Eksperymentalny preparat podawany szczurom w postaci dożylnego zastrzyku wspomaga gojenie mięśnia sercowego po zawale oraz zapobiega jego długotrwałym uszkodzeniom. Badania przeprowadzili naukowcy z University of California w San Diego oraz Northwestern University w Evanston. O wynikach poinformowało pismo „Advanced Materials”.
- Eksperymentalny preparat wspomaga gojenie mięśnia sercowego po zawale u szczurów.
- Terapia aktywuje układ odpornościowy, co wspiera naprawę tkanek serca.
- Preparat może zmniejszyć ryzyko niewydolności serca poprzez blokowanie interakcji białek KEAP1 i Nrf2.
- PLP, polimer naśladujący Nrf2, zapobiega jego degradacji i poprawia funkcję serca.
- Wczesne testy wykazały znaczną poprawę u szczurów po podaniu preparatu.
Mechanizm działania terapii
Terapia działa poprzez aktywację układu odpornościowego, co wspiera naprawę tkanek oraz pomaga komórkom mięśnia sercowego przetrwać uszkodzenia spowodowane zawałem. W testach na szczurach leczenie okazało się skuteczne nawet pięć tygodni po wystąpieniu zawału serca.
Zmniejszenie ryzyka niewydolności serca
Podawany dożylnie preparat może znacznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia niewydolności serca. Terapia koncentruje się na blokowaniu interakcji dwóch białek, które hamują proces rekonwalescencji. Aktywacja białka Nrf2 pozwala komórkom opierać się degradacji, jednak białko KEAP1 wiąże się z Nrf2, prowadząc do jego degradacji. Po zawale serca konieczne jest zatrzymanie tego procesu, aby tkanki mogły lepiej się goić.
Polimer naśladowczy Nrf2
Preparat, zwany PLP, to polimer, który naśladuje Nrf2. Po dożylnym wstrzyknięciu wiąże się z KEAP1, zapobiegając degradacji Nrf2. Wczesne testy wykazały znaczną poprawę funkcji serca u szczurów, co może prowadzić do przyszłych badań nad zapobieganiem niewydolności serca po zawale.
Wyniki badań na szczurach
Naukowcy wstrzyknęli szczurom po zawale serca PLP lub roztwór soli fizjologicznej, nie wiedząc, które zwierzęta otrzymały który preparat. Po pięciu tygodniach przeprowadzono badania MRI. Szczurom, którym podano polimer, zaobserwowano lepszą funkcję serca oraz poprawę w gojeniu się tkanki mięśnia sercowego. Dodatkowo, testy wykazały wzmożoną ekspresję genów promujących gojenie tkanek.
Potencjał terapeutyczny
„Zapobieganie niewydolności serca po zawale serca jest nadal główną niezaspokojoną potrzebą kliniczną” — powiedziała Karen Christman, profesor na wydziale bioinżynierii UC San Diego. Celem terapii jest szybka interwencja po zawale serca, aby zapobiec niewydolności. Metodę można również dostosować do leczenia innych schorzeń, takich jak zwyrodnienie plamki żółtej, stwardnienie rozsiane czy choroby nerek, jak zaznaczył współautor badania, Nathan Gianneschi, profesor chemii na Northwestern University.