku. – W IV kwartale 2024 r. powołany zostanie zespół ds. budowy metra, a po uzyskaniu decyzji środowiskowej, na przełomie II i III kwartału 2025 r. ogłoszone zostanie zamówienie na opracowanie dokumentacji projektowej – przewiduje prezydent Stanisław Mazur.
Skład Rady Naukowo-Technicznej ds. Budowy Metra w Krakowie
Prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata – rektor Politechniki Krakowskiej (od 2023 r.), wcześniej dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej PK (2016-2023). Członek prestiżowych gremiów naukowych i doradczych oraz wielu rad naukowych, m.in: Metra Warszawskiego, Instytutu Kolejnictwa, Instytutu Techniki Budowlanej, Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Jest członkiem, m.in. Komitetu Transportu PAN, Komisji Budownictwa Oddziału PAN w Krakowie, Zespołu Zadaniowego ds. Wielkoskalowych Projektów Rozwojowych przy Komitecie Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN. Przewodniczy też Radzie Naukowej Euroregionu Karpackiego. Międzynarodowy ekspert w obszarach transportu, systemów komunikacyjnych, modelowania podróży, efektywności funkcjonalnej rozbudowy infrastruktury transportowej, ze szczególnym uwzględnieniem modernizacji linii kolejowych i układu drogowego. Prowadzi badania zachowań komunikacyjnych w obszarach zurbanizowanych, wykonuje prognozy ruchu na potrzeby rozbudowy dróg krajowych i wojewódzkich, a także analizy dokumentów planistycznych i strategicznych wielu polskich miast. Jako konsultant w dziedzinie transportu pracuje zarówno w kraju, jak i za granicą (Grecja, Dania, Niemcy, Ukraina, Stany Zjednoczone). Opracowywał modele transportowe polskich miast i regionów, m.in.: Wrocławia, Poznania, Gdańska, Rzeszowa, Warszawy, Krakowa, Kielc, województw mazowieckiego i małopolskiego. Realizował projekty transportowe (ponad 250), związane z badaniem efektywności funkcjonalnej inwestycji transportowych, w tym współfinansowanych przez UE (m.in. dotyczące rozbudowy systemu drogowego i tramwajowego w Gdańsku, Łodzi, Poznaniu, Wrocławiu, Warszawie, Olsztynie i Krakowie, także projekty rozwoju Szybkiej Kolei Aglomeracyjnej w Małopolsce czy studium wykonalności Kolei Dużych Prędkości w Polsce itp. Był głównym konsultantem w pracach nad budową modelu transportowego Polski, prowadzonych przez Centrum Unijnych Projektów Transportowych. W latach 2021-2024 przewodniczył Radzie Programowej ds. Rozwoju Systemu Transportowego Miasta Krakowa przy Prezydencie Miasta.
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Furtak – Politechnika Krakowska, rektor PK w latach 2008-2016, wcześniej dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej dwóch kadencji, przewodniczący Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk (dwie ostatnie kadencje) oraz członek Sekcji Inżynierii Komunikacyjnej tego Komitetu. Przewodniczący Komisji Nauk Technicznych Polskiej Akademii Umiejętności (dwie kadencje). Specjalizuje się m. in: w zagadnieniach nośności i trwałości oraz bezpieczeństwa obiektów mostowych, w tym również tuneli, rozwiązań konstrukcyjnymi tuneli i technologii ich realizacji (współautor podręcznika „Podstawy budowy tuneli”). Zajmuje się także elementami wyposażenia tuneli, mającymi wpływ na bezpieczeństwo ich eksploatacji, prowadzi badania w zakresie zmęczenia materiałów konstrukcyjnych oraz zagrożenia korozyjnego w warunkach eksploatacji przy zróżnicowanych warunkach środowiskowych. Współpracował z projektantami tuneli na Słowacji w zakresie rozwiązań konstrukcyjnych i elementów wyposażenia. Brał aktywny udział w projektowaniu (jako weryfikator i częściowo projektant) wybudowanych już tuneli drogowych w Lalikach (tunel „Emilia” koło Zwardonia) oraz pod Luboniem (w ciągu „Zakopianki”). Obecnie konsultant projektu tunelu w ciągu obwodnicy Zabierzowa. Współorganizator kilku konferencji naukowo-technicznych dotyczących metra w Krakowie (od 1985 roku) i członek komitetów naukowych i organizacyjnych tych konferencji. Pełnił ważne, w tym, kierownicze funkcje w prestiżowych gremiach naukowych i branżowych, m.in: przewodniczącego Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych, członka Rady Doskonałości Naukowej oraz Rady Naukowej Instytutu Techniki Budowlanej, Komisji Budownictwa Oddziału Krakowskiego PAN, członka Rady Naukowej Instytutu Badawczego Dróg i Mostów. Jest członkiem Stowarzyszenia „Metro dla Krakowa” oraz stowarzyszenia „Społeczny Komitet Budowy Metra”. Przez trzy kadencje przewodniczył Radzie Programowej ds. Rozwoju Systemu Transportowego Miasta Krakowa przy Prezydencie Miasta.
Prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak – Politechnika Krakowska, dziekan Wydziału Architektury PK. Jest członkiem Komitetu Architektury i Urbanistyki Polskiej Akademii Nauk oraz Komisji Urbanistyki i Architektury Polskiej Akademii Nauk Oddział w Krakowie, powołana przez Ministra Edukacji i Nauki do pełnienia funkcji eksperta Komisji Ewaluacji Nauki do oceny osiągnięć w ramach ewaluacji jakości działalności naukowej, członek International Federation for Theatre Research, Rady Doskonałości Naukowej w kadencji 2019-2023, Rady Naukowej Stowarzyszenia Euroregion Karpacki Polska, Gdańskiej Rady Architektury powołanej przez Prezydent Miasta Gdańska. Była członkiem Zespołu Zadaniowego ds. opracowania programu w zakresie gospodarki o obiegu zamkniętym dla Małopolski, powołanego uchwałą Zarządu Województwa Małopolskiego. Jest członkiem Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów oraz Kolegium Sędziów Konkursowych Stowarzyszenia Architektów Polskich. W działalności badawczej i twórczej koncentruje na zagadnieniach z zakresu kształtowania współczesnych obiektów kultury oraz znaczenia obiektów użyteczności publicznej dla jakości przestrzeni współczesnego miasta. Jest laureatką Stypendium Miasta Krakowa dla Młodych Twórców w dziedzinie architektury. Jest założycielką pracowni architektonicznej Kozień Architekci, autorów takich obiektów jak: Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna we Wrocławiu, Centrum Obsługi Odwiedzających Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu, Pszczyńskie Centrum Kultury. Za działalność twórczą uzyskała szereg nagród i wyróżnień.
Prof. dr hab. inż. Tadeusz Tatara – Politechnika Krakowska, kierownik Katedry Mechaniki Budowli i Materiałów na Wydziale Inżynierii Lądowej PK. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu dynamiki konstrukcji budowlanych. Realizuje badania i projekty związane, m.in. z generowaniem drgań parasejsmicznych, ich propagacją oraz oceną wpływu tych drgań na obiekty budowlane i ludzi w nich przebywających, a w szczególności: analiz teoretycznych i doświadczalnych dotyczących uszkodzeń budynków murowych i żelbetowych w warunkach obciążeń kinematycznych i możliwych ich napraw oraz wzmocnień; ocen szkodliwości drgań przekazywanych z podłoża na budynki, badań wpływu drgań komunikacyjnych związanych z ruchem tramwajowym, jak i kolejowym, w tym metra. Jest współautorem dwóch obowiązujących polskich norm: PN-B-02170:2016-12. (Ocena szkodliwości drgań przekazywanych przez podłoże na budynki) i PN-B-02171:2017-06. (Ocena wpływu drgań na ludzi w budynkach). Obie normy są kluczowe w ocenach wpływów dynamicznych, diagnozach, a także pomocne do prognoz tych wpływów. Kierował wieloma projektami z zakresu ograniczania wpływów drgań komunikacyjnych od pociągów Metra Warszawskiego (II i III linia metra) na rzecz takich firm jak: ILF sp. z o.o., Gulermak sp. z o.o. Jest także wpółautorem systemu monitoringu na odcinkach II linii Metra Warszawskiego. Kierował projektami z zakresu ograniczania wpływów drgań komunikacyjnych od tramwajów na infrastrukturę powierzchniową w Warszawie (Balzola sp. z o.o., Progreg sp. z o.o.) i Krakowie – KST IV (Arcadis sp. z o.o.). Kierował projektami z zakresu ograniczania wpływów drgań komunikacyjnych od różnego typu pociągów w projektowanym i budowanym tunelu średnicowym w Łodzi na rzecz firmy PBDiM sp. z o.o., Metroprojekt sp. z o.o., ZNTK sp. z o.o. Brał udział w pracach badawczych związanych z transportem, finansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego („Nowe rozwiązanie podkładki podpodkładowej i tłumika szynowego do ochrony otoczenia drogi szynowej przed drganiami i hałasem”, „Innowacyjna hybrydowa konstrukcja przegród wibroizolacyjnych do ochrony środowiska przed drganiami transportowymi i z podobnych źródeł”). Przewodniczący Zarządu Polskiej Grupy Sejsmicznej Komisji Parasejmicznej, wiceprzewodniczący Komitetu Nauki Polskiego Związku Inżynierów Budownictwa, przewodniczący Komisji Nauki Polskiego Związku Inżynierów Budownictwa Oddział Małopolski.
Dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK – Politechnika Krakowska, kierownik Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego PK. Specjalizuje się w zagadnieniach związanych z bezpieczeństwem, niezawodnością środków transportu szynowego oraz efektywnością przedsięwzięć taborowych z wykorzystaniem kosztów cyklu istnienia (Life Cycle Cost). W latach 2002–2024 główny wykonawca w 300 pracach B+R i ekspertyzach, związanych ze studiami techniczno-ekonomicznymi, optymalizacją procesu eksploatacji pojazdów szynowych, oceną ryzyka wprowadzenia do eksploatacji podsystemów strukturalnych oraz oceny zgodności nowych rozwiązań taborowych z obowiązującymi wymogami formalno-prawnymi. Na podstawie opracowanej metodyki oceny efektywności przedsięwzięć związanych z kształtowaniem potencjału przewozowego opartej na kryterium LCC i charakterystykach niezawodności środków transportu wykonane zostały kompleksowe strategie techniczno-ekonomiczne odnowy parku pojazdów trakcyjnych lub przedsięwzięcia dotyczące podwyższenia efektywności realizacji procesu eksploatacji u największych polskich przewoźników kolejowych: PKP Cargo S.A., PKP LHS Sp. z o.o. czy CTL Logistics Sp. z o.o. Zrealizowane prace B+R pozwoliły również wytyczyć prawidłowe kierunki rozwoju dla największych polskich firm, produkujących i modernizujących pojazdy szynowe. W latach 2019–2021 był kierownikiem zespołu odpowiedzialnego za realizację dwóch etapów taborowych w ramach projektu „Studium wykonalności szybkiego, bezkolizyjnego transportu szynowego w Krakowie” (projekt CEF nr 2016-PL-TM-0026-S):1. „Analiza techniczna w zakresie możliwości realizacyjnych wskazanych wariantów inwestycyjnych” (w ramach pkt 7. SIWZ: Analiza techniczna: koncepcja, w zakresie technicznych możliwości realizacyjnych wskazanego podsystemu transportu),2. „Analiza i ocena efektywności środków transportu szynowego dla wybranych wariantów inwestycyjnych” (w ramach pkt 9. SIWZ: Plan realizacji zadań oraz kosztorys).Jest rzeczoznawcą Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP) w zakresie pojazdów szynowych, ekspertem Polskiego Naukowo-Technicznego Towarzystwa Eksploatacyjnego (PNTTE) oraz ekspertem zewnętrznym w zakresie certyfikacji pojazdów szynowych w TÜV Rheinland Polska. Jest też członkiem Komitetu Transportu oraz Komitetu Inżynierii Produkcji PAN.
Dr hab. inż. Jacek Chmielewski, prof. PK – Politechnika Krakowska oraz Auburn University w Alabamie (USA). Międzynarodowy ekspert w dziedzinie planowania systemów transportowych, modelowania podróży, analiz i prognoz ruchu drogowego oraz pasażerskiego transportu zbiorowego. Jego prace obejmują analizy kosztów i korzyści zarówno na poziomie miejskim, jak i krajowym. Od 2019 roku pełni funkcję eksperta Centrum Unijnych Projektów Transportowych, zajmując się budową i zarządzaniem czterostopniowym Krajowym Zintegrowanym Modelem Ruchu. Jest współautorem licznych opracowań badawczo-rozwojowych zamawianych przez NCBiR oraz NCHRP w USA. Jego prace realizowane są na zamówienie Departamentów Transportu Kalifornii, Florydy, Alabamy, Rhode Island i Montany. Należy do Sekcji Inżynierii Komunikacyjnej PAN, jest członkiem US-Poland Trade Council oraz Dyrektorem IT w Poland in Silicon Valley Center w Palo Alto, Kalifornia. Jego badania koncentrują się na analizach ruchu i zachowań transportowych, w tym z użyciem dużych zbiorów danych (w tym GSM i z sondowania pojazdów) na potrzeby analiz transportowych. Specjalizuje się w prognozach ruchu dla rozbudowy dróg krajowych, w tym dróg szybkiego ruchu oraz wojewódzkich, a także w analizach planistycznych i strategicznych dokumentów dotyczących rozwoju transportu publicznego w polskich miastach, ze szczególnym uwzględnieniem kolei, metra i tramwajów. Jest autorem licznych koreferatów dotyczących zastosowania modeli ruchu w analizach transportowych, w tym dla budowy metra w Krakowie, warszawskiego modelu transportowego oraz modelu opracowanego na potrzeby CPK. Współtworzył modele transportowe dla polskich miast i województw. Zrealizował ponad 420 projektów transportowych, w tym m.in. dla budowy centralnego odcinka II linii metra w Warszawie oraz badania efektywności funkcjonalnej inwestycji transportowych, zwłaszcza współfinansowanych przez UE. Projekty te obejmowały rozbudowę systemów drogowych i publicznego transportu zbiorowego, w tym kolejowego w GOP, tramwajowego m.in. w Łodzi, Wrocławiu, Warszawie (w tym linii do Wilanowa) oraz Krakowie.
oraz
Prof. dr hab. inż. Tadeusz Słomka – Akademia Górniczo-Hutnicza, rektor AGH w latach 2012-2020. Przez 12 lat kierował Katedrą Geologii Ogólnej, Ochrony Środowiska i Geoturystyki, pełnił funkcje prodziekana i dziekana Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska oraz prorektora AGH. Wybitny geolog i ekspert w dziedzinie sedymentologii formacji osadowych Karpat fliszowych. Autor i współautor ponad 240 publikacji naukowych, współautor 6 skryptów i książek oraz redaktor 9 książek poświęconych problematyce geologii złożowej, modelowaniu matematycznemu złóż kopalin użytecznych (Cu, pierwiastków promieniotwórczych, Zn i Pb, węgla kamiennego i brunatnego, diatomitów, iłów kaolinowych i surowców skalnych) i sedymentologii, paleogeografii i geotektoniki głębokomorskich osadów klastycznych. Wielokrotnie prezentował wyniki swoich badań na krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych, m.in. w Austrii, Czechach, Słowacji, Włoszech, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Grecji, Meksyku, Japonii, USA, Australii. Jego prace dotyczyły geologii Karpat fliszowych, Pienin, Niżu Polskiego, Górnośląskiego Zagłębia Węglowego, regionu krakowskiego, Ukrainy, Słowacji i Wietnamu. Jest założycielem i prezydentem International Association for Geotourism, był przewodniczącym Rady Naukowo-Przemysłowej Instytutu Autostrada Technologii i Innowacji oraz Przewodniczącym Rady Związku Uczelni InnoTechKrak. Stał na czele Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych, był też przewodniczącym Komisji ds. Innowacyjności i Współpracy z Gospodarką KRASP oraz prezesem ZG Akademickiego Związku Sportowego. Uhonorowany tytułami doktora honoris causa przez Shibaura Institute of Technology, Politechnikę Lwowską, Przykarpacki Uniwersytet Narodowy w Iwano-Frankiwsku, Wschodnioeuropejski Narodowy Uniwersytet w Łucku oraz Narodowy Uniwersytet Techniczny w Dnipro, Profesor Honorowy Politechniki Wrocławskiej, Narodowego Technicznego Uniwersytetu Nafty i Gazu w Iwano-Frankiwsku, Międzynarodowego Uniwersytetu Humanitarno-Technicznego w Szymkencie oraz Narodowej Akademii Nauk Republiki Kazachstanu.
Dr inż. Jerzy Lejk – Prezes Zarządu Metro Warszawskie sp. z o. o (od 2006 r.), wcześniej członek Zarządu Metra Warszawskiego (od 2003 r.) i zastępca dyrektora w firmie (od 2002 r.). Zajmuje się w spółce zagadnieniami rozbudowy metra i jego eksploatacji. Specjalizuje się w problematyce przygotowania i realizacji liniowych projektów transportowych. Do największych realizacji z jego udziałem należy „Budowa metra w Warszawie”, przygotowana i nadzorowana przez Metro Warszawskie sp. z o. o jako Inwestora Zastępczego. Wraz z zespołem, przygotował i zrealizował inwestycje warszawskiego metra: – „Bielański odcinek I linii metra w Warszawie” (4 kilometry tuneli, 4 stacje wraz z multimodalnym węzłem komunikacyjnym „Młociny”); – „Druga linia metra w Warszawie” (18 kilometrów tuneli, 18 stacji wraz z niezbędną infrastrukturą podziemną), aktualnie koordynuje kolejne elementy M2 (3 stacje , 3 kilometry tuneli) wraz z nową stacją techniczno- postojową (obszar inwestycji 44 ha); – „Pociągi dla M1 i M2” – zakup 72 sześciowagonowych , nowoczesnych pociągów metra dla obsługi ruchu pasażerskiego na M1 i M2 ( wartość zakupów ok 2,7 mld pln).W latach 2013–2019, jako przedstawiciel Polski, zasiadał w Radzie ds. Polityki w Międzynarodowej Unii Transportu Publicznego (UITP) pełniąc funkcję Członka „Policy Board”. Jest członkiem Komitetu Transportu Polskiej Akademii Nauk, Zarządu Podkomitetu Budownictwa Podziemnego Polskiego Komitetu Geotechniki, prowadzi działalność dydaktyczno-badawczą w Zakładzie Geotechniki, Mostów i Budowli na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej.
Dr hab. Jarosław Kaczmarek, prof. UEK – Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, dr hab. nauk ekonomicznych w dyscyplinie ekonomia, profesor uczelni w Katedrze Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw UEK. Jego zainteresowania naukowe, aktywność i kompetencje zawodowe koncentrują się w obszarze zarządzania finansami i kreacji wartości, efektywności inwestycji, analizy ekonomicznej oraz predykcji zagrożeń oraz przemian i efektywności struktur. Autor, współautor i redaktor naukowy ponad 250 publikacji, realizator ponad 40 projektów i programów badawczych oraz innych aktywności badawczych. Autor ponad 200 projektów w obszarze analiz ekonomicznych i finansowych, oceny efektywności inwestycji, finansowania rozwoju, rachunku kosztów i controllingu oraz szacowania wartości i wycen. Członek Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa, członek Polskiego Naukowo–Technicznego Towarzystwa Eksploatacji w Warszawie. Dyplomowany rzeczoznawca TNOiK w zakresie inwestycji, finansów i kosztów. Członek zespołów eksperckich powołanych przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Ministerstwo Rozwoju, Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii, Zarząd Województwa Małopolskiego – Centrum Zaawansowanych Technologii i Rozwoju oraz realizator i kierownik zespołów w wyłonionych projektach. Stały współpracownik i ekspert podmiotów doradztwa i konsultingu, w tym konsultant firm doradczych m.in. Morgan Grenfell, EVIP Int., BRE Corporate Finance. Wykładowca akademicki w obszarach analizy i diagnostyki ekonomicznej, zarządzania finansami przedsiębiorstw, controllingu, analizy finansowej, rynków i instrumentów finansowych, efektywności inwestycji, rachunku kosztów i rachunkowości zarządczej.
Dr. hab. Marta Smagacz-Poziemska, prof. UJ – Uniwersytet Jagielloński, dyrektorka Instytutu Socjologii UJ. Socjolożka, ekspertka w zakresie interdyscyplinarnych i aplikacyjnych badań nad miastem, przestrzenią i lokalnymi społecznościami. Prowadziła badania dotyczące m.in. rewitalizacji, postaw nastolatków wobec sąsiedztwa, miejskiego centrum i galerii handlowych, procesów wytwarzania różnic i granic w wielkomiejskich osiedlach oraz praktyk życia codziennego w mieście. Wyniki badań publikowała w monografiach wydanych m.in. przez Wyd. Naukowe Scholar, WUJ, Palgrave McMillan, Pisa University Press oraz w czasopismach m.in. Futures, Geographical Research, East European Politics and Societies and Culture, International Journal of Social Research Methodology. Obecnie (2022-26) kierowniczka projektu NCN pt. “Normalność w warunkach niepewności. Perspektywa prakseologiczna w badaniach (re)produkcji 'normalnego’ życia miejskiego”. W latach 2015-2017 wicekoordynatorka, a 2017 – 2021 koordynatorka 37. Research Network – Urban Sociology w European Sociological Association (ESA); w latach 2017-2021 członkini Scientific Advisory Board w JPI Urban Europe. Członkini Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. W okresie 2020–2021 wicekoordynatorka Zespołu Wykonawczego the Society of the Future w ramach Inicjatywa Doskonałości IDUJ. Od ponad 20 lat – w roli ekspertki, badaczki, moderatorki – współpracuje z lokalnymi, regionalnymi i międzynarodowymi instytucjami publicznymi oraz organizacjami pozarządowymi. Od 12 lat współorganizuje – wraz z Wydziałem Architektury Wnętrz ASP, Wydziałem Architektury PK, Katedrą Wibroakustyki AGH i Wydziałem Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ – studenckie międzydyscyplinarne warsztaty projektowe „Nowa Przestrzeń”.
Prof. dr hab. inż. Andrzej Chudzikiewicz – Uniwersytet Radomski, Wydział Transportu, Elektrotechniki i Informatyki (wcześniej związany z Politechniką Warszawską, m.in. prodziekan i dziekan Wydziału Transportu, kierownik Zakładu Podstaw Budowy Urządzeń Transportowych), członek Rady Naukowo-Konsultacyjnej przy Zarządzie Metra Warszawskiego. Specjalizuje się w zagadnieniach modelowania i symulacji dynamiki pojazdów szynowych oraz ich konstrukcji i budowy. Kierował kilkunastoma projektami badawczymi, realizowanymi wspólnie z polskimi producentami pojazdów szynowych, dotyczącymi budowy prototypów pojazdów (tramwaje, elektryczne zespoły trakcyjne, wagony), finansowanymi ze środków krajowych i unijnych. Projekty te zakończyły się wdrożeniami, zbudowane pojazdy są obecnie eksploatowane przez Zarządy Transportu Publicznego w takich miastach: jak Warszawa, Bydgoszcz, Elbląg oraz operatorów w transporcie kolejowym (PKP IC, Koleje Mazowieckie, Koleje Śląskie). W latach 2007-2015 reprezentował Polskę w Komitecie Programowym Transport i Areonautics UE. Współpracuje, jako konsultant, z zespołem konstruktorów Katedry Budowy Pojazdów Uniwersytetu w Zilinie. Członek Komitetu Transportu PAN (od 5-ciu kadencji), Ukraińskiej Akademii Transportu, Rady Naukowej Uniwersytetu w Zilinie (Słowacja) oraz rad naukowych prestiżowych czasopism naukowych w kraju i zagranicą. Przewodniczy zespołowi Editorial Board czasopisma Transport Problems. Jest, od 2010 roku, przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Kolejnictwa w Warszawie oraz przewodniczącym Rady Naukowo-Konsultacyjnej przy Prezesie Metra Warszawskiego, a od 2021 r. ekspertem w Urzędzie Transportu Kolejowego.
Prof. dr hab. inż. Franciszek Tomaszewski – Politechnika Poznańska, Instytut Transportu Wydziału Inżynierii Lądowej i Transportu. Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Pojazdów Szynowych „TABOR” w Poznaniu, członek Rady Naukowej Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych w Warszawie, członek Rady Naukowo-Konsultacyjnej Metra Warszawskiego. Specjalizuje się w badaniach trwałości i niezawodności pojazdów szynowych, niezawodności i trwałości silników spalinowych pojazdów szynowych i samochodowych, diagnostyce wibroakustycznej silników spalinowych lokomotyw, badaniach relacji pomiędzy niezawodnością złożonego obiektu mechanicznego a parametrami sygnału drganiowego, badaniach dotyczących odwzorowania luzów par kinematycznych złożonych obiektów mechanicznych w wybranych parametrach sygnału drganiowego. Zajmuje się badaniami i oceną poziomu drgań i hałasu generowanego przez kolejowe pojazdy szynowe, tramwaje i transport samochodowy oraz oddziaływaniem środków transportu na środowisko. Jego prace dotyczą też oceny stanu nawierzchni kolejowej oraz prognozowania uszkodzeń powierzchni tocznej szyn pod kątem efektywnego utrzymania infrastruktury torowej w celu minimalizacji ryzyka i zwiększenia poziomu bezpieczeństwa. Brał udział w realizacji 58 prac badawczych w tym, jako kierownik trzech grantów badawczych KBN, kierownik czterech grantów promotorskich KBN, jako główny wykonawca w dwóch grantach rozwojowych oraz w 14 grantach badawczych KBN i NCBiR. Opublikował ponad 200 prac w tym: 3 książki, 2 monografie. Organizator konferencji naukowych „Pojazdy Szynowe”. Był sekretarzem Zarządu Sekcji Pojazdów Szynowych SIMP, sekretarzem Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Technicznej, członkiem Zespołu Diagnostyki – Sekcji Podstaw Eksploatacji Komitetu Budowy Maszyn PAN, członkiem Komitetu Transportu PAN, przewodniczącym Zespołu Technik Transportu Szynowego – Sekcji Technicznych Środków Transportu Komitetu Transportu PAN.
Prof. dr hab. iż. Anna Siemińska-Lewandowska – Politechnika Warszawska, kierownik Zakładu Geotechniki, Mostów i Budowli Podziemnych Instytutu Dróg i Mostów Wydziału Inżynierii Lądowej PW. Ekspert międzynarodowy, w latach 2014 – 2018 członek Zarządu Executive Council w International Tunnelling and Underground Space Association ITA-AITES, reprezentuje Polskę w Zgromadzeniu Ogólnym tej organizacji. Od wielu lat przewodnicząca Podkomitetu Budownictwa Podziemnego Polskiego Komitetu Geotechniki PKG oraz wiceprezydent PKG. Jest ekspertem Komisji Europejskiej w ramach Joint Research Center ”Design of Underground Structures” i współautorem raportu opublikowanego przez tę Komisję. Konsultowała dla Generalnej Dyrekcji Budowy Metra realizację I linii metra w Warszawie. Od początku budowy II linii prowadziła nadzór naukowy nad odcinkiem centralnym i przedłużeniem w kierunku wschodnim i zachodnim. Brała udział m. in. w opiniowaniu założeń programu funkcjonalno-użytkowego II linii metra, projektu tuneli metra pod Wisłą, projektów stacji na odcinku centralnym oraz prowadziła analizy przejścia tuneli TBM II linii pod I linią, pod tunelem Wisłostrady. Jest członkiem Rady Naukowo-Konsultacyjnej Metra Warszawskiego. Brała udział w realizacji wielu tuneli drogowych w Warszawie (POW), Gdańsku i Świnoujściu, a obecnie kolejowych (Łódź – tunel średnicowy i tunel KDP). Członek zespołu opracowującego na zlecenie PAN Wrocław założenia techniczno- ekonomiczne i program funkcjonalny budowy sieci metra we Wrocławiu. Autorka ponad 150 publikacji z zakresu budownictwa podziemnego oraz analiz dotyczących oddziaływania budowy tuneli TBM i głębokich podziemi wysokich budynków na otoczenie i istniejące tunele (metra, drogowe, kolejowe). Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN od 2008 r , sekretarz Naukowy, członek Prezydium, a obecnie wiceprzewodnicząca w kadencji 2024-2027. Członek Sekcji Geotechniki i Infrastruktury Podziemnej KILiW PAN.
Prof. dr hab. Tomasz Komornicki – Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN (kierownik Zakładu Przestrzennego Zagospodarowania) oraz Uniwersytet Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie (Wydział Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej). Specjalista w zakresie geografii społeczno-ekonomicznej, gospodarki przestrzennej, powiązań funkcjonalnych, planowania transportu, ewaluacji projektów i programów transportowych, współpracy transgranicznej. Przewodniczący Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN. Wieloletni stały współpracownik Ministerstwa Funduszy i Polityki Regionalnej. W latach 2010-2011 członek międzynarodowego zespołu przygotowującego Agendę Terytorialną Unii Europejskiej 2020, w latach 2006-2011 członek zespołu ekspertów opracowujących Koncepcję Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030. Kierownik Zespołu do opracowania Wskaźnika Międzygałęziowej Dostępności Transportowej, wykorzystywanego powszechnie w ewaluacji projektów transportowych na poziomie krajowym i regionalnym. Brał udział w opracowaniu regionalnych planów transportowych województw podkarpackiego (2015, 2020; kierownik zespołu), podlaskiego (2015, 2018, 2021-2022; kierownik zespołu), warmińsko-mazurskiego (2021-2022, kierownik zespołu) i lubuskiego (2015). Współwykonawca Strategii Rozwoju Obszaru Metropolitalnego Gdańsk-Sopot-Gdynia (2014). Członek Komitetu Monitorującego programu Interreg Polska Słowacja 2021-2027 (reprezentant PAN, KRASP oraz Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego). Kierownik lub uczestnik ponad 70 krajowych i międzynarodowych projektów badawczych, w tym Horyzont 2020, ESPON, INTERREG; kierownik 12 projektów Narodowego Centrum Nauki. Członek Naukowej Rady Statystycznej GUS. Członek Rady Metropolitalnej przy Zarządzie Stowarzyszenia Metropolia Warszawa. Członek Komitetu Nauk Geograficznych PAN, a także Rady Naukowej Instytutu Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN.
Dr hab. inż. Marek Pawlik, prof. IK – Instytut Kolejnictwa, zastępca dyrektora ds. interoperacyjności kolei, przewodniczący Komitetu Technicznego PKN/KT 138 ds. kolejnictwa PKN, przewodniczący Komitetu Technicznego PKN/KT 61 ds. elektrycznego wyposażenia trakcyjnego, przewodniczący Centrum wymiany i analizy cyberbezpieczeństwa kolei (ISAC‑kolej). Ekspert w europejskich pracach dla standaryzacji technicznej rozwiązań kolejowych realizowanych przez: Europejski Instytut Badań Kolejowych (ERRI), Międzynarodowy Związek Kolei (UIC) i Grupę Użytkowników Europejskiego Systemu Zarządzania Ruchem Kolejowym (EEIG ERTMS UG), Zrzeszenie dla Interoperacyjności Kolei (AEIF), Europejską Agencję Kolejową (ERA) oraz europejskie i polskie organizacje normalizacyjne (CEN, CENELEC oraz PKN). Członek Sekcji Sterowania Ruchem w Transporcie oraz Sekcji Elektromobilności i Transportu Autonomicznego Komitetu Transportu PAN, Sekcji Inżynierii Komunikacyjnej Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, oraz Sekcji Trakcji Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk. Ekspert w licznych projektach badawczo-rozwojowych, w tym w zakresie: bezpieczeństwa eksploatacji pojazdów wodorowych, migracji do sprzęgów cyfrowych, interfejsów w systemach sterowania ruchem, wyzwań i szans powiązanych z rozwojem nowych technologii transportu po predefiniowanych torach jazdy. Jego główne obszary kompetencji i działalności to: bezpieczeństwo w transporcie szynowym (bezpieczeństwo techniczne, bezp. ruchu, ochrona, cyberbezpieczeństwo); interoperacyjność kolei (infrastruktura INF, zasilanie ENE, sterowanie i łączność CCT/CCO, tabor RST, telematyka); systemy sterowania ruchem, bezpiecznej kontroli jazdy i łączności (w tym w szczególności ERTMS/ETCS oraz ERTMS/GSM-R oraz REC/Radiostop); procesy oceny zgodności WE i weryfikacji WE zgodnie z regułami prawa europejskiego (składniki i podsystemy INF, ENE, CCO, CCT oraz RST); procesy certyfikacji typów i weryfikacji zgodności z typami zgodnie z regułami prawa polskiego (budowle i urządzenia objęte świadectwami dla rozwiązań technicznych stosowanych w transporcie szynowym). Współautor europejskich specyfikacji technicznych, autor licznych artykułów i podręczników.
Prof. dr hab. inż. Krzysztof Tajduś – Akademia Górniczo-Hutnicza (od 2023 r.), wcześniej związany z Instytutem Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk oraz Technische Universität Bergakademie Freiberg w Niemczech. Specjalista zajmujący się zagadnieniami budownictwa podziemnego, mechaniki skał i gruntów, międzynarodowy ekspert w zakresie wpływu prac podziemnych, w tym szczególnie tunelowych na powierzchnię i obiekty budowlane. Autor oraz współautor ponad 90 ekspertyz, projektów z zakresu geomechaniki i budownictwa podziemnego, wykonywanych w kraju (ok. 50) i na świecie (ponad 40), m.in. w Niemczech, Republice Czeskiej, Holandii, Francji. Wielokrotnie pełnił funkcję eksperta zewnętrznego opiniującego projekty techniczne w zakresie wstrząsów i zmian ukształtowania powierzchni terenu spowodowanego prowadzonymi pracami podziemnymi w Holandii i Niemczech. Autor i współautor ponad 100 książek, monografii i publikacji naukowych związanych z zagadnieniami, mechaniki skał i gruntów oraz budownictwa tunelowego, wydawanych w Polsce i na świecie. W latach 2021, 2022 i 2023 wyróżniony przez prestiżową listę najbardziej wpływowych ludzi nauki na świecie opracowanej przez analityków z Uniwersytet Stanforda, Elsevier i firmy SciTech Strategies. Wykładowca na uczelniach polskich (m.in. AGH, Politechnice Śląskiej, Akademii Morskiej w Szczecinie) i zagranicznych (m.in. Northeastern University – Chiny, Uniwersytet Binh Duong – Wietnam) z zakresu geomechaniki, geotechniki i budownictwa tunelowego. Członek m.in. Komisji ds. Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym, Komitetu Górnictwa PAN, Rady Doskonałości Naukowej przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Pełni funkcję przewodniczącego Sekcji Wyzwań i Kierunków Rozwoju Górnictwa PAN. Zasiada w międzynarodowych stowarzyszeniach związanych z budownictwem podziemnym, m.in. Society of Mining Professors, International Society for Rock Mechanics.
Dr hab. Bartłomiej Marona, prof. UEK – Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, kierownik Katedry Ekonomiki Nieruchomości i Procesu Inwestycyjnego, członek zarządu European Real Estate Society. Dyrektor studiów podyplomowych „Szacowanie nieruchomości” w Krakowskiej Szkole Biznesu UEK, prowadzonych wspólnie z Colliers i MSRM. Specjalizuje się w tematyce zarządzania nieruchomościami, zarządzania publicznego, zarządzania procesem inwestycyjnym, finansów lokalnych oraz rynku mieszkaniowego. Stypendysta amerykańskiego programu James R. Webb Foundation of the American Real Estate Society (Monterey, USA, 2009) i jednocześnie członek American Real Estate Society. Uczestnik wielu staży naukowych i dydaktycznych m.in.: The Marshall Bennett Institute of Real Estate Roosevelt University w USA (2014), Uniwersytet Marmara (2007), ISCTE Business Scholl (2008), Riga International School of Economics and Business Administration (2009), Uniwersytet Ekonomiczny w Wiedniu (2011), Uniwersytet w Maladze (2014, 2015, 2016, 2017), Uniwersytet Juraja Dobrili w Puli (2018), Uniwersyt w Alicante (2023), Al Balqa Applied University (2024). Członek redakcji dwóch czasopism naukowych: (i) Świat Nieruchomości, oraz (ii) Entrepreneurial Business and Economics Review. Posiada duże doświadczenie praktyczne jak i dydaktyczne w zakresie doradztwa nieruchomościowego.
(mas/krakow.pl)
Zobacz także film Krakow.pl z ogłoszenia powołania Rady
{fastsocialshare}
Marta Szar, studentka kierunku architektura krajobrazu, otrzymała Nagrodę Główną w międzynarodowym konkursie Vectorworks Design Prize 2022.
Międzynarodowy konkurs projektowy o stypendium Vectorworks Design Prize oraz Nagrody Richarda Diehla dla studentek i studentów architektury, architektury wnętrz i krajobrazu oraz technik scenicznych składał się z dwóch etapów. Zgłoszone prace oceniało międzynarodowe jury liczące kilkudziesięciu członków. W kategorii architektura krajobrazu Nagrodę Główną otrzymała Marta Szar z Politechniki Krakowskiej za pracę „Park Deszczowy”. Do finału w tej kategorii zakwalifikowano także projekt Tomasza Jaróga i Marty Szar – „Fortress Park”.
Praca Marty Szar to projekt parku w miejscu ekologicznego nieużytku znajdującego się w Krakowie. Obszar ten otoczony jest zurbanizowanymi dzielnicami, ale – mimo tego – ciągle cechuje go urozmaicona rzeźba terenu, hydrografia, a także zróżnicowanie biologiczne.
W opinii jury projekt „Park Deszczowy” uwzględnia realizację dwóch założeń. – Z jednej strony zakłada stworzenie strefy miejskiej będącej terenem rekreacyjnym dla mieszkańców, z drugiej – wykorzystuje ostoję ptaków do stworzenia strefy naturalnej. Po szeroko zakrojonych badaniach lokalnych potrzeb oraz serii analiz urbanistycznych i krajobrazowych powstała propozycja nowego parku. Zaprojektowany miejski teren rekreacyjny jest wyraźnie podzielony na strefy, w których odwiedzający są jedynie gośćmi – czytamy w opinii. Dla autorki projektu ważne było wykorzystanie potencjału hydrologicznego tego miejsca i przekształcenie terenu w spójny system retencyjny z zastosowaniem wielu rozwiązań, które wspierają lokalną retencję.
(jg/ www.architekturaibiznes.pl)
Grafika użyta w tekście – wizualizacja projektu autorstwa Marty Szar / www.architekturaibiznes.pl
{fastsocialshare}
W ostatnich tygodniach Polska zmaga się z dramatycznymi skutkami powodzi, które dotknęły wiele regionów kraju, powodując ogromne zniszczenia i pozbawiając tysiące ludzi dachu nad głową. W obliczu tej trudnej sytuacji, Politechnika Krakowska nie pozostaje obojętna i aktywnie włącza się w pomoc. Społeczność akademicka – studenci, pracownicy i absolwenci – jednoczą się, by nieść pomoc tam, gdzie jest ona najbardziej potrzebna.
Od środy trwa zbiórka organizowana przez Samorząd Studencki PK, przy wsparciu władz uczelni i wydziałów. Dary będą zbierane do specjalnie oznaczonych koszy, które będą się znajdować w trzech miejscach:
Zebrane rzeczy będą sukcesywnie przekazywane do miejskiego magazynu zbiórki.
Co jest potrzebne?
Na ten moment nie zbieramy mebli! Zbiórka potrwa do 27 września br. Zachęcamy do dołączenia do wydarzenia na Fecbooku.
Jednym z najbardziej dotkniętych powodzią miejsc jest Stronie Śląskie – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, które po zerwaniu się tamy zostało kompletnie zniszczone. Na razie nie oszacowano strat finansowych, ale najtragiczniejsze jest to, że życie straciło sześciu mieszkańców. Podejrzewa się, że ofiar może być więcej, bo część ludzi uważa się za zaginionych.
Politechnika Krakowska postanowiła w tej sprawie ponownie połączyć siły z Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy. Razem z 32. Krakowskim Sztabem WOŚP uruchomiła zbiórkę darów dla ofiar powodzi ze Stronia Śląskiego.
Osoby, które chcą wesprzeć zbiórkę proszone są o nieprzynoszenie żywności, w którą Stronie jest już na szczęście zaopatrzone. Niezbędne są natomiast rzeczy takie jak:
Dary można przynosić do tych samych miejsc zbiórki, czyli na Wydziałach Inżynierii Lądowej, Architektury i Mechanicznym. Wszystkie rzeczy będą segregowane według potrzeb i przeznaczenia oraz przewożone do potrzebujących.
Dołącz do wydarzenia na Facebooku!
Wiele firm, uczelni i jednostek uruchomiło swoje zbiórki. Warto się dokładnie zapoznać ze szczegółowo opisanymi potrzebami. Uruchomiono także liczne zbiórki pieniężne. Zebraliśmy listę wiarygodnych i zweryfikowanych zbiórek:
Caritas Polska:
Polski Czerwony Krzyż
Polska Akcja Humanitarna
Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy
Ogólnopolskie zbiórki internetowe:
(J. S.)
{fastsocialshare}
Senat Politechniki Krakowskiej kadencji 2024-2028 zebrał się w środę 25 września 2024 r. na pierwszym posiedzeniu. Przewodniczył mu rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata. Senatorowie podjęli już pierwsze decyzje, m.in. o powołaniu stałych komisji senackich oraz wyborze ich przewodniczących, powołaniu Konwentu Godności Honorowych i powołaniu Komisji Dyscyplinarnej ds. Nauczycieli Akademickich. Wprowadzili też zmianę w Statucie PK dotyczącą kadencyjności władz prodziekańskich na wydziałach.
Pierwsze posiedzenie Senatu Politechniki Krakowskiej kadencji 2024-2028 oraz zaproszonych gości / Fot. Jan Zych
Senat PK powołał następujące stałe komisje senackie na kadencję 2024-2028 oraz ich przewodniczących:
Na pierwszym posiedzeniu wybrano także Konwent Godności Honorowych na kadencję 2024-2028 w składzie: prof. dr hab. inż. Jan Kazior (przewodniczący), prof. dr hab. inż. Kazimierz Furtak, prof. dr hab. inż. Józef Gawlik oraz prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski.
Wybrano także skład Komisji Dyscyplinarnej ds. Nauczycieli Akademickich na kadencję 2024-2028. W Statucie PK zniesiono zapis o limicie kadencji prodziekanów wydziałów PK.
Senat jest najwyższym organem Politechniki Krakowskiej. Ustala ogólne kierunki działalności PK oraz sprawuje nadzór nad ich realizacją. Kompetencje Senatu określone są w art. 48, 54 i 55 ustawy „Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”, a ponadto obejmują: uchwalenie Statutu PK i jego interpretację, uchwalenie Regulaminu Studiów i Regulaminu Samorządu Studenckiego, określanie zasad polityki kadrowej, ustalanie zasad gospodarowania budżetem i mieniem PK oraz zasad administrowania PK, podejmowanie innych działań wynikających z ustawy i Statutu PK albo wymagających wypowiedzi społeczności akademickiej.
W składu Senatu wchodzą: rektor jako przewodniczący, prorektorzy, dziekani oraz 40 wybranych przedstawicieli społeczności akademickiej: nauczycieli akademickich, samorządu studentów i doktorantów oraz pracowników nie będących nauczycielami akademickimi. W posiedzeniach Senatu uczestniczą też zaproszeni goście.
Senat PK zbiera się na comiesięcznych posiedzeniach (na PK w czwarte środy miesiąca). Uchwały Senatu PK są publikowane w Biuletynie Informacji Publicznej PK, a relacje z posiedzeń w Serwisie Informacyjnym Pracowników PK (sekcja Prawo).
Przewodniczący Senatu
Rektor PKprof. dr hab inż. Andrzej Szarata
Członkowie Senatu
Przedstawiciele nauczycieli akademickich będących profesorami i profesorami uczelni:
Przedstawiciele pozostałych nauczycieli akademickich:
Przedstawiciele pracowników nie będących nauczycielami akademickimi:
Przedstawiciel doktorantów:
Przedstawiciele samorządu studentów:
Uczestnicy posiedzeń Senatu z głosem doradczym:
Katastrofy spowodowane tornadami i huraganami, trzęsienia ziemi, akustyka w środowisku, regulacje prawne oraz przyszłość inżynierii wiatrowej. To kilka ważnych tematów jakie pojawią się na jubileuszowej, 10. edycji International Conference on Enviromental Effects of Buildings and People: Actions, Influences, Interactions, Discomfort (EEBP X). Międzynarodowe grono specjalistów weźmie udział w wykładach i sesjach plenarnych traktujących o najistotniejszych tematach wpływu środowiskowego na człowieka oraz jego otoczenie. Pozna też nowe możliwości badawcze Laboratorium Aeordynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej.
– Konferencja dotyczy istotnych zagadnień z zakresu wpływów środowiskowych, z którymi borykają się współcześni ludzie mieszkający na terenach silnie zurbanizowanych. – mówi dr inż. Maciej Pilch z Laboratorium Inżynierii Wiatrowej Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej, sekretarz Komitetu Organizacyjnego 10. edycji wydarzenia.
Obrady rozpoczną się wtorek 17 września i potrwają do czwartku. Głównym celem konferencji jest umożliwienie przedstawienia prac i wymiany doświadczeń z zakresu wpływów środowiskowych na budowle i ludzi w różnych grupach tematycznych. Naukowcy omówią np. działania i katastrofy spowodowane huraganami, tornadami, trąbami powietrznymi i wodnymi. Omówią kwestie akustyki budowlanej i środowiskowej oraz zastosowanie CFD w działaniach środowiskowych. Podejmą też wątek kodeksów, norm i standardów, a więc normalizacji wpływów środowiskowych na budynki i ludzi. Inne tematy, które pojawią się w czasie konferencji, obejmują:
Część obrad odbędzie się na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej, większość spotkań zaplanowanych w programie konferencji odbędzie się w Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej WIL PK. Dodatkowym celem wydarzenia jest zaprezentowanie międzynarodowemu środowisku naukowemu zajmującemu się wpływami środowiskowymi na budowle i ludzi nowego budynku Laboratorium Inżynierii Wiatrowej. Znajdują się tam m.in. unikatowe w skali świata tunele aerodynamiczne: tunel aerodynamiczny energetyki wiatrowej i aerodynamiki budowli (TA1), tunel aerodynamiczny klimatyczny – inżynierii środowiska (TA2) oraz tunel aerodynamiczny wizualizacji przepływów (TA3), których możliwości przedstawią specjaliści z Laboratorium Inżynierii Wiatrowej WIL PK, organizator konferencji.
Współorganizatorami są Polskie Stowarzyszenie Inżynierii Wiatrowej i Polska Grupa Inżynierii Śniegowej (we współpracy z Międzynarodowym Stowarzyszeniem Inżynierii Wiatrowej). Przewodniczącym komitetu naukowego konferencji jest prof. dr hab. inż. Andrzej Flaga z Laboratorium Inżynierii Wiatrowej Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
W najbliższy piątek Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata” zaprezentuje repertuar kolędowy w ramach projektu „Śpiewaj z nami. Kolędowanie z krakowskimi chórami”. Wydarzenie odbędzie się na Rynku Głównym.
„Śpiewaj z nami! Kolędowanie z krakowskimi chórami” to cykliczny projekt, w ramach którego krakowianie i turyści mogą usłyszeć kolędy i pastorałki w interpretacji kilkunastu krakowskich chórów. Wydarzenie odbędzie się 16 i 17 grudnia na scenie jarmarku bożonarodzeniowego na Rynku Głównym. Kolędowy repertuar zaprezentuje również Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata”, którego występ zaplanowany jest na piątek 16 grudnia o godz. 18.25. Poprzednie edycje projektu „Śpiewaj z nami! Kolędowanie z krakowskimi chórami” cieszyły się sporym zainteresowaniem. Jak twierdzą organizatorzy, są one nie tylko okazją do podtrzymania tradycji wspólnego kolędowania, ale także stanowią ukłon w stronę prężnie działających krakowskich zespołów chóralnych. Chór „Cantata” w zeszłym roku obchodził jubileusz 30-lecia działalności. Ma on na swoim koncie wiele nagród i wyróżnień, a ich liczba ciągle rośnie. Na początku grudnia muzycy pod dyrekcją Marty Stós wzięli udział w 11. Festiwalu Pieśni Adwentowej i Bożonarodzeniowej w Krakowie, podczas którego zdobyli Srebrny Dyplom.
W pokaźnej puli muzycznych trofeów znajdują się m.in.: I miejsce w kategorii chórów akademickich podczas XX Łódzkiego Festiwalu Chóralnego „Cantio Lodziensis”, dwa Srebrne Dyplomy Międzynarodowego Konkursu „Voce Magna” w Żylinie (Słowacja) i Ogólnopolskiego Konkursu „O złotą strunę” w Niepołomicach, I miejsce w V Ogólnopolskim Przeglądzie Chórów Akademickich „Święty Krzyż 2018”, II miejsce w XXXIX Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Cerkiewnej „Hajnówka 2020”, I miejsce podczas VIII Międzynarodowego Rzeszowskiego Festiwalu Kolęd i Pastorałek, III miejsce oraz Nagroda Marszałka Województwa Świętokrzyskiego w VI Międzynarodowym Przeglądzie Chórów Akademickich „Święty Krzyż 2022”.
(jg)
{fastsocialshare}
1 września br. minister Nauki Dariusz Wieczorek powołał nowy skład Zespołu doradczego do spraw infrastruktury badawczej. Wśród specjalistów reprezentujących środowisko naukowe z całego kraju jest dr hab. inż. Grzegorz Milewski, prof. PK z Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej.
Na początku września sekretarz stanu w MNiSW prof. dr hab. inż. Marek Gzik wręczył powołania nowym członkom Zespołu doradczego do spraw infrastruktury badawczej. Podczas pierwszego posiedzenia w kadencji 2024-2028 powiedział: – Przed Państwem ważne i odpowiedzialne zadanie. Do Zespołu zaprosiliśmy reprezentantów różnych dyscyplin naukowych. To pozwoli na to, by projekty były oceniane przez osoby odpowiednio przygotowane merytorycznie i posiadające doświadczenie w danym obszarze. Do najważniejszych zadań Zespołu doradczego do spraw infrastruktury badawczej należy ocena wniosków o przyznanie środków finansowych na inwestycje związane z działalnością naukową oraz na utrzymanie unikatowej w skali kraju aparatury naukowo-badawczej lub stanowiska badawczego, a także infrastruktury informatycznej mającej istotne znaczenie dla realizacji polityki naukowej państwa.
W skład Zespołu doradczego do spraw infrastruktury badawczej został powołany dr hab. inż. Grzegorz Milewski, prof. PK. Jest on kierownikiem Zespołu Mechaniki Doświadczalnej i Biomechaniki w Katedrze Mechaniki Stosowanej i Biomechaniki M1. Jego działalność naukowo-badawcza oraz publikacyjna skoncentrowana jest wokół inżynierii biomedycznej, metod doświadczalnych mechaniki konstrukcji i materiałów, biomateriałów i reologii materiałów polimerowych. Przynależy do wielu organizacji zawodowych i akademickich takich jak np.: European Society of Biomechanics, Polskie Towarzystwo Biomechaniki (członek Zarządu), Polskie Towarzystwo Inżynierii Medycznej, Sekcja Biomechaniki Komitetu Mechaniki PAN, Sekcja Mechaniki Eksperymentalnej Komitetu Mechaniki PAN.
Pełen skład Zespołu doradczego do spraw infrastruktury badawczej dostępny jest na stronie https://www.gov.pl/web/nauka/wreczenie-powolan-czlonkom-zespolu-doradczego-ds-infrastruktury-badawczej
(AM, jg)
Na zdjęciu dr hab. inż. Grzegorz Milewski, prof. PK odbierający Nagrodę Rektora dla Nauczycieli Akademickich za 2021 r./ 9.12.2022 / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Staże i praktyki studenckie, wizyty studyjne, specjalistyczne wykłady, kursy i szkolenia, dualne kierunki i specjalności, a także wspólne projekty badawczo-rozwojowe oraz promocja ekologicznego podróżowania – to najważniejsze punkty umowy o współpracy naukowo-technicznej i edukacyjnej pomiędzy Politechniką Krakowską a PKP Intercity S.A. Porozumienie podpisali dziś (12 grudnia br.) na PK rektor uczelni prof. Andrzej Białkiewicz i członek zarządu spółki Krzysztof Świerczek.
PKP Intercity to największy polski operator kolejowy, obsługuje przejazdy 400 pociągów dalekobieżnych i międzynarodowych dziennie. Zapewnia komunikację pomiędzy dużymi miastami oraz popularnymi ośrodkami turystycznymi w kraju, łączy mniejsze ośrodki z aglomeracjami, rozwija też ofertę połączeń międzynarodowych. W najbliższych latach w ramach rozszerzonej strategii inwestycyjnej „PKP Intercity – Kolej Dużych Inwestycji” zamierza przeznaczyć 27 mld zł na nowoczesny tabor oraz przyjazne środowisku stacje postojowe. W 2030 r. cała flota PKP Intercity ma być nowa lub zmodernizowana, co zapewni podróżnym wysoki poziom bezpieczeństwa i wygody. Do realizacji tak ambitnych planów potrzebuje specjalistycznych kadr inżynierskich oraz wymiany wiedzy i doświadczeń ze środowiskiem naukowym.
– Politechnika Krakowska ze swoim gronem ekspertów branży transportowej oraz bogatą ofertą kierunków i specjalności dedykowanych rynkowi kolejowemu wiele tu może zaoferować. Dlatego jestem przekonany, że nasza współpraca z PKP Intercity to ogromna szansa dla obu stron – mówi rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Białkiewicz. – Nasi studenci, odbywając staże, praktyki czy wizyty studyjne w firmie, poznając jej infrastrukturę, zaplecze techniczne, systemy zarządzania ruchem i nowoczesny tabor, już w trakcie kształcenia będą zdobywać praktyczną wiedzę i umiejętności. Chętnie skorzystamy też ze wskazówek specjalistów spółki przy unowocześnianiu naszych programów kształcenia i rozwijaniu oferty edukacyjnej. Mamy już kierunki i specjalności prowadzone we współpracy z branżą kolejową, jesteśmy otwarci na ich poszerzanie zgodnie z potrzebami pracodawców – zaznacza rektor PK.
Korzyści płynące z podpisania porozumienia podkreśla Krzysztof Świerczek, członek zarządu PKP Intercity: – Jesteśmy głęboko przekonani, że kolej to transport przyszłości. Dlatego rozwijając naszą ofertę i realizując największy w historii spółki program inwestycyjny, sięgamy po najlepszych specjalistów. Nawiązanie współpracy z Politechniką Krakowską to bardzo duży krok w tym kierunku. Niezwykle cieszy nas wizja pracy ze środowiskiem naukowym, bo skorzystają na niej obaj partnerzy. Stały dopływ wysokiej klasy specjalistów to dla nas gwarancja konsekwentnego wzmacniania naszej kadry, co bezpośrednio będzie przekładać się na coraz wyższy poziom świadczonych przez nas usług – mówi Krzysztof Świerczek, członek zarządu PKP Intercity.
Przedmiotem umowy jest także współpraca naukowo-techniczna – wzajemne wsparcie merytoryczne oraz stała wymiana doświadczeń na rzecz rozwoju i badań branży kolejowej m.in. przez realizowanie wspólnych projektów naukowo-badawczych, przygotowywanie analiz i ekspertyz, organizowanie wizyt studyjnych dla kadry naukowej uczelni w jednostkach organizacyjnych Intercity. – Nasi eksperci z obszaru inżynierii lądowej, mechanicznej i elektrycznej wspierają na wielu polach rozwój sektora kolejowego w Polsce, tym cennym doświadczeniem będziemy się dzielić we współpracy z PKP Intercity – podkreśla rektor PK prof. Andrzej Białkiewicz. We wspólne badania i projekty rozwojowe ze strony PK zaangażowani będą szczególnie eksperci Wydziałów: Mechanicznego, Inżynierii Lądowej oraz Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej. W podpisaniu umowy uczestniczyli dziś ich przedstawiciele – dziekani prof. Andrzej Szarata (WIL), dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK (WIEiK) oraz dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK kierownik Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu. PKP Intercity – oprócz Krzysztofa Świerczka – reprezentowali podczas wydarzenia Ewa Boguszewska, dyrektor Biura Zarządzania Zasobami Ludzkim oraz Cezary Nowak, zastępca dyrektora Biura Marketingu i Komunikacji.
Ważnym punktem porozumienia będzie też propagowanie wśród społeczeństwa branży kolejowej i jej rozwoju (jako najbardziej ekologicznego środka transportu zbiorowego, co wpisuje się w założenia Europejskiego Zielonego Ładu), promocja transferu dorobku naukowego do branży kolejowej przez organizację konferencji, seminariów, warsztatów i sympozjów z udziałem studentów i kadry naukowej, wspólne publikacje branżowe i naukowe, współpraca z biurem karier uczelni, udział w gremiach doradczych partnerów celem planowania wspólnej działalności dydaktycznej i badawczo-rozwojowej.
(mas)
Na zdjęciach, 1) rektor PK prof. Andrzej Białkiewicz i członek zarządu spółki Krzysztof Świerczek; 2) od lewej: prof. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej, prof. Andrzej Białkiewicz, rektor Politechniki Krakowskiej, Krzysztof Świerczek, członek zarządu spółki PKP Intercity, Ewa Boguszewska, dyrektor Biura Zarządzania Zasobami Ludzkimi PKP Intercity, prof. PK Maciej Szkoda, kierownik Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu, prof. PK Maciej Sułowicz, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, Cezary Nowak, zastępca dyrektora Biura Marketingu i Komunikacji / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Zamknięta obudowa zaprojektowana pod kątem funkcjonalności, bezpieczeństwa i komfortu pasażerów oraz systemy pokładowe zarządzane przez sztuczną inteligencję. To podstawowe założenia łodzi ratunkowej zaprojektowanej przez Alicję Strządałę, studentkę Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej. Łódź ma być napędzana energią elektryczną, pozyskiwaną m.in. z odnawialnych źródeł energii. Oprogramowanie pojazdu ma kolei pozwalać na niemal całkowicie autonomiczną pracę z minimalnym lub zerowym udziałem załogi. Młoda projektantka szuka rynkowych partnerów, którzy pomogą zrealizować śmiałą studencką koncepcję.
Projekt ma na celu zwrócenie uwagi na jakże aktualny problem bezpieczeństwa na wodach, ze szczególnym naciskiem na środki ratunkowe. Praca Alicji Strządały stanowi kompleksowe podejście do projektowania bezpiecznych i efektywnych łodzi ratunkowych przez wprowadzenie nowatorskich rozwiązań technologicznych oraz eliminację wad konstrukcyjnych, które wpływają na bezpieczeństwo wodne. Paradoksalnie, jak pokazują statystyki, więcej osób ginie na łodziach ratunkowych niż zostaje z nich uratowanych. Choć od czasu katastrofy słynnego Titanica wiele przepisów dotyczących środków ratunkowych uległo aktualizacji, wciąż istnieją luki, które doprowadzają do tragedii.
– Większość osób, które trafiają na łódź ratunkową, znajduje się w tej sytuacji po raz pierwszy, dlatego zapewnienie im komfortu oraz jasnych instrukcji postępowania jest kluczowe. Należy wziąć pod uwagę scenariusz, gdzie załoga bierze czynny udział w akcji ratunkowej, jak również taki, w którym pasażerowie muszą radzić sobie sami. Członkowie załogi muszą posiadać odpowiednie kwalifikacje z zakresu bezpieczeństwa, w tym wiedzę na temat procedur kryzysowych, ochrony przeciwpożarowej, oznakowania dróg ewakuacyjnych, sygnałów alarmowych, wyposażenia ratunkowego, a także umiejętności nawigacyjne i techniczne – mówi autorka projektu Alicja Strządała, studentka studiów II stopnia na kierunku inżynieria produkcji. – Z kolei pasażerowie, mimo odbytych szkoleń i wykonanych prób ewakuacyjnych mogą w panice nie zwracać uwagi na instrukcje bezpieczeństwa lub zapomnieć wytyczne. Dotyczy to szczególnie osób starszych i dzieci, które w takich sytuacjach będą naśladować działania innych osób. Podobne zachowania obserwuje się również przy katastrofach lotniczych.
Ratownictwo morskie i nowe technologie
Studentka Politechniki Krakowskiej stworzyła projekt koncepcyjny łodzi ratunkowej o pojemności 80 osób, przeznaczonej przede wszystkim dla pełnomorskich statków pasażerskich, ale jej przeznaczenie może być szersze. Zaproponowane materiały – aluminium, włókno szklane, żywica epoksydowa, kevlar i poliuretan – zapewniają wysoką wytrzymałość przy jednoczesnym obniżeniu masy łodzi. Wykorzystano inteligentne systemy zarządzania zasobami, dwie platformy dostępu, drzwi umieszczone powyżej poziomu podłogi, panel słoneczny jako żagiel i turbiny wiatrowe, a także stępki przechyłowe i system wahadłowy dla stabilizacji okrętu. Innowacyjne rozwiązania obejmują także implementację sztucznej inteligencji do optymalizacji zarządzania zasobami.
Działalność łodzi ratunkowych jest w dużej mierze regulowana przez Międzynarodowy Kodeks Środków Ratunkowych (LSA – Life-Saving Appliances), który określa szczegółowe wymagania techniczne dotyczące produkcji, testowania, konserwacji i prowadzenia dokumentacji urządzeń ratujących życie. W projekcie Alicji Strządały wyróżniony został szereg założeń wpisujących się w ten dokument, ale też pojawiły się propozycje zmian, które nie naruszają przepisów. Mowa o założeniach, ponieważ projekt jeszcze nie wszedł w etap produkcji.
Przemyślana konstrukcja podstawą bezpieczeństwa
Koncepcja zakłada, że łódź będzie wykonana z lekkich oraz wytrzymałych materiałów odpornych na zniszczenia i korozję. Wykorzystanie trwałych, niezatapialnych materiałów – na przykład pianki poliuretanowej – umożliwia utrzymanie łodzi na powierzchni nawet po wywróceniu do góry dnem. Konstrukcja jest podzielona na wodoszczelne segmenty dzięki czemu nawet w przypadku uszkodzenia lub wywrócenia łódź pozostanie na powierzchni. Przedziały zostały uszczelnione pianką, aby zapobiec przedostawaniu się wody i zatonięciu szalupy nawet w obliczu utraty szczelności kadłuba.
Aby zapewnić niezatapialność oraz możliwość automatycznego powrotu do pozycji wyjściowej po wywróceniu, łódź miałaby być wyposażona w:
Na łodzi znajduje się również system wahadeł (ang.: pendulum system), którego zadaniem jest zapobieganie przedostawaniu się wody do wnętrza statku. – Gdy łódź wywróci się do góry dnem, ciężary w układzie wahadła zwisają pionowo, powodując automatyczne zamknięcie wszystkich otwartych sekcji. Łodzie ratunkowe są również wyposażone w system pokładowy wykrywający wywrócenie. System ten automatycznie chroni łódź, wyłączając radar i silniki na czas przywrócenia łodzi do pozycji pierwotnej – tłumaczy Alicja Strządała.
Obudowa ma chronić załogę przed wiatrem, wodą i niskimi temperaturami. Projekt zakłada system składanych osłon wykonanych z materiałów termoizolacyjnych i wodoodpornych, chroniących przed utratą ciepła i wilgoci. Wytwarzanie ciepła przez ludzi obecnych w łodzi jest ważnym aspektem, ale łódź będzie dodatkowo zaopatrzona w ubrania. Wnętrze łodzi tworzą miękkie, zaokrąglone kształty oraz elastyczne materiały absorbujące energię. Powierzchnie są antypoślizgowe, a przestrzeń optymalnie wykorzystana, z ergonomicznymi siedzeniami, schowkami i sprzętem niezbędnym do udzielenia pierwszej pomocy oraz drobnych napraw w razie potrzeby.
Całość napędzana jest silnikiem elektrycznym. Szacowana pojemność to 100 kWh, napięcie maksymalnie 780 V. W sytuacji długiego powrotu do brzegu, łódź została wyposażona w dodatkowy system pozyskiwania energii dla niezbędnych urządzeń pokładowych: systemów łączności satelitarnej, oświetlenia, systemów wspomagających życie okrętu. Energia dla tych elementów będzie w razie potrzeby pozyskiwana z paneli fotowoltaicznych umieszczonych na powierzchni szalupy. Projekt przewiduje też rozkładany baldachim odsłaniający dodatkowe panele słoneczne. Łódź posiada również turbiny wiatrowe, które dostarczają dodatkową energię w czasie burz i silnych wiatrów.
Sztuczna inteligencja pokładowa
Autorka projektu zdaje sobie sprawę, że wykorzystanie inteligentnych systemów w łodzi jest dodatkowym elementem, który zużywa energię elektryczną niezbędną do funkcjonowania całego szalupy, ale w ocenie Alicji Strządały zalety z wykorzystania AI przewyższają wady. Przy pomocy sztucznej inteligencji można m.in.:
– Sama żegluję od 12. roku życia, a od 15. posiadam patent żeglarski i motorowodny. Uczestniczyłam też w rejsie żaglowcem STS Pogoria. Woda zawsze była mi bliska. Moją pierwszą myślą było zaprojektowanie jachtu z wykorzystaniem druku 3D, w celu obniżenia kosztów produkcji, zwiększenia efektywności i wytrzymałości. Takie koncepcje już się pojawiają. Jednak zagłębiając się w problematykę życia na morzu postanowiłam zmienić projekt o 180 stopni. Zamiast stworzyć piękny jacht, skupiłam się na bezpieczeństwie człowieka. Chciałam, aby mój projekt był naprawdę potrzebny – mówi Alicja Strządała.
Studentka Politechniki Krakowskiej chce zainteresować swoją koncepcją firmy, które mogą wspomóc dalszy rozwój jej koncepcji. Nad projektem pracowała w ramach dzialalności w Kole Naukowym Inżynierii Wzornictwa Przemysłowego Form&Function.
(jp)
{fastsocialshare}
35. edycja akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom” dobiegła końca. Prezenty o rekordowej wartości ponad 62 tys. zł od 30 listopada do 7 grudnia były dostarczane przez wolontariuszy do małopolskich ośrodków opiekuńczo-wychowawczych.
Akcja organizowana przez Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej i Radę Osiedla Domów Studenckich PK została zainagurowana 7 listopada i zaangażowało się w nią ponad 80 wolontariuszy. W tym roku akcję można było wesprzeć na kilka sposobów: wrzucając datek do puszki, wspierając zbiórkę finansową online, a także organizując paczkę – ogólną lub personalizowaną – przygotowaną samodzielnie albo w grupie.
Studentom zaangażowanym w akcję udało się w tym roku zebrać do puszek 31 466, 48 zł. Wolontariuszy z puszkami można było spotkać na terenie uczelni oraz Osiedla Akademickiego Politechniki Krakowskiej. Puszki na datki zostały także umieszczone w pomieszczeniach administracyjnych: dziekanatach i sekretariatach. Zbiórkę do puszek umożliwiły również dwie krakowskie parafie: Uniwersytecka Kolegiata św. Anny w Krakowie oraz Bazylika św. Floriana w Krakowie.
Zbiórka prowadzona zdalnie za pośrednictwem portalu zrzutka.pl przyniosła kwotę 14 140 zł, czyli przekroczyła zakładany cel o kilkadziesiąt procent. Paczki personalizowane były zorganizowane dla 48 podopiecznych, co w sumie dało wartość 9 600 zł, natomiast wartość paczek ogólnych wyniosła 7560,28 zł. Organizatorzy podkreślają, że w tym roku udało się wesprzeć o 14 podopiecznych więcej. Paczki personalizowane i ogólne otrzymały 174 osoby oraz 10 placówek opiekuńczo-wychowawczych i domów dziecka: Dom Dziecka „Dworek Marzeń” w Olkuszu, Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza typu socjalizacyjnego „Perspektywa” w Bochni, Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza typu socjalizacyjnego w Kłaju, Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza w Radoczy, Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. Poczty Polskiej w Skawinie, Jednostka Wpierająca Rodzinę – Dąbrowa Tarnowska, Dom Dziecka „Pomocna Dłoń” w Olkuszu, Dom Dziecka nr 1 w Jasieniu, Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza typu socjalizacyjnego „Azymut” w Bochni, Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza „Spokojna Przystań” w Miękini.
Akcja „Mikołajki – Studenci Dzieciom” organizowana jest przez studentów Politechniki Krakowskiej od 1987 r., kiedy to mieszkańcy akademików przy ul. Skarżyńskiego po raz pierwszy przygotowali prezenty mikołajkowe dla dzieci swoich kolegów i koleżanek z akademika „Rumcajs”.
Podsumowanie akcji można zobaczyć także na fanpage’u „Mikołajki – Studenci Dzieciom” – zachęcamy do obserwowania!
(JS)
Fot. SSPK
{fastsocialshare}
Kilka dni temu sportowych emocji dostarczyli nam pracownicy Politechniki Krakowskiej biorący udział w sztafetowym biegu charytatywnym Poland Business Run. Nie zamierzają oni jednak spocząć na laurach i już jutro wystartują w 8. PKO Biegu Charytatywnym rozgrywanym na stadionie WKS Wawel Kraków.
PKO Bieg Charytatywny to wydarzenie, które odbywa się jednocześnie w dwunastu miastach w całej Polsce. Bieg ma charakter sztafetowy. Drużynę tworzy pięć osób, z których każda musi pokonać co najmniej jedno okrążenie. Wśród nich będzie drużyna złożona z pracowników Politechniki Krakowskiej. W biegu wystartują: dr inż. Tomasz Majka (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), dr inż. Karolina Kula (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), dr hab. inż. Katarzyna Bialik-Wąs (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), dr inż. Anton Pashkevich (Wydział Inżynierii Lądowej) oraz mgr inż. Dorota Markiewicz-Roszak (Centrum Transferu Technologii). Bieg ma charakter charytatywny. W tym roku Fundacja PKO Banku Polskiego przekaże darowiznę na wsparcie psychologii oraz psychiatrii dzieci i młodzieży.
Warto przypomnieć, że kilka dni temu pracownicy PK wzięli udział także w innym wydarzeniu sportowym, którego celem jest pomoc innym. 8 września br. wystartowali oni w sztafetowym biegu charytatywnym Poland Business Run. Ta największa charytatywna sztafeta biznesowa w Polsce w sportowej rywalizacji łączy pracowników różnych firm i instytucji, a jej najważniejszym celem jest pomoc osobom z niepełnosprawnością ruchową oraz po mastektomii.
Podczas tegorocznego Poland Business Run w Krakowie spotkało się 13 tys. biegaczy, a około 28 tys. uczestników wystartowało wirtualnie (z aplikacją) z różnych miejsc na całym świecie. Dzięki środkom zebranym z opłat startowych pomoc uzyskało 120 osób po amputacjach i z innymi problemami w obrębie narządów ruchu oraz po mastektomii, a kolejne wnioski beneficjentów są rozpatrywane.
Reprezentacja Politechniki Krakowskiej w Poland Business Run to członkowie Amatorskiej Drużyny Biegowej, którzy pod wodzą dr. inż. Tomasza Majki w Poland Business Run wystartowali już po raz piąty. W zawodach udział wzięły trzy drużyny:
I NUMER STARTOWY 645
dr inż. Tomasz Majka (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej)
dr hab. inż. Magdalena Malinowska (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej)
dr hab. inż. Katarzyna Bialik-Wąs (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej)
dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK (Prorektor ds. Kształcenia i Współpracy z Zagranicą)
dr hab. inż. Maria Kurańska, prof. PK (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej)
II NUMER STARTOWY 889
mgr inż. Łukasz Gaża (Wydział Informatyki i Telekomunikacji)
dr hab. inż. Małgorzata Miastkowska (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej)
dr inż. Karolina Kula (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej)
dr inż. Tomasz Majka (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej)
mgr Wioleta Wiecheć (Centrum Transferu Technologii)
III NUMER STARTOWY 1001
mgr Dawid Gacek (Centrum Transferu Technologii)
mgr Monika Sieradzka (Centrum Transferu Technologii)
mgr inż. Dorota Markiewicz-Roszak (Centrum Transferu Technologii)
dr inż. Augustyn Lorenc (Wydział Mechaniczny)
mgr Monika Mól (Biblioteka Politechniki Krakowskiej)
Tego typu zawody mają charakter charytatywny i to właśnie niesienie pomocy innym jest ich najważniejszym celem. Jednak takie wydarzenia bez wątpienia służą także integracji pracowników, promocji aktywności fizycznej i work-life balance.
Fotorelacja z 13. edycji Poland Business Run
(jg)
Na zdjęciu uczestnicy 13. Poland Business Run / Fot. Jan Zych
Dr inż. Krzysztof Ostrowski z Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej oraz doktoranci Szkoły Doktorskiej PK mgr inż. Mariusz Spyrowski i mgr inż. Marcin Piechaczek wzięli udział w Kuźni Młodych Talentów, prestiżowym wydarzeniu, organizowanym przez Akademię Młodych Uczonych PAN w Pałacu w Jabłonnie pod Warszawą.
Uczestnicy Kuźni Młodych Talentów 2024, od lewej: mgr inż. Mariusz Spyrowski, mgr inż. Marcin Piechaczek, prof. dr hab. inż. Łukasz Sadowski (przewodniczący Rady Programowej Kuźni Młodych Talentów) oraz dr inż. Krzysztof Ostrowski z WIL PK / Fot. archiwum uczestników
Kuźnia Młodych Talentów Akademii Młodych Uczonych (KMT AMU) jest inicjatywą AMU, pierwszym w Polsce wydarzeniem, które umożliwia nawiązanie kontaktów i współpracy naukowej osobom na bardzo wczesnym etapie kariery, jakim są studia doktoranckie. Niezwykle ważnym elementem Kuźni Młodych Talentów są warsztaty praktyczne. Ich tematyka pozwala na rozwinięcie u doktorantów umiejętności, potrzebnych do dobrego startu w nauce. W warsztatach Kuźni bierze udział najwyżej 30 doktorantów z polskich uczelni i instytutów naukowych, skrupulatnie wyselekcjonowanych przez Radę Programową Kuźni Młodych Talentów. Kryteria kwalifikacyjne to doskonałość naukowa i dotychczasowe osiągnięcia. W tym roku w gronie wyróżnionych udziałem w warsztatach KMT, ktore odbyły się w Pałacu w Jabłonnie (30 sierpnia – 1 września) znaleźli się mgr inż. Mariusz Spyrowski oraz mgr inż. Marcin Piechaczek ze Szkoły Doktorskiej PK, którzy przygotowują doktoraty w dyscyplinie „Inżynieria Lądowa, Geodezja i Transport.
W roli mentora dla młodych uczestników wziął udział w wydarzeniu dr inż. Krzysztof Ostrowski z Katedry Konstrukcji Mostowych, Metalowych i Drewnianych Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Poprowadził warsztat pt.: „Estetyka i projektowanie graficzne w komunikacji wyników badań”. Dzielił się wiedzą i doświadczeniami, przydatnymi dla każdego młodego naukowca, który – oprócz prowadzenia pracy naukowej – musi pamiętać o właściwych formach prezentacji i promocji swoich badań. – Moje warsztaty były poświęcone estetyce i projektowaniu graficznemu w komunikowaniu wyników badań przede wszystkim w publikacjach naukowych. Szczególnie mocny akcent starałem się położyć nie tylko na aspekt odpowiedniego przygotowywania publikacji research paper oraz artykułów typu review, z którymi doktoranci najczęściej mierzą się na początku swojego kształcenia, ale także na sposób komunikacji z edytorem i recenzentami – mówi dr inż. Krzysztof Ostrowski. – Odpowiednie przygotowanie listu motywacyjnego dla edytora czasopisma, do którego wysyłamy naszą pracę, czy też starannej odpowiedzi na uwagi recenzentów może mieć istotny wpływ na decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu artykułu, nad którym nieraz pracowaliśmy kilkanaście miesięcy. Jako recenzent ponad dwustu artykułów naukowych i autor kilkudziesięciu prac zwróciłem uwagę uczestnikom warsztatów na najczęściej pojawiające się błędy i niedoskonałości obniżające walory naukowe i estetyczne artykułów oraz ich finalny odbiór. W trakcie spotkania omówiliśmy także rodzaje i szczegóły przygotowywania abstraktów graficznych, które coraz chętniej są publikowane przez wydawców wraz z naszymi pracami i mają w intrygujący sposób zachęcić czytelnika do zapoznania się z treścią całego artykułu – wyjaśnia Krzysztof Ostrowski. Uczestnicy warsztatów prowadzonych przez eksperta Politechniki Krakowskiej mogli od razu praktycznie wykorzystać wiedzę z nich – przygotować koncepcję abstraktów graficznych dotyczących indywidualnie poruszanych przez nich zagadnień.
Dr inż. Krzysztof Ostrowski, który w tym roku znalazł się w gronie mentorów dzielących się wiedzą z młodymi naukowcami, jest stypendystą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (program START) oraz Programu im. Wilhelminy Iwanowskiej (NAWA), dzięki któremu mógł zrealizować półroczny staż na Universidade NOVA de Lisboa w Portugali. Jego zainteresowania naukowe dotyczą konstrukcji mostowych, technologii betonu, zastosowania materiałów odpadowych w inżynierii lądowej i konstrukcjach budowlanych, materiałów kompozytowych, tunelowania oraz sztucznej inteligencji. Jego dotychczasowy dorobek naukowy obejmuje ponad 50 prac, w tym prawie 40 artykułów w czasopismach znajdujących się w bazie Journal Citation Reports (JCR). Jest autorem kilku zgłoszeń patentowych (w tym zagranicznych). Jako promotor pomocniczy uczestniczy w prowadzeniu trzech przewodów doktorskich. Obecnie kieruje projektem „Łańcuch kompozytowy nieprzewodzący ładunku elektrycznego wraz z systemem kotwienia”, finansowanym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu Lider XIV.
(m)
{fastsocialshare}
Finansowe wsparcie NCN w wysokości 1 518 000 zł otrzymał również projekt badawczy pn. „Projektowanie i wytwarzanie modyfikowanych termoplastycznych bezizocyjanianowych włókien polihydroksyuretanowych”, realizowany pod kierunkiem prof. dr. hab. inż. Krzysztofa Pielichowskiego, kierownika Katedry Chemii i Technologii Polimerów Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. Głównym celem naukowym projektu jest uzyskanie nowej wiedzy na temat projektowania, otrzymywania i warunków produkcji (nano)włókien z termoplastycznego poliuretanu bezizocyjanianowego (NIPU) z wielościennymi oligomerycznymi silseskwioksanami (POSS) oraz ich mieszaninami z wybranymi polisacharydami, a w szczególności określenie wpływu warunków wytwarzania włókien hybrydowych techniką elektroprzędzenia na ich strukturę i właściwości termiczne, mechaniczne i biologiczne. Jak mówi prof. Krzysztof Pielichowski: – Przyczyny podjęcia tego konkretnego tematu badawczego wynikają z nowych możliwości, jakie dają poliuretany nieizocyjanianowe (NIPU), stanowiące nową klasę poliuretanów o obiecujących, ale wciąż nie do końca poznanych właściwościach. W przeciwieństwie do konwencjonalnych poliuretanów (PU), synteza NIPU nie wiąże się ze stosowaniem szkodliwych diizocyjanianów jako substratów, co pozwala uniknąć bezpośrednich zagrożeń dla ludzi, np. zaburzeń lub uczulenia dróg oddechowych, zatrucia, astmy i reakcji alergicznych.
W tym roku ponownie gramy wspólnie z Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy!
26 stycznia 2025 r. WOŚP w Polsce i wielu krajach świata zagra pod hasłem: „Gramy dla onkologii i hematologii dziecięcej!.”
Na Politechnice Krakowskiej, w Galerii Gil, będzie stacjonował, zarejestrowany w tym roku pod numerem 3335, Sztab WOŚP Kraków 💙
Celem 33. Finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy będzie doposażenie placówek medycznych, co umożliwi skuteczniejsze i szybsze leczenie dzieci walczących z chorobami nowotworowymi.
Ze środków zebranych podczas 33. Finału WOŚP, Fundacja planuje zakupić urządzenia dla:
Rok temu, dzięki zaangażowaniu naszej wspaniałej Społeczności, udało się wesprzeć akcję także dzięki przygotowaniu naprawdę ciekawej oferty aukcji (m.in. wycieczka z Rektorem do Ojcowa, zwiedzanie Muzeum PK z przewodnikiem, sesja zdjęciowa z Janem Zychem). Zachęcamy Państwa do ponownej aktywności i przygotowania ciekawych aukcji. Co może zostać wystawione na aukcji WOŚP?
Jak to działa?
Jak się zgłosić?Prosimy o kontakt ze sztabem – mailowy (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.) lub poprzez fanpage.
Jeśli Państwa aukcja zostanie przyjęta przez WOŚP, to prosimy o przekazanie informacji do Działu Promocji PK (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.), żebyśmy mogli poinformować o wszystkich politechnicznych aukcjach w uczelnianych mediach.
Co powinno się znaleźć w takiej wiadomości?
Pod koniec sierpnia w Kanadzie odbyła się prestiżowa wystawa wynalazków. W gronie osób wyróżnionych medalami podczas International Invention Innovation Competition in Canada (#ICAN) są badaczki z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej – dr inż. Monika Topa-Skwarczyńska oraz dr inż. Klaudia Trembecka-Wojciga prowadzące prace badawcze w zespole prof. Joanny Ortyl. Wśród nagrodzonych są także naukowcy z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki, których projekt otrzymał złoty medal.
Po raz kolejny prace zespołów badawczych z Politechniki Krakowskiej zostały docenione na międzynarodowej wystawie wynalazków. Projekty związane z drukiem 3D, jak i dotyczące innowacyjnych materiałów wyróżniły się tym razem w Kanadzie podczas International Invention Innovation Competition (#ICAN). Naukowcy z PK przywieźli stamtąd dwa złote i jeden srebrny medal.
Złoty medal zdobył projekt dotyczący nowej generacji, nietoksycznych, antybakteryjnych żywic do przemysłu stomatologicznego, przeznaczonych do tworzenia tymczasowych koron i mostów poprzez fotoutwardzalny druk 3D. Jest on opracowywany dzięki wsparciu Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w ramach projektu Lider. Pracują nad nim: dr inż. Monika Topa-Skwarczyńska, mgr inż. Magdalena Jankowska, mgr inż. Katarzyna Starzak oraz dr hab. inż. Joanna Ortyl, prof. PK. Jego celem jest opracowanie nowych żywic do zastosowań dentystycznych. Obecnie dostępne na rynku żywice do produkcji materiałów stosowanych w protetyce, jak np. korony czy mosty posiadają wady, takie jak m.in. toksyczność składników, duży skurcz polimeryzacyjny i brak stabilności koloru. Autorom projektu zależy na wyeliminowaniu tych problemów. Żywica do zastosowań dentystycznych musi składać się z dwóch kluczowych składników z dobrze określonymi właściwościami. Wynalazek wykorzystuje m.in. monomery epoksydowe charakteryzujące się znacznie zmniejszonym skurczem polimeryzacyjnym, brakiem toksyczności i brakiem charakterystycznego zapachu. Drugim ważnym składnikiem żywicy są inicjatory. Wynalazek dotyczy opracowania fotoinicjatorów charakteryzujących się dużą wydajnością, ponieważ proces fotopolimeryzacji powinien przebiegać w jak najkrótszym czasie, a stopień reaktywności monomeru powinien być bliski 100 proc., tak aby nie było żadnych nieprzereagowanych monomerów.
Kolejny złoty medal z wystawy Invention Innovation Competition in Canada (#ICAN) przywieźli badacze z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Nagrodzony nim projekt nosi nazwę „Polimerowo-peptydowa maska modyfikowana nanocząstkami cynku do wspomaganiu regeneracji skóry”. W tym temacie badania realizują: Dominika Trager, inż. Patryk Polanowski, inż. Julia Iwaniec, mgr inż. Dagmara Słota, mgr inż. Karina Niziołek oraz prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec. Cel prezentowanego wynalazku to opracowanie maski kosmetycznej stosowanej podczas leczenia trądziku pospolitego. Otrzymany biomateriał bazuje na glutationie, który jest silnym znanym przeciwutleniaczem pochodzenia naturalnego. Ponadto opracowany materiał stanowi środowisko biologiczne, które zdolne jest do uwalniania nanocząstek cynku. Obecność nanocząstek w preparacie zapewnia właściwości antybakteryjne, działając na mikroorganizmy, które rozwinęły właściwości antybiotykooporne. Materiały uzyskano w świetle UV w procesie fotosieciowania trwającym 6 minut. Technologia ta jest ekologiczna i ekonomiczna, nie wytwarza produktów ubocznych i nie wymaga stosowania toksycznych rozpuszczalników. Co ciekawe, biomateriał w postaci maski można spersonalizować, dobierając dawkę składnika antybakteryjnego do danej osoby.
Na wystawie Invention Innovation Competition w Kanadzie srebrnym medalem został nagrodzony projekt „Światłoutwardzalna żywica z bimodalnymi nanocząstkami tlenku cyrkonu do wysokorozdzielczego druku 3D inspirowanych biologicznie ceramicznych rusztowań kostnych”. Jest on opracowywany przez naukowców z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej działających w OrtylPhotoLab – mgr inż. Magdaleny Jankowskiej, inż. Weroniki Walczyk oraz dr hab. inż. Joanny Ortyl, prof. PK pod kierunkiem dr inż. Klaudii Trembeckiej-Wojcigi. Przedmiotem wynalazku jest nowa kompozycja fotoutwardzalnej żywicy, która zawiera po obu stronach bimodalne cząstki ceramiczne w skalach mikrometrowych i nanometrowych w celu poprawy właściwości struktur drukowanych w 3D. Innowacyjna formuła żywicy składa się z cząstek tlenku cyrkonu, które służą zarówno jako mikro, jak i nanowypełniacze. Cząsteczki w skali mikrometrowej zapewniają integralność strukturalną i wytrzymałość, podczas gdy cząstki w skali nanometrowej zwiększają wykończenie powierzchni i rozdzielczość szczegółów. Żywica została specjalnie zaprojektowana do wytwarzania kości ceramicznych inspirowanych biologią. Jest to projekt opracowany dzięki wsparciu Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w ramach projektu Lider.
(jg)
Grafika 1 – medale i nazwy projektów WIiTCh / archiwum OrtylPhotoLab
Grafika 2 – medal i nazwa projektu WIMiF / archiwum Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki
Zdjęcie – materiał opracowany przez badaczy z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki / archiwum Koła Naukowego Smart Mat
Grafika 3 – informacje o projekcie „Polimerowo-peptydowa maska modyfikowana nanocząstkami cynku do wspomaganiu regeneracji skóry” / archiwum Koła Naukowego Smart Mat
{fastsocialshare}
W czasach, gdy cyberprzestępcy z łatwością mogą wykorzystać pojedyncze, podatne urządzenie do ataku na kluczowe procesy całej firmy, ignorowanie bezpieczeństwa teleinformatycznego to zbyt kosztowne ryzyko. Laboratorium EY, wyposażone w systemy testowania automatyki przemysłowej, dostarczane przez Politechnikę Krakowska i ABB pokazuje, jak skutecznie zabezpieczać firmowe systemy elektroenergetyczne przed cyberatakami. Nad innowacyjnym rozwiązaniem pracował Łukasz Sołtysek z Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej.
Choć wygląda na niepozorną szafę instalacyjną, opracowany we współpracy Politechniki Krakowskiej i firmy ABB, zestaw prototypowy kryje w sobie potężne możliwości. Może symulować pole niskiego i średniego napięcia, a także realizować w praktyce różne scenariusze ataków hakerskich na poszczególne urządzenia, które w systemach zasilająco-sterujących są niczym kostki domina. Jednak głównym przeznaczeniem tej instalacji jest uświadamianie menedżerów i operatorów czym w istocie są cyberzagrożenia. Taka wiedza może w przyszłości uchronić całe biznesy – szczególnie te w branży przemysłowej – przed wielomilionowymi stratami.
Instalacja znajduje się w laboratorium w warszawskiej siedzibie jednej z największych firm doradczych na świecie – EY. Ideą projektu jest stworzenie przestrzeni szkoleniowej dla osób decyzyjnych w dużych przedsiębiorstwach, w której będzie można zobaczyć, jak powinien działać bezpieczny system zasilania czy sterowania procesem – a także poznać podstawowe dobre praktyki i skutki ich nieprzestrzegania. To ukazanie Przemysłu 4.0 od strony zabezpieczeń, standardów komunikacyjnych i zapobiegania incydentom.
W efekcie pracownicy z różnych sektorów przemysłu mogą przekonać się w praktyce, że nawet drobne błędy w infrastrukturze systemu elektroenergetycznego to prosta droga do poważnych, destabilizujących działalność cyberataków – niczym przewrócenie pierwszego klocka w całym układzie domina.
W warunkach kontrolowanych
– Kluczowa dla dostarczenia klientom wartości z użyciem laboratorium jest możliwość odtwarzania rzeczywistych środowisk w stopniu, w którym zarówno przeprowadzający testy (etyczni hakerzy), jak i operator środowiska uznają za dostatecznie reprezentatywny. W dzisiejszych warunkach, gdzie sieci firm przemysłowych łączą w sobie wiele różnych technologii, takich jak korporacyjne systemy IT, systemy automatyki przemysłowej, urządzenia internetu rzeczy czy chmura, wymaga to ciągłych inwestycji i współpracy z producentami oraz środowiskami naukowymi – mówi Leszek Mróz, Partner EY odpowiedzialny za usługi bezpieczeństwa dla przemysłu.
Na potrzeby tego projektu, w laboratorium Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej, stworzono prototyp szafy wyposażonej w szeroki wachlarz aparatury niskich i średnich napięć firmy ABB, m.in. zabezpieczenie polowe z funkcjami sterowania, wyłącznik z funkcjami zarządzania energią czy też moduły cyfrowe niskiego napięcia do monitorowania i kontroli instalacji elektrycznej, dostosowane do najwyższych standardów bezpieczeństwa. Urządzenia odgrywają ważną rolę w systemie elektroenergetycznym zakładów i nieruchomości komercyjnych.
Goście laboratorium będą mogli zobaczyć, co się wydarzy, jeśli np. osoba niepowołana zyska w danym obiekcie dostęp do określonych elementów systemu albo gdy założenia podstawowe całego systemu zostaną źle skonfigurowane. Możliwa będzie również symulacja braku tzw. funkcjonalności redundantnej, czyli sytuacji, w której dane urządzenie nie będzie zabezpieczone drugim. A to wszystko w bezpiecznych, kontrolowanych warunkach, w których błąd nic nie kosztuje.
Instalację można stale rozbudowywać, tworząc na przykład dualny system na wzór rozwiązań działających w stacjach elektroenergetycznych. Podobny układ powstał już na Politechnice Krakowskiej. Inną możliwością, braną już pod uwagę przez naukowców, jest podłączenie dodatkowego urządzenia, które w normalnych warunkach mogłoby zakłócić sygnał GSM (przy pomocy tego sygnału synchronizowana jest np. aparatura stacji energetycznych).
Budować świadomość
Nowoczesny przemysł i inteligentne budynki komercyjne są w coraz większym stopniu zdigitalizowane i zautomatyzowane. Niestety, obok ogromnych korzyści, stwarza to też szereg zagrożeń. Cyfrowe urządzenia sterujące, połączone ze sobą bazy danych czy też mniej lub bardziej zaawansowane sensory i sterowniki są narażone na cyberataki. Wielu przedstawicieli wyższego kierownictwa wskazuje na niską świadomość cyberzagrożeń wśród pracowników lub na ogólny brak zainteresowania kwestią ochrony danych i systemów. To pokazuje, że minimalizowanie cyfrowych niebezpieczeństw w biznesach warto zacząć od praktycznej edukacji i testów na żywym organizmie.
– Na skutek dynamicznej cyfryzacji, systemy wykorzystywane w nowoczesnych fabrykach czy energetyce są coraz bardziej złożone, a jednocześnie w coraz większym stopniu skomunikowane. W przypadku menedżerów istotne jest to, aby zrozumieć, dlaczego należy aktywnie działać w zakresie zabezpieczenia tych systemów. W ten sposób decydenci będą mogli budować przedsiębiorstwo bardziej odporne na cyberataki – mówi mgr inż. Łukasz Sołtysek, kierownik projektu z Politechniki Krakowskiej.
– Menedżerowie i operatorzy pracujący na co dzień w rzeczywistości Przemysłu 4.0 nie muszą być ekspertami w zakresie cyberbezpieczeństwa, ale powinni znać jego podstawy i rozumieć konsekwencje zagrożeń – dodaje Radosław Dudzik, odpowiedzialny za rozwiązania cyfrowe w biznesie Elektryfikacji ABB w Polsce. – Nie chodzi o to, aby przekazywać tu kompleksową wiedzę, lecz aby budować ogólną świadomość. Prototyp dostarczonego rozwiązania ma realizować ten cel w sposób empiryczny.
Raporty producentów rozwiązań bezpieczeństwa wykazują wzrost liczby wykrywanego złośliwego oprogramowania na komputerach sterujących systemami przemysłowymi. Najczęściej atakowane przez cyberprzestępców branże w Europie to produkcja, usługi biznesowe, finansowe i konsumenckie oraz energetyka. Luki w bezpieczeństwie systemów IT i OT mogą prowadzić do paraliżu produkcji, strat finansowych i reputacyjnych, a nawet destabilizacji łańcuchów dostaw. Cyberataki na dużą skalę mogą w sposób bezpośredni wpływać na bezpieczeństwo całych państw.
Na zdjęciu: Zestawy prototypowe, wyposażone w systemy testowania automatyki przemysłowej, pokazują jak skutecznie zabezpieczać firmowe systemy elektroenergetyczne przed cyberatakami. Oparte na nich laboratorium działa już w firmie EY, jest też nadal rozwijane na PK /Fot. archiwum PK
Na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki PK wkrótce ruszy trzecia edycja studiów podyplomowych „Eksploatacja i zarządzanie systemami wodociągowymi i kanalizacyjnymi”. Wciąż można jeszcze dołączyć do grona osób, które w najbliższych miesiącach poszerzą swoją wiedzę w zakresie zarządzania i bieżącego funkcjonowania systemów wodociągowo-kanalizacyjnych, optymalizacji ich pracy oraz zrównoważonego rozwoju.
Nieustanny rozwój obszarów zurbanizowanych oraz wzrastające wymagania w zakresie jakości świadczonych usług przekładają się na intensywną rozbudowę systemów wodociągowo-kanalizacyjnych w granicach miast, jak również na terenach gmin sąsiadujących, co w dobie postępu technicznego, automatyzacji oraz przy coraz bardziej zaawansowanym zastosowaniu technik komputerowych powoduje dynamiczny rozwój branży wod.-kan. Również aktualna sytuacja związana z nasilającymi się atakami na infrastrukturę techniczną i teleinformatyczną stanowi szereg nowych wyzwań związanych z bezpieczeństwem funkcjonowania systemów sterowania i nadzoru. Systematyczny wzrost kosztów wymusza natomiast stosowanie rozwiązań pozwalających na poprawę efektywności funkcjonowania systemów zaopatrzenia w wodę i odbioru ścieków. Postępujące zmiany klimatu i wynikające z tego sytuacje ekstremalne wymagają nowoczesnego podejścia do zarządzania oraz utrzymania obiektów i urządzeń wodociągowych. Przekłada się to na konieczność systematycznej rozbudowy i modernizacji obiektów wodociągowo-kanalizacyjnych, jak również stosowania nowoczesnych technik wspomagających. Jednocześnie rosnące wymagania odbiorców stawiają przedsiębiorstwa wodociągowe w sytuacji, w której zachodzi konieczność dostosowania się do zmieniających się uwarunkowań rynku.
Te wszystkie zagadnienia znajdują się w zakresie tematycznym studiów podyplomowych „Eksploatacja i zarządzanie systemami wodociągowymi i kanalizacyjnymi”. Program został opracowany w ten sposób, by uwzględniać kwestie, z którymi na co dzień spotykają się osoby zajmujące się zarządzaniem, eksploatacją, projektowaniem i budową systemów wodociągowo-kanalizacyjnych. Z kolei specjaliści innych branż pracujący w przedsiębiorstwach wodociągowo-kanalizacyjnych mogą dzięki tym studiom zdobyć podstawową wiedzę i przygotowanie pozwalające na lepsze zrozumienie procesów zachodzących w przedsiębiorstwie, zależności i uwarunkowań z nimi związanych oraz ich wpływu na decyzje zarządcze.
Studia zostały zaprojektowane przez grono ekspertów z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK wspólnie z praktykami zarządzającymi w Wodociągach Miasta Krakowa, wśród nich m.in. Prezes Zarządu i Dyrektor ds. Produkcji WMK. Wykłady prowadzone są zarówno przez pracowników naukowych różnych uczelni, jak i praktyków na co dzień zajmujących się funkcjonowaniem systemów wodociągowo-kanalizacyjnych.
Realizacja programu studiów to wieloaspektowe przygotowanie do pracy w przedsiębiorstwie świadczącym usługi użyteczności publicznej, pozwalające na szczegółowe poznanie zagadnień technicznych, technologicznych, ale również organizacyjnych, które powinno spełniać przedsiębiorstwo wod.-kan. na poziomie lidera branży. W ramach studiów podyplomowych, słuchacze będą mogli się zapoznać z zagadnieniami obejmującymi m.in.:
Studia zorganizowane są w cyklu dwusemestralnym. Zajęcia odbywają się w formie dwudniowych zjazdów (sobota – niedziela), co drugi tydzień w miesiącu. Rekrutacja prowadzona jest drogą e-mailową.
Więcej informacji: Studia podyplomowe – Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej (pk.edu.pl)
Na zdjęciach słuchacze I edycji studiów podyplomowych „Eksploatacja i zarządzanie systemami wodociągowymi i kanalizacyjnymi” / Fot. archiwum WIŚiE
(MPZ, jg)
{fastsocialshare}
Narodowe Centrum Badań i Rozwoju ogłosiło wyniki XIII edycji konkursu w ramach programu „Lider”, skierowanego do młodych naukowców. Finansowanie w wysokości blisko 6 mln złotych otrzymają 4 projekty, które będą realizowane na Politechnice Krakowskiej. Badacze będą pracować nad nowymi materiałami ceramicznymi dla medycyny i implantologii, żywicami nowej generacji wraz z drukarką 3D na potrzeby protetyki stomatologicznej, inteligentym systemem oceny gleby i doboru właściwego sposobu jej nawożenia dla rolnictwa precyzyjnego oraz nowatorskim sposobem izolacji dźwięków w budynkach. W sumie w tej edycji programu „LIDER” wsparcie w wysokości ponad 71 mln zł otrzyma 49 projektów badawczych.
„LIDER” to program dla doktorantów, nauczycieli akademickich nie posiadających stopnia doktora oraz doktorów i doktorów habilitowanych, którzy uzyskali stopień naukowy nie wcześniej niż w ciągu ostatnich 7 lat. Jego celem jest poszerzenie kompetencji młodych naukowców w samodzielnym planowaniu prac badawczych oraz zarządzaniu własnym zespołem, podczas realizacji projektów, których wyniki mogą mieć praktyczne zastosowanie i posiadają potencjał wdrożeniowy.
W XIII edycji konkursu finansowanie otrzyma 49 projektów młodych badaczy z całej Polski na łączną kwotę 71 302 491,11 zł, cztery z nich będą realizowane na PK.
Najwyższe możliwe finansowanie – w wysokości 1,5 mln zł – trafi do dr. inż. Łukasza Janusa (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej PK) na projekt pn.: „Inteligentny system oceny zasobności gleby oparty na zaawansowanych fotoaktywnych układach sprzężonych z urządzeniem mobilnym jako nowatorska platforma wspomagająca indywidualną działalność rolniczą”. To jeden z sześciu projektów w ramach tej edycji konkursu „Lider” z najwyższym finansowaniem. Jak wyjaśnia naukowiec, jego badania wpisują się w koncepcję rolnictwa precyzyjnego czyli systemu rolniczego, na który składa się zespół technologii umożliwiających dostosowanie różnych elementów agrotechnicznych do zmienności warunków na polach uprawnych. Nieustanny postęp technologii IT w połączeniu z cyfryzacją zapewnia dostęp do coraz większej ilości danych, które zagospodarowane w praktyce umożliwiają inteligentne zarządzenie produkcją roślinną. Jednym z głównych filarów rolnictwa jest nawożenie, którego koszty obecnie niepokojąco rosną (m.in. przez ograniczenie importu z Europy Wschodniej, wzrost cen gazu, prądu problemy z dostępnością surowców. – Celem mojego projektu jest stworzenie całkowicie nowego systemu oceny zasobności gleby, złożonego z urządzenia i aplikacji, pozwalającego na samodzielną analizę agrochemiczną gleby z dużą dokładnością w sposób łatwy i przyjazny użytkownikowi. System umożliwi dokładną kalkulację ilości potrzebnego w danych warunkach nawozu oraz dobór właściwego produktu do konkretnego obszaru gleby – wyjaśnia dr inż. Łukasz Janus. Naukowiec, który we wrześniu tego roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, jest już zaangażowany – jako kierownik lub członek zespołu badawczego – w kilka realizowanych na PK innowacyjnych projektów (m.in. w ramach programów Preludiium, Sonata i Opus Narodowego Centrum Nauki, Tango i LIDER NCBiR oraz innych z MEiN).
W ramach XIII edycji programu LIDER na PK zostanie także zrealizowany projekt dr inż. Klaudii Trembeckiej-Wójcigi z Instytutu Metalurgii i Inżynierii Materiałowej Polskiej Akademii Nauk, która będzie pracować nad innowacyjnymi porowatymi materiałami ceramicznymi, dedykowanymi do integracji z tkanką kostną, drukowanymi w technice DLP z zastosowaniem wysokosprawnych inicjatorów fotochemicznych. Ten projekt, wychodzący naprzeciw potrzebom medycyny i implantologii, znalazł się w czołówce listy rankingowej obecnej edycji LIDERA. Naukowczyni i jej zespół (w jego skład wejdą badacze z kilku jednostek naukowych, w tym głównie z Laboratorium Fotochemii i Spektroskopii Optycznej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej PK) otrzyma na jego realizację 1 438 834,33 zł.
Jak mówi dr inż. Klaudia Trembecka-Wójciga, rozwój zastosowań druku 3D w medycynie zrewolucjonizował konwencjonalne techniki fabrykacji implantów ortopedycznych i przyczynił się do zwiększenia udziału spersonalizowanych rozwiązań, dopasowanych do indywidualnych potrzeb pacjenta. Potrzeby w tym zakresie rosną. Tylko w Polsce co roku wykonuje się ok. 60 tys. zabiegów endoprotezoplastyki stawu biodrowego, a ta liczba z roku na rok się zwiększa, z nią zaś rośnie zapotrzebowanie na implanty o wysokich właściwościach użytkowych. Do najnowszych rozwiązań należą ceramiczne endoprotezy stawu biodrowego, które cechuje wysoka biotolerancja, duża odporność na ścieranie, odporność na korozję i porowatość. Protezy ceramiczne są bardziej wytrzymałe i posiadają dużo większą żywotność w porównaniu do ich metalowych odpowiedników. Jednak proces ich wtwarzania jest skomplikowany, co podraża koszty produkcji i ogranicza ich dostępność. – Mamy nadzieję, że nasze prace doprowadzą do zwiększenia dostępności usług endoprotezoplastyki, obniżenia cen implantów ceramicznych, a więc przyczynią się do polepszenia jakości życia pacjentów – wyjaśnia dr inż. Klaudia Trembecka-Wójciga. – Naszą odpowiedzią na zapotrzebowanie rynku na spersonalizowane implanty ceramiczne o obniżonych kosztach fabrykacji jest zastosowanie technik addytywnych. Druk 3D – oprócz skrócenia czasu fabrykacji i redukcji kosztów – zapewni również dopasowanie konstruktów pod indywidualne potrzeby pacjenta. Opracowana w ramach projektu fotoutwardzalna żywica ceramiczna pozwoli na druk materiałów ceramicznych techniką DLP (Digital Light Processing), która warunkuje największą precyzję druku, wierne odwzorowanie kształtów i wysoką jakość wydruków. W efekcie, projekt pozwoli na ograniczenie stosowania konwencjonalnych metod formowania elementów ceramicznych, które mają znaczne ograniczenia – podkreśla badaczka.
Wśród laureatów konkursu „Lider” znalazła się także mgr inż. Monika Topa-Skwarczyńska, doktorantka z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK (prowadzi prace badawcze w zespole prof. Joanny Ortyl). Na projekt pn. „Opracowanie nowej generacji, nietoksycznych, antybakteryjnych żywic wraz z drukarką 3D dla przemysłu stomatologicznego do otrzymywania tymczasowych koron i mostów” otrzyma 1 499 125 zł. Nad rozwiązaniem będzie pracował interdyscyplinarny i międzyinstytucjonalny zespół badawczy (w jego skład wejdą specjaliści m.in. syntezy organicznej, badań kinetycznych, druku 3D, konstruktor, programista i stomatolog). Naukowcy chcą znaleźć panaceum na ograniczenia, które mają obecnie stosowane żywice do produkcji materiałów dla protetyki – koron i mostów (m.in. takie jak: toksyczność składników, duży skurcz polimeryzacyjny oraz brak stabilności barwy). – Chcemy opracować kompletne rozwiązania dla przemysłu stomatologicznego w postaci formulacji światłoutwardzalnych żywic o unikatowych właściwościach dzięki zastosowaniu nowego mechanizmu fotoutwardzania oraz kompatybilnej z nimi drukarki 3D, umożliwiającej szybki i precyzyjny druk 3D o wysokiej rozdzielczości – mówi mgr inż. Monika Topa-Skwarczyńska. – Żywica do zastosowań stomatologicznych musi składać się z dwóch kluczowych komponentów o ściśle zdefiniowanych właściwościach. Pierwszym z nich jest mieszanina monomerów jako matryca organiczna, my planujemy zastosowanie m.in. monomerów epoksydowych, które charakteryzuje znacznie obniżony skurcz polimeryzacyjny, brak toksyczności oraz brak charakterystycznego zapachu. Istotnym aspektem jest także dobór odpowiednich inicjatorów bądź też systemów inicjujących, które stanowią ważny komponent żywicy. Planujemy syntezę fotoinicjatorów charakteryzujących się wysoką wydajnością, wymaganą, by proces fotopolimeryzacji zaszedł w możliwe najkrótszym czasie.
Sukces w programie „Lider” nie jest pierwszym dla młodej badaczki. Wcześniej otrzymała dofinansowanie na 3 projekty badawcze: Diamentowy Grant-MNiSW, Preludium-NCN i projekt komercyjny TRL 4.0-MNiSW. Jest współautorką 49 publikacji w tym 17 wydanych w recenzowanych czasopismach z listy JCR i 5 patentów. Jest też finalistką konkursu „25 under 25” w kategorii „Nauka”, organizowanego przez magazyn „Forbes” oraz biuro McKinsey & Company oraz laureatką stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców w 2021 r.
Wsparcie finansowe w wysokości 1 499 800 zł uzyskała także dr inż. Agata Szeląg z Laboratorium Inżynierii Wiatrowej Wydziału Inżynierii Lądowej PK na prace nad innowacyjną okładziną opartą na metamateriałach, zwiększającą dźwiękoizolacyjność przegród poprzez redukcję pasm rezonansowych. – Przedmiotem projektu jest opracowanie prototypu innowacyjnej strojonej na konkretne częstotliwości okładziny opartej na metamateriałach akustycznych, której funkcją będzie zwiększenie izolacyjności akustycznej przegród budowlanych tj. ścian, stropów, obudów urządzeń, ekranów akustycznych – mówi dr inż. Agata Szeląg. – Rozwiązanie będzie miało dwa kluczowe zastosowania: w przegrodach, które charakteryzują się w wybranych pasmach częstotliwości słabszą izolacyjnością akustyczną (spowodowaną niekorzystnymi zjawiskami rezonansowymi związanymi ze strukturą samej przegrody) oraz w przegrodach, wydzielających źródła hałasu o tonalnej charakterystyce dźwięku. W tych będą służyć doizolowaniu konkretnych pasm częstotliwości dźwięku, mających kluczowy wpływ na sumaryczny poziom hałasu przenikający przez przegrodę.
Projekt obejmie szereg prac badawczych, analizy numeryczne w środowisku Comsol i Matlab, testy w warunkach laboratoryjnych, pomiary modeli testowych okładzin, wreszcie wykonanie prototypów okładzin dźwiękoizolacyjnych. – Prototypy poddane zostaną licznym badaniom w warunkach zbliżonych do rzeczywistych i docelowo w warunkach operacyjnych, tj. na rzeczywistych przegrodach. Na podstawie tych badań będzie można wprowadzić ostateczne poprawki w konstrukcji prototypów mające wpływ na skuteczność rozwiązania, jak i na parametry techniczne i technologiczne – mówi badaczka LIW PK.
Pełna lista nagrodzonych projektów: TUTAJ
Zdjęcia z archiwów prywatnych naukowców
(mas)
{fastsocialshare}
Jak z warszawskich doświadczeń z budową metra może skorzystać Kraków? Tramwaj, metro, premetro – jak je porównać na podstawie przykładów z różnych miast? Co o zachowaniach transportowych mieszkańców Krakowa mówią najnowsze badania? Jak na zmianę zachowań komunikacyjnych wpływa uruchomienie nowych przystanków w aglomeracjach? Te między innymi zagadnienia podjęli transportowi eksperci z całej Polski podczas 2-dniowej konferencji naukowo-technicznej pt. “Aktualne Problemy Transportu Zbiorowego w Miastach i Aglomeracjach PTZ’ 2024” w krakowskiej TAURON Arenie. W kluczowych wystąpieniach zaprezentowali się eksperci Politechniki Krakowskiej, w tym rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, który dokonał też oficjalnego otwarcia obrad.
– Na problematykę transportu zbiorowego patrzymy dwutorowo. Po pierwsze staramy się optymalnie poprawić efektywność działania systemu transportu zbiorowego, który już mamy. Chodzi o punktualność, dostępność i jakość taboru. Druga sprawa to kwestia planistyczna, czyli rozważania na temat tego w jakim kierunku komunikacja zbiorowa powinna się rozwijać. Niesłychanie ważnym jest, aby te rozważania łączyć z przemyślanym planowaniem przestrzennym. To znaczy: musimy ustalić kierunki rozwoju miasta i dostosować do tego sukcesywnego rozwoju infrastrukturę transportową. – mówi prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Pierwszy dzień konferencji upłynął pod znakiem rozważań na temat metra. Uczestnicy wysłuchali referatów związanych z tym systemem komunikacji w kontekście planów, by rozpocząć budowę takowego w Krakowie. Następnie zestawiono te plany z doświadczeniami warszawskimi. Pierwszy referat – na temat premetra – wygłosił dr inż. Marek Bauer, prorektor Politechniki Krakowskiej, specjalista w zakresie planowania systemów transportowych i modelowania sieci transportowych. Dr Bauer postawił pytanie czy premetro jest „produktem metropodobnym”, czy może jednak „złotym środkiem” między szybkością i dostępnością miejskiego transportu zbiorowego.
– Największą zaletą premetra jest możliwość stworzenia uniwersalnego systemu łączącego tunele tramwajowe z siecią naziemną, a więc możliwość przeciwdziałania stanom wynikającym na przykład z jakichś awarii oraz elastycznego kształtowania linii. Powiązanie tych dwóch światów powinno być moim zdaniem utrzymane nawet w sytuacji konwersji na metro. Musimy myśleć o takich rozwiązaniach metra, które także będą uniwersalne. Dzisiaj jesteśmy w stanie wymyślić sobie właściwie dowolny pociąg metra, który będzie mógł korzystać z infrastruktury tramwajowej, bo może być zasilany w ten sam sposób co tramwaje i chyba w taki sposób możemy podchodzić do tej ewolucji. – mówił w trakcie konferencji dr inż. Marek Bauer.
W dalszej kolejności uczestnicy i uczestniczki wysłuchali referatów o procesie realizacji studiów wykonalności rozwoju metra w Warszawie i doświadczeń z tym związanych. Eksperci dokonali też analizy porównawczej systemów metra, premetra oraz tramwajów na przykładach różnych miast. Pojawił się również temat elektromobilności, związanych z nią wyzwań i korzyści.
W drugim dniu obrad dr hab. inż. Jacek Chmielewski, prof. PK, pracownik Katedry Systemów Transportowych na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej przedstawił wyniki ankiet, jakie przeprowadził w ramach badania zachowań transportowych mieszkańców Krakowa w 2023 roku. Analogiczne badania są prowadzone w Łodzi przez tamtejszych specjalistów w kontekście stricte kolejowym i również zostały zaprezentowane w TAURON Arenie. Uczestnicy konferencji pochylili się też m.in. nad problematyką pomiarów frekwencji pasażerskiej w XXI wieku, integracji biletowej pomiędzy różnymi przewoźnikami na przykładach aglomeracji krakowskiej i łódzkiej (referat wygłosiła dr inż. Aleksandra Ciastoń-Ciulkin, zastępczyni kierownika Katedry Systemów Transportowych na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej) czy infrastrukturą przystankową w Małopolsce. Wpływ nowych przystanków w aglomeracjach na zmianę zachowań komunikacyjnych mieszkańców tych aglomeracji omówiła dr inż. Sabina Puławska-Obiedowska z Katedry Systemów Transportowych WIL PK..
Organizatorami konferencji były: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej Oddział w Krakowie oraz Katedra Systemów Transportowych w Politechnice Krakowskiej. – Ta konferencja to doskonała okazja do przekładania wiedzy z nauki na praktykę. Są tu pracownicy Politechniki Krakowskiej, są inżynierowie, zarządcy systemów transportowych i służby bezpieczeństwa. W związku z tym dyskusja jest atrakcyjna, merytoryczna i wielotorowa. – mówi prof. dr hab. inż. Wiesław Starowicz z Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej, przewodniczący komitetu naukowo-programowego konferencji.
Pełny program konferencji
Więcej zdjęć z konferencji “Aktualne Problemy Transportu Zbiorowego w Miastach i Aglomeracjach PTZ’2024”
(jp)
Fot. Jakub Paduch
Aktualizacja 15-09-2024
{fastsocialshare}
Przedstawiciele Politechniki Krakowskiej wzięli udział w Konferencji Uniwersytetów Europejskich w Krakowie (4-5 września 2024 r). Wydarzenie zorganizowane przez Fundację Rozwoju Systemu Edukacji, Narodową Agencję Programu Erasmus+ i Europejskiego Korpusu Solidarności, przy wsparciu Centrów Innowacji Erasmus+ InnHUB, poświęcone było dzieleniu się doświadczeniami w zakresie Uniwersytetów Europejskich, czyli międzynarodowych konsorcjów uczelni wyższych. Politechnika Krakowska aktywnie uczestniczy w Sojuszu STARS EU, skupiającym także uczelnie z Francji, Niemiec, Albanii, Szwecji, Hiszpanii, Czech, Portugalii i Holandii.
W ramach Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego (ang. European Higher Education Area) działają obecnie 64 Uniwersytety Europejskie, których celem jest m.in. harmonizacja kształcenia, tak aby studenci mogli realizować część swoich studiów w dowolnej uczelni Sojuszu, a pracownicy mogli przemieszczać się, aby prowadzić zajęcia dydaktyczne w uczelniach wchodzących w skład Sojuszu lub pracować w takim charakterze w jakim pracują na swojej uczelni macierzystej.
– Udział Politechniki Krakowskiej w Sojuszu STARS EU wiąże się z ogromnymi wyzwaniami wynikającymi głównie z różnic systemów edukacyjnych w poszczególnych krajach. Podczas licznych dyskusji wypracowujemy wspólne rozwiązania, tak by przedsięwzięcia realizowane z międzynarodowymi partnerami przynosiły realne korzyści przede wszystkim dla studentów, ale też dla kadry naukowej i dydaktycznej naszej uczelni – mówi Ewa Siekierzyńska, ekspertka Centrum Wsparcia Projektów PK.
Krakowska konferencja poruszyła kwestie dobrych praktyk, doświadczeń oraz wyzwań dla polskich uczelni wyższych uczestniczących w sojuszach. W trwającym dwa dni wydarzeniu wypełnionym licznymi panelami, dyskusjami i prezentacjami wzięli udział: prorektor ds. nauki dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK, dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prodziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK (Co-leader TIG circular economy w STARS EU), dr Joanna Żelazny i mgr Ewa Siekierzyńska z Centrum Wsparcia Projektów, mgr Katarzyna Baron-Lisiakiewicz i mgr Daria Majka-Sitko z Działu Współpracy Międzynarodowej oraz koordynator STARS EU z ramienia Politechniki Krakowskiej – prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, prorektor ds. nauki PK w kadencji 2020-2024. Wystąpił jako panelista podczas sesji „Nowe trendy unijne w budowaniu strategii »Future-ready learning University” (na zdjęciu pierwszy z prawej).
(as)
Fot. archiwum organizatora
{fastsocialshare}
Zanieczyszczenie świetlne znamy przede wszystkim z tego, że uniemożliwia obserwację gwiazd nocą, ale to nie jest jego jedyna ani nawet najpoważniejsza konsekwencja. Podczas III Międzynarodowej Konferencji na temat Środowiskowego i Astronomicznego Zanieczyszczenia Światłem (Environmental and Astronomical Light Pollution) badacze i badaczki z Polski, Izraela, Niemiec, Hiszpanii, Ukrainy i Słowacji pochylą się nad architektonicznymi, urbanistycznymi, ekonomicznymi oraz zdrowotnymi skutkami tego zjawiska. Wydarzenie, współorganizowane przez Politechnikę Krakowską, Wydział Inżynierii Środowiska, potrwa w Niepołomicach od 6-8 września 2024 r.
– Ludzkość od zarania dziejów spogląda w nocne niebo i dostrzega tam rzeczy, które ją inspirują. Gwiazdy pomogły nam odnajdywać nasze położenie geograficzne na morzu, lądzie, a nawet w powietrzu. Dzisiaj gwiazdozbiory pełnią zupełnie inne role, ale wciąż stanowią niekończące się źródło wiedzy i zachętę do jej poszukiwania. Dlatego tak ważnym jest, abyśmy mogli dalej je podziwiać mimo postępującej urbanizacji. Sztuczne światło, które nam to coraz mocniej utrudnia, szkodzi też w wielu innych aspektach życia, o czym mało kto wie. Tym bardziej cieszę się, że organizujemy trzecią już edycję konferencji, która – może nieco przekornie – traktuje o zaletach mroku i wadach światła – mówi prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Konferencja poświęcona jest problemowi zanieczyszczenia środowiska światłem sztucznym zarówno w aspekcie ekologicznym, jak też astronomicznym. Jej celem jest przedstawienie problemu zanieczyszczenia światłem w ujęciu interdyscyplinarnym oraz omówienie sposobów minimalizacji tego zjawiska. W związku z wielowątkowością zagadnienia, konferencja została podzielona na szereg bloków tematycznych, takich jak:
Sztuczne światło ma szereg negatywnych skutków, o których społeczeństwo ma często niewielką wiedzę. Przykładowo zanieczyszczenie świetlne, które dociera do zbiorników wodnych nocą, może negatywnie wpływać na ich stan. Od lat badacze alarmują, że zanieczyszczenie świetlne obecne w dużych miastach wpływa też niekorzystnie na ludzi, jak i zwierzęta.
– Z naszych analiz wynika, że na skutek zanieczyszczenia świetlnego okresowo pogarsza się jakość wody w zbiornikach, co utrudnia jej oczyszczanie – mówi dr hab. Tomasz Ściężor, prof. PK z Katedry Wodociągów Kanalizacji i Monitoringu Środowiska Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, przewodniczący komitetu organizacyjnego konferencji EALPO.
Badania medyczne nad wpływem nadmiernego światła na człowieka sugerują, że różnorodne niekorzystne skutki zdrowotne mogą być spowodowane zanieczyszczeniem światłem lub nadmierną na nie ekspozycją. Skutki zdrowotne zbyt dużego oświetlenia lub niewłaściwego koloru światła mogą obejmować: zwiększoną częstość występowania bólów głowy, zmęczenie pracowników, medycznie zdefiniowany stres, spadek funkcji seksualnych i wzrost lęku. Wstępne badania wykazały, że sztuczne światło zewnętrzne w nocy – takie jak oświetlenie uliczne – wiąże się z ryzykiem otyłości, zaburzeń psychicznych, cukrzycy i potencjalnie innych problemów zdrowotnych.
Sztuczne światło w nocy zakłóca także ekosystemy nocne. Niektóre gatunki pająków unikają oświetlonych obszarów, podczas gdy inne gatunki chętnie budują swoje sieci bezpośrednio na latarniach. Ponieważ latarnie przyciągają wiele owadów latających, pająki, które tolerują światło, zyskują przewagę nad pająkami, które go unikają. Zanieczyszczenie światłem stanowi poważne zagrożenie, w szczególności dla zwierząt nocnych, wywierając negatywny wpływ na fizjologię roślin i zwierząt. Może ono utrudniać nawigację zwierząt, zmieniać interakcje konkurencyjne, zmieniać relacje drapieżnik-ofiara i powodować szkody fizjologiczne.
– Nocne światło może zakłócać zdolność ciem i innych nocnych owadów do nawigacji. Kwitnące w nocy kwiaty, których zapylanie jest zależne od ciem, mogą być dotknięte nocnym oświetleniem, ponieważ nie ma zastępczego zapylacza, na którego nie miałoby wpływu sztuczne światło. Może to prowadzić do zmniejszenie liczby gatunków roślin, które nie są w stanie się rozmnażać i zmienić na długo ekologię obszaru – mówi dr hab. Tomasz Ściężor, prof. PK.
40% populacji Stanów Zjednoczonych i prawie 20% populacji Unii Europejskiej utraciło możliwość oglądania nocnego nieba, czyli tak naprawdę nigdy nie doświadczają nocy. – Noktalgia to uczucie utraty możliwości oglądania rozgwieżdżonego nieba. Obejmuje ono również uczucie „smutku nieba”, kiedy ludzie nie mają już możliwości patrzenia na gwiazdy, co było czymś, co było możliwe przez większość istnienia ludzkości. Zjawisko to obejmuje również smutek z powodu braku możliwości odczuwania podziwu i zachwytu, których ludzie często doświadczają podczas patrzenia w gwiazdy. – dodaje prof. Ściężor.
Konferencje EALPO w zamierzeniu są międzynarodowym rozszerzeniem odbywających się corocznie od 2013 roku Ogólnopolskich Konferencji na temat Zanieczyszczenia Świetlnego (OKZŚ). Konferencje OKZŚ odbywają się w różnych ośrodkach akademickich w Polsce (Warszawa 2013; Wrocław 2014; Kraków 2015; Rzeszów 2016; Warszawa 2017; Łódź 2021; Toruń 2023). Konferencje EALPO odbywają się w Krakowie i w sąsiednich miejscowościach.
Konferencje EALPO i OKZŚ odbywają się naprzemiennie w cyklu dwuletnim. Poprzednie dwie edycje zorganizowano w 2019 roku w Krakowie, a następnie w 2022 roku w Niepołomicach. Tegoroczna edycja zorganizowana jest w dniach 6-8 września 2024 roku, ponownie w Niepołomicach. Ze strony środowiskowej, organizatorem jest Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, natomiast ze strony astronomicznej, Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. Trzecim współorganizatorem jest Młodzieżowe Obserwatorium Astronomiczne w Niepołomicach, które zapewniło pełną obsługę logistyczną konferencji, w tym przede wszystkim salę wykładową z możliwością zdalnego uczestnictwa, jak również miejsca noclegowe oraz zaplecze gastronomiczne. Partnerami naukowymi konferencji jest Uniwersytet Rolniczy w Krakowie oraz Wydział Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Wrocławskiego. W skład Komitetu Naukowego wchodzi 15 naukowców z ośrodków krajowych i zagranicznych.
Tegoroczna konferencja EALPO odbywa się w trybie hybrydowym. W ramach konferencji wygłoszonych zostanie w sumie 18 referatów, zarówno przez uczestników stacjonarnych, jak i zdalnych. W obradach konferencji będą uczestniczyć osoby reprezentujące różne kraje oraz różne jednostki zajmujące się tematyką zanieczyszczenia świetlnego. Dla uczestników stacjonarnych, urozmaiceniem zorganizowanej konferencji będzie zwiedzanie Zamku w Niepołomicach, Muzeum Fonografii w Niepołomicach oraz Młodzieżowego Obserwatorium Astronomicznego w Niepołomicach, połączone z pokazem w planetarium.
Oprócz prelegentów i słuchaczy (zarówno stacjonarnych, jak i zdalnych) reprezentujących różne krajowe i zagraniczne ośrodki naukowe, na tegorocznej konferencji EALPO zjawią się: prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata – JM Rektor Politechniki Krakowskiej, dr inż. Jarosław Müller, prof. PK – Prodziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej ds. współpracy z zagranicą i ds. studenckich, prof. dr hab. Krystyna Skwarło-Sońta – Przewodnicząca Komitetu Naukowego Konferencji EALPO 2024 (Wydział Biologii, Uniwersytet Warszawski), Michał Hebda – burmistrz Miasta i Gminy Niepołomice, dr hab. inż. Andrzej Bielski, prof. PK – Kierownik Katedry Wodociągów, Kanalizacji i Monitoringu Środowiska (Ś-3), Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, Mieczysław Janusz Jagła – prezes Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii (PTMA), Dominik Pasternak – dyrektor Młodzieżowego Obserwatorium Astronomicznego w Niepołomicach (MOA), Małgorzata Żmudka-Wyrwał – Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, Małgorzata Żera – Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.
(jp)
Zdjęcia 1 i 2: dr hab. Tomasz Ściężor, prof. PK na konferencji na temat Środowiskowego i Astronomicznego Zanieczyszczenia Światłem / fot. Jan Zych
Zdjęcie 3: uczestnicy III Międzynarodowej Konferencji na temat Środowiskowego i Astronomicznego Zanieczyszczenia Światłem (Environmental and Astronomical Light Pollution) / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Panele fotowoltaiczne na elewacji, system retencji wody opadowej na dachach i wielkie schody prowadzące do podziemnego połączenia dwóch budynków. Sąd konkursowy Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) i Politechniki Krakowskiej wybrał projekt nowej siedziby Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. Jak podkreślają członkowie składu sędziowskiego decyzja o zwycięstwie projektu biura M.O.C. Architekci Sp. z o. o. była jednogłośna. Na czele jury konkursowego stała prof. dr hab. inż arch. Ewa Kuryłowicz.
Do finału konkursu ostatecznie zakwalifikowano pięć projektów. Najlepszy okazał się projekt przygotowany przez zespół biura M.O.C. Architekci Sp. z o. o w składzie: Ewa Janik, Błażej Janik, Agata Jamer, Karolina Supron, Klaudia Kwaśny i Hanna Ditmer. Zwycięzcy, oprócz zaproszenia do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki na wykonanie budynku, wygrali dodatkowo nagrodę pieniężną w kwocie 65 tys. zł. Miejsce drugie i nagrodę finansową 30 tys. zł zdobyło biuro projektowe Heinle, Wischer und Partner Architekci Sp. z o. o. (Anna Stryczewska-Słońska, Natalia Sochacka, Adam Struski, Sebastian Kawalec, Natalia Olkowska, Andrzej Kowal, Piotr Konarzewski, Oliwia Słonimska, Marta Mazgaj, Mirosław Bogusz). Trzecie miejsce wraz z nagrodą 20 tys. zł zdobyło biuro Graph’it Sp. z o. o. (Anna Puta, Amelia Muskała, Jakub Krzyczkowski, Ewa Dobek-Rybkiewicz, Wiktor Rafeenko, Agata Osowska, Anna Wyrębska). Wyróżnienie otrzymał projekt biura Atelier Loegler Architekci Sp. z o. o. (Romuald Loegler, Olimpia Pamuła, Konrad Rędzia, Sławomir Gębiś, Anhelina Popovych). Do finału zakwalifikował się też projekt biura Artur Jasiński i Wspólnicy Biuro Architektoniczne Sp. z o. o. (Artur Jasiński, Marcin Buczek-Placzyński, Marta Grochowska, Patryk Druzgała).
Zgodnie z wymogami konkursowymi zwycięska koncepcja architektoniczna uwzględnia zasady zrównoważonego rozwoju i kwestie minimalizacji kosztów utrzymania budynku, którym należało nadać priorytet względem kosztów inwestycyjnych (zachowując racjonalność przyjętych rozwiązań). Celem uczelni jest realizacja budynku wysoce energooszczędnego, zgodnego z zasadami projektowania uniwersalnego, dostępnego dla osób z niepełnosprawnościami.
– Zaproponowaliśmy niekonwencjonalne rozwiązanie w postaci montażu paneli fotowoltaicznych, ale nie na dachach – jak to zwykle ma miejsce – tylko na wszystkich nasłonecznionych elewacjach, a dachy zaprojektowaliśmy jako retencyjne, co ma zminimalizować efekt miejskiej wyspy ciepła – tłumaczy Ewa Janik z biura projektowego M.O.C. Architekci Sp. z o. o.
W otoczeniu nowej siedziby WIiT PK zaplanowano atrakcyjnie zaprojektowaną przestrzeń publiczną z elementami małej architektury i infrastruktury rekreacyjnej, pełniącą jednocześnie funkcję reprezentacyjnej strefy wejściowej do budynku, a także miejsca postojowe dla rowerów, hulajnóg i niewielkiej liczby samochodów oraz stację ładowania aut elektrycznych. Uczelnia nie narzucała uczestnikom konkursu sposobu połączenia obu części budynku. Zwycięska koncepcja postanowiła rozwiązać tę kwestię przy pomocy połączenia podziemnego, które stanowi dodatkową przestrzeń wspólną.
– Zależało nam na modułowości konstrukcji, co ma nawiązywać do koncepcji przeobrażania się, technologii i ostatecznego przeznaczenia tego budynku. System modułowy pozwala również na to, aby w przyszłości łatwo zmieniać układ pomieszczeń lub ich funkcje w razie takiej potrzeby – mówi Ewa Janik.
Nowy budynek dydaktyczno-laboratoryjny powstanie na terenie kampusu PK w krakowskich Czyżynach, w rejonie pomiędzy al. Jana Pawła II, ul. prof. Michała Życzkowskiego i ul. Izydora Stella-Sawickiego.
Politechnika Krakowska planuje inwestycję dwuetapowo. Etap pierwszy to budowa części dydaktyczno-administracyjnej nowej siedziby Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. W niej m.in. laboratoria komputerowe i projektowe, sale seminaryjne, wykładowe, aula, pokoje do konsultacji oraz strefy studenckie do aktywności naukowej, samorządowej, organizacji konkursów i wydarzeń oraz przestrzenie do relaksu. W drugim etapie realizowana będzie część ze specjalistycznymi laboratoriami naukowo-badawczymi i niezbędną do ich obsługi przestrzenią pracy kameralnej. Przewidziano tam m.in. laboratoria elektroniki i technologii kwantowych, robotyki, Internetu Rzeczy, telekomunikacji z częścią mechatroniczną oraz halą/areną do testowania robotów i dronów. Ponadto laboratoria rozszerzonej rzeczywistości, kwantowe, cyberbezpieczeństwa, e-gamingu, Data Science czy genomiki/bioinformatyki.
– Projekt ten spełnia 100% naszych oczekiwań. Jego autorzy wsłuchali się w nasze potrzeby i zrealizowali koncepcję, która wpisuje się w kontekst miejsca. Bardzo piękne wejście, świetne przejście, łapanie światła w kondygnacji -1. Chciałbym być starszy o dwa lata, by móc już tam wejść i zobaczyć to od środka – komentował zwycięski projekt dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, prorektor ds. ogólnych Politechniki Krakowskiej.
Sądowi konkursowemu przewodniczyła prof. dr hab. inż arch. Ewa Kuryłowicz, Sędzia Konkursowy Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) Oddział Warszawa. W sądzie konkursowym zasiedli także: arch. Marcin Pawłowski, Referent Sądu Konkursowego, Sędzia Konkursowy Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział Kraków, arch. Marcin Sadowski – Sędzia Konkursowy Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział Warszawa, dr arch. Piotr Lewicki – Sędzia Konkursowy Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział Kraków oraz przedstawiciele Politechniki Krakowskiej: dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK – prorektor ds. ogólnych PK, prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak – dziekan Wydziału Architektury PK, dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK – dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK, dr hab. inż. arch. Paweł Ozimek, prof. PK – Wydział Informatyki i Telekomunikacji PK.
– Doszliśmy w toku obrad do sytuacji, w której nawzajem się pokonywaliśmy, braliśmy pod uwagę swoje głosy i spostrzeżenia. Prace nam to poniekąd ułatwiły, bo jeśli widzieliśmy jakiś problem, to był on na tyle wyraźny, że właściwie wszyscy się co do tego zgadzaliśmy – mówi arch. Marcin Pawłowski, sędzia referent sądu konkursowego.
Wydział Informatyki i Telekomunikacji jest jednym z najmłodszych wydziałów Politechniki Krakowskiej, dynamicznie się rozwijającym i cieszącym się ogromnym zainteresowaniem kandydatów na studia. Ma bogate plany dalszego rozwoju naukowego i w obszarze kształcenia studentów. Ich realizacji sprzyja wysoka kategoria (A), uzyskana w ostatniej ewaluacji dyscyplin naukowych. Dzięki tak znakomitej ocenie dorobku naukowego pracowników wydziału uczelnia nabyła prawa do nadawania stopnia doktora i doktora habilitowanego w dyscyplinie informatyka techniczna i telekomunikacja. Ambitne plany dalszego rozwoju rodzą potrzeby stworzenia lepszych warunków do pracy naukowej i dydaktyki, bo obecnie wydział nie ma własnej siedziby. Prowadzi zajęcia ze studentami i badania naukowe w kilku lokalizacjach uczelni. Stąd rozpoczęcie przygotowań do budowy nowej siedziby wydziału na terenie kampusu w Czyżynach i jednoczesne intensywne starania o dofinansowanie takiego projektu ze środków zewnętrznych.
Ogólny koszt całej inwestycji wraz z pierwszym wyposażeniem szacowany jest na blisko 180 mln zł. Politechnika chce przeznaczyć na nią środki własne oraz pozyskane z dofinansowań, z wnioskami zwróciła się już do Ministerstwa Nauki. Na pierwszym etapie działań uczelnia zabezpieczyła środki na wspólny z SARP konkurs na koncepcję architektoniczną budynku oraz wykonanie projektu na podstawie zwycięskiej koncepcji konkursowej. Termin rozpoczęcia prac budowlanych i zakończenia inwestycji uzależniony będzie od dalszych postępów w budowaniu finansowania dla tak poważnego przedsięwzięcia.
(jp, m)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska wspólnie z Ministerstwem Obrony Narodowej, Wojskową Akademią Techniczną, Szkołą Główną Handlową oraz Fundacją Instytut Studiów Wschodnich opracują raport specjalny na temat bezpieczeństwo łańcucha dostaw w polskim przemyśle obronnym. List intencyjny w sprawie współpracy w środę 4 września 2024 r. podczas Forum Ekonomicznego w Karpaczu podpisali rektorzy uczelni, w tym reprezentujący Politechnikę Krakowską prof. Andrzej Szarata oraz wicepremier, minister obrony Władysław Kosiniak- Kamysz. To kluczowe opracowanie dla bezpieczeństwa Polski, podkreśli uczestnicy porozumienia.
Karpacz, uroczyste podpoisanie porozumienia o współpracy, od prawej: rektor PK prod. Andrzej Szarata, Zygmunt Berdykowski, wicepremier Władysław Kosiniak-Kamysz, rektor WAT Przemysław Wachulak oraz rektor SGH Piotr Wachowiak / Fot. Jan Zych
– Pandemia pokazała nam jak bardzo łańcuchy dostaw są ważne, jak zerwane łańcuchy dostaw półprzewodników, substancji czynnych spowodowały dramaty ludzi na całym świecie – wzrost cen, brak dostępu do leków, trudności w zaopatrzeniu, upadek wielu firm. Dzięki współpracy ze środowiskiem naukowym powstanie dokument kluczowy dla bezpieczeństwa Rzeczpospolitej – podkreślił wicepremier Władysław Kosiniak-Kamysz po podpisaniu dokumentu.
Zwrócił uwagę na wagę dokumentu zwłaszcza w kontekście niezależności Europy i bezpieczeństwa Polski. – Europa nie może tracić swoich zdolności produkcyjnych ani w motoryzacji, ani w przemyśle, ani w przemyśle farmaceutycznym, a na pewno nie może tracić swoich możliwości i musi je w wielu kwestiach odzyskać w przemyśle obronnym. Raport pomoże scharakteryzować niedociągnięcia, pokazać, co jest dobre, co trzeba wzmocnić, a co naprawić. Wielkie podziękowania dla świata nauki, bo bez niego nie będziemy w stanie dobrze odpowiadać na potrzeby dnia codziennego – mówił w Karpaczu minister Kosiniak-Kamysz. – Ten raport ma posłużyć nam wszystkim, a szczególnie Rzeczpospolitej w zamówieniach, w charakterystyce tych miejsc, w których jest zagrożenie zerwania łańcucha dostaw i pokazać co zrobić, żeby do tego nie doszło. Lepiej zapobiegać niż leczyć. Musimy być tak przygotowani, żeby niezależność w tej podstawowej formule zawsze była zachowana – zaznaczył Kosiniak-Kamysz.
W podpisaniu listu intencyjnego udział wzięli rektorzy uczelni, które będą uczestniczyć w pracach nad raportem prof. Andrzej Szarata, gen. bryg. prof. Przemysław Wachulak rektor-komendant WAT, dr hab. Piotr Wachowiak, rektor Szkoły Głównej Handlowej oraz Zygmunt Berdychowski z Fundacji Instytut Studiów Wschodnich.
Profesor Andrzej Szarata podkreślił podczas uroczystego podpisania umowy, że dla Politechniki Krakowskiej udział w zespole opracowującym raport jest wielkim zaszczytem i przywilejem. –Kompetencje Politechniki w zakresie transportu cywilnego są bardzo duże i w porozumieniu z WAT i SGH będziemy mogli swoje kompetencje rozwinąć i przesunąć je na nieco inny poziom. Bardzo się cieszę, że zespół, który stworzyliśmy, dzięki pana ministra Kosiniaka Kamysza i przewodniczącego Zygmunta Berdychowskiego, będzie zespołem interdyscyplinarnym. Myślę, że ta kompleksowość i pełne podejście do tematu gwarantują sukces naszej współpracy – zaznaczył rektor Andrzej Szarata.
Dla realizacji przedsięwzięcia partnerzy porozumienia powołają zespół redakcyjny oraz wyznaczą koordynatorów prac merytorycznych. Ze strony PK będą w nich uczestniczyć wybitnie eksperci specjalizujący się w zagadnieniach z obszaru logistyki i transportu.
(m)
{fastsocialshare}
Od 23 listopada do 8 grudnia br. w Galerii GIL będzie można obejrzeć prace studentów Politechniki Krakowskiej z kierunków architektura, architektura krajobrazu i transport, wykonane w ramach projektu „Rozwój lokalny Hrubieszowa – od partycypacji do realizacji”. Wystawę swoim patronatem objął prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer. Podczas wernisażu zaplanowano rozstrzygnięcie konkursu „Centrum komunikacyjne Hrubieszowa – nowa brama do miasta”.
W maju br. w Hrubieszowskim Domu Kultury odbyły się partycypacyjne warsztaty projektowe pt. „Centrum komunikacyjne Hrubieszowa – nowa brama do miasta”, w których uczestniczyli studenci architektury, architektury krajobrazu i transportu z Politechniki Krakowskiej. Pod okiem pracowników dydaktyczno-naukowych realizowali koncepcje zagospodarowania przystanku autobusowego przy ul. Piłsudskiego w Hrubieszowie. W trakcie warsztatów zostały przeprowadzone konsultacje m.in. z przedstawicielami przewoźników komunikacyjnych, uczniami korzystającymi z lokalnej komunikacji zbiorowej, a także z osobami niewidomymi i niedowidzącymi oraz poruszającymi się na wózkach inwalidzkich. Po spotkaniach partycypacyjnych studenci wspierani przez kadrę naukową opracowali trzy koncepcje przebudowy przystanku. Następnie Biuro Projektu Rozwoju Lokalnego ogłosiło konkurs internetowy, podczas którego mieszkańcy miasta mogli wybierać spośród przygotowanych wizji. Z pracami warsztatowymi będzie można zapoznać się odwiedzając wystawę w Galerii GIL przy ul. Warszawskiej 24 w dniach od 23 listopada do 8 grudnia. Dodatkowo, w dniu wernisażu o godz. 14.30 zostanie rozstrzygnięty konkurs po-warsztatowy, a także nastąpi przyznanie nagród.
Należy dodać, że na wystawę w Galerii GIL złożą się również prace studenckie wykonane w ramach działania „Hrubieszowski dom z klimatem”. Są to wyniki studenckich praktyk inwentaryzacyjnych przeprowadzonych w Hrubieszowie w lipcu br., podczas których studenci architektury i architektury krajobrazu z Wydziału Architektury PK zinwentaryzowali wiele historycznych domów i ogrodów, w tym rodzinny dom prof. Wiktora Zina. Dopełnieniem wystawy są prace malarskie i szkice wykonane podczas pleneru w Hrubieszowie.
Politechnika Krakowska jest partnerem projektu pn. „Rozwój lokalny Hrubieszowa – od partycypacji do realizacji” realizowanego w ramach programu „Rozwój lokalny” ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2014-2021 i Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2014-2021. Głównym celem tego projektu jest osiągnięcie zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego miasta.
jg
{fastsocialshare}
Miasta inteligentne, zielone, dostępne, przyjazne dla mieszkańców, projektowane i zarządzane zgodnie z ideą zrównoważonego rozwoju – to ważny temat dyskusji podczas tegorocznego Forum Ekonomicznego w Karpaczu. O zielonej transformacji miast i regionów oraz miastach 15-minutowych rozmawiali eksperci Politechniki Krakowskiej i ich goście, wśród nich wiceprezydent Krakowa Stanisław Mazur i Andrzej Łazęcki, Dyrektor Wydziału Gospodarki Komunalnej i Klimatu Urzędu Miasta Krakowa.
Czy potrzebne nam miasto 15-minutowe?
Miasto 15-minutowe było przedmiotem panelu moderowanego przez dr hab. inż. arch. Rafała Blazego z Wydziału Architektury PK z udziałem prorektora PK dr inż. Marka Bauera oraz wiceprezydenta Krakowa Stanisława Mazura.
Czy potrzebne nam miasto 15-minutowe? – o tym dyskutowali m.in. prorektor PK dr inż. Marek Bauer (pierwszy z prawej) i wiceprezydent Krakowa Stanisław Mazur /Fot. Jan Zych
Miasto 15-munotwe to koncepcja urbanistyczna, która zakłada, że wszystkie podstawowe potrzeby mieszkańców – takie jak praca, zakupy, edukacja, opieka zdrowotna, rekreacja czy kultura – mogą być zaspokojone w ciągu 15 minut pieszo lub na rowerze od miejsca zamieszkania. Model ten stawia na zrównoważony rozwój, bliskość usług i poprawę jakości życia mieszkańców poprzez lepsze zagospodarowanie przestrzeni miejskiej.
Panel, którego tematem była idea miasta 15-minutowego odbył się w ramach Forum Regionów. Uczestnicy analizowali korzyści i wyzwania związane z tą koncepcją. Omówili także rolę planowania przestrzennego, integracji funkcji miejskich, promowanie zrównoważonego transportu oraz przykłady miast, które dzięki strategicznemu planowaniu poprawiły jakość życia i zredukowały zanieczyszczenie. Dr inż. Marek Bauer, specjalista w zakresie planowania systemów transportowych i modelowania sieci transportowych podkreślał, że to właśnie transport stanowi jedno z największych wyzwań w realizacji idei miasta 15-minutowego. Zwrócił także uwagę na niezwykle istotną kwestię, czyli łączenie typów transportu oraz wliczanie do założonych 15 minut np. oczekiwania na autobus. – Proszę zauważyć, że jeśli do przystanku mam 100 metrów, a w innym wypadku 300 metrów, to te 200 metrów różnicy to już są trzy minuty – mówił naukowiec z PK. – Żeby więc opłacało mi się skorzystać z jakiegoś „ekologicznego” środka transportu, to w jakiś sposób musi mi on te 3 minuty zrekompensować. Ekspert PK zdefiniował trzy główne czynniki, które są kluczowe przy decyzjach, jakie podejmujemy wybierając środek transportu: szybkość, wygoda i dostępność finansowa. – Ten rodzaj transportu musi być więc pewniejszy. Żeby był pewniejszy to musi być zapewniona odpowiednia infrastruktura. Jeśli nie zostaną zapewnione odpowiednie połączenia rowerowe, to ludzie nie będą jeździć rowerami.
W dyskusji wzięli udział także: I Zastępca Prezydenta Miasta Krakowa prof. Stanisław Mazur, Dyrektor Instytutu Architektury i Urbanistyki Uniwersytetu Zielonogórskiego dr hab. inż. Marta Skiba, Główna Specjalistka Urzędu Miejskiego w Koszalinie Renata Szott oraz Dyrektorka Instytutu Ekologii Terenów Uprzemysłowionych dr hab. Marta Pogrzeba, prof. IETU. Rozmowę poprowadził dr hab. inż. arch. Rafał Blazy, prof. PK Kierownik Katedry Planowania Przestrzennego Projektowania Urbanistycznego i Ruralistycznego Politechniki Krakowskiej.
Zielona transformacja w miastach i regionach, jak dbać o środowisko i poprawić komfort życia mieszkańców
W panelu poświęconym zielonej polityce urbanistycznej uczestnicy rozważali, jakie działania są konieczne, aby w możliwie jak największym stopniu rozwinąć ekologiczne aspekty funkcjonowania miast przy jednoczesnej poprawie komfortu życia mieszkańców. Zielona transformacja jest kluczem do zrównoważonego rozwoju, który zapewni przyszłym pokoleniom życie w zdrowym środowisku. Polega na zazielenieniu miasta. To wnosi różne wartości do przestrzeni miejskiej: estetyczne, sensualne, przyrodnicze. Bioróżnorodność to wartość sama w sobie, ale coraz częściej się mówi o usługach ekosystemów, czyli waloryzacji pożytków, które mamy z przyrody w mieście. One pomagają nam w radzeniu sobie z problemami środowiskowymi w kontekście zmian klimatu. Mowa np. o poprawie gospodarki wodnej, zmniejszeniu zagrożeń powodziowych, zmniejszeniu efektu miejskiej wyspy ciepła (powiększanie powierzchni cienia) czy poprawie jakości powietrza. To wszystko pozytywnie wpływa na komfort życia w mieście.
– Żeby to było możliwe, potrzebne są działania społeczne, organizacyjne, zarządcze i prawne – mówił moderator panelu dr Tomasz Jeleński, Dyrektor Międzynarodowego Centrum Kształcenia Politechniki Krakowskiej.
Ustawodawca ma w tym zakresie trudny orzech do zgryzienia, bo z jednej strony musi stworzyć ramy prawne, a z drugiej ma jasny cel w postaci na przykład poprawy jakości powietrza. Ram nie może stworzyć takich, jakie by chciał, bo ogranicza go prawo międzynarodowe, w szczególności prawo unijne. Bazowanie na rozporządzeniach nie jest wystarczającym fundamentem do tworzenia ram prawych, więc ustawodawca musi skupić się na aktach prawa miejscowego, które mają swoją specyfikę.
– Jeżeli kiedykolwiek, ktokolwiek pisał akt prawa miejscowego i później przechodził przez nadzór wojewody to wie doskonale, że to nie jest najlepsza praktyka naszego systemu – mówi panelistka prof. Agata Kosieradzka-Federczyk z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
Janusz Khal, Dyrektor NordicHouse Polska, podkreślał znaczenie dyrektyw unijnych dla realizacji zielonej transformacji w naszej części świata. – Społeczeństwa i rządy Europy Centralnej i Środkowej nie są nastawione na to, ażeby konsumować własne środki na te zmiany, które nas czekają. My jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że Komisja Europejska nakłada na nas pewne zobowiązania i za tym idą ogromne sumy pieniędzy. Co mają powiedzieć Holender, Duńczyk czy Belg, którzy dostają te same zobowiązania, ale nie otrzymują na to żadnych pieniędzy – mówił. Zaznaczał, że zielona transformacja w miastach, tzn. dekarbonizacja, poprawa jakości powietrza, termomodernizacja budynków nie odbędą się w pełni, jeśli nie będziemy wykorzystywać własnych środków, by zrealizować te cele.
Podczas panelu padł wątek tzw. zielonych sąsiedztw, czyli kwartałów zabudowy miejskiej nastawionych na rozwijanie ich zielonych aspektów. Andrzej Łazęcki, Dyrektor Wydziału Gospodarki Komunalnej i Klimatu Urzędu Miasta Krakowa, zwrócił uwagę, że mieszkańcy, aby sami z siebie coś zrobili, muszą widzieć szybki efekt zmian. – Termomodernizacja budynku jest długim procesem, ale można szybko coś poprawić w otoczeniu: dać więcej zieleni, lepiej ją uporządkować. Ważny jest też efekt skali. Znacznie łatwiej jest uzyskać finansowanie dużych projektów na setki milionów niż małych. Przy dużych projektach można wymusić lepsze ceny oraz innowacje. Trzecia korzyść to zobaczenie tych kwartałów zabudowy w szerszym kontekście systemów miejskich, a więc lepiej planować miejską zabudowę co też prowadzi do zmniejszenia kosztów całego procesu – wymieniał.
Dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK z Politechniki Krakowskiej dodaje jednak, że zieleń miejska to mogą być też rozwiązania w skali mikro. Można sadzić trawniki i krzewy, które pochłaniają wodę i przeciwdziałają zagrożeniom powodziowym. Można sadzić drzewa, które tworzą wokół siebie mikroklimaty korzystne dla człowieka, bo zielone ulice mają dużo niższą temperaturę niż te, które składają się w większości z betonu. Dobrą praktyką jest również zazielenianie ścian budynków pnączami, zwłaszcza przy wąskich ulicach, czy kieszonkowe ogrody przy fasadach nieruchomości.
– To ma wpływ na zdrowie. Jeżeli mamy wyspę ciepła w centrum miasta i zielone obrzeża to temperatura niższa o 5 stopni Celsjusza może powodować, że starsi ludzie są bezpieczni. Przedział temperatur między 32 a 38 stopnie jest przedziałem, przy którym układ krążenia już nie jest wydolny – mówi prof. Racoń-Leja.
Paneliści podsumowali dyskusję konkretnymi rozwiązaniami prawnymi oraz wdrożeniowymi, które przyśpieszają zieloną transformację w miastach. Padł przykład Strefy Czystego Transportu, a więc narzucania ograniczeń w ruchu samochodowym spalinowym prowadzących do poprawy jakości powietrza. Wskazano też, że niezbędna jest współpraca wspólnot mieszkaniowych oraz administracji samorządowej, by jak najszybciej i jak najsprawniej przeprowadzić termomodernizację budynków mieszkalnych. 2 września prezydent Krakowa Aleksander Miszalski podpisał kontrakt klimatyczny, na mocy którego miasto Kraków ograniczy emisyjność gazów cieplarnianych o 80% do 2030 roku. W końcu ważne będą rozwiązania architektoniczne, które bazują na pozyskiwaniu energii dla nowo projektowanych budynków ze źródeł odnawialnych wraz z optymalizacją energetyczną budynków już istniejących. Zespół badawczy prof. Racoń-Lei wyszukał w Krakowie aż 1500 czterokondygnacyjnych budynków, które mogą skorzystać z takiej optymalizacji.
Tematyka miejska pojawi się w kolejnych zaplanowanych w Karpaczu debatach. W czwartek w ramach Forum Regionów dyskusję o ekologicznych miasta przyszłości poprowadzą dr hab. inż. arch. Rafał Blazy i prof. Tomasz Kozłowski z Wydziału Architektury PK.
Sztuczna inteligencja wsparciem dla procesu ilustracji procesu projektowego
Eksperci Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej w pierwszym dniu Forum Ekonomicznego wzięli także udział w panelu pt. „Sztuczna inteligencja w zakresie ilustracji procesu projektowego”. Moderatorzy prof. Maria Żychowska, kierownik Katedry Rysunku, Malarstwa i Rzeźby WA Architektury oraz dr in. arch. Grzegorz Schnotale, kierownik Studiów Podyplomowych User Experience and User Interface Design na WA PK. wskazywali, że sztuczna inteligencja jest integralną częścią współczesnej kultury wizualnej. W procesie dydaktycznym i projektowym nowoczesne technologie mogą wspomóc kreację wizualnych przedstawień. Panel dotyczył m.in. kluczowej roli rysunku odręcznego jako bazy do dalszych przekształceń z wykorzystaniem AI. – Dzięki współczesnym technologiom, pierwotny szkic staje się istotnym elementem pracy architekta, umożliwiając efektywne i wielowątkowe procesy wizualne – wskazywali specjaliści PK. W dyskusji udział wzięli prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, dziekan Wydziału Architektury PK, dr inż. Piotr Idzi (PK, ASP) oraz Igor Farafonow, prezes Zarządu Uxeria.com Sp. Z o.o.
Dr inż. Grzegorz Schnotale, prof. Maria Żychowska, prof. Magdalena Kozień-Woźniak, dr inż. PIotr Idzi oraz Igor Farafonow – uczestnicy panelu „Sztuczna inteligencja w zakresie ilustracji procesu projektowego”.
(js, jp, m)
Zdjęcia Jan Zych
Czy wodór będzie paliwem przyszłości? Jaką rolę może odebrać w transformacji energetycznej Europy? Jak Polska może skorzystać na nowym rozdaniu w energetycznej układance i co zrobić, by tak się stało? Panel o wodorze jako nośniku energii w Strefie AI Politechniki Krakowskiej wywołał rekordowe zainteresowanie gości Forum Ekonomicznego w Karpaczu. Błyskotliwą dyskusję, prowadzoną przez prof. Marka Brzeżańskiego z Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, podsumowały optymistyczne konkluzje.
W panelu pt. „Wodór – paliwo przyszłości” udział wzięli: prof. Jakub Kupecki, dyrektor Instytutu Energetyki Państwowy Instytut Badawczy, prof. Andrzej Szałek, doradca Zarządu Toyota Central Europe, prof. Ireneusz Pielecha, kierownik Zakładu Napędów Alternatywnych Politechniki Poznańskiej, dr Grzegorz Tchorek, zastępca dyrektora ds. ekonomicznych Instytutu Energetyki PIB oraz prof. Magdalena Dudek, z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Głównym celem dyskusji była analiza łańcucha przemian energetycznych, niezbędnych do pozyskania wodoru oraz zagadnienia logistyczne związane z zastosowaniem wodoru w transporcie. Analizowane były także zagadnienia dotyczące regulacji prawnych i skutków środowiskowych, związanych z wprowadzeniem wodoru jako nowego nośnika energii w transporcie. – Rozmawialiśmy o roli i znaczeniu wodoru jako nowego nośnika energii w gospodarce globalnej. O tym jak w perspektywie najbliższej dekady powinien przebiegać w Polsce rozwój infrastruktury wodorowej oraz w jakich segmentach transportu — drogowym, szynowym, morskim, lotniczym czy układach napędowych maszyn przemysłowych wodór będzie mieć największe znaczenie — mówi prof. Marek Brzeżański, kierownik Katedry Pojazdów Samochodowych Politechniki Krakowskiej, który poprowadził dyskusję pełną wnikliwych analiz, nowych informacji i trafnie wypunktowanych rekomendacji dla polskiej gospodarki.
W konkluzji eksperci pokusieli się o wróżby o tym co czeka nas najbliższej wodorowej przyszłości?
Prof. Magdalena Dudek: – Będziemy obserwować stopniowe wdrażanie technologii wodorowych, przede wszystkich w dwóch obszarach — w przemyśle i transporcie, zwłaszcza autobusowym.
Prof. Jakub Kupecki: – We właściwym miejscu, czasie i o właściwej funkcjonalności powinny pojawiać się potrzebne nam rozwiązania wodorowe. One się pojawią tylko wtedy jeśli wszyscy zaangażujemy się w dialog, będziemy artykułować potrzeby i mówić, jaka będzie miara sukcesu, wyznaczona ekonomicznymi komponentami.
Prof. Ireneusz Pielecha: – Czeka nas bardziej ewolucja niż rewolucja w środkach transportu, praktycznie we wszystkich.
Prof. Andrzej Szałek: – Samochód Toyota Mirai to pierwszy model wodorowy Toyoty, a Mirai znaczy przyszłość.
Dr Grzegorz Tchorek: – Oczekujemy większego postępu we wdrażaniu projektów wodorowych i większej konkurencji – ale nie na słowa, ale wdrożenia – pomiędzy wszystkimi interesariuszami. Czeka nas też aktualizacja Strategii Wodorowej, co pozwoliłoby nam sprawniej działać.
Fot. Jan Zych
Zapraszamy do wysłuchania podcastu z dyskusją ekspertów podczas Forum Ekonomicznego w Karpaczu
(m)
Firma Hemolens Diagnostics została laureatem przyznanej po raz pierwszy w historii nagrody Politechniki Krakowskiej – Cracow University of Technology AI Visionary Award. Wyróżnienie za wkład w rozwój innowacyjnych rozwiązań opartych na sztucznej inteligencji odebrał podczas uroczystej gali Forum Ekonomicznego w Karpaczu członek zarządu Hemolens Diagnostics, dyrektor ds. technologii Mateusz Kierepka. Kryształową statuetkę wręczyli rektor PK prof. Andrzej Szarata i kanclerz uczeni Agnieszka Kostecka-Stec.
Hasłem XXXIII Forum Ekonomicznego w Karpaczu jest „Czas nowych liderów: razem kształtując przyszłość”. Jednym z głównych tematów jest sztuczna inteligencja, m.in. jej wpływ na medycynę, branżę komunikacji, mediów, informatykę. Zagadnieniom tym poświęcone jest Forum AI, którego panele dyskusyjne współorganizowane są przez partnera Forum Ekonomicznego – Politechnikę Krakowską.
Honorując Nagrodą Cracow University of Technology AI Visionary Award kapituła, składająca się z rektora oraz dziekanów wszystkich wydziałów Politechniki Krakowskiej, wzięła pod uwagę osiągnięcia firmy, innowacyjność i praktyczne zastosowania oparte o wykorzystanie AI w medycynie. Ważnym czynnikiem wyboru był też wpływ działań laureata na rozwój społeczny i gospodarczy.
– Nagrodą honorujemy firmę, która ma ogromny wpływ na gospodarkę, naukę, ochronę środowiska i inne aspekty otaczającej nas rzeczywistości Chcieliśmy uhonorować firmę, która prezentuje też wysoki poziom etyczny tworząc rozwiązania, które służą powszechnemu dobru. Laureat nagrody stosuje sztuczną inteligencję w diagnostyce kardiologicznej. Jest to przełomowy krok w kierunku precyzyjnej, szybkiej i łatwo dostępnej diagnostyki chorób serca – mówił w laudacji rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Kanclerz PK Agnieszka Kostecka-Stec zwracała uwagę, że choroby serca są główną przyczyną zgonów Polsce. – Laureat nagrody ze swoimi innowacyjnymi rozwiązaniami może przyczynić się do odwrócenia tych fatalnych statystyk.
Dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK dodaje: – Innowacyjne podejście, ktore stosuje w swoim rozwiązaniu Hemolens Diagnostics nie tylko podnosi jakość opieki zdrowotnej, ale również ma potencjał, by wpłynąć na rozwój gospodarki poprzez obniżenie kosztów leczenia i poprawę efektywności systemu ochrony zdrowia. Technologia Hemolens Diagnostics wpisuje się w najnowsze wytyczne uznane przez Towarzystwa kardiologiczne w Stanach Zjednoczonych i Europie.
Dziękując za wyróżnienie dyrektor Mateusz Kierepka mówił: – Pracujemy nad rozwiązaniem z uczelniami i specjalistami branży medycznej z całej Polski, w tym z Politechniką Krakowską. Tworzymy narzędzie, które faktycznie jest w stanie ratować ludzkie życie bez konieczności interwencji chirurgicznej, właśnie przy wykorzystaniu zaawansowanych technik sztucznej inteligencji, obliczeń maszynowych, technik przepływu krwi. Dzięki temu przyczyniamy się też do obniżenia kosztów leczenia, pomagamy zmniejszyć kolejki do specjalistów oraz usprawnić ich pracę. Dziękuję całemy zespołowi Hemolens Diagnostics. To 120 osób pracujących we Wrocławiu i Krakowie, ale też specjaliści lekarze, technicy z Wrocławia, Kielc, Krakowa, Kielc, Australii i Stanów Zjednoczonych. Odpowiedzialne wprowadzenie technologii opartych na sztucznej inteligencji rynek wymaga bardzo dużej pracy i bardzo dużego zespołu specjalistów.
Powstała w 2015 roku firma Hemolens Diagnostics specjalizuje się w diagnostyce kardiologicznej. Opracowana przez nią metoda Cardiolens FFR-CT Pro® pozwala na szybkie i bezpieczne przeprowadzenie precyzyjnej i nieinwazyjnej oceny anatomicznej i czynnościowej tętnic wieńcowych. Innowacyjna metoda oparta jest o techniki symulacji komputerowej przepływu krwi na podstawie uzyskanych wcześniej danych z tomografii komputerowej tętnic wieńcowych (CCTA – Coronary Computed Tomography Angiography) oraz nieinwazyjnego, ciągłego pomiaru ciśnienia krwi (CNBP – Continuous Non-invasive Blood Pressure). Rezultatem obróbki danych jest stworzenie trójwymiarowego modelu naczyń. Na jego podstawie, danych antropometrycznych oraz historii choroby pacjenta, unikalna w skali światowej, technologia korzystająca z obliczeniowej dynamiki płynów pozwala określić wartości wskaźników hemodynamicznych (FFR – Fractional Flow Reserve) w głównych tętnicach wieńcowych pacjenta. Dzięki temu, że wyniki unaczynienia są dostępne w postaci trójwymiarowej, lekarz może łatwo znaleźć zwężenia powodujące zaburzenia krążenia, wraz z wyliczonym parametrem FFR. Możliwości cyfrowej platformy diagnostycznej nie ograniczają się tylko do kardiologii i radiologii – opracowywane jest jej wykorzystanie w neurologii, onkologii, pulmunologii i angiologii.
(mp, m)
Zdjęcia Joanna Skowrońska
{fastsocialshare}
Walka o wolność, rzetelność informacji w mediach i platformach społecznościowych, świadomość społeczna i powszechna edukacja, odpowiedzialność sprawujących władzę i tych, którzy ich wybierają to elementy, które mają wpływ na rozwój zrównoważonej przyszłości i czystego środowiska. O tym, jakie działania należy podjąć, by żyć w bezpiecznym i czystym środowisku rozmawiano podczas sesji plenarnej „Partnerstwo dla zrównoważonej przyszłości” podczas ostatniego dnia Forum Ekonomicznego 2024 w Karpaczu. Inżynierski punkt widzenia do dyskusji z międzynarodowymi ekspertami specjalizującymi się m.in. w działalności na rzecz demokracji i swobód obywatelskich wprowadził rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata. Wziął także udział w panelu poświęconym technologii blockchain, która może zabezpieczać społeczeństwa przed fałszywmi treściami i biurokratycznym marnostrawstwem. Podczas największej konferencji ekonomicznej w Europie Środkowo-Wschodniej eksperci PK podjęli też próby odpowiedzi na inne ważne pytania współczesności. Czy sztuczna inteligencja odbierze pracę ludziom mediów? Czy zastąpi lekarzy w sstawianiu diagnoz i planowaniu terapii? Jaka musi być edukacja w erze robotyzacji i AI? Jak zatrzymać suszę, by zachować życie na ziemi? Co dla komercjalizacji i rynku start-upów może wnieść AI? Jak magazynować energię w dobie transformacji enegetycznej? Czym będą zasilane nasze auta w ciągu najliższych 10 lat?
Partnerstwo dla zrównoważonej przyszłości
W dyskusji, prowadzonej przez dziennikarza Alexandra Kaufmana z Grupy Medialnej Huffington Post, udział wzięli: Oleksandra Romantsova, dyrektor Wykonawczy Centrum Wolności Obywatelskich w Ukrainie, Zoltana Vargi, dyrektora zarządzający w firmie Central Mediacsport, Sage Lenier, Założycielka i Dyrektor Wykonawcza Sustainable & Just Future, Jens Nielsen, dyrektora generalnego World Climate Foundation oraz rektor PK Andrzej Szarata. W części dyskusji dotyczącej wyzwań związanych m.in. z energetyczną transformacją zwrócił uwagę na sytuację Polski, która w erze dekarbonizacji i przygotowan do budowy elektrowni jądrowej musi mierzyć się m.in. z wyzwaniami edukacyjnymi. – Nie mamy wystarczającej liczby ekspertów w obszarze energetyki jądrowej , bo wcześniej nie mieliśmy takiej elektrowni. Zaczynamy kształcenie i nawiązujemy współpracę z sąsiadami, którzy mają już takie doświadczenia – mówił Szarata.
– Musimy uruchomić większe zmiany społeczne. Musimy zrezygnować z prywatnych samochodów, budować lepszy transport zbiorowy, szybsze koleje i tak dalej. Powinniśmy też przyjąć rozwiązania, które umożliwiłyby nam odejście od ropy naftowej” – podkreślała Sage Lenier dodając, że należy przeprowadzić takie reformy społeczne, by zlikwidować popyt na paliwa kopalne odpowiedzialne za zanieczyszczenie środowiska.
Rozmówcy zgodzili się, że za politykę klimatyczną i postawy obywatelskie w znacznym stopniu odpowiadają politycy. Zdaniem Zoltana Vargi, „musimy iść w dobrą politykę i wybierać dobrych polityków, którzy będą napędzać ochronę środowiska” , a także budować świadomość obywateli, ale prostymi komunikatami, przykładami z życia codziennego, odwołując się do tego, czego doświadczą na własnej skórze, gdy dziś nie włączą się w działanie na rzecz środowiska.
Galeria zdjęć z Forum Ekonomicznego w Karpaczu – Fot. Jan Zych
Państwo w sieci blockchain
O tym jakie mogą być korzyści wynikające z wdrożenia technologii blockchain, jakie warunki prawno-regulacyjne muszą być spełnione oraz jak wykorzystać tę technologię w obszarze usług publicznych i administracji dyskutowali prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej, Mykhailo Chobanian założyciel Layer2State, Marek Môcik prezes Blockchain Slovakia, Stanisław Rogoziński Partner Zarządzający w Satus Starter sp. z o.o. oraz Jacek Figuła, Dyrektor Handlowy w Billon. Rozmowę poprowadził dr Grzegorz Sobiecki Katedra Systemu Finansowego ze Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.
Technologia blockchain to rodzaj rozproszonej bazy danych, która przechowuje informacje w sposób bezpieczny i odporny na modyfikacje. Polega na tworzeniu łańcucha bloków, gdzie każdy blok zawiera zestaw danych (np. transakcje), a każdy kolejny blok jest połączony z poprzednim za pomocą unikalnego kodu (tzw. hash). Blockchain działa w sieci peer-to-peer, bez centralnej kontroli, co sprawia, że dane są transparentne i trudne do sfałszowania. Technologia blockchain coraz bardziej zyskuje na popularności, bo ma wiele funkcjonalności, takich jak trwałość zapisu czy odporność na manipulacje i ataki. Dzięki temu może się dobrze sprawdzić w różnych obszarach funkcjonowania państwa i usług publicznych, np. rejestrach publicznych, systemach wyborczych, zarządzaniu danami medycznymi czy certyfikacji.
W ubiegłym roku Politechnika Krakowska podjęła wyzwanie, jakim jest opracowanie mikrokursów i mikroszkoleń, które będzie można poświadczyć właśnie za pomocą technologii rozproszonego rejestru. To właśnie w dynamicznie zmieniającym się rynku pracy i konieczności ciągłego szkolenia się oraz doskonalenia umiejętności przez pracowników rektor Politechniki Krakowskiej upatruje szczególną rolę takich mikropoświadczeń. Uczelnia od lat podejmuje działania, by dostosować ofertę kształcenia do potrzeb firm i przedsiębiorców. – Jestem wielkim fanem takich nowych technologii – mówił dzisiaj profesor Szarata. – Wykorzystanie technologii blockchain widzę przede wszystkim w certyfikatach. Ale taki system pokazuje swoją siłę tylko wtedy, kiedy zaprosimy do niego inne uczelnie. W dużej sieci wielu uczelni wystawianie dokumentów będzie prowadziło do wzajemnego uznawania szkoleń i mikropoświadczeń. Z mojego punktu widzenia – osoby zarządzającej dużą uczelnią, taka metoda certyfikacji jest bardzo przyszłościowa.
Pytania, które inspirują naukowe poszukiwania
Czy sztuczna inteligencja odbierze pracę ludziom mediów? A czy zastąpi lekarza w stawianiu diagnozy i leczeniu pacjenta? Czym napędzać auta i samoloty przyszłości? A może kolej na kolej? Jaka musi być edukacja w erze robotyzacji i AI? Jak powstrzymać susze i zatrzymać życie na ziemi? Czy transformację energetyczną przyśpieszy rewolucja w magazynowaniu energii? Czy eko-budownictwo się opłaca? Co miastom przyszłości przyniosłaby prawdziwa integracja natury i urbanistyki? Deep-tech – czym to ugryźć? Jak inteligentne materiały zmienią medycynę i przemysł? Czy potrzebne nam miasto 15-minutowe? Jak krzewy i trawniki mogą powstrzymać powodzie? Dokąd doprowadzi ludzkość sztuczna inteligencja? Wiele pytań i bogactwo nieprostych odpowiedzi przyniosły dyskusje z udziałem ekspertów Politechniki Krakowskiej podczas XXXIII Forum Ekonomicznego w Karpaczu.
W panelach zorganizowanych w Strefie AI Politechniki Krakowskiej oraz w ramach innych ścieżek tematycznych (Zrównoważony Rozwój, Innowacje, Inwestycje, Forum Regionów) z udziałem ekspertów Politechniki i jej gości przewinęła się cała paleta tematów, w których specjalizują się naukowcy uczelni, prowadząc badania i szeroko współpracując z otoczeniem przemysłowym i biznesowym. Wartościowi paneliści – wybitne osobowości świata nauki (wśród nich polski prekursor badań nad sztuczną inteligencją prof. Ryszard Tadeusiewicz), przemysłu, biznesu, mediów (z czołowymi polskimi dziennikarzami grupy Infor i Gazety Wyborczej), instytucji państwowych (GUS, UTK, inne centralne urzędy, ministerstwa) i samorządowych (m.in. Krakowa, Warszawy, Łodzi, Rabki, Zakliczyna, Małopolski, Dolnego Śląska, Pomorza) wnieśli do dyskusji zaproponowanych przez Politechnikę inspirujący wkład.
Jaka przyszłość rysuje się przed światem, w którym AI będzie zdobywać kolejne przyczółki zarezerwowane dotąd dla umysłu i aktywności człowieka?
Na pewno pełna wyzwań, którym sprostają tylko ci, co w nieuchronnych zmianach dostrzegą szansę, a nie tylko zagrożenie – wybrzmiało w Karpaczu.
Galeria zdjęć z Forum Ekonomicznego w Karpaczu
Zobacz więcej na:
Serwis specjalny: Politechnika Krakowska na Forum w Karpaczu
(mas, js)
Fot. Jan Zych, MAS
{fastsocialshare}
“Czas nowych liderów: razem kształtując przyszłość” – pod takim hasłem w dniach 3-5 września odbędzie się tegoroczna edycja Forum Ekonomicznego w Karpaczu. Ponad 6000 zaproszonych gości ze świata nauki, biznesu i polityki (w tym 1500 z zagranicy) weźmie udział w przeszło 350 debatach i 6 sesjach plenarnych, traktujących o najważniejszych dla światowych gospodarek tematach. To m.in. sztuczna inteligencja, bezpieczeństwo infrastruktury krytycznej, cyberbezpieczeństwo, energetyka, OZE, katastrofa klimatyczna, gospodarka wodna, biotechnologia, transport, handel transgraniczny, wojna w Ukrainie i wiele innych kwestii. Szczególnym partnerem XXXIII Forum Ekonomicznego jest Politechnika Krakowska, która w Hotelu Gołębiewski będzie miała własną, wydzieloną strefę.
– Nasi eksperci wzbogacą grono specjalistów i osobistości z całego świata zaproszonych na XXXIII Forum Ekonomiczne w Karpaczu. Nie mogło nas tam zabraknąć, bo Politechnika Krakowska zawsze jest tam, gdzie dyskutuje się o sprawach istotnych dla bezpieczeństwa i przyszłości świata. Nasze wszechstronne zaangażowanie wyraża się już w szerokim zakresie tematycznym paneli dyskusyjnych, przygotowanych przez naszych naukowców. Będziemy rozmawiać między innymi o: wpływie sztucznej inteligencji na medycynę czy branżę komunikacji i mediów, o zagrożeniach dla systemów informatycznych i jak im zapobiegać, o rosnącym znaczeniu gospodarki wodnej w dobie kryzysu klimatycznego. Podejmiemy także tematykę inteligentnych technologii w transporcie, budownictwie, energetyce, a także kwestie innowacji w sektorach Bio-tech, Bio-med czy zarządzaniu inteligentnymi miastami. Mamy nadzieję, że nasz wkład w rozwój wiedzy i nasz głos w najbardziej aktualnych dla świata dyskusjach będzie wartościowy i atrakcyjny. Przyczyni się do pogłębienia wiedzy uczestników Forum. Zapraszamy do udziału w panelach zarówno do specjalnie przygotowanej strefy Politechniki Krakowskiej, jak i do śledzenia dyskusji z udziałem naszych ekspertów w innych ścieżkach tematycznych w Karpaczu – mówi rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
Politechnika Krakowska w tym roku zorganizowała aż 30 paneli dyskusyjnych o bogatym wachlarzu tematów. Większość z nich odbędzie się w AI Forum – Strefa Politechniki Krakowskiej, która składa się z dwóch części: konferencyjnej i networkingowej. Przed nowoczesnymi ekranami LED zasiądzie 50-osobowa widownia biorąca udział w panelach. Za nią znajdzie się część z wygodnymi miejscami do siedzenia i swobodnych rozmów “w kuluarach”, które ponadto zostaną umilone efektownymi napojami przygotowanymi z wykorzystaniem suchego lodu. Dla osób odwiedzających Strefę przewidziane są zrobotyzowane atrakcje przygotowane we współpracy z firmą Astor. Cała przestrzeń będzie utrzymana w nowoczesnej, loftowej stylistyce – w charakterystycznym dla Politechniki niebieskim kolorze – uzupełnionej klimatycznym oświetleniem.
Politechnika Krakowska jest jednym z najważniejszych partnerów naukowych tegorocznej edycji Forum Ekonomicznego. Poza nami wydarzeniu partneruje tylko 7 uczelni: Szkoła Główna Handlowa, Akademia Górniczo-Hutnicza, Uniwersytet Warszawski, Politechnika Poznańska, Politechnika Wrocławska, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu i Katolicki Uniwersytet Lubelski. Przy czym Politechnika Krakowska znalazła się w elitarnym gronie uczelni, które mają swoje strefy obok SGH, AGH i UW.
Podczas Forum Ekonomicznego odbędą się wydarzenia równoległe, skupione wokół istotnych obszarów gospodarki. Jednym z nich jest współorganizowane przez Politechnikę Krakowską Forum Sztucznej Inteligencji. – Współudział Politechniki Krakowskiej w organizacji Forum AI podczas Międzynarodowego Forum Ekonomicznego w Karpaczu jest bardzo ważny. Potwierdza potencjał naukowy Politechniki, której pracownicy aktywnie pracują nad rozwojem modeli językowych i sztucznej inteligencji oraz wykorzystują AI w badaniach naukowych. Potwierdza również otwartość PK i wszystkich jej pracowników na wdrażanie nowych technologii w nauce i w edukacji oraz gotowość do współpracy z podmiotami gospodarczymi – mówi dr Grzegorz Gancarzewicz, pracownik Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej, ekspert w obszarze sztucznej inteligencji.
Forum AI będzie jednym z najważniejszych polskich wydarzeń w tej tematyce. Zgromadzi wybitnych ekspertów tej dziedziny zarówno z Politechniki Krakowskiej, jak i innych instytucji nauki czy biznesu. Poruszone zostaną zagadnienia związane z rozwojem technologii AI w sektorze usług publicznych oraz prywatnych. Uczestnicy przeanalizują szanse, ale też zagrożenia wynikające z wdrażania technologii AI do coraz szerszego zakresu życia społeczno-gospodarczego. Paneliści będą rozważać czy sztuczna inteligencja pomoże wzmocnić konkurencyjność firm na terenie Unii Europejskiej względem innych globalnych potęg gospodarczych takich jak Stany Zjednoczone czy Chiny. W końcu omówione zostaną aspekty dotyczące bezpieczeństwa w stosowaniu tych technologii przy infrastrukturze krytycznej i w opiece zdrowotnej.
– Jeżeli chcemy gonić świat, a moim marzeniem jest, by Polska stała się liderem cyfryzacji w Europie, to potrzebne są nam takie inicjatywy. Forum AI jest spójne z moją wizją rozwoju kraju. W perspektywie długofalowej chcę doprowadzić do cyfrowej rewolucji. Tego czego mi brakuje to to, żeby absolwentów zachęcać do służby w administracji publicznej. Spróbujmy wytworzyć dobry klimat dla administracji publicznej, zbudujmy poczucie spełnienia w Służbie Cywilnej. Musimy postawić na kooperację, a nie rywalizację – mówił Krzysztof Gawkowski, wicepremier i minister cyfryzacji podczas podpisywania porozumienia z uczelniami o wspólnej organizacji Forum AI w Karpaczu.
Politechnika Krakowska zaprosi do paneli dyskusyjnych z udziałem ponad 150 ekspertów uczelni oraz gości PK – wybitnych osobistości nauki, medycyny, biznesu, samorządów i przemysłu, które będzie można spotkać w Strefie Politechniki Krakowskiej w Hotelu Gołębiewski, otwartej dla wszystkich uczestników Forum. Poza sztuczną inteligencją w dyskusjach zostaną poruszone także inne tematy strategiczne dla przyszłości Europy. Cyberbezpieczeństwo infrastruktury krytycznej i baz danych, innowacje w magazynowaniu i wytwarzaniu energii, recepty na klimatyczny rollercoaster, tani i czysty transport drogowy i kolejowy; materiały inteligentne nowej ery, technologie w służbie smart miast i zrównoważonej gospodarki komunalnej; innowacje kwantowe oraz w sektorach bio-tech i bio-med – to tylko niektóre z nich.
Dla przykładu, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK poprowadzi panel o zaawansowanych technologicznie materiałach, które w inteligentny sposób reagują na zmieniające się warunki otoczenia. – W kontekście sztucznej inteligencji, która jest jednym z głównych tematów tegorocznego Forum, materiały inteligentne odgrywają kluczową rolę jako nośniki i narzędzia do integracji AI z różnymi systemami technologicznymi. Współpraca AI z materiałami inteligentnymi może prowadzić do stworzenia autonomicznych systemów, które będą samodzielnie zarządzać swoimi właściwościami, optymalizować procesy produkcyjne, a także przewidywać i dostosowywać się do zmieniających się warunków. Tego rodzaju integracja technologii może z kolei napędzać kolejną falę innowacji, którą będą kształtować liderzy przyszłości – mówi prof. Tyliszczak. Do tej konkretnej dyskusji zaproszeni zostali: prof. dr hab. inż. Anna Boczkowska, dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej Politechniki Warszawskiej; prof. dr hab. inż. Jakub Kupecki, dyrektor Instytutu Energetyki Państwowego Instytutu Badawczego oraz Centrum Technologii Wodorowych IEN-PIB; Adam Szatkowski, MBA, prezes Fundacji Wspierania Nanonauk i Nanotechnologii Nanonet; w końcu dr hab. inż. Magdalena Zabochnicka, prof. PCz., pracowniczka Politechniki Częstochowskiej.
Pozostałe panele organizowane lub współorganizowane przez wybitnych specjalistów Politechniki Krakowskiej zajmą się następującymi zagadnieniami:
XXXIII Forum Ekonomiczne to największa w Europie Środkowo-Wschodniej platforma dialogu, na której nie tylko dyskutuje się o bezpieczeństwie, perspektywach rozwoju gospodarczego, współczesnych wyzwaniach i przezwyciężaniu kryzysów, ale także przedstawia konkretne rozwiązania i innowacyjne idee. Oprócz opisanego wyżej Forum AI podczas konferencji odbędą się też Forum Cyberbezpieczeństwa, Forum Ochrony Zdrowia oraz – po raz pierwszy – Forum Gospodarki Żywnościowej, którego celem jest stworzenie miejsca dialogu dla sektora rolno-spożywczego i wypracowanie diagnoz oraz konstruktywnych wniosków dotyczących rozwoju tej branży. Oficjalnie otwarcie Forum 3 września o godzinie 12:00.
Na zdjęciach uczestnicy zeszłorocznej edycji Forum Ekonomicznego / Fot. Joanna Skowrońska
(jp)
{fastsocialshare}
Już w najbliższą niedzielę (8 września) pracownicy Politechniki Krakowskiej wezmą udział w sztafetowym biegu charytatywnym Poland Business Run. W 13. edycji zawodów na krakowskich Błoniach zmierzy się ze sobą około 13 000 osób. Wśród uczestników będą trzy drużyny złożone z pracowników PK. Członkiem jednej z nich jest rektor Politechniki Krakowskiej, prof. Andrzej Szarata.
Poland Business Run to wydarzenie biegowe, którego najważniejszym celem jest pomoc osobom z niepełnosprawnością ruchową oraz po mastektomii. Ta największa charytatywna sztafeta biznesowa w Polsce w sportowej rywalizacji łączy pracowników różnych firm i instytucji. W tym roku wokół krakowskich Błoń pobiegnie ponad 13 000 osób. Biegacze wystartują w 5-osobowych drużynach w dwóch turach. Jak podkreślają organizatorzy, głównym celem Poland Business Run jest pomoc, ale wydarzenie służy także integracji pracowników, promocji aktywności fizycznej i work-life balance. W tym celu organizatorzy i sponsorzy wydarzenia przygotują strefę piknikową w Parku Jordana. Będzie ona zawierać liczne atrakcje dla dzieci i dorosłych. Podczas pikniku będą zbierane środki finansowe w ramach akcji Pomagaj Bardziej, z której zysk zostanie przeznaczony na wsparcie beneficjentów Fundacji Poland Business Run.
Do tegorocznego Poland Business Run, organizowanego przez Fundację Poland Business Run, zapisało się ponad 41 tys. osób (13 tys. zawodników będzie uczestniczyć w głównym biegu zorganizowanym w Krakowie). W tym gronie obecni są pracownicy Politechniki Krakowskiej. W skład pierwszego zespołu weszli pracownicy Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej: dr inż. Tomasz Majka, dr hab. inż. Magdalena Malinowska, dr hab. inż. Katarzyna Bialik-Wąs, dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK (Prorektor ds. Kształcenia i Współpracy z Zagranicą) oraz dr hab. inż. Maria Kurańska, prof. PK. W drugim zespole wystartuje rektor Politechniki Krakowskiej, prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata oraz dr hab. inż. Małgorzata Miastkowska (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), dr inż. Karolina Kula (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), mgr inż. Łukasz Gaża (Wydział Informatyki i Telekomunikacji) i mgr Wioleta Wiecheć (Centrum Transferu Technologii). Trzeci zespół tworzą: mgr Dawid Gacek (Centrum Transferu Technologii), mgr Monika Sieradzka (Centrum Transferu Technologii), mgr inż. Dorota Markiewicz-Roszak (Centrum Transferu Technologii), dr inż. Augustyn Lorenc (Wydział Mechaniczny), mgr Monika Mól (Biblioteka Politechniki Krakowskiej). Uczestnicy biegu to członkowie Amatorskiej Drużyny Biegowej, którzy pod wodzą dr. inż. Tomasza Majki wystartują w Poland Business Run już po raz piąty.
Pierwsza edycja biegu Poland Business Run w Krakowie odbyła się w 2012 r. z inicjatywy firmy UBS, Radisson Blue Hotel Kraków oraz Fundacji Jaśka Meli Poza Horyzonty. 8 września br. biegacze wystartują już po raz 13. Z informacji organizatorów wynika, że tylko w ubiegłym roku na protezy, wózki i rehabilitację dla potrzebujących został przekazany ponad milion złotych. W pomoc zaangażowało się wówczas ponad 1500 firm.
Na zdjęciu uczestnicy zeszłorocznej edycji Poland Business Run / fot. archiwum prywatne dr. inż. Tomasza Majki
{fastsocialshare}
Studenci Politechniki Krakowskiej z Koła Naukowego Pojazdy Samochodowe pod opieką dr. inż. Adama Kota działają w zespole PK MechPower. Ich celem jest udział w zawodach Formuły Student w kategorii bolidów elektrycznych. Założeniem zawodów Formuły Student jest rywalizacja pomiędzy studenckimi zespołami inżynierskimi, a nie wyczynowcami. Od sportowych emocji ważniejsze jest innowacyjne podejście do zadań inżynierskich i organizacyjnych w ramach ograniczeń technologicznych i budżetowych. Wyrównuje to szanse i sprawia, że taka formuła jest bardzo atrakcyjna dla studentów i rozwija się na całym świecie. Próbą generalną dla zespołu Formuły Student Politechniki Krakowskiej MechPower i jego bolidu MP1 był udział w zawodach w Rumunii.
Zawody odbywały się od 29 lipca do 3 sierpnia na torze Speedpark, w mieście Bacau. Polski zespół rywalizował z dwoma zespołami tureckimi i jednym rumuńskim. Na swoich pierwszych zawodach PK MechPower zdobył drugie miejsce w klasyfikacji generalnej. To świetny debiut. Pozwolił on na zdobycie cennego doświadczenia i oswojenie się ze specyfiką tych zawodów. Oto jak ich uczestnik Jakub Smoczyński – członek sekcji Media i Design PK MechPower – opisuje pierwszy start MP1:
– Założenia startu w zawodach w Rumunii obejmowały przede wszystkim sprawdzenie konstrukcji MP1. Żaden z sędziów Formuły Student jej wcześniej nie testował ani nie oceniał, więc czekaliśmy na praktyczny sprawdzian naszego projektu. Byliśmy świadomi tego, że nasza konstrukcja jeszcze nie jest ostateczna. Pierwsze zawody są surową weryfikacją każdej konstrukcji. Naturalnym jest też to, że po każdym starcie wprowadzane są poprawki. Normalnie przed zawodami wykonuje się testy, my mogliśmy wykonać je w ograniczonym zakresie ze względu na użycie prototypowego pakietu bateryjnego. Problemy technologiczne z jego produkcją w firmie zewnętrznej spowodowały niestety duże opóźnienie. Udało się nam jednak sprawdzić podstawowe systemy.
Spodziewaliśmy się, że ten prototypowy pakiet może spowodować niedopuszczenie do konkurencji dynamicznych. I tak też się stało. Skupiliśmy się więc na przygotowaniach do konkurencji statycznych, żeby jak najlepiej zaprezentować naszą koncepcję i wizję tego pojazdu. Celem było też oczywiście przejście kontroli technicznych i dopuszczenie do jazdy. Byliśmy bardzo blisko i jesteśmy zadowoleni, że nasz bolid mimo problemów z układem zasilania jest na naprawdę wysokim poziomie. Systemy które były wdrożone, zostały przez sędziów zatwierdzone. Duże pochwały uzyskaliśmy za pakiet aerodynamiczny, który wg. obliczeń ma dużą efektywność i jak na debiutanta prezentuje wysoki poziom zaawansowania konstrukcji, technologii wykonania. Do napędu silnikami wysokiego napięcia i układu przeniesienia napędu, a także podwozia: zawieszenia, układu hamulcowego i kierowniczego były jedynie drobiazgowe zastrzeżenia, które udało nam się wyeliminować w okresie między zawodami. Przejście inspekcji wstępnej dotyczącej bezpieczeństwa i przygotowania naszych kierowców dało nam możliwość jazdy testowej po torze, poza zawodami. Test z pakietem prototypowym okazał się udany.
Zobacz galerię zdjęć z zawodów
Trzeba pamiętać, że Formuła Student to przede wszystkim dyscyplina inżynierska, nie sportowa. Najważniejsze są koncepcja, projekt i wykonanie konstrukcji – to zostało bardzo pozytywnie ocenione jak na pierwszy start.
To co chciałem podkreślić, co jest najważniejsze dla nas w tych zawodach w Rumunii i czego się najwięcej nauczyliśmy – jest to, że przez bite sześć dni i nocy wszystkie sekcje bez przerwy pracowały i ulepszały bolid. Jak dostaliśmy pierwsze uwagi od sędziów od razu zaczęliśmy działać i wprowadzaliśmy zmiany. Patrząc na rozwój naszej konstrukcji w tak krótkim okresie, zrobiliśmy ogromny krok do przodu. Drobiazgowość kontroli sędziowskich wyczuliła nas na każdy najmniejszy szczegół. To naprawdę istotna kwestia.
Normalnie na popularnych zawodach Formuły Student, podczas kontroli technicznych i konkurencji statycznych, o ich terminy prawie trzeba walczyć, tylu jest chętnych. Start na zawodach w Rumunii tylko kilku zespołów pozwolił nam zyskać dostęp do wiedzy sędziów praktycznie wyłącznie dla siebie. Dzięki temu zdobyliśmy bezcenne doświadczenie. Dzięki bardzo wytężonej pracy rozwinęliśmy się także organizacyjnie. Warunki wyjazdowe spowodowały, że oprócz uczestniczenia w konkurencjach i pracach przy bolidzie, trzeba było się podzielić dodatkowymi obowiązkami wynikającymi choćby z konieczności aprowizacji. Wymagało to doskonalenia umiejętności planowania i koordynowania. Pod tym względem także rozwinęliśmy się i poczuliśmy profesjonalną „wyścigową atmosferę” Formuły Student. Poczuliśmy, o co walczyliśmy przez te wszystkie lata na naszym wydziale, do czego dążyliśmy. Na pewno był to przełomowy moment dla nas wszystkich.
Nasz start bolidem elektrycznym wzbudził ogromne zainteresowanie nie tylko wśród organizatorów, widzów, mediów i sponsorów w trakcie zawodów. MP1 był jedynym pojazdem elektrycznym, jak również najbardziej zaawansowanym technologicznie. Wokół naszego garażu zbierało się wiele osób, a kontrole techniczne i inne wydarzenia statyczne wzbudzały spore zainteresowanie. Sędziowie byli pozytywnie zaskoczeni decyzją młodego zespołu o budowie elektrycznej konstrukcji dwusilnikowej, dającej szersze możliwości rozwoju pojazdu w przyszłości. Rozmawialiśmy z wieloma specjalistami z branży motoryzacyjnej z wielkich koncernów. Od strony medialnej był to także udany wyjazd – udzieliliśmy wywiadu trzem rumuńskim telewizjom.
Zespół PK MechPower jest wspierany przez Politechnikę Krakowską, Wydział Mechaniczny i jego katedry M-04 i M-06 oraz uczelniane laboratorium studenckich innowacji FutureLab, a także przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach programu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje”. Politechnika Krakowska udostępnia zespołowi swoje zaplecze techniczne, dzięki czemu PK MechPower ma swój warsztat. Wsparcia udzielają również darczyńcy z firm zewnętrznych m.in. Electris, MALBOX, DWJ CNC, CNC Workshop, EVB Group, Duda Motorsport i wielu innych. Lider zespołu – Krzysztof Borowczyk podkreśla – Dzięki sponsorom MP1 jest jedną z najtańszych konstrukcji w Europie i przedstawia bardzo wysoki stosunek jakości do poniesionych kosztów.
(M. P.)
Zdjęcia: Jakub Smoczyński / sekcja Media i Design PK MechPower
{fastsocialshare}
Łuszczyca to choroba zapalna skóry, z którą zmagają się miliony osób na całym świecie. Nie da się jej wyleczyć całkowicie i trwale, a leczenie polega na łagodzeniu objawów, zapobieganiu nasileniom i nawrotom. Skuteczność terapii postanowili poprawić studenci Politechniki Krakowskiej. Pod opieką naukową dr hab. inż. Katarzyny Bialik-Wąs intensywnie pracują nad nowymi rozwiązaniami w dziedzinie biomateriałów dostarczających leki.
Łuszczyca jest uporczywą i złożoną chorobą autoimmunologiczną, charakteryzującą się szybką nadprodukcją komórek skóry, a co za tym idzie złuszczonymi, swędzącymi, suchymi i czerwonymi plamami na skórze. Według The National Psoriasis Foundation dotyka ona około 125 milionów ludzi. W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci nastąpił rozwój nowych metod leczenia mających na celu skuteczniejsze łagodzenie jej objawów. Nad jedną z nich pracuje sekcja KN Chemii i Technologii Organicznej „Modyfikowane Materiały Hydrożelowe do Zastosowań Biomedycznych”, kierowana przez dr hab. inż. Katarzynę Bialik-Wąs z Katedry Chemii i Technologii Organicznej WIiTCh (https://www.instagram.com/katedra.c2.pk/). Badana metoda oparta jest na zastosowaniu biomateriałów hydrożelowych zintegrowanych z lekami, które docelowo powinny spełniać rolę opatrunków medycznych – chronić pacjentów przed urazami mechanicznymi skóry oraz wydłużać działanie podawanych miejscowo leków.
Projekt pt. „Opracowanie modelu badawczego dla wybranych formulacji hybrydowych względem linii komórkowych Psoriasis 3D” kierowany przez dr hab. inż. Katarzynę Bialik-Wąs, został wybrany w tegorocznej edycji konkursu organizowanego przez politechniczne laboratorium innowacji – FutureLab PK. W ramach projektu, studenci biotechnologii: Kacper Odziomek i Sandra Komaniecka, odbyli staż naukowy w Instytucie Fizyki im. Augusta Chełkowskiego Uniwersytetu Śląskiego w Zespole Biofizyki Farmaceutycznej, kierowanym przez dr hab. Annę Mrozek-Wilczkiewicz, prof. UŚ. Podczas stażu współpracowali z mgr Patrykiem Rurką i dr Katarzyną Malarz, prof. UŚ, co umożliwiło im nauczenie się procedur laboratoryjnych z zakresu hodowli komórkowych oraz technik biologii molekularnej, jak również realizowali wspomniany projekt, mający na celu zbadanie potencjału aplikacyjnego otrzymywanych biomateriałów z wykorzystaniem zaawansowanych modeli 3D, odtwarzających trójwymiarową strukturę tkanki skóry dotkniętej łuszczycą. Jest to kontynuacja projektu dr hab. inż. Katarzyny Bialik-Wąs „Opracowanie metody otrzymywania biohybrydowych materiałów hydrożelowych inkorporowanych systemem nanonośnik-lek jako wielokompartmentowych opatrunków umożliwiających leczenie Psoriasis” (LIDER/41/0146/L-9/17/NCBR/2018).
Biomateriały badane na liniach komórkowych łuszczycy 3D zawierają substancje czynne wpływające na różnicowanie i proliferację skóry oraz substancje przeciwzapalne i przeciwświądowe, zmniejszające stan zapalny i tłumiące odpowiedź immunologiczną w obszarach skóry dotkniętych chorobą, a co za tym idzie zmniejszające swędzenie, zaczerwienienie i dyskomfort.
Otrzymywane formulacje mogą znaleźć zastosowanie nie tylko w leczeniu miejscowym łuszczycy, ale również w przypadku trudno gojących się ran, oparzeń czy innych chorób dermatologicznych. Są projektowane tak, aby zapewnić wilgotne środowisko, które sprzyja gojeniu i regeneracji skóry, a także łagodzić objawy, takie jak swędzenie i pieczenie, jednocześnie chroniąc dotkniętą skórę przed zewnętrznymi czynnikami drażniącymi. Pozwalają one na bezpośrednie dostarczenie leku do obszarów skóry dotkniętych zmianą oraz jego kontrolowane uwalnianie przez określony czas.
Filmik z eksperymentu:
Post udostępniony przez Katedra C2 PK (@katedra.c2.pk)
(autor: Kacper Odziomek, red.: dr hab. inż. Katarzyna Bialik-Wąs / jg)
Na zdjęciach:
1. Studenci wykonujący elektroforezę żelową / fot. sekcja KN Chemii i Technologii Organicznej „Modyfikowane Materiały Hydrożelowe do Zastosowań Biomedycznych”
2. Komórki naskórka pod mikroskopem kontrastowo-fazowym / fot. sekcja KN Chemii i Technologii Organicznej „Modyfikowane Materiały Hydrożelowe do Zastosowań Biomedycznych”
3. Próbka biomateriału po testach MTS / fot. sekcja KN Chemii i Technologii Organicznej „Modyfikowane Materiały Hydrożelowe do Zastosowań Biomedycznych”
{fastsocialshare}
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego ogłosiło wyniki naboru na partnerów do realizacji zadania nr 1 „Inkubator Rozwoju” w ramach projektu pn. „Science4Business – Nauka dla Biznesu”. W gronie zakwalifikowanych do finansowania i realizacji projektu znalazło się konsorcjum, którego członkami są Centrum Transferu Technologii Politechnika Krakowska oraz INTECH PK sp. z o.o. Budżet dla całego konsorcjum wnioskowany w projekcie to ponad 29 milionów złotych.
W zadaniu nr 1 „Inkubator Rozwoju” w ramach projektu pn. „Science4Business – Nauka dla Biznesu” Minister Nauki pełni rolę partnera wiodącego monitorując i nadzorując prawidłowość działań. Pozostałymi partnerami są organizacje badawcze, które zajmują się transferem technologii z nauki do gospodarki i wchodzą w skład systemu szkolnictwa wyższego. Współpraca ma na celu zwiększenie efektywności badawczych w zakresie współpracy z biznesem i komercjalizacji wyników prac badawczo-rozwojowych.
Realizacja projektu „Inkubator Rozwoju” w ramach międzyuczelnianego konsorcjum to szansa na rozwój i komercjalizację rozwiązań stworzonych na Politechnice Krakowskiej. Centrum Transferu Technologii PK i INTECH PK sp. z o.o. wchodzą w skład największego konsorcjum spośród wszystkich, które otrzymały finansowanie w ramach naboru związanego z realizacją projektu „Inkubator Rozwoju”. W projekcie będą współpracować z: Akademią Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie Centrum Współpracy i Transferu Technologii AGH (CWiTT), Uniwersytetem Rolniczym im. Hugona Kołłątaja w Krakowie Centrum Transferu Technologii URK, Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie Dział Transferu Wiedzy, Instytutem Farmakologii im. Jerzego Maja Polskiej Akademii Nauk Dział Transferu Technologii, InnoCel Sp. z o.o., Krakowskim Centrum Innowacyjnych Technologii INNOAGH Sp. z o.o., Centrum Innowacji Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie Sp. z o.o. Liderem zespołu jest Uniwersytet Jagielloński Centrum Transferu Technologii CITTRU. Projekt integruje całe krakowskie środowisko Transferu Technologii, które uzyskało finansowanie z najwyższym budżetem. Planowany okres realizacji projektu: 2024-2028 r.
Pełna informacja o wynikach >>
Szczegółowe informacje na temat projektu „Inkubator Rozwoju” >>
Fot. Canva
{fastsocialshare}
Wspólne kształcenie studentów w obszarze zielonej energetyki i cyberbezpieczeństwa w elektromobilności – to główny cel współpracy Politechniki Krakowskiej z Southern Taiwan University of Science and Technology (STUST). 29 sierpnia 2024 r. p.o. prezydenta STUST prof. Te-Kuang Chou i rektor PK prof. Andrzej Szarata podpisali porozumienie, które przyczyni się do rozwoju wspólnych innowacyjnych badań nad technologiami odnawialnych źródeł energii.
Delegacje Southern Taiwan University of Science and Technology i Politechniki Krakowskiej podczas uroczystego podpisania porozumienia w Muzeum PK, 29 sierpnia 2024 r. /Fot. Jan Zych
W ramach porozumienia partnerzy zobowiązali się do wymiany doświadczeń, informacji, kadr naukowych i studenckich w celu rozwoju i promocji badań w obszarze OZE. Narzędziami ku temu będą wspólne konferencje, seminaria, wykłady, spotkania i warsztaty. Uczelnie zobowiązały się też do wzajemnego honorowania swoich dyplomów.
– Umowa stwarza nowe możliwości współpracy i rozszerzenia wiedzy w obszarze green energy. Wspólnie będziemy się starali wypracować nowe metody kształcenia, badań w zakresie szeroko rozumianych Odnawialnych Źródeł Energii. To są najnowsze trendy, które dotyczą zarówno naszych zainteresowań jak i naszego partnera – mówi dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej, koordynator porozumienia ze strony PK.
– Współpraca naszych uczelni to nie tylko szansa na nowe, innowacyjne rozwiązania technologiczne z obszaru OZE. To także szansa dla naszych studentów i studentek, by poszerzali własne horyzonty poprzez kontakt z innym dorobkiem naukowym, innym środowiskiem, inną kulturą. Chcemy, aby młodzież akademicka Politechniki Krakowskiej rozwijała się wszechstronnie i jesteśmy pewni, że także studenci z Tajwanu skorzystają z możliwości rozwoju u nas – mówi prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
P.o. prezydenta STUST prof. Te-Kuang Chou i rektor PK prof. Andrzej Szarata podpisali porozumienie o wspólpracy / Fot. Jan Zych
Wymiana studencka pomiędzy Politechniką Krakowską a STUST, dotycząca przede wszystkim obszarów zielonej energii, elektromobilności, inżynierii środowiska i cyberbezpieczeństwa, odbywała się na zasadzie “jeden-za-jeden”. Zarówno Politechnika Krakowska jak i Southern Taiwan University of Science and Technology będą honorowały tytuły i dyplomy naukowe swoich gości.
– Przybyliśmy do Krakowa z bardzo silną determinacją, aby poszukiwać nowych szans na rozwój naszej uczelni. Zajmujemy się szerokim zakresem tematów od inżynierii po socjologię. Dzięki współpracy z Politechniką Krakowską chcemy wzmocnić ten pierwszy obszar badawczy, szczególnie istotny w kontekście energii odnawialnej, tak bardzo potrzebnej współczesnemu światu – mówi prof. Te-Kuang Chou, Ph.D., pełniący obowiązki Prezydenta Southern Taiwan University of Science and Technology.
Już podpisanie porozumienia (m.in. z udziałem rektora, prorektorów PK ds. kształcenia i współpracy z zagranicą obecnej i nowej kadencji – prof. Jerzego Zająca i dr hab. inż. Katarzyny Bizon, prof PK, władz dziekańskich WIEiK) posłużyło za okazję do wymiany doświadczeń technologicznych w obszarze OZE. Podczas spotkania przedstawicieli obu uczelni w Muzeum Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK dokonał prezentacji wyników projektu ocieplania i elektryfikacji budynków mieszkalnych za pomocą energii odnawialne, realizowanego w ramach programu Horyzont 2020. – System RESHeat wykorzystuje obrotowe kolektory słoneczne, ogniwa PVT, jak również magazyn ciepła w gruncie i umożliwia uzyskanie wysokiego COP pompy ciepła. Pokrywa do 70% zapotrzebowania na energię cieplną dla budynku. Takie trzy instalacje zrobiliśmy w Krakowie, w Limanowej i Palombara Sabina we Włoszech – mówi prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń.
Ramowe porozumienie pomiędzy Politechniką Krakowską a Southern Taiwan University of Science and Technology zostało wstepnie zawarte na 5 lat.
{fastsocialshare}
1 września 2024 r. rozpoczęła się nowa kadencja władz Politechniki Krakowskiej. Stanowisko rektora objął prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata. Kontynuuje misję rozpoczętą w 2023 roku na mocy wyboru dokonanego przez społeczność PK 27 czerwca br. Wraz z nim stanowiska na kadencję 2024-2028 obejmują nowi prorektorzy. Rozpoczyna się także 4-letnia kadencja nowego 40-osobowego Senatu PK. 2 września br. podczas pierwszego posiedzenia Kolegium Rektorskiego PK rektor Andrzej Szarata podziękował za oddaną pracę na rzecz uczelni dotychczasowym prorektorom – prof. Dariuszowi Bogdałowi i prof. Jerzemu Zającowi oraz Pełnomocnikowi Rektora ds. Kształcenia dr inż. Otmarowi Vogtowi.
Nowe władze rektorskie PK: prof. Andrzej Szarata (rektor) oraz prorektorzy: dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK, dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK, dr inż. Marek Bauer, dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki. prof. PK
Nowi prorektorzy i ich kompetencje
Zgodnie z Zarządzeniem Rektora PK z dn. 30 sierpnia 2024 r. na stanowiska prorektorów kadencji 2024-2028 powołani zostali:
– dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK na Prorektora ds. Nauki
Do kompetencji Prorektora ds. Nauki należą sprawy związane z: koordynacją badań naukowych, rozwojem kadr, współpracą z podmiotami gospodarczymi, w szczególności w zakresie realizacji prac badawczych i wdrażania badań naukowych, współpracą z innymi uczelniami w zakresie wspólnych przedsięwzięć badawczych, transferem wiedzy i technologii, komercjalizacją wyników badań oraz wykonywaniem ekspertyz, ochroną własności intelektualnej pracowników uczelni, nadzorem nad realizacją projektów badawczych, dydaktycznych i rozwojowych, infrastrukturalnych, krajowych i międzynarodowych, konferencjami naukowymi: krajowymi i zagranicznymi, przeprowadzaniem procedur związanych z nadawaniem godności honorowych PK, nadzorem nad Szkołą Doktorską PK, prowadzeniem procedury związanej z nagrodami w zakresie osiągnięć naukowych i rozwoju kadry oraz pucharem dla Wydziałów PK prof. I. Stella-Sawickiego, koordynacją współpracy z Fundacją Rodziny Engelów.
– dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK na Prorektora ds. Kształcenia i Współpracy z Zagranicą
Do kompetencji Prorektora ds. Kształcenia i Współpracy z Zagranicą należą sprawy związane z: nadzorem nad zasadami kształcenia i realizacją procesu dydaktycznego na studiach I i II stopnia, nadzorem nad procesem tworzenia studiów i zaprzestania prowadzenia studiów oraz uchwalaniem programów studiów, w tym studiów prowadzonych we współpracy z jednostkami zagranicznymi, koordynacją procesu kształcenia na PK, nadzorem nad Wewnętrznym Systemem Zapewniania Jakości Kształcenia, współpracą PK z instytucjami dokonującymi akredytacji kierunków studiów, współpracą PK z uczelniami w ramach programu ERASMUS, MOSTECH, Stars EU, organizacją rekrutacji na studia I i II stopnia, organizacją rekrutacji cudzoziemców na studia, studia podyplomowe i inne formy kształcenia, współpracą PK ze szkołami średnimi i podstawowymi, współpracą PK z podmiotami realizującymi badania lekarskie kandydatów na studia i studentów narażonych na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia, nadzorem nad studiami podyplomowymi i innymi formami kształcenia, e-learningiem, nadzorem nad rozliczaniem godzin dydaktycznych, uwierzytelnianiem dokumentacji przebiegu studiów lub studiów podyplomowych do obrotu prawnego z zagranicą, utrzymywaniem i rozszerzaniem współpracy międzynarodowej w zakresie dydaktyki, prowadzeniem umów dotyczących współpracy międzynarodowej, nadzorem nad całokształtem działalności międzynarodowej, przyjmowaniem oficjalnych gości PK, wyjazdami zagranicznymi pracowników, przynależnością do organizacji międzynarodowych zrzeszających uczelnie.
– dr inż. Marek Bauer na Prorektora ds. Studenckich
Do kompetencji Prorektora ds. Studenckich należą sprawy związane z: stypendiami i innymi świadczeniami dla studentów i doktorantów, opłatami za studia i inne usługi edukacyjne, kredytami i pożyczkami studenckimi, sprawami dyscyplinarnymi studentów i doktorantów, zapewnieniem dostępności dla osób ze szczególnymi potrzebami, współpracą z samorządem studentów, samorządem doktorantów, nadzorem nad organizacjami studenckimi i organizacjami doktorantów, w tym kołami naukowymi, działalnością sportową i kulturalną studentów, nadzorem nad realizacją krajowych i międzynarodowych projektów studenckich, współpracą z Osiedlem Studenckim PK oraz koordynacją spraw studenckich na Osiedlu Studenckim PK, rozpatrywaniem wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy i podejmowaniem decyzji dotyczących toku studiów, nadzorowaniem przekazywania informacji oraz udzielania pomocy studentom i absolwentom PK w wejściu i funkcjonowaniu na rynku pracy.
– dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK na Prorektora ds. Ogólnych
Do kompetencji Prorektora ds. Ogólnych należą sprawy związane z: współpracą z podmiotami otoczenia społeczno-gospodarczego, nadzorem nad pracami inwestycyjnymi i remontowymi, formułowaniem długoterminowych zadań inwestycyjnych, rozwojem bazy dydaktycznej i badawczej, wykorzystaniem i rozbudową infrastruktury PK, współpracą z wydziałami PK i jednostkami spoza PK w zakresie rozwoju bazy materialnej uczelni, działalnością wydawniczą, współpracą z Krakowskim Parkiem Technologicznym, nadzorem nad Akopol Sp. z o.o., i Zakładem Produkcji Doświadczalnej CEBEA Sp. z o.o., nadzorem nad pracą Działu Poligrafii, nadzorem nad procedurą przyznawania odznaczeń uczelnianych i państwowych, procedurą przyznawania nauczycielom akademickim nagród ministra, premiera i rektora PK, organizacją systemu biblioteczno-informacyjnego i ewidencji publikacji pracowników PK.
Kanclerzem Politechniki Krakowskiej jest mgr inż. Agnieszka Kostecka-Stec, kwestorem mgr Dorota Majewska, dyrektorem Biura Strategii i Rozwoju mgr Justyna Bulińska, dyrektorem IT mgr inż. Mariusz Kwinta-Pudełko.
Nowy Senat PK i Uczelniana Rada ds. Kształcenia
Wraz z nowym rektorem oraz prorektorami rozpoczyna się także kadencja nowego Senatu PK. Zasiada w nim 40 senatorów: 20 nauczycieli akademickich zatrudnionych na stanowiskach profesora i profesora uczelni, 10 pozostałych nauczycieli akademickich, 8 studentów i doktorantów, 2 pracowników niebędących nauczycielami akademickimi.
Skład Senatu Politechniki Krakowskiej w kadencji 2024-2028
1 września 2024 r. działanie rozpoczęła też nowo powołana przez rektora PK Zarządzeniem z 30 sierpnia 2024 r. Uczelniana Rada ds. Kształcenia, ciało doradcze Prorektora ds. Kształcenia i Współpracy z Zagranicą. W skład Rady powołani zostali: dr inż. Piotr Beńko, prof. PK (przewodniczący), dr inż. Daniel Grzonka, dr hab. inż. Agnieszka Leśniak, prof. PK, mgr Anna Pawlik, dr inż. arch. Maciej Skaza, dr inż. Stanisław Walczak, prof. PK.
Do zadań Rady należy: inicjatywa legislacyjna w zakresie wewnętrznych aktów normatywnych dotyczących spraw kształcenia, w tym m. in: opracowywanie propozycji warunków, trybu oraz sposobu przeprowadzania rekrutacji, opracowywanie propozycji procedur Wewnętrznego Systemu Zapewnienia Jakości Kształcenia i zmian w tych procedurach, określanie zasad tworzenia kierunków studiów; opiniowanie programów studiów dla nowotworzonych kierunków studiów, studiów podyplomowych oraz zmian w ww. programach; przygotowywanie wytycznych do realizacji nowych metod kształcenia; przedstawianie wytycznych do okresowej oceny nauczycieli akademickich w zakresie działalności dydaktycznej; inicjowanie działań mających na celu podnoszenie kwalifikacji dydaktycznych nauczycieli akademickich; monitorowanie, wspólnie z Prorektorem ds. Kształcenia i Współpracy z Zagranicą, realizacji Strategii Rozwoju PK w zakresie kształcenia. Nadzór nad funkcjonowaniem Rady sprawuje Prorektor ds. Kształcenia i Współpracy z Zagranicą.
Prof. Dariusz Bogdał i prof. Jerzy Zając oraz dr inż. Otmar Vogt odebrali od rektora PK prof. Andrzeja Szaraty listy z podziękowaniem za pracę na rzecz PK
Fot. Jan Zych
W poniedziałek 2 września odbyło się pierwsze posiedzenie Kolegium Rektorskiego nowej kadencji. Uczestniczyli w nim także kończący pracę na stanowiskach prorektorskich prof. Dariusz Bogdał i prof. Jerzy Zając oraz Pełnomocnik Rektora ds. Kształcenia dr inż. Otmar Vogt. – Serdecznie Wam dziękuję za oddaną pracę na rzecz uczelni, proszę o dalsze wspieranie naszych działań, dzielenie się Waszą nieocenioną wiedzą i doświadczeniem – mówił wręczając specjalne listy z podziękowaniem rektor prof. Andrzej Szarata.
Uczestnicy pierwszego posiedzenia Kolegium Rektorskiego PK nowej kadencji, od lewej: mgr Justyna Bulińska, dyrektor Biura Strategii i Rozwoju, inż. Mateusz Dąbrowski – przewodniczący Parlamentu Samorządu Studenckiego PK, prof. Jerzy Zając – dotyczasowy prorektor ds. kształcenia i współpracy, dr inż. Otmar Vogt – dotychczasowy Pełnomocnik Rektora ds. Kształcenia, prof. Dariusz Bogdał – dotyczasowy prorektor ds. nauki, rektor PK prof. Andrzej Szarata, dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK – nowa prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą, dyrektor IT mgr inż. Mariusz Kwinta-Pudełko,dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK – nowa prorektor ds. nauki, mgr Dorota Majewska – kwestor PK, mgr inż. Agnieszka Kostecka-Stec – kanclerz PK, mgr inż. Jakub Zielonka – przewodniczący Samorządu Doktorantów PK. Ze względu na obowiązki służbowe w posiedzeniu nie mogli uczestniczyć prorektorzy Marek Bauer i Tomasz Kapecki. /Fot. Jan Zych
(m)
Zobacz także:
Sylwetka Rektora Politechniki Krakowskiej – prof. Andrzeja Szaraty
Sylwetki prorektorów PK w kadencji 2024-2028
Inż. Marta Tyrka, przewodnicząca Parlamentu Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej, została wybrana ekspertką Polskiej Komisji Akredytacyjnej (PKA).
Inż. Marta Tyrka jest absolwentką budownictwa na Wydziale Inżynierii Lądowej, a także studentką kierunku inżynieria środowiska na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki. Od 1 grudnia 2021 r. pełni funkcję Przewodniczącej SSPK. W poprzedniej kadencji Parlamentu Samorządu Studenckiego PK przewodniczyła Komisji Promocji i Mediów. Jest także członkinią Senatu Politechniki Krakowskiej oraz członkinią Rady Uczelni.
Aby dołączyć do Zespołu ekspertów ds. studenckich Polskiej Komisji Akredytacyjnej, Marta musiała przejść czteroetapowy proces rekrutacyjny i wykazać się wiedzą merytoryczną dotyczącą szkolnictwa wyższego, znajomością podstawowych zagadnień organizacyjnych i prawnych funkcjonowania szkół wyższych (w szczególności w zakresie toku studiów oraz praw i obowiązków studenta) oraz podstawowych zagadnień z zakresu jakości kształcenia.
Do obowiązków studenckich ekspertów PKA należy przeprowadzanie ocen programowych w szkołach wyższych, formułowanie opinii odnoszących się do spraw studenckich – w szczególności w zakresie opieki nad studentami w procesie uczenia się i osiągania efektów kształcenia – oraz sporządzanie raportów powizytacyjnych.
Polska Komisja Akredytacyjna jest niezależną instytucją działającą na rzecz doskonalenia jakości kształcenia. Do jej zadań należy m.in.: dokonywanie ocen programowych i instytucjonalnych, wydawanie opinii o jakości kształcenia, a także opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących szkolnictwa wyższego i nauki.
(JS)
Fot. Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej
{fastsocialshare}
W Karpaczu rozpoczęło się XXXIII Forum Ekonomiczne z szerokim udziałem Politechniki Krakowskiej, m.in. jako współorganizatora Forum Sztucznej Inteligencji. O kształceniu specjalistów w obszarze AI na początek 3-dniowych obrad dyskutowali rektorzy czołowych polskich szkół wyższych, wśród nich prof. Andrzej Szarata, rektor PK. W Strefie Politechniki Krakowskiej eksperci uczelni oraz goście paneli PK – wybitne osobowości nauki, medycyny, biznesu, samorządów i przemysłu - dyskutowali o cyberbezpieczeństwie oraz sztucznej inteligencji w medycynie i procesie projektowym. Ważnym tematem pierwszego dnia obrad było także miasto – dostępne, zielone i komfortowe dla mieszkańców.
Niezwykła aktualność i wszechobecność tematyki sztucznej inteligencji w wielu dziedzinach nauki, przemysłu i życia zaowocowała organizacją w Karpaczu osobnego Forum AI, specjalnej platformy dla wymiany wiedzy i doświadczeń ekspertów tej problematyki. Program Forum AI powstał dzięki współpracy Ministerstwa Cyfryzacji z czołowymi polskimi uczelniami, w tym Politechniką Krakowską.
Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata w dyskusji otwierającej Forum Sztucznej Inteligencji podczas Forum Ekonomicznego w Karpaczu / Fot. Jan Zych
W panelu inaugurującym Forum AI o strategiach, wyzwaniach i sukcesach w kształceniu przyszłych liderów AI rozmawiali przedstawiciele polskich uczelni: rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, prof. Alojzy Z. Nowak – rektor Uniwersytetu Warszawskiego, prof. Jerzy Lis – rektor Akademii Górniczo-Hutniczej, prof. Arkadiusz Wójs – rektor Politechniki Wrocławskiej oraz dr inż. Jarosław Homa, zastępca dyrektora Centrum Cyberbezpieczeństwa Politechniki Śląskiej. Forum AI otworzyli Dariusz Standerski, sekretarz Stanu w Ministerstwie Cyfryzacji oraz Zygmunt Berdychowski, przewodniczący Rady Programowej Forum Ekonomicznego Fundacji Instytut Studiów Wschodnich. Forum. – Cieszę się, że możemy rozmawiać o sztucznej inteligencji razem z wiodącymi polskimi uczelniami, razem z najlepszymi ekspertkami i ekspertami różnych dziedzin tej ważnej technologii. W ostatnim czasie powiedziano o niej już tyle, że najwyższa pora to uporządkować. Powiedziano o niej, że jest największym zagrożeniem dla ludzkości i największą szansą dla niej. Dobrze wiemy, że nie jest ani jednym, ani drugim. Dlatego tak ważne, są dyskusje na Forum AI, żebyśmy mogli w sposób rozsądny i analityczny ocenić jakie są szanse i zagrożenia z nią związane. Dziś przedmiotem dyskusji nie jest czy ją wdrażać, tylko jak to robić, jak przyśpieszyć proces wdrażania AI, m.in, po to, by wykorzystać polski potencjał, podnieść naszą produktywność i konkurencyjność – mówił wiceminister Standerski.
Punktem wyjścia do dyskusji o kształceniu był raport „Zatrzymać najlepszych – trendy w kształceniu w obszarze sztucznej inteligencji na poziomie doktoranckim”. W rozmowie rektorów podkreślono wybitne talenty młodych polskich kadr – osób, które podejmują studia na kierunkach informatycznych i odnoszą światowej klasy sukcesy, a potem z dużymi osiagnięciami budują swoje biznesy. – Wrocław, Kraków, Poznań, Warszawa to ośrodki, które kształcą informatyków rozchwytywanych na całym świecie – mówił rektor UW Alojzy Nowak, przedstawiając warszawską ścieżkę rozwoju badań w obszarze AI.
Prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki, przedstawiał krakowskie doświadczenia. – Sztuczna inteligencja jest podstawowym narzędziem pracy wykorzystywanym w pracach inżynierskich, magisterskich czy doktorskich na naszej uczelni. Kładziemy duży nacisk na stwarzanie dobrych warunków do kształcenia informatyków, chcemy zbudować dla Wydziału Informatyki i Telekomunikacji nową siedzibę. Będziemy rozwijać naszą infrastrukturę i zasoby kadrowe. Jeszcze do niedawna był kłopot z pozyskaniem specjalistów, chętnych do pracy na uczelniach, bo pochłaniał ich rynek. Teraz to się zmienia, wraca zainteresowanie specjalistów pracą w sektorze akademickim Pojawienie się AI – w mojej opinii – odegrało tu rolę. Dziś to narzędzie powszechnie wykorzystywane do interdyscyplinarnych prac naukowych i projektowych. Spektakularne efekty osiągają przy jej wykorzystaniu np. nasi naukowcy z Wydziału Architektury. Właściwie w każdym obszarze badawczym sztuczna inteligencja jest dziś u nas obecna – mówił rektor Szarata.
Uczestnicy debaty wskazywali wagę współdziałania w obszarze badań i wykorzystania AI, choćby takiego jakim jest wspólna inicjatywa ministerstwa i uczelni wyrażona w organizacji Forum AI. Może ona służyć także zwiększeniu udziału kobiet w pracach badawczych poświęconych AI. Jak zgodnie podkreślali uczestnicy debaty, kobiet w tym obszarze nauki jest ich zdecydowanie za mało, choć na uczelniach technicznych studiują z powodzeniem i sukcesami. – Aby tak się stało musimy dokonać systemowych zmian w edukacji przedmiotów ścisłych chłopców i dziewczynek już na etapie szkoły podstawowej. Współpracujemy z Fundacją Newag w projektach służących wyrównywaniu szans dzieci w tym obszarze i obserwujemy jak spektakularne daje to efekty. Dziewczynki i chiopcy z równym powodzeniem mogą zdobywać matematyczne kompetencje. Grzech pierworodny, popełniony na tym wczesnym etapie edukacji, skutkuje na dalszych etapach kształcenia – podkreślał rektor Szarata.
W ramach Forum AI w pierwszym dniu obrad w Karpaczu w Strefie Politechniki Krakowskiej odbyły się także panele: Cyberbezpieczeństwo – możliwości dla nauki i przedsiębiorców, moderowany przez dr inż. Grzegorza Gancarzewicza, „Sztuczna inteligencja – zagrożenie czy szansa dla służby zdrowia” oraz „Technologia AI monitorująca parametry życiowe”, prowadzone przez dziekana Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK dr hab. inż. Pawła Pławiaka,prof. PK, a także debaty „Sztuczna inteligencja w zakresie ilustracji procesu projektowego” z udziałem ekspertów Wydziału Architektury PK oraz „Zielona transformacja w miastach i regionach – jak dbać o środowisko i poprawić komfort życia mieszkańców” (moderowana przez dr inż. Tomasza Jeleńskiego z Międzynarodowego Centrum Kształcenia).
Eksperci Politechniki Krakowskiej uczestniczyli także w Karpaczu w innych ważnych panelach dyskusyjnych. O bezpieczeństwo danych w erze autonomicznych pojazdów m.in. wspólnie z rektorem AGH prof. Jerzym Lisem dyskutował rektor PK prof. Andrzej Szarata. Wziął także udział w niezwykle ciekawej dyskusji poświęconej perspektywom rozwoju małych reaktorów modułowych w Polsce.
W panelu pt. „Czy jest nam potrzebne miasto 15-minutowe” ważny głos w dyskusji (z udziałem m.in. wiceprezydenta Krakowa Stanisława Mazura) zabrał prorektor PK dr inż. Marek Bauer (więcej o panelu)
Politechnika Krakowska w tym roku zorganizowała w Karpaczu aż 30 paneli dyskusyjnych o bogatym wachlarzu tematów. Większość z nich odbędzie się w AI Forum – Strefa Politechniki Krakowskiej. Nowocześnie zaaranżowana strefa PK jest licznie odwiedzana i cieszy się dużym zainteresowaniem gości Forum w Karpaczu. Sprzyja panelowym dysputom i indywidualnym spotkaniom networkingowym. Przed nowoczesnymi ekranami LED są miejsca dla widowni, biorącej udział w panelach. Za nimi przgotowano zaś wygodne miejsca do siedzenia i swobodnych rozmów “w kuluarach”. Dla osób odwiedzających Strefę przewidziane są zrobotyzowane atrakcje przygotowane we współpracy z firmą Astor. Cała przestrzeń jest utrzymana w nowoczesnej, loftowej stylistyce – w charakterystycznym dla Politechniki niebieskim kolorze – uzupełnionej klimatycznym oświetleniem. Strefę PK odwiedzają przedstawiciele biznesu, samorządów, politycy, dziennikarze, eksperci branżowi. Spotykają tu specjalistów ze wszystkich wydziałów PK oraz jednostek pozawydziałowych uczelni. W sumie reprezentacja PK w Karpaczu liczy ponad 70 osób.
Więcej o Forum w Karpaczu, w tym szczegółowy harmonogram i opis paneli przygotowanych przez Politechnikę – na stronie forum-ekonomiczne.pk.edu.pl
Galeria zdjęć z 1. Dnia Forum Ekonomicznego w Karpaczu
Zdjęcia: Jan Zych
Ruszyła czwarta edycja Konkursu na Projekty Studenckie koordynowanego przez FutureLab PK. Studenci – indywidualnie lub w grupach – mogą zgłaszać swoje projekty do 10 grudnia br. Celem konkursu jest wspieranie uzdolnionych i kreatywnych studentów Politechniki Krakowskiej w realizacji pomysłów naukowych poprzez finansowanie, promowanie i popularyzację ich osiągnięć.
FutureLab PK jest jednostką uczelni, działającą od 2019 r. Do jej zadań należy m.in. wspieranie i promowanie działalności naukowo-projektowej studentów Politechniki Krakowskiej, koordynacja działań związanych z organizacją studenckich grup projektowych, organizacja wydarzeń promujących i upowszechniających działalność i osiągnięcia naukowe studentów PK, współpraca z otoczeniem społeczno-gospodarczym, współpraca z wydziałami i innymi jednostkami uczelni oraz organizacjami w zakresie wspierania działalności naukowej studentów i promocji ich osiągnięć.
W ubiegłym roku do finansowania zostało zakwalifikowanych 19 projektów ze wszystkich wydziałów Politechniki. Łączna kwota finansowego wsparcia wyniosła 470 tys. zł. Grant otrzymał m.in. projekt nowych rozwiązań dla protez kończyn górnych drukowanych w 3D technologią MJF (współpraca z Glaze Prosthetics), systemy transdermalne z personalizowaną dawką substancji terapeutycznej w leczeniu nekrozy oraz „Lizard” – projekt pojazdu zasilanego energią elektryczną przeznaczonego dla osób z niepełnosprawnościami jeżdżących na wózkach inwalidzkich.
Zgłoszenia do tegorocznej edycji konkursu można dokonać poprzez wypełnienie specjalnego formularza i dostarczenie go w terminie do FutureLab. Skan można przesłać na trzy sposoby: pocztą elektroniczną na adres e-mail Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.; pocztą tradycyjną (adres korespondencyjny: FutureLab PK, ul. Warszawska 24, 31-155 Kraków); pocztą wewnętrzną poprzez w kancelarię Politechniki Krakowskiej (budynek główny, kampus przy ul. Warszawskiej 24). Do formularza zgłoszeniowego należy dołączyć harmonogram realizacji projektu wraz z preliminarzem wydatków. W przypadku składania dokumentów w wersji papierowej preliminarz wydatków należy dosłać drogą elektroniczną (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.). Grupy projektowe zgłaszające się do udziału w konkursie mogą składać się ze studentów dowolnych wydziałów, kierunków i roczników.
Złożone wnioski będzie oceniać Rada Naukowa FutureLab – składająca się z przedstawicieli 8 wiodących dyscyplin naukowych, wokół których prowadzona jest działalność badawcza na PK – wraz z przedstawicielem FutureLab, a także przedstawicielami otoczenia społeczno-gospodarczego.
Jury konkursowe przy ocenie projektów będzie brać pod uwagę przede wszystkim realizowaną lub zadeklarowaną współpracę z otoczeniem społeczno-gospodarczym na etapie realizacji projektu, a także zdefiniowany cel projektu, studium wykonalności i możliwość praktycznego wykorzystania wyników projektu, innowacyjność i oryginalność pracy, nowatorskie podejście do zagadnienia oraz zakres przeprowadzonego projektu i przyjętą metodologię.
Regulamin konkursu na projekty studenckie, formularz zgłoszeniowy, harmonogram realizacji projektu oraz wszystkie niezbędne informacje na stronie internetowej: futurelab.pk.edu.pl.
(JS)
{fastsocialshare}
Jak wygląda miasto dostępne? Czy obecne centra miast i budynki są dobrze projektowane – z myślą nie tylko o estetyce, ale też komforcie ludzi z nich korzystających? Takie m.in. pytania zadały sobie studentki Architektury Politechniki Krakowskiej. Ich odpowiedź to “Poligon dostępności” czyli ścieżka edukacyjna będąca kompendium informacji dla architektów na temat największych i najczęstszych przeszkód infrastrukturalnych, jakie napotykają osoby z niepełnosprawnościami. Projekt powstał w ramach Koła Naukowego Projektowania Zrównoważonego Politechniki Krakowskiej przy wsparciu Studenckiego Laboratorium Innowacji FutureLab PK.
Głównym założeniem “Poligonu dostępności” było stworzenie przestrzeni edukacyjnej w formie swoistego toru przeszkód, na którym studenci w ramach zajęć mogliby sprawdzić, które rozwiązania poprawiają, a które pogarszają korzystanie z projektowanej przestrzeni. Studentki oraz jeden student architektury – Anna Zagórska, Antonina Wójtowicz, Weronika Żuławska (absolwentki PK, które zapoczątkowały projekt), Wiktoria Sitko, Amelia Buda, Jakub Potoniec (III rok), Angelika Szydłowska, Anna Michalik, Emilia Sitek, Gabriela Rotter, Karolina Świdzińska oraz Zuzanna Rosa (II rok) – chcieli pokazać, że doświadczanie trudności w korzystaniu z określonej przestrzeni nie tylko wskaże na problem braku dostępności wielu obiektów i budynków, ale przede wszystkim uwrażliwi na wielopłaszczyznowość tematu projektowania uniwersalnego.
– Wierzymy, że doświadczenie problemu w realnej sytuacji wywiera większy wpływ niż tylko teoria usłyszana w sali wykładowej. Ponadto poprzez uczestnictwo w różnego rodzaju wydarzeniach wraz z naszym projektem chciałyśmy przyczynić się do ogólnego uświadamiania społeczeństwa, iż brak właściwej infrastruktury – w tym odpowiedniej nawierzchni – może uniemożliwiać osobom o specjalnych potrzebach pełne korzystanie z życia społecznego, kulturalnego i rekreacyjnego – mówi przewodnicząca projektu “Poligon dostępności” Wiktoria Sitko, studentka III roku architektury PK.
Aktualne problemy i jak je rozwiązać
Autorki projektu rozpoczęły prace nad nim od badań obecnych potrzeb i trudności osób z niepełnosprawnościami w poruszaniu się po przestrzeni miejskiej. – Odbyłyśmy rozmowy z ekspertami w dziedzinie dostępności. W celu uzyskania większej liczby odpowiedzi z tego zakresu prowadziłyśmy również ankiety internetowe, które miały na celu pozanie szerszej perspektywy dotyczącej barier i wyzwań, z którymi osoby z różnymi niepełnosprawnościami muszą mierzyć się codziennie w warunkach miejskich – mówi Wiktoria Sitko. Wnioski z tych badań były bardzo ciekawe. Wskazywały m.in,. że inaczej na te same kwestie związane z szeroko rozumianą dostępnością patrzą osoby, które mają różne niepełnosprawności. Dla osoby niewidomej lub słabowidzącej krawężniki okazują się dodatkową pomocą w określaniu zmiany charakteru posadzki i przestrzeni, natomiast dla osób z trudnościami w poruszaniu już same różnice w wysokości posadzek stanowią poważną barierę przestrzenną.
Na podstawie badań powstały grafiki porównujące właściwe i niewłaściwe praktyki przy projektowaniu przestrzeni, w szczególności nawierzchni. Następnie powstał właściwy “Poligon”, czyli ścieżka składająca się z różnych typów podłoża w zależności od potrzeb i trudności osób z nich korzystających. Elementy “Poligonu” miały być lekkie, możliwe do samodzielnego szybkiego układania i składania oraz prostego przechowywania. Zespół przygotował symulacje realnych nawierzchni wewnętrznych i zewnętrznych (np. płytki chodnikowe, kostka brukowa, trawa) oraz nałożył je na kwadratowe formy sklejki o wymiarach 45×45 cm łączone w bazowy moduł składający się z czterech mniejszych form. Docelowo powstać może kilkanaście takich “płytek”, które pozwalają na swobodną aranżację przestrzeni ćwiczeń służącej do prób poruszania się np. jako osoba jeżdżąca na wózku inwalidzkim, osoba niewidoma czy turysta ciągnący ciężką walizkę.
– “Poligon dostępności” nigdy nie będzie wyglądał tak samo. Jednego dnia może symulować uliczki starego miasta i składać się tylko z kilkunastu płytek z kostką brukową. Kolejni studenci, chcący przeanalizować strefę wejścia w budynku, mogą natomiast stworzyć przestrzeń łączącą płyty chodnikowe z wewnętrznymi płytkami gresowymi i wycieraczkami. Możliwych kombinacji jest mnóstwo – mówi Wiktoria Sitko.
Gra warta świeczki
W projektowaniu architektonicznym dobór materiałów nawierzchni jest niezwykle istotny. Odpowiednio dobrane posadzki ułatwią użytkownikom poruszanie się. W przestrzeniach publicznych istotnym jest, aby były one zaprojektowane jako płaskie, równomierne oraz bez wystających elementów. Ułatwi to poruszanie się osobom na wózkach inwalidzkich, korzystającym z lasek, osobom starszym, ale też kobietom w szpilkach czy rodzicom z wózkami dziecięcymi. Tego rodzaju projektowanie minimalizuje ryzyko upadków i zapewnia większe bezpieczeństwo użytkownikom. Zespół projektowy “Poligonu dostępności” podkreśla, że aby osiągnąć ten cel, warto projektować nawierzchnie o właściwościach antypoślizgowych. Ten typ powinien być stosowany zwłaszcza w obszarach narażonych na wilgoć lub zmienne warunki atmosferyczne.
– Antypoślizgowe materiały nawierzchniowe poprawiają przyczepność, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim użytkownikom przestrzeni publicznych. Elementy infrastruktury takie jak krawężniki, schody czy nierówności nawierzchni, powinny być wyraźnie oznakowane. Jest to niezbędne, aby osoby niewidome lub słabowidzące mogły łatwo zidentyfikować i ominąć te przeszkody. Wykorzystanie kontrastowych kolorów oraz faktur na nawierzchniach poprawia ich wykrywalność – podkreśla Wiktoria Sitko.
Projekt “Poligon dostępności” – poza przedstawieniem wyzwań, z jakimi zmaga się wiele osób na co dzień przy korzystaniu z przestrzeni publicznych – ma za zadanie zwrócić uwagę na istotność doboru właściwych materiałów nawierzchni w projektach. Dobór ten nie powinien wynikać jedynie z koncepcji czy estetyki, a być świadomym wyborem architekta, biorącym pod uwagę potrzeby wszystkich potencjalnych użytkowników danego miejsca. Projekt ma na celu uświadomienie przyszłym i obecnym architektom jakie przeszkody mogą nieść za sobą ich wybory projektowe. Dzięki prezentowaniu “Poligonu” studentom, można pozytywnie wpłynąć na ich przyszłe projekty. Zarówno te studenckie, jak i przede wszystkim te, które powstaną w ramach przyszłej pracy zawodowej.
Od szczegółu do ogółu
Kwestie związane z dostępnością, uniwersalnością, inkluzywnością i zrównoważonym projektowaniem budynków czy planów urbanistycznych są na studiach architektonicznych Politechniki Krakowskiej poruszane i podkreślane od samego ich początku. Osoby, które potem zaangażowały się w projekt “Poligonu” czuły jednak pewien niedosyt – Spocznik na 1,5 m, pochylnia nachylona 6% bez zadaszenia, 8% pod zadaszeniem, nawierzchnia bezpieczna, “podaj wymiary pochylni dla osób niepełnosprawnych” i tak dalej. Wszystkie te pojęcia – jakkolwiek bardzo słuszne – zdawały się być w dużej mierze jedynie przekazywaną teorią, informacjami i przepisami prawnymi do których my, studenci i studentki, przyszłe osoby projektujące budynki i przestrzenie, miałyśmy się stosować – wspomina Wiktoria Sitko. Pogłębić tę wiedzę pomogła praca naukowa w ramach KN Projektowania Zrównoważonego w Katedrze Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego pod opieką prof. dr hab. inż. arch. Justyny Kobylarczyk oraz dr hab. inż. arch. Patrycji Haupt, prof. PK. Pierwsze prototypy ścieżki powstały w siedzibie Studenckiego Laboratorium Innowacji FutureLab PK.
Projekt został zaprezentowany w ramach różnych wydarzeń organizowanych nie tylko przez Politechnikę Krakowską, ale również innych organizatorów np. Urząd Miasta Krakowa. “Poligon” można było też oglądać w ramach Festiwalu Nauki i Sztuki w Krakowie w dniach 16-18 maja 2024. W budynku Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej odwiedzający mogli przetestować przykładowy “tor przeszkód” oraz inne urządzenia, które pokazują w jaki sposób funkcjonują osoby z niepełnosprawnościami w przestrzeni miejskiej. Dużym osiągnięciem projektu było również zakwalifikowanie do Uczelnianej Sesji Kół Naukowych 2024. Zaprezentowaną w ramach tego wydarzenia planszę można wciąż oglądać przed budynkiem Wydziału Architektury na terenie kampusu PK przy ulicy Warszawskiej.
Fot. Zespół projektowy „Poligonu dostępności”
(jp)
{fastsocialshare}
Po raz kolejny zainaugurowaliśmy akcję „Mikołajki – Studenci Dzieciom”, organizowaną przez Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej i Radę Osiedla Domów Studenckich PK. W tym roku w przedsięwzięcie zaangażowało się ponad 80 studenckich wolontariuszy. Oficjalne rozpoczęcie akcji odbyło się 7 listopada, o godz. 12.00 pod pomnikiem Tadeusza Kościuszki na politechnicznym dziedzińcu.
W tym roku studenci z PK zbierają fundusze na zakup prezentów oraz potrzebnych artykułów (np. ręczników, pościeli, naczyń, środków chemicznych, artykułów papierniczych, środków higieny osobistej) dla ponad 160 podopiecznych z ośrodków opiekuńczo-wychowawczych z Małopolski.
Koordynatorką tegorocznej akcji jest Kinga Wojciechowska: – Warto zaznaczyć, że wspieramy nie tylko samych podopiecznych ale także dołożymy wszelkich starań aby móc wesprzeć ogół wszystkich placówek, aby niczego nie brakowało.
Wolontariuszy będzie można spotkać na terenie uczelni (będą m.in. odwiedzać sale wykładowe na wydziałach), a także na terenie Osiedla Akademickiego Politechniki Krakowskiej. Puszki na datki zostaną także umieszczone w pomieszczeniach administracyjnych:. dziekanatach i sekretariatach.
Akcja „Mikołajki – Studenci Dzieciom” organizowana jest przez Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej i Radę Osiedla Domów Studenckich PK od 1987 r., kiedy to mieszkańcy akademików przy ul. Skarżyńskiego po raz pierwszy przygotowali prezenty mikołajkowe dla dzieci swoich kolegów i koleżanek z akademika „Rumcajs”.
– „Mikołajki – Studenci Dzieciom” to wydarzenie, które w tym roku ma 35. rocznicę. Jest to moim zdaniem coś wspaniałego, ponieważ nieprzerwanie od tylu lat Politechnika Krakowska wspiera poszczególne placówki opiekuńczo-wychowawcze – mówi Kinga Wojciechowska – Wiem, że teraz jest bardzo wyjątkowy i ciężki czas, ze względu na wiele sytuacji niezależnych od Nas. To powoduje wiele obaw, ale w stu procentach motywuje mnie myśl, że 162 tegorocznych podopiecznych może mieć Mikołajki, których nigdy nie zapomną. Dla mnie uśmiech tych dzieci będzie największą nagrodą.
Studenci Politechniki Krakowskiej w tym roku chcą pomóc aż 10 placówkom. Do 29 listopada będą zbierać fundusze dla: Domu Dziecka „Dworek Marzeń” w Olkuszu, Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu socjalizacyjnego „Perspektywa” w Bochni, Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu socjalizacyjnego w Kłaju, Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej w Radoczy, Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego im. Poczty Polskiej w Skawinie, Jednostki Wpierającej Rodzinę – Dąbrowa Tarnowska, Domu Dziecka „Pomocna Dłoń” w Olkuszu, Domu Dziecka nr 1 w Jasieniu, Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu socjalizacyjnego „Azymut” w Bochni, Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej „Spokojna Przystań” w Miękini.
Podobnie jak w ub. roku, można przygotować paczkę samemu lub w grupie koleżeńskiej (studenckiej, pracowniczej). Szczegóły wkrótce na fanpage’u akcji.
– Mimo że akcja dopiero się rozpoczyna, to już mogę stwierdzić, że Politechnika Krakowska ma niesamowitych studentów-wolontariuszy, którzy zawsze i wszędzie są chętni do pomocy – podkreśla koordynatorka akcji.
Zachęcamy do śledzenia informacji o akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom” na Facebooku.
(JS)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Sztuczna inteligencja nigdy nie zastąpi innowacyjności oraz kreatywności oferowanych przez wykształconą i wyszkoloną kadrę inżynierską. Taka idea przyświecała pierwszemu międzynarodowemu BootCamp’owi, który zorganizował Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej przy wsparciu firmy ABB. Uczestnicy i uczestniczki realizowali projekty, rozważali relacje między nauką i biznesem oraz dowiedzieli się co to znaczy praca w przemyśle 4.0. W wydarzeniu wzięli udział studenci oraz studentki z Polski, zagranicy oraz ci odbywający podwójne studia na Akademii Górniczo-Hutniczej i Politechnice Krakowskiej.
BootCamp w skrócie to kilkudniowe spotkania i warsztaty w międzynarodowym gronie, podczas których dochodzi do wymiany wiedzy a także realizowane są projekty naukowe. Zasadniczym celem obozu było przygotowanie jednego z dwóch projektów warsztatowych. Osoby uczestniczące zostały podzielone na dwie grupy. Pierwsza miała za zadanie zaprojektować inteligentną ławkę, która musiała posiadać kilka funkcjonalności. Między innymi ładowanie telefonu przy pomocy odnawialnych źródeł energii (na przykład za pomocą umieszczonych w niej paneli fotowoltaicznych). Drugi projekt to miała być stacja do ładowania pojazdów elektrycznych.
Oba projekty musiały być opracowane w taki sposób, aby były gotowe do potencjalnej komercjalizacji. W czasie trwania obozu grupy stworzyły koncepcje swoich pomysłów. Było to de facto pierwsze spotkanie z procesem wypracowania projektu komercyjnego więc celem nadrzędnym było wprowadzenie uczestników w temat realizacji konceptu będącego na styku pracy badawczej i pracy komercyjnej. Jednocześnie rozwijało to umiejętności miękkie z zakresu zarządzania projektem, autoprezentacji oraz pracy w międzynarodowym zespole interdyscyplinarnym. Udział w BootCamp’ie wzięło 25 osób, w tym studenci, studentki i kadra naukowa ze Słowacji, Turcji czy Izraela.
Wydarzenie tworzy platformy komunikacyjne między uczelniami z różnych krajów. Drugim aspektem jest technologia. Szczególny nacisk został położony na tematykę zielonych rozwiązań: energii odnawialnej, elektromobilności i inteligentnych budynków. Rozważano też relacje łączące naukę z biznesem. Szukano złotego środka pomiędzy innowacyjnością pomysłu a jego atrakcyjnością dla potencjalnych inwestorów. Nieocenionym partnerem w tym zakresie był współorganizator tegorocznego BootCamp’u czyli firma ABB.
– Zaangażowaliśmy się w BootCamp, ponieważ blisko współpracujemy z Politechniką Krakowską i często uczestniczymy w podobnych wydarzeniach. Zależy nam na popularyzowaniu nauki, a technologie mające pozytywny wpływ na środowisko tworzymy na co dzień. Poza tym bliska jest nam idea pracy w zróżnicowanych zespołach, w których każdy może mieć inne spojrzenie na ten sam problem badawczy czy na kontekst społeczny danego rozwiązania. I to również było widoczne podczas warsztatów – mówi Mirosław Bistroń, dyrektor ds. R&D biznesu Elektryfikacji, Korporacyjne Centrum Technologiczne ABB w Krakowie.
Jednym ze skutków współpracy Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej z ABB było pokazanie uczestniczkom i uczestnikom BootCamp’u laboratorium krakowskiej siedziby firmy oraz wysłuchania wykładu dotyczącego rozwoju sieci elektroenergetycznych – Od ponad 20 lat współpracujemy z krakowskimi uczelniami, a z czasem ta współpraca objęła również inne ośrodki, w tym uczelnie zagraniczne. Tylko na Politechnice Krakowskiej prowadzimy patronat nad dwoma kierunkami: infotroniką i inżynierią materiałową. W ramach wykładów pokazujemy, jak zarządzać energią, jak konfigurować zaawansowane urządzenia czy też chronić infrastrukturę przed cyberatakami – mówi Mirosław Bistroń.
W Krakowie ABB od lat posiada Centrum Materiałów Funkcjonalnych i Zaawansowanych Procesów Wytwarzania (CEFUMA), gdzie realizowane są projekty wspólnie ze studentkami i studentami Politechniki Krakowskiej. Od 2022 roku na Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej działa Rada Przedsiębiorców, która pomaga wydziałowi ożywić współpracę z otoczeniem społeczno-gospodarczym. W posiedzeniach uczestniczą przedstawiciele ABB. Doradzają władzom wydziałowym jak dostosować programy studiów w taki sposób, aby spełniały wymogi rynku. W Radzie zasiada również jeden z organizatorów BootCamp’u mgr inż. Jakub Zielonka, doktorant Katedry Inżynierii Elektrycznej – Sam pamiętam, że jeszcze będąc studentem Politechniki Krakowskiej, na zajęciach w ramach koła naukowego korzystaliśmy z urządzeń ABB. Jednak nie każdy wydział w innych miastach uniwersyteckich ma szczęście do partnerów biznesowych. Takiego partnera trzeba mieć po drugiej stronie, aby np. rozwinąć prototyp do poziomu komercyjnego produktu. Z tej perspektywy wydaje mi się, że w Polsce wciąż ta współpraca między nauką a biznesem nie jest tak zaawansowana, jak w zachodniej Europie – mówi.
Organizatorzy obozu naukowego BootCamp zgodnie przyznają, że w Polsce wciąż brakuje infrastruktury naukowej do kształcenia ekspertów i ekspertek w dziedzinach niezbędnych dla gospodarki przemysłu 4.0. Często brakuje należycie zmodernizowanych laboratoriów. Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej pod tym względem może się poszczycić dużym progresem, także w zakresie tworzenia nowych kierunków z programami nauczania dopasowanymi do potrzeb biznesu – statystyczny absolwent zna ogólne zasady działania systemów i urządzeń wykorzystywanych w nowoczesnych zakładach. Jeden będzie potrzebował 2 tygodni, aby się wdrożyć, inny miesiąca, ale obaj będą znać podstawy, które pozwolą im sprawnie poruszać się w nowym miejscu pracy – mówi Jakub Zielonka, który prowadzi zajęcia na Politechnice Krakowskiej od 3 lat.
Pierwszy BootCamp został przyjęty pozytywnie przez wszystkie strony, które w nim uczestniczyły. Organizatorzy są otwarci na kolejne edycje przy współpracy zarówno ponownie z ABB jak i innymi partnerami reprezentującymi biznes technologiczny. Jednocześnie podkreślają, że projekty wypracowywane na sukcesywnych obozach mogą wejść w fazę realizacji, jeśli będą dopracowane na tyle szczegółowo, aby móc na ich bazie tworzyć pierwsze prototypy.
(jp)
Fot. Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej
{fastsocialshare}
Co dokładnie dzieje się ze stalą nierdzewną podczas jej odkształceń, jakie zachodzą w temperaturze -269oC? To będzie przedmiotem badań dr inż. Rafała Schmidta – pracownika Katedry Mechaniki Stosowanej i Biomechaniki na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Narodowe Centrum Nauki w ramach konkursu MINIATURA 8 przyznało dr inż. Schmidtowi grant w wysokości blisko 50 tysięcy złotych na realizację projektu badawczego “Analiza wpływu prędkości odkształcenia na plastyczność stali austenitycznych w temperaturach kriogenicznych”. Wnioski z badań mogą pomóc projektować konstrukcje, które będą lepiej się sprawdzały w temperaturach bliskich zera absolutnego.
Celem projektu jest sprawdzenie w jakim zakresie i w jaki sposób prędkość odkształcenia wpływa na zjawiska zachodzące w ekstremalnie niskich temperaturach, co rozwinie zakres możliwości projektowania konstrukcji pracujących w takim środowisku. Takimi konstrukcjami są przykładowo akceleratory cząstek elementarnych, w których wykorzystuje się ciekły hel do chłodzenia magnesów nadprzewodzących. Innym przykładem są urządzenia do rezonansu magnetycznego, w których również znajdują się magnesy nadprzewodzące, aby możliwe było uzyskanie silnego pola magnetycznego.
Projekt polegać będzie na badaniach wpływu prędkości odkształcenia materiałów stosowanych w temperaturach kriogenicznych tj. stali nierdzewnych na zjawiska zachodzące w pobliżu zera absolutnego, a dokładnie na zjawisko nieciągłego płynięcia plastycznego oraz na wywoływaną odkształceniem plastycznym przemianę fazową. Nieciągłe płynięcie plastyczne to zjawisko występujące w materiałach obciążanych w bardzo niskich temperaturach (np. temperatura ciekłego helu -269oC). Polega na tym, że w materiale odkształcanym plastycznie występują nagłe spadki naprężenia przy stałym odkształceniu całkowitym. Zjawisko to występuje cyklicznie i takie spadki się regularnie powtarzają podczas odkształcania.
Przemiana fazowa to kolejne zjawisko, którym podlegają stale nierdzewne w niskich temperaturach. Polega na przebudowie sieci krystalicznej materiału w wyniku odkształceń plastycznych, czyli takich, po których materiał nie powróci do pierwotnego kształtu – Stale nierdzewne, którymi będę się zajmował mają strukturę austenityczną, która jest paramagnetyczna. Podczas przemiany fazowej powstaje nowa struktura martenzytyczna o innych parametrach, a w przypadku fazy martenzytu α’ posiada właściwości ferromagnetyczne, czyli oddziałuje z polem magnetycznym w którym się znajduje. Zjawisko transformacji fazowej w temperaturach kriogenicznych występuje bardzo intensywnie i wykazuje wyraźną lokalizację – mówi dr inż. Rafał Schmidt.
Metale wytwarzane w sposób konwencjonalny mają strukturę polikrystaliczną, czyli składają się z ziaren. Każde z nich składa się z uporządkowanej sieci atomów zwanej siecią krystaliczną. Transformacja fazowa polega na przebudowie tej sieci co wpływa na parametry materiału.
– Pod wpływem odkształcenia plastycznego atomy w sieci krystalicznej mogą zmienić swoje ułożenie. Tak się dzieje w przypadku stali nierdzewnych, których niektóre fragmenty sieci krystalicznej pod wpływem odkształceń plastycznych ulegają przemianie fazowej z austenitu o sieci regularnie ściennie centrowanej (fcc) na martenzyt o sieci regularnej przestrzennie centrowanej (bcc)– tłumaczy dr inż. Schmidt.
Zjawiska występujące w stalach nierdzewnych mają istotne znaczenie z uwagi na ich zastosowanie w temperaturach kriogenicznych. W większości przypadków takie niskie temperatury jak temperatura ciekłego helu są potrzebne do uzyskania nadprzewodnictwa w celu wytworzenia bardzo silnych pól magnetycznych.
W ramach projektu wykonane zostaną eksperymenty w ciekłym helu, które pozwolą na obserwację tych wszystkich zjawisk. Następnie – na podstawie otrzymanych wyników doświadczalnych i zaobserwowanych mechanizmów zachodzących w materiale – zaproponowany zostanie ich opis przy pomocy modelu matematycznego.
– Należy się spodziewać, że od pewnej prędkości odkształcenia zaniknie zjawisko nieciągłego płynięcia plastycznego oraz że zmiana prędkości odkształcenia wpłynie na charakter poszczególnych seracji – mówi dr inż. Schmidt. Seracja jest pojedynczym cyklem zjawiska nieciągłego płynięcia plastycznego, pojedynczym nagłym spadkiem naprężenia. Dodatkowo, podczas tego spadku naprężenia znacząco wzrasta temperatura w materiale, w miejscu, gdzie doszło do poślizgu materiału. Zmiana prędkości odkształcenia – co będzie przedmiotem badań podczas realizacji projektu – może spowodować, że spadki naprężenia będą mniejsze, ale będą występować z większą częstotliwością w stosunku do odkształceń plastycznych.
Grant na realizację badań został przyznany dr inż. Rafałowi Schmidtowi 24 lipca 2024 roku. Projekt rozpocznie się wraz z początkiem sierpnia tego roku i potrwa dwanaście miesięcy. Realizowany będzie w Centrum Badawczym – Laboratorium Ekstremalnie Niskich Temperatur Politechniki Krakowskiej. Dr inż. Schmidt był pierwszym wypromowanym doktorem Szkoły Doktorskiej Politechniki Krakowskiej.
(jp)
Na zdjęciach:
1. Kierownik projektu przy aparaturze badawczej / Fot. archiwum prywatne dr inż. Rafała Schmidta
2. Aparatura badawcza podczas testu / Fot. dr inż. Rafał Schmidt
3. Zamrożona próbka z czujnikami po wyjęciu z ciekłego helu / Fot. dr inż. Rafał Schmidt
{fastsocialshare}
Województwo Małopolskie i Politechnika Krakowska zacieśniają współpracę. 3 listopada br. porozumienie o prowadzeniu wspólnych projektów inżynierskich, programów badawczych i dydaktycznych m.in. w zakresie infrastruktury komunikacyjnej Małopolski podpisali wicemarszałek Łukasz Smółka oraz rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Białkiewicz. W wydarzeniu uczestniczyła także prof. PK Lucyna Domagała, prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej PK (ze strony uczelni będzie realizował umowę) oraz dyrektor Zarządu Dróg Wojewódzkich Katarzyna Węgrzyn-Madeja.
Podpisana dziś (3 listopada 2022 r.) ramowa umowa uczelni z województwem małopolskim dotyczy m. in. współpracy w zakresie prowadzenia badań naukowych oraz prac naukowych i naukowo-technicznych dotyczących stanu dróg i mostów w Małopolsce, nadzoru merytorycznego ekspertów Politechniki Krakowskiej nad istniejącą oraz planowaną infrastrukturą drogowo-mostową regionu, konsultacji specjalistycznych oraz wspólnych działań edukacyjnych, szkoleniowych i publikacyjnych. W ramach współpracy możliwe będzie również opracowanie wytycznych w zakresie wymagań dla przyszłych realizacji drogowych. Podpisana dziś umowa nawiązuje do zawartego w ubiegłym roku porozumienia w sprawie udziału małopolskich uczelni, w tym Politechniki Krakowskiej, w Radzie Naukowej ds. Strategicznych Kierunków Rozwoju Małopolski.
– Cieszę, że Politechnika Krakowska będzie mogła w jeszcze szerszym wymiarze wesprzeć rozwój Małopolski i bezpieczeństwo jej mieszkańców. Ramowa umowa z województwem małopolskim dotyczy m.in. szerokiego udziału naszych specjalistów w nadzorze nad infrastrukturą komunikacyjną regionu. Politechnika Krakowska, zwłaszcza Wydział Inżynierii Lądowej, ma światowej klasy ekspertów w obszarze inżynierii drogowej, mostowej i kolejowej. Ich ogromna wiedza i praktyczne doświadczenia będą na pewno cenną pomocą dla jednostek województwa, odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i trwałość infrastruktury drogowo-mostowej. Na współpracy skorzystają także nasi naukowcy i studenci, zyskując nowe tematy badawcze i możliwość uczestniczenia w rozwiązywaniu ciekawych problemów inżynierskich – mówił podczas uroczystego podpisania umowy w Urzędzie Marszałkowskim WM prof. Andrzej Białkiewicz, rektor Politechniki. Jak podkreślał służba społeczeństwu, zaangażowanie w sprawy Małopolski i Krakowa są wpisane w misję Politechniki Krakowskiej. – Realizujemy ją w sposób aktywny i twórczy. Bez cienia przesady mogę powiedzieć, że nie ma ważnych spraw regionu i Krakowa bez eksperckiego głosu Politechniki Krakowskiej – podkreślił rektor PK.
Wicemarszałek Małopolski Łukasz Smółka, który w imieniu województwa sygnował umowę, zaznaczał: – Województwo Małopolskie nieustannie dąży do usprawnienia rozwoju oraz utrzymania sieci dróg wojewódzkich. Nieprzypadkowo, największa pozycja w budżecie województwa przeznaczona jest na transport i drogownictwo. Wykorzystujemy w praktyce najnowsze osiągnięcia nauki oraz innowacyjne rozwiązania techniczne. Właśnie dlatego zawarte porozumienie jest dla nas niezwykle istotne.
Realizacją porozumienia, które ma przyczynić się m.in. do poprawy bezpieczeństwa oraz komfortu użytkowników małopolskich dróg, ze strony PK będzie się zajmował Wydział Inżynierii Lądowej PK. – Kadra naszego wydziału to liczna grupa ekspertów z różnych obszarów związanych z budownictwem. Dla realizacji właśnie zawieranej umowy największe znaczenie będzie miało doświadczenie i dorobek naukowy pracowników takich jednostek jak: Katedra Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu, Katedra Konstrukcji Mostowych, Metalowych i Drewnianych, a w szczególności Katedra Konstrukcji Żelbetowych i Sprężonych – podkreśliła prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK. – Eksperckie doświadczenie zawodowe oraz ogromna wiedza naszych naukowców związana z funkcjonowaniem infrastruktury drogowej i mostowej będą miały bezcenne znaczenie dla realizacji umowy, w tym zapewnienia bezpieczeństwa infrastruktury komunikacyjnej w Małopolsce.
Koordynatorem umowy na PK i jej inicjatorem jest dr inż. Piotr Gwoździewicz z Katedry Konstrukcji Żelbetowych i Sprężonych WIL PK, która od lat 50. ubiegłego wieku (wówczas pod nazwą Katedry Budownictwa Żelbetowego) nieprzerwanie bierze udział w rozwoju technologii konstrukcji sprężonych, zarówno na polu naukowym, jak i w obszarze jej wdrożeń. Pracownicy Katedry prowadzą także działania doradcze na potrzeby różnych podmiotów, m.in. zarządzających infrastrukturą drogową i mostową. – Obiekty mostowe są jednym z najbardziej istotnych rodzajów infrastruktury budowlanej, których trwałość i bezpieczeństwo nie znoszą kompromisów. Dla trafnej oceny stanu takich obiektów konieczna jest wiedza techniczna, inżynierska, szczegółowa znajomość zawiłości technologii, ale także znajomość szeregu zjawisk, które mogą mieć wpływ na procesy postępujące w konstrukcji. Opracowania i ekspertyzy poświęcone tematyce konstrukcji sprężonych autorstwa pracowników naszej katedry pozwalają wyjaśnić takie zjawiska. Stanowią także podstawę do podejmowania działań w zakresie utrzymania obiektów – wyjaśnia dr inż. Piotr Gwoździewicz. Stąd – jak podkreśla ekspert PK – płyną ważne korzyści z umowy o współpracy województwa i jego jednostek (w tym zwłaszcza Zarządu Dróg Wojewódzkich) z uczelnią: – Eksperci Politechniki wesprą procesy odpowiedniej oceny infrastruktury komunikacyjnej pod względem jej trwałości, bezpieczeństwa i działań koniecznych dla optymalnej eksploatacji. Z drugiej strony umowa o współpracy stworzy nam naukowcom możliwości potwierdzania w praktyce wyników dociekań badawczych opartych na modelach teoretycznych i badaniach w laboratorium. To ogromnie ważny krok i dla bezpieczeństwa infrastruktury w Małopolsce, i dla postępu wiedzy w dziedzinie inżynierii lądowej.
(mas)
Na zdjęciach, 1) wicemarszałek Łukasz Smółka oraz rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Białkiewicz; 2) od lewej: prof. Lucyna Domagała, prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej, rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Białkiewicz oraz Katarzyna Węgrzyn-Madeja, Dyrektor Zarządu Dróg Wojewódzkich w Krakowie; 3) rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Białkiewicz; 4) prof. Lucyna Domagała, prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
W VIII edycji programu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego „Doktorat wdrożeniowy” wstępnie do finansowania zostało zakwalifikowanych 10 wniosków Politechniki Krakowskiej i współpracujących z nią partnerów przemysłowych. Zgłoszone przez PK propozycje badawcze dotyczą tematów z dyscyplin: inżynieria materiałowa; automatyka, elektronika, elektrotechnika i technologie kosmiczne; inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka; inżynieria chemiczna; inżynieria mechaniczna oraz informatyka techniczna i telekomunikacja.
„Doktorat wdrożeniowy” to zapoczątkowany w 2017 r. program ministerialny, wspierający alternatywną – wobec akademickiej – ścieżkę uzyskania stopnia doktora. Podstawowym celem inicjatywy jest tworzenie warunków do rozwoju współpracy pomiędzy środowiskiem naukowym a społeczno-gospodarczym. Z programu mogą korzystać osoby, które chcą połączyć karierę naukową z pracą zawodową w podmiotach pozauczelnianych – firmach, instytutach i innych. Doktorant, pod kierunkiem dwóch opiekunów (naukowego i przemysłowego), przygotowuje rozprawę doktorską, która ma usprawnić działanie przedsiębiorstwa. Uczestnik programu „Doktorat wdrożeniowy” otrzymuje podwójne wynagrodzenie – jedno za pracę w przedsiębiorstwie, drugie w ramach stypendium z ministerstwa.
Wstępne finansowanie w VIII edycji programu „Doktorat wdrożeniowy 2024” otrzymało 157 aplikacji z polskich uczelni i instytutów, a wśród nich 10 politechnicznych wniosków. Zgodnie z założeniami programu, będą one opracowywane w ramach doktoratu przez pracowników firm pod opieką naukową promotorów z Politechniki Krakowskiej. Na liście partnerów z otoczenia gospodarczego znalazły się następujące podmioty: Tele-Fonika Kable S.A., EXCELLENT PROFILE GRZYBCZYK, ROGODA, SZCZEPOCKI, ZIĘBICKI SPÓŁKA JAWNA, Jastrzębska Spółka Węglowa S.A., JUKA Sp. z o.o. Sp. K., ASTOR Sp. z o.o., Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m. st. Warszawie S.A., JagoPro Sp. z o.o., Velvet CARE Sp. z o.o., Chemar Rurociągi Sp. z o.o., SHM System Sp. z o.o. Sp. K.
Kooperacja EXCELLENT PROFILE i PK umożliwi realizację tematu „Oczyszczanie ścieków z procesu produkcji szkła matowego”, którym kieruje prof. dr hab. inż. Marcin Banach z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. „Zastosowanie sztucznej inteligencji w prognozowaniu parametrów jakościowych węgla koksowego w JSW S.A.” to oczywiście zagadnienia realizowane przy współpracy Jastrzębskiej Spółki Węglowej. Projektem kieruje dr hab. inż. Michał Bereta, prof. PK z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. Przedsięwzięcie pn. „Optymalizacja termodynamiczna kriosauny indywidualnej zasilanej azotem”, kierowane przez prof. dr. hab. inż. Piotra Cyklisa z Wydziału Mechanicznego, będzie realizowane wraz z JUKA Sp. z o.o. Sp. K. Dr hab. inż. Ksenia Ostrowska, prof. PK z WM kieruje projektem „Opracowanie modułu kognitywnego dla Robotów Przemysłowych z zintegrowanym systemem metrologicznym”, który w ramach ministerialnego programu będzie prowadzony wraz z ASTOR Sp. z o.o. Przedsiębiorstwo Tele-Fonika Kable S.A. wesprze „Opracowanie innowacyjnych kompozytów kauczuk chloroprenowy/modyfikowana lignina dedykowanych do powłok kabli górniczych narażonych na działanie czynników szkodliwych” (kierownik projektu: prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej). Nadzorowany przez dr. hab. inż. Stanisława Rybickiego, prof. PK z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki projekt „Opracowanie systemu minimalizacji ryzyka eksploatacyjnego krytycznej infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej z wykorzystaniem wykrywania anomalii za pomocą algorytmów uczenia maszynowego oraz wnioskowania statystycznego”, zostanie wykonany w ramach „Doktoratu wdrożeniowego” wspólnie z warszawskim Miejskim Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji.
Dr hab. inż. Elżbieta Sikora, prof. PK z WIiTCh pokieruje przedsięwzięciem pn. „Opracowanie wyrobu poprawiającego nawilżenie śluzówki nosa na bazie surowców naturalnych. Ocena wpływu procesu dekontaminacji radiacyjnej na stabilność substancji aktywnych zawartych w produktach donosowych”, realizowanym z JagoPro Sp. z o.o. „Zastosowanie algorytmów uczących się do analizy sieci elektroenergetycznej zakładu produkcyjnego pod kątem użytych aparatów oraz jakości energii elektrycznej celem eliminacji uszkodzeń urządzeń dużej mocy oraz degradacji izolacji silników elektrycznych” to temat wniosku zaplanowanego do opracowania z Velvet CARE Sp. z o.o. (projektem kieruje dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK z Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej). Chemar Rurociągi Sp. z o.o. we współpracy z PK (kierownikiem projektu jest dr hab. inż. Marcin Trojan, prof. PK z WIŚiE) umożliwia działania związane z tematem „Optymalizacja konstrukcji i działania zawieszenia stałosiłowego pracującego w układzie regulacyjnym stosowanym w energetyce”. „Zaawansowane kompozyty epoksydowe do zastosowania na rdzenie czujników światłowodowych do monitorowania bezpieczeństwa konstrukcji budowlanych i obiektów geotechnicznych” (kierownik: dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki) to projekt, który będzie prowadzony we współpracy z SHM System Sp. z o.o. Sp. K.
Lista wniosków, które zostały wstępnie zakwalifikowane do programu „Doktorat wdrożeniowy 2024”
Fot. Canva
{fastsocialshare}
W tym roku dwie inicjatywy studenckie z Politechniki Krakowskiej znalazły się w finale konkursu Pro Juvenes organizowanym przez Parlament Studentów Rzeczypospolitej Polskiej: „Akademia e-Learningu” oraz akcja „Mikołajki – Studenci Dzieciom”. Teraz o zwycięstwie zdecydują internauci. Głosować na wybrane projekty można poprzez stronę internetową do niedzieli 6 listopada 2022 r., do godz. 20.00.
„Akademia e-Learningu” to konferencja, która odbyła się zdalnie 26 maja 2022 r. Jej celem było udoskonalenie kształcenia zdalnego i hybrydowego, zarówno pod względem technologii informacyjno-komunikacyjnych, nowoczesnych narzędzi oraz metodyki nauczania. Organizatorzy przygotowali w tym roku bardzo interesujący program: debaty, webinary, prelekcje dydaktyków o dużym doświadczeniu w nowoczesnych metodach kształcenia. Jednym z organizatorów wydarzenia był Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej.
„Studenci Dzieciom – Mikołajki” są organizowane przez Samorząd Studencki PK i Radę Osiedla Domów Studenckich PK od 1987 roku. Wtedy to mieszkańcy akademików przy ul. Skarżyńskiego po raz pierwszy przygotowali prezenty mikołajkowe dla dzieci swoich kolegów i koleżanek z akademika „Rumcajs”. Do historii przeszła 30. edycja akcji w 2017 r. – studentom udało się wtedy zebrać rekordową sumę ponad 52 tysięcy zł. Tegoroczna akcja rusza 7 listopada.
Nagrody „Pro Juvenes” to inicjatywa Parlamentu Studentów Rzeczypospolitej Polskiej organizowana od 2013 r. Celem konkursu jest promowanie aktywnych studentów i ich inicjatyw. Projekt „Akademia e-Learningu” został nominowany w kategorii „Studia na lepsze”, a „Studenci Dzieciom – Mikołajki” w kategorii „Inicjatywy społeczne”.
Głosowanie na projekty trwa do niedzieli 6 listopada 2022 do godziny 20.00. Głosować można codziennie za pośrednictwem strony internetowej: Głosowanie „Pro Juvenes” 2022
Więcej informacji na stronie wydarzenia na Facebooku.
(JS)
{fastsocialshare}
200 trzmieli zamieszkało na terenie Politechniki Krakowskiej w specjalnie dla nich przygotowanym ulu. To część międzywydziałowego projektu studenckiego pn. „Pestycydy neonikotynoidowe – zagrożenie nie tylko dla pszczół”, realizowanego przy wsparciu FutureLab PK. Projekt ma na celu zwrócenie uwagi społecznej na zagrożenia dla naturalnych zapylaczy wynikające ze stosowania insektycydów. Przy okazji zapewnił Politechnice nowych, pożytecznych sąsiadów.
Neonikotynoidy to substancje czynne stosowane w środkach ochrony roślin do zwalczania szkodliwych owadów. Nazwa dosłownie oznacza „nowe środki owadobójcze podobne do nikotyny” gdyż są chemicznie podobne do nikotyny. Nazwę neonikotynoidy czasami skraca się do „neoników” lub „NNI”. Najszerzej jak dotąd zakrojone badania wskazują, że pestycydy neonikotynoidowe są szkodliwe zarówno dla dzikich, jak i hodowanych przez człowieka pszczół oraz dla trzmieli. Badania prowadzono w 33 miejscach na obszarze 2000 hektarów: w Wielkiej Brytanii, Niemczech i na Węgrzech. Obsiane rzepakiem pola były spryskiwane dwoma neonikotynoidowymi środkami ochrony roślin.
Jak się okazało, ekspozycja na pestycydy neonikotynoidowe zmniejszyła szansę pszczół w pobliskich ulach na przetrwanie zimy (taki efekt zaobserwowano w Wielkiej Brytanii i na Węgrzech, ale nie w Niemczech). Natomiast u trzmieli i dzikich pszczół zmalała liczba królowych.
– Celem naszego projektu jest ocena zagrożeń środowiska poprzez wykonanie analiz fizykochemicznych oraz oznaczania stężeń pestycydów neonikotynoidowych z próbek pobranych na zaprojektowanych i utworzonych stanowiskach badawczych na terenie Kampusu PK – mówi inż. arch. kraj. Tomasz Jaróg, student z Koła Naukowego „Landscapes”, współautor projektu z udziałem studentów i naukowców z Wydziałów: Architektury, Inżynierii i Technologii Chemicznej oraz Inżynierii Środowiska i Energetyki PK.
Neonikotynoidy są powszechnie stosowane w środkach ochrony roślin i doskonale rozpuszczają się w wodzie, co powoduje, że ich toksyczność oddziałuje nie tylko na zapylające owady pożyteczne, ale również na ptaki i ssaki, w tym człowieka. Efektem badań kampusie PK przy ul. Warszawskiej będzie ocena środowiskowa rozprzestrzeniania się i kumulowania tych związków w środowisku i organizmach żywych. Ścisłe centrum Krakowa to dobre miejsce referencyjne, by analizowac poziom bioróżnorodności, monitorować i obserwować ewentualne zagrożenia.
Projekt rozpoczął się od wprowadzenia murarek ogrodowych, które zakończyły swój cykl życiowy z końcem czerwca, pozostawiając potomstwo w szczelinach prowizorycznego domku. Dzięki temu wiosną przyszłego roku będzie można ponownie obserwować ich cykl życiowy, który będzie się corocznie powtarzał. Kolejnym etapem było wprowadzenie trzmieli. Studenci architektury krajobrazu Tomasz Jaróg i Angelika Duda sprzygotowali dla nich specjalny ul, wykorzystując drewnianą skrzynię, którą dostosowali pod kątem wentylacji oraz ochrony przed deszczem poprzez naturalną impregnację. Zapewnili również otwory wlotowe oraz upiększyli skrzynię, wypalając w niej logotypy uczelni, koła naukowego oraz FutureLab.
– Obecnie w ulu znajduje się około 200 osobników, w tym królowa i robotnice odpowiedzialne za opiekę nad gniazdem oraz dostarczanie pożywienia w postaci nektaru i pyłku z kwiatów. Cykl życia trzmieli zaczyna się wiosną i kończy jesienią, kiedy młode matki opuszczają rodzime gniazdo, aby po odbytych lotach godowych znaleźć schronienie na przezimowanie i wiosną założyć własną kolonię – mówi inż. arch. kraj. Angelika Duda.
Pomysł na wprowadzenie trzmieli zrodził się z inspiracji ideą Eko Kampusu PK. To projekt zmian zmierzających do rewitalizacji terenów Politechniki Krakowskiej pod kątem lepszego wpływu na przyrodę. Autorzy projektu Angelika Duda i Tomasz Jaróg postanowili zwiększyć bioróżnorodność kampusu przy pomocy nowych zapylaczy. Dodatkowo, rozwiązanie to pozwala na badanie trzmieli pod kątem stosowanych pestycydów neonikotynoidowych we współpracy ze studentami Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. Przedsięwzięcie nie tylko wzbogaca lokalny ekosystem, ale również stwarza unikalną okazję do obserwacji i badania wpływu pestycydów na różne gatunki owadów, w tym trzmieli, co może przyczynić się do lepszego zrozumienia i ochrony tych cennych zapylaczy. W roku 2013 ze względu na obawy dotyczące wpływu neonikotynoidów na pszczoły, wprowadzono czasowy zakaz ich stosowania w Europie.
Inicjatywa ta jest przykładem na to, jak działania studentów mogą przyczynić się do tworzenia bardziej ekologicznych i zrównoważonych przestrzeni na terenach akademickich, promując jednocześnie naukową ciekawość i zaangażowanie w ochronę środowiska. Oprócz Tomasza Jaróga i Angeliki Dudy udział w projekcie „Pestycydy neonikotynoidowe – zagrożenie nie tylko dla pszczół” wzięli też z Wydziału Architektury: Izabela Niemiec, Daria Bernat, Natalia Barnach, Wiktoria Karbowska, Maja Marek i Carolina Koruba Zamichiwska; z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej: Justyna Moryc, Gabriela Tajduś, Weronika Polczyńska i Barbara Ogorzały, z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki: Barbara Duda, Angelika Gancarz, Aleksandra Jaśkiewicz, Filip Jęczmiński, Jakub Kłosowski-Buczek, Łucja Ormaniec. Opiekunami naukowymi projektu są: dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK (WA), dr inż. Maciej Thomas (WIŚiE) oraz dr inż. Joanna Kuc (WIiTCh).
Zdjęcia: Angelika Duda i Tomasz Jaróg
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska we współpracy z krakowskim oddziałem SARP ogłosiła wyniki konkursu architektoniczno-urbanistycznego na opracowanie koncepcji zagospodarowania przedpola Pałacu w Łobzowie przy ul. Podchorążych w Krakowie, obecnej siedziby Wydziału Architektury PK. Jury konkursowe, pod przewodnictwem dziekan Wydziału Architektury PK Magdaleny Kozień-Woźniak, przyznało I miejsce zespołowi projektantów pracowni Wojciech Sumlet Architektura. Zwycięska koncepcja będzie podstawą dla stworzenia wokół Pałacu w Łobzowie ogólnodostępnego parku-ogrodu – otwartego dla studentów i pracowników Politechniki oraz wszystkich mieszkańców Krakowa. O współpracy miasta z uczelnią w tej sprawie poinformowali w piątek 28 października – uczestniczący w pracach sądu konkursowego – radny m. Krakowa Grzegorz Stawowy i Jarosław Tabor, wicedyrektor Zarządu Zieleni Miejskiej w Krakowie, jednostki miejskiej, która ma być wykonawcą parku. Po to, by mógł powstać, uczelnia zamierza długoletnio użyczyć miastu Kraków teren wokół siedziby WA PK.
Do ogłoszonego w lipcu tego roku konkursu na koncepcję zagospodarowania przedpola Pałacu w Łobzowie (dawnej rezydencji królewskiej) złożono 21 wniosków o dopuszczenie do udziału. 17 uczestników zostało zaproszonych do składania opracowań studialnych. Ostatecznie złożono 5 prac konkursowych. Autorami zwycięskiej koncepcji, zgłoszonej przez firmę Wojciech Sumlet Architektura, są: Wojciech Sumlet, Maciej Pitek, Marta Lichaczewska, Michalina Hallmann, Dawid Stanek, współpraca Marek Sanecki. W nagrodę otrzymają 15 tys. zł oraz zaproszenie do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki na wykonanie, na podstawie pracy konkursowej, kompleksowej dokumentacji projektowej dla zadania pod nazwą zagospodarowanie przedpola obecnej siedziby Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Przyznano też nagrody za 2 i 3. miejsce oraz jedno wyróżnienie honorowe (wyniki poniżej).
Jak podkreślono w uzasadnieniu werdyktu I nagrodę przyznano za „czytelne rozwiązania uwzględniające historyczne uwarunkowania, a jednocześnie mające nowoczesny charakter. Jury wskazało, że „na wyróżnienie zasługuje klarowny podział na dwa typy przestrzeni. Pierwszy, z dużym zbiornikiem wodnym, wpisującym się w genius loci, a jednocześnie inkluzywny, atrakcyjny, o walorach ekspozycyjnych oraz odpowiadający na współczesne wyzwania środowiskowe. Drugi, stanowiący rozległą, otwartą łąkę, zapraszającą użytkowników do spotkań i akademickich dyskusji”. Sąd konkursowy docenił też takie zaproponowane w zwycięskiej koncepcji pomysły jak: czytelne wejście z narożnika, interesujący program rozwiązań proekologicznych, wysoka zielona ściana, ekranująca budynek stacji benzynowej (przy ul. Kazimierza Wielkiego), stanowiąca dobre tło dla czasowych ekspozycji. Za dużą wartość pracy uznano też interesujące rozwiązanie strefy parkingowej.
Autorzy w zwycięskiej koncepcji przedstawili program funkcjonalny dla przestrzeni wokół Pałacu, który zakłada jej strefowanie i wydzielenie obszarów o zdefiniowanym programie użytkowym. To m.in:
– strefa wejściowa od strony przystanków
– strefa expo w części południowej i zachodniej z możliwością organizacji wystaw dostrzegalnych z ulicy Królewskiej
– strefy wokół przewidzianego w projekcie zbiornika retencyjnego w formie stawu z miejscami rekreacyjnymi, groblą, „plażą”,
– strefa „hamakowa”;
– oś historyczna w formie trasy pieszej z miejscami siedzącymi oraz donicami z ziołami zlokalizowanymi po obu stronach (przestrzeń wyciszenia).
– strefa przyrodnicza pomiędzy osią główną i historyczną (teren poprzecinany rozproszonymi utwardzeniami o roli częściowo komunikacyjnej i częściowo spacerowej)
– oś główna i oś wzdłuż budynku (obszary o charakterze reprezentacyjnym, symetrycznie obudowane oświetleniem wysokimi bollardami)
– strefa warsztatowa dla zajęć edukacyjnych
– łąka kwietna i górka (miejsce rekreacji, nauki, wypoczynku i integracji, otwarty teren na świeżym powietrzu dający duże możliwości dowolnej aranżacji.- ogród „lawendy i fotowoltaiki” po stronie północno-zachodniej, gdzie zieleń jest przemieszana z panelami fotowoltaicznymi i wiatrakami (przestrzeń o charakterze edukacyjnym (demonstracyjnym) oraz rekreacyjnym).
Projektanci pomyśleli o rozwiązaniach proekologicznych (m.in. staw retencyjny, wiele nowych nasadzeń, wzbogacenie roślinności, mini farma fotowoltaiczna, zbilansowanie mas ziemnych,energoszczędne oświetlenie, przyjazne środowisku rozwiązania materiałowe, konstrukcyjne i instalacyjne). Nie zapomnieli również o tym, że przedpole pałacu jest terenem Politechniki i Wydziału Architektury, wizytówką uczelni i powinien stanowić emanację jej aspiracji. Jak wskazali w opisie koncepcji: „Przestrzeń powinna nieść treść o tym, czym wydział architektury jest i o tym, czym pragnie być. Powinna to być zatem przestrzeń kształcąca.” Przewidzili więc kształcenie przez przekaz wynikający z formy przestrzeni (przez rozwiązania zrównoważone i proekologiczne, ścieżki przyrodnicze) oraz rozwiązania do prowadzenia kształcenia czynnego czyli edukacji na wolnym powietrzu (miejsca pod stoły dla zajęć warsztatowych, widownia skierowana jest w stronę łąki, skąd można prowadzić wykłady, prelekekcje, pokazy filmowe na wolnym powietrzu, przestrzeń expo w formie meandrującej ścieżki, gdzie można organizować plenerowe wystawy, prezntować plansze, makiety, rzeźby).
Wypowiedź prof. Tomasza Kozłowskiego, prodziekana Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, dla „Play Kraków” na temat zwycięskiej koncepcji zagospodarowania przedpola Pałacu w Łobzowie
– Cieszę się, że konkurs został rozstrzygnięty. To jest początek zmian oblicza Łobzowa. Uczelnia jeszcze mocniej otwiera się na Kraków i jego mieszkańców – mówił podczas ogłoszenia wyników konkursu dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, prorektor Politechniki Krakowskiej. Dziekan Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK przekazywała: – Chcemy to przedsięwzięcie realizować razem z miastem, dlatego za podjętą w tej sprawie inicjatywę dziękuję szczególnie władzom uczelni oraz radnemu miasta Krakowa Grzegorzowi Stawowemu.
Radny Stawowy, który uczestniczył w pracach sądu konkursowego, przypominał dziś, że rozmowy o zagospodarowaniu należącego do Politechniki Krakowskiej terenu przedpola Pałacu w Łobzowie w formie ogólnodostępnego parku rozpoczęły się w 2014 r. (przy okazji oddawania przez miasto do użytku przestrzeni parkowej za budynkiem WA PK, na terenie gospodarowanym przez WKS Wawel): – Wtedy rozmawialiśmy z ówczesnym rektorem Kazimierzem Furtakiem o przyszłości przedpola Pałacu w Łobzowie. Tematu nie udało się sfinalizować, mimo pozytywnego nastawienia uczelni do koncepcji stworzenia otwartego parku przed budynkiem Wydziału Architektury. W zeszłym roku podjęliśmy ten temat ponownie – wspólnie z nowym rektorem Andrzejem Białkiewiczem. Zadeklarował wolę uczelni przekazania ponad hektara terenu pod ogólnodostępny park. I sprawy szybko się potoczyły. Dziś mamy zgodę prezydenta Jacka Majchrowskiego na umowę dzierżawy z Politechniką, mamy przyzwolenie władz uczelni i wydziału, by otworzyć przestrzeń dla mieszkańców Krakowa i mamy wyłonioną koncepcję zagospodarowania przestrzeni przed Pałacem. Połączenie sił uczelni i miasta zaowocuje czymś dobrym – i dla mieszkańców, i dla uczelni – oceniał krakowski radny.
Jak przekazywał, teraz zwróci się do Rady Miasta Krakowa, by oficjalnie wystąpiła do prezydenta Krakowa, dając mu asumpt do rozmów z rektorem Politechniki. – Przy deklarowanej już z obu stron woli współpracy, podpisanie listu intencyjnego w sprawie dzierżawy terenu w ciągu kilku miesięcy powinno być formalnością. W 2024 roku powinny się zacząć prace przy realizacji parku. Liczę, że mieszkańcy Krakowa i studenci będą mogli z niego skorzystać w 2025 r. Miasto sfinansuje budowę parku. Zakładam, że będzie to kwota 3,5 do 5 mln zł – mówił krakowski radny.
W pracach jury konkursowego uczestniczył wicedyrektor Zarządu Zieleni Miejskiej w Krakowie Jarosław Tabor. Jak podkreślał podczas ogłoszenia wyników, zagospodarowanie terenu przedpola Pałacu w Łobzowie da możliwość domknięcia brakującego ogniwa w rewitalizacji Parku Młynówki Królewskiej, którą ZZM zajmuje się od kilku lat. – Zarządowi Zieleni przypadnie zapewne rola realizatora parku-ogrodu w Łobzowie na podstawie wyłonionej dziś koncepcji. Mamy pozytywne stanowisko prezydenta Jacka Majchrowskiego i wiceprezydenta Jerzego Muzyka wobec tej inicjatywy. Mam nadzieję, że w najbliższym czasie przełoży się to na podpisanie listu intencyjnego, wykonanie dokumentacji projektowej i podpisanie szczegółowej umowy z uczelnią, tak, żebyśmy mogli rozpocząć inwestycję – mówił Jarosław Tabor.
Konkurs na opracowanie koncepcji zagospodarowania przedpola budynku Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej w Łobzowie dotyczył nieruchomości, która kryje w sobie dawny pałac królewski. Później w przebudowanym obiekcie znalazła się Szkoła Kadetów, a od 1918 roku Szkoła Podchorążych Piechoty – Podchorążówka. Rezydencja królewska słynęła niegdyś z pięknych ogrodów. Zespół był ważnym ośrodkiem sztuki ogrodowej i przez przynajmniej dwa stulecia, w XVI i XVII wieku, wykształcił swoisty wzorzec ogrodu włoskiego. Założeniem organizatorów konkursu było uzyskanie prac, które podejmą kontynuację historycznych i kulturowych tradycji miejsca, pozwolą na przywrócenie świadomości społecznej o ważnym dla historii miasta obiekcie i jednym z pierwszych ogrodów ozdobnych w Polsce. Uwzględnią przyrodnicze właściwości miejsca i maksymalnie wykorzystają jego walory widokowe oraz niezwykły potencjał wykorzystania go jako przestrzeni publicznej.
Ogłoszenie wyników konkursu na koncepcję ogrodu-parku wokół Pałacu w Łobzowie odbyło się w piątek, 28 października w Galerii Wydziału Architektury PK przy ul. Podchorążych 1 w Krakowie, gdzie można już oglądać nagrodzone prace na wystawie pokonkursowej.
Wyniki konkursu Politechniki Krakowskiej i SARP oddz. w Krakowie na opracowanie koncepcji zagospodarowania przedpola Pałacu w Łobzowie, obecnej siedziby Wydziału Architektury PK przy ul. Podchorążych
I NAGRODA w wysokości 15 000 zł oraz zaproszenie do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki na wykonanie na podstawie pracy konkursowej kompleksowej dokumentacji projektowej dla zadania pod nazwą zagospodarowanie przedpola obecnej siedziby WA PK: Wojciech Sumlet Architektura
Autorzy projektu: Wojciech Sumlet, Maciej Pitek, Marta Lichaczewska, Michalina Hallmann, Dawid Stanek. Współpraca: Marek Sanecki
Uzasadnienie: Pierwsze miejsce przyznano za czytelne rozwiązania uwzględniające historyczne uwarunkowania, a jednocześnie mające nowoczesny charakter. Na wyróżnienie zasługuje klarowny podział na dwa typy przestrzeni. Pierwszy, z dużym zbiornikiem wodnym, wpisującym się w genius loci, a jednocześnie inkluzywny, atrakcyjny, o walorach ekspozycyjnych oraz odpowiadający na współczesne wyzwania środowiskowe. Drugi, stanowiący rozległą, otwartą łąkę, zapraszającą użytkowników do spotkań i akademickich dyskusji. Podkreślić należy czytelne wejście z narożnika, interesujący program rozwiązań proekologicznych oraz wysoką zieloną ścianę, ekranującą budynek stacji benzynowej, stanowiącą dobre tło dla czasowych ekspozycji. Dużą wartością pracy jest też interesujące rozwiązanie strefy parkingowej.
II NAGRODA w wysokości 10 000 zł: AND INVESTMENT SP. Z O.O.
Autorzy projektu: Andrzej Krzysztof Barysz. Współpraca: Krzysztof Rozstański, Ewa Niezabitowska, Tomasz Wróbel, Klaudia Piekacz, Klaudia Kłusek.
Uzasadnienie: W pracy zastosowano naturalistyczny układ nawiązujący do lokalnych zbiorowisk roślinnych. Walorem pracy jest też osiowa kompozycja w centralnej części, zaprojektowana jako ciąg pieszy. Nagrodę przyznano również za interesujące rozwiązania kwestii gospodarowania wodą w formie niecki retencyjnej i stawu – zbiornika retencyjnego oraz uwzględnienie w rozwiązaniach konstrukcyjno-materiałowych możliwie niskiego śladu węglowego.
III NAGRODA w wysokości 5 000 zł: zespół autorski Agnieszka Wartacz, Katarzyna Łakomy, Anna Steuer-Jurek, Magdalena Raźny, Agata Fałat
Uzasadnienie: Nagroda za prawidłowe odczytanie walorów historycznych miejsca i próbę wielofunkcyjnej aranżacji terenu, uwzględniającej potrzeby różnych użytkowników.
WYRÓŻNIENIE HONOROWE: Sara Słojewska, Marta Bil, Dorota Mróz
Uzasadnienie: Autorzy poszukiwali odpowiedzi na nowoczesną interpretację włoskiego ogrodu renesansowego.
Sąd konkursowy obradował w składzie:
Sekretarzem konkursu była dr arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc, SARP Oddział Kraków.
(mas)
Na zdjęciach, teren Pałacu w Łobzowie obecnie; członkowie zespołu, który zdobył I miejsce / fot. Jan Zych
Grafiki użyte w tekście – projekty nagrodzone w konkursie, kolejno: I miejsce (u góry); II miejsce i III miejsce (na dole)
{fastsocialshare}
Czy kampus Politechniki Krakowskiej przy ulicy Warszawskiej może rozwinąć bioróżnorodność Krakowa? Zdaniem studentów architektury krajobrazu PK zdecydowanie tak. Dokonali kompleksowej analizy ekologicznej wartości terenów uczelni w centrum miasta i zaproponowali koncepcję rewitalizacji, która może mieć realny wpływ na zwalczanie skutków zmian klimatu. Do kilkuset drzew, licznych bylin, krzewów, a także łąk kwietnych, glebarium, uli z pszczołami i trzmielami, które są już na politechnicznym kampusie, proponują dodać nowe naturalne laboratoria badawcze – ścieżki motosensoryczne, ogrody deszczowe, zielone ściany i dachy, instalacje retencyjne. Studencki projekt to rozszerzenie działań Politechniki w tym obszarze, ale też zaproszenie do – szerszej niż tylko uczelniana – dyskusji o zielonej transformacji miejskich przestrzeni. Bo nawet pozornie niewielkie zmiany w jednym punkcie miejskiego ekosystemu, mogą mieć znaczący wpływ na jego całość.
Postępujące zmiany klimatyczne oraz dynamiczna urbanizacja są obecnie jednymi z najważniejszych wyzwań ekologicznych. Odpowiedzią na nie mogą być innowacyjne metody projektowania i rewitalizacji przestrzeni sprzyjających bioróżnorodności i bezpieczeństwu ekologicznemu. W ramach Studenckiego Koła Naukowego “Landscapes” Politechniki Krakowskiej powstał projekt pod nazwą “Eko Kampus PK – analiza środowiskowa i bioróżnorodności: praktyczne strategie i rozwiązania”. W jego ramach studenci architektury krajobrazu zbadali przestrzeń położonego w centrum Krakowa głównego kampusu uczelni i opracowali strategię przekształcenia go w duchu zrównoważonego rozwoju. Ich projekt może być modelowym przykładem innowacyjnej przestrzeni, łączącej naukę i naturę w nowoczesnym kontekście edukacyjnym. – Projekt Eko Kampusu może inspirować do dalszych badań i działań na rzecz ochrony środowiska, a także do zmian, które mogą stworzyć jeszcze bardziej przyjazne warunki do nauki, pracy i życia studentów, pracowników i mieszkańców miasta. Politechnika Krakowska może stać się przykładem dla innych instytucji edukacyjnych, udowadniając, że możliwe jest harmonijne współistnienie nauki i środowiska – mówi współautor projektu inż. arch. kraj. Tomasz Jaróg, student II roku studiów magisterskich na kierunku architektura krajobrazu Politechniki Krakowskiej.
Kampus PK inspiracją dla całego Krakowa
Punktem wyjścia dla projektu “Eko Kampus PK – analiza środowiskowa i bioróżnorodności: praktyczne strategie i rozwiązania” były ubiegłoroczne warsztaty studenckie pt. „EKO KAMPUS WARSZAWSKA”, w trakcie których studenci architektury krajobrazu przeprowadzili analizy przestrzenne kampusu i zaproponowali rozwiązania projektowe. W warsztatach udział wzięli: Maja Jucha, Aleksandra Karczewska, Daria Bernat, Małgorzata Pięciorak, Angelika Duda i Tomasz Jaróg.
Część analityczna projektu wskazała aspekty, które mogą stanowić zarówno potencjał politechnicznej przestrzeni, jak i generować trudności w rewitalizacji. Już tak podstawowa jej charakterystyka jak lokalizacja w centrum Krakowa (u zbiegu Alei Juliusza Słowackiego, ulic Warszawskiej i Szlak) to z jednej strony atut, bo zapewnia doskonałe skomunikowanie, dobrą dostępność i widoczność, z drugiej wyzwanie, bo wiąże się z zagrożeniem dla lokalnych ekosystemów.
– Istotnym jest, aby znaleźć rozwiązania, które pozwolą wykorzystać potencjał przestrzeni, jednocześnie minimalizując jej negatywny wpływ na środowisko. To tym ważniejsze, że kampus Politechniki znajduje się w strategicznej lokalizacji w obrębie miasta, może oddziaływać na szerszy ekosystem miejski i odegrać kluczową rolę w rozwijaniu bioróżnorodności w całym Krakowie – wskazuje Tomasz Jaróg z KN Landscapes (patrz grafika obok). Na przykładzie działań uczelni można też pokazać jak wiele da się w kwestii bioróżnorodności osiągnąć pozornie niewielkimi krokami. Studenci liczą, że Politechnika praktycznie zainspiruje inne miejskie podmioty – firmy i instytucje – do podejmowania działań mających na celu poprawę kondycji ekologicznej i zwiększenie różnorodności biologicznej przestrzeni miasta, w których działają.
Zrównoważona przestrzeń buduje więzi, edukuje i daje oszczędności
W politechnicznym projekcie ważne do uwzględnienia były wartości kulturowe i społeczne. W tych kwestiach istotnym elementem było m.in. zaangażowanie społeczności uczelni w badania społeczne. W specjalnej ankiecie pytano studentów i pracowników m.in. o to jak oceniają estetykę kampusu, łatwość poruszania się po nim, inspirujący wpływ przestrzeni na naukę i pracę, chęć korzystania z ekorozwiązań (typu ogrody sensoryczne, społeczne, zimowe) czy jakie zielone rozwiązania uważają za najbardziej pożądane (np. zielone dachy i ściany, łąki kwietne).
Społeczność akademicka PK wskazała m.in. na potrzebę zwiększenia bioróżnorodności na terenie kampusu czy wykreowania nowych miejsc spotkań, edukacji i odpoczynku dla studentów i pracowników. – Obecnie, ze względu na jednolity wygląd i ograniczone możliwości użytkowe, kampus niewystarczająco zachęca do spędzania czasu na świeżym powietrzu, a wprowadzenie nowych elementów np. instalacji małej architektury – altan, ławek czy ogrodów edukacyjnych – mogłoby ożywić przestrzeń, uczynić ją bardziej atrakcyjną i funkcjonalną. Dzięki temu nasz kampus stałby się nie tylko miejscem nauki, ale również relaksu i integracji, co mogłoby znacząco wpłynąć na wzmocnienie więzi między członkami całej społeczności akademickiej – mówi współautorka projektu inż. arch. kraj. Angelika Duda, studentka I roku studiów magisterskich na kierunku architektura krajobrazu Politechniki Krakowskiej.
Studenckie analizy uczelnianego kampusu zwracają uwagę na uniwersalne dla miejskich przestrzeni szczegóły. Np. na podstawie analizy powierzchni dachów można wyliczyć jak właściwe wykorzystanie deszczówki wpłynie na oszczędności w zużyciu wody i ponoszonych na nią wydatkach. Takie wyliczenia wskazują jak duże są rezerwy do wykorzystania w zakresie retencjonowania wody, a następnie wykorzystywania jej np. do nawadniania zielonych przestrzeni miejskich. W przypadku kampusu PK z dachów budynków odprowadzanych jest rocznie aż 13,3 mln litrów wody, którą można by zapełnić blisko 4 olimpijskie baseny o pojemności ponad 3,5 mln litrów każdy! Jej właściwe wykorzystanie da rocznie spore oszczędności.
Na podstawie m.in. takich analiz młodzi architekci krajobrazu zaproponowali praktyczne rozwiązania dla kampusu PK. Obejmują elementy edukacyjne, przestrzenie integracyjne oraz pomysły na poprawę estetyki, ekologii i ekonomii kampusu (patrz pierwsza grafika). To np. ścieżka motosensoryczna (związana z realizowanym na PK projektem „Hub dostępności – centrum praktycznej nauki dostępności”), ogród deszczowy, więcej zielonych ścian, odtworzenie naturalnych siedlisk czy pomysły na punkty gastronomiczne sprzyjające integracji. Podobnie jak utworzone już na PK łąki kwietne czy glebarium nie tylko poprawiłyby wygląd kampusu, ale także stworzyły „zielone laboratoria”, służące jako pola badawcze dla społeczności akademickiej.
Politechnika na ścieżce ekologicznej rewitalizacji kampusów
Projekt Eko Kampus jest w kontynuacją ekologicznych działań edukacyjnych podejmowanych przez Studenckie Koło Naukowe „Landscapes” od kilku lat. Dzięki nim powstały już w kampusie głównym PK dwie kwietne łąki i glebarium, ścieżka sensoryczna w kampusie przy ulicy Podchorążych czy model zielonego ogrodu na dachu budynku PK przy ul. Lea. Studenci edukowali społeczność uczelni i mieszkańców Krakowa sadząc wiosenne kwiaty, prowadzili warsztaty z zakładania łąk kwietnych i glebarium. Te działania, podobnie jak projekt Eko Kampusu PK, wpisują się w szerszy kontekst polityki Politechniki Krakowskiej, zmierzającej do ekologicznej rewitalizacji wszystkich jej kampusów.
– Rektor prof. Andrzej Szarata powołał w lipcu Zespół ds. Zrównoważonego Rozwoju na Kampusach PK, który pracuje już nad szczegółową Strategią Zrównoważonego Rozwoju Politechniki Krakowskiej na lata 2025-2030. To ważny krok do tego, aby nasza uczelnia wyróżniała się w gronie europejskich szkół wyższych, tworzących nowe rozwiązania na rzecz ochrony środowiska, poprawiających estetykę terenów zielonych i promujących zachowania proekologiczne w oparciu o idee inkluzywności – mówi dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK, opiekunka Koła Naukowego „Landscapes” i przewodnicząca nowego Zespołu.
Kluczowa w tych działaniach będzie współpraca władz i ekspertów uczelni, studentów z kół naukowych i FutureLab PK, pracowników jednostek PK, m.in. przy dalszych badaniach ekologicznych oraz pracach projektowych i realizacjach. Takie już się na PK toczą. Eksperci PK (WIŚiE i WA) opracowali m.in. projekt gospodarowania wodą deszczową w zabytkowym kampusie PK (z wykorzystaniem zbiorników retencyjnych). Studenci Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki zbadali jakość gleb na kampusie przy ulicy Warszawskiej (pod kierunkiem dr inż. Macieja Thomasa), z kolei studenci Wydziału Architektury wykonali inwentaryzację dendrologiczną kampusu pod kierunkiem ekspertów uczelni dr. inż. Wojciecha Bobka i mgr inż. Katarzyny Fabijanowskiej oraz mgr. inż. arch. Alberta Rejmana, uczelnianego architekta krajobrazu.
Na ścieżce rewitalizacji są już nie tylko główny kampus PK, ale także kampusy w Łobzowie (ma tu powstać park-ogród we współpracy z miastem Kraków) oraz w Czyżynach (na podstawie koncepcji pn. „Politechnika 2100”).
(mas, jp)
Grafiki, autorstwa studentów z SKN „Landscapes” przedstawiają:
1. Studenckie propozycje ekologicznych rozwiązań dla zwiększenia bioróżnorodności kampusu Politechniki przy ul. Warszawskiej
2. Zasięg oddziaływania bio kampusu na tle Krakowa
3. Bilans terenu oraz porównanie kosztów związanych z odprowadzaniem wody opadowej z dachów (na podstawie danych z 2023 r.)
{fastsocialshare}
W ramach konkursu MINIATURA 8 Narodowe Centrum Nauki rozdysponowało prawie 3,8 mln złotych. Środki na realizację działań naukowych otrzymało 95 badaczek i badaczy. NCN ogłosiło właśnie czwartą listę rankingową dla wniosków złożonych w maju, na której znajdują się trzy projekty z Politechniki Krakowskiej.
W gronie laureatów konkursu MINIATURA 8 jest dr inż. Katarzyna Haraźna z Katedry Inżynierii Materiałowej, która otrzymała finansowanie wysokości 49 998 zł na badania wstępne i pilotażowe w ramach projektu „Ocena potencjału biomedycznego nowych przewodzących kompozytów w kontekście wykorzystania w regeneracji nerwów obwodowych”.
Środki na realizację badań i staż naukowy otrzymała także dr Patrycja Bazan z Katedry Inżynierii Materiałowej. Finansowanie wysokości 49 191 zł uzyskał projekt pn. „Biokompozyty na osnowie biopoliamidu o obniżonej absorpcji wody i zwiększonej wytrzymałości zmęczeniowej”.
Projekt „Analiza porównawcza parków dla psów na terenie miasta Krakowa z zespołami w Europie Zachodniej (na przykładzie Hamburga)” realizuje dr inż. arch. Anna Steuer-Jurek z Katedry Architektury Krajobrazu. Na konieczny w tym celu wyjazd badawczy NCN przyznało 15 523 zł.
Naukowcy posiadający stopień doktora i pracujący w polskich jednostkach naukowych mogli w konkursie MINIATURA 8 otrzymać finansowanie wynoszące od 5 do 50 tys. zł. Mogą przeznaczyć je na realizację badań wstępnych, pilotażowych, kwerend, staży naukowych, wyjazdów badawczych oraz wyjazdów konsultacyjnych. Środki finansowe na działania naukowe w ramach konkursu MINIATURA 8 otrzymało 95 naukowczyń i naukowców. Eksperci wyłonili 25 laureatek i laureatów, którzy zrealizują działania z zakresu nauk humanistycznych, społecznych i o sztuce (finansowanie w tej grupie wyniosło 669 534 zł). Z kolei w obszarze nauk ścisłych i technicznych nagrodzonych zostało 31 badaczek i badaczy (przyznane środki to łącznie 1 265 926 zł). W grupie nauk o życiu finansowanie uzyskało 39 naukowczyń i naukowców, którzy przeprowadzą badania dotyczące m.in. biologii komórkowej i neurobiologii oraz chorób cywilizacyjnych (łączna kwota finansowania w tej grupie nauk to 1 834 286).
Listę laureatów konkursu MINIATURA 8 można znaleźć na stronie Narodowego Centrum Nauki.
fot. Canva
{fastsocialshare}
Na Politechnice Krakowskiej trwa rekrutacja na nowy rok akademicki. Na studia można się rejestrować w trybie ciągłym (przez lipiec, sierpień i wrzesień) aż do 17 września. Za nami pierwsze postępowanie kwalifikacyjne, a przed nami kolejne – jeszcze dwa w lipcu i dwa we wrześniu. W pierwszym postępowaniu na PK największym zainteresowaniem cieszyły się na prowadzone na kilku wydziałach kierunki informatyczne (informatyka, informatyka stosowana, informatyka w inżynierii komputerowej), a także: architektura, budownictwo, architektura krajobrazu, elektrotechnika i automatyka, automatyka i robotyka oraz odnawialne źródła energii i infrastruktura komunalna.
W letniej rekrutacji na rok akad. 2024/2025 Politechnika Krakowska przygotowała na studiach I stopnia – stacjonarnych i niestacjonarnych – 3,9 tys. miejsc (w tym ok. 3,2 tys. miejsc na studiach stacjonarnych I stopnia). Podczas pierwszego postępowania kwalifikacyjnego złożono na nie ponad 8 tysięcy podań. PK oferuje ponad 30 kierunków studiów, niektóre prowadzone w j. polskim i j. angielskim. Najwięcej miejsc czeka na kierunkach: budownictwo, architektura, informatyka (na kilku wydziałach).
Kandydaci, którzy wzięli udział w pierwszym postępowaniu poznali jego wyniki. Ci, którzy zostali zakwalifikowani do przyjęcia na I rok studiów, mają teraz czas na złożenie wymaganych dokumentów. W lipcu ogłoszone zostaną wyniki jeszcze dwóch postępowań rekrutacyjnych według harmonogramów wydziałowych komisji rekrutacyjnych. Na wolne miejsca (są widoczne cały czas w Portalu rekrutacyjnym PK w panelu do rejestracji) cały czas można zapisywać. Rejestracja będzie trwać także w sierpniu i wrześniu (ogłoszenie wyników z rejestracji z sierpnia i września nastąpi w dwóch postępowaniach kwalifikacyjnych we wrześniu).
W pierwszym postępowaniu kwalifikacyjnym kandydaci na Politechnikę Krakowską najwięcej podań złożyli na kierunki z grupy IT (w sumie blisko 1400) oraz inżynierskie klasyki – architekturę oraz budownictwo. Największa konkurencja o 1. miejsce była na kierunku Informatyka stosowana na Wydziale Mechanicznym (blisko 6 zgłoszeń na miejsce).
Najwięcej podań w 1. postępowaniu kwalifikacyjnym w rekrutacji na PK na studia stacjonarne I stopnia na rok 2024/2025 złożono na kierunki:
→ Architektura w j. polskim lub angielskim (W. Architektury) – 850 (liczba miejsc 255+30)
→ Budownictwo w j. polskim lub angielskim (W. Inżynierii Lądowej) – 731 (504+36)
→ Informatyka (Wydział Informatyki i Telekomunikacji) – 593 (liczba miejsc 108)
→ Informatyka stosowana (W. Mechaniczny) – 428 (72)
→ Elektrotechnika i automatyka (W. Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) – 418 (108)
→ Informatyka w inżynierii komputerowej (W. Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) – 374 (72)
Czołówka kierunków studiów stacjonarnych I stopnia pod względem liczby zgłoszeń na miejsce w 1. postępowaniu kwalifikacyjnym na PK to:
→ Informatyka stosowana (W. Mechaniczny) – 5,94
→ Informatyka w inżynierii komputerowej (W. Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) – 5,19
→ Architektura krajobrazu (W. Architektury) – 4,53
→ Informatyka (W. Informatyki i Telekomunikacji) – 4,12
→ Elektrotechnika i automatyka (W. Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) – 3,87
→ Automatyka i robotyka (W. Mechaniczny) – 3,49
→ Odnawialne źródła energii i infrastruktura komunalna (W. Inżynierii Środowiska i Energetyki) – 3,42
→ Architektura w j. polskim lub angielskim – 3,33
Rekrutacja na Politechnikę na studia stacjonarne i niestacjonarne I stopnia oraz niektóre kierunki na studiach II stopnia (magisterskich), trwa w trybie ciągłym do września. Wtedy będą znane ostateczne wyniki naboru. Wszystkie niezbędne informacje dotyczące zasad rekrutacji, harmonogramów prac komisji rekrutacyjnych na poszczególnych wydziałach, kierunków studiów oraz wymaganych dokumentów można znaleźć w Portalu Rekrutacyjnym PK. Tam również możliwość przejścia do Systemu elektronicznej rejestracji, gdzie na bieżąco aktualizowane są informacje o trwających wciąż naborach na poszczególne kierunki.
(m)
{fastsocialshare}
Anna Kaczor, studentka specjalności „Inżynieria Pojazdów Szynowych” na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej otrzymała za swoje osiągnięcia nagrodę od PKP Intercity, patrona kształcenia. Została wyróżniona za najwyższą średnią wyników w nauce na swoim roku oraz artykuł naukowy, w którym przedstawia koncepcje ekologicznej modernizacji transportu kolejowego. Elektryfikacja kolei, alternatywne źródła napędu czy fotowoltaika na wagonach – na te aspekty zrównoważonego rozwoju w transporcie kolejowym zwraca uwagę studentka PK. Nagroda, którą otrzymała, to 5-dniowy wyjazd do Paryża połączony z udziałem w Letnich Igrzyskach Olimpijskich!
– W dobie globalizacji oraz rosnącego tempa życia, transport jest nieodłącznym elementem funkcjonowania gospodarki i społeczeństwa. Rozwój państw jest silnie uzależniony od tej dziedziny, przez co dąży się do jej stałego doskonalenia. Transport ma spełniać ciągle rosnące oczekiwania co do szybkości, dostępności oraz szeregu innych aspektów, z którymi wiąże się ta branża gospodarki – mówi Anna Kaczor.
Jednym z tych aspektów jest zmniejszanie negatywnego wpływu transportu na środowisko naturalne. Transport kolejowy w tym zakresie jest kluczowy jako jeden z najmniej emisyjnych, a jednocześnie powszechnie wykorzystywanych środków komunikacji zbiorowej na świecie. Także w Polsce wykorzystanie kolei do przemieszczania się w ostatnich latach rośnie skokowo. 2 lata temu ten wzrost pobił poziom sprzed pandemii koronawirusa – z nieco ponad 22 miliardów pasażerokilometrów w 2019 roku do blisko 24 miliardów w roku 2022. W tej sytuacji ekologiczne zrównoważenie tej metody transportu staje się jednym z kluczowych warunków jej dalszego rozwoju.
W Polsce transport odpowiada za ponad 20% emisji gazów cieplarnianych do atmosfery, co stawia go na drugiej pozycji za sektorem energetycznym (prawie 50%). Transport kolejowy jednak stanowi zaledwie 0,40% tego odsetka i tym samym jest na ostatnim miejscu w tabeli emisji gazów przez środki transportu. W swoim artykule naukowym Anny Kaczor podkreśla, że nie można na tym poprzestać. Wręcz przeciwnie – należy rozwijać ekologiczne aspekty kolei jeszcze bardziej, jak również mocniej zachęcać pasażerów do korzystania z tej formy przemieszczania się.
Jednym z podstawowych czynników niskoemisyjności kolei jest jej elektryfikacja. Komisja Europejska zbiera dane na ten temat i przygotowuje zestawienia wyników, w których czytamy m.in., że w Europie średnio 52,3% linii kolejowych jest elektrycznych. Najwyższy wskaźnik dotyczy Państwa niebędącego członkiem UE – Szwajcarii, gdzie elektryfikacja kolei jest niemal całkowita (99,3%). Polska osiąga wynik na poziomie 60,2%, co plasuje ją wyżej niż na przykład Niemcy z wynikiem niecałych 59% zelektryfikowanych linii. Francja, mimo że jest dużym krajem słynącym ze swoich szybkich linii kolejowych TGV, ma jeden z najniższych wskaźników elektryfikacji w Europie, wynoszący 52,4%. Te liczby pokazują, że w temacie elektryfikacji europejskiego transportu szynowego jest jeszcze wiele do zrobienia. Podniesienie ich o zaledwie kilka procent w każdym państwie członkowskim UE będzie miało kolosalny wpływ na zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych w skali całego kontynentu.
– Fakt, że w Europie tylko nieco ponad połowa linii kolejowych jest zelektryfikowana sprawia, że jeszcze przez długi czas pasażerowie oraz przewoźnicy mogą odczuwać niedogodności wynikające ze zróżnicowania infrastruktury. Na przykład konieczność przesiadek lub zmiany pojazdów trakcyjnych, zapewnienia przez przewoźników obsługi rewidenckiej na stacjach zmiany trakcji czy konieczność omijania punktów zmiany trakcji podczas planowania tras, co znacznie ogranicza potencjał przewozów – uważa Anna Kaczor.
Alternatywą dla elektryfikacji przy jednoczesnej redukcji emisyjności kolei jest zmiana napędu lokomotyw z konwencjonalnego na ekologiczny. Tutaj szczególnym zainteresowaniem cieszy się napęd wodorowy. Przy jego zastosowaniu jedynym produktem ubocznym spalania jest woda. Pociągi z silnikami wyposażonymi w ogniwa wodorowe już jeżdżą po europejskich szynach. Są stopniowo wprowadzane między innymi w Wielkiej Brytanii, Holandii, Francji czy w Niemczech. Pierwszym pociągiem wodorowym dopuszczonym do przewozu osób na regularnych liniach był skład Coradia iLint, wyprodukowany przez firmę Alstom. Innym przykładem może być skład HydroFLEX wyprodukowany w halach Porterbrook. Wątpliwości jednak tutaj wzbudza efektywność tego typu napędu względem kosztów eksploatacji. Niemieckie linie kolejowe Deutsche Bahn zleciły opracowanie raportu, w którym porównano koszty prowadzenia linii kolejowych z trzema różnymi napędami przez 30 lat: wodorowym, hybrydowym i elektrycznym (po elektryfikacji tras). Koszty napędu wodorowego okazały się najwyższe – 1,3 miliarda Euro, gdzie koszty obsługi składu elektrycznego wniosły nieco ponad 870 milionów wraz z kosztami elektryfikacji linii.
Wodór jest zatem najbardziej ekologiczną, ale na razie najbardziej kosztowną metodą na redukcję negatywnego wpływu kolei na środowisko. W swoim artykule Anna Kaczor jednak zwraca uwagę, że o ile dalsza elektryfikacja kolei jest dobrym kierunkiem, tak nie można zapominać, że tu też jest problem, który leży u samych podstaw: Kolej napędzana prądem jest wprawdzie niemal bezemisyjna, ale tego samego nie można powiedzieć o sektorze energetycznym, który kolei dostarcza prąd niezbędny do jazdy. Rozwiązaniem tego problemu może być konceptualna obecnie instalacja paneli fotowoltaicznych na dachach składów pociągowych.
Wiedzę i kompetencje inżynierskie potrzebne w nowoczesnym transporcie nagrodzona studentka PK zdobywa na kierunku “Środki Transportu i Logistyka” i prowadzonej w jego ramach soecjalności “Inżynieria Pojazdów Szynowych”. Uruchomiona w 2017 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej innowacyjna specjalność kształcenia jest odpowiedzią na dynamicznie rozwijający się sektor budowy i eksploatacji pojazdów szynowych oraz idące za tym zapotrzebowanie na wykwalifikowaną kadrę inżynierską w tej branży. Specjalność ta łączy w sobie teorię i praktykę zgodnie, z oczekiwaniami przyszłych pracodawców. W ramach przedmiotów specjalnościowych studenci zdobywają wiedzę, umiejętności oraz doświadczenie praktyczne z zakresu budowy, projektowania, technologii, certyfikacji, eksploatacji pojazdów szynowych. To umożliwia absolwentom podjęcie dobrej pracy w przedsiębiorstwach związanych z transportem szynowym i innych dziedzinach gospodarki.
– Nasza specjalność jest dedykowana dla branży, w której od wielu lat producenci pojazdów i podzespołów do nich borykają się z problemami kadrowymi. Pomysł na utworzenie specjalności Inżynieria Pojazdów Szynowych” był odpowiedzią na te problemy – mówi dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK z katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Politechniki Krakowskiej.
– Studia na tym kierunku dają mi wiele satysfakcji. Pozwalają na zdobywanie wiedzy w przystępny i ciekawy sposób. Wsparcie i otwartość ze strony pracowników Katedry niezwykle zachęcają do większego zaangażowania w naukę i ponadobowiązkowe inicjatywy. Niezmiernie cieszę się, że moje dążenie do samorozwoju oraz zaangażowanie w napisanie artykułu zostały tak docenione. Jest to dla mnie motywacja do dalszej pracy – mówi Anna Kaczor.
Wśród licznych partnerów współpracujących z Politechniką Krakowską w ramach specjalności jest między innymi fundator olimpijskiej nagrody dla naszej studentki, czyli PKP Intercity (inni to m.in. firma Alstom, Instytut Kolejnictwa, Koleje Małopolskie, PolRegio, Symkom, Knorr-Bremse czy Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne S.A. w Krakowie). Uroczyste wręczenie nagrody w postaci wyjazdu do Paryża w czasie Igrzysk Olimpijskich odbyło się 12 lipca na Politechnice Krakowskiej. Gratulacje laureatce złożyli prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor PK oraz dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK. Dla spółki PKP Intercity – co podkreślono w uzasadnieniu nagrody – dorobek naukowy, jakim wykazała Anna Kaczor jest bezcenny i dlatego zasługuje na wyjątkowe uhonorowanie.
(jp)
{fastsocialshare}
Gdy miała 14 lat lekarze odradzali jej szermierkę ze względu na problemy naczyniowe w prawej ręce. Nie poddała się jednak i… zaczęła walczyć lewą ręką. Upór i obowiązkowość pozwoliły Renacie Knapik-Miazdze skończyć studia na Politechnice Krakowskiej i z sukcesami rozwijać karierę sportową. Ma w dorobku złoty medal mistrzostw świata wywalczony z zespołem polskich szpadzistek w ubiegłym roku w Mediolanie. Na podium mistrzostw świata stawała z drużyną jeszcze dwukrotnie (brązowe medale w Lipsku 2017 i w Kairze 2022). Jest też wielokrotną medalistką mistrzostw Europy z drużyną i indywidualnie (2013, 2016, 2018, 2019) oraz multimedalistką mistrzostw Polski. Absolwentka Wydziału Mechanicznego PK właśnie szykuje się na swoje drugie igrzyska olimpijskie – po Tokio 2021 będzie Paryż 2024. Rozmawiamy z olimpijką na kilkanaście dni przed startem w igrzyskach w Paryżu. Magister inżynier Renata Knapik-Miazga zdobyła kwalifikację do szermierczego turnieju indywidualnego i drużynowego w konkurencji szpady.
Renata Knapik-Miazga złożyła już podpis na ścianie olimpijczyków 2024
/ Fot. Instagram szpadzistki
Olimpijski Paryż Renaty Knapik-Miazgi
Igrzyska olimpijskie w Paryżu rozpoczną się 26 lipca 2024 roku i potrwają do 11 sierpnia. Rozegranych zostanie aż 329 konkurencji w 32 dyscyplinach. Udział w rywalizacji o medale weźmie 10,5 tys. sportowców z całego świata. Reprezentacja Polski liczyć będzie 213 zawodniczek i zawodników. Renata Knapik-Miazga po raz pierwszy wystąpi na paryskiej planszy szermierczej już w sobotę 27 lipca, gdy rozegrany zostanie turniej indywidualny szpadzistek. Turniej drużynowy w szpadzie kobiet z udzi ałem polskiej drużyny odbędzie się we wtorek 30 lipca.
Rok temu historyczne zwycięstwo drużynowe. Tuż po mistrzostwach świata miały Panie miesiąc przerwy, a potem szereg kolejnych turniejów: Włochy, Kanada, Katar, Hiszpania, Węgry, Chiny. Teraz czas na Igrzyska. Czy był taki moment, aby się zatrzymać i ochłonąć?
Renata Knapik-Miazga: – W szermierce jest tak, że kwalifikację rozpoczynamy w maju, więc już do maja zeszłego roku musiałyśmy być na to przygotowane. Zaczęłyśmy od dobrych wyników w Pucharach Świata, cały rok walczyłyśmy o kwalifikację olimpijską, a potem już zaczęłyśmy przygotowania do igrzysk. Innymi słowy wymaga się od nas, abyśmy cały czas były w wysokiej formie, a potem osiągnęły jej szczyt. Taki system jest typowy dla sportów walki. To też oznacza, że pracy jest bardzo dużo. U mnie zawsze tak było – dzięki temu też udało mi się skończyć studia – że jeżeli miałam obowiązki, to po prostu zawsze musiałam je zrobić. Czasem musiałam to potem odchorować [śmiech], ale to poczucie obowiązku pomaga mi się skupić na tym, co muszę robić, zarówno w sporcie jak i poza nim.
To chyba natura zawodowych sportowców i sportowczyń, ale taki stan ciągłego napięcia nie może być łatwy.
– Już droga po złoto na mistrzostwach świata była okrutnie trudna. Zwycięstwo było trochę wyszarpane. Wygrywałyśmy z kolejnymi zespołami, ale zupełnie nie byłyśmy faworytkami, więc to zwycięstwo było czymś niesamowitym. Medal okupiony oczywiście ogromnym wysiłkiem, ale też stresem, niejednokrotnie płaczem. Często ten układ nerwowy jest już mocno przeciążony i czasami balansujemy na granicy załamania nerwowego. Taki stan może się utrzymywać na długo przed zawodami, a następnie podejmujemy się tego olbrzymiego wyzwania jakim są np. mistrzostwa świata czy igrzyska olimpijskie. A tam już wszystkie mamy świadomość, że trenujemy na to kilkanaście, czy nawet kilkadziesiąt lat.
Potem są kolejne wyzwania i kolejne, i kolejne…
– Ja planowałam już swoją przyszłość zupełnie inaczej. W szermierce jest tak, że zawsze trzeba mieć plan B, wykształcenie, jakąś pracę. Nie jest to sport, z którego można dobrze żyć. Ja żyję od kilku lat, ale to dlatego, że mam dość dużą regularność dobrych wyników na imprezach mistrzowskich jak na ten sport czy w ogóle sporty walki.
Trochę to brzmi jakby zwycięstwo w mistrzostwa świata w Mediolanie pokrzyżowało plany…
– Zwycięstwo było w planach, ale kwalifikacje na igrzyska olimpijskie w szermierce są bardzo trudne. Zespoły są tak dobre, a wymagania tak wysokie, że wiele zespołów po prostu uznaje, że na igrzyska nie pojedzie. Mistrzynie olimpijskie z Tokio zdecydowały się na dłuższy okres roztrenowania i w Paryżu ich nie będzie. To też nie jest tak, że moje osobiste plany się pomieszały, choć miałam inne, dość poważne, które zresztą realizuję – prowadzę szermiercze obozy szkoleniowe w Stanach Zjednoczonych na Uniwersytecie Stanu Pensylwania.
Wiedziałam, że jeżeli nie wejdziemy do pierwszej czwórki na mistrzostwach świata, to jest bardzo mała szansa na kwalifikację do igrzysk, więc zakładałam różne scenariusze. Na mistrzostwach Europy nam nie poszło, ale w Mediolanie wygrałyśmy. Media mnie pytały, jak się czuję, a ja czułam się tak jak tydzień wcześniej. Jakby nic się nie zmieniło, tylko impreza się skończyła. Traktowałam to jako nagrodę za cały wysiłek, jaki do tamtej pory włożyłam w ten sport. Tuż po zawodach wyjechałam do Stanów, gdzie zostałam na kilka tygodni i wcale nie byłam pewna czy wrócę szykować się do olimpiady. Ostatecznie uznałam, że powrót i rozpoczęcie przygotowań będzie najrozsądniejsze, skoro start w Paryżu stał się realny, a w naszym sporcie dwukrotny występ na igrzyskach to dużo. Niemniej czas spędzony za oceanem, praca z młodzieżą, myślenie o szermierce w innym niż dotychczas kontekście – to pozwoliło mi odpocząć psychicznie. Było mi to bardzo potrzebne.
Tym bardziej, że szermierka wydaje się być sportem zmagań fizycznych i mentalnych w równych proporcjach.
– Tak, a do walki o kwalifikację dochodziła jeszcze rywalizacja wewnętrzna. Miałam dobre wyniki z zeszłego roku i byłam w światowej szesnastce, więc te punkty mi się automatycznie naliczały. Nie musiałam się stresować, czy wyjdę z eliminacji, ile punktów zarobię. Miałam trochę spokojniejszą głowę niż dziewczyny, bo widziałam, że zawsze coś osiągnę na turnieju, a jestem tam z racji mojego rankingu. Ja się stresowałam tym, że chcę być w dobrej formie, bo chcę mieć realną szansę na medal w Paryżu. To jest sport dla dojrzałych ludzi, bo większość z nas jest po trzydziestce. Jeżeli ktoś po 20 latach kariery po raz pierwszy jedzie na igrzyska, to może się stresować bardziej, jeśli jeszcze je sobie przewartościuje i zrobi z nich coś więcej niż są. A są też po prostu kolejnym turniejem.
Jak wyglądają przygotowania do takiego turnieju?
– W tym okresie tuż przed zawodami ważnym jest, aby nie przesadzić, dlatego intensywność treningów jest ta sama, ale objętościowo jest ich mniej. Największa praca jest już za nami, bo jesteśmy praktycznie w przededniu wylotu. Najważniejsze jest teraz, aby nie było żadnych kontuzji. Schodzimy z obciążeń i dbamy o swoje zdrowie. Na igrzyskach adrenalina jest tak wysoka, że pewnych rzeczy się nie czuje, ale niestety nie mam już 25 lat i walka z bólem jest ciężka. W tym tygodniu będę na międzynarodowym zgrupowaniu w Spale, a w międzyczasie same przyjemne rzeczy takie jak odbiór kolekcji olimpijskiej na wyjazd. Mamy też już terminy ślubowań olimpijskich. Złożymy je tuż przed wylotem do Paryża. Sporo dziennikarzy się odzywa, ale nie dla wszystkich udaje mi się znaleźć czas. Politechnikę Krakowską zawsze traktuję z sentymentem, dlatego zdecydowałam się na ten wywiad mimo napiętego terminarza.
Z jakimi celami sportowymi jedzie Pani do Paryża?
– Nie przewidzę wyniku na igrzyskach, więc nie bawię się we wróżkę. Zależy mi oczywiście bardzo na tym starcie, ale nadmiar emocji nie służy, a kiedy ludzie dookoła tymi emocjami wręcz kipią, to czasem mimowolnie człowiek je do siebie dopuszcza. Skupiam się na tym, aby myśleć trzeźwo i pozytywnie. Żeby zrobić wszystko na tyle, na ile zdrowie mi pozwoli.
Politechnika Krakowska w Pani wypowiedziach już się pojawiła. Czy czas spędzony na naszej uczelni pomógł w rozwoju kariery sportowej?
– Miałam szczęście być otoczoną na uczelni przez ludzi, od których mogłam się dużo nauczyć nie tylko w laboratorium, ale też postaw życiowych, dążenia do celu. Kochałam szermierkę i trenowałam ją na długo przed studiami, ale w tym czasie nauczyłam się do niej pasji. Ta pasja się na Politechnice przewija, prawda? Wydział Mechaniczny, który skończyłam, ma slogan “uczymy działać z pasją”. Stwierdziłam w którymś momencie, że nauka nie jest moją pasją [śmiech], ale uczelnia dała mi dużo przestrzeni, aby się przekonać co nią jest. Sport z kolei uczy dobrej organizacji czasu i określania priorytetów. Trenowanie młodzieży akademickiej w Ameryce trochę przypomniało mi moje własne czasy studenckie. Bardzo miło wspominam czas studiów. Nawet byłam na studiach doktoranckich, których wprawdzie nie skończyłam ze względu na ilość obowiązkowych związanych ze sportową karierą, ale nie mówię, że nigdy na nie nie wrócę [śmiech].
Rozmawiał: Kuba Paduch
Na zdjęciach:
Renata Knapik-Miazga złożyła już podpis na ścianie olimpijczyków 2024 / Fot. Instagram szpadzistki
W 2015 roku Renata Knapik-Miazga, absolwentka kierunku zarządzenie i inżynieria produkcji na Wydziale Mechanicznym PK zaprezentowała swój szermierczy kunszt podczas gali 70-lecia sportu na PK w pokazowym pojedynku z Aleksandrą Zamachowską / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Lista TOP 2% dostępna jest na stronie internetowej: elsevier.digitalcommonsdata.com/datasets/btchxktzyw/4
{fastsocialshare}
Altruizm w potocznym myśleniu jest postrzegany jako postawa niepraktyczna, która rzadko lub wcale przynosi wymierne korzyści. Jakub Chmiel, student II roku Matematyki na Politechnice Krakowskiej oraz członek Studenckiego Koła Naukowego Matematyków PK dzięki symulacjom komputerowym udowodnił, że altruizm jest metodą na przetrwanie ludzkości. – Skąd wziął się altruizm? I czy prawdziwy altruizm istnieje? Zaskakujące jest, że odpowiedzi na te pytania może nam przynieść matematyka – mówi Jakub Chmiel. Kluczem okazała się teoria gier w matematyce oraz powtarzanie dylematu więźnia.
Dylemat więźnia polega na prostej hipotezie. W pewnym teleturnieju dwie osoby dostają do podziału nagrodę. Każda z osób może wybrać kooperację albo zdradę, jednak nie mogą się ze sobą komunikować, więc muszą przewidzieć co zrobi druga osoba. Jeśli obie wybiorą kooperację, każda dostaje po 3 tysiące złotych. Jeśli obie wybiorą zdradę, każda dostaje po tysiąc złotych. Natomiast jeśli jedna osoba zdradzi, a druga będzie chciała współpracować to osoba, która wybrała zdradę zostaje 5 tysięcy, a osoba zdradzona nie dostaje nic, jako że „naiwnie” chciała współpracować. Co wybierzemy w tej sytuacji? Kooperację czy zdradę? W teorii gier gracz podejmuje racjonalne decyzje, które zawsze są możliwie jak najbardziej korzystne, więc w tym przypadku teoretycznie opłaca się zawsze zdradzać drugą osobę, bo przynosi to największe zyski. Z dylematem więźnia mamy do czynienia w wielu sytuacjach np. gdy dwa państwa toczą ze sobą wyścig zbrojeń i zastanawiają się czy się zbroić czy rozbrajać. Gra ta występuje w takich naukach jak ekonomia, polityka czy socjologia.
Pierwszym naukowcem, który postanowił zgłębić tajemnice altruizmu przy pomocy matematyki i teorii gier był Robert Axelrod – amerykański politolog z Uniwersytetu Michigan. Jego badaniami zainteresował się student Politechniki Krakowskiej Jakub Chmiel, który na ich podstawie napisał program przeprowadzający powtórzenia dylematu więźnia między szerokimi populacjami osobników grających różnymi strategiami.
Przykładowe strategie (fenotypy) w dylemacie więźnia – zastosowane w programie studenta – są następujące:
• Zdrajca (zawsze zdradza)
• Frajer (zawsze współpracuje)
• Losowy (podejmuje losowe decyzje)
• Obrażalski (współpracuje do momentu, aż przeciwnik po raz pierwszy go zdradzi, gdzie wówczas obraża się raz na zawsze)
• WetZaWet (zaczyna od współpracy, a następnie kopiuje poprzedni ruch przeciwnika)
• Wybaczalski (gra jak WetZaWet, ale w 1 na 10 przypadków wybacza nawet jeśli przeciwnik nadal go zdradza)
• Podejrzany (współpracuje, jeśli przeciwnik współpracował dotychczas w minimum 50% przypadków)
• Fajtłapa (zaczyna od zdrady, daje ruch przeciwny do ostatniego ruchu przeciwnika)
• Kocur (zaczyna od współpracy, jeśli ktoś 3 razy z rzędu współpracuje lub 2 razy z rzędu nie współpracuje to zdradza)
• Chytrus (zdradza 2 na 3 razy)
• Wojownik (zdradza 2 na 5 razy)
Program sprawdzał co stanie się z losową populacją grającą w iterowany dylemat więźnia na przestrzeni wielu pokoleń, dodając element promujący strategię tych osobników, którzy radzili sobie lepiej od innych. Po przeprowadzeniu wielu symulacji Jakub Chmiel zauważył, że zazwyczaj populacja zostaje w pewnym momencie zdominowana przez osobniki wyróżniające się szczególnymi cechami: Są mili (zaczynają od współpracy), nie zazdroszczą (w pojedynczej interakcji zawsze przeciwnicy wygrywają tyle samo lub więcej niż oni sami), są uczciwi (nie zdradzają pierwsi), reagują na zdradę przeciwnika, ale czasem po prostu wybaczają.
– Cechy te są bardzo podobne do altruizmu, do umiejętności sprawienia dobra innym, kosztem swojego dobra, co może sugerować, dlaczego altruizm występuje w przyrodzie. W końcu nic dziwnego, że jeśli matematyczne symulacje pokazują nam najlepszą strategię jaką można grać w sytuacji zdrady lub współpracy, to w końcu ta najlepsza strategia ujawnia się w naturze – mówi Jakub Chmiel.
Program napisany przez studenta dodatkowo dokonywał samoaktualizacji pod kątem preferencji tych fenotypów, które miały najlepsze wyniki w kolejnych pokoleniach danej populacji. W przeważającej liczbie przypadków zwyciężali osobnicy charakteryzujący się ww. cechami i z każdym pokoleniem ich liczba wzrastała aż do całkowitej dominacji. Matematyka pokazuje nam więc, że aby zyskać najwięcej z otaczającego nas świata, trzeba zachowywać się jak zwycięski genotyp. Trzeba być miłym, nie być zazdrosnym, być uczciwym, ale nie dać się wykorzystywać i czasem powinno się wybaczać. Trzeba być po prostu dobrym człowiekiem. Program napisany przez Jakuba Chmiela pokazuje również, że nawet w sytuacji, gdy populacja startuje z pozycji przeważającej nieufności, a więc częstej zdrady względem siebie nawzajem, w procesie ewolucji pojawiają się mutacje osobników, które zmieniają ich punkt widzenia. Mimo krzywd doznanych w wyniku zdradliwego zachowania decydują się wybaczać.
– W pojedynkę taki osobnik mógł zdziałać niewiele, ale kilku takich osobników mogło łączyć się w grupy i na przykład produkować więcej dóbr niż grupy konkurencyjne, które się wzajemnie zwalczały i zdradzały. W momencie, gdy reprezentacja osób “wybaczalskich” w populacji osiągnęła pewien poziom, społeczeństwo mogło rozwijać w sposób skokowy. Dobór naturalny preferował geny takich osób. Po wielu latach obserwujemy, że wynikiem ewolucji są zachowania altruistyczne – mówi Jakub Chmiel.
– Projekt zrealizowany przez Jakuba Chmiela jest całkowicie autorski, oparty o skrupulatne wyliczenia statystyczne. Oczywiście statystyka ma to do siebie, że nie zawsze jest dokładnym odzwierciedleniem rzeczywistości, ale jest najlepszym jej przybliżeniem, jakie mamy. W tym wypadku liczby potwierdzają hipotezy badawcze dotyczące altruizmu – komentuje dr Kamil Kular z Katedry Matematyki Stosowanej Politechniki Krakowskiej, jeden z opiekunów Koła Naukowego Matematyków PK.
Nad problemem altruizmu zastanawiało się wielu badaczy. Warto wymienić osoby takie jak Piotr Kropotkin, który jako jeden z pierwszych uczonych spojrzał na altruizm jak na sumę zysków i strat, które podświadomie są analizowane przez ludzi czy zwierzęta. Swój wkład miał także William Hamilton, który badał temat doboru krewniaczego. Należy również wspomnieć o Georgu Price’ie, chemiku, twórcy równania kowariancyjnego, znanego jako równanie Price’a, które opisuje proces zmiany częstości alleli w populacji. Kwestia „dobroci wśród zwierząt” pojawiła się również w badaniach na ewolucją Karola Darwina. Ubolewał, że to najpoważniejszy problem w jego teorii, którego nie umiał ówcześnie rozwiązać.
(jp)
{fastsocialshare}
Owoce modelowego przykładu współpracy środowiska naukowego z partnerami gospodarczymi zaprezentowała podczas 24th World Canals Conference w Bydgoszczy dr inż. Marta Łapuszek z Politechniki Krakowskiej. Ekspertka Katedry Geoinżynierii i Gospodarki Wodnej Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki uczestniczyła w eksperckiej ocenie rewitalizacji węzła wodnego Krapkowice, wykonywanej przez PBW Inżynieria z Wrocławia na zlecenie Wód Polskich. – Efekty rewitalizacji udowadniają, że kontekst ekologiczny i ekonomiczny są możliwe do pogodzenia przy realizacji tak wymagających projektów jak nadawanie drogom wodnym nowych funkcjonalności z poszanowaniem środowiska – mówi naukowczyni.
Mottem przewodnim tegorocznego spotkania naukowców oraz gospodarzy i użytkowników śródlądowych dróg wodnych z całego świata były wyzwania związane ze zrównoważoną rewitalizacją kanałów wodnych z korzyścią dla środowiska. Miejsce obrad nie było przypadkowe. Kanał Bydgoski, będący częścią Międzynarodowej Drogi Wodnej E70, świętuje 250-lecie powstania. Żegluga śródlądowa od wieków pełniła istotną funkcję gospodarczą i kulturową w dziejach ludzkości. Na przestrzeni wieków przechodziła wiele transformacji związanych ze zmieniającymi się kierunkami rozwoju cywilizacyjnego. – Obecnie, w obliczu zmieniających się kierunków klimatycznych, ekologicznych i urbanistycznych drogi wodne mogą wciąż przynosić liczne korzyści gospodarcze, społeczne i edukacyjne. Tym bardziej, że nowoczesne technologie mogą pomóc w ich rewitalizacji. Wymiana doświadczeń naukowców z projektantami wykorzystującymi nowe narzędzia jest ważne szczególnie w projektach, w których koniecznie trzeba uwzględniać nie tylko korzyści ekonomiczne, ale i uwarunkowania ekologiczne – mówi dr inż. Marta Łapuszek.
Aspekty te podkreślali prelegenci i dyskutanci podczas trzech konferencyjnych paneli tematycznych w Bydgoszczy: ,,Człowiek i jego aktywność”, ,,Woda, dziedzictwo i turystyka” oraz ,,Ekologia i technologia”. W ostatnim referat pt. ,,Wybrane realizacje projektowe na stopniach wodnych Odrzańskiej Drogi Wodnej” przedstawiła ekspertka PK. Na przykładzie przebudowanego i zrewitalizowanego węzła wodnego „Krapkowice” pokazała, że współpraca naukowa może wspierać działania inwestorów i wykonawców na rzecz rozwoju zbilansowanego transportu rzecznego.
Podczas konferencji badaczka PK zaprezentowała doświadczenia zespołu specjalistów z PBW Inżynieria (reprezentowanego przez: mgr. inż. Janusza M. Filipczyka, mgr. inż. Pawła Doradę, mgr. inż. Dawida Kędzię), w którego pracach uczestniczyła. – Projekt zrealizowany na zlecenie Wód Polskich przez PBW Inżynieria jest przykładem na to, że przebudowa istniejącej śluzy, budowa drugiej i przystosowanie obu do wymogów klasy V śródlądowej drogi wodnej nie musi kolidować z szeroko pojętymi wymogami przyrodniczymi i krajobrazowymi – podkreśla ekspertka. Realizując projekt zadbano o utrzymanie szerokiego pasa 200-letnich dębów, zastosowanie ciągów komunikacyjnych z nawierzchnią przepuszczalną, konstrukcją syfonu umożliwiającego przeprawę rybom. Ponadto zadbano o istniejący zabytek hydrotechniki, którym jest tzw. ,,stara śluza” zaprojektowana jeszcze w czasach Pruskich w 1850 roku, wpisana do rejestru zabytków województwa opolskiego. – Śluza została zrewitalizowana wraz z jej elementami technicznymi, a eksponowane stare zabytkowe wrota będą stanowić atrakcję turystyczną. Istotnym elementem projektu było zrównoważone podejście do ukształtowania przestrzeni wokół obiektu z minimalizacją efektów oddziaływania budowli na środowisko – zaznacza dr inż. Marta Łapuszek.
Wsparcie Politechniki Krakowskiej w tak istotnej kwestii dla inwestycji w Krapkowicach, jaką była ocena ingerencji w środowisko przyrodnicze, to wynik podpisanej w 2022 r. umowy o współpracy naukowo-technicznej między uczelnią a PBW Inżynieria. – Dzięki porozumieniu mogliśmy wymieniać się opiniami i doświadczeniami w zakresie oceny przydatności wdrażanych nowatorskich rozwiązań technicznych – podkreśla specjalistka WIŚiE.
Jak opisują Wody Polskie w ramach modernizacji stopnia wodnego w Krapkowicach przebudowano istniejącą komorę śluzy pociągowej, powstała też nowa śluza pociągowa o długości 190 m i szerokości 12 m wraz z wyposażeniem technicznym, mechanicznym i hydraulicznym, spełniająca wymagania standardów europejskiej drogi wodnej. Wykonane na obiekcie prace pozwalają na znaczne zaoszczędzenie wody oraz energii wykorzystywanej w czasie śluzowania. W ramach modernizacji powstały również nowa sterownia i awanporty, odcinkowo przełożono także koryto potoku Sonia, na którym wybudowano syfon. Projekt ten to największa od 100 lat inwestycja w Krapkowicach. Celem projektu, współfinansowanego ze środków unijnych, jest rozwój śródlądowej drogi wodnej na Odrze oraz usprawnienie niskoemisyjnych systemów transportu przyjaznych środowisku. Wykonane prace zapewniają bezawaryjność obiektów oraz ich niezawodność, umożliwiającą bezpieczną i bezproblemową żeglugę śródlądową – dla załóg jednostek pływających i obsługi śluzy.
(m)
Na zdjęciach:
1. Dr inż. Marta Łapuszek podczas prezentacji referatu na World Canal Conference, Bydgoszcz 2024 / Fot. archiwum dr inż Marty Łapuszek
2. Śluza Krapkowice na Odrze – awanport górny z widocznymi pozostawionymi 200-letnimi dębami / Fot. dr inż Marta Łapuszek
3. Śluza Krapkowice na Odrze – komora nowej śluzy / Fot. dr inż Marta Łapuszek
{fastsocialshare}
Miesięcznik „Builder” ogłosił wyniki Builder Ranking Education for the Future. W kategorii wydziałów kształcących na kierunku budownictwo pierwsze miejsce zajął Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Doceniony został także Wydział Architektury PK, który w rankingu dotyczącym kierunku architektura zajął trzecie miejsce.
Ogłoszenie wyników odbyło się 24 października br. w Siedzibie Polskiego Komitetu Olimpijskiego, podczas Gali Builder Polska 4the Future, organizowanej z okazji ogólnopolskiego Dnia Młodego Architekta i Dnia Młodego Inżyniera. Nagrody dla wydziałów odebrali osobiście dziekani – prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej oraz dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK, dziekan Wydziału Architektury.
Przy tworzeniu Rankingu Builder Ranking Education For The Future pod uwagę brana jest aktywność studentów poszczególnych wydziałów architektury i budownictwa w inicjatywach odbywających się w ramach programu edukacyjnego „Builder for the Future m.in.: w Konkursie dla Młodych Architektów oraz Konkursie dla Młodych Inżynierów, warsztatach BIM, organizacji wykładów branżowych, a także aktywnościach w inicjatywach własnych wydziałów, którym Builder patronuje. W ostatniej, piątej edycji Konkursu dla Młodych Inżynierów, pierwszą nagrodę zdobyli studenci Politechniki Krakowskiej. W Konkursie dla Młodych Architektów również nie zabrakło finalistów z naszej uczelni.
Czytaj też: Projekty z Politechniki wysoko ocenione w konkursach „Buildera”. Główna nagroda dla studentów z WIL i WA
W Rankingu Builder Ranking Education For The Future TOP 2022 Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej pokonał Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej oraz Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej. W zestawieniu najlepszych wydziałów architektury I miejsce zdobył Wydział Architektury Politechniki Śląskiej.
O wysokim poziomie działalności naukowej prowadzonej przez Wydział Inżynierii Lądowej świadczy przyznanie kategorii naukowej A w dyscyplinie inżynieria lądowa i transport, reprezentowanej przez wydział. Kategoria ta została przyznana w wyniku przeprowadzonej w 2022 oceny jakości działalności naukowej za lata 2017-2021. W 2022 roku Polska Komisja Akredytacyjna przyznała dla kierunku budownictwo prowadzonego na WIL PK certyfikat doskonałości kształcenia w kategorii „Partner dla rozwoju – doskonałość we współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym”. Wydział Inżynierii Lądowej prowadzi szeroko zakrojoną współpracę z jednostkami otoczenia zewnętrznego. Przy Wydziale działa Rada Przedsiębiorców, skupiająca przedstawicieli czołowych firm budowlanych i przedsiębiorstw związanych z transportem. Rada ma wpływ na kształtowanie programów studiów, dzięki czemu studenci mają możliwość nabycia pełnych kompetencji inżynierskich i stać się w przyszłości cenionymi ekspertami w kraju i zagranicą.
Kierunek architektura oferuje szerokie wykształcenie ogólne, artystyczne i techniczne. Kształtuje umiejętności projektowe oraz kompetencje społeczne w 4 podstawowych blokach: architektury, urbanistyki, planowania przestrzennego oraz ochrony i konserwacji zabytków, wszystkie z uwzględnieniem zagadnień kształtowania krajobrazu. Program studiów kierunku Architektura zapewnia wykształcenie wysokiej klasy specjalistów. Kierunek architektura prowadzony na Wydziale Architektury PK jest notyfikowany przez Komisję Europejską. Oznacza to, że dyplomy ukończenia studiów na tym kierunku są uznawane w całej Unii Europejskiej. Absolwenci kierunku architektura otrzymują również dyplom Royal Institute of British Architects, dający podstawy do wykonywania zawodu architekta na całym świecie. W 2022 roku dyscyplina architektura i urbanistyka prowadzona na Wydziale Architektury PK otrzymała kategorię A w wyniku przeprowadzonej oceny jakości działalności naukowej za lata 2017-2021.
(JS)
Fot. Wydział Inżynierii Lądowej
{fastsocialshare}
Miasta bez korków? Z optymalnym dojazdem do dowolnego miejsca? To marzenie, które dzięki supertechnologiom wykorzystującym big data może się ziścić. Politechnika Krakowska współpracuje z Orange nad innowacyjnym rozwiązaniem w tym obszarze.
– Wspólnie z naukowcami tworzymy narzędzia informatyczne, które przyczynią się do poprawy jakości infrastruktury transportowej, efektywności inwestycji transportowych i jakości podejmowanych decyzji w zakresie rozwoju i utrzymania usług transportowych, a więc finalnie – do poprawy jakości życia – mówi Izabela Drobek, analityczka big data w Orange Polska.
Temu zagadnieniu poświęcona była także konferencja „Modelowanie podróży i prognozowanie ruchu – Modelling 24” zorganizowana przez Politechnikę Krakowską. – Wystąpienia przedstawicieli instytucji i przedsiębiorstw związanych z transportem potwierdziły, jak ważne i niezbędne w zarządzaniu i planowaniu systemów transportowych są dane i odpowiednie umiejętności ich wykorzystania – dodaje Izabela Drobek.
Pożytki z cyfrowego śladu
Orange Polska dysponuje ponad 12 tys. stacji bazowych pokrywających zasięgiem cały kraj, w tym już ponad 1900 stacji 5G, co pozwala dostarczyć wiarygodną analizę tego, jak i gdzie poruszają się ludzie i ich grupy, opartą na danych z sieci mobilnej. – Dane te są anonimizowane, modelowane i ekstrapolowane na całą populację kraju. Z Politechniką Krakowską pracujemy nad ich dopasowaniem do potrzeb rynku transportowego – mówi Izabela Drobek. Dodaje, że odpowiednie uporządkowanie, zdefiniowanie i analizowanie tych danych stanie się źródłem bezcennej wiedzy dla twórców modeli transportowych – zarówno tych, którzy planują budowę nowych szlaków transportowych, jak i tych zajmujących się zarzadzaniem istniejącymi systemami.
Kiedy poruszamy się i korzystamy przy tym np. z telefonu, mobilnego internetu czy nawigacji, zostawiamy za sobą cyfrowy ślad. Suma takich śladów tworzy ogromne zbiory danych (big data), które mogą być bezcennym zasobem informacji. Szerokie zastosowanie urządzeń mobilnych– telefonów komórkowych (w tym smartfonów), tabletów, laptopów, ale też terminali płatniczych, systemów nawigacyjnych itd. – sprawia, że chmura cyfrowych danych stale się powiększa. To m.in. kapitalne źródło wiedzy o aktywności mieszkańców miast, w tym o ich przemieszczeniu się.
Dane te można gromadzić, porządkować, analizować i uzyskiwać z nich cenną wiedzę na temat miast, gmin czy firm. A technologia 5G i nowe formy przetwarzania informacji w jeszcze większym stopniu ułatwiają wykorzystywanie danych gromadzonych w chmurze big data w polityce publicznej, m.in. do budowy modeli transportowych, ich kalibracji i walidacji.
Big data od Orange Polska w służbie publicznej
– Rzetelne, obiektywne i kompleksowe dane są podstawą przy podejmowaniu strategicznych decyzji zarówno w procesie inwestycyjnym, jak i w bieżącym zarządzaniu transportem. Dlatego wiążemy olbrzymie nadzieje z zasobami danych gromadzonymi przez operatorów sieci komórkowych – wyjaśnia dr hab. inż. Jacek Chmielewski, profesor Politechniki Krakowskiej z Katedry Systemów Transportowych na Wydziale Inżynierii Lądowej PK. Podkreśla, że już dziś dzięki temu źródłu danych można z powodzeniem optymalizować systemy transportowe i podejmować dobre decyzje inwestycyjne. A to ułatwia nasze codzienne życie. Sprawny, przyjazny i szybki system transportowy o zoptymalizowanych kosztach to marzenie mieszkańców i samorządowców wszystkich miast i gmin nie tylko w Polsce. Od dłuższego czasu prowadzone na świecie prace nad rozwojem systemów w coraz większym stopniu opierają się na cyfrowych zbiorach danych, a te rosną niezwykle szybko.
Orange ma ogromne ilości danych, które przechowuje w bezpiecznej chmurze i które potrafi wykorzystać dla dobra innych firm czy instytucji. Ich odpowiednia analiza pomaga na wiele sposobów. Sprawdza się m.in. w bankowości, meteorologii, opiece zdrowotnej, w mieście, urzędzie, firmie czy właśnie w transporcie.
– Dziś wspólnie z naukowcami z Politechniki Krakowskiej tworzymy narzędzia informatyczne, za pomocą których na podstawie danych gromadzonych przez operatora sieci komórkowej możliwe będzie pozyskanie i sparametryzowanie elementów kluczowych do prowadzenia analiz na potrzeby budowy modeli transportowych – mówi Izabela Drobek. Dodaje, że w podobnym projekcie, realizowanym wspólnie z Politechniką Rzeszowską, dane Orange Polska zostały wykorzystane do stworzenia planu SUMP (Planu Zrównoważonej Mobilności Miejskiej), czyli długoterminowej strategii transportowej w celu zaspokojenia potrzeb osób i przedsiębiorstw w zakresie mobilności w miastach i w ich otoczeniu. Generalnym celem jest tu oczywiście poprawa jakości życia.
Zestawy danych podobne do tego, z którego Politechnika Rzeszowska korzystała przy tworzeniu planu SUMP, zostały też wykorzystane m.in. we Wrocławiu, w Krakowie i Toruniu. Można mieć uzasadnioną nadzieję, ze już niedługo transport publiczny w polskich miastach będzie wykorzystywał najnowsze rozwiązania i działał lepiej z korzyścią dla nas wszystkich.
Źródło: Dziennik Gazeta Prawna
Na zdjęciu dr hab. inż. Jacek Chmielewski, profesor Politechniki Krakowskiej z Katedry Systemów Transportowych na Wydziale Inżynierii Lądowej PK podczas konferencji „Modelowanie podróży i prognozowanie ruchu – Modelling 24” / Fot. Jan Zych
Grafika – materiały prasowe
18 lipca 2024 r. odbyło się uroczyste posiedzenie Rady Muzeum Politechniki Krakowskiej. Było ono okazją do złożenia podziękowań profesorowi Stefanowi Piechnikowi za 18-letni aktywny udział w pracach Rady Muzeum PK.
Uroczyste posiedzenie Rady Muzeum PK było pełne wzruszających momentów. W obecności członków Rady Muzeum i zespołu pracowników rektor uczelni prof. Andrzej Szarata złożył podziękowanie prof. Stefanowi Piechnikowi za wieloletnią pracę na rzecz Muzeum PK, wsparcie w budowaniu tożsamości i troskę o dziedzictwo Politechniki.
Prof. Stefan Piechnik jest członkiem Rady Muzeum od 2006 r. W gremium tym początkowo był przedstawicielem Wydziału Inżynierii Lądowej, a później przedstawicielem Rektora PK. Działania prof. Piechnika w dużym stopniu przyczyniły się do rozwoju muzeum. Zabiegał on m.in. o umocowanie Muzeum PK w strukturach prorektora. Prof. Piechnik zawsze chętnie dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem, a jego opinie niejednokrotnie nadawały kierunek pracom Muzeum PK. – Profesor Stefan Piechnik współpracował z takimi osobami jak Izydor Stella Sawicki, Zdzisław Siedmiograj czy Michał Życzkowski, którzy współtworzyli Politechnikę w Krakowie u samych jej początków i w pierwszych latach powojennych. Dzięki temu często wspomagał pracowników Muzeum PK rozwiewając wątpliwości wynikające z zawiłości faktów historycznych – mówi Lilianna Lewandowska, kierownik Muzeum Politechniki Krakowskiej.
Z Politechniką Krakowską prof. Stefan Piechnik związany jest od 1951 r. Wówczas został on zatrudniony w Katedrze Matematyki jako asystent prof. Siedmiograja. W 1960 roku obronił doktorat pod kierunkiem prof. M. Życzkowskiego, a trzy lata później otrzymał habilitację. W 1971 r. został profesorem nadzwyczajnym, z kolei w 1982 r. profesorem belwederskim. Przez 14 lat zasiadał we władzach dziekańskich Wydziału Inżynierii Lądowej, przez 4 kadencje kierował Wydziałem jako dziekan. W latach 1978-1981 pełnił funkcję prorektora PK. Prof. Stefan Piechnik jest autorem, a także współautorem kilkudziesięciu artykułów i 4 podręczników, które ustanowiły standard nauczania o wytrzymałości materiałów. Od wielu lat jest autorytetem w dziedzinie reologii.
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Poznaliśmy skład prorektorski władz Politechniki Krakowskiej na kadencję 2024-2028. Rektor PK prof. Andrzej Szarata (o wyborach rektora można przeczytać w artykule Prof. Andrzej Szarata rektorem Politechniki Krakowskiej na kadencję 2024-2028) będzie współpracował z czterema prorektorami. Nowym prorektorem ds. nauki będzie dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK, dotąd prodziekan Wydziału Mechanicznego PK. Stanowisko prorektora ds. kształcenia i współpracy z zagranicą obejmie dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK, kierownik Katedry Inżynierii Chemicznej i Procesowej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej. Misję na dotychczasowych stanowiskach kontynuować będą: dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, kierownik Katedry Architektury Miejsc Pracy, Sportu i Usług Katedry Wydziału Architektury PK – jako prorektor ds. ogólnych oraz dr inż. Marek Bauer z Katedry Systemów Transportowych Wydziału Inżynierii Lądowej PK – jako prorektor ds. studenckich.
Pozytywne opinie dla kandydatów na stanowiska prorektorów ds. kształcenia oraz ds. studenckich wydał Parlament Samorząd Studencki PK, a dla prorektor ds. nauki Samorząd Doktorantów PK (zgodnie z wymogami ustawowymi i statutowymi). Wszyscy prorektorzy rozpoczną nową kadencję wspólnie z rektorem PK 1 września 2024 r. Szczegółowe kompetencje poszczególnych prorektorów zostaną sprecyzowane w zarządzeniu Rektora PK.
Dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK prorektorem do spraw nauki
Pochodzi z Przemyśla, gdzie ukończyła II Liceum Ogólnokształcące w klasie o profilu matematyczno-fizycznym. Jest absolwentką dwóch specjalności (zarządzanie i restrukturyzacja zakładów oraz zarządzanie i marketing w transporcie) na kierunku zarządzanie i marketing na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej (odpowiednio w 2001 i 2004 roku). W 2006 r. obroniła z wyróżnieniem pracę doktorską pt. „Kształtowanie powierzchni elementów endoprotez wykonanych z materiałów ceramicznych”. Otrzymała również nagrodę im. Michała Życzkowskiego dla najmłodszego wypromowanego z wyróżnieniem doktora. Stopień doktora habilitowanego w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, dyscyplinie budowa i eksploatacja maszyn (obecnie inżynieria mechaniczna) na podstawie osiągnięcia naukowego pn. „Koincydencja stereometrycznych i tribologicznych badań warstwy wierzchniej” uzyskała w 2018 r. Stale podnosi kompetencje w zakresie działalności naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej, biorąc udział w warsztatach i szkoleniach. W listopadzie 2023 r. brała udział w wizycie studyjnej, organizowanej przez Ministerstwo Edukacji i Nauki, przeprowadzonej w ramach projektu pt. „Liderzy w zarządzaniu uczelnią” w Erasmus University Rotterdam. Obecnie realizuje studia podyplomowe na Uniwersytecie Jagiellońskim pt. „Zarządzanie w szkole wyższej – Menadżer szkoły wyższej” w zakresie zarządzania procesowego i zarządzania projektowego.
Pełniła liczne funkcje zarządcze na Politechnice Krakowskiej: prodziekan Wydziału Mechanicznego (w latach 2016-2020 i 2020-2024), kierownik Zespołu Inżynierii Zarządzania w Katedrze Inżynierii i Automatyzacji Produkcji (od 2021 r.), zastępca dyrektora Instytutu Technologii Maszyn i Automatyzacji Produkcji, obecnie Katedra Inżynierii i Automatyzacji Produkcji (w latach 2009-2013 i 2013-2016) oraz pełnomocnik dziekana Wydziału Mechanicznego ds. studenckich kół naukowych (2008-2020). W latach 2016-2020 była członkiem Senatu PK, przewodniczyła Senackiej Komisji ds. Jakości Kształcenia. Była członkiem Rady Związku Uczelni „InnoTechKrak” (2016-2020). Aktualnie jest członkiem Rady Dyscypliny Inżynieria Mechaniczna na WM PK oraz zespołu ds. IDUB na PK.
Cieszy się uznaniem środowiska naukowego – została wybrana w skład Komitetu Budowy Maszyn PAN (w kadencjach 2020-2023 i 2024-2027), jest ekspertem w Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR), członkiem towarzystw naukowych: Polskie Towarzystwo Tribologiczne, Polskie Towarzystwo Zarządzania Produkcją oraz Polskie Naukowo-Techniczne Towarzystwo Eksploatacyjne oraz licznych komitetów naukowych konferencji i czasopism. Jest też zapraszana do opracowania recenzji w przewodach doktorskich (25 recenzji rozpraw doktorskich, w tym 12 zagranicznych) oraz postępowaniach habilitacyjnych (5 recenzji dorobku, członkostwo w 14 komisjach habilitacyjnych).
Zainteresowania naukowe dr hab. inż. Magdaleny Niemczewskiej-Wójcik, prof. PK są wielowątkowe. Łączą zagadnienia z obszaru inżynierii materiałowej i inżynierii mechanicznej (interesuje się m.in. charakteryzowaniem materiałów, technologią wytwarzania i inżynierią powierzchni, metrologią geometryczną powierzchni, eksploatacją). Głównym zagadnieniem badawczym w pracy naukowej nowej prorektor PK jest trwałość i niezawodność systemów tribologicznych, w tym biotribologicznych.
Jest autorką monografii naukowej i współautorką monografii dydaktycznej, autorką lub współautorką ponad 100 opracowań naukowych, w tym 56 prac opublikowanych w czasopismach naukowych i monografiach jako rozdziały oraz 50 komunikatów (posterów i referatów), przedstawianych na krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych. Za osiągnięcia naukowe otrzymała liczne nagrody Rektora PK oraz Dziekana WM, była laureatką dwóch edycji programu LIDER PK (2018 i 2022). Wypromowała 2 doktorów oraz 3 doktorów jako promotor pomocniczy, ponad 45 magistrów i 40 inżynierów.
Kierowała zespołami w ramach projektów naukowo-badawczych (finansowanych przez MNiSW: Juventus Plus, Polska Metrologia II) oraz dużym, ważnym dla uczelni projektem infrastrukturalnym ( „Utworzenie Regionalnego Zespołu Akredytowany Laboratoriów Badawczych i Wzorcujących Politechniki Krakowskiej” o wartości 14 mln zł). Była także wykonawcą w innych projektach naukowo-badawczych. Odbyła liczne naukowe staże zagraniczne, w tym: Eastern Switzerland Univeristy of Applied Sciences (Buchs/Szwajcaria) i Instytut Materiałów Supertwardych (Kijów/Ukraina) oraz naukowe staże krajowe, w tym: w Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytucie Technologii Eksploatacji w Radomiu.
Prywatnie jest miłośniczką sudoku, muzyki klubowej, instruktorem fitness, a także projektuje i wykonuje rękodzieło artystyczne.
Dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK prorektorem do spraw kształcenia i współpracy z zagranicą
Dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK urodziła się w 1981 r., pochodzi z Rybnika. W 2005 r. ukończyła studia magisterskie na kierunku matematyka (specjalność: matematyka stosowana i modelowanie matematyczne) na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W 2010 r. na podstawie rozprawy „Spectral reduction of numerical models of combustion processes” uzyskała stopień doktora nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria chemiczna na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej, a w 2018 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego w tej samej dyscyplinie na Wydziale Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska Politechniki Łódzkiej (na podstawie osiągnięcia „Analiza właściwości stacjonarnych i dynamiki autotermicznych struktur fluidyzacyjnych”). W 2022 r. ukończyła studia podyplomowe na kierunku „Zarządzanie projektami innowacyjnymi” w Krakowskiej Szkole Biznesu Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Celem podniesienia kompetencji zarządczych w listopadzie 2023 r. odbyła wizytę studyjną w Erasmus University Rotterdam, zorganizowaną w ramach projektu „Liderzy w zarządzaniu uczelnią” przez Ministerstwo Edukacji i Nauki.
Z Politechniką Krakowską jest związana od 2015 r. Od 2019 r. jest profesorem PK na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej PK, od 2021 r. pełni funkcję kierownika Katedry Inżynierii Chemicznej i Procesowej. Jest członkiem Senackiej Komisji Etyki (od 2021 r.) oraz przewodniczącą Komisji Antymobbingowej (od 2022 r.). Posiada doświadczenie w organizacji i ocenie procesu kształcenia – jest przewodniczącą Rady Programowej kierunku inżynieria chemiczna i procesowa na WIiTCh (od 2021 r.), a od 2023 r. członkiem Rady Programowej kierunku technologia chemiczna. Pełniła rolę eksperta zespołu oceniającego Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych.
Zainteresowania naukowe dr hab. inż. Katarzyny Bizon, prof PK skupiają się na modelowaniu matematycznym, symulacjach numerycznych i optymalizacji katalitycznych reaktorów wielofunkcyjnych i reaktorów adsorpcyjnych, jak również modelowaniu i symulacjach transportu masy w materiałach porowatych. Prowadzi też badania nad zastosowaniem technik eksploracji danych i uczenia maszynowego do formułowania numerycznych modeli zredukowanych i hybrydowych obiektów inżynierii chemicznej. Na badania te pozyskała dwa granty finansowane przez Narodowe Centrum Nauki (w ramach konkursów Sonata 13 oraz Sonata Bis 11). Jako wykonawca uczestniczyła w realizacji szeregu innych projektów naukowych, badawczo-rozwojowych oraz dydaktycznych.
Jest współautorką jednej książki naukowej oraz autorką jednej monografii naukowej, autorką lub współautorką 85 prac opublikowanych w czasopismach naukowych i recenzowanych materiałach konferencyjnych, w tym 48 artykułów naukowych w czasopismach z bazy JCR. Jest autorką/współautorką 84 wystąpień (referatów i posterów) przedstawionych na krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych. Była laureatką Bernard Lewis Fellowship 2012 oraz dwukrotną laureatką programu LIDER PK. Wypromowała jednego doktora oraz jednego doktora jako promotor pomocniczy. Obecnie jest promotorem dwóch doktoratów realizowanych w Szkole Doktorskiej PK oraz jednego w PhD School in Information Technologies for Engineering w Università degli Studi del Sannio w Benevento we Włoszech. Wypromowała też 32 magistrów i 23 inżynierów (z tego 39 dyplomów zostało obronionych na PK).
Posiada bardzo bogate doświadczenie w pracy dydaktycznej i badawczej w zagranicznych ośrodkach akademickich i naukowych takich jak: Università degli Studi del Sannio w Benevento we Włoszech (2005-2006 oraz 2011-2015), Istituto di Ricerche sulla Combustione Consiglio Nazionale delle Ricerche (CNR) w Neapolu we Włoszech (2006-2011 i obecnie), Istituto di Scienze e Tecnologie per l’Energia e la Mobilità Sostenibili CNR) oraz Delft University of Technology w w Holandii (2007). Aktywnie współpracowała również z Istituto Motori CNR w Neapolu. Była stypendystką programu EST Marie Curie (2006-2008).
Od 2020 r. jest członkiem Komitetu Inżynierii Chemicznej i Procesowej Polskiej Akademii Nauk, a od 2023 r. członkiem Rady Naukowej Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach. Pełni funkcję co-leadera grupy roboczej projektu koordynowanego przez Université Libre de Bruxelles w Brukseli w Belgii i finansowanego w ramach europejskiego programu COST, który wspiera współpracę międzynarodową w obszarze badań naukowo-technicznych.
Jest pasjonatką biegania, turystyki górskiej i wulkanów. Ma na swoim koncie 8 ukończonych maratonów, kilkanaście półmaratonów, a w 2023 r. zdobyła Koronę Maratonów Polskich. Zdobyła m.in. szczyt Gran Sasso drogą Direttissima, szczyt Punta Gnifetti masywu Monte Rosa oraz kratery wulkanów Stromboli i Etna, jednak najbardziej fascynują ją Bieszczady.
Dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK prorektorem do spraw ogólnych
Stanowisko prorektora ds. ogólnych nadal sprawował będzie dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, kierownik Katedry Architektury Miejsc Pracy, Sportu i Usług na Wydziale Architektury PK. Wcześniej pełnił funkcje zastępcy dyrektora Instytutu Projektowania Architektonicznego WA PK (2017-2020), kierownika Zespołu Architektury Sportu i Rekreacji (od 2018 r.), pełnomocnika dziekana WA PK (od 2019 r.), przewodniczącego komisji ds. efektów finansowych badań naukowych i prac rozwojowych (od 2019 r.). W kadencji 2020-2024 pełnił funkcję prorektora ds. ogólnych. Jest aktywny organizacyjnie, pełniąc funkcje kierownicze w dziesięciu ciałach kolegialnych PK.
Urodził się w 1960 r. w Krakowie. Studia na Wydziale Architektury PK ukończył w 1986 r. W 2002 r. otrzymał stopień doktora nauk technicznych na podstawie rozprawy „O architektonicznej adaptacji obiektów poprodukcyjnych na cele użyteczności publicznej w Krakowie na tle tego typu rozwiązań w Polsce i Europie”. W 2017 r. na podstawie ogólnego dorobku i monografii pt. „O architekturze szkół wyższych w Polsce na początku XXI wieku” uzyskał stopień doktora habilitowanego.
Jako zainteresowania badawcze dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof PK wskazuje: badanie przestrzeni publicznej miast oraz przestrzeni wspólnych w budynkach użyteczności publicznej, dociekania wykraczające poza granice instytucjonalne i zwyczajowo utrwalonych dyscyplin wiedzy i nauki umożliwiające ukazywanie związków między nimi i budowanie pogłębionych, bo interdyscyplinarnych doświadczeń.
Wypromował 81 inżynierów i 95 magistrów. 26 dyplomów magisterskich pod jego opieką uzyskało wyróżnienia, kilka także wyróżnienia w konkursach ogólnopolskich. Był promotorem pracy doktorskiej, jest promotorem pracy doktorskiej aktualnie realizowanej w Szkole Doktorskiej.
Jest autorem kilkudziesięciu artykułów w publikacjach zagranicznych, autorem jednej monografii naukowej i współautorem 8 monografii naukowych. W 1994 roku uzyskał uprawnienia projektowe bez ograniczeń. Ma w dorobku 137 wykonanych dokumentacji projektowych – zarówno koncepcji architektonicznych, jak i projektów budowlanych. Są to obiekty użyteczności publicznej, zabudowy wielorodzinnej i jednorodzinnej, małe zespoły urbanistyczne, projekty konserwatorskie (głównie kamienic krakowskich), przebudowy i adaptacje. Duża ich część dotyczy obiektów dydaktycznych AGH. Kilka realizacji uzyskało wyróżnienia i nagrody krajowe. Na PK kierował zespołem międzywydziałowym, który opracował koncepcję architektoniczną zagospodarowania terenów Politechniki Krakowskiej w Czyżynach pn. „Politechnika Krakowska 2100”. Koordynuje realizację porozumienia o współpracy naukowej i dydaktycznej zawartej pomiędzy PK, ASP, UJ i AGH. Uwieńczeniem dokonań w ramach wszystkich tych działalności jest Złota Odznaka PK przyznana w 2020 roku.
Jest członkiem Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów (od 2002 roku), a także członkiem Komisji Urbanistyki i Architektury Oddziału PAN w Krakowie na kadencję 2023-2026.
Od ponad 20 lat jego pasją są motocykle i realizowana przy ich pomocy turystyka motocyklowa. Od 2 lat realizuje się też pływając na deskach SUP, a od zeszłego roku także uprawiając windsurfing. Jak mówi, pierwsze doświadczenia z żaglem i wiatrem pozwalają obiecująco patrzeć na kontynuowanie nauki tej niełatwej dyscypliny sportu.
Dr inż. Marek Bauer prorektorem ds. studenckich
Dr inż. Marek Bauer urodził się w 1974 r. w Krakowie. W roku 1999 ukończył studia magisterskie na kierunku budownictwo (specjalność: drogi, ulice i autostrady) na Wydziale Inżynierii Lądowej PK. Na tym samym wydziale, w roku 2008, na podstawie rozprawy „Wpływ infrastruktury ulic na funkcjonowanie komunikacji autobusowej” uzyskał z wyróżnieniem stopień doktora z nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo (specjalność: inżynieria ruchu). Od początku pracy na PK (1999) jest zatrudniony w Katedrze Systemów Transportowych (dawniej: Zakład Systemów Komunikacyjnych, Katedra Systemów Komunikacyjnych). W latach 2016-2020 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Inżynierii Lądowej, natomiast w kadencji 2020-2024 piastował stanowisko prorektora ds. studenckich PK.
Jego główne zainteresowania naukowo-badawcze obejmują: planowanie systemów transportowych ze szczególnym uwzględnieniem miejskiego transportu zbiorowego, modelowanie sieci transportowych, a także problematykę badań jakości transportu zbiorowego oraz badań podróży. Jest autorem i współautorem 80 publikacji naukowych oraz blisko 150 wystąpień na krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych, naukowo-technicznych i technicznych. Uczestniczył w opracowaniu ponad 100 projektów, ekspertyz i analiz transportowych, w tym pełnił funkcję kierownika w projekcie badawczym UE „SmartMove” oraz w projekcie NCBiR „System informatyczny komputerowego wspomagania planowania komunikacji miejskiej”. Był również promotorem ponad 100 dyplomowych prac inżynierskich i magisterskich.
Jest laureatem nagrody naukowej Ministra Infrastruktury RP (2008) oraz nagrody naukowej Rektora PK (2009), został odznaczony Honorową Odznaką PK (2013) oraz Medalem „Zasłużony dla PK” (2022). W dorobku posiada również Nagrody Samorządu Studenckiego WIL PK dla najlepszego wykładowcy na kierunku studiów Transport (2017) i Gospodarka Przestrzenna (2020).
W ramach społecznie prowadzonej działalności popularyzującej naukę był między innymi członkiem zespołów zadaniowych powoływanych przez Prezydenta Miasta Krakowa (2014-2018 i 2022-2024), a także uczestnikiem Okrągłego Stołu Transportowego w Krakowie (2011-2012) i Forum Na Rzecz Czystego Powietrza (2016).
Pełniąc funkcję prorektora ds. studenckich w kadencji 2020-2024 dr inż. Marek Bauer doprowadził do uruchomienia Stypendium Politechniki Krakowskiej z własnego Funduszu Stypendialnego PK (2020), był też twórcą „Zasad tworzenia, ewidencji, finansowania, działania i rozwiązywania uczelnianych organizacji studenckich oraz uczelnianych organizacji doktorantów na Politechnice Krakowskiej wraz z zasadami finansowania Samorządu Studenckiego i Samorządu Doktorantów” (2023) oraz Uczelnianej Rady Kół Naukowych (2024) i dwuetapowej Uczelnianej Sesji Kół Naukowych (2022-2024).
Był również pomysłodawcą i głównym realizatorem budowanych od podstaw systemowych rozwiązań poprawiających relacje wśród członków społeczności akademickiej PK, obejmujących: cykliczne badania potrzeb członków społeczności akademickiej (2022-2024), opracowanie Planu Równości dla Politechniki Krakowskiej na lata 2023-2026 (2022), wprowadzenie obowiązkowych szkoleń świadomościowych dla studentów PK (2022-2024) oraz szkoleń dla pracowników PK (2022-2024), utworzenie Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej PK (2022). Doprowadził również do rozwinięcia konkursu „O złoty indeks PK” o dodatkowe przedmioty (informatyka, predyspozycje architektoniczne) oraz modyfikacji programu „Student Lider I roku” (2023-2024).
Prywatnie jest miłośnikiem muzyki metalowej, historii starożytnej i koszykówki.
(m)
Zdjęcia: Jan Zych
{fastsocialshare}
(bk)
{fastsocialshare}
Studenci Politechniki Krakowskiej pracują nad modelem detekcji obrazu, który wykrywa pasożyty pszczół za pomocą monitoring uli wraz z aplikacją. Projekt jest na tyle istotny i nowatorski, że jego fragment został w tym roku doceniony przez międzynarodowe gremium europejskiej edycji prestiżowego konkursu “Seeds for the Future” organizowanego przez firmę Huawei. Spośród 145 studentów i studentek z 23 krajów reprezentacja Polski liczyła 10 osób. Jedną z nich był współtwórca projektu “BeeBrain” Hubert Orlicki. Wspólnie z zespołem na gali finałowej w Rzymie zaprezentowali jego elementy. To rozwiązanie, które dwójka studentów Politechniki Krakowskiej realizuje w ramach grantu udzielonego przez studenckie laboratorium innowacji FutureLab PK.
Warroza to choroba pasożytnicza pszczół wywoływana przez niewielkich rozmiarów roztocza, które bytują na pszczołach dorosłych oraz czerwiach i żywią się ich hemolimfą. Są powszechnie występującym wśród pszczół pasożytem, który wielokrotnie doprowadził do zagłady całych uli, przez co stanowi dla nich śmiertelne zagrożenie. Projekt “BeeBrain” to rozwiązanie, które studenci Politechniki Krakowskiej Hubert Orlicki i Bartłomiej Szostak, realizują w ramach grantu udzielonego przez uczelniane laboratorium innowacji – FutureLab PK. Polega na opracowaniu systemu akwizycji, analizy i wizualizacji danych z ula wraz z aplikacją onboardingową. Mówiąc prościej, chodzi o system wczesnego wykrywania, który będzie natychmiastowo ujawniał zarażenie pasożytem wśród pszczół danego ula i zwalczał je autonomicznie, bez konieczności angażowania w ten proces pszczelarzy.
– Projekt przygotowany w ramach „Seeds of the Future” został oparty na nowoczesnych rozwiązaniach technologicznych ze wsparciem technologii Huawei: ResNet, renewable energy source, 5G connection i Huawei Cloud. W projekcie zaproponowaliśmy również model biznesowy, sposoby finansowania, porównanie istniejących rozwiązań, strategię marketingową, podejście do zasilania i całą infrastrukturę – mówi współautor projektu Hubert Orlicki, student Informatyki Data Science Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej.
W praktyce projekt opiera się na kamerze zamontowanej przed wlotem do ula, która przy użyciu zaprogramowanego przez studentów modelu detekcji obrazu rozpoznaje czy na pszczołach znajdują się pasożyty. Jeśli zostanie przekroczony odpowiedni współczynnik zarażenia to taka informacja zostaje wysłana do przygotowanej aplikacji. Tu kończy się etap pierwszy projektu. W dalszej części Hubert Orlicki oraz Bartłomiej Szostak chcą dodać autonomiczne urządzenie, które za pomocą mieszanek ziół będzie w stanie zlikwidować pasożyty znajdujące się w ulu. Ponadto chcą przekazać do użytku pszczelarzom aplikację, która będzie zbierała najważniejsze dane z ula oraz jego bezpośredniego otoczenia. Na tej podstawie, przy pomocy specjalnego modelu predykcji, aplikacja będzie generować informację z poradami i zagrożeniami w taki sposób, by ułatwić proces wdrożeniowy opieki nad daną pasieką dla niedoświadczonych pszczelarzy. Ostatnim etapem projektu będzie praca nad modelem, który umożliwi tworzenie inteligentnych notatek ułatwiających proces przeglądania ula i gromadzenia uporządkowanych informacji na temat tego co się w nim dzieje.
– Pomysł zrodził się po konsultacjach z pszczelarzami. Odbyliśmy z nimi kilka spotkań, na których sumiennie słuchaliśmy o ich problemach. Wszystkie nasze idee to odpowiedzi na te problemy. Są to próby technologicznych rozwiązań, które mają je wyeliminować – mówi Hubert Orlicki.
Zgodnie z naukowymi modelami istnieje realne zagrożenie, że w sytuacji zniknięcia pszczół ludzkość wyginie w ciągu 4 lat. Kluczowym jest zatem ich ochrona, a koniecznością są wszelkie działania zmierzające do rozwijania ich populacji w środowisku – Ponadto wspieranie pszczelarzy to walka o lokalną gospodarkę. Należy pamiętać o ilości dóbr wytwarzanych przez pszczelarzy i usługach z jakich korzystają. Problemy pszczół występują nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie – mówi Hubert Orlicki.
Pilotażowa forma projektu jest już w realizacji w Krakowie. Studenci pod okiem swojego opiekuna dr inż. Tomasza Makowskiego na prywatnej działce postawili dwa ule (mieszczące od 60 do 160 tysięcy pszczół), na których zamontowali prototypowe wersje kamer. Docelowo mają być trzy ule, ale obecnie studenci czekają na dalszy rozwój projektu. Wciąż pracują nad algorytmami, które mają sterować systemem i póki ich nie udoskonalą, nie chcą powiększać swojego obszaru badawczego do poziomu pasieki.
Projekt “Seeds for the Future” rozpoczął się w 2008 roku jako pilotażowy program zainicjowany przez firmę Huawei. W ciągu zaledwie dekady rozrósł się do globalnej skali, a dziś obejmuje ponad 15 tysięcy uczestników i uczestniczek ze 139 krajów. Polska dołączyła do inicjatywy w 2016 roku tym samym umożliwiając naszym studentkom i studentom udział w globalnej scenie technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT). W ramach programu odbywają się warsztaty prowadzone przez ekspertów Huawei oraz badaczy i badaczki renomowanych uczelni, które pozwalają uczestniczącym w nich osobom na gruntowne zrozumienie teoretycznych konceptów stojących za wykorzystaniem nowoczesnych technologii. W ramach tych warsztatów odbywają się też wizyty w laboratoriach badawczych i centrach innowacji, które oferują wgląd w praktyczne zastosowania omawianych rozwiązań.
– W dzisiejszym wymagającym środowisku cyfrowym kultywowanie talentów ICT staje się ważniejsze niż kiedykolwiek. Europa stoi na czele rewolucji technologicznej, dlatego musimy inwestować w edukację i rozwój naszych młodych talentów. Pielęgnując ich umiejętności i zapewniając im odpowiednie narzędzia i możliwości, dbamy o to, by Europa pozostała liderem na globalnej scenie cyfrowej – mówi Radosław Kędzia, starszy wiceprezes Huawei Europe.
Podczas tegorocznej edycji projektu “Seeds for the Future” Polskę reprezentowało 10 osób. Połowa tej liczby zaprezentowała koncepcję “BeeBrain” (tu pod nazwą „Beelivers”) podczas gali finałowej projektu, która odbyła się w dniach 1-5 lipca w Rzymie. W zespole projektowym znajdowali się: Hubert Orlicki z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej, Arkadiusz Niedziela i Maja Maćkowiak z Politechniki Poznańskiej, Irmina Lepiarczyk z Politechniki Śląskiej oraz Anna Jarosz z Akademii Górniczo-Hutniczej.
Na zdjęciach:
1, 5 i 6: Ule, w których zamontowane są prototypowe wersje studenckiego rozwiązania / fot. autorzy projektu
2 i 4: Uczestnicy projektu “Seeds for the Future” / fot. materiały firmy Huawei
3: Studenci Politechniki Krakowskiej Hubert Orlicki i Bartłomiej Szostak z opiekunem projektu dr inż. Tomaszem Makowskim / fot. archiwum autorów projeku
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Centrum Badawcze Řež (CVŘ) w Czechach podpisały porozumienie o współpracy w obszarze kształcenia i działalności badawczej dotyczącej energetyki, zwłaszcza jądrowej. Z unikatowej infrastruktury laboratoryjnej i stanowisk technologicznych czeskiego centrum korzystać będą studenci specjalności i kierunku energetyka jądrowa, prowadzonych na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki PK.
Położone nieopodal Pragi centrum Badawcze Řež to jeden z największych i najważniejszych ośrodków badawczych w Europie Środkowej. Specjalizuje się w badaniach naukowych z zakresu energii jądrowej, fizyki jądrowej, technologii jądrowych i ochrony środowiska. CVŘ posiada unikalną infrastrukturę badawczą, m.in. eksperymentalne reaktory badawcze LVR-15 i LR-0 oraz technologiczne stanowiska doświadczalne, a więc nowoczesne laboratoria wyposażone w zaawansowane urządzenia do badań materiałowych, chemicznych oraz biologicznych. Prowadzi badania nad bezpieczeństwem i efektywnością reaktorów jądrowych. Zajmuje się: analizą awarii oraz rozwojem nowych technologii reaktorowych, w tym reaktorów IV generacji, badaniami nad nowoczesnymi materiałami odpornymi na wysokie temperatury i promieniowanie, testowaniem i rozwojem materiałów do zastosowań w ekstremalnych warunkach, w tym w energetyce jądrowej i innych przemysłach wysokich technologii. Centrum Řež prowadzi też prace nad minimalizacją wpływu energetyki na środowisko, w tym redukcją emisji i gospodarką odpadami oraz badania nad technologiami oczyszczania wody i powietrza, a także recyklingiem materiałów.
– Politechnika Krakowska zyskuje w Centrum Badawczym Rež bardzo ważnego partnera. Na przypieczętowanej porozumieniem współpracy skorzystają nasi studenci i naukowcy – mówi prof. Dariusz Bogdał, prorektor ds. nauki PK, który sygnował umowę w imieniu krakowskiej uczelni. Ze strony (CVŘ) podpisali ją Milan Patrík, dyrektor Centrum Badawczego Řež (CVŘ) oraz Ján Milčák, dyrektor zarządzający CVŘ.
Współpraca PK i czeskiego ośrodka dotyczyć będzie kształcenia studentów, wspólnego opracowywania materiałów dydaktycznych, współtworzenia programów i metod nauczania, przygotowywania pomocy dydaktycznych, a także prowadzenia razem badań i prac rozwojowych oraz działalności publikacyjnej. Rozważane jest też tworzenie konsorcjów i wspólne aplikowanie o projekty europejskie w tematyce energetyki, odnawialnych źródeł energii, zagospodarowania ciepła odpadowego i innych.
W oficjalnym podpisaniu umowy o współpracy prorektorowi PK towarzyszyli w Czechach dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK oraz przedstawiciele Katedry Energetyki: dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK i dr hab. inż. Marzena Nowak-Ocłoń, prof. PK, opiekunowie specjalności i kierunku energetyka jądrowa na PK.
– Wizytowaliśmy laboratoria centrum, w których nasi studenci ze specjalności „Energetyka jądrowa” będą odbywać zajęcia. Uzgodniliśmy też z przedstawicielami REZ plan zajęć laboratoryjnych w ramach przedmiotu „Reaktory Jądrowe” Zajęcia będą realizowane przez naszych studentów na bazie wysokospecjalistycznej aparatury centrum REZ. Pierwsze laboratoria w Czechach studenci odbędą już w grudniu 2024 roku – mówi dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK.
W ramach pobytu w REZ studenci Politechniki będą uczestniczyć w ćwiczeniach laboratoryjnych z takich tematów jak:
– stan krytyczny rdzenia reaktora, eksperymenty neutronowe (w świetle nowych bloków energetycznych),
– pomiary w komorach do pracy z materiałami radioaktywnymi
– reaktor typu wodnego LVR-15 o mocy 10 MW,
– reaktor badawczym LR-0 do testów różnych typów rdzeni reaktorów,
– instalacje CVCAP (do przechowywania i unieszkodliwianiem odpadów promieniotwórczych).
Od tego roku akademickiego Politechnika Krakowska kształci studentów na specjalności energetyka jądrowa, prowadzonej na kierunku energetyka. W nowym roku akademickim 2024/2025 uczelnia kształcić będzie już także na studiach II stopnia na kierunki energetyka jądrowa. Będą prowadzone na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki we współpracy z Instytutem Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie oraz innymi partnerami merytorycznymi.
Ze strony PK w prowadzenie kształcenia zaangażowani są eksperci Katedry Energetyki Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki, współpracujący z uczelnią praktycy z przemysłu i zagranicznych instytutów badawczych. – Kierunek „energetyka jądrowa” wykształci specjalistów gotowych do pracy w całym sektorze energetyki, także energetyki konwencjonalnej i odnawialnej, na krajowym i zagranicznych rynkach. Pamiętajmy, że Polska jest otoczona elektrowniami jądrowymi, położonymi w krajach z nami sąsiadujących. Mocno rozwiniętymi państwami pod tym względem są też Stany Zjednoczone, Francja czy Korea Południowa. Specjaliści tej branży będą coraz bardziej potrzebni na całym świecie – podkreśla dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki.
W programie kształcenia na nowym kierunku znajdą się też takie zagadnienia jak: nowe bloki jądrowe, systemy bezpieczeństwa jądrowego, technologie chłodzenia, właściwości materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych stosowanych w budowie maszyn, energetyce cieplnej i jądrowej, technologie materiałów i ich trwałości, technologie wspomagające instalacje jądrowe, kwestie cyklu paliwowego, techniki modelowania procesów wymiany ciepła, zjawisk przepływowo-cieplnych, przepływów wielofazowych oraz układów elektroenergetycznych, zagadnienia z zakresu automatyki i sterowania w złożonych systemach oraz instalacjach energetycznych, techniki monitorowania systemów i elementów energetycznych znajdujących się w elektrowniach jądrowych, zagadnienia wpływu pracy elektrowni jądrowych na środowisko, uwarunkowania środowiskowe, ekonomiczne i prawne procesu inwestycyjnego, zasady budowy, modelowania, eksploatacji, projektowania i regulacji parametrów pracy instalacji energetycznych, energoelektrycznych i grzewczych. Przewidziano także laboratoria wyjazdowe i studyjne do obiektów przemysłowych i badawczych energetyki jądrowej, w tym m.in. nowego partnera PK – Centrum Badawczego Řež.
(mas)
Na zdjęciach (for. archiwum PK)
Prof. Dariusz Bogdał, prorektor Politechniki Krakowskiej ds. nauki i Milan Patrík, dyrektor Centrum Badawczego Řež po podpisaniu porozumienia
Delegacja PK wizytowała laboratoria czeskiego centrum, na zdjęciu w jednym z nich dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK
{fastsocialshare}
Osiem chórów z różnych krajów zgromadziło się na festiwalu „We Are Singing Rome 2024 International Choral Festival”. Jednym z uczestników był Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata”. Podczas festiwalu trwającego od 5 do 7 lipca br. chóry nie tylko mogły zwiedzić Rzym, ale także wystąpić we wspaniałych miejscach Wiecznego Miasta, jak np. sala Chiostro di Campitelli w Teatrze Marcellusa czy kościół Santa Maria in Portico in Campitelli. Chór „Cantata” na włoskiej ziemi pojawił się jednak już 3 lipca br., bowiem jeszcze przed festiwalem miał okazję zaśpiewać w ramach współpracy z Uniwersytem Sapienza.
We Włoszech chór „Cantata” wystąpił w trzech koncertach, w tym w dwóch w ramach festiwalu „We Are Singing Rome 2024 International Choral Festival” . Już zaraz po przylocie (3 lipca) muzycy pod dyrekcją mgr Marty Stós zaśpiewali na koncercie „Musica & Impegno”. Odbył się on na Uniwersytecie Sapienza z okazji 50. Rocznicy Rewolucji Goździków i 80. Rocznicy odzyskania niepodległości Włoch. Przegląd muzyczny „Musica è Impegno” miał miejsce w plenerach budynku Marco Polo. Jego organizatorami byli Dipartimento di Studi Europei Americani e Interculturali oraz Dipartimento Istituto di Studi Orientali we współpracy z MuSa Musica Sapienza.
Pierwszy koncert festiwalowy odbył się 5 lipca i miał charakter religijny. Chór „Cantata” zaprezentował się wówczas w kościele Santa Maria in Campitelli na Piazza Campitelli.
W festiwalu udział wzięło osiem zespołów, które 6 lipca wspólnie nagrały utwór „Creep” zespołu Radiohead. Tego dnia odbył się także koncert finałowy (z repertuarem świeckim) w sali koncertowej Chiostro di Campitelli w Teatrze Marcellusa. Była to okazja do tego, by wystąpić wstarożytnym teatrze rzymskim wzniesionym w I wieku p.n.e.
Festiwal realizowany jest we współpracy Musical Festival of Nations – Concerts of the Tempietto – Rome i We Are Singing Music Association.
Zdj. 1. Pamiątkowa statuetka, którą otrzymał chór „Cantata” / fot. Anna Jasińska-Pazera
Zdj. 2. Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata” / fot. Archiwum chóru
{fastsocialshare}
Pierwsze absolwentki i pierwsi absolwenci studiów podyplomowych UX&UI Politechniki Krakowskiej odebrali świadectwa. Pod skrótem UX&UI kryje się nazwa User Experience & User Interface Design, czyli proces tworzenia produktu cyfrowego o wysokich walorach funkcjonalnych i wizualnych dla użytkownika. Warte podkreślenia jest to, że w trakcie studiów na PK realizowany jest całościowy proces twórczy bazujący na wyzwaniach projektowych przy współpracy z partnerami biznesowymi.
Uroczystość wręczenia świadectw ukończenia studiów UX&UI, która odbyła się 6 czerwca w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia”, prowadził kierownik studiów UXUI dr inż. arch. Grzegorz Schnotale z Katedry Rysunku Malarstwa i Rzeźby WA. Uczestniczyli w niej także: prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer, pełnomocnik rektora ds. kształcenia dr inż. Otmar Vogt, prodziekan ds. nauki prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk, kierownik Katedry Rysunku Malarstwa i Rzeźby prof. dr hab. inż. arch. Maria Jolanta Żychowska oraz profesor wizytujący prof. Gerd Sedelies z Berliner Hochschule für Technik.
Dr inż. Marek Bauer nie kryje zadowolenia z nowego kierunku studiów i jego pierwszego rocznika: – Gratuluje serdecznie Katedrze, że bardzo dobrze trafiła z tematem studiów podyplomowych. Absolwentom chciałbym pogratulować trzech rzeczy. Po pierwsze – ukończenia studiów. Druga sprawa – gratuluję podjęcia trudu nauki. Musimy się dzisiaj ciągle uczyć, nie możemy zatrzymać się w rozwoju. Trzecia sprawa – gratuluję podjęcia właściwego wyboru miejsca, w którym odbyliście studia – Politechnika Krakowska, Wydział Architektury. Trafiliście najlepiej, jak tylko mogliście. Idźcie Państwo teraz w świat z tą wiedzą, sprawcie żeby był lepszy.
Dr inż. arch. Grzegorz Schnotale podsumowując pierwszą edycję studiów UXUI mówi: – Absolwenci będą kreować nasz przyszły cyfrowy świat. Rozwój w tej dziedzinie jest niesamowicie dynamiczny, a zawód UX&UI designera coraz bardziej zyskuje na znaczeniu i idealnie wpisuje się w aktualne trendy na rynku pracy. Praktycznie każda firma posiada aplikację, stronę internetową lub inny produkt cyfrowy, które są kluczowymi elementami działania biznesu. Sukces produktów cyfrowych zależy od odpowiedniego zaprojektowania aspektów funkcjonalnych i wizualnych dla konkretnych użytkowników.
Studia UXUI przeznaczone są dla absolwentów dowolnych studiów wyższych I stopnia lub II stopnia, zainteresowanych poszerzeniem swojej wiedzy i kompetencji z zakresu projektowania doświadczenia i interfejsu użytkownika. W czasie studiów realizowany jest całościowy proces twórczy produktu cyfrowego. Etap UX Discover rozpoczyna się od badań i analizy problemu projektowego. UX Define skupia się wokół zarysowania koncepcji produktu w oparciu o naukę systemów i wzorców projektowych. UI Develop oznacza indywidualne prototypowanie oraz weryfikację prototypów z użytkownikami. W wyniku UI Deliver powstaje ostateczna graficzna strona produktu i jego prezentacja.
Galeria zdjęć z wydarzenia
Studia UXUI na Politechnice Krakowskiej prowadzone są przez doświadczonych praktyków. Uczą tworzenia interaktywnych produktów o wysokich walorach funkcjonalnych i wizualnych. W trakcie studiów zapewniony jest dostęp do niezbędnych narzędzi do prototypowania oraz do komunikacji grupowej i pracy zdalnej. Na zajęciach stacjonarnych każdy student dysponuje indywidualnym stanowiskiem komputerowym z tabletem graficznym. Zajęcia prowadzone są w systemie hybrydowym. Około połowa prowadzona jest zdalnie a połowa stacjonarnie w Krakowie, w budynku Politechniki Krakowskiej przy ul. Podchorążych 1. Praca zdalna jest okazją do posłuchania doświadczeń projektantów pracujących na co dzień m.in. w Nowym Yorku, Berlinie czy też Londynie.
Absolwenci, oprócz świadectwa ukończenia studiów podyplomowych z wykazem ukończonych 30 przedmiotów, zyskują też projekt do portfolio, stworzony w warunkach realnej współpracy z firmami. W ubiegłym roku była to marka Medicine, a w przyszłym będzie to grupa Pracuj. Więcej informacji: uxui.pk.edu.pl.
(M. P.)
{fastsocialshare}
Po raz kolejny na Jeziorze Żywieckim odbyły się Regaty o Puchar JM Rektora Politechniki Krakowskiej. 6 lipca br. rekordowa liczba załóg żeglarskich wzięła udział w 46 już edycji tego sportowego wydarzenia. Emocjonującej rywalizacji sprzyjały warunki pogodowe.
Regaty o Puchar JM Rektora Politechniki Krakowskiej to wydarzenie sportowe, które od wielu lat przyciąga entuzjastów żeglarstwa. W tegorocznej edycji tego wydarzenia udział wzięło 108 żeglarzy tworzących 36 załóg, które rywalizowały w czterech kategoriach oraz w XIV Memoriale im. Zbigniewa Kuci. Jest to rekordowa frekwencja uczestników, która świadczy o tym, że regaty cieszą się sporym zainteresowaniem.
O jak najlepsze rezultaty uczestnicy regat walczyli przez niemal 5 godzin. W trakcie emocjonującej rywalizacji doszło do trzech wywrotek jachtów. Drużyny rywalizowały ze sobą w kategoriach: Omega Standard, Jachty kabinowe do 6,5 m, Jachty kabinowe pow. 6,5 m oraz w kategorii OPEN. Po raz 14 odbył się także Memoriał im. Zbigniewa Kuci (byłego Dyrektora Centrum Sportu i Rekreacji PK), w którym zwyciężył najszybszy jacht w I wyścigu.
Regatom towarzyszyła nie tylko wyjątkowa atmosfera i sportowe emocje, ale również goście: JM Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą prof. Jerzy Zając, burmistrz miasta Żywiec Antoni Szlagor oraz dyrektor MOSiR w Żywcu Marian Mrowiec. W wydarzeniu wzięli udział również dyrekcja i pracownicy CSiR PK oraz prezes i członkowie Zarządu AZS PK.
Pierwsze politechniczne regaty odbyły się w 1977 r. Rozegrano wtedy wyścigi w klasie omega. Celem zawodów jest popularyzacja żeglarstwa na Jeziorze Żywieckim, propagowanie aktywnego i bezpiecznego korzystania z akwenów, a także promocja atrakcyjnych terenów do uprawiania sportów wodnych
Wyniki 46. Regat o Puchar JM Rektora Politechniki Krakowskiej:
Jakub Midor, Katarzyna Midor oraz Elżbieta Paleta
I miejsce: Jakub Midor, Katarzyna Midor i Elżbieta Paleta
II miejsce: Aleksander Szczygielski, Jan Gorgoń oraz Kacper Ćwiokowski
III miejsce: Stefan Szopa, Nicola Kopyciok i Kamila Kasprzycka
I miejsce: Zbigniew Polański i Irma Polańska
II miejsce: Piotr Kulawik i Dariusz Gołda
III miejsce: Przemysław Witek i Marcelina Witek
I miejsce: Janusz Bączek
II miejsce: Michał Gaszczyk i Jędrzej Król
III miejsce: Jerzy Figacz i Andrzej Kastelik
I miejsce: Jan Gocki i Michał Gocki
II miejsce: Jan Ginkowski
III miejsce: Jakub Midor z Grzegorzem, Agnieszką, Wojciechem i Magdaleną Magierami
Galeria zdjęć z 46. Regat o Puchar JM Rektora Politechniki Krakowskiej
{fastsocialshare}
7 medali oraz 2 nagrody specjalne – to bilans tegorocznych osiągnięć w międzynarodowych konkursach członkiń Koła Naukowego Materiałów Funkcjonalnych SmartMat Politechniki Krakowskiej. Koło składa się z trzech sekcji: BudMat, BioMat i tytułowej sekcji SmartMat. Rok 2024 przyniósł dwóm ostatnim prawdziwą eksplozję uznania na globalnej arenie technologii medycznej.
Badaczki sekcji naukowej SmartMat, pod opieką dr hab. inż. Bożeny Tyliszczak, prof. PK oraz mgr inż. Magdaleny Bańkosz, opracowały innowacyjne rozwiązania z zakresu nowoczesnych nośników leku, celowanej terapii przeciwnowotworowej, jak również transdermalnych opatrunków hydrożelowych wspierających procesy regeneracyjne. Prace badawcze Koła Naukowego Materiałów Funkcjonalnych SmartMat realizowane są w Katedrze Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej od 2019 roku. W ostatnim czasie zaangażowanie studentów oraz rezultaty prowadzonych przez nich badań zostały po raz kolejny docenione podczas konkursów o zasięgu międzynarodowym.
W szczególności trzeba wymienić 2 złote medale podczas Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Rumunii „EUROINVENT – European Exhibition of Creativity and Innovation”, złoty i srebrny medal na wystawie „INVENT ARENA – International inventors exhibition” w Czechach, złoty medal podczas wystawy w Korei „KIWIE – Korea International Women’s Invention Exposition” oraz dwa złote medale na wystawie „The China (Shanghai) International Invention & Innovation Expo”. Dodatkowo, innowacyjne rozwiązania zostały nagrodzone nagrodą specjalną od Tajlandii Association of Thai Innovation and Invention Promotion oraz WIPO National Award for Creativity.
Prezentowane wynalazki zostały opracowane w ramach współpracy z dr n. biol. lek. med. Magdaleną Kędzierską, która reprezentuje Uniwersytet Medyczny w Łodzi. Dr Kędzierska jest lekarzem onkologiem, pełni funkcję mentora w obszarze terapii przeciwnowotworowej, co umożliwia identyfikację kluczowych problemów, na które odpowiedzią stają się opracowane biomateriały.
– Nagrodzone wynalazki opracowane przez Studentów sekcji SmartMat powstały w ramach projektów badawczych takich jak “SmartGels”, “NanoGels” (do zastosowań biomedycznych) i “ActiveHydrogels” finansowanych przez studenckie laboratorium innowacji FutureLab Politechniki Krakowskiej. Ponadto wynalazki zostały zrealizowane przy pomocy projektu “Układy transdermalne w celowanej terapii nowotworów skóry”, finansowanego w ramach programu ministerialnego “Studenckie Koła Naukowe Tworzą Innowacje” – mówi opiekunka Koła Naukowego Smart Mat dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK.
Główne nagrodzone wynalazki to:
Kapsułki polimerowe jako nośniki leków w terapiach przeciwnowotworowych, stanowią innowacyjne podejście w dziedzinie dostarczania leków, oparte na zaawansowanych technologiach farmaceutycznych. Kapsułki składają się z materiałów polimerowych, charakteryzujących się kontrolowaną degradacją. Pełnią rolę nośnika dla substancji leczniczych, umożliwiając ich precyzyjne dostarczanie do komórek nowotworowych. Alginiany, naturalne polimery pochodzące z alg morskich, na bazie ktorych powstają innowacyjne kapsułki, umożliwiają tworzenie struktur żelowych za pomocą sieciowania wapniem, co pozwala na kontrolowane uwalnianie leków. To kontrolowane uwalnianie zapewnia ochronę leków przed degradacją w przewodzie pokarmowym, co z kolei zwiększa ich biodostępność.
Innowacyjność tego wynalazku polega na zdolności kapsułek polimerowych do selektywnego transportu leków do obszarów dotkniętych nowotworem, minimalizując przy tym niepożądane działania toksyczne na zdrowe tkanki. Proces ten umożliwia zwiększenie lokalnego stężenia leku w obszarze guza, co prowadzi do zwiększonej skuteczności terapeutycznej oraz zmniejszenia efektów ubocznych. Takie kontrolowane uwalnianie może przyczynić się do optymalizacji terapii i poprawy efektywności leczenia.
Autorkami wynalazku są Bożena Tyliszczak, Magdalena Bańkosz, Magdalena Kędzierska, Dominika Wanat i Oliwia Grzywacz.
Tutaj mamy do czynienia z wynalazkiem opracowanym w ramach Programu Mentoringowego Fundacji “Innovations Hub”. Efekt końcowy stanowi najnowocześniejszą generację materiałów opatrunkowych, które w zasadniczy sposób różnią się od opatrunków tradycyjnych. Opatrunki utrzymują odpowiednie środowisko gojenia, oddziałują bezpośrednio na proces regeneracji nowych tkanek, pełnią funkcje ochronną, tworzą barierę dla drobnoustrojów, nie przywierają do rany oraz nie przemieszczają się. Opracowany materiał opatrunkowy wyróżnia się unikatowym składem matrycy hydrożelowej.
Bazą materiału są polimery naturalne takie jak chitozan, który jest organicznym związkiem chemicznym z grupy polisacharydów. Składnik ten wykazuje działanie antybakteryjne, przeciwgrzybiczne oraz przeciwzapalne. W składzie opatrunku wyróżnić można też białka takie jak żelatyna i kolagen, odpowiadające za wspomaganie procesów regeneracyjnych.
– Warto podkreślić, iż opracowana metoda syntezy tych materiałów jest ekologiczna i ekonomiczna oraz zgodna z zasadami zielonej chemii – mówi prof. Bożena Tyliszczak.
Autorki wynalazku to Magdalena Bańkosz, Katarzyna Sala, Dominika Wanat i Klaudyna Grzela pod opieką mentoringową Piotra Pyszkowskiego, współzałożyciela firmy Tequma AG, oraz opiekuna pomocniczego – Magdaleny Kędzierskiej.
Białkowe nośniki, pozyskiwane z kokonów jedwabników morwowych, to kolejny innowacyjny sposób na dostarczanie leków, zwłaszcza leków przeciwnowotworowych. Wykorzystują one właściwości białkowych sfer jako specyficznych nośników i interakcji z komórkami. Ponadto, polimerowy system jest zintegrowany z lekami przeciwnowotworowymi, które są uwalniane w sposób kontrolowany w miejscu docelowym. Dzięki temu zwiększa się skuteczność leczenia, a jednocześnie minimalizuje się skutki uboczne.
Opracowane materiały stanowią kompleksowe podejście pozwalające na skoordynowane oddziaływanie, zwiększające efektywność leczenia przy minimalizacji potencjalnych skutków ubocznych. Warto również podkreślić, że opracowane nośniki białkowe mogą być stosowane w terapii kombinowanej, gdzie można jednocześnie dostarczać różne leki cytostatyczne lub inne substancje aktywne, co może prowadzić do synergistycznego efektu terapeutycznego.
Autorkami wynalazku są Magdalena Bańkosz, Bożena Tyliszczak, Magdalena Kędzierska, Katarzyna Sala oraz Anna Piekarniak.
Sekcja BioMat otrzymała nagrodę za prototyp implantu, który składa się z biopolimeru, jakim jest kwas hialuronowy i bruszyt, a także fazy ceramicznej o potencjale do wspomagania proliferacji komórek kościotwórczych. Zaaplikowany biomateriał wypełni ubytek kości, a z czasem nawet ulegnie resorpcji do organizmu i zostanie zastąpiony nową, naturalną tkanką. Dodatkowo, implant będzie systematycznie uwalniał antybiotyk – klindamycynę, zapewniającą właściwości przeciwdrobnoustrojowe. Obecność antybiotyku minimalizuje ryzyko rozwoju zakażenia, co przekłada się na szybszy powrót do zdrowia pacjentów.
Opracowany biomateriał jest kolejnym, który może być otrzymany metodą wpisującą się w ideę zielonej chemii. Nie generuje produktów ubocznych, nie wymaga stosowania toksycznych odczynników i bazuje na biopolimerze pochodzenia naturalnego, jakim jest kwas hialuronowy. Metoda ta jest zatem nie tylko ekonomiczna, ale i ekologiczna. Sam biomateriał, a w szczególności dawka uwalnianego leku, może być spersonalizowana i dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Autorkami wynalazku są prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec, mgr inż. Dagmara Słota, mgr inż. Karina Niziołek, mgr inż. Julia Sadlik, Dominika Träger, Joanna Szechyńska i Kamila Lis.
Opiekunką sekcji BioMat jest prof. Agnieszka Sobczak-Kupiec wraz z opiekunkami doktorantkami: Dagmarą Słotą, Kariną Niziołek oraz Julią Sadlik. Wynalazek opracowano w ramach projektu studenckiego FutureLab „Biomateriały kompozytowe do zastosowań medycznych”.
(jp)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska zainwestuje ok. 60 mln zł w przebudowę i modernizację swoich obiektów. Największe środki przeznaczy na remonty dwóch akademików oraz nowoczesny system monitoringu dla wszystkich pięciu swoich domów studenckich. Nowe szaty, z otwartą przestrzenią do relaksu i cichej pracy dla studentów i naukowców, zyska także politechniczna Biblioteka. Uczelnia pozyskała właśnie na swoje remontowe zamierzania ponad 40 mln zł dotacji z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, pozostałe koszty prac sfinansuje z własnych pieniędzy.
— Dzięki środkom z ministerstwa i własnym poczynimy inwestycje w akademiki na większą niż dotąd skalę i w szybszym czasie. Wykonamy m.in. remont generalny naszego domu studenckiego przy ul. Bydgoskiej — zapowiada rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata. — Budynek wymaga bardzo gruntownego odnowienia, przede wszystkim musi spełniać aktualne wymagania dotyczące ochrony przeciwpożarowej i potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Przebudujemy także część pomieszczeń w jednym z akademików na Osiedlu Studenckim PK w Czyżynach, a całe Osiedle oraz akademik przy Bydgoskiej obejmiemy zmodernizowanymi systemami monitoringu i elektronicznego dostępu, tak, aby podnieść poziom bezpieczeństwa naszych studentów. Duże zmiany przejdzie też budynek Biblioteki PK. Zyska przyjazne dla użytkowników, nowocześnie zaaranżowane otwarte przestrzenie do cichej pracy i odpoczynku.
Akademiki – bardziej bezpieczne i wygodne
Dom Studencki przy ul. Bydgoskiej 19A został przejęty przez Politechnikę Krakowską w 2014 roku, po ponad 20 latach jego użytkowania przez Uniwersytet Jagielloński. Uczelnia od dłuższego czasu czyniła starania o pozyskanie środków na gruntowny remont budynku, który jest w bardzo złym stanie technicznym. — Na konieczność wykonania pilnej, kompleksowej modernizacji budynku jednoznacznie wskazywały kontrole jego stanu technicznego, wykonywane okresowo zgodnie z Prawem Budowlanym. Akademik w obecnym stanie nie spełnia już też wymagań związanych z przepisami ochrony przeciwpożarowej, a także tych dotyczących dróg i warunków ewakuacji ludzi — mówi kanclerz PK Agnieszka Kostecka-Stec. Jak dodaje, w tym roku uczelnia zwróciła się do Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego z wnioskami o dofinansowanie, m.in. pilnego już remontu akademika. Nie było wiadomo w jakim terminie wnioski zostaną rozpatrzone i czy uzyskają akceptację. W czerwcu uczelnia otrzymała dobre informacje – o przyznaniu środków na remont akademika w wysokości ponad 21 mln.
Pozostałe koszty prac związanych z remontem budynku przy Bydgoskiej (w sumie to ponad 34 mln zł brutto), uczelnia pokryje z własnych środków. Zakres remontu będzie bardzo szeroki. Wymiany wymagają wszystkie instalacje: wodociągowa, kanalizacyjna, gazowa, c.o., elektryczna, wentylacji mechanicznej i klimatyzacji. Budynek zostanie dostosowany do potrzeb osób z niepełnosprawnościami (poprzez budowę windy oraz przebudowę sanitariatów oraz usytuowanie specjalnego podnośnika przy wejściu do części łącznika). Zostanie też dostosowany do obowiązujących przepisów w zakresie ochrony przeciwpożarowej i przepisów BHP. Przebudowane zostaną pomieszczenia mieszkalne, a także część parterowa pomieszczeń łącznika (z funkcji administracyjnej na funkcję usługową gastronomiczną wraz z wzmocnieniem jego konstrukcji). Wygospodarowane zostaną przestrzenie na strefę rekreacyjno-wypoczynkową dla studentów. Przebudowana zostanie też strefa wejściowa do budynku, w tym schody. — Cały obiekt przejdzie też kompleksową termomodernizację, dzięki czemu zmniejszy się zapotrzebowanie budynku na energię cieplną i elektryczną, co skutkować będzie znaczącą redukcją emisji dwutlenku węgla do atmosfery — podkreśla kanclerz PK.
Decyzja o przyznaniu uczelni środków na remont zapadła w Ministerstwie w czerwcu, ale trwają wciąż procedury związane z podpisywaniem stosownych umów między Politechniką a MNiSW. Już wiadomo jednak, że warunkiem pozyskania dofinansowań jest rozpoczęcie prac jeszcze w tym roku. Akademik przy ul. Bydgoskiej musi więc zostać wyłączony z użytkowania jesienią, o czym kanclerz PK powiadomiła już w specjalnym liście studentów. — Wszystkim, którzy mieli w nim mieszkać, uczelnia zagwarantowała miejsca w czterech pozostałych swoich domach studenckich — mówi Agnieszka Kostecka-Stec. Po remoncie w komfortowych i bezpiecznych warunkach przy ul. Bydgoskiej zamieszka 170 studentów.
Biblioteka – otwarta na pracę i odpoczynek
Dzięki dofinansowaniu z MNiSW także dla innych projektów remontowych PK (w sumie przyznane właśnie dofinansowanie to 40 mln zł) oraz przy własnym zaangażowaniu finansowym, Politechnika ruszy w tym roku z szerszym frontem prac inwestycyjnych. Na modernizację, przebudowę i rozbudowę kilku swoich obiektów przeznaczy w sumie ok. 60 mln z zł brutto. – Choć czeka naszą społeczność – studentów i pracowników – duży wysiłek organizacyjny, związany z tak ogromnym frontem robót, to cieszymy się, że będziemy mogli przeprowadzić te ważne inwestycje. Znacząco podniosą bezpieczeństwo i komfort studiowania i pracy na PK – przyznaje rektor Andrzej Szarata.
Inne politechniczne remonty to m.in. przebudowa pomieszczeń w Domu Studenckim nr 4 w Czyżynach, w którym powstanie 5 nowych pokojów o podwyższonym standardzie. To odpowiedź na potrzeby studentów. W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie żaków PK pokojami o wyższym standardzie, a uczelnia stara się wychodzić naprzeciw tym oczekiwaniom. Systematycznie zwiększa komfort pokoi i łazienek, np. przekształca pokoje 3-osobowe w bardziej kameralne – 1 i 2-osobowe. Poprawia też wygląd i funkcjonalność stref wspólnych w akademikach.
Dzięki ministerialnemu dofinansowaniu uda się też zwiększyć bezpieczeństwo mieszkańców wszystkich pięciu domów studenckich przez unowocześnienie systemów telewizji dozorowej i kontroli dostępu. Pozyskane na ten cel ministerialne dofinansowanie to ponad 4,7 ml zł.
Duże środki – ponad 6 mln zł – Politechnika przeznaczy również na przebudowę głównej siedziby Biblioteki PK przy ul. Warszawskiej wraz z adaptacją jej przestrzeni na nowe funkcje. — Ideą zmian jest stworzenie nowoczesnej biblioteki naukowej, spełniającej założenia otwartego dostępu do zbiorów i zasobów bibliotecznych – zapowiada Marek Górski, dyrektor Biblioteki PK. — Zamierzamy oddać użytkownikom całe pierwsze piętro budynku, które będzie jedną, otwartą przestrzenią, niepodzieloną ścianami. Tu zlokalizowane będą: czytelnia z wolnym dostępem do zbiorów, wypożyczalnia (w tym również samoobsługowa), wypożyczalnia międzybiblioteczna, a także przestrzenie do pracy indywidualnej (kabiny jednoosobowe) i grupowej. Przewidywane są też strefy socjalne i wypoczynkowe dla studentów i pracowników PK.
Do nowych funkcji zostanie zaadaptowany strych budynku Biblioteki PK, tu znajdą się m.in. pracownie dla bibliotekarzy i sala konferencyjna. – Parter budynku przeznaczymy na magazyny ze zbiorami, z wydzielonym i specjalnie chronionym magazynem na szczególnie cenne zasoby, również zabytkowe. Cały budynek będzie dostępny dla osób z niepełnosprawnościami, zyska m.in. windę – mówi dyr. Górski.
Planowane remonty obejmą też dostosowanie budynków Wydziałów Inżynierii Lądowej, Wydziału Architektury, Wydziału Mechanicznego oraz Centrum Sportu i Rekreacji PK do wymogów ochrony przeciwpożarowej.
Wszystkie prace remontowe ruszą jeszcze w tym roku, takie są warunki otrzymania dofinansowań z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
(mas)
Na zdjęciach:
Dom Studencki Politechniki przy ul. Bydgoskiej 19A przejdzie gruntowny remont / Fot. Jan Zych
Budynek Biblioteki PK zostanie zaadaptowany na nowe funkcje, zyska otwarte przestrzenie do pracy i odpoczynku / Fot. Jan Zych
Nadinsp. Michał Ledzion – komendant Wojewódzki Policji w Krakowie St. bryg. mgr inż. Paweł Knapik – komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie
Służba zdrowia, opieka nad osobami starszymi, budownictwo, transport, usługi i produkcja. To przykłady działalności, w których sztuczna inteligencja nigdy człowieka do końca nie zastąpi, ale może go wspomóc. O tym m.in. mówił dr Grzegorz Gancarzewicz, matematyk z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej, w wystąpieniu pt. “Sztuczna inteligencja na rynku pracy – szansa czy zagrożenie?” podczas konferencji naukowej “Transformacja Państwowej Inspekcji Pracy w XXI w. – rewolucja czy konieczność?” Odbyła się 25 czerwca 2024 roku w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym “Kotłownia” PK.
AI to przede wszystkim narzędzie
Konferencja została zorganizowana wspólnie przez PK oraz Państwową Inspekcję Pracy Okręgowy Inspektorat w Krakowie z okazji 105-lecia istnienia tej drugiej. Tematem przewodnim były nowe technologie i ich udział w zmieniającym się rynku pracy, a szczególnie wpływ sztucznej inteligencji. W swoim wykładzie dr Grzegorz Gancarzewicz (na zdjęciu) podkreślał, że algorytmy AI nie są na tyle zaawansowane, aby bezbłędnie wykonywać skomplikowane zadania, ale są stale udoskonalane i z czasem będą niezbędnym narzędziem w prawie wszystkich gałęziach gospodarki. Zdaniem eksperta nie należy obawiać się rychłego zastąpienia pracy ludzkiej przez maszyny, póki te maszyny nie są sterowane autonomicznie systemami sztucznej inteligencji. Takie maszyny wprawdzie istnieją w halach montażowych producentów aut, ale nadal wymagają nadzoru i kontroli przez człowieka.
– AI nie będzie np. wykonywać prac budowlanych za robotników jeszcze przez wiele lat, ale przy projektowaniu, diagnostyce, planowaniu remontów, wykonywaniu różnych pomiarów czy ocenianiu urządzeń pomiarowych już niedługo jak najbardziej będzie można wykorzystywać urządzenia teleinformatyczne – mówi dr Gancarzewicz.
Rządy muszą mieć oczy szeroko otwarte
Zdaniem eksperta ogromną rolę w regulacji algorytmów sztucznej inteligencji na rynku pracy odgrywają poszczególne państwa, ale też organizacje ponadnarodowe jak Unia Europejska. Niezbędną rzeczą jest nowelizacja przepisów prawa w taki sposób, aby wykorzystanie AI przez przedsiębiorstwa, zarówno prywatne jak i publiczne, nie odbywało się w sposób niekontrolowany. Może to mieć katastrofalne skutki przykładowo dla systemu emerytalnego. Składki przyszłych pracowników mają za zadanie finansować obecne emerytury. Drugą grupą społeczną, którą radykalne wdrażanie systemów AI dotknęłoby najmocniej, są ludzie młodzi.
– Zakładając hipotetyczną sytuację likwidacji np. kilku milionów etatów na rzecz automatyzacji, to de facto wywróciłoby to do góry nogami życie kilkunastu milionów ludzi. Żaden rząd nie dopuści do takiej sytuacji, żeby na skutek wykorzystania zaawansowanych technologii doprowadzić do społecznego przewrotu na taką skalę – podkreśla ekspert PK.
Zagrożenia są, ale zalet jest więcej
Wpływ na rynek pracy nie jest zresztą jedynym powodem, czemu prawna regulacja algorytmów AI jest konieczna. Masowe wykorzystywanie tego oprogramowania do generowania obrazów, dźwięków i filmów stanowi istotny problem w dobie braku czasu użytkowników sieci na weryfikację prawdziwości treści udostępnianych w Internecie. Zalet AI jednak zdaniem dr Gancarzewicza wciąż jest więcej, bo jak wynika z przeprowadzonej przez niego anonimowej ankiety chociażby studenci i studentki informatyki na Politechnice Krakowskiej z powodzeniem używają sztucznej inteligencji w codziennej pracy.
– Na pewno wykorzystanie sztucznej inteligencji zmieni pracę większości pracowników. Nawet w takich zawodach, które z pozoru nie wykorzystują rozwiązań teleinformatycznych jak np. dobór materiałów budowlanych. Przypuśćmy, że ekipa remontowa z Polski wyjeżdża do innego kraju, gdzie nie zna nazw handlowych produktów jakie są im potrzebne. Wiadomo, że nie wszystkie farby można łączyć ze sobą, podobnie jest z klejami itd. AI może w takiej sytuacji przygotować bazę danych produktów handlowych na terenie danego kraju w języku użytkownika wraz z wszystkimi lub konkretnymi parametrami go interesującymi – mówi dr Gancarzewicz.
Ewolucja bardziej niż rewolucja
Obecnie nie istnieje żaden system sztucznej inteligencji, który byłby całkowicie poza kontrolą człowieka, co jednocześnie pokazuje, że AI może też generować miejsca pracy. Ktoś musi taki system wdrożyć, a ktoś inny potem się nim opiekować. Ktoś może zadawać algorytmowi pytania, a następnie sprawdzać poprawność odpowiedzi i tak uzyskane rozwiązania przekazywać dalej do poszczególnych działów. Nowe technologie oznaczają też rewolucję w edukacji, która prędzej czy później będzie musiała wdrożyć naukę trenowania modeli sztucznej inteligencji, ale też metod weryfikacji uzyskanych z tych modeli wyników. Wyniki te potem mogą stanowić podstawę do dalszej pracy specjalistów w określonej dziedzinie.
Przykładowo podczas konferencji naukowej potencjalne zastosowania AI w budownictwie przedstawił dr hab. inż Wojciech Drozd, prof. PK z Wydziału Inżynierii Lądowej PK (na zdjęciu obok z prawej, ze współprelegentem dr inż. Marcinem Kowalikiem).
W swoim wykładzie “Wykorzystanie technologii sztucznej inteligencji przy planowaniu bezpieczeństwa wybranych robót budowlanych” wykazywał, że poprzez zadawanie pytań Chat’owi GPT można przygotować plan Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia dla wznoszenia budynków. Pytania muszą być szczegółowe, żeby odpowiedzi spełniały wymogi takiego planu, ale da się wygenerować wersję szkieletową, którą następnie eksperci budowlani mogą rozwinąć do pełnoprawnej. – Badania wykazały bardzo rozbudowany zakres słowotwórczy generowanych odpowiedzi, elokwencję w prezentowanych odpowiedziach, szeroki zakres danych liczbowych jak również trafność sformułowanych kwestii – mówi prof. Wojciech Drozd.
W styczniu 2024 roku Ministerstwo Cyfryzacji powołało zespół doradczy “PL/AI Sztuczna inteligencja dla Polski”, który ma przygotowywać rekomendacje wykorzystania AI do usprawnienia konkretnych obszarów działania Państwa. Podczas konferencji na PK unijną regulację AI ACT przedstawiał Kamil Giera, Departament Badań i Innowacji Ministerstwa Cyfryzacji. Pozostałe poruszone tematy to m.in. zmiany prawne w stosunku pracy wobec nowych technologii, wykorzystanie AI do poprawy BHP czy zwiększania bezpieczeństwa konstrukcyjnego budynków.
Galeria zdjęć z wydarzenia
(jp)
Czytaj także:
Ekspert PK dr Grzegorz Gancarzewicz w wywiadzie dla Polskiej Agencji Prasowej: Nie ma w najbliższych latach zagrożenia, że sztuczna inteligencja zastąpi człowieka
{fastsocialshare}
14 tys. studentów i doktorantów Politechniki Krakowskiej rozpoczęło (w czwartek 6 października) 78. w historii rok akademicki. W tym gronie jest blisko 100-osobowa grupa studentów-uchodźców z Ukrainy. – Trafiliście do wyjątkowej wspólnoty, jednej z najlepszych uczelni technicznych w kraju. Politechnika Krakowska osiągnęła znakomite wyniki w ewaluacji dorobku naukowego. Mamy 7 dyscyplin w kategorii A i jedną ocenę B+. Plasujemy się w ścisłej czołówce polskich uczelni, a w grupie uczelni technicznych jesteśmy na 2. miejscu – mówił do nowych studentów rektor Politechniki prof. Andrzej Białkiewicz. Podkreślał, że podobnie jak całe środowisko akademickie w Polsce, uczelnia stoi przed wyjątkowo trudnym czasem i jako priorytetowy cel w nowym roku wskazał szczególną troskę o pracowników i studentów. – Władze Politechniki zdecydowały, że poza obligatoryjną podwyżką ministerialną o 4,4 proc., pensja każdego pracownika Politechniki zostanie dodatkowo podwyższona od 1 października – ogłosił rektor PK.
Wojna w Ukrainie, globalny kryzys energetyczny i szalejąca w Polsce inflacja – z ich skutkami będą się mierzyć w tym roku polskie uczelnie, także Politechnika. – Ale w nowy rok akademicki wchodzimy z ambitnymi zamierzeniami. Nadzieję czerpiemy z sukcesów minionego roku i z wiary we wspólnotę, którą tworzymy. Społeczność Politechniki w godzinach prób staje do solidarnego działania. Udowodniła to i w czasie pandemii, i w chwili ataku Rosji na Ukrainę, gdy zaangażowała się w pomoc dla Ukraińców – podkreślał rektor PK. Specjalne słowa powitania skierował do studentów-uchodźców: – Wydział Inżynierii Lądowej stworzył specjalnie dla Was możliwość studiowania w j. ukraińskim na kierunkach budownictwo i transport, byście byli gotowi do odbudowy swojego kraju, gdy przyjdzie na to czas. Stoimy wspólnie z Waszym narodem po stronie wartości cywilizowanego świata, świadomi wielkiej ceny, którą wasz kraj płaci za obronę wolności i bezpieczeństwa całej Europy.
Otwarcie bezpłatnych studiów w języku ukraińskim, które rozpoczęło na Politechnice Krakowskiej 98 młodych uchodźców z Ukrainy, jest jedną z wielu inicjatyw pomocowych uczelni. Od wybuchu wojny organizowała też zbiórki rzeczowe i finansowe, prowadziła kursy języka polskiego, gości w swoich obiektach uchodźców (w większości matki z dziećmi), umożliwia ukraińskim doktorantom kontynuację prac nad rozprawą doktorską, przyjęła do pracy kilkoro naukowców z objętego wojną kraju. Współpracuje też z firmami oraz organizacjami pozarządowymi przy programach stypendialnych dla najzdolniejszych ukraińskich studentów.
Podsumowując osiągnięcia ostatniego czasu rektor Białkiewicz wskazał przede wszystkim na bardzo udaną dla Politechniki Krakowskiej ewaluację jakości działalności naukowej: – Osiągnęliśmy znakomite wyniki w ocenie osiągnięć za lata 2017-2021. Poddaliśmy ewaluacji 8 dyscyplin nauki, wokół których koncentruje się działalność badawcza naszych pracowników. Bardzo wysoką kategorię A uzyskało aż 7 z nich: architektura i urbanistyka; automatyka, elektronika i elektrotechnika; inżynieria chemiczna; inżynieria lądowa i transport; inżynieria materiałowa; inżynieria mechaniczna; inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka. Ponadto, informatyka techniczna i telekomunikacja, jedna z najmłodszych dyscyplin naukowych na Politechnice – otrzymała – także wysoką – kategorię B+. To jeden z najlepszych wyników w kraju. Jest wyrazem uznania dla naszej aktywności badawczej, publikacyjnej, patentowej oraz w obszarze współpracy z przemysłem. Potwierdza, że to co robimy w nauce, ma ważny wpływ na społeczeństwo i gospodarkę. Dzięki tak dobrym ocenom naszego dorobku mamy uprawnienia do nadawania stopni w ramach wszystkich 8 dyscyplin, które poddaliśmy ocenie – podkreślał rektor, dziękując pracownikom za zaangażowanie w pracę i zmiany na uczelni, które zaowocowały tak znacznym awansem naukowym.
Prof. Białkiewicz przypomniał, że pod przewodnictwem prof. Jana Kaziora, rektora ubiegłej kadencji, zainicjowany został proces reform Politechniki, które stworzyły właściwy grunt do owocnej pracy naukowej: – Skoncentrowaliśmy działalność badawczą w ramach 8 dyscyplin i wokół 8 wydziałów, pozostawiając w rękach dziekanów zarządzanie radami naukowymi dyscyplin. Staraliśmy się wspierać pracowników w ich wysiłku badawczym, publikacyjnym i patentowym, pozytywnie motywować i inspirować. Zwiększyliśmy finansowanie na procesy publikacyjne i patentowanie. Mamy programy nagród za osiągnięcia naukowe i publikacyjne, a także premie finansowe dla liderów naukowych dyscyplin. Powołaliśmy Centrum Doskonalenia Badań Naukowych, które – z jednej strony – wzmocniło interdyscyplinarną współpracę zespołów badawczych, z drugiej wsparło indywidualny rozwój naszych naukowców. Liczymy, że wyniki ewaluacji będą miały wpływ na wysokość budżetowego wsparcia finansowego dla naszej uczelni – mówił rektor Politechniki.
Wśród strategicznych celów w nowym roku wskazał uczynienie Politechniki jeszcze bardziej przyjaznym miejscem do pracy i studiowania. W ostatnich miesiącach powołano na uczelni Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej i wprowadzono Plan Równości dla PK. – Te inicjatywy mają nam pomóc w pielęgnowaniu relacji opartych na wzajemnym szacunku i zapewnić równość szans funkcjonowania w społeczności akademickiej każdego jej członka i członkini – podkreślał rektor PK. – W strategii rozwoju uczelni wskazaliśmy pakiet działań, które mają wzmocnić pozycję pracowników, pomóc im w samorealizacji i podnoszeniu kwalifikacji. Obecnie trwają prace m.in. nad zmianami w systemie motywacyjnym dla nauczycieli akademickich i pracowników niebędących nauczycielami. Pracujemy też nad kompleksowym systemem wsparcia pracowników w podnoszeniu kwalifikacji. Uruchomione już zostały programy mentoringu, tutoringu oraz superwizji akademickich, a także program wsparcia psychologicznego dla dydaktyków.
W dobie konkurencji o specjalistów, inflacji, skokowego wzrostu cen musiał wybrzmieć na Politechnice temat akademickich wynagrodzeń. – Kwestia wzrostu płac w szkołach wyższych jest niezwykle ważna. W dialogu z Ministerstwem Edukacji i Nauki w tym zakresie reprezentuje nas i całe środowisko akademickie Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich. Mówimy jednym głosem, bo dzielimy wspólnie troskę o to, by zapewnić naszym pracownikom życiową stabilność. Niezbędną, by chcieli zostać na uczelni, uprawiać wysokiej jakości naukę i dydaktykę, z profesjonalizmem wywiązywać się z zadań administracji i obsługi – mówił rektor.
PK otrzymała z ministerstwa nauki na podwyżki wynagrodzeń (o 4,4 proc. od 1 października) blisko 2 tysięcy pracowników nieco ponad 2,3 mln zł. – Władze uczelni zdecydowały, że poza obligatoryjną podwyżką, pensja każdego pracownika Politechniki Krakowskiej zostanie podwyższona od tego miesiąca o dodatkowe 200 zł – ogłosił rektor Białkiewicz. Zgodnie z zapowiedziami ministerstwa, w przyszłym roku pensje na uczelniach mają wzrosnąć o ponad 7 procent. – Mamy nadzieję na bardziej zbliżony do inflacyjnych realiów scenariusz w tej kwestii – zaznaczył rektor PK.
Dodawał, że uczelnia chce też utrzymać szeroki pakiet wsparcia dla studentów – wysokie stypendia socjalne i za wyniki w nauce, specjalne nagrody finansowe dla studentów I roku, stypendia z własnego funduszu dla aktywnych naukowo studentów i doktorantów, granty na innowacyjne projekty realizowane w ramach kół naukowych i FutureLab-a.
– Zarządzanie wydatkami uczelni to teraz szczególnie odpowiedzialne zadanie. Rosną koszty utrzymania obiektów do badań i dydaktyki, kilkakrotnie większe mogą być rachunki za prąd, rosną koszty gazu, ogrzewania i usług. Musimy liczyć się z rosnącymi kosztami inwestycji i remontów – rektor wyliczał wyzwania na ten rok, a jak przekazywał uczelnia prowadzi obecnie ok. 160 mniejszych lub większych tematów inwestycyjnych i remontowych. – Wszystkie są przemyślane, niezbędne, kilka to inwestycje strategiczne dla naszej przyszłości. Budynek Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej już stoi, oddamy go do użytku w przyszłym roku. Zaczynamy prace nad Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych. Gotowy jest też projekt budynku dla Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. Czynimy bardzo intensywne starania o dofinansowanie dla tej inwestycji. Mamy już teraz w zasobach nowoczesną infrastrukturę dydaktyczną i badawczą, niezbędną do prowadzenia badań i współpracy z przemysłem. Jej utrzymanie kosztuje, ale staramy się tu działać w nowoczesny sposób – podkreślał rektor Białkiewicz. Przedstawiał laboratoria, które powstały w ostatnim roku na PK we współpracy wydziałów i uczelni z firmami (m.in. Laboratorium Internetu Rzeczy przy wsparciu firmy GlobalLogic, laboratorium Międzynarodowej Sieci Edukacyjnej EduNet we współpracy z firmą Phoenix Contact czy unikatowe stanowisko badawcze do badań hydrotechnicznych dzięki kooperacji z firmą Aqua-Tech). Nowe szaty zyskały też w ostatnim czasie studenckie przestrzenie na Wydziale Inżynierii Lądowej, dzięki wsparciu firmy Budimex.
– Wspólna aktywność naukowa i projektowa przynosi owoce naszym partnerom i nam. Przełożyła się nie tylko na wyniki ewaluacji, ale też obecność pracowników uczelni w prestiżowym rankingu najbardziej wpływowych ludzi nauki na świecie. Mamy laureatów nagród ministerialnych i środowiskowych oraz najliczniejszą na przestrzeni ostatnich lat grupę studentów-stypendystów ministra. Rośnie widoczność uczelni w międzynarodowych rankingach. Nasi naukowcy i studenci brylują też na zagranicznych wystawach wynalazków – podsumował prof. Andrzej Białkiewicz. W minionym roku akademickim Politechnika nawiązała wiele nowych partnerstw, m.in. przy inicjatywach związanych z energetyką wodorową, zrównoważonym transportem, metrologią, promocją innowacji.
Podczas inauguracji roku na PK wręczono wyróżnienia wybitnym młodym naukowcom. Nagrodę II stopnia imienia prof. Zbigniewa Engela otrzymała dr inż. Olga Długosz z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej za cykl 16 artykułów prezentujących metody otrzymywania oraz modyfikacji nieorganicznych materiałów nanocząstkowych. Rozwiązania te pozwalają na wzrost efektywności procesów nanotechnologicznych oraz otrzymywanie materiałów o pożądanych i kontrolowanych właściwościach użytkowych. Nagrodami Fundacji Wspierania Młodych Talentów Profesora Janusza Magiery przy Politechnice Krakowskiej wyróżnieni zostali: mgr inż. Patrycja Środa, absolwentka studiów I i II stopnia na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, mgr inż. Agnieszka Bąk, absolwentka studiów I i II stopnia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki i mgr inż. Mariusz Spyrka, absolwent studiów I i II stopnia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
W tym roku po raz pierwszy przyznany został „Puchar prof. Izydora Stella-Sawickiego, założyciela i pierwszego rektora Politechniki Krakowskiej” dla wyróżniającego się Wydziału Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki. Otrzymał go Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej.
Z okazji 78. inauguracji roku akademickiego na Politechnice Krakowskiej listy do społeczności uczelni skierowali m.in. prezydent RP Andrzej Duda oraz premier Mateusz Morawiecki. Podczas uroczystości list premiera odczytał wicewojewoda małopolski Ryszard Pagacz. Wykład inauguracyjny pt. „Nowy pejzaż nauki polskiej” wygłosił prof. Błażej Skoczeń, przewodniczący Komisji Ewaluacji Nauki.
Przemówienia do studentów wygłosili: Izabela Paluch, prezes Stowarzyszenia Wychowanków PK, Marta Tyrka, przewodnicząca Parlamentu Samorządu Studenckiego PK, Angelika Kopeć, przewodnicząca Zrzeszenia Studentów z Niepełnosprawnościami i Paweł Domino, prezes Zarządu Fundacji Samorządu Studentów Politechniki Krakowskiej.
W rozpoczętym właśnie roku akademickim na 8 wydziałach Politechniki Krakowskiej i ponad 30 kierunkach studiów kształcić się będzie 14 tysięcy polskich i zagranicznych studentów i doktorantów, w tym 4,2 tys. nowo przyjętych na studia I i II stopnia. W rekrutacji na studia I stopnia największą popularnością cieszyły się kierunki: informatyka, informatyka stosowana, architektura, budownictwo, informatyka w inżynierii komputerowej, automatyka i robotyka, mechanika i budowa maszyn, odnawialne źródła energii i infrastruktura komunalna. PK otrzyymała w tym roku ponad 15 tys. zgłoszeń od kandydatów na studia. Kształcenie w nowym roku będzie prowadzone stacjonarnie, z elementami e-learningu.
(mas)
Fot. Jan Zych
30 studentów i studentek z Uniwersytetu Zielonogórskiego, Politechniki Lubelskiej i Politechniki Krakowskiej podjęło się opracowania swojej wizji kampusu Politechniki Krakowskiej w Czyżynach podczas warsztatów EKO SMART PK. Zarysowane przez nich koncepcje urbanistyczne kampusu w Czyżynach to próba odpowiedzi na potrzeby użytkowników tej wyjątkowej przestrzeni: studentów i pracowników uczelni, sąsiadów PK z pobliskich firm i osiedli.
Studenci pod kierunków polskich i zagranicznych mentorów pracowali nad propozycją układu przestrzennego, który powinien tworzyć nowoczesną i atrakcyjną przestrzeń miejską, kreowaną z zastosowaniem rozwiązań przyjaznych środowisku, proekologicznych i inteligentnych. Przestrzeń ta miała być wizytówką uczelni, odzwierciedleniem jej prestiżu i obszarów działań, a jednocześnie miejscem spotkań, pracy i rekreacji, pełnym zieleni, które będzie wspierać synergiczne działania na rzecz rozwoju współpracy pomiędzy sferą nauki, badań i biznesu. Celem międzynarodowych warsztatów, koordynowanych przez dr hab. inż. Magdalenę Wdowiarz-Bilską z Katedry Planowania Przestrzennego Projektowania Urbanistycznego i Ruralistycznego Wydziału Architektury PK, było więc opracowanie koncepcji urbanistycznej kampusu PK w Czyżynach wraz z uszczegółowioną propozycją kształtowania przestrzeni publicznych.
Warsztaty EKO SMART PK rozpoczęły się… spacerem uczestników, organizatorów i zaproszonych gości po czyżyńskim kampusie Politechniki. Jego celem było zapoznanie się “na żywo” z miejscem, które studenci mieli za zadanie wzbogacić swoimi pomysłami.
– Warsztaty dały studentom różnych miast, różnych uczelni i różnych wydziałów szansę na zderzanie swoich pomysłów, wizji i potrzeb względem przestrzeni publicznej. Brali w nich udział nie tylko architekci. Byli też studenci gospodarki przestrzennej, geoinformatyki. Dzięki temu możemy spojrzeć na dany problem z różnych stron i wypracować wspólną koncepcję, która jest efektem myślenia ludzi o różnym doświadczeniu, wykształceniu i o różnym podejściu – mówi dr hab. inż. arch. Matylda Wdowiarz-Bilska.
Zanim studenci przeszli do pracy nad projektami wysłuchali wykładów otwierających. Pierwszy wygłosił zaproszony gość prof. Alex Bitterman z Wydziału Architektury i Designu Uniwersytetu Stanowego Nowego Jorku. Opowiedział m.in. o geniuszu urbanistycznym jaki stał za projektowaniem Nowej Huty. – Wyjątkowe połączenie funkcjonalności przemysłowej z mieszkalną oraz rekreacyjną, jakie nastąpiło w tym miejscu, wyprzedzało swoją epokę – komentował prof. Bitterman w odniesieniu do zadania warsztatowego, czyli zaprojektowania przestrzeni wspólnych kampusu w taki sposób, by odpowiadały potrzebom różnego typu użytkowników.
W szczegółach do zadań grup projektowych należało wypracowanie koncepcji integracji przestrzeni publicznych politechnicznej części Czyżyn. Studenci mieli też zaproponować układ przestrzenno-funkcjonalny i zdefiniować potencjalne kierunki rozwoju przyszłego kampusu (ze szczególnym naciskiem na obiekty dydaktyczne, laboratoryjno-badawcze, obiekty studenckie, przestrzenie współpracy, inkubatory, usługi towarzyszące etc.). Przestrzenie miały być urządzone w taki sposób, by umożliwić coworking dla studentów i nie tylko. Miały być też połączone z małą architekturą w terenach otwartych i w ten sposób tworzyć wielofunkcyjną, zintegrowaną, ogólniedostępną przestrzeń publiczną.
W swoich projektach studentki i studenci zastosowali różne rozwiązania z zakresu błękitno-zielonej infrastruktury, służące zwiększeniu powierzchni terenów biologicznie czynnych, retencji wód, poprawie komfortu termicznego oraz kształtowaniu krajobrazu. Wprowadzili też wiele rozwiązań inteligentnych z obszaru infrastruktury „smart city” takich jak meble miejskie, inteligentne ławki, rozwiązania energooszczędne, inteligentne oświetlenie.
W sumie powstało 6 projektów, grand prix warsztatów zdobył zespół „EcoVision PK” w składzie: Anna Szerszeń, Jagoda Gołdasz, Julia Majka, Joanna Bałut i Weronika Gospodarek. Studentki zaprojektowały przestrzeń podzieloną na kilka stref: chill, smart, edu, workout, cowork oraz strefę mieszkalną. Ich wizja zakłada samowystarczalność tej przestrzeni. Zabudowa wodna jest np. jednocześnie zabudową retencyjną, zasilaną wodą deszczową. Elementy wymagające energii elektrycznej są z kolei zasilane przy pomocy… płyt w chodnikach. – Deptanie po nich wytwarza energię, która jest przekształcana w prąd. Ten następnie jest wykorzystywany do zasilania oświetlenia oraz ładowarek telefonów, rowerów i wszystkich gniazdek w przestrzeniach wspólnych – mówi Jagoda Gołdasz, członkini zespołu EcoVision PK, studentka II roku architektury.
Wszystkie projekty zostały zaprezentowane podczas wystawy w czwartek 13 czerwca 2024 r. na Wydziale Architektury PK. W wernisażu poza studentami i uczestniczyli m.in. prof. Magdalena Kozień-Woźniak, dziekan Wydziału Architektury PK i prof. Rafał Blazy, kierownik Katedry Planowania Przestrzennego Projektowania Urbanistycznego i Ruralistycznego WA PK.
Galeria zdjęć z wydarzenia
Władze Politechniki Krakowskiej przyznają, że niektóre elementy wypracowanych przez studentów i studentki wizji mogą zostać wykorzystane w przyszłości przy pracach nad ostatecznym kształtem planu zagospodarowania kampusu PK w ramach projektu “Politechnika 2100”. – Każde takie działanie z młodzieżą niesie jakiś pierwiastek realizacji potem takiego pomysłu. Zakładam, że jeżeli coś jest dobrym pomysłem i ktoś nam to zaprezentuje, ktoś nas tym zarazi, to dlaczego mamy z tego nie skorzystać – mówi dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, prorektor ds. ogólnych uczelni, jeden ze współautorów wstępnej koncepcji zagospodarowania terenów Politechniki Krakowskiej w Czyżynach pn. “Politechnika 2100”. Koncepcja ta zakłada, że w przyszłości powstanie tam atrakcyjnie zagospodarowany, zielony kampus nowoczesnej uczelni technicznej, otwarty dla mieszkańców i gości Krakowa. Koncepcja zakłada, że jakość proponowanej w Czyżynach architektury, wysoka atrakcyjność kompozycyjna, bogactwo zieleni i łatwo identyfikowalny ład przestrzenny wydobędą z tego miejsca unikatową „osobowość”. Ma to być przestrzeń przyciągająca mieszkańców, studentów i turystów swoim pięknem i pozytywnym klimatem, a jej wyjątkowa architektura oraz unikatowo zaprojektowana i urządzona zieleń mają sprzyjać rozwojowi nauki i innowacji, a jednocześnie stać się odpowiedzią na potrzeby mieszkańców Krakowa – dać im miejsce do różnych form odpoczynku, budowania więzi sąsiedzkich i międzypokoleniowych. W nowym zagospodarowaniu Czyżyn Politechnika chce położyć nacisk na jakość kompozycyjną, piękno, ład i harmonię wizualną, dominującą rolę właściwie skomponowanej zieleni urządzonej, a tożsamość miejsca zbudować wokół związanego z nim dziedzictwa kulturowego i jego historycznych wartości.
Poświęcone Czyżynom projekty studenckie, które powstały w ramach kilkudniowych warsztatów EKO SMART PK, są przyczynkiem do dalszej dyskusji o przyszłości tej przestrzeni. Prace można oglądać na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej przynajmniej do września.
(jp, m)
Fot. Jan Zych i Joanna Skowrońska
{fastsocialshare}
Jak może wyglądać Rynek w Dobczycach? Na to pytanie szukali odpowiedzi studenci architektury krajobrazu z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. W ramach zajęć z przedmiotu „Projektowanie zintegrowane” stworzyli projekty prezentujące propozycje rozwoju oraz przyszłościowej wizji dobczyckiego Rynku. Prace powstały dzięki współpracy Katedry Architektury Krajobrazu Wydziału Architektury PK z Gminą Dobczyce. Jej władze chcą wykorzystać studenckie inspiracje do dyskusji z mieszkańcami o przyszłości Dobczyc, w tym reprezentacyjnej przestrzeni rynkowej miasta. W premierowej prezentacji prac studentów na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej uczestniczył m.in. burmistrz Dobczyc Tomasz Suś i rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata.
Studenci architektury krajobrazu z wykładowcami i przedstawicielami władz Dobczyc z burmistrzem Tomaszem Susiem na czele / Fot. Jan Zych
GALERIA ZDJĘĆ Z WYDARZENIA
– Postawiliśmy przed studentami trudne zadanie. Najpierw w dziewięciu 3-osobowych zespołach mieli stworzyć masterplan dla przyszłego rozwoju miasta, z którego czerpali potem wytyczne dla szczegółowych prac projektowych dedykowanych już samej przestrzeni Rynku. To był też główny temat zlecony przez Dobczyce. Celem było uczynienie rynku bardziej dostępnym i atrakcyjnym dla mieszkańców – mówi dr inż. arch. Miłosz Zieliński, z zespołu prowadzącego zajęcia w ramach Katedry Architektury Krajobrazu WA PK (wspólnie z dr. inż. Przemysławem Kowalskim).
Prace projektowe poprzedziły m.in. wizja lokalna i wizyta w Urzędzie Gminy i Miasta Dobczyce oraz ankieta internetowa, przeprowadzona przez studentów pośród mieszkańców. Odpowiedziało na nią aż 200 osób. Na pytanie o to co w Rynku podoba się im najbardziej, mieszkańcy wskazali na „klimat miejsca, zieleń, kwiaty”. Z kolei jako problemy do rozwiązania widzieli: „wszechobecność samochodów i wzmożony ruch samochodowy, mało miejsc do siedzenia i punktów gastronomicznych”. Studenci wykorzystali dane jakościowe z ankiet, a ich wyniki stały się także podstawą do podejmowania decyzji projektowych. – W ciągu semestru bardzo intensywnych prac powstało 27 indywidualnie przygotowanych projektów dobczyckiego Rynku – od bardzo śmiałych propozycji, mocno ingerujących w obecną strukturę po propozycje kosmetyczne, subtelnie tylko korygujące przestrzeń, ale wywołujące i tak wyraźne skutki funkcjonalne – wyjaśnia dr inż. arch. Miłosz Zieliński.
W swoich projektach młodzi architekci krajobrazu nie bali się zaproponować np. nowej lokalizacji dla miejskich budynków czyli przeniesienia siedzib Urzędu Miasta czy Sądu z centrum Dobczyc w okolice Zapory Dobczyckiej, tak, aby zyskać przestrzeń dla większej ilości zieleni czy nowych miejsc spotkań oraz relaksu dla mieszkańców i turystów. Mieli też różne pomysły na uspokojenie ruchu samochodowego w Rynku (od podniesienia przejść dla pieszych, wprowadzenia strefy uspokojonego ruchu po całkowite wyłączenie ruchu samochodowego). Niektórzy odwoływali się w pomysłach na rewitalizację do symboliki ważnej dla dobczyckiej tożsamości rzeki Raby i Jeziora Dobczyckiego.
– Pomysły naszych studentów są kompleksowe i różnorodne, czasem mogą się wydawać zbyt śmiałe. Ale takie jest ich zadanie – poszerzyć horyzonty, zainicjować dyskusję, nadać jej większy kontekst. Współpraca z samorządami, podobna do tej, którą prowadzimy z Dobczycami, to ważna część działalności Politechniki Krakowskiej. Studenckie wizje są często początkiem zmian w realnym świecie. Mam nadzieję, że będą przydatne także dla władz i mieszkańców Dobczyc. Każda zmiana dotycząca przestrzeni publicznych jest dla społeczności wyzwaniem, wymaga dobrego wyjaśnienia idei za nią stojącej. W tym także nasi studenci i eksperci mogą pomóc samorządom – mówi rektor PK prof. Andrzej Szarata.
19 najciekawszych studenckich projektów, przedstawionych w formie tablic, zostanie teraz przekazanych do Dobczyc. Tam w najbliższym czasie zostaną upublicznione w ramach wystawy, która ma być zaczynem dyskusji nad przyszłością rynku. – Będą dla nas bodźcem do dyskusji, a w niej podpowiedzią jak może wyglądać nasze miasto w przyszłości. Projekty studentów Politechniki to wiele bardzo cennego dla nas materiału w kontekście dużego wyzwań, które mamy z dobczyckim Rynkiem. Przygotowujemy się do jego rewitalizacji, ale na drodze ewolucji, konsultacji społecznych, a nie rewolucji – mówił na Politechnice burmistrz Dobczyc Tomasz Suś. I zapowiadał, że nawet te śmiałe pomysły, takie jak np. proponowane przeniesienie Urzędu Miasta w przestrzeń z lepszym dostępem do miejsc parkingowych albo popatrzenie na nową aranżację Rynku z wykorzystaniem rzeki Raby jako inspirującego motywu, są wartym rozważenia przejawem świeżego spojrzenia młodych projektantów. – Chcemy w tej kadencji władz miasta wypracować ogólną koncepcję zagospodarowania dobczyckiego Rynku, wspólnie z mieszkańcami i lokalnymi przedsiębiorcami, bardzo chętnie z dalszym z udziałem ekspertów i studentów Politechniki, których zapraszamy do Dobczyc i udziału w naszych dyskusjach – mówił burmistrz Dobczyc.
Przyjęcie zaproszenia już potwierdziła prodziekan Wydziału Architektury Politechniki dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK. W prezentacji studenckich prac uczestniczyła także zastępczyni burmistrza Dobczyc Edyta Podmokły oraz pracownicy miejskich referatów Inwestycji oraz Gospodarowania Przestrzenią i Ochrony Środowiska. Politechnikę reprezentowała także kierownik Katedry Architektury Krajobrazu WA PK prof. dr hab. inż. arch. Agata Zachariasz, która przypomniała, że eksperci Politechniki Krakowskiej od ponad 20 lat uczestniczą w tematach projektowych związanych z Dobczycami, wspierają ich realizację wiedzą i doświadczeniem.
(mas)
Na zdjęciach / Fot. Jan Zych
1. rząd, z lewej: W prezentacji studentów WA PK uczestniczyli rektor PK prof. Andrzej Szarata (z prawej), burmistrz Dobczyc Tomasz Suś i jego zastępczyni Edyta Podmokły.
2 rząd, z prawej: Burmistrz Dobczyc składa podziękowania dr inż. arch. Miłoszowi Zielińskiego, prowadzącemu wspólnie z dr inż. Tomaszem Kowalskim zajęcia projektowe ze studentami
3. rząd: Wszyscy studenci zostali nagrodzeni nagrodami książkowymi, burmistrz Dobczyc zapowiedział, że ich projekty będą punktem wyjścia do dyskusji z mieszkańcami Dobczyc o przyszłej wizji miasta i Rynku
Grafiki z projektami autorstwa (od lewej): Karoliny Jachymczyk, Konrada Kozieja, Beaty Paprzycy i Katarzyny Sowiak. Prace wykonane w ramach kursu Prjektowanie Zintegrowanego pod kierunkiem dr inż. arch. Miłosza Zielińskiego i dr inż. Tomasza Kowalskiego
{fastsocialshare}
W otoczeniu zabytkowych ceglastych budynków, tuż przy barwnej łące kwietnej, pojawiła się pasieka. Na terenie kampusu Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej w trzech ulach zamieszkało ok. 120 tys. pszczół. Początek lata przyniósł pierwsze uczelniane miodobranie. O roli, jaką te niezwykle owady spełniają w ekosystemie mówi się od dawna. Są one jednymi z najważniejszych zapylaczy na świecie. Pszczoły z politechnicznej pasieki oczywiście spełniają tę istotną funkcję oraz produkują miód, ale nie tylko. Jak przystało na uczelnię, pasieka na PK to projekt posiadający również aspekt naukowy. Powstający w niej miód jest m.in. wykorzystywany do przeprowadzania badań związanych z oznaczaniem zawartości dioksyn. Pierwsze takie badania w akredytowanym Laboratorium Analiz Śladowych PK już za nami.
Ze słowem pasieka często kojarzony jest sielski, wiejski krajobraz, a tymczasem miasta też mogą stanowić dobre miejsce do życia dla pszczół. Miejskie rośliny są źródłem pożywienia i oferują różnorodny nektar oraz pyłek przez długi okres kwitnienia. Niejednokrotnie są nawet bardziej zróżnicowane ekologicznie niż środowiska wiejskie. Doskonałym zapleczem pokarmowym dla pszczół jest teren Politechniki Krakowskiej oraz jej najbliższa okolica. Owady mogą pozyskiwać nektar z miododajnych drzew czy kwiatów znajdujących się nie tylko na PK, ale i w Parku Kleparskim, Parku Jalu Kurka, Plantach lub w przyklasztornych ogrodach. – Plusem jest to, że w mieście praktycznie nie ma pestycydów i środków ochrony roślin, powszechnie stosowanych poza miastem i bardzo niebezpiecznych dla pszczół, a w szczególności dla czerwiu, czyli larw pszczelich – mówi Mateusz Hyży, specjalista firmy Miasto Pszczół, wspierającej prowadzenie politechnicznej pasieki*.
Pszczoły w miastach obecne są od dawna. Ule stawiane były na terenach przyklasztornych, w ogródkach działkowych czy na posesjach osób mieszkający w domach jednorodzinnych. Mimo to jedną z obaw, które rodzą się w związku z obecnością pasiek w mieście jest kwestia zanieczyszczenia miodu metalami ciężkimi. Warto jednak podkreślić – za badaniami m.in. polskich naukowców – że pszczoły są niczym biofiltr, który zapobiega przenikaniu niepożądanych substancji do miodu*. Nad jakością politechnicznego miodu czuwają także naukowcy z Laboratorium Analiz Śladowych im. prof. Adama Grochowalskiego Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. Akredytowana jednostka badawcza specjalizuje się w oznaczaniu zawartości dioksyn i furanów oraz dioksynopodobnych bifenyli i niedioksynopodobnych bifenyli w produktach spożywczych, przemysłowych, próbkach środowiskowych i biologicznych. – Oznaczanie dioksyn w miodzie może być dobrym wskaźnikiem jakości powietrza w okolicy zbierania pyłków przez pszczoły, zwłaszcza w procesie długotrwałego monitorowania miodu – mówi dr inż. Anna Maślanka z Laboratorium Analiz Śladowych im. prof. Grochowalskiego.
Miód z pierwszego zbioru z politechnicznej pasieki przeszedł już badania w akredytowanym Laboratorium Analiz Śladowych. – Uzyskane przez nas wyniki świadczą o bardzo niskiej zawartości polichlorowanych dibenzodioksyn oraz polichlorowanych dibenzofuranów, tzw. DIOKSYN oraz polichlorowanych bifenyli, tzw. PCB w przebadanej próbce miodu. I choć nie ma norm dopuszczalnych zawartości dioksyn w miodach, możemy wynik porównać do żywności dla niemowląt, dla której normy są najbardziej wymagające. Uzyskany przez nas wynik dla miodu wynosi 0,011 pg/g WHO-PCDD/Fs -TEQ (dioksyny), a zawartość dopuszczalna dla żywności dla niemowląt wynosi 0,1 pg/g WHO-PCDD/Fs -TEQ (dioksyny). Więc – gdyby w chemii analitycznej istniało takie pojęcie – można by powiedzieć, że zbadany przez nas miód nie zawiera dioksyn – wyjaśnia dr inż. Anna Maślanka z Laboratorium Analiz Śladowych im. prof. Grochowalskiego. Planowane są kolejne badania próbek miodu, tak, by monitorować produkt w dłuższej perspektywie czasowej, a na tej podstawie formułować hipotezy do dalszych naukowych analiz.
Pasieki w miastach zwykle są małe (żyje w nich kilka pszczelich rodzin) i dzięki temu są one bardzo zadbane. Jak podkreśla Mateusz Hyży: – Ze względu na swoje umiejscowienie pasieki te są „na świeczniku” i opiekujący się nimi pszczelarz musi dbać o odpowiedni poziom pokarmu, zdrowotność pszczół, regularną wymianę matki pszczelej oraz prawidłową strukturę w ulu.
Przy zakładaniu pasiek w miastach trzeba zapewnić też przyjazną koegzystencję miejskich pszczół z innymi gatunkami zapylającymi, np. z pszczołami dzikimi. Zminimalizować skutki konkurencji z dziko żyjącymi zapylaczami można poprzez wzbogacanie środowiska o nowe źródła pyłku i nektaru, tworzenie pomocy gniazdowych stanowiących siedliska dla dzikich zapylaczy oraz troskę o to, by nie dopuścić do przepszczelenia. Dobrym działaniem jest chociażby sianie miejskich łąk kwietnych, by zwiększyć bazę pożytkową dla owadów. Na terenie Politechniki Krakowskiej rosną dwie takie łąki. Bioróżnorodność wspierają także różne akcje wspierające środowisko naturalne w najbliższym otoczeniu uczelni, jak np. „Posadź z nami wiosnę tej jesieni”. Na kampusie przy ul. Warszawskiej znajduje się także „glebarium” stanowiące ekologiczny dom dla niezliczonej masy mikroorganizmów i schronienie dla owadów, w tym również dla dzikich zapylaczy (więcej o glebarium: „Pierwsze glebarium na Politechnice Krakowskiej – studenci stworzyli cenną przyrodniczo przestrzeń w centrum miasta”). W tworzeniu pasiek miejskich liczy się rozwaga i zachowanie różnorodności biologicznej w środowisku. Na terenie Krakowa kwestię tę reguluje uchwała Rady Miasta. Dzięki temu istnieje kontrola nad ilością pasiek na danym obszarze.
Ule, które pojawiły się na Politechnice Krakowskiej wykonane są z drewna, a nie z tworzywa sztucznego. Zapewniają więc lepszą wymianę powietrza i wentylację. W takich warunkach na PK zamieszkały pszczoły gatunku Krainka, który cechuje łagodność i zdolność do szybkiej adaptacji środowiskowej. Doskonale nadają się więc do życia w środowisku miejskim. Jak wyjaśnia Mateusz Hyży z Miasta Pszczół: – w jednym ulu w okresie lata, a więc największej intensywności pszczelej „mieszka” od 30 do 50-60 tys. pszczół. Wielkość rodzin zależy od kondycji rodziny i warunków pogodowych w danym sezonie. W trzech ulach na PK jest ok. 120 tys. pszczół.
Obok pasieki, która stanęła w środku łąki kwietnej w pobliżu budynku Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, pojawiły się tabliczki ostrzegawcze informujące o konieczności zachowania ostrożności, by nie narazić się na przypadkowe użądlenie. Przy czym trzeba podkreślić, że pszczoły po użądleniu giną, więc atakują tylko w ostateczności. Robią to głównie w odruchu obronnym, dlatego nie należy zbliżać się do ula, potrząsać nim czy zaglądać do środka, a także agresywnie odganiać latających owadów. Pszczoły w naszym środowisku obecne są również wówczas, gdy najbliższa pasieka znajduje się kilka kilometrów dalej, bo w poszukiwaniu nektaru przemierzają spore odległości. W związku z tym na ewentualne użądlenia należy być przygotowanym i znać sposoby działania adekwatne do reakcji naszego organizmu. Osoby, które zostały ukąszone przez pszczoły na terenie PK mogą także skorzystać z fachowej pomocy w przychodni znajdującej się w jednym z uczelnianych budynków (szczegółowe informacje znajdują się na zamieszczonych w pobliżu uli tabliczkach).
* Wyniki badań zespołu z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie (Borsuk i in., 2021) wskazują, że pszczoły mają zdolność do skutecznego oczyszczania nektaru z zanieczyszczeń, zwłaszcza metali ciężkich. Do usuwania niepożądanych substancji dochodzi w trakcie przetwarzania nektaru na miód. Mimo że w trakcie tego procesu traci on około 80% wody — co powoduje czterokrotne zagęszczenie, to zawartość metali ciężkich w miodzie jest znacznie niższa niż w nektarze. Wyniki badań miodów miejskich z Poznania i Lublina wykazały, że zawartość Cd w miodzie była odpowiednio o 75% i 88% niższa niż w odpowiadającym nektarze. Pszczoły wykorzystują różne biopierwiastki, które są kluczowe dla prawidłowego rozwoju ich organizmów. Wśród metali, ważną rolę odgrywa Fe, które pomaga im odczytywać pole magnetyczne Ziemi — co jest niezwykle istotne w nawigacji. Nadmiar zbędnych pierwiastków usuwany jest wraz z kałem, natomiast część z nich jest trwale magazynowana w ciele tłuszczowym. Zanieczyszczenia odfiltrowane z nektaru akumulują się także we wszystkich częściach ciała pszczół: w głowie, tułowiu i odwłoku. Cząstki, które przedostają się tam w postaci biokompleksów, są transportowane z przewodu pokarmowego.
Według M. Dżugan i in. (2018) pszczoły to biofiltr zapobiegający przenikaniu pierwiastków do produktów pszczelich, a zwłaszcza do miodu. Źródła : Dżugan, M., Wesołowska, M., Zaguła, G., Kaczmarski, M., Czernicka, M., & Puchalski, C. (2018). Honeybees (Apis mellifera) as a biological barrier for contamination of honey by environmental toxic metals. Environmental monitoring and assessment, 190, 1-9. , Borsuk, G., Sulborska, A., Stawiarz, E., Olszewski, K., Wiącek, D., Ramzi, N., … & Jędryczka, M. (2021). Capacity of honeybees to remove heavy metals from nectar and excrete the contaminants from their bodies. Apidologie, 1-14.
Miasto Pszczół zajmuje się zakładaniem i prowadzeniem ekologicznych uli w miastach zarówno na dachach budynków, jak i na gruncie. Obecnie prowadzi pasieki dla hoteli, budynków komercyjnych i biurowych oraz uczelni na terenie Warszawy i Krakowa, w tym m.in. dla Politechniki Krakowskiej. Poza ulami firma tworzy hotele dla owadów i ostoje, prowadzi warsztaty dotyczące pszczół oraz z tworzenia świec z naturalnego wosku, apiterapie, uloterapię, a także sadzi łąki kwiatowe.
Zdjęcie 1: Pszczelarz przy pracy / fot. Michał Pierewicz
Zdjęcie 2: Ule i łąka kwietna na terenie PK / fot. Jan Zych
Zdjęcie 3 i 4: Ule na terenie kampusu Politechniki Krakowskiej / fot. Michał Pierewicz
Zdjęcia 5 i 6: Słoiczki miodu / fot. Joanna Skowrońska
{fastsocialshare}
Ponad 180 słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku Politechniki Krakowskiej im. dr inż. Władysławy Marii Francuz, prof. oświaty, zakończyło 13. rok akademicki. Uroczystość z tej okazji odbyła się 12 czerwca br. w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia”. Uczestniczył w niej prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą prof. dr hab. inż. Jerzy Zając.
Uroczyste zakończenie roku to nie tylko czas podsumowań i podziękować, ale także okazja do poszerzenia wiedzy. Ostatni w tym roku akademickim wykład dla UTW przygotował dr hab. Andrzej Danel, prof. PK z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej. W swoim wystąpieniu poruszył temat „Urodzeni mordercy, czyli naturalna historia trucizn roślinnych i zwierzęcych”. Po wykładzie słuchacze UTW, jak co roku, otrzymali pamiątkowe dyplomy.
13. rok akademicki zakończyło ponad 180 słuchaczy, co potwierdza, że oferta Uniwersytetu Trzeciego Wieku PK cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem. Prowadzone w ramach UTW warsztaty, zajęcia ruchowe i wykłady odbywały się zarówno w formie stacjonarnej, jak i hybrydowo. Propozycją w formule online był Klub Książki – spotkania, podczas których słuchacze mogli się podzielić swoimi odczuciami i recenzjami na temat przeczytanej literatury oraz polecić ją koleżankom i kolegom. Grono wykładowców w tym roku tworzyły osoby ze świata nauki, podróżnicy oraz pasjonaci różnych dziedzin kultury, sztuki i techniki. Byli to zarówno pracownicy Politechniki Krakowskiej, jak i innych ośrodków (AGH, NFZ Małopolska, Wydział Polityki Społecznej i Zdrowia UMK, Centrum Mediacji przy Krajowej Izbie Gospodarczej w Warszawie, UKEN w Krakowie). Z kolei dzięki współpracy UTW z Pałacem Krzysztofory słuchacze mieli okazję do tego, by lepiej poznawać historię Krakowa.
– W zakończonym właśnie roku akademickim w ofercie UTW pojawiły się m.in. wykłady z filozofii, historii Krakowa, historii sztuki, muzyki XIX w., psychologii społecznej czy zdrowia. Były także cieszące się dużym zainteresowaniem wykłady podróżnicze dotyczące urokliwych miejsc na mapie Polski, ale także Chin czy Madery. Słuchacze mogli skorzystać z lekcji języka angielskiego, udoskonalić obsługę smartfonów czy poćwiczyć umysł podczas zajęć treningu pamięci. W ramach UTW PK dostępnych było aż osiem rodzajów zajęć z zakresu sportu i tańca. Wiemy, jak ważna jest aktywność fizyczna dla osób w wieku senioralnym, a ponadto zajęcia ruchowe cieszą się największym zainteresowaniem słuchaczy. Uczestniczyło w nich ponad 100 osób. Udało się również zorganizować wiosenny obóz sportowo-taneczny w Poroninie oraz uruchomić nowe zajęcia jogi. To był bardzo ciekawy i pracowity rok – mówi mgr Anna Cygan z Centrum Pedagogiki i Psychologii, która wraz z koordynatorem uniwersytetu mgr Małgorzatą Rakoczy zajmuje się organizacją UTW PK.
Uczestnictwo w zajęciach oferowanych przez UTW nie tylko pozwala na poszerzenie czy aktualizację wiedzy, ale także (a może głównie) jest doskonałą formą spędzania czasu i okazją do tworzenia więzi społecznych i aktywizacjiosób starszych. W związku z tym w minionym roku akademickim słuchacze organizowali wycieczki i spotkania okolicznościowe. Było to m.in. spotkanie z pieśniami patriotycznymi związane ze Świętem Niepodległości 11 listopada, noworoczne spotkanie kolędowe oraz piknik integracyjny na Zamku w Korzkwi połączony z obchodami Święta Konstytucji 3 Maja. Słuchacze współpracują także aktywnie z Biurem Podróży Arion, co owocuje wieloma w ciągu roku wycieczkami zagranicznymi.
O tym, jak dużym zainteresowaniem cieszy się oferta Uniwersytetu Trzeciego Wieku Politechniki Krakowskiej najlepiej świadczy to, że wstępna lista dla nowych kandydatów na przyszły rok akademicki jest już prawie pełna.
Galeria zdjęć z wydarzenia
{fastsocialshare}
Badanie hadronów, oszczędnego zużycia energii w budynkach, nowe terapie w leczeniu raka płuc oraz pionierskie metody oceny wieku zabytków. Takie tematy są przedmiotem badań w projektach z udziałem naukowców i naukowczyń Politechniki Krakowskiej, które otrzymały dofinansowanie z Narodowego Centrum Nauki. Dzięki zwiększeniu finansowania dla NCN wsparcie otrzyma 322 grantobiorców, których projekty były wcześniej na listach rezerwowych w konkursach OPUS, PRELUDIUM, MAESTRO i SONATA BIS. Naukowcy PK będą realizować projekty z konkursu OPUS w konsorcjach z innymi uczelniami w Krakowie i Polsce.
W projekcie pt. “Nowe spojrzenie na strukturę hadronów w zderzaczach elektron-jądro” badacze z Politechniki Krakowskiej współpracować będą z pracownikami Uniwersytetu Rzeszowskiego oraz Instytutu Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk. NCN przeznaczył na realizację badań 1 564 276 zł, z tego 506 788 zł na prace prowadzone na PK, którymi kierować będzie dr hab. Agnieszka Łuszczak z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK. Grant będzie realizowany we współpracy międzynarodowej z naukowcami z ośrodka CERN w Szwajcarii oraz Lund w Szwecji. Częściowo nawiązuje do badań, które realizowałam (w ramach programu MINIATURA NCN) podczas pobytu badawczego w ośrodku DESY w Hamburgu. Tym razem chcemy przeanalizować szereg problemów dotyczących struktury hadronów, które mogą być badane na zderzaczu elektronowo – jonowym (EIC), który powstanie w laboratorium w Brookhaven w USA. Ostatnio podjęto decyzję o budowie – mówi dr hab. Agnieszka Łuszczak, prof. PK.
Takie akceleratory wykorzystują wysokoenergetyczne wiązki elektronów do badania struktury materii na odległościach 100 000 razy mniejszych niż rozmiar atomu. Będą tam studiowane zderzenia elektronów i protonów oraz elektronów i jąder w szerokim zakresie energii. Zderzacz ten będzie miał świetlność około tysiąc razy większą niż wcześniejszy zderzacz HERA (Hadron-Elektron-Ringanlage), który działał w ośrodku DESY w Hamburgu w latach 1992-2007 – mówi członkini zespołu dr hab. Agnieszka Łuszczak, prof. PK z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej.
Zespół planuje przedstawić opis teoretyczny i wykonać symulacje numeryczne szerokiego zakresu procesów występujących w tego typu reakcjach. – Wyniki badań pozwolą lepiej zrozumieć i opisać strukturę hadronów, które stanowią około 95 % masy Wszechświata. Wypracowane zostaną metody teoretyczne oraz dostarczone programy komputerowe i symulacje, które będą opisywały procesy w zderzeniach elektron-jadro w nowym eksperymencie EIC i mogą posłużyć eksperymentatorom do dalszych dabań – wyjaśnia dr hab. Agnieszka Łuszczak, prof. PK.
„Budowanie elastyczności energetycznej: Mechanizmy i możliwości” to projekt realizowany wspólnie z Politechniką Opolską, dofinansowany w kwocie 955 000 zł. Elastyczność energetyczna budynku to zdolność do zarządzania jego zapotrzebowaniem i wytwarzaniem energii zgodnie z lokalnymi warunkami klimatycznymi. Wysoka elastyczność pozwala na takie zarządzanie energią niezbędną do poprawnego funkcjonowania budowli, aby wykorzystywać jej jak najwięcej w możliwie jak najbardziej efektywny sposób. Badania projektowe będą zmierzały do poszukiwania najlepszych ku temu metod, a także sposobów na skutecznie odzyskiwanie energii – głównie elektrycznej, ale też na przykład cieplnej – z różnych źródeł po to, aby ponownie ją wykorzystywać.
– Elastyczność energetyczna budynku może zapewnić wyjątkowe możliwości skutecznego zarządzania zapotrzebowaniem i komfortem cieplnym użytkowników, w szczególności w ekstremalnych warunkach pogodowych. Może również stanowić element elastycznych usług sieciowych i przyspieszyć przejście na niskoemisyjną przyszłość energetyczną – wyjaśniają autorzy projektu.
W zespole badawczym projektu ze strony PK będzie m.in. dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK. dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej. Pierwsze spotkanie zespołu zostało wyznaczone na 21 czerwca tego roku. Wtedy też zostaną podjęte decyzje co do kierunków działań, a także podział obowiązków.
Badacze i badaczki Politechniki Krakowskiej, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy zajmą się problematyką nowotworów w projekcie o nazwie “Celowanie w kinazę adenylanową 4 (AK4) jako nowy paradygmat w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuc: odkrycie i ewaluacja pierwszych małocząsteczkowych inhibitorów”. Projekt został dofinansowany kwotą 1 564 317 zł. Ze strony PK w badaniach uczestniczył będzie dr inż. Przemysław Zaręba z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej.
Jak wyjaśniają autorzy projektu, jego pilność wynika z faktu, że rak płuc jest najczęściej diagnozowanym nowotworem i główną przyczyną zgonów z powodu nowotworów u mężczyzn i kobiet na całym świecie: Metabolizm komórki, mitochondria i mikrośrodowisko nowotworu stanowią ważne cele farmakologiczne dla opracowania nowych leków przeciwnowotworowych. Kinaza adenylanowa 4 (AK4) jest enzymem obecnym w mitochondriach komórki, który reguluje metabolizm i homeostazę nukleotydów adeninowych i guaninowych. W ciągu ostatniej dekady ludzka AK4 stała się nowym markerem diagnostycznym i prognostycznym oraz celem terapeutycznym dla różnych rodzajów raka, w szczególności raka płuc. Stwierdzono, że AK4 reguluje różne procesy związane z biologią i patologią komórek (np. wzrost i śmierć komórki, oddychanie komórkowe, przerzutowanie komórek nowotworowych oraz oporność na leki przeciwnowotworowe i radioterapię). AK4 zmienia metabolizm komórkowy, aby promować wzrost nowotworu i przerzuty. Jednak brak zatwierdzonych leków celujących w kinazę AK4 czy jakichkolwiek obiecujących selektywnych inhibitorów (spowalniaczy) tego enzymu utrudnia badania nad znaczeniem patologicznym i potencjałem terapeutycznym AK4 w różnych jednostkach klinicznych. Podejście odwrotnej farmakologii, które polega na testowaniu bibliotek związków na interesującym nas celu (np. enzym, receptor), jest pierwszym krokiem w nowoczesnym odkrywaniu leków.
– Celem zaplanowanych badań jest odkrycie małocząsteczkowych inhibitorów ludzkiej AK4 w oparciu o wysokoprzepustowe badanie przesiewowe, a następnie synteza i szczegółowa charakterystyka fizykochemiczna i strukturalna ich pochodnych oraz ocena aktywności biologicznej. Realizacja projektu badawczego kładzie podwaliny pod nowatorskie terapie raka płuc i innych chorób, w których rozwoju i progresji odkryto patologiczną rolę AK4. Naszym zadaniem na PK będzie otrzymywanie cząsteczek, które w kolejnym kroku będą poddawane badaniom biologicznym – mówi dr inż. Przemysław Zaręba z WiTCh PK.
„Chronologia bezwzględna zabytkowych budowli na podstawie analizy radiowęglowej zapraw murarskich” to projekt realizowany w konsorcjum z Akademią Górniczo-Hutniczą. NCN przeznaczyło na ten z kolei projekt 1 253 842 zł. Głównym celem badań jest wyjaśnienie datowania kluczowych obiektów polskiej architektury z okresu panowania Piastów z wykorzystaniem najnowszego spektrometru masowego jonów dodatnich (PIMS), który umożliwia pomiar próbek w postaci dwutlenku węgla.
Ze względu na brak źródeł pisanych dla początków państwa polskiego, do niedawna datowanie budowli wzniesionych między X a pierwszą połową XIII wieku opierało się głównie na stratygrafii archeologicznej, czyli badaniu warstw materii na obiektach, gruntów pod nimi czy szczątków istot żywych znajdowanych w okolicy. Autorzy projektu proponują inne podejście – badanie zapraw murarskich jako potencjalnie lepszą i dokładniejszą opcję. Zaprawy zawierają węgielki spalonego drewna i to właśnie one pomagają sprecyzować datę powstania zaprawy a zarazem obiektu. – Do tego dochodzi datowanie dendrologiczne. Są też metody związane z analizą detalu, technik budowlanych i nawarstwień archeologicznych. W ten sposób szacujemy wiek obiektu na zasadzie chronologii względnej, czyli oceny czy dany obiekt jest starszy lub młodszy od innego, a także chronologii bezwzględnej, czyli wskazania w jakich latach dany obiekt powstawał – mówi dr hab. Klaudia Stala, prof. PK.
Zespół Politechniki Krakowskiej zajmuje się głównie wytypowaniem obiektów, które będą właściwe do badań. Wybrano ich w sumie 18 zlokalizowanych w historycznych dzielnicach: Małopolsce i na Dolnym Śląsku, reprezentujących korpus architektury w okresie X-XIII wieku. W Krakowie są to między innymi wawelskie obiekty wczesnoromańskie: rotunda św. Feliksa i Adaukta, kościół św. Gereona, tzw. sala na 24 słupach, rotunda „B”, oraz kościoły św. Wojciecha i Najświętszego Salwatora i tynieckie Opactwo Benedyktynów. W skład zespołu badawczego wchodzą z Politechniki: dr hab. Klaudia Stala, dr inż. arch. Dominik Przygodzki, dr sztuki i konserwatorka malarstwa Katarzyna Kołodziejczyk oraz prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka.
(jp, m)
Fot. Canva
{fastsocialshare}
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej wzbogacił się o nowe, cenne stanowisko dydaktyczno-badawcze, ufundowane przez firmę GRUNDFOS. Pozwala na symulację pracy rzeczywistych instalacji służących do transportu ścieków i dystrybucji wody. Urządzenie będzie służyło zarówno pracownikom i studentom Politechniki, jak i samej firmie – do szkolenia swoich kadr i edukacji partnerów.
Uroczyste otwarcie nowego stanowiska badawczego odbyło się 18 czerwca 2024 r. w hali budynku „Houston” na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki PK. Układ symulujący pracę sieci wodociągowej został zaprojektowany w taki sposób, aby umożliwiał zapoznanie się z wieloma trybami pracy tego typu mechanizmów pompowych. Pozwala między innymi na testy trybów stałego ciśnienia, ciśnienia proporcjonalnego i automatycznej adaptacji (Demand Driven Distribution). Dla części ściekowej jest też możliwość zapoznania się z metodami ograniczenia zużycia energii i rozwiązaniami zwalczającymi blokowanie się pomp ściekowych. Jednocześnie do urządzenia można dodawać nowe elementy, jak również testować na nim rozwiązania cyfrowe z obszaru regulacji wodociągów przygotowane przez firmę Grundfos.
Uroczystego uruchomienia stanowiska GRUNDFOS na PK dokonali: Andrzej Kiełbasa, Jozef Lengyel z firmy Grundfos oraz Tomasz Kapecki, prof. PK, prorektor uczelni i Stanisław Rybicki, dziekan Wydziału Inżynierii Środoiwska i Energetyki PK / Fot. Jan Zych
Galeria zdjęć z otwarcia nowego stanowiska laboratoryjnego WIŚiE PK
Do najważniejszych należy porównywanie energochłonności i sprawności pracy w oparciu o różne tryby działania oraz w zależności od pomp zastosowanych w układzie wodociągowym. Takie symulacje pozwalają na testy pracy systemów wodociągowych w obszarach transportu ścieków oraz dystrybucji wody. Nacisk na badanie energochłonności jest związany z wyzwaniami związanymi ze zmianami klimatycznymi. – Dążymy w związku z nimi do obniżenia emisji dwutlenku węgla, mamy też coraz więcej miejsc na świecie, także w Polsce, gdzie występują niedobory wody. Dzięki takim instalacjom jak ta, którą ma teraz Politechnika Krakowska, chcemy pokazać jak pewne tryby pracy i regulacji podobnych układów wpływają na przykład na ograniczenie strat wody i poprawę komfortu użytkowników – mówi Andrzej Kiełbasa, Globalny Menedżer ds. Rozwoju Sprzedaży Grundfos, absolwent Politechniki Krakowskiej.
– Jako specjaliści w obszarze inżynierii i gospodarki wodnej zdajemy sobie sprawę, że mamy ograniczone możliwości w dziedzinie poszukiwania nowych źródeł wody i stąd tak ważną rzeczą jest, żebyśmy potrafili umiejętnie nią gospodarować, bez strat ją przetłaczać i wykorzystywać. Laboratorium, które dzisiaj powstaje, pokazuje w jaki sposób technicznie realizuje się przesył, utrzymywanie odpowiedniej ilości i ciśnienia wody – mówi dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki, prof. PK,dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki.
Dużą zaletą instalacji badawczej jest jej zdolność do symulowania wielu typów sytuacji i warunków, jakie rzeczywiście mogą się zdarzyć w sieci wodociągowej. – Ze względu na to, że mamy w tym stanowisku silniki wysokoenergetyczne, możemy testować różnego rodzaju rozwiązania w pracach badawczych. Mogą być to np. innowacyjne metody sterowania ciśnieniem. Przykład z praktyki: kwestia sterowania od punktów referencyjnych zainstalowanych na sieci, powiązania systemów zdalnych odczytów z wodomierzy i próba korelacji tych danych ze sterowaniem systemami pompowymi, czyli zasilania sieci w wodę wodociągową – mówi Andrzej Kiełbasa.
Zobacz filmik o nowym stanowisku laboratoryjnym na PK
Laboratorium jest w pełni przystosowane do szkoleń w rzeczywistości wirtualnej. Studenci, studentki oraz inni użytkownicy będą mogli na przykład wirtualnie zwiedzać różne instalacje wodociągowe z Polski i nie tylko. Oprogramowanie VR zawiera też pakiet modeli produktów firmy Grundfos wraz z systemami, które nimi zarządzają, w celu szkolenia nowych pracowników przedsiębiorstwa i partnerów firmy.
– Produkujemy około 55 tysięcy pomp dziennie, ale to nie jest nasza jedyna działalność. Dostarczamy też systemy oraz rozwiązania w obszarze wodociągów. I to ma miejsce tutaj. Automatyczna adaptacja zużycia wody, którą stosujemy w naszych instalacjach, pozwala na ograniczanie zużycia prądu, zwiększenie efektywności zużycia wody oraz zmniejszanie jej utraty w procesie dystrybucji – mówi Jozef Lengyel, dyrektor Działu Wodno-Ściekowego Europy Środkowo-Wschodniej w firmie Grundfos.
Przedstawiciele Politechniki Krakowskiej podkreślają jednak, że żadna symulacja wirtualna czy szkolenie internetowe nie zastąpią możliwości pracy na fizycznej sieci wodociągowej. Dlatego to takie istotne, że urządzenie zainstalowane na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki jest układem pełnowymiarowym, zdolnym do wszelkiego rodzaju badań i testów niezbędnych, aby sprawdzać działanie tego typu urządzeń.
– Możliwość kształcenia w inżynierii, technologii XXI wieku jest bezcenna. Dlatego niezwykle się cieszę, że możemy kolejne nowoczesne stanowisko oddać w ręce studentek i studentów. Ze zdobytym tu doświadczeniem pójdą w świat, będą zabiegać o pracę, w której wiedza pozyskana na tych systemach będzie niezwykle cenna – mówił podczas uroczystego uruchomienia stanowiska dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, prorektor ds. ogólnych Politechniki Krakowskiej.
Jako opiekun stanowiska, firma Grundfos będzie co jakiś czas je aktualizować. W ciągu najbliższych dwóch miesięcy nastąpi instalacja platformy cyfrowej w chmurze, która będzie pozwalała na pełny monitoring pracy urządzenia. Studenci oraz pracownicy uczelni będą mieli do niego dostęp. Będą mogli testować jak takie podejście do sterowania urządzeń działa w praktyce. Grundfos będzie tu wsparciem merytorycznym i technicznym poprzez instalowanie najnowszych rozwiązań.
Stanowisko będzie dostępne dla studentów i pracowników Politechniki Krakowskiej już w nowym roku akademickim.
(jp)
Zdjęcia Jan Zych
{fastsocialshare}
18 czerwca br. w Warszawie podpisane zostało porozumienie w sprawie organizacji podczas XXXIII Forum Ekonomicznego w Karpaczu (3-5 września br.), ścieżki tematycznej pn. Forum Sztucznej Inteligencji (Forum AI). Swoje podpisy pod dokumentem złożyli wiceprezes Rady Ministrów, minister cyfryzacji Krzysztof Gawkowski oraz przedstawiciele pięciu uczelni: Politechniki Krakowskiej – porozumienie podpisał dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji, Politechniki Wrocławskiej, Uniwersytetu Warszawskiego, Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i Politechniki Poznańskiej, a także Zygmunt Berdychowski, przewodniczący Rady Programowej Forum Ekonomicznego.
– Politechnika Krakowska obecna jest wszędzie tam, gdzie dyskutuje się o ważnych sprawach. Dlatego naszych ekspertów nie może zabraknąć podczas XXXIII Forum Ekonomicznego w Karpaczu. PK mocno angażuje się w tę inicjatywę, m.in. kreuje panele w obszarze zrównoważonego rozwoju. Wierzymy, że strefa naszej uczelni i prezentowane tam zagadnienia będą cieszyły się dużym zainteresowaniem w czasie wrześniowego Forum. Na uwagę zasługuje fakt, że organizatorzy – rozumiejąc wagę rozwoju sztucznej inteligencji i jej wpływ na gospodarkę i inne obszary życia – postanowili poszerzyć program o Forum Sztucznej Inteligencji. Politechnika Krakowska patronuje temu przedsięwzięciu, a nasi pracownicy naukowi czynnie angażują się w jego organizację i odpowiedni poziom merytoryczny. Mam nadzieję, że podjęcie dyskusji na temat AI w ramach tak dużego wydarzenia, jakim jest Forum Ekonomiczne, będzie stanowiło istotny wkład we właściwy rozwój tej dziedziny – mówi rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
Wicepremier, minister cyfryzacji Krzysztof Gawkowski podkreśla, że porozumienie to szukanie odpowiedzi na temat nowoczesnej Polski. – Jeżeli chcemy gonić świat, a moim marzeniem jest, by Polska stała się liderem cyfryzacji w Europie, to potrzebne są nam takie inicjatywy. Forum AI jest spójne z moją wizją rozwoju kraju. W perspektywie długofalowej chcę doprowadzić do cyfrowej rewolucji. Tego czego mi brakuje to to, żeby absolwentów zachęcać do służby w administracji publicznej. Spróbujmy wytworzyć dobry klimat dla administracji publicznej, zbudujmy poczucie spełnienia w Służbie Cywilnej. Musimy postawić na kooperację, a nie rywalizację – kooperację nauki, biznesu i państwa – powiedział wicepremier Krzysztof Gawkowski.
Forum Sztucznej Inteligencji będzie jednym z największych wydarzeń z zakresu AI, skupiających wybitnych ekspertów z tej dziedziny. W ramach Forum AI poruszone zostaną najważniejsze kwestie dotyczące rozwijającej się sztucznej inteligencji, zarówno w sektorze usług publicznych, jak i komercyjnych. Omówione zostaną problemy i wyzwania, z którymi będzie musiał zmierzyć się rynek w obliczu fundamentalnej zmiany technologicznej z wykorzystaniem sztucznej inteligencji. Uczestnicy forum będą zastanawiać się na ile inwestycje w badania naukowe i nowoczesne technologie z zakresu AI w wielu obszarach życia pozwolą Unii Europejskiej odbudowywać konkurencyjność względem światowych gospodarek i zapewnią bezpieczeństwo.
Na zdjęciach powyżej, dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej / fot. Instytut Studiów Wschodnich
Eksperci z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej czynnie angażują się w organizację Forum AI, w tym paneli dyskusyjnych, w których udział wezmą specjaliści z różnych ośrodków naukowych oraz przedstawiciele branż, gdzie AI może odegrać dużą rolę. Zaangażowanie Politechniki Krakowskiej w Forum Ekonomiczne w Karpaczu, zgodnie ze słowami rektora PK prof. Andrzeja Szaraty, będzie zresztą znacznie większe. Eksperci PK i zaproszeni przez nich goście zabiorą głos w najważniejszych kwestiach, dotyczących społeczeństwa i jego rozwoju. Podczas ubiegłorocznego Forum w Karpaczu, przedstawicieli PK można było posłuchać w 9 panelach dyskusyjnych.
Forum Ekonomiczne w Karpaczu to największa w Europie Środkowo-Wschodniej platforma dialogu, na której nie tylko dyskutuje się o bezpieczeństwie, perspektywach rozwoju gospodarczego, współczesnych wyzwaniach i przezwyciężaniu kryzysów, ale także przedstawia konkretne rozwiązania i innowacyjne idee. Poruszane są także tematy dotyczące nowych technologii, cyfryzacji, sztucznej inteligencji i cyberbezpieczeństwa. XXXIII edycja Forum Ekonomicznego odbędzie się w dniach 3-5 września 2024 r. w Hotelu Gołębiewski w Karpaczu pod hasłem: „Czas nowych liderów: razem kształtując przyszłość”.
(Fundacja Instytut Studiów Wschodnich, bk)
Fot. nr 1 – Anna Chmura
{fastsocialshare}
Studentki i Studenci Politechniki Krakowskiej ponownie przywieźli złoto z międzynarodowych zawodów kajaków betonowych – tym razem z Niemiec. To ogromny sportowy – ale przede wszystkim naukowy – sukces, za którym stoją lata pracy i doświadczeń. Nasza ekipa pokonała także 44 drużyny w konkursie na najlepszą koszulkę.
Tegoroczne 19. Deutsche Betonkanu-Regatta w niemieckim Brandenburg an der Havel były trzecimi międzynarodowymi zawodami, w których ekipa PKanoe wzięła udział. Wszystkie starty politechnicznej drużyny z Krakowa w tych regatach zaowocowały przejściem eliminacji, a w jednej z trzech medalowych kategorii studenci PK stanęli na najwyższym stopniu podium.
Wyniki załóg teamu PKanoe:
– Finałowy wyścig różnił się diametralnie od tego półfinałowego, w którym popełniliśmy mnóstwo błędów i do ostatniej chwili drżałem o to, czy się zakwalifikujemy, ale ostatecznie tego dokonaliśmy i to było najważniejsze – mówi Marcin Różycki – Zupełnie inaczej wyglądał finałowy bieg, który z mojej perspektywy był perfekcyjny. Gdybym mógł powtórzyć go jeszcze raz, to nie zmieniłbym nic. Czułem, że z Anią robimy wszystko tak jak na treningach i każdy manewr był pod kontrolą, tempo idealne, z dramatyczną mocną końcówką. Wpłynęliśmy pierwsi na metę, wyprzedzając konkurencję na ostatnich 20-10 metrach.
Warto podkreślić wysoce profesjonalny poziom tegorocznej sportowej rywalizacji oraz fakt, że w szranki stanęły aż 134 załogi (męskie, kobiece oraz mieszane) z 44 uniwersytetów, w tym z Niemiec, Austrii, Szwajcarii, Turcji, Węgier. Studenci Politechniki Krakowskiej jako jedyni reprezentowali Polskę.
Debiut konstrukcji studentów skupionych w Kole Naukowym Footprint miał miejsce podczas 18. edycji tych samych zawodów w 2022 roku. Wtedy pierwsze betonowe PKanoe nie zameldowało się na podium, ale zdobyte doświadczenie studentki i studenci przekuli na sukces. Opracowali kolejne betonowe konstrukcje – tym razem dwie łodzie: „PKanoe 2.0” oraz „Dracanoe”, które były lżejsze i szybsze. W efekcie, z zawodów BetonKanoRace w Delft, w Holandii ekipa z Krakowa przywiozła w 2023 roku dwa złote puchary. Holenderskie zawody są mniejsze niż te w Niemczech, dlatego drużyna PKanoe postawiła sobie za cel zwycięstwo w zawodach BetonKanuRace.
ZOBACZ: Mistrzowie mikstów – zwycięstwa studentów z PK w zawodach betonowych kajaków w Holandii
– W drugiej edycji zmieniliśmy zarówno kształt kajaka jak i materiał, co pozwoliło nam uzyskać lekki i szybszy kajak. Zamieniliśmy 200 kg łódź w 39 kg sportowy kadłub – tłumaczy dr inż. Katarzyna Mróz z Wydziału Inżynierii Lądowej, opiekunka koła naukowego Footprint. – W tym roku wprowadziliśmy kolejne modyfikacje, dzięki którym zawodnicy mogli w pełni używać zasięgu i siły wioseł, a także rozwinąć większą prędkość – podwyższyliśmy burty, dopracowaliśmy usztywnienie i zbudowaliśmy opływowe pokrywy.
W 2024 roku do Brandenburg an der Havel pojechały z Krakowa dwa kajaki: biały i czarny, a pomysł na to zrodził się już rok temu, kiedy powstała koncepcja zbudowania łodzi z dwóch materiałów – białego RPC (betonu z proszków reaktywnych) i czarnego geopolimeru. Ostatecznie obydwa kajaki wykonane zostały z RPC, jednak w czarnym dodano barwiący pigment. Decyzja o pozostaniu przy jednym materiale wynikała z wymagań konkursowych 19. Deutsche Betonkanu-Regatta, które zakładają wykorzystanie tylko materiałów cementowych. Zastosowanie geopolimeru będzie jednak miało miejsce w kolejnej edycji projektu.
W tegorocznej rywalizacji konstrukcji z Politechniki Krakowskiej towarzyszył charakterystyczny motyw bociana. Jeden z kajaków został nazwany „PKstorkANU_black”, a drugi „PKstorkANU_white”. O narodzinach tej koncepcji mówi dr inż. Mróz: – Już na początku roku na spotkaniu koła zrobiliśmy burzę mózgów o motywie przewodnim. Były propozycje tradycyjnych kolorowych motywów polskich, była koncepcja chińskiego Yin i Yang i wiele innych. Ostatecznie wygrała koncepcja bociana jako symbolu Polski, tradycji i powrotów. W tym roku SKN Footprint wrócił do Niemiec, aby pokazać jak rozwinął swoje skrzydła od 2022 roku.
Tradycyjny polski motyw bociana okazał się marketingowym strzałem w dziesiątkę, ponieważ w rywalizacji sportowej na zawodach towarzyszył także konkurs na najlepszą koszulkę, który nasz zespół wygrał w rywalizacji z pozostałymi ekipami. Warto wyróżnić w tym miejscu wewnętrzny zespół projektowy „Design” w składzie: Małgorzata Wróbel, Karolina Hara i Bartosz Wolak, który opracował wiele propozycji logotypów, a po konsultacjach z członkami koła przygotował projekt koszulki, naklejek i flag, które towarzyszyły ekipie w zawodach. Pierwszy etap konkursu w Niemczech polegał na wyłonieniu 10 najlepszych projektów przez jury złożone z organizatorów zawodów. Później, podczas oficjalnego otwarcia regat, finałowe drużyny zaprezentowały swoje koszulki. Prezentacja drużyny PKanoe okazała się ogromnym sukcesem, a już po chwili od jej rozpoczęcia długi taneczny wąż złożony z zawodników wszystkich drużyn, pląsał w rytm polskiego przeboju „Jedzie pociąg z daleka.” Po takim show, głosowanie było już tylko formalnością.
Jak podkreśla Marcin Różycki: – Zwycięstwo, to praca każdej osoby zaangażowanej w projekt, od osób finansujących, przez opiekunów i każdego członka koła, którzy zrobili wszystko żeby tego dokonać. Za to bardzo dziękuję. Przez wszystkie te lata, w różnym składzie, tworzyliśmy wspaniały zespół, który rozwijał się w niesamowitym tempie na wielu płaszczyznach. To niesamowite uczucie, wiele emocji i wspaniałe wspomnienia. Najbardziej cieszy mnie fakt zwycięstwa nad drużyną z Weimaru, która budzi mój wielki podziw za to, jak są przygotowani i przez wzgląd na ich długą tradycję. Dwa lata temu przyjechaliśmy do Brandenburg an der Havel nie wiedząc czego możemy się spodziewać, a poziom tych zawodów nas zaskoczył – to jak wszystko było i wciąż jest przygotowane, jest imponujące. Spełniłem swoje marzenie: wygrać tutaj i stworzyć taką piękną historię PKanoe, Politechniki i naszego kraju.
Tegoroczny sukces stanowi zamknięcie ważnego etapu w życiu złotego medalisty Marcina Różyckiego, który pomysł na zbudowanie kajaka z betonu i wystartowanie nim w zawodach, zaczął realizować ze swoim kołem naukowym już w 2019 roku od zgłoszenia (z sukcesem) projektu do finansowania w konkursie na granty FutureLab PK. Pandemia opóźniła prace projektowe, odwołano też zawody studenckich konstrukcji betonowych w 2020 i 2021 roku, ale późniejsze starty przyniosły wszystkim zaangażowanym studentom i opiekunom wiele satysfakcji. Ta historia może stanowić inspirację dla wszystkich studentów Politechniki Krakowskiej, pokazywać do czego może prowadzić wytrwałość i konsekwencja w dążeniu do celu.
– Były to moje ostatnie zawody w roli kapitana, przewodniczącego i szefa zespołu PKanoe. Po wspaniałej pięcioletniej przygodzie, którą bez wątpienia mogę określić największym osiągnięciem organizacyjnym i sportowym w moim życiu, symbolicznie przekazałem wiosło opiekunowi koła, żegnając się i zamykając pewien rozdział w moim życiu – mówi Marcin Różycki. – Mam nadzieję że ta historia będzie trwała, a zaszczepiona pasja pozostanie w ludziach, którzy już są w zespole i mają przed sobą jeszcze kilka lat studiów. Będę za to trzymał kciuki i na pewno swoją wiedzą i doświadczeniem chętnie wesprę ich działania – chociaż już w innej formie.
Kontynuację prac projektowych już zapowiada dr inż. Katarzyna Mróz: – W przyszłym roku planujemy kilkutorowe działania. Po pierwsze, realizacja dotychczasowego planu budowy kajaka z geopolimeru. Po drugie, projekt materiałowy na osiągniecie najlżejszego kajaka. Po trzecie, praca nad kształtem kajaka, aby osiągać jak najlepsze rezultaty na torze. Nasze koło naukowe stało się kołem interdyscyplinarnym. Mamy w swoim składzie studentki i studentów z Wydziału Inżynierii Lądowej, Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, Wydziału Architektury, Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej co pozwala nam na dużo szersze ujęcie tematu.
Wszystkim członkiniom i członkom teamu PKanoe należą się ogromne gratulacje i wyrazy uznania, bowiem za tym sukcesem stoi każda i każdy z nich.
Studenci:
Opiekunowie oraz wsparcie merytoryczne
FutureLab PK:
Centrum Sportu i Rekreacji Politechniki Krakowskiej, na czele z panią dyrektor mgr Małgorzatą Kardas
Klub Uczelniany Akademickiego Związku Sportowego Politechniki Krakowskiej:
Projekt budowy kajaka z betonu oraz starty w zawodach są możliwe dzięki finansowaniu ze środków Politechniki Krakowskiej i FutureLab PK, jednostki Politechniki wspierającej najlepszych studentów uczelni i ich naukowe pomysły.
Projekt został zrealizowany także przy wsparciu finansowym projektu MEiN Studenckie Koła Naukowe Tworzą Innowacje SKN/SP/569443/2023, oraz wsparciu merytorycznym firmy Polaczyk.
Wyjazd studentów na zawody został dofinansowany przez Katedrę Inżynierii Materiałów Budowlanych, dziekana Wydziału Inżynierii Lądowej dr hab. inż. Lucynę Domagałę, prof. PK oraz prorektora ds. studenckich dr. inż. Marka Bauera.
(autor: Adam Sadło, red.: J. S.)
Fot. organizatorzy zawodów 19. Deutsche Betonkanu-Regatta
{fastsocialshare}
Zobacz relację z wydarzenia przygotowaną przez Miasto Kraków: Symulator tramwaju
18 czerwca pod hasłem „Kariera 360˚” w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie odbyła się 21. edycja Forum Przedsiębiorców Małopolski, które zorganizowała Polska Press Grupa. Wydarzeniu patronowała m.in. Politechnika Krakowska. W jednym z paneli dyskusyjnych pn. „Kariera 360˚. Perspektywy” wziął udział dr hab. inż. Jerzy Mikosz, prof. PK, kierownik Katedry Technologii Środowiskowych Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki. – Zrównoważony rozwój integruje różne dziedziny i różne aktywności. Od października startuje na Politechnice Krakowskiej jeden z nowych kierunków studiów – ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju. Uruchamiamy go m.in. dlatego, żeby przygotować kadry do efektywnej współpracy z biznesem. Pamiętajmy, że właściwie rozumiany zrównoważony rozwój i odpowiednio przygotowane kadry oznaczają sukces – mówił ekspert z Politechniki Krakowskiej.
Forum Przedsiębiorców Małopolski to dynamiczna inicjatywa, wywodząca się z popularnej rubryki o tej samej nazwie, regularnie publikowanej w regionalnym „Dzienniku Polskim”. Od 2014 r. organizowane są cykliczne konferencje w edycjach wiosennych i jesiennych, dedykowane przedsiębiorcom z Małopolski. Podczas wydarzenia poruszane są kluczowe tematy gospodarcze i społeczne, mające bezpośredni wpływ na rozwój biznesu w regionie. Forum Przedsiębiorców Małopolski stanowi platformę wymiany myśli, spotkań i dyskusji, w których uczestniczą eksperci z dziedziny ekonomii, prawa i podatków, a także przedstawiciele nauki oraz administracji rządowej i samorządowej.
Pierwszy panel dyskusyjny 21. Forum Przedsiębiorców nosił nazwę „Kariera 360˚. Perspektywy”. Wzięli w nim udział: dr hab. inż. Jerzy Mikosz, prof. PK – kierownik Katedry Technologii Środowiskowych Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, Patrycja Kubiesa – członek Zarządu Małopolskiego Oddziału Krajowej Izby Doradców Podatkowych, Andrzej Bańka – zastępca dyrektora Departamentu Nadzoru Właścicielskiego i Gospodarki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego, dr hab. Krzysztof Machaczka, prof. UEK – dyrektor Departamentu Marki i Komunikacji Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Piotr Natkański – dyrektor Biura Rozwoju i Relacji Biznesowych w Departamencie Gwarancji i Poręczeń Banku Gospodarstwa Krajowego, dr Marcin Sala-Szczypiński – dziekan Okręgowej Izby Radców Prawnych w Krakowie. Rozmowę prowadził redaktor Grzegorz Gajda, który pytał m.in. o wyzwania związane ze zrównoważonym rozwojem.
– Gdy zapytamy przypadkowo napotkane osoby o to, z czym kojarzy im się zrównoważony rozwój, odpowiedzą, że z kwestiami środowiskowymi, jak recycling, wykorzystanie zasobów środowiskowych, oczyszczanie ścieków itd., a z drugiej strony z biurokracją. Natomiast w tym właściwym ujęciu należy wymienić co najmniej trzy płaszczyzny: środowisko, kwestię równości społecznej – zapewnienie odpowiedniego poziomu życia oraz zapewnienie opłacalności biznesowej podejmowanych działań, o czym niestety często zapominamy. Działania środowiskowe związane ze zrównoważonym rozwojem nie mogą powodować wykluczenia społecznego, a po drugie – muszą opłacać się ekonomicznie – mówił podczas Forum Przedsiębiorców prof. Jerzy Mikosz z Politechniki Krakowskiej. – W Małopolsce mamy ogromny potencjał do realizowania właśnie tak rozumianego zrównoważonego rozwoju. Mamy potencjał naukowy i mamy biznes, który zazwyczaj jest chętny do współpracy z nauką. Mamy też społeczeństwo, które jest wrażliwe na wspomniane zmiany i świadome ich. Żeby wszystko nam się bilansowało potrzebna jest dobra współpraca pomiędzy wspomnianymi trzema płaszczyznami.
Naukowiec z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki podkreślał, że warunkiem umożliwiającym efektywną współpracę jest zawsze dobra komunikacja: – I tu wchodzimy w obszar kształcenia. Absolwenci szkół wyższych, poza umiejętnościami twardymi – wiedzą, uprawieniami, muszą umieć swój potencjał komunikować innym. Bardzo ważne jest uczenia komunikacji, pracy w grupie, mówienia językiem biznesu. Całe szczęście uczelnie podążają w tym kierunku. Zrównoważony rozwój integruje różne dziedziny i różne aktywności. Od października startuje na Politechnice Krakowskiej jeden z nowych kierunków studiów – ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju. Uruchamiamy go m.in. dlatego, żeby przygotować kadry do efektywnej współpracy z biznesem. Pamiętajmy, że właściwie rozumiany zrównoważony rozwój i odpowiednio przygotowane kadry oznaczają sukces.
Politechnika Krakowska była jednym z partnerów 21. Forum Przedsiębiorców Małopolski. Więcej o wydarzeniu: forumprzedsiebiorcow.pl
(bk)
Na zdjęciach, 1) prof. Jerzy Mikosz zabiera głos w czasie panelu dyskusyjnego; 2) prof. Jerzy Mikosz (w środku) / fot. materiały organizatorów
{fastsocialshare}
Wykorzystanie AI w budownictwie, podnoszeniu kompetencji pracowników oraz wyszukiwaniu idealnych kandydatów na stanowiska pracy. Takie między innymi tematy będą poruszane na konferencji naukowej “Transformacja Państwowej Inspekcji Pracy w XXI w. – rewolucja czy konieczność?”. Wydarzenie, współorganizowane przez Państwową Inspekcję Pracy Inspektorat Pracy w Krakowie oraz Politechnikę Krakowską, odbędzie się we wtorek 25 czerwca w pawilonie “Kotłownia” na terenie Politechniki Krakowskiej (początek o g. 10). Towarzyszy jubileuszowi 105-lecia istnienia PIP.
Celem konferencji jest analiza nowoczesnego wymiaru ochrony pracy w kontekście rozwoju i wpływu AI. Podczas konferencji przedstawiciele Ministerstwa Cyfryzacji, Państwowej Inspekcji Pracy, Urzędu Dozoru Technicznego i pracownicy naukowi Politechniki Krakowskiej, Akademii Górniczo-Hutniczej i Uniwersytetu Jagiellońskiego analizować będą między innymi takie zagadnienia jak:
Ważną częścią konferencji będą rozważania w jakim stopniu sztuczna inteligencja jest zagrożeniem, a w jakim szansą dla rynku pracy. Wystąpienie na ten temat wygłosi dr Grzegorz Gancarzewicz z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej. – Wielu ludzi zadaje sobie pytanie czy sztuczna inteligencja zabierze im pracę. W rzeczywistości raczej pracę może nam zabrać człowiek, który umie lepiej wykorzystać sztuczną inteligencję niż my – uważa ekspert Politechniki Krakowskiej.
Specjaliści Politechniki Krakowskiej podejmą też m.in. kwestie AI jako narzędzia do planowania prac budowalnych i bezpieczeństwa w nich. – Zamiast pytać co możemy zrobić przy użyciu nowoczesnych technologii, powinniśmy pytać co nowoczesna technologia – sztuczna inteligencja – może zrobić dla nas – mówi dr hab. inż. Wojciech Drozd, prof. PK. Wraz z dr inż. Marcinem Kowalikiem wygłoszą wykład pt. “Wykorzystanie technologii sztucznej inteligencji przy planowaniu bezpieczeństwa wybranych robót budowlanych”.
Referat wprowadzający na temat tego, w jaki sposób AI może pomóc kształtować świadomość, wiedzę oraz kompetencje na polskim rynku pracy wygłosi Kamil Giera z Departamentu Badań i Innowacji Ministerstwa Cyfryzacji.
Pozostałe tematy jakie zostaną poruszone podczas konferencji to m.in. zmiany prawne w stosunku pracy wobec nowych technologii, wykorzystanie AI do poprawy BHP czy zwiększania bezpieczeństwa konstrukcyjnego budynków.
Jak podkreślają organizatorzy konferencji “Transformacja Państwowej Inspekcji Pracy w XXI w. – rewolucja czy konieczność?” obecnie rynek pracy przechodzi głęboką transformację – zdolności analityczne i twórcze, szybki czas działania, umiejętności adaptacji i elastycznego podejścia do pracy stają się dodatkową wartością pracownika. Coraz więcej firm wprowadza nowe technologie w celu przyspieszenia procesów produkcyjnych, analizy danych i usprawnienia zarządzania zasobami ludzkimi. Przyspieszenie produkcji powoduje niekiedy, że niektóre stanowiska pracy stają się zbędne – co może budzić społeczne obawy. W tym samym procesie powstają jednak nowe miejsca pracy, wymagające umiejętności związanych z programowaniem, analizą danych czy zarządzaniem. Dla ludzi oznacza to konieczność ciągłego doskonalenia swoich umiejętności oraz dostosowywania się do zmiennych warunków rynkowych. Nowy sposób zarządzania i metamorfoza rynku pracy stawiają nowe wyzwania, które będą przedmiotem obrad podczas krakowskiej konferencji.
Szczegółowy program wydarzenia:
(jp, am)
Grafika wygenerowana przez AI
Już w ten weekend Małopolskie Centrum Nauki „Cogiteon”, zlokalizowane w Czyżynach, oficjalnie dołącza do grona regionalnych instytucji nauki i kultury. Zadaniem „Cogiteonu” jest edukacja społeczeństwa zorganizowana w przystępny sposób – przez zabawę, angażowanie w samodzielne lub zespołowe eksperymenty naukowe, projekty badawcze i społeczne. Wśród atrakcji towarzyszących otwarciu nowego centrum nie może zabraknąć aktywności naukowych. Część z nich zapewni Politechnika Krakowska i jej pracownicy. Namioty PK staną w sobotę 22 czerwca przed Małopolskim Centrum Nauki. Udział Politechniki w otwarciu „Cogiteonu” to kontynuacja już rozpoczętej współpracy, przypieczętowanej 26 stycznia br. podpisanym porozumieniem między PK a MCN „Cogiteon”.
Nowe Centrum, choć odróżniające się swoim profilem działalności od innych instytucji naukowych i edukacyjnych w regionie, stawia mocno na współpracę z przedstawicielami różnych dziedzin. Naturalnym krokiem było więc zawarcie porozumienia o współpracy z Politechniką Krakowską. 15 maja w obchodach Święta Szkoły na Politechnice Krakowskiej wziął udział Piotr Szymański, dyrektor Małopolskiego Centrum Nauki „Cogiteon”. Zwrócił wówczas uwagę na bliskość obydwu instytucji, wyrażoną nie tylko bezpośrednim sąsiedztwem w Czyżynach, ale ścisłą współpracą. Zachęcał pracowników i studentów PK do wspólnego działania, by w sposób przystępny i interesujący przybliżać społeczeństwu wyniki skomplikowanych prac naukowo-badawczych. Na mocy umowy z 26 stycznia br., Politechnika Krakowska i Małopolskie Centrum Nauki „Cogiteon” zobowiązały się do wzajemnej wymiany doświadczeń i wsparcia merytorycznego, a także wykorzystania swojego dorobku, potencjału i pozycji w zakresie działań z dziedziny nauk inżynieryjno-technicznych i nauk pokrewnych, dotyczących w szczególności tworzenia i prowadzenia pracowni, laboratoriów i wystaw, prowadzenia działań popularyzujących naukę, prezentowania i propagowania osiągnięć, organizacji spotkań, szkoleń i innych wydarzeń, przygotowania i realizacji wspólnych projektów i przedsięwzięć upowszechniających naukę.
„Cogiteon” zawarł również porozumienia z kilkoma wydziałami Politechniki Krakowskiej. MCN i jego partnerzy naukowi z PK zobowiązali się do współpracy w działaniach promocyjno-marketingowych w ramach wspólnych przedsięwzięć o charakterze edukacyjnym i popularyzatorskim w dyscyplinach, które są uprawiane na wskazanych wydziałach PK. Porozumienia zakładają m.in. współpracę z pracownikami naukowymi Politechniki w kontekście popularyzowania wiedzy naukowej i wyników badań, wsparcia merytorycznego w postaci konsultacji i doradztwa, np. przy przygotowywaniu nowych scenariuszy zajęć dla dzieci i młodzieży. Kooperacja uwzględnia też umożliwienie dostępu do laboratoriów uczelni pod opieką i we współpracy z osobami za nie odpowiedzialnymi. Przewidziano także zaangażowanie studentów należących do politechnicznych kół naukowych w działania edukacyjne i organizacyjne prowadzone przez MCN „Cogiteon”.
Plenerowe atrakcje związane z otwarciem Małopolskiego Centrum Nauki rozpoczną się w sobotę 22 czerwca o godz. 12.00. Zaplanowano pokazy naukowe dla dzieci i dorosłych, a wieczorem (o godz. 18.00) koncert Majki Jeżowskiej. W takim miejscu nie może oczywiście zabraknąć strefy Politechniki Krakowskiej, wypełnionej prawdziwą dawką naukowych emocji. W wydarzenie zaangażowała się kadra Wydziału Mechanicznego oraz Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, a także Dział Promocji. Program chemików z Politechniki Krakowskiej zawiera m.in. prezentacje na temat ważnych prac nad lekami antynowotworowymi, które prowadzone są na WIiTCh. Zaplanowano także pulę wydarzeń, które pokażą zjawiska chemicznie w sposób spektakularny i dający wiele radości uczestnikom, zwłaszcza tym najmłodszym. Na stanowisku Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej nie zabraknie suchego lodu, „magicznych” eliksirów, wykonywania slime’ów (masy przypominającej ciastolinę) i innych ciekawych doświadczeń chemicznych.
Osoby, które w sobotę odwiedzą plac przed Małopolskim Centrum Nauki „Cogiteon”, będą mogły zobaczyć lekki pojazd czterokołowy dla osób z niepełnosprawnościami „Lizard”, opracowany przez studentów PK – Bartłomieja Romowicza oraz Adriana Starowicza, w ramach Koła Naukowego „Silniki Spalinowe”. Koncepcja zakłada prowadzenie pojazdu bezpośrednio z wózka inwalidzkiego. Projekt młodych innowatorów został doceniony podczas Uczelnianej Sesji Kół Naukowych PK (4 czerwca) i zajął wysokie II miejsce. Ambitni żacy z koła „Silniki Spalinowe” zaprezentują też pojazd hybrydowy. Inni studenci Wydziału Mechanicznego, którzy swoje naukowe pasje realizują w zespole MechPower, wykonali bezemisyjny i w pełni przystosowany do wymogów zawodów Formuły Student elektryczny bolid wyścigowy MP1 – również do obejrzenia w sobotę. Jest to pierwszy pojazd z Politechniki Krakowskiej, który wystartuje w jednym z najbardziej prestiżowych konkursów inżynierskich dla studenckich konstruktorów. Debiut w zawodach Formuły Student na torze wyścigowym w Rumunii planowany jest pod koniec lipca. Dla uczestników wydarzenia, którzy będą chcieli poczuć się jak kierowcy samochodów wyścigowych, PK udostępni symulator Formuły 1. Ponadto, Politechnika zaprezentuje wodorową Toyotę Mirai, wykorzystywaną przez badaczy i dydaktyktów PK do badań nad bezemisyjnym transportem i w procesie kształcenia studentów. Przypomnijmy, że naukowcy Politechniki Krakowskiej badają technologie wodorowe od ponad 40 lat. Dzięki tak bogatemu dorobkowi uczelnia zyskała pozycję wiodącego w kraju ośrodka w tematyce wodorowej rewolucji energetycznej. Kilka miesięcy temu informowaliśmy o tym, że nasi naukowcy przystosowali tłokowy silnik spalinowy do zasilania wodorem.
Więcej informacji o otwarciu Małopolskiego Centrum Nauki „Cogiteon” na stronie: cogiteon.pl
Centrum informuje, że ze względu na zmiany w układzie drogowym, dojazd do MCN „Cogiteon” nie jest prawidłowo oznaczony na mapach internetowych. W związku z tym, aby dojechać co Centrum, należy kierować się z ul. Izydora Stella-Sawickiego lub al. Jana Pawła II w stronę Klubu Studenckiego „Kwadrat”. Obok klubu zlokalizowane jest skrzyżowanie, z którego prowadzi droga bezpośrednio do „Cogiteonu”.
(bk)
Na zdjęciach, Małopolskie Centrum Nauki „Cogiteon” / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego ogłosiło wyniki postępowania w sprawie przyznania Stypendiów Ministra Nauki dla wybitnych młodych naukowców. W gronie 228 nagrodzonych nimi osób, znalazły się naukowczynie z Politechniki Krakowskiej. Laureaci będą przez trzy lata otrzymywać stypendia w wysokości 5390 zł miesięcznie.
Kandydatów do stypendiów mogli zgłaszać rektorzy uczelni oraz dyrektorzy instytutów PAN, instytutów badawczych i instytutów międzynarodowych. W sumie wpłynęło 1708 wniosków, które zostały ocenione przez zespół doradczy ministra metodą punktową, w ramach poszczególnych dyscyplin nauki i sztuki. Minister Dariusz Wieczorek przyznał ostatecznie stypendia 228 wybitnym młodym naukowcom, w tym 32 doktorantom, reprezentującym 53 dyscypliny naukowe i artystyczne. Laureaci będą przez trzy lata otrzymywać stypendia w wysokości 5390 zł miesięcznie. Na ten cel przeznaczono w sumie ponad 44 mln zł.
W gronie osób wyróżnionych stypendium nie zabrakło członków społeczności PK. Stypendia ministra otrzymały:
Lista laureatów stypendium dostępna jest na stronie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego
(gov.pl, mas, bk)
{fastsocialshare}
Mgr inż. Krzysztof Pszczółka, prezes Klubu Uczelnianego Akademickiego Związku Sportowego Politechniki Krakowskiej, został wybrany w skład Zarządu Głównego Akademickiego Związku Sportowego na kadencję 2024-2028. XXX Zjazd AZS odbył się w minioną sobotę w Warszawie. – Bardzo się cieszę, że delegaci na XXX Zjazd Akademickiego Związku Sportowego poparli moją kandydaturę do Zarządu Głównego. Nie były to łatwe wybory, bo startowałem jako najmłodszy w całej stawce – mówi Krzysztof Pszczółka.
Akademicki Związek Sportowy to największe stowarzyszenie sportowe w Polsce, które powstało w Krakowie w 1909 r. Związek liczy obecnie 42 tys. członków i należy do Międzynarodowej Federacji Sportu Studenckiego (FISU) oraz Europejskiej Federacji Sportu Studenckiego (EUSA). W sobotę, 22 czerwca odbył się XXX Zjazd AZS. Prof. dr hab. Alojzy Nowak, rektor Uniwersytetu Warszawskiego, został wybrany prezesem Zarządu Głównego Akademickiego Związku Sportowego na kolejną czteroletnią kadencję. Podczas Zjazdu wybrany został też nowy Zarząd, w skład którego wszedł m.in. mgr inż. Krzysztof Pszczółka, były i obecny prezes KU AZS PK.
Krzysztof Pszczółka związał się z Klubem Uczelnianym AZS PK w 2014 r. Dał się poznać jako lekkoatleta, choć jest także miłośnikiem siatkówki i szachów. Od kwietnia 2016 r. pełnił obowiązki prezesa AZS PK, a od czerwca 2017 r. do czerwca 2019 r. – prezesa Klubu Uczelnianego AZS PK. W latach 2019-2021 był wiceprezesem ds. marketingu KU AZS PK. Od 2021 r. sprawuje funkcję prezesa (kadencja 2021/2023 oraz bieżąca – 2023/2025). – Bardzo się cieszę, że delegaci na XXX Zjazd Akademickiego Związku Sportowego poparli moją kandydaturę do Zarządu Głównego. Nie były to łatwe wybory, bo startowałem jako najmłodszy w całej stawce. Myślę, że moje doświadczenie zdobyte w różnych organizacjach, w tym na stanowisku przewodniczącego Parlamentu Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej, jak również obszar, którym chcę się zająć w AZS na poziomie ogólnopolskim, przekonały przedstawicieli różnych środowisk do zagłosowania na mnie. Oczywiście uspokajam społeczność PK – nie opuszczam Politechniki Krakowskiej. Wręcz przeciwnie – mam jeszcze więcej energii do działania i od razu zabieram się do pracy – podsumowuje swój wybór Krzysztof Pszczółka.
Mgr inż. Krzysztof Pszczółka jest absolwentem studiów I i II stopnia na kierunkach technologia chemiczna oraz biotechnologia. Z Samorządem Studenckim PK związany od 2015 r., najpierw na poziomie macierzystego wydziału – udzielał się w Wydziałowej Radzie Samorządu Studentów Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. W latach 2017-2019 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Parlamentu SSPK, a w latach 2019-2021 był przewodniczącym Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej. Równocześnie Krzysztof Pszczółka udzielał się poza uczelnią. W 2019 r. został wybrany do Prezydium Forum Uczelni Technicznych, w 2020 r. objął funkcję przewodniczącego FUT. Był też członkiem Zespołu doradczego ds. studenckich Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a w latach 2018-2023 ekspertem ds. studenckich Polskiej Komisji Akredytacyjnej.
(bk)
Na zdjęciu, mgr inż. Krzysztof Pszczółka / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i polska firma DUOLIFE S.A., specjalizująca się w produkcji naturalnych kosmetyków, suplementów diety i żywności funkcjonalnej, rozpoczynają współpracę. Zaowocuje ona wprowadzeniem na rynek nowej linii naturalnych kosmetyków, opartych na wynalazkach, opracowanych na krakowskiej uczelni i sygnowanych znakiem jakości „Powered by PK”. Porozumienia w tej sprawie podpisali we wtorek 25 czerwca 2024 r. w Sali Senackiej Politechniki rektor PK prof. Andrzej Szarata i Bartosz Królikowski, prezes Zarządu DUOLIFE S.A.
Współpraca oparta będzie na dwóch umowach – ramowej dotyczącej szerokiej współpracy badawczo-rozwojowej Politechniki i DUOLIFE S.A. oraz szczegółowym porozumieniu, dotyczącym komercjalizacji rozwiązań z obszaru chemii kosmetyków, opracowanych na PK i chronionych zgłoszeniami patentowymi. Na podstawie umowy z uczelnią DUOLIFE S.A. nabywa wyłączne prawa do patentów na politechniczne wynalazki, dzięki czemu wkrótce będzie mogła wprowadzić na rynek linię innowacyjnych produktów kosmetycznych wytworzonych w oparciu o rozwiązania, które narodziły się w laboratoriach Politechniki Krakowskiej.
Umowę o współpracy podpisali prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej i Bartosz Królikowski, prezes Zarządu DUOLIFE SA /Fot. Joanna Skowrońska
– Proces przekształcania innowacyjnych pomysłów naukowców w gotowe do wejścia na rynek produkty i technologie nie jest łatwy. Wymaga współpracy nauki z biznesem, opartej na zrozumieniu wzajemnych potrzeb. Cieszymy się, że taką współpracę udało się nam zbudować z firmą DUOLIFE, która dostrzegła potencjał w naszych innowacjach i chce wokół nich kreować przewagę konkurencyjną. Jestem przekonany, że nowe produkty, oparte na politechnicznych wynalazkach, pomogą wzbogacić ofertę firmy i wyróżnić się na rynku w mocno konkurencyjnej branży – mówi rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Prezes DUOLIFE S.A. Bartosz Królikowski wiąże z rozpoczętą właśnie współpracą duże nadzieje: – Firma stale rozwija swoje zaplecze badawczo-rozwojowe oraz rozwija – poprzez innowacyjne – rozwiązania swoje portfolio produktowe. Stąd też szeroko zakrojona współpraca naukowa z Politechniką Krakowską. Nasza kooperacja pozwoli na podkreślenie jakości naszych produktów i umocni pozycję marki na rynku, a przede wszystkim ułatwi edukację i promocję na temat znaczenia właściwej pielęgnacji skóry dla zdrowia. Proces wdrożenia opracowanych produktów na rynek obejmie optymalizację produkcji z jej dostosowaniem do skali przemysłowej, a także poszerzone badania objęte raportami bezpieczeństwa, badania aplikacyjne i aparaturowe, opracowanie etykiet produktowych i materiałów edukacyjnych oraz międzynarodową promocję produktów, opartą na najnowszych technikach marketingowych.
Politechnika Krakowska przekazuje prawa do patentów, które dotyczą rozwiązań, opracowanych przez zespół wynalazczyń z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. – Wynalazki obejmują linię innowacyjnych produktów kosmetycznych na bazie naturalnych składników. Rozwiązania w tym zakresie są specjalnością Zespołu Badawczego Chemii i Technologii Kosmetyków prof. Elżbiety Sikory – mówi Joanna Szypułka, kierowniczka zespołu do spraw komercjalizacji w Centrum Transferu Technologii PK.
– To dla nas duża radość, że nasze rozwiązania przy ogromnym wsparciu Centrum Transferu Technologii, po raz kolejny stają się przedmiotem komercjalizacji czyli znajdą praktyczne zastosowanie, przyniosą realne społeczne korzyści – mówi dr hab. inż. Elżbieta Sikora, prof. PK, kierująca zespołem badawczym, który stoi za kosmetycznymi innowacjami z PK. Pracująca w nim dr hab. inż. Magdalena Malinowska wyjaśnia: – Linia produktów, które powstały w wyniku prac naszego zespołu, zawiera unikalny składnik, o wielokierunkowym działaniu, co ciekawe otrzymany na bazie roślinki szeroko rozpowszechnionej w Polsce. Ogromnie cieszymy się, że dzięki współpracy z firmą DUOLIFE kolejny nasz wynalazek trafi na rynek w postaci kosmetyków, które tym razem mogą służyć do kompleksowej ochrony i pielęgnacji skóry.
Linia nowych kosmetyków firmy DUOLIFE, opartych na opatentowanych rozwiązaniach z PK, będzie sygnowana znakiem jakości „Powered by PK”. To unikatowa marka, stworzona przez uczelnię dla podkreślenia naukowych fundamentów i innowacyjności rozwiązań wykorzystanych do stworzenia produktów nią oznaczonych. Znak „Powered by PK” stanowi gwarancję jakości kosmetyków i skuteczności ich działania.
– Cieszymy się niezmiernie, że nasz zespół ds. komercjalizacji uczestniczył w procesie wspierania tego wdrożenia. Przygotowywanie oferty, wyceny technologii, prowadzenie negocjacji w tak specjalistycznym obszarze wymagało od brokerów wejścia głęboko w zagadnienia merytoryczne projektu. Cały proces komercjalizacji to gra zespołowa. Bez doświadczenia, otwartości, świadomości potrzeb rynkowych Zespołu Chemii i Technologii Kosmetyków oraz jego zaufania do brokerów technologii z CTT PK osiągnięcie sukcesu nie byłoby możliwe – podkreśla Joanna Szypułka, koordynująca komercjalizacyjną współpracę z DUOLIFE S.A.
Podczas oficjalnego podpisania umów, które odbyło się 25 czerwca 2024 r. w Sali Senackiej Politechniki, spółkę DUOLIFE reprezentowali: Bartosz Królikowski – prezes Zarządu spółki, Łukasz Godyń – wiceprezes Zarządu oraz dr n. farm. Justyna Godyń – dyrektor ds. badań i rozwoju firmy. Ze strony Politechniki w wydarzeniu wzięli udział: rektor prof. Andrzej Szarata, prorektor ds. nauki prof. Dariusz Bogdał, dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK, dr hab. inż. Elżbieta Sikora, prof. PK, dr hab. inż. Magdalena Malinowska, mgr. inż. Anna Dziki (wszystkie z Katedry Chemii i Technologii Organicznej WIiTCh PK) oraz mgr Irena Jakubiec, radca prawny, mgr inż. Małgorzata Ciesielska, broker technologii (obie z Zespołu ds. Komercjalizacji w CTT PK) i mgr inż. Adam Kuc, rzecznik patentowy PK.
Kosmetyczne nowości, które wprowadzi na rynek spółka DUOLIFE nie będą pierwszymi naturalnymi produktami, które narodziły się w laboratoriach krakowskiej uczelni i trafią na rynek. W polskich i zagranicznych drogeriach są już dostępne m.in. bezalkoholowe nanoperfumy czy produkty do makijażu, oparte na politechnicznych wynalazkach. Na rynkowy debiut czeka już też odkryta na Politechnice Krakowskiej nowa pochodna lupeolu, innowacyjnie zmodyfikowanego składnika kory brzozy, skomercjalizowana w ubiegłym roku.
Uczestnicy uroczystego podpisania umowy, od lewej: mgr inż. Adam Kuc, mgr Irena Jakubiec, dr n. farm. Justyna Godyń, dr hab. inż. Elżbieta Sikora, prof. PK, prezes DUOLIFE Bartosz Królikowski, rektor prof. Andrzej Szarata, wiceprezes DUOLIFE Łukasz Godyń, mgr inż. Małgorzata Ciesielska, mgr inż. Anna Dziki, dr hab. inż. Magdalena Malinowska, dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK, prorektor PK prof. Dariusz Bogdał /Fot. Joanna Skowrońska
GALERIA ZDJĘĆ Z WYDARZENIA
Nowy partner Politechniki Krakowskiej DUOLIFE S.A. jest polską spółką, która od ponad 10 lat zajmuje się produkcją najwyższej jakości suplementów diety oraz kosmetyków. Produkty, które tworzy firma są gwarancją innowacyjnych receptur, opartych na składnikach pochodzenia naturalnego, wyselekcjonowanych pod kątem synergizmu działania oraz potwierdzonej jakości i bezpieczeństwie stosowania. Spółka dystrybuuje swoje produkty już do ponad 50 krajów na świecie, z sukcesem poszerzając systematycznie skalę działalności o nowe rynki.
Nadrzędną misją DUOLIFE S.A. jest poprawa standardu i stylu życia jej klientów i dystrybutorów m.in poprzez promowanie zdrowego i świadomego stylu życia, kształtowanie właściwych nawyków żywieniowych oraz aktywności fizycznej. Do tego ściśle sprecyzowanego celu dążą także liczne współpracujące z firmą podmioty m.in.: zespół ekspertów rozwijający kompetencje menadżerskie partnerów biznesowych, Fundacja World Healthy Living, promująca edukację społeczeństwa poprzez kampanię społeczną „Żyje świadomie” oraz „Świadomość procentuje”, Krewniacy – Europejska Kampania Honorowych Dawców Krwi oraz Rada Naukowa wraz z działem R&D, odpowiedzialna za merytoryczne wsparcie w tworzeniu produktów.
(mas)
{fastsocialshare}
Kierunek architektura na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej ponownie zwyciężył w Rankingu Kierunków Studiów „Perspektywy” 2024. W ogłoszonym właśnie zestawieniu najlepszych miejsc w Polsce do studiowania architektury, Politechnika Krakowska i jej Wydział Architektury okazały się najlepsze w gronie szesnastu ocenianych uczelni. Ale to nie jedyny sukces Wydziału Architektury w rankingu. Prowadzony także na tym wydziale kierunek – architektura krajobrazu – zajął znakomite 2. miejsce w swojej kategorii. To wzrost aż o trzy pozycje w porównaniu do ubiegłego roku. Na podium wśród kierunków uplasował się też politechniczny transport. W czołówkach zestawień najlepszych kierunków studiów w Polsce są też inne z oferty Politechniki Krakowskiej m.in. budownictwo, energetyka, informatyka czy inżynieria produkcji.
Fundacja Edukacyjna „Perspektywy” właśnie opublikowała Ranking Szkół Wyższych oraz Ranking Kierunków Studiów. Wśród kierunków technicznych, w kategorii architektura Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej po raz drugi znalazł się na 1. miejscu – drugi rok z rzędu WA PK pokonało w tej kategorii inne uczelnie, m.in. Politechnikę Gdańska oraz Politechnikę Śląską. Olbrzymim sukcesem jest także awans w rankingu kierunku architektura krajobrazu, który w tym roku zajął 2. miejsce w swojej kategorii. Taki wynik Wydziału Architektury w Rankingu „Perspektyw” jest dobitnym potwierdzeniem wysokiego poziomu działalności naukowej – przypominamy, że w ostatniej ocenie dyscyplin nauki (prowadzonej przez Ministerstwo Edukacji i Nauki oraz Komisję Ewaluacji Nauki) uzyskał najwyższą możliwą kategorię A+.
Architektura i urbanistyka są jednymi z kluczowych dziedzin naukowych i edukacyjnych na Politechnice Krakowskiej, które są rozwijane od początku istnienia uczelni. Wydział Architektury oferuje prestiżowe kierunki studiów w dziedzinie architektury oraz architektury krajobrazu, posiadające uznane akredytacje zarówno krajowe, jak i międzynarodowe. Kierunek architektura otrzymał od Polskiej Komisji Akredytacyjnej Certyfikat Doskonałości Kształcenia w kategorii „Doskonały kierunek – doskonałość w kształceniu”. Jest jedynym w Polsce kierunkiem z prestiżową akredytacją Royal Institute of British Architects (RIBA), natomiast kierunek architektura krajobrazu posiada akredytację International Federation of Landscape Architects Europe (IFLA), również obowiązującą do 2027 roku. W 2023 roku Wydział Architektury został uhonorowany „Pucharem prof. Izydora Stella-Sawickiego, założyciela i pierwszego rektora Politechniki Krakowskiej” dla wyróżniającego się wydziału Politechniki. Nagrodę w czasie inauguracji roku akademickiego 2023/2024 odebrała dziekan prof. Magdalena Kozień-Woźniak.
W „Rankingu Kierunków Studiów Perspektywy 2024” na wysokich miejscach uplasowały się też inne kierunki z PK, m.in.: transport (3.), budownictwo (5.), informatyka oraz inżynieria produkcji (9.). Warto także odnotować, że awans architektury krajobrazu nie jest jedynym, z którego możemy się cieszyć w tym roku. Wyższe miejsca w rankingu, w porównaniu do 2023 roku, zajęły kierunki: energetyka, inżynieria materiałowa , automatyka i robotyka elektrotechnika, mechanika i budowa maszyn czy inżynieria środowiska (z 13. na 9.).
Informatyka, transport oraz budownictwo to każdego roku jedne z najbardziej obleganych kierunków na Politechnice Krakowskiej. Informatyka, oferowana na trzech różnych wydziałach, zawsze cieszy się ogromnym zainteresowaniem. Nic dziwnego, biorąc pod uwagę duże zapotrzebowanie na specjalistów IT oraz wysoką jakość kształcenia na Politechnice Krakowskiej. Uczelnia oferuje na tych kierunkach doskonałe programy studiów, tworzone we współpracy z czołowymi firmami informatycznymi na świecie. Dzięki temu absolwenci PK są bardzo poszukiwani na rynku pracy i należą do grona najlepiej zarabiających młodych profesjonalistów w Polsce. Wychodząc naprzeciw rynkowemu zapotrzebowaniu, Politechnika Krakowska od roku akademickiego 2024/2025 wprowadza nowe kierunki studiów, m.in. kierunek informatyka materiałowa, który będzie łączyć wiedzę o budowie materiałów z zaawansowanymi narzędziami informatycznymi do analizy danych, biotechnologię przemysłową i ekotechnologie dla zównoważonego rozwoju.
ZOBACZ:
Politechnika uruchamia nowe kierunki studiów. To odpowiedź na inżynierskie wyzwania współczesnego świata
Wydawnictwo Edukacyjne „Perspektywy” od 24 lat tworzy ranking skierowany do przyszłych studentek i studentów, aby pomóc im w wyborze odpowiedniego kierunku studiów oraz uczelni. W czasie rekrutacji na studia, „Perspektywy” publikują Ranking Szkół Wyższych, który składa się z kilku komplementarnych zestawień: Ranking Uczelni Akademickich, Ranking Uczelni Niepublicznych, Ranking Publicznych Akademii Nauk Społecznych i Uczelni Zawodowych oraz Ranking Kierunków Studiów.
Ranking Kierunków Studiów dostarcza usystematyzowanych informacji na temat najpopularniejszych kierunków oferowanych przez polskie uczelnie akademickie. Tak jak w poprzednim roku, „Perspektywy” oceniły 74 grupy kierunków studiów w dziewięciu dziedzinach, obejmujących nauki humanistyczne, społeczne, ekonomiczne, ścisłe, przyrodnicze, techniczne, medyczne i o zdrowiu, a także rolnicze, leśne i weterynaryjne oraz teologiczne. Każda jednostka prowadząca dany kierunek była oceniana według 12 do 13 wskaźników, które zostały pogrupowane w sześć kryteriów: prestiż, sytuacja absolwentów na rynku pracy, potencjał akademicki, potencjał dydaktyczny, potencjał naukowy oraz umiędzynarodowienie.
W ogólnym Rankingu Uczelni Akademickich Politechnika Krakowska w tym roku znalazła się na 29. miejscu wśród 103, poddanych ocenie uczelni akademickich. na 8. miejscu wśród uczelni technicznych.
ZOBACZ TEŻ:
(J.S., m)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
List intencyjny o współpracy podpisali w środę 26 czerwca 2024 r. rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata i dyrektor Teatru im. Słowackiego Krzysztof Głuchowski. Zadeklarowali wzajemne wsparcie podczas ostatniego w kadencji 2020-2024 posiedzenia Senatu Politechniki, które odbyło się w wyjątkowej scenerii – właśnie w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
W liście zadeklarowano współpracę w obszarze kształcenia i wspólnych przedsięwzięć naukowo-badawczych. – Będziemy wspierać Teatr im. Słowackiego w obszarze budownictwa, architektury, konserwacji zabytków. W prace na rzecz Teatru włączymy też naszych studentów – zapowiedział rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Eksperci Politechniki będą wspomagać Teatr m.in. w dbaniu o zabytkową tkankę jego siedzib, będą też konsultantami przedsięwzięć inwestycyjnych krakowskiej instytucji. Studenci Politechniki – w formie konkursów koncepcyjnych oraz w ramach prac dyplomowych – podejmować będą inżynierskie tematy, pojawiające się w działalności i planach rozwoju Teatru. Mistrzowie sztuki teatralnej włączą się z kolei w edukację inżynierów. – Sztuka i technika łączą się w fascynujący sposób i to połączenie chcemy wykorzystać w naszej współpracy – podkreślił podczas podpisania umowy Krzysztof Głuchowski, dyrektor naczelny i artystyczny Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie.
Wśród obszarów kooperacji w liście intencyjnym wskazano m.in.:
– opracowywanie opinii konserwatorskich, w tym przygotowywanych w związku z koniecznością uzyskania uzgodnień Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków;
– przygotowywanie ekspertyz budowlanych (opracowanych przez rzeczoznawców);
– doradztwo na etapie przygotowania (warunki konkursów, przetargów) i realizacji inwestycji (konsultacje doboru rozwiązań techniczno-budowlanych, elementów wyposażenia),
– analizy rozważanych przedsięwzięć, w szczególności w formie konkursów studenckich oraz magisterskich projektów dyplomowych
– przygotowanie i prowadzenie przez pracowników Teatru wybranych wykładów monograficznych dla studentów Politechniki;
– przygotowanie i prowadzenie przez pracowników uczelni szkoleń, kursów oraz studiów podyplomowych dla pracowników Teatru;
– organizowanie i udział w seminariach, webinarach, konferencjach naukowo-technicznych;
– wspólne aplikowanie o projekty badawcze i ich realizację.
Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie działa nieprzerwanie od 1893 roku i jest jedną z najsłynniejszych i najbardziej zasłużonych polskich scen, wyjątkowym miejscem w kulturze Polski i Krakowa. W ostatnich latach przeżywa spektakularny rozkwit artystyczny. Wystawia spektakle na trzech scenach, m.in. w zabytkowych krakowskich budynkach – Dużej Scenie przy placu św. Ducha 1, w Domu Machin (dawniej Scena Miniatura) przy pl. Św. Ducha 2 oraz przy ul. Rajskiej w Małopolskim Ogrodzie Sztuki.
(mas)
Fot. Jan Zych
Galeria zdjęć z posiedzenia Senatu PK w Teatrze im. Juliusza Słowackiego
Prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata został wybrany nowym rektorem Politechniki Krakowskiej. Był jedynym kandydatem w wyborach na kadencję 2024-2028, które odbyły się 27 czerwca 2024 r. w Sali Senackiej Politechniki. Będzie kontynuował misję, rozpoczętą 12 maja 2023 roku, gdy objął funkcję rektora po uzupełniających wyborach na PK. Nową kadencję rozpocznie 1 września 2024 r., obecna trwa do 31 sierpnia.
Wyboru rektora Politechniki Krakowskiej dokonało Uczelniane Kolegium Elektorów, złożone z przedstawicieli wszystkich grup pracowników, studentów i doktorantów uczelni. Podczas wyborów obecnych było 59 z 60 elektorów. Kandydaturę prof. Andrzeja Szaraty poparło 57 elektorów.
– Dziękuję społeczności Politechniki za zaufanie, którym mnie ponownie obdarzyła. To honor i ogromne zobowiązanie stać na czele uczelni z takimi tradycjami i dorobkiem. Moim nadrzędnym celem będzie nadal budowanie wspólnoty akademickiej, w której każdy dobrze się czuje i rozwija swoje talenty, także dla dobra wspólnego, jakim jest nasza Politechnika – mówi rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata. – Mamy wiele planów na nową kadencję. Koncentrują się m.in. na rozwoju naukowym, nowoczesnym kształceniu, szerokiej współpracy z ośrodkami zagranicznymi, a także dalszych inwestycjach m.in. w infrastrukturę badawczą, bazę mieszkaniową dla studentów i rewitalizację naszych kampusów. Chcemy utrzymać wysokie kategorie naukowe w ewaluacji i mamy ambicje, by Politechnika Krakowska znalazła się wkrótce w gronie uczelni badawczych. Nowe przestrzenie laboratoryjne planujemy w Czyżynach i przy ul. Warszawskiej, duże remonty przejdą nasze akademiki. Jeszcze mocniej postawimy na unowocześnienie naszych systemów informatycznych, co usprawni zarządzanie uczelnią. Jeszcze szerzej chcemy współpracować z otoczeniem gospodarczym, akademickim i samorządowym, a także zacieśnić więzi z naszymi wychowankami. Będziemy też jeszcze mocniej wspierać rozwój pracowników i studentów, szczególnie liderów nauki i dydaktyki.
Program wyborczy nowy rektor PK szeroko konsultował ze wszystkimi grupami wchodzącymi w skład politechnicznej społeczności na licznych spotkaniach z pracownikami, studentami i doktorantami uczelni. Ostateczny kształt priorytetów na nową kadencję przedstawił po nich na ogólnouczelnianej debacie, poświęconej sprawom Politechniki.
Prof. Andrzej Szarata urodził się w 1975 r. w Krynicy-Zdroju. Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego w Nowym Sączu. W 1999 r. ukończył Wydział Budownictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach (kierunek: budowa dróg i autostrad). W październiku 1999 r. rozpoczął pracę na stanowisku asystenta naukowo-dydaktycznego w Instytucie Inżynierii Drogowej i Kolejowej Politechniki Krakowskiej. W 2006 r. obronił na Wydziale Inżynierii Lądowej PK pracę doktorską pt. „Ocena efektywności funkcjonalnej parkingów przesiadkowych (P+R)”. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie transport nadała mu w 2014 r. Rada Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej. Tytuł profesora uzyskał w 2020 r. Przez kilka lat był kierownikiem Katedry Systemów Transportowych WIL PK. Od 1 września 2016 r. pełnił funkcję dziekana Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej, a od 12 maja 2023 r. rektora Politechniki Krakowskiej (objął funkcję po wyborach uzupełniających, zarządzonych po śmierci w trakcie kadencji śp. rektora PK prof. Andrzeja Białkiewicza).
Prof. Andrzej Szarata jest międzynarodowym ekspertem w obszarach transportu, systemów komunikacyjnych, modelowania podróży, efektywności funkcjonalnej rozbudowy infrastruktury transportowej, ze szczególnym uwzględnieniem modernizacji linii kolejowych i układu drogowego. Prowadzi badania dotyczące zachowań komunikacyjnych w obszarach zurbanizowanych, wykonuje prognozy ruchu na potrzeby rozbudowy dróg krajowych i wojewódzkich, a także analizy dokumentów planistycznych i strategicznych wielu polskich miast. Jako konsultant w dziedzinie transportu pracuje zarówno w kraju, jak i za granicą (Grecja, Dania, Niemcy, Ukraina, Stany Zjednoczone). Opracowywał modele transportowe polskich miast i regionów, m.in.: Wrocławia, Poznania, Gdańska, Rzeszowa, Warszawy, Krakowa, Kielc, województw mazowieckiego i małopolskiego. Jest współautorem modelu transportowego Salonik (Grecja). Realizował projekty transportowe (ponad 250), związane z badaniem efektywności funkcjonalnej inwestycji transportowych, w tym współfinansowanych przez UE, m.in. dotyczące rozbudowy systemu drogowego i tramwajowego w Gdańsku, Łodzi, Poznaniu, Wrocławiu, Warszawie, Olsztynie i Krakowie, a także projekty rozwoju Szybkiej Kolei Aglomeracyjnej w Małopolsce, studium wykonalności Kolei Dużych Prędkości w Polsce itp. Kierował pracami konsorcjum (z Politechniką Krakowską jako liderem), które jako pierwsze w Polsce opracowało metodykę tworzenia planu transportu publicznego (na przykładzie województwa małopolskiego) oraz opracowało metodykę prowadzenia badań ruchliwości w Krakowie w 2013 r. i wykonało Warszawskie Badanie Ruchu w 2015 r. Od 2019 r. jest głównym konsultantem w pracach nad budową modelu transportowego Polski, prowadzonych przez Centrum Unijnych Projektów Transportowych.
Jest członkiem wielu prestiżowych gremiów naukowych i doradczych, m.in. Rady ds. Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Innowacji przy Prezydencie RP, Komitetu Transportu PAN, Komisji Budownictwa Oddziału PAN w Krakowie, Zespołu Zadaniowego ds. Wielkoskalowych Projektów Rozwojowych przy Komitecie Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN, Komisji Nauk Technicznych PAU, Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji oraz Komisji Nauki, Innowacji i Projektów Rozwojowych Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Pełni funkcję przewodniczącego Rady Naukowej Euroregionu Karpackiego oraz przewodniczącego Komitetu Nauki Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP.
Należy do rad naukowych: Instytutu Kolejnictwa, Instytutu Techniki Budowlanej, Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, Metra Warszawskiego, Związku Podhalan, Galicyjskiej Izby Budownictwa i Polskiego Klubu Ekologicznego, Sieci Łukasiewicz – Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych. Przewodniczy Radzie Programowej ds. Rozwoju Systemu Transportowego Miasta Krakowa przy Prezydencie Miasta, jest też członkiem Rady Programowej stowarzyszenia ITS Polska. To też bardzo ceniony nauczyciel akademicki i popularyzator nauki w mediach.
Prywatnie jest żonaty, ma syna. Ma wiele zainteresowań i pasji, w wolnych chwilach zajmuje się modelarstwem i stolarstwem, regularnie uprawia sport (bieganie i jazda na rowerze, zimą snowboard), uwielbia jazdę motocyklem, remontuje zabytkowy samochód i pasjami czyta kryminały. Posiada dyplom mistrzowski złotnika.
Galeria zdjęć z wyborów rektora Politechniki Krakowskiej – 27 czerwca 2024 r.
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
20 czerwca br. w Gdańsku odbyło się Forum Inteligentnego Rozwoju – wydarzenie gospodarczo-technologiczne poświęcone upowszechnianiu nowatorskich badań naukowych i innowacyjnych technologii, które mają dużą szansę na sukces rynkowy i polepszenie standardu i bezpieczeństwa życia. Na program FIT złożyły się m.in. debaty i prezentacje, także z udziałem przedstawicieli Politechniki Krakowskiej. Ponadto, Forum Inteligentnego Rozwoju było okazją do ogłoszenia laureatów 9. edycji Polskiej Nagrody Inteligentnego Rozwoju. W gronie uhonorowanych osób i instytucji znalazła się Katedra Pojazdów Samochodowych Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, którą kieruje prof. dr hab. Marek Brzeżański.
Forum Inteligentnego Rozwoju koncentruje się na promocji korzyści dla gospodarki, wynikających z prowadzonych przez innowatorów przedsięwzięć. Wydarzenie skupia prezesów i właścicieli czołowych firm, dyrektorów, managerów ds. B+R, kierowników i liderów nowatorskich przedsięwzięć, naukowców prowadzących projekty badawcze, samorządowców, przedstawicieli rządu oraz organizacji skupionych na inteligentnym rozwoju opartym na wiedzy i innowacjach. Od samego początku wiodącym tematem wydarzenia są wyzwania związane z transferem wiedzy z sektora nauki do biznesu oraz z pomyślnym wprowadzeniem na rynek nowych lub ulepszonych usług i produktów. Organizatorzy skupiają się nie tylko na wdrożeniach, ale również na badaniach podstawowych i właśnie takie projekty starają się szczególnie promować, aby zwiększyć szansę na wykorzystanie badań w praktyce gospodarczej. Formuła FIT służy nawiązywaniu trwałych relacji między przedsiębiorcami, wybitnymi polskimi naukowcami ukierunkowanymi w swym działaniu na współpracę z biznesem, inwestorami oraz samorządowcami stwarzającymi atrakcyjne warunki do lokowania biznesu w swoich regionach.
Wśród różnych wydarzeń, które złożyły się na 9. odsłonę Forum Inteligentnego Rozwoju, były dyskusje pn. „Liderzy Inteligentnego Rozwoju odpowiadają na potrzeby społeczeństwa”. W jednej z nich wziął udział prof. Marek Brzeżański z Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej. Kierownik Katedry Pojazdów Samochodowych wypowiadał się na temat wodoru, jako nowego nośnika energii w transporcie. Przypomnijmy, że naukowcy z PK badają technologie wodorowe od ponad 40 lat. Wynalazcy z Politechniki przystosowali tłokowy silnik spalinowy do zasilania wodorem, a swoje innowacyjne rozwiązanie zaprezentowali po raz pierwszy publicznie w styczniu br. na Wydziale Mechanicznym. Wydarzenie wzbudziło ogromne zainteresowanie ekspertów branży i mediów.
Zwieńczeniem Forum Inteligentnego Rozwoju była gala, podczas której wręczone zostały statuetki i certyfikaty Polskiej Nagrody Inteligentnego Rozwoju, dedykowanej osobom i organizacjom prowadzącym innowacyjną działalność, zarówno w sferze technologii jak i społecznej oraz dążącym do przełożenia swojej pracy na konkretne efekty dla praktyki gospodarczej i społeczeństwa. Wyjątkowa i prestiżowa w środowisku biznesowym i naukowym nagroda jest wyrazem szacunku dla pomysłu, a także planu na przyszłość realizowanego projektu i podejścia do jego promocji. W kategorii „Nauka i edukacja przyszłości” Polską Nagrodą Inteligentnego Rozwoju 2024 uhonorowana została Katedra Pojazdów Samochodowych Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej. Jak napisano w uzasadnieniu, nagroda dla KPS została przyznana za prowadzenie innowacyjnych badań w obszarze środków transportu lądowego, ze szczególnym uwzględnieniem pracy nad wykorzystaniem wodoru w zasilaniu tłokowych silników spalinowych. Podkreślono też zaangażowanie Katedry Pojazdów Samochodowych PK w proces kształcenia branżowych ekspertów, opracowujących innowacyjne rozwiązania związane m.in. z transportem publicznym osób z niepełnosprawnościami, poprawą bezpieczeństwa ruchu drogowego, wykorzystaniem nowych rodzajów paliw itp. Nagrodę i certyfikat dla Katedry odebrali prof. dr hab. inż. Marek Brzeżański i dr inż. Michał Mareczek.
(bk)
{fastsocialshare}
Rozwój statystyki publicznej, wymiana wiedzy oraz wzajemne wsparcie w obszarze działalności naukowej i badawczej. To główne cele umowy podpisanej 28 czerwca 2024 przez rektora Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzeja Szaratę, prezesa Głównego Urzędu Statystycznego Dominika Rozkruta i dyrektorkę Urzędu Statystycznego w Krakowie Agnieszkę Szlubowską.
Umowa przewiduje współpracę o szerokim zakresie, w szczególności wzajemne wsparcie merytoryczne, organizacyjne i techniczne przy realizacji projektów naukowo-badawczych i analitycznych, a także opracowywaniu ich wyników. GUS ma dostęp do ogromnych zasobów danych publicznych w każdym niemal obszarze życia społecznego i gospodarczego.
W zawartym porozumieniu szczególny nacisk został położony na współpracę w realizacji badań statystycznych przy pomocy zasobów dostępnych Politechnice Krakowskiej. Umowa przewiduje również działalność publikacyjno-informacyjną, podejmowanie działań promujących dorobek naukowy PK oraz zasoby informacyjne statystyki publicznej. Instytucje deklarują chęć prowadzenia wspólnych zajęć dydaktycznych i warsztatów.
– Porozumieniem pieczętujemy współpracę, która już trwa. W naszych badaniach naukowych i eksperckich analizach wykorzystujemy dane z Głównego Urzędu Statystycznego m.in. przy planowaniu modeli transportowych. Realizowaliśmy wspólnie duży projekt, w którym analizowaliśmy ruch samochodów ciężarowych w skali całego kraju. Opieraliśmy się w nim na 33 milionach danych dostarczonych przez GUS. Interpretowaliśmy jakie są realne ślady przejazdu pojazdów ciężarowych i to wykorzystaliśmy przy budowie krajowego modelu transportowego – mówi rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
Zgodnie z porozumieniem, przy realizacji celów umownych strony zobowiązały się do poszanowania dobra statystyki publicznej i nauki wynikającego z przepisów polskiego oraz unijnego prawa. Ponadto GUS i PK będą kierować się troską o rozwój jakości, jak również rzetelności badań i danych statystycznych realizowanych przez statystykę publiczną a w końcu obopólnym dobrem działań na rzecz rozwoju szkolnictwa wyższego oraz statystyki. Jednocześnie dane, które będą przedmiotem lub efektem wspólnych prac obu instytucji, mają być traktowane z należytą ostrożnością i poufnością.
– Staramy się rozwijać współpracę ze środowiskiem naukowym na wszystkich frontach, bo tylko w ten sposób możemy rozwijać naukowe metody naszej pracy. W obecnych czasach technologia odgrywa olbrzymie znaczenie i coraz więcej chcemy mieć współpracy z tymi, którzy najbliżej tej technologii są, czyli na przykład z Politechniką Krakowską. Dzięki ekspertom uczelni jesteśmy w stanie poradzić sobie z trudnymi procesami przetwarzania nowych, skomplikowanych, dużych źródeł danych na potrzeby przygotowywania informacji, które są niezbędne dla społeczeństwa – mówi prezes Głównego Urzędu Statystycznego Dominik Rozkrut.
Główny Urząd Statystyczny zbiera, gromadzi, opracowuje oraz analizuje dane statystyczne, prowadzi prace wynikające z programu badań statystycznych statystyki publicznej oraz prace metodologiczne, prowadzi i realizuje spisy powszechne oraz inne badania o szerokim zakresie obserwacji na terenie całej Polski. Połączenie tego z potencjałem badawczym i teleinformatycznym Politechniki stwarza przestrzeń do bezprecedensowych pomiarów statystycznych, które mogą stanowić podstawę merytoryczną do wielu innych badań.
Na zdjęciu: Porozumienie o współpracy podpisali prezes GUS Dominik Rozkrut, dyrektorka Urzędu Statystycznego w Krakowie Agnieszkę Szlubowska i rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Mgr inż. Marek Pawłowicz jest współtwórcą elementów karoserii auta, którym teraz żyje cały świat motoryzacji. Wraz z 30-osobowym zespołem pomógł zaprojektować nadwozie nowego auta Bugatti – pierwszej w historii tej marki hybrydy plug-in – pn. Tourbillon. Marek Pawłowicz jest pracownikiem Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, absolwentem kierunku inżynieria wzornictwa przemysłowego na tym wydziale.
– Dostałem propozycję pracy w Bugatti, gdy jeszcze byłem na uczelni. To wyjątkowa szansa na zawodowy i naukowy rozwój, dlatego poprosiłem dziekana Wydziału Mechanicznego prof. Jerzego Sładka o urlop naukowy, którego mi udzielił. Jestem mu za to bardzo wdzięczny, bo dzięki temu od dwóch lat jestem tu, gdzie jestem, współuczestniczę w wyjątkowym projekcie – mówi Marek Pawłowicz.
W Bugatti-Rimac Marek Pawłowicz pracuje jako Digital Design Modeller – projektant projektów cyfrowych. Stanowczo podkreśla, że to, co można obecnie podziwiać w mediach motoryzacyjnych na całym świecie, czyli zachwycający nowy model firmy Bugatti, to efekt wytężonej pracy licznego sztabu specjalistów. Jego wkład obejmował pracę nad elementami karoserii znajdującymi się w okolicach silnika.
Jak tłumaczy producent auta, konstrukcja Bugatti Tourbillon – rozwinięta wokół kultowej osłony chłodnicy w kształcie podkowy, linii Bugatti, środkowej krawędzi i dwukolorowego podziału – miała na celu optymalizację każdej powierzchni dla samochodu zdolnego osiągnąć prędkość maksymalną 445 km/h! Ambicją konstruktorów było odzwierciedlić najnowsze zdobycze technologii motoryzacyjnej w zakresie aerodynamiki i wymagań termodynamicznych. Prędkość 100 km/h osiąga w dwie sekundy.
Napędzany jest całkowicie nowym, wolnossącym silnikiem V16 i elektrycznym układem napędowym wytwarzającym 1800 KM, z czego 1000 z samego silnika spalinowego i 800 KM z silników elektrycznych (dwa silniki elektryczne na przedniej osi elektrycznej i jeden silnik elektryczny zamontowany z tyłu osi). Tourbillon i jego całkowicie nowe nadwozie na nowo definiują koncepcję hiperauta sportowego. Cena rynkowa samochodu ma osiągnąć 3,8 miliona euro! Na razie do sprzedaży ma być przeznaczonych 250 egzemplarzy.
(jp)
Zdjęcia z archiwum Marka Pawłowicza
{fastsocialshare}
W dniach 19-23 czerwca delegacja Politechniki Krakowskiej na czele z rektorem prof. dr. hab. inż. Andrzejem Szaratą, gościła w Chinach. Termin wizyty nie był przypadkowy. 21 czerwca pierwsi absolwenci polsko-chińskiej Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej (ISE) przy Tianjin Chengjian University, a współtworzonej m.in. przez kadrę Politechniki Krakowskiej, odebrali podwójne dyplomy z rąk rektora PK. Efektem wizyty jest przedłużenie działalności ISE do 2033 r. oraz podpisanie przez przedstawicieli PK i TCU listu intencyjnego w sprawie poszerzenia oferty edukacyjnej Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej o kierunek inżynieria i nauki materiałowe. Ponadto, Politechnika zawarła umowę z Beijing Jiaotong University (BJTU), która dotyczy wspólnych szkoleń dla doktorantów i młodych badaczy.
W podróży do Chin rektorowi Andrzejowi Szaracie towarzyszyło grono osób zaangażowanych w obecną i planowaną współpracę w ramach Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej. Politechnikę reprezentowali: były rektor PK prof. dr hab. inż. Jan Kazior, wiceprzewodniczący Wspólnego Komitetu Zarządzającego Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej przy Tianjin Chengjian University, dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK, prodziekan Wydziału Architektury i Architektury Krajobrazu Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej dr hab. inż. arch. Rafał Blazy, prof. PK, wicedyrektor Programu Architektura oraz Członek Komitetu Akademickiego Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej przy Tianjin Chengjian University dr inż. arch. Rafał Zawisza, prof. PK, dr hab. inż. arch. Katarzyna Łakomy, prof. PK, wicedyrektor Programu Architektura Krajobrazu oraz Członek Komitetu Akademickiego ISE, kierownik Działu Współpracy Międzynarodowej PK Katarzyna Baron-Lisiakiewicz, będąca członkinią Wspólnego Komitetu Zarządzającego Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej.
Politechnika Krakowska i Tianjin Chengjian University w tym roku świętują 10 lat współpracy. W 2014 r. obydwie instytucje zawarły umowę o wymianie studentów. W październiku ub. roku na Politechnice Krakowskiej rektorzy TCU i PK podpisali umowę bilateralną dotyczącą wymiany studentów i nauczycieli akademickich, poszerzającą i uszczegóławiającą poprzedni dokument. Kooperacja z uczelnią z Tianjinu – miasta położonego 114 km na południowy wschód od Pekinu, będącego dużym ośrodkiem handlu i przemysłu, a także ważnym portem nad Morzem Żółtym i ośrodkiem wydobycia ropy naftowej, wkroczyła na nowy poziom 22 czerwca 2021 r., gdy Politechnika Krakowska i Politechnika Białostocka zawarły z Tianjin Chengjian University szczegółową umowę dotyczącą funkcjonowania Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej. Dokument ten dał chińskim studentom sposobność kształcenia się pod okiem naukowców z Polski i otrzymania podwójnego dyplomu (TCU i PK lub PB). Międzynarodowa Szkoła Inżynierska działa w strukturach TCU. Językiem wykładowym ISE jest angielski, a kształcenie odbywa się na studiach I i II stopnia.
Pierwsza rekrutacja do Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej została przeprowadzona w 2020 r. Umowa zawarta między Politechniką Krakowską, Politechniką Białostocką i uczelnią w Tianjinie zakłada wspólne opracowywanie programów dla wszystkich rodzajów studiów, w tym celów kształcenia zawodowego, wymagań dotyczących kształcenia zawodowego, programów nauczania, planów nauczania itp. Nadzór nad prowadzeniem Szkoły sprawuje Wspólny Komitet Zarządzający. Do tej pory kadra naukowa z PK zajmowała się edukowaniem na kierunkach architektura oraz architektura krajobrazu, a dydaktycy z Białegostoku na budownictwie i inżynierii środowiska. Podpisany w październiku 2023 r. przez prof. Andrzeja Szaratę oraz rektora TCU prof. Bai Haili list intencyjny zapowiedział poszerzenie współpracy o nowe pola.
W czasie niedawnej wizyty, rozpoczęte ubiegłorocznym dokumentem działania, doczekały się dalszego ciągu. 21 czerwca rektor PK prof. Andrzej Szarata oraz prezydent Tianjin Chengjian University prof. Zhongliang Wang sygnowali list intencyjny wyrażający determinację uczelni do prowadzenia studiów wspólnych II stopnia na kierunku Materials Science and Engineering (inżynieria i nauki materiałowe) oraz włączenia ich do oferty edukacyjnej Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej już od roku akademickiego 2025/26. Wspólnie ustalony program studiów formalnie zatwierdzili dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK oraz dziekan Szkoły Inżynierii i Nauk Materiałowych TCU prof. Zhifeng Liu. Dzień wcześniej, 20 czerwca prof. Andrzej Szarata oraz prof. Piotr Michorczyk mieli okazję wygłosić wykłady dla studentów i nauczycieli akademickich TCU. Wystąpienie rektora PK nosiło tytuł „Transport in resilient city”, zaś dziekan Michorczyk skupił się na wykorzystaniu druku 3D („3D printing in service of chemical processes”).
Symbolicznym punktem wizyty w Chińskiej Republice Ludowej była ceremonia rozdania dyplomów pierwszym chińskim absolwentom Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej – studiów II stopnia na kierunku architektura oraz studiów I i II stopnia na kierunku architektura krajobrazu. Z rąk rektora prof. Andrzeja Szaraty odebrało je 67 osób. Co warto podkreślić, obecnie w gronie studentów PK w ramach Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej kształci się 414 żaków Tianjin Chengjian University. Na mocy aneksu podpisanego przez reprezentantów obydwu uczelni, działalność ISE zostanie przedłużona do 2033 r.
Pobyt politechnicznej delegacji w Chinach był również okazją do odwiedzenia Beijing Jiaotong University – uczelni, która należy do ścisłej czołówki chińskich szkół wyższych. W Rankingu Szanghajskim w dziedzinie Transportation Science and Technology plasuje się na 1. miejscu. Podczas wizyty w BJTU, delegacja z PK wysłuchała prezentacji o chińskim Państwowym Kluczowym Laboratorium Zaawansowanej Autonomicznej Eksploatacji Kolei (State Key Laboratory of Advanced Rail Autonomous Operation) oraz odbyła przejażdżkę za sterami symulatora chińskiego pociągu dużych prędkości. Politechnika Krakowska oraz Beijing Jiaotong University zawarły również umowę związaną z organizacją wspólnych szkoleń dla doktorantów i młodych badaczy. Inicjatorem współpracy w tej materii, a także koordynatorem umowy jest prof. dr hab. inż. Błażej Skoczeń.
Zwieńczeniem wizyty przedstawicieli Politechniki Krakowskiej w Chinach było zwiedzanie Tianjin CTF Finance Centre – liczącego 530 metrów drapacza chmur, należącego do najwyższych budynków świata, a zlokalizowanego w centralnej dzielnicy biznesowej Tianjin Economic-Technological Development Area.
(bk)
Na zdjęciach, 1-4) ceremonia rozdania dyplomów pierwszym chińskim absolwentom Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej przy Tianjin Chengjian University / fot. TCU; 5 i 6) wizyta na Beijing Jiaotong University i podpisanie umowy / fot. BJTU
{fastsocialshare}
Dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej został uhonorowany tytułem „Złoty Ambasador Innowacyjności w roku 2024”. Odebrał nagrodę w Filharmonii Śląskiej w Katowicach podczas Gali towarzyszącej VI edycji Międzynarodowego Forum Gospodarczego.
Międzynarodowe Forum Gospodarcze to organizowane cyklicznie wydarzenie biznesowo-gospodarcze, łączące formułę konferencji merytorycznej z szeroką ofertą spotkań biznesowych. Jak podkreśla organizator Forum, Europejski Ośrodek Rozwoju Gospodarki, uczestnicy poruszają podczas obrad najbardziej aktualne zagadnienia dotyczące rozwoju gospodarki i przedsiębiorczości.
VI edycja wydarzenia odbywała się w czerwcu 2024 r. na Stadionie Śląskim w Chorzowie i Filharmonii Śląskiej w Katowicach. Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej był oficjalnym partnerem wydarzenia. Udział w Forum – także w roli prelegentów i moderatorów – wzięli dziekan WIMiF PK dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK, prodziekani wydziału: dr inż. Dariusz Mierzwiński i dr inż. Marek Nykiel oraz dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK.
W trakcie uroczystej gali, która odbyła się w Katowicach, dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki odebrał nagrodę „Złoty Ambasador Innowacyjności w roku 2024”. Nagrodę przyznano za – jak podano w uzasadnieniu – ponadprzeciętne rozwiązania, wdrażanie nowatorskich procesów naukowych na rzecz lepszego jutra, zaangażowanie w projekty badawczo-rozwojowe mające na celu rozwój innowacji w Polsce, liczne współprace z przemysłem oraz wzorcowe zarządzanie wydziałem.
Na zdjęciu, dr hab. inż. Janusz Mikuła, prof. PK podczas Międzynarodowego Forum Gospodarczego / fot. materiały WIMiF
{fastsocialshare}
26 czerwca br. w warszawskim Domu Technika odbyło się posiedzenie Rady Krajowej Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych Naczelnej Organizacji Technicznej (FSNT-NOT). Wydarzenie było m.in. okazją do podsumowania kolejnej edycji konkursu TECHNICUS, organizowanego od 2011 r. przez FSNT-NOT. Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej znalazło się w gronie laureatów tego przedsięwzięcia. Wyróżnienie w kategorii „Najlepsza książka szerząca wiedzę techniczną” otrzymała publikacja pod redakcją Marty Łapuszek zatytułowana „Podstawy inżynierii i gospodarki wodnej”.
Jury konkursu TECHNICUS, któremu przewodniczy dr hab. inż. Tadeusz Pawłowski, wiceprezes FSNT-NOT, przyznało tytuły TECHNICUS 2024 w kategoriach: „Najlepsza książka szerząca wiedzę techniczną”, „Najlepszy poradnik techniczny”, „Najlepsze wydawnictwo elektroniczne”. W pierwszej z wymienionych kategorii główną nagrodę otrzymała publikacja „Mosty stalowe”, której autorami są Henryk Zobel i Thakaa Al-Khafaji. Książkę wydały Wydawnictwa Naukowe PWN S.A. Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej (kategoria „Najlepsza książka szerząca wiedzę techniczną”) zostało uhonorowane wyróżnieniem za publikację pt. „Podstawy inżynierii i gospodarki wodnej” pod redakcją dr inż. Marta Łapuszek, pracującej w Katedrze Geoinżynierii i Gospodarki Wodnej na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki PK.
Książka obejmuje zagadnienia związane m.in. z inżynierią wodną w Polsce, rodzajami budowli wodnych, systemami zabudowy rzek i potoków, zasadami wymiarowania budowli piętrzącej, transportem wodnym, energetycznym z wykorzystaniem rzek, ochroną przed powodziami, retencją oraz zarządzaniem zasobami wodnymi. Za wydanie publikacji odpowiadał zespół redakcyjny w składzie: red. Agnieszka Filosek (sekretarz sekcji Podręczników akademickich i pomocy dydaktycznych oraz opracowanie redakcyjne), red. Anna Warzecha (korekta), Małgorzata Murat-Drożyńska (skład i łamanie), Mateusz Indyka (projekt okładki).
W tej samej kategorii, co Wydawnictwu PK, wyróżnienie przyznano również publikacji „Wentylacja Kopalń”. Jej autorami są Nikodem Szlązak i Justyna Swolkień (Wydawnictwo Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie).
Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej ma bogatą historię. W 1967 r. utworzono Dział Wydawnictw PK. Następnie został on przemianowany na Dział Redakcyjny (1969 r.), a w 1985 r. – Redakcję Wydawnictw PK. Działalność edytorska objęła materiały dydaktyczne (początkowo skrypty, potem podręczniki), wydawnictwa informacyjne oraz wydawnictwa naukowe – Zeszyty Naukowe, głównie monografie będące rozprawami habilitacyjnymi. Obecnie, w ramach swojej działalności, Wydawnictwo PK publikuje prace naukowe i dydaktyczne pracowników naukowych. Oferta kierowana jest głównie do studentów i kadry naukowej uczelni technicznych. Publikacje ukazują się w poszczególnych sekcjach: Monografii naukowych, Podręczników akademickich i pomocy dydaktycznych, Czasopism naukowych (Technical Transactions / Czasopismo Techniczne; PUA – Przestrzeń / Urbanistyka / Architektura). Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej za swoją działalność wielokrotnie zdobywało prestiżowe nagrody i wyróżnienia.
(bk, ds)
{fastsocialshare}
Po raz kolejny zwieńczeniem semestralnych prac projektowych studentów architektury Politechniki Krakowskiej (rok 2, semestr IV) był udział w konkursie „Architektura betonowa – Gra brył – Dom w krajobrazie miejskim”. Studencką rywalizację zorganizowały wspólnie Katedra Projektowania Architektonicznego Wydziału Architektury PK oraz Stowarzyszenie Producentów Cementu. Nagrody w tegorocznej XXIV edycji przedsięwzięcia zdobyły: Kinga Czernek, Ewelina Gryziecka, Anna Szerszeń. Decyzją jury, autorzy 24 prac otrzymali wyróżnienia. 2 lipca w kuluarach budynku WA przy ul. Warszawskiej 24 odbył się wernisaż pokonkursowej wystawy.
Zobacz galerię zdjęć z wernisażu
Zadanie młodych architektów polegało na zaprojektowaniu jednorodzinnego, wolnostojącego domu, który usytułowany jest na wskazanej działce w mieście. Studenckie prace oceniało jury w składzie: prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski, prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk, mgr inż. Zbigniew Pilch, dr inż. arch. Anna Mielnik, prof. PK, dr inż. arch. Monika Gała-Walczowska, dr inż. arch. Marek Początko, dr inż. arch. Przemysław Bigaj, dr inż. arch. Grzegorz Twardowski, mgr inż. arch. Piotr Stalony-Dobrzański, mgr inż. arch. Wojciech Ciepłucha. Organizatorzy zadbali o to, by nagrody miały również charakter finansowy.
Decyzją jury, nagrodami w konkursie „Architektura betonowa – Gra brył – Dom w krajobrazie miejskim” uhonorowano projekty: Kingi Czernek (prowadzący: dr inż. arch. Przemysław Bigaj, mgr inż. arch. Marek Kaszyński), Eweliny Gryzieckiej (prowadzący: dr inż. arch. Grzegorz Twardowski), Anny Szerszeń (prowadzący: dr inż. arch. Marek Początko). Pozostałe studentki otrzymały wyróżnienia. W tej grupie znalazły się: Agnieszka Bajan, Natalia Bednarz, Wiktoria Bielska, Weronika Borek, Gabriela Burliga, Wiktoria Chechelska, Zuzanna Dębska, Aleksandra Dobosz, Iga Dobosz, Jakub Gorczyca, Maria Jakubczyk, Joanna Kamińska, Nikoletta Kudroń, Amelia Kwiecińska, Klaudia Łapińska, Małgorzata Łyko, Magdalena Madej, Julia Oświęcimska, Joanna Piwowar, Magdalena Przywara, Anna Sater, Anna Topa, Aleksandra Wilk, Paulina Zając.
Studenckie prace można oglądać w kuluarach I piętra budynku Wydziału Architektury na kampusie PK przy ul. Warszawskiej 24, ale również za pośrednictwem strony internetowej Katedry Projektowania Architektonicznego.
(bk)
Na zdjęciu, od lewej: prodziekan Wydziału Architektury prof. Tomasz Kozłowski, zdobywczyni nagrody Anna Szerszeń, dziekan WA prof. Magdalena Kozień-Woźniak, zdobywczyni nagrody Ewelina Gryziecka oraz Zbigniew Pilch ze Stowarzyszenia Producentów Cementu / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Studenci Politechniki Krakowskiej wspólnie z mentorami z uczelni i Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania w Krakowie zaprezentowali pomysły na zmiany wyglądu i funkcjonalności krakowskich wiat śmietnikowych. W ramach wspólnego projektu PK i MPO pn. „Altana przyszłości” pracowali nad modelowymi rozwiązaniami, które mogą usprawnić gospodarkę odpadami w Krakowie i innych polskich miastach. Optymalna liczba pojemników, zachęcająca estetyka, intuicyjna ergonomia oraz odpowiednia wielkość wiat – na te kwestie zwracają uwagę modelowe, studenckie rozwiązania dla altan śmietnikowych.
Projekt “Altana przyszłości” trwał dwa miesiące. W tym czasie próbowano odpowiedzieć na pytanie co zrobić, aby zoptymalizować gospodarkę odpadami na pierwszym etapie procesu – składowania odpadów przez mieszkańców i odbioru śmieci przez służby miejskie. Celem było opracowanie kompleksowych pomysłów na rewitalizację już istniejących przestrzeni poboru odpadów oraz wypracowanie nowych, wzorcowych wytycznych dla przyszłych budynków i osiedli mieszkaniowych. Problem jest poważny, bo w Krakowie znajduje się 15 tysięcy punktów odbioru odpadów, z których MPO codziennie odbiera aż 24 tysiące wypełnionych pojemników, każdy o wadze 200-300 kg. Przeciętny krakowianin produkuje średnio prawie pół tony śmieci rocznie, a prognozy wskazują, że ta ilość będzie rosła co roku o 4%.
W ramach projektu studenckie zespoły z FutureLab PK, studenckiego laboratorium innowacji, pod opieką ekspertów Politechniki (w zakresie gospodarki odpadami, architektury krajobrazu i transportu) i specjalistów z krakowskiego MPO przeprowadziły wizję lokalną kilku różnych miejsc odbierania odpadów w Krakowie (m.in. przy instytucji, szkole, wspólnocie mieszkaniowej). Diagnozowały zastane tam problemy, dla których potem poszukiwały rozwiązań w trakcie warsztatów i prac projektowych. Modelowe pomysły mają na celu połączenie czterech aspektów gospodarki odpadami: ekologicznego, ekonomicznego, logistycznego i społecznego.
Z oglądu krakowskiej sytuacji wynika wiele ważnych wskazań. – Pomimo, że odpadów jest coraz więcej, to altany pozostały bez zmian albo w ogóle ich nie ma. Zdarza się, że mieszkańcy kupują lub wynajmują mieszkania bez miejsca do gromadzenia odpadów. Chyba nikomu nie przychodzi do głowy, aby kupując mieszkanie nie zapytać o dostęp do wody lub prądu, a o miejsce do gromadzenia odpadów nikt nie pyta – mówi prof. dr hab. inż. Agnieszka Generowicz z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, koordynatorka naukowa projektu “Altana przyszłości”.
Stąd modelowe rozwiązania proponują znacznie większe – od dotychczas projektowanych – przestrzenie dla wiat śmietnikowych Niewielki rozmiar wiat to główny czynnik zbyt małej liczby pojemników względem potrzeb mieszkańców. Problem wynika z faktu, że altany są obecnie projektowane w oparciu o przestarzałe dane dot. ilości generowanych odpadów przez statystyczną osobę. Przepełnione pojemniki powodują piętrzenie się śmieci, pozostawianie ich wokół pojemników zamiast w nich, a czasem nawet zmuszają użytkowników do “podrzucania” swoich odpadów do innych altan.
Problemów jest jednak więcej. Obecne wiaty są często nieestetyczne, a dojazd do nich utrudniony. Tym aspektem – właściwych rozwiązań komunikacyjnych – studenci zajmowali się pod opieką dr hab. Inż. Mariusza Kiecia, eksperta Politechniki z Katedry Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu. – Analizowaliśmy głównie problemy związane z dojazdem pojazdów odbierających odpady – od drogi publicznej do miejsca gromadzenia odpadów (altan). Sprawdzana była przejezdność, tzn. czy jest zapewniona wymagana szerokość drogi, promień łuków, powierzchnia zjazdu z drogi publicznej, tak aby pojazd MPO zmieścił się na drodze osiedlowej z uwzględnieniem zaparkowanych aut mieszkańców, zieleni oraz innych elementów zagospodarowania terenu – mówi dr hab. inż. Mariusz Kieć, prof. PK. – W modelowych pomysłach w każdej z lokalizacji wyznaczono miejsce postoju, które powinno być oznakowane i zabezpieczone przed postojem innych pojazdów oraz usytuowane jak najbliżej miejsca składowania odpadów, co znacznie przyspieszy proces ich odbioru. Miejsce dla pojazdu MPO zapewniono z uwzględnieniem wygodnej przestrzeni do ewentualnego zawracania.
Projekty modelowych altan zostały przygotowane wizualnie w taki sposób, aby wtapiały się w otoczenie i stanowiły przyjemny dla oka dodatek krajobrazu danej lokalizacji. Altany – w zamyśle studentów i ekspertów – mają łączyć społeczność lokalną, być elementem promującym zieleń oraz odnawialne źródła energii. Przykładem na to może być proponowane w modelach oświetlenie, zasilane prądem z paneli fotowoltaicznych. Sugerowane rozwiązania łączą zatem funkcjonalność oraz wartość edukacyjną.
– Trzeba planować, projektować i budować altany tak, by pomagały mieszkańcom miasta, włodarzom i firmom w segregacji odpadów “u źródła”, wspomagając procesy odzysku i recyklingu, by były pierwszym elementem realizacji gospodarki o obiegu zamkniętym w mieście. Powinny być czyste i dobrze zorganizowane, nie odstraszać bałaganem i odorem. Powinny pozwalać służbom komunalnym na szybki i sprawny odbiór i wywóz odpadów, bez stwarzania zagrożenia dla ludzi i środowiska, bez generowania zbędnej emisji czy hałasu – mówi prof. Agnieszka Generowicz.
Istniejące na terenie Krakowa wiaty badane przez zespół projektowy najczęściej miały jeden lub maksymalnie dwa pojemniki brązowe (na odpady biologiczne). Wysypywanie się takich odpadów sprowadza do altan na przykład gryzonie. Obliczenia prowadzone w ramach badań zmierzały do jak największego nacisku na poprawną segregację i uzupełnianie brązowych pojemników względem szarych (na odpady zmieszane). Inny problem to wyrzucanie odpadów w postaci nie zgniecionej i w ten sposób sztuczne ograniczanie miejsca w pojemnikach. Zespół projektowy rekomenduje, aby projektować altany, które umożliwiają gniecenie butelek, puszek czy pudełek tekturowych, a w sytuacji nie wywiązywania się z tego obowiązku nakładać surowsze kary na daną wspólnotę, przedsiębiorstwo czy gospodarstwo domowe.
Projekt dał też inne pomysły na zwiększanie powierzchni użytkowej altan śmietnikowych. – Pojemniki nadziemne można zastąpić półpodziemnymi i podziemnymi, które mają większe pojemności, są częściowo lub całkowicie zagłębione, przez co ograniczają procesy rozkładu i związane tym odory. Pozwalają na ograniczenie czasu odbioru odpadów, redukując hałas z tym związany i emisje do środowiska – mówi prof. Agnieszka Generowicz.
Oprócz projektów modelowych altan śmietnikowych wspólny projekt Politechniki Krakowskiej i MPO zaowocował też przygotowaniem zbioru rekomendacji dla wspólnot mieszkaniowych, instytucji publicznych, indywidualnych gospodarstw, deweloperów, władz miast i jednostek miejskich oraz ustawodawców. Chodzi o takie zmiany w stosowanych procedurach ogólnych i prawnych, aby proponowane w ramach projektu “Altana przyszłości” rozwiązania mogły osiągnąć 100% skuteczności.
– Podstawową rekomendacją jest zmiana lub poprawa zapisów prawa w obszarze gospodarki odpadami w taki sposób, aby możliwe było dostosowanie istniejących miejsc gromadzenia odpadów do rzeczywistych warunków coraz większego nagromadzenia i zmieniającej się jakości odpadów, a także zaostrzających się przepisów w zakresie odzysku i recyklingu. Zakończenie dotychczasowych prac w ramach projektu “Altana przyszłości” zawiera tylko elementy case study, na przykładzie których w przyszłości możliwe będzie opracowanie podręcznika z wytycznymi i wskazówkami do projektowania miejsc gromadzenia i odbioru odpadów komunalnych – mówi prof. Agnieszka Generowicz.
Altany nieprzystosowane do realiów współczesnej gospodarki odpadami to utrapienie zarówno dla mieszkańców, jak i służb komunalnych. Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w Krakowie realizuje obecnie usługi odbioru odpadów dla 61 tysięcy podmiotów, w tym osób prywatnych, firm i instytucji. 273 specjalistyczne pojazdy codziennie odbierają śmieci z 15 tysięcy wiat. Każdy z tych pojazdów przejeżdża średnio 70-75 km dziennie, by opróżnić 24 tysiące pojemników na odpady. Kierowcy operują pojazdami ważącymi razem z odpadami od 10 do 15 ton. Często jeżdżą po zbyt wąskich drogach dojazdowych. Nawierzchnia altan również nie zawsze spełnia wymogi wygodnego odbioru i opróżniania pojemników na odpady, bo bywa zbyt śliska lub chropowata. Zagrożenia wynikające ze źle zaprojektowanych altan i wiat obejmują uszkodzenia nieruchomości czy hałas, ale też np. kontuzje pracowników MPO.
– Nikt się nie przejmuje altanami śmietnikowymi, póki nie powodują żadnych uciążliwości. W momencie, gdy pojawiają się problemy system odbioru odpadów generuje większe koszty niż powinien. Mowa zarówno o kosztach ekonomicznych, jak i środowiskowych. – mówi Henryk Kultys, prezes Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania. – Punkty odbioru odpadów, które nie spełniają współczesnych standardów, mogą powodować skutek przeciwny do zamierzonego – zniechęcać mieszkańców do segregacji odpadów czy w ogóle utrzymywania czystości przestrzeni wspólnych. To szkodzi wszystkim – i mieszkańcom, którzy oczekują jakościowych usług w obszarze wywozu odpadów, i nam, jednostkom odpowiedzialnym za realizację tych usług. Propozycje wypracowane wspólnie ze studentami i ekspertami Politechniki Krakowskiej punktują największe trudności, z jakimi się mierzymy i proponują dobre rozwiązania tych problemów.
To tym cenniejsze inspiracje, że skala wyzwań związanych z gospodarowaniem odpadami w miastach będzie coraz większa. Badania wskazują, że np. ilość krakowskich odpadów będzie systematycznie rosła z roku na rok, o około 4%. Na tej podstawie wyliczono, że w ciągu najbliższych 15 lat suma odpadów generowanych w Krakowie wzrośnie z obecnych 400 tysięcy ton rocznie do nawet pół miliona.
Udział w projekcie “Altana przyszłości” studentów i studentek Politechniki Krakowskiej zaowocował świeżym spojrzeniem na problemy miejskiego wywozu śmieci. Współpraca z pracownikami PK oraz MPO miała też wyjątkowy charakter edukacyjny, który pozwolił przyszłym inżynierom poznać i zrozumieć trudności stojące przed współczesną gospodarką odpadami.
– To dla nas wielka radość, że dzięki współpracy z miastem Kraków stworzyliśmy naszym studentom i studentkom okazję do praktykowania tego, co najważniejsze w zawodzie inżyniera. Rozwiązywali konkretne problemy społeczne przy zastosowaniu wiedzy, doświadczenia i umiejętności nabytych w czasie studiów na Politechnice. Co ważne, cały proces pracy przy projekcie „Altana przyszłości” był przykładem nowoczesnego kształcenia w formule Project Based Learning, które realizujemy na Politechnice Krakowskiej, a za pracę w takich przedsięwzięciach studenci będą mogli uzyskać punkty ECTS – mówi prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej. – Pracowali dla nas wszystkich, bo wszystkim nam zależy, aby nasze miasto było czyste i przyjazne. Uczestnicy projektu „Altana Przyszłości” – zarówno nasza młodzież, jak i specjaliści z uczelni oraz MPO – są użytkownikami i beneficjentami zintegrowanego systemu gospodarki odpadami komunalnymi. Wypracowali wspólnie takie propozycje, które sami chcieliby spotykać w ich przestrzeni życiowej.
Oficjalne zakończenie projektu “Altana przyszłości” odbyło się 3 lipca 2024 roku w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym “Kotłownia” na terenie Politechniki Krakowskiej. W wydarzeniu udział wzięli m.in. prof. Andrzej Szarata, rektor PK, prezes MPO Henryk Kultys, wiceprezes MPO Marek Kabaciński, prof. Agnieszka Generowicz z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK, dr hab. inż. Katarzyna Hodor, prof. PK z Wydziału Architektury PK, dr hab. inż. Mariusz Kieć, prof. PK z Wydziału Inżynierii Lądowej PK, Kazimierz Szewczyk, zastępca dyrektora ds. Kontroli systemu MPO, Monika Firlej, dyrektorka studenckiego laboratorium innowacji FutureLab PK, pracownicy MPO, a także studentki i studenci Politechniki.
Galeria zdjęć z wydarzenia
W projekcie uczestniczyli:
Opiekunowie merytoryczni z PK: prof. Agnieszka Generowicz (WIŚiE), dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK i dr inż. arch. Dariusz Kronowski (WA), dr hab. inż. Mariusz Kieć (WIL).
Projekt “Altana przyszłości” to kolejny owoc partnerstwa, które Politechnika Krakowska i Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania skutecznie realizują od 2017 roku. Dzięki tej współpracy udało się np. usprawnić system czyszczenia ulic w Krakowie. Dorobek ten jest wykorzystywany także w innych polskich miastach.
Fot. Jan Zych
Grafiki: projekty studenckie
(m, jp)
{fastsocialshare}
— Jako rektor mam poczucie odpowiedzialności za wspólnotę akademicką, troska o jej budowanie i rozwijanie jest nadrzędnym celem. Za fundamentalne uważam sprawy pozycji naukowej Politechniki Krakowskiej i kształcenia studentów. Chciałbym, aby Politechnika utrzymała wysokie kategorie naukowe. Nie będzie to możliwe bez wysiłku — działalności publikacyjnej naukowców PK, dużej aktywności w pozyskiwaniu projektów i zgłaszaniu patentów — mówi o priorytetach na nową kadencję prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata rozmowie z „Naszą Politechniką”.
— Społeczność Politechniki Krakowskiej 27 czerwca 2024 r. ponownie powierzyła Panu Profesorowi funkcję rektora. Jakie to uczucie?
Prof. Andrzej Szarata: — Dziękuję społeczności Politechniki za zaufanie, którym mnie ponownie obdarzyła. To zaszczyt i ogromna odpowiedzialność stać na czele uczelni z takimi tradycjami i dorobkiem. Chciałbym wierzyć, że społeczność naszej uczelni była zadowolona ze sposobu, w jaki sprawowałem funkcję rektora przez ostatni rok, kiedy mnie do tego upoważniła w przedterminowych wyborach, i stąd jej ponowny wybór. Obejmowałem stanowisko 12 maja ubiegłego roku w dramatycznych okolicznościach — po śmierci rektora prof. Andrzeja Białkiewicza i ze świadomością, że do upływu kadencji pozostał niezwykle krótki okres. Chciałem go spożytkować w sposób jak najlepszy dla Politechniki.
— Jak w takim razie teraz, po roku, patrzy Pan na sprawy Uczelni?
— To był rok niezwykle intensywnej pracy. Dziś, kiedy o tym myślę, wydaje mi się, że minął jak jeden dzień… Tempo zmian, liczba spraw, którymi się zajmowałem, spotkania, w których uczestniczyłem… to wszystko składa się na pełniejszy obraz uczelni, inny niż kiedy pełniłem funkcję dziekana. Teraz rozumiem, dlaczego to, co jako dziekan uważałem za proste, wykonalne, takim nie było.
Na pewno dzięki kontaktom ze środowiskiem akademickim, które przez ten rok nawiązywałem jako osoba nowa w gronie kierujących szkołami wyższymi (żartowano nawet, czy nie jestem za młody jak na rektora szacownej uczelni), zyskałem szerszą perspektywę. I z zadowoleniem stwierdzam, że PK wśród innych uczelni jest pozytywnie oceniana i że jest postrzegana jako liczący się, poważny gracz. Nie powinniśmy mieć kompleksów. Uważam, że należy odkryć nasz potencjał — uwierzyć w nasze możliwości i wykorzystać je, by rozwijać uczelnię, tak by stała się mocniejsza i jeszcze bardziej widoczna w środowisku.
— Cieszymy się z dobrej pozycji naszej uczelni i zastanawiamy, w jaki sposób PK powinna się rozwijać w kolejnych latach, by jej nie stracić? Które zadania w nowej kadencji uznaje Pan za najważniejsze?
— Rok temu zacząłem tworzyć długofalowy plan działania, tak by otwierać szerszą perspektywę rozwoju Politechniki. Uważam, że warunkiem słusznych decyzji jest dogłębna znajomość problemów. Systematycznie spotykałem się więc ze społecznością i władzami poszczególnych wydziałów, wciąż staram się poznawać sprawy, które ich nurtują, konsultować plany działania, które zamierzam wdrażać. Mogę mieć satysfakcję i z tego faktu, że to zespół zaangażowanych współpracowników, na których mogę liczyć. Co do priorytetów — nie zmieniły się. Jako rektor mam poczucie odpowiedzialności za wspólnotę akademicką, troska o jej budowanie i rozwijanie jest nadrzędnym celem. Za fundamentalne uważam sprawy pozycji naukowej PK i kształcenia studentów. Chciałbym, aby Politechnika utrzymała wysokie kategorie naukowe. Nie będzie to możliwe bez wysiłku — działalności publikacyjnej naukowców PK, dużej aktywności w pozyskiwaniu projektów i zgłaszaniu patentów.
Ważne, że strategia rozwoju PK jako uczelni badawczej, zaprezentowana w ubiegłym roku ministrowi nauki, zyskała akceptację. Dzięki temu otrzymaliśmy już w tym roku zwiększenie subwencji na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego i badawczego (ponad 4 mln złotych) w celu przygotowania się do udziału w następnym konkursie „Inicjatywa Doskonałości — Uczelnia Badawcza” w 2026 r. Samo pretendowanie do statusu uczelni badawczej to już duże osiągnięcie. Status badawczy to nie tylko prestiż, uczelnia może zyskać finansowo. Z wielu powodów warto więc starać się o to, by znaleźć się w elitarnym gronie uczelni badawczych. Wierzę, że tak się stanie.
— Na tle przemian gospodarki i w odniesieniu do międzynarodowych rankingów szkolnictwa, na które kierunki rozwoju naukowego wskazałby Pan jako istotne?
— Położyłbym nacisk na te działania, dzięki którym możemy zaproponować rozwiązania innowacyjne; a także te, które są pochodną doświadczenia i wiedzy ekspertów PK. Mam na myśli strategiczne specjalizacje, jak: transformacja energetyczna, w tym energetyka jądrowa i odnawialna, inżynieria wiatrowa, metrologia współrzędnościowa, gospodarka obiegu zamkniętego i paliwo przyszłości — wodór, zielona chemia, energooszczędne budownictwo, inżynieria materiałowa. To tylko kilka przykładów, mamy mocne zespoły badawcze także w innych dziedzinach. Mam świadomość, że przewagę zyskują projekty prowadzone w konsorcjach naukowych czy interdyscyplinarne (np. na PK prace dotyczące pojazdów napędzanych wodorem czy elektrowni szczytowo-pompowej nad Jeziorem Rożnowskim prowadzą wspólnie specjaliści różnych wydziałów).
Za cenne uważam uczestnictwo Politechniki w sojuszu uniwersytetów europejskich Stars UE. Konsorcjum 9 uczelni, w tym naszej, otrzymało grant w wysokości 12,4 mln euro w konkursie Erasmus+ Call 2023 European Universities na cztery lata. Dzięki tym środkom mamy wspólnie wzmocnić jakość i konkurencyjność europejskich uczelni. Dużą wagę przywiązuję do wieloletniej współpracy z CERN. Wzmocnienie pozycji PK na forum międzynarodowym poprzez pogłębienie współpracy z uznanymi europejskimi ośrodkami naukowymi, jak np. Uniwersytet Techniczny w Berlinie, Wiedniu, Groningen, uważam za konieczne. PK nawiązała również bardzo dobre kontakty z uczelniami w Chinach i Wietnamie. W bieżącym roku akademickim pierwsza grupa studentów chińsko-polskiej Międzynarodowej Szkoły Inżynierskiej uzyskała podwójny dyplom Tianjin Chengjian University i Politechniki Krakowskiej. To wymierny efekt naszej współpracy.
Siłą PK jest Szkoła Doktorska. Wierzę, że kiedy uzyska większą samodzielność, niczym dziewiąty wydział, będzie jeszcze efektywniej kształcić młodą kadrę naukową. Powinniśmy nadal wdrażać ścieżkę kariery zawodowej pracowników akademickich, dowartościowywać pracę liderów w zakresie badań naukowych, ale także wyśmienitych nauczycieli akademickich. Zamierzam poszukiwać środków na zwiększanie funduszu nagród dla najlepszych. Równie ważne jest tworzenie oferty szkoleń podnoszących kompetencje pracowników czy umożliwiających im samokształcenie. Dzięki ministerialnym regulacjom płac w szkołach wyższych asystent zarabia już nieco lepiej, ale pensje na uczelniach wciąż nie są konkurencyjne.
— W dziedzinie kształcenia na PK postawiliśmy na podejście projektowe w nauczaniu…
— Misją uczelni jest kształcenie i wychowywanie młodego pokolenia. Warto to robić na wysokim poziomie, także ministerialne algorytmy, subwencje to pokazują, choć martwi mnie, że obniżono współczynnik kosztochłonności studiów na kierunkach technicznych. Także w tej dziedzinie cele PK się nie zmienią. Wprowadziliśmy pilotażowy projekt Project Based Learning, bo nauczanie poprzez realizację projektów pozwala zdobywać wiedzę merytoryczną i rozwijać konkretne umiejętności potrzebne studentom. W samym Krakowie działa kilka uczelni, a roczniki maturzystów, statystycznie rzecz biorąc, są coraz mniej liczne. Poza tym młodzi ludzie są wymagający. Nowe czasy to nowe wyzwania…
Współczesna edukacja polega więc także na… szybkim reagowaniu. PK proponuje elastyczną ofertę dydaktyczną i dopasowuje ją do potrzeb rynku pracy w porozumieniu z partnerami z otoczenia gospodarczego, ważnymi jednostkami naukowymi. Wystarczy przejrzeć listę umów, które w imieniu uczelni zawarłem w ostatnim tylko czasie. PK podpisała np. porozumienie z Instytutem Fizyki Jądrowej PAN w zakresie kształcenia kadr inżynierskich i naukowych w dziedzinie energetyki jądrowej. Uruchamiamy bowiem nowy kierunek studiów. Przedstawiciel Mostostalu Kraków, firmy wytypowanej do współpracy z Westinghouse Electric Company w budowie pierwszej polskiej elektrowni jądrowej, wyraził w trakcie tego spotkania uznanie dla naszej otwartości na zmiany w obszarze kształcenia, zmiany; które pomogą sprawnie przygotować kadry dla branży energetyki jądrowej.
— Co jeszcze w procesie kształcenia wymaga Pana zdaniem szczególnej uwagi?
— Metodycy zwracają uwagę na nowe sposoby przekazywania wiedzy, potrzebę motywowania naukowców, badaczy do tworzenia specjalistycznych pomocy dydaktycznych, akademickich podręczników, kursów, programów. Dobrych efektów uczenia nie osiągniemy bez dobrych dydaktyków, więc należy docenić ich rolę. Tak robią najlepsze uniwersytety.
Oczywiście, wspieramy studentów w rozwoju naukowym. Ustanowiliśmy własny fundusz stypendialny dla najlepszych. Na PK działa prawie 100 kół naukowych, zrzeszających 1600 zdolnych, młodych osób. Ich pomysły, zapał, innowacyjność i osiągnięcia napawają mnie dumą jako rektora PK. Ostatnio gratulowałem im sukcesów podczas Uczelnianej Sesji Studenckich Kół Naukowych i Sesji Mistrzów. Na Wydziale Mechanicznym zaprezentowano podczas Festiwalu Mechanika pojazdy zbudowane przez studentów — bolid elektryczny MP1 i samochód dla osób poruszających się na wózku inwalidzkim. Światło dziennie ujrzał też kolejny wyjątkowy pojazd naszych studentów — hybrydowy bolid z napędem wodorowo-elektrycznym. Promocja takich osiągnięć to mocny impuls do działania dla innych! Warto więc umożliwić studentom na szerszą skalę realizację pracy dyplomowej w powiązaniu z aktywnością w kołach naukowych. Na potrzeby najlepszych interdyscyplinarnych studenckich projektów zawsze znajdą się pieniądze. To mogę obiecać, np. na FutureLab, czyli nasze studenckie laboratorium innowacji, przeznaczyliśmy ostatnio pół miliona złotych.
— Czy studenci PK mogą oczekiwać poprawy warunków studiowania?
— Systematycznie staramy się unowocześniać bazę laboratoryjną, bo to warunek prowadzenia badań naukowych i kształcenia na wysokim poziomie. W ostatnim półroczu dzięki determinacji i wysiłkowi naukowców PK i władz Wydziału Inżynierii Lądowej i Wydziału Mechanicznego uruchomiono dwa ważne obiekty — Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej i Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych. Z kolei Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki wzbogacił się o akredytowane Laboratorium Maszyn i Urządzeń Energetycznych, które jest częścią nowej infrastruktury badawczej PK — Regionalnego Zespołu Akredytowanych Laboratoriów Badawczych i Wzorcujących. W planach jest utworzenie międzywydziałowych przestrzeni laboratoryjnych, które odpowiedzą na potrzeby badawcze m.in. Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej i Wydziału Inżynierii Lądowej. Ogłosiliśmy konkurs na projekt siedziby dla Wydziału Informatyki i Telekomunikacji, a władze wydziału starają się pozyskać środki na tę wysokobudżetową inwestycję. Także Biblioteka PK otrzymała fundusze (około 7 mln złotych) na przebudowę, której celem jest stworzenie nowoczesnej biblioteki naukowej, realizującej ideę otwartego dostępu do zbiorów i zasobów bibliotecznych i dającej użytkownikom możliwość relaksu w ciszy.
Modernizujemy bazę mieszkaniową dla studentów, staramy się, by na terenie kampusów uczelni znajdowali dobre warunki — miejsca do nauki, ale i rekreacji. Otrzymaliśmy prawie 28 mln złotych dotacji z MNiSzW na remonty akademików na ulicy Bydgoskiej oraz ulicy Skarżyńskiego oraz na utworzenie systemu telewizji dozorowej i systemu kontroli dostępu do osiedla studenckiego.
Przy każdej okazji podkreślam, że uczelnia wraz z KU AZS PK zachęca studentów do uprawiania sportu. Dysponujemy odpowiednią infrastrukturą. Z przyjemnością odnotowujemy, że nasi studenci i wychowankowie osiągają poziom mistrzowski w wielu sportowych dyscyplinach. PK włącza się także w inicjatywy ponaduczelniane — współpracujemy z miastem Kraków nad utworzeniem, w niedalekiej już przyszłości, ogólnodostępnego parku w otoczeniu pałacu w Łobzowie na działce uczelni. A władze Żywca zapowiedziały budowę mariny, która na pewno będzie korzystnym rozwiązaniem dla Ośrodka Szkolenia Żeglarskiego PK. W budynkach wydziałów powstają nowe strefy studenckie do wspólnej projektowej aktywności i relaksu; będą powstawać następne. Kończą się też prace remontowe w siedzibie FutureLab PK.
— Skoro wciąż rozmawiamy o kształceniu, to czy nowe trendy w edukacji, jak np. tzw. mikropoświadczenia, ominą PK?
— Z mikropoświadczeniami mamy do czynienia w procesie kształcenia o zaawansowanym charakterze, a na takim nam zależy. Zaletą jest to, że słuchacze wybierają miniszkolenia zgodnie ze swymi potrzebami i zainteresowaniami, także poza ścieżką nauki. To szansa dla świetnie wykwalifikowanej kadry naukowej PK na komercjalizowanie wiedzy i doświadczenia badawczego. Czy jest to alternatywa wobec studiów tradycyjnych i podyplomowych? O tym będziemy mogli się z czasem przekonać… Konieczne jest rozwiązanie wielu kwestii prawnych, organizacyjnych, choćby w zakresie certyfikacji. Specjaliści WIiT PK podjęli już działania w tym zakresie w ubiegłym roku i wciąż próbujemy się wpasować w nieco szerszą perspektywę.
— A jakie perspektywy widzi Pan przed współpracą PK z otoczeniem gospodarczym?
— To ważna część naszej misji. Jesteśmy bardzo aktywni we współpracy z przemysłem i biznesem i chcemy ją rozwijać. Bardzo mocno stawiamy też na współpracę z otoczeniem samorządowym, choćby przy realizacji idei SMART CITIES. Wspólne projekty środowiska akademickiego oraz podmiotów gospodarczych czy samorządowych, działania o charakterze eksperckim, promocyjnym to pewny zysk. Zależy mi na tym, by PK była postrzegana również jako instytucja pożytecznych inicjatyw, taka, która włącza się w prace nad zagadnieniami istotnymi z punktu widzenia społeczeństwa, regionu i kraju. My nie tylko promujemy wyniki prac badawczych, u nas naprawdę na ich bazie opracowujemy wynalazki, które odpowiadają na ważne społecznie potrzeby. Nowe technologie widzimy w szerokim kontekście, osadzając je zarówno w globalnych wyzwaniach zrównoważonego rozwoju, jak i indywidualnym stylu życia człowieka.
Liczę na wsparcie Stowarzyszenia Wychowanków PK i Fundacji PK w nawiązywaniu trwałych kontaktów z podmiotami gospodarczymi. Wierzymy, że bardzo ważny jest dobry przykład, więc rozwijamy dynamicznie na PK Klub Biznesu.
— Z jakimi wyzwaniami środowisko akademickie i sama Politechnika musi się liczyć w najbliższych latach?
— Wyzwań jest sporo, bo żyjemy w dobie bardziej niż dynamicznie rozwijających się nowych technologii, choćby takich jak sztuczna inteligencja czy rozszerzona rzeczywistość. To wymaga nieustannej aktualizacji wiedzy, ale też zmian w sposobach jej przekazywania, dostosowania narzędzi i języka kształcenia do możliwości i potrzeb nowego pokolenia studentów. Już samo konstruowanie oferty dydaktycznej będzie musiało ewoluować w kierunku większej elastyczności tematycznej, ale i proceduralnej, tak aby programy kształcenia można było szybko uaktualniać, a przy powoływaniu nowych kierunków bez zbędnej zwłoki nadążać za potrzebami nowych branż i działających w nich pracodawców. Wyzwania są też w obszarze nauki, choćby wskazanie strategicznych obszarów badań.
Każda zmiana, reforma w naturalny sposób budzi niepokój środowiska, do którego jest adresowana. Czasem rodzi to bariery mentalne. Ja nie myślę o rewolucyjnym podejściu, ale o dostosowywaniu uczelni do standardów nowoczesnego przedsiębiorstwa, które ma misję naukowo-badawczą i edukacyjną. Bez informatyzacji, wdrażania procesów zarządczych trudno podejmować właściwe decyzje finansowe i dotyczące struktury organizacyjnej. Nie zamierzam redukować zatrudnienia, ale chciałbym odciążyć wydziały z wielu obowiązków związanych z administrowaniem. Uważam, że te działania należałoby prowadzić w sposób scentralizowany, bo to pozwoliłoby na oszczędność czasu i pieniędzy. W przyszłym roku będziemy obchodzić jubileusz 80-lecia PK. Chciałbym, by była to okazja do szerokiej prezentacji naszego dorobku i ambicji, ale też integracji społeczności, budowania jeszcze lepszych relacji między nami. Zapowiada się rok pełen miłych niespodzianek. A w 2026 r. PK chciałaby wziąć udział w targach Expo w Japonii. Tam nas jeszcze nie było.
— A gdzie planuje Pan tegoroczny urlop?
— Bardzo lubię aktywny wypoczynek. Urzekła mnie swoim pięknem Chorwacja, i w tym roku tam chciałbym się wybrać. A w weekendy planuję wycieczki rowerowe po Beskidzie Sądeckim i w Bieszczadach.
Rozmawiała: Katarzyna Tyńska
Fot. Jan Zych
Nowy numer miesięcznika „Nasza Politechnika” już dostępny!
{fastsocialshare}
Bezemisyjny i w pełni przystosowany do wymogów zawodów Formuły Student. Taki jest elektryczny bolid wyścigowy MP1, całkowicie zaprojektowany przez studentki i studentów Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej z interdyscyplinarnego zespołu PK MechPower. To pierwszy pojazd z Politechniki Krakowskiej, który wystartuje w jednym z najbardziej prestiżowych konkursów inżynierskich dla studenckich konstruktorów. Oficjalna prezentacja bolidu odbyła się 2 czerwca 2024 r. podczas Festiwalu Mechanika na PK. Po części oficjalnej zespół wykonał pierwszy, oficjalny przejazd. Kierowca Piotr Kiszka przejechał bolidem prawie pół kilometra. Debiut w zawodach Formuły Student na torze wyścigowym w Rumunii planowany jest w końcu lipca.
Zobacz galerię zdjęć z Festiwalu Mechanika i prezentacji bolidu
Stworzony przez młodych konstruktorów PK bolid to następca kilku wcześniejszych konstrukcji, nad którymi w ostatnich latach pracowali na Politechnice Krakowskiej studenci kolejnych roczników. Jednak dopiero projekt koncepcyjny bolidu MP1, przedstawiony w tym sezonie jurorom Formuły Student w postaci dokumentacji projektowej (z zakresu wytrzymałości elementów, bezpieczeństwa, funkcjonalności, rozwiązań technologicznych) spełnił wytyczne ze 100-stronicowego regulaminu i przeszedł pomyślnie rygorystyczny przegląd techniczny. A to oznacza, że może wystartować w zawodach Formuły Student.
– To dla Politechniki Krakowskiej bardzo ważna chwila. Ukończenie tak skomplikowanego i prestiżowego projektu jak bolid wyścigowy wymagało od naszych studentów nie tylko ogromnej inżynierskiej wiedzy i umiejętności. ale też wielkiej determinacji, znakomitej organizacji pracy i umiejętności biznesowych, potrzebnych do pozyskiwania środków na tak złożony projekt. Jesteśmy dumni z tego, co już osiągnęli. Będziemy trzymać kciuki za udane starty bolidu MP1 i wspierać dalszy rozwój i tego projektu, i kolejnych nie mniej ambitnych studenckich przedsięwzięć, o których wkrótce też na pewno będzie głośno – mówi prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Nad elektrycznym bolidem MP1 od podstaw pracował 50-osobowy zespół studencki w składzie: Krzysztof Borowczyk (lider), Jakub Smoczyński, Marcin Koniorczyk, Piotr Kiszka, Adrian Bryja, Grzegorz Głowacki, Andrzej Matuszewski, Arkadiusz Budzyński, Mikołaj Korzeniowski, Dominik Czupidło, Michał Tokarz, Julia Pająk, Krzysztof Katarzyński, Michał Moś, Hubert Kochaniewicz Karol Duda, Paweł Wołkanowski, Łukasz Trybus, Krzysztof Tarcz, Kuba Pyrdoł, Staszek Muś, Grzegorz Kotara, Julia Kiwała, Konrad Jurzak, Michał Bogucki, Bartosz Dawid, Łukasz Musiał, Krystian Sosin, Volodymyr Sokolov, Rafał Paszek, Mateusz Leks, Tomasz Kuglin, Jakub Karasiński, Filip Gnojek, Patryk Giepert, Michał Filipiak, Norbert Bajdak, Grzegorz Durlak, Dawid Plewa, Michał Walnik, Michał Jucha, Karol Chmiel, Paweł Botsula, Szymon Hrehorowicz, Aleksander Potocki, Krystian Sosin, Mateusz Pasek, Alicja Walczyk, Hubert Kulczyk oraz Sebastian Sosnowski. Zaprezentowany przez nich bolid to owoc 2,5-letniej pracy zespołu PK Mech Power, ale wcześniej – przez ponad rok – zespół pracował na prototypem pojazdu wyścigowego pod nazwą – MP0. Po udanych testach pilotażowego projektu studenci przystąpili do pracy nad docelowym modelem – MP1, zdolnym do startu w zawodach Formuły Student. Zespoły konstruktorskie rywalizują w nich w trzech kategoriach: bolidy spalinowe, elektryczne i autonomiczne. Pojazdy są oceniane w dwóch typach konkurencji: statycznych i dynamicznych. W tych pierwszych jury ocenia sam projekt, całkowity koszt oraz proces produkcji. Konkurencje dynamiczne to test faktycznych osiągów pojazdu w warunkach wyścigowych na dystansie 20 okrążeń.
Elektryczny bolid z Politechniki Krakowskiej zadebiutuje w zawodach Formula Student Romania, które odbędą się w dniach 29 lipca – 3 sierpnia na torze Speedpark, w mieście Bacau. Po nich studenci PK zaprezentują swoje dzieło na rodzimych zawodach Formula Student Poland w dniach 27 sierpnia – 2 września w Autodromie Słomczyn.
Studencki bolid Politechniki jest napędzany dwoma silnikami elektrycznymi o łącznej mocy 197 KM (144kW), sterowanymi poprzez autorski układ (wirtualnego) elektronicznego dyferencjału. Energia elektryczna jest składowana w autorskim systemie baterii, podobnych do tych, które wykorzystywane są w fabrycznych pojazdach elektrycznych. Każdy element bolidu to efekt pracy studentów i studentek Politechniki. – Wszystkie systemy elektroniczne zarządzające bezpieczeństwem, kontrolą parametrów jazdy pojazdu i telemetrią w postaci płytek drukowanych i algorytmów są w pełni autorskie – mówi lider zespołu PK MechPower Krzysztof Borowczyk. – To pierwsza konstrukcja naszego zespołu, więc staraliśmy się wybierać proste rozwiązania, ułatwiające wprowadzanie poprawek i wybaczające błędy, które mogą popełniać początkujący konstruktorzy Formuły Student.
Elementy aerodynamiczne pojazdu studenci wykonali w oparciu o analizy CFD (Computational Fluid Dynamics) w technologii kompozytów włókna węglowego. Z kolei zawieszenie składa się z podwójnych wahaczy poprzecznych typu push-rod, charakterystycznych dla konstrukcji bolidów Formuły 1 – To rozwiązanie pozwala na wysokie osiągi, stabilne prowadzenie koła, no i umożliwia zaawansowaną kontrolę geometrii zawieszenia i parametrów układu amortyzatora. Wszystko to pozwala precyzyjnie dostosować właściwości jezdne pojazdu do charakterystyki toru – wyjaśnia Krzysztof Borowczyk.
Z nadzieją na debiutancki sezon w konkursach Formuły Student czekają nie tylko konstruktorzy, ale też wszyscy, którzy ich projekt wspierali – To jest sport akademicki, który ma już rangę międzynarodową i myślimy, że nasi studenci będą mogli zdobywać laury, a przede wszystkim pokazywać jak my kształcimy studentów i przyszłych inżynierów przemysłu samochodowego – mówi prof. Jerzy Sładek, dziekan Wydziału Mechanicznego PK.
Powstanie bolidu było możliwe dzięki wsparciu ze strony Politechniki Krakowskiej, Wydziału Mechanicznego i jego Katedr M-04 i M-06, uczelnianego laboratorium studenckich innowacji – FutureLab-a PK, a także darczyńców z firm zewnętrznych (Electris, DWJ CNC, CNC Workshop, MALBOX, EVB Group).
Zapraszamy do obejrzenia filmowego skrótu z premiery bolidu
Szczegółowe parametry bolidu MP1:
(mas, J.P.)
Fot. Joanna Skowrońska
Film: Adam Sadło, FutureLab PK
{fastsocialshare}
Informatyka, informatyka stosowana, architektura, budownictwo, informatyka w inżynierii komputerowej, automatyka i robotyka, mechanika i budowa maszyn, odnawialne źródła energii i infrastruktura komunalna – to kierunki, które cieszyły się największą popularnością kandydatów na studia I stopnia na Politechnice Krakowskiej w pierwszym cyklu letniej rekrutacji. Bardzo duże zainteresowanie wzbudziły kierunki w j. ukraińskim – budownictwo i transport, które dla uchodźców z Ukrainy przygotował w tym roku Wydział Inżynierii Lądowej PK (WIL). Rekrutacja na Politechnikę Krakowską trwa w trybie ciągłym do połowy września, cały czas można się rejestrować na studia.
W ofercie Politechniki Krakowskiej na nowy rok akademicki jest w letniej rekrutacji 4,7 tys. miejsc na ponad 30 kierunkach studiów stacjonarnych i niestacjonarnych I i II stopnia. Na studiach I stopnia uczelnia przygotowała ponad 4 tys. miejsc (w tym 3,2 tys. na stacjonarnych studiach I stopnia), podczas pierwszego cyklu elektronicznej rekrutacji przyjęto na nie w sumie ponad 10,5 tys. podań. Kandydaci, którzy wzięli udział w pierwszym naborze, poznali już jego wyniki. Ci, którzy zostali zakwalifikowani do przyjęcia na I rok studiów, mają teraz czas na złożenie wymaganych dokumentów, zgodnie z wytycznymi wydziałowych komisji rekrutacyjnych.
W I cyklu rekrutacji najwięcej podań kandydaci złożyli na kierunki z grupy IT – na najbardziej obleganą informatykę na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji aż ponad 1300! O jedno miejsce walczyło tu 12,31 osób. Przy 927 podaniach złożonych na informatykę stosowaną (na Wydziale Mechanicznym) na jedno miejsce przypada tu aż 12,88 kandydata. Nie zmieniły się też preferencje kandydatów, jeśli chodzi o cieszące się prestiżem od lat sztandarowe kierunki Politechniki Krakowskiej – budownictwo i architekturę. Na każdy z nich aplikowało po blisko 900 kandydatów. Na nich tradycyjnie Politechnika przygotowała najwięcej miejsc – ponad 540 na budownictwie i 280 na architekturze w językach polskim lub angielskim.
Informatyka (Wydział Informatyki i Telekomunikacji) – 1330Informatyka stosowana (Wydział Mechaniczny) – 927Budownictwo w j. polskim lub angielskim (Wydział Inżynierii Lądowej) – 877Architektura w j. polskim lub angielskim (Wydział Architektury) – 860Automatyka i robotyka (Wydział Mechaniczny) – 620 Informatyka w inżynierii komputerowej (Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) – 490Elektrotechnika i automatyka (Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) – 426Mechanika i budowa maszyn (Wydział Mechaniczny) – 340
Informatyka stosowana (W. Mechaniczny) – 12,88 Informatyka (W. Informatyki i Telekomunikacji) – 12,33Informatyka w inżynierii komputerowej (W. Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) – 6,81Automatyka i robotyka (W. Mechaniczny) – 5.74Matematyka (W. Informatyki i Telekomunikacji) – 5,06Odnawialne źródła energii i infrastruktura komunalna (W. Inżynierii Środowiska i Energetyki) – 4,4Elektrotechnika i automatyka (W. Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej) – 4Matematyka stosowana (W. Informatyki i Telekomunikacji) – 3,8Geoinformatyka (W. Inżynierii Środowiska i Energetyki) – 3,5
Z dużym zainteresowaniem spotkała się tegoroczna nowość w ofercie Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej przygotowana dla uchodźców z Ukrainy – kierunki budownictwo i transport w j. ukraińskim. – Zainteresowanie studiowaniem w formule zaproponowanej przez Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki jest bardzo duże, większe niż się spodziewaliśmy – mówi Małgorzata Syrda-Śliwa, rzecznik uczelni.Formuła studiów, jedyna taka stworzona na polskich uczelniach dla uchodźców z Ukrainy przewiduje, że program kształcenia w j. ukraińskim będzie taki sam, jak na tych kierunkach prowadzonych na PK w j. polskim. Przy czym zostanie jednak uzupełniony o zagadnienia specyficzne dla ukraińskiego rynku budowlanego i transportowego w zakresie norm, procedur itp. Pierwszy semestr zajęć prowadzony będzie w j. ukraińskim, drugi w j. ukraińskim i polskim, a od trzeciego semestru większość zajęć będzie się odbywać w j. polskim. Równolegle studenci-uchodźcy z Ukrainy będą mieli w pierwszym roku nauki intensywny kurs języka polskiego. Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej przygotował dla kandydatów z Ukrainy 72 miejsca na kierunku budownictwo i 36 miejsca na kierunku transport. Są to miejsca poza limitem dla polskich kandydatów. Rejestracji na oba kierunki w j. ukraińskim dokonały 383 osoby, które przebywają legalnie w Polsce i mają nadany nr PESEL ze statusem UKR. Na budownictwo aplikuje 220 osób, na transport – 163. Połowa kandydatów nie mogła przedstawić do rekrutacji świadectwa maturalnego, dla tych młodych osób Wydział Inżynierii Lądowej przygotował egzamin wstępny z matematyki w j. ukraińskim. Poprzedził go kurs przygotowawczy z matematyki, prowadzony przez pracowników krakowskiej uczelni. Do egzaminu przystąpiły (w poniedziałek 11 lipca) 182 osoby. Teraz trwa sprawdzanie prac egzaminacyjnych. Wydział Inżynierii Lądowej PK przewiduje, że całe studia będą darmowe dla uchodźców z Ukrainy. Finansowanie pierwszego roku będzie oparte na środkach z Ministerstwa Edukacji i Nauki, dzięki obecnie obowiązującym przepisom i programom polskiego rządu. Władze uczelni i wydziału pracują obecnie nad zbudowaniem finansowania także na kolejne lata studiów z przekonaniem, się to uda, bo politechniczna oferta wsparcia Ukrainy i jej odbudowy jest unikatowa, ma charakter systemowy i jest niezwykle potrzebna. Widząc, choćby w przekazach mediowych skalę zniszczeń, których doznaje każdego dnia Ukraina, możemy sobie dobrze uzmysłowić, jak ważną rolę będą miały dla jej odbudowy fachowe kadry inżynierskie.Pomoc dla przyszłych studentów z Ukrainy deklarują też kolejne firmy z grona współpracujących z Wydziałem Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Jako pierwsza formalną umowę w tej sprawie zawarła z Politechniką fundacja Grupy Mota Engil – Fundação Manuel António da Mota, która chce przeznaczyć 100 tys. zł na stypendia na zakwaterowanie oraz wyżywienie dla 10 studentów z Ukrainy, realizujących na Politechnice studia inżynierskie. Deklaracje dotyczące podobnego wsparcia złożyły już także duże polskie firmy budowlane, szczegóły tej współpracy są obecnie dopracowywane.
Rekrutacja na Politechnikę (poza naborem na architekturę i kierunki w j. ukraińskim) trwa w trybie ciągłym, w cyklach rekrutacyjnych, do połowy września (w lipcu zaplanowano 3 cykle, we wrześniu kolejne 2). Wtedy będą znane ostateczne wyniki naboru. Wszystkie niezbędne informacje dotyczące zasad rekrutacji, harmonogramów prac komisji rekrutacyjnych na poszczególnych wydziałach, kierunków studiów oraz wymaganych dokumentów można znaleźć w Portalu Rekrutacyjnym uczelni. Tam również możliwość przejścia do systemu elektronicznej rejestracji, gdzie na bieżąco aktualizowane są informacje o trwających wciąż naborach na poszczególne kierunki.
(mas)
Na zdjęciu kandydaci na studia na kierunkach budownictwo i transport w j. ukraińskim w oczekiwaniu na egzamin wstępny z matematyki / fot. Ewa Deskur-Kalinowska
Długi weekend upływał pod znakiem wielkich sportowych, ale też akademickich emocji. W Gdyni odbywały się (30 maja – 2 czerwca) zmagania finałowe Akademickich Mistrzostw Polski w koszykówce kobiet oraz mężczyzn. Najlepsze okazały się panie reprezentujące barwy AZS Politechnika Korona Kraków. Drużyna z Krakowa zdobyła tytuł Mistrzyń Polski.
Pierwsze dwa dni turnieju upłynęły pod znakiem emocji grupowych – walki o to, aby zająć jak najwyższe miejsce i awansować do ćwierćfinałów. W grupie D koszykarki AZS PK starły się z drużynami Uniwersytetu Jagiellońskiego (71:51), Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (85:46) i Politechniki Poznańskiej (87:46). Z dorobkiem 6 punktów koszykarki z PK uzyskały I miejsce w grupie i awans do dalszej fazy gry. W ćwierćfinale zawodniczki AZS Politechnika Korona Kraków rozegrały spotkanie z reprezentacją Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (70:56) i pewnie wkroczyły do półfinału, gdzie zmierzyły się z Politechniką Gdańską 72:60.
Do niedzielnego meczu o złoto Akademickich Mistrzostw Polski awansowały również zawodniczki Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, dzięki wygranej z Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie 62:52. Ostatecznie, po emocjonującym spotkaniu, złoty medal AMP w koszykówce kobiet trafił do pań z drużyny AZS Politechnika Korona Kraków, które pokonały zespół gospodyń 92:91. Brąz przypadł reprezentantkom Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Politechnika Krakowska zajęła też I miejsce w kategorii uczelni technicznych (II miejsce – AGH Kraków, III – PG Gdańsk).
Skład złotej drużyny z Politechniki Krakowskiej przedstawiał się następująco: Sara Dolenc, Wiktoria Filipowska, Alicja Kopiec, Beata Koroszec, Natalia Ławicka, Paulina Majda, Weronika Mazur, Natalia Popiół, Patrycja Rogalska, Marta Wdowiuk, Sylwia Wojtylas, Weronika Woźniak. Trenerem złotych medalistek jest Artur Włodarczyk.
Przypomnijmy, że Akademickie Mistrzostwa Polski są kontynuacją organizowanych od 1961 r. Mistrzostw Polski Szkół Wyższych i Mistrzostw Polski Typów Uczelni. Rozgrywki organizuje od początku ich powstania Akademicki Związek Sportowy. Zawody AMP obejmują 40 dyscyplin.
(bk, azs.pl)
Na zdjęciu, drużyna koszykarek AZS Politechnika Korona Kraków / fot. AMP w koszykówce kobiet
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska we współpracy ze Stowarzyszeniem Architektów Polskich Oddział Kraków ogłosiła konkurs architektoniczno-urbanistyczny na koncepcję zagospodarowania przedpola Pałacu w Łobzowie, siedziby Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej przy ul. Podchorążych 1. Koncepcja ma uwzględniać tradycję i rangę miejsca, jego tożsamość, rolę w skali miasta i regionu, a także rangę projektowanego obiektu i wartości jakie powinien wnosić. Zgłoszenia do konkursu (z pulą nagród 30 tys. zł) do 15 sierpnia, składanie prac konkursowych do 19 października. Sądowi konkursowemu przewodniczy dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Teren konkursu przylega do nieruchomości, która kryje w sobie dawny pałac królewski w Łobzowie. Później w przebudowanym obiekcie znalazła się Szkoła Kadetów, a od 1918 roku Szkoła Podchorążych Piechoty – Podchorążówka. Rezydencja królewska słynęła niegdyś z pięknych ogrodów. Zespół był ważnym ośrodkiem sztuki ogrodowej i przez przynajmniej dwa stulecia, w XVI i XVII wieku, wykształcił swoisty wzorzec ogrodu włoskiego, kompozycji (przez Janusza Bogdanowskiego, wybitnego architekta krajobrazu, współtwórcę tzw. „krakowskiej szkoły” w tej dziedzinie, określana była jako „ogród sarmacki”). Obecnie, w budynku Podchorążówki, ma swoją siedzibę Wydział Architektury PK.
Założeniem organizatorów konkursu jest uzyskanie prac, które podejmą kontynuację historycznych i kulturowych tradycji miejsca, pozwolą na przywrócenie świadomości społecznej o ważnym dla historii miasta obiekcie i jednym z pierwszych ogrodów ozdobnych w Polsce. Uwzględnią przyrodnicze właściwości miejsca i maksymalnie wykorzystają jego walory widokowe. „Zieleń obecnie tu rosnąca nie wykazuje cech układu komponowanego. Ślady historycznego założenia są nieczytelne. Zachował się narys historycznych granic, utrwalony murem i przebiegiem Młynówki. Mimo to teren posiada duży potencjał i stwarza nadal wielką szansę utworzenia tu atrakcyjnego parku publicznego” – podkreślono w dokumentacji konkursowej.
Ważne znaczenie dla przyszłych funkcji ma współczesny sposób użytkowania obiektu przez Politechnikę Krakowską. Oczekiwane są rozwiązania innowacyjne, sprzyjające kreatywności studentów i edukacji odwiedzających, przedstawienie koncepcji miejsca atrakcyjnego dla spotkań i wydarzeń, w którym znajdzie się przestrzeń dla nauki (warsztaty) i sztuki (wystawy). Niezwykle ważne jest podniesienie walorów estetycznych i standardu urządzenia parku, odpowiednie do potrzeb nowoczesnej szkoły wyższej, z rozważeniem elementów dydaktycznych i uwzględnieniem aspektów środowiskowych bazujących na rozwiązaniach opartych na przyrodzie (nature-based solutions).
Organizatorzy konkursu oczekują, że maksymalny koszt budowy urbanistyczno-architektonicznej zagospodarowania terenu, zaproponowany przez uczestników konkursu nie przekroczy 4,2 mln zł.
Konkursowe koncepcje powinny obejmować kwestie dotyczące m.in.:
Sądowi konkursowemu przewodniczy dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Znaleźli się w nim także: arch. Borysław Czarakcziew (przewodniczący Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa), dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK, prorektor ds. ogólnych Politechniki Krakowskiej, prof. Tomasz Kozłowski, prodziekan WA PK, dr arch. Piotr Turkiewicz, Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków, prof. Agata Zachariasz (WA PK), Grzegorz Stawowy, Radny Miasta Krakowa, Jarosław Tabor, zastępca dyrektora Zarządu Zieleni Miejskiej w Krakowie, arch. Marek Szeniawski, Sędzia Konkursowy SARP Odział Warszawa, arch. Witold Zieliński, Wiceprzewodniczący Rady Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów.
Ogłoszenie konkursu na zagospodarowanie terenu wpokół Pałacu w Łobzowie jest częścią długoterminowego „Zielonego Planu dla Politechniki”, czyli pomysłu na rozwój wszystkich kampusów uczelni, zaproponowanego w obecnej kadencji władz rektorskich. Jej ramowy kształt rektor PK prof. Andrzej Białkiewicz przedstawił podczas inauguracji roku akademickiego 2021/2022. „Zielony Plan dla Politechniki” to zamierzenia dotyczące rewitalizacji wszystkich kampusów uczelni. Obejmują one:- kampus główny uczelni przy ul. Warszawskiej, dla którego powstał w ostatnich latach kompleksowy projekt rewitalizacji zieleni, uzupełniony ostatnio o projekt nowego systemu jej nawadniania z wykorzystaniem deszczówki- kampus przy ul. Podchorążych z „Ogrodami Łobzów” czyli planem zagospodarowania otoczenia zabytkowego Pałacu w Łobzowie w formie parku- kampus PK w Czyżynach, dla którego została na PK opracowana koncepcja pod nazwą „Politechnika Krakowska 2100”.
Konkurs architektoniczno-urbanistyczny na koncepcję zagospodarowania przedpola Pałacu w Łobzowie
Ważne terminy
Składanie wniosków o dopuszczenie do udziału w konkursie – do 15 sierpnia 2022, do godz. 14:00Składanie prac konkursowych – do 19 października 2022Publiczne ogłoszenie wyników Konkursu oraz otwarcie wystawy pokonkursowej – do 28 października 2022
Pula nagród – 30 000 zł bruttoI nagroda – 15 000 PLN oraz zaproszenie do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki na wykonanie na podstawie pracy konkursowej kompleksowej dokumentacji projektowejII nagroda – 10 000 zł bruttoIII nagroda – 5 000 zł brutto
Szczegółowe informacje o konkursie na stronach Politechniki KrakowskiejSzczegółowe informacje o konkursie na stronie SARP O. Kraków
(mas)
Fot. Jan Zych
4 czerwca odbył się finałowy etap Uczelnianej Sesji Kół Naukowych. Wzięło w nim udział 70 plakatów (60 studenckich oraz 10 doktoranckich) – najlepsze projekty wyłonione podczas Wydziałowych Sesji Kół Naukowych, zorganizowanych – w zależności od wydziału – w dniach od 8 do 23 maja. Laureatów USKN 2024 wybrało jury, w skład którego weszli członkowie Rady Pełnomocników Dziekanów ds. Kół Naukowych. Wyniki ogłoszono w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia”. W ceremonii uczestniczył rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer oraz dziekani i prodziekani politechnicznych wydziałów, a także przedstawiciele jednostek uczelni wspierających rozwój naukowy i zawodowy studentów. I miejsce wśród studentów zajął Karol Kołat ze Studenckiego Koła Naukowego Konstrukcji Metalowych „Metalowcy”, studiujący na Wydziale Inżynierii Lądowej. Karol jest twórcą projektu „Oparcie ustroju nośnego wyspy fotowoltaicznej na ramach poprzecznych hali stalowej”. W kategorii doktorantów najlepszy okazał się poster autorstwa mgr. inż. Krystiana Leskiego z Koła Naukowego Procesów Fluidyzacyjnych, pn. „Assessment of the application of multicomponent fluidized beds in the thermal conversion of waste biomass”.
Przypomnijmy, że punkty za prezentacje podczas I etapu, a więc Wydziałowych Sesji Kół Naukowych, były przyznawane osobno za prezentacje studentów i prezentacje doktorantów według zasady: I miejsce na liście wydziałowej – 80 punktów; II miejsce – 70 punktów; III – 60 punktów; IV i kolejne miejsca – 50 punktów. Zgodnie z regulaminem prorektor ds. studenckich określił liczbę plakatów biorących udział w etapie finałowym. Minimalna liczba wystawionych plakatów przypadających na każdy wydział wyniosła 5, zaś pozostałe 20 dodatkowych plakatów rozdzielono proporcjonalnie na wydziały, w oparciu o całkowitą liczbę wystąpień podczas WSKN. Ostatecznie w Uczelnianej Sesji Kół Naukowych wzięło udział: 8 plakatów z Wydziału Architektury, 6 z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji, 7 z Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, 8 z Wydziału Inżynierii Lądowej, 7 z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki, 6 z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, 10 z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, 8 z Wydziału Mechanicznego. W finałowym etapie Sesji Kół Naukowych wzięło udział także 10 posterów doktoranckich: 2 z Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej i 8 z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej.
70 plakatów USKN wyeksponowano w głównej alei kampusu PK przy ul. Warszawskiej 24. Przez najbliższy czas każdy zainteresowany będzie mógł zapoznać się z dokonaniami studentów angażujących się w działalność kół naukowych. Gala finałowa tegorocznej Sesji Kół Naukowych odbyła się w budynku „Działowni”. Wydarzenie rozpoczęło się o godz. 11.00. Rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr. hab. inż. Andrzej Szarata podkreślał ogromne zaangażowanie studentów, realizujących swoje niezwykłe pomysły w ramach kół naukowych. – Rozpiera mnie duma, gdy widzę przygotowane przez Państwa projekty i plakaty. Pamiętajcie, że działalność w kołach naukowych daje wiele korzyści, w tym stanowić będzie ogromną pomoc w przyszłości przy szukaniu pracy i atut w przekonaniu do siebie pracodawców. Dziękuję opiekunom kół naukowych i wszystkim pracownikom Politechniki, którzy poświęcają swój czas na wspieranie studentów oraz dzielą się swoją wiedzą jako mentorzy. Życzę serdecznie wszystkim dalszych sukcesów i ogromnie cieszę się, że Państwo tak licznie odpowiedzieliście na koncepcję prorektora Marka Bauera. Uczelniana Sesja Kół Naukowych stanowi dużą dawkę wiedzy, jest przykładem Waszych kompetencji i zapału – powiedział prof. Andrzej Szarata.
– Osoby biorące udział w Uczelnianej Sesji Kół Naukowych wypracowały rozwiązania, które naprawdę robią wrażenie. W tym wypadku możemy zdecydowanie mówić o klasie „premium”. Wszyscy Państwo, bez względu na zajęte miejsca, jesteście już wygranymi, a Wasze działania stanowią inspirację dla innych studentów – mówił dr inż. Marek Bauer, prorektor ds. studenckich i przewodniczący Uczelnianej Rady Kół Naukowych.
Po zapoznaniu się z dokonaniami studentów z kół naukowych Politechniki Krakowskiej, ocenę plakatów przeprowadziło jury USKN 2024, w skład którego weszli członkowie Rady Pełnomocników Dziekanów ds. Kół Naukowych: dr inż. arch. Farid Nassery (Wydział Architektury, przewodniczący Rady Pełnomocników Dziekanów ds. Kół Naukowych), dr Elżbieta Gajecka-Mirek (Wydział Informatyki i Telekomunikacji), dr inż. Zbigniew Pilch (Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej), dr inż. Damian Wieczorek (Wydział Inżynierii Lądowej), dr inż. Paweł Karbowniczek (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki), dr inż. Bernard Twaróg (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki), dr inż. Magdalena Malinowska (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), dr inż. Anna Boratyńska-Sala (Wydział Mechaniczny). Plakaty oceniano w skali od 1 do 10. Maksymalna łączna liczba punktów przyznanych przez członków jury każdemu plakatowi mogła wynieść 70. Wydziałowi pełnomocnicy dziekanów ds. kół naukowych nie mogli oceniać plakatów pochodzących z wydziałów, które reprezentują.
I miejsce Uczelnianej Sesji Kół Naukowych wśród studentów zajął Karol Kołat ze Studenckiego Koła Naukowego Konstrukcji Metalowych „Metalowcy”, studiujący na Wydziale Inżynierii Lądowej. Karol jest twórcą projektu „Oparcie ustroju nośnego wyspy fotowoltaicznej na ramach poprzecznych hali stalowej”. II miejsce ex aequo zdobyli Klaudia Karczmarczyk i Alicja Kowalska ze Studenckiego Koła Naukowego Grafiki Komputerowej „Visgraph”, działającego na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji (projekt: „Cyfrowa Baba Jaga”) oraz Bartłomiej Romowicz i Adrian Starowicz z Koła Naukowego Silniki Spalinowe na Wydziale Mechanicznym (projekt: „Elektryczny czterokołowiec lekki dla osób z niepełnosprawnościami Lizard”.
IV miejsce ex aequo przypadło Angelice Dudzie i Tomaszowi Jarógowi z Koła Naukowego Krajobrazy „Landscapes” (Wydział Architektury) za projekt „Eko-kampus PK – analiza środowiskowa i bioróżnorodność: praktyczne strategie i rozwiązania” oraz Dominice Träger z Koła Naukowego Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT, Sekcja BioMat (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki) za „Opracowanie formuły matrycy polimerowo-peptydowej modyfikowanej nanocząstkami cynku w zastosowaniu wspomagania leczenia schorzenia trądziku pospolitego”. Miejsce VI uzyskała Karolina Gałuszka z Koła Fotochemii Stosowanej (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), twórczyni plakatu dotyczącego „Analizy mutagenności fotoinicjatorów o potencjalnym zastosowaniu w bioprintingu”. Maciej Kopała, Kacper Piaskowy i Jakub Simka uplasowali się na VII lokacie z projektem „Platforma badawcza do analizy optycznej elementów w czasie rzeczywistym”. Panowie udzielają się w Międzywydziałowym Kole Naukowym Inteligenta Integracja Innowacji (MKN 3I). „Identyfikacja zanieczyszczenia świetlnego na kampusie AGH”, rozwiązanie opracowane przez Natalię Słaboń, Aleksandrę Tarnowską i Justynę Zając ze Studenckiego Koła Naukowego Ochrony Środowiska (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki), zajęło VIII miejsce. Lokatę IX ex aequo uzyskali: Maciej Złotorowicz z Koła Naukowego IT (Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, projekt: „PPO (Proximal Policy Optimization) to najlepszy algorytm w uczeniu przez wzmacnianie”), Julia Iwaniec z Koła Naukowego Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT, Sekcja BioMat (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki, projekt: „Biomateriałowe nośniki flawonoidów na bazie pullulanu”), Igor Ważydrąg z Koła Naukowego Inżynierii Medycznej „CANCRICAT” (Wydział Mechaniczny, projekt: „Analiza czułości stanowiska do hybrydowej symulacji układu krążenia”).
Wśród doktorantów najlepszy okazał się poster Krystiana Leskiego z Koła Naukowego Procesów Fluidyzacyjnych, pn. „Assessment of the application of multicomponent fluidized beds in the thermal conversion of waste biomass”. II miejsce zajął Łukasz Sołtysek z Koła Naukowego Elektroenergetyki za projekt „Symulator naśladujący infrastrukturę krytyczną w celu badania niewidzialnego zagrożenia”. III lokatę zdobył Jakub Zielonka z KN Sterowania, Monitoringu i Diagnostyki Układów Elektrycznych, proponując „Zastosowanie konwolucyjnych sieci neuronowych do diagnostyki grupy silników indukcyjnych”.
Plakaty studentów studiów I i II stopnia uznane za najlepsze podczas etapu finałowego USKN zostaną nagrodzone „Bonami na rozwój”. Taki bon może zostać wykorzystany w całości lub w częściach, wyłącznie w okresie roku od dnia ogłoszenia wyników USKN 2024 w formie zwrotu za wyjazdy na konferencje, seminaria, wycieczki lub konkursy o charakterze naukowym lub technicznym, udziały w szkoleniach, zakup literatury, licencji lub oprogramowania. Za I miejsce przewidziano bon w kwocie 1600 zł, za II miejsce – 1200 zł, za III – „Bon na rozwój” w wysokości 1000 zł. Miejsca IV-VI premiowane są bonem o wartości 800 zł, zaś od VII do X – 600 zł. Dla najlepszych plakatów doktorantów przyznane zostaną bony w wysokości: za I miejsce – 1200 zł, za II – 1000 zł, a za III – 800 zł. W przypadku nagrodzonych plakatów utworzonych przez więcej niż jednego autora, wartość przyznanego „Bonu na rozwój” będzie rozdzielana proporcjonalnie pomiędzy wszystkich autorów. Miejsca w Uczelnianej Sesji Kół Naukowych premiowane są także dodatkowymi punktami do Stypendium Rektora PK. 12 punktów można otrzymać za zajęcie I miejsca w etapie finałowym USKN, 10 za II miejsce, zaś 8 za III miejsce.
(bk)
ZOBACZ GALERIĘ ZDJĘĆ Z UCZELNIANEJ SESJI KÓŁ NAUKOWYCH 2024
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Studentka Politechniki Krakowskiej Zlata Hrabtsevich została zwyciężczynią konkursu „Dom z klimatem” – na najlepszy projekt proklimatycznego domu. Jury konkursu, organizowanego przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska, doceniło jej projekt pn. „Modest House” m.in. za połączenie wysokiej jakości architektonicznej z najpełniejszą odpowiedzią na wymagania konkursowe, dotyczące wpływu domu na środowisko. Ponadto nagrody specjalne, w postaci zagranicznych wyjazdów studyjnych, trafiły do czwórki kolejnych studentów architektury PK: Barbary Jamróz, Karoliny Srebro, Dominiki Cieplak i Kamila Federygi.
Konkurs architektoniczny na projekt proklimatycznego domu odbył się w ramach prowadzonego przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska programu „Dom z klimatem. Jego pomysłodawcy tłumaczą wymagania konkursowe: „Dom z klimatem” to dom, który generuje oszczędności dzięki wykorzystaniu energii słonecznej, nie zanieczyszcza powietrza, bo jest ogrzewany ekologicznym źródłem ciepła, a także zbiera deszczówkę z terenu całej posesji. „Dom z klimatem” to również dom wykonany z naturalnych, w pełni odnawialnych surowców”. Celem konkursu było poszerzanie wiedzy o budownictwie ekologicznym i przyjaznym klimatowi wśród studentów i dyplomantów kierunków związanych z architekturą i budownictwem. Za organizację konkursu odpowiadały Ministerstwo Klimatu i Środowiska wraz z Oddziałem Warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich.
Laureatką I nagrody w konkursie została studentka III roku architektury Politechniki Krakowskiej Zlata Hrabtsevich. Jak oceniło jury, jej projekt pn. „Modest House” pokazuje, że „dobrą architekturę, zdrowe i wygodne miejsce do mieszkania i pozytywny wpływ na środowisko można pięknie łączyć”. Praca studentki Wydziału Architektury PK to pomysł na drewniany dom, uzupełniający istniejącą intensywną miejską zabudowę jednorodzinną. Nowoczesna konstrukcja drewniana redukuje ślad węglowy w cyklu życia budynku. Ponadstandardowa efektywność energetyczna osiągnięta została dzięki bardzo dobrym parametrom izolacyjności przegród zewnętrznych i rozwiązaniom detali budowlanych, redukującym mostki termiczne. Rozplanowanie przeszkleń pozwala na pasywne wykorzystanie energii słonecznej w sezonie grzewczym, a zastosowane środki architektoniczne chronią pomieszczenia przed przegrzewaniem latem, eliminując potrzebę aktywnego chłodzenia. Niskotemperaturowy system grzewczy będzie dobrze współpracował z gruntową pompą ciepła oraz instalacją fotowoltaiczną. Projektanttka pomysłała też o rozwiązaniach, wspomagających bioróżnorodność w postaci budek dla ptaków, zintegrowanych w ścianie zewnętrznej.
Wśród laureatów konkursu „Dom z klimatem”, wyróżnionych nagrodami specjalnymi, znalazło się ponadto czworo studentów PK: Barbara Jamróz, Karolina Srebro (obie na III roku architektury na Wydziale Architektury PK) oraz Dominika Cieplak i Kamil Federyga, studenci I roku studiów II stopnia WA PK.
Zwycięzcy konkursu otrzymali w nagrodę wyjazd studyjny, związany z tematyką konkursu oraz nagrody rzeczowe: rower, hulajnogę elektryczną i smartwatcha za zajęcie odpowiednio 1, 2 i 3 miejsca. Laureaci nagród specjalnych wyjadą na zagraniczne wyjazdy studyjne.
(mas, domzklimatem.gov.pl)
Na zdjęciu: projekt „Modest House”, autorka: Zlata Hrabtsevich / gafika za www.domzklimatem.gov.pl
{fastsocialshare}
W czerwcu br. minister klimatu i środowiska Paulina Hennig-Kloska powołała Zespół do spraw zapewnienia ochrony drzew i krzewów, w którego skład weszli przedstawiciele ministerstwa, Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, miast, szkół wyższych oraz organizacji pozarządowych. Gremium temu przewodniczy Mikołaj Dorożała, podsekretarz stanu, główny konserwator przyrody. Jednym z członków ministerialnego zespołu został dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek z Katedry Architektury Krajobrazu Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, specjalista dendrolog, konsultant w arborystyce.
Zadaniem nowej grupy eksperckiej jest opracowanie założeń aktów prawnych ustanawiających zasady wzmocnienia ochrony drzew i krzewów oraz sformułowanie rekomendacji oraz opinii dla minister klimatu i środowiska, dotyczących zmian obowiązujących przepisów tak, aby osiągnąć powyższy cel – ochronę zieleni. Ministerstwo przewiduje szerokie i bieżące konsultowanie założeń, a także konkretnych rozwiązań prawnych. W gronie ekspertów Zespołu do spraw zapewnienia ochrony drzew i krzewów znalazł się Wojciech Bobek z Politechniki Krakowskiej.
Dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek jest absolwentem architektury krajobrazu na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Pracuje jako adiunkt w Katedrze Architektury Krajobrazu. Uczony zajmuje się analizą i badaniami budowy oraz funkcjonowania drzew, zwłaszcza pod kątem biomechaniki i relacji drzewa z otoczeniem. Jest wykładowcą, trenerem, szkoleniowcem w zakresie dendrologii, urządzania i pielęgnacji krajobrazu, zarządzania terenami zielonymi, arborystyki, zarządzania drzewami, analizy i oceny ryzyka ze strony drzew, zasad kosztorysowania zieleni. – Lubię projektować, rysować, ulepszać rozwiązania dotyczące obiektów architektury krajobrazu i zieleni, a także dzielić się wiedzą poprzez referaty, szkolenia, spacery, rozmowy, dyskusje, publikacje, wywiady – mówi dr inż. Wojciech Bobek.
Naukowiec z PK jest autorem wielu publikacji naukowych, popularno-naukowych, książek i referatów. Ponadto, autorem kilkuset specjalistycznych opracowań, opinii, ekspertyz, inwentaryzacji, waloryzacji zieleni, głównie drzew, projektów gospodarki zielenią, projektów zieleni, projektów zagospodarowania terenów, ogrodów, parków, projektów rewaloryzacji obiektów zabytkowej zieleni, projektów zabezpieczeń drzew cennych, badań i pomiarów w zakresie statyki, biomechaniki, oceny ryzyka powodowanego przez drzewa oraz innych nieszablonowych opracowań dotyczących zieleni i nie tylko. Inspektor nadzoru dendrologicznego i arborystycznego z uprawnieniami do prac na terenach zabytkowych.
Wojciech Bobek jest współtwórcą Akademii Arborystyki, trenerem i egzaminatorom na kursach i certyfikacjach European Tree Worker i European Tree Technician. Należy do polskich i europejskich organizacji branżowych i naukowych, m.in. Międzynarodowej Grupy Roboczej ds. Statyki Drzew (SIM–GROUP) z siedzibą w Szwajcarii, a także, jako przedstawiciel Polskiej Rady Arborystyki, zasiada w European Arboricultural Council (Europejska Rada ds. Drzew) – organizacji zajmującej się certyfikacjami jakości prac na i przy drzewach, tworzącej standardy działania i upowszechnia wiedzy na temat drzew, do której Polska należy od ponad 30 lat. 22 czerwca w Zadarze odbył się walny zjazd European Arboricultural Council, a dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek został wybrany – jako drugi Polak w historii EAC – do Komitetu Wykonawczego tej organizacji. Architekt krajobrazu z Politechniki Krakowskiej należy do Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego, gdzie przewodniczy Sekcji Diagnostyki Drzew. Jest członkiem Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, Stowarzyszenia Polskich Architektów Krajobrazu, Rady Programowej ds. zieleni przy Prezydencie Miasta Krakowa.
(bk)
Na zdjęciu, dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek przy pracy / fot. archiwum prywatne
{fastsocialshare}
9 lipca, na Jeziorze Żywieckim, odbyły się tradycyjne – w tym roku już 44. – Regaty o Puchar Rektora Politechniki Krakowskiej, zorganizowane przez Centrum Sportu i Rekreacji PK, Klub Uczelniany AZS PK oraz Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji Żywiec. Sponsorem Głównym wydarzenia była Energa Grupa Orlen, a sponsorami i partnerami: FAKRO, TatraHouse oraz Miasto Żywiec. Uroczystego otwarcia zawodów dokonali: rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Białkiewicz, burmistrz Żywca Antoni Szlagor oraz dyrektor Centrum Sportu i Rekreacji PK Barbara Grabacka-Pietruszka.
W regatach udział wzięło ponad 20 załóg, które wystartowały w czterech kategoriach: Omega, Jachty Kabinowe Małe, Jachty Kabinowe Duże oraz Open.
Wyniki w poszczególnych klasach:
kategoria Open
kategoria Omega
kategoria Jachty Kabinowe Małe
kategoria Jachty Kabinowe Duże
XII. Memoriał im. Zbigniewa Kuci
fot. Jan Zych
5 czerwca Politechnika Krakowska i Huawei Polska sp. z o.o. – światowy lider w dziedzinie najnowszych technologii informacyjno-komunikacyjnych – zawarły porozumienie o współpracy. Dokument umożliwi PK oraz koncernowi opracowywanie innowacyjnych rozwiązań i prowadzanie wspólnych badań. Wydarzenie odbyło się w Sali Senackiej uczelni. Podpisy pod porozumieniem złożyli rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata i Terry Dong, wiceprezydent Huawei Enterprise Polska. – Ogromny postęp technologiczny, którego jesteśmy świadkami, pociąga za sobą liczne wyzwania, ale i daje spore, nieznane do tej pory możliwości. Politechnika Krakowska, będąca jedną z czołowych uczelni technicznych w Polsce, ma potencjał, m.in. znakomitą kadrę, do współtworzenia nowatorskich rozwiązań w kluczowych dziedzinach nauki i gospodarki. Wierzymy, że współpraca i wsparcie ze strony Huawei pozwoli nam jeszcze lepiej rozwijać swoje badania w wielu wysokospecjalistycznych obszarach – mówi rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
W spotkaniu na Politechnice Krakowskiej wzięli udział m.in.: prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, dziekan Wydziału Architektury, dr Natalia Ryłko, prodziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji, dr hab. inż. Dariusz Borkowski, prof. PK, prodziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, dr hab. Joanna Kołodziej, prof. PK (WIiT), dr inż. Marta Łukasik (WA) – z ramienia PK oraz Małgorzata Pawłowicz, Government Industry Expert Huawei Europe, Dominik Majewski, Commercial Sales Manager Huawei Enterprise Polska, Matthias Lukiewicz, Country Manager Poland at Nect GmbH, Alicja Tatarczuk, Public Affairs & CSR Manager Huawei Polska i Karolina Masalska, Channel Marketing Manager Huawei Enterprise Polska – ze strony Huawei. W wydarzeniu uczestniczył też Jarosław Bułka, pełnomocnik Prezydenta Miasta Krakowa ds. transformacji cyfrowej. Podczas ceremonii podpisania porozumienia, przedstawiciele PK i Huawei zgodnie wyrazili chęć długoterminowej współpracy. Zwrócono też uwagę na fakt, że nawiązana właśnie kooperacja stanowi wyraz zaangażowania obydwu stron w dialog międzykulturowy i międzyinstytucjonalny, który przekłada się na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań.
– Huawei, jako globalny lider w dziedzinie technologii, jest zobowiązany do dostarczania wartości swoim klientom. Politechnika Krakowska jest jednym z najważniejszych ośrodków naukowych w Polsce, znanym z wysokich standardów nauczania i badań. Połączenie innowacyjności biznesu i doświadczenia nauki jest potężnym impulsem do dalszego rozwoju technologicznego – wskazuje Ryszard Hordyński, Senior Director, Strategy and Communications w Huawei. – Ta współpraca będzie służyć nie tylko podnoszeniu standardów akademickich i badawczych, ale również przyczyni się do tworzenia nowych szans dla studentów i naukowców, dając im możliwość nauki i pracy z najnowszymi technologiami.
Na mocy zawartego porozumienia, Politechnika Krakowska i Huawei Polska sp. z o.o. będą współpracować m.in. w zakresie inteligentnych rozwiązań na rzecz ekologicznego i zrównoważonego rozwoju, innowacji w dziedzinie informatyki i technologii informatycznych, a także w obszarze sztucznej inteligencji. Wspólne działania będą realizowane w oparciu o projekty badawczo-rozwojowe, opracowywanie wniosków o dofinansowane do badań, doktoraty wdrożeniowe oraz staże i wymiany pracowników. W umowie wskazane zostały jednostki PK zaangażowane we współpracę: Wydział Informatyki i Telekomunikacji, Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej i Wydział Architektury, przy czym do wspólnych działań zaproszone są wszystkie wydziały Politechniki.
Założona w 1987 r. firma Huawei to światowy lider w dostarczaniu najnowszych technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) dla operatorów telekomunikacyjnych, przedsiębiorstw i użytkowników, które są wykorzystywane w ponad 170 krajach, docierając tym samym do jednej trzeciej populacji świata. Huawei wspiera rozwój społeczeństwa informacyjnego poprzez prowadzenie z nim dialogu i ścisłą współpracę z przedstawicielami branży. Dzięki dużym inwestycjom w badania i rozwój oraz strategii zorientowanej na klienta, a także otwartemu partnerstwu, koncern tworzy zaawansowane rozwiązania teleinformatyczne typu end-to-end, umożliwiając klientom przewagę konkurencyjną w zakresie infrastruktury telekomunikacyjnej, sieciowej oraz cloud computingu.
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska wprowadza Plan Równości na lata 2022-2025. Powstał w trosce o zapewnienie równych szans funkcjonowania w społeczności akademickiej każdego jej członka i członkini – każdego pracownika, studenta, doktoranta oraz słuchacza studiów podyplomowych i innych form kształcenia na PK. Dokument opiera się na założeniu, że równość jest prawem każdego człowieka i stanowi wartość chronioną prawnie, m.in. przez Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej. Realizacja zaproponowanych w planie działań ma wpłynąć korzystnie na warunki pracy i kształcenia oraz umożliwić łatwiejsze łączenie obowiązków uczelnianych z rozwojem osobistym.
W dokumencie podkreślono, że Politechnika Krakowska wypełnia podstawowe zadania uczelni publicznej, opierając działania na fundamentalnych prawach równości, sprawiedliwości i tolerancji. W zamyśle zespołu autorów dokumentu (pracował pod patronatem rektora PK prof. Andrzeja Białkiewicza i kierownictwem prorektora PK dr. inż. Marka Bauera) stworzy on warunki do podejmowania kompleksowych działań, systemowo zwiększających komfort i bezpieczeństwo funkcjonowania wszystkich członków społeczności akademickiej Politechniki. – Głównym zadaniem Planu Równości oraz nakreślonej w nim strategii działania jest wypracowanie warunków i zasad równego traktowania wszystkich członków społeczności akademickiej PK oraz opracowanie mechanizmów umożliwiających minimalizację ryzyka występowania wszelkich przejawów dyskryminacji na uczelni – podkreśla prorektor PK Marek Bauer, współtwórca dokumentu. – Wskazujemy w nim cele strategiczne i operacyjne oraz działania, które mają prowadzić do ich realizacji. Plan zawiera też obszerną diagnozę obecnego stanu równości na PK – opis struktury społeczności akademickiej PK oraz wyniki badania ankietowego wśród jej członków.
Społeczność akademicka PK liczy (stan na 31 grudnia 2021 r.) blisko 16 tys. osób, w tym blisko 13 tys. studentów, 1 963 pracowników (1110 nauczycieli akademickich i 853 pracowników technicznych i administracyjnych), 270 doktorantów i słuchaczy Szkoły Doktorskiej PK. W skali całej uczelni procent kobiet wynosi 39.2% (w grupie studentów polskich i zagranicznych PK – 37.3%, w grupie pracowników PK – 50.4%, w podgrupie nauczycieli akademickich – 38.3%, w podgrupie pracowników niebędących nauczycielami akademickimi – 66.1%, w grupie doktorantów – 45.6%). 8 wydziałów uczelni wykazuje silne zróżnicowane pod względem liczby studentów, doktorantów i nauczycieli akademickich oraz na polu reprezentacji kobiet i mężczyzn.Porównanie liczby kobiet i mężczyzn na kolejnych etapach kariery zawodowej – od poziomu studenta, przez etap asystenta lub doktoranta, adiunkta, profesora uczelni, na poziomie profesora tytularnego kończąc – wskazuje, że we wszystkich grupach, procent mężczyzn jest wyższy od procentu kobiet. Najmniejsza różnica występuje na stanowisku asystenta (46.4% kobiet i 53.6% mężczyzn) , ale rośnie już w grupie adiunktów – 36% kobiet i 64 % mężczyzn, by w grupie profesorów uczelni (31.1% kobiet i 68.9 % mężczyzn) oraz profesorów (79.8 % mężczyzn i 20.2 % kobiet) osiągnąć jeszcze wyższe wartości. „Zważywszy, że na początkowym etapie rozwoju zawodowego, różnica jest umiarkowana, można mówić o „efekcie nożyc”. Kobiety proporcjonalnie chętniej niż mężczyźni decydują się na zatrudnienie na stanowisku asystenta bądź podjęcie studiów doktoranckich, jednak na kolejnych etapach rozwoju zawodowego następuje wstrzymanie ich aktywności awansowej”– zauważają autorzy dokumentu. Wskazują też, że w niezwykle istotnej dla bieżącego funkcjonowania uczelni podgrupie pracowników niebędących nauczycielami akademickimi procent kobiet jest znaczący (66.1%). Kobiety zdecydowanie dominują w administracji (83.3% kobiet), służbie bibliotecznej (88.5%), obsłudze finansowej uczelni (92.5%), a także wśród pozostałych pracowników (71.4%). Domeną męską pozostają stanowiska techniczne (25.6% kobiet). Udział kobiet i mężczyzn przeanalizowano również pod kątem zajmowania stanowisk kierowniczych na uczelni. W grupie pracowników wchodzących w skład władz (rektor, prorektorzy, dziekani, prodziekani) 25% to kobiety. W grupie pracowników badawczo-dydaktycznych (dyrektorzy, kierownicy katedr, laboratoriów i pozostałych jednostek dydaktycznych, oraz ich zastępcy) 34% to kobiety. W grupie pracowników administracyjnych (kierownicy jednostek organizacyjnych) 68% stanowią kobiety. W analizie uwzględniono jeszcze inne aspekty funkcjonowania uczelni związane z pojęciem równości, np. dostępność dla osób z niepełnosprawnościami. Na PK studiuje łącznie (stan na 31 grudnia 2021 r.) 117 studentów z niepełnosprawnościami oraz 7 doktorantów z niepełnosprawnościami. Dostępność uczelni dla osób ze specjalnymi potrzebami jest sukcesywnie zapewniana w ramach realizowanej przez PK w sposób priorytetowy polityki dostępności, jednak efekty są ściśle powiązane z możliwością równego dostępu do kształcenia i pracy zawodowej na uczelni. Dlatego w Planie Równości uwzględniono również to zagadnienie.
Badanie ankietowe wśród członków społeczności PK przeprowadzono w styczniu 2022 r., było całkowicie dobrowolne i anonimowe. Dotyczyło m.in.: ważności wybranych aspektów funkcjonowania PK w zakresie kształcenia, rozwoju naukowego, jakości życia na uczelni oraz wyznawanych wartości związanych z przynależnością do społeczności akademickiej, a także poczucia spełnienia we wskazanych obszarach funkcjonowania uczelni. Pytania dotyczyły także występowania w 2021 r. określonych pozytywnych i negatywnych zachowań i zdarzeń z osobistym udziałem członków społeczności lub przy ich udziale jako świadków, w tym m.in. częstości spotykania się z przypadkami dyskryminacji ze względu na pozycję w hierarchii zawodowej, płeć, orientację seksualną, niepełnosprawność, stykania się z zachowaniami o cechach molestowania lub mobbingu. Na pytania ankietowe odpowiedziało łącznie 489 osób.Szczegółowe wyniki analizy dla poszczególnych aspektów funkcjonowania PK wskazały np. że respondenci bardzo wysoko ocenili ważność możliwości pogodzenia kariery zawodowej/studiowania na PK z życiem rodzinnym oraz z rozwojem własnych zainteresowań. W badaniu zwrócono też wyraźnie uwagę na jakość relacji w grupach studentów, doktorantów i pracowników PK oraz pomiędzy tymi grupami. Ważność dobrych relacji – zarówno w grupach, jak też pomiędzy nimi – jest oceniana przez wszystkich bardzo wysoko, zaś stopień spełnienia oceniany jest niżej i zróżnicowany w poszczególnych grupach badanych. Nie mniej ważna jest kwestia udogodnień dla osób z niepełnosprawnościami, choć w poszczególnych grupach przyjmuje znacznie się różniące wartości w średniej ocen.
„Zgromadzony materiał badawczy umożliwił dokonanie diagnozy stanu obecnego w zakresie poziomu równości na uczelni. Zidentyfikowano obszary dobrze działające oraz obszary wymagające poprawy” – podsumowują diagnozę autorzy dokumentu. Jako najważniejsze wnioski z niej wskazują:
Plan proponuje kompleksowe podejście do wyzwań związanych z zapewnieniem równości wszystkim członkom społeczności PK. Wskazuje jako cele strategiczne:
Celom strategicznym przyporządkowano bardziej szczegółowe cele operacyjne, a tym konkretne działania, uwzględniające synergię w wielu obszarach działalności uczelni i specyfikę grup w jej społeczności. Wśród planowanych działań są m.in.:
W Planie równości uczelnia zobowiązuje się do aktywnego wspierania karier naukowych kobiet oraz podkreśla, że będzie dążyć do zwiększenia różnorodności, w tym równowagi płci w organach i procesach decyzyjnych na różnych poziomach struktury organizacyjnej uczelni. Deklaruje też bardziej zdecydowane wdrażanie problematyki równości płci do treści badań naukowych prowadzonych na PK.
Plan równości dla Politechniki Krakowskiej jest efektem pracy dwóch zespołów zadaniowych. Pierwszy etap prac obejmoał głównie adaptację do realiów uczelni projektu Planu równości płci dla PK, wypracowanego w ramach programu Horyzont 2020. Jednak podczas prac powołanego do tego zadania Zespołu ds. Przyjęcia Planu Równości Płci dla Politechniki Krakowskiej wskazano konieczność rozszerzenia zakresu dokumentu o zagadnienia równościowe związane nie tylko z płcią. Do prac nad nowym dokumentem w lutym br. przystąpił zespół ds. opracowania Planu Równości dla Politechniki Krakowskiej. W lipcu finalny dokument został przyjęty. We wstępie przywołano akty prawne i publikacje, na których oparto prace nad planem, m.in. Konstytucję RP, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE, Kodeks Pracy, Ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także statut i kodeks etyczny Politechniki oraz liczne specjalistyczne raporty i opracowania poświęcone tematyce równości. Przyjęcie Planu Równości dla PK wpisuje się w realizację „Strategii rozwoju Politechniki Krakowskiej na lata 2021-2025, jest też wypełnieniem wymogów unijnych i umożliwi uczestnictwo w programach unijnych. Koordynatorem większości zadań wynikających z Planu równości dla PK będzie powołana w maju tego roku nowa jednostka PK – Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej PK. Została utworzona m.in. do kompleksowego rozpatrywania spraw związanych z niewłaściwym traktowaniem, podejmowania działań zapobiegającym przejawom takiego traktowania oraz wspierania członków społeczności akademickiej PK, poszkodowanych przez niepożądane zachowania innych osób.
Pełna treść Planu Równości dla Politechniki Krakowskiej na lata 2022-2025:
ZARZĄDZENIE NR 64 Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki w sprawie przyjęcia Planu Równości dla Politechniki Krakowskiej na lata 2022-2025
(mas)
Ilustracje © danleap, AndrieyPopov przez Canva.com
5 czerwca o godz. 11.00 w Galerii GIL odbyły się warsztaty dla młodych naukowców z Politechniki Krakowskiej, którzy starają się o dofinansowanie swoich projektów w ramach programu LIDER, realizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju i są na etapie przygotowania wniosków. Na spotkanie zaproszone zostały również osoby zastanawiające się nad złożeniem wniosków w przyszłości. Swoimi doświadczeniami dotyczącymi skutecznych działań o uzyskanie grantu na badania naukowe podzielili się laureaci ubiegłorocznej, XIV edycji programu LIDER: mgr inż. Dagmara Słota, dr inż. Przemysław Zaręba i dr inż. Krzysztof Ostrowski, a także pracownicy Centrum Wsparcia Projektów i Centrum Transferu Technologii. Warsztaty otworzył rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Program LIDER NCBR adresowany jest do naukowców będących na początku swojej kariery. Jego celem jest poszerzenie kompetencji w samodzielnym planowaniu prac badawczych oraz zarządzaniu własnym zespołem podczas realizacji projektów, których wyniki mogą mieć zastosowanie praktyczne i posiadają potencjał wdrożeniowy.
Na program politechnicznego szkolenia dotyczącego tego programu złożyły się m.in. krótkie prezentacje tematyki projektów ubiegłorocznych laureatów LIDER-a. O głównych celach i założeniach swojego projektu opowiedziała mgr inż. Dagmara Słota (Szkoła Doktorska PK / Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki), autorka projektu: „Bioaktywny, kompozytowy granulat o potencjale do biodruku 3D”, który zakłada opracowanie innowacyjnych materiałów do wykorzystania w implantologii. Naukowczyni otrzymała na swoje badania wsparcie w wysokości 1 706 450 zł. Jak mówi Dagmara Słota: – Z własnego doświadczenia wiem, że podczas przygotowania wniosku w programie LIDER pojawia się wiele pytań i wątpliwości. W związku z czym bardzo mnie cieszy, iż mieliśmy okazję omówić te kwestie i wyjaśnić zawiłości. Uważam, że najważniejsze jest dobre przygotowanie się do pisania wniosku, w tym uważne przeczytanie regulaminu, trzymanie się wytycznych konkursu oraz zwracanie uwagi na kryteria oceny. W mojej opinii ważne jest także dobre rozplanowanie czasu w taki sposób, by bez pośpiechu przygotować wniosek. Ciężko zrobić to dobrze na ostatnią chwilę.
O swoich pracach badawczych w czasie warsztatów opowiedział też dr inż. Przemysław Zaręba (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej) z Katedry Technologii Chemicznej i Analityki Środowiskowej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. Badacz, dzięki programowi LIDER, realizuje projekt pt. „Nowe ligandy receptora 5-HT5A zdolne do hamowania sygnalizacji szlaku PI3K/Akt/mTOR jako dualne podejście w leczeniu opornego na kastracje raka gruczołu krokowego”, na który NCBR przyznał finansowanie w wysokości 1 799 325 zł. Swoim doświadczeniem i prowadzonymi działaniami podzielił się ze słuchaczami również dr inż. Krzysztof Ostrowski z Katedry Konstrukcji Mostowych Metalowych i Drewnianych Wydziału Inżynierii Lądowej, który otrzymał 1 779 398,50 zł na rozwijanie projektu łańcucha kompozytowego nieprzewodzącego ładunku elektrycznego wraz z systemem kotwienia.
Warsztaty dla młodych naukowców były okazją do omówienia przez mentorów istotnych aspektów dotyczących przygotowania wniosku w programie LIDER. Uczestnicy wspólnie zweryfikowali wszystkie jego punkty i odnieśli się do karty oceny wniosku. Jednym z tematów była też obrona wniosku i przygotowanie do panelu. Nie zabrakło sesji Q&A.
(bk)
Fot. Joanna Skowrońska
{fastsocialshare}
Zuzanna Gwiazdonik i Anna Wątek, absolwentki studiów inżynierskich na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej, zostały laureatkami XV edycji konkursu „Kraków bez barier”. W kategorii „Innowacyjne technologie i innowacyjne projekty badawcze” zwyciężył ich projekt prototypu elektronicznej protezy dla baletnicy, który był przedmiotem obronionej na PK pracy inżynierskiej. W kategorii „Budownictwo dostępne” nagrodę główną otrzymał m.in. budynek Teatru KTO przy ul. Zamoyskiego, zaprojektowany w ramach autorskich pracowni m.in. przez dr. hab. inż. arch. Mariusza Twardowskiego, prof. PK oraz dr inż. arch. Agnieszkę Żabicką, pracowników Wydziału Architektury PK.
Konkurs „Kraków bez barier” od kilkunastu lat pomaga promować dobre praktyki, innowacje i rozwiązania architektoniczne, a także inicjatywy, postawy i przedsięwzięcia, które osobom z niepełnosprawnościami pozwalają pełnoprawnie uczestniczyć w życiu miasta. Do tegorocznej XV edycji konkursu wpłynęło 27 zgłoszeń, z których jury, powołane Zarządzeniem Prezydenta Miasta Krakowa, wybrało zwycięzców i wyróżnionych. Przyznano w sumie siedem nagród głównych i dziesięć wyróżnień oraz trzy nagrody dla architektów (ich projekty otrzymały nagrodę główną w kategorii „Budownictwo dostępne”).
W kategorii „Innowacyjne technologie i innowacyjne projekty badawcze” zwyciężył projekt prototypu protezy podudzia dla baletnicy, która umożliwiałaby osobom po amputacji podejmowanie aktywności fizycznej, a tancerzom powrót na scenę. Autorkami projektu, który powstawał m.in. w ramach Koła Naukowego ABB, są absolwentki Politechniki Krakowskiej na kierunku inżynieria biomedyczna Zuzanna Gwiazdonik i Anna Wątek. Elektroniczna proteza była tematem pracy inżynierskiej Zuzanny Gwiazdonik („Modelowanie i analiza numeryczna MES stopy protezowej dla tancerki baletowej”), obronionej na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej w 2021 r.
– Stworzyłyśmy prototyp, by zwrócić uwagę na brak na rynku sportowej protezy dla baletnicy i podsunąć nasz innowacyjny pomysł na takie rozwiązanie – mówiła o genezie projektu Zuzanna Gwiazdonik. Ambicją konstruktorek było, by proteza pozwalała na zgięcie sztucznej stopy, co umożliwiałoby osobie z niepełnosprawnością wykonywanie różnych pozycji baletowych. Największym wyzwaniem w pracach nad prototypem było stworzenie programu sterującego protezą za pomocą impulsów mięśniowych. Podczas realizowania projektu studentki współpracowały z poznaną w mediach społecznościowych Karoliną Smoleńską, której – po wypadku – amputowano nogę poniżej kolana. To właśnie na podstawie skanów 3D kikuta jej nogi oraz drugiej zdrowej kończyny wykonały modele leja protezowego, stopy protezowej zaokrąglonej na końcu w części palców, tak aby była idealnie dopasowana do pointa baletnicy oraz model rdzenia stopy protezowej.
Podczas uroczystej gali konkursu ”Kraków bez barier”, która odbyła się w poniedziałek 11 lipca br. w Muzeum Książąt Czartoryskich, przyznano także nagrody i wyróżnienia w kategorii „Budownictwo dostępne” (za dostosowywanie obiektów i przestrzeni do potrzeb osób z niepełnosprawnościami). W obszarze „obiekty użyteczności publicznej” nagrodę główną otrzymał budynek Teatru KTO przy ul. Zamoyskiego i jego współprojektanci – dr hab. inż. arch. Mariusz Twardowski, prof. PK oraz dr inż. arch. Agnieszka Żabicka, pracownicy Katedry Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego Wydziału Architektury PK (wspólnie z Alkiem Janickim). W pozostałych obszarach tej kategorii nagrody przyznano Parkowi Bagry Wielkie („przestrzeń publiczna”) oraz Muzeum Fotografii w Krakowie przy ul. Rakowickiej („obiekty i przestrzenie zabytkowe”)W innych kategoriach nagrody główne otrzymali: organizatorzy Festiwalu Integracji Artystycznej „Uszanowanko” Fundacji For Heroes („projekty i wydarzenia społeczne promujące Kraków jako miasto przyjazne osobom z niepełnosprawnościami)”, Martyna Masztalerz (Osobowość roku), Zamek Królewski na Wawelu – Państwowe Zbiory Sztuki („najlepsza firmy wspierająca Krakowską Kartę Rodziny z Niepełnosprawnym Dzieckiem”).
(mas)
Czytaj także:
Studentki Politechniki Krakowskiej zaprojektowały protezę dla baletnicy
Rozstrzygnięto XV edycję konkursu „Kraków bez barier”
(ms)
Na zdjęciach: Zuzanna Gwiazdonik i Anna Wątek oraz dr hab. inż. arch. Mariusz Twardowski, prof. PK i dr inż. arch. Agnieszka Żabicka / Fot. Bogusław Świerzowski, Kancelaria Prezydenta Miasta Krakowa
Studencki „Kościuszkon” jest organizowany przez Wydział Informatyki i Telekomunikacji PK. Jego druga edycja odbędzie się w sobotę i niedzielę (8-9 czerwca) w Klubie Studenckim Kwadrat w Krakowie. Podczas trwającego bez przerwy 24-godzinnego maratonu programowania studenci będą mieli za zadanie zaprogramować aplikacje, które wpisują się w koncepcję “Smart City”. Podczas wydarzenia odbędą się również pokazy rozszerzonej rzeczywistości oraz inne atrakcje. „Kościuszkon” jest organizowany w ramach trwających własnie obchodów 25-lecia Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK.
W drugim „Kościuszkonie” zmierzy się 50 uczestników podzielonych na 14 zespołów (każdy zespół może liczyć od 2 do 4 osób). Zgłosili się m.in. studenci i studentki Politechniki Krakowskiej, Uniwersytetu Jagiellońskiego, Akademii Górniczo-Hutniczej, Politechniki Rzeszowskiej, Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie, Wyższej Szkoły Ekonomii i Informatyki w Krakowie oraz Politechniki Śląskiej. Jest też jedna drużyna z Technikum Komunikacyjnego nr 25 w Krakowie (z zawodnikiem z Zespołu Szkół nr 1). Centralnym elementem wydarzenia będzie turniej programowania, w którym zespoły będą musiały stworzyć oprogramowanie, które realizuje w jakiś sposób założenia koncepcji inteligentnego miasta lub rozwiązuje problemy, które zaproponują uczestnikom partnerzy wydarzenia.
– Temat hackathonu ujawnimy dopiero podczas wydarzenia, ale możemy powiedzieć, że przykłady problemów do rozwiązania będą podawać przedstawiciele naszych partnerów, czyli firm Hitachi, Vention, JakDojadę, Luxoft, Kolei Małopolskich oraz miasta Kraków – mówi Jakub Kubica z Samorządu Studentów Wydziału Informatyki i Telekomunikacji, jednego z organizatorów wydarzenia – To jednak nie wszystko. Przedstawiciele tych firm i instytucji będą również opisywać dane problemy. Będą dawać rady jak można je rozwiązać, sugerować kierunki działania.
Taką samą rolę będą pełnić również obecni na wydarzeniu mentorzy. Wspomogą zespoły radami oraz będą odpowiadać na ewentualne pytania dotyczące projektów.
Mentorami będą:
Jurorami w konkursie będą:
Trzy najlepsze zespoły otrzymają nagrody finansowe (3 tys., 2 tys. i 1 tys. zł). Rywalizacji w programowaniu towarzyszyć będą stoiska partnerów, pokazy związane z rozszerzoną rzeczywistością oraz drukiem 3D i inne atrakcje. Wydarzenie rozpocznie się w sobotę 8 czerwca o godzinie 10:00 w Klubie Kwadrat (ul. Skarżyńskiego 1). Organizatorzy przygotowali tam sale do pracy i do odpoczynku, ale zalecają zabranie ze sobą koców, poduszek lub śpiworów w celu ewentualnej drzemki, zapewniają też napoje i posiłki, w tym tradycyjną dla tego typu wydarzeń pizzę. Partnerami w tym zakresie są pizzeria Babilon oraz firma MakaRun. W niedzielę będzie również catering śniadaniowy zapewniony przez Convention Bureau.
Prezentacje przygotowanych przez zespoły aplikacji rozpoczną się w niedzielę 9 czerwca o godzinie 13:30 i potrwają około dwóch godzin. W godzinach 15:30-16:00 przewidziane jest rozdanie nagród dla zwycięzców rozgrywek e-sportowych #PlayWithPK, które miały miejsce na przełomie grudnia i stycznia. Ogłoszenie zwycięzców hackathonu wraz z rozdaniem nagród rozpocznie się o godzinie 16:00.
Organizatorami wydarzenia są: Wydział informatyki i Komunikacji Politechniki Krakowskiej, Samorząd Studencki Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK oraz Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, Koło Naukowe COSMO PK oraz Fundacja Politechniki Krakowskiej.
Patronat honorowy nad wydarzeniem sprawuje rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata oraz Marszałek Województwa Małopolskiego Witold Kozłowski.
Więcej informacji znajdą Państwo na stronie Kościuszkonu i profilu wydarzenia na FB.
Jubileuszowe wydarzenia na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji PK
II Kościuszkon jest częścią trwającego właśnie jubileuszu XXV-lecia Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK. W jego ramach odbywają się także:
- 38. Międzynarodowa Konferencja Modelowania i Symulacji ECMS (4-7.06)
Konferencja Modelowania i Symulacji ECMS jest multidyscyplinarnym wydarzeniem z autonomicznymi ścieżkami poświęconymi różnym dziedzinom, w tym systemom komputerowym, przemysłowi, ekonomii, biznesowi, naukom społecznym, optymalizacji, sztucznej inteligencji, zarządzaniu łańcuchem dostaw, logistyce, produkcji, środowisku, symulacjom opartym na agentach, symulacjom hybrydowym, cyberbezpieczeństwu, systemom cyber-fizycznym, finansom, matematyce stosowanej, naukom o danych, inżynierii materiałowej i mechanicznej i innym. Konferencja odbywa się w różnych częściach świata nieprzerwanie Od 1987 roku. Ostatni raz gościła w Polsce w 2011 roku, a teraz – po 13 latach – powraca do Krakowa. Wydarzenie zgromadził wybitnych naukowców, badaczy oraz praktyków z całego świata. Podczas sesji konferencyjnych omawiane są najnowsze osiągnięcia i trendy w dziedzinie modelowania i symulacji, co stanowi doskonałą okazję do wymiany doświadczeń i nawiązywania współpracy.
– I Międzynarodowa Szkoła dla Młodych Naukowców ECMS (03-04.06)
Zorganizowana została pierwsza edycja szkoły dla młodych naukowców towarzyszy konferencji ECMS2024. Celem inicjatywy jest wyposażenie młodych badaczy w zaawansowaną wiedzę i praktyczne umiejętności niezbędne do przesuwania granic w dziedzinie modelowania i symulacji. Szkoła letnia stawia sobie za zadanie inspirowanie uczestników do podejmowania nowych kierunków badawczych oraz wdrażania zaawansowanych technik modelowania i symulacji w ich własnych projektach badawczych. Program szkoły obejmuje szeroki zakres tematów, takich jak quantum computing, federated learning, modelowanie wieloformalizmu, metody resamplingu, przetwarzanie i analiza obrazów i in.
– Międzynarodowa Konferencja STEAM & AI in Education (SAIE) (10-12.06)
Konferencja SAIE poświęcona sztucznej inteligencji oraz edukacji (SAIE) skupia się na najnowszych badaniach i innowacjach w tych dziedzinach. Uczestnicy mają okazję dowiedzieć się o najnowszych trendach i technologiach, które kształtują przyszłość edukacji i sztucznej inteligencji, a także wziąć udział w warsztatach i dyskusjach panelowych. Konferencja w sposób szczególny poświęcona jest paradygmatowi STEAM oraz zastosowaniu metod sztucznej inteligencji w procesie edukacji. Wyjątkową częścią konferencji jest szereg warsztatów dedykowanych nauczycielom i dzieciom. W ramach konferencji zorganizowany został konkurs „Politechnika jutra: młode umysły, wielkie pomysły”.
Na zdjęciach, uczestnicy zeszłorocznej edycji „Kościuszkonu” / fot. Jan Zych
(jp, m)
{fastsocialshare}
XI edycja Konkursu dla Młodych Architektów oraz VII edycja Konkursu dla Młodych Inżynierów organizowane przez miesięcznik Builder Polska przeszły do historii. W niej złotymi zgłoskami zapisali się inżynierowie z Politechniki Krakowskiej poprzez zwycięstwo w obu konkursach i liczne wyróżnienia. Wyniki te potwierdzają, że studenci PK przygotowują innowacyjne projekty, które zasługują na uznanie i mogą odmienić przyszłość architektury, budownictwa czy transportu.
6 czerwca br. odbyła się Gala Finałowa Builder for the Future i to właśnie podczas niej zostali nagrodzeni młodzi inżynierowie, których projekty zachwyciły kapitułę konkursu. W VII edycji Konkursu dla Młodych Inżynierów pierwsze miejsce zajął Andrzej Kuchta, absolwent budownictwa na Wydziale Inżynierii Lądowej. Za pracę pt. Model parametryczny wieżowców – analiza statyczna konstrukcji i analiza reakcji podłoża laureat otrzymał nagrodę finansową wysokości 8 tys. zł. Opiekunem pracy był dr inż. Marcin Tekieli.
Na tym nie koniec dobrych wiadomości. W konkursie młodym inżynierom z WIL PK zostały przyznane także wyróżnienia. Za pracę zatytułowaną Modelowanie numeryczne zagadnień stabilizacji osiadań konstrukcji za pomocą mikropali wciskanych drugie wyróżnienie otrzymał Wiaczesław Bałakajew. Jego mentorem był dr hab. Inż. Andrzej Truty, prof. PK. Z kolei trzecie wyróżnienie uzyskała Zuzanna Tokarczyk za pracę Analiza konstrukcji kopuły drewnianej, nad którą opiekę sprawowały dr inż. Dorota Kram, prof. PK oraz mgr inż. Klaudia Śliwa-Wieczorek.
W gronie finalistów VII edycji Konkursu dla Młodych Inżynierów również nie zabrakło studentów WIL PK. W ten sposób kapituła konkursu nagrodziła prace Weroniki Morawskiej (Projekt niezależnego energetycznie domu modułowego z wykorzystaniem technologii ISOMAX, mentor: dr inż. Aleksander Byrdy) oraz Izabeli Dragan (Zintegrowana analiza kosztów, czasu pracy i generowanego śladu węglowego parkingu wielopoziomowego, mentor: dr inż. Damian Wieczorek).
W konkursie zostały przyznane także nagrody dodatkowe ufundowane przez firmę Dom Construction. Jedną z nich zdobyło Studenckie Koło Naukowe „Footprint” Wydziału Inżynierii Lądowej w składzie: Filip Bulanda, Hubert Krok, Kacper Sordyl, Kamil Stopa, Karol Wojcieszak, Karolina Hara, Karolina Jędrzejewska, Klaudia Kolasa, Konrad Kapuściński, Marcin Miazga, Marcin Różycki, Małgorzata Wróbel, Mateusz Kasprzyk, Natalia Smorońska, Szymon Dutka, Wojciech Białecki za pracę Technologia wytwarzania i zagęszczania ultrawysokowartościowego cienkościennego kompozytu z RPC. Przygotowali ją pod opieką dr hab. inż. Izabeli Hager, prof. PK, dr hab. inż. Tomasza Zdeba, prof. PK, dr hab. inż. Tomasza Tracza, prof. PK, dr inż. Katarzyny Mróz oraz dr inż. Mateusza Sitarza.
Podczas uroczystej Gali Builder for the Future zaprezentowani zostali także laureaci oraz finaliści XI edycji Konkursu dla Młodych Architektów. Wśród osób, których projekty mogą odmienić przyszłość architektury oczywiście znaleźli się studenci i absolwenci Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. To właśnie na tym wydziale studiowali zwycięzcy tegorocznej edycji – Dominika Cieplak i Kamil Federyga. Przygotowana przez nich pod opieką dr hab. inż. arch. Piotra Winskowskiego, prof. PK praca Biała Woda. Ból niepamięci zdobyła pierwszą nagrodę wysokości 8000 zł.
Wśród osób wyróżnionych w konkursie również znalazł się młody architekt z WA PK. Jest nim Kacper Wiewióra, który pod opieką dr inż. arch. Juliana Franty przygotował pracę Hub gamingowo-technologiczny „NIKISZ” KWK Wieczorek. Rewitalizacja kopalni węgla w Katowicach. Z kolei Mateusz Binda znalazł się w gronie finalistów Konkursu dla Młodych Architektów. Jego praca pt. Hortus Conclusus – Muzeum Kombinatu i Pracowników Huty została napisana pod opieką dr hab. inż. arch. Marcina Charciarka, prof. PK.
W ramach Konkursu dla Młodych Architektów zostały przyznane także nagrody dodatkowe ufundowane przez firmę WSC. Otrzymali je autorzy najlepszych prac wykonanych w programie Archicad. Każdy z laureatów dodatkowej nagrody oprócz finansowej gratyfikacji otrzymał również voucher na szkolenie BIM Manager. W ten sposób zostali nagrodzeni Szymon Kołcz (Rewitalizacja dominikańskiego zespołu klasztornego na Wzgórzu Świętojakubskim w Sandomierzu, mentorka: dr hab. inż. arch. Jolanta Sroczyńska, prof. PK) oraz Daniel Targosz (Hala sportowo – widowiskowa „Green Arena” na Wyspie Zielonej w Szczecinie, mentor: dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK).
Na zdjęciu laureaci Konkursu dla Młodych Inżynierów / fot. WIL PK
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska jest gospodarzem odbywającej się w dniach 6-8 czerwca br. Konferencji Prorektorów ds. Kształcenia i Studenckich Uczelni Technicznych. Spotkanie jest 9. i ostatnim w kadencji rektorskiej 2020-2024, ale pierwszym na terenie Politechniki Krakowskiej.
Formuła cyklu konferencji zakłada 2-3 zjazdy w roku, które odbywają się na różnych uczelniach technicznych. Prorektorzy uczestniczący w konferencji na PK reprezentują 26 szkół wyższych – uczelnie techniczne, ale też inne, mające w swych programach kierunki techniczne. Wydarzeniu przewodniczy prof. dr hab. inż. Wojciech Łużny z Akademii Górniczo-Hutniczej, a jego zastępcą jest prof. dr hab. inż. Arkadiusz Terman z Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. W obradach uczestniczy także prof. dr hab. inż. Bohdan Macukow z Politechniki Warszawskiej – przewodniczący Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych. Politechnikę Krakowską reprezentują prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą prof. dr hab. inż. Jerzy Zając oraz prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer.
– Omawiamy bieżące bolączki i sprawy dotyczące naszej pracy, rozmawiamy o zmieniających się ciągle regulacjach prawnych, próbujemy również – jako konferencja – wpływać na kształt prawa w zakresie kształcenia i spraw np. socjalnych. Dzięki zgromadzeniu osób, które zarządzają tymi kwestiami na swoich uczelniach, mamy bardzo szerokie spektrum różnych doświadczeń. Stąd idea naszych spotkań jest naprawdę bardzo cenna – mówił prorektor dr inż. Marek Bauer.
Konferencję zainaugurowano w Sali Senackiej na kampusie przy ul. Warszawskiej, gdzie rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata przywitał uczestników, a także – zgodnie z tradycją spotkań prorektorów – przybliżył gościom działalność Politechniki Krakowskiej, w tym zakres prowadzonych badań oraz bazę laboratoryjną. Uczestnicy mieli okazję odwiedzić wiodące placówki badawcze PK podczas wizyty na kampusie w Czyżynach. Zwiedzili tam Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej, Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych oraz Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych.
Część dyskusyjną Konferencji Prorektorów ds. Kształcenia i Studenckich Uczelni Technicznych przeprowadzono w zaprojektowanym przez architektów z PK hotelu Forest w Lasku Wolskim. Odbyła się ona w formie paneli. Pierwszym wiodącym tematem były „Możliwości współczesnych algorytmów AI”. Panel dotyczący tej tematyki poprowadził dr hab. inż. Maciej Jaworski, prof. PK.
Zagadnienia związane ze wsparciem stypendialnym studentów poruszył dr inż. Marek Bauer, prorektor ds. studenckich PK. – Oczekujemy zmian, uwolnienia możliwości decydowania o strukturze stypendiów, które przyznajemy. Chcielibyśmy również wrócić do tematu użycia kwot z niewykorzystanych stypendiów np. na remonty akademików – mówił podczas wystąpienia dr inż. Marek Bauer. Ostatni panel dyskusyjny poświęcony był „Nowoczesnym metodom kształcenia i ścieżce kariery dydaktycznej”. Prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą PK prof. Jerzy Zając przybliżył specyfikę uczelni technicznych w tym zakresie. W czasie konferencji odbyły się też obrady Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych.
(MP, bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Prezydent Krakowa Aleksander Miszalski i posłanka Katarzyna Matusik-Lipiec, członkini sejmowych Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Edukacji, Nauki i Młodzieży, poznali możliwości badawcze Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej. W piątek 7 czerwca 2024 r. odwiedzili nowe centrum PK w krakowskich Czyżynach. Jego unikatowa infrastruktura może posłużyć m.in. do wspierania walki o czyste powietrze w Krakowie, Małopolsce i innych regionach kraju.
W otwartym w tym roku Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej można prowadzić badania i analizy dotyczące m.in. przewietrzania miast, transportu zanieczyszczeń, systemów wymiany i regeneracji powietrza, wpływu planowanych inwestycji na jakość powietrza i komfort życia mieszkańców. Takie analizy posłużyć mogą np. jednostkom samorządów do tworzenia planów zagospodarowania przestrzennego i formułowania innych uwarunkowań formalno-przestrzennych dla rozwoju obszarów zurbanizowanych.
Rektor PK prof. Andrzej Szarata, prof. Andrzej Flaga, prezydent Krakowa Aleksander Miszalski, dr inż. arch. Łukasz Flaga, posłanka Katarzyna Matusik-Lipiec, dziekan WIL PK dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK w Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej
Prezydent Krakowa w Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej PK – galeria zdjęć
Zwłaszcza te możliwości laboratorium, które można wykorzystać dla wspierania zrównoważonego rozwoju Krakowa, przedstawili podczas wizyty rektor PK prof. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK oraz prof. Andrzej Flaga i dr inż. arch. Łukasz Flaga z zespołu Laboratorium Inżynierii Wiatrowej PK. Wyjaśniali m.in. jak wyniki analiz i badań modelowych, prowadzonych przez specjalistów PK dzięki unikatowej infrastrukturze laboratorium, mogą odzwierciedlać rzeczywiste warunki środowiskowe w mieście czy jego dzielnicach. A takie badania mogą np. dostarczyć planistom, projektantom i inwestorom wartościowej wiedzy do projektowania nowych osiedli, modernizacji istniejących czy wznoszenia nowych budynków (zwłaszcza wysokich). Na podstawie badań ekspertów z Politechniki można m.in. oceniać efektywność proponowanych rozwiązań już na wczesnym etapie procesu decyzyjnego w wymiarze programowym, planistycznym i projektowym. Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej, z potężnymi tunelami aerodynamicznymi i inną autorsko zaprojektowaną i skonstruowaną aparaturą badawczą, służy też do analiz wpływów środowiskowych i klimatycznych na ludzi, budowle i ich konstrukcje – np. przy narażeniu na oddziaływanie wiatru, deszczu, obciążeniu śniegiem, nagłych zmianach temperatur. Testowane są tu też turbiny wiatrowe czy produkty budowalne.
– Jestem pod wielkim wrażeniem tego co zobaczyliśmy – podsumowywał wizytę na Politechnice Aleksander Miszalski. – Możliwości techniczne prowadzenia badań w tym laboratorium są ogromne. Sam fakt, że korzystają z tych rozwiązań również inne miasta, nie tylko polskie, ale i europejskie, świadczą o tym, że to są badania i możliwości, które trzeba wykorzystywać. Oczywiście jak zwykle sprawa rozbija się o finanse, o to, aby znaleźć na takie badania środki albo w budżecie miasta albo w zewnętrznych źródłach, ale nie mam żadnych wątpliwości, że tego typu modele, analizy ruchów powietrza, mapy przewietrzenia miasta są potrzebne – zwłaszcza w Krakowie, tak mocno narażonym na dni smogowe i napływ smogu spoza Krakowa. Byłby to krok milowy w walce o czyste powietrze. Trudno jeszcze określić ramy czasowe, kiedy konkretnie moglibyśmy do takich działań przystąpić, ale dzięki dzisiejszej wizycie mamy już za sobą pierwszy ważny krok. Wiemy na czym wsparcie Politechniki mogłoby w tym obszarze polegać i widzę możliwości współpracy – zapowiedział prezydent.
Podczas wizyty w Czyżynach Aleksander Miszalski mówił też o tym, jak widzi rolę miasta w tworzeniu przyjaznych warunków do studiowania w Krakowie (m.in. inicjatywach służących obniżaniu kosztów studiowania tutaj – ułatwianiu dostępu do przystępnych cenowo miejsc zamieszkania i środków publicznego transportu) oraz o konieczności systemowej współpracy z uczelniami i biznesem, rozwijania Krakowa pod względem gospodarczym, tak by w konsekwencji był atrakcyjnym miastem do pozostania w nim po studiach. – Miasto powinno być zwornikiem współpracy pomiędzy biznesem i uczelniami, kształtować służące jej narzędzia i programy – podkreślił (więcej w filmie).
Nowy sternik Krakowa przybył do położonego w Czyżynach laboratorium Politechniki przyjaznym dla środowiska środkiem lokomocji – prowadzoną przez rektora PK wodorową Toyotą Mirai, którą naukowcy i dydaktycy PK wykorzystają do badań nad bezemisyjnym transportem i kształcenia studentów.
(m)
{fastsocialshare}
Trasowniczek – całościowa aplikacja do korzystania z transportu miejskiego to zwycięzca II Kościuszkonu, czyli 24-godzinnego maratonu programowania na Politechnice Krakowskiej. W tym roku tematem przewodnim wydarzenia było “Smart City”, w tym szczególnie rozwiązania dla: komunikacji miejskiej, ułatwiania dostępności dla osób z niepełnosprawnościami oraz ekologii w terenach miejskich. Wyróżnione nagrodami studenckie pomysły dotyczyły też recyklingu plastikowych butelek, podróży Kolejami Małopolskimi czy chłodzenia miast inteligentnym sadzeniem drzew.
II “Kościuszkon” odbył się w ostatni weekend (8-9 czerwca 2024 r.) w studenckim klubie Kwadrat. W hackathonie wzięło udział 50 studentów: z Politechniki Krakowskiej, Uniwersytetu Jagiellońskiego, Akademii Górniczo-Hutniczej, Politechniki Rzeszowskiej, Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie, Wyższej Szkoły Ekonomii i Informatyki w Krakowie oraz Politechniki Śląskiej oraz Technikum Komunikacyjnego nr 25 w Krakowie. Podzieleni na zespoły mieli w 24 godziny mieli stworzyć oprogramowanie, przydatne dla inteligentnego miasta. Przykładowe zagadnienia, jakimi zespoły mogły się zająć zaproponowali partnerzy wydarzenia – firmy Hitachi Energy oraz Koleje Małopolskie (pozostałymi partnerami były firmy Vention, Jakdojadę, Luxoft oraz miasto Kraków). Zespoły mogły też pracować własne pomysły na miejskie aplikacje pod warunkiem, że mieściły się w temacie przewodnim.
Główną nagrodę i 3 tys. zł zdobył zespół “Gejzery na budowie” w składzie: Jakub Klimek, Mateusz Fudala (obaj z Politechniki Krakowskiej) oraz Michał Proć i Jakub Wiechniak (obaj Akademia Górniczo-Hutnicza). Zespół stworzył aplikację “Trasowniczek”. To platforma do planowania podróży środkami komunikacji zbiorowej wraz z rozkładami jazdy poszczególnych przewoźników. Zespół przygotował w ramach aplikacji kilka funkcjonalności: rozkład jazdy wraz z trasami linii autobusowych oraz czasami odjazdów z poszczególnych przystanków. W aplikacji zastosowano też porównanie emisyjności śladu węglowego w porównaniu do podróży samochodem tą samą trasą. Dodatkowo aplikacja zawiera informacje o siatce połączeń wszystkich kursujących linii danego przewoźnika.
Drugie miejsce i 2 tys. zł wygrał zespół “Brute forces” w składzie: Łukasz Klon, Jan Pawlica, Mateusz Górski, Mateusz Lampert (wszyscy z AGH). Zespół zrealizował projekt pod nazwą “Butelkomat – Recykling w mieście przyszłości”. Studenci zaprojektowali maszynę pozwalającą automatycznie oddawać plastikowe butelki i odbierać kaucje za nie, wraz z aplikacją mobilną oraz modelem klasyfikującym czy wrzucony obiekt jest butelką. Swój ekologiczny pomysł oparli na ustawie, która wejdzie w życie w 2025 roku i wprowadzi kaucję za butelki plastikowe.
Trzecie miejsce oraz nagrodę finansową w wysokości 1000 zł otrzymał zespół “Legumiarze” w składzie: Tomasz Kisiel, Mateusz Jamróz (obaj z Politechniki Krakowskiej) i Klaudia Nytko (Uniwersytetu im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie). Ich pomysł to aplikacja “Koleje Małopolskie Plus”, która jest odpowiedzią na potrzeby pasażerów oraz samych Kolei Małopolskich. „Koleje Małopolskie Plus” to interaktywna mapa połączeń oferowanych przez małopolskiego przewoźnika, z jednoczesną możliwością podglądu tras oraz generowania rozkładów jazdy, a także wyszukiwarką ułatwiającą korzystanie z aplikacji. Takie wyzwanie postawili przed studentami uczestniczący w hackatonie mentorzy z Kolei Małopolskich.
Ciekawy pomysł wyróżniła dodatkowo firma Hitachi Energy. Projekt “Heat island” to pomysł zespołu studentów Wyższej Szkoły Ekonomii i Informatyki w Krakowie (Maciej Kałucki, Piotr Dziadkowiec i Hubert Tomczyk z zespołu “Binary bandits”). Ich aplikacja wykorzystuje dane z systemu LIDAR (z ang. “Light Detection And Ranging”) w taki sposób, aby obniżać koszty chłodzenia przestrzeni publicznych i poprzez to poprawiać jakość życia miejskiego. System LIDAR m.in. mierzy poziom temperatury różnych obszarów miasta. Oprogramowanie przygotowane przez studentów wskazuje w jakich miejscach można – jako metodę zmniejszania temperatury – zastosować sadzenie drzew. “Heat island” jest jednocześnie próbą sprawdzenia jak zwiększenie zalesienia wpływa na poziom temperatury w miastach.
Programujących studentów odwiedził dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK. W ceremonii zakończenia “Kościuszkonu” uczestniczyli inni przedstawiciele władz WIiT PK prodziekan ds. kształcenia dr inż. Daniel Grzonka oraz prodziekan ds. współpracy dr Natalia Ryłko. Urząd Miasta Krakowa reprezentował pełnomocnik Prezydenta Miasta Krakowa ds. Transformacji Cyfrowej Jarosław Bułka. Oprócz ogłoszenia zwycięzców hackkatonu odbyło się również rozdanie nagród po turnieju e-sportowym “Smoki PK”.
Wydarzenie zorganizował Wydział Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej, Samorządy Studenckie Wydziałów Informatyki i Telekomunikacji oraz Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK, Koło Naukowe COSMO PK oraz Fundacja Politechniki Krakowskiej. Organizatorzy “Kościuszkonu” zapewnili uczestnikom zarówno przestrzeń do pracy jak i odpoczynku. Zadbali też o napoje i posiłki, w tym tradycyjną dla tego typu wydarzeń pizzę. Partnerami w tym zakresie byli pizzeria Babilon, firma MakaRun i Convention Bureau. Oprócz najważniejszego wydarzenia, czyli hackathonu, odbyły się również prezentacje firm partnerskich, pokazy technologii rozszerzonej rzeczywistości oraz druku 3D.
Patronat honorowy nad wydarzeniem sprawowali Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata oraz marszałek województwa małopolskiego Witold Kozłowski.
(jp)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska po raz ósmy nagrodziła aktywnych naukowo studentów i doktorantów, przyznając im stypendia z Własnego Funduszu Stypendialnego. W rozstrzygniętej właśnie edycji letniej 2024 r. takie stypendia otrzymało 16 wybitnych studentów i 4 doktorantów ze Szkoły Doktorskiej PK. 11 czerwca w Sali Senackiej rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata oraz prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer pogratulowali ambitnym młodym naukowcom i wręczyli im dyplomy. W sumie w tym roku uczelnia ufundowała swoim aktywnym naukowo wychowankom stypendia o wartości około 300 tys. zł. Program wsparcia realizowany z Własnego Funduszu Stypendialnego prowadzony jest od 2021 r.
Program stypendialny dla studentów Politechniki Krakowskiej ustanowił w grudniu 2020 r. Senat PK. Laureaci są wyłaniani dwa razy do roku. Otrzymują od uczelni półroczne stypendia, wypłacane co miesiąc w wysokości zależnej od pozycji na liście rankingowej. Wśród punktowanych osiągnięć – zgodnie z przyjętym regulaminem wypłacania stypendiów – są m.in. publikacje naukowe, aktywny udział w realizowanych na PK projektach NCN, NCBR, UE, patenty zrealizowane na PK, ukończenie i rozliczenie projektu realizowanego w ramach współpracy z FutureLab PK, INTECH PK lub Akademickim Inkubatorem Przedsiębiorczości PK, wysokie miejsca w konkursach międzynarodowych lub krajowych. Każde osiągnięcie może być nagrodzone tylko raz. W sumie dotąd uczelnia nagrodziła 210 studentów i doktorantów, którzy otrzymali stypendia o łącznej wartości blisko 1 mln zł.
Galeria zdjęć z wydarzenia
– Do tej pory uczelnia wsparła studentów i doktorantów stypendiami z Własnego Funduszu Stypendialnego na kwotę bliską 1 mln zł. Co ważne, średnie kwoty stypendiów zwiększają się w porównaniu do lat ubiegłych. Oznacza to, że mamy lepiej punktowane osiągnięcia, bo pamiętajmy, że punktowane są cały czas według tych samych zasad, a z kolei kwoty przeznaczane na stypendia są co raz większe. Mam jako prorektor ds. studenckich okazję zapoznać się z każdym wnioskiem o stypendium, zobaczyć pierwsze strony publikacji w renomowanych czasopismach naukowych, gdzie widnieją Wasze nazwiska, dyplomy z wystaw wynalazków i inne przykłady Waszych osiągnięć. Jestem pod wielkim wrażeniem Waszej pracy. To ogromny powód do dumy, także dla uczelni. Nie zatrzymujcie się i dalej podążajcie tą drogą – mówił do laureatów 8. edycji stypendiów PK z Własnego Funduszu Stypendialnego dr inż. Marek Bauer, prorektor ds. studenckich.
Najwięcej laureatów w tej edycji programu stypendialnego PK studiuje na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej – dziesięć osób. Troje zdobywców stypendiów studiuje na Wydziale Architektury. Dwie laureatki to studentki Wydziału Mechanicznego, a jedna – Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Wśród doktorantów trzy osoby reprezentują dyscyplinę inżynieria chemiczna, a jedna – inżynierię materiałową. W spotkaniu w Sali Senackiej, poza rektorem PK prof. Andrzejem Szaratą i prorektorem dr. inż. Markiem Bauerem oraz laureatami stypendiów, udział wzięli też m.in. dziekani i prodziekani wydziałów, na których studiują nagrodzeni.
Przypomnijmy, że stypendia z Własnego Funduszu Stypendialnego to nie jedyny program wsparcia wyróżniających się studentów i doktorantów. Uczelnia przyznaje też nagrody finansowe dla liderów I roku studiów, którzy najlepiej zaliczą pierwszą sesję egzaminacyjną. Studenckich wynalazców wspiera też m.in. FutureLab PK (poprzez przyznawane granty) oraz finansowanie bardzo prężnego na PK ruchu kół naukowych. Niedawno odbyła się coroczna Uczelniana Sesja Kół Naukowych, podczas której najlepsze studenckie projekty zostały docenione „Bonami na rozwój” oraz dodatkowymi punktami do Stypendium Rektora PK.
Studenci – laureaci Stypendium Politechniki Krakowskiej z Własnego Funduszu Stypendialnego PK w naborze letnim 2024:
1. Radosław Piech, student II stopnia technologii chemicznej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej. Otrzymał stypendium za publikację naukową pt. „The Influence of Urtica dioica and Vitis vinifera Fibers on the Thermal Properties and Flammability of Polylactide Composites” oraz aktywny udział w projekcie pn. „Łańcuch kompozytowy nieprzewodzący ładunku elektrycznego wraz z systemem kotwienia”, którego kierownikiem jest dr inż. Krzysztof Ostrowski. Przedsięwzięcie otrzymało dofinansowanie w XIV edycji programu LIDER realizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.
2. Kinga Szołdrowska, studentka biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (II stopień). Kinga została wyróżniona stypendium za publikację naukową „Synthesis of Bis(cyclic carbonates) from Epoxy Resin under Microwave Irradiation: The Structural Analysis and Evaluation of Thermal Properties”, a także aktywny udział w projekcie kierowanym przez prof. Krzysztofa Pielichowskiego pn. „Projektowanie i wytwarzanie modyfikowanych termoplastycznych bezizolacyjnych włókien polihydroksyuretanowych”. Projekt realizowany jest w ramach konkursu OPUS Narodowego Centrum Nauki.
3. Bartosz Oksiuta z biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (studia II stopnia) otrzymał stypendium za udział w dwóch projektach. Pierwsza inicjatywa nosi nazwę „Badania kinetyczno-kalorymetryczne fotoplimeryzacji w cienkich warstwach porowatych z wykorzystaniem nowych dwuskładnikowych luminescencyjnych systemów sensorycznych”, realizowana jest w ramach konkursu PRELUDIUM 20 NCN, a projektem kieruje mgr inż. Maciej Pilch. Drugi projekt z udziałem Bartosza Oksiuty – „Budżetowa drukarka 3D do produkcji wypieków z jadalnych mas znakowanych barwnikami spożywczymi” – został nagrodzony w konkursie FutureLab.
4. Weronika Wielgus studiuje biotechnologię na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (II stopień). Została uhonorowana stypendium za udział w projekcie „Fotochemiczne dostrajanie zdolności do fotoinicjacji soli jodonowych za pomocą łatwo modyfikowalnych chromoforów: Uwolnienie potencjału łatwego wytwarzania wydajnych kationowych fotoinicjatorów aktywnych w świetle widzialnym”, realizowanym w ramach konkursu PRELUDIUM 20 NCN. Ponadto zajęła I miejsce w czasie międzynarodowych targów wynalazków i innowacji INTARG 2023 za rozwiązanie „Nietoksyczne światłoutwardzalne plomby dentystyczne nowej generacji o niskim skurczu polimeryzacyjnym”.
5. Zuzanna Zając, studentka inżynierii medycznej na Wydziale Mechanicznym (II stopień). Zuzanna Zając aktywnie uczestniczy w projekcie OPUS NCN pt. „Kształtowanie struktury morfologicznej i własności fizykochemicznych warstwy powierzchniowej stopu z pamięcią kształtu pod kątem uwarunkowań i oddziaływania z układem sercowo-naczyniowym”. Do tego ukończyła projekt realizowany w ramach konkursu FutureLab pt. „Optymalizacja doboru parametrów pracy komory wspomagania serca w oparciu o biomechaniczny system sztucznego pacjenta – SERCE”.
6. Alicja Przybyłowicz, studentka Wydziału Mechanicznego (inżynieria medyczna na II stopniu studiów) została doceniona za publikację naukową oraz udział w projekcie „Biodegradowalne, biokompatybilne i interaktywne surfaktanty jako ekologicznie bezpieczna alternatywa dla syntetycznych związków w procesach wytwarzania pian i emulsji do zastosowań kosmetycznych, medycznych i przemysłowych” w ramach konkursu OPUS NCN.
7. Karolina Gałuszka, studentka Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, która studiuje biotechnologię na II stopniu studiów, otrzymała stypendium za współautorstwo sukcesu, jakim jest złoty medal dla rozwiązania pn. „Innowacyjne, przyjazne dla środowiska systemy inicjujące wzbogacone o nietoksyczne kropki węglowe domieszkowane azotem do zastosowań w druku 3D”, uzyskany w czasie Międzynarodowej Warszawskiej Wystawy Wynalazków IWIS w 2023 r. Ponadto, laureatka stypendium aktywnie uczestniczy w projekcie badawczym realizowanym w ramach konkursu PRELUDIUM 17 NCN. Projekt nosi tytuł „Opracowanie i ocena właściwości fizykochemicznych i mechanicznych nowych fotoutwardzalnych w świetle widzialnym kompozytów polimerowych charakteryzujących się redukcją skurczu polimeryzacyjnego”.
8. Sebastian Pych, student architektury na studiach II stopnia na Wydziale Architektury, został uhonorowany za zajęcie I miejsca w Studenckim Konkursie Architektoniczno-Urbanistycznym na projekt przestrzeni publicznych i półpublicznych w obszarze zagospodarowania zakładu karnego w Sanoku. Student otrzymał także wyróżnienie w konkursie o Stypendium Twórcze Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział Kraków im. prof. Bohdana Lisowskiego.
9. Dominika Wanat, studentka inżynierii materiałowej (II stopień) na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki, uzyskała stypendium za publikację naukową dotyczącą możliwości badania zawartości wody w porowatych materiałach geopolimerowych metodami spektroskopii impedancyjnej.
10. Dawid Kiesiewicz jest studentem technologii chemicznej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (studia II stopnia). Laureat zajął I miejsce w czasie 27. Podhalańskich Targów Budownictwa, Instalacji, Wnętrz & Odnawialnych Źródeł Energii, przedstawiając projekt „Meble mongolskie z drukarki 3D”. Jest także zdobywcą I miejsca w wydarzeniu INTARG 2023 za projekt „Innowacyjne dwuskładnikowe luminescencyjne systemy sensoryczne do monitorowania parametrów procesowych reakcji chemicznych w czasie rzeczywistym na potrzeby optymalizacji pracy linii produkcyjnych w przemyśle powłokotwórczym”.
11. Kacper Piskorz z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, studiuje technologię chemiczną na I stopniu studiów. Laureat uczestniczy w konkursie OPUS Narodowego Centrum Nauki pn. „Zaawansowane fotoutwardzalne nanokompozyty polimerowe otrzymywane w technologiach szybkiego prototypowania 3D-VAT”, którym kieruje prof. Joanna Ortyl. Został też doceniony złotym medalem za udział w projekcie „Nowe wysokowydajne żywice fotoutwardzalne dedykowane do procesów druku 3D-VAT z polimerów – nanokompozyty oparte na procesach fotopolimeryzacji”. Medal został przyznany w czasie Międzynarodowej Warszawskiej Wystawy Wynalazków IWIS w 2023 r.
12. Małgorzata Noworyta jest studentką technologii chemicznej na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (II stopień). Pani Małgorzata jest współautorką sukcesu w postaci złotego medalu podczas Międzynarodowej Wystawy Własności Intelektualnej, Wynalazków i Innowacji w Bangkoku za rozwiązanie dotyczące nowych, nietoksycznych, światłoutwardzalnych kompozytów dentystycznych o ulepszonych właściwościach fizykochemicznych i mechanicznych w porównaniu z żywicami dostępnymi na rynku. Do jej osiągnięć należy również złoty medal wydarzenia INTARG 2023 za „Nowe systemy fotokatalityczne do otrzymywania nanokompozytów polimerowych w technologiach druku 3D”.
13. Weronika Wałczyk studiuje na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej (technologia chemiczna, studia II stopnia). Bierze aktywny udział w projekcie kierowanym przez dr inż. Klaudię Trembecką-Wójcigę, a finansowanym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (13. edycja programu LIDER). Zdobyła też złoty medal z zespołem, który prezentował swój wynalazek na Międzynarodowych Targach Wynalazków i Innowacji INTARG 2023.
14. Piotr Hańderek, student architektury na I stopniu studiów na Wydziale Architektury, zdobył I miejsce w międzynarodowym konkursie Paradyż Designers w kategorii Projekt studencki, proponując wnętrze strefy gastronomicznej integrującej architekturę i naturę. Ponadto, Piotr otrzymał wyróżnienie w krajowym konkursie w kategorii Dom jednorodzinny.
15. Katarzyna Jamioł, studentka architektury krajobrazu (I stopień) na Wydziale Architektury, zdobyła III miejsce w międzynarodowym konkursie „Architecture for Health Student Award” oraz wyróżnienie w innym przedsięwzięciu międzynarodowym – konkursie Archiol’s Architecture Thesis Competition.
16. Paweł Jamróz, student biotechnologii na II stopniu na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, został doceniony za publikację naukową oraz zdobycie brązowego modelu w czasie Międzynarodowej Warszawskiej Wystawy Wynalazków IWIS 2023 za rozwiązanie pn. „3D printing using photocurable resins in a water”.
Doktoranci – laureaci Stypendium Politechniki Krakowskiej z Własnego Funduszu Stypendialnego PK w naborze letnim 2024:
1. Krystian Leski (dyscyplina inżynieria chemiczna) otrzymał stypendium za współautorstwo dwóch publikacji naukowych („Combustion of polyethylene and polypropylene in the fluidized bed with a variable vertical density profile” i „Production of hydrogen from polyoxymethylene in a binary fluidized bed”) w czasopismach „Energy” i „Applied Energy”.
2. Kinga Setlak (dyscyplina inżynieria materiałowa) została uhonorowana stypendium za współautorstwo dwóch artykułów („Abiotic weathering of plastic: Experimental contributions towards understanding the formation of microplastics and other plastic related particulate pollutants” i „Application of industrial waste materials by alkaline activation for use as geopolymer binders”) w czasopismach naukowych „Materials” i „Science of The Total Environment”.
3. Magdalena Jankowska (dyscyplina inżynieria chemiczna) otrzymała stypendium za współautorstwo publikacji „Novel multi-material photo-curable resins containing high-performance photoinitiating systems and nano additives dedicated to 3D-VAT printing” w „Polymer Chemistry” oraz patent zrealizowany na Politechnice Krakowskiej przez zespół naukowców.
4. Filip Petko został uhonorowany stypendium za dwie publikacje naukowe („Symmetric Iodonium Salts Based on Benzylidene as One-Component Photoinitiators for Applications in 3D Printing” i „3D-VAT printing of nanocomposites by photopolymerisation processes using amino-meta-terphenyls as visible light-absorbing photoinitiators”) opublikowane w „Chemistry of Materials” i „Virtual and Physical Prototyping”.
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
We wtorek, 11 czerwca br., na Politechnice Krakowskiej odbyła się Naukowa Sesja Mistrzów, w czasie której zaprezentowały się najlepsze uczelniane koła naukowe – zdobywcy krajowych i międzynarodowych nagród. Wydarzeniu towarzyszyło także uroczyste rozdanie Nagród Santander dla studentów i doktorantów Politechniki Krakowskiej 2024, którzy wyróżnili się aktywną działalnością na rzecz uczelni, a także poza nią. W Naukowej Sesji Mistrzów wzięli udział m.in.: rektor PK prof. Andrzej Szarata, prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer i zastępca Prezydenta Miasta Krakowa Maria Klaman.
Grupa Santander już w 1996 r. uruchomiła pionierską inicjatywę wspierającą edukację, wejście na rynek pracy i przedsiębiorczość społeczeństwa. Dzięki niej wsparcie uzyskało już ponad 1 500 000 osób i firm. Wśród nich są także studenci Politechniki Krakowskiej i doktoranci Szkoły Doktorskiej PK. Wręczone podczas Naukowej Sesji Mistrzów nagrody (każda o wartości 2 tys. zł) stanowią wyraz docenienia ich zaangażowania i aktywności. W gronie laureatów programu Santander znalazło się aż 25 osób. W procesie selekcji kandydatów brane były pod uwagę następujące kwestie: aktywność naukowa i osiągnięcia akademickie, takie jak wysokie wyniki w nauce, osiągnięcia artystyczne, sportowe, czy zaangażowanie społeczne i zaangażowanie na rzecz uczelni.
Beneficjenci programu „Nagrody Santander dla studentów i doktorantów Politechniki Krakowskiej 2024″:
Wydział Architektury
Wydział Informatyki i Telekomunikacji
Wydział Inżynierii Lądowej
Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
Wydział Mechaniczny
Szkoła Doktorska PK
Wręczenie nagród Santander towarzyszyło tegorocznej, kolejnej już edycji Naukowej Sesji Mistrzów. To niezwykłe wydarzenie organizowane jest przez Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej oraz jednostkę wspierającą studenckie projekty naukowe – FutureLab PK. Naukowa Sesja Mistrzów to doskonała okazja do tego, by zapoznać się z działalnością uczelnianych kół naukowych i ich wynalazkami.
Zobacz galerię zdjęć z wydarzenia
W Naukowej Sesji Mistrzów udział wzięły:
1. KN Silników spalinowych
Bartłomiej Romowicz oraz Adrian Starowicz, laureaci II miejsca Uczelnianej Sesji Kół Naukowych 2024, zaprezentowali projekt dedykowany osobom z niepełnosprawnościami ruchowymi: „Lizard” – samochód elektryczny dla osób na wózkach inwalidzkich.
2. KN “ASTRO PK”
Koło Naukowe AstroPK specjalizuje się w tworzeniu rozwiązań technologicznych z zakresu inżynierii okołokosmicznych rozwijając tym samym lokalny sektor dla tej tematyki w ramach Politechniki Krakowskiej. Koło obecnie tworzy Badawczy Autonomiczny Łazik Planetarny „C.O.M.E.T.” – projekt realizowany m.in. w celu wzięcia udziału w międzynarodowym konkursie European Rover Challenge.
3. KN “IMAGO”
SKN IMAGO zajmuje się szeroko pojętymi technologiami cyfrowymi. Opiekun koła dr inż. arch. Farid Nassery jest zdania, że koło powinno odpowiadać zainteresowaniom studentów, dlatego to oni proponują poruszaną na spotkaniach tematykę. W ten sposób przez lata działalności obecne były różnorodne tematy m.in. grafiki komputerowej, projektowania parametryczno-algorytmicznego, modelowania 3D czy sterowania ramionami robotyczymi sześcioosiowymi.
4. KN ,,Inżynierii Środowiska „PIĄTAK”
Obecnie koło rozpoczęło pracę nad projektem zajmującym się stworzeniem inteligentnego sterowania turbiną Archimedesa. Na Naukowej Sesji Mistrzów członkowie koła naukowego przedstawili projekt zajmujący się przewidywaniem jakości powietrza w okolicy stacji pomiarowej GIOŚ-u zlokalizowanej na ulicy Złoty Róg w Krakowie. Zespół przygląda się możliwości zamontowania na terenie kampusu PK sprzętu pomiarowego do monitorowania jakości powietrza. Na podstawie otrzymanych wyników członkowie koła mogliby zająć się analizą jakości powietrza i propagacji zanieczyszczeń w zależności od otoczenia przyrządu pomiarowego.
5. KN “IT”
Uczenie przez wzmacnianie to fascynująca technika uczenia maszynowego, która umożliwia modelom opracowanie własnych strategii maksymalizacji nagród. Algorytmy te są fundamentem współczesnego uczenia maszynowego. Dzięki nim możliwe stało się stworzenie popularnych dziś chatbotów, czyli dużych modeli językowych dostrajanych z użyciem uczenia przez wzmacnianie, samojezdnych pojazdów potrafiących podejmować krytyczne decyzje w każdych warunkach oraz autonomicznych robotów zdolnych do wykonywania skomplikowanych zadań, takich jak balansowanie i chodzenie. Jednym z najważniejszych algorytmów RL jest PPO (Proximal Policy Optimization), opublikowany w 2017 roku przez OpenAI i to właśnie ten temat podczas Naukowej Sesji Mistrzów rozwinęli członkowie KN “IT”.
6. KN ,,SKNGK VISGRAPH”
W zaprezentowanym we wtorek projekcie „Cyfrowa Baba Jaga” członkowie koła przeprowadzili kompleksową analizę dwóch zaawansowanych technologii wykrywania wzorców na obrazie: metod klasyfikatorów kaskadowych Haara oraz uczenia maszynowego opartego na architekturze YOLO (You Only Look Once). Eksperymenty przeprowadzono w kontekście gry „raz, dwa, trzy – Baba Jaga patrzy”, która stanowiła ramy eksploracji technologicznej, a ich wyniki zostały zaprezentowane podczas Naukowej Sesji Mistrzów.
7. KN ,,KWARK”
Koło Naukowe “Kwark” działa nieprzerwanie od 5 kwietnia 2000 roku i przez ten czas gościło w swoich szeregach wielu pasjonatów nauki. Podczas Naukowej Sesji Mistrzów członkowie koła zaprezentowali jeden z swoich projektów – „pHowe Reakcje”. To edukacyjna gra karciana, która wprowadza w fascynujący świat chemii, łącząc naukę z zabawą i zdrową rywalizacją, przy okazji sprawdzając kto ma szczęście, a kto „pH”.
8. KN ,,Fotochemii Stosowanej”
Koło naukowe Fotochemii Stosowanej zajmuje się opracowywaniem nowych fotoinicjatorów i systemów inicjujących do procesów fotopolimeryzacji oraz rozwojem technologii druku 3D. Ponadto prowadzi badania nad cytotoksycznością i mutagennością nowych związków, co otwiera możliwości zastosowań w medycynie.
9. Interdyscyplinarne Studenckie Koło Naukowe „FutureLab 3D Masters”
Interdyscyplinarne Studenckie Koło Naukowe „FutureLab 3D Masters” zrzesza studentów ze wszystkich wydziałów Politechniki Krakowskiej zainteresowanych drukiem 3D. Główną jednostką, w ramach której działa to koło jest FutureLab PK. Prace badawcze członkowie koła prowadzą na Wydziale Inżynierii Lądowej oraz Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. Druk 3D dzięki swojej wszechstronności znajduje zastosowanie w każdej dziedzinie nauki. Studenci z różnych wydziałów mogą wymieniać się doświadczeniami oraz napotkanymi problemami związanymi z drukiem 3D. Oprócz działalności naukowej związanej z drukiem 3D Interdyscyplinarne Koło Naukowe „FutureLab 3D Masters” organizuje również pokazy druku 3D, chemiczne oraz pirotechniczne.
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
15 maja o godz. 11.00 w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” Politechniki Krakowskiej odbyło się – z okazji Święta Szkoły – uroczyste posiedzenie Senatu PK, któremu przewodniczył rektor prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata. Podczas wydarzenia, zasłużeni pracownicy odebrali m.in. odznaczenia państwowe, medale Komisji Edukacji Narodowej, odznaczenia Politechniki Krakowskiej i nagrody za działalność naukową. Dyplomy odebrali również przedstawiciele szkół średnich, biorących udział w organizowanym przez Politechnikę Krakowską konkursie „M-Ar-Che-F”, a także laureaci konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”. W uroczystości z okazji Święta Szkoły wziął udział Krzysztof Jan Klęczar, wojewoda małopolski, a także dr Gabriela Olszowska, małopolska kurator oświaty oraz Piotr Szymański, dyrektor Małopolskiego Centrum Nauki „Cogiteon”, który przybliżył uczestnikom misję i wizję rozwoju nowej krakowskiej instytucji naukowej oraz wkład środowiska akademickiego Krakowa, w tym szczególnie Politechniki Krakowskiej, w powstanie wyjątkowego centrum nauki. Wydarzenie uświetniły występy Akademickiego Chóru Politechniki Krakowskiej „Cantata” pod dyrekcją Marty Stós oraz Sandry Kiwior, studentki matematyki stosowanej na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji. Aby nadać świętu PK szczególny wymiar, przed budynkiem „Działowni” zorganizowana została strefa chillout z napojami i deserami. Z kolei po posiedzeniu Senatu, społeczność PK mogła wybrać się na lunch na świeżym powietrzu. Poczęstunkowi towarzyszył repertuar wygrywany przez Krakowską Orkiestrę Staromiejską.
Posiedzenie Senatu PK poprzedził pochód akademicki, prowadzony przez Krakowską Orkiestrę Staromiejską pod batutą Wiesława Olejniczaka. Przez kampus uczelni, sprzed głównego budynku do „Działowni”, przeszli rektor i prorektorzy PK, byli rektorzy PK, dziekani wydziałów, członkowie Senatu PK, pozostali uczestnicy posiedzeń Senatu z głosem doradczym.
W czasie wydarzenia wojewoda małopolski wręczył odznaczenia państwowe zasłużonym pracownikom Politechniki Krakowskiej – Krzyże Zasługi i Medale za Długoletnią Służbę. – To dla mnie zaszczyt i przyjemność uczestniczyć w najgodniejszym wydarzeniu dla społeczności akademickiej – uroczystym posiedzeniu Senatu uczelni. Tym bardziej, że rola Politechniki Krakowskiej w budowaniu i kreowaniu małopolskiej rzeczywistości, w budowaniu i kreowaniu tego co nas otacza, jest nie do przeceniania – mówił Krzysztof Klęczar.
– W imieniu własnym oraz moich współpracowników bardzo dziękuję wszystkim Państwu – pracownikom i studentom – za ogrom pracy, który wkładacie w rozwój naszego regionu. Udział Państwa przedstawicieli w gremiach decyzyjnych i doradczych podnosi ich poziom merytoryczny i pozwala nam – urzędnikom i politykom – czuć się bezpiecznie, pozwala nam czuć, że o sprawach najważniejszych dla regionu decydują i współdecydują eksperci, najlepsi specjaliści, których na Politechnice Krakowskiej nie brakuje. W sposób szczególny, kłaniam się nisko rektorowi uczelni prof. Andrzejowi Szaracie, który wraz z kadrą kierowniczą bardzo aktywnie uczestniczy w budowaniu małopolskiej i krakowskiej rzeczywistości. W dniu Waszego święta, Święta Politechniki Krakowskiej, całej społeczności uczelni – władzom rektorskim, wysokiemu Senatowi, kadrze nauczycieli akademickich, pracowników administracji i obsługi oraz studentom składam serdeczne życzenia i gratulacje. Gratuluję wspaniałych sukcesów na niwie naukowej i organizacyjnej, gratuluję znakomitych i trafionych inwestycji, realizacji wielu projektów wdrożeniowych. Nie ma nic bardziej satysfakcjonującego niż patrzeć, jak wyniki badań naukowych, wyniki pracy pracowników i studentów są nie tylko doskonale odbierane w środowisku akademickim, ale również – za pośrednictwem wdrożeń – przyczyniają się do poprawy jakości życia mieszkańców całego regionu. To dla mnie zaszczyt wręczyć odznaczenia i medale, nadane decyzją prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej pracownikom Politechniki. Medale i odznaczenia są wyrazem uznania dla Państwa pasji, zaangażowania i poświęcenia w działaniu na rzecz dobra wspólnego – pokreślił wojewoda małopolski.
Dyrektor Małopolskiego Centrum Nauki „Cogiteon” Piotr Szymański w swoim wystąpieniu przypomniał, że Politechnika Krakowska zawarła 26 stycznia br. z Centrum porozumienie o współpracy, którego głównym celem jest wzajemna wymiana doświadczeń i wsparcie merytoryczne w zakresie szeroko pojętej popularyzacji nauki. Wcześniej podobne porozumienia „Cogiteon” zawarł z kilkoma wydziałania Politechniki Krakowskiej: Wydziałem Mechanicznym, Wydziałem Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, Wydziałem Inżynierii i Technologii Chemicznej, Wydziałem Inżynierii Środowiska i Energetyki. Prezentując korzyści płynące dla PK ze współpracy, Piotr Szymański zwrócił m.in. uwagę na promocję powstających na uczelni wynalazków i rozwiązań oraz możliwość ich prezentacji w przestrzeniach MCN „Cogiteon”, udział kadry naukowej PK w zajęciach organizowanych przez Centrum, wspólne projekty popularyzujące naukę czy praktyki dla studentów PK, które mogłyby się odbywać w „Cogiteonie”.
Krzyże Zasługi i Medale za Długoletnią Służbę z rąk wojewody małopolskiego odebrali:
SREBRNY KRZYŻ ZASŁUGI:
BRĄZOWY KRZYŻ ZASŁUGI:
MEDAL ZŁOTY ZA DŁUGOLETNIĄ SŁUŻBĘ:
MEDAL SREBRNY ZA DŁUGOLETNIĄ SŁUŻBĘ:
MEDAL BRĄZOWY ZA DŁUGOLETNIĄ SŁUŻBĘ:
Medale Komisji Edukacji Narodowej zostały wręczone przez dr Gabrielę Olszowską, małopolską kurator oświaty, za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania. W swoim wystąpieniu małopolska kurator, absolwentka Politechniki Krakowskiej i jej Centrum Pedagogiki i Psychologii, podkreśliła wkład Politechniki Krakowskiej w kształcenie wysokowykwalifikowanych kadr inżynierskich, ale też kadry zarządczej szkół małopolskich oraz niezawodną służbę specjalistów Politechniki Krakowskiej społeczności regionu. Medale z rąk kurator otrzymały: dr hab. inż. arch. Beata Makowska, prof. PK i dr Beata Kocel-Cynk.
Osobom zasłużonym dla Politechniki Krakowskiej, rektor PK prof. Andrzej Szarata wręczył Medal „Zasłużony dla Politechniki Krakowskiej”, Złotą Odznakę PK i Honorową Odznakę PK:
Medal „Zasłużony dla Politechniki Krakowskiej” odebrali:
Złotą Odznakę Politechniki Krakowskiej odebrali:
Honorową Odznakę Politechniki Krakowskiej otrzymali:
Za zmarłego w 2022 r. dr. inż. Andrzeja Pakułę, Honorową Odznakę PK odebrała jego małżonka, Pani Monika Pakuła.
Ważną część Święta Szkoły stanowiło wręczenie gratulacji pracownikom PK, nagrodzonym za osiągnięcia naukowe. Nagrody Rektora Politechniki Krakowskiej za rok 2023 otrzymali:
Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej za najwyżej punktowaną publikację naukową:
Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej za najwyżej punktowaną interdyscyplinarną publikację naukową (ex aequo):
oraz
Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej za najwyżej punktowaną publikację naukową opracowaną wspólnie z partnerem zagranicznym: dr inż. Wiktor Kasprzyk
Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej za największą liczbę cytowań: dr inż. Sylwia Dworakowska
Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej dla najmłodszego pierwszego autora publikacji naukowej w czasopiśmie wskazanym w aktualnym ministerialnym wykazie czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych: Dominika Träger
Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej za najbardziej wartościowe wdrożenie otrzymują:
Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej dla najmłodszego wypromowanego doktora habilitowanego: dr hab. inż. Piotr Cisek, prof. PK
Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej dla najmłodszego wypromowanego doktora (ex aequo):
Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej dla promotora najmłodszego wypromowanego doktora (ex aequo): dr hab. inż. Sławomir Wybraniec, prof. PK oraz prof. dr hab. inż. Błażej Skoczeń.
Gratulacje otrzymali także pracownicy wydziałów – laureaci Nagrody Rektora PK za wyróżniające osiągnięcia badawcze i badawczo-dydaktyczne:
Wydział Architektury:
Wydziału Informatyki i Telekomunikacji:
Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej:
Wydział Inżynierii Lądowej:
Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki:
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki:
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej:
Wydział Mechaniczny:
Podczas Święta Szkoły przedstawiono także laureatów Nagród Rektora PK za utworzenie e-kursów. Nagrodę indywidualną III stopnia otrzymał dr inż. Jerzy Białas (Wydział Informatyki i Telekomunikacji). Nagrodę indywidualną II stopnia wręczono mgr Agnieszce Łyczko, zaś nagrodę indywidualną I stopnia mgr Joannie Wranie (obie pracują w Studium Języków Obcych). Nagrodę zespołową I stopnia za przygotowanie e-kursu „Fizyka Budowli – laboratorium” otrzymali: dr hab. inż. Tomasz Kisilewicz, prof. PK, dr inż. Katarzyna Nowak, dr inż. Anna Dudzińska i mgr inż. Katarzyna Nowak-Dzieszko z Wydziału Inżynierii Lądowej.
W uroczystym świętowaniu Politechniki Krakowskiej uczestniczyli także laureaci ogólnopolskich inicjatyw PK skierowanych do uczniów, nauczycieli i dyrektorów szkół średnich. Byli m.in. laureaci konkursu „M-Ar-Che-F”. Przypomnijmy, oferta edukacyjna Politechniki Krakowskiej dla szkół średnich obejmuje m.in. prowadzenie dla uczniów mini kursów e-learningowych na platformie edukacyjnej uczelni. Kursy poszerzają zagadnienia z programu nauczania w szkołach z zakresu nauk ścisłych i inżynieryjno-technicznych oraz dają możliwość przyjaznego zapoznania się z platformą e-learningową używaną na uczelni. W trakcie mini-kursów przeprowadzany jest ogólnopolski konkurs „M-Ar-Che-F”, który ma na celu wyłonienie: uczniów, którzy ukończą najwięcej kursów oraz szkół, z których najwięcej uczniów ukończy największą liczbę kursów. W edycji 2023/24 wzięło udział 522 uczniów z 38 szkół. III miejsce wśród szkół, spośród których najliczniejsza grupa uczniów zaangażowała się w inicjatywę Politechniki Krakowskiej, zajęło III Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Tarnowie. II miejsce zajęły ex aequo: VII Liceum Ogólnokształcące im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie i Zespół Szkół Elektrycznych Nr 2 w Krakowie. I miejsce zajęło I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Chrzanowie. Laureatami konkursu dla uczestników mini kursów e-learningowych zostali wśród uczniów: Lilianna Bacia (III miejsce, I LO im. Stanisława Staszica w Chrzanowie), Oskar Święs (II miejsce, III LO im. Adama Mickiewicza w Tarnowie), a I miejsce (ex aequo) – Judyta Dudek (I LO im. Stanisława Staszica w Chrzanowie), Dominik Korbiel (Technikum Kształtowania Środowiska nr 24 w Krakowie), Ignacy Żuchowicz (Zespół Szkół Energetycznych w Krakowie).
W politechnicznej uroczystości uczestniczyli już tradycyjnie laureaci konkursu wiedzy „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”: Franciszek Kwoczyński (zdobywca I miejsca, student prawa na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach), Daria Wiech (II miejsce, II Liceum Ogólnokształcące im. ks. Jana Twardowskiego w Dębicy), Karol Michałowski (III miejsce, VII Liceum Ogólnokształcące im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie). XII edycja cieszyła się rekordowym zainteresowaniem – do konkursu na temat patrona zgłosiło się 370 osób, w tym 283 uczniów i 87 studentów. 5 kwietnia, odbył się I etap, podczas którego uczniowie i studenci przystąpili do testu on-line złożonego z 30 pytań zamkniętych. Najlepsi uczestnicy I etapu – 12 osób, spotkali się 26 kwietnia na PK, by odpowiedzieć na pytania dotyczące bogatego życia i działalności Tadeusza Kościuszki. Rywalizację podzielono na trzy rundy. W XII edycji konkursu wszyscy uczniowie uczestniczący w finale opuścili PK ze zdobyczami punktowymi, a ich ilość była oczywiście uzależniona od miejsca wywalczonego w finale.
Święto Szkoły uświetniły znakomite występy wokalne chóru „Cantata” oraz Sandry Kiwior, studentki Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej.
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Szeroki wybór kierunków, gwarancja wysokiej jakości kształcenia, nowoczesne laboratoria i duże możliwości rozwoju osobistego. To wszystko czeka na przyszłych studentów Politechniki Krakowskiej. Właśnie ruszyła rejestracja na studia I stopnia na PK!
Portal Rekrutacyjny
Elektroniczny System Rejestracji – Rejestruj się
W tym roku kandydaci na studia mogą się zarejestrować na dowolną liczbę kierunków studiów pierwszego stopnia. Jednak każda rejestracja jest niezależna – to znaczy, że studia o tej samej nazwie, ale prowadzone w różnej formie (stacjonarnej i niestacjonarnej) oraz prowadzone w języku angielskim liczą się jako osobne rejestracje – i wymaga wniesienia osobnej opłaty rekrutacyjnej.
Rejestracja kandydatów na studia I stopnia zaczęła się 3 czerwca o godz. 9.00. Na większości kierunków potrwa ona do 17 września br. do godz. 12.00. Wyjątkiem jest rejestracja na kierunek architektura – kandydaci mogą się na niego rejestrować tylko do 10 czerwca do godz. 12.00. Inne terminy obowiązują także na kierunku inżynieria wzornictwa przemysłowego. Rejestracja potrwa od 3 czerwca od godz. 9.00 do 10 września do godz. 12.00.
Początek elektronicznej rejestracji kandydatów:
3 czerwca 2024, od godz. 9:00
Postępowania kwalifikacyjne:
Wpis na listę studentów:
Początek elektronicznej rejestracji kandydatów:
3 czerwca 2024, od godz. 9:00
Egzamin wstępny:
12 czerwca 2024 r.
Postępowanie kwalifikacyjne:
od 12 do 15 lipca 2024 r.
Wpis na listę studentów:
od 16-19.07.2024 r. (godz. 10.00-13.00)
Początek elektronicznej rejestracji kandydatów:
3 czerwca 2024, od godz. 9:00
Składanie portfolio w wersji elektronicznej:
od 12.06-8.07.2024 r.
Postępowanie kwalifikacyjne:
12.07.2024 r.
Wpis na listę studentów:
od 16-19.07.2024 r. (godz. 10.00-13.00)
Na kandydatów czeka ponad 30 kierunków studiów w tym kilka nowości: biotechnologia przemysłowa, ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju i informatyka materiałowa.
Biotechnologia przemysłowa jest interdyscyplinarną dziedziną bazującą na naukach przyrodniczych i technicznych. Wykorzystuje systemy biologiczne w produkcji przemysłowej i ochronie środowiska. Podczas nauki na tym kierunku studenci zdobędą m.in. umiejętności w zakresie nowoczesnych technik laboratoryjnych, mikrobiologii przemysłowej, procesów biotechnologicznych w przemyśle oraz szeroko rozumianej inżynierii i technologii chemicznej. Kierunek prowadzony jest na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej.
Ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej to kierunek dla osób, które swoją karierę zawodową chcą związać z rozwijaniem nowych, przyjaznych dla środowiska technologii. Program zajęć obejmuje m.in. odnawialne źródła energii, podstawy procesów i technologii przemysłowych, technologie związane z ochroną powietrza, wody i gleby, monitoring zanieczyszczeń, odzysk materiałów i energii, podstawy AI oraz nanotechnologie i nowoczesne materiały.
Informatyka materiałowa łączy elementy informatyki, fizyki, chemii i materiałoznawstwa. Program realizowany na kierunku jest wszechstronny i nowoczesny. Absolwenci opanują metody numeryczne i obliczeniowe oraz umiejętność implementacji algorytmów w językach C++ i Python. Będą umieli badać zachowania materiałów w różnych warunkach przy pomocy symulacji komputerowych, poznają podstawy fizyki, chemii, materiałoznawstwa, specjalistycznych zagadnień z zakresu technologii nowoczesnych materiałów, repozytoriów danych materiałowych i metod badania materiałów, a także zostaną przygotowani do analizy dużych zbiorów danych. Kierunek jest prowadzony przez Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki.
Pełna oferta studiów dostępna jest na stronie Portalu Rekrutacyjnego PK.
Kierunki prowadzone na Politechnice Krakowskiej odpowiadają na aktualne potrzeby gospodarcze i potrzeby rynku pracy. Dzięki temu nasi absolwenci nie mają problemów ze znalezieniem pracy po studiach. Ostatnie badania Biura Karier Politechniki Krakowskiej stanowią niezbity dowód na silną i stabilną sytuację zawodową absolwentów PK. 94 proc. osób, które ukończyły studia II stopnia w 2021 r., znalazło zatrudnienie do pół roku po obronie dyplomu. W dodatku zdecydowana większość – 90,1% – deklaruje wykonywanie pracy zgodnej z wykształceniem.
Jednak ciekawe kierunki studiów, które gwarantują dobrą pozycję na rynku pracy, to nie jedyne atuty Politechniki Krakowskiej. Uczelnia słynie z aktywnego wspierania zarówno swoich, jak i pracowników w realizacji projektów badawczych, dając im tym samym szansę na rozwój i osiąganie jak najlepszych wyników naukowych.
Jedną z najskuteczniejszych metod wsparcia finansowego stanowią stypendia, a te na Politechnice Krakowskie są naprawdę imponujące. Od trzech lat najbardziej aktywni studenci i doktoranci, mający na swoim koncie osiągnięcia naukowe i projektowe, mogą starać się o stypendia wypłacane z Własnego Funduszu Stypendialnego uczelni. Od początku jego funkcjonowania do młodych naukowców z PK trafiło niemal 570 tys. zł. Na studentów czekają także: stypendia rektora, które są wyjątkowo wysokie – jedne z najwyższych w Polsce, stypendia socjalne, stypendia dla osób z niepełnosprawnościami oraz bezzwrotne zapomogi.
Finansowe oraz merytoryczne wsparcie zapewnia także, wyjątkowa w skali kraju, jednostka – FutureLab PK. To wyjątkowa przestrzeń, w której studenci Politechniki Krakowskiej mogą realizować swoje projekty naukowe. Jednostka wspiera ich zarówno finansowo, jak i organizacyjnie. Laboratorium studenckich innowacji dostarcza środki finansowe na zakup aparatury badawczej, programów komputerowych i szkoleń. Natomiast współpracujący z FutureLab PK naukowcy wspierają studentów swoją wiedzą i doświadczeniem.
Dzięki pomocy FutureLab powstało już wiele innowacyjnych projektów, m.in.: modułowe przystanki komunikacji publicznej, badawczy autonomiczny łazik planetarny, prototyp satelity HABSat oraz PKanoe, czyli łódź z betonu tekstylnego.
Osoby, które chcą wziąć udział w postępowaniu rekrutacyjnym muszą dokonać rejestracji w elektronicznym systemie. Ważne jest także dokonanie opłaty rekrutacyjnej w terminie oznaczonym w harmonogramie rekrutacji. Na kandydatów na kierunek architektura czeka także egzamin z predyspozycji artystycznych. Egzamin odbędzie się 12 czerwca. Godzinę i salę egzaminacyjną kandydaci znajdą na swoim koncie nie później niż na 2 dni przed terminem egzaminu.
Kandydaci na kierunek inżynieria wzornictwa przemysłowego muszą złożyć w terminie przewidzianym w harmonogramie rekrutacji portfolio. Należy je przesłać zdalnie w systemie rejestracji kandydatów.
Rejestracji na studia na PK można dokonać nawet jeśli nie posiada się jeszcze wyników z egzaminu maturalnego. Pola dotyczące wyników i numeru świadectwa dojrzałości można ominąć na etapie zakładania konta w systemie rejestracji. Ważne, by po otrzymaniu wyników uzupełnić je w systemie lub – jeśli wyniki zostały pobrane z Krajowego Rejestru Matur – sprawdzić czy wszystkie dane są poprawne.
W razie wątpliwości lub problemów kandydaci mogą się kontaktować z Komisjami Rekrutacyjnymi oraz Działem Kształcenia. Wszystkie dane kontaktowe dostępne są na stronie Portalu Rekrutacyjnego w zakładce Kontakt.
Elektroniczny System Rejestracji – Rejestruj się
Po raz kolejny Politechnika Krakowska nagrodziła ambitnych studentów I roku (I stopień studiów) i przyznała nagrodę „Student Lider pierwszego roku”. W walce o otrzymanie nagrody powiązanej z gratyfikacją finansową liczą się wyniki osiągnięte podczas zimowej sesji egzaminacyjnej. W tym roku grono laureatów wyniosło łącznie 120 osób ze wszystkich wydziałów uczelni. 7 czerwca pod popiersiem Tadeusza Kościuszki na głównym kampusie PK odbyło się krótkie spotkanie młodych liderów z rektorem prof. dr. hab. inż. Andrzejem Szaratą.
Program „Student Lider pierwszego roku” działa na Politechnice Krakowskiej od kilku lat i daje możliwość nagrodzenia najlepszych studentów już na początku ich przygody w szkole wyższej. W ub. roku zmieniono nieco warunki związane z przyznawaniem nagrody i tożsame zasady programu zastosowano w bieżącej edycji. O nagrodę mogli starać się studenci, którzy zaliczyli pierwszy semestr studiów w ostatecznym terminie, wynikającym z obowiązującego w danym roku akademickim Zarządzenia Rektora PK w sprawie organizacji roku akademickiego; podjęli kształcenie na drugim semestrze; uzyskali średnią ważoną ocen za pierwszy semestr studiów nie niższą niż 4,00, a obliczoną zgodnie z obowiązującym na PK regulaminem studiów i zostali umieszczeni na wydziałowej lub międzywydziałowej liście rankingowej studentów.
By móc powalczyć o tytuł Lidera, studenci składali w dziekanatach swoich wydziałów wniosek. Liczbę nagród oraz kwotę nagrody w jednakowej wysokości dla wszystkich studentów ustalił – zgodnie z Regulaminem przyznawania nagród „Student Lider pierwszego roku” – prorektor ds. studenckich. 7 czerwca z częścią Liderów I roku spotkał się rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata. – Gratuluję Wam serdecznie uzyskania tytułu Studenta-Lidera I roku. To początek Waszej przygody z Politechniką Krakowską, a już na tym etapie pokazaliście swoje silne zaangażowanie, ambicje i chęć rozwijania naukowych pasji. Zachęcam Was, abyście nie zwalniali tempa. Pamiętajcie o kołach naukowych, które działają na Politechnice Krakowskiej. Dają ogromne możliwości rozwoju, o czym mogliśmy się przekonać kilka dni temu podczas Uczelnianej Sesji Kół Naukowych. Kibicuję Wam i zachęcam do korzystania z możliwości, które swoim studentom stwarza nasza uczelnia – mówił do zgromadzonych prof. Andrzej Szarata.
Obecnie trwa na Politechnice Krakowskiej elektroniczna rejestracja kandydatów na studia I stopnia. Uczelnia przygotowała ponad 30 kierunków studiów, w tym kilka nowości: biotechnologię przemysłową, ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju i informatykę materiałową. Ponadto, osoby, które od października br. rozpoczną studia na Politechnice Krakowskiej, również będą mogły liczyć na nagrodę „Student Lider pierwszego roku”.
W roku akademickim 2023/24 nagrodą „Student Lider pierwszego roku” wyróżnionych zostało 120 studentów. Otrzymali ją:
Wydział Architektury
Wydział Informatyki i Telekomunikacji
Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej
Wydział Inżynierii Lądowej
Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
Wydział Mechaniczny
Lista międzywydziałowa
(bk)
Fot. Joanna Skowrońska i Jan Zych
{fastsocialshare}
22 czerwca poznaliśmy nazwiska laureatów Uczelnianej Sesji Kół Naukowych Politechniki Krakowskiej. Zwycięskie plakaty zostały wybrane spośród 60 prac zgłoszonych do konkursu odbywającego się w ramach USKN. Ta pula była efektem eliminacji podczas Wydziałowych Sesji Kół Naukowych, na których zaprezentowano 143 wystąpienia. O finałowych miejscach zadecydowała suma punktów przyznanych za ocenę prezentacji w ramach WSKN (maksymalnie 80) oraz punktów przyznanych przez jury USKN (maksymalnie 70 punktów). Autorów najlepszych studenckich plakatów nagrodzono „Bonami na rozwój”, które można wykorzystać na wyjazdy na konferencje, seminaria, wycieczki oraz konkursy o charakterze naukowym lub technicznym, a także udział w szkoleniach, zakup literatury, licencji lub potrzebnego oprogramowania.
W przypadku studentów I i II stopnia, za zdobycie I miejsca przewidziano 1500 zł, za II – „Bon na rozwój” w wysokości 1200 zł, a za III – 1000 zł. Osobom, które zajęły dalsze miejsca, przyznano bony w wysokości: od 4 do 6 – 700 zł, a za miejsca od 7 do 10 – 400 zł. Dla najlepszych plakatów doktorantów przyznane zostały bony w wysokości: I miejsce – 1000 zł, II – 800 zł, III – 600 zł. W przypadku nagrodzonych plakatów utworzonych przez więcej niż jednego autora, wartość przyznanego „Bonu na rozwój” będzie rozdzielana proporcjonalnie pomiędzy wszystkich autorów. Ponadto, uczestnicy USKN 2022 mogą liczyć na punkty, które brane będą pod uwagę w przypadku ubiegania się o stypendium rektora.
Laureaci etapu finałowego Uczelnianej Sesji Kół Naukowych PK w 2022 r.
Studenci
1. Maciej Gibas (Koło Naukowe el-Rappro, WIEiK) „Badanie wytrzymałości wydruków wykonanych techniką FFF”, opiekun naukowy: dr inż. Zbigniew Pilch1. Julia Sadlik (Koło Naukowe Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT, WIMiF) „Biomateriały kompozytowe modyfikowane antybiotykiem”, opiekunowie naukowi: prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK3. Julia Ciećko, Marcin Gunia, Krzysztof Skrzypek-Markiewicz (Sekcja Inżynierii Chemicznej i Procesowej Koła Naukowego Chemików, WIiTCh) „Ocena efektywności procesu wychwytywania i metanizacji CO2 w reaktorze adsorpcyjnym ze złożem stacjonarnym”, opiekunowie naukowi: dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK, dr inż. Beata Fryźlewicz-Kozak4. Mateusz Jamroży (Koło Naukowe Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT, WIMiF) „Opatrunki hydrożelowe wspomagające leczenie nekrozy skóry spowodowanej stopą cukrzycową”, opiekunowie naukowi: prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK5. Natalia Dybiec, Jan Rusnarczyk (Koło Naukowe Konstrukcji Żelbetowych CONKRET, WIL) „Wpływ odkształceń skurczowych na rysoodporność konstrukcji żelbetonowych”, opiekun naukowy: dr inż. Szymon Seręga6. Kacper Chojkowski, Maciej Gibas (Koło Naukowe el-Rappro, WIEiK) „Inwalidzki Wózek Off-road’owy z komfortowym, samopoziomującym się siedziskiem”, opiekun naukowy: dr inż. Zbigniew Pilch7. Daria Bernat, Katarzyna Jamioł, Tomasz Jaróg, Karolina Michalec, Natalia Nowak, Marta Szar (Koło Naukowe Krajobrazy „Landscapes”, WA) „Revitare dla Mysłowic – zieleń jako narzędzie pobudzenia”, opiekunowie naukowi: dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK, mgr inż. Katarzyna Fabijanowska8. Julia Gajska, Katarzyna Śliwa, Jagoda Ziajka (Koło Naukowe Inżynierii Wzornictwa Przemysłowego „Form&Function”, WM) „System magazynowania wody deszczowej w przestrzeni miejskiej”, opiekun naukowy: mgr inż. Marek Pawłowicz8. Alicja Kośmider, Natalia Łakoma (Koło Naukowe Inżynierii Wzornictwa Przemysłowego „Form&Function”, WM) „Glukometr na rękę – GlucoTime”, opiekunowie naukowi: mgr inż. Marek Pawłowicz, mgr sztuki Michał Maciukiewicz10. Grzegorz Góra (Koło Naukowe Cosmo, WIiT) „Zanieczyszczenie światłem”, opiekun naukowy: mgr inż. Katarzyna Smelcerz10. Łukasz Bukała (Koło Naukowe Drogowców „WIRAŻ”, WIL) „Projekt przebudowy skrzyżowania drogi wojewódzkiej nr 773 z drogą powiatową nr 213k w miejscowości Skała”, opiekun naukowy: dr inż. Krzysztof Ostrowski
Doktoranci
1. Michał Dymek, Karolina Olechowska, Katarzyna Hąc-Wydro (Sekcja Chemii i Technologii Organicznej Koła Naukowego Chemików, WIiTCh) „The influence of lipid composition on the physicochemical properties of liposomes”, opiekun naukowy: dr hab. inż. Elżbieta Sikora, prof. PK2. Krystian Leski (Koło Naukowe Procesów Fluidyzacyjnych, WIiTCh) „Combustion of the alternative fuels in the fluidized bed made out of lightweight expanded clay aggregate”, opiekunowie naukowi: prof. dr hab. inż. Witold Żukowski, dr inż. Gabriela Berkowicz-Płatek3. Łukasz Sołtysek (Koło Naukowe Energetyki, WIEiK) „Strategia rozwoju układów automatyki zabezpieczeń w Przemyśle 4.0”, opiekun naukowy: mgr inż. Paweł Albrechtowicz
Plakaty biorące udział w Uczelnianej Sesji Kół Naukowych można obejrzeć na dziedzińcu kampusu PK przy ul. Warszawskiej 24.
(bk)
Grafiki użyte w tekście – wybrane plakaty laureatów etapu finałowego USKN
{fastsocialshare}
Ile czasu spędzamy w miejscu pracy lub wykonując liczne zadania związane ze swoim zawodem? Każdy może odpowiedzieć na to pytanie indywidualnie i zapewne u większości wynik będzie niemałą liczbą.Badania Eurostatu z 2023 r. wskazują, że statystycznemu Polakowi praca zajmuje ponad 40 godzin tygodniowo. W tej kategorii Polska plasuje się w czołówce europejskich krajów. Tymczasem nie samą pracą człowiek żyje, a harmonijne łączenie ról zawodowych i rodzicielskich to klucz do budowania ładu społeczno-gospodarczego. Przedsiębiorstwa podejmują zatem różne inicjatywy w ramach rodzinnej odpowiedzialności biznesu (ang. Corporate Family Responsibility – CFR). Pakiet działań, które mają zapewnić pracownikom odpowiednią równowagę między życiem zawodowym i prywatnym, realizuje też Politechnika Krakowska.
Koncepcja work-life balance od kilku lat zyskuje na popularności, a pracodawcy starają się wdrażać ją poprzez konkretne działania, m.in. poprzez wdrażanie benefitów prorodzinnych. Przykładem jest chociażby dofinansowanie do żłobków, przedszkoli czy klubów dziecięcych. Z takiej formy wsparcia mogą od wielu lat korzystać pracownicy Politechniki Krakowskiej. Bez wątpienia dobrym przykładem działań prorodzinnych i troski o rodziców oraz ich dzieci jest oferta opieki medycznej. Pracownicom, ale także partnerkom pracowników, Politechnika Krakowska umożliwia bezpłatne skorzystanie z usługi mobilnego KTG. Uczelnia nawiązała w tym celu współpracę z firmą Carebits, zapewniającą kobietom profesjonalną opiekę okołoporodową w warunkach domowych. W jej ramach panie mogą samodzielnie wykonać badanie KTG, zaś jego wyniki analizowane są przez wykfalifikowaną kadrę medyczną.
Jednym z elementów tworzenia więzi między pracownikami i przedsiębiorstwem jest stosowne docenienie przez pracodawcę ważnych momentów w życiu zatrudnionych osób. Takim wydarzeniem bez wątpienia są narodziny dziecka. Politechnika Krakowska przygotowała w ostatnich miesiącach powitalne prezenty, by w ten sposób wyrazić radość z pojawienia się na świecie dzieci pracowników. Wraz z listem powitalnym od rektora PK, niemowlęta otrzymują zestaw upominków.
– Pomysł upominków dla nowonarodzonych dzieci pracowników PK pojawił się w momencie, gdy nasz kolega z Działu Promocji został tatą. Tak ważne, osobiste doświadczenia pracowników powinny być zauważone. Po konsultacjach z prof. Andrzejem Szaratą, rektorem Politechniki Krakowskiej i pracownikami Działu Spraw Osobowych i Socjalnych PK, postanowiliśmy przygotować upominki inspirowane popularnymi w wielu miastach wyprawkami, przekazywanymi nowonarodzonym mieszkańcom. W tym przedsięwzięciu nie chodzi tylko o powitanie dziecka na świecie, ale też wyraz empatii z pracownikami przeżywającymi jeden z najważniejszych momentów w życiu – mówi Anna Chmura, pomysłodawczyni akcji i kierowniczka Działu Promocji.
Wraz z listem powitalnym od rektora, „politechniczne” niemowlęta otrzymują body i maskotkę z mechanizmem szumiącym. Ubranko zostało specjalnie zaprojektowane (grafika nawiązuje do maskotki Samorządu Studenckiego PK – smoka Tadzika) i wykonane z wysokiej jakości materiałów. Z kolei miś o imieniu „PeKuś” zawiera w sobie urządzenie emitujące szum. Dźwięk działa na niemowlęta kojąco, uspokaja je i pomaga zasnąć. „PeKuś” posiada także tryb czujnika snu, który sprawia że mechanizm sam włącza się ponownie, gdy dziecko zacznie płakać lub w jego otoczeniu pojawi się hałas.
– Akcja powitalna prezentów dla dzieci naszych pracowników, spotkała się z bardzo pozytywnym odbiorem. Obdarowani pracownicy przekazują na nasze ręce uznanie dla pomysłodawców i realizatorów akcji. Dostajemy także podziękowania dla samego JM Rektora za gratulacje oraz patronowanie tej inicjatywie. Otrzymujemy maile z informacjami, że pracownicy są mile i pozytywnie zaskoczeni, a pracodawca pokazuje jak ważni są dla niego. Jest to oznaka sympatii ale też szacunku dla pracownika, który nie czuje się jedynie małym trybikiem w wielkiej maszynie PK, ale osobą zauważoną i docenioną. Akcja ta wpisuje się w podjęte przez DSOiS działania HR, które mają na celu zbudowanie dobrego wizerunku pracodawcy w oczach pracowników. Staramy się szeroko działać w zakresie akcji socjalnych dla dzieci jak np.: półkolonie, bilety wstępu do różnych ciekawych miejsc, wycieczki itd czy skierowanych do nowozatrudnionych pracowników działania w ramach wprowadzenia procesów onboardingowych, które są naszą najnowszą inicjatywą – mówi Katarzyna Dydek, kierowniczka Działu Spraw Osobowych i Socjalnych.
Niezmiernie ważną kwestią jest ułatwianie rodzicom codziennego funkcjonowania w przestrzeni publicznej. W wielu budynkach tworzone są przestrzenie dostosowane do przewijania i karmienia niemowląt. Wkrótce toaleta z tego typu udogodnieniami powstanie na kampusie przy ul. Warszawskiej. Pamiętajmy, że Politechnika Krakowska jako instytucja świadoma koncepcji work-life balance, dba także o starsze dzieci pracowników. Uczelnia organizuje dla nich różne atrakcje, m.in. z okazji Dnia Dziecka czy Mikołajek. Rodzice mogą skorzystać z tańszych biletów do Energylandii i teatrów. W miesiącach letnich realizowane są półkolonie – spore ułatwienie dla rodziców w czasie trwania wakacji szkolnych, a dla dzieci ciekawy sposób na spędzanie czasu wolnego. Pamiętajmy, że work-life balance polega również na promowaniu zdrowia i dobrego samopoczucia. Pracownicy PK i ich najbliżsi, chcąc zadbać bardziej o swoje ciało, mogą skorzystać z karty MultiSport.
Na zdjęciach:
1. Dzieci pracowników PK / fot. archiwum prywatne
2. Zestaw upominków, które otrzymują nowonarodzone dzieci pracowników Politechniki Krakowskiej / fot. Joanna Skowrońska
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska przygotuje dla miasta Kraków całościową dokumentację projektową dla zadania pn.: “Posadźmy drzewa na Rynku Głównym”. To jeden ze zwycięskich projektów krakowskiego Budżetu Obywatelskiego. W jego realizacji będzie uczestniczył zespół światowej klasy specjalistów z zakresu architektury, architektury krajobrazu, konserwacji zabytków i dendrologii z Wydziału Architektury PK. Jak podkreślają, stają przed wyjątkowym wyzwaniem, świadomi odpowiedzialności i skali trudności.
Rozmowa o szczegółach projektu, jego znaczeniu dla miasta i badawczych wyzwaniach z prof. dr hab. inż. arch. AGATĄ ZACHARIASZ, kierownik Katedry Architektury Krajobrazu WA PK, prof. dr hab. inż. arch. ANDRZEJEM KADŁUCZKĄ oraz dr inż. arch. kraj. WOJCIECHEM BOBKIEM z Wydziału Architektury PK.
– Mało jest projektów Budżetu Obywatelskiego, które wzbudzały tyle emocji ile ten. Z jednej strony mamy mieszkańców, którzy go przegłosowali i mają ogromne oczekiwania, związane z tym, żeby na krakowskim Rynku było więcej zieleni. Z drugiej strony mamy przeciwników tego pomysłu, którzy nie chcą więcej drzew na Rynku w obawie, że zaszkodzą zabytkowej tkance tej przestrzeni. Czy odczuwają Państwo presję?
Dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek: Tak, jest odczuwalna od pierwszego dnia, gdy zetknęliśmy się z tym tematem. Wszyscy chcemy, aby Rynek był jak najlepszą wizytówką miasta, zarówno w kontekście rozpoznawalności, jak i całej tradycji z nim związanej jako głównego miejsca w naszym mieście. Dlatego wszelkie zmiany – również wprowadzanie dodatkowej zieleni – zawsze będą wzbudzać emocje. Z czasem może nawet większe niż te, które ten projekt obecnie wzbudza.
Prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka: Mamy pełną świadomość odpowiedzialności, która wiąże się z projektem. Z jednej strony to oczekiwania społeczne, związane z głosem wyrażonym przez mieszkańców w Budżecie Obywatelskim, który uważam za ważny element naszej demokracji. Z drugiej strony jest o wiele szerszy kontekst tego wyzwania, wykraczający poza bieżące intencje i obligujący do podjęcia koniecznych przemyśleń, zbadania wielu szczegółowych kwestii takiego zamierzenia jak posadzenie drzew na Rynku. Proszę pamiętać, że byliśmy – jako miasto – jednym z pierwszych aplikantów, który uzyskał akceptację wpisu na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Przedsięwzięcie to ma w skali świata nobilitować miejsca szczególne. Kraków takim miejscem jest. A to też oznacza, że mamy pewne obowiązki. Przede wszystkim obowiązek utrzymania tego zabytku w takiej postaci, aby jego wartości historyczne zostały utrzymane. Musimy więc bardzo mocno wyważyć: czy Rynek krakowski jest tym miejscem, gdzie priorytetem powinna być kwestia jego struktury zielonej, funkcjonalnej, czy jednak – a myślę, że przede wszystkim – zabytkowej? Powstaje poważne pytanie czy próby przekonywania, że Rynek ma za mało zieleni czy powinien być bardziej miejscem rekreacji niż miejscem publicznym, spotkań, manifestacji są do pogodzenia z tymi wartościami, które legły u podstaw wpisu na Listę Światowego Dziedzictwa. Były przypadki, że wpisane na tę Listę miasta, które nie zadbały o swoje zabytkowe wartości, były z niej wykreślane. To jest realna groźba.
– Jesteśmy na samym początku prac projektowych. Czy są już Państwo w stanie powiedzieć co uda się zrobić, a czego nie?
Prof. dr hab. inż. arch. Agata Zachariasz: Jesteśmy świadomi, że miejsce jest szczególne, objęte wszystkimi możliwymi formami ochrony zabytków (polskimi i międzynarodowymi) i w tym kontekście zadanie, jakim jest posadzenie drzew, wymaga po prostu zbadania. Warunki przetargowe postawione przez miasto Kraków w postępowaniu na wykonanie dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla zadania „Posadźmy drzewa na Rynku” określiły trzy grupy zagadnień, które tych badań wymagają. Po pierwsze, trzeba zbadać drzewa, które aktualnie się tam znajdują i jakie tam rosły – jak i kiedy je sadzono, jakie gatunki, jaka była ich stabilność oraz w jakich warunkach rosną obecnie – w celu ustalenia jakie drzewa mogą się tam w przyszłości jeszcze znaleźć. Po drugie, trzeba zbadać infrastrukturę podziemną – w jaki sposób się zmieniła na przestrzeni lat od czasów, gdy na Rynku drzew było więcej, chodzi o różnego typu sieci, instalacje, Muzeum Podziemny Rynek. Dzisiaj mamy świadomość licznych zmian i jeszcze większych wykluczeń. Rodzi się więc pytanie – czy w ogóle można tam sadzić drzewa? I po trzecie, mamy zbadać aspekty widokowe, czyli ocenić co te drzewa mogą zasłonić, w jakim stopniu i czy mogą stanowić zagrożenie dla urody Rynku. Dopiero nałożenie wyników naszych badań wskaże nam miejsca, w których potencjalnie nowe drzewa mogłyby się znaleźć. W tej chwili o niczym nie jesteśmy w stanie przesądzić.
– Jeśli się okaże, że nie ma przeciwwskazań do sadzenia dodatkowych drzew na krakowskim Rynku Głównym, to czy mają już Państwo pomysł jakie mogą to być drzewa?
Dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek: Na to pytanie nie ma łatwej odpowiedzi. Musimy znaleźć takie drzewa, które poradzą sobie z sytuacją jaka panuje na Rynku, będą w stanie tam przeżyć i egzystować na swoją i naszą pociechę. Musimy pamiętać o tym, że oprócz naszej chęci, aby drzewa tam rosły, to – mówiąc obrazowo – same drzewa również muszą siebie przekonać, by chcieć tam rosnąć. Stąd wybór konkretnych gatunków jest dość trudny, ale opcje oczywiście mamy. To chociażby występująca obecnie w większości robinia akacjowa. Są też propozycje historyczne czy całkowicie nowe. Byłoby nierzetelnym z naszej strony, by nie wziąć wszystkich opcji pod uwagę.
– Wydaje się, że największym zagrożeniem infrastrukturalnym związanym z drzewami na Rynku są ich korzenie i ewentualne rozsadzanie części podziemnych. Czy takie zagrożenie istnieje?
Prof. dr hab. inż. arch. Agata Zachariasz: Faktycznie ważną kwestią jest dostosowanie płyty Rynku do posadzenia potencjalnych nowych drzew w taki sposób, aby odpowiednio rozwiązać problem nawierzchni. Pamiętajmy, że to nie będą drzewa w donicach na płycie.
Dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek: To jest bardzo istotny problem, którego zazwyczaj nie analizujemy, bo gdy sadzimy drzewa one zwykle są bardzo małe albo małe względem swoich możliwości. Musimy pamiętać, że jeżeli oczekujemy względnie dużych koron, to ta korona musi być zasilana przez system korzeniowy, który gdzieś musi się rozrosnąć. Musimy znaleźć na to miejsce. Tylko wtedy będziemy mieć ten efekt, o który nam chodzi. Nie tylko wykonania samych nasadzeń, ale stworzenia względnie trwałego wyposażenia przestrzeni Rynku w postaci zielonej tkanki centrum miasta.
Prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka: To jest także problem stratygrafii. Część tych budynków, które w XIX wieku zostały rozebrane, miały swoje piwnice i przyziemia. Rozebrano górne pomieszczenia, natomiast pod ziemią zostały fragmenty starych budowli. Wyrazem tego są między innymi Podziemia Rynku Głównego, będące obecnie oddziałem Muzeum Krakowa. To jest bardzo skomplikowana infrastruktura budowlana, ale również techniczna, składająca się z sieci kanalizacyjnych, wodociągowych, gazowych czy teletechnicznych. Tę infrastrukturę kryje bardzo gruba warstwa ziemi, która narosła przez 8 wieków. Przypomnijmy, że poziom Rynku w okresie lokacji miasta Krakowa [poł. XIII wieku – dop. red.] był około trzy metry niżej niż jest obecnie. Ta substancja do dziś nie została przebadana w stu procentach i ma wielką wartość naukowo-historyczną.
– To ogromna odpowiedzialność po Państwa stronie, aby przygotować taki projekt, który nie tylko spełnia swoje założenia, ale też chroni zabytkowy charakter miejsca. Czy zakładacie Państwo opcję, że wasze badania wykażą brak możliwości nowych nasadzeń?
Dr inż. arch. kraj. Wojciech Bobek: Niemożliwym jest posadzenie na Rynku drzew, które miałyby zagrażać samemu Rynkowi czy jego użytkownikom. Musimy wybrać takie drzewa, które nie poczynią żadnych szkód. Stąd wszystkie parametry, o których mówimy – struktura podziemna czy widoczność – będą brane pod uwagę przy tworzeniu tego projektu. To bardzo ważne, nawet jeśli na pierwszy rzut oka nie tak łatwo wyczuwalne.
Prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka: Każde wysokie drzewo przysłania architekturę i my nie możemy posadzić takich drzew byle gdzie. Ostateczne decyzje muszą poprzedzić szczegółowe badania osi widokowych, perspektyw, panoram. Są pewne obiekty na Rynku, które jeśli je przesłonić zielenią, mogą stanowić powód skreślenia Krakowa z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO. Taki przypadek był w Dreźnie, który z tej Listy został wykreślony po przeprowadzeniu dużej inwestycji infrastrukturalnej [w 2009 roku, chodziło o planowany wówczas nowy most na Łabie otwarty cztery lata później. UNESCO uznało most za niedopuszczalną ingerencję w krajobraz – przyp. red.]. Dlatego musimy być bardzo ostrożni. Nie mówię “nie” dla zieleni, ale musimy pamiętać o pewnych ograniczeniach.
– Jak długo potrwają prace projektowe? Co czeka nas w najbliższej przyszłości?
Prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka: Umowa, którą podpisaliśmy z miastem, przewiduje, że do końca tego roku powinna powstać wstępna koncepcja wraz z wizualizacjami. Ona będzie musiała uzyskać akceptację Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Mniej więcej w połowie przyszłego roku powinien być gotowy projekt budowlany wraz z dokumentacją niezbędną do rozpoczęcia prac na miejscu. Jako zespół cały czas żyjemy tym tematem. Dyskutujemy, wymieniamy poglądy i wiedzę. Tak się składa, że jesteśmy zespołem specjalistów, który zajmuje się naukowo Rynkiem już nie pierwszy raz. Mamy za sobą realizację projektu odkrycia i zbadania Podziemi Rynku. Temat nowych drzew na Rynku jest trudny też pod takim względem, że nasz projekt musi uwzględniać inne przyszłe modyfikacje tego miejsca. Zrobimy wszystko co w naszej mocy, aby z tego zadania się wywiązać w sposób rzetelny i adekwatny do skali zadania.
Projekt Posadźmy drzewa na Rynku – zespół projektowy i jego zadania
Politechnika Krakowska wygrała postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na wyłonienie wykonawcy usług projektowych w zakresie opracowania kompletnej dokumentacji projektowo-kosztorysowej dla zadania pn.: „Posadźmy drzewa na Rynku Głównym”, dla Zarządu Zieleni Miejskiej w Krakowie (postępowanie nr NP.26.2.13.24.BM). Zadanie będzie realizował zespół ekspertów Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej w składzie:
Zakres zadań zespołu obejmuje:
(jp)
Na zdjęciach briefing prasowy o projekcie posadzenia drzew na Rynku z udziałem ekspertów i rektora Politechniki Krakowskiej oraz wiceprezydenta Krakowa Stanisława Mazura /Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska wzbogaciła się o nową cenną infrastrukturę badawczą. W Laboratorium Odnawialnych Źródeł Energii Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej uruchomiono unikatowe na polskich uczelniach stanowisko laboratoryjne do badań hydroenergetycznych. Będzie służyć m.in. do badań jazów, turbin wodnych oraz analiz odzysku energii z procesów przemysłowych. – Dzięki nowemu laboratorium chcemy rozszerzyć pola badań, rozwinąć współpracę z otoczeniem przemysłowym i promować tematykę energetyki wodnej małej mocy – mówi dr hab. inż. Dariusz Borkowski, prof. PK, prodziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej.
Nowe laboratorium powstało na kampusie głównym PK we współpracy Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, Szkoły Doktorskiej PK oraz firmy Aqua-Tech. Dysponuje unikatowym na polskich uczelniach stanowiskiem o szerokich możliwościach badawczych z zakresu hydroenergetyki i inżynierii środowiska. – Będzie służyć m.in. do badań w ramach doktoratów wdrożeniowych, realizowanych na PK, do realizacji prac naukowych oraz wdrożeniowych, jak i obsługiwać zlecenia z przemysłu. Będą tu się także odbywać zajęcia dydaktyczne dla studentów wydziałów WIŚiE i WIEiK – wyjaśnia dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK.
Stanowisko powstało na bazie wieloletnich doświadczeń zespołu z WIEiK w zakresie badań małych elektrowni wodnych. Impulsem do jego powstania są potrzeby rynku hydroenergetycznego w Polsce w zakresie optymalizacji toru przetwarzania energii wody na energię elektryczną. – W Polsce hydroenergetyka jest wciąż mało popularna, a woda to wciąż za mało doceniane odnawialne źródło energii. Przed wojną było w Polsce kilka tysięcy małych elektrowni wodnych, teraz pracuje około 700. Na Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK zajmujemy się tą tematyką od ponad 10 lat. Wiemy, że to bardzo bogaty obszar badawczy, rodzący wciąż nowe pytania naukowe, a w przestrzeni publicznej nawet kontrowersje – mówi prodziekan WIEiK Dariusz Borkowski. – Dzięki nowemu laboratorium chcemy rozszerzyć pola badań, rozwinąć współpracę z otoczeniem przemysłowym, ale też promować tematykę energetyki wodnej małej mocy. Jak ważne jest coraz szersze wykorzystywanie odnawialnych źródeł do produkcji energii, widzimy szczególnie wyraźnie teraz, przy tym co dzieje się na rynku cen energii i przy niestabilnej sytuacji geopolitycznej.
Stanowisko do badań hydroenergetycznych w Laboratorium Odnawialnych Źródeł Energii WIEiK wyposażone jest w otwarte koryto wodne o wymiarach 4000/1000/800 mm (dł/szer/wys), które umożliwia badania jazów piętrzących i ich wpływu na pracę elektrowni i ujęć wody, turbin pionowych w komorze otwartej, turbin ślimakowych Archimedesa i typu Vortex. Umożliwia również zabudowanie turbozespołów rurowych o niskich spadach (do 5 m) i normowej średnicy nominalnej 300 mm. Stanowisko charakteryzuje się wysoką dynamiką natężenia przepływów wody (maksymalna wydajność pompy to 320 l/s, a maksymalna wysokość podnoszenia to 8 m). Wyposażone jest też w wysokiej klasy układy pomiarowe oraz dedykowany system monitorująco-sterujący spełniające wymogi normy PN-EN 60193:2002. Wkrótce do użytku oddana zostanie także druga część stanowiska – z rurociągiem wysokociśnieniowym (o wysokości podnoszenia do 70 m), który posłuży do badania odzysku energii z procesów przemysłowych dla maszyn wysokospadowych.
Pierwsza prezentacja laboratorium odbyła się z udziałem prorektora PK ds. nauki prof. dr. hab. inż. Dariusza Bogdała, dziekanów dr. hab. inż. Macieja Sułowicza, prof. PK (WIEiK) i dr. hab. inż. Stanisława Rybickiego, prof. PK (WIŚiE), dyrektor Szkoły Doktorskiej PK dr hab. inż. Małgorzaty Cimochowicz-Rybickiej, prof. PK oraz Andrzeja Polniaka, prezesa firmy Aqua-Tech z Trzebini, która zajmuje się produkcją powłokowych jazów wodnych i współpracuje z WIEiK (wspierała merytorycznie i organizacyjnie trwające blisko 2 lata prace nad laboratorium). Nową przestrzeń do badań zaprezentowali jej współtwórcy – dr hab. inż. Dariusz Borkowski, prof. PK oraz Damian Liszka, realizujący doktorat wdrożeniowy na PK. Wyjątkową wartość nowego laboratorium podkreślił prorektor PK: – Wpisuje się ono w ważne potrzeby badawcze wobec jakże pilnych wyzwań transformacji energetycznej w naszym kraju. Szczególna wartość laboratorium polega na tym, że jest owocem interdyscyplinarnej współpracy kilku jednostek PK oraz partnera przemysłowego i interdyscyplinarnej współpracy będzie służyć – mówił Dariusz Bogdał.
(mas)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Współpraca naukowo-techniczna na rzecz rozwoju innowacyjnych technologii w małopolskim transporcie kolejowym, wymiana eksperckiej wiedzy i doświadczeń oraz wsparcie przedsięwzięć edukacyjnych i szkoleniowych – to główne pola współpracy Politechniki Krakowskiej i spółki Koleje Małopolskie. Umowę o współdziałaniu, oficjalnie pieczętującą realizowane już wspólne przedsięwzięcia, podpisali 8 maja 2024 r. w Sali Senackiej PK prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej i Tomasz Warchoł, prezes Zarządu Kolei Małopolskich.
Umowę o współpracy podpisali Tomasz Warchoł, prezes Kolei Małopolskich i prof. Andrzej Szarata, rektor PK / Fot. Jan Zych
– Kolej jest kluczowym elementem systemu transportowego. Stanowi swoisty kręgosłup, do którego należy dopasować pozostałe elementy – autobusowe linie dowozowe, parkingi Park&Ride oraz Bike&Ride, koordynując przy tym rozkłady jazdy i ułatwiając przesiadki – mówi rektor PK prof. Andrzej Szarata, międzynarodowy ekspert w obszarze transportu. – Dlatego wspomaganie rozwoju kolei jest tak istotne dla rozwoju całego zrównoważonego systemu transportowego w województwie. Cieszymy się, że Politechnika Krakowska ze swoimi ekspertami i nowoczesnym zapleczem laboratoryjnym, może w tym pomóc. Szczególnie ważne jest dla nas, że na współpracy z Kolejami Małopolskimi skorzystają nasi studenci.
Wsparcie kształcenia kadr inżynierskich dla branży kolejowej jest jednym z głównym celów współpracy Politechniki i Kolei Małopolskich. – Perspektywy przed transportem kolejowym w Małopolsce są obiecujące. Już od kilku lat zauważamy rosnącą popularność kolejowych przewozów pasażerskich – w 2023 r. obsłużyliśmy blisko 10 milionów pasażerów – mówi Tomasz Warchoł, prezes Koleje Małopolskie sp. z o.o. – W związku z tym, że coraz więcej Małopolan i turystów wybiera pociąg jako środek transportu, nasza spółka stoi przed wyzwaniem zapewnienia wydajnego i spójnego transportu kolejowego. Taki proces odbywa się na wielu płaszczyznach. Z jednej strony prowadzimy intensywne działania w kierunku wzmocnienia taboru kolejowego oraz zapewnienia odpowiedniego i nowoczesnego zaplecza technicznego, z drugiej strony niezbędne jest wzmocnienie naszej kadry o kolejnych specjalistów. W obu tych działaniach współpraca z Politechniką otwiera przed nami nowe możliwości.
W zakresie wsparcia procesu dydaktycznego partnerzy porozumienia zadeklarowali wzajemną pomoc, m.in. przy opiniowaniu przez specjalistów Kolei Małopolskich programów kształcenia na kierunkach, związanych z transportem kolejowym i systemami transportowymi, włączaniu do programów kształcenia tematyki transportu regionalnego. Koleje Małopolskie będą też proponować studentom Politechniki tematy prac dyplomowych opartych na rozwiązywaniu rzeczywistych wyzwań inżynierskich pojawiąjących się w działalności spółki, realizację studenckich praktyk i staży, udział w zajęciach, konferencjach, sympozjach i seminariach naukowo-technicznych. – Jesteśmy przekonani, że staż w naszej spółce pozwoli młodym ludziom uzyskać cenne doświadczenie w branży. Wierzymy, że współpraca Politechniki Krakowskiej z Kolejami Małopolskimi to dla studentów pierwszy krok na wymarzonej ścieżce zawodowej. Nasze plany współdziałania to również szansa dla Kolei Małopolskich. Politechnika Krakowska jest jednym z najmocniejszych ośrodków eksperckich w obszarze transportu. Wyniki wspólnych badań i projektów naukowych mogą wskazać nam obszary, w których konkretne działania usprawniłby poszczególne operacje obejmujące transport kolejowy – podkreśla prezes Tomasz Warchoł. Pracownikom spółki uczelnia zaoferuje też szkolenia, kursy i mikrokursy specjalistyczne oraz studia podyplomowe, rozwijające wiedzę i kompetencje branżowe.
W obszarze naukowo-technicznym współpraca obejmować będzie m.in. wykonywanie badań, ekspertyz i opinii przez pracowników naukowych i pracownie techniczne uczelni, ułatwienia w dostępie do publikacji naukowych i opracowań autorskich ekspertów PK, możliwość korzystania z oprogramowania, sprzętu i infrastruktury badawczej PK oraz wsparcie merytoryczne przy wspólnych projektach badawczo-rozwojowych oraz wdrażaniu ich wyników do praktyki.
Prof. Andrzej Szarata podkreśla, że wspieranie rozwoju małopolskiego transportu kolejowego to wieloaspektowe wyzwanie. – Polega też na zabieganiu o wyższe dotacje, przekładające się na większą częstotliwość kursowania pociągów i konieczny zakup nowego taboru oraz planowanie nowych tras – w tym kluczowych dla mieszkańców regionu – do Nowego Sącza (przez nowo budowaną linię Kraków – Podłęże – Piekiełko), Myślenic, Olkusza, Niepołomic. Gdy do tego dodamy reaktywowane linie kolejowe w Krakowie, będziemy mieć bardzo dobrze rozbudowany system kolei regionalnej w województwie. Dopiero tak działający system może dobrze odpowiadać na potrzeby mieszkańców i gości Małopolski, w tym np. stanowić przeciwwagę dla transportu samochodowego. Stworzenie takiego sprawnie działającego regionalnego systemu transportu to nie tylko wyzwania finansowe, ale też infrastrukturalne, logistyczne, organizacyjne. Będziemy je podejmować w ramach współpracy z Kolejami Małopolskimi – mówi rektor PK.
W kooperację PK i Kolei Małopolskich zaangażowani będą szczególnie eksperci i studenci Wydziałów Inżynierii Lądowej oraz Mechanicznego, na których prowadzone są kierunki i specjalności związane z transportem regionalnym, w tym kolejowym (kierunki: transport; środki transportu i logistyka ze specjalnością inżynieria pojazdów szynowych; mechanika i budowa maszyn, pojazdy samochodowe). Współpracę ze strony PK koordynować będą: dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK z Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego PK (w zakresie budowy, eksploatacji i utrzymania pojazdów szynowych), dr inż. Jan Gertz, prof. PK z Katedry Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu Wydziału Inżynierii Lądowej (w zakresie organizacji i sterowania ruchem kolejowym oraz eksploatacji infrastruktury torowej) oraz dr inż. Aleksandra Ciastoń-Ciulkin z Katedry Systemów Transportowych WIL PK (w zakresie organizacji przewozów pasażerskich i oferty przewozowej). Ekspertka Politechniki zaznacza, że współpraca z Kolejami Małopolskimi wpisuje się w kilka w istotnych tematów zainteresowań naukowych i dydaktycznych, rozwijanych od wielu lat na Politechnice w ramach programów kształcenia i badań. – Na kierunku transport zajmujemy się m.in. organizacją publicznego transportu zbiorowego, służącą zrównoważonej mobilności, szczególnie w obszarach aglomeracji. Dzięki porozumieniu zyskujemy partnera, którego działalność świetnie wpisuje się w koncepcję zrównoważonej mobilności. Spółka Koleje Małopolskie dostarcza wysokiej jakości usług przewozowych, zarówno w zakresie transportu kolejowego, jak i autobusowego. Przy współpracy z zarządcą infrastruktury kolejowej i samorządami, Koleje Małopolskie realizują szereg działań zmierzających do integracji systemów transportowych. Łącząc doświadczenie oraz zasób danych naszego partnera z wiedzą i umiejętnościami pracowników Politechniki oraz potencjałem i zaangażowaniem studentów wspólnie możemy przyczynić się do dalszego doskonalenia systemu transportu zbiorowego w regionie. Mamy szanse wspólnie kreować wzorcowe rozwiązania dla innych regionów kraju – mówi dr inż. Aleksandra Ciastoń-Ciulkin.
Uczestnicy współpracy i uroczystego podpisania porozumienia, od lewej: dr inż. Mariusz Dudek, kierownik Katedry Systemów Transportowych WIL PK, dr hab. inż. Mariusz Kieć, prof. PK, kierownik Katedry Dróg Kolei i Inżynierii Ruchu WIL PK, dr inż. Aleksandra Ciastoń-Ciulkin, zastępca kierownika Katedry Systemów Transportowych WIL PK, Mariusz Sowiński, zastępca dyrektora w Departamencie Utrzymania Kolei Małopolskich, dr hab. inż. Lucyna Domagała, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej PK, Tomasz Warchoł, prezes spółki Koleje Małopolskie, prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej, dr inż. Iwona Zwierzyk-Klimek, pełnomocnik Zarządu Kolei Małopolskich, dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK, kierownik Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu, dr hab. inż. Bogdan Szybiński, prodziekan Wydziału Mechanicznego PK / Fot. Jan Zych
(mas)
{fastsocialshare}
Podczas Europejskiego Kongresu Gospodarczego w Katowicach podpisano umowę partnerską w sprawie powołania przedsięwzięcia pn.: „Ecomotional Branżowe Centrum Umiejętności ds. elektromobilności”. Jego partnerem została m.in. Politechnika Krakowska, którą podczas wydarzenia reprezentował rektor prof. Andrzej Szarata. Centrum, łączące potencjał, potrzeby, wiedzę i kompetencje partnerów akademickich, podmiotów szkolnictwa średniego oraz branżowych stowarzyszeń, będzie płaszczyzną do prowadzenia pozaszkolnego kształcenia ustawicznego w dziedzinie elektromobilności. Stworzy ofertę dla wszystkich, którzy chcą rozwijać nowe kompetencje w obszarze elektromobilności – uczniów szkół średnich/technicznych, studentów i osób dorosłych. Pierwsze branżowe centrum powstanie w Nowym Targu. – Wyzwania związane z elektromobilnością to dla nas ważny temat w badaniach i dydaktyce. Jestem przekonany, że wniesiemy w działalność branżowego centrum umiejętności wartościowy wkład – podkreśla rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Projekt Ecomotional Branżowe Centrum Umiejętności ds. elektromobilności, realizowany pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej, a finansowany w całości ze środków Fundacji Systemu Rozwoju Edukacji w ramach Krajowego Planu Odbudowy szkolnictwa zawodowego. Kwota dofinansowania wynosi 15,5 mln zł. Ma ogólnopolski charakter i będzie wdrażany od 1 czerwca 2024 r. do 30 czerwca 2026 r. Przedsięwzięcie koordynuje operacyjnie ECOMOTIONAL (butik doradztwa strategicznego i kreator przedsięwzięć inwestycyjnych w modelu Venture Builder) przy udziale konsorcjantów będących partnerami merytorycznymi, wśród nich m.in.: Politechniki Krakowskiej, Wyższej Szkoły Biznesu National Louis University w Nowym Sączu, Stowarzyszenia Mobilne Miasto i Polskiego Związku Przemysłu Motoryzacyjnego.
Celem przedsięwzięcia jest m.in. połączenie w innowacyjny sposób biznesu z edukacją zawodową i zapewnienie trwałej współpracy pomiędzy branżami, szkołami zawodowymi i uczelniami. Kluczowym celem w tym zakresie jest m.in. poprawa dopasowania umiejętności i kwalifikacji do wymogów rynku pracy w związku z wdrażaniem nowych technologii w gospodarce oraz zieloną i cyfrową transformacją. Zagadnienia, które program edukacji w zakresie elektromobilności obejmie związane są m.in. z pojazdami elektrycznymi, systemami ładowania, jak również magazynowaniem energii.
Z Ecomotional Branżowego Centrum Umiejętności ds. elektromobilności będą mogli skorzystać m.in: elektrycy, mechanicy i inni pracownicy branży samochodowej, serwisów i warsztatów samochodowych, mechatronicy i fachowcy pokrewnych dziedzin, którzy będą chcieli rozwijać swoje umiejętności w kierunku specjalizacji: elektromobilność; absolwenci szkół zawodowych, techników i szkół wyższych, którzy będą chcieli pracować w przyszłości w nowych zawodach związanych z elektromobilności; osoby, które myślą o przebranżowieniu się i elektromobilność jest ich sposobem na nowe możliwości; nauczyciele przedmiotów zawodowych i wszyscy zainteresowani, dla których ciągły rozwój kompetencji przyszłości ma znaczenie. – Celem naszego Ecomotional BCU ds. elektromobilności jest wprowadzenie do szkolnictwa zawodowego perspektywy i praktyki zawodów przyszłości. Budując konsorcjum silnych merytorycznie partnerów, chcemy przyczynić się do rozwoju ciekawego przyszłościowego kształcenia zawodowego – nauka przez praktykę – mówi partner zarządzający Ecomotional Dawid A. Kmiecik.
Pierwsze branżowe centrum umiejętności ds. elektromobilności powstanie w Nowym Targu. Małopolska nie przez przypadek aspirowała do roli lidera dla projektu o ogólnopolskim charakterze. To silny region gospodarczy i naukowy, zawdzięczający swoją pozycję m.in. dzięki systemowi znakomitych szkół średnich i wyższych. Dlatego też projekt, bazując na doświadczeniu ECOMOTIONAL – lidera zaawansowanych przedsięwzięć z dziedziny CleanTech, wykorzystuje potencjał Małopolski, w której „Energię zrównoważoną” wskazano jako jedną z siedmiu inteligentnych specjalizacji, ujętych w Regionalnej Strategii Innowacji Województwa Małopolskiego 2030. Takie podejście daje silny potencjał wdrożeniowy i gwarancję sukcesu.
Koncepcja branżowych centrów umiejętności oparta jest na modelu współpracy między różnymi podmiotami, które będą odpowiedzialne za pozaszkolne kształcenie ustawiczne. Ecomotional Branżowe Centrum Umiejętności ds. elektromobilności będzie pełnił również rolę pośrednika pomiędzy absolwentami a pracodawcami. – Politechnika Krakowska wniesie ważny wkład we współpracę w ramach branżowych centrum umiejętności – podkreśla prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej. – Mamy w tym obszarze wybitnych naukowców i dydaktyków, od wielu lat prowadzimy badania na ten temat, także nasze programy studiów uwzględniają tę tematykę w kształceniu studentów. Powołaliśmy specjalność „elektromobilność” na I stopniu studiów na kierunku „Elektrotechnika i automatyka”. Jako członek konsorcjum projektowego będziemy troszczyć się też o to, aby uczniowie rozwijający swoje zainteresowania i kompetencje przyszłości w szkołach zawodowych, a potem technikach, planowali dalszą ścieżkę kształcenia na studiach na wydziałach Politechniki Krakowskiej. Zdobyte u nas wykształcenie da im znakomite perspektywy pracy i satysfakcjonującego rozwoju zawodowego – mówi rektor Andrzej Szarata. W wydarzeniu inaugurującym współpracę w ramach Emotional BCU Politechnikę Krakowską reprezentował także dr hab. inż. Maciej Sułowicz, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK.
Ecomotional BCU będzie prowadzić działalność w obszarach: edukacyjno-szkoleniowym, innowacyjno-rozwojowym, w zakresie integracji nauki i biznesu wokół elektromobilności oraz doradczo-promocyjnym. Więcej informacji o tym co oferuje na jego stronie Ecomotional-bcu.pl
Zdjęcia: Ecomotional
Od paru dni w mediach możemy śledzić doniesienia o górskich sukcesach Piotra Śliwińskiego oraz Jakuba Pateckiego. Piotr Śliwiński zdobył Newtontoppen – najwyższy szczyt wyspy Spitsbergen, natomiast Jakub Patecki wszedł na najwyższy szczyt świata – Mount Everest. Co łączy obu mężczyzn, poza pasją do wspinaczek? Obaj są absolwentami Politechniki Krakowskiej.
Piotr Śliwiński rozpoczął swoją samotną wyprawę przez Arktykę 1 maja br. Po osiemnastu dniach wędrówki w trudnych warunkach, dokładnie o godzinie 7.40 rano, osiągnął liczący 1713 m n.p.m. Newtontoppen. Zwany także Górą Newtona szczyt znajduje się na wyspie Spitsbergen, stanowiącej część norweskiego archipelagu Svalbard. O tej porze roku panują tam bardzo trudne warunki pogodowe i duży mróz. Zagrożenie dla wędrowców stanowią lawiny, szczeliny oraz niedźwiedzie polarne. Na szczęście, Piotr Śliwiński był dobrze przygotowany do wyprawy. Zabrał ze sobą do ochrony specjalne ostraszacze – urządzenia wywołujące hałas oraz rakietnice. W czasie wędrówki pokonał prawie 200 km, ciągnąc ze sobą sanie o wadze 120 kg. W dniu wejścia na szczyt było około -20˚C, silny wiatr oraz padał śnieg.
Piotr Śliwiński jest absolwentem budownictwa na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Zaraz po obronie dyplomu w 2006 roku wyruszył w swoją pierwszą podróż dookoła świata. Jest zdobywcą ośmiu szczytów korony ziemi. W czasie pandemii wybudował na terenie Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej jurtę mongolską, w której zamieszkał. Kontynuuje kształcenie na PK – obecnie jest studentem Szkoły Doktorskiej Politechniki Krakowskiej.
Piotr Śliwiński zdobył Mount Everest w 2018 roku, natomiast w ostatni wtorek, 21 maja br., na szczyt najwyższej góry świata wszedł Jakub „Patec” Patecki – absolwent informatyki na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej. Jakub jest znanym youtuberem – kiedyś był częścią Ekipy Karola „Friza” Wiśniewskiego, a obecnie prowadzi swój kanał o tematyce podróżniczej, który ma ponad 1,5 miliona subskrybentów. Najnowszemu projektowi „Pateca” towarzyszył piękny cel – wyprawa związana jest z akcją charytatywną „Mount Everest dla Dzieci walczących z rakiem!”. Na tę chwilę udało się zebrać już ponad 730 tys. zł na leki dla podopiecznych fundacji Cancer Fighters.
Do wyprawy na Mount Everest Jakub Patecki przygotowywał się już od dłuższego czasu – najpierw przeszedł przez obóz treningowy w Alpach. W Himalaje wyruszył kilka tygodni temu, a 21 maja koło godziny 2 w nocy zdobył szczyt. Koło 8 rano wraz z Szerpami szczęśliwie wrócił do czwartego obozu.
Mount Everest (8848,86 m n.p.m.) uznawany za najwyższą górę świata, położony jest w Himalajach Wysokich, na granicy Nepalu i Tybetu. Wyprawy na szczyt organizowane są wiosną i jesienią z uwagi na uwarunkowania pogodowe. Góra ma kształt piramidy, spod której spływają trzy lodowce. Wejście na szczyt jest bardzo trudne – wymaga świetnego przygotowania kondycyjnego, bowiem śmiałków, którzy chcą wejść na szczyt czeka zakładanie obozów i aklimatyzacja.
Zbiórka, którą postanowił wesprzeć nasz absolwent wciąż trwa. Jeśli chcą Państwo również pomóc podopiecznym fundacji Cancer Fighters, to zapraszamy do dokonywania wpłat na siepomaga.pl.
{fastsocialshare}
Baza laboratoryjna Politechniki Krakowskiej poszerzyła się o unikatową pracownię komputerową – laboratorium VR. Uroczyste otwarcie z udziałem władz Wydziału Inżynierii Lądowej, a także prezesa Zarządu patronującej sali sądeckiej firmy Erbet Sp. z o.o., Tomasza Ćwikowskiego i przedstawicieli przedsiębiorstwa, odbyło się 9 maja br. Wyposażenie znajdującego się w Galerii GIL (ul. Warszawska 24), a należącego do Wydziału Inżynierii Lądowej laboratorium, wprowadza na wyższy poziom możliwości dydaktyczne uczelni. Wszystko poprzez zastosowanie najnowszych technologii dotyczących modelowania informacji o budynku (BIM), przeglądów i rewizji projektów, koordynacji wielobranżowej, wyszukiwania błędów projektowych i ich rozwiązywania. – W laboratorium VR WIL chcemy wykorzystywać innowacyjne techniki immersyjnego, a więc pozwalającego wręcz na zanurzenie się w wirtualnej rzeczywistości nauczania w edukacji inżynierów budownictwa cyfrowego – mówi dr inż. Jacek Magiera z Katedry Technologii Informatycznych w Inżynierii na WIL. Możliwości nowej pracowni wykraczają jednak poza kierunek budownictwo i specjalność „Budowle – informacja i modelowanie (BIM)”. Laboratorium i zgromadzony w nim sprzęt wraz z oprogramowaniem pozwoli wesprzeć kształcenie na innych specjalnościach, np. z obszaru informatyki, grafiki komputerowej czy tych związanych z tworzeniem gier komputerowych.
– Modelowanie informacji o budynkach i wirtualna rzeczywistość nie powinny już być traktowane jako nowinki techniczne, ani też jako alternatywa nowoczesnych koncepcji projektowania inwestycji budowlanych. Tak naprawdę jest to jedyne rozwiązanie, które będzie obowiązywało do tego celu w bliskiej przyszłości. W związku z tym przed Wydziałem Inżynierii Lądowej stoi ogromne wyzwanie dotyczące m.in. przebudowania programów kształcenia tak, aby z technologii BIM zrobić fundament kształcenia. Nowe laboratorium VR jest pierwszym takim na Politechnice Krakowskiej. Mamy absolutną świadomość, że ta technologia zawita w niedługim czasie także do innych laboratoriów i to nie tylko pracowni na naszym wydziale, ale też w innych jednostkach PK. Deklarujemy pełną współpracę w wykorzystaniu potencjału laboratorium VR oraz potencjału zespołu z Katedry Technologii Informatycznych w Inżynierii, który powołał je do życia – powiedziała podczas otwarcia laboratorium dziekan WIL prof. Lucyna Domagała.
Sala zlokalizowana na I piętrze budynku GIL, została pomyślana jako zaplecze naukowo-dydaktyczne dla studentów, którzy kształcą się na działającej od blisko 10 lat specjalności związanej z BIM, oferowanej na kierunku budownictwo (II stopień). Na realizację przedsięwzięcia szacowanego na około 300 tys. zł, udało się pozyskać finansowanie (ok. 155 tys. zł) ze środków Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój w ramach projektu „REG – region uczący się”. Ambitne plany Politechniki wsparła też firma Erbet, działająca na polskim rynku od 1990 r. w charakterze generalnego wykonawcy inwestycji budowlanych. Współpraca PK i WIL z Erbetem trwa od 1998 r. Firma przeznaczyła na nowe laboratorium Politechniki nieco ponad 60 tys. zł, co pozwoliło wyposażyć salę w meble, nadać wnętrzu nowoczesny wygląd oraz sfinansować zakup sprzętu multimedialnego. Utworzenie pracowni wsparła również darowizną firma Omega Communication, partner firmy Autodesk Polska, dostarczającej WIL oprogramowanie inżynierskie, w tym najnowsze systemy chmurowe.
Wyposażenie dydaktyczne nowej sali laboratoryjnej VR WIL składa się z 13 stanowisk komputerowych VR (12 stacji studenckich i 1 stacji dla prowadzącego zajęcia). Każde stanowisko zawiera komputer z wydajnymi podzespołami, takimi jak szybka i zasobna pamięć RAM 32 GB z możliwością rozbudowy nawet do 128 GB RAM, czy ultraszybka i wydajna karta grafiki 3D, sprzętowo wspierającą technologię VR, a także dwa monitory 27″ o wysokiej rozdzielczości QuadHD, gogle VR META/Oculus QUEST 2 256 GB, mogące pracować w trybie autonomicznym (bez fizycznego łącza kablowego ze stacją roboczą). W pomieszczeniu zainstalowano także nowoczesny sprzęt prezentacyjny (projektor multimedialny, panel prezentacyjny 75″). Z kolei umeblowanie sali zostało tak zaaranżowane, by pozostawić dużą przestrzeń na środku, która pozwoli na swobodne poruszanie się w goglach VR, a tym samym zapewnieni ich użytkownikom najlepsze wrażenie przestrzeni. Przygotowanie odpowiedniego miejsca na „spacery” w goglach VR wymagało rekonfiguracji dwóch pomieszczeń i połączenia ich w jedną salę.
Jak tłumaczy dr inż. Jacek Magiera, w sali wirtualnej rzeczywistości – po instalacji odpowiedniego oprogramowania – realizowane będą różne scenariusze dydaktyczne dla specjalności BIM. – Planujemy wykorzystanie technologii VR np. do wizualizacji projektów w 3D, weryfikację założeń projektowych i sprawdzenie, jak projektowany obiekt będzie wyglądał oraz czy jest po prostu dobrze zaprojektowany. To jedno z prostszych zastosowań technologii VR w projektowaniu budowlanym. Pamiętajmy jednak, że uczymy młodych adeptów sztuki budowlanej i na tym etapie ich rozwoju zawodowego wyobrażenie sobie, czy np. projektowana konstrukcja stalowa lub żelbetowa jest nie tylko funkcjonalnie dobra, ale i estetyczna, dobrze i harmonijnie zaprojektowana, nie przesłania istotnych elementów obiektu architektonicznego lub współgra z otoczeniem, zdecydowanie do łatwych nie należy. Dzięki nowej sali znacznie ułatwiamy to zadanie – opowiada Jacek Magiera.
– Technologia VR w połączeniu z technologią BIM pozwala oczywiście na dużo bardziej zaawansowane zastosowania: w koordynacji branżowej, przeglądzie kolizji, komentowaniu i pracy zespołowej, w scalaniu wielu modeli branżowych w jeden model sfederowany, w symulacjach procesów realizacji (np. montaż, logistyka placu budowy, technologia wykonania), to także potężne narzędzie wizualizacji odniesień geoprzestrzennych, wizualizacji projektów w kontekście istniejącej infrastruktury dzięki zasobom systemów informacji geograficznej GIS i wiele innych – dodaje pracownik naukowy Wydziału Inżynierii Lądowej.
W laboratorium VR WIL wykorzystywane będą innowacyjne techniki immersyjnego nauczania VR w kształceniu inżynierów budownictwa cyfrowego. Kadra Wydziału Inżynierii Lądowej ma też nadzieję na użycie technologii VR jako platformy współpracy, uczenia przez (wirtualne) działanie, rozwoju kompetencji miękkich. – Naszym celem jest próba takiego przygotowania absolwentów specjalności BIM, aby byli gotowi do podjęcia wyzwań współczesnego rynku budownictwa cyfrowego, otwartych na innowacje i potrafiących stosować je w codziennej praktyce zawodowej, kompetentnych w używaniu najnowszych technologii informatycznych w realizowanych projektach – wspomina dr inż. Jacek Magiera.
Możliwości nowego laboratorium dydaktycznego wykraczają poza obszar modelowania informacji o budynku. Zainteresowanie aparaturą sali VR wyraziły już władze Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK. WIiT planuje wykorzystać potencjał sprzętowy m.in. do tworzenia przez studentów gier VR oraz aplikacji wirtualnej i rozszerzonej rzeczywistości. Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej także jest zainteresowany infrastrukturą nowego laboratorium. Co ważne, jego potencjał został zauważony przez inne instytucje nauki, co może skutkować kooperacją w przyszłości.
W uroczystym otwarciu laboratorium VR uczestniczyli przedstawiciele firmy Erbet, która patronuje sali: Tomasz Ćwikowski, prezes Zarządu Erbet Sp. z o.o., Marcin Ćwikowski, prokurent Erbet oraz Jacek Kucharski, dyrektor ds. marketingu. Wydarzenie było okazją do podpisania przez dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej PK dr hab. inż. Lucynę Domagałę, prof. PK i prezesa Tomasza Ćwikowskiego ramowego porozumienia o współpracy pomiędzy Politechniką Krakowską a Erbetem. Umowa precyzuje pola współdziałania dwóch podmiotów, m.in. w zakresie: organizowania praktyk i wizyt zawodowych studentów PK w jednostkach organizacyjnych Erbet, przygotowania i prowadzenia przez pracowników Erbet wykładów dla żaków z PK, przygotowania i prowadzenia przez pracowników uczelni kursów i studiów podyplomowych dla pracowników spółki, wspólne aplikowanie o projekty badawcze i ich realizację, możliwości podjęcia pracy przez absolwentów PK w jednostkach organizacyjnych Erbet czy prowadzenia badań, nadzór naukowy oraz opracowywanie opinii i ekspertyz przez pracowników naukowych uczelni na potrzeby firmy.
Zobacz galerię zdjęć z otwarcia pracowni VR
(bk)
Na zdjęciach, 1) od lewej: rektor PK prof. Andrzej Szarata, prezes Zarządu Erbet Sp. z o.o. Tomasz Ćwikowski, Marcin Ćwikowski, prokurent Erbet Sp. z o.o.; 2) od lewej: dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK i Tomasz Ćwikowski; 3) podpisanie umów pomiędzy Politechniką Krakowską a Erbet Sp. z o.o.; 4) prezes Tomasz Ćwikowski przemawia; pozostałe fotografie: pracownia VR na WIL / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Studentki z Politechniki Krakowskiej wspólnie z dr. inż. Tomaszem Makowskim opracowały książkę pt. „Modelowanie w Fusion 360. Praktyczne przykłady”. Licząca 175 stron publikacja została wydana przez Wydawnictwo Naukowe Helion. Poradnik wyjaśnia, jak zrozumieć modelowanie 3D przy użyciu nowoczesnego oprogramowania.
Autorkami książki „Modelowanie w Fusion 360. Praktyczne przykłady” są studentki Politechniki Krakowskiej – inż. Marcelina Jałowiec oraz Amelia Święcicka. Publikację opracowały wspólnie z dr. inż. Tomaszem Makowskim z Katedry Inżynierii Elektrycznej. Inż. Marcelina Jałowiec studiuje na Wydziale Mechanicznym, a Amelia Święcicka obecnie jest na trzecim roku elektrotechniki na Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej. Obie aktywnie działają w kołach naukowych – el-RAPPRO i SMiDUE oraz są zaangażowane w projekty finansowane z FutureLab.
Książka na praktycznych przykładach wyjaśnia zagadnienia z zakresu CAD i modelowania 3D, które są nieodzowne w projektowaniu inżynierskim. Autorzy dobrali je tak, aby w przystępny sposób wyjaśnić zarówno podstawy modelowania 3D, jak i najczęściej używane funkcje. Publikacja podzielona jest na kilka rozdziałów. Na wstępie czytelnik zostaje zapoznany z Autodesk Fusion 360, które stanowi kompleksowe oprogramowanie chmurowe łączące funkcje 3D CAD, CAM, CAE i PCB. Pozwala ono między innymi realizować zadania z zakresu wzornictwa przemysłowego, projektowania mechanicznego i symulacji obliczeniowych. W następnym rozdziale czytelnik dowiaduje się, jak tworzyć detale i z każdym kolejnym przykładem poznaje nowe funkcje. Druga część książki poświęcona jest zagadnieniom złożeń i wiązań. Tu również autorzy korzystają z praktycznych przykładów. Rozpoczynając od prostych konstrukcji, takich jak szafka z wysuwaną szufladą, czytelnik prowadzony jest przez coraz bardziej skomplikowane złożenia, kończąc na animacji ruchu wiązań. Autorzy każdy przykład przedstawili krok po kroku, zarówno graficznie, jak i opisowo. Ten zabieg sprawia, że nawet osoby nie posiadające doświadczenia z CAD czy modelowaniem 3D łatwiej mogą zrozumieć cały proces. Książka skupia się na przykładach realizowanych w programie Fusion 360, ale mogą je zastosować również osoby korzystające z innych środowisk (np. SolidWorks czy Siemens NX).
Fot. Archiwum WIEiK
{fastsocialshare}
Edukacja prozdrowotna młodzieży była tematem konferencji naukowej z cyklu „Mens sana in Corpore Sano”, zorganizowanej na Politechnice Krakowskiej przez Centrum Sportu i Rekreacji PK. Podczas kolejnej edycji wydarzenia podsumowano program indywidualnej aktywności fizycznej studentów PK. Autorski projekt zespołu nauczycieli akademickich CSiR pozwala studentom na indywidualną pracę nad kondycją fizyczną, jest unikatową na polskich uczelniach alternatywą dla klasycznego modelu prowadzenia zajęć wychowania fizycznego ze studentami.
Zindywidualizowany program aktywności studenckiej zaczyna się od diagnozy możliwości wydolnościowych studenta, a potem proponuje mu indywidualnie dopasowany plan aktywności ruchowej, tak by ćwiczył mądrze i bezpiecznie, w granicach swoich możliwości, wybierając takie zajęcia, które będzie lubił, chętnie i systematycznie podejmował. Program indywidualnych zajęć dla studentów, uzupełniony poradami dietetyków, opracowali specjaliści z Politechniki Krakowskiej. Koordynuje go dr Andrzej Bahr, znany w Polsce specjalista przygotowania fizycznego, współpracujący w przeszłości z ligowymi klubami piłkarskimi (m.in. Cracovią, Wisłą).
Program, prowadzony przez specjalistów Centrum Sportu i Rekreacji PK, rozpoczął się w 2016 r. Jest skierowany przede wszystkim do osób o niskim i średnim poziomie wydolności fizycznej, nie posiadających nawyków sportowych, ale chcących poprawić swoją kondycję. – Polega na prowadzeniu aktywności fizycznej na poziomie indywidualnym, dostosowanym do możliwości konkretnej osoby. Student rozpoczyna udział w nim od oszacowania, na podstawie testu Astranda-Ryhminga na cykloergometrze, maksymalnego poboru tlenu (VO2max). Wskaźnik ten bardzo wiarygodnie określa stan naszej wydolności. Następnie oceniana jest masa i skład ciała (masa tłuszczowa i beztłuszczowa). Do oceny możliwości fizycznych osoby wprowadziliśmy też analizę skoczności z wykorzystaniem Opto-jumpa, co daje nam szerszą możliwość oceny indywidualnych możliwości badanych. Na podstawie tych badań wyjściowych tworzone są indywidualne plany aktywności fizycznej. Obejmują one minimum 3 aktywności fizyczne w tygodniu (przez ok. 45 minut ) o różnej skali intensywności – wyjaśnia dr Andrzej Bahr. Do monitorowania aktywności studenci korzystają z udostępnionych im przez uczelnię urządzeń rejestrujących parametry pracy serca, podobnych do tych, z których korzystają sportowcy.
Od 2017 r. w programie wzięło udział blisko 700 studentów. – Mamy takich uczestników, którzy po ukończeniu studiów wciąż go kontynuują. W tym roku w programie bierze udział blisko 100 studentów – mówi dr Andrzej Bahr. – Efektem udziału w programie jest podniesienie wydolności fizycznej uczestnika, dokumentowane wynikami testu Astranda, ale też utrzymanie właściwego poziomu masy ciała i przede wsztystkim podniesienie świadomości zdrowotnej na całe życie.
Podczas konferencji „Mens sana in corpore Sano. Edukacja prozdrowotna młodzieży”, która w czwartek 16 maja 2024 r. odbyła się na PK, wyróżniono szczególnie zaangażowanych studentów, którzy wykazują się ponadobowiązkowymi aktywnościami. – Wykonują nawet 120 aktywności w semestrze, mają np. zaliczone ponad 600 km w formie biegu, marszu czy jazdy na rowerze. To bardzo ważna aktywność, bo badania potwierdzają, że nawet tak minimalny wysiłek jak trzy spacery tygodniowo mogą znacząco polepszyć kondycję studenta, zwłaszcza takiego, który w ogóle nie interesował się sportem – mówi dr Andrzej Bahr.
– Choć nie jesteśmy uczelnią sportową, do sportowej aktywności studentów przywiązujemy dużą wagę. Zależy nam na tym, aby podnosić świadomość prozdrowotną naszych wychowanków i aby wiedzę na ten temat wykorzystywali praktycznie, a dzięki temu żyli zdrowiej, lepiej i dłużej – podkreślał podczas otwarcia konferencji prorektor PK dr inż. Marek Bauer.
Podczas wydarzenia, z licznym udziałem studentów PK, prelekcje wygłosili specjaliści w dziedzinie edukacji prozdrowotnej. O nawadnianiu podczas wysiłku fizycznego mówił prof. dr hab. Marcin Maciejczyk z AWF Kraków. Suplementacji osób aktywnych fizycznie poświęcił swój referat dr hab. Łukasz Tota z AWF Kraków. Prof. dr hab. n. med. Lidia Tomkiewicz-Pająk z Collegium Medicum UJ rozprawiła się z hasłem „Lepiej zapobiegać niż leczyć w kontekście analizy czy to tylko reklamowy chwyt czy przejaw świadomego dbania o zdrowie”. Referat na temat „Wydolność fizyczna studentów PK” przedstawił twórca programu indywidualnej aktywności dr Andrzej Bahr z CSiR PK. Program wspólnie z nim koordynują obecnie nauczyciele akademiccy CSiR: Marta Tomczyk, Jarosław Dudek, Anna Masłyk, Anita Łagosz-Michalec oraz Arkadiusz Jodłowski. Nad całością aktywności centrum czuwa dyrektor CSiR Małgorzata Kardas.
(mas)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Doktorantka Politechniki Krakowskiej mgr Dagmara Słota znalazła się wśród trójki kandydatów nominowanych do tytułu „Młodego Promotora Polski” w kategorii „Działalność naukowa”. Laureat zostanie ogłoszony podczas uroczystej gali finałowej, która odbędzie się 27 maja w Pałacu Prezydenckim. Doktorantkę PK zgłosił do konkursu Urząd Patentowy RP.
Konkurs „Młody Promotor Polski”, pod Honorowym Patronatem Małżonki Prezydenta RP, skierowany jest do młodych Polaków, których działania przyczyniają się do popularyzowania wiedzy o Polsce oraz budowania jej pozytywnego wizerunku na świecie. Partnerem projektu jest Fundacja Polskiego Godła Promocyjnego.
Dagmara Słota jest absolwentką Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej. Studia inżynierskie i magisterskie ukończyła na kierunku biotechnologia, realizując częściowo II stopień na Technische Universität Hamburg w Niemczech. Obecnie kształci się w Szkole Doktorskiej PK w dyscyplinie inżynieria materiałowa w Katedrze Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK. Jej zainteresowania naukowe skupiają się na tematyce szeroko pojętych biomateriałów, ze szczególnym uwzględnieniem kompozytów przeznaczonych do regeneracji tkanki kostnej i chrzęstnej. Modyfikując otrzymane materiały, nadaje im charakter nośnika substancji aktywnych do terapii celowanej.
Opracowuje wielofunkcyjne materiały na implanty, które mogą być personalizowane do potrzeb danego pacjenta. W 2023 została laureatką nagrody głównej XIII Ogólnopolskiego Konkursu Student-Wynalazca.. Wyniki swoich badań zaprezentowała podczas ponad 30 konferencji naukowych o statusie zarówno ogólnopolskim jak i międzynarodowym, jest również autorką lub współautorką kilkunastu publikacji naukowych, opublikowanych w czasopismach z list ministerialnej JCR. Wyniki jej badań, prezentowane podczas konferencji, były kilkukrotnie wyróżnianie. Jej innowacyjne rozwiązania były doceniane również na forum międzynarodowym na targach i podczas wystaw wynalazków między innymi w Genewie, Zagrzebiu, Warszawie i Norymberdze (łącznie 14 medali i wyróżnień). Jest współtwórczynią 7 zgłoszeń patentowych. Ukończyła 6 staży naukowych ww Polsce jak i zagranicą (w Comenius University, Faculty of Pharmacy na Słowacji czy Lancaster University, Materials Science Institute w Aglii.). Jest opiekunem naukowym sekcji BioMat Koła Naukowego SMART-MAT, działającego na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK. Aktywnie uczestniczy w życiu i promocji uczelni, jest m.in. ambasadorką akcji „Dziewczyny na politechnik”i, zachęca maturzystki do wyboru technicznych i ścisłych kierunków studiów.
Nominację w kategorii działalność naukowa otrzymali także Piotr Falkowski, doktorant Politechniki Warszawskiej oraz Łukasiewicz – Przemysłowego Instytutu Automatyki i Pomiarów PIAP oraz Michał Lipiec, multimedalista międzynarodowych olimpiad z chemii , fizyki i matematyki, absolwent V LO w Krakowie. Młodzi Promotorzy Polski zostaną wyłonieni także w kategoriach: kulturalnej i sportowej.
(ds, m)
Na zdjęciu, Dagmara Słota / fot. Robert Baś
{fastsocialshare}
Duży sukces naukowców Politechniki Krakowskiej w konkursie Proof of Concept, organizowanym przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej ze środków unijnych! Cztery projekty z PK otrzymały duże finansowe wsparcie na weryfikację potencjału rynkowego niezwykle ważnych rozwiązań. Odkrycia badaczy Politechniki mogą m.in. pomóc w terapii chorych na raka jelita grubego czy leczeniu glejaka wielopostaciowego oraz lepszym szacowaniu ryzyka wpływu budynków na wywołanie niekorzystnych zjawisk atmosferycznych, w tym smogu.
Fundacja na rzecz Nauki Polskiej po raz pierwszy prowadziła nabór wniosków na działania w ramach konkursu „Proof of Concept” (PoC), finansowanego z programu Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki (FENG). Rozdzieliła środki w łącznej wysokości prawie 19 mln zł na 28 projektów, które będą realizowane w 20 jednostkach naukowych, najwięcej – aż 4 – na Politechnice Krakowskiej oraz w Instytucie Chemii Fizycznej PAN (3). To tym większy sukces badaczy krakowskiej politechniki, że do pierwszego naboru wniosków zgłoszono 236 projektów, a finansowanie przyznano tylko niespełna 12 proc. z nich. Działanie Proof of Concept umożliwia zdobycie dotacji na realizację prac B+R dla weryfikacji postawionej hipotezy badawczej i oceny potencjału wdrożeniowego wyników badań. Efektem projektów, sfinansowanych z programu PoC, powinien być postęp na ścieżce prowadzącej do komercjalizacji projektu.
Dr inż. Damian Kułaga (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej) na ocenę potencjału wdrożeniowego projektu pt. „Pierwsza first-in-class innowacyjna cząsteczka DK-AT390HCl typu 'small-molecule’ wykazująca działanie przeciwnowotworowe w modelu zwierzęcym raka jelita grubego” dostanie środki w wys. 591 752,91 zł. – Celem projektu jest dalsza ocena właściwości biologicznych odkrytego przez nas związku o potencjalne antynowotworowym, poznanie skuteczności jego działania w modelu zwierzęcym, zbadanie farmakokinetyki, toksyczności oraz potwierdzenie mechanizmu działania. Działania te stanowić będą solidną podstawę do opracowania skutecznego, celowanego leku przeciwnowotworowego z możliwością jego skomercjalizowania – mówi naukowiec PK.
Rak jelita grubego to jeden z najczęściej diagnozowanych typów nowotworów, najczęściej niestety w terminalnej fazie. Wiadomo, że cytostatyki używane w jego leczeniu podczas chemioterapii są związkami niszczącymi zarówno komórki nowotworowe, jak i zdrowe, powodując wiele skutków ubocznych.
Prace badawcze dr inż. Damiana Kułagi pozwoliły mu dojść do obiecującej hipotezy, którą chce zweryfikować właśnie w ramach programu Proof of Concept. Na czym polega? – Obecnie poszukuje się leków działających w sposób bezpieczniejszy, bardziej celowany (tzw. targeted-drugs). W kontekście leczenia nowotworu raka jelita grubego aktualnie opracowano kilka celowanych leków będących przeciwciałami monoklonalnymi, ale w przypadku cząsteczek typu small-molecules jedynie regorafenib znajduje zastosowanie. Testowano wiele strategii leczenia CRC w oparciu np. o EGFR, Akt, PI3K czy mTOR, jednak żadna z cząsteczek nie doszła do II/III fazy badań klinicznych. Obiecującym celem molekularnym wydaje się być pewien czynnik transkrypcyjny, którego nadekspresja związana jest z rozrostem guza, naciekaniem na struktury sąsiednie czy też przerzutowaniem lub lekoodpornością. Co ciekawe zwiększona ekspresja często wykrywana jest tylko w komórkach nowotworowych. Wyniki naszych badań podstawowych wskazały, że oryginalna cząsteczka K-AT390HCl cechuje się bardzo wysoką cytotoksycznością w stosunku do linii komórkowych raka jelita grubego SW480 oraz SW620. Pozostaje jednocześnie obojętna dla zdrowych komórek linii CCD841. Podobne wyniki uzyskaliśmy w teście tworzenia kolonii, z kolei w teście leczenia ran badany przez nas związek w znaczny sposób hamował migrację komórek nowotworowych. Wstępnie przyjęliśmy hipotezę, że możliwy mechanizm działania przeciwnowotworowego osiągnięty może być za pomocą blokowania wspomnianego czynnika transkrypcyjnego – wyjaśnia naukowiec. I ją właśnie będzie sprawdzał w projekcie.
Dr inż. Przemysław Zaręba (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej) na projekt pt. „Nowe ligandy receptora 5-HT6 jako innowacyjna terapia w leczeniu glejaków” otrzyma finansowanie w wys. 698 880 zł. – Celem projektu jest zwiększenie potencjału komercjalizacyjnego badań podstawowych, realizowanych na Politechnice Krakowskiej w grancie NCN Preludium „Nowe ligandy receptora 5-HT6 z grupy sulfonamidowych pochodnych cyklicznych aryloguanidyn w leczeniu glejaków wielopostaciowych” – mówi dr inż. Przemysław Zaręba. – W ramach działań objętych wsparciem z programu Proof of Concept mamy zaplanowaną szczegółową ocenę potencjału przeciwnowotworowego ligandów receptorów serotoninowych, na wybranych liniach glejaka in vitro. Głównym celem projektu ma być potwierdzenie antyneoplastycznej aktywności opracowanych związków, stosując między innymi model badawczy 3D, który zgodnie z literaturą przedmiotu uznawany jest za zbliżony do mikrośrodowiska komórek nowotworowych in vivo. Zaplanowaliśmy pozyskanie materiału badawczego od pacjentów ze zdiagnozowanym GB w ramach współpracy z Uniwersytetem Medycznym w Łodzi oraz wykonanie testów in vitro z wykorzystaniem pozyskanych linii – zapowiada badacz PK.
Dr inż. Maciej Pilch (Wydział Inżynierii Lądowej) otrzyma wsparcie w wysokości 688 128,00 zł na projekt „Nowe polimerowe systemy sensoryczne typu Pressure Sensitive Paints do testów aerodynamicznych na potrzeby dokładnego prognozowania wpływu konstrukcji budowlanych na ryzyko występowania niekorzystnych zjawisk atmosferycznych oraz komfort wiatrowy przechodniów na terenach zurbanizowanych”. Jego realizację planuje we współpracy Laboratorium Inżynierii Wiatrowej WIL i Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK.
– Celem projektu jest dalszy rozwój technologii znakowanych luminescencyjnie, żelowych systemów typu Solvent Quenched Pressure Sensitive Paints (SQ-PSP) oraz przygotowanie jej do wdrożenia w obszarze testów aerodynamicznych tzw. budynków wysokościowych, ze względu na znaczący wpływ takich konstrukcji na występowanie niekorzystnych zjawisk atmosferycznych oraz komfort wiatrowy przechodniów w centrach dużych miast – mówi dr inż. Maciej Pilch. – Zagadnienia te obejmują więc przede wszystkim wpływ dużego zagęszczenia tzw. budynków wysokościowych na występowanie takich zjawisk jak smog, wiry powietrzne oraz gwałtowne zjawiska pogodowe na terenach silnie zurbanizowanych i w ich bezpośrednim sąsiedztwie.
Prace przewidziane w ramach projektu można podzielić na prace badawcze oraz rozwojowe. Te pierwsze obejmują optymalizację formulacji kompozycji fotoutwardzalnych, stosowanych do przygotowania systemów SQ-PSP oraz badania spektroskopowe, a także kalibrację ciśnieniową i temperaturową tych systemów w warunkach aerodynamicznych. Prace rozwojowe obejmą natomiast testy aplikacyjne opracowanych systemów SQ-PSP w tunelach aerodynamicznych, zarówno w postaci prostych testów kalibracyjnych, jak również zaawansowanych badań modelowego otoczenia aerodynamicznego konstrukcji budowlanych w dużych centrach miejskich. W celu ujednolicenia metodyki pomiarowej dla tuneli aerodynamicznych stosowanych na całym świecie testy aplikacyjne technologii SQ-PSP będą prowadzone w tunelach znajdujących się w różnych ośrodkach badawczych nm.in. w tunelu Laboratorium Inżynierii Wiatrowej Politechniki Krakowskiej oraz tunelu Katedry Inżynierii Lądowej, Chemicznej i Środowiska Uniwersytetu Genueńskiego (DICCA – University of Genoa Wind Tunnel). – W ramach prac rozwojowych zaplanowano również przygotowanie fotoutwardzalnych kompozycji SQ-PSP wraz z odpowiednim oprzyrządowaniem w formie realnego produktu, który można w łatwy sposób poddać komercjalizacji, co stanowić będzie preludium do wprowadzenia tej technologii na rynek – zapowiada naukowiec PK.
Mgr inż. Filip Petko (Szkoła Doktorska PK, Ortyl Photo Lab na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej) na projekt „Innowacyjne inicjatory jodoniowe do utwardzania materiałów kompozytowych typu prepreg na drodze fotoindukowanej polimeryzacji frontalnej” dostał finansowanie w wys. 690 681,60 zł.
– Fotopolimeryzacja frontalna to proces samoistnego utwardzania się żywicy po punktowym dostarczeniu energii w formie wiązki światła. Po zainicjowaniu reakcji materiał zaczyna utwardzać się na drodze samonapędzającej się reakcji termicznej, akcelerowanej przez ciepło zachodzącej reakcji – wyjaśnia doktorant PK, pracujący pod opieką naukową prof. Joanny Ortyl w zespole Ortyl Phtoto Lab. – Proces ten charakteryzuje się wysoką energooszczędnością oraz niewielką pracochłonnością, a jego zastosowanie pozwoli nie tylko skrócić czas samego utwardzania materiałów z kilku godzin do zaledwie mniej niż 10 min, ale również zredukuje zapotrzebowanie energetyczne przynajmniej 20- krotnie. Opracowane wyniki zostaną wykorzystane do uzyskania rzeczywistego produktu w postaci epoksydowego kompozytu utwardzonego na drodze fotoinicjowanej polimeryzacji frontalnej do wykorzystania w różnych gałęziach przemysł.
Po pierwszym, właśnie rozstrzygniętym naborze, będą kolejne konkursy Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w ramach programu Proof of Concept. Do 2029 rok na wsparcie naukowców w komercjalizacji ich odkryć przewidziano z niego ponad 102 mln zł. Naukowcy Politechniki w przygotowaniu wniosków grantowych mogą skorzystać z pomocy uczelnianych wyspecjalizowanych jednostek – Centrum Wsparcia Projektów oraz Centrum Transferu Technologii PK. Specjaliści z nich wsparli przygotowanie wniosków w pierwszym rozdaniu programu FNP.
(mas)
Na zdjęciach: dr inż. Damia Kułaga / fot. archiwm własne; dr inż. Przemysław Zaręba / fot. Anna Drabczyk, mgr inż. Filip Petko/ fot. archiwum własne, dr inż. Maciej Pilch/ fot. Agnieszka Mudyna
{fastsocialshare}
Podczas inauguracyjnego zebrania czwartej kadencji Komitetu Inżynierii Produkcji Polskiej Akademii Nauk zostały wręczone nominacje nowo wybranym członkom. Głównym punktem zebrania były także wybory prezydium KIP PAN. Przewodniczącym został prof. dr hab. inż. Sebastian Skoczypiec z Politechniki Krakowskiej.
Prof. dr hab. inż. Sebastian Skoczypiec jest kierownikiem Katedry Inżynierii i Automatyzacji Produkcji Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej. Jego działalność naukowo-badawcza oraz publikacyjna skoncentrowana jest wokół niekonwencjonalnych metod wytwarzania części maszyn i narzędzi, a więc obróbki elektrochemicznej, elektroerozyjnej i laserowej. Zajmuje się m.in. problematyką adaptacji wspomnianych procesów w obszarze mikrowytwarzania oraz podstawami teoretycznymi i technologicznymi ich integracji w ramach technologii sekwencyjnych i hybrydowych. Autor ponad 130 publikacji naukowych. Prof. Sebastian Skoczypiec uczestniczył w wielu projektach badawczych, w tym międzynarodowych. Jest członkiem m.in. Akademii Inżynierskiej w Polsce oraz European Scientific Association for Material Forming (ESAFORM).
Funkcję przewodniczącego Komitetu Inżynierii Produkcji Polskiej Akademii Nauk prof. dr hab. inż. Sebastian Skoczypiec będzie sprawował w kadencji 2024-2027. Zakres działania KIP PAN koncentruje się m.in. na: badaniach i studiach dotyczących projektowania, racjonalizacji (usprawniania) i zarządzania systemami i procesami produkcyjnymi, opracowaniu standardów i opiniowaniu programów nauczania na kierunkach związanych z inżynierią produkcji, a także opracowywaniu ekspertyz i opinii naukowych, doradztwie w zakresie jakości, bezpieczeństwa pracy, logistyki, innowacyjności, produktywności oraz prowadzeniu działalności upowszechniającej wiedzę o szeroko rozumianej problematyce współczesnej inżynierii produkcji.
Fot. Piotr Gibas
{fastsocialshare}
Komitet Architektury i Urbanistyki PAN ma nową przewodniczącą na kadencję 2024-2027. Funkcję tę sprawować będzie prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk, prodziekan ds. nauki na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej.
W Polskiej Akademii Nauk działa kilkadziesiąt komitetów zrzeszających specjalistki i specjalistów z różnych obszarów nauki. Pełnią one funkcje ciał doradczych i opiniodawczych. Jednym z nich jest komitet Architektury i Urbanistyki PAN, który został powołany w 1952 r. Tematyka prac KAiU dotyczy podstawowych zagadnień w dziedzinie architektury i urbanistyki definiowanej jako sztuka tworzenia ładu w otoczeniu dla lepszego dostosowania go do potrzeb ludzi. Podstawowe cele działań Komitetu dotyczą badań nad tworzeniem i zachowaniem ładu przestrzennego w zakresie architektury, a zwłaszcza środowiska mieszkaniowego, urbanistyki, w tym szczególnie humanizacja środowiska miejskiego oraz dziedzictwa kulturowego w skali architektonicznej i urbanistycznej, włącznie z krajobrazem naturalnym i zbudowanym. To właśnie tego komitetu przewodniczącą będzie prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk, która – pełniąc tę rolę – może czerpać z bogatego doświadczenia związanego z dyscypliną architektura i urbanistyka.
Prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk kieruje Katedrą Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Od 1 stycznia 2021 r. pełni funkcję prodziekan Wydziału Architektury. Na co dzień zajmuje się m.in. zagadnieniami związanymi z opracowaniem interdyscyplinarnych metod badawczych dotyczących oceny jakości środowiska zamieszkania, w tym uwarunkowań środowiskowych i klimatycznych. Efektem działalności badawczej prof. Kobylarczyk jest autorstwo i współautorstwo ponad 100 prac opublikowanych w recenzowanych periodykach naukowych, a także monografie oraz książki naukowe. Prof. Justyna Kobylarczyk jest autorką m.in. takich monografii jak: „Ocena jakości środowiska zamieszkania w wybranych miastach województwa podkarpackiego po okresie transformacji, w pierwszej dekadzie XXI wieku”, „Uwarunkowania środowiskowe w projektowaniu obszarów mieszkaniowych”. Autorka i współautorka książek naukowych, w tym wieloautorskiej pracy pt. „Diagnoza funkcjonalno-przestrzenna dwóch krakowskich osiedli: Olsza II i Ugorek”. Opracowanie to było wynikiem projektu naukowo-badawczego, którego była kierowniczką, zrealizowanego na zlecenie Urzędu Miasta Krakowa we współpracy m.in. z naukowcami z Uniwersytetu Jagiellońskiego (Instytut Socjologii).
Prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk intensywnie współpracuje z naukowcami z takich krajów jak: Chiny, Niemcy, Rumunia, Turcja, Ukraina, Uzbekistan, Włochy. Jest członkinią Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN, a obecnie jego przewodniczącą. Należy również do Stowarzyszenia Architektów Polskich, Towarzystwa Urbanistów Polskich, Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków oraz Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia.
(jg, bk)
Fot. archiwum prywatne
{fastsocialshare}
Już po raz 51. Krakowski Oddział Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej zorganizował konkurs na najlepsze prace dyplomowe w dziedzinie transportu dla absolwentów studiów I i II stopnia. Wyniki zostały ogłoszone 20 maja br. w Sali Senackiej Politechniki Krakowskiej.
Do tegorocznej edycji konkursu zgłoszonych zostało 36 prac inżynierskich i magisterskich, w tym aż 24 prace z Politechniki Krakowskiej. Ich oceny dokonali specjaliści z różnych dziedzin zgodnie z kryteriami zawartymi w regulaminie konkursu – każda praca oceniana była przez dwóch niezależnych członków Kapituły.
Laureaci 51. edycji konkursu na najlepsze prace dyplomowe I i II stopnia w dziedzinie transportu obronione na PK:
Prace inżynierskie
Kategoria: infrastruktura transportu
I miejsce – praca prowadzona przez dr. inż. Łukasza Ścisło pt.: „Niskokosztowy system do monitorowania i geolokalizacji transportów wrażliwych oparty o czujniki telefonu komórkowego, aplikacje MATLAB I MATLAB MOBILE”, autor: Mateusz Kulesza
II miejsce – praca prowadzona przez dr. inż. Jana Gertza, prof. PK pt.: „Systemy monitoringu wizyjnego stosowane na obiektach obsługi pasażerskiej w PKP PKL SA”, autorka: Patrycja Giza
Kategoria: procesy transportowe
I miejsce – praca prowadzona przez dr. inż. Krystiana Baneta pt.: „Koncepcja zmian obsługi transportowej obszaru Prądnik Czerwony Wschód w Krakowie”, autorka: Edyta Sendrowicz
II miejsce – praca prowadzona przez dr. inż. Jana Gertza, prof. PK pt.: „Prowadzenie ruchu pociągów na szlakach granicznych”, autor: Kamil Drąg
Dwa równorzędne III miejsca – praca prowadzona przez dr inż. Zofię Bryniarską pt.: „Analiza poziomu informacji pasażerskiej w pojazdach Krakowskiej Komunikacji Miejskiej”, autor: Antoni Krawiec oraz praca prowadzona przez dr. hab. Piotra Kozioła, prof. PK pt.: „Funkcjonowanie terminalu intermodalnego w Brzesku”, autor: Dawid Adamus
Dwa równorzędne wyróżnienia – praca prowadzona przez dr inż. Aleksandrę Ciastoń-Ciulkin pt.: „Analiza i ocena systemu transportu pasażerskiego w aglomeracji krośnieńskiej”, autorka: Maria Magdalena Materniak oraz praca prowadzona przez dr. inż. Krystiana Baneta pt.: „Koncepcja zmian w zagospodarowaniu przestrzennym i obsłudze transportowej obszaru Salomea – Okęcie Zachód w Warszawie”, autorka: Gabriela Magdalena Ptak
Prace magisterskie
Kategoria: infrastruktura transportu
II miejsce – praca prowadzona przez dr inż. Aleksandrę Faron pt.: „Koncepcja przekształceń obszaru w Centrum Miasta w oparciu o wytyczne URBAN VEHICLE ACCESS REGULATIONS jako element polityki mobilności na przykładzie rejonu Zabłocia w Krakowie”, autorka: Marcelina Kowalczyk
III miejsce – praca prowadzona przez dr inż. Aleksandrę Faron pt.: „Koncepcja przekształceń funkcjonalnych na przykładzie fragmentu ul. Kalwaryjskiej w Krakowie, uwzględniająca ideę zrównoważonej mobilności w miastach”, autorka: Anna Małek
Kategoria: procesy transportowe
II miejsce – praca prowadzona przez dr inż. Aleksandrę Ciastoń-Ciulkin pt.: „Możliwości wykorzystania kolei w obsłudze podróży wewnątrzmiejskich na przykładzie Aglomeracji Łódzkiej”, autor: Filip Bejmert
II miejsce – praca prowadzona przez dr. inż. Mariusza Dudka pt.: „Obsługa transportowa obszarów wiejskich na przykładzie powiatu żywieckiego”, autorka: Katarzyna Mieszczak
III miejsce – praca prowadzona przez dr inż. Aleksandrę Ciastoń-Ciulkin pt.: „Wpływ konfliktów światowych na globalne łańcuchy dostaw”, autor: Karol Smul
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska uruchamia studia na kierunku energetyka jądrowa. Będą prowadzone od nowego roku akademickiego – 2024/2025 – na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki we współpracy z Instytutem Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Porozumienie w sprawie współdziałania na rzecz rozwoju w Polsce kadr inżynierskich i naukowych w obszarze energetyki jądrowej oraz wspólnego prowadzenia badań podpisali w czwartek 23 maja 2024 r. prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej oraz prof. Tadeusz Lesiak, dyrektor Instytutu Fizyki Jądrowej PAN. W wydarzeniu uczestniczył także Grzegorz Cyborowski, Koordynator Projektu Rozwojowego (energetyka jądrowa) Mostostalu Kraków. Krakowska firma z grupy Budimex została wybrana przez amerykański Westinghouse Electric Company do wsparcia budowy pierwszej polskiej elektrowni jądrowej (jako jedno z 7 polskich przedsiębiorstw).
Umowę o współpracy podpisali prof. Tadeusz Lesiak, dyrektor IFJ PAN i prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki / Fot. Jan Zych
– Łączymy siły w ważnym momencie. W Polsce trwają przygotowania do budowy pierwszej elektrowni jądrowej. Jej technologię pozyskamy od zagranicznych partnerów, ale nasze firmy i środowiska eksperckie – naukowe i akademickie – będą włączone w wielki projekt rozwoju sektora energetyki jądrowej. Od atomu nie ma odwrotu, na jednej elektrowni nie możemy poprzestać. Do realizacji takiego zadania jak zapewnienie Polsce bezpieczeństwa i niezależności energetycznej – zwłaszcza przy niestabilnej sytuacji geopolitycznej i wyzwaniach klimatycznych – będziemy potrzebowali zdywersyfikowanych, stabilnych źródeł energii. Kluczowe więc będzie zbudowanie miksu energetycznego z różnych źródeł m.in. z rozbudowanego sektora energetyki jądrowej. Politechnika Krakowska chce w tym procesie uczestniczyć – mówi rektor PK prof. Andrzej Szarata. Jako główne zadania dla uczelni wymienia: wykształcenie kadr dla branży energetyki jądrowej w Polsce, edukację społeczeństwa na ten temat oraz udzielenie specjalistycznego wsparcia dla realizacji inwestycji jądrowych w Polsce: – Mamy na Politechnice Krakowskiej światowej klasy ekspertów różnych branż, którzy swoją wiedzą, doświadczeniem i kompetencjami mogą wspierać różne etapy procesów inwestycyjnych w sektorze energetyki – od fazy projektowania, przez budowę do końcowych odbiorów i późniejszego monitorowania użytkowania. Jak zaznacza rektor Politechniki, chodzi zarówno o ekspertów z obszaru energetyki, jak i specjalistów w zakresie konstrukcji stalowych, budownictwa, wentylacji, klimatyzacji, automatyzacji, systemów bezpieczeństwa i chłodzenia, inżynierii materiałowej, spawalnictwa, ochrony środowiska itd. – Łącząc potencjał specjalistów Politechniki z wiedzą, doświadczeniem i osiągnięciami naszych partnerów z Instytutu Fizyki Jądrowej PAN tworzymy wspólnie unikatową płaszczyznę współpracy, zarówno w obszarze dydaktyki, jak projektów badawczo-rozwojowych dla energetyki jądrowej – podkreśla prof. Andrzej Szarata.
Na połączeniu sił skorzystają w pierwszym rzędzie studenci nowego kierunku na PK – energetyki jądrowej oraz doktoranci i młodzi badacze, zainteresowani rozwojem naukowym w tym obszarze. Studia II stopnia (magisterskie) pojawią się na Politechnice w drugim semestrze nowego roku akademickiego (nabór zimą). To kolejny krok w rozwoju oferty edukacyjnej PK w tym obszarze. W tym roku uczelnia miała już w ofercie specjalność „energetyka jądrowa” na kierunku energetyka, która cieszyła się bardzo dużym zainteresowaniem kandydatów.
– Wykształcenie kadr dla branży energetyki jądrowej w Polsce to zadanie dla polskich uczelni, instytucji naukowych oraz innych podmiotów, wspierających edukację wysokiej klasy specjalistów. Jakość kształcenia przyszłych inżynierów, inspektorów ochrony radiologicznej czy kadry menedżerskiej branży jądrowej zadecyduje o sukcesie zapewnienia ciągłości dostaw czystej bezemisyjnej energii elektrycznej oraz bezpieczeństwa jej pozyskiwania – mówi prof. Tadeusz Lesiak, dyrektor Instytutu Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie. W ramach kształcenia na kierunku energetyka jądrowa fizycy z IFJ będą prowadzić zajęcia wykładowe i laboratoryjne m.in. w zakresie fizyki reaktorów, promieniotwórczości, pomiarów stosowanych w ochronie przed promieniowaniem, dozymetrii. Dzięki nawiązanej właśnie współpracy z IFJ PAN studenci PK będą mieli dostęp do światowej klasy specjalistycznych laboratoriów i sprzętu pomiarowego Instytutu Fizyki Jądrowej PAN.
W programie kształcenia na nowym kierunku znajdą się też takie zagadnienia jak: nowe bloki jądrowe, systemy bezpieczeństwa jądrowego, technologie chłodzenia, właściwości materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych stosowanych w budowie maszyn, energetyce cieplnej i jądrowej, technologie materiałów i ich trwałości, technologie wspomagające instalacje jądrowe, kwestie cyklu paliwowego, techniki modelowania procesów wymiany ciepła, zjawisk przepływowo-cieplnych, przepływów wielofazowych oraz układów elektroenergetycznych, zagadnienia z zakresu automatyki i sterowania w złożonych systemach oraz instalacjach energetycznych, techniki monitorowania systemów i elementów energetycznych znajdujących się w elektrowniach jądrowych, zagadnienia wpływu pracy elektrowni jądrowych na środowisko, uwarunkowania środowiskowe, ekonomiczne i prawne procesu inwestycyjnego, zasady budowy, modelowania, eksploatacji, projektowania i regulacji parametrów pracy instalacji energetycznych, energoelektrycznych i grzewczych. Przewidziano także laboratoria wyjazdowe i studyjne do obiektów przemysłowych i badawczych energetyki jądrowej.
Ze strony PK w prowadzenie kształcenia zaangażowani są eksperci Katedry Energetyki Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki, współpracujący z uczelnią praktycy z przemysłu i zagranicznych instytutów badawczych. – Kierunek „energetyka jądrowa” wykształci specjalistów gotowych do pracy w całym sektorze energetyki, także konwencjonalnej, na krajowym i zagranicznych rynkach. Pamiętajmy, że Polska jest otoczona elektrowniami jądrowymi w krajach naszych sąsiadów, mocno rozwinięte pod tym względem są też Stany Zjednoczone, Francja czy Korea Południowa. Specjaliści tej branży będą coraz bardziej potrzebni na całym świecie – zaznacza dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki.
Potrzeby branży potwierdza Grzegorz Cyborowski, Koordynator Projektu Rozwojowego (energetyka jądrowa) Mostostalu Kraków. Krakowska firma jako jedno z siedmiu polskich przedsiębiorstw została wybrana przez Westinghouse (planowanego dostawcę technologii dla pierwszej elektrowni jądrowej w Polsce) do wsparcia projektowania i budowy polskiej elektrowni jądrowej. – Tak wielki projekt generuje ogromne zapotrzebowanie na wyspecjalizowane kadry, jak i na wsparcie techniczne i laboratoryjne. Dlatego nasza firma bardzo liczy na bliską współpracę z Politechniką Krakowską i innymi jednostkami naukowymi. Projekt pierwszej elektrowni jądrowej ma się opierać w 40 procentach na lokalnym wkładzie, więc bardzo wiele polskich firm w Polsce, w różnych wymiarach, będzie w niego zaangażowanych – począwszy od strony konstrukcyjnej, budowalnej, po szczegółowe kwestie z zakresu automatyki, elektryki i inne. Budowa jednej elektrowni nie wyczerpie polskich potrzeb, zapewne będą budowane następne, a równolegle w całej Europie będą powstawały kolejne nowe obiekty atomowe. Zapotrzebowanie na pracowników branży będzie więc na pewno rosło – podkreśla Grzegorz Cyborowski.
Obie strony zawartego właśnie porozumienia jako ważną misję do wspólnej realizacji traktują także inicjatywy edukacyjne, związane z podnoszeniem społecznej świadomości na temat szans i wyzwań związanych z rozwojem energetyki jądrowej: – Obecnie w Polsce społeczne poparcie dla programu energetyki jądrowej jest wysokie, ale to nie jest stan dany raz na zawsze. Musimy stale edukować i przekonywać społeczeństwo, że nasze – ekspertów i naukowców – umiejętności, wiedza, możliwości monitorowania bezpieczeństwa elektrowni jądrowych i ochrony radiologicznej są na najwyższym poziomie. W dobie wojny informacyjnej, łatwości w celowym szerzeniu mitów i dezinformacji na ten temat, to dla nas – specjalistów branży – równie ważny cel jak same badania i kształcenie, które będziemy wspólnie z Politechniką prowadzić – podkreśla prof. Paweł Olko, koordynator współpracy z Politechniką ze strony Instytutu Fizyki Jądrowej PAN.
Energetyka jądrowa na studiach II stopnia będzie jedną z kilku nowości w ofercie Politechniki w nadchodzącym roku akademickim. Na I stopniu studiów PK zaproponuje także takie nowe kierunki jak: ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju, biotechnologia przemysłowa oraz informatyka materiałowa.
(mas)
Zdjęcia Jan Zych
{fastsocialshare}
Dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej została członkiem zarządu prestiżowego Klubu Stypendystów Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. Wybory odbyły się w Krakowie, podczas zjazdu Klubu, który gościla Politechnika. Gościem wydarzenia był rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata.
Zjazd Klubu Stypendystów Fundacji na rzecz Nauki Polskiej odbywał się (od 17 do 19 maja 2024 r.) na PK w gronie 60 wybitnych osobowości polskiej nauki i przy udziale przedstawicieli Narodowego Centrum Nauki oraz Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Politechnikę Krakowską w Klubie Stypendystów FNP reprezentowała dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK, prodziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej ds. ewaluacji i współpracy z zagranicą. Dotąd pracowała w Komisji Rewizyjnej Klubu, podczas krakowskiego zjazdu została wybrana do Zarządu organizacji. Znaleźli się w nim także: dr hab. inż. Paulina Kasperkiewicz-Wasilewska, prof. PWr (Politechnika Wrocławska), dr hab. inż. Marcin Słoma, prof. PW (Politechnika Warszawska), prof. dr hab. inż. Grzegorz Litwinienko (Uniwersytet Warszawski).
Główną misją Klubu Stypendystów FNP jest interdyscyplinarna i międzypokoleniowa integracja stypendystów prestiżowych programów Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, wspieranie rozwoju polskiej nauki, propagowanie etosu naukowca oraz nauczyciela, krzewienie dobrych praktyk naukowych i podnoszenie kwalifikacji naukowców oraz działania na rzecz międzypokoleniowej i interdyscyplinarnej integracji polskiego środowiska naukowego. Członkowie Klubu organizują co roku spotkania, w których, poza stypendystami i przedstawicielami FNP, biorą udział zaproszeni goście specjalni i naukowcy uznawani za autorytety w swojej dziedzinie. Spotkania te są okazją do wzajemnego zaprezentowania swoich zainteresowań badawczych, dyskusji, nawiązywania przyjaźni.
W trakcie zjazdu, który w tym roku obradował na Politechnice Krakowskiej, odbyły się m.in. prezentacje stypendystów programu „Start” Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, panele dyskusyjne na temat mentoringu oraz przyszłości polskiej nauki (z udziałem dr Marty Łazarowicz-Kowalik z FNP, dr Anny Czarneckej z NCBiR, prof. Krzysztofa Jóźwiaka, dyrektora NCN) . – Ten drugi poświęcony był m.in. problemom finansowania nauki, recenzowania projektów w tych trzech instytucjach, sposobom tworzenia bazy recenzentów, ich weryfikacji, porównaniu systemów recenzenckich w Polsce i zagranicą. W drugiej połowie panelu rozmawialiśmy o współpracy miedzy instytucjami finansującymi badania, o projektach dla młodych badaczy, humanistów i o kobietach w nauce – mówi Katarzyna Matras-Postołek.
W Krakowie odbyła się także gala finałowa XVIII edycji Nagrody im. Artura Rojszczaka, przyznawanej przez Klub Stypendystów FNP. Laureatem nagrody został dr Piotr Guzik z Obserwatorium Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika na Uniwersytecie Jagiellońskim.
(m)
Na zdjęciach:
1. Goście zjazdu Klubu Stypendystów Fundacji na rzecz Nauki Polskiej / Fot. Jan Zych
2. Prof. Grzegorz Litwinienko, dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK i rektor PK prof. Andrzej Szarata podczas obrad Klubu Stypendystów FNP / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
W ramach obchodów 63-go „Tygodnia Hydrotechnika i Melioranta” odbyła się konferencja naukowo-techniczna, podczas której krakowski oddział Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych (SITWM) wręczył dyplom uznania im. prof. Włodzimierza Roniewicza. Został nim uhonorowany mgr inż. Łukasz Bryniarski, absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
Przelewy klawiszowe są w Polsce rozwiązaniem stosunkowo nowym i mało znanym. Na ten temat ciężko znaleźć informacje w Internecie czy nawet w bazach artykułów naukowych. Można wręcz uznać, że praca magisterska absolwenta PK stanowi jeden z pierwszych tekstów naukowych w języku polskim na temat przelewów klawiszowych. – Mam nadzieję, że moja praca magisterska jest małym krokiem w kierunku popularyzacji tego typu rozwiązań wśród polskich hydrotechników – mówi mgr inż. Łukasz Bryniarski, absolwent kierunku budownictwo na Wydziale Inżynierii Lądowej PK. Promotorem naukowym pracy był dr inż. Michał Grodecki, konsultantem mgr inż. Janusz Filipczyk, a recenzentem dr hab. inż. Filip Pachla.
Autor wyróżnionej przez SITWM pracy magisterskiej podjął temat „Analiza wydatku przelewu klawiszowego na przykładzie zbiornika wodnego na rzece Jasiołce”. Powstała ona na podstawie projektu opracowanego przez PBW Inżynieria. W swojej pracy mgr inż. Łukasz Bryniarski skupił się na porównaniu wydatku przelewu typu klawiszowego weryfikując wzory empiryczne z modelowaniem CFD w programie FLOW-3D. – Tytuł pracy wskazuje tylko na jedno spośród dwóch najważniejszych zagadnień jakie zostały w niej poruszone tj. przelew klawiszowy. Natomiast praca skupia się równie mocno na tematyce CFD, czyli narzędzi numerycznych niezbędnych do obliczania przepływu przez urządzenia upustowe o tak skomplikowanych kształtach. Tematykę wydatku jazów zaliczam do jednego z najciekawszych zagadnień inżynierskich poruszonych w trakcie studiów, a z problematyką przelewów o nieregularnym kształcie zmierzyłem się wcześniej w pracy inżynierskiej. Postanowiłem rozszerzyć swoje studia w tym zakresie wieńcząc je pracą magisterską – mówi mgr inż. Łukasz Bryniarski.
Mgr inż. Łukasz Bryniarski porównał działanie przelewu klawiszowego z innymi bardziej znanymi i powszechnie stosowanymi przelewami. Autor dążył do tego, by praca nie stanowiła jedynie rozważań teoretycznych. W tym celu zaprojektował przelew wybierając konkretną lokalizację – rzekę Jasiołkę, a następnie przeanalizował jego działanie zgodnie z wymogami określonymi w odpowiednim rozporządzeniu. – Przelew klawiszowy (ang. Piano Key Weir) jest rodzajem przelewu krzywoliniowego, który w rzucie poziomym składa się z odcinków prostokątnych, rzadziej trapezowych. Ponadto posiada pochylone podstawy sięgające od podstawy przelewu do krawędzi „klawiszów”. Pochylone podstawy działają jako rodzaj rampy, która odprowadza przepływająca wodę poza krawędź przelewu tym samym zwiększając wydatek przy danym napełnieniu. W związku z tym przelewy klawiszowe uważane są za efektywne rozwiązanie dla jazów i zapór wymagających wysoką wydajność wydatków lub niski poziom zwierciadła wody w zbiorniku. Nazwa „przelew klawiszowy” nawiązuje do klawiatury pianina, którą wizualnie przypomina ten typ przelewu – wyjaśnia mgr inż. Łukasz Bryniarski.
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych jest organizacją naukowo-techniczną i zawodową, która zrzesza inżynierów i techników zainteresowanych gospodarowaniem wodą, problematyką budownictwa wodnego i inżynierii morskiej, melioracji, łąkarstwa, inżynierii sanitarnej wsi, ochrony środowiska oraz specjalistów innych dziedzin związanych z gospodarką wodną i kształtowaniem środowiska.
Fot. materiały prywatne mgr. inż. Łukasza Bryniarskiego
{fastsocialshare}
Laboratorium Technologii Paliw Alternatywnych Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej przeszło w ostatnim czasie gruntowny remont, a także modernizację aparatury badawczej. Wszystko po to, by jeszcze lepiej służyć studentom Politechniki Krakowskiej, którzy kształcą się w dziedzinach biorafinerii, biopaliw oraz innych technologii pozyskiwania paliw alternatywnych, a także stanowić skuteczne wsparcie dla przemysłu. Odnowionej sali o numerze 640, znajdującej się w gmachu WIiTCh na kampusie przy ul. Warszawskiej 24, nadano imię prof. Elżbiety Skrzyńskiej-Ćwiąkalskiej, zmarłej w 2020 r. naukowczyni PK, inicjatorce uruchomienia w Laboratorium Technologii Paliw Alternatywnych prac doświadczalnych związanych z biopaliwami. – Prof. Elżbieta Skrzyńska-Ćwiąkalska była utalentowaną, niezwykle zaangażowaną i otwartą na nowości badaczką. Pomysł nazwania Laboratorium jej imieniem wynika z wkładu merytorycznego Pani Profesor w utworzenie i rozwinięcie tematyki biopaliw oraz syntezy alternatywnych surowców pochodzenia naturalnego na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej – mówi dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK, dziekan WIiTCh. Uroczyste otwarcie laboratorium odbyło się 24 maja. Uczestniczyli w nim m.in. rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata, prorektor ds. nauki prof. Dariusz Bogdał, pełnomocnik rektora ds. kształcenia dr inż. Otmar Vogt, dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK prof. Piotr Michorczyk oraz Włodzisław Ćwiąkalski, mąż patronującej sali śp. Elżbiety Skrzyńskiej-Ćwiąkalskiej.
Mimo, że laboratorium chemiczne w sali 640 działa od ponad 60 lat, przeprowadzone prace remontowe oraz doposażenie w nowoczesną aparaturę badawczą, otwiera nowy rozdział w jego historii. Nazwanie pracowni chemicznej imieniem prof. Elżbiety Skrzyńskiej-Ćwiąkalskiej, stanowi też wyraz szacunku społeczności Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej, jak i całej uczelni, dla swoich wybitnych i zasłużonych pracowników, a także absolwentów. Urodzona w 1979 r. prof. Elżbieta Skrzyńska-Ćwiąkalska ukończyła studia na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej PK (specjalność: lekka technologia organiczna), broniąc z wyróżnieniem pracę pt. „Wyodrębnianie cholesterolu z lanoliny”. W czasie studiów odnosiła sukcesy sportowe, reprezentując Klub Uczelniany AZS PK na lokalnych i krajowych zawodach lekkoatletycznych w dyscyplinach rzut dyskiem i pchnięcie kulą (rekordy Akademickich Mistrzostw Polski w Lekkiej Atletyce w kategorii „uczelnie techniczne” w 1999 r.). W latach 2003-2007 Elżbieta Skrzyńska-Ćwiąkalska była słuchaczką Międzynarodowego Studium Doktoranckiego prowadzonego przez Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej PK oraz Wydział Chemii Politechniki Rzeszowskiej. Rozprawę doktorską „Badanie aktywności katalizatorów wanadowych w reakcji odwodornienia izobutanu do izobutenu w obecności ditlenku węgla” obroniła w 2007 r., prowadząc badania naukowe w Instytucie Chemii i Technologii Organicznej PK pod opieką prof. dr. hab. inż. Jana Ogonowskiego.
W 2008 r. badaczka została zatrudniona na WIiTCh. 22 czerwca 2016 r. Rada Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK na podstawie zbioru prac pt. „Katalityczna konwersja gliceryny — zagospodarowanie odpadowej frakcji z produkcji biodiesla” i innych osiągnięć naukowych, nadała jej stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie technologia chemiczna. Prace badawcze prof. Elżbiety Skrzyńskiej-Ćwiąkalskiej dotyczyły szerokiego zakresu zagadnień z pogranicza katalizy, technologii produktów małotonażowych, oleochemii oraz biopaliw. Jej zainteresowania badawcze obejmowały przede wszystkim procesy katalityczne w procesach mało i wielkotonażowych, a zwłaszcza procesy katalityczne w syntezie biopaliw ciekłych i gazowych oraz metod przekształcenia surowców odpadowych z produkcji biodiesla (gliceryna) oraz produktów przetwórstwa materiałów tłuszczowych i lignocelulozowych do produktów użytecznych. Szczególną uwagę poświęciła tematyce katalitycznej produkcji biodiesla, zwłaszcza modyfikacji jego właściwości użytkowych oraz zagospodarowaniu ubocznej frakcji glicerynowej otrzymywanej w trakcie produkcji. Prowadziła prace nad katalityczną konwersją gliceryny do bardziej wartościowych produktów, które koncentrowały się m.in. na procesach estryfikacji, kondensacji, dehydratacji i utleniania. Część z badań nad utlenianiem gliceryny w fazie ciekłej wykonała w trakcie stażów zagranicznych – dwa lata spędziła we francuskim Lille w laboratorium badawczym Unité de Catalyse et Chimie du Solide (UCCS).
Naukowczyni z zaangażowaniem zajmowała się studentami. Sprawowała opiekę nad licznymi pracami licencjackimi, inżynierskimi oraz magisterskimi. W ramach pracy dydaktycznej prowadziła zajęcia dla studentów z katalizy homogenicznej, biopaliw, surowców alternatywnych (biosurowce) i wybranych działów biotechnologii. Od 2014 r. była opiekunem naukowym Koła Naukowego Chemików, a od 2015 r. pełniła rolę koordynatorki ds. Programu Erasmus na WIiTCh PK. Współtworzyła również nowe międzynarodowe kierunki studiów jak Erasmus Mundus Bioref, w ramach których studenci mogą zgłębiać swoją wiedzę nie tylko na Politechnice Krakowskiej, ale też na uczelniach we Francji i Włoszech. Jak podkreśla dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej prof. Piotr Michorczyk: – Prof. Elżbieta Skrzyńska-Ćwiąkalska była utalentowaną, niezwykle zaangażowaną i otwartą na nowości badaczką. Pomysł nazwania Laboratorium jej imieniem wynika z wkładu merytorycznego Pani Profesor w utworzenie i rozwinięcie tematyki biopaliw oraz syntezy alternatywnych surowców pochodzenia naturalnego na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej.
Dr hab. inż. Izabela Czekaj, prof. PK z Katedry Chemii i Technologii Organicznej, mocno zaangażowana w remont i modernizację Laboratorium Technologii Paliw Alternatywnych, przypomina, że w LTPA od samego początku prowadzone były zajęcia z przedmiotu „Biopaliwa – Paliwa Alternatywne” oraz szereg innych na kierunkach technologia chemiczna i biotechnologia. – Prace realizowane w naszym laboratorium mają kluczowe znaczenie w kontekście obecnej sytuacji geopolitycznej, a więc uniezależnienia Polski od surowców nieodnawialnych, takich jak ropa naftowa, na rzecz np. odnawialnej biomasy lignocelulozowej. Prowadzimy bowiem nowatorskie badania nad waloryzacją surowców odnawialnych (np. biomasa odpadowa) w kierunku pozyskiwania biopaliw i cennych związków chemicznych. Pamiętajmy, że nasze działania zmierzają do tworzenia technologii ekologicznych, bezpiecznych dla środowiska – tłumaczy prof. Izabela Czekaj.
Do wspomnianych prac dotyczących badania paliw niezbędna jest odpowiednia aparatura, dlatego zmodernizowane politechniczne laboratorium wyposażono w: chromatografy gazowe GC MS i GC-17A, półautomatyczne aparaty do oznaczania temperatury zapłonu metodą Martensa-Penskyego oraz Clevelanda, ultratermostat i termostat zanurzeniowy, aparat do oznaczania poziomu siarki w paliwach płynnych z wykorzystaniem fluorescencji rentgenowskiej, zestaw do oznaczania właściwości niskotemperaturowych olejów napędowych z kriostatem, automatyczny aparat do oznaczania prężności par paliw, zestaw do oznaczania lepkości biopaliw. Jak wspomina prof. Czekaj, niedługo w Laboratorium Technologii Paliw Alternatywnych zostaną zainstalowane kolejne ważne stanowiska: automatyczny układ do procesu pirolizy, a także wysokociśnieniowy reaktor o 10-litrowej objętości do prowadzenia procesów waloryzacji biomasy w skali małotonażowej.
Specjalistyczny sprzęt i wiedza kadry Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej pozwalają nie tylko kształcić studentów z dziedziny biorafinerii, biopaliw i innych technologii pozyskiwania paliw alternatywnych, ale też realizować projekty wspólnie z przemysłem, angażując w nie członków Koła Naukowego Chemii i Technologii Organicznej.
Prof. Izabela Czekaj zwraca uwagę na jeszcze jeden aspekt związany z remontem laboratorium – bezpieczeństwo i komfort osób realizujących tam badania. – Po remoncie w sali będzie mogło równocześnie pracować 20 studentów. Przed modernizacją już przy 10-12 osobach robiło się tłoczno, co oczywiście nie wpływało korzystanie na ich naukę i pracę – dodaje naukowczyni. Remont Laboratorium Technologii Paliw Alternatywnych był możliwy dzięki wsparciu rektora Politechniki Krakowskiej oraz dziekana Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej – część wydatków pokryto z budżetu uczelni i WIiTCh. Z kolei doposażenie laboratorium umożliwiły środki z programu Erasmus Mundus Bioref, którego inicjatorką na PK była patronka sali, prof. Elżbieta Skrzyńska-Ćwiąkalska.
(bk)
Na zdjęciach, 1) tablica przed wejściem do laboratorium; 2 i 3) po lewej, rektor PK prof. Andrzej Szarata, po prawej – dziekan WIiTCh prof. Piotr Michorczyk; 4) plakat przypominający sylwetkę prof. Elżbiety Skrzyńskiej-Ćwiąkalskiej; 5) sala laboratoryjna; 6) dziekan WIiTCh pokazuje rektorowi PK jedno z urządzeń w laboratorium; 7 i 8) sala laboratoryjna / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej Politechniki Krakowskiej (CeWSA PK) powołano w maju na PK. Dbałość o oparte na wzajemnym szacunku relacje członków uczelnianej społeczności, profilaktyka i edukacja w obszarze psychospołecznych zagrożeń, a w razie potrzeb pomoc i wsparcie psychologiczne dla osób zgłaszających się o nie do CeWSA PK – to główne pola działań nowej jednostki pozawydziałowej.
– CeWSA PK zostało powołane do podejmowania działań związanych z zapobieganiem przejawom niewłaściwego traktowania oraz wspieraniem członków naszej społeczności – pracowników, studentów i doktorantów – poszkodowanych przez niepożądane zachowania osób trzecich. Chcemy zawczasu przeciwdziałać takim zjawiskom jak dyskryminacja, molestowanie, czy mobbing, poprzez stałe programy świadomościowe i profilaktykę. Dotąd aktywność uczelni w tym obszarze była rozproszona na kilka jednostek. Powołując centrum koncentrujemy działania profilaktyczne i pomocowe w jednym miejscu, wskazujemy na ważność tego tematu dla naszej społeczności – mówi dr inż. Marek Bauer, prorektor PK ds. studenckich, pomysłodawca centrum.
Na czele centrum stoi dyrektor, w jego składzie znajdą się też Rzecznik ds. Przeciwdziałania Molestowaniu i Dyskryminacji oraz rzecznik akademicki/mediator. Nowa jednostka będzie współpracować z władzami uczelni i wydziałów, rzecznikami dyscyplinarnymi, rzecznikami praw studenta i doktoranta, Akademickim Punktem Konsultacji Psychologiczno-Pedagogicznych, działami uczelni.
Do zadań centrum należy przede wszystkim:
1) szeroko pojęta profilaktyka, tj. zwiększenie świadomości SA PK na temat zagrożeń psychospołecznych poprzez odpowiednią edukację,
2) kompleksowe rozpatrywanie wszystkich spraw, dotyczących niewłaściwego traktowania (tj. dyskryminacja, molestowanie), zgłaszanych do CeWSA PK za pośrednictwem Rektora PK, prorektorów, dziekanów wydziałów, Dyrektora Szkoły Doktorskiej PK, kierowników jednostek pozawydziałowych, Rzecznika Praw Studenta, Rzecznika Praw Doktoranta oraz zgłaszanych indywidualnie przez SA PK, prowadzące do ich wyjaśnienia,
3) kierowanie spraw do odpowiednich rzeczników dyscyplinarnych, nadzór nad terminowym prowadzeniem spraw oraz sprawnym przepływem dokumentacji,
4) zapewnienie dostępu do psychologicznego wsparcia dla osób poszkodowanych poprzez delegowanie spraw do Akademickiego Punktu Konsultacji Psychologiczno-Pedagogicznych PK lub jednostek zewnętrznych,
5) opracowywanie Wewnętrznej Polityki Antymobbingowej oraz Wewnętrznej Polityki Antydyskryminacyjnej dla PK,
6) opiniowanie dokumentów uczelnianych pod kątem zapobiegania występowaniu przypadków dyskryminacji i mobbingu,
7) współpraca z jednostkami uczelni przy planowaniu badań zachowań, potrzeb i preferencji członków SA PK oraz przy podejmowaniu działań wynikających z analizy wyników tych badań,
8) inicjowanie akcji i działań wspierających dobre praktyki w zakresie relacji społecznych wśród społeczności PK, w tym działań związanych z wdrażaniem deklaracji Społecznej Odpowiedzialności Uczelni, głównie w zakresie upowszechniania idei równości, różnorodności, tolerancji oraz respektowanie i ochrona prawa człowieka w odniesieniu do całej społeczności akademickiej i jej otoczenia.
Na czele nowej jednostki stanie dr inż. Elżbieta Jarosińska z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK: – Główny akcent położymy na szeroko pojętą profilaktykę, zwiększanie świadomości społeczności akademickiej PK na tematy zagrożeń psychospołecznych. W planie mamy szkolenia, webinary ze specjalistami, tworzenie narzędzi diagnostycznych do badania zagrożeń, tworzenie materiałów informacyjnych, a w przyszłości także e-kursów świadomościowych itp. – podkreśla dyrektor CeWSA PK.
Oprócz profilaktyki Centrum kompleksowo rozpatrywać będzie wszystkie sprawy, dotyczące niewłaściwego traktowania członków społeczności PK, by doprowadzić do ich rzeczowego i obiektywnego wyjaśnienia. – W przypadku sporu stron, bazować będziemy na mediacjach. Jeśli w wyniku mediacji nie zostanie zawarta ugoda, każda sprawa będzie procedowana indywidualnie, adekwatną dla jej charakteru ścieżką prawną. Ważną sprawą w przypadku każdego zgłoszenia będzie zapewnienie dostępu do psychologicznego wsparcia dla ewentualnych osób poszkodowanych. Centrum będzie w tym temacie współpracować z Akademickim Punktem Konsultacji Psychologiczno-Pedagogicznych PK, a w razie potrzeb z zewnętrznymi specjalistami – mówi Elżbieta Jarosińska.
Sukcesem centrum będzie taka jego skuteczność w podnoszeniu świadomości i prewencji niewłaściwych zachowań, że nie będzie miało pracy… – Wierzę mocno, że CeWSA PK spełni rolę, do której została powołana, służąc całej społeczności akademickiej – mówi dyrektor jednostki.
Z Centrum Wsparcia Społeczności Akademickiej PK można kontaktować się mailowo na adres Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. lub telefonicznie (tel. 512 652 855). Wkrótce ogłoszony zostanie konkurs dla studentów na logo nowej jednostki.
(mas)
{fastsocialshare}
Narodowe Centrum Nauki rozstrzygnęło konkursy OPUS 26 i SONATA 19. Do 485 laureatów trafi ponad 693 mln zł. Wśród nich jest dr inż. Krzysztof Ostrowski z Katedry Konstrukcji Mostowych Metalowych i Drewnianych Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Kierowany przez niego projekt badawczy w konkursie SONATA 19 uzyskał finansowe wsparcie wysokości 709 000 zł. Z kolei w ramach konkursu OPUS 26 finansowanie otrzymał projekt, który Politechnika Krakowska będzie realizować wspólnie z Politechniką Opolską. Na tym jednak nie koniec dobrych wieści. Dzięki dodatkowym środkom, które pozyskało Narodowe Centrum Nauki sfinansowane zostaną także projekty z list rezerwowych w konkursach OPUS 25 i 26, PRELUDIUM 22, SONATA 19, MAESTRO 15 i SONATA BIS 13. Jeden z nich będzie realizowany przez konsorcjum, w którym jednym z partnerów jest Politechnika Krakowska.
Celem konkursu SONATA 19 jest wsparcie osób rozpoczynających karierę naukową w prowadzeniu innowacyjnych badań. W związku z tym jest on skierowany do badaczek i badaczy ze stopniem doktora uzyskanym od 2 do 7 lat przed rokiem wystąpienia z wnioskiem. W dziewiętnastej edycji SONATY do Narodowego Centrum Nauki wpłynęło 1148 wniosków, spośród których do finansowania zakwalifikowano 218 projektów na kwotę ok. 252,4 mln zł.
Wśród projektów, które uzyskały finansowanie w ramach konkursu SONATA 19 jest „Eksperymentalna ocena wpływu perforacji profili kompozytowych na nośność elementów betonowych”. Jego kierownikiem jest dr inż. Krzysztof Ostrowski z WIL PK.
Do budowy współczesnych konstrukcji inżynierskich stosowane są różne kombinacje materiałów. Z połączenia co najmniej dwóch materiałów, często o różnych właściwościach mechanicznych wykonane są konstrukcje kompozytowe, które odznaczają się nierzadko dużą nośnością, statecznością i odpornością na oddziaływania dynamiczne, a także wysoką jakością wykonania i trwałością. Są one szybsze w budowie niż konstrukcje klasyczne. W inżynierii lądowej powszechnie stosowane są polimery wzmocnione włóknem, czyli kompozyty FRP (Fibre-Reinforced Polymer). Wykorzystywane są one do wzmacniania elementów konstrukcyjnych, a także projektowania nowych konstrukcji. Jednymi z najczęściej stosowanych materiałów z grupy kompozytów FRP są polimery wzmocnione włóknem węglowym (CFRP – Carbon Fibre Reinforced Polymer). Ze względu na parametry wytrzymałościowe znalazły one szerokie zastosowanie w inżynierii. Jednak pomimo wielu zalet posiadają one niską odporność na oddziaływanie podwyższonych temperatur. Kompozyt ten może utracić swoje właściwości pod wpływem nadmiernego nagrzania np. poprzez działanie promieni słonecznych. W badaniach dr. inż. Krzysztofa Ostrowskiego wykorzystane zostaną profile kompozytowe w postaci rur wykonanych z CFRP. Rury te zastosowano wewnątrz przekroju elementów betonowych oraz jako zbrojenie zewnętrzne. Kluczową rolę w projekcie stanowi analiza wpływu otworów perforacyjnych w wewnętrznej rurze kompozytowej na nośność elementów betonowych.
– Wykonanie otworów w wewnętrznej rurze kompozytowej wpływa na zapewnienie współpracy pomiędzy poszczególnymi elementami składowymi próbek zespolonych. W warunkach podwyższonych temperatur, lokalizacja rur kompozytowych wewnątrz przekroju betonowego zmniejsza ryzyko uplastycznienia kompozytu, poprzez zewnętrzną warstwę betonu. Zaproponowane badania laboratoryjne obejmują analizę wpływu grubości i średnicy rur kompozytowych, wielkości otworów w rurach perforowanych i ich umiejscowienia oraz smukłości próbek na nośność próbek zespolonych. Celem projektu jest określenie, w jaki sposób jednoczesne zastosowanie odpowiednio przygotowanych rur kompozytowych na zewnątrz i wewnątrz przekroju wpływa na charakterystykę naprężenie – odkształcenie oraz nośność próbek – czytamy w opisie projektu zamieszczonym na stronie NCN.
W konkursie OPUS wnioski mogą składać naukowcy posiadający w swoim dorobku co najmniej jedną (opublikowaną lub przyjętą do druku) pracę naukową, bez ograniczeń ze względu na doświadczenie w prowadzeniu badań oraz niezależnie od posiadanego stopnia czy tytułu naukowego. W konkursie OPUS 26 do NCN wpłynęło 1737 wniosków. Finansowanie otrzymało 267 wniosków, których wartość wynosi około 441 mln zł. Wśród nich znajduje się wspólny projekt Wydziału Mechanicznego Politechniki Opolskiej oraz Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej pt. „Budowanie elastyczności energetycznej: Mechanizmy i możliwości”. Jego kierownikiem jest dr Zhixiong Li z Politechniki Opolskiej.
Wg znajdującego się na stronie NCN opisu: – Głównym celem tego projektu jest opracowanie unikalnej platformy, która może zbadać i określić ilościowo możliwości elastyczności energetycznej budynku, a także nowej struktury sterowania, która może ułatwić zarządzanie zapotrzebowaniem budynku, w celu zmniejszenia kosztów eksploatacji budynku, zwiększenia bezpieczeństwa dostaw energii i poprawy odporności budynku na ekstremalne warunki pogodowe.
Nieco ponad tydzień po ogłoszeniu wyników konkursów OPUS 26 i SONATA 19 Narodowe Centrum Nauki wydało pozytywne decyzje projektom zamieszczonym do tej pory na listach rezerwowych. Było to możliwe dzięki zwiększeniu przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego budżetu NCN o 200 mln zł. Kwota ta trafiła do 322 grantobiorców, których projekty były na listach rezerwowych w konkursach OPUS 25, PRELUDIUM 22, MAESTRO 15 i SONATA BIS 13.
Pierwsze wyniki konkursów OPUS 25, PRELUDIUM 22 zostały ogłoszone w listopadzie 2023 r. Wówczas wśród beneficjentów znalazły się naukowczynie z Politechniki Krakowskiej: mgr inż. Renata Górska, mgr inż. Anna Tekieli, mgr inż. Ewa Szymczyk (więcej w artykule NCN rozstrzygnęło kolejne edycje konkursów PRELUDIUM i OPUS. Badaczki z PK wśród nagrodzonych). Niestety do finansowania zakwalifikowana została wówczas najniższa liczba wniosków w tego rodzaju konkursach od początku działalności NCN. W związku z tym Centrum rozpoczęło starania o zwiększenie budżetu, a eksperci przygotowali listy rezerwowe. Zostały na nich zamieszczone projekty, które przeszły pełną procedurę oceny, zostały wysoko ocenione, ale z powodu braków środków nie uzyskały finansowania.
Na takiej liście rezerwowej jesienią ubiegłego roku znalazł się projekt pt. „Nowe spojrzenie na strukturę hadronów w zderzaczach elektron-jądro”. Pod kierownictwem dr hab. Marty Łuszczak będą go wspólnie realizowały takie podmioty jak: Kolegium Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Rzeszowskiego, Instytut Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk oraz Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki. Projekt otrzymał finansowanie wysokości 1 564 276 zł.
W ramach projektu zostaną przeanalizowane różne problemy dotyczące struktury hadronów, które można zbadać na zderzaczu elektronowo-jonowym EIC w Brookhaven w USA. – Zespoły z Rzeszowa i Krakowa, które będą realizowały ten projekt, są ekspertami w teoretycznym opisie oddziaływań dyfrakcyjnych. Jeśli zamienimy proton na tarczę jądrową, możemy pozyskać nowe informacje o gluonach wewnątrz jądra. Jest to bardzo interesujące, ponieważ przypuszcza się, że gluony i kwarki w jądrze nie należą do poszczególnych protonów tworzących jądro, ale niektóre z gluonów są współdzielone przez dwa lub więcej protonów lub neutronów – wyjaśniają w opisie dostępnym na stronie NCN autorzy projektu.
Z listą wszystkich projektów rekomendowanych do finansowania w konkursach OPUS i SONATA można się zapoznać stronie NCN.
{fastsocialshare}
Za nami jedno z największych wydarzeń w kalendarzu Akademickich Mistrzostw Polski. Od 23 do 26 maja w Białymstoku o medale walczyli lekkoatleci. W rywalizacji udział wzięło ponad 1200 studentek i studentów z 95 uczelni. Politechnikę Krakowską reprezentowała mocna grupa, która może pochwalić się osiągnięciami indywidualnymi i drużynowymi.
Wśród politechnicznych reprezentantów największy sukces osiągnął inż. Piotr Kidoń, student Wydziału Mechanicznego. W swoim piątym starcie w AMP zdobył upragniony tytuł Akademickiego Mistrza Polski w biegu na 400 m przez płotki. Zwycięstwu towarzyszyły wielkie emocje, bowiem zarówno Piotr Kidoń, jak i reprezentujący Politechnikę Opolską Dawid Buck przekroczyli linię mety w tym samym momencie. Zapis z fotokomórki wskazał, że obaj zawodnicy osiągnęli ten sam czas – 51,37 s. i ex aequo zajęli pierwsze miejsce.
Akademickie Mistrzostwa Polski w królowej sportu dla reprezentantów Politechniki Krakowskiej były okazją do zdobycia licznych sukcesów w klasyfikacji uczelni technicznych. Swój pierwszy medal w tej kategorii wywalczył Krzysztof Kowalczyk. W biegu na 800 m popisał się on fantastycznym finiszem zdobywając srebro. Swoją medalową kolekcje powiększył również mgr inż. Filip Kostkiewicz, który z wynikiem 199 cm zajął drugie miejsce wśród uczelni technicznych w skoku wzwyż. Z kolei podwójnym brązowym medalistą wśród politechnik na dystansach 100 m i 200 m został inż. Jakub Stolarski.
Podczas lekkoatletycznych AMP nie zabrakło również sukcesu wywalczonego drużynowo. Sztafeta w składzie: Bednarz, Kowalczyk, Skimina i Kidoń zajęła III miejsce na dystansie 4×400 w klasyfikacji uczelni technicznych.
Niestety pomimo starań, męskiej reprezentacji PK nie udało się obronić brązowego medalu w generalnej klasyfikacji drużynowej. Ostatecznie zajęła ona w tym roku czwarte miejsce wśród uczelni technicznych. – Tegoroczne AMP w Lekkiej Atletyce mają słodko-gorzki smak. Z jednej strony mamy worek medali indywidualnych, w tym Akademickie Mistrzostwo Polski Piotra Kidonia, z drugiej mamy świadomość, że o włos przegraliśmy drużynówkę. To jest właśnie piękno sportu, nie można być niczego pewnym i trzeba walczyć do końca. Na pewno wyciągniemy z tych Mistrzostw wnioski i na nowo ułożymy z naszymi trenerkami tą lekkoatletyczną układankę – mówi Krzysztof Pszczółka, kapitan sekcji LA i Prezes KU AZS PK.
Cykl Akademickich Mistrzostw Polski wspierają sponsor strategiczny Akademickiego Związku Sportowego PZU oraz Ministerstwo Sportu i Turystyki.
Na zdjęciach:
1. Piotr Kidoń, Akademicki Mistrz Polski w biegu na 400 m ppł. / fot. Krzysztof Pszczółka
2. Reprezentacja PK na lekkoatletycznych AMP / fot. Kacper Pałka
(Krzysztof Pszczółka, jg)
{fastsocialshare}
Na zdjęciach, laureaci XI Międzynarodowego Konkursu Piosenki o Nagrodę Rektora Politechniki Krakowskiej: z dyplomem Anastazja Baradaka; poniżej, od lewej: Daria Litwiniuk, Delgemuren Borbaatar, Jaryna Surmińska / fot. Jan Zych
Prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej została 28 maja br. powołana przez ministra nauki Dariusza Wieczorka w skład Komitetu Polityki Naukowej – organu pomocniczego ministra. Obecna kadencja tego 12-osobowego gremium potrwa do 2027 r.
Komitet Polityki Naukowej jest organem pomocniczym ministra w zakresie polityki naukowej państwa. Do jego głównych zadań należy udzielanie pomocy szefowi resortu nauki przy opracowywaniu: dokumentów dotyczących rozwoju nauki oraz polityki naukowej i innowacyjnej, projektu budżetu państwa i planu finansowego określającego środki finansowe na naukę, krajowych i zagranicznych priorytetów inwestycyjnych. KPN opiniuje również: projekty aktów normatywnych dotyczących rozwoju nauki i innowacyjności, plany działalności Narodowego Centrum Nauki i Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz sporządza merytoryczne oceny sprawozdań z ich działalności.
Kadencja Komitetu Polityki Naukowej trwa 5 lat. W nowym składzie KPN, poza prof. Agnieszką Sobczak-Kupiec, znaleźli się: dr hab. Piotr Bajor (Instytut Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego), prof. dr hab. n. med. Jakub Fichna (Zakład Biochemii na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Medycznego w Łodzi), prof. dr hab. Ewa Gruza (Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego), prof. dr hab. Wojciech Jakubowski (Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego), dr Andrzej Kiebała (Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie), prof. dr hab. Małgorzata Kossowska (Instytut Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego), prof. dr hab. Tomasz Szapiro (Szkoła Główna Handlowa), dr Magda Szcześniak (Instytut Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego), prof. dr hab. inż. Wojciech Wolański (Wydział Inżynierii Biomedycznej Politechniki Śląskiej), dr hab. Joanna Wolszczak-Derlacz (Wydział Zarządzania i Ekonomii Politechniki Gdańskiej), dr hab. inż. Jacek Wróbel (Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie). Spośród członków Komitetu co pół roku wybierany jest przewodniczący. Jako pierwszy funkcję tę pełnił będzie prof. Tomasz Szapiro.
Prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec pracuje w Katedrze Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej. Prowadzi interdyscyplinarną działalność naukowo-badawczą na pograniczu inżynierii materiałowej, inżynierii chemicznej oraz nanotechnologii. Jej zainteresowania naukowe są związane z biomateriałami, w tym kompozytami do rekonstrukcji tkanki kostnej, chrzęstnej i zastosowań stomatologicznych oraz nanomateriałami, m.in. do zastosowań medycznych i farmaceutycznych. Jest autorką lub współautorką ponad 100 publikacji w recenzowanych czasopismach naukowych, licznych patentów i zgłoszeń patentowych. Kierowała oraz była wykonawcą kilkunastu projektów badawczych, w tym finansowanych ze środków: Narodowego Centrum Nauki, Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Obecnie kieruje projektem OPUS pn. „Hierarchiczne podejście do inżynierii tkanki kostno-chrzęstnej OsteoHierarch” (finansowany przez Narodowe Centrum Nauki) oraz „Hybrydowe materiały do stymulowania produkcji kolagenu w skórze” w ramach programu Studenckie Koła Naukowe tworzą innowacje, finansowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Prof. Agnieszka Sobczak-Kupiec angażuje się w prace licznych gremiów doradczych i zespołów eksperckich, m.in. ministerialnych, NCN, NCBR, NAWA, PARP, BGK, Komisji Europejskiej oraz RPO. Naukowczyni jest też redaktor naczelną czasopisma „Inżynieria Materiałowa”.
Wynalazki, które powstały w ramach prac zespołu pod jej kierownictwem zostały docenione na forum międzynarodowym – otrzymały szereg medali i wyróżnień podczas targów i wystaw, m.in. w Paryżu, Brukseli, Tajpej, Kuala Lumpur, Seulu. Pod jej opieką naukową rozwija się na Politechnice Krakowskiej liczne grono młodych naukowców; jest promotorem wielu prac inżynierskich, magisterskich i doktorskich.
Prof. Agnieszka Sobczak-Kupiec za swoją działalność naukową została doceniona licznymi nagrodami, wyróżnieniami, odznaczeniami państwowymi, branżowymi i uczelnianymi, m.in.: Brązowym Krzyżem Zasługi, odznakę honorową Prezesa Rady Ministrów „Za Zasługi dla Wynalazczości”, stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Nagrodą Rektora PK za osiągnięcia naukowe (nagroda zespołowa), Nagrodą Rektora PK dla najmłodszego profesora (2021), Nagrodą Rektora PK dla najmłodszego doktora habilitowanego (2014), Nagrodą Rektora PK za najwyżej punktowaną publikację z partnerem zagranicznym (2017), Nagrodą Rektora PK dla autora najwartościowszych publikacji naukowych (2012). Została uhonorowana tytułem „Wynalazczyni 2017” (plebiscyt organizowany przez Federację Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT wraz SPWiR oraz czasopismem „Przegląd Techniczny” i przy wsparciu Urzędu Patentowego RP). W 2013 r. została laureatką pierwszej edycji konkursu „Innowacja jest kobietą”.
(bk, www.gov.pl, „Forum Akademickie”)
Fot. archiwum prywatne
{fastsocialshare}
Dobiega końca projekt „Rozwój lokalny Hrubieszowa – od partycypacji do realizacji”, który Politechnika Krakowska realizowała w latach 2021–2024 w partnerstwie z Gminą Miejską Hrubieszów. Publikacje wynikowe prezentujące rezultaty działania pn. „Dom z klimatem” ukazały się w Repozytorium PK. Równocześnie można obejrzeć wystawę prezentującą projekty współczesnych domów rodzinnych inspirowanych lokalną tradycją, które przygotowali projektanci i studenci z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
W wolnym dostępie w Repozytorium Politechniki Krakowskiej zostały udostępnione trzy monografie naukowa stanowiące wynik trzyletnich badań terenowych, kwerend archiwalnych i wywiadów, studiów literatury oraz prac projektowych w ramach projektu „Rozwój lokalny Hrubieszowa – od partycypacji do realizacji”. Można w nich zaleźć informację o tym, jak cenne są ostatnie drewniane domy w Hrubieszowie oraz ich osadzenie w krajobrazie miasta i towarzyszące im ogrody. Monografie stanowią także podpowiedź, jak można je współcześnie zaadaptować i uczynić zalążkiem stworzenia marki lokalnej „Hrubieszowskich domów z klimatem”. Prezentują one również potencjał drzemiący w tradycyjnych materiałach budowlanych, które mogą być inspiracją dla nowoczesnego zrównoważonego i niskoemisyjnego budownictwa. Monografie przedstawiają też współczesne modelowe projekty domów i ogrodów odwołujące się do tradycji miejsca oraz charakterystycznego detalu domów wznoszonych w Hrubieszowie
„DOM I OGRÓD W KRAJOBRAZIE HRUBIESZOWA. Historia, tradycja i duch miejsca”, praca zbiorowa pod redakcją Anny Staniewskiej i Izabeli Sykty, Kraków – Hrubieszów 2024, plik pdf (uwaga! duży rozmiar!) można pobrać ze strony: https://repozytorium.biblos.pk.edu.pl/resources/48883
„DOM I OGRÓD W KRAJOBRAZIE HRUBIESZOWA. Projektowanie w zgodzie z tradycją i klimatem”, praca zbiorowa pod redakcją Izabeli Sykty i Anny Staniewskiej, Kraków – Hrubieszów 2024, plik pdf (uwaga! duży rozmiar!) można pobrać ze strony: https://repozytorium.biblos.pk.edu.pl/resources/48884
„10+1 HRUBIESZOWSKICH DOMÓW I OGRODÓW Z KLIMATEM. Projektowanie w kontekście miejsca i czasu”, praca zbiorowa pod redakcją Marcina Gierbienisa i Agnieszki Greniuk, Kraków – Hrubieszów 2024, plik pdf (uwaga! duży rozmiar!) można pobrać ze strony: https://repozytorium.biblos.pk.edu.pl/resources/48885
Wystawę prezentującą projekty współczesnych domów rodzinnych inspirowanych lokalną tradycją, które przygotowali projektanci i studenci z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej w ramach projektu „Rozwój Lokalny Hrubieszowa – od partycypacji do realizacji” można obejrzeć w Hrubieszowskim Domu Kultury oraz online w postaci interaktywnej broszury. Każdy może również wskazać te projekty i rozwiązania, które podobają mu się najbardziej poprzez wypełnienie ankiety.
{fastsocialshare}
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego ogłosiło wyniki czwartej edycji konkursu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje”. Finansowe wsparcie na realizację 8 innowacyjnych projektów badawczych otrzymają w jego ramach m.in. studenci z kół naukowych Politechniki Krakowskiej. Politechniczne koła pracować będą m.in., nad rozwiązaniami z obszaru bioinżynierii, ekologicznego budownictwa, zielonej chemii i motoryzacji.
Ustanowiony w 2020 roku program „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje” służy wsparciu realizacji innowacyjnych projektów studenckich, podniesieniu jakości działalności kół naukowych, a także usprawnieniu mechanizmu transferu technologii i rozwiązań technicznych do gospodarki. W rozstrzygniętej właśnie czwartej edycji programu o wsparcie aplikowało 314 kół naukowych z całej Polski. Finansowanie w łącznej wysokości 9,2 mln przyznano 153 projektom, w tym 8 z Politechniki Krakowskiej. Finansowanie na swoje projekty pozyskały koła naukowe z Wydziałów: Inżynierii i Technologii Chemicznej, Inżynierii Materiałowej i Fizyki, Wydziału Mechanicznego i Architektury. Politechnika Krakowska z 8 zwycięskimi projektami znalazła się w gronie uczelni z największą liczbą przedsięwzięć, które uzyskały finansowe wsparcie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Trzy studenckie projekty z PK otrzymały najwyższe możliwe finansowanie (70 tys. zł).
Zwycięskie projekty z PK w 4. edycji programu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje”
– z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej:
♦ „Wykorzystanie druku 3D do prototypowania rozwiązań konstrukcyjnych i funkcjonalnych w ramach termomodernizacji budowli w krajach UE w celu ich przystosowania do dyrektyw pakietu „Fit for 55” – KN Chemii Fizycznej (opiekun dr inż. Maciej Pilch) – kwota finansowania 70 tys. zł
♦ „Otrzymywanie i badania aplikacyjne nowych wielofunkcyjnych kompleksów irydu (III) opartych o ligandy stanowiące sensory fluorescencyjne jako innowacyjne rozwiązanie do zastosowań teranostycznych” – KN Fotochemii Stosowanej (opiekun dr hab. inż. Joanna Ortyl, prof. PK) – kwota finansowania 70 tys. zł
♦ „Projektowanie i wytwarzanie termoplastycznych bezizocyjanianowych poliuretanów (NIPU) do zastosowań biomedycznych – KN Polimery – (Bio)materiały hybrydowe (opiekun dr inż. Edyta Hebda) – kwota finansowania 61 220 zł
– z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki:
♦ „Zastosowanie biohydrożeli zawierających adaptogeny w terapii ran przewlekłych” – KN Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT, sekcja SmartMat (opiekun dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK) – kwota finansowania 68 tys. zł
♦ „Badania sorpcji i desorpcji CO2 w geopolimerowych funkcjonalizowanych strukturach porowatych w celu sekwestracji dwutlenku węgla” – KN Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT, sekcja BudMat (opiekun dr hab. inż. Michał Łach, prpf. PK) – kwota finansowania 65 600 zł
♦ „Hybrydowe materiały do stymulowania produkcji kolagenu w skórze”- KN Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT, sekcja BioMat (opiekun prof. Agnieszka Sobczak-Kupiec) – kwota finansowania 70 tys. zł
– z Wydziału Architektury:
♦ „Mobilne generatory aktywności – elementy parkletów z wykorzystaniem polimerów biodegradowalnych” – KN Krajobrazy „Landscapes” (opiekun dr hab. inż. Katarzyna Hodor, prof. PK) – kwota finansowania 57 423 zł
– z Wydziału Mechanicznego:
♦ „Ukończenie i rozwój projektu dwusilnikowego bolidu elektrycznego Formuły Student” – KN Pojazdów Samochodowych (opiekun inż. Krzysztof Borowczyk) – kwota 41 500 zł
(m)
{fastsocialshare}
10 maja br. o godz. 11.00 w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” odbyła się promocja doktorów i doktorów habilitowanych. W ceremonii, której przewodniczył rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, uczestniczyło 40 promowanych – doktor habilitowana i 39 doktorów – ich promotorzy i bliscy. Podczas uroczystości dyplomy odebrali:
Zapraszamy do obejrzenia zdjęć z uroczystości
DOKTORZY HABILITOWANI
Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
Dr hab. inż. Kinga Korniejenko, prof. PK
Osiągnięcie naukowe: „Rozwój kompozytów geopolimerowych jako materiałów dla gospodarki o obiegu zamkniętym”
DOKTORZY
Wydział Architektury
1. Dr inż. arch. Magdalena Daszkiewicz
Promotor:
prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Problemy tożsamości przestrzennej w kontekście uniwersalizacji przestrzeni jako zagrożenia dla dziedzictwa kulturowego na przykładzie miejscowości turystycznych Beskidu Śląskiego”
2. Dr inż. arch. Michał Koniusz
Promotor:
dr hab. inż. Rafał Blazy, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Przekształcenia części centralnych polskich uzdrowisk nizinnych w dorzeczu górnej Wisły w latach 1990-2020”
3. Dr inż. arch. Jadwiga Stochel-Cyunel
Promotorzy:
prof. dr hab. inż. arch. Grażyna Schneider-Skalska
dr hab. inż. Stanisław Rybicki, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Relacje pomiędzy podstawową jednostką struktury mieszkaniowej – morfemem a cyklem wykorzystania wody”
4. Dr inż. arch. Anna Szewczyk-Świątek
Promotor:
prof. dr hab. inż. J. Krzysztof Lenartowicz
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Architektura i aktywny przemysł ciężki: o przedsięwzięciach wpływających na społeczne postrzeganie przemysłu w świetle niemieckich i polskich doświadczeń z rewitalizacją terenów związanych z górnictwem”
5. Dr inż. arch. Maksymilian Szpyt
Promotor:
prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Metoda cyfrowego odtwarzania transformacji zabytków architektury na przykładzie pałacu Królewskiego w Łobzowie”
6. Dr inż. arch. Michał Żyła
Promotor:
prof. dr hab. inż. arch. Anna Kantarek
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Miasto jako adaptacyjny system złożony w świetle teorii wzorców Christophera Alexandra”
Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej
Dr inż. Wojciech Książek
Promotor:
dr hab. inż. Piotr Drozdowski, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Analiza pracy i sterowanie wielofazowych generatorów indukcyjnych klatkowych”
Wydział Inżynierii Lądowej
1. Dr inż. Ahmet Tuğrul Akyıldız
Promotorzy:
prof. dr hab. inż. Arkadiusz Kwiecień
dr inż. Łukasz Hojdys
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Infill structures protected against seismic excitations by polyurethane flexible joints”
2. Dr inż. Sebastian Biel
Promotorzy:
dr hab. inż. Krzysztof Zima, prof. PK
dr inż. Jarosław Malara
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Identyfikacja usterek w budownictwie mieszkaniowym, wielorodzinnym i zarządzanie ich usuwaniem na etapie odbiorów”
3. Dr inż. Monika Górka-Stańczyk
Promotorzy:
dr hab. inż. Agnieszka Leśniak, prof. PK
dr inż. Damian Wieczorek
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Modelowanie kosztów wykonania systemów fasadowych budynków użyteczności publicznej”
4. Dr inż. Grzegorz Piskorz
Promotorzy:
dr hab. inż. Agnieszka Leśniak, prof. PK
dr hab. inż. Michał Juszczyk, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Analiza przyczyn i modele predykcji opóźnień w realizacjach obiektów mostowych”
5. Dr inż. Ewelina Kania
Promotorzy:
prof. dr hab. inż. Elżbieta Radziszewska-Zielina
dr inż. Grzegorz Śladowski
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Metasieciowe ujęcie komunikacji między uczestnikami przedsięwzięcia budowlanego”
6. Dr inż. Barbara Kożuch
Promotorzy:
prof. dr hab. inż. Tadeusz Tatara
dr hab. inż. Filip Pachla, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Drgania wzbudzane przejazdami pociągów dużych prędkości w Polsce – propagacja w gruncie”
7. Dr inż. Piotr Krajewski
Promotor:
prof. dr hab. inż. Andrzej Flaga
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Using of vertical ventilation systems to improve the air quality of selected urban areas”
8. Dr inż. Aleksander Pistol
Promotor:
prof. dr hab. inż. Andrzej Flaga
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Wpływ chropowatości terenu na symulację warstwy przyziemnej w tunelu aerodynamicznym”
9. Dr inż. Michał Polak
Promotor:
prof. dr hab. inż. Andrzej Flaga
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Analiza skuteczności tłumików wiskotyczno-wahadłowych i cieczowych kolumnowych”
10. Dr inż. Magdalena Moskal
Promotorzy:
prof. dr hab. inż. Elżbieta Pilecka
dr inż. Janusz Kogut
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Wpływ czynników geotechniczno-konstrukcyjnych na stateczność wybranych osuwisk na terenie fliszu karpackiego”
11. Dr inż. Dariusz Szwarkowski
Promotorzy:
prof. dr hab. inż. Elżbieta Pilecka
dr hab. inż. Filip Pachla, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Numeryczna analiza ograniczania drgań transportowych przez wibroizolacyjną przegrodę w gruncie”
12. Dr inż. Jakub Zięba
Promotor:
prof. dr hab. inż. Elżbieta Pilecka
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Badania korelacji wybranych parametrów geotechnicznych gruntów wyznaczonych laboratoryjnie i <
13. Dr inż. Jan Paszkowski
Promotorzy:
prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata
dr. rer. nat. Matthias Richter, prof. WHZ
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Parametrizing macroscopic road network model of traffic-calmed zones”
14. Dr inż. Karolina Warszewska
Promotor:
prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Delimitacja Stref Płatnego Parkowania w obszarach miejskich”
15. Dr inż. Michał Pawluś
Promotor:
dr hab. inż. Vitalii Naumov, prof. PK
Michael Hewitt PhD
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Modeling the process of planning freight deliveries by cargo bicycles in cities”
16. Dr inż. Rafał Pilecki
Promotor:
dr hab. Piotr Kozioł, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „The dynamic response of multilayer continuous systems to moving loads”
17. Dr inż. Piotr Tokaj
Promotor:
dr hab. Piotr Kozioł, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Ocena jakości eksploatacyjnej drogi szynowej na podstawie jej diagnostyki”
18. Dr inż. Bartosz Radecki-Pawlik
Promotor:
dr hab. inż. Filip Pachla, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Konstrukcja i statyka gurtów bystrz o zwiększonej szorstkości w aspekcie hydrodynamiki przepływu wody”
Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
1. Dr inż. Anna Kufel
Promotor:
dr hab. inż. Stanisław Kuciel, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Ocena efektów wzmocnienia włóknami bazaltowymi hybrydowych kompozytów na osnowie polipropylenu”
2. Dr inż. Karolina Mazur
Promotor:
dr hab. inż. Stanisław Kuciel, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Biodegradowalne antybakteryjne kompozyty polimerowe o zwiększonej wytrzymałości mechanicznej do zastosowań na elementy sprzętu medycznego”
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
Dr inż. Paweł Guzdek
Promotor:
dr hab. inż. Michał Zielina, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Badania złóż wielowarstwowych stosowanych w filtrach do uzdatniania wody”
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
1. Dr Emilia Hola
Promotor:
dr hab. inż. Joanna Ortyl, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Synteza i badania nowych systemów fotoinicjujących do procesów fotopolimeryzacji inicjowanych w zakresie światła widzialnego”
2. Dr inż. Monika Topa-Skwarczyńska
Promotor:
dr hab. inż. Joanna Ortyl, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Synteza i badania nowych wysokowydajnych systemów fotoinicjujących dedykowanych do dentystycznych fotoutwardzalnych materiałów polimerowych”
3. Dr inż. Maciej Pilch
Promotorzy:
prof. dr hab. inż. Roman Popielarz
prof. dr hab. inż. Andrzej Flaga
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Innowacyjne luminescencyjne systemy sensoryczne do mapowania rozkładu termodynamicznych parametrów stanu na powierzchniach obiektów rzeczywistych”
Wydział Mechaniczny
1. Dr inż. Andrzej Borowski
Promotor:
prof. dr hab. inż. Marek Brzeżański
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Zastosowanie etanolu jako czynnika zmniejszającego stężenie tlenków azotu w spalinach silnika z zapłonem samoczynnym”
2. Dr inż. Gabriela Chwalik-Pilszyk
Promotorzy:
prof. dr hab. inż. Marek Kozień
dr inż. Magdalena Kromka-Szydek, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Modelowanie dyskretne w analizie drgań przenoszonych na osobę poruszającą się na wózku inwalidzkim”
3. Dr inż. Dariusz Smolarski
Promotorzy:
prof. dr hab. inż. Marek Kozień
dr inż. Paweł Romanowicz
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Metoda spektralna bezpośrednia zliczania cykli naprężeń o charakterze dwumodalnym”
4. Dr inż. Krzysztof Dobaj
Promotorzy:
dr hab. inż. Andrzej Gajek
dr inż. Michał Maniowski
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Diagnostyka układu hamulcowego samochodu z zastosowaniem sieci neuronowych”
5. Dr inż. Mariusz Konieczny
Promotorzy:
prof. dr hab. inż. Piotr Duda
dr inż. Andrzej Duda
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Identyfikacja nieustalonego rozkładu temperatur i naprężeń w elementach o prostych i złożonych kształtach”
6. Dr inż. Tomasz Kosztyła
Promotorzy:
dr hab. inż. Józef Tutaj, prof. PK
dr hab. inż. Damian Muniak, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Opracowanie systemu nagrzewania silnika spalinowego z hybrydowym układem napędowym przy zastosowaniu akumulatora ciepła”
7. Dr inż. Elżbieta Malec
Promotorzy:
dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK
dr inż. Krzysztof Krupa, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Model systemu zarządzania produkcją wybranego przedsiębiorstwa z uwzględnieniem efektywności procesu produkcyjnego”
8. Dr inż. Sławomir Para
Promotor:
dr hab. inż. Aleksander Kuranowski, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Elasto-kinematic analysis of vehicle suspension with deflectable joints for determination of selected operation parameters of utilized ball joints”
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Prof. dr hab. inż Agnieszka Sobczak-Kupiec z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej została powołana przez ministra nauki Dariusza Wieczorka w skład Rady do spraw innowacji w szkolnictwie wyższym i nauce. Powołana 13 maja 2024 r. rada jest organem doradczym ministra nauki, a jej główne zadania to identyfikacja i analiza problemów w zakresie polityki innowacyjności w obszarze szkolnictwa wyższego i nauki.
Do zadań Rady należy także: przegląd i analiza rozwiązań organizacyjno-prawnych w zakresie innowacji w obszarze szkolnictwa wyższego i nauki; opracowywanie założeń o charakterze systemowym w zakresie polityki innowacyjności i proponowanie podstawowych kierunków działań ministra w zakresie rozwoju innowacji w obszarze szkolnictwa wyższego i nauki; przygotowywanie opinii i ekspertyz z zakresu polityki innowacyjności w obszarze szkolnictwa wyższego i nauki. Przewodniczącym nowej Rady został prof. Grzegorz Królczyk, prorektor ds. nauki i rozwoju Politechniki Opolskiej, w jej skład – poza prof. Sobczak-Kupiec – weszli także: prof. Andrzej Bąk (Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu), dr Andrzej Kurkiewicz (Uniwersytet Jagielloński), dr hab. inż. Grzegorz Borowik (NASK – Państwowy Instytut Badawczy), prof. Grzegorz Budzik (Politechnika Rzeszowska), Jakub Jasiczak (Porozumienie Spółek Celowych), prof. Andrzej Kucharski (Politechnika Wrocławska), dr hab. Anna Moniuszko-Malinowska (Uniwersytet Medyczny w Białymstoku), Wiesław Skwarko (Sieć Badawcza Łukasiewicz), prof. Robert Smoleński (Uniwersytet Zielonogórski), prof. Michał Wieczorowski (Politechnika Poznańska), prof. Wioletta Żukiewicz-Sobczak (Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie).
Prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec, z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki prowadzi interdyscyplinarną działalność naukowo-badawczą na pograniczu inżynierii materiałowej, inżynierii chemicznej oraz nanotechnologii. Jej zainteresowania naukowe są związane z biomateriałami, w tym kompozytami do rekonstrukcji tkanki kostnej, chrzęstnej i zastosowań stomatologicznych oraz nanomateriałami, m.in. do zastosowań medycznych i farmaceutycznych. Jest autorką lub współautorką ponad 100 publikacji w recenzowanych czasopismach naukowych, licznych patentów i zgłoszeń patentowych. Kieruje lub jest wykonawcą kilkunastu projektów badawczych, w tym finansowanych ze środków: Narodowego Centrum Nauki, Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Działa w licznych gremiach doradczych i zespołach eksperckich, m.in. ministerialnych, NCN, NCBR, NAWA, PARP, BGK, Komisji Europejskiej oraz RPO.
Wynalazki, które powstały w ramach prac zespołu pod jej kierownictwem zostały docenione na forum międzynarodowym – otrzymały szereg medali i wyróżnień podczas targów i wystaw, m.in. w Paryżu, Brukseli, Tajpej, Kuala Lumpur, Seulu. Jest laureatką licznych nagród, wyróżnień, odznaczeń państwowych, branżowych i uczelnianych. Pod jej opieką naukową rozwija się na Politechnice Krakowskiej liczne grono młodych naukowców, jest promotorem licznych prac inżynierskich, magisterskich i doktorskich.
(m, bk, as)
Na zdjęciu, prof. Agnieszka Sobczak-Kupiec / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Dr inż. Katarzyna Haraźna, adiunkt w Katedrze Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK została laureatką prestiżowego stypendium START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Otrzymała stypendium za osiągnięcia dotyczące wykorzystywania bakteryjnych polimerów – polihydroksyalkanianów. Jej badania koncentrują się na procesie otrzymywania bakteryjnego poli(3-hydroksyoktanianu) (P(3HO)), konstrukcji nośników leków, projektowaniu oraz charakterystyce materiałów do regeneracji kości oraz skóry, syntezie głęboko eutektycznych rozpuszczalników oraz sporządzaniu nanokompozytowych folii, mogących znaleźć zastosowanie w przemyśle opakowaniowym.
Dr inż. Katarzyna Haraźna jest absolwentką technologii chemicznej, specjalność technologia polimerów na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej. W 2017 roku obroniła z wyróżnieniem pracę magisterską zatytułowaną: „Badania nad modyfikacją powierzchniową nanokryształów celulozowych za pomocą bezwodnika kwasu bursztynowego”, którą wykonywała pod opieką dr inż. Agnieszki Leszczyńskiej. Stopień doktora nauk ścisłych i przyrodniczych w dyscyplinie nauki chemiczne, dyscyplina dodatkowa: biologia medyczna uzyskała na podstawie rozprawy doktorskiej „Charakterystyka fizykochemiczna i biologiczna poli(3-hydroksyoktanianu) modyfikowanego diklofenakiem – zastosowanie w procesach regeneracji tkanki kostnej oraz skóry”. Pracę doktorską wykonywała w ramach interdyscyplinarnych studiów doktoranckich „InterDokMed – Interdyscyplinarność dla medycyny innowacyjnej” w Instytucie Katalizy i Fizykochemii Powierzchni im. Jerzego Habera PAN pod opieką dr hab. Macieja Guzika, prof. IKiFP PAN oraz prof. dr hab. Andrzeja Bojarskiego z Instytutu Farmakologii im. Jerzego Maja PAN.
Dr inż. Katarzyna Haraźna była zaangażowana w realizację pięciu projektów finansowanych przez Narodowe Centrum Nauki (NCN): OPUS oraz SONATA, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR): LIDER oraz z Środków Własnych IKiFP PAN: Dotacja dla Młodych Naukowców. Jest laureatką prestiżowego stypendium im. Iwanowskiej, finansowanego przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej (NAWA). Stypendium umożliwiło jej odbycie sześciomiesięcznego stażu w The University of Sheffield. W ramach projektu „Badania in vitro nowych sfunkcjonalizowanych biopolimerów do zastosowań medycznych” oceniała możliwość zastosowania modyfikowanych polihydroksyalkanianów (PHA) w regeneracji skóry, naczyń krwionośnych oraz tkanki nerwowej. Obecnie jest zaangażowana w realizację prac badawczych w projekcie OPUS „Hierarchiczne podejście do inżynierii tkanki kostno-chrzęstnej”, które są prowadzone pod kierownictwem prof. dr hab. inż. Agnieszki Sobczak-Kupiec.
START to najstarszy w Polsce program stypendialny dla najzdolniejszych młodych naukowców reprezentujących wszystkie dziedziny nauki. Jego celem jest wspieranie młodych uczonych i zachęcanie ich do dalszego rozwoju naukowego. Dorobek kandydatów – udokumentowany patentami lub publikacjami w uznanych polskich i zagranicznych periodykach naukowych – jest oceniany przez uczonych będących autorytetami w swoich dziedzinach. Formalnie, poprawne wnioski najpierw ocenia panel ekspercki, który najlepsze kandydatury kieruje do recenzji. Każdemu wnioskowi zakwalifikowanemu do tego etapu przygląda się kolejnych trzech recenzentów. Na podstawie opinii zebranych na poszczególnych etapach oceny merytorycznej wyboru laureatów dokonuje Zarząd Fundacji. Jego decyzja zatwierdzana jest przez Radę Fundacji. W tym roku 100 laureatów wybierano spośród 641 kandydatów.
(kh, as, m)
Fot. archiwum prywatne
XII edycja konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz” przeszła do historii. 26 kwietnia w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” spotkali się najlepsi uczestnicy I etapu, by odpowiedzieć na pytania dotyczące bogatego życia i działalności Naczelnika powstania z 1794 r., a także od 1976 r. – patrona Politechniki Krakowskiej. Zwycięzcą rywalizacji został Franciszek Kwoczyński, student prawa na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach.
Przebieg tegorocznego finału był inny niż przed rokiem. Zmian regulaminowych wprowadzono kilka. Po pierwsze, II etap został podzielony na trzy rundy. Po drugie, do finałowych zmagań dopuszczono większą liczbę uczestników – 12 osób, w tym 7 uczniów i 5 studentów. Do tej pory w konkursie brało udział 10 osób. Oczywiście wcześniej, 5 kwietnia br., zarejestrowani uczestnicy przystąpili do testu on-line złożonego z 30 pytań, którego wyniki pozwoliły wyłonić grupę finalistów.
W I rundzie finałowej na miejscach przeznaczonych dla zawodników zasiedli kolejno, zgodnie z wylosowanymi na początku numerami: Wiktor Zjawiony (Zespół Szkół w Koniecpolu), Franciszek Kwoczyński (Uniwersytet Śląski w Katowicach), Julia Nowak (Zespół Szkół w Koniecpolu), Marcin Antosz (Wyższa Szkoła Kształcenia Zawodowego z siedzibą we Wrocławiu), Oliwia Rozwora (III Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Marii Dąbrowskiej w Płocku), Zuzanna Kania (CLVII Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie), Daria Wiech (II Liceum Ogólnokształcące im. ks. Jana Twardowskiego w Dębicy), Michał Kowal (Uniwersytet Jagielloński), Karol Michałowski (VII Liceum Ogólnokształcące im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie), Pietro Molendys (Zespół Szkół Małopolska Szkoła Gościnności im. Tytusa Chałubińskiego w Myślenicach), Agata Nastula (Akademia Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu). Zabrakło Jakuba Kuczki (Uniwersytet Śląski w Katowicach), który musiał nagle zrezygnować z udziału ze względów osobistych.
Prowadzący wydarzenie Bartłomiej Krystyński z Działu Promocji, zadał każdemu uczestnikowi 4 pytania w ramach 4 serii. Regulamin precyzyjnie określił sytuację zawodników na koniec I rundy: 6 finalistów z największą liczbą punktów mogło przejść do kolejnej rundy, przy czym w przypadku uzyskania przez 2 lub więcej uczestników takiej samej liczby punktów, o ich pozycji i awansie decydowała liczba punktów zdobyta w I etapie konkursu, a jeśli i ona była taka sama – czas udzielenia odpowiedzi na pytania w I etapie.
W II rundzie z pytaniami o życie, działalność i czasy Tadeusza Kościuszko zmierzyli się: Wiktor Zjawiony, Franciszek Kwoczyński, Oliwia Rozwora, Zuzanna Kania, Daria Wiech i Karol Michałowski. Punkty, które uzyskali w drugiej części zmagań, zostały doliczane do puli punktów z I rundy. Troje finalistów przeszło do III rundy: Franciszek Kwoczyński, Daria Wiech i Karol Michałowski. To właśnie między nimi rozegrała się walka o zwycięstwo. Najlepszy na koniec rozgrywki okazał się Franciszek Kwoczyński, który zdobył laptopa oraz 2 tys. zł.
Zwycięzca XII edycji konkursu pochodzi z Bielska-Białej. Studiuje niestacjonarnie prawo na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, a pracuje jako budowniczy konstrukcji z klocków LEGO. Jego pasją jest projektowanie gier planszowych. Na pytanie o to, jak wyglądały przygotowania do konkursu, Franciszek Kwoczyński zdradził, że swoją wiedzę z bazy lektur konkursowych wzbogacał poprzez słuchanie podcastów dotyczących Tadeusza Kościuszki. – Słuchałem nawet amerykańskiego filmu dokumentalnego na temat Kościuszki. Potem oczywiście nieustannie powtarzałem materiał i wręcz żyłem postacią Naczelnika. Podsumowaniem moich przygotowań była wizyta na Kopcu Kościuszki w Krakowie oraz w zlokalizowanym tam Muzeum Kościuszkowskim – mówił student. Warto dodać, że Franciszek Kwoczyński po I etapie nie od razu awansował do finału. Z udziału w wieńczącej konkurs rozgrywce zrezygnowały 2 osoby z grupy studentów, więc lista finalistów została uzupełniona o kolejne. Jedną z nich był właśnie Franciszek Kwoczyński.
Zdobywczyni II miejsca, Daria Wiech, która uczy się w II Liceum Ogólnokształcącym im. ks. Jana Twardowskiego w Dębicy, otrzymała czytnik e-booków i 1500 zł, a także 100 dodatkowych punktów w postępowaniu rekrutacyjnym na wszystkie kierunki studiów oferowane przez Politechnikę Krakowską. Karol Michałowski z VII Liceum Ogólnokształcącego im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie zajął III miejsce i wygrał słuchawki bezprzewodowe, 500 zł oraz 80 dodatkowych punktów w rekrutacji na PK. Kolejne osoby z listy rankingowej: Oliwia Rozwora (IV miejsce), Wiktor Zjawiony (V miejsce), Zuzanna Kania (VI miejsce), Marcin Antosz (VII miejsce), Julia Nowak (VIII miejsce), Pietro Molendys (IX miejsce), Agata Nastula (X miejsce), Michał Kowal (XI miejsce), odebrały z rąk prorektora ds. studenckich PK dr inż. Marka Bauera nagrody książkowe (w tym roku była to najnowsza publikacja Normana Daviesa pt. „Galicja”), a także politechniczne kubki i torby bawełniane z wizerunkiem Tadeusza Kościuszki.
Wśród zmian, które objęły zakończoną właśnie edycję konkursu, były również te dotyczące dodatkowych punktów w rekrutacji na Politechnikę Krakowską. Wszyscy uczniowie uczestniczący w finale opuścili PK ze zdobyczami punktowymi, a ich ilość była oczywiście uzależniona od miejsca wywalczonego w finale. Jak wspomniano, najwyżej uplasowana uczennica zaopatrzona została w aż 100 dodatkowych punktów. Osoba z drugim wynikiem wśród uczniów otrzymała 80 punktów, a trzeciej pod względem wyniku uczennicy (Oliwia Rozwora) przyznanych zostało 60 punktów. Każdy z czworga pozostałych uczniów (Wiktor Zjawiony, Zuzanna Kania, Julia Nowak, Pietro Molendys) otrzymał 50 punktów w postępowaniu rekrutacyjnym.
Finał XII edycji konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz” śledzili z uwagą członkowie rodzin laureatów, przyjaciele i nauczyciele, a także duża grupa uczniów z X Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Po konkursowych emocjach, laureaci – na pamiątkę – zapozowali do wspólnego zdjęcia przy popiersiu patrona Politechniki. Następnie, dzięki uprzejmości Lilianny Lewandowskiej, kustosz Muzeum PK, zwiedzili zabytkowy obiekt i wystawy. Szefowa politechnicznego muzeum zasiadała po raz pierwszy w Komisji, która odpowiedzialna była za merytoryczną warstwę przedsięwzięcia. Oprócz niej, Komisję tworzyli: prof. dr hab. Michał Baczkowski (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny), dr hab. Krzysztof Ślusarek (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny), dr inż. arch. Krzysztof Wielgus (Politechnika Krakowska, Wydział Architektury), mgr Lilianna Lewandowska (kierownik Muzeum Politechniki Krakowskiej), mgr Piotr Kapusta (Muzeum Krakowa). Gremium przewodniczył prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer. Patronat honorowy nad konkursem objął rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
Strona internetowa konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”: kosciuszko.pk.edu.pl
Zobacz galerię zdjęć z finału konkursu
(bk)
Fot. Jan Zych, na trzecim zdjęciu, od lewej: Franciszek Kwoczyński (I miejsce), Daria Wiech (II miejsce) i Karol Michałowski (III miejsce)
{fastsocialshare}
W sobotę, 18 maja o godz. 14:00 odbędzie się debata „Energetyka jądrowa krakoskim okiem”. Energetycy i fizycy jądrowi z krakowskich ośrodków naukowych dyskutować będą o miejscu energetyki jądrowej w polskiej transformacji energetycznej, jej szansach i zagrożeniach. Jednym z ekspertów będzie profesor Jan Taler z Katedry Energetyki Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej.
ZOBACZ PROGRAM FESTIWALU NAUKI I SZTUKI NA PK
GODZINA
LOKALIZACJA
WYDARZENIE
KATEGORIA WIEKOWA
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
KN COSMO – Kosmiczne Konstrukcje
Prezentacja konstrukcji zrealizowanych przez koło naukowe oraz zademonstrowanie obecnych prac i projektów
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
KN Matematycy – porozmawiajmy o matematyce
Prezentacje dotyczące działalności koła
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Dzień Wynalazków 2024 – Politechnika Krakowska Twoim pierwszym wyborem
Dzień Wynalazków na Politechnice Krakowskiej to cykliczne wydarzenie organizowane przez INTECH PK, popularyzujące najciekawsze pomysły o charakterze wdrożeniowym oraz promujące Politechnikę Krakowską, jako ponadregionalnego lidera w dziedzinie edukacji, innowacji i przedsiębiorczości.
Tegoroczna 6-ta edycja Dnia Wynalazków odbędzie w formie stacjonarnej pod hasłem „Politechnika Krakowska Twoim pierwszym wyborem”.
Adresatami wydarzenia są partnerzy gospodarczy współpracujący lub zainteresowani współpracą z uczelnią oraz kandydaci na studia planujący swoją karierę w dyscyplinach technicznych. Chcemy zachęcić wszystkich uczestników, aby Politechnika Krakowska była dla nich pierwszym wyborem rozwijania zainteresowań, doskonalenia talentów i planowania innowacji.
Dla uczestników wydarzenia przygotujemy prezentację najbardziej spektakularnych aktualnych wynalazków oraz dokonań naukowych studentów, doktorantów i młodych pracowników naukowych.
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/4
Zwiedzanie z przewodnikiem Komory klimatycznej
Odporność na temperaturę. Zakres temperatury: od -50°C do +70°C.
RODZAJ WYDARZENIA: zwiedzanie
LICZBA MIEJSC: 20 osób
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Wydział Mechaniczny
Al. Jana Pawła II 37
W zgodzie z naturą
Pokazy doświadczeń wodnych i ekorozwiązań. Jak sprawdzić zasolenie rzeki Wisły, sposoby oczyszczania wody, badania twardości wody – pokaz i własnoręcznie wykonanie doświadczenia. Dlaczego powstają osuwiska – grunt i jego tajemnice. Płukanie złota i drogich kamieni – zadanie dla wytrwałych. Hodowla mikroalg i wykorzystanie ich do produkcji biopaliw
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
LICZBA MIEJSC: 30 osób
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
bud. E, pom. E93 – Laboratorium Katedry Energetyki
Al. Jana Pawła II 37
Zwiedzanie z przewodnikiem Laboratorium Maszyn i Urządzeń Energetycznych
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Wykorzystanie energii odnawialnej
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
KN Energetyki i Ochrony Środowiska – Hodowla mikroalg i wykorzystanie ich do produkcji biopaliw
Hodowla mikroalg i wykorzystanie ich do produkcji biopaliw – plansze informacyjne, materiały pokazowe)
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Zwiedzanie z przewodnikiem Laboratoium Aerodynamiki Środowiskowej: Pokaz „Pomiary Turbiny wiatrowej”
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
LICZBA MIEJSC: 30 osób
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Symulacja zjawisk atmosferycznych wiatru i opadu deszczu
Wizualizacja procesów parowania i kondensacji pary wodnej w instalacjach energetycznych.
RODZAJ WYDARZENIA: warsztaty
LICZBA MIEJSC: 30 osób
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Cyfrowe narzędzia w Architekturze
Prezentacja druku 3D, BIM
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Zbuduj tę wieżę
Budowanie wieży z klocków
RODZAJ WYDARZENIA: gry, zabawy, konkursy
LICZBA MIEJSC: 30 osób
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
„Science of Wall Street”
Wykład przedstawiciela firmy UBS
RODZAJ WYDARZENIA: wykład
GODZINA
LOKALIZACJA
WYDARZENIE
KATEGORIA WIEKOWA
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
KN COSMO – Kosmiczne Konstrukcje
Prezentacja konstrukcji zrealizowanych przez koło naukowe oraz zademonstrowanie obecnych prac i projektów
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
KN Matematycy – porozmawiajmy o matematyce
Prezentacje dotyczące działalności koła
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Opowieści o fraktalach
RODZAJ WYDARZENIA: wykład
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Sztuczna inteligencja w grafice
Tworzenie cyfrowych obrazów architektury za pomocą sztucznej inteligencji.
RODZAJ WYDARZENIA: warsztaty
młodzież 16+ i dorośli
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Quiz z nagrodami i warsztaty
Zgadnij jakie to drzewo?
RODZAJ WYDARZENIA: gry,zabawy i konkursy
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/4
Zwiedzanie z przewodnikiem komory klimatycznej
Odporność na temperaturę. Zakres temperatury: od -50°C do +70°C.
RODZAJ WYDARZENIA: zwiedzanie
LICZBA MIEJSC: 20 osób
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/4
Turniej szachowy
RODZAJ WYDARZENIA: gry,zabawy i konkursy
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/4
VR – okulusy, hololensy
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Pokazy chemiczne
Pokaz 1: Prezentacja możliwości otrzymywania materiałów termoizolacyjnych z oleju posmażalniczego, jak również innych olejów roślinnych takich jak olej z pestek granatu, czarnej porzeczki, arbuza, winogrona, wiśni i innych; podczas pokazu będzie możliwość wykonania pianki termoizolacyjnej przez Uczestników Festiwalu Nauki i Sztuki; uczestnicy dowiedzą się dlaczego materiał ten podczas syntezy może zwiększyć swoją objętość nawet sto razy i dlaczego pianka nie parzy, mimo że temperatura wewnątrz przekracza 100oC.
Pokaz 2: Eksperymenty obejmujące otrzymywanie różnych form kosmetyków: preparaty do mycia (mydełka, żele pod prysznic), emulsje kosmetyczne (krem na bazie surowców naturalnych), kosmetyki kolorowe (błyszczyki do ust), podczas pokazu będzie możliwość wykonania przez Uczestników Festiwalu prostych czynności w ramach prezentowanych eksperymentów.
Pokaz 3: Eksperymenty łączące elementy nauki i zabawy (m.in. „Kolorowe mleko”, „Magiczny kwiat”, „Znikający styropian” czy „Chemiczny kameleon”), polegające na nagłych zmianach właściwości fizycznych i chemicznych substancji oraz prostych reakcjach chemicznych zachodzących pomiędzy nietoksycznymi substancjami chemicznymi; podczas pokazu będzie możliwość wykonania przez Uczestników Festiwalu prostych czynności w ramach prezentowanych doświadczeń.
Pokaz 4: Eksperymenty obejmujące zagadnienia związane z przemianami fizycznymi polimerów (sieciowanie fizyczne), pokazy pirotechniczne związane z otrzymywaniem fajerwerków i prochu strzelniczego, zabawa różnymi stanami skupienia z użyciem ciekłego azotu, barwne reakcje chemiczne, odwracalne reakcje chemiczne, kryminalna chemia (atrament sympatyczny, sztuczna krew, itp). Pokaz 5: zadziwiające doświadczenia i eksperymenty z różnych dziedzin chemii – od prostych barwnych reakcji chemicznych do ciekawych i widowiskowych eksperymentów, podczas pokazu będzie możliwość wykonania przez Uczestników Festiwalu prostych czynności w ramach prezentowanych doświadczeń.
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Bryly platońskie
RODZAJ WYDARZENIA: warsztaty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Zwiedzanie z przewodnikiem Laboratoium Aerodynamiki Środowiskowej: Pokaz „Pomiary Turbiny wiatrowej”
RODZAJ WYDARZENIA: zwiedzanie
LICZBA MIEJSC: 30 osób
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Symulacja zjawisk atmosferycznych wiatru i opadu deszczu
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
LICZBA MIEJSC: 30 osób
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Działania arytmetyczne a oczekiwania społeczeństwa
RODZAJ WYDARZENIA: wykład
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Warsztaty budownictwa architektonicznego
Budowanie konstrukcji z czworościanów
RODZAJ WYDARZENIA: warsztaty
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Zbuduj tę wieżę
Budowanie wieży z klocków
RODZAJ WYDARZENIA: gry,zabawy i konkursy
LICZBA MIEJSC: 30 osób
5-7 lat
GODZINA
LOKALIZACJA
WYDARZENIE
KATEGORIA WIEKOWA
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
KN PROJEKTOWANIA ZRÓWNOWAŻONEGO – FUTURELAB – POLIGON DOSTĘPNOŚCI
Prezentacja przestrzeni edukacyjnej do praktycznej nauki projektowania uniwersalnego zrealizowanej w ramach projektu Futurelab. Możliwość skorzystania ze sprzętu do symulacji ograniczeń sprawności na trasie imitującej przestrzenie publiczne
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
KN COSMO – Kosmiczne Konstrukcje
Prezentacja konstrukcji zrealizowanych przez koło naukowe oraz zademonstrowanie obecnych prac i projektów
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
KN Matematycy – porozmawiajmy o matematyce
Prezentacje dotyczące działalności koła
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Opowieści o fraktalach
RODZAJ WYDARZENIA: wykład
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Cyfrowe narzędzia w Architekturze
VR – wirtualna rzeczywistość
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Zwiedzanie z przewodnikiem Laboratoium Aerodynamiki Środowiskowej: Pokaz „Pomiary Turbiny wiatrowej”
RODZAJ WYDARZENIA: zwiedzanie
LICZBA MIEJSC: 30 osób
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Symulacja zjawisk atmosferycznych wiatru i opadu deszczu
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
LICZBA MIEJSC: 30 osób
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Zdjęcia macro z focus stacking
pokaz drukarki 3D – czyli jak to działa i jak wygląda od środka
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Zwiedzanie jurty mongolskiej
RODZAJ WYDARZENIA: zwiedzanie
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Zbuduj tę wieżę
Budowanie wieży z klocków
RODZAJ WYDARZENIA: gry,zabawy i konkursy
LICZBA MIEJSC: 30 osób
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Pokaz druku 3D i laboratorium światła
RODZAJ WYDARZENIA: pokazy i eksperymenty
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
Al. Jana Pawła II 37/3
Pokaz pirotechniki widowiskowej
RODZAJ WYDARZENIA: widowiska
wszyscy
(bez ograniczeń wiekowych)
OTWARCIE
godz. 10:00-10:30
Uroczyste otwarcie wydarzenia:
WYKŁAD MOTYWACYJNY
godz. 10:30-11:00
Wykład motywacyjny „Dlaczego Politechnika Krakowska jest najlepszym pierwszym wyborem”:
WYSTAWA WYNALAZKÓW
godz. 11:00-14:00
W piątek 19 kwietnia br. Politechnika Krakowska po raz kolejny zaprosiła uczniów szkół ponadpodstawowych na Dzień Otwarty. Tym razem odbył się on wyłącznie w formie stacjonarnej, dzięki czemu przyszłe studentki i studenci mogli nie tylko poznać ofertę edukacyjną i zasady rekrutacji, ale też osobiście zobaczyć kampus przy ul. Warszawskiej 24 oraz mieszczące się tutaj sale dydaktyczne i laboratoria, a także wziąć udział w przygotowanych specjalnie na tę okazję warsztatach, grach i pokazach.
Główna część Dnia Otwartego odbywała się koło Galerii Gil, gdzie stanął ogromny ekran LED oraz scena, na której rozmawialiśmy z pracującymi i studiującymi na PK osobami o ich doświadczeniach. Wokół sceny ustawione zostały także dwie komfortowe strefy relaksu oraz strefa gastro. Pierwszym punktem wydarzenia była rozmowa z inż. Dominiką Wanat oraz z mgr inż. Dagmarą Słotą, które w tym roku są ambasadorkami akcji „Dziewczyny na Politechniki” organizowanej przez Fundację Edukacyjną „Perspektywy”. Politechnika Krakowska od kilku lat aktywnie wspiera tę kampanię, a w tym roku, dzięki w pełni stacjonarnej formule dnia otwartego, uczestniczki i uczestnicy wydarzenia mieli okazję nie tylko wysłuchać rozmów z naukowczyniami i studentkami z PK, ale też poznać je osobiście. W kolejnym panelu dyskusyjnym wzięły udział naukowczynie z Politechniki Krakowskiej: dr inż. Anna Romańska (WIEiK), dr inż. Izabela Tylek (WIL), dr hab. inż. Anna Szafarczyk, prof. PK (WIŚiE) i dr inż. Małgorzata Miastkowska (WIiTCh). Prowadzący Bartłomiej Krystyński z Działu Promocji rozmawiał ze swoimi Gościniami m.in.: o największych wyzwaniach, z jakimi kobiety stykają się w świecie technicznym, ale też o pozytywnych trendach – wciąż wzrastającym odsetku kobiet zajmujących się naukami technicznymi oraz panującym w środowisku wzajemnym wsparciu. W drugim panelu głos oddaliśmy naszym studentkom i doktorantkom. Sandra Kiwior (WIiT), Wioleta Łoś (WM), dr inż. Agnieszka Żyra (WM), mgr inż. Beata Szreniawa (SDPK) oraz mgr inż. Agnieszka Bąk (SDPK) opowiedziały o swoich doświadczeniach ze studiów na PK z punktu widzenia równości płci.
W programie nie mogło zabraknąć także, budzącego w ostatnich latach spore kontrowersje, tematu feminatywów. Tę część razem z Bartłomiejem Krystyńskim poprowadziła Jonna Skowrońska z Działu Promocji PK. W rozmowie aktywnie uczestniczyli także uczestnicy wydarzenia, dla których przygotowaliśmy krótki quiz polegający na tworzeniu żeńskich nazw zawodów. Wyzwanie nie stanowiło dla naszych gości żadnego problemu. – Jestem pozytywnie zaskoczona tym, że pokolenie obecnych licealistów swobodnie i bez problemów stosuje feminatywy – mówi koordynatorka akcji „Dziewczyny na Politechniki” z PK, mgr Joanna Skowrońska – Stosowanie żeńskich form jest ważne z punktu widzenia społecznego. Pomagają wzmacniać skojarzenia z kobietami jako przedstawicielkami danych specjalności. Dzięki temu mogą się one częściej identyfikować z danymi zawodami i w przyszłości będą widziały w nich potencjalną ścieżkę swojej kariery – dodaje.
Po tej części nastąpiła krótka przerwa, w czasie której czas naszym gościom umilała muzyka grana przez Radio Nowinki. Następnie na scenie ponownie zasiadła Sandra Kiwior oraz jej koledzy z Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej – Bartek Szczygieł i Kuba Zwijacz – którzy opowiedzieli o najpopularniejszych eventach organizowanych przez Samorząd: „Adapciaku”, Rajdzie PK i Czyżynaliach.
Nie były to jedyne atrakcje przygotowane w tym dniu. W Galerii Gil na uczestników tradycyjnie już czekały stoiska wydziałów i Szkoły Doktorskiej PK, Działu Promocji, Działu Współpracy Międzynarodowej, Działu Kształcenia oraz organizacji studenckich: Samorządu Studenckiego, Niezależnego Związku Studentów PK, Erasmus Students Network i Zrzeszenia Studentów z Niepełnosprawnościami. Jak zawsze też, wydziały otworzyły dla zwiedzających swoje drzwi i przygotowały liczne warsztaty oraz pokazy, a w hali Laboratorium Badawczego Materiałów i Konstrukcji Budowlanych zaprezentowały się koła naukowe i grupy projektowe FutureLab PK. Goście wydarzenia mogli m.in. zobaczyć jak wyglądają zajęcia z projektowania architektonicznego i wziąć udział w akcji sadzenia roślin, dowiedzieć się dlaczego euro świeci oraz jak działają mosty. Dział Promocji wraz z pozostałymi jednostkami przygotował dla uczestników grę miejską „Wyzwanie dla inżyniera”, polegającą na wykonywaniu zadań i zdobywaniu za nie naklejek. Każda osoba, która zebrała komplet odznak, otrzymywała nagrodę w postaci przygotowanych specjalnie na tę okazję upominków.
Dni otwarte na Politechnice Krakowskiej zawsze cieszą się dużym zainteresowaniem – zarówno te prowadzone w formie wirtualnej, jak i stacjonarnej. Tak też było w tym roku. Kampus przy ulicy Warszawskiej odwiedziło wiele uczennic i uczniów z całej Polski. Dla osób zainteresowanych studiami takie wydarzenie to doskonała okazja, aby zwiedzić uczelnię, jej wydziały i laboratoria, dowiedzieć się więcej o kierunkach studiów, warunkach rekrutacji oraz możliwościach rozwoju. To także szansa na nawiązanie znajomości ze studentkami i studentami i lepsze poznanie środowiska akademickiego, dzięki czemu pierwsze dni po rozpoczęciu studiów będą o wiele łatwiejsze i przyjemniejsze.
Zobacz galerię zdjęć z wydarzenia
W tym roku na kandydatów na studia I stopnia czekają trzy nowe kierunki, które poszerzą ofertę dydaktyczną Politechniki Krakowskiej w roku akademickim 2024/2025: biotechnologia przemysłowa na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki oraz informatyka materiałowa na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Także oferta studiów II stopnia zostanie powiększona o kierunek energetyka jądrowa, który powołany zostanie na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki. Pełną ofertę kierunków studiów I i II stopnia na Politechnice Krakowskiej można znaleźć na stronie Portalu Rekrutacyjnego.
ZOBACZ FILM Z WYDARZENIA
(J. S.)
Zdjęcia: Jan Zych
{fastsocialshare}
Pasjonaci zarządzania łańcuchem dostaw, przedstawiciele uczelni oraz świata biznesu po raz kolejny spotkali się na konferencji pt. „AI Empowering People for Success in Education and Business”, która odbyła się 17 kwietnia 2024 r. na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Konferencja rozpoczęła siódmą edycję programu Top Young 100 – rocznego programu rozwojowego dla najlepszych studentów logistyki i kierunków pokrewnych. W tym gronie obecni są reprezentanci Politechniki Krakowskiej.
Program Top Young 100 od kilku lat nie tylko identyfikuje utalentowanych studentów kierunków związanych z łańcuchem dostaw, ale również wspiera ich rozwój i dalszą ścieżkę kariery. Jego rolą jest także budowanie silnego polskiego centrum kompetencji przyszłych liderów branży. Program Top Young 100 stanowi połączenie trzech środowisk – studenckiego, biznesowego i akademickiego. Do jego kolejnej edycji zakwalifikowali się trzej studenci Politechniki Krakowskiej: Piotr Katarzyński, Jakub Kubica oraz Bartłomiej Ślósarczyk.
Piotr Katarzyński jest studentem inżynierii środków transportu na Wydziale Mechanicznym. Jakub Kubica studiuje informatykę na Wydział Informatyki i Telekomunikacji, a Bartłomiej Ślósarczyk jest studentem środków transportu i logistyki na Wydziale Mechanicznym. Ich opiekunem akademickim ze strony Politechniki Krakowskiej jest dr inż. Augustyn Lorenc, pracownik Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego.
W ramach programu Top Young 100 studenci będą mogli zmierzyć się z wyzwaniami przemysłowymi, a tym samym sprawdzić w praktyce nabytą na studiach wiedzę. Liczne szkolenia opracowane we współpracy z pracodawcami pozwolą im rozwinąć zarówno twarde, jak i miękkie kompetencje. Studenci mogą brać udział w różnych wydarzeniach branżowych, co stanowi dla nich szanse na nawiązywanie relacji biznesowych. Warto podkreślić, że każdy uczestnik programu ma swojego Mentora, który czuwać nad jego rozwojem.
Konferencja „AI Empowering People for Success in Education and Business” organizowana jest przez Polskie Stowarzyszenie Menedżerow Logistyki i Zakupów (PSML) we współpracy z wydziałem zarządzania AGH.
Na zdjęciu: Od lewej Piotr Katarzyński, dr inż. Augustyn Lorenc, Jakub Kubica, Bartłomiej Ślósarczyk / fot. WM PK
{fastsocialshare}
Na Międzynarodowej Wystawie Wynalazków w Genewie – Geneva Inventions 2024 po raz kolejny nie zabrakło przedstawicieli Politechniki Krakowskiej. W tym roku uczelnię reprezentowały mgr inż. Karina Niziołek, laureatka Ogólnopolskiego Konkursu „Student-Wynalazca” oraz prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec. Podczas wystawy doktorantka Szkoły Doktorskiej PK zaprezentowała rozwiązanie pt.: „Sposób otrzymywania hybrydowego nośnika substancji aktywnych należących do grupy leków przeciwnowotworowych i hybrydowy nośnik substancji aktywnych należących do grupy leków przeciwnowotworowych” i otrzymała brązowy medal w kategorii M.
Opracowany przez mgr inż. Karinę Niziołek i zespół z nią współpracujący sposób wytworzenia oraz hybrydowy nośnik substancji aktywnych należących do grupy leków przeciwnowotworowych może znaleźć szerokie zastosowanie w medycynie i farmakologii jako inteligentny system dostarczania leków. Rozwiązanie to zostało nagrodzone w Ogólnopolskim Konkursie „Student-Wynalazca” organizowanym przez Politechnikę Świętokrzyską pod patronatem Ministerstwa Nauki. W XIV edycji tego konkursu mgr inż. Karina Niziołek wraz z zespołem z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki zdobyła jedną z 5 głównych nagród, a także dwa wyróżnienia specjalne – Nagrodę Prezesa Polskiego Związku Pracodawców Przemysłu Farmaceutycznego oraz Nagrodę Prezesa Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów (więcej o wynlazku i konkursie „Student-Wynalazca” w artykule „Nagroda dla doktorantki PK – za hybrydowy nośnik leków przeciwnowotworowych”).
Zwycięzcy konkursu „Student-Wynalazca” swoje osiągnięcia mogli przedstawić podczas Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie. Za zaprezentowanie wynalazku ” Method of obtaining hybrid carrier of active substances belonging to the group of anticancer drugs and hybrid carrier of active substances belonging to the group of anticancer drugs” mgr inż. Karina Niziołek otrzymała srebrny medal w kategorii M: „Medicine – Surgery – Orthopaedics – Material for disabled”. Dodatkowo wynalazek zdobył nagrodę specjalną „Thailand award for the best international invention & innovation” przyznawaną przez National Research Council of Thailand.
Wyjazd do Genewy stanowił dla przedstawicielek Politechniki Krakowskiej okazję do wielu biznesowych rozmów. Wynalazek mogły przedstawić m.in. Patrycji Czubkowskiej, zastępcy prezesa Urzędu Patentowego RP oraz Zbigniewowi Czechowi, ambasadorowi i stałemu przedstawicielowi RP przy Biurze Narodów Zjednoczonych w Genewie. Z wynalazkiem zapoznał się także Habip Asan, dyrektor generalny Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO).
Nad politechnicznym rozwiązaniem, które zostało zaprezentowane na Międzynarodowej Wystawie w Genewie pracował zespół złożony z doktorantek SD PK i naukowczyń Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki w składzie: mgr inż. Karina Niziołek, mgr inż. Dagmara Słota, prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak–Kupiec, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK oraz dr inż. Agnieszka Tomala. Wynalazek ten został realizowany w ramach projektu „Kompozytowy nośnik substancji aktywnej”, konkurs TRL 4.0, realizowanego przez Centrum Transferu Technologii PK w ramach programu MNISW „Inkubator Innowacyjności 4.0”.
Na zdjęciu: mgr inż. Karina Niziołek / fot. materiały prywatne
{fastsocialshare}
15 maja, a więc w dniu Święta Szkoły, w Sali Senackiej Politechniki Krakowskiej odbył się kolejny koncert z cyklu „Wirtuozi w Politechnice”. Przed publicznością zaprezentowały się dwa kwartety – Airis String Quartet oraz Dafô String Quartet. Podczas tego niezwykłego muzycznego wydarzenia publiczność mogła posłuchać: II Kwartetu smyczkowego „Listy intymne” Leoša Janáčka, IV Kwartetu smyczkowego Krzysztofa Pendereckiego oraz II Kwartetu smyczkowego op. 56 Karola Szymanowskiego.
15 maja br. kwartet Dafô wystąpił w murach Politechniki Krakowskiej już po raz czwarty. Warto podkreślić, że zespół ten zaliczany jest do grona najwybitniejszych wykonawców polskiej muzyki kameralnej. Tworzą go: Justyna Duda (I skrzypce), Danuta Augustyn (II skrzypce), Aneta Dumanowska (altówka) oraz Anna Armatys (wiolonczela). Kwartet Dafô współpracował z najwybitniejszymi współczesnymi kompozytorami. Muzycy za swoją działalność otrzymali wiele prestiżowych nagród, m.in. kilka Nagród Muzycznych „Fryderyki”, przyznawanych przez Akademię Fonograficzną.
W Sali Senackiej PK zaprezentował się także Airis String Quartet. Również ten zespół ma już za sobą występ na Politechnice Krakowskiej, który odbył się w 2011 r. w ramach cyklu koncertów „Alchemia kwartetu”. Tym razem Airis String Quartet w składzie: Aleksandra Czajor-Kowalska, Grażyna Zubik, Malwina Tkaczyk, Anna Armatys (gościnnie) zaprezentował II Kwartet smyczkowy „Listy intymne” Leoša Janáčka. Zespół na swoim koncie ma liczne nagrania (m.in. polska premiera nagrania kwartetów K.A. Hartmanna (CD Accord) czy wykonanie muzyki do filmu Krzysztofa Rogulskiego „Śladami Marii Skłodowskiej-Curie”).
Koncert poprowadził dr hab. Piotr Romańczyk, prof. PK, pracujący w Katedrze Biotechnologii i Chemii Fizycznej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. W wydarzeniu uczestniczyli m.in.: prorektor ds. kształcenia i współpracy z zagranicą dr hab. inż. Jerzy Zając, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK oraz prodziekan WIiTCh dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK.
Od 2011 r. dzieła wielkich mistrzów regularnie brzmią na Politechnice Krakowskiej chociażby za sprawą wspomnianego już cyklu „Wirtuozi w Politechnice”. Co więcej, na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej przy współpracy z Akademią Muzyczną w Krakowie odbywają się interdyscyplinarne zajęcia pn. „Muzyczny kanon chemika”, jedyne takie w programie inżynierskiego kształcenia na polskich uczelniach. Celem przedmiotu prowadzonego przez dr. hab. Piotra Romańczyka, prof. PK, dr. inż. Stefana Kurka oraz nauczycieli akademickich innych uczelni (dr hab. Danutę Augustyn, skrzypaczkę i profesor Akademii Muzycznej w Krakowie oraz dr. hab. Stanisława Bromboszcza, pianistę i kompozytora z Akademii Muzycznej w Katowicach) jest przedstawienie relacji między muzyką i nauką oraz kształtowanie wrażliwości i świadomości muzycznej studentów Politechniki
(jg, bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Czy opracowana na Politechnice Krakowskiej nowatorska substancja chemiczna, aktywowana zwykłym światłem, rozwiąże problem zanieczyszczonej chemikaliami wody? Jest na to duża szansa. Międzynarodowy zespół naukowców z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK prowadzi prace nad wykorzystaniem grafitowego azotku węgla jako foto- i elektrokatalizatora, zdolnego do przyśpieszania procesów degradacji organicznych zanieczyszczeń wody. Co więcej, nowa substancja może się też okazać przydatna do produkcji wodoru, wykorzystywanego później jako czyste źródło energii.
Prace, prowadzone na Politechnice Krakowskiej w zespole dr hab. inż. Katarzyny Matras-Postołek, prof. PK na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, wpisują się w najpilniejsze obecnie naukowe poszukiwania – skutecznych sposobów rozwiązania kryzysu energetycznego i wspierania ochrony środowiska. – W naszych badaniach koncentrujemy się na opracowywaniu zaawansowanych materiałów, które przyczyniają się do degradacji zanieczyszczeń wody oraz wspomagają konwersję energii odnawialnej np. energii słonecznej – mówi prof. Matras Postołek. – Obecnie prowadzimy prace nad katalizatorem zdolnym do rozkładania organicznych zanieczyszczeń np. pochodzących ze ścieków przemysłowych i komunalnych. Badamy też jego właściwości pod kątem możliwości wpływania na proces produkcji wodoru – mówi Katarzyna Matras-Postołek.
W poszukiwaniu optymalnego katalizatora
Katalizator to swoisty game changer w świecie chemii, substancja, która zmienia mechanizm przebiegu danej reakcji. Bez odpowiedniego katalizatora wiele znanych reakcji chemicznych mogłoby w ogóle nie zaistnieć albo przebiegać niesłychanie wolno, w sposób całkowicie nieopłacalny (czasowo i ekonomicznie). Z takim dodatkiem jak katalizator proces chemiczny zachodzi dużo szybciej i nabiera praktycznego i ekonomicznego sensu. – W żargonie chemików mówimy, że „katalizator obniża energię aktywacji danego procesu, zmieniając w ten sposób mechanizm jego zachodzenia”. Przy czym, aby katalizator spełnił swoją rolę w danej reakcji chemicznej, konieczne jest też odkrycie jaki impuls może go do działania pobudzić. Są takie, które aktywuje działanie światła UV lub widzialnego (fotokalizatory). W przypadku innych bodźcem, który „zmusza” katalizator do pracy jest odpowiednio wysoka temperatura czy impulsy elektryczne (elektrokatalizatory) – przypomina prof. Matras-Postołek. Jak wyjaśnia, skuteczny katalizator charakteryzuje się dwoma cechami – powinien być bardzo stabilny, po to by można go było wykorzystać ponownie lub odzyskać z mieszaniny reakcyjnej oraz nie powinien się zużywać w procesie, który katalizuje.
Opracowaniu takiego stabilnego, taniego katalizatora poświęcony jest prowadzony na Politechnice Krakowskiej projekt pn. „Noble metal clusters incorporated g-C3N4 based heterostructures toward solar-driven photo- and electrochemical conversion”. Kierownikiem badań, współfinansowanych z programu POLONEZ BIS (wsparcie w wys. ponad 1 mln zł) jest dr Xiao Zhang. W projekcie uczestniczą także doktorantki PK Alicja Szymska-Szymanik i Beata Szreniawa. – Jednym z głównych celów naszych badań jest zaprojektowanie sposobu otrzymywania superwydajnego foto- i elektrokatalizatora z azotku węgla, materiału zdolnego do degradacji zanieczyszczeń zawartych w wodzie, a także do produkcji wodoru – mówi dr Xiao Zhang.
Z mocą światła słonecznego przeciwko zanieczyszczeniom wody
Zespół badaczy Politechniki Krakowskiej zainteresował się technologią opartą na procesach foto i elektrokatalitycznych, opisanych po raz pierwszy w 1972 roku przez Akira Fujishimę i Kenichi Hondę na łamach czasopisma „Nature”. Istotą ich odkrycia było właśnie wykorzystywane fotokatalizatorów, które pod wpływem energii świetlnej, przyspieszają procesy chemiczne. Najszerzej dotąd poznanym fotokatalizatorem wykorzystywanym do konwersji energii (np. rozszczepiania wody, redukcji CO2), a także do degradacji i redukcji zanieczyszczeń jest dwutlenek tytanu (TiO2). Jest łatwo dostępny, stabilny, a duża ilość badań potwierdza jego wysoką aktywność. Ale ma istotne wady. Jest aktywny tylko w promieniowaniu UV, wykazując znikomą aktywność w zakresie fal widzialnych. – W naszych badaniach pomyśleliśmy o opracowaniu katalizatora, będącego materiałem zdolnym do rozkładania zanieczyszczeń również pod wpływem widzialnego światła słonecznego. Dzięki temu sam proces będzie jeszcze bardziej ekonomiczny – zdradza prof. Katarzyna Matras-Postołek.
Stąd prace nad wykorzystaniem takiego obiecującego materiału katalitycznego jak grafitowy azotek węgla (g-C3N4). – Badamy go jako stabilny materiał półprzewodnikowy, złożony z pierwiastków węgla i azotu o różnych właściwościach, do budowy materiałów kompozytowych o ulepszonych cechach foto-i elektrochemicznych. Analizujemy jak działanie takiego katalizatora, aktywowanego światłem słonecznym, sprawdza się m.in. przy oczyszczaniu ścieków przemysłowych, np. z zakładów produkujących tekstylia, kolorowy papier, barwiących skóry czy przy oczyszczaniu ścieków komunalnych, zawierających organiczne barwniki, wypłukiwane z barwionych ubrań i innych tekstyliów i trafiające do wody – mówi prof. Katarzyna Matras-Postołek. Ilość takich zanieczyszczeń rośnie, bo wzrasta zapotrzebowanie na barwione produkty, a z nim wzrasta ilość substancji chemicznych wykorzystywanych do barwienia. Ostatecznie mogą one trafiać do środowiska, zatruwając je i powodując poważne zagrożenia także dla ludzkiego zdrowia. – W badaniach naszego zespołu pokazaliśmy jak takie zanieczyszczenia można rozłożyć na proste związki tj. np. wodę i CO2 poprzez zastosowanie opracowanego na Politechnice Krakowskiej fotokatalizatora. Wystarczy dodać go do zanieczyszczonej wody i poświecić przez kilkadziesiąt minut lampą lub pozostawić w świetle dziennym, by barwne zanieczyszczenia uległy degradacji – mówi naukowczyni z PK.
Badania wstępne potwierdziły możliwość wykorzystania materiałów g- C3N4 w rozkładzie standardowych barwników jak oranż metylowy, błękit metylenowy czy rodamina B. – Potwierdziliśmy też, że jest możliwość poprawy właściwości opracowanych przez nas nowych materiałów poprzez zmianę sposobu syntezy czy domieszkowanie atomami metali lub niemetali. W kolejnym etapie prac badawczych nasze katalizatory wykorzystamy też w procesach otrzymywania wodoru oraz w procesach utleniania innych substancji organicznych np. benzenu. Obecnie testujemy czy takie procesy chemiczne zajdą z zastosowaniem naszych katalizatorów. Próbujemy procesy te wzbudzać za pomocą światła lub prądu, elektrochemicznie – mówi dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK.
Naukowcy Politechniki Krakowskiej finiszują więc z realizacją nadrzędnego celu projektu jakim było wygenerowanie podstawowej wiedzy na temat budowy wysoce wydajnych i tanich foto-/elektrokatalizatorów opartych na g-C3N4 z uproszczonymi etapami syntezy i zwiększoną wydajnością w procesach katalitycznych, mogących znaleźć zastosowanie w praktyce.
Wsparcie z programu POLONEZ BIS
Program POLONEZ BIS, w ramach którego na Politechnice Krakowskiej badania prowadzi chińska naukowczyni dr Xiao Zhang, współfinansuje Komisja Europejska i Narodowe Centrum Nauki w ramach prestiżowego grantu Marie Skłodowska-Curie COFUND. Środki na badania w polskich ośrodkach badawczych otrzymują z niego doświadczeni naukowcy z całego świata. Przyjeżdżają na 2 lata do Polski, aby prowadzić tu badania podstawowe w wybranych przez siebie instytucjach publicznych lub prywatnych. Program gwarantuje laureatom zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy oraz dodatkowe fundusze na realizację projektów badawczych w dowolnej dyscyplinie naukowej.
Na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej w Zespole Funkcjonalne Nanomateriały pod opieką naukową prof. Matras-Postołek badania finansowane z programu POLONEZ BIS prowadzi też naukowczyni z Ukrainy prof. dr Inna Ivashchenko. Pracuje z wspólnie krakowskim zespołem nad nowymi materiałami kompozytowymi o fotoluminescencyjnych właściwościach do wykorzystania w produkcji diod emitujących białe światło (WLED).
(mas)
Na zdjęciu: Zespół Funkcjonalne Nanomateriały z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK, w którym prowadzone są badania m.in. nad wysokowydajnymi katalizatorami. W środkowym rzędzie prof. PK Katarzyna Matras-Postołek (w granatowej marynarce), w dolnym rzędzie dr Xiao Zhang (druga z prawej) / Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Zdjęcia wykonane przez sondę w trakcie lotu / materiały KN Cosmo
W końcówce kwietnia Politechnikę Krakowską odwiedził prof. Benjamín J. González Díaz z Uniwersytetu La Laguna na Teneryfie. W trakcie wizyty, która została zorganizowana w ramach współpracy wewnątrz sojuszu 9 uczelni STARS EU, m.in. przeprowadził ok. 60 godzin wykładów dla studentów Politechniki Krakowskiej. Więcej szczegółów znajdą Państwo w krótkim wywiadzie, który z prof. Diazem przeprowadził Adam Sadło.
Szanowny Panie Profesorze, właśnie wrócił Pan z kilkudniowej wizyty na Politechnice Krakowskiej w ramach STARS EU. Jakie były cele tej wizyty?
Zostałem zaproszony jako profesor wizytujący do wygłoszenia wykładu na temat paliw alternatywnych dla studentów inżynierii chemicznej i procesowej oraz zrównoważonych innowacji dla studentów biotechnologii. To było wspaniałe doświadczenie, a ja miałem okazję przekonać się o wysokim poziomie studentów i ich wielkich zdolnościach.
W STARS EU jest Pan liderem TIG (Thematic Interest Group) o nazwie Energy Transition. Proszę wyjaśnić naszym czytelnikom, czym jest TIG i jakie prace są w niej wykonywane.
Wewnątrz STARS EU pakiety robocze są podzielone na kilka grup. Struktura ta ma zdolność do samoadaptacji, co oznacza, że obecnie mamy 9 TIGów, ale kilka innych jest w trakcie tworzenia. Wszystkie TIGi zaplanowały kilka działań w zakresie badań, wykładów i zaangażowania interesariuszy w celu współtworzenia nowych stopni naukowych, studiów magisterskich, programów doktoranckich, wspólnych badań, transferu wiedzy do przemysłu i struktur rządowych, a także innych działań, w których studenci odgrywają istotną rolę.
W naszym TIG pracujemy nad perspektywami transformacji energetycznej, nad tym, jak możemy osiągnąć cele dekarbonizacji, analizą obecnej metodologii, przeglądem postępu technicznego…
Główną ideą jest tworzenie wiedzy, zwiększanie mobilności studentów i współpraca w celu dzielenia się pomysłami, procedurami i technologiami dotyczącymi transformacji energetycznej interesariuszom i rządowi, przekazywanie wyników do przemysłu, dostosowując to do studentów, tak, aby mogli stawić czoła nowym wyzwaniom.
Jakie działania związane z transformacją energetyczną miały miejsce podczas Państwa wizyty w Krakowie?
Poza wykładami związanymi z szeroko pojętymi drogami transformacji energetycznej, a w szczególności z aktualnym scenariuszem, celami i możliwościami przeprowadzenia transformacji energetycznej w Polsce, odbyliśmy kilka spotkań, aby zmierzyć się z przyszłością TIG, ponieważ Uniwersytet La Laguna jest aktualnym liderem, a Politechnika Krakowska uczelnią współprowadzącą. Pod koniec roku na PK odbędzie się międzynarodowa konferencja poświęcona energetyce, w której wezmą udział koledzy z TIG.
Jakie są Pańskie kolejne projekty związane z TIG?
Zaplanowaliśmy nowe działania badawcze w ramach programów: Horyzont i LIFE.
Jakie rezultaty chcecie osiągnąć?
Dążymy do zacieśnienia naszej współpracy, stworzenia nowych użytecznych struktur zwiększających mobilność studentów oraz sprzyjających możliwości oferowania wspólnych studiów, także doktoranckich.
Jak ocenia Pan współpracę w ramach TIG z naukowcami i studentami Politechniki Krakowskiej?
Studenci z PK otrzymali bardzo rzetelne kształcenie i z pewnością mogą stawić czoła bardzo skomplikowanym wyzwaniom w tej dziedzinie, przy współpracy z naukowcami z PK, którzy pracują w tej dziedzinie. Niewątpliwie współpraca z PK w ramach TIG układa się znakomicie.
Czy było coś, co Pana zaskoczyło?
Szczerze mówiąc, zdawałem sobie sprawę z bardzo dobrego poziomu i umiejętności studentów, ciężkiej pracy profesorów i ich zaangażowania w projekt STARS EU. Dlatego nie jestem zdziwiony.
Czy to była Pańska pierwsza wizyta w Krakowie?
Tak, to był mój pierwszy raz w tym fantastycznym mieście.
Czy znalazł Pan czas, aby poznać Kraków i spróbować polskiej kultury i np. kuchni? Co zrobiło na Panu największe wrażenie?
Miałam okazję zwiedzić miasto, poznać jego kulturę i spróbować kuchni. Najkrócej mówiąc: było świetnie.
Kiedy planuje Pan kolejną wizytę na Politechnice Krakowskiej i jak będzie ona wyglądała?
Głównym pomysłem jest udział w przyszłym roku jako profesor wizytujący, jeśli będzie to możliwe.
Benjamín J. González Díaz (Uniwersytet La Laguna na Teneryfie) uzyskał doktorat z Fizyki od 2008 r., a profesorem zwyczajnym w dziedzinie Inżynierii Elektrycznej jest od 2018 r. Jego praca naukowa skupia się na różnych aspektach związanych z wytwarzaniem systemów energii odnawialnej, wytwarzaniem i zarządzaniem w sieci oraz politycznymi i społecznymi konsekwencjami transformacji energetycznej. Pracował przy kilku projektach badawczych o zasięgu międzynarodowym, krajowym (Hiszpania) i regionalnym.
Współpracował z zespołami badawczymi z kilku krajów, w tym z Niemcami w ISE Fraunhofer, w Kolumbii z Uniwersytetem EAN oraz w Singapurze z Instytutem Badań nad Energią Słoneczną. Obecnie koordynuje Tematyczną Grupę Zainteresowań ds. Transformacji Energetycznej w European University Alliance STARS EU.
Z punktu widzenia działań związanych z rozwojem technologii i współpracy z przemysłem, prowadził 7 inicjatyw i brał udział w kolejnych 10.
W obszarze zarządzania uczelnią był Koordynatorem ds. Jakości i Innowacji Dydaktycznych Wyższej Szkoły Inżynieryjno-Technicznej w latach 2016-2017, Dyrektorem Sekretariatu ds. Zrównoważonego Rozwoju i Usług Uczelni w latach 2017-2019, a od 2011 członkiem Komisji Naukowej ds Studiów Magisterskich na kierunku Energie Odnawialne.
Więcej informacji: https://orcid.org/0000-0003-1975-2520
Adam Sadło
Zdjęcie 1. Prof. Benjamín J. González Díaz z grupą studentów przed budynkiem WIiTCh PK
Zdjęcie 2: Prof. Benjamín J. González Díaz, dr hab. inż. Piotr Michorczyk, dziekan WIiTCh, dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK oraz grupa studentów WIiTCh
{fastsocialshare}
Na Politechnice Krakowskiej odbywa się VI Międzynarodowa Konferencja Naukowa: „WYZWANIA STOJĄCE PRZED ZRÓWNOWAŻONĄ ARCHITEKTURĄ ŚRODOWISKA MIESZKANIOWEGO, organizowana przez Katedrę Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego (KKŚM) Wydziału Architektury PK. Podczas wydarzenia zaprezentowane zostanie opracowanie pierwszych tak kompleksowych, modelowych badań nt. jakości środowiska mieszkaniowego krakowskich osiedli (piątek, 19 kwietnia, w godz. 12.-13.30). Badania przeprowadził zespół badaczy Politechniki Krakowskiej. Partnerem konferencji jest Miasto Kraków w ramach programu Krakowskie Konferencje Naukowe.
Konferencja Katedry Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego WA PK ma ambicję przedyskutować współczesne problemy kształtowania zrównoważonego środowiska mieszkaniowego i sposoby oddziaływania na czynniki je warunkujące, na tle dorobku badawczego Katedry Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego Politechniki Krakowskiej.
Obrady odbywają w dwóch blokach: pierwszy poświęcony będzie celom, metodom i rezultatom badań nad środowiskiem mieszkaniowym prowadzonych przez zespół KKŚM na przestrzeni lat, drugi podejmie problematykę sposobów przekształcania środowiska mieszkaniowego wobec wyzwań współczesności.
BLOK PROGRAMOWY I: Prezentacja wyników badań jakości środowiska mieszkaniowego prowadzonych przez Instytut, a później przez Katedrę Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego.
Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego począwszy od lat 70. ubiegłego wieku prowadziła wieloaspektowe badania nad jakością środowiska mieszkaniowego. Wokół tak zarysowanej problematyki skupiła się grupa architektów praktyków i badaczy, kierowanych kolejno przez profesorów: Witolda Cęckiewicza, Wacława Serugę i Grażynę Schneider-Skalską. Jako rezultat prac zespołu powstało szereg nowatorskich opracowań, ekspertyz, publikacji naukowych i studialnych projektów architektonicznych. Podczas konferencji przedstawione zostanie opracowanie wykonane przez zespół badaczy Katedry Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej pt.: „BADANIE JAKOŚCI ŚRODOWISKA MIESZKANIOWEGO KRAKOWSKICH OSIEDLI”. Badanie jest pierwszym, modelowym projektem, którego autorzy podjęli tak szeroki temat dla obszaru całego miasta Krakowa (prezentacja w piątek, 19 kwietnia, w g. 12-13.30). Prezentację przedstawią prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk, prof. dr hab. inż. arch. Grażyna Schneider-Skalska i dr inż. arch. Karolina Dudzic-Gyurkovich z Politechniki Krakowskiej.
BLOK PROGRAMOWY II: Redefinicja pojęcia zrównoważenia w odniesieniu do środowiska mieszkaniowego wobec wyzwań współczesności
Środowisko mieszkalne ulega przemianom pod wpływem wzajemnie powiązanych ze sobą czynników, które na nie wpływają. Współcześnie wspomniane procesy te przebiegają bardzo dynamicznie: zmiany klimatyczne i zanieczyszczenie środowiska, a także czynniki ekonomiczne, społeczne i techniczne wpływają w sposób istotny na siedliska ludzkie i stanowią wyzwanie dla zmian. Co więcej, potrzeby i preferencje mieszkaniowe wykraczają poza ramy mieszkania: oczekiwania i aspiracje mieszkańców dotyczą teraz także dzielnicy i całego miasta. Rośnie znaczenie przestrzeni publicznych, które odgrywają coraz ważniejszą rolę jako wielofunkcyjne przestrzenie oferujące atrakcyjne usługi i często stanowiące podstawę lokalnej tożsamości i wizerunku.
Celem sesji jest dyskusja nad: 1) aktualnymi trendami w architekturze mieszkaniowej: zrównoważonymi rozwiązaniami dla mieszkań i osiedli 2) współczesnymi przestrzeniami publicznymi i ich funkcją w mieście 3) społecznymi aspektami życia w dzisiejszym mieście.
Szczegółowy program konferencji
Więcej o konferencji
{fastsocialshare}
Na Politechnice Krakowskiej rozpoczyna działalność Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych. Nowe centrum badawcze zostało oficjalnie otwarte w czwartek 25 kwietnia 2024 r. na kampusie Politechniki w krakowskich Czyżynach. Dysponuje światowej klasy aparaturą do wykonywania najdokładniejszych pomiarów świata w skali od nano do wielkogabarytowej. Takie pomiary są kluczem do rozwijania najbardziej zaawansowanych technologii we wszystkich gałęziach przemysłu. Potrzeba ich wszędzie tam, gdzie od precyzji urządzeń i ich elementów zależy bezpieczeństwo ludzi, niezawodność maszyn i procesów produkcyjnych, jakość i cena produktów i usług. Dzięki nowej infrastrukturze badawczej Kraków i polscy naukowcy dołączają do grona globalnych liderów metrologii współrzędnościowej.
Metrologia współrzędnościowa – klucz do bezpieczeństwa i niezawodności
Metrologia współrzędnościowa to dynamicznie rozwijający się obszar nauki i przemysłu, który zajmuje się pomiarem i obrazowaniem 3D wszelkich obiektów geometrycznych. Ich coraz bardziej dokładnego opisu dokonuje się w metrologii współrzędnościowej nie na podstawie samych wymiarów badanych obiektów, a poprzez zautomatyzowane wyznaczanie współrzędnych punktów na ich powierzchni. Taki precyzyjny pomiar i obrazowanie obiektów przestrzennych (ich wielkości geometrycznych np. odległości, wymiarów, kształtów, relacji geometrycznych) ma kluczowe znaczenie w wielu dziedzinach nauki i gałęziach przemysłu. Bez dokładnych pomiarów niemożliwe byłoby bezpieczne i zaplanowane działanie maszyn, urządzeń, sieci i innych mechanizmów oraz ich udoskonalanie. Niemożliwa byłaby też ocena czy części składowe mechanizmów, wykorzystywanych w przemyśle, zostały wytworzone bez wad produkcyjnych i zmontowane w sposób, jaki założono na etapie projektowania. Metrologia współrzędnościowa przychodzi z pomocą wszędzie tam, gdzie dla niezawodności, bezpieczeństwa czy sprawności działania maszyn i urządzeń, niezbędna jest jak największa precyzja pomiarów ich elementów, układów, efektów ich odkształceń. Dzięki rozwojowi techniki, a w szczególności elektroniki, proces pomiaru w metrologii współrzędnościowej został zautomatyzowany i osiąga coraz bardziej zaawansowany poziom. Dzieje się tak m.in. dzięki coraz bardziej wyrafinowanym narzędziom badawczym. Teraz dysponuje takimi nowe Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych Wydziału Mechanicznego PK.
– Politechnika Krakowska jest jednym z najmocniejszych w Polsce ośrodków badań i wyspecjalizowanych usług w obszarze metrologii współrzędnościowej. Mamy światowej klasy specjalistów skupionych wokół akredytowanego Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej Wydziału Mechanicznego w zespole prof. Jerzego Sładka, polskiego prekursora tej dyscypliny nauki. Dzięki otwarciu Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych z najdokładniejszą infrastrukturą pomiarową na świecie wzmacniamy nasz potencjał badawczy i przesuwamy granice dokładności pomiarów do niewyobrażalnego dotąd poziomu. Tak stwarzamy szansę nie tylko na rozwój nauki, ale także na technologiczny skok europejskich firm, które będą korzystały z możliwości naszych zespołów badawczych i naszej infrastruktury – podkreśla rektor PK prof. Andrzej Szarata.
ZDJĘCIA Z OTWARCIA LABORATORIUM MOŻNA ZOBACZYĆ W FOTOGALERII
Polska sieć z unijnym wsparciem
Nowe laboratorium PK jest częścią Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej (NSMET), stworzonej przez cztery czołowe w kraju politechniki: Krakowską (lider konsorcjum) oraz Poznańską, Warszawską i Świętokrzyską. Wart ponad 51 mln zł projekt NSMET został zrealizowany w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój. Uczelnie otrzymały dofinansowanie w wysokości ponad 35 mln zł (z czego najwięcej – 18 mln zł – Politechnika Krakowska) na stworzenie wyspecjalizowanej infrastruktury badawczej dla rozwoju w Polsce metrologii współrzędnościowej. Dzięki tym środkom oraz środkom własnym uczelni i Wydziału Mechanicznego PK w Krakowie powstał 2-kondygnacyjny budynek nowego Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych (pow. użytkowa 612,22 m2, kubatura – ok. 5 954 m3) wraz z wyposażeniem badawczym oraz doposażone zostało działające już na PK Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej. Łączna wartość inwestycji Politechniki to 29 mln zł. Dzięki tym środkom stworzono w Krakowie ośrodek na światowym poziomie w obszarze metrologii współrzędnościowej z unikatową w skali międzynarodowej aparaturą. Umożliwia ona wykonywanie pomiarów geometrii struktur wewnętrznych oraz zewnętrznych obiektów mierzonych, w skalach od nano do pomiarów wielkogabarytowych (co odpowiada zakresowi od 10-9 m do 102 m).
– Bez zwiększania dokładności pomiarów nie ma mowy o wytwarzaniu coraz lepszych urządzeń. Nasze Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych służy łamaniu barier technologicznych. Otwiera Politechnikę na technologie najwyższej klasy. Pomiary o takiej dokładności, jak są możliwe teraz w Polsce, wykonuje się w zaledwie kilku światowych ośrodkach, przy czym możliwości aparaturowe polskiej sieci czynią ją jednym z najnowocześniejszych centrów badawczych, o najszerszym zakresie badań – mówi prof. Jerzy Sładek, dziekan Wydziału Mechanicznego i inicjator narodowej sieci metrologicznej. Obiekty, które będzie można w Polsce badać, to przede wszystkim części maszyn i układów z różnorodnych branż przemysłu, m.in.: samochodowego, lotniczego, energetycznego (w tym odnawialnych źródeł energii), maszynowego, medycyny, fotowoltaiki, AGD, technologii światłowodowych, optoelektroniki, bioinżynierii, produkcji materiałów kompozytowych i nanomateriałów, itd. Zakres realizowanych usług obejmuje pomiary tomograficzne w skali nano oraz mikro, nano pomiary współrzędnościowe geometrii mierzonych elementów oraz topografii ich powierzchni, pomiary multisensoryczne części maszyn wykonywane z zastosowaniem skanujących głowic stykowych oraz głowic optycznych, których funkcjonowanie oparte jest na różnych zjawiskach fizycznych oraz pomiary wielkogabarytowe elementów z mikronowymi dokładnościami.
Hexagon Leitz Infinity 12.10.7 – do najtrudniejszych pomiarów
Trzy maszyny pomiarowe nowego laboratorium Politechniki Krakowskiej to perły światowej metrologii. Hexagon Leitz Infinity 12.10.7 (z możliwą niepewnością pomiaru na poziomie 0,1 μm i przestrzenią pomiarową 1,2m x 1m x 0,7 m) to obecnie najdokładniejsza maszyna współrzędnościowa w Polsce, a wkrótce osiągnie jeszcze wyższe moce. – Po zrealizowaniu założonej agendy badawczej, za około 2 lata, maszyna umożliwi wykonywanie pomiarów z maksymalnymi błędami dopuszczalnymi rzędu dziesiątej części mikrometra. Dla porównania ludzki włos ma średnicę od 50 do 100 mikrometrów. Przy takich możliwościach nasza maszyna będzie jedną z najdokładniejszych maszyn współrzędnościowych w skali światowej – zapowiada prof. Adam Gąska, kierownik Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej i projektu NSMET.
Urządzenia o tak wysokich dokładnościach, jak Leitz Infinity 12.10.7, nie są produkowane komercyjnie. Uzyskanie takich parametrów było możliwe poprzez dodatkowe, specjalistyczne prace nad nimi naukowców PK i ekspertów producenta maszyny firmy Hexagon Metrology GmbH. Potrzebne było zastosowanie specjalnie dopasowanych metod korekcji błędów geometrycznych maszyny i błędów systemów pomiaru przemieszczeń oraz stosowanych na maszynie głowic pomiarowych. Korekcja błędów odbywa się w oparciu o komputerowo wspomaganą mapę błędów wyznaczoną z zastosowaniem najnowocześniejszych interferometrów laserowych. – Hexagon Leitz Infinity jest najdokładniejszą współrzędnościową maszyną pomiarową w swojej klasie, wyjątkową m.in. przez to, że umożliwia połączenie w pomiarach sond optycznych i stykowych w jednym systemie. Urządzenie jest wyposażone w precyzyjną i szybką głowicę skanującą LSP-S4. Unikatowa konstrukcja Hexagon Leitz Infinity oraz zastosowane technologie o wysokiej rozdzielczości rzędu 1 nm rzeczywiście pozwalają na stwierdzenie, iż jest to najdokładniejsza tego typu maszyna na świecie – mówi Szymon Matyjaszek, General Manager Hexagon Poland & Baltics.
Dla uzyskania tak precyzyjnych możliwości pomiarowych konieczne było umieszczenie maszyny w klimatyzowanym pomieszczeniu ze stałą temperaturę 20 st. Celsjusza (z odchyleniami nieprzekraczającymi… pięciu setnych stopnia). Tak rygorystycznych warunków nie spełnia prawie żadna inna instalacja w Europie. Maszyna Leitz Infinity 12.10.7 będzie służyła do realizowania najtrudniejszych zadań, jakie są spotykane w praktyce metrologicznej – pomiarów i wzorcowania elementów o skomplikowanych kształtach, powierzchni swobodnych, elementów o bardzo wąskich polach tolerancji rzędu kilku mikrometrów – części silników, pomp, kompresorów.
Hexagon PMM-G 50.30.20 — 50 ton ultraprecyzji na 12 poduszkach powietrznych
Imponującą charakterystykę ma druga z maszyn współrzędnościowych nowego laboratorium – PMM-G 50.30.20 do pomiarów elementów wielkogabarytowych o przestrzeni pomiarowej 5m x 3m x 2m. Ważąca ponad 50 ton maszyna została umieszczona na 12 poduszkach powietrznych czyli wibroizolatorach pneumatycznych dla zapewnienia odpowiedniej izolacji przed drganiami. Pracuje w pomieszczeniu wyposażonym w system klimatyzacji, stabilizujący temperaturę w centralnym punkcie przestrzeni pomiarowej maszyny na poziomie 20 ± 0,2°C, co dla tak dużej przestrzeni pomiarowej maszyny jest niespotykane w skali europejskiej. – Będzie służyć do pomiaru elementów wielkogabarytowych z przemysłu lotniczego, zbrojeniowego, kosmicznego, samochodowego, energetycznego, maszynowego, itp. z wartościami niepewności pomiaru mniejszymi od 1 μm – wymienia prof. Adam Gąska. – Po osiągnięciu pełnej gotowości pomiarowej błędy dopuszczalne maszyny będą określone równaniem nie gorszym niż MPE = 0,5 + L/400 μm (gdzie L to mierzona długość wyrażona w mm) dla całego zakresu pomiarowego maszyny. Nie ma na świecie maszyny współrzędnościowej o takim równaniu błędów dopuszczalnych – mówi prof. Adam Gąska.
Nanomaszyna NMM-1 – bezbłędny maluch do wyrafinowanych technologii
Trzeci nabytek nowego laboratorium – przy poprzednich – jest jak biżuteryjny drobiazg. Przestrzeń pomiarowa maszyny nanometrycznej NMM-1 zawiera się w granicach: 25mm x 25mm x 7 mn. Na powierzchni, odpowiadającej wielkości znaczka pocztowego, można wykonywać pomiary z dokładnością nawet sto razy większą niż w przypadku dwu wcześniej opisanych maszyn. NMM-1 umożliwia realizację wzorcowań przy niepewnościach zbliżających się nawet do jednego nanometra, czyli milionowej części milimetra! To absolutny szczyt w dziedzinie precyzji pomiarów. – Nanomaszyna pomiarowa o takiej konfiguracji nie jest dostępna w skali krajowej, w skali międzynarodowej badania z zastosowaniem nanomaszyn współrzędnościowych prowadzone są w nielicznych, najlepiej rozwiniętych ośrodkach naukowych, m.in. w: NPL w Wielkiej Brytanii; PTB, Niemcy; Federal Institute of Metrology (METAS), Szwajcaria; TU Illmenau, Niemcy; University of Nottingham w Wielkiej Brytanii. Dołączamy więc do bardzo elitarnego grona – wskazuje prof. Adam Gąska. Specjalna konstrukcja maszyny umożliwia wyeliminowanie niemalże do zera błędów Abbe’go oraz błędów geometrycznych urządzenia, rozdzielczość urządzenia jest równa 0,1 nanometra, a rozdzielczość interferometrów wykorzystywanych jako wzorce przemieszczenia maszyny współrzędnościowej jest równa 0,02 nanometra. To ponad milion razy mniej niż średnica ludzkiego włosa!
Najmniejsza z maszyn (producent SIOS Messtechnik GmbH) jest wyposażona w trzy sensory: głowicę stykową skanującą, głowicę optyczną (LaserFocus) oraz głowicę sił atomowych (AFM). Znajduje zastosowanie do mierzenia cienkich warstw, którymi pokrywa się różne urządzenia, np. panele fotowoltaiczne. Jest także przydatna w superprecyzyjnej optyce, np. do mierzenia soczewek. Tak zaawansowany sprzęt jak NMM-1 jest też wykorzystywany w produkcji mikroprocesorów najwyższej klasy, takich, których nie wytwarza się jeszcze w Polsce. Prof. Jerzy Sładek uważa, że dysponując wyposażeniem Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej PK, Polska mogłaby pokusić się o uruchomienie produkcji wybranych procesorów i systemów optyki precyzyjnej.
Ultraprecyzja w specjalnych warunkach
Osiąganie precyzji pomiarów w stopniu gwarantowanym przez trzy nowe maszyny, nie byłoby możliwe bez zapewnienia im odpowiednich warunków pracy. Stabilizację termiczną zapewniają specjalnie zaprojektowane systemy klimatyzacji, utrzymujące stałą temperaturę w przestrzeniach badawczych. Wszystkie urządzenia zostały też zabezpieczone przed drganiami. Są zainstalowane na dedykowanym im betonowych fundamentach, całkowicie odciętych od reszty budynku. Dzięki temu drgania generowane przez inne urządzenia wykorzystywane w LUPW (sprężarka, system klimatyzacji) oraz takie, które mogą dochodzić z zewnątrz (z niedalekiej linii tramwajowej i ruchliwej ulicy) nie przenoszą się na aparaturę pomiarową. Dodatkowo każda z maszyn jest wyposażona we własne systemy izolacji drgań.- specjalne poduszki powietrzne czy – aktywny stolik wibroizolacyjny (jak maszyna NMM-1).
W laboratoriach współrzędnościowych PK będą realizowane usługi komercyjne dla najlepszych firm europejskich i badania naukowe w ramach projektów badawczych organizowanych przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, Narodowe Centrum Nauki i w ramach programów europejskich. Prof. Sładek ma nadzieję, że powstanie Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych będzie sprzyjać technologicznemu rozwojowi polskiego przemysłu, zwłaszcza branży lotniczej, energetycznej, optycznej, elektronicznej. Projekt otwarty jest na współpracę z innymi instytucjami naukowymi w całym kraju, w tym z Uniwersytetem Jagiellońskim i Akademią Górniczo-Hutniczą. Dla konsorcjantów bardzo ważna jest również współpraca z Głównym Urzędem Miar (a szczególnie Świętokrzyskim Kampusem Laboratoryjnym GUM w Kielcach) oraz Klastrem Metrologicznym.
W realizację projektu LUPW w ramach Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej i sprawne przeprowadzenie inwestycji zaangażowany był szeroki zespół pracowników PK. Działali w nim: pracownicy Działu Inwestycji i Remontów oraz Działu Technicznego PK (Anna Dzięciołowska, Barbara Sochańska, Tomasz Ślaga, Jacek Husakowski, Grzegorz Lizończyk, Jakub Rudolf, Andrzej Herod, Piotr Król, Robert Wrona, Bogusław Dzimira), pracownicy Działu Zamówień Publicznych (Zofia Gajewska, Danuta Karlikowska, Sylwia Banach, Roman Juroszek), Zespół ds. Rozliczeń Projektów Międzynarodowych (Ewa Różańska, Kinga Szczepańska, Aneta Dryja), pracownicy administracji Wydziału Mechanicznego PK (Anna Gleń, Łukasz Ślaga, Leszek Hacuś, Beata Kaczmarczyk, Wioletta Pietruszka, Renata Socha, Agnieszka Mościcka) oraz zespół Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej (M-10), w tym szczególnie: kierownik projektu prof. Adam Gąska, dr hab. inż. Marcin Krawczyk, a także Sylwia Żuchowska, Wiktor Harmatys, Marcin Krawczyk, Robert Kupiec, Michał Jedynak, Przemysław Zięba, Konrad Kobiela, Maciej Gruza, Karol Stroński, Ksenia Ostrowska, Sylwia Pawlik i pozostali.
W budowie Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych uczestniczyły firmy: OLEXBUD, KMK KLIMA (Aleksander Wojtas), NALBUD, PC System, LOXAN i pozostali. Sprawną współpracę w zakresie dostarczenia wysokiej klasy aparatury naukowej zainstalowanej w LUPW prowadzili z PK: z Hexagona – Ingo Lindner, Alexander Reinus, Szymon Matyjaszek, Sławomir Datoń, z Labsoft – Jakub Banaszek, Adam Rybak, z SIOS – Denis Dontsov, Enrico Langlotz, z ITA – Michał Wieczorowski, Dariusz Brzozowski, Szymon Michalik.
Oprócz Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych Politechniki Krakowskiej w ramach Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej przewidziano powstanie na Politechnice Poznańskiej Multiskalowego Laboratorium Współrzędnościowej Techniki Pomiarowej. Specjaliści z pozostałych dwu uczelni, należących do konsorcjum: Politechnika Warszawskiej i Politechniki Świętokrzyskiej, korzystać będą ze wspólnej infrastruktury NSMET.
Otwarciu nowego laboratorium PK towarzyszyła XV Międzynarodowa Konferencja Naukowa pt. „Współrzędnościowa Technika Pomiarowa”, organizowana przez Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej m.in. pod patronatem Głównego Urzędu Miar, Komitetu Budowy Maszyn PAN, Polskiej Unii Metrologicznej. Złotym partnerem konferencji jest firma Hexagon.
Projekt „NSMET Narodowa Sieć Metrologii Współrzędnościowej” współfinansowany jest z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Działania 4.2 Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014 -2020; nr umowy POIR.04.02.00-00-D012/20-00.
(lp, mas)
{fastsocialshare}
Sygnały elektryczne mózgu u chorych ze stwardnieniem rozsianym, chorobą związaną ze spowolnionym przetwarzaniem informacji i brakiem koordynacji ruchowej, wykazują cechy multifraktalności – odkryli naukowcy z czterech polskich instytucji badawczych, w tym Politechniki Krakowskiej. W ważnych dla przyszłości medycyny badaniach uczestniczył dr Marcin Wątorek z Katedry Informatyki Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK.
Stwardnienie rozsiane to nieuleczalna choroba prowadząca do degeneracji ośrodkowego układu nerwowego, objawiająca się zaburzeniami ruchowymi i czuciowymi. Jej przebieg można tylko łagodzić, tym efektywniej, im wcześniej choroba zostanie wykryta. Obiecującym narzędziem do wczesnej detekcji stopnia zaawansowania tej neurologicznej choroby wydają się być multifraktalne analizy sygnałów elektrycznych płynących z mózgu, co wykazali naukowcy realizujący projekt „Biologicznie inspirowane sieci neuronowe” Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Współpracowali w nim badacze z czterech instytucji naukowych: Uniwersytetu Jagiellońskiego (UJ), Politechniki Krakowskiej (PK), Uniwersytetu SWPS (USWPS) w Katowicach oraz Instytutu Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk (IFJ PAN) w Krakowie, gdzie przeprowadzono analizy multifraktalne.
– Multifraktal to obiekt matematyczny, który ma różne stopnie skomplikowania na różnych skalach. Inaczej mówiąc wygląda podobnie na różnych powiększeniach, ale jego szczegóły zmieniają się w proporcjach w zależności od stopnia powiększenia – wyjaśnia dr Marcin Wątorek z Katedry Informatyki Politechniki Krakowskiej. Wychwycenie w jakimś zjawisku śladów struktury fraktalnej może pomóc w badaniu i wyjaśnianiu tego zjawiska.
Jednak, jak zanacza, dr hab. Paweł Oświęcimka z Zakładu Teorii Systemów Złożonych IFJ PAN, poszukiwania zależności o charakterze multifraktalnym są wymagające obliczeniowo i zaczęły się upowszechniać dopiero w ostatnich kilkunastu latach, wraz ze wzrostem mocy obliczeniowych komputerów i rozwojem oprogramowania. – W efekcie w wielu obszarach aktywności naukowej multifraktale są dopiero na etapie ‘stawiania pierwszych kroków’. Jednym z takich obszarów jest analiza złożoności sygnałów elektrycznych emitowanych przez ludzki mózg, zwłaszcza w kontekście zachodzących w nim zmian degeneracyjnych – mówi naukowiec IFJ PAN.
W badaniach czterech polskich ośrodków wzięły udział osoby chore na stwardnienie rozsiane, restrykcyjnie wyselekcjonowane przez naukowców i lekarzy z Katedry Neurologii Collegium Medicum UJ oraz Kliniki Neurologii Szpitala Uniwersyteckiego UJ. Grupę ze zdiagnozowanym, wstępnie rozwiniętym stwardnieniem rozsianym ostatecznie zredukowano do 38 osób, a kontrolną do 27. Dane elektroencefalograficzne (EEG) zbierano kilkukrotnie w ciągu dwóch lat, za każdym razem angażując badanych w różne zadania. Aktywność elektryczną mózgu mierzono za pomocą 256 elektrod próbkowanych tysiąc razy na sekundę każda. Przed właściwą analizą sygnały oczyszczano, usuwając na przykład artefakty wywołane mrugnięciami oka, a także zgodnie z ogólnie przyjętą konwencją połączono w grupy odpowiadające 20 obszarom mózgowym.
Dr Marcin Wątorek z Politechniki Krakowskiej pracował w projekcie na stanowisku post-doca przez trzy lata. – Byłem główną osobą odpowiedzialną za analizę i poszukiwanie zależności z dużego zbioru danych z badań EEG i fMRI, zebranych w ramach badania osób ze zdiagnozowanym stwardnieniem rozsianym we wczesnym stadium oraz grupy kontrolnej. Wyniki, które uzyskaliśmy – statystycznie istotne różnice w charakterystykach korelacji między różnymi obszarami mózgu u osób zdrowych i chorych – mogą potencjalnie przyczynić się do wcześniejszych diagnoz różnych chorób mózgowych – mówi naukowiec z Politechniki Krakowskiej.
Ilość danych zebranych w badaniach jest tak duża, że wykonanie pełnego zestawu ich analiz multifraktalnych zajmie kilka lat. Na razie w artykule pt. „Multifractal organization of EEG signals in multiple sclerosis”* (jego pierwszym autorem jest dr Marcin Wątorek) na łamach czasopisma ‘Biomedical Signal Processing and Control’, zespół przedstawił podsumowanie odczytów zgromadzonych podczas najwcześniejszej fazy pomiarów. Na etapie analizy fraktalnej naukowcy zauważyli, że sygnały elektryczne płynące z mózgów osób zdrowych wykazują obecność pewnych długozakresowych trendów, co powoduje, że wykresy ich aktywności elektrycznej są wizualnie gładsze niż u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, których mózgi wysyłają sygnały bardziej „poszarpane”. Lecz gdy w grę wchodzą multifraktale, sytuacja się zmienia: sygnały elektryczne emitowane przez mózgi ludzi zdrowych mają mniejszą złożoność strukturalną niż u chorych.
– Wydaje się, że u osób ze wstępnie rozwiniętym stwardnieniem rozsianym komunikacja między neuronami ma charakter bardziej złożony. Neurony nie są jednak w pełni od siebie niezależne, ponieważ nadal wspólnie odpowiadają za powstanie sygnału EEG, i dlatego obserwujemy splot fraktali – czyli multifraktale””. Z kolei w przypadku grupy kontrolnej, z osobami zdrowymi, poszczególne komponenty fraktalne są bardziej regularne, lepiej się do siebie dopasowują i struktura multifraktalna staje się trudniejsza do zauważenia – mówi dr Oświęcimka.
Interpretację otrzymanych wyników przedstawia prof. dr hab. Tadeusz Marek z Wydziału Psychologii USWPS: – Obecność złożonej organizacji sygnałów u osób cierpiących na stwardnienie rozsiane może wskazywać na zachodzące w sieciach neuronowych mózgu procesy kompensacyjne. Mózg próbuje kompensować powstający w wyniku choroby deficyt i szuka dróg obejścia uszkodzonych obszarów, co prowadzi do reorganizacji sieci. Funkcje tych obszarów starają się przejąć inne, wciąż efektywnie pracujące grupy neuronów, co przejawia się we wzroście złożoności aktywności elektrycznej. Prof. Marek podsumowując wyniki analiz multifraktalnych zapisów EEG podkreśla, że okazują się one być wysoce czułym narzędziem, pozwalającym na wykrywanie procesów kompensacyjnych występujących w sieciach neuronowych mózgu we wczesnej fazie rozwoju stwardnienia rozsianego.
Rezultaty prac zespołu naukowców to pierwszy krok na drodze do opracowania dokładniejszych technik oceny zaawansowania rozwoju stwardnienia rozsianego u chorych. Obecnie stosuje się w tym celu badanie ankietowe, z natury bardzo subiektywne. Badania bardziej obiektywne wymagają dziś użycia rezonansu magnetycznego, są więc nie tylko inwazyjne, ale i wysoce kosztochłonne. Odkrycie zależności między stanem pacjenta a multifraktalną złożonością aktywności elektrycznej jego mózgu pozwoliłoby na ocenę obiektywną, za pomocą nieinwazyjnej, mało dla pacjenta uciążliwej i łatwej w stosowaniu techniki pomiarowej.
Raportowane wyniki to pierwsza faza analiz sygnałów EEG zebranych podczas omawianego projektu naukowego, pozostałe dane elektroencefalograficzne są właśnie przetwarzane. Zakres badań był jednak szerszy i obejmował także obrazowanie mózgu z użyciem strukturalnych i funkcjonalnych technik rezonansu magnetycznego. Ich efektem są serie zdjęć przedstawiających przekroje, na których podstawie można rekonstruować strukturę mózgu oraz zmiany ukrwienia i utlenowania jego różnych obszarów. Poszukiwania multifraktalnych zwiastunów stwardnienia rozsianego – jak zapowiada w komunikacie Instytut Fizyki Jądrowej PAN – mają więc być kontynuowane.
Dr Marcin Wątorek, który na Wydziale Informatyki I Telkomunikacji Politechniki Krakowskiej, kieruje Zespołem Badawczym Modelowania Systemów Złożonych, prowadzi już nowe badania, w zupełnie innym obszarze, ale nadal przy wykorzystaniu zaawansowanych narzędzi informatycznych do analizy danych. – W ramach badań prowadzonych na PK zajmuję się technologią blockchain i poszukiwaniem różnego rodzaju zależności na rynkach finansowych, w szczególności na rynku kryptowalut. Obecne tematy badawcze, nad którymi pracuję to: badanie korelacji na rynku NFT, analiza charakterystyk zmian cen kontraktów na emisję CO2 oraz w ramach grantu Miniatura i wyjazdu badawczego do Dublin City University – badaniem stabilności sieci korelacyjnych metodą amplitudową – zdradza naukowiec.
ifj.edu.pl/mas
* Marcin Wątorek, Wojciech Tomczyk, Magda Gawłowska, Natalia Golonka-Afek, Aleksandra Żyrkowska, Monika Marona, Marcin Wnuk, Agnieszka Słowik, Jeremi Ochab, Magdalena Fafrowicz, Tadeusz Marek, Paweł Oświęcimka, „Multifractal organization of EEG signals in multiple sclerosis”, Biomedical Signal Processing and Control
Grafika przedstawia statystycznie istotne różnice w sile skorelowania sygnałów EEG pochodzących z różnych obszarów mózgu między osobami zdrowymi a pacjentami ze zdiagnozowanym stwardnieniem rozsianym. Na rysunku po prawej zaznaczono umieszczenie elektrod na rzucie głowy z góry
{fastsocialshare}
Małopolska Regionalna Grupa ds. Rozwoju Technologii Wodorowych w piątek 19 kwietnia 2024 r. obradowała na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Głównymi tematami spotkania był Plan rozwoju technologii wodorowych dla Małopolski oraz prezentacja osiągnięć badawczych i wdrożeniowych naukowców Politechniki Krakowskiej w obszarze wykorzystania wodoru jako czystego źródła energii. Prace badawcze w tym zakresie naukowcy Politechniki prowadzą od ponad 40 lat. Uczelnia jest bardzo aktywnym uczestnikiem licznych – krajowych i międzynarodowych – inicjatyw, służących rozwojowi technologii wodorowych w regionie i w Polsce (m.in. Śląsko-Małopolskiej Doliny Wodorowej, Centrum Innowacji 3W czy Porozumienia Sektorowego na rzecz rozwoju gospodarki Wodorowej). W spotkaniu małopolskich ekspertów wodorowych uczestniczył m.in. rektor PK prof. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Mechanicznego PK prof. Jerzy Sładek oraz zespół Katedry Pojazdów Samochodowych WM z prof. Markiem Brzeżańskim na czele.
Powołana i koordynowana przez Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego Regionalna Grupa ds. Rozwoju Technologii Wodorowych to płaszczyzna współpracy środowisk naukowych, akademickich, samorządowych i przedstawicieli przemysłu, tworzących wodorowy ekosystem w regionie. Powołanie grupy jest efektem strategicznego wskazania, że w innowacyjnej Małopolsce wodór będzie kluczowym elementem transformacji energetycznej, a gospodarka wodorowa odegra ważną rolę w rozwoju regionu. Obejmuje ona grupę technologii związanych z wytwarzaniem, transportem, przechowywaniem i wykorzystywaniem wodoru w celach energetycznych, m.in. w transporcie i przemyśle.
Spotkanie na WM PK otworzyli rektor uczelni prof. dr hab. Inż. Andrzej Szarata oraz Wojciech Piech z UMWM, sekretarz województwa małopolskiego. Następnie bieżące działania związane z procedowanym właśnie Planem rozwoju technologii wodorowych dla Małopolski i zakończonymi już jego konsultacjami przedstawili Jerzy Kopeć, dyrektor Departamentu Nadzoru Właścicielskiego i Gospodarki UMWM i dr Andrzej Czulak, prezes Małopolskiego Centrum Innowacyjnych Technologii Magazynowania i Transportu Wodoru. Plan zakłada, że do 2030 roku wodór produkowany z odnawialnych źródeł energii stanie się w Małopolsce szeroko dostępnym i efektywnym nośnikiem energii, zastępując tradycyjne paliwa kopalne. Ma być stosowany w różnych sektorach gospodarki – w tym w transporcie, przemyśle i energetyce – dla znaczącego obniżenia emisji gazów cieplarnianych, poprawy jakości powietrza i wzrostu konkurencyjności małopolskich przedsiębiorstw.
Wielką rolę do odegrania w wodorowej transformacji regionu mają środowiska naukowe. Dla Małopolski cenne będą m.in. doświadczenia i osiągnięcia naukowców Politechniki Krakowskiej, którzy technologie wodorowe badają od ponad 40 lat. Dzięki tak bogatemu dorobkowi Politechnika zyskała pozycję wiodącego w kraju ośrodka w tematyce wodorowej rewolucji energetycznej.
Prace w tym obszarze i osiągnięcia zespołów PK od strony badawczo-rozwojowej przybliżył podczas spotkania małopolskiej grupy prof. dr hab. inż. Marek Brzeżański, kierownik Katedry Pojazdów Samochodowych PK. W swojej prezentacji skupił się na potencjale H2 jako nośnika energii w transporcie, którego przewaga nad innymi paliwami polega m.in. na niezależności od zawirowań geopolitycznych. Do jego wytwarzania potrzebna jest jedynie energia elektryczna, pochodząca z OZE i woda, która w procesie elektrolizy jest rozkładana właśnie na wodór oraz tlen. Elektrolizery oraz magazyny H2 będą bardzo istotnym składnikiem otwartych sieci energetycznych, stanowiąc swego rodzaju bufor. Będą w nim gromadzone nadwyżki energii, które już teraz się zdarzają w chwili momentach nadprodukcji energii z OZE. Paliwo wodorowe będzie mogło być gromadzone w różnego rodzaju zbiornikach lub dalej dystrybuowane do innego wykorzystania, np. w transporcie. Realizacja takiej wizji rozwoju gospodarki wodorowej wymaga współdziałania m.in. środowisk naukowych, samorządowych i przemysłowych, takich właśnie jak te skupione wokół regionalnej grupy wodorowej w Małopolsce.
Jak owocna może być taka współpraca prof. Brzeżański przedstawił prezentując m.in. wyniki prac prowadzonych przez badaczy PK w kooperacji z partnerami przemysłowymi. Z koncernem Toyota naukowcy PK ściśle współpracują w dziedzinie ogniw paliwowych i pojazdów nimi napędzanych. Z firmą Horus Energia, specjalizującą się w produkcji agregatów do generowania prądu i ciepła, PK współdziała w zakresie przemysłowego wykorzystania wodoru. Dr inż. Marek Sutkowski, przedstawiciel Horus Energia, przypominał, że jako jedna z nielicznych polskich firm dysponuje ona tak szeroką praktyczną wiedzą o wykorzystaniu wodoru w przemyśle, a jest to m.in. efektem prac prowadzonych wspólnie z polskimi uczelniami, w tym Politechniką Krakowską. Jednym z rezultatów współpracy firmy z PK był pomyślnie wdrożony silnik zasilany gazami odpadowymi, zawierającymi wodór i metan. Mimo takiego problematycznego paliwa, dzięki systemowi sterowania opracowanemu przez zespół Katedry Pojazdów Samochodowych PK (w tym szczególnie w ramach prac dr inż. Michała Mareczka) udało się osiągnąć doskonałe parametry eksploatacyjne.
Po wystąpieniach gości i żywej dyskusji przyszedł czas na prezentację projektów wodorowych, realizowanych na Politechnice Krakowskiej. Wykorzystują one wodór – jako nośnik energii, którą następnie można wykorzystać do uzyskania energii mechanicznej w silniku spalinowym – ze spalania albo elektrycznej – z ogniwa paliwowego. Uczestnicy spotkania mogli zobaczyć działanie – opracowanego na PK – przemysłowego tłokowego silnika spalinowego zasilanego wodorem oraz poznać techniczne tajniki jego innowacyjnej modyfikacji. Zaprezentowano także najnowszy obiekt badawczy i pomoc dydaktyczną Politechniki Krakowskiej – samochód Toyota Mirai, napędzany energią elektryczną z wodorowego ogniwa paliwowego. Studenci WM PK pochwalili się zaawansowanymi pracami nad koncepcyjnym bolidem z wodorowym napędem hybrydowym, którego premiera jest planowana w najbliższych miesiącach.
(mp, mas)
Fot. Michał Pierewicz
{fastsocialshare}
Zapraszamy tegoroczne maturzystki i maturzystów oraz wszystkie osoby zainteresowane kształceniem na Politechnice Krakowskiej na Dzień Otwarty, który odbędzie się w piątek 19 kwietnia br. Będzie to wyjątkowa okazja, aby poznać uczelnię od środka, odkryć bogactwo naszych programów studiów oraz zanurzyć się w akademicką atmosferę. Na uczestniczki i uczestników czekają liczne prezentacje, warsztaty, spotkania z wykładowcami i studentami, które na pewno będą pomocne przy podejmowaniu decyzji o dalszej ścieżce edukacyjnej.
W piątek 19 kwietnia w godz. 10.00-15.00 studentów i naukowców wszystkich ośmiu wydziałów Politechniki Krakowskiej będzie można spotkać na żywo na kampusie uczelni przy ul. Warszawskiej 24 w Krakowie.
Dołącz do wydarzenia na Facebooku >>>
Dla naszych gości – maturzystek, maturzystów, kandydatek i kandydatów na studia – czekać będą największe atrakcje Politechniki, m.in.: tańczące roboty, plener rysunkowy, skaner metrologiczny czy strzelające kondensatory. Wydziały otworzą także swoje laboratoria, które na co dzień mogą oglądać jedynie naukowcy i studenci. Gwarantujemy, że zwiedzanie laboratoriów m.in.: Inżynierii Ruchu Kolejowego, Małopolskiego Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego, Hydraulicznego, GlobalLogic czy Materiałów i Nawierzchni Drogowych obudzi w każdym naukową pasję.
Nasi pracownicy i studenci przygotowali także pokazy chemiczne, akcję sadzenia roślin, konkursy i quizy, a także – wraz z organizacjami studenckimi, Szkołą Doktorską i Działem Promocji – grę miejską, w której będzie można wygrać fajne nagrody. Główne punkty informacyjne usytuowane będą w piątek w Galerii GIL i holu budynku głównego PK. To tam będzie można pobrać mapki kampusu oraz karty do gry.
W tym roku naszym Dniem Otwartym ponownie włączamy się w ogólnopolską akcję „Dziewczyny na Politechniki!”. Na scenie koło Galerii Gil odbędą się panele dyskusyjne oraz wywiady z naukowczyniami i studentkami z PK. Dla aktywnych osób przewidziane są upominki. Na dziedzińcu uczelni znajdować się będzie także strefa relaksu i strefa gastro, a odpoczynek umili muzyka grana na żywo przez politechniczne Radio Nowinki.
Wszystkie informacje – wraz ze szczegółowym harmonogramem* dostępne są na stronie Portalu Rekrutacyjnego. Zapraszamy!
{fastsocialshare}
*harmonogram może ulec zmianom
W piątek 19 kwietnia Politechnika Krakowska gościła laureatów 9. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK”. Maturzyści, którzy z powodzeniem wzięli udział w dwuetapowej rywalizacji, odebrali z rąk prorektora ds. studenckich dr. inż. Marka Bauera pamiątkowe dyplomy. – W konkursie „O Złoty Indeks PK” wielu maturzystów zmaga się z niełatwymi zadaniami i co najważniejsze – z pozytywnym rezultatem. I na takie właśnie osoby czeka Politechnika Krakowska. Po pierwsze, na bardzo zdolnych ludzi, którzy doskonale radzą sobie z konkursowymi zagadnieniami, a po drugie – na osoby ambitne oraz aktywne, które chętnie podejmują się takich wyzwań, jak udział w rywalizacji organizowanej przez PK – powiedział dr inż. Marek Bauer. Aż 93 osoby mogą cieszyć się tytułem laureata politechnicznego konkursu. W zależności od wyników uzyskanych w finale, uczestnicy mają do dyspozycji 200, 100 lub 60 dodatkowych punktów w postępowaniu rekrutacyjnym na Politechnikę Krakowską.
Spotkanie dla laureatów 9. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK” odbyło się w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia”. Wzięło w nim udział 51 uczestników finałowych zmagań o dodatkowe punkty rekrutacyjne. Ponadto, w wydarzeniu uczestniczyli członkowie Komisji Konkursowej, na czele której stoi prorektor Marek Bauer: dr hab. inż. Anna Kumaniecka (przedmiot matematyka, w Komisji zasiada także dr Adam Bednarz), dr inż. Piotr Suryło i dr Barbara Laskowska (chemia), mgr inż. Krzysztof Swałdek (przedmiot informatyka, w Komisji zasiada także dr Agnieszka Jakóbik), dr inż. arch. Lukas Olma i mgr inż. arch. Anna Marek (predyspozycje architektoniczne), a także przedstawiciele poszczególnych wydziałów PK. Wydarzenie prowadził Michał Lebiest z Radia „Nowinki”. Termin wizyty laureatów nie był przypadkowy, bowiem 19 kwietnia odbył się również Dzień Otwarty Politechniki Krakowskiej. Przyszli studenci mogli zatem skorzystać z atrakcji przygotowanych przez wydziały uczelni oraz Dział Promocji, a także lepiej poznać PK.
Zmagania maturzystów w 9. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK” toczyły się w czterech dyscyplinach: matematyce, chemii, informatyce i predyspozycjach architektonicznych. W tym roku został pobity rekord zgłoszeń. Do konkursu zarejestrowało się aż 583 osoby. Do II etapu zakwalifikowało się 161 uczestników, a w finałowej rywalizacji wzięło ostatecznie udział 137 tegorocznych maturzystów. Największą frekwencją cieszyła się matematyka. Do zadań obliczeniowych i problemowych podeszło 62 uczniów. Predyspozycje architektoniczne zweryfikowało 29 osób. Ich zadanie polegało na wykonaniu modeli fizycznych z dostarczonych przez organizatorów materiałów i w oparciu o wskazany temat konkursowy (oceniano kompozycję, formę i zgodność pracy z tematem). Zadania za zakresu chemii i informatyki rozwiązywało w dniu finału kolejno 25 i 21 uczniów.
Finałowe zmagania odbywały się w salach dydaktycznych na kampusach Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24 oraz przy ul. Podchorążych 1 (predyspozycje architektoniczne). II etap pozwolił wyłonić laureatów tegorocznej edycji konkursu „O Złoty Indeks”. Tytuł ten trafił do 93 osób. Pula dodatkowych punktów w rekrutacji na PK, a więc ów „Złoty Indeks”, zależna jest od wyników uzyskanych w finale. 200 punktów otrzymali laureaci I stopnia, którzy swoim wynikiem uplasowali się w przedziale od 81 do 100 proc. maksymalnej liczby punktów. Uczniowie z wynikami mieszczącymi się w przedziale 61-80 proc. maksymalnej liczby punktów, uzyskali tytuł laureata II stopnia i 100 dodatkowych punktów w rekrutacji na PK. Laureatami III stopnia zostali uczestnicy, których rezultaty mieszczą się w puli od 40 do 60 proc. maksymalnej liczby punktów – ilość dodatkowych punktów rekrutacyjnych wynosi 60. Zgodnie z zasadami konkursu, punkty wywalczone z przedmiotów matematyka, chemia lub informatyka, nie przysługują w postępowaniu rekrutacyjnym na kierunki architektura i architektura krajobrazu, natomiast te zdobyte z przedmiotu predyspozycje architektoniczne, są brane pod uwagę wyłącznie w rekrutacji na architekturę oraz architekturę krajobrazu. Z możliwości wykorzystania dodatkowych punktów jest wyłączony proces rekrutacji na tylko jeden kierunek z oferty PK – inżynierię wzornictwa przemysłowego.
Wśród 93 osób, które zdobyły w tym roku „Złote Indeksy PK”, 57 uczniów rywalizowało dyscyplinie matematyka:
Laureaci I stopnia – 14 osób:
1. Błażej Żuk (I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie)
2. Dominik Wójcik (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie)
3. Filip Sobala (I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie)
4. Bartosz Śliż (IV Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Rzeszowie)
5. Radosław Kulpa (I Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Myślenicach)
6. Kacper Przywara (III Liceum Ogólnokształcące im. Unii Lubelskiej w Lublinie)
7. Maciej Knapczyk (I liceum ogólnokształcące im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu)
8. Łukasz Mroszczak (I Liceum Ogólnokształcące im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu)
9. Dawid Kałucki (IV Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie)
10. Wojciech Jabłoński (Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2 im. Św. Jadwigi Królowej w Nowym Targu)
11. Jakub Czajka (Samorządowe Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Stalowej Woli)
12. Wojciech Pietras (IV Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie)
13. Jakub Smoleń (Samorządowe Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Stalowej Woli)
14. Mikołaj Gaweł (II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie)
Laureaci II stopnia – 21:
1. Witold Niedźwiedź (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie) 2. Kamil Maślanka (Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2 im. Św. Jadwigi Królowej w Nowym Targu) 3. Nadia Draus (II liceum Ogólnokształcące im. ks. prof. Józefa Tischnera w Rabce-Zdroju) 4. Kacper Piotrowski (Samorządowe Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Stalowej Woli) 5. Olga Jermakowicz (II Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej w Nowym Sączu) 6. Kacper Rothkegel (I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie) 7. Bartłomiej Przytuła (I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie) 8. Filip Płoszaj (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie) 9. Mateusz Zielina (Liceum Ogólnokształcące Zakonu Pijarów im. ks. Stanisława Konarskiego w Krakowie) 10. Antoni Leszczyński (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie) 11. Norbert Kunicki (I Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Jana Długosza w Nowym Sączu) 12. Jakub Czerwiak (Samorządowe Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Stalowej Woli) 13. Eryk Sobczyk (XI Liceum Ogólnokształcące im. Marii Dąbrowskiej w Krakowie) 14. Eryk Witkowski (I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie) 15. Kacper Aurast (Zespół Szkół Zawodowych nr 1 im. Generała Sylwestra Kaliskiego w Działdowie) 16. Julia Cybulska (X Liceum Ogólnokształcące im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie) 17. Mikołaj Kowalski (X Liceum Ogólnokształcące im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie) 18. Mateusz Kielar (I Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Mikołaja Kopernika w Krośnie) 19. Damian Kasperkowicz (I Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Mikołaja Kopernika w Krośnie) 20. Gabriel Białek (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie) 21. Bartosz Brzuchacz (IV Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie)
Laureaci III stopnia – 22 osoby:
1. Bartłomiej Matyszok (I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Długosza w Nowym Sączu) 2. Maksymilian Wojcieszczak (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie) 3. Alicja Gadula (II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach) 4. Nicole Human (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie) 5. Michał Kurbiel (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie) 6. Arkadiusz Wojdyła (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie) 7. Jakub Staniszewski (I Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Mikołaja Kopernika w Krośnie) 8. Kacper Korpacki (I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Wyspiańskiego w Kętach) 9. Zachariasz Soja (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie) 10. Krystian Augustyn (I Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Mikołaja Kopernika w Krośnie) 11. Bartłomiej Jarosz (I Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej w Suwałkach) 12. Łukasz Miśkiewicz (Samorządowe Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Stalowej Woli) 13. Stanisław Wawrylak (I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie) 14. Bartosz Górowski (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie) 15. Karina Zawada (I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Żywcu) 16. Weronika Szumilas (LO im. Jana Pawła II Sióstr Prezentek w Rzeszowie) 17. Marcin Ostachowicz (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie) 18. Maciej Rząd (Zespół Szkół nr 3 im. Tadeusza Kościuszki w Hrubieszowie) 19. Patryk Hoder (I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Wyspiańskiego w Kętach) 20. Filip Pyznarski (I Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Mikołaja Kopernika w Krośnie) 21. Erik Clifton (Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie) 22. Jan Przerwa (I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie)
Podczas 9. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK” z zadaniami z informatyki zmierzyło się 17 laureatów:
Laureaci I stopnia – 2 osoby:
1. Piotr Kumka (Zespół Szkół Łączności im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie)
2. Krystian Tarchała (II Liceum Ogólnokształcące im. Hetmana Jana Tarnowskiego w Tarnowie)
Laureaci II stopnia – 6 osób:
1. Szymon Rafałowski (Technikum Łączności nr 14 w Zespole Szkół Łączności im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w Krakowie)
2. Arkadiusz Wzorek (Technikum Nr 1 w Zespole Szkół Technicznych im. Ignacego Mościckiego w Tarnowie)
3. Jeremiasz Osuch (Regionalne Centrum Edukacji Zawodowej w Biłgoraju)
4. Bartosz Pieczek (Zespół Szkół Technicznych i Ogólnokształcących im. Stefana Banacha w Jarosławiu)
5. Daniel Szygut (Zespół Szkół nr 2 im. Eugeniusza Kwiatkowskiego w Dębicy)
6. Paweł Kromka (Technikum Energetyczno-Elektroniczne im. Tadeusza Kościuszki nr 9 w Krakowie)
Laureaci III stopnia – 9 osób:
1. Krzysztof Wójcicki (Liceum Ogólnokształcące „Liceum w Chmurze” w Warszawie)
2. Grzegorz Cios (Regionalne Centrum Edukacji Zawodowej w Biłgoraju)
3. Adam Kłodnicki (Regionalne Centrum Edukacji Zawodowej w Biłgoraju)
4. Rafał Mazurek (Liceum Ogólnokształcące „Liceum w Chmurze” w Poznaniu)
5. Paweł Celarek (I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Chrzanowie)
6. Filip Niemczyk (I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Chrzanowie)
7. Michał Batiuk (Zespół Szkół Technicznych i Ogólnokształcących im. Stefana Banacha w Jarosławiu)
8. Szymon Ziajski (III Liceum Ogólnokształcące im. dra Wł. Biegańskiego w Częstochowie)
9. Dominik Jędrzejek (Zespół Szkół Elektryczno-Mechanicznych w Nowym Sączu)
10 przyszłych architektów podjęło się rywalizacji w przedmiocie predyspozycje architektoniczne:
Laureaci I stopnia – 2 osoby:
1. Jakub Barczak (Zespół Szkół Plastycznych im. Piotra Michałowskiego w Rzeszowie)
2. Zuzanna Gdowik (II Liceum Ogólnokształcące im. płk. Leopolda Lisa-Kuli w Rzeszowie)
Laureaci II stopnia – 2 osoby:
1. Aleksandra Michalik (Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych im. ks. prof. Józefa Tischnera w Limanowej)
2. Kinga Celtner (II Liceum Ogólnokształcące im. płk. Leopolda Lisa-Kuli w Rzeszowie)
Laureaci III stopnia – 6 osób:
1. Damian Marzec (II Liceum Ogólnokształcące im. płk. Leopolda Lisa-Kuli w Rzeszowie)
2. Jakub Flejszar (IX Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi w Rzeszowie)
3. Piotr Biśta (I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Chrzanowie)
4. Oliwia Drożdż (Zespół Szkół nr 2 im. Eugeniusza Kwiatkowskiego w Dębicy)
5. Zuzanna Chowaniec (I Liceum Ogólnokształcące im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu)
6. Wojciech Wróbel (I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie)
9 osób rywalizowało w dyscyplinie chemia:
Laureaci II stopnia – 2 osoby:
1. Mikołaj Bartosik (XLIV Liceum Ogólnokształcące im. Ks. Stanisława Konarskiego w Krakowie)
2. Anita Rzucidło (Liceum Ogólnokształcące im. Jana Pawła II Sióstr Prezentek w Rzeszowie)
Laureaci III stopnia – 7 osób:
1. Dominik Baran (Liceum Ogólnokształcące im. ks. Piotra Skargi w Sędziszowie Małopolskim)
2. Kamil Kokoszka (I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Miarki w Mikołowie)
3. Adrian Maksim (XXX Liceum Ogólnokształcące im. księdza Jana Twardowskiego w Lublinie)
4. Paulina Kuźnar (III Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Katowicach)
5. Tomasz Libura (I Liceum Ogólnokształcące im. Władysława Orkana w Limanowej)
6. Mateusz Dudek (I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Żywcu)
7. Aleksandra Śliwińska (II Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Mielcu)
W finale konkursu „O Złoty Indeks PK” spotkali się maturzyści z kilku województw: małopolskiego, podkarpackiego, śląskiego, lubelskiego, mazowieckiego, wielkopolskiego, a nawet warmińsko-mazurskiego i podlaskiego. Finalistki i finaliści reprezentowali w sumie 47 szkół. Niektóre z nich mogą pochwalić się wieloma laureatami. Do takich szkół należy m.in. rekordzista liczby laureatów w tej edycji – krakowskie Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku. 15 uczniów tej szkoły otrzymało „Złote Indeksy Politechniki Krakowskiej” (2 osoby tytuł laureata I stopnia, 5 osób tytuł laureata II stopnia, 8 osób – laureaci III stopnia). Na drugim miejscu w rankingu szkół uplasowało się I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie z 8 laureatami 9. edycji konkursu PK (2 laureatów I stopnia i po 3 laureatów II stopnia i III stopnia). Trzecie miejsce zajmują ex aequo I Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Mikołaja Kopernika w Krośnie – 2 laureatów II stopnia i 3 laureatów III stopnia oraz Samorządowe Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Stalowej Woli (2 laureatów I stopnia, 2 laureatów II stopnia, 1 laureat III stopnia). Na czwartej pozycji uplasowało się IV Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie (2 laureatów I stopnia, 1 laureat II stopnia). Wyróżnione placówki otrzymały dyplomy, a pozostałe szkoły, w których uczą się tegoroczni uczestnicy konkursu „O Złoty Indeks PK” – specjalne podziękowania.
Zapraszamy do obejrzenia zdjęć w fotogalerii
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Wyjątkowe wydarzenie integrujące różne rodzaje infrastruktury już wkrótce odbędzie się na Politechnice Krakowskiej. Na kampusie przy ul. Warszawskiej w dniach od 23 do 25 kwietnia zostaną zorganizowane dni budownictwa infrastrukturalnego pod nazwą infraDAYS 2024 Expo & Multi Conference. Jak podkreślają organizatorzy jest to pierwsza w Polsce konferencja, która tak mocno integruje różne rodzaje infrastruktury, a dodatkowo połączona jest z wystawą produktów, technologii i rozwiązań wykorzystywanych w tym obszarze. Głównym organizatorem infraDAYS jest zespół infraTEAM, a współorganizacji podjęła się Politechnika Krakowska.
Celem konferencji jest pokazanie spójności problemów projektowania, budowy, utrzymania i zarządzania obiektami infrastruktury. Każda część infraDAYS będzie dotyczyć innego rodzaju infrastruktury i tym samym kolejno odbędą się: dzień drogowy i kolejowy, mostowy i tunelowy oraz hydro- i geotechniczny. Uczestnicy wydarzenia mogą wziąć udział w kilkunastu sesjach plenarnych i panelach dyskusyjnych, które odbędą się w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia”. Oprócz tego na kampusie PK powstanie strefa Expo, w której będą znajdować się stoiska wystawców i partnerów wydarzenia prezentujących produkty i usługi z zakresu budownictwa infrastrukturalnego. Podczas infraDAYS zostaną po raz pierwszy wręczone statuetki w konkursie infraLIDER. Nagroda będzie przyznawana za najlepsze zrealizowane projekty drogowe, kolejowe, mostowe, tunelowe, hydrotechniczne i geotechniczne z lat 2020–2023.
Udział Politechniki Krakowskiej w tym wydarzeniu nie wiąże się tylko z użyczeniem kampusu. Podczas infraDAYS swoje referaty wygłoszą profesorowie ze znanych polskich uczelni technicznych, a wśród nich eksperci z Politechniki Krakowskiej: prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, dr hab. inż. Janusz Bohatkiewicz, prof. PK, dr hab. inż. Piotr Kozioł, prof. PK oraz dr inż. Krzysztof Radzicki.
Prelekcję wprowadzającą do infraDAYS i pokazującą potrzebę integracji różnych rodzajów infrastruktury wygłosi prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej. Sesję drogową otworzy dr hab. inż. Janusz Bohatkiewicz, prof. PK, który jest m.in. jednym z kilku polskich członków Komitetów Technicznych PIARC oraz dyrektorem Instytutu Badawczego Dróg i Mostów. Przedstawi on kierunki działań prowadzących do infrastruktury drogowej przyszłości. Inwestycje drogowe wymagają bowiem nie tylko ciągłego monitoringu zmian jakie zachodzą w motoryzacji, a także muszą odpowiadać na takie wyzwania jak np. zmiany klimatu. Wprowadzenie do sesji poświęconej kolejom przygotuje dr hab. inż. Piotr Kozioł, prof. PK. W swoim wystąpieniu poruszy temat nowych technologii wzmacniających odporność elastycznych systemów transportowych.
Drugi dzień konferencji będzie poświęcony tematyce mostów i tuneli. Sesję mostową podsumowaniem rządowego programu Mosty dla Regionów rozpocznie prof. dr hab. inż. Tomasz Siwowski z Politechniki Rzeszowskiej. Z kolei sesję tunelową rozpocznie prof. dr hab. inż. Marek Cała z Akademii Górniczo-Hutniczej, który przedstawi stan realizacji projektów tunelowych w Polsce i wykorzystywane do tego różne technologie.
W trzecim dniu konferencji zostaną poruszone zagadnienia dotyczące infrastruktury hydro- i geotechnicznej. Tego, na czym polega współczesna hydrotechnika będzie można dowiedzieć się z referatu dr. hab. inż. Jana Wintera, prof. Politechniki Warszawskiej, który swoim wystąpieniem rozpocznie sesję hydrotechniczną. W ramach tej sesji zaplanowana jest także m.in. prelekcja dr. inż. Krzysztofa Radzickiego z Politechniki Krakowskiej pt. „Rozwój i wdrożenia innowacyjnych liniowych czujników monitoringu procesów destrukcyjnych w hydrotechnice i geotechnice”. O godzinie 11.00 rozpocznie się sesja geotechniczna, a wprowadzenia do niej dokona prof. dr hab. inż. Kazimierz Gwizdała z Politechniki Gdańskiej. Poruszy on tematykę stanu obecnego i przyszłości geotechniki w inżynierii lądowej i morskiej.
Do udziału w infraDAYS organizatorzy zachęcają nie tylko ekspertów z branży budownictwa infrastrukturalnego, ale także studentów i doktorantów. Z myślą o nich została przygotowana specjalna oferta (w tym wyjątkowo efektowny konkurs budowy mostów z makaronu). Uczestnictwo w wydarzeniu jest dala nich okazją do poszerzenia swojej wiedzy w tematach związanych z różnymi rodzajami infrastruktury, a także szansą na nawiązanie cennych kontaktów biznesowych i rozwój zawodowy.
Szczegółowe informacje oraz agendę wydarzenia można znaleźć na stronie infradays.info.
{fastsocialshare}
Biotechnologia przemysłowa na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki oraz informatyka materiałowa na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki to nowe kierunki na studiach I stopnia, które poszerzą ofertę dydaktyczną Politechniki Krakowskiej w roku akademickim 2024/2025. Na studiach magisterskich nowością będzie na PK kierunek energetyka jądrowa, który powołany zostanie na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki. Nowe propozycje Politechniki stanowią odpowiedź na potrzeby gospodarki i społeczeństwa oraz dynamiczny rozwój sektorów rynku, z którymi są powiązane. Bogatą ofertę uczelni, w której znajdzie się w nowym roku akademickim ponad 30 kierunków studiów I stopnia w j. polskim i angielskim, można było poznać podczas Dnia Otwartego PK w piątek 19 kwietnia 2024 r.
Biotechnologia przemysłowa
Kadra Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej przez wiele lat realizowała kierunek biotechnologia, a obecnie czerpiąc z bogatych doświadczeń przygotowała unowocześnioną jego wersję, która jeszcze mocniej skupia się na praktycznych aspektach. – Biotechnologia przemysłowa jest interdyscyplinarną dziedziną bazującą na naukach przyrodniczych i technicznych. To intensywnie rozwijająca się i nowoczesna dziedzina przemysłu, ukierunkowana na tworzenie rozwiązań zgodnych z ideą zrównoważonego rozwoju oraz dbająca o jakość życia przyszłych pokoleń – mówi dr hab. inż. Szczepan Bednarz, prof. PK z Katedry Biotechnologii i Chemii Fizycznej WIiTCh. Biotechnologia przemysłowa wykorzystuje systemy biologiczne (enzymy, drobnoustroje, grzyby, algi itd.) w produkcji przemysłowej i ochronie środowiska. Opracowane w ten sposób technologie zastępują przestarzałe już rozwiązania oparte w dużym stopniu wyłącznie na procesach chemicznych, często nieekologicznych i ekonomicznie nieopłacalnych.
Podczas studiów na kierunku biotechnologia przemysłowa, studenci zdobędą m.in. umiejętności w zakresie nowoczesnych technik laboratoryjnych, mikrobiologii przemysłowej, procesów biotechnologicznych w przemyśle oraz szeroko rozumianej inżynierii i technologii chemicznej. Absolwenci mogą znaleźć zatrudnienie w przemyśle biotechnologicznym i pokrewnych, laboratoriach badawczo-rozwojowych czy nowoczesnych start-upach.
Osoby, które chciałyby rozpocząć studia na kierunku biotechnologia przemysłowa muszą zdać maturę z jednego z przedmiotów obowiązkowych. Wybierać mogą pomiędzy matematyką, fizyką, fizyką i astronomią, chemią lub biologią. Dodatkowo wymagana jest matura z jednego z przedmiotów charakterystycznych, takich jak: matematyka, fizyka, fizyka i astronomia, chemia lub biologia. Rekrutujący się na ten kierunek absolwenci techników (technik analityk, ochrony środowiska lub technologii chemicznej) mogą także za punkty z przedmiotu do wyboru potraktować wyniki egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie lub egzaminu zawodowego. Ponadto, laureaci wybranych konkursów oraz olimpiad kwalifikowani są według zasad określonych w Uchwale Senatu PK dostępnej w BIP.
Ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju
Ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej to kierunek przyszłości, dla osób, które swoją karierę zawodową chcą związać z rozwijaniem nowych, przyjaznych dla środowiska technologii (ekotechnologii) i wdrażaniem ich w przemyśle i gospodarce komunalnej. Kierunek wykształci specjalistów przygotowanych do tego, by w sposób kompleksowy łączyć najnowszą wiedzę techniczną z troską o zachowanie zasobów środowiska. Będą przygotowani m.in. do opracowywania i stosowania technologii nisko- i bezodpadowych, wykorzystania bezemisyjnych źródeł energii, wprowadzania innowacyjnych materiałów i technologii do procesów produkcyjnych oraz wdrażania zasad gospodarki cyrkulacyjnej. Zapotrzebowanie na takich specjalistów w Polsce i na świecie będzie coraz większe. Szczególnie cenni będą absolwenci uczelni technicznych umiejący wykorzystywać nowoczesne narzędzia informatyczne, także te bazujące na sztucznej inteligencji (AI), rozumiejący znaczenie nowych modeli biznesowych (np. start-upów) oraz dysponujący aktualną wiedzą na tematy prawne, społeczne i ekonomiczne związane z nowymi technologiami.
– Uważamy, że absolwent tego kierunku powinien zdobyć kompleksową wiedzę i umiejętności, nie ograniczające się jedynie do zagadnień technicznych. Musi dostrzegać i rozumieć, jak nowoczesne technologie wpływają na nasze życie i otaczające nas środowisko oraz jakie wywołują skutki społeczne – mówi dr inż. Piotr Beńko, prof. PK, prodziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, na którym prowadzony będzie nowy kierunek.
Program kształcenia kierunku będzie interdyscyplinarny. – Tematyka zajęć jest bardzo rozległa i obejmuje m.in. odnawialne źródła energii, podstawy procesów i technologii przemysłowych, technologie związane z ochroną powietrza, wody i gleby, monitoring zanieczyszczeń, odzysk materiałów i energii, podstawy AI oraz nanotechnologie i nowoczesne materiały. Wiedza techniczna uzupełniona jest przedmiotami o profilu prawnym, społecznym i ekonomicznym oraz przedmiotami o charakterze humanistycznym – tłumaczy dr hab. inż. Jerzy Mikosz, prof. PK, kierownik Katedry Technologii Środowiskowych na WIŚiE. Kierunek ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju mocno nastawiony jest na rozwój umiejętności praktycznych. W programie studiów zaplanowano wiele aktywności laboratoryjnych i seminariów, a także zajęć prowadzonych przez specjalistów z przemysłu.
Absolwenci kierunku ekotechnologie dla zrównoważonego rozwoju zyskają wysokiej jakości wykształcenie techniczne połączone z dodatkowymi umiejętnościami i wiedzą. Będą mogli znaleźć zatrudnienie w każdej gałęzi przemysłu w działach ochrony środowiska, zakładach gospodarki komunalnej, administracji różnych szczebli zarządzającej większością usług komunalnych czy w organizacjach pozarządowych, zajmujących się zagadnieniami związanymi ze zrównoważonym rozwojem.
Przedmiotem obowiązkowym dla rekrutujących się na ten kierunek absolwentów szkół średnich jest matematyka. Oprócz niej muszą zdać także maturę z jednego z przedmiotów charakterystycznych, do których należą: fizyka, fizyka i astronomia, informatyka, chemia, biologia lub geografia.
Informatyka materiałowa
Informatyka materiałowa to nowym obszar badań, połączenie wiedzy o budowie materiałów z zaawansowanymi narzędziami informatycznymi do analizy danych. Jej celem jest optymalne wykorzystanie technik obliczeniowych oraz zwiększenie ich efektywności w zagadnieniach modelowania i projektowania materiałów. Tam w inżynierii materiałowej, gdzie do tej pory podstawowym narzędziem był eksperyment wykonywany w laboratorium, wkracza informatyka: symulacje, eksperyment numeryczny. – Celem tej dyscypliny jest zarówno badanie, jak i projektowanie materiałów o pożądanych właściwościach, wykorzystywanych w tak różnych dziedzinach jak elektronika, budownictwo czy medycyna. Informatyka materiałowa to modelowy przykład interdyscyplinarnej gałęzi wiedzy – łączy elementy informatyki, fizyki, chemii i materiałoznawstwa – wyjaśnia dr hab. Olga Sikora z Katedry Fizyki na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki.
Program studiów oferowanych przez Politechnikę Krakowską na kierunku informatyka materiałowa jest wszechstronny i nowoczesny. Absolwenci opanują metody numeryczne i obliczeniowe oraz umiejętność implementacji algorytmów w językach C++ i Python. Będą umieli badać zachowania materiałów w różnych warunkach przy pomocy symulacji komputerowych, poznają podstawy fizyki, chemii, materiałoznawstwa, specjalistycznych zagadnień z zakresu technologii nowoczesnych materiałów, repozytoriów danych materiałowych i metod badania materiałów, a także zostaną przygotowani do analizy dużych zbiorów danych. Na studentów czeka szeroka gama przedmiotów do wyboru, a także dobrze przygotowana kadra i świetnie wyposażone laboratoria. Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki aktywnie współpracuje z otoczeniem gospodarczym, dzięki czemu zaoferuje studentom bogate możliwości praktyk w firmach związanych z nowoczesnymi materiałami i narzędziami informatycznymi.
Obowiązkowym przedmiotem, który muszą zdać kandydaci na studia informatyka materiałowa jest matematyka. W rekrutacji będzie się liczyć także matura z tzw. przedmiotu charakterystycznego (tu do wyboru: matematyka, fizyka, fizyka i astronomia, informatyka albo chemia), a w przypadku absolwentów techników pod uwagę może być wzięty wynik egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie lub egzamin zawodowy (może z tego skorzystać technik automatyk, dźwięku, elektronik, elektroniki i informatyki medycznej, elektroniki medycznej, elektryk, energetyk, informatyk, technik kryminalistyki, łączności, metrolog, programista, teleinformatyk oraz technik telekomunikacji).
Energetyka jądrowa na studiach II stopnia
Nowością w ofercie studiów magisterskich na PK w roku akademickim 2024/2025 będzie kierunek energetyka jądrowa (nabór na studia II stopnia zimą 2025 r.). To kolejny krok w rozwoju oferty PK w tym obszarze wiedzy, po tym, jak sprawdziło się uruchomienie – od tego roku akademickiego – specjalności „energetyka jądrowa” na II stopniu studiów na kierunku energetyka. – Nowa specjalność cieszyła się dużym zainteresowaniem, a to kolejny argument za tym, by rozwijać naszą ofertę, bo potrzeby rynku pracy i branży energetycznej, związane z energetyką jądrową, będą coraz większe. Budowa elektrowni atomowej to wymóg i kwestia czasu, specjaliści wykształceni na kierunku energetyka jądrowa będą mogli pracować zarówno w tym obszarze energetyki, jak w przy projektach z obszaru energetyki konwencjonalnej, ciepłownictwa czy odnawialnych źródeł energii. Będą posiadali równie bogatą wiedzę i umiejętności jak studenci kierunku energetyka, rozszerzoną o kwestie bezpieczeństwa obsługi bloków jądrowych, reaktorów i promieniotwórczości – mówi dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK.
Kształcenie na kierunku energetyka jądrowa Politechnika Krakowska planuje prowadzić we współpracy z Instytutem Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk.
Dynamika zmian we współczesnym świecie generuje potrzebę kształcenia specjalistów z całkiem nowych dziedzin, którzy – oprócz wiedzy – posiadają także praktyczne umiejętności. Będą nimi bez wątpienia absolwenci nowych politechnicznych kierunków. Są one bowiem interdyscyplinarne, a ich programy zakładają wiele godzin praktycznych zajęć. Studenci będą mogli czerpać z doświadczenia, które przez lata zdobyła kadra naukowa Politechniki Krakowskiej. Warto o tym pamiętać, mając na uwadze m.in. dobre przygotowanie do wyzwań rynku pracy.
Znakomitą okazją do poznania pełnej oferty PK na nowy rok akademicki był Dzień Otwarty Politechniki Krakowskiej w piątek 19 kwietnia 2024. Uczelnia otworzyła swoje drzwi, zaprosiła do laboratoriów i sal wykładowych oraz na spotkania z wykładowcami i studentami.
Szczegółowy program Dnia Otwartego w Serwisie Rekrutacyjnym PK oraz na stronie głównej uczelni.
(jg, bk, m)
Fot. / grafiki: materiały wydziałów oraz Canva
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska we współpracy ze Stowarzyszeniem Architektów Polskich Oddział Kraków ogłosiła konkurs na koncepcję architektoniczną nowej siedziby Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. Nowy budynek dydaktyczno-laboratoryjny (realizowany dwuetapowo) ma powstać na terenie kampusu PK w krakowskich Czyżynach (w rejonie pomiędzy al. Jana Pawła II, ul. prof. Michała Życzkowskiego i ul. Izydora Stella-Sawickiego). Ogłoszenie wyników konkursu planowane jest na wrzesień 2024 r. Zwycięzca otrzyma 65 tys. zł oraz zaproszenie do negocjacji na wykonanie projektu nowej siedziby wydziału dla politechnicznych informatyków i matematyków (nagrody finansowe przewidziano także za II i III miejsce oraz uczestnictwo w 2. etapie konkursu). Sądowi konkursowemu przewodniczy prof. dr hab. inż. arch. Ewa Kuryłowicz.
Politechnika Krakowska planuje inwestycję w dwóch etapach. W pierwszym ma powstać część dydaktyczno-administracyjna nowej siedziby Wydziału Informatyki i Telekomunikacji, w niej m.in. laboratoria komputerowe i projektowe, sale seminaryjne i wykładowe, aula, pokoje do konsultacji oraz strefy studenckie do aktywności naukowej, samorządowej, organizacji konkursów i wydarzeń oraz przestrzenie do relaksu. W drugim etapie realizowana ma być część ze specjalistycznymi laboratoriami naukowo-badawczymi z niezbędną do ich obsługi przestrzenią do pracy kameralnej. Przewidziano w niej m.in. laboratoria elektroniki i technologii kwantowych, robotyki, Internetu Rzeczy, telekomunikacji z częścią mechatroniczną oraz halą/areną do testowania robotów i dronów, a także laboratoria: rozszerzonej rzeczywistości, kwantowe, cyberbezpieczeństwa i e-gamingu, Data Science czy genomiki/bioinformatyki.
Politechnika ma wymagania dotyczące zaplanowania budynku optymalnego pod względem ekonomicznym i ekologicznym. Dlatego koncepcja architektoniczna ma uwzględniać zasady zrównoważonego rozwoju, kwestie minimalizacji kosztów utrzymania budynku, którym należy nadać priorytet względem kosztów inwestycyjnych (zachowując racjonalność przyjętych rozwiązań). Celem uczelni jest realizacja budynku wysoce energooszczędnego, zgodnego z zasadami projektowania uniwersalnego, dostępnego dla osób z niepełnosprawnościami. W otoczeniu nowej siedziby WIiT PK uczestnicy konkursu mają zaplanować atrakcyjnie zaprojektowaną przestrzeń publiczną, z elementami małej architektury i infrastruktury rekreacyjnej, pełniącą jednocześnie funkcje reprezentacyjnej strefy wejściowej do budynku, a także miejsca postojowe dla rowerów, hulajnóg i niewielkiej liczby samochodów (zadaszone z fotowoltaiką) oraz stację ładowania aut elektrycznych. Uczelnia nie narzuca uczestnikom konkursu sposobu połączenia obu etapowanych części budynku.
Sądowi konkursowemu przewodniczy prof. dr hab. inż arch. Ewa Kuryłowicz, Sędzia Konkursowy Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) Oddział Warszawa. Zasiedli w nim także: arch. Marcin Pawłowski, Referent Sądu Konkursowego, Sędzia Konkursowy Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) Oddział Kraków, arch. Marcin Sadowski – Sędzia Konkursowy Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) Oddział Warszawa, dr arch. Piotr Lewicki – Sędzia Konkursowy Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) Oddział Kraków oraz przedstawiciele Politechniki Krakowskiej: dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK – prorektor ds. ogólnych PK, prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak – dziekan Wydziału Architektury PK, dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK – dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK, arch. Tomasz Malec – pełnomocnik ds. promocji dziekana WIiT PK.
Wydział Informatyki i Telekomunikacji jest jednym z najmłodszych wydziałów Politechniki Krakowskiej, dynamicznie się rozwijającym i cieszącym się ogromnym zainteresowaniem kandydatów na studia. Ma bogate plany dalszego rozwoju naukowego i w obszarze kształcenia studentów. Ich realizacji sprzyja wysoka kategoria (A), uzyskana w ostatniej ewaluacji dyscyplin naukowych. Dzięki tak znakomitej ocenie dorobku naukowego pracowników wydziału uczelnia nabyła prawa do nadawania stopnia doktora i doktora habilitowanego w dyscyplinie informatyka techniczna i telekomunikacja. Ambitne plany dalszego rozwoju rodzą potrzeby stworzenia lepszych warunków do pracy naukowej i dydaktyki, bo obecnie wydział nie ma własnej siedziby. Prowadzi zajęcia ze studentami i badania naukowe w kilku lokalizacjach uczelni. Stąd rozpoczęcie przygotowań do budowy nowej siedziby wydziału na terenie kampusu w Czyżynach i jednoczesne intensywne starania o dofinansowanie takiego projektu ze środków zewnętrznych.
Ogólny koszt całej dwuetapowej inwestycji wraz z pierwszym wyposażeniem szacowany jest na blisko 180 mln zł. Politechnika chce przeznaczyć na nią środki własne oraz pozyskane z dofinansowań, z wnioskami zwróciła się już do Ministerstwa Nauki. Na pierwszym etapie działań uczelnia zabezpieczyła środki na ogłoszony właśnie, wspólny z SARP, konkurs na koncepcję architektoniczną budynku oraz wykonanie projektu na podstawie zwycięskiej koncepcji konkursowej. Termin rozpoczęcia prac budowlanych i zakończenia inwestycji uzależniony będzie od dalszych postępów w budowaniu finansowania dla tak poważnego przedsięwzięcia.
Ważne terminy konkursowe
Składanie wniosków o dopuszczenie do udziału w Konkursie – 30.04.2024 do godz. 12:00
Wysłanie zawiadomień do uczestników o dopuszczeniu do udziału w konkursie i zaproszeń do złożenia opracowań studialnych w 1. etapie konkursu – 8.05.2024
Złożenie opracowań studialnych w 1. etapie konkursu – 14.06.2024 do godziny 12:00
Rozstrzygnięcie 1. etapu konkursu oraz przesłanie zaproszeń do składania prac konkursowych w 2. etapie konkursu – 3.07.2024
Złożenie prac konkursowych w 2. etapie konkursu – 19.08.2024 do godz. 15:00
Ogłoszenie wyników konkursu – 6.09.2024
Nagrody pieniężne (brutto)
I nagroda 65 000 zł oraz zaproszenie do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki na wykonanie usługi na podstawie wybranej pracy konkursowej
II nagroda 30 000 zł
III nagroda 20 000 zł
oraz nagrody pieniężne w wysokości 25 tys. zł dla uczestników konkursu, którzy zostaną zaproszeni do 2. etapu i złożą w nim kompletną pracę konkursową
Szczegółowe informacje w ogłoszeniu konkursowym na stronie SARP Kraków
(m)
{fastsocialshare}
Zapraszamy na wystawę dorobku twórczego Bohdana Paczowskiego, Jacka Michalskiego i Stanisława Berbecia – architektów działających od lat 60. w Luksemburgu. Prezentacja wpisuje się w obchody stulecia relacji dyplomatycznych między Polską a Luksemburgiem. Wystawa ma przekrojowy charakter. Zobaczymy zarówno oryginalne prace, jak i współczesne odniesienia do dorobku architektów. Są tu m.in. makiety, grafiki i rysunki Architekci reprezentują trzy fale polskiej emigracji na Zachód. Bogdan Paczowski wyjechał w 1968 r., Jacek Michalski w 1970 r., a Stanisław Berbeć 1981 r. Filmy online:
ARCHITEKCI POLSCY W LUKSEMBURGU
GEORGES REUTER – STAN BERBEC – O JACKU MICHALSKIM rozmowa po francusku z napisami polskimi
BERBEC i FRITSCH O PACZOWSKIM rozmowa po francusku, bez napisów polskich
Bohdan Paczowski urodził się 5 czerwca 1930 r. w Warszawie, zmarł 26 stycznia 2017 r. w Luksemburgu.Architekt, eseista i fotograf. Ukończył studia architektoniczne w Krakowie i Mediolanie. Był związany ze środowiskiem paryskiej „Kultury”. Jest autorem licznych zdjęć postaci z kręgu „Kultury”, w tym Witolda Gombrowicza, z którym się przyjaźnił. Zrealizował m. in. siedzibę Komisji Europejskiej „Jean Monnet” w Luksemburgu 1975 r. Z pracownią luksemburską „Paczowski et Fritsch” zrealizował m.in. pierwszą rozbudowę Trybunału Europejskiego w 1994 r., pawilon luksemburski na Expo’92 w Sewilli, laboratoria IFREMER w Lorient (Francja, 2002 r.), terminal pasażerskiego portu lotniczego w Luksemburgu 2008 r. Zdobywał nagrody w licznych konkursach międzynarodowych, a w grudniu 2009 r. wygrał konkurs na projekt Muzeum Historii Polski w Warszawie. Przewodniczył bądź uczestniczył w wielu sądach konkursów międzynarodowych. Był m.in. przewodniczącym Sądu Konkursowego na budynek Muzeum Historii Żydów Polskich. Był członkiem IARP, Ordre des Architectes et des Ingénieurs w Luksemburgu i mediolańskiego Ordine degli Architetti della Provincia di Milano oraz współzałożycielem luksemburskiej Fundacji Architektury i Inżynierii. Publikował teksty m.in. w „Res Publice Nowej”, „Tygodniku Powszechnym”, „Zeszytach Literackich”, „L’Architecture d’Aujourd’hui” i „Architectural Review”.
Jacek Michalski urodził 13. czerwca 1947 r. w Wągrowcu, zmarł 28 grudnia 2016 r.
Urbanista i architekt. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W latach 1971–1974 projektant w GP Instytutu Planowania Przestrzennego Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1974–1978 architekt w Biurze Centralnym Lotnictwa Cywilnego. Współpracował m. in. z Jerzym Hryniewieckim, Zdzisławem Hryniakiem, Wojciechem Kubikiem, Heleną Syrkus, Andrzejem Pazdejem, Maciejem i Ewą Krasińskimi, Olgierdem Jagiełłą oraz Jerzym Szczepanikiem-Dzikowskim. W latach 1982–1988 mieszkał i pracował jako architekt oraz konsultant w Algierii w biurach projektowych BEAO i BEWO w Oranie. Od 1989 do 2016 r. jako architekt niezależny współpracował z biurami Georges Reuter Architectes oraz Perry Weber et Associés w Luksemburgu.
Stanisław Berbeć urodził się 15 marca 1954 r. w Gorzkowie. Architekt i urbanista. Rozpoczął studia na inżynierii lądowej w Lublinie, a następnie podjął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Wyjechał do Luksemburga tuż przez stanem wojennym w Polsce. Dyplom architekta uzyskał w Saint–Luc w Liege w Belgii w 1984 r. Do dzisiaj mieszka i pracuje w Luksemburgu. Wyniki jego badań nad architekturą wiejską Luksemburga „Approche typologique de l’architecture rurale au Grand– Duché de Luxembourg” zostały wydane w 1992 r. przez tamtejsze Ministerstwo Kultury. W 1995 r. za otrzymał nagrodę Luxembourg Architecture Prize. Brał udział w krajowych i międzynarodowych konkursach architektonicznych, m.in. na Akademię Prawa Europejskiego w Trewirze (wyróżnienie), Centrum Kongresowe EUR w Rzymie (wybór na 9. Biennale Młodych Artystów Europejskich w Rzymie) oraz Administrację Miejską w Tuntange (zwycięzca konkursu w 2005 r., wymieniony wśród projektów wyróżnionych w Bauhärepraïs 2012 r.). W Polsce Berbeć współpracuje z magazynem „Architektura”, dzięki któremu rozsławia luksemburską architekturę. Jest też odpowiedzialny za koncepcję i projekt wystawy..
11 kwietnia br. o godz. 11.00 w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” odbyła się promocja doktorów i doktorów habilitowanych. W ceremonii, której przewodniczył rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, uczestniczyło 37 promowanych – 3 doktorów habilitowanych i 34 doktorów – ich promotorzy i bliscy. Podczas uroczystości dyplomy odebrali:
DOKTORZY HABILITOWANI
Wydział Architektury
Dr hab. inż. arch. Marta Pieczara Osiągnięcie naukowe: „Współczesna przestrzeń publiczna w powiecie poznańskim. Krajobrazowa metoda pomiaru jakości przestrzeni publicznej”
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
1. Dr hab. inż. Piotr Cisek Osiągnięcie naukowe: cykl publikacji „Modelowanie numeryczne i badania eksperymentalne wymiany ciepła i masy w instalacjach energetycznych”
2. Dr hab. inż. Karol Kaczmarski Osiągnięcie naukowe: cykl publikacji „Modelowanie numeryczne i monitorowanie ciśnieniowych elementów konstrukcyjnych kotłów w celu poprawy ich elastyczności i sprawności”
DOKTORZY
Wydział Architektury
1. Dr Bożena Boba-Dyga Promotorzy:
prof. dr hab. inż. arch. Maria Żychowskadr hab. Monika Bogdanowska
Tytuł rozprawy doktorskiej: „O aranżacji konserwatorskiej w architekturze”
2. Dr inż. arch. Agnieszka Bojarowicz Promotor:
dr hab. inż. arch. Anna Franta, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Przełamywanie trudnej tożsamości miejsca w procesie rewitalizacji obszarów śródmiejskich”
3. Dr inż. arch. Ewa Burejza Promotor: prof. dr hab. inż. arch. Maciej Motak Tytuł rozprawy doktorskiej: „Nowe formy architektoniczne w zabytkowej tkance miejskiej. Analiza realizacji obiektów użyteczności publicznej powstałych w Grazu w latach 1990–2020”
4. Dr inż. arch. Michał Ciuła
Promotor: dr hab. inż. arch. Marcin Furtak, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Ślad węglowy w architekturze pierwszej połowy XX w.”
5. Dr inż. arch. Wojciech Duliński Promotorzy: prof. dr hab. inż. arch. Maciej Złowodzki dr inż. arch. Anna Taczalska-Ryniak Tytuł rozprawy doktorskiej: „O architekturze europejskich pasażerskich terminali lotniczych przeznaczonych dla przewoźników niskokosztowych”
6. Dr inż. arch. Kamil Hojarczyk
Promotor: dr hab. inż. arch. Hubert Mełges, prof. ANS Tytuł rozprawy doktorskiej: „Architektura ludowa: jej rozwój i przemiany. Wybrane zagadnienia ze studiów wernakularnych na przykładach zagranicznych oraz powiatów chrzanowskiego i krakowskiego”
7. Dr inż. arch. Dominika Jaszczyńska-Wolsztyńska Promotor: dr hab. inż. arch. Anna Franta, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Strategia ‘wyciemniania miast’ w aspekcie środowiskowym i dramaturgii przestrzeni na przykładzie miast francuskich”
8. Dr inż. arch. Ewelina Panasiuk Promotor:
dr hab. inż. arch. Piotr Burak-Gajewski, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Hol i jego formy jako element sieci przestrzeni publicznej”
9. Dr inż. arch. Anna Pączek Promotor: prof. dr hab. inż. arch. Maria Żychowska
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Młyny wodne – historia, stan obecny oraz sposoby zachowania na przykładzie Doliny Prądnika”
10. Dr inż. arch. Karolina Ptasińska-Gucik Promotor: prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka Tytuł rozprawy doktorskiej: „Stacje i dworce kolejowe na Górnym Śląsku od połowy XIX wieku do początku XX wieku”
11. Dr inż. arch. Beata Skalska-Cimer Promotor: prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Kadłuczka Tytuł rozprawy doktorskiej: „Technologie Wirtualnej Rzeczywistości w prezentacji zabytków architektury”
12. Dr inż. arch. Grzegorz Twardowski Promotor:
prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Rytm jako element kreacji formy architektonicznej. Klasyczne i współczesne piękno w architekturze”
13. Dr inż. arch. Karolina Warzocha Promotor: dr hab. inż. arch. Andrzej Kłosak, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Architektura sal prób w szkołach muzycznych oraz jej wpływ na akustykę wnętrz”
14. Dr inż. arch. Magdalena Woźniczka Promotor: prof. dr hab. inż. arch. Maciej Motak
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Przekształcenia układu przestrzennego oraz form architektonicznych na obszarze Kurdwanowa w latach 1845-2022”
15. Dr inż. arch. Rafał Zieliński Promotor: prof. dr hab. inż. arch. Anna Kantarek Tytuł rozprawy doktorskiej: „Badanie liniowości nadbrzeży na podstawie wybranych miast europejskich”
Wydział Informatyki i Telekomunikacji
Dr inż. Wojciech Książek Promotor: dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Przewidywanie przeżywalności pacjentów chorych na nowotwór wątrobokomórkowy z wykorzystaniem metod uczenia maszynowego”
Wydział Inżynierii Lądowej
1. Dr inż. Łukasz Jarno Promotor:
prof. dr hab. inż. Jerzy Pamin Tytuł rozprawy doktorskiej: „Interface model influence on simulated behaviour of concrete-concrete composite pre-stressed girders with insight into time effects and cracking” („Wpływ modelu interfejsu na symulowane zachowanie się zespolonych dźwigarów sprężonych typu beton-beton z uwzględnieniem efektów reologicznych i zarysowania”)
2. Dr inż. Patrycja Karcińska Promotorzy: prof. dr hab. inż. Edyta Plebankiewiczdr hab. inż. Agnieszka Leśniak, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Model planowania zatrudnienia i tworzenia harmonogramów postępu robót w wykonawstwie budowlanym”
3. Dr inż. Marzena Mucha
Promotor: prof. dr hab. inż. Jerzy Pamin Tytuł rozprawy doktorskiej: „Influence of rate-dependence on unstable material response in large strain thermo-plasticity („Wpływ prędkości procesu na niestateczne zachowanie materiału w termo-plastyczności przy dużych odkształceniach”)”
4. Dr inż. Bartłomiej Sroka
Promotor: prof. dr hab. inż. Elżbieta Radziszewska-Zielina Tytuł rozprawy doktorskiej: „Metoda priorytetowego harmonogramowania wieloobiektowych przedsięwzięć budowlanych”
5. Dr inż. Małgorzata Urbanek Promotorzy:
dr hab. Piotr Kozioł, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Analiza stanu naprężeń i przemieszczeń szyn ze szczególnym uwzględnieniem efektu <>”
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
Dr inż. Grzegorz Ojczyk Promotor: prof. dr hab. inż. Wiesław Zima Tytuł rozprawy doktorskiej: „Badania i modelowanie pracy kotła wielopaliwowego opalanego biomasą w postaci peletu drzewnego”
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
1. Dr inż. Filip Koper Promotorzy: prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał dr inż. Wiktor Kasprzyk Tytuł rozprawy doktorskiej: „Synteza i właściwości poliestrów z kwasu cytrynowego do zastosowań biomedycznych”
2. Dr inż. Damian Kułaga Promotorzy:
prof. dr hab. inż. Radomir Jasiński, dr inż. Jolanta Jaśkowska Tytuł rozprawy doktorskiej: „Poszukiwanie nowych ligandów receptorów 5-HT1A/5-HT7 działających na ośrodkowy układ nerwowy z grupy długołańcuchowych arylopiperazyn i aminotriazyn”
3. Dr inż. Izabela Kurzydym Promotor: dr hab. inż. Izabela Czekaj, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Modelowanie reakcji katalitycznych w procesach deNOₓ i deN₂O na drodze Selektywnej Redukcji Katalitycznej”
4. Dr inż. Wiktoria Tomal Promotorzy: dr hab. inż. Joanna Ortyl prof. PK, dr hab. inż. Stanisław Kuciel, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Synteza i badania nowych fotoinicjatorów do zastosowań biomedycznych”
5. Dr inż. Katarzyna Uram
Promotor: prof. dr hab. inż. Aleksander Prociak Tytuł rozprawy doktorskiej: „Hybrydowe porowate materiały poliuretanowe z udziałem surowców odnawialnych”
6. Dr inż. Karolina ZawadzińskaPromotorzy:
prof. dr hab. inż. Radomir Jasiński dr inż. Karolina Kula Tytuł rozprawy doktorskiej: „Synteza nowych nitrofunkcjonalizowanych połączeń heterocyklicznych na drodze [3+2] cykloaddycji”
Wydział Mechaniczny
1. Dr inż. Aneta Celarek-Kobyłczyk
Promotorzy:
prof. dr hab. inż. Jerzy Kamieński
dr inż. Jan Talaga Tytuł rozprawy doktorskiej: „Badania hydrodynamiki mieszania cieczy w zbiorniku z niecentrycznie usytuowanym mieszadłem turbinowym”
2. Dr inż. Tomasz Czauderna Promotorzy: dr hab. inż. Henryk Sanecki
dr inż. Michał Maniowski Tytuł rozprawy doktorskiej: „Analiza i optymalizacja układu sprzęgieł stosowanego w napędzie tramwaju niskopodłogowego”
3. Dr inż. Krystian Milewski Promotorzy: dr hab. inż. Monika Madej, prof. PŚk dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Wpływ powłok diamentopodobnych oraz cieczy jonowych na eksploatację wybranych węzłów tribologicznych”
4. Dr inż. Jordan Podgórski
Promotor: dr hab. inż. Artur Krowiak, prof. PK
Tytuł rozprawy doktorskiej: „Metody radialnych funkcji bazowych w zastosowaniu do zagadnień brzegowych mechaniki z pewnym typem nieciągłości”
5. Dr inż. Rafał Schmidt Promotorzy: prof. dr hab. inż. Błażej Skoczeń dr hab. inż. Kinga Nalepka, prof. AGH Tytuł rozprawy doktorskiej: „Experimental research and modeling of macrocrack propagation in materials used at extremely low temperatures”
6. Dr inż. Mateusz Wygoda Promotorzy: dr hab. inż. Bogdan Szybiński, prof. PK
dr inż. Paweł Romanowicz Tytuł rozprawy doktorskiej: „Wytrzymałość zmęczeniowa płaskich elementów konstrukcji z otworami, wzmacnianych nakładkami kompozytowymi”
Zobacz więcej zdjęć z wydarzenia w naszej fotogalerii
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Studenci Wydziału Inżynierii Lądowej mogą już korzystać z odnowionego laboratorium naukowo–dydaktycznego Katedry Zarządzania w Budownictwie. Nowoczesne szaty uroczyście otwartej dziś (14.04 br.) przestrzeni komputerowej, która służy studentom kierunku budownictwo i naukowcom WIL, to owoc współpracy z firmą Piletest, specjalizującą się w pomiarach i badaniach fundamentów głębokich.
Piletest specjalizuje się w badaniach ciągłości pali oraz ich próbnych obciążeniach, zarówno statycznych (także z pomiarem odkształceń), jak i dynamicznych. Współpraca firmy z Katedrą Zarządzania w Budownictwie WIL PK obejmuje takie obszary jak:- rozwiązywanie problemów technologiczno–realizacyjnych, występujących w inwestycyjnych procesach budowlanych, – przygotowywanie i wspólne aplikowanie o projekty badawcze, dotyczące problemów geotechnicznych, rozwiązań dla budownictwa przemysłowego, napraw obiektów inżynieryjnych,- organizowanie praktyk studenckich,- organizowanie i udział w konferencjach, sympozjach i seminariach naukowo – technicznych,- fundowanie nagród za wybitne prace magisterskie i osiągnięcia naukowo–techniczne- przygotowywanie i prowadzenie zajęć dydaktycznych, szkoleń, kursów i studiów podyplomowych, dla studentów Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
Dodatkowo Piletest wyposażył naukowo–dydaktyczne laboratorium komputerowe WIL w sali 212 w sprzęt informatyczny i dydaktyczny, sfinansował także nowoczesną aranżację laboratorium. Studenci PK mają w nim zajęcia m.in. z takich zagadnień jak: kosztorysowanie, technologia, mechanizacja i automatyzacja robót budowalnych, ze szczególnym uwzględnieniem prac związanych z posadowieniem konstrukcji inżynierskich, ekonomika i zarządzanie w procesie inwestycyjnym, BIM w zarządzaniu, BIM w zarządzaniu przedsięwzięciami budowlanymi, metody symulacyjne w procesach budowlanych, metody statystyczne w zarządzaniu, organizacja i zarządzanie budową, oszacowania kosztowe konstrukcji budowlanych, robót mostowych.
W uroczystym otwarciu odnowionej przestrzeni na Wydziale Inżynierii Lądowej uczestniczyli dziś m.in.: przedstawiciele firmy Piletest z prezesem zarządu Ryszardem Ripplem na czele, prorektor PK dr inż. Marek Bauer, dziekan WIL prof. Andrzej Szarata, kierownik Katedry Zarządzania w Budownictwie prof. Edyta Plebankiewicz oraz jej poprzednicy u sterów Katedry prof. Janusz Biernacki i Andrzej Kosecki, a także liczne grono pracowników i studentów wydziału. – Takie wspólne inicjatywy wydziału i uczelni oraz partnerów z otoczenia gospodarczego jak to laboratorium wpisują się w szerszy kontekst naszej filozofii kształcenia inżynierskiego, które proponujemy studentom. Widzą dzięki nim bezpośrednie połączenie między tym, czego ich uczymy, a praktyką inżynierską – podkreślał podczas wydarzenia dziekan WIL Andrzej Szarata. Przypominał, że prowadzony przez Wydział Inżynierii Lądowej kierunek „Budownictwo” na studiach I i II stopnia otrzymał niedawno – poza pozytywną oceną programową Polskiej Komisji Akredytacyjnej na koljne 6 lat, także przyznawany przez PKA Certyfikat Doskonałości Kształcenia w kategorii „Partner dla rozwoju – doskonałość we współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym” .
W środę 20 marca o godz. 16.30 w należącej do Politechniki Krakowskiej kamienicy przy ul. Kanonicznej 1, a dokładniej w Teatrze Zależnym PK, odbyło się spotkanie z dziennikarzem radiowym Wojciechem Padjasem pn. „O czarnych perłach winylowej klasyki”. Gość PK opowiedział o fenomenie płyt winylowych i skarbach w historii fonografii muzyki klasycznej. Uczestnicy spotkania mogli też posłuchać fragmentów płyt z niezwykłej (około 12 tys. winyli!) kolekcji redaktora Padjasa. W politechnicznych murach zabrzmiały prawdziwe arcydzieła, m.in. pierwsza na świecie płyta stereo, czy nagrania sprzed stu lat. Wstęp na wydarzenie był bezpłatny. Spotkanie zorganizował i słowo wstępne wygłosił dr hab. Piotr Romańczyk, prof. PK. Pracownik Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej dał się już wcześniej poznać jako zapalony organizator koncertów z cyklu „Wirtuozi w Politechnice”, a także twórca przedmiotu „Muzyczny kanon chemika”, który stanowi część programu studiów na WIiTCh.
Niezwykłe przedsięwzięcia muzyczne stały się już znakiem firmowym Politechniki Krakowskiej. Dzięki zaangażowaniu prof. Piotra Romańczyka, społeczność PK miała okazję wielokrotnie brać udział w zapadających w pamięć koncertach. Dzieła wielkich mistrzów regularnie brzmią na Politechnice Krakowskiej od 2011 r. W ramach przedmiotu „Muzyczny kanon chemika”, oprócz przedstawienia relacji między muzyką i nauką, studenci mogą kształtować wrażliwość i świadomość muzyczną. Uczestnicy zajęć słuchają kompozycji należących do kanonu muzyki poważnej, zapoznają się z elementami estetyki muzycznej oraz uczestniczą w koncertach kameralnych i spotkaniach z wybitnymi instrumentalistami i pedagogami. Z kolei gośćmi honorowymi cyklu „Wirtuozi w Politechnice” byli prof. Krzysztof Penderecki (2013 r.) oraz Elżbieta Penderecka (2022 r. i 2023 r.). W maju 2024 r. po raz 4. wystąpi na uczelni Kwartet Dafô, który należy do najwybitniejszych wykonawców polskiej muzyki kameralnej.
Środowe spotkanie „O czarnych perłach winylowej klasyki” było nie lada gratką dla fanów płyt winylowych i brzmień zapisanych na tego typu nośnikach. Wydarzenie stanowiło także okazję do osobistego spotkania z Wojciechem Padjasem, wieloletnim dziennikarzem Radia Kraków, a także współtwórcą rozgłośni RMF FM. Muzyka klasyczna na winylowych płytach jest jego wielką pasja, którą dzieli się ze słuchaczami RMF Classic, prowadząc od 2014 r. cykliczną audycję „Muzyka spod igły”. Wojciech Padjas w swojej kolekcji posiada ok. 12 tys. płyt winylowych. Współprowadzi też sklep poświęcony czarnym płytom. Jest częstym prelegentem na największych imprezach audio, ma istotny wpływ na tworzenie kultury winylowej w Polsce.
W trakcie spotkania na Politechnice Krakowskiej, dziennikarz opowiedział o fenomenie płyt winylowych i czarnych perłach w historii fonografii muzyki klasycznej. Uczestnicy wydarzenia w Teatrze Zależnym PK mogli posłuchać fragmentów płyt, które wyróżnia wiele elementów – kompozytor, utwór, wykonawcy, analogowe brzmienie i wydanie. Na PK zabrzmiały arcydzieła (m.in. pierwsza na świecie płyta stereo) i nagrania sprzed stu lat. Uczestnicy wydarzenia mieli też okazję poznać japoński sposób tłoczenia płyt oraz obejrzeć prawdziwie audiofilski sprzętu, który zaprezentował jego współtwórca – Waldemar Łuczkoś.
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego 26 marca br. opublikowało wyniki konkursu o stypendium ministra na rok akademicki 2023/2024 za znaczące osiągnięcia naukowe, artystyczne lub sportowe. Szef resortu Dariusz Wieczorek przyznał jednorazowe stypendium w kwocie 17 tys. złotych 368 studentkom i studentom. Wśród nagrodzonych znalazły się cztery osoby z Politechniki Krakowskiej – z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki oraz z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej.
Według danych Ministerstwa rektorzy polskich uczelni złożyli w tym roku 1068 wniosków o przyznanie stypendiów. Zostały one poddane dogłębnej ocenie przez specjalny zespół doradczy, składający się z 55 ekspertów reprezentujących wszystkie dyscypliny naukowe i artystyczne. Ostatecznie, spośród 1048 wniosków spełniających warunki otrzymania stypendium Minister Nauki przyznał stypendium: 309 stypendiów za osiągnięcia naukowe, 35 za osiągnięcia sportowe, 26 za osiągnięcia artystyczne oraz 16 stypendiów za osiągnięcia mieszane (naukowo-artystyczne).
Wśród nagrodzonych studentów z Politechniki Krakowskiej znaleźli się Paweł Stalmach (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej, technologia chemiczna), Katarzyna Sala (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki, inżynieria materiałowa), Paweł Jamróz (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej, biotechnologia) oraz Mateusz Jamroży (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki, inżynieria materiałowa).
Paweł Stalmach obecnie jest studentem drugiego roku na studiach II stopnia na kierunku technologia chemiczna. Jest autorem i współautorem artykułów naukowych oraz referatów, laureatem nagrody zespołowej (srebrny medal) na wystawie International Warsaw Invention Show (IWIS 2022). Wniósł także znaczący wkład w projekt badawczy Molecular design, synthesis and application of photoinitiator-catalysts (PICs) for photopolymerization reactions. Przedmiotem badawczym projektu jest produkcja powłok polimerowych oraz w technologiach szybkiego obrazowania 3D. Kierowniczką projektu jest dr hab. inż. Joanna Ortyl, prof. PK.
Katarzyna Sala, studentka inżynierii materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki, aktywnie działa w Kole Naukowym SmartMat, którego innowacyjne pomysły były wielokrotnie nagradzane, m.in. zdobyły dwa złote i jeden srebrny medal podczas Korea International Women’s Invention Exposition. Katarzyna Sala pełniła rolę głównego wykonawcy w dwóch nagrodzonych na wystawie projektach: SmartGels, którego celem było otrzymanie żeli polimerowych wrażliwych na bodźce zewnętrzne oraz Układy transdermalne w celowanej terapii nowotworów skóry, który skupiał się na otrzymaniu innowacyjnych materiałów opatrunkowych, pełniących funkcję systemów dostarczania leków w terapii nowotworów skóry.
Paweł Jamróz, student drugiego roku studiów II stopnia biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, jest współautorem kilku artykułów i monografii naukowych oraz uczestnikiem trzech projektów badawczych zajmujących się technologią druku 3D. Jest także laureatem złotego medalu w klasyfikacji generalnej konkursu organizowanego w ramach International Warsaw Invention Show IWIS 2022 oraz złotego medalu XVI międzynarodowych targów wynalazków i innowacji INTARG (nagrody zespołowe).
Mateusz Jamroży jest absolwentem studiów I stopnia na kierunku nanotechnologie i nanomateriały. Obecnie studiuje na studiach II stopnia na kierunku inżynieria materiałowa na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Jest współautorem licznych artykułów w pismach naukowych oraz referatów na konferencjach m.in.: Analysis of the Influence of Both the Average Molecular Weight and the Content of Crosslinking Agent on Physicochemical Properties of PVP-Based Hydrogels Developed as Innovative Dressings oraz Silver Nanoparticles and Glycyrrhiza glabra (Licorice) Root Extract as Modifying Agents of Hydrogels Designed as Innovative Dressings („INTERNATIONAL JOURNAL OF MOLECULAR SCIENCES”), Verification of the Influence of the 2-Hydroxy-2-methylpropiophenone (Photoinitiator) Content in Hydrogel Materials on Their Physicochemical Properties and Surface Morphology („Coatings”), Materiały hydrożelowe jako nowoczesne systemy transdermalnego dostarczania leku (Ogólnopolska Konferencja Studentów Młodych Naukowców nt. Nowe Trendy w Badaniach Naukowych), Materiały Hydrożelowe Jako Nowoczesne Nośniki Substancji Leczniczej (I Ogólnopolska Konferencja Interdyscyplinarna ,,Biomateriały Nadzieją Przyszłości”).
Stypendium ministra jest wypłacane jednorazowo, a jego wysokość wynosi 17 tys. zł. Stypendium wypłaca studentowi uczelnia w terminie 14 dni od dnia zaksięgowania środków na jej rachunku bankowym.
(J. S.)
Na zdjęciu: studentki Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
PKanoe – beton, który pływa! Testy politechnicznej łódkiautor materiału: Adam Sadło
Piotr Hańderek, student architektury na Politechnice Krakowskiej został zwycięzcą trzeciej edycji konkursu Paradyż Designers. Pierwszą nagrodę zdobył w kategorii Projekt Studencki, w której rywalizowali ze sobą studenci kierunków architektonicznych i artystycznych z całego świata. Głównym zadaniem, przed którym stanęli uczestnicy, było zaprojektowanie przestrzeni lub produktu w formie grafiki 3D z zastosowaniem spieków wielkoformatowych TRI-D.
Po raz pierwszy konkurs Paradyż Designers przeprowadzony był na skalę międzynarodową. Zgłoszono do niego niemal tysiąc prac z całego świata. Spośród nich jury pod przewodnictwem Jürgena Mayera H. wybrało najlepsze projekty prezentujące nieszablonowe podejście do projektowania przestrzeni i produktów z wykorzystaniem spieków wielkoformatowych TRI-D.
Swoje projekty uczestnicy konkursu mogli zgłaszać w trzech kategoriach: Głównej, Projekt Studencki oraz Specjalnej z podziałem na zastosowanie spieków TRI-D: Produkt, Outdoor i Wnętrze. W każdej z nich jury przyznało trzy nagrody. Zdaniem jury najlepszy Projekt Studencki przygotował Piotr Hańderek, a tym samym uzyskał tytuł zwycięzcy III edycji międzynarodowego konkursu, pierwszą nagrodę o wartości 2 000 EURO oraz wyjazd na targi Salone del Mobile 2024. Drugie miejsce zdobył Szczepan Zalewski, student Wydziału Architektury na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a trzecią Ohireme Uanzekin z Nigerii, student architektury na Heriot-Watt University Dubai.
Piotr Hańderek jest studentem trzeciego roku architektury. Obecnie w ramach programu Erasmus kształci się na Politechnico di Torino we Włoszech, która jest uczelnią partnerską Politechniki Krakowskiej. Jak sam przyznaje zwycięski projekt powstał pierwotnie z myślą o zorganizowanym przez WA PK konkursie „Łobzów Countryard”. – Po zakończeniu obowiązkowych projektów w Turynie, zasiadałem przed komputerem i tworzyłem „The Forest of Talent”. Zaprojektowany budynek miał harmonizować z otoczeniem parku. Jego drewniana konstrukcja z rozłożystymi kolumnami przypominającymi drzewa oraz zielonym dachem porośniętym roślinnością miała naśladować organiczną formą pobliską stację benzynową, a kształtem szklanych pudełek nawiązywać do bryły Pałacu w Łobzowie – mówi Piotr Hańderek.
Jak wyjaśnia autor zwycięskiej pracy: – Projekt, który wygrał w konkursie Paradyż Designers III, ocenianym przez światowej sławy architektów oraz założyciela i redaktora naczelnego ArchDaily, jest pewnego rodzaju alternatywą dla wnętrza strefy gastronomicznej „The Forest of Talent”. Zainspirowany podróżą do Brazylii, która pomogła mi zintegrować wykorzystywanie architektury i natury, chciałem zaprojektować przestrzeń zanurzoną w roślinności. Dlatego dookoła słupów stworzyłem „wysepki” zieleni. Monstery, wężownice, skrzydłokwiaty, paprocie i bluszcz wraz z „drzewopodobnymi” kolumnami dominują w przestrzeni, tworząc odczucie pobytu w dżungli. Płyty wielkoformatowe Ceramiki Paradyż o zielono-niebieskiej estetyce z abstrakcyjnymi wzorami potęgują naturalny charakter miejsca.
Oprócz prac studenckich w konkursie Paradyż Designers zostały wyróżnione także projekty architektów i projektantów wnętrz. W przeznaczonej dla nich kategorii Głównej pierwszą nagrodę zdobył Selcuk Kismir z Turcji, drugą Mostafa Salem z Egiptu, a trzecią Agata Gała z Polski. Z kolei nagrodę w kategoriach Specjalnych otrzymali: Małgorzata Niedzielska z Polski (Produkt), Mostafa Salem z Egiptu (Outdoor) oraz Marta Żebrowska-Wojczuk i Weronika Król z Polski (Wnętrze). Jury w kategorii Specjalnej szczególną uwagę zwracało na zastosowanie spieków TRI-D jako produktu oraz wewnątrz i na zewnątrz budynków (jako część małej architektury). Uroczyste wręczenie nagród odbędzie się w maju w Warszawie. Wszystkie nagrodzone projekty można oglądać są na stronie www.paradyzdesigners.com. Konkurs został zorganizowany przez Ceramikę Paradyż pod patronatem ArchDaily.
Grafiki użyte w tekście: wizualizacje projektu autorstwa Piotra Hańderka
{fastsocialshare}
4 kwietnia w Sali Senackiej Politechniki Krakowskiej odbyło się spotkanie dla laureatów etapu okręgowego XXXVII Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych. To już tradycja, że najlepsi uczestnicy w rywalizacji okręgowej odwiedzają PK, mają okazję spotkać się z władzami uczelni i Wydziału Inżynierii Lądowej, a także odebrać w murach PK nagrody fundowane przez rektora Politechniki Krakowskiej, dziekan WIL i sponsorów Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych. Przewodniczącym jury zawodów okręgowych jest dr inż. Marcin Radoń z Katedry Budownictwa Ogólnego i Fizyki Budowli Wydziału Inżynierii Lądowej PK.
Olimpiada Wiedzy i Umiejętności Budowlanych od 1987 r. rozwija wśród uczniów liceów i techników zainteresowanie budownictwem i daje im możliwość pogłębienia wiedzy i umiejętności w tej tematyce. Jednym z jej celów jest lepsze przygotowanie do dalszego kształcenia w szkołach wyższych, szczególnie na kierunkach budowlanych. – Uczestnicy olimpiady muszą mierzyć się z bardzo szerokim zakresem wiedzy, podobnym w pewnym sensie do tematyki studiów na Wydziale Inżynierii Lądowej. Pojawiają się pytania z budownictwa ogólnego, konstrukcji (mechanika), organizacji budowli, architektury itp. – tłumaczy dr inż. Marcin Radoń z Wydziału Inżynierii Lądowej, przewodniczący Zespołu Sprawdzającego Jury Zawodów Okręgowych.
Głównym organizatorem Olimpiady jest Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Konkurs dzielony jest na trzy etapy: szkolny, okręgowy i centralny. Eliminacje II stopnia odbyły się 2 marca br. w dwunastu okręgach. Z krakowskiego, jak podkreślają organizatorzy – najliczniejszego z całej Polski, uczestniczyło w nich 101 osób. Do finału centralnego XXXVII Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych, który odbędzie się w dniach 10-12 kwietnia w Bydgoszczy, zakwalifikowało się 11 uczestników z okręgu krakowskiego:
1. Paweł Madej (Zespół Szkół Technicznych i Branżowych im. Bohaterów Westerplatte w Brzesku)
2. Krystian Ptaszek (Zespół Szkół Nr 1 im. Józefa Piłsudskiego w Limanowej)
3. Krystian Lis (Zespół Szkół Nr 1 im. Józefa Piłsudskiego w Limanowej)
4. Kamil Orkisz (Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego Nr 2 w Wadowicach)
5. Maksymilian Sierant (Zespół Szkół Budowlanych Nr 1 w Krakowie)
6. Dawid Wydra (Zespół Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych im. ks. prof. Józefa Tischnera w Limanowej)
7. Ignacy Śmietana (Zespół Szkół Budowlanych Nr 1 w Krakowie)
8. Adam Baczyński (Zespół Szkół Budowlanych im. dra Władysława Matlakowskiego w Zakopanem)
9. Kamil Sumera (Zespół Szkół Budowlanych Nr 1 w Krakowie)
10. Sebastian Kieć (Zespół Szkół Budowlanych Nr 1 w Krakowie)
11. Przemysław Bajak (Zespół Szkół Techniczno-Ekonomicznych im. Mikołaja Reja w Myślenicach)
W klasyfikacji szkół na podium w okręgu krakowskim znalazły się:
1. Zespół Szkół Nr 1 im. Józefa Piłsudskiego w Limanowej
2. Zespół Szkół Budowlanych Nr 1 w Krakowie
3. Zespół Szkół Techniczno-Ekonomicznych im. Mikołaja Reja w Myślenicach
Listy klasyfikacyjne uczestników zawodów II stopnia XXXVII Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych znajdują się na stronie internetowej: www.olimpiadabudowlana.pl.
4 kwietnia w spotkaniu z laureatami etapu okręgowego oraz ich nauczycielami udział wzięli m.in. prorektor ds. ogólnych dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK oraz dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej PK dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK. Rektor PK oraz dziekan WIL ufundowali dla laureatów zmagań okręgowych nagrody rzeczowe (sprzęt elektroniczny). Uczniowie otrzymali też nagrody od sponsorów Olimpiady: firmy Fakro, Stowarzyszenia Producentów Cementu oraz Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. Sponsorów reprezentowali Damian Szuba (Fakro), Paulina Gos (Stowarzyszenie Producentów Cementu) i Stanisław Karczmarczyk (MOIIB). Na PK obecny był także zastępca dyrektora Wydziału Edukacji Urzędu Miasta Krakowa Dariusz Domajewski.
Zobacz galerię zdjęć ze spotkania na PK
(bk)
Na zdjęciach, laureaci etapu okręgowego XXXVII Olimpiady Wiedzy i Umiejętności Budowlanych i ich nauczyciele oraz przedstawiciele Politechniki Krakowskiej, m.in. prorektor ds. ogólnych prof. Tomasz Kapecki i dziekan WIL prof. Lucyna Domagała, a także przedstawiciele Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa w Krakowie, Stowarzyszenia Producentów Cementu i Fakro / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
5 kwietnia odbył się I etap tegorocznej edycji konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”. Uczniowie i studenci przystąpili do testu on-line złożonego z 30 pytań zamkniętych. O awansie do finału decydowała suma punktów uzyskanych za poprawne odpowiedzi – 1 punkt za każdą właściwą odpowiedź oraz punkty za niewykorzystany czas – 0,5 punktu za każdą pełną minutę niewykorzystanego czasu. W finale na Politechnice Krakowskiej spotka się 7 uczniów i 5 studentów. II etap zostanie zorganizowany już 26 kwietnia w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” na terenie kampusu PK przy ul. Warszawskiej 24.
Do finału XII edycji konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz” zakwalifikowały się następujące osoby:
UCZNIOWIE
1. Pietro Molendys – Zespół Szkół Małopolska Szkoła Gościnności im. Tytusa Chałubińskiego w Myślenicach
2. Daria Wiech – II Liceum Ogólnokształcące im. ks. Jana Twardowskiego w Dębicy
3. Zuzanna Kania – CLVII Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie
4. Oliwia Rozwora – III Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Marii Dąbrowskiej w Płocku
5. Karol Michałowski – VII Liceum Ogólnokształcące im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie
6. Julia Nowak – Zespół Szkół w Koniecpolu
7. Wiktor Zjawiony – Zespół Szkół w Koniecpolu
STUDENCI
1. Adam Nowak – Uniwersytet Szczeciński
2. Marcin Antosz – Wyższa Szkoła Kształcenia Zawodowego z siedzibą we Wrocławiu
3. Michał Kowal – Uniwersytet Jagielloński
4. Norbert Zachmacz – Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
5. Agata Nastula – Akademia Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu
Dostęp do pełnej listy rankingowej – strona konkursu: kosciuszko.pk.edu.pl
Najlepsi uczestnicy I etapu zmierzą się teraz w finale złożonym z trzech rund. To nowość w historii konkursu o patronie Politechniki Krakowskiej. W I rundzie zamelduje się cała 12 finalistów – przygotowano dla nich cztery serie pytań. Sześcioro finalistów z największą liczbą punktów, uzyskaną na koniec I rundy, przejdzie do rundy następnej, gdzie znów czekać będą cztery serie pytań. Do III i ostatniej rundy dotrze troje najlepszych uczestników. Przypominamy, że rywalizacja toczy się o nagrody finansowe i rzeczowe (zwycięzca zdobędzie laptopa i 2 tys. zł; za zajęcie II miejsca przewidziano czytnik e-booków i 1500 złotych, a za III miejsce – słuchawki gamingowe i 500 zł) oraz dodatkowe punkty w rekrutacji na wszystkie kierunki studiów I stopnia oferowane przez Politechnikę Krakowską. W tym roku wszyscy uczniowie biorący udział w finale otrzymają dodatkowe punkty, których ilość będzie uzależniona od pozycji na liście rankingowej na koniec II etapu.
W bieżącej edycji odnotowano rekordowe zainteresowanie konkursem – zgłosiło się 370 osób, w tym 283 uczniów i 87 studentów. Najwięcej zgłoszeń było z województw: małopolskiego (109), świętokrzyskiego (78), śląskiego (36), podkarpackiego (31), mazowieckiego (27), kujawsko-pomorskiego (17), łódzkiego (15), lubelskiego (14) i pomorskiego (11).
Wszystkie pytania i zagadnienia, z którymi uczestnicy spotykają się w ramach kolejnych etapów rywalizacji, opracowywane są w oparciu o wykaz odpowiednio dobranej literatury. Nad warstwą merytoryczną konkursu czuwa Komisja w składzie: prof. dr hab. Michał Baczkowski (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny), dr hab. Krzysztof Ślusarek (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny), dr inż. arch. Krzysztof Wielgus (Politechnika Krakowska, Wydział Architektury), mgr Lilianna Lewandowska (kierownik Muzeum Politechniki Krakowskiej), mgr Piotr Kapusta (Muzeum Krakowa). Przewodniczącym tego gremium jest prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer.
(bk)
{fastsocialshare}
8 kwietnia w Sali Senackiej rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata wręczył powołania członkiniom i członkom Uczelnianej Rady Kół Naukowych – nowego gremium, złożonego z pracowników i studentów PK. Celem URKN, utworzonej na mocy zarządzenia rektora PK (Zarządzenia nr 16 z 26 lutego br.), jest m.in. kształtowanie polityki rozwoju uczelnianych organizacji skupiających studentów i doktorantów, ze szczególnym uwzględnieniem kół naukowych oraz koordynacja działalności kół naukowych ze Strategią Rozwoju PK. Przewodniczącym Uczelnianej Rady Kół Naukowych został prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer.
Jak przypomniał podczas pierwszego posiedzenia Rady dr inż. Marek Bauer, na Politechnice Krakowskiej zarejestrowanych jest obecnie 98 kół naukowych, w których działa blisko 1500 studentów, a więc około 13 proc. studenckiej społeczności uczelni. URKN będzie wspierała ruch kół naukowych na PK. Do kompetencji jej członków, oprócz wymienionych powyżej, należy także rozwiązywanie bieżących problemów związanych z funkcjonowaniem kół naukowych na PK, prowadzenie bieżącej kontroli aktywności kół naukowych na uczelni oraz nadzór nad poprawnością informacji zamieszczanych w ewidencji kół naukowych, czy przygotowanie informacji na temat działalności kół naukowych do sprawozdania rocznego rektora PK.
Uczelnianą Radę Kół Naukowych tworzą:
1) dr inż. arch. Farid Nassery (Wydział Architektury) – przewodniczący Rady Pełnomocników Dziekanów ds. Kół Naukowych,
2) dr Elżbieta Gajecka-Mirek (Wydział Informatyki i Telekomunikacji),
3) dr inż. Zbigniew Pilch (Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej),
4) dr inż. Damian Wieczorek (Wydział Inżynierii Lądowej),
5) dr inż. Paweł Karbowniczek (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki),
6) dr inż. Bernard Twaróg (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki),
7) dr inż. Magdalena Malinowska (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej),
8) dr inż. Anna Boratyńska-Sala (Wydział Mechaniczny).
1) Daria Łądkiewicz – przewodniczącą Studenckiej Rady Kół Naukowych; Koło Naukowe el-RAPPRO (Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej),
2) inż. Krzysztof Periy – Koło Naukowe Astro PK (Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej),
3) inż. Kamila Stańczyk – Koło Naukowe el-RAPPRO (Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej),
4) Jakub Kubica – Koło Naukowe Cosmo PK (Wydział Informatyki i Telekomunikacji),
5) inż. Karolina Jędrzejewska – Koło Naukowe Inżynierii Materiałów Budowlanych „Footprint” (Wydział Inżynierii Lądowej),
6) inż. Marianna Kuc – Koło Naukowe Inżynierii Wzornictwa Przemysłowego Form&Function (Wydział Mechaniczny),
7) inż. Tomasz Jaróg – Koło Naukowe Krajobrazy ,,Landscapes’’ (Wydział Architektury),
8) inż. Dominika Wrzesień – Koło Naukowe Nanomateriały (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej),
9) inż. Katarzyna Sala – Koło Naukowe Materiałów Funkcjonalnych Smart-Mat (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki).
1) mgr Monika Firlej (dyrektor FutureLab PK),
2) dr Maja Ziętara (kierownik Biura Karier),
3) mgr Agnieszka Gołąb (dyrektor Akademickiego Inkubatora Przedsiębiorczości PK),
4) mgr Anna Chmura (kierownik Działu Promocji),
5) mgr Marta Madej (Dział Spraw Studenckich, sekretarz Uczelnianej Rady Kół Naukowych).
Podczas pierwszego posiedzenia Uczelnianej Rady Kół Naukowych 8 kwietnia, jej przewodniczący dr inż. Marek Bauer wskazał jako wyzwania: utrzymanie i sukcesywne zwiększanie potencjału kół naukowych działających na Politechnice Krakowskiej, zintensyfikowanie współpracy kół naukowych z FutureLab PK, zwiększenie pozyskiwania środków zewnętrznych na projekty kół naukowych, wprowadzenie nowego rejestru kół oraz utrzymanie i rozwój programów motywujących studentów do pracy naukowej. Do 30 kwietnia mają też zostać powołane Wydziałowe Rady Kół Naukowych.
(bk, mas)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Staż czy studia za granicą to dużo nowych wyzwań, ale też wiele korzyści. Taki wyjazd pozwala m.in. nabyć umiejętności cenione przez przyszłych pracodawców czy poznać kulturę i język innego kraju. Politechnika Krakowska oferuje liczne możliwości międzynarodowej mobilności studentów i to już od 1998 roku. Są one dostępne w ramach różnorakich umów oraz znanych programów, takich jak np. Erasmus+ czy przy wsparciu różnych instytucji.
Możliwość odbycia części studiów lub praktyki za granicą oferuje program Erasmus+. Wyjechać można do uczelni partnerskich, z którymi Politechnika ma podpisane umowy bilateralne (aktualna ich lista dostępna jest na stronie erasmus.pk.edu.pl). Program dzieli się na kilka sektorów, w których mogą uczestniczyć osoby z różnymi potrzebami edukacyjnymi i z różnych grup wiekowych. Podczas rekrutacji pod uwagę brane są wyniki w nauce (średnia ocen) oraz znajomość języka obcego, w którym prowadzone będą zajęcia. Studenci mogą zdecydować się na wyjazd długoterminowy na każdym poziomie studiów (od 2 do 12 miesięcy) lub krótkoterminowy (od 5 do 30 dni; wyjazd połączony jest z obowiązkową częścią wirtualną). Program Erasmus+ oferuje również studentom możliwość wyjazdu na praktyki do instytucji zagranicznych.
– Studenci wyjeżdżając mogą wybrać uczelnię przyjmującą nie tylko z jednego z 28 państw członkowskich Unii Europejskiej, ale także z Turcji, Macedonii, Lichtensteinu, Norwegii i Islandii. Udział w Erasmusie jest wspaniałym doświadczeniem, które nie tylko podbija CV i pozwala wyróżnić się na rynku pracy, ale także uczy samodzielności, pozwala nawiązać międzynarodowe przyjaźnie i znajomości na całe życie – mówi mgr Daria Majka-Sitko, Uczelniany Koordynator Programu Erasmus.
Osoby planujące wyjazd w ramach programu Erasmus+ powinny pamiętać, że rekrutacja odbywa się osobno na każdym wydziale i to właśnie na stronach wydziałowych mogą znaleźć informacje o kryteriach kwalifikacyjnych czy terminarze.
Kolejną możliwością mobilności studenckiej są wyjazdy na studia w ramach umów bilateralnych (poza programem Erasmus+). Rekrutacja dla studentów I i II stopnia odbywa się raz w roku – od 1 lutego do 31 marca. Zainteresowane nią osoby powinny wybrać uczelnię partnerską (lista dostępnych uczelni) oraz sprawdzić kryteria rekrutacji. W porozumieniu z koordynatorem wydziałowym studenci muszą dokonać wyboru przedmiotów, które zaliczą podczas pobytu na uczelni partnerskiej. Następnie wymagane dokumenty muszą złożyć w Dziale Współpracy Międzynarodowej.
Studenci Politechniki Krakowskiej mogą skorzystać również ze stypendiów zewnętrznych oferowanych przez różne fundacje, organizacje i agencje. Umożliwiają one wyjazdy na studia częściowe, staże, wizyty studyjne czy szkoły letnie. Tego typu oferty można znaleźć na stronie Działu Współpracy Międzynarodowej Politechniki Krakowskiej.
Do grona stypendiów zewnętrznych, z których mogą skorzystać studenci PK należą stypendia DAAD, czyli programu prowadzonego przez Niemiecką Centralę Wymiany Akademickiej. Jest to stowarzyszenie niemieckich szkół wyższych, które oferuje np.: stypendia na wakacyjny kurs języka niemieckiego dla studentów, stypendia na podróże grupowe do Niemiec dla polskich grup studenckich czy stypendia na pobyty studyjne lub studia roczne dla absolwentów wszystkich kierunków. Wymianę studencką oraz naukową pomiędzy Polską i Niemcami wspiera również GFPS. Stowarzyszenie to oferuje stypendia na semestralne wyjazdy do uczelni niemieckich.
Studenci kierunków ścisłych i technicznych mogą skorzystać z programu rocznych praktyk Vulcanus in Japan. Oferuje on kurs języka japońskiego, ale też praktykę w wiodących firmach japońskich. Krótki wyjazd studencki do Japonii możliwy jest także w ramach programu MIRAI. Studenci mogą ubiegać się o udział w trzech grupach tematycznych: polityka i bezpieczeństwo, ekonomia i biznes, nauka i technika.
Stypendia wyjazdowe oferuje również Międzynarodowy Fundusz Wyszehradzki (International Visegrad Fund), czyli organizacja utworzona przez rządy państw Grupy Wyszehradzkiej. Wyjazdy możliwe są na 1 lub dwa semestry nie tylko do jednego z krajów partnerskich Grupy Wyszehradzkiej, ale także do Albanii, Armenii, Azerbejdżanu, Białorusi, Bośni i Hercegowiny, Gruzji, Kosowa, Mołdawii, Czarnogóry, Macedonii Północnej, Serbii czy Ukrainy.
W 2017 r. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego zainicjowało powstanie Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej (NAWA). Działa ona na rzecz internacjonalizacji polskiej nauki. Wzmacnia mobilność poprzez programy stypendialne dla studentów zagranicznych i polskich. Wymiany naukowe możliwe są w ramach programu CEEPUS (Central European Exchange Program for University Studies), a także w ramach współpracy dwustronnej Polski z innymi krajami. Program oferuje stypendia krótkoterminowe w ramach staży naukowych w ramach Sieci Akademickich, stypendia krótkoterminowe w ramach staży naukowych „Freemover” oraz stypendia krótkoterminowe w ramach szkół letnich i intensywnych kursów. O stypendia zagraniczne w ramach CEEPUS aplikować mogą studenci, studenci doktoranci i pracownicy naukowi. Pogłębienie międzynarodowej współpracy akademickiej poprzez wyjazdy studentów, doktorantów, nauczycieli akademickich oraz naukowców możliwe są także zgodnie z postanowieniami międzyrządowych umów zawartych pomiędzy Polską a krajami biorącymi udział w programie Zawacka NAWA. Celem wyjazdów może być np.: odbycie studiów, stażu naukowego, wizyta naukowa (tj. krótki pobyt studyjny), uczestnictwo w szkole letniej języka i kultury kraju partnera (tj. letnie kursy językowe).
Doświadczenie zdobyte podczas pobytu na innych uczelniach to kapitał, który studenci mogą wykorzystać nie tylko w życiu zawodowy, ale i społecznym. Warto śledzić pojawiające się na stronie Działu Współpracy Międzynarodowej informacje o możliwościach wyjazdowych. Co roku na Politechnice Krakowskiej odbywa się także Dzień Mobilności. Ostatnie tego typu wydarzenie miało miejsce w listopadzie ubiegłego roku. Stanowiło ono okazję do tego, by zyskać wiedzę na temat programów wymian studenckich, stypendiów zagranicznych, możliwości studiów oraz staży i praktyk poza granicami Polski. Wiele informacji dotyczących międzynarodowej mobilności studentów można znaleźć również na stronach Stowarzyszenia IAESTE i organizacji ESN działających na Politechnice Krakowskiej.
Nowe możliwości w zakresie współpracy międzynarodowej Politechnika Krakowska zyskała stając się częścią sojuszu STARS EU, który posiada status Europejskiego Uniwersytetu. Jest on tworzony przez dziewięć uniwersytetów zewszystkich części Europy, a Politechnika Krakowska stanowi jedyną polską uczelnię w tym gronie. Sojusz dąży do tego, by wspólnie stawić czoła wyzwaniom współczesnego świata, takim jak zmiany demograficzne w starzejącym się społeczeństwie, ale też obejmującym następujące obszary: przedsiębiorczość, umiejętności cyfrowe, zmiany technologiczne i zrównoważony rozwój. Spotkania robocze sojuszu wciąż trwają. Członkowie STARS EU zapowiadają prace nad utworzeniem wspólnych kierunków studiów (zarówno licencjackich, jak i podyplomowych), promowanie wymian studentów między różnymi kampusami i kontynuowanie prac programowych w celu stworzenia mikropoświadczeń, a także stworzenie programów stażowych i współpracy międzyregionalnej.
STARS EU ALLIANCE to projekt, który wspiera studentów na wiele sposobów. Po pierwsze, reprezentanci społeczności studenckiej konsultują dokumenty i uczestniczą w zebraniach, na których opracowywane są koncepcje rozwijania uczelni partnerskich. Sesje grup roboczych organizowane są regularnie i dotyczą wielu aspektów funkcjonowania PK, w tym budowania programów edukacyjnych, realizowania projektów wymiany studenckiej, organizowania wydarzeń, udostępniania studentom infrastruktury informatycznej i badawczej konsorcjum, itp. W sesjach mogą uczestniczyć studentki i studenci reprezentujący każdą z uczelni partnerskich.
Społeczność studencka jest także głównym uczestnikiem programów i inicjatyw edukacyjnych podejmowanych przez konsorcjum – w tym m. in. intensywnych kursów kształcenia (BIP), szkół letnich i zimowych, konferencji studenckich, warsztatów itp.
Wreszcie, studenci oraz osoby studiujące w szkole doktorskiej mogą starać się o uczestnictwo w projektach, które nasze konsorcjum dopiero planuje – w tym np. w programach badawczych o charakterze międzynarodowym, interdyscyplinarnym czy międzysektorowym. W ramach tego rodzaju programów możemy organizować m. in pobyty stażowe i wzmacniać doświadczenie – zawodowe i badawcze – studentów i doktorantów naszej uczelni, a także razem z nimi planować opracowywanie innowacji i promowanie nauki na Politechnice i poza nią – mówi dr Justyna Małkuch-Świtalska z Centrum Wsparcia Projektów.
Fot. Canva
{fastsocialshare}
Katedra Pojazdów Samochodowych Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej gościła słuchaczy Akademii Wodorowej Orlenu – studentów i absolwentów uczelni z całej Polski, którzy chcą swoją przyszłość związać z branżą wodorową. Politechnika Krakowska, wspólnie z Politechniką Gdańską, jest partnerem merytorycznym II edycji programu.
Akademia Wodorowa ORLEN to projekt, który ma na celu wymianę wiedzy pomiędzy ekspertami i praktykami z wieloletnim doświadczeniem, a studentami 3, 4 i 5 roku lub absolwentami, którzy stawiają w branży wodorowej swoje pierwsze kroki. Program obejmuje cykl wykładów i warsztatów, a także spotkania z ekspertami i naukowcami. Zajęcia organizowane są w różnych miejscach w Polsce i pozwalają uczestnikom projektu zobaczyć w praktyce, jak technologie wodorowe funkcjonują w różnych dziedzinach przemysłu.
W drugiej edycji programu bierze udział 31 uczestników, w tym gronie Julia Karweta, absolwentka kierunku Inżynieria chemiczna i procesowa na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. Uczestnicy Akademii reprezentują różne uczelnie i kierunki studiów (energetyka, OZE o specjalizacji przemysłowej, energetyka wodorowa, fizyka techniczna i prawo).
Uczestnikom biorącym udział w zajęciach na Politechnice Krakowskiej nie zabrakło ani wiedzy teoretycznej, ani tym bardziej praktycznej. W programie dwudniowego zjazdu były m.in. wykłady dotyczące podstaw zasilania silników tłokowych wodorem, badań pojazdu z wodorowym ogniwem paliwowym w komorze termoklimatycznej, prac rozwojowych systemu bezpośredniego wtrysku wodoru w tłokowych silnikach spalinowych.
Zajęcia laboratoryjne obejmowały zagadnienia wodorowych ogniw paliwowych jako źródła napędu pojazdów, badania przemysłowego silnika spalinowego zasilanego wodorem czy podstaw zasilania silników tłokowych wodorem. Uczestnicy mogli się też zapoznać ze studencką koncepcją pojazdu wyścigowego z hybrydowym napędem wodorowo- elektrycznym, którego prezentacja odbędzie się w czerwcu. Podsumowaniem dwudniowych zajęć był wykład eksperta PK – prof. Marka Brzeżańskiego, dotyczący wodoru jako nośnika energii w transporcie.
Zespół prof. Marka Brzeżańskiego to jeden z silniejszych w Polsce ośrodków wiedzy eksperckiej na temat wykorzystania wodoru. Badania na tym polu trwają na Politechnice Krakowskiej już od lat 80. ubiegłego wieku i odbywają się wielotorowo. Na początku tego roku naukowcy zaprezentowali zaadaptowany wg ich projektu tłokowy silnik spalinowy do zasilania wodorem. Eksperci PK współpracują też z koncernem Toyota przy pracach dotyczących ogniw wodorowych. Prof. Marek Brzeżański brał również udział w pracach dotyczących utworzenia „Porozumienia sektorowego na rzecz rozwoju gospodarki wodorowej w Polsce”. Porozumienie stanowi odpowiedź na globalne wyzwania związane z przeciwdziałaniem skutkom zmian klimatu i w swojej treści proponuje szereg rozwiązań wpisujących się w transformację polskiej energetyki.
Partnerami merytorycznymi II edycji Akademii Wodorowej są Politechnika Gdańska i Politechnika Krakowska. Partnerami biznesowymi programu są producenci pojazdów napędzanych wodorem: Pesa, Toyota i Solaris, którzy w tym roku także przygotowali miejsca na staże dla najlepszych absolwentów Akademii H2.
{fastsocialshare}
Dr hab. inż. Jacek Leśkow, prof. PK, pracownik Katedry Informatyki na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej oraz były dyrektor NASK – Państwowego Instytutu Badawczego, którego kluczowym polem aktywności są działania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa sieci internetowej w Polsce, został rektorem Uniwersytetu Amerykańskiego w Kijowie. Prywatna uczelnia, która rozpoczęła działalność tuż przed wybuchem wojny w 2022 r., stawia sobie za cel przeszczepienie amerykańskich wzorców edukacyjnych na grunt ukraiński. Patronem AUK jest Arizona State University. – Jestem zaszczycony, że będę mógł dzielić się moimi doświadczeniami akademickimi, zawodowymi i dydaktycznymi oraz moją pasją do nowoczesnej edukacji z moimi kolegami, partnerami i studentami. Mimo krótkiego okresu istnienia, American University w Kijowie osiągnął niesamowite efekty i to w dodatku w czasie trwania działań wojennych na terytorium Ukrainy – mówi prof. Jacek Leśkow.
Uczony z Politechniki Krakowskiej zastąpił na stanowisku rektora AUK dr. Romana Szeremetę – rektora założyciela uczelni. Wcześniej prof. Jacek Leśkow był dziekanem Szkoły Technologii Cyfrowych AUK EPAM, gdzie wprowadził szereg nowatorskich rozwiązań z dziedziny IT. Badacz uspokaja, że nie rozstaje się z Politechniką Krakowską, gdzie pracuje od wielu lat: – Mój grafik jest dość klarowny. Dwa tygodnie spędzam w Kijowie na Uniwersytecie Amerykańskim, zaś kolejne dwa w Krakowie, prowadząc zajęcia na Politechnice.
Prof. Leśkow specjalizuje się w statystycznej obróbce sygnałów i sztucznej inteligencji. W swoim dorobku ma 55 publikacji naukowych oraz 5 książek. Tytuł doktora uzyskał w 1987 r. w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk, a doktora habilitowanego – w 1999 r. na Politechnice Wrocławskiej. Przez kilkanaście lat pracował na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara jako dyrektor Laboratorium Konsultingu Departamentu Statystyki. Był również prorektorem ds. naukowych Wyższej Szkoły Biznesu – National Louis University w Nowym Sączu, a także członkiem Komitetu Monitorującego Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Małopolskiego. Należał do Komitetu Doradców przy ambasadorze Stanów Zjednoczonych w Warszawie. Doświadczenie zawodowe zdobywał nie tylko w Polsce i USA, ale też m.in. w Meksyku, Brazylii, i Francji. Prof. Jacek Leśkow pełnił w Naukowej Akademickiej Sieci Komputerowej (NASK) funkcję zastępcy dyrektora ds. projektów administracyjno-edukacyjnych, a następnie dyrektora NASK (2019-2020).
Nowy rektor Uniwersytetu Amerykańskiego w Kijowie wskazuje kilka priorytetów dla AUK, dotyczących najbliższych lat. – Wraz z międzynarodową załogą AUK i jej prezydentem Danem Rice’m dążymy od początku istnienia uczelni do modernizacji charakterystycznego dla tej części Europy hierarchicznego modelu w relacjach profesor – student. Przez prawie 20 lat pracy na Uniwersytecie Kalifornijskim sam przesiąknąłem tamtejszym klimatem, który nauczyciela akademickiego stawia w pozycji coach’a, a więc osoby, która – na zasadzie partnerstwa – pozwala wyzwolić studentom ich naukowy potencjał. Dążymy również do stworzenia silnych relacji między uczelnią a biznesem ukraińskim w taki sposób, jak to dzieje się w Polsce, a dobrym przykładem jest Politechnika Krakowska – tłumaczy prof. Jacek Leśkow. – Ponadto musimy pamiętać, że Ukraina jest wielką kopalnią talentów informatycznych i tego potencjału nie możemy marnować. Wszyscy wierzymy, że trwająca od 2022 r. wojna, dobiegnie wkrótce końca. Potrzeby związane z odbudową Ukrainy są ogromne i to w bardzo szerokim znaczeniu. Ten aspekt jest bardzo istotny z punktu widzenia działalności Uniwersytetu Amerykańskiego.
Kijowska uczelnia, której językiem wykładowym jest angielski, a główna siedziba znajduje się w budynku dawnego portu rzecznego w centrum ukraińskiej stolicy, oferuje swoim studentom kształcenie w ramach dwóch Szkół – Zarządzania (School of Management) oraz Technologii Cyfrowych (EPAM School of Digital Technologies) w ramach programu licencjackiego i magisterskiego. Studia licencjackie w Szkole Technologii Cyfrowych prowadzone są w obszarach Data Science & AI, a także inżynierii oprogramowania. – Uczestnicy tego programu mają okazję korzystać z systemu 4+1. Jesteśmy uczelnią akredytowaną przez Ministerstwo Edukacji i Nauki Ukrainy, a więc absolwenci otrzymują dyplom ukraiński (studia licencjackie trwają w Ukrainie 4 lata) i mają możliwość dokończenia studiów na poziomie magisterskim na naszej uczelni partnerskiej, Arizona State University. W ten sposób zdobywają finalnie podwójny dyplom (ukraiński i amerykański) – wskazuje rektor AUK prof. Leśkow. Studia magisterskie w Szkole Technologii Cyfrowych to możliwość wyboru kierunku Technology Leadership and AI i inżynierii oprogramowania. Szkoła Zarządzania oferuje kształcenie licencjackie w obszarach Marketing Science, Business Administration, Global Management. Na drugim stopniu: Global Technology & Development, Global Management, Technology Leadership and AI.
Zajęcia na Uniwersytecie Amerykańskim w Kijowie odbywają się w systemie hybrydowym. Prof. Jacek Leśkow przypomina, że jest to związane m.in. z trwającym konfliktem zbrojnym. – Kilkanaście procent naszych studentów to obywatele ukraińscy, którzy przebywają teraz poza granicami kraju, np. w Polsce, Niemczech czy nawet Stanach Zjednoczonych. Nasz patron – Arizona State University – zapewnia nam wiele różnych narzędzi cyfrowych, dzięki czemu tworzymy specjalne ścieżki kształcenia on-line i w ten sposób różnica czasu i odległości w zasadzie przestają być problemem – mówi prof. Leśkow.
(bk)
Na zdjęciu, dr hab. inż. Jacek Leśkow, prof. PK / fot. American University Kyiv
{fastsocialshare}
Zobacz broszurę XII edycji programu „Lider”, prezentującą sylwetki laureatów
25 marca 2024 r. kampus główny Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej ponownie stał się areną wydarzeń kościuszkowskich. Po raz 46. odbył się Bieg Kościuszkowski. W ten sposób uczelnia na sportowo upamiętniła swojego patrona – Tadeusza Kościuszkę. Wydarzenia sportowe poprzedziły uroczystości historyczne na Rynku Głównym w Krakowie. Odbył się także niecodzienny happening – uczniowie z I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Busku-Zdroju pięknie zatańczyli poloneza na kampusie PK. Uczestnikom wydarzeń nie przeszkodziła niełaskawa w tym roku pogoda.
24 marca 1794 roku Tadeusz Kościuszko złożył narodowi polskiemu uroczystą przysięgę na krakowskim rynku i objął przywództwo insurekcji jako Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej. W 1977 r. w celu upamiętnienia tych wydarzeń oraz patrona Politechniki Krakowskiej odbył się pierwszy Uliczny Bieg Sztafetowy Szlakiem Pomników Pamięci Tadeusza Kościuszki. Został on zorganizowany z inicjatywy Edwarda Surdyki, Piotra Jeża i Jana Żurka. Wydarzenie doczekało się kontynuacji i na stałe wpisało w kalendarz imprez sportowych Politechniki i całego Krakowa. W ostatnich latach rywalizacja odbywa się na terenie kampusu głównego PK.
Podobnie, jak w poprzednich edycjach, część sportową wydarzenia poprzedziło złożenie kwiatów na Rynku Głównym w miejscu przysięgi Tadeusza Kościuszki oraz pod popiersiem patrona PK na dziedzińcu uczelni. W krótkim apelu historycznym przy płycie upamiętniającej wydarzenia z 24 marca 1974 r. udział wzięły poczty sztandarowe i delegacje Politechniki Krakowskiej, szkół kościuszkowskich (m.in. IV LO w Krakowie, szkół z Buska-Zdroju, Goszyc, Zalasia), Konsulatu Generalnego Stanów Zjednoczonych w Krakowie z konsul Erin Nickerson na czele oraz grup rekonstrukcyjnych i 6. Brygady Powietrznodesantowej.
W zorganizowane na Politechnice obchody 230. rocznicy rozpoczęcia insurekcji kościuszkowskiej aktywnie włączyli się również nauczyciele i uczniowie z I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Busku-Zdroju. Wzięli oni nie tylko udział w biegu oraz w uroczystości złożenia kwiatów, ale także zaprezentowali swoje taneczne umiejętności. Ubrani w historyczne stroje brawurowo zatańczyli poloneza na terenie kampusu głównego PK.
Mający długoletnią tradycję Bieg Kościuszkowski organizuje Politechnika Krakowska, Klub Uczelniany AZS PK oraz Centrum Sportu i Rekreacji PK. Tegoroczna rywalizacja toczyła się w klasyfikacjach zespołowych i indywidualnych. Zmierzyli się ze sobą studenci uczelni, przedstawiciele służb mundurowych, uczniowie szkół średnich, pracownicy Politechniki. Program zawodów obejmował: bieg VIP-ów (1 okrążenie), bieg sztafetowy kobiet (4×1 okrążenie), bieg pracowników PK w ramach Memoriału im. Edwarda Surdyki (1 okrążenie) i bieg sztafetowy mężczyzn (5×1 okrążenie).
Wyniki 46. Biegu Kościuszkowskiego
19. WIŚIE (M. Bok, R. Bieńkunski, Ł. Fiut, M. Aniołek, S. Zając)
Bieg Pracowników PK
Kobiety:
1. Aneta Pietraszek – WIiTCh2. Monika Mól – Biblioteka PK3. Joanna Śliwińska – Administracja, Dorota Markiewicz Roszak – CTT
Mężczyźni:
1. Maciej Kot – Biblioteka PK2. Miłosz Zieliński – WA3. Rafał Bogucki – WIMiF
Zdobywca Pucharu Memoriału im. Edwarda Surdyki – zespół Biblioteki PK
Bieg VIP-ów1. Kevin Sleight, konsul ds. bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej2. dr inż. Stanisław Walczak, prof. PK, prodziekan ds. studenckich Wydziału Mechanicznego PK
Zobacz galerię zdjęć z wydarzenia
{fastsocialshare}
Fot. Jan Zych
Politechnika Krakowska, w partnerstwie z firmami ANZENA sp. z o.o., DAGMA sp. z o.o. i Elmark Automatyka S.A., uruchamia unikatowe w skali kraju studia podyplomowe na temat bezpieczeństwa infrastruktury krytycznej i kluczowej w zakresie systemów przemysłowych Operational Technology (OT). Z nowymi partnerami uczelnia będzie też prowadzić wspólne projekty naukowo-badawcze, a także organizować praktyki studenckie, kursy, szkolenia i sympozja naukowe. Porozumienia w sprawie współpracy dydaktycznej i badawczej podpisali we wtorek 19 marca 2024 r. w Sali Senackiej PK prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej i dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK oraz przedstawiciele firm.
– Nowe studia podyplomowe „Bezpieczeństwo infrastruktury krytycznej i kluczowej w zakresie systemów przemysłowych Operational Technology (OT)” to pierwsza tego typu oferta w Polsce. Jest odpowiedzią Politechniki i firm, specjalizujących się w tym obszarze, na wyzwania czasów, wymagania unijne i pilne potrzeby kadrowe państwa i gospodarki – mówi prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej. Specjaliści ds. cyberbezpieczeństwa systemów przemysłowych OT odpowiadają za tak istotne kwestie w firmach i instytucjach jak bezpieczeństwo danych, ciągłość produkcji w swojej organizacji, ale przede wszystkim bezpieczeństwo infrastruktury krytycznej i kluczowej dla Polski m.in. w takich obszarach jak energetyka, transport, sektor wodociągów i kanalizacji, infrastruktura cyfrowa, usługi pocztowe i kurierskie, gospodarowanie odpadami, przetwarzanie i dystrybucja chemikaliami. – Błędy w zabezpieczeniu tej infrastruktury miałyby paraliżujący wpływ na funkcjonowanie ludzi, firm i instytucji, a nawet państwa. Wywołałyby ogromne zagrożenie dla powszechnego bezpieczeństwa i wielkie straty finansowe – zaznacza dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej. – Na specjalistach ds. cyberbezpieczeństwa systemów przemysłowych Operational Technology spoczywa więc ogromna odpowiedzialność, a wiedzę i kompetencje w tym obszarze niełatwo zdobyć.
Stąd nowa oferta Politechniki – unikatowe studia podyplomowe na temat cyberochrony systemów przemysłowych OT. – Rozwój nowoczesnych technologii informatycznych, które masowo wkraczają w obszar przemysłu, a do tego kryzysowa sytuacja międzynarodowa, wymuszają na polskich i europejskich przedsiębiorcach stosowanie adekwatnych i skutecznych metod cyberochrony. Dla bezpieczeństwa państwa i firm priorytetem i koniecznością jest dobrze wykształcona, doświadczona kadra pracowników. Studia podyplomowe, które otwieramy na Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej, pomogą ją przygotować. Wykształcimy poszukiwanych na rynku specjalistów, dając im szeroką wiedzę, a przede wszystkim praktyczne umiejętności w obszarze cyberochrony systemów przemysłowych – zapowiada dr hab. inż. Piotr Małka, prof. PK, kierownik studiów „Bezpieczeństwo infrastruktury krytycznej i kluczowej w zakresie systemów przemysłowych Operational Technology”.
Nabór do pierwszej edycji studiów już trwa (zgłoszenia w trybie ciągłym). Zajęcia prowadzić będą eksperci Politechniki Krakowskiej oraz specjaliści z firm o ugruntowanej pozycji rynkowej w działalności związanej z cyberbezpieczeństwem. Eksperci ds. bezpieczeństwa systemu OT i IT, których wspólnie z partnerami wykształci Politechnika, będą mieć interdyscyplinarną wiedzę m.in. z zakresu wykorzystania narzędzi monitoringu i konfiguracji urządzeń sieciowych stosowanych w sieciach IT i OT, także wiedzę z zakresu technik hackerskich, z obszaru administracji Linux i Windows w infrastrukturze sieciowej. Będą znali systemy wirtualne Vmware, Hyper-V, będę też potrafili zabezpieczać informatyczne systemy przemysłowe i komputery technologiczne, wykrywać podatność i incydenty oraz nieautoryzowany dostęp do systemów informatycznych, funkcjonujących w obszarze produkcyjnym. Będą znali podatności oraz typowe techniki ataków i nauczą się jak reagować na incydenty bezpieczeństwa, zabezpieczać i separować wybrane usługi sieciowe. Będą mieli też wiedzę z zakresu zintegrowanego systemu bezpieczeństwa IDS/IPS, SIEM, SOAR, analizy podatności, identyfikacji zaawansowanych zagrożeń cybernetycznych, metod analizy ryzyka i przeprowadzania testów penetracyjnych.
Roczny program studiów podyplomowych przewiduje 225 godzin zajęć, w większą część stanowić będą treningi i symulacje incydentów bezpieczeństwa, z którymi pracownicy zajmujący się cyberochroną firm i instytucji spotykają się w codziennej praktyce zawodowej. Dla tej praktycznej części studiów nieocenioną wartość będą miały będą zasoby, które wniosą do wspólnego kształcenia specjaliści w obszarze cyberbezpieczeństwa z firm ANZENA, DAGMA oraz Elmark Automatyka. Zawarły one z Politechniką porozumienia o współpracy i zaangażowały się w prowadzenie studiów podyplomowych.
Umowę o współpracy z PK w zakresie wspólnego prowadzenia studiów podyplomowych podpisała DAGMA Sp. z o.o., posiadająca 35-letnie doświadczenie w branży IT. Wprowadza na rynek rozwiązania w zakresie bezpieczeństwa sieci i zarządzania, oferuje szkolenia i audyty bezpieczeństwa IT. – W dzisiejszych czasach nie można ograniczać cyberbezpieczeństwa tylko do świata IT. Zmiany w świecie cyfryzacji nie tylko poszerzyły obszar zagrożeń cybernetycznych, ale także pokazały, że bezpieczeństwo przemysłowe czyli OT narażone jest na równie poważne ryzyka – zaznacza Krystian Paszek, Cybersecurity Services Manager w spłlce DAGMA. – Podejście do spraw bezpieczeństwa w tym obszarze, oparte na odseparowaniu sieci i zabezpieczeniu jedynie punktu styku, nie jest już wystarczające. Istniejące różnice między światem IT i OT nie pozwalają na jednolite podejście do tworzenia cyberbezpieczeństwa. Stąd pojawia się potrzeba kształcenia specjalistów z dziedziny cyberbezpieczeństwa przemysłowego, którzy będą w stanie zrozumieć specyficzne zagrożenia dla tej branży, będą znali skuteczne metody zabezpieczeń oraz umieli je wdrożyć w środowiska przemysłowe.
Drugi z nowych partnerów PK – Anzena sp. z o.o. – działa na rynku cyberbezpieczeństwa od 2012 roku. Oferuje rozwiązania IT/OT dla przemysłu, firm prywatnych oraz IT dla administracji publicznej i samorządowej, specjalizuje się w ochronie danych, sieci, hardeningu infrastruktury, doradztwie, przeprowadza również audyty, konsultacje techniczne i szkolenia. – W dzisiejszym świecie, w którym granice między niebezpieczeństwem fizycznym a cyfrowym coraz bardziej się zamazują, a zagrożenia cybernetyczne ewoluują z dnia na dzień, kwestia bezpieczeństwa danych to przede wszystkim kwestia bezpieczeństwa ludzi i środowiska – podkreśla Wojciech Kroma, dyrektor Anzena Bezpieczeństwo IT/OT. – Studia podyplomowe związane z cyberbezpieczeństwem ICS i OT na Politechnice otwierają szerokie możliwości kariery w sektorach, które mają realny wpływ na nasze życie i bezpieczeństwo narodowe. Słuchacze zdobędą nie tylko zaawansowaną wiedzę teoretyczną, ale także praktyczne umiejętności, niezbędne do ochrony kluczowej infrastruktury krytycznej.
Piotr Zięba, Head of IT/OT OT Cybersecurity Department w spółce Anzena podkreśla: – To kierunek dla tych, którzy pragną być na pierwszej linii obrony cyfrowego świata, tworząc rozwiązania, które zapewniają bezpieczeństwo i stabilność nie tylko dla biznesu, ale dla całych społeczeństw. Poprzez pogłębianie wiedzy na temat systemów OT i ICS studenci nauczą się nie tylko, jak chronić dane, ale też jak zabezpieczać fundamenty naszego współczesnego świata przed nieznanymi zagrożeniami. Nowe studia na PK to więcej niż edukacja, to wręcz misja.
Duże doświadczenie rynkowe w zakresie cyberbezpieczeństwa ma też spółka Elmark Automatyka. Dostarcza ona rozwiązania dla automatyki przemysłowej i dziedzin pokrewnych na rynek Polski oraz Europy Środkowej. Ważną częścią działalności firmy jest doradztwo, pomoc techniczna i dzielenie się wiedzą z klientami. – Pędzący postęp technologiczny daje bezprecedensowe możliwości, ale niesie ze sobą również zagrożenia. Świadomi nieustannego wyścigu miecza i tarczy, działania na rzecz zwiększania cyberbezpieczeństwa przemysłu traktujemy jako misję naszej firmy. Mając głębokie rozeznanie i wieloletnie doświadczenie w obszarze komunikacji przemysłowej wiemy, że cyberbezpieczeństwo OT będzie coraz bardziej zyskiwało na znaczeniu – mówi Łukasz Szymczak, członek zarządu spółki Elmark Automatyka.
Michał Łęcki, menadżer ds. Cyberbezpieczeństwa OT w Elmark Automatyka S.A dodaje: – Zdajemy sobie sprawę, że ze względu na specyficzne potrzeby i wyzwania technologii operacyjnej niemożliwe jest zaadaptowanie 1:1 rozwiązań znanych z IT do branży OT. Dlatego, poza dumą, czujemy odpowiedzialność, związaną z merytoryczną opieką nad kierunkiem „Bezpieczeństwo infrastruktury krytycznej i kluczowej w zakresie systemów przemysłowych Operational Technology (OT)”. Zależy nam, żeby jego słuchacze zdobyli wiedzę, którą dosłownie następnego dnia da się skutecznie wdrożyć do praktyki i poradzić sobie z wyzwaniami przyszłości.
Dzięki zawartym porozumieniom wszystkie trzy firmy rozpoczynają współpracę z Politechniką Krakowską zarówno w obszarze dydaktyki (poza studiami podyplomowymi, także szkolenia, staże i praktyki dla studentów), jak i nauki (wspólne projekty badawcze, konferencje, sympozja, ekspertyzy).
(mas, jg)
Więcej o studiach podyplomowych i formularz rejestracyjny:
„Bezpieczeństwo infrastruktury krytycznej i kluczowej w zakresie systemów przemysłowych Operational Technology (OT)”
Na zdjęciach: 1) od prawej umowę podpisują: Krystian Paszek (DAGMA), Łukasz Szymczak (Elmark Automatyka), rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata, Wojciech Kroma (Anzena), dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK; 2) rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata, Łukasz Szymczak (Elmark Automatyka), Krystian Paszek (DAGMA), Piotr Zięba (Anzena), Wojciech Kroma (Anzena), dziekan WIEiK prof. PK Maciej Sułowicz, dr hab. inż. Piotr Małka, prof. PK, kierownik nowych studiów podyplomowych / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Wybitni, młodzi naukowcy z Politechniki Krakowskiej bohaterami uroczystej gali XIV edycji Programu „LIDER” Narodowego Centrum Badań i Rozwoju! Mgr inż. Dagmara Słota (Szkoła Doktorska PK / Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki), dr inż. Przemysław Zaręba (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej) oraz dr inż. Krzysztof Ostrowski (Wydział Inżynierii Lądowej) odebrali w czwartek, 21 marca 2024 r. w Warszawie pamiątkowe dyplomy i symboliczne czeki – każdy na blisko 1,8 mln zł – na realizację projektów o dużym wdrożeniowym potencjale. Badania naukowców z PK są dedykowane m.in. onkologii, implantologii oraz bezpieczeństwu ludzi i mienia. W wydarzeniu – z udziałem wicepremiera, ministra cyfryzacji dra Krzysztofa Gawkowskiego oraz wiceministra nauki i szkolnictwa wyższego prof. dra hab. inż. Marka Gzika – laureatom z PK towarzyszył rektor prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata. Politechnika Krakowska, z 3 laureatami, znalazła się w czołówce podmiotów z największą liczbą uzyskanych grantów w tej edycji „Lidera” (zaraz po Politechnice Warszawskiej, 7 grantów).
LIDER jest programem NCBiR skierowanym do naukowców na początku kariery. Jego celem jest poszerzenie kompetencji w samodzielnym planowaniu prac badawczych oraz zarządzaniu własnym zespołem podczas realizacji projektów, których wyniki mogą mieć zastosowanie praktyczne i posiadają potencjał wdrożeniowy. Maksymalna wysokość dofinansowania projektu wynosi 1,8 mln zł. Choć nagrodzeni grantem badawczym naukowcy z PK są na początku kariery zawodowej to ich sukces w programie Lider nie jest pierwszym tak znaczącym – wszyscy są już laureatami prestiżowych konkursów czy programów stypendialnych dla wybitnych młodych badaczy.
Mgr inż. Dagmara Słota otrzymała wsparcie w wysokości 1 706 450 zł na projekt pt.: „Bioaktywny, kompozytowy granulat o potencjale do biodruku 3D”, który zakłada opracowanie innowacyjnych materiałów do wykorzystania w implantologii. Jak wyjaśnia doktorantka Szkoły Doktorskiej PK (doktorat realizuje w Katedrze Inżynierii Materiałowej pod kierunkiem promotor prof. Agnieszki Sobczak-Kupiec), wykorzystanie technologii druku 3D do drukowania ubytków kości jest realną szansą na ratowanie zdrowia i życia pacjentów po wypadkach lub tych zmagających się z chorobami prowadzącymi do deformacji czaszki. – Technologia ta umożliwia wydrukowanie spersonalizowanych implantów, dostosowanych do indywidualnych potrzeb pacjenta. Niezbędny jest jednak w tym celu odpowiedni, biokompatybilny i bioaktywny materiał, który może być bezpiecznie wszczepiony do organizmu – mówi Dagmara Słota.
Głównym celem jej projektu jest opracowanie kompozycji i technologii wytwarzania innowacyjnego materiału do druku 3D implantów kości czaszki, w tym kości ciemieniowej, czołowej i skroniowej. Wytworzony w postaci granulatu materiał będzie charakteryzować się szeregiem cech, nowych lub w znacznym stopniu ulepszonych w stosunku do dostępnych na rynku komercyjnie oferowanych materiałów klasy medycznej. Materiał o akronimie „OsteoKomp” wykazywać będzie biomimetyczny charakter, czyli swoją strukturą będzie imitować strukturę naturalnej kości. – Będzie go też charakteryzować bioaktywność – przez stymulację komórek kościotwórczych do namnażania – oraz porowatość, która umożliwi wrastanie w docelowy implant naczyń krwionośnych, przez co łatwiej będzie go umocować w organizmie i zminimalizować ewentualne ryzyko dyslokacji i przesunięcia. Materiał będzie też trwały w warunkach organizmu, dzięki czemu implant nie będzie musiał być wymieniany – zapowiada Dagmara Słota.
Nieprzewodzący elektryczności łańcuch – bezpieczny nie tylko na górskich szlakach
Dr inż. Krzysztof Ostrowski z Katedry Konstrukcji Mostowych Metalowych i Drewnianych Wydziału Inżynierii Lądowej otrzymał 1 779 398,50 zł na rozwijanie projektu łańcucha kompozytowego, nieprzewodzącego ładunku elektrycznego wraz z systemem kotwienia.
Lekki i wytrzymały łańcuch kompozytowy, wykorzystujący surowce odpadowe z tworzywa sztucznego, ma się cechować specjalnymi właściwościami – przede wszystkim nie będzie przewodzić ładunku elektrycznego. Dzięki temu w przyszłości może być wykorzystywany do zabezpieczeń w zakładach przemysłowych oraz na szlakach turystycznych w wyżej położnych partiach górskich. Burza w takim terenie może się skończyć tragicznie dla turystów, gdy próbują się asekurować, przytrzymując standardowo stosowane stalowe łańcuchy. – Zaprojektowanie łańcucha kompozytowego i kotew z wykorzystaniem odpadowych tworzyw sztucznych uzyska przewagę nad konkurencyjnymi elementami metalowymi głównie z uwagi na eliminację istotnych wad tradycyjnych łańcuchów i kotew metalowych, szczególnie takich jak przewodzenie ładunku elektrycznego oraz korozja. Modyfikacja tworzyw sztucznych dodatkami i domieszkami pozwoli nam uzyskać wzmocniony kompozyt, dzięki czemu mamy nadzieję wykonać bezpieczny i trwały łańcuch o optymalnej wytrzymałości mechanicznej i sztywności – mówi dr inż. Krzysztof Ostrowski.
Projekt zespołu dr. inż. Krzysztofa Ostrowskiego obejmuje m.in. wytworzenie mieszanek kompozytowych (w tym o właściwościach antystatycznych, luminescencyjnych, nie przewodzących ładunku elektrycznego), zaprojektowanie specjalnej zaprawy mocującej, dedykowanej wklejanym kotwom kompozytowym czy zaprojektowanie innowacyjnej geometrii ogniwa łańcucha i kotwy.
Dr inż. Przemysław Zaręba z Katedry Technologii Chemicznej i Analityki Środowiskowej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK z programu LIDER będzie realizował projekt pt. „Nowe ligandy receptora 5-HT5A zdolne do hamowania sygnalizacji szlaku PI3K/Akt/mTOR jako dualne podejście w leczeniu opornego na kastracje raka gruczołu krokowego”, na który NCBiR przyznał finansowanie w wysokości 1 799 325 zł.
Rak prostaty (PC) należy do najliczniej rozpoznawanych nowotworów w Europie. W jego leczeniu, mimo początkowej skuteczności najczęściej stosowanej terapii – pozbawienia androgenów – ostatecznie komórki nowotworowe często przystosowują się do ich niskich stężeń i rozwijają się w kierunku raka opornego na kastrację. Zespół pod kierunkiem dra Zaręby pracuje nad nową grupą substancji, które mogą być skuteczne w leczeniu takiego właśnie, opornego raka prostaty. Zaproponowali innowacyjne podejście, czyli połączenie dwóch kluczowych białek – PI3K, które jest nowym, ale sprawdzonym już w badaniach klinicznych elementem leków przeciwnowotworowych, oraz receptora 5-HT5A, innowacyjnego „przełącznika” dla receptorów androgenowych, tradycyjnie stosowanych w leczeniu raka prostaty. Naukowiec tłumaczy, że w karcynogenezie prostaty i oporności na kastrację istotną rolę odgrywa szlak 3-kinazy fosfatydyloinozytolu (PI3K). – Istnieje wzajemne oddziaływanie między szlakiem PI3K/AKT a sygnalizacją receptora androgenowego. To może wskazywać na potencjalne korzyści płynące z zastosowania terapii skojarzonej, opartej na sygnalizacji androgenowej oraz PI3K/AKT. Celem naszego projektu jest opracowanie nowej grupy niskocząsteczkowych modulatorów, skutecznych w leczeniu raka prostaty opornego na kastracje. Proponujemy zastosowanie chimerycznych, dualnych modulatorów, zdolnych do zmian w sygnalizacji androgenowej oraz PI3K/AKT – zdradza Przemysław Zaręba.
– Przyznane granty to inwestycja w rozwój polskich innowacji oraz kompetencje młodych naukowców – podsumowuje XIV edycję programu Lider NCBiR i zachęca do udziału w w kolejnej edycji programu. Nabór wniosków już się rozpoczął, potrwa do 28 czerwca.
(m)
Czytaj także:
Ministerstwo Nauki: Znamy nazwiska nowych LIDER-ów NCBR (Sylwetki LIderów XIV edycji programu
Na zdjęciach: 1) dr inż. Przemysław Zaręba, mgr inż. Dagmara Słota, rektor PK prof. Andrzej Szarata, dr inż. Krzysztof Ostrowski; 2) laureaci programu „Lider” z PK Dagara Słota i Krzysztof Ostrowski z wicepremierem, ministrem cyfryzacji Krzysztofem Gawkowskim / fot. archiwum laureatów
{fastsocialshare}
Rozwój zrównoważonej mobilności w ramach wspólnych projektów naukowo-badawczych, organizacja wycieczek dydaktycznych, praktyk i staży dla studentów, wymiana specjalistycznej wiedzy i doświadczeń, organizacja sympozjów, konferencji i szkoleń – to główne pola współpracy Politechniki Krakowskiej i Krakowskiego Centrum Technicznego BorgWarner. Umowę o współdziałaniu podpisali 20 marca 2024 r. rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK oraz Agata Marcinowska-Zaręba, członek zarządu BorgWarner eMobility Poland sp. z o.o. i Paweł Czernecki, Site Manager BorgWarner Kraków.
BorgWarner to amerykański koncern z ponad 130-letnią historią, dostarczający rozwiązania w zakresie zrównoważonej mobilności. W swoich strategicznych celach zaznacza transformację do e-mobilności. Działa w licznych lokalizacjach na całym świecie, w Polsce w Błoniu pod Warszawą, Rzeszowie oraz w Krakowie, gdzie rozwija Centrum Techniczne BorgWarner. To właśnie ono będzie głównym realizatorem umowy o współpracy z Politechniką Krakowską. – Krakowskie Centrum Techniczne BorgWarner powstało w 2022 roku w celu zapewnienia kompleksowego rozwoju komponentów energoelektronicznych dla pojazdów samochodowych ze szczególnym uwzględnieniem inwerterów oraz zintegrowanych elektrycznych układów napędowych – mówi Paweł Czernecki, Site Manager BorgWarner Kraków. – Zespoły inżynierskie tworzymy w oparciu o ekspertów z wiedzą domenową, ale równie ważny jest dla nas potencjał i chęć pogłębiania wiedzy z zakresu elektromobilności. Dlatego wśród naszych celów jest współpraca z wiodącymi ośrodkami naukowymi oraz stworzenie atrakcyjnej oferty dla studentów i absolwentów, którym chcemy oferować programy szkoleniowe i atrakcyjne ścieżki kariery.
Krakowskie Centrum Techniczne BorgWarner odpowiadaj zarówno na potrzeby pracowników, jak i praktykantów i stażystów, którzy chcą się przygotować do pracy w branży pojazdów elektrycznych. – Dzięki zainicjowanej właśnie współpracy nasi studenci będą mogli korzystać z międzynarodowego wsparcia technicznego i odpowiednio przygotowanych laboratoriów firmy. Da im to szansę na zdobycie wiedzy i doświadczeń w jednej z najważniejszych branż światowej gospodarki, która bardzo dynamicznie się zmienia. Branża motoryzacyjna musi sprostać rosnącym oczekiwaniom społecznym i środowiskowym, którym – wchodząc na rynek pracy – będą musieli też sprostać nasi absolwenci – podkreśla rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata.
Jak zaznacza dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej (WIEK) PK, który – ze strony uczelni – będzie koordynował współpracę, pól do wspólnej aktywności jest wiele. Politechnika kształci młodych inżynierów na kierunkach i specjalnościach związanych z polami działalności nowego partnera uczelni takich jak transport, elektrotechnika i automatyka (ze specjalnościami elektromobilność czy inżynieria systemów elektrycznych), środki transportu i logistyka, pojazdy samochodowe. Dla nich atrakcyjna będzie oferta stażów i praktyk, oferowanych przez Krakwoskie Centrum Techniczne BorgWarner. – Mamy także nadzieję na współpracę specjalistów firmy ze studenckimi kołami naukowymi naszego wydziału i uczelni oraz podejmowanie przez studentów konkretnych wyzwań inżynierskich z pola działalności firmy w ramach prac inżynierskich i magisterskich. Oferujemy też możliwość współpracy naukowej np. w ramach doktoratów wdrożeniowych czy wspólnych projektów badawczo-rozwojowych z udziałem naszych ekspertów – mówi dziekan Maciej Sułowicz.
W spotkaniu towarzyszącym podpisaniu porozumienia o współpracy oprócz uczestniczyli przedstawiciele kadry naukowej Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej: dr hab. inż. Zbigniew Kokosiński, prof. PK i dr hab. inż. Janusz Gołdasz, prof. PK z Katedry Automatyki i Informatyki, prof. PK oraz dr inż. Zbigniew Pilch z Katedry Inżynierii Elektrycznej, pełnomocnik dziekana WIEiK ds. kół naukowych.
(m)
Na zdjęciu, od lewej: dr hab. inż. Zbigniew Kokosiński, prof. PK, dr hab. inż. Janusz Gołdasz, prof. PK, rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, Paweł Czernecki (Krakowskie Centrum Techniczne BorgWarner), dziekan WIEiK dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, Mikołaj Dorman, specjalista ds. HR BorgWarner, dr inż. Zbigniew Pilch / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Uchwała
Senatu Politechniki Krakowskiej
im. Tadeusza Kościuszki
nr 8/o/03/2022 z dnia 16 marca 2022 r.
w sprawie wyrażenia solidarności z Ukrainą
Na podstawie § 19 pkt 6 Statutu Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki stanowiącego załącznik do uchwały Senatu PK nr 54/o/05/2019 z dnia 29 maja 2019 r., z późn. zm., postanawia się, co następuje:
§ 1
Senat i Rektor Politechniki Krakowskiej w imieniu całej społeczności Uczelni wyrażają pełną solidarność z Ukrainą w obliczu wojny wywołanej napaścią ze strony Rosji.
Pragniemy przekazać społeczeństwu Ukrainy wyrazy najgłębszego współczucia z powodu tej tragedii oraz zapewnić o naszej gotowości niesienia pomocy i o naszym wsparciu. W szczególności deklarujemy pomoc wszystkim studentom, doktorantom i pracownikom z Ukrainy oraz ich rodzinom, a także naszym przyjaciołom i kolegom z ukraińskiego środowiska akademickiego.
Brutalne działania sił rosyjskich na terenie Ukrainy oraz kłamliwą propagandę autorytarnych władz Rosji uznajemy za łamanie elementarnych zasad humanizmu, standardów współpracy między suwerennymi państwami oraz za zagrożenie dla pokoju w Europie i na świecie.
W związku z powyższym Politechnika Krakowska postanawia zaprzestać współpracy z Federacją Rosyjską i wstrzymać kontakty z rosyjskimi naukowcami, uczelniami i ośrodkami badawczymi.
Mamy nadzieję, że dzięki bohaterskiej postawie narodu ukraińskiego i przy wsparciu wszystkich ludzi dobrej woli uda się uchronić ludność Ukrainy przed dalszymi skutkami wojny, obronić suwerenność tego kraju i przywrócić trwały ład międzynarodowy.
§ 2
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Honoris Gratia to odznaczenie, które prezydent Krakowa przyznaje osobom i instytucjom zasłużonym dla miasta. W gronie nagrodzonych znalazła się Krakowska Orkiestra Staromiejska. 19 marca br. dyrygent Wiesław Olejniczak w imieniu orkiestry odebrał odznaczenie z rąk prezydenta Jacka Majchrowskiego.
Na stronie Politechniki Krakowskiej pojawiają się zarówno zapowiedzi koncertów Krakowskiej Orkiestry Staromiejskiej, jak i informacje o zdobytych przez nią wyróżnieniach. Lista sukcesów orkiestry ciągle się rozrasta, a jej wkład w życie kulturalne Krakowa został doceniony i nagrodzony odznaczeniem Honoris Gratia. Wyróżnienie to od 2005 r. przyznawane jest osobom, instytucjom, stowarzyszeniom i organizacjom zasłużonym dla społeczności Krakowa. Tegoroczne odznaczenie zostało przyznane dla całej orkiestry, ale warto przypomnieć, że w 2006 r. Honoris Gratia trafiła do Wiesława Olejniczaka.
Orkiestra oprócz nagród zdobytych na festiwalach muzycznych posiada także wiele wyróżnień za swój dorobek artystyczny czy wkład w kulturę przyznanych przez różne gremia. Wśród nich można wymienić m.in. Odznakę Honorową Województwa Małopolskiego – Krzyż Małopolski, Medal „Kraków 2000” czy Medal KDK za osiągnięcia artystyczne. W roku 2018, świętująca wówczas jubileusz trzydziestolecia Orkiestra otrzymała nagrodę „Polonia Minor”, która przyznawana jest przez samorząd województwa małopolskiego za budowanie potencjału kulturalnego oraz wytrwałą pracę na rzecz Małopolski i jej mieszkańców.
Działająca pod patronatem PK, Krakowska Orkiestra Staromiejska została założona w 1988 r. przez mgr. Wiesława Olejniczaka. Jest zespołem o bigbandowym brzmieniu, który z sukcesami bierze udział w imprezach, konkursach i festiwalach muzycznych oraz w międzynarodowych projektach artystycznych. Muzycy uświetniają też uroczystości odbywające się na Politechnice Krakowskiej.
{fastsocialshare}
23 marca br. na całym świecie akcja organizowana jest „Godzina dla Ziemi”. W tym roku przyłączyła się do niej również Politechnika Krakowska. O 20.30 na jedną godzinę zostaną przygaszone światła na kampusie przy ul. Warszawskiej oraz na Osiedlu Studenckim PK przy ul. Skrarżyńskiego.
Godzina dla Ziemi WWF to akcja, która obchodzona jest od 2007 roku na całym świecie pod koniec marca. Jej celem jest refleksja i zwiększenie świadomości społecznej na temat zmian klimatycznych oraz problem nadmiernego zużycia energii.
Tegoroczna edycja Godziny dla Ziemi WWF poświęcona jest w Polsce złemu stanowi naszych rzek oraz towarzyszącemu wodzie ekosystemowi: roślinom i zwierzętom żyjącym w nurcie rzeki i w jej dolinie oraz tym, które odwiedzają ją w czasie wędrówek czy tarła. Obecnie w złym stanie jest już 99,5 proc. polskich rzek, a im bardziej zdegradowany jest ekosystem rzeczny, tym mniejsza odporność rzek na różnego rodzaju zanieczyszczenia i katastrofy.
W Polsce punktualnie o godz. 20.30 na godzinę zgasną światła. Także na kampusie Politechniki Krakowskiej oświetlenie zewnętrzne zostanie przygaszone i wygaszone. W akcję zaangażują się również mieszkanki i mieszkańcy Osiedla Studenckiego PK. Zachęcamy także do udziału w akcji i zgaszenie świateł w domach wszystkich Państwa.
Działalność człowieka ma negatywny wpływ nie tylko na stan wód, ale także tereny przyrzeczne. Dlatego warto pozbierać pozostawione śmieci, nie tylko koło rzek, ale także w swojej najbliższej okolicy. Pozostawione śmieci mogą powodować skażenie gleby, wody i powietrza, co negatywnie wpływa na ekosystemy oraz zdrowie ludzi i zwierząt. W ramach „Godziny dla Ziemi” organizowane są więc także akcje sprzątania rzek. Można dołączyć do istniejącego już wydarzenia na Facebooku albo zorganizować własną akcję.
Tę drugą opcję wybrała Politechnika Krakowska, która postanowiła zorganizować w piątek 22 marca akcję porządkową PK w Czyżynach. Całe tamtejsze tereny zielone, należące do uczelni, są sprzątane systematycznie (większe porządki, przy użyciu większych sił i środków, robimy 3-4 razy do roku), a ponieważ jest to obszar otwarty dla wszystkich mieszkańców Krakowa, bardzo licznie odwiedzany, śmieci i odpady pojawiają się tam niestety regularnie. Serdecznie zachęcamy naszych Pracowników i Studentów oraz wszystkich gości do – wspólnego z nami – dbania o tę piękną przestrzeń, a także do włączania się w różne akcje organizowane w ich sąsiedztwie. Sprzątanie terenów zielonych to nie tylko kwestia estetyki, ale również zdrowia publicznego, ochrony środowiska i zachowania harmonii ekosystemów. To także nasz wspólny wyraz troski o Ziemię.
Na stronie WWF znajduje się petycja do Premiera, w której autorzy apelują m.in. o: przywrócenie gospodarki wodnej do kompetencji ministra ds. środowiska, odtworzenie zdegradowanego ekosystemu Odry, renaturyzację rzek oraz objęcie największych rzek w Polsce siecią stałego, automatycznego monitoringu jakości wody.
WWF zachęca także do wolontariatu i dołączenia do Strażników Rzek WWF. Program ma na celu wspierać lokalnych aktywistów, którzy chcą działać dla dobra wód. Wolontariusze mają trzy podstawowe zadania: adopcję wybranego odcinka rzeki, regularny monitoring tego odcinka oraz reagowanie i interwencja w sytuacji, gdy rzeka tego wymaga.
Fot. materiały WWF
{fastsocialshare}
22 dzień marca, a więc miniony piątek, był ostatnim dniem rejestracji do XII edycji konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”. Można śmiało mówić o rekordowym zainteresowaniu inicjatywą Politechniki Krakowskiej – do konkursu zgłosiło się 370 osób, w tym 283 uczniów i 87 studentów. Osoby, które dokonały rejestracji (w przypadku uczniów niepełnoletnich – dostarczą do 27 marca zgody na udział), otrzymają od nas wkrótce potrzebne informacje dotyczące I etapu konkursu oraz jego przebiegu. Rywalizacja on-line została zaplanowana na 5 kwietnia. Wielki finał, w którym weźmie udział 7 uczniów i 5 studentów – najlepszych uczestników I etapu, już 26 kwietnia na Politechnice Krakowskiej.
Spośród rekordowych 370 osób, które zarejestrowały się do udziału w rywalizacji, najwięcej zgłoszeń było z województw: małopolskiego (109), świętokrzyskiego (78), śląskiego (36), podkarpackiego (31), mazowieckiego (27), kujawsko-pomorskiego (17), łódzkiego (15), lubelskiego (14) i pomorskiego (11). Co ważne, po raz kolejny mamy zgłoszenia ze wszystkich 16 województw.
I etap (zdalny) tegorocznej edycji konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz” będzie złożony z 30 pytań zamkniętych. Etap finałowy będzie odbywał się w tym roku według zmienionych zasad. Rywalizacja została podzielona na III rundy. Do tej ostatniej dotrze tylko 3 zawodników. Wszystkie zasady zostały szczegółowo opisane w regulaminie konkursu. Zachęcamy do dokładnego zapoznania się z tym dokumentem.
Zwycięzca politechnicznej inicjatywy upamiętniającej patrona uczelni zgarnie laptopa i 2 tys. zł. Za zajęcie II miejsca przewidziano czytnik e-booków i 1500 złotych, a za III miejsce – słuchawki gamingowe i 500 zł. Jednak żaden uczestnik wielkiego finału nie opuści PK z pustymi rękami. Osoby, które zajmą miejsca od IV do XII otrzymają nagrody książkowe i gadżety związane z Politechniką Krakowską. Ponadto, w XII edycji konkursu wszyscy uczniowie uczestniczący w finale dostaną dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym na wszystkie kierunki studiów I stopnia na Politechnice Krakowskiej. O liczbie przyznanych punktów zdecyduje kolejność miejsc uzyskana w finale. Najwyżej uplasowany uczeń zostanie zaopatrzony w aż 100 dodatkowych punktów uwzględnianych w rekrutacji na PK. Osoba, która uzyska drugi wynik wśród uczniów, otrzyma 80 punktów, a trzeciemu pod względem wyniku uczniowi przyznanych zostanie 60 punktów. Każdy z czworga pozostałych uczniów otrzyma 50 punktów w postępowaniu rekrutacyjnym. Szczegóły dotyczące przyznawania punktów i ich liczby zawarto w regulaminie. Wszystkie pytania i zagadnienia, z którymi uczestnicy spotykają się w ramach kolejnych etapów rywalizacji, opracowywane są w oparciu o wykaz odpowiednio dobranej literatury.
Zachęcamy do odwiedzenia strony internetowej konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”, dostępnej pod adresem: kosciuszko.pk.edu.pl.
(bk)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania w Krakowie zaczynają nowy projekt pn. „Altana przyszłości”. W jego ramach studenci Politechniki – wspólnie z ekspertami z uczelni oraz specjalistami z MPO – wezmą na warsztat altany i wiaty śmietnikowe. W Krakowie to aż 15 tysięcy punktów odbioru odpadów. Codziennie odbieranych z nich jest 24 tysiące pojemników z odpadami, każdy o wadze nawet 200-300 kg. Aż tyle, bo przeciętny krakowian już teraz produkuje średnio blisko pół tony śmieci rocznie, a prognozy wskazują, że ilość wszystkich podwawelskich odpadów będzie systematycznie rosła. Altany śmietnikowe to kluczowy, pierwszy element skomplikowanego procesu gospodarowania odpadami w mieście. Tymczasem w Krakowie często są one niefunkcjonalne i dla mieszkańców, i dla służb komunalnych. Dlatego studenci Politechniki wspólnie ze specjalistami w zakresie gospodarki odpadami, architektury krajobrazu i transportu chcą pomóc w ich zmianie. Stworzą kompleksowe projekty modelowych altan, by pokazać jak rewitalizować istniejące już przestrzenie do odbioru odpadów i lepiej projektować nowe (w nowych budynkach i osiedlach). – Trzeba planować je tak, by pomagały mieszkańcom miasta w segregacji odpadów, były czyste i dobrze zorganizowane, nie odstraszały bałaganem i odorem, a służbom komunalnym ułatwiały odbiór śmieci i ich dalsze przetwarzanie – mówi prof. Agnieszka Generowicz, ekspertka z Politechniki Krakowskiej, koordynatorka naukowa projektu „Altana przyszłości”.
Młodzi inżynierowe popatrzą na problem u źródła
To kolejna wspólna inicjatywa Politechniki Krakowskiej i MPO w ciągu ostatnich lat. – W projekcie „Altana przyszłości” bardzo mocny będzie głos młodych ludzi. W działania dla czystego Krakowa i jego mieszkańców zaangażowani będą szczególnie aktywni i twórczy studenci Politechniki Krakowskiej, skoncentrowani wokół FutureLab-a czyli studenckiego laboratorium innowacji. Cieszymy się, że dzięki współpracy z MPO stworzyliśmy im okazję do praktykowania tego co najważniejsze w zawodzie inżyniera – mogą swoją wiedzą, umiejętnościami, pomysłami pomóc w rozwiązaniu konkretnego problemu społecznego – mówi prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki. – Projekt „Altana przyszłości to tym cenniejszy inżynierski poligon, że dotyka naszej wspólnej troski – o czyste środowisko i służące mu inteligentne zarządzanie zasobami miast. Wobec rosnących wyzwań, często takich, które sami – jako nierozważni użytkownicy – generujemy środowisku, ważny jest też aspekt edukacyjny tej inicjatywy. Zarówno dla naszych wychowanków, mieszkańców Krakowa, jak i dla tych, którzy skorzystają z rozwiązań, zaproponowanych przez studentów i specjalistów.
Potrzeba zainicjowania w Krakowie działań dedykowanych miejscom odbioru odpadów wynikła z analiz i doświadczeń ekspertów MPO Kraków, zajmujących się organizacją tego procesu w mieście. – Altany i wiaty śmietnikowe są na początku łańcucha gospodarki odpadami. Nikt nie zwraca na nie uwagi, kiedy odpady są gromadzone i wywożone w najwyższych standardach. Gdy korzystanie z nich rodzi uciążliwości i dla mieszkańców, i dla służb komunalnych – może to niekorzystnie wpływać na cały zintegrowany system gospodarowania odpadami komunalnymi i podnosić jego koszty – środowiskowe i ekonomiczne – mówi Henryk Kultys, prezes Miejskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania w Krakowie. – Nieprawidłowo funkcjonujące miejsca gromadzenia odpadów mogą zniechęcać mieszkańców do segregacji czy ogólnie dbania o czystość przestrzeni wspólnej. A przez to utrudniać gospodarkę odpadami, w tym tak ważne jej etapy jak przygotowanie odpadów do ponownego użycia, recykling, a w finale ograniczenie składowania odpadów. Mamy nadzieję, że wspólnie ze studentami i ekspertami Politechniki wypracujemy uniwersalne rozwiązania przyszłości.
Modelowa altana dla czystego Krakowa i wygody mieszkańców
Projekt pn. „ALTANA PRZYSZŁOŚCI – modelowy przykład lokalizacji i budowy wiaty śmietnikowej” połączy interdyscyplinarne kompetencje studentów i ekspertów Wydziałów: Inżynierii Środowiska i Energetyki, Inżynierii Lądowej i Architektury Politechniki Krakowskiej oraz potrzeby mieszkańców Krakowa i odbierającego odpady komunalne krakowskiego MPO Sp. z o.o. Jakie zadania stoją przed studenckimi zespołami? – Multidyscyplinarne grupy studenckich innowatorów – pod kierunkiem ekspertów z uczelni i specjalistów z MPO – przeanalizują miejsca odbioru odpadów od mieszkańców Krakowa, firm czy instytucji. Przyjrzą się konkretnym, rodzącym problemy w użytkowaniu przykładom krakowskich wiat na odpady i – na tej bazie – stworzą modelowe projekty altan śmietnikowych dla różnych lokalizacji i różnych potrzeb – wspólnot mieszkaniowych, instytucji i indywidualnych gospodarstw. Wskażą modelowe rozwiązania w zakresie lokalizacji, projektowania i budowy wiat, które mogą stać się wytycznymi dla deweloperów, wspólnot mieszkaniowych, administratorów i zarządców nieruchomości oraz wszystkich, którym zależy na estetyce i proekologicznych rozwiązaniach dla naszego miasta – wyjaśnia prof. Agnieszka Generowicz z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki.
Wzorcowe wytyczne, wypracowane w ciągu dwóch miesięcy prac studentów i ekspertów PK i MPO, posłużą do projektowania wiat śmietnikowych w nowych budynkach i osiedlach, ale też do rewitalizacji istniejących już w Krakowie punktów gromadzenia odpadów, w których mieszkańcy i służby komunalne napotykają na liczne trudności. Skala problemów związanych z nieprawidłowo usytuowanymi, zaprojektowanymi czy zorganizowanymi punktami odbioru odpadów w Krakowie jest spora. Odpowiada liczbom opisującym obecne i przyszłe wyzwania przed służbami komunalnymi. Szacuje się, że w Krakowie każdego dnia przebywa ok. 1,2 mln osób, a każda może produkować śmieci. MPO realizuje obecnie usługi dla 61 tys. podmiotów – osób i instytucji, które złożyły deklaracje z zapotrzebowaniem na odbiór odpadów. Codzienny proces ich odbioru z 15 tysięcy wiat jest obsługiwany przez 273 specjalistyczne pojazdy, z których każdy – by opróżnić 24 tysiące pojemników z odpadami – przejeżdża codziennie średnio 70-75 km. Kierowcy, często po zbyt wąskich drogach dojazdowych, operują pojazdami ważącymi razem z odpadami nawet 10-15 ton. Skala wyzwań nie będzie maleć. Prognozy wskazują, że ilość podwawelskich odpadów będzie systematycznie rosła – z obecnych 400 tys. ton rocznie do nawet 500 tysięcy ton w 2040 r.
Za wąsko, za daleko, za ciasno, za stromo
Niefunkcjonalne miejsca gromadzenia odpadów to uciążliwy problem w Krakowie – i dla mieszkańców, i dla służb komunalnych. Zdarza się, że wiaty są np. za małe, by umieścić w nim kilka wystarczająco dużych pojemników na różnego typu odpady (co grozi złą segregacją, złymi warunkami sanitarnymi, przepełnieniem pojemników i wysypywaniem się śmieci, ich zbieranie zaś wydłuża czas odbioru, powodując niepotrzebną emisję i hałas). Wiaty bywają sytuowane na końcu zbyt stromej lub zbyt długiej drogi, uciążliwej do pokonania dla mieszkańca czy pracowników MPO ciągnących pełny, 300-kilogramowy pojemnik. Miewają niewłaściwą (zbyt śliską lub zbyt chropowatą) nawierzchnię wewnątrz pomieszczenia. Problemy rodzą też np. zbyt wąska droga dojazdowa do nich, nieprzygotowana też pod względem nośności dla dużych i ciężkich samochodów MPO (co przy każdym odbiorze śmieci grozi niebezpieczeństwem dla mieszkańców, uszkodzeniem infrastruktury drogowej czy parkujących przy drodze aut, blokowaniem wyjazdu na dłuższy czas). Zdarza się też wręcz całkowite odcięcie miejsca odbioru odpadów od drogi dojazdowej. Każdorazowe wydobycie pojemnika – np. przez schody czy wąskie przejścia – z takich trudno dostępnych miejsc obarczone jest nie tylko trudnościami dla firmy obsługującej, możliwością kontuzji dla jej pracowników, czy groźbą uszkodzenia budynków, ale także uciążliwością dla mieszkańców (hałasem, stratami czasu czy ryzykiem zanieczyszczenia wspólnych przestrzeni).
Oprócz aspektu praktycznego, jakim będzie stworzenie modelowych projektów altan śmietnikowych dla różnych przestrzeni i odbiorców, wspólne działania Politechniki Krakowskiej i MPO będą miały również charakter edukacyjny, pozwolą zrozumieć wyzwania zrównoważonego rozwoju obszarów zurbanizowanych, godząc aspekty: technologiczny, ekologiczny i społeczny.
Nowa etap współpracy PK i MPO
Inauguracja projektu „Altana przyszłości” połączona z konferencją prasową odbyła się 26 marca 2024 r. w siedzibie MPO z udziałem rektora PK prof. Andrzeja Szaraty, prezesa MPO Henryka Kultysa, mentorów z PK – prof. Agnieszki Generowicz z WIŚiE, dr hab. inż. arch. Katarzyny Hodor z WA, prof. PK. dr hab. inż. Mariusza Kiecia, prof. PK z WIL oraz dyrektor FutureLab PK Moniki Firlej. Projektem „Altana przyszłości” Politechnika i MPO kontynuują owocną współpracę badawczą i wdrożeniową, trwającą od wielu lat, przypieczętowaną formalnie w 2017 r. w celu prowadzenia badań zbieranych odpadów i czyszczenia ulic Krakowa m.in. w kontekście walki z zanieczyszczeniem powietrza. Dzięki tej współpracy jednostki miejskie udoskonaliły zasady sprzątania ulic, przy zwiększeniu świadomości i akceptacji mieszkańców. Na ten temat powstały dwa wspólne opracowania* naukowców PK i specjalistów MPO, z których korzystają też inne samorządy i służby komunalne w Polsce. – Obecnie podejmujemy działania dotyczące zagadnień odzysku, gromadzenia i odbioru odpadów od mieszkańców, wskazując jako element kluczowy systemu gospodarki odpadami komunalnymi połączenie zaangażowania społecznego (mieszkańców) z możliwościami technologicznymi i logistycznymi miasta. Od nich zależeć będą dalsze elementy przetwarzania i recyklingu, a także koszty gospodarki odpadami dla miasta i mieszkańców, oddziaływanie na środowisko czy gospodarkę przestrzenną, zmiany krajobrazu czy wreszcie budowanie satysfakcji z przynależności do lokalnej społeczności – podkreśla prof. Agnieszka Generowicz.
Odpady powstają przy każdym rodzaju działalności, a odpady komunalne, powstające przy okazji bytowania ludzi, stanowią 7-10 % wszystkich odpadów w UE, w tym w Polsce. To źródło surowców wtórnych, ale równocześnie zagrożenie emisją szkodliwych substancji. UE w swojej dyrektywie dostrzegła, że jest to jeden z najbardziej złożonych i różnorodnych strumieni odpadów, a sposób gospodarowania nim świadczy o jakości całego systemu gospodarowania odpadami w danym państwie.
* Generowicz A., Kryłów M., Kultys H., Natkaniec A., Sobczyk J., Ciećko P., Analiza zmian stanu środowiska miejskiego w wyniku czyszczenia i mycia ulic w wybranych strefach aglomeracji krakowskiej, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, ISBN 978-83-65991-67-6, Kraków, wyd. I (2019) i wydanie II poprawione 2020 oraz Generowicz A., Kultys H., Natkaniec A., Sobczyk J., Bator T., Organizacja i eksploatacja systemów letniego i zimowego utrzymania obszarów miejskich – poradnik technicznych, Wyd. Politechniki Krakowskiej, 2023, ISBN 978-83-67188-41-8.
(m)
Na głównym zdjęciu: Studenci Politechniki Krakowskiej z ekspertami z uczelni i MPO, mentorami w projekcie Altana przyszłości /Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
„La via dell’acqua – Renaturyzacja fragmentu koryta rzeki Is Cungiaus i projekt schronu klimatycznego” to tytuł pracy magisterskiej, która po raz kolejny zachwyciła międzynarodowe jury. Jej autorka – Katarzyna Jamioł jest absolwentką architektury, a obecnie studentką architektury krajobrazu. Tym razem zdobyła ona trzecie miejsce w konkursie „Architecture for Health Student Award 2024” zorganizowanym przez European Network Architecture for Health.
W konkursie zmierzyli się ze sobą utalentowani młodzi architekci z całego świata. Zgłoszone przez nich projekty były niezwykle zróżnicowane, ale wszystkie nawiązywały do hasła architektura dla zdrowia. Zgłaszane prace to często projekty szpitali czy budynków mieszkalnych dla osób ze specjalnymi potrzebami lub związane ze zdrową urbanistyką, sportem i wellness. Jury przyznało dwa pierwsze i dwa trzecie miejsca oraz jedną nagrodę Charité. Pierwsze nagrody trafiły do młodych architektów z Szwecji i USA. Trzecią nagrodę zdobył Tomás Renzulli z Argentyny oraz Katarzyna Jamioł z Polski. Z kolei nagrodę Charité jury przyznało Jieqi Li z Uniwersytetu w Sydney.
Projekt Katarzyny Jamioł jest pracą magisterską wykonaną na kierunku architektura na Politechnice Krakowskiej, którą autorka obroniła we wrześniu 2023 roku. Promotorami pracy dyplomowej byli dr inż. arch. Łukasz Stożek, prof. PK oraz dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK., a recenzentką prof. dr hab. inż. arch. Agata Zachariasz.
„La via dell’acqua” to projekt przestrzeni publicznej, który łączy w sobie podejście architektoniczne oraz krajobrazowe. Autorka przygotowała koncepcję parku, który mógłby powstać wzdłuż znajdującej się na południu Sardynii rzeki Is Cungiaus. Wg jej koncepcji mogłoby to być miejsce zachęcające do uprawiania sportu i to w każdej porze roku. W projekcie pojawia się bowiem schron klimatyczny inspirowany włoskimi grotami, w którym mieszkańcy mogliby ochłodzić się podczas fal upałów. Obiekt ten mógłby jednocześnie pełnić funkcję centrum edukacyjnego, a w okresach intensywnych opadów służyć jako zbiornik retencyjny. Obecnie rzeka Is Cungiaus jest wprowadzona w regularne koryto, ale w projekcie Katarzyny Jamioł zostaje poddana renaturalizacji, a otaczające ją nieużytki i dzikie wysypisko śmieci zostają przekształcone w tętniące życiem siedliska rodzimej dzikiej fauny i flory.
Projekt porusza problematykę zmian klimatycznych i związanych z nimi fal upałów oraz ich skutków zdrowotnych dla ludności miejskiej. Porusza w ten sposób bardzo ważny i aktualny problem. Jury uważa propozycję projektu, renaturyzacji koryta rzeki, a także stworzenie chłodnych zakątków w okresach dużych upałów, które można wykorzystać jako retencję wody w chłodniejszych porach roku, jako kreatywną odpowiedź na ten problem. Koncepcja jest również bardzo przekonująca pod względem graficznym i projektowym – czytamy w oświadczeniu jury podanym na stronie konkursu.
Organizatorem konkursu „Architecture for Health Student Award 2024” jest European Network Architecture for Health. ENAH to organizacja non-profit współpracująca z siecią uczelni, instytucji badawczych i indywidualnych specjalistów działających w obszarach architektury, urbanistyki i zdrowia.
Trzecia nagroda w konkursie „Architecture for Health Student Award 2024” to kolejne z wyróżnień przyznanych Katarzynie Jamioł za przygotowaną przez nią pracę magisterską. Zaledwie miesiąc temu w aktualnościach Politechniki Krakowskiej została opublikowana informacja o wyróżnieniu zdobytym przez nią w międzynarodowym konkursie „Architecture Thesis Award 2024” (więcej: Międzynarodowe wyróżnienie dla absolwentki WA PK).
Grafiki użyte w tekście: wizualizacje projektu autorstwa Katarzyny Jamioł
{fastsocialshare}
Wspomnienie
Rok temu, 22 marca 2023 r., zmarł prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Białkiewicz — wybitny architekt, znawca zagadnień dziedzictwa architektonicznego; znakomity dydaktyk, przez pół wieku, od chwili wstąpienia na studia, związany z Politechniką Krakowską, jej Prorektor w latach 2012–2020, Rektor od 2020 r. Odejście Profesora Andrzeja Białkiewicza w trakcie sprawowania najwyższej funkcji na uczelni pogrążyło w głębokim smutku całą społeczność Politechniki Krakowskiej. Opuścił nas w momencie dla uczelni wyjątkowym — w czasie, gdy Politechnika Krakowska zanotowała największy sukces w swej historii, zajmując w (…) procesie ewaluacji dyscyplin naukowych miejsce w czołówce polskich szkół wyższych. Przyczynił się do niego zarówno jako naukowiec i wykładowca na Wydziale Architektury, wyróżnionym w ewaluacji najwyższą oceną, jak i Rektor, który swoimi decyzjami stworzył warunki do osiągnięcia bardzo wysokiej pozycji przez całą uczelnię.
W osobie śp. Rektora Politechnika Krakowska straciła nie tylko cenionego w kraju i za granicą badacza, specjalistę w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego oraz Rektora oddanego bez reszty powierzonej Mu misji, ale przede wszystkim człowieka o wielkiej kulturze osobistej, życzliwego ludziom, otwartego, serdecznego w kontaktach osobistych. Był postacią wielkiego formatu.
Pozostaje w pełnej wdzięczności pamięci całej społeczności Politechniki Krakowskiej.
Wybitny architekt, a przy tym niezwykły człowiek – śp. Andrzej Białkiewicz we wspomnieniu prof. Andrzeja Kadłuczki (Podcast Radia Nowinki)
prof. dr hab. inż. arch.
Andrzej Białkiewicz
Galeria zdjęć z wydarzenia In Memoriam – 22.03. 2024
Prof. dr hab. inż. Kazimierz FlagaRektor Politechniki Krakowskiej w latach 1996–2002
Nie ubolewał nad trudnościami, a Jego optymizm (…) pozostanie w naszej pamięci. Cieszył się niezmiernie z wyników (…) ewaluacji dyscyplin uprawianych na naszej uczelni — aż siedem z nich uzyskało kategorię A, a jedna — architektura i urbanistyka — kategorię A+. To są widome znaki siły i prestiżu uczelni, osiągnięte w czasie Jego rektoratu. Do ostatnich dni swojego życia wiernie służył Politechnice.
Prof. dr hab. inż. Marcin ChrzanowskiRektor Politechniki Krakowskiej w latach 2002–2005
Choć sam wywodził się ze świata sztuki, Rektor Białkiewicz dbał o współpracę wszystkich wydziałów uczelni, czego widocznym skutkiem było osiągnięcie przez nią znaczącej pozycji w systemie polskich uczelni technicznych. Za podstawową formę promocji osiągnięć uważał, jako naukowiec, działalność publikacyjną. Nie tylko zreformował we współpracy z Wydziałem Form Przemysłowych krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych wspomniany już „Biuletyn Muzeum PK”, ale wszedł w skład Komitetu Redakcyjnego „Zeszytów Historycznych Muzeum PK”, obok wybitnych przedstawicieli innych uczelni krakowskich (UJ, AGH, UP).
[…] Przy tak rozległej działalności Rektor znajdował jednak czas na własne upodobania. Był miłośnikiem muzyki, o czym świadczą nie tylko jego kontakty z Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, ale i to, że doprowadził do wykorzystania na cele muzyczne głównej hali Muzeum w budynku „Aresztu”, posiadającej znakomite własności akustyczne. Muzyka zabrzmiała tam z okazji otwarcia odnowionego Muzeum w dniu 20 października ubiegłego roku. I zabrzmi znów w wykonaniu kwartetu smyczkowego Dafô w maju tego roku.
Wreszcie coś chyba najbardziej osobistego: zamiłowanie do starych samochodów. Tu piękno sztuki łączy się z perfekcją techniczną, ale i wspomnieniem lat minionych, a także z potrzebą zachowania szacunku dla tego, co mija. Rektor Andrzej Białkiewicz miał ujmujący zwyczaj odprowadzania odwiedzających Go gości do drzwi swojego gabinetu. Rzeczy przemijają, pamięć zachowa Go dla nas.
Prof. dr hab. inż. Józef GawlikRektor Politechniki Krakowskiej w latach 2005–2008
Jego osobowość, otwartość i życzliwość były wręcz ujmujące. Te cechy, w moim odczuciu, nie zmieniły się w okresie pełnienia przez Profesora Białkiewicza funkcji rektora Politechniki Krakowskiej.
Prof. dr hab. inż. Kazimierz FurtakRektor Politechniki Krakowskiej w latach 2008–2016
Swoimi zainteresowaniami wykraczał daleko poza tematykę zawodową. Był bardzo ciekawy świata. Dużo podróżował. Z każdego wyjazdu przywoził między innymi bogatą dokumentację fotograficzną i zapisane spostrzeżenia. Zebranymi informacjami dzielił się z pracownikami, a przede wszystkim ze studentami podczas zajęć dydaktycznych. Był to jeden ze sposobów przekazywania, w ramach prowadzonych przez Niego zajęć, najbardziej aktualnych osiągnięć zagranicznych. Wiele osiągnął zawodowo jako architekt, projektując nie tylko obiekty w Polsce, ale także poza granicami naszego kraju.
[…] Warto podkreślić, że Andrzej podczas spotkań był zawsze opanowany. Cechowała Go wielka kultura osobista i taktowne traktowanie rozmówców. Niezależnie od rodzaju problemu i jego złożoności starał się szukać racjonalnych rozwiązań. Rozumiał złożoność części problemów i konieczność kompleksowego podejścia do ich rozwiązania. Jeżeli uznał po czasie, że można było znaleźć racjonalniejsze rozwiązanie, to nie wahał się i dokonywał stosownej korekty. To też świadczy o Jego wielkości. Nie wyznawał zasady „nieomylności” rektora w żadnej sprawie.
Prof. dr hab. inż. Jan KaziorRektor Politechniki Krakowskiej w latach 2016–2020
Andrzej, o czym może wie niewiele osób, był mistrzem w przygotowywaniu bardzo dobrych malinowych nalewek. Co roku sprawiał mi niespodziankę, ofiarowując butelkę znakomitej nalewki z indywidualnie zaprojektowaną etykietą. Wymienialiśmy się doświadczeniami. Andrzej przekazywał mi wiele praktycznych informacji, jak zrobić dobrą nalewkę malinową, natomiast ja rewanżowałem się swoimi doświadczeniami związanymi z przygotowywaniem nalewek z aronii.
[…] Wiedziałem, że w trudnych chwilach mogę zawsze liczyć na Jego pomoc, dobre słowo i radę. Zawsze byłem Mu za to bardzo wdzięczny. Nieraz potrzebowałem zastępstwa np. w reprezentowaniu uczelni na zewnątrz i wtedy wiedziałem — byłem pewny — że Andrzej nigdy mi nie odmówi, pomimo że sprawiałem mu tym nieraz kłopot, powodując, iż musiał zmieniać swoje wcześniejsze plany osobiste.
IN MEMORIAM: uroczystości upamiętniające rektora Andrzeja Białkiewicza w pierwszą rocznicę jego śmieci
Fot. Jan Zych
Wykorzystano fragmenty wspomnień z „Naszej Politechniki”
Połączenie sił naukowych musi przynieść sukces. Tak stało się na Politechnice Krakowskiej, gdzie interdyscyplinarna grupa studentów i doktorantów postanowiła stworzyć rozwiązanie dedykowane Międzynarodowej Stacji Kosmicznej i – w perspektywie – dalekim podróżom kosmicznym. Wszystko w ramach konkursu „Direction: Space”, który zorganizowały Fundacja „New Space” oraz Fundacja Empiria i Wiedza w partnerstwie z Europejską Agencją Kosmiczną. Członkowie zespołu zgłoszonego jako COSMO CUT za projekt „pharmaCOSMOGEL”, dotyczący liofilizowanych opatrunków hydrożelowych jako potencjalnej metody leczenia ran, chorób i zakażeń skórnych oraz zapalenia błon śluzowych u astronautów, zdobyli tytuły finalistów konkursu. Ponadto, mieli okazję współpracować z mgr inż. Ewą Borowską, założycielką Extremo Technologies, a także poznać Sławosza Uznańskiego – astronautę projektowego Europejskiej Agencji Kosmicznej. – Traktujemy konkurs „Direction: Space” jako świetny początek naszej drogi na Międzynarodową Stację Kosmiczną – mówi mgr inż. Filip Zyga, pełniący w politechnicznym projekcie funkcję managera.
Wyniki konkursu „Direction: Space” zostały ogłoszone 10 marca w Planetarium Śląskim – największym i najstarszym planetarium i obserwatorium astronomicznym w Polsce. Rywalizacja składała się z trzech etapów. Zadanie uczestników polegało na opracowaniu koncepcji eksperymentów lub nowatorskich rozwiązań opartych na unikatowej infrastrukturze naukowej, używanej na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Zgłoszone projekty musiały dotyczyć wskazanych przez organizatorów obszarów: biologia i biotechnologia, badania środowiskowe, edukacja, psychologia człowieka, fizyka, rozwój nowych technologii. Przewidziano również możliwość zgłaszania projektów międzyobszarowych, a więc łączących zagadnienia z kilku powyższych dziedzin. W konkursie „Direction: Space” mogły brać udział zespoły składające się ze studentów studiów I i II stopnia oraz studentów studiów III stopnia (doktoranci). Każdy z uczestników musiał posiadać – w momencie wysłania zgłoszenia – status studenta lub doktoranta na polskiej uczelni.
Projekty młodych innowatorów były oceniane przez eksperckie jury, w skład którego weszli: dr Anna Fogtman (przewodnicząca jury, członkini Zespołu Medycyny Kosmicznej w Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA); kieruje operacjami ochrony radiologicznej w Europejskim Centrum Astronautów ESA w Kolonii; odpowiada za zabezpieczanie lotów astronautek i astronautów ESA na Międzynarodową Stację Kosmiczną), dr inż. Krzysztof Kanawka (prezes Zarządu spółki Blue Dot Solutions, działającej w sektorze kosmicznym; jego działalność koncentruje się głównie na praktycznym zastosowaniu danych satelitarnych – aplikacje telekomunikacyjne, pozycjonowanie satelitarne (GNSS), obserwacje Ziemi (EO) oraz analizy technologiczne sektora kosmicznego), Ewelina Ryszawa (pracuje w Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA ESTEC) w Holandii; jej głównym punktem zainteresowań są mechanizmy na misje eksploracyjne i duże rozkładane struktury (m.in. anteny) oraz projekty mikrosatelitarne), Dorota Budzyn (pracuje w dziale Mechanizmów Kosmicznych w ESA), Mateusz Wolski (wiceprezes Fundacji „New Space”, pomysłodawca i współzałożyciel spółki PIAP Space zajmującej się robotyką kosmiczną), Grzegorz Ambroszkiewicz (pełni funkcję inżyniera bezpieczeństwa w Europejskiej Agencji Kosmicznej, gdzie udziela wsparcia technicznego i wytycznych dla projektów związanych z załogowymi lotami kosmicznymi).
Interdyscyplinarny zespół z Politechniki Krakowskiej, który opracował w ramach konkursu projekt „pharmaCOSMOGEL”, tworzą studenci, doktorant oraz – obecnie – absolwent, którzy udzielają się w Kole Naukowym COSMO PK (Wydział Informatyki i Telekomunikacji) i Kole Naukowym Chemii i Technologii Organicznej (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej): Kacper Odziomek – lider i główny badacz, student I stopnia studiów na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej PK, mgr inż. Filip Zyga – manager projektu, student Wydziału Informatyki i Telekomunikacji, mgr inż. Kacper Hatłas – specjalista ds. projektowania 3D ze Szkoły Doktorskiej PK, inż. Maciej Rybiński – programista projektowy, absolwent informatyki na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji. Opiekunem naukowym politechnicznej grupy została dr inż. Katarzyna Bialik-Wąs, pracująca w Katedrze Chemii i Technologii Organicznej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej. Naukowczyni prowadzi na co dzień badania w zakresie zaawansowanych biomateriałów stosowanych w medycynie, a zwłaszcza nowoczesnych opatrunków hydrożelowych modyfikowanych substancjami czynnymi pochodzenia naturalnego i syntetycznego.
W ramach politechnicznego projektu opracowane zostały liofilizowane opatrunki hydrożelowe jako potencjalna metoda leczenia ran, chorób i zakażeń skórnych oraz zapalenia błon śluzowych u astronautów. Przedsięwzięcie ma duży potencjał, szczególnie w kontekście długotrwałych misji kosmicznych, podczas których dostęp do profesjonalnej opieki medycznej będzie ograniczony. – Naszym projektem chcieliśmy odpowiedzieć na realne problemy, z którymi mierzą się astronauci. Według NASA, otarcia, infekcje, zranienia i wysypki skórne należą do stu najbardziej prawdopodobnych dolegliwości, które mogą wystąpić podczas różnych misji kosmicznych – tłumaczy Kacper Odziomek, lider politechnicznego projektu. – Pamiętajmy, że astronauci nie mogą brać kąpieli ani prysznica, utrzymują higienę korzystając z mokrych chusteczek. Nie mogą też zmieniać ubrań tak często jak na Ziemi. Do tego dochodzą inne czynniki, takie jak: zmiany temperatury, mikrograwitacja i promieniowanie, które mają duży wpływ na skórę – dodaje.
Dane medyczne jednoznacznie wskazują, że zmiany skórne stanowią poważny problem dla astronautów. Łuszczenie, suchość, pieczenie, swędzenie, wrażliwość i opóźnione gojenie się ran to częste dolegliwości. Skafander kosmiczny, rękawice i buty też mogą powodować znaczne urazy u członków załogi, takie jak podrażnienia, siniaki i otarcia. Co więcej, możliwe są infekcje bakteryjne i grzybicze, choroby skóry, m.in. łuszczyca i stany zapalne błon śluzowych. Właśnie dlatego młodzi naukowcy z Politechniki Krakowskiej postanowili opracować rozwiązanie, które wesprze członków misji kosmicznych w wykonywanych przez nich zadaniach. To powoduje, że projekt „pharmaCOSMOGEL” i liofilizowane opatrunki hydrożelowe z PK mają duży potencjał.
– Hydrożele są wyjątkowe, ponieważ mają duży potencjał aplikacyjny zarówno na Ziemi, jak i poza nią. W zależności od zastosowania dodatkowych komponentów, możemy wpływać na ich właściwości – mówi Kacper Odziomek. Jak tłumaczy student PK, materiały hydrożelowe zaproponowane przez zespół młodych naukowców, są hybrydowe, a więc oparte zarówno na polimerach naturalnych, jak i syntetycznych. Zastosowanie alginianu sodu pozwala zmniejszyć ból odczuwany podczas zmiany opatrunku, a także zapewnia stale wilgotne środowisko w obrębie rany, natomiast poli(alkohol winylowy) wykazuje znacznie większą stabilność i odporność na uszkodzenia mechaniczne. Ponadto, biomateriały opracowane na Politechnice zostały wzbogacone ekstraktem z aloesu o udowodnionych właściwościach leczniczych.
– Musimy pamiętać, że nasze opatrunki będą stosowane w warunkach specyficznych, a ich właściwości doskonale z tym korespondują. Opracowane materiały hydrożelowe są lekkie, kompaktowe i można je dostosować do określonych typów i rozmiarów ran. Co więcej, zaprojektowaliśmy je tak, aby były biokompatybilne, a także biodegradowalne, dzięki czemu możemy zredukować potrzebę zarządzania odpadami na pokładzie statków kosmicznych. W wyniku integracji z substancjami czynnymi, na przykład lekami, możemy uzyskać kontrolowane uwalnianie, a co za tym idzie lepszy efekt terapeutyczny. Dodatkowo, dzięki liofilizacji możemy zahamować ryzyko zanieczyszczenia mikrobiologicznego. W związku z tym materiały mogą być przechowywane przez bardzo długi czas – opowiada lider politechnicznego zespołu, Kacper Odziomek. Podkreśla, że opatrunki hydrożelowe mogą być przygotowane poza Ziemią w warunkach in situ jako opatrunki „na żądanie”.
Zespół młodych badaczy z Politechniki Krakowskiej wsparła swoją wiedzą i doświadczeniem dr inż. Katarzyna Bialik-Wąs z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. Badaczka jest m.in. laureatką Polskiej Nagrody Inteligentnego Rozwoju 2020 w kategorii „Naukowiec przyszłości” za projekt pn. „Opracowanie metody otrzymywania bio-hybrydowych materiałów hydrożelowych inkorporowanych systemem nanonośnik-lek jako wielokompartmentowych opatrunków umożliwiających leczenie Psoriasis”, a więc związany z leczeniem łuszczycy. Prace nad kosmicznym projektem z PK wsparła też mentorka konkursu „Direction: Space”, mgr inż. Ewa Borowska. Członkowie grupy COSMO CUT mieli okazję współpracować z nią w drugim etapie konkursu. Ewa Borowska jest założycielką Extremo Technologies, gdzie pełni funkcję dyrektora ds. innowacyjnych technologii. Ekspertka specjalizuje się w tematyce organizmów ekstremofilnych, astrobiologii, geomikrobiologii, oceanografii, misji kosmicznych oraz edukacji STEAM. Jej zainteresowania badawcze obejmują także medycynę regeneracyjną. Odbyła staż w NASA Ames Research Center w 2021 r. (Stypendium Fundacji Kościuszkowskiej). Należy do grupy badawczej Venus Life Finder Mission Concept Study z Massachusetts Institute of Technology (MIT), gdzie prowadzi ekspertyzy na temat organizmów ekstremofilnych i geomikrobiologii, związane z przyszłą prywatną misją na Wenus.
– Traktujemy konkurs „Direction: Space” jako świetny początek naszej drogi na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Rozmawiamy o dalszych pracach i kontynuujemy współpracę z dr inż. Katarzyną Bialik-Wąs z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej oraz mgr inż. Ewą Borowską – mówi Filip Zyga, manager projektu „pharmaCOSMOGEL”. Finaliści i laureaci konkursu „Direction: Space”, poza poszerzeniem swojej wiedzy i umiejętności, mieli nie lada okazję, by poznać Sławosza Uznańskiego, astronautę projektowego Europejskiej Agencji Kosmicznej, przygotowującego się do misji kosmicznej.
Tematyka eksploracji przestrzeni kosmicznej jest obecna na Politechnice Krakowskiej nie od dziś. Członkowie Koła Naukowego COSMO PK rozwijają od kilku lat projekt HABSat (High Altitude Baloon Satelite). W jego ramach opracowali i ulepszają sondę stratosferyczną, czyli urządzenie pomiarowe, które służy do przeprowadzania eksperymentów na wysokości ok. 30 km nad ziemią. Stanowi ono platformę eksperymentalną do bezpiecznego wysyłania do stratosfery projektów badawczych, które wymagają warunków zbliżonych do tych panujących w przestrzeni kosmicznej. Czytaj więcej o pracach KN COSMO PK
(bk)
Na zdjęciach, 1) zespół COSMO CUT, od lewej: Maciej Rybiński, Kacper Hatłas, Filip Zyga i Kacper Odziomek w towarzystwie mentorki konkursu Ewy Borowskiej oraz Sławosza Uznańskiego, astronauty projektowego Europejskiej Agencji Kosmicznej; 2) Kacper Odziomek podczas pracy w laboratorium; 3) materiał hydrożelowy / fot. archiwum COSMO CUT
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Polski Związek Narciarski rozpoczynają współpracę naukowo-techniczną. List intencyjny o wspólnym prowadzeniu badań w obszarze innowacyjnych rozwiązań dla sportów zimowych podpisali 5 marca 2024 r. w Krakowie Adam Małysz, prezes Polskiego Związku Narciarskiego i Jan Winkiel, sekretarz generalny PZN oraz prorektor Politechniki Krakowskiej dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK. Współpraca uczelni i PZN służyć będzie wsparciu szkolenia seniorskich i młodzieżowych reprezentacji Polski, na początek kadr skoczków narciarskich. Bazą do wspólnych działań będzie m.in. infrastruktura nowo otwartego Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej PK z unikatowymi narzędziami do badań z zakresu inżynierii wiatrowej.
Wiatr i związane z nim wyzwania – to jedno z kilku wspólnych zainteresowań badawczych naukowców Politechniki Krakowskiej i specjalistów ze sztabów trenerskich Polskiego Związku Narciarskiego. – Od kilkudziesięciu lat nasi naukowcy, pod kierunkiem prof. Andrzeja Flagi, twórcy polskiej szkoły inżynierii wiatrowej i aerodynamiki budowli, badają charakterystykę wiatru. Z jednej strony jego potencjalnie destrukcyjną siłę, którą – dla bezpieczeństwa ludzi i budowli – inżynierowie muszą okiełznać, a z drugiej – ogromny potencjał tego żywiołu jako czystego źródła energii. Cieszymy się, że teraz Politechnika Krakowska wesprze polskich sportowców wiedzą i kompetencjami zespołu badawczego Laboratorium Inżynierii Wiatrowej oraz ogromnym potencjałem nowego Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej. Mamy nadzieję, że przyczynimy się tak do ich medalowych sukcesów, może nawet olimpijskiego formatu – mówi prof. PK Tomasz Kapecki, prorektor Politechniki Krakowskiej.
Adam Małysz, prezes Polskiego Związku Narciarskiego, podkreśla, że bez naukowego wsparcia nie da się w dzisiejszym sporcie wyczynowym osiągać sukcesów na światowym poziomie. – W sportach zimowych obserwujemy technologiczny wyścig zbrojeń od wielu lat. W przypadku potęg – takich jak Niemcy czy Austria – na sukcesy pracują nie tylko sztaby trenerskie i zawodnicy, ale wręcz całe instytuty badawcze naukowców, wspierane z budżetów państw. W Polsce taki system dopiero stwarzamy, przekonujemy do niego. W ramach Polskiego Związku Narciarskiego powołaliśmy w ubiegłym roku Centrum Innowacji, za jego pośrednictwem budujemy sieć współpracy m.in. z uczelniami, Ministerstwem Sportu i Instytutem Sportu. Politechnika Krakowska wnosi do niej unikatowe doświadczenia swoich naukowców i niesamowite narzędzia badawcze. Pól do wspólnego zgłębiania mamy naprawdę wiele, nie tylko w skokach narciarskich, ale też narciarstwie i snowboardzie – mówi prezes Adam Małysz.
W zasobach Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki są m.in. tunele aerodynamiczne o zróżnicowanych przestrzeniach pomiarowych i możliwościach badawczych, pracownie laboratoryjne materiałów i procesów fizycznych oraz pracownie rozwiązań prototypowych. Potencjał badawczy laboratorium i kompetencje związanego z nim zespołu naukowców pozwolą m.in. modelować i analizować rzeczywiste wyzwania, które w sportach zimowych stawia przed zawodnikami korzystne i niekorzystne działanie warunków atmosferycznych czy innych zjawisk, dobrze już poznanych w naukach inżynieryjnych. – Doświadczenia z nich można z powodzeniem przenieść na świat sportu – podkreśla prof. Andrzej Flaga z Laboratorium Inżynierii Wiatrowej PK.
Zakres wspólnych prac badawczych Politechniki PZN będzie szeroki. W przypadku skoków narciarskich badania obejmą m.in. kolejne fazy skoku narciarskiego – od startu, przez odbicie z progu skoczni, lot z obciążeniami, lądowanie. Dr inż. arch. Łukasz Flaga, członek zespołu badawczego Laboratorium Inżynierii Wiatrowej PK zdradza: – Planujemy m.in.: poddawanie sportowców obciążeniom wynikającym z napływającego powietrza w różnym zakresie prędkości; analizowanie warunków opływu powietrza wokół sylwetek narciarzy i skoczków; przeprowadzenie pomiarów kluczowych parametrów związanych z odbiciem (tzw. symetria odbicia); rejestrację sylwetki w zmieniających się warunkach; testowanie i dobór geometrii odzieży oraz elementów sprzętu m.in. nart, butów, kombinezonów, kasków, gogli, także analizy smarów stosowanych w różnych warunkach pogodowych – wylicza naukowiec Politechniki.
Politechnika i PZN pracują już nad pierwszym wspólnym projektem naukowym, w ramach którego planują stworzyć stanowiska do badania wybicia z progu skoczni oraz do badań oporu aerodynamicznego pozycji sportowca. Naukowcy PK opracują metodykę pomiarów, zaprojektują eksperymentalne stanowisko do badań, które symulować będzie rzeczywiste warunki panujące w naturze, przeprowadzą jego kalibrację oraz automatyzację procesów szkoleniowych. Wyniki badań, testów, treningów i analiz prowadzonych w laboratoriach Politechniki, umożliwią trenerom i zawodnikom doskonalenie umiejętności technicznych w najbardziej szczegółowych zakresach, pozwolą również testować i wprowadzać innowacje do treningu zawodników i sprzętu, z którego korzystają. To przełoży się na lepsze przygotowanie sportowców do udziału w zawodach i pomoże osiągać powtarzalne, wysokie wyniki w rywalizacji.
Ze strony PZN współpracę z Politechniką koordynuje jego nowy dział – Centrum Innowacji, powołane jesienią ubiegłego roku z inicjatywy prezesa Adama Małysza i sekretarza generalnego PZN Jana Winkla. – W pierwszym etapie działalności Centrum Innowacji PZN skupiło się na zdiagnozowaniu najbardziej naglących potrzeb trenerów. Dla wsparcia polskich kadr w sportach zimowych, zdecydowaliśmy się zaczerpnąć w pierwszej kolejności z ogromnego potencjału polskich uczelni i polskich naukowców – mówi Adam Chrapusta, kierownik Centrum Innowacji PZN. – Już wstępne rozmowy z naukowcami Politechniki Krakowskiej wskazały na bardzo wiele technologicznych możliwości wsparcia polskiego narciarstwa. Rozpoczęliśmy przygotowania do pierwszego projektu dedykowanego kadrze skoczków narciarskich, następne projekty będą dotyczyły kolejnych dyscyplin zimowych PZN. Badania, wspierające prace trenerów kadr narodowych i zawodników, tak są planowane, aby służyły także młodym sportowcom, m.in. trenującym i uczącym się w szkołach mistrzostwa sportowego. To także z myślą o ich rozwoju PZN poszukuje innowacji w procesie szkoleniowym.
Partnerstwo z Polskim Związkiem Narciarskim stawia przed naukowcami Politechniki i nowym Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej niestandardowe wyzwania. Główne przeznaczenie otwartego przed miesiącem centrum badawczego to prowadzenie badań z zakresu inżynierii wiatrowej, inżynierii śniegowej i inżynierii środowiska, dotyczących m.in. analiz wpływów środowiskowych i klimatycznych (takich jak gwałtowny wiatr, nawalne deszcze czy obfity śnieg) na konstrukcje, budynki i ludzi oraz przewietrzania miast, transportu zanieczyszczeń, dynamicznego oddziaływania na smog. Można tu testować innowacyjne rozwiązania dla energetyki wiatrowej, rynku materiałów i produktów budowalnych. Ale nowe centrum jest też gotowe do podejmowania innych wyzwań inżynierskich, np. tych związanych z potrzebami profesjonalnych sportowców czy służb ratowniczych, może im służyć do badań, szkoleń i treningów w zmiennych warunkach pogodowych. W przeszłości ze wsparcia politechnicznych specjalistów od wiatru korzystali m.in. narciarz ekstremalny Jędrzej Dobrowolski i snowboardzista Michał Pawlikowski.
Więcej zdjęć z wydarzenia w fotogalerii
(m)
Na zdjęciu: 1) od lewej: dziekan WIL prof. PK Lucyna Domagała, prorektor ds. ogólnych prof. PK Tomasz Kapecki, prezes PZN Adam Małysz, sekretarz generalny PZN Jan Winkiel; pozostałe fotografie: spotkanie poprzedzające podpisanie listu intencyjnego między PZN a PK oraz konferencja prasowa z przedstawicielami obydwu instytucji / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
4 marca w Sali Koncertowej Radia Wrocław odbyła się gala, podczas której wręczono nagrody laureatom ogólnopolskiego konkursu „Studia z Przyszłością”, organizowanego przez Fundację Rozwoju Edukacji i Szkolnictwa Wyższego. Prowadzony przez Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej kierunek studiów II stopnia infotronika został doceniony certyfikatem akredytacyjnym „Studia z Przyszłością”, a także statuetką „Laur Innowacji” – specjalną nagrodą dla kierunków, w ramach których wprowadzono najbardziej innowacyjne i unikatowe rozwiązania w zakresie bazy materialnej i technologii wspierających proces dydaktyczny.
Celem konkursu „Studia z Przyszłością” jest akredytowanie, wyróżnianie oraz promocja wśród kandydatów na studia najlepszych kierunków i specjalności kształcenia prowadzonych przez polskie uczelnie wszystkich typów. Do programu mogą być zgłaszane kierunki studiów I i II stopnia oraz jednolitych magisterskich (o profilu ogólnoakademickim lub praktycznym), jak również studia podyplomowe, specjalności i szkoły doktorskie. Certyfikat „Studia z Przyszłością” przyznawany jest kierunkom i specjalnościom realizowanym według nowoczesnych programów kształcenia, dobrze odpowiadającym na potrzeby rynku, stosowanie innowacyjnych metod dydaktycznych oraz unikatowych metod ewaluacji efektów uczenia się. O przyznaniu wyróżnień decyduje Komisja złożona z naukowców specjalizujących się w problematyce jakości kształcenia i zarządzania szkolnictwem wyższym, a także przedstawicieli środowiska gospodarczego i organizacji pozarządowych zajmujących się jakością kształcenia.
Do 9. edycji ogólnopolskiego konkursu „Studia z Przyszłością”, Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej zgłosił kierunek studiów II stopnia infotronika, prowadzony od roku akademickiego 2019/20. Infotronika łączy mechatronikę z informatyką, a u studentów rozwija umiejętności projektowania, konstrukcji, prototypowania oraz eksploatacji systemów zawierających elementy o różnej naturze (elektrycznej, elektronicznej, mechanicznej, elektropneumatycznej, sensorycznej itp.) z intensywnym wykorzystywaniem środków i narzędzi informatycznych oraz profesjonalnych programów komputerowego wspomagania pracy inżynierów. Absolwenci kierunku infotronika przygotowani są do pracy w najnowocześniejszych i najszybciej rozwijających się gałęziach gospodarki. Patronem kierunku jest firma ABB.
We wrocławskiej gali podsumowującej konkurs „Studia z Przyszłością”, uczestniczyli: dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, prof. dr hab. inż. Krzysztof Kluszczyński – pomysłodawca i przewodniczący Rady Programowej kierunku infotronika oraz mgr inż. Maciej Gibas, jeden z pierwszych absolwentów infotroniki, a obecnie pracownik Katedry Inżynierii Elektrycznej WIEiK PK (asystent w zespole badawczym „Infotronika i Elektromobilność”). Delegacja Wydziału odebrała certyfikat akredytacyjny „Studia z Przyszłością 2024” oraz certyfikat nadzwyczajny i statuetkę „Laur Innowacji” z rąk przewodniczącego Komisji Konkursowej prof. dr. hab. Dariusza Rotta.
(bk, WIEiK)
Na zdjęciu, od lewej: prof. dr hab. inż. Krzysztof Kluszczyński, dziekan WIEiK dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, mgr inż. Maciej Gibas z certyfikatem akredytacyjnym „Studia z Przyszłością” oraz certyfikatem nadzwyczajnym „Laur Innowacji” i statuetką / fot. archiwum WIEiK
{fastsocialshare}
Muzeum Politechniki Krakowskiej przy współpracy z Pracownią Projektowania Tkaniny i Ubioru Wydziału Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie zaprasza na wystawę pt. „Skazane na piękno”. To pierwsza z cyklu wystaw pt. „Politechnika jest Kobietą”, przygotowywanego przez Muzeum PK, cyklu o otwartej formule – do jego tworzenia Muzeum zaprasza całą społeczność PK. Wernisaż we wtorek 12 marca o g. 17.00. Wystawa potrwa do 15 czerwca (zwiedzanie pon.–pt. w godzinach 8.00–15.00).
Ekspozycja ma formę prezentacji przestrzennej, wzbogaconej elementami mappingu i autorskimi projektami ubioru Anny Pyrkosz. Prezentowana kolekcja składa się z 25 sylwetek (33 modeli) ubiorów damskich i jest podzielona na dwie formy prezentacji. Pierwszą stanowi forma mappingu, wykorzystująca dokumentację fotograficzną architektury Włoch, jako tła do poszczególnych modeli. Jest próbą wprowadzenia odbiorcy w atmosferę i klimat najbardziej charakterystycznych elementów krajobrazu tego kraju. Druga część kolekcji została zrealizowana z wykorzystaniem innowacyjnych technik druku na tkaninie i koncentruje się wokół detalu architektonicznego. Modele wykonane zostały z materiałów naturalnych (len 100%) oraz tkaniny typu aksamit. Kolorystyka kolekcji utrzymana jest w tonacji monochromatycznej, wzbogaconej odcieniami złota. Wystawę dopełnia ekspozycja wybranych fotografii, które stanowiły inspirację do powstania kolekcji.
Wystawa, prezentowana była wcześniej w Instytucie Włoskim. Jej nowa odsłona w Muzeum Politechniki Krakowskiej, zaaranżowana w przestrzeni XIX–wiecznego wnętrza budynku muzeum przenosi ciężar przekazu na postać kobiety. Inspiracją do powstania przestrzennej instalacji artystycznej, którą stanowi jedną z dwóch części wystawy, była architektura Włoch. – Architektura, jak piękna kobieta emanuje gracją, zmiennością nastroju dzięki światłu i odcieniom barw – mówi pomysłodawczyni instalacji i autorka kolekcji ubiorów dr hab. Anna Pyrkosz, prof. Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Ekspozycja zlokalizowana na parterze budynku skupia uwagę widza na detalu architektonicznym mapowanym na przestrzennych formach postaci kobiet. Koncentruje uwagę odbiorcy tworząc proces skojarzeń: architektura – kształt – postać – kobieta – ubiór – wyrażenie siebie – aktywność.
Druga część wystawy, która prezentowana będzie na piętrze Muzeum PK, to trzy mini-ekspozycje nawiązujące do trzech najstarszych wydziałów Politechniki Krakowskiej: Architektury, Inżynierii Lądowo–Wodnej i Komunikacji. – Ta część skupia się na przedstawieniu działalności kobiet związanych z Politechniką Krakowską od początku jej powstania – studentek, absolwentek, pracownic, dydaktyczek i naukowczyń – mówi Liliana Lewandowska, kierownik Muzeum Politechniki Krakowskiej. – Zgromadzone tam fotografie, pamiątki, dzieła sztuki i dokumenty nawiązują do zawodowej i pozazawodowej aktywności kobiet, należących do społeczności Politechniki Krakowskiej, na wielu płaszczyznach.
Ta politechniczna część wystawy – w zamierzeniu organizatorów – jest projektem otwartym, zapraszającym społeczność Politechniki Krakowskiej do wspólnego tworzenia historii kobiet na uczelni technicznej i kolejnych cyklicznych ekspozycji.
{fastsocialshare}
W ramach XV edycji konkursu „Młodzi Mistrzowie” zostali docenieni studenci i doktoranci, których prace dyplomowe wnoszą istotny wkład w rozwój cyfryzacji. W kategorii „najlepsza praca z zakresu społecznych skutków informatyzacji” laureatem został inż. Bartłomiej Szostak studiujący infotronikę (II stopień) na Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej.
Politechnicznej społeczności akademickiej inż. Bartłomieja Szostaka nie trzeba przedstawiać. W zeszłym roku liczne media pisały o niezwykle innowacyjnym urządzeniu, które opracował wspólnie z Hubertem Orlickim. Mowa o wyświetlaczu Braille’a z systemem przetwarzania znaków i rozpoznawania tekstu ze zdjęcia (szerzej o wynalazku w artykule „Od ręki przetłumaczą każdą książkę na alfabet Braille’a – studenci PK autorami rewolucyjnego wyświetlacza”). Nowatorskie podejście studentów zostało wówczas docenione przez liczne gremia. Zostali oni nagrodzeni m.in. podczas konferencji Student Cyber(netics) Symposium SCS’2023, a także byli finalistami Uczelnianej Sesji Kół Naukowych Politechniki Krakowskiej i uczestnikami Naukowej Sesji Mistrzów na PK.
Innowacyjne studenckie działania wciąż zdobywają uznanie. Praca inż. Bartłomieja Szostaka pt. „Projekt i wykonanie układu wykonawczego wyświetlacza alfabetu brajlowskiego ze sterowaniem poszczególnymi znakami” zachwyciła jury ogólnopolskiego międzyuczelnianego konkursu „Młodzi Mistrzowie”. Młody naukowiec wyjaśnił w niej, dlaczego warto stworzyć tego typu urządzenie, a co więcej przygotował także działający prototyp, co oczywiście zostało poprzedzone opracowaniem odpowiednich modeli komputerowych. Fizyczna realizacja projektu była możliwa m.in. dzięki organizacyjnemu i finansowemu wsparciu udzielonemu przez FutureLab PK. W kwestiach merytorycznych autor mógl liczyć na pomoc promotora – dr. inż. Tomasza Makowskiego.
Konkurs „Młodzi Mistrzowie” organizowany jest przez Forum Teleinformatyczne stanowiące najstarszą konferencję branży IT dla sektora publicznego. Celem konkursu jest zwiększenie zainteresowania studentów i doktorantów kwestiami budowy nowoczesnego systemu informacyjnego państwa. Mogły w nim wziąć udział osoby, które w roku akademickim, w którym została ogłoszona kolejna edycja konkursu, były studentami studiów I, II i III stopnia (uczestnicy Szkoły Doktorskiej) oraz doktoranci niebędący uczestnikami Szkoły Doktorskiej, ale mający otwarty przewód doktorski, zarówno indywidualnie, jak i zespołowo.
Na zdjęciach, 1) inż. Bartłomiej Szostak prezentujący nagrodzoną pracę; 2) Bartłomiej Szostak odbiera nagrodę z rąk ministra cyfryzacji, od lewej: Witold Wieteska, dr hab. inż. Bolesław Szafrański, prof. WAT, wicepremier Krzysztof Gawkowski, laureat inż. Bartłomiej Szostak oraz opiekun dr inż. Tomasz Makowski / fot. archiwum WIEiK
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska po raz siódmy nagrodziła aktywnych naukowo studentów i doktorantów, przyznając im – z Własnego Funduszu Stypendialnego – stypendia za osiągnięcia naukowe. To kolejna odsłona politechnicznego programu wsparcia młodych naukowców. Pierwsze stypendia z niego uczelnia ufundowała w 2021 r. W sumie dotąd nagrodziła 190 studentów i doktorantów, którzy otrzymali stypendia o łącznej wartości blisko 900 tys. zł. W rozstrzygniętej właśnie, edycji zimowej 2024 r. „Stypendia Politechniki Krakowskiej” otrzymało 18 wybitnych studentów i 5 doktorantów ze Szkoły Doktorskiej PK. 12 marca w Sali Senackiej rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata oraz prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer wręczyli laureatom gratulacyjne dyplomy stypendialne. Drugi konkurs w ramach własnego programu stypendialnego Politechniki Krakowskiej zostanie rozstrzygnięty w czerwcu. W sumie w tym roku uczelnia ufunduje swoim aktywnym naukowo wychowankom stypendia o wartości ponad 300 tys. zł. A to nie jedyny na Politechnice Krakowskiej program wsparcia wyróżniających się studentów i doktorantów. Uczelnia przyznaje też nagrody finansowe dla liderów I roku studiów, którzy najlepiej zaliczą pierwszą sesję egzaminacyjną. Studenckich wynalazców wspiera też m.in. poprzez granty FutureLab PK (laboratorium studenckich innowacji) oraz finansowanie bardzo prężnego na PK ruchu kół naukowych.
– Podstawą przyznania Państwu stypendium w tym programie są osiągnięcia naukowe. Państwa sukcesy mają wpływ na rozwój uczelni, a dla mnie osobiście stanowią nadzieję, że Państwa twarze zobaczę za kilka lat w Szkole Doktorskiej Politechniki Krakowskiej. Mam nadzieję, że Wasze aktywności i to, czym się Państwo zajmują teraz, przełoży się na dalszy naukowy rozwój – mówił do stypendystów Politechniki Krakowskiej podczas uroczystości w Sali Senackiej rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Program stypendialny dla studentów Politechniki Krakowskiej, realizowany z Własnego Funduszu Stypendialnego uczelni, ustanowił w grudniu 2020 r. Senat PK. Laureaci programu są wyłaniani dwa razy do roku. Otrzymują od uczelni półroczne stypendia, wypłacane co miesiąc w wysokości zależnej od pozycji na liście rankingowej. Wśród punktowanych osiągnięć – zgodnie z przyjętym regulaminem wypłacania stypendiów – są m.in. publikacje naukowe, aktywny udział w realizowanych na PK projektach NCN, NCBR, UE, patenty zrealizowane na PK, ukończenie i rozliczenie projektu realizowanego w ramach współpracy z FutureLab PK, INTECH PK lub Akademickim Inkubatorem Przedsiębiorczości PK, wysokie miejsca w konkursach międzynarodowych lub krajowych. Każde osiągnięcie może być nagrodzone tylko raz.
– W naszym politechnicznym programie ważne są szczególne osiągnięcia naukowe studentów i doktorantów. W każdej edycji programu można zaraportować tylko dwa największe sukcesy, ale – co należy podkreślić – można je raportować regularnie, dlatego, że możliwość zdobycia stypendium pojawia się dwa razy do roku. Z ogromną satysfakcją zauważamy, że naukowe osiągnięcia studentów są już na równi z osiągnięciami doktorantów – tłumaczy prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer. – Od 2021 r. Politechnika Krakowska przekazała na stypendia dla aktywnych naukowo studentów już 855 495,00 zł. Traktujemy to jak inwestycję Politechniki Krakowskiej w zdolnych, młodych naukowców.
W tym roku uczelnia przeznaczy na stypendia ponad 300 tys. zł (w tym blisko 162 tys. w obecnej zimowej edycji).
Najwięcej laureatów w tej edycji programu stypendialnego PK studiuje na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki – 6 osób. 5 osób – zdobywców zimowej edycji stypendiów – studiuje na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, po 3 laureatów to studenci Wydziału Architektury i Wydziału Inżynierii Lądowej, zaś 1 osoba z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki. Wśród doktorantów 3 osoby reprezentowały dyscyplinę inżynieria chemiczna, 1 – inżynierię środowiska, górnictwo i energetykę, 1 – inżynierię materiałową. W spotkaniu w Sali Senackiej, poza rektorem Andrzejem Szaratą i prorektorem Markiem Bauerem oraz laureatami stypendiów, udział wzięli dziekani i prodziekani wydziałów, na których studiują nagrodzeni, a także przedstawiciele Samorządu Studentów i Samorządu Doktorantów.
Studenci – laureaci Stypendium Politechniki Krakowskiej z Własnego Funduszu Stypendialnego PK w naborze zimowym 2024:
Doktoranci – laureaci Stypendium Politechniki Krakowskiej z Własnego Funduszu Stypendialnego PK w naborze zimowym 2024:
Galeria zdjęć z wręczenia dyplomów laureatom programu stypendialnego Politechniki Krakowskiej
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
2700 – to nowy rekord w recytacji rozwinięcia liczby Pi, ustanowiony w konkursie organizowanym tradycyjnie przez studentów Politechniki Krakowskiej podczas Dnia Liczby Pi. Na całym świecie świętuje się go 14 marca. Rekord ustanowił dziś Dawid Wójcik, absolwent Politechniki, obecnie informatyk z Wrocławia, pobijając wcześniejszy – także do niego należący – najlepszy wynik konkursu na PK (z 2022 r.). Drugie miejsce w tegorocznych zawodach zajął 14-letni Wiktor Komorowski, licealista z Redy (wymienił z pamięci 1121 cyfr), a trzecie 18-letnia Maja Brachowicz, uczennica XXVII LO w Krakowie (633). W konkursie bicia rekordu w recytacji cyfr z rozwinięcia liczby Pi (3,14) wzięło udział w tym roku 7 śmiałków.
Dawid Wójcik od lat śrubuje rekordy rozwinięcia liczby Pi (3,14…) podczas jej święta na Politechnice Krakowskiej. W 2012 roku, jeszcze jako student budownictwa na Wydziale Inżynierii Lądowej PK wyrecytował z pamięci 1012 cyfr po przecinku, w kolejnych startach ustanawiał kolejne najlepsze wyniki politechnicznych zawodów (1096, 1954). W 2018 roku stracił rekord na rzecz Piotra Sterca z Wrocławia (2333), by odzyskać go w 2022 r., gdy podczas kameralnych (jeszcze z powodu pandemii) zmagań uzyskał wynik 2454 cyfry. W tym roku pobił tamtem wyczyn – w ciągu 34 minut wymienił bezbłędnie z pamięci aż 2700 cyfr z rozwinięcia liczby Pi! – To mój piąty start w zawodach organizowanych na Politechnice Krakowskiej. Przyjechałem na nie specjalnie z Wrocławia, gdzie teraz pracuję jako informatyk. Mam sentyment do tej rywalizacji, bo w każdym starcie pobijałem własne rekordy. Tym razem także przyjechałem z planem poprawienia swojego wyniku i się udało – mówił po zwycięstwie Dawid Wójcik. I zdradzał tajniki sukcesu: – Wcześniejsze doświadczenia z recytacji na pewno pomagają. Pierwszy tysiąc cyfr z rozwinięcia liczby Pi mam na tyle zapamiętany, że przed zawodami wystarczy mi dzień powtórki, żeby je wygłosić bez pomyłki. Pozostałe cyfry zapamiętuję różnymi technikami pamięciowymi. Albo szukam ciągów cyfr, które się rymują, albo ciągów, które dodane do siebie sumują się w charakterystyczną do zapamiętania cyfrę. Stosuję też metody polegające na zamienianiu cyfr na obrazki, umieszczaniu tych obrazków na ścieżce pamięciowej i wyobrażaniu sobie różnych historyjek z ich wykorzystaniem. Tej metody użyłem w tym roku po raz pierwszy do zapamiętania końcowych cyfr, z wyrecytowanych 2700 – wyjaśniał rekordzista.
2. miejsce w recytacji rozwinięcia liczby Pi zajął 14-latek Wiktor Komorowski, który specjalnie na krakowski konkurs przyjechał z tatą aż z Redy. Uczeń klasy matematyczno-fizycznej w II LO w Gdyni w ekspresowym tempie wygłosił 1121 cyfr. – Byłem przygotowany na więcej, może nawet 2,5 tysiąca cyfr, ale stres związany z pierwszym startem w takim konkursie dał się we znaki. Przygotowywałem się od 2 miesięcy, wkuwając cyfry na pamięć, co łatwo mi przychodzi. Może za rok spróbuję jakiś dodatkowych technik zapamiętywania i wynik będzie lepszy – mówił po zawodach nastolatek.
Trzecie miejsce w rywalizacji zajęła Maja Brachowicz, debiutująca w konkursie na Politechnice Krakowskiej. Uczennica IV klasy o profilu informatyczno-matematycznym jest już rekordzistką swojej szkoły – XXVII LO w Krakowie. Na PK zdobyła miejsce na podium, wygłaszając, a właściwie wyczytując, z pamięci 633 cyfry. Jako jedyna uczestniczka rywalizacji użyła techniki jednoczesnego zapisywania odpamiętywanych cyfr na kartce.
Wyniki pozostałych uczestników rywalizacji: Maciej Mączka (279), Jakub Chmiel (208), Daniel Korbiel (140), Mateusz Mączka(54).
Bicie rekordu rozwinięcia liczby Pi jest częścią tradycyjnie organizowanego na Politechnice Krakowskiej Dnia Liczby Pi, obchodzonego na całym świecie 14 marca. Święto najbardziej tajemniczej z liczb, definiowanej jako stosunek długości obwodu koła do jego średnicy, organizują na Politechnice studenci Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. – Liczba Pi, czyli znane nam wszystkim 3,14, to najsłynniejsza liczba niewymierna w matematyce. Ludzie, nie tylko matematycy, fascynują się nią od wieków. Świętowanie jej dnia to dla nas okazja do popularyzowania matematyki, pokazywania, że rzeczywiście jest królową nauk i wśród wielu ważnych celów, do których ją wykorzystujemy, jest też taki jak dobra, rozwijająca umiejętności zabawa – mówi Agnieszka Radomska, studentka matematyki na Politechnice Krakowskiej, współorganizatorka wydarzenia z Wydziałowej Rady Samorządu Studentów Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK.
Zobacz galerię zdjęć z wydarzenia
Oprócz bicia rekordu w recytacji liczby Pi na Politechnice odbywały się też zawody w układaniu kostki Rubika na czas. W rywalizacji wzięło udział 11 zawodników, wykonywali po 5 ułożeń kostki, a średni czas z nich decydował o zwycięstwie. Najlepsza okazała się Magdalena Pabisz (ze średnim czasem 7,13 sek). Ona także dostała nagrodę za najszybsze pojedyncze ułożenie kostki – z rekordowym wynikiem 5,09 sek!
W Dzień Liczby Pi był też na Politechnice escape room z matematycznymi zagadkami i tradycyjny w tym dniu deser czyli ciasto jabłkowe ( Pi Pie).
(m)
Na zdjeciach: u góry: od lewej, Wiktor Komorowski (2. miejsce), zwycięzca i nowy rekordzista Dawid Wójcik i Maja Brachowicz (3. miejsce); poniżej: konkurs układania Kostki Rubika / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Już po raz 5. rozstrzygnięty został konkurs organizowany przez politechniczne laboratorium innowacji – FutureLab PK. Inicjatywa cieszyła się dużym zainteresowaniem, ponieważ aż 57 grup studenckich zgłosiło się do konkursu ze swoimi projektami. Rada Naukowa FutureLab, a więc przedstawiciele wszystkich wydziałów uczelni, którzy dokonują wyboru najlepszych projektów, nie mieli łatwego zadania. Ostatecznie nagrodzono 27 przedsięwzięć naukowych. W skład grup projektowych wchodzi rekordowa liczba 199 studentów Politechniki Krakowskiej. Wyłonione projekty otrzymują finansowanie na: materiały zużywalne i eksploatacyjne, wyjazdy studyjne, szkolenia i warsztaty, zakup lub wynajem aparatury badawczej, dodatkowe prace zlecone niezbędne dla realizacji zadań projektu, zakup oprogramowania i wszystkich innych elementów prowadzących do uzyskania tzw. twardych efektów. W wyniku czterech poprzednich konkursów na projekty studenckie (2019-2022) powstały 82 grupy projektowe skupiające około 700 studentów Politechniki Krakowskiej. O wielu działaniach naukowych było już głośno w mediach uczelni, a także tych ogólnopolskich.
Lista zwycięskich projektów w 5. edycji konkursu FutureLab:
(opisy za stroną futurelab.pk.edu.pl)
1. BeeBrain
Opracowanie systemu akwizycji, analizy i wizualizacji danych z ula wraz z aplikacją onboardingową. W ramach tematu pracy zostanie stworzony model predykcji, w celu ostrzegania i pomagania w podejmowaniu decyzji pszczelarzom. Ponadto wykrywanie i zwalczanie pasożyta Varroa z użyciem detekcji obrazu oraz systemu do generacji bezpiecznego dymu dla pszczół z odpowiedniej mieszanki ziół. Dla początkujących pszczelarzy zostanie opracowana aplikacja ułatwiająca pracę / wejście w pszczeli świat, tym samym zwiększając przeżywalność rodzin pszczelich. Pozyskane dane mogą również posłużyć do urozmaicenia zajęć studentom kierunków uczenia maszynowego i promowania Politechniki Krakowskiej. System umożliwi zwiększenie przeżywalności rodzin pszczelich poprzez lepsze podejmowanie decyzji i pomoc w zwalczaniu pasożyta Varroa bez narażenia na szkodę pszczół czy miodu. Dodatkowo spełni on rolę ułatwiającą prowadzenie pasieki doświadczonym pszczelarzom i zmniejszają próg wejścia dla osób początkujących.
Opieka naukowa: dr inż. Tomasz Makowski
Studenci w grupie: WIiT/ WIEiK
2. Systemy modularnego ramienia robotycznego i transportu bezzałogowego pojazdu latającego
Cele projektu:
a) Budowa modułu semiautonomicznego manipulatora wykorzystującego metody analizy obrazu na potrzeby podwodnego pojazdu hybrydowego.
b) Podniesienie poziomu technologicznego systemu zwiększającego zakres operacyjny pojazdu podwodnego o możliwość realizacji rekonesansu linii przybrzeżnej z powietrza.
Opieka naukowa:mgr inż. Tomasz Talarczyk
Studenci w grupie: WM
3. Nanogels do zastosowań biomedycznych
Peptydy jako nanonośniki w terapii antyrakowej otwierają nowe perspektywy w leczeniu nowotworów, stając się potężnym narzędziem w celowanej terapii. Wykorzystując peptydy, możliwe jest stworzenie specyficznych i skoncentrowanych nanonośników leków, które mogą być kierowane bezpośrednio do komórek rakowych, minimalizując tym samym ryzyko uszkodzenia zdrowych komórek i ograniczając efekty uboczne. Peptydy, dzięki swoim unikatowym właściwościom, takim jak biodegradowalność i biokompatybilność, mogą efektywnie wiązać i transportować leki antyrakowe, zwiększając ich biologiczną dostępność i celowość. Dzięki możliwości modyfikacji i dostosowania struktury peptydów, nanonośniki te mogą być optymalizowane pod kątem specyficznego typu komórek nowotworowych, co zwiększa skuteczność terapii i potencjalnie przyczynia się do poprawy prognoz i jakości życia pacjentów onkologicznych.
Opieka naukowa: mgr inż. Magdalena Bańkosz, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK
Studenci w grupie: WIMiF
4. Stacje recyklingu i segregacji resztek po modelach architektonicznych
Celem inicjatywy jest wprowadzenie stacji recyclingu modeli architektonicznych na Wydziale Architektury. Projekt zakłada zaprojektowanie oraz stworzenie prototypów punktów recyklingowych, umieszczonych przy salach projektowych. Ponowne wykorzystanie części modeli architektonicznych ma na celu zminimalizowanie ilości generowanych odpadów oraz zwiększenie świadomości ekologicznej wśród studentów. Proces prac nad projektem zostanie podzielony na trzy etapy. Pierwszy to etap koncepcyjny, w trakcie którego członkowie zespołu opracują szkice i rozwiązania techniczne. Następnie, w drugim etapie projektowym, studenci dokładnie opracują projekty, dostosowując je do specyfiki planowanych miejsc realizacji. Trzeci etap to realizacja prototypów w pełnej skali. Projekt obejmie dwie lokalizacje: Kampus Warszawska oraz Podchorążych. Przyczyni się to nie tylko do redukcji odpadów, ale także wprowadzi ekologiczne nawyki, tworząc przy tym funkcjonalne i estetyczne elementy w przestrzeni kampusu.
Opieka naukowa: dr inż. arch. Farid Nassery
Studenci w grupie: WA
5. Analiza biomechaniczna wybranych problemów klinicznych układu sercowo-naczyniowego z wykorzystaniem hybrydowego systemu „sztucznego pacjenta – SERCE”
Celem projektu jest doświadczalna analiza biomechaniczna oraz walidacja numeryczna modelu zastawki mitralnej mające na celu niwelację występujących w praktyce klinicznej przecieków w jej obrębie, z wykorzystaniem hybrydowego systemu „sztucznego pacjenta – SERCE”.
Podczas trwania projektu zostanie wykonana analiza biomechaniczna w zakresie przecieków występujących w okolicy zastawki mitralnej z użyciem metod fluorescencyjnych. Zostanie również określony wpływ sił ścinających działających na przewody silikonowe oraz ich zmodyfikowane warstwy zewnętrzne podczas przepływu z wykorzystaniem „sztucznego pacjenta – SERCE”. Wyniki badań doświadczalnych zostaną zweryfikowane z wykorzystanie analiz numerycznych metodą elementów skończonych. Harmonogram projektu przewiduje publikację osiągniętych wyników badań w czasopiśmie o zasięgu międzynarodowy.
Opieka naukowa: dr hab. inż. Grzegorz Milewski, prof. PK
Studenci w grupie: WM
6. DigiStationPro – stanowisko do badania układów automatyki zabezpieczeń
Stanowisko badawczo-dydaktycznego, którego celem będzie możliwość symulowania zjawisk z zakresu układów zabezpieczeń niskiego napięcia wraz z możliwości analizy danych w aplikacjach chmurowych (Przemysł 4.0). W ramach stanowiska będziemy w stanie symulować zabezpieczenie przeciążeniowe (L– ANSI 49), jak również zabezpieczenie nadprądowe zwłoczne (S – ANSI 51). Aparatura zabudowana na tym stanowisku będzie zgodna z standardem IEC (wyłączniki), a komunikacja pomiędzy aparaturą będzie możliwa dzięki wbudowanemu modułowi komunikacyjnemu Com Modbus TCP. Analiza danych z Stanowska będzie możliwa dzięki aplikacji „Energy and Asset Manager”, która jest częścią infrastruktury chmurowej. Informacje z aparatury będzie wysyłana poprzez moduł rozszerzeń Com HUB. Wyłączniki umożliwiają parametryzacje nastaw zabezpieczeń, dzięki czemu będziemy mogli symulować poprawny dobór selektywności zabezpieczeń. Atutem stanowiska jest również jego mobilność (waży około 20 kg), posiada odpowiednie uchwyty transportowe.
Opieka naukowa: mgr inż. Łukasz Sołtysek
Studenci w grupie: WIEiK
7. Urządzenie wspomagające rehabilitację stawu kolanowego z interakcją człowiek-maszyna
Celem projektu jest zaprojektowanie, zbudowanie, zaprogramowanie i przetestowanie urządzenia do rehabilitacji stawu kolanowego. W założeniu ma to być stacjonarne stanowisko do rehabilitacji stawu kolanowego i pobudzenia mięśni kończyny dolnej. Urządzenie ma wspierać rehabilitację osób po wypadku lub operacji. Przewiduje się różne tryby pracy urządzenia, od wspomagania (wymuszenia) ruchu z zadaną prędkością i momentem do stawiania oporu w sytuacji, gdy pacjent forsuje zbyt szybki ruch. Scenariusze procesu rehabilitacji będą mogły być programowane według wskazań specjalisty rehabilitanta. Urządzenie będzie posiadało tryb uczenia się ruchów pacjenta i możliwość rejestracji wartości momentu i prędkości oraz analizowania ich.
Opieka naukowa: dr.inż Zbigniew Pilch
Studenci w grupie: WIEiK
8. Zorza I i Swara V – projekt budowy rakiet oraz silnika rakietowego
Projekt zakłada zbudowanie konstrukcji rakiety, która posłuży jednocześnie jako platforma testowa do konstrukcji silnika. Zorza I będzie pierwszą rakietą o mniejszym zasięgu, za pomocą której chcemy sprawdzić założenia teoretyczne (takie jak wytrzymałość konstrukcji, elektronikę i program główny rakiety, efektywność paliwa rakietowego). Najważniejszą częścią projektu jest test silnika. Kolejnym krokiem będzie zbudowanie Rakiety Swara V – właściwej konstrukcji, opartej na wcześniejszych projektach, z możliwością dołączenia ładunku (podobnego do wcześniej już zaprojektowanej kapsuły CanSat). Po ustaleniu detali i przeprowadzeniu symulacji zostanie określony pułap jaki się uda osiągnąć. W domyśle powinien on być między 2 a 3 km n.p.m.
Opieka naukowa: mgr inż. Piotr Szuster, dr inż. Krzysztof Neupauer, mgr inż. Filip Zyga
Studenci w grupie: WIiT, WIEiK
9. Autonomiczny dron zwiadowczy z uniwersalną platformą badawczą
Celem projektu jest zbudowanie konstrukcji drona według przygotowanego projektu oraz sprawdzenie jego sterowności. Jest to pierwsza konstrukcja tego rodzaju, która znacząco się przyczyni do rozwoju nauk związanych z lotnictwem na naszej uczelni.
Opieka naukowa: mgr inż. Piotr Szuster, mgr inż. Filip Zyga
Studenci w grupie: WIiT, WM, WIŚiE
10. Active-hydrogels
Projekt Active Hydrogels to innowacyjne podejście do wykorzystania hydrożeli w dziedzinie dermatologii i kosmetologii, poprzez wzbogacanie ich naturalnymi ekstraktami roślinnymi. Hydrożele są materiałami o strukturze żelowej, zdolnymi do zatrzymywania dużej ilości wody, co sprawia, że są idealne do zastosowań dermatologicznych i kosmetologicznych, gdzie nawilżenie i pielęgnacja skóry są kluczowe. Głównym celem projektu jest stworzenie hydrożeli, które nie tylko zapewnią skórze odpowiednie nawilżenie, ale także będą zawierać aktywne składniki pochodzenia naturalnego. Wybór konkretnych ekstraktów może być dostosowany do określonych potrzeb dermatologicznych. Np. ekstrakt z nagietka wspomoże procesy regeneracyjne, a ekstrakt z rumianku odpowiadać będzie za działanie przeciwzapalne. Projekt ActiveHydrogels reprezentuje synergiczną kombinację nowoczesnej technologii, naturalnych składników roślinnych i zalet hydrożeli, tworząc innowacyjne produkty o potencjale w dziedzinie dermatologii i kosmetologii.
W ramach projektu otrzymana zostanie seria materiałów opatrunkowych i pielęgnacyjnych o dużym spektrum aplikacyjnym.
Opieka naukowa: mgr inż. Magdalena Bańkosz, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK
Studenci w grupie: WIMiF/WIiTCh
11. Innowacyjne materiały polimerowe i kompozytowe – maski kosmetyczne do stymulowania białek fibrylarnych
W ramach projektu planowane jest opracowanie kompozycji oraz sposobu otrzymywania polimerowych i/lub kompozytowych masek kosmetycznych do stymulowania białek fibrylarnych oraz ich analiza fizykochemiczna, biologiczna oraz mechaniczna. Materiały będą wykazywać charakter nośników substancji aktywnych i znajdą zastosowanie w medycynie estetycznej oraz kosmetologii. Przedmiotem projektu będą maski, które w sposób bezinwazyjny stymulować będą białka fibrylarne, w szczególności kolagen, efektem czego będzie pobudzenie procesów naprawczych w skórze. Długofalowo będzie to skutkować wygładzeniem zmarszczek, ujędrnieniem oraz zagęszczeniem skóry. Systematyczne stosowanie zapewni również poprawę kondycji głębiej osadzonych tkanek miękkich. Tego typu materiały wykazywać będą duży potencjał aplikacyjny, ponieważ wpisują się w aktualne trendy rynkowe.
Opieka naukowa: prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec, mgr inż. Dagmara Słota, mgr inż. Karina Niziołek, mgr inż. Julia Sadlik, mgr inż. Edyta Kosińska
Studenci w grupie: WIMiF
12. RakOUT – poszukiwanie małocząsteczkowego kandydata na lek w spersonalizowanej terapii raka jelita grubego
Celem projektu jest synteza oraz ocena właściwości przeciwnowotworowych w modelu komórkowym in-vitro oraz modelu zwierzęcym in-vivo nowych cząsteczek, będących pochodnymi morfolino-1,3,5-triazyn. Cytotoksyczny skrining będzie prowadzony w oparciu o linie komórkowe raka jelita grubego SW480 i SW620 oraz linii odniesienia CCD841. Spodziewanym efektem jest otrzymanie związków o wysokiej cytotoksyczności jedynie na nowotworowych liniach komórkowych. Ponadto, przewidujemy, że co najmniej jedna lub dwie cząsteczki wykażą zmniejszenie masy/objętości guza nowotworowego w żywym organizmie. Zbadany mechanizm oraz potwierdzenie skuteczności in vivo związków zmniejszy barierę wejścia na rynek, jednocześnie może zachęcić potencjalnych odbiorców (firmy farmaceutyczne) do nabycia np. praw własności. Cząsteczki są innowacyjne, ponieważ nie działają ogólnoustrojowo tak jak współczesna chemioterapia, atakują natomiast „słabe punkty” tylko komórek nowotworowych. Projekt składa się z dwóch części – chemicznej, gdzie wymagana liczba cząsteczek zostanie otrzymana oraz biologicznej podczas której, efekt przeciwnowotworowy zostanie zbadany.
Opieka naukowa: dr inż. Damian Kułaga, mgr inż. Anna Drabczyk
Studenci w grupie: WIiTCh
13. „pHowe reakcje” – edukacyjna gra planszowa
Cel: Popularyzacja podstawowej wiedzy chemicznej wśród dzieci i młodzieży.
Spodziewane efekty:
Opieka naukowa: dr inż. Paweł Karbowniczek, dr hab. Andrzej Danel, prof. PK
Studenci w grupie: WIMiF
14. Inteligentne sterowanie Turbiną Archimedesa
W ostatniej dekadzie nastąpił znaczy wzrost zastosowań turbin Archimedesa (AHS). Głównie zalety tej turbiny skupiają się wokół znacznie niższych kosztów wdrożenia przy porównywalnej sprawności do turbiny Kaplana. Równocześnie możliwość zastosowań AHS przy niskich spadach < 10 m, w potokach i kanałach derywacyjnych czyni tę turbinę bardzo polecaną. Jej wzrost popularności może spowodować wzmocnienie i rozwój polityki rozproszonych źródeł energii. Moc turbiny jest zależna między innymi od wielkości przepływu i spadu. Osiągana prędkość obrotowa turbiny oraz moment obrotowy decydują o mocy turbiny. Na te wielkości ma również wpływ kąt nachylenia osi turbiny do poziomu. W projekcie proponuje się wykorzystanie sieci neuronowej do sterowania nachyleniem osi turbiny tak by uzyskać maksymalną moc na wale generatora. Krzywa predefiniowanych wartości ustawienia kąta nachylenia osi turbiny zostanie uzyskana z badań eksperymentalnych. Badania zostaną przeprowadzone w laboratorium hydraulicznym WIŚiE, GiGW ze specjalnie przygotowanym zestawem turbin Archimedesa, o typowej geometrii, wydrukowanych na drukarce 3D.. Wyniki uzyskane z projektu zostaną zaprezentowane na VII Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Technicznej „Współczesne Technologie i Urządzenia Energetyczne” (WTiUE 2024).
Opieka naukowa: dr inż. Bernard Twaróg
Studenci w grupie: WIŚiE
15. PKar – autonomiczny samochód w małej skali
Projekt PKar, którego celem jest stworzenie uproszczonego modelu samodzielnej jazdy, nie tylko pozwoli studentom rozwinąć się w nowej gałęzi przemysłu, ale również pomoże zrozumieć działanie systemów stosowanych w pełnowymiarowych pojazdach. Projekt obejmuje różne etapy, z każdym krokiem stawiając przed samochodzikiem nowe wyzwania, co finalnie doprowadzi do stworzenia zaawansowanego rozwiązania. Ten małoskalowy model znajdzie swoje zastosowanie nie tylko jako narzędzie edukacyjne, ale także przy symulacji ruchu drogowego oraz optymalizacji tras.
Opieka naukowa: mgr Adrian Kowalski, dr Marcin Skrzyński
Studenci w grupie: WIiT
16. Opracowanie modelu badawczego dla wybranych formulacji hybrydowych względem linii komórkowych Psoriasis 3D
Celem projektu jest opracowanie modelu badawczego do przeprowadzenia badań dla wybranych formulacji hybrydowych metodą in vitro przy wykorzystaniu linii komórkowych Psoriasis 3D. Z punktu widzenia aplikacyjnego jest to niezmiernie ważne, ponieważ zostaną przeprowadzone badania na poziomie in vitro, ale w warunkach zbliżonych do rzeczywistych, co pozwoli ocenić studentom czy uzyskane preparaty charakteryzują się działaniem terapeutycznym i czy w dalszej perspektywie powinny zostać poddane badaniom na modelu zwierzęcym. Co ważne, proponowany projekt umożliwi studentom realizację stażu na Uniwersytecie Śląskim. Biorąc pod uwagę ich kierunek studiów – biotechnologię – studenci będą mogli pogłębić swoją wiedzę praktyczną z zakresu badań in vitro.
Opieka naukowa: dr inż. Katarzyna Bialik-Wąs, mgr inż. Paulina Sapuła
Studenci w grupie: WIiTCh
17. Funkcjonalna folia kompozytowa przeznaczona do usuwania zanieczyszczeń farmaceutycznych
Celem jest otrzymanie materiałów kompozytowych na bazie poli(alkoholu winylowego) z wbudowanymi węglowymi kropkami kwantowymi (CQD) oraz nanocząstkami tlenku cynku dotowanymi CQD. Ich zastosowanie pozwoli na wytworzenie materiałów o właściwościach degradujących zanieczyszczenia farmaceutyczne gromadzące się na powierzchniach użytkowych znajdujących się w obiektach związanych z ochroną zdrowia. Skład materiału będzie wzbogacony innymi czynnikami funkcjonalnymi, których obecność będzie miała na celu np. modyfikację właściwości mechanicznych i reologicznych otrzymywanych kompozycji, tak, aby po zestaleniu się płynnej kompozycji możliwe było otrzymanie folii ściśle przylegającej do zanieczyszczonej powierzchni. Przewiduje się, iż po upływie określonego czasu od nałożenia powłoki nastąpi degradacja substancji zanieczyszczających, a w wyniku jej zestalenia możliwe będzie jej oderwanie wraz z produktami degradacji.
Opieka naukowa: dr hab. inż. Jolanta Pulit-Prociak, prof. PK, mgr inż. Anna Piasek, mgr inż. Wiktoria Matyjasik
Studenci w grupie: WIiTCh
18. TryPto Holder – Nowa metoda leczenia raka trzustki z zastosowaniem związków hamujących biosyntezę serotoniny poprze blokowanie enzymu TPH1
Celem projektu jest opracowanie nowych związków, wykazujących działanie hamujące aktywność hydroksylazy tryptofanowej 1 (TPH1), enzymu odpowiedzialnego za biosyntezę serotoniny. Zawyżona sygnalizacja serotoninergiczna jest wiązana z rozwojem raka trzustki, a w komórkach nowotworowych obserwuje się zwiększoną ekspresje TPH1. W związku z tym, obniżenie jej poziomu jest obiecującym podejściem w leczeniu wspomnianej choroby. Efektem zaplanowanych działań będzie prototyp innowacyjnej terapii przeciwnowotworowej, opartej o nowe, inhibitory TPH1.
Opieka naukowa: dr inż. Przemysław Zaręba, mgr inż. Anna Karolina Drabczyk
Studenci w grupie: WIiTCh
19. Lakiery do paznokci jako alternatywa dla transdermalnych systemów terapeutycznych
Celem projektu jest opracowanie formulacji terapeutycznych lakierów do paznokci o działaniu ogólnoustrojowym. Dotychczas znane na rynku lakiery do paznokci zawierają najczęściej substancje o działaniu przeciwgrzybiczym ponieważ rozważane jest głównie miejscowe działanie. Mając jednak na uwadze, że płytka paznokcia stanowi barierę o hydrofilowym charakterze, jest bardzo atrakcyjnym obszarem do rozważania dostarczania leków ogólnoustrojowych takie jak np. leki działające na ośrodkowy układ nerwowy (oun). Liczne badania naukowe dowodzą, że dzięki właściwościom płytki paznokciowej możliwe jest dostarczanie leku na drodze dyfuzji nawet przez kilka dni, a przeprowadzone przez nas badania wstępne dowodzą, że opracowane formulacje skutecznie uwalniają wybraną substancję aktywną nawet przez zastosowanie bariery w postaci kolorowego lakieru kosmetycznego.
Opieka naukowa: dr inż. Jolanta Jaśkowska, mgr inż. Anna Drabczyk
Studenci w grupie: WIiTCh
20. Proces produkcji biopaliwa III generacji pochodzącego z mikroalg
Celem projektu jest prowadzenie hodowli mikroalg, co jest zagadnieniem trudnym ze względu na to że: konieczne jest zapewnienie odpowiedniego naświetlenia, ilości dozowanych gazów oraz temperatury, a także wprowadzenia warunków stresowych. W ramach projektu planowana jest budowa stanowiska do hodowli mikroalg z których następnie produkowany będzie biodiesel III generacji. Zespół badawczy zamierza udowodnić, że możliwa jest produkcja przyjaznego środowisku biopaliwa do spalania w silnikach spalinowych. W dalszej perspektywie po opanowaniu procesu hodowli zostanie nawiązana współpraca z oczyszczalnią ścieków w celu produkcji mikroalg na wodzie ściekowej, co pozwala zaoszczędzić na odżywkach takich jak azot i fosfor, które obecnie są coraz bardziej deficytowe. Zagadnienie jest innowacyjne i wpisuje się w obecne trendy badawcze, oraz działa na rzecz ekologii i rezygnacji z paliw bazujących na ropie naftowej.
Opieka naukowa: mgr inż. Adam Pawłowski, mgr inż. Mateusz Marcinkowski, dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK
Studenci w grupie: WIŚiE
21. Druk kompozytowych, luminescencyjnych wzorów na odzieży z użyciem drukarki 3D oraz żywic UV
Celem projektu jest opracowanie budżetowej technologii druku wzorów z żywic fotoutwardzalnych domieszkowanych znacznikami luminescencyjnymi na odzieży. Urządzenie zostanie zbudowane na bazie drukarki 3D oraz odpowiedniego oświetlenia UV 365/405nm. Efektem projektu będzie także opracowanie składu żywic domieszkowanych znacznikami luminescencyjnymi, bezpiecznych dla człowieka oraz metodologii druku wzorów z tych żywic na elementach odzieży (np. na koszulkach). Potencjalnym zastosowaniem może być produkcja okolicznościowych koszulek oraz odzieży BHP (odblaskowej i „świecącej”) np. w celu zwiększenia widoczności na drogach. Główne innowacje w projekcie to konstrukcja urządzenia do druku oraz formulacje żywic UV zawierających znaczniki luminescencyjne. Do głównych etapów prac należeć będzie skonstruowanie urządzenia do druku (1), opracowanie składu luminescencyjnych żywic UV (2), druk przykładowych wzorów na odzieży (3) oraz porównanie widoczności wytworzonej odzieży luminescencyjnej z komercyjną odzieżą odblaskową w warunkach deszczu i śniegu (w Laboratorium Analizy Środowiska PK) (4).
Opieka naukowa: dr inż. Maciej Pilch, dr inż. Łukasz Flaga
Studenci w grupie: WIŚiE, WIiTCh
22. „Podwawelskie” Ogrody Deszczowe – etap 2
Celem projektu jest podniesienie jakości przestrzeni sąsiedzkich poprzez wprowadzenie rozwiązań sprzyjających retencji wody deszczowej oraz wykorzystania wody deszczowej w tężniach solankowych. W poprzedniej edycji przeanalizowano teren oraz sporządzono kompletną dokumentacją projektową ogrodu deszczowego. Spółdzielnia zatwierdziła także wybraną lokalizację. W etapie 2 chcielibyśmy stworzyć projekt samowystarczalnej tężni z otoczeniem na osiedlu Podwawelskim oraz prototyp małej samowystarczalnej tężni wykorzystującej wodę deszczową, która mogłaby zostać postawiona na terenie Politechniki Krakowskiej. Efektem projektu będzie katalog rozwiązań projektowych oparty o materiały rynkowe oraz badania studentów oraz prototyp małej samowystarczalnej tężni wykorzystującej wody opadowe na terenie Politechniki Krakowskiej/osiedla Podwawelskiego.
Opieka naukowa: dr hab. inż. arch. Patrycja Haupt, prof. PK, dr inż. arch. Elżbieta Kusińska, dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK
Studenci w grupie: WA
23. PKanoe 3.0 – rozwój wysokowartościowych bezcementowych cienkościennych kompozytów mineralnych do budowy kadłuba łodzi
Projekt PKanoe 3.0 to trzecia edycja projektu studenckiego, mającego na celu przeprowadzenie badań eksperymentalnych, opracowanie materiału i zbudowanie kanadyjki. W tej edycji założeniem projektu jest realizacja kajaka z kompozytu bezcementowego. Grupa badawcza będzie pracować nad rozwiązaniami skrajnie różnymi w stosunku do poprzedniej edycji, ale mającymi zapewnić możliwość realizacji zamierzonego zadania. W tej edycji opracowany zostanie kompozyt bezcementowy o właściwościach mechanicznych odpowiednich dla wykonania łodzi betonowej.
Opieka naukowa: dr inż. Katarzyna Mróz, dr inż. Mateusz Sitarz
Studenci w grupie: WIL, WIŚiE, WIiTCh, WA, WM
24. Karoseria i wnętrze pojazdu dostosowanego do potrzeb osób poruszających się na wózkach
Celem projektu jest zaprojektowanie karoserii oraz wnętrza pojazdu dostosowanego do potrzeb osób poruszających się na wózkach. W procesie projektowym zostaną zastosowane narzędzia projektowania uniwersalnego jak i metody powszechnie stosowane przy projektowaniu pojazdów w przemyśle, w celu zapewnienia jak największej dostępności pojazdu dla osób z niepełnosprawnościami, zaspokojeniu potrzeb użytkowników i uzyskaniu atrakcyjnej wizualnie formy odpowiadającej ich preferencjom.
Opieka naukowa: mgr inż. Katarzyna Kozub, mgr sztuki Michał Maciukiewicz
Studenci w grupie: WM
25. Pestycydy neonikotynoidowe – zagrożenie nie tylko dla pszczół
Celem projektu jest ocena zagrożeń środowiska poprzez wykonanie analiz fizykochemicznych i oznaczania stężeń pestycydów neonikotynoidowych z próbek pobranych na zaprojektowanych i utworzonych stanowiskach badawczych na terenie Kampusu PK. Neonikotynoidy są powszechnie stosowane w środkach ochrony roślin i doskonale rozpuszczają się w wodzie, co powoduje, że ich toksyczność oddziałuje nie tylko na zapylające owady pożyteczne, ale również na ptaki i ssaki, w tym człowieka. Efektem badań będzie ocena środowiskowa rozprzestrzeniania się i kumulowania tych związków w środowisku i organizmach żywych. Obserwacja i badania wykonywane przy ul Warszawskiej, w ścisłym centrum Krakowa jest dobrym miejscem referencyjnym. Poziom bioróżnorodności warto badań, monitorować i obserwować poziom ewentualnych zagrożeń.
Opieka naukowa: dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, Prof. PK, dr inż. Maciej Thomas, dr inż. Joanna Kuc
Studenci w grupie: WA, WIiTCh
26. Modernizacja autonomicznego systemu rakietowego „ORZEŁ II”
Kontynuacja badań nad autonomicznym systemem rakietowym ORZEŁ, opracowanie nowych systemów sterowania opartym o aktywne lotki, budowa tunelu aerodynamicznego służącego do badań właściwości aerodynamicznych rakiety. Opracowanie rakietowego silnika hybrydowego.
Opieka naukowa: dr. inż. Andrzej Drwal, mgr inż. Łukasz Sołtysek
Studenci w grupie: WIEiK
27. Modernizacja drona zwiadowczego – UAV „Jaskółka”
Projekt ma na celu modernizację istniejącego drona zwiadowczego poprzez wyposażenie go w system pionowego startu, kamerę zwiadowczą oraz lokalizację za pomocą systemu nawigacji satelitarnej.
Opieka naukowa: dr. inż. Andrzej Drwal, mgr inż. Łukasz Sołtysek
Studenci w grupie: WIEiK
{fastsocialshare}
Mistrzostwa w Narciarstwie Alpejskim i Snowboardzie na stałe wpisały się w kalendarz sportowych wydarzeń Politechniki Krakowskiej. W tym roku odbyły się już po raz 70. i jak przystało na jubileuszową edycję były pełne emocji. Od 13 do 16 marca w Zakopanem w zmaganiach na stoku udział wzięli zarówno medaliści Akademickich Mistrzostw Polski, uczestnicy ubiegłorocznych Akademickich Mistrzostw Europy, jak i szerokie grono studentów, pracowników i zaproszonych gości. Motywem przewodnim tegorocznych zawodów były „sporty zimowe przyszłości”.
W kalendarzu politechnicznych wydarzeń sportowych Mistrzostwa w Narciarstwie Alpejskim i Snowboardzie są jedynymi z najdłuższą historią. Pierwsza tego typu rywalizacja na stoku odbyła się w 1953 r. (wówczas były to zawody w narciarstwie alpejskim). Jej inicjatorami byli zakopiańscy studenci i członkowie AZS PK oraz pracownicy ówczesnego Studium Wychowania Fizycznego. Od 1998 r. w programie mistrzostw pojawił się snowboard. Co ciekawe, poza nielicznymi wyjątkami związanymi z pogodą, od początku zawodnicy rywalizowali ze sobą na zboczach Kasprowego Wierchu.
Organizatorami 70. Mistrzostw Politechniki Krakowskiej w Narciarstwie Alpejskim i Snowboardzie było Centrum Sportu i Rekreacji Politechniki Krakowskiej oraz Klub Uczelniany Akademickiego Związku Sportowego Politechniki Krakowskiej.
Najlepsi narciarze i snowboardziści 70. Mistrzostw PK w Narciarstwie Alpejskim i Snowboardzie
Dzień I
Dzień II
Fot. Arkadiusz Jodłowski
{fastsocialshare}
1 marca br. Politechnika Krakowska i Instytut Techniki Górniczej KOMAG, Instytut Badawczy zawarły porozumienie o współpracy. Obydwa podmioty chcą wykorzystać swój potencjał m.in. do wspólnego prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych, a także kształcenia inżynierów. Dokument został podpisany w Gliwicach, gdzie swoją siedzibę ma ITG KOMAG, przez rektora PK prof. dr. hab. inż. Andrzeja Szaratę i dyrektora Instytutu dr. hab. inż. Dariusza Prostańskiego, prof. ITG KOMAG. Prof. Szaracie towarzyszył dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, odpowiedzialny za realizację porozumienia z ramienia Politechniki.
Instytut Techniki Górniczej KOMAG zajmuje się prowadzeniem badań naukowych i prac rozwojowych w zakresie Inteligentnej Kopalni, Internetu Rzeczy i Przemysłu 4.0 oraz obiegu zamkniętego gospodarki. Instytucja ta specjalizuje się m.in. w rozwiązaniach poprawiających bezpieczeństwo pracy górników, ale też w wykorzystywaniu narzędzi wirtualnej rzeczywistości i systemów antropometrycznych do projektowania ergonomicznych maszyn i urządzeń, opracowywaniem inteligentnych systemów sterowania opartych o algorytmy predykcyjne i sztuczną inteligencję, tworzeniem nowoczesnych systemów mechanicznych. W związku z prowadzoną działalnością, Instytut Techniki Górniczej KOMAG upowszechnia wyniki badań naukowych i prac rozwojowych poprzez organizację sympozjów, wykładów, odczytów, konferencji, seminariów naukowych i otwartych szkoleń czy organizację targów, wystaw i kongresów. Instytut prowadzi również działalność normalizacyjną, aprobacyjną i certyfikacyjną.
Mając na uwadze szerokie możliwości i obszary do współpracy, Politechnika Krakowska oraz Instytut Techniki Górniczej KOMAG, Instytut Badawczy, na mocy zawartego 1 marca porozumienia, wskazały różne formy kooperacji. Poza wymianą wiedzy i doświadczeń, uwzględniono inicjowanie i prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych oraz promowanie ich wyników, w tym innowacyjnych rozwiązań technologicznych. PK i ITG chcą wspólnie aplikować o projekty badawcze, a także prowadzić doradztwo naukowo-badawcze, konsultacje techniczno-technologiczne i przygotowywać ekspertyzy. Instytucje z Krakowa i Gliwic chcą też współdziałać w kształceniu studentów i doktorantów, również poprzez organizowane dla nich staży i praktyk. W planach jest ponadto organizowanie szkoleń, kursów i konferencji naukowych.
W wydarzeniu związanym z podpisaniem porozumienia o współpracy, poza rektorem PK, dziekanem WIEiK PK i dyrektorem ITG, wzięli udział dr inż. Bartosz Polnik, zastępca dyrektora ITG ds. rozwojowych i dr hab. inż. Jakub Bernatt, prof. ITG KOMAG, ekspert ds. elektromobilności. Prof. Andrzej Szarata i prof. Maciej Sułowicz wysłuchali prezentacji dotyczącej działalności gliwickiego Instytutu. Mieli też okazję zwiedzić niektóre laboratoria certyfikowane KOMAG.
Wśród możliwych obszarów współpracy, o których dyskutowano przy okazji podpisania umowy, wymieniano technologie wodorowe oraz sprężonego powierza, OZE, kwestie dotyczące utylizacji odpadów, badania nowych konstrukcji turbin wiatrowych. Szczególnie obiecująco zapowiada się prowadzenie przez naukowców z PK i Instytutu Techniki Górniczej KOMAG wspólnych badań w placówkach badawczych Politechniki – Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej oraz Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych. Tematy, które mogą być razem realizowane w przyszłości, są niezwykle złożone, a związane m.in.: z pracami nad magazynowaniem energii z wykorzystaniem szybów kopalnianych, elektrowni szczytowo-pompowych, badaniami układów energoelektronicznych, systemów mechatroniczych, układów ich zasilania i diagnostyki, modelowaniem złożonych systemów, cyberbezpieczeństwem i wykorzystaniem technologii VR w specjalistycznych szkoleniach.
Na zdjęciach, 1 i 2) od lewej: dyrektor Instytutu Techniki Górniczej KOMAG dr hab. inż. Dariusz Prostański, prof. ITG KOMAG oraz rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata; 3) od lewej: dr inż. Bartosz Polnik, zastępca dyrektora ITG ds. rozwojowych, dyrektor Instytutu Techniki Górniczej KOMAG, Instytut Badawczy, dr hab. inż. Dariusz Prostański, prof. ITG KOMAG, dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK, rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, dr hab. inż. Jakub Bernatt, prof. ITG KOMAG, ekspert ds. elektromobilności / fot. archiwum PK/WIEiK
{fastsocialshare}
29 lutego nowe centrum badawcze Politechniki Krakowskiej – Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej – odwiedził Cedric Peltier, konsul generalny Francji w Krakowie i zarazem dyrektor Oddziału Instytutu Francuskiego w Krakowie Institut français de Pologne à Cracovie. Francuski dyplomata przybył do laboratorium wraz z rektorem Politechniki Krakowskiej prof. Andrzejem Szaratą. Spotkanie było okazją do zademonstrowania możliwości nowej placówki PK, ale też omówienia obszarów ewentualnej przyszłej współpracy. Kooperacja Politechniki z uczelniami i francuskimi instytucjami naukowymi rozwija się od wielu lat i ma bardzo szeroki charakter.
Przewodnikiem po Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej podczas spotkania z Cedricem Peltierem, był dr inż. arch. Łukasz Flaga, który omówił m.in. zakres działań badawczych planowanych do przeprowadzenia w tunelach aerodynamicznych otwartego końcem stycznia laboratorium.
Przy okazji spotkania rektora PK z konsulem generalnym Francji w Krakowie, warto przypomnieć zakres współpracy Politechniki Krakowskiej z francuskimi partnerami. Współpraca ta odbywa się na różnych polach, realizowana jest na podstawie umów pomiędzy instytucjami lub kontaktów poszczególnych naukowców z badaczami i uczelniami z Francji.
Politechnika Krakowska podpisała umowy bilateralne o bezpośredniej współpracy z kilkoma francuskimi uczelniami. W minionym roku były to: EPF – Engineering School z Cachan, Nantes University – IUT Saint-Nazaire i University of Tours. W ramach programu Erasmus „Akcja 1. Mobilność edukacyjna” Politechnika Krakowska współpracuje z blisko dwudziestoma szkołami wyższymi z Francji: École Nationale Supérieure d'Architecture de Strasbourg, Université de Lorraine,EIGSI - La Rochelle Industrial Systems Engineering School, ESME Sudria, School of Engineering, Polytech Clermont, École Nationale d’Ingenieurs de Tarbes, École Nationale Supérieure d’Architecture de Montpellier, École Nationale Supérieure d’Architecture de Nantes, École Nationale Supérieure d'Architecture de Grenoble, Ecole Nationale Superieure d'Architecture et de Paisage de Bordeaux, Ecole Pour L'Informatique Et Les Techniques Avancees, Universite Catholique de Lille, Université de Nantes – Polytech Nantes, Institut National des Sciences Appliquees de Rouen (INSA Rouen), Université de Technologie de Compiegne, Université Grenoble Alpes – Institut d'Urbanisme de Grenoble, University of Clermont Auvergne, Institut National des Sciences Appliquees de Toulouse, Univesite d'Orleans. Polsko-francuska wymiana doświadczeń dotyczących nauki i kształcenia możliwa jest także w ramach sojuszu dziewięciu uniwersytetów, czyli STARS EU. Należy do niego zarówno Politechnika Krakowska, jak i University of Franche-Comté. Członkami STARS EU są uniwersytety silnie związane ze swoimi regionami i zaangażowane we współpracę z lokalnymi partnerami.
Z inicjatywy Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK podjęte zostały rozmowy z L'Ecole Nationale Superieure de Chimie de Lille, dotyczące współpracy obydwu uczelni w kwestii kształcenia studentów na studiach II stopnia wieńczonego uzyskaniem podwójnego dyplomu.
Dr inż. Magdalena Malinowska z Katedry Chemii i Technologii Organicznej WIiTCh prowadzi obecnie wspólny projekt z Université de Tours pn. „Evaluation of the biological active potential of viticulture side‐products as novel functional ingredients for skin barrier recovery”. Przedsięwzięcie finansowane jest przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej (NAWA) w ramach programu Wspólne projekty badawcze Polska-Francja PHC Polonium.
Współpraca naukowa rozwija się też pomiędzy kierowaną przez dr hab. inż. Izabelę Hager, prof. PK Katedrą Inżynierii Materiałów Budowlanych Wydziału Inżynierii Lądowej i IUT Saint Nazaire Universite de Nantes. Kooperacja realizowana jest m.in. w zakresie: podwójnego dyplomowania, wymiany nauczycieli akademickich, podejmowania wspólnych działań badawczych i publikacyjnych, wspólnej realizacji projektów z funduszy zewnętrznych, organizacji i udziału we wspólnych konferencjach (np. MATBUD'2023), czy realizacji wspólnego projektu studentów z PK i IUT Saint Nazaire Universite de Nantes.
(bk)
Na zdjęciach, wizyta konsula generalnego Francji w LAŚ / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Minister infrastruktury Dariusz Klimczak powołał z dniem 27 lutego 2024 r. dr. hab. inż. Janusza Bohatkiewicza, profesora Politechniki Krakowskiej, na stanowisko dyrektora Instytutu Badawczego Dróg i Mostów w Warszawie. Prof. Bohatkiewicz jest pracownikiem Katedry Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu Wydziału Inżynierii Lądowej PK.
Dr hab. inż. Janusz Bohatkiewicz, prof. PK jest inżynierem budownictwa drogowego, ekspertem w obszarze projektowania dróg i inżynierii ruchu, oddziaływań ruchu drogowego na środowisko oraz ekoinfrastruktury. Autor lub współautor ponad 100 prac naukowych, wytycznych i poradników w zakresie dróg i mostów. Kierował i brał udział w wielu projektach o charakterze praktycznym i wdrożeniowym, głównie z zakresu drogownictwa i kolejnictwa. W latach 2016-2021 kierował Katedrą Dróg i Mostów Politechniki Lubelskiej, obecnie jest profesorem w Katedrze Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu Politechniki Krakowskiej, członkiem Rady Naukowej działającej przy Generalnym Dyrektorze Dróg Krajowych i Autostrad, a od 2021 r. również Rady Naukowej IBDiM.
Ponadto dr hab. inż. Janusz Bohatkiewicz jest przewodniczącym Komitetów Technicznych ds. Wzorców i Standardów w drogownictwie i mostownictwie, doradzających Ministrowi Infrastruktury w sprawach dotyczących wymagań technicznych, aktywnym członkiem Światowego Stowarzyszenia Drogowego PIARC (Permanent International Association of Road Congresses), od 2019 r. w Komitecie Technicznym „Environmental Sustainability in Road Infrastructure and Transport” oraz Grupie Zadaniowej „Road Design Standards”. W 2024 r. został Przewodniczącym Komitetu Technicznego „Decarbonization of Road Construction and Maintenance”. Jest też redaktorem naczelnym internetowego portalu drogowego edroga.pl.
Instytut Badawczy Dróg i Mostów został utworzony w 1955r. pod nazwą Instytutu Budownictwa Drogowego (IBD), następnie w roku 1959 został przemianowany na Centralny Ośrodek Badań i Rozwoju Techniki Drogowej (COBiRTD). Obecna nazwa IBDiM obowiązuje od 1974 r. Jest wiodącą w kraju placówką naukowo-badawczą zajmującą się problematyką infrastruktury komunikacyjnej. Potwierdzeniem rangi Instytutu jest kategoria naukowa A, którą IBDiM otrzymywał w dotychczas przeprowadzonych ocenach parametrycznych jednostek naukowych. Instytut jest nadzorowany przez Ministra Infrastruktury.
Działalność Instytutu jest ukierunkowana na rozwój nauki i praktyczne zastosowania wyników badań. Prowadzone badania naukowe i prace rozwojowe dotyczą budowy i utrzymania obiektów komunikacyjnych, a zwłaszcza dróg i drogowych obiektów mostowych, kolejowych obiektów inżynieryjnych oraz budowli podziemnych. Działalność badawcza Instytutu obejmuje zagadnienia materiałowe, technologiczne, ekonomiczne i ekologiczne.
Powołanie prof. PK Janusza Bohatkiewicza na stanowisko dyrekora Instytutu nastąpiło na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy z 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2022 r. poz. 498, z późn. zm.).
Źródło: Ministerstwo Infrastruktury / Instytut Badawczy Dróg i Mostów
Na zdjęciu: Minister Dariusz Klimczak i prof. PK Janusz Bohatkiewicz /fot. Ministerstwo Infrastruktury
{fastsocialshare}
– Most Grunwaldzki może bezpiecznie służyć mieszkańcom Krakowa do 2038 roku. Wtedy należy go rozebrać i zastąpić nowym. Choć wydaje się, że to dużo czasu, już teraz pora zacząć mówić o tym, jak taka wymiana miałaby wyglądać. Poza długością formalnych procedur, dochodzi kwestia wyjątkowej lokalizacji mostu. Jest położony w bliskości ważnych obiektów historycznych miasta, czyli Wawelu i Skałki, jego wygląd nie może być przypadkowy. Konkurs architektoniczny to najlepszy sposób na wybranie nowych szat mostu – mówi dr inż. Mariusz Hebda z Katedry Konstrukcji Mostowych Metalowych i Drewnianych Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej, współautor (wspólnie z prof. Kazimierzem Furtakiem i mgr inż. Kazimierzem Piwowarczykiem) najnowszej ekspertyzy technicznej Mostu Grunwaldzkiego w Krakowie. W rozmowie zdradza więcej z kulis opracowania, które może mieć niezwykle ważne skutki dla miasta i jego mieszkańców.
– Eksperci Politechniki Krakowskiej wykonali głośną w ostatnim czasie ekspertyzę techniczną Mostu Grunwaldzkiego w Krakowie. Dlaczego taka ekspertyza była potrzebna? Czy taka forma oceny stanu mostów to standardowa, coroczna procedura?
Dr inż. Mariusz Hebda: – Jak dla każdego obiektu mostowego również dla Mostu Grunwaldzkiego jest obowiązek wykonywania przeglądów technicznych, rocznych i – bardziej szczegółowych – pięcioletnich. Diagnosta przeprowadzający ostatni przegląd zauważył uszkodzenia mostu, które według niego wymagały przeprowadzenia ekspertyzy oceniającej skutki tych uszkodzeń. To było słuszne wskazanie diagnosty. Na tej podstawie Zarząd Dróg Miasta Krakowa zlecił Politechnice Krakowskiej wykonanie tej ekspertyzy.
– Co wykazała? Czy most jest bezpieczny? Jak długo będzie jeszcze zdatny do użytku? Czego wymaga teraz, a czego w dłuższej perspektywie? W przestrzeni publicznej, w wypowiedziach przedstawicieli władz Krakowa, pojawiły się informacje, że ok. 2035 roku most czeka "śmierć techniczna" i trzeba go będzie wyburzyć.
– Ekspertyza wykazała, że most może bezpiecznie służyć do 2038 roku. Dopiero wtedy należy go rozebrać i zastąpić nowym. Określenia „śmierć techniczna” nie używaliśmy w naszym opracowaniu, ale w kontekście trwałości, jaką osiągają mosty tego typu, można obrazowo tak powiedzieć – że nastąpi śmierć techniczna mostu, ale właśnie dopiero za 15 lat. W najbliższej perspektywie most wymaga remontu dotyczącego głównie płyty pomostu, czyli tej części, na której zabudowane są jezdnia, torowisko i chodniki. Po wykonaniu tego remontu most będzie można bezpiecznie użytkować.
– Skoro Most Grunwaldzki trzeba będzie wyburzyć do 2038 roku, to czy już teraz pora o tym mówić? Jak długo i w jaki sposób miasto musi się przygotowywać do budowy nowej przeprawy przez Wisłę w tym miejscu?
– Zdecydowanie już teraz pora mówić o konieczności wymiany Mostu Grunwaldzkiego. Wydaje się, że 15 lat to dużo, ale przygotowanie takiej inwestycji wymaga naprawdę dużo czasu. Pomijając standardową drogę wykonania projektu i uzyskania wszelkich wymaganych uzgodnień, która może trwać nawet do dwóch lat, to przy planowaniu kroków związanych z budową nowego mostu, trzeba jeszcze wziąć pod uwagę jego wyjątkową lokalizację. Most położony jest w bliskości ważnych obiektów historycznych, czyli Wawelu i Skałki, jego wygląd nie może być przypadkowy. Zgadzam się z opinią prof. Kazimierza Flagi, że konieczne będzie zorganizowanie konkursu na jego projekt. Takie konkursy to powszechna praktyka przy budowie dużych mostów, warto przypomnieć, że projekty mostów Kotlarskiego i Zwierzynieckiego, a także kładki Ojca Bernatka i budowanej właśnie kładki na Ludwinowie, też powstały w drodze konkursów.
– Powiedzmy więcej o tym moście – jak został zbudowany, na jak długo wyznaczono jego trwałość? Czy technologię, którą wykorzystano przy jego budowie, nadal się stosuje w budownictwie?
– Jest to most belkowy, trójprzęsłowy zbudowany z betonu sprężonego. Pewna część przęseł wykonana jest monolitycznie, czyli z betonu wylanego bezpośrednio na budowie, a część z belek prefabrykowanych, czyli wykonanych wcześniej w wytwórni i montowanych jako gotowe. Rozwój mostownictwa przez 50 lat od wybudowania Mostu Grunwaldzkiego jest bardzo duży, jednak – co do głównej idei – zastosowana w nim technologia budowy jest wykorzystywana również współcześnie. Są różnice w jakości materiałów, w systemie sprężania, są wyższe wymogi co do trwałości stali zbrojeniowej i sprężającej, ale zasadniczo technologia nie uległa zmianie. Minimalna trwałość dla mostów tego typu obowiązująca od lat 90-tych XX wieku do czasów obecnych to 60 lat. W naszej ekspertyzie wskazaliśmy na konieczność rozbiórki mostu w 2038 roku, czyli w chwili gdy osiągnie on wiek 66 lat.
– Jak eksperci Katedry Konstrukcji Mostowych Metalowych i Drewnianych Politechniki wykonują takie ekspertyzy jak ta Mostu Grunwaldzkiego? Badacie most osobiście, wspinając się na jego przęsła, wykonując pod nim i na nim jakieś pomiary, analizy, badania? Czy ustalenia i wnioski jednego eksperta, jakiś inny jeszcze weryfikuje?
– Most badamy osobiście, przeprowadzając pomiary, oględziny i wykonując na ich podstawie analizy numeryczne. Jeżeli jest taka potrzeba, to próbki materiałów, z których wykonany jest most, są poddawane badaniom w laboratorium Politechniki. Do oceny stanu wykorzystywane są różne dokumenty, takie jak normy, instrukcje branżowe, no i własne doświadczenia. Czas wykonania ekspertyzy zależy od długości obiektu, może trwać kilka tygodni lub miesięcy. Zdarza się, że trzeba pracować na wysokościach, wtedy korzystamy z koszy na podnośnikach. Ekspertyzy jako takie nie podlegają sprawdzeniu, natomiast zdarza się, jeżeli wnioski mogą się komuś wydać wątpliwe, że zlecana jest druga, niezależna ekspertyza. Zdarza się to w przypadkach spornych, gdy w grę wchodzi jakiś konflikt interesów.
Jaki jest stan innych krakowskich mostów? Czy któryś wkrótce będzie w podobnym stanie jak Most Grunwaldzki?
– Na to pytanie nie znam odpowiedzi. Nie zajmowaliśmy się w ostatnim czasie w naszej Katerze innymi krakowskimi mostami tak szczegółowo jak Mostem Grunwaldzkim, żeby z pełną odpowiedzialnością się na ich temat wypowiadać, a pobieżna ocena wizualna to za mało. Opracowaliśmy natomiast kilka ekspertyz dla wiaduktu w ciągu ul. Zakopiańskiej nad autostradą w Opatkowicach, z których wynika, że wiadukt ten w podobnej perspektywie czasowej jak Most Grunwaldzki będzie musiał być przebudowany lub rozebrany i wykonany od nowa.
– Politechnika Krakowska jest uznanym w Polsce ośrodkiem kształcenia inżynierów budownictwa w specjalności mostowej. Czy mostowcy są poszukiwani na rynku pracy? Jaką popularnością cieszy się specjalność mostowa na studiach magisterskich? Jak długa będzie droga młodego inżyniera do takiego eksperckiego poziomu, jaki reprezentują pracownicy Waszej Katedry?
– Zapotrzebowanie na mostowców na rynku pracy jest bardzo duże, ale to wymagająca ścieżka kariery zawodowej w branży budowlanej. Specjalność „Mosty i budowle podziemne”, prowadzoną na studiach magisterskich na kierunku budownictwo nasi studenci wybierają z rozwagą, świadomi, że nie jest łatwa. Zazwyczaj kształcimy w jej ramach w małej grupie studenckiej, co ma dobre strony, bo sprzyja indywidualnej opiece nad studentem. Ale co ciekawe, w tym semestrze zainteresowanie specjalnością mostową było większe, mamy aż dwie grupy projektowe. Trudno odpowiedzieć na pytanie ile lat zajmuje dojście do poziomu eksperckiego, bo w żaden sposób nie można porównać doświadczenia różnych specjalistów nawet w naszym zespole, np. doświadczenie prof. Kazimierza Furtaka, który jest autorem kilkudziesięciu ekspertyz, kilkuset artykułów naukowych i wielu podręczników, trudno porównywać. Gdybym miał oszacować średni czas dojścia do takiego poziomu, że będziemy czuć się na siłach, aby wykonywać ekspertyzy mostów, może to zająć około 10 lat od momentu zdobycia uprawnień. Ważne, żeby w tym czasie dużo projektować i w ten sposób nabierać doświadczenia.
(mas)
Fot. Archiwum dr. inż. Mariusza Hebdy
{fastsocialshare}
4 marca, w Światowy Dzień Inżyniera, wystartowała rejestracja do XII edycji ogólnopolskiego konkursu Politechniki Krakowskiej „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”. Po raz kolejny uczniowie szkół ponadpodstawowych i studenci będą mogli zgłębić swoją wiedzę o dokonaniach wybitnego patrona Politechniki Krakowskiej – bohatera dwóch narodów, wizjonera i inżyniera – i sprawdzić swoje siły w dwuetapowej rywalizacji. Do wygrania atrakcyjne nagrody finansowe oraz rzeczowe, a w przypadku uczniów – także dodatkowe punkty w rekrutacji na Politechnikę Krakowską. Co ważne, wszyscy uczniowie biorący udział w finale mogą liczyć na punkty rekrutacyjne! To nie jedyna zmiana w tegorocznej edycji konkursu. Zaproponowaliśmy również nieco inne zasady finału.
Rejestracja do tegorocznej edycji konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz” rozpoczęła się 4 marca i potrwa do 22 marca. Zajmuje tylko chwilę. Ważne, żeby zapamiętać (zapisać) wskazane na etapie rejestracji dane dostępowe, które będą niezbędne do udziału w I etapie konkursu. Osoby niepełnoletnie muszą również dopilnować dostarczenia organizatorom zgody rodzica lub opiekuna prawnego (tylko w formie przesyłki lub osobiście; skanów nie uwzględniamy).
5 kwietnia zaplanowaliśmy I etap zmagań – test wiedzy on-line. 26 kwietnia obędzie się wielki finał konkursu w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” na terenie Politechnice Krakowskiej. Wezmą w nim udział najlepsi uczestnicy I etapu. Postanowiliśmy zmienić zasady wielkiego finału. Po pierwsze, o nagrody powalczy teraz więcej osób – 12. W tym gronie znajdzie się 7 uczniów i 5 studentów. Po drugie, rywalizacja finałowa w murach Politechniki Krakowskiej została podzielona na III rundy. Do tej ostatniej dotrze tylko 3 zawodników. Wszystkie zasady zostały szczegółowo opisane w regulaminie konkursu. Zachęcamy do dokładnego zapoznania się z tym dokumentem.
Zwycięzca politechnicznej rywalizacji zgarnie laptopa i 2 tys. zł. Za zajęcie II miejsca przewidziano czytnik e-booków i 1500 złotych, a za III miejsce – słuchawki gamingowe i 500 zł. Jednak żaden uczestnik wielkiego finału nie opuści PK z pustymi rękami. Osoby, które zajmą miejsca od IV do XII otrzymają nagrody książkowe i gadżety związane z Politechniką Krakowską. Ponadto, w XII edycji konkursu wszyscy uczniowie uczestniczący w finale dostaną dodatkowe punkty w postępowaniu rekrutacyjnym na wszystkie kierunki studiów I stopnia na Politechnice Krakowskiej. O liczbie przyznanych punktów zdecyduje kolejność miejsc uzyskana w finale. Najwyżej uplasowany uczeń zostanie zaopatrzony w aż 100 dodatkowych punktów uwzględnianych w rekrutacji na PK. Osoba, która uzyska drugi wynik wśród uczniów, otrzyma 80 punktów, a trzeciemu pod względem wyniku uczniowi przyznanych zostanie 60 punktów. Każdy z czworga pozostałych uczniów otrzyma 50 punktów w postępowaniu rekrutacyjnym. Szczegóły dotyczące przyznawania punktów i ich liczby zawarto w regulaminie.
Wszystkie pytania i zagadnienia, z którymi uczestnicy spotykają się w ramach kolejnych etapów rywalizacji, opracowywane są w oparciu o wykaz odpowiednio dobranej literatury. Nad warstwą merytoryczną konkursu czuwa Komisja w składzie: prof. dr hab. Michał Baczkowski (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny), dr hab. Krzysztof Ślusarek (Uniwersytet Jagielloński, Wydział Historyczny), dr inż. arch. Krzysztof Wielgus (Politechnika Krakowska, Wydział Architektury), mgr Lilianna Lewandowska (kierownik Muzeum Politechniki Krakowskiej), mgr Piotr Kapusta (Muzeum Krakowa). Przewodniczącym tego gremium jest prorektor ds. studenckich PK dr inż. Marek Bauer.
Zachęcamy do odwiedzenia strony internetowej konkursu „Tadeusz Kościuszko – inżynier i żołnierz”, dostępnej pod adresem: kosciuszko.pk.edu.pl. Przypominamy, że zgodnie z zasadami konkursu, nie mogą w nim brać udziału studenci kierunku historia oraz finaliści poprzednich edycji.
(bk)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska w liście otwartym rektora prof. Andrzeja Szaraty, reprezentującego społeczność pracowników i studentów uczelni, przedstawia szeroką informację dotyczącą planów rozwoju uczelni, budzących zainteresowanie społeczne, zwłaszcza w części dotyczącej przyszłego zagospodarowania nieruchomości Politechniki w krakowskich Czyżynach. – W przestrzeni publicznej kolportowane są nieprawdziwe informacje, często godzące w dobre imię uczelni, przypisujące jej władzom całkowicie zmyślone zamierzenia. Dlatego pragnę przedstawić fakty i główne założenia naszej koncepcji zagospodarowania nieruchomości Uczelni, w tym długoterminowy plan dla Czyżyn – wyjaśnia w liście otwartym rektor Andrzej Szarata.
Rektor PK podtrzymuje w liście otwartym wszystkie, składane już publicznie przez przedstawicieli władz uczelni, wcześniejsze deklaracje.
Pisze m.in.:
Plan Politechniki Krakowskiej dla nieruchomości uczelni w Czyżynach zakłada, że w przyszłości powstanie tam atrakcyjnie zagospodarowany, zielony kampus nowoczesnej uczelni technicznej, otwarty dla mieszkańców i gości Krakowa. Czyżyny – według naszej koncepcji – mają szansę i potencjał, by stać się unikatową wizytówką Politechniki i Krakowa, zgodnie z potwierdzoną – naukowo i empirycznie – zasadą, że najbardziej efektywnym narzędziem kreowania wizerunku miasta jest wysoka jakość architektury i przestrzeni miejskiej. Jesteśmy przekonani, że dla tej części Czyżyn, której Politechnika Krakowska jest właścicielem, uczelnia proponuje przemyślany i odpowiedzialny plan zagospodarowania, uwzględniający precyzyjnie rozpoznaną, rzeczywistą wartość historyczną i przyrodniczą tej przestrzeni. Jest to równocześnie plan odpowiadający na wyrażane publicznie oczekiwania społeczne, by w większości pozostała to przestrzeń zielona i ogólnodostępna. (...) Długofalowy plan dla Czyżyn wymaga uwzględnienia już dziś w dokumentach planistycznych miasta Krakowa kompleksowej, w miejsce punktowej, wizji ich zagospodarowywania, niezależnej od populistycznych nacisków i bieżącej polityki. (...) Zwłaszcza w okresie samorządowej kampanii wyborczej mogą się one nasilać i prowadzić do narastania fali nieprawdziwych treści dot. zamierzeń władz Politechniki, w sposób nieuprawniony mieszać uczelnię – apolityczną z zasady i przekonania – do wyborczych rozgrywek. Może być to groźne nie tylko dla Politechniki, ale i niekorzystne dla miasta i regionu oraz jego mieszkańców. (...) Dlatego przedstawiamy otwarcie nasze plany i stanowisko. Pozostajemy otwarci na wszelkie pytania. Apelujemy o dalszą rzetelną i merytoryczną dyskusję w sprawie przyszłego zagospodarowania nieruchomości Politechniki Krakowskiej w Czyżynach – podnosi w liście rektor Politechniki Krakowskiej.
Obecnie trwają prace nad projektem Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Czyżyny-Zachód. Obszar objęty procedowaniem to w ponad 53 proc. własność Politechniki Krakowskiej, dlatego uczelnia aktywnie uczestniczy w procedurach w ramach prac nad planem, prowadzonych przez Prezydenta M. Krakowa i właściwe jednostki merytoryczne Urzędu M. Krakowa. Jednocześnie trwa postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym dotyczące części terenu objętego procedowanym planem. W 2021 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił bowiem decyzję Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wpisie tzw. pola wzlotów po zachodniej stronie części pasa startowego dawnego lotniska w Krakowie do rejestru zabytków. Ostateczne rozstrzygnięcia NSA w tej sprawie mają zapaść w drugim kwartale 2024 r.
Politechnika zgłasza uwagi do MPZP, wnioski i postulaty, przedstawia szeroko i transparentnie koncepcję zagospodarowania swoich nieruchomości w Czyżynach pn. „Politechnika 2100”. Jak zaznacza rektor Politechniki, dzieje się tak, bo – (...) na obecnych władzach Politechniki Krakowskiej ciąży nie tylko moralna, ale i prawna odpowiedzialność za to, by w przyszłości była możliwa realizacja strategii rozwoju uczelni jako silnego ośrodka nauki i dydaktyki. Stąd aktywne uczestnictwo przedstawicieli Politechniki we wszelkich inicjatywach, działaniach i procedurach, które dotyczą terenów należących do uczelni i mogą wpłynąć na jej możliwości rozwoju. To także aktywny udział przedstawicieli uczelni w procedowaniu Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Czyżyny-Zachód i wyrażany w zgłaszanych przez PK uwagach brak zgody uczelni na arbitralne, niepoparte merytorycznymi argumentami i niezgodne z zapisami Studium Uwarunkowań, próby wyłączenia spod możliwości inwestycyjnych nieruchomości uczelni o powierzchni ok. 17,6 ha, co stanowi blisko 31 proc. terenów, będących własnością PK, a objętych przedmiotowym MPZP – zaznacza w liście otwartym prof. Andrzej Szarata.
Rektor Politechniki Krakowskiej skierował list otwarty na ręce ministra nauki, parlamentarzystów krakowskich, przedstawicieli władz Krakowa i województwa małopolskiego, radnych m. Krakowa oraz kandydatów na prezydenta miasta, przewodniczącej Rady Dz. XIV m. Krakowa, a teraz – w pełnej treści – przedstawia plany wszystkim członkom społeczności Politechniki Krakowskiej i mieszkańcom miasta Krakowa.
W środę 28 lutego 2024 r. temat zagospodarowania nieruchomości uczelni w Czyżynach był jednym z omawianych podczas posiedzenia Senatu Politechniki Krakowskiej.
W imieniu społeczności Politechniki Krakowskiej, jej pracowników i studentów, zwracam się do Państwa z szeroką informacją dotyczącą planów rozwoju uczelni, budzących zainteresowanie społeczne zwłaszcza w części dotyczącej przyszłego zagospodarowania nieruchomości Politechniki w krakowskich Czyżynach. W przestrzeni publicznej kolportowane są bowiem nieprawdziwe informacje, często godzące w dobre imię uczelni, przypisujące jej władzom całkowicie zmyślone zamierzenia. Dlatego pragnę przedstawić fakty i główne założenia naszej koncepcji zagospodarowania nieruchomości Uczelni, w tym długoterminowy plan dla Czyżyn. Jako najważniejsze zakłada on, że w przyszłości powstanie tam atrakcyjnie zagospodarowany, zielony kampus nowoczesnej uczelni technicznej, otwarty dla mieszkańców i gości Krakowa. Czyżyny – według naszej koncepcji – mają szansę i potencjał, by stać się unikatową wizytówką Politechniki i Krakowa, zgodnie z potwierdzoną – naukowo i empirycznie – zasadą, że najbardziej efektywnym narzędziem kreowania wizerunku miasta jest wysoka jakość architektury i przestrzeni miejskiej. Długofalowy plan dla Czyżyn wymaga uwzględnienia już dziś w dokumentach planistycznych miasta Krakowa kompleksowej, w miejsce punktowej, wizji ich zagospodarowywania, niezależnej od populistycznych nacisków i bieżącej polityki.
Stworzona przez ekspertów planowania przestrzennego, władze, pracowników i studentów Politechniki Krakowskiej ogólna koncepcja zagospodarowania nieruchomości uczelni w Czyżynach pn. „Politechnika 2100” oparta jest na idei architektury jako marki przestrzeni miejskiej. Chcemy, by jakość proponowanej w Czyżynach architektury, wysoka atrakcyjność kompozycyjna, bogactwo zieleni i łatwo identyfikowalny ład przestrzenny wydobyły z tego miejsca unikatową „osobowość”. Nasze plany zmierzają do tego, by była to przestrzeń przyciągająca mieszkańców, studentów i turystów swoim pięknem i pozytywnym klimatem. Jej wyjątkowa architektura oraz unikatowo zaprojektowana i urządzona zieleń będą sprzyjać rozwojowi nauki i innowacji, a jednocześnie staną się odpowiedzią na potrzeby mieszkańców Krakowa – dadzą im miejsce do różnych form odpoczynku, budowania więzi sąsiedzkich i międzypokoleniowych, staną się przedmiotem dumy społeczności PK, lokalnej społeczności Czyżyn i mieszkańców Krakowa. W nowym zagospodarowaniu Czyżyn Politechnika chce położyć nacisk na jakość kompozycyjną, piękno, ład i harmonię wizualną, dominującą rolę właściwie skomponowanej zieleni urządzonej, a tożsamość miejsca zbudować wokół związanego z nim dziedzictwa kulturowego i jego historycznych wartości.
Jesteśmy przekonani, że dla tej części Czyżyn, której Politechnika Krakowska jest właścicielem, uczelnia proponuje przemyślany i odpowiedzialny plan zagospodarowania, uwzględniający precyzyjnie rozpoznaną, rzeczywistą wartość historyczną i przyrodniczą tej przestrzeni. Jest to równocześnie plan odpowiadający na wyrażane publicznie oczekiwania społeczne, by w większości pozostała to przestrzeń zielona i ogólnodostępna. Projekt koncepcyjny dla Czyżyn pod nazwą „Politechnika 2100”, który zaprezentowaliśmy publicznie mieszkańcom Czyżyn, władzom Krakowa oraz mieszkańcom miasta za pośrednictwem lokalnych mediów i oficjalnej strony uczelni, uwzględnia i kilkudziesięcioletnią perspektywę rozwoju Politechniki, i dobro miasta i jego mieszkańców. O tym, że te dwie perspektywy – społeczna i szkoły wyższej – są możliwe do pogodzenia przekonuje dobitnie 80 lat zaangażowania Politechniki Krakowskiej w życie społeczne, naukowe, gospodarcze i kulturalne Krakowa i Małopolski, przy jednoczesnym harmonijnym rozwoju samej uczelni. Jesteśmy dziś jedną z najlepszych w Polsce technicznych szkół wyższych, o znanej marce w Europie i aspiracjach sięgających znacznie dalej. Szczegóły planów PK i genezę listu otwartego przedstawiam w dalszej jego części.
Politechnika Krakowska transparentnie o planach rozwoju
W kwestii planów rozwoju uczelni prowadzimy otwartą politykę informacyjną – przedstawiamy publicznie naszą wizję uczelni (w tym nowego, zielonego kampusu w Czyżynach) w gremiach społecznych, w publicznych wystąpieniach przedstawicieli PK, podczas spotkań z władzami samorządowymi i dzielnicowymi, w wystąpieniach medialnych i odpowiedziach na kierowane do nas zapytania publiczne. Jednak obserwujemy wciąż celowe akcje dezinformacyjne, wymierzone w uczelnię i jej społeczność, wprowadzające w błąd opinię publiczną w kwestii planów inwestycyjnych uczelni. Zwłaszcza w okresie samorządowej kampanii wyborczej mogą się one nasilać i prowadzić do narastania fali nieprawdziwych treści dot. zamierzeń władz Politechniki, w sposób nieuprawniony mieszać uczelnię – apolityczną z zasady i przekonania – do wyborczych rozgrywek. Może być to groźne nie tylko dla Politechniki, ale i niekorzystne dla miasta i regionu oraz jego mieszkańców. Dlatego z całą odpowiedzialnością pragnę przekazać informacje ważne dla obecnej i przyszłej naszej współpracy ze społecznością i instytucjami Krakowa wraz z zapewnieniem, że Politechnika Krakowska pozostanie wierna swojej misji. Jest nią mądra służba społeczeństwu przy wykorzystaniu zasobów uczelni, m.in. intelektualnych, kadrowych i infrastrukturalnych. Z uwagi na powyższe pozwalam sobie przedstawić szczegółowo poniższe podsumowanie naszych wizji, działań, opinii i długofalowych planów.
Zielony plan dla Politechniki
Politechnika Krakowska realizuje od kilku lat koncepcję tzw. „Zielonego planu dla PK”. Dotyczy ona m.in. rewitalizacji i działań proekologicznych na terenach wszystkich kampusów uczelni – przy ul. Warszawskiej, przy ul. Podchorążych i kampusu w Czyżynach w Krakowie.
W Łobzowie, przy ul. Podchorążych chcemy wspólnie z gminą Kraków, na terenach będących własnością uczelni, stworzyć ogólnodostępny park-ogród, nawiązujący do historycznej tożsamości Łobzowa i jego królewskich ogrodów. Uczelnia zaoferowała udostępnienie swojego terenu na park, przeprowadziła i sfinansowała konkurs architektoniczny na jego koncepcję wraz opracowaniem wymaganej dokumentacji. Uchwałę kierunkową w tej sprawie, rekomendującą prezydentowi miasta dalsze działania dla stworzenia parku w Łobzowie, podjęła w lutym 2024 r. Rada Miasta Krakowa.
Rozwiązania podejmowane przez uczelnię w centrum Krakowa przy ul. Warszawskiej mają służyć realizacji idei „Ekokampusu PK”, a dot. m.in. retencji wód opadowych, nowych form zieleni (łąki kwietne, glebaria, zielone strefy dla studentów, zielone dachy), modernizacji oświetlenia, zwiększenia liczby wiat rowerowych, monitoringu dot. śladu węglowego i czystości powietrza, zużycia energii i zwiększenia pozyskiwania tzw. zielonej energii itp.
Z kolei na terenie kampusu PK w Czyżynach i posiadanych w tej części Krakowa nieruchomościach, stanowiących rezerwę strategiczną dla rozbudowy kampusu Uczelni, zaproponowaliśmy koncepcję pn. „Politechnika 2100” – przemyślany, odpowiedzialny, zrównoważony i urbanistycznie harmonijny plan zagospodarowania przestrzeni. Uwzględnia on wieloletni rozwój Uczelni (w perspektywie 20, 50, a nawet 100 lat) i oparty jest na precyzyjnie rozpoznanej, rzeczywistej wartości historycznej i przyrodniczej tej przestrzeni. Jest to plan odpowiadający na wyrażane publicznie oczekiwania społeczne, by kampus Uczelni pozostał przestrzenią ogólnie dostępną – nasyconą terenami rekreacyjnymi przyjaznymi dla społeczności akademickiej i mieszkańców Krakowa, a jednocześnie, by wysokiej jakości nowoczesna architektura tu w przyszłości lokowana, harmonijnie wkomponowana została w otaczającą ją cenną przyrodniczo zieleń urządzoną. Uczelnia ma ambicje, by stworzyć w tym miejscu niepowtarzalny kampus dla społeczności akademickiej, w którym będą w przyszłości powstawały innowacyjne rozwiązania służące harmonijnemu rozwojowi i zasobności nie tylko PK, ale i mieszkańców Krakowa i całej Małopolski.
Przy przygotowywaniu koncepcji „Politechnika 2100” zespół złożony z członków władz uczelni, ekspertów wielu specjalności (m.in. projektowania architektonicznego, urbanistyki, architektury krajobrazu, aerodynamiki środowiskowej, zarządzania nieruchomościami, prawa), a także studentów PK brał pod uwagę bogactwo historyczne i przyrodnicze Czyżyn, tak aby w jak największym stopniu zachować ich unikatowy charakter. Powstała koncepcja, która uwzględnia i potrzeby rozwojowe społeczności PK, i dobro naszego miasta i jego mieszkańców.
Koncepcja „Politechnika 2100”: Czyżyny otwarte, mądrze zagospodarowane i pulsujące innowacjami
Obecnie Politechnika Krakowska nie ma żadnych innych planów wobec swojego kampusu w Czyżynach poza długofalowymi, zawartymi w koncepcji „Politechnika 2100” oraz tymi dot. rozwoju światowej klasy laboratoriów na terenie swoich nieruchomości, położnych przy budynkach Wydziału Mechanicznego (przy al. Jana Pawła II) .
Tereny w Czyżynach, odpowiednio zagospodarowane i utrzymane, uważamy przede wszystkim za strategiczny rezerwuar inwestycyjny, konieczny do dalszego rozwoju badawczego i dydaktycznego. Stanowczo dementuję plotki, jakoby władze uczelni miały plany jakiejkolwiek zabudowy mieszkaniowej, deweloperskiej, hotelowej, w tym akademikami w Czyżynach. Każda inwestycja Politechniki była, jest i będzie prowadzona w zgodzie z prawem, z poszanowaniem zasad zrównoważonego rozwoju, współżycia społecznego, uwzględnieniem wszelkich wymogów proceduralnych, ale przede wszystkim będzie wynikać z zadań i potrzeb szkoły wyższej, której celem nadrzędnym jest prowadzenie badań naukowych oraz kształcenie studentów i doktorantów.
Realizacja projektu koncepcyjnego pn. „Politechnika 2100” czyli planów długoterminowego rozwoju kampusu Politechniki w Czyżynach (w perspektywie 20, 50, a może i 100 lat) zależeć będzie od decyzji kolejnych władz i pokoleń społeczności PK oraz pozyskiwania finansowania na cele rozwojowe uczelni.
Politechniczna Dolina Innowacji w południowo-wschodniej części kampusu
Koncepcja „Politechnika 2100” przewiduje, że zabudowa wysoka, na którą mają składać się budynki dydaktyczne i laboratoryjne przewidywana byłaby w południowo-wschodniej części kampusu, w pierwszym rzędzie wzdłuż ul. Stella-Sawickiego, co jest zgodne ze Studium zagospodarowania przestrzennego i procedowanym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W tej części kampusu Politechniki jest już siedziba Wydziału Mechanicznego oraz Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki, obiektów sportowych uczelni, z których korzystają też mieszkańcy Krakowa. Tu działają i sukcesywnie powstają nowe laboratoria PK o światowej klasie m.in. Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej, Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych, Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej oraz inne tworzące z nim Regionalną Sieć Akredytowanych Laboratorium PK, Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych. Tu też planowana jest budowa siedziby Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. Wymienione centra badawcze i dydaktyczne odpowiadają nie tylko na potrzeby naukowców i studentów PK, ale też na ważne społeczne i gospodarcze potrzeby regionu (walka o czyste powietrze, szkolenia służb ratowniczych, usługi badawcze dla firm i instytucji Małopolski). Dalszy rozwój bazy laboratoryjnej i dydaktycznej uczelni w tej części Czyżyn pozwoli nam docelowo stworzyć tam swoistą Dolinę Krzemową Politechniki Krakowskiej, mającą strategiczne znaczenie dla uczelni, ale też całej Małopolski jako regionu innowacji.
Koncentracja budynków laboratoryjno-edukacyjnych o dużej kubaturze w południowo-wschodniej części kampusu zapewniłaby kameralność otwartym terenom rekreacyjnym i sportowym kampusu PK, proponowanym przez naszych ekspertów w jego w części centralnej.
W centrum kampusu ogólnodostępny Park Centralny
Koncepcja „Politechnika 2100” przewiduje jednocześnie, że przestrzenie rekreacyjne, zielone, umieszczone w centralnej części kampusu funkcjonować mogłyby jako Park Centralny, otwarty i dostępny zarówno dla studentów i pracowników uczelni, jak i dla mieszkańców Krakowa. Ta rekreacyjna, harmonijnie urządzona przestrzeń, nasycona starannie dobraną i zaprojektowaną zielenią urządzoną i doposażona w obiekty małej architektury niezbędne dla efektywnego wypoczynku, mogłaby zawierać m.in. infrastrukturę sportową (bieżnia, otwarte korty tenisowe), mały zbiornik wodny (o funkcji retencyjnej), ścieżki pieszo-rowerowe, budynek nowego klubu studenckiego „Kwadrat 2.0” ze sceną i widownią plenerową. W części zachodniej tej strefy możliwa byłaby zabudowa rozproszona o niskiej intensywności (lekkie, dobrze zaprojektowane i wkomponowane w przestrzeń pawilony z przeznaczeniem na działalność dydaktyczną i badawczą). Podobne przeznaczenie miałby obszar usytuowany na południe od pasa startowego – tereny zielone, z ewentualnie wkomponowaną tu rozproszoną zabudową o niskiej intensywności z przeznaczeniem przede wszystkim na funkcje społeczne, np. takie jak modelarnia lotnicza dla młodzieży, przestrzenie integracyjne dla seniorów czy miejsca kreatywnych spotkań sąsiedzkich.
Zabytkowy pas startowy jako centrum współpracy na rzecz bezpieczeństwa Małopolan
Z kolei samego terenu pasa startowego dotyczy, ostatnio zaprezentowana, inicjatywa współpracy 10 partnerów – podmiotów państwowych, samorządowych, naukowych, dydaktycznych oraz reprezentujących służby ratownicze – na rzecz powołania „Centrum edukacyjno-badawczego i szkolenia służb ratowniczych w Małopolsce”. Takiego centrum, które łączyłoby potencjał i potrzeby tylu partnerów, a jednocześnie służyło bezpieczeństwu mieszkańców całego regionu, nie ma w Polsce.
Koncepcja centrum zakłada podjęcie starań o wsparcie merytoryczne i finansowe (m.in. ze środków unijnych) dla idei utworzenia w krakowskich Czyżynach infrastruktury do prowadzenia badań naukowych, działań edukacyjnych i kulturalnych oraz szkoleń w zakresie bezpieczeństwa z wykorzystaniem fragmentu pasa startowego dawnego lotniska Rakowice-Czyżyny (będącego własnością i pozostającego w administracji Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie i Politechniki Krakowskiej). Pozwoliłoby to zachować w należytym stanie lotnicze i historyczne dziedzictwo związane z terenem dawnego lotniska. W trosce o najwyższą jakość przestrzeni publicznej uczelnia podjęła już współpracę ze Stowarzyszeniem Architektów Polskich w celu opracowania dokumentacji konkursowej zagospodarowania przestrzennego terenu wokół pasa startowego (z zachowaniem wymogów wskazanych w planach miejscowych z założeniem, że ma to być miejsce pełne zieleni i otwarte dla mieszkańców, wolne od tzw. „betonozy”).
Koncepcja utworzenia centrum edukacyjno-badawczego przewiduje wykonanie prac konserwatorskich i restauratorskich, niezbędnych dla utrzymania wartości użytkowej i historycznej pasa startowego oraz – w ograniczonym przepisami zakresie – jego funkcji lotniczych (utrzymanie lądowiska na potrzeby organizacji imprez o charakterze lotniczym i epizodycznych startów i lądowań statków powietrznych). Tylko właściwie odrestaurowana przestrzeń dawnego pasa, obecnie coraz bardziej podupadającego, mogłaby służyć jednocześnie rozwojowi badań naukowych, edukacji, podnoszeniu kwalifikacji kadr naukowo-badawczych i służb ratowniczych, czuwających nad bezpieczeństwem regionu. Usytuowaniu centrum w Czyżynach sprzyja dogodna lokalizacja dawnego pasa startowego w bezpośredniej bliskości instytucji zaangażowanych w partnerstwo (Politechnika Krakowska, Muzeum Lotnictwa Polskiego, MCN „Cogiteon”, Instytut Ekspertyz Sądowych, Szkoła Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej, Małopolska Policja). Gdyby na potrzeby badań, szkoleń, zajęć edukacyjnych, ćwiczeń służb potrzebna była dodatkowa infrastruktura sanitarna czy niewielka przestrzeń wykładowa jej realizacja musiałyby wpisywać się w ogólną koncepcję zagospodarowania przestrzeni, stworzoną wspólnie z SARP, uwzględniać w pierwszej kolejności wytyczne konserwatorskie i zapisy miejscowego planu oraz oczywiście wszelkie inne, w tym wolę właścicieli tych nieruchomości.
Nie będzie nowych akademików
W północnej części – na obszarze między Osiedlem Akademickim a Centrum Nauki Cogiteon – koncepcja „Politechnika 2100” uwzględnia ewentualne stworzenie – harmonijnie dopasowanej do istniejącej zabudowy i charakteru przestrzeni – lekkiej, rozproszonej zabudowy na cele edukacyjno-badawcze. Pierwotnie rozważane usytuowanie w tym rejonie domów studenckich obecnie nie jest brane pod uwagę przez władze uczelni. Ostatnie analizy kilkuletnich trendów wykazały, że obecna baza noclegowa dla studentów (na Osiedlu Studenckim przy ul. Skarżyńskiego i przy ul. Bydgoskiej w Krakowie) wypełnia ilościowe potrzeby PK. Uczelnia zamierza natomiast inwestować w jej modernizację, tak, aby osiągnęła standard godny XXI wieku i odpowiadała lepiej na oczekiwania naszych polskich i zagranicznych studentów.
Prawa i obowiązki Politechniki jako właściciela
Wizje, które przedstawiamy, mają na razie koncepcyjny charakter, będą sukcesywnie uszczegóławiane. Już teraz jednak, dla realizacji – tak ważnej i dla Krakowa, i dla uczelni – koncepcji zagospodarowania Czyżyn konieczne jest uwzględnienie w dokumentach planistycznych miasta i regionu założeń oraz rozwiązań, które z jednej strony wezmą pod uwagę perspektywę społeczną, ale – z drugiej – uprawnienia właścicielskie, zadania uczelni i jej plany rozwoju. Jesteśmy przekonani, że proponowany przez Politechnikę Krakowską dalekowzroczny plan dla Czyżyn, z założeniem, że ok. 60 procent gruntów Politechniki zachowa dotychczasowy zielony charakter, a pozostała część będzie stanowiła rozwojowy rezerwuar uczelni, to dobry plan nie tylko dla uczelni, ale także dla naszego miasta i regionu.
Na obecnych władzach Politechniki Krakowskiej ciąży nie tylko moralna, ale i prawna odpowiedzialność za to, by w przyszłości była możliwa realizacja strategii rozwoju uczelni jako silnego ośrodka nauki i dydaktyki. Stąd aktywne uczestnictwo przedstawicieli Politechniki we wszelkich inicjatywach, działaniach i procedurach, które dotyczą terenów należących do uczelni i mogą wpłynąć na jej możliwości rozwoju. To także aktywny udział przedstawicieli uczelni w procedowaniu Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Czyżyny-Zachód i wyrażany w zgłaszanych przez PK uwagach brak zgody uczelni na arbitralne, niepoparte merytorycznymi argumentami i niezgodne z zapisami Studium Uwarunkowań, próby wyłączenia spod możliwości inwestycyjnych nieruchomości uczelni o powierzchni ok. 17,6 ha, co stanowi blisko 31 proc. terenów, będących własnością PK, a objętych przedmiotowym MPZP.
Za każdym razem, gdy zabieramy głos i zgłaszamy uwagi do projektu MPZP, są one poparte analizami, ekspertyzami, wiedzą specjalistów, szerokim spojrzeniem na przyszłość tej części Krakowa i długofalowymi planami rozwoju Uczelni. Jest to zawsze głos opierający się demagogicznym mitom i naciskom, a jedocześnie głos społecznie odpowiedzialny.
Czyżyny dostępne – mimo kosztów i ryzyk dla uczelni
Dlatego właśnie i z uwagi na niepodważalną przynależność społeczności Politechniki Krakowskiej do lokalnej wspólnoty Czyżyn i Krakowa przedstawiamy transparentnie nasze wizje i zwracamy się o pomoc w zastopowaniu kampanii dezinformacji, manipulacji ćwierćprawdami i niemającymi poparcia w faktach insynuacjami osób i podmiotów, rozgrywających swoje populistyczne gry wokół sprawy zagospodarowania Czyżyn. Deklarujemy pełną otwartość na wszelkie pytania czy wątpliwości osób i instytucji zainteresowanych rzetelną i pochodzącą z prawdziwych źródeł informacją w powyższych sprawach.
W budzącej szczególne zainteresowanie kwestii zarządzania posiadanymi nieruchomościami w Czyżynach, Politechnika Krakowska prowadzi przemyślaną i autonomiczną, a do tego – wyjątkowo rzadką obecnie – politykę dostępności. Kampusy uczelni i inne tereny będące jej własnością są otwarte także dla gości spoza PK, w tym przede wszystkim mieszkańców Krakowa. Władze uczelni kolejnych kadencji – pomimo związanych z tym ryzyk i kosztów – zdecydowały m.in o oparciu się powszechnym obecnie tendencjom do stawiania ogrodzeń i murów wokół swoich terenów w Czyżynach. Dzięki temu w sposób nieograniczony, na takich samych prawach jak studenci i pracownicy PK, korzystają z nich okoliczni mieszkańcy. Politechnika Krakowska cierpliwie i bez przerzucania na kogokolwiek odpowiedzialności ponosi koszty, także finansowe, takiego wyboru, odpowiadając również za bezpieczeństwo tego terenu oraz konieczne porządkowanie, utrzymanie i pielęgnację zieleni.
Dotychczasowa polityka Uczelni, zakładająca ogólną dostępność nieruchomości PK, nie może jednak budzić w nikim fałszywego przekonania, że mają prawo – w sposób dowolny – rozporządzać terenami uczelni postronne osoby, nie mające do tego żadnych umocowań, że mogą planować przyszłość w oderwaniu od woli i potrzeb właściciela. Spotka się to z adekwatną reakcją władz i społeczności uczelni. Otwarty sposób gospodarowania zasobami uczelni nie zdejmuje bowiem z władz Politechniki Krakowskiej odpowiedzialności i obowiązków właścicielskich, przypisanych państwowej osobie prawnej w zakresie zarządzania mieniem, w tym m.in w zakresie jego ochrony i wykorzystywania zgodnie z przeznaczeniem i misją szkoły wyższej, decydowania o swoich planach rozwojowych i zabierania głosu w dyskusji publicznej dot. przyszłego zagospodarowania posiadanych nieruchomości.
Władze PK są też świadome odpowiedzialności, w tym także prawnej oraz osobisto-finansowej, w kwestiach decydowania o przyszłości uczelni i kierunkach jej rozwoju. Zaś zagwarantowana społeczności uczelni autonomia w tym obszarze, wynikająca z przepisów ustawowych, musi być szanowana i uwzględniana przez wszystkie osoby i instytucje. Odpowiedzialność ustawowa oraz przed kolejnymi pokoleniami politechnicznej społeczności wymaga od władz PK każdej kadencji, by – w oparciu o zasoby uczelni i możliwie długoterminowe plany jej kolejnych władz – tworzyły dobre warunki do realizacji przyszłych projektów uczelni, w szczególności poprzez pozostawienie w zasobach PK różnych form rezerw inwestycyjnych, możliwych do wykorzystania przez następne pokolenia pracowników i studentów uczelni.
Plan dla Czyżyn w drodze konsensusu społecznego
Przedstawiając tak szczegółowo stanowisko Politechniki Krakowskiej apelujemy o rozwagę i dalsze prace nad planem zagospodarowania Czyżyn na drodze konsensusu społecznego, a nie arbitralnych decyzji pod presją kampanii wyborczej, przy próbach siania dezinformacji i manipulacjach faktami.
Konsensus, który proponuje Politechnika Krakowska, tak dalece uwzględniając społeczne oczekiwania wobec przyszłości Czyżyn, musi szanować też potrzeby i plany uczelni, a także zapobiec ogromnym stratom finansowym, które PK może ponieść (co może się wiązać z sądowymi postępowaniami odszkodowawczymi). Konieczne jest też uwzględnienie nierozstrzygniętej na tę chwilę sytuacji prawnej części terenu w Czyżynach, w związku z uchyleniem przez Wojewódzki Sąd Administracyjny kontrowersyjnej decyzji o objęciu ochroną konserwatorską tzw. „pola wzlotów” i toczącym się obecnie postępowaniem w Naczelnym Sądzie Administracyjnym w tej sprawie. Jego finał przewidywany jest na drugi kwartał 2024 r.
Ze względu na stosunkowo bliski termin ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy konsekwentnie postulujemy w dotychczasowych rozmowach i wnioskach składanych do Prezydenta M. Krakowa rozważenie wstrzymania procedowania planu miejscowego w obecnym kształcie i ponowne skierowanie go do pełnego wyłożenia. Pozwoliłoby to uwzględnić rozstrzygnięcia NSA, a także wiążąco ustalić, w drodze rzeczowej i uczciwej dyskusji wszystkich zainteresowanych stron, sposób organizacji tej ważnej dla uczelni i miasta przestrzeni oraz docelową koncepcję zrównoważonego zagospodarowania terenów, należących do PK.
Dotychczasowe działania Politechniki Krakowskiej w zakresie gospodarowania swoim mieniem jednoznacznie potwierdzają, że dotąd zawsze służyły one nie tylko uczelni, ale i mieszkańcom Krakowa i Małopolski. Obecna dyskusja publiczna o przyszłości Czyżyn jest możliwa wyłącznie dlatego, że – wbrew kłamstwom o rzekomych agresywnych zamiarach – Politechnika Krakowska zachowała swoje nieruchomości w Czyżynach w większości niezabudowanej formie i nie zamknęła ich przed mieszkańcami.
Politechnika Krakowska, kierując się szeroko rozumianą odpowiedzialnością społeczną, korzystając z wiedzy i doświadczenia, a także bogatego dorobku naukowego i projektowego swoich pracowników, absolwentów i studentów od wielu już lat uczestniczy w wytyczaniu i kreowaniu kierunków rozwoju miast i regionów, ze szczególnym uwzględnieniem Krakowa i Małopolski. Tworzymy plany ochrony i rozwoju systemów przyrodniczych, opracowujemy standardy, narzędzia i rekomendacje do planowania, przygotowywania i wdrażania projektów inwestycyjnych, opartych na zrównoważonym zarządzaniu tkanką miejską i regionalną. Podobne zasady i standardy Politechnika Krakowska stosuje także w kreowaniu kierunków długookresowego własnego rozwoju. Pragnę jeszcze raz podkreślić, że w gospodarowaniu swoimi zasobami władze uczelni uwzględniają zawsze obowiązujące przepisy prawa oraz statut i strategię uczelni, kierują się zasadami społecznej odpowiedzialności, zarządzania zrównoważonego, polityką gospodarności oraz wiedzą ekspercką i najwyższymi standardami etycznymi i zawodowymi.
Dlatego przedstawiamy otwarcie nasze plany i stanowisko. Pozostajemy otwarci na wszelkie pytania. Apelujemy o dalszą, rzetelną i merytoryczną dyskusję w sprawie przyszłego zagospodarowania nieruchomości Politechniki Krakowskiej w Czyżynach.
prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, Rektor Politechniki Krakowskiej
Grafika: fragment koncepcji zagospodarowania Czyżyn, wizualizacja budynku nowego klubu studenckiego „Kwadrat 2.0”
Po raz kolejny uczniowie klas maturalnych zawalczyli o dodatkowe punkty w rekrutacji na Politechnikę Krakowską. 24 lutego odbył się II etap konkursu „O Złoty Indeks PK”. 93 osoby mogą cieszyć się tytułem laureata rywalizacji. Po raz drugi w historii politechnicznego konkursu, rozegrano go w czterech dyscyplinach: matematyce, chemii, informatyce i predyspozycjach architektonicznych. Zakończona edycja była rekordowa pod względem zgłoszeń. Do konkursu zarejestrowało się aż 583 osoby. – Cieszy nas ogromnie fakt, że tak wiele osób wyraziło zainteresowanie naszym konkursem. Świadczy to m.in. o zainteresowaniu samą uczelnią, a także jej ofertą dydaktyczną. Z roku na rok konkurs „O Złoty Indeks PK” przyciąga coraz więcej uczniów i jest stałym punktem odniesienia w czasie przygotowań do matury – mówi prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer, przewodniczący Komisji Konkursowej.
Do II etapu konkursu zakwalifikowało się 161 osób, a w finałowej rywalizacji wzięło ostatecznie udział 137 tegorocznych maturzystów. Największą frekwencją cieszyła się matematyka. Do zadań obliczeniowych i problemowych podeszło 62 uczniów. Predyspozycje architektoniczne zweryfikowało 29 osób. Ich zadanie polegało na wykonaniu modeli fizycznych z dostarczonych przez organizatorów materiałów i w oparciu o wskazany temat konkursowy (oceniano kompozycję, formę i zgodność pracy z tematem). Zadania za zakresu chemii i informatyki rozwiązywało w dniu finału kolejno 25 i 21 uczniów.
Finałowe zmagania odbywały się w salach dydaktycznych na kampusach Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24 oraz przy ul. Podchorążych 1 (predyspozycje architektoniczne). II etap pozwolił wyłonić laureatów tegorocznej edycji konkursu „O Złoty Indeks”. Tytuł ten trafi do 93 osób. Pula dodatkowych punktów w rekrutacji na PK, a więc ów „Złoty Indeks”, zależna jest od wyników uzyskanych w finale. 200 punktów otrzymują laureaci I stopnia, którzy swoim wynikiem uplasowali się w przedziale od 81 do 100 proc. maksymalnej liczby punktów. Uczniowie z wynikami mieszczącymi się w przedziale 61-80 proc. maksymalnej liczby punktów, uzyskali tytuł laureata II stopnia i 100 dodatkowych punktów w rekrutacji na PK. Laureatami III stopnia zostali uczestnicy, których rezultaty mieszczą się w puli od 40 do 60 proc. maksymalnej liczby punktów – ilość dodatkowych punktów rekrutacyjnych wynosi 60. Zgodnie z zasadami konkursu, punkty wywalczone z przedmiotów matematyka, chemia lub informatyka, nie przysługują w postępowaniu rekrutacyjnym na kierunki architektura i architektura krajobrazu, natomiast te zdobyte z przedmiotu predyspozycje architektoniczne, są brane pod uwagę wyłącznie w rekrutacji na architekturę oraz architekturę krajobrazu. Z możliwości wykorzystania dodatkowych punktów jest wyłączony proces rekrutacji na tylko jeden kierunek z oferty PK – inżynierię wzornictwa przemysłowego.
Wśród 93 osób, które zdobyły w tym roku „Złote Indeksy PK”, znalazło się 57 uczniów rywalizujących w matematyce (laureaci I stopnia – 14 osób; laureaci II stopnia – 21; laureaci III stopnia – 22 osoby), 17 laureatów (2 osoby z tytułem laureata I stopnia; laureaci II stopnia – 6 osób; laureaci III stopnia – 9 osób), którzy wybrali informatykę, 10 przyszłych architektów (2 laureatów I stopnia, 2 laureatów II stopnia oraz 6 laureatów III stopnia) oraz 9 osób rywalizujących w dyscyplinie chemia (2 laureatów II stopnia i 7 laureatów III stopnia).
W finale konkursu „O Złoty Indeks PK” spotkali się maturzyści z kilku województw: małopolskiego, podkarpackiego, śląskiego, lubelskiego, mazowieckiego, wielkopolskiego, a nawet warmińsko-mazurskiego i podlaskiego. Finalistki i finaliści reprezentowali w sumie 47 szkół. Niektóre z nich mogą pochwalić się wieloma laureatami. Do takich szkół należy m.in. rekordzista liczby laureatów w tej edycji – krakowskie Technikum Łączności nr 14 im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku. 15 uczniów tej szkoły otrzymało „Złote Indeksy Politechniki Krakowskiej” (2 osoby tytuł laureata I stopnia, 5 osób tytuł laureata II stopnia, 8 osób – laureaci III stopnia). Na drugim miejscu w rankingu szkół uplasowało się I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie z 8 laureatami 9. edycji konkursu PK (2 laureatów I stopnia i po 3 laureatów II stopnia i III stopnia). Trzecie miejsce zajmują ex aequo I Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Mikołaja Kopernika w Krośnie – 2 laureatów II stopnia i 3 laureatów III stopnia oraz Samorządowe Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Stalowej Woli (2 laureatów I stopnia, 2 laureatów II stopnia, 1 laureat III stopnia).
– Wiemy, ile zaangażowania i stresu kosztuje przygotowanie oraz udział w konkursie. Chcemy wyróżnić laureatów, pozwolić im nacieszyć się znakomitymi osiągnięciami i właśnie dlatego organizujemy dla nich spotkanie na Politechnice Krakowskiej, podczas którego planujemy wręczyć dyplomy za udział w konkursie. Spotkanie odbędzie się 19 kwietnia o godz. 11.00 w budynku „Działownia” na kampusie głównym Politechniki Krakowskiej. Już teraz serdecznie zapraszamy – mówi mgr Marta Madej z Działu Spraw Studenckich, która odpowiada za organizację konkursu.
Strona internetowa konkursu: indeks.pk.edu.pl
(bk)
{fastsocialshare}
Małopolska Policja, Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego oraz Politechnika Krakowska zapraszają na konferencję „O kobietach, dla kobiet, przez kobiety. Świadoma kobieta powstrzyma przemoc!”. Spotkanie, objęte honorowym patronatem Marty Malec-Lech – członek Zarządu Województwa Małopolskiego, odbędzie się 7 marca br. w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” przy ul. Warszawskiej 24 (kampus główny PK).
Przemoc wobec kobiet stanowi istotny problem społeczny w Polsce, ale także w wielu innych krajach. Organizacje kobiece szacują, że przemocy w różnych formach co roku doświadcza ponad 800 tys. kobiet. Według danych dostępnych na stronie Centrum Praw Kobiet, co 40 sekund jakaś kobieta w Polsce doświadcza przemocy, z tego 19% doświadcza przemocy od obecnego lub byłego partnera, a w większości przypadków współofiarami są dzieci.
Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że wiele kobiet nie informuje o tym, co jest spotkało. Przyczyn jest wiele, np. strach przed oprawcą, czy brak wiedzy na temat tego, gdzie może szukać pomocy. Często też brakuje świadomości, że zachowania, z którymi się spotykały, mają charakter przemocowy.
Powyższe przykłady dobitnie pokazują, jak ważne są akcje, które mają na celu zwiększenie świadomości kobiet w tym zakresie. W czasie organizowanej na Politechnice Krakowskiej konferencji (7 marca), prelegenci opowiedzą o aspektach prawnych i psychologicznych, o tym jak rozpoznawać różne formy przemocy, jak zgłaszać przypadki przemocowych zachowań i gdzie szukać pomocy.
Rejestracja uczestników będzie się odbywać od godz. 9.30. Otwarcie konferencji nastąpi o godz. 10.00.
W programie konferencji przewidziano następujące wystąpienia:
(J. S.)
{fastsocialshare}
Wagon dla fanów gier komputerowych, podróżnych pracujących zdalnie albo przygotowany specjalnie dla pasażerów ze zwierzakami. Jest też pociąg dla podróżników luksusowo zwiedzających świat w wagonie widokowym inspirowanym Orient Expressem albo sztuką Gaudiego. Jak mogą wyglądać w niedalekiej przyszłości nowoczesne pojazdy szynowe, by odpowiadały na potrzeby podróżnych? Na to pytanie już dziś odpowiadają studenci Politechniki Krakowskiej. Wystawę najnowszych projektów szynowych pojazdów przyszłości autorstwa studentów inżynierii wzornictwa przemysłowego można oglądać w galerii Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Politechniki Krakowskiej (Wydział Mechaniczny, al. Jana Pawła II 37).
Studenckie koncepcje nowoczesnych pojazdów szynowych powstały jako projekty semestralne w ramach zajęć z przedmiotu „Projektowanie środków transportu szynowego”, prowadzonego na kierunku inżynieria wzornictwa przemysłowego oraz jako dyplomy inżynierskie na tym kierunku. W ramach kształcenia związanego z branżą pojazdów szynowych studenci inżynierii wzornictwa przemysłowego najpierw (w ramach przedmiotu „Budowa środków transportu szynowego”) poznają podstawową budowę i charakterystykę pojazdów szynowych na wykładach i zajęciach laboratoryjnych. Te są prowadzone z wykorzystaniem bazy laboratoryjnej Katedr Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego Politechniki, w tym m.in. symulatora tramwaju oraz podzespołów z pojazdów kolejowych. Odbywają się też podczas wyjazdów grup studenckich do producentów taboru kolejowego i przewoźników kolejowych (m.in. NEWAG, MPK w Krakowie). – W kolejnym semestrze, w ramach wykładów z przedmiotu projektowego, studenci poznają przebieg procesu konfigurowania i projektowania pojazdów szynowych oraz wymagania i przepisy, obowiązujące w branży transportu szynowego. Analizują przykłady wdrożonych rozwiązań projektowych, poznają narzędzia do projektowania, dobre praktyki projektowe, ale też układy błędne itd. Uczą się o stosowanych rozwiązaniach konstrukcyjnych, funkcjonalnych oraz o materiałach wykorzystywanych do produkcji pojazdów szynowych – mówi dr Maciej Górowski z Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu, prowadzący zajęcia na kierunku inżynieria wzornictwa przemysłowego. W ramach zajęć poruszane jest też tematy związane z procesem zakupu taboru (ofertowania, budżetowania i zamawiania pojazdów), przygotowywaniem materiałów do uzgodnień z klientami, dokumentacją projektową itd.
Finałem kształcenia związanego z branżą transportu szynowego jest realizacja projektu, dotyczącego pojazdów szynowych. – Bardzo ważne w procesie dydaktycznym jest to, że nie narzucamy studentom tematu projektu. Sami szukają zakresów projektowania, które w tej dziedzinie chcieliby realizować. Dajemy młodym projektantom możliwość wykazania się pomysłowością. Po analizach i obserwacjach funkcjonujących rozwiązań mogą zwrócić się w swoich projektach ku rozwiązaniom, które odpowiadają na nowe potrzeby podróżnych i zaproponować zmiany w dotychczasowym patrzeniu na branżę pojazdów szynowych. Mogą projektować zgodnie z obecnymi wymaganiami dla pojazdów szynowych – przepisami, normami, trendami, albo całkowicie puścić wodze fantazji i projektować bardziej przyszłościowo, wręcz futurystycznie. Najważniejsze w tym projektowym zadaniu są pomysłowość i kreatywność studentów – nieodzowne cechy i kompetencje zawodowych projektantów – podkreśla dr Maciej Górowski, sam praktykujący projektant pojazdów szynowych.
Podczas prac nad projektem studenci i prowadzący przedmiot nauczyciel omawiają postępy w jego realizacji, na bieżąco uzgadniają kolejne kroki tak jak podczas rzeczywistego procesu projektowania – od przeglądu istniejących rozwiązań, założeń projektowych, analiz, koncepcji po finalne projekty koncepcyjne. Egzaminem końcowym z przedmiotu „Projektowanie środków transportu szynowego” są prezentacje projektów, prowadzone w takiej formie jak podczas rzeczywistych uzgodnień z klientem. – Prowadzący przedmiot wciela się w rolę klienta, a studenci prezentują swoje koncepcje, tak by jak najbardziej przekonać do swoich pomysłów. To pozwala na rozwój kompetencji miękkich potrzebnych potem w zawodowym życiu - umiejętności prezentacji, prowadzenia dyskusji, argumentacji i przyjmowania krytyki, czyli umiejętności stanowiących „chleb powszedni” w przyszłej pracy w tym zawodzie – wyjaśnia dr Maciej Górowski.
Tegoroczne projekty studentów Politechniki Krakowskiej są bardzo różnorodne. Z jednej strony, to wizje całkiem niedalekiej (prawdopodobnie) przyszłości. Odpowiadają m.in. na tak znane już – po pandemii – potrzeby pasażerów, jak np. możliwość pracy zdalnej podczas podróży. Ten temat podjęła dyplomantka PK Wiktoria Tyrała, która zaprojektowała wygodną przestrzeń pasażerską do pracy zdalnej, także dla osób z niepełnosprawnościami. Pomyślała m.in. o optymalnej przestrzeni do pracy, w tym gabarytach foteli i rozmieszczeniu ich zgodnie z obowiązującymi normami, składanych stolikach, podłokietnikach i odpowiednim oświetleniu stanowiska pracy, a także sprzyjającej skupieniu kolorystyce wagonu.
Wagon biznesowy to propozycja innowacyjnego wagonu biurowego z komfortową i funkcjonalną przestrzenią do pracy. Projekt Kingi Sosnowskiej, studentki III roku inżynierii wzornictwa przemysłowego, zakłada stworzenie w pociągu mobilnej przestrzeni biurowej z mini salą konferencyjną, wyposażoną w najnowocześniejsze technologie i udogodnienia.
Jest też studencki pomysł dla tych, którzy kilka godzin w pociągu chcieliby spędzić po prostu relaksując się grą w gry komputerowe. W wagonie dla graczy, zaprojektowanym przez Ewę Pis w ramach pracy inżynierskiej, są stacje gamingowe i komputery stacjonarne, są też stanowiska dla osób z własnymi urządzeniami – laptopami czy konsolami. – Proponowane rozwiązania odpowiadają na potrzeby użytkowników w zakresie zapewnienia im bezpieczeństwa, odpowiedniej infrastruktury do gry, jednocześnie eliminującej negatywne skutki wielogodzinnej rozgrywki – opisuje swój projekt autorka.
Jest też pomysł studentki III roku Joanny Proszek – dedykowany właścicielom psa czy kota, którzy marzą o komfortowej i bezstresowej podróży wspólnie ze swoim pupilem. Modułowa przestrzeń przedziału dla osób podróżujących ze zwierzętami mogłaby być swobodnie poddawana aranżacjom, by optymalnie zarządzać liczbą miejsc dla pasażerów.
Wśród ciekawych projektów studentów są też bardziej futurystyczne koncepcje pojazdów przyszłości. Fani Orient Expressu Michał Mucha, Kacper Kalista i Marcel Chudzik zaprojektowali „Golden Horizon Express”, w którym każdy wagon to podróż przez różne regiony Europy – od francuskiej elegancji, przez bałkański urok i tureckie detale. – Szybkość spotyka się tu z kulturowym bogactwem – reklamują swój pomysł młodzi projektanci.
Na spełnienie marzeń bardzo wymagających klientów kolei postawili też Natalia Babiuch i Wiktor Surman. Ich luksusowy wagon widokowy „Zenith” łączy komfort i wyrafinowanie, a jest inspirowany twórczością Antoniego Gaudiego, secesją i neogotykiem. – Wagon przeznaczony do kontemplacji i konwersacji wyróżnia się bogactwem form organicznych i kopułą widokową na końcu wagonu. Intencjonalny splot wizualnego doznania form i kolorów wnętrza z krajobrazami gór i lasów, stwarza poczucie jedności z naturą – przedstawiają swój projekt studenci III roku Politechniki Krakowskiej.
Wśród tegorocznych pomysłów studenckich jest też całkiem „odlotowy” pomysł na rollercoaster. „The Y” to nietypowy pojazd szynowy, zaprojektowany przez Bartosza Żelichowskiego, a inspirowany typem „Wing Coaster”. Siedzi się w nim tyłem do toru, czyli bokiem do kierunku jazdy. Według autora tego pomysłu zapewniłby on fanom parków rozrywki niespotykane dotąd mocne wrażenia.
Tematyka projektowania pojazdów szynowych obecna jest w programie kształcenia inżynierii wzornictwa od początku istnienia kierunku na PK, to już ponad 12 lat. Powstało w tym czasie na Politechnice Krakowskiej kilkadziesiąt innowacyjnych i ciekawych projektów. W wielu z nich autorzy, dzięki otwartości myślenia i wnikliwym analizom potrzeb użytkowników pojazdów, zaproponowali koncepcje dotychczas niespotkane w transporcie szynowym. – Niektóre projekty są prawdziwymi koncepcjami przyszłości, na razie może futurystycznymi, ale już dziś przyczyniającymi się do świeżego – odmiennego od klasycznego – spojrzenia na transport szynowy. Pokazują możliwości wprowadzenia do oferty przewozowej rozwiązań dotychczas niespotykanych, a potrzebnych z punktu widzenia oczekiwań pasażerów – podkreśla dr Maciej Górowski. Jak dodaje, branża pojazdów szynowych jest jednym z bardziej dynamicznie rozwijających się obszarów transportu. – Dzisiejszy pojazd szynowy to nowoczesne technologie, nowatorskie rozwiązania konstrukcyjne i funkcjonalne, zapewniające wysoki poziom komfortu i bezpieczeństwa podróży. Do tworzenia takich pojazdów producenci i operatorzy potrzebują wykwalifikowanych projektantów, potrafiących kreować nowe standardy. Takich właśnie kształcimy na Politechnice Krakowskiej – mówi ekspert PK.
Absolwenci kierunku inżynierii wzornictwa przemysłowego, którzy zarazili się podczas zajęć pasją do pojazdów szynowych, pracują obecnie w biurach projektowych czołowych producentów taboru szynowego jak również przewoźników, wdrażając projekty i opracowując strategie rozwoju wzornictwa pojazdów.
(m)
Na zdjęciach:
1) wystawa projektów w galerii Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu na Wydziale Mechanicznym PK / fot. Maciej Górowski
2) galeria zdjęć: wizualizacje koncepcji studenckich
{fastsocialshare}
7 marca br. w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” na Politechnice Krakowskiej odbędzie się Forum Kobiet. Wydarzenie organizowane jest przez Fundację Wspierania Budownictwa Zrównoważonego i Polską Izbę Inżynierów Budownictwa. Celem wydarzenia jest wsparcie studentek i inżynierek wkraczających na rynek pracy. Patronat nad Forum Kobiet objęły Politechnika Krakowska, Wydział Inżynierii Lądowej, Małopolska Izba Inżynierów, Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa oraz Eurovia Polska S.A.
Mimo, że udział kobiet w inżynierii i budownictwie staje się coraz bardziej znaczący, a kobiety odnoszą sukcesy zawodowe na całym świecie, nadal istnieją wyzwania, z którymi muszą się mierzyć ze względu na swoją płeć. Przez wiele lat dziedziny te były często zdominowane przez mężczyzn i chociaż obecnie proporcje są bardziej wyrównane, to kobiety wciąż muszą konfrontować się ze stereotypami oraz zabiegać o zapewnienie równych szans i dostępu do pełnoprawnych możliwości zawodowych w branży budowlanej.
Forum Kobiet ma na celu promowanie roli kobiet w obszarze inżynierii, nauki i technologii, a także kreowanie otwartego i inspirującego środowiska do wymiany wiedzy i doświadczeń. Wydarzenie ma być idealną przestrzenią do wspierania rozwoju umiejętności technicznych, zbudowania silnej społeczności, która będzie stanowić wsparcie dla kobiet stojących na starcie rozwoju kariery zawodowej. Uczestniczki wydarzenia będą mogły podzielić się doświadczeniami, inspiracjami oraz nawiązać wartościowe kontakty zawodowe.
Podczas Forum Kobiet zaplanowane są trzy panele dyskusyjne:
- KOBIETY SUKCESU – Spotkanie i rozmowy z kobietami które odniosły sukces zawodowy
- Poszukiwanie pracy: autoprezentacja, budowa marki osobistej – Spotkanie i rozmowy z osobami zajmującymi się rekrutacją w branży inżynierskiej. Przedstawienie procesu rekrutacji, oczekiwań pracodawców, sposób dobrej autoprezentacji, statystyczne dane dotyczące struktury płci zatrudnienia. Praktyki i staże studenckie, praca dla młodych inżynierów
- Jak możemy wzajemnie się wspierać – Spotkanie i rozmowy z osobami zajmującymi się mentoringiem, coachingiem pracowników oraz z trenerem i psychologiem.
Gościniami wydarzenia będą Beata Szatanik (Gülermak), Anna Bucała-Hrabia (Polska Akademii Nauk), Izabela Saj (Strabag), Małgorzata Boryczko (Powiatowa Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krakowie), Maria Podobińska (projektantka wnętrz), Anna Nicieja (Budimex), Joanna Młotek (Budimex), Maja Ziętara (kierowniczka Biura Karier Politechniki Krakowskiej), Iza Tylek (Polska Izba Inżynierów Budownictwa), Izabella Gralewska (Jacobs – HR), Małgorzata Piwowarczyk (coach i mentorka), Krystyna Brzoska (mentorka), Izabela Pasterz (psycholożka i terapeutka), Małgorzata Nowakowska (trenerka).
Fundacja Wspierania Budownictwa Zrównoważonego (FSSB) została stworzona w celu wspierania kobiet w inżynierii. Jej priorytetem jest zwiększenie dostępu kobiet do edukacji, zasobów, szkoleń i mentorstwa, mając na celu umożliwienie im rozwijania umiejętności i osiągania sukcesów, szczególnie w branżach związanych z budownictwem. Fundacja prowadzi także działania popularyzujące wiedzę na temat szeroko rozumianego budownictwa zrównoważonego, ochrony środowiska, zrównoważonego rozwoju oraz podnoszenie poziomu świadomości ekologicznej.
Zachęcamy do dołączenia do wydarzenia na Facebooku.
(J. S.)
{fastsocialshare}
Rozwój technologii cyfrowych stwarza nowe możliwości i pozwala zaadaptować znane mechanizmy do wirtualnej rzeczywistości. Tak jest m.in. w przypadku tokenów NFT, czyli niewymienialnych (ang. non-fungible token) cyfrowych identyfikatorów reprezentujących zasoby, takie jak dzieła sztuki, multimedia lub treści cyfrowe. NFT są oparte na technologii blockchain, a ich celem jest potwierdzanie własności i autentyczności unikalnych przedmiotów cyfrowych lub materialnych. Rynek kolekcjonerskich aktywów cyfrowych, czyli właśnie niewymiennych tokenów NFT, stanowi ciekawy przykład układu fizycznego o dużej skali złożoności, nietrywialnej dynamice i oryginalnej logice transakcji finansowych. W Instytucie Fizyki Jądrowej Polskiej Akademia Nauk w Krakowie szerszej analizie poddano jego globalne cechy statystyczne. W pracach tych uczestniczyli również naukowcy z Katedry Informatyki Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej, prof. dr hab. Stanisław Drożdż i dr Marcin Wątorek, a także – obecnie absolwent PK – mgr inż. Paweł Szydło, autor pracy magisterskiej pt. „Analiza rozkładów fluktuacji cen na rynku NFT”. O wynikach tych analiz możemy przeczytać w artykule naukowym pt. „Characteristics of price related fluctuations in non-fungible token (NFT) market” (autorzy: Paweł Szydło, Marcin Wątorek, Jarosław Kwapień, Stanisław Drożdż) opublikowanym w czasopiśmie „Chaos” oraz w tekście „Co widzi fizyk, gdy patrzy na rynek tokenów NFT?”, umieszczonym na stronie IFJ PAN.
Kiedyś o wartości pieniądza decydowała ilość znajdującego się w nim cennego metalu, dziś przypisujemy ją pewnym ciągom cyfrowych zer i jedynek, umawiając się po prostu, że odpowiadają one monetom czy banknotom. Niewymienne tokeny NFT (Non-Fungible Token) funkcjonują dzięki zbliżonej konwencji: ich właściciele nadają pewnym układom zer i jedynek wymierną wartość, traktując je jako wirtualne odpowiedniki takich aktywów jak dzieła sztuki czy nieruchomości. Tokeny NFT są ściśle powiązane z rynkami kryptowalut, jednak zmieniają swoich posiadaczy w inny sposób niż na przykład bitcoiny. O ile każdy bitcoin jest dokładnie taki sam i ma taką samą wartość, o tyle każdy token jest unikatem o indywidualnie ustalonej wartości, integralnie powiązanym z informacją o swoim aktualnym właścicielu.
– Obrót tak traktowanymi środkami cyfrowymi nie kieruje się logiką typowych rynków walutowych, lecz logiką rynków obracających przedmiotami o charakterze kolekcjonerskim, na przykład obrazami znanych malarzy – tłumaczy prof. dr hab. Stanisław Drożdż (IFJ PAN, Politechnika Krakowska) i kontynuuje: – Cechy statystyczne rynków kryptowalut zdążyliśmy już poznać dzięki wcześniejszym analizom. Pytanie o właściwości nowego, bardzo młodego i jednocześnie fundamentalnie odmiennego rynku, także zbudowanego na technologii blockchain, pojawiło się więc bardzo naturalnie.
Rynek niewymiennych tokenów zainicjowano w 2017 roku z użyciem łańcucha bloków utworzonego dla kryptowaluty Ethereum. Do spopularyzowania idei i dynamicznego wzrostu obrotów doszło w czasach pandemii. Wtedy też, na aukcji zorganizowanej przez słynny angielski dom aukcyjny Christie’s, zrealizowano rekordową transakcję: stworzona przez Mike'a Winkelmanna grafika-token „Everydays: The First 5000 Days” została sprzedana za 69 milionów dolarów.
Tokeny na ogół są pogrupowane w kolekcje o różnych rozmiarach, przy czym im pewne cechy charakterystyczne tokena występują w kolekcji rzadziej, tym zwykle większa jego wartość. Statystycy z IFJ PAN przyjrzeli się publicznie dostępnym danym z portali CryptoSlam (cryptoslam.io) i Magic Eden (magiceden.io), dotyczącym pięciu popularnych kolekcji funkcjonujących na łańcuchu bloków kryptowaluty Solana. Były to zestawy obrazków i animacji znane jako Blocksmith Labs Smyths, Famous Fox Federation, Lifinity Flares, Okay Bears i Solana Monkey Business, zawierające po kilka tysięcy tokenów o średniej wartości transakcji na poziomie zbliżonym do tysiąca dolarów.
– Skoncentrowaliśmy się na analizach zmian takich parametrów finansowych kolekcji jak jej kapitalizacja, cena minimalna, liczba transakcji realizowanych na poszczególnych tokenach w jednostce czasu (godzinie), odstępy czasowe między kolejnymi transakcjami czy wartość wolumenu transakcji. Dane obejmowały okres od dnia premiery konkretnej kolekcji do sierpnia 2023 roku włącznie – mówi dr Marcin Wątorek (PK).
Dla ustabilizowanych rynków finansowych charakterystyczna jest obecność pewnych praw potęgowych, sygnalizujących, że prawdopodobieństwo wystąpienia dużych zdarzeń jest większe niż wynikałoby to z typowego, gaussowskiego rozkładu prawdopodobieństwa. Okazuje się, że działanie takich praw jest już widoczne we fluktuacjach parametrów rynku NFT, na przykład w rozkładzie czasów między poszczególnymi transakcjami czy fluktuacjach wolumenu.
Wśród parametrów statystycznych analizowanych przez badaczy z IFJ PAN był wykładnik Hursta, opisujący niechęć układu do zmiany trendu. Wartość tego wykładnika spada poniżej 0,5, gdy układ ma skłonność do fluktuacji: każdy wzrost zwiększa prawdopodobieństwo spadku (lub odwrotnie). Z kolei wartości powyżej 0,5 wskazują na istnienie pewnej długoterminowej pamięci: po wzroście występuje większe prawdopodobieństwo kolejnego wzrostu, po spadku – większe kolejnego spadku. Dla badanych kolekcji tokenów wartości wykładnika Hursta lokowały się między 0,6 a 0,8, a zatem na poziomie charakterystycznym dla rynków o wysokiej renomie. W praktyce własność ta oznacza, że ceny transakcyjne tokenów z danej kolekcji w wielu przypadkach zmieniają się w podobny sposób.
Istnienie pewnej długoterminowej pamięci układu, na rynku NFT sięgającej nawet dwóch miesięcy, może wskazywać na obecność multifraktalności. Gdy zaczynamy powiększać fragment zwykłego fraktala, prędzej czy później zobaczymy strukturę przypominającą obiekt wyjściowy, zawsze po użyciu takiego samego powiększenia. Tymczasem w przypadku multifraktali ich różne fragmenty trzeba powiększać z różną szybkością. Właśnie taki, nieliniowy charakter samopodobieństwa, udało się zaobserować także na cyfrowym rynku kolekcjonerskim, m.in. dla cen minimalnych, liczb transakcji w jednostce czasu i odstępów między transakcjami. Multifraktalność ta nie była jednak w pełni wykształcona i najlepiej ujawniała się w tych sytuacjach, gdy w badanym układzie obserwowano największe fluktuacje.
– Z naszych badań wynika ponadto, że cena kryptowaluty, za którą są sprzedawane kolekcje, bezpośrednio wpływa na generowany przez nie wolumen. To istotna obserwacja, ponieważ wiadomo, że rynki kryptowalut wykazują już wiele oznak statystycznej dojrzałości – zauważa mgr Paweł Szydło, pierwszy autor artykułu w dedykowanym naukom nieliniowym czasopiśmie „Chaos”.
Analizy przeprowadzone w IFJ PAN prowadzą do wniosku, że mimo młodego wieku i nieco innych mechanizmów handlu, rynek tokenów NFT zaczyna funkcjonować w sposób statystycznie zbliżony do ustabilizowanych rynków finansowych. Fakt ten zdaje się wskazywać na istnienie pewnego rodzaju uniwersalizmu wśród rynków finansowych, nawet o istotnie zróżnicowanej naturze. Jego bliższe poznanie będzie jednak wymagało dalszych badań.
Źródło: Serwis prasowy IFJ PAN press.ifj.edu.pl
Grafika: Canva
{fastsocialshare}
„Tube runner”, a więc koncepcja pojemnika przeznaczonego do transportu małych obiektów i materiału biologicznego w placówkach medycznych to zwieńczenie studiów inżynierskich Natalii Łakoma. Absolwentka inżynierii wzornictwa przemysłowego na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej skupiła się – w ramach swojej pracy dyplomowej – na rozwiązaniu, które może ułatwić oraz przyspieszyć pracę personelu medycznego, a także ograniczyć ilości pojemników wykorzystywanych w placówkach medycznych. Jej praca została doceniona i znalazła się w zestawieniu Dyplomów FNC 2023, a więc najlepszych prac dyplomowych absolwentów polskich uczelni artystyczno-projektowych. Do 31 marca trwa głosowanie internautów, będące kolejnym etapem konkursu. Zachęcamy do oddania głosu na dyplom inż. Natalii Łakoma.
Organizatorem zestawienia jest „FONT nie czcionka!” – powstały w 2013 r. portal sztuki i designu. Publikowane w jego ramach materiały dotyczą interesujących projektów, sztuki, procesów kulturowych i marketingowych. FNC organizuje zestawienie najlepszych prac dyplomowych absolwentów uczelni artystyczno-projektowych od 2014 r. Jego celem jest przegląd i promocja młodych polskich twórców. W ciągu dziewięciu edycji wyróżniono już ponad pół tysiąca wyjątkowych dyplomów, z których wiele znalazło praktyczne zastosowanie. W tegorocznym zestawieniu znalazło się 62 prac z 18 różnych uczelni. Zgłoszone dyplomy co roku ocenia jury złożone z twórców zajmujących się projektowaniem identyfikacji wizualnych, serwisów internetowych, ilustracji, projektów scenograficznych i architektonicznych. W edycji 2023 w gronie tym znaleźli się: Tomasz Tobys (projektant, menedżer i założyciel studio FNC), Marta Drożdżowska (ilustratorka, projektantka graficzna), Dawid Korzekwa (projektant i przedsiębiorca), Justyna Kucharczyk (projektantka i badaczka), Mateusz Kosma (projektant graficzny w studiu user experience EDISONDA), Karolina Rączka (z wykształcenia architektka i graficzka, a z wyboru scenografka).
Wśród dyplomów, które znalazły się w zestawieniu FNC 2023, jest też obroniona w maju 2023 r. praca inżynierska absolwentki inżynierii wzornictwa przemysłowego na Politechnice Krakowskiej – Natalii Łakoma. Praca była realizowana pod kierunkiem dr inż. Magdaleny Kromki-Szydek, prof. PK z Katedry Mechaniki Stosowanej i Biomechaniki na Wydziale Mechanicznym, a konsultowana przez mgr. sztuki Michała Maciukiewicza z Laboratorium Inżynierii Wzornictwa Przemysłowego WM PK.
Tematem pracy dyplomowej Natalii Łakoma była koncepcja pojemnika przeznaczonego do transportu małych obiektów i materiału biologicznego w placówkach medycznych. Najważniejsze zadanie stawiane przed „Tube runner”, bo tak nazywa się projekt, polega na umożliwieniu transportowania obiektów ręcznie oraz z wykorzystaniem poczty pneumatycznej. Rozwiązanie ma ułatwić oraz przyspieszyć pracę personelu medycznego i ograniczyć ilość pojemników wykorzystywanych w placówkach medycznych. Autorka projektu zwróciła uwagę na potrzeby użytkowników (regulacja uchwytu), a także cykl życia produktu – moduły po zużyciu można wymieniać. Transporter został zaprojektowany w taki sposób, aby jego czyszczenie i dezynfekcja nie sprawiały trudności. „Tube runner” składa się z bazy tworzącej zewnętrzny korpus oraz wymiennych modułów, dostosowanych do konkretnych potrzeb.
Do 31 marca potrwa głosowanie on-line na prace z zestawienia Dyplomów FNC 2023. Zachęcamy do oddania głosu na projekt inż. Natalii Łakoma. Głosować można tutaj.
(bk, am)
Grafika – pojemnik zaprojektowany przez Natalię Łakoma
{fastsocialshare}
Grupa Azoty oraz Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej zawarły ramową umowę o współpracy. Pozwoli ona nawiązać długoterminowe partnerstwo w zakresie prowadzenia prac naukowo-technicznych oraz kształcenia, w szczególności w ramach kierunków związanych ze zrównoważonym rozwojem.
Umowa umożliwi współpracę w obszarze naukowo-technicznym, obejmującą m.in. udział specjalistów Politechniki w pracach realizowanych przez Grupę Azoty oraz wykonywanie przez pracowników uczelni badań i ekspertyz na rzecz spółki. Strony rozważają wspólny udział w konsorcjach dotyczących projektów badawczych finansowanych ze środków krajowych i zagranicznych. Porozumienie otwiera także drogę do współpracy patronackiej nad kierunkami studiów związanych ze zrównoważonym rozwojem oraz organizacji wspólnych szkoleń i praktyk dla studentów Politechniki w Grupie Azoty.
– Badania i rozwój to jeden z najważniejszych obszarów w strategii Grupy Azoty. Odpowiadając na oczekiwania wobec naszej branży i wyzwania stojące przed przemysłem chemicznym, podpisaliśmy umowę z renomowanym ośrodkiem kształcenia kadry inżynierskiej, jakim jest Politechnika Krakowska. Jako Grupa Azoty przykładamy ogromną wagę do zrównoważonych technologii, umożliwiających optymalizację i ograniczenie zużycia energii elektrycznej, stąd jesteśmy zainteresowani współpracą ze szczególnym naciskiem na obszar zrównoważonego rozwoju. Jestem przekonany, że to jeden z ważniejszych kierunków studiów w kontekście rozwoju krajowego przemysłu i wyzwań, z jakimi mierzy się cała europejska branża chemiczna – mówi członek Zarządu, dyrektor generalny Grupy Azoty S.A. Zbigniew Paprocki.
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej konsekwentnie rozwija działalność badawczą i dydaktyczną pozwalającą kompleksowo podejmować rynkowe wyzwania, dotyczące m.in. urbanizacji i metropolizacji. – Obecnie są one ukierunkowane na kształtowanie i wdrażanie koncepcji SMART, która umiejętnie łączy rozwiązania inteligentne w zakresie zarządzania infrastrukturą miast i regionów z podnoszeniem jakości przestrzeni i standardu życia mieszkańców przy racjonalnym wykorzystaniu zasobów naturalnych i uwzględnieniu zasad zrównoważonego rozwoju. Współpraca Wydziału z otoczeniem gospodarczym, w szczególności z podmiotami strategicznymi dla gospodarki takimi jak Grupa Azoty, jest kluczowa dla rozwoju nauki i komercjalizacji wyników badań oraz dostosowywania programów kształcenia do aktualnych wymagań rynkowych – mówi dr inż. Piotr Beńko, prof. PK, prodziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK.
Fot. Grupa Azoty
{fastsocialshare}
Pracownicy Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej – dr inż. arch. Marcin Gierbienis z Katedry Projektowania Architektonicznego oraz dr inż. arch. Damian Poklewski-Koziełł z Katedry Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich uzyskali nagrodę za najlepszą Gdyńską Inwestycję Roku 2023 „Czas Gdyni” w kategorii architektura. Mowa o budynku edukacyjnym w Leśnym Ogrodzie Botanicznym Marszewo, zaprojektowanym przez Pracownię Architektoniczną Gierbienis+Poklewski.
Nagrodę odebrał Damian Poklewski-Koziełł z rąk Joanny Zielińskiej, przewodniczącej Rady Miasta Gdyni podczas uroczystej sesji, która odbyła się z okazji 97. urodzin miasta, 10 lutego w Teatrze Miejskim. Leśny Ogród Botaniczny Marszewo znajduje się w Gdyni i jest prowadzony przez Nadleśnictwo Gdańsk, a budynek edukacyjny powstał na polanie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Warte podkreślenia, że zastosowano w nim, po raz pierwszy w obiekcie sektora publicznego w Polsce, konstrukcję z drewna klejonego krzyżowo CLT (Cross Laminated Timber) oraz wykończenie fasady opalanymi deskami. Sam obiekt pod względem formy nawiązuje do tzw. archetypu stodoły.
Projekt architektów z Wydziału Architektury PK zwrócił uwagę i wcześniej: zyskał nagrodę w konkursie Property Design Awards 2024 w kategorii „design – wnętrza: obiekty publiczne” (statuetki wręczono podczas DESIGN DAYS, które odbyły się w 25-28 stycznia w Międzynarodowym Centrum Kongresowym w Katowicach). W ubiegłym roku za sprawą głosowania architektów, członków Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów RP, budynek edukacyjny w LOB Marszewo znalazł się w grupie wyróżnionych „Salonu Architektury“ i został pokazany 13 października podczas Międzynarodowego Biennale Architektury 2023 w Krakowie. 20 października ub. roku, podczas uroczystej gali w Fabryce Lloyda w Bydgoszczy, obiekt został laureatem trzeciej edycji konkursu Arcydzieło Sztuki Budowlanej, zorganizowanego przez Pomorsko-Kujawską Izbę Budownictwa. Podwójne nagrody zdobył również w konkursie PLGBC Green Building Awards 2023, jednym z najważniejszych krajowych konkursów, promujących zdrowe i zrównoważone budownictwo. Rozdanie nagród było częścią międzynarodowej konferencji PLGBC Green Building Summit, zorganizowanej 5-6 października ub.r.
– Projektowanie w duchu idei zrównoważonego rozwoju, którego celem są korzyści dla człowieka i niepogarszanie środowiska przyrodniczego, w którym dane jest budować to nasze zadanie – mówią nagrodzeni.
(„Nasza Politechnika”, kt)
Źródło ilustarcji/zdjęć przedstawiających budynek edukacyjny w Leśnym Ogrodzie Botanicznym Marszewo: fot. fotomohito
{fastsocialshare}
W miniony weekend odbyły się w Toruniu 68. PZLA Halowe Mistrzostwa Polski w lekkiej atletyce. W gronie najlepszych krajowych lekkoatletów, którzy rywalizowali 17 i 18 lutego w Arenie Toruń, znaleźli się studenci Politechniki Krakowskiej – Jakub Stolarski i Piotr Kidoń. Kuba i Piotrek wraz z Katarzyną Martyną i Margaritą Koczanową zdobyli brązowy medal w biegu sztafetowym 4x400 m MIX. Panowie studiujący na PK reprezentowali podczas Halowych Mistrzostw Polski Klub Sportowy AZS AWF Kraków.
Zespół AZS AWF Kraków wyprzedziły mieszane sztafety z KS AZS UWM Olsztyn (złoty medal) oraz KS AZS AWF Wrocław (srebrny medal). Męską część brązowej drużyny z Torunia tworzą multimedaliści Akademickich Mistrzostw Polski w lekkiej atletyce. Piotr Kidoń, student inżynierii produkcji na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej (II stopień), specjalizuje się w biegach na 400 m przez płotki, a Jakub Stolarski, studiujący infotronikę (II stopień) na Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK, biegami sprinterskimi (100 m i 200 m). Ostatnie lata były dla studentów-sportowców z Politechniki Krakowskiej pasmem wielu sukcesów, oczywiście popartych ciężką pracą i treningami.
W minionym roku Piotr Kidoń przywiózł z Akademickich Mistrzostw Polski, które odbywały się w Poznaniu (18-21 maja 2023 r.) kilka medali za: I miejsce w klasyfikacji uczelni technicznych w biegu sztafetowym 4x100 m, III miejsce w klasyfikacji uczelni technicznych w biegu sztafetowym 4x400 m, III miejsce w klasyfikacji uczelni technicznych w biegu na 400 m przez płotki, III miejsce drużynowo w klasyfikacji generalnej Akademickich Mistrzostw Polski w lekkoatletyce. W 2022 r. Piotr wywalczył w Karpaczu Mistrzostwo Polski U23 w sztafecie 4x400 m MIX (29 maja 2022) wraz z Wanessą Krzyżewską, Aleksandrą Wsołek i Jakubem Stolarskim. Jeszcze przed zdobyciem mistrzostwa, w dniach 19-22 maja 2022 r. student PK brał udział w Akademickich Mistrzostwach Polski w lekkoatletyce w Poznaniu, gdzie zdobył trzy II miejsca (w klasyfikacji uczelni technicznych w biegu sztafetowym 4x100 m, w klasyfikacji uczelni technicznych w biegu sztafetowym 4x400 m, w klasyfikacji uczelni technicznych w biegu na 400 m przez płotki) oraz III miejsce drużynowo w klasyfikacji uczelni technicznych AMP. Zdobycze medalowe Piotra we wcześniejszych latach również były spektakularne. W 2021 r., podczas Akademickich Mistrzostw Polski w Bielsku-Białej, zdobył medale za zajęcie II miejsca w klasyfikacji uczelni technicznych w biegu na 400 m przez płotki, III miejsca drużynowo w klasyfikacji generalnej AMP, III miejsca w klasyfikacji UTE w biegu sztafetowym 4x100 m oraz III miejsca w klasyfikacji UTE w biegu sztafetowym 4x400 m. W 2020 r. w Łodzi, Piotrek stawał na drugim stopniu podium w klasyfikacji UTE Akademickich Mistrzostw Polski w biegu sztafetowym oraz na trzecim w klasyfikacji UTE w biegu na 100 m.
Medalowa półka Jakuba Stolarskiego należy również do tych, które robią wrażenie. W ub. roku Kuba przywiózł z Akademickich Mistrzostw Polski w Poznaniu krążki za I miejsce w klasyfikacji uczelni technicznych w biegu sztafetowym 4x100 m oraz za III miejsce drużynowo w klasyfikacji generalnej AMP. Jak wspomniano powyżej, w maju 2022 r. Jakub Stolarski wraz z koleżankami i kolegą zdobył Mistrzostwo Polski U23 w sztafecie 4x400 m MIX w Karpaczu. W czasie Akademickich Mistrzostw Polski w 2022 r. zajął II miejsce w klasyfikacji uczelni technicznych AMP w biegu sztafetowym 4x100 m oraz III miejsce drużynowo w klasyfikacji uczelni technicznych w lekkoatletyce. W 2021 r. Kuba wywalczył III miejsce drużynowo w klasyfikacji generalnej Akademickich Mistrzostwa Polski w lekkoatletyce i III miejsce w klasyfikacji UTE w biegu sztafetowym 4x100 m w Bielsku-Białej. W roku 2020 Jakub Stolarski zajął III miejsce w klasyfikacji UTE Akademickich Mistrzostw Polski w biegu na 100 m, II miejsce w klasyfikacji UTE w biegu sztafetowym 4x100 m, II miejsce drużynowo w klasyfikacji generalnej AMP w lekkoatletyce.
Piotr Kidoń i Jakub Stolarski już w maju wystartują w kolejnej edycji Akademickich Mistrzostw Polski w lekkiej atletyce w barwach Klubu Uczelnianego AZS Politechnika Krakowska. Zawody odbędą się w Białymstoku. Już teraz trzymamy kciuki za naszych studentów-sportowców.
(bk, kp)
Na zdjęciu, brązowi medaliści biegu sztafetowego 4x400 m MIX, od lewej: Piotr Kidoń, Katarzyna Martyna, Margarita Koczanowa i Jakub Stolarski / fot. archiwum Piotra Kidonia
{fastsocialshare}
Doktorantka Politechniki Krakowskiej mgr inż. Karina Niziołek została laureatką Ogólnopolskiego Konkursu „Student-Wynalazca”, organizowanego przez Politechnikę Świętokrzyską pod patronatem Ministerstwa Nauki. W XIV edycji konkursu wynalazczyni z PK zdobyła wspólnie z zespołem z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki jedną z 5 głównych nagród za rozwiązanie pt: „Sposób otrzymywania hybrydowego nośnika substancji aktywnych należących do grupy leków przeciwnowotworowych i hybrydowy nośnik substancji aktywnych należących do grupy leków przeciwnowotworowych”. Politechniczny pomysł na inteligentny biomateriał do zastosowania w terapiach przeciwnowotworowych został doceniony w dużej konkurencji. Do tegorocznej edycji konkursu nadesłano 123 rozwiązania opracowane przez 247 twórców z 21 polskich uczelni. Nagrodą w konkursie jest możliwość prezentacji swojego rozwiązania na Międzynarodowej Wystawie Wynalazków w Genewie – Geneva Inventions 2024 oraz Międzynarodowej Warszawskiej Wystawie Wynalazków IWIS 2024.
Nad nagrodzonym wynalazkiem pracował zespół złożony z doktorantek i naukowczyń Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki w składzie: mgr inż. Karina Niziołek, mgr inż. Dagmara Słota, prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak–Kupiec, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK oraz dr inż. Agnieszka Tomala. Poza nagrodą główną ich rozwiązanie zostało uhonorowane także dwoma wyróżnieniami specjalnymi - Nagrodą Prezesa Polskiego Związku Pracodawców Przemysłu Farmaceutycznego oraz Nagrodą Prezesa Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów.
Opracowany przez mgr inż. Karinę Niziołek i zespół z nią współpracujący sposób wytworzenia oraz hybrydowy nośnik substancji aktywnych należących do grupy leków przeciwnowotworowych może znaleźć szerokie zastosowanie w medycynie i farmakologii jako inteligentny system dostarczania leków. - Dzięki naszemu rozwiązaniu leki mogą być dostarczane dokładnie do obszarów dotkniętych nowotworem, przy zminimalizowaniu toksycznego działania na zdrowe komórki. Co więcej, uzyskany system kontrolowanego uwalniania leków pozwala na utrzymanie odpowiedniego stężenia leków w miejscu nowotworu, co może zwiększyć skuteczność leków oraz jednocześnie zmniejszyć toksyczność dla zdrowych tkanek – wyjaśnia mgr inż. Karina Niziołek. Jak podkreśla, wykorzystanie hybrydowego nośnika substancji z grupy leków przeciwnowotworowych poprawi jakość leczenia onkologicznego. - Terapia celowana zastosowana u chorych onkologicznych może pomóc w zwalczeniu oporności na leki, która może rozwijać się w trakcie leczenia nowotworów. Co więcej dostarczanie leków w sposób kontrolowany i celowany może pomóc w przełamywaniu mechanizmów opornościowych komórek nowotworowych, a w konsekwencji prowadzić do ich apoptozy. Zastosowanie hybrydowych nośników leków może poprawić biodostępność leków, a co za tym idzie zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych – mówi doktorantka PK.
Opracowany przez badaczki z PK hybrydowy nośnik substancji aktywnych zawiera polimery pochodzenia syntetycznego (tj. PVP, PEG) oraz nanocząstki złota (AuNPs), połączone z polimerem PHB. Uzyskane materiały zostały zmodyfikowane kompleksem inkluzyjnym złożonym z β-cyklodekstryny oraz leku przeciwnowotworowego – kapecytabiny. - Obecność nanocząstek złota w matrycy polimerowej jako kontrastu umożliwia obrazowanie rentgenowskie zmian chorobowych pacjenta. Poprzez modyfikację uzyskanego materiału hybrydowego kapecytabiną podnoszona jest funkcjonalność materiału, który umożliwia miejscowe uwalnianie leku, a tym samym działanie terapeutyczne dla pacjentek z rakiem szyjki macicy, chorych na raka piersi czy raka jelita grubego. Otrzymany hybrydowy biomateriał pozwala na personalizację terapii w zależności od stadium rozwoju choroby pacjenta, przez odpowiednie dawkowanie leku przeciwnowotworowego – mówi doktorantka PK.
Unikatową charakterystykę ma też opracowana przez naukowczynie PK metoda otrzymywania hybrydowego nośnika substancji aktywnych, która została już zgłoszona do ochrony patentowej. - Umożliwia pełną personalizację odawkowania leku przeciwnowotworowego. Podczas wytwarzania materiału nie powstają produkty uboczne, które mogłyby wpływać na proces uwalniania się substancji aktywnych. Technologia ta umożliwia tworzenie dowolnych kształtów i rozmiarów materiałów, co powiększa możliwości aplikacyjne utworzonego hybrydowego nośnika substancji aktywnych z leków przeciwnowotworowych – opisuje mgr inż. Karina Niziołek.
W ramach prac poprzedzających zgłoszenie patentowe zespół PK opracował działający model w postaci podstawowego komponentu, sprawdzonego w warunkach laboratoryjnych. Wykonane zostały także: pełna analiza fizykochemiczną oraz mechaniczna materiału, szereg badań inkubacyjnych in vitro w płynach symulujących warunki środowiska organizmu żywego, a także analiza cytotoksyczności względem wytypowanych linii komórkowych. Przed zespołem dalsze prace na długiej drodze do wdrożenia, a wcześniej promocja rozwiązania na międzynarodowych targach wynalazków w Genewie i Warszawie.
Nagrodzone w konkursie „Student-Wynalazca” rozwiązanie z Politechniki Krakowskiej zostało opracowane w ramach projektu "Inkubator Innowacyjności TRL 4.0" (realizowanego przez Centrum Transferu Technologii Politechniki Krakowskiej). W tej edycji konkursu "Student-Wynalazca" nagrody główne przyznano także młodym innowatorom z Uniwersytetu Jagiellońskiego, Politechniki Świętokrzyskiej, Akademii Górniczo-Hutniczej i Politechniki Warszawskiej, a wyróżnienia specjalne także reprezentantom Politechniki Poznańskiej, Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Politechniki Wrocławskiej i Państwowej Akademii Nauk Stosowanych w Chełmie.
Organizowany przez Politechnikę Świętokrzyską od 2010 r. Ogólnopolski Konkurs "Student-Wynalazca" jest adresowany do studentów, doktorantów i absolwentów szkół wyższych, którzy w trakcie studiów zostali twórcami lub współtwórcami wynalazku lub wzoru użytkowego albo przemysłowego chronionego prawem wyłącznym lub zgłoszonego do ochrony w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej lub urzędzie ds. własności przemysłowej za granicą. Jego celem jest promowanie innowacyjności w środowisku akademickim. Konkurs otrzymał dofinansowanie z programu Ministra Nauki „Społeczna odpowiedzialność nauki”.
(m)
Na zdjęciu: mgr inż. Karina Niziołek (z lewej) i prof. Agnieszka Sobczak-Kupiec w Kielcach podczas gali wręczania nagród w Ogólnopolskim Konkursie "Student-Wynalazca"
Więcej o konkursie na stronie Politechniki Świętokrzyskiej
{fastsocialshare}
Rywalizację pań wygrały studentki AZS UJ (Aleksandra Garb, Anna Zając, Ala Śliwa) przed AZS AGH i AZS AWF Kraków. Indywidualnie na podium stanęły: 1. Aleksandra Garb (AZS UJ), 2. Patrycja Szabat (AZS AGH), 3. Anna Zając (AZS UJ).
Informacje o sukcesach Katarzyny Jamioł niejednokrotnie pojawiały się w aktualnościach Politechniki Krakowskiej. Tym razem otrzymała ona wyróżnienie już jako absolwentka Wydziału Architektury. Przygotowana przez nią praca dyplomowa zatytułowana „La via dell’acqua – Renaturyzacja fragmentu koryta rzeki Is Cungiaus i projekt schronu klimatycznego” zdobyła międzynarodowe uznanie w konkursie „Architecture Thesis Award 2024”.
Za nami piąta edycja corocznego konkursu corocznego konkursu „Architectural Thesis Award”. Wśród laureatów pochodzących z różnych krajów świata jest tylko jedna osoba z Polski – mgr inż. arch. Katarzyna Jamioł. Jury przyznało jej jedno z dwudziestu wyróżnień specjalnych. – Konkurs ten został ogłoszony, aby promować, wyróżniać i zapewniać globalną platformę do zaprezentowania talentów architektów i społeczności projektantów. Otrzymaliśmy ponad 400 rejestracji z całego świata – podają na swojej stronie internetowej organizatorzy.
Projekt Katarzyny Jamioł (obecnie studentki na kierunku architektura krajobrazu na PK) jest pracą magisterską wykonaną na kierunku architektura na Politechnice Krakowskiej, którą autorka obroniła we wrześniu 2023 roku. Promotorami pracy dyplomowej byli dr inż. arch. Łukasz Stożek, prof. PK oraz dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK., a recenzentką prof. dr hab. inż. arch. Agata Zachariasz.
„La via dell’acqua” jest projektem przestrzeni publicznej łączącym w sobie podejście architektoniczne oraz krajobrazowe. Dotyczy on obszaru położonego na południu Sardynii nad rzeką Is Cungiaus. Rzeka ta jest uregulowana i wprowadzona w regularne koryto, ale w projekcie Katarzyny Jamioł zostaje poddana renaturalizacji. Z kolei otaczające ją nieużytki i dzikie wysypisko śmieci zostają przekształcone w tętniące życiem siedliska rodzimej dzikiej fauny i flory. W projekcie pojawia się także schron klimatyczny, w którym mieszkańcy mogliby ochłodzić się podczas fal upałów. Obiekt ten pełni także funkcję centrum edukacyjnego, a w okresach intensywnych opadów staje się zbiornikiem retencyjnym.
– Projekt ten jest jednym z przykładów tego, jak w mikro skali możemy radzić sobie z problemami wynikającymi ze zmian klimatu. W podziemnym schronieniu betonowe ściany niosą ze sobą istotne przesłania dotyczące kruchego stanu naszej planety i potrzeby świadomego działania. Zapraszają nas do pokonywania barier, zarówno fizycznych, jak i koncepcyjnych oraz dążenia do przyszłości, w której ludzie i środowisko współpracują, a nie walczą przeciwko sobie – tłumaczy mgr inż. arch. Katarzyna Jamioł.
Projekty Katarzyny Jamioł już wcześniej zyskiwały wyróżnienia w międzynarodowych konkursach. W zeszłym roku praca pn. „Kossak Square”, będąca rozwinięciem projektu semestralnego, uplasowała się na II miejscu w kategorii Sophomore w konkursie „ArchiDots – Award for Excelence in Architectural Design 2023” (więcej w artykule: Projekt studentki architektury krajobrazu zyskał międzynarodowe uznanie). W ubiegłym roku Katarzyna Jamioł została też m.in. laureatką programu stypendialnego PK, realizowanego z Własnego Funduszu Stypendialnego uczelni.
Grafiki użyte w tekście: wizualizacje projektu autorstwa Katarzyny Jamioł
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i MAN Trucks Sp. z o.o., producent pojazdów ciężarowych, łączą siły. Porozumienie o współpracy w zakresie wspólnego prowadzenia badań naukowych i analiz technologicznych, wzajemnych szkoleń dla pracowników, stażów i praktyk dla studentów oraz innych inicjatyw dydaktyczno-badawczych podpisali 6 lutego 2024 r. w Sali Senackiej PK prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej oraz dr Richard Slovák, prezes zarządu MAN Trucks i Bogdan Lis, członek zarządu spółki ds. personalnych.
Współpraca uczelni i MAN Trucks dotyczy przede wszystkim obszaru działalności zakładu produkcyjnego spółki w Niepołomicach koło Krakowa, należącego do Grupy MAN Truck & Bus AG. Zakład produkuje nowoczesne pojazdy ciężarowe z serii TGS/X i TGM oraz TGL, montowane w różnych konfiguracjach jako pojazdy 2, 3, 4 i 5-osiowe (ciągniki siodłowe, pojazdy pod zabudowę oraz pojazdy z napędem na wszystkie koła). Dostarcza swoje produkty na rynki wschodniej i zachodniej Europy, Bliski Wschód, do Azji i Afryki.
– Rozwój i wdrażanie innowacji to filary gospodarki opartej na wiedzy. MAN Trucks – jako jeden z największych i najnowocześniejszych pracodawców w regionie, zatrudniający 4 tys. pracowników wierzy, że współpraca biznesu i nauki to fundament rozwoju obu tych dziedzin. Dlatego nasza firma chętnie łączy siły z uczelniami, stymulując współdziałanie tych obszarów – mówi dr Richard Slovák, prezes zarządu MAN Trucks, dyrektor zakładu w Niepołomicach. – Dla MAN Trucks współpraca z przedstawicielami nauki to możliwość uzyskania wsparcia przy wdrażaniu bieżących projektów w naszym zakładzie, to też duża szansa na przyszłe pozyskanie wysoko wykwalifikowanych pracowników. Wierzę, że dla studentów Politechniki Krakowskiej współpraca z nowoczesnym przedsiębiorstwem, jakim jest MAN Trucks, dostęp do ogromnej wiedzy naszych ekspertów to szansa na inżynierski rozwój i płynne przejście do kariery zawodowej od razu po ukończeniu studiów – zaznacza prezes Richard Slovák.
Dzięki podpisanemu porozumieniu studenci i pracownicy Politechniki Krakowskiej, szczególnie Wydziałów Mechanicznego i Inżynierii Lądowej, będą mogli odbywać w niepołomickim zakładzie MAN Trucks zajęcia w formie wycieczek dydaktycznych oraz specjalistycznych szkoleń dla nich dedykowanych. W ramach współpracy przewiduje się również możliwość prowadzenia wybranych zajęć dydaktycznych przez specjalistów z zakładów MAN-a, a w dalszej perspektywie powołanie wspólnych, dualnych form kształcenia. Firma zaoferuje też studentom praktyki i staże oraz możliwość uczestniczenia w wybranych swoich projektach. Porozumienie przewiduje także możliwość podejmowania przez studentów w pracach dyplomowych rzeczywistych problemów inżynierskich, pojawiających się w działalności firmy.
– Dla naszych studentów – zwłaszcza kierunków: pojazdy samochodowe, środki transportu i logistyka, mechanika i budowa maszyn, inżynieria produkcji, transport, automatyka i robotyka – współpraca z MAN Trucks to wyjątkowa szansa na zdobycie praktycznej wiedzy i umiejętności. Otwierając drzwi przed studentami Politechniki, MAN Truck stwarza im możliwość poznania rzeczywistego środowiska pracy inżyniera przyszłości. Firma zyskuje zaś możliwość prezentacji swojej oferty dla absolwentów naszej uczelni, specjalistów wysoko cenionych na rynku pracy – podkreśla prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Na ten aspekt współpracy zwraca też prof. Jerzy Sładek, dziekan Wydziału Mechanicznego, który będzie głównym realizatorem porozumienia ze strony Politechniki Krakowskiej: – Kontakt z nowoczesnymi rozwiązaniami z dziedziny przemysłu motoryzacyjnego podniesie jakość kształcenia studentów Politechniki i Wydziału Mechanicznego, pozwoli również na doskonalenie warsztatu naszych pracowników naukowych.
Bardzo ważnym obszarem współdziałania Politechniki i MAN Trucks będzie też podejmowanie wyzwań badawczo-rozwojowych, w tym wspólne realizowanie projektów w oparciu o infrastrukturę i zasoby intelektualne uczelni oraz zaplecze techniczne i ekspercką wiedzę pracowników firmy.
Zainteresowania partnerów umowy koncentrują się szczególnie wokół takich tematów badawczych jak:
Celem porozumienia jest też wzajemna promocja działalności i osiągnięć Politechniki i MAN Trucks wśród studentów i pracowników obu podmiotów.
Zakład MAN Trucks w Niepołomicach koło Krakowa, którego dotyczy współpraca, jest jedną z najnowocześniejszych montowni ciężarówek na świecie i jednym z najmłodszych ośrodków produkcyjnych Grupy MAN Truck & Bus AG (został otwarty w październiku 2007 r.) Montowane są tu - w różnych konfiguracjach – pojazdy ciężarowe z serii TGS/X, TGM i TGL w oparciu o podzespoły, dostarczane przez inne zakłady MAN i zewnętrznych dostawców. Zdolność produkcyjna zakładu została w ostatnich latach znacząco zwiększona. Jest oparta na montażu i procesach logistycznych, które są konsekwentnie tworzone i stale rozwijane zgodnie z zasadami „szczupłej” produkcji (lean manufacturing). Szczególną uwagę poświęca się długoterminowej realizacji systemu produkcyjnego MAN. Czynnikiem kluczowym są w nim znakomicie wykształceni pracownicy firmy. Zakład w Niepołomicach został czterokrotnie wyróżniony certyfikatem „TOP Employers Polska“.
(mas)
Na zdjęciach: Umowę o współpracy podpisali (od prawej): prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej, dr Richard Slovák, prezes zarządu MAN Trucks oraz Bogdan Lis, członek zarządu spółki ds. personalnych / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Elektrownie jądrowe często przedstawiane są jako źródło „taniego prądu”. Czy rzeczywiście tak jest? Czy Polska potrzebuje tego typu rozwiązań i czy są one bezpieczne? Osoby poszukujące odpowiedzi na te i inne pytania zachęcamy do lektury wywiadu z prof. dr. hab. inż. Janem Talerem, który ukazał się w serwisie naukawpolsce.pl. Rozmowę z kierownikiem Katedry Energetyki na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej przeprowadził red. Marek Matacz.
Nauka w Polsce: Coraz więcej inwestuje się w odnawialne źródła energii. Jakie, według Pana, będzie w tym otoczeniu miejsce dla energetyki jądrowej?
Prof. dr hab. inż. Jan Taler: Odnawialne źródła energii prężnie się rozwijają, ale mają swoje ograniczenia. W Polsce, z powodu klimatu, tego typu elektrownie raczej nie zaspokoją zapotrzebowania na energię w większym stopniu niż ok. 30 proc. Do tego bez subsydiów państwowych taka energia jest naprawdę droga. Co więcej, źródła te są niestabilne – jeśli np. prędkość wiatru spada dwukrotnie, to moc elektrowni wiatrowej maleje ośmiokrotnie.
Mamy trudne zadanie, bo oprócz dbania o środowisko, potrzebujemy źródeł niedrogiej energii. W obecnej technologii, wbrew powszechnej opinii, elektrownie węglowe wcale nie zagrażają mocno środowisku, jednak wydobycie węgla w kraju z pokładów na głębokości 900-1100 m pod ziemią jest trudne, a przez to także bardzo drogie. Rozwiązaniem może być właśnie energetyka jądrowa, która dostarcza naprawdę taniego prądu w dużych ilościach.
NwP: Czy na pewno jest to "tani prąd"?
J.T.: Moim zdaniem to określenie w pełni oddaje rzeczywistość. Elektrownie jądrowe ze względu na swoją specyfikę muszą pracować w podstawie obciążenia systemu elektroenergetycznego. Jednostkowy koszty budowy elektrowni jądrowej jest porównywalny z kosztami budowy dużej elektrowni węglowej wyposażonej w instalację do wychwytu ze spalin wylotowych dwutlenku węgla (CO2), oraz jego transportu i składowania (sekwestracja CO2) czy dużej wodnej elektrowni zbiornikowej. Potwierdzają to również ostatnie planowane inwestycje takich krajów jak Ukraina, która zamówiła w USA 9 bloków jądrowych o mocy 1000 MW każdy oraz Bułgaria 1 blok 1000 MW. Poza tym, koszty paliwa dla elektrowni jądrowej są najniższe w porównaniu z elektrowniami węglowymi czy turbinami gazowymi. Należy przy tym dodać, że przy dużym udziale odnawialnych źródeł energii w systemie energetycznym bloki energetyczne z turbinami gazowymi są niezbędne dla zapewnienia stabilności pracy całego systemu. Obecnie w Niemczech znajdują się w budowie 4 bloki gazowe o mocy 300 MW każdy, które będą zlokalizowane na południu Niemiec.
Uwzględniając opłaty za emisję CO2 w elektrowniach węglowych oraz konieczność budowy bloków gazowych współpracujących z OZE, stwierdzenie „tani prąd” w odniesieniu do elektrowni jądrowych jest prawidłowe
NwP: Jednak ludzie często boją się energetyki jądrowej.
J.T.: W Fukushimie uderzyło tsunami, a w Czarnobylu prawdopodobnie nie byłoby katastrofy, gdyby nie prowadzone tam nietypowe eksperymenty. Dawniej w niektórych krajach, np. w Niemczech, po protestach przeciwko energetyce jądrowej niesłusznie zakorzeniła się niechęć do niej. Jednak wiele krajów intensywnie teraz inwestuje w tego typu elektrownie. Można wymienić np. Wielką Brytanię, czy właśnie Niemcy. W USA pracuje 98 bloków, które mają moc 98 tys. megawatów i zaspokajają 20 proc. zapotrzebowania na energię. Elektrownie jądrowe mają Czesi, Słowacy, Węgrzy, Bułgarzy…
NwP: A co z ekologią? Czy to prawda, że elektrownie jądrowe potrzebują ogromnych ilości wody?
J.T.: Chodzi o wodę potrzebną do chłodzenia kondensatorów turbin parowych. Do chłodzenia reaktora używa się systemów z obiegiem zamkniętym, więc praktycznie nie można mówić o zużyciu wody. Dodatkowego chłodzenia wymaga kondensator turbiny, ale podobne układy chłodzenia kondensatorów turbin parowych działają także w innych elektrowniach, np. węglowych. Tutaj zużycie wody w elektrowniach jądrowych może być ok. 2 razy większe, niż w węglowych o tej samej mocy elektrycznej. Wynika to z niższego ciśnienia i temperatury pary wytwarzanej w elektrowniach jądrowych.
NwP: Zwrócił Pan uwagę, że elektrownie jądrowe działają od ok. 60 lat. Czy mocno się w tym czasie zmieniły?
J.T.: Cały czas są ulepszane. Dotyczy to na przykład całej automatyki. Od kilkudziesięciu lat analizowane są też różne warianty potencjalnych awarii i systemy zabezpieczeń naprawdę są bardzo dobrze opanowane.
NwP: A co z odpadami radioaktywnymi?
J.T.: Po pierwsze, przy wytworzeniu energii potrzebnej jednemu człowiekowi przez całe życie, powstaje ilość odpadów, która mieści się na jednej dłoni. Znamy już do tego dobrze dopracowane metody ich utylizacji. Istnieją przy tym przepisy mówiące, że podmiot dostarczający paliwo musi się zająć jego utylizacją. Głębokość składowania odpadów może być różna w zależności od ich radioaktywności. Szwecja ma składowisko dla krótkożyciowych odpadów radioaktywnych w Forsmark, gdzie głębokość obiektu wynosi 50 m pod dnem Bałtyku - obsługiwane przez Szwedzkie Przedsiębiorstwo Zarządzania Paliwem Jądrowym i Odpadami (SKB). Finlandia - podziemne składowisko odpadów nisko i średnio radioaktywnych odpadów ma w Olkiluoto, które działa od 1992 roku. Podobny obiekt w Loviisa został oddany do użytku w 1997 roku. Ich głębokość wynosi około 100 metrów.
NwP: Niedawno jedna ze znanych polskich firm ogłosiła chęć budowy w kraju małych, tzw. modułowych reaktorów. Jak one działają?
J.T.: Potężne bloki typowych elektrowni jądrowych zapewniają naprawdę dużą moc, która może mieć np. 2 tys. megawatów. Stanowią one w wielu miejscach główne źródła zasilania. Natomiast reaktor modułowy może mieć np. moc 100 MW i jego zastosowania są najczęściej inne.
NwP: Jakie?
J.T.: Jak wspomniałem wcześniej, na przykład przy spadku siły wiatru moc elektrowni wiatrowej spada gwałtownie – do 3. potęgi. Ogniwa fotowoltaiczne też nie działają stabilnie. Trzeba mieć więc zapasowe źródło zasilania, które można szybko uruchomić. Duża elektrownia się do tego nie nadaje – ma zbyt dużą moc, a do tego nie można jej tak po prostu od razu włączyć czy wyłączyć. Tymczasem reaktory modułowe są małe, relatywnie niedrogie, można łatwo zmieniać ich moc i szybko uruchamiać. To więc idealne rozwiązanie do wspomagania elektrowni bazujących na odnawialnych źródłach energii.
NwP: Ale to chyba dopiero nowość?
J.T.: Są one dopiero testowane, ale właściwie gotowe do wprowadzania. Na ich wykorzystanie stawiają na przykład Amerykanie i Brytyjczycy.
NwP: Jak wygląda sprawa bezpieczeństwa takich reaktorów?
J.T.: Są jeszcze bezpieczniejsze od zwykłych elektrowni jądrowych. Między innymi jest tak dlatego, że można je w całości umieścić pod ziemią. Nawet gdyby, co mało prawdopodobne, doszło do jakiegoś wycieku, to skażenie byłoby mocno ograniczone. Poza tym są mniejsze i zawierają mniej paliwa. Stwarzają przy tym mniejsze zagrożenie na wypadek ewentualnego konfliktu zbrojnego.
NwP: W jaki sposób?
J.T.: Elektrownie jądrowe są tak budowane i chronione, że w ogóle jest je bardzo trudno zniszczyć, ale jeśli już, to łatwiej jest zniszczyć jedną dużą elektrownię, niż wiele małych obiektów rozproszonych w różnych lokalizacjach.
NwP: Jakie są wady reaktorów modułowych? Zapewne jakiś istnieją.
J.T.: Choć sam reaktor modułowy jest dużo tańszy od zwykłego, to w przeliczeniu na ilość produkowanej energii, budowa dużej, typowej elektrowni bardziej się opłaca. Jeśli coś się robi w dużej skali, zwykle produkt jest tańszy.
NwP: Ostatnio coraz częściej się mówi o jeszcze jednym rodzaju elektrowni – opartych na reaktorach torowych. Czy to wynalazek, który rzeczywiście może odmienić energetykę jądrową, jak niektórzy twierdzą?
J.T.: Praktycznie nie powstają w nich odpady radioaktywne. Co więcej, jako paliwa można też używać odpadów z typowych elektrowni jądrowych. Działanie tych reaktorów teoretycznie byłoby więc jeszcze tańsze niż zwykłych. Pomysł nie jest jednak nowy. Badano go już w latach 60. w USA, tylko prace wtedy zarzucono.
NwP: Teraz Chiny donoszą o sporych postępach tej technologii.
J.T.: Tak, ale problemy mogą być różne. Może się na przykład okazać, że samo paliwo będzie naprawdę tanie, ale bardzo kosztowne okażą się wspomniane potrzebne do jego działania sole i sumarycznie technologia nie będzie się wcale opłacała. Gdyby była ona tak dobra i opłacalna, wiele przodujących w energetyce krajów by nad nią intensywnie pracowało. Chiny znane są tymczasem z głośnych akcji propagandowych.
NwP: Czy na jakieś inne technologie jądrowe warto jeszcze zwrócić uwagę?
J.T.: Bada się też reaktory, w których wykorzystuje się ciekłe metale zarówno do chłodzenia reaktora, jak i modulowania odpowiadających za reakcje jądrowe neutronów. Mają one także produkować wyjątkowo niedrogi prąd. Pracują nad nimi np. Indie, Chiny czy Francja. Trudno w tej chwili mi ocenić, jaka będzie ich przyszłość. Już 40 lat temu, gdy byłem na stypendium w Niemczech, mówiło się, że takie reaktory mają niedługo powstać.
NwP: Jak, biorąc to wszystko pod uwagę, widzi Pan perspektywy energetyki jądrowej w Polsce?
J.T.: Na pewno potrzebujemy dużych elektrowni, ale nie za dużych. Jeśli kupilibyśmy największe reaktory, np. o mocy 2,5 tys. MW, powstanie problem, jeśli trzeba będzie taką elektrownię wyłączyć, np. z powodu remontu czy awarii. Byłoby to ogromne zaburzenie dla całego systemu energetycznego.
Najbardziej popularne są reaktory o mocy 1000 MW. Stosowana w nich technologia jest przy tym szczególnie bezpieczna, ponieważ mają zdolność do samoregulacji. Jako kraj potrzebowalibyśmy kilkunastu takich reaktorów, bo ze względu na przyjęte plany i zobowiązania odnośnie emisji CO2, będziemy musieli, do 2040 roku zamknąć praktycznie wszystkie elektrownie węglowe. Trzeba więc zacząć prace już teraz, bo elektrownię jądrową buduje się co najmniej 10 lat.
Dobrą opcją dla Polski byłyby też liczniejsze elektrownie modułowe, które uzupełniałyby inne źródła energii.
Źródło: serwis Nauka w Polsce naukawpolsce.pl, Marek Matacz
Na zdjęciu, prof. dr hab. inż. Jan Taler / fot. archiwum PK
{fastsocialshare}
Wicepremier, minister cyfryzacji Krzysztof Gawkowski powołał nowe władze Instytutu Łączności – Państwowego Instytutu Badawczego. Zastępcą dyrektora ds. naukowych został dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej – dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK.
8 lutego br. na stronie internetowej Instytutu Łączności został podany nowy skład kierownictwa. Na stanowisko szefa instytutu minister cyfryzacji powołał Dariusza Dąbka. Zastępcą dyrektora ds. rozwoju został Adam Skwara, a zastępcą dyrektora ds. naukowych – Paweł Pławiak.
Dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK pełni funkcję dziekana Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej. W 2012 r. zdobył tytuł magistra inżyniera elektroniki i telekomunikacji na Akademii Górniczo-Hutniczej. Stopień doktora uzyskał również na AGH za rozprawę doktorską pt. „Automatyczne diagnozowanie dysfunkcji mięśnia sercowego na podstawie analizy sygnału elektrokardiograficznego (EKG) przy wykorzystaniu systemu ewolucyjno-neuronowego”, którą obronił z wyróżnieniem w 2016 r. Habilitację uzyskał w 2020 r. na Politechnice Śląskiej (rozprawa pt. „Rozwój metod uczenia maszynowego bazujących na uczeniu zespołowym, głębokim i obliczeniach ewolucyjnych oraz ich fuzji”). Od 2 listopada 2021 pełnił obowiązki zastępcy dyrektora ds. naukowych Instytutu Łączności, a od 4 grudnia 2023 r. pełnił obowiązki dyrektora Instytutu Łączności. W swoim dorobku dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK ma kilkadziesiąt publikacji. Wykonał liczne recenzje artykułów naukowych dla redakcji czasopism naukowych, a także jest redaktorem czasopisma PLoS ONE oraz MDPI Sensors. W rankingu TOP 2% (World’s Top 2% Scientists 2023) najczęściej cytowanych naukowców na świecie za 2022 r. dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK był najwyżej sklasyfikowanym autorem z Politechniki Krakowskiej.
Instytut Łączności - Państwowy Instytut Badawczy jest niezależną, narodową instytucją badawczo-rozwojową w dziedzinie telekomunikacji i technik informacyjnych. Prowadzi prace w zakresie rozwoju sieci telekomunikacyjnej państwa, normalizacji i standaryzacji systemów oraz urządzeń telekomunikacyjnych. Zapewnia wsparcie naukowe, badawcze i techniczne instytucjom państwa. Realizuje prace wykorzystywane w praktyce przez podmioty działające na rynku. Współpracuje z organizacjami i instytucjami badawczymi, przyczyniając się w ten sposób do integracji środowiska naukowego. Aktywnie uczestniczymy w budowaniu Europejskiej Przestrzeni Badawczej (European Research Area). Działalność badawcza Instytutu jest ukierunkowana na rozwój nauki i praktyczne zastosowania wyników badań.
(jg/www.gov.pl)
Za nami III Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Szachach. Chociaż była to już kolejna edycja tego wydarzenia to jednak mocno różniła się od wcześniejszych. W ubiegłych latach zawodnicy rywalizowali on-line, a w tym roku zmierzyli się ze sobą „na żywo”.
Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Szachach odbyły się 10 lutego. Miejscem rozgrywek była Czytelnia w Galerii GIL na Kampusie Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24. W sobotni poranek zawodniczki i zawodnicy rozegrali 7 rund turniejowych w systemie szwajcarskim. Wśród kobiet zwyciężyła Urszula Łukaszek. Drugie miejsce zajęła Izabela Szymczak, a trzecie Weronika Florek. W rywalizacji mężczyzn najlepszy był Mateusz Brożyna. Drugie miejsce zajął Piotr Namyślak, a trzecie Andrzej Kulesza.
Organizatorem Mistrzostw Politechniki Krakowskiej w Szachach był Klub Uczelniany Akademickiego Związku Sportowego Politechniki Krakowskiej oraz Centrum Sportu i Rekreacji PK. Za część merytoryczną odpowiadali członkowie Reprezentacji Akademickiej Politechniki Krakowskiej w szachach, którzy już za dwa tygodnie wezmą udział w Akademickich Mistrzostwach Polski.
Fot. Kacper Pałka
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i GE Medical Systems Polska Sp. z o.o., należąca do grupy kapitałowej GE HealthCare, podpisały porozumienie o współpracy naukowo-edukacyjnej. Będzie dotyczyć m.in. wspólnego prowadzenia projektów badawczo-rozwojowych, szkoleń, praktyk i stażów dla studentów, a także wspólnego prowadzenia dyplomów inżynierskich. Umowa pieczętuje i pogłębia rozwijającą się już od kilku lat współpracę uczelni, zwłaszcza Katedry Informatyki Stosowanej Wydziału Mechanicznego PK z GE Medical Systems Polska.
Eksperci firmy realizują już zajęcia dydaktyczne w ramach kierunku informatyka stosowana, prowadzonego na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Dzielą się wiedzą z zakresu zaawansowanych metod analizy danych oraz uczenia maszynowego ze szczególnym uwzględnieniem zbiorów Big Data. W ostatnich latach specjaliści GE Medical Systems byli też promotorami kilkudziesięciu prac inżynierskich, realizowanych przez studentów PK, na tematy mające szczególnie istotne znaczenie dla działalności grupy GE HealthCare.
– Z ogromną radością ogłaszamy rozpoczęcie oficjalnej współpracy edukacyjnej i badawczej z Politechniką Krakowską. Innowacyjna kooperacja pomiędzy GE HealthCare Polska a renomowaną instytucją akademicką ma na celu rozwijanie rozwiązań technologicznych oraz wspomaganie edukacji studentów w obszarach technologii medycznych. Jesteśmy przekonani, że ta synergia przyniesie innowacje, które przybliżą realizację wizji spersonalizowanej i precyzyjnej opieki zdrowotnej dostępnej dla każdego – powiedział Marcin Karp, członek Zarządu GE Medical Systems Sp. z o.o., dyrektor serwisu na północną część Europy Wschodniej.
Prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej, podkreśla ogromne perspektywy przed nowym partnerstwem: – Inżynieria już dziś staje się kluczowym elementem transformacji sektora medycznego. Nie tylko zwiększa efektywność diagnostyki i leczenia, ale także wpływa na poprawę dostępności opieki zdrowotnej. Zrównuje szanse, eliminując bariery i umożliwiając szybki dostęp do wysokiej jakości usług medycznych. Łączymy siły w branży, która ma przed sobą dalszy dynamiczny rozwój. Jego efekty mogą mieć wpływ na zdrowie i życie każdego z nas. Przypieczętowana właśnie współpraca GE Medical Systems Polska pozwoli studentom i naukowcom Politechniki Krakowskiej w tym rozwoju aktywnie i twórczo uczestniczyć – zaznacza rektor PK.
Dzięki podpisanemu porozumieniu studenci i pracownicy Politechniki Krakowskiej, szczególnie Wydziału Mechanicznego, będą mogli odbywać w oddziałach i zakładach produkcyjnych grupy kapitałowej GE HealthCare zajęcia w formie wycieczek dydaktycznych oraz specjalistycznych szkoleń. Firma oferuje też studentom praktyki i staże oraz możliwość uczestniczenia w wybranych swoich projektach. Przewiduje się również kontynuację współpracy na dobrze już sprawdzonych polach – rozszerzenie puli zajęć dydaktycznych dla studentów PK, prowadzonych przez specjalistów grupy kapitałowej GE HealthCare oraz dalsze podejmowanie w studenckich pracach dyplomowych rzeczywistych problemów inżynierskich, pojawiających się w działalności firmy.
– Kontakt z nowoczesnymi rozwiązaniami z dziedziny oprogramowania związanego m.in. z inżynierią medyczną oraz analizami bardzo dużych zbiorów danych podniesie jakość kształcenia studentów Politechniki, zwłaszcza na kierunku informatyka stosowana. Pozwoli też na doskonalenie warsztatu badawczego naszych nauczycieli akademickich – mówi dr hab. inż. Jacek Pietraszek, prof. PK, kierownik Katedry Informatyki Stosowanej Wydziału Mechanicznego PK, koordynator współpracy ze strony uczelni. Umowa daje pracownikom Politechniki możliwość udziału w innowacyjnych projektach naukowo-badawczych i badaniach jakościowych wyrobów firmy. Obie strony mogą liczyć na wzajemną wymiany wiedzy oraz doradztwo naukowo-badawcze.
Celem porozumienia jest też wzajemna promocja działalności i osiągnięć tak Politechniki, jak i GE HealthCare wśród studentów i pracowników obu podmiotów.
W pieczętującym współpracę spotkaniu na Politechnice Krakowskiej udział wzięli rektor PK prof. Andrzej Szarata, dr hab. inż. Jacek Pietraszek, prof. PK, kierownik Katedry Informatyki Stosowanej oraz dr hab. inż. Aneta Gądek-Moszczak, prof. PK – opiekunka kierunku informatyka stosowana. GE Medical Systems reprezentowali Marcin Karp, członek zarządu spółki i dyrektor serwisu na północną część Europy Wschodniej, Łukasz Domoradzki, lider krakowskiego Tech Hub, Weronika Wyderska z działu HR i Marek Lewiński, koordynator współpracy spółki z PK.
GE Medical Systems Polska Sp. z o.o. jest dostawcą innowacyjnych technologii i usług, które wyznaczają nowe standardy opieki medycznej. Spółka w Polsce jest częścią grupy GE HealthCare, która umożliwia klientom na całym świecie zwiększenie dostępności i jakości opieki medycznej przy jednoczesnym obniżaniu kosztów. W ramach swojej działalności firma GE Medical Systems Polska realizuje zadania: sprzedażowe, promocyjne i szkoleniowe.
(mas, bk)
Na zdjęciach, 1 i 2) od lewej: Marcin Karp, członek Zarządu GE Medical Systems Sp. z o.o. i prof. Andrzej Szarata, rektor PK; 3) uczestnicy spotkania na PK, od lewej: dr hab. inż. Aneta Gądek-Moszczak, prof. PK, Łukasz Domoradzki, Marcin Karp, prof. Andrzej Szarata, Weronika Wyderska, dr hab. inż. Jacek Pietraszek, prof. PK, Marek Lewiński / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Kilkuletnia współpraca Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki Krakowskiej z Elsta sp. z o.o. została zwieńczona (13 lutego 2024 r.) zawarciem umowy pomiędzy Spółką a uczelnią. Obydwa podmioty będą teraz kooperować w kilku kluczowych, również pod kątem wyzwań współczesności, obszarach. Jednym z nich mają być magazyny energii. Kontynuowane będą też działania dotyczące praktyk studenckich. Swoje podpisy pod umową o współpracy złożyli z ramienia PK prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, prorektor ds. nauki i dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, a z ramienia Elsta – Jacek Stankiewicz, prezes Zarządu Spółki.
Elsta działa na rynku od 1988 r. Podstawę oferty firmy stanowią kompleksowe usługi w zakresie produkcji i dostaw urządzeń elektrycznych dla energetyki i przemysłu. Firma projektuje i dostarcza rozdzielnice niskiego i średniego napięcia oraz rozwiązania zwiększające elastyczność energetyczną klientów, takie jak magazyny energii, stacje transformatorowe, filtry aktywne. Od kilku lat Elsta współpracuje z Politechniką Krakowską i Wydziałem Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej.
– Dzisiejsze podpisanie umowy jest sformalizowaniem dotychczasowej, bardzo udanej współpracy z Elstą. Chciałbym przypomnieć, że na początku 2019 r. przedstawiciele firmy przekazali wydziałowi sprzęt do budowy nowoczesnych stanowisk laboratoryjnych – modeli układów sterowania bloków elektroenergetycznych zgodnych z filozofią Przemysłu 4.0. Wśród przekazanego sprzętu znalazły się falowniki firmy VACON oraz konwertery i akcesoria sieciowe umożliwiające zestawianie zaawansowanych układów napędowych i układów sterowania w zastosowaniach krytycznych w elektroenergetyce – mówi dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK.
Dotychczasowe pola działania pomiędzy PK a Elstą dotyczyły także staży i praktyk zawodowych w firmie. – Elsta pozwala studentom zapoznawać się ze swoimi instalacjami już w fazie ich uruchamiania, jak miało to miejsce w przypadku – niedostępnych dla osób z zewnątrz – obiektów elektroenergetycznych Zakładu Termicznego Przetwarzania Odpadów (ZTPO) w Krakowie. Stało się też tradycją, że co roku Elsta wspiera koła naukowe i funduje cenne nagrody dla uczestników Uczelnianej Sesji Kół Naukowych na Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej – dodaje prof. Maciej Sułowicz.
Dzięki rozwijającej się współpracy, w roku 2022 zespół wykonawców pod kierownictwem dziekana WIEiK zaangażował się w przedsięwzięcie pn. „Opracowanie przyrządu pomiarowego do oceny diagnostycznej silników elektrycznych”. Zadanie badaczy polegało na opracowaniu założeń i projektu, dotyczących funkcjonalności i parametrów technicznych przyrządu pomiarowego, a także opracowaniu wskaźników do oceny diagnostycznej i wytycznych do generacji raportów oraz na budowie przyrządu pomiarowego. Samo zadanie dotyczyło Centrum Badawczo-Rozwojowego Maszyn Elektrycznych w Zakładzie Maszyn Elektrycznych EMIT S.A.
– To dla nas szczególnie doniosły moment powrotu do współpracy z Politechniką Krakowską, rozpoczętej już w 2014 r. Przed nami szerokie perspektywy wspólnych działań na rzecz transformacji energetycznej, zarówno w obszarze dydaktyki i kształcenia studentów, jak i w obszarze badawczo rozwojowym – mówi prezes Zarządu Elsty, Jacek Stankiewicz.
Umowa podpisana 13 lutego br. na Politechnice Krakowskiej precyzuje kilka obszarów współpracy pomiędzy PK i Elsta sp. z o.o. Partnerzy, czerpiąc z doświadczenia poprzednich lat, chcą prowadzić wspólne projekty naukowo-badawcze, wykonywać badania i ekspertyzy. Ponadto, kontynuowane będą praktyki studentów PK w Elsta. Firma i Politechnika chcą wspólnie organizować sympozja, konferencje, seminaria i szkolenia. Co więcej, mając na uwadze m.in. bieżące potrzeby stron umowy, brana jest też pod uwagę organizacja studiów podyplomowych czy kursów specjalistycznych. Wreszcie, PK i Elsta chcą upowszechniać informacje o wynikach współpracy oraz o kierunkach jej dalszego rozwoju. Umowa o współpracy została zawarta na okres 5 lat z możliwością przedłużenia.
(bk)
Na zdjęciach, 1) Jacek Stankiewicz, prezes Zarządu Elsta sp. z o.o.; 2) od lewej: dziekan WIEiK dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, prorektor ds. nauki prof. Dariusz Bogdał, prodziekan WIEiK dr hab. inż. Dariusz Borkowski, prof. PK, prezes Jacek Stankiewicz; 3) od lewej: prof. Dariusz Bogdał, prezes Jacek Stankiewicz; 4) od lewej: prof. Dariusz Bogdał, Jacek Stankiewicz, prof. Maciej Sułowicz; 5) Dariusz Bogdał, Jacek Stankiewicz, Maciej Sułowicz / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Do partnerów biznesowych Politechniki Krakowskiej dołączyła kolejna firma – ALSEVA EPC sp. z o.o. Umowa w tej sprawie została podpisana 14 lutego o godz. 11.00. Podpisy pod dokumentem złożyli prorektor ds. nauki PK prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał oraz dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, a – z ramienia ALSEVA EPC – Kacper Łazowski, członek Zarządu Spółki. Współpraca pomiędzy podmiotami będzie realizowana na wielu obszarach. Już w ub. roku Politechnika Krakowska miała swój udział w uruchomieniu jednej z największych wielkopowierzchniowych farm słonecznych w Polsce. Wykonawcą inwestycji w małopolskiej gminie Rzezawa była właśnie ALSEVA EPC.
ALSEVA EPC sp. z o.o. uzyskała pozycję jednego z wiodących deweloperów i generalnych wykonawców wielkopowierzchniowych farm fotowoltaicznych na polskim rynku. Spółka specjalizuje się w odnawialnych źródłach energii oraz w szeroko rozumianej energetyce zawodowej związanej z integracją OZE z siecią elektroenergetyczną. ALSEVA jest pionierem w dziedzinie projektowania i realizacji instalacji OZE w Polsce. Przyjęty model biznesowy firmy zakłada pełną niezależność operacyjną w całym cyklu rozwoju projektów, jak również realizacji inwestycji budowlanych. ALSEVA EPC to również zespół wysoko wykwalifikowanych inżynierów i specjalistów.
Na podstawie umowy zawartej 14 lutego br., PK i ALSEVA zobowiązały się do kooperacji w bardzo szerokim zakresie. Strony chcą prowadzić wspólne projekty naukowo-badawcze oraz wykonywać badania i ekspertyzy. Pozostałe pola współpracy dotyczą m.in. organizowania praktyk studenckich oraz sympozjów, konferencji, seminariów i szkoleń, a także podejmowania innych przedsięwzięć, które będą wynikały z bieżących potrzeb obydwu podmiotów, np. organizacja studiów podyplomowych lub kursów specjalistycznych. Ponadto, Politechnika i ALSEVA EPC chcą upowszechniać informacje o wynikach współpracy oraz kierunkach jej dalszego rozwoju.
Podpisana właśnie umowa o współpracy cieszy szczególnie władze Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej. – Współpraca WIEiK z wiodącymi wykonawcami wielkopowierzchniowych farm PV, takimi jak Grupa ALSEVA, daje szerokie możliwości rozwoju, zarówno w zakresie kształcenia, jak i wspólnych projektów czy prac badawczych. Dostęp do parametrów pracy oraz aspektów eksploatacyjnych farm PV stanowi cenne źródło informacji dla zaawansowanych analiz pracy farm i ich współpracy z systemem elektroenergetycznym – tłumaczy dr hab. inż. Dariusz Borkowski, prof. PK – prodziekan ds. organizacyjnych i współpracy z przemysłem na WIEiK. Prof. Borkowski jest również odpowiedzialny za koordynowanie umowy z ALSEVA po stronie Politechniki Krakowskiej.
– Rozpoczęcie współpracy z Politechniką Krakowską otwiera przed nami szereg możliwości badawczo-rozwojowych – mówi Kacper Łazowski reprezentujący Zarząd Alseva EPC. – Bazując na ogromnej wiedzy i doświadczeniu pracowników naukowych oraz studentów i absolwentów Politechniki, jak również mając dostęp do najnowszych technologii, chcemy kreować i udoskonalać nowoczesne rozwiązania dla branży OZE i podejmować jeszcze skuteczniejsze działania na rzecz rozwoju zielonej energii. Co więcej, wspólnie z ekspertami z Politechniki Krakowskiej, będziemy realizować projekt związany z bateryjnym magazynowaniem energii polegający na opracowaniu algorytmów w celu optymalizacji doboru jego parametrów technicznych oraz możliwości stabilizacji pracy systemu elektroenergetycznego. Drugim istotnym obszarem naszych badań będzie zagadnienie efektywnego zarządzania przepływem mocy, w tym mocy biernej w instalacjach OZE mające na celu redukcję strat. Skupimy się również na kompensacji mocy biernej dla źródeł OZE w celu zachowania parametrów technicznych wymaganych przez operatora systemu elektroenergetycznego. Jesteśmy przekonani, że współpraca ta przyniesie wiele korzyści, zarówno naszej firmie, jak i szerzej społeczności, poprzez promowanie zrównoważonego rozwoju i przyspieszenie transformacji energetycznej. Jest to kolejny krok na naszej drodze do budowania lepszego, bardziej ekologicznego jutra – dodaje Kacper Łazowski.
We wrześniu 2023 r. w Małopolsce powstała „Rzezawa 60” – jedna z 10 największych wielkopowierzchniowych farm słonecznych w Polsce. Inwestycja została zrealizowana przez dewelopera i producenta energii – firmę Sunly wraz z wykonawcą, czyli ALSEVA EPC. Wybudowana w Rzezawie farma fotowoltaiczna dysponuje mocą 60 MW oraz zapewnia średnioroczną produkcję energii wynoszącą blisko 65 tys. MWh. Jest w stanie zaspokoić roczne zapotrzebowanie energetyczne miasta liczącego 80 tys. mieszkańców – zasilając ok. 30 tys. gospodarstw domowych, a także miejską infrastrukturę. Na potrzeby inwestycji, ALSEVA we współpracy z Politechniką Krakowską stworzyła program do obliczania pojemności i optymalnego doboru magazynów energii. Działania te stanowią duży krok ku stabilizacji polskiego systemu elektroenergetycznego.
(bk)
Na zdjęciach, 1) od lewej: prorektor ds. nauki prof. Dariusz Bogdał i Kacper Łazowski, członek Zarządu ALSEVA EPC sp. z o.o.; 2) Kacper Łazowski; 3 i 4) od lewej: prof. Dariusz Bogdał, Kacper Łazowski, dziekan WIEiK dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Rada Miasta Krakowa rekomenduje prezydentowi Krakowa dalsze kroki w sprawie utworzenia ogólnodostępnego parku wokół Pałacu w Łobzowie, obecnej siedziby Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Na lutowej sesji 2024 r. Rada jednogłośnie podjęła uchwałę w sprawie ustalenia kierunków działania dla Prezydenta Miasta Krakowa dotyczących uzyskania tytułu prawnego do nieruchomości PK w Łobzowie i urządzenia na nich ogólnodostępnego parku miejskiego. Uchwała to projekt grupy radnych, zgłoszony i referowany przez radnego Grzegorza Stawowego. W głosowaniu wzięło udział 41 radnych, wszyscy byli za przyjęciem uchwały.
W treści uchwały podano, że „ogólnodostępny park mógłby powstać – jest to jedna z możliwości – na nieruchomościach będących własnością Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki składających się z działek 236/8; 236/13; 236/14 i 236/15 obr. nr 3 Krowodrza lub ich części (teren wokół Pałacu w Łobzowie). Gmina Kraków mogłaby uzyskać tytuł prawny do korzystania z nieruchomości, o których mowa w § 2 poprzez jedną z dopuszczalnych prawnie form: wieloletniej dzierżawy, użyczenia, wynajmu, zarządu lub też innych form dopuszczonych prawem.”
W uzasadnieniu uchwały przypomniano: „Właścicielem działki jest Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki, a działki znajdują się przed dawnym Pałacem Królewskim w Łobzowie, obecnie będącym budynkiem Wydziału Architektury PK przy ul. Podchorążych. Kiedy w 2015 r. powstał i został otwarty na terenie WKS Wawel „Smoczy Skwer" wraz z boiskiem oraz częścią parkową nazwany „Ogrodami Łobzów" od razu zapowiadany był drugi etap parku, planowany przed budynkiem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej od strony ul. Podchorążych. Ustne ustalenia, że po zakończeniu prac nad pierwszym etapem, podjęte zostaną prace nad drugim etapem parku, poczynione zostały z ówczesnym rektorem PK prof. Kazimierzem Furtakiem, dobrym duchem powstania „Ogrodów Łobzów”. Realnych kształtów plany utworzenia parku nabrały podczas kadencji rektorskiej prof. dr. hab. inż. arch. Andrzeja Białkiewicza. Rozmowy z nim rozpoczęły się we wrześniu 2021 r. Szybko okazało się, że rektor Białkiewicz jest wielkim orędownikiem pomysłu, aby na pozostałych terenach Politechniki urządzić ogólnodostępny park dla mieszkańców Krakowa. Spotkanie w tej sprawie trwało .... 15 minut – tyle dokładnie zajęło ustalenie kierunkowych działań na rzecz nowego parku. Parku, który ma liczyć 14 206 metrów kwadratowych. (…) W kolejnych miesiącach ustalono, że Politechnika ogłosi konkurs architektoniczny na zagospodarowania tego prawie 1,5 hektarowego terenu, sfinansuje nagrody w konkursie oraz koszt opracowania dokumentacji projektowej, natomiast realizacją i wykonawstwem zajmie się Zarząd Zieleni Miejskiej. Pierwsze kosztorysy mówiły o koszcie rzędu 3,5-5 milionów złotych. Rozmowy z Rektorem, Prorektorem i Dziekan Wydziału Architektury PK toczyły się za przyzwoleniem Prezydenta Miasta Krakowa prof. Jacka Majchrowskiego.”
W 2022 r. rozstrzygnięto konkurs ogłoszony przez rektora PK na zagospodarowanie terenu wokół Pałacu w Łobzowie. Następnie PK podpisała umowę ze zwycięską pracownią Wojciech Sumlet Architektura. Obecnie trwa końcówka projektowania oraz uzyskiwanie niezbędnych zgód administracyjnych na rozpoczęcie prac. Ma je prowadzić Zarząd Zieleni Miejskiej w Krakowie ze środków budżetu miasta. Zasady udostępnienia terenu przez PK będą jeszcze ustalane. Wolę władz uczelni, by na należący do Politechniki Krakowskiej teren wokół Pałacu w Łobzowie udostępnić publicznie i otworzyć dla mieszkańców Krakowa, podtrzymał obecny rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Czytaj także: Nowy zielony teren dla krakowian przed dawnym Pałacem Królewskim w Łobzowie
Na zdjęciu, konferencja prasowa w Urzędzie Miasta Krakowa (19 stycznia br.) po prezentacji projektu ogólnodostępnego parku w Łobzowie; na pytania dziennikarzy odpowiadają, od lewej: rektor PK prof. Andrzej Szarata, radny Grzegorz Stawowy, dziekan Wydziału Architektury prof. Magdalena Kozień-Woźniak / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Na początku lutego w Poznaniu odbyła się XVI edycja ogólnopolskiej konferencji Dzień Urbanisty pt. „W labiryncie reformy”. Podczas tego wydarzenia zostały ogłoszone wyniki konkursu na najlepsze prace dyplomowe z zakresu urbanistyki, planowania i gospodarki przestrzennej. W gronie laureatów jest absolwentka Politechniki Krakowskiej – mgr inż. arch. Michalina Zyga.
Tematyka XVI edycji Dnia Urbanisty została poświęcona reformie planowania przestrzennego. Uczestnicy konferencji mogli nie tylko wysłuchać ciekawych wykładów czy wziąć udział w dyskusjach, ale także poznać laureatów kilku konkursów. Jednym z nich był ogólnopolski konkurs na prace magisterskie obronione w 2022 r. W tegorocznej edycji konkursu nagrody zdobyli: Aleksander Siedlecki z Wydziału Geografii i Geologii UJ, Natalia Pawelec z Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej oraz Michalina Zyga, absolwentka Politechniki Krakowskiej.
Za pracę zatytułowaną „Pamięć Podzamcza. Rewitalizacja dawnej dzielnicy żydowskiej w Lublinie” Michalina Zyga zdobyła nagrodę w kategorii Urbanistyka. – Praca została doceniona za aktualność podjętego tematu kształtowania przestrzeni miejskiej w kontekście upamiętnienia miejsc pamięci i kompleksową koncepcję rewitalizacji dawnej dzielnicy żydowskiej w Lublinie. W pracy podjęto udaną próbę wykorzystania przekształceń przestrzennych do stworzenia wielofunkcyjnej przestrzeni miejskiej uwzględniającej złożone uwarunkowania kulturowe i historyczne. Szczególną uwagę zwraca opracowanie graficzne i klarowność pracy. Prócz rozważań dotyczących powiązań i relacji funkcjonalnych całej dzielnicy, w ramach pracy sformułowano również trafne propozycje szczegółowych rozwiązań przestrzeni publicznych o znaczeniu historycznym jak Plac Studni, czy Skwer Jateczna – informuje na swojej stronie internetowej Towarzystwo Urbanistów Polskich. Promotorem nagrodzonej pracy jest dr inż. arch. Damian Poklewski-Koziełł z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
Nie po raz pierwszy praca „Pamięć Podzamcza. Rewitalizacja dawnej dzielnicy żydowskiej w Lublinie” zachwyciła konkursowe jury. W czerwcu 2023 r. zdobyła ona pierwsze miejsce w konkursie krakowskiego oddziału Towarzystwa Urbanistów Polskich na najlepsze prace dyplomowe, a w maju 2023 r. została wyróżniona w ogólnopolskim konkursie im. prof. Jana Zachwatowicza na najlepsze prace dyplomowe w zakresie konserwacji i restauracji zabytków za rok 2022. Warto przypomnieć, że Michalina Zyga była wyróżniona również w konkursie Dyplom Roku 2022 zorganizowanym przez Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej (w kategorii Urbanistyka i Planowanie Przestrzenne).
Ogólnopolski konkurs na najlepsze prace dyplomowe z zakresu urbanistyki i planowania przestrzennego ma wieloletnią tradycję – jest on przeprowadzany od 1956 r. Wówczas w imieniu TUP zajmowała się nim Komisja Kształcenia i Szkolenia. Od 1994 r. konkursy przeprowadza Zarząd Główny TUP, a od 2007 roku nagrody przyznawane są w dwóch kategoriach: projektowanie urbanistyczne i studia dotyczące zagadnień gospodarki przestrzennej.
Konferencja Dzień Urbanisty pt. „W labiryncie reformy” odbyła się 1 lutego 2024 r. na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich. Stanowiła ona jedną z imprez towarzyszących targom „Budma 2024” (o targach Budma i zaprezentowanych podczas nich politechnicznych rozwiązaniach można przeczytać w artykule pt. „W Poznaniu branże budowlana i rolnicza poznały nowinki rodem z PK"). Konferencję zorganizowało Towarzystwo Urbanistów Polskich Oddział w Poznaniu wraz z Międzynarodowymi Targami Poznańskimi oraz Narodowym Instytutem Urbanistyki i Architektury.
Grafika użyta w tekście: wizualizacja projektu autorstwa Michaliny Zygi
{fastsocialshare}
19 lutego, w rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika, przypada Dzień Nauki Polskiej. Święto poświęcone jest upamiętnieniu dokonań polskich naukowców i ich dążeń do poznania prawdy. Z okazji Dnia Nauki Polskiej, w niedzielę 18 lutego w auli Politechniki Warszawskiej odbyła się uroczysta gala, podczas której minister nauki Dariusz Wieczorek wręczył nagrody najbardziej wyróżniającym się przedstawicielom środowiska naukowego i akademickiego. Laureaci zostali uhonorowani za zasługi w pięciu kategoriach – za znaczące osiągnięcia w zakresie działalności naukowej, dydaktycznej, wdrożeniowej, organizacyjnej oraz całokształt dorobku. W gronie laureatów wydarzenia znalazła się też dr inż. Julia Radwan-Pragłowska z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej.
Minister nauki Dariusz Wieczorek w swoim przemówieniu rozpoczynającym niedzielną galę, zwrócił uwagę na rolę nauki w rozwoju gospodarczym i wskazywał na konieczność zacieśniania współpracy pomiędzy sektorem nauki i biznesu: – Mamy wspaniałe kadry, wspaniałych naukowców, świetnie osiągnięcia. Nie wstydźmy się tego, mówmy o tym, bo mamy powody do dumy. Nauka jest potrzebna polskiej gospodarce, jest niezbędna w tworzeniu nowych miejsc pracy. Ustanowiony w 2020 r. Dzień Nauki Polskiej jest okazją do upamiętnienia osiągnięć najwybitniejszych polskich uczonych, którzy na stałe wpisali się w historię nauki, dokonując przełomowych odkryć w różnych dziedzinach. To również wyraz uznania dla współczesnych polskich badaczy, a także inspiracja do podejmowania przedsięwzięć naukowych oraz wzmacniania zainteresowania nauką i jej popularyzowania w społeczeństwie.
Święto przypadające 19 lutego to też okazja do uhonorowania osób wybitnie zaangażowanych w działalność naukową i akademicką Nagrodami Ministra Nauki. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego otrzymało 101 wniosków o przyznanie nagród. Spośród nich 95 zostało skierowanych do oceny merytorycznej. Wnioski oceniał Zespół doradczy składający się z reprezentantów środowiska akademickiego z poszczególnych dziedzin nauki lub sztuki. Minister nauki przyznał 59 nagród, w tym 50 indywidualnych i 9 zespołowych.
Pracująca na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej dr inż. Julia Radwan-Pragłowska otrzymała nagrodę w kategorii „Znaczące osiągnięcia w zakresie działalności naukowej”. Przedmiotem wniosku o otrzymanie nagrody była praca doktorska pn. „Mikrofalowa synteza i badanie właściwości nowych biomateriałów chitozanowych jako uniwersalnych wyrobów medycznych”, opracowana pod kierunkiem prof. Dariusza Bogdała – obecnego prorektora ds. nauki PK, a obroniona przez naukowczynię z wyróżnieniem 30 września 2022 r. Autorka prezentuje w niej obszerne wyniki zaawansowanych prac badawczych poświęconych opracowaniu technologii otrzymywania innowacyjnych materiałów do zastosowań biomedycznych, a także szeroko zakrojonych badań nad ich właściwościami, istotnymi z zarówno naukowego, jak i wdrożeniowego punktu widzenia.
Dr inż. Julia Radwan-Pragłowska oparła proces otrzymywania innowacyjnych wyrobów medycznych o użycie biomasy odpadowej – chitozanu uzyskiwanego na drodze deacetylacji chityny pochodzącej z pancerzy krewetek, krabów, kałamarnic czy ścian komórkowych grzybów, a także środki modyfikujące w postaci wybranych aminokwasów. Technologia ta wpisuje się w koncepcję gospodarki obiegu zamkniętego. Nowatorskość rozwiązania wynika również z faktu użycia promieniowania mikrofalowego, którego stosowanie przyczynia się do realizacji założeń zrównoważonego rozwoju, dzięki ograniczeniu zużycia wody, energii, katalizatorów, a także znaczącą redukcję czasu trwania prowadzonych reakcji oraz ilości generowanych odpadów.
Prowadzone przez Julię Radwan-Pragłowską badania dotyczyły określenia możliwości chemicznej modyfikacji chitozanu, która skutkowałaby zwiększeniem funkcjonalności surowca oraz przekształcenia go do formy zaawansowanego produktu. Badaczka w swojej pracy skupiła się na wskazaniu możliwości praktycznego zastosowania nowoopracowanego biomateriału w różnych obszarach medycyny i farmacji. Pracowniczka Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK udowodniła, iż nowoczesny wyrób medyczny może nie tylko spełniać szereg wymogów pod kątem właściwości fizykochemicznych i biologicznych, ale także cechować się zwiększoną funkcjonalnością i możliwością personalizacji przy zachowaniu dużej dostępności dla pacjentów. Wytworzone biomateriały posiadają właściwości antybakteryjne, antyoksydacyjne, hemostatyczne oraz są biodegradowalne. Mają szerokie możliwości zastosowania, np. jako środek hemostatyczny, rusztowanie do hodowli tkankowej oraz system transdermalnego dostarczania leków. Praca doktorska dr inż. Julii Radwan-Pragłowskiej ma charakter interdyscyplinarny i łączy w sobie różne dziedziny nauki: inżynierię chemiczną, inżynierię materiałową, biologię komórki, mikrobiologię i medycynę.
Dr inż. Julia Radwan-Pragłowska (Katedra Biotechnologii i Chemii Fizycznej WIiTCh) ma na swoim koncie wiele naukowych osiągnięć – zarówno indywidualnych, jak i zespołowych, m.in.: Polską Nagrodę Inteligentnego Rozwoju w kategorii „Naukowiec Przyszłości” oraz dofinansowanie w X edycji programu „Lider” dla kierowanego przez siebie projektu „BioHemPro – personalizowane bifunkcyjne matryce hybrydowe o indukowanych właściwościach bioaktywnych jako innowacyjne systemy hemostatyczne”. W 2019 r. Julia Radwan-Pragłowska znalazła się w gronie laureatów IX edycji Ogólnopolskiego Konkursu „Student-Wynalazca”.
(www.gov.pl/web/nauka/gala-nauki-polskiej4 , bk)
Na zdjęciu, od lewej: prodziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej prof. Zbigniew Wzorek, dr inż. Julia Radwan-Pragłowska, prorektor ds. nauki PK prof. Dariusz Bogdał / fot. archiwum Julii Radwan-Pragłowskiej
{fastsocialshare}
Dr inż. Przemysław Zaręba to jeden z trojga (także: mgr inż. Dagmara Słota, dr inż. Krzysztof Ostrowski) politechnicznych laureatów XIV edycji programu LIDER, realizowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Naukowiec, pracujący w Katedrze Technologii Chemicznej i Analityki Środowiskowej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK, stoi na czele projektu pn. „Nowe ligandy receptora 5-HT5A zdolne do hamowania sygnalizacji szlaku PI3K/Akt/mTOR jako dualne podejście w leczeniu opornego na kastracje raka gruczołu krokowego”. NCBR przyznało na prowadzone badania finansowanie w wysokości 1 799 325 zł. Naukowcy pod kierunkiem dr. inż. Przemysława Zaręby zamierzają zablokować pewien receptor w komórkach raka prostaty, odpowiedzialny za jego wzrost. Takie receptory w okolicach guza, oznaczone 5-HT5AR, zwiększają ilość serotoniny, neuroprzekaźnika zwanego hormonem szczęścia. Serotonina jednak sprzyja rozwojowi choroby nowotworowej i prowadzi do przerzutów. O projekcie możemy przeczytać w serwisie naukawpolsce.pl (tekst autorstwa red. Karoliny Duszczyk).
Badacz przypomniał, że rak prostaty to jedna z najczęstszych przypadłości nowotworowych w Europie. W jego leczeniu często ogranicza się działanie hormonów płciowych – androgenów. Ale mimo że na początku może to być skuteczne, to w końcu komórki rakowe dostosowują się do niskich poziomów hormonów i rozwijają się w kierunku trudnego do zwalczenia raka prostaty "opornego na kastrację".
Zespół pod kierunkiem dra Zaręby pracuje nad nową grupą substancji, które mogą być skuteczne w leczeniu takiego właśnie, odpornego raka prostaty. Zaproponowali nowe podejście, łącząc dwa kluczowe białka – PI3K, które jest nowym, ale sprawdzonym już w badaniach klinicznych elementem leków przeciwnowotworowych, oraz receptor 5-HT5A, innowacyjny „przełącznik” dla receptorów androgenowych tradycyjnie stosowanych w leczeniu raka prostaty.
– Opracowane przez nas substancje będą miały zdolność do jednoczesnego oddziaływania na oba te białka, co może prowadzić do synergistycznego efektu, czyli wzajemnego wzmocnienia działania. Pierwsze wyniki badań pozwalają mieć nadzieję na skuteczność tego podejścia – mówi szef grupy badawczej.
Dr Zaręba wyjaśnia, że w komórkach raka prostaty znajduje się duża ilość receptora serotoninowego 5-HT5AR. – To prowadzi do wzrostu ilości serotoniny, znanej jako hormon szczęścia, w komórkach nowotworowych i sprzyja rozwojowi raka oraz powstawaniu przerzutów. Dlatego blokowanie tego receptora może okazać się korzystne terapeutycznie. Taka blokada zmniejsza stężenie androgenów w organizmie. Pośrednie oddziaływanie na poziom hormonów płciowych może poprawić odpowiedź pacjenta na leki – tłumaczy.
W leczeniu niektórych nowotworów stosuje się od niedawna substancje, które wpływają na szlak sygnalizacyjny PI3K/AKT/mTOR, kluczowy w rozwoju raka prostaty oraz w jego oporności na tradycyjne metody leczenia. Nauka potwierdziła wzajemne oddziaływanie między tym szlakiem a sygnałami pochodzącymi z receptora androgenowego. Zdaniem badaczy terapia łączona mogłaby znacznie poprawić efekt leczenia.
Naukowcy w zespole dr. Zaręby projektują nowe leki, używając komputerowych symulacji. Próbują przewidzieć, jak nowe cząsteczki będą działać w organizmie. Dzięki temu dowiedzą się, jak zbudować te substancje w prawidłowy sposób – już jako leki. Oprócz tego, będą pracować nad sposobami produkowania związków w sposób przyjazny dla środowiska.
– Po uzyskaniu odpowiednich substancji będziemy testować ich skuteczność przeciwko nowotworom. Zbadamy, jak nowe substancje wpływają na konkretne szlaki w organizmie odpowiedzialne za rozwój raka prostaty. Zaczniemy od testów w probówkach, a potem przejdziemy do testów na żywych organizmach. Chcemy upewnić się nie tylko, czy nowe leki będą skuteczne, ale także bezpieczne i czy nie wywołają żadnych działań ubocznych – mówi naukowiec.
W projekcie uczestniczy zespół naukowców z różnych dziedzin, takich jak chemia, biochemia, biologia i farmakologia. Większość z nich ma duże doświadczenie w badaniach nad substancjami przeciwnowotworowymi. Zespół planuje komercjalizację rozwiązania.
Źródło: serwis Nauka w Polsce naukawpolsce.pl, Karolina Duszczyk
Na zdjęciu, dr inż. Przemysław Zaręba / fot. Anna Grudzień
{fastsocialshare}
O sukcesach naukowczyń z Politechniki Krakowskiej pisaliśmy wielokrotnie, przedstawiając innowacyjne rozwiązania przez nie opracowane, a także wskazując przykłady konkretnego zaangażowania w rozwój nauki i wynalazczość. Od trzech lat lutowe wydania magazynu „Forbes Women” prezentują sylwetki liderek w takich dziedzinach, jak: gospodarka, kultura, przestrzeń polityczna i społeczna. W tegorocznym zestawieniu „24 kobiety, które warto obserwować w 2024 roku” znalazła się mgr inż. Magdalena Bańkosz – pracowniczka Katedry Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej, a także doktorantka Szkoły Doktorskiej PK. Magdalena Bańkosz ma na swoim koncie wiele sukcesów, w tym międzynarodowych. Badaczka zapowiada, że jeszcze w tym roku zaprezentuje wyniki trwających od kilku lat badań dotyczących opatrunków hydrożelowych na bazie składników naturalnych, które wspomogą leczenie nowotworów skóry.
Jak możemy przeczytać w „Forbes Women”, zestawienie liderek, wśród których jest Magdalena Bańkosz, dotyczy „kobiet, które mogą służyć innym jako role models – motywujące wzory do inspiracji zarówno dla dziewczyn, które dopiero rozpoczynają dorosłe życie, jak i dla tych, które niezależnie od wieku i pozycji zawodowej walczą z syndromem oszustki czy zwątpienia w swoją sprawczość”. Gazeta zwraca uwagę, że „czasami są to Polki, o których głośniej za granicą niż w kraju, innym razem te, które działają głównie lokalnie lub takie, których nazwiska mówią coś tylko kolegom i koleżankom z branży. Są wśród nich prezeski, dyrektorki, naukowczynie i artystki, ale także świeżo upieczone studentki. Wszystkie jednak mają coś wspólnego – łączy je pasja i skuteczność w działaniu”.
Do kobiet mogących swoim przykładem zainspirować inne panie z pewnością należy mgr inż. Magdalena Bańkosz. Badaczka już od prawie 10 lat jest związana z Politechniką Krakowską. Studia I stopnia ukończyła na biotechnologii (praca inżynierska: „Porównanie właściwości fizykochemicznych wybranych apiproduktów na przykładzie mel”), zaś na II stopniu studiowała technologię chemiczną (praca magisterska: „Otrzymywanie polimerowych nośników leku”) – obydwa kierunki na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej. Promotorką wspomnianych prac dyplomowych była dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK. Pod kierunkiem prof. Tyliszczak, Magdalena Bańkosz realizuje obecnie doktorat w ramach Szkoły Doktorskiej Politechniki Krakowskiej w dyscyplinie inżynieria materiałowa. Tematem rozprawy są „Badania nad opracowaniem biomateriałów kompozytowych do zastosowań w inżynierii i chirurgii”. Promotorem pomocniczym jest dr inż. Dariusz Mierzwiński, a praca jest realizowana w ramach projektu TEAM-NET, prowadzonego pod kierunkiem prof. dr hab. inż. Agnieszki Sobczak-Kupiec.
– W moich badaniach realizowanych w ramach doktoratu skupiam się na zagadnieniach związanych z biomateriałami kompozytowymi do regeneracji tkanki kostnej. Już zostały opracowane kompozyty ceramiczno-polimerowe zawierające aktywną ceramikę, której zadaniem jest wspomaganie procesów regeneracyjnych tkanki kostnej. Dodatkowo, materiały te modyfikowane są antybiotykiem, który ogranicza ryzyko wystąpienia infekcji pooperacyjnych – mówi mgr inż. Magdalena Bańkosz.
Badaczka od 2023 r. jest także pracownikiem naukowo-dydaktycznym na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki (Katedra Inżynierii Materiałowej). Na swoim koncie ma już wiele sukcesów naukowych (ponad 50 nagród i wyróżnień), w tym medale zdobyte podczas międzynarodowych wystaw wynalazków m.in. w Republice Korei, Szwajcarii i Chorwacji. W 2018 r. została laureatką Konkursu Kół Naukowych w kategorii „Innowacje i Nowe Technologie”. W roku 2019 – finalistka konkursu Studencki Nobel w kategorii „Nauki Przyrodnicze i Energetyka”.
Magdalena Bańkosz w swojej pracy badawczej zajmuje się opracowywaniem materiałów opatrunkowych oraz nośników substancji leczniczych do terapii przeciwnowotworowych. Jej osiągnięcia w tej dziedzinie zostały nagrodzone główną nagrodą w konkursie dla najlepszych młodych wynalazców – uzyskała tytuł laureatki MedBiz Innovations Program 2023. Ponadto, za pracę zespołową zdobyła tytuł laureatki konkursu „Student-Wynalazca 2023”. Magdalena Bańkosz jest współautorką ponad 40 publikacji naukowych, 4 zgłoszeń patentowych, a wyniki swoich badań zaprezentowała na wielu konferencjach naukowych o zasięgu krajowym i międzynarodowym.
Innowacyjne hydrożelowe opatrunki do wspomagania leczenia nowotworów skóry, nad którymi pracuje mgr inż. Magdalena Bańkosz, opierają się na naturalnych składnikach. – Nasze opatrunki kolagenowe stanowią transdermalny system dostarczania leków przeciwnowotworowych o kontrolowanym uwalnianiu. Dodatkowe ich połączenie ze specjalnie wyselekcjowanymi związkami biomimetycznymi ma na celu poprawę adhezji (łączenie się ze sobą powierzchniowych warstw ciał fizycznych lub faz) i dostosowanie do powierzchni rany poprzez naśladowanie struktury i budowy naturalnej tkanki. Ponadto, zapewniona jest zwiększona przepuszczalność dla tlenu i wilgoci, co sprzyja optymalnym warunkom środowiskowym dla gojenia ran – tłumaczy naukowczyni z Politechniki Krakowskiej. – Opracowany materiał ma za zadanie uwalniać lek przeciwnowotworowy w sposób kontrolowany jak również stymulować regenerację tkanek uszkodzonych w wyniku choroby nowotworowej. Magdalena Bańkosz realizuje swoje badania we współpracy z dr hab. inż. Bożeną Tyliszczak, prof. PK (Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki) oraz dr n. biol. lek. med. Magdaleną Kędzierską z Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W projekcie aktywnie uczestniczy inż. Katarzyna Sala, przewodnicząca Koła Naukowego Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT.
Magdalena Bańkosz często podkreśla, że uwielbia pracę ze studentami. Z zaangażowaniem wspiera żaków z Koła Naukowego Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT. Działalność prowadzona przez SMART-MAT została w listopadzie ub. roku wyróżniona w Ogólnopolskim Programie Promocji Studenckiego Ruchu Naukowego „StRuNa”.
(bk, mb)
Na zdjęciach, mgr inż. Magdalena Bańkosz oraz materiały hydrożelowe nagrodzone w programie MedBiz Innovations Program / fot. archiwum prywatne Magdaleny Bańkosz
{fastsocialshare}
W sobotę 24 lutego tegoroczni maturzyści powalczą o „Złoty Indeks” Politechniki Krakowskiej, a więc dodatkowe punkty w rekrutacji na PK. Finałowa rywalizacja w ogólnopolskim konkursie zostanie rozegrana w 4 dyscyplinach: matematyce, chemii, informatyce oraz predyspozycjach architektonicznych. Do II etapu zmagań zakwalifikowało się łącznie 161 osób – najlepszych uczestników I etapu, który odbył się 20 stycznia.
Liczba rejestracji do 9. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK” była rekordowa w historii całego konkursu. W czasie od 11 grudnia 2023 r. do 15 stycznia 2024 r. zgłosiły się 583 osoby! Wszyscy uczestnicy musieli wybrać tylko jeden przedmiot, w którym następnie rywalizowali. I etap (on-line) odbył się 20 stycznia. Do etapu II, który zaplanowano na 24 lutego o godz. 10.00 na kampusie Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24, zakwalifikowało się 161 uczestników. Najwięcej z nich zmierzy się w dziedzinie matematyka – 71 osób. Ilość uczestników konkursu w trzech pozostałych przedmiotach – chemia, informatyka i predyspozycje architektoniczne – jest taka sama, a więc po 30 osób w każdym z nich. Na śmiałków rywalizujących w matematyce, chemii i informatyce, będą czekać – podobnie jak w I etapie – zadania obliczeniowe i problemowe, zaś przyszli architekci i architekci krajobrazu wykonają model fizyczny z dostarczonych przez organizatorów materiałów, w oparciu o wskazany temat konkursowy, przy czym oceniana będzie kompozycja, forma i zgodność pracy z tematem.
W zależności od uzyskanych wyników, laureaci etapu finałowego otrzymają 200, 100 lub 60 dodatkowych punktów w postępowaniu rekrutacyjnym na Politechnikę Krakowską (z wyjątkiem inżynierii wzornictwa przemysłowego). Laureatami I stopnia konkursu „O Złoty Indeks PK” zostaną uczestnicy, którzy uzyskają wyniki w przedziale od 81 do 100 proc. maksymalnej liczby punktów. Te osoby mogą liczyć na 200 dodatkowych punktów w postępowaniu rekrutacyjnym. Uczniowie z wynikami mieszczącymi się w przedziale 61-80 proc. maksymalnej liczby punktów, otrzymają tytuł laureata II stopnia i 100 dodatkowych punktów w rekrutacji na PK. Laureatami III stopnia zostaną uczestnicy, których rezultaty będą w puli od 40 do 60 proc. maksymalnej liczby punktów. Oni również otrzymują punkty rekrutacyjne – 60. Należy pamiętać, że punkty wywalczone z przedmiotów matematyka, chemia lub informatyka, nie przysługują w postępowaniu rekrutacyjnym na kierunki architektura i architektura krajobrazu, natomiast te zdobyte z przedmiotu predyspozycje architektoniczne, są brane pod uwagę wyłącznie w rekrutacji na architekturę oraz architekturę krajobrazu.
12 kwietnia br. zaplanowano spotkanie z laureatami, podczas którego zostaną im wręczone dyplomy za udział w konkursie „O Złoty Indeks PK”.
Więcej informacji na temat konkursu „O Złoty Indeks PK” na stronie indeks.pk.edu.pl
(bk)
Na zdjęciu, uczestnicy finału konkursu „O Złoty Indeks PK” w dyscyplinie predyspozycje architektoniczne (edycja 2023) / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Początek 2024 roku to intensywny czas dla INTECH PK. Spółka była obecna na dwóch międzynarodowych imprezach targowych - POLAGRA PREMIERY i BUDMA, na których przedstawiła rozwiązania opracowane przez naukowców Politechniki Krakowskiej. Tego typu wydarzenia stanowią doskonałą okazję do zaprezentowania możliwości uczelni, w której powstają wynalazki służące różnym branżom przemysłu.
Zespół INTECH PK wraz z zespołami naukowców uczestniczył w poznańskich targach POLAGRA PREMIERY 2024 (od 19 do 21 stycznia br.). Podczas tego wydarzenia, które odbywa się w cyklu dwuletnim, prezentowane są światowe nowości branży rolniczej. Wśród nich nie zabrakło rozwiązań opracowanych przez naukowców z Politechniki Krakowskiej. – Wybieramy rozwiązania, które mieszczą się w tematyce targów i mają potencjał na wdrożenie. Ważne jest też to, czy mogą stać się zachętą dla przedsiębiorców do zlecenia nam podobnych realizacji: czy to komercyjnie, czy w ramach dostępnych środków finansowych lub grantów – tłumaczyła Izabela Paluch, prezes zarządu spółki celowej Politechniki Krakowskiej INTECH PK sp. z o.o. w wywiadzie opublikowanym na portalu MamStartup.pl.
Na wspólnym stoisku Porozumienia Spółek Celowych (PSC) i Porozumienia Akademickich Centrów Transferu Technologii (PACTT) – Strefa Nauki i Start-up’ów, INTECH PK zaprezentował rozwiązanie z dziedziny chemii pn. „Nawozy organiczno-mineralne z ustabilizowanych osadów ściekowych”. Rozwiązanie przygotował zespół naukowy pod kierunkiem prof. Zbigniewa Wzorka, który opowiadał o nim podczas wystąpienia na panelu ekspertów. Na targach obecna była również dr inż. Anna K. Nowak, współautorka tego rozwiązania.
Na targach POLAGRA PREMIERY zostało także zaprezentowane rozwiązanie z obszaru automatyzacji i mechaniki pn. "Hybrydowy pojazd wielofunkcyjny dla automatyzacji prac w rolnictwie" przygotowane przez zespół studentów z Wydziału Mechanicznego PK. Powstało ono w ramach programu Inkubator Innowacyjności 4.0 pod opieką Centrum Transferu Technologii - Politechnika Krakowska. Studenci Michał Iwański oraz Mikołaj Mauer eksponowali rozwiązanie w ramach Strefy Nauki i Start-up’ów.
Warto podkreślić, że podczas targów POLAGRA PREMIERY ekspercki panel dotyczący potencjału polskiej nauki poprowadziła Izabela Paluch, prezes zarządu spółki celowej Politechniki Krakowskiej INTECH PK sp. z o.o.
Politechnicznych wynalazków nie zabrakło również na największych w Polsce i Europie Centralnej targach branży budowalnej – BUDMA. W Poznaniu, na tym odbywającym się od 30 stycznia do 2 lutego br. wydarzeniu, na stoisku w Strefie Nauki i Startupów zostały zaprezentowane trzy politechniczne rozwiązania.
30 stycznia na targowej scenie o systemie OZE, który pokrywa zapotrzebowanie na ciepło i chłód dla budynków mieszkalnych opowiadał prof. dr hab. Paweł Ocłoń z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki. Na stoisku w Strefie Nauki i Startupów uczestnicy targów mogli dowiedzieć się jak spełnić wymagania zeroemisyjnego i autonomicznego systemu energetycznego oraz wykorzystać słońce jako główne źródło produkcji energii elektrycznej. Prof. Paweł Ocłoń prezentował udane pilotażowe wdrożenia wyników prac badawczo-rozwojowych podkreślając rolę Politechniki Krakowskiej w zakresie projektowania niezależnych energetycznie budynków.
W czwartek, 1 lutego na scenie targów BUDMA dr inż. arch. Karolina Dudzic-Gyurkovich z Wydziału Architektury zaprezentowała innowacyjny model projektowania osiedli i opowiedziała o tym, jak można poprawić komfort życia w przestrzeni miejskiej. Planowane jest skomercjalizowanie wypracowanej wiedzy we współpracy z deweloperami i jednostkami urbanistycznymi.
Kolejnym rozwiązaniem powstałym w murach PK, a zaprezentowanym podczas targów BUDMA są poliuretanowe złącza podatne do wykorzystania w zrównoważonym budownictwie. Zaprezentowali je Konrad Kwiecień i Łukasz Feil z FlexAndRobust Systems sp. z o.o. (spółka spin-off z Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej). Firmy zainteresowane zastosowaniem tego typu technologii w zakresie montaży, utrwaleń konstrukcyjnych czy napraw budowlanych mogły poszerzyć swoją wiedzę w temacie projektowania i wdrażania polimerowych złączy podatnych i opartych na nich produktów kompozytowych. Warto podkreślić, że poliuretanowe złącza podatne cechują lepsze parametry wytrzymałościowe niż te, które posiadają typowe sztywne rozwiązania. Można zastosować je w obiektach narażonych na wymuszone przemieszczenia związane z aktywnością podłoża. Co więcej mieszanki polimerów można adaptować do indywidualnych potrzeb klienta, a aplikacja tej technologii jest na tyle prosta, że można wdrożyć je samodzielnie. Zaprezentowana technologia to wynik prac B+R, zainicjowanych na Politechnice Krakowskiej i rozwijanych przez spółkę we współpracy z uczelnią. Warto zaznaczyć, że rozwiązanie od FlexAndRobust Systems zostało wybrane przez redakcję serwisu MamStartup.pl jako jedno z najciekawszych spośród zaprezentowanych w Strefie Nauki i Startupów.
Targi, takie jak Polagra Premiery czy BUDMA to doskonała okazja do tego, by zaprezentować możliwości uczelni i perspektywy współpracy, które oferuje różnym partnerom gospodarczym. – W mojej opinii największym atutem naszej oferty, poza kapitałem ludzkim (wiedza i kreatywność naszych naukowców oraz zaangażowanie studentów) jest wysoka specjalizacja w dziedzinie, która dziś napędza konkurencyjność przedsiębiorstw tj. innowacje, co przy jednoczesnej interdyscyplinarności pozwala na kompleksowe podejście to zlecanych nam prac. Najczęściej powtarzające się tematy rozmów z potencjalnymi partnerami to poszukiwanie metod na zwiększenie sprzedaży, obniżanie kosztów, poprawę jakości, zmiany procesów obsługi klienta oraz planowanie całkiem nowych produktów lub usług. Model współpracy uczelni z przemysłem mamy na Politechnice Krakowskiej już sprawdzony, teraz idziemy w skalowalność tego procesu – mówi Izabela Paluch, prezes zarządu spółki celowej Politechniki Krakowskiej INTECH PK sp. z o.o.
fot. INTECH PK
{fastsocialshare}
30 stycznia rozstrzygnięty został międzynarodowy konkurs studencki „Łobzów Courtyard” na opracowanie koncepcji architektoniczno-urbanistycznej wielofunkcyjnego budynku dydaktycznego dla Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej przy ul. Podchorążych 1. Nadesłano łącznie 70 projektów. I nagrodę w wysokości 12 tys. zł zdobył Piotr Mazur, student Wydziału Architektury PK. Jury przyznało także II i III nagrodę, trzy wyróżnienia oraz nagrodę specjalną.
Ogłoszony w lipcu 2023 r. konkurs skierowany był do studentów architektury (I i II stopień) z krajów należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, a także z Wielkiej Brytanii i Szwajcarii. Prace można było przygotować indywidualnie lub w grupie (maksymalnie 4 studentów). Zadaniem uczestników było zaprojektowanie nowego budynku Wydziału Architektury PK, zlokalizowanego w pobliżu dawnego Pałacu Królewskiego w Łobzowie – obecnej siedziby WA. Organizatorzy nie sprecyzowali rodzaju i ilości pomieszczeń w nowym obiekcie. Pozostawili funkcję i kształt w gestii uczestników. Zwrócono jednak uwagę na potrzeby Wydziału Architektury. W obecnej siedzibie WA brakuje sal warsztatowych i modelarskich oraz wielofunkcyjnej sali wystawienniczo-wykładowej, która mogłaby pomieścić 250 słuchaczy. Nowy obiekt powinien stanowić uzupełnienie dawnego Pałacu Królewskiego w Łobzowie, stwarzać studentom nowe możliwości spędzania czasu pomiędzy zajęciami i oferować przestrzenie, w których żacy będą mogli wspólnie rozwijać swoje zainteresowania architektoniczne.
Organizatorzy zwrócili uwagę na kilka kwestii, jak: elastyczność projektowania (proponowany budynek powinien być „elastyczny” i zapewniać różne potencjalne zastosowania tych samych przestrzeni, od wystaw i prezentacji, pracy grupowej i zajęć po wykłady i konferencje), integracja społeczności (budynek powinien mieć charakter otwarty i pozbawiony sztucznych barier, sprzyjać integracji i budowaniu społeczności akademickiej – ma przekazywać filozofię społeczności uniwersyteckiej i celebrować naukę), estetyka i innowacyjność (przesuwanie granic konwencjonalnego designu, oferując estetyczne i innowacyjne rozwiązania, które rzucają wyzwanie tradycyjnym pomysłom i przyczyniają się do kształtowania przyszłości przestrzeni dla przestrzeni uniwersyteckich), zrównoważony rozwój i efektywność energetyczna (budynek powinien wpisywać się w trend architektury zrównoważonej – należy zwrócić uwagę na wykorzystanie zrównoważonych materiałów, energooszczędnych systemów i przyjaznych dla środowiska strategii projektowania, aby zminimalizować wpływ na środowisko i długoterminowe koszty operacyjne).
Nadesłane prace z Polski i zagranicy oceniało jury pod przewodnictwem dr. inż. arch. Łukasza Stożka, prof. PK, pełnomocnika dziekana Wydziału Architektury PK ds. konkursów studenckich. W jego skład weszli: prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej; prof. Kazu Blumfeld Hanada, szef biura architektonicznego „werkstatt blumfeld bau/kunst” w Berlinie; Tonje Værdal Frydenlund, Snøhetta; arch. Marek Kaszyński, przewodniczący Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów; arch. Magdalena Buczyńska-Zapała, p.o. prezesa Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Architektów Polskich; dr inż. arch. Małgorzata Hryniewicz, sekretarz konkursu, Wydział Architektury; Weronika Kowalska, Samorząd Studentów na Wydziale Architektury PK.
Ogłoszenie wyników odbyło się 30 stycznia w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” na kampusie Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24. – Liczymy na wcielenie w życie myśli, która towarzyszy nam od wielu lat, a więc rozbudowy Pałacu w Łobzowie. Myślimy już bardzo konkretnie o realizacji przedpola pałacu i zamienieniu go w park miejski. Zaś tzw. zapole – courtyard – jest kolejnym etapem, który dopełni inicjatywę kompleksu Wydziału Architektury przy ul. Podchorążych – mówiła podczas uroczystości w „Kotłowni” dziekan Wydziału Architektury PK prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak. W sprawie rewitalizacja terenu wokół zabytkowego Pałacu w Łobzowie i udostępnienia go przez Politechnikę Krakowską jako parku-ogrodu - ogólnodostępnego dla mieszkańców Krakowa, studentów i pracowników uczelni - toczą się już zaawanzowane uzgodnienia z władzami i radnymi Krakowa (gotowy jest już projekt nowego parku).
Jury konkursu „Łobzów Courtyard” postanowiło przyznać trzy nagrody główne, trzy wyróżnienia oraz nagrodę specjalną. I nagrodę w wysokości 12 tys. zł otrzymał Piotr Mazur z Katedry Projektowania Architektonicznego WA PK. Opiekunem projektu był dr inż. arch. Paweł Żuk. Pozostali laureaci również studiują na Wydziale Architektury PK. II nagrodę i 6 tys. zł otrzymała Zuzanna Czop, za pracę przygotowaną pod kierunkiem dr. inż. arch. Marcina Gierbienisa. III nagrodę o wartości 3 tys. zł przyznano dla zespołu w składzie: Eliza Starula, Olga Strejczek, Jakub Miśniakiewicz, Sara Florek. Opiekunem zespołu był dr. inż. arch. Lukas Olma. Nagrodą specjalną za rozwiązania środowiskowe (2 tys. zł) został uhonorowany zespół w składzie: Kacper Żak, Marta Szleper, Patryk Tatara i Jakub Srogosz. Dwa złote wyróżnienia w wysokości 1 tys. zł przyznano: Martynie Czekańskiej oraz zespołowi w składzie: Zofia Staszel i Sara Bujakowska. Wyróżnienie honorowe zdobył Robert Machura. Do projektów, które wzbudziły szczególne zainteresowanie jury, należały również te autorstwa studentów z Politechniki Białostockiej oraz Escuola superior tecnica de arqutectura de Sevilla.
I Nagroda – projekt autorstwa Piotra Mazura
W swojej koncepcji zwycięzca konkursu nawiązał w poziomych liniach pięter do gzymsów pałacu w Łobzowie oraz rozmieścił osie konstrukcyjne, aby były bezpośrednio dostosowane do podzielonej elewacji dawnej królewskiej rezydencji. Studencki projekt zakłada, że ważną częścią nowego budynki będzie wielofunkcyjna sala wykładowa. Dzięki systemowi składanej widowni można będzie w kilka minut przekształcić ją w przestrzeń wystawienniczą. Ponadto, składające się okiennice i świetliki, oprócz regulacji światła, pełnią funkcję efektywnych ekranów akustycznych.
Akcenty kolorystyczne we wnętrzu zostały wprowadzone nie tylko w celach estetycznych, ale również po to, by wspomagać orientację użytkowników. Lekka drewniana konstrukcja, łącząca technologie GluLam i CLT podwójnego podciągu, wprowadza obfitość światła do wnętrza. Dla ochrony przed nadmiernym nagrzewaniem, zastosowano perforowane osłony przeciwsłoneczne, pełniące również rolę stelażu dla lekkiej zielonej fasady z drutów. W celu ułatwienia poruszania się osobom z niepełnosprawnościami, zaproponowano podniesienie terenu dziedzińca do poziomu parteru.
II Nagroda – projekt autorstwa Zuzanny Czop
Projekt rozpoczął się od prostej formy, która chroniąc istniejący drzewostan, zyskała charakterystyczne wycięcia i jednocześnie własną tożsamość. Ponadto, studentka zaprojektowała zielony dach użytkowy, aby zwiększyć powierzchnię biologicznie czynną oraz urozmaicić przestrzeń społeczną. Obiekt otaczają ścieżki inspirowane naturą, które wiją się pomiędzy dziką zielenią i drzewami. Tereny spacerowe zlokalizowano również na dachu.
W celu dopełnienia bryły, przyjęto naturalne i delikatne materiały – surowe drewno, transparentne szkło oraz betonową posadzkę o piaskowym odcieniu. Przestrzeń, rozumiana jako wielofunkcyjna, „rozlewa” się na cały budynek. Studenci otrzymują różne możliwości spędzania czasu w tym obiekcie – od wykładów i warsztatów, po nawiązywanie relacji i odpoczynek. Warto też wspomnieć o rozwiązaniach ekologicznych, takich jak bioróżnorodność, będąca schronieniem różnych małych zwierząt, panele fotowoltaiczne czy zbiornik na wodę deszczową używaną do podlewania roślin. Oprócz tego, budynek ma wykorzystywać oświetlenie LED, pompę ciepła oraz rekuperację.
III Nagroda – projekt autorstwa Elizy Staruli, Olgi Strejczek, Jakuba Miśniakiewicza, Sary Florek
Zespół młodych architektów proponuje lokalizację obiektu w północnej części założenia pałacowego, w miejscu istniejącego dziedzińca, między dwoma skrzydłami gmachu dawnego pałacu. Wysokość nowego budynku została zaprojektowana w taki sposób, aby było możliwe funkcjonalne połączenie za pomocą dwóch szklanych łączników na pierwszym piętrze z dotychczasową siedzibą WA. Jeden z łączników prowadzi bezpośrednio do foyer przed salą wykładową mieszczącą 260 osób, a drugi do przestrzeni wielofunkcyjnej oraz biblioteki materiałów.
Środkowa część nowego budynku zawiera strefę komunikacji oraz dwupiętrową przestrzeń wielofunkcyjną przeznaczoną do organizacji wystaw i spotkań studentów. Na parterze została zorganizowana sala multimedialna oraz modelarnia. Na najwyższej kondygnacji znajdują się sale indywidualne dla studentów i dyplomantów oraz przestrzeń rekreacyjna w postaci zielonego tarasu. Charakterystycznym elementem elewacji są pionowe belki betonowe w module 2,4 m, pomiędzy którymi znajduje się tafla szkła. Poziomy gzymsów projektowanego budynku zostały również dostosowane do elewacji pałacu.
Więcej o pracach nagrodzonych i wyróżnionych w konkursie na stronie „Architektura i Biznes”.
Obejrzyj transmisję na YouTube z ogłoszenia wyników konkursu „Łobzów Courtyard” – w języku polskim: https://www.youtube.com/watch?v=06xnlHkTy8k i języku angielskim: https://www.youtube.com/watch?v=JVGZodPpFaI.
(bk, www.architekturaibiznes.pl)
Fot. Jan Zych
Wizualizacje koncepcji studenckich
{fastsocialshare}
Naukowcy Politechniki Krakowskiej stanęli w szranki z największymi koncernami motoryzacyjnymi świata i przystosowali tłokowy silnik spalinowy do zasilania wodorem. Swoje innowacyjne rozwiązanie zespół wynalazców z Katedry Pojazdów Samochodowych Politechniki Krakowskiej pod kierunkiem prof. Marka Brzeżańskiego zaprezentował po raz pierwszy publicznie 29 stycznia 2024 r. na Wydziale Mechanicznym PK. Prezentacja wzbudziła ogromne zainteresowanie ekspertów branży i mediów.
– Wykorzystanie wodoru jako nowego nośnika energii w transporcie jest bardzo obiecującym rozwiązaniem. Po pierwsze, to paliwo nie jest obarczone geopolitycznie, ponieważ wodór możemy produkować w każdym miejscu na kuli ziemskiej, w którym mamy dostęp do wody i energii elektrycznej. Jeżeli produkcja wodoru z odnawialnych źródeł ruszy pełną parą, to w okresie przejściowym ewolucji motoryzacyjnej można stosować wodór do tłokowych silników spalinowych. Największą zaletą tego rozwiązania są korzyści dla zdrowia ludzi i środowiska – brak emisji toksycznych składników spalin oraz brak emisji dwutlenku węgla – podkreśla prof. Marek Brzeżański. – Podczas zasilania wodorem znika problem zasięgu pojazdu, a jego eksploatacja nie obciąża środowiska. Ogniwa paliwowe możemy stosować w pojazdach kołowych, szynowych, w transporcie morskim oraz jako napęd maszyn budowlanych. W praktyce ten typ źródła napędu, ze względu na dość złożoną konstrukcję, powinien być w pierwszej kolejności preferowany w większych pojazdach osobowych oraz we wszelkiego typu pojazdach użytkowych, szynowych oraz w maszynach przemysłowych. Przed naukowcami i konstruktorami jeszcze wiele wyzwań w tym obszarze, ale jesteśmy na dobrej drodze – uważa ekspert Politechniki.
Zobacz film z prezentacji tłokowego silnika na wodór
Prezentację rozpoczął mini-wykład prof. Marka Brzeżańskiego na temat zastosowania wodoru jako paliwa przyszłości w motoryzacji oraz prac, które w tym obszarze prowadzą naukowcy PK. Następnie w laboratorium Katedry Pojazdów Samochodowych Politechniki Krakowskiej odbyło się uruchomienie i pokaz działania tłokowego silnika spalinowego przystosowanego do zasilania wodorem. W celach badawczych naukowcy PK poddali adaptacji do zasilania wodorem 5-cylindrowy, przemysłowy silnik Scania. Po prezentacji była możliwość rozmowy z twórcami na temat szczegółów politechnicznego rozwiązania, problemów badawczo-rozwojowych i możliwych kierunków rozwoju aplikacji opartych na silnikach typu ICE-H2.
Politechnika Krakowsko badania nad zastosowaniem wodoru do tłokowych silników spalinowych prowadzi od lat 80. XX wieku. Zaowocowały one m.in. opracowaniem instalacji do wykorzystywania odpadowego wodoru do celów energetycznych i skonstruowaniem przemysłowych silników zasilanych wodorem, przeznaczonych do współpracy z generatorami. Zastosowanie wodoru w silnikach pojazdów samochodowych stanowi następny krok w pracach zespołu z katedry Pojazdów Samochodowych.
W prezentacji innowacyjnego rozwiązania wynalazców z Wydziału Mechanicznego wzięli udział m.in. rektor PK prof. Andrzej Szarata, władze dziekańskie Wydziału Mechanicznego z dziekanem prof. Jerzym Sładkiem na czele, członkowie obradującej na PK Rady Naukowej Instytutu Badań i Rozwoju Motoryzacji BOSMAL Sp. z o.o oraz liczni dziennikarze.
(m)
Zobacz galerię zdjęć z wydarzenia - fot. Jan Zych
Zobacz filmowy skrót z prezentacji
Czytaj także:
Polska Agencja Prasowa: Naukowcy z Politechniki Krakowskiej przystosowali tłokowy silnik spalinowy do zasilania wodorem
Forum Akademickie: Przystosowali silnik spalinowy do zasilania wodorem
Interia: Diesel zasilany wodorem. Taki napęd zrobili Polacy
Dziennik Polski: Prezentacja innowacyjnego rozwiązania z Politechniki Krakowskiej. Naukowcy przystosowali tłokowy silnik spalinowy do zasilania wodorem
LoveKrakow.pl: Spalinowy silnik zasilany wodorem. Na Politechnice pokazali innowacyjne rozwiązanie [ZDJĘCIA]
TVP Kraków: Naukowcy z Politechniki Krakowskiej przystosowali tłokowy silnik spalinowy do zasilania wodorem
Business Insider: Nadzieja dla właścicieli starszych samochodów. Polscy naukowcy przystosowali silnik do wodoru
Radio Kraków: Naukowcy z Politechniki Krakowskiej zaprezentowali innowacyjny silnik napędzany wodorem
LifeinKrakow: Prezentacja spalinowego silnika na wodór, sukces Politechniki Krakowskiej
Wyborcza.pl: Naukowcy Politechniki Krakowskiej przystosowali silnik spalinowy do zasilania wodorem. "To rozwiązanie przyszłości"
Autoexpert.pl: Wynalazcy z Politechniki przystosowali silnik spalinowy do zasilania wodorem
KrkNews.pl: Silnik spalinowy zasilany wodorem opracowali naukowcy z Politechniki Krakowskiej
Film z prezentacji tłokowego silnika zasilnaego wodorem
Filmowy skrót z prezentacji
O innowacyjnym rozwiązaniu z PK także m.in: Polsat News, TVP Info, Radio TOK FM, Radio ESKA, Meloradio, Radio VOX, Radio Plus, AntyRadio, TVP 1, TeleExpress, TV Polonia, Radio Chilli ZET
Czytaj także na stronie PK: Silnik spalinowy zasilany wodorem
{fastsocialshare}
Na Politechnice Krakowskiej otwarto nowe Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej. To unikatowe w skali światowej narzędzie do walki o czyste powietrze – nie tylko w Krakowie i Małopolsce, ale też innych regionach kraju. Nowatorska, autorsko zaprojektowana infrastruktura laboratorium pozwoli specjalistom Politechniki na prowadzenie badań z zakresu inżynierii wiatrowej, inżynierii śniegowej i inżynierii środowiska, dotyczących m.in. przewietrzania miast, transportu zanieczyszczeń, dynamicznego oddziaływania na smog, systemów wymiany i regeneracji powietrza. Laboratorium, którego sercem są imponujące tunele aerodynamiczne, posłuży też do analiz wpływów środowiskowych i klimatycznych (takich jak gwałtowny wiatr, nawalne deszcze czy obfity śnieg) na konstrukcje, budynki oraz bezpieczeństwo ludzi w nich.
Będzie tu można testować innowacyjne rozwiązania dla energetyki wiatrowej, rynku materiałów i produktów budowalnych. Nowe centrum jest też gotowe do podejmowania niestandardowych wyzwań inżynierskich. Może służyć m.in. sportowcom czy służbom ratowniczym do treningu w zmiennych warunkach pogodowych. Współpracę z Laboratorium podjęły już firmy, samorządy i instytucje, m.in. polscy liderzy biznesu – firmy Fakro i Maspex oraz Polski Związek Narciarski.
– Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej to największa w ostatnich latach inwestycja Politechniki Krakowskiej - strategiczna dla rozwoju uczelni, naszych naukowców i studentów, ale też niezwykle ważna dla Krakowa, Małopolski i innych części kraju. Możliwości badawcze laboratorium wspomogą samorządy w trudnej walce o czyste powietrze dla mieszkańców miast i regionów – mówi prof. Andrzej Szarata, rektor Politechniki Krakowskiej.
Warte ponad 34 mln zł nowe laboratorium Politechniki Krakowskiej powstało przy wsparciu ze środków unijnych, pozyskanych przez uczelnię z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Małopolskiego na lata 2014-2020. Dofinansowanie z UE to 17 460 966 zł, pozostałe środki na budowę pochodziły z budżetu Politechniki i Wydziału Inżynierii Lądowej PK (jego częścią jest nowa jednostka). Otwarcie laboratorium wieńczy kilkadziesiąt lat doświadczeń badawczych ekspertów Politechniki z prof. Andrzejem Flagą na czele. Twórca polskiej szkoły inżynierii wiatrowej, aerodynamiki budowli i inżynierii śniegowej blisko 25 lat temu stworzył na krakowskiej politechnice Laboratorium Inżynierii Wiatrowej z tunelem aerodynamicznym. Jego parametry wystarczały jednak głównie do badań modelowych. –Z rosnących wyzwań naukowych, ale też coraz większych potrzeb płynących ze środowiska samorządów i świata gospodarki, narodził się pomysł budowy nowego centrum badawczego, o nieporównywalnie większych możliwościach, w tym takich, które pozwolą się nam zmierzyć z problematyką walki ze smogiem – mówi prof. Andrzej Flaga.
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej powstało na terenie kampusu Politechniki w Czyżynach przy al. Jana Pawła II 37. To trzykondygnacyjny budynek (w tym 1 kondygnacja podziemna) o powierzchni 1 665 m2 i kubaturze 11 776 m3. Kluczowa infrastruktura LAŚ PK to dwa duże tunele aerodynamiczne o obiegu zamkniętym, każdy wyposażony w dwie przestrzenie pomiarowe i zróżnicowany system wentylatorów (o oryginalnej konstrukcji i geometrii, wibroizolowanych, z konfuzorami i dyfuzorami). W zasobach nowego laboratorium są też m.in. stoły obrotowe o oryginalnej konstrukcji, zautomatyzowane i wibroizolowane; układy kierownic o oryginalnej konstrukcji i geometrii z możliwością regulacji kąta obrotu kierownic wokół ich własnej osi; złożone, zautomatyzowane urządzenia do symulacji opadu deszczu, opadu mgły lub opadu rozdrobnionych kryształków lodu (szronu) w warunkach wiejącego wiatru; złożone, zautomatyzowane urządzenia do symulacji opadu sztucznego śniegu; zautomatyzowane urządzenie do pomiaru mocy i momentu obrotowego turbin wiatrowych o pionowej lub poziomej osi obrotu wirnika.
– Nowe laboratorium to nowoczesny, pięknie się prezentujący budynek z unikatową aparaturą badawczą autorsko zaprojektowaną przez naszych politechnicznych inżynierów, a zrealizowaną przez polskie firmy. Nikt inny na świecie nie dysponuje tak nowatorskimi i pionierskimi narzędziami badawczymi, jakie mamy teraz w Małopolsce – zaznacza rektor PK prof. Andrzej Szarata. – Nowa jednostka Politechniki oferuje szeroki zakres badań w obszarach, których waga dla nauki, ale przede wszystkim dla życia społecznego i gospodarczego, będzie stale rosła, bo dotyczą m.in. przewietrzania miast i walki o czyste powietrze, energetyki odnawialnej, zrównoważonego rozwoju oraz wpływów środowiskowych, wywoływanych m.in. zmianami klimatu – na ludzi, budynki i konstrukcje.
– Otwarcie Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej to oczywiście moment zwieńczenia wieloletnich zmagań, które towarzyszyły powstaniu tego przedsięwzięcia, ale przede wszystkim moment otwierający znakomitą perspektywę współpracy z różnymi środowiskami i rozwoju naukowego, nie tylko naszej kadry, ale również innych ośrodków naukowych. To oczywiście znakomita perspektywa współpracy z bardzo wieloma branżami. Wreszcie to doskonała perspektywa na udaną współpracę z jednostkami samorządu. Laboratorium ze względu na swój potencjał badawczy to ogromna szansa dla bardziej zrównoważonego rozwoju regionu, a zatem i szansa na poprawę jakości życia mieszkańców Małopolski. Mamy absolutną pewność, że potencjał badawczy LAŚ PK i potencjał zespołu, który pracuje w tym laboratorium pod kierunkiem prof. Andrzeja Flagi, ma możliwości realizacji unikatowych badań, bardzo ambitnych i bardzo zaawansowanych strategicznych przedsięwzięć badawczych – mówiła dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej, dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK.
Agenda naukowo-badawcza nowego laboratorium obejmuje kilkadziesiąt usług badawczych, dotyczących m.in. kanałów przewietrzania miast. Wyniki badań i analiz prowadzonych w tym obszarze w Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej PK mogą dostarczyć planistom i projektantom wiedzy przydatnej do projektowania nowych osiedli lub modernizacji istniejących czy wznoszenia nowych budynków (zwłaszcza wysokich). Posłużą także jednostkom samorządów (miast, gmin, powiatów, województw) do tworzenia planów zagospodarowania przestrzennego i formułowania innych uwarunkowań formalno-przestrzennych dla rozwoju obszarów zurbanizowanych (m.in. tworzenia zapisów w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego). Na podstawie wyników prowadzonych w LAŚ badań można będzie m.in. ocenić efektywność proponowanych rozwiązań, już na wczesnym etapie procesu decyzyjnego w wymiarze programowym, planistycznym i projektowym.
Zobacz możliwości badawcze Laboratorium na zdjęciach
W nowym laboratorium będzie można m.in.:
Najważniejsze elementy infrastruktury badawczej Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej to:
1. Tunel aerodynamiczny energetyki wiatrowej i aerodynamiki budowli (TA1) – z dwoma przestrzeniami pomiarowymi – dolną (szer. 9,7 m x wys. 2,3 m x długość całkowita 17,7 m) i górną (szer. 9,7 m x wysokość 3,3 m x długość całkowita 12 m,) oraz trzema wentylatorami obok siebie (każdy o średnicy 2,92 m i masie 8,8 ton, prędkości obrotowej 550 obrotów/minutę, mocy nominalnej 204,3 kW i wydajności nominalnej 669 m3/s). Nominalna najwyższa średnia prędkość przepływu powietrza w tunelu to 30 m/s.
Główne przeznaczenie: badania wpływu wiatru na budynki wysokościowe, mosty i kładki dla pieszych, budynki i przekrycia wielkopowierzchniowe; badania rozkładów ciśnień na powierzchniach budynków; badania aeroelastyczne; przewietrzanie miast, transport zanieczyszczeń; badania siłowni wiatrowych, elementów infrastruktury technicznej (wentylacja i klimatyzacja), elementów fasad, dachów (iglice, kominy), konstrukcji inżynierskich;
2. Tunel aerodynamiczny klimatyczny inżynierii środowiska (TA2) - z dwoma przestrzeniami pomiarowymi - dolną (szer. 7,9 m x wys. 4,05 m x dług. całkowita 16,8 m) i górną (szer. 7,9 m x wys. 4,1 m x dług. całkowita 12,9 m,) oraz 6 wentylatorami w 2 rzędach (każdy o średnicy 2,1 m i masie 6 ton, prędkości obrotowej 745 obrotów/minutę, mocy nominalnej 126,7 kW i wydajności nominalnej 707 m3/s). Nominalna najwyższa średnia prędkość przepływu powietrza w tunelu to 20 m/s.
Główne przeznaczenie: badania klimatyczne uwzględniające symulację wiatru, opadu deszczu (od mżawki po deszcz ulewny), zmianę temperatury powietrza w zakresie od -10°C do +25°C, symulację oblodzenia oraz cykli rozmrażania (zestaw promienników podczerwieni) elementów budynków i budowli, konstrukcji inżynierskich, fragmentów elewacji, turbin wiatrowych, linii elektroenergetycznych; badania eksperymentalne obciążenia śniegiem dachów wielkopowierzchniowych; identyfikacja stref zastoju i turbulencji w złożonych układach urbanistycznych;
3. Tunel aerodynamiczny wizualizacji przepływów (TA3) – z przestrzenią pomiarową zamkniętą i otwartą (tunel typu Eiffla; szer. przestrzeni roboczej 1,0 m x wys. 1,0 m x dług. całkowita 3,5 m). Nominalna najwyższa średnia prędkość przepływu powietrza: 20 m/s;
Główne przeznaczenie: badania rozkładu prędkości powietrza wokół obiektów; wizualizacja przepływu w postaci pola wektorowego prędkości wokół obiektów metodą PIV (Particle Image Velocimetry) i innymi metodami.
Budowa laboratorium ruszyła jesienią 2020 roku. Symbolicznego wbicia pierwszej łopaty dokonali ówcześni rektor PK prof. Andrzej Białkiewicz i dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej prof. Andrzej Szarata (obecnie rektor PK). Generalnym wykonawcą inwestycji był Zakład Techniczno-Budowlany sp. z.o Polbau.
Pandemia covid 19, a po niej wojna w Ukrainie, spowodowały niemałe trudności podczas budowy, związane m.in. z gwałtownym wzrostem cen materiałów budowlanych i usług, spowolnieniem dostaw itd. Budowę laboratorium udało się sfinalizować z tak okazałym efektem dzięki ogromnej pracy i determinacji wielu osób na czele z prof. Andrzejem Flagą, dr. inż. arch. Łukaszem Flagą i całym zespołem Laboratorium Inżynierii Wiatrowej. Ważne wsparcie otrzymali od specjalistów z działów technicznych i finansowych PK.
Oficjalne otwarcie nowego laboratorium odbyło się 30 stycznia 2024 r. z udziałem licznych przedstawicieli władz regionalnych i samorządowych, wśród nich byli m.in. wojewoda małopolski Krzysztof Klęczar, marszałek Józef Gawron, burmistrzowie Żywca - Antoni Szlagor oraz Rabki-Zdrój - Leszek Świder, a także instytucji (m.in. Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych, Polski Związek Narciarski, Polski Komitet Olimpijski) i biznesu, z którymi Politechnika będzie rozwijać współpracę opartą na bogatych możliwościach badawczych nowego nabytku WIL PK. Licznie reprezentowane były także władze Politechniki Krakowskiej, wydziałów, jednostek pozawydziałowych i administracji uczelni.
(mas)
Zobacz galerię zdjęć z wydarzenia
Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej zrealizowano jako projekt RPMP.01.01.00-12-0141/18 – dofinansowany z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Małopolskiego na lata 2014–2020; Oś Priorytetowa 1 – Gospodarka Wiedzy; Działanie 1.1 – Infrastruktura badawcza sektora nauki.
O nowym Laboratorium Politechniki Krakowskiej w mediach:
Radio RMF: Stąd wieje wiatr na Politechnice Krakowskiej
Onet: Unikatowe laboratorium otwarte w Krakowie. Pomoże w przewietrzaniu miast
Gazeta Wyborcza, wyborcza.pl: Wywołają śnieg, zmienią temperaturę i zbadają, jak wywietrzyć smog z miasta. W Krakowie otwarto jedyne takie laboratorium na świecie
CIRE: Na Politechnice Krakowskiej otwarto nowe Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej
Swiat Oze: To unikatowy obiekt na skalę światową – supernowoczesne Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej
LifeInKrakow.pl: Potrafią wygenerować wiatr o prędkości ponad 100 km/h. Tak Politechnika zawalczy ze smogiem
SmogLab.pl: Unikatowe laboratorium otwarte w Krakowie. Pomoże w przewietrzaniu miast
Polska Agencja Prasowa, Nauka w Polsce PAP: Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej Politechniki Krakowskiej - otwarte
PulsHR: Politechnika Krakowska otworzyła Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej
Radio Kraków: Nowe laboratorium Politechniki Krakowskiej jest już otwarte
KRKNews.pl: W Krakowie otwarto jedyne takie laboratorium na świecie (ZDJĘCIA)
LoveKrakow.pl: Jedyne takie na świecie. Najnowsze i najdroższe „dziecko” Politechniki Krakowskiej otwarte [ZDJĘCIA]
Gazeta Krakowska: Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej to największa w ostatnich latach inwestycja Politechniki Krakowskiej
Dziennik Polski : Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej to największa w ostatnich latach inwestycja Politechniki Krakowskiej
Nasza Politechnika: Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej - inwestycja dla zdrowia i życia
O nowym laboratorium PK także m.in: Radio TOK FM, Radio ESKA, Meloradio, Radio VOX, Radio Plus, AntyRadio, TVP 1, TVP Info, TVP Kraków, Radio Chilli ZET, Radio Pogoda, Radio Złote Przeboje
Ponad milion złotych w puszkach i 250 tysięcy złotych w eskarbonkach! Takie są wstępne wyniki zbiórek prowadzonych przez Sztab nr 3335, który w tym roku stacjonował na Politechnice Krakowskiej.
28 stycznia w całej Polsce i w wielu miejscach na świecie po raz 32. odbył się finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. 175 zł mln zebranych środków – taka kwota została podana do publicznej wiadomości, ale pamiętajmy, że wielkie liczenie wciąż trwa. Wciąż też trwają niektóre aukcje, m. in. te przygotowane przez Społeczność Politechniki Krakowskiej, która włączyła się czynnie we wsparcie WOŚP. Wśród atrakcji dla ofiarnych darczyńców, PK zaproponowała m.in. wspólną wycieczkę do Ojcowa zabytkowym samochodem rektora prof. Andrzeja Szaraty, betonowy kajak wykonany przez studentów czy profesjonalną sesję fotograficzną z politechnicznym mistrzem obiektywu Janem Zychem.
32. Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy dedykowany był zakupowi sprzętu do diagnozowania, monitorowania i rehabilitacji chorób płuc pacjentów na oddziałach pulmonologicznych dla dzieci i dorosłych. Sztab nr 3335 to już ponad 20-letnia tradycja grania z WOŚP, a więc jeden z najstarszych w Polsce, a równocześnie jeden z największych w Krakowie sztabów. Decyzje w sprawie działalności sztabu na PK zapadły w listopadzie 2023 r. – To piękna akcja, mądrze zorganizowana i łącząca kolejne pokolenia we wspólnym pomaganiu i to z tak spektakularnymi sukcesami – mówił w przy tej okazji rektor PK prof. Andrzej Szarata. – Chyba każdy w Polsce sam kiedyś skorzystał lub zna kogoś kto ze sprzętu medycznego, zakupionego przy pomocy WOŚP, korzystał. Finał WOŚP to od wielu lat święto radości i życzliwości.
I właśnie w takiej atmosferze odbyło się to wydarzenie na PK. W sztabie zarejestrowało się ponad 800 wolontariuszek i Wolontariuszy, którzy w niedzielę 28 stycznia od rana zbierali datki do puszek. Sztab odwiedziło także kilku niezwykłych gości. Rektor – profesor Andrzej Szarata – wzbudził duże zainteresowanie, kiedy przyjechał na kampus uczelni swoim zabytkowym, własnoręcznie wyremontowanym moskwiczem z 1970 roku. Wycieczkę do Ojcowa tym pięknym pojazdem z rektorem jako kierowcą wciąż można wylicytować na jednej z dziesięciu aukcji organizowanych przez uczelnię w ramach tegorocznej zbiórki na rzecz Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Ponadto, Rektor czynnie włączył się w działania sztabu pomagając między innymi w liczeniu przyniesionych przez wolontariuszy datków.
W Sztabie pojawił się także Smok Tadzik, będący maskotką Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej. Jego wizyta ucieszyła szczególnie dziecięcych wolontariuszy, ale nie tylko. Po zrobieniu kilku pamiątkowych zdjęć, Tadzik wziął puszkę i ruszył w miasto kwestować jako jeden z wolontariuszy.
Miłą niespodzianką było pojawienie się dr. inż. Piotra Stecza z Laboratorium Badania Odkształceń i Drgań Budowli. Doktor Stecz od lat czynnie wspiera Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy. W tym roku pracownik Politechniki Krakowskiej, a prywatnie pasjonat historii, zaproponował na jedną w aukcji wspólne zwiedzanie kampusu uczelni przy ulicy Warszawskiej, którego historia sięga 1878 roku. Pan Doktor odwiedził sztab w mundurze z epoki C.K. monarchii, który założy także na wspólne zwiedzanie.
Koordynatorami ds. organizacji sztabu z ramienia PK byli dr hab. inż. Wojciech Drozd, prof. PK i dr inż. Jarosław Malara z Wydziału Inżynierii Lądowej, a na jego czele od lat stoi Leszek Olejarczyk, który swoją przygodę z WOŚP zaczął w drugiej połowie lat 90., gdy wraz z rodzicami brał udział w kwestowaniu.
I chociaż Sztab wciąż czeka na przeliczenie zebranej kwoty przez bank oraz zakończenie wszystkich internetowych aukcji, to już możemy śmiało powiedzieć, że rekord z ubiegłego roku został pobity.
(J. S.)
Zobacz galerię zdjęć z 32. Finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
W miniony weekend Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata” uczestniczył w XI Międzynarodowym Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Rzeszowie. Muzycy pod dyrekcją mgr Marty Stós zdobyli Srebrny Dyplom w kategorii dorosłych chórów mieszanych.
Międzynarodowy Festiwal Kolęd i Pastorałek organizowany jest przez Studium Muzyki Liturgicznej w Rzeszowie, Polski Związek Chórów i Orkiestr Oddział w Rzeszowie oraz Instytut Muzyki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Konkurs skierowany jest do zespołów chóralnych i orkiestr. W tym roku odbyła się już dziewiąta edycja tego wydarzenia. 27 stycznia jury wysłuchało 22 prezentacji chóralnych i trzech prezentacji orkiestrowych. Zespoły wokalne miały za zadanie wykonać przynajmniej jeden utwór polskiego kompozytora, utwory dowolne zróżnicowane pod względem stylu oraz obowiązkową kolędę wskazaną przez organizatorów, którą w tym roku było „Lulajże Jezuniu”. Po wysłuchaniu prezentacji jury przyznało nagrody i wyróżnienia. W gronie laureatów znalazł się Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata” wyróżniony Srebrnym Dyplomem.
Przyznany w Rzeszowie Srebrny Dyplom powiększył pokaźną pulę muzycznych trofeów zdobytych przez chór „Cantata”. W ciągu ostatnich lat chór zdobył m.in.: I miejsce w kategorii chórów akademickich podczas XX Łódzkiego Festiwalu Chóralnego „Cantio Lodziensis”, dwa Srebrne Dyplomy Międzynarodowego Konkursu „Voce Magna” w Żylinie (Słowacja) i Ogólnopolskiego Konkursu „O złotą strunę” w Niepołomicach, I miejsce w V Ogólnopolskim Przeglądzie Chórów Akademickich „Święty Krzyż 2018”, II miejsce w XXXIX Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Cerkiewnej „Hajnówka 2020”, I miejsce podczas VIII Międzynarodowego Rzeszowskiego Festiwalu Kolęd i Pastorałek, III miejsce oraz Nagrodę Marszałka Województwa Świętokrzyskiego w VI Międzynarodowym Przeglądzie Chórów Akademickich „Święty Krzyż 2022”.
{fastsocialshare}
W gronie laureatów XIV edycji programu LIDER, realizowanego przez NCBR, znalazł się m.in. dr inż. Krzysztof Ostrowski z Katedry Konstrukcji Mostowych Metalowych i Drewnianych Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Naukowiec wraz ze swoim zespołem rozwija projekt łańcucha kompozytowego, nieprzewodzącego ładunku elektrycznego wraz z systemem kotwienia. Finansowe wparcie dla tego projektu wynosi 1 779 398,50 zł. Badacze pracują nad kompozytem do zastosowania nie tylko na górskich szlakach, ale również w inżynierii lądowej, transporcie morskim i górnictwie. O założeniach niezwykłego projektu możemy przeczytać w serwisie naukawpolsce.pl (tekst autorstwa red. Karoliny Duszczyk).
STAL UBEZPIECZA OD WYPADKÓW, ALE NIE OD PIORUNÓW
Łańcuchy, które przenoszą obciążenie, są najczęściej wykonywane ze stali, która jest bardzo wytrzymała na rozciąganie, giętka i łatwa do spawania. Jak ocenia dr Ostrowski, produkcja stalowego łańcucha technicznego nie jest zbyt skomplikowana i polega na wygięciu metalowego pręta, uformowaniu go w ogniwo i dołączeniu do poprzedniego. Stalowe łańcuchy, używane obecnie, mają bardzo dobre właściwości wytrzymałościowe, ale przewodzą prąd elektryczny. Takie łańcuchy są powszechnie stosowane do ubezpieczania turystów na szlakach górskich - nie tylko w polskich Tatrach czy Karkonoszach, ale także w innych krajach na świecie.
– Pomimo znakomitych właściwości wytrzymałościowych łańcuchów metalowych, są one niestety świetnymi przewodnikami dla ładunku elektrycznego i mogą przyczyniać się do ludzkich tragedii. Do dziś pamiętamy o najtragiczniejszej do tej pory w skutkach burzy, która miała miejsce 22 sierpnia 2019 roku na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego, w rejonie Giewontu. Pioruny raziły 157 osób. Wielu turystów doznało porażenia wskutek przeniesienia ładunku elektrycznego w momencie, gdy trzymali się metalowych łańcuchów ubezpieczających – przypomina dr inż. Ostrowski.
Naukowcy z jego zespołu postanowili więc opracować nowy materiał, z którego będzie można wykonać łańcuch zabezpieczający turystów przed poślizgiem, upadkiem, czy poważniejszym wypadkiem, ale jednocześnie będzie on pozbawiony wad związanych z przewodzeniem prądu elektrycznego. – Tatrzański Park Narodowy w liście intencyjnym zawartym z Politechniką Krakowską wyraził wolę wymiany metalowych łańcuchów i kotew mocujących na szlakach górskich – najpierw na wybranych odcinkach testowych, a gdy rozwiązanie się sprawdzi to również na pozostałych szlakach. To niewątpliwie poprawiłoby bezpieczeństwo turystów podczas gwałtownych zmian pogody – ocenia dr inż. Ostrowski.
Zastrzega jednak, że wdrożenie takiego rozwiązania wymaga czasochłonnych badań, wsparcia ze strony przemysłu, przejścia przez ścieżkę certyfikacji wyrobów i jest obarczone ryzykiem projektowym.
WSZYSCY JESTEŚMY TURYSTAMI – NA SZLAKACH GÓRSKICH I NAUKOWYCH
Naukowiec proponuje łańcuchy i kotwy z modyfikowanych tworzyw sztucznych, w tym z materiałów z recyklingu. To nowość i duże wyzwanie naukowe, bo – jak zaznaczył wcześniej – dotychczas używane elementy nośne wykonane są z metalu. Lukę tę mogą wypełnić wytrzymałe i odporne na oddziaływanie środowiska kompozyty z tworzyw sztucznych.
Badacze będą poprawiać właściwości polimerów za pomocą różnych domieszek i dodatków. Potem zbadają mieszanki kompozytowe i sprawdzą, czy wytworzone z tych materiałów łańcuchy i kotwy mają optymalne cechy. Dr Ostrowski podkreśla, że nawet zaprawa cementowa, przeznaczona specjalnie do wklejanych kotew, będzie wykonana z wykorzystaniem materiałów z recyklingu.
Interdyscyplinarna grupa dr. Ostrowskiego pracowała już razem nad technologią wytwarzania łańcucha, który nie przewodzi ładunku elektrycznego. Wcześniejszy projekt dotyczący modyfikacji technologii wytwarzania łańcucha nieprzewodzącego ładunku elektrycznego, zwłaszcza łańcucha ubezpieczającego na skalę przemysłową potraktowali jako pilotaż dla większego wyzwania.
– Jestem głęboko przekonany, że będziemy się świetnie dogadywać i współpracować – w końcu wszyscy jesteśmy turystami i cel jest dla nas jasny, choć szlak którym podążamy do łatwych zdecydowanie nie należy – mówi lider grupy badawczej.
ZASTOSOWANIA NA LĄDZIE, NA MORZU I POD ZIEMIĄ
– Opracujemy trzy produkty: łańcuch, kotwę i klej montażowy. Razem będą one stanowić kompleksowy system ochronny, ale można będzie też korzystać z nich osobno, w zależności od potrzeb – zapowiada dr inż. Ostrowski.
Dodaje, że produkty te mogą także znaleźć zastosowanie w różnych branżach. Po pierwsze, w inżynierii lądowej – czyli wszędzie tam, gdzie przydatne są łańcuchy o zróżnicowanym przeznaczeniu. Ten łańcuch będzie można stosować jako element wyposażenia rusztowań budowlanych, do wygrodzeń powierzchni lub do transportu materiałów i sprzętu. Po drugie, w górnictwie. Specjalny luminescencyjny łańcuch może pomóc górnikom w poruszaniu się w podziemnych kopalniach, poprawiając widoczność i bezpieczeństwo. Po trzecie, w transporcie, szczególnie morskim. Łańcuch zostanie zaprojektowany z myślą o odporności na trudne warunki środowiska morskiego.
– Mam nadzieję, że rezultaty naszych badań nie tylko poprawią bezpieczeństwo turystów w górach, ale także znajdą zastosowanie w innych dziedzinach, takich jak inżynieria lądowa, górnictwo czy transport morski, przynosząc korzyści różnym grupom ludzi i branżom – podsumowuje dr inż. Ostrowski.
Naukowcy planują współpracę z otoczeniem społeczno-gospodarczym i firmami – tak aby zwiększyć szanse na wdrożenie i dalszy rozwój technologii w skali przemysłowej. Krzysztof Ostrowski zdobył na planowane badania prawie 1,8 mln zł z programu „Lider XIV” NCBR.
Źródło: serwis Nauka w Polsce naukawpolsce.pl, Karolina Duszczyk
O projekcie czytaj też: Tatry. Skala tragedii na Giewoncie mogła być mniejsza. Pomysł naukowca na nowe górskie łańcuchy i kotwy (wyborcza.pl)
Na zdjęciu, Krzysztof Ostrowski / fot. archiwum PK
{fastsocialshare}
Zachęcamy do lektury lutowego wydania czasopisma „Architektura i Biznes”. Na łamach gazety prezentowy jest wywiad redaktor naczelnej Małgorzaty Tomczak z rektorem Politechniki Krakowskiej prof. Andrzejem Szaratą. Rozmowa dotyczy m.in. projektowania efektywnego transportu oraz wykorzystania do tego celu danych z aplikacji i kart płatniczych. Bezpłatne wydanie miesięcznika „A&B” dostępne tutaj.
Jak podkreśla prof. Andrzej Szarata w rozmowie z Małgorzatą Tomczak, przy obecnych możliwościach technologicznych proces decyzyjny podczas planowania systemu transportowego w coraz większym stopniu bazuje na twardych danych. – Dawniej ten proces opierał się przede wszystkich na kompetencjach planisty – wiedzy, doświadczeniu, intuicji. Dzisiaj, kiedy mamy dostęp do dużych zbiorów danych i możemy wykorzystać do ich analizy komputery z ogromną mocą obliczeniową, jesteśmy w stanie z wielu różnych źródeł precyzyjnie wybrać informacje, które będą dla nas przydatne w procesie planowania systemu transportowego. Obecnie mogą to być zanonimowane dane o miejscach logowania telefonów komórkowych czy o miejscach i czasie transakcji kartami kredytowymi – tłumaczy na łamach „Architektura i Biznes” rektor Politechniki Krakowskiej.
Prof. Szarata wskazuje: – Zgrupowane dane dotyczące miejsc i czasu realizacji płatności mogą dostarczyć planistom transportu cennych informacji o przemieszczaniu się dużych grup ludzi. Poufność danych osobowych użytkowników kart jest tu chroniona: operatorzy płatności cyfrowych dysponują tylko numerem karty i niczym więcej, co pozwoliłoby zidentyfikować konkretnego użytkownika. W analizach transportowych nie analizujemy pojedynczych transakcji, a opieramy się na zanonimizowanych, zgrupowanych danych o transakcjach zrealizowanych w danym rejonie komunikacyjnym. To są ogromne liczby zdarzeń, posegregowane w kategorie, które mogą być przydatne dla planistów transportu. Jest to możliwe, bo praktycznie wszystkie czytniki kart płatniczych są geokodowane, czyli mają przypisane swoje współrzędne XY. Z każdego czytnika możemy odczytać: ile było transakcji, o której godzinie, gdzie i w jakiej grupie produktów te transakcje miały miejsce.
Następnie wskazane dane są przez system grupowane do rejonów komunikacyjnych, by finalnie otrzymać tabele danych, które mogą stanowić wartościowe uzupełnienie dla innych źródeł informacji Na bazie fuzji tych danych można budować dalej efektywne rozwiązania, a docelowo stworzyć narzędzie, które będzie odwzorowywało równaniami matematycznymi zachowania użytkowników w mieście, w tym danym momencie.
Prof. Andrzej Szarata podkreśla jednak, że mimo możliwości, które dają narządzenia informatyczne, nadal bardzo ważnym elementem w procesie planowania transportu jest rozmowa z człowiekiem. W dalszym ciągu wykonywane są Kompleksowe Badania Ruchu (KBR), które dotyczą zachowań mobilnościowych mieszkańców. – Kraków takie badania zrobił w roku 2023, czekamy na opublikowanie wyników. Badania KBR polegają na tym, że przeszkolony ankieter jest wysyłany do losowo wybranych gospodarstw domowych i pyta mieszkańców, w jaki sposób się przemieszczali w dniu poprzedzającym badanie. Pyta, o której godzinie dany człowiek wyszedł do pracy, czym jechał, czy robił zakupy i gdzie, jaka była jego sekwencja przemieszczeń w ciągu dnia. Zbieramy w ten sposób informacje o całych łańcuchach podróży – mówi prof. Andrzej Szarata. Rektor PK dodaje, że badania KBR dla Krakowa są prowadzone od lat 70. XX w. Długa perspektywa czasowa pozwala porównywać trendy i analizować, jak się zmieniały w ciągu ostatnich dwudziestu, trzydziestu lat. Na tej podstawie można metodami matematycznymi modelować zachowania komunikacyjne mieszkańców, również w przyszłości, ale przy założeniu, że nie pojawi się czynnik nieoczekiwany, jak pandemia koronawirusa, która mocno zaburzyła tradycyjny łańcuch przemieszczeń.
Zachęcamy do zapoznania się z całą rozmową z rektorem PK. Bezpłatne wydanie miesięcznika „Architektura i Biznes” dostępne tutaj.
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Do grona instytucji kooperujących z Politechniką Krakowską dołączył Urząd Statystyczny w Krakowie. Przedstawiciele obydwu instytucji, rektor PK prof. Andrzej Szarata i Agnieszka Szlubowska, dyrektor Urzędu Statystycznego w Krakowie, podpisali 1 lutego br. porozumienie o współpracy. Umowa zakłada realizację projektów badawczo-rozwojowych i naukowo-badawczych, podejmowanie działań na rzecz zwiększania zainteresowania podmiotów sektora publicznego i prywatnego działalnością Politechniki Krakowskiej i Urzędu Statystycznego w Krakowie oraz wspólnej pracy nad programami studiów.
Urząd Statystyczny w Krakowie jest jednostką administracji publicznej prowadzącą działalność badawczą, analityczną i publikacyjną o dużym potencjale metodologicznym i analitycznym, specjalizującą się w realizacji zadań ogólnokrajowych wykonywanych na rzecz statystyki publicznej jako całości w obszarach: gospodarka społeczna, zdrowie i ochrona zdrowia, kultura, pomoc społeczna, piecza zastępcza i ratownictwo.
Urząd Statystyczny w Krakowie zbiera, gromadzi, opracowuje oraz analizuje dane statystyczne, prowadzi prace wynikające z programu badań statystycznych statystyki publicznej oraz prace metodologiczne, prowadzi i realizuje spisy powszechne oraz inne badania o szerokim zakresie obserwacji na terenie województwa małopolskiego. Ponadto, Urząd Statystyczny udostępniania i rozpowszechniania wynikowe informacje statystyczne dotyczące obszaru województwa małopolskiego, prowadzi badania i analizy regionalne istotne z punktu widzenia specyfiki województwa, w tym we współpracy z jednostkami naukowo-badawczymi oraz prowadzi prace w zakresie popularyzacji i promocji statystyki oraz upowszechniania wiedzy o statystyce, w tym edukację statystyczną na terenie województwa małopolskiego.
Mając na uwadze specyfikę działalności Urzędu Statystycznego oraz Politechniki Krakowskiej, a także potencjał obydwu instytucji, strony ustaliły zakres szeroko pojętej współpracy. Będzie ona realizowana m.in. poprzez edukację studentów i poszerzanie wiedzy pracowników naukowych PK w oparciu o zasoby statystyki publicznej, wspólne prowadzenie projektów naukowo-badawczych i projektów badawczo-rozwojowych. Przewidziano również organizowanie praktyk i staży studenckich, wspólne aplikowanie o granty na badania naukowe czy współorganizowanie konferencji, sympozjów, seminariów, warsztatów i szkoleń, a także współpracę przy publikacjach, wydawnictwach naukowych, popularyzatorskich i promocyjnych.
(bk)
Na zdjęciach, rektor PK prof. Andrzej Szarata i dyrektor Urzędu Statystycznego w Krakowie Agnieszka Szlubowska / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
30 stycznia br. w Muzeum Pałacu Króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie odbyła się uroczystość wręczenia nagród i wyróżnień przyznanych w konkursie zorganizowanym przez Generalnego Konserwatora Zabytków i Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków na najlepsze prace studialne, naukowe oraz popularyzatorskie, dotyczące ochrony zabytków i muzealnictwa. W gronie laureatów są absolwenci Politechniki Krakowskiej. Za prace magisterskie wyróżnienia otrzymali Justyna Kopacz i Jan Magiera, a jedną z ośmiu nagród zdobyła Bożena Boba-Dyga, która rozprawę doktorską przygotowała w trybie eksternistycznym na Wydziale Architektury PK.
W 2023 r. na konkurs Generalnego Konserwatora Zabytków i ZG Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków wpłynęło 51 prac, w tym 12 prac doktorskich i 36 magisterskich (oraz po 1 pracy inżynierskiej, popularyzatorskiej i wieńczącej studia podyplomowe). Nagrody otrzymało osiem osób. Oprócz nich komisja przyznała także 16 wyróżnień. Celem konkursu jest zainteresowanie młodej kadry naukowej i badawczej problematyką ochrony zabytków oraz muzealnictwa.
- Nagrodzone oraz wyróżnione prace zostały poświęcone konserwacji malarstwa, architektury, monitoringowi diagnostycznemu obiektów historycznych, a także modelom zarządzania dziedzictwem kultury. Generalna Konserwator Zabytków podkreśliła, że przysłużą się one nie tylko zwiększeniu wiedzy dotyczącej wartości i potrzeby ochrony dziedzictwa kulturowego, ale również promowaniu dialogu oraz współpracy między różnymi podmiotami i sektorami – podało na stronie internetowej Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Podczas gali nagrody laureatom konkursu wręczyła Bożena Żelazowska, Sekretarz Stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Generalna Konserwator Zabytków oraz Jacek Rulewicz, Prezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków.
Wśród laureatów konkursu jest Bożena Boba-Dyga, która uzyskała stopień doktora na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Została ona nagrodzona za pracę doktorską zatytułowaną „O aranżacji konserwatorskiej w architekturze”. Promotorkami pracy są prof. dr hab. inż. arch. Maria Jolanta Żychowska oraz dr hab. Monika Bogdanowska.
W abstrakcie rozprawy doktorskiej Bożeny Boba-Dygi czytamy, że przygotowana przez nią praca przedstawia zagadnienie aranżacji konserwatorskiej w zabytkach architektury, jej znaczenie i umiejscowienie w procesie konserwatorskim, metodykę, a także stanowi próbę usystematyzowania pojęć i definicji: aranżacji konserwatorskiej, procesu konserwacji zabytku architektury i re-projektowania oraz stworzenia nowej definicji i prezentuje 8 różnorodnych kazusów ilustrujących tytułowy proces.
W konkursie Generalnego Konserwatora Zabytków i Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków zostały przyznane także wyróżnienia. Jedno z nich za pracę magisterską pt. „Głogów – w poszukiwaniu tożsamości miasta” otrzymała mgr inż. Justyna Kopacz. Przygotowana przez nią praca powstała pod kierunkiem dr hab. inż. arch. Jolanty Sroczyńskiej, prof. PK.
– Głogów to miasto o tysiącletniej historii, które po II wojnie światowej było jednym z najbardziej zniszczonych w Polsce. Wraz z utratą tkanki urbanistycznej, doszło także do całkowitej wymiany ludności z narodowości niemieckiej na polską. Minęło już 78 lat od tragicznych wydarzeń, jednak nadal miasto mierzy się z problemem utraconej tożsamości. Współcześnie podejmuje się próbę retrowersji Starego Miasta, jednak wraz z tym wątpliwym pod względem formy architektonicznej procesem, zaciera się pamięć o jego trudnej historii – czytamy w opisie projektu zamieszczonym na stronie architektura i biznes.
Praca mgr inż. Justyny Kopacz została również wyróżniona w konkursie Dyplom Roku 2023 zorganizowanym przez Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej w kategorii Konserwacja Zabytków.
Za pracę magisterską zatytułowaną „Rewitalizacja centrum Sułkowic” wyróżnienie otrzymał mgr inż. arch. Jan Magiera. Nad jej opracowaniem opiekę promotorską sprawowała prof. dr hab. inż. arch. Dominika Kuśnierz-Krupa. – Punktem wyjścia dla całej koncepcji architektoniczno-urbanistycznej projektu pt. Rewitalizacja centrum Sułkowic, była analiza materiałów historycznych takich jak zachowane fotografie archiwalne, relacje mieszkańców oraz materiały kartograficzne. Identyfikację problemów, jakie współcześnie dotyczą obywateli miasta, umożliwiła natomiast ankieta przeprowadzona na grupie badawczej złożonej z mieszkańców Sułkowic – wyjaśnia mgr inż. arch. Jan Magiera.
Głównym założeniem projektu mgr. inż. arch. Jana Magiery są zmiany w układzie komunikacji. Dzięki nim rynek miejski w Sułkowicach byłby w całości dostępny dla użytkowników pieszych, a ulica 24 lipca przeobrażona w deptak. Autor zaprojektował także nowy budynek w miejscu dawnego „Domu Ludowego”, który miałby pełnić rolę centrum administracyjno-kulturalnego miejscowości. – Wszystkie elementy projektu urbanistycznego wpisują się w zamysł utworzenia szlaku historyczno-kulturowego. Obejmuje on dawny Rynek Bydlęcy, kościółek św. Zofii, nowoprojektowany skwer przy ulicy 24 lipca, deptak oraz rynek. Jego główną atrakcją są drewniane kuźnie chałupnicze – dodaje mgr inż. arch. Jan Magiera.
{fastsocialshare}
Biuro Karier Politechniki Krakowskiej – jednostka uczelni, która wspiera studentów i absolwentów w zakresie rozwoju zawodowego oraz przygotowuje ich do wyzwań rynku pracy – opublikowało raport dotyczący ofert pracy, praktyk i staży, które zostały zamieszczone w bazie BK w minionym roku. Zdecydowana większość tych ogłoszeń (77 proc.) dotyczyła zatrudnienia młodych inżynierów i magistrów inżynierów z Politechniki. W ostatnich trzech latach aktywnie ze swoich kont w serwisie Biura Karier korzystało 2090 przedstawicieli pracodawców. – Duża liczba ogłoszeń publikowanych każdego roku przez pracodawców w bazie ofert pracy, praktyk i staży, świadczy dobitnie o tym, że studenci i absolwenci Politechniki Krakowskiej są chętnie poszukiwanymi pracownikami – mówi dr Maja Ziętara, kierowniczka Biura Karier.
Aby pomóc studentom w rozpoznaniu rynku pracy i swoich predyspozycji zawodowych, co roku Biuro Karier Politechniki Krakowskiej organizuje Inżynierskie Targi Pracy, w których udział bierze wielu pracodawców reprezentujących różne branże. W ostatniej edycji wydarzenia (19 października 2023 r.) ponad 40 wystawców zaprezentowało swoje oferty, m.in.: Honeywell Sp. z o.o., ArcelorMittal Poland S.A., Budimex S.A., Hitachi Energy, STRABAG Sp. z o.o., Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia, ZUE S.A., Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A. Inżynierskie Targi Pracy to jedno ze sztandarowych przedsięwzięć Biura Karier Politechniki Krakowskiej. Na co dzień studenci PK mogą skorzystać ze wsparcia jego ekspertów w kontekście poprawnego przygotowania CV, szkoleń dotyczących komunikacji, pracy w zespole czy negocjacji. Biuro Karier bada też regularnie losy wychowanków PK po 6 miesiącach i po 3 latach od ukończenia studiów. Dzięki takim statystykom oraz opiniom absolwentów na temat kształcenia, uczelnia może skutecznie modyfikować programy studiów, np. wprowadzać do nich więcej zajęć praktycznych, realizowanych wspólnie z pracodawcami czy wykładów i ćwiczeń opartych na najnowszych badaniach naukowych.
Biuro Karier PK prowadzi też na swojej stronie bazę ofert pracy, staży i praktyk dla studentów PK. Jak możemy przeczytać w raporcie, w 2023 r. pracodawcy zgłosili do bazy blisko 6 tysięcy ofert miejsc pracy, stażów i praktyk, 77 proc. z nich to były ogłoszenia o pracy (wiele z 2496 ogłoszeń pracodawców dotyczyło zapotrzebowania na obsadzenie kilku stanowisko pracy, stąd rzeczywista ilość oferowanych miejsc pracy w 2023 r. to w sumie aż 5952.). Największą liczbę ofert opublikowano w styczniu (264) i marcu (253) minionego roku.
Firmy poszukują do swoich zespołów kompetentnych i dobrze wykształconych osób. – Jak podkreślają pracodawcy współpracujący z Biurem Karier, nasi absolwenci posiadają nie tylko wiedzę teoretyczną i praktyczną, ale także cenione na rynku pracy umiejętności rozwiązywania problemów i adaptacyjność. Są także otwarci na nowe wyzwania – tłumaczy Maja Ziętara. Nie dziwi zatem fakt, że zdecydowana większość ofert opublikowanych przez Biuro Karier dotyczyła pracy – aż 77 proc. Oferty staży stanowiły 13 proc., a praktyk – 8 proc. Prawie 2/3 ofert związanych z praktykami uwzględniała wynagrodzenie dla studentów. W ub. roku najliczniej reprezentowaną wśród ofert branżą była ta związana z IT. Ogłoszenia z tej kategorii stanowiły 20 proc. wszystkich ofert. Budownictwo po raz kolejny znalazło się na drugim miejscu (19 proc. ogółu ofert). Elektrotechnika i elektronika to 6 proc. w zestawieniu, natomiast mechanika i budowa maszyn – 5 proc. Po 4 proc. stanowiły finanse/ekonomia/bankowość, a także HVAC, energetyka oraz handel/marketing/zarządzanie. Transport, logistyka i spedycja, inżynieria środowiska, automatyka i robotyka to 3 proc. z ubiegłorocznej bazy ofert Biura Karier. Połowa opublikowanych ogłoszeń dotyczyła Krakowa i okolic jako miejsc wykonywania pracy (1252 oferty). Województwo małopolskie było najmocniej reprezentowane w bazie – aż 80 proc. ogłoszeń (1991) dotyczyło właśnie Małopolski. Drugie i trzecie miejsce zajęły kolejno województwo mazowieckie (115) oraz województwo śląskie (109). W bazie pojawiły się też 44 oferty zagraniczne. Warto podkreślić, iż znaczna część ogłoszeń dotyczyła pracy zdalnej (317).
Omówione powyżej zestawienie wskazuje na duże zainteresowanie pracodawców absolwentami Politechniki Krakowskiej. Raport Biura Karier dotyczący losów absolwentów z rocznika 2022 po 6 miesiącach od ukończenia studiów, potwierdza, że nie mają oni problemu ze znalezieniem pracy. Blisko 94 proc. badanych znalazło pracę do pół roku po studiach magisterskich. 2/3 absolwentów II stopnia studiów deklaruje wykonywanie pracy zgodnej z profilem ukończonych studiów.
Do 5 lutego trwa elektroniczna rejestracja kandydatów na stacjonarne i niestacjonarne studia II stopnia prowadzone na Politechnice Krakowskiej. Zachęcamy do zapoznania się z ofertą uczelni. Należy pamiętać, że przy wyborze studiów II stopnia można zdecydować się na kontynuację dotychczasowej ścieżki edukacyjnej albo wybór kierunku stanowiącego w pewnym stopniu uzupełnienie tego z I stopnia. Bez względu na dokonane wybory, warto postawić na swój rozwój.
(bk)
Fot. Canva
{fastsocialshare}
Szanowni Państwo
Z głębokim smutkiem i żalem przyjęliśmy informację o tragicznych wydarzeniach,
które dotknęły społeczność Uniwersytetu Karola.
W imieniu władz rektorskich, Senatu oraz całej społeczności Politechniki Krakowskiej pragnę wyrazić nasze najszczersze kondolencje Rodzinom i Bliskim Ofiar.
To straszliwa tragedia, która dotyka nas wszystkich głęboko.
Wyrazy współczucia i solidarności w trudnych chwilach kierujemy również
do Studentów, Pracowników i całej Społeczności Uniwersytetu Karola.
Jesteśmy z Państwem w tym bolesnym czasie.
Niech siła wspólnoty i wsparcie wzajemne otoczą wszystkich dotkniętych tym niezmiernie smutnym wydarzeniem.
prof. Andrzej Szarata
Rektor Politechniki Krakowskiej
Kondolencje Jego Magnificencji Rektora Politechniki Krakowskiej dla społeczności Uniwersytetu Karola
W 2022 r. nie było w Polsce miejsca, które można byłoby uznać za wolne od zanieczyszczenia światłem. Aż 58 proc. ludności Polski nie ma szans, by dostrzec Drogę Mleczną, a dla 20 proc. populacji kraju nocne niebo jest tak jasne, że wzrok przez całą dobę pozostaje w dziennym trybie widzenia – alarmują autorzy raportu „Zanieczyszczenie światłem w Polsce. Raport 2023”. Dokument, którego współautorem jest m.in. dr hab. Tomasz Ściężor z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, został opublikowany przez Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk i Light Pollution Think Tank, w którym działa ekspert PK.
Problem zanieczyszczenia światłem narasta w skali globalnej i dotyczy nas wszystkich, choć zdecydowana większość społeczeństwa nie jest tego świadoma. Szczególnie silnie przejawia się w krajach rozwiniętych i szybko rozwijających się. W Europie jednym z krajów o największym tempie wzrostu tej formy zanieczyszczenia środowiska jest Polska – podkreślają eksperci skupieni w Light Pollution Think Tanku, autorzy opracowania. Jak wynika z ich badań, nad Polską naturalne nocne niebo już nie występuje. Tymczasem – jak podkreślają naukowcy – nadmiar światła w środowisku wpływ na funkcjonowanie roślin i zwierząt, ale także człowieka. – Ekspozycja na światło w nocy zaburza nasz wewnętrzny zegar biologiczny, w ślad za czym pojawiają się chociażby zaburzenia snu i przemiany materii, jedne z powszechniejszych chorób cywilizacyjnych – wylicza dr hab. Tomasz Ściężor z Politechniki Krakowskiej, współautor raportu.
Czytaj także: LoveKrakow.pl: „W Krakowie 200 dni w roku mamy sztuczną pełnię księżyca. Przez zanieczyszczenie światłem” ROZMOWA z dr hab. Tomaszem Ściężorem z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej
Analizy satelitarne wykazały, że terytorium Polski obserwowane z orbity pojaśniało w 2022 r. co najmniej o 6 proc. względem poprzedzającej go dekady. Był to najjaśniejszy rok w historii obserwacji. Najwięcej światła wyemitowano z dużych miast. Zaledwie pięć z nich – Warszawa, Łódź, Kraków, Gdańsk i Poznań – odpowiadało za 10 proc. całości światła wysyłanego z Polski w kosmos. Najintensywniej świeciły szklarnie. Niektóre z nich na mapach satelitarnych ukazywały się jako kilka razy jaśniejsze niż okolice Placu Defilad w Warszawie, tj. najjaśniejszej w Polsce lokalizacji miejskiej. „W 2022 roku naturalne nocne niebo nad Polską już nie występowało wcale. Bliskie ideałowi było tylko nad Bieszczadami – zaledwie o 6 proc. jaśniejsze niż niebo wolne od zanieczyszczenia światłem. Nad dużymi miastami to pojaśnienie wynosiło już kilka tysięcy procent. W przypadku np. Warszawy, Krakowa, czy Poznania w 2022 r. niebo zawsze było jaśniejsze, niż powinno być po zmroku. W tych miastach prawdziwa noc nigdy nie nastała – wyjaśnia dr hab. Andrzej Kotarba z Centrum Badań Kosmicznych PAN, główny redaktor raportu.
Czytaj także: Gazeta Wyborcza: "58 proc. Polaków nie ma szans, by dostrzec Drogę Mleczną". ROZMOWA z dr. hab. Tomaszem Ściężorem z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, współautorem raportu „Zanieczyszczenie światłem w Polsce. Raport 2023"
58 proc. ludności Polski nie ma szans, by dostrzec Drogę Mleczną, a dla 20 proc. populacji kraju nocne niebo jest tak jasne, że wzrok przez całą dobę pozostaje w dziennym trybie widzenia. Zanieczyszczenie światłem wynika, według ekspertki Stowarzyszenia POLARIS Agnieszki Machnowskiej, z nieprzemyślanego i nadmiarowego oświetlania obiektów. „Chcemy oświetlać drogi i ulice, by korzystanie z nich po zmroku było bezpieczne. Używamy światła również do dekoracji budynków i oświetlania reklam. Problem zaczyna się wtedy, gdy zainstalujemy oświetlenie zbyt intensywne, zbyt białe, a do tego kierujące strumień świetlny w zupełnie niepotrzebne miejsca: na fasady i do wnętrz budynków, na trawniki, w korony drzew, a nawet prosto w niebo” – wylicza współautorka raportu.
Raport Light Pollution Think Tank ma na celu zwrócenie uwagi na problem wzrostu zanieczyszczenia światłem, jak również dostarczenie rzeczowych, popartych nauką argumentów do dyskusji na temat wdrożenia krajowej polityki zrównoważonego oświetlenia. „Istnieje coraz pilniejsza potrzeba ograniczenia zanieczyszczenia światłem poprzez redukcję skutków ubocznych wykorzystania sztucznego światła, przy jednoczesnym zachowaniu jego zalet jako niezbędnego elementu współczesnej cywilizacji. Osiągnięcie tego celu wymaga współpracy wielu dziedzin nauki i techniki – od badań podstawowych po badania stosowane i wdrożeniowe. Jednak interdyscyplinarna współpraca naukowa to nie wszystko. Wyniki badań naukowych muszą być przełożone na naszą codzienność przez odpowiednie przepisy prawne, rozwiązania techniczne i, co niezwykle ważne, podnoszenie świadomości społecznej” – apelują eksperci think tanku.
LPTT to polska grupa ekspercka, w skład której wchodzą naukowcy uczelni i instytucji naukowych, przedstawiciele samorządów oraz działacze organizacji pozarządowych (NGO). Działa w niej m.in. dr hab. Tomasz Ściężor z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, jeden z najbardziej znanych w Polsce ekspertów w temacie zanieczyszczenia światłem, współorganizator odbywających się na PK konferencji naukowych z cyklu „Environmental and Astronomical Light Pollution” (EALPO). Konferencje EALPO są międzynarodowym rozszerzeniem odbywających się w różnych ośrodkach akademickich Polski od 2013 r. Ogólnopolskich Konferencji na temat Zanieczyszczenia Świetlnego (OKZŚ). Podczas konferencji podejmowane są m.in. takie tamaty: wpływ zanieczyszczenia świetlnego na zdrowie człowieka, florę i faunę; wpływ zanieczyszczenia świetlnego na badania astronomiczne; wpływ planowania architektonicznego na ograniczenie zanieczyszczenia świetlnego; meteorologiczne aspekty zanieczyszczenia świetlnego, sposoby redukcji zanieczyszczenia świetlnego i minimalizacji jego negatywnych efektów; turystyka ciemnego nieba w kontekście zanieczyszczenia świetlnego; uświadamianie społeczeństwu zagrożeń związanych z zanieczyszczeniem świetlnym; ekonomiczne i prawne aspekty zanieczyszczenia świetlnego.
(za naukawpolsce.pap.pl / lptt.org.pl / mas)
Fot. Canva
Czytaj także:
LoveKrakow.pl: „W Krakowie 200 dni w roku mamy sztuczną pełnię księżyca. Przez zanieczyszczenie światłem” ROZMOWA z dr hab. Tomaszem Ściężorem z Politechniki Krakowskie]
Gazeta Wyborcza: "58 proc. Polaków nie ma szans, by dostrzec Drogę Mleczną". ROZMOWA z dr. hab. Tomaszem Ściężorem z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, współautorem raportu „Zanieczyszczenie światłem w Polsce. Raport 2023" opublikowanego przez Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk i Light Pollution Think Tank.
{fastsocialshare}
1 stycznia 2024 r. funkcję kanclerza Politechniki Krakowskiej objęła mgr inż. Agnieszka Kostecka-Stec. W grudniu minionego roku Senat PK – po przeprowadzonym konkursie na to stanowisko – pozytywnie zaopiniował jej kandydaturę.
Agnieszka Kostecka-Stec jest absolwentką Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. W 2005 r. ukończyła na PK studia inżynierskie, a w 2008 r. studia magisterskie na kierunku budownictwo. Posiada uprawnienia budowlane w specjalności konstrukcyjno-budowlanej do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń oraz uprawnienia do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej budynków. Dodatkowe kwalifikacje zdobyła kończąc studia podyplomowe na Politechnice (budownictwo energooszczędne, auditing i ocena energetyczna budynków, 2009; ogrzewnictwo i klimatyzacja, 2011) oraz na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie (finanse i rachunkowość, 2014). Na UEK odbyła też studia w Krakowskiej Szkole Biznesu (MBA in Public Management, 2021).
Mgr inż. Agnieszka Kostecka-Stec pracę na Politechnice Krakowskiej rozpoczęła w 2006 r. na stanowisku specjalisty w Dziale Planowania. W latach 2009-2015 była zastępcą kierownika działu, a od 2015 r. kierowała Działem Planowania i Analiz, przemianowanym w 2021 r. na Biuro Strategii i Rozwoju. Od 1 września 2023 r. zajmowała stanowisko p.o. kanclerza Politechniki Krakowskiej.
Nowa kanclerz PK odbyła liczne szkolenia, dotyczące różnych aspektów działalności szkół wyższych (m.in.: kontroli zarządczej, finansów i rachunkowości, budżetu zadaniowego, sprawozdawczości finansowej, a także ochrony kadrowo-finansowej danych osobowych). W 2018 r. uczestniczyła w szkoleniu z zakresu kształcenia, ustroju oraz kwestii finansowych uczelni, zorganizowanym przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 2015 r. bierze udział w specjalistycznych seminariach dla pełnomocników rektorów uczelni technicznych ds. POL-on. Od 2021 r. seminaria te organizowane są pod patronatem Politechniki Krakowskiej, gdzie kanclerz PK pełni funkcję koordynatora międzyuczelnianego ds. POL-on.
Prywatnie Agnieszka Kostecka-Stec lubi spędzać czas aktywnie: na wycieczkach rowerowych i wędrówkach górskich, przede wszystkim po Gorcach. Kiedyś grała w siatkówkę. Na PK zorganizowała zespół reprezentujący administrację centralną uczelni w prowadzonych przed pandemią rozgrywkach z drużynami wydziałowymi. Warto podkreślić, że nowa kanclerz PK – absolwentka WIL – podejmowała się też (od czasu do czasu) pełnienia obowiązków kierownika budowy na niewielkich obiektach, by nie stracić kontaktu z kompetencjami zdobytymi w czasie studiów.
Zgodnie ze Statutem i Regulaminem Organizacyjnym Politechniki Krakowskiej, kanclerz kieruje administracją i gospodarką uczelni (z wyłączeniem spraw zastrzeżonych dla innych organów i funkcji kierowniczych), a w szczególności: przestrzega dyscypliny finansów publicznych w zakresie zaciągania zobowiązań finansowych i dokonywania wydatków (zgodnie z udzielonymi pełnomocnictwami), zapewnia funkcjonowanie i ciągłość pracy uczelni oraz właściwą organizację pracy, sprawuje nadzór nad mieniem uczelni i finansami podległych jednostek oraz nad opracowaniem procedur gospodarowania mieniem PK, nadzoruje planowanie, przygotowanie i przeprowadzanie postępowań o udzielenie zamówień publicznych, zapewnia sprawne działanie komputerowego systemu wspomagania zarządzania, w tym wdrażanie nowych technologii informatycznych, reprezentuje uczelnię, w szczególności w sprawach administracyjnych i gospodarczych, w zakresie ustalonym przez rektora PK, nadzoruje opracowywanie wniosków inwestycyjnych oraz gospodarkę nieruchomościami, prowadzenie ewidencji powierzchni użytkowych na uczelni oraz inicjuje działania w zakresie racjonalizacji wykorzystania bazy lokalowej. Nadzoruje także stan dostępności architektonicznej uczelni. Współpracuje z komisjami senackimi, uczelnianymi i rektorskimi. W pionie podległym kanclerzowi PK pozostają m.in.: działy Zamówień Publicznych, Inwentaryzacji i Gospodarki Majątkowej, Zarządzania Nieruchomościami oraz Kancelaria PK, Archiwum PK i Osiedle Studenckie, a także piony dyrektora IT, dyrektora technicznego i kwestora.
(bk, ps)
{fastsocialshare}
Za nami VII edycja konkursu na najlepszą pracę dyplomową (licencjacką, inżynierską lub magisterską) na temat nowatorskiego zastosowania tworzyw sztucznych. Drugie miejsce zajęła w nim mgr inż. Monika Kurczab, absolwentka Politechniki Krakowskiej, za pracę magisterską pt. „Hybrydowy panel kompozytowy do wytworzenia uchylnej bramy garażowej” napisaną pod kierunkiem dr. inż. Tomasza Majki.
Organizatorem konkursu jest Polski Związek Przetwórców Tworzyw Sztucznych (PZPTS). Jego celem jest nagrodzenie autorów najciekawszych i najbardziej innowacyjnych prac z obszaru przetwórstwa tworzyw sztucznych. Gala Finałowa Konkursu odbyła się na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej. To właśnie podczas niej zostali ogłoszeni zwycięzcy. W tegorocznej edycji nagrodę główną zdobył Adrian Lipkowski z Politechniki Warszawskiej. Na drugim miejscu ex aequo znalazły się Joanna Smorawska z Politechniki Gdańskiej i Monika Kurczab – absolwentka Politechniki Krakowskiej.
Praca Moniki zatytułowana „Hybrydowy panel kompozytowy do wytworzenia uchylnej bramy garażowej” jest przykładem wykorzystania tworzyw sztucznych w gotowym produkcie. - Wyniki opisane w mojej pracy dyplomowej otwierają nowe drogi dla polimerowych materiałów konstrukcyjnych. Zastosowanie hybrydowego panelu kompozytowego do wytworzenia uchylnej bramy garażowej do tej pory wydawało się praktycznie niemożliwe – podkreśla autorka nagrodzonej pracy.
Zaprezentowane przez Monikę Kurczab rozwiązanie jest nowatorskie i niezwykle obiecujące dla osób, które chciałyby zwiększyć bezpieczeństwo swoich garaży samochodowych. Wspomniany już hybrydowy panel wielowarstwowy może służyć do wytworzenia uchylnej bramy garażowej o podwyższonych właściwościach mechanicznych, termicznych, akustycznych oraz antywłamaniowych. - W związku z narastającą potrzebą poprawy efektywności energetycznej budynków, a także poprawy bezpieczeństwa i ochrony przed włamaniem, opracowałam wielowarstwowy hybrydowy panel kompozytowy z żywicy chemoutwardzalnej wzmocnionej dwoma rodzajami tkanin. Połączenie żywicy chemoutwardzalnej z różnymi rodzajami tkanin wzmocnionych dodatkowo rdzeniem pochodzenia naturalnego budzi szczególne zainteresowanie ze względu na możliwość wytworzenia hybrydowego panelu kompozytowego charakteryzującego się dobrymi parametrami energooszędnymi, mechanicznymi, a także antywłamaniowymi – tłumaczy mgr inż. Monika Kurczab.
Opracowany przez nią panel kompozytowy został poddany szeregowi badań mechanicznych, użytkowych oraz strukturalnych. Wykazały, że cechuje się on dobrymi parametrami wytrzymałościowymi i użytkowymi, a tym samym może stanowić atrakcyjne rozwiązanie na rynku. Do podjęcia takiej tematyki Monikę Kurczab zainspirowała praca w zespole projektowym, którym kieruje dr inż. Tomasz Majka. Zespół zajmuje się poszukiwaniem innowacyjnych rozwiązań, które można wykonać z polimerowych materiałów kompozytowych przeznaczonych dla budownictwa.
Monika Kurczab jest absolwentką Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK, na którym ukończyła studia I i II stopnia na kierunku technologia chemiczna. W naborze letnim 2022/2023 była jedną z laureatek Własnego Funduszu Stypendialnego Politechniki Krakowskiej. Wyróżnienie otrzymała m.in. za projekt technologii do samodzielnego budowania ścian domów o powierzchni do 70 m2 w ramach konkursu FutureLab PK. Monika Kurczab jest zdobywczynią złotego medalu wystawy wynalazków ITAR Innowacje Tarnowskie. Jak sama przyznaje na polu naukowym fascynuje ją możliwość opracowywania nowych rozwiązań na bazie materiałów kompozytowych w życiu codziennym.
Na zdjęciu mgr inż. Monika Kurczab / fot. materiały prywatne
{fastsocialshare}
Oferta studiów II stopnia na Politechnice Krakowskiej została poszerzona o matematykę stosowaną. Nowy kierunek na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji daje studentom wiele możliwości, a rekrutacja zaczyna się już 15 stycznia. Żeby przebiegła sprawnie, a wszystkie reguły były jasne, przygotowaliśmy listę najczęściej zadawanych pytań, dotyczących matematyki stosowanej na II stopniu.
Czy matematyka stosowana na II stopniu to studia dla mnie?
To studia dla osób lubiących stosowanie metod matematycznych i informatycznych do rozwiązywania problemów praktycznych, a także dla tych, którzy pragną rozwinąć swoje umiejętności uzyskane w trakcie studiów I stopnia o wysoko zaawansowane kompetencje z analizy dużych zbiorów danych, technologii chmurowych, uczenia maszynowego, modelowania stochastycznego, optymalizowania, projektowania.
Co dadzą mi studia na matematyce stosowanej na II stopniu?
Pamiętajmy, że nie ma teraz obszaru przemysłowego czy biznesowego, który działa w oderwaniu od matematyki i analizy danych. Absolwenci matematyki stosowanej, a więc studiów o profilu praktycznym, to gruntownie wykształceni specjaliści o rozległej wiedzy i solidnych umiejętnościach w obszarze zaawansowanych metod matematyki i analizy danych oraz nowoczesnych narzędzi informatycznych, a także modelowania matematycznego, procesów stochastycznych, symulacji komputerowych, optymalizacji procesów, statystycznego przetwarzania dużych zbiorów danych. Zajęcia na naszym kierunku są prowadzone przez doświadczonych nauczycieli akademickich nawet takich, którzy znajdują się corocznie w rankingu TOP 2% najczęściej cytowanych naukowców na świecie oraz praktyków mających stały kontakt z sektorem biznesowym.
Czy jednym z priorytetów kierunku jest bardzo mocny nacisk na aspekty praktyczne kształcenia?
Tak. Akcenty w programie studiów na kierunku matematyka stosowana zostały tak rozłożone, by główny nacisk położyć na zajęciach laboratoryjnych i projektowych, seminariach oraz praktykach. Chcemy także, żeby nasi studenci rozwijali umiejętności miękkie i kompetencje biznesowe.
Jakie specjalności mogą wybierać studenci II stopnia?
Jedną z dwóch, a więc Analitykę danych oraz Matematykę w finansach i ekonomii.
Jak można scharakteryzować obydwie specjalności?
Absolwenci specjalności Analityka danych – oprócz kompetencji kierunkowych – zdobędą gruntowną wiedzę i umiejętności praktyczne w zakresie: szeregów czasowych, zaawansowanych metod optymalizacji, podstaw topologicznej analizy danych, technologii chmurowych, sieci neuronowych, uczenia głębokiego i obliczeń ewolucyjnych. Jeżeli chodzi o możliwości zatrudnienia, osoby po tej specjalności mogą z powodzeniem realizować się jako analitycy danych w różnorodnych instytucjach z obszaru przemysłu i biznesu, w administracji czy ochronie zdrowia, a także w placówkach naukowo-badawczych. W przypadku Matematyki w finansach i ekonomii, nasi absolwenci zostaną wyposażeni w wiedzę i umiejętności praktyczne z obszarów: procesów stochastycznych i ich wykorzystania do wyceny instrumentów finansowych, zaawansowanych metod optymalizacji, wykorzystania teorii szeregów czasowych, modelowania zdarzeń ekstremalnych, modelowania i zarządzania ryzykiem, analizy portfelowej, wykorzystania zaawansowanej matematyki w ubezpieczeniach, strategii rozwoju przedsiębiorstwa, wybranych zagadnień prawa. Naturalnym wyborem zawodowym w tym przypadku będą banki, sektor ubezpieczeń, branża IT oraz wszystkie instytucje, w których istotną rolę odgrywają umiejętności analizy ryzyka i modelowania procesów gospodarczych, biznesowych, zjawisk sektora finansowego, bankowego i ubezpieczeniowego.
Kto może starać się o przyjęcie na studia II stopnia z matematyki stosowanej?
Zapraszamy kandydatów, którzy posiadają tytuł zawodowy inżyniera lub magistra inżyniera, uzyskany w zakresie kierunku dla którego dyscypliną wiodącą była matematyka lub co najmniej 70 proc. efektów uczenia się przypisano do dyscyplin naukowych matematyka, informatyka techniczna i telekomunikacja oraz informatyka. Ale to nie wszystko. Zachęcamy również do wzięcia udziału w rekrutacji kandydatów po ukończonych studiach inżynierskich w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych lub nauk ścisłych i przyrodniczych. Dla nich przygotowaliśmy rozmowę kwalifikacyjną, która umożliwi zweryfikowanie osiągniętych efektów uczenia się adekwatnych dla I stopnia kierunku matematyka stosowana, prowadzonego na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej. Podczas rozmowy kwalifikacyjnej na pewno zostaną poruszone zagadnienia z naszej, już upublicznionej listy. Oczywiście nie wszystkie, ale część z nich na pewno.
Kiedy rozpoczyna się rekrutacja na matematykę stosowaną?
Już niedługo. 15 stycznia 2024 r. ruszy elektroniczna rejestracja kandydatów i potrwa do 5 lutego. Rozmowy kwalifikacyjne, planujemy w terminie od 6 do 9 lutego 2024 r., zaś ogłoszenie list osób zakwalifikowanych do wpisu na listę studentów – zgodnie z harmonogramem rekrutacji – do 12 lutego. Prosimy pamiętać, że studia na II stopniu matematyki stosowanej rozpoczynają się od semestru letniego, czyli od 26 lutego 2024 r.
O czym powinni pamiętać kandydaci?
Przede wszystkim o terminach i wymogach formalnych. Wszystkie informacje na ten temat można znaleźć w Portalu Rekrutacyjnym Politechniki Krakowskiej, a także na stronie Katedry Matematyki Stosowanej Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. Ponadto, kandydaci proszeni są o to, by dokładnie weryfikowali informacje, które będą publikowane na ich kontach w systemie elektronicznej rejestracji. W czasie trwania rekrutacji dyżurować będą Wydziałowe Komisje Rekrutacyjne. Gdyby jakaś sprawa wymagała konsultacji, bardzo prosimy o kontakt z naszą WKR: e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript., tel. 573 347 677.
{fastsocialshare}
Janusz Majewski zmarł w wieku 92 lat. Był jednym z najbardziej znanych polskich reżyserów filmowych, scenarzystą, wykładowcą, pisarzem i wieloletnim prezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich, rektorem Warszawskiej Szkoły Filmowej, a także Członkiem Polskiej Akademii Filmowej. Jako wybitny absolwent Politechniki Krakowskiej został odznaczony wpisem do Złotej Księgi Wychowanków PK.
Janusz Marian Majewski (pseud. Patrick G. Clark) urodził się 5 sierpnia 1931 r. we Lwowie. W 1955 r. ukończył Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej. Tematem jego pracy dyplomowej był projekt wytwórni filmów fabularnych, konsultowany przez wykładowcę Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Teatralnej oraz znanego operatora Stanisława Wohla. Kolejne studia podjął na Wydziale Reżyserii łódzkiej „Filmówki”, które ukończył w 1960 r.
Janusz Majewski karierę rozpoczynał jako autor scenografii filmowych. W 1961 r. zrealizował swój pierwszy zawodowy film dokumentalny „Zabawa”, zaś fabularnie zadebiutował „Sublokatorem”. Wyreżyserował ponad 50 filmów fabularnych (także autor scenariuszy), m.in.: „Album Fleischera”, „Pojedynek”, „Czarna suknia”, „Lokis. Rękopis profesora Wittembacha”, „Zazdrość i medycyna”, „Zaklęte rewiry”, „Sprawa Gorgonowej”, „Lekcja martwego języka”, „C.K. Dezerterzy”, „Złoto dezerterów”, „Mała matura 1947”, „Ekscentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy”, „Czarny mercedes”. Wiele filmów Majewskiego zostało nagrodzonych na międzynarodowych festiwalach filmowych.
Osobnym rozdziałem w reżyserskim dorobku Janusza Majewskiego był teatr telewizji. Przygotował ponad 40 premier – przeniósł na scenę m.in. utwory Moliera, Mikołaja Gogola, Alberta Camusa, Agathy Christie, Zofii Nałkowskiej, Jerzego Szaniawskiego i własne. W 2001 r. ukazała się autobiograficzna książka „Retrospektywa”, zaś w 2006 r. „Ostatni klaps”. Od 2011 r. Majewski publikował w wydawnictwie „Marginesy”, którego nakładem ukazały się jego książki „Mała matura”, „Fotografia smaku” (książka jest wspólnym dziełem J. Majewskiego i jego żony Zofii Nasierowskiej), „Siedlisko”, „Zima w Siedlisku”, tom opowiadań „Ekshibicjonista”, „Glacier Express 9.15”, „Czarny Mercedes”, „Ryk kamiennego lwa” i zbiór „Maleńka”.
Janusz Majewski w latach 1969-1991 był wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi, a także gościnnie m.in. w Stanach Zjednoczonych. W latach 1983-1990 przez dwie kadencje pełnił funkcję prezesa Zarządu Głównego Stowarzyszenia Filmowców Polskich, a w latach 1987-1991 był członkiem Komitetu Kinematografii. Członek Polskiej Akademii Filmowej. Od roku 2012 rektor Warszawskiej Szkoły Filmowej. Janusz Majewski otrzymał wiele nagród i odznaczeń: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju polskiej kinematografii (2001), nagroda „Orzeł” w kategorii „Za Osiągnięcia Życia” (2012), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla kultury narodowej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej i działalności dydaktycznej (2013).
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska wzbogaciła się o nowe centrum badawcze. Dziś (11.01. 2024 r.) na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki oficjalnie otwarto warte ponad 7 mln zł, Laboratorium Maszyn i Urządzeń Energetycznych (LMiUE). Mimo krótkiego stażu w strukturze uczelni ma już akredytację Polskiego Centrum Akredytacji. Nowe laboratorium prowadzi badania właściwości cieplno-fizycznych i mechanicznych nowoczesnych materiałów najbardziej zaawansowanymi technikami. Wykonuje też – ważne dla ochrony środowiska – analizy chemiczne i oznaczenia zanieczyszczeń trwałych, m.in. pestycydów, hormonów i leków w glebie, wodzie i powietrzu. Z szerokiej palety możliwości badawczych LMiUE i wiedzy eksperckiej specjalistów PK będą korzystać nie tylko naukowcy, ale też firmy. Nowe laboratorium jest częścią Regionalnego Zespołu Akredytowanych Laboratoriów Badawczych i Wzorcujących PK, które powstało na Politechnice Krakowskiej dzięki wsparciu ze środków unijnych. Należą do niego również dwie inne placówki badawcze PK (z Wydziału Mechanicznego).
– Otwarcie Akredytowanego Laboratorium Maszyn i Urządzeń Energetycznych umożliwia Politechnice Krakowskiej prowadzenie na wysokim, europejskim poziomie nowych oraz ulepszonych prac i świadczenie usług badawczych, głównie z zakresu wysoko zaawansowanych materiałów oraz technologii dla przemysłu. Powstanie nowej placówki przyczynia się również do wzrostu potencjału naukowego, gospodarczego oraz poziomu innowacyjności województwa małopolskiego – podkreśla rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
Regionalny Zespół Akredytowanych Laboratoriów Badawczych i Wzorcujących PK – kluczowy ośrodek dla Małopolski
Otwarte właśnie laboratorium PK powstało w ramach unijnego projektu, który dotyczył utworzenia na Politechnice Zespołu Akredytowanych Laboratoriów Badawczych i Wzorcujących. Przedsięwzięcie otrzymało dofinansowanie z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Małopolskiego na lata 2014-2020 (kierownikiem projektu RZAL jest dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK z Wydziału Mechanicznego). W skład Regionalnego Zespołu Akredytowanych Laboratoriów Badawczych i Wzorcujących wchodzą trzy placówki Politechniki Krakowskiej – dwie z Wydziału Mechanicznego (Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej oraz Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych, dzięki unijnemu wsparciu zyskały nowoczesną aparaturę badawczą) i nowo powstałe Laboratorium Maszyn i Urządzeń Energetycznych z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki. – Projekt RZAL pozwolił nam skonsolidować potencjał badawczy uczelni w kilku znaczących dyscyplinach naukowych: inżynierii materiałowej, inżynierii środowiska, górnictwie, energetyce, inżynierii chemicznej. Tym samym Kraków i Małopolska zyskują kluczowy ośrodek naukowo-badawczy, działający w oparciu o najnowocześniejszą technologię pomiarową i systemy badawcze oraz ściśle łączący naukę i innowacje techniczne z zastosowaniami przemysłowymi – mówi dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK, kierownik projektu RZAL.
Imponujące możliwości badawcze
Koszty utworzenia otwartego właśnie Laboratorium Maszyn i Urządzeń Energetycznych to 7,35 mln zł, z czego dofinansowanie z UE wyniosło 5,41 mln zł, a pozostałe środki pochodziły z budżetu uczelni i wydziałów PK. Kierownikiem nowej jednostki Politechniki, działającej w ramach Katedry Procesów Cieplnych, Ochrony Powietrza i Utylizacji Odpadów WIŚiE PK, jest dr inż. Jan Wrona. – Dzięki bogatemu wyposażeniu Laboratorium Maszyn i Urządzeń Energetycznych w przyrządy, które określają zróżnicowane parametry fizyczne i chemiczne materiałów, możliwe będzie szerokie spektrum działalności naukowej i współpracy z przemysłem – mówi dr inż. Jan Wrona. – W LMiUE będziemy określać właściwości cieplno-fizyczne i mechaniczne materiałów, np. izolacyjnych czy budowlanych, w warunkach zbliżonych do tych, w jakich będą eksploatowane. Możliwości badawcze laboratorium obejmują również określanie charakterystycznych temperatur przemian fazowych w materiałach różnych typów, efektów cieplnych oraz zmian masy podczas przemian fizycznych i chemicznych w badanych próbkach. Ponadto, możliwe jest określanie dyfuzyjności cieplnej i współczynników przewodzenia ciepła, a także modułu Younga i współczynnika Poissona dla materiałów metodą wzbudzania impulsowego w szerokim zakresie temperatury – opisuje dr inż. Jan Wrona. Takie badania służą m.in. ograniczeniu zużycia energii w budynkach i instalacjach przemysłowych.
Dostępna w laboratorium aparatura daje też możliwości badania emisji składników gazowych z procesów spalania, zgazowania czy pirolizy. Do tego pozwoli na wykonywanie analiz chemicznych surowców i produktów wykorzystywanych w procesach produkcyjnych oraz oznaczenia zanieczyszczeń obecnych w środowisku – w glebie, wodzie i powietrzu – m.in. pestycydów, hormonów i leków. Wyniki badań będą mogły być wykorzystane do unowocześniania procesów wytwórczych i produktów, oraz podejmowania wyzwań o charakterze ekologicznym czy związanych ze zrównoważonym rozwojem, takich np. jak walka ze smogiem.
Nowe laboratorium z akredytacją PCA w służbie społeczeństwu
Mimo, że nowa placówka badawcza Politechniki Krakowskiej dopiero rozpoczyna swoją działalność, już zdobyła prestiżową akredytację (nr AB 1882) Polskiego Centrum Akredytacji. – Sytuacja na rynku usług laboratoryjnych w Polsce rozwija się dynamicznie. Akredytacja PCA potwierdza nasze kompetencje do prowadzenia badań na najwyższym poziomie i jest dowodem na wysoką jakość świadczonych usług badawczych według bardzo rygorystycznych zasad. To daje Politechnice Krakowskiej mocne atuty na tle krajowej i europejskiej konkurencji – mówi dr inż. Jan Wrona.
W ramach badań objętych akredytacją, w LMiUE naukowcy mogą wyznaczać przewodność cieplną w stanie ustalonym np. dla materiałów izolacyjnych – płaskich i cylindrycznych. Ponadto, eksperci PK będą badać temperaturę i entalpię topnienia i krystalizacji tworzyw sztucznych metodą skaningowej kalorymetrii różnicowej (DSC). – Laboratorium jest nowoczesne i kompletne, co potwierdzili audytorzy Polskiego Centrum Akredytacji. Wypełnia je obsługiwany przez ekspertów zaawansowany sprzęt, co z aprobatą odnotowali także nasi partnerzy z innych jednostek naukowych i biznesu. W dniu otwarcia działalności LMiUE należy takie zainteresowanie uznać za sukces – mówi dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki, prof. PK.
Poza akredytowanym zakresem badawczym, oferta Laboratorium Maszyn i Urządzeń Energetycznych to także szeroki wachlarz innych analiz, m.in.: ustalanie współczynnika przenikania ciepła dla przegród budowlanych i okien, analiza składu spalin, gazów odlotowych, procesowych i zanieczyszczeń powietrza, badania substancji organicznych, w tym ropopochodnych, w glebie i materiale skalnym, ze szczególnym uwzględnieniem biomarkerów geologicznych.
– Oprócz korzyści wynikających z prowadzenia wysoko zaawansowanych badań, laboratoria tego typu przynoszą również ważne korzyści społeczne – podkreśla dr inż. Jan Wrona. – To m.in. wdrożenie na rynek nowych, dokładnie sprawdzonych produktów firm z różnych branż przemysłu. Przebadane w akredytowanych laboratoriach – według restrykcyjnych przepisów, norm, z zastosowaniem aparatury badawczej na światowym poziomie – będą miały gwarancję najwyższej jakości i w lepszym stopniu posłużą konsumentom i społeczeństwu. Akredytowane badania pozwolą producentom ograniczyć koszty produkcji, zmniejszyć liczbę wadliwych wyrobów, a to wpłynie na sukcesy ekonomiczne firm, wzrost liczby klientów, co otworzy możliwości ekspansji małopolskich przedsiębiorstw poza region.
Aparatura na światowym poziomie
Nowe laboratorium Politechniki Krakowskiej powstało w specjalnie odnowionych na ten cel przestrzeniach przyziemia budynku Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki na kampusie głównym uczelni przy ul. Warszawskiej 24. Zestaw aparatury badawczej, stanowiącej wyposażenie LMiUE, robi wrażenie. W skład Laboratorium Maszyn i Urządzeń Energetycznych wchodzą m.in.:
Laboratorium Maszyn i Urządzeń Energetycznych jest jedną z 7 placówek badawczych Politechniki Krakowskiej, które uzyskały akredytację Polskiego Centrum Akredytacji. Poza laboratoriami tworzącymi wspomniany wcześniej RZAL (LMiUE – nr akredytacji AB 1882, Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej – nr AP 132, Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych – nr AB 1678), akredytację posiadają: Laboratorium Analiz Śladowych im. Profesora Adama Grochowalskiego (nr AB 749, Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), Laboratorium Badania Odkształceń i Drgań Budowli (nr AB 846, Wydział Inżynierii Lądowej), Laboratorium Badawcze Materiałów i Konstrukcji Budowlanych (nr AB 1251, Wydział Inżynierii Lądowej), Laboratorium Inżynierii Cieplnej (nr AB 1632 oraz NB 2919 Europejska Jednostka Notyfikowana, które jest zasobem badawczym Laboratorium Ogrzewnictwa, Wentylacji, Klimatyzacji i Chłodnictwa, Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki).
W uroczystym otwarciu laboratorium wzięli udział prorektor ds. nauki PK prof. Dariusz Bogdał oraz dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki, prof. PK, a także: dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, dziekan Wydziału Mechanicznego prof. Jerzy Sładek oraz prodziekan WM i kierownik projektu związanego z utworzeniem RZAL dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, dziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej dr hab. inż. Piotr Michorczyk, prof. PK, prodziekan Wydziału Architektury prof. Justyna Kobylarczyk oraz dr inż. Anna Maślanka, kierownik Laboratorium Analiz Śladowych im. Profesora Grochowalskiego.
Uczestnikami uroczystości byli także m.in. członkowie zespołu LMiUE: dr inż. Małgorzata Olek (zastępca kierownika), dr inż. Jan Porzuczek (kierownik techniczny), mgr Kinga Wencel (zastępca kierownika technicznego), dr inż. Danuta Owczarek (kierownik ds. jakości), dr inż. Andrzej Osak (zastępca kierownika ds. jakości), Ewa Wełna, dr inż. Dorota Skrzyniowska (sprawy administracyjne) oraz współpracujący z nimi prof. Witold Żukowski i dr inż. Gabriela Berkowicz-Płatek z Katedry Chemii Ogólnej i Nieorganicznej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK.
Więcej informacji o działalności i ofercie Laboratorium Maszyn i Urządzeń Energetycznych na stronie: www.lmiue.pk.edu.pl
(bk, mas)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Wykład otwarty przedstawicieli firmy Siemens Mobility odbył się 10 stycznia br. na kampusie PK w Czyżynach. Wiedzą ekspercką goście podzielili się ze studentami Wydziału Mechanicznego, Wydziału Inżynierii Lądowej i uczniami dwóch klas Zespołu Szkół nr 1 im. św. Rafała Kalinowskiego w Krakowie.
Do auli Wydziału Mechanicznego na zaproszenie Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu przybyli: Marcin Górecki, szef marketingu, komunikacji i PR, Adam Roguski, kierownik ds. rozwoju elektryfikacji oraz Rafał Lewandowski, dyrektor sprzedaży. Podczas prelekcji pracownicy firmy opowiedzieli o nowoczesnych rozwiązaniach inżynierskich w transporcie Simens Mobility, a także o doświadczeniach światowych w obszarze rozwoju kolei dużych prędkości i związanej z tym elektryfikacji 25 kV.
Siemens Mobility od kilku lat współpracuje z Politechniką Krakowską. Na podstawie umowy zawartej w 2019 r. firma została patronem kierunku środki transportu i logistyka. W ramach współpracy dydaktycznej Simens Mobility z uczelnią cyklicznie prowadzone są m.in. prelekcje dla studentów. Podczas dotychczasowych spotkań poruszane były takie tematy jak np. transformacja cyfrowa i trendy w rozwoju automatyki kolejowej na świecie, cyberbezpieczeństwo oraz automatyzacja w transporcie szynowym czy wykorzystanie technologii wodorowych do napędu pojazdów szynowych.
Siemens Mobility jest światowym liderem produkującym pojazdy szynowe, drogowe i lotnicze, a także tworzącym specjalistyczne rozwiązania w dziedzinie transportu oraz inteligentne systemy w zakresie mobilności i logistyki, zwiększające dostępność infrastruktury, optymalizujące przepustowość, zapewniające właściwe, efektywne kosztowo podejście dla spełnienia wymogów nowoczesnego, ekonomicznego transportu.
Fot. A. Mościcka
{fastsocialshare}
15 stycznia rozpoczęła się rekrutacja na stacjonarne i niestacjonarne studia II stopnia prowadzone na Politechnice Krakowskiej. Dla wszystkich, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę, rozwijać umiejętności miękkie oraz kompetencje biznesowe uczelnia przygotowała ciekawą ofertę, a w niej nowe kierunki i specjalności.
Kierunki z przyszłością
Wybierając studia II stopnia można zdecydować się na kontynuację dotychczasowej ścieżki edukacji, albo wybrać kierunek stanowiący w pewnym stopniu uzupełnienie tego, którego jest się absolwentem. W obu przypadkach student zyskuje jeszcze większy zakres wiedzy w danej dziedzinie.
Myśląc o podjęciu nauki na studiach magisterskich warto przyjrzeć się ofercie kierunków przygotowanej przez uczelnię. Na zainteresowanych studiami II stopnia na Politechnice Krakowskiej czekają m.in.: architektura, architektura w języku angielskim, architektura krajobrazu, automatyka i robotyka, biotechnologia, budownictwo, budownictwo w języku angielskim, elektrotechnika i automatyka, energetyka, energetyka w języku angielskim, environmental and land engineering, fizyka techniczna, fizyka techniczna w języku angielskim, gospodarka przestrzenna, informatyka, informatyka stosowana, infotronika, inżynieria chemiczna i procesowa, inżynieria i gospodarka wodna, inżynieria materiałowa, inżynieria medyczna, inżynieria produkcji, inżynieria środowiska, mechanika i budowa maszyn, mechanika i budowa maszyn w języku angielskim, odnawialne źródła energii i infrastruktura komunalna, pojazdy samochodowe, środki transportu i logistyka, technologia chemiczna, technologia chemiczna w języku angielskim, transport.
W tym roku akademickim pojawiły się także nowe kierunki i specjalności. Politechnika Krakowska rozpoczyna m.in. kształcenie inżynierów w zakresie energetyki jądrowej. Taką specjalność w tegorocznym naborze można wybrać na II stopniu studiów na kierunku energetyka. Jest to ciekawa propozycja w świetle planowanych w Polsce inwestycji w energetykę jądrową. Nowe specjalności znajdziemy również na kierunku inżynieria produkcji (zarządzanie jakością, zarządzanie produkcją, technologie przemysłu 4.0) czy na kierunku środki transportu i logistyka (specjalność: automatyzacja logistycznych systemów transportowych).
W ofercie studiów II stopnia na Politechnice Krakowskiej znalazła się nowość w j. angielskim. Jest nią kierunek additive manufacturing, wspólnie prowadzony przez Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK oraz Politechnikę Lwowską. Warto podkreślić, że absolwenci tego kierunku otrzymają podwójny dyplom. Wśród nowych kierunków prowadzonych na studiach magisterskich są także geoinformatyka i matematyka stosowana.
Studia magisterskie – zdobywaj doświadczenie
Często można usłyszeć, że pracodawcy oczekują od przyszłych pracowników m.in. doświadczenia. W związku z tym na studia trzeba spojrzeć jak na okres, który powinien wspomagać u studentów także tę praktyczną sferę przygotowania do wyzwań rynku pracy. Oferta stażowa oraz ta dotycząca praktyk jest na Politechnice Krakowskiej niezwykle bogata. W gronie firm współpracujących z PK i proponujących studentom taką formę rozwoju, są również giganci rynku polskiego i międzynarodowego. To właśnie we współpracy z ekspertami firm, które funkcjonują w kluczowych branżach przemysłu, żacy mogą zdobywać doświadczenie cenne w oczach przyszłych pracodawców. Warto podkreślić, że wiele przedsiębiorstw kooperujących z Politechniką, patronuje konkretnym kierunkom studiów z oferty PK, współtworzy ich programy, daje dostęp do zaplecza technologicznego oraz dzieli się wiedzą dzięki wykładom i prelekcjom z udziałem swoich pracowników.
Dobry czas na rozwój
Na dzisiejszym rynku pracy ważne są nie tylko kompetencje ściśle związane z określonym zawodem. Umiejętności interpersonalne czy organizacja własnego czasu są również cennymi zdolnościami. Rozwijać można je poprzez zaangażowanie się w wolontariat, działalność w organizacjach studenckich czy udział w różnego typu warsztatach organizowanych m.in. przez Biuro Karier PK. Często dopiero na studiach magisterskich ludzie decydują się na to, by działać w kole naukowym. Przez kilka wcześniejszych lat mieli bowiem okazję obserwować działalność koła, a tym samym ocenić na ile koresponduje ona z ich zainteresowaniami. Studia są także czasem budowania sieci kontaktów. Takie tworzenie więzi czy wymiana doświadczeń może być wykorzystywana w przyszłości. Przykładem jest rozwijający się od kilku miesięcy na Politechnice Krakowskiej Klub Biznesu, którego celem jest tworzenie silnych relacji partnerskich i biznesowych pomiędzy absolwentami.
O czym trzeba pamiętać?
Elektroniczna rejestracja kandydatów (w tym zamieszczenie w programie do elektronicznej rejestracji dokumentów potrzebnych do obliczenia wskaźnika rekrutacyjnego) potrwa od 15 stycznia (od godz. 8.00) do 5 lutego 2024 r. (do godz. 14.00). Kandydaci muszą pamiętać o wniesieniu opłaty za przeprowadzenie rekrutacji. Na większości wydziałów ogłoszenie list osób zakwalifikowanych do wpisu na listę studentów nastąpi do 12 lutego br. Nieco inaczej harmonogram rekrutacji wygląda w przypadku Wydziału Architektury. Chętni do studiowania architektury i architektury krajobrazu muszą złożyć portfolio w wersji elektronicznej. Mogą tego dokonać od 15 stycznia do 5 lutego. Następnie odbędzie się postępowanie kwalifikacyjne, a 13 lutego do godz. 14.00 opublikowana zostanie lista zakwalifikowanych na Wydział Architektury. Wszyscy zakwalifikowani studenci niezależnie od kierunku muszą dokonać także wpisu na listę studentów, która polega na dostarczeniu dokumentów do Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej. Harmonogram rekrutacji i wszystkie szczegółowe informacje dostępne są na Portalu Rekrutacyjnym.
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej odebrał 10 stycznia br., podczas inauguracyjnego posiedzenia plenarnego Polskiej Komisji Akredytacyjnej VII kadencji, akt nominacyjny na członka PKA w Zespole nauk inżynieryjno-technicznych. Nowa kadencja PKA – instytucji działającej na rzecz doskonalenia jakości kształcenia – obejmuje lata 2024-2027.
Polska Komisja Akredytacyjna z chwilą jej utworzenia, a więc w 2002 r. (wtedy jako Państwowa Komisja Akredytacyjna), objęła swą działalnością wszystkie uczelnie publiczne i niepubliczne. Podstawowymi celami działań Komisji są: dbałość o spełnianie standardów jakościowych przyjętych dla szkolnictwa wyższego, nawiązujących do najlepszych wzorców obowiązujących w europejskiej i globalnej przestrzeni edukacyjnej oraz wspieranie uczelni w procesie doskonalenia jakości kształcenia, a także budowania kultury jakości. Działania te zmierzają do zapewnienia absolwentom polskich szkół wyższych wysokiej pozycji na krajowym i międzynarodowym rynku pracy, a także do zwiększenia konkurencyjności polskich uczelni. Polska Komisja Akredytacyjna realizuje swoją misję poprzez dokonywanie obligatoryjnych ocen programowych oraz formułowanie opinii o wnioskach dotyczących nadawania uprawnień do prowadzenia studiów. Troską Komisji jest to, by jej opinie i oceny oraz zalecenia i rekomendacje pozostawiały szerokie pole dla autonomicznych inicjatyw promujących innowacyjność procesu dydaktycznego oraz wysoką kulturę jakości kształcenia.
Polską Komisję Akredytacyjną tworzy do stu członków powołanych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa spośród kandydatów posiadających co najmniej stopień naukowy doktora, zgłoszonych przez uczelnię, Radę Główną Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Konferencję Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Konferencję Rektorów Publicznych Uczelni Zawodowych, Konferencję Rektorów Zawodowych Szkół Polskich, prezydium PKA, Parlament Studentów RP (przewodniczący PSRP jest członkiem PKA z mocy prawa), ogólnokrajowe stowarzyszenia naukowe i organizacje pracodawców. Organami Komisji są: przewodniczący oraz prezydium. W skład Komisji wchodzą zespoły działające w ramach dziedzin nauki i dziedziny sztuki, Zespół ds. kształcenia nauczycieli oraz Zespół odwoławczy. Każdy zespół złożony jest z co najmniej czterech osób, w tym trzech z najwyższymi kwalifikacjami naukowymi – tytułem naukowym profesora lub stopniem naukowym doktora habilitowanego – oraz przedstawiciela organizacji pracodawców. Komisja współpracuje ponadto z ekspertami zewnętrznymi.
10 stycznia w Warszawie odbyło się posiedzenie plenarne Polskiej Komisji Akredytacyjnej VII kadencji. W wydarzeniu, oprócz członków PKA, udział wzięli: minister nauki i szkolnictwa wyższego Dariusz Wieczorek, wiceminister dr hab. Maria Mrówczyńska, kierownictwo Departamentu Organizacji Uczelni, Kształcenia i Spraw Studenckich Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz członkowie Rady Konsultacyjnej PKA i przedstawiciele ekspertów PKA ds. studenckich oraz ds. pracodawców. W trakcie posiedzenia kierownictwo MNiSW wręczyło akty nominacyjne wszystkim członkom Polskiej Komisji Akredytacyjnej powołanym na kadencję 2024-2027. W Zespole nauk inżynieryjno-technicznych, Politechnikę Krakowską będzie reprezentował prof. Tomasz Kozłowski, prodziekan Wydziału Architektury oraz kierownik Katedry Projektowania Architektonicznego.
Prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski jest absolwentem Wydziału Architektury PK, gdzie studiował w latach 1987-1992. W latach 1995-1996 odbył Międzynarodowe Studia Doktoranckie Wenecja-Kraków „Architektura Policentryzmu”. Pracę doktorską pt. „Wątki dekompozycyjne we współczesnej przestrzeni architektonicznej”, realizowaną pod kierunkiem prof. dr hab. inż. arch. Marii Misiągiewicz, obronił w 2005 r. na WA PK. Rozprawa została doceniona wyróżnieniem ministra infrastruktury (2006 r.). Stopień doktora habilitowanego został mu nadany w 2014 r. na podstawie monografii pt. „Tendencje ekspresjonistyczne w architekturze współczesnej”. 17 czerwca 2021 r. Tomasz Kozłowski uzyskał tytuł profesora w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych w dyscyplinie architektura i urbanistyka.
Prof. Tomasz Kozłowski rozpoczął pracę na Politechnice Krakowskiej od stażu asystenckiego w 1991 r. Od 1994 r. był asystentem w jednej z katedr na WA, zaś od 2005 r. adiunktem. Od 2015 r. pełni funkcje kierownicze na wydziale. Obecnie (od 2020 r.) jest kierownikiem Katedry Projektowania Architektonicznego. Od stycznia 2021 r. sprawuje również funkcję prodziekana ds. organizacji Wydziału Architektury. Członek Komisji Architektury i Urbanistyki PAN. Obszar zainteresowań naukowych prof. Tomasza Kozłowskiego związany jest z teorią architektury i architektonicznymi strukturami współczesnego miasta.
Przy okazji powołania nowych członków PKA, należy przypomnieć, że w gronie ekspertów – reprezentantów studentów w Polskiej Komisji Akredytacyjnej, są żacy z PK: inż. Marta Tyrka oraz Krzysztof Kusak.
(bk)
Na zdjęciach, 1) od lewej: prof. Tomasz Kozłowski i minister nauki Dariusz Wieczorek; 2) od lewej: przewodniczący PKA dr hab. inż. Janusz Uriasz, minister nauki Dariusz Wieczorek, prof. Tomasz Kozłowski, podsekretarz stanu dr hab. Maria Mrówczyńska / fot. Biuro PKA
{fastsocialshare}
Decyzją JM Rektora Politechniki Krakowskiej prof. Andrzeja Białkiewicza, 2 listopada 2021 r. będzie dniem wolnym od zajęć dydaktycznych.
{fastsocialshare}
Zakończyła się rejestracja do 9. edycji konkursu „O Złoty Indeks PK”. Do rywalizacji o dodatkowe punkty w rekrutacji na Politechnikę Krakowską zgłosiło się łącznie 583 tegorocznych maturzystów! To absolutny rekord w historii konkursu organizowanego przez PK. Już 20 stycznia uczniowie sprawdzą swoje siły w I etapie – on-line. Konkurs odbywa się w zakresie czterech przedmiotów. Są nimi: matematyka, chemia, informatyka oraz predyspozycje architektoniczne. Na etapie rejestracji każdy wybiera tylko jedną dyscyplinę.
Choć w ub. roku wydawało się, że – względem poprzednich edycji – frekwencja w konkursie „O Złoty Indeks” jest spora (w 2023 r. zarejestrowało się 350 osób; w 2022 r. – 211, a w 2021 r. – 275), to jednak wyniki właśnie zakończonej rejestracji stanowią absolutny rekord. W czasie od 11 grudnia 2023 r. do 15 stycznia 2024 r. do 9. edycji konkursu Politechniki Krakowskiej zgłosiło się 583 osoby. Najwięcej 20 stycznia przystąpi do rozwiązywania zadań z matematyki – 278 uczniów. Ogromnym zainteresowaniem cieszyły się też predyspozycje architektoniczne, które dopiero drugi raz w historii konkursu stanowią jedną z dyscyplin. Aż 168 przyszłych architektów zarejestrowało się do tej dyscypliny. W 2023 r. było ich 91. W informatyce będzie rywalizować 87 uczniów, a w chemii – 50.
W najbliższą sobotę, 20 stycznia odbędzie się I, zdalny etap konkursu. W przypadku matematyki, chemii i informatyki, uczniowie sprawdzą swoją wiedzę rozwiązując zadania obliczeniowe i problemowe w formie testu on-line. Maturzyści, którzy wybrali predyspozycje architektoniczne, będą musieli wykazać się wiedzą dotyczącą historii sztuki ze szczególnym uwzględnieniem historii architektury, a także wykonać zadania rysunkowe, sprawdzające wyobraźnię przestrzenną. Do II etapu konkursu „O Złoty Indeks PK” zostanie zakwalifikowanych 30 osób z każdego z konkursowych przedmiotów – zdobywców najlepszych wyników w etapie I.
II etap konkursu odbędzie się 24 lutego 2024 r. o godz. 10.00 na kampusie Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24. Na śmiałków rywalizujących w matematyce, chemii i informatyce, znów będą czekać zadania obliczeniowe i problemowe, zaś przyszli architekci i architekci krajobrazu wykonają model fizyczny z dostarczonych przez organizatorów materiałów, w oparciu o wskazany temat konkursowy, przy czym oceniana będzie kompozycja, forma i zgodność pracy z tematem.
W zależności od uzyskanych wyników, laureaci etapu finałowego otrzymają 200, 100 lub 60 dodatkowych punktów w postępowaniu rekrutacyjnym na Politechnikę Krakowską (z wyjątkiem inżynierii wzornictwa przemysłowego). Laureatami I stopnia konkursu „O Złoty Indeks PK” zostaną uczestnicy, którzy uzyskają wyniki w przedziale od 81 do 100 proc. maksymalnej liczby punktów. Te osoby mogą liczyć na 200 dodatkowych punktów w postępowaniu rekrutacyjnym. Uczniowie z wynikami mieszczącymi się w przedziale 61-80 proc. maksymalnej liczby punktów, otrzymają tytuł laureata II stopnia i 100 dodatkowych punktów w rekrutacji na PK. Laureatami III stopnia zostaną uczestnicy, których rezultaty będą w puli od 40 do 60 proc. maksymalnej liczby punktów. Oni również otrzymują punkty rekrutacyjne – 60. Należy pamiętać, że punkty wywalczone z przedmiotów matematyka, chemia lub informatyka, nie przysługują w postępowaniu rekrutacyjnym na kierunki architektura i architektura krajobrazu, natomiast te zdobyte z przedmiotu predyspozycje architektoniczne, są brane pod uwagę wyłącznie w rekrutacji na architekturę oraz architekturę krajobrazu.
Więcej informacji na temat konkursu „O Złoty Indeks PK” na stronie indeks.pk.edu.pl
(bk)
{fastsocialshare}
Wiktoria Włodarczyk-Nowak z AZS PK zwyciężyła w snowboardowych zawodach Akademickich Mistrzostw Małopolski i to w dwóch konkurencjach – gigancie i slalomie kobiet. Na uwagę zasługuje także osiągnięcie Anny Skarbek-Malczewskiej, która zajęła drugie miejsce w rywalizacji kobiet w narciarstwie alpejskim. Zawodniczki i zawodnicy AZS PK zajęli także wysokie pozycje w klasyfikacji drużynowej.
Nowy Rok rozpoczął się od sukcesów odniesionych przez reprezentantów AZS PK na stoku w ramach Akademickich Mistrzostw Małopolski. 8 stycznia odbyły się zawody w narciarstwie alpejskim, a trzy dni później rywalizowali ze sobą snowboardziści. Oba wydarzenia dostarczyły wielu sportowych emocji, a dla reprezentantów AZS PK stały się okazją do powiększenia medalowej kolekcji.
W narciarstwie alpejskim srebrny krążek został zdobyty przez Annę Skarbek-Malczewską w dwóch konkurencjach – slalomie oraz slalomie gigancie. W klasyfikacji drużynowej Akademickich Mistrzostw Małopolski 2023/2024 kobieca drużyna AZS PK również zajęła drugą pozycję. W rywalizacji mężczyzn najlepszy wynik osiągnął Michał Czerwiński plasując się tuż za podium. Czwarte miejsce w rywalizacji mężczyzn zajął zarówno w slalomie oraz w slalomie gigancie. Na tej samej pozycji podczas Akademickich Mistrzostw Małopolski została sklasyfikowana męska drużyna.
Akademickie Mistrzostwa Małopolski w slalomie odbyły się 12 stycznia br. Podczas nich Wiktoria Włodarczyk-Nowak z AZS PK odniosła podwójne zwycięstwo, będąc najlepszą zarówno w slalomie gigancie, jak i slalomie. W drużynowej klasyfikacji Akademickich Mistrzostw Małopolski snowboardzistki z AZS PK zajęły drugie miejsce, a męska reprezentacja znalazła się tuż za podium.
Trenerami obu sekcji AZS są pracownicy Centrum Sportu i Rekreacji Politechniki Krakowskiej – Anna Masłyk i Krzysztof Włodarczyk.
Wiktoria Włodarczyk-Nowak na podium Akademickich Mistrzostw Małopolski / Fot. Kacper Pałka
Narciarze z AZS PK / Fot. Anna Masłyk
{fastsocialshare}
Wczoraj Politechnika Krakowska gościła uczestników audycji Radia Kraków pt. „Godziny rektorskie”. Przestrzenią, gdzie zgromadzili się rektorzy krakowskich szkół wyższych, była nowa placówka badawcza PK – Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej. Uczestnicy audycji, której gospodarzem jest redaktor Jacek Bańka, tym razem skupili się na kwestiach związanych z przypadającymi na 7 kwietnia wyborami samorządowymi, a przede wszystkim zadaniami i inwestycjami, na które nowe władze samorządowe powinny zwrócić szczególną uwagę. – Mam nadzieję, że po wyborach samorządowych nasze uczelnie będą traktowane jako partnerzy w rozmowach, że będziemy wciąż mogli doradzać, a nasze zdanie będzie brane pod uwagę – powiedział rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
Co miesiąc rektorzy krakowskich uczelni dyskutują na antenie Radia Kraków o problemach polskiej nauki i szkolnictwa wyższego. Audycje odbywają się często w murach szkół wyższych. Tym razem goście programu mogli zobaczyć nowe laboratorium Politechniki Krakowskiej, znajdujące się na kampusie w Czyżynach. Placówka, nazywana Laboratorium Aerodynamiki Środowiskowej, znacznie wzbogaca możliwości PK w zakresie badań z obszaru inżynierii wiatrowej. Unikatowa infrastruktura pozwoli specjalistom z Politechniki Krakowskiej na prowadzenie ważnych – dla mieszkańców Krakowa i Małopolski – badań, ekspertyz i analiz. Będą one dotyczyć m.in. przewietrzania miast, transportu zanieczyszczeń, dynamicznego oddziaływania na smog, systemów wymiany i regeneracji powietrza. Takie analizy posłużyć mogą np. jednostkom samorządów do tworzenia planów zagospodarowania przestrzennego i formułowania innych uwarunkowań formalno-przestrzennych dla rozwoju obszarów zurbanizowanych.
Wyniki badań prowadzonych w LAŚ PK dostarczą także planistom i projektantom oraz szeroko rozumianemu rynkowi budowlanemu wiedzy przydatnej do projektowania nowych osiedli lub modernizacji istniejących czy wznoszenia nowych budynków (zwłaszcza wysokich). Na podstawie badań ekspertów z Politechniki można będzie m.in. ocenić efektywność proponowanych rozwiązań już na wczesnym etapie procesu decyzyjnego w wymiarze programowym, planistycznym i projektowym. LAŚ, z imponującymi tunelami aerodynamicznymi i inną – unikatową w skali światowej – autorsko zaprojektowaną i skonstruowaną aparaturą badawczą, posłuży też do analiz wpływów środowiskowych i klimatycznych na ludzi, budowle i ich konstrukcje. Będzie tu można także testować innowacyjne rozwiązania dla energetyki wiatrowej, rynku materiałów i produktów budowalnych.
W środowej audycji Radia Kraków wzięli udział: rektor Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, rektor Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie prof. dr hab. sztuk plastycznych Andrzej Bednarczyk, rektor Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie prof. dr hab. Wojciech Widłak, rektor Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie prof. dr hab. inż. Jerzy Lis, rektor Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie dr hab. inż. Sylwester Tabor, prof. URK, rektor Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie dr hab. Stanisław Mazur, prof. UEK.
Rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata zwrócił uwagę na bardzo ważny wpływ działalności krakowskich uczelni, w tym Politechniki, na miasto i region. – Kształcimy specjalistów w wielu dyscyplinach. To nie są przypadkowe osoby. Nasza wiedza może być bardzo dobrze zastosowana w codziennym funkcjonowaniu regionu, województwa czy Krakowa. Laboratorium, w którym się dziś znajdujemy, zostało zbudowane przy wsparciu Urzędu Marszałkowskiego. Otrzymaliśmy sporo środków, bez których nie bylibyśmy w stanie stworzyć tej inwestycji […]. Nasze laboratorium ma przede wszystkim pokazać, jakie są realne kanały przewietrzania w Krakowie, czyli gdzie rzeczywiście pojawia się problem i gdzie nie wolno niczego budować. Zaprezentowaliśmy obecnym władzom Krakowa duży projekt, w wyniku którego moglibyśmy wskazać korytarze przewietrzania w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, co spotkało się z dużym zainteresowaniem. Mam nadzieję, że to będzie dalej kontynuowane. Chcę mocno podkreślić, że nasz projekt, o którym wspomniałem, nie tylko dotyczy tylko Krakowa, ale również Nowego Sącza, Rabki, Zakopanego, czyli wielu miejscowości dla których smog jest niezwykle uciążliwy – tłumaczył prof. Andrzej Szarata.
Rektor Politechniki Krakowskiej dodał, że na uczelni bardzo mocno rozwijane jest kształcenie na kierunkach komunalnych, a więc takich, które skupiają się na gospodarce odpadami, na oczyszczaniu wody i na gospodarce ściekami. – Są to rzeczy, które są dla nas prozaiczne, bo nie dostrzegamy ich na co dzień, ale równocześnie stanowią bardzo duże wyzwanie dla całego regionu, skąd m.in. pochodzą nasi studenci i gdzie do swoich społeczności wracają, by tam funkcjonować. Są to takie elementy, które – jak się wydaje – nie mogą być pomijane. Bardzo chciałbym, by nowy samorząd korzystał z naszych kompetencji, kompetencji wszystkich uczelni krakowskich – mówił rektor PK.
Cała audycja „Godziny rektorskie” dostępna jest na stronie internetowej Radia Kraków.
Zobacz galerię zdjęć
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Co łączy różowe skrzyneczki, Szlachetną Paczkę i kampanię społeczną promującą dbanie o zdrowie fizyczne i psychiczne? Są to inicjatywy podjęte przez Erasmus Student Network Politechnika Krakowska, które zostały wyróżnione w ogólnopolskim plebiscycie „Projekt Tygodnia”.
Działające przy Politechnice Krakowskiej stowarzyszenie Erasmus Student Network w zeszłym roku obchodziło piętnastolecie swojej działalności. Na przestrzeni tych wszystkich lat organizacja zrealizowała wiele ciekawych projektów. Część z nich spotkała się z uznaniem ESN Polska i została wyróżniona w ramach plebiscytu „Projekt Tygodnia”. W ten sposób stowarzyszenie z PK zostało uhonorowane m.in. za kampanię społeczną poświęconą dbaniu o siebie. Została ona zrealizowana na Instagramie w okresie przedświątecznym. Kampania poruszała takie tematy jak: troska o zdrowie fizyczne i psychiczne, pielęgnowanie relacji czy rola codziennych drobnych gestów i przyjemności.
Na działaniach na rzecz społeczeństwa skupiła się także akcja „Różowych skrzyneczek” realizowana już od kilku miesięcy na Politechnice Krakowskiej. Do tej inicjatywy uczelnia dołączyła dzięki organizacji ESN PK i pierwszej edycji „Budżetu studenckiego na PK”, z którego skrzyneczki zostały sfinansowane. "Różowa skrzyneczka" to akcja społeczna fundacji pod taką samą nazwą promująca powszechny dostęp do bezpłatnych środków higieny osobistej w przestrzeni publicznej. Inicjatywa doskonale wpisuje się w motto ESN Students helping student. Zyskała ona uznanie jury w plebiscycie „Projekt Tygodnia”. – Jury doceniło zaangażowanie osób będących częścią tego projektu jak i jego przesłanie, którym jest uświadamianie społeczeństwa czym jest ubóstwo menstruacyjne i jak ważne jest aby menstruacja nie była tematem tabu – zauważa Weronika Kowalczyk, Project Manager ESN PK.
Wiele charytatywnych i ważnych społecznie akcji zostało podjętych przez ESN PK w grudniu. We współpracy ze wszystkimi krakowskimi sekcjami organizacja włączyła się w akcję Szlachetna Paczka. Inicjatywa ta również została wyróżniona tytułem „Projekt Tygodnia”.
W okresie przedświątecznym członkowie ESN PK postanowili podzielić się także własnym czasem. Wraz ze studentami zagranicznymi odwiedzili oni Dom Pomocy Społecznej przy ul. Helców. Podczas tego spotkania wspólnie z seniorami przygotowali kartki świąteczne.
W ciągu wielu lat swojej działalności ESN podjęła szereg działań mający na celu międzynarodową integrację. Ciekawym przykładem tego typu inicjatywy może być spotkanie świąteczne zorganizowane dla zagranicznych studentów Politechniki Krakowskiej. Była to okazja nie tylko do rozmów. Podczas spotkania obcokrajowcy dowiedzieli się m.in. jak robić tradycyjne, wigilijne pierogi.
ESN to międzynarodowa organizacja studencka non-profit, która powstała w celu wspierania rozwoju międzynarodowej wymiany studenckiej. Organizacja dąży do zintegrowania studentów oraz pomaga im w codziennych sprawach. Warto jednak podkreślić, że ESN PK oferuje nie tylko pomoc dla studentów zagranicznych. Organizacja angażuje się także we wsparcie lokalnej społeczności, działania na rzecz ochrony środowiska oraz promowania edukacji, kultury, zdrowia psychicznego i fizycznego, a także działalność charytatywną.
Fot. materiały ESN PK
{fastsocialshare}
19 stycznia w Urzędzie Miasta Krakowa odbyła się publiczna prezentacja projektu ogólnodostępnego parku przed dawnym Pałacem Królewskim w Łobzowie, a obecnie budynkiem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Rewitalizacja terenu wokół zabytkowego obiektu to temat obecny w miejskiej debacie od kilku lat. W październiku 2022 r. PK we współpracy z krakowskim oddziałem SARP ogłosiła wyniki konkursu architektoniczno-urbanistycznego na opracowanie koncepcji zagospodarowania przedpola Pałacu w Łobzowie. Wygrała wtedy propozycja zespołu Wojciech Sumlet Architektura (z pracowni HSA Architektura). Koncepcja zaprezentowana w ub. piątek w siedzibie UMK odbiega od pierwotnej. Naniesione zmiany wynikały ze wskazań Miejskiego Konserwatora Zabytków. Zmodernizowany projekt jednak w dalszym ciągu robi wrażenie.
Spotkanie w Urzędzie Miasta Krakowa zorganizował Grzegorz Stawowy, radny Miasta Krakowa, a podczas konkursu na zagospodarowanie przedpola Pałacu w Łobzowie – członek sądu konkursowego. W prezentacji nowej koncepcji uczestniczyli m.in. rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Architektury i sędzia przewodniczący sądu konkursowego prof. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, a także autorzy projektu z pracowni HSA Architektura.
Przypomnijmy, że budynek przy Podchorążych 1 to dawana rezydencja królewska, która słynęła z pięknych ogrodów. Zespół pałacowy był ważnym ośrodkiem sztuki ogrodowej i przez przynajmniej dwa stulecia, w XVI i XVII wieku, wykształcił swoisty wzorzec ogrodu włoskiego. Później, w przebudowanym obiekcie znalazła się Szkoła Kadetów, a od 1918 r. Szkoła Podchorążych Piechoty – Podchorążówka. Założeniem konkursu rozstrzygniętego 28 października 2022 r. było uzyskanie prac, które podejmą kontynuację historycznych i kulturowych tradycji miejsca, pozwolą na przywrócenie świadomości społecznej o ważnym dla historii miasta obiekcie i jednym z pierwszych ogrodów ozdobnych w Polsce. Ponadto, uwzględnią przyrodnicze właściwości miejsca i maksymalnie wykorzystają jego walory widokowe oraz niezwykły potencjał wykorzystania go jako przestrzeni publicznej. W projektowej rywalizacji zwyciężył projekt autorstwa pracowni HSA Architektura. Czytaj: Rozstrzygnięto konkurs na park-ogród przed Pałacem w Łobzowie. Powstanie tu ogólnodostępny park
Pewne, zaproponowane w 2022 r. rozwiązania, musiały ulec zmianie ze względu na uwagi konserwatorskie. Autorzy zwycięskiej koncepcji podkreślają, że ich celem było wydobycie pewnych warstw historycznych związanych z różnymi fazami przebudowy tej przestrzeni, a równocześnie nadać jej charakter adekwatny do obecnych czasów. Stąd pomysł na zbiornik retencyjny i ścieżkę historyczną, która ma prowadzić do dawnego wejścia do pałacu. Względem koncepcji pierwotnej, zrezygnowano z wzniesienia terenu. Park będzie ogólnodostępny i całkowicie otwarty, gdyż ogrodzenie przedpola budynku PK zostanie zlikwidowane. Nowinką ma być parkowanie podziemne, ale nie w formie typowego parkingu tego typu.
Powierzchnia nowego zielonego terenu dla krakowian to 1,42 ha. Zostanie ona połączona z Ogrodami Łobzów (park na tyłach pałacu, oddany do użytku w 2015 r.), a więc mieszkańcy zyskają niemal 3 ha zielonej przestrzeni. Otwarcie parku ma nastąpić najwcześniej w 2026 r. Fundusze na realizację inwestycji pochodzić mają z budżetu miasta. Obecnie trwają jeszcze dyskusje nad aspektami prawnymi współpracy uczelni z władzami Krakowa. – Teren w Łobzowie jest dla Politechniki Krakowskiej bardzo ważny. Zdajemy sobie sprawę, że jego potencjał nie został do tej pory w pełni wykorzystany. Wiemy, że w Krakowie brakuje przestrzeni, jak ta zaproponowana w projekcie, dlatego dobrym rozwiązaniem jest znalezienie kompromisu między Politechniką Krakowską a Miastem. Skorzystają na tym zarówno nasi studenci, jak i mieszkańcy Krakowa – mówi rektor Politechniki Krakowskiej, prof. Andrzej Szarata.
Warto dodać, że już wkrótce (30 stycznia br.) poznamy wyniki międzynarodowego konkursu studenckiego Łobzów Courtyard na projekt wielofunkcyjnego budynku dydaktycznego, który miałby stanowić uzupełnienie parku przy ul. Podchorążych.
Na zdjęciach, 1) jedna z plansz projektowych zaprezentowanych w UMK; 2) autorzy projektu oraz rektor PK i dziekan WA (w dali) oglądają wspólnie koncepcje rewitalizacji przedpola pałacu w Łobzowie / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
10 instytucji – państwowych, samorządowych, naukowych, dydaktycznych oraz reprezentujących służby ratownicze – chce powołać w Krakowie „Centrum edukacyjno-badawcze i szkolenia służb ratowniczych w Małopolsce”. Centrum ma służyć bezpieczeństwu mieszkańców całego regionu. List intencyjny w tej sprawie podpisali dziś wicemarszałek województwa małopolskiego Łukasz Smółka, rektor Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki prof. Andrzej Szarata oraz przedstawiciele Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie, Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie, Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie, Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie, Małopolskiego Centrum Nauki „Cogiteon”, Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra Jana Sehna w Krakowie, Szkoły Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie oraz Polskiego Stowarzyszenia Biegłych Sądowych do Spraw Wypadków Drogowych.
Intencją partnerów porozumienia jest podjęcie starań o wsparcie merytoryczne i finansowe (m.in. ze środków unijnych) dla idei utworzenia w krakowskich Czyżynach infrastruktury do prowadzenia badań naukowych, działań edukacyjnych i kulturalnych oraz szkoleń w zakresie bezpieczeństwa. „Utworzenie lokalnej jednostki zajmującej się naukowymi badaniami różnego typu zagrożeń oraz szkoleniem służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w Małopolsce wynika z pilnej konieczności zwiększenia bezpieczeństwa mieszkańców regionu” – podkreślono w liście intencyjnym. „Centrum może stać się w tej części Europy unikatową jednostką edukacyjno-badawczo-szkoleniową w obszarach: transportu, ratownictwa i bezpieczeństwa ruchu drogowego” – podnoszą sygnatariusze listu.
– Jako marszałek województwa chcę podkreślić, że zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa na terenie naszego regionu jest jednym z priorytetów w działaniach podejmowanych przez samorząd wojewódzki. Dlatego chcemy rozwijać właśnie takie projekty, które poprawią bezpieczeństwo mieszkańców, a także będą wspierać wszystkie służby, które za nie odpowiadają – mówi marszałek Witold Kozłowski.
– Poprawa efektywności działań służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo Małopolan i turystów jest dla województwa bardzo istotnym zadaniem. Realizujemy je konsekwentnie poprzez udzielanie m.in. wsparcia finansowego. Popisane dzisiaj porozumienie umożliwi realizację kolejnego przedsięwzięcia służącego temu celowi: powstanie „Centrum edukacyjno-badawcze i szkolenia służb ratowniczych w Małopolsce – dodaje wicemarszałek Łukasz Smółka.
Lotniczy zabytek z ochroną i nowymi funkcjami
Dla utworzenia centrum proponuje się odpowiednie zagospodarowanie fragmentu pasa startowego dawnego lotniska Rakowice-Czyżyny (pozostającego w administracji Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie i Politechniki Krakowskiej). – Pozwoliłoby to zachować w należytym stanie lotnicze i historyczne dziedzictwo związane z terenem dawnego lotniska, a jednocześnie otworzyłoby przed tą zabytkową przestrzenią nowe możliwości. Takiego centrum, które łączyłoby potencjał i potrzeby tylu partnerów, a jednocześnie służyło bezpieczeństwu mieszkańców całego regionu, nie ma w Małopolsce - podkreśla rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata. W trosce o najwyższą jakość przestrzeni publicznej uczelnia podjęła już współpracę ze Stowarzyszeniem Architektów Polskich w celu opracowania dokumentacji konkursowej zagospodarowania przestrzennego terenu wokół pasa startowego (z zachowaniem wymogów wskazanych w planach miejscowych). – Z założeniem, że ma to być miejsce pełne zieleni i otwarte dla mieszkańców, wolne od „betonozy” i wielkich gmachów – podkreśla rektor Politechniki Krakowskiej.
Koncepcja utworzenia centrum edukacyjno-badawczego przewiduje wykonanie prac konserwatorskich i restauratorskich, niezbędnych dla utrzymania wartości użytkowej i historycznej pasa startowego oraz – w ograniczonym przepisami zakresie – jego funkcji lotniczych (utrzymanie lądowiska na potrzeby organizacji imprez o charakterze lotniczym i epizodycznych startów i lądowań statków powietrznych). Właściwie odrestaurowana przestrzeń dawnego pasa byłaby otwarciem na nowe funkcje – mogłaby służyć rozwojowi badań naukowych, edukacji, podnoszeniu kwalifikacji kadr naukowo-badawczych i służb ratowniczych, czuwających nad bezpieczeństwem regionu. Usytuowaniu centrum w Czyżynach sprzyja dogodna lokalizacja dawnego pasa startowego w bezpośredniej bliskości instytucji zaangażowanych w partnerstwo (Politechnika Krakowska, Muzeum Lotnictwa Polskiego, MCN „Cogiteon”, Instytut Ekspertyz Sądowych, Szkoła Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej, Małopolska Policja).
Badania naukowe, szkolenia służb, pokazy lotnicze i lądowisko w razie kryzysu
W ramach centrum przewiduje się działalność szkoleniową i badawczą w zakresie:
W sytuacjach kryzysowych, na terenie „Centrum” możliwe byłoby zorganizowanie lądowiska helikopterów, szpitala polowego czy punktu pomocy doraźnej.
Modelowy przykład współpracy regionalnej
List intencyjny w sprawie utworzenia „Centrum edukacyjno-badawczego i szkolenia służb ratowniczych w Małopolsce” podpisali: marszałek Witold Kozłowski i wicemarszałek Łukasz Smółka, prof. Andrzej Szarata – rektor Politechniki Krakowskiej, Andrzej Pasek – dyrektor Wydziału Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie, Tomasz Kosecki – dyrektor Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie, Piotr Szymański – dyrektor Małopolskiego Centrum Nauki „Cogiteon”, dr hab. Dariusz Zuba – dyrektor Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra Jana Sehna w Krakowie, st. bryg. Piotr Gancarczyk – p.o. komendanta Szkoły Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie, st. bryg. mgr inż. Paweł Knapik – Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie, nadinsp. Michał Ledzion – Komendant Wojewódzki Policji w Krakowie i Adam Reza – przewodniczący Polskiego Stowarzyszenia Biegłych Sądowych do Spraw Wypadków Drogowych.
– Zrealizowanie projektu centrum stanowiłoby modelowy przykład współpracy regionalnej – realizowanej dla dobra wszystkich mieszkańców Małopolski – przez jednostki administracji państwowej i samorządowej, uczelnie i instytuty badawcze oraz służby odpowiedzialne za bezpieczeństwo publiczne – podsumowuje plany małopolskich partnerów rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata.
Jednym z pomysłodawców inicjatywy powołania „Centrum edukacyjno-badawcze i szkolenia służb ratowniczych w Małopolsce” jest prof. Marek Brzeżański, kierownik Katedry Pojazdów Samochodowych Wydziału Mechanicznego PK.
(mas)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Wszyscy doskonale zdajemy sobie sprawię, że zmiana źródeł napędzania silnika w samochodach jest nieunikniona i dokonuje się na naszych oczach. Jednak, jak wielokrotnie podkreślał prof. dr hab. inż. Marek Brzeżański, kierownik Katedry Pojazdów Samochodowych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej, wspomniane procesy muszą zachodzić drogą ewolucyjną, wymagają wielu badań i testów. Zespół z Katedry zarządzanej przez prof. Brzeżańskiego już od lat 80. XX w. przeprowadza doświadczenia z zastosowaniem wodoru do tłokowych silników spalinowych. Politechnika Krakowska znajduje się wśród prekursorów rozwiązań w tym obszarze. Już w najbliższy poniedziałek, 29 stycznia o godz. 11.30 na kampusie PK przy ul. Jana Pawła II 37 (sala G18, bud. G) odbędzie się wykład otwarty pt. „Adaptacja tłokowego silnika spalinowego do zasilania wodorem”, który poprowadzi prof. Marek Brzeżański. Podczas wystąpienia zostaną przedstawione założenia projektu adaptacji silnika tłokowego do potrzeb zasilania wodorem. Przedsięwzięcie zostało zrealizowane na zlecenie firmy HORUS-Energia. Po wykładzie, w laboratorium Katedry Pojazdów Samochodowych odbędzie się prezentacja pracy silnika.
Przystosowanie silnika tłokowego do zasilania wodorem to niełatwe zadanie, wymagające rozwiązania wielu skomplikowanych kwestii. – Należy pamiętać, że wodór ma całkowicie inne właściwości niż stosowane dotąd paliwa ciekłe i gazowe. W związku z tym należy dopasować te odmienne właściwości do wymagań silnika tłokowego. Mówimy o zagadnieniach związanych z charakterem wydzielania ciepła w procesie spalania. Trzeba wprowadzić do silnika takie zmiany, aby ciepło ze spalanego wodoru można było zamienić na pracę mechaniczną – wskazuje prof. Marek Brzeżański z Wydziału Mechanicznego PK. Złożoność zagadnienia możemy zobaczyć, gdy zestawimy gęstości energetyczne paliw, czyli ilość energii znajdującej się w określonej objętości. Parametr ten w przypadku oleju napędowego wynosi 11 kWh/l, a dla benzyny 10 kWh/l. Natomiast dla wodoru jest to około 2-3 kWh/l, a więc nie lada wyzwanie naukowe na drodze do zastosowania wodoru w motoryzacji. Rękawicę podnieśli jednak badacze z Politechniki Krakowskiej.
Tematyka związana z silnikami napędzanymi wodorem jest obecna na PK od ponad 40 lat. Krakowska uczelnia ma największe w Polsce doświadczenie w zastosowaniu wodoru do tłokowych silników spalinowych. Pierwsze działania w tym zakresie realizował zespół kierowany przez prof. Czesława Kordzińskiego w ówczesnym Instytucie Pojazdów Samochodowych i Silników Spalinowych. Naukowcy prezentowali swoje prace na forum międzynarodowym, podczas konferencji poświęconych energii wodorowej – w 1980 r. w Tokio oraz w 1984 r. w Toronto. W 1981 r. ich badania silników spalinowych zasilanych biogazem i wodorem zostały docenione nagrodą ministra szkolnictwa wyższego i techniki. Prace badaczy z PK nabrały dynamiki na początku drugiej dekady XXI w. – Wcześniejsze doświadczenia zostały sprawdzone w trakcie realizacji projektu badawczego w latach 2012-2018, w którym opracowaliśmy trzy silniki przemysłowe zasilane odpadowym wodorem z przemysłu chemicznego. W okresie pięciu lat prowadziliśmy badania eksploatacyjne tych silników – mówi prof. Marek Brzeżański. Działania w tym zakresie możliwe są m.in. dzięki współpracy z firmą HORUS-Energia Sp. z o.o. W latach 2012-2018 na Wydziale Mechanicznym PK wspólnie z HORUS-Energia realizowano projekt pn. „Wykorzystanie odpadowego wodoru do celów energetycznych” (Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka).
Rozwój technologii wodorowych odbywa się także poprzez współpracę uczelni z koncernami branży motoryzacyjnej. Politechnika Krakowska i Wydział Mechaniczny od wielu lat blisko kooperują z Toyotą. W 2018 r. naukowcy z PK wzięli udział w badaniach drogowych i eksploatacyjnych samochodu Toyota Mirai, wyposażonego w ogniwa paliwowe zasilane wodorem. Testy wykonano w Berlinie. Na początku 2019 r. w komorze termoklimatycznej Laboratorium Badań Technoklimatycznych i Maszyn Roboczych przeprowadzono badania eksploatacyjne samochodu Toyota Mirai I generacji. Badania eksploatacyjne samochodu Toyota Mirai II generacji przeprowadzono z kolei w 2022 r.
Od 2020 r. w Katedrze Pojazdów Samochodowych WM PK trwają prace rozwojowe wtryskowego układu zasilania wodorem tłokowych silników spalinowych oraz systemu sterowania i systemów bezpieczeństwa (rozwój elektronicznie sterowanych systemów mieszalnikowego i wtryskowego systemu zasilania silników wodorem). Wszystkie działania odbywają się w ramach projektu „Adaptacja nowoczesnego silnika o zapłonie samoczynnym do zasilania wodorem”, realizowanego ze wspomnianą wcześniej firmą HORUS-Energia. W projekcie, rozpisanym na lata 2020-2024, założono opracowanie kilku systemów – spalania wodoru, zapłonowego, zasilania z jakościowo-ilościową regulacją mocy oraz opracowanie elektronicznego sterownika i opracowanie koncepcji systemu bezpieczeństwa eksploatacji. W ub. roku przystosowano 5-cylindrowy, przemysłowy silnik Scania do zasilania wodorem. – Opracowane rozwiązania przemysłowych silników zasilanych wodorem, przeznaczonych do współpracy z generatorami prądu, są już gotowe technologicznie do wdrożeń. Zastosowanie wodoru w silnikach pojazdów samochodowych stanowi następny krok w naszych pracach – tłumaczy prof. Brzeżański. Naukowiec zaznacza, że jeżeli produkcja wodoru z odnawialnych źródeł ruszy pełną parą, to właśnie w okresie przejściowym ewolucji motoryzacyjnej można stosować wodór do tłokowych silników spalinowych. – Największą zaletą tego rozwiązania jest brak emisji toksycznych składników spalin oraz brak emisji dwutlenku węgla, który jest gazem cieplarnianym – podkreśla prof. Marek Brzeżański.
Efekty projektu realizowanego wspólnie z HORUS-Energia przedstawi w poniedziałek prof. Marek Brzeżański. Wykład, który 29 stycznia o godz. 11.30 odbędzie się na kampusie PK przy ul. Jana Pawła II 37 (sala G18, bud. G), będzie połączony z prezentacją pracy silnika (w laboratorium Katedry Pojazdów Samochodowych), w której udział weźmie rektor Politechniki prof. Andrzej Szarata, władze Wydziału Mechanicznego, a także m.in. członkowie Rady Naukowej Instytutu Badań i Rozwoju Motoryzacji BOSMAL Sp. z o.o., którzy w tym dniu goszczą na WM na II posiedzeniu rady IV kadencji. Po prezentacji opracowanego na PK silnika zasilanego wodorem, będzie możliwość dyskusji na temat istniejących problemów badawczo-rozwojowych i możliwych kierunków rozwoju aplikacji opartych na silnikach typu ICE-H2.
(bk)
Na zdjęciu, prof. Marek Brzeżański / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
26 stycznia Politechnika Krakowska i Małopolskie Centrum Nauki „Cogiteon” zawarły porozumienie o współpracy. Podpisy pod dokumentem złożyli rektor PK prof. Andrzej Szarata i Piotr Szymański, dyrektor MCN „Cogiteon”. Głównym celem współpracy obydwu podmiotów jest wzajemna wymiana doświadczeń i wsparcie merytoryczne w zakresie szeroko pojętej popularyzacji nauki.
Małopolskie Centrum Nauki „Cogiteon” to instytucja kultury, której zadaniem jest edukacja społeczeństwa zorganizowana w przystępny sposób – przez zabawę, angażowanie w samodzielne lub zespołowe eksperymenty naukowe, projekty badawcze i społeczne. „Cogiteon” chce silnie podkreślać swój regionalny charakter – unikalną tożsamość i potencjał Małopolski. Nowe Centrum, choć odróżniające się swoim profilem działalności od innych instytucji naukowych i edukacyjnych w regionie, stawia mocno na współpracę z przedstawicielami różnych dziedzin. Naturalnym krokiem było więc zawarcie porozumienia o współpracy z Politechniką Krakowską.
Na mocy umowy z 26 stycznia br., Politechnika Krakowska i Małopolskie Centrum Nauki „Cogiteon” zobowiązują się do wzajemnej wymiany doświadczeń i wsparcia merytorycznego, a także wykorzystania swojego dorobku, potencjału i pozycji w zakresie działań z dziedziny nauk inżynieryjno-technicznych i nauk pokrewnych, dotyczących w szczególności tworzenia i prowadzenia pracowni, laboratoriów i wystaw, prowadzenia działań popularyzujących naukę, prezentowania i propagowania osiągnięć, organizacji spotkań, szkoleń i innych wydarzeń, przygotowania i realizacji wspólnych projektów i przedsięwzięć upowszechniających naukę.
„Cogiteon” zawarł wcześniej porozumienia z kilkoma wydziałania Politechniki Krakowskiej: Wydziałem Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej, Wydziałem Inżynierii i Technologii Chemicznej, Wydziałem Inżynierii Środowiska i Energetyki, Wydziałem Mechanicznym. Małopolskiego Centrum Nauki i jego partnerzy naukowi z PK również zobowiązali się do współpracy w działaniach promocyjno-marketingowych w ramach wspólnych przedsięwzięć o charakterze edukacyjnym i popularyzatorskim w dyscyplinach, które są uprawiane na wskazanych wydziałach PK. Porozumienia zakładają m.in. współpracę z pracownikami naukowymi Politechniki w kontekście popularyzowania wiedzy naukowej i wyników badań, wsparcia merytorycznego w postaci konsultacji i doradztwa, np. przy przygotowywaniu nowych scenariuszy zajęć dla dzieci i młodzieży. Kooperacja uwzględnia też umożliwienie dostępu do laboratoriów uczelni pod opieką i we współpracy z osobami za nie odpowiedzialnymi. Przewidziano także zaangażowanie studentów należących do politechnicznych kół naukowych w działania edukacyjne i organizacyjne prowadzone przez MCN „Cogiteon”.
(bk)
Na zdjęciach, od lewej: rektor PK prof. Andrzej Szarata i dyrektor MCN „Cogiteon” Piotr Szymański / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Małopolskie Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego po raz trzeci organizuje konferencję „Zabytki i Energia”. Konferencja poświęcona jest problematyce ochrony i konserwacji budynków historycznych, ich dostosowaniu do aktualnych wymogów użytkowych oraz zużyciu energii i bilansowi energetycznemu.
Tegorocznym tematem spotkań jest „Fotowoltaika a obiekty historyczne”. W czasie konferencji podjęty zostanie problem fotowoltaiki i jej relacji z budynkami historycznymi, wykorzystania odnawialnych źródeł energii w obiektach dawnych w zgodzie z wymogami obowiązujących doktryn konserwatorskich, osiągnięcia na tym polu kompromisów projektowych i użytkowych jest wobec ciągłego rozwoju nowatorskich technologii.
Program konferencji dostępny jest na stronie wydarzenia:
PROGRAM >>>
ULOTKA >>>
Konferencja będzie się odbywać w trybie hybrydowym. Obowiązuje rejestracja uczestników.
Stacjonarnie:Politechnika Krakowska, Małopolskie Laboratorium Budownictwa Energooszczędnego
ul. Szlak 42
31-153 Kraków
Zdalnie:Poprzez platformę clickmeeting
Więcej informacji oraz rejestracja na stronie internetowej: zie.pk.edu
{fastsocialshare}
Mgr inż. Dagmara Słota, absolwentka Politechniki Krakowskiej i uczestniczka Szkoły Doktorskiej PK, dała się już wielokrotnie poznać jako odważna i ambitna naukowczyni. Na początku 2023 r. została laureatką konkursu „Student-Wynalazca”, a w listopadzie ub. roku dowiedzieliśmy się, że otrzyma z NCBR w ramach programu LIDER, wsparcie w wysokości 1 706 450 zł na projekt pn. „Bioaktywny, kompozytowy granulat o potencjale do biodruku 3D”. Celem przedsięwzięcia jest opracowanie materiału, z którego możliwe będzie drukowanie implantów kości dopasowanych do indywidualnych potrzeb danego pacjenta. Doktorantka z PK stworzyła swój interdyscyplinarny zespół badawczy, w skład którego weszli doktoranci i doktorzy z kilku uczelni. W minioną niedzielę Dagmara Słota opowiedziała szerzej na temat swoich badań w porannym programie TVP2 „Pytanie na śniadanie”.
Projekt „Bioaktywny, kompozytowy granulat o potencjale do biodruku 3D” zakłada opracowanie innowacyjnych materiałów do wykorzystania w implantologii. Jak wyjaśnia mgr inż. Dagmara Słota, użycie technologii druku 3D do drukowania ubytków kości jest realną szansą na ratowanie zdrowia i życia pacjentów po wypadkach lub tych zmagających się z chorobami prowadzącymi do deformacji czaszki. Obecnie ubytki i rekonstrukcje kości leczy się głównie metodą przeszczepu autogennego lub allogenicznego. W pierwszym przypadku od pacjenta pobierany jest fragment jego własnej kości, pochodzący z obszaru ciała o niskim znaczeniu estetycznym. Następnie należy dostosować kształt owego fragmentu do ubytku i umieścić go w miejscu niedoboru. Z kolei przeszczep allogeniczny obejmuje pobranie materiału kostnego od osoby obcej, najczęściej zmarłej, przy czym dawcę oraz biorcę musi cechować zgodność antygenów. Jak zaznaczyła Dagmara Słota w materiale Karoliny Duszczyk, opublikowanym w serwisie naukawpolsce.pl, po takim przeszczepie należy przyjmować leki immunosupresyjne. Może dojść również do powikłań na tle immunologicznym. Ponadto, czekanie na dawcę często wymaga cierpliwości i czasu. Co prawda dostępne są już implanty komercyjne wykonane z metali, ale w tym wypadku jednym z mankamentów może być ryzyko korozji.
Medycyna czeka na nowe rozwiązania. Dlatego młody zespół naukowców pod kierunkiem Dagmary Słoty zabiera się do pracy. Badacze skupiają się nad technologią, która umożliwia wydrukowanie spersonalizowanych implantów, dostosowanych do indywidualnych potrzeb pacjenta. Niezbędny jest jednak do tego odpowiedni materiał, który może być bezpiecznie wszczepiony do organizmu. Naukowczyni z Politechniki Krakowskiej przyznaje, że w praktyce medycznej znane są już próby wszczepiania personalizowanych implantów z druku 3D, jednak zasadniczą różnicą między materiałami, z których obecnie się drukuje a założonym efektem prac projektu LIDER, będzie skład materiału.
– Głównym celem projektu jest opracowanie kompozycji i technologii wytwarzania innowacyjnego materiału do druku 3D implantów kości czaszki, w tym kości ciemieniowej, czołowej i skroniowej. Wytworzony w postaci granulatu materiał będzie charakteryzować się szeregiem cech, nowych lub w znacznym stopniu ulepszonych w stosunku do dostępnych na rynku i komercyjnie oferowanych materiałów klasy medycznej – mówi mgr inż. Dagmara Słota. – Implant będzie bazował na polimerach, które będą odpowiednio modyfikowane, aby zwiększyć bioaktywność, a więc proces stymulowania komórek kościotwórczych do namnażania. Ponadto, materiał będzie biomimetyczny, czyli składem będzie mocno odzwierciedlał naturalną tkankę kostną. Będzie również stabilny – z upływem czasu, który minie od przeszczepu, nie ulegnie degradacji, a pacjent nie będzie narażony na kolejną operację związaną z koniecznością wymiany implantu. Co więcej, nasz materiał będzie porowaty. Do systemu porów będą w stanie wrastać naczynia włosowate, tętniczki, komórki kostne. To wszystko zagwarantuje lepsze umocowanie implantu i zminimalizuje ryzyko dyslokacji i przemieszczenia – tłumaczy badaczka z Politechniki Krakowskiej.
Zespół, którym zarządza Dagmara Słota – absolwentka biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej PK, doktorantka realizująca doktorat w dyscyplinie inżynieria materiałowa – tworzą młodzi naukowcy z Politechniki Krakowskiej, Uniwersytetu Łódzkiego i Politechniki Gdańskiej: mgr inż. Karina Niziołek, z wykształcenia nanotechnolog, obecnie doktorantka w Szkole Doktorskiej PK w dyscyplinie inżynieria materiałowa, mgr inż. Julia Sadlik, z wykształcenia inżynier materiałowiec, obecnie doktorantka SD PK w dyscyplinie inżynieria materiałowa, mgr inż. Mateusz Dyląg, absolwent automatyki i robotyki AGH, specjalista od druku 3D, doktorant SD PK w dyscyplinie inżynieria materiałowa, mgr Mateusz Urbaniak, absolwent mikrobiologii na Uniwersytecie Łódzkim, obecnie doktorant Szkoły Doktorskiej BioMedChem Uniwersytetu Łódzkiego i Instytutów Polskiej Akademii Nauk w Łodzi w dyscyplinie nauki biologiczne, dr inż. Marcin Wekwejt z Politechniki Gdańskiej, absolwent studiów doktoranckich na PG w dyscyplinie inżynieria materiałowa, a wcześniej studiów na kierunku inżynieria biomedyczna. Dagmara Słota po raz pierwszy jest liderem grupy naukowców i osobą zarządzającą dużym projektem naukowym: – Nie ukrywam, że jest to duże wyzwanie, także w aspekcie realizacji zadań badawczych. Jednak członkowie zespołu B+R reprezentują różne dyscypliny, uzupełniamy się swoim doświadczeniem. Głęboko wierzę, że uda nam się osiągnąć sukces.
Badacze skupią się na początku na implantach kości twarzoczaszki. Dlaczego? – Kości układu ruchu, jak na przykład udowa są cięższe do wydrukowania, muszą być wytrzymałe, przede wszystkim na obciążenia, którym będą poddawane podczas poruszania. Każda kość ma też inne parametry mechaniczne zdeterminowane przez chociażby ich kształt. W przypadku kości czaszki priorytetem będzie wypełnienie ubytku implantem, który przejmie funkcję ochronną, mówienia czy oczodołu, ale też zapewni względy estetyczne, które dla pacjentów powypadkowych są bardzo ważne – mówi mgr inż. Dagmara Słota.
Liderka projektu może cały czas liczyć na wsparcie swojej mentorki i promotor, prof. dr hab. inż. Agnieszki Sobczak-Kupiec z Katedry Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Doktorat Dagmary Słoty „Powłoka kompozytowa z kontrolowaną bioaktywnością do zastosowań medycznych” był realizowany w ramach projektu TEAM-NET, którego kierownikiem była prof. Agnieszka Sobczak-Kupiec.
28 stycznia mgr inż. Dagmara Słota zaprezentowała szerszej publiczności swoje niezwykłe naukowe działania. Doktorantka z Politechniki Krakowskiej gościła w porannym programie „Pytanie na śniadanie”. Zachęcamy do obejrzenia rozmowy.
(bk, naukawpolsce.pl)
Na zdjęciu, Dagmara Słota / fot. Robert Baś
Screen z Facebooka naukowczyni
{fastsocialshare}
14 października br. w Warszawie zostało podpisane „Porozumienie sektorowe na rzecz rozwoju gospodarki wodorowej w Polsce”. W uroczystości podpisania porozumienia wzięli udział m.in. minister środowiska i klimatu Michał Kurtyka, wiceministrowie Ireneusz Zyska i Wojciech Murdzek, przedstawiciele administracji, środowiska przedsiębiorców i nauki oraz jednostek otoczenia biznesu. Politechnikę Krakowską reprezentowali prorektor ds. nauki PK prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał oraz prof. dr hab. inż. Marek Brzeżański z Wydziału Mechanicznego PK, uczestnik prac w ramach – poprzedzającego podpisanie porozumienia – Partnerstwa wodorowego.
Jak poddają autorzy porozumienia, jego zawarcie „…jest kontynuacją procesu, który rozpoczął się 7 lipca 2020 r. wraz z podpisaniem Listu intencyjnego o ustanowieniu partnerstwa na rzecz budowy gospodarki wodorowej i zawarcia sektorowego porozumienia wodorowego. Polskie porozumienie wodorowe stanowi wyraz woli administracji publicznej, przedstawicieli przedsiębiorców i nauki oraz jednostek otoczenia biznesu podjęcia wspólnych działań na rzecz rozwoju gospodarki wodorowej w Polsce. Wodór odgrywa istotną rolę w dążeniu do neutralności klimatycznej, zwiększania konkurencyjności polskich firm na rynkach międzynarodowych czemu towarzyszy wzrost znaczenia technologii wodorowych dla rozwoju gospodarki światowej.
Gospodarka wodorowa jest rozumiana jako grupa technologii związanych z wytwarzaniem, przesyłem, magazynowaniem i wykorzystaniem wodoru w celu obniżenia emisyjności gospodarki.
Polskie porozumienie wodorowe stanowi odpowiedź na globalne wyzwania związane z przeciwdziałaniem skutkom zmian klimatu i w swojej treści proponuje szereg rozwiązań wpisujących się w transformację polskiej energetyki. Istotny wpływ na kształt niniejszego Porozumienia ma polityka klimatyczno-energetyczna Unii Europejskiej ujęta w Europejskim Zielonym Ładzie (ang. Green Deal), na podstawie której Rada Europejska zatwierdziła wiążący dla UE cel zakładający ograniczenie emisji netto gazów cieplarnianych do 2030 r. o co najmniej 55% w porównaniu z poziomem z roku 1990, by do 2050 r. osiągnąć neutralność klimatyczną.
Wdrażanie polityk europejskich w obszarze gospodarki wodorowej ma stanowić jedno z działań na rzecz osiągania ambitnych celów klimatycznych. Przyjęta w 2020 roku Strategia w zakresie wodoru na rzecz Europy neutralnej dla klimatu (Strategia Wodorowa UE) potwierdza dążenie do wzrostu udziału wodoru w miksie energetycznym UE z obecnych 2% do 14% w terminie do 2050 r. Wykorzystanie wodoru odnawialnego umożliwi zwiększanie udziału odnawialnych źródeł energii, jednak w okresie przejściowym możliwa będzie produkcja wodoru niskoemisyjnego ze źródeł konwencjonalnych. W pierwszej fazie realizacji Strategii Wodorowej UE (2020 – 2024) jako cel strategiczny przyjęto osiągnięcie mocy elektrolizerów zasilanych energią z OZE na poziomie co najmniej 6 GW zdolnych do produkcji 1 mln ton wodoru rocznie. W fazie drugiej (2025 – 2030) wodór ma stać się nieodłączną częścią zintegrowanego systemu energetycznego, dzięki osiągnięciu 40 GW mocy elektrolizerów zdolnych do produkcji do 10 mln ton wodoru. W ostatniej fazie (do 2050 r.) zakładane jest osiągnięcie pełnej dojrzałości technologii wodorowych. Za najbardziej perspektywiczne uznano sektory przemysłu oraz mobilności. Wykorzystanie wodoru w przemyśle umożliwi częściowe zastąpienie paliw kopalnych do produkcji stali, amoniaku i produktów drzewa metanolowego. Potencjał wodoru został dostrzeżony w sektorach transportu, na początku we flocie pojazdów komunikacji miejskiej i ciężkich pojazdach drogowych, a w dalszej perspektywie możliwe będzie wykorzystanie wodoru w transporcie kolejowym oraz morskim i rzecznym, a nawet w lotnictwie.
(…) Zapisy Polskiego porozumienia wodorowego pozostają zgodne z przyjętymi przez Rząd RP dokumentami strategicznymi. Strategia Odpowiedzialnego Rozwoju zakłada wsparcie wykorzystania technologii wodorowych w obszarze energetycznym, transportowym i przemysłowym. Zgodnie z Polityką Energetyczną Polski do 2040 r., przyjętą przez Radę Ministrów 2 lutego 2021 r., podejmowane będą działania na rzecz rozwoju wodoromobilności oraz osiągnięcie zdolności transportu mieszaniny zawierającej ok. 10% gazów zdekarbonizowanych (przede wszystkim wodoru i biometanu) w sieciach gazowych. Z kolei Krajowy plan na rzecz energii i klimatu wesprze działalność B+R w obszarze możliwości określenia produkcji i wykorzystania technologii wodorowych w Polsce, wykorzystania wodoru do rozbudowy mocy wytwórczych energii elektrycznej oraz stosowania wodoru jako paliwa alternatywnego w transporcie.
We współpracy z Ministerstwem Klimatu i Środowiska, przedstawiciele sektora publicznego i prywatnego zawiązali grupy robocze, które podjęły prace nad identyfikacją dostępnych i nowych rozwiązań, potrzeb, barier rozwoju oraz oczekiwań społecznych związanych z wdrażaniem gospodarki wodorowej w Polsce oraz opracowały propozycje działań nakierowanych na stworzenie odpowiedniego otoczenia rynkowego i instytucjonalno-prawnego. Realizację zapisów Porozumienia umożliwi zaangażowane środków krajowych przekazanych przez sektor publiczny, jak i wkład stron z sektora prywatnego przy wsparciu środków europejskich i międzynarodowych.
Porozumienie będzie stanowić kluczowy instrument wykonawczy Polskiej Strategii Wodorowej do roku 2030 z perspektywą do 2040 r. określając listę długofalowych działań, do realizacji których zobowiązują się Strony poprzez zaproponowane poniżej instrumenty organizacyjne, instytucjonalne, finansowe i legislacyjne. Przedstawiony pakiet działań umożliwi jednocześnie wydłużenie perspektywy strategicznej wdrażania gospodarki wodorowej w Polsce jako nieodłącznej części polskiej energetyki po 2030 roku.”
(mas)
Na zdjęciach: 1) od lewej – kierownik Katedry Pojazdów Samochodowych prof. dr hab. inż. Marek Brzeżański i prorektor ds. nauki prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał; 2) prorektor ds. nauki prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał / fot. archiwum prywatne Dariusza Bogdała
{fastsocialshare}
Mijający rok obfitował na Politechnice Krakowskiej w liczne wydarzenia związane z kształtowaniem środowiska w duchu ekologii i zrównoważonego rozwoju. W listopadowym numerze czasopisma „Nasza Politechnika” działania te zostały określone mianem „zielonej ofensywy”.
Kraków w powszechnej świadomości Polaków, a zapewne także i odwiedzających miasto zagranicznych gości, to przede wszystkim zabytki, muzea i ważny ośrodek życia kulturalnego, w tym także akademickiego. W znacznie mniejszym stopniu dawna stolica Polski jest postrzegana jako obszar bogaty w zieleń, chociaż w wielu punktach miasta właśnie to ona dominuje. Planty, Błonia, Park Krakowski, park Jordana, ogrody Zamku Królewskiego na Wawelu, zieleń Bulwarów Wiślanych, ogrody klasztorne, Łąki Nowohuckie, Las Wolski… Przykłady można mnożyć.
Na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, że zieleń jest przedmiotem autentycznej troski mieszkańców, którzy głośno protestują, ilekroć nowe inwestycje prowadzą do wycinki drzew, likwidacji terenów pokrytych roślinnością. W ten nurt wpisują się również wrażliwi na aspekty przyrody w mieście krakowscy naukowcy. Poczesne miejsce zajmują wśród nich specjaliści skupieni w Katedrze Architektury Krajobrazu na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Kiedyś wiele uwagi problemowi poświęcił w swych pracach zmarły przed dwudziestu laty prof. Janusz Bogdanowski. Czyni to też prof. Aleksander Böhm (od pewnego czasu związany z Uniwersytetem Zielonogórskim) oraz kierująca obecnie katedrą prof. Agata Zachariasz.
Ostatnie tygodnie i miesiące obfitowały na Politechnice Krakowskiej w liczne wydarzenia związane z kształtowaniem środowiska w duchu ekologii i zrównoważonego rozwoju . Miejsce miała prawdziwa zielona ofensywa. Na czoło wybija się XXX Międzynarodowa Konferencja Naukowa z cyklu „Sztuka Ogrodowa i Dendrologia Historyczna”, obradująca w dniach 19–21 października w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia”, na terenie głównego kampusu PK. Na konferencję przybyło do Krakowa około 150 uczestników z ośmiu krajów, nie licząc osób, które skorzystały z przekazu on-line. Dzięki obu tym formom wzięli w niej udział specjaliści z: Argentyny, Austrii, Chin, Czech, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Polski, Turcji, Węgier i Włoch. Wygłoszono 53 referaty.
Od dziesięciu lat programem naukowym spotkań poświęconych sztuce ogrodowej i dendrologii historycznej kieruje dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK z Katedry Architektury Krajobrazu WA PK. Wspierana przez grono specjalistów określa kierunki i cele debat, zaprasza prelegentów z krajowych i zagranicznych ośrodków badawczych, moderuje dyskusje. — Nasze konferencje organizujemy w ten sposób, aby ich tematyka obejmowała jak najszerszy zakres zagadnień i była interesująca nie tylko dla naukowców, ale także dla decydentów, społeczników i innych osób zajmujących się ogrodami — mówi Katarzyna Hodor. Jako zasadniczy cel wskazuje popularyzację wiedzy z zakresu ochrony krajobrazu oraz podniesienie świadomości i kształtowanie postaw ekologicznych. Zaznacza, że zrównoważony rozwój powinien być rozpatrywany m.in. w kontekście miasta zintegrowanego z krajobrazem, zielenią ogrodów, bioróżnorodnością, a więc z przestrzenią publiczną, generującą aktywność społeczną i ekonomiczną.
Katarzyna Hodor podkreśla rolę dwóch osób, które w 1994 r. dały początek temu cyklowi spotkań naukowych – prof. Anny Mitkowskiej i prof. Marka Siewniaka. Ich wspólnym dziełem jest pierwsza w polskim piśmiennictwie naukowym encyklopedia ogrodowa pt. „Tezaurus sztuki ogrodowej”.
Prof. Mitkowska, związana zawodowo z Politechniką Krakowską od 1980 r., specjalizuje się w historii architektury, urbanistyce i architekturze krajobrazu oraz ochronie krajobrazów kulturowych. Przez dwanaście lat była rzeczoznawcą ministra kultury i dziedzictwa narodowego w zakresie ochrony krajobrazów kulturowych. Ma status członka honorowego Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS, pełniła wiele odpowiedzialnych funkcji, wielokrotnie była nagradzana i odznaczana za swe dokonania. To dzięki jej działaniom, w szczególności na podstawie sporządzonej przez nią dokumentacji, zabytkowy krajobraz sakralny Kalwarii Zebrzydowskiej został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wystawa prezentująca bogaty dorobek prof. Mitkowskiej została udostępniona w dniu rozpoczęcia konferencji na PK.
Wychowywanie społeczeństwa w duchu poszanowania środowiska przyrodniczego, zgodnie z hasłem: „Myśleć globalnie – działać lokalnie”, to jedna z form budowania wspólnej odpowiedzialności za środowisko, w którym żyjemy. Odpowiedzią na to wyzwanie była Wielka Lekcja Ekologii, zrealizowana już siódmy raz przez Arenę Kraków SA we współpracy z Urzędem Miasta Krakowa oraz Wydziałem Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej. Wydarzenie miało miejsce w Arena Garden 17 września – w niedzielę, aby całe rodziny mogły wziąć w nim udział. Spotkanie odbyło się pod hasłem: „Kierunek klimat”.
Kraków jako milionowa aglomeracja, z ogromnym historycznym dziedzictwem, miasto studentów, centrum regionu, stolica Małopolski – z ogromnym potencjałem i możliwościami – to również wielkie wyzwanie środowiskowe. Dlatego spotkania i rozmowy o środowisku naturalnym stanowią niezwykle ważny element edukacji. Cenna inicjatywa spotyka się z ogromnym zainteresowaniem mieszkańców i od 2018 r. jest w Krakowie wydarzeniem cyklicznym.
Jednym z uczestników i gospodarzy Wielkiej Lekcji Ekologii jest Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej. Tym razem podjął się współorganizacji panelu wykładowego, krótkich prelekcji dla wszystkich, którzy chcieli dowiedzieć się więcej o środowisku, zmianach klimatycznych i czynnikach na nie oddziałujących.
Spotkanie objął patronatem rektor PK prof. Andrzej Szarata, który wziął w nim także udział i wygłosił wykład na temat zrównoważonego transportu. Mówiono też o: ekologicznym myciu samochodów (dr inż. Maciej Thomas), prawidłowej segregacji odpadów (prof. Agnieszka Generowicz), oddziaływaniu klimatu na nasze zdrowie (dr hab. inż. Marta Cebulska) i, jak co roku, o zanieczyszczeniu światłem (dr hab. inż. Anna Czaplicka i dr hab. Tomasz Ściężor). Prelekcje prowadzono na zmianę z konkursami i zabawami dla dzieci, tak aby Wielka Lekcja Ekologii stała się wielopokoleniową płaszczyzną współpracy pomiędzy mieszkańcami miasta, strukturami miejskimi, pracownikami naukowymi i wszystkimi, którzy działają w obszarach ochrony środowiska.
Politechnikę Krakowską na stoiskach reprezentował zespół Centrum Szkolenia i Organizacji Systemów Jakości Politechniki Krakowskiej, kierowany przez dyrektor dr Agnieszkę Pieczonkę. Dzieci i rodzice mogli nauczyć się zasad udzielania pierwszej pomocy, wziąć udział w konkursie i otrzymać drobne upominki Politechniki Krakowskiej.
(R.)
Na Wielką Lekcję Ekologii rektor PK Andrzej Szarata przybył pojazdem przyjaznym środowisku / fot. Jan Zych
Prof. Siewniak był związany w latach 1994–2008 z Zakładem Sztuki Ogrodowej i Terenów Zielonych w Instytucie Architektury Krajobrazu PK. Pracował także w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania w Warszawie oraz w Zarządzie Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Ogrodowych w Warszawie (obecnie Narodowy Instytut Dziedzictwa). Był profesorem wizytującym na Politechnice Berlińskiej. Funkcję rzeczoznawcy ministra kultury i dziedzictwa narodowego w zakresie ochrony krajobrazów kulturowych pełnił w latach 1993–2016.
Otwierając jubileuszowe obrady, dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK mówiła, że w obecnej edycji połączono dwie podstawowe kwestie, mające wpływ na współczesne miasta, środowisko naturalne i ich postrzeganie z różnych perspektyw — cele zrównoważonego rozwoju oraz zarządzanie krajobrazem kulturowym i jego elementami. Dlatego też duży nacisk położono w tym roku na takie zagadnienia, jak: abiotyczne czynniki stresowe, zagrażające krajobrazom, szczególnie ogrodom historycznym (ekstremalne zjawiska pogodowe i zanieczyszczenie środowiska); biotyczne czynniki stresowe (np. szkodniki roślin, porażenie patogenami); konieczność sformułowania uniwersalnych i jednolitych zasad łagodzenia skutków zmian klimatu oraz tworzenie odpowiednich przepisów na poziomie lokalnym, krajowym i międzynarodowym oraz promowanie wartości i zasad zrównoważonego rozwoju.
Katarzyna Hodor podkreśla, że zainteresowanie tym cyklem spotkań stale rośnie. Przesłanie do uczestników tegorocznych obrad skierowała na początku konferencji w trybie on line Katerina Gkoltsiou z Uniwersytetu w Atenach, przewodnicząca międzynarodowej federacji zrzeszającej architektów krajobrazu IFLA Europe. Przybył do Krakowa prof. Bogusław Szmygin, kierujący działalnością Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS — jednego z głównych organizatorów konferencji, obok Sekcji Sztuki i Architektury Ogrodowej krakowskiego oddziału PAN i wspomnianej wyżej Katedry Architektury Krajobrazu WA PK.
Honorowym patronatem konferencję objęli m.in.: Stowarzyszenie Architektury Krajobrazu, Narodowy Instytut Dziedzictwa, Europejski Szlak Ogrodów Historycznych, prezydent Krakowa, a także rektor Politechniki Krakowskiej i dziekan Wydziału Architektury PK. Podobnie jak w latach poprzednich partnerem było Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.
O czym mówiono na konferencji? Uczestnicy spotkania wysłuchali na wstępie referatu Marka Siewniaka, który nakreślił dzieje relacji człowieka z drzewem od czasów biblijnych (gdy było mało drzew i mało ludzi; w Ziemi Obiecanej Abram osiedlił się przy dąbrowie Mamre), po aksjomatyczną rolę arboricultury w modzie na globalny zrównoważony rozwój, będącej alternatywą wobec perspektywy: „nie będzie nas, będzie las”. Veronica Fabio z Argentyny (Uniwersytet w Buenos Aires) opisała program tworzenia szkolnej sieci zielonych klas; sieci, która przyczynia się do powstania zintegrowanej formy urbanistycznego i krajobrazowego planowania, co przynosi nieznane wcześniej korzyści. Wspomniany Bogusław Szmygin (prezes ICOMOS Polska, Politechnika Lubelska) mówił o konieczności opracowania standardów modernizacji przestrzeni publicznych w zespołach historycznych, przy jednoczesnym poszanowaniu wartości zabytkowych. Wskazał czynniki, które należy uwzględnić, przeprowadzając kompleksową analizę problemu.
Agata Zachariasz (PK), na kanwie trzydziestoletniego dorobku krakowskich konferencji w zakresie dendrologii historycznej i sztuki ogrodowej, przedstawiła najważniejsze zmiany zachodzące w architekturze krajobrazu. Kasper Jakubowski (PK) wyszedł z kolei od projektu europejskiego rozporządzenia w sprawie odbudowy zasobów przyrodniczych, aby omówić możliwość inicjowania mikroprojektów renaturyzacji, skierowanych do mieszkańców w skali ulicy, parku, osiedla. Chodzi o działania, które mają na celu odbudowę zdegradowanych ekosystemów i ich funkcji.
Urszula Forczek-Brataniec (PK) i Ewelina Zając (Pieniński Park Narodowy) zwróciły uwagę na zagrożenia dla krajobrazu Pienin na skutek rosnącej liczby inwestycji w tym regionie (problem jest ważny dla wielu terenów chronionych w Polsce). Katarzyna Łakomy (PK) wskazała na brak zasad postępowania z obiektami willowymi z okresu międzywojennego, nierozłącznie związanymi z ogrodami i krajobrazem. Autorki podkreśliły wzrost zagrożeń z powodu m.in. coraz bardziej liberalnego prawa.
Jak widać, wachlarz podejmowanych zagadnień był bardzo szeroki, ale wspólnym mianownikiem wystąpień było poszukiwanie recept służących uzdrawianiu środowiska.
Do tradycji konferencji na temat sztuki ogrodowej i dendrologii historycznej należy sesja studentów i młodych naukowców (doktorantów). Mieli oni okazję w drugim dniu spotkania zaprezentować własne osiągnięcia. Tę część rozpoczął Bartłomiej Lew (absolwent PK; Grupa BIG, Kopenhaga), który pokazał wizjonerskie projekty duńskiej firmy BIG, zajmującej się tworzeniem zrównoważonych przestrzeni miejskich. Autorzy najciekawszych wystąpień w tej części konferencji zostali uhonorowani nagrodami i wyróżnieniami.
W konkursie dla studentów pierwsze miejsce zajął Yilin Niu (Węgierski Uniwersytet Rolniczo-Przyrodniczy) z pracą „Ochrona i zarządzanie charakterem krajobrazu przedmieść. Studium przypadku na Węgrzech”. Przedstawił w niej wyniki badań przeprowadzonych na trzech osiedlach podmiejskich Budapesztu. Drugie miejsce zajęły studentki PK Dominika Lit win, Paulina Morawska, Karolina Opyd, Judyta Wiśniewska (praca: „Place zabaw w krakowskich parkach”). Również studentki PK Monika Madyda i Angelika Siudak zajęły miejsce trzecie (praca: „Problematyka Półwsi Zwierzynieckiej”).
W centrum Krakowa powstał ekologiczny dom dla niezliczonej masy mikroorganizmów, które pracują, niczym inżynierowie, na poprawę miejskiego ekosystemu.
Warsztaty z tworzenia glebarium prowadził dr inż. arch. kraj. Kasper Jakubowski, specjalista w dziedzinie projektowania ekologicznych przestrzeni zieleni, znawca i popularyzator tematu „czwartej przyrody”. Poproszony o wyjaśnienia mówi: – Glebarium to miejsce specjalnie przeznaczone do dekompozycji biomasy, kompostowania, tworzenia cennej materii organicznej. Zwykle procesy te postrzega się jako mało atrakcyjne, brudne i wyrzuca się z przestrzeni publicznej. A przecież są niezbędne w tworzeniu gleby i w domykaniu cykli w przyrodzie. Nie możemy zapominać, że gleba odgrywa kluczową rolę w procesach przyrodniczych.
Do stworzenia takiej ekologicznej przestrzeni zieleni jak politechniczne glebarium potrzeba niewiele. Studenci Politechniki wykorzystali wiklinowy płotek, którym wyznaczyli ramę glebarium na trawiastym kawałku kampusu. Do środka wrzucili kartony, resztki roślinne, jesienne liście, chrust, trawę, żołędzie i orzechy, wióry, trochę drewnianych kłód, w których będą też domki dla owadów. Powstało glebarium, które jest nie tylko estetycznym elementem krajobrazu, ale przede wszystkim sposobem na poprawę ekosystemu kampusu PK, położnego w samym centrum miasta.
Podczas warsztatów z tworzenia glebarium przypomniano, że procesy gnicia, obumierania, dekompozycji, próchnienia są nieodłączną częścią natury i metabolizmu miasta i jako takie zasługują na naszą uwagę, a nawet na odpowiednie miejsce w przestrzeni publicznej. Wykorzystywanie na miejscu biomasy – jesiennych liści, próchniejących kłód, pokosu traw – przynosi środowisku wiele korzyści: tworzy życiodajną glebę, ogranicza emisje związane z transportem bioodpadów i koniecznością ich gromadzenia oraz utylizacji gdzieś daleko poza miastem, poprawia obieg azotu i węgla w przyrodzie, zatrzymuje wodę, jest miejscem życia dla ogromnej liczby mikroorganizmów glebowych.
Jak podkreślał dr inż. arch. kraj. Kasper Jakubowski, w jednej garści gleby jest tle mikroorganizmów, ile żyje ludzi na Ziemi, a w jednym metrze kwadratowym może żyć nawet od dziesięciu do stu dżdżownic. Te niepozorne żyjątka są prawdziwymi inżynierami ekosystemów, odpowiadając za 6,5 proc. światowej produkcji zbóż czy 2,3 proc. produkcji roślin strączkowych. Odpowiadają też za przewietrzanie i nawożenie ziemi, wspierają rozkład materii organicznej i przyczyniają się do wzbogacenie ziemi w składniki odżywcze.
Glebarium na PK będzie służyć do prowadzenia zajęć edukacyjnych dla studentów. Ma też poprawiać świadomość ekologiczną całej społeczności uczelni. Poza tym wytworzy „czarne złoto ogrodników”, czyli wartościowy kompost, który można będzie wykorzystać do dbania o zieleń na kampusie głównym uczelni.
Glebarium powstało w ramach warsztatów towarzyszących XXX Międzynarodowej Konferencji Naukowej z cyklu „Sztuka Ogrodowa i Dendrologia Historyczna” pt. „Cele zrównoważonego rozwoju a zarządzanie krajobrazem kulturowym i jego elementami”. W jego stworzeniu pomagali uczniowie V klasy o profilu „technik architektury krajobrazu” z Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. Stanisława Szumca w Bielsku-Białej. Do Krakowa przyjechali pod opieką swojej nauczycielki Barbary Buczek-Sztefko.
(mas)
Studenci SKN Landscapes podczas tworzenia glebarium / fot. Jan Zych
W kategorii młodych naukowców zwyciężyła Weronika Zielińska (PK, praca: „Typowanie węzłów przyrodniczych w systemach zieleni miejskiej metodą interpolacji wskaźnika NDVI”). Opracowanie dotyczyło integracji zieleni z tkanką analizowanego miasta. Dwa kolejne miejsca przypadły przedstawicielkom Węgierskiego Uniwersytetu Rolniczo-Przyrodniczego. Druga była Natalie Lafayette Sampaio z pracą „Projektowanie dla parków narodowych. Wpływ naturalnego terenu na zasady projektowania krajobrazu”, a trzecia Tayana Passos Rossa z pracą „Projektowanie krajobrazu orientowane na edukację dla zrównoważonego rozwoju”.
Dodajmy, że zgodnie z zasadą wprowadzoną przez prof. Annę Mitkowską studenci uczestniczący w konferencjach na temat sztuki ogrodowej i dendrologii historycznej nie wnoszą opłat z tytułu udziału w tych spotkaniach. To forma zachęty do wczesnego podejmowania aktywności naukowej.
Ostatni dzień konferencji był poświecony wyjazdowi studialnemu do Nowej Huty. Okazją do przedstawienia uczestnikom spotkania tego szczególnego zespołu architektonicznego było uznanie w tym roku najstarszej części Nowej Huty za pomnik historii. Nie bez znaczenia był tu wkład osób związanych z Politechniką Krakowską w budowę i rozwój dzielnicy, w szczególności prof. Stanisława Juchnowicza, który należał do grona projektantów Nowej Huty. Wyjazdową część konferencji prowadziła dr hab. inż. arch. Urszula Forczek-Brataniec, prof. PK, której towarzyszył dr Michał Wiśniewski, znawca architektury tej części Krakowa oraz absolwenci kierunku architektura krajobrazu Albert Rejman (z AKG Gajda) i Magdalena Przebinda (właścicielka pracowni Vogt Studio).
Polski Klub Ekologiczny obchodził 43. rocznicę swego istnienia. Uroczysta gala odbyła się 23 września w sali audytoryjnej Międzynarodowego Centrum Kultury. Spotkanie prowadził dr Zygmunt Fura, wiceprezes Zarządu Okręgu PKE.
W działalność Polskiego Klubu Ekologicznego i realizację szerzonych przezeń idei specjaliści PK wnoszą od lat znaczący wkład. W gronie założycieli klubu, powołanego do życia w 1980 r., byli profesorowie PK, architekci Janusz Bogdanowski i Tadeusz Przemysław Szafer. W późniejszych latach w prace te włączyli się inni wybitni uczeni z PK. Dziś do owych tradycji nawiązują eksperci PK uczestniczący w pracach Rady Naukowej PKE.
Podczas wrześniowej gali zaproszeni goście dzielili się swoimi refleksjami na temat dróg ochrony środowiska naturalnego. Prof. Zbigniew Myczkowski z Katedry Architektury Krajobrazu na Wydziale Architektury PK przypomniał stanowisko kardynała Karola Wojtyły, który jeszcze przed wstąpieniem na tron Piotrowy deklarował się jako miłośnik przyrody. Wyraził to w liście przesłanym do prof. Stefana Myczkowskiego – znanego przed laty krakowskiego botanika i specjalisty w dziedzinie ochrony przyrody – w liście przedstawionym na gali PKE przez syna.
(ps)
Zbigniew Myczkowski podczas debaty na gali PKE / fot. Jan Zych
Obok takich charakterystycznych obiektów jak plac Centralny, blok szwedzki czy blok francuski przedmiotem zainteresowania uczestników konferencji były Łąki Nowohuckie i park w Krzesławicach (projekt Vogt Studio, przy współpracy Katarzyny Hodor), sąsiadujący z dworkiem Jana Matejki. Nie omieszkano też odwiedzić najdawniejszych zabytków kultury na tym terenie — opactwa cystersów w Mogile. Duże zainteresowanie wzbudziło dziedzictwo zakonu, który w XIII wieku zapoczątkował na ziemiach przyszłej Nowej Huty intensywny rozwój rolnictwa i sadownictwa. Dodajmy, że opactwo we wrześniu br. również otrzymało status pomnika historii.
Tegorocznej, jubileuszowej XXX konferencji poświęconej sztuce ogrodowej i dendrologii historycznej towarzyszyły wydarzenia przyczyniające się do popularyzacji idei wyrażanych w referatach i dyskusjach. W szczególności członkowie Studenckiego Koła Naukowego Landscapes wspólnie z opiekunami z Katedry Architektury Krajobrazu, w ramach grantu pozyskanego z Fundacji Naturalnej Energii, podjęli na terenie uczelni różne działania na rzecz środowiska naturalnego.
Uzyskane od fundacji środki pozwoliły zrealizować akcję sadzenia kwiatów cebulowych pod hasłem „Posadź z nami wiosnę tej jesieni”. Do udziału zaproszono dzieci z Katolickiej Szkoły im. Świętej Rodziny. W ramach pierwszej części, poprowadzonej 16 października, zasadzone zostały takie gatunki, jak: szafran wiosenny, cebulica dwulistna, śnieżyczka przebiśnieg oraz śniedek zwisły. Druga część akcji odbyła się 30 października. Do udziału w tych działaniach spontanicznie włączały się też inne osoby, m.in. z Działu Promocji PK.
Jeszcze jednym działaniem, które towarzyszyło konferencji z cyklu „Sztuka Ogrodowa i Dendrologia Historyczna”, były warsztaty z budowy tzw. glebarium. Prowadzący je dr inż. arch. kraj. Kasper Jakubowski, specjalista w dziedzinie projektowania ekologicznych przestrzeni zieleni, nie tylko od podstaw przedstawił zasady tworzenia glebarium, ale wyjaśnił też wpływ tego typu obiektu na mikroklimat i bioróżnorodność (szczegóły w ramce). Z wieloma praktycznymi radami mogli się też zapoznać słuchacze wykładu otwartego „Zakładanie i pielęgnacja łąk kwietnych”; wykładu, który 8 listopada w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” wygłosił Karol Podyma.
Efekty akcji „Posadź z nami wiosnę tej jesieni” zobaczymy za kilka miesięcy, gdy kiełkujące kwiaty zaczną zdobić trawnik na dziedzińcu kampusu przy ulicy Warszawskiej, ciesząc oczy wędrujących alejkami studentów, pracowników i gości uczelni. Dorobek jubileuszowej konferencji na temat sztuki ogrodowej i dendrologii historycznej to płynące z Politechniki Krakowskiej przesłanie na lata dla wszystkich, którym leży na sercu życie nasze i przyszłych pokoleń w zdrowym środowisku.
Tymczasem organizatorzy zapraszają już na konferencję przyszłoroczną, która będzie dotyczyła zarządzania krajobrazem kulturowym.
(Lesław Peters)
Zob. artykuł w czasopiśmie „Nasza Politechnika”
Dr inż. arch. Bartosz Dendura jako jedyny Polak i jeden z czterech Europejczyków został powołany do Komisji Zrównoważonego Rozwoju przy globalnej organizacji architektonicznej jaką jest Międzynarodowa Unia Architektów (UIA).
Zeszły rok obfitował w sukcesy dr. inż. arch. Bartosza Dendury – absolwenta, a od wielu lat pracownika Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. W grudniu do listy wyróżnień dołączyło kolejne. Dr inż. arch. Bartosz Dendura został powołany na 3-letnią kadencję do Komisji Zrównoważonego Rozwoju przy Międzynarodowej Unii Architektów (UIA).
– To wielkie wyróżnienie, satysfakcja ale i szansa na przekazanie wiedzy i doświadczeń jakie zdobyłem przez ostatnie lata działając z kolegami zarówno przy projektach grantowych na Politechnice Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki jak i wraz z zespołem w Bartosz Dendura Studio4SPACE – napisał dr inż. arch. Bartosz Dendura na swoim profilu na portalu Linkedin.
Dr inż. arch. Bartosz Dendura jest jedynym Polakiem w Komisji Zrównoważonego Rozwoju. Jak czytamy na stronie UIA, zadaniem tej grupy jest reagowanie na Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ, podnosząc świadomość, tworząc wiedzę, ułatwiając komunikację i rozpowszechniając informacje w swojej globalnej sieci członków. Poza Bartoszem Dendurą, w komisji znaleźli się jeszcze reprezentanci takich krajów jak: Japonia, Irlandia, Nepal, Chiny, Włochy, Rumunia, Brazylia, Peru, Tunezja, Australia, Portugalia, Korea Południowa, Kenia, Mauritius, Botswana czy Hongkong. Komisja Zrównoważonego Rozwoju jest jedną z czterech komisji działających przy Międzynarodowej Unii Architektów (International Union of Architects). UIA została założona 28 czerwca 1948 r. w Lozannie w Szwajcarii, a obecnie jej siedziba znajduje się w Paryżu. Organizacja uznawana jest za jedyną globalną organizację architektoniczną przez większość agencji ONZ, w tym UNESCO, UNCHS, ESOSOC, UNIDO i Światową Organizację Zdrowia, a także WTO. Poprzez swoje sekcje członkowskie UIA jest reprezentowana w ponad 100 krajach i terytoriach, geograficznie pogrupowanych w pięć regionów: Region I – Europa Zachodnia, Region II – Europa Środkowo-Wschodnia i Bliski Wschód, Region III – Ameryki, Region IV – Azja i Oceania oraz Region V – Afryka.
Dr inż. arch. Bartosz Dendura to uznany krakowski architekt. Jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Studiował także w College of Architecture and Design na University of Tennessee. W 2023 roku został jednym ze zwycięzców programu Europe 40 Under 40 ® na lata 2022-2023, czyli nagrody dla czterdziestu wschodzących gwiazd europejskiej architektury poniżej 40 roku życia. W zeszłym roku został także nagrodzony w jednym z najważniejszych europejskich konkursów w branży nieruchomości zdobywając nagrodę główną w plebiscycie European Property Awards 2023 w kategorii nieruchomości jednorodzinnych.
Dr inż. arch. Bartosz Dendura pracuje na Wydziale Architektury PK, a także prowadzi grupę projektową i badawczą Studio4SPACE. Od września 2023 r. pełni rolę kierownika zespołu Architektury Użyteczności Publicznej w ramach katedry Architektury Miejsc Pracy Sportu i Usług (A-02). W konkursach nagradzane są nie tylko jego prace, ale także projekty studenckie, nad którymi sprawuje on opiekę jako promotor.
Na zdjęciu dr inż. arch. Bartosz Dendura / Fot. archiwum prywatne
Grafika przedstawia Cele Zrównoważonego Rozwoju przyjęte 25 września 2015 roku w ramach Agendy 2030 / źródło: UNDP, Public domain, Wikimedia Commons
{fastsocialshare}
7 grudnia br. odbyło się spotkanie świąteczne FutureLab PK, podczas którego zostały wręczone nagrody SUPER MENTOR. To wyróżnienie dla osób najbardziej zaangażowanych w opiekę nad grupami projektwymi jednostki. Uroczystość odbyła się w Galerii GIL na głównym kampusie Politechniki Krakowskiej, a wręczenia nagród dokonali prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer oraz Dyrektorka FutureLab PK mgr Monika Firlej.
FutureLab – studenckie laboratorium innowacji powstało na Politechnice Krakowskiej w 2019 roku. To wyjątkowa przestrzeń, w której studenci Politechniki Krakowskiej mogą realizować swoje naukowe pasje dzięki wsparciu finansowemu uczelni i merytorycznej pomocy mentorów z PK. W ramach grup projektowych powstały takie niezwykłe wynalazki jak Drukarka 3D do produkcji ciast z jadalnych mas, ogrody deszczowe, system dostarczania substancji czynnej w leczeniu atopowego zapalenia skóry, robot kroczący oraz #PKanoe – łódź z betonu tekstylnego oraz sonda HABSat i HABSat2.
Nagrody SUPER MENTOR wręczono po raz pierwszy. Ich laureatami są osoby, które w sposób wyjątkowy i wykraczajacy poza standardowe obowiązki, wykonują swoją pracę mentorską ze studentami. Z doświadczenia pracowników FutureLab jasno wynika, że grupy znajdujące się pod opieką zaangażowanych mentorów odnoszą sukcesy naukowe na arenie krajowej i międzynarodowej, realizują działania z otoczeniem społeczno-gospodarczym, a także doskonale promują swoje osiagniecia.
Lista Laureatów nagrody SUPER MENTORÓW 2023 (kolejność alfabetyczna):
Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć z wydarzenia
(J.S.; FutureLab PK)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
27 października 2023 r. godność doctora honoris causa Politechniki Krakowskiej otrzymał profesor Wojciech Bonenberg (więcej: Prof. Wojciech Bonenberg Doktorem Honoris Causa Politechniki Krakowskiej). Poniższy artykuł ukazał się w listopadowym numerze „Naszej Politechniki” i stanowi zapis wykładu wygłoszonego przez prof. Bonenberga podczas uroczystości nadania tytułu.
Artykuł prezentuje wyniki autorskich analiz i studiów nad znaczeniem marki w architekturze i urbanistyce. Ta przeglądowa refleksja dotyczy koncepcji marki architektonicznej jako symbolu promującego miejsce (lokalizację), omawia kluczowe cechy marki i atrybuty budujące architektoniczne wyróżniki przestrzeni. Akcentuje, że silna marka świadczy o atrakcyjności miejsca zarówno w odniesieniu do jego struktury wewnętrznej, jak i w odniesieniu do relacji zewnętrznych. Wykład prezentuje wyniki badań, których obszerne fragmenty pochodzą z autorskiej książki pt. „Moda, marka, architektura”1 oraz z wybranych artykułów naukowych2.
Marketing terytorialny
Badania dotyczące architektury jako marki przestrzeni miejskiej (brandscape) są związane z urbanistyczno-ekonomiczną analizą struktur miejskich. Badania te wpisują się w menedżerski model zarządzania miastem, odnoszący się do miasta jako jednostki osiedleńczej, działającej w konkurencyjnym otoczeniu. Najważniejsze cele tego podejścia to:
Należy zauważyć, że cele te mogą również dotyczyć mniejszych fragmentów miasta: dzielnic, osiedli, ulic lub placów. W tych skalach łatwo jest wskazać mniej lub bardziej atrakcyjne miejsca, różniące się siłą marki architektonicznej.
Popularną definicją marketingu terytorialnego jest zestaw działań promocyjnych, który ma na celu poprawę sposobu postrzegania danego miasta poprzez odpowiednie kształtowanie jego wizerunku. Jest to związane z:
Jednostki terytorialne promują się na różne sposoby. Można wyróżnić dwa podstawowe kierunki działań marketingowych:
Wymiernym wskaźnikiem tak prowadzonej polityki przestrzennej są ceny nieruchomości w miastach oraz w różnych lokalizacjach poszczególnych miast. Na przykład markę ulic handlowych może wyznaczać cena najmu powierzchni handlowej: w przypadku Fifth Avenue w Nowym Jorku jest ona dwukrotnie wyższa niż Avenue des Champs-Élysées w Paryżu i dziesięciokrotnie wyższa od ceny najmu powierzchni handlowej przy Nowym Świecie w Warszawie3.
Uważa się, że istotnym elementem osiągnięcia przewagi konkurencyjnej przez jednostki osiedleńcze jest marketing terytorialny. Marketing terytorialny jest wyspecjalizowanym narzędziem, wspomagającym planowanie i zarządzanie strukturami urbanistycznymi4.
W krajowej praktyce marketing terytorialny najczęściej utożsamiany jest z tworzeniem znaków reklamowych, promocji medialnych, kampanii prasowych i telewizyjnych oraz różnego rodzaju lobbingu. Typowymi narzędziami marketingu terytorialnego są symbole graficzne, będące znakami rozpoznawczymi, promującymi wyróżnione cechy miejsca. Ich celem jest w pierwszej kolejności zwrócenie uwagi, a następnie powiązanie emocjonalne odbiorcy z promowanym miejscem. Tego rodzaju symbole reklamowe mają wywoływać pozytywne emocje, nawiązujące do kreowanej marki miejsca.
Architektura w marketingu terytorialnym
Należy bardzo dobitnie podkreślić, że nawet najlepsza reklama i promocja nie będzie skuteczna, jeżeli rzeczywistość przestrzenna — bałagan, chaos kompozycyjny i odpychające otoczenie — będzie zniechęcać inwestorów, turystów i mieszkańców. Zapomina się, że najbardziej efektywnym narzędziem kreowania wizerunku miasta jest jakość architektury. To właśnie bezpośredni kontakt z otoczeniem architektonicznym wpływa na samopoczucie ludzi, ich zachowania przestrzenne i decyzje inwestycyjne.
W ujęciu marketingowym forma architektoniczna to czytelnie przemawiający znak, którego funkcje można porównać do marki produktu. Zawiera w sobie funkcje identyfikacyjne (pozwala się odróżnić na tle konkurencji), promocyjne (przyciąga uwagę potencjalnych klientów i zachęca ich do inwestycji), wartościujące (przedstawia sobą niepowtarzalne walory związane z tradycją i kulturą).
Marka daje przewagę konkurencyjną, pomaga kreować pozytywny wizerunek rynkowy, przysparza klientów, buduje lojalność, pomaga identyfikować i rozpoznawać miasto lub jego fragmenty. Marka jest również odzwierciedleniem mentalnego obrazu miasta, kreowanego przez środki masowej komunikacji. W tym ujęciu wyobraża wartości związane z aspiracjami, stylem życia i kulturą mieszkańców. Niesie z sobą również wartości symboliczne i emocjonalne. Wszystkie te cechy odnoszą się do formy architektonicznej jako marki, dającej przewagę konkurencyjną.
Należy pamiętać, że przestrzeń i wypełniająca ją architektura tworzy zróżnicowaną mozaikę urbanistyczną, która oddziałuje na ludzi w zróżnicowany sposób. Niektóre miejsca wywołują poczucie satysfakcji, zadowolenia, budzą zainteresowanie, natomiast inne obszary odstraszają mieszkańców i turystów, wywołują poczucie lęku, przygnębienia, irytacji. Te na pozór subiektywne odczucia mają charakter międzyosobniczy, co oznacza, że większość mieszkańców podobnie negatywnie ocenia brzydotę i chaos kompozycyjny. Natomiast atrakcyjna architektura, piękno i ład wywołują pozytywne emocje, takie jak zachwyt, fascynacja, ciekawość. Nieprzypadkowo niektóre rejony miast (najczęściej wiązane z dobrze zachowanym dziedzictwem kulturowym) przyciągają tłumy turystów, których to tłumów nie sposób spotkać w zaniedbanych rejonach poprzemysłowych lub monotonnych osiedlach z wielkiej płyty z lat siedemdziesiątych.
Siła marki
To właśnie jakość architektury, atrakcyjność kompozycyjna, ład przestrzenny decydują o tym, czy dane miejsce przyciąga lub odpycha mieszkańców, inwestorów, turystów. Markowa architektura wywołuje pozytywne emocje, sprzyja budowaniu więzi sąsiedzkich, jest przedmiotem dumy lokalnych społeczności.
W wielu badaniach ta zdolność budowania pozytywnych emocji utożsamiana jest z tzw. siłą marki architektonicznej. Siła marki architektonicznej ma istotny wpływ na skuteczność procesów aktywizacji urbanistycznej, na standard życia w mieście i wartość nieruchomości. W tym ujęciu skierowanie uwagi na markę architektoniczną pozwala podjąć decyzje związane z wyborem miejsca zamieszkania, inwestycji lub destynacji turystycznej. Ludzie robią to najczęściej podświadomie.
Tę zależność dobrze opisuje model AIDA, obejmujący cztery kolejne reakcje użytkownika przestrzeni na przekaz marketingowy architektury:
W tym kontekście wielu autorów podkreśla, że rzeczywistość przestrzenna oddziałuje na człowieka o wiele bardziej niż kampanie medialne, znaki reklamowe, wirtualne promocje5.
Związek jakości wizualnej z emocjami jest dobrze znany scenografom teatralnym, którzy poprzez odpowiednią aranżację przestrzeni scenicznej potrafią wywołać określone reakcje widzów. W tym miejscu należy przypomnieć, że w wielu interpretacjach to właśnie architektura tworzy scenografię przestrzeni publicznych, ulic i placów. Związki architektury ze scenografią teatralną polegają na tym, że „scenografia dotyczy kształtowania przestrzeni spektaklu, a architektura — przestrzeni życia człowieka”6.
Tę prawdę potwierdza twórczość literacka Charlesa Baudelaire’a7, Waltera Benjamina8, Siegfrieda Kracauera9, Franza Hessela10 w odniesieniu do emocjonalnego odczuwania przestrzeni miejskiej, w motywach opisujących klimat wielkomiejskiego życia. Można przywołać wątek „flâneura” — postać oryginalnego spacerowicza, komentatora scen ulicznych, człowieka szukającego wrażeń związanych z podziwianiem architektury miasta.
W tej interpretacji jakość wizualna „scenografii architektonicznej” jest powiązana z przechodniem w sposób funkcjonalny, konceptualny i emocjonalny. Cechy ulic, bulwarów i placów miejskich w oczach mieszkańców i turystów nabierają wartości emocjonalnych i symbolicznych, a w rezultacie wpływają na zachowania — mogą zachęcać lub zniechęcać do przechadzki ulicą, mogą wpłynąć na decyzję wejścia do kawiarni, wyboru restauracji, zakupów w konkretnym sklepie.
Badania percepcji i zachowań przestrzennych w środowisku miejskim wychodzą z założenia, że ludzie wartościują wygląd otoczenia, dostrzegają jego walory i wady. Badania te doprowadziły do wykonania spójnego systemu ocen emocji związanych z postrzeganiem przestrzeni zurbanizowanej oraz kwantyfikacji odczuć związanych z odczuwaniem architektury11. Na tej podstawie udało się wykonać pierwsze w Polsce mapy emocjonalne Aglomeracji Poznańskiej12. To podejście doczekało się kreatywnych rozwinięć w wielu późniejszych badaniach13.
Interesujące podejście reprezentuje japońska metoda kansei, polegająca na dostosowaniu środowiska zbudowanego do odczuć użytkowników. Metoda dotyczy projektowania stanów emocjonalnych potencjalnych użytkowników, chodzi o prawdopodobieństwo wywołania pozytywnych odczuć za pomocą cech wizualnych i użytkowo-funkcjonalnych projektowanych rozwiązań.
Metoda ta z powodzeniem zaczyna być stosowana w architekturze i w urbanistyce, choć pierwotnie powstała dla przemysłu samochodowego i wzornictwa przemysłowego14. W tym zakresie można wymienić typowe odczucia, które kształtują nasz stosunek do środowiska urbanistycznego: zachwyt, sympatię, zdziwienie, prestiż, ciekawość, nudę, przygnębienie, niechęć, irytację15. Te emocje, wynikające z wrażeń wizualnych, mają wpływ na percepcję marki architektonicznej. Z tego powodu tak ważna jest diagnoza reakcji emocjonalnych, wywołanych przez wygląd otoczenia architektonicznego. Wygląd ten ma ścisły związek z zachowaniami przestrzennymi i decyzjami konsumenckimi. Jakość otoczenia architektonicznego, jego odpowiednie wyposażenie może zachęcać ludzi do nawiązywania interakcji społecznych, a to ma bezpośredni związek z aktywizacją ulicy, dzielnicy i miasta.
Architektura jako komunikat marketingowy
Forma architektoniczna (wygląd) jest elementem tak zwanej komunikacji marketingowej. Architektura wyróżniająca się „osobowością” nabiera szczególnego charakteru jako swego rodzaju przekaz reklamowy, który ma zafascynować odbiorców. Architektura, wyrastająca z tradycji i kultury, jest świadectwem wartości miejsca, w którym powstała, i które ma być przez nią promowane. Architektura obca kulturowo — promuje kulturę innych regionów (konkurencyjnych), z którymi się identyfikuje. Stąd tak ważne jest wykreowanie własnego unikalnego wizerunku architektury jako marki związanej z miejscem, lokalizacją. W tym tkwi znaczenie marki jako elementu konkurencyjności przestrzeni16.
Tożsamość marki jest przede wszystkim odzwierciedleniem mentalnego obrazu związanego z miejscem, lokalizacją — wyobraża te wartości, które przestrzeń oferuje człowiekowi17. Jest więc związana z aspiracjami, osobowością, systemem wartości, kulturą mieszkańców. Niesie ze sobą również wartości symboliczne i emocjonalne18. Tożsamość marketingowa formy architektonicznej wyrasta z tradycji i kultury. Można ją rozpatrywać również jako przeciwieństwo bezkrytycznego zapożyczania obcych wzorów, unifikacji, standaryzacji, ujednolicenia i typizacji.
Zjawisko tożsamości może zatem być rozpatrywane pod kątem poszukiwania wartości swoistych i niepowtarzalnych, wyróżniających miejsce (lokalizacja). Najczęściej jest ono analizowane w aspekcie:
Tak rozumianą tożsamość można osiągnąć poprzez:
W tym kontekście do najważniejszych cech, budujących tożsamość marki architektonicznej, można zaliczyć19:
Podsumowanie
Coraz więcej samorządów zaczyna dostrzegać wagę kreowania silnej marki miejsca. Do ich świadomości zaczyna docierać prawda, że najlepszym marketingiem terytorialnym jest atrakcyjność przestrzeni publicznych, ład przestrzenny, wyróżniająca się architektura.
Są to na nowo definiowane atrybuty, które w ubiegłych wiekach budziły zachwyt mieszkańców i przyciągały odwiedzających. To zapomniane już podejście do projektowania przestrzeni miasta, związane jest z filozofią spojrzenia nie „z góry”, z poziomu władz planistycznych, ale „od dołu” z poziom zwykłego człowieka — użytkownika przestrzeni publicznych.
We współczesnej urbanistyce rozwój procedur planistycznych, opartych na analizach „odgórnych” (funkcjonalno-technicznych, społecznych i gospodarczych itp.) znaczne wyprzedził metody planistyczne, kładące nacisk na jakość kompozycyjną, piękno, ład i harmonię wizualną, odczytywaną przez zwykłych mieszkańców i przechodniów.
Taki oddolny rodzaj podejmowania decyzji urbanistycznych ma istotne znaczenie w budowaniu marki miejsca. Nawet najlepsza reklama i promocja będzie nieskuteczna, jeżeli przestrzeń, którą obserwujemy własnymi oczami, jest zaniedbana, brzydka i niebezpieczna. To, co widzimy, posiada obiektywny walor kształtujący nasz stosunek do otoczenia. Atrakcyjna architektura sama w sobie jest przekazem marketingowym, przyciągającym ludzi do określonych miejsc. W tym ujęciu marka architektoniczna jest unikalnym rodzajem syntezy przeżyć estetycznych i atrybutów funkcjonalno-użytkowych, które mogą przyciągać lub odpychać ludzi. W tym rozumieniu można wyróżnić szereg atrybutów marki:
Łatwo zauważyć, że są to całkiem inne kryteria niż te stosowane w „odgórnym” podejściu administracyjno-biurokratycznym. Wydaje się, że mają one o wiele większe znaczenie w budowaniu silnej marki przestrzeni. Tworzą realną przewagę konkurencyjną, promują własne unikalne wzory marki, wyrastające z lokalnej tradycji i tożsamości.
Prof. dr hab. inż. arch. Wojciech Bonenberg jest specjalistą w zakresie architektury przemysłowej i planowania przestrzeni, byłym dziekanem Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej, członkiem Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN.
Zob. artykuł w czasopiśmie „Nasza Politechnika”
Zdjęcia: Jan Zych
1 Zob.: W. Bonenberg, „Moda, marka, architektura”, Politechnika Poznańska, Poznań 2014.
2 Zob.: Tegoż, „Architecture as a City Brand — an Example of Poznan Metropolitan Area”, Czasopismo Techniczne, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, 1-A/1/2012, ISSUE 1 oraz „Przestrzeń emocjonalna” [w:] „Studium uwarunkowań rozwoju przestrzennego Aglomeracji Poznańskiej”, Centrum Badań Metropolitalnych UAM w Poznaniu, Poznań 2012.
3 Zob.: Colliers International Key Findings & Methodology, London 2022.
4 Zob.: W. Deluga, „Marketing terytorialny jako sposób osiągnięcia przewagi konkurencyjnej przez jednostki osadnicze”, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego 724; Ekonomiczne Problemy Usług nr 97, 2012, s. 325–341.
5 Zob.: V. Ondrejicka, M. Finka, M. Husar, L. Jamecny, „Urban Space as the Commons — New Modes for Urban Space Management”, IOP conference series: Earth and environmental science, vol. 95 (5), 2017. DOI:10.1088/1755-1315/95/5/052004; R. Akbar, R. N. Seyyed, „Improving the Environmental Qualities of City Entrances According to People’s Views (A Case Study: Saqqez City Entrances)”, Geography and Environmental Planning, vol. 34 (1), 2023, p.1–24; S. Kang, „Travelers’ pro‐environmental behaviors in the Hyperloop context: Integrating norm activation and AIDA models”, The International Journal of Tourism Research, vol. 24 (6), 2022, p. 813–826; A. A. Bukova, L. A. Zazykina, „E-marketing as a tool for promoting towns”, Vestnik Voronežskogo gosudarstvennogo universiteta inženernyh tehnologij, 2020, vol. 82 (1), p. 360–364; O. Semenyuk, A. Slyamkhanova, E. Yeraly, T. Abdrashitova, A. Butabekova, „Integrated Urban Design”, Civil Engineering and Architecture, 2022, vol. 10 (4), p. 1631–1640.
6 Zob.: B. Stec, „Architektura spektaklu”, „Znak” nr /2019. Dostęp: https://www.miesiecznik.znak.com.pl/barbara-stec-architektura-spektaklu/.
7 Zob.: Ch. Baudelaire, „The Painter of Modern Life and Other Essays”, translated by Jonathan Mayne, Phaidon, London 1964.
8 Zob.: W. Benjamin, „Paris: Capital of the Nineteenth Century”, Perspecta, vol. 12/69, The MIT Press 1969, p. 163–172.
9 Zob.: S. Kracauer, „The Street (Die Strasse)”, Frankfurter Zeitung, 1924, Feb. 3/24, Stadt-Blatt.
10 Zob.: F. Hessel, „Spazieren in Berlin”, Verlag für Berlin-Brandenburg, Berlin 2011.
11 Zob.: W. Bonenberg, „Architecture as a City Brand — an Example of Poznan Metropolitan Area”, op.cit.
12 Zob.: W. Bonenberg, „Przestrzeń emocjonalna”, op. cit.
13 Zob.: J. Panek, „Emotional Maps: Participatory Crowdsourcing of Citizens´ Perceptions of Their Urban Environment”, Cartographic Perspectives, 2018, no 91/18 oraz J. Panek, R. Barvíř, J. Koníček, M. Brlík, „The emotional map of Prague — data on what locals think about the Czech capital?”, Data in brief, 2021, vol. 39.
14 Zob.: P. Caratelli, A. Misuri, „Kansei Design and Its Applications in Architecture and the Built Environment”, Human Interaction, Emerging Technologies and Future Applications II (p. 45–50). Part of the „Advances in Intelligent Systems and Computing”, book series (AISC, vol. 1152). International Conference on Human Interaction and Emerging Technologies 2020.
15 Zob.: W. Bonenberg, op.cit.
16 Zob.: W. Bonenberg, „Architecture as a City Brand — an Example of Poznan Metropolitan Area”, op.cit.
17 Zob.: Y. V. Gorgorova, „City brands: identity in the urban environment”, IOP Conference Series: Materials Science and Engineering, 2019, vol. 698, Issue 3. DOI 10.1088/1757-899X/698/3/033030.
18 Zob.: A. Lucarelli, „Place branding as urban policy: the (im)political place branding. Cities”, 2018, vol. 80, p. 12–21; K. VanHoose, M. Hoekstra, M. Bontje, „Marketing the unmarketable: Place branding in a postindustrial medium-sized town”, Cities, 2021, vol. 114.
19 Zob.: W. Bonenberg, „Moda, marka, architektura”, op.cit
Dwa projekty z udziałem Politechniki Krakowskiej – jeden, w którym będzie pełniła rolę lidera, drugi z udziałem PK jako partnera – otrzymały finansowanie w ramach programu „Polska Metrologia II”. Granty w wysokości blisko miliona złotych Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego przyznało projektom: „Opracowanie metodyki badań i analiz SGP przedmiotów wykonanych z materiałów o różnej refleksyjności” oraz „Zastosowanie sztucznej inteligencji w pomiarach nierówności powierzchni”.
„Opracowanie metodyki badań i analiz struktury geometrycznej powierzchni technologicznie wytworzonych przedmiotów, wykonanych z materiałów o różnej refleksyjności”
Projekt (pod pełnym tytułem) „Opracowanie metodyki badań i analiz struktury geometrycznej powierzchni technologicznie wytworzonych przedmiotów, wykonanych z materiałów o różnej refleksyjności” (finansowanie w wys. 999 530,40 zł) będzie realizowany w ramach porozumienia o współpracy między trzema uczelniami technicznymi – Politechniką Krakowską (lider), Politechniką Opolską i Politechniką Poznańską. – Celem projektu jest opracowanie metodyki badań i analiz struktury geometrycznej powierzchni w zakresie topografii powierzchni wytworzonych technologicznie przedmiotów, wykonanych z materiałów o różnej refleksyjności tak, aby możliwe było prowadzenie kompleksowej oceny jakości wytworzenia przy wykorzystaniu optycznych (bezstykowych) systemów pomiarowych – mówi dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK, kierowniczka projektu.
Zagadnienia objęte programem badań dotyczą obszaru metrologii warstwy wierzchniej – struktury geometrycznej powierzchni (topografii powierzchni), jakości wytworzonych przedmiotów oraz sposobu weryfikacji jakości wytworzenia w drodze badań stanowiskowych przy wykorzystaniu różnych metod i technik pomiarowych. Przedmiotem badań będą materiały o różnej refleksyjności czyli różnym poziomie odbicia i pochłaniania światła, które są stosowane m.in. w technice medycznej jako komponenty implantów czy narzędzi. – W przypadku materiałów, charakteryzowanych różnym poziomem refleksyjności, bardziej odpowiednie do oceny ich jakości są stykowe metody pomiaru. Te metody pomijają efekt odbijania czy pochłaniania światła. Jednak, biorąc pod uwagę czas akwizycji danych, konieczność szybkiego wykonania analizy wyników i zareagowania na nie, właściwe wydają się bezstykowe metody pomiaru. W ramach naszego projektu przeprowadzimy porównawcze badania topografii powierzchni przedmiotów wytworzonych, wykonanych z materiałów o różnej refleksyjności, wykorzystujących stykowe i bezstykowe metody pomiaru.
Posłuży to do opracowania – we współpracy z ekspertami Głównego Urzędu Miar – wytycznych dla prowadzenia badań i analiz topografii powierzchni przedmiotów wykonanych z materiałów o różnej refleksyjności. – Dzięki takim wytycznym będzie można m.in. sprawnie i skutecznie kontrolować jakość przedmiotów specjalnego przeznaczenia. I to już na etapie produkcji, tak, aby korygować błędy w ich wytwarzaniu lub wręcz im zapobiegać – mówi dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik. prof. PK z Katedry Inżynierii i Automatyzacji Produkcji Wydziału Mechanicznego PK.
Projekt będzie realizowany w ramach agendy badawczej przedsięwzięcia „Utworzenie Regionalnego Zespołu Akredytowanych Laboratoriów Badawczych i Wzorcujących Politechniki Krakowskiej (RZAL)”, w zakresie badań struktury geometrycznej powierzchni. Kierowniczką tego projektu także była dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK.
„Zastosowanie sztucznej inteligencji w pomiarach nierówności powierzchni”
„Zastosowanie sztucznej inteligencji w pomiarach nierówności powierzchni” to temat drugiego projektu z udziałem Politechniki Krakowskiej, który uzyskał finasowanie w ramach programu „Polska Metrologia II” (w wys. 999 900 zł). Liderem projektu jest Politechnika Poznańska. Badania będą dotyczyły zastosowania algorytmów sztucznej inteligencji przy pomiarach parametrów chropowatości powierzchni oraz topografii powierzchni np. do szybkiego opracowania scenariuszy pomiarowych, w tym doboru rodzaju metody pomiarowej, systemu pomiarowego, rodzaju głowicy pomiarowej, wstępnych parametrów pomiarowych, rodzaju i stopnia filtracji danych, itp.
– Pomiary parametrów chropowatości powierzchni są jednym z podstawowych zadań obecnej metrologii, związanej z jednostką długości. Od chropowatości powierzchni zależą właściwości powierzchni wytwarzanych przedmiotów, zależy od nich np. tarcie pomiędzy stykającymi się powierzchniami, pracującymi w rozmaitych urządzeniach i maszynach (np. silniki spalinowe, łożyska, itp.) lub właściwości optyczne części wykorzystywanych np. w optyce, optoelektronice, fotonice, fotowoltaice, itp. – mówi dr hab. inż. Adam Gąska, prof. PK, który po stronie Politechniki Krakowskiej będzie koordynował współpracę z pozostałymi partnerami projektu. – Biorąc pod uwagę ogromną ilość dostępnych obecnie metod pomiaru chropowatości powierzchni oraz urządzeń wykorzystujących te metody, a także bardzo duże możliwości softwarowe w zakresie filtrowania i przetwarzania danych pomiarowych podjęty w projekcie problem jest ważny ponieważ umożliwia, dla konkretnego analizowanego przypadku, wybranie najlepszych dostępnych rozwiązań w zakresie aparatury pomiarowej, sposobu wykonania pomiaru oraz przetwarzania uzyskanych danych.
Projekt będzie realizowany w ramach agendy badawczej projektu „NSMET Narodowa Sieć Metrologii Współrzędnościowej” przez konsorcjum NSMET składające się z Politechniki Krakowskiej, Politechniki Poznańskiej, która w projekcie dot. sztucznej inteligencji będzie pełniła funkcję lidera, oraz Politechniki Świętokrzyskiej i Politechniki Warszawskiej. Stanowi on kontynuację projektu, który konsorcjum realizuje obecnie w ramach pierwszej edycji programu Polska Metrologia.
Politechnika Krakowska będzie uczestniczyła w realizacji wszystkich zadań projektowych, obejmujących: pomiary różnych powierzchni (różnych materiałów, po różnych rodzajach wytwarzania i obróbki) wieloma technikami pomiarowymi, stykowymi i bezstykowymi, szacowanie niepewności dla pomiarów nierówności powierzchni pozyskanych za pomocą różnych technik pomiarowych, przygotowanie zebranych danych pomiarowych w formie odpowiedniej dla implementacji uczenia maszynowego, opracowanie algorytmu sztucznej inteligencji w doborze rodzaju systemu pomiarowego, gęstości próbkowania, odcinka pomiarowego (pola pomiarowego) czy rozdzielczości pomiaru na podstawie wyników pomiarów wraz z ich niepewnościami uzyskanymi we wcześniejszych zadaniach. We wszystkich zadaniach zespoły z zaangażowanych uczelni będą ściśle współpracować z ekspertami z Głównego Urzędu Miar.
Wydział Mechaniczny Politechniki Krakowskiej jest jednym z najmocniejszych ośrodków metrologicznych, nie tylko w kraju, ale i Europie. O jego sile stanowią światowej klasy zespoły badawcze i najnowocześniejsza infrastruktura do badań, którą wzbogaci jeszcze wybudowane już i właśnie wyposażane Laboratorium Ultraprecyzyjnych Pomiarów Współrzędnościowych w Czyżynach. Jest realizowane w ramach projektu Narodowej Sieci Metrologii Współrzędnościowej (NSMET), którego liderem jest Politechnika Krakowska. Wspólnie z akredytowanym Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej oraz Regionalnym Zespołem Akredytowanych Laboratoriów Badawczych i Wzorcujących Politechniki Krakowskiej stworzy centrum badawcze o możliwościach porównywalnych z najlepszymi ośrodkami świata.
(m)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
{fastsocialshare}
Podczas Walnego Zebrania Sprawozdawczo-Wyborczego Klubu Uczelnianego AZS Politechniki Krakowskiej zostały wybrane nowe władze. Funkcję prezesa nadal będzie sprawował mgr inż. Krzysztof Pszczółka.
Mgr inż. Krzysztof Pszczółka został prezesem Akademickiego Związku Sportowego PK na kadencję 2023/2025. Jego kandydatura została jednomyślnie poparta przez wszystkich delegatów obecnych na zebraniu. Podczas zebrania, które odbyło się 14 grudnia br., Krzysztof Pszczółka podsumował działalność kadencji 2021/2023. W swoim wystąpieniu mówił m.in. o procesie odbudowywania struktur klubu po okresie pandemii, sukcesach odniesionych w AMM oraz AMP oraz o wszystkich działaniach organizacyjnych z zakresu realizacji wydarzeń sportowych, promocji i marketingu klubu.
Następnie zaprezentowane zostały kandydatury osób ubiegających się o funkcję członka zarządu. W składzie Zarządu wybranego na kadencję 2023/2025 znaleźli się: Małgorzata Kardas (Dyrektor CSiR), Aldona Patycka (Pracownik CSiR), Paweł Ulman, Kacper Pałka, Agnieszka Nazarkiewicz, Karolina Majcher, Weronika Florek, Barbara Dworzańska, Luiza Czechowska, Michał Mucha, Jan Kazak, Wiktoria Kornaś.
– Bardzo się cieszę, że poprzednia kadencja uzyskała absolutorium bez ani jednego głosu sprzeciwu, a jednocześnie, że wszyscy delegaci zagłosowali za moją kandydaturą na kolejne 2 lata. Klub Uczelniany AZS Politechniki Krakowskiej nie jest największym klubem uczelnianym w kraju, ale na pewno należymy do czołówki, jeśli chodzi o nasze ambicje i stawiane cele. W trakcie Walnego Zebrania przedstawiłem delegatom pełną analizę stanu faktycznego naszego klubu oraz zaprezentowałem program wyborczy, który uwzględnia m.in. wprowadzenie zmian wynikających z nowego Statutu Akademickiego Związku Sportowego. Na pewno będziemy nadal chcieli budować silną Reprezentację Akademicką Politechniki Krakowskiej i promować naszą Alma Mater poprzez sport akademicki. Zapraszam serdecznie do współpracy wszystkie chętne studentki i studentów – mówi Krzysztof Pszczółka.
Mgr inż. Krzysztof Pszczółka z Klubem Uczelnianym Akademickiego Związku Sportowego Politechniki Krakowskiej związany jest od 2014 r. Od kwietnia 2016 r. pełnił obowiązki prezesa AZS PK, a od czerwca 2017 r. do czerwca 2019 r. prezesa KU AZS PK. W latach 2019-2021 był wiceprezesem ds. marketingu KU AZS PK. Od 2021 r. sprawuje funkcję prezesa.
Na zdjęciu prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer oraz mgr inż. Krzysztof Pszczółka, prezes KU AZS PK.
{fastsocialshare}
{fastsocialshare}
O cenny sprzęt do prowadzenia badań naukowych i zajęć dydaktycznych ze studentami wzbogacił się Wydział Mechaniczny Politechniki Krakowskiej. Wszystko dzięki współpracy Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej WM PK z wadowicką firmą METCHEM. Przekazała ona laboratorium PK maszynę współrzędnościową Zeiss Eclipse 700.
– Maszyna charakteryzuje się wysoką dokładnością MPE= 3.0 + L/400 (um), a do sterowania nią wykorzystywane jest oprogramowanie Calypso, jedno z najlepszych i najbardziej zaawansowanych z dostępnych na rynku. Pozwala to na wykonywanie skomplikowanych pomiarów 3D w odniesieniu do modelu CAD, jak i pomiarów po zarysie krzywoliniowym – mówi dr Wiktor Harmatys z Laboratorium Metrologii Współrzędnościowej PK. – Uniwersalna budowa maszyny oraz wysoka dokładność pomiarów, które można na niej wykonywać pozwala na stosowanie urządzenia zarówno w warunkach przemysłowych, jak i w laboratoriach kontroli jakości. Maszyna od początku pracowała właśnie w takim laboratorium kontroli jakości w firmie Metchem.
Współpraca Metchemu z Politechniką Krakowską przyniesie korzyści obu stronom. Studenci PK będą mogli odbywać w ramach studiów I i II stopnia staże w firmie METCHEM, dzięki czemu zdobywać będą praktyczne doświadczenia w zakresie kontroli jakości, specjalistycznego oprogramowania oraz obsługi współrzędnościowych maszyn pomiarowych. W ramach kooperacji planowane jest też prowadzenie okresowych wzorcowań systemów pomiarowych będących na wyposażeniu METCHEM-u przez Laboratorium Metrologii Współrzednościowej PK. Ta jednostka Wydziału Mechanicznego posiada akredytację Polskiego Centrum Akredytacji m.in. na wzorcowanie: systemów współrzędnościowych ze stykowymi głowicami pomiarowymi, jak również z głowicami skanującymi laserowymi, kamerami CCD, współrzędnościowych ramion pomiarowych, współrzędnościowych systemów działających na zasadzie światła strukturalnego (GOM), optycznych współrzędnościowych systemów pomiarowych (mikroskopy współrzędnościowe, profilometrów, wzorców oraz produkowanych części metodami współrzędnościowymi, kul, pierścieni wzorcowych, wzorców długości, wzorców optycznych czy wzorców chropowatości.
METCHEM to firma z ponad 40-letnim doświadczeniem i ugruntowaną pozycją na rynku. Specjalizuje się w produkcji zaawansowanych wyrobów z tworzyw sztucznych termoplastycznych o wysokim stopniu skomplikowania. Główny trzon jej produkcji dedykowany jest obecnie branżom automotive i AGD. Doświadczenia uzyskane podczas produkcji wyrobów segmentu motoryzacyjnego firma wykorzystała zostały dla zwiększenia asortymentu w coraz bardziej zaawansowanych i rozwijających się produktach dla AGD i urządzeń elektrotechnicznych. Obecnie METCHEM to nowoczesna wtryskownia, posiadająca ponad 40 maszyn wraz z niezbędną infrastrukturą. Produkty firmy trafiają do 27 krajów, zlokalizowanych na 5 kontynentach. Na rozwój w obszarze najnowszych technologii indpirujący wpływ na członkostwo w Klastrach Silesia Automotive & Advanced Manufacturing oraz Polska Grupa Motoryzacyjna.
(m)
{fastsocialshare}
20 listopada rozstrzygnięty został konkurs na najlepszą pracę doktorską zrealizowaną w oparciu o zasoby Akademickiego Centrum Komputerowego Cyfronet. II nagrodę zdobył dr inż. Przemysław Zaręba z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej za pracę: „Synteza, właściwości oraz analiza konformacyjna nowych N-heksyloarylopiperazyn jako ligandów receptorów aminergicznych”. Badania, które prowadził naukowiec z PK, związane były z poszukiwaniem nowych ligandów receptorów serotoninowych i dopaminowych, przydatnych w leczeniu depresji oraz schizofrenii.
Laureat nagrody w konkursie ACK Cyfronet jest pracownikiem Katedry Technologii Chemicznej i Analityki Środowiskowej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. Dr inż. Przemysła Zaręba na PK ukończył studia i tu również realizował swój doktorat pod kierunkiem dr hab. inż. Izabeli Czekaj, prof. PK oraz dr inż. Jolanty Jaśkowskiej. Naukowiec podjął się pracy nad bardzo aktualnym zagadnieniem, bowiem choroby ośrodkowego układu nerwowego (OUN) stanowią obecnie istotny problem zdrowia publicznego na całym świecie. Liczne badania naukowe oraz praktyka medyczna wskazują na szerokie zastosowanie ligandów receptorów serotoninowych i dopaminowych w ich leczeniu, zaś wysiłki wielu grup badawczych z całego świata skupiają się na poszukiwaniu związków bioaktywnych, wykazujących wysokie powinowactwo względem wymienionych wcześniej celów biologicznych. Niestety, otrzymanie dużych bibliotek ligandów niejednokrotnie wiąże się ze sporym obciążeniem środowiska naturalnego, spowodowanym uciążliwością syntezy.
Celem pracy doktorskiej „Synteza, właściwości oraz analiza konformacyjna nowych N-heksyloarylopiperazyn jako ligandów receptorów aminergicznych”, autorstwa Przemysława Zaręby, było opracowanie szybkiej i ekologicznej metody otrzymywania N-heksyloarylopiperazyn, jako ligandów receptorów aminergicznych grup, istotnych w leczeniu chorób OUN, w szczególności depresji oraz schizofrenii. Związki zostały zaprojektowane metodami modelowania molekularnego, przy użyciu zasobów obliczeniowych ACK Cyfronet, a następnie otrzymane poprzez zastosowanie ekologicznej metody syntezy w polu promieniowania mikrofalowego.
Konkurs na najlepszą pracę doktorską zrealizowaną w oparciu o zasoby obliczeniowe ACK Cyfronet AGH, organizowany jest co roku. Wydarzenie służy promocji badań prowadzonych przez młodych naukowców. Laureaci konkursu prezentują swoje prace podczas Dnia Otwartego Cyfronetu, który w tym roku przypadł 20 listopada. Ocenie konkursowej poddawana jest wartość naukowa zgłoszonej pracy doktorskiej, możliwość jej praktycznego zastosowania oraz zakres wykorzystania zasobów obliczeniowych i pamięci składowania danych w Cyfronecie. I nagrodę otrzymał dr Karol Capała za pracę „Anomalna dynamika stochastyczna w obszarze nieprzetłumionym”. Wyróżnienia otrzymali dr inż. Sylwia Gutowska („Badanie struktury elektronowej, oddziaływania elektron-fonon i nadprzewodnictwa materiałów zawierających ciężkie pierwiastki”) oraz dr Tomasz Skóra („Dyfuzja i reakcje w zatłoczeniu: Teoria i symulacje”).
(bk)
Na zdjęciu, laureaci tegorocznej edycji konkursu w towarzystwie promotorów prac doktorskich, członków jury konkursu oraz dyrekcji ACK Cyfronet AGH. Z nagrodami od lewej: dr Karol Capała, dr inż. Przemysław Zaręba (obok dr inż. Jolanta Jaśkowska), dr inż. Sylwia Gutowska oraz dr Tomasz Skóra / fot. Akademickie Centrum Komputerowe Cyfronet AGH
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska przystąpiła do PAKTU DLA PRZESTRZENI. To projekt, zainicjowany podczas tegorocznego kongresu ekonomii wartości Open Eyes Economy Summit, będący otwartą, inkluzywną i ewoluującą inicjatywą na rzecz działań w kształtowaniu miejskiej polityki przestrzennej Krakowa.
W imieniu PK pod deklaracją podpisali się rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata i dziekan Wydziału Architektury dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak. Wśród sygnatariuszy dokumentu są m.in. rektorzy uczelni wyższych, dziekani wydziałów architektury, Stowarzyszenie Architektów Polskich, Towarzystwo Urbanistów Polskich, Polskie Stowarzyszenie Budownictwa Ekologicznego, stowarzyszenie krakowskich deweloperów SBDiM oraz eksperci i aktywiści.
Od wielu miesięcy w Krakowie trwa otwarta debata o konieczności poprawy jakości przestrzeni oraz wprowadzenia zmian narzędzi w obszarze planowania i inwestowania. Przedstawiciele środowisk profesjonalistów ds. architektury i przestrzeni, przedstawiciele nauki, badacze miasta, reprezentanci biznesu, ale także aktywistki i aktywiści oraz osoby zainteresowanych przestrzenią zawiązali wspólną inicjatywę PAKT DLA PRZESTRZENI, która ma na celu zgromadzić ambasadorów ładu przestrzennego i zachęcić władze samorządowe do jego podpisania i przestrzegania. Inicjatywa sporządzenia Paktu powstała w wyniku tych dyskusji i silnej wspólnej potrzeby uporządkowania priorytetów, a także sposobów na skuteczne zarządzanie polityką przestrzenną Krakowa.
Zgodnie z założeniem inicjatorów i uczestników Paktu, powstał on jako dokument otwarty, żywy i ponadpolityczny, który ma być impulsem do zmian i fundamentem rzeczywistych planów działań w najbliższych latach. Zawiera 10 punktów dotyczących obszarów, które wymagają szczególnej troski lub pilnej interwencji. Wśród nich są m.in.: konieczność przywrócenia ładu przestrzennego, odbudowania rangi instytucji Architekta Miasta i prowadzenie ciągłej konsultacji z ekspertami, wprowadzenia jasnych i przejrzystych zasad zarządzania przestrzenią, zaimplementowania standardów dobrego i zdrowego projektowania oraz wprowadzenia rzetelnych działań w zakresie przeciwdziałania zmianom klimatycznym.
Zaproszenie do sygnowania Paktu jest otwarte dla wszystkich chętnych. Pełna treść na stronie miesięcznika „Architektura i Biznes”, jego redaktor naczelna Małgorzata Tomczak była inicjatorką deklaracji.
Fot. Architektura i Biznes
Małgorzata Noworyta, studentka Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej znalazła się w gronie laureatów konkursu Złoty Medal Chemii 2023. Za pracę pt.: „Otrzymywanie i badania właściwości fotochemicznych i reologicznych kompozytów polimerowych nowej generacji do zastosowań w druku 3D w stomatologii” otrzymała wyróżnienie konkursowe.
Konkurs Złoty Medal Chemii ma na celu nagrodzenie autorów najlepszych prac licencjackich lub inżynierskich z chemii oraz z pogranicza chemii i biologii lub chemii i fizyki. W tegorocznej, czyli trzynastej już edycji, mogły brać udział prace napisane i obronione w roku akademickim 2022/2023. Jury oceniało ich wartość naukową, a także dorobek publikacyjny autora, znaczenie praktyczne otrzymanych rezultatów, wykorzystanie nowoczesnych metod analitycznych oraz samodzielność prowadzenia badań.
W tym roku do konkursu zgłoszone zostały 43 prace. Do finału zakwalifikowało się 15 uczestników, którzy mieli za zadanie przedstawić wyniki swojej pracy w formie dziesięciominutowej prezentacji. Spośród nich jury wybrało laureatów, którym oprócz trzech głównych nagród zostały przyznane także wyróżnienia. Wszyscy finaliści zyskali możliwość odbycia stażu naukowego w Instytucie Chemii Fizycznej PAN oraz bezpłatnego realizowania badań w laboratoriach tej placówki. Ogłoszenie końcowych wyników konkursu oraz uroczyste wręczenie nagród odbyło się 13 grudnia 2023 roku w Instytucie Chemii Fizycznej PAN w Warszawie.
Wyróżnienia konkursowe otrzymały cztery osoby. Wśród nich jest inż. Małgorzata Noworyta z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej, która do konkursu zgłosiła pracę zatytułowaną „Otrzymywanie i badania właściwości fotochemicznych i reologicznych kompozytów polimerowych nowej generacji do zastosowań w druku 3D w stomatologii” napisaną pod opieką dr hab. inż. Joanny Ortyl, prof. PK i mgr inż. Moniki Topy-Skwarczyńskiej.
Złoty Medal Chemii 2023 zdobyła Róża Okoń z Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Matematyczno-Przyrodniczych na Uniwersytecie Warszawskim. Z kolei Srebrny Medal Chemii otrzymała Karolina Wrochna z Wydziału Chemicznego Politechniki Warszawskiej, a Brązowy Medal Chemii zdobył Łukasz Jakubski z Wydziału Chemicznego Politechniki Śląskiej w Gliwicach.
Organizatorem konkursu Złoty Medal Chemii jest Instytut Chemii Fizycznej PAN, a fundatorem nagród firma DuPont. Patronat honorowy nad konkursem sprawuje prof. dr hab. Maciej Żylicz, prezes Fundacji na rzecz Nauki Polskiej oraz Polskie Towarzystwo Chemiczne i Komitet Chemii Analitycznej Polskiej Akademii Nauk.
Na zdjęciu laureaci konkursu Złoty Medal Chemii 2023 / fot. Grzegorz Krzyżewski
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska po raz kolejny włączyła się w organizację Dni Jana Pawła II poprzez swój ogólnopolski konkurs fotograficzny. W tym roku inicjatywa cieszyła się dużym zainteresowaniem. Na konkurs nadesłano 176 fotografii 57 autorów, z czego jury na wystawę zakwalifikowało 43 zdjęcia 27 autorów. Zwycięzców i laureatów fotograficznych zmagań poznaliśmy 16 listopada w Katedrze Wawelskiej, po uroczystej mszy św. na zakończenie Dni Jana Pawła II.
Hasło konkursu fotograficznego Politechniki Krakowskiej jest tożsame z hasłem tegorocznych Dni Jana Pawła II – „Wiara i rozum”. Wydarzenie, które odbywało się od 13 do 16 listopada, obfitowało m.in. w wykłady, debaty, konferencje, sesje naukowe. Konkurs fotograficzny PK skierowany był zarówno do profesjonalistów, jak i amatorów fotografii. Każdy uczestnik mógł przesłać maksymalnie cztery prace (format minimum 30×40 cm) lub zwarte tematycznie cykle (do czterech zdjęć), które traktowano jako jedna praca. Termin nadsyłania prac minął 30 września br.
10 października odbyło się posiedzenie jury konkursu w składzie: prorektor ds. ogólnych Politechniki Krakowskiej dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK (przewodniczący jury), dr hab. inż. arch. Marcin Barański, prof. PK (Wydział Architektury PK, przewodniczący Rady Programowej Galerii Politechniki Krakowskiej), mgr sztuki Ewa Deskur-Kalinowska (Dział Promocji PK, członkini Rady Programowej Galerii Politechniki Krakowskiej), mgr inż. Jan Zych (artysta fotografik, członek Związku Polskich Artystów Fotografików, członek Rady Programowej Galerii Politechniki Krakowskiej), mgr Danuta Zajda (Dział Promocji, sekretarz konkursu), mgr Ewa Szczupak-Cholewka (Dział Promocji, sekretarz konkursu). Członkowie jury zapoznali się z nadesłanymi fotografiami i dopuścili do II etapu w sumie 43 fotografii 27 autorów, z których wyłoniono laureatów. I nagrodę o wartości 2500 zł zdobył Maciej Stobierski za fotografię „Z wiarą w antropocenie 2”. II nagroda (1500 zł) przypadła Piotrowi Lisowskiemu za cykl trzech zdjęć: „Wieczna ulotność”, „O obrotach sfer niebieskich”, „Ro Ophiuchi”. III nagrodę (1000 zł) otrzymała Marta Hawlena za fotografię „Ekspozycja”.
Jury wyróżniło też prace pięciorga autorów: Barbary Litke („Nieskończoność życia”), Oliwii Lorent („Wiara zaczyna się tam, gdzie rozum tonie wyczerpany”), Waldemara Sowińskiego („Chleba naszego powszedniego”), Aliny Szczukieckiej („Fides et ratio”) i Piotra Wróbla („Księżyc nad Giewontem”).
Prace 27 autorów, które zostały dopuszczone do II etapu konkursu fotograficznego, można było zobaczyć od 23 października do 16 listopada w ramach pokonkursowej wystawy zorganizowanej w Galerii GIL na kampusie Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24. Teraz wystawa przenosi się do Internetu i w każdej chwili będzie można ją obejrzeć. Prezentowane tam fotografie wykonali: Józef Cisło, Ewa Dyl, Hubert Glogauer, Oskar Grys, Marek Hasso-Agopsowicz, Marta Hawlena, Marek Janikowski, Artur Jastrzębski, Rafał Korban, Piotr Krassowski, Justyna Krowiak-Czeran, Grzegorz Król, Piotr Lisowski, Barbara Litke, Oliwia Lorent, Michalina Madura-Motyka, Roksana Daria Popowicz, Maksymilian Rej, Waldemar Sowiński, Wiesław Stępień, Maciej Stobierski, Alina Szczukiecka, Jakub Szymik, Anna Ściwiarska, Dominik Windorpski, Piotr Wróbel.
Więcej o tegorocznych Dniach Jana Pawła II na stronie: dni-jp2.upjp2.edu.pl
Zobacz wirtualną wystawę
(bk)
Fotografia użyta w tekście: zdjęcie „Z wiarą w antropocenie 2” autorstwa Macieja Stobierskiego, zdobywcy I nagrody
{fastsocialshare}
Znamy wyniki 13. edycji konkursu „Debiut naukowy 2023 – Zrównoważony rozwój a Europejski Zielony Ład”. I nagrodę zdobyła doktorantka Politechniki Krakowskiej mgr inż. arch. Judyta Rduch za pracę pt. „Rewitalizacja stref społecznie wykluczonych w dążeniu do zrównoważonego rozwoju miast poprzemysłowych”. – Rewitalizacja jest skomplikowanym i wielopłaszczyznowym zjawiskiem niejednokrotnie traktowanym przez władze samorządowe bardzo powierzchownie […]. Celem procesów rewitalizacyjnych powinny być: wzmocnienie zdolności miast do zrównoważonego rozwoju oraz poprawa jakości życia mieszkańców. Poza inwestycjami w infrastrukturę kluczowa w rewitalizacji miasta jest jego polityka społeczna – możemy przeczytać w artykule autorstwa młodej architektki z PK.
Konkurs na innowacyjny artykuł naukowy „Debiut naukowy 2023 – Zrównoważony rozwój a Europejski Zielony Ład” został zorganizowany przez Biuro posła do Parlamentu Europejskiego prof. Jerzego Buzka, Katedrę Stosowanych Nauk Społecznych Wydziału Organizacji i Zarządzania Politechniki Śląskiej, Instytut Studiów Społecznych Akademii Nauk Stosowanych w Raciborzu oraz Śląskie Centrum Etyki Biznesu i Zrównoważonego Rozwoju. Wśród celów przedsięwzięcia niezwykle ważne jest umożliwienie młodym naukowcom zadebiutowania w publikacji o profilu naukowym. Również w tym roku udało się organizatorom przygotować monografię, która została wydana drukiem. Ponadto umożliwiono uczestnikom konkursu wystąpienie podczas konferencji naukowej, gdzie przedstawili wyniki swoich badań i przemyśleń.
I nagrodę w 13. edycji konkursu „Debiut naukowy 2023” zdobyła doktorantka Politechniki Krakowskiej mgr inż. arch. Judyta Rduch za pracę „Rewitalizacja stref społecznie wykluczonych w dążeniu do zrównoważonego rozwoju miast poprzemysłowych”. W gronie laureatów znaleźli się także: inż. arch. Szymon Jackowski z Politechniki Gdańskiej za pracę pt. „Przywracanie różnorodności biologicznej rzek jako szansa na rozwój społeczności w myśl zasad zrównoważonego rozwoju. Studium przypadku regionu Delty Wisły w Polsce i regionu Delty Renu w Niderlandach” (wyróżnienie za pracę analityczno-badawczą), Vanessa Stawinoga z Wydziału Organizacji i Zarządzania Politechniki Śląskiej za pracę „Wyzwania zrównoważonego rozwoju w edukacji jako psychospołeczny aspekt funkcjonowania społeczności szkolnej” (wyróżnienie), Jakub Ludwig, student Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej (I nagroda specjalna za zwycięstwo w konkursie na projekt okładki).
W swoim artykule mgr inż. arch. Judyta Rduch (na zdjęciu / fot. archiwum prywatne) ze Szkoły Doktorskiej Politechniki Krakowskiej wskazuje, że celem procesów rewitalizacyjnych powinno być: wzmocnienie zdolności miast do zrównoważonego rozwoju oraz poprawa jakości życia mieszkańców. Tłumaczy również, że poza inwestycjami w infrastrukturę, kluczowa w rewitalizacji miasta jest jego polityka społeczna i mieszkaniowa. – Rewitalizacja jest skomplikowanym i wielopłaszczyznowym zjawiskiem, niejednokrotnie traktowanym przez władze samorządowe bardzo powierzchownie. Nie może być traktowana wyłącznie jako dodatkowe źródło pozyskiwania funduszy i finansowania miejskich inwestycji. Bez spójnej wielopłaszczyznowej polityki nawet szeroko zakrojone remonty nie przyniosą pożądanego rezultatu – tłumaczy autorka. W swoim opracowaniu przytacza dane dotyczące województwa śląskiego, a dokładnie obszarów występowania negatywnych zjawisk społecznych w miastach na prawach powiatu. Co ciekawe, jak wynika z gminnych i lokalnych programów rewitalizacji, w każdym z nich obszarem zdegradowanym miast są ich centra. Kamienice w strukturach staromiejskich na skutek wieloletniej złej polityki mieszkaniowej stały się obszarami, gdzie występują zjawiska problematyczne, zarówno społecznie, jak i infrastrukturalnie. Architektka z Politechniki Krakowskiej dokonuje analizy tego stanu rzeczy, sięgając m.in. do zmian politycznych i gospodarczych, które nastąpiły w Polsce na przełomie lat 80. i 90. XX w. – Po roku 1989 w miastach poprzemysłowych sytuacja społeczno-gospodarcza pogorszyła się ze względu na transformację nie tylko ustrojową, lecz także przemysłową. Deindustrializacja w wielu miastach poprzemysłowych spowodowała masowe bezrobocie. Na pogarszającą się sytuację mieszkaniową nałożył się problem ubóstwa i wykluczenia społecznego wynikający z rosnącego bezrobocia – czytamy w opracowaniu Judyty Rduch.
Wieloletnie zaniedbania w zakresie polityki remontowej publicznego zasobu mieszkaniowego doprowadziły nie tylko do katastrofalnego stanu budynków będących własnością gminy, lecz także do fatalnego wizerunku dzielnic śródmiejskich. Autorka podkreśla, że do niedawna prowadzenie procesów rewitalizacyjnych w wielu gminach było bardzo problematyczne. Wpływał na to brak jasnego doprecyzowania, czemu ma służyć rewitalizacja i w jaki sposób optymalnie ją przeprowadzić. Dopiero od roku 2015 obowiązuje w Polsce ustawa o rewitalizacji. Jest to akt prawa, który sankcjonuje podejście do rewitalizacji jako części składowej polityki miejskiej. Wraz z wejściem w życie ustawy, rewitalizacja stała się znaczącym zadaniem gminy w aspekcie zrównoważonego rozwoju miasta. Nowe uregulowania, o czym przypomina Judyta Rduch, pozwolą lepiej określić problemy oraz dobrać odpowiednie narzędzia rewitalizacyjne. Zachęcamy do zapoznania się z nagrodzonym opracowaniem doktorantki z PK.
Judyta Rduch w 2014 r. z wyróżnieniem ukończyła architekturę w języku angielskim na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Jej praca magisterska prezentowana była na wystawie najlepszych dyplomów WA PK w Pałacu Sztuki w Krakowie. Doktorantka ma w swoim dorobku udział w licznych programach międzynarodowych, w tym studia częściowe na University of Tennessee w Knoxville. Ponadto, ukończyła w 2009 r. studia z zakresu gospodarki przestrzennej w specjalności strategie rozwoju regionalnego na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie. W 2020 r. uzyskała uprawnienia budowalne w specjalności architektonicznej do projektowania i kierowania robotami budowalnymi bez ograniczeń.
Judyta Rduch w latach 2009-2014 zdobywała doświadczenie zawodowe w Polsce i zagranicą. Podczas swojej pracy zawodowej zajmowała się zarówno projektowaniem, jak i koordynowaniem projektów na każdym etapie inwestycyjnym. Posiada również doświadczenie w nadzorze nad inwestycjami. Architektka tematyką rewitalizacji zainteresowała się, gdy pracowała Mysłowicach. W tym śląskim mieście koordynowała szereg inwestycji z zakresu rewitalizacji. Aktualnie kontynuuje swoje badania jako uczestniczka Szkoły Doktorskiej Politechniki Krakowskiej oraz asystentka w grupie pracowników badawczo-dydaktycznych w Katedrze Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
W publikacji „Zrównoważony rozwój i Europejski Zielony Ład imperatywami doskonalenia warsztatu naukowca” pod redakcją Jerzego Buzka, Henryka A. Kretka i Michała Staniszewskiego, możemy znaleźć także opracowanie Doroty Gorczowskiej z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej pt. „Systemy hybrydowe przyszłością w instalacjach z OZE”. Autorka podjęła tematykę dotyczącą bardzo aktualnego zagadnienia związanego z technologią instalacji hybrydowych w korelacji z urządzeniami wykorzystującymi odnawialne źródła energii. W tekście omówiono strukturę zużycia energii w gospodarstwach domowych w ostatnich latach w Polsce ze szczególnym naciskiem na efektywność wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych.
(bk)
{fastsocialshare}
Więcej informacji na: klubkwadrat.pl
{fastsocialshare}
Narodowe Centrum Nauki przyznało finansowanie w ramach konkursu MINIATURA 7. Do grona laureatów dołączyło 238 naukowczyń i naukowców. Wśród młodych badaczy, którzy otrzymali środki na realizację działań naukowych są także trzy osoby z Politechniki Krakowskiej.
Środki finansowe w wysokości 49 962 zł na wyjazd badawczy i realizację działania naukowego pt.: „Badanie stabilności sieci korelacyjnych metodą amplitudową” otrzymał dr Marcin Wątorek z Wydziału Informatyki i Telekomunikacji PK. Planowany wyjazd badawczy ma służyć kontynuacji oraz rozwojowi współpracy nawiązanej z grupą prof. Martina Crane z Dublina. Dr Marcin Wątorek posiada zgodę na 3-miesięczny pobyt naukowy w ośrodku ADAPT Center, School of Computing, Dublin City University. W ramach planowanego wyjazdu ma zapewnioną odpowiednią infrastrukturę badawczą.
Projekt „Oddziaływanie wybranych płynów ustrojowych na właściwości technologicznej warstwy wierzchniej po obróbce elektroerozyjnej w gazie” zrealizuje dr inż. Agnieszka Żyra z Wydziału Mechanicznego PK. Na badania wstępne i pilotażowe otrzymała wsparcie w wysokości 49 839 zł.
Finansowanie uzyskał także projekt pn. „Opracowanie wydajnej ekstrakcji i symultanicznej analizy atypowych leków przeciwdepresyjnych i ich metabolitów z próbek wodnych”. Badania w jego ramach przeprowadzi dr inż. Joanna Kuc z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. Przyznane finansowanie to 49 500 zł.
W konkursie MINIATURA 7 mogły wziąć udział badaczki i badacze zatrudnieni w polskich jednostkach, którzy mają stopień doktora uzyskany nie wcześniej niż przed 1 stycznia 2011 r. Laureaci wyłonieni w szóstej i zarazem ostatniej rundzie konkursu (238 osób) zajmują się różnorodną tematyką badawczą, która jest ważna i aktualna dla społeczeństw i środowiska naturalnego XXI wieku. W ramach środków z MINIATURY badacze realizują pojedyncze działania naukowe, takie jak badania wstępne, pilotażowe, kwerendy, staże naukowe, wyjazdy badawcze albo wyjazdy konsultacyjne. Łącznie w konkursie przyznano 621 grantów na kwotę niemal 24,2 mln zł.
fot. Canva
{fastsocialshare}
Sztab 32. Finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy będzie stacjonował na Politechnice Krakowskiej. 28 stycznia 2024 r. WOŚP w Polsce i wielu krajach świata zagra pod hasłem: „Płuca po pandemii. Gramy dla dzieci i dorosłych.” Na Politechnice Krakowskiej będzie stacjonował jeden z mających najdłuższe tradycje w Polsce (ponad 20-letnie) sztabów WOŚP, a równocześnie jeden z największych sztabów Krakowie. Sztab WOŚP Kraków, zarejestrowany w tym roku pod numerem 3335, co roku gromadzi kilkuset wolontariuszy. Podczas Finału WOŚP w 2022 r. w jego działalność zaangażowało się aż 800 osób! Wszyscy, którzy chcą wesprzeć sztab, mogą od 13 listopada rejestrować się poprzez stronę. Warto się pospieszyć, bo liczba chętnych do pracy dla sztabu zazwyczaj przekracza liczbę miejsc. Politechnika Krakowska szykuje się też do wystawienia na rzecz WOŚP bardzo oryginalnych aukcji, które dostarczą zwycięzcom niezapomnianych doświadczeń i emocji.
Uczelnia ogłosiła oficjalnie w poniedziałek w swoich mediach społecznościowych, że zagra z WOŚP: – Sztab WOŚP Kraków zawita na naszą uczelnię w czasie 32. Finału! Bądźcie gotowi na niezapomnianą dawkę pozytywnej energii, dobrej zabawy i oczywiście – wsparcia dla szczytnego celu! Razem możemy zdziałać naprawdę dużo!
O nowym domu dla wolontariuszy poinformował także oficjalnie Sztab WOŚP Kraków na swoim profilu: – Politechnika Krakowska zaprosiła nas do współpracy podczas organizowania 32. Finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Spotkaliśmy się z gorącym przyjęciem, masą uśmiechów i wielkim zaangażowaniem pracowników Politechniki Krakowskiej z Panem Rektorem prof. Andrzejem Szaratą na czele. Już czujemy się tam jak w domu!
Na czele Sztabu WOŚP Kraków, który będzie stacjonował na kampusie PK przy ul. Warszawskiej 24 w centrum Krakowa, stoi od lat Leszek Olejarczyk. Wspomina, że już od drugiej połowy lat 90. wraz z rodzicami brał udział w kwestowaniu na rzecz Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, a potem wspólnie zdecydowali o założeniu sztabu. – Od 2001 r. staliśmy się współorganizatorami WOŚP. Ucząc się wszystkiego od zera staraliśmy się z pomocą przyjaciół i znajomych obsługiwać wolontariuszy najlepiej jak to możliwe. Zrzeszaliśmy szkoły i placówki oświatowe, organizowaliśmy koncerty i aukcje charytatywne, licytowaliśmy przeróżne przedmioty i przeżycia. Przez cały czas rosła liczba osób zaangażowanych w pracę w sztabie oraz liczba przyjmowanych i rozliczanych Wolontariuszy. Po niemal 23 latach działalności staliśmy się jednym z najstarszych i największych sztabów w całej Fundacji, a osiągane przez nas wyniki już dawno przerosły nawet nasze oczekiwania. Podczas ostatniego Finału WOŚP obsłużyliśmy 800 Wolontariuszy i 150 firmowych skarbon stacjonarnych, którzy zebrali dla Orkiestry niebagatelną kwotę 1 231 008 zł! – mówi Leszek Olejarczyk.
Sztab WOŚP na Politechnice Krakowskiej będzie się mieścił w Galerii GIL na głównym kampusie uczelni. Przez najbliższe tygodnie będą się u odbywać przygotowania do wielkiego finału akcji (m.in. szkolenia dla wolontariuszy), a w niedzielę 28 stycznia 2024 r. w politechnicznej galerii będzie biło serce sztabu WOŚP. – Bardzo się cieszymy, że będziemy gościć na Politechnice wspaniałych wolontariuszy Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. To piękna akcja, mądrze zorganizowana i łącząca kolejne pokolenia we wspólnym pomaganiu i to z tak spektakularnymi sukcesami – mówi rektor PK prof. Andrzej Szarata. – Chyba każdy w Polsce sam kiedyś skorzystał lub zna kogoś kto ze sprzętu medycznego, zakupionego przy pomocy WOŚP, korzystał. Finał WOŚP to od wielu lat święto radości i życzliwości. Na Politechnice Krakowskiej dobrze rozumiemy fenomen pomagania, które zarówno pomagającym, jak i obdarowywanym przynosi radość. Od wielu lat nasi studenci i pracownicy angażują się w liczne akcje charytatywne, w tym w naszą własną „Mikołajki – Studenci Dzieciom”. Teraz cała Politechnika zagra z WOŚP.
Koordynatorami ds. organizacji sztabu z ramienia PK są dr hab. inż. Wojciech Drozd, prof. PK i dr inż. Jarosław Malara z Wydziału Inżynierii Lądowej.
W poniedziałek 13 listopada ruszyły zgłoszenia na wolontariuszy WOŚP. Wystarczy skorzystać ze strony iwolontariusz.wosp.org.pl, a wśród sztabów trzeba wyszukać ten na PK o numerze 3335.
Politechnika Krakowska szykuje się też do wystawienia na rzecz WOŚP bardzo oryginalnych aukcji, które dostarczą zwycięzcom niezapomnianych wrażeń. Od lat gra z WOŚP Symulator Tramwaju na Wydziale Mechanicznym PK, w tym roku także będzie można wylicytować przejażdżkę nim, a to będzie tylko jedna z politechnicznych atrakcji dedykowanych Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy.
Więcej informacji na temat sztabu WOŚP: facebook.com/sztabwospkrakow , instagram.com/sztabwospkrakow
(mas)
Na zdjęciu, od lewej: Leszek Olejarczyk ze Sztabu WOŚP Kraków oraz rektor PK prof. Andrzej Szarata / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
W środę i czwartek (15-16 listopada) na Politechnice Krakowskiej odbywa się jesienna edycja „Wampiriady”, akcji honorowego oddawania krwi. W pierewszym dniu akcji Galeria GIL na głównym kampusie uczelni przy ul. Warszawskiej 24 przeżyła prawdziwe oblężenie. Chętni do podzielenia się cennym darem krwi musieli czekać w kolejce. W czwartek 16 listopada „Wampiriada” przeniesie się na Wydział Mechanicznym PK (al. Jana Pawła II 37), gdzie honorowo będzie można oddać krew w godz. 9.00-14.00.
Kolejną edycję „Wampiriady” organizuje Niezależne Zrzeszenie Studentów Politechniki Krakowskiej we współpracy z Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Krakowie. Dziś (w środę 15 listopada) punkt pobrań został zorganizowany w Galerii GIL na kampusie głównym PK przy ul. Warszawskiej 24, a dzień później akcja przeniesie się na Wydział Mechaniczny do Czyżyn (sale A117 i A118). Podczas wydarzenia będzie można wziąć udział w szkoleniu z pierwszej pomocy, które przeprowadzą pracownicy Centrum Szkolenia i Organizacji Systemów Jakości PK.
Studenci z NZS PK przypominają, że krew jest potrzebna poszkodowanym w wypadkach, w trakcie zabiegów operacyjnych, osobom po urazach i oparzeniach, chorym leczonym na nowotwory, w tym białaczkę czy inne choroby krwi, pacjentom wymagającym transplantacji czy zabiegów kardiochirurgicznych. Na stronie Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa na bieżąco możecie śledzić stany zapasów krwi w naszym regionie: https://rckik.krakow.pl/ (aktualnie np. są niedobory kilku grup krwi).
Jednorazowo krwiodawca może oddać 450 ml krwi, a proces jej pobierania trwa około 10 minut, jest w pełni bezpieczny i niesie za sobą wiele korzyści. Najważniejsze jest oczywiście przyczynienie się do ratowania życia i zdrowie drugiego człowieka (krew jest lekiem, którego nie da się zastąpić żadnym innym), ale są też inne korzyści – za każdym razem, gdy dawca oddaje krew, wykonuje się mu badania laboratoryjne, co pozwala na kontrolę jego zdrowia, po oddaniu krwi przysługuje zwolnienie z pracy czy z zajęć na uczelni. No i każdy otrzymuje czekoladę jako ekwiwalent kaloryczny, a podczas politechnicznego finału „Wampiriady” dodatkowo też drobne upominki i inne niespodzianki
Organizatorzy „Wampiriady” przypominają o kilku ważnych zasadach. Dawca krwi powinien: • w ciągu doby poprzedzającej oddanie krwi wypić ok. 2 litry płynów (woda mineralna, soki);• być wyspanym;• nie spożywać alkoholu 24 godziny przed oddaniem krwi;• spożyć lekki posiłek (np. pieczywo, chuda wędlina, ser biały, dżem);• wykluczyć z diety tłuszcze pochodzenia zwierzęcego (mleko, masło, kiełbasę, pasztet, śmietanę, rosół, tłuste mięso oraz jajka), a oprócz tego produkty takie jak orzeszki ziemne czy ciasta z kremem;• nie zgłaszać się do oddania krwi, jeśli jest przeziębiony, chory lub przyjmuje leki;• ograniczyć palenie papierosów (najlepiej nie palić 1-2 godziny przed oddaniem krwi).
„Wampiriada” jest cyklicznym projektem Niezależnego Zrzeszenia Studentów, który promuje bezinteresowne pomaganie innym ludziom poprzez oddawanie krwi. Pierwsza akcja na Politechnice Krakowskiej odbyła się w 2000 r. Jej pomysłodawcą i organizatorem był Przemysław Miłoń, ówczesny przewodniczący NZS PK.
(mas)
Fot. Ewa Deskur-Kalinowska i Jan Zych
{fastsocialshare}
Projekt badawczy pt. „Hub Energii Odnawialnej z niskim śladem węglowym dla zrównoważonych systemów grzewczych budynków” zostanie zrealizowany na na Politechnice Krakowskiej pod kierownictwem prof. dr hab. inż. Paweł Ocłonia z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK. Na badania w ramach międzynarodowej kooperacji naukowców PK oraz Czech i Słowenii Narodowe Centrum Nauki przyznało środki finansowe w wysokości 1 582 100 zł.
– Projekt dotyczy badań koncepcji kompaktowych systemów OZE wykorzystujących ogniwa PVT (photovoltaic-thermal) z systemami śledzącymi ruch słońca oraz niskotemperaturowe ciepło odpadowe. Tego typu systemy wsparte dwuźródłowymi pompami ciepła, wykorzystującymi powietrze oraz ciepło odpadowe z paneli PVT, mogą znaleźć zastosowanie dla budynków jednorodzinnych – wyjaśnia prof. Paweł Ocłoń. – W proponowanym systemie OZE spodziewane jest uzyskanie wysokiego współczynnika efektywności energetycznej pompy ciepła. Badania mają na celu określenie współczynnika COP pompy ciepła jak również optymalizację systemu pod względem jego efektywności energetycznej.
Prace w ramach projektu będą prowadzone przez badaczy z Politechniki Krakowskiej wspólnie z Politechniką Brneńską (Czechy) oraz Uniwersytetem w Mariborze i Centrum Badawczym Bistra z Ptuj (Słowenia). Politechnika Brneńska będzie odpowiedzialna za analizy LCA i śladu węglowego dla kompaktowego systemu OZE. Uniwersytet w Mariborze oraz Centrum Badawcze Bistra będą wykonywać optymalizację kompaktowego systemu OZE. Politechnika Krakowska opracuje projekt stanowiska badawczego, wykona pomiary efektywności energetycznej systemu oraz opracuje model matematyczny systemu.
Projekt „Hub Energii Odnawialnej z niskim śladem węglowym dla zrównoważonych systemów grzewczych budynków” zostanie zrealizowany w ramach konkursu OPUS 24 LAP. Rekomendacja dla jego realizacji, wystawiona przez zespół ekspertów NCN, została zatwierdzona przez instytucje partnerskie: GAČR – Czech Science Foundation i ARIS – Slovenian Research Agency. Wniosek o przyznanie grantu na badania został przygotowany na PK we współpracy prof. Pawła Ocłonia i dr hab. inż. Piotra Ciska z Katedry Energetyki na Wydziale Inżynierii Środowiska PK.
Kierownikiem projektu będzie prof. Paweł Ocłoń, którego zainteresowania naukowe koncentrują się na energetyce cieplnej i odnawialnej, eleketroenergetyce i problematyce magazynowania energii. W swoich pracach naukowych i wysokopunktowanych publikacjach podejmuje m.in. takie tematy badawcze jak: modelowanie zjawisk przepływowo-cieplnych w elementach instalacji energetycznych, modelowanie i badania eksperymentalne systemów energetyki odnawialnej, modelowanie i badania eksperymentalne magazynów ciepła oraz modelowanie i badania eksperymentalne podziemnych linii kablowych. Jest wykonawcą ponad 20 projektów i prac badawczych prowadzonych przez Katedrę Energetyki PK i liderem trzech z nich, koordynuje m.in. finansowany w ramach perspektywy finansowej Horyzont 2020 Unii Europejskiej projekt „RESHeat Renewable energy system for residential building heating and electricity production”. Prowadzi szeroką współpracę międzynarodową m.in. z uniwersytetami z Włoch, Kanady, Indii, Niemiec, Czech, Holandii, Chorwacji, Chin. Jest laureatem prestiżowych wyróżnień, plasuje się w rankingu TOP 2% najczęściej cytowanych naukowców świata wg wydawnictwa Elsevier i Uniwersytetu Stanforda.
(mas)
Fot. archiwum prywatne
Zapraszamy na Dzień Wynalazków
Kiedy w październiku tego roku studenci Politechniki Krakowskiej ze Studenckiego Koła Naukowego Krajobrazy „Landscapes”, działającego na Wydziale Architektury, budowali pierwsze glebarium na terenie uczelni, nikt nie przypuszczał, że ta akcja odbije się tak szerokim echem. Kiedy o inicjatywie z PK usłyszeli pracownicy Fundacji ADA postanowili zaprosić studentów, by zbudowali glebarium w wyjątkowym miejscu – Twierdzy Wykluczonych we Fredropolu. Żacy bez wahania podjęli się tej misji. Wyjazd na Podkarpacie został zorganizowany przy wsparciu Działu Promocji PK.
Fundacja ADA z Przemyśla to organizacja non-profit, od 12 lat działająca na rzecz wszystkich zwierząt. Pod jej opieką znajdują się nie tylko zwierzęta domowe i gospodarskie, ale także dzikie, a nawet egzotyczne. Zajmuje się leczeniem, rehabilitacją i opieką nad stworzeniami porzuconymi, maltretowanymi, będącymi ofiarami zaniedbań, przemocy, wypadków oraz wojen.
Twierdza Wykluczonych to jeden z realizowanych przez Fundację projektów – obok Psiej Wioski i Kociego Imperium – które mają na celu pomoc zwierzętom. Od dawna pod opiekę ADY trafiały dzikie zwierzęta – sarny, łosie, bociany, dziki, a nawet niedźwiedzie m.in. słynna niedźwiedzica Cisna. Przemyśl i okolice lecznicy nie były dla nich najlepszym schronieniem. Przestrzeń wygodną dla dzikich zwierząt Fundacja znalazła w pobliskim Fredropolu. Niszczejący do tej pory XVI-wieczny zamek Fredrów i przylegające do niego tereny zostały zaadaptowane do potrzeb zwierząt i pracowników. Ośrodek zamieszkują obecnie: dzik, łoś, kucyki, kozy i bociany. Fundacja mogła wykupić teren dzięki darczyńcom, którzy przekazali swój 1 proc. podatku PIT.
Gdy Tomasz Jaróg, Angelika Duda i Izabela Niemiec z Koła Naukowego „Landscapes” działającego na WA PK, usłyszeli o propozycji Fundacji, nie wahali się ani chwili. Ochoczo zgodzili się wziąć udział w akcji i po przygotowaniach, które obejmowały m.in. gromadzenie niezbędnych do budowy glebarium materiałów (liści, kartonów, zrębków i gałęzi), w piątek 17 listopada br. udali się do Przemyśla. Budowa glebarium odbywała się w niełatwych warunkach atmosferycznych – uporczywy deszcz i błoto towarzyszyły studentom cały czas w trakcie pracy. Jednak młodzi architekci krajobrazu dopięli swego!
Powstałe glebarium ma nieregularny kształt i obejmuje powierzchnię 20 metrów kwadratowych. Ponieważ zostało zbudowane w miejscu, gdzie w przyszłości wyrośnie sad, idealnie przysłuży się poprzez dekompozycję biomasy i kompostowanie. Poza tym, że glebarium działa na korzyść gleby i środowiska, to pozwoli też zaoszczędzić na wywozie liści. Będzie także doskonałym schronieniem dla jeży, a tych w Twierdzy nie brakuje.
Po pracy nasi studenci mieli okazję zwiedzić ośrodek i poznać zamieszkujące go zwierzęta, m.in. dzika Adasia oraz samicę łosia – Tobi. Następnie Pracownicy ADY zaprosili swoich gości do znajdującego się w Przemyślu schroniska, na terenie którego znajduje się lecznica oraz Psia Wioska. Jak piszą na swoim fanpage’u członkowie Koła: – To doświadczenie było niezwykle pouczające i wzruszające, ukazując, jak ważna jest praca dla dobra zwierząt. Dzięki temu doświadczeniu zrozumieliśmy, jak ważne jest społeczne zaangażowanie w ochronę zwierząt i jak małe gesty mogą wpływać na poprawę ich warunków życia. Wierzymy, że nasza praca przyniesie korzyści i zmotywuje innych do podejmowania podobnych działań.
Przedstawiciele Politechniki Krakowskiej nie przyjechali oczywiście z pustymi rękoma. Dział Promocji zakupił dla podopiecznych ADY prezenty w postaci wysokiej jakości karmy, w tym karmy dla szczeniąt i kociąt oraz żwirku i podkładów.
W październiku br. Studenckie Koło Naukowe Krajobrazy „Landscapes” przeprowadziło na kampusie Politechniki Krakowskiej kilka „zielonych akcji”. Nie tylko zbudowali glebarium, ale też zasadzili tysiąc wiosennych kwiatów i stworzyli drugą łąkę kwietną na uczelni. Wzięli też udział w prestiżowym Ogólnopolskim konkursie „Inspiracje & Aranżacje”, w którym jedna z ich prac została doceniona przez jury i zakwalifikowana do realizacji podczas Międzynarodowych Targów Gardenia 2023 w Poznaniu.
(tekst i zdjęcia: J. S.)
Osoby, które wesprzeć finansowo działalność Fundacji mogą przekazać swój 1% podatku (KRS 0000313847), dokonać wpłaty na zbiórkę online lub na konto Fundacji:
W minioną sobotę w auli Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie odbyła się gala podsumowująca tegoroczną edycję Ogólnopolskiego Programu Promocji Studenckiego Ruchu Naukowego „StRuNa”. Wśród wyróżnionych projektów znalazł się także ten, realizowany przez Koło Naukowe Materiałów Funkcjonalnych SmartMat, działające na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej. Młodzi naukowcy zostali docenieni za badania pn. „Układy transdermalne w celowanej terapii nowotworów skóry”.
Podstawowym celem konkursu „StRuNa” jest nagrodzenie studentów i doktorantów, którzy zespołowo zrealizowali najciekawsze projekty naukowe, a także opiekunów naukowych i twórców podmiotów rozpoczynających aktywność naukową. Główne kategorie, w ramach których w 2023 r. toczyła się rywalizacja, to: Projekt Roku, Koło Naukowe Roku, Opiekun Roku, Debiut Roku, StRuNa-MEDIA. Wśród wielu zgłoszeń nominację do finału w kategorii Projekt Roku zdobyło 26 projektów, w tym prace realizowane przez sekcję badawczą SmartMat, działającą w Kole Naukowym Materiałów Funkcjonalnych SmartMat z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej.
Młodzi naukowcy z PK realizują projekt „Układy transdermalne w celowanej terapii nowotworów skóry”. Ich działania prowadzone są pod opieką naukową dr hab. inż. Bożeny Tyliszczak, prof. PK i mgr inż. Magdaleny Bańkosz z Katedry Inżynierii Materiałowej WIMiF PK. Dodatkowo, przy prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych mają okazję współpracować z mentorem z zakresu biologii i medycyny dr n. biol. lek. med. Magdaleną Kędzierską. Podczas gali konkursu „StRuNa”, sekcję SmartMat reprezentowały Oliwia Grzywacz, Wiktoria Wrzesińska oraz Zuzanna Stępińska – studentki Politechniki Krakowskiej. Wyróżniony w konkursie „StRuNa” projekt uzyskał finansowanie ze środków budżetu państwa w ramach programu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje”, realizowanego przez Ministerstwo Edukacji i Nauki.
Jedną z najczęściej występujących odmian nowotworów złośliwych są nowotwory skóry. Stanowią one aż 1/3 wszystkich wykrywalnych nowotworów. Nagrodzony projekt z PK dotyczy niezwykle istotnego problemu, który stanowi jedno z wyzwań współczesnej medycyny. – Nasz projekt jest wieloaspektowy. Możemy w nim wyróżnić: aspekt technologiczny związany z opracowaniem nowych technologii, aspekt środowiskowy, ponieważ opracowana technologia jest przyjazna dla środowiska, ekologiczna i ekonomiczna oraz aspekt społeczny – mówi mgr inż. Magdalena Bańkosz. Innowacją prezentowanego rozwiązania było otrzymanie opatrunków w dwóch formach – opatrunków hydrożelowych oraz opatrunków w formie zawiesin błonotwórczych, w obu przypadkach zawierających sfery białkowe (jako nośniki) połączone z substancją leczniczą wspomagającą leczenie nowotworów skóry. Otrzymany układ działa transdermalnie, czyli przezskórnie i ze względu na odpowiednią elastyczność i wytrzymałość może być z łatwością aplikowany przez pacjentów.
Wyróżnienie w Ogólnopolskim Programie Promocji Studenckiego Ruchu Naukowego „StRuNa” to kolejny sukces studentów działających w sekcji badawczej SmartMat. W tym miesiącu zostali już kilkukrotnie narodzeni, zdobywając dwa złote oraz dwa srebrne medale w czasie międzynarodowych wystaw wynalazków w Korei, Chorwacji oraz Niemczech. Medalowe rozwiązania zostały również opracowane w projekcie „Układy transdermalne w celowanej terapii nowotworów skóry”.
(bk, mb)
Na zdjęciu, studentki PK z koła naukowego SmartMat: Wiktoria Wrzesińska, Oliwia Grzywacz, Zuzanna Stępińska / fot. Koło Naukowe Materiałów Funkcjonalnych SmartMat
{fastsocialshare}
Studenci architektury krajobrazu na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, działający w kole naukowym Krajobrazy „Landscapes”: Angelika Duda, Daria Bernat i Tomasz Jaróg, zdobyli nagrodę główną w konkursie „EKOMASTERS”. I miejsce przyznano im za projekt „Eko Kampus Politechniki Krakowskiej – analiza środowiska i bioróżnorodności: praktyczne strategie i rozwiązania.
Organizatorem konkursu jest Fundacja na rzecz Jakości Kształcenia, zaś przedsięwzięcie zrealizowano w ramach programu edukacyjnego dla studentów i doktorantów, współfinansowanego ze środków Ministerstwa Edukacji i Nauki. Zadaniem osób biorących udział w konkursie było zaprezentowanie postulatu, pomysłu lub projektu na zmianę uczelni, wybranej jednostki organizacyjnej lub postaw osób tworzących społeczność akademicką, której efektem może być zmniejszenie negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Dla najlepszych zespołów przewidziano nagrody (bony zakupowe) o wartości: I nagroda – 2500 zł, II nagroda – 1500 zł, III nagroda – 1000 zł. Łącznie w rywalizacji wzięło udział aż 78 projektów. Projekt „Eko Kampus Politechniki Krakowskiej – analiza środowiska i bioróżnorodności: praktyczne strategie i rozwiązania” autorstwa studentów z koła naukowego Krajobrazy „Landscapes”, działającego na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, zdobył nagrodę główną w konkursie „EKOMASTERS”. Autorami zwycięskiego projektu pn. „Eko Kampus Politechniki Krakowskiej – analiza środowiska i bioróżnorodności: praktyczne strategie i rozwiązania są Angelika Duda, Daria Bernat i Tomasz Jaróg.
– W czerwcu przeprowadziliśmy ankietę wśród społeczności akademickiej, pytając o ocenę kampusu przy ul. Warszawskiej i potrzeby. Studenci przygotowali wstępne pomysły, koncepcje na ten temat. Część z tych prac zgłosili do konkursu „EKOMASTERS” i zdobyli I miejsce – informuje dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK, opiekun Studenckiego Koła Naukowego Krajobrazy „Landescapes” z WA PK. – Nasze rozwiązania opierają się na ideach retencji wody, przywracania naturalnych siedlisk i aktywnej edukacji ekologicznej. Kierując się naukową wiedzą i innowacyjnością, dążymy do stworzenia kampusu, który będzie nie tylko miejscem edukacji, ale także laboratorium badań w kierunku zrównoważonego rozwoju – mówią studenci z SKN Krajobrazy „Landescapes”.
Propozycje innowacyjnych rozwiązań na kampusie głównym Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24 to wynik przeprowadzonych przez studentów badań i wyciągniętych na ich podstawie wniosków. Wszystkie zaproponowane działania mają na celu stworzenie tzw. Green Connection, czyli przestrzeni, która będzie nie tylko ekologiczna, ale także integrująca, bezpieczna oraz zwiększająca jakość życia. Młodzi architekci krajobrazu skoncentrowali się na zwiększeniu przepuszczalności nawierzchni, retencji wody deszczowej, przywracaniu naturalnych siedlisk, poprawie jakości powietrza, zielonej integracji społecznej oraz edukacji. Proponowane rozwiązania to m.in. ogrody deszczowe, a więc stworzenie naturalnych systemów retencji wody, co może pomóc w zwiększeniu jej dostępności w okresach suszy. Woda zebrana z dachów budynków zostaje odprowadzona do ogrodu, gdzie zostanie zatrzymana albo wykorzystana do podlania roślin. Warto podkreślić, że taki zabieg zmniejsza obciążenie kanalizacyjne wodą opadową i tym samym zmniejsza ryzyko powodzi. Ponadto ogrody deszczowe, niczym filtr, przepuszczają wodę przez warstwę roślin, glebę i żwir, co pozwala na oczyszczenie wody z substancji zanieczyszczających, takich jak oleje, metale ciężkie itp. Studenci architektury krajobrazu wskazują, że wszystkie te działania będą korzystanie wpływać na łąki kwietne, które zapewnić mają na kampusie bioróżnorodne siedliska, przyciągające zapylające kwiaty owady. Z inicjatywy SKN Krajobrazy „Landscapes” powstały na kampusie PK już dwie łąki kwietnie.
W październiku zorganizowano też akcję tworzenia glebarium – kolejnego z proponowanych działań w ramach Eko Kampusu Politechniki Krakowskiej. Wpływ glebariów, czyli punktowych miejsc przeznaczonych do dekompozycji biomasy, kompostowania i cennej materii organicznej, na różne sfery jest ogromny. Glebaria wpływają na ograniczenie wywozu bioodpadów, poprawiają stan gleby dzięki niezliczonej masie mikroorganizmów oraz zapewniają dom drobnym zwierzętom – jeżom, płazom, a także owadom. Kolejną propozycją SKN Krajobrazy „Landescapes” są zielone punkty gastronomiczne, które mogą stanowić centra spotkań i współpracy dla społeczności akademickiej. Zielone parkingi – nawierzchnie przepuszczalne pozwalające na retencję wody deszczowej, absorbowanej przez glebę i rośliny, czy ściany wertykalne z roślinami, które poprawiają jakość powietrza – to następne pomysły studentów z działającego na PK koła naukowego.
Czytaj także: Studenci PK zbudowali kolejne glebarium – tym razem dla wykluczonych zwierząt
(bk)
Na zdjęciu, zwycięzcy konkursu „EKOMASTERS” / fot. SKN Krajobrazy „Landscapes”
{fastsocialshare}
Już od ponad dwóch tygodni trwa 36. edycja akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom”. W tym roku w przedsięwzięcie zaangażowało się 111 wolontariuszy. Działania koordynuje Kinga Wojciechowska, studentka Wydziału Inżynierii Lądowej. Żacy z PK zbierają środki na zakup prezentów dla 340 podopiecznych ośrodków opiekuńczo-wychowawczych z Krakowa i Małopolski. – Jesteśmy na półmetku akcji. Zaczynamy bardzo wymagający, ale za to najpiękniejszy czas. Już od poniedziałku gromadzimy paczki zbiorowe, a także przepięknie zapakowane prezenty personalizowane. Wydarzenie nabrało niesamowitego tempa, za co jesteśmy ogromnie wdzięczni całej naszej społeczności akademickiej – mówi Kinga Wojciechowska. Wciąż można się włączyć w mikołajkową akcję Politechniki Krakowskiej.
Tegoroczna edycja wystartowała 6 listopada, tradycyjnie pod popiersiem Tadeusza Kościuszki na głównym kampusie uczelni. W wydarzeniu wziął udział rektor uczelni prof. Andrzej Szarata. Fundusze na zakup prezentów oraz potrzeby placówek opiekuńczo-wychowawczych będą zbierane do 27 listopada. Organizatorzy akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom” poszerzyli w tym roku możliwości wsparcia inicjatywy. Na kampusach Politechniki Krakowskiej trwa kwesta do specjalnie oznaczonych puszek. W bieżącej edycji można również wpłacać fundusze na zbiórkę prowadzoną on-line. Wzorem lat ubiegłych, istnieje możliwość zrealizowania listów do św. Mikołaja, napisanych przez podopiecznych wspieranych placówek. Baza listów dostępna jest na facebookowej stronie akcji. W przypadku chęci zrealizowania danego listu, organizatorzy proszą o kontakt w wiadomości prywatnej. Kolejną formą wsparcia studenckiej akcji jest przygotowanie wraz z grupą znajomych paczki z najpotrzebniejszymi rzeczami dla konkretnego ośrodka.
Jak informuje koordynatorka akcji, Kinga Wojciechowska, we wtorek 21 listopada już 90 podopiecznych miało swego darczyńcę. – Listy dzieci schodzą jak świeże bułeczki. Gwarantujemy, że wszyscy podopieczni otrzymają swoje prezenty. W naszym magazynie znajduje się 35 dostarczonych paczek, a to dopiero początek. Ponadto, w ramach zbiórki internetowej zgromadziliśmy już prawie 76 tys. zł! Puszki na wydziałach PK też coraz bardziej się zapełniają.
Finał akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom” potrwa od 30 listopada do 6 grudnia – właśnie wtedy studenci Politechniki Krakowskiej wręczą prezenty dzieciom. Pomoc trafi do 340 podopiecznych z aż 12 placówek, a więc: Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu socjalizacyjnego „Perspektywa” i Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu socjalizacyjnego „Azymut” w Bochni, Domu Dziecka „Dworek Marzeń” oraz Domu Dziecka „Pomocna Dłoń” w Olkuszu, Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu specjalistyczno-terapeutycznego w Krakowie, Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu rodzinnego „Mały Książę” w Krakowie oraz Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu rodzinnego w Krakowie, Domu Superbohaterów Janowice, Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego pn. Centrum Autyzmu i Całościowych Zaburzeń Rozwojowych w Krakowie, a także trzech oddziałów Siemacha Spot 24/7 na terenie Krakowa.
Studenci zaangażowani w akcję zwracają uwagę, że w tym momencie najbardziej potrzebne są produkty do paczek zbiorowych, przekazywanych placówkom opiekuńczo-wychowawczym. Wolontariusze czekają na: apteczki, koce, pościel, ręczniki, kubki termiczne, żele pod prysznic i szampony, podpaski, tampony, wkładki, artykuły higieniczne dla najmłodszych (np. żele, szampony dedykowane dzieciom, mydełka, oliwki, chusteczki nawilżane), żywność o długotrwałej przydatności do spożycia, słodycze, czapki, rękawiczki, szaliki, artykuły szkolne, kosmetyki itp. – Nie musisz być superbohaterem, żeby zmieniać świat! Każdy może odnaleźć swój sposób na niesienie pomocy – zachęca do wsparcia akcji jej koordynatorka.
Wszystkie szczegóły związane z inicjatywą „Mikołajki – Studenci Dzieciom” dostępne są na Facebooku.
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
30 października na kampusie głównym Politechniki Krakowskiej pracownicy Działu Promocji posadzili cebulki tulipanów – podarunek od Hanze University Groningen w Holandii. Na wiosnę zakwitną kolorami STARS EU, a więc sojuszu uniwersytetów europejskich, w którym uczestniczy Politechnika Krakowska. Sojusz, składający się z dziewięciu uczelni z Europy, jest koordynowany przez uniwersytet w Groningen.
Uczelniami partnerskimi STARS EU są: Hanze University of Applied Sciences (Hanze University Groningen, Holandia), Politechnika Krakowska (Polska), University of La Laguna (Hiszpania), Polytechnic Institute of Bragança (Portugalia), Bremen University of Applied Sciences (Niemcy), Śląski Uniwersytet w Opawie (Czechy), University West (Szwecja), University of Franche-Comté (Francja) oraz Aleksandër Moisiu University of Durrës (Albania). Członkami sojuszu są uniwersytety silnie związane ze swoimi regionami i zaangażowane we współpracę z lokalnymi partnerami. Historia STARS EU sięga 2019 r., gdy Hanze University Groningen podjął inicjatywę uruchomienia sojuszu europejskiego. Od tego czasu udało się zbudować trwałą współpracę między partnerami i rozwinąć różne formy kooperacji, w których uczestniczą studenci, wykładowcy i badacze, takie jak np. Tematyczne Grupy Zainteresowań (Thematic Interest Groups), czy Programy Mieszane (Blennded Intensive Programmes). STARS EU otrzymał grant w konkursie Erasmus+ Call 2023 European Universities. Przyznana kwota to 12,4 mln euro na najbliższe cztery lata.
– Otwieramy nowy rozdział we współpracy międzynarodowej. Przyznane środki pozwolą nam jeszcze skuteczniej stawiać czoła naukowym i społecznym wyzwaniom XXI wieku. Dzięki współpracy z partnerami i nabywaniu od siebie nawzajem dobrych praktyk, wzmocnimy jakość edukacji i badań na PK, nie tylko w skali regionalnej czy krajowej, ale też europejskiej – powiedział prorektor ds. nauki PK prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, główny koordynator STARS EU na Politechnice Krakowskiej.
STARS EU przyczynia się do realizacji unijnej inicjatywy Uniwersytetów Europejskich – jednego z działań, poprzez które UE dąży do stworzenia Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego. UE zachęca do zawierania międzynarodowych sojuszy między różnymi europejskimi uniwersytetami w celu promowania europejskich wartości i tożsamości, a także wzmacniania jakości i konkurencyjności europejskiego szkolnictwa wyższego.
Holenderski Hanze University Groningen przesłał do rektorów i prezydentów uczelni uczestniczących w STARS EU drobny upominek – cebulki tulipanów wraz z instrukcją ich posadzenia. – Wiosną, gdy kwiaty zakwitną, będą symbolizować wzrost i rozkwit naszej współpracy – możemy przeczytać w liście z Groningen. Tulipany zostały posadzone na kampusie Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24.
(bk)
Na zdjęciu, pracowniczki Działu Promocji PK sadzą cebulki tulipanów; wiosną kwiaty utworzą logo STARS EU / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
W środę 22 listopada, podczas posiedzenia Senatu Politechniki Krakowskiej, rektor prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata wręczył listy gratulacyjne badaczom z PK, którzy zostali ujęci w tegorocznej edycji prestiżowego rankingu TOP 2% najczęściej cytowanych naukowców na świecie. Ranking opracowali analitycy z Uniwersytetu Stanforda i wydawnictwa Elsevier.
Ranking World’s Top 2% Scientists 2023 zawiera nazwiska 2 proc. naukowców świata, których publikacje są najczęściej cytowane przez innych autorów. Najnowsze zestawienia zostały opublikowane na początku października br. Pierwsze uwzględnia dorobek naukowy badaczy od początku ich kariery naukowej do końca 2022 r., drugi – dorobek naukowy w 2022 r. Do przygotowania zestawień (John P.A. Ioannidis 2023), October 2023 data-update for „Updated science-wide author databases of standardized citation indicators”, Elsevier Data Repository (V6, doi: 10.17632/btchxktzyw.6) wykorzystano dane z bazy Scopus, dostarczone przez wydawnictwo Elsevier za pośrednictwem ICSR Lab. Brano pod uwagę złożone kryteria bibliometryczne, wyznaczane m.in. przez takie wskaźniki, jak: indeksy Hirscha (h-index) i Schreibera (hm-index), całkowitą liczbę cytowań czy cytowania uwzględniające pozycję autora wśród współautorów publikacji.
Kolejny rok z rzędu w rankingach najczęściej na świecie cytowanych autorów publikacji naukowych znaleźli się naukowcy z Politechniki Krakowskiej. – To wyjątkowe wyróżnienie jest niewątpliwie powodem do satysfakcji z dotychczasowych osiągnięć, ale i motywacją do dalszej aktywności badawczej, zdobywania kolejnych szczytów na ścieżce naukowej kariery. Nie mam wątpliwości, że ten zasłużony prestiż oraz ambicja, pracowitość i niezwykły talent przyniosą owoce w postaci kolejnych wartościowych publikacji, a z nimi nagród i wyróżnień – napisał rektor Politechniki Krakowskiej w listach gratulacyjnych. W zestawieniu za 2022 r. najwyżej sklasyfikowanym autorem z PK jest dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, dziekan Wydziału Informatyki i Telekomunikacji. W sumie w zestawieniu za 2022 r. jest 15 przedstawicieli PK. W rankingu uwzględniającym całość dorobku naukowego najwyżej plasuje się prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski, kierownik Katedry Chemii i Technologii Polimerów Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. W tym zestawieniu znalazło się w sumie 14 przedstawicieli Politechniki Krakowskiej.
Badacze z Politechniki Krakowskiej na liście TOP 2% za rok 2022(wg pozycji zajmowanej na liście TOP 2%)
Na liście sklasyfikowano ponad 210 tys. naukowców z całego świata, w tym 1142 z polską afiliacją.
Badacze z Politechniki Krakowskiej na liście TOP 2% biorąc pod uwagę całość dorobku(wg pozycji zajmowanej na liście TOP 2%)
Na liście sklasyfikowano ponad 204 tys. naukowców całego świata, w tym 1119 z Polski.
Szczegółowe zestawienia TOP 2% najczęściej cytowanych naukowców świata
Podczas posiedzenia Senatu PK 22 listopada, listy gratulacyjne odebrali: dr hab. inż. Lesław Bieniasz, prof. PK, prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, prof. dr hab. Stanisław Drożdż, dr hab. inż. Izabela Hager, prof. PK, prof. dr hab. inż. Jarosław Handzlik, dr Marek Malinowski, prof. PK, prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń, prof. dr. hab. inż. Krzysztof Pielichowski, dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, prof. dr hab. inż. Jan Taler, prof. dr hab. inż. Dawid Taler, dr inż. Reza Teimouri, dr hab. inż. Sławomir Wybraniec, prof. PK, dr Zhang Xiao. Kolejni naukowcy, którzy znaleźli się w rankingu TOP 2%, odbiorą listy gratulacyjne od rektora PK podczas grudniowego posiedzenia Senatu. Poza oficjalnymi gratulacjami wyróżnieni naukowcy zostali także docenieni nagrodami finansowymi.
Gratulacje od rektora prof. Andrzeja Szaraty odebrali w środę również studenci Wydziału Mechanicznego, Dorota Zawadzka i Krzysztof Swałdek – zdobywcy pierwszej nagrody w ogólnopolskim konkursie PKP Intercity „Kolej na naukę – #IC2030”. Studenci WM są autorami projektu „Solarny system wspomagania energetycznego wagonów pasażerskich”.
(bk, mas)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
15-16 listopada na Politechnice Krakowskiej odbyła się jesienna edycja „Wampiriady”, akcji honorowego oddawania krwi, organizowanej przez Niezależne Zrzeszenie Studentów Politechniki Krakowskiej we współpracy z Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Krakowie. Frekwencja przerosła oczekiwania, a przez dwa dni na PK zebrano łącznie 37800 ml krwi! – Bez wątpienia ten wielki dar pomoże w ratowaniu życia i zdrowia – mówi Kacper Kramarz z Niezależnego Zrzeszenia Studentów PK.
W pierwszym dniu „Wampiriady” punkt oddawania krwi zorganizowano w Galerii GIL na kampusie PK przy ul. Warszawskiej 24. Drugiego dnia akcja przeniosła się na kampus uczelni w Czyżynach. Jak mówią organizatorzy, w tej edycji spośród 118 zarejestrowanych, krew oddały 84 osoby, co złożyło się na 37800 ml krwi. – Z uwagi na ilość chętnych nie wszyscy byli w stanie oddać krew u nas, w związku z czym część osób musiała zrezygnować lub udać się do stałego punktu oddawania krwi – tłumaczy Kacper Kramarz, dyrektor ds. projektów Niezależnego Zrzeszenia Studentów Politechniki Krakowskiej. – Wszystkim, którzy przyszli i oddali krew oraz tym, którzy chcieli oddać krew, jednak z różnych przyczyn nie mieli takiej możliwości, należą się ogromne podziękowania.
Studenci z NZS PK od wielu lat organizują akcję pn. „Wampiriada”. Projekt promuje bezinteresowne pomaganie innym ludziom. Pierwsza akcja na Politechnice Krakowskiej odbyła się w 2000 r. Jej pomysłodawcą i organizatorem był Przemysław Miłoń, ówczesny przewodniczący NZS PK. Organizatorzy „Wampiriady” przypominają, że krew jest potrzebna poszkodowanym w wypadkach, w trakcie zabiegów operacyjnych, osobom po urazach i oparzeniach, chorym leczonym na nowotwory, w tym białaczkę czy inne choroby krwi, pacjentom wymagającym transplantacji czy zabiegów kardiochirurgicznych. Na stronie Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa na bieżąco można śledzić stany zapasów krwi w naszym regionie: rckik.krakow.pl. Jednorazowo krwiodawca może oddać 450 ml krwi, a proces jej pobierania trwa około 10 minut, jest w pełni bezpieczny.
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Nieco ponad 338 mln zł otrzymają badaczki i badacze na realizację 407 projektów w polskich jednostkach w ramach konkursów Narodowego Centrum Nauki – PRELUDIUM 22 i OPUS 25. Wśród beneficjentów tego pierwszego są naukowczynie z Politechniki Krakowskiej: mgr inż. Renata Górska, mgr inż. Anna Tekieli, mgr inż. Ewa Szymczyk. To tym większy sukces, że – jak informuje NCN – w tym rozdaniu konkursu wsparcie otrzyma 1 na 10 projektów (współczynnik sukcesu 10,73). Konkurs PRELUDIUM umożliwia badaczom będącym na bardzo wczesnym etapie kariery, nabycie pierwszego doświadczenia w realizacji projektów badawczych trwających nawet trzy lata.
W konkursie PRELUDIUM, młodzi naukowcy mogą otrzymać grant w wysokości 70, 140 lub 210 tys. zł na badania trwające odpowiednio 12, 24 lub 36 miesięcy. Kierownik projektu PRELUDIUM nie może mieć stopnia naukowego doktora, co więcej – nie musi być nawet doktorantem. Temat projektu finansowego przez NCN może być zbieżny z tematyką planowanej rozprawy doktorskiej, ale nie jest to warunek konieczny. Wskaźnik sukcesu w tej edycji PRELUDIUM wyniósł 10,73 proc., więc zakwalifikowanie do finansowania to ogromne wyróżnienie.
Wśród nagrodzonych w konkursie Narodowego Centrum Nauki są doktorantki z Politechniki Krakowskiej. Finansowanie w wysokości 210 000 zł otrzymała mgr inż. Renata Górska ze Szkoły Doktorskiej PK (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej) na realizację projektu „Sulfhydrylowe koniugaty betacyjanin jako prekursorskie barwniki oparte na źródłach roślinnych o potencjalnym działaniu prewencyjnym w zaburzeniach związanych ze stresem oksydacyjnym: badania właściwości przeciwzapalnych i stabilności”. Wiele produktów spożywczych podczas przechowywania ulega wizualnej zmianie, dlatego środki barwiące są nieodłącznym elementem w technologii żywności. Wzmacnianie intensywności barwy pokarmów odbywa się często poprzez dodatek odpowiednich substancji barwiących. W odpowiedzi na wyzwania stawiane przez współczesny przemysł spożywczy, poszukuje się nowych barwników, najlepiej pochodzenia naturalnego. Niestety, pomimo braku toksyczności, wysokiej siły barwienia oraz właściwości prozdrowotnych, wiele z nich cechuje się niską stabilnością, co ogranicza ich potencjalne przemysłowe zastosowania. Dlatego projekt doktorantki z PK skupia się na badaniu stabilności oraz właściwości biologicznych (cytotokosycznych, przeciwutleniających i przeciwzapalnych) nowych koniugatów barwników betalainowych z sulfhydrylowymi wymiataczami wolnych rodników.
Mgr inż. Anna Tekieli to kolejna doktorantka SD PK (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej), która jest laureatką konkursu NCN. Na projekt „Badania przesiewowe in vitro działania przeciwnowotworowego saponin triterpenowych wyizolowanych z buraka ćwikłowego (Beta vulgaris L.) za pomocą chromatografii przeciwprądowej” otrzymała 210 000 zł. Poszukiwanie i opracowywanie nowych leków przeciwnowotworowych pochodzących z naturalnych źródeł jest obecnie niezwykle ważne. Wśród tych źródeł znacząco wyróżniają się rośliny wyższe, które stanowią główne źródło leków stosowanych w praktyce klinicznej. Jak zauważa mgr inż. Anna Tekieli, większość niedawno zatwierdzonych leków przeciwnowotworowych pochodzi z naturalnych produktów lub ich pochodnych, co wzmacnia farmaceutyczną i medyczną wartość roślin. W swoich badaniach skupia się na Beta vulgaris L., który stanowi doskonały wybór ze względu na swoje niskie koszty, łatwość uprawy oraz bogactwo bioaktywnych saponin. Projekt doktorantki ma na celu dogłębne zbadanie cytotoksyczności i selektywności przeciwnowotworowej triterpenowych saponin obecnych w roślinie B. vulgaris, w celu oceny ich potencjału jako leków przeciwnowotworowych. Ponadto, w ramach projektu opracowane zostaną skuteczne procedury izolacji i rozdzielania saponin otrzymywanych z różnych odmian B. vulgaris przy użyciu przeciwprądowej chromatografii cieczowej (CCC) i preparatywnej wysokosprawnej chromatografii cieczowej (prep-HPLC) z monitorowaniem ich stabilności.
Beneficjentką konkursu PRELUDIUM 22 została też mgr inż. arch. Ewa Szymczyk (Wydział Architektury), która otrzymała 69 998 zł na projekt „Badanie relacji między czynnikami przestrzennymi a kurczeniem się miast średniej wielkości – porównanie miast niemieckich i polskich”. Zrozumienie kurczenia się miast, związków przyczynowo-skutkowych oraz strategii łagodzenia jego skutków stanowi wyzwanie ze względu na jego wielodyscyplinarny i złożony charakter. Do tej pory badania nad kurczeniem się miast koncentrowały się głównie na tych dużych, podczas gdy mniejsze miasta otrzymywały mniejszą uwagę. Przewiduje się, że średniej wielkości miasta w Polsce doświadczają znacznego spadku liczby ludności, zaś sposób, w jaki będą zarządzać kurczeniem się, będzie miał wpływ na stabilność całej sieci osadniczej. Ważne jest zbadanie, czy skuteczne strategie urbanistyczne na poziomie lokalnym mogą zwiększyć odporność na spadek populacji. Badania zaproponowane przez mgr inż. Ewę Szymczyk będą opierać się na analizie miast niemieckich, a jej wyniki zostaną porównane z badaniem dotyczącym miast polskich. Wszystko po to, by wskazać na podobieństwa i tendencje. Ostateczne rezultaty przyczynią się do lepszego zrozumienia zależności pomiędzy kształtem miasta, a jego odpornością na problemy demograficzne, co w przyszłości umożliwi skuteczniejsze planowanie kurczących się mniejszych polskich miast.
Publikując komunikat o rozstrzygnięciach konkursów OPUS 25 i PRELUDIUM NCN informuje, że te właśnie edycje konkursów są rekordowe pod każdym względem, również w tym mało pozytywnym znaczeniu: W ciągu ostatnich dwóch lat, z powodu niskiego budżetu, którym dysponuje Centrum na finansowanie badań, liczba przyznawanych grantów systematycznie maleje. W 22. edycji konkursu PRELUDIUM granty otrzyma średnio co dziesiąty wnioskujący młody naukowiec: na liście laureatów znalazło się 231 projektów o wartości ok. 36,5 mln zł, czyli wskaźnik sukcesu wyniósł 10,73%. We wcześniejszych edycjach konkursu ten wskaźnik wyniósł 22% (Preludium 20) i 12% (PRELUDIUM 21).
Sprawdź wyniki na stronie NCN
(bk, ncn.gov.pl)
{fastsocialshare}
23 listopada odbyło się pierwsze posiedzenie Parlamentu Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej nowej kadencji (2023-2025). Reprezentanci studentów wybrali na funkcję przewodniczącego Parlamentu SSPK Mateusza Dąbrowskiego, studenta budownictwa na Wydziale Inżynierii Lądowej. – Działalność na rzecz społeczności studenckiej oraz akademickiej jest niezwykle ważna. Chciałbym byśmy mogli czuć przywiązanie do miejsca, w którym się znajdujemy, ale także do ludzi, z którymi na co dzień przebywamy – mówi nowy przewodniczący, który swój urząd zacznie pełnić od 1 grudnia. Zastąpi na stanowisku inż. Martę Tyrkę.
Mateusz Dąbrowski studiuje na Politechnice Krakowskiej od 2020 r. Jest absolwentem Technikum Budowlanego w Zespole Szkół Nr 1 im. Józefa Piłsudskiego w Limanowej. W latach 2021-2023 pełnił funkcję przewodniczącego Wydziałowej Rady Samorządu Studenckiego Wydziału Inżynierii Lądowej. Był też przedstawicielem Samorządu w Senacie PK bieżącej kadencji. Wielokrotnie organizował różne wydarzenia studenckie. – Wierzę, że wiedza i doświadczenie nabyte przez ostatnie lata pomogą mi w działalności na rzecz wszystkich studentów całej naszej uczelni. Mam nadzieję, że razem z całym moim zespołem sprostamy oczekiwaniom – powiedział nowy przewodniczący. Mateusz Dąbrowski interesuje się fotografią, lubi podróżować oraz gotować.
Wyboru przewodniczącego dokonał Parlament Samorządu Studenckiego na pierwszym posiedzeniu, które odbyło się 23 listopada. Wzięli w nim udział wszyscy studenccy parlamentarzyści. Parlament SSPK nowej kadencji liczy 36 osób. Podczas pierwszego posiedzenia wybrano również przewodniczących poszczególnych komisji programowych oraz studentów, którzy będą reprezentować żaków w organach uczelnianych, takich jak Senat PK, komisje senackie itd.
Do kompetencji przewodniczącego Parlamentu SSPK należy m.in.: zwoływanie i prowadzenie posiedzeń Parlamentu oraz kierowanie jego pracami, wykonywanie uchwał Parlamentu, reprezentowanie interesów studentów przed władzami PK i na zewnątrz, pełnienie funkcji reprezentanta studentów w Kolegium Rektorskim, uzgadnianie zasad przyznawania stypendiów dla studentów z własnego funduszu stypendialnego uczelni, koordynowanie prac organów Samorządu. Przewodniczący Parlamentu SSPK z urzędu pełni funkcję delegata do: Porozumienia Samorządów Studenckich Uczelni Krakowa, Forum Uczelni Technicznych, Parlamentu Studentów Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych ogólnopolskich i regionalnych tematycznych przedstawicielstw samorządów studenckich.
(bk)
Na zdjęciu, Mateusz Dąbrowski / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Tegoroczne Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Pływaniu zgromadziły rekordową grupę uczestników. W pływackich zmaganiach udział wzięło 65 osób z Politechniki Krakowskiej, Uniwersytetu Rolniczego, Uniwersytetu Jagiellońskiego, Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
XII Mistrzostwa PK w Pływaniu odbyły się 23 listopada na basen SMS przy ul. Grochowskiej. Zawody rozegrano w 11 konkurencjach – po pięć dla kobiet i mężczyzn oraz jeden dystans „niespodzianka”, którym był wyścig w parach. Mistrzostwa zostały zorganizowane przez Centrum Sportu i Rekreacji Politechniki Krakowskiej oraz Klub Uczelniany Akademickiego Związku Sportowego Politechniki Krakowskiej.
fot. Kacper Pałka
Wyniki XII Mistrzostw PK w Pływaniu:
50 m stylem grzbietowym kobiet:
50 m stylem grzbietowym mężczyzn:
50 m stylem klasycznym kobiet:
50 m stylem klasycznym mężczyzn:
50 m stylem dowolnym kobiet:
50 m stylem dowolnym mężczyzn:
50 m stylem motylkowym kobiet:
50 m stylem motylkowym mężczyzn:
100 m stylem zmiennym kobiet:
100 m stylem zmiennym mężczyzn:
25 m stylem „niespodzianką” OPEN (wyścig w parach):
Warto dodać, że już za kilka dni odbędą się kolejne sportowe zawody organizowane przez Centrum Sportu i Rekreacji Politechniki Krakowskiej oraz Klub Uczelniany Akademickiego Związku Sportowego Politechniki Krakowskiej. Tym razem zmierzą się ze sobą drużyny koszykarskie i siatkarki.
3 grudnia na hali sportowej przy ul. Kamiennej 17 odbędzie się Turniej Piłki Siatkowej Kobiet o Puchar Prezesa AZS Politechniki Krakowskiej. Do rywalizacji przystąpią zespoły: UKS SMS Wybicki Kielce, MKS MOS Wieliczka, UKS AS Zduńska Wola oraz Reprezentacja Akademicka AZS Politechniki Krakowskiej. Przypominamy, że zawodniczki AZS PK to ubiegłoroczne Akademickie Mistrzynie Małopolski oraz zdobywczynie srebrnego medalu wśród uczelni technicznych podczas Akademickich Mistrzostw Polski. – Nasze siatkarki sprawiły mi bardzo miłą niespodziankę proponując organizację Turnieju Piłki Siatkowej Kobiet o Puchar Prezesa AZS Politechniki Krakowskiej, szczególnie, że to ostatni miesiąc aktualnej kadencji. Będzie to więc miłe podsumowanie ostatnich dwóch lat pracy, szczególnie, że zespół siatkarek niesamowicie ewoluował przez te dwa lata. Trzymam mocno kciuki za nasze dziewczyny w tym sezonie, bo mamy niesamowicie mocną ekipę, wspaniałego trenera i po cichu liczę, że będzie to „czarny koń” tegorocznych Akademickich Mistrzostw Polski. Zapraszam serdecznie do oglądania turnieju, bo z pewnością zawodniczki AZS PK dadzą z siebie wszystko – mówi Prezes AZS PK mgr inż. Krzysztof Pszczółka
Z kolei w poniedziałek 4 grudnia na Hali Sportowej przy ul. Kamiennej 17 odbędą się II Mistrzostwa Politechniki Krakowskiej w Koszykówce 3×3. Uczestnikami turnieju mogą być studentki i studenci Politechniki Krakowskiej. Każdy zespół zgłasza do turnieju 4 zawodników – 3 zawodników na boisku + jeden zmiennik. W meczu może grać trzech mężczyzn lub dwóch mężczyzn i jedna kobieta – drużyna mieszana.
{fastsocialshare}
Zobacz film promocyjny
Inicjowanie i prowadzenie badań naukowych oraz prac rozwojowych nad innowacyjnymi rozwiązaniami technologicznymi to niektóre z kilku obszarów współpracy Politechniki Krakowskiej z firmą LoSA Sp. z o.o., nakreślonych w porozumieniu, które przedstawiciele uczelni i spółki podpisali 28 listopada br. Dokument parafowali: ze strony PK – prorektor ds. nauki prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, zaś ze strony firmy – Sebastian Cibor, prezes Zarządu LoSA Sp. z o.o. oraz dr inż. Michał Lupa, dyrektor ds. technologii w LoSA. Na mocy porozumienia Katedra Systemów Transportowych Wydziału Inżynierii Lądowej PK wspólnie z firmą LoSA będą m.in. rozwijać zakres zastosowania mechanizmów, na których firma oparła działanie aplikacji ParkSpaceEco – nowoczesnej platformy, wykorzystującej sztuczną inteligencję oraz analizę danych przestrzennych, aby dostarczyć kierowcom informacje o prawdopodobieństwie zaparkowania w docelowym miejscu podróży.
Zawarta umowa zakłada także doradztwo naukowo-badawcze, konsultacje techniczno-technologiczne i ekspertyzy realizowane przez pracowników naukowych Politechniki Krakowskiej, a także wspólne organizowanie szkoleń, kursów i konferencji naukowych. Koordynatorami porozumienia ze strony uczelni są dr inż. Urszula Duda-Wiertel i dr inż. Jan Paszkowski z Katedry Systemów Transportowych WIL PK. Jednym z głównych zagadnień, nad którym wspólnie będą pracować eksperci z LoSA Sp. z o.o. i Politechniki, jest możliwość wykorzystania potencjału aplikacji ParkSpaceEco do wspierania miast w zarządzaniu mobilnością.
W dobie rosnącej urbanizacji, gdzie ponad połowa ludzkości mieszka już w miastach, pojawia się wyzwanie skutecznego zarządzania przestrzenią miejską. Parkingi, często niedoceniane pod tym kątem, stają się jednym z kluczowych aspektów efektywnego zarządzania miastem. – W obszarach, które są celem podróży wielu kierowców, bardzo trudno jest znaleźć miejsce do zaparkowania samochodu. Wobec tego, kierowcy często krążą w poszukiwaniu wolnego stanowiska lub czekają, aż któreś się zwolni. Jest to tzw. search traffic, czyli ruch realizowany wyłącznie w poszukiwaniu wolnego miejsca postojowego – tłumaczy dr inż. Urszula Duda-Wiertel. – Search traffic jest uciążliwy nie tylko dla samego kierowcy, ale także dla pozostałych uczestników ruchu i mieszkańców miasta, ponieważ m.in. potęguje zatłoczenie ulic, ale też zwiększa poziom hałasu i zanieczyszczenia powietrza.
Jedną z możliwości rozwiązania tego problemu dają aplikacje naprowadzające kierowców na wolne miejsca parkingowe. Taką właśnie funkcję posiada aplikacja stworzona przez firmę LoSA. – Cieszymy się z podpisania porozumienia z PK i to z kilku powodów. Najważniejszym z nich jest możliwość ścisłej współpracy z ekspertami w zakresie transportu, pracującymi w Katedrze Systemów Transportowych WIL PK, którzy wnosić będą bezcenną wiedzę domenową, jednocześnie dokonując walidacji i aktywnie partycypować w rozwoju systemu. Oprócz tego, mamy nadzieję na owocną współpracę w zakresie tworzenia rozwiązań Smart City, które dotykają przestrzeni miejskiej i nie ograniczając się wyłącznie do problemu parkowania – powiedział dr inż. Michał Lupa, dyrektor ds. technologii w LoSA Sp. z o.o.
Spółka, która dołączyła do grona firm współpracujących z Politechniką Krakowską, skupia się na wdrażaniu innowacji w obszarze szeroko pojętej geoinformatyki i sztucznej inteligencji, przede wszystkim w kontekście wykorzystania danych przestrzennych w rozwiązywaniu problemów z zakresu Smart City, analiz środowiskowych czy transportu. Działania LoSA obejmują zarówno zadania naukowe, gdzie wyniki badań wdrażane są poprzez rozwiązania R&D, jak i wytwarzanie oprogramowania, którego podstawą są eksperymentalnie opracowywane algorytmy. Przykładem jest właśnie aplikacja ParkSpaceEco, która – dzięki autorskim algorytmom sztucznej inteligencji – potrafi wskazać kierowcom wolne miejsca parkingowe oraz wizualizować zajętość parkingów z dobowym wyprzedzeniem. Wobec tego, widząc na przykład ograniczoną dostępność miejsc, część z kierowców może zacząć poszukiwać alternatywnych środków transportu, takich jak komunikacja miejska, rower albo hulajnoga, które dadzą im w pewnym względzie niezależność.
– Dążymy do tego, by Katedra Systemów Transportowych stała się znaczącym w skali kraju i wiodącym w regionie ośrodkiem rozwijającym i propagującym nowoczesne rozwiązania w zakresie transportu i w jego otoczeniu, kształcącym na najwyższym poziomie kadry dla wielu dziedzin gospodarki. Stawiamy na zrównoważone i przyjazne dla środowiska rozwiązania. Produkt naszego nowego partnera bardzo nas interesuje – zdobył też zaufanie kilku polskich miast, które zdecydowały się włączyć go do swojego miejskiego ekosystemu. Są wśród nich m.in. Wrocław, Kraków, Szczecin, Bochnia i inne – mówi dr inż. Urszula Duda-Wiertel z WIL PK. – Cieszymy się, że twórcy aplikacji ParkSpaceEco są otwarci na rozszerzenie skali zastosowania swojego narzędzia. Nawiązana właśnie współpraca jest pierwszym krokiem do wspólnych inicjatyw w tym i nie tylko w tym zakresie – dodaje.
(bk, udw)
Na zdjęciu, od lewej: prorektor ds. nauki PK prof. Dariusz Bogdał, dyrektor ds. technologii w LoSA Sp. z o.o. dr inż. Michał Lupa, dr inż. Urszula Duda-Wiertel z Katedry Systemów Transportowych WIL PK, prezes Zarządu LoSA Sebastian Cibor / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Obejrzyj spot promujący „Dzień Wynalazków 2021 na PK”
28 listopada w Muzeum Politechniki Krakowskiej odbyło się otwarcie wystawy twórczości malarskiej prof. dr hab. inż. arch. Elżbiety Węcławowicz-Bilskiej pn. „Bliskie sercu”. Ekspozycja jest jednym z elementów upamiętnienia pracy naukowej, społecznej i zawodowej zmarłej blisko rok temu architektki, która przez ponad 50 lat była związana z Politechniką Krakowską, najpierw jako studentka, a potem pracownik naukowy Wydziału Architektury. Wystawa zorganizowana przez Katedrę Planowania Przestrzennego, Projektowania Urbanistycznego i Ruralistycznego Wydziału Architektury PK, stanowi przegląd działalności plastycznej prof. Węcławowicz-Bilskiej z różnych okresów jej życia.
Prezentowane prace zostały wykonane zarówno w okresie studiów na Wydziale Architektury PK (1966-1972), jak i później, w latach 80. i 90. XX w. Litografie o różnorodnej tematyce łączy fascynacja światem przyrody. Obrazy prof. Elżbiety Węcławowicz-Bilskiej przedstawiają zasadniczo dwa nurty jej zainteresowań malarskich – portrety i pejzaże. Elementy przestrzenne ukochanej przez autorkę Szczawy, ujęte w proste formy, są motywem powtarzającym się na wielu obrazach. Na wystawie możemy zobaczyć też serię portretów córki artystki – obrazy przedstawiające dziecko od wczesnego dzieciństwa po wiek nastoletni.
Na wernisażu w Muzeum PK obecny był rektor prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, prorektorzy dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK oraz dr inż. Marek Bauer, rodzina prof. Węcławowicz-Bilskiej, m.in. siostra, córka i wnuk, a także członkowie społeczności akademickiej. Wystawa „Bliskie sercu” dostępna będzie do 10 stycznia 2024 r.
Prof. dr hab. inż. arch. Elżbieta Węcławowicz-Bilska urodziła się w 1948 r. w Krakowie. W latach 1972-2022 była pracownikiem Politechniki Krakowskiej – aktywnym naukowcem i wychowawczynią wielu pokoleń architektów. W latach 2007-2018 pełniła obowiązki dyrektora Instytutu Projektowania Miast i Regionów na WA PK. Współpracowała w różnych zespołach wielobranżowych przy wykonaniu projektów architektonicznych, urbanistycznych, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i innych opracowań planistycznych. Wykonała szereg projektów m.in. zespołu sakralnego pw. św. Maksymiliana Męczennika w Oświęcimiu, projekt prywatnego sanatorium w Rabce, koncepcję osiedla na Plebańskiej Górze w Myślenicach. Brała udział w konkursach architektoniczno-urbanistycznych organizowanych przez Stowarzyszenie Architektów Polskich i Towarzystwo Urbanistów Polskich, zdobywając nagrody i wyróżnienia (m.in. I nagroda w konkursie SARP na zagospodarowanie centrum Krynicy-Zdroju). Prof. Elżbieta Węcławowicz-Bilska zmarła 28 grudnia 2022 r.
Zobacz galerię zdjęć z wernisażu
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Polska Akademia Nauk ogłosiła wyniki zakończonych wyborów do swoich 71 Komitetów Naukowych, rozpoczynających kadencję w 2024 r. Wśród nowo wybranych członków tych prestiżowych gremiów jest bardzo liczna reprezentacja pracowników naukowych Politechniki Krakowskiej.
Do Komitetów Naukowych PAN nowej kadencji zostali wybrani pracownicy kilku Wydziałów Politechniki Krakowskiej. Zaszczytu wyboru do dwóch komitetów dostąpili: prof. Krzysztof Pielichowski, kierownik Katedry Chemii i Technologii Polimerów WIiTCh, prof. Andrzej Szarata, rektor PK, pracownik naukowy Katedry Systemów Transportowych WIL oraz dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK, kierownik Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu WM.
Poza wyłonienem w procedurze wyboru, w Komitetach Naukowych PAN można zasiadać także na innych zasadach (dotyczą one np. członków korespondencyjnych i rzeczywistych PAN, deklarujących udział w pracach danego komitetu naukowego). W gronie wyłonionych w ten sposób mogą się znaleźć także inni naukowcy z PK.
Komitet Architektury i Urbanistyki PAN
prof. dr hab. inż. arch. Wacław Celadyn (Wydział Architektury)
prof. dr hab. inż. arch. Mateusz Gyurkovich (Wydział Architektury)
prof. dr hab. inż. arch. Anna Kantarek (Wydział Architektury)
prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk (Wydział Architektury)
dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK (Wydział Architektury)
prof. dr hab. inż. arch. Tomasz Kozłowski (Wydział Architektury)
prof. dr hab. inż. arch. Grażyna Schneider-Skalska (Wydział Architektury)
Komitet Budowy Maszyn PAN
dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK (Wydział Mechaniczny)
prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek (Wydział Mechaniczny)
Komitet Chemii PAN
prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej)
Komitet Elektrotechniki PAN
prof. dr hab. inż. Krzysztof Kluszczyński (Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej)
Komitet Geodezji PAN
dr hab. inż. Anna Szafarczyk, prof. PK (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki)
Komitet Inżynierii Chemicznej i Procesowej PAN prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej) dr hab. inż. Katarzyna Bizon, prof. PK (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej)
Komitet Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN
prof. dr hab. inż. Kazimierz Flaga (profesor-senior, Wydział Inżynierii Lądowej)
prof. dr hab. inż. Kazimierz Furtak (Wydział Inżynierii Lądowej)
dr hab. inż. Izabela Hager, prof. PK (Wydział Inżynierii Lądowej)
dr hab. inż. Agnieszka Leśniak, prof. PK (Wydział Inżynierii Lądowej)
prof. dr hab. inż. Elżbieta Radziszewska-Zielina (Wydział Inżynierii Lądowej)
prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata (Wydział Inżynierii Lądowej)
prof. dr hab. inż. Andrzej Winnicki (Wydział Inżynierii Lądowej)
Komitet Inżynierii Produkcji PAN
dr hab. inż. Jan Duda, prof. PK (Wydział Mechaniczny)
prof. dr hab. inż. Sebastian Skoczypiec (Wydział Mechaniczny)
dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK (Wydział Mechaniczny)
Komitet Mechaniki PAN
prof. dr hab. inż. Witold Cecot ((Wydział Inżynierii Lądowej)
prof. dr hab. inż. Marek Kozień (Wydział Mechaniczny)
prof. dr hab. inż. Janusz Orkisz (profesor-senior, Wydział Inżynierii Lądowej)
prof. dr hab. inż. Jerzy Pamin (Wydział Inżynierii Lądowej)
Komitet Termodynamiki i Spalania PAN dr hab. inż. Artur Cebula, prof. PK (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki) prof. dr hab. inż. Sławomir Grądziel (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki) prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki)prof. dr hab. inż. Kazimierz Rup (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki) dr hab. inż. Tomasz Sobota, prof. PK (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki) prof. dr hab. inż. Dawid Taler (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki) prof. dr hab. inż. Wiesław Zima (Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki)
Komitet Transportu PAN
prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata (Wydział Inżynierii Lądowej)
dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK (Wydział Mechaniczny)
Wyniki wyborów do Komitetów Naukowych PAN
Na zdjęciu, siedziba Polskiej Akademii Nauk / fot. pan.pl
{fastsocialshare}
Symulator tramwaju z Politechniki Krakowskiej
Obejrzyj film o symulatorze tramwaju, zrealizowany na PK przez popularnych youtuberów
18 grudnia 2023 r. w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia” odbyła się uroczystość wręczenia dyplomów pracownikom Politechniki Krakowskiej, którzy otrzymali Nagrody Rektora za 2022 r. dla Nauczycieli Akademickich za osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne. Łączna kwota wypłaconych nagród to 431 040 zł.
– Bardzo serdecznie Państwu gratuluję. Jestem naprawdę bardzo dumny z Państwa ciężkiej pracy – mówił do zebranych rektor PK prof. Andrzej Szarata. Podkreślił również duże zaangażowanie opiekunów kół naukowych – Bardzo cieszę się, że koła naukowe mocno działają, promując Politechnikę Krakowską, a także rozwijają pasje naukowe u młodych ludzi. Rektor nagrody wręczył wspólnie z prorektorem uczelni dr. hab. inż. Tomaszem Kapeckim, prof. PK.
Wydział Architektury
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymali dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK i dr inż. arch. Anna Porębska.
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia dydaktyczne otrzymała dr inż. arch. Barbara Zin, prof. PK.
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymał dr inż. arch. Julian Franta.
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia dydaktyczne otrzymali: dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK, dr inż. arch. Marta Fąfara, dr inż. arch. Paweł Żuk, dr inż. arch. Marcin Gierbienis, mgr inż. arch. Eliza Owczarek.
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymali: dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK, dr inż. arch. Anna Porębska, dr inż. arch. Krzysztof Barnaś, dr inż. arch. Bartłomiej Homiński, dr inż. arch. Bartosz Dendura, dr inż. arch. Olga Kania, dr inż. arch. Filip Suchoń, dr inż. Przemysław Kowalski.
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymały dwa zespoły z WA:
Wydział Informatyki i Telekomunikacji
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymali: dr hab. inż. Paweł Pławiak, prof. PK, dr Sylwia Dudek, dr hab. inż. Lesław Bieniasz, prof. PK.
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia dydaktyczne otrzymał dr inż. Filip Krużel.
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymali: dr Katarzyna Pałasińska, dr Elżbieta Gajecka-Mirek, dr Monika Kozak, dr Marcin Skrzyński, dr Magdalena Grzech.
Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymali: mgr inż. Grzegorz Nowakowski, dr hab. inż. Krzysztof Tomczyk, prof. PK, dr inż. Paweł Albrechtowicz.
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne (wspólnie z doktorantem mgr. inż. Damianem Liszką/Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki) otrzymał dr hab. inż. Dariusz Borkowski, prof. PK.
Wydział Inżynierii Lądowej
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymali: dr hab. inż. Adam Wosatko, prof. PK, dr hab. inż. Tomasz Zdeb, prof. PK, dr inż. Mateusz Sitarz, dr inż. Filip Janowiec, dr inż. Sylwia Pazdan, dr hab. inż. Michał Juszczyk, prof. PK.
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia dydaktyczne otrzymali: dr inż. Mariusz Hebda i dr inż. Jacek Magiera.
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymały dwa zespoły z WIL:
Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymali: dr inż. Marek Nykiel, dr inż. Natalia Nosidlak, dr hab. inż. Stanisław Kuciel, prof. PK.
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymał dr hab. Andrzej Danel, prof. PK.
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymała dr hab. inż. Marta Cebulska.
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymali: dr hab. inż. Andrzej Bielski, prof. PK, dr hab. inż. Michał Zielina, prof. PK, dr inż. Anna Młyńska, dr inż. Cezary Toś.
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymały dwa zespoły z WIŚiE:
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymała dr hab. inż. Joanna Ortyl, prof. PK.
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymali: dr inż. Dawid Jankowski i dr hab. Piotr Romańczyk, prof. PK.
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymali: prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski, dr inż. Edyta Hebda, dr Konstantinos Raftopoulos, dr inż. Tomasz Majka, dr inż. Artur Bukowczan.
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymali: dr Barbara Laskowska, dr inż. Piotr Suryło, dr hab. inż. Szczepan Bednarz, prof. PK.
Wydział Mechaniczny
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymali: prof. dr hab. inż. Halina Egner, dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK, dr hab. inż. Jacek Pietraszek, prof. PK, dr hab. inż. Zbigniew Latała, prof. PK.
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia dydaktyczne otrzymał dr inż. Adam Słota, prof. PK.
Nagrodę indywidualną Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymał dr inż. Stanisław Walczak, prof. PK.
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymali: prof. dr hab. inż. Wojciech Zębala, dr inż. Emilia Franczyk, dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK, dr inż. Magdalena Machno, dr inż. Łukasz Ślusarczyk, dr inż. Andrzej Matras.
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymały dwa zespoły z WM:
Biblioteka Politechniki Krakowskiej
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymali mgr Dorota Buzdygan i mgr Marek Górski.
Ponadto, Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymali:
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia organizacyjne otrzymała grupa badaczy z interdyscyplinarnego zespołu:
Nagrodę zespołową Rektora Politechniki Krakowskiej za osiągnięcia naukowe otrzymała grupa badaczy z interdyscyplinarnego zespołu, który tworzą osoby z kilku wydziałów (WIŚiE, WIL, WA, WIMiF, WIEiK, MCK): dr inż. Agnieszka Flaga-Maryańczyk, prof. PK, prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń, dr inż. Jarosław Müller, prof. PK, mgr inż. Ireneusz Żmuda, prof. dr hab. inż. Wiesław Zima, dr inż. Bogusław Maludziński, dr hab. inż. Piotr Cisek, prof. dr hab. inż. Jan Taler, prof. dr hab. inż. Wojciech Dąbrowski, dr hab. inż. Jadwiga Królikowska, prof. PK, dr hab. inż. Andrzej Bielski, prof. PK, dr hab. inż. Michał Zielina, prof. PK, dr hab. inż. Marta Cebulska, dr inż. Izabela Godyń, dr hab. inż. Marzena Nowak-Ocłoń, dr inż. Bernadetta Pasierb, dr inż. Marek Bodziony, dr inż. Beata Baziak, dr hab. inż. Magdalena Jaremkiewicz, prof. PK – wszyscy z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, dr inż. Małgorzata Fedorczak-Cisak, dr hab. inż. Tomasz Kisilewicz, prof. PK, prof. dr hab. inż. Elżbieta Radziszewska-Zielina, dr hab. inż. Izabela Hager, prof. PK, dr inż. Katarzyna Mróz – pracownicy Wydziału Inżynierii Lądowej, dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK, prof. dr hab. inż. arch. Justyna Kobylarczyk, dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK, dr hab. inż. arch. Wojciech Korbel, prof. PK, dr hab. inż. arch. Przemysław Markiewicz-Zahorski, prof. PK, prof. dr hab. inż. arch. Dominika Kuśnierz-Krupa, dr inż. arch. Agnieszka Matusik, dr inż. Przemysław Kowalski – Wydział Architektury, dyrektor Międzynarodowego Centrum Kształcenia PK dr Tomasz Jeleński oraz dr inż. Kinga Korniejenko, dr inż. Dariusz Mierzwiński, dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK, dr inż. Patrycja Bazan z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki, a także dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK z Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej.
Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć z uroczystości
{fastsocialshare}
12 sierpnia br. władze uczelni oraz Wydziału Mechanicznego spotkały się na Politechnice Krakowskiej z ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym Japonii w Polsce – panem Akio Miyajima. Rozmawiano m.in. na temat współpracy naukowo-technicznej Politechniki Krakowskiej z firmą Toyota.
Władze uczelni reprezentował prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer. Wydział Mechaniczny reprezentowali: dziekan prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek oraz kierownik Katedry Pojazdów Samochodowych prof. dr hab. inż. Marek Brzeżański. W spotkaniu uczestniczyła także kierownik Działu Współpracy Międzynarodowej PK Katarzyna Baron-Lisiakiewicz. Ambasadorowi w wizycie na Politechnice Krakowskiej towarzyszyli szefowa Działu Kultury Ambasady Japonii Michiko Makino oraz Jacek Mendyk z Działu Kultury Ambasady Japonii.
Przedmiotem rozmów były, miedzy innymi, zagadnienia dotyczące możliwości rozszerzenia współpracy Katedry Pojazdów Samochodowych z firmą Toyota Motor Poland, a także sprawy zastosowania wodoru jako przyszłego nośnika energii w transporcie. Szczególne zainteresowanie ambasadora wzbudziły osiągnięcia Katedry Pojazdów Samochodowych w dziedzinie zasilania wodorem silników spalinowych oraz badań pojazdów wyposażonych w ogniwa paliwowe.
Katedra Pojazdów Samochodowych PK prowadzi innowacyjne badania nad silnikami wodorowymi wykorzystywanymi w niektórych samochodach marki Toyota.
Aktualnie Politechnika Krakowska współpracuje z czterema japońskimi uniwersytetami w ramach zawartych porozumień o współpracy. Są to uniwersytety w Gifu, Kochi, Kyushu oraz Instytut Technologii w Kitami. Współpraca dotyczy wspólnych badań naukowych oraz wymiany nauczycieli akademickich i studentów.
Na zdjęciach: 1. Spotkanie przedstawicieli uczelni z gośćmi z Ambasady Japonii; 2. Ambasador Japonii, Akio Miyajima; 3. Uczestnicy spotkania, od lewej: Michiko Makino, Katarzyna Baron-Lisiakiewicz, prof. Marek Brzeżański, ambasador Japonii, Akio Miyajima, dziekan Wydziału Mechanicznego, prof. Jerzy Sładek oraz prorektor ds. studenckich, dr Marek Bauer / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Dziś dzień św. Mikołaja. Dla studentów Politechniki Krakowskiej to kolejny dzień akcji charytatywnej „Mikołajki – Studenci Dzieciom”. Żacy z PK planują 6 grudnia odwiedzić dwie placówki opiekuńczo-wychowawcze w Bochni oraz jedną w Krakowie i dostarczyć prezenty dla ich podopiecznych. Wcześniej św. Mikołaj z Politechniki był z wizytą w Domu Superbohaterów Janowice (1 grudnia) oraz Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym pn. Centrum Autyzmu i Całościowych Zaburzeń Rozwojowych w Krakowie (5 grudnia). Ogółem, przedświąteczne mikołajkowe wsparcie trafi do 340 podopiecznych ośrodków z Krakowa i Małopolski. Już wiadomo, że tegoroczna akcja studentów Politechniki Krakowskiej zakończy się ogromnym sukcesem!
Oficjalne ogłoszenie wyniku tegorocznej zbiórki w ramach „Mikołajki – Studenci Dzieciom” odbędzie się 13 grudnia podczas studenckiej Wigilii na PK. Tegoroczne wyniki akcji już wskazują na ogromny sukces. Suma wszystkich datków finansowych oraz wartości wszystkich darów będzie najwyższa w 36-letniej historii politechnicznej akcji. Organizatorzy poszerzyli możliwości wsparcia inicjatywy o zbiórkę internetową, która cieszyła się wielkim zainteresowaniem. Kwota w momencie zamknięcia zbiórki on-line wyniosła 80 650 zł. To więcej niż cała ubiegłoroczna zbiórka! Społeczność akademicka mogła też – tradycyjnie – wesprzeć studenckie Mikołajki datkiem wrzuconym do puszek. Kwesta prowadzona była na kampusach PK i na terenie Osiedla Akademickiego, a uzbierana kwota to ponad 25 tys. zł. Ponadto, zainteresowane osoby mogły przygotować spersonalizowaną paczkę od św. Mikołaja na podstawie listów od podopiecznych ośrodków opiekuńczo-wychowawczych. Kolejną formą wsparcia akcji było przygotowanie wraz z grupą znajomych paczki z najpotrzebniejszymi rzeczami dla konkretnego ośrodka. Oragnizatorzy szacują, że wartość prezentów dla ośrodków i paczek spersonalizowanych wyniosła łącznie 18 tys. zł.
W tym roku pomoc trafi finalnie do 340 podopiecznych z aż 12 placówek! Na liście św. Mikołaja z PK są: Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza typu socjalizacyjnego „Perspektywa” i Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza typu socjalizacyjnego „Azymut” w Bochni, Dom Dziecka „Dworek Marzeń” oraz Dom Dziecka „Pomocna Dłoń” w Olkuszu, Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza typu specjalistyczno-terapeutycznego w Krakowie, Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza typu rodzinnego „Mały Książę” w Krakowie oraz Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza typu rodzinnego w Krakowie, Dom Superbohaterów Janowice, Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy pn. Centrum Autyzmu i Całościowych Zaburzeń Rozwojowych w Krakowie, a także trzy oddziały Siemacha Spot 24/7 na terenie Krakowa.
W akcję zaangażowanych jest 120 studentów PK, a przedsięwzięcie koordynuje Kinga Wojciechowska, studentka Wydziału Inżynierii Lądowej. Najbliższe dni będą także pracowite dla wolontariuszy. Wizyty w ośrodkach zaplanowano na 7, 8 i 11 grudnia.
(bk)
Na zdjęciach, wizyta św. Mikołaja i wolontariuszy z PK w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym pn. Centrum Autyzmu i Całościowych Zaburzeń Rozwojowych przy ul. Spadochroniarzy 1 w Krakowie / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Nową – bezpieczną i skuteczną – metodę usuwania narkotyków z organizmu odkryli naukowcy Politechniki Krakowskiej we współpracy z badaczami z innych polskich ośrodków naukowych – z Krakowa i Lublina. Proponują użycie sieci metaloorganicznych (Metal Organic Frameworks, MOF) jako nośników leków z grupy tzw. β-blokerów, stosowanych do detoksykacji organizmu z substancji odurzających. Efekty swoich prac nad innowacyjnym sposobem podawania propranololu przy przedawkowaniu mefedronu, zespół badawczy, kierowany przez prof. PK Przemysława Jodłowskiego z Politechniki Krakowskiej, opisał na łamach prestiżowego czasopisma „Chemical Engineering Journal” (IF 15.1).
Uzależnienia od środków odurzających stały się niebezpieczną chorobą XXI w., a dotykają zwłaszcza młodych ludzi. Szczególnie groźną substancją odurzającą jest mefedron. Związek, zaliczany do grupy syntetycznych katynonów, swoją budową i efektem działania naśladuje amfetaminę. Choć został zdelegalizowany w 2010 r., pozostaje popularny w nielegalnym obrocie z powodu stosunkowo niskiej ceny i łatwej dostępności na czarnym rynku. Jego przedawkowanie może tymczasem prowadzić do bardzo poważnych zagrożeń dla zdrowia, a nawet życia.
Jak ratować pacjenta z objawami przedawkowania tego narkotyku? Nauka zaproponowała tu medycynie m.in. rozwiązanie oparte na obserwacji objawów, wywoływanych przez zażycie mefedronu, takich np. jak wzrost ciśnienia krwi. U chorych z nadciśnieniem stosuje się standardowo leki z grupy tzw. β-blokerów, które działają jako antagoniści receptorów β-adrenergicznych, powodując obniżenie ciśnienia krwi oraz rytmu serca. Leki z tej samej grupy, np. propranolol, powszechnie używany w przypadku zaburzeń rytmu serca, można wykorzystać także do detoksykacji po zatruciu narkotykiem. – Problemem do rozwiązania w kontekście użycia leków z grupy β-blokerów przy zatruciu organizmu mefedronem, było znalezienie odpowiedniego nośnika, który uwalniałby lek bezpiecznie i skutecznie – czyli stopniowo i kierunkowo, wykluczając przy tym efekt pierwszego przejścia leku. Ten efekt powoduje eliminację leku z organizmu (na drodze procesów metabolicznych przebiegających np. w błonie śluzowej jelit i wątrobie) przed dostaniem się do krążenia ogólnoustrojowego – mówi dr hab. inż. Przemysław Jodłowski, prof. PK z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej.
Pod jego kierunkiem interdyscyplinarny zespół badaczy (Politechniki Krakowskiej, UJ, AGH, Uniwersytetu Medycznego w Lublinie oraz Instytutu Mechaniki Górotworu PAN) opracował skuteczny i innowacyjny system detoksykacji organizmu, rozwiązujący te pułapki. Prace prowadzili w ramach projektu pn. „Nowoczesne materiały oparte o sieci metaloorganiczne do usuwania substancji psychoaktywnych – synteza, charakterystyka chemiczna, toksyczność i efektywność w badaniach in vitro i in vivo”, finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki w konkursie OPUS 22.
– Obecne metody odtruwania organizmu polegają głównie na oczyszczaniu go poprzez stopniowe wypłukiwanie z niego toksyn, przy użyciu dożylnie podawanych środków. Należy jednak pamiętać, że szybkie usuwanie narkotyków może prowadzić do silnych reakcji organizmu, mogących się objawiać się np. arytmią serca czy atakami padaczki. Nasz pomysł polega na użyciu do usuwania narkotyków z organizmu sieci metaloorganicznych. Dzięki ich charakterystyce można uniknąć nagłej reakcji organizmu na podawanie odtrutki – wyjaśnia dr hab. inż. Przemysław Jodłowski, prof. PK. – Zastosowanie sieci metaloorganicznych – dzięki możliwości ich modyfikacji – pozwala na kontrolowaną adsorpcję narkotyków oraz kontrolowane podawanie antidotum na zatrucie organizmu.
MOF-y, czyli sieci metaloorganiczne, są substancjami posiadającymi strukturę jedno, dwu lub trójwymiarową w zależności od materiałów zastosowanych do ich budowy. Składają się z jonów metali, które połączone są ze sobą przez organiczne ligandy, tworząc strukturę krystaliczną. Materiały te mają zastosowanie w wielu dziedzinach – od medycyny (podawanie leków, obrazowanie tomograficzne) po katalizę, znakowanie czy adsorpcję gazów. Innowacyjne podejście, zaproponowane przez zespół pod kierunkiem prof. Przemysława Jodłowskiego, przenosi naukę o sieciach metaloorganicznych na nowy, wyższy poziom i otwiera wiele potencjalnych zastosowań medycznych. Szerokie kompetencje i możliwości naukowe badaczy z zespołu prof. Jodłowskiego, pozwoliły na dokładną charakterystykę materiałów, poszerzoną o obliczenia teoretyczne i przede wszystkim badania biologiczne. Wyniki prac badawczych potwierdziły, że szkielet metaloorganiczny posłużyć może jako nośnik leku eliminującego efekty nadużycia mefedronu oraz jako adsorbent tego narkotyku.
Artykuł na temat nowatorskich polskich badań pt. „Metal-organic frameworks for efficient mephedrone detoxification or supervised withdrawal – synthesis, characterisation and in vivo studies” ukazał się w prestiżowym czasopiśmie „Chemical Engineering Journal”. Dr hab. inż. Przemysław Jodłowski, prof. PK, kierownik projektu finansowanego przez NCN, podkreśla, że badania realizowane w jego ramach są możliwe dzięki zaangażowaniu ekspertów różnych dziedzin z kilku prestiżowych instytucji naukowych. W projekcie – poza Wydziałem Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej – udział biorą: Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Instytut Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk, Wydział Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Członkami zespołu są: dr hab. inż. Przemysław Jodłowski, prof. PK, dr inż. Grzegorz Kurowski, mgr inż. Klaudia Dymek, mgr inż. Kornelia Hyjek, dr inż. Paweł Śliwa – wszyscy z Politechniki Krakowskiej, a także dr hab. n farm. Barbara Budzyńska, prof. UML, dr n med. Anna Boguszewska-Czubara, prof. UML, dr n. farm. Olga Wronikowska-Denysiuk – Uniwersytet Medyczny w Lublinie, prof. dr hab. Witold Piskorz z Wydziału Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego, prof. dr hab. inż. Maciej Sitarz, dr hab. inż. Magdalena Szumera, prof. AGH, dr inż. Piotr Jeleń (Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH), mgr inż. Aleksandra Gajda (Instytut Mechaniki Górotworu PAN).
Naukowcy z PK i współpracujący z nimi eksperci z innych ośrodków będą rozwijać swoją innowacyjną metodę oraz przechodzić różne etapy zmierzające do wprowadzenia jej w medycynie. Mają nadzieję, że finałem będzie lek (w postaci łatwego w użyciu proszku), który wspomoże walkę z jednym z palących problemów współczesności.
(bk, mas, pj)
Na zdjęciu, dr hab. inż. Przemysław Jodłowski, prof. PK / fot. Jan Zych
Grafika z artykułu pt. „Metal-organic frameworks for efficient mephedrone detoxification or supervised withdrawal – synthesis, characterisation and in vivo studies” w czasopiśmie „Chemical Engineering Journal”
{fastsocialshare}
Budowanie silnych relacji partnerskich i biznesowych pomiędzy absolwentami Politechniki Krakowskiej oraz poszukiwanie płaszczyzn do współpracy z Alma Mater to główne cele Klubu Biznesu Politechniki Krakowskiej. Inicjatywa jest rozwijana od kilku miesięcy. Zgodnie z założeniami pomysłodawców, ma ona służyć również wymianie pomysłów i doświadczeń komercyjnych, niezwykle ważnych w kontekście dalszego rozwoju uczelni.
– Dążymy do tego, aby Klub Biznesu PK stał się miejscem spotkań, wymiany doświadczeń oraz budowania nowych projektów i inicjatyw przynoszących korzyści absolwentom i społeczności akademickiej. Niezwykle istotnym jest utrzymanie więzi i budowanie przynależności wychowanków do społeczności Politechniki Krakowskiej – mówi Paweł Domino, prezes Zarządu Fundacji Politechniki Krakowskiej i jeden z pomysłodawców utworzenia Klubu Biznesu PK. Wśród nich znaleźli się także: Sławomir Olejnik (CEO Fundacji Polska Innowacyjna & Founder Deep Tech CEE Summit), Izabela Paluch (prezes Zarządu Stowarzyszenia Wychowanków Politechniki Krakowskiej, prezes Zarządu INTECH PK sp. z o. o., przewodnicząca Rady Nadzorczej South Poland Cleantech Cluster), Marcin Styrna (członek Rady Uczelni PK, Co-founder & CEO BotBox sp. z o.o.).
Pierwszą aktywnością Klubu była debata otwarta, która odbyła się w kwietniu br. Spotkanie miało na celu weryfikację zainteresowania absolwentów PK uczestnictwem w Klubie Biznesu oraz kierunku, w którym należy podążać przy rozwijaniu projektu. Najważniejsze wnioski płynące z dyskusji dotyczyły umożliwienia absolwentom brania udziału w elitarnych spotkaniach i projektach, które przyczynią się do rozwoju ich przedsiębiorstw oraz przyniosą korzyści uczelni.
Pierwsze spotkanie Klubu Biznesu PK odbyło się 28 czerwca br. Uczestniczyli w nim: prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata (rektor Politechniki Krakowskiej), Piotr Polończyk (prezes Zarządu/właściciel w STALION – Hale Polonex sp. z o.o.), Albert Opoka (senior partner w Phinance S.A.), Daniel Kostrzewa (prezes Zarządu/właściciel w Szok sp. z o.o.), Artiom Komardin (wiceprezes Zarządu/właściciel w Sense Monitoring sp. z o.o.), Michał Dunal (prezes Zarządu w Frapol sp. z o.o.), Sławomir Olejnik (prezes Zarządu/fundator w Fundacja Polska Innowacyjna), Marcin Styrna (prezes Zarządu/wspólnik w Botbox sp. z o.o.), Michał Czeluśniak (dyrektor zarządzający/wspólnik w Fabryka Magika sp. z o.o. sp.k.), Piotr Ślusarek (wspólnik w CMA sp. z o.o.), Włodzimierz Leksa (prezes Zarządu/wspólnik w Meta sp. z o.o.), Jakub Skrodzki (wspólnik w Demi Poland), Tomasz Ćwikowski (właściciel, prezes Zarządu w Erbet sp. z o.o.), Jacek Paś (dyrektor ds. techniki i rozwoju w Track Tec KolTram sp. z o.o. ), Bohdan Biś Lisowski (właściciel w Biś Computers, Autoryzowane Centrum Szkoleniowe Autodesk), Sławomir Dzierżek (chief engineer w BWI GROUP Beijing West Industries Group), Jerzy Donimirski (właściciel w Donimirski Boutique Hotels), Izabela Paluch (prezes Zarządu w Intech PK sp. z o.o., Stowarzyszenie Wychowanków Politechniki Krakowskiej) oraz Paweł Domino (prezes Zarządu w Fundacja Politechniki Krakowskiej).
Pierwsze spotkanie Klubu Biznesu PK / fot. Jan Zych
Podczas spotkania Sławomir Olejnik przedstawił prezentację pt. „Przedsiębiorcy, Uczelnie, Współpraca – inspirujące case studies”, która zawierała przykłady kooperacji przedsiębiorców z uczelniami w Polsce i na świecie. Prezentacja stanowiła inspirację do dalszej dyskusji o działalności Klubu Biznesu PK. – Wierzymy, że nasze wspólne doświadczenia i wiedza mogą być inspiracją dla innych przedsiębiorczych absolwentów oraz przynosić korzyści Politechnice Krakowskiej. Jednocześnie na bieżąco chcemy nasze pomysły konfrontować z oczekiwaniami odbiorców, aby byli zaangażowani w proces tworzenia i rozwijania Klubu – dodaje Paweł Domino.
Kolejne spotkanie Klubu odbyło się 27 września na Zamku Korzkiew. Tym razem uczestniczyło w nim blisko 50 osób. Wśród nich byli przedsiębiorcy, przedstawiciele władz uczelni oraz wydziałów i administracji PK. Program spotkania obejmował m.in. networking. Następne spotkanie zaplanowano na 8 grudnia w Klubie Pod Jaszczurami. – W pełni Klub Biznesu PK będzie funkcjonował od stycznia 2024 r. Jesteśmy na etapie formalizowania zasad i warunków uczestnictwa. Dotychczasowe spotkania mają charakter otwarty i służą wypracowaniu odpowiedniego sposobu działania – tłumaczy Paweł Domino.
Osoby zainteresowane dołączeniem do Klubu Biznesu PK, prosimy o kontakt z Fundacją Politechniki Krakowskiej pod adresem: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..
Drugie spotkanie Klubu Biznesu PK / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Znamy nazwiska studentów, którzy weszli w skład Prezydium Forum Uczelni Technicznych – jednej z dziesięciu komisji branżowych Parlamentu Studentów Rzeczypospolitej Polskiej, na kadencję 2024. Stanowisko przewodniczącego obejmie Szymon Łakomy z Politechniki Wrocławskiej, a szeregi władz FUT zasilił Krzysztof Kusak z Politechniki Krakowskiej, student budownictwa na Wydziale Inżynierii Lądowej oraz inżynierii i gospodarki wodnej na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki. – Bardzo cieszę się z tego, że moja działalność na uczelni została zauważona, doceniona i nagrodzona propozycją działalności w Prezydium Forum Uczelni Technicznych – mówi Krzysztof Kusak.
Forum Uczelni Technicznych jest jedną z dziesięciu komisji branżowych Parlamentu Studentów RP. Powstało w 2006 r. Zrzesza 33 samorządy studenckie uczelni technicznych, na których kształci się w sumie około 350 tys. studentów. Do zadań FUT należy m.in. rozwijanie współpracy i umacnianie więzi między studentami, reprezentowanie środowiska studenckiego uczelni technicznych, wyrażanie opinii w sprawach dotyczących ogółu studentów, w tym opiniowanie aktów prawnych, wspieranie samorządności studenckiej. Sztandarowym projektem Forum Uczelni Technicznych jest Konkurs Kół Naukowych KoKoN. Prezydium FUT jest organem wykonawczym i opiniodawczym Forum.
Na przewodniczącego FUT w kadencji 2024 został wybrany Szymon Łakomy z Politechniki Wrocławskiej. Wraz z nim Prezydium FUT tworzą: Krzysztof Kusak z Politechniki Krakowskiej, Anna Suchecka z Politechniki Gdańskiej, Julia Grzegorzewska z Politechniki Wrocławskiej, Julia Gwóźdź z Politechniki Łódzkiej, Rafał Pyżalski z Politechniki Warszawskiej, Julia Szymańska ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
Krzysztof Kusak jest studentem 4 roku budownictwa na Wydziale Inżynierii Lądowej PK oraz 1 roku inżynierii i gospodarki wodnej na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki PK. Był wiceprzewodniczącym Parlamentu Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej w kadencji 2021-2023 oraz przewodniczącym Komisji Kultury SSPK. Szefował 61. „Epickiemu” Rajdowi Politechniki Krakowskiej, a swoją wiedzą i doświadczeniem wesprze też organizację nowej edycji Rajdu PK w 2024 r. Pomysłodawca i koordynator I edycji obozu szkoleniowego Akademia SSPK. Inicjatywa pomogła studenckim samorządowcom pogłębić umiejętności potrzebne w podejmowanych przez nich działaniach. Krzysztof Kusak był pomysłodawcą i organizatorem I edycji Plebiscytu „Szafirowe Smoki”, który ma na celu promowanie i nagradzanie dodatkowej aktywności studentów Politechniki Krakowskiej w ramach kół naukowych, organizacji studenckich lub działalności indywidualnej. Krzysztof jest od kilku lat jednym z przedstawicieli Samorządu Studentów w Senacie Politechniki Krakowskiej. Student PK przeszedł pozytywnie proces rekrutacyjny i znalazł się w gronie ekspertów – reprezentantów studentów Polskiej Komisji Akredytacyjnej. Wśród ekspertów zasiada także inż. Marta Tyrka, przewodnicząca Parlamentu Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej poprzedniej kadencji.
Reprezentant Politechniki Krakowskiej we władzach FUT będzie zajmował się m.in. koordynacją i organizacją ogólnopolskiego obozu szkoleniowego POLIgon 2024, nadzorem nad projektem Inżynier – Lider Zespołu, przygotowaniem i koordynacją oferty szkoleniowej FUT dla samorządów oraz przygotowaniem newslettera wydarzeń branżowych dla studentów. – Bardzo cieszę się z tego, że moja działalność na uczelni została zauważona, doceniona i nagrodzona propozycją działalności w Prezydium Forum Uczelni Technicznych. Zaufanie, którym zostałem obdarzony, wiele dla mnie znaczy. Mogę zapewnić, że na pewno będę ciężko pracował. Doświadczenie, które zdobędę w FUT, będzie też dla mnie bardzo cenne w dalszej pracy zawodowej – mówi Krzysztof Kusak.
W kadencji 2023 w Prezydium Forum Uczelni Technicznych zasiadała inż. Natalia Guzik, studentka Politechniki Krakowskiej, a inż. Marta Tyrka była członkinią Komisji Rewizyjnej FUT.
(bk)
Na zdjęciu, Krzysztof Kusak / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Przez ostatnie trzy lata Politechnika Krakowska była partnerem europejskiego projektu IMPACT, którego ambicją jest pobudzanie innowacji i przedsiębiorczości w oparciu o wartości zrównoważonego rozwoju oraz ułatwianie zmiany kulturowej w kierunku bardziej zrównoważonych procesów innowacyjnych. Teraz przyszła pora na sprawozdanie z dotychczasowych działań. W tym celu w Centrum Transferu Technologii PK w dniach od 4 do 5 grudnia odbywało się spotkanie podsumowujące projekt (Final Meeting). Zespół z PK był liderem ostatniego zadania projektowego, jakim jest opracowanie nowego przedmiotu kształcenia pn. Dobre praktyki dla zrównoważonego rozwoju.
Projekt IMPACT rozpoczął się 1 stycznia 2020 r., a zakończy 31 grudnia br. Przez dwa lata zespół z PK prowadził wywiady etnograficzne, dzięki którym chciał zbadać z jakimi problemami i wyzwaniami mierzą się firmy wprowadzające na rynek innowacje w obszarze zrównoważonego rozwoju. Równolegle badania były prowadzone także we Włoszech, Hiszpanii i Niemczech. Zespół z PK przeprowadził wywiady z dziewięcioma firmami z branży inżynierskiej. Zebrane podczas wywiadów informacje posłużyły do opracowania nowego przedmiotu kształcenia studentów pt. Sustainable Innovation Practices (12 ECTS). Będzie on wprowadzony na dwóch wydziałach PK – Wydziale Inzynierii Środowiska i Energetyki oraz Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej
Przedmiot Sustainable Innovation Practices (Dobre praktyki dla zrównoważonego rozwoju) będzie składał się z 4 niezależnych kursów opracowanych przez czterech partnerów akademickich (Complutense University of Madrid, HMKW University of Applied Sciences for Media, Communication and Management (HMKW), University of Florence, + Foundation for Research and Innovation oraz Politechnikę Krakowską). Każdy z partnerów opracował po jednym kursie dotyczącym zrównoważonego rozwoju (każdy za 3 punkty ECTS). Obecnie trwa proces akredytacji zagranicznej przedmiotu prowadzony przez ASIIN Consult GmbH.
W skład politechnicznego zespołu zaangażowanego w IMPACT weszli: dr inż. Piotr Beńko, prof. PK prodziekan ds. studenckich WIŚiE, mgr. inż. Małgorzata Ciesielska, dr inż. Jacek Kasz, dr inż. Irena Śliwińska. Kierownikiem zespołu była prodziekan WIiTCh – dr hab. inż. Katarzyna Matras-Postołek, prof. PK.
Uczestnicy spotkania podsumowującego projekt IMPACT / fot. Jan Zych
IMPACT opiera się na wynikach poprzednich projektów i korzysta z doświadczeń naukowców i praktyków zajmujących się innowacjami, aby generować przydatne spostrzeżenia dla studentów, młodych przedsiębiorców i partnerów przemysłowych, którzy chcą wywrzeć pozytywny wpływ na całe społeczeństwo. Jego celem jest zwiększenie możliwości i skuteczności Europy w zakresie szkolenia i nauczania innowacji oraz przedsiębiorczości zorientowanych na zrównoważony rozwój. IMPACT skupia liderów z przemysłu, środowiska akademickiego i ekosystemów innowacji, aby m.in. mogli wymieniać i rozpowszechniać wiedzę o dobrych praktykach i metodach czy tworzyć zaawansowane metody edukacyjne i prawdziwe materiały problemowe do nauczania.
Projekt IMPACT z ERASMUS+ finansowany jest przez Europejską Agencję EACEA (Agencja Wykonawcza ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego) Unii Europejskiej. Promuje on otwarty dostęp do materiałów edukacyjnych, dokumentów i mediów audiowizualnych, opracowanych i wyprodukowanych w czasie trwania projektu.
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska to kilka kampusów i obiektów w stolicy Małopolski. Uczelnia może pochwalić się m.in. własnym Osiedlem Akademickim przy ul. Skarżyńskiego w Czyżynach, na które składają się 4 domy studenckie, w których zamieszkać może około 2 tys. osób. Akademik to wciąż dobra cenowo opcja dla żaków spoza Krakowa. Nowoczesne przestrzenie w domach studenckich, boiska i korty tenisowe, a także centrum życia kulturalnego, a więc Klub „Kwadrat” – to wszystko czeka na studentów PK. Osiedle Akademickie idzie z duchem czasu, modernizuje się, a niedawno – w trosce o bezpieczeństwo mieszkańców – zamontowano 5 nowych kamer wraz rejestratorem oraz systemem podglądu wizyjnego przy Klubie „Kwadrat”. Koszty zakupu sprzętu w wysokości blisko 40 tys. zł zostały pokryte z funduszu prewencyjnego PZU S.A.
Politechnika Krakowska dokłada starań, by pobyt studentów w akademikach i ich pobliżu był bezpieczny. Na terenie Osiedla PK podjęto szereg przedsięwzięć w tym zakresie, np. wprowadzono dla pracowników PK i ochrony procedury postępowania w przypadku zagrożeń. Dzięki podjętym działaniom, Politechnika uzyskała certyfikat „Uczelnia Promująca Bezpieczeństwo”, wydawany przez Komendę Wojewódzką Policji w Krakowie. W 2016 r. na terenie Osiedla Akademickiego został zainstalowany monitoring wizyjny wraz z centrum monitoringu. Teren osiedla patrolowany jest też przez pracowników firmy ochroniarskiej. Nieodłącznym elementem krajobrazu czyżyńskiego osiedla akademików jest Studenckie Centrum Kultury Politechniki Krakowskiej „Kwadrat”, które w 2022 r. obchodziło jubileusz 30 lat działalności. Od 1992 r. w klubie przy ul. Skarżyńskiego 1 odbyło się wiele koncertów, dyskotek, imprez tematycznych, sylwestrów, przeglądów filmowych, kabaretów, wydarzeń sportowych. „Kwadrat” jest jednym z ważniejszych punktów na mapie kulturalnej Krakowa, przyciągającym nie tylko studentów.
Uczelnia postawiła przed sobą zadanie polegające na rozbudowie systemu monitoringu wizyjnego zewnętrznego, obejmującego teren Klubu „Kwadrat”, by zminimalizować zagrożenie kradzieżami, a także zwiększyć bezpieczeństwo i zabezpieczyć się przed uszkodzeniami mienia. Wsparcia udzielił Powszechny Zakład Ubezpieczeń S.A., finansując kwotą w wysokości 39 975 zł w ramach funduszu prewencyjnego, zakup i zamontowanie 5 kamer wraz rejestratorem oraz systemem podglądu wizyjnego.
Działania podjęte ostatnio w pobliżu terenu Osiedla Akademickiego wpisują się w szerszy zakres prac, które mają zwiększyć komfort pobytu studentów w akademikach i na kampusach Politechniki Krakowskiej. W ostatnich latach zmodernizowano przestrzeń przed akademikami, a także w samych domach studenckich. Efektem prac są m.in. strefy rozrywki i wypoczynku mieszkańców, sala kinowa, kuchnie dla mieszkańców wyposażone w piekarniki i szafki do przechowywania produktów czy pralnie z suszarkami na pranie.
Filmowa wycieczka po Osiedlu Akademickim PK. Zaprasza Adam Sadło z FutureLab
(bk)
{fastsocialshare}
Delegacja Politechniki Krakowskiej uczestniczyła w „Kick-off meeting” w szwedzkim mieście Trollhättan. W konferencji odbywającej się w dniach 4-6 grudnia 2023 na University West uczestniczyło około 100 przedstawicieli dziewięciu uniwersytetów skupionych w sojuszu STARS EU. Było to pierwsze oficjalne spotkanie sojuszu odkąd Komisja Europejska przyznała STARS EU status Uniwersytetu Europejskiego.
Podczas sesji otwierającej konferencję, Rima Dijkstra – główna koordynatorka STARS EU, podsumowała czteroletni proces starań o przyznanie statusu Europejskiego Uniwersytetu: – Dziś zaczynamy nowy rozdział naszej organizacji. Jestem dumna z dotychczas wykonanej pracy, ponieważ to ona stoi za naszym obecnym osiągnięciem. W ten sposób odniosła się do trzech wcześniejszych prób formalizacji STARS EU poprzez zdobycie finansowania KE. Sojusz początkowo nosił nazwę „Engaged” i po trzech próbach, z dniem 1 listopada 2023 roku, rozpoczął swoją działalność jako oficjalny podmiot. W momencie przyznania unijnego grantu STARS EU stało się nie tylko sojuszem, ale także projektem europejskim, polegającym na realizowaniu złożonych zadań zgodnie z przyjętym harmonogramem, zaplanowanym na cztery lata.
Rima Dijkstra przypomniała główne wyzwania stojące przed STARS EU: m.in. rozwój kampusu, zarówno cyfrowego (co zostało omówione dwa tygodnie wcześniej podczas Staff Week na Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Bremie), jak i fizycznego, co będzie wymagało wielu porozumień, ale to wciąż przyszłość, długoterminową trwałość sojuszu, realizowanie projektów w ramach Erasmus+ i Interreg oraz m.in. rozwój struktur wzajemnej współpracy.
Po słowach powitania uczestnicy rozpoczęli udział w sesjach pracy grupowej, zaplanowanych na 5 i 6 grudnia. Szwedzki West University zorganizował przestrzeń pracy dla Komitetu Sterującego i grupy Oficerów projektu, Koordynatorów i członków zespołów zajmujących się poszczególnymi pakietami roboczymi (zestawami zadań o wspólnym celu w ramach projektu), Liderów tzw. Grup tematycznych (TIG) oraz innych struktur pracy uruchomionych w Sojuszu. Uczestnicy spotkania utworzyli kilkanaście zespołów roboczych, w których (koordynowani przez Liderów) ustalali cele strategiczne i działania priorytetowe, które należy podjąć w pierwszej kolejności, zgodnie z harmonogramem prac.
Politechnikę Krakowską reprezentowali: dr hab. Joanna Kołodziej, Adam Sadło, dr inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc, Marlena Marek, dr Justyna Małkuch-Świtalska, dr hab. inż. arch. Przemysław Markiewicz-Zahorski, dr inż. Janusz Pobożniak, dr inż. arch. Wojciech Wójcikowski, Ewa Siekierzyńska, prof. dr hab. inż. Aleksander Prociak.
Większość spotkań roboczych sojuszu odbywa się online, natomiast bezpośrednie spotkania, takie jak to w Trollhättan, pozwalają na bardziej bezpośrednie omawianie problemów i szybsze osiąganie postępów celach strategicznych sojuszu. W związku z tym STARS EU przewiduje, o ile to tylko możliwe, spotkania na żywo, z których następnym będzie doroczna konferencja, tym razem na Uniwersytecie Franche-Comté w Besançon (Francja) w dniach 21-22 marca 2024 r.
Na zdjęciu uczestnicy spotkania sojuszu STARS EU / fot. A. Sadło
(Adam Sadło, Justyna Małkuch-Świtalska)
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Honeywell – globalny lider innowacji w zakresie lotnictwa i technologii kosmicznych, a także technologii stosowanych w budownictwie, zaawansowanych materiałów oraz bezpieczeństwa i produktywności, podpisały porozumienie o współpracy. W Krakowie powstaje właśnie nowe centrum badawczo-rozwojowe firmy, które ma potencjał, by stać się największym tego typu ośrodkiem w Europie Środkowo-Wschodniej. Hub będzie zajmował się technologiami lotniczymi, czyli najbardziej dynamicznym zakresem działalności prowadzonej obecnie przez Honeywell. Wsparcie merytoryczne dla nowego ośrodka zapewnią pracownicy Politechniki Krakowskiej. Rynkowy gigant liczy również, że studenci i absolwenci PK zasilą kadry Honeywell. Międzynarodowa firma miała okazję przedstawić swoją ofertę dla żaków PK podczas październikowych Inżynierskich Targów Pracy, organizowanych przez Biuro Karier uczelni.
– Zawarte porozumienie jest dowodem zaufania jakim koncern Honeywell obdarzył Politechnikę Krakowską. Mogę zapewnić, że nie zawiedziemy oczekiwań. Planowana współpraca przyniesienie korzyści obydwu stronom. Nasza kadra naukowa to eksperci, których wiedza i doświadczenie będą stanowiły nieoceniony wkład w kierunki działania Honeywell. Z kolei naszym studentom dajemy możliwość rozwoju i poszerzenia kompetencji u boku praktyków prestiżowej firmy, a także szansę na znalezienie swojego miejsca na rynku pracy właśnie w zespole Honeywell – mówi rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata.
Delegacja Honeywell już kilkukrotnie gościła na Politechnice Krakowskiej. W październiku odbyło się spotkanie robocze przedstawicieli Honeywell z pracownikami naukowymi Politechniki, które dotyczyło kooperacji naukowo-badawczej w kilku obszarach, m.in.: inżynierii elektrycznej, informatyki, ekstremalnie niskich temperatur czy paliw wodorowych. Meeting w zespołach tematycznych był koordynowany przez Centrum Transferu Technologii PK.
Przypomnijmy, że pracownicy koncernu Honeywell uczestniczyli w Inżynierskich Targach Pracy PK, które odbyły się 19 października w hali sportowej przy ul. Kamiennej. Stoisko firmy cieszyło się sporym zainteresowaniem uczestników. Również 19 października z rektorem Politechniki Krakowskiej prof. Andrzejem Szaratą spotkali się Kurt VandenBussche – Vice President Technology, Strategy and Innovation w Honeywell Aerospace, Tomáš Szaszi – Director, Strategy & Innovation, EMEA R&D w Honeywell oraz Piotr Marczuk – President CEE Honeywell. Prof. Andrzej Szarata zaprosił swoich gości m.in. do nowego laboratorium uczelni na kampusie w Czyżynach. W laboratorium prowadzone będą badania modelowe i symulacje komputerowe dotyczące dynamicznego oddziaływania na smog i przewietrzanie miast, a także eksperymentalne badania wpływów środowiskowych i klimatycznych na rozwiązania inżynierskie. Prezentacji aparatury i możliwości nowego centrum badawczego dokonał dr inż. Łukasz Flaga. Kolejne spotkanie robocze, zarówno z rektorem PK, jak z dyrektorem CTT PK odbyło się 8 grudnia. Wśród przedstawicieli Honeywell był obecny Todd Giles, Chief Technology Officer w Honeywell Aerospace.
Porozumienie pomiędzy PK a Honeywall określa przestrzeń i formy współpracy. Na tej podstawie eksperci z Politechniki Krakowskiej będą mogli angażować się w projekty długoterminowe i krótkoterminowe (trwające 3 lub 6 miesięcy). Pierwszy zakres przewiduje przygotowywanie ekspertyz i prowadzenie badań m.in. w obszarach inżynierii elektrycznej, informatyki, paliw wodorowych i kompozytów, ekstremalnie niskich temperatur oraz energii i zarządzania ciepłem. Działania krótkoterminowe opierać będą się na ekspertyzach i badaniach z potencjałem komercyjnym w strategicznych dla Honeywell tematach. – Współpraca naukowo-badawcza z firmą Honeywell Aerospace umożliwi naukowcom Politechniki Krakowskiej udział w rozwoju najnowocześniejszych technologii z obszarów informatyki, aerodynamiki, automatyki, robotyki, inżynierii materiałowej, wodoru, energii i niskich temperatur. Wysokie kompetencje naszych uczonych bardzo dobrze odpowiadają potrzebom badawczym Honeywell w tych dziedzinach. Wypracowana przez zespoły badawcze własność intelektualna będzie komercjalizowana wspólnie przez Honeywell i PK – tłumaczy dyrektor Centrum Transferu Technologii PK dr inż. Jacek Kasz.
Zawarta umowa odnosi się też do oferty kształcenia PK i możliwości, z których skorzystają studenci Politechniki. Firma Honeywell przygotowuje program stażowy dla żaków z PK, na który złożą się szkolenia branżowe i warsztaty adresowane do najlepszych studentów i absolwentów uczelni. Przewidziano również organizowanie zajęć, które będą prowadzone przez praktyków z Honeywell, jako cykle wykładów, seminaria i warsztaty. Zakres współpracy obejmie tworzenie prac dyplomowych wspólnie z pracownikami Honeywell. Planowany jest także udział firmy w kształtowaniu programów kształcenia na kierunkach kluczowych z punktu widzenia jej działalności. Honeywell liczy na studentów Politechniki Krakowskiej, ich wiedzę i kompetencje.
Honeywell International Inc. to amerykański wielobranżowy koncern przemysłowy, założony w 1906 r. Firma jest producentem m.in. automatyki przemysłowej, automatyki budynków, automatyki ciepłowniczej, systemów sterowania dla lotnictwa, odczynników chemicznych. Obecnie Honeywell skupia się na kilku obszarach strategicznych. Są nimi lotnictwo, nieruchomości komercyjne, wydajne materiały i technologie, rozwiązania dotyczące bezpieczeństwa i wydajności. Firma dysponuje wieloma ośrodkami na całym świecie. W Krakowie przy ul. Fabrycznej powstaje najnowsze centrum badawczo-rozwojowe. Jednym z podstawowych jego celów będzie tworzenie rozwiązań dla lotnictwa.
(bk)
Na zdjęciach, 1) od lewej: prorektor ds. nauki PK prof. Dariusz Bogdał, rektor PK prof. Andrzej Szarata, Piotr Marczuk – President CEE Honeywell, Kurt VandenBussche – Vice President Technology, Strategy and Innovation w Honeywell Aerospace, Tomáš Szaszi – Director, Strategy & Innovation, EMEA R&D w Honeywell, dyrektor CTT PK dr inż. Jacek Kasz; 2) od lewej: Kurt VandenBussche, prof. Andrzej Szarata, Todd Giles, Chief Technology Officer w Honeywell Aerospace 3) pracownicy PK i przedstawiciele Honeywell podczas październikowego spotkania na PK; 4) zwiedzanie nowego laboratorium PK, od lewej: prof. Andrzej Szarata, Kurt VandenBussche, Virginia Shepardson – Vice President Engineering, Honeywell Aerospace, dr inż. Łukasz Flaga; 5) zwiedzanie nowego laboratorium, od lewej: dr inż. Jacek Kasz, Todd Giles, Kurt VandenBussche, dr inż. Łukasz Flaga; 6) od lewej: Kurt VandenBussche, Virginia Shepardson, prof. Andrzej Szarata, dr inż. Jacek Kasz / fot. Jan Zych, Honeywell
{fastsocialshare}
Druga edycja programu grantowego „Talenty Jutra” została rozstrzygnięta. W gronie laureatów jest doktorantka Szkoły Doktorskiej PK (dyscyplina inżynieria chemiczna) oraz studentka ostatniego roku studiów inżynierskich na kierunku energetyka – mgr inż. Gabriela Hodacka.
„Talenty Jutra” to program Fundacji Empiria i Wiedza, który po raz pierwszy wystartował w ubiegłym roku. Jego celem jest wspieranie młodych naukowców. Program adresowany jest do badaczy w wieku od 19 do 25 roku życia. W konkursie wybierane są najlepsze projekty naukowo-badawcze w obszarach biotechnologii, informatyki, nauk inżynieryjno-technicznych, nauk biologicznych, medycyny, nauk o zdrowiu, nauk chemicznych, nauk o Ziemi i środowisku, a także nauk fizycznych, astronomicznych i projekty interdyscyplinarne związane z 3W (woda-wodór-węgiel).
W tegorocznej edycji programu „Talenty Jutra” zgłoszonych zostało niemal 100 prac. Spośród nich komisja konkursowa wyłoniła 25 najlepszych projektów, z których 23 zostało wyróżnionych, a dwa otrzymały nagrodę specjalną 3W. Laureaci dostali granty na dalszy rozwój prac badawczych, eksperymenty lub udoskonalenie wynalazków. Nagrody zostały wręczone podczas uroczystej gali, która odbyła się w ramach Kongresu 3W.
Wśród zwycięzców znalazła się także mgr inż. Gabriela Hodacka z Politechniki Krakowskiej. Została ona wyróżniona nagrodą specjalną 3W w wysokości 10 tys. zł za pracę pt.: Opracowanie katalitycznych procesów otrzymywania nanostruktur węglowych. Jak czytamy na stronie programu: Projekt dotyczy opracowania katalitycznych procesów otrzymywania nanostruktur węglowych z wykorzystaniem biomasy odpadowej jako prekursora węglowego oraz specjacyjnych form żelaza jako katalizatorów. W wyniku procesu otrzymywany jest grafit, który w zależności od zastosowanego katalizatora może posiadać różne właściwości, np. Fe3O4 wzbogaca nanostruktury w magnetyzm. Opiekunem wyróżnionego projektu jest prof. dr hab. inż. Marcin Banach.
Baterie, akumulatory oraz magazyny energii składają się w dużej mierze z anody wykonanej z grafitu. Dotychczas aż 80 proc. światowego grafitu pochodziło z Chin, lecz obecnie poszukuje się alternatywnych metod jego otrzymywania. Stosowane metody syntezy nanostruktur węglowych opierają się na procesach wysokotemperaturowych, jednak uwzględniając zasady Zielonej Chemii dąży się do obniżenia energochłonności procesów poprzez ich katalizę. Grafit syntetyczny otrzymywany metodą katalityczną pozwala obniżyć energochłonność tradycyjnego procesu przebiegającego w temperaturze powyżej 2500oC do temperatury poniżej 1000oC, jednocześnie obniżając emisję CO2 w stosunku do stosowania tradycyjnych surowców węglowych pochodzenia kopalnego. W projekcie uwzględniłam zastosowanie biomasy odpadowej jako prekursora węglowego do produkcji zielonego grafitu – tłumaczy mgr inż. Gabriela Hodacka.
Mgr inż. Gabriela Hodacka jest studentką ostatniego roku studiów inżynierskich na kierunku energetyka na Wydziale Inżynierii Środowiska i Energetyki PK, a także doktorantką w Szkole Doktorskiej PK w dyscyplinie inżynieria chemiczna. Wcześniej ukończyła studia inżynierskie na kierunku inżynieria chemiczna oraz magisterskie na kierunku technologia chemiczna. Gabriela Hodacka jest także członkinią Koła Naukowego Technologii Materiałów Nanostrukturalnych i Bionanotechnologii. Warto przypomnieć, że w br. Gabriela Hodacka została laureatką własnego programu stypendialnego Politechniki Krakowskiej.
Na zdjęciu mgr inż. Gabriela Hodacka / fot. materiały prywatne
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i FAKRO sp. z o.o. zawarły umowę o strategicznej współpracy w zakresie inicjowania i realizacji wspólnych przedsięwzięć badawczych, związanych m.in z produktami oferowanymi przez sądeckiego lidera branży okiennej. Porozumienie, które stworzy też nowe możliwości dla studentów i doktorantów uczelni, podpisali w Krakowie w środę 7 lipca 2021 r. rektor uczelni prof. Andrzej Białkiewicz i Sebastian Talarczyk, członek zarządu FAKRO sp. z o.o. do spraw rozwoju i zarządzania produktami.
Współpraca PK i FAKRO trwa od wielu lat. Producent okien dachowych wielokrotnie korzystał z zaplecza badawczego Politechniki i wiedzy jej pracowników, by weryfikować i ulepszać swoje produkty. Naukowcy z PK w certyfikowanych laboratoriach uczelni zajmowali się m.in. pomiarami oraz obliczaniem współczynnika przenikania ciepła okien dachowych z wykorzystaniem różnych metod naukowych, oceną produktów za pomocą kamer termowizyjnych czy obliczaniem współczynnika przewodzenia ciepła. Umowa podpisana 7 lipca rozszerza kooperację i wyznacza jej strategiczne obszary.
– Naszą współpracę – biznesu z nauką – wznosimy dzięki nowemu porozumieniu na zaawansowany poziom, opierając się na wspólnym przekonaniu, że musimy stale inwestować w rozwój, zarówno technologiczny, jak i rozwój kompetencji i świadomości ludzi. Współpraca z FAKRO, firmą o globalnej marce i międzynarodowych osiągnięciach, jest dla Politechniki Krakowskiej zaszczytem i niezwykłą inspiracją – podkreśla prof. Andrzej Białkiewicz, rektor Politechniki Krakowskiej. – Nasz partner śmiało podejmuje konkurencję na światowym rynku, stawiając na innowacje i kierując się wartościami bliskimi naszej misji, a to m.in. odpowiedzialność za rozwój polskiej gospodarki i jej pozycję w międzynarodowej przestrzeni ekonomicznej. Dlatego cieszymy się, że FAKRO wybrało naszych naukowców i nasze laboratoria jako ekspertów i miejsce wsparcia dla rozwoju swoich innowacyjnych produktów.
W ramach porozumienia Politechnika i firma FAKRO zobowiązały się do realizacji wspólnych projektów badawczo-rozwojowych, w tym w ramach krajowych i międzynarodowych sieci współpracy, a także testowania nowych rozwiązań technicznych i technologicznych, również współpracy w zakresie tworzenia prototypów i instalacji demonstracyjnych. – Wspólne wyzwania, które podejmiemy z tak ambitnym i aktywnym na światowych rynkach partnerem jak FAKRO, dotyczyć będą m.in. realizacji projektów badawczo-rozwojowych w ramach prestiżowych programów unijnych. Liczymy, że zaowocują one m.in. wspólnymi zgłoszeniami patentów i wzorów użytkowych. W obszarze tym zarówno Politechnika Krakowska, jak i Fakro mają doświadczenia i sukcesy, ale razem możemy osiągnąć jeszcze więcej – mówi rektor PK prof. Andrzej Białkiewicz.
Zakres prac, które będą realizowane w laboratoriach uczelni, jest niezwykle bogaty. Eksperci z PK zajmą się m.in. poprawą izolacyjności cieplnej stosowanych rozwiązań, obliczaniem parametrów cieplnych przegród, badaniem produktów w komorze typu „woda- powietrze”, badaniem aerodynamicznym produktów w Laboratorium Inżynierii Wiatrowej, obliczeniami wytrzymałościowymi części i elementów mechanizmów, wzornictwem przemysłowym, badaniami własności fizyko-mechanicznych materiałów, kompatybilnością materiałową, badaniami właściwości chemicznych materiałów, współpracą w powstawaniu nowych materiałów i technologii produkcji, projektowaniem automatyki.
– Jesteśmy otwarci na szeroką współpracę badawczą z Politechniką Krakowską, wiążemy duże nadzieje z możliwością korzystania z nowoczesnego zaplecza laboratoryjnego uczelni oraz eksperckiego wsparcia jej specjalistów, także w formie szkoleń dla naszych pracowników czy doradztwa technologicznego czy programistycznego. Liczymy też na możliwość współuczestniczenia w sieciach międzynarodowej współpracy, w których działa już Politechnika – mówi Sebastian Talarczyk, członek zarządu FAKRO. Jak dodaje, na kooperacji PK i FAKRO skorzystają również studenci i doktoranci PK: – Mamy dla nich szeroką ofertę – wizyt studyjnych, praktyk zawodowych i staży w naszej firmie, a potem także atrakcyjne oferty pracy dla młodych inżynierów. Są już w naszym zespole absolwenci Politechniki Krakowskiej, jesteśmy bardzo zadowoleni z ich dokonań i kreatywności. Liczymy, że podpisanie umowy wpłynie również pozytywnie na rozwój naszej kadry.
Na ten aspekt współpracy zwraca też uwagę rektor PK prof. Andrzej Białkiewicz: – Nasi studenci i doktoranci będą mogli czerpać z wiedzy i doświadczeń liderów oraz pracowników FAKRO, a także poznawać nowoczesne zaplecze produkcyjne i badawcze firmy. To będzie znakomity zawodowy poligon, podnoszący kwalifikacje naszych studentów i dający im mocną pozycję na rynku pracy – mówi rektor PK. Jak dodaje, FAKRO już wcześniej wspierało żaków z PK m.in. jako współfundator stypendiów dla najlepszego studenta Wydziału Inżynierii Lądowej czy sponsor wydarzeń sportowych i kulturalnych.
Firma FAKRO powstała w 1991 r. jako mały, rodzinny zakład. Współzałożycielem i prezesem zarządu jest Ryszard Florek – absolwent Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej (obecnie: Wydział Inżynierii Lądowej). Spółka rozwinęła się w międzynarodową korporację, która dziś zajmuje pozycję wicelidera na światowym rynku okien dachowych. W skład Grupy FAKRO, zatrudniającej ponad 4000 osób, wchodzi 11 spółek produkcyjnych oraz 17 dystrybucyjnych. Produkty FAKRO można znaleźć w ponad 50 krajach świata. W ofercie firmy znajdują się przede wszystkim: okna dachowe drewniane i aluminiowo-tworzywowe o różnych konstrukcjach i sposobach otwierania, okna do dachów płaskich, świetliki rurowe, akcesoria do okien dachowych, akcesoria montażowe. FAKRO jest producentem schodów strychowych. Oferuje też kompleksową ofertę stolarki otworowej do zastosowania w budynkach inteligentnych.
(bk, mas)
Na zdjęciu, od lewej: rektor Politechniki Krakowskiej, prof. Andrzej Białkiewicz i Sebastian Talarczyk, członek Zarządu FAKRO / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Dr inż. arch. Julian Franta z Katedry Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej został laureatem Nagrody Prezesa Rady Ministrów za wyróżniającą się rozprawę doktorską. Praca pt. „Rola dworców kolejowych w strukturze przestrzeni publicznych współczesnego miasta” została wykonana pod kierunkiem prof. dr. hab. inż. arch. Jacka Gyurkovicha. W uzasadnieniu możemy m.in. przeczytać, że nagroda została przyznana za pracę, która ma istotne znaczenie dla rozwoju współczesnej myśli urbanistycznej, stanowiąc bogaty i innowacyjny wkład w kompleksowe opracowanie procesu ewolucji funkcjonalno-przestrzennej współczesnych dworców kolejowych, posiadającą duży potencjał aplikacyjny sprzyjający wzbogacaniu atrakcyjności i podnoszeniu jakości przestrzeni publicznych miast, ze względu na aktualność i znaczenie tematu, zastosowanie nowatorskiej metodologii badawczej łączącej warsztat naukowca badacza oraz twórcy projektanta.
W tym roku Nagrody Prezesa Rady Ministrów przyznano po raz 30. Mogą je otrzymać osoby lub zespoły naukowców w 3 kategoriach: za wyróżniającą się rozprawę doktorską, ale też wysoko ocenione osiągnięcia będące podstawą nadania stopnia doktora habilitowanego oraz osiągnięcia w zakresie działalności naukowej, w tym twórczości artystycznej lub działalności wdrożeniowej. W pierwszej kategorii, oprócz dr. inż. arch. Juliana Franty, wyróżniono 27 uczonych. W kategorii wysoko ocenione osiągnięcia naukowe będące podstawą nadania stopnia doktora habilitowanego, premier przyznał 11 nagród, zaś za osiągnięcie w zakresie działalności naukowej, w tym twórczości artystycznej lub działalności wdrożeniowej – 6 nagród. Nagrody zostały przyznane za osiągnięcia zrealizowane w 2022 r.
W pracy doktorskiej pt. „Rola dworców kolejowych w strukturze przestrzeni publicznych współczesnego miasta”, dr inż. arch. Julian Franta zbadał na wybranych przykładach europejskich proces ewolucji funkcjonalno-przestrzennej, której podlegają dworce kolejowe, a także ich relacje z przestrzenią publiczną. – We współczesnych śródmieściach coraz większym problemem staje się znalezienie przestrzeni pod nowe przedsięwzięcia urbanistyczno-architektoniczne. Stąd znaczenie takich terenów, które – zdominowane dotąd przez jedną funkcję – wraz ze zmianą jej znaczenia, charakteru lub wymagań mogą ulec modyfikacji. Należą do nich tereny kolejowe, pokolejowe oraz same obiekty dworców kolejowych i powiązane z nimi przestrzenie publiczne – mówi nagrodzony architekt z Politechniki Krakowskiej.
Jak możemy przeczytać w jego rozprawie doktorskiej, dworce kolejowe od początku stanowiły kluczową część śródmiejskiej struktury, bowiem pełniły istotną rolę formalną i programową w obszarze śródmieścia. Ich jednofunkcyjność okazuje się jednak pozorna, gdyż do spełnianych przez nie zadań należała: obsługa podróżnych (poczekalnie, kasy, restauracje, przechowalnie, sanitariaty); przewóz towarów (poczta, spedycja, magazynowanie); obsługa pracowników (szatnie, pomieszczenia socjalne, czasem również funkcja mieszkaniowa); obsługa techniczna taboru. – Dworzec kolejowy kreował, związaną z nim przestrzeń publiczną, która stawała się „wizytówką miasta”, bo to z nią stykał się podróżny, który do tego miasta przybywał. Dworzec kolejowy zawsze był punktem istotnym w przestrzeni miasta – obiektem rozpoznawalnym i ułatwiającym orientację, a równocześnie aktywnym funkcjonalnie z reguły całą dobę – tłumaczy Julian Franta.
Jak pisze badacz z Wydziału Architektury PK, współcześnie słowo „dworzec” odnosi się do węzła przesiadkowego na autobusy, tramwaje, metro, który pełni funkcję komunikacyjnego splotu, a towarzysząca mu przestrzeń publiczna jest rozumiana jako „przestrzeń przepływu” zróżnicowanej publiczności, wkraczającej w przestrzeń układu hybrydowego w zróżnicowanych celach i realizującej je w niej często inaczej od pierwotnego zamierzenia. Autor zauważa, że plany przebudowy dworców i ich otoczenia na wielką skalę są realizowane w kolejnych miastach Europy. Przebudowy te wiążą się z sukcesami ale i wyzwaniami związanymi z zaspokojeniem w pełni i w harmonijny sposób potrzeb coraz bardziej zróżnicowanych użytkowników.
Dr inż. arch. Julian Franta poddał badaniom europejskie śródmiejskie dworce o rysujących się lub zarysowanych cechach układów hybrydowych. Autor weryfikował następujące miasta: Wiedeń, Liège, Pragę, Paryż i Strasburg, Barcelonę i Madryt, Berlin i Drezno, Budapeszt, Mediolan, Rzym oraz Turyn, a w Polsce – Katowice, Opole, Kraków.
Wśród celów szczegółowych, które postawił przed sobą architekt z PK, były: przeanalizowanie tendencji do hybrydyzacji obiektów lub zespołów dworcowych w krajach europejskich; przebadanie roli przekształceń dworców kolejowych w podnoszeniu ciągłości przestrzeni publicznej, zwartości struktury miejskiej i efektywności wykorzystania terenu w strefie śródmiejskiej; przebadanie relacji: obiekt dworcowy i jego wewnętrzna przestrzeń publiczna („in-door”) a przestrzeń publiczna miasta w otoczeniu dworców kolejowych („out-door”); próba wskazania na pozytywy i zagrożenia wynikające z prowadzonego procesu przemian w relacjach przestrzennych dworców kolejowych i ich otoczenia. Weryfikując przykłady różnych śródmiejskich dworców w Europie, dr inż. arch. Julian Franta stwierdził, iż poprzez ich ewolucję w stronę węzłów multimodalnych, zaczynają przyciągać większą liczbę użytkowników o zróżnicowanych potrzebach. W związku z tym stanowią istotny potencjał sprzyjający wzbogacaniu atrakcyjności i podnoszeniu jakości związanych z nimi przestrzeni publicznych miasta.
Dr inż. arch. Julian Franta w latach 2000-2005 studiował na Wydziale Architektury PK oraz na University of Vaasa w Finlandii. Od 2007 do 2012 odbył studia doktoranckie na PK. Od roku 2012 pracuje na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej (Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego). W 2006 r. zaczął też pracę w biurze „Franta & Franta Architekci Sp. z o. o.” w Katowicach i Chorzowie. Posiada 20-letnie doświadczenie zawodowe w zakresie projektowania architektonicznego oraz urbanistycznego, zarówno na etapie wykonywania projektów budowlano-wykonawczych jak i opracowań koncepcyjnych, w tym konkursowych, które zdobył w pracowniach architektonicznych „Franta & Franta Architekci” oraz w SCAU Société de Conception d’Architecture et d’Urbanisme w Paryżu. Dr inż. arch. Julian Franta jest laureatem wielu konkursów architektonicznych i urbanistyczno-architektonicznych o zasięgu zarówno krajowym jak i międzynarodowym. Współautor licznych projektów i realizacji w całej Polsce, m.in.: Mazurskiego Centrum Aktywnego Wypoczynku w Iławie, Centrum Edukacji i Sportu w Mysiadle, Centrum Handlowo-Kulturalno-Usługowego „Stary Browar” w Lubawie, Hotelu Diament w Ustroniu. Julian Franta angażuje się w działania na rzecz samorządu zawodowego architektów – Izby Architektów RP. Za tę formę aktywności został doceniony, otrzymując w 2022 r. Srebrną Odznakę Izby Architektów RP. Architekt z PK czynnie uprawia żeglarstwo regatowe i rekreacyjne – wielokrotnie uczestniczył w Mistrzostwach Polski oraz Mistrzostw Świata w klasie MICRO, jeździ na snowboardzie i nartach (zajął m.in. 2. miejsce na Mistrzostwach Polski Architektów w snowboardzie w 2019 r.). Uwielbia motocykle i wędrówki po Tatrach.
Pełna lista laureatów Nagrody Prezesa Rady Ministrów jest dostępna na stronie: https://www.gov.pl/web/premier/nagrody-premiera
(bk)
Na zdjęciu, dr inż. arch. Julian Franta / fot. Piotr Celewicz
{fastsocialshare}
13 grudnia na dziedzińcu kampusu głównego Politechniki Krakowskiej można było usłyszeć śpiew kolęd i poczuć zapach barszczu oraz pierogów. Wszystko za sprawą Wigilii Akademickiej, którą zorganizował Samorząd Studencki. Inicjatywa integrująca studentów i pracowników była też okazją do podsumowania akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom”. Tegoroczna zbiórka pobiła absolutny rekord.
Wigilie pod gołym niebem odbywały się już na PK. Ostatnią zorganizowano kilka lat temu. Dzisiejsze – cieszące się dużym zainteresowaniem – wydarzenie stanowiło powrót do uczelnianego zwyczaju. Koordynatorem przedsięwzięcia był Krzysztof Kusak, wiceprzewodniczący Parlamentu Samorządu Studenckiego Politechniki Krakowskiej w kadencji 2021-2023, pomysłodawca i organizator wielu eventów na Politechnice.
Aby wprowadzić uczestników w świąteczny nastrój, Akademicki Chór Politechniki Krakowskiej „Cantata” pod dyrekcją Marty Stós, rozpoczął wydarzenie od zaśpiewania kilku kolęd. Następnie życzenia dla społeczności złożyli: rektor PK prof. Andrzej Szarata, prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer, a także nowy przewodniczący Parlamentu SSPK Mateusz Dąbrowski. Wigilia Akademicka była też okazją do podsumowania 36. akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom”. Dokonała go koordynatorka tegorocznej edycji, Kinga Wojciechowska. Suma wszystkich datków finansowych oraz wartości wszystkich darów dla ośrodków opiekuńczo-wychowawczych z Krakowa i Małopolski jest najwyższa w całej historii politechnicznego przedsięwzięcia – wyniosła ponad 120 tys. zł!
Organizatorzy poszerzyli w tym roku możliwości wsparcia inicjatywy o zbiórkę internetową, która cieszyła się wielkim zainteresowaniem. Kwota w momencie zamknięcia kwesty on-line wyniosła 80 650 zł. Społeczność akademicka mogła też – tradycyjnie – wesprzeć studenckie Mikołajki datkiem wrzuconym do puszek. Kwesta prowadzona była na kampusach PK i na terenie Osiedla Akademickiego, a uzbierana kwota to ponad 25 tys. zł. Ponadto, zainteresowane osoby mogły przygotować spersonalizowaną paczkę od św. Mikołaja na podstawie listów od podopiecznych ośrodków opiekuńczo-wychowawczych. Kolejną formą wsparcia akcji było przygotowanie wraz z grupą znajomych paczki z najpotrzebniejszymi rzeczami dla konkretnego ośrodka. Organizatorzy szacują, że wartość prezentów dla ośrodków i paczek spersonalizowanych wyniosła łącznie 18 tys. zł. Podarunki od politechnicznego Mikołaja trafiły finalnie do 340 podopiecznych z aż 12 placówek. W akcję zaangażowanych było 120 studentów PK.
Podczas Wigilii Akademickiej, Kinga Wojciechowska otrzymała z rąk Mateusza Dąbrowskiego specjalne podziękowania za koordynację akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom”. Podziękowania za szczególny wkład oraz zaangażowanie w akcję otrzymał również Piotr Kons. W głównej alei kampusu PK przy ul. Warszawskiej studenci zorganizowali mini wystawę podsumowującą 36. akcję mikołajkową.
Zapraszamy do objerzenia zdjęć z wydarzenia!
(bk)
{fastsocialshare}
Rozmowa z dr Maciejem Górowskim, ekspertem z Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej o kampanii promującej bezpieczne zachowania komunikacyjne w mieście.
„UWAŻAJ! TRAMWAJ!” – to hasło przewodnie nowej akcji edukacyjnej, którą w grudniu rozpoczęła Katedra Pojazdów Szynowych i Transportu Politechniki Krakowskiej wspólnie z Małopolskim Ośrodkiem Ruchu Drogowego oraz Małopolską Wojewódzką Radą Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego.
– Kampania służy zwiększeniu świadomości pieszych i kierowców na temat bezpiecznych zachowań w ruchu miejskim w odniesieniu do tramwajów. Materiały edukacyjne już trafiają do osób przystępujących do egzaminów na prawo jazdy w małopolskich ośrodkach egzaminacyjnych, wykorzystują je też inspektorzy ruchu krakowskiego MPK S.A. w ramach akcji „Wystarczy 1 metr”. Do naszej akcji promowania bezpieczeństwa w mieście może się przyłączyć każdy. Mamy nadzieję, że krakowska akcja rozszerzy się na całą Polskę – mówi dr Maciej Górowski z Politechniki Krakowskiej, inicjator akcji „UWAŻAJ! TRAMWAJ!”, pomysłodawca i współtwórca pierwszego w Polsce symulatora tramwaju NGT6, który działa na Politechnice Krakowskiej.
Skąd potrzeba akcji edukacyjnej „UWAŻAJ! TRAMWAJ!”? Wydaje się, że o tramwajach w mieście wiemy już wszystko…
Dr Maciej Górowski: – Pomysł na akcję narodził się z obserwacji powszechnie się zdarzających nieprawidłowych zachowań pieszych i kierowców wobec tramwajów. Te zachowania wynikają w dużej mierze z nieznajomości przepisów, ale też z braku wiedzy na temat poruszającego się tramwaju – jego masy, dróg hamowania, gorszego współczynnika tarcia pomiędzy kołem a szyną. Nie ma powszechnej świadomości, że taki pojazd nie zatrzyma się nagle w miejscu, że jedzie po stalowych szynach i nie ma możliwości wykonania manewru zmiany kierunku jazdy, bo nie ma przecież kierownicy. Motywacją do uruchomienia akcji były też doświadczenia, które zdobyliśmy podczas wirtualnych jazd szkoleniowych w symulatorze tramwaju, stworzonym przez nas w Katedrze Pojazdów Szynowych i Transportu Politechniki Krakowskiej. Symulator wiernie odzwierciedla kabinę tramwaju NGT6 i poruszanie się w warunkach ruchu miejskiego. Zdarzały się sytuacje, że wsiadające do kabiny symulatora osoby zadawały nam pytania: „ A gdzie jest kierownica?” , „Jak tramwaj skręca skoro jej nie ma?”. Nasi symulatorowi kursanci byli zdziwieni, że tak długa jest droga hamowania tramwaju, mówili: „Wydawało mi się, że dam radę wyhamować, bo samochodem przecież już bym się zatrzymał”. Nie wiedzieli, że np. skręcając na skrzyżowaniu tramwaj ma pierwszeństwo przed pojazdem jadącym z naprzeciwka. W tym przypadku nawyki z samochodów i nieznajomość przepisów powodowały błędne reakcje przy prowadzeniu tramwaju. A przecież przepisy dotyczące kierowców, odnoszące się do pojazdów szynowych, są zawarte w tej samej ustawie – Prawo o ruchu drogowym. Współpracuję z krakowskim MPK, mam też uprawnienia do prowadzenia tramwajów i sam jadąc po mieście zauważam wiele nieprawidłowych zachowań, pokrywających się z obserwacjami z symulatora. Zachowań, które wynikają i z nieznajomości przepisów, i z braku wyobraźni, ale też często z brawury.
Jak dużo niebezpiecznych zdarzeń drogowych w miastach dotyczy relacji tramwajów z pieszymi czy autami? Czym się kończą dla pieszych, kierowców i dla pasażerów tramwajów?
Dr Maciej Górowski: – Zdarzeń niebezpiecznych jest bardzo dużo. Każdego dnia dochodzi do nieprawidłowych zachowań, wymuszeń pierwszeństwa czy wtargnięć na tory. W przypadku pieszych skutki mogą być najbardziej tragiczne – wtargnięcie pod tramwaj może doprowadzić nie tylko do obrażeń, ale też do kalectwa, a nawet śmierci. Tramwaj – mając stalowe koła typu obrzeżowego – może dosłownie przeciąć przeszkodę, znajdującą się na torze. Oczywiście nowoczesne pojazdy tramwajowe wyposażone są w specjalnie ukształtowane ściany czołowe i zgarniacze, które służą ograniczeniu możliwości dostania się człowieka bezpośrednio pod koła, jednak już samo uderzenie tramwaju w człowieka może doprowadzić do tragicznych skutków. Poszkodowanymi mogą być osoby na zewnątrz, ale też przewożeni pasażerowie. Tramwajem podróżuje nawet kilkuset pasażerów, w dużej części jadących w pozycji stojącej. Przy nagłym hamowaniu nie są chronieni, tak jak siedzący w fotelu kierowca zapięty pasem bezpieczeństwa. Dlatego do tragedii może dojść także wewnątrz tramwaju. Prowadzący tramwaj musi więc odpowiednio reagować na zdarzenia drogowe, ale pamiętać też, że wiezie dziesiątki ludzi.
Jakie są najczęstsze przewinienia pieszych i kierowców wobec tramwajów? O czym nie pamiętamy? Pamiętajmy o tym, że w ustawie Prawo o ruchu drogowym dla tramwajów przewidziane są pewne wyjątki w stosunku do przepisów, które obowiązują kierowców i pieszych. Przykładowo warto pamiętać, że tramwaju na skrzyżowaniu nie obowiązuje zasada prawej ręki – ma pierwszeństwo w każdym kierunku. Jeżeli na skrzyżowaniu pierwszeństwo jest kierowane znakami drogowymi, to tramwaj stosuje się do znaku „ustąp pierwszeństwa”, natomiast z pozostałych kierunków ma pierwszeństwo w tym również dla manewru skrętu. I tu warto zauważyć, że właśnie w takich sytuacjach często zawodzą kierowcy, którzy – widząc tramwaj sygnalizujący zamiar skrętu – wymuszają na nim pierwszeństwo, traktując ten tramwaj jak samochód, przed którym jadąc na wprost mieliby pierwszeństwo. Inna ważna różnica – tramwaj należy wyprzedzać z jego prawej strony. Ta zasada odróżnia go od zasad dotyczących wyprzedzania samochodu. Bardzo problematyczny temat to też zatrzymywanie się i parkowanie na torach. Tramwaj jedzie po szynach – nie ma możliwości ominięcia samochodu, który został zaparkowany, naruszając jego skrajnię. Dlatego też apel do kierowców o sprawdzenie czy pozostawiony samochód nie zablokuje przejazdu tramwajowi. Jeśli chodzi o pieszych, to zauważamy przede wszystkim niewłaściwe zachowanie na przejściach – przechodzenie na czerwonym świetle, czy niezachowywanie szczególnej ostrożności, przebywanie na przystankach zbyt blisko krawędzi peronów, wtargnięcia itd. Oczywiście powszechną zmorą są piesi wpatrzeni w smartfony albo ze słuchawkami na uszach, które „odizolowują” ich od rzeczywistości. Pamiętajmy, że tramwaj nie wykona manewru w celu uniknięcia kolizji. Motorniczemu pozostają w takiej sytuacji jedynie hamulce, a droga hamowania będzie o wiele dłuższa niż auta. W materiałach edukacyjnych w ramach akcji „Uważaj! Tramwaj!” zostały wyraźnie pokazane najbardziej newralgiczne sytuacje ruchowe, w których najczęściej dochodzi do niebezpiecznych zachowań pieszych i kierowców.
Czy wpływ na bezpieczeństwo pieszych na przejściach miała zmiana przepisów drogowych, która nakazała kierowcom aut zatrzymanie się przed przejściem, gdy widzą zbliżającego się pieszego. Ten przepis dotyczy też prowadzących tramwaje? Nowelizacja ustawy Prawo o ruchu drogowym wprowadziła zapis, że tramwaj nie musi ustępować pierwszeństwa osobom dochodzącym lub oczekującym na przejściu. To bardzo oczekiwany zapis, od lat stosowany w krajach zachodniej Europy. Oczywiście prowadzący tramwaj, zbliżając się do przejścia, ma zachować szczególną ostrożność. Ale nie ma uzasadnienia, by hamować takiego kolosa na stalowych kołach, który porusza się według rozkładu jazdy i wiezie dziesiątki pasażerów, bo np. jeden pieszy zbliża się do „pasów”. Problem wdrożenia tego przepisu polega na tym, że kampanie informacyjne, związane z przywilejem dla pieszych, skupiły się przede wszystkim na zmianie przepisu dla kierowców samochodów. Powszechnie były i nadal są przekazywane informacje, że pieszy ma pierwszeństwo na przejściu dla pieszych. Taka informacja jest niekompletna i wprowadza błąd. Zawarte w artykule 13 ustawy stwierdzenie „…z wyłączeniem tramwaju” jest właśnie bardzo istotne z punktu widzenia uświadamiana pieszych, że zapis o ich pierwszeństwie nie odnosi się do tramwaju. Pieszy, poza wymogiem zachowania szczególnej ostrożności, ma też ustąpić pierwszeństwa tramwajowi.
Jak będzie wyglądać akcja „Uważaj! Tramwaj!”?
Materiały edukacyjne w formie ulotek z prostymi grafikami i najważniejszymi informacjami już trafiły do Małopolskiego Ośrodka Ruchu Drogowego. Dostają je osoby, które podchodzą do egzaminów na prawo jazdy. Myślę, że to właściwe miejsce na ostateczną refleksję nad przepisami. Materiały drukowane przekazaliśmy również do Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego S.A. W ramach prowadzonej tam kampanii dotyczącej parkowania pt. „Wystarczy jeden metr”, nasze ulotki będą rozdawane przez inspektorów ruchu kierowcom, np. na ulicy Długiej, gdzie od dłuższego czasu występują największe problemy z blokowaniem ruchu przez nieprawidłowo zaparkowane samochody. Akcja trwa również w Internecie, każdy może się do niej przyłączyć, pobrać materiały dostępne w wersji elektronicznej, wydrukować, udostępniać, rozpowszechniać. Zależy nam na dotarciu do jak największej liczby osób nie tylko w Małopolsce, ale całej Polsce. Liczymy, że z tych materiałów skorzystają też nauczyciele w przedszkolach i szkołach. Każdy z nas może być promotorem bezpieczeństwa. Wystarczy tylko rozpowszechniać materiały, które przygotowaliśmy w ramach akcji „UWAŻAJ! TRAMWAJ!”, a w ruchu stosować się do obowiązujących przepisów i bezpieczeństwo zawsze stawiać na pierwszym miejscu.
Materiały edukacyjne akcji „Uważaj! Tramwaj!” do pobrania
(m)
Na zdjęciu, dr Maciej Górowski podczas zajęć edukacyjnych w symulatorze tramwaju na PK / fot. Katedra Pojazdów Szynowych i Transportu WM PK
{fastsocialshare}
Już od 36 lat na Politechnice Krakowskiej studenci realizują charytatywną inicjatywę pn. „Mikołajki – Studenci Dzieciom”. Od wielu lat spełniają przedświąteczne marzenia podopiecznych ośrodków opiekuńczo-wychowawczych z Krakowa i Małopolski – kwestują, przygotowują prezenty, a następnie św. Mikołaj z PK odwiedza dzieciaki. Nie inaczej było i w tym roku. Zakończona niedawno akcja „Mikołajki – Studenci Dzieciom” zapisze się na długo w politechnicznej pamięci. Łącznie udało się uzbierać rekordową sumę ponad 120 tys. zł przeznaczonych na potrzeby 12 placówek z Małopolski oraz na świąteczne prezenty dla ich podopiecznych. Koordynatorką przedsięwzięcia była Kinga Wojciechowska, studentka Wydziału Inżynierii Lądowej. Dowodziła przez kilka tygodni grupą 120 studentów Politechniki, którzy z poświęceniem zaangażowali się w pomoc dla potrzebujących.
Kingo, przyjmij nasze serdeczne gratulacje. Ty i Twoja dzielna ekipa św. Mikołaja pobiliście podczas tegorocznej akcji rekord. Udało się pomóc 340 podopiecznym z 12 ośrodków z Krakowa i Małopolski. Chyba największą satysfakcją i nagrodą były ich uśmiechy i radość. Ale świadomość, że suma tegorocznej akcji przekroczyła oczekiwania i szacunki, musi Was też napawać dumą?
Kinga Wojciechowska: – Bardzo dziękuję, jest mi niezmiernie miło z powodu tylu dobrych słów po zakończeniu akcji. Faktycznie, mogę śmiało przyznać, że nikt z Nas nie spodziewał się takiego wyniku i podsumowania. Jako osoba koordynująca to wydarzenie, byłam równocześnie szczęśliwa i przerażona. Zastanawiałam się, czy ze wszystkim sobie poradzimy? Ale dziś mogą to powiedzieć – udało się!
Podsumujmy tegoroczną akcję matematycznie, bo liczby są zawsze ważne. Jakie mamy wyniki?
Jeżeli chodzi o wartość prezentów ogólnych dla ośrodków i paczek spersonalizowanych, które – w odpowiedzi na listy podopiecznych – przygotowywali członkowie naszej społeczności, ich wartość wyniosła około 18 tys. zł. 25 149,50 zł udało się zebrać do puszek, a ponad 80 650 tys. zł w zbiórce on-line. Ponieważ w 2022 r. też koordynowałam akcję, niezmiernie miło mi ogłosić, że pobiłam zeszłoroczny rekord – wtedy wyniósł blisko 63 tys. zł. W tym roku nasze „Mikołajki” warte są 123 800 zł.
W tym roku po raz drugi w historii akcji uruchomiona została zbiórka on-line, co okazało się strzałem w „dziesiątkę”.
Skorzystaliśmy z ubiegłorocznych doświadczeń. Doskonale wiemy, że coraz mniej osób posiada przy sobie gotówkę, dlatego postanowiliśmy pójść z duchem czasu. W uruchomieniu zbiórki pomogła nam Fundacja Politechniki Krakowskiej, za co dziękujemy. Jeżeli chodzi o kwotę – do dzisiaj nie wierzę, że udało się osiągnąć tak znakomity rezultat. To dobry moment, żeby w imieniu wszystkich wolontariuszy podziękować Karolowi Modzelewskiemu oraz widzom kanału YouTube „Newsy bez wirusa”. Wykazaliście się ogromnym zaangażowaniem oraz dobrocią! Nasza studencka akcja miała niesamowicie pozytywny odbiór. Dostaliśmy setki wiadomości z informacją, że to świetne wydarzenie.
Na pewno da się wyróżnić etapy Waszej mikołajkowej pracy. Zdradź nam kulisy Waszych działań.
Jeśli chodzi o przebieg akcji, to najpierw należy przeanalizować, jakie placówki chcemy włączyć w akcję. Potem się z nimi kontaktujemy i załatwiamy wszelkie formalności, zgody itp. Następnie, gdy ten background jest gotowy, oficjalnie otwieramy nasze politechniczne „Mikołajki”. Od wielu lat inauguracja akcji odbywa się pod popiersiem Tadeusza Kościuszki na kampusie przy ul. Warszawskiej. Wolontariusze w mikołajowych czapkach zbierają się wokół patrona. W tym roku (6 listopada) towarzyszył nam rektor prof. Andrzej Szarata. Potem zaczyna się kwesta, a po zdobyciu funduszy – wielkie zakupy. Po nich działamy jak w fabryce św. Mikołaja, czyli pakujemy prezenty i organizujemy wyjazdy do ośrodków, gdzie możemy wręczyć je podopiecznym.
Który etap akcji był najtrudniejszy lub najbardziej wyczerpujący?
Dla mnie najtrudniejszy był półmetek, gdy zbiórka on-line bardzo szybko ruszyła do przodu, a puszki się zapełniały. Wiedzieliśmy, że pobijemy rekord, a to wielka odpowiedzialność. Należało dobrze zaplanować wszystkie zakupy i dopilnować każdego szczegółu. Właściwie od pierwszych zakupów, aż po wyjazd do ostatniej placówki, towarzyszyły nam silne emocje.
W tym roku podczas akcji mogłaś czerpać z doświadczenia zdobytego w 2022 r. Co było dla Ciebie przydatne, a czego nauczyłaś się dopiero teraz?
Na pewno miałam łatwiej, ponieważ wcześniej poznałam to wydarzenie bardzo dobrze „od środka”. Wiedziałam, co należy poprawić, a czego się trzymać. Najlepszą odpowiedzią na pytanie, czego się nauczyłam w tym roku, jest świadomość, że moja doba nie trwa 48 godzin i sama z tak olbrzymim wydarzeniem nie dam rady. Po prostu, bez zespołu nie ma szans na sukces. Dlatego jestem niesamowicie wdzięczna osobom, które mnie wspierały, pomagały mi w wielu czynnościach, także kosztem swojego czasu. Miałam ogromne szczęście mieć przy sobie wspaniałych ludzi. Efekty akcji są tak pomyślne tylko dlatego, że miałam świetnych koordynatorów i wolontariuszy przy sobie.
Chciałabym podziękować Samorządowi Studenckiemu Politechniki Krakowskiej, w tym Mateuszowi, Maciejowi i Sebastianowi, którzy w wielu sytuacjach postawili „Mikołajki” jako priorytet i zawsze mogłam na Nich liczyć w sytuacjach kryzysowych i nie tylko. Dziękuję moim najlepszym i niezawodnym pomocnikom – Alicji Steblik, Emilii Miłosz, Emilii Cabaj, Jakubowi Zwijaczowi, Piotrowi Konsowi, Aleksandrze Małeckiej. Zdecydowanie zasługują na duże brawa. Poświęcili wiele swojego prywatnego czasu, aby wszystko było dopięte na ostatni guzik.
Co jest najważniejsze w takich przedsięwzięciach, jak „Mikołajki – Studenci Dzieciom”?
Nawiążę do poprzedniej wypowiedzi. Zdecydowanie najważniejszą sprawą jest dobranie odpowiednich osób do swojej drużyny. Chodzi o to, by team zawsze mógł na siebie liczyć i kierował się zasadą „jeden za wszystkich, wszyscy za jednego”. Podczas akcji nigdy nie zostałam sama, za co serdecznie dziękuję.
Czy z przedsięwzięć typu „Mikołajki – Studenci Dzieciom” można czerpać naukę do innych działań – na uczelni, w pracy itp.?
Oczywiście, że tak! Uważam, że koordynacja lub udział od strony organizacyjnej w jakiejkolwiek akcji daje wiele dobrego. Jest to czas przełamywania swoich barier i strefy komfortu. Nauka organizacji, zarządzania, planowania i współpracy z innymi – to bezcenne doświadczenia. Wiadomo, że nie zawsze jest kolorowo, ale trzeba pamiętać o jednym – z każdej trudnej sytuacji można znaleźć wyjście.
Rozmawiał: Bartłomiej Krystyński (bk)
Fot. Kinga Wojciechowska i Jan Zych
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska po raz kolejny włączyła się w organizację Dni Jana Pawła II poprzez swój ogólnopolski konkurs fotograficzny. W tym roku inicjatywa cieszyła się ogromnym zainteresowaniem. Na konkurs nadesłano 176 fotografii 57 autorów, z czego jury na wystawę zakwalifikowało 43 zdjęcia 27 autorów. Co prawda nazwiska zwycięzców i laureatów fotograficznych zmagań poznamy 16 listopada w Katedrze Wawelskiej, ale już teraz wystawę prac można oglądać w Galerii GIL (I piętro) na kampusie PK przy ul. Warszawskiej 24. Po 16 listopada wystawa przeniesie się do Internetu.
Hasło konkursu fotograficznego Politechniki Krakowskiej jest tożsame z hasłem tegorocznych Dni Jana Pawła II – „Wiara i rozum”. Wydarzenie odbędzie się w przyszłym tygodniu, w dniach 13-16 listopada. Złożą się na nie m.in. wykłady, debaty, konferencje, sesje naukowe.
Konkurs fotograficzny PK skierowany był zarówno do profesjonalistów, jak i amatorów fotografii. Każdy uczestnik mógł przesłać maksymalnie cztery prace (format minimum 30×40 cm) lub zwarte tematycznie cykle (do czterech zdjęć), które traktowano jako jedna praca. Termin nadsyłania prac minął 30 września br.
10 października odbyło się posiedzenie jury konkursu w składzie: prorektor ds. ogólnych Politechniki Krakowskiej dr hab. inż. arch. Tomasz Kapecki, prof. PK (przewodniczący jury), dr hab. inż. arch. Marcin Barański, prof. PK (Wydział Architektury PK, przewodniczący Rady Programowej Galerii Politechniki Krakowskiej), mgr sztuki Ewa Deskur-Kalinowska (Dział Promocji PK, członkini Rady Programowej Galerii Politechniki Krakowskiej), mgr inż. Jan Zych (artysta fotografik, członek Związku Polskich Artystów Fotografików, członek Rady Programowej Galerii Politechniki Krakowskiej), mgr Danuta Zajda (Dział Promocji, sekretarz konkursu), mgr Ewa Szczupak-Cholewka (Dział Promocji, sekretarz konkursu).
Członkowie jury zapoznali się z nadesłanymi fotografiami i dopuścili do II etapu w sumie 43 fotografie 27 autorów, które można obecnie oglądać (od 23 października) na wystawie w politechnicznej Galerii GIL. Prezentowane tam fotografie wykonali: Józef Cisło, Ewa Dyl, Hubert Glogauer, Oskar Grys, Marek Hasso-Agopsowicz, Marta Hawlena, Marek Janikowski, Artur Jastrzębski, Rafał Korban, Piotr Krassowski, Justyna Krowiak-Czeran, Grzegorz Król, Piotr Lisowski, Barbara Litke, Oliwia Lorent, Michalina Madura-Motyka, Roksana Daria Popowicz, Maksymilian Rej, Waldemar Sowiński, Wiesław Stępień, Maciej Stobierski, Alina Szczukiecka, Jakub Szymik, Anna Ściwiarska, Dominik Windorpski, Piotr Wróbel.
Nazwiska zdobywców nagród oraz laureatów konkursu zostaną ogłoszone 16 listopada w Katedrze Wawelskiej, po uroczystej mszy św. na zakończenie Dni Jana Pawła II. Przypomnijmy, że na zwycięzców czekają atrakcyjne nagrody finansowe w wysokości: 2500 zł (I nagroda), 1500 zł (II nagroda) i 1000 zł (III nagroda). 16 listopada pokonkursowa wystawa fotografii zostanie udostępniona też w Internecie za pośrednictwem strony głównej Politechniki Krakowskiej.
Więcej o tegorocznych Dniach Jana Pawła II na stronie: dni-jp2.upjp2.edu.pl
(bk)
{fastsocialshare}
Osoby oczekujące w Krakowie na przyjazd tramwaju może zaskoczyć propozycja podróży w kierunku przyszłości. Właśnie w taką drogę, zarówno w przenośni, jak też całkiem dosłownie, chce zaprosić Politechnika Krakowska. Tramwaj z hasłem „Politechnika Krakowska – kierunek przyszłość. Innowacje dla rozwoju Krakowa” już od jakiegoś czasu jeździ ulicami miasta. Swoją kampanią PK włącza się w promocję zrównoważonego transportu, a także przypomina, że technologie i rozwiązania, nad którymi pracują naukowcy z Politechniki, są wyjściem naprzeciw ważnym kwestiom nurtującym społeczeństwo. – Trudno dziś wyobrazić sobie Kraków bez jego Politechniki. Uczelnia, która w 2025 r. będzie obchodzić jubileusz 80 lat działalności, ma ogromne znaczenie dla miasta i regionu. Politechnika Krakowska tworzy m.in. innowacje dla rozwoju Krakowa i województwa, a zdanie naszych ekspertów brane jest pod uwagę w wielu ważnych dla mieszkańców kwestiach, jak rozwój systemu transportowego Krakowa, odnowa zabytków, jakość powietrza, zarządzanie odpadami, tworzenie zielonych przestrzeni – mówi rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata.
Od dawna Kraków i inne miejscowości Małopolski zmagają się w okresie jesienno-zimowym z problemem smogu. Mimo różnych działań, zjawisko ciągle się utrzymuje, o czym mieszkańcy niestety znów mogą się przekonać. Potrzeba szeregu działań, nad którymi pracują też badacze z Politechniki Krakowskiej. Uczelnia jest prężnie działającym ośrodkiem naukowym, który kształci kadrę inżynierską dla wielu branż, realizuje badania, szuka nowych rozwiązań oraz wspiera swoją bazą laboratoryjną i wiedzą ekspercką firmy, samorządy i inne instytucje. PK bliskie są aktualne zagadnienia, a więc wspomniany problem smogu, zrównoważony transport, skuteczna alternatywa dla paliw kopalnych czy nowoczesne sposoby produkcji leków.
Politechnika Krakowska od wielu lat współpracuje z Miejskim Przedsiębiorstwem Komunikacyjnym S.A. w Krakowie. Kooperacja ta jest wielopłaszczyznowa i dotyczy m.in. wsparcia eksperckiego i dydaktyki. Na Wydziale Mechanicznym PK działa symulator tramwaju NGT6, który używany jest też w procesie kształcenia kandydatów na motorniczych MPK. Dzięki współpracy PK i MPK, właśnie pojazd z rodziny Bombardier Flexity Classic stał się jednym z wielu elementów kampanii „Politechnika Krakowska – kierunek przyszłość. Innowacje dla rozwoju Krakowa”. Na jej potrzeby, PK przygotowała specjalne materiały wideo. Pierwszy film można już zobaczyć w Internecie. – Naszym filmem pt. „Jak dostać się na PK”, chcemy zachęcić młodych ludzi do tego, by wybierali kierunki studiów z szerokiej oferty kształcenia Politechniki i nie bali się rekrutacji na uczelnię techniczną. Świat czeka na inżynierów – ekspertów gotowych do rozwiązywania różnych problemów, z którymi wszyscy musimy się mierzyć – tłumaczy Anna Chmura, kierownik Działu Promocji PK. – Aktywność, samorealizacja, pasja – do tego zachęcamy studentów i pokazujemy, że można to wszystko połączyć ze studiami na PK, co potwierdzają nasi żacy. Wśród nich Dorota Zawadzka z Wydziału Mechanicznego, której od dzieciństwa towarzyszy pasja związana z pojazdami szynowymi. Pani Dorota rozwija swoje zainteresowania na kierunku środki transportu i logistyka, a zawodowo realizuje się jako motornicza krakowskiego MPK. Jej przykład udowadnia, że dla tych, którzy chcą, wszystko jest możliwe – dodaje Anna Chmura. – Na PK bardzo duży nacisk kładziemy nie tylko na rozwój naukowy, ale również sportowy. Nieprzypadkowo w naszym filmie wystąpili studenci udzielający się w KU AZS PK. Sportowcy z Politechniki są dobrym przykładem osób, którym nie brakuje pasji, cierpliwego dążenia do sukcesów sportowych, a także umiejętnego godzenia tej sfery życia ze studiami technicznymi.
Zachęcamy do przeczytania wywiadu z Dorotą Zawadzką. Rozmowa jest częścią politechnicznego cyklu „Poznajmy się”
W ramach kampanii na pasażerów korzystających z krakowskiej komunikacji miejskiej, czeka jeszcze jedna niespodzianka. W pojazdach MPK, które zatrzymują się w pobliżu kampusu głównego uczelni, głos rektora prof. Andrzeja Szaraty zakomunikuje podróżnym nazwę przystanku „Politechnika”. To pierwsza tego typu inicjatywa, pokazująca, że uczelnia nie jest bytem oderwanym od otoczenia społecznego i gospodarczego, ale stanowi żywą część Krakowa i ma realny wpływ na jego rozwój. Świadczą o tym realizowane na PK projekty naukowe oraz możliwości badawcze. Studenci i pracownicy Politechniki Krakowskiej mogą korzystać z nowoczesnych laboratoriów, a wkrótce bazę tę poszerzy nowe Laboratorium Inżynierii Wiatrowej. Będą w nim prowadzone badania modelowe i symulacje komputerowe dotyczące dynamicznego oddziaływania na smog i przewietrzanie miast, a także eksperymentalne badania wpływów środowiskowych i klimatycznych na rozwiązania inżynierskie, w tym wysokie budynki. Laboratorium zlokalizowane jest w krakowskich Czyżynach, na kampusie PK przy al. Jana Pawła II 37.
Obecnie naukowców na całym świecie absorbuje poszukiwanie paliw przyszłości – bezpiecznych dla środowiska i pozwalających na uniezależnienie się od dostaw tych „tradycyjnych”. Od wielu lat na Politechnice Krakowskiej realizowane są prace nad wykorzystaniem technologii wodorowych w przemyśle i gospodarce. W latach 2012-2016 na Wydziale Mechanicznym, pod kierunkiem prof. Marka Brzeżańskiego, realizowany był projekt dotyczący wykorzystania odpadowego wodoru do celów energetycznych. Dzięki tym pracom Katedra Pojazdów Samochodowych WM PK dysponuje obecnie samodzielnie opracowanym, nowoczesnym systemem wtryskowego zasilania wodorem tłokowych silników spalinowych. Warto podkreślić, że uczelnia znajduje się w gronie założycieli Śląsko-Małopolskiej Doliny Wodorowej – stowarzyszenia mającego na celu wspieranie rozwoju gospodarki wodorowej.
Politechnika Krakowska to także innowacje dla szeroko pojętej medycyny. Zespół badaczy z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej pod kierunkiem dr inż. Jolanty Jaśkowskiej opracował ekologiczną technologię, która pozwoli nawet o 90 proc. skrócić czas produkcji leków antydepresyjnych, przeciwnowotworowych oraz przeciwbólowych. Uniwersalna metoda bazuje na wykorzystaniu ultradźwięków jako niskoenergetycznej i skutecznej alternatywy dla klasycznych sposobów produkcji obecnie stosowanych w przemyśle farmaceutycznym. Jej zastosowanie wpłynie znacząco na obniżenie kosztów produkcji, co przełoży się na niższy koszt leku.
Kampania „Politechnika Krakowska – kierunek przyszłość. Innowacje dla rozwoju Krakowa” służy też promowaniu idei zrównoważonego transportu i ekologicznych sposobów przemieszczania się po mieście. Opierając się na stanowisku Komisji Europejskiej, zrównoważony transport można definiować jako przemieszczanie osób i towarów w sposób bezpieczny dla ludzi i środowiska, umożliwiający rozwój gospodarki oraz rozwój lokalny, wspierający efektywne funkcjonowanie, a jednocześnie ograniczający zużycie zasobów naturalnych i minimalizujący hałas. Zagadnienie zrównoważonego transportu podejmowane jest często przez różne jednostki Politechniki Krakowskiej, w tym jej rektora prof. Andrzeja Szaratę, którego zainteresowania naukowe dotyczą obszaru transportu, systemów komunikacyjnych, modelowania podróży, efektywności funkcjonalnej rozbudowy infrastruktury transportowej, ze szczególnym uwzględnieniem modernizacji linii kolejowych i układu drogowego. Prof. Szarata poruszał – jako uczestnik sekcji dyskusyjnych – kwestie dotyczące zrównoważonego transportu podczas Forum Ekonomicznego w Karpaczu i Krynica Forum 2023 – dwóch dużych wydarzeniach, które odbyły się we wrześniu br.
O pracach naukowców z PK i projektach, w które angażuje się uczelnia, piszemy na bieżąco w serwisie głównym oraz w mediach społecznościowych. Zachęcamy do śledzenia profili Politechniki Krakowskiej.
{fastsocialshare}
Mgr inż. Dagmara Słota (Szkoła Doktorska PK/Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki), dr inż. Przemysław Zaręba (Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej) oraz dr inż. Krzysztof Ostrowski (Wydział Inżynierii Lądowej) zostali laureatami XIV edycji programu „LIDER” Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Wszyscy otrzymają granty w wysokości blisko 1,8 mln zł na realizację projektów badawczych o dużym wdrożeniowym potencjale. Są dedykowane m.in. onkologii, implantologii oraz bezpieczeństwu ludzi i mienia. W tej edycji programu NCBiR wsparcie o łącznej wartości ponad 71 mln zł otrzyma 41 młodych naukowców z 25 jednostek badawczych. Politechnika Krakowska, z trzema laureatami, znalazła się w czołówce podmiotów z największą liczbą nagrodzonych. Dla naukowców z PK to nie pierwsze znaczące sukcesy – wszyscy są już laureatami prestiżowych konkursów czy programów stypendialnych dla wybitnych młodych badaczy.
LIDER jest programem NCBiR skierowanym do naukowcówna początku kariery. Jego celem jest poszerzenie kompetencji w samodzielnym planowaniu prac badawczych oraz zarządzaniu własnym zespołem podczas realizacji projektów, których wyniki mogą mieć zastosowanie praktyczne i posiadają potencjał wdrożeniowy. Maksymalna wysokość dofinansowania projektu wynosi 1,8 mln zł.
Implant inteligentny jak prawdziwa kość celem projektu mgr inż. Dagmary Słoty
Mgr inż. Dagmara Słota otrzyma wsparcie w wysokości 1 706 450 zł na projekt pt.: „Bioaktywny, kompozytowy granulat o potencjale do biodruku 3D”, który zakłada opracowanie innowacyjnych materiałów do wykorzystania w implantologii. Jak wyjaśnia doktorantka Szkoły Doktorskiej PK (doktorat realizuje w Katedrze Inżynierii Materiałowej pod kierunkiem promotor prof. Agnieszki Sobczak-Kupiec), wykorzystanie technologii druku 3D do drukowania ubytków kości jest realną szansą na ratowanie zdrowia i życia pacjentów po wypadkach lub tych zmagających się z chorobami prowadzącymi do deformacji czaszki. – Technologia ta umożliwia wydrukowanie spersonalizowanych implantów, dostosowanych do indywidualnych potrzeb pacjenta. Niezbędny jest jednak w tym celu odpowiedni, biokompatybilny i bioaktywny materiał, który może być bezpiecznie wszczepiony do organizmu. Głównym celem mojego projektu jest opracowanie kompozycji i technologii wytwarzania innowacyjnego materiału do druku 3D implantów kości czaszki, w tym kości ciemieniowej, czołowej i skroniowej. Wytworzony w postaci granulatu materiał będzie charakteryzować się szeregiem cech, nowych lub w znacznym stopniu ulepszonych w stosunku do dostępnych na rynku komercyjnie oferowanych materiałów klasy medycznej – mówi mgr inż. Dagmara Słota.
Materiał o akronimie „OsteoKomp” wykazywać będzie biomimetyczny charakter, czyli swoją strukturą będzie imitować strukturę naturalnej kości. – Będzie też wykazywać bioaktywność – przez stymulację komórek kościotwórczych do namnażania – oraz porowatość, która umożliwi wrastanie w docelowy implant naczyń krwionośnych, przez co łatwiej będzie go umocować w organizmie, a ewentualne ryzyko dyslokacji i przesunięcia zostanie zminimalizowane. Materiał będzie też trwały w warunkach organizmu, dzięki czemu implant nie będzie musiał być wymieniany – zapowiada Dagmara Słota.
Cząsteczki do walki z rakiem prostaty – wyzwanie przed zespołem dr inż. Przemysława Zaręby
Niezwykle ważne dla pacjentów onkologicznych wyzwanie podejmie w swoich badaniach dr inż. Przemysław Zaręba z Katedry Technologii Chemicznej i Analityki Środowiskowej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK. Z programu LIDER będzie realizował projekt pt. „Nowe ligandy receptora 5-HT5A zdolne do hamowania sygnalizacji szlaku PI3K/Akt/mTOR jako dualne podejście w leczeniu opornego na kastracje raka gruczołu krokowego”, na który NCBiR przyznał finansowanie w wysokości 1 799 325 zł. Rak prostaty (PC) należy do najliczniej rozpoznawanych nowotworów w Europie. W lego leczeniu, mimo początkowej skuteczności najczęściej stosowanej terapii pozbawienia androgenów, ostatecznie komórki nowotworowe często przystosowują się do jego niskich stężeń i rozwijają się w kierunku raka opornego na kastrację. – Najnowsze badania sugerują zwiększoną ekspresję receptora serotoninowego 5-HT5AR w komórkach raka prostaty, a jego blokowanie ma działanie hamujące receptor androgenowy, jak również spowalniające rozwój PC. Pośrednie wpływanie na poziom androgenów przez 5-HT5AR może przynieść wiele korzyści terapeutycznych, w tym obniżyć toksyczności oraz lekooporność pacjentów – mówi dr inż. Przemysław Zaręba.
Naukowiec tłumaczy, że w karcynogenezie prostaty i oporności na kastrację istotną rolę odgrywa szlak 3-kinazy fosfatydyloinozytolu (PI3K). Co istotne, istnieje wzajemne oddziaływanie między szlakiem PI3K/AKT a sygnalizacją receptora androgenowego. To może wskazywać na potencjalne korzyści płynące z zastosowania terapii skojarzonej, opartej na sygnalizacji androgenowej oraz PI3K/AKT. – Celem naszego projektu jest opracowanie nowej grupy niskocząsteczkowych modulatorów, skutecznych w leczeniu raka prostaty opornego na kastracje. Proponujemy zastosowanie chimerycznych, dualnych modulatorów, zdolnych do zmian w sygnalizacji androgenowej oraz PI3K/AKT – zdradza Przemysław Zaręba.
W projekcie zaplanowano ocenę aktywności przeciwnowotworowej in vitro i in vivo oraz badanie mechanizmu działania opracowanych związków. Najbardziej aktywne ligandy zostaną przebadane pod kątem potencjalnej toksyczności. Prace nad nowymi cząsteczkami będą prowadzone z zastosowaniem ekologicznych metod syntezy.
Bezpieczny łańcuch (nie tylko) na górskie szlaki w planach badawczych dr. inż. Krzysztofa Ostrowskiego
Na rozwijanie projektu łańcucha kompozytowego, nieprzewodzącego ładunku elektrycznego wraz z systemem kotwienia, dr inż. Krzysztof Ostrowski z Katedry Konstrukcji Mostowych Metalowych i Drewnianych Wydziału Inżynierii Lądowej otrzyma środki w wysokości 1 779 398,50 zł. Lekki i wytrzymały łańcuch kompozytowy, wykorzystujący surowce odpadowe z tworzywa sztucznego, ma się cechować specjalnymi właściwościami – przede wszystkim nie będzie przewodzić ładunku elektrycznego. Dzięki temu w przyszłości może być wykorzystywany do zabezpieczeń w zakładach przemysłowych oraz na szlakach turystycznych w wyżej położnych partiach górskich. – Na jakie ryzyka wystawieni się turyści w górach pokazała tragedia z polskich Tatr z 2019 r., gdy porażenie piorunem spowodowało śmierć 5 osób i poważne obrażenia u 150 turystów. Podczas burzy w górach chcieli się zabezpieczyć przed upadkiem, łapiąc się zabezpieczającego szlak stalowego łańcucha. Zaprojektowanie łańcucha kompozytowego i kotew z wykorzystaniem odpadowych tworzyw sztucznych uzyska przewagę nad konkurencyjnymi elementami metalowymi głównie z uwagi na eliminację istotnych wad tradycyjnych łańcuchów i kotew metalowych, szczególnie takich jak przewodzenie ładunku elektrycznego oraz korozja – mówi dr inż. Krzysztof Ostrowski. – Z kolei modyfikacja tworzyw sztucznych dodatkami i domieszkami pozwoli nam uzyskać wzmocniony kompozyt, dzięki czemu mamy nadzieję wykonać bezpieczny i trwały łańcuch o optymalnej wytrzymałości mechanicznej i sztywności.
Projekt zespołu dr. inż. Krzysztofa Ostrowskiego obejmuje: wytworzenie mieszanek kompozytowych; w tym uniepalnionych, o właściwościach antystatycznych, luminescencyjnych, nie przewodzących ładunku elektrycznego, zaprojektowanie wysokowytrzymałościowej mineralnej zaprawy mocującej dedykowanej wklejanym kotwom kompozytowym, zaprojektowanie innowacyjnej geometrii ogniwa łańcucha i kotwy z wykorzystaniem metody elementów skończonych oraz wytworzenie i badania mechaniczne kompozytowego łańcucha i kotwy w procesie formowania wtryskowego. Mieszanki kompozytowe, z których zostaną wytworzone próbki, zaprawy cementowe, łańcuchy oraz kotwy będą poddane badaniom nieniszczącym, starzeniowym i niszczącym, tak, by w finale prac powstał produkt gotowy do krajowej oceny technicznej, stwierdzającej przydatność wyrobów do stosowania, a więc w dalszym kroku wprowadzenia na rynek.
(mas)
Na zdjęciach (od góry): Dagmara Słota / fot. Bernadetta Bujak; Przemysław Zaręba / fot. Anna Grudzień; Krzysztof Ostrowski / fot. archiwum PK
Lista wszystkich laureatów XIV edycji programu LIDER
{fastsocialshare}
W środę 30 czerwca br. odbyła się wystawa prac studentów drugiego roku I stopnia kierunku architektura krajobrazu. Wystawa zatytułowana „Ukryte ogrody Krakowa – Klasztor Karmelitów” prezentowała studenckie koncepcje rewaloryzacji ogrodowego założenia Karmelitów w Krakowie „Na Piasku”. Projekty zostały udostępnione w ogrodach karmelitów przy ul. Karmelickiej 19.
Prace studenckie powstały w ramach przedmiotu „Projektowanie zintegrowane – rewaloryzacja ogrodów zabytkowych”, prowadzonego na drugim roku studiów I stopnia na kierunku architektura krajobrazu Wydziału Architektury PK. – Na wernisażu zaprezentowano 27 plansz ze studenckimi pomysłami, ukazującymi możliwości zaaranżowania ogrodu, wirydarza i dziedzińca Klasztoru Karmelitów przy założeniu, że pod dziedzińcem powstanie parking podziemny. Koncepcje pokazują potencjał tego miejsca, są zaproszeniem do dyskusji na temat jego przyszłości – mówi dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK, prowadząca zajęcia ze studentami wspólnie z dr inż. arch. kraj. Wojciechem Bobkiem i mgr inż. ogr. Katarzyną Fabijanowską. Jak wyjaśniła prof. Hodor, wszystkie prace nawiązują do tradycji miejsca i aspektów prawidłowo dobranej zieleni: – Studenci uwzględniali obecne uwarunkowania oraz stan zieleni, który oceniali wykonując aktualizację inwentaryzacji zieleni wraz z gospodarką drzewostanem, a także analizy widokowe, wartościowanie. Przy doborze roślin proponowali tradycyjnie stosowane gatunki, wzorowane na starych zielnikach lub ich zamienniki. Narys kompozycji nawiązywać miał do klasztornych układów, projekt obejmował również ołtarz polowy, altanę lub inny obiekt uzasadniony w koncepcji.
Wystawa „Ukryte ogrody Krakowa – Klasztor Karmelitów” to kolejna próba odnalezienia historycznej formy i treści dla zaniedbanych ogrodów klasztornych Krakowa, podejmowana przez studentów architektury krajobrazu Politechniki Krakowskiej. Przedmiot „Projektowanie zintegrowane – rewaloryzacja ogrodów zabytkowych”, w ramach którego tworzą swoje koncepcje, jest obecny w programie kształcenia na kierunku architektura krajobrazu od jego powołania na WA PK czyli od ponad 20 lat. Pod opieką architektów, architektów krajobrazu i specjalistów od zieleni studenci PK tworzyli już koncepcje ogrodów we współpracy z klasztorami oo. bernardynów, misjonarzy, franciszkanów, reformatów, paulinów.
(JS, mas)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Zespoły naukowe z Politechniki Krakowskiej znów osiągnęły duży sukces. Ich rozwiązania prezentowane były na Tajwanie podczas targów wynalazczości Kaohsiung International Invention & Design EXPO (KIDE 2023), które odbyły się na przełomie listopada i grudnia. Laureaci medali tej prestiżowej imprezy przekazali nam informacje o swoich sukcesach. Złoty medal KIDE trafił do zespołu z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki, który opracował inteligentny biomateriał do zastępowania tkanek twardych oraz uwalniania substancji czynnej bezpośrednio w obszarze dotkniętym chorobą. Srebrny medal trafił do interdyscyplinarnego zespołu złożonego z badaczy z WIMiF oraz Wydziału Inżynierii Lądowej. Wynalazcy są twórcami rozwiązania pn. „Innowacyjny materiał dla gospodarki o obiegu zamkniętym – pianki geopolimerowe o niskim przewodnictwie cieplnym produkowane z odpadów przemysłowych”.
Członkiniami grupy, która uzyskała złoto w czasie azjatyckich targów są m.in. studentki II i V roku kierunku inżynieria materiałowa. Badania nad rozwiązaniem „Active substance carrier for controlled delivery of selected flavonoid compounds with multidirectional effects” były prowadzone w ramach sekcji BioMat Koła Naukowego Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT, gdzie realizowano projekt studencki pn. „Biomateriały polimerowe o charakterze nośnika substancji aktywnej do zastosowań w medycynie” (finansowanie z ministerialnego programu „Studenckie koła naukowe tworzą innowacje”). Opiekunem naukowym sekcji BioMat jest mgr inż. Dagmara Słota, doktorantka Politechniki Krakowskiej i współautorka „złotego” rozwiązania wraz z: mgr inż. Kariną Niziołek, mgr inż. Julią Sadlik, mgr inż. Edytą Kosińską (doktorantki) oraz Dominiką Träer, Katarzyną Młyniec i inż. Kamilą Lis (studentki). Nad zespołem naukowczyń czuwała prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec z Katedry Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki.
Medalowe rozwiązanie z Politechniki Krakowskiej obejmuje inteligentny biomateriał do zastępowania tkanek twardych, który oprócz funkcji wypełniającej ma dodatkową zdolność do uwalniania substancji czynnej bezpośrednio w obszarze dotkniętym chorobą. Jak tłumaczy Dagmara Słota, po wszczepieniu do organizmu materiał przejmuje funkcję tkanki, ponadto uwalniając wybrany flawonoid pochodzenia roślinnego (resweratrol, sylimarynę i/lub kwercetynę). Ta grupa związków ma udokumentowane wielokierunkowe działanie, zmniejsza ryzyko zachorowania na raka, wykazuje korzystny wpływ na zdrowie układu sercowo-naczyniowego i metabolicznego, a także wykazuje właściwości przeciwwirusowe i przeciwzapalne. Co więcej, ze względu na brak konieczności stosowania rozpuszczalników organicznych, toksycznych odczynników, całkowitą eliminację odpadów oraz wykorzystanie substancji aktywnych pochodzenia roślinnego, wynalazek doskonale wpisuje się w trend tzw. zielonej chemii.
Srebrnym medalem wystawy Kaohsiung International Invention & Design EXPO uhonorowano rozwiązanie pn. „Innowacyjny materiał dla gospodarki o obiegu zamkniętym – pianki geopolimerowe o niskim przewodnictwie cieplnym produkowane z odpadów przemysłowych”. Jego twórcami są dr inż. Kinga Korniejenko, dr hab. inż. Michał Łach, prof. PK, dr inż. Barbara Kozub, dr inż. Patrycja Bazan, mgr inż. Beata Figiela, mgr inż. Kinga Setlak – wszyscy z Katedry Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK oraz dr inż. Katarzyna Mróz z Katedry Inżynierii Materiałów Budowlanych Wydziału Inżynierii Lądowej PK.
Przedmiotem wynalazku nagrodzonego srebrnym medalem jest nowatorski materiał dla gospodarki o obiegu zamkniętym – pianki geopolimerowe o niskiej przewodności cieplnej, produkowane z odpadów przemysłowych oraz sposób ich wytwarzania. Nowym materiałem jest kompozyt na bazie spienionej matrycy geopolimerowej z hybrydowym zbrojeniem rozproszonym, który nadaje się do wytwarzania elementów izolacyjnych w postaci płyt, paneli lub kształtowników do izolacji akustycznej i termicznej do 1000 stopni Celsjusza. Do otrzymania tego kompozytu geopolimerowego zastosowano kalcynowane odpady wydobywcze węgla (kalcynowane łupki węglowe). Podstawą produkcji są strumienie odpadów pochodzących z przemysłu wydobywczego. Wykorzystanie ich jako surowców do produkcji lekkich pianek geopolimerowych o wysokiej wartości dodanej i niskim przewodnictwie cieplnym jest niezwykle ważne z punktu widzenia zrównoważonego rozwoju i wdrażania zasad gospodarki obiegu zamkniętego. Nowe materiały pozwalają też na ograniczenie śladu węglowego i energii.
Opracowane rozwiązanie jest efektem realizacji projektu LIDER X. Prace nad wynalazkiem prowadzono w ramach grantu: „Pianki geopolimerowe o niskiej przewodności cieplnej produkowane z odpadów przemysłowych jako materiał innowacyjny dla gospodarki o obiegu zamkniętym” (LIDER/31/0168/L-10/18/NCBR/2019) finansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.
(bk)
Fot. Dagmara Słota i Kinga Korniejenko
{fastsocialshare}
Dokładnie miesiąc przed dniem św. Mikołaja, studenci Politechniki Krakowskiej zainaugurowali pod popiersiem Tadeusza Kościuszki na głównym kampusie uczelni 36. edycję akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom”. W tym roku w przedsięwzięcie zaangażowało się 111 wolontariuszy. Koordynatorką akcji po raz drugi została Kinga Wojciechowska, studentka Wydziału Inżynierii Lądowej. Żacy z PK będą zbierać środki na zakup prezentów dla 340 podopiecznych ośrodków opiekuńczo-wychowawczych z Krakowa i Małopolski. Klasyczna kwesta to jedna z możliwości zaangażowania się w akcję. Tych jest kilka. Poza wrzuceniem datku do puszki można wpłacić fundusze w ramach zbiórki prowadzonej on-line, zrealizować wspólnie spersonalizowany list do Mikołaja, napisany przez podopiecznego jednej z placówek czy przygotować wraz z grupą znajomych paczkę z najpotrzebniejszymi rzeczami dla konkretnego ośrodka.
Studenccy wolontariusze w mikołajkowych czapkach zebrali się 6 listopada na kampusie przy ul. Warszawskiej, by oficjalnie rozpocząć kolejną edycję jednej ze sztandarowych akcji charytatywnych realizowanych na PK. Pomocnikom św. Mikołaja towarzyszył osobiście rektor Politechniki Krakowskiej, prof. Andrzej Szarata, który jako jako pierwszy wrzucił do puszki wolontariuszy mikołajowy datek.
Tegoroczna, 36. edycja akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom” daje nowe możliwości pomagania, a równocześnie jest kontynuacją politechnicznej tradycji sięgającej 1987 r. To właśnie wtedy mieszkańcy akademików przy ul. Skarżyńskiego po raz pierwszy przygotowali prezenty mikołajkowe – wówczas dla dzieci swoich kolegów i koleżanek z akademika „Rumcajs”. Od tego czasu konsekwentnie Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej i Rada Osiedla Domów Studenckich PK organizuje przedświąteczne działania charytatywne. – „Mikołajki – Studenci Dzieciom” to niesamowita akcja polegająca na wspólnym działaniu nie tylko studentów i absolwentów, lecz także pracowników PK oraz osób zewnętrznych. W tym przypadku nie ma podziału – działamy razem! Niesamowite jest obserwowanie na własne oczy, w jakich wspaniałych okolicznościach integruje się społeczność Politechniki Krakowskiej – mówi koordynatorka przedsięwzięcia, Kinga Wojciechowska.
W tym roku fundusze na zakup prezentów oraz potrzeby placówek opiekuńczo-wychowawczych będą zbierane od 6 do 27 listopada. Finał akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom” potrwa od 30 listopada do 6 grudnia – właśnie wtedy studenci Politechniki Krakowskiej wręczą prezenty dzieciom. – Jako koordynatorka mogę dodać, że ja i mój wspaniały zespół wolontariuszy damy z siebie wszystko. Ogromny stres towarzyszący zbiórce i chęci spełnienia marzeń dzieci, wynagradza radość oraz wzruszenie podopiecznych i opiekunów podczas naszych spotkań wieńczących akcję – dodaje Kinga Wojciechowska. W tym roku pomoc trafi do 340 podopiecznych z aż 12 placówek, a więc: Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu socjalizacyjnego „Perspektywa” i Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu socjalizacyjnego „Azymut” w Bochni, Domu Dziecka „Dworek Marzeń” oraz Domu Dziecka „Pomocna Dłoń” w Olkuszu, Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu specjalistyczno-terapeutycznego w Krakowie, Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu rodzinnego „Mały Książę” w Krakowie oraz Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej typu rodzinnego w Krakowie, Domu Superbohaterów Janowice, Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego pn. Centrum Autyzmu i Całościowych Zaburzeń Rozwojowych w Krakowie, a także trzech oddziałów Siemacha Spot 24/7 na terenie Krakowa.
Organizatorzy akcji „Mikołajki – Studenci Dzieciom” poszerzyli w tym roku możliwości wsparcia inicjatywy. Tradycyjnie już, na kampusach Politechniki Krakowskiej będzie można spotkać studenckich wolontariuszy z puszkami i wrzucić do nich dowolny datek. W tegorocznej edycji można również wpłacać fundusze na zbiórkę prowadzoną on-line. Wzorem lat ubiegłych, istnieje możliwość zrealizowania spersonalizowanego listu do św. Mikołaja, napisanego przez podopiecznego jednej z wymienionych powyżej placówek. Baza listów dostępna jest na facebookowej stronie akcji. W przypadku chęci zrealizowania danego listu, organizatorzy proszą o kontakt w wiadomości prywatnej. Kolejną formą wsparcia studenckiej akcji jest przygotowanie wraz z grupą znajomych paczki z najpotrzebniejszymi rzeczami dla konkretnego ośrodka. – Nie musisz być superbohaterem, żeby zmieniać świat! Każdy może odnaleźć swój sposób na niesienie pomocy – zachęca do czynnego wsparcia akcji poprzez jeden z zaproponowanych sposobów jej koordynatorka.
Wszystkie szczegóły związane inicjatywą „Mikołajki – Studenci Dzieciom” dostępne są na Facebooku.
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
7 grudnia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej odbyła się uroczystość wręczenia stypendiów ufundowanych przez Fundację Manuel António da Mota. Wsparcie finansowe trafi do dziesięciu studentów narodowości ukraińskiej wyróżniających się w nauce.
Przyznane przez Fundację Manuel António da Mota stypendia zostały wręczone studentom narodowości ukraińskiej, którzy przybyli na terytorium Polski po zbrojnej napaści Federacji Rosyjskiej na terytorium Ukrainy i w roku akademickim 2022/2023 rozpoczęli kształcenie na Wydziale Inżynierii Lądowej PK. Wyróżnionych zostało dziesięć osób z najlepszymi wynikami w nauce. W uroczystości wręczenia stypendiów udział wzięli: dziekan WIL dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, członkowie Zarządu firmy MOTA-ENGIL Central Europe – Izabela Ciemięga i Olaf Fatalski oraz stypendyści Fundacji.
Dziekan WIL, członkowie Zarządu firmy MOTA-ENGIL oraz stypendyści Fundacji / fot. Jan Zych
Stypendia to kolejne wsparcie udzielone przez Fundację Manuel António da Mota ukraińskim studentom. W lipcu 2022 r. Politechnika Krakowska nawiązała bowiem współpracę z Fundacją w sprawie sfinansowania stypendiów dla osób narodowości ukraińskiej oraz uciekających przed wojną osób innych narodowości, posługujących się tym językiem, którzy ze względu na rosyjską agresję, musieli opuścić swój kraj i podjęli lub kontynuowali studia na Wydziale Inżynierii Lądowej PK. Fundacja postanowiła wówczas przeznaczyć 100 tys. zł na stypendia na zakwaterowanie oraz wyżywienie dla dziesięciu studentów z Ukrainy, realizujących studia inżynierskie. Finansowe wsparcie zostało przyznane na 10 miesięcy
Fundacja Manuel António da Mota jest organizacją działającą przy Grupie MOTA-ENGIL, która jest międzynarodowym liderem branży budowlanej i zarządzania infrastrukturą. Fundacja została utworzona na cześć założyciela firmy MOTA-ENGIL, a jej celem jest promowanie i wspieranie inicjatyw o charakterze społecznym w dziedzinie dobroczynności i solidarności społecznej oraz o wymiarze kulturalnym, a także w obszarach edukacji, zdrowia i ochrony środowiska. Warto podkreślić, że firma MOTA-ENGIL od wielu lat związana jest z Wydziałem Inżynierii Lądowej PK porozumieniem o współpracy.
{fastsocialshare}
28 czerwca ruszyła rejestracja kandydatów na studia II stopnia na Politechnice Krakowskiej. Rekrutacja prowadzona na studia zaczynające się w semestrze zimowym roku akademickiego 2021/2022 zakończy się we wrześniu. Absolwenci studiów I stopnia mogą się rejestrować na kierunki: architektura krajobrazu w języku angielskim, informatyka, informatyka w języku angielskim, matematyka, elektrotechnika i automatyka, budownictwo, transport, fizyka techniczna (specjalność Modelowanie Komputerowe – ang.), inżynieria materiałowa, energetyka i inżynieria środowiska.
Rozwinięcie kompetencji zawodowych, umiejętności specjalistycznych i organizacyjnych, to tylko niektóre z korzyści studiów II stopnia, jakie wymieniają absolwenci studiów magisterskich na Politechnice Krakowskiej. Dzięki możliwościom poszerzenia wiedzy zdobytej na studiach inżynierskich, absolwenci Politechniki Krakowskiej doskonale radzą sobie na rynku pracy. Badania uczelnianego Biura Karier pokazują, że ukończenie studiów II stopnia sprzyja znalezieniu pracy w zawodzie. Wśród absolwentów studiów magisterskich na PK aż 93,3 proc. pracuje, z czego 67 proc. znalazło pracę jeszcze przed obroną dyplomu. Dodatkowo, ukończenie studiów II stopnia pomaga znaleźć pracę zgodną z wykształceniem i korzystnie wpływa na zarobki – wynagrodzenia osób posiadających tytuł magistra są średnio o 500 zł wyższe niż osób legitymujących się tytułem inżyniera.
Szeroko zakrojona współpraca Politechniki Krakowskiej z czołowymi firmami (m.in. Grupa Azoty, PKP PLK, NEWAG, Nokia, MAN, Astor, Siemens) daje szansę na zdobycie doświadczenia zawodowego. Wielu studentów po odbyciu praktyk i staży – często płatnych – znajduje w tych firmach zatrudnienie.
Do dyspozycji studentów Politechniki Krakowskiej pozostają doskonale wyposażone laboratoria i infrastruktura badawcza, w których mogą rozwijać swoje pomysły, takie jak m.in. elektroniczna proteza ręki. Jej twórczyni – Agnieszka Tkaczyk z inżynierii biomedycznej – zwyciężyła w kategorii „Studencki projekt roku” konkursu „Pro Juvenes”, organizowanego przez Parlament Studentów Rzeczypospolitej Polskiej, a także została laureatką 14. edycji konkursu „Kraków bez barier”.
Aktywni naukowo studenci mogą liczyć na finansowe wsparcie w ramach programu stypendialnego Politechniki Krakowskiej, realizowanego z Własnego Funduszu Stypendialnego. W roku akademickim 2020/21 do studentów i doktorantów PK trafiło aż 200 tys. zł w uznaniu za wybitne osiągnięcia badawcze, projektowe i publikacyjne.
Rekrutacja na studia II stopnia rozpoczynające się w semestrze zimowym odbywa się tylko na niektórych wydziałach Politechniki Krakowskiej. Kandydaci mogą dokonać rejestracji w Systemie Rekrutacyjnym do 14 września br. (na kierunki prowadzone na Wydziale Architektury do 12 września). Postępowanie kwalifikacyjne (poza WA) zostanie przeprowadzone pomiędzy 15 a 16 września. Ogłoszenie list osób zakwalifikowanych do wpisu na listę studentów nastąpi 17 września. Wpisu będzie można dokonać od 17-22 września.
Kandydaci na studia na kierunek architektura krajobrazu w języku angielskim będą musieli złożyć swoje portfolio w wersji elektronicznej w dniach 2-13 września. Postępowanie kwalifikacyjne oraz test kompetencyjny z języka angielskiego odbędą się 16 września. Ogłoszenie list osób zakwalifikowanych do wpisu na listę studentów zaplanowano na 17 września. Wpis na studia będzie możliwy od 20 do 23 września (do godz. 15.00).
Wszystkie niezbędne informacje o kierunkach studiów, harmonogramach, dokumentach itp. znajdują się na stronie Portalu Rekrutacyjnego uczelni. Kandydaci mogą przesyłać swoje pytania na adresy e-mail Wydziałowych Komisji Rekrutacyjnych oraz na adres Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. lub do Działu Promocji za pośrednictwem Messengera.
(JS)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Listopad to miesiąc szczególnej pamięci o Zmarłych. Społeczność Politechniki Krakowskiej wspomina w tym czasie świętej pamięci Rektorów, Profesorów, Pracowników, Studentów, Absolwentów, Złotych Wychowanków, Słuchaczy UTW PK. W sobotę 4 listopada w Bazylice św. Floriana odbędą się XI Zaduszki Politechniki Krakowskiej, organizowane – przy wsparciu uczelni – przez Koło Seniorów SWPK, UTW PK i Samorząd Studentów PK. W listopadzie odbędą się także msze w intencji św. rektora prof. Andrzeja Białkiewicza w Bazylice Mariackiej.
Od kilku dni władze PK, studenci i pracownicy uczelni, absolwenci ze Stowarzyszenia Wychowanków PK oraz seniorzy z Koła Seniorów SWPK i UTW odwiedzają miejsca spoczynku osób związanych z Politechniką Krakowską na cmentarzach w Krakowie oraz nekropoliach w Wieliczce i Zebrzydowicach. Kładą na grobach znaki politechnicznej pamięci w formie kwiatów, zniczy i chorągiewek z napisem „PAMIĘTAMY” .
30 października rektor PK wspólnie z członkami Kolegium Rektorskiego odwiedził m.in. mogiłę śp. rektora Andrzeja Białkiewicza na Cmentarzu Rakowickim. Wcześniej wspólnie ze studentami odwiedził groby innych spoczywających tu zasłużonych dla PK Profesorów (m.in. prof. Goetla, prof. Szyszko- Bohusza, prof. Zina, prof. Zuziaka).
W sobotę 4 listopada o godz. 12 w Bazylice św. Floriana odbędą się XI Zaduszki PK, podczas których społeczność uczelni w sposób szczególny wspominać będzie Zmarłych z politechnicznej rodziny. Apel Pamięci rozpocznie wspomnienie zmarłego w marcu br. Rektora PK prof. Andrzeja Białkiewicza, a następnie tych, którzy „ Służyli, odeszli a ich dzieła trwają”. Po apelu zostanie odprawiona msza św. z posługą liturgiczną studentów i oprawą muzyczną Akademickiego Chóru PK „Cantata”. Będzie ona transmitowana on-line na stronie parafii św. Floriana w Krakowie. Po Zaduszkach zostanie udostępniona tradycyjnie towarzysząc im publikacja zaduszkowa.
W listopadzie w Bazylice Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Krakowie (Kościół Mariacki) zostaną odprawione także dwie msze święte w intencji śp. prof. Andrzeja Białkiewicza, Rektora PK – 19 listopada (niedziela) o godz. 18:30 i 25 listopada (sobota) o godz. 18:30. Jedna intencja mszalna wniesiona przez zarząd i członków SWPK, druga przez pracowników Politechniki Krakowskiej.
fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
„Polscy wynalazcy dawniej i dziś” to tytuł wystawy, którą można oglądać na krakowskich Plantach. Prezentuje ona m.in. osiągnięcia wynalazców i inżynierów z Politechniki Krakowskiej. Ekspozycję zorganizowała Krakowska Rada Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych Naczelna Organizacja Techniczna wraz z Małopolską Okręgową Izbą Inżynierów Budownictwa.
Plenerowa ekspozycja została zlokalizowana na odcinku Plant Krakowskich między Kościołem św. Anny a Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na planszach wystawowych przedstawione są sylwetki polskich wynalazców oraz dokonania współczesnych inżynierów. W tym gronie nie brakuje osób związanych z Politechniką Krakowską. Wśród przedstawicieli dziedziny konstrukcyjno-budowlanej są to m.in.: prof. dr hab. inż. Kazimierz Furtak, prof. dr hab. inż. Kazimierz Flaga czy dr inż. Stanisław Karczmarczyk, a w dziedzinie automatyki i robotyki dr inż. Marcin Morawski i dr inż. Marcin Malec.
Oprócz tego na planszach zostały zaprezentowane prace Koła Naukowego SmartMat z Politechniki Krakowskiej, które zajmuje się badaniami naukowymi w zakresie inżynierii materiałowej, biotechnologii, chemii i farmacji. O licznych sukcesach tego koła i osiągnięciach jego członków wielokrotnie pisaliśmy na stronie Politechniki Krakowskiej.
Wystawa prezentuje także dokonania i sylwetki zmarłych osób. Przypomniana została m.in. postać prof. dr. hab. inż. Michała Życzkowskiego, prof. dr. hab. inż. Jerzego Edwarda Cyklisa, prof. dr. hab. inż. Jana Harasymowicza oraz prof. dr. hab. inż. Stanisława Rudnika.
Chociaż wystawę na krakowskich plantach można podziwiać od 19 października, to jednak oficjalne jej otwarcie nastąpiło nieco później. Odbyło się ono 24 października w Krakowskim Domu Technika. Wzięli w nim udział naukowcy z PK, których dokonania prezentowane są na wystawie.
„Polscy wynalazcy dawniej i dziś” to trzyetapowe przedsięwzięcie. Obecnie na Plantach prezentowany jest drugi etap wystawy. Towarzyszą mu warsztaty edukacyjne dla dzieci i młodzieży, a także konkurs „Młody Innowator”, którego celem jest zachęcenie uczniów szkół podstawowych i ponadpodstawowych do przedstawienia własnego wynalazku. W trzecim etapie kontynuowane będą warsztaty edukacyjne dla dzieci i młodzieży, a także nastąpi rozstrzygnięcie konkursu „Młody Innowator” na etapie wojewódzkim. Pierwszy etap wystawy został otwarty w czerwcu i prezentował sylwetki wybitnych inżynierów działających w okresie zaborów i odbudowy Polski.
Ekspozycja została oparta m.in. na fotografiach Jana Zycha. Wystawę patronatem objęli: Witold Kozłowski, marszałek Województwa Małopolskiego, prof. Jan Tadeusz Duda, przewodniczący Sejmiku Województwa Małopolskiego, prof. Jacek Majchrowski, prezydent Miasta Krakowa. Wystawę można oglądać do końca listopada.
(jg)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Oddział Biblioteki Politechniki Krakowskiej na Wydziale Mechanicznym działa już od dwudziestu lat. Uroczyste obchody jubileuszu odbędą się 14 listopada na kampusie PK w Czyżynach. O historii Oddziału Biblioteki Politechniki Krakowskiej na WM można przeczytać w artykule, który ukazał się na łamach październikowego numeru czasopisma „Nasza Politechnika”.
Dwudziestolecie istnienia obchodzi Oddział Biblioteki Politechniki Krakowskiej na Wydziale Mechanicznym (BWM), zlokalizowany na terenie kampusu uczelni w Czyżynach. Uroczyste otwarcie odbyło się 28 października 2003 r. Inauguracji dokonały ówczesne władze — rektor PK prof. Marcin Chrzanowski, dziekan Wydziału Mechanicznego prof. Stanisław Michałowski oraz dyrektor Biblioteki PK Marek Górski. Kierownikiem jednostki został Piotr Pitala, który pełnił tę funkcję przez czternaście lat.
Początkowo trzon zbiorów bibliotecznych stanowiły książki przekazane z dwóch zlikwidowanych bibliotek instytutowych Wydziału Mechanicznego. Oddział sukcesywnie wzbogaca swój księgozbiór o dzieła z dziedzin odpowiadających profilowi kształcenia na WM oraz gromadzi beletrystykę. Obecnie BWM udostępnia ponad 60 tys. książek (7 tys. w strefie wolnego dostępu) i prawie 9 tys. woluminów czasopism.
Przez dwie dekady działalności czyżyńska biblioteka, poza wypełnianiem swej podstawowej misji, partycypowała też w szkoleniach studentów, kolejnych edycjach „Mechanicznej Gry Terenowej”, obchodach Tygodnia Bibliotek, akcjach bookcrossingowych, jak również istotnych dla społeczności akademickiej wydarzeniach. Zaledwie kilka miesięcy po oficjalnym otwarciu gościła przedstawicieli świata bibliotekarskiego z trzydziestu jeden krajów świata. 1 czerwca 2004 r. w czytelniach odbywały się prezentacje w ramach 25. Konferencji Międzynarodowego Stowarzyszenia Bibliotek Uniwersytetów Technicznych IATUL; konferencji, której Biblioteka PK była gospodarzem.
Jesienią 2007 r. biblioteka otrzymała cenny dar – zbiór książek profesora Wydziału Mechanicznego Michała Życzkowskiego – wybitnego specjalisty z zakresu mechaniki stosowanej, doctora honoris causa PK. Uroczystość uświetnili przedstawiciele władz WM oraz rodzina zmarłego rok wcześniej Profesora. Przekazana kolekcja liczy około 3200 książek. Są to publikacje głównie z zakresu mechaniki, matematyki, fizyki, chemii, geodezji i górnictwa, udostępniane w przeznaczonej do tego sali.
Czytelnie BWM są chętnie odwiedzane przez studentów, pracowników uczelni, ale i osoby spoza PK, poszukujące spokojnego miejsca do pracy. Oddział biblioteki na WM poza wypożyczalnią oferuje kilkadziesiąt komfortowych miejsc do pracy cichej oraz czytelnię do pracy grupowej. W 2022 r. został tu uruchomiony, jako jeden z pierwszych w Krakowie, książkomat, z którego można korzystać 24 godziny na dobę.
Z okazji jubileuszu życzymy sobie i użytkownikom dalszego rozwoju, możliwości korzystania z najnowszych i najlepszych rozwiązań technologicznych, aby w przyszłości nadal móc optymalizować dostępność zbiorów zarówno tradycyjnych, jak i cyfrowych.
Zapraszamy do wysłuchania radiowego spaceru po Oddziale Biblioteki na Wydziale Mechanicznym PK, podczas którego dyrektor Marek M. Górski wraz z Redaktorem Radia Nowinki przemierzają pomieszczenia i zakamarki tego niezwykłego miejsca.
(Anna Donnersberg)
Na zdjęciach:
1. Przecięcie wstęgi podczas oficjalnego otwarcia BWM. Fot.: Jan Zych
2. Oddział Biblioteki PK na Wydziale Mechanicznym w Czyżynach. Fot.: Anna Donnersberg
Zob. artykuł w czasopiśmie „Nasza Politechnika”
{fastsocialshare}
9 listopada Wydział Mechaniczny Politechniki Krakowskiej zawarł z Małopolskim Ośrodkiem Ruchu Drogowego w Krakowie umowę o współpracy. Swoje podpisy pod dokumentem złożyli dziekan WM prof. dr hab. inż. Jerzy A. Sładek oraz Paweł Mucha, dyrektor MORD. Obydwie instytucje zobowiązały się do realizacji wspólnych działań w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego w odniesieniu do transportu szynowego. – Chcemy realizować inicjatywy, które wpłyną na zwiększanie świadomości w zakresie eksploatacji, właściwych i bezpiecznych zachowań wobec tramwajów oraz zwrócić uwagę na charakter pracy motorniczych – mówi dr Maciej Górowski z Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu Wydziału Mechanicznego PK, jeden z inicjatorów współpracy z Małopolskim Ośrodkiem Ruchu Drogowego.
Wydział Mechaniczny Politechniki Krakowskiej oraz MORD planują realizację wspólnych projektów badawczo-rozwojowych i edukacyjnych, a także współpracę w zakresie pozyskiwania na te cele środków z funduszy krajowych i europejskich. Głównym założeniem podpisanej umowy jest propagowanie bezpieczeństwa ruchu drogowego w odniesieniu do transportu szynowego, m.in. poprzez wykorzystanie w przedsięwzięciach badawczych i edukacyjnych działającego na PK symulatora tramwaju NGT6.
Inicjatorami współpracy pomiędzy Małopolskim Ośrodkiem Ruchu Drogowego w Krakowie a Wydziałem Mechanicznym są dr Maciej Górowski, pracownik Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu WM PK, pomysłodawca, współtwórca i instruktor symulatora tramwaju oraz Katarzyna Dobrzańska-Junco, sekretarz Małopolskiej Wojewódzkiej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego.
– Chcemy realizować inicjatywy, które wpłyną na zwiększanie świadomości w zakresie eksploatacji, właściwych i bezpiecznych zachowań wobec tramwajów oraz zwrócić uwagę na charakter pracy motorniczych. Pragniemy, by nasze inicjatywy pozwoliły obalić różne mity, np. dotyczącego tego, że prowadzenie tramwaju jest proste, bo pojazd jedzie po szynach. Osobiście uważam, że z naszego politechnicznego symulatora tramwaju powinien skorzystać każdy kierowca, który nieprawidłowo zaparkował samochód, blokując tym samym przejazd tramwajów. Niestety, duża część kierowców i pieszych nie zna aktualnych przepisów, przez co nieprawidłowo zachowuje się w ruchu miejskim – tłumaczy Maciej Górowski. – Jednym z naszych priorytetów jest pokazanie z jaką odpowiedzialnością i umiejętnościami wiąże się prowadzenie tramwaju w ruchu miejskim. Pomoże w tym symulator tramwaju, który realistycznie odzwierciedla jazdę w ruchu miejskim, pozwalając w bezpiecznych warunkach zapoznać się z prowadzeniem pojazdu i zobaczyć ruch miejski z perspektywy motorniczych – dodaje dr Górowski.
Symulator tramwaju NGT6, którym dysponuje Politechnika Krakowska, to pierwszy pełnowymiarowy, realistyczny symulator opracowany w Polsce. Jest wykorzystywany w procesie dydaktycznym studentów oraz do szkoleń kandydatów na motorniczych krakowskiego Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego S.A. Urządzenie jest także elementem prowadzonej w Katedrze Pojazdów Szynowych i Transportu akcji edukacyjnej dotyczącej propagowania transportu zbiorowego, bezpiecznego zachowania się wobec tramwajów oraz zwrócenia uwagi na charakter pracy prowadzących tramwaje. W ramach akcji Politechnika udostępnia zainteresowanym osobom możliwość jazd w symulatorze, w formie indywidualnej lub dla grup zorganizowanych. Podpisana 9 listopada umowa pomiędzy Wydziałem Mechanicznym PK a Małopolskim Ośrodkiem Ruchu Drogowego pozwoli na jeszcze szersze wykorzystanie urządzenia dla potrzeb profilaktyki bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Dr Maciej Górowski opowie o współpracy PK z MORD w kontekście podpisanej umowy, na antenie Radia Kraków. Rozmowy będzie można posłuchać w piątek 10 listopada około godz. 15.15.
(mg, bk)
Na zdjęciach, 1) od lewej: dr hab. inż. Maciej Szkoda, prof. PK, kierownik Katedry Pojazdów Szynowych i Transportu WM PK, Katarzyna Dobrzańska-Junco, dyrektor MORD Paweł Mucha, dziekan WM prof. Jerzy A. Sładek, dr Maciej Górowski; 2) dyrektor MORD w roli motorniczego w symulatorze tramwaju / fot. Agnieszka Mościcka
{fastsocialshare}
Ogólnopolskie Stowarzyszenie Twórców Ogrodów po raz kolejny zorganizowało konkurs dla młodych projektantów. Tegoroczna tematyka przewodnia to „Chillout w ogrodzie”. Do finału dostały się cztery projekty aranżacji ogrodowych, a wśród nich praca członków Koła Naukowego Krajobrazy „Landscapes”.
Finał konkursu „Inspiracje-Aranżacje” odbędzie się podczas Międzynarodowych Targów Gardenia 2023 w Poznaniu. W specjalnie przygotowanej przestrzeni na stoisku Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Twórców Ogrodów zostaną zrealizowane cztery najlepsze projekty, które zmierzą się ze sobą w rywalizacji o zwycięstwo w konkursie. Wśród nich znalazła się praca przygotowana przez studentów Politechniki Krakowskiej, a zarazem członków Koła Naukowego Krajobrazy „Landscapes”. Jej autorzy to: Izabela Niemiec, Angelika Duda oraz Tomasz Jaróg. – W tym konkursie, który przyciągnął uwagę znakomitych twórców ogrodów, nasz projekt wyróżnił się spośród wielu innych. Tylko cztery najlepsze prace z całej Polski zyskały szanse na realizacje, co stanowi dla nas ogromne wyróżnienie – czytamy na facebookowym profilu Koła Naukowego Krajobrazy „Landscapes”.
Konkurs odbywa się w dwóch etapach. W pierwszym z nich należało przygotować i zgłosić projekt. Spośród nadesłanych prac członkowie jury wybrali cztery najlepsze, które zostaną zrealizowane i zaprezentowane podczas Międzynarodowych Targów Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu GARDENIA w Poznaniu odbywających się od 23 do 25 listopada 2023 r. Uczestnicy konkursu otrzymują zestaw materiałów obowiązkowych do wykorzystania przy projektowaniu i budowie aranżacji, a sposób ich użycia oraz dobór pozostałych elementów zależy od wizji projektantów. Budowa głównych elementów aranżacji odbywa się 22 listopada, a realizacja projektu dokańczana jest w pierwszym dniu targów, na oczach zwiedzających. Zwycięzców konkursu wyłania publiczność w drodze głosowania. Laureat konkursu otrzyma nagrodę główną w postaci wycieczki edukacyjnej na targi Chelsea Flower Show 2024.
Grafika użyta w tekście – projekt przygotowany przez Izabelę Niemiec, Angelikę Dudę oraz Tomasza Jaróga
{fastsocialshare}
Studenci z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej zdobyli główną nagrodę w ogólnopolskim Konkursie Kół Naukowych „KoKoN”. Ich zwycięski projekt o nazwie „Małe cząsteczki w wielkiej bitwie – opracowanie związków o działaniu przeciwnowotworowym” otrzymał również największą liczbę głosów wśród internautów i wygrał w kategorii FUT Favourite. W czasie Gali Środowiska Studenckiego Forum Uczelni Technicznych, podczas której rozstrzygnięto konkurs „KoKoN”, wyróżnienie zdobył też Samorząd Studencki PK za plebiscyt „Szafirowe Smoki” oraz Paweł Domino, prezes Zarządu Fundacji Politechniki Krakowskiej.
Gala Środowiska Studenckiego FUT odbyła się 14 października. Już po raz kolejny poznaliśmy ambitnych i kreatywnych studentów – laureatów Ogólnopolskiego Konkursu Kół Naukowych „KoKoN”. Realizowany przez Forum Uczelni Technicznych konkurs skierowany jest do studentów uczelni technicznych działających w kołach naukowych. Rywalizacja ma na celu motywowanie do aktywności naukowej i społecznej oraz integrację środowiska studenckiego, propagowanie działalności naukowej, budowanie dialogu pomiędzy uczelniami technicznymi w Polsce i firmami zewnętrznymi.
W ramach konkursu studenci mogą zgłosić projekt w następujących kategoriach: projekt inżynierski (dotyczy projektów, w których połączone ze sobą elementy, mechanizmy i systemy tworzą spójne i sprawne konstrukcyjnie urządzenia, budowle, maszyny czy pojazd), badania naukowe (zakres obejmuje projekty badawcze w obszarach: technologie materiałowe, chemia, biotechnologia, fizyka, matematyka, technologie kosmiczne i satelitarne), edukacja (dotyczy kół naukowych, które w swoich działaniach rozpowszechniają wiedzę z zakresu danej dziedziny, celem zwiększania świadomości lub popularyzacji nauki), działania społeczne (zakres obejmuje projekty, których realizacja jest odpowiedzią na wyzwania współczesnego świata oraz przeciwdziała wykluczeniu społecznemu), cyfryzacja (obejmuje projekty informatyczne w zakresie informatyki i cyfryzacji), innowacja i nowe technologie w ekologii i ochrony środowiska (projekty, które rozwiązały problem lub realizowały rozwiązania innowacyjne w obszarze nauk technicznych w aspektach ekologii i ochrony środowiska, z uwzględnieniem zagadnień czystej energii i powietrza), FUT Favourite (internauci wybierają trzy najciekawsze w ich opinii projekty ze wszystkich zgłoszonych, z których następnie Kapituła konkursowa wyłania zwycięzcę).
Projekt studentów z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej pn. „Małe cząsteczki w wielkiej bitwie – opracowanie związków o działaniu przeciwnowotworowym” zdobył nagrodę w kategorii badania naukowe, a także największą liczbę głosów wśród internautów, dzięki czemu wygrał w kategorii FUT Favourite. Autorami rozwiązania, które otrzymało dofinansowanie w ramach konkursu na granty studenckie organizowanego przez FutureLab PK, są: inż. Wojciech Bachowski, Julia Chrzan, Kamila Marzec, inż. Patrycja Podobińska, Katarzyna Staroń. Opiekę naukową nad młodymi badaczami sprawują dr inż. Jolanta Jaśkowska i mgr inż. Anna K. Drabczyk, zaś kierownikiem projektu jest dr inż. Damian Kułaga – wszyscy z Katedry Chemii i Technologii Organicznej WIiTCh.
Celem projektu „Małe cząsteczki w wielkiej bitwie – opracowanie związków o działaniu przeciwnowotworowym” jest opracowanie drobnocząsteczkowych inhibitorów wykazujących działanie przeciwnowotworowe na liniach komórkowych raka piersi oraz raka jelita grubego, a więc substancji mogących stać się skutecznymi lekami na wskazane wcześniej nowotwory. Grupa badawcza skupiła się też na otrzymaniu związków na drodze reakcji bardziej przyjaznych dla środowiska, w tym reakcji wspieranych promieniowaniem mikrofalowym oraz ultradźwiękami.
W ramach projektu zsyntezowano bibliotekę związków chemicznych będących nowymi pochodnymi znanego leku przeciwpsychotycznego Olanzapiny. Otrzymane związki badano pod kątem hamowania namnażania komórek nowotworowych. Co ważne, wszystkie związki chemiczne otrzymano na drodze reakcji spełniającej zasady „zielonej chemii” z wydajnością powyżej 80 proc. w warunkach promieniowania mikrofalowego. To pozwoliło na znaczne skrócenie czasu syntezy z kilkudziesięciu godzin do kilkudziesięciu sekund. Grupę docelową opracowywanego rozwiązani stanowią firmy farmaceutyczne oraz instytuty badawcze zajmujące się nowotworami. Studenci z PK mieli już okazję zaprezentować wyniki swoich badań, m.in. na łamach czasopisma RSC Advances. Realizacja projektu była możliwa dzięki konkursowi organizowanemu przez FutureLab – jednostkę będącą studenckim laboratorium innowacji, które powstało kilka lat temu, by umożliwić żakom z Politechniki Krakowskiej, przy wsparciu finansowym uczelni i pomocy merytorycznej mentorów z PK i otoczenia biznesowego, realizację naukowych i projektowych pasji. Do tej pory odbyło się kilka edycji konkursu FutureLab na projekty studenckie.
W czasie sobotniej Gali Środowiska Studenckiego Forum Uczelni Technicznych wyróżnienie zdobył też Samorząd Studencki Politechniki Krakowskiej za zorganizowanie Plebiscytu Aktywności Studenckiej „Szafirowe Smoki”. I edycja tego przedsięwzięcia odbyła się w ub. roku. SSPK postanowił docenić w ten sposób aktywność koleżanek i kolegów z kół naukowych, organizacji studenckich lub działania indywidualne. Rywalizacja plebiscytowa została podzielona na 10 kategorii. Na weekendowej gali Forum Uczelni Technicznych statuetka Autorytet FUT powędrowała do Pawła Domino, prezesa Zarządu Fundacji Politechniki Krakowskiej.
Na Gali Środowiska Studenckiego Forum Uczelni Technicznych, Politechnikę Krakowską reprezentowali przedstawiciele grupy zajmującej się chemią i technologią leków – zdobywców dwóch nagród, członkowie Parlamentu Samorządu Studenckiego PK: przewodnicząca SSPK i członkini Komisji Rewizyjnej FUT Marta Tyrka, I wiceprzewodniczący SSPK Krzysztof Kusak, II wiceprzewodnicząca SSPK Dominika Wanat, sekretarz SSPK i członkini Prezydium FUT Natalia Guzik , a także kierowniczka FutureLab PK Monika Firlej oraz Krzysztof Pszczółka, przewodniczący Prezydium FUT w kadencji 2020, obecnie pracownik Centrum Sportu i Rekreacji PK.
(bk)
Fot. materiały FutureLab PK
{fastsocialshare}
Znamy już wyniki 24. edycji konkursu „Architektura Betonowa” na najlepszą pracę dyplomową z wykorzystaniem betonu. Jury przyznało trzy równorzędne wyróżnienia i trzy równorzędne nagrody główne. Eksperci oceniali wartości architektoniczne projektu oparte na walorach estetycznych i konstrukcyjnych betonu.
Architektura Betonowa to konkurs ogólnopolski. Swoje prace dyplomowe mogły w nim zgłaszać osoby, które w danym roku akademickim uzyskały stopień magistra inżyniera architekta. Spośród nadesłanych 25 prac z 8 wydziałów architektury z różnych polskich uczelni jury nominowało 17 projektów. Następnie zostały przyznane trzy wyróżnienia oraz trzy nagrody główne. Zwycięzcami ex aequo zostali: Mateusz Binda z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, Marta Kalisz z Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej oraz Martyna Krysteczko z Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej. Równorzędne wyróżnienia zostały przyznane Izabeli Siwińskiej z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, Ewelinie Szeląg z Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej oraz Maciejowi Workertowi z Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Politechniki Łódzkiej.
Zainicjowany w 2000 r. konkurs jest efektem współpracy Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej oraz Stowarzyszenia Producentów Cementu. Zgłoszone prace dyplomowe oceniało jury w składzie: dr hab. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej (przewodnicząca jury); prof. Barbara Gronostajska, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej; dr hab. Klaudiusz Fross, prof. PŚ, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej; dr hab. Krzysztof Koszewski, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej; prof. Tomasz Kozłowski (komisarz konkursu) oraz mgr inż. Zbigniew Pilch, szef marketingu Stowarzyszenia Producentów Cementu. Autorzy nagrodzonych prac otrzymali statuetkę „Architektura Betonowa 2023” oraz nagrody finansowe.
NAGRODY:
Autor: arch. MARTYNA KRZYSTECZKOTytuł pracy: Pokłady Pamięci – KWK Centrum XXI. Projekt koncepcyjny budynku wielofunkcyjnego w Bytomiu.Promotor: Dr inż. arch. Damian RadwańskiWydział Architektury Politechniki Śląskiej
Autor: arch. MATEUSZ BINDATytuł pracy: Hortus conclusus – obserwatorium nowohuckiego kombinatu i muzeum pracowników huty Promotor: Dr hab. inż. arch. Marcin Charciarek, prof. PKWydział Architektury Politechniki Krakowskiej
Autor: arch. MARTA KALISZTytuł pracy: Nowa granica. Brama przejścia.Promotor: Dr inż. arch. Ada KwiatkowskaWydział Architektury Politechniki Wrocławskiej
WYRÓŻNIENIA:
Autor: arch. IZABELA SIWIŃSKATytuł pracy: Pałac energii – projekt małej elektrowni jądrowej Promotor: Dr inż. arch. Przemysław BigajWydział Architektury Politechniki Krakowskiej
Autor: arch. MACIEJ WORKERT Tytuł pracy: Winnica z hotelem w Toskanii Promotor: Prof. dr hab. inż. arch. Marek PabichWydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Politechniki Łódzkiej
Autor: arch. EWELINA SZELĄGTytuł pracy: Architektura jako nośnik emocji w miejscach pamięci. Muzeum na WesterplattePromotor: Dr inż. arch. Łukasz PiątekWydział Architektury Politechniki Warszawskiej
Na zdjęciu, zdobywcy nagród głównych w konkursie „Architektura Betonowa 2023” / fot. Jan Zych
Grafiki użyte w tekście to projekty nagrodzone w konkursie, kolejno prace: M. Krzysteczko, M. Bindy, M. Kalisz, I. Siwińskiej, M. Workerta i E. Szeląg / źródło: WA PK
{fastsocialshare}
Do 23 listopada br. trwa nabór wniosków do kolejnego konkursu o Nagrodę Rektora Politechniki Krakowskiej na utworzenie e-kursu. Dla wszystkich osób, które chciałyby zrobić wirtualny kurs, Centrum e-Edukacji przygotowało cykl filmów zatytułowany „Inspiracje”. Pozwalają one zajrzeć za kulisy tworzenia kursów, które zostały nagrodzone w 2023 r.
Autorzy najlepszych e-kursów nagradzani są premią finansową, a przygotowane przez nich materiały służą zarówno studentom, jak i uczniom szkół średnich. Dzięki kursom pracownicy PK mogą podzielić się swoją wiedzą, a także wyeksponować swój dorobek naukowy, doświadczenie i prawdziwą pasję.
Podczas tegorocznego Święta Szkoły społeczność Politechniki Krakowskiej mogła poznać laureatów Nagrody Rektora za utworzenie e-kursów. Nagrodę indywidualną I stopnia za e-kurs „Adaptacja miast do zmian klimatu GP” otrzymała dr inż. Elżbieta Jarosińska. Nagrodą indywidualną II stopnia za e-kurs „English for student of architecture – level C1” została nagrodzona mgr Ilona Wojewódzka-Olszówka. Za e-kurs „Technologie informacyjne” nagrodę indywidualną III stopnia otrzymała dr Magdalena Grzech. Oprócz nagród indywidualnych zostały przyznane także nagrody zespołowe. Za blok 18 e-kursów, m.in.: „Automatyka Chłodnicza i Klimatyzacyjna”, „Podstawy Chłodnictwa”, „Podstawy Wentylacji”, „Podstawy Klimatyzacji”, „Systemy i urządzenia chłodnicze”, „Wymiana ciepła w technice chłodniczej i klimatyzacyjnej” nagrodą zespołową I stopnia zostali wyróżnieni: prof. dr hab. inż. Beata Niezgoda-Żelasko, mgr inż. Jan Kuchmacz oraz mgr inż. Marlena Sołek. Nagrodę zespołową II stopnia za e-kurs „Podstawy sieci komputerowych – laboratorium” otrzymali: dr inż. Daniel Grzonka i mgr inż. Krzysztof Swałdek.
Właśnie takich pasjonatów nauki prezentuje przygotowany przez Centrum e-Edukacji cykl filmów zatytułowany „Inspiracje”. Dzięki tym wyjątkowym materiałom można poznać twórców kursów e-learningowych, które zdobyły uznanie podczas ubiegłorocznego konkursu o Nagrodę Rektora. Mają one stanowić także zachętę dla osób, które noszą w sobie zamiar utworzenia tego typu kursu, ale jednocześnie pełne są różnych obaw. Dzięki „Inspiracjom” dowiedzą się bowiem jak powstawały nagrodzone e-kursy oraz jakie strategie i narzędzia pomogły ich twórcom zdobyć wyróżnienie. Pomysłodawczynią cyklu jest dr Beata Strycharz-Szemberg, prof. PK, adiunkt w Katedrze Matematyki Stosowanej na Wydziale Informatyki i Telekomunikacji, kierownik Centrum e-Edukacji oraz pięciokrotna laureatka Nagrody Rektora za utworzenie e-kursu.
Filmy z cyklu „Inspiracje” nie są jednak przeznaczone tylko dla osób planujących wziąć udział w konkursie. Stanowią one doskonałe źródło wiedzy na temat skutecznej komunikacji w e-learningu. Dla wszystkich nauczycieli zarówno akademickich, jak i szkolnych mogą być one źródłem pomysłów, a także wiedzy o innowacyjnych metodach nauczania. Dzięki nim będą mogli dowiedzieć się jak projektować kursy i tworzyć dostępne oraz atrakcyjne materiały dydaktyczne. Wykorzystując wiedzę i doświadczenie twórców mogą odkryć także możliwości platformy Delta. Filmy z cyklu „Inspiracje” będą publikowane w niewielkich odstępach czasu. Pierwszy z nich swoją premierę będzie miał 8 listopada.
– Wierzymy, że „Inspiracje” zachęcą Państwa do podzielenia się swoimi projektami i do zgłoszenia ich do tegorocznego konkursu. To nie tylko wyzwanie, ale także okazja do eksponowania swojego dorobku – mówią pracownicy Centrum e-Edukacji. Wszystkie niezbędne informacje dotyczące zgłoszeń dostępne są TUTAJ.
Daty premier:
Zaproszenie od Centrum e-Edukacji>>
{fastsocialshare}
Pracownicy Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej dr hab. inż. arch. Rafał Blazy, prof. PK i dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK biorą udział w roli ekspertów w krakowskich konsultacjach społecznych dotyczących koncepcji rozwoju oraz kierunków przekształceń części terenów Dzielnic XII i XIII (tzw. Nowego Miasta). W czasie rozmów mieszkańcy i przedsiębiorcy skupią się na wypracowaniu kierunku, w jakim powinny rozwijać się południowo-wschodnie tereny Krakowa. Oprócz ekspertów PK, w spotkaniach z mieszkańcami biorą udział zastępcy prezydenta Krakowa Andrzej Kulig i Jerzy Muzyk. Dziś (12 października) drugie warsztaty odbędą się w Centrum Obywatelskim przy ul. Reymonta 20. W dyskusji eksperckiej weźmie udział prof. PK Kinga Racoń-Leja.
Jak informuje miasto, celem konsultacji jest opracowanie akceptowalnego przez stronę społeczną długoterminowego planu rewitalizacji i rozwoju obszaru części Dzielnic XII i XIII z uwzględnieniem proponowanych zmian przestrzennych zapisanych w Studium Uwarunkowań i Kierunków Rozwoju Miasta Krakowa 2014 roku oraz możliwych nowych rozwiązań w tym obszarze. Zebrane w czasie spotkań z mieszkańcami opinie posłużą jako inspiracja do dalszych prac nad rozwojem części terenów dzielnic XII i XIII. Konsultacje społeczne odbywają się w formule 3+2: trzech ogólnomiejskich spotkań z mieszkańcami Krakowa w formule warsztatów przyszłościowych oraz dwóch warsztatów partycypacyjnych z mieszkańcami, właścicielami nieruchomości, przedsiębiorcami, organizacjami i grupami nieformalnymi z terenu dzielnic XII i XIII. Udział w warsztatach wymaga rejestracji.
Podczas pierwszych warsztatów, które odbyły się 3 października, ekspertem był dr hab. inż. arch. Rafał Blazy, prof. PK, kierownik Katedry Planowania Przestrzennego Projektowania Urbanistycznego i Ruralistycznego WA PK. Podczas spotkania zaprezentowano m.in. wyniki ankiet przeprowadzonych wśród mieszkańców obu dzielnic. Jako trzy główne problemy dostrzegane na tym obszarze, wskazywali: niedostatecznie rozwiniętą infrastrukturę drogową (70 proc.), nieprzyjemne zapachy z zakładów przemysłowych (66 proc.), a także niewystarczającą ofertę komunikacji miejskiej (57 proc.).
Dziś, podczas drugich warsztatów, w roli eksperta wystąpi dr hab. inż. Kinga Racoń-Leja, kierownik Katedry Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich WA PK. W czasie wprowadzającej dyskusji, w której weźmie udział, zarysowane zostaną inspiracje i uwarunkowania dla uczestników drugiej części wydarzenia – mini warsztatów przyszłościowych. Ekspertka PK podsumuje także na koniec prace uczestników warsztatów.
Temat tzw. Nowego Miasta był wcześniej przedmiotem międzynarodowych warsztatów studenckich i sympozjum „New City – the vision of Kraków 2040”, które odbyły się w marcu br. na Politechnice Krakowskiej z udziałem studentów i pracowników naukowo-dydaktycznych krakowskiej Politechniki, TU Dresden oraz ENSA Strasbourg. W warsztatach i sympozjum, zorganizowanych w tym roku przy współpracy Urzędu Miasta Krakowa, postawiono przed studentami zadania dotyczące wizji Nowego Miasta czyli zagospodarowania terenów Rybitw i Płaszowa w formie nowej dzielnicy miejskiej Krakowa. Studenci mieli przeanalizować obszar, zapoznać się z zaproponowaną przez Urząd Miasta koncepcją Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. W ramach warsztatów przygotowali w mieszanych zespołach (studenci architektury, architektury krajobrazu, PK i TU Dresden) strategie ideowe rozwoju urbanistycznego tego obszaru, z uwzględnieniem uwarunkowań przestrzennych (w tym istniejącej zabudowy mieszkaniowej i przemysłowej), społecznych (potrzeb przyszłych mieszkańców i pracowników), środowiskowych (problemu zagrożeń powodziowych, retencji, zwiększenia obszarów zielonych, przeciwdziałania wyspie ciepła), transportowych (poszukując rozwiązań w obszarze transportu zbiorowego i indywidualnego). Na tej podstawie pracowali w Krakowie i Dreźnie nad koncepcją dla struktury przestrzenno-zielonej dla całości obszaru, koncepcją urbanistyczną i koncepcją przestrzeni publicznych.
Studenci opracowali rozwiązania przestrzenne, komunikacyjne i zielone, zaproponowali szeroki wachlarz funkcji społecznych i kulturowych. Swoje koncepcje uzupełnili o wizualizacje, szkice koncepcyjne całości i fragmentów obszarów. Wyniki warsztatów zostały zaprezentowane w czerwcu na PK, a potem na wystawie w Urzędzie Miasta Krakowa, towarzyszącej jubileuszowej Konferencji Towarzystwa Urbanistów Polskich. – Opracowane przez studentów projekty mają charakter wizjonerski, nie zawsze oparte są na realiach, z tego względu mogą być traktowane jedynie jako zestaw alternatywnych rozwiązań wobec ewentualnych planów miasta dla tych przestrzeni. Jest to głos w dyskusji ze strony środowiska akademickiego – mówiła podczas prezentacji prac prof. PK Kinga Racoń- Leja, kierownik Katedry Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich na Wydziale Architektury PK.
Więcej o studenckich warsztatach na PK pisaliśmy tutaj
Więcej o konsultacjach społecznych na stronie Krakow.pl
(mas)
Grafika użyta w tekście: jedna z koncepcji prezentowanych na wystawie w UMK – Ecotopia, autorzy Olga Strejczek, Eliza Strarula, Michał Nowak, prowadząca przedmiot dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK, prowadząca grupę dr hab. inż. arch. Ernestyna Szpakowska-Loranc
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Społeczny Komitet Odnowy Zabytków Krakowa zacieśniają współpracę. W środę 2 czerwca 2021 r. ramowe porozumienie w tej sprawie podpisali rektor PK prof. Andrzej Białkiewicz i przewodniczący SKOZK Borysław Czarakcziew.
Strony zadeklarowały chęć współpracy w zakresie organizacji wydarzeń naukowych, zajęć, warsztatów i szkoleń naukowych, organizacji praktyk i staży studenckich, promocji i upowszechniania nauki i sztuki oraz współpracy programowej. PK i SKOZK planują m.in. organizację wspólnych wydarzeń promujących ochronę krajobrazu kulturowego oraz odnowę zabytków, współpracę z architektami i konserwatorami dzieł sztuki, organizację praktyk studenckich związanych z realizowanymi projektami, wzajemne współdziałanie i promocję przy wydarzeniach kulturalnych.
– Współpraca Politechniki Krakowskiej i naszych specjalistów ze Społecznym Komitetem Odnowy Zabytków Krakowa wkracza w nowy etap – jeszcze ściślejszego i usystematyzowanego współdziałania. Łączy nas współdzielenie głównej idei, która przyświeca działalności SKOZK. To chęć ochrony historycznego dziedzictwa i bogactwa Krakowa, poczucie odpowiedzialności za nie, bo stanowią o wyjątkowości naszego miasta. Eksperci Politechniki Krakowskiej niemal od początku istnienia SKOZK wspierali Komitet swoją wiedzą i doświadczeniem, działało w nim i nadal działa wielu znakomitych pracowników uczelni i jej wychowanków. Mamy potencjał kadrowy, intelektualny i organizacyjny, by jeszcze mocniej zaangażować się we wspieranie działań SKOZK, dlatego cieszymy się z popisania porozumienia i czekających nas wspólnych projektów – mówi rektor PK prof. Andrzej Białkiewicz.
Społeczny Komitet Odnowy Zabytków Krakowa został powołany 18 grudnia 1978 r. Jest organizacją społeczną, której celem jest przywrócenie do dawnej świetności architektonicznych zespołów zabytkowych Krakowa, stanowiących spuściznę narodową w dziedzinie dóbr kultury, źródło narodowej dumy i tożsamości, a zarazem integralną część dziedzictwa światowego. Swoje cele Społeczny Komitet Odnowy Zabytków Krakowa realizuje poprzez finansowanie odnowy zabytków, propagowanie idei ochrony dziedzictwa, współpracę z uczelniami, organami państwowymi i samorządowymi oraz środowiskami naukowymi i twórczymi.
W SKOZK działają wybitne osobistości świata nauki, kultury, sztuki, konserwatorzy, architekci, artyści, dziennikarze i duchowni, w tym gronie liczni przedstawiciele PK. W marcu br. prezydent RP Andrzej Duda na członków SKOZK powołał pięcioro pracowników uczelni: prof. Andrzeja Białkiewicza, prof. Zbigniewa Myczkowskiego, dr. hab. inż. arch. Marcina Furtaka, prof. PK, dr inż. arch. Martę Urbańską, prof. PK i mgr. inż. Mirosława Boryczkę. Na liście powołanych wcześniej w skład SKOZK również znajdują się nazwiska osób związanych — obecnie lub w latach poprzednich — z PK. Są to: dr hab. Monika Bogdanowska (od 2019 r. małopolski wojewódzki konserwator zabytków), prof. Aleksander Böhm, prof. Witold Cęckiewicz, prof. Kazimierz Flaga, dr hab. Andrzej Gaczoł, prof. Andrzej Kadłuczka. dr inż. arch. Marek Łukacz, prof. Anna Mitkowska, prof. Wacław Seruga, dr inż. arch. Krzysztof Wielgus. Obecnie SKOZK liczy stu czterdziestu trzech członków.
(mas)
Na zdjęciu: rektor PK, prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Bialkiewicz (z lewej) i przewodniczący SKOZK Borysław Czarakcziew podpisują porozumienie / fot. Jan Zych
Czytaj także:
{fastsocialshare}
Druga połowa października to tradycyjnie moment, gdy odbywają się Inżynierskie Targi Pracy Politechniki Krakowskiej, organizowane przez Biuro Karier uczelni. Wydarzenie odbędzie się w czwartek 19 października (godz. 10.00-15.00) w hali Centrum Sportu i Rekreacji PK przy ul. Kamiennej 17. W tym roku targi cieszą się ogromnym zainteresowaniem pracodawców. W sumie oferty pracy, stażów i praktyk przedstawią aż 43 firmy. Studenci i absolwenci Politechniki oraz innych uczelni będą mogli sprawdzić aktualne oferty pracy, praktyk i staży przygotowane przez uczestniczące w wydarzeniu firmy, zweryfikować poprawność swojego CV, porozmawiać z rekruterami firm i wysłuchać prezentacji ich przedstawicieli. Honorowy patronat nad Inżynierskimi Targami Pracy 2023 objął rektor PK prof. Andrzej Szarata.
Udział w Inżynierskich Targach Pracy jest bezpłatny, ale organizatorzy przypominają o potrzebie wcześniejszej rejestracji za pośrednictwem strony internetowej evenea.pl. Podobnie jak w poprzednich edycjach, w bieżącej również nie zabraknie przedstawicieli różnych branż, w tym: budowlanej, IT, elektrotechnicznej, chemicznej, energetycznej, mechanicznej, telekomunikacyjnej itd. Na stoiskach w hali sportowej Politechniki Krakowskiej swój profil działalności oraz oferty pracy dla studentów i absolwentów zaprezentują m.in.: Advanced Protection Systems S.A., AirLiquide Global E&C Solutions Poland S.A., Akamai Technologies Poland Sp. z o.o., Apleona Polska Sp. z o.o., ArcelorMittal Poland S.A., ArcelorMittal Refractories Sp. z o.o., BAMET Paweł Babraj, Brown Brothers Harriman (Poland) Sp. z o.o., Budimex S.A., Cement Ożarów S.A., COWI Polska Sp. z o.o., Dan Cake Polonia Sp. z o.o., E80 Group Sp. z o.o., Eurovia Polska S.A., Eycore Sp. z o.o., FieldCore Service Solutions GmbH Sp. z o.o. Oddział w Polsce, Give Steel BIM & Structural Design Sp. z o.o., Hitachi Energy, Honeywell Sp. z o.o., Jarex Sp. z o.o., Maem Sp. z o.o., Master Builders Solutions Polska Sp. z o.o., Newag IP Management Sp. z o.o., Nord Napędy Zakłady Produkcyjne Sp. z o.o., Orlen Południe S.A., Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A., Przedsiębiorstwo Budowlano-Produkcyjne ŁĘGPRZEM Sp. z o.o., Rockfin Sp. z o.o., Ryvu Therapeutics Sp. z o.o., Selvita S.A., Silicon Creations Sp. z o.o., STRABAG Sp. z o.o., ULMA Construction Polska S.A., Valeo Autosystemy Sp. z o.o., Vesuvius Poland Sp. z o.o., WAWEL S.A., Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia, Woodward Poland Sp. z o.o., ZUE S.A.
Pracownicy Biura Karier zwracają uwagę, że największym atutem Inżynierskich Targów Pracy jest możliwość bezpośredniego spotkania z rekruterami i przedstawicielami firm oraz zapoznania się z oczekiwaniami pracodawców wobec przyszłych pracowników. Uczestnicy wydarzenia będą również mogli skonsultować swoje dokumenty aplikacyjne z doradcami zawodowymi Biura Karier PK i rekruterami pracodawców oraz porozmawiać z przedstawicielami BK PK o ścieżkach kariery zawodowej.
Sponsorami tegorocznej edycji Inżynierskich Targów Pracy są: REPLY POLSKA Sp. z o.o., PONER Sp. z o.o., GT CONSTRUCTION Sp. z o.o., ABB Business Service Sp. z o.o.
(bk)
Na zdjęciu, jedna z poprzednich edycji Inżynierskich Targów Pracy / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Agnieszka Tkaczyk, studentka inżynierii biomedycznej na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej, została laureatką 14. edycji konkursu „Kraków bez barier”. 31 maja br. w Pałacu Krzysztofory odbyła się kameralna gala, w czasie której przyznano nagrody.
„Kraków bez barier” to konkurs organizowany przez Urząd Miasta. Jego celem jest promowanie innowacyjnych rozwiązań – zarówno architektonicznych, jak i technologicznych – oraz dobrych praktyk i inicjatyw mających korzystny wpływ na poprawę jakości życia osób z niepełnosprawnościami. W tegorocznej edycji na konkurs wpłynęło 46 zgłoszeń – ośmiu przyznano nagrodę główną, a dziewięć otrzymało wyróżnienia.
Agnieszka Tkaczyk zwyciężyła w kategorii „innowacyjne technologie i innowacyjne projekty badawcze”. Jej projekt elektronicznej protezy dłoni sterowanej impulsami mięśniowymi pomoże osobom po amputacjach w powrocie do normalnego funkcjonowania. Studentka Wydziału Mechanicznego pracowała nad swoim wynalazkiem przez 9 miesięcy, a jedną z inspiracji były opowiadania Stanisława Lema. Projekt został zrealizowany we współpracy z firmą ABB w ramach 7. edycji Koła Naukowego ABB. Autorka rozwiązania zapewniła w czasie gali, że pracuje udoskonaleniem protezy i już zaplanowała ulepszenia dla projektu.
Zobacz też: Studentka Wydziału Mechanicznego PK zaprojektowała elektroniczną protezę ręki
To nie pierwsze wyróżnienie dla Agnieszki Tkaczyk za jej wynalazek. Elektroniczna proteza dłoni została doceniona także przez środowisko studenckie. Projekt zwyciężył w kategorii „studencki projekt roku” podczas VIII Gala Nagród Środowiska Studenckiego „Pro Juvenes”.
Zobacz też: Konkurs „Pro Juvenes” rozstrzygnięty. Elektroniczna proteza dłoni z PK nagrodzona przez środowisko studenckie
(JS)
Na zdjęciu: Agnieszka Tkaczyk / fot. archiwum prywatne
{fastsocialshare}
Ostatnie dni zaowocowały w sukcesy osiągnięte przez studentów automatyki i robotyki, takie jak pierwsze miejsce w kategorii „Najszybciej zrealizowane zadanie podczas Robo Challenge 2023” oraz pierwsze miejsce w konkursie ,,Młodzi naukowcy – wynalazcy 2023”.
„Ogólnopolskie Profesjonalne Mistrzostwa dla Firm Integratorskich i Szkół Wyższych w Programowaniu Robotów oraz Tworzeniu Stanowisk Zrobotyzowanych Robo Challenge 2023” to unikalne w swojej skali profesjonalne zawody w programowaniu robotów. Odbyły się one pod koniec września br. w Opolu. W tegorocznej edycji udział wzięło 16 drużyn. Do rywalizacji przystąpił także zespół z PK w składzie: Patryk Hebda, Jakub Hyla i Wiktor Mierzwiński, który zdobył pierwsze miejsce w kategorii „Najszybciej zrealizowane zadanie podczas Robo Challenge 2023”.
Studenci studiów inżynierskich kierunku automatyka i robotyka oraz członkowie koła naukowego Automatyki i Robotyki (KNAiR) pod opieką dr inż. Stanisława Krenicha musieli zmierzyć się z wieloma zadaniami konkursowymi zwyciężając w konkurencji o nazwie „Cela CWC-S – spawanie zrobotyzowane metodą MIG/MAG”. Polegała ona na tym, by jak najszybciej przygotować i zaprogramować cztery trajektorie spawania dla robota współpracującego przy użyciu interfejsu TabletTP oraz uczenia ręcznego TeachPendantem. Należało przygotować programy dla realizacji spoiny pachwinowej, spawania doczołowego blach, spawania tulejek oraz spawania doczołowego rur oraz uruchomić program w trybie automatycznym. Za zajęcie pierwszego miejsca zespół zdobył voucher na szkolenie z zakresu spawania zrobotyzowanego ufundowany przez firmę Fronius Polska Sp. z o.o. z Gliwic.
We wrześniu na Wydziale Mechanicznym PK miała miejsce także obrona pracy magisterskiej pt.: „Opracowanie systemu sterowania i wizualizacji dla reaktora biopaliw” przygotowanej przez mgr. inż. Szymona Wcisło, studenta automatyki i robotyki oraz członka KNAiR. Jakiś czas temu związany z tą pracą projekt został nagrodzony podczas XVI Międzynarodowych Targów Wynalazków i Innowacji INTARG 2023. Promotorem pracy magisterskiej jest dr inż. Stanisław Krenich.
Celem konkursu „Młodzi naukowcy-wynalazcy 2023” było docenienie młodych naukowców i wynalazców realizujących ciekawe pomysły i projekty, które w przyszłości mogą stanowić o sile i konkurencyjności polskiej gospodarki. Zaprezentowanych zostało wiele rozwiązań, spośród których eksperci wybrali 8 najbardziej innowacyjnych z całej Polski. Ze wszystkich krakowskich uczelni jedyną nagrodzoną osobą był właśnie mgr inż. Szymon Wcisło z Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej, który w nagrodę otrzymał voucher na wyjazd do najbardziej zaawansowanych technologicznie przedsiębiorstw i instytucji badawczych w Belgii oraz do Parlamentu Europejskiego. Jury doceniło opracowany przez niego system sterowania oraz automatyzacji procesu technologicznego dla jednej z wersji reaktora do produkcji biopaliwa, który znacząco skraca czas jego produkcji przy zachowaniu wymaganych parametrów jakościowych oraz możliwości elastycznego skalowania produkcji.
Automatyka i Robotyka jest dynamicznie rozwijającym się kierunkiem studiów w dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych. Absolwenci AiR przygotowani są do pracy we wszystkich gałęziach nowoczesnej gospodarki rozwijającej się w ramach czwartej rewolucji przemysłowej, czyli w okresie transformacji dla przemysłu 4.0. Kierunek cieszy się sporym zainteresowaniem kandydatów na studia i znajduje się w czołówce kierunków studiów I stopnia pod względem liczby kandydatów na jedno miejsce. Kierunek Automatyka i Robotyka otrzymał akredytację Polskiej Komisji Akredytacyjnej ważną do roku akademickiego 2025/26.
fot. 1. Nagroda dla zespołu Politechniki Krakowskiej zdobyta podczas Robo Challenge 2023, fot. S. Krenich
fot. 2. Dyplom otrzymany przez mgr. inż. Szymona Wcisło w konkursie „Młodzi naukowcy-wynalazcy 2023”
(jg/Wydział Mechaniczny)
{fastsocialshare}
Współpraca naukowo-techniczna oraz w zakresie przedsięwzięć edukacyjnych i szkoleniowych, a także ocen przydatności wdrażanych nowych rozwiązań technicznych – to główne obszary kooperacji Politechniki Krakowskiej z dwoma nowymi partnerami – firmami Soneta Sp. z o.o. i EX7 Sp. z o.o. Umowy o współpracy podpisali rektor PK prof. Andrzej Szarata oraz Robert Czuła, prezes zarządu Soneta Sp. z o. o. oraz Łukasz Krupczak i Tomasz Jaworski, członkowie zarządu EX7 Sp. z o.o. Dzięki porozumieniu, w ramach Katedry Systemów Transportowych, powstanie nowe laboratorium dydaktyczne, w którym studenci będą mogli praktycznie poznawać zagadnienia logistyki i spedycji.
Kooperacja realizowana będzie na wielu płaszczyznach, m.in. przez organizowanie praktyk i staży studenckich, fundowanie nagród dla studentów PK za wybitne prace magisterskie i osiągnięcia naukowo-techniczne, opracowywanie nowych rozwiązań technologicznych we współpracy specjalistów z obu firm i naukowców PK, czy też współprowadzenie zajęć dydaktycznych.
Krakowska Soneta i EX7 ze Skawiny są producentami rozwiązań informatycznych dla przedsiębiorstw. Flagowym produktem firmy EX7 jest nowoczesny system do zarządzania magazynem XWMS, natomiast głównym produktem firmy Soneta jest system klasy ERP – enova365. Oba rozwiązania są w pełni zintegrowane, co umożliwia sprawną realizację w przedsiębiorstwach zaawansowanych procesów logistycznych, księgowych, kadrowych czy zarządczych. Te nowoczesne narzędzia będą teraz dostępne dla studentów Politechniki. – W ramach podpisanego porozumienia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechnice Krakowskiej powstanie dydaktyczne laboratorium komputerowe, które będzie wyposażone w systemy informatyczne naszych nowych partnerów oraz inne rozwiązania, które umożliwią studentom praktyczne poznanie i realizację procesów logistycznych. Wiedza i kompetencje z tego obszaru ułatwią im wejście na rynek pracy – mówi rektor PK prof. Andrzej Szarata. Dzięki integracji systemu XWMS z systemem enova365 studenci m.in. będą mogli na praktycznych studiach przypadku prześledzić złożone procesy biznesowe, które aktualnie są kreowane przez zjawisko e-commerce.
Współpraca Politechniki Krakowskiej ze spółkami EX7 i Soneta realizowana będzie także na polu badawczo-rozwojowym. – Tu naszym celem będzie wprowadzanie innowacyjnych rozwiązań w systemach informatycznych. Kluczowymi elementami tej współpracy będzie wykorzystanie potencjału naukowego pracowników Katedry Systemów Transportowych oraz praktyczne doświadczenia firm EX7 i Sonety. Współpraca na tym polu będzie też miała istotne znaczenie dla kształcenia studentów, ponieważ treści dydaktyczne będziemy wzbogacać o wiedzę o najbardziej aktualnych rozwiązaniach służących m.in. branżom transportu, logistyki i spedycji – wyjaśnia dr inż. Daniel Kubek z Wydziału Inżynierii Lądowej PK, koordynator współpracy ze strony uczelni.
Poprzez współpracę z partnerami z otoczenia biznesowego, studenci kształcący się w ramach Szkoły Transportu PK będą mogli już podczas zajęć rozwiązywać rzeczywiste problemy typu case study, będą mieć też bezpośredni kontakt z prestiżowymi firmami z rynku transportowo-logistycznego.
(mas)
Na zdjęciu, od lewej: dr inż. Daniel Kubek, Tomasz Jaworski, Łukasz Krupczak, prof. Andrzej Szarata, dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, Robert Czuła oraz dr inż. Mariusz Dudek (kierownik Katedry Systemów Transportowych) / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Stowarzyszenie Polskich Architektów Krajobrazu ogłosiło wyniki konkursu na najlepszą pracę inżynierską i magisterską z zakresu architektury krajobrazu obronioną w roku akademickim 2019/2020. W obu kategoriach pierwsze miejsca zajęły absolwentki Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.
W tegorocznej edycji konkursu zostało zgłoszonych 5 prac inżynierskich oraz 5 prac magisterskich. Tematyka prac dyplomowych miała mieścić się w obszarze badawczym obejmującym problematykę krajobrazową w rozumieniu Europejskiej Konwencji Krajobrazowej. Ponadto, prace inżynierskie miały posiadać charakter prac projektowych, zaś magisterskie charakter opracowań projektowych lub studialnych. Kapituła konkursowa przy ocenie prac zwracała uwagę m.in. stopień przydatności pracy dla rozwiązywania problemów związanych z ochroną i kształtowaniem krajobrazu, innowacyjność, metody autora, merytoryczną wartość rozwiązania, samodzielność pracy oraz umiejętność współpracy ze specjalistami z różnych dziedzin.
Pierwszą nagrodę w kategorii dyplomów inżynierskich otrzymała inż. Klaudia Małyjurek za pracę Park Łokietka projekt parku publicznego przy ulicy Władysława Łokietka w Krakowie. Praca jest projektem publicznego parku na terenie urbanistycznego nieużytku, zlokalizowanego przy ulicy Władysława Łokietka i przy terenach przykolejowych w krakowskiej dzielnicy Krowodrza, gdzie występuje znaczny deficyt terenów zieleni. Projekt nie ingeruje w roślinność porastającą teren i eksponuje naturalny, półdziki charakter miejsca. Autorka skupiła się także na tym, by siedliska zwierząt, ptaków i owadów zostały przywrócone. Ważną rolę w projekcie pełni także postać króla Władysława Łokietka – w parku przewidziano budowę ścieżki edukacyjnej. Park ma pełnić ważną rolę społeczną i integracyjną wśród okolicznych mieszkańców, jako przestrzeń otwarta, pozwalająca na różne aktywności i dostosowana do potrzeb różnych grup wiekowych i osób z dysfunkcjami ruchu.
Park Łokietka projekt parku publicznego przy ulicy Władysława Łokietka w Krakowie został przygotowany pod kierunkiem dr inż. arch. Izabeli Sykty. Projekt zwyciężył w dzielnicowej edycji Budżetu Obywatelskiego 2020 i jest obecnie realizowany.
Pierwszą nagrodę w kategorii dyplomów magisterskich przyznano mgr inż. Anecie Majkowskiej za pracę Zielono-błękitna infrastruktura wzdłuż trasy Pychowickiej. To projekt zagospodarowania obszaru zarezerwowanego pod tzw. Kanał Krakowski, zlokalizowany na terenie dzielnicy VIII Dębniki i obejmujący fragment nadbrzeża rzeki Wilgi, ogródki działkowe Ludwinów, nieużytki leżące obok zalewu Zakrzówek oraz tereny leśne biegnące wzdłuż ulicy Norymberskiej. Teren ten cechuje się dużą wartością przyrodniczą i walorami widokowymi, jednak obecnie jest zaniedbany i słabo skomunikowany. Praca zakłada kompleksowe zagospodarowanie terenu przy jednoczesnej ochronie korytarzy ekologicznych i zachowaniu tras przemieszczania się zwierząt. Autorka zaprojektowała także m.in.: park Ludwinów, ogród społeczny ze strefą warsztatową oraz placem zabaw, ścieżki rekreacyjno-edukacyjne wraz z trasami rowerowymi wpisanymi w istniejący system komunikacji rowerowej, punkty widokowo-obserwacyjne oraz strefę sportową z torem rolkowo-rowerowym. Promotorką pracy Zielono-błękitna infrastruktura wzdłuż trasy Pychowickiej jest dr hab. inż. arch. Agata Zachariasz, prof. PK.
Laureaci konkursu otrzymują nagrodę pieniężną. Dodatkowo, za zajęcia I miejsca w kategorii dyplomów magisterskich, autor zwycięskiej pracy ma możliwość publikacji w czasopiśmie naukowym: „Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Krakowie”.
(JS)
Grafiki użyte w tekście – wizualizacje projektów autorstwa: 1) Klaudii Małyjurek; 2) Anety Majkowskiej / fot. WAPK
{fastsocialshare}
13 października br. o godz. 11.00 w Międzywydziałowym Centrum Edukacyjno-Badawczym „Działownia” odbyła się promocja doktorów i doktorów habilitowanych. Podczas uroczystości dyplomy odebrali:
DOKTORZY HABILITOWANI
Wydział Inżynierii Lądowej
1. Dr hab. inż. Jacek Chmielewski, prof. PK Osiągnięcie naukowe: „Metodyka budowy i zastosowania makromodeli transportowych w analizach transportowych dla stanu istniejącego i prognostycznego”
2. Dr hab. inż. Przemysław Sekuła Osiągnięcie naukowe: cykl powiązanych tematycznie publikacji nt. „Zastosowanie uczenia maszynowego i data science w badaniach i analizach ruchu drogowego”
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
Dr hab. inż. Aneta Spórna-Kucab Osiągnięcie naukowe: cykl dziesięciu tematycznie powiązanych publikacji pod zbiorczym tytułem: „Przeciwprądowa chromatografia cieczowa w analityce nowych i aktywnych biologicznie związków betacyjanowych”
Wydział Mechaniczny
Dr hab. inż. Małgorzata Chwał Osiągnięcie naukowe: „Koncepcje formułowania i rozwiązywania zagadnień mechaniki z nanorurkami węglowymi”
DOKTORZY
Wydział Architektury
1. Dr inż. arch. Agata BentkowskaPromotor: prof. dr hab. inż. arch. Andrzej Białkiewicz Tytuł rozprawy doktorskiej: „Osiedla mieszkaniowe Zakopanego (1945-1989) i ich wpływ na kierunki rozwoju przestrzennego miasta”
2. Dr inż. arch. Justyna Kolarz Promotor: dr hab. inż. arch. Piotr Burak-Gajewski, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Ambasada. Architektura dialogu”
3. Dr inż. arch. Bartłomiej Pyrzyk Promotor: prof. dr hab. inż. Magdalena Jagiełło-Kowalczyk Tytuł rozprawy doktorskiej: „Beton współczesnych placów miejskich”
4. Dr inż. arch. Maciej Wójtowicz Promotor: dr hab. inż. arch. Marcin Charciarek, prof. PK Drugi promotor: dr hab. Krystyna Romaniak, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Od budynku do modelu. Proces projektowy BIM w istniejących budynkach użyteczności publicznej – możliwości wdrożenia dla małych i średnich firm projektowych”
Wydział Inżynierii Lądowej
1. Dr inż. Dorota Błaszkiewicz-Juszczęć Promotor: Prof. dr hab. inż. Włodzimierz Czyczuła Tytuł rozprawy doktorskiej: „Analiza stateczności toru kolejowego w łuku o małym promieniu”
2. Dr inż. Krystian Brasse Promotor: dr hab. inż. Tomasz Tracz, prof. PK Promotor pomocniczy: dr hab. inż. Tomasz Zdeb, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Właściwości gruntobetonów ze zbrojeniem rozproszonym”
3. Dr inż. Mateusz Dryzek Promotor: prof. dr hab. inż. Witold Cecot Tytuł rozprawy doktorskiej: „Multiscale finite element modeling of mechanical properties of selected advanced materials” („Modelowanie właściwości mechanicznych wybranych zaawansowanych materiałów za pomocą wieloskalowych elementów skończonych”)
4. Dr inż. Marta Dudek Promotor: dr. hab. inż. Teresa Stryszewska, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Samozaleczanie rys w tworzywach cementowych za pomocą makrorurek z wypełnieniem żywicznym”
5. Dr inż. Marcin Kowalik Promotor: dr hab. inż. Wojciech Drozd, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Model strategii funkcjonalnej zarządzania bezpieczeństwem pracy w przedsiębiorstwie budowlanym”
6. Dr inż. Justyna Mormon-Wątor Promotor: prof. dr hab. inż. Elżbieta Pilecka Tytuł rozprawy doktorskiej: „Ocena możliwości zastosowania odpadów wydobywczych z kopalń GZW do budowy obwałowań przeciwpowodziowych pełniących funkcję nasypów drogowych”
7. Dr inż. Bartłomiej Ratajewicz Promotor: prof. dr hab. inż. Tadeusz Tatara Promotor pomocniczy: Dr inż. Stanisław Kańka Tytuł rozprawy doktorskiej: „Wpływ eksploatacji na charakterystyki dynamiczne jednoprzewodowych żelbetowych kominów przemysłowych”
8. Dr inż. Mateusz Sitarz Promotor: dr hab. inż. Izabela Hager, prof. PK Promotor pomocniczy: dr hab. inż. Tomasz Zdeb, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Kształtowanie podstawowych właściwości zapraw geopolimerowych z krzemionkowych popiołów lotnych”
9. Dr inż. Jakub Starczewski Promotor: dr hab. inż. Vitalii Naumov, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Kształtowanie systemu dystrybucji ładunków z wykorzystaniem rowerów towarowych wewnątrz aglomeracji miejskiej”
10. Dr inż. Rafał Walczak Promotor: dr hab. inż. Wit Derkowski, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Nośność na ścinanie betonowych belek podsuwnicowych w przedłużonym okresie trwałości, w warunkach niepewności zakotwienia kabli sprężających”
Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki
Dr inż. Patrycja Bazan Promotor: dr hab. inż. Stanisław Kuciel, prof. PK Promotor pomocniczy: dr inż. Marek Nikiel Tytuł rozprawy doktorskiej: „Kształtowanie właściwości wytrzymałościowych i tribologicznych kompozytów na osnowie polioksymetylenu”
Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki
1. Dr inż. Krzysztof Panaś Promotor: dr hab. inż. Marcin Trojan, prof. PK Promotor pomocniczy: dr inż. Jacek Sacharczuk Tytuł rozprawy doktorskiej: „Monitorowanie parametrów cieplno-przypływowych bloku energetycznego w celu określenia stopnia zanieczyszczenia kondensatora turbiny i jego wpływu na sprawność elektrowni”
2. Dr inż. Mateusz Richter Promotor: dr hab. inż. Aleksander Urbański, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Stateczność ciężkich maszyn roboczych pracujących na podłożu słabonośnym”
3. Dr inż. Jarosław Tokarczyk Promotor: prof. dr hab. inż. Dawid Taler Tytuł rozprawy doktorskiej: „Modelowanie akumulatora ciepła z dynamicznym rozładowaniem jako źródła energii w elektryczno-wodnym układzie ogrzewania budynku”
4. Dr inż. Tomasz Stelmach Promotor: prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń Tytuł rozprawy doktorskiej: „Badania i symulacje numeryczne zjawisk przepływowo-cieplnych w wymiennikach ciepła z rurami eliptycznymi”
5. Dr inż. Anna Ślęzak Promotor: prof. dr hab. inż. Agnieszka Generowicz Promotor pomocniczy: dr Anna Gronba-Chyła Tytuł rozprawy doktorskiej: „Metodyka szacowania wartości ekologicznej świadectw efektywności energetycznej i redukcji CO2 w modernizowanych obwodach infrastruktury oświetlenia ulicznego”
Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej
1. Dr inż. Paweł Fiedor Promotor: dr hab. inż. Joanna Ortyl, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Wprowadzenie fotopolimeryzacji kationowej w świat druku 3D w technologii DLP, oraz sposoby monitorowania procesów fotopolimeryzacji bezpośrednio w trakcie procesu druku 3D”
2. Dr inż. Jan Ozimek Promotor: prof. dr hab. inż. Krzysztof Pielichowski Promotor pomocniczy: dr inż. Edyta Hebda Tytuł rozprawy doktorskiej: „Elastomery poliuretanowe, w oparciu o 1,6-heksametylenodiizocyjanian modyfikowane POSS – wpływ architektury na wybrane właściwości fizykochemiczne”
3. Dr inż. Krzysztof Szostak Promotor: prof. dr hab. inż. Marcin Banach Promotor pomocniczy: dr inż. Anita Staroń Tytuł rozprawy doktorskiej: „Wielofunkcyjne materiały do usuwania zanieczyszczeń z układów wodnych w zintegrowanym procesie sorpcja-rozkład fotokatalityczny-filtracja”
4. Dr inż. Mikołaj Teper Promotor: dr hab. inż. Robert Grzywacz, prof. PK Promotor pomocniczy: dr inż. Barbara Król Tytuł rozprawy doktorskiej: „Badania i modelowanie gruntowego wymiennika ciepła ze zwojami typu slinky”
5. Dr inż. Przemysław Zaręba Promotor: dr hab. inż. Izabela Czekaj, prof. PK Promotor pomocniczy: dr inż. Jolanta Jaśkowska Tytuł rozprawy doktorskiej: „Synteza, właściwości oraz analiza konformacyjna nowych N-heksyloarylopiperazyn jako ligandów receptorów aminergicznych”
6. Dr inż. Kamila Zeńczak-Tomera Promotor: prof. dr hab. inż. Jan Ogonowski Tytuł rozprawy doktorskiej: „Badanie aktywności wybranych katalizatorów tlenkowych w reakcji odwodornienia propanu do propenu w obecności ditlenku węgla”
Wydział Mechaniczny
1. Dr inż. Grzegorz Gawłowski Promotor: dr hab. inż. Magdalena Niemczewska-Wójcik, prof. PK Promotor pomocniczy: dr inż. Anna Boratyńska-Sala Tytuł rozprawy doktorskiej: „Modelowanie wpływu dziedziczności technologicznej na właściwości powierzchni wybranego stopu tytanu”
2. Dr inż. Piotr Gąska Promotor: prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek Promotor pomocniczy: dr inż. Marcin Krawczyk, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Modelowanie głowic pomiarowych pięcioosobowych systemów współrzędnościowych”
3. Dr inż. Wiktor Harmatys Promotor: prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek Promotor pomocniczy: dr hab. inż. Adam Gąska, prof. PK Tytuł rozprawy doktorskiej: „Modelowanie dokładności optycznych współrzędnościowych maszyn pomiarowych”
4. Dr inż. Krzysztof Lesiak Promotor: prof. dr hab. inż. Marek Brzeżański Promotor pomocniczy: dr hab. inż. Dariusz Prostański, prof. ITG KOMAG Tytuł rozprawy doktorskiej: „Nowe rozwiązanie układu wylotowego silników spalinowych maszyn górniczych przeznaczonych do prac w strefie zagrożonej wybuchem”
5. Dr inż. Halszka Skórska Promotor: prof. dr hab. inż. Jerzy Sładek Promotor pomocniczy: dr inż. Robert Janczur, prof. PK Tytuł doktorskiej: „Koncepcja poprawy bezpieczeństwa w środkach transportu samochodowego wykorzystująca rzeczywistość wirtualną”
Zobacz więcej zdjęć z wydarzenia w naszej fotogalerii
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Konsorcjum DMD-M, w skład którego wchodzą DMDmodular p.s.a. (lider konsorcjum) oraz Politechnika Krakowska, zostało uhonorowane nagrodą Polskiego Stowarzyszenia Budownictwa Ekologicznego (Polish Green Building Council) za realizowany projekt pn. „Efektywny energetycznie modułowy budynek wielorodzinny w Mysłowicach”. Konsorcjum doceniono w kategorii Zrównoważony produkt roku. Gala Green Building Awards 2023, podczas której wręczono nagrody, odbyła się 5 października w Warszawie.
Budynek powstający w Mysłowicach jest efektem prac badawczo-rozwojowych, prowadzonych przez konsorcjum DMD-M (Dostępny Moduł Mieszkalny), powołane w 2021 r. przez firmy DMDmodular (lider konsorcjum) i Lightoffo oraz Politechnikę Krakowską im. Tadeusza Kościuszki. Grupa badawcza działa w ramach konkursu ogłoszonego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju pn. „Budownictwo modułowe efektywne energetycznie i procesowo”, a finansowanego z Funduszy Europejskich w ramach Programu Inteligentny Rozwój.
Całość przedsięwzięcia koordynował lider konsorcjum – DMDmodular. Prace, które w ramach konsorcjum realizowała Politechnika Krakowską nadzorowała w pierwszym i drugim etapie dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK (Wydział Architektury PK), zaś w trzecim – dr inż. arch. Anna Porębska (WA PK). W politechniczną część prac zaangażowany był wszeroki zespół projektowy z udziałem pracowników Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej: dr. inż. arch. Bartłomieja Homińskiego, dr. inż. arch. Bartosza Dendury, dr. inż. arch. Filipa Suchonia, dr. inż. arch. Krzysztofa Barnasia, dr. inż. arch. Olgi Kani oraz prof. Pawła Ocłonia, dr. hab. inż. Michała Zieliny, prof. PK, dr inż. Marzeny Nowak-Ocłoń, dr inż. Izabeli Godyń, dr. inż. Krzysztofa Muszyńskiego, mgr. inż. Grzegorza Ojczyka z Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki, a także prof. Elżbiety Radziszewskiej-Zieliny, dr. inż. Grzegorza Śladowskiego i dr. inż. Bartłomieja Szewczyka z Wydziału Inżynierii Lądowej.
Wielorodzinny kilkukondygnacyjny obiekt w Mysłowicach przy ul. Karola Miarki zaplanowany jest na 27 mieszkań o powierzchni od 45 m kw. do ponad 60 m kw. Konstrukcja nośna została oparta na profilach stalowych, a do stworzenia bryły wyprodukowano 56 modułów stanowiących ponad 90 proc. kubatury całego budynku. Gotowe, w pełni wykończone i wyposażone moduły przywożone są z fabryki na plac budowy, gdzie odbywa się montaż w jedną całość. Technologia DMD-M wykorzystuje w dużym stopniu surowce wtórne i zmierza do maksymalnego zredukowania emisji CO₂ podczas wytwarzania materiałów budowlanych. Realizacja projektu obniży ślad węglowy w trakcie całego cyklu życia budynku.
W budynku zaplanowano szereg nowoczesnych, zrównoważonych technologii, które wpływać będą zarówno na komfort użytkowania, jak i na znaczne ograniczenie kosztów eksploatacyjnych. Możliwe będzie m.in. pozyskiwanie i magazynowanie energii z gruntu i słońca oraz odzyskiwanie energii cieplnej ze zużytego powietrza. Panele fotowoltaiczne pokryją większość dachu i południowej elewacji budynku. Efektywne gospodarowanie wodą szarą i opadową będzie pozwalało m.in. na zużywanie jej na potrzeby techniczne i nawadnianie zielonego otoczenia budynku.
W trakcie gali Green Building Summit nagrodę Polskiego Stowarzyszenia Budownictwa Ekologicznego za projekt „Efektywny energetycznie modułowy budynek wielorodzinny w Mysłowicach” odebrała dr inż. arch. Ewelina Woźniak-Szpakiewicz, prezes DMDmodular p.s.a wraz z przedstawicielkami NCBR Barbarą Rzepkowską oraz Filomeną Kowalską. Twórcy rozwiązania wierzą, że pilotażowa realizacja realnie przełoży się na zainteresowanie technologią modułową wśród polskich inwestorów sektora publicznego i prywatnego, działających w budownictwie mieszkaniowym, senioralnym, hotelowym czy zakwaterowania studenckiego.
Warto dodać, że podczas gali Green Building Summit doceniono także dwa inne projekty, których autorami są pracownicy Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Podwójny laur: nagrodę za najlepszy ekologiczny budynek sektora publicznego i wyróżnienie za najlepsze zrównoważone wnętrze dla realizacji budynku edukacyjnego w Leśnym Ogrodzie Botanicznym Marszewo w Gdyni odebrali jego projektanci: dr inż. arch. Marcin Gierbienis i dr inż. arch. Damian Poklewski-Koziełł. Natomiast wyróżnienie za najlepszą ekologiczną modernizację odebrał dr inż. arch. Bartosz Dendura.
Czytaj: Modułowe budownictwo dla rodzin i miast – recepta na trudne czasy
{fastsocialshare}
Niedawno pisaliśmy o sukcesach pracowników Politechniki Krakowskiej w konkursach o Nagrodę Ministra Rozwoju i Technologii. Dotarła do nas pozytywna informacja o jeszcze jednym laureacie z PK. Nagrodę Ministra w kategorii najlepsze rozprawy doktorskie otrzymał dr inż. arch. Grzegorz Schnotale z Wydziału Architektury. Został doceniony za swój przewód doktorski „Ilustracja procesu projektowego. Wybrane zagadnienia metodyki prezentacji idei architektury na podstawie analizy przykładów projektów konkursowych nagrodzonych przez Międzynarodową Unię Architektów w latach 2010-2020”.
Autor pracy skupił się na poznaniu zasad obrazowania procesu projektowego w kontekście konkursów architektonicznych, w których to architekt – kreując odpowiedź na zadanie konkursowe –wybiera wizualną formę przedstawienia reprezentacji idei projektowych. Dr inż. arch. Grzegorz Schnotale poddał analizie rolę i znaczenie formy przedstawienia idei, bazując na wynikach konkursów architektonicznych organizowanych przez Międzynarodową Unię Architektów (International Union of Architects, UIA), która obecnie obejmuje wiodące organizacje architektów ze 114 krajów.
– Klarowne i zrozumiałe przedstawienie idei jest istotnym elementem pracy architekta, począwszy od wczesnej fazy projektowej. Przygotowując się do mojego doktoratu postawiłem sobie cel, polegający na przeprowadzeniu pogłębionej analizy ilustracji procesu projektowego przedłożeń konkursowych jako wskazań do implementacji w procesie dydaktyki studentów architektury – mówi dr inż. arch. Grzegorz Schnotale, pracownik Wydziału Architektury PK.
Materiał badawczy został potraktowany jako istotne elementy dóbr kultury społecznej, których szczegółowa analiza stanowi przegląd sposobów skutecznego ilustrowania idei projektowych. Zaprezentowane przykłady reprezentują indywidualną specyfikę procesu projektowego, co stanowi wieloaspektową problematykę w zakresie twórczej kreacji i jej prezentacji. Praca dr. inż. arch. Grzegorza Schnotale powstała pod kierunkiem prof. dr hab. inż. arch. Marii Jolanty Żychowskiej, kierownik Katedry Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej.
Uroczystość wręczenia nagród w dwóch Konkursach o Nagrodę Ministra: za najlepsze prace dyplomowe, rozprawy doktorskie oraz publikacje w dziedzinach architektury i budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa (50. edycja konkursu), a także za wybitne osiągnięcia twórcze w dziedzinie architektury i budownictwa (60. edycja konkursu) odbyła się 11 października w siedzibie Ministerstwa Rozwoju i Technologii. W dziedzinie „Architektura i Budownictwo” zwyciężył mgr inż. Łukasz Ślaga z Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Pierwsze wyróżnienie w dziedzinie „Planowanie i Zagospodarowanie przestrzenne” otrzymała dr hab. inż. arch. Matylda Wdowiarz-Bilska, prof. PK z Wydziału Architektury Politechniki wraz ze współautorami projektu – czytaj więcej.
(bk)
Na zdjęciu, dr inż. arch. Grzegorz Schnotale / fot. archiwum prywatne Grzegorz Schnotale
{fastsocialshare}
Uniwersytet Trzeciego Wieku Politechniki Krakowskiej im. dr inż. Władysławy Marii Francuz, prof. oświaty, zainaugurował kolejny, już 13. rok akademicki. Uroczystość z tej okazji odbyła się w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym „Kotłownia”. Uczestniczył w niej prorektor ds. studenckich dr inż. Marek Bauer. Wykład inauguracyjny wygłosił dr inż. Jacek Wojs z Wydziału Mechnicznego PK.
Uniwersytet Trzeciego Wieku PK prowadzi warsztaty, zajęcia ruchowe i wykłady, które odbywają się zarówno w formie stacjonarnej, jak i hybrydowo. Wśród wykładowców pojawiają się m.in. osoby ze świata nauki, podróżnicy czy pasjonaci różnych dziedzin kultury, sztuki, techniki. Są to zarówno pracownicy Politechniki Krakowskiej, jak i innych ośrodków. – W bieżącym roku akademickim w ofercie UTW znajdą się wykłady z filozofii, historii Krakowa, psychologii społecznej, zdrowia. Słuchacze mają możliwość zapoznania się z obsługą systemu android, skorzystania z lekcji języka angielskiego, czy poćwiczenia umysłu podczas zajęć treningu pamięci. Niezaprzeczalnie największym zainteresowaniem cieszą się, jak co roku, zajęcia ruchowe. Aktywność fizyczna jest bardzo ważna dla osób w wieku senioralnym, dlatego UTW proponuje im aż 8 rodzajów zajęć z zakresu sportu i tańca oraz obozy sportowe – mówi mgr Anna Cygan z Centrum Pedagogiki i Psychologii, która zajmuje się organizacją i administracją UTW PK. Koordynatorem Uniwersytetu jest mgr Małgorzata Rakoczy.
Oprócz uczestnictwa w różnego typu zajęciach czy wykładach, słuchacze UTW mogą także brać udział w wycieczkach oraz spotkaniach okolicznościowych. Warto podkreślić, że od ubiegłego roku Uniwersytet Trzeciego Wieku PK współpracuje z Pałacem Krzysztofory, co dla słuchaczy stanowi okazję do tego, by lepiej poznawać historię Krakowa.
Bogata oferta Uniwersytetu Trzeciego Wieku PK cieszy się sporym zainteresowaniem. Na bieżący rok akademicki zapisało się ponad 220 osób i chociaż rekrutacja jest już zamknięta to na liście rezerwowej zapisywani są kolejni chętni. Co ciekawe, niektórzy słuchacze uczestniczą w UTW PK od początków jego istnienia, czyli już od 13 lat.
Więcej zdjęć z inauguracji roku akademickiego UTW PK
{fastsocialshare}
Właśnie zakończyły się obrady XX Konferencji Naukowo-Technicznej „Drogi Kolejowe”, zorganizowanej wspólnie przez Politechnikę Krakowską oraz krakowski oddział Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP. Konferencja należy do znaczących wydarzeń naukowych i od 42 lat gromadzi na forum wybitnych specjalistów z branży, naukowców i praktyków. W tegorocznej edycji wzięło udział ponad 100 uczestników, którzy reprezentowali 32 instytucje związane z branżą transportu i inżynierii kolejowej oraz 5 ośrodków akademickich.
Konferencję otworzył prof. dr hab. inż. Włodzimierz Czyczuła z Katedry Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu Politechniki Krakowskiej, przewodniczący komitetu naukowego. Głos zabrał również dr hab. Piotr Kozioł, prof. PK, przewodniczący komitetu organizacyjnego. W imieniu Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP Oddział w Krakowie przemawiała prezes Józefa Majerczak. Rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, witając gości w murach Politechniki Krakowskiej, podkreślał, że uczelnia ma wiele do zaoferowania branży kolejowej, zwłaszcza że od lat działa tu prężny ośrodek badawczy, ściśle współpracujący z podmiotami przemysłowymi – Katedra Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu PK. Właściwe obrady poprzedziła prelekcja zastępcy dyrektora Biura Dróg Kolejowych w spółce akcyjnej PKP Polskie Linie Kolejowe Michała Migdala, który przedstawił doświadczenia spółki w zakresie utrzymania infrastruktury kolejowej, zaznaczając, że priorytetem jest bezpieczeństwo i efektywność.
W trakcie sześciu konferencyjnych sesji, które prowadzono 18 i 19 października w Pawilonie Konferencyjno-Wystawowym PK „Kotłownia”, prelegenci wygłosili 32 referaty, zajmując się kwestiami szczegółowymi, jak: nawierzchnia kolejowa, podtorze; projektowanie i modernizacja linii kolejowych oraz stacji kolejowych, obiektów inżynierskich; technologia i organizacja robót kolejowych, inżynieria ruchu kolejowego; szynowy transport miejski i aglomeracyjny. Kanon tematów poszerzono o zagadnienia ekonomiki, dostępności, ochrony środowiska i bezpieczeństwa transportu kolejowego. W podsumowaniu organizatorzy zwracali uwagę na znaczenie modeli obliczeniowych i badań eksperymentalnych, niezbędnych w ocenie trwałości infrastruktury kolejowej. Większość referatów została opublikowana w postaci wydawnictwa konferencyjnego.
Podkreślano wyjątkowy charakter konferencji, wynikający nie tylko z powodu przypadającej w tym roku XX edycji. Doceniając wkład w animowanie idei konferencji i dorobek naukowy, uczczono również jubileusz siedemdziesiątej rocznicy urodzin prof. Włodzimierza Czyczuły (poniżej na zdjęciach), głównego współorganizatora konferencji, wybitego specjalisty PK z zakresu budownictwa i transportu. Prof. Włodzimierz Czyczuła koordynował i był głównym wykonawcą wielu projektów w zakresie infrastruktury kolejowej. Z Politechniką Krakowską związany od czasu studiów. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1985 r., a doktora habilitowanego – w 1992 r. Tytuł profesora został mu nadany w 2003 r. Kierował Zakładem Dróg Kolejowych i Katedrą Infrastruktury Transportu Szynowego i Lotniczego. Pełnił również funkcję prodziekana Wydziału Inżynierii Lądowej (1993-1999). Obecnie pracuje w Katedrze Dróg, Kolei i Inżynierii Ruchu WIL PK. Za swoją działalność uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Konferencję swoim patronatem objęli: minister infrastruktury, wojewoda małopolski, marszałek województwa małopolskiego, prezes Urzędu Transportu Kolejowego, przewodniczący Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych, przewodniczący Rady Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa, prezes PKP Polskie Linie Kolejowe SA oraz rektor Politechniki Krakowskiej.
Zorganizowania kolejnej, XXI Konferencji Naukowo-Technicznej „Drogi Kolejowe” w 2025 r. podjęły się: Politechnika Warszawska, Instytut Kolejnictwa oraz warszawski oddział Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP.
Szersza relacja z XX konferencji „Drogi Kolejowe” wkrótce na łamach czasopisma „Nasza Politechnika”.
Zobacz więcej zdjęć z wydarzenia w naszej fotogalerii
(kt)
Na zdjęciach, wyżej (od lewej): rektor PK prof. Andrzej Szarata; sala obrad; prezes krakowskiego oddziału SIiTK RP Józefa Majerczak, wiceprzewodniczący PIIB Filip Pachla; niżej: Jubilat – prof. Włodzimierz Czyczuła prezentuje latarnię kolejową z 1952 r., dar w imieniu krakowskiego oddziału SIiTK RP wręczyli prezes Józefa Majerczak i wiceprezes Zbigniew Marzec; (od lewej): Zbigniew Marzec, Włodzimierz Czyczuła, Józefa Majerczak i Piotr Kozioł / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
(bk)
7 października w Operze Krakowskiej odbył się Dzień Budowlanych, będący okazją do uhonorowania wysiłku i zaangażowania osób zasłużonych dla branży budowlanej, wśród których nie mogło zabraknąć inżynierów budownictwa związanych z Politechniką Krakowską. Uroczystość w operze została zorganizowana przez Małopolską Okręgową Izbę Inżynierów Budownictwa w Krakowie.
Dzień Budowlanych zgromadził wielu gości. Na widowni Opery Krakowskiej zasiedli m.in. minister infrastruktury Andrzej Adamczyk, Jerzy Muzyk, II zastępca prezydenta Krakowa ds. zrównoważonego rozwoju, rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata. Gospodarzem uroczystości był mgr inż. Mirosław Boryczko, przewodniczący MOIIB. Podczas wydarzenia wręczono statuetki Małopolski Inżynier Budownictwa 2022 oraz odznaki Honoris Gratia – wyróżnienia nadawane od 2005 r. przez prezydenta Krakowa za szczególne zasługi dla miasta. Laureatami odznaki są instytucje, stowarzyszenia, organizacje i osoby zasłużone dla krakowskiej społeczności. Odznaki Honoris Gratia z rąk wiceprezydenta Jerzego Muzyka odebrali Elżbieta Gabryś, Jarosław Gołuszka oraz Filip Pachla z Politechniki Krakowskiej.
Dr hab. inż. Filip Pachla, prof. PK jest pracownikiem Katedry Mechaniki Budowli i Materiałów Wydziału Inżynierii Lądowej PK. W 2011 r. obronił pracę doktorską, zaś stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2020 r. W tym okresie regularnie uczestniczył w międzynarodowych konferencjach naukowych w Czechach, Niemczech, Portugalii, we Włoszech i na Słowacji. Jest laureatem nagród Rektora Politechniki Krakowskiej za działalność naukową i organizacyjną. Prof. Filip Pachla od 2006 r. należy do Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa Oddział Krakowski. Działa czynnie na rzecz społeczności inżynierskiej w Krakowie i Małopolsce. Jest przewodniczącym Koła PZITB na Politechnice Krakowskiej i członkiem Zarządu Głównego Oddziału Małopolskiego. Od 2013 r. jest aktywnym członkiem Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa w Krakowie. Pełni funkcję skarbnika MOIIB. Od 2022 r. pełni również funkcję wiceprezesa Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa.
Laureat Odznaki Honoris Gratia aktywnie działa na rzecz dzieci i młodzieży szkolnej z Krakowa i województwa małopolskiego. Kieruje projektem laboratoryjnym „Mały Inżynier”, współfinansowanym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, realizowanym na Politechnice Krakowskie. Jako projektant i kierownik budowy, Filip Pachla przez lata pracował przy krakowskich zabytkach. Był członkiem grupy interdyscyplinarnej działającej na rzecz zabezpieczenia zabytkowego wiaduktu kolejowego nad ul. Grzegórzecką w Krakowie. Zawodowo zajmuje się także oceną wpływu drgań komunikacyjnych na budynki i ludzi w budynkach. Jest współautorem wytycznych dotyczących minimalizacji wpływów drgań kolejowych i autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych z tej tematyki. Członek jednej z grup roboczych Europejskiego Stowarzyszenia Inżynierii Sejsmicznej, a także Polskiej Grupy Inżynierii Sejsmicznej i Parasejsmicznej.
Gala Dnia Budowlanych była okazją do wręczenia statuetek Małopolski Inżynier Budownictwa 2022. Laureatami zostali absolwenci Politechniki Krakowskiej, którzy w swojej praktyce zawodowej osiągnęli znaczne sukcesy w ważnych dla regionu i miasta inwestycjach.
Krzysztof Migdał, jeden z laureatów statuetki Małopolski Inżynier Budownictwa, jest absolwentem Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej na kierunku budownictwo (specjalność drogi, ulice, lotniska). W latach 1999-2009 pełnił funkcję zastępcy dyrektora w Zarządzie Dróg Powiatu Krakowskiego, a od roku 2011 działa na rzecz Gminy Miejskiej Kraków w sprawach inwestycji realizowanych przez ZTP. Prowadził nadzór nad procesem przygotowania I realizacji budowy estakady tramwajowej wraz z budową układu drogowego pomiędzy ulicami Lipską a Wielicką. Od 2016 r. członek Zarządu spółki Trasa Łagiewnicka, inżynier kontraktu budowy Trasy Łagiewnickiej. W ramach tej inwestycji pełnił bezpośredni nadzór inwestorski nad realizacją obiektów mostowych i tunelowych.
Statuetkę odebrał również Mateusz Gronicz. Laureat w 2010 r. ukończył studia na WIL PK, kierunek budownictwo, specjalność mosty i budowle podziemne. Brał udział m.in. w realizacji budowy mostu na Skawie w ramach linii kolejowej w rejonie zbiornika Świnna Poręba, czy budowie mostu w Rabie Niżnej. Uczestniczył w budowie drogi S7 na odcinku Lubień – Rabka-Zdrój. Od zeszłego roku kierownik budowy. Statuetka Małopolski Inżynier Budownictwa została przyzna właśnie za tę inwestycję (odcinek Naprawa – Skomielna Biała).
Podczas Dnia Budowlanych w Operze Krakowskiej nagrodę odebrał też Tomasz Wójcik, absolwent budownictwa, dyrektor kontraktu firmy Budimex, realizującej projekt i budowę obwodnicy Zabierzowa w ciągu drogi krajowej nr 79. Pełni funkcję kierownika budowy przy przebudowie łącznicy kolejowej Kraków Zabłocie – Kraków Podgórze oraz przebudowy linii tramwajowej na odcinku Rondo Mogilskie – Al. Jana Pawła II – Plac Centralny wraz z systemem sterowania ruchem w Krakowie. Zastępca dyrektora kontraktu i kierownik budowy Trasy Łagiewnickiej.
Zobacz więcej zdjęć z wydarzenia w naszej fotogalerii
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i Wydział Inżynierii Lądowej rozpoczynają kolejną cenną współpracę, tym razem z firmą Unibep SA. Skorzystają na niej również studenci studiów w języku ukraińskim, prowadzonych na WIL PK. Porozumienie w tej sprawie sygnowali 18 października rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, dziekan WIL dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK oraz prezes Zarządu Unibep SA Dariusz Blocher.
Unibep weźmie udział w organizowaniu praktyk i wizyt zawodowych oraz wykładów dla studentów WIL PK. Przedsiębiorstwo będzie też uczestniczyć w formułowaniu tematów prac dyplomowych. Będzie także oferować zatrudnianie absolwentom PK oraz stypendia dla wyróżniających się w nauce studentów z Ukrainy, studiujących na kierunku budownictwo. Naukowcy PK w ramach współpracy będą z kolei prowadzić szkolenia, kursy, studia podyplomowe i doktoraty wdrożeniowe dla pracowników Unibep, opracowywać ekspertyzy na potrzeby firmy i wspierać pracowników przedsiębiorstwa w aplikowaniu i realizacji projektów badawczych. Strony planują organizować wspólnie seminaria, webinary i konferencje.
Unibep SA z Bielska Podlaskiego jest obecnie jednym z największych przedsiębiorstw budowlanych w Polsce, funkcjonuje na rynku od ponad 73 lat. To spółka z przewagą polskiego kapitału, od 2008 r. notowana na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Przez lata działalności firma stworzyła silną Grupę Kapitałową Unibep SA. Do niedawna główną specjalnością firmy było budownictwo mieszkaniowe. Aktualnie coraz większą rolę w jej działalności stanowić zaczyna budownictwo handlowo-usługowe, użyteczności publicznej, przemysłowe, energetyczne oraz militarne.
Jako Grupa Unibep działa w różnych segmentach branży budowlanej. Jest nie tylko generalnym wykonawcą w Polsce i za granicą, ale także posiada największą w Polsce fabrykę budynków modułowych (Unihouse SA), działa w drogownictwie (buduje drogi, stawia i remontuje mosty, wiadukty i inne obiekty inżynierskie) głównie na terenie Polski północno-wschodniej oraz prowadzi działalność deweloperską w dużych polskich miastach (Unidevelopment SA i spółki celowe).
(ak, m)
Na zdjęciach, 1) od lewej: prezes Zarządu Unibep SA Dariusz Blocher i rektor PK prof. Andrzej Szarata; 2) dziekan WIL prof. Lucyna Domagała i prezes Zarządu Unibep SA Dariusz Blocher; 3) od lewej: prof. Andrzej Szarata, prof. Lucyna Domagała, Aneta Andruszkiewicz, dyrektor HR w Unibep SA oraz Dariusz Blocher / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
{fastsocialshare}
(bk)
Fot. Michał Walusza
{fastsocialshare}
Pierwsze na Politechnice Krakowskiej „glebarium” stworzyli na kampusie przy ul. Warszawskiej studenci uczelni z Koła Naukowego Landscapes Wydziału Architektury PK. W pracy pomagali im maturzyści z Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. Stanisława Szumca w Bielsku-Białej. W centrum Krakowa powstał ekologiczny dom dla niezliczonej masy mikroorganizmów, które pracują – niczym inżynierowie – na poprawę miejskiego ekosystemu. – Glebarium to miejsce specjalnie przeznaczone do dekompozycji biomasy, kompostowania, tworzenia cennej materii organicznej. Zwykle procesy te postrzega się jako mało atrakcyjne, brudne i wyrzuca z przestrzeni publicznej. A przecież są niezbędne w tworzeniu gleby i domykaniu cykli w przyrodzie. Nie możemy zapominać, że gleba odgrywa kluczową rolę w procesach przyrodniczych – mówi dr inż. arch. krajobrazu Kasper Jakubowski, specjalista w dziedzinie projektowania ekologicznych przestrzeni zieleni, znawca i popularyzator tematu „czwartej przyrody”, który poprowadził na PK warsztaty z tworzenia glebarium.
Nazwa „glebarium” nawiązuje twórczo do instalacji artystyczno-ekologicznej pracowni Centrala na wystawie Atropocen (2022), która zainicjowała dyskusję na temat roli „brudnych” procesów w architekturze. Do stworzenia takiej ekologicznej przestrzeni zieleni jak politechniczne „glebarium” niewiele potrzeba. Studenci Politechniki wykorzystali wiklinowy płotek, którym wyznaczyli ramę glebarium na trawiastym kawałku kampusu. Do środka wrzucili kartony, resztki roślinne, jesienne liście, chrust, trawę, żołędzie i orzechy, wióry, trochę drewnianych kłód, w których będą też domki dla owadów. Powstało glebarium, które jest nie tylko estetycznym elementem krajobrazu, ale przede wszystkim sposobem na poprawę ekosystemu miasta. Kampus PK położony jest przecież w samym jego centrum. Podczas warsztatów z tworzenia glebarium przypomniano, że procesy gnicia, obumierania, dekompozycji, próchnienia są nieodłączną częścią natury i metabolizmu miasta i jako takie zasługują na naszą uwagę, a nawet na swoje odpowiednie miejsce w przestrzeni publicznej. Wykorzystywanie na miejscu biomasy – jesiennych liści, próchniejących kłód, pokosu traw przynosi środowisku wiele korzyści: tworzy życiodajną glebę, ogranicza emisje związane z transportem bioodpadów i koniecznością ich gromadzenia oraz utylizacji gdzieś daleko poza miastem, poprawia obieg azotu i węgla w przyrodzie, zatrzymuje wodę, jest miejscem życia dla ogromnej liczby mikroorganizmów glebowych. Jak przypomniano podczas warsztatów, w jednej garści gleby jest tyle mikroorganizmów ile żyje ludzi na Ziemi, a w jednym metrze kwadratowym może żyć nawet od 10 do 100 dżdżownic. Te niepozorne żyjątka są prawdziwymi inżynierami ekosystemów, odpowiadając za 6,5 proc. światowej produkcji zbóż czy 2,3 proc. produkcji roślin strączkowych. Odpowiadają też za przewietrzanie i nawożenie ziemi, wspierają rozkład materii organicznej i przyczyniają się do wzbogacenia ziemi w składniki odżywcze.
„Glebarium” na PK będzie służyć do prowadzenia zajęć edukacyjnych dla studentów, ma też poprawiać świadomość ekologiczną całej społeczności uczelni. Zwraca uwagę na to, jak kluczową rolę odgrywa gleba w procesach zachodzących w przyrodzie, w tym w obiegu składników odżywczych i jak my sami możemy pomóc glebom także w mieście – przez ich ściółkowanie, utrzymywanie trwałej okrywy roślinnej, ograniczenie koszenia traw i grabienia opadających jesienią liści albo kompostowanie na miejscu. Kompostowniki stają się powoli elementem obowiązkowym miejskich parków, miasta tworzą własne kompostownie. „Glebarium” ma Politechnice Krakowskiej także wytworzy „czarne złoto ogrodników” czyli wartościowy kompost, który można będzie wykorzystać do dbania o zieleń na kampusie głównym uczelni.
Glebarium na PK powstało w ramach warsztatów towarzyszących XXX Międzynarodowej Konferencji Naukowej z cyklu Sztuki Ogrodowej i Dendrologii Historycznej pt. „Cele zrównoważonego rozwoju a zarządzanie krajobrazem kulturowym i jego elementami”. W jego stworzeniu pomagali też uczniowie V klasy o profilu „Technik Architektury Krajobrazu” z Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. Stanisława Szumca w Bielsku-Białej, którzy specjalnie na warsztaty przyjechali do Krakowa pod opieką swojej nauczycielki Barbary Buczek-Sztefko.
W październiku studenci z Koła Naukowego Landscapes Politechniki Krakowskiej wraz z opiekunami z Katedry Architektury Krajobrazu Wydziału Architektury organizują także inne zielone akcje, wspierające środowisko naturalne w najbliższym otoczeniu Politechniki Krakowskiej. 16 października posadzili pierwsze 500 z 1000 wiosennych kwiatów cebulowych na kampusie głównym uczelni. 30 października odbędzie się druga część sadzenia kwiatów – na kampusie głównym Politechniki zostanie posadzonych kolejne 500 cebulek kwiatowych, które wiosną stworzą barwne dywany na dziedzińcu kampusu PK. To druga edycja akcji „Posadź z nami wiosnę tej jesieni”, pierwsza odbyła się przed rokiem. W tym samy dniu o g. 14 studenci posadzą także drugą łąkę kwietną na PK, tym razem w pobliżu Działowni (pierwsza powstała przy budynku Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki).
Zielone akcje SKN Landscapes organizowane są w ramach projektu „EKO-Kampus Politechniki Krakowskiej – łąka kwietna, łąka z roślin cebulowych oraz glebarium” i grantu pozyskanego z Funduszu i Naturalnej Energii, którego organizatorem jest Operator Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM SA.
Bogata galeria zdjęć z tworzenia glebarium dostępna tutaj
(mas)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
19 października br. w hali Centrum Sportu i Rekreacji PK przy ul. Kamiennej 17 odbyły się Inżynierskie Targi Pracy Politechniki Krakowskiej. Tegoroczna edycja tego wydarzenia cieszyła się sporym zainteresowaniem zarówno ze strony pracodawców, jak i studentów. Na ponad 40 stoiskach obecni byli przedstawiciele różnych branż, którzy prezentowali profil swojej działalności oraz oferty pracy, stażów i praktyk.
Inżynierskie Targi Pracy Politechniki Krakowskiej otworzył prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał, prorektor ds. nauki wspólnie z dr Mają Ziętarą, kierowniczką Biura Karier PK oraz z reprezentantem jednego ze sponsorów (z firmy ABB). Targi odwiedził także rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata. Podczas Inżynierskich Targów Pracy studenci i absolwenci Politechniki oraz innych uczelni mogli sprawdzić aktualne oferty pracy, praktyk i staży przygotowane przez uczestniczące w wydarzeniu firmy, zweryfikować poprawność swojego CV oraz porozmawiać z rekruterami firm i wysłuchać prezentacji ich przedstawicieli. Podobnie jak w poprzednich edycjach, w bieżącej również nie zabrakło przedstawicieli różnych branż, w tym: budowlanej, IT, elektrotechnicznej, chemicznej, energetycznej, mechanicznej, telekomunikacyjnej itd.
Na stoiskach w hali sportowej Politechniki Krakowskiej swój profil działalności oraz oferty pracy dla studentów i absolwentów zaprezentowały 43 firmy. Wśród nich były m.in.: Advanced Protection Systems S.A., AirLiquide Global E&C Solutions Poland S.A., Akamai Technologies Poland Sp. z o.o., Apleona Polska Sp. z o., ArcelorMittal Poland S.A., ArcelorMittal Refractories Sp. z o.o., BAMET Paweł Babraj, Brown Brothers Harriman (Poland) Sp. z o.o., Budimex S.A., Cement Ożarów S.A., COWI Polska Sp. z o.o., Dan Cake Polonia Sp. z o.o., E80 Group Sp. z o.o., Eurovia Polska S.A., Eycore Sp. z o.o., FieldCore Service Solutions GmbH Sp. z o.o. Oddział w Polsce, Give Steel BIM & Structural Design Sp. z o.o., Hitachi Energy, Honeywell Sp. z o.o., Jarex Sp. z o.o., Maem Sp. z o.o., Master Builders Solutions Polska Sp. z o.o., Newag IP Management Sp. z o.o., Nord Napędy Zakłady Produkcyjne Sp. z o.o., Orlen Południe S.A., Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A., Przedsiębiorstwo Budowlano-Produkcyjne ŁĘGPRZEM Sp. z o.o., Rockfin Sp. z o.o., Ryvu Therapeutics Sp. z o.o., Selvita S.A., Silicon Creations Sp. z o.o., STRABAG Sp. z o.o., ULMA Construction Polska S.A., Valeo Autosystemy Sp. z o.o., Vesuvius Poland Sp. z o.o., WAWEL S.A., Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia, Woodward Poland Sp. z o.o., ZUE S.A.
Oprócz spotkania z rekruterami i przedstawicielami firm uczestnicy wydarzenia mogli również skorzystać z porad doradców zawodowych Biura Karier PK. Była to dla nich okazja do tego, by skonsultować swoje dokumenty aplikacyjne oraz porozmawiać z przedstawicielami BK PK o ścieżkach kariery zawodowej.
Sponsorami tegorocznej edycji Inżynierskich Targów Pracy byli: REPLY POLSKA Sp. z o.o., PONER Sp. z o.o., GT CONSTRUCTION Sp. z o.o., ABB Business Service Sp. z o.o.
Galeria zdjęć z Inżynierskich Targów Pracy PK dostępna tutaj
{fastsocialshare}
19 maja ruszyła rekrutacja na kierunek architektura oferowany przez Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej. Elektroniczna rejestracja na pozostałe kierunki rozpocznie się w czerwcu. Warto już teraz zapoznać się z harmonogramami i zasadami rekrutacji. Na przyszłych architektów czeka m.in. zdalny egzamin z predyspozycji architektonicznych i uzdolnień artystycznych. Swoje umiejętności zaprezentują też zdalnie osoby zainteresowane inżynierią wzornictwa przemysłowego. Na większość kierunków rekrutacja będzie prowadzona w sposób ciągły od czerwca do połowy września.
Rejestracja na Politechnikę Krakowską będzie odbywać się elektronicznie za pośrednictwem formularza, który zostanie udostępniony na Portalu Rekrutacyjnym. Na kandydatów tradycyjne czeka wiele atrakcyjnych kierunków, które gwarantują dobry start na rynku pracy. Oprócz wspomnianej architektury i inżynierii wzornictwa przemysłowego, także: budownictwo, automatyka i robotyka, elektrotechnika i automatyka, informatyka, informatyka stosowana, informatyka w inżynierii komputerowej, geoinformatyka, inżynieria i gospodarka wodna, środki transportu i logistyka, mechanika i budowa maszyn, inżynieria materiałowa, technologia chemiczna i wiele innych. W sumie uczelnia przygotowała ponad 30 kierunków studiów, w tym kierunki prowadzone w języku angielskim. Na PK w semestrze zimowym nadchodzącego roku akademickiego czeka 4167 miejsc na studiach I stopnia.
Na większość kierunków oferowanych przez Politechnikę Krakowską rejestracja zaczyna się 7 czerwca i potrwa do 21 września (studia stacjonarne).
Zapoznaj się z harmonogramem rekrutacji
Opłatę rekrutacyjną (85 zł) należy wnieść najpóźniej dzień po dokonaniu rejestracji. Wskaźnik rekrutacyjny, a więc sposób obliczania punktów ma następujący wzór: W = P albo W = 2R. P i R oznaczają wynik procentowy uzyskany w części pisemnej egzaminu maturalnego na poziomie podstawowym (P) albo rozszerzonym (R) z wybranych przedmiotów wskazanych dla danego kierunku. Nieco inaczej sytuacja wygląda na kierunkach artystycznych, gdyż w rekrutacji brane są pod uwagę dodatkowe kryteria. Inaczej też wygląda harmonogram.
Elektroniczna rejestracja dla kandydatów na te studia rozpoczęła się 19 maja i potrwa do 9 czerwca br. Opłatę rekrutacyjną (150 zł) można wnosić do 10 czerwca. W dniach od 31 maja do 10 czerwca należy złożyć swoje portfolio w wersji elektronicznej. Tematy prac rysunkowych oraz ich kryteria zostały podane na stronie: rekrutacja.pk.edu.pl. Kandydaci a kierunek architektura powinni dołączyć do portfolio oświadczenie, że ich prace zostały wykonane samodzielnie (wzór oświadczenia).
Egzamin z predyspozycji architektonicznych i uzdolnień artystycznych, który – ze względu na pandemię – odbędzie się zdalnie, został zaplanowany w terminie 14-15 czerwca. System rekrutacyjny ustali dla każdego kandydata w sposób losowy dzień oraz godzinę egzaminu. Zainteresowane osoby zostaną poinformowane o terminie za pośrednictwem indywidualnych kont w systemie, nie później niż dwa dni przed egzaminem.
Egzamin będzie odbywał się za pośrednictwem platformy do komunikacji on-line. Możliwe jest rejestrowanie przebiegu egzaminu przez członków Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej. Kandydaci muszą zapewnić sobie kamery i mikrofony oraz stabilne połączenie internetowe. Przed rozpoczęciem, egzaminowe osoby są zobowiązane m.in. do: okazania do kamery dowodu tożsamości; okazania dowodu opłaty za egzamin wstępny; ustawienia kamery w sposób umożliwiający WKR obserwację i ewentualną rejestrację przebiegu egzaminu. Kandydaci powinni być wyposażeni w: ołówki, gumki do mazania, deskę do przypięcia arkusza brystolu o odpowiednich wymiarach, klipsy do przypięcia arkusza, czarny pisak (grubość 0,7-2,0 mm) do wpisania numeru kodowego oraz jeden arkusz brystolu formatu B2 (50×70 cm).
Tematy egzaminu dla danej grupy będą losowane przed jego rozpoczęciem. Rysunki wykonuje się na zakodowanym przez kandydata arkuszu brystolu w technice ołówkowej czarno-białej. Indywidualny numer kodowy każdy kandydat otrzyma od członka WKR przed rozpoczęciem egzaminu. Numer kodowy powinien zostać zapisany trwałą techniką za pomocą czarnego pisaka w prawym górnym rogu arkusza. Zakodowanego arkusza brystolu nie wolno podpisywać ani oznaczać. Swoje prace należy przesłać w sposób wskazany przez WKR.
Szczegółowe zasady dotyczące zdalnego egzaminu na architekturę – sprawdź
Wyniki egzaminu wstępnego obejmującego ocenę portfolio i wynik egzaminu zdalnego zostaną ogłoszone 23 czerwca.
Sprawdź harmonogram rekrutacji na architekturę
W tym roku, podobnie jak w ubiegłym, kandydaci na architekturę krajobrazu przekazują swoje portfolio elektronicznie. Elektroniczna rejestracja na ten kierunek rusza 7 czerwca i potrwa do 12 września. Opłatę rekrutacyjną (150 zł) należy wnieść do 8 lipca. Portfolio (informacje dotyczące nazw, formatu i parametrów plików graficznych, platformy i adresów na jakie należy je przesyłać oraz sposobu przesyłania, zostaną podane do wiadomości kandydatów w Portalu Rekrutacyjnym) będzie można składać od 28 czerwca do 8 lipca. Obowiązkowy zakres tematyczny prac to: drzewo w stanie bezlistnym, drzewo z liśćmi, drzewo iglaste i liściaste razem, okazałe drzewo w pagórkowatym krajobrazie otwartym, zestawione z grupą krzewów, most w krajobrazie, ulica z drzewami w małym miasteczku, wiadukt (most drogowy) w krajobrazie, krajobraz osiedla mieszkaniowego, krajobraz przyszłości, krajobraz historyczny.
Zapoznaj się z zakresem wymagań i sposobem przeprowadzenia oceny portfolio
Pobierz wzór oświadczenia o samodzielnym wykonaniu prac do portfolio
Ogłoszenie wyników oceny portfolio nastąpi 12 lipca, jednak szansa na studia na kierunku architektura krajobrazu będzie jeszcze we wrześniu.
Zapoznaj się z harmonogramem rekrutacji na architekturę krajobrazu
Elektroniczna rejestracja na ten kierunek będzie prowadzona od 7 czerwca do 12 lipca. Do 12 lipca należy również wnieść opłatę rekrutacyjną (150 zł). Osoby, które chcą studiować inżynierię wzornictwa przemysłowego, muszą przystąpić do egzaminu, który składa się z części praktycznej oraz oceny portfolio. Egzamin praktyczny odbędzie się 14 lipca o godz. 10.00 w trybie zdalnym z wykorzystaniem aplikacji Microsoft Teams lub Zoom. Kandydaci muszą zapewnić sobie kamerę, mikrofon oraz dostęp do Internetu. Egzamin praktyczny składa się z dwóch zadań rysunkowych, które polegają na przedstawieniu obiektów spełniających określone funkcje. Rysunki wykonuje się na białym arkuszu papieru w technice ołówkowej czarno-białej. W związku z tym należy przygotować ołówki oraz gumki do mazania, a także cztery arkusze białego papieru formatu A4. Dwa arkusze papieru powinny być wykorzystane na egzaminie, dodatkowe dwa arkusze mogą być przeznaczone na brudnopis.
Po zalogowaniu się do aplikacji za pomocą której będzie przeprowadzany egzamin, kandydaci zobowiązani są do: okazania dowodu tożsamości, okazania dowodu opłaty za egzamin wstępny (w przypadku braku opłaty na wirtualnym koncie studenta). Tematy egzaminu zostaną przedstawione kandydatom przed jego rozpoczęciem. Po zakończeniu egzaminu kandydaci oznaczają arkusze rysunkowe, na których wykonywali zadania za pomocą czterocyfrowego kodu dostępnego w systemie rekrutacyjnym PK, a następnie skanują lub wykonują zdjęcie prac i zamieszczają w systemie rekrutacyjnym. Oryginały prac należy przesłać niezwłocznie po zakończeniu egzaminu przesyłką poleconą na adres korespondencyjny Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej Wydziału Mechanicznego (al. Jana Pawła II 37 pok. A19, 31-864 Kraków). Kandydaci ubiegający się o przyjęcie na kierunek inżynieria wzornictwa przemysłowego muszą do portfolio załączyć oświadczenie o oryginalności i samodzielnym wykonaniu prac (wzór oświadczenia).
W drugiej części postępowania kwalifikacyjnego przeprowadzana jest ocena portfolio – należy je przesłać do 13 lipca (przesyłka polecona na powyższy adres WKR WM, dopisek: „Portfolio”). Portfolio powinno zawierać własne prace w postaci rysunków, szkiców, reprodukcji oraz fotografii.
Zapoznaj się z kryteriami kwalifikacyjnymi na inżynierię wzornictwa przemysłowego
Sprawdź harmonogram
Kandydaci mogą kierować pytania związane z rekrutacją na PK za pośrednictwem Messengera oraz telefonicznie.
(bk)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
W dniach 19-20 października w Uniejowie obyło się Forum Inteligentnego Rozwoju – wydarzenie służące upowszechnianiu nowatorskich badań naukowych i innowacyjnych technologii, które mają dużą szansę na sukces rynkowy i równocześnie mogą polepszyć standard i bezpieczeństwo naszego życia. Na program Forum złożyły się m.in. konferencje branżowe i debaty, także z udziałem przedstawicieli Politechniki Krakowskiej. Forum Inteligentnego Rozwoju było okazją do ogłoszenia laureatów 6. edycji Polskiej Nagrody Inteligentnego Rozwoju. W kategorii „Wydział przyszłości” zwyciężył Wydział Inżynierii Materiałowej i Fizyki PK. Podczas uroczystej gali poznaliśmy też laureatów nagrody „Naukowiec Przyszłości”. Statuetkę w kategorii „Kobieta nauki, która zmienia świat” odebrała mgr inż. Dagmara Słota, doktorantka PK. Ponadto, dr inż. Damian Kułaga z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej PK został uhonorowany nagrodą R&D Impact.
Forum Inteligentnego Rozwoju, organizowane przez Centrum Inteligentnego Rozwoju od 2016 r., koncentruje się na promocji korzyści dla gospodarki, wynikających z prowadzonych przez innowatorów przedsięwzięć. Wydarzenie skupia prezesów i właścicieli czołowych firm, dyrektorów, managerów ds. B+R, kierowników i liderów nowatorskich przedsięwzięć, naukowców prowadzących projekty badawcze, samorządowców, przedstawicieli rządu oraz organizacji skupionych na inteligentnym rozwoju opartym na wiedzy i innowacjach. Od samego początku wiodącym tematem wydarzenia są wyzwania związane z transferem wiedzy z sektora nauki do biznesu oraz z pomyślnym wprowadzeniem na rynek nowych lub ulepszonych usług i produktów. Organizatorzy skupiają się nie tylko na wdrożeniach, ale również na badaniach podstawowych i właśnie takie projekty starają się szczególnie promować, aby zwiększyć szansę na wykorzystanie badań w praktyce gospodarczej.
W ramach konferencji branżowej pn. „Technologie przyszłości – biotechnologia i chemia specjalistyczna”, będącej częścią Forum Inteligentnego Rozwoju, poruszali tematy związane z bioproduktami, a także dotyczące ochrony środowiska, rozwoju procesów biotechnologicznych w celu wytwarzania nowoczesnych bioproduktów i wpływu chemii specjalistycznej na rozwój innych branż. W panelu dyskusyjnym udział wzięli m.in. prof. dr hab. inż. Agnieszka Sobczak-Kupiec z Katedry Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej oraz prof. dr hab. inż. Zbigniew Wzorek, prodziekan Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej, kierownik Katedry Technologii Chemicznej i Analityki Środowiskowej WIiTCh. W sekcji „Inteligentny rozwój dla zdrowia społeczeństwa” prelekcję pt. „Wielofunkcyjne biomateriały kompozytowe do regeneracji tkanki kostnej” wygłosiła mgr inż. Dagmara Słota. Z kolei w panelu tematycznym „Energooszczędne i inteligentne budownictwo” o systemie RESHeat do produkcji energii elektrycznej i ciepła dla budynków wielorodzinnych opowiedział prof. dr hab. inż. Paweł Ocłoń z Katedry Energetyki Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej, dyrektor Centrum Doskonalenia Badań Naukowych PK.
Zwieńczeniem 8. Forum Inteligentnego Rozwoju była gala, podczas której wręczone zostały statuetki i certyfikaty Polskiej Nagrody Inteligentnego Rozwoju, a także inne wyróżnienia, w tym nagrody „Naukowiec Przyszłości” i R&D Impact. Wydarzenie poprowadził Marcin Prokop. Polska Nagroda Inteligentnego Rozwoju dedykowana jest osobom i organizacjom prowadzącym innowacyjną działalność, zarówno w sferze technologii jak i społecznej oraz dążącym do przełożenia swojej pracy na konkretne efekty dla praktyki gospodarczej i społeczeństwa. Wyjątkowa i prestiżowa w środowisku biznesowym i naukowym nagroda jest wyrazem szacunku dla pomysłu, a także planu na przyszłość realizowanego projektu i podejścia do jego promocji. W tym roku w kategorii „Wydział przyszłości” nagroda została przyznana Wydziałowi Inżynierii Materiałowej i Fizyki Politechniki Krakowskiej. Wyróżnienie zostało przyznane za podejmowanie efektywnych inicjatyw w kontekście nawiązywania współpracy pomiędzy nauką a biznesem oraz pozytywne podejście do upowszechniania dotychczasowych wyników przedsięwzięć wśród całego społeczeństwa. Nagrodę dla WIMiF odebrały naukowczynie z Katedry Inżynierii Materiałowej, prof. Agnieszka Sobczak-Kupiec i dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK – obydwie wielokrotnie nagradzane za realizowane badania i projekty naukowe.
W czasie Forum Inteligentnego Rozwoju rozdano też Nagrodę „Naukowiec Przyszłości” stanowiącą naturalną kontynuację dotychczasowej kategorii o tej samej nazwie przyznawanej w ramach Polskiej Nagrody Inteligentnego Rozwoju. „Naukowiec Przyszłości” to forma medialnego, a co za tym idzie wizerunkowego docenienia pracy, zarówno doświadczonych naukowców, jak badaczy będących na początku swojej kariery. Służy budowaniu i wzmacnianiu rozpoznawalności oraz wagi nowatorskich przedsięwzięć prowadzonych przez uczonych, ale również marki osobistej laureatów. W kategorii „Kobieta nauki, która zmienia świat” zwyciężyła mgr inż. Dagmara Słota z Politechniki Krakowskiej. Laureatka została doceniona za osiągnięcia naukowe „Sposób otrzymywania kompozytu o osnowie polimerowej zawierającej hydroksyapatyt i kompozyt o osnowie polimerowej zawierającej hydroksyapaty” i „Sposób otrzymywania dwuwarstwowej bioaktywnej powłoki kompozytowej i dwuwarstwowa bioaktywna powłoka kompozytowa”. Wynalazki opracowane przez Dagmarę Słotę i zespół z PK związane są z chirurgią i medycyną regeneracyjną tkanki kostnej, a co za tym idzie – w perspektywie wpłyną na poprawę komfortu leczenia pacjentów. W uzasadnieniu nagrody podkreślono, że badaczka z PK wykazuje postawę nastawioną na aktywne budowanie wśród społeczeństwa pozytywnego oraz interesującego wizerunku polskiego naukowca.
Mgr inż. Dagmara Słota jest absolwentką biotechnologii na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej. Przez rok studiowała także na Technische Universität Hamburg. Realizuje doktorat na PK i często współpracuje z naukowcami z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Fizyki. Jest opiekunem naukowym sekcji BioMat Koła Naukowego Materiałów Funkcjonalnych SMART-MAT. Na początku tego roku Dagmara Słota została laureatką XIII Ogólnopolskiego Konkursu „Student-Wynalazca”.
Forum Inteligentnego Rozwoju było okazją do uhonorowania laureatów nagrody R&D Impact. Statuetki odebrali przedstawiciele instytucji, które swoimi działaniami wpływają na rozwój obszaru badawczo-rozwojowego w Polsce. Zdobywcy R&D Impact potrafią wprowadzić swoje innowacje technologiczne lub społeczne na rynek. Są autorami i realizatorami badań naukowych i projektów przyszłości napędzających gospodarkę, zmieniających jakość naszego życia, ale też często nasze spojrzenie na rzeczywistość. Jednym ze zdobywców tegorocznej nagrody R&D Impact jest dr inż. Damian Kułaga z Katedry Chemii i Technologii Organicznej Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej. Naukowiec został doceniony za pracę naukowo-badawczą, a w szczególności za prowadzony projekt „Innowacyjne związki first-in-class, jako ligandy receptora 5-HT7 w leczeniu potrójnie negatywnego raka piersi TNBC”, którego wyniki mogą wspomóc walkę z jednym z najbardziej złośliwych kobiecych nowotworów. Nagrodę przyznano także za postawę nastawioną na promocję prowadzonych działań naukowych. Statuetkę i certyfikat w imieniu laureata odebrał prof. Zbigniew Wzorek z WIiTCh PK.
Dr inż. Damian Kułaga wraz z naukowcami Politechniki Krakowskiej pracują nad nowymi związkami chemicznymi, które mogą pomóc w walce z potrójnie negatywnym rakiem piersi. Budząca nadzieje substancja może wejść w skład celowanego leku, wykorzystywanego w chemioterapii do precyzyjnego uderzenia w receptory komórek nowotworowych i blokowania ich namnażania. Damian Kułaga podkreśla, że taka celowana terapia będzie skuteczniejsza i bezpieczniejsza dla pacjenta niż obecnie stosowane chemioterapeutyki. Projekt, którym kieruje, realizowany jest we współpracy z Instytutami Farmakologii PAN w Krakowie oraz Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN we Wrocławiu.
Dr inż. Damian Kułaga jest absolwentem Politechniki Krakowskiej. Tu także uzyskał stopień doktora. Jego zainteresowania naukowe to m.in. chemia medyczna (projektowanie nowych, potencjalnie bioaktywnych związków w obszarze chorób centralnego układu nerwowego oraz onkologii, optymalizacja związku wiodącego celem uzyskania polepszonych parametrów farmakologicznych), chemia obliczeniowa (komputerowe wspomaganie projektowania leków z wykorzystaniem dokowania oraz dynamiki molekularnej – projektowanie w oparciu o znaną strukturę białka), chemia organiczna (szeroko pojęta synteza związków organicznych w tym heterocykli z wykorzystaniem metod konwencjonalnych, a także metod z obszaru zielonej chemii).
(bk)
Na zdjęciu, od lewej: prof. Agnieszka Sobczak-Kupiec, mgr inż. Dagmara Słota, dr hab. inż. Bożena Tyliszczak, prof. PK / fot. archiwum WIMiF
{fastsocialshare}
23 października, w 67. rocznicę wybuchu antysowieckiego powstawania na Węgrzech, na dziedzińcu kampusu głównego Politechniki Krakowskiej przy ul. Warszawskiej 24, rektor uczelni prof. Andrzej Szarata oraz konsul generalny Węgier w Krakowie dr Tibor Gerencsér złożyli kwiaty pod tablicą upamiętniającą powołanie Studenckiego Komitetu Pomocy Walczącym Węgrom. Politechnika była pierwszą uczelnią w Krakowie, która w 1956 r. poparła węgierskie powstanie przeciwko radzieckiej dominacji.
Początkiem powstania węgierskiego był wiec studentów w Budapeszcie zwołany na 23 października 1956 r. Jego uczestnicy solidaryzowali się z wydarzeniami polskiego Poznańskiego Czerwca – krwawo stłumionym przez komunistyczne władze protestem robotników, a także dokonanymi w następnych miesiącach zmianami na szczytach władzy PRL. Studenci zgromadzeni w Budapeszcie domagali się całkowitej zmiany systemu: wolności słowa, wolnych wyborów i niezależności od ZSRR. Do studenckiej demonstracji dołączały tłumy Węgrów. W kolejnych dniach powstanie rozszerzyło się na inne miasta, rozpoczął się strajk generalny, zaczęły powstawać rady pracownicze oraz niezależne gazety. W tym samym czasie do Budapesztu wkroczyły wojska sowieckie wsparte czołgami, a węgierska służba bezpieczeństwa AVH otworzyła ogień do protestujących, zabijając 100 osób. Na czele partii stanął János Kádár, a nowy premier Imgre Nagy cofnął zgodę na interwencję Sowietów. Ci przerwali akcję zbrojną i wycofali się z węgierskiej stolicy.
1 listopada rząd węgierski ogłosił neutralność i wyjście z Układu Warszawskiego. Sowieci podjęli decyzję o interwencji zbrojnej. 4 listopada blisko 60 tys. żołnierzy sowieckich z wykorzystaniem broni pancernej ruszyło, by stłumić powstanie. Odbite zostały zajęte przez powstańców budynki. Walki trwały do 10 listopada 1956 r. Podczas powstania węgierskiego śmierć poniosło 2500 osób, ponad 20 tys. zostało aresztowanych lub internowanych, a około 200 tys. uciekło do Austrii i Jugosławii.
W czasie tych dramatycznych wydarzeń Polacy dawali dowody solidarności z walczącymi o wolność Węgrami. 30 października 1956 r. na dziedzińcu Politechniki Krakowskiej zgromadziło się kilkuset studentów i pracowników naukowych. Podczas wiecu odczytany został list od studentów – współpracującego z PK – Uniwersytetu Technicznego Budownictwa i Komunikacji w Szolnoku. Poinformowano w nim o wypadkach na Węgrzech. Uczestnicy zgromadzenia głośno manifestowali solidarność z Węgrami, a chwilą milczenia uczczono pamięć poległych. Powołano wtedy Studencki Komitet Pomocy Walczącym Węgrom. Niektórzy jego członkowie działali już w Studenckim Komitecie Rewolucyjnym na Politechnice Krakowskiej, odgrywającym wówczas znaczną rolę w Krakowie. Tego samego dnia podobne inicjatywy pojawiły się na innych uczelniach, a ich przedstawiciele dołączyli do osób wybranych na Politechnice, tworząc Studencki Komitet Pomocy Węgrom, z główną siedzibą na PK.
W 2006 r., w 50. rocznicę wiecu, na gmachu Politechniki Krakowskiej zawisła tablica zredagowana w językach polskim i węgierskim, która upamiętnia wydarzenia z roku 1956.
(bk)
Na zdjęciu, od lewej: rektor PK prof. Andrzej Szarata i konsul generalny Węgier w Krakowie dr Tibor Gerencsér / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Politechnika Krakowska i PCG Academia rozpoczynają drugi – wart ponad 3,15 mln zł – etap projektu dotyczącego cyfryzacji procesów realizowanych za pomocą platformy WEBCON BPS. W sumie, w ramach dwóch etapów projektu, uczelnia zainwestuje 5,2 mln zł brutto w odejście od papieru i dostosowanie do wymogów związanych z cyfryzacją. Biorąc pod uwagę skalę i poziom skomplikowania, projekt ten będzie największym, dotychczas zrealizowanym wdrożeniem platformy WEBCON BPS w sektorze publicznym w Polsce i na świecie.
PCG Academia i Politechnika Krakowska rozpoczęły współpracę w kwietniu 2023 r. W ramach pierwszego etapu wdrożenia PCG Academia dostarczyła Politechnice najwyższy poziom licencji WEBCON BPS – bez ograniczeń czasowych, funkcjonalnych i dotyczących liczby użytkowników. Następnie platformę zainstalowano w środowisku serwerowym uczelni i rozpoczęto prace nad cyfryzacją procesów w pierwszych ośmiu obszarach: kancelaryjnym, organizacyjno-zarządczym, remontowo-inwestycyjnym, zamówień publicznych, finansowo-księgowym, działalności badawczo-rozwojowej, działalności projektowej oraz wniosków pracowniczych i socjalnych.
Zadania w ramach pierwszego etapu współpracy PCG z Politechniką Krakowską to m.in. integracja platformy WEBCON BPS z systemem Poczty Polskiej w ramach funkcjonalności e-nadawca, a także wdrożenie zaawansowanego skanowania OCR z wykorzystaniem elementów sztucznej inteligencji.
Dalsza potrzeba cyfryzacji procesów stała się podstawą do kontynuacji współpracy pomiędzy PCG Academia i Politechniką Krakowską i do podpisania umowy dotyczącej kolejnych obszarów działalności uczelni. Na jej mocy działaniem platformy WEBCON BPS zostaną objęte m.in.: okresowa ocena pracowników, proces wnioskowania związany z ochroną danych osobowych, sprawami socjalnymi, regulaminem pracy, zatrudnianiem pracowników, a także narzędzie służące do zgłaszania problemów i awarii.
Docelowo intencją Politechniki Krakowskiej jest całkowite odejście od papieru w komunikacji ze studentami i pracownikami uczelni na rzecz elektronicznych obiegów dokumentów. – Uruchomienie EOD ma na celu ograniczenie kosztów i czasu przeznaczanego na realizację procedur administracyjnych, bazujących dotąd na papierowym przepływie dokumentów i ukształtowanie wraz z innymi systemami spójnego Systemu Zarządzania Informacją na PK – mówi dr inż. Dariusz Żelasko, dyrektor IT PK.
Wdrażając WEBCON BPS uczelnia uzyska zgodność z aktualnie wprowadzanymi przepisami, dotyczącymi obowiązku posiadania systemu klasy EZD oraz integracji z krajowym z systemem e-doręczeń za pomocą dedykowanego modułu opracowywanego przez PCG Academia. Z kolei wykorzystanie nowoczesnej technologii low-code, o którą opiera się platforma WEBCON BPS, zagwarantuje Politechnice większą autonomię w zakresie samodzielnego rozwoju i utrzymania systemu w przyszłości i znacząco obniży koszty jej funkcjonowania. Wdrażane rozwiązanie uczelnia będzie mogła samodzielne modyfikować i rozbudowywać za pomocą wbudowanych narzędzi, bez konieczności programowania i zmian w kodzie źródłowym.
24 października br. w siedzibie PK odbyło się spotkanie przedstawicieli uczelni oraz firm PCG i WEBCON. W spotkaniu udział wzięli: rektor PK prof. Andrzej Szarata, p.o. kanclerz mgr inż. Agnieszka Kostecka-Stec oraz dyrektor IT dr inż. Dariusz Żelasko, prezes prof. Łukasz Sułkowski i wiceprezes Łukasz Nowak z PCG oraz Łukasz Wróbel, wiceprezes WEBCON. Celem spotkania było podsumowanie dotychczas zrealizowanych prac i przedstawienie planu działań związanych z zakończeniem projektu. Trwają także ustalenia dotyczące współpracy na gruncie dydaktycznym, mającej na celu popularyzację technologii low-code wśród studentów Politechniki Krakowskiej.
W sumie pracownicy PCG dostarczą do Politechniki Krakowskiej aż 12 tysięcy godzin prac analitycznych, konfiguracyjnych i wdrożeniowych. Projekt realizowany przez PCG Academia dla Politechniki Krakowskiej jest największym wdrożeniem platformy WEBCON BPS zrealizowanym w sektorze publicznym – w Polsce i na świecie. Jest też jednym z 5 największych projektów zrealizowanych w historii firmy WEBCON.
Wdrożenie WEBCON BPS na Politechnice Krakowskiej zostało sfinansowane ze środków unijnych z dwóch projektów: „Programowanie doskonałości – PK XXI 2.0. Program rozwoju Politechniki Krakowskiej na lata 2018-22” dofinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego oraz „DROGA do DOSKONAŁOŚCI – kompleksowy program wsparcia uczelni”, realizowany w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020, współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.
WEBCON jest największym polskim producentem platformy klasy low-code do automatyzacji i zarządzania procesami biznesowymi oraz najważniejszym dostawcą systemu do elektronicznego obiegu dokumentów w Polsce (według raportu Computerworld Top 200). Z platformy WEBCON BPS korzysta ponad 850 firm reprezentujących różne branże na 5 kontynentach. Firma dostarcza swoje rozwiązanie do klientów za pośrednictwem sieci partnerów, takich jak PCG Academia, wyspecjalizowanych w obsłudze poszczególnych segmentów rynku.
PCG Academia jest na polskim rynku liderem rozwiązań IT dla uczelni, obsługuje przeszło 70 szkół wyższych, w tym top 3 uczelni publicznych i top 3 uczelni niepublicznych wg Rankingu Perspektywy 2023. Od 2021 r. PCG Academia jest Partnerem Premium firmy WEBCON i dostarcza licencje, doradztwo i usługi wdrożeniowo-utrzymaniowe związane z wykorzystaniem platformy WEBCON BPS na uczelniach.
Na zdjęciu, Edyta Zaborowska z firmy WEBCON, wiceprezes WEBCON Łukasz Wróbel, prezes PCG Academia prof. Łukasz Sułkowski, p.o. kanclerz PK Agnieszka Kostecka-Stec, rektor PK prof. Andrzej Szarata, wiceprezes PCG Academia Łukasz Nowak, dyrektor IT PK dr inż. Dariusz Żelasko
{fastsocialshare}
Transmisja ze Święta Szkoły na PK
W piątek 27 października, podczas uroczystego posiedzenia Senatu Politechniki Krakowskiej w Collegium Maius UJ, tytuł doktora honoris causa Politechniki Krakowskiej otrzymał prof. dr hab. inż. arch. Wojciech Bonenberg z Politechniki Poznańskiej. 47. w historii PK doktor honorowy jest cenionym naukowcem i dydaktykiem, a także wybitnym architektem – nagradzanym projektantem i realizatorem wielu obiektów i zespołów urbanistycznych. Senat PK zdecydował o nadaniu prof. Wojciechowi Bonenbergowi tytułu doktora honoris causa Politechniki Krakowskiej na mocy uchwały z dnia 22 lutego 2023 r.
Specjalnemu posiedzeniu Senatu Politechniki Krakowskiej przewodniczył rektor prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata. – Uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa jest wielkim wydarzeniem dla społeczności Politechniki Krakowskiej, ale także dla całego środowiska akademickiego i naukowego w Polsce. Senat Politechniki Krakowskiej godnością tą uhonorował prof. Wojciecha Bonenberga, jednego z najwybitniejszych architektów, badaczy i organizatorów życia naukowego, o uznanych osiągnięciach projektowych i realizacyjnych w Polsce i za granicą – mówił podczas uroczystości rektor Politechniki Krakowskiej prof. Andrzej Szarata. – Prof. Wojciech Bonenberg od kilkudziesięciu lat współpracuje z Politechniką Krakowską, dzieląc się swoją wiedzą naukową, dydaktyczną i wspierając rozwój kadry naukowej, zwłaszcza w dziedzinie architektura i urbanistyka, a także biorąc aktywny udział w organizowanych sympozjach. Poczytujemy sobie za wielki zaszczyt przyjęcie prof. Wojciecha Bonenberga do grona Doktorów Honoris Causa Politechniki Krajowskiej.
Uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa prowadził prorektor ds. nauki PK prof. dr hab. inż. Dariusz Bogdał. Laudację wygłosił prof. dr hab. inż. arch. Jacek Gyurkovich, były dziekan Wydziału Architektury PK, promotor wniosku o nadanie godności doktora honoris causa Politechniki Krakowskiej: – Prof. Wojciech Bonenberg jest wybitną osobistością, naukowcem wielkiego formatu, cieszącym się powszechnym uznaniem w środowisku naukowym, zawodowym i twórczym w kraju, a także w licznych ośrodkach akademickich za granicą. Jest aktywnie działającym w praktyce zawodowej architektem-twórcą, o uznanych osiągnięciach projektowych i realizacyjnych, które umiejętnie łączy z działalnością naukową i dydaktyczną. Jest cenionym, szanowanym i lubianym dydaktykiem, przekazującym swoją wiedzę i zawodowe doświadczenie słuchaczom w wielu ośrodkach akademickich w kraju i zagranicą. Jest niezwykle rzetelnym i wymagającym jurorem oraz recenzentem prac naukowych i twórczych o otwartym, humanistycznym, życzliwym stosunku do indywidualnej drogi poszukiwań naukowych i twórczych ich autorów.
Nowy doktor honoris causa Politechniki Krakowskiej wygłosił wykład pt. „Architektura jako marka miejsca”. Zaprezentował w nim wyniki autorskich analiz i studiów nad znaczeniem marki w architekturze i urbanistyce. Jego refleksje dotyczyły koncepcji marki architektonicznej jako symbolu promującego miejsce. – Nawet najlepsza reklama i promocja będzie nieskuteczna, jeżeli przestrzeń, którą obserwujemy własnymi oczami jest zaniedbana, brzydka i niebezpieczna. To, co widzimy posiada obiektywny walor kształtujący nasz stosunek do otoczenia. Atrakcyjna architektura sama w sobie jest przekazem marketingowym przyciągającym ludzi do określonych miejsc. W tym ujęciu marka architektoniczna jest unikatowym rodzajem syntezy przeżyć estetycznych i atrybutów funkcjonalno-użytkowych, które mogą przyciągać lub odpychać ludzi – mówił uczony. Podkreślał, że coraz więcej samorządów zaczyna dostrzegać wagę kreowania silnej marki miejsca: – Do ich świadomości dociera prawda, że najlepszym marketingiem terytorialnym jest atrakcyjność przestrzeni publicznych, ład przestrzenny, wyróżniająca się architektura.
W wydarzeniu udział wzięła rodzina prof. Bonenberga, a także przedstawiciele Politechniki Poznańskiej i Wydziału Architektury PP, Politechniki Śląskiej, Politechniki Lubelskiej, Politechniki Wrocławskiej, Politechniki Warszawskiej oraz innych polskich uczelni. Licznie uczestniczyli też przedstawiciele Politechniki Krakowskiej.
Naukowiec i praktyk
Prof. dr hab. inż. arch. Wojciech Bonenberg urodził się w 1950 r. Studia architektoniczne ukończył w 1973 r. na Politechnice Śląskiej, tam – do roku 1990 – prowadził pracę dydaktyczną i naukową. Następnie związał się z Politechniką Poznańską (Instytut Architektury i Planowania Przestrzennego), gdzie pracuje do dziś. W 1978 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych, zaś stopień doktora habilitowanego w 1988 r. W 2003 r. decyzją prezydenta RP otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Na Politechnice Poznańskiej pełnił wiele ważnych funkcji. Od roku 2000 był dyrektorem Instytutu Architektury i Planowania Przestrzennego, zaś od 2002 r., przez dwie kadencje – dziekanem Wydziału Architektury. Aktualnie jest kierownikiem Zakładu Architektury Miejsc Pracy i Rekreacji. W roku 2003 podjął też pracę na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu). Był współinicjatorem utworzenia kierunku architektura i urbanistyka w tej uczelni.
Główne obszary naukowo-badawcze, którymi zajmuje się prof. Wojciech Bonenberg, obejmują: aktywizację urbanistyczną rejonów przygranicznych i optymalizację funkcjonalno-przestrzenną przejść granicznych oraz terminali towarowych w powiązaniu z dużymi inwestycjami infrastrukturalnymi; funkcjonowanie systemów osiedleńczych w warunkach zagrożenia ekologicznego; architekturę i urbanistykę rejonów intensywnie zurbanizowanych i uprzemysłowionych w aspekcie zrównoważonego rozwoju; metodologię projektowania architektonicznego oraz koordynacji planowania i realizacji dużych inwestycji architektonicznych. Uczony jest autorem ponad 120 publikacji naukowych, a także 8 monografii naukowych. Był promotorem w 20 przewodach doktorskich. Wypromował kilkuset magistrów inżynierów architektów oraz inżynierów architektów. Jest autorem 60 recenzji w przewodach doktorskich, 52 recenzji habilitacyjnych, opiniował 51 wniosków w przewodach profesorskich.
Prof. Bonenberg w 1990 r. założył autorską pracownię projektową, gdzie wykonał ponad 100 projektów obiektów usługowo-handlowych, przemysłowych, administracyjnych i edukacyjnych zlokalizowanych w kraju i za granicą, uzyskując wiele nagród i wyróżnień. Do istotnych osiągnięć należy zaliczyć projekty i realizacje największych europejskich terminali granicznych, w tym na zachodniej granicy Polski: Terminal Samochodowy Świecko–Frankfurt nad Odrą, Terminal Samochodowy Olszyna–Forst na trasie Kijów–Wrocław–Strasburg, a także terminale na wschodniej granicy Polski, takie jak Dorohusk, Hrebenne czy też Koroszczyn–Terespol na trasie Moskwa–Paryż, oraz projekt modernizacji portu lotniczego Lviv-2. – Przy tych projektach prof. Wojciech Bonenberg opracował i wdrożył innowacyjny standard w zakresie planów generalnych terminali, co w istotny sposób usprawniło odprawy graniczne, przyczyniając się do likwidacji wielokilometrowych kolejek samochodów ciężarowych na granicach Polski. Dzięki temu zostały uzyskane wymierne benefity gospodarcze dla kraju i bezcenne korzyści ekologiczne dla środowiska – podkreślał w laudacji wygłoszonej na cześć laureata prof. Jacek Gyurkovich z PK.
Prof. Wojciech Bonenberg kierował kilkudziesięcioma projektami badawczymi krajowymi i międzynarodowymi, a na szczególną uwagę zasługują osiągnięcia we współpracy z chińskimi ośrodkami naukowymi: Beijing University of Technology (Pekin), Chongqing Jiaotong University (Syczuan), Liaoning Urban and Rural Construction and Planning Design Institute, Shenyang (Mandżuria), gdzie jako beneficjent grantów rządu chińskiego prowadzi badania (zwieńczone licznymi publikacjami i wdrożeniami) związane z aktywizacją urbanistyczną centrów logistycznych wzdłuż Nowego Jedwabnego Szlaku oraz zrównoważoną rewitalizacją obszarów wiejskich w Chinach. Prowadzi wykłady i ćwiczenia projektowe na kilku chińskich uniwersytetach, m.in. w Pekinie. Wykonał 5 projektów architektoniczno-urbanistycznych, które zostały zrealizowane w Chinach. Był też profesorem wizytującym na kilku europejskich uczelniach.
Nowy doktor honoris causa PK pełnił wiele ważnych funkcji w instytucjach naukowych: w latach 2007-2019 był członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów, a w roku 2019 został wybrany do Rady Doskonałości Naukowej I kadencji. Prof. Bonenberg jest też członkiem Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN (wiceprzewodniczący), Komisji Urbanistyki i Planowania Przestrzennego Polskiej Akademii Nauk Oddział w Poznaniu, Akademii Lubrańskiego w Poznaniu. Obecnie jest członkiem Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej w Warszawie oraz Ministerialnego Zespołu do Spraw Reformy Systemu Planowania Przestrzennego w Polsce powołanego przez Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii. Za swoją działalność został uhonorowany wieloma odznaczeniami i wyróżnieniami, m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, medalem Naturea Tutela Res Necessaria Hominum ProRegionalibus Et Urbanis Studiis Komisji Urbanistyki i Planowania Przestrzennego Polskiej Akademii Nauk Oddział w Poznaniu.
Związki z Politechniką Krakowską
Prof. Wojciech Bonenberg od ponad 20 lat niezwykle aktywnie i twórczo współpracuje z Politechniką Krakowską. Miał realny wpływ na kierunki badań naukowych realizowanych w ciągu ostatnich kilkunastu lat na Wydziale Architektury PK, gdzie z sukcesem udało się wdrożyć idee jedności badań naukowych, twórczości projektowej, dydaktyki i silnej współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym w skali lokalnej i międzynarodowej. Na PK przeprowadził swój przewód profesorski. Ma ogromne zasługi na rzecz rozwoju kadry naukowej Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. W latach 2003-2021 wielokrotnie uczestniczył w przewodach awansowych prowadzonych na WA PK, zwłaszcza dotyczących stopnia doktora habilitowanego, przede wszystkim jako ich przewodniczący. Opracował w tym czasie także 20 recenzji w przewodach doktorskich, habilitacyjnych i profesorskich dla pracowników Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Prof. Wojciech Bonenberg zasiadał w radach i komitetach naukowych licznych, międzynarodowych kongresów i konferencji organizowanych na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Za swoją współpracę z PK, architekt został uhonorowany Medalem Bene Merentibus za trwały wkład w rozwój teorii architektury i urbanistyki oraz Medalem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Należał do grupy inicjatorów restytucji zamkniętego przez władze PRL poznańskiego Wydziału Architektury, uzyskując dla tej idei mocne wsparcie wśród współpracujących z nim naukowo wybitnych profesorów Wydziału Architektury PK: Witolda Cęckiewicza, Wiktora Zina i Witolda Korskiego.
(bk, mas)
Fot. Jan Zych
Galeria zdjęć z wydarzenia dostępna tutaj
{fastsocialshare}
Miesięcznik „Builder” ogłosił wyniki Builder Ranking Education for the Future. W tym roku bezkonkurencyjne okazały się wydziały z Politechniki Krakowskiej. Wydział Architektury zajął pierwsze miejsce w rankingu dotyczącym kierunku architektura, a w kategorii wydziałów kształcących na kierunku budownictwo pierwsze miejsce zajął Wydział Inżynierii Lądowej.
Ogłoszenie wyników oraz wręczenie certyfikatów laureatom odbyło się 25 października 2023 r. podczas uroczystej gali. Nagrody dla wydziałów odebrały dziekan Wydziału Architektury dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK oraz prodziekan Wydziału Inżynierii Lądowej dr hab. inż. Agnieszka Leśniak, prof. PK.
Tak wysokie miejsce w rankingu jest także zasługą ambitnych i zaangażowanych studentek i studentów. Ranking Builder Ranking Education For The Future powstaje w oparciu o aktywność studentów w inicjatywach odbywających się w ramach programu edukacyjnego „Builder for the Future”. Są to takie wydarzenia, jak: Konkurs dla Młodych Architektów oraz Konkurs dla Młodych Inżynierów, warsztaty BIM, organizacja wykładów branżowych. Pod uwagę brana jest także aktywność w inicjatywach własnych wydziałów, którym „Builder” patronuje.
Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej ponownie pokonał Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej oraz Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej. Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej natomiast wyprzedził w rankingu Wydział Architektury Politechniki Śląskiej oraz Wydział Architektury Politechniki Poznańskiej.
To już kolejne wyróżnienia dla politechnicznych wydziałów. W ostatniej edycji Konkursu Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej również zdobył pierwsze miejsce. Doceniony został także Wydział Architektury PK (III miejsce wśród wydziałów Architektury).
(J. S.)
Fot. Materiały Wydziału Architektury oraz Wydziału Inżynierii Lądowej / Facebook
{fastsocialshare}
Dlaczego Jan Matejko zrzekł się tytułu honorowego obywatela miasta Krakowa? Co odpowiedział krakowski architekt na “złośliwe” pytanie? Skąd się wzięła nazwa plant? Co odkryto podczas kopania studni w Podgórzu? Czy w Krakowie są nadal latarnie umarłych? Czyj pomnik wywołał awanturę w mieście? Na te i inne pytania znajdą odpowiedź goście udostępnionej właśnie na stronach Politechniki Krakowskiej wirtualnej wystawy pt. „Cracovia Urbs Celeberrima – Różne odcienie miasta”. Ekspozycja powstała na podstawie kolekcji „Cracoviana” ze zbiorów Biblioteki Politechniki Krakowskiej. Kolekcja obejmuje 1286 publikacji książkowych (1494 woluminów) oraz 53 tytuły czasopism wydanych w Krakowie lub dotyczących Krakowa i jego najbliższej okolicy z lat 1745-1945. Stanowi nieocenione źródło wiedzy historycznej o dziedzictwie artystyczno-kulturowym miasta i regionu z XIX i pierwszej połowy XX w.
Politechniczną kolekcję „Cracoviana” tworzą publikacje związane z funkcjonowaniem miasta, jego historią, polityką ekonomiczną i społeczną oraz poruszające problematykę życia codziennego i zwyczajów jego mieszkańców.
Największą grupę książek stanowią opracowania dotyczące sztuki i architektury miasta Krakowa, zabytków oraz zagadnień z zakresu konserwacji i restauracji obiektów materialnych. Można tu znaleźć także liczne publikacje krajoznawcze, w tym przewodniki po Krakowie i jego okolicach, informatory oraz opracowania monograficzne galicyjskich miast, wsi i regionów. W kolekcji znajdują się liczne opracowania o konkursach na budynki użyteczności publicznej oraz projekty urbanistyczne.
Cracoviana zawiera również księgi pamiątkowe towarzystw oraz sprawozdania z działalności różnych instytucji i komisji naukowych. Unikatowe na skalę krajową są dwa albumy introligatorskie zawierające 131 oryginalnych odbitek z klisz autorstwa Ignacego Kriegera oraz jego dzieci Natana i Amalii.
Osobną grupę stanowią specjalistyczne opracowania naukowe z zakresu nauk matematyczno-przyrodniczych. Około 40% książek z kolekcji „Cracoviana” posiada znaki własnościowe, które znacząco podnoszą wartość kolekcjonerską danego egzemplarza, a także mogą stanowić materiał badawczy dla historyków czy bibliotekoznawców. Zbiór ten wzbogaca stan wiedzy o instytucjach, architekturze i dziejach miasta.
Udostępniona właśnie na stronie Biblioteki Politechniki Krakowskiej wirtualna wystawa „Cracovia Urbs Celeberrima” prezentuje fragment kolekcji, wybrany tematycznie. Tytuł wystawy nawiązuje do łacińskiej sentencji, która widnieje na średniowiecznym miedziorycie Matthäusa Meriana z 1619 r., przedstawiającym panoramę Krakowa. – Nasza ekspozycja pokazuje nieco inne oblicze „najsławniejszego” polskiego miasta. Zawiera wiele ciekawych informacji i anegdot, wzbogaconych obszernym materiałem ilustracyjnym – mówi Agnieszka Górska z Biblioteki Politechniki Krakowskiej, współautorka – wspólnie z Anną Kraus – koncepcji oraz opracowania merytorycznego i graficznego wystawy. Nad jej przygotowaniem technicznym i upublicznieniem pracowali Szymon Zdebski i Dorota Lipińska z Biblioteki PK.
Wystawa została podzielona na sześć głównych zagadnień. W części zatytułowanej „Towarzystwa naukowe oraz miłośników sztuki” można znaleźć informacje dotyczące życia intelektualnego i artystycznego Krakowa, którego znaczne ożywienie nastąpiło wraz z samoorganizowaniem się społeczeństwa polskiego wokół różnych nowopowstałych towarzystw naukowych. Z kolei w części zatytułowanej „W trosce o Krakowian” można poznać wiele ciekawych zagadnień dotyczących działalności towarzystw dobroczynnych i społecznych. Ciekawą grupę w kolekcji „Cracoviana” stanowią także publikacje dotyczące higieny i zdrowia mieszkańców Krakowa („Higiena i zdrowie mieszkańców Krakowa”). Kolejnym interesującym zbiorem tematycznym są opracowania dotyczące leczenia uzdrowiskowego i wyjazdów wypoczynkowych na przełomie XIX i XX w. („Na kuracjach, na wywczasach… czyli gdzie leczyli się i wypoczywali Krakowianie przeszło sto lat temu?”). W kolekcji „Cracoviana” znajdują się także książki dotyczące terenów zieleni, które ukazują zarówno historię, jak i zmiany oraz planowanie tego typu przestrzeni („Zieleń Krakowa”). Szóste zagadnienie („Plany konkursowe i projekty”) dotyczy znajdujących się w kolekcji „Cracoviana” licznych prac poświęconych przedsięwzięciom architektonicznym i urbanistycznym, które miały miejsce w Krakowie na przełomie XIX i XX w. Są to plany i projekty, wydawnictwa teoretyczne oraz opracowania związane z licznymi konkursami architektonicznymi, które popularne były zwłaszcza w dwudziestoleciu międzywojennym.
Wirtualna wystawa powstała w ramach projektu „Udostępnienie Kolekcji Cracoviana ze zbiorów Biblioteki Politechniki Krakowskiej”, finansowanego z ministerialnego programu „Społeczna odpowiedzialność nauki (SON)”. Projekt o wartości blisko ćwierć miliona złotych przewiduje udostępnienie informacji o historycznych zbiorach Biblioteki PK tworzących tzw. Kolekcję Cracoviana, a także udostępnienie kopii cyfrowych wybranych pozycji z niej.
W ramach projektu całość kolekcji została spisana (w celu określenia cech charakterystycznych poszczególnych egzemplarzy), a następnie ponownie – zgodnie z aktualnymi zasadami – wpisana do inwentarzy i katalogów bibliotecznych, co pozwoliło na udostępnienie informacji o poszczególnych książkach nie tylko w katalogach lokalnych, ale również ogólnopolskich NUKAT i KaRo oraz światowym WordCat. Wszystkie książki z kolekcji zostały sprawdzone pod kątem możliwości ich udostępnienia w wersji cyfrowej. Te, co do których ustalono takie możliwości, a które dotychczas nie miały swych odpowiedników cyfrowych, zostały zdigitalizowane, a ich kopie cyfrowe są udostępnione w Repozytorium PK – Kolekcja Cracoviana.
Więcej o kolekcji także w artykule „Politechnika Krakowska odkryje cenne karty z historii Krakowa i jego mieszkańców”.
Wystawa „Cracovia Urbs Celeberrima”
{fastsocialshare}
W dniach 24-25 października w Centrum Kongresowym Politechniki Wrocławskiej odbył się Kongres Miasto-Woda-Jakość życia. Tematem wydarzenia była szeroko rozumiana ekonomia miast wodnych, środowiska wodnego oraz wpływu gospodarowania wodą na miasta i ich mieszkańców. W dyskusjach i prelekcjach wzięli udział wybitni specjaliści z kraju i zagranicy, wśród nich dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Krakowskiej prof. Stanisław M. Rybicki i profesor-senior PK Elżbieta Nachlik, wiceprzewodnicząca Rady Programowej Kongresu.
Zagadnienia poruszane podczas Kongresu Miasto-Woda-Jakość życia skupiały się na pokazaniu całości relacji zachodzących między środowiskiem wodnym i środowiskiem miejskim. Wszystkie dyskusje toczyły się wokół tytułowych osi tematycznych. Bez naturalnego lub sztucznego dostępu do wody, miasta nie mają możliwości funkcjonowania. Znaczenie tego dostępu jest ważne dla każdej kategorii: miasta jako zbiorowości mieszkańców (kategoria społeczna), miasta jako gospodarki oraz miasta jako zagospodarowanej przestrzeni. Wraz z rozrostem miast rośnie ich odpowiedzialność klimatyczna oraz rola w przeciwdziałaniu zanikania bioróżnorodności. Miasta przyszłości muszą zredefiniować swoje priorytety, tak aby znajdujące się w nich lasy, nie były betonowe. Narzędzia oraz sposoby działań, jakie powinny podjąć przestrzenie zurbanizowane, były tematami debat segmentu „Miasto”.
Mądre wykorzystanie zasobów wodnych to pierwszy krok na długiej drodze do mitygowania skutków zmian klimatu. Tkanka miejska jako konsument zasobów wodnych musi oprócz biernej konsumpcji, zwrócić się do czynnej działalności na rzecz sektora wodnego. Jedną z nich jest tworzenie w miastach wodnej gospodarki o obiegu zamkniętym, która rozszerza perspektywę patrzenia na wodę, jako zasobu ograniczonego. Drugą kwestią pozostaje niewidoczne źródło jakim są zasoby wód podziemnych, których problematyka w miastach stanowi słabo słyszalny głos w debacie publicznej. Właśnie takie istotne zagadnienia zostały poruszone w segmencie „Woda”. Z kolei w osi „Jakość życia” skupiono się na drugiej najdłuższej rzece w Polsce – Odrze. Nie bez znaczenia był fakt wielowymiarowego znaczenia tej rzeki: od granicy państwa, przez jej wagę dla szeroko pojętej gospodarki, aż po wymiar polityczny. Uwaga uczestników skupiła się na kontekstach, które towarzyszą Odrze. W segmencie tym naukowcy i eksperci przyjrzeli się również szczegółowemu raportowi poświęconemu jakości życia w polskich miastach.
Pierwszego dnia wrocławskiego kongresu odbyła się sesja „Zagadnienia problemowe w procesie włączania sektora wodnego do gospodarki obiegu zamkniętego w polskich miastach”. Moderatorką dyskusji była prof. dr hab. inż. Elżbieta Nachlik. W panelu udział wzięli m.in. Andrzej Łazęcki, dyrektor Wydziału Gospodarki Komunalnej i Klimatu Urzędu Miasta Krakowa, dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki, prof. PK, dr hab. Iwona Wagner z Uniwersytetu Łódzkiego, dr inż. Klara Ramm z Izby Gospodarczej Wodociągów Polskich.
Dla wsparcia walki ze skutkami zmiany klimatu, a przede wszystkim dla ograniczenia źródeł tej zmiany, działania w zakresie rodzajowej integracji zasobów wodnych muszą być poszerzone o włączenie gospodarowania wodami w system gospodarki obiegu zamkniętego. Dotyczy to przede wszystkim miast, gdzie – zgodnie ze światowymi prognozami – do 2050 r. podwoi się liczba zamieszkującej w nich populacji. W miastach, te działania związane są przede wszystkim z szeroko rozumianym zaopatrzeniem w wodę, jego uwarunkowaniami i konsekwencjami. Dotyczy to zarówno zanieczyszczenia zasobów wodnych jak i sterowania miejskim obiegiem wody i jego czasową zmiennością, uwzględniająca zróżnicowanie jakości wody wykorzystywanej na różne cele. Gospodarka obiegu zamkniętego daje szerszą możliwość rozpoznania i uchwycenia pełnej wartości wody i postrzegania jej jako zasób ograniczony. Miasta, dla osiągnięcia znacznego postępu w zamykaniu i uodparnianiu na zagrożenia systemu obiegu wody wymagają – obok postępu technologicznego i wzrostu świadomości społecznej, także realizacji wspólnej polityki w tym zakresie. Polityki ukierunkowanej na budowę ram instytucjonalnych i regulacyjnych oraz wprowadzania zmian w modelach biznesowych we współpracy międzysektorowej. Właśnie nad tymi kwestiami skupili się prelegenci tego szczególnego panelu.
Jego zainteresowania naukowe skupiają się przede wszystkim na wzajemnym oddziaływaniu różnych procesów technologicznych w oczyszczaniu wody i ścieków. Jest autorem opracowań dla przemysłu i kierownikiem projektów B+R (m.in. na czele zespołu wyjaśniającego przyczyny awarii warszawskiej Czajki). Absolwent Politechniki Krakowskiej. Na PK pracuje od 1986 r. W latach 1998-1999 oraz 2008-2012 był prodziekanem Wydziału Inżynierii Środowiska, a w 2016 r. objął funkcję dziekana WIŚ. Od 2019 r. dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki.
Zawodowo i hobbystycznie związana z problematyką wodną. Naukowo i praktycznie zajmuje się inżynierią i gospodarką wodną, a w szczególności zagadnieniami powodziowymi – w obszarze oceny zagrożenia i ryzyka powodziowego oraz ochrony przed nim. Jest współautorką pierwszej metodyki oceny stref zagrożenia powodziowego w Polsce, a także regionalnych i lokalnych koncepcji, planów i projektów oceny zagrożenia i ochrony przed powodzią w górnych dorzeczach Odry i Wisły oraz szerzej gospodarowania wodami – także na poziomie krajowym i międzynarodowym. Związana z Politechniką Krakowską od 1973, czyli od ukończenia studiów na ówczesnym Wydziale Budownictwa Wodnego. W latach 1993-1999 była prorektorem Politechniki Krakowskiej ds. badań naukowych i współpracy z gospodarką, a w latach 2008-2016 pełniła funkcję dziekana Wydziału Inżynierii Środowiska (obecny Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki).
(bk)
Fot. Rafał Ogrodowczyk
{fastsocialshare}
Studenci Politechniki Krakowskiej z Koła Naukowego Krajobrazy „Landscapes” posadzili dziś kolejne pół tysiąca wiosennych kwiatów na głównym kampusie PK (przed budynkiem Wydziału Architektury) i stworzyli drugą łąkę kwietną na uczelni (obok budynku Działowni). Tak zakończyli drugą edycję akcji „Posadź z nami wiosnę tej jesieni”. W jej ramach w październiku posadzili w sumie 1000 wiosennych kwiatów, zbudowali też pierwsze glebarium na PK.
Pierwszą część z 1000 cebulek studenci z KN Krajobrazy „Landscapes” wraz z opiekunami z Katedry Architektury Krajobrazu Wydziału Architektury PK posadzili w połowie października. Pomagały im w tym dzieci z sąsiadującej z uczelnią Katolickiej Szkoły im. Świętej Rodziny w Krakowie (więcej o akcji i zdjęcia – TUTAJ). Dziś, znów przy wsparciu małych ogrodników z sąsiedztwa dokończyli sadzenie 500 kolejnych cebulek. Wszystkie dzieci otrzymały od studentów medale za swoją pracę. W tym roku Organizatorzy skupili się na rodzimych roślinach cebulowych, takich jak szafran wiosenny, cebulica dwulistna, śnieżyczka przebiśnieg oraz śniedek zwisły.
Na kampusie głównym PK powstała dziś też druga łąka kwietna na PK – tym razem obok budynku Działowni. Pierwsza powstała na PK w czerwcu tego roku w pobliżu budynku Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki. W końcu października nadal jest pełna kolorowych kwiatów. Studenci przez cały czas śledzili jej ewolucję i zapisali jej niezwykłą przemianę w galerii zdjęć (TUTAJ DO ZOBACZENIA). Z pustej przestrzeni stopniowo wyłoniły się zielone pędy, a potem piękne kwiaty, tworząc efektowny krajobraz.
Druga łąka kwietna różni się od pierwszej – powstanie na bazie wysianych dziś rodzimych gatunków kwiatów. Została zaplanowana w pobliżu budynku Działowni, w przestrzeni służącej studentom PK do odpoczynku między zajęciami. Łąka kwietna nie tylko ma na celu upiększyć przestrzeń, daje też inne korzyści. Takie łąki są odporne na suszę, absorbują więcej wody niż trawnik, działają jak filtr glebowy, są też naturalnym filtrem powietrza i regulują temperaturę. To też prawdziwe hotspoty bioróżnorodności – dają pożywienie i schronienie dla pożytecznych owadów (pszczół, motyli, trzmieli), ptaków i małych ssaków. Im więcej gatunków roślin zawierają, tym większa różnorodność zwierząt, którym służą. Siejąc łąki kwietne można przywracać naturze całe ekosystemy. Politechniczne łąki będą nie tylko wspierać miejski ekosystem, ale też służyć studentom do zajęć dydaktycznych i w ramach kół naukowych. Służą też całej społeczności PK do podnoszenia świadomości ekologicznej.
Oba dzisiejsze wydarzenia są ostatnimi akcentami jesiennych zielonych akcji na kampusie głównym PK. Przed kilkoma dniami studenci architektury krajobrazu stworzyli tu też glebarium (WIĘCEJ O NIM), ekologiczną przestrzeń w centrum miasta, przeznaczoną do dekompozycji biomasy, kompostowania, tworzenia cennej materii organicznej. Wszystkie projekty realizują dzięki środkom pozyskanym z Funduszu Naturalnej Energii, którego organizatorem jest Operator Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM S.A.
W listopadzie Studenckie Koło Naukowe Krajobrazy „Landscapes” wyruszy z Politechniki Krakowskiej z misją krzewienia ekologicznej wiedzy poza Kraków – studenci, na zaproszenie Fundacji Ada, pomogą w tworzeniu glebarium w Przemyślu.
(mas)
Na zdjęciach, od góry: łąka kwietna koło WIŚiE / fot. Koło Naukowe Krajobrazy „Lanscapes”; poniżej: uczestnicy jesiennych akcji sadzenia kwiatów / fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
29 października w hali sportowej przy ul. Kamiennej odbył się I. Memoriał im. Zbigniewa Kuci w piłce siatkowej mężczyzn. Do rywalizacji przystąpiło pięć drużyn: AZS UJ, AZS UEK, licealiści z zespołu Hutnika Kraków oraz dwa zespoły reprezentujące gospodarzy.
– Turniej stał na bardzo wysokim poziomie i obfitował w wiele ciekawych akcji oraz długich wymian. Sama formuła turniejowa była dość niecodzienna, gdyż przewidywała maksymalnie dwa sety w każdym spotkaniu, a każdy wygrany set zapewniał drużynie jeden punkt. To spowodowało, że do samego końca nie było wiadomo, kto sięgnie po zwycięstwo – mówi Krzysztof Pszczółka, Prezes AZS PK.
Po emocjonującej rywalizacji po najwyższe trofeum sięgnęli zawodnicy pierwszego zespołu AZS Politechniki Krakowskiej. Drugie miejsce zajęli zawodnicy AZS UJ, a trzecie drugi zespół AZS Politechniki Krakowskiej. Miejsca poza podium należały odpowiednio do AZS UEK oraz Hutnika Kraków.
W ceremonii zakończenia turnieju udział wzięli goście specjalni: Monika Bodzioch (córka Zbigniewa Kuci) wraz z mężem Adamem, a także mgr Małgorzata Kardas, dyrektorka Centrum Sportu i Rekreacji oraz mgr inż. Krzysztof Pszczółka, prezes AZS Politechniki Krakowskiej.
Pomysłodawcą turnieju był mgr Mateusz Śrutowski, trener sekcji siatkówki mężczyzn. Celem memoriału jest uczczenie pamięci Zbigniewa Kuci, który przez wiele lat pełnił funkcję dyrektora Centrum Sportu i Rekreacji Politechniki Krakowskiej. Był on także wspaniałym dydaktykiem i członkiem Akademickiego Związku Sportowego. Pełny biogram Zbigniewa Kuci znajduje się w publikacji „Sport na PK” wydanej z okazji 70-lecia Politechniki Krakowskiej. Organizatorem Memoriału było Centrum Sportu i Rekreacji oraz Klub Uczelniany AZS Politechniki Krakowskiej.
fot. Krzysztof Pszczółka
{fastsocialshare}
W piątek i sobotę, tj. 13 i 14 października w Krakowie odbędzie się Międzynarodowe Biennale Architektury pn. „The city has to be recovered”. Miejscem dyskusji, spotkań i obrad będzie Centrum Kongresowe ICE. Gospodarzem wydarzenia jest Miasto Kraków, ale w jego organizację włączyło się wiele instytucji, w tym m.in. Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej, SARP Oddział Kraków, Wydział Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Małopolska Okręgowa Izba Architektów RP, Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki. Podczas biennale mocno wybrzmi głos ekspertów z Politechniki Krakowskiej. Już pierwszego dnia w panelu „Miejski Okrągły Stół” weźmie udział dziekan Wydziału Architektury prof. Magdalena Kozień-Woźniak, zaś dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki prof. Stanisław M. Rybicki będzie uczestniczył w panelu „Odkrywanie Rzek”. 14 października rektor PK prof. Andrzej Szarata zabierze głos w dyskusji „Miasto odporne w procesie transformacji”. Na bogaty program MBA składają się także wystawy, w tym z udziałem pracowników i studentów PK.
Międzynarodowe Biennale Architektury (MBA) odbywa się w Krakowie od 1985 r. Hasłem tegorocznej edycji jest „The city has to be recovered”. Organizatorzy tak tłumaczą potrzebę zmian we współczesnych miastach: – Proces erupcji skali miasta, dominacja infrastruktury (szczególnie samochodowej), realizowanej kosztem przytulności – spowodowały zatęsknienie do wcześniejszych modeli miasta, widocznych czy to w ikonografii, czy to w antropogenicznych złożach materialnych. Nostalgia, ale też niedostatki jakości przestrzeni miasta współczesnego, każą skupiać się na walorach dotykających sensów istnienia miasta. A jednym z takich sensów jest spotykanie się ludzi. Pożądanym jest, aby tym spotkaniom dawać jak najwięcej okazji w przestrzeni miejskiej. Trzeba tworzyć miejsca kreowane od nowa, ale także odzyskiwać, odbudowywać miejsca te zagubione, odnalezione w pamięci, a obecne wcześniej w nakładających się warstwach budulca i skorupy ziemskiej. Miejsca z kolei połączyć trzeba sprawnymi ścieżkami dostępu. Wspólnie tworzą one „przestrzeń między budynkami”, a składają się na nią drogi, ulice, skwery, place, parki. To w niej skupia się życie każdej aglomeracji – społeczne, gospodarcze, kulturalne, towarzyskie.
Dwudniowy program wydarzenia został podzielony na wiele paneli dyskusyjnych, w których głos zabiorą eksperci. 13 października o godz. 10.30 zaplanowano „Miejski Okrągły Stół”, czyli panel w ramach którego spotkają się przedstawiciele samorządu, architekci, deweloperzy, badacze miejscy, przedstawiciele zarządu SARP oraz Izby Architektów RP, żeby z różnych perspektyw przyjrzeć się warunkom uprawiania zawodu architekta oraz powstającej przestrzeni miejskiej, m.in. w kontekście nowelizowanej Ustawy o planowaniu przestrzennym z 2002 r. W dyskusji udział weźmie m.in. dr hab. inż. arch. Magdalena Kozień-Woźniak, prof. PK, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. O godz. 13.30 odbędzie się kolejna dyskusja, tym razem na temat odkrywania miejskich rzek. Miasta powstają i rozwijają się nad wodą, zaś rzeki, potoki i strumienie dają życie miastu. Zdarza się, że miasto wtłacza wodę w podziemne kanały, zaś wyschnięte koryta rzek zarastają domami. Jak na nowo odkryć miejskie rzeki? Nad tym zagadnieniem zastanowią się wspólnie uczestnicy: dziekan Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki PK, dr hab. inż. Stanisław M. Rybicki, prof. PK, Małgorzata Kuciewicz i Simone De Iacobis, architekci z Grupa Centrala, Alek Janicki, artysta i kurator projektu Kultura Futura, Piotr Kempf, leśnik, dyrektor Zarządu Zieleni Miejskiej w Krakowie.
W drugim dniu Międzynarodowego Biennale Architektury planowany jest panel „Miasto odporne w procesie transformacji”, który moderować będzie dr hab. inż. arch. Kinga Racoń-Leja, prof. PK, kierownik Katedry Urbanistyki i Architektury Struktur Miejskich Wydziału Architektury PK. Fenomen miast europejskich polega na tym, że potrafią one wciąż dostosowywać się do dynamicznych zmian w różnych obszarach i utrzymać swój charakter. Przykładami mogą być Barcelona, holenderskie Amersfoort i Łódź. W dyskusji nie zabraknie też wątków krakowskich, które poruszą rektor Politechniki Krakowskiej prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, specjalista w zakresie inżynierii lądowej i transportu oraz Andrzej Łazęcki, dyrektor Wydziału Gospodarki Komunalnej i Klimatu Urzędu Miasta Krakowa. W dyskusji pojawi się też koncepcja Nowego Miasta. W dyskusji podczas MBA uczestniczyć będą Carlos Marmolejo Duarte, architekt z ETSAB Barcelona, Micha de Haas, TU Delft, architekt miasta Almere, architekci Anna Aneta Tomczak, Robert Warsza oraz Sylwia Krzysztofik i Jakub Krzysztofik z 3D Architekci.
W czasie trwania MBA Kraków 2023 uczestnicy będą mogli zobaczyć wystawę projektów i prac badawczych nauczycieli akademickich Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej z ostatniego dziesięciolecia. 14 października o godz. 12.30 odbędzie się również prezentacja projektów studentów Wydziału Architektury PK i Wydziału Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii.
Szczegółowy program Międzynarodowego Biennale Architektury znajduje się na stronie: mba2023.sarp.krakow.pl/program. W wydarzeniu można uczestniczyć zarówno stacjonarnie, jak i online. Udział jest bezpłatny, ale po uprzedniej rejestracji.
(bk)
{fastsocialshare}
Agencja QS World University Rankings opublikowała nowy ranking europejskich uniwersytetów. Politechnika Krakowska znalazła się w nim jako jedna z trzech krakowskich uczelni zajmując 31 miejsce wśród uniwersytetów z krajów wschodnioeuropejskich, a 354 w ogólnym rankingu.
W ogólnym rankingu europejskim ujęto 688 uniwersytetów. Na pierwszym miejscu znajduje się Uniwersytet Oksfordzki, a tuż za nim ETH Zurich. Co więcej, aż siedem z 10 najlepszych uniwersytetów w Europie ma siedziby w Wielkiej Brytanii.
Polskich uczelni ujętych w rankingu jest 33. Wśród nich najwyższą pozycję zajął Uniwersytet Warszawski, który uplasował się na 92 pozycji. Uniwersytet Jagielloński jako druga z najwyżej sklasyfikowanych polskich uczelni znalazł się na 122 miejscu. Oprócz UJ w rankingu QS World University Rankings: Europe 2024 pojawiły się jeszcze tylko dwie inne krakowskie uczelnie – Akademia Górniczo-Hutnicza i Politechnika Krakowska, które zajęły odpowiednio 342 i 354 miejsce.
Tegoroczny raport został opracowany tak, że za pomocą osobnych tabel można porównywać uczelnie z różnych regionów, np. Europy Wschodniej, Zachodniej, Południowej, Północnej i Azji Zachodniej. W rankingu QS World University Rankings: Eastern Europe 2024 porównane są 133 instytucje z Europy Wschodniej. Na pierwszym miejscu znalazł się Uniwersytet Karola (w całej Europie zajmuje on 86 miejsce). Co ciekawe, połowa z 10 najlepszych uniwersytetów w Europie Wschodniej, w tym wspomniany już Uniwersytet Karola, to szkoły wyższe z Czech. W pierwszej „dziesiątce” znalazły się także trzy polskie uczelnie – Uniwersytet Warszawski (pozycja 2), Uniwersytet Jagielloński (miejsce 3) oraz Politechnika Warszawska (7). Wśród uniwersytetów z Europy Wschodniej Politechnika Krakowska zajęła 31 miejsce.
QS World University Rankings to rankingi najlepszych uczelni na świecie. Od 2004 r. publikowane są one przez organizację Quacquarelli Symonds (QS) (do 2009 r. wspólnie z „Times Higher Education”). Portfolio rankingów uniwersytetów QS World University Rankings jest jednym z najpopularniejszych na świecie źródeł danych porównawczych na temat wyników uniwersytetów.
fot. Canva
{fastsocialshare}
11 października w siedzibie Ministerstwa Rozwoju i Technologii odbyła się uroczystość wręczenia nagród w dwóch Konkursach o Nagrodę Ministra: za najlepsze prace dyplomowe, rozprawy doktorskie oraz publikacje w dziedzinach architektury i budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa (50. edycja konkursu), a także za wybitne osiągnięcia twórcze w dziedzinie architektury i budownictwa (60. edycja konkursu). W dziedzinie „Architektura i Budownictwo” zwyciężył mgr inż. Łukasz Ślaga z Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Pierwsze wyróżnienie w dziedzinie „Planowanie i Zagospodarowanie przestrzenne” otrzymała dr hab. inż. arch. Matylda Wdowiarz-Bilska, prof. PK z Wydziału Architektury Politechniki wraz ze współautorami projektu.
Ministerialny konkurs ma charakter cykliczny. Jego celem jest motywowanie środowiska związanego z architekturą i budownictwem do dalszych prac twórczych nad opracowaniem nowych rozwiązań wspierających rozwój dziedziny objętej zakresem konkursu. Organizatorzy tłumaczą, że chodzi również o wyłonienie i upowszechnienie najwybitniejszych innowacyjnych rozwiązań, charakteryzujących się wysokimi walorami jakościowymi i ekonomicznymi. W ramach obecnej, ogłoszonej w 2022 r. edycji konkursu, wpłynęło łącznie 36 wniosków. W dziedzinie „Architektura i budownictwo” było ich 14, a w kategorii „Planowanie i Zagospodarowanie przestrzenne” – 22.
Nagrodę Ministra Rozwoju i Technologii w dziedzinie w „Architektura i budownictwo” zdobył mgr inż. Łukasz Ślaga, pracownik Katedry Konstrukcji Żelbetowych i Sprężonych na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Został doceniony za projekt czterech cylindrycznych zbiorników retencyjnych z betonu sprężonego o łącznej pojemności V = 61 504 m sześc., zrealizowanych na terenie przepompowni Port Południe we Wrocławiu. Mgr inż. Łukasz Ślaga jest absolwentem budownictwa na Politechnice Krakowskiej. Od 11 pracuje na PK. Jest m.in. laureatem Nagrody Rektora Politechniki Krakowskiej za rok 2018.
Nagrodę w kategorii „Planowanie i Zagospodarowanie przestrzenne” za projekt „Klimatyczny kwartał” otrzymało Konsorcjum A2P2 architecture & planning Monika Arczyńska i Wolański Sp. z o.o. Pierwsze wyróżnienie trafiło do dr hab. inż. arch. Matyldy Wdowiarz-Bilskiej, prof. PK i współautorów projektu „Green Human Space. Pszczela Wola. Analiza możliwości zagospodarowania terenu planowanego przedsięwzięcia Green Human Space w Pszczelej Woli”. Prof. Matylda Wdowiarz-Bilska pracuje w Katedrze Planowania Przestrzennego, Projektowania Urbanistycznego i Ruralistycznego na Wydziale Architektury PK. Architektka jest autorką ponad 40 publikacji naukowych, w tym monografii i trzech monografii wieloautorskich związanych z rozwojem nowoczesnej struktury miasta i warunkami funkcjonowania parków technologicznych w Polsce. Współtworzyła szereg miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, obiektów architektonicznych i wnętrz. Jest laureatką dwóch nagród zespołowych Rektora PK.
(bk, www.gov.pl)
Na zdjęciach, mgr inż. Łukasz Ślaga i zdobyta przez niego statuetka / fot. archiwum prywatne Łukasz Ślaga
{fastsocialshare}
Dla politechnicznych fanów sportu 14 października był pełnym emocji dniem. Najpierw na stadionie WKS Wawel odbył się III. Mityng Lekkoatletyczny stanowiący swego rodzaju sportową inaugurację roku akademickiego, a później pokaz umiejętności i woli walki do końca zaprezentowały koszykarki AZS Politechniki Korony Kraków, które w derbach pokonały Wisłę Orlen Południe.
III. Mityng Lekkoatletyczny zainaugurował sportowy rok akademicki 2023/2024 na Politechnice Krakowskiej. Rozegranych zostało 12 konkurencji (sześć dla kobiet i sześć dla mężczyzn), w których udział wzięło 40 osób. Wśród nich było sporo studentów pierwszego roku, którzy wyrazili chęć dołączenia do KU AZS PK.
Jedną z konkurencji był bieg na 100 m. W rywalizacji pań najszybciej dystans ten pokonała Natalia Zakrzewska, zaś wśród mężczyzn zwyciężył Patryk Bednarz. W biegu na 400 m kobiet pierwsze miejsce zajęła Monika Małek, a wśród panów zwyciężył Krzysztof Filipek. Podczas mityngu odbył się także bieg na 800 m kobiet, w którym kolejny sukces odniosła Natalia Zakrzewska. Z kolei w biegu na 1500 m mężczyzn wygrał Filip Buliński.
Oprócz biegów na różnych dystansach podczas mityngu odbyła się także rywalizacja w skoku w dal, wzwyż i w pchnięciu kulą. Najdalszy skok wśród pań wykonała Martyna Dziedzic, a wśród panów Patryk Bednarz. W skoku wzwyż kobiet najlepsza była Julia Kuźniar. W tej samej dyscyplinie wśród mężczyzn zwyciężył Filip Kostkiewicz. W pchnięciu kulą pierwsze miejsce zajęła Małgorzata Kuzora, a w rywalizacji panów wygrał Adam Zagrodzki.
– III. Mityng Lekkoatletyczny można z całą pewnością zaliczyć do bardzo udanych wydarzeń. Wyniki poszczególnych konkurencji były na prawdę imponujące, a organizacyjnie wszystko było dopięte na ostatni guzik. Do tego pogoda była wręcz idealna, słońce świeciło nam nad Stadionem WKS Wawel przez cały czas. Bardzo się cieszę, że to wydarzenie na stałe się wpisało w nasz kalendarz i już teraz mogę zaprosić na kolejną edycję, która odbędzie się 12 października 2024 – mówi Krzysztof Pszczółka, Prezes AZS PK.
Fotogaleria z III Mityngu Lekkoatletycznego PK >>
Emocje sportowe nie zakończyły się jednak wraz z III Mityngiem Lekkoatletycznym. W sobotę odbyły się także derby, w których koszykarki AZS Politechnika Korona pokonały zespół Wisła Orlen Południe. Walka trwała do samego końca, a o wygranej przesądził rzut wykonany w ostatnich chwilach meczu. W wielu momentach Wisła wychodziła na prowadzenie, ale zawodniczki AZS Politechniki Korony nie poddawały się i odrabiały straty. Zwycięstwo przyniósł im rzut wykonany przez Martę Wdowiuk, która trafiła równo z syreną. Tym samym koszykarki z AZS Politechnika Korona Kraków wygrały 71:70.
Wisła Orlen Południe Kraków – AZS Politechnika Korona Kraków 70:71 (18:15, 20:18, 20:20, 12:18)
Wisła Orlen Południe Kraków: Martyna Stasiuk 14, Aleksandra Mitrowska 13, Karolina Wilk 11, Karolina Zuziak 9, Paulina Kuczyńska 8, Agnieszka Krzywoń 8, Łucja Grzenkowicz 5, Pola Kaźmierczak 2, Paula Duchnowska 0.
AZS Politechnika Korona Kraków: Weronika Woźniak 16, Alicja Kopiec 15, Marta Wdowiuk 14, Natalia Popiół 11, Weronika Mazur 10, Sylwia Wojtylas 5, Sara Dolenc 0, Weronika Węglarz 0, Paulina Majda 0.
fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Współpraca Politechniki Krakowskiej z firmami z otoczenia gospodarczego przynosi cenne owoce studentom uczelni. W październiku – po generalnych remontach – oficjalnie otwarto dwie sale dydaktyczne, których odnowę wsparli renomowani partnerzy uczelni – sądecka spółka FAKRO i krakowskie GSBK Biuro Konstrukcyjne.
FAKRO ufundowało generalną odnowę naukowo-dydaktycznego Laboratorium 401 Katedry Zarządzania w Budownictwie (L-7) Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Sala służy na co dzień studentom wydziału. W laboratorium realizowane są zagadnienia związane z projektowaniem, planowaniem, harmonogramowaniem i kosztorysowaniem przedsięwzięć budowlanych. Dzięki zakupowi nowego sprzętu komputerowego, który umożliwił zainstalowanie najnowszego oprogramowania, w laboratorium znacząco wzrosły możliwości prowadzenia zarówno prac naukowych, jak i zajęć dydaktycznych. Urządzenia wyposażono w pakiety oprogramowania, z których korzystają światowe przedsiębiorstwa budowlane przy realizacji inwestycyjnych procesów budowlanych, w tym przy zastosowaniu technologii BIM (Building Information Modeling). Dzięki przeprowadzonej modernizacji przestrzeń zyskała nowoczesny wygląd i wyposażenie. Wymienione zostały wszystkie instalacje: elektryczna, oświetleniowa, teleinformatyczna, zmodernizowano też instalację centralnego ogrzewania i klimatyzacji. Ściany zostały pomalowane. Założono nowy ekran, projektor i nowe rolety w oknach. Wstawiono także nowe umeblowanie. Zwieńczeniem całości stała się żywa – zielona ekspozycja w postaci chrobotka reniferowego.
Honorowym gościem podczas otwarcia sali był Ryszard Florek, prezes FAKRO i jednocześnie absolwent WIL PK. W uroczystości wzięli udział także m.in. rektor PK prof. Andrzej Szarata, dziekan WIL dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, kierownik Katedry L-7 prof. Edyta Plebankiewicz, prof. Janusz Biernacki, były kierownik katedry, prof. Kazimierz Furtak, były rektor PK, a także liczne grono pracowników oraz studenci wydziału. Inicjatorem współpracy z FAKRO przy odnowie sali był dr hab. inż. Wojciech Drozd, prof. PK.
Odbierając politechniczne i wydziałowe podziękowania za hojny dar, prezes Ryszard Florek podkreślił, że zarówno on, jak i wielu innych pracowników FAKRO zdobyło na PK bardzo dobre wykształcenie ,a to m.in. dzięki temu firma doszła w swojej branży – produkcji okien dachowych i schodów strychowych – do czołowych pozycji na świecie i nieustannie się rozwija. W skład Grupy FAKRO, zatrudniającej ponad 4000 osób, wchodzi 11 spółek produkcyjnych oraz 17 dystrybucyjnych. Produkty firmy FAKRO można znaleźć w ponad 60 krajach na całym świecie. Sprzedaż na eksport stanowi 70 proc. ogólnej sprzedaży. Dzisiaj FAKRO jest też jedną z najbardziej innowacyjnych i najprężniej rozwijających się firm w Polsce. Dzięki potencjałowi oraz innowacyjności zespołu ma ponad 200 zgłoszeń patentowych z czego aż 85 to rozwiązania samego prezesa Ryszarda Florka. Innowacyjność jest jedną z wartości firmowych. W strukturze organizacji funkcjonuje Centrum Badań i Rozwoju. Firma współpracuje z ponad 100 inżynierami. Silnie angażuje się w działania na rzecz podwyższenia jakości kształcenia w obszarze edukacji branżowej. Współpracuje z uczelniami i szkołami zawodowymi, utworzyła kilka klas patronackich oraz jest autorem podręczników m.in. do nauki zawodu monter stolarki.
Kooperacja sądeckiego giganta z Politechniką Krakowską ma wieloletnią historię, przypieczętowaną podpisaniem w 2021 r. umowy o strategicznej współpracy. Porozumienie, które zacieśniło współpracę w obszarze technologicznych innowacji, inicjowania i realizacji wspólnych przedsięwzięć badawczych stworzyło też nowe możliwości dla studentów i doktorantów uczelni. Więcej o porozumieniu PK z FAKRO
W październiku 2023 r. na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej (w budynku dawnego Instytutu Materiałów i Konstrukcji Budowlanych) otwarto także – po całkowitej metamorfozie – salę dydaktyczną pod patronatem firmy GSBK Biuro Konstrukcyjne. Dzięki jej wsparciu i podpisanemu z Politechniką Krakowską porozumieniu o współpracy powstała nowoczesna, dobrze wyposażona, ułatwiająca kształcenie przestrzeń dla studentów. Będą z niej korzystać przede wszystkim studenci WIL i kierunku budownictwo.
W uroczystym otwarciu odnowionej sali dydaktycznej udział wzięli m.in.: Mariusz Szefer i Magdalena Grabacka-Kilarska, wspólnicy GSBK oraz jej pracownik Paweł Olender, absolwent WIL, który odpowiada za kontakty ze studentami, rektor PK prof. Andrzej Szarata, dziekan WIL dr hab. inż. Lucyna Domagała, prof. PK, dr hab. inż. Dorota Jasińska, prof. PK, prodziekan WIL oraz zaproszeni profesorowie z Katedr Konstrukcji Żelbetowych i Sprężonych oraz Inżynierii Materiałów Budowlanych.
Porozumienie o współpracy Politechniki Krakowskiej z GSBK Biuro Konstrukcyjne Sp. z.o.o sygnowali rektor PK prof. Andrzej Szarata i Mariusz Szefer, członek zarządu spółki. Poza wsparciem przy odnowie sali dydaktycznej (nr 119) współpraca obejmuje także: organizowanie praktyk dla studentów, wykłady dla studentów, organizowanie kursów i szkoleń specjalistycznych dla pracowników GSBK, proponowanie studentom PK tematów prac dyplomowych z obszaru działalności firmy, oferty zatrudnienia dla absolwentów PK, wspólne seminaria naukowe i dydaktyczne, wspólne wnioskowanie o projekty badawcze, przygotowywanie przez specjalistów PK opinii i ekspertyz na potrzeby GSBK.
GSBK Biuro Konstrukcyjne działa od 1992 r. Specjalizuje się w projektowaniu konstrukcji żelbetowych, stalowych, drewnianych oraz tradycyjnych konstrukcji murowych. Ma w swoim dorobku projekty i realizacje budynków mieszkalnych, biurowych (m.in. Unity Center, Kompleks Biurowy High5ive), komercyjnych i handlowych (Millenium Hall Rzeszów, Gemini Park Tarnów i Tychy), obiekty użyteczności publicznej, także muzea i galerie sztuki (Małopolski Ogród Sztuki, Pawilon Wyspiański 2000, Mangha). Wykonuje także profesjonalne ekspertyzy konstrukcyjne oraz przygotowuje projekty architektoniczne począwszy od pełnobranżowych projektów koncepcyjnych, poprzez dokumentację budowlaną niezbędną do uzyskania pozwolenia na budowę, na projektach wykonawczych i przetargowych oraz prowadzeniu nadzorów autorskich kończąc. Historia powstania i rozwoju firmy wiąże się nieodłącznie z Politechniką Krakowską, jej głównym założycielem był dr hab. inż. Jan Grabacki, prof. PK, długoletni pracownik naukowy i dydaktyczny Politechniki. Absolwenci uczelni budowali jej kadrę i pozycję przez następne lata. Obecnie firma zatrudnia na stałe wielu absolwentów polskich uczelni technicznych, w tym PK.
(mas, k)
Fot. Jan Zych
{fastsocialshare}
Projekty badawczo-rozwojowe w zakresie optymalizacji pracy Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów w Krakowie, tworzenie systemu danych do monitorowania i prognoz zużycia energii elektrycznej dla Krakowskiej Grupy Zakupowej, wspólne występowanie w konkursach grantowych o krajowe i zagraniczne projekty badawcze i badawczo-rozwojowe, staże i praktyki dla studentów, realizacja prac dyplomowych i doktorskich na tematy związane z działalności krakowskich spółek komunalnych – to najważniejsze obszary współpracy, którą podejmują Politechnika Krakowska i Krakowski Holding Komunalny S.A. Umowę o kooperacji podpisali w środę 4 października rektor PK prof. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK oraz Tadeusz Trzmiel, prezes Zarządu KHK S.A. i Witold Śmiałek, członek Zarządu KHK S.A. ds. Rozwoju.
Podpisanie porozumienia, w którym udział wziął także prof. Tadeusz Tatara, przewodniczący Rady Nadzorczej KHK S.A, poprzedziły szczegółowe konsultacje, wizyty studialne na obiektach spółki i spotkania z ekspertami Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej Politechniki, którzy będą koordynować współpracę ze strony uczelni. – Sprecyzowaliśmy nasze oczekiwania wobec kooperacji, z drugiej strony poznaliśmy możliwości Politechniki i mogliśmy wskazać konkretne pola do współpracy – mówi Tadeusz Trzmiel, prezes Krakowskiego Holdingu Komunalnego S.A.
Partnerzy współpracować będą w przedsięwzięciach związanych z potrzebami Krakowa w takich obszarach jak:
– Dla nas interesujące będą w tej współpracy przede wszystkim zagadnienia związane z samowystarczalnością energetyczną w oparciu o odnawialne źródła energii, ale nie tylko – mówi Tadeusz Trzmiel, prezes KHK S.A. – Podejmujemy też działania dostosowawcze adekwatne do zmian klimatu, które realizujemy przez inwestycje głównie w ramach Zakładu Termicznego Przekształcania Opadów. W najbliższej perspektywie mamy w planach dwa szczególnie ważne dla nas projekty. Pierwszy dotyczy wychwytywania dwutlenku węgla i zagospodarowania go, współdziałamy w jego ramach z norweskimi partnerami, a na następnym etapie będziemy potrzebować specjalistycznego wsparcia ze strony naukowców Politechniki. Drugi temat to produkcja wodoru dla transportu publicznego w Krakowie, przy którym także liczymy na wsparcie Politechniki. Chcemy też wychodzić jeszcze dalej – myślimy o produkcji wodoru z elektrolizy wody i pozyskiwania w ramach tego procesu ozonu (wykorzystywanego następnie do ozonowania wody) oraz energii cieplnej, którą będziemy mogli spożytkować do ogrzewania naszych obiektów. Wszystko w ramach działań, opartych na idei gospodarki obiegu zamkniętego. Jak widać, mamy ambitne plany, dla których takie partnerstwo jak to z Politechniką Krakowską jest niezwykle ważne.
Rektor Andrzej Szarata podkreśla, że obszary współpracy, które najbardziej interesują Krakowski Holding Komunalny, należą do tych najintensywniej obecnie rozwijanych badawczo na Politechnice Krakowskiej. – Nasze zespoły specjalistów z Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej oraz Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki zajmują się już m.in. badaniami nad wychwytywaniem dwutlenku węgla i przetwarzaniem go na metan. Z kolei na Wydziale Mechanicznym prowadzimy zaawansowane projekty badawcze dotyczące wykorzystania wodoru jako napędu do pojazdów. Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej oferuje z kolei unikatowe kompetencje w takich tematach jak: magazyny energii, odzysk energii i automatyzacja procesów technologicznych – mówi rektor PK. Jak dodaje, uczelnia przygotowuje się też do realizacji dużego międzywydziałowego projektu badawczego, dot. pozyskiwania energii z zielonych źródeł, optymalizacji procesów jej magazynowania i wykorzystania, który mógłby być dla Krakowskiego Holdingu bardzo przydatny i atrakcyjny tematycznie.
Krakowski Holding Komunalny S.A jest też bardzo zainteresowany zaangażowaniem w kształcenie młodych inżynierów – organizację płatnych stażów dla studentów PK, zachęceniem kół naukowych PK do współpracy z firmami komunalnymi, wskazywanie tematów dla prac dyplomowych – inżynierskich i magisterskich oraz wdrożeniowych doktoratów, w którym studenci i doktoranci podejmowaliby rzeczywiste problemy technologiczne, związane z działalnością KHK. Wymiana wiedzy będzie się też odbywać w drugą stronę – Politechnika Krakowska zaoferuje pracownikom komunalnych spółek dopasowane do ich potrzeb krótkie formy edukacyjne – certyfikowane mikrokursy i szkolenia dokształcające, specjalizujące ich wiedzę i konkretne umiejętności pod kątem potrzeb holdingu.
Krakowski Holding Komunalny S.A. jest podatkową grupą kapitałową krakowskich przedsiębiorstw komunalnych. Jego misją jest inspirowanie i realizacja działań prowadzących do zwiększenia efektywności ich funkcjonowania, a także świadczenie usług związanych z sektorem gospodarki komunalnej. Celem działania w jego ramach Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów w Krakowie (ZTPO) jest bezpieczne dla środowiska termiczne przekształcanie odpadów komunalnych w szczególności z terenu miasta Krakowa oraz wytwarzanie w tym procesie energii elektrycznej i cieplnej. KHK S.A jest też liderem Krakowskiej Grupy Zakupowej Energii Elektrycznej i Gazu w Gminie Miejskiej Kraków.
(m)
Na zdjęciach: 1) od lewej: Witold Śmiałek, członek Zarządu KHK S.A. ds. Rozwoju, Tadeusz Trzmiel, prezes Zarządu KHK S.A., rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata, dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK; 2) od lewej stoją: dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej dr hab. inż. Maciej Sułowicz, prof. PK, Tadeusz Trzmiel, prezes Zarządu KHK S.A., rektor PK prof. dr hab. inż. Andrzej Szarata i Witold Śmiałek, członek Zarządu KHK S.A. ds. Rozwoju
{fastsocialshare}
Strona 1 z 2
ul. Warszawska 24, 31-155 Kraków
Redakcja serwisu: redakcja@pk.edu.pl
Mapa strony