- Odkrycie nietypowego spliceosomu przez zespół dr Wojciecha Galeja z EMBL w Grenoble.
- Spliceosom odgrywa kluczową rolę w splicingu RNA, co wpływa na produkcję białek.
- Nieprawidłowe działanie spliceosomu może prowadzić do zaburzeń genetycznych.
- Badania mogą przyczynić się do opracowania nowych terapii dla chorób genetycznych.
- Zespół planuje dalsze badania nad mechanizmami działania spliceosomu.
Grupa naukowców z Europejskiego Laboratorium Biologii Molekularnej (EMBL) w Grenoble, pod kierunkiem dr Wojciecha Galeja, odkryła nowe mechanizmy działania nietypowego spliceosomu, który odgrywa kluczową rolę w procesie splicingu RNA, co ma istotne znaczenie dla produkcji białek w komórkach.
Odkrycie dotyczące spliceosomu
W najnowszej publikacji na łamach czasopisma „Molecular Cell”, dr Wojciech Galej i jego zespół przedstawili szczegóły dotyczące struktury nietypowego spliceosomu, który odpowiada za selekcję intronów, czyli niekodujących fragmentów DNA. Badania wykazały, że nieprawidłowe działanie tego kompleksu może prowadzić do zaburzeń genetycznych.
Rola kodujących i niekodujących fragmentów DNA
W rozmowie z RMF FM, dr Galej wyjaśnił, że genom człowieka składa się zarówno z części kodujących, jak i niekodujących. „Informacja kodująca to taka, która jest używana przez komórki do produkcji białek, natomiast niekodująca pełni inne funkcje, które wciąż są badane” – zaznaczył naukowiec.
Mechanizm działania spliceosomu
Spliceosom, jak wyjaśnił dr Galej, działa jak „nożyczki molekularne”, które precyzyjnie wycinają introny z RNA. „Jakiekolwiek błędy na tym etapie mogą mieć poważne konsekwencje dla organizmu” – dodał. Naukowcy badają, jak te kompleksy komórkowe rozpoznają miejsca, gdzie kończy się informacja kodująca.
Znaczenie badań dla medycyny
Odkrycia dotyczące spliceosomu mogą mieć istotne znaczenie dla medycyny. Dr Galej podkreślił, że „szacuje się, że nawet jedna trzecia chorób genetycznych ma powiązanie z problemami związanymi z wycinaniem intronów”. Zrozumienie mechanizmów splicingu może przyczynić się do opracowania nowych terapii.
Przyszłość badań
W kolejnych badaniach zespół planuje zgłębić mechanizmy działania nietypowego spliceosomu oraz jego rolę w procesach komórkowych. „Jest tam bardzo dużo do zrobienia i na pewno będziemy się na tym skupiać” – podsumował dr Galej.