W październiku 2023 roku w Oklahoma City Dylan Riley doznał poważnej kontuzji podczas gry w frisbee, co doprowadziło do rozwoju paciorkowcowego zespołu wstrząsu toksycznego. Po dwóch tygodniach od incydentu, mężczyzna trafił do szpitala w stanie krytycznym, gdzie lekarze musieli podjąć dramatyczne decyzje dotyczące jego życia.
- Dylan Riley doznał poważnej kontuzji kolana podczas gry w frisbee w październiku 2023 roku.
- Po dwóch tygodniach jego stan zdrowia pogorszył się, co doprowadziło do hospitalizacji w stanie krytycznym.
- Diagnoza lekarzy brzmiała: paciorkowcowy zespół wstrząsu toksycznego, który spowodował niewydolność narządów.
- Matka Dylana, Trina White, podjęła trudną decyzję o podłączeniu syna do aparatury podtrzymującej życie, co wiązało się z amputacją nóg i dłoni.
- Rok po wydarzeniach Dylan rozpoczął rehabilitację i stara się przystosować do nowego życia.
Incydent podczas gry
Dylan Riley bawił się z przyjaciółmi, gdy frisbee wyleciało na ulicę. Podczas próby jego podniesienia, mężczyzna potknął się i doznał kontuzji prawego kolana. Po dwóch tygodniach od zdarzenia, jego stan zdrowia zaczął się gwałtownie pogarszać.
Przerażające objawy
Riley zaczął odczuwać objawy grypopodobne, w tym gorączkę, bóle ciała oraz wymioty. W pewnym momencie nie był w stanie się poruszać i wezwał pomoc. Po przybyciu ratowników, jego stan był na tyle poważny, że stracił przytomność.
Diagnoza i leczenie
Po przybyciu do szpitala, lekarze postawili diagnozę: paciorkowcowy zespół wstrząsu toksycznego. Dr hab. Bob Schoaps, lekarz Dylana, podkreślił, że paciorkowiec dostał się do krwioobiegu, co spowodowało niewydolność narządów. Mężczyzna przeszedł dwie reanimacje.
Trudna decyzja matki
Matka Dylana, Trina White, musiała podjąć decyzję o podłączeniu syna do aparatury podtrzymującej życie. Zdecydowała się na to, mimo że wiązało się to z utratą przez Dylana obu nóg i większości dłoni. Obwiniała siebie za tę decyzję, mówiąc: „Byłam samolubna. Chciałam mojego syna.”
Rehabilitacja i nowe życie
Rok po dramatycznych wydarzeniach, Dylan jest na drodze do odzyskania kontroli nad swoim życiem. Pomaga innym, którzy przeszli amputację, przekonując ich, że to nie koniec, lecz początek nowej historii. Wyraża wdzięczność za życie, zauważając, że „sprawy mogły potoczyć się zupełnie inaczej”.