- Ograniczanie strat w rzepaku ozimym jest kluczowe dla ochrony roślin.
- Monitorowanie strat jest istotne dla skutecznej ochrony upraw.
- Larwy pchełek i chowaczy mogą występować jednocześnie, co utrudnia monitorowanie.
- Umiejętność rozpoznawania larw szkodników jest niezbędna dla efektywnej ochrony rzepaku.
W ochronie rzepaku ozimego kluczowe jest ograniczanie strat spowodowanych przez larwy chrząszczy, takich jak chowacze łodygowe i pchełka rzepakowa, które mogą prowadzić do błędów w monitorowaniu upraw.
Znaczenie monitoringu
Odpowiednie monitorowanie strat w uprawach rzepaku ozimego jest istotne dla skutecznej ochrony roślin. Warto unikać błędów, które mogą wynikać z mylenia larw pchełek i chowaczy, co może prowadzić do fałszywych ocen skuteczności zabiegów ochronnych.
Rozpoznawanie szkodników
Jak wskazuje komunikat IOR – PIB, w poprzednim sezonie wegetacyjnym w rzepaku ozimym często odnajdywano larwy pchełek i chowaczy w tym samym czasie. Obecność larw pchełki rzepakowej świadczy o nieskutecznej ochronie plantacji w okresie jesieni, natomiast zasiedlenie roślin przez larwy chowaczy jest wynikiem błędów w ochronie wczesną wiosną.
Okres występowania larw
Larwy pchełek zazwyczaj pojawiają się w roślinach wcześniej, ponieważ chrząszcze składają jaja do ogonków liściowych już jesienią, a larwy żerują do wiosny. Z kolei samice chowaczy łodygowych składają jaja zwykle wczesną wiosną, chociaż anomalie pogodowe mogą wydłużać okres składania jaj przez pchełki, a chowacze mogą pojawiać się wcześniej, nawet w lutym.
Umiejętność rozpoznawania
W związku z tym, umiejętność rozpoznawania larw szkodników jest niezbędna, aby skutecznie zarządzać ochroną rzepaku ozimego i minimalizować straty w uprawach.